HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

GALIEN, Des habitudes

Liste des contextes (ordre alphabétique)

κ = 101 formes différentes pour 403 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[1]   βοείων κρεῶν ἐδωδῆς, εἶτ´ ἀναγκασθεὶς καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἐσθίειν ταῦτα δι´

[2]   μία τίς ἐστιν ἢ καὶ καθ´ ἑκάστην ὕλην ἑτέρα. Λέγω δ´

[5]   τέχνας ἀναγκαῖον ἑτέραν μὲν εἶναι, καθ´ ἣν ἀκόλουθόν τε καὶ μαχόμενον

[5]   καὶ μαχόμενον γνωρίζομεν, ἑτέραν δέ, καθ´ ἣν μεμνήμεθα· συνετώτεροι μὲν κατὰ

[6]   τὴν προθεσμίαν ὑφορώμενοι τοῦ χρόνου, καθ´ ὃν ἐν ὡρισμένῃ περιόδῳ τῶν

[5]   ἀληθείας ἐφάπτηται, πᾶσα ἀνάγκη που, καθ´ ὅσον δ´ αὖ μετασχεῖν ἀνθρωπίνῃ

[5]   ἀνάγκη θνητὰ γεγονέναι καὶ παντάπασι καθ´ ὅσον μάλιστα δυνατὸν θνητῷ γίγνεσθαι,

[6]   ὥσπερ γε καὶ διὰ τῶν καθαιρόντων φαρμάκων, ἐμετηρίων τε καὶ κατωτερικῶν·

[2]   τὴν τῆς πέψεως ἔννοιαν προχειρισάμενοι. Καθάπερ γὰρ ἄρτους οἱ σιτοποιοὶ λέγονται

[3]   καὶ περὶ φυτῶν ὑπομνήματα συνθεῖσι, καθάπερ γε καὶ τοῖς περὶ τῆς

[2]   κατὰ ποιότητα τὴν μεταβολὴν σχῇ. Καθάπερ δ´ ἐπὶ τῶν ἄρτων εἰς

[1]   τὴν τοῦ πράγματος ὕπαρξιν ἀνῃρηκέναι, καθάπερ εἴ τις ἁπάσαις ἀντειπὼν ταῖς

[2]   εἰ δι´ ἀπορίαν ἐδέσματος ἑτέρου, καθάπερ ἐν λιμῷ γίγνεται, βιάσαιντο σφᾶς

[5]   λόγοις, ἐάν τις ἀμελῶς ἀκούῃ, καθάπερ ἔνιοι. Γυμνάζεσθαι γὰρ ἑκάστην τῶν

[2]   ὥσπερ καὶ παρδάλεις καὶ λύκοι. Καθάπερ οὖν ἐν τοῖς ζῴοις κατὰ

[1]   τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὅσοι μὴ καθάπερ ὕες ἢ ὄνοι ζῶσιν ἀλλὰ

[1]   καὶ βραδύπορον, καὶ οἱ ἄγαν καθαροί τε καὶ ξυγκομιστοὶ παρὰ τὸ

[3]   οὐκ ὀλίγην ἔχον, ὥσπερ ἔνια καθαρὸν αἷμα· διαφορὰν οὖν τινα καὶ

[1]   τὰς τῶν αἱμορροΐδων φορὰς καὶ καθάρσεις, ἃς ἔνιοι αὑτοῖς συνήθεις ποιοῦνται,

[6]   συμπτώμασι, κἄπειτα φθάσαντες ἢ διὰ καθάρσεώς τινος ἢ δι´ αἵματος ἀφαιρέσεως

[1]   ἱκανῶς εἰρήσθω· ἐν δὲ τοῖς καθόλου λόγοις ὑπὲρ ἰατρικῆς λεγομένοις ἐπὶ

[5]   ἀκολουθήσας Ἱπποκράτει {καὶ} κατὰ τοῦτο καθόλου μὲν εἰπόντι Χρῆσις κρατύνει, ἀργίη

[1]   ἐξαπίνης, καὶ ὑδαρής τε οἶνος καὶ ἄκρητος παρὰ τὸ ἔθος ἐξαπίνης

[1]   ἠδελφισμένα τουτέοισι τῶν ἐς κοιλίην καὶ ἄλλα εἴποι, ὡς εὐφόρως μὲν

[4]   ὑπὸ τοῦ δρῶντος αἰτίου μεταβολὴ καὶ ἀλλοίωσις οὐχ ἥκιστα τοῖς ἐν

[1]   παρὰ τὸ ἔθος μεταβάλλουσιν, εἰ καὶ ἄμφω οἰνώδεες εἶεν, ὅμως πολλὰ

[1]   ἔστιν ὅστις {οὐχ} ὁμολογουμένην τε καὶ ἀναντίλεκτον αἰτίαν {οὔτε τούτων τις

[1]   πρώταις κινήσεσι τῆς διανοίας τυφλοῦνται καὶ ἀποσκοτοῦνται καὶ εὐθέως ἀφίστανται τοῦ

[1]   δὲ ἥκωσιν, ἐπιζητεῖ τὸ σῶμα καὶ ἀποστερούμενον τούτων εἰς νόσους ἐμπίπτει,

[5]   τοῖς ῥητορικοῖς διδασκάλοις γεωμετρικοῖς τε καὶ ἀριθμητικοῖς καὶ λογιστικοῖς. Οὐσῶν γὰρ

[1]   μονοσιτέουσιν αἱ ἐξαπιναῖοι μεταβολαὶ βλάβας καὶ ἀρρωστίην παρέχουσι. Καὶ τοὺς μέν

[1]   ἢν μὴ ἀριστήσωσιν, ἀσθενέες τε καὶ ἄρρωστοί εἰσι καὶ δειλοὶ ἐς

[1]   καὶ βαρέας ὅλον τὸ σῶμα καὶ ἀσθενέας καὶ ὀκνηρούς· ἢν δὲ

[5]   ὅσα δι´ ἀγυμνασίαν μαλακώτερά ἐστι καὶ ἀσθενέστερα. Κοινὸς δ´ ὁ λόγος

[1]   πάνυ ἐπίσκεψιν ποιήσασθαι περὶ συνηθείας καὶ ἀσυνηθείας τὸν μέλλοντα κατὰ τρόπον

[6]   ἀνθρώπου κατὰ συλλογισμὸν ἰατρικόν, οὕτω καὶ αὖθις καὶ πολλάκις χρῄζειν τῶν

[3]   τε καὶ πινομένων ἕκαστον, οὕτω καὶ αὐτὸ διατίθησί πως τὸ ἀλλοιοῦν.

[3]   τρέφον ὑπὸ τοῦ τρεφομένου ἀλλὰ καὶ αὐτό πώς τιν´ ἀλλοιοῖ βραχεῖαν

[5]   διαλογισμοῖς καὶ ζητήσεσι λογικαῖς, ὧν καὶ αὐτὸς ὁ Ἐρασίστρατος ἐμνημόνευσεν ἐν

[6]   τε καὶ κατωτερικῶν· ὑπὲρ ὧν καὶ αὐτῶν ἐσκέφθαι τι χρήσιμον. Ἐμοὶ

[5]   σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ὕπνοις καὶ ἀφροδισίοις ἐν τῷ προσήκοντι μέτρῳ

[2]   ὑποζύγια πρός τε τὰς βοτάνας καὶ ἄχυρα καὶ χιλὴν καὶ κριθήν,

[1]   ἢν ἀριστήσωσιν, εὐθέως ἀρρώστους ποιέει καὶ βαρέας ὅλον τὸ σῶμα καὶ

[4]   αὐτὴν ἐκείναις ἴσχουσιν ὠφέλειάν τε καὶ βλάβην ἐκ τῆς τῶν ἐσθιομένων

[1]   δύνασθαι καταλιπεῖν αὐτά· καὶ γὰρ καὶ βλάπτεσθαι κατὰ τὰς μεταβολάς. Ὁμοίως

[1]   παρακολουθοῦσιν ὑφ´ ὧν ὠφελοῦνταί τε καὶ βλάπτονται. Πάρεστι γοῦν αὐτῶν ἀκούειν

[1]   πληθώρην διὰ τὸ ξηραντικόν τε καὶ βραδύπορον, καὶ οἱ ἄγαν καθαροί

[1]   εἰπών, ὅτι σπασθήσοιτο γευσάμενος ψυχροῦ· καὶ γὰρ ἐπ´ ἄλλου τοῦτ´ ἔφασκεν

[4]   ἐναντίως διακειμένων οὐ φερόντων αὐτάς· καὶ γὰρ θλᾶται ῥᾳδίως καὶ ψύχεται

[1]   τοῦτο μὴ δύνασθαι καταλιπεῖν αὐτά· καὶ γὰρ καὶ βλάπτεσθαι κατὰ τὰς

[1]   οὔτε τῶν ἄλλων} εἰρηκέναι δοκεῖ. Καὶ γὰρ οἱ πιθανὴν δόξαντες εὑρηκέναι

[2]   λουτρὰ ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον. Καὶ γὰρ τήν γ´ ἀρχὴν ἀπὸ

[4]   τὰς ἐναντίας αὐτῷ τὸ θερμαῖνον. Καὶ γὰρ φύσιν ἔχει πρὸς τῶν

[1]   ἀσθενέες τε καὶ ἄρρωστοί εἰσι καὶ δειλοὶ ἐς πᾶν ἔργον καὶ

[1]   ἃς ἔνιοι αὑτοῖς συνήθεις ποιοῦνται, καὶ δὴ ἑλκῶν κατὰ χρόνον ἐκπιπτόντων

[1]   τῶν ἐθῶν ἐστιν, ἐναργῶς φαίνεται, καὶ διὰ τοῦθ´ Ἱπποκράτης μὲν ἐν

[1]   βρώματι καὶ τῷδε τῷ πόματι καὶ διὰ τοῦτο μὴ δύνασθαι καταλιπεῖν

[4]   ξηράν, ὅπερ οὐ ποιοῦμεν ἐνίοτε καὶ διὰ τοῦτο σφαλλόμεθα τὴν οἰκείαν

[2]   σώματι τῶν τρεφόντων οἰκεῖόν ἐστι καὶ διὰ τοῦτο τὰ ζῷα πρὸς

[6]   {ἢ διὰ ῥινός} ὥσπερ γε καὶ διὰ τῶν καθαιρόντων φαρμάκων, ἐμετηρίων

[5]   τῆς ψυχῆς ἐθῶν ἐν μνήμαις καὶ διαλογισμοῖς καὶ ζητήσεσι λογικαῖς, ὧν

[2]   πέττειν οὐκ ἐπειδὰν ἀλοῦντές τε καὶ διαττῶντες εἰς λεπτὰ μόρια καταθραύσωσι

[1]   παλμόν τε φλεβῶν καὶ καρηβαρίην καὶ δίψαν· καὶ λευκός τε καὶ

[1]   τῆς τοῦ κάμνοντος αὐτοῦ κράσεως καὶ δυνάμεως, αἷς εἰώθαμεν χρῆσθαι, γελοῖον

[1]   δειπνήσαντες δὲ βαρύνουσι τὴν κοιλίην καὶ δυσκοιτέουσι πολὺ μᾶλλον ἢ εἰ

[2]   καὶ φεύγειν ἀπὸ τῶν ἀηδῶν καὶ δυσπέπτων, ὥστε σημεῖον εἶναι τὸ

[2]   ὑπομενόντων, μήτι γε τὴν ἐδωδήν, καὶ εἰ δι´ ἀπορίαν ἐδέσματος ἑτέρου,

[2]   τοῦ πολὺ δύνασθαι τὸ ἔθος καὶ εἴτε μία τίς ἐστιν ἢ

[4]   τῶν ἐναντίων, ὥσπερ γε πάλιν καὶ ἐναντία πολλάκις ὑπὸ τῶν αὐτῶν

[1]   τοῦ ζητεῖν κοπιῶντες τῇ διανοίᾳ καὶ ἐξαδυνατοῦντες οὐχ ἧττον ἢ ὅσοι

[1]   θερμὸς βρωθεὶς οἵην δίψαν παρέχει καὶ ἐξαπιναίην πληθώρην διὰ τὸ ξηραντικόν

[1]   τῶν ἰατρῶν, οὕτως ἂν ἐτόλμησα καὶ ἐπ´ ἐκείνου ἢ καλῶς ἐστοχάσατο

[1]   ἀσθενέας καὶ ὀκνηρούς· ἢν δὲ καὶ ἐπιδειπνήσωσιν, ὀξυρεγμιώδεας· ἐνίοισι δὲ ἂν

[1]   τῆς διανοίας τυφλοῦνται καὶ ἀποσκοτοῦνται καὶ εὐθέως ἀφίστανται τοῦ ζητεῖν κοπιῶντες

[5]   ἐθῶν ἐν μνήμαις καὶ διαλογισμοῖς καὶ ζητήσεσι λογικαῖς, ὧν καὶ αὐτὸς

[1]   τῷ ζητεῖν πάντη διαδυόμενός τε καὶ ζητῶν τῇ διανοίᾳ καὶ μεταφερόμενος

[1]   καὶ οὐρέουσι θερμὸν καὶ χλωρὸν καὶ ἡ ἄφοδος ξυγκαίεται· ἔστι δὲ

[3]   καὶ χρήσιμον γίγνεσθαι. Πολλὴ γὰρ καὶ ἡ τούτων πεῖρα τοῖς τὰ

[2]   τ´ ἄλλα τοιαῦτα. ~Καταφρονήσαντες οὖν καὶ ἡμεῖς τῶν ἤτοι μηδὲν ἢ

[1]   τὰ βρώματα, ἃ μὴ εἰθίδαται, καὶ ἢν μὴ κακὰ ᾖ, ὡσαύτως

[1]   εἰ τότε ἀνάριστος ἐὼν ἐπόνεε καὶ ἠρρώστεε, δειπνήσας δὲ τότε βαρὺς

[5]   αὑτοῦ γεγυμνασμένῳ φρονεῖν μὲν ἀθάνατα καὶ θεῖα, ἄνπερ ἀληθείας ἐφάπτηται, πᾶσα

[4]   τε καὶ πινομένων ψυχόντων τε καὶ θερμαινόντων ἀλλοιώσεως. Ἀραιὸν μὲν γὰρ

[1]   οἱ ἐνδοξότατοι τῶν ἰατρῶν, Ἐρασίστρατος καὶ Ἱπποκράτης, εἰρήκασι περὶ δυνάμεως ἐθῶν,

[1]   δὴ ἑλκῶν κατὰ χρόνον ἐκπιπτόντων καὶ ἰχωρροούντων, καὶ ὡς ἐνίοις κατά

[2]   εἴτε μία τίς ἐστιν ἢ καὶ καθ´ ἑκάστην ὕλην ἑτέρα. Λέγω

[1]   τε τὰς τῶν αἱμορροΐδων φορὰς καὶ καθάρσεις, ἃς ἔνιοι αὑτοῖς συνήθεις

[1]   καὶ δειλοὶ ἐς πᾶν ἔργον καὶ καρδιαλγέες. Κρέμασθαι γὰρ τὰ σπλάγχνα

[1]   ὁ δὲ παλμόν τε φλεβῶν καὶ καρηβαρίην καὶ δίψαν· καὶ λευκός

[2]   οἰκείων ἑκάστῳ τροφῶν ἐστιν, οὕτω καὶ κατ´ εἶδος ἐν τοῖς γένεσιν

[2]   ποιότητα τὸν πεττόμενον σῖτον, οὕτω {καὶ} κατὰ τὴν κοιλίαν ἔτι καὶ

[5]   θ´ ἅμα καὶ τυλωδέστερα γίγνεται καὶ κατὰ τοῦτο δύναται φέρειν τὰς

[5]   τοῦ σώματος ὑγίειαν, ἀκολουθήσας Ἱπποκράτει {καὶ} κατὰ τοῦτο καθόλου μὲν εἰπόντι

[4]   δὲ καὶ σκληρὸν ἀνέχεταί τε καὶ καταφρονεῖ τῶν ἔξωθεν αὐτῷ προσπιπτόντων

[6]   τῶν καθαιρόντων φαρμάκων, ἐμετηρίων τε καὶ κατωτερικῶν· ὑπὲρ ὧν καὶ αὐτῶν

[1]   ἑτέροις ἔδωκα πάνυ θαρρῶν, εἰ καὶ καυσούμενος ἀκριβῶς ὁ πιὼν εἴη,

[5]   μία, τὰς οἰκείας ἑκάστῳ τροφὰς καὶ κινήσεις ἀποδιδόναι. Ἐν τούτοις τοῖς

[1]   τήν τε τοῦ σώματος ἕξιν καὶ κρᾶσιν ὁμοίαν ἑαυτῷ καὶ τὸ

[2]   βοτάνας καὶ ἄχυρα καὶ χιλὴν καὶ κριθήν, οἱ λέοντες δὲ πρὸς

[2]   τε τῶν βοῶν καὶ τράγων καὶ κριῶν κρέα μεθ´ ἡδονῆς μὲν

[1]   φλεβῶν καὶ καρηβαρίην καὶ δίψαν· καὶ λευκός τε καὶ μέλας οἶνος

[5]   διδασκάλοις γεωμετρικοῖς τε καὶ ἀριθμητικοῖς καὶ λογιστικοῖς. Οὐσῶν γὰρ δυνάμεων κατὰ

