Livre, Chap.
[12, 4]	ὀστᾶ ῥίπτουσιν, ὅπερ ἄνθρωπος ὢν	κἀγὼ	νῦν πεποίηκα. ὁ δὲ βασιλεὺς
[12, 6]	τῶν Ἰουδαίων ἔθυσεν εἰς μέσον	καθ'	ἃ προσέταξεν Ἀντίοχος, θυμωθεὶς ὁ
[12, 4]	πρὸς ἀρετὴν εὖ πέφυκεν καὶ	καθ'	ἕνα πέμψαντος πρὸς τοὺς παιδεύειν
[12, 5]	καθιδρύσαντας θύειν ἐπ' αὐτοῖς σῦς	καθ'	ἡμέραν. ἐκέλευσε δὲ καὶ μὴ
[12, 4]	βασιλείοις αὐτὸν κελεῦσαι διαιτᾶσθαι καὶ	καθ'	ἡμέραν ἐπὶ τῆς ἑστιάσεως τῆς
[12, 4]	Ἀλεξάνδρειαν καὶ τῆς προθεσμίας ἐνισταμένης,	καθ'	ἣν ἔδει τῷ βασιλεῖ τοὺς
[12, 4]	ἔφερον. (Ἐνστάσης δὲ τῆς ἡμέρας,	καθ'	ἣν ἔμελλεν τὰ τέλη πιπράσκεσθαι
[12, 2]	προσειπεῖν. τὴν μέντοι γε ἡμέραν,	καθ'	ἣν ἦλθον πρὸς αὐτόν, ἐπιφανῆ
[12, 7]	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν γίνεσθαι,	καθ'	ἣν καὶ μετέπεσεν αὐτῶν ἡ
[12, 2]	ταύτης τὴν τοῦ θεοῦ βούλησιν,	καθ'	ἣν οὐ μόνον τοὺς ὑπὸ
[12, 2]	κατ' αὐτοῦ δὲ ῥάβδωσις ἀναγέγλυπτο,	καθ'	ἧς πλέγμα ῥομβωτὸν δικτύοις ἐμφερὲς
[12, 9]	τὸ εἶναι τὸ ἕβδομον ἔτος,	καθ'	ὃ νόμος ἡμῖν ἀργὴν ἐᾶν
[12, 2]	τὸ πλάτος τεσσάρων δακτύλων ποιήσαντες	καθ'	ὅλου τοῦ τῆς τραπέζης πλάτους
[12, 3]	τὴν Φρυγίαν ἐπύθετο καὶ Λυδίαν	καθ'	ὃν ἦν καιρὸν ἐν ταῖς
[12, 8]	οὓς κατέλιπεν στρατηγοὺς ὁ Ἰούδας	καθ'	ὃν καιρὸν Σίμων μὲν ὑπῆρχεν
[12, 2]	δὲ πλάτος ὀκτὼ δακτύλων ἔχουσα,	καθ'	οὗ τὸ πᾶν ἔλασμα τῶν
[12, 7]	ταῦτα διῃρημένης αὐτῶν τῆς δυνάμεως.	καθ'	ὥραν οὖν δειπνοποιησάμενος καὶ πολλὰ
[12, 10]	τὸν Ἰούδαν ὁ λαὸς αὐτῷ,	καθαιρήσειν	ὅταν ἐπανέλθῃ τὸν ναόν. καὶ
[12, 2]	θαλάσσῃ τὰς χεῖρας ἀπονιπτόμενοι καὶ	καθαίροντες	αὑτοὺς οὕτως ἐπὶ τὴν τῶν
[12, 5]	καὶ τὸ παρ' αὐτοῖς ἱερόν,	καθάπερ	ἠξιώκασι, προσαγορευθήτω Διὸς Ἑλ ληνίου.
[12, 7]	τὸν ναὸν αὐτὸς ἁγνίσειεν. καὶ	καθάρας	ἐπιμελῶς αὐτὸν εἰσεκόμισε καινὰ σκεύη,
[12, 7]	εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναὸν	καθαρίσαι	καὶ τὰς νενομισμένας θυσίας προσφέρειν.
[12, 2]	τὴν ἐπιμέλειαν, ἵνα διαμείνῃ ταῦτα	καθαρῶς,	τούς τε ἑρμηνεύσαντας παρεκάλεσεν συνεχῶς
[12, 4]	ἤκουσεν ὄντα, ὑπαντησάμενος συνέβαλεν αὐτῷ.	καθεζομένου	δὲ τοῦ βασιλέως ἐπ' ὀχήματος
[12, 6]	αὐτὸν Ματταθίας τούς τε βωμοὺς	καθεῖλεν	καὶ τοὺς ἐξαμαρτάνοντας ἀπέκτεινεν, ὅσους
[12, 8]	πόλιν καταλαβόμενοι ὅσον ὀχυρὸν αὐτῆς	καθεῖλον	καὶ τοὺς πύργους ἐμπρήσαντες ἐδῄουν
[12, 9]	καὶ κελεύει τὴν δύναμιν παραστᾶσαν	καθελεῖν	τὸ τεῖχος εἰς ἔδαφος. καὶ
[12, 10]	δ' ἀρχιερεῖ τῷ Ἀλκίμῳ βουληθέντι	καθελεῖν	τὸ τεῖχος τοῦ ἁγίου παλαιὸν
[12, 6]	ὀλίγων στρατιωτῶν, καὶ τὸν βωμὸν	καθελὼν	ἀνέκραγεν, εἴ τις ζηλωτής ἐστιν
[12, 7]	καὶ τὰς θύρας αὐτὰς ἐπέθηκεν,	καθελὼν	δὲ καὶ τὸ θυσιαστήριον καινὸν
[12, 4]	ἐπὶ τὸ ὄχημα παρεκάλεσεν καὶ	καθεσθέντος	ἤρξατο περὶ τῶν Ὀνίᾳ πραττομένων
[12, 6]	περιτέμνεσθαι τοὺς ἐπὶ τῷ κωλύειν	καθεσταμένους	ἐκβαλών. (Ἄρξας δ' ἐνιαυτὸν καὶ
[12, 6]	κώμην τῶν ὑπὸ τοῦ βασιλέως	καθεσταμένων	ἐπὶ τῷ ποιεῖν ἀναγκάζειν τοὺς
[12, 2]	τὸν βίον ἀκρίβειαν ἐπὶ τούτοις	καθεστῶτος.	συνέστρωσε δὲ πάντα δι' αὐτοῦ
[12, 5]	ἱερὸν ἔθυον ἐπ' αὐτοῦ τὰς	καθηκούσας	θυσίας. σοῦ δὲ τοῖς Ἰουδαίοις
[12, 5]	πένθος ἐνέβαλεν. καὶ γὰρ τὰς	καθημερινὰς	θυσίας, ἃς προσέφερον τῷ θεῷ
[12, 5]	κώμῃ τεμένη αὐτῶν καὶ βωμοὺς	καθιδρύσαντας	θύειν ἐπ' αὐτοῖς σῦς καθ'
[12, 9]	ἑταίρων τῆς βασιλείας αὐτὸν ἐπίτροπον	καθίστησιν,	καὶ δοὺς αὐτῷ τὸ διάδημα
[12, 3]	καὶ ἀλωπέκων καὶ λαγῶν καὶ	καθόλου	δὲ πάντων τῶν ἀπηγορευμένων ζῴων
[12, 5]	τοὺς τρεῖς ἧκεν ἡ ἀρχιερωσύνη,	καθὼς	δεδηλώκαμεν. ὁ μὲν οὖν Ἰησοῦς
[12, 2]	θεμένου τοὺς νόμους αὐτοῖς θεοῦ,	καθὼς	ἐμοὶ πολυπραγμονήσαντι μαθεῖν ὑπῆρξεν. τὸν
[12, 3]	τελεῖσθαι δ' αὐτοῖς ταῦτα βούλομαι,	καθὼς	ἐπέσταλκα, καὶ τὸ περὶ τὸ
[12, 10]	διεφθάρησαν βασιλεύσαντος Ἀντιόχου ἔτη δύο,	καθὼς	ἤδη που καὶ ἐν ἄλλῳ
[12, 5]	αὐτῷ παραγγειλάντων ἀπέχεσθαι τῆς χώρας,	καθὼς	ἤδη που καὶ πρότερον ἐν
[12, 4]	Σίμων δ' ἦν ἀδελφὸς Ἐλεαζάρου,	καθὼς	προεῖπον. οὗτος ὁ Ὀνίας βραχὺς
[12, 2]	βασιλεὺς ταῦτα παρὰ τοῦ Δημητρίου,	καθὼς	προείρηται, προσκυνήσας αὐτοῖς ἐκέλευσε πολλὴν
[12, 3]	τὴν μὲν Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν	καὶ	Ἄβιλα καὶ Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχος,
[12, 1]	μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ τούτῳ	καὶ	Ἀγαθαρχίδης ὁ Κνίδιος ὁ τὰς
[12, 8]	δυνάμεως Ἰώσηπόν τε τὸν Ζαχαρία	καὶ	Ἀζαρίαν προστάξας αὐτοῖς φυλάττειν ἐπιμελῶς
[12, 8]	ἀπέθανεν. (Ἰώσηπος δὲ ὁ Ζαχαρίου	καὶ	Ἀζαρίας, οὓς κατέλιπεν στρατηγοὺς ὁ
[12, 7]	καὶ τῶν πεδίων τῆς Ἰδουμαίας	καὶ	Ἀζώτου καὶ Ἰαμνείας: ἔπεσόν τε
[12, 2]	παρὰ σοὶ διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν γὰρ	καὶ	ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν εἶναι συμβέβηκεν
[12, 4]	παῖδας μὲν ἑκατὸν γράμματα ἐπισταμένους	καὶ	ἀκμαιοτάτους, ἑνὸς ἕκαστον ταλάντου, ἑκατὸν
[12, 10]	λεγομένην, αὐτόθι στρατοπεδεύεται προσγενομένης αὐτῷ	καὶ	ἄλλης ἀπὸ Συρίας δυνάμεως: Ἰούδας
[12, 6]	τῇ κώμῃ. τὸ δ' αὐτὸ	καὶ	ἄλλοι ποιήσαντες μετὰ τέκνων καὶ
[12, 3]	πυρῶν μεδίμνους χιλίους τετρακοσίους ἑξήκοντα	καὶ	ἁλῶν μεδίμνους τριακοσίους ἑβδομηκονταπέντε. τελεῖσθαι
[12, 3]	ὄνων καὶ ἡμέρων παρδάλεών τε	καὶ	ἀλωπέκων καὶ λαγῶν καὶ καθόλου
[12, 4]	πρὸς τὸ φιλεργεῖν μαλακίας ἀνόητοι	καὶ	ἀμαθεῖς ἐπανῆκον αὐτῷ, μετὰ δ'
[12, 2]	ἡμῖν ἀσαφῆ. συμβέβηκε δ' αὐτὰ	καὶ	ἀμελέστερον ἢ ἔδει σεσημάνθαι διὰ
[12, 6]	τὸ γὰρ ἔθνος οὗτος ἐκδικήσει	καὶ	ἀμυνεῖται τοὺς πολεμίους. προσίεσθε δὲ
[12, 7]	ἱππεῖς ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν,	καὶ	ἀναβὰς εἰς τὴν ὀρεινὴν ἐν
[12, 6]	ἐμοὺς ἐμμεῖναι καὶ βίας ἁπάσης	καὶ	ἀνάγκης ἐπάνω γενέσθαι, τὰς ψυχὰς
[12, 2]	τῶν σωματοφυλάκων Σωσιβίῳ τῷ Ταραντίνῳ	καὶ	Ἀνδρέᾳ, συναγωνίσασθαι περὶ ὧν ἐντυγχάνειν
[12, 2]	χείλη τοῦ κρατῆρος κρίνων σμίλαξι	καὶ	ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων σχοινίαις εἰς
[12, 3]	τῆς οἰκουμένης δεηθέντες οἱ Ἀλεξανδρεῖς	καὶ	Ἀντιοχεῖς, ἵνα τὰ δίκαια τὰ
[12, 3]	ὀργῆς καὶ τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων	καὶ	Ἀντιοχέων δήμων μεγίστων παρακλήσεως ἐκράτησαν,
[12, 10]	καὶ παραδιδόντων αὑτούς. συλλαβόντες δὲ	καὶ	Ἀντίοχον τὸν βασιλέα καὶ Λυσίαν
[12, 2]	Ἀρισταῖον ἐμοὶ τιμιωτάτους, δι' ὧν	καὶ	ἀπαρχὰς ἀναθημάτων εἰς τὸ ἱερὸν
[12, 1]	οὗτος καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα δόλῳ	καὶ	ἀπάτῃ χρησάμενος: ἐλθὼν γὰρ σαββάτοις
[12, 10]	φίλων, οὗτος γάρ ἐστιν ὁ	καὶ	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως αὐτῷ
[12, 4]	τοὺς Ἄραβας, ὡς πολλοὺς αὐτῶν	καὶ	ἀποκτεῖναι καὶ λαβεῖν αἰχμαλώτους. ᾠκοδόμησεν
[12, 5]	Διὸς Ἑλ ληνίου. ταῦτα δὲ	καὶ	Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ ἐπέστειλεν ἕκτῳ
[12, 2]	ἐκφέρειν εἰς κοινοὺς ἀνθρώπους θελήσαντι:	καὶ	ἀποσχόμενος κατέστη τὴν διάνοιαν. ἐδήλου
[12, 8]	καὶ συμμάχους ἄλλους τε παραλαβὼν	καὶ	Ἀράβων τινὰς μισθῷ πείσας αὐτῷ
[12, 2]	φιάλας ἃς ἔπεμψας χρυσᾶς εἴκοσι	καὶ	ἀργυρᾶς τριάκοντα καὶ κρατῆρας πέντε
[12, 7]	τὰ σκῦλα, πολὺν δὲ χρυσὸν	καὶ	ἄργυρον καὶ πορφύραν καὶ ὑάκινθον
[12, 2]	τούτων διαλεξομένους Ἀνδρέαν τὸν ἀρχισωματοφύλακα	καὶ	Ἀρισταῖον ἐμοὶ τιμιωτάτους, δι' ὧν
[12, 2]	τάλαντα ἑκατόν, ἅπερ ἐκόμισαν Ἀνδρέας	καὶ	Ἀρισταῖος οἱ τιμιώτατοί σου τῶν
[12, 7]	καὶ ἐθυμίασαν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ	καὶ	ἄρτους ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἐπέθεσαν
[12, 7]	καὶ τῶν Ἰουδαίων τοὺς φυγάδας	καὶ	ἀσεβεῖς ἐπὶ τὸν Ἰούδαν παρεγίγνετο:
[12, 9]	ἔτη δέκα, πονηρὸν δὲ γενόμενον	καὶ	ἀσεβῆ καὶ ἵνα αὐτὸς ἄρχῃ
[12, 9]	χώραν καί τινας τῶν ὁμοίων	καὶ	ἀσεβῶν συναγαγόντες ἧκον πρὸς Ἀντίοχον
[12, 3]	εἰς γεωργίαν καὶ φυτείαν ἀμπέλων,	καὶ	ἀτελεῖς τῶν ἐκ τῆς γῆς
[12, 4]	κινδυνεῦσαι ληφθεὶς κατεσκεύασεν. προσῳκοδόμησε δὲ	καὶ	αὐλὰς τῷ μεγέθει διαφερούσας καὶ
[12, 9]	εἰς νόσον κατέπεσεν, ἧς μηκυνομένης	καὶ	αὐξανόντων τῶν παθῶν συνείς, ὅτι
[12, 7]	Ἰούδου πρὸς παράταξιν ἑτοίμους κατενόησαν,	καὶ	αὐτοὶ δείσαντες εἰς φυγὴν ἐτράπησαν.
[12, 8]	Ἰωνάθης ἐν τῇ Γαλάτιδι, βουληθέντες	καὶ	αὐτοὶ δόξαν περιποιήσασθαι στρατηγῶν τὰ
[12, 5]	νόμος, καὶ παρ' οἷς εὑρέθη	καὶ	αὐτοὶ κακοὶ κακῶς ἀπώλλυντο. (Ταῦτα
[12, 3]	ἄκρᾳ φρουροὺς τῶν Αἰγυπτίων, ἠξιώσαμεν	καὶ	αὐτοὶ τούτων αὐτοὺς ἀμείψασθαι καὶ
[12, 6]	μετὰ τῶν παίδων ἐχόντων κοπίδας	καὶ	αὐτόν τε ἐκεῖνον διέφθειρεν καὶ
[12, 4]	πρὸς τὸν βασιλέα, φράσας αὐτῷ	καὶ	αὐτὸς ἀκολουθήσειν: καὶ γὰρ ἔτι
[12, 11]	τῶν ἀντιπάλων καὶ κατάκοπος γενόμενος	καὶ	αὐτὸς ἔπεσεν, ἐπὶ καλοῖς μὲν
[12, 4]	Πτολεμαῖος ὁ τῆς Αἰγύπτου βασιλεὺς	καὶ	αὐτὸς ἐπικαλούμενος Ἐπιφανής, καταλιπὼν δύο
[12, 10]	ἀγαθῶν καὶ ὁσίων τοῦ ἔθνους,	καὶ	αὐτὸς ἐπιπορευόμενος τὴν χώραν διέφθειρεν
[12, 3]	εὖ ἂν ἔχοι, ὑγιαίνω δὲ	καὶ	αὐτός. πυνθανόμενος τοὺς ἐν Λυδίᾳ
[12, 7]	ὁ τοῦ Ματταθίου παῖς ἔγνω	καὶ	αὐτὸς τοῖς ἐν τῇ παρεμβολῇ
[12, 6]	ἀπολέσθαι. ταῦτ' εἰπὼν ἔπεισεν αὐτούς,	καὶ	ἄχρι δεῦρο μένει παρ' ἡμῖν
[12, 3]	ἐπὶ ἔτη δέκα. μετρείσθωσαν δὲ	καὶ	ἄχρις ἂν τοὺς παρὰ τῆς
[12, 3]	τόπους τῶν ἀπὸ τῆς Μεσοποταμίας	καὶ	Βαβυλωνίας Ἰουδαίων οἴκους δισχιλίους σὺν
[12, 4]	περιήγαγεν δ' αὐτῇ εὔριπον μέγαν	καὶ	βαθύν. ἐκ δὲ τῆς καταντικρὺ
[12, 10]	τε ἐπὶ τὴν γῆν κατηνέχθη	καὶ	βασανισθεὶς ἐπὶ συχνὰς ἡμέρας ἀπέθανεν
[12, 6]	ἀξιῶ παῖδας ὄντας ἐμοὺς ἐμμεῖναι	καὶ	βίας ἁπάσης καὶ ἀνάγκης ἐπάνω
[12, 2]	κρότος ἐξ ἁπάντων μετὰ χαρᾶς	καὶ	βοῆς ἤρθη καὶ παυσάμενοι πρὸς
[12, 8]	δ' ἐκεῖθεν τήν τε Χασφομάκη	καὶ	Βοσὸρ καὶ πολλὰς ἄλλας πόλεις
[12, 2]	αὐτοῖς καὶ κλήματα ἀμπέλων σὺν	καὶ	βότρυσιν ἐκφύσαντες, ὡς εἰκάσαι μηδὲν
[12, 2]	κρατῆρος κρίνων σμίλαξι καὶ ἀνθεμίσι	καὶ	βοτρύων σχοινίαις εἰς κύκλον περιηγμέναις.
[12, 3]	ἐπιστροφῆς ἡγησάμην τοῦτό μοι δεῖσθαι,	καὶ	βουλευσαμένῳ μοι μετὰ τῶν φίλων,
[12, 2]	καὶ πορφύραν καὶ στέφανον διαπρεπῆ	καὶ	βυσσίνης ὀθόνης ἱστοὺς ἑκατόν, ἔτι
[12, 5]	τοῦ θεοῦ βαστάσαι λυχνίας χρυσᾶς	καὶ	βωμὸν χρύσεον καὶ τράπεζαν καὶ
[12, 5]	πόλει καὶ κώμῃ τεμένη αὐτῶν	καὶ	βωμοὺς καθιδρύσαντας θύειν ἐπ' αὐτοῖς
[12, 3]	Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα	καὶ	Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχος, μετ' ὀλίγον
[12, 5]	αὑτοὺς Μήδων ἀποίκους καὶ Περσῶν:	καὶ	γάρ εἰσιν τούτων ἄποικοι. πέμψαντες
[12, 4]	φράσας αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἀκολουθήσειν:	καὶ	γὰρ ἔτι μᾶλλον γεγόνει πρόθυμος
[12, 5]	καὶ πικρὰς βασάνους ὑπομένοντες ἀπέθνησκον.	καὶ	γὰρ μαστιγούμενοι καὶ τὰ σώματα
[12, 2]	εἰκάσαι μηδὲν ἀποδεῖν τῆς ἀληθείας:	καὶ	γὰρ πρὸς τὸ πνεῦμα διὰ
[12, 3]	Ἀσίας τιμῆς, ἐπειδὴ συνεστράτευσαν αὐτοῖς:	καὶ	γὰρ Σέλευκος ὁ Νικάτωρ ἐν
[12, 5]	Ἰουδαίους ἐπὶ τούτοις πένθος ἐνέβαλεν.	καὶ	γὰρ τὰς καθημερινὰς θυσίας, ἃς
[12, 4]	αὐτοῦ τὰς οὐσίας ἀναπέμψειν αὐτῷ:	καὶ	γὰρ τοῦτο τοῖς τέλεσι συνεπιπράσκετο.
[12, 2]	καὶ τετρακόσια τῶν λύτρων ἐγένετο:	καὶ	γὰρ ὑπὲρ τῶν νηπίων εἰσέπραττον
[12, 2]	εἰς αὐτὸν ὁ βασιλεὺς ἱλαρῷ	καὶ	γεγηθότι τῷ προσώπῳ πόσας, εἶπεν,
[12, 5]	ἐπὶ τὴν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἐξεστράτευσεν,	καὶ	γενόμενος ἐν αὐτῇ ἔτει ἑκατοστῷ
[12, 5]	Πτολεμαῖον ἐκπεριελθὼν καταλαμβάνει τὴν Αἴγυπτον,	καὶ	γενόμενος ἐν τοῖς περὶ Μέμφιν
[12, 2]	αὐτὴν τῆς ποικιλίας τῶν ἔργων	καὶ	γλαφυρότητος θέαν κατεσκευασμένης, ὡς καὶ
[12, 7]	Πτολεμαῖον τὸν Δορυμένους καὶ Νικάνορα	καὶ	Γοργίαν, ἄνδρας δυνατοὺς τῶν φίλων
[12, 2]	τὸν νόμον ὑμῶν ἔγνων μεθερμηνεῦσαι,	καὶ	γράμμασιν Ἑλληνικοῖς ἐκ τῶν Ἑβραικῶν
[12, 3]	ἡ γερουσία καὶ οἱ ἱερεῖς	καὶ	γραμματεῖς τοῦ ἱεροῦ καὶ ἱεροψάλται
[12, 7]	ἐστρατοπεδευμένους, προτρεψάμενος τοὺς ἰδίους, ὡς	καὶ	γυμνοῖς τοῖς σώμασιν μάχεσθαι δεῖ
[12, 4]	δ' ἧς ἐρᾷ μετ' ἀδείας	καὶ	γυναῖκα ἔχειν αὐτὴν φήσαντος καὶ
[12, 6]	καὶ ἄλλοι ποιήσαντες μετὰ τέκνων	καὶ	γυναικῶν ἔφυγον εἰς τὴν ἔρημον
[12, 8]	τῇ Γαλάτιδι Ἰουδαίους μετὰ τέκνων	καὶ	γυναικῶν καὶ τῆς ὑπαρχούσης αὐτοῖς
[12, 4]	πρὸς τοὺς φίλους εἰς Σαμάρειαν	καὶ	δανεισάμενος ἀργύριον καὶ τὰ πρὸς
[12, 4]	ταῖς πόλεσι καταφρονοῦντας ἔχῃ βιάζεσθαι,	καὶ	δανεισάμενος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ παρὰ τῶν
[12, 4]	γυναικὸς τοῦτο δηλωσάσης τῇ Κλεοπάτρᾳ	καὶ	δεηθείσης, ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ παιδί,
[12, 11]	ὁ παρών μοι καιρὸς φέρει	καὶ	δεῖ πάντως ἀπολέσθαι μαχόμενον, στήσομαι
[12, 5]	τὸν τρόπον, ὑφ' ὧν πολλὰ	καὶ	δεινὰ τοὺς πολίτας συνέβη παθεῖν.
[12, 4]	τινὶ τῶν ἐπ' ἀξιώματος Ἰουδαίων,	καὶ	δειπνῶν παρὰ τῷ βασιλεῖ, ὀρχηστρίδος
[12, 7]	εἰσιν, εἰ μὴ ζήσουσιν ἐλεύθεροι,	καὶ	δείσας αὐτῶν τὴν ἀπόγνωσιν ὡς
[12, 4]	μεγάλην δύναμιν ἔχοντα τὸν Ἀντίοχον	καὶ	δείσας, μὴ συλληφθεὶς ὑπ' αὐτοῦ
[12, 4]	ἐστιν ἀνέκρινεν. ἐπαγγειλαμένου δὲ πορεύσεσθαι	καὶ	δεῖσθαι χρημάτων οὐ πολλῶν φήσαντος
[12, 3]	γὰρ Ἰώνων κινηθέντων ἐπ' αὐτοὺς	καὶ	δεομένων τοῦ Ἀγρίππου, ἵνα τῆς
[12, 10]	ἀπάτην ὑποπτεύσαντες διδόασιν πίστεις αὐτῷ	καὶ	δέχονται τὸν Νικάνορα μετὰ τῆς
[12, 4]	Πτολεμαῖος πρῶτός τε αὐτὸν ἠσπάσατο	καὶ	δὴ ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ ὄχημα
[12, 2]	ἀνθρώπων δημιούργημα ὄντων τοῦ θεοῦ:	καὶ	δὴ γιγνώσκων αὐτὸν ἡδόμενον τοῖς
[12, 10]	αὐτῶν συμμάχους εἶναι καὶ φίλους,	καὶ	Δημητρίῳ γράψαι, ὅπως μὴ πολεμῇ
[12, 7]	μάχην διά τε τὴν ὀλιγότητα	καὶ	δι' ἀσιτίαν, νενηστεύκεσαν γάρ, ὀκνοῦντας,
[12, 7]	ἀγωνισαμένοις τὴν ἐλευθερίαν ἀπολαβεῖν, ἣν	καὶ	δι' αὐτὴν ἅπασιν ἀγαπητὴν οὖσαν
[12, 5]	οἱ μὲν ἑκοντὶ οἱ δὲ	καὶ	δι' εὐλάβειαν τῆς ἐπηγγελμένης τιμωρίας
[12, 8]	τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ κυκλωσάμενος ἐπολιόρκει,	καὶ	δι' ἡμέρας καὶ νυκτὸς προσκαθίσας
[12, 2]	διὰ τὴν στρατιωτικὴν αὐθάδειαν κεκακῶσθαι,	καὶ	διὰ τὴν εἰς Αἴγυπτον αὐτῶν
[12, 2]	ἐντετορευμένων. ταῦτα δ' ἐγίγνετο μὲν	καὶ	διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν ἐργαζομένων
[12, 6]	τήν τε διὰ τὰ ἄλλα	καὶ	διὰ τὴν εὐπαιδίαν ἀξιούντων τὸν
[12, 2]	τοῦ τεχνίτου τοῖς ὁρῶσι μεγαλουργίαν,	καὶ	διὰ τὴν τῶν κατασκευασμάτων ἐξοχὴν
[12, 1]	ἀμυνομένων, οὐδὲν γὰρ ὑπενόουν πολέμιον,	καὶ	διὰ τὸ ἀνύποπτον καὶ τὴν
[12, 5]	διέγνω στρατεύσασθαι, πόθον αὐτῆς λαβὼν	καὶ	διὰ τὸ τῶν Πτολεμαίου παίδων
[12, 2]	ἑκάστης φυλῆς ἤδη πρεσβυτέρους, οἳ	καὶ	διὰ τὸν χρόνον ἐμπείρως ἔχουσι
[12, 2]	φιλοσόφου προνοίᾳ διοικεῖσθαι πάντα φήσαντος	καὶ	διὰ τοῦτ' εἰκὸς καὶ τοῦ
[12, 5]	ὑψηλὴ καὶ ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν:	καὶ	διὰ τοῦτο αὐτὴν ὀχυρώσας τείχεσιν
[12, 5]	ἣν οὐ πειθομένοις ἠπείλησεν αὐτοῖς,	καὶ	διὰ τοῦτο κατὰ πᾶσαν ἡμέραν
[12, 2]	καὶ πρὸς τὰς λειτουργίας εὔχρηστα:	καὶ	διὰ τοῦτο λογισάμενος σύμμετρον κατεσκευάσθαι
[12, 6]	γὰρ αὐτῷ καὶ τοὺς πολίτας,	καὶ	διὰ τοῦτο τιμηθήσεσθαι πρὸς τοῦ
[12, 4]	τὴν διάνοιαν καὶ χρημάτων ἥττων	καὶ	διὰ τοῦτο τὸν ὑπὲρ τοῦ
[12, 2]	ἀνάθεσιν δύο. παρεκάλεσεν δ' αὐτὸν	καὶ	διὰ τῶν ἐπιστολῶν, ὅπως εἰ
[12, 2]	τῆς θαλάσσης πρὸς τὴν νῆσον	καὶ	διαβὰς πρὸς τὴν γέφυραν, προελθὼν
[12, 4]	Ἰουδαίας καὶ Φοινίκης φερνῆς ὀνόματι.	καὶ	διαιρεθέντων εἰς ἀμφοτέρους τοὺς βασιλέας
[12, 4]	συμπόσια τοὺς δ' εἰς ὕπνον	καὶ	δίαιταν ἐποίησεν, ὑδάτων δὲ διαθεόντων
[12, 4]	πλησιάζειν γυναικί, συγκρύψαντα τὸ ἁμάρτημα	καὶ	διάκονον ἀγαθὸν γενόμενον παρασχεῖν αὐτῷ
[12, 10]	Ἰούδα πρεσβευτὰς ἡ σύγκλητος δέχεται	καὶ	διαλεχθεῖσα περὶ ὧν ἐπέμφθησαν τὴν
[12, 2]	καλῶς τὰ τῆς ἑρμηνείας ἀπήρτισται,	καὶ	διαμεῖναι ταῦθ' ὡς ἔχοι, καὶ
[12, 5]	τὸν νόμον, ἐκώλυσεν αὐτοὺς προσφέρειν,	καὶ	διαρπάσας πᾶσαν τὴν πόλιν τοὺς
[12, 6]	σπηλαίοις ὡσεὶ χίλιοι, πολλοὶ δὲ	καὶ	διασωθέντες τῷ Ματταθίᾳ προσέθεντο κἀκεῖνον
[12, 4]	μεγάλης ἐπανερχόμενον τιμῆς, ἐξῆλθον ὑπαντησόμενοι	καὶ	διαφθεροῦντες αὐτὸν καὶ τοῦ πατρὸς
[12, 4]	σπονδὰς πρὸς Πτολεμαῖον Ἀντίοχος ἐποιήσατο	καὶ	δίδωσιν αὐτῷ τὴν θυγατέρα Κλεοπάτραν
[12, 2]	ἡμερῶν παραλαβὼν αὐτοὺς ὁ Δημήτριος	καὶ	διελθὼν τὸ ἑπταστάδιον χῶμα τῆς
[12, 7]	λοιπὴν δύναμιν ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν	καὶ	διέτριβεν ἐκεῖ ξενολογῶν καὶ παρασκευαζόμενος
[12, 2]	αὐτοῦ Σίμων γίγνεται διάδοχος ὁ	καὶ	δίκαιος ἐπικληθεὶς διά τε τὸ
[12, 2]	ἔσται δὲ τῆς σῆς εὐσεβείας	καὶ	δικαιοσύνης τὸ μεταγραφέντα τὸν νόμον
[12, 3]	Ἰουδαῖοι, σέβεσθαι τοὺς αὐτῶν θεούς,	καὶ	δίκης περὶ τούτων συστάσης ἐνίκησαν
[12, 2]	τὰ πρὸς τὰς τοιαύτας ὑποδοχὰς	καὶ	διμερῆ τὴν κλισίαν ἐποίησεν οὑτωσὶ
[12, 11]	μέσους εἰς φυγὴν ἐβιάσατο αὐτούς,	καὶ	διώκει μέχρι Ἐζᾶ ὄρους οὕτω
[12, 10]	γένοιτ' ἄν, εἰ μὴ προκαταληφθείη	καὶ	δοίη δίκην δυνάμεως ἐπ' αὐτὸν
[12, 5]	πολλῆς δυνάμεως κατὰ τὸ Πηλούσιον	καὶ	δόλῳ τὸν Φιλομήτορα Πτολεμαῖον ἐκπεριελθὼν
[12, 5]	ἀφῃρέθη προσοργισθέντος αὐτῷ τοῦ βασιλέως	καὶ	δόντος αὐτὴν τῷ νεωτάτῳ αὐτοῦ
[12, 9]	τῆς βασιλείας αὐτὸν ἐπίτροπον καθίστησιν,	καὶ	δοὺς αὐτῷ τὸ διάδημα καὶ
[12, 10]	τῆς Ῥωμαίων πόλεως αὐτῷ συμφυγών,	καὶ	δοὺς δύναμιν ὅσην ὑπέλαβεν ἀρκέσειν
[12, 11]	ὑπὲρ τῆς τῶν πολιτῶν ἐλευθερίας	καὶ	δρᾶσαι καὶ παθεῖν ὑποστάντα. τοιοῦτος
[12, 7]	ὅτι πολλοὶ προσκεχωρήκασιν τῷ Ἰούδᾳ	καὶ	δύναμιν ἤδη περιβέβληται πρὸς ἀγῶνας
[12, 10]	ταχὺ δὴ μάλα χεῖρα πολλὴν	καὶ	δύναμιν περιεβάλετο: τούτων δ' ἦσαν
[12, 2]	χρόνον ἐμπείρως ἔχουσι τῶν νόμων	καὶ	δυνήσονται τὴν ἑρμηνείαν αὐτῶν ἀκριβῆ
[12, 4]	τῆς εὐτυχίας ἐπὶ ἔτη εἴκοσι	καὶ	δύο, πατὴρ μὲν γενόμενος ἐκ
[12, 4]	τοῦ βίου καταστήσας, εἴκοσι ἔτη	καὶ	δύο τὰ τέλη τῆς Συρίας
[12, 4]	τῶν σὺν αὐτοῖς πολλοὺς ἀπέκτεινεν	καὶ	δύο τῶν ἀδελφῶν, οἱ δὲ
[12, 9]	Βηθσοῦραν ἀναβαίνει πόλιν σφόδρα ἐχυρὰν	καὶ	δυσάλωτον καὶ περικαθίσας ἐπολιόρκει τὴν
[12, 2]	ἔργου τέλος ἐν ἡμέραις ἑβδομήκοντα	καὶ	δυσὶν λαβόντος, συναγαγὼν ὁ Δημήτριος
[12, 2]	αὐτὰ καὶ τιμήσας τοὺς κομίσαντας	καὶ	δῶρα τῷ βασιλεῖ δοὺς κομίζειν
[12, 4]	αὐτοῦ. τιμήσας οὖν αὐτὸν φιλοτιμότατα	καὶ	δωρεὰς δοὺς λαμπρὰς καὶ τῷ
[12, 4]	τὸν παρὰ τοῦ Πτολεμαίου πεπρεσβευκότα	καὶ	δωρησάμενος αὐτὸν πολυτελέσι δωρεαῖς καὶ
[12, 7]	Περσίδα τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ	καὶ	ἑβδόμῳ ἔτει, καὶ περαιωσάμενος τὸν
[12, 7]	τε φῶτα ἐπὶ τῆς λυχνίας	καὶ	ἐθυμίασαν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ
[12, 4]	ἡδέως ἀκούσας καλεῖ τὸν Ὑρκανὸν	καὶ	εἰ δύναται πρὸς τὸν βασιλέα
[12, 2]	Ἱεροσολύμοις τραπέζης πόσον τέ ἐστιν	καὶ	εἰ δύναται τούτου μεῖζον κατασκευασθῆναι.
