Chapitre |
[4] |
οἵ
τε
θερισταὶ
καὶ
οἱ
|
ναῦται, |
σκληρὸν
καὶ
ξηρὸν
αὐτῶν
γίγνεσθαι |
[1] |
τῶν
ἀξυνηθέων
ἰσχυρῶν
τε
καὶ
|
νέων |
ῥᾷον
φέρουσιν
ἐπὶ
πλέον
τε |
[1] |
τι
ἂν
εἴπωμεν
ἀνατρέποντες
λόγῳ
|
νομίζουσιν |
ἅμα
τούτῳ
καὶ
τὴν
τοῦ |
[6] |
δεδιέναι
φάσκοντες
ἁλῶναι
τοῖς
αὐτοῖς
|
νοσήμασιν, |
οἷς
ἔμπροσθεν
ἑάλωσαν
ἐπὶ
προηγησαμένοις |
[6] |
χρησαμένων,
εἶθ´
ὕστερον
ἁλόντες
ὁμοίῳ
|
νοσήματι |
θεραπευθέντες
τε
δι´
αὐτῶν,
ἐάν |
[1] |
πρωτεύσας
ἐν
τῇ
Περιπατητικῇ
θεωρίᾳ,
|
νοσήματι |
περιπεσὼν
ὑπὸ
ψυχροῦ
πόσεως
ὠφεληθῆναι |
[1] |
τοῦ
σώματος
φύσιν
καίτοι
τοῦ
|
νοσήματος |
ἐνδεικνυμένου,
οὕτως
ἑτέροις
ἔδωκα
πάνυ |
[6] |
κρίσις
ἐπὶ
τοιαύταις
ἐκκρίσεσι
τοῦ
|
νοσήματος |
ἴασις
ἐγένετο·
τινὲς
δ´
ὑπὸ |
[6] |
ἰατροῦ
τὸ
περιττὸν
ἀποχέοντος,
πρὶν
|
νοσῆσαι |
τὸν
ἄνθρωπον.
Ἐνίοις
δὲ
νοσήσασιν |
[6] |
νοσῆσαι
τὸν
ἄνθρωπον.
Ἐνίοις
δὲ
|
νοσήσασιν |
ἡ
μὲν
κρίσις
ἐπὶ
τοιαύταις |
[6] |
αἵματος
ἀφαιρέσεως
ἐκφυγεῖν
τὴν
προσδοκηθεῖσαν
|
νόσον |
ἑτοιμότερον
ἐπὶ
τὴν
αὐτὴν
ἀφικνοῦνται |
[1] |
τοῖς
μὲν
δι´
ὅλης
τῆς
|
νόσου, |
τοῖς
δ´
ἔν
τινι
καιρῷ |
[1] |
δόσεως,
ἣν
ἐπὶ
τῶν
ὀξέως
|
νοσούντων |
ποιούμεθα
πολλάκις,
ἀντιπράττουσιν
ἡμῖν
ἔνιοι |
[1] |
σῶμα
καὶ
ἀποστερούμενον
τούτων
εἰς
|
νόσους |
ἐμπίπτει,
οἷον
γίνεται
περί
τε |
[1] |
ὥσπερ
ἡμῶν
ἅπασι
τοῖς
ὁπωσοῦν
|
νοσοῦσι |
τὰ
συνήθη
πάντα
πράττειν
ἐπιτρεπόντων |
[5] |
Διὸ
κἀνταῦθα
προσέχειν
χρὴ
τὸν
|
νοῦν |
ἀκριβῶς
τοῖς
λεγομένοις·
ἔχει
γάρ |
[4] |
εἰ
δέ
τις
προσέχοι
τὸν
|
νοῦν, |
εἴσεται
φυλαττομένην
ἑκατέραν.
Ὥσπερ
γὰρ |
[2] |
δυνάμεων
ἐπίσκεψιν,
εἰρήσεται
δὲ
καὶ
|
νῦν |
ὀλίγον
ὕστερον
ἐν
τῇ
τοῦ |
[1] |
προκείμενον
ἐλθεῖν.
Οὕτως
φαίνεται
ἄχρι
|
νῦν |
τὰ
τῆς
συνηθείας
ἰσχύειν
ἐν |
[2] |
δυνάμεων
ἐπίσκεψιν·
ἀρξώμεθα
δὲ
καὶ
|
νῦν |
τοῦ
λόγου
τὴν
τῆς
πέψεως |
[5] |
οὕτω
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
καὶ
|
νῦν |
ὡς
διὰ
βραχυτάτων
ῥητέον,
ὅτι |
[2] |
ἐν
τῇ
τοῦ
λόγου
κοινωνίᾳ·
|
νυνὶ |
δ´
ἀπὸ
τῶν
δι´
ἔθος |