[2]   οὐκ ἐπειδὰν ἐν αὐτῇ καταθραυσθῇ καὶ λυθῇ, πεπέφθαι φαμὲν ἀλλ´ ὅταν,

[2]   τὰς σάρκας, ὥσπερ καὶ παρδάλεις καὶ λύκοι. Καθάπερ οὖν ἐν τοῖς

[1]   βρωθέντες οἷα διαφέροντα ἀλλήλων ποιέουσι, καὶ μᾶζά γε ξηρὴ παρὰ τὸ

[4]   θερμαινόντων ἀλλοιώσεως. Ἀραιὸν μὲν γὰρ καὶ μαλακὸν σῶμα ῥᾳδίως πάσχει θερμαινόμενόν

[4]   τε τοῦ δέρματος κατὰ σκληρότητα καὶ μαλακότητα πυκνότητά τε καὶ μανότητα

[4]   ὑγρά, χαλᾷ δὲ τὸ δέρμα καὶ μαλακωτέρας ἐργάζεται τὰς σάρκας· εἰ

[4]   κατὰ συμβεβηκός, ἐφ´ ὧν δὴ καὶ μάλιστα σφάλλονται πολλοὶ θεώμενοί τινα

[2]   {καὶ} κατὰ τὴν κοιλίαν ἔτι καὶ μᾶλλον εἰς οἰκειοτέραν, ὀνομάζω δ´

[4]   σκληρότητα καὶ μαλακότητα πυκνότητά τε καὶ μανότητα διαφόρων μὲν ἐδεσμάτων τε

[5]   εἶναι, καθ´ ἣν ἀκόλουθόν τε καὶ μαχόμενον γνωρίζομεν, ἑτέραν δέ, καθ´

[1]   καὶ δίψαν· καὶ λευκός τε καὶ μέλας οἶνος παρὰ τὸ ἔθος

[2]   ἄν, ὡς αὐτοὶ καλοῦσι, ζυμωθῇ, καὶ μετὰ ταῦτα διὰ κλιβάνων ἢ

[1]   τε καὶ ζητῶν τῇ διανοίᾳ καὶ μεταφερόμενος ἐπὶ πολλοὺς τόπους οὐκ

[1]   παντὶ βίῳ ἀναπαύων τὴν ζήτησιν· καὶ μεταφέρων ἐπ´ ἄλλας ἐννοίας τὴν

[5]   ἀξιοῦμεν, οὐ δήπου χωρὶς ὅρων καὶ μέτρων προσηκόντων ἐπὶ πλεῖστον ἐκτεταμένων

[1]   τὰ βρώματα, ἃ εἰθίδαται, ἢν καὶ μὴ ἀγαθὰ ᾖ φύσει, ὡσαύτως

[1]   ἀλυσιτελεῖς οὔσας ἐπιζητεῖ τὸ σῶμα καὶ μὴ γινομένων αὐτῶν κατὰ τοὺς

[1]   ἠχθοφορήκῃ ἡ κοιλίη εἰθισμένη ἐπιξηραίνεσθαι καὶ μὴ δὶς διογκοῦσθαι μηδὲ δὶς

[1]   γέροντες, τῶν ἀξυνηθέων ἰσχυρῶν τε καὶ νέων ῥᾷον φέρουσιν ἐπὶ πλέον

[2]   φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν, εἰρήσεται δὲ καὶ νῦν ὀλίγον ὕστερον ἐν τῇ

[2]   φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν· ἀρξώμεθα δὲ καὶ νῦν τοῦ λόγου τὴν τῆς

[5]   ἔχον, οὕτω κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ νῦν ὡς διὰ βραχυτάτων ῥητέον,

[3]   φλεγματικὸν ἢ τὴν ὠχράν τε καὶ ξανθὴν ὀνομαζομένην χολὴν οὐκ ὀλίγην

[4]   θερισταὶ καὶ οἱ ναῦται, σκληρὸν καὶ ξηρὸν αὐτῶν γίγνεσθαι τὸ δέρμα

[1]   καὶ οἱ ἄγαν καθαροί τε καὶ ξυγκομιστοὶ παρὰ τὸ ἔθος βρωθέντες

[5]   ~Τοιοῦτος μὲν δή τίς ἐστι καὶ ὁ περὶ τούτων λόγος, ὁ

[1]   εἰ καταμάθοις, ὅσον μᾶζα ὄχλον καὶ ὄγκον καὶ στρόφον καὶ φῦσαν

[1]   τὸ ξηραντικόν τε καὶ βραδύπορον, καὶ οἱ ἄγαν καθαροί τε καὶ

[1]   ἂν οὕτως ἐθισθῶσιν. Ἀλλὰ μὴν καὶ οἱ δὶς μεμαθηκότες σιτέεσθαι τῆς

[1]   πικραίνεται καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται καὶ οἱ κρόταφοι πάλλονται καὶ τὰ

[1]   πάλλονται καὶ τὰ ἄκρα διαψύχονται· καὶ οἱ μὲν πλεῖστοι τῶν ἀνηριστηκότων

[4]   διατρίβουσιν, ὥσπερ οἵ τε θερισταὶ καὶ οἱ ναῦται, σκληρὸν καὶ ξηρὸν

[1]   οἷσι καὶ τὸ στόμα πικραίνεται καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται καὶ οἱ

[1]   ἑτεροῖα τοῖσι τὰ ποταίνια εἰωθόσι καὶ οἰνοποσίη καὶ ὑδροποσίη παρὰ τὸ

[1]   σῶμα, ὡς δὴ γλυκύν τε καὶ οἰνώδεα οἶνον ἧσσον ἄν τις

[1]   ὅλον τὸ σῶμα καὶ ἀσθενέας καὶ ὀκνηρούς· ἢν δὲ καὶ ἐπιδειπνήσωσιν,

[1]   ἀσυνήθεις τοῦ μανθάνειν βραδέως τε καὶ ὀλίγον μανθάνουσι, συνηθέστεροι δὲ γενόμενοι

[1]   ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ ποτά. Καὶ ὅσα μὲν κρεηφαγίη πολλὴ ἡ

[2]   τὰ φύσει τισὶν οἰκεῖά τε καὶ οὐκ οἰκεῖα. Λέλεκται μὲν οὖν

[1]   γὰρ τὰ σπλάγχνα δοκέει αὐτέοισι καὶ οὐρέουσι θερμὸν καὶ χλωρὸν καὶ

[4]   γὰρ θλᾶται ῥᾳδίως καὶ ψύχεται καὶ πᾶν ὁτιοῦν ἑτοίμως πάσχει. ~Τοιοῦτος

[5]   τὰ δόγματα ἀνάγκη θνητὰ γεγονέναι καὶ παντάπασι καθ´ ὅσον μάλιστα δυνατὸν

[1]   μόνον τῶν ἀρίστων ἰατρῶν ἀλλὰ καὶ πάντων ἀνθρώπων ἔνιοι τῶν ἅπασι

[2]   δὲ πρὸς τὰς σάρκας, ὥσπερ καὶ παρδάλεις καὶ λύκοι. Καθάπερ οὖν

[1]   ῥᾷον τοῦτο ποιοῦσι. Γίνεται δὲ καὶ περὶ τὰς ζητήσεις ὅμοιον· οἱ

[5]   ηὐξηκότι· τῷ δὲ περὶ φιλομαθίαν καὶ περὶ τὰς τῆς ἀληθείας φρονήσεις

[1]   δὲ τῶν ὑλῶν οὐδείς. Ἀμέλει καὶ περὶ τῆς τοῦ ψυχροῦ δόσεως,

[6]   φάντος, ἐπειδὰν ἐθισθῶσί τινες αὐταῖς, καὶ περὶ τούτων ἐπισκεπτέον. Ἴσμεν γάρ

[5]   οἰκειότητα τῶν πραγμάτων ἐδίδαξέ τι καὶ περὶ τῶν {ἐκ} τῆς ψυχῆς

[1]   κατὰ τὰς μεταβολάς. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων λέγουσιν, οἷον

[5]   δ´ ὁ λόγος οὗτος ὑπάρχει καὶ περὶ τῶν τῆς ψυχῆς γυμνασίων·

[3]   πεῖρα τοῖς τὰ γεωργικά τε καὶ περὶ φυτῶν ὑπομνήματα συνθεῖσι, καθάπερ

[3]   {τινα} ποιότητα τῶν ἐσθιομένων τε καὶ πινομένων ἕκαστον, οὕτω καὶ αὐτὸ

[4]   μὲν οὖν τῶν ἐσθιομένων τε καὶ πινομένων εὑρῆσθαί μοι δοκῶ τὴν

[2]   ἀρχὴν ἀπὸ τῶν ἐσθιομένων τε καὶ πινομένων ποιησόμεθα. Τί δήποτε γὰρ

[4]   ἐκ τῆς τῶν ἐσθιομένων τε καὶ πινομένων ψυχόντων τε καὶ θερμαινόντων

[5]   ὑπὸ τῆς ἀργίας, ὥς που καὶ Πλάτων ἐν Τιμαίῳ κατὰ τήνδε

[6]   ἐπὶ μοχθηρᾷ διαίτῃ κακοχυμίαν τε καὶ πλῆθος ἀθροίζουσιν.

[4]   καὶ τῆς ἐζευγμένης αὐτῇ ξηρότητος. Καὶ πολλάκις γ´ ἡμᾶς ἐν τοῖς

[6]   συλλογισμὸν ἰατρικόν, οὕτω καὶ αὖθις καὶ πολλάκις χρῄζειν τῶν αὐτῶν ἐπὶ

[4]   μανότητα διαφόρων μὲν ἐδεσμάτων τε καὶ πομάτων χρῄζουσιν, οὐχ ὁμοίως δ´

[1]   ὅτι φαύλη δίαιτα βρώσιός τε καὶ πόσιος αὐτὴ ἑωυτῇ ἐμφερὴς αἰεὶ

[5]   δύναμιν} οὕτω δὲ καὶ σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ὕπνοις καὶ ἀφροδισίοις

[6]   ποτε} συμπεσόντος αὐτοῖς. Ἔνιοι δὲ καὶ πρὶν αἰσθέσθαι τὴν προθεσμίαν ὑφορώμενοι

[2]   τοιούτων ἐδωδὴν μᾶλλον, ὥσπερ γε καὶ πρὸς τὴν τῶν εὐπέπτων αὐτοῖς

[1]   ἐθῶν ὡσαύτως Ἱπποκράτει φαίνεται γιγνώσκων καὶ πρὸς τούτοις γε τῶν παλαιῶν

[1]   δὲ πάλιν ὁ Ἱπποκράτης, ὥσπερ καὶ πρόσθεν, ἐπανορθώσεις τινὰς τῆς γιγνομένης

[4]   γὰρ καὶ συνάγεται καὶ σφίγγεται καὶ πυκνοῦται τὸ μὲν δέρμα πρῶτον

[5]   πονέειν, τὸ διαναπαύειν εὐθὺς ἄκοπον Καί πως ὁ λόγος ἤδη κατὰ

[1]   συνηθέστεροι δὲ γενόμενοι πολὺ πλεῖον καὶ ῥᾷον τοῦτο ποιοῦσι. Γίνεται δὲ

[5]   ἔφυ, τὸ θεῖον τὴν κεφαλὴν καὶ ῥίζαν ἡμῶν ἀνακρεμαννὺν ὀρθοῖ πᾶν

[5]   μὲν τῶν γυμνασίων αὐξάνεσθαί τε καὶ ῥώννυσθαι, βλάπτεσθαι δ´ ὑπὸ τῆς

[5]   καταλῦσαι τὴν δύναμιν} οὕτω δὲ καὶ σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ὕπνοις

[4]   τε καὶ ψυχόμενον, πυκνὸν δὲ καὶ σκληρὸν ἀνέχεταί τε καὶ καταφρονεῖ

[4]   θερμαίνοιεν ἢ ψύχοιεν, ἀλλ´ εἰ καὶ σκληρὸν εἴη τι καὶ τραχύ.

[4]   διατρίψειέ τις γυμνός, αὐχμηρὸν μὲν καὶ σκληρὸν τούτῳ γίγνεται τὸ δέρμα,

[1]   ἐπιδειπνήσωσιν, ὀξυρεγμιώδεας· ἐνίοισι δὲ ἂν καὶ σπατίλη γένοιτο, ὁκόταν παρὰ τὸ

[3]   τρέφον ἡ τῶν φυτῶν τε καὶ σπερμάτων μεταβολὴ μέχρι τοσούτου γιγνομένη

[1]   ὅσον μᾶζα ὄχλον καὶ ὄγκον καὶ στρόφον καὶ φῦσαν τῇ κοιλίῃ

[5]   γὰρ ἐν τοῖς οἰκείοις τε καὶ συμμέτροις γυμνασίοις ἑκάστην τῶν δυνάμεων

[1]   ἐλπίδας ἕξειν σωτηρίας, οὕτως ἔδωκα καὶ σὺν θεῷ φάναι πάντες ἐσώθησαν

[4]   διὰ βάθους. Πιλεῖται μὲν γὰρ καὶ συνάγεται καὶ σφίγγεται καὶ πυκνοῦται

[4]   Πιλεῖται μὲν γὰρ καὶ συνάγεται καὶ σφίγγεται καὶ πυκνοῦται τὸ μὲν

[1]   κοιλαίνονται καὶ οἱ κρόταφοι πάλλονται καὶ τὰ ἄκρα διαψύχονται· καὶ οἱ

[1]   ἔθος ἢ ὑγρὴ ἢ γλίσχρη, καὶ τὰ ἄλφιτα οἷόν τι ποιέει

[1]   τὰ ποταίνια τοῖσι μὴ εἰωθόσι καὶ τὰ ἑτεροῖα τοῖσι τὰ ποταίνια

[1]   ἀγαθὰ ᾖ φύσει, ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ ποτά, δυσφόρως δὲ φέρουσι

[1]   μὴ κακὰ ᾖ, ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ ποτά. Καὶ ὅσα μὲν

[4]   ὑπὸ τῶν ψυχόντων, ἐφεξῆς δὲ καὶ τὰ τούτῳ συνεχῆ κἂν ἐν

[1]   ἐκ τῆς ἀήθους διαίτης βλάβας καὶ τὰς ἐκ τῆς συνήθους ὠφελείας,

[1]   εἰθισμένῳ ἢ οἷον ἄρτος βάρος καὶ τάσιν κοιλίης τῷ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ

[5]   ἐπιθυμίας ἢ περὶ φιλονεικίας τετευτακότι καὶ ταῦτα διαπονοῦντι σφόδρα πάντα τὰ

[5]   τὰς τῆς ἀληθείας φρονήσεις ἐσπουδακότι καὶ ταῦτα μάλιστα τῶν αὑτοῦ γεγυμνασμένῳ

[4]   προσπιπτόντων ἴδωμεν ἐφεξῆς. Ἔοικε γὰρ καὶ ταῦτα τὴν αὐτὴν κατὰ γένος

[1]   ἀνατρέποντες λόγῳ νομίζουσιν ἅμα τούτῳ καὶ τὴν τοῦ πράγματος ὕπαρξιν ἀνῃρηκέναι,

[5]   εἰς φιλοσοφίαν τι χρήσιμον ἀλλὰ καὶ τὴν τοῦ σώματος ὑγίειαν, ἀκολουθήσας

[1]   πόμα διά τε τὸ ἔθος καὶ τὴν τοῦ σώματος φύσιν καίτοι

[6]   τῶν ὑλῶν, ἐν αἷς συνίστανται, καὶ τὴν τῶν αἰτίων, ὑφ´ ὧν

[4]   τῆς πολυχρονίου θερμασίας τοὖργον ἀλλὰ καὶ τῆς ἐζευγμένης αὐτῇ ξηρότητος. Καὶ

[1]   ἀπό τε τῶν πεπονθότων τόπων καὶ τῆς ἐν αὐτοῖς διαθέσεως ἡλικίας

[4]   φυσικαὶ τῶν σωμάτων ἰδιότητές τε καὶ τῆς ὅλης οὐσίας διαφοραί τε

[6]   μόνης ἢ ἀνωμαλία τις ἢ καί τι τῶν παρὰ φύσιν ἕτερον

[1]   συνήθη τὰ τοιαῦτα. Φαίνεται δὲ καί τινα τοιαῦτα γινόμενα {κατὰ τὰς

[1]   ἑτοίμου ῥᾳδίως ἐροῦμεν· συνεθιζόμενοι δὲ καὶ τὸ πρότερον εἰρημένον εὐπόρως ποιοῦμεν.