[12, 2]	τοὺς προυπάρχοντας ἐν τῇ βασιλείᾳ	καὶ	εἴ τινες αὖθις ἐπεισήχθησαν. πλειόνων
[12, 2]	ὄντας ἐν τῇ ἐμῇ βασιλείᾳ	καὶ	εἴ τινες νῦν εἰσήχθησαν, τούτους
[12, 5]	καὶ πέμπτῳ ἔτει μηνὸς πέμπτῃ	καὶ	εἰκάδι, ὃς καλεῖται κατὰ μὲν
[12, 7]	τὸν ναὸν ἐγένετο, πέμπτῃ δὲ	καὶ	εἰκάδι τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸς ὀλυμπιάδι
[12, 7]	λελαξευμένων ὑπὸ σιδήρου. πέμπτῃ δὲ	καὶ	εἰκάδι τοῦ Ἐξελέου μηνός, ὃν
[12, 7]	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν πέμπτῃ	καὶ	εἰκοστῇ τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸς ὀγδόῳ
[12, 3]	ἀναγνώτω τοῦ Νικολάου τὴν ἑκατοστὴν	καὶ	εἰκοστὴν καὶ τρίτην καὶ τετάρτην.
[12, 10]	Ἰουδαίων ἔθνος τῶν πολέμων ἀναπαυσάμενον	καὶ	εἰρήνης ἀπολαῦον ἔπειτα εἰς ἀγῶνας
[12, 10]	τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ περὶ φιλίας	καὶ	εἰρήνης διαλεγόμενος: δόλῳ γὰρ αὐτὸν
[12, 2]	ἀνάθεσιν, ἅ τε εἰς θυσίαν	καὶ	εἰς ἐπισκευὴν ὧν ἂν δέηται
[12, 3]	μέχρι τριῶν ἐτῶν. ἀπολύομεν δὲ	καὶ	εἰς τὸ λοιπὸν αὐτοὺς τοῦ
[12, 5]	γὰρ οὗτοι τρεῖς ἐγένοντο παῖδες,	καὶ	εἰς τοὺς τρεῖς ἧκεν ἡ
[12, 9]	φίλους μεταπεμψάμενος ἐκέλευσε μισθοφόρους συναγαγεῖν	καὶ	ἐκ τῆς βασιλείας τοὺς στρατεύσιμον
[12, 4]	εἶεν γένους Ἰουδαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι	καὶ	ἐκ τῆς πρὸς Ἄβραμον οἰκειότητος.
[12, 4]	γυναικὸς παίδων ἑπτά, ποιησάμενος δὲ	καὶ	ἐκ τῆς τοῦ ἀδελφοῦ Σολυμίου
[12, 3]	καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ἐθνῶν	καὶ	ἐκ τοῦ Λιβάνου μηδενὸς πρασσομένου
[12, 3]	ἐξ αὐτῆς τε τῆς Ἰουδαίας	καὶ	ἐκ τῶν ἄλλων ἐθνῶν καὶ
[12, 6]	ὁμοφύλων εἰς τὰ πάτρια διεχρήσατο	καὶ	ἐκαθάρισεν ἀπὸ παντὸς μιάσματος τὴν
[12, 2]	ἀποχρῶντα καιρὸν εἶναι φιλοσοφεῖν ἤρξατο	καὶ	ἕκαστον αὐτῶν λόγους ἐπηρώτα φυσικούς,
[12, 2]	εἰσέπραττον οἱ δεσπόται τὰς εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν δραχμάς, ὡς τοῦ βασιλέως
[12, 9]	δὲ Ἀντίοχος ἐνάτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ	καὶ	ἑκατοστῷ ἔτει. Λυσίας δὲ τὸν
[12, 7]	Ἀπελλαίου μηνὸς ὀγδόῳ καὶ τεσσαρακοστῷ	καὶ	ἑκατοστῷ ἔτει ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ
[12, 7]	ἔτει γὰρ πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ	καὶ	ἑκατοστῷ ταῦτα περὶ τὸν ναὸν
[12, 7]	ἔπειτ' ἐμπεσὼν ἀπροσδοκήτοις τοῖς πολεμίοις	καὶ	ἐκπλήξας αὐτῶν τὴν διάνοιαν καὶ
[12, 4]	τὴν ἀποδημίαν ἑτοιμασάμενος ἐσθῆτάς τε	καὶ	ἐκπώματα καὶ ὑποζύγια, καὶ ταῦθ'
[12, 6]	Μακκαβαῖος ἑκατοστῷ ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ	καὶ	ἕκτῳ. συναραμένων δ' αὐτῷ προθύμως
[12, 3]	κτηνῶν τε θυσίμων καὶ οἴνου	καὶ	ἐλαίου καὶ λιβάνου ἀργυρίου μυριάδας
[12, 6]	καὶ Ἰούδας ὁ καλούμενος Μακαβαῖος	καὶ	Ἐλεάζαρος ὁ κληθεὶς Αὐρὰν καὶ
[12, 3]	τοῖς ἐνοικισθεῖσιν ἰσοτίμους ἀπέφηνεν Μακεδόσιν	καὶ	Ἕλλησιν, ὡς τὴν πολιτείαν ταύτην
[12, 5]	τὰ σώματα λυμαινόμενοι ζῶντες ἔτι	καὶ	ἐμπνέοντες ἀνεσταυροῦντο, τὰς δὲ γυναῖκας
[12, 10]	ἔτη δύο, καθὼς ἤδη που	καὶ	ἐν ἄλλῳ δεδήλωται. συστραφέντες δὲ
[12, 3]	Ἀσίᾳ καὶ τῇ κάτω Συρίᾳ	καὶ	ἐν αὐτῇ τῇ μητροπόλει Ἀντιοχείᾳ
[12, 3]	κελεύων Ζεῦξιν τὸν αὐτοῦ στρατηγὸν	καὶ	ἐν τοῖς μάλιστα φίλον πέμψαι
[12, 6]	γυναικῶν ἔφυγον εἰς τὴν ἔρημον	καὶ	ἐν τοῖς σπηλαίοις διῆγον. ἀκούσαντες
[12, 2]	αὐτὸν Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος τεσσαράκοντα	καὶ	ἕν, ἔπειτα τὴν βασιλείαν τῆς
[12, 7]	τὸν ναὸν ἐφ' ἡμέρας ὀκτώ.	καὶ	ἐξ ἐκείνου μέχρι τοῦ δεῦρο
[12, 10]	τὰ νικητήρια κατὰ πᾶν ἔτος	καὶ	ἑορτὴν νομίζουσι τὴν ἡμέραν. ἐξ
[12, 9]	ἀπωσάμενοι γὰρ ἀπὸ τῆς πόλεως	καὶ	ἐπεξελθόντες ἐδίωξαν, ὥστ' αὐτὸν ἐλθεῖν
[12, 4]	καὶ δωρησάμενος αὐτὸν πολυτελέσι δωρεαῖς	καὶ	ἐπὶ πολλὰς ἑστιάσας φιλοτίμως ἡμέρας
[12, 2]	(Ἐχάρη μὲν οὖν ὁ βασιλεὺς	καὶ	ἐπὶ τούτῳ τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν
[12, 8]	διακείμενα πολλοὺς ἐπισυνιστάμενα διέφθειρεν ἐνέδραις	καὶ	ἐπιβουλαῖς αὐτῶν ἐγκρατῆ γιγνόμενα. πρὸς
[12, 6]	μὲν γὰρ τὰ σώματα ἡμῶν	καὶ	ἐπίκηρα, τῇ δὲ τῶν ἔργων
[12, 5]	ταῦτα ποιῶν εὑρεθείη. κατέστησε δὲ	καὶ	ἐπισκόπους, οἳ προσαναγκάσουσιν αὐτοὺς τὰ
[12, 4]	βασιλεὺς Ἄρειος πρεσβείαν τε ἔπεμψεν	καὶ	ἐπιστολάς, ὧν τὸ ἀντίγραφόν ἐστι
[12, 5]	οὖν πρὸς τὸν Ἀντίοχον πρέσβεις	καὶ	ἐπιστολὴν ἐδήλουν τὰ ὑπογεγραμμένα: βασιλεῖ
[12, 4]	καὶ πᾶσι τοῖς ἡγεμόσιν αὐτοῦ	καὶ	ἐπιτρόποις ἐξέπεμψεν. ἀκούσαντες δὲ οἱ
[12, 4]	τοῦ Τρύφωνος λόγον τοῦ βασιλέως	καὶ	ἐρομένου τὸν Ὑρκανόν, ὅτι τοσαῦτ'
[12, 8]	τὴν Ἀκραβατηνὴν πολλοὺς αὐτῶν ἀπέκτεινεν	καὶ	ἐσκύλευσεν. συγκλείσας δὲ καὶ τοὺς
[12, 10]	τοιοῦτον: δόγμα συγκλήτου περὶ συμμαχίας	καὶ	εὐνοίας τῆς πρὸς τὸ ἔθνος
[12, 2]	τε ἄλλων γενῶν ὅσοι περισπούδαστοι	καὶ	ζηλωτοὶ πᾶσιν διὰ τὴν πολυτέλειαν
[12, 8]	αὐτῷ σπεύδειν ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους	καὶ	ζητεῖν ἀπ' αὐτῶν σώζειν τοὺς
[12, 2]	αὐτῶν ἐστιν σοφία δικαία τυχεῖν	καὶ	ἡ ἐκείνου μεγαλοφροσύνη παρασχεῖν ἱκανή.
[12, 2]	ἡ τῶν ὠῶν διάθεσις πεποίητο	καὶ	ἡ τῆς ῥαβδώσεως ἀναγλυφή, τῆς
[12, 2]	ἐφ' οὗ κρύσταλλός τε λίθος	καὶ	ἤλεκτρον ἐντετύπωτο τῇ παραλλήλῳ τῆς
[12, 2]	ἅπαντα συστησάμενον θεὸν καὶ οὗτοι	καὶ	ἡμεῖς σεβόμεθα Ζῆνα καλοῦντες αὐτὸν
[12, 4]	ὧν ἂν βούλησθε. ποιήσομεν δὲ	καὶ	ἡμεῖς τοῦτο, καὶ τά τε
[12, 3]	μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ ἀγρίων ὄνων	καὶ	ἡμέρων παρδάλεών τε καὶ ἀλωπέκων
[12, 2]	εὖρος, τὸ δ' ὕψος ἑνὸς	καὶ	ἡμίσους, κατεσκεύαζον ἐκ χρυσοῦ τὴν
[12, 2]	ποιήσασθαι τὴν τράπεζαν δύο μὲν	καὶ	ἡμίσους πηχῶν τὸ μῆκος, ἑνὸς
[12, 4]	ὡς οὐκ ἀποδιδόντα τοὺς φόρους	καὶ	ἠπείλει κληρουχήσειν αὐτῶν τὴν γῆν
[12, 6]	συνήθειαν, μετ' οὐ πολὺ τελευτᾷ,	καὶ	θάπτεται μὲν ἐν Μωδαὶ πένθος
[12, 9]	εἰσελθὼν δὲ Ἀντίοχος εἰς αὐτὸ	καὶ	θεασάμενος ὀχυρὸν οὕτως τὸ χωρίον
[12, 7]	τρισχιλίων φαύλως ὡπλισμένων διὰ πενίαν,	καὶ	θεασάμενος τοὺς ἐχθροὺς ἄριστα πεφραγμένους
[12, 6]	προσίεσθε δὲ καὶ τοὺς δικαίους	καὶ	θεοσεβεῖς καὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν
[12, 2]	ἦν ἐκπεπονημένον, ὡς ὑπ' ὄψιν	καὶ	θεωρίαν ἐρχόμενον. διὸ καὶ τὴν
[12, 6]	μεμνημένους τῆς τοῦ φύσαντος ὑμᾶς	καὶ	θρεψαμένου προαιρέσεως ἔθη τε σώζειν
[12, 6]	ἀναγκάζειν τοὺς Ἰουδαίους ἃ διετέτακτο	καὶ	θύειν τοὺς ἐκεῖ κελευόντων, ὡς
[12, 9]	γὰρ ἀναβαίνοντας εἰς τὸ ἱερὸν	καὶ	θῦσαι βουλομένους ἐξαίφνης ἐκτρέχοντες οἱ
[12, 4]	πρὶν εἰς τὸ ἱερὸν ἔλθῃ	καὶ	θύσῃ τῷ θεῷ: κατὰ δὴ
[12, 2]	ἀπαρχὰς ἀναθημάτων εἰς τὸ ἱερὸν	καὶ	θυσιῶν καὶ τῶν ἄλλων ἀπέσταλκα
[12, 2]	ὑπηρετεῖν. διὸ> καὶ τοὺς ἱεροκήρυκας	καὶ	θύτας καὶ τοὺς ἄλλους, οἳ
[12, 9]	εἶναι ἔτι γε μὴν ὅπλα	καὶ	θώρακας, ἃ καταλιπεῖν ἐπυνθάνετο τὸν
[12, 9]	τὸν Μενελάου θάνατον Ἄλκιμος ὁ	καὶ	Ἰάκιμος κληθείς. ὁ δὲ βασιλεὺς
[12, 7]	πεδίων τῆς Ἰδουμαίας καὶ Ἀζώτου	καὶ	Ἰαμνείας: ἔπεσόν τε αὐτῶν ὡς
[12, 10]	φίλων Εὐπόλεμον τὸν Ἰωάννου υἱὸν	καὶ	Ἰάσονα τὸν Ἐλεαζάρου παρεκάλει δι'
[12, 3]	ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ ἱεροῦ	καὶ	ἱεροψάλται ὧν ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς
[12, 9]	πονηρὸν δὲ γενόμενον καὶ ἀσεβῆ	καὶ	ἵνα αὐτὸς ἄρχῃ τὸ ἔθνος
[12, 10]	ἀρχιερεύς, κατηγόρουν τοῦ ἔθνους παντὸς	καὶ	Ἰούδα καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ,
[12, 4]	τῆς κοίλης Συρίας καὶ Σαμαρείας	καὶ	Ἰουδαίας καὶ Φοινίκης φερνῆς ὀνόματι.
[12, 4]	Συρίας τελῶν καὶ τῆς Φοινίκης	καὶ	Ἰουδαίας σὺν τῇ Σαμαρείᾳ, προσελθὼν
[12, 6]	καὶ Σίμων ὁ κληθεὶς Θάτις	καὶ	Ἰούδας ὁ καλούμενος Μακαβαῖος καὶ
[12, 6]	δὲ τῆς στρατιᾶς δι' ἀνδρείαν	καὶ	ἰσχὺν στρατηγὸν ἕξετε: τὸ γὰρ
[12, 11]	παρὰ τῶν πολεμίων ὑπόσπονδον Σίμων	καὶ	Ἰωνάθης ἀδελφοὶ τοῦ Ἰούδα, κομίσαντες
[12, 8]	βοηθὸν ἐξελθεῖν Ἰουδαίοις. αὐτὸς δὲ	καὶ	Ἰωνάθης ὁ ἕτερος ἀδελφὸς μετ'
[12, 6]	καὶ Ἐλεάζαρος ὁ κληθεὶς Αὐρὰν	καὶ	Ἰωνάθης ὁ κληθεὶς Ἀφφοῦς. οὗτος
[12, 4]	υἱῶν πρὸς ἀρετὴν εὖ πέφυκεν	καὶ	καθ' ἕνα πέμψαντος πρὸς τοὺς
[12, 4]	τοῖς βασιλείοις αὐτὸν κελεῦσαι διαιτᾶσθαι	καὶ	καθ' ἡμέραν ἐπὶ τῆς ἑστιάσεως
[12, 2]	τῇ θαλάσσῃ τὰς χεῖρας ἀπονιπτόμενοι	καὶ	καθαίροντες αὑτοὺς οὕτως ἐπὶ τὴν
[12, 7]	ἄχρι τὸν ναὸν αὐτὸς ἁγνίσειεν.	καὶ	καθάρας ἐπιμελῶς αὐτὸν εἰσεκόμισε καινὰ
[12, 4]	ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ ὄχημα παρεκάλεσεν	καὶ	καθεσθέντος ἤρξατο περὶ τῶν Ὀνίᾳ
[12, 3]	τε καὶ ἀλωπέκων καὶ λαγῶν	καὶ	καθόλου δὲ πάντων τῶν ἀπηγορευμένων
[12, 2]	εἰκὸς καὶ τοῦ λόγου δύναμιν	καὶ	κάλλος εὑρῆσθαι, παύονται μὲν περὶ
[12, 4]	δώσω γὰρ εἶπεν ἀνθρώπους ἀγαθοὺς	καὶ	καλούς, οἷς οὐκ ἀπιστήσετε. λέγειν
[12, 10]	ἐξάγει, καὶ συμβαλὼν τῷ Νικάνορι	καὶ	καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης κρατεῖ
[12, 11]	ὁ Ἰούδας συμβάλλει τοῖς πολεμίοις,	καὶ	καρτερῶς ἀμφοτέρων ἀγωνιζομένων καὶ τῆς
[12, 10]	τε Γαλατίαν καὶ τὴν Ἰβηρίαν	καὶ	Καρχηδόνα τῆς Λιβύης καὶ πρὸς
[12, 2]	ἦλθον πρὸς αὐτόν, ἐπιφανῆ ποιήσειν	καὶ	κατὰ πᾶν ἔτος ἐπίσημον εἰς
[12, 2]	τὴν δίαιταν, ἦν τούτων ἐπιμελόμενος	καὶ	κατὰ τὸ τῶν ἀφικνουμένων πρὸς
[12, 5]	ἐνέπρησε δ' αὐτῆς τὰ κάλλιστα	καὶ	καταβαλὼν τὰ τείχη τὴν ἐν
[12, 2]	πόδας αὐτῆς ἐνέθεσαν, ἔπειτα περόναις	καὶ	κατακλεῖσιν αὐτοὺς ἐνέσφιγγον τῇ τραπέζῃ
[12, 11]	πολλοὺς δὲ κτείνας τῶν ἀντιπάλων	καὶ	κατάκοπος γενόμενος καὶ αὐτὸς ἔπεσεν,
[12, 10]	ἀπὸ Ῥώμης ὁ Σελεύκου υἱὸς	καὶ	καταλαβόμενος τῆς Συρίας Τρίπολιν περιτίθησιν
[12, 6]	εἰς τὴν ἔρημον τοὺς Ἰουδαίους.	καὶ	καταλαβόντες τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς
[12, 8]	δυνάμεως, ἕωθεν ἐπ' αὐτὸ παραγίνεται.	καὶ	καταλαβὼν ἤδη τοῖς τείχεσι προσβεβληκότας
[12, 2]	ἐνίκησεν: συνεστιαθῆναί τε ἐκέλευσεν αὐτῷ	καὶ	καταλύσεις προσέταξεν αὐτοῖς δοθῆναι τὰς
[12, 7]	Ἱεροσόλυμα τὸν ναὸν ἔρημον εὗρεν	καὶ	καταπεπρησμένας τὰς πύλας καὶ φυτὰ
[12, 6]	καθεσταμένους ἐκβαλών. (Ἄρξας δ' ἐνιαυτὸν	καὶ	καταπεσὼν εἰς νόσον προσκαλεῖται τοὺς
[12, 8]	ἄρρεν ἦν ἐν αὐτῇ κτείνας	καὶ	καταπρήσας ἅπασαν αὐτὴν ὁδὸν ἔσχεν:
[12, 2]	μέντοι γε τῶν ἀναθημάτων πολυτέλειαν	καὶ	κατασκευήν, ἣν ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς
[12, 2]	τῆς Αἰγύπτου παραλαβὼν ὁ Φιλάδελφος	καὶ	κατασχὼν αὐτὴν ἐπ' ἔτη ἑνὸς
[12, 5]	ἐν τοῖς περὶ Μέμφιν τόποις	καὶ	κατασχὼν ταύτην ὥρμησεν ἐπὶ τὴν
[12, 3]	δίδωμι τοῖς τε νῦν κατοικοῦσιν	καὶ	κατελευσομένοις ἕως τοῦ Ὑπερβερεταίου μηνὸς
[12, 10]	τεῖχος τοῦ ἁγίου παλαιὸν ὂν	καὶ	κατεσκευασμένον ὑπὸ τῶν ἀρχαίων προφητῶν,
[12, 9]	τὸ χωρίον παρέβη τοὺς ὅρκους	καὶ	κελεύει τὴν δύναμιν παραστᾶσαν καθελεῖν
[12, 4]	βασιλεῖ. συναγαγὼν δὲ πολλὰ χρήματα	καὶ	κέρδη μεγάλα ποιήσας ἐκ τῆς
[12, 10]	μὲν ἀνάγκην εἶναι φάσκων πολεμεῖν	καὶ	κινδυνεύειν, ὅρκους δ' αὐτῷ διδόναι
[12, 6]	ἔθη τε σώζειν τὰ πάτρια	καὶ	κινδυνεύουσαν οἴχεσθαι τὴν ἀρχαίαν πολιτείαν
[12, 4]	μὴ πολιορκηθεὶς ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν	καὶ	κινδυνεῦσαι ληφθεὶς κατεσκεύασεν. προσῳκοδόμησε δὲ
[12, 10]	ἀπολαῦον ἔπειτα εἰς ἀγῶνας πάλιν	καὶ	κινδύνους κατέστη. (Τῷ δ' ἀρχιερεῖ
[12, 7]	παρόντος, ὦ ἑταῖροι, εἰς εὐψυχίαν	καὶ	κινδύνων καταφρόνησιν καταλείπεται: νῦν γὰρ
[12, 2]	τῶν ποδῶν ἕκαστον, κισσὸν αὐτοῖς	καὶ	κλήματα ἀμπέλων σὺν καὶ βότρυσιν
[12, 7]	ἡ ἅγιος θρησκεία εἰς βέβηλον	καὶ	κοινὴν συνήθειαν μετὰ ἔτη τρία:
[12, 5]	ἀποσχόμενος, ἅπερ ἦν ἐκ βύσσου	καὶ	κόκκου πεποιημένα, κενώσας δὲ καὶ
[12, 4]	πλῆθος, ἃ καὶ τέρψις ἦν	καὶ	κόσμος τῆς αὐλῆς, εἰσήγαγεν. τὰ
[12, 7]	τῷ πλήθει τὸ νικᾶν εἶναι	καὶ	κρατεῖν τῶν πολεμίων, ἀλλ' ἐν
[12, 2]	χρυσᾶς εἴκοσι καὶ ἀργυρᾶς τριάκοντα	καὶ	κρατῆρας πέντε καὶ τράπεζαν εἰς
[12, 2]	φιάλας καὶ τρύβλια καὶ σπονδεῖα	καὶ	κρατῆρας χρυσοῦς πρὸς ἀνάθεσιν δύο.
[12, 2]	τρεῖς καὶ χρυσοῦ τάλαντα δύο	καὶ	κυλίκιον ταλάντου καὶ τὴν τοῦ
[12, 2]	καὶ τὴν ἀκόλουθον αὐτῶν ἐπισκευὴν	καὶ	κυλίκιον ταλάντων τριάκοντα, πρὸς τούτοις
[12, 8]	μάχην τοῖς Ἰουδαίοις, προθύμως ἀγωνίζεσθαι	καὶ	κωλύειν αὐτοὺς διαβαίνειν τὸν χείμαρρον:
[12, 5]	οἰκοδομήσαντας δὲ ἐν ἑκάστῃ πόλει	καὶ	κώμῃ τεμένη αὐτῶν καὶ βωμοὺς
[12, 4]	ὡς πολλοὺς αὐτῶν καὶ ἀποκτεῖναι	καὶ	λαβεῖν αἰχμαλώτους. ᾠκοδόμησεν δὲ βᾶριν
[12, 2]	ὢν συνιδεῖν πραγμάτων παντοδαπῶν φύσιν	καὶ	λαβεῖν ἐπίνοιαν ἔργων καινῶν καὶ
[12, 8]	πόλιν, εἴς τε Ἄζωτον ἐλθόντες	καὶ	λαβόντες αὐτὴν διήρπασαν. πολλὰ δὲ
[12, 10]	ὄντος ὁμοφύλου πρὸς αὐτοὺς ἀνεχώρησαν,	καὶ	λαβόντες ὅρκους παρ' ἀμφοτέρων μήτε
[12, 11]	γὰρ εἰς αὐτὰ συμπεφεύγεσαν, ἐκπολιορκήσας	καὶ	λαβὼν ἄρας ἐκεῖθεν ἐπὶ τὰ
[12, 8]	πρώτοις τοῖς τὴν Βοσόραν κατοικοῦσιν	καὶ	λαβὼν αὐτὴν καταβαλὼν πᾶν τὸ
[12, 9]	τῶν πραγμάτων ἐπολέμει πρὸς αὐτὸν	καὶ	λαβὼν αὐτὸν ὑποχείριον ἀπέκτεινεν. ὁ
[12, 3]	ἡμέρων παρδάλεών τε καὶ ἀλωπέκων	καὶ	λαγῶν καὶ καθόλου δὲ πάντων
[12, 4]	ἐξ ἑνὸς εἶεν γένους Ἰουδαῖοι	καὶ	Λακεδαιμόνιοι καὶ ἐκ τῆς πρὸς
[12, 11]	ἔχοντες ἐκυκλώσαντο τὸν Ἰούδαν διώκοντα	καὶ	λαμβάνουσι μέσον αὐτὸν κατόπιν γενόμενοι.
[12, 7]	ἡδονῆς εἶδος, ἀλλὰ πολυτελέσι μὲν	καὶ	λαμπραῖς ταῖς θυσίαις κατευωχῶν αὐτούς,
[12, 5]	φύσει ποιοῦντες ἀκόλουθα, ἣν δεδηλώκαμεν,	καὶ	λέγοντες αὑτοὺς Μήδων ἀποίκους καὶ
[12, 8]	αὐτὴν διήρπασαν. πολλὰ δὲ σκῦλα	καὶ	λείαν κομίζοντες εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[12, 3]	θυσίμων καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου	καὶ	λιβάνου ἀργυρίου μυριάδας δύο καὶ
[12, 4]	τὸν Ἰώσηπον ἐχλεύαζον ἐπὶ πενίᾳ	καὶ	λιτότητι. ὡς δ' εἰς τὴν
[12, 2]	εἰς τὸ σοὶ κεχαρισμένον, τίνι	καὶ	λόγῳ χρώμενοι τοῦτο πράξαιμεν ἂν
[12, 3]	τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν ἐπύθετο	καὶ	Λυδίαν καθ' ὃν ἦν καιρὸν
[12, 10]	δὲ καὶ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα	καὶ	Λυσίαν ζῶντας ἀνάγουσιν αὐτῷ. καὶ
[12, 7]	τε ἀπολαβεῖν καὶ τὸν εὐδαίμονα	καὶ	μακάριον βίον ἀνακτήσασθαι, οὗτος δ'
[12, 6]	ὁ παῖς αὐτοῦ Ἰούδας ὁ	καὶ	Μακκαβαῖος ἑκατοστῷ ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ
[12, 1]	ἰδίας ἀρχῆς πολέμους τε συνεχεῖς	καὶ	μακροὺς συνέβη γίγνεσθαι καὶ τὰς
[12, 3]	οὗ καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες	καὶ	μάλιστα περὶ τῆς γενομένης περὶ
[12, 8]	ἐμπρήσαντες ἐδῄουν τὴν ἀλλόφυλον χώραν	καὶ	Μάρισαν πόλιν, εἴς τε Ἄζωτον
[12, 3]	ὑπαρχόντων. (Ὅμοιον δέ τι τούτῳ	καὶ	Μᾶρκον Ἀγρίππαν φρονήσαντα περὶ τῶν
[12, 3]	τὴν πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν,	καὶ	μαρτυρουμένους δ' αὐτοὺς ὑπὸ τῶν
[12, 8]	αὐτὴν καταβαλὼν πᾶν τὸ ἄρρεν	καὶ	μάχεσθαι δυνάμενον διέφθειρεν καὶ τὴν
[12, 7]	ἔτι γὰρ αὐτοῖς ἀγῶνά τινα	καὶ	μάχην εἶναι> πρὸς Γοργίαν καὶ
[12, 1]	Ἰουδαίων λεγόμενον, οἳ πόλιν ὀχυρὰν	καὶ	μεγάλην ἔχοντες Ἱεροσόλυμα ταύτην ὑπερεῖδον
[12, 11]	τοιοῦτον κατέσχεν Ἰούδαν, ἄνδρα γενναῖον	καὶ	μεγαλοπόλεμον γενόμενον καὶ τῶν τοῦ
[12, 2]	τὸ δὲ τοῦ βασιλέως φιλόκαλον	καὶ	μεγαλόφρον οὕτω συστήσειν τοῖς ἐντευξομένοις
[12, 3]	ἂν κατανοήσειεν τὴν Ῥωμαίων ἐπιείκειαν	καὶ	μεγαλοφροσύνην, μάλιστα δὲ τὴν Οὐεσπασιανοῦ
[12, 4]	πατὴρ Ἰώσηπος ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος	καὶ	μεγαλόφρων, καὶ τὸν τῶν Ἰουδαίων
[12, 2]	γὰρ τῆς χορηγίας τὸ ἄφθονον	καὶ	μεγαλόψυχον τοῖς τεχνίταις παρεῖχεν μόνον,
[12, 2]	ὑπὲρ ἐμοῦ προνοίας ἀνάθημα τοῦτο	καὶ	μέγιστον ἀναθήσειν. βουλόμενος δὲ καὶ
[12, 2]	νόμους οὐ μεταγράψαι μόνον ἀλλὰ	καὶ	μεθερμηνεῦσαι διεγνωκότες εἰς τὸ σοὶ
[12, 2]	ἔχειν εἶπεν αὐτοῖς τε ἐλθοῦσιν	καὶ	μείζονα τῷ πέμψαντι, πρὸ δὲ
[12, 2]	οὐ μόνον τοῦ βασιλέως, ἀλλὰ	καὶ	Μενεδήμου τοῦ φιλοσόφου προνοίᾳ διοικεῖσθαι
[12, 9]	ἐπαγόμενος Ὀνίαν τὸν ἀρχιερέα, ὃς	καὶ	Μενέλαος ἐκαλεῖτο. Λυσίας γὰρ συνεβούλευσεν
[12, 7]	Ἀσίας ἀπ' Εὐφράτου διήκοντα ποταμοῦ	καὶ	μέρος τι τῆς δυνάμεως καὶ
[12, 2]	~(Βασιλεύσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου ἔτη δώδεκα	καὶ	μετ' αὐτὸν Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος
[12, 10]	τῶν Ἰουδαίων πονηροὶ καὶ φυγάδες	καὶ	μετ' αὐτῶν Ἄλκιμος ὁ ἀρχιερεύς,
[12, 7]	θεασάμενος τοὺς ἐχθροὺς ἄριστα πεφραγμένους	καὶ	μετ' ἐμπειρίας πολλῆς ἐστρατοπεδευμένους, προτρεψάμενος
[12, 4]	ἐπ' ὀχήματος μετὰ τῆς γυναικὸς	καὶ	μετὰ Ἀθηνίωνος φίλου, οὗτος δ'
[12, 4]	τὸν Ὑρκανὸν παρὰ τοῦ βασιλέως	καὶ	μετὰ μεγάλης ἐπανερχόμενον τιμῆς, ἐξῆλθον
[12, 10]	τῇ χώρᾳ πᾶσιν ὑπακούειν Ἀλκίμῳ,	καὶ	μετὰ στρατιᾶς τινος, ἵν' ἔχῃ
[12, 3]	ὢν τότε τῆς Συρίας ἐτήρησεν,	καὶ	μετὰ ταῦτα κρατήσαντος Οὐεσπασιανοῦ καὶ
[12, 3]	εἰς τὴν πόλιν λαμπρῶς ἐκδεξαμένων	καὶ	μετὰ τῆς γερουσίας ἀπαντησάντων, ἄφθονον
[12, 10]	ὁ δὲ ἀσπασάμενος τὸν Ἰούδαν	καὶ>	μεταξὺ προσομιλῶν δίδωσι τοῖς οἰκείοις
[12, 2]	ἅπαντας εἰς τὸν τόπον, ἔνθα	καὶ	μετεβλήθησαν οἱ νόμοι, παρόντων καὶ
[12, 7]	αὐτὴν ἡμέραν γίνεσθαι, καθ' ἣν	καὶ	μετέπεσεν αὐτῶν ἡ ἅγιος θρησκεία
[12, 8]	ἐχθροῖς εἰς φυγὴν αὐτοὺς ἔτρεψεν	καὶ	μέχρι τῶν πυλῶν τῆς Πτολεμαίδος
[12, 2]	πολιτευσαμένων ἀνδρῶν, ὡς ἁγνῆς οὔσης	καὶ	μὴ δέον αὐτὴν βεβήλοις στόμασιν
[12, 2]	διάθεσιν, ὡς στρεφομένων αὐτῶν μίαν	καὶ	μὴ διάφορον τὴν ἰδέαν αὐτοῖς
[12, 2]	καὶ διαμεῖναι ταῦθ' ὡς ἔχοι,	καὶ	μὴ μετακινεῖν αὐτά. ἁπάντων δ'
[12, 4]	δὲ καὶ Σκυθοπολιτῶν ὑβρίζειν αὐτὸν	καὶ	μὴ παρέχειν τοὺς φόρους αὐτῷ,
[12, 5]	σῦς καθ' ἡμέραν. ἐκέλευσε δὲ	καὶ	μὴ περιτέμνειν αὐτοὺς τὰ τέκνα,
[12, 4]	ὥστε ἕνα δι' αὐτῶν εἰσδῦναι	καὶ	μὴ πλείους βραχύτερα ἤνοιξεν: καὶ
[12, 7]	οὕτως ἀγωνίζεσθε, τὸ μὲν ἀποθανεῖν	καὶ	μὴ πολεμοῦσιν ὑπάρξον ἡγούμενοι, τὸ
[12, 6]	πείθειν μετανοήσαντας αἱρεῖσθαι τὰ συμφέροντα	καὶ	μὴ προσάγειν αὐτοῖς ἀνάγκην, ὥστ'
[12, 2]	τῶν τεχνιτῶν συνετελέσθη, σπουδάσαντος εἰ	καὶ	μὴ τῷ μεγέθει τῆς προανακειμένης
[12, 2]	οὕτω συνδεδεμένης, ὡς ἀόρατον εἶναι	καὶ	μηδ' ἐπινοεῖσθαι τὰς συμβολάς. ἥμισυ
[12, 7]	συνήθειαν, ἢ τὰ αἴσχιστα παθεῖν	καὶ	μηδὲ σπέρμα τοῦ γένους ὑμῶν
[12, 5]	καὶ τράπεζαν καὶ τὰ θυσιαστήρια,	καὶ	μηδὲ τῶν καταπετασμάτων ἀποσχόμενος, ἅπερ
[12, 4]	ὁ βασιλεὺς διετέθη τὸν τρόπον	καὶ	μηδεμία βοήθειά ἐστιν αὐτῷ, δοὺς
[12, 10]	καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πεισθέντες	καὶ	μηδεμίαν ἀπάτην ὑποπτεύσαντες διδόασιν πίστεις
[12, 2]	τῶν μερῶν ὀξεῖαν συνέβαινε γίγνεσθαι,	καὶ	μηδεμίαν γωνίαν τριῶν οὐσῶν, ὡς
[12, 9]	εἰ βούλεται τοὺς Ἰουδαίους ἠρεμεῖν	καὶ	μηδὲν ἐνοχλεῖν αὐτῷ: τοῦτον γὰρ
[12, 7]	ἀδείας ἔλεγεν τοῦτο μόνον ἔχοντας	καὶ	μηδὲν ἕτερον ἐκδεχομένους. ἔτι δὲ
[12, 5]	καὶ τοὺς θησαυροὺς τοὺς ἀποκρύφους	καὶ	μηδὲν ὅλως ὑπολιπών, εἰς μέγα
[12, 11]	στρατιωτῶν καὶ> τῶν πολεμίων ἐπικειμένων	καὶ	μηδένα καιρὸν αὐτῷ πρὸς συλλογὴν
[12, 2]	ὑπὲρ αὐτῶν κεφάλαιον τοὺς κεκτημένους,	καὶ	μηδένα περὶ τούτων κακουργεῖν, ἀλλ'
[12, 5]	παίδων καταφρονεῖν ἀσθενῶν ἔτι τυγχανόντων	καὶ	μηδέπω πράγματα τηλικαῦτα διέπειν δυναμένων.