[1]   ἄφοδος ξυγκαίεται· ἔστι δὲ οἷσι καὶ τὸ στόμα πικραίνεται καὶ οἱ

[1]   ἐστοχάσθαι. Πάνυ γὰρ ἦν ἰσχνὸς καὶ τὸ στόμα τῆς κοιλίας ψυχρότατον

[1]   ἕξιν καὶ κρᾶσιν ὁμοίαν ἑαυτῷ καὶ τὸ τῆς θερμοποσίας ἔθος ἐσχηκότος·

[1]   εἰρημένον εὐπόρως ποιοῦμεν. Συμβαίνει δὲ καὶ τοιοῦτόν τι· οἱ μὲν ἀσυνήθεις

[4]   αὐτὴν ἀλλοίωσιν πάσχῃ τὸ σῶμα, καὶ τοῖς διὰ βάθους ἡ κοινωνία

[3]   φυτῶν ὑπομνήματα συνθεῖσι, καθάπερ γε καὶ τοῖς περὶ τῆς τῶν ζῴων

[1]   πάθεσιν ὁμοίως τοῖς τε ψυχικοῖς καὶ τοῖς σωματικοῖς. Περὶ μὲν δὴ

[3]   καθαρὸν αἷμα· διαφορὰν οὖν τινα καὶ τοῖς τρεφομένοις μορίοις ἀναγκαῖον γίγνεσθαι

[1]   μεταβάλλοι ἐς ἄλλο κρεῖσσον, ἐπεὶ καὶ τοῖσι δὶς σιτεομένοισι τῆς ἡμέρης

[1]   τοῖσι δὶς σιτεομένοισι τῆς ἡμέρης καὶ τοῖσι μονοσιτέουσιν αἱ ἐξαπιναῖοι μεταβολαὶ

[1]   ΕΘΩΝ. ~Τῶν θεραπευτικῶν σκοπῶν ἕνα καὶ τὸν ἀπὸ τῶν ἐθῶν ἡγουμένων

[1]   πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασι σκοποῖς καὶ τὸν ἀπὸ τῶν ἐθῶν παραλαμβανόντων.

[5]   μὴ μόνον τοῦ Ἱπποκράτους ἀλλὰ καὶ τοῦ Πλάτωνος εἰρηκότων αὐτήν. Τὸ

[2]   ἔτι διατιθεμένων. Ἡ δ´ αἰτία {καὶ} τοῦδε τοιαύτη τίς ἐστιν· ~ὥσπερ

[1]   μεταβολαὶ βλάβας καὶ ἀρρωστίην παρέχουσι. Καὶ τοὺς μέν γε μὴ μεμαθηκότας

[1]   αὐτοῦ τὴν προσφοράν· ἐπειδὴ δὲ {καὶ} τοῦτ´ ἔπαθεν, ἐασάτωσαν οἱ παρόντες

[3]   πως τὸ ἀλλοιοῦν. Ἔνεστι δὲ καὶ τούτου λαβεῖν ἐναργὲς τεκμήριον ἐκ

[2]   εἴρηται, τά τε τῶν βοῶν καὶ τράγων καὶ κριῶν κρέα μεθ´

[4]   εἰ καὶ σκληρὸν εἴη τι καὶ τραχύ. Διὸ καὶ χαμευνίας ἀνέχεται

[5]   τοῦ σώματος ἰσχυρότερά θ´ ἅμα καὶ τυλωδέστερα γίγνεται καὶ κατὰ τοῦτο

[1]   εἰθίσθαι {φησὶ} τῷδε τῷ βρώματι καὶ τῷδε τῷ πόματι καὶ διὰ

[1]   ἐναργῶς φαινομένων διδαχθέντες, ὅπερ ἀμέλει καὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὅσοι μὴ

[4]   τῶν ἐπιπολῆς μορίων, ἤδη δὲ καὶ τῶν διὰ βάθους. Πιλεῖται μὲν

[5]   μὲν αὐτῶν ἐν ἀργίᾳ διάγον καὶ τῶν ἑαυτοῦ κινήσεων ἡσυχίαν ἄγον

[6]   ὧν γίγνονται, δύναμιν. Ἐρασιστράτου δὲ καὶ τῶν κενώσεων ἐπιζητητικὸν γίγνεσθαι τὸ

[2]   πάμπολυ δ´ ἑτέρων ἀλύπως πινόντων, καὶ τῶν μέν, ὡς εἴρηται, τά

[1]   ἔθος ἐς θάτερα μεταβληθέντα ἐξαπίνης, καὶ ὑδαρής τε οἶνος καὶ ἄκρητος

[1]   τὰ ποταίνια εἰωθόσι καὶ οἰνοποσίη καὶ ὑδροποσίη παρὰ τὸ ἔθος ἐς

[5]   δὲ καὶ σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ὕπνοις καὶ ἀφροδισίοις ἐν τῷ

[5]   τῆς συμμετρίας ἀπολείπεται. Παρήγγελτο τοῦτο καὶ ὑφ´ Ἱπποκράτους ἐφ´ ἑνὸς ὡς

[2]   αὐτοῖς εἶναι φανέντων, ἀποστρέφεσθαι δὲ καὶ φεύγειν ἀπὸ τῶν ἀηδῶν καὶ

[1]   ἐν τῇ ἄνω κοιλίῃ ἐμποιήσει καὶ φῦσαν ἐν τῇ κάτω, ὁ

[1]   ὄχλον καὶ ὄγκον καὶ στρόφον καὶ φῦσαν τῇ κοιλίῃ παρέχει παρὰ

[4]   εἴη τι καὶ τραχύ. Διὸ καὶ χαμευνίας ἀνέχεται ταῦτα, τῶν ἐναντίως

[2]   τε τὰς βοτάνας καὶ ἄχυρα καὶ χιλὴν καὶ κριθήν, οἱ λέοντες

[1]   δοκέει αὐτέοισι καὶ οὐρέουσι θερμὸν καὶ χλωρὸν καὶ ἡ ἄφοδος ξυγκαίεται·

[3]   γῆν οὐ μόνον ἀβλαβὲς ἀλλὰ καὶ χρήσιμον γίγνεσθαι. Πολλὴ γὰρ καὶ

[1]   ἐν αὐτοῖς διαθέσεως ἡλικίας τε καὶ χώρας καὶ ὥρας ἔτι τε

[4]   αὐτάς· καὶ γὰρ θλᾶται ῥᾳδίως καὶ ψύχεται καὶ πᾶν ὁτιοῦν ἑτοίμως

[4]   ἀλλήλαις ἅπασαι διατίθενται θερμαινόμεναί τε καὶ ψυχόμεναι, οὕτως αἱ δι´ ἔθος

[4]   σῶμα ῥᾳδίως πάσχει θερμαινόμενόν τε καὶ ψυχόμενον, πυκνὸν δὲ καὶ σκληρὸν

[1]   διαθέσεως ἡλικίας τε καὶ χώρας καὶ ὥρας ἔτι τε τῆς τοῦ

[2]   ἔθος οἰκειότητος φυσικῆς. Ὅτι δὲ καὶ {ὡς} αἰτία γίγνεται πολλάκις, δῆλον

[1]   κατὰ χρόνον ἐκπιπτόντων καὶ ἰχωρροούντων, καὶ ὡς ἐνίοις κατά τινας καιροὺς

[1]   γινομένων αὐτῶν κατὰ τοὺς εἰθισμένους καιροὺς εἰς πάθη οὐ σμικρὰ ἐμπίπτουσιν,

[1]   καὶ ὡς ἐνίοις κατά τινας καιροὺς χολέραι γίνονται. Ἁπάσας γὰρ τὰς

[1]   νόσου, τοῖς δ´ ἔν τινι καιρῷ δοῦναι ψυχρὸν εὐλαβουμένων τῶν ἰατρῶν,

[1]   ἔτι δὲ μᾶλλον, εἰ πλεονάκις· καίτοι γε πολλοί εἰσιν, οἳ εὐφόρως

[5]   λόγῳ μὴ προσθεὶς τὴν αἰτίαν καίτοι μὴ μόνον τοῦ Ἱπποκράτους ἀλλὰ

[1]   καὶ τὴν τοῦ σώματος φύσιν καίτοι τοῦ νοσήματος ἐνδεικνυμένου, οὕτως ἑτέροις

[1]   μὴ εἰθίδαται, καὶ ἢν μὴ κακὰ ᾖ, ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ

[6]   αὐτοῖς ἀλλ´ ἐπὶ μοχθηρᾷ διαίτῃ κακοχυμίαν τε καὶ πλῆθος ἀθροίζουσιν.

[6]   σώματος ἀθροίζοντες αἵματος πλῆθος ἢ κακοχυμίαν ὑπὸ τῶν εἰρημένων κενώσεων ὠφελοῦνται

[1]   ἀνθρώπων ἔνιοι τῶν ἅπασι τοῖς καλοῖς λυμαινομένων ἐπιχειροῦσι διαβάλλειν ἐρωτῶντες ἡμᾶς,

[2]   ἐάσωσιν, ἄχρις ἄν, ὡς αὐτοὶ καλοῦσι, ζυμωθῇ, καὶ μετὰ ταῦτα διὰ

[2]   ὕδατι ζύμην μίξαντες μαλάξωσιν, εἶτα καλύψαντές τινι τῶν θαλπόντων ἐάσωσιν, ἄχρις

[1]   ἐτόλμησα καὶ ἐπ´ ἐκείνου ἢ καλῶς ἐστοχάσατο τῆς ἑαυτοῦ φύσεως ὁ

[1]   ὥρας ἔτι τε τῆς τοῦ κάμνοντος αὐτοῦ κράσεως καὶ δυνάμεως, αἷς

[1]   τὸ προειπεῖν τοῖς οἰκείοις τοῦ κάμνοντος, εἰ μὲν μὴ πίοι ψυχροῦ,

[1]   ὄντα· ἐκκρίσεις δὲ τὰς συνήθεις, κἂν ἀλυσιτελεῖς ὦσιν, εἰς συνήθειαν δὲ

[4]   δὲ καὶ τὰ τούτῳ συνεχῆ κἂν ἐν χρόνῳ πλείονι τὴν αὐτὴν

[2]   τῇ προσφορᾷ βαρυνομένων τε παραχρῆμα κἂν ἐρυγή τις αὐτοῖς ἐπιγένηται, μηδὲ

[5]   ὕπνοι ἀφροδίσια, πάντα μέτρια Διὸ κἀνταῦθα προσέχειν χρὴ τὸν νοῦν ἀκριβῶς

[6]   ἑάλωσαν ἐπὶ προηγησαμένοις ὁμοίοις συμπτώμασι, κἄπειτα φθάσαντες ἢ διὰ καθάρσεώς τινος

[2]   κλιβάνων ἢ ἰπνῶν ὀπτήσωσιν, οὕτω κἀπὶ τῶν εἰς γαστέρα καταποθέντων οὐκ

[4]   τῶν αὐτῶν αἰτίων γιγνόμενα. Ἀμέλει κἀπὶ τῶν θερμαινόντων ὁμοίως ἀπατᾶσθαι συμβαίνει.

[1]   δειλοὶ ἐς πᾶν ἔργον καὶ καρδιαλγέες. Κρέμασθαι γὰρ τὰ σπλάγχνα δοκέει

[1]   δὲ παλμόν τε φλεβῶν καὶ καρηβαρίην καὶ δίψαν· καὶ λευκός τε

[1]   εὑρηκέναι κατὰ μίαν ὕλην, ἄλλοι κατ´ ἄλλην, εὑρήκασιν, ἔνιοι μὲν ἐπ´

[4]   ἡ κοινωνία τῆς μεταβολῆς γίγνεται. Κατ´ ἀρχὰς δ´ εὐθέως κατὰ συμβεβηκός,

[4]   σώματι πολυχρονίως, ἐναντίαν διάθεσιν τῇ κατ´ ἀρχὰς ἐργάζεται περὶ αὐτό. Ἐν

[5]   εἰπόντι Χρῆσις κρατύνει, ἀργίη τήκει κατ´ εἶδος δ´ ἐπὶ γυμνασίων αὖθις

[2]   ἑκάστῳ τροφῶν ἐστιν, οὕτω καὶ κατ´ εἶδος ἐν τοῖς γένεσιν εὑρίσκονται

[1]   εἰ μέλλοι μὴ πολλὰ τῶν κατ´ ἰατρικὴν χωλεύειν. Ταῦτα μὲν οἱ

[2]   ὑπό τινων διατιθεμένων, εἰ δὲ κατὰ βραχὺ τὴν πρὸς αὐτὰ συνήθειαν

[4]   γὰρ καὶ ταῦτα τὴν αὐτὴν κατὰ γένος ἔχειν αἰτίαν τοῖς προειρημένοις.

[2]   Καθάπερ οὖν ἐν τοῖς ζῴοις κατὰ γένος οὐ σμικρὰ διαφορὰ τῶν

[4]   γλυκέων ὑδάτων λουτρὰ συμβαίνει τοῦτο, κατὰ δὲ τὰ εἱληθερῆ τὸ ξηραῖνον

[1]   τοιούτου οὐκ ἂν εὐπόρως δυναίμεθα, κατὰ δὲ τὴν ἐφεξῆς ἀρίθμησιν ἐπὶ

[4]   σύνοδος ἀμφοτέρων ἀμφότερα φαίνεται δρῶσα. Κατὰ μὲν οὖν τὰ τῶν γλυκέων

[5]   σιτίων ἡγείσθωσαν» ἐπὶ δὲ τῶν κατὰ μέρος εἰδῶν ἁπάντων Πόνοι σιτία

[1]   γὰρ οἱ πιθανὴν δόξαντες εὑρηκέναι κατὰ μίαν ὕλην, ἄλλοι κατ´ ἄλλην,

[6]   ἐκ τῶν ῥινῶν αἱμορραγοῦντας ἤτοι κατὰ περιόδους τινὰς ἰσοχρονίους ἢ ἀτάκτως

[2]   ὅταν, ὡς οἱ πεττόμενοι πυροί, κατὰ ποιότητα τὴν μεταβολὴν σχῇ. Καθάπερ

[4]   οὐσίας διαφοραί τε τοῦ δέρματος κατὰ σκληρότητα καὶ μαλακότητα πυκνότητά τε

[6]   ἐργασαμένης αὐτὴν ἤ τινος ἀνθρώπου κατὰ συλλογισμὸν ἰατρικόν, οὕτω καὶ αὖθις

[4]   τὰ μὲν πρώτως, τὰ δὲ κατὰ συμβεβηκός, ἐφ´ ὧν δὴ καὶ

[4]   γίγνεται. Κατ´ ἀρχὰς δ´ εὐθέως κατὰ συμβεβηκός, οὐ πρώτως, ὑπὸ τοῦ

[4]   μάλιστα σφάλλονται πολλοὶ θεώμενοί τινα κατὰ συμβεβηκὸς ὡσαύτως ἐπιτελούμενα πρὸς τῶν

[5]   δ´ ἕκαστον κινήσεις ἔχον, οὕτω κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ νῦν ὡς

[3]   τῶν ζῴων ἱστορίας γράψασι τῆς κατὰ τὰ χωρία γιγνομένης μεταβολῆς. Ἐπεὶ

[1]   αὐτά· καὶ γὰρ καὶ βλάπτεσθαι κατὰ τὰς μεταβολάς. Ὁμοίως δὲ καὶ

[1]   δὲ καί τινα τοιαῦτα γινόμενα {κατὰ τὰς συνηθείας} ὧν ἐπιστάμεθα ἐπῶν

[6]   εἰσιν αἱ διαφοραὶ τῶν ἐθῶν κατά τε τὴν τῶν ὑλῶν, ἐν

[5]   τὴν πρότερον εἰρημένην, μνημονευτικώτεροι δὲ κατὰ τὴν δευτέραν γιγνόμεθα φύσιν ἐχουσῶν

[2]   τὸν πεττόμενον σῖτον, οὕτω {καὶ} κατὰ τὴν κοιλίαν ἔτι καὶ μᾶλλον

[2]   τοὺς ἀνθρώπους ἥδιον ἄλλον ἄλλο κατὰ τὴν οἰκειότητα τῆς φύσεως ἔρχεσθαί

[5]   Καί πως ὁ λόγος ἤδη κατὰ τὴν οἰκειότητα τῶν πραγμάτων ἐδίδαξέ

[2]   ὀνομάζω δ´ οἰκειοτέραν ἑτέραν ἑτέρας κατὰ τὴν ὁμοιότητα τοῦ μέλλοντος ἐξ

[5]   καθ´ ἣν μεμνήμεθα· συνετώτεροι μὲν κατὰ τὴν πρότερον εἰρημένην, μνημονευτικώτεροι δὲ

[1]   βλαβείς τις, εἰ οὕτως ἔτυχε, κατὰ τὴν πρώτην χρῆσιν ὑπὸ βοείων

[3]   μορίοις ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πρὸς ἄλληλα κατὰ τὴν τοῦ τρέφοντος αἵματος ἰδέαν.

[2]   τούτου μὲν ἡ αἰτία λέλεκται κατὰ τὴν τῶν φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν,

[2]   ἐπὶ πλέον ὑπὲρ ἁπάντων τούτων κατὰ τὴν τῶν φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν·

[5]   που καὶ Πλάτων ἐν Τιμαίῳ κατὰ τήνδε τὴν ῥῆσιν ἐδήλωσεν αὐτοῖς

[3]   τοιαύτη τίς ἐστιν· ~ὥσπερ ἀλλοιοῦται κατὰ {τινα} ποιότητα τῶν ἐσθιομένων τε

[1]   καὶ ἰχωρροούντων, καὶ ὡς ἐνίοις κατά τινας καιροὺς χολέραι γίνονται. Ἁπάσας

[4]   προειρημένοις. Ἀλλοίωσιν οὖν τιν´ ἐργάζεται κατὰ τὸ σῶμα μάλιστα μὲν τῶν

[1]   εἶεν, ὅμως πολλὰ ἂν ἑτεροιώσειαν κατὰ τὸ σῶμα, ὡς δὴ γλυκύν

[5]   καὶ λογιστικοῖς. Οὐσῶν γὰρ δυνάμεων κατὰ τὸ τῆς ψυχῆς ἡγεμονικὸν εἰς

[4]   πυκνωθέντος γὰρ τοῦ δέρματος ἀθροίζεται κατὰ τὸ τοῦ σώματος ὅλου βάθος

[4]   αἴτιον τὰς εἰρημένας ἀλλοιώσεις ἐργάζεται, κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον τὰς ἐναντίας

[1]   σῶμα καὶ μὴ γινομένων αὐτῶν κατὰ τοὺς εἰθισμένους καιροὺς εἰς πάθη

[5]   ἅμα καὶ τυλωδέστερα γίγνεται καὶ κατὰ τοῦτο δύναται φέρειν τὰς οἰκείας

[5]   σώματος ὑγίειαν, ἀκολουθήσας Ἱπποκράτει {καὶ} κατὰ τοῦτο καθόλου μὲν εἰπόντι Χρῆσις

[1]   συνηθείας καὶ ἀσυνηθείας τὸν μέλλοντα κατὰ τρόπον ἰατρεύειν· λέγω δὴ τὸ

[2]   ἢ πρόσθεν; Ἢ διὰ τί κατὰ φύσιν τινὲς εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς,

[1]   συνήθεις ποιοῦνται, καὶ δὴ ἑλκῶν κατὰ χρόνον ἐκπιπτόντων καὶ ἰχωρροούντων, καὶ

[2]   καταποθέντων οὐκ ἐπειδὰν ἐν αὐτῇ καταθραυσθῇ καὶ λυθῇ, πεπέφθαι φαμὲν ἀλλ´

[2]   καὶ διαττῶντες εἰς λεπτὰ μόρια καταθραύσωσι τοὺς πυροὺς ἀλλ´ ὅταν ἐπὶ

[1]   καὶ διὰ τοῦτο μὴ δύνασθαι καταλιπεῖν αὐτά· καὶ γὰρ καὶ βλάπτεσθαι

[5]   πλεονάζοντι. Αἱ μὲν γὰρ ὑπερβολαὶ καταλύουσί γε τὰς δυνάμεις, τὸ δ´

[5]   πλεῖστον ἐκτεταμένων τῶν γυμνασίων {ὡς καταλῦσαι τὴν δύναμιν} οὕτω δὲ καὶ

[1]   μᾶλλον τῶν ἄλλων· ἀλλὰ εἰ καταμάθοις, ὅσον μᾶζα ὄχλον καὶ ὄγκον

[2]   οὕτω κἀπὶ τῶν εἰς γαστέρα καταποθέντων οὐκ ἐπειδὰν ἐν αὐτῇ καταθραυσθῇ

[6]   μοχθηραῖς διαίταις, ἔνιοι δὲ διὰ κατασκευὴν μοχθηρὰν τοῦ σώματος ἀθροίζοντες αἵματος

[4]   καὶ σκληρὸν ἀνέχεταί τε καὶ καταφρονεῖ τῶν ἔξωθεν αὐτῷ προσπιπτόντων ἁπάντων,

[2]   φροντίδων ὅσα τ´ ἄλλα τοιαῦτα. ~Καταφρονήσαντες οὖν καὶ ἡμεῖς τῶν ἤτοι

[1]   πλεῖστοι τῶν ἀνηριστηκότων οὐ δύνανται κατεσθίειν τὸ δεῖπνον, δειπνήσαντες δὲ βαρύνουσι

[1]   ἐμποιήσει καὶ φῦσαν ἐν τῇ κάτω, ὁ δὲ παλμόν τε φλεβῶν

[5]   τρία ψυχῆς ἐν ἡμῖν εἴδη κατῴκισται, τυγχάνει δ´ ἕκαστον κινήσεις ἔχον,

[6]   καθαιρόντων φαρμάκων, ἐμετηρίων τε καὶ κατωτερικῶν· ὑπὲρ ὧν καὶ αὐτῶν ἐσκέφθαι

[1]   ἢ σίλφιον ἢ ὀπὸς ἢ καυλὸς ἢ ἄλλα ὅσα τοιουτότροπα μεγάλας

[1]   ἔδωκα πάνυ θαρρῶν, εἰ καὶ καυσούμενος ἀκριβῶς ὁ πιὼν εἴη, μηδενὸς

[4]   ἥκιστα τοῖς ἐν τῷ βάθει κειμένοις συμπίπτει· πυκνωθέντος γὰρ τοῦ δέρματος

[5]   θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸν εὖ κεκοσμημένον τὸν δαίμονα ξύνοικον ἐν αὑτῷ

[1]   οἱ λαβόντες. Ὥστε πολυχρονίῳ πείρᾳ κεκριμένου τοῦ βοηθήματος ἐπὶ τὴν τῆς

[1]   κωλύοντες μὲν διδόναι τοῖς πυρέττουσι, κελεύοντες δ´ ἡμᾶς ἀρκεῖσθαι ταῖς ἀπὸ

[1]   ἐπῶν ἢ ἰάμβων εἴ τις κελεύσειεν ἡμᾶς εἰπεῖν ἐκ μέσου στίχους

[1]   ἔθος μονοσιτήσας ὅλην τὴν ἡμέρην κενεαγγήσας δειπνήσειεν, ὁκόσον εἴθιστο, εἰκὸς αὐτόν,

[1]   δέ γε ἐπὶ πλείονα χρόνον κενεαγγήσας ἐξαπίνης μεταδειπνήσειεν, ἔτι μᾶλλον ἂν

[1]   τῆς γιγνομένης βλάβης ἐπὶ τοῖς κενεαγγήσασι παρὰ τὸ ἔθος γράψας ἐφεξῆς

[6]   περιόδῳ τῶν τοιούτων ἔπαθόν τι, κενοῦσθαι φθάνουσιν ὀνομάζουσί τε τὴν προφυλακτικὴν

[6]   δι´ ἔθος δεῖσθαι τῶν τοιούτων κενώσεων, ἀλλὰ δι´ ἣν αἰτίαν τῆς

[6]   δύναμιν. Ἐρασιστράτου δὲ καὶ τῶν κενώσεων ἐπιζητητικὸν γίγνεσθαι τὸ σῶμα φάντος,

[6]   τοῦ σώματος ἐκ τῶν τοιούτων κενώσεων λαμβάνοντος, ὁποίαν ἐδείχθη λαμβάνον ἐπὶ

[6]   γὰρ ἔθους λόγῳ διὰ τῶν κενώσεων ὠφελεῖσθαι συνέβαινεν αὐτοῖς ἀλλ´ ἐπὶ

[6]   ἢ κακοχυμίαν ὑπὸ τῶν εἰρημένων κενώσεων ὠφελοῦνται τῆς φύσεως ἤ τινος

[6]   ἣν αἰτίαν τῆς πρώτης ἐδεήθη κενώσεως ἤτοι τῆς φύσεως ἐργασαμένης αὐτὴν

[6]   φθάνουσιν ὀνομάζουσί τε τὴν προφυλακτικὴν κένωσιν ἐν ἔθει γεγονέναι σφίσιν, οὐδεμίαν

[5]   γένεσις ἔφυ, τὸ θεῖον τὴν κεφαλὴν καὶ ῥίζαν ἡμῶν ἀνακρεμαννὺν ὀρθοῖ

[6]   τοῦ σώματος βάρος ἢ τῆς κεφαλῆς μόνης ἢ ἀνωμαλία τις ἢ

[1]   εἰθισμένοι τοὺς ξυνήθεας πόνους φέρειν, κἢν ὦσιν ἀσθενέες ἢ γέροντες, τῶν

[5]   παραδείγματος, ἔνθα φησίν Ἐν πάσῃ κινήσει τοῦ σώματος ὅταν ἄρξηται πονέειν,

[5]   τὰς οἰκείας ἑκάστῳ τροφὰς καὶ κινήσεις ἀποδιδόναι. Ἐν τούτοις τοῖς λόγοις

[5]   εἴδη κατῴκισται, τυγχάνει δ´ ἕκαστον κινήσεις ἔχον, οὕτω κατὰ τὰ αὐτὰ

[5]   τοῦτο δύναται φέρειν τὰς οἰκείας κινήσεις μᾶλλον ἑτέρων, ὅσα δι´ ἀγυμνασίαν

[5]   φυλακτέον, ὅπως ἂν ἔχωσι τὰς κινήσεις πρὸς ἄλληλα συμμέτρους Ταῦτα προειπὼν

[1]   τοῦ ζητῆσαι ἐν ταῖς πρώταις κινήσεσι τῆς διανοίας τυφλοῦνται καὶ ἀποσκοτοῦνται

[5]   ἀργίᾳ διάγον καὶ τῶν ἑαυτοῦ κινήσεων ἡσυχίαν ἄγον ἀσθενέστατον ἀνάγκη γίγνεσθαι,

[2]   ζυμωθῇ, καὶ μετὰ ταῦτα διὰ κλιβάνων ἢ ἰπνῶν ὀπτήσωσιν, οὕτω κἀπὶ

[1]   στόμα πικραίνεται καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται καὶ οἱ κρόταφοι πάλλονται καὶ

[2]   σῖτον, οὕτω {καὶ} κατὰ τὴν κοιλίαν ἔτι καὶ μᾶλλον εἰς οἰκειοτέραν,

[1]   ἰσχνὸς καὶ τὸ στόμα τῆς κοιλίας ψυχρότατον εἶχεν ἐξ ἀρχῆς, ὡς

[1]   παρὰ τὸ ἔθος ἠχθοφορήκῃ ἡ κοιλίη εἰθισμένη ἐπιξηραίνεσθαι καὶ μὴ δὶς

[1]   πλάδον τε ἐν τῇ ἄνω κοιλίῃ ἐμποιήσει καὶ φῦσαν ἐν τῇ

[1]   καὶ στρόφον καὶ φῦσαν τῇ κοιλίῃ παρέχει παρὰ τὸ ἔθος βρωθεῖσα

[1]   τις ἠδελφισμένα τουτέοισι τῶν ἐς κοιλίην καὶ ἄλλα εἴποι, ὡς εὐφόρως

[1]   δεῖπνον, δειπνήσαντες δὲ βαρύνουσι τὴν κοιλίην καὶ δυσκοιτέουσι πολὺ μᾶλλον ἢ

[1]   οἷον ἄρτος βάρος καὶ τάσιν κοιλίης τῷ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ ἢ αὐτός

[1]   τὰ τοιαῦτα πόνους ἐμποιέει τῇσι κοιλίῃσι μᾶλλον τῶν ἄλλων· ἀλλὰ εἰ

[2]   τὴν ἀρχὴν τῆς διδασκαλίας ποιησώμεθα κοινὴν ὑπόθεσιν λαβόντες εἰς ταῦτα πάντα

[5]   ἀγυμνασίαν μαλακώτερά ἐστι καὶ ἀσθενέστερα. Κοινὸς δ´ ὁ λόγος οὗτος ὑπάρχει

[6]   τῶν παρὰ φύσιν ἕτερον ἐπιφαίνηται, κοινοῦνται τοῖς ἰατροῖς περὶ αὐτῶν δεδιέναι

[2]   ὕστερον ἐν τῇ τοῦ λόγου κοινωνίᾳ· νυνὶ δ´ ἀπὸ τῶν δι´

[4]   καὶ τοῖς διὰ βάθους ἡ κοινωνία τῆς μεταβολῆς γίγνεται. Κατ´ ἀρχὰς

[1]   καὶ εὐθέως ἀφίστανται τοῦ ζητεῖν κοπιῶντες τῇ διανοίᾳ καὶ ἐξαδυνατοῦντες οὐχ

[1]   τρὶς σιτέοιτο τῆς ἡμέρης ἐς κόρον, ἔτι δὲ μᾶλλον, εἰ πλεονάκις·

[1]   τε τῆς τοῦ κάμνοντος αὐτοῦ κράσεως καὶ δυνάμεως, αἷς εἰώθαμεν χρῆσθαι,

[1]   τε τοῦ σώματος ἕξιν καὶ κρᾶσιν ὁμοίαν ἑαυτῷ καὶ τὸ τῆς

[5]   τοῦτο καθόλου μὲν εἰπόντι Χρῆσις κρατύνει, ἀργίη τήκει κατ´ εἶδος δ´

[2]   βοῶν καὶ τράγων καὶ κριῶν κρέα μεθ´ ἡδονῆς μὲν ἐσθιόντων, πεττόντων

[2]   ἔγραψε, ῥᾷον πέττουσι τὰ βόεια κρέα τῶν πετραίων ἰχθύων; Ἀλλὰ τούτου

[2]   σφᾶς αὐτοὺς προσάρασθαι τὸ τοιοῦτον κρέας, οὔτε πέψαι δυναμένων αὐτὸ χωρὶς

[1]   τὰ ποτά. Καὶ ὅσα μὲν κρεηφαγίη πολλὴ ἡ παρὰ τὸ ἔθος

[1]   ἐξαπίνης μέγα μεταβάλλοι ἐς ἄλλο κρεῖσσον, ἐπεὶ καὶ τοῖσι δὶς σιτεομένοισι

[1]   ἐς πᾶν ἔργον καὶ καρδιαλγέες. Κρέμασθαι γὰρ τὰ σπλάγχνα δοκέει αὐτέοισι

[2]   γὰρ οἱ τῇ τῶν βοείων κρεῶν ἐδωδῇ συνήθως χρώμενοι τινὲς μὲν

[1]   τὴν πρώτην χρῆσιν ὑπὸ βοείων κρεῶν ἐδωδῆς, εἶτ´ ἀναγκασθεὶς καθ´ ἑκάστην

[2]   καὶ ἄχυρα καὶ χιλὴν καὶ κριθήν, οἱ λέοντες δὲ πρὸς τὰς

[6]   Ἐνίοις δὲ νοσήσασιν ἡ μὲν κρίσις ἐπὶ τοιαύταις ἐκκρίσεσι τοῦ νοσήματος

[2]   τῶν βοῶν καὶ τράγων καὶ κριῶν κρέα μεθ´ ἡδονῆς μὲν ἐσθιόντων,

[1]   οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται καὶ οἱ κρόταφοι πάλλονται καὶ τὰ ἄκρα διαψύχονται·

[1]   λέγουσιν, οἷον ἀλουσίας λουτρῶν, ἱππασίας κυνηγεσίων, δρόμου πάλης, ἀγρυπνιῶν ὕπνων, ἡλιώσεως

[5]   ὸ δὲ δὴ περὶ τοῦ κυριωτάτου τοῦ παρ´ ἡμῖν ψυχῆς εἴδους

[5]   τὸ δ´ ἐλλιπὲς ἐν ἑκάστῳ κωλύει τοσοῦτον τῆς τελείας ὠφελείας, ὅσον

[1]   ποιούμεθα πολλάκις, ἀντιπράττουσιν ἡμῖν ἔνιοι κωλύοντες μὲν διδόναι τοῖς πυρέττουσι, κελεύοντες