[12, 4]	καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις ἀντέχων ἐδήλου	καὶ	μιμητὴν αὐτὸν ἠξίου γενέσθαι τοῦ
[12, 11]	ἀρετὴν ὑπάρξας μέγιστον αὐτοῦ κλέος	καὶ	μνημεῖον κατέλιπεν, ἐλευθερώσας τὸ ἔθνος
[12, 2]	ὁμοφύλους εὔνουν. ἀποθανόντος δὲ τούτου	καὶ	νήπιον υἱὸν καταλιπόντος τὸν κληθέντα
[12, 7]	Λυσίας ἐπιλεξάμενος Πτολεμαῖον τὸν Δορυμένους	καὶ	Νικάνορα καὶ Γοργίαν, ἄνδρας δυνατοὺς
[12, 5]	σωτῆρα προστάξαι Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ	καὶ	Νικάνορι τῷ τὰ βασιλικὰ πράττοντι
[12, 10]	συμβάλλει κατά τινα κώμην Καφαρσαλαμὰ	καὶ	νικήσας ἀναγκάζει τὸν Ἰούδαν ἐπὶ
[12, 3]	δὲ Ἐπιφανῆ, κακοπαθεῖν συνέβαινεν αὐτοῖς	καὶ	νικῶντος καὶ πταίοντος ταὐτὰ πάσχειν,
[12, 9]	τῶν ἐλεφάντων ὡπλισμένον θώραξι βασιλικοῖς	καὶ	νομίζων ἐπ' αὐτοῦ τὸν βασιλέα
[12, 10]	προσέχοντες οἷς ὁ Βακχίδης ἐπεκηρυκεύσατο	καὶ	νομίσαντες οὐδὲν αὐτοὺς ὑπὸ Ἀλκίμου
[12, 2]	θελήσωσιν εἴδους ἐπιτρέπειν. διετάξατο δὲ	καὶ	νομίσματος εἰς θυσίας καὶ τὰς
[12, 5]	εἴ που βίβλος εὑρεθείη ἱερὰ	καὶ	νόμος, καὶ παρ' οἷς εὑρέθη
[12, 4]	τοῦτο μηνύει παρακαλῶν αὐτόν, ἐπεὶ	καὶ	νόμῳ κεκώλυται παρὰ Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ
[12, 8]	κυκλωσάμενος ἐπολιόρκει, καὶ δι' ἡμέρας	καὶ	νυκτὸς προσκαθίσας ἐξαιρεῖ τὴν πόλιν
[12, 3]	ὡς τὴν πολιτείαν ταύτην ἔτι	καὶ	νῦν διαμένειν: τεκμήριον δὲ τοῦτο:
[12, 8]	ἀνέστρεψεν. (Ἰούδας δὲ ὁ Μακαβαῖος	καὶ	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἰωνάθης διαβάντες
[12, 8]	Πτολεμαίδι, αὐτὸς δὲ ὁ Ἰούδας	καὶ	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἰωνάθης ἐν
[12, 4]	μὲν πλείους τοῖς πρεσβυτέροις συνεμάχουν	καὶ	ὁ ἀρχιερεὺς Σίμων διὰ τὴν
[12, 9]	~(Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν	καὶ	ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος τὴν ἄνω
[12, 9]	πράγματα. Λυσίας δὲ ὁ στρατηγὸς	καὶ	ὁ βασιλεύς, ἐπεὶ Φίλιππος αὐτοῖς
[12, 4]	καὶ Σαμαρείας κατασχών. ἀπέθανεν δὲ	καὶ	ὁ θεῖος αὐτοῦ Ὀνίας τὴν
[12, 7]	ἅμ' ἡμέρᾳ συμβαλοῦντες τοῖς πολεμίοις.	(Καὶ	ὁ μὲν Ἰούδας ταῦτα παραθαρσύνων
[12, 4]	σεμνὸν τοῦ ἤθους λίαν ἠγάπησεν.	(Καὶ	ὁ μὲν πρεσβευτὴς ἐλθὼν εἰς
[12, 10]	καθαιρήσειν ὅταν ἐπανέλθῃ τὸν ναόν.	καὶ	ὁ μὲν ταῦτ' ἀπειλήσας ἐξῆλθεν
[12, 11]	ἐκ τῆς νῦν φυγῆς ὕβριν.	καὶ	ὁ μὲν ταῦτα πρὸς τοὺς
[12, 4]	ὀστᾶ; ἐκ τούτου στόχασαι, ὅτι	καὶ	ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν Συρίαν
[12, 11]	εἰς τὴν Μωδεεῖν κώμην, ὅπου	καὶ	ὁ πατὴρ αὐτῶν τέθαπτο, κηδεύουσιν
[12, 4]	Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου. τελευτᾷ δὲ	καὶ	ὁ τοῦ Ὑρκανοῦ πατὴρ Ἰώσηπος
[12, 8]	Ἰωνάθης διαβάντες τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν	καὶ	ὁδὸν ἀπ' αὐτοῦ τριῶν ἀνύσαντες
[12, 10]	διαπρεσβευσαμένου τοῦ Νικάνορος ὁ Ἰούδας	καὶ	οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πεισθέντες καὶ
[12, 8]	αὐτοῖς ἐσόμενον. ὁ δὲ Ἰούδας	καὶ	οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πολεμοῦντες τοὺς
[12, 9]	φήσαντος ἠρέσθη τό τε στράτευμα	καὶ	οἱ ἡγεμόνες τῇ γνώμῃ. (Καὶ
[12, 3]	νόμους, ἀπολυέσθω δ' ἡ γερουσία	καὶ	οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ
[12, 4]	Αἴγυπτον ἐλθόντας ἐλύπησεν ὡς παρευδοκιμηθέντας.	καὶ	οἱ μὲν ἐπανῆκον εἰς τὰς
[12, 4]	Ἰωσήπου τέκνων, διέστη τὸ πλῆθος.	καὶ	οἱ μὲν πλείους τοῖς πρεσβυτέροις
[12, 5]	καὶ πονούμενοι ὅ τε Μενέλαος	καὶ	οἱ παῖδες οἱ τοῦ Τωβίου
[12, 3]	θυσίας σύνταξιν κτηνῶν τε θυσίμων	καὶ	οἴνου καὶ ἐλαίου καὶ λιβάνου
[12, 6]	ἀδελφὸν συνέσει προύχοντα πατέρα ἡγεῖσθε	καὶ	οἷς ἂν οὗτος συμβουλεύσῃ πείθεσθε,
[12, 7]	τὴν Δανιήλου προφητείαν πρὸ τετρακοσίων	καὶ	ὀκτὼ γενομένην ἐτῶν: ἐδήλωσεν γάρ,
[12, 9]	νομῷ τῷ Ἡλιοπολίτῃ, ἐν ᾧ	καὶ	ὅμοιον τῷ ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδόμησεν
[12, 2]	παραφροσύνην ὑπονοῶν: οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	ὄναρ εἶδεν ὅτι τοῦτ' αὐτῷ
[12, 5]	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἀποθανόντος	καὶ	Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέως τῷ ἀδελφῷ
[12, 2]	ἐπίνοιαν ἔργων καινῶν καὶ παραδόξων	καὶ	ὅσα ἦν ἄγραφα τὴν εὕρεσιν
[12, 2]	αὐτῷ παρὰ τοῦ ἀρχιερέως, ἀπέδοσαν	καὶ	ὅσα φράζειν ἀπὸ λόγων ὑπέθετο
[12, 10]	καὶ πολλοὺς διεφθαρκότα τῶν ἀγαθῶν	καὶ	ὁσίων τοῦ ἔθνους, καὶ αὐτὸς
[12, 3]	ὥστε αὐτῶν ἐπανορθωθῆναι τὴν βλάβην.	καὶ	ὅσοι ἐκ τῆς πόλεως ἁρπαγέντες
[12, 10]	τοὺς φίλους αὐτοῦ πάντας ἀπεκτόνασιν	καὶ	ὅσοι τὰ ἐκείνου φρονοῦντες καὶ
[12, 10]	στρατιώταις χρώμενος ἐπήρχετο τὴν χώραν	καὶ	ὅσους ἐν αὐτῇ τὰ Ἰούδα
[12, 2]	τὴν οὖσαν ἡλίκη τις ἦν,	καὶ	ὅτι αὐτῆς οὐδὲν κωλύει μείζονα
[12, 2]	αὐτὴν εἶναι καὶ σεμνὴν ἔφασκεν,	καὶ	ὅτι βλαβεῖεν ἤδη τινὲς τούτοις
[12, 10]	ἀκούσας περὶ τῆς Ῥωμαίων δυνάμεως	καὶ	ὅτι καταπεπολεμήκασιν τήν τε Γαλατίαν
[12, 4]	τῆς τοῦ Ἰωσήπου χρηστότητος ἐδήλου,	καὶ	ὅτι μέλλοι πρὸς αὐτὸν ἥξειν
[12, 9]	καὶ τὴν ὀχυρότητα τοῦ χωρίου,	καὶ	ὅτι τὰ τῆς τροφῆς αὐτοῖς
[12, 9]	νόσον αὐτοῖς χαλεπὴν οὖσαν ἐμήνυε	καὶ	ὅτι ταῦτα πάσχει κακώσας τὸ
[12, 8]	ὄνομα ἐπὶ τῆς ὁδοῦ κειμένην	καὶ	οὔτε ἄλλην αὐτῷ τραπομένῳ βαδίζειν
[12, 2]	τὸν γὰρ ἅπαντα συστησάμενον θεὸν	καὶ	οὗτοι καὶ ἡμεῖς σεβόμεθα Ζῆνα
[12, 10]	καὶ Λυσίαν ζῶντας ἀνάγουσιν αὐτῷ.	καὶ	οὗτοι μὲν κελεύσαντος Δημητρίου παραχρῆμα
[12, 9]	τὸν ἄνδρα ὑπὸ τοῦ βάρους.	καὶ	οὗτος μὲν εὐψύχως πολλοὺς τῶν
[12, 11]	τῶν πολιτῶν ἐλευθερίας καὶ δρᾶσαι	καὶ	παθεῖν ὑποστάντα. τοιοῦτος οὖν τὴν
[12, 4]	φιλαδελφίας συνῴκησεν αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ	καὶ	παῖδα ἐξ αὐτῆς ἐγέννησεν Ὑρκανόν,
[12, 2]	σου τῶν φίλων, ἄνδρες ἀγαθοὶ	καὶ	παιδείᾳ διαφέροντες καὶ τῆς σῆς
[12, 10]	Ῥωμαίους αὐτοῖς κατὰ τὸ δυνατόν,	καὶ	πάλιν, ἂν τῇ Ῥωμαίων ἐπίωσίν
[12, 8]	νυκτὸς προσκαθίσας ἐξαιρεῖ τὴν πόλιν	καὶ	πᾶν ὅσον ἄρρεν ἦν ἐν
[12, 4]	τὴν πατρίδα κινδυνεύουσαν ἰδεῖν ὑπομεῖναι	καὶ	πᾶν ὁτιοῦν παθόντας αὐτοῦ τοὺς
[12, 11]	τοῦ πατρὸς ἐντολῶν Ματταθίου μνήμονα	καὶ	πάνθ' ὑπὲρ τῆς τῶν πολιτῶν
[12, 10]	αὐτομολούντων καί τινας τοῦ λαοῦ	καὶ	πάντας ἀποκτείνας προσέταξεν τοῖς ἐν
[12, 4]	ἀπόκρισιν αὐτοῦ σοφὴν οὕτως γενομένην	καὶ	πάντας ἐκέλευσεν ἀνακροτῆσαι τῆς εὐτραπελίας
[12, 4]	υἱὸν τῷ βασιλεῖ Πτολεμαίῳ γεγενῆσθαι,	καὶ	πάντες οἱ πρῶτοι τῆς Συρίας
[12, 9]	πολυτελὲς ἱερὸν Ἀρτέμιδος ἐν αὐτῇ	καὶ	παντοδαπῶν ἀναθημάτων πλῆρες εἶναι ἔτι
[12, 4]	καὶ παρορμήσαντος εἰς Αἴγυπτον ἐλθεῖν	καὶ	πάντων ὧν ἂν δέηται παρὰ
[12, 5]	βίβλος εὑρεθείη ἱερὰ καὶ νόμος,	καὶ	παρ' οἷς εὑρέθη καὶ αὐτοὶ
[12, 2]	δ' ἔλεγεν αὐτῷ πολλὰ εἶναι	καὶ	παρὰ Ἰουδαίοις τῶν παρ' αὐτοῖς
[12, 4]	ἦν ὁ πρεσβεύσας εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	παρὰ Ἰωσήπῳ ξενισθείς, θεασάμενος αὐτὸν
[12, 2]	διάνοιαν πλείοσιν ἢ τριάκοντα ἡμέραις	καὶ	παρὰ τὰς ἀνέσεις ἐξιλάσκετο τὸν
[12, 2]	τὰ λύτρα. νομίζω γὰρ αὐτοὺς	καὶ	παρὰ τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν
[12, 2]	παρὰ τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν	καὶ	παρὰ τὸ δέον ᾐχμαλωτίσθαι, τήν
[12, 2]	ἐκέλευσεν ἀπολῦσαι, παράδοξον τοῦτο ποιῶν	καὶ	παρὰ τὸ ἔθος: οἱ μὲν
[12, 9]	τῆς στρατιᾶς ἔχοντος τὴν ἡγεμονίαν.	καὶ	παραγενόμενος εἰς τὴν Ἰδουμαίαν ἐκεῖθεν
[12, 11]	ὃς ἐκ τῆς Ἀντιοχείας ἐξορμήσας	καὶ	παραγενόμενος εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἐν
[12, 10]	ὁ Βακχίδης μετὰ τῆς δυνάμεως	καὶ	παραγενόμενος εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἔπεμψε
[12, 3]	ἐπιδειξαμένων τὸ πρὸς ἡμᾶς φιλότιμον	καὶ	παραγενομένους δ' εἰς τὴν πόλιν
[12, 4]	ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ Σύροι κατεπλάγησαν	καὶ	παράδειγμα τῆς ἀπειθείας χαλεπὸν ἔχοντες
[12, 4]	καὶ αὐλὰς τῷ μεγέθει διαφερούσας	καὶ	παραδείσοις ἐκόσμησε παμμήκεσι. καὶ τοιοῦτον
[12, 10]	εἰσῆλθεν, πάντων αὐτὸν ἡδέως προσδεχομένων	καὶ	παραδιδόντων αὑτούς. συλλαβόντες δὲ καὶ
[12, 2]	καὶ λαβεῖν ἐπίνοιαν ἔργων καινῶν	καὶ	παραδόξων καὶ ὅσα ἦν ἄγραφα
[12, 7]	τῶν φίλων τῶν τοῦ βασιλέως,	καὶ	παραδοὺς αὐτοῖς πεζῆς μὲν δυνάμεως
[12, 8]	καὶ ταῖς πόλεσιν τῆς Γαλάτιδος,	καὶ	παραινεσάντων αὐτῷ σπεύδειν ἐπὶ τοὺς
[12, 6]	παρατίθεμαι δ' ὑμῖν τοὐμὸν φρόνημα	καὶ	παρακαλῶ μὴ γενέσθαι κακοὺς αὐτοῦ
[12, 7]	Ἀντιόχειαν καὶ διέτριβεν ἐκεῖ ξενολογῶν	καὶ	παρασκευαζόμενος μετὰ μείζονος στρατιᾶς εἰς
[12, 10]	ἔκρινεν τῷ Ἰούδᾳ, καὶ συγκροτήσας	καὶ	παρασκευασάμενος τὰ πρὸς τὴν μάχην
[12, 3]	Ἀντίοχος Πτολεμαίῳ χαίρειν. τῶν Ἰουδαίων	καὶ	παραυτίκα μέν, ἡνίκα τῆς χώρας
[12, 7]	ἔπειθε τοὺς οἰκείους στρατιώτας θαρρεῖν	καὶ	παρεκελεύετο τὰς ἐλπίδας τῆς νίκης
[12, 8]	ἄντικρυς: πόλις δ' ἦν αὕτη:	καὶ	παρεκελεύετο τοὺς στρατιώτας, εἰ συμβάλοιεν
[12, 4]	Ὑρκανὸς οὓς ὠνήσατο παῖδας ἑκατὸν	καὶ	παρθένους τοσαύτας ἀνὰ τάλαντον ἑκάστῳ
[12, 4]	τὸν βασιλέα τοῦ πρεσβευτοῦ προτρεψαμένου	καὶ	παρορμήσαντος εἰς Αἴγυπτον ἐλθεῖν καὶ
[12, 8]	προσφέροντας, κελεύσας τὸν σαλπικτὴν σημῆναι	καὶ	παρορμήσας τοὺς στρατιώτας ὑπὲρ ἀδελφῶν
[12, 2]	ταῦτα δαπάνην χορηγῶν ὁ βασιλεὺς	καὶ	παρὼν ἀεὶ τοῖς τεχνίταις καὶ
[12, 7]	Ἀντίοχος μεγάλως ὠργίσθη τοῖς γεγενημένοις,	καὶ	πᾶσαν τὴν οἰκείαν δύναμιν ἀθροίσας
[12, 4]	πατρὶ γράψας καὶ τοῖς ἀδελφοῖς	καὶ	πᾶσι τοῖς ἡγεμόσιν αὐτοῦ καὶ
[12, 2]	βουλόμενος δὲ καὶ τούτοις χαρίζεσθαι	καὶ	πᾶσι τοῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην
[12, 4]	ἔπεμπεν καὶ τοῖς φίλοις αὐτῶν	καὶ	πᾶσιν τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν
[12, 7]	δὲ τὸν ἀρχαῖον αὐτοὺς τρόπον	καὶ	πάτριον κατὰ χιλιάρχους καὶ ταξιάρχους
[12, 2]	μετὰ χαρᾶς καὶ βοῆς ἤρθη	καὶ	παυσάμενοι πρὸς εὐωχίαν καὶ τὴν
[12, 4]	αὐτὸς ἐπηγγέλλετο πρὸς τὸν βασιλέα	καὶ	πείσειν αὐτόν, ὅτι μηδὲν ἀδικοῦσιν.
[12, 5]	δύο τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ	καὶ	πέμπτῳ ἔτει μηνὸς πέμπτῃ καὶ
[12, 4]	ὃς ἦν πατὴρ τοῦ Φιλοπάτορος>	καὶ	πέμψας εἰς Ἱεροσόλυμα πρεσβευτὴν ᾐτιᾶτο
[12, 9]	καὶ οἱ ἡγεμόνες τῇ γνώμῃ.	(Καὶ	πέμψας ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν
[12, 4]	αὐτῶν τὴν γῆν οὐκ ἀπολαβὼν	καὶ	πέμψειν τοὺς ἐνοικήσοντας στρατιώτας. ἀκούσαντες
[12, 7]	μυριάδας ἀνδρῶν ἐπιλέκτων ἀθροίσας ἓξ	καὶ	πεντακισχιλίους λαβὼν ἱππεῖς ἐνέβαλεν εἰς
[12, 2]	οὐδὲν κωλύει μείζονα γενέσθαι, φήσας	καὶ	πενταπλασίονα τῆς ὑπαρχούσης τῷ μεγέθει
[12, 7]	καὶ ἑκατοστῷ ἔτει ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ	καὶ	πεντηκοστῇ καὶ τετάρτῃ. τὴν δ'
[12, 7]	τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸς ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ	καὶ	πεντηκοστῇ καὶ τρίτῃ, ἀνενεώθη δὲ
[12, 5]	δὲ Μακεδόνας Ἀπελλαῖος, ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ	καὶ	πεντηκοστῇ καὶ τρίτῃ μετὰ πολλῆς
[12, 9]	ἀρχῆς τοῖς ἀπὸ Σελεύκου ἑκατοστὸν	καὶ	πεντηκοστόν. κατασκευάσας οὖν μηχανήματα καὶ
[12, 4]	νεανίσκου μᾶλλον αὐτὸν ὡς ἤδη	καὶ	πεπειραμένος ἀγαπᾶν ἤρξατο, ὡς ἔν
[12, 7]	καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει,	καὶ	περαιωσάμενος τὸν Εὐφράτην ἀνέβαινεν πρὸς
[12, 8]	δύναμιν ἔσπευδεν ἐπὶ τὸν πολέμιον,	καὶ	περαιωσάμενος τὸν χείμαρρον ἐπιπίπτει τοῖς
[12, 2]	κατέστη τὴν διάνοιαν. ἐδήλου δὲ	καὶ	περὶ Θεοδέκτου τοῦ τῶν τραγῳδιῶν
[12, 10]	ἀγωνίζεσθαι μέλλουσιν, ἀλλὰ τίνες ὄντες	καὶ	περὶ οἵων ἐπάθλων κινδυνεύουσιν ἐνθυμουμένους
[12, 4]	βασιλεῖ τὴν τοῦ Ὀνίου ἀγνωμοσύνην	καὶ	περὶ τῆς τοῦ Ἰωσήπου χρηστότητος
[12, 2]	ἀλλοτρίως ἔχοντες δυσχεραίνωσιν. ὃ δὴ	καὶ	περὶ τούτους ἐγένετο Δωροθέου διὰ
[12, 2]	τῆς βιβλιοθήκης συγγραμμάτων, ὅπως συναχθῇ,	καὶ	περὶ τῶν διαπεπτωκότων, ὅπως τῆς
[12, 2]	αἰχμαλώτων καταβαλεῖν δραχμὰς ἑκατὸν εἴκοσι.	καὶ	περὶ ὧν ἠξίουν προθεῖναι γράμματα
[12, 2]	λαμπρότητι τῆς κατασκευῆς πολὺ κρείττονα	καὶ	περίβλεπτον ἀπεργάσασθαι. (Τῶν δὲ κρατήρων
[12, 9]	πόλιν σφόδρα ἐχυρὰν καὶ δυσάλωτον	καὶ	περικαθίσας ἐπολιόρκει τὴν πόλιν. ἰσχυρῶς
[12, 10]	καὶ ὅσοι τὰ ἐκείνου φρονοῦντες	καὶ	περιμένοντες αὐτὸν ὑπῆρχον ἐν τῇ
[12, 6]	εἰς νόσον προσκαλεῖται τοὺς παῖδας,	καὶ	περιστησάμενος αὐτοὺς ἐγὼ μέν, εἶπεν,
[12, 5]	καὶ λέγοντες αὑτοὺς Μήδων ἀποίκους	καὶ	Περσῶν: καὶ γάρ εἰσιν τούτων
[12, 2]	λίθῳ πολυτελεῖ διείληπτο, σμίλαξι κισσοῦ	καὶ	πετάλοις ἀμπέλων ἐσκίαστο φιλοτέχνως ἐντετορευμένων.
[12, 10]	οἱ πλείους ἐκ τῶν ἀσεβῶν	καὶ	πεφυγαδευμένων, οἷς ὑπηρέταις καὶ στρατιώταις
[12, 5]	τοῦτο κατὰ πᾶσαν ἡμέραν αἰκιζόμενοι	καὶ	πικρὰς βασάνους ὑπομένοντες ἀπέθνησκον. καὶ
[12, 1]	ἀπόνως ἐγκρατὴς γίγνεται τῆς πόλεως	καὶ	πικρῶς ἦρχεν αὐτῆς. μαρτυρεῖ δὲ
[12, 3]	ἐν τῷ πρὸς Ἰουδαίους πολέμῳ	καὶ	πικρῶς πρὸς αὐτοὺς ἔχοντες, ὅτι
[12, 9]	τοὺς λόγους λαβόντες ὅρκους τε	καὶ	πίστεις ἐξῆλθον ἐκ τοῦ ἱεροῦ.
[12, 3]	δὲ μαρτυρῶν ἡμῖν εὐσέβειάν τε	καὶ	πίστιν, ἡνίκα νεωτερίζοντα τὰ κατὰ
[12, 10]	ἐκπέμπει Νικάνορα τὸν εὐνούστατον αὐτῷ	καὶ	πιστότατον τῶν φίλων, οὗτος γάρ
[12, 3]	προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες, ὑπὲρ οὗ	καὶ	πλείω λέγειν ἔχοντες καὶ μάλιστα
[12, 9]	ὑποδὺς δὲ ὑπὸ τὴν γαστέρα	καὶ	πλήξας ἀπέκτεινε τὸν ἐλέφαντα. ὁ
[12, 4]	τεμὼν δὲ τὰς δορὰς αὐτῶν	καὶ	ποιήσας ἱμάντας ἐνέδησεν τούτοις τὰ
[12, 2]	ἢ λεῖπον, πάλιν ἐπισκοποῦντα τοῦτο	καὶ	ποιοῦντα φανερὸν διορθοῦν, σωφρόνως τοῦτο
[12, 7]	δύναμιν ἤδη περιβέβληται πρὸς ἀγῶνας	καὶ	πολέμους ἀξιόλογον, ἐπ' αὐτὸν ἔγνω
[12, 7]	δυνάμεως. καθ' ὥραν οὖν δειπνοποιησάμενος	καὶ	πολλὰ πυρὰ καταλιπὼν ἐπὶ τοῦ
[12, 8]	τήν τε Χασφομάκη καὶ Βοσὸρ	καὶ	πολλὰς ἄλλας πόλεις τῆς Γαλάτιδος
[12, 3]	πρὸς ταῖς πηγαῖς τοῦ Ἰορδάνου	καὶ	πολλὴν αὐτοῦ τῆς στρατιᾶς διέφθειρεν.
[12, 7]	εἶχεν, πλείους δὲ τραυματίας ἐποίησεν	καὶ	πολλὴν λείαν ἐκ τοῦ στρατοπέδου
[12, 5]	προσαναγκάσουσιν αὐτοὺς τὰ ἐπεσταλμένα ποιεῖν.	καὶ	πολλοὶ μὲν τῶν Ἰουδαίων οἱ
[12, 7]	Συρίας καὶ τῆς πέριξ χώρας	καὶ	πολλοὶ τῶν πεφευγότων Ἰουδαίων, ἔτι
[12, 9]	αὐτὸν ἐλθεῖν εἰς Βαβυλῶνα φεύγοντα	καὶ	πολλοὺς ἀποβαλόντα τῆς στρατιᾶς. λυπουμένῳ
[12, 10]	ἤδη μέγαν ὁ Ἰούδας γινόμενον	καὶ	πολλοὺς διεφθαρκότα τῶν ἀγαθῶν καὶ
[12, 7]	πᾶσαν τὴν οἰκείαν δύναμιν ἀθροίσας	καὶ	πολλοὺς ἐκ τῶν νήσων μισθοφόρους
[12, 1]	γίγνεσθαι καὶ τὰς πόλεις κακοπαθεῖν	καὶ	πολλοὺς ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀποβάλλειν
[12, 7]	καὶ συμβαλὼν κρατεῖ τῇ μάχῃ	καὶ	πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ἐν
[12, 9]	σφόδρα εὐκαρδίως ἐπ' αὐτὸν ὁρμήσας,	καὶ	πολλοὺς μὲν τῶν περὶ τὸν
[12, 10]	μάχης γενομένης κρατεῖ τῶν ἐναντίων	καὶ	πολλούς τε αὐτῶν ἀπέκτεινεν καὶ
[12, 8]	τοὺς Ἀμμανίτας ἐξώρμησεν δύναμιν μεγάλην	καὶ	πολυάνθρωπον ἔχοντας, ὧν ἡγεῖτο Τιμόθεος.
[12, 3]	ἕτερον καιρὸν ὑπερθησόμεθα τὴν διήγησιν.	καὶ	Πολύβιος μὲν ταῦτα ἱστόρησεν. ἡμεῖς
[12, 2]	ἵνα τὴν θέαν τῆς καινουργίας	καὶ	πολυτελείας, ἐφ' ᾧ τις ἂν
[12, 9]	Περσίδι πλούτῳ διαφέρουσαν Ἐλυμαίδα τοὔνομα	καὶ	πολυτελὲς ἱερὸν Ἀρτέμιδος ἐν αὐτῇ
[12, 4]	ὠνὴν ὧν ἂν εὕρῃ καλλίστων	καὶ	πολυτελῶν χρήματα. ὁ δὲ νομίζων
[12, 5]	καὶ τοῦ πλήθους οἱ ἀσεβεῖς	καὶ	πονηροὶ τὸν τρόπον, ὑφ' ὧν
[12, 3]	ὥστ' οὐδὲν ἀπέλειπον χειμαζομένης νεὼς	καὶ	πονουμένης ὑπὸ τοῦ κλύδωνος ἑκατέρωθεν
[12, 5]	τῷ Ἰάσονι συνελάμβανεν, ὑφ' οὗ	καὶ	πονούμενοι ὅ τε Μενέλαος καὶ
[12, 2]	τούτοις δὲ καὶ στολὰς δέκα	καὶ	πορφύραν καὶ στέφανον διαπρεπῆ καὶ
[12, 7]	πολὺν δὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον	καὶ	πορφύραν καὶ ὑάκινθον λαβὼν εἰς
[12, 4]	τῶν Ἰουδαίων λαὸν ἐκ πτωχείας	καὶ	πραγμάτων ἀσθενῶν εἰς λαμπροτέρας ἀφορμὰς
[12, 2]	ὃ προαιρῇ τέλος. ἐπελεξάμην δὲ	καὶ	πρεσβυτέρους ἄνδρας ἓξ ἀπὸ φυλῆς
[12, 10]	ἱερὸν ἀπαντήσαντες τῶν ἱερέων τινὲς	καὶ	πρεσβυτέρων ἠσπάζοντο καὶ τὰς θυσίας
[12, 2]	καὶ τὴν Ἀρισταίου προαίρεσιν βεβαιοῦντα	καὶ	πρὸ ταύτης τὴν τοῦ θεοῦ
[12, 3]	τῶν προγόνων εἰς πίστιν οἶδα	καὶ	προθυμίαν εἰς ἃ παρακαλοῦνται: βούλομαι
[12, 4]	δύναται πρὸς τὸν βασιλέα βαδίσαι	καὶ	πρόθυμός ἐστιν ἀνέκρινεν. ἐπαγγειλαμένου δὲ
[12, 4]	τὴν ἡλικίαν, ἐπὶ σεμνότητι δὲ	καὶ	προνοίᾳ δικαιοσύνης δόξαν ἔχων παρὰ
[12, 1]	τῶν ἐθῶν ἀποσώζειν προαιρουμένοις ἐγίγνοντο	καὶ	πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμουν, τῶν μὲν
[12, 1]	Αἴγυπτον εἰλήφει. στασιαζόντων δὲ τούτων	καὶ	πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμουμένων ὑπὲρ τῆς
[12, 10]	ἄρξει, χρηστοῖς ἅπαντας ὑπήγετο λόγοις	καὶ	πρὸς ἡδονὴν ἑκάστῳ καὶ χάριν
[12, 2]	παρ' αὐτοῖς Ἰουδαίων δηλοῦντας αὐτῷ,	καὶ	πρὸς κατασκευὴν δὲ κρατήρων καὶ
[12, 2]	τῆς διαίτης εὐωχούμενοι μᾶλλον ἥδωνται	καὶ	πρὸς μηδὲν ὡς ἀλλοτρίως ἔχοντες
[12, 6]	μάλιστα δ' ὑμῖν ὁμονοεῖν παραινῶ	καὶ	πρὸς ὅ τις ὑμῶν πέφυκεν
[12, 2]	δ' ἐκ πλαγίου τῆς στεφάνης	καὶ	πρὸς ὄψιν ἀνατείνοντα ὠῶν ἐκ
[12, 9]	πολεμίων ἰσχὺν ἀνεχώρησεν εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	πρὸς πολιορκίαν παρεσκευάζετο: Ἀντίοχος δὲ
[12, 4]	ὃς ἦν τοῦ βασιλέως ἄθυρμα	καὶ	πρὸς τὰ σκώμματα καὶ τοὺς
[12, 2]	πρὸς τιμὴν τὴν παρ' αὐτοῦ	καὶ	πρὸς τὰς ἀπὸ τῶν δώρων
[12, 7]	δ' ἐν κύκλῳ τὴν πόλιν	καὶ	πρὸς τὰς ἐπιδρομὰς τῶν πολεμίων
[12, 2]	μόνον εἰς θέαν τἀναθήματα, ἀλλὰ	καὶ	πρὸς τὰς λειτουργίας εὔχρηστα: καὶ
[12, 4]	βασιλέα. τῶν δὲ πρεσβυτέρων παραιτησαμένων	καὶ	πρὸς τὰς τοιαύτας συνουσίας ἀγροικότερον
[12, 2]	ἕκαστον αὐτῶν λόγους ἐπηρώτα φυσικούς,	καὶ	πρὸς τὴν τῶν ζητουμένων θεωρίαν
[12, 2]	Ἰουδαίας παραγίγνεσθαι: τοῦτο γὰρ αὐτοῖς	καὶ	πρὸς τιμὴν τὴν παρ' αὐτοῦ
[12, 4]	πολλάκις ἤρα σφοδρότερον. ἔφη δὲ	καὶ	πρὸς τὸν ἀδελφόν, ὡς κινδυνεύει
[12, 2]	τὴν σοφίαν ἐξεπλάγη τοῦ νομοθέτου	καὶ	πρὸς τὸν Δημήτριον ἤρξατο ποιεῖσθαι
[12, 3]	αὐτοῦ πρὸς τὸν Φιλοπάτορα Πτολεμαῖον	καὶ	πρὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ Πτολεμαῖον
[12, 7]	τῆς νυκτὸς ἐπιπέσῃ τῷ Ἰούδᾳ,	καὶ	πρὸς τοῦτο ὁδηγοὺς ἔχοντος αὐτοῦ
[12, 10]	Ἰβηρίαν καὶ Καρχηδόνα τῆς Λιβύης	καὶ	πρὸς τούτοις τὴν Ἑλλάδα κεχείρωνται
[12, 9]	τούτων ὥρμησεν ἐπὶ τὴν Ἐλυμαίδα	καὶ	προσβαλὼν αὐτὴν ἐπολιόρκει. τῶν δ'
[12, 11]	ἐκεῖνο τὸ μέρος τῆς τάξεως,	καὶ	προσβαλὼν τοῖς ἐκεῖ διέσπα αὐτῶν
[12, 4]	τοῦ πατρὸς οὔτε ὀφθείη αὐτῷ	καὶ	προσέτι δήσειεν τὸν οἰκονόμον: ἐλθόντα
[12, 2]	τῶν πρὸς τὴν δίαιταν χορηγουμένων	καὶ	προσέτι τοῦ Δωροθέου πολλὰ καὶ
[12, 4]	αὐτῶν ὡς καταγνωσθησομένου τοῦ Ἰωσήπου	καὶ	προσκρούσοντος τῷ βασιλεῖ διὰ τὴν
[12, 8]	πεισθεὶς ὑπέστρεψεν εἰς τὴν ἔρημον,	καὶ	προσπεσὼν πρώτοις τοῖς τὴν Βοσόραν
[12, 5]	ἀναβῆναι τὸν βασιλέα εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	προσποιησάμενον εἰρήνην ἀπάτῃ περιγενέσθαι τῆς
[12, 4]	ἐπεὶ μηδὲν ἐβούλοντο διδόναι, ἀλλὰ	καὶ	προσύβριζον αὐτόν, συλλαβὼν αὐτῶν τοὺς
[12, 8]	ὅτι Μακαβαῖος εἴη, πεῖραν ἤδη	καὶ	πρότερον αὐτοῦ τῆς ἀνδρείας καὶ
[12, 2]	αὐτοῦ διὰ μετριότητα, πολλάκις μὲν	καὶ	πρότερον ἔγνω παρακαλέσαι τὸν βασιλέα,
[12, 5]	τῆς χώρας, καθὼς ἤδη που	καὶ	πρότερον ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. διηγήσομαι
[12, 11]	ὀκτακοσίων συμβαλεῖν τοῖς τοῦ Βακχίδου,	καὶ>	προτρεπόμενός τε τούτους εὐψύχως ὑφίστασθαι
[12, 3]	κακοπαθεῖν συνέβαινεν αὐτοῖς καὶ νικῶντος	καὶ	πταίοντος ταὐτὰ πάσχειν, ὥστ' οὐδὲν
[12, 4]	τὴν βασιλείαν κατέσχεν. τελευτᾷ δὲ	καὶ	Πτολεμαῖος ὁ τῆς Αἰγύπτου βασιλεὺς
[12, 5]	τοῦτο αὐτὴν ὀχυρώσας τείχεσιν ὑψηλοῖς	καὶ	πύργοις φρουρὰν Μακεδονικὴν ἐγκατέστησεν. ἔμενον
[12, 4]	αὐτῷ ὡς ἀσώτως ζῆν διεγνωκότι,	καὶ	πῶς ὁ πατὴρ αὐτοῦ συναγάγοι
[12, 1]	καὶ τὴν ἡμέραν ἐν ἀργίᾳ	καὶ	ῥαθυμίᾳ τυγχανόντων, ἀπόνως ἐγκρατὴς γίγνεται
[12, 2]	τε βότρυς καὶ στάχυας ἀναστῆναι	καὶ	ῥόας ἀποκεκλεῖσθαι. τοὺς δὲ λίθους
[12, 6]	κἀκεῖνον ἄρχοντα ἀπέδειξαν. ὁ δὲ	καὶ	σαββάτοις αὐτοὺς ἐδίδαξε μάχεσθαι λέγων,
[12, 6]	δεῦρο μένει παρ' ἡμῖν τὸ	καὶ	σαββάτοις, εἴ ποτε δεήσειεν, μάχεσθαι.