Chapitre
[1]	βοείων κρεῶν ἐδωδῆς, εἶτ´ ἀναγκασθεὶς	καθ´	ἑκάστην ἡμέραν ἐσθίειν ταῦτα δι´
[2]	μία τίς ἐστιν ἢ καὶ	καθ´	ἑκάστην ὕλην ἑτέρα. Λέγω δ´
[5]	τέχνας ἀναγκαῖον ἑτέραν μὲν εἶναι,	καθ´	ἣν ἀκόλουθόν τε καὶ μαχόμενον
[5]	καὶ μαχόμενον γνωρίζομεν, ἑτέραν δέ,	καθ´	ἣν μεμνήμεθα· συνετώτεροι μὲν κατὰ
[6]	τὴν προθεσμίαν ὑφορώμενοι τοῦ χρόνου,	καθ´	ὃν ἐν ὡρισμένῃ περιόδῳ τῶν
[5]	ἀληθείας ἐφάπτηται, πᾶσα ἀνάγκη που,	καθ´	ὅσον δ´ αὖ μετασχεῖν ἀνθρωπίνῃ
[5]	ἀνάγκη θνητὰ γεγονέναι καὶ παντάπασι	καθ´	ὅσον μάλιστα δυνατὸν θνητῷ γίγνεσθαι,
[6]	ὥσπερ γε καὶ διὰ τῶν	καθαιρόντων	φαρμάκων, ἐμετηρίων τε καὶ κατωτερικῶν·
[2]	τὴν τῆς πέψεως ἔννοιαν προχειρισάμενοι.	Καθάπερ	γὰρ ἄρτους οἱ σιτοποιοὶ λέγονται
[3]	καὶ περὶ φυτῶν ὑπομνήματα συνθεῖσι,	καθάπερ	γε καὶ τοῖς περὶ τῆς
[2]	κατὰ ποιότητα τὴν μεταβολὴν σχῇ.	Καθάπερ	δ´ ἐπὶ τῶν ἄρτων εἰς
[1]	τὴν τοῦ πράγματος ὕπαρξιν ἀνῃρηκέναι,	καθάπερ	εἴ τις ἁπάσαις ἀντειπὼν ταῖς
[2]	εἰ δι´ ἀπορίαν ἐδέσματος ἑτέρου,	καθάπερ	ἐν λιμῷ γίγνεται, βιάσαιντο σφᾶς
[5]	λόγοις, ἐάν τις ἀμελῶς ἀκούῃ,	καθάπερ	ἔνιοι. Γυμνάζεσθαι γὰρ ἑκάστην τῶν
[2]	ὥσπερ καὶ παρδάλεις καὶ λύκοι.	Καθάπερ	οὖν ἐν τοῖς ζῴοις κατὰ
[1]	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὅσοι μὴ	καθάπερ	ὕες ἢ ὄνοι ζῶσιν ἀλλὰ
[1]	καὶ βραδύπορον, καὶ οἱ ἄγαν	καθαροί	τε καὶ ξυγκομιστοὶ παρὰ τὸ
[3]	οὐκ ὀλίγην ἔχον, ὥσπερ ἔνια	καθαρὸν	αἷμα· διαφορὰν οὖν τινα καὶ
[1]	τὰς τῶν αἱμορροΐδων φορὰς καὶ	καθάρσεις,	ἃς ἔνιοι αὑτοῖς συνήθεις ποιοῦνται,
[6]	συμπτώμασι, κἄπειτα φθάσαντες ἢ διὰ	καθάρσεώς	τινος ἢ δι´ αἵματος ἀφαιρέσεως
[1]	ἱκανῶς εἰρήσθω· ἐν δὲ τοῖς	καθόλου	λόγοις ὑπὲρ ἰατρικῆς λεγομένοις ἐπὶ
[5]	ἀκολουθήσας Ἱπποκράτει {καὶ} κατὰ τοῦτο	καθόλου	μὲν εἰπόντι Χρῆσις κρατύνει, ἀργίη
[1]	ἐξαπίνης, καὶ ὑδαρής τε οἶνος	καὶ	ἄκρητος παρὰ τὸ ἔθος ἐξαπίνης
[1]	ἠδελφισμένα τουτέοισι τῶν ἐς κοιλίην	καὶ	ἄλλα εἴποι, ὡς εὐφόρως μὲν
[4]	ὑπὸ τοῦ δρῶντος αἰτίου μεταβολὴ	καὶ	ἀλλοίωσις οὐχ ἥκιστα τοῖς ἐν
[1]	παρὰ τὸ ἔθος μεταβάλλουσιν, εἰ	καὶ	ἄμφω οἰνώδεες εἶεν, ὅμως πολλὰ
[1]	ἔστιν ὅστις {οὐχ} ὁμολογουμένην τε	καὶ	ἀναντίλεκτον αἰτίαν {οὔτε τούτων τις
[1]	πρώταις κινήσεσι τῆς διανοίας τυφλοῦνται	καὶ	ἀποσκοτοῦνται καὶ εὐθέως ἀφίστανται τοῦ
[1]	δὲ ἥκωσιν, ἐπιζητεῖ τὸ σῶμα	καὶ	ἀποστερούμενον τούτων εἰς νόσους ἐμπίπτει,
[5]	τοῖς ῥητορικοῖς διδασκάλοις γεωμετρικοῖς τε	καὶ	ἀριθμητικοῖς καὶ λογιστικοῖς. Οὐσῶν γὰρ
[1]	μονοσιτέουσιν αἱ ἐξαπιναῖοι μεταβολαὶ βλάβας	καὶ	ἀρρωστίην παρέχουσι. Καὶ τοὺς μέν
[1]	ἢν μὴ ἀριστήσωσιν, ἀσθενέες τε	καὶ	ἄρρωστοί εἰσι καὶ δειλοὶ ἐς
[1]	καὶ βαρέας ὅλον τὸ σῶμα	καὶ	ἀσθενέας καὶ ὀκνηρούς· ἢν δὲ
[5]	ὅσα δι´ ἀγυμνασίαν μαλακώτερά ἐστι	καὶ	ἀσθενέστερα. Κοινὸς δ´ ὁ λόγος
[1]	πάνυ ἐπίσκεψιν ποιήσασθαι περὶ συνηθείας	καὶ	ἀσυνηθείας τὸν μέλλοντα κατὰ τρόπον
[6]	ἀνθρώπου κατὰ συλλογισμὸν ἰατρικόν, οὕτω	καὶ	αὖθις καὶ πολλάκις χρῄζειν τῶν
[3]	τε καὶ πινομένων ἕκαστον, οὕτω	καὶ	αὐτὸ διατίθησί πως τὸ ἀλλοιοῦν.
[3]	τρέφον ὑπὸ τοῦ τρεφομένου ἀλλὰ	καὶ	αὐτό πώς τιν´ ἀλλοιοῖ βραχεῖαν
[5]	διαλογισμοῖς καὶ ζητήσεσι λογικαῖς, ὧν	καὶ	αὐτὸς ὁ Ἐρασίστρατος ἐμνημόνευσεν ἐν
[6]	τε καὶ κατωτερικῶν· ὑπὲρ ὧν	καὶ	αὐτῶν ἐσκέφθαι τι χρήσιμον. Ἐμοὶ
[5]	σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ὕπνοις	καὶ	ἀφροδισίοις ἐν τῷ προσήκοντι μέτρῳ
[2]	ὑποζύγια πρός τε τὰς βοτάνας	καὶ	ἄχυρα καὶ χιλὴν καὶ κριθήν,
[1]	ἢν ἀριστήσωσιν, εὐθέως ἀρρώστους ποιέει	καὶ	βαρέας ὅλον τὸ σῶμα καὶ
[4]	αὐτὴν ἐκείναις ἴσχουσιν ὠφέλειάν τε	καὶ	βλάβην ἐκ τῆς τῶν ἐσθιομένων
[1]	δύνασθαι καταλιπεῖν αὐτά· καὶ γὰρ	καὶ	βλάπτεσθαι κατὰ τὰς μεταβολάς. Ὁμοίως
[1]	παρακολουθοῦσιν ὑφ´ ὧν ὠφελοῦνταί τε	καὶ	βλάπτονται. Πάρεστι γοῦν αὐτῶν ἀκούειν
[1]	πληθώρην διὰ τὸ ξηραντικόν τε	καὶ	βραδύπορον, καὶ οἱ ἄγαν καθαροί
[1]	εἰπών, ὅτι σπασθήσοιτο γευσάμενος ψυχροῦ·	καὶ	γὰρ ἐπ´ ἄλλου τοῦτ´ ἔφασκεν
[4]	ἐναντίως διακειμένων οὐ φερόντων αὐτάς·	καὶ	γὰρ θλᾶται ῥᾳδίως καὶ ψύχεται
[1]	τοῦτο μὴ δύνασθαι καταλιπεῖν αὐτά·	καὶ	γὰρ καὶ βλάπτεσθαι κατὰ τὰς
[1]	οὔτε τῶν ἄλλων} εἰρηκέναι δοκεῖ.	Καὶ	γὰρ οἱ πιθανὴν δόξαντες εὑρηκέναι
[2]	λουτρὰ ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον.	Καὶ	γὰρ τήν γ´ ἀρχὴν ἀπὸ
[4]	τὰς ἐναντίας αὐτῷ τὸ θερμαῖνον.	Καὶ	γὰρ φύσιν ἔχει πρὸς τῶν
[1]	ἀσθενέες τε καὶ ἄρρωστοί εἰσι	καὶ	δειλοὶ ἐς πᾶν ἔργον καὶ
[1]	ἃς ἔνιοι αὑτοῖς συνήθεις ποιοῦνται,	καὶ	δὴ ἑλκῶν κατὰ χρόνον ἐκπιπτόντων
[1]	τῶν ἐθῶν ἐστιν, ἐναργῶς φαίνεται,	καὶ	διὰ τοῦθ´ Ἱπποκράτης μὲν ἐν
[1]	βρώματι καὶ τῷδε τῷ πόματι	καὶ	διὰ τοῦτο μὴ δύνασθαι καταλιπεῖν
[4]	ξηράν, ὅπερ οὐ ποιοῦμεν ἐνίοτε	καὶ	διὰ τοῦτο σφαλλόμεθα τὴν οἰκείαν
[2]	σώματι τῶν τρεφόντων οἰκεῖόν ἐστι	καὶ	διὰ τοῦτο τὰ ζῷα πρὸς
[6]	{ἢ διὰ ῥινός} ὥσπερ γε	καὶ	διὰ τῶν καθαιρόντων φαρμάκων, ἐμετηρίων
[5]	τῆς ψυχῆς ἐθῶν ἐν μνήμαις	καὶ	διαλογισμοῖς καὶ ζητήσεσι λογικαῖς, ὧν
[2]	πέττειν οὐκ ἐπειδὰν ἀλοῦντές τε	καὶ	διαττῶντες εἰς λεπτὰ μόρια καταθραύσωσι
[1]	παλμόν τε φλεβῶν καὶ καρηβαρίην	καὶ	δίψαν· καὶ λευκός τε καὶ
[1]	τῆς τοῦ κάμνοντος αὐτοῦ κράσεως	καὶ	δυνάμεως, αἷς εἰώθαμεν χρῆσθαι, γελοῖον
[1]	δειπνήσαντες δὲ βαρύνουσι τὴν κοιλίην	καὶ	δυσκοιτέουσι πολὺ μᾶλλον ἢ εἰ
[2]	καὶ φεύγειν ἀπὸ τῶν ἀηδῶν	καὶ	δυσπέπτων, ὥστε σημεῖον εἶναι τὸ
[2]	ὑπομενόντων, μήτι γε τὴν ἐδωδήν,	καὶ	εἰ δι´ ἀπορίαν ἐδέσματος ἑτέρου,
[2]	τοῦ πολὺ δύνασθαι τὸ ἔθος	καὶ	εἴτε μία τίς ἐστιν ἢ
[4]	τῶν ἐναντίων, ὥσπερ γε πάλιν	καὶ	ἐναντία πολλάκις ὑπὸ τῶν αὐτῶν
[1]	τοῦ ζητεῖν κοπιῶντες τῇ διανοίᾳ	καὶ	ἐξαδυνατοῦντες οὐχ ἧττον ἢ ὅσοι
[1]	θερμὸς βρωθεὶς οἵην δίψαν παρέχει	καὶ	ἐξαπιναίην πληθώρην διὰ τὸ ξηραντικόν
[1]	τῶν ἰατρῶν, οὕτως ἂν ἐτόλμησα	καὶ	ἐπ´ ἐκείνου ἢ καλῶς ἐστοχάσατο
[1]	ἀσθενέας καὶ ὀκνηρούς· ἢν δὲ	καὶ	ἐπιδειπνήσωσιν, ὀξυρεγμιώδεας· ἐνίοισι δὲ ἂν
[1]	τῆς διανοίας τυφλοῦνται καὶ ἀποσκοτοῦνται	καὶ	εὐθέως ἀφίστανται τοῦ ζητεῖν κοπιῶντες
[5]	ἐθῶν ἐν μνήμαις καὶ διαλογισμοῖς	καὶ	ζητήσεσι λογικαῖς, ὧν καὶ αὐτὸς
[1]	τῷ ζητεῖν πάντη διαδυόμενός τε	καὶ	ζητῶν τῇ διανοίᾳ καὶ μεταφερόμενος
[1]	καὶ οὐρέουσι θερμὸν καὶ χλωρὸν	καὶ	ἡ ἄφοδος ξυγκαίεται· ἔστι δὲ
[3]	καὶ χρήσιμον γίγνεσθαι. Πολλὴ γὰρ	καὶ	ἡ τούτων πεῖρα τοῖς τὰ
[2]	τ´ ἄλλα τοιαῦτα. ~Καταφρονήσαντες οὖν	καὶ	ἡμεῖς τῶν ἤτοι μηδὲν ἢ
[1]	τὰ βρώματα, ἃ μὴ εἰθίδαται,	καὶ	ἢν μὴ κακὰ ᾖ, ὡσαύτως
[1]	εἰ τότε ἀνάριστος ἐὼν ἐπόνεε	καὶ	ἠρρώστεε, δειπνήσας δὲ τότε βαρὺς
[5]	αὑτοῦ γεγυμνασμένῳ φρονεῖν μὲν ἀθάνατα	καὶ	θεῖα, ἄνπερ ἀληθείας ἐφάπτηται, πᾶσα
[4]	τε καὶ πινομένων ψυχόντων τε	καὶ	θερμαινόντων ἀλλοιώσεως. Ἀραιὸν μὲν γὰρ
[1]	οἱ ἐνδοξότατοι τῶν ἰατρῶν, Ἐρασίστρατος	καὶ	Ἱπποκράτης, εἰρήκασι περὶ δυνάμεως ἐθῶν,
[1]	δὴ ἑλκῶν κατὰ χρόνον ἐκπιπτόντων	καὶ	ἰχωρροούντων, καὶ ὡς ἐνίοις κατά
[2]	εἴτε μία τίς ἐστιν ἢ	καὶ	καθ´ ἑκάστην ὕλην ἑτέρα. Λέγω
[1]	τε τὰς τῶν αἱμορροΐδων φορὰς	καὶ	καθάρσεις, ἃς ἔνιοι αὑτοῖς συνήθεις
[1]	καὶ δειλοὶ ἐς πᾶν ἔργον	καὶ	καρδιαλγέες. Κρέμασθαι γὰρ τὰ σπλάγχνα
[1]	ὁ δὲ παλμόν τε φλεβῶν	καὶ	καρηβαρίην καὶ δίψαν· καὶ λευκός
[2]	οἰκείων ἑκάστῳ τροφῶν ἐστιν, οὕτω	καὶ	κατ´ εἶδος ἐν τοῖς γένεσιν
[2]	ποιότητα τὸν πεττόμενον σῖτον, οὕτω	{καὶ}	κατὰ τὴν κοιλίαν ἔτι καὶ
[5]	θ´ ἅμα καὶ τυλωδέστερα γίγνεται	καὶ	κατὰ τοῦτο δύναται φέρειν τὰς
[5]	τοῦ σώματος ὑγίειαν, ἀκολουθήσας Ἱπποκράτει	{καὶ}	κατὰ τοῦτο καθόλου μὲν εἰπόντι
[4]	δὲ καὶ σκληρὸν ἀνέχεταί τε	καὶ	καταφρονεῖ τῶν ἔξωθεν αὐτῷ προσπιπτόντων
[6]	τῶν καθαιρόντων φαρμάκων, ἐμετηρίων τε	καὶ	κατωτερικῶν· ὑπὲρ ὧν καὶ αὐτῶν
[1]	ἑτέροις ἔδωκα πάνυ θαρρῶν, εἰ	καὶ	καυσούμενος ἀκριβῶς ὁ πιὼν εἴη,
[5]	μία, τὰς οἰκείας ἑκάστῳ τροφὰς	καὶ	κινήσεις ἀποδιδόναι. Ἐν τούτοις τοῖς
[1]	τήν τε τοῦ σώματος ἕξιν	καὶ	κρᾶσιν ὁμοίαν ἑαυτῷ καὶ τὸ
[2]	βοτάνας καὶ ἄχυρα καὶ χιλὴν	καὶ	κριθήν, οἱ λέοντες δὲ πρὸς
[2]	τε τῶν βοῶν καὶ τράγων	καὶ	κριῶν κρέα μεθ´ ἡδονῆς μὲν
[1]	φλεβῶν καὶ καρηβαρίην καὶ δίψαν·	καὶ	λευκός τε καὶ μέλας οἶνος
[5]	διδασκάλοις γεωμετρικοῖς τε καὶ ἀριθμητικοῖς	καὶ	λογιστικοῖς. Οὐσῶν γὰρ δυνάμεων κατὰ
[2]	οὐκ ἐπειδὰν ἐν αὐτῇ καταθραυσθῇ	καὶ	λυθῇ, πεπέφθαι φαμὲν ἀλλ´ ὅταν,
[2]	τὰς σάρκας, ὥσπερ καὶ παρδάλεις	καὶ	λύκοι. Καθάπερ οὖν ἐν τοῖς
[1]	βρωθέντες οἷα διαφέροντα ἀλλήλων ποιέουσι,	καὶ	μᾶζά γε ξηρὴ παρὰ τὸ
[4]	θερμαινόντων ἀλλοιώσεως. Ἀραιὸν μὲν γὰρ	καὶ	μαλακὸν σῶμα ῥᾳδίως πάσχει θερμαινόμενόν
[4]	τε τοῦ δέρματος κατὰ σκληρότητα	καὶ	μαλακότητα πυκνότητά τε καὶ μανότητα
[4]	ὑγρά, χαλᾷ δὲ τὸ δέρμα	καὶ	μαλακωτέρας ἐργάζεται τὰς σάρκας· εἰ
[4]	κατὰ συμβεβηκός, ἐφ´ ὧν δὴ	καὶ	μάλιστα σφάλλονται πολλοὶ θεώμενοί τινα
[2]	{καὶ} κατὰ τὴν κοιλίαν ἔτι	καὶ	μᾶλλον εἰς οἰκειοτέραν, ὀνομάζω δ´
[4]	σκληρότητα καὶ μαλακότητα πυκνότητά τε	καὶ	μανότητα διαφόρων μὲν ἐδεσμάτων τε
[5]	εἶναι, καθ´ ἣν ἀκόλουθόν τε	καὶ	μαχόμενον γνωρίζομεν, ἑτέραν δέ, καθ´
[1]	καὶ δίψαν· καὶ λευκός τε	καὶ	μέλας οἶνος παρὰ τὸ ἔθος
[2]	ἄν, ὡς αὐτοὶ καλοῦσι, ζυμωθῇ,	καὶ	μετὰ ταῦτα διὰ κλιβάνων ἢ
[1]	τε καὶ ζητῶν τῇ διανοίᾳ	καὶ	μεταφερόμενος ἐπὶ πολλοὺς τόπους οὐκ
[1]	παντὶ βίῳ ἀναπαύων τὴν ζήτησιν·	καὶ	μεταφέρων ἐπ´ ἄλλας ἐννοίας τὴν
[5]	ἀξιοῦμεν, οὐ δήπου χωρὶς ὅρων	καὶ	μέτρων προσηκόντων ἐπὶ πλεῖστον ἐκτεταμένων
[1]	τὰ βρώματα, ἃ εἰθίδαται, ἢν	καὶ	μὴ ἀγαθὰ ᾖ φύσει, ὡσαύτως
[1]	ἀλυσιτελεῖς οὔσας ἐπιζητεῖ τὸ σῶμα	καὶ	μὴ γινομένων αὐτῶν κατὰ τοὺς
[1]	ἠχθοφορήκῃ ἡ κοιλίη εἰθισμένη ἐπιξηραίνεσθαι	καὶ	μὴ δὶς διογκοῦσθαι μηδὲ δὶς
[1]	γέροντες, τῶν ἀξυνηθέων ἰσχυρῶν τε	καὶ	νέων ῥᾷον φέρουσιν ἐπὶ πλέον
[2]	φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν, εἰρήσεται δὲ	καὶ	νῦν ὀλίγον ὕστερον ἐν τῇ
[2]	φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν· ἀρξώμεθα δὲ	καὶ	νῦν τοῦ λόγου τὴν τῆς
[5]	ἔχον, οὕτω κατὰ τὰ αὐτὰ	καὶ	νῦν ὡς διὰ βραχυτάτων ῥητέον,
[3]	φλεγματικὸν ἢ τὴν ὠχράν τε	καὶ	ξανθὴν ὀνομαζομένην χολὴν οὐκ ὀλίγην
[4]	θερισταὶ καὶ οἱ ναῦται, σκληρὸν	καὶ	ξηρὸν αὐτῶν γίγνεσθαι τὸ δέρμα
[1]	καὶ οἱ ἄγαν καθαροί τε	καὶ	ξυγκομιστοὶ παρὰ τὸ ἔθος βρωθέντες
[5]	~Τοιοῦτος μὲν δή τίς ἐστι	καὶ	ὁ περὶ τούτων λόγος, ὁ
[1]	εἰ καταμάθοις, ὅσον μᾶζα ὄχλον	καὶ	ὄγκον καὶ στρόφον καὶ φῦσαν
[1]	τὸ ξηραντικόν τε καὶ βραδύπορον,	καὶ	οἱ ἄγαν καθαροί τε καὶ
[1]	ἂν οὕτως ἐθισθῶσιν. Ἀλλὰ μὴν	καὶ	οἱ δὶς μεμαθηκότες σιτέεσθαι τῆς
[1]	πικραίνεται καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται	καὶ	οἱ κρόταφοι πάλλονται καὶ τὰ
[1]	πάλλονται καὶ τὰ ἄκρα διαψύχονται·	καὶ	οἱ μὲν πλεῖστοι τῶν ἀνηριστηκότων
[4]	διατρίβουσιν, ὥσπερ οἵ τε θερισταὶ	καὶ	οἱ ναῦται, σκληρὸν καὶ ξηρὸν
[1]	οἷσι καὶ τὸ στόμα πικραίνεται	καὶ	οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται καὶ οἱ
[1]	ἑτεροῖα τοῖσι τὰ ποταίνια εἰωθόσι	καὶ	οἰνοποσίη καὶ ὑδροποσίη παρὰ τὸ
[1]	σῶμα, ὡς δὴ γλυκύν τε	καὶ	οἰνώδεα οἶνον ἧσσον ἄν τις
[1]	ὅλον τὸ σῶμα καὶ ἀσθενέας	καὶ	ὀκνηρούς· ἢν δὲ καὶ ἐπιδειπνήσωσιν,
[1]	ἀσυνήθεις τοῦ μανθάνειν βραδέως τε	καὶ	ὀλίγον μανθάνουσι, συνηθέστεροι δὲ γενόμενοι
[1]	ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ ποτά.	Καὶ	ὅσα μὲν κρεηφαγίη πολλὴ ἡ
[2]	τὰ φύσει τισὶν οἰκεῖά τε	καὶ	οὐκ οἰκεῖα. Λέλεκται μὲν οὖν
[1]	γὰρ τὰ σπλάγχνα δοκέει αὐτέοισι	καὶ	οὐρέουσι θερμὸν καὶ χλωρὸν καὶ
[4]	γὰρ θλᾶται ῥᾳδίως καὶ ψύχεται	καὶ	πᾶν ὁτιοῦν ἑτοίμως πάσχει. ~Τοιοῦτος
[5]	τὰ δόγματα ἀνάγκη θνητὰ γεγονέναι	καὶ	παντάπασι καθ´ ὅσον μάλιστα δυνατὸν
[1]	μόνον τῶν ἀρίστων ἰατρῶν ἀλλὰ	καὶ	πάντων ἀνθρώπων ἔνιοι τῶν ἅπασι
[2]	δὲ πρὸς τὰς σάρκας, ὥσπερ	καὶ	παρδάλεις καὶ λύκοι. Καθάπερ οὖν
[1]	ῥᾷον τοῦτο ποιοῦσι. Γίνεται δὲ	καὶ	περὶ τὰς ζητήσεις ὅμοιον· οἱ
[5]	ηὐξηκότι· τῷ δὲ περὶ φιλομαθίαν	καὶ	περὶ τὰς τῆς ἀληθείας φρονήσεις
[1]	δὲ τῶν ὑλῶν οὐδείς. Ἀμέλει	καὶ	περὶ τῆς τοῦ ψυχροῦ δόσεως,
[6]	φάντος, ἐπειδὰν ἐθισθῶσί τινες αὐταῖς,	καὶ	περὶ τούτων ἐπισκεπτέον. Ἴσμεν γάρ
[5]	οἰκειότητα τῶν πραγμάτων ἐδίδαξέ τι	καὶ	περὶ τῶν {ἐκ} τῆς ψυχῆς
[1]	κατὰ τὰς μεταβολάς. Ὁμοίως δὲ	καὶ	περὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων λέγουσιν, οἷον
[5]	δ´ ὁ λόγος οὗτος ὑπάρχει	καὶ	περὶ τῶν τῆς ψυχῆς γυμνασίων·
[3]	πεῖρα τοῖς τὰ γεωργικά τε	καὶ	περὶ φυτῶν ὑπομνήματα συνθεῖσι, καθάπερ
[3]	{τινα} ποιότητα τῶν ἐσθιομένων τε	καὶ	πινομένων ἕκαστον, οὕτω καὶ αὐτὸ
[4]	μὲν οὖν τῶν ἐσθιομένων τε	καὶ	πινομένων εὑρῆσθαί μοι δοκῶ τὴν
[2]	ἀρχὴν ἀπὸ τῶν ἐσθιομένων τε	καὶ	πινομένων ποιησόμεθα. Τί δήποτε γὰρ
[4]	ἐκ τῆς τῶν ἐσθιομένων τε	καὶ	πινομένων ψυχόντων τε καὶ θερμαινόντων
[5]	ὑπὸ τῆς ἀργίας, ὥς που	καὶ	Πλάτων ἐν Τιμαίῳ κατὰ τήνδε
[6]	ἐπὶ μοχθηρᾷ διαίτῃ κακοχυμίαν τε	καὶ	πλῆθος ἀθροίζουσιν.
[4]	καὶ τῆς ἐζευγμένης αὐτῇ ξηρότητος.	Καὶ	πολλάκις γ´ ἡμᾶς ἐν τοῖς
[6]	συλλογισμὸν ἰατρικόν, οὕτω καὶ αὖθις	καὶ	πολλάκις χρῄζειν τῶν αὐτῶν ἐπὶ
[4]	μανότητα διαφόρων μὲν ἐδεσμάτων τε	καὶ	πομάτων χρῄζουσιν, οὐχ ὁμοίως δ´
[1]	ὅτι φαύλη δίαιτα βρώσιός τε	καὶ	πόσιος αὐτὴ ἑωυτῇ ἐμφερὴς αἰεὶ
[5]	δύναμιν} οὕτω δὲ καὶ σιτίοις	καὶ	ποτοῖς καὶ ὕπνοις καὶ ἀφροδισίοις
[6]	ποτε} συμπεσόντος αὐτοῖς. Ἔνιοι δὲ	καὶ	πρὶν αἰσθέσθαι τὴν προθεσμίαν ὑφορώμενοι
[2]	τοιούτων ἐδωδὴν μᾶλλον, ὥσπερ γε	καὶ	πρὸς τὴν τῶν εὐπέπτων αὐτοῖς
[1]	ἐθῶν ὡσαύτως Ἱπποκράτει φαίνεται γιγνώσκων	καὶ	πρὸς τούτοις γε τῶν παλαιῶν
[1]	δὲ πάλιν ὁ Ἱπποκράτης, ὥσπερ	καὶ	πρόσθεν, ἐπανορθώσεις τινὰς τῆς γιγνομένης
[4]	γὰρ καὶ συνάγεται καὶ σφίγγεται	καὶ	πυκνοῦται τὸ μὲν δέρμα πρῶτον
[5]	πονέειν, τὸ διαναπαύειν εὐθὺς ἄκοπον	Καί	πως ὁ λόγος ἤδη κατὰ
[1]	συνηθέστεροι δὲ γενόμενοι πολὺ πλεῖον	καὶ	ῥᾷον τοῦτο ποιοῦσι. Γίνεται δὲ
[5]	ἔφυ, τὸ θεῖον τὴν κεφαλὴν	καὶ	ῥίζαν ἡμῶν ἀνακρεμαννὺν ὀρθοῖ πᾶν
[5]	μὲν τῶν γυμνασίων αὐξάνεσθαί τε	καὶ	ῥώννυσθαι, βλάπτεσθαι δ´ ὑπὸ τῆς
[5]	καταλῦσαι τὴν δύναμιν} οὕτω δὲ	καὶ	σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ὕπνοις
[4]	τε καὶ ψυχόμενον, πυκνὸν δὲ	καὶ	σκληρὸν ἀνέχεταί τε καὶ καταφρονεῖ
[4]	θερμαίνοιεν ἢ ψύχοιεν, ἀλλ´ εἰ	καὶ	σκληρὸν εἴη τι καὶ τραχύ.
[4]	διατρίψειέ τις γυμνός, αὐχμηρὸν μὲν	καὶ	σκληρὸν τούτῳ γίγνεται τὸ δέρμα,
[1]	ἐπιδειπνήσωσιν, ὀξυρεγμιώδεας· ἐνίοισι δὲ ἂν	καὶ	σπατίλη γένοιτο, ὁκόταν παρὰ τὸ
[3]	τρέφον ἡ τῶν φυτῶν τε	καὶ	σπερμάτων μεταβολὴ μέχρι τοσούτου γιγνομένη
[1]	ὅσον μᾶζα ὄχλον καὶ ὄγκον	καὶ	στρόφον καὶ φῦσαν τῇ κοιλίῃ
[5]	γὰρ ἐν τοῖς οἰκείοις τε	καὶ	συμμέτροις γυμνασίοις ἑκάστην τῶν δυνάμεων
[1]	ἐλπίδας ἕξειν σωτηρίας, οὕτως ἔδωκα	καὶ	σὺν θεῷ φάναι πάντες ἐσώθησαν
[4]	διὰ βάθους. Πιλεῖται μὲν γὰρ	καὶ	συνάγεται καὶ σφίγγεται καὶ πυκνοῦται
[4]	Πιλεῖται μὲν γὰρ καὶ συνάγεται	καὶ	σφίγγεται καὶ πυκνοῦται τὸ μὲν
[1]	κοιλαίνονται καὶ οἱ κρόταφοι πάλλονται	καὶ	τὰ ἄκρα διαψύχονται· καὶ οἱ
[1]	ἔθος ἢ ὑγρὴ ἢ γλίσχρη,	καὶ	τὰ ἄλφιτα οἷόν τι ποιέει
[1]	τὰ ποταίνια τοῖσι μὴ εἰωθόσι	καὶ	τὰ ἑτεροῖα τοῖσι τὰ ποταίνια
[1]	ἀγαθὰ ᾖ φύσει, ὡσαύτως δὲ	καὶ	τὰ ποτά, δυσφόρως δὲ φέρουσι
[1]	μὴ κακὰ ᾖ, ὡσαύτως δὲ	καὶ	τὰ ποτά. Καὶ ὅσα μὲν
[4]	ὑπὸ τῶν ψυχόντων, ἐφεξῆς δὲ	καὶ	τὰ τούτῳ συνεχῆ κἂν ἐν
[1]	ἐκ τῆς ἀήθους διαίτης βλάβας	καὶ	τὰς ἐκ τῆς συνήθους ὠφελείας,
[1]	εἰθισμένῳ ἢ οἷον ἄρτος βάρος	καὶ	τάσιν κοιλίης τῷ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ
[5]	ἐπιθυμίας ἢ περὶ φιλονεικίας τετευτακότι	καὶ	ταῦτα διαπονοῦντι σφόδρα πάντα τὰ
[5]	τὰς τῆς ἀληθείας φρονήσεις ἐσπουδακότι	καὶ	ταῦτα μάλιστα τῶν αὑτοῦ γεγυμνασμένῳ
[4]	προσπιπτόντων ἴδωμεν ἐφεξῆς. Ἔοικε γὰρ	καὶ	ταῦτα τὴν αὐτὴν κατὰ γένος
[1]	ἀνατρέποντες λόγῳ νομίζουσιν ἅμα τούτῳ	καὶ	τὴν τοῦ πράγματος ὕπαρξιν ἀνῃρηκέναι,
[5]	εἰς φιλοσοφίαν τι χρήσιμον ἀλλὰ	καὶ	τὴν τοῦ σώματος ὑγίειαν, ἀκολουθήσας
[1]	πόμα διά τε τὸ ἔθος	καὶ	τὴν τοῦ σώματος φύσιν καίτοι
[6]	τῶν ὑλῶν, ἐν αἷς συνίστανται,	καὶ	τὴν τῶν αἰτίων, ὑφ´ ὧν
[4]	τῆς πολυχρονίου θερμασίας τοὖργον ἀλλὰ	καὶ	τῆς ἐζευγμένης αὐτῇ ξηρότητος. Καὶ
[1]	ἀπό τε τῶν πεπονθότων τόπων	καὶ	τῆς ἐν αὐτοῖς διαθέσεως ἡλικίας
[4]	φυσικαὶ τῶν σωμάτων ἰδιότητές τε	καὶ	τῆς ὅλης οὐσίας διαφοραί τε
[6]	μόνης ἢ ἀνωμαλία τις ἢ	καί	τι τῶν παρὰ φύσιν ἕτερον