[12, 3]	ὑπ' Ἀντιόχου τὴν μὲν Βατανέαν	καὶ	Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα καὶ Γάδαρα
[12, 4]	παραχωρήσας αὐτῷ τῆς κοίλης Συρίας	καὶ	Σαμαρείας καὶ Ἰουδαίας καὶ Φοινίκης
[12, 4]	τῆς Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης	καὶ	Σαμαρείας κατασχών. ἀπέθανεν δὲ καὶ
[12, 2]	τοῖς εὖ ποιοῦσιν ἐπὶ τοῦτο	καὶ	σὲ παρακαλῶ. (Ταῦτ' εἰπόντος τοῦ
[12, 3]	καὶ λιβάνου ἀργυρίου μυριάδας δύο	καὶ	σεμιδάλεως ἀρτάβας ἱερᾶς κατὰ τὸν
[12, 2]	διὰ τὸ θείαν αὐτὴν εἶναι	καὶ	σεμνὴν ἔφασκεν, καὶ ὅτι βλαβεῖεν
[12, 8]	τοὺς ἐκ Πτολεμαίδος καὶ Τύρου	καὶ	Σιδῶνος καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν
[12, 6]	πέντε, Ἰωάννης ὁ καλούμενος Γάδδης	καὶ	Σίμων ὁ κληθεὶς Θάτις καὶ
[12, 6]	ἀλλήλοις οἰκείαις χρῆσθαι ταῖς ἀρεταῖς.	καὶ	Σίμωνα μὲν τὸν ἀδελφὸν συνέσει
[12, 4]	τοὺς φόρους ἐτέλουν. ἐπιχειρούντων δὲ	καὶ	Σκυθοπολιτῶν ὑβρίζειν αὐτὸν καὶ μὴ
[12, 9]	οὖν Βεθσουρῖται τὴν ἰσχὺν καταπλαγέντες	καὶ	σπανίζοντα βλέποντες τὰ ἐπιτήδεια παραδιδόασιν
[12, 4]	μαρτύρια. ~(Μετὰ δὲ ταῦτα φιλίαν	καὶ	σπονδὰς πρὸς Πτολεμαῖον Ἀντίοχος ἐποιήσατο
[12, 2]	γε μὴν φιάλας καὶ τρύβλια	καὶ	σπονδεῖα καὶ κρατῆρας χρυσοῦς πρὸς
[12, 2]	κατασκευὴν δὲ κρατήρων καὶ φιαλῶν	καὶ	σπονδείων ἔπεμψε χρυσίου μὲν ὁλκῆς
[12, 2]	ἐν τοῖς μάλιστα τῷ βασιλεῖ	καὶ	σπουδαζόμενος ὑπ' αὐτοῦ διὰ μετριότητα,
[12, 2]	ἐντετορευμένον, ὡς ἀποκρέμασθαί τε βότρυς	καὶ	στάχυας ἀναστῆναι καὶ ῥόας ἀποκεκλεῖσθαι.
[12, 2]	καὶ στολὰς δέκα καὶ πορφύραν	καὶ	στέφανον διαπρεπῆ καὶ βυσσίνης ὀθόνης
[12, 2]	ταλάντων τριάκοντα, πρὸς τούτοις δὲ	καὶ	στολὰς δέκα καὶ πορφύραν καὶ
[12, 3]	παῖς αὐτοῦ μεγάλην ἐξέπεμψε δύναμιν	καὶ	στρατηγὸν Σκόπαν ἐπὶ τοὺς ἐν
[12, 10]	ἀσεβῶν καὶ πεφυγαδευμένων, οἷς ὑπηρέταις	καὶ	στρατιώταις χρώμενος ἐπήρχετο τὴν χώραν
[12, 2]	ἄλλων ἀπέσταλκα τάλαντα ἀργυρίου ἑκατόν.	καὶ	σὺ δ' ἡμῖν ἐπιστέλλων περὶ
[12, 4]	οὖν μὴ κολάζωμεν τοὺς τοιούτους,	καὶ	σὺ προσδόκα ὑπὸ τῶν ἀρχομένων
[12, 8]	παρορμήσας τοὺς στρατιώτας ὑπὲρ ἀδελφῶν	καὶ	συγγενῶν διακινδυνεῦσαι προθύμως, εἰς τρία
[12, 4]	εἰς τὸ ἱερὸν ὁ Ἰώσηπος	καὶ	συγκαλέσας τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν
[12, 4]	θυγατέρα νυκτὸς ἤγαγε πρὸς αὐτὸν	καὶ	συγκατεκοίμισεν. ὁ δ' ὑπὸ μέθης
[12, 10]	γενομένης πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ Ἰούδᾳ,	καὶ	συγκροτήσας καὶ παρασκευασάμενος τὰ πρὸς
[12, 9]	αὐτῷ πολιορκουμένους εἰρήνην τε ἐπηγγείλατο	καὶ	συγχωρεῖν τοῖς πατρίοις νόμοις χρωμένους
[12, 7]	ὁ δὲ Ἰούδας ἀπαντήσας αὐτῷ	καὶ	συμβαλεῖν προαιρούμενος, ἐπεὶ τοὺς στρατιώτας
[12, 7]	Ἰούδαν. ὁ δὲ ἀπήντησεν αὐτῷ	καὶ	συμβαλὼν κρατεῖ τῇ μάχῃ καὶ
[12, 8]	Σίμων παραγενόμενος εἰς τὴν Γαλιλαίαν	καὶ	συμβαλὼν τοῖς ἐχθροῖς εἰς φυγὴν
[12, 7]	ἐναντίων ὁμόσε χωρῆσαι τῷ Σήρωνι,	καὶ	συμβαλὼν τρέπει τοὺς Σύρους: πεσόντος
[12, 10]	πολεμίοις, ἐπὶ τὴν μάχην ἐξάγει,	καὶ	συμβαλὼν τῷ Νικάνορι καὶ καρτερᾶς
[12, 10]	πρώτην Ῥωμαίοις πρὸς Ἰουδαίους φιλίαν	καὶ	συμμαχίαν οὕτως συνέβη γενέσθαι. ~(Δημήτριος
[12, 8]	πολλῷ Τιμόθεος δύναμιν μεγάλην παρασκευασάμενος	καὶ	συμμάχους ἄλλους τε παραλαβὼν καὶ
[12, 2]	ὧν τὸ τῶν βιβλίων σαφὲς	καὶ	σύμφωνον ἐκμαθόντες καὶ τὸ κατὰ
[12, 9]	Ἰούδας ἐξελεῖν διέγνω τὴν φρουράν,	καὶ	συναγαγὼν τὸν λαὸν ἅπαντα τοὺς
[12, 8]	ἀπωλείας τῶν πολεμίων. (Ταῦτα διαπραξάμενος	καὶ	συναγαγὼν τοὺς ἐν τῇ Γαλάτιδι
[12, 4]	τῶν ἐπισήμων ὠνοῦντο πατρίδας φορολογεῖν	καὶ	συναθροίζοντες τὸ προστεταγμένον κεφάλαιον τοῖς
[12, 2]	ἥσθημεν ἐπὶ τῇ προαιρέσει σου,	καὶ	συναθροίσαντες τὸ πλῆθος ἀνέγνωμεν αὐτὴν
[12, 8]	αὐτοῖς φυλάττειν ἐπιμελῶς τὴν Ἰουδαίαν	καὶ	συνάπτειν πόλεμον πρὸς μηδένα, ἕως
[12, 10]	τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ βουλόμενος βεβαιώσασθαι	καὶ	συνείς, ὅτι κατασκευάσας εὔνουν τὸ
[12, 4]	νεώτερος ἐπεδείκνυτο τὴν φυσικὴν ἀνδρείαν	καὶ	σύνεσιν, ὡς ζηλοτυπηθῆναι δεινῶς αὐτὸν
[12, 9]	βασιλείας τοὺς στρατεύσιμον ἡλικίαν ἔχοντας.	καὶ	συνήχθη στρατὸς πεζῶν μὲν ὡσεὶ
[12, 2]	γεγραμμένων μνησθῆναι τὰς ὄψεις γλαυκωθείη	καὶ	συνιδὼν τὴν αἰτίαν ἀπαλλαγείη τοῦ
[12, 3]	τῶν περὶ τοὺς πολέμους συμπεσόντων	καὶ	συνοικίσαι τῶν διεσπαρμένων εἰς αὐτὴν
[12, 2]	κατὰ τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν βιβλία	καὶ	συνωνούμενος, εἴ τι που μόνον
[12, 11]	συμβουλευόντων δὲ νῦν μὲν ἀναχωρεῖν	καὶ	σώζειν αὐτούς, αὖθις δὲ συναγαγόντας
[12, 4]	τήν τε χώραν αὐτῶν τεμόντες	καὶ	σώματα διαρπάσαντες: ἐγένετο δὲ ταῦτα
[12, 5]	ἀξιοῦμεν οὖν σε τὸν εὐεργέτην	καὶ	σωτῆρα προστάξαι Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ
[12, 2]	τοῖς τεχνίταις, ἐκέλευσεν ταῦτα κατασκευάζεσθαι	καὶ	τὰ ἀναγεγραμμένα πρὸς τὴν ἀκρίβειαν
[12, 4]	τά τε ὑμέτερα ἴδια νομιοῦμεν	καὶ	τὰ αὑτῶν κοινὰ πρὸς ὑμᾶς
[12, 4]	ἔπεμψε τῷ βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ	καὶ	τὰ γεγενημένα. θαυμάσας δ' αὐτὸν
[12, 7]	ἐκ χρυσοῦ πεποιημένα, ἀπήρτησεν δὲ	καὶ	τὰ ἐμπετάσματα τῶν θυρῶν καὶ
[12, 2]	καὶ παρὼν ἀεὶ τοῖς τεχνίταις	καὶ	τὰ ἔργα ἐπιβλέπων οὐδὲν ἀμελῶς
[12, 5]	καὶ βωμὸν χρύσεον καὶ τράπεζαν	καὶ	τὰ θυσιαστήρια, καὶ μηδὲ τῶν
[12, 1]	τῇ ἐπικλήσει. κατέσχε δὲ οὗτος	καὶ	τὰ Ἱεροσόλυμα δόλῳ καὶ ἀπάτῃ
[12, 1]	βασιλεὺς καταλύσας τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν	καὶ	τὰ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν τὸν
[12, 6]	ὑμᾶς βούλομαι διώκειν τὴν εὔκλειαν	καὶ	τὰ μέγιστα ὑφισταμένους μὴ ὀκνεῖν
[12, 2]	τοῦ προστάγματος ἀναγνωσθέντος τῷ βασιλεῖ	καὶ	τὰ μὲν ἄλλα ἔχοντος, μόνου
[12, 2]	τοὺς τοιούτους ἡδέως ἔχων κατατίθεσθαι.	καὶ	τὰ μὲν εἰς δόξαν καὶ
[12, 7]	τινὰ δόξαν ἔχοντα παρ' αὐτῷ,	Καὶ	τὰ μέχρι τῶν Αἰγύπτου ὅρων
[12, 4]	πάντως, ὅτι καὶ τοὺς πρεσβύτας	καὶ	τὰ νήπια τὴν αὐτὴν διάνοιαν
[12, 2]	εὐποροῦντα, ἔχειν ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ	καὶ	τὰ παρ' ἐκείνοις. δόξας οὖν
[12, 5]	περιτομὴν ἐπεκάλυψαν, ὡς ἂν εἶεν	καὶ	τὰ περὶ τὴν ἀπόδυσιν Ἕλληνες,
[12, 9]	ἀπὸ τῆς Περσίδος ἥκων ἐδηλώθη	καὶ>	τὰ πράγματα εἰς αὐτὸν κατασκευάζειν,
[12, 4]	εἰς Σαμάρειαν καὶ δανεισάμενος ἀργύριον	καὶ	τὰ πρὸς τὴν ἀποδημίαν ἑτοιμασάμενος
[12, 5]	περιδύσας οὖν τὸν ναόν, ὡς	καὶ	τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ βαστάσαι
[12, 5]	ὑπομένοντες ἀπέθνησκον. καὶ γὰρ μαστιγούμενοι	καὶ	τὰ σώματα λυμαινόμενοι ζῶντες ἔτι
[12, 2]	ἐπ' αὐτῶν ὑπάρχοντας, παραδεικνύντας εὐθὺς	καὶ	τὰ σώματα: τοῦτο γὰρ τοῖς
[12, 8]	ἀπέκτεινεν αὐτῶν ὡς περὶ τρισχιλίους,	καὶ	τά τε σκῦλα λαβὼν τῶν
[12, 4]	ποιήσομεν δὲ καὶ ἡμεῖς τοῦτο,	καὶ	τά τε ὑμέτερα ἴδια νομιοῦμεν
[12, 8]	καὶ τάς τε γυναῖκας αὐτῶν	καὶ	τὰ τέκνα λαβὼν αἰχμαλώτους καὶ
[12, 2]	φύσει τῆς μεγάλης χαρᾶς πασχούσης	καὶ	τὰ τῶν λυπηρῶν σύμβολα. κελεύσας
[12, 4]	συναγάγοι τὴν οὐσίαν ὡς> πονῶν	καὶ	ταῖς ἐπιθυμίαις ἀντέχων ἐδήλου καὶ
[12, 8]	αὐτῶν ἐν τοῖς φρουρίοις ἀπειλημμένοι	καὶ	ταῖς πόλεσιν τῆς Γαλάτιδος, καὶ
[12, 10]	ἐπιδιώκων δὲ ὁ Ἰούδας ἐφόνευσεν	καὶ	ταῖς σάλπιγξι ταῖς πέριξ κώμαις
[12, 4]	καὶ γυναῖκα ἔχειν αὐτὴν φήσαντος	καὶ	τἀληθὲς αὐτῷ φανερὸν ποιήσαντος, ὡς
[12, 7]	τρόπον καὶ πάτριον κατὰ χιλιάρχους	καὶ	ταξιάρχους καὶ τοὺς νεογάμους ἀπολύσας
[12, 7]	καὶ ἐκπλήξας αὐτῶν τὴν διάνοιαν	καὶ	ταράξας πολλοὺς μὲν ἀπέκτεινεν ἀνθισταμένους,
[12, 3]	ὧν εὖ πάθοι πρὸς αὐτῶν	καὶ	τὰς δωρεὰς ἃς ὑπὲρ τούτων
[12, 7]	καὶ τὰ ἐμπετάσματα τῶν θυρῶν	καὶ	τὰς θύρας αὐτὰς ἐπέθηκεν, καθελὼν
[12, 1]	αὐτοῖς ἱερὸν ἅγιον εἶναι λεγόντων	καὶ	τὰς θυσίας ἐκεῖ πέμπειν ἀξιούντων,
[12, 10]	ἱερέων τινὲς καὶ πρεσβυτέρων ἠσπάζοντο	καὶ	τὰς θυσίας ἐπεδείκνυον, ἃς ὑπὲρ
[12, 2]	δὲ καὶ νομίσματος εἰς θυσίας	καὶ	τὰς λοιπὰς χρείας πρὸς ἑκατὸν
[12, 7]	Ἱεροσόλυμα καὶ τὸν ναὸν καθαρίσαι	καὶ	τὰς νενομισμένας θυσίας προσφέρειν. ὡς
[12, 3]	ὑπ' αὐτῶν γεννηθέντας ἐλευθέρους ἀφίεμεν	καὶ	τὰς οὐσίας αὐτοῖς ἀποδίδοσθαι κελεύομεν.
[12, 4]	τοὺς πρωτεύοντας ὡς εἴκοσιν ἀπέκτεινε	καὶ	τὰς οὐσίας αὐτῶν εἰς χίλια
[12, 1]	τε τὴν τῶν ὅρκων φυλακὴν	καὶ	τὰς πίστεις βεβαιοτάτους ὑπάρχοντας ἐξ
[12, 1]	συνεχεῖς καὶ μακροὺς συνέβη γίγνεσθαι	καὶ	τὰς πόλεις κακοπαθεῖν καὶ πολλοὺς
[12, 8]	παρεγένοντο ψάλλοντές τε καὶ ὑμνοῦντες	καὶ	τὰς συνήθεις ἐν τοῖς ἐπινικίοις
[12, 8]	τούτους τὴν Ἰαζωρῶν ἐξαιρεῖ πόλιν,	καὶ	τάς τε γυναῖκας αὐτῶν καὶ
[12, 2]	θεὸν εὐσέβειαν. ἐπεδείξαμεν δ' αὐτῷ	καὶ	τὰς φιάλας ἃς ἔπεμψας χρυσᾶς
[12, 5]	βασιλεὺς διετέτακτο, οἱ δὲ δοκιμώτατοι	καὶ	τὰς ψυχὰς εὐγενεῖς οὐκ ἐφρόντισαν
[12, 9]	δεινὰ πάσχοντας ὑπὸ τῶν ὁμοφύλων	καὶ	ταῦθ' ὑπομένοντας διὰ τὸν πατέρα
[12, 4]	τε καὶ ἐκπώματα καὶ ὑποζύγια,	καὶ	ταῦθ' ὡς περὶ δισμυρίας δραχμὰς
[12, 6]	θεοῦ θρησκείας, ἑπέσθω, φησίν, ἐμοί,	καὶ	ταῦτ' εἰπὼν μετὰ τῶν τέκνων
[12, 2]	αὐτῷ συμβαίη περιεργαζομένῳ τὰ θεῖα	καὶ	ταῦτ' ἐκφέρειν εἰς κοινοὺς ἀνθρώπους
[12, 4]	καὶ μὴ πλείους βραχύτερα ἤνοιξεν:	καὶ	ταῦτ' ἐπίτηδες ἀσφαλείας ἕνεκα τοῦ
[12, 2]	πόλεις ἡμῶν καὶ τὴν χώραν	καὶ	ταῦτα ἀπημπόλησαν, τούς τε πρὸ
[12, 7]	τῇ παρεμβολῇ τῶν πολεμίων ἐπιπεσεῖν	καὶ	ταῦτα διῃρημένης αὐτῶν τῆς δυνάμεως.
[12, 4]	δ' οὐδὲν πλέον ταλάντων δέκα	καὶ	ταῦτα εἰς δωρεὰς τῷ βασιλεῖ.
[12, 9]	ναὸν καὶ τοῦ θεοῦ καταφρονήσας,	καὶ	ταῦτα λέγων ἐξέπνευσεν. ὥστε θαυμάζειν
[12, 2]	καὶ τὴν τοῦ συμποσίου στρωμνήν.	καὶ	ταῦτα μὲν ἐκείνοις ἔχειν ἐδωρήσατο.
[12, 7]	καὶ τὸ γένος αὐτῶν ἀπολέσαι.	καὶ	ταῦτα μὲν ἐπιστείλας τῷ Λυσίᾳ
[12, 2]	συμβέβηκεν. οὐδὲν οὖν ἔλεγεν κωλύειν	καὶ	ταῦτα μεταβαλόντα, δύνασθαι γὰρ τῆς
[12, 2]	προνοίας. ἔστι δ' ἀναγκαῖον εἶναι	καὶ	ταῦτα παρὰ σοὶ διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν
[12, 9]	καθελεῖν τὸ τεῖχος εἰς ἔδαφος.	καὶ	ταῦτα ποιήσας ἀνέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν
[12, 8]	οὕτως λεγομένην τῶν ἀλλοφύλων λαμβάνει	καὶ	ταύτην καὶ τοὺς μὲν ἄρρενας
[12, 5]	τοὺς δ' αἰχμαλώτους γυναιξὶν ἅμα	καὶ	τέκνοις ἔλαβεν, ὡς τῶν ζωγρηθέντων
[12, 6]	ἀπέθανον μὲν οὖν σὺν γυναιξὶ	καὶ	τέκνοις ἐμπνιγέντες τοῖς σπηλαίοις ὡσεὶ
[12, 7]	τὸ περὶ τῶν ἰδίων νόμων	καὶ	τέκνων ἀγωνίζεσθαι πολλὰς πολλάκις ἥττησαν
[12, 2]	σοῦ καὶ τῆς ἀδελφῆς σου	καὶ	τέκνων καὶ φίλων προσηγάγομεν θυσίας,
[12, 10]	καὶ πολλούς τε αὐτῶν ἀπέκτεινεν	καὶ	τελευταῖον αὐτὸς ὁ Νικάνωρ λαμπρῶς
[12, 11]	δείξω τοῖς πολεμίοις. ἀλλ' εἰ	καὶ	τελευτὴν ὁ παρών μοι καιρὸς
[12, 11]	καὶ τιμήσαντος κοινῇ τοῖς νενομισμένοις.	καὶ	τέλος μὲν τοιοῦτον κατέσχεν Ἰούδαν,
[12, 4]	ὑδάτων δὲ διαθεόντων πλῆθος, ἃ	καὶ	τέρψις ἦν καὶ κόσμος τῆς
[12, 7]	εἰς τὴν Περσίδα τῷ ἑκατοστῷ	καὶ	τεσσαρακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει, καὶ
[12, 9]	ἐκείνῳ. ἀπέθανεν δὲ Ἀντίοχος ἐνάτῳ	καὶ	τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει. Λυσίας
[12, 7]	εἰκοστῇ τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸς ὀγδόῳ	καὶ	τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει ὀλυμπιάδι
[12, 7]	συνέβη τρισίν: ἔτει γὰρ πέμπτῳ	καὶ	τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ταῦτα περὶ
[12, 6]	ὁ καὶ Μακκαβαῖος ἑκατοστῷ ἔτει	καὶ	τεσσαρακοστῷ καὶ ἕκτῳ. συναραμένων δ'
[12, 5]	μετὰ ἔτη δύο τῷ ἑκατοστῷ	καὶ	τεσσαρακοστῷ καὶ πέμπτῳ ἔτει μηνὸς
[12, 5]	γενόμενος ἐν αὐτῇ ἔτει ἑκατοστῷ	καὶ	τεσσαρακοστῷ καὶ τρίτῳ μετὰ τοὺς
[12, 5]	τῷ μεριδάρχῃ ἐπέστειλεν ἕκτῳ ἔτει	καὶ	τεσσαρακοστῷ μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος Ὑρκανίου ὀκτωκαιδεκάτῃ.
[12, 7]	ἔτει ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ	καὶ	τετάρτῃ. τὴν δ' ἐρήμωσιν τοῦ
[12, 3]	ἑκατοστὴν καὶ εἰκοστὴν καὶ τρίτην	καὶ	τετάρτην. περὶ μὲν οὖν τῶν
[12, 2]	βασιλεῖ, τάλαντα δ' ὑπὲρ ἑξήκοντα	καὶ	τετρακόσια τῶν λύτρων ἐγένετο: καὶ
[12, 2]	βιβλιοθήκης, ἃ τοῖς ἐκείνων χαρακτῆρσιν	καὶ	τῇ διαλέκτῳ γεγραμμένα πόνον αὐτοῖς
[12, 4]	ἡσθεὶς δ' ἐπὶ τῇ χάριτι	καὶ	τῇ εὐτραπελίᾳ τοῦ νεανίσκου μᾶλλον
[12, 2]	ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἀπῄεσαν τόπον	καὶ	τῇ θαλάσσῃ τὰς χεῖρας ἀπονιπτόμενοι
[12, 2]	διάφορος, τῇ μέντοι γε τέχνῃ	καὶ	τῇ καινουργίᾳ καὶ τῇ λαμπρότητι
[12, 3]	ἔκτισεν πόλεσιν ἐν τῇ Ἀσίᾳ	καὶ	τῇ κάτω Συρίᾳ καὶ ἐν
[12, 4]	γὰρ ὑπὸ χεῖρα τῷ βασιλεῖ	καὶ	τῇ Κλεοπάτρᾳ δῶρα ἔπεμπεν καὶ
[12, 2]	γε τέχνῃ καὶ τῇ καινουργίᾳ	καὶ	τῇ λαμπρότητι τῆς κατασκευῆς πολὺ
[12, 2]	καὶ τῇ ποικιλίᾳ τῆς καλλονῆς	καὶ	τῇ μιμήσει τῇ κατὰ τὴν
[12, 11]	μέλλον ἢ Τοῖς ἤδη κατωρθωμένοις	καὶ	τῇ περὶ αὐτῶν δόξῃ προσβαλῶ
[12, 2]	τῇ τε πολυτελείᾳ τῆς ὕλης	καὶ	τῇ ποικιλίᾳ τῆς καλλονῆς καὶ
[12, 3]	ἑκουσίως αὐτῷ προσέθεντο οἱ Ἰουδαῖοι	καὶ	τῇ πόλει δεξάμενοι πᾶσαν αὐτοῦ
[12, 3]	μεγαλοφροσύνην εἰκότως ἐκπλαγείη μετὰ πολέμους	καὶ	τηλικούτους ἀγῶνας οὓς ἔσχον πρὸς
[12, 2]	αὐτῶν ἔπεμψεν κλίνας ἀργυρόποδας δέκα	καὶ	τὴν ἀκόλουθον αὐτῶν ἐπισκευὴν καὶ
[12, 2]	ἤρθη καὶ παυσάμενοι πρὸς εὐωχίαν	καὶ	τὴν ἀπόλαυσιν τῶν παρεσκευασμένων ἐτράπησαν.
[12, 8]	ἀνῃρημένων καὶ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους	καὶ	τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν ἐπαγόμενος εἰς
[12, 2]	γράμματα ὑπέσχετο μεγαλοπρεπῶς τε ἔχοντα	καὶ	τὴν Ἀρισταίου προαίρεσιν βεβαιοῦντα καὶ
[12, 4]	Ὀνίου μήτε ἄρχειν θέλειν ἀποκριναμένου	καὶ	τὴν ἀρχιερωσύνην δ' εἰ δυνατόν
[12, 2]	Ἐλεαζάρῳ γραφῆναι περὶ τούτων ἅμα	καὶ	τὴν ἄφεσιν τῶν δουλευόντων παρ'
[12, 7]	ὑψηλοὺς φύλακας ἐν αὐτοῖς ἐγκατέστησεν,	καὶ	τὴν Βεθσούραν δὲ πόλιν ὠχύρωσεν,
[12, 4]	περιουσίᾳ, ὥστε καὶ τὸν βασιλέα	καὶ	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Κλεοπάτραν προδιέθηκεν
[12, 4]	εἶπεν, ὦ βασιλεῦ, σέ τε	καὶ	τὴν γυναῖκα τὴν σὴν ὑπὲρ
[12, 2]	δὲ τῶν νόμων ἀναγνωσθέντων αὐτῷ	καὶ	τὴν διάνοιαν καὶ τὴν σοφίαν
[12, 8]	τε γὰρ πύλας λίθοις ἐμπεφράκεσαν	καὶ	τὴν διέξοδον ἀπετέμοντο. μὴ πειθομένων
[12, 6]	καὶ τοὺς δικαίους καὶ θεοσεβεῖς	καὶ	τὴν δύναμιν αὐτῶν αὔξετε. (Ταῦτα
[12, 6]	ταῦθ' οἱ τοῦ βασιλέως στρατηγοὶ	καὶ	τὴν δύναμιν ὅσην εἶναι συνέβαινεν
[12, 6]	ἀγασάμενον ἀποδώσει πάλιν ὑμῖν αὐτοὺς	καὶ	τὴν ἐλευθερίαν, ἐν ᾗ ζήσεσθε
[12, 5]	αὐτοὺς πολιτείαν ἕπεσθαι τοῖς βασιλικοῖς	καὶ	τὴν Ἑλληνικὴν πολιτείαν ἔχειν. παρεκάλεσαν
[12, 2]	πρὸς τὸ πνεῦμα διὰ λεπτότητα	καὶ	τὴν ἐπ' ἄκρον αὐτῶν ἔκτασιν
[12, 1]	πολέμιον, καὶ διὰ τὸ ἀνύποπτον	καὶ	τὴν ἡμέραν ἐν ἀργίᾳ καὶ
[12, 4]	ποτε συνελθὼν εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι	καὶ	τὴν θυγατέρα γάμων ὥραν ἔχουσαν,
[12, 10]	ὅτι καταπεπολεμήκασιν τήν τε Γαλατίαν	καὶ	τὴν Ἰβηρίαν καὶ Καρχηδόνα τῆς
[12, 2]	τε Συρίαν καὶ Φοινίκην ἐπέδραμον	καὶ	τὴν Ἰουδαίαν καταστρεψάμενοι σώματα λαβόντες
[12, 9]	οὓς πολεμήσοντας τοῖς Ἰουδαίοις καταλελοίπει,	καὶ	τὴν ἰσχὺν ἤδη τὴν τῶν
[12, 8]	πέριξ ἔθνη πρὸς τὴν ἀναζωπύρησιν	καὶ	τὴν ἰσχὺν τῶν Ἰουδαίων χαλεπῶς
[12, 5]	βούλονται τοὺς πατρίους νόμους καταλιπόντες	καὶ	τὴν κατ' αὐτοὺς πολιτείαν ἕπεσθαι
[12, 7]	καὶ τὸν στρατηγὸν Ἀπολλώνιον, οὗ	καὶ	τὴν μάχαιραν, ᾗ χρῆσθαι συνέβαινεν
[12, 4]	ὁ Πτολεμαῖος εἰς γέλωτα ἐτράπη	καὶ	τὴν μεγαλοφροσύνην τοῦ παιδὸς ἐθαύμασεν.
[12, 10]	δὲ Σίμωνος τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.	καὶ	τὴν μὲν πρώτην Ῥωμαίοις πρὸς
[12, 2]	ὄψιν καὶ θεωρίαν ἐρχόμενον. διὸ	καὶ	τὴν μὲν ὑπεροχὴν ἀμφοτέρων τῶν
[12, 10]	τοῦ Ἐπιφανοῦς βασιλέως, ἄνδρα χρηστὸν	καὶ	τὴν Μεσοποταμίαν ἅπασαν πεπιστευμένον, δοὺς
[12, 2]	ἀπειρηκὼς αὐτὸς τοῖς κατασκευάζουσι παρῆν	καὶ	τὴν ὅλην ἐργασίαν ἐπέβλεπεν. αἴτιον
[12, 4]	ὁ πατὴρ ὑπερηγάπησεν τοῦ φρονήματος,	καὶ	τὴν ὀξύτητα τῆς διανοίας καὶ
[12, 2]	τούτου μεῖζον κατασκευασθῆναι. μαθὼν δὲ	καὶ	τὴν οὖσαν ἡλίκη τις ἦν,
[12, 9]	ὅτι χρονιωτάτη γένοιτ' ἂν δηλοῦντα,	καὶ	τὴν ὀχυρότητα τοῦ χωρίου, καὶ
[12, 9]	ἰσχυρῶς δὲ ἀντεχόντων τῶν Βηθσουραίων	καὶ	τὴν παρασκευὴν αὐτοῦ τῶν μηχανημάτων
[12, 11]	τὸ Βακχίδου πλῆθος θεωρήσαντες ἔδεισαν	καὶ	τὴν παρεμβολὴν καταλιπόντες ἔφυγον πάντες
[12, 4]	τῶν χρημάτων, ὡς δι' αὐτὰ	καὶ	τὴν πατρίδα κινδυνεύουσαν ἰδεῖν ὑπομεῖναι
[12, 7]	ἦν ὁ κατὰ τοὺς νόμους	καὶ	τὴν πάτριον συνήθειαν, ἢ τὰ
[12, 3]	καὶ αὐτοὶ τούτων αὐτοὺς ἀμείψασθαι	καὶ	τὴν πόλιν αὐτῶν ἀναλαβεῖν κατεφθαρμένην
[12, 8]	καὶ τὰ τέκνα λαβὼν αἰχμαλώτους	καὶ	τὴν πόλιν ἐμπρήσας εἰς τὴν
[12, 8]	ἄρρεν καὶ μάχεσθαι δυνάμενον διέφθειρεν	καὶ	τὴν πόλιν ὑφῆψεν. ἐπιγενομένης δὲ
[12, 3]	πόλεις, ἃς ὁ Σκόπας κατεσχήκει,	καὶ	τὴν Σαμάρειαν, ἑκουσίως αὐτῷ προσέθεντο
[12, 2]	ἀναγνωσθέντων αὐτῷ καὶ τὴν διάνοιαν	καὶ	τὴν σοφίαν ἐξεπλάγη τοῦ νομοθέτου
[12, 9]	καὶ δοὺς αὐτῷ τὸ διάδημα	καὶ	τὴν στολὴν καὶ τὸν δακτύλιον
[12, 11]	στρατοπέδῳ, σημῆναι τὸν σαλπικτὴν ἐκέλευσεν	καὶ	τὴν στρατιὰν ἀλαλάξασαν προσιέναι. τὸ
[12, 7]	καὶ μάχην εἶναι> πρὸς Γοργίαν	καὶ	τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν: κρατήσαντας
[12, 1]	ἀγῶσιν ἀποβάλλειν τῶν οἰκητόρων, ὡς	καὶ	τὴν Συρίαν ἅπασαν ὑπὸ Πτολεμαίου
[12, 9]	μέλλοι τελευτᾶν, συγκαλεῖ τοὺς φίλους	καὶ	τήν τε νόσον αὐτοῖς χαλεπὴν
[12, 6]	τέκνοις τὴν κατάστασιν τῶν πραγμάτων	καὶ	τήν τε τῆς πόλεως διαρπαγὴν
[12, 2]	τινὰς δὲ τῶν περὶ ἡμᾶς	καὶ	τὴν τῆς αὐλῆς πίστιν εἶναι
[12, 2]	τὴν τῶν ἄλλων κυμάτων θέσιν	καὶ	τὴν τῆς στεφάνης μηδὲ τῆς
[12, 2]	τάλαντα δύο καὶ κυλίκιον ταλάντου	καὶ	τὴν τοῦ συμποσίου στρωμνήν. καὶ
[12, 2]	ἐπιμελείας, οἳ πρὸς τὸν βασιλέα	καὶ	τὴν τούτου σπουδὴν ἀποβλέποντες φιλοπονώτερον
[12, 2]	Αἰγύπτῳ σὺν αὐτῷ τὰ φρούρια	καὶ	τὴν τούτων φυλακὴν παρέθετο, ἵνα
[12, 5]	γυμνάσιον ἐν Ἱεροσολύμοις. συγχωρήσαντος δὲ	καὶ	τὴν τῶν αἰδοίων περιτομὴν ἐπεκάλυψαν,
[12, 2]	καὶ γλαφυρότητος θέαν κατεσκευασμένης, ὡς	καὶ	τὴν τῶν ἄλλων κυμάτων θέσιν
[12, 2]	καὶ τὸ περὶ τούτων φιλάνθρωπον,	καὶ	τὴν τῶν διαφόρων δόσιν οὖσαν
[12, 2]	βασιλεῖ παρακαλῶν αὐτούς. προσλαβὼν δὲ	καὶ	τὴν τῶν προειρημένων γνώμην ὁ
[12, 9]	τῇ διαμαρτίᾳ ταύτῃ προσαγγέλλουσίν τινες	καὶ	τὴν τῶν στρατηγῶν ἧτταν, οὓς
[12, 4]	οὖσι κατεχρήσατο, τὴν ἀφορμὴν αὐτῷ	καὶ	τὴν ὑπόθεσιν τῆς τότε εὐτυχίας
[12, 2]	γραμμάτων ἐμφερὴς ὁ χαρακτὴρ αὐτῶν	καὶ	τὴν φωνὴν ὁμοίαν αὐτοῖς ἀπηχεῖν,
[12, 2]	εἴς τε τὰς πόλεις ἡμῶν	καὶ	τὴν χώραν καὶ ταῦτα ἀπημπόλησαν,
[12, 9]	δεηθεὶς προνοῆσαι τῆς ἀνατροφῆς αὐτοῦ	καὶ	τηρῆσαι τὴν βασιλείαν ἐκείνῳ. ἀπέθανεν
[12, 2]	κατατεθείσας. εὐθὺς οὖν ὑπὲρ σοῦ	καὶ	τῆς ἀδελφῆς σου καὶ τέκνων
[12, 11]	ἀπαγγελθείσης αὐτῷ τῆς Νικάνορος τελευτῆς	καὶ	τῆς ἀπωλείας τοῦ σὺν αὐτῷ.