[1]	συνήθη τὰ τοιαῦτα. Φαίνεται δὲ	καί	τινα τοιαῦτα γινόμενα {κατὰ τὰς
[1]	ἑτοίμου ῥᾳδίως ἐροῦμεν· συνεθιζόμενοι δὲ	καὶ	τὸ πρότερον εἰρημένον εὐπόρως ποιοῦμεν.
[1]	ἄφοδος ξυγκαίεται· ἔστι δὲ οἷσι	καὶ	τὸ στόμα πικραίνεται καὶ οἱ
[1]	ἐστοχάσθαι. Πάνυ γὰρ ἦν ἰσχνὸς	καὶ	τὸ στόμα τῆς κοιλίας ψυχρότατον
[1]	ἕξιν καὶ κρᾶσιν ὁμοίαν ἑαυτῷ	καὶ	τὸ τῆς θερμοποσίας ἔθος ἐσχηκότος·
[1]	εἰρημένον εὐπόρως ποιοῦμεν. Συμβαίνει δὲ	καὶ	τοιοῦτόν τι· οἱ μὲν ἀσυνήθεις
[4]	αὐτὴν ἀλλοίωσιν πάσχῃ τὸ σῶμα,	καὶ	τοῖς διὰ βάθους ἡ κοινωνία
[3]	φυτῶν ὑπομνήματα συνθεῖσι, καθάπερ γε	καὶ	τοῖς περὶ τῆς τῶν ζῴων
[1]	πάθεσιν ὁμοίως τοῖς τε ψυχικοῖς	καὶ	τοῖς σωματικοῖς. Περὶ μὲν δὴ
[3]	καθαρὸν αἷμα· διαφορὰν οὖν τινα	καὶ	τοῖς τρεφομένοις μορίοις ἀναγκαῖον γίγνεσθαι
[1]	μεταβάλλοι ἐς ἄλλο κρεῖσσον, ἐπεὶ	καὶ	τοῖσι δὶς σιτεομένοισι τῆς ἡμέρης
[1]	τοῖσι δὶς σιτεομένοισι τῆς ἡμέρης	καὶ	τοῖσι μονοσιτέουσιν αἱ ἐξαπιναῖοι μεταβολαὶ
[1]	ΕΘΩΝ. ~Τῶν θεραπευτικῶν σκοπῶν ἕνα	καὶ	τὸν ἀπὸ τῶν ἐθῶν ἡγουμένων
[1]	πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασι σκοποῖς	καὶ	τὸν ἀπὸ τῶν ἐθῶν παραλαμβανόντων.
[5]	μὴ μόνον τοῦ Ἱπποκράτους ἀλλὰ	καὶ	τοῦ Πλάτωνος εἰρηκότων αὐτήν. Τὸ
[2]	ἔτι διατιθεμένων. Ἡ δ´ αἰτία	{καὶ}	τοῦδε τοιαύτη τίς ἐστιν· ~ὥσπερ
[1]	μεταβολαὶ βλάβας καὶ ἀρρωστίην παρέχουσι.	Καὶ	τοὺς μέν γε μὴ μεμαθηκότας
[1]	αὐτοῦ τὴν προσφοράν· ἐπειδὴ δὲ	{καὶ}	τοῦτ´ ἔπαθεν, ἐασάτωσαν οἱ παρόντες
[3]	πως τὸ ἀλλοιοῦν. Ἔνεστι δὲ	καὶ	τούτου λαβεῖν ἐναργὲς τεκμήριον ἐκ
[2]	εἴρηται, τά τε τῶν βοῶν	καὶ	τράγων καὶ κριῶν κρέα μεθ´
[4]	εἰ καὶ σκληρὸν εἴη τι	καὶ	τραχύ. Διὸ καὶ χαμευνίας ἀνέχεται
[5]	τοῦ σώματος ἰσχυρότερά θ´ ἅμα	καὶ	τυλωδέστερα γίγνεται καὶ κατὰ τοῦτο
[1]	εἰθίσθαι {φησὶ} τῷδε τῷ βρώματι	καὶ	τῷδε τῷ πόματι καὶ διὰ
[1]	ἐναργῶς φαινομένων διδαχθέντες, ὅπερ ἀμέλει	καὶ	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὅσοι μὴ
[4]	τῶν ἐπιπολῆς μορίων, ἤδη δὲ	καὶ	τῶν διὰ βάθους. Πιλεῖται μὲν
[5]	μὲν αὐτῶν ἐν ἀργίᾳ διάγον	καὶ	τῶν ἑαυτοῦ κινήσεων ἡσυχίαν ἄγον
[6]	ὧν γίγνονται, δύναμιν. Ἐρασιστράτου δὲ	καὶ	τῶν κενώσεων ἐπιζητητικὸν γίγνεσθαι τὸ
[2]	πάμπολυ δ´ ἑτέρων ἀλύπως πινόντων,	καὶ	τῶν μέν, ὡς εἴρηται, τά
[1]	ἔθος ἐς θάτερα μεταβληθέντα ἐξαπίνης,	καὶ	ὑδαρής τε οἶνος καὶ ἄκρητος
[1]	τὰ ποταίνια εἰωθόσι καὶ οἰνοποσίη	καὶ	ὑδροποσίη παρὰ τὸ ἔθος ἐς
[5]	δὲ καὶ σιτίοις καὶ ποτοῖς	καὶ	ὕπνοις καὶ ἀφροδισίοις ἐν τῷ
[5]	τῆς συμμετρίας ἀπολείπεται. Παρήγγελτο τοῦτο	καὶ	ὑφ´ Ἱπποκράτους ἐφ´ ἑνὸς ὡς
[2]	αὐτοῖς εἶναι φανέντων, ἀποστρέφεσθαι δὲ	καὶ	φεύγειν ἀπὸ τῶν ἀηδῶν καὶ
[1]	ἐν τῇ ἄνω κοιλίῃ ἐμποιήσει	καὶ	φῦσαν ἐν τῇ κάτω, ὁ
[1]	ὄχλον καὶ ὄγκον καὶ στρόφον	καὶ	φῦσαν τῇ κοιλίῃ παρέχει παρὰ
[4]	εἴη τι καὶ τραχύ. Διὸ	καὶ	χαμευνίας ἀνέχεται ταῦτα, τῶν ἐναντίως
[2]	τε τὰς βοτάνας καὶ ἄχυρα	καὶ	χιλὴν καὶ κριθήν, οἱ λέοντες
[1]	δοκέει αὐτέοισι καὶ οὐρέουσι θερμὸν	καὶ	χλωρὸν καὶ ἡ ἄφοδος ξυγκαίεται·
[3]	γῆν οὐ μόνον ἀβλαβὲς ἀλλὰ	καὶ	χρήσιμον γίγνεσθαι. Πολλὴ γὰρ καὶ
[1]	ἐν αὐτοῖς διαθέσεως ἡλικίας τε	καὶ	χώρας καὶ ὥρας ἔτι τε
[4]	αὐτάς· καὶ γὰρ θλᾶται ῥᾳδίως	καὶ	ψύχεται καὶ πᾶν ὁτιοῦν ἑτοίμως
[4]	ἀλλήλαις ἅπασαι διατίθενται θερμαινόμεναί τε	καὶ	ψυχόμεναι, οὕτως αἱ δι´ ἔθος
[4]	σῶμα ῥᾳδίως πάσχει θερμαινόμενόν τε	καὶ	ψυχόμενον, πυκνὸν δὲ καὶ σκληρὸν
[1]	διαθέσεως ἡλικίας τε καὶ χώρας	καὶ	ὥρας ἔτι τε τῆς τοῦ
[2]	ἔθος οἰκειότητος φυσικῆς. Ὅτι δὲ	καὶ	{ὡς} αἰτία γίγνεται πολλάκις, δῆλον
[1]	κατὰ χρόνον ἐκπιπτόντων καὶ ἰχωρροούντων,	καὶ	ὡς ἐνίοις κατά τινας καιροὺς
[1]	γινομένων αὐτῶν κατὰ τοὺς εἰθισμένους	καιροὺς	εἰς πάθη οὐ σμικρὰ ἐμπίπτουσιν,
[1]	καὶ ὡς ἐνίοις κατά τινας	καιροὺς	χολέραι γίνονται. Ἁπάσας γὰρ τὰς
[1]	νόσου, τοῖς δ´ ἔν τινι	καιρῷ	δοῦναι ψυχρὸν εὐλαβουμένων τῶν ἰατρῶν,
[1]	ἔτι δὲ μᾶλλον, εἰ πλεονάκις·	καίτοι	γε πολλοί εἰσιν, οἳ εὐφόρως
[5]	λόγῳ μὴ προσθεὶς τὴν αἰτίαν	καίτοι	μὴ μόνον τοῦ Ἱπποκράτους ἀλλὰ
[1]	καὶ τὴν τοῦ σώματος φύσιν	καίτοι	τοῦ νοσήματος ἐνδεικνυμένου, οὕτως ἑτέροις
[1]	μὴ εἰθίδαται, καὶ ἢν μὴ	κακὰ	ᾖ, ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ
[6]	αὐτοῖς ἀλλ´ ἐπὶ μοχθηρᾷ διαίτῃ	κακοχυμίαν	τε καὶ πλῆθος ἀθροίζουσιν.
[6]	σώματος ἀθροίζοντες αἵματος πλῆθος ἢ	κακοχυμίαν	ὑπὸ τῶν εἰρημένων κενώσεων ὠφελοῦνται
[1]	ἀνθρώπων ἔνιοι τῶν ἅπασι τοῖς	καλοῖς	λυμαινομένων ἐπιχειροῦσι διαβάλλειν ἐρωτῶντες ἡμᾶς,
[2]	ἐάσωσιν, ἄχρις ἄν, ὡς αὐτοὶ	καλοῦσι,	ζυμωθῇ, καὶ μετὰ ταῦτα διὰ
[2]	ὕδατι ζύμην μίξαντες μαλάξωσιν, εἶτα	καλύψαντές	τινι τῶν θαλπόντων ἐάσωσιν, ἄχρις
[1]	ἐτόλμησα καὶ ἐπ´ ἐκείνου ἢ	καλῶς	ἐστοχάσατο τῆς ἑαυτοῦ φύσεως ὁ
[1]	ὥρας ἔτι τε τῆς τοῦ	κάμνοντος	αὐτοῦ κράσεως καὶ δυνάμεως, αἷς
[1]	τὸ προειπεῖν τοῖς οἰκείοις τοῦ	κάμνοντος,	εἰ μὲν μὴ πίοι ψυχροῦ,
[1]	ὄντα· ἐκκρίσεις δὲ τὰς συνήθεις,	κἂν	ἀλυσιτελεῖς ὦσιν, εἰς συνήθειαν δὲ
[4]	δὲ καὶ τὰ τούτῳ συνεχῆ	κἂν	ἐν χρόνῳ πλείονι τὴν αὐτὴν
[2]	τῇ προσφορᾷ βαρυνομένων τε παραχρῆμα	κἂν	ἐρυγή τις αὐτοῖς ἐπιγένηται, μηδὲ
[5]	ὕπνοι ἀφροδίσια, πάντα μέτρια Διὸ	κἀνταῦθα	προσέχειν χρὴ τὸν νοῦν ἀκριβῶς
[6]	ἑάλωσαν ἐπὶ προηγησαμένοις ὁμοίοις συμπτώμασι,	κἄπειτα	φθάσαντες ἢ διὰ καθάρσεώς τινος
[2]	κλιβάνων ἢ ἰπνῶν ὀπτήσωσιν, οὕτω	κἀπὶ	τῶν εἰς γαστέρα καταποθέντων οὐκ
[4]	τῶν αὐτῶν αἰτίων γιγνόμενα. Ἀμέλει	κἀπὶ	τῶν θερμαινόντων ὁμοίως ἀπατᾶσθαι συμβαίνει.
[1]	δειλοὶ ἐς πᾶν ἔργον καὶ	καρδιαλγέες.	Κρέμασθαι γὰρ τὰ σπλάγχνα δοκέει
[1]	δὲ παλμόν τε φλεβῶν καὶ	καρηβαρίην	καὶ δίψαν· καὶ λευκός τε
[1]	εὑρηκέναι κατὰ μίαν ὕλην, ἄλλοι	κατ´	ἄλλην, εὑρήκασιν, ἔνιοι μὲν ἐπ´
[4]	ἡ κοινωνία τῆς μεταβολῆς γίγνεται.	Κατ´	ἀρχὰς δ´ εὐθέως κατὰ συμβεβηκός,
[4]	σώματι πολυχρονίως, ἐναντίαν διάθεσιν τῇ	κατ´	ἀρχὰς ἐργάζεται περὶ αὐτό. Ἐν
[5]	εἰπόντι Χρῆσις κρατύνει, ἀργίη τήκει	κατ´	εἶδος δ´ ἐπὶ γυμνασίων αὖθις
[2]	ἑκάστῳ τροφῶν ἐστιν, οὕτω καὶ	κατ´	εἶδος ἐν τοῖς γένεσιν εὑρίσκονται
[1]	εἰ μέλλοι μὴ πολλὰ τῶν	κατ´	ἰατρικὴν χωλεύειν. Ταῦτα μὲν οἱ
[2]	ὑπό τινων διατιθεμένων, εἰ δὲ	κατὰ	βραχὺ τὴν πρὸς αὐτὰ συνήθειαν
[4]	γὰρ καὶ ταῦτα τὴν αὐτὴν	κατὰ	γένος ἔχειν αἰτίαν τοῖς προειρημένοις.
[2]	Καθάπερ οὖν ἐν τοῖς ζῴοις	κατὰ	γένος οὐ σμικρὰ διαφορὰ τῶν
[4]	γλυκέων ὑδάτων λουτρὰ συμβαίνει τοῦτο,	κατὰ	δὲ τὰ εἱληθερῆ τὸ ξηραῖνον
[1]	τοιούτου οὐκ ἂν εὐπόρως δυναίμεθα,	κατὰ	δὲ τὴν ἐφεξῆς ἀρίθμησιν ἐπὶ
[4]	σύνοδος ἀμφοτέρων ἀμφότερα φαίνεται δρῶσα.	Κατὰ	μὲν οὖν τὰ τῶν γλυκέων
[5]	σιτίων ἡγείσθωσαν» ἐπὶ δὲ τῶν	κατὰ	μέρος εἰδῶν ἁπάντων Πόνοι σιτία
[1]	γὰρ οἱ πιθανὴν δόξαντες εὑρηκέναι	κατὰ	μίαν ὕλην, ἄλλοι κατ´ ἄλλην,
[6]	ἐκ τῶν ῥινῶν αἱμορραγοῦντας ἤτοι	κατὰ	περιόδους τινὰς ἰσοχρονίους ἢ ἀτάκτως
[2]	ὅταν, ὡς οἱ πεττόμενοι πυροί,	κατὰ	ποιότητα τὴν μεταβολὴν σχῇ. Καθάπερ
[4]	οὐσίας διαφοραί τε τοῦ δέρματος	κατὰ	σκληρότητα καὶ μαλακότητα πυκνότητά τε
[6]	ἐργασαμένης αὐτὴν ἤ τινος ἀνθρώπου	κατὰ	συλλογισμὸν ἰατρικόν, οὕτω καὶ αὖθις
[4]	τὰ μὲν πρώτως, τὰ δὲ	κατὰ	συμβεβηκός, ἐφ´ ὧν δὴ καὶ
[4]	γίγνεται. Κατ´ ἀρχὰς δ´ εὐθέως	κατὰ	συμβεβηκός, οὐ πρώτως, ὑπὸ τοῦ
[4]	μάλιστα σφάλλονται πολλοὶ θεώμενοί τινα	κατὰ	συμβεβηκὸς ὡσαύτως ἐπιτελούμενα πρὸς τῶν
[5]	δ´ ἕκαστον κινήσεις ἔχον, οὕτω	κατὰ	τὰ αὐτὰ καὶ νῦν ὡς
[3]	τῶν ζῴων ἱστορίας γράψασι τῆς	κατὰ	τὰ χωρία γιγνομένης μεταβολῆς. Ἐπεὶ
[1]	αὐτά· καὶ γὰρ καὶ βλάπτεσθαι	κατὰ	τὰς μεταβολάς. Ὁμοίως δὲ καὶ
[1]	δὲ καί τινα τοιαῦτα γινόμενα	{κατὰ	τὰς συνηθείας} ὧν ἐπιστάμεθα ἐπῶν
[6]	εἰσιν αἱ διαφοραὶ τῶν ἐθῶν	κατά	τε τὴν τῶν ὑλῶν, ἐν
[5]	τὴν πρότερον εἰρημένην, μνημονευτικώτεροι δὲ	κατὰ	τὴν δευτέραν γιγνόμεθα φύσιν ἐχουσῶν
[2]	τὸν πεττόμενον σῖτον, οὕτω {καὶ}	κατὰ	τὴν κοιλίαν ἔτι καὶ μᾶλλον
[2]	τοὺς ἀνθρώπους ἥδιον ἄλλον ἄλλο	κατὰ	τὴν οἰκειότητα τῆς φύσεως ἔρχεσθαί
[5]	Καί πως ὁ λόγος ἤδη	κατὰ	τὴν οἰκειότητα τῶν πραγμάτων ἐδίδαξέ
[2]	ὀνομάζω δ´ οἰκειοτέραν ἑτέραν ἑτέρας	κατὰ	τὴν ὁμοιότητα τοῦ μέλλοντος ἐξ
[5]	καθ´ ἣν μεμνήμεθα· συνετώτεροι μὲν	κατὰ	τὴν πρότερον εἰρημένην, μνημονευτικώτεροι δὲ