[12, 4]	τὴν προστασίαν λαβεῖν αὐτὸν ἔλεγεν	καὶ	τῆς ἀρχιερατικῆς τιμῆς ἐπιτυχεῖν. εἰ
[12, 2]	αὐτοῖς νομίμων συγγράμματα σπουδῆς ἄξια	καὶ	τῆς βασιλέως βιβλιοθήκης, ἃ τοῖς
[12, 2]	Πτολεμαίῳ χαίρειν. ἐρρωμένων σοῦ τε	καὶ	τῆς βασιλίσσης Ἀρσινόης καὶ τῶν
[12, 9]	τιμῆς ἀξιωθεὶς ὑπό τε αὐτοῦ	καὶ	τῆς γυναικὸς Κλεοπάτρας λαμβάνει τόπον
[12, 2]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἀχθέντας αὐτοῦ	καὶ	τῆς ἐκείνου στρατιᾶς ἀπολύσειν ἔλεγεν,
[12, 8]	καὶ πρότερον αὐτοῦ τῆς ἀνδρείας	καὶ	τῆς ἐν τοῖς πολέμοις εὐτυχίας
[12, 10]	φανερᾶς δὲ τῆς προαιρέσεως αὐτοῦ	καὶ	τῆς ἐνέδρας ὁ Νικάνωρ γενομένης
[12, 3]	μεταξὺ τῆς εὐπραγίας τῆς Ἀντιόχου	καὶ	τῆς ἐπὶ θάτερον αὐτοῦ τροπῆς
[12, 4]	τοὺς ἀποσταλησομένους ἐπενόησέν τι στρατηγικὸν	καὶ	τῆς ἡλικίας πρεσβύτερον. κατασφάξας γὰρ
[12, 4]	τόπος ἐστὶ μεταξὺ τῆς Ἀραβίας	καὶ	τῆς Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου
[12, 7]	τὰ μέχρι τῶν Αἰγύπτου ὅρων	καὶ	τῆς κάτωθεν Ἀσίας ἀπ' Εὐφράτου
[12, 11]	πολεμίοις, καὶ καρτερῶς ἀμφοτέρων ἀγωνιζομένων	καὶ	τῆς μάχης μέχρι δυσμῶν παρατεινομένης,
[12, 2]	αὐτὴ εἶναι τῆς παρουσίας αὐτοῖς	καὶ	τῆς νίκης, ἣν Ἀντίγονον ναυμαχῶν
[12, 5]	οὐ τῆς Ἀλεξανδρείας μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τῆς ὅλης Αἰγύπτου, Ῥωμαίων αὐτῷ
[12, 3]	Φιλαδέλφου συνέβη γενέσθαι. ~(Ἔτυχον δὲ	καὶ	τῆς παρὰ τῶν βασιλέων τῆς
[12, 9]	τὴν τῶν Ἰουδαίων. προσγενομένης οὖν	καὶ	τῆς περὶ τούτων φροντίδος τῇ
[12, 7]	σύμμαχοι ἀπό τε τῆς Συρίας	καὶ	τῆς πέριξ χώρας καὶ πολλοὶ
[12, 4]	Συρίας χρήματα ἔπεμπεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν	καὶ	τῆς προθεσμίας ἐνισταμένης, καθ' ἣν
[12, 4]	οἱ λοιποὶ μὲν ὑπὸ ῥᾳθυμίας	καὶ	τῆς πρὸς τὸ φιλεργεῖν μαλακίας
[12, 3]	προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο: ἅμα γὰρ	καὶ	τῆς πρότερον ὀργῆς καὶ τῆς
[12, 1]	καὶ τῶν περὶ Ἱεροσόλυμα τόπων	καὶ	τῆς Σαμαρείτιδος καὶ τῶν ἐν
[12, 2]	ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ παιδείᾳ διαφέροντες	καὶ	τῆς σῆς ἀρετῆς ἄξιοι. ἴσθι
[12, 4]	λίθου λευκοῦ κατασκευάσας πᾶσαν μέχρι	καὶ	τῆς στέγης ἐγγλύψας ζῷα παμμεγεθέστατα,
[12, 2]	βασιλεὺς τῆς ἰσχνότητος τοὺς ὑμένας	καὶ	τῆς συμβολῆς τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτως
[12, 6]	ζηλωτής ἐστιν τῶν πατρίων ἐθῶν	καὶ	τῆς τοῦ θεοῦ θρησκείας, ἑπέσθω,
[12, 1]	τε ἀρετῆς τῶν τόπων αὐτοὺς	καὶ	τῆς τοῦ Πτολεμαίου φιλοτιμίας προκαλουμένης.
[12, 3]	γὰρ καὶ τῆς πρότερον ὀργῆς	καὶ	τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων καὶ Ἀντιοχέων
[12, 8]	Ἰουδαίους μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν	καὶ	τῆς ὑπαρχούσης αὐτοῖς ἀποσκευῆς οἷός
[12, 4]	πάντες οἱ πρῶτοι τῆς Συρίας	καὶ	τῆς ὑπηκόου χώρας ἑορτάζοντες τὴν
[12, 11]	μνημεῖον κατέλιπεν, ἐλευθερώσας τὸ ἔθνος	καὶ	τῆς ὑπὸ Μακεδόσιν ἐξαρπάσας αὐτὸ
[12, 4]	τῶν τῆς κοίλης Συρίας τελῶν	καὶ	τῆς Φοινίκης καὶ Ἰουδαίας σὺν
[12, 4]	δύο τὰ τέλη τῆς Συρίας	καὶ	τῆς Φοινίκης καὶ Σαμαρείας κατασχών.
[12, 2]	καὶ τὰ μὲν εἰς δόξαν	καὶ	τιμὴν Ἰουδαίοις τοιαῦτα παρὰ Πτολεμαίου
[12, 9]	πρὸς Πτολεμαῖον τὸν Αἰγύπτου βασιλέα.	καὶ	τιμῆς ἀξιωθεὶς ὑπό τε αὐτοῦ
[12, 11]	συχνὰς αὐτὸν τοῦ πλήθους ἡμέρας	καὶ	τιμήσαντος κοινῇ τοῖς νενομισμένοις. καὶ
[12, 2]	δ' ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος ἀναθεὶς αὐτὰ	καὶ	τιμήσας τοὺς κομίσαντας καὶ δῶρα
[12, 10]	πέμψας συλλαμβάνει πολλοὺς τῶν αὐτομολούντων	καί	τινας τοῦ λαοῦ καὶ πάντας
[12, 9]	νύκτωρ ἐξελθόντες εἰς τὴν χώραν	καί	τινας τῶν ὁμοίων καὶ ἀσεβῶν
[12, 8]	ῥίψαντας τὰ ὅπλα φεύγειν ἠνάγκασεν.	καὶ	τινὲς μὲν αὐτῶν διέδρασαν, οἱ
[12, 3]	μεγαλοφροσύνην, μάλιστα δὲ τὴν Οὐεσπασιανοῦ	καὶ	Τίτου, ὅτι καίτοι πολλὰ πονήσαντες
[12, 3]	ἔθνος: Οὐεσπασιανοῦ δ' ἄν τις	καὶ	Τίτου τὴν μεγαλοφροσύνην εἰκότως ἐκπλαγείη
[12, 3]	καὶ μετὰ ταῦτα κρατήσαντος Οὐεσπασιανοῦ	καὶ	Τίτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τῆς
[12, 2]	γενήσεσθαι φαμένων ταῦτά τε συνεχώρει	καὶ	τὸ ἀντίγραφον τοῦ προστάγματος εἰς
[12, 7]	αὐτὴν ἐξανδραποδισάμενον ἀφανίσαι τὰ Ἱεροσόλυμα	καὶ	τὸ γένος αὐτῶν ἀπολέσαι. καὶ
[12, 4]	καὶ τὴν ὀξύτητα τῆς διανοίας	καὶ	τὸ ἐπ' αὐτῇ τολμηρὸν ἐπαινέσας
[12, 2]	τὸ πλῆθος τῶν ἀπεσταλμένων ἀναθημάτων	καὶ	τὸ ἐφ' ἑκάστου κατασκευασθέν, ὡς
[12, 3]	πολλάς τε αὐτῶν πόλεις ἔλαβεν	καὶ	τὸ ἡμέτερον ἔθνος: πολεμούμενον γὰρ
[12, 7]	γυμνοῖς τοῖς σώμασιν μάχεσθαι δεῖ	καὶ	τὸ θεῖον ἤδη που καὶ
[12, 7]	θύρας αὐτὰς ἐπέθηκεν, καθελὼν δὲ	καὶ	τὸ θυσιαστήριον καινὸν ἐκ λίθων
[12, 3]	ἐπιστολὴ ταῦτα περιεῖχεν. σεμνύνων δὲ	καὶ	τὸ ἱερὸν πρόγραμμα κατὰ πᾶσαν
[12, 2]	βιβλίων σαφὲς καὶ σύμφωνον ἐκμαθόντες	καὶ	τὸ κατὰ τὴν ἑρμηνείαν ἀκριβὲς
[12, 8]	γὰρ τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ στρατηγήμασιν	καὶ	τὸ κατὰ τοὺς περὶ τὸν
[12, 11]	ἰδὼν ὁ Ἰούδας τὸν Βακχίδην	καὶ	τὸ κρατερὸν τῆς στρατιᾶς ἐν
[12, 4]	πείσειν αὐτόν, ὅτι μηδὲν ἀδικοῦσιν.	καὶ	τὸ μὲν πλῆθος τούτων ἀκοῦσαν
[12, 5]	ἀπολύομέν τε αὐτοὺς τῶν αἰτιῶν,	καὶ	τὸ παρ' αὐτοῖς ἱερόν, καθάπερ
[12, 2]	μεγαλοπρεπῶς, ἐκέλευσε τὸν Δημήτριον εἰσδοῦναι	καὶ	τὸ περὶ τῆς τῶν Ἰουδαικῶν
[12, 3]	αὐτοῖς ταῦτα βούλομαι, καθὼς ἐπέσταλκα,	καὶ	τὸ περὶ τὸ ἱερὸν ἀπαρτισθῆναι
[12, 2]	μὴ διεστάλθαι, προσέθηκεν αὐτὸς μεγαλοφρόνως	καὶ	τὸ περὶ τούτων φιλάνθρωπον, καὶ
[12, 7]	τοὺς προγόνους, οἳ διὰ δικαιοσύνην	καὶ	τὸ περὶ τῶν ἰδίων νόμων
[12, 2]	τέκνων καὶ φίλων προσηγάγομεν θυσίας,	καὶ	τὸ πλῆθος εὐχὰς ἐποιήσατο γενέσθαι
[12, 7]	ἀπήντησε δὲ μετὰ μυρίων Ἰούδας,	καὶ	τὸ πλῆθος ἰδὼν τῶν πολεμίων
[12, 2]	καὶ τὸ τῶν ἐπιστολῶν κατατέτακται	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν ἀπεσταλμένων ἀναθημάτων
[12, 7]	αὐτῶν καταθησόμενοι. τὸ δὲ στρατόπεδον	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων Ἰούδας
[12, 2]	τὸ πρὸς τὸν θεὸν εὐσεβὲς	καὶ	τὸ πρὸς τοὺς ὁμοφύλους εὔνουν.
[12, 4]	ὑποσχομένου: τὸ γὰρ ἐλευθέριον αὐτοῦ	καὶ	τὸ σεμνὸν τοῦ ἤθους λίαν
[12, 7]	τῷ πατρίῳ νόμῳ σάκκους περιθεμένους,	καὶ	τὸ σύνηθες αὐτῷ σχῆμα τῆς
[12, 8]	πόλιν καταλαβόμενος αὐτούς τε ἀπέκτεινεν	καὶ	τὸ τέμενος ἐνέπρησεν ποικίλῃ χρησάμενος
[12, 2]	μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας ἐπράττετο. διὸ	καὶ	τὸ τῆς εἰσδόσεως ἀντίγραφον καὶ
[12, 9]	τὴν δύναμιν ἐπὶ τὰ στενὰ	καὶ	τὸ τοῦ Ἰούδα στρατόπεδον, ἅμ'
[12, 2]	καὶ τὸ τῆς εἰσδόσεως ἀντίγραφον	καὶ	τὸ τῶν ἐπιστολῶν κατατέτακται καὶ
[12, 2]	τοῖς τεχνίταις παρεῖχεν μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τὸ χρηματίζειν τοῖς δημοσίοις πράγμασιν
[12, 4]	διαφερούσας καὶ παραδείσοις ἐκόσμησε παμμήκεσι.	καὶ	τοιοῦτον ἀπεργασάμενος τὸν τόπον Τύρον
[12, 4]	καὶ τῷ τε πατρὶ γράψας	καὶ	τοῖς ἀδελφοῖς καὶ πᾶσι τοῖς
[12, 4]	αὐτοῦ ἢ γράψαι τῷ πατρὶ	καὶ	τοῖς ἀδελφοῖς περὶ αὐτοῦ. τιμήσας
[12, 3]	μηδενὸς πρασσομένου τέλος. ὁμοίως δὲ	καὶ	τοῖς ἄλλοις, ἐν οἷς ἂν
[12, 2]	ηὔχετο τῷ βασιλεῖ τὰ ἀγαθὰ	καὶ	τοῖς ἀρχομένοις ὑπ' αὐτοῦ, εἶτα
[12, 2]	τοῖς ὑπηρέταις τῶν πραγμάτων ἀπομερίσαι	καὶ	τοῖς βασιλικοῖς τραπεζίταις. γενομένου δὲ
[12, 5]	αἰτίας, ἡμῶν καὶ τῷ γένει	καὶ	τοῖς ἔθεσιν ἀλλοτρίων ὑπαρχόντων, προσαγορευθῆναι
[12, 3]	τῶν θεραπόντων διατροφάς: διδόσθω δὲ	καὶ	τοῖς εἰς τὰς χρείας ὑπηρετοῦσιν
[12, 3]	δὲ τὴν χορηγίαν τοῖς στρατιώταις	καὶ	τοῖς ἐλέφασι παρεσχημένων, συνεξελόντων δὲ
[12, 3]	πᾶσαν αὐτοῦ τῇ τε στρατιᾷ	καὶ	τοῖς ἐλέφασιν ἀφθονίαν παρέσχον καὶ
[12, 3]	μητροπόλει Ἀντιοχείᾳ πολιτείας αὐτοὺς ἠξίωσεν	καὶ	τοῖς ἐνοικισθεῖσιν ἰσοτίμους ἀπέφηνεν Μακεδόσιν
[12, 9]	τοῦτο ποιῆσαι φανερὸν τοῖς στρατιώταις	καὶ	τοῖς ἡγεμόσιν ἔγνωσαν, ἀλλ' ἐκέλευσεν
[12, 9]	Λυσίαν ὁ βασιλεὺς αὐτῷ τε	καὶ	τοῖς ἡγεμόσιν ἐν κοινῷ διαλεχθῆναι
[12, 2]	εὑρετὴν γεγενημένον, παρεκάλεσάν τε δοῦναι	καὶ	τοῖς ἡγουμένοις αὐτῶν ἀναγνῶναι τὸν
[12, 8]	ἐποίουν κακῶς τοὺς Ἰουδαίους ἐπειρᾶτο.	καὶ	τοῖς Ἠσαῦ υἱοῖς Ἰδουμαίοις ἐπιπεσὼν
[12, 10]	(Ὁ δὲ Δημήτριος τοῦτ' ἤδη	καὶ	τοῖς ἰδίοις αὐτοῦ πράγμασιν ἐπισφαλὲς
[12, 1]	αὐτῶν εἰς τὰ φρούρια καταλοχίσας	καὶ	τοῖς Μακεδόσιν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ποιήσας
[12, 9]	ὀλίγους ἐν τῷ ἱερῷ καταλειφθῆναι.	(Καὶ	τοῖς μὲν πολιορκουμένοις ἐν τῷ
[12, 7]	καὶ τὸ θεῖον ἤδη που	καὶ	τοῖς οὕτως ἔχουσιν τὸ κατὰ
[12, 4]	αὐτῶν, καὶ τοῖς φίλοις ἔτι	καὶ	τοῖς περὶ τὴν θεραπείαν τοῦ
[12, 10]	ἐν αὐταῖς ἀκούσαντες ἐξεπήδων ὡπλισμένοι	καὶ	τοῖς φεύγουσιν ὑπαντῶντες ἔκτεινον αὐτοὺς
[12, 4]	καὶ τῇ Κλεοπάτρᾳ δῶρα ἔπεμπεν	καὶ	τοῖς φίλοις αὐτῶν καὶ πᾶσιν
[12, 4]	πολυτέλειαν καὶ τῶν βασιλέων αὐτῶν,	καὶ	τοῖς φίλοις ἔτι καὶ τοῖς
[12, 3]	γράφει τοῖς τε στρατηγοῖς αὐτοῦ	καὶ	τοῖς φίλοις μαρτυρῶν τοῖς Ἰουδαίοις
[12, 8]	κατὰ τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον	καὶ	τὸν Ἀζαρίαν πταῖσμα θαυμάσειεν ἄν
[12, 5]	ἑώρα πολὺν ἐν τῷ ἱερῷ	καὶ	τὸν ἄλλον τῶν ἀναθημάτων κόσμον
[12, 2]	ἐληλυθότας, εὐθὺς μεταπέμπεται τὸν Ἀνδρέαν	καὶ	τὸν Ἀρισταῖον τοὺς πρέσβεις. οἱ
[12, 10]	ἅπασαν πεπιστευμένον, δοὺς αὐτῷ δύναμιν	καὶ	τὸν ἀρχιερέα παραθέμενος αὐτῷ Ἄλκιμον
[12, 4]	νεανίσκου διετέλεσε χρώμενος περιουσίᾳ, ὥστε	καὶ	τὸν βασιλέα καὶ τὴν γυναῖκα
[12, 6]	ἐπηνάγκαζεν, διεχρήσατο μετ' ὀλίγων στρατιωτῶν,	καὶ	τὸν βωμὸν καθελὼν ἀνέκραγεν, εἴ
[12, 9]	τὸ διάδημα καὶ τὴν στολὴν	καὶ	τὸν δακτύλιον Ἀντιόχῳ τῷ παιδὶ
[12, 2]	πρεσβυτέρους τὸν νόμον, ἐπῄνεσεν δὲ	καὶ	τὸν Δημήτριον τῆς ἐπινοίας ὡς
[12, 5]	Ἀλεξάνδρειαν, ὡς πολιορκίᾳ παραστησόμενος αὐτὴν	καὶ	τὸν ἐκεῖ βασιλεύοντα χειρωσόμενος Πτολεμαῖον.
[12, 2]	πεποιημένους ἀπόδος τοῖς τὴν πατρίδα	καὶ	τὸν ἐν αὐτῇ βίον ἀπολελοιπόσιν.
[12, 7]	κειμένων ὑμῖν ταύτην τε ἀπολαβεῖν	καὶ	τὸν εὐδαίμονα καὶ μακάριον βίον
[12, 6]	αὔξετε. (Ταῦτα διαλεχθεὶς τοῖς παισὶν	καὶ	τὸν θεὸν εὐξάμενος σύμμαχον αὐτοῖς
[12, 10]	ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις λύπην προέπεσον	καὶ	τὸν θεὸν ἱκέτευον ῥύσασθαι ἐκ
[12, 10]	τοὺς βασιλεῖς Περσέα καὶ Φίλιππον	καὶ	τὸν μέγαν Ἀντίοχον, ἔγνω φιλίαν
[12, 5]	ὡς τήν τε Ἰουδαίαν ἐχειρώσατο	καὶ	τὸν ναόν: ἐν γὰρ τῇ
[12, 7]	ἔδωκεν, ἀναβῆναι δεῖν εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	τὸν ναὸν καθαρίσαι καὶ τὰς
[12, 2]	τῶν ἐν παιδείᾳ τυγχανόντων συνουσίαν	καὶ	τὸν πλοῦτον εἰς τοὺς τοιούτους
[12, 2]	δὲ πρὸς τὴν αὐλὴν παραγινόμενοι	καὶ	τὸν Πτολεμαῖον ἀσπαζόμενοι πάλιν ἐπὶ
[12, 2]	ἰδέας ἐνθέντες, τόν τε ἄνθρακα	καὶ	τὸν σμάραγδον ἥδιστον προσαυγάζοντας αὐτῶν
[12, 7]	μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς	καὶ	τὸν στρατηγὸν Ἀπολλώνιον, οὗ καὶ
[12, 6]	καὶ αὐτόν τε ἐκεῖνον διέφθειρεν	καὶ	τὸν στρατηγὸν τοῦ βασιλέως Ἀπελλῆν,
[12, 2]	δοθῆναι. διηγήσομαι δὲ τὰ κατασκευάσματα	καὶ	τὸν τρόπον τῆς δημιουργίας αὐτῶν
[12, 4]	ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος καὶ μεγαλόφρων,	καὶ	τὸν τῶν Ἰουδαίων λαὸν ἐκ
[12, 4]	τὰς δωρεὰς τῷ βασιλεῖ δαπάνην	καὶ	τὸν υἱὸν ἐπαινέσας ὡς παραινοῦντα
[12, 11]	κεράτων ἔταξε, τοὺς δὲ ψιλοὺς	καὶ	τοξότας προέστησεν πάσης τῆς φάλαγγος,
[12, 9]	οἱ ἐλέφαντες πύργους τε ὑψηλοὺς	καὶ	τοξότας: τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν
[12, 3]	τὰ ἡμέτερα. πρόνοιαν δὲ ποιοῦ	καὶ	τοῦ ἔθνους κατὰ τὸ δυνατόν,
[12, 9]	ἔθνος παρεδήλου συλήσας τὸν ναὸν	καὶ	τοῦ θεοῦ καταφρονήσας, καὶ ταῦτα
[12, 2]	ἐτρέποντο. Μεταγραφέντος δὲ τοῦ νόμου	καὶ	τοῦ κατὰ τὴν ἑρμηνείαν ἔργου
[12, 4]	τῶν χρημάτων ἀποστέρησιν, δι' ἃ	καὶ	τοῦ λαοῦ τὴν προστασίαν λαβεῖν
[12, 2]	φήσαντος καὶ διὰ τοῦτ' εἰκὸς	καὶ	τοῦ λόγου δύναμιν καὶ κάλλος
[12, 6]	τήν τε τῆς πόλεως διαρπαγὴν	καὶ	τοῦ ναοῦ τὴν σύλησιν καὶ
[12, 4]	ἐξῆλθον ὑπαντησόμενοι καὶ διαφθεροῦντες αὐτὸν	καὶ	τοῦ πατρὸς εἰδότος: ὀργιζόμενος γὰρ
[12, 3]	τελοῦσιν καὶ τοῦ στεφανιτικοῦ φόρου	καὶ	τοῦ περὶ τῶν ἄλλων. ἵνα
[12, 5]	τὸν μετὰ ταῦτα κατασταθέντα Μενέλαον	καὶ	τοῦ πλήθους διανεμηθέντος εἰς ἑκατέρους,
[12, 5]	οὐδὲν ἧττον ἐν τῇ ἄκρᾳ	καὶ	τοῦ πλήθους οἱ ἀσεβεῖς καὶ
[12, 6]	καὶ τοῦ ναοῦ τὴν σύλησιν	καὶ	τοῦ πλήθους τὰς συμφοράς, ἔλεγέν
[12, 2]	καὶ τῶν ἑρμηνέων οἱ πρεσβύτεροι	καὶ	τοῦ πολιτεύματος οἱ προεστηκότες, ἐπεὶ
[12, 3]	ὧν ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς τελοῦσιν	καὶ	τοῦ στεφανιτικοῦ φόρου καὶ τοῦ
[12, 10]	Ἰουδαίαν ἔπεμψε πρὸς τὸν Ἰούδαν	καὶ	τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ περὶ φιλίας
[12, 8]	τε σκῦλα λαβὼν τῶν ἀνῃρημένων	καὶ	τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους καὶ τὴν
[12, 2]	καὶ τοὺς ἱεροκήρυκας καὶ θύτας	καὶ	τοὺς ἄλλους, οἳ τὰς κατευχὰς
[12, 3]	ποιεῖν, ἔδοξεν εἰς τὰ φρούρια	καὶ	τοὺς ἀναγκαιοτάτους τόπους τῶν ἀπὸ
[12, 8]	τούς τε πύργους αὐτῶν ἐνεπίμπρα	καὶ	τοὺς ἄνδρας διέφθειρεν. ἔπειτ' ἐκεῖθεν
[12, 2]	αὐτοῖς ἀνὰ τρία δοθῆναι τάλαντα	καὶ	τοὺς ἀποκαταστήσοντας ἐπὶ τὴν κατάλυσιν.
[12, 4]	τῆς Συρίας καὶ Φοινίκης πρώτους	καὶ	τοὺς ἄρχοντας ἐπὶ τὴν τῶν
[12, 10]	πρὸς τούτοις τὴν Ἑλλάδα κεχείρωνται	καὶ	τοὺς βασιλεῖς Περσέα καὶ Φίλιππον
[12, 2]	τὸ δὲ πλῆθος ἀπεδέξατο μὲν	καὶ	τοὺς διασαφήσαντας πρεσβυτέρους τὸν νόμον,
[12, 6]	ἀμυνεῖται τοὺς πολεμίους. προσίεσθε δὲ	καὶ	τοὺς δικαίους καὶ θεοσεβεῖς καὶ
[12, 2]	τεσσαράκοντα τόν τε νόμον ἡρμήνευσε	καὶ	τοὺς δουλεύοντας ἐν Αἰγύπτῳ τῶν
[12, 2]	ἀκούσας Πτολεμαῖος τὴν παρουσίαν αὐτῶν	καὶ	τοὺς ἑβδομήκοντα τῶν πρεσβυτέρων ἐληλυθότας,
[12, 4]	ἐκείνῳ φήσαντος, ἐρομένου δὲ εἰ	καὶ	τοὺς ἐγγυησομένους αὐτὸν ἔχει, σφόδρ'
[12, 3]	τοῖς ἐλέφασι παρεσχημένων, συνεξελόντων δὲ	καὶ	τοὺς ἐν τῇ ἄκρᾳ φρουροὺς
[12, 11]	Ἀρβήλοις πόλει τῆς Γαλιλαίας στρατοπεδεύεται,	καὶ	τοὺς ἐν τοῖς ἐκεῖ σπηλαίοις
[12, 4]	ἄθυρμα καὶ πρὸς τὰ σκώμματα	καὶ	τοὺς ἐν τοῖς πότοις γέλωτας
[12, 6]	Ματταθίας τούς τε βωμοὺς καθεῖλεν	καὶ	τοὺς ἐξαμαρτάνοντας ἀπέκτεινεν, ὅσους λαβεῖν
[12, 9]	ἀκούσας ὁ παῖς Ἀντίοχος ὠργίσθη	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας καὶ φίλους μεταπεμψάμενος
[12, 5]	καὶ κόκκου πεποιημένα, κενώσας δὲ	καὶ	τοὺς θησαυροὺς τοὺς ἀποκρύφους καὶ
[12, 2]	ἀφιγμένοι κατὰ ταῦτα ὑπηρετεῖν. διὸ>	καὶ	τοὺς ἱεροκήρυκας καὶ θύτας καὶ
[12, 4]	δὲ γενόμενος ἐν τῷ τόπῳ	καὶ	τοὺς ἱμάντας οὐκ ἔχων, τῆς
[12, 2]	γεγονέναι. τὸ δίκαιον οὖν σκοπῶν	καὶ	τοὺς καταδεδυναστευμένους παρὰ τὸ προσῆκον
[12, 8]	τῶν ἀλλοφύλων λαμβάνει καὶ ταύτην	καὶ	τοὺς μὲν ἄρρενας ἅπαντας ἀποκτείνει,
[12, 8]	τὸν χείμαρρον ἐπιπίπτει τοῖς ἐχθροῖς	καὶ	τοὺς μὲν αὐτῶν ὑπαντιάζοντας ἀνῄρει,
[12, 2]	ἐκράτουν ὁ ἐμὸς πατὴρ ἐτίμησεν,	καὶ	τοὺς μὲν εἰς τὸ στρατιωτικὸν
[12, 11]	τὴν δύναμιν πρὸς μάχην παρετάσσετο,	καὶ	τοὺς μὲν ἱππεῖς ἐξ ἑκατέρων
[12, 8]	τοῖς τείχεσι προσβεβληκότας τοὺς πολεμίους	καὶ	τοὺς μὲν κλίμακας, ὥστε ἀναβαίνειν
[12, 7]	ἔχοντα ἔμαθον οἱ σὺν Γοργίᾳ	καὶ	τοὺς μετὰ Ἰούδου πρὸς παράταξιν
[12, 7]	πάτριον κατὰ χιλιάρχους καὶ ταξιάρχους	καὶ	τοὺς νεογάμους ἀπολύσας καὶ τοὺς
[12, 7]	παραγένηται, καταστρεψάμενον δὲ τὴν Ἰουδαίαν	καὶ	τοὺς οἰκοῦντας αὐτὴν ἐξανδραποδισάμενον ἀφανίσαι
[12, 5]	ἐμπνέοντες ἀνεσταυροῦντο, τὰς δὲ γυναῖκας	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτῶν, οὓς περιέτεμνον
[12, 6]	πολεμίους ἐξέβαλεν ἐκ τῆς χώρας	καὶ	τοὺς παρανομήσαντας τῶν ὁμοφύλων εἰς
[12, 2]	ὡς ἂν οὖσαν θεοῦ. διὸ	καὶ	τοὺς ποιητὰς αὐτῆς καὶ τοὺς
[12, 6]	τῶν θυσιῶν, κατακολουθήσειν γὰρ αὐτῷ	καὶ	τοὺς πολίτας, καὶ διὰ τοῦτο
[12, 4]	γὰρ λανθάνει σε πάντως, ὅτι	καὶ	τοὺς πρεσβύτας καὶ τὰ νήπια
[12, 2]	ἐκείνου στρατιᾶς ἀπολύσειν ἔλεγεν, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς προυπάρχοντας ἐν τῇ βασιλείᾳ
[12, 8]	καταλαβόμενοι ὅσον ὀχυρὸν αὐτῆς καθεῖλον	καὶ	τοὺς πύργους ἐμπρήσαντες ἐδῄουν τὴν
[12, 2]	διὸ καὶ τοὺς ποιητὰς αὐτῆς	καὶ	τοὺς συγγραφεῖς τῶν ἱστοριῶν οὐκ
[12, 10]	αὐτῷ Ἄλκιμον ἐντειλάμενος ἀποκτεῖναι Ἰούδαν	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῷ. ἐξορμήσας δὲ
[12, 9]	ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἰούδαν	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῷ πολιορκουμένους εἰρήνην
[12, 7]	ταξιάρχους καὶ τοὺς νεογάμους ἀπολύσας	καὶ	τοὺς τὰς κτήσεις νεωστὶ πεποιημένους,
[12, 8]	λοχῶντας τοὺς Ἰουδαίους περικαθίσας ἐπολιόρκει	καὶ	τούς τε πύργους αὐτῶν ἐνεπίμπρα
[12, 3]	ταλαιπωρῆσαι τῆς γῆς αὐτῶν κακουμένης	καὶ	τοὺς τὴν κοίλην Συρίαν νεμομένους.
[12, 8]	ἀπέκτεινεν καὶ ἐσκύλευσεν. συγκλείσας δὲ	καὶ	τοὺς υἱοὺς τοῦ Βαάνου λοχῶντας
[12, 3]	ἁρπαγέντες δουλεύουσιν, αὐτούς τε τούτους	καὶ	τοὺς ὑπ' αὐτῶν γεννηθέντας ἐλευθέρους
[12, 3]	καὶ τοῖς ἐλέφασιν ἀφθονίαν παρέσχον	καὶ	τοὺς ὑπὸ Σκόπα καταλειφθέντας ἐν
[12, 4]	πύλας ἐδέχοντο προθύμως τὸν Ἰώσηπον	καὶ	τοὺς φόρους ἐτέλουν. ἐπιχειρούντων δὲ
[12, 9]	σὺν αὐτῷ τὴν ἀκρόπολιν αἱρεθῆναι	καὶ	τοὺς φρουροὺς τοὺς ὑπὸ τοῦ
[12, 2]	ἀσυλλόγιστόν τι πλῆθος. προσέταξε δὲ	καὶ	τοὺς φύλακας τῶν κιβωτῶν, ἐν
[12, 2]	τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτως γὰρ ἥρμοστο,	καὶ	τοῦτο ποιήσας χρόνῳ πλείονι χάριν
[12, 5]	ὄντων ἡμῶν τὸ ἀνέκαθεν Σιδωνίων,	καὶ	τοῦτο φανερόν ἐστιν ἐκ τῶν
[12, 2]	καὶ μέγιστον ἀναθήσειν. βουλόμενος δὲ	καὶ	τούτοις χαρίζεσθαι καὶ πᾶσι τοῖς
[12, 4]	ἱμάντας ἐνέδησεν τούτοις τὰ ζυγά,	καὶ	τοῦτον τὸν τρόπον σπείρας ἣν
[12, 4]	συνέρχεται τῇ τοῦ ἀδελφοῦ θυγατρί,	καὶ	τούτου γενομένου πολλάκις ἤρα σφοδρότερον.
[12, 4]	τῷ παιδὶ καταλιπών. Τελευτήσαντος δὲ	καὶ	τούτου ὁ υἱὸς αὐτοῦ διάδοχος
[12, 7]	τῷ πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβεῖν.	καὶ	τούτου σαφέστατον ἔχειν παράδειγμα τοὺς
[12, 8]	ὧν ἡγεῖτο Τιμόθεος. χειρωσάμενος δὲ	καὶ	τούτους τὴν Ἰαζωρῶν ἐξαιρεῖ πόλιν,
[12, 4]	αὐτῷ, οὓς μηδὲν ἀμφισβητοῦντες ἐτέλουν,	καὶ	τούτων ἀποκτείνας τοὺς πρώτους τὰς
[12, 7]	σὺν αὐτῷ δύναμιν: κρατήσαντας δὲ	καὶ	τούτων τότε σκυλεύσειν ἐπ' ἀδείας
[12, 2]	ἀργυρᾶς τριάκοντα καὶ κρατῆρας πέντε	καὶ	τράπεζαν εἰς ἀνάθεσιν, ἅ τε
[12, 5]	λυχνίας χρυσᾶς καὶ βωμὸν χρύσεον	καὶ	τράπεζαν καὶ τὰ θυσιαστήρια, καὶ
[12, 4]	τῷ παιδὶ τῶν δεσμῶν ἀπελύθη.	καὶ	τρεῖς διαλιπὼν ἡμέρας ὁ Ὑρκανὸς
[12, 9]	δὲ δισμύριοι, ἐλέφαντες δὲ δύο	καὶ	τριάκοντα. (Ταύτην οὖν ἀναλαβὼν τὴν
[12, 7]	μηνὸς ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ	καὶ	τρίτῃ, ἀνενεώθη δὲ κατὰ τὴν
[12, 5]	Ἀπελλαῖος, ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ	καὶ	τρίτῃ μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἀναβῆναι
[12, 3]	Νικολάου τὴν ἑκατοστὴν καὶ εἰκοστὴν	καὶ	τρίτην καὶ τετάρτην. περὶ μὲν
[12, 5]	αὐτῇ ἔτει ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ	καὶ	τρίτῳ μετὰ τοὺς ἀπὸ Σελεύκου
[12, 2]	ἑκατόν, ἔτι γε μὴν φιάλας	καὶ	τρύβλια καὶ σπονδεῖα καὶ κρατῆρας
[12, 8]	σημαίνοντες ἐπισυνῆχθαι τοὺς ἐκ Πτολεμαίδος	καὶ	Τύρου καὶ Σιδῶνος καὶ τῶν
[12, 5]	τὰς τῶν Ἰουδαίων αἰτίας, ἡμῶν	καὶ	τῷ γένει καὶ τοῖς ἔθεσιν
[12, 3]	τοῖς προγονικοῖς θύμασιν, ἀφ' ὧν	καὶ	τῷ θεῷ δεῖ καλλιερεῖν, ἐπιτετράφθαι
[12, 5]	πολίτας συνέβη παθεῖν. ἐποικοδομήσας δὲ	καὶ	τῷ θυσιαστηρίῳ βωμὸν ὁ βασιλεὺς
[12, 2]	προυπάρχουσαν ὑπερβαλεῖν, τῇ δὲ ποικιλίᾳ	καὶ	τῷ κάλλει τῆς ὕλης ἀξιολογωτέραν
[12, 6]	θεὸν εὐξάμενος σύμμαχον αὐτοῖς γενέσθαι	καὶ	τῷ λαῷ τὴν ἰδίαν ἀνασῶσαι
[12, 4]	φιλοτιμότατα καὶ δωρεὰς δοὺς λαμπρὰς	καὶ	τῷ τε πατρὶ γράψας καὶ
[12, 10]	τοῦ ἔθνους παντὸς καὶ Ἰούδα	καὶ	τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, λέγοντες ὡς
[12, 2]	εἰς τὸ ἱερὸν καὶ θυσιῶν	καὶ	τῶν ἄλλων ἀπέσταλκα τάλαντα ἀργυρίου
[12, 8]	Πτολεμαίδος καὶ Τύρου καὶ Σιδῶνος	καὶ	τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς Γαλιλαίας.
[12, 6]	δ' αὐτῷ προθύμως τῶν ἀδελφῶν	καὶ	τῶν ἄλλων τούς τε πολεμίους
[12, 4]	αὐτὸς δὲ διπλασίονα δώσειν ὑπισχνεῖτο	καὶ	τῶν ἁμαρτόντων εἰς τὸν οἶκον
[12, 2]	λείποντος τοῦ περὶ τῶν πρότερον	καὶ	τῶν αὖθις εἰσηγμένων Ἰουδαίων μὴ
[12, 4]	παρ' ἐλπίδα τῶν δώρων πολυτέλειαν	καὶ	τῶν βασιλέων αὐτῶν, καὶ τοῖς
[12, 2]	κομίσαι ὁ ἀρχιερεὺς αὐτοῖς ἔδωκεν,	καὶ	τῶν διφθερῶν, αἷς ἐγγεγραμμένους εἶχον
[12, 2]	περιέμενεν. ὡς δὲ παρῆλθον μετὰ	καὶ	τῶν δώρων οἱ γέροντες, ἃ
[12, 7]	καὶ μέρος τι τῆς δυνάμεως	καὶ	τῶν ἐλεφάντων, τρέφειν μὲν Ἀντίοχον
[12, 7]	πεφευγότων Ἰουδαίων, ἔτι γε μὴν	καὶ	τῶν ἐμπόρων τινὲς ὡς ὠνησόμενοι
[12, 1]	Ἱεροσόλυμα τόπων καὶ τῆς Σαμαρείτιδος	καὶ	τῶν ἐν Γαριζείν, κατῴκισεν ἅπαντας
[12, 2]	καὶ μετεβλήθησαν οἱ νόμοι, παρόντων	καὶ	τῶν ἑρμηνέων ἀνέγνω τούτους. τὸ
[12, 2]	τε πάντες> ὅ τε ἱερεὺς	καὶ	τῶν ἑρμηνέων οἱ πρεσβύτεροι καὶ
[12, 3]	μετ' ὀλίγον δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ	καὶ	τῶν Ἰουδαίων οἱ περὶ τὸ
[12, 7]	ὅση παρῆν αὐτῷ, προσκαταλέξας δὲ	καὶ	τῶν Ἰουδαίων τοὺς φυγάδας καὶ
[12, 1]	Ἀσίας ἐπικρατεῖ, Σέλευκος δὲ Βαβυλῶνος	καὶ	τῶν κεῖθι ἐθνῶν, Λυσίμαχός τε
[12, 2]	εἴκοσι, οἱ μὲν στρατιῶται μετὰ	καὶ	τῶν ὀψωνίων, οἱ δὲ λοιποὶ
[12, 2]	καὶ προσέτι τοῦ Δωροθέου πολλὰ	καὶ	τῶν παρασκευαζομένων τῷ βασιλεῖ, προσέταξε
[12, 2]	Ἀρισταῖε, δωρεὰν αἰτεῖς. Σωσιβίου δὲ	καὶ	τῶν παρόντων φησάντων, ὡς ἄξιον
[12, 7]	λοιποὺς διώκων ἦλθεν ἄχρι Γαζάρων	καὶ	τῶν πεδίων τῆς Ἰδουμαίας καὶ
[12, 4]	αὐτὸν ὁ Πτολεμαῖος τοῦ φρονήματος	καὶ	τῶν πεπραγμένων ἐπαινέσας ἐφίησιν αὐτῷ
[12, 1]	ἀπό τε τῆς ὀρεινῆς Ἰουδαίας	καὶ	τῶν περὶ Ἱεροσόλυμα τόπων καὶ
[12, 4]	τῶν τοῦ βασιλέως φίλων πορευόμενος	καὶ	τῶν περὶ τὴν αὐλὴν δυνατῶν
[12, 2]	διάφορον, τὴν δ' αὐτὴν ἄχρι	καὶ	τῶν ποδῶν ὄψιν τῆς ἐπιτεχνήσεως
[12, 11]	καταλειφθεὶς ὑπὸ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν	καὶ>	τῶν πολεμίων ἐπικειμένων καὶ μηδένα
[12, 2]	συμβέβηκεν. ἐκβοησάντων δ' ὑφ' ἓν	καὶ	τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν συμπαρόντων
[12, 2]	ὑφ' ἓν καὶ τῶν πρεσβυτέρων	καὶ	τῶν συμπαρόντων γίγνεσθαι τὰ ἀγαθὰ
[12, 9]	ἀντιποιουμένους: κινδυνεύειν οὖν ὑπὸ Ἰούδου	καὶ	τῶν σὺν αὐτῷ τὴν ἀκρόπολιν
[12, 2]	τε καὶ τῆς βασιλίσσης Ἀρσινόης	καὶ	τῶν τέκνων καλῶς ἡμῖν ἔχει
[12, 11]	ἄνδρα γενναῖον καὶ μεγαλοπόλεμον γενόμενον	καὶ	τῶν τοῦ πατρὸς ἐντολῶν Ματταθίου
[12, 7]	χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ πορφύραν	καὶ	ὑάκινθον λαβὼν εἰς τὴν οἰκείαν
[12, 8]	τὴν Ἰουδαίαν παρεγένοντο ψάλλοντές τε	καὶ	ὑμνοῦντες καὶ τὰς συνήθεις ἐν
[12, 7]	εἰς τὴν οἰκείαν ὑπέστρεψε χαίρων	καὶ	ὑμνῶν τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖς
[12, 2]	τοῖς στρατιώταις ἀποδιδῶσιν τὸ μισθοφορικόν,	καὶ	ὑπὲρ ἑκάστου τῶν παρ' αὐτοῖς
[12, 8]	ὑπέρ τε τῶν κατωρθωμένων θυσίας	καὶ	ὑπὲρ τῆς τοῦ στρατεύματος σωτηρίας:
[12, 2]	ἑκατὸν δραχμάς, ὡς τοῦ βασιλέως	καὶ	ὑπὲρ τούτων διδόναι κελεύσαντος ἐν
[12, 5]	ᾠκοδόμησεν ἄκραν: ἦν γὰρ ὑψηλὴ	καὶ	ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν: καὶ διὰ
[12, 10]	ὑπὸ Εὐπολέμου τοῦ Ἰωάννου παιδὸς	καὶ	ὑπὸ Ἰάσονος τοῦ Ἐλεαζάρου ἐπ'
[12, 2]	αὐτὸς παρέχων διὰ τὴν σύνεσιν	καὶ	ὑποδεικνὺς τοῖς τεχνίταις, ἐκέλευσεν ταῦτα
[12, 4]	ἑτοιμασάμενος ἐσθῆτάς τε καὶ ἐκπώματα	καὶ	ὑποζύγια, καὶ ταῦθ' ὡς περὶ
[12, 8]	γενομένης δισχιλίους ἀποβάλλουσι τῆς στρατιᾶς	καὶ	φεύγοντες ἄχρι τῶν τῆς Ἰουδαίας
[12, 2]	ὑποτυχόντος δὲ Ἀνδρέου, παρειστήκει γάρ,	καὶ	φήσαντος ὀλίγῳ πλείονας ἔσεσθαι τῶν
[12, 4]	τῶν ἀδελφῶν ὄντα πολὺ κρείττονα	καὶ	φθονηθῆναι δυνάμενον. τοῦ δὲ Ἰωσήπου
[12, 2]	προσκατεσκεύασε δὲ τούτοις ὁ βασιλεὺς	καὶ	φιάλας τριάκοντα, ὧν ὅσα χρυσὸς
[12, 2]	καὶ πρὸς κατασκευὴν δὲ κρατήρων	καὶ	φιαλῶν καὶ σπονδείων ἔπεμψε χρυσίου
[12, 9]	σπονδὰς ποιησαμένους πρὸς τοὺς πολιορκουμένους	καὶ	φιλίαν πρὸς ὅλον αὐτῶν τὸ
[12, 10]	κεχείρωνται καὶ τοὺς βασιλεῖς Περσέα	καὶ	Φίλιππον καὶ τὸν μέγαν Ἀντίοχον,
[12, 7]	ἐθνῶν στάσεις μεγαλόψυχός τε ὢν	καὶ	φιλόδωρος οὐκ ἠρκεῖτο τοῖς οὖσιν,
[12, 2]	δ' ὡς ἔνι μάλιστα φιλοτίμως	καὶ	φιλοπόνως ἀκριβῆ τὴν ἑρμηνείαν ποιούμενοι
[12, 2]	ποδῶν ἐρήρειστο. ἀνέγλυψαν δὲ λεπτομερεῖ	καὶ	φιλοπονωτάτῃ τορείᾳ τῶν ποδῶν ἕκαστον,
[12, 3]	τῶν Ἰουδαίων πρὸς αὐτὸν σπουδὴν	καὶ	φιλοτιμίαν ἀμείψασθαι γράφει τοῖς τε
[12, 2]	ὑπὸ τῆς τοῦ βασιλέως σπουδῆς	καὶ	φιλοτιμίας διαφερόντως ἀπηρτίζετο: οὐ γὰρ
[12, 4]	ἀπήγγειλεν, ὡς ἀγαθός τε εἴη	καὶ	φιλότιμος νεανίσκος. ὁ δὲ Πτολεμαῖος
[12, 10]	παρεκάλει δι' αὐτῶν συμμάχους εἶναι	καὶ	φίλους, καὶ Δημητρίῳ γράψαι, ὅπως
[12, 9]	Ἀντίοχος ὠργίσθη καὶ τοὺς ἡγεμόνας	καὶ	φίλους μεταπεμψάμενος ἐκέλευσε μισθοφόρους συναγαγεῖν
[12, 4]	οἱ δὲ ἀσμένως αὐτὸν εἶδον	καὶ	φιλοφρόνως εἱστίασαν διὰ τὴν πρὸς
[12, 2]	τῆς ἀδελφῆς σου καὶ τέκνων	καὶ	φίλων προσηγάγομεν θυσίας, καὶ τὸ
[12, 2]	τῷ πατρὶ τήν τε Συρίαν	καὶ	Φοινίκην ἐπέδραμον καὶ τὴν Ἰουδαίαν
[12, 4]	τῶν πόλεων τῶν τῆς Συρίας	καὶ	Φοινίκης πρώτους καὶ τοὺς ἄρχοντας
[12, 4]	Συρίας καὶ Σαμαρείας καὶ Ἰουδαίας	καὶ	Φοινίκης φερνῆς ὀνόματι. καὶ διαιρεθέντων
[12, 7]	προδρόμοις τῶν πολεμίων νικᾷ τούτους	καὶ	φονεύσας αὐτῶν ὡς πεντακισχιλίους τοῖς
[12, 3]	αὐτός. πυνθανόμενος τοὺς ἐν Λυδίᾳ	καὶ	Φρυγίᾳ νεωτερίζοντας μεγάλης ἐπιστροφῆς ἡγησάμην
[12, 10]	αὐτὸν πολλοὶ τῶν Ἰουδαίων πονηροὶ	καὶ	φυγάδες καὶ μετ' αὐτῶν Ἄλκιμος
[12, 9]	τῇ ἄκρᾳ τῶν Ἱεροσολύμων φρουροὶ	καὶ	φυγάδες τῶν Ἰουδαίων πολλὰ τοὺς
[12, 2]	γενέσθαι σοι τὰ κατὰ νοῦν	καὶ	φυλαχθῆναί σου τὴν βασιλείαν ἐν
[12, 7]	εὗρεν καὶ καταπεπρησμένας τὰς πύλας	καὶ	φυτὰ διὰ τὴν ἐρημίαν αὐτόματα
[12, 3]	ἑκάστῳ καὶ χώραν εἰς γεωργίαν	καὶ	φυτείαν ἀμπέλων, καὶ ἀτελεῖς τῶν
[12, 2]	ἑτέροις: χαρακτῆρσιν γὰρ Ἑβραικοῖς γεγραμμένα	καὶ	φωνῇ τῇ ἐθνικῇ ἐστιν ἡμῖν
[12, 9]	πολεμίοις, γυμνώσας τάς τε χρυσᾶς	καὶ	χαλκᾶς ἀσπίδας, ὥστε αὐγὴν ἀπ'
[12, 10]	λόγοις καὶ πρὸς ἡδονὴν ἑκάστῳ	καὶ	χάριν ὁμιλῶν ταχὺ δὴ μάλα
[12, 7]	πεμψάντων Γοργίαν μετὰ πεντακισχιλίων πεζῶν	καὶ	χιλίων ἱππέων, ὅπως διὰ τῆς
[12, 5]	πολλοὺς ἀπέκτεινεν τῶν τἀναντία φρονούντων	καὶ	χρήματα πολλὰ συλήσας ὑπέστρεψεν εἰς
[12, 7]	διανείμας ἑώρα τοὺς θησαυροὺς ἐπιλείποντας	καὶ	χρημάτων ἔνδειαν οὖσαν, οὔτε γὰρ
[12, 4]	Ὀνίας βραχὺς ἦν τὴν διάνοιαν	καὶ	χρημάτων ἥττων καὶ διὰ τοῦτο
[12, 2]	δουλευόντων; οὓς τῇ σαυτοῦ μεγαλοψυχίᾳ	καὶ	χρηστότητι ποιῶν ἀκολούθως ἀπόλυσον τῆς
[12, 7]	δήσουσιν τοὺς ληφθησομένους, ἄργυρον δὲ	καὶ	χρυσὸν τιμὴν αὐτῶν καταθησόμενοι. τὸ
[12, 2]	δοὺς ἑκάστῳ στολὰς ἀρίστας τρεῖς	καὶ	χρυσοῦ τάλαντα δύο καὶ κυλίκιον
[12, 9]	καὶ πεντηκοστόν. κατασκευάσας οὖν μηχανήματα	καὶ	χώματα ἐγείρας φιλοπόνως προσέκειτο τῇ
[12, 3]	οἰκιῶν αὐτοῖς δώσεις τόπον ἑκάστῳ	καὶ	χώραν εἰς γεωργίαν καὶ φυτείαν
[12, 3]	ἀλλὰ τοὺς ἀνταραμένους αὐτοῖς ὅπλα	καὶ	χωρήσαντας διὰ μάχης δεδωκέναι τιμωρίαν
[12, 7]	θυσίαις κατευωχῶν αὐτούς, ὕμνοις δὲ	καὶ	ψαλμοῖς τὸν μὲν θεὸν τιμῶν
[12, 7]	ἄρτους ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἐπέθεσαν	καὶ	ὡλοκαύτησαν ἐπὶ τοῦ καινοῦ θυσιαστηρίου.
[12, 8]	Ἰούδας ἐπέχειν αὐτοὺς τῆς καταδρομῆς	καὶ	ὧν ἐποίουν κακῶς τοὺς Ἰουδαίους
[12, 7]	ἔχουσιν τὸ κατὰ τῶν πλειόνων	καὶ	ὡπλισμένων κράτος ἔδωκεν ἀγασάμενον αὐτοὺς
[12, 4]	τοῦ δὲ βασιλέως ἡδέως ἀκούσαντος	καὶ	ὡς αὔξοντι τὴν πρόσοδον αὐτοῦ
[12, 9]	τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ πραγμάτων,	καὶ	ὡς δοκεῖ πολὺ κρεῖττον εἶναι
[12, 6]	αὐτοῖς εἰς μάχην σαββάτων ἡμέρᾳ,	καὶ	ὡς εἶχον οὕτως ἐν τοῖς
[12, 9]	τῆς τροφῆς αὐτοῖς ἤδη ἐπιλείποι,	καὶ	ὡς πολλὰ δεῖ καταστῆσαι τῶν
[12, 7]	καὶ καθάρας ἐπιμελῶς αὐτὸν εἰσεκόμισε	καινὰ	σκεύη, λυχνίαν τράπεζαν βωμόν, ἐκ
[12, 3]	γὰρ Ἀγρίππας ἀπεφήνατο μηδὲν αὐτῷ	καινίζειν	ἐξεῖναι. τὸ δ' ἀκριβὲς εἴ
[12, 7]	καθελὼν δὲ καὶ τὸ θυσιαστήριον	καινὸν	ἐκ λίθων συμμίκτων ᾠκοδόμησεν οὐ
[12, 7]	ἐπέθεσαν καὶ ὡλοκαύτησαν ἐπὶ τοῦ	καινοῦ	θυσιαστηρίου. ἔτυχεν δὲ ταῦτα κατὰ
[12, 2]	μέντοι γε τέχνῃ καὶ τῇ	καινουργίᾳ	καὶ τῇ λαμπρότητι τῆς κατασκευῆς
[12, 2]	στεφάνην, ἵνα τὴν θέαν τῆς	καινουργίας	καὶ πολυτελείας, ἐφ' ᾧ τις
[12, 2]	φύσιν καὶ λαβεῖν ἐπίνοιαν ἔργων	καινῶν	καὶ παραδόξων καὶ ὅσα ἦν
[12, 3]	εἰς ἃ παρακαλοῦνται: βούλομαι τοίνυν	καίπερ	ἐργώδους ὄντος τοῦ μεταγαγεῖν ὑποσχομένους
[12, 5]	λαμβάνει. ~(Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	ἀποθανόντος καὶ Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέως
[12, 11]	τῶν πολεμίων ἐπικειμένων καὶ μηδένα	καιρὸν	αὐτῷ πρὸς συλλογὴν τῆς δυνάμεως
[12, 2]	κατὰ τὴν βασιλείαν ἦσαν αὐτοῦ,	καιρὸν	δ' ἐπιτήδειον τοῦτον εἶναι δοκιμάσας
[12, 2]	βασιλεὺς ἐφ' ὅσον ἔδοξεν ἀποχρῶντα	καιρὸν	εἶναι φιλοσοφεῖν ἤρξατο καὶ ἕκαστον
[12, 3]	καὶ Λυδίαν καθ' ὃν ἦν	καιρὸν	ἐν ταῖς ἄνω σατραπείαις, κελεύων
[12, 4]	τινας τοὺς ἱμάντας, τὸν δὲ	καιρὸν	ἡγησάμενος μὴ δεῖν ἀπολλύναι περιμένοντα
[12, 6]	ὀκτωκαιδεκάτῃ. ~(Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	ἦν τις οἰκῶν ἐν Μωδαὶ
[12, 9]	ὑπέστρεψαν. ~(Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	καὶ ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος τὴν
[12, 4]	ἔτυχεν δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν	καιρὸν	πάντας ἀναβαίνειν τοὺς ἀπὸ τῶν
[12, 8]	στρατηγοὺς ὁ Ἰούδας καθ' ὃν	καιρὸν	Σίμων μὲν ὑπῆρχεν ἐν τῇ
[12, 4]	(Ἐβασίλευσεν δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν	καιρὸν	τῆς Ἀσίας Σέλευκος ὁ Σωτὴρ
[12, 4]	τις αὐτῷ κατὰ τοῦτον τὸν	καιρὸν	υἱὸν τῷ βασιλεῖ Πτολεμαίῳ γεγενῆσθαι,
[12, 3]	τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον	καιρὸν	ὑπερθησόμεθα τὴν διήγησιν. καὶ Πολύβιος
[12, 10]	διελθεῖν. ~(Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	φυγὼν Δημήτριος ἀπὸ Ῥώμης ὁ
[12, 7]	τὸν ἀγῶνα τοὺς αὐτοῦ στρατιώτας:	καιρὸς	μὲν οὖν> ὑμῖν οὐκ ἄλλος
[12, 11]	καὶ τελευτὴν ὁ παρών μοι	καιρὸς	φέρει καὶ δεῖ πάντως ἀπολέσθαι
[12, 9]	Εὐπάτορα. (Ἐν δὲ τούτῳ τῷ	καιρῷ	οἱ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν
[12, 3]	τὴν Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου, ὅτι	καίτοι	πολλὰ πονήσαντες ἐν τῷ πρὸς
[12, 8]	ἀναγινωσκομένων δὲ τῶν ἐπιστολῶν τούτων	κἀκ	τῆς Γαλιλαίας ἄγγελοι παραγίγνονται σημαίνοντες
[12, 10]	πολλὰ μὲν ὑπ' αὐτοῦ πεπόνθοι	κακά,	πλείω δὲ γένοιτ' ἄν, εἰ
[12, 4]	τὴν πέραν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ	κἀκεῖ	διέτριβεν φορολογῶν τοὺς βαρβάρους. (Ἐβασίλευσεν
[12, 8]	Βεθσάνη καλουμένη πρὸς Ἑλλήνων Σκυθόπολις.	κἀκεῖθεν	ὁρμηθέντες εἰς τὴν Ἰουδαίαν παρεγένοντο
[12, 9]	βασιλεὺς ἐπ' αὐτοὺς ἔστησε μηχάνημα	κἀκεῖνοι	πάλιν ἀντεμηχανῶντο. τροφὴ δ' αὐτοὺς
[12, 6]	καὶ διασωθέντες τῷ Ματταθίᾳ προσέθεντο	κἀκεῖνον	ἄρχοντα ἀπέδειξαν. ὁ δὲ καὶ
[12, 2]	μετεπέμψατο ποιησάμενον τοὺς λόγους ἔπειτα	κἀκείνους	προσειπεῖν. τὴν μέντοι γε ἡμέραν,
[12, 5]	παρ' οἷς εὑρέθη καὶ αὐτοὶ	κακοὶ	κακῶς ἀπώλλυντο. (Ταῦτα βλέποντες οἱ
[12, 6]	τὴν ἡμέραν ἀπέσχοντο μηδ' ἐν	κακοῖς	παραβῆναι τὴν τοῦ σαββάτου τιμὴν
[12, 9]	λαβόντες ὑπὲρ τοῦ μηδὲν πείσεσθαι	κακὸν	ὑπὸ τοῦ βασιλέως. Ἀντίοχος δὲ
[12, 1]	συνέβη γίγνεσθαι καὶ τὰς πόλεις	κακοπαθεῖν	καὶ πολλοὺς ἐν τοῖς ἀγῶσιν
[12, 3]	αὐτοῦ Πτολεμαῖον ἐπικληθέντα δὲ Ἐπιφανῆ,	κακοπαθεῖν	συνέβαινεν αὐτοῖς καὶ νικῶντος καὶ
[12, 8]	ἐν τῇ Γαλάτιδι, ὡς πολλοὶ	κακοπαθοῦσιν	αὐτῶν ἐν τοῖς φρουρίοις ἀπειλημμένοι
[12, 3]	πολλὰ ταλαιπωρῆσαι τῆς γῆς αὐτῶν	κακουμένης	καὶ τοὺς τὴν κοίλην Συρίαν
[12, 2]	κεκτημένους, καὶ μηδένα περὶ τούτων	κακουργεῖν,	ἀλλ' ὑπακούειν τοῖς προστεταγμένοις. βούλομαι
[12, 6]	φρόνημα καὶ παρακαλῶ μὴ γενέσθαι	κακοὺς	αὐτοῦ φύλακας, ἀλλὰ μεμνημένους τῆς
[12, 7]	σπέρμα τοῦ γένους ὑμῶν ὑπολειφθῆναι	κακῶν	ἐν τῇ μάχῃ γενομένων, οὕτως
[12, 9]	αὐτῷ: τοῦτον γὰρ ἄρξαι τῶν	κακῶν	πείσαντ' αὐτοῦ τὸν πατέρα τοὺς
[12, 5]	οἷς εὑρέθη καὶ αὐτοὶ κακοὶ	κακῶς	ἀπώλλυντο. (Ταῦτα βλέποντες οἱ Σαμαρεῖται
[12, 8]	τῆς καταδρομῆς καὶ ὧν ἐποίουν	κακῶς	τοὺς Ἰουδαίους ἐπειρᾶτο. καὶ τοῖς
[12, 9]	ἐμήνυε καὶ ὅτι ταῦτα πάσχει	κακώσας	τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος παρεδήλου
[12, 4]	Ὑρκανὸν πέμπειν συμβουλευσάντων, ἡδέως ἀκούσας	καλεῖ	τὸν Ὑρκανὸν καὶ εἰ δύναται
[12, 5]	μηνὸς πέμπτῃ καὶ εἰκάδι, ὃς	καλεῖται	κατὰ μὲν ἡμᾶς Ἐξελέους, κατὰ
[12, 9]	εἶχεν τὴν ἐπιμέλειαν, ἀποδείκνυσι βασιλέα	καλέσας	αὐτὸν Εὐπάτορα. (Ἐν δὲ τούτῳ
[12, 2]	ξένων ἀποδοχῆς τεταγμένος Νικάνωρ Δωρόθεον	καλέσας,	ὃς εἶχεν τὴν περὶ τούτων
[12, 9]	δ' Ἀντίοχος πρὶν ἢ τελευτᾶν	καλέσας	Φίλιππον ἕνα τῶν ἑταίρων τῆς
[12, 2]	ἔξωθεν περιηγμένον ἔτι μᾶλλον τῷ	κάλλει	τῆς ἐργασίας ἦν ἐκπεπονημένον, ὡς
[12, 2]	τῇ δὲ ποικιλίᾳ καὶ τῷ	κάλλει	τῆς ὕλης ἀξιολογωτέραν κατασκευάσαι. δεινὸς
[12, 3]	ὧν καὶ τῷ θεῷ δεῖ	καλλιερεῖν,	ἐπιτετράφθαι χρῆσθαι. ὁ δέ τι
[12, 5]	πλῆθος. ἐνέπρησε δ' αὐτῆς τὰ	κάλλιστα	καὶ καταβαλὼν τὰ τείχη τὴν
[12, 2]	καταλύσεις προσέταξεν αὐτοῖς δοθῆναι τὰς	καλλίστας	πρὸς τῇ ἄκρᾳ. (Ὁ δὲ
[12, 2]	ὄψιν ἀνατείνοντα ὠῶν ἐκ λίθου	καλλίστου	πεποιημένων θέσει κατακεκόσμητο ῥάβδοις τὴν
[12, 4]	πρὸς ὠνὴν ὧν ἂν εὕρῃ	καλλίστων	καὶ πολυτελῶν χρήματα. ὁ δὲ
[12, 2]	ὕλης καὶ τῇ ποικιλίᾳ τῆς	καλλονῆς	καὶ τῇ μιμήσει τῇ κατὰ
[12, 2]	καὶ τοῦ λόγου δύναμιν καὶ	κάλλος	εὑρῆσθαι, παύονται μὲν περὶ τούτων
[12, 2]	λίθων ἀσπίδια τετραδακτύλων ἀνεπλήρου τὸ	κάλλος.	περιεστέφετο δὲ τὰ χείλη τοῦ
[12, 11]	γενόμενος καὶ αὐτὸς ἔπεσεν, ἐπὶ	καλοῖς	μὲν πρότερον γεγενημένοις, ἐφ' ὁμοίοις
[12, 8]	κεῖται κατὰ πρόσωπον πόλις Βεθσάνη	καλουμένη	πρὸς Ἑλλήνων Σκυθόπολις. κἀκεῖθεν ὁρμηθέντες
[12, 8]	διέδρασαν, οἱ δ' εἰς τὸ	καλούμενον	ἐγκρανὰς τέμενος συμφυγόντες ἤλπισαν τεύξεσθαι
[12, 6]	αὐτῷ υἱοὶ πέντε, Ἰωάννης ὁ	καλούμενος	Γάδδης καὶ Σίμων ὁ κληθεὶς
[12, 6]	κληθεὶς Θάτις καὶ Ἰούδας ὁ	καλούμενος	Μακαβαῖος καὶ Ἐλεάζαρος ὁ κληθεὶς
[12, 7]	τοῦ δεῦρο τὴν ἑορτὴν ἄγομεν	καλοῦντες	αὐτὴν φῶτα ἐκ τοῦ παρ'
[12, 2]	οὗτοι καὶ ἡμεῖς σεβόμεθα Ζῆνα	καλοῦντες	αὐτὸν ἐτύμως ἀπὸ τοῦ πᾶσιν
[12, 4]	γὰρ εἶπεν ἀνθρώπους ἀγαθοὺς καὶ	καλούς,	οἷς οὐκ ἀπιστήσετε. λέγειν δὲ
[12, 7]	μηνός, ὃν οἱ Μακεδόνες Ἀπελλαῖον	καλοῦσιν,	ἧψάν τε φῶτα ἐπὶ τῆς
[12, 4]	τὸν υἱὸν ἐπαινέσας ὡς παραινοῦντα	καλῶς,	γράφει τῷ οἰκονόμῳ Ἀρίονι, ὃς
[12, 2]	ἵνα τὸ κριθὲν ἅπαξ ἔχειν	καλῶς	εἰς ἀεὶ διαμένῃ. (Ἐχάρη μὲν
[12, 2]	οἴκῳ πρὸς διάσκεψιν πραγμάτων ἠρεμίας	καλῶς	ἔχοντι. ἀγαγὼν οὖν αὐτοὺς ἐκεῖ
[12, 2]	βασιλίσσης Ἀρσινόης καὶ τῶν τέκνων	καλῶς	ἡμῖν ἔχει πάντα. τὴν δ'
[12, 2]	κεῖσθαι ἐν τῇ ἐμῇ βιβλιοθήκῃ.	καλῶς	οὖν ποιήσεις ἐπιλεξάμενος ἄνδρας ἀγαθοὺς
[12, 2]	τοῦ πολιτεύματος οἱ προεστηκότες, ἐπεὶ	καλῶς	τὰ τῆς ἑρμηνείας ἀπήρτισται, καὶ
[12, 3]	ἀπαρτισθῆναι ἔργον τάς τε στοὰς	κἂν	εἴ τι ἕτερον οἰκοδομῆσαι δέοι:
[12, 2]	δ' ἡμᾶς τὸ σοὶ συμφέρον,	κἂν	ᾖ τι παρὰ φύσιν, ὑπομενοῦντας:
[12, 10]	ἀπέστειλεν, αὐτὸ δ' εἰς τὸ	Καπετώλιον	εἰς χαλκᾶς ἐγγράψαντες δέλτους ἀνέθεσαν.