[1]	βλαβείς τις, εἰ οὕτως ἔτυχε,	κατὰ	τὴν πρώτην χρῆσιν ὑπὸ βοείων
[3]	μορίοις ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πρὸς ἄλληλα	κατὰ	τὴν τοῦ τρέφοντος αἵματος ἰδέαν.
[2]	τούτου μὲν ἡ αἰτία λέλεκται	κατὰ	τὴν τῶν φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν,
[2]	ἐπὶ πλέον ὑπὲρ ἁπάντων τούτων	κατὰ	τὴν τῶν φυσικῶν δυνάμεων ἐπίσκεψιν·
[5]	που καὶ Πλάτων ἐν Τιμαίῳ	κατὰ	τήνδε τὴν ῥῆσιν ἐδήλωσεν αὐτοῖς
[3]	τοιαύτη τίς ἐστιν· ~ὥσπερ ἀλλοιοῦται	κατὰ	{τινα} ποιότητα τῶν ἐσθιομένων τε
[1]	καὶ ἰχωρροούντων, καὶ ὡς ἐνίοις	κατά	τινας καιροὺς χολέραι γίνονται. Ἁπάσας
[4]	προειρημένοις. Ἀλλοίωσιν οὖν τιν´ ἐργάζεται	κατὰ	τὸ σῶμα μάλιστα μὲν τῶν
[1]	εἶεν, ὅμως πολλὰ ἂν ἑτεροιώσειαν	κατὰ	τὸ σῶμα, ὡς δὴ γλυκύν
[5]	καὶ λογιστικοῖς. Οὐσῶν γὰρ δυνάμεων	κατὰ	τὸ τῆς ψυχῆς ἡγεμονικὸν εἰς
[4]	πυκνωθέντος γὰρ τοῦ δέρματος ἀθροίζεται	κατὰ	τὸ τοῦ σώματος ὅλου βάθος
[4]	αἴτιον τὰς εἰρημένας ἀλλοιώσεις ἐργάζεται,	κατὰ	τὸν αὐτὸν λόγον τὰς ἐναντίας
[1]	σῶμα καὶ μὴ γινομένων αὐτῶν	κατὰ	τοὺς εἰθισμένους καιροὺς εἰς πάθη
[5]	ἅμα καὶ τυλωδέστερα γίγνεται καὶ	κατὰ	τοῦτο δύναται φέρειν τὰς οἰκείας
[5]	σώματος ὑγίειαν, ἀκολουθήσας Ἱπποκράτει {καὶ}	κατὰ	τοῦτο καθόλου μὲν εἰπόντι Χρῆσις
[1]	συνηθείας καὶ ἀσυνηθείας τὸν μέλλοντα	κατὰ	τρόπον ἰατρεύειν· λέγω δὴ τὸ
[2]	ἢ πρόσθεν; Ἢ διὰ τί	κατὰ	φύσιν τινὲς εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς,
[1]	συνήθεις ποιοῦνται, καὶ δὴ ἑλκῶν	κατὰ	χρόνον ἐκπιπτόντων καὶ ἰχωρροούντων, καὶ
[2]	καταποθέντων οὐκ ἐπειδὰν ἐν αὐτῇ	καταθραυσθῇ	καὶ λυθῇ, πεπέφθαι φαμὲν ἀλλ´
[2]	καὶ διαττῶντες εἰς λεπτὰ μόρια	καταθραύσωσι	τοὺς πυροὺς ἀλλ´ ὅταν ἐπὶ
[1]	καὶ διὰ τοῦτο μὴ δύνασθαι	καταλιπεῖν	αὐτά· καὶ γὰρ καὶ βλάπτεσθαι
[5]	πλεονάζοντι. Αἱ μὲν γὰρ ὑπερβολαὶ	καταλύουσί	γε τὰς δυνάμεις, τὸ δ´
[5]	πλεῖστον ἐκτεταμένων τῶν γυμνασίων {ὡς	καταλῦσαι	τὴν δύναμιν} οὕτω δὲ καὶ
[1]	μᾶλλον τῶν ἄλλων· ἀλλὰ εἰ	καταμάθοις,	ὅσον μᾶζα ὄχλον καὶ ὄγκον
[2]	οὕτω κἀπὶ τῶν εἰς γαστέρα	καταποθέντων	οὐκ ἐπειδὰν ἐν αὐτῇ καταθραυσθῇ
[6]	μοχθηραῖς διαίταις, ἔνιοι δὲ διὰ	κατασκευὴν	μοχθηρὰν τοῦ σώματος ἀθροίζοντες αἵματος
[4]	καὶ σκληρὸν ἀνέχεταί τε καὶ	καταφρονεῖ	τῶν ἔξωθεν αὐτῷ προσπιπτόντων ἁπάντων,
[2]	φροντίδων ὅσα τ´ ἄλλα τοιαῦτα.	~Καταφρονήσαντες	οὖν καὶ ἡμεῖς τῶν ἤτοι
[1]	πλεῖστοι τῶν ἀνηριστηκότων οὐ δύνανται	κατεσθίειν	τὸ δεῖπνον, δειπνήσαντες δὲ βαρύνουσι
[1]	ἐμποιήσει καὶ φῦσαν ἐν τῇ	κάτω,	ὁ δὲ παλμόν τε φλεβῶν
[5]	τρία ψυχῆς ἐν ἡμῖν εἴδη	κατῴκισται,	τυγχάνει δ´ ἕκαστον κινήσεις ἔχον,
[6]	καθαιρόντων φαρμάκων, ἐμετηρίων τε καὶ	κατωτερικῶν·	ὑπὲρ ὧν καὶ αὐτῶν ἐσκέφθαι
[1]	ἢ σίλφιον ἢ ὀπὸς ἢ	καυλὸς	ἢ ἄλλα ὅσα τοιουτότροπα μεγάλας
[1]	ἔδωκα πάνυ θαρρῶν, εἰ καὶ	καυσούμενος	ἀκριβῶς ὁ πιὼν εἴη, μηδενὸς
[4]	ἥκιστα τοῖς ἐν τῷ βάθει	κειμένοις	συμπίπτει· πυκνωθέντος γὰρ τοῦ δέρματος
[5]	θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸν εὖ	κεκοσμημένον	τὸν δαίμονα ξύνοικον ἐν αὑτῷ
[1]	οἱ λαβόντες. Ὥστε πολυχρονίῳ πείρᾳ	κεκριμένου	τοῦ βοηθήματος ἐπὶ τὴν τῆς
[1]	κωλύοντες μὲν διδόναι τοῖς πυρέττουσι,	κελεύοντες	δ´ ἡμᾶς ἀρκεῖσθαι ταῖς ἀπὸ
[1]	ἐπῶν ἢ ἰάμβων εἴ τις	κελεύσειεν	ἡμᾶς εἰπεῖν ἐκ μέσου στίχους
[1]	ἔθος μονοσιτήσας ὅλην τὴν ἡμέρην	κενεαγγήσας	δειπνήσειεν, ὁκόσον εἴθιστο, εἰκὸς αὐτόν,
[1]	δέ γε ἐπὶ πλείονα χρόνον	κενεαγγήσας	ἐξαπίνης μεταδειπνήσειεν, ἔτι μᾶλλον ἂν
[1]	τῆς γιγνομένης βλάβης ἐπὶ τοῖς	κενεαγγήσασι	παρὰ τὸ ἔθος γράψας ἐφεξῆς
[6]	περιόδῳ τῶν τοιούτων ἔπαθόν τι,	κενοῦσθαι	φθάνουσιν ὀνομάζουσί τε τὴν προφυλακτικὴν
[6]	δι´ ἔθος δεῖσθαι τῶν τοιούτων	κενώσεων,	ἀλλὰ δι´ ἣν αἰτίαν τῆς
[6]	δύναμιν. Ἐρασιστράτου δὲ καὶ τῶν	κενώσεων	ἐπιζητητικὸν γίγνεσθαι τὸ σῶμα φάντος,
[6]	τοῦ σώματος ἐκ τῶν τοιούτων	κενώσεων	λαμβάνοντος, ὁποίαν ἐδείχθη λαμβάνον ἐπὶ
[6]	γὰρ ἔθους λόγῳ διὰ τῶν	κενώσεων	ὠφελεῖσθαι συνέβαινεν αὐτοῖς ἀλλ´ ἐπὶ
[6]	ἢ κακοχυμίαν ὑπὸ τῶν εἰρημένων	κενώσεων	ὠφελοῦνται τῆς φύσεως ἤ τινος
[6]	ἣν αἰτίαν τῆς πρώτης ἐδεήθη	κενώσεως	ἤτοι τῆς φύσεως ἐργασαμένης αὐτὴν
[6]	φθάνουσιν ὀνομάζουσί τε τὴν προφυλακτικὴν	κένωσιν	ἐν ἔθει γεγονέναι σφίσιν, οὐδεμίαν
[5]	γένεσις ἔφυ, τὸ θεῖον τὴν	κεφαλὴν	καὶ ῥίζαν ἡμῶν ἀνακρεμαννὺν ὀρθοῖ
[6]	τοῦ σώματος βάρος ἢ τῆς	κεφαλῆς	μόνης ἢ ἀνωμαλία τις ἢ
[1]	εἰθισμένοι τοὺς ξυνήθεας πόνους φέρειν,	κἢν	ὦσιν ἀσθενέες ἢ γέροντες, τῶν
[5]	παραδείγματος, ἔνθα φησίν Ἐν πάσῃ	κινήσει	τοῦ σώματος ὅταν ἄρξηται πονέειν,
[5]	τὰς οἰκείας ἑκάστῳ τροφὰς καὶ	κινήσεις	ἀποδιδόναι. Ἐν τούτοις τοῖς λόγοις
[5]	εἴδη κατῴκισται, τυγχάνει δ´ ἕκαστον	κινήσεις	ἔχον, οὕτω κατὰ τὰ αὐτὰ
[5]	τοῦτο δύναται φέρειν τὰς οἰκείας	κινήσεις	μᾶλλον ἑτέρων, ὅσα δι´ ἀγυμνασίαν
[5]	φυλακτέον, ὅπως ἂν ἔχωσι τὰς	κινήσεις	πρὸς ἄλληλα συμμέτρους Ταῦτα προειπὼν
[1]	τοῦ ζητῆσαι ἐν ταῖς πρώταις	κινήσεσι	τῆς διανοίας τυφλοῦνται καὶ ἀποσκοτοῦνται
[5]	ἀργίᾳ διάγον καὶ τῶν ἑαυτοῦ	κινήσεων	ἡσυχίαν ἄγον ἀσθενέστατον ἀνάγκη γίγνεσθαι,
[2]	ζυμωθῇ, καὶ μετὰ ταῦτα διὰ	κλιβάνων	ἢ ἰπνῶν ὀπτήσωσιν, οὕτω κἀπὶ
[1]	στόμα πικραίνεται καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ	κοιλαίνονται	καὶ οἱ κρόταφοι πάλλονται καὶ
[2]	σῖτον, οὕτω {καὶ} κατὰ τὴν	κοιλίαν	ἔτι καὶ μᾶλλον εἰς οἰκειοτέραν,
[1]	ἰσχνὸς καὶ τὸ στόμα τῆς	κοιλίας	ψυχρότατον εἶχεν ἐξ ἀρχῆς, ὡς
[1]	παρὰ τὸ ἔθος ἠχθοφορήκῃ ἡ	κοιλίη	εἰθισμένη ἐπιξηραίνεσθαι καὶ μὴ δὶς
[1]	πλάδον τε ἐν τῇ ἄνω	κοιλίῃ	ἐμποιήσει καὶ φῦσαν ἐν τῇ
[1]	καὶ στρόφον καὶ φῦσαν τῇ	κοιλίῃ	παρέχει παρὰ τὸ ἔθος βρωθεῖσα
[1]	τις ἠδελφισμένα τουτέοισι τῶν ἐς	κοιλίην	καὶ ἄλλα εἴποι, ὡς εὐφόρως
[1]	δεῖπνον, δειπνήσαντες δὲ βαρύνουσι τὴν	κοιλίην	καὶ δυσκοιτέουσι πολὺ μᾶλλον ἢ
[1]	οἷον ἄρτος βάρος καὶ τάσιν	κοιλίης	τῷ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ ἢ αὐτός
[1]	τὰ τοιαῦτα πόνους ἐμποιέει τῇσι	κοιλίῃσι	μᾶλλον τῶν ἄλλων· ἀλλὰ εἰ
[2]	τὴν ἀρχὴν τῆς διδασκαλίας ποιησώμεθα	κοινὴν	ὑπόθεσιν λαβόντες εἰς ταῦτα πάντα
[5]	ἀγυμνασίαν μαλακώτερά ἐστι καὶ ἀσθενέστερα.	Κοινὸς	δ´ ὁ λόγος οὗτος ὑπάρχει
[6]	τῶν παρὰ φύσιν ἕτερον ἐπιφαίνηται,	κοινοῦνται	τοῖς ἰατροῖς περὶ αὐτῶν δεδιέναι
[2]	ὕστερον ἐν τῇ τοῦ λόγου	κοινωνίᾳ·	νυνὶ δ´ ἀπὸ τῶν δι´
[4]	καὶ τοῖς διὰ βάθους ἡ	κοινωνία	τῆς μεταβολῆς γίγνεται. Κατ´ ἀρχὰς
[1]	καὶ εὐθέως ἀφίστανται τοῦ ζητεῖν	κοπιῶντες	τῇ διανοίᾳ καὶ ἐξαδυνατοῦντες οὐχ
[1]	τρὶς σιτέοιτο τῆς ἡμέρης ἐς	κόρον,	ἔτι δὲ μᾶλλον, εἰ πλεονάκις·
[1]	τε τῆς τοῦ κάμνοντος αὐτοῦ	κράσεως	καὶ δυνάμεως, αἷς εἰώθαμεν χρῆσθαι,
[1]	τε τοῦ σώματος ἕξιν καὶ	κρᾶσιν	ὁμοίαν ἑαυτῷ καὶ τὸ τῆς
[5]	τοῦτο καθόλου μὲν εἰπόντι Χρῆσις	κρατύνει,	ἀργίη τήκει κατ´ εἶδος δ´
[2]	βοῶν καὶ τράγων καὶ κριῶν	κρέα	μεθ´ ἡδονῆς μὲν ἐσθιόντων, πεττόντων
[2]	ἔγραψε, ῥᾷον πέττουσι τὰ βόεια	κρέα	τῶν πετραίων ἰχθύων; Ἀλλὰ τούτου
[2]	σφᾶς αὐτοὺς προσάρασθαι τὸ τοιοῦτον	κρέας,	οὔτε πέψαι δυναμένων αὐτὸ χωρὶς
[1]	τὰ ποτά. Καὶ ὅσα μὲν	κρεηφαγίη	πολλὴ ἡ παρὰ τὸ ἔθος
[1]	ἐξαπίνης μέγα μεταβάλλοι ἐς ἄλλο	κρεῖσσον,	ἐπεὶ καὶ τοῖσι δὶς σιτεομένοισι
[1]	ἐς πᾶν ἔργον καὶ καρδιαλγέες.	Κρέμασθαι	γὰρ τὰ σπλάγχνα δοκέει αὐτέοισι
[2]	γὰρ οἱ τῇ τῶν βοείων	κρεῶν	ἐδωδῇ συνήθως χρώμενοι τινὲς μὲν
[1]	τὴν πρώτην χρῆσιν ὑπὸ βοείων	κρεῶν	ἐδωδῆς, εἶτ´ ἀναγκασθεὶς καθ´ ἑκάστην
[2]	καὶ ἄχυρα καὶ χιλὴν καὶ	κριθήν,	οἱ λέοντες δὲ πρὸς τὰς
[6]	Ἐνίοις δὲ νοσήσασιν ἡ μὲν	κρίσις	ἐπὶ τοιαύταις ἐκκρίσεσι τοῦ νοσήματος
[2]	τῶν βοῶν καὶ τράγων καὶ	κριῶν	κρέα μεθ´ ἡδονῆς μὲν ἐσθιόντων,
[1]	οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται καὶ οἱ	κρόταφοι	πάλλονται καὶ τὰ ἄκρα διαψύχονται·
[1]	λέγουσιν, οἷον ἀλουσίας λουτρῶν, ἱππασίας	κυνηγεσίων,	δρόμου πάλης, ἀγρυπνιῶν ὕπνων, ἡλιώσεως
[5]	ὸ δὲ δὴ περὶ τοῦ	κυριωτάτου	τοῦ παρ´ ἡμῖν ψυχῆς εἴδους
[5]	τὸ δ´ ἐλλιπὲς ἐν ἑκάστῳ	κωλύει	τοσοῦτον τῆς τελείας ὠφελείας, ὅσον
[1]	ποιούμεθα πολλάκις, ἀντιπράττουσιν ἡμῖν ἔνιοι	κωλύοντες	μὲν διδόναι τοῖς πυρέττουσι, κελεύοντες

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/04/2008