[12, 7]	δὲ στρατόπεδον ἐμπεπρησμένον: ὁ γὰρ	καπνὸς	αὐτοῖς πόρρωθεν οὖσιν τοῦ συμβεβηκότος
[12, 9]	ἐπιλελοίπει, τοῦ μὲν ὄντος ἀπανηλωμένου	καρποῦ,	τῆς δὲ γῆς ἐκείνῳ τῷ
[12, 2]	στέφανον περιήγαγον οἱ τεχνῖται παντοίου	καρποῦ	φύσιν ἐντετορευμένον, ὡς ἀποκρέμασθαί τε
[12, 3]	ἂν τοὺς παρὰ τῆς γῆς	καρποὺς	λαμβάνωσιν σῖτον εἰς τὰς τῶν
[12, 3]	ἀτελεῖς τῶν ἐκ τῆς γῆς	καρπῶν	ἀνήσεις ἐπὶ ἔτη δέκα. μετρείσθωσαν
[12, 2]	εἰς πᾶν γένος τῶν προειρημένων	καρπῶν,	ὡς ἑκάστου τὴν οἰκείαν ἐντετυπῶσθαι
[12, 10]	καὶ συμβαλὼν τῷ Νικάνορι καὶ	καρτερᾶς	τῆς μάχης γενομένης κρατεῖ τῶν
[12, 11]	Ἰούδας συμβάλλει τοῖς πολεμίοις, καὶ	καρτερῶς	ἀμφοτέρων ἀγωνιζομένων καὶ τῆς μάχης
[12, 9]	αὐτοῦ μηδὲ τὴν πολιορκίαν, ἀλλὰ	καρτερῶς	ἀντισχόντων ἀποκρούεται τῆς ἐλπίδος: ἀπωσάμενοι
[12, 9]	ἅπαντα τοὺς ἐν τῇ ἄκρᾳ	καρτερῶς	ἐπολιόρκει. ἔτος ἦν τοῦτο τῆς
[12, 9]	πολιορκῶν τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις προσεκαθέζετο	καρτερῶς	τῶν ἔνδοθεν ἀμυνομένων: πρὸς ἕκαστον
[12, 10]	Γαλατίαν καὶ τὴν Ἰβηρίαν καὶ	Καρχηδόνα	τῆς Λιβύης καὶ πρὸς τούτοις
[12, 1]	διεῖπεν, τὴν δὲ Μακεδονίαν εἶχεν	Κάσσανδρος,	Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου τὴν
[12, 2]	Ἑκαταῖος ὁ Ἀβδηρίτης οὐδὲ τῶν	κατ'	αὐτὴν πολιτευσαμένων ἀνδρῶν, ὡς ἁγνῆς
[12, 2]	σύνθεσιν λίθων παντοίων τὴν ἰδέαν,	κατ'	αὐτοῦ δὲ ῥάβδωσις ἀναγέγλυπτο, καθ'
[12, 5]	πατρίους νόμους καταλιπόντες καὶ τὴν	κατ'	αὐτοὺς πολιτείαν ἕπεσθαι τοῖς βασιλικοῖς
[12, 6]	ἔσονται πολέμιοι, τῶν μὲν ἐχθρῶν	κατ'	ἐκείνην τὴν ἡμέραν αὐτοῖς προσβαλλόντων,
[12, 4]	εἰς Ἀλεξάνδρειαν παρεγένετο. ἔτυχεν δὲ	κατ'	ἐκεῖνον τὸν καιρὸν πάντας ἀναβαίνειν
[12, 4]	φορολογῶν τοὺς βαρβάρους. (Ἐβασίλευσεν δὲ	κατ'	ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς Ἀσίας
[12, 4]	ἐπὶ τὴν τῶν τελῶν ὠνήν:	κατ'	ἔτος δὲ αὐτὰ τοῖς δυνατοῖς
[12, 2]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως τὸν τρόπον:	κατὰ	γὰρ πόλιν ἑκάστην, ὅσαι τοῖς
[12, 5]	καλεῖται κατὰ μὲν ἡμᾶς Ἐξελέους,	κατὰ	δὲ Μακεδόνας Ἀπελλαῖος, ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ
[12, 10]	λεγομένου παρὰ μὲν Ἰουδαίοις Ἄδαρ	κατὰ	δὲ Μακεδόνας Δύστρου. ἄγουσιν δ'
[12, 6]	τεσσαρακοστῷ μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος Ὑρκανίου ὀκτωκαιδεκάτῃ.	~(Κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἦν
[12, 4]	ἔλθῃ καὶ θύσῃ τῷ θεῷ:	κατὰ	δὴ τοῦτον τὸν λογισμὸν οὐδ'
[12, 10]	δ' ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀπελθὼν	κατὰ	κώμην Βηρζηθὼ λεγομένην ἐγένετο, πέμψας
[12, 5]	πέμπτῃ καὶ εἰκάδι, ὃς καλεῖται	κατὰ	μὲν ἡμᾶς Ἐξελέους, κατὰ δὲ
[12, 2]	ἐποιήσατο, ὡς τῷ βουλομένῳ τὰ	κατὰ	μέρος γνῶναι τῶν ἐν τῷ
[12, 5]	ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. διηγήσομαι δὲ	κατὰ	μέρος τὰ περὶ τοῦτον τὸν
[12, 2]	τραπέζης μαίανδρον ἐξέγλυψαν λίθους αὐτῷ	κατὰ	μέσον ἀξιολόγους ὥσπερ ἀστέρας ποικίλης
[12, 2]	τι σχοινοειδὲς περιῆκτο ῥόμβῳ τὴν	κατὰ	μέσον ὄψιν ἐμφερές, ἐφ' οὗ
[12, 2]	εὐχὰς ἐποιήσατο γενέσθαι σοι τὰ	κατὰ	νοῦν καὶ φυλαχθῆναί σου τὴν
[12, 8]	τρία διελὼν τὸν στρατὸν ἐπιπίπτει	κατὰ	νώτου τοῖς πολεμίοις. οἱ δὲ
[12, 2]	πρὸς αὐτόν, ἐπιφανῆ ποιήσειν καὶ	κατὰ	πᾶν ἔτος ἐπίσημον εἰς ὅλον
[12, 10]	δ' ἐν τούτῳ τὰ νικητήρια	κατὰ	πᾶν ἔτος καὶ ἑορτὴν νομίζουσι
[12, 5]	ἠπείλησεν αὐτοῖς, καὶ διὰ τοῦτο	κατὰ	πᾶσαν ἡμέραν αἰκιζόμενοι καὶ πικρὰς
[12, 3]	δὲ καὶ τὸ ἱερὸν πρόγραμμα	κατὰ	πᾶσαν τὴν βασιλείαν ἐξέθηκεν περιέχον
[12, 2]	τὸ μὲν οὖν ἀνάθημα τοῦτο	κατὰ	πολλὴν τοῦ βασιλέως φιλοτιμίαν τοιοῦτο
[12, 8]	τὸ μέγα πεδίον, οὗ κεῖται	κατὰ	πρόσωπον πόλις Βεθσάνη καλουμένη πρὸς
[12, 10]	φεύγουσιν ὑπαντῶντες ἔκτεινον αὐτοὺς γενόμενοι	κατὰ	πρόσωπον, ὥστ' ἐκ τῆς μάχης
[12, 5]	οἱ τὰ βασιλικὰ διοικοῦντες οἰόμενοι	κατὰ	συγγένειαν ἡμᾶς ταὐτὰ ποιεῖν ἐκείνοις
[12, 2]	μαίανδρος πηχυαῖος τὸ ὕψος ἐξείργαστο	κατὰ	σύνθεσιν λίθων παντοίων τὴν ἰδέαν,
[12, 2]	τῆς Ἰουδαίας πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένοι	κατὰ	ταῦτα ὑπηρετεῖν. διὸ> καὶ τοὺς
[12, 8]	τοῖς Ἠσαῦ υἱοῖς Ἰδουμαίοις ἐπιπεσὼν	κατὰ	τὴν Ἀκραβατηνὴν πολλοὺς αὐτῶν ἀπέκτεινεν
[12, 4]	ἡλικίαν ὑπὸ τῶν τοὺς τόπους	κατὰ	τὴν ἀξίαν διανεμόντων. τῶν δὲ
[12, 7]	καινοῦ θυσιαστηρίου. ἔτυχεν δὲ ταῦτα	κατὰ	τὴν αὐτὴν ἡμέραν γίνεσθαι, καθ'
[12, 7]	πεντηκοστῇ καὶ τρίτῃ, ἀνενεώθη δὲ	κατὰ	τὴν αὐτὴν ἡμέραν πέμπτῃ καὶ
[12, 2]	ἀπολύσῃ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους ὅσοι	κατὰ	τὴν βασιλείαν ἦσαν αὐτοῦ, καιρὸν
[12, 7]	ἐρήμωσιν τοῦ ναοῦ συνέβη γενέσθαι	κατὰ	τὴν Δανιήλου προφητείαν πρὸ τετρακοσίων
[12, 2]	καὶ σύμφωνον ἐκμαθόντες καὶ τὸ	κατὰ	τὴν ἑρμηνείαν ἀκριβὲς λαβόντες τῶν
[12, 2]	δὲ τοῦ νόμου καὶ τοῦ	κατὰ	τὴν ἑρμηνείαν ἔργου τέλος ἐν
[12, 1]	τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν καὶ τὰ	κατὰ	τὴν Ἰουδαίαν τὸν προειρημένον καταστησάμενος
[12, 4]	ὁ βασιλεύς. ὁρῶντες οὖν οὗτοι	κατὰ	τὴν ὁδὸν τὸν Ἰώσηπον ἐχλεύαζον
[12, 2]	τούτοις χαρίζεσθαι καὶ πᾶσι τοῖς	κατὰ	τὴν οἰκουμένην Ἰουδαίοις τὸν νόμον
[12, 2]	εἰ δυνατὸν εἴη πάντα τὰ	κατὰ	τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν βιβλία καὶ
[12, 3]	ὑπέμειναν, οὐδενὸς αὐτοὺς τῶν ὑπαρχόντων	κατὰ	τὴν προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο: ἅμα
[12, 2]	κατακλεῖσιν αὐτοὺς ἐνέσφιγγον τῇ τραπέζῃ	κατὰ	τὴν στεφάνην, ἵνα τὴν θέαν
[12, 2]	καλλονῆς καὶ τῇ μιμήσει τῇ	κατὰ	τὴν τορείαν τῶν τεχνιτῶν συνετελέσθη,
[12, 2]	προειρημένον. (Ἐπειδὴ δὲ ταῦτ' ἐγένετο	κατὰ	τὴν τοῦ βασιλέως βούλησιν μεγαλοπρεπῶς,
[12, 3]	καὶ πίστιν, ἡνίκα νεωτερίζοντα τὰ	κατὰ	τὴν Φρυγίαν ἐπύθετο καὶ Λυδίαν
[12, 10]	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐξελθὼν ἐγένετο	κατά	τινα κώμην Βηθωρου λεγομένην, αὐτόθι
[12, 10]	τὰ πρὸς τὴν μάχην συμβάλλει	κατά	τινα κώμην Καφαρσαλαμὰ καὶ νικήσας
[12, 10]	τινες Ἰουδαίοις, βοηθεῖν Ῥωμαίους αὐτοῖς	κατὰ	τὸ δυνατόν, καὶ πάλιν, ἂν
[12, 3]	δὲ ποιοῦ καὶ τοῦ ἔθνους	κατὰ	τὸ δυνατόν, ὅπως ὑπὸ μηδενὸς
[12, 4]	μέν, τοὺς δὲ ἐν ἀξίᾳ	κατὰ	τὸ μέγεθος τῆς οὐσίας ἕκαστον
[12, 5]	γενόμενος οὖν μετὰ πολλῆς δυνάμεως	κατὰ	τὸ Πηλούσιον καὶ δόλῳ τὸν
[12, 2]	δίαιταν, ἦν τούτων ἐπιμελόμενος καὶ	κατὰ	τὸ τῶν ἀφικνουμένων πρὸς αὐτὸν
[12, 3]	δύο καὶ σεμιδάλεως ἀρτάβας ἱερᾶς	κατὰ	τὸν ἐπιχώριον νόμον πυρῶν μεδίμνους
[12, 5]	θυσίας, ἃς προσέφερον τῷ θεῷ	κατὰ	τὸν νόμον, ἐκώλυσεν αὐτοὺς προσφέρειν,
[12, 3]	μὴ οἷς ἁγνισθεῖσίν ἐστιν ἔθιμον	κατὰ	τὸν πάτριον νόμον. μηδ' εἰς
[12, 7]	ἀνακτήσασθαι, οὗτος δ' ἦν ὁ	κατὰ	τοὺς νόμους καὶ τὴν πάτριον
[12, 3]	πάντες οἱ ἐκ τοῦ ἔθνους	κατὰ	τοὺς πατρίους νόμους, ἀπολυέσθω δ'
[12, 8]	ἄλλοις αὐτοῦ στρατηγήμασιν καὶ τὸ	κατὰ	τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον καὶ
[12, 4]	(Ὡς δ' ἀπήγγειλέ τις αὐτῷ	κατὰ	τοῦτον τὸν καιρὸν υἱὸν τῷ
[12, 5]	δὲ τῆς βασιλείας αὐτῷ χωρούσης	κατὰ	τρόπον ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον διέγνω
[12, 7]	τούτῳ δυσωπῆσαι παρασχεῖν αὐτοῖς τὸ	κατὰ	τῶν ἐχθρῶν κράτος. διατάξας δὲ
[12, 7]	καὶ τοῖς οὕτως ἔχουσιν τὸ	κατὰ	τῶν πλειόνων καὶ ὡπλισμένων κράτος
[12, 2]	αὐτῶν ἔκτασιν κινούμενα φαντασίαν τῶν	κατὰ	φύσιν μᾶλλον ἢ τέχνης μιμημάτων
[12, 7]	ἀρχαῖον αὐτοὺς τρόπον καὶ πάτριον	κατὰ	χιλιάρχους καὶ ταξιάρχους καὶ τοὺς
[12, 5]	τὰ περὶ τοῦ παιδὸς τούτου	κατὰ	χώραν ἕκαστα. Ἰησοῦς δέ, οὗτος
[12, 2]	ἑκάστου τῶν παρ' αὐτοῖς αἰχμαλώτων	καταβαλεῖν	δραχμὰς ἑκατὸν εἴκοσι. καὶ περὶ
[12, 8]	Βοσόραν κατοικοῦσιν καὶ λαβὼν αὐτὴν	καταβαλὼν	πᾶν τὸ ἄρρεν καὶ μάχεσθαι
[12, 5]	δ' αὐτῆς τὰ κάλλιστα καὶ	καταβαλὼν	τὰ τείχη τὴν ἐν τῇ
[12, 2]	αὐτῶν ἐκ τῶν ἐμῶν λύτρα	καταβαλών.	τοὺς δὲ ἀκμάζοντας ταῖς ἡλικίαις
[12, 4]	τούτων ἀκοῦσαν εὐχαριστεῖ τῷ Ἰωσήπῳ,	καταβὰς	δ' αὐτὸς ἐκ τοῦ ἱεροῦ
[12, 2]	χρυσοῦ τὴν ὅλην τοῦ ἔργου	καταβολὴν	ποιούμενοι. τὴν μὲν οὖν στεφάνην
[12, 4]	δεσπόταις. χαιρόντων δ' αὐτῶν ὡς	καταγνωσθησομένου	τοῦ Ἰωσήπου καὶ προσκρούσοντος τῷ
[12, 2]	δίκαιον οὖν σκοπῶν καὶ τοὺς	καταδεδυναστευμένους	παρὰ τὸ προσῆκον ἐλεῶν ἀπολύειν
[12, 8]	ὁ Ἰούδας ἐπέχειν αὐτοὺς τῆς	καταδρομῆς	καὶ ὧν ἐποίουν κακῶς τοὺς
[12, 7]	δὲ καὶ χρυσὸν τιμὴν αὐτῶν	καταθησόμενοι.	τὸ δὲ στρατόπεδον καὶ τὸ
[12, 4]	κατεσθίειν, ὥσπερ οὗτοι” πρὸς τοὺς	κατακειμένους	ἐπιβλέπων, ὅτι μηθὲν ἔμπροσθεν αὐτῶν
[12, 4]	γέλωτας ἀπεδέδεικτο, παρακαλεσάντων αὐτὸν τῶν	κατακειμένων	τῇ τραπέζῃ παρεστὼς τῷ βασιλεῖ,
[12, 2]	ἐκ λίθου καλλίστου πεποιημένων θέσει	κατακεκόσμητο	ῥάβδοις τὴν ἀναγλυφὴν ἐοικότων πυκναῖς,
[12, 5]	ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι ἐπέδωκαν τὸ	κατακεχωρισμένον	ὑπόμνημα. ἐπεὶ οὖν συμβουλευομένοις ἡμῖν
[12, 2]	αὐτῆς ἐνέθεσαν, ἔπειτα περόναις καὶ	κατακλεῖσιν	αὐτοὺς ἐνέσφιγγον τῇ τραπέζῃ κατὰ
[12, 2]	γὰρ ἡμίσεις ἐκέλευσεν ἀνὰ χεῖρα	κατακλιθῆναι,	τοὺς δὲ λοιποὺς μετὰ τὴν
[12, 6]	τὸν Ματταθίαν προκατάρχειν τῶν θυσιῶν,	κατακολουθήσειν	γὰρ αὐτῷ καὶ τοὺς πολίτας,
[12, 3]	ἡ δὲ τῶν ξύλων ὕλη	κατακομιζέσθω	ἐξ αὐτῆς τε τῆς Ἰουδαίας
[12, 11]	δὲ κτείνας τῶν ἀντιπάλων καὶ	κατάκοπος	γενόμενος καὶ αὐτὸς ἔπεσεν, ἐπὶ
[12, 4]	ὡς αὔξοντι τὴν πρόσοδον αὐτοῦ	κατακυροῦν	τὴν ὠνὴν τῶν τελῶν ἐκείνῳ
[12, 8]	αὐτοῖς, τήν τε Χεβρῶνα πόλιν	καταλαβόμενοι	ὅσον ὀχυρὸν αὐτῆς καθεῖλον καὶ
[12, 8]	σωτηρίας. Ἰούδας δὲ τὴν πόλιν	καταλαβόμενος	αὐτούς τε ἀπέκτεινεν καὶ τὸ
[12, 10]	Ῥώμης ὁ Σελεύκου υἱὸς καὶ	καταλαβόμενος	τῆς Συρίας Τρίπολιν περιτίθησιν μὲν
[12, 6]	τὴν ἔρημον τοὺς Ἰουδαίους. καὶ	καταλαβόντες	τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς ἐπεχείρουν
[12, 8]	ἕωθεν ἐπ' αὐτὸ παραγίνεται. καὶ	καταλαβὼν	ἤδη τοῖς τείχεσι προσβεβληκότας τοὺς
[12, 5]	δόλῳ τὸν Φιλομήτορα Πτολεμαῖον ἐκπεριελθὼν	καταλαμβάνει	τὴν Αἴγυπτον, καὶ γενόμενος ἐν
[12, 7]	εἰς εὐψυχίαν καὶ κινδύνων καταφρόνησιν	καταλείπεται:	νῦν γὰρ ἔστιν ἀνδρείως ἀγωνισαμένοις
[12, 11]	πάντες πλὴν ὀκτακοσίων. Ἰούδας δὲ	καταλειφθεὶς	ὑπὸ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν καὶ>
[12, 3]	παρέσχον καὶ τοὺς ὑπὸ Σκόπα	καταλειφθέντας	ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Ἱεροσολύμων
[12, 9]	ὡς ὀλίγους ἐν τῷ ἱερῷ	καταλειφθῆναι.	(Καὶ τοῖς μὲν πολιορκουμένοις ἐν
[12, 5]	ὁ γὰρ παῖς, ὃν Ὀνίας	καταλελοίπει,	ἔτι νήπιος ἦν. δηλώσομεν δὲ
[12, 9]	ἧτταν, οὓς πολεμήσοντας τοῖς Ἰουδαίοις	καταλελοίπει,	καὶ τὴν ἰσχὺν ἤδη τὴν
[12, 9]	μὴν ὅπλα καὶ θώρακας, ἃ	καταλιπεῖν	ἐπυνθάνετο τὸν υἱὸν τὸν Φιλίππου
[12, 9]	Ἰουδαίους ἀναγκάσαι τὴν πάτριον θρησκείαν	καταλιπεῖν.	πέμψας οὖν τὸν Μενέλαον ὁ
[12, 11]	θεωρήσαντες ἔδεισαν καὶ τὴν παρεμβολὴν	καταλιπόντες	ἔφυγον πάντες πλὴν ὀκτακοσίων. Ἰούδας
[12, 5]	ὅτι βούλονται τοὺς πατρίους νόμους	καταλιπόντες	καὶ τὴν κατ' αὐτοὺς πολιτείαν
[12, 2]	δὲ τούτου καὶ νήπιον υἱὸν	καταλιπόντος	τὸν κληθέντα Ὀνίαν ὁ ἀδελφὸς
[12, 6]	τέκνων εἰς τὴν ἔρημον ἐξώρμησεν	καταλιπὼν	ἅπασαν τὴν αὐτοῦ κτῆσιν ἐν
[12, 10]	ἔχῃ τηρεῖν τὴν χώραν αὐτοῦ,	καταλιπὼν	αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν πρὸς τὸν
[12, 4]	βασιλεὺς καὶ αὐτὸς ἐπικαλούμενος Ἐπιφανής,	καταλιπὼν	δύο παῖδας ἔτι βραχεῖς τὴν
[12, 7]	οὖν δειπνοποιησάμενος καὶ πολλὰ πυρὰ	καταλιπὼν	ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου δι' ὅλης
[12, 7]	τοὺς φόρους τῆς χώρας συναγαγεῖν.	καταλιπὼν	οὖν ἐπὶ τῶν πραγμάτων Λυσίαν
[12, 4]	τὴν ἀρχιερωσύνην Σίμωνι τῷ παιδὶ	καταλιπών.	Τελευτήσαντος δὲ καὶ τούτου ὁ
[12, 2]	ταῖς ἡλικίαις εἰς τὸν στρατιωτικὸν	κατάλογον	κατέταξα, τινὰς δὲ τῶν περὶ
[12, 1]	πολλοὺς αὐτῶν εἰς τὰ φρούρια	καταλοχίσας	καὶ τοῖς Μακεδόσιν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
[12, 9]	αὐτοῦ, τὴν μὲν πάτριον αὐτῶν	καταλύσαντας	θρησκείαν, ἣν δὲ προσέταξεν ταύτης
[12, 1]	οὖν ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεὺς	καταλύσας	τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν καὶ τὰ
[12, 2]	συνεστιαθῆναί τε ἐκέλευσεν αὐτῷ καὶ	καταλύσεις	προσέταξεν αὐτοῖς δοθῆναι τὰς καλλίστας
[12, 2]	καὶ τοὺς ἀποκαταστήσοντας ἐπὶ τὴν	κατάλυσιν.	διελθουσῶν δὲ τριῶν ἡμερῶν παραλαβὼν
[12, 7]	ἐτῶν: ἐδήλωσεν γάρ, ὅτι Μακεδόνες	καταλύσουσιν	αὐτόν. (Ἑώρταζε δὲ ὁ Ἰούδας
[12, 3]	δ' ἀκριβὲς εἴ τις βούλεται	καταμαθεῖν,	ἀναγνώτω τοῦ Νικολάου τὴν ἑκατοστὴν
[12, 7]	τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων Ἰούδας	κατανοήσας	ἔπειθε τοὺς οἰκείους στρατιώτας θαρρεῖν
[12, 7]	τοῖς λοιποῖς ἦν ἐπίφοβος. ἀμέλει	κατανοήσας	ὁ Λυσίας τὸ φρόνημα τῶν
[12, 3]	ἐπέτυχον. ἐξ οὗ τις ἂν	κατανοήσειεν	τὴν Ῥωμαίων ἐπιείκειαν καὶ μεγαλοφροσύνην,
[12, 4]	καὶ βαθύν. ἐκ δὲ τῆς	καταντικρὺ	τοῦ ὄρους πέτρας διατεμὼν αὐτῆς
[12, 10]	τῆς Ῥωμαίων δυνάμεως καὶ ὅτι	καταπεπολεμήκασιν	τήν τε Γαλατίαν καὶ τὴν
[12, 7]	τὸν ναὸν ἔρημον εὗρεν καὶ	καταπεπρησμένας	τὰς πύλας καὶ φυτὰ διὰ
[12, 6]	ἐκβαλών. (Ἄρξας δ' ἐνιαυτὸν καὶ	καταπεσὼν	εἰς νόσον προσκαλεῖται τοὺς παῖδας,
[12, 5]	τὰ θυσιαστήρια, καὶ μηδὲ τῶν	καταπετασμάτων	ἀποσχόμενος, ἅπερ ἦν ἐκ βύσσου
[12, 9]	μὲν οὖν Βεθσουρῖται τὴν ἰσχὺν	καταπλαγέντες	καὶ σπανίζοντα βλέποντες τὰ ἐπιτήδεια
[12, 9]	τῶν δ' ἐν αὐτῇ μὴ	καταπλαγέντων	τὴν ἔφοδον αὐτοῦ μηδὲ τὴν
[12, 10]	στρατιώτας ἔχων. τούτους παρορμήσας μὴ	καταπλαγῆναι	τὸ τῶν ἐναντίων πλῆθος, μηδὲ
[12, 8]	ἦν ἐν αὐτῇ κτείνας καὶ	καταπρήσας	ἅπασαν αὐτὴν ὁδὸν ἔσχεν: τοσοῦτον
[12, 9]	καὶ> τὰ πράγματα εἰς αὐτὸν	κατασκευάζειν,	εἶχον μὲν ὥστε τὴν πολιορκίαν
[12, 2]	ὑποδεικνὺς τοῖς τεχνίταις, ἐκέλευσεν ταῦτα	κατασκευάζεσθαι	καὶ τὰ ἀναγεγραμμένα πρὸς τὴν
[12, 2]	δημοσίοις πράγμασιν ἀπειρηκὼς αὐτὸς τοῖς	κατασκευάζουσι	παρῆν καὶ τὴν ὅλην ἐργασίαν
[12, 2]	τῷ κάλλει τῆς ὕλης ἀξιολογωτέραν	κατασκευάσαι.	δεινὸς δὲ ὢν συνιδεῖν πραγμάτων
[12, 2]	οἱονεὶ τὸ σχῆμα τῆς ὅλης	κατασκευάσαι	τραπέζης τῆς ἁρμονίας πρὸς ἄλληλα
[12, 2]	τῆς ὑπαρχούσης τῷ μεγέθει βούλεσθαι	κατασκευάσαι,	φοβεῖσθαι δέ, μὴ πρὸς τὰς
[12, 10]	βουλόμενος βεβαιώσασθαι καὶ συνείς, ὅτι	κατασκευάσας	εὔνουν τὸ πλῆθος ἀσφαλέστερον ἄρξει,
[12, 9]	ἀπὸ Σελεύκου ἑκατοστὸν καὶ πεντηκοστόν.	κατασκευάσας	οὖν μηχανήματα καὶ χώματα ἐγείρας
[12, 4]	βᾶριν ἰσχυρὰν ἐκ λίθου λευκοῦ	κατασκευάσας	πᾶσαν μέχρι καὶ τῆς στέγης
[12, 7]	νόμων εὐσεβείας, αἰώνιον τὴν εὔκλειαν	κατασκευάσειν	πεπιστευκότες: ἑτοιμάζεσθε τοιγαροῦν οὕτως τὰς
[12, 2]	ἀναθημάτων καὶ τὸ ἐφ' ἑκάστου	κατασκευασθέν,	ὡς ἀκριβεστάτην εἶναι τὴν τοῦ
[12, 2]	καὶ εἰ δύναται τούτου μεῖζον	κατασκευασθῆναι.	μαθὼν δὲ καὶ τὴν οὖσαν
[12, 2]	ὑπερμεγεθέστατον τοῖς μέτροις ἀπεργάσασθαι τὸ	κατασκεύασμα,	προσέταξε δὲ μαθεῖν τὸ μέγεθος
[12, 2]	ἱερεῖ δοθῆναι. διηγήσομαι δὲ τὰ	κατασκευάσματα	καὶ τὸν τρόπον τῆς δημιουργίας
[12, 2]	μεγαλουργίαν, καὶ διὰ τὴν τῶν	κατασκευασμάτων	ἐξοχὴν τὸν ἑκάστου δημιουργὸν εὐθέως
[12, 2]	οὐδὲ ῥᾳθύμως εἴα γίγνεσθαι τῶν	κατασκευασμάτων.	ὧν ἕκαστον οἷον ἦν τὴν
[12, 2]	Ἰουδαίων δηλοῦντας αὐτῷ, καὶ πρὸς	κατασκευὴν	δὲ κρατήρων καὶ φιαλῶν καὶ
[12, 2]	γε τῶν ἀναθημάτων πολυτέλειαν καὶ	κατασκευήν,	ἣν ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τῷ
[12, 2]	καινουργίᾳ καὶ τῇ λαμπρότητι τῆς	κατασκευῆς	πολὺ κρείττονα καὶ περίβλεπτον ἀπεργάσασθαι.
[12, 5]	Ἰησοῦ πρὸς τὸν μετὰ ταῦτα	κατασταθέντα	Μενέλαον καὶ τοῦ πλήθους διανεμηθέντος
[12, 9]	φρουροὺς τοὺς ὑπὸ τοῦ βασιλέως	κατασταθέντας,	εἰ μή τις παρ' αὐτοῦ
[12, 7]	τούτων ἀπόλαυσιν φιλοζωοῦντες ἀτολμότερον μάχωνται,	καταστὰς	τοιούτοις παρώρμα λόγοις πρὸς τὸν
[12, 6]	Ματταθίας ἀπωδύρετο τοῖς τέκνοις τὴν	κατάστασιν	τῶν πραγμάτων καὶ τήν τε
[12, 9]	ἐπιλείποι, καὶ ὡς πολλὰ δεῖ	καταστῆσαι	τῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ πραγμάτων,
[12, 1]	κατὰ τὴν Ἰουδαίαν τὸν προειρημένον	καταστησάμενος	τρόπον τελευτᾷ τὸν βίον. μεταπεσούσης
[12, 4]	εἰς λαμπροτέρας ἀφορμὰς τοῦ βίου	καταστήσας,	εἴκοσι ἔτη καὶ δύο τὰ
[12, 7]	πόλεως ἐλθόντες ἐπὶ τῇ πεδινῇ	καταστρατοπεδεύονται.	προσγίγνονται δ' αὐτοῖς σύμμαχοι ἀπό
[12, 8]	πολλὰς ἄλλας πόλεις τῆς Γαλάτιδος	καταστρέφεται.	(Χρόνῳ δ' ὕστερον οὐ πολλῷ
[12, 9]	δὲ διὰ τοῦτο Πολυβίῳ δοκεῖ	καταστρέψαι	τὸν βίον Ἀντίοχον οὕτως, πολὺ
[12, 2]	Φοινίκην ἐπέδραμον καὶ τὴν Ἰουδαίαν	καταστρεψάμενοι	σώματα λαβόντες αἰχμάλωτα διεκόμισαν εἴς
[12, 7]	ἐνετείλατο ἕως ἂν οὗ παραγένηται,	καταστρεψάμενον	δὲ τὴν Ἰουδαίαν καὶ τοὺς
[12, 4]	αὐτοῦ Μανασσῆς παρέλαβεν, μεθ' ὃν	καταστρέψαντα	τὸν βίον Ὀνίας τὴν τιμὴν
[12, 4]	στρατηγικὸν καὶ τῆς ἡλικίας πρεσβύτερον.	κατασφάξας	γὰρ δέκα ζεύγη τὰ μὲν
[12, 11]	τὴν δ' ἀρχιερωσύνην ἔτος τρίτον	κατασχὼν	ἀπέθανεν.
[12, 4]	καὶ τῆς Φοινίκης καὶ Σαμαρείας	κατασχών.	ἀπέθανεν δὲ καὶ ὁ θεῖος
[12, 2]	Αἰγύπτου παραλαβὼν ὁ Φιλάδελφος καὶ	κατασχὼν	αὐτὴν ἐπ' ἔτη ἑνὸς δέοντα
[12, 5]	τοῖς περὶ Μέμφιν τόποις καὶ	κατασχὼν	ταύτην ὥρμησεν ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν,
[12, 2]	πολυμερῶς εἰς τοὺς ἡμετέρους πολίτας	κατατεθείσας.	εὐθὺς οὖν ὑπὲρ σοῦ καὶ
[12, 2]	ἀντίγραφον καὶ τὸ τῶν ἐπιστολῶν	κατατέτακται	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἀπεσταλμένων
[12, 2]	εἰς τοὺς τοιούτους ἡδέως ἔχων	κατατίθεσθαι.	καὶ τὰ μὲν εἰς δόξαν
[12, 5]	διὰ τὸ τῶν Πτολεμαίου παίδων	καταφρονεῖν	ἀσθενῶν ἔτι τυγχανόντων καὶ μηδέπω
[12, 4]	πρώτων τῆς χώρας ὑποκατακλίνεται πάντων,	καταφρονηθεὶς	ὡς παῖς ἔτι τὴν ἡλικίαν
[12, 4]	σὺ προσδόκα ὑπὸ τῶν ἀρχομένων	καταφρονηθήσεσθαι.	ταῦτ' ἀκούσας ὁ Πτολεμαῖος εἰς
[12, 11]	τοὺς ὑπολειφθέντας παρακαλῶν τοῦ κινδύνου	καταφρονήσαντας	ὁμόσε χωρῆσαι τοῖς πολεμίοις ἔλεγεν.
[12, 7]	εἰπὼν πείθει τοὺς σὺν αὐτῷ	καταφρονήσαντας	τοῦ πλήθους τῶν ἐναντίων ὁμόσε
[12, 9]	τὸν ναὸν καὶ τοῦ θεοῦ	καταφρονήσας,	καὶ ταῦτα λέγων ἐξέπνευσεν. ὥστε
[12, 7]	ἑταῖροι, εἰς εὐψυχίαν καὶ κινδύνων	καταφρόνησιν	καταλείπεται: νῦν γὰρ ἔστιν ἀνδρείως
[12, 4]	ἵνα τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι	καταφρονοῦντας	ἔχῃ βιάζεσθαι, καὶ δανεισάμενος ἐν
[12, 8]	ὅροις αὐτῶν Ἰουδαίους. οἱ δὲ	καταφυγόντες	εἰς Διάθημα τὸ φρούριον πέμψαντες
[12, 2]	παράλληλοι περόναις χρυσαῖς διὰ τρημάτων	κατειλημμένοι.	τὰ δ' ἐκ πλαγίου τῆς
[12, 4]	ἐξώρμων, αὐτὸς μὲν ὑπὸ γήρως	κατείχετο,	τῶν δὲ υἱῶν ἀπεπειρᾶτο εἴ
[12, 2]	ἄνδρας τιμῆς. ἐπεὶ δ' οὕτως	κατεκλίθησαν	ἐκέλευσε τὸν Δωρόθεον, οἷς ἔθεσι
[12, 3]	τοῖς τε νῦν κατοικοῦσιν καὶ	κατελευσομένοις	ἕως τοῦ Ὑπερβερεταίου μηνὸς ἀτελέσιν
[12, 8]	στρατιωτῶν ὥρμησαν εἰς τὴν Γαλαδῖτιν:	κατέλιπεν	δ' ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων τῆς
[12, 11]	μέγιστον αὐτοῦ κλέος καὶ μνημεῖον	κατέλιπεν,	ἐλευθερώσας τὸ ἔθνος καὶ τῆς
[12, 8]	ὁ Ζαχαρίου καὶ Ἀζαρίας, οὓς	κατέλιπεν	στρατηγοὺς ὁ Ἰούδας καθ' ὃν
[12, 7]	στρατιὰν ἣν ἐν τῇ παρεμβολῇ	κατέλιπον	ὁρῶσιν τετραμμένην, τὸ δὲ στρατόπεδον
[12, 7]	μετὰ Ἰούδου πρὸς παράταξιν ἑτοίμους	κατενόησαν,	καὶ αὐτοὶ δείσαντες εἰς φυγὴν
[12, 9]	συγχυθεὶς ὑπὸ ἀθυμίας εἰς νόσον	κατέπεσεν,	ἧς μηκυνομένης καὶ αὐξανόντων τῶν
[12, 9]	ταῦτα ὁρῶν ὁ Ἰούδας οὐ	κατεπλάγη,	δεξάμενος δὲ γενναίως τοὺς πολεμίους
[12, 4]	βούλεται. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ Σύροι	κατεπλάγησαν	καὶ παράδειγμα τῆς ἀπειθείας χαλεπὸν
[12, 4]	τὰ ὀστᾶ σὺν τοῖς κρέασιν	κατεσθίειν,	ὥσπερ οὗτοι” πρὸς τοὺς κατακειμένους
[12, 2]	δ' ὕψος ἑνὸς καὶ ἡμίσους,	κατεσκεύαζον	ἐκ χρυσοῦ τὴν ὅλην τοῦ
[12, 2]	δύο χωροῦντας ἑκάτερον ἀμφορέας τοῦτον	κατεσκεύασαν	τὸν τρόπον, οἱ δ' ἀργύρεοι
[12, 4]	σπήλαια πολλῶν σταδίων τὸ μῆκος	κατεσκεύασεν.	ἔπειτα οἴκους ἐν αὐτῇ τοὺς
[12, 4]	τῶν ἀδελφῶν καὶ κινδυνεῦσαι ληφθεὶς	κατεσκεύασεν.	προσῳκοδόμησε δὲ καὶ αὐλὰς τῷ
[12, 2]	καὶ διὰ τοῦτο λογισάμενος σύμμετρον	κατεσκευάσθαι	τὴν προτέραν τράπεζαν, ἀλλ' οὐ
[12, 2]	τῶν ἔργων καὶ γλαφυρότητος θέαν	κατεσκευασμένης,	ὡς καὶ τὴν τῶν ἄλλων
[12, 10]	τοῦ ἁγίου παλαιὸν ὂν καὶ	κατεσκευασμένον	ὑπὸ τῶν ἀρχαίων προφητῶν, πληγή
[12, 2]	ἐν τῷ παρὰ τὴν ᾐόνα	κατεσκευασμένῳ	οἴκῳ πρὸς διάσκεψιν πραγμάτων ἠρεμίας
[12, 2]	κοινοὺς ἀνθρώπους θελήσαντι: καὶ ἀποσχόμενος	κατέστη	τὴν διάνοιαν. ἐδήλου δὲ καὶ
[12, 10]	εἰς ἀγῶνας πάλιν καὶ κινδύνους	κατέστη.	(Τῷ δ' ἀρχιερεῖ τῷ Ἀλκίμῳ
[12, 5]	τις παρὰ ταῦτα ποιῶν εὑρεθείη.	κατέστησε	δὲ καὶ ἐπισκόπους, οἳ προσαναγκάσουσιν
[12, 9]	δὲ γυμνοὺς ἐξέβαλεν, φρουρὰν δὲ	κατέστησεν	ἰδίαν ἐν τῇ πόλει. πολλῷ
[12, 11]	ἔν τινι κώμῃ Ζηθῶ τοὔνομα	κατεστρατοπεδευμένον	ἐπ' αὐτὸν ἠπείγετο μετὰ πεζῶν
[12, 3]	ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω τόπους	κατεστρέψατο	ἐν τῷ χειμῶνι τὸ Ἰουδαίων
[12, 9]	τῷ τρόπῳ τούτῳ τὸν βίον	κατέστρεψεν.	(Ὁ δὲ Ἰούδας ὁρῶν τὴν
[12, 5]	ὁ βασιλεὺς σύας ἐπ' αὐτοῦ	κατέσφαξε,	θυσίαν οὐ νόμιμον οὐδὲ πάτριον
[12, 1]	τἀναντία παθεῖν αὐτοῦ τῇ ἐπικλήσει.	κατέσχε	δὲ οὗτος καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα
[12, 11]	νενομισμένοις. καὶ τέλος μὲν τοιοῦτον	κατέσχεν	Ἰούδαν, ἄνδρα γενναῖον καὶ μεγαλοπόλεμον
[12, 4]	ὁ κληθεὶς Ἐπιφανὴς τὴν βασιλείαν	κατέσχεν.	τελευτᾷ δὲ καὶ Πτολεμαῖος ὁ
[12, 3]	Συρίᾳ πόλεις, ἃς ὁ Σκόπας	κατεσχήκει,	καὶ τὴν Σαμάρειαν, ἑκουσίως αὐτῷ
[12, 2]	ἡλικίαις εἰς τὸν στρατιωτικὸν κατάλογον	κατέταξα,	τινὰς δὲ τῶν περὶ ἡμᾶς
[12, 2]	τοὺς μὲν εἰς τὸ στρατιωτικὸν	κατέταξεν	ἐπὶ μείζοσιν μισθοφοραῖς, τισὶν δὲ
[12, 2]	καὶ τοὺς ἄλλους, οἳ τὰς	κατευχὰς	ἐποιοῦντο, παρῃτήσατο, τῶν δὲ παραγενομένων
[12, 2]	ἱερέα παρεκάλεσεν ὁ βασιλεὺς ποιήσασθαι	κατευχάς.	ὁ δὲ στὰς εἰς μέσον
[12, 7]	μὲν καὶ λαμπραῖς ταῖς θυσίαις	κατευωχῶν	αὐτούς, ὕμνοις δὲ καὶ ψαλμοῖς
[12, 3]	καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἀναλαβεῖν	κατεφθαρμένην	ὑπὸ τῶν περὶ τοὺς πολέμους
[12, 6]	οὕτως ἐν τοῖς σπηλαίοις αὐτοὺς	κατέφλεξαν	οὐδὲ ἀμυνομένους ἀλλ' οὐδὲ τὰς
[12, 4]	ὑπάρχουσαν αὐτῷ δύναμιν τοῖς οὖσι	κατεχρήσατο,	τὴν ἀφορμὴν αὐτῷ καὶ τὴν
[12, 10]	μετ' αὐτῶν Ἄλκιμος ὁ ἀρχιερεύς,	κατηγόρουν	τοῦ ἔθνους παντὸς καὶ Ἰούδα
[12, 10]	παρώξυνεν αὐτὸν ἐπὶ τὸν Ἰούδαν,	κατηγορῶν	ὡς πολλὰ μὲν ὑπ' αὐτοῦ
[12, 5]	δι' εὐλάβειαν τῆς ἐπηγγελμένης τιμωρίας	κατηκολούθουν	οἷς ὁ βασιλεὺς διετέτακτο, οἱ
[12, 4]	τῆς μὲν τῶν βοηλατῶν γνώμης	κατηλόγησεν	συμβουλευόντων πέμπειν πρὸς τὸν πατέρα
[12, 10]	ἄφωνός τε ἐπὶ τὴν γῆν	κατηνέχθη	καὶ βασανισθεὶς ἐπὶ συχνὰς ἡμέρας
[12, 10]	ἄκραν φεύγειν. (Ἔτι δ' αὐτῷ	κατιόντι	ἀπὸ τῆς ἄκρας εἰς τὸ
[12, 3]	ἵνα δὲ θᾶττον ἡ πόλις	κατοικισθῇ,	δίδωμι τοῖς τε νῦν κατοικοῦσιν
[12, 3]	τὸ ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα	κατοικοῦντες,	ὑπὲρ οὗ καὶ πλείω λέγειν
[12, 3]	κατοικισθῇ, δίδωμι τοῖς τε νῦν	κατοικοῦσιν	καὶ κατελευσομένοις ἕως τοῦ Ὑπερβερεταίου
[12, 8]	προσπεσὼν πρώτοις τοῖς τὴν Βοσόραν	κατοικοῦσιν	καὶ λαβὼν αὐτὴν καταβαλὼν πᾶν
[12, 11]	διώκοντα καὶ λαμβάνουσι μέσον αὐτὸν	κατόπιν	γενόμενοι. ὁ δὲ φυγεῖν οὐ
[12, 5]	τὰ τείχη τὴν ἐν τῇ	κάτω	πόλει ᾠκοδόμησεν ἄκραν: ἦν γὰρ
[12, 3]	ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ τῇ	κάτω	Συρίᾳ καὶ ἐν αὐτῇ τῇ
[12, 7]	τῶν Αἰγύπτου ὅρων καὶ τῆς	κάτωθεν	Ἀσίας ἀπ' Εὐφράτου διήκοντα ποταμοῦ
[12, 1]	Σαμαρείτιδος καὶ τῶν ἐν Γαριζείν,	κατῴκισεν	ἅπαντας εἰς Αἴγυπτον ἀγαγών. ἐπεγνωκὼς
[12, 2]	χαίρειν. πολλῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ	κατῳκισμένων	Ἰουδαίων, οὓς αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ Περσῶν
[12, 11]	τὸ μέλλον ἢ Τοῖς ἤδη	κατωρθωμένοις	καὶ τῇ περὶ αὐτῶν δόξῃ
[12, 7]	ὑμνῶν τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖς	κατωρθωμένοις:	οὐ μικρὰ γὰρ αὐτοῖς ἡ
[12, 8]	τε χαριστηρίους ὑπέρ τε τῶν	κατωρθωμένων	θυσίας καὶ ὑπὲρ τῆς τοῦ
[12, 10]	μάχην συμβάλλει κατά τινα κώμην	Καφαρσαλαμὰ	καὶ νικήσας ἀναγκάζει τὸν Ἰούδαν
[12, 1]	Σέλευκος δὲ Βαβυλῶνος καὶ τῶν	κεῖθι	ἐθνῶν, Λυσίμαχός τε τὸν Ἑλλήσποντον
[12, 8]	Ἐμφρὼν ὄνομα ἐπὶ τῆς ὁδοῦ	κειμένην	καὶ οὔτε ἄλλην αὐτῷ τραπομένῳ
[12, 3]	θάτερον αὐτοῦ τροπῆς τῶν πραγμάτων	κείμενοι.	νικήσας μέντοι τὸν Πτολεμαῖον ὁ
[12, 7]	ὡς οὖν ἐν τῷ παρόντι	κειμένων	ὑμῖν ταύτην τε ἀπολαβεῖν καὶ
[12, 2]	Ἑλληνικοῖς ἐκ τῶν Ἑβραικῶν μεταγραφέντα	κεῖσθαι	ἐν τῇ ἐμῇ βιβλιοθήκῃ. καλῶς
[12, 8]	εἰς τὸ μέγα πεδίον, οὗ	κεῖται	κατὰ πρόσωπον πόλις Βεθσάνη καλουμένη
[12, 2]	αὐτῶν διὰ τὴν στρατιωτικὴν αὐθάδειαν	κεκακῶσθαι,	καὶ διὰ τὴν εἰς Αἴγυπτον
[12, 9]	λαμπράν: συνεπήχει δὲ τὰ ὄρη	κεκραγότων	αὐτῶν. ταῦτα ὁρῶν ὁ Ἰούδας
[12, 7]	ἀναχωρήσαντας αὐτοὺς ἐν τοῖς ὄρεσι	κεκρύφθαι,	πορευθεὶς ἔγνω ζητεῖν, ὅπου ποτ'
[12, 2]	κομιζομένους ὑπὲρ αὐτῶν κεφάλαιον τοὺς	κεκτημένους,	καὶ μηδένα περὶ τούτων κακουργεῖν,
[12, 4]	παρακαλῶν αὐτόν, ἐπεὶ καὶ νόμῳ	κεκώλυται	παρὰ Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί,
[12, 2]	αὐτῶν μεμαθηκότα, πῶς δεῖ βασιλεύειν:	κελεύει	τε αὐτοῖς ἀνὰ τρία δοθῆναι
[12, 9]	χωρίον παρέβη τοὺς ὅρκους καὶ	κελεύει	τὴν δύναμιν παραστᾶσαν καθελεῖν τὸ
[12, 3]	καὶ τὰς οὐσίας αὐτοῖς ἀποδίδοσθαι	κελεύομεν.	(Ἡ μὲν οὖν ἐπιστολὴ ταῦτα
[12, 1]	Σικιμιτῶν εἰς τὸ Γαριζεὶν ὄρος	κελευόντων.	~(Βασιλεύσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου ἔτη δώδεκα
[12, 6]	διετέτακτο καὶ θύειν τοὺς ἐκεῖ	κελευόντων,	ὡς ὁ βασιλεὺς κελεύσειεν, διά
[12, 4]	ἔν τε τοῖς βασιλείοις αὐτὸν	κελεῦσαι	διαιτᾶσθαι καὶ καθ' ἡμέραν ἐπὶ
[12, 10]	ἀνάγουσιν αὐτῷ. καὶ οὗτοι μὲν	κελεύσαντος	Δημητρίου παραχρῆμα διεφθάρησαν βασιλεύσαντος Ἀντιόχου
[12, 2]	βασιλέως καὶ ὑπὲρ τούτων διδόναι	κελεύσαντος	ἐν τῷ προγράψαι ὑπὲρ ἑκάστου
[12, 9]	τὰ ὄρη φίλους αὐτῆς προτάξας.	κελεύσας	δὲ ἀλαλάξαι τὴν στρατιὰν προσβάλλει
[12, 2]	καὶ τὰ τῶν λυπηρῶν σύμβολα.	κελεύσας	δὲ τὰ βιβλία δοῦναι τοῖς
[12, 8]	αὐτά, τοὺς δὲ μηχανήματα προσφέροντας,	κελεύσας	τὸν σαλπικτὴν σημῆναι καὶ παρορμήσας
[12, 6]	ἐκεῖ κελευόντων, ὡς ὁ βασιλεὺς	κελεύσειεν,	διά τε τὴν δόξαν τήν
[12, 2]	παρὰ τὸ προσῆκον ἐλεῶν ἀπολύειν	κελεύω	τοὺς ἐν ταῖς οἰκετείαις ὄντας
[12, 3]	καιρὸν ἐν ταῖς ἄνω σατραπείαις,	κελεύων	Ζεῦξιν τὸν αὐτοῦ στρατηγὸν καὶ
[12, 5]	ἐκ βύσσου καὶ κόκκου πεποιημένα,	κενώσας	δὲ καὶ τοὺς θησαυροὺς τοὺς
[12, 11]	τροπὴν τῶν ἐν τῷ δεξιῷ	κέρατι	οἱ τὸ εὐώνυμον ἔχοντες ἐκυκλώσαντο
[12, 11]	τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ δεξιῷ	κέρατι	τυγχάνον, παραλαβὼν τοὺς εὐψυχοτάτους ὥρμησεν
[12, 11]	μὲν ἱππεῖς ἐξ ἑκατέρων τῶν	κεράτων	ἔταξε, τοὺς δὲ ψιλοὺς καὶ
[12, 4]	συναγαγὼν δὲ πολλὰ χρήματα καὶ	κέρδη	μεγάλα ποιήσας ἐκ τῆς ὠνῆς
[12, 4]	φορολογεῖν καὶ συναθροίζοντες τὸ προστεταγμένον	κεφάλαιον	τοῖς βασιλεῦσιν ἐτέλουν. ἐν τούτῳ
[12, 2]	τὸ προγεγραμμένον κομιζομένους ὑπὲρ αὐτῶν	κεφάλαιον	τοὺς κεκτημένους, καὶ μηδένα περὶ
[12, 5]	γὰρ τῇ πρώτῃ μου πραγματείᾳ	κεφαλαιωδῶς	αὐτῶν ἐπιμνησθεὶς ἀναγκαῖον ἡγησάμην νῦν
[12, 3]	καὶ ἱεροψάλται ὧν ὑπὲρ τῆς	κεφαλῆς	τελοῦσιν καὶ τοῦ στεφανιτικοῦ φόρου
[12, 2]	τῶν δὲ ποδῶν ἦσαν αἱ	κεφαλίδες	εἰς κρίνα μεμιμημέναι τὰς ἐκφύσεις
[12, 2]	περὶ ὧν ἂν θέλῃς ποιήσεις	κεχαρισμένα.	(Τῆς οὖν ἐπιστολῆς τοῦ βασιλέως
[12, 2]	μεθερμηνεῦσαι διεγνωκότες εἰς τὸ σοὶ	κεχαρισμένον,	τίνι καὶ λόγῳ χρώμενοι τοῦτο
[12, 10]	καὶ πρὸς τούτοις τὴν Ἑλλάδα	κεχείρωνται	καὶ τοὺς βασιλεῖς Περσέα καὶ
[12, 2]	τῆς δεούσης ἐπιμελείας τύχῃ, πάσῃ	κεχρημένος	περὶ ταῦτα σπουδῇ δηλῶ σοι
[12, 11]	καὶ ὁ πατὴρ αὐτῶν τέθαπτο,	κηδεύουσιν	πενθήσαντος ἐπὶ συχνὰς αὐτὸν τοῦ
[12, 2]	δὲ καὶ τοὺς φύλακας τῶν	κιβωτῶν,	ἐν αἷς ἐτύγχανον οἱ λίθοι,
[12, 4]	καὶ πρὸς τὸν ἀδελφόν, ὡς	κινδυνεύει	τῷ ζῆν ἐρῶν ὀρχηστρίδος, ἧς
[12, 10]	ἀνάγκην εἶναι φάσκων πολεμεῖν καὶ	κινδυνεύειν,	ὅρκους δ' αὐτῷ διδόναι περὶ
[12, 9]	ἣν δὲ προσέταξεν ταύτης ἀντιποιουμένους:	κινδυνεύειν	οὖν ὑπὸ Ἰούδου καὶ τῶν
[12, 4]	δι' αὐτὰ καὶ τὴν πατρίδα	κινδυνεύουσαν	ἰδεῖν ὑπομεῖναι καὶ πᾶν ὁτιοῦν
[12, 6]	τε σώζειν τὰ πάτρια καὶ	κινδυνεύουσαν	οἴχεσθαι τὴν ἀρχαίαν πολιτείαν ἀνακτᾶσθαι
[12, 10]	ὄντες καὶ περὶ οἵων ἐπάθλων	κινδυνεύουσιν	ἐνθυμουμένους εὐψύχως ὁμόσε χωρῆσαι τοῖς
[12, 4]	πολιορκηθεὶς ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν καὶ	κινδυνεῦσαι	ληφθεὶς κατεσκεύασεν. προσῳκοδόμησε δὲ καὶ
[12, 11]	τε τούτους εὐψύχως ὑφίστασθαι τὸν	κίνδυνον	παρεκάλει χωρεῖν ἐπὶ τὴν μάχην.
[12, 4]	ὡς διαφυγεῖν τὸν ἐξ αὐτῶν	κίνδυνον:	τούτοις γὰρ ἐγεγράφεισαν αὐτοῦ οἱ
[12, 11]	πρὸς τοὺς ὑπολειφθέντας παρακαλῶν τοῦ	κινδύνου	καταφρονήσαντας ὁμόσε χωρῆσαι τοῖς πολεμίοις
[12, 7]	τῆς ἱκεσίας παρὰ τοὺς μεγάλους	κινδύνους	ἐπιδείξαντας τούτῳ δυσωπῆσαι παρασχεῖν αὐτοῖς
[12, 10]	ἔπειτα εἰς ἀγῶνας πάλιν καὶ	κινδύνους	κατέστη. (Τῷ δ' ἀρχιερεῖ τῷ
[12, 4]	ἀσφαλείας τῶν πολιτῶν, ἀλλ' εἰς	κινδύνους	τὸ ἔθνος βουλομένῳ περιστῆσαι διὰ
[12, 7]	ὦ ἑταῖροι, εἰς εὐψυχίαν καὶ	κινδύνων	καταφρόνησιν καταλείπεται: νῦν γὰρ ἔστιν
[12, 9]	Φιλίππου βασιλέα δὲ Μακεδόνων Ἀλέξανδρον.	κινηθεὶς	οὖν ὑπὸ τούτων ὥρμησεν ἐπὶ
[12, 3]	Ἰουδαίων οἴδαμεν: τῶν γὰρ Ἰώνων	κινηθέντων	ἐπ' αὐτοὺς καὶ δεομένων τοῦ
[12, 2]	τὴν ἐπ' ἄκρον αὐτῶν ἔκτασιν	κινούμενα	φαντασίαν τῶν κατὰ φύσιν μᾶλλον
[12, 2]	φιλοπονωτάτῃ τορείᾳ τῶν ποδῶν ἕκαστον,	κισσὸν	αὐτοῖς καὶ κλήματα ἀμπέλων σὺν
[12, 2]	μὴ λίθῳ πολυτελεῖ διείληπτο, σμίλαξι	κισσοῦ	καὶ πετάλοις ἀμπέλων ἐσκίαστο φιλοτέχνως
[12, 4]	χεῖρα τῷ βασιλεῖ καὶ τῇ	Κλεοπάτρᾳ	δῶρα ἔπεμπεν καὶ τοῖς φίλοις
[12, 4]	Ἀρίονος γυναικὸς τοῦτο δηλωσάσης τῇ	Κλεοπάτρᾳ	καὶ δεηθείσης, ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ τοῦτο ἐποίησεν ἡ	Κλεοπάτρα.	ὁ δὲ Πτολεμαῖος πέμψας πρὸς
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ, τὰς δὲ τῇ	Κλεοπάτρᾳ.	πάντων δὲ θαυμασάντων τὴν παρ'
[12, 4]	βασιλέα καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ	Κλεοπάτραν	προδιέθηκεν οἰκείως ἔχειν πρὸς τὸν
[12, 4]	καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὴν θυγατέρα	Κλεοπάτραν	πρὸς γάμον παραχωρήσας αὐτῷ τῆς
[12, 9]	τε αὐτοῦ καὶ τῆς γυναικὸς	Κλεοπάτρας	λαμβάνει τόπον ἀξιώσας ἐν τῷ
[12, 11]	τὴν ἀρετὴν ὑπάρξας μέγιστον αὐτοῦ	κλέος	καὶ μνημεῖον κατέλιπεν, ἐλευθερώσας τὸ
[12, 6]	καλούμενος Μακαβαῖος καὶ Ἐλεάζαρος ὁ	κληθεὶς	Αὐρὰν καὶ Ἰωνάθης ὁ κληθεὶς
[12, 6]	κληθεὶς Αὐρὰν καὶ Ἰωνάθης ὁ	κληθεὶς	Ἀφφοῦς. οὗτος οὖν ὁ Ματταθίας
[12, 4]	παρθένους τῆς αὐτῆς τιμῆς ἑκάστην.	κληθεὶς	δ' ἐφ' ἑστίασιν πρὸς τὸν
[12, 4]	αὐτὸν ὁ ἀδελφὸς Ἀντίοχος ὁ	κληθεὶς	Ἐπιφανὴς τὴν βασιλείαν κατέσχεν. τελευτᾷ
[12, 6]	καλούμενος Γάδδης καὶ Σίμων ὁ	κληθεὶς	Θάτις καὶ Ἰούδας ὁ καλούμενος
[12, 9]	θάνατον Ἄλκιμος ὁ καὶ Ἰάκιμος	κληθείς.	ὁ δὲ βασιλεὺς Ἀντίοχος ὁρῶν
[12, 2]	καὶ νήπιον υἱὸν καταλιπόντος τὸν	κληθέντα	Ὀνίαν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἐλεάζαρος,
[12, 4]	Σίμωνος υἱὸς ὢν τοῦ δικαίου	κληθέντος:	Σίμων δ' ἦν ἀδελφὸς Ἐλεαζάρου,
[12, 2]	ποδῶν ἕκαστον, κισσὸν αὐτοῖς καὶ	κλήματα	ἀμπέλων σὺν καὶ βότρυσιν ἐκφύσαντες,
[12, 4]	ἀποδιδόντα τοὺς φόρους καὶ ἠπείλει	κληρουχήσειν	αὐτῶν τὴν γῆν οὐκ ἀπολαβὼν
[12, 8]	τοὺς πολεμίους καὶ τοὺς μὲν	κλίμακας,	ὥστε ἀναβαίνειν ἐπ' αὐτά, τοὺς
[12, 2]	ἀρχιερεῖ Ἐλεαζάρῳ δι' αὐτῶν ἔπεμψεν	κλίνας	ἀργυρόποδας δέκα καὶ τὴν ἀκόλουθον
[12, 2]	τοιαύτας ὑποδοχὰς καὶ διμερῆ τὴν	κλισίαν	ἐποίησεν οὑτωσὶ προστάξαντος τοῦ βασιλέως:
[12, 2]	δὲ λοιποὺς μετὰ τὴν αὐτοῦ	κλισίαν,	οὐδὲν ἀπολιπὼν τῆς εἰς τοὺς
[12, 3]	νεὼς καὶ πονουμένης ὑπὸ τοῦ	κλύδωνος	ἑκατέρωθεν μεταξὺ τῆς εὐπραγίας τῆς
[12, 1]	λόγῳ τούτῳ καὶ Ἀγαθαρχίδης ὁ	Κνίδιος	ὁ τὰς τῶν διαδόχων πράξεις
[12, 3]	Σκόπαν ἐπὶ τοὺς ἐν τῇ	κοίλῃ	Συρίᾳ, ὃς πολλάς τε αὐτῶν
[12, 3]	Ἀντιόχου χειρωσαμένου τὰς ἐν τῇ	κοίλῃ	Συρίᾳ πόλεις, ἃς ὁ Σκόπας
[12, 3]	αὐτῶν κακουμένης καὶ τοὺς τὴν	κοίλην	Συρίαν νεμομένους. πολεμοῦντος γὰρ αὐτοῦ
[12, 4]	πρὸς γάμον παραχωρήσας αὐτῷ τῆς	κοίλης	Συρίας καὶ Σαμαρείας καὶ Ἰουδαίας
[12, 7]	ἀνεχώρησεν. Σήρων δ' ὁ τῆς	κοίλης	Συρίας στρατηγός, ἀκούσας ὅτι πολλοὶ
[12, 4]	δὲ τάλαντα συναθροιζομένων τῶν τῆς	κοίλης	Συρίας τελῶν καὶ τῆς Φοινίκης
[12, 4]	ἴδια νομιοῦμεν καὶ τὰ αὑτῶν	κοινὰ	πρὸς ὑμᾶς ἕξομεν. Δημοτέλης ὁ
[12, 10]	ἢ προσθεῖναι ἢ ἀφελεῖν, τοῦτο	κοινῇ	γινέσθω γνώμῃ τοῦ δήμου τοῦ
[12, 11]	τοῦ πλήθους ἡμέρας καὶ τιμήσαντος	κοινῇ	τοῖς νενομισμένοις. καὶ τέλος μὲν
[12, 7]	ἅγιος θρησκεία εἰς βέβηλον καὶ	κοινὴν	συνήθειαν μετὰ ἔτη τρία: τὸν
[12, 2]	θεῖα καὶ ταῦτ' ἐκφέρειν εἰς	κοινοὺς	ἀνθρώπους θελήσαντι: καὶ ἀποσχόμενος κατέστη
[12, 9]	τε καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ἐν	κοινῷ	διαλεχθῆναι μηδὲν μὲν τῶν περὶ
[12, 5]	ἅπερ ἦν ἐκ βύσσου καὶ	κόκκου	πεποιημένα, κενώσας δὲ καὶ τοὺς
[12, 7]	τοῦ βασιλέως προστάγματα παρανομοῦντας πειρᾶσθαι	κολάζειν.	συναγαγὼν οὖν δύναμιν ὅση παρῆν
[12, 4]	ἢ μέγαν: ἂν οὖν μὴ	κολάζωμεν	τοὺς τοιούτους, καὶ σὺ προσδόκα
[12, 4]	εὐεργέτῃ γεγενημένῳ. τὸν δὲ δοῦλον	κολάσαι	παρακούσαντα ὧν προσέταξεν: διαφέρειν γὰρ
[12, 5]	μὴ περιτέμνειν αὐτοὺς τὰ τέκνα,	κολάσειν	ἀπειλήσας εἴ τις παρὰ ταῦτα
[12, 4]	δείσας, μὴ συλληφθεὶς ὑπ' αὐτοῦ	κολασθῇ	διὰ τὰ πρὸς τοὺς Ἄραβας
[12, 2]	καὶ δῶρα τῷ βασιλεῖ δοὺς	κομίζειν	ἀπέλυσε πρὸς τὸν βασιλέα. παραγενομένων
[12, 2]	λοιποὶ ἀπὸ τῆς βασιλικῆς τραπέζης	κομιζόμενοι	τὰ λύτρα. νομίζω γὰρ αὐτοὺς
[12, 2]	οἰκετείαις ὄντας Ἰουδαίους τὸ προγεγραμμένον	κομιζομένους	ὑπὲρ αὐτῶν κεφάλαιον τοὺς κεκτημένους,
[12, 7]	ὠνησόμενοι τοὺς αἰχμαλωτισθησομένους, πέδας μὲν	κομίζοντες	αἷς δήσουσιν τοὺς ληφθησομένους, ἄργυρον
[12, 8]	πολλὰ δὲ σκῦλα καὶ λείαν	κομίζοντες	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ὑπέστρεψαν. ~(Ὑπὸ
[12, 2]	ἡμᾶς ἀποπέμψαι μετ' ἀσφαλείας τῶν	κομιζόντων.	ἔρρωσο. (Ταῦτα μὲν ὁ ἀρχιερεὺς
[12, 4]	συμβουλευόντων πέμπειν πρὸς τὸν πατέρα	κομιοῦντάς	τινας τοὺς ἱμάντας, τὸν δὲ
[12, 2]	οἱ γέροντες, ἃ τῷ βασιλεῖ	κομίσαι	ὁ ἀρχιερεὺς αὐτοῖς ἔδωκεν, καὶ
[12, 4]	πρὸς αὐτὸν περιμένων τὰ δῶρα	κομίσαι	τοῦ πατρὸς εὐεργέτῃ γεγενημένῳ. τὸν
[12, 9]	τῷ παιδὶ αὐτοῦ ταῦτα ἐκέλευσε	κομίσαντα	δοῦναι, δεηθεὶς προνοῆσαι τῆς ἀνατροφῆς
[12, 2]	ἀναθεὶς αὐτὰ καὶ τιμήσας τοὺς	κομίσαντας	καὶ δῶρα τῷ βασιλεῖ δοὺς
[12, 11]	καὶ Ἰωνάθης ἀδελφοὶ τοῦ Ἰούδα,	κομίσαντες	εἰς τὴν Μωδεεῖν κώμην, ὅπου
[12, 2]	(Τῆς οὖν ἐπιστολῆς τοῦ βασιλέως	κομισθείσης	πρὸς τὸν Ἐλεάζαρον ἀντιγράφει πρὸς
[12, 6]	αὐτὸν μετὰ τῶν παίδων ἐχόντων	κοπίδας	καὶ αὐτόν τε ἐκεῖνον διέφθειρεν
[12, 4]	ἀδελφὸς ἀσμένως δεξάμενος τὴν διακονίαν,	κοσμήσας	τὴν αὐτοῦ θυγατέρα νυκτὸς ἤγαγε
[12, 5]	καὶ τὸν ἄλλον τῶν ἀναθημάτων	κόσμον	πολυτελέστατον, ἵνα συλήσῃ τοῦτον, ὑπέμεινε
[12, 4]	ἃ καὶ τέρψις ἦν καὶ	κόσμος	τῆς αὐλῆς, εἰσήγαγεν. τὰ μέντοι
[12, 7]	δὲ ἀπήντησεν αὐτῷ καὶ συμβαλὼν	κρατεῖ	τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς μὲν
[12, 10]	καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης	κρατεῖ	τῶν ἐναντίων καὶ πολλούς τε
[12, 7]	πλήθει τὸ νικᾶν εἶναι καὶ	κρατεῖν	τῶν πολεμίων, ἀλλ' ἐν τῷ
[12, 11]	Ἰούδας τὸν Βακχίδην καὶ τὸ	κρατερὸν	τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ δεξιῷ
[12, 2]	περιηγμέναις. τοὺς μὲν οὖν χρυσέους	κρατῆρας	δύο χωροῦντας ἑκάτερον ἀμφορέας τοῦτον
[12, 2]	εἴκοσι καὶ ἀργυρᾶς τριάκοντα καὶ	κρατῆρας	πέντε καὶ τράπεζαν εἰς ἀνάθεσιν,
[12, 2]	καὶ τρύβλια καὶ σπονδεῖα καὶ	κρατῆρας	χρυσοῦς πρὸς ἀνάθεσιν δύο. παρεκάλεσεν
[12, 2]	περιεστέφετο δὲ τὰ χείλη τοῦ	κρατῆρος	κρίνων σμίλαξι καὶ ἀνθεμίσι καὶ
[12, 2]	αὐτῷ, καὶ πρὸς κατασκευὴν δὲ	κρατήρων	καὶ φιαλῶν καὶ σπονδείων ἔπεμψε
[12, 2]	καὶ περίβλεπτον ἀπεργάσασθαι. (Τῶν δὲ	κρατήρων	χρύσεοι μὲν ἦσαν δύο, φολιδωτὴν
[12, 1]	πρεσβευσαμένῳ πρὸς αὐτοὺς μετὰ τὸ	κρατῆσαι	Δαρείου τῇ μάχῃ, πολλοὺς αὐτῶν
[12, 7]	καὶ τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν:	κρατήσαντας	δὲ καὶ τούτων τότε σκυλεύσειν
[12, 3]	Συρίας ἐτήρησεν, καὶ μετὰ ταῦτα	κρατήσαντος	Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου τοῦ υἱοῦ
[12, 7]	αὐτοῖς τὸ κατὰ τῶν ἐχθρῶν	κράτος.	διατάξας δὲ τὸν ἀρχαῖον αὐτοὺς
[12, 7]	κατὰ τῶν πλειόνων καὶ ὡπλισμένων	κράτος	ἔδωκεν ἀγασάμενον αὐτοὺς τῆς εὐψυχίας,
[12, 9]	Ἀντίοχος ὁρῶν ἤδη τὸν Φίλιππον	κρατοῦντα	τῶν πραγμάτων ἐπολέμει πρὸς αὐτὸν
[12, 3]	εἰς τὴν πόλιν εἰσφερέσθω ἵππεια	κρέα	μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ ἀγρίων ὄνων
[12, 4]	γὰρ δέκα ζεύγη τὰ μὲν	κρέα	τοῖς ἐργάταις διένειμεν, τεμὼν δὲ
[12, 4]	ἔκειτο, οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸ	κρέας	ἐσθίουσιν, τὰ δ' ὀστᾶ ῥίπτουσιν,
[12, 4]	κύνας τὰ ὀστᾶ σὺν τοῖς	κρέασιν	κατεσθίειν, ὥσπερ οὗτοι” πρὸς τοὺς
[12, 6]	πλήθους τὰς συμφοράς, ἔλεγέν τε	κρεῖττον	αὐτοῖς εἶναι ὑπὲρ τῶν πατρίων
[12, 9]	πραγμάτων, καὶ ὡς δοκεῖ πολὺ	κρεῖττον	εἶναι σπονδὰς ποιησαμένους πρὸς τοὺς
[12, 2]	τῇ λαμπρότητι τῆς κατασκευῆς πολὺ	κρείττονα	καὶ περίβλεπτον ἀπεργάσασθαι. (Τῶν δὲ
[12, 4]	ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν ὄντα πολὺ	κρείττονα	καὶ φθονηθῆναι δυνάμενον. τοῦ δὲ
[12, 2]	ἄνθρακος λίθου παλαιστιαία πεποιημένη σχῆμα	κρηπῖδος	ἀποτελοῦσα, τὸ δὲ πλάτος ὀκτὼ
[12, 2]	σωφρόνως τοῦτο πράττοντες, ἵνα τὸ	κριθὲν	ἅπαξ ἔχειν καλῶς εἰς ἀεὶ
[12, 3]	μὲν οὖν τῶν ὑπ' Ἀγρίππου	κριθέντων	οὐκ ἔστιν ἴσως θαυμάζειν: οὐ
[12, 2]	ποδῶν ἦσαν αἱ κεφαλίδες εἰς	κρίνα	μεμιμημέναι τὰς ἐκφύσεις τῶν πετάλων
[12, 10]	Ἰούδᾳ, δόλῳ δ' ὑποχείριον λαβεῖν	κρίνας	προσπέμπει λόγους εἰρηνικοὺς αὐτῷ, μηδεμίαν
[12, 2]	δὲ τὰ χείλη τοῦ κρατῆρος	κρίνων	σμίλαξι καὶ ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων
[12, 2]	τοῖς ἀρχομένοις ὑπ' αὐτοῦ, εἶτα	κρότος	ἐξ ἁπάντων μετὰ χαρᾶς καὶ
[12, 2]	μέσον ὄψιν ἐμφερές, ἐφ' οὗ	κρύσταλλός	τε λίθος καὶ ἤλεκτρον ἐντετύπωτο
[12, 8]	ὅσον ἄρρεν ἦν ἐν αὐτῇ	κτείνας	καὶ καταπρήσας ἅπασαν αὐτὴν ὁδὸν
[12, 9]	μὲν τῶν περὶ τὸν ἐλέφαντα	κτείνας	τοὺς ἄλλους διεσκέδασεν, ὑποδὺς δὲ
[12, 11]	τῶν σὺν αὐτῷ. πολλοὺς δὲ	κτείνας	τῶν ἀντιπάλων καὶ κατάκοπος γενόμενος
[12, 7]	ἐπιδιώκων δ' ἄχρι τοῦ πεδίου	κτείνει	τῶν πολεμίων ὡσεὶ ὀκτακοσίους: οἱ
[12, 3]	παρασχεῖν εἰς τὰς θυσίας σύνταξιν	κτηνῶν	τε θυσίμων καὶ οἴνου καὶ
[12, 7]	νεογάμους ἀπολύσας καὶ τοὺς τὰς	κτήσεις	νεωστὶ πεποιημένους, ὅπως μὴ διὰ
[12, 2]	τὰς οὐσίας εἰς τὴν βασιλικὴν	κτῆσιν	ἀνενεχθῆναι βούλομαι. τούτου δὲ τοῦ
[12, 6]	ἐξώρμησεν καταλιπὼν ἅπασαν τὴν αὐτοῦ	κτῆσιν	ἐν τῇ κώμῃ. τὸ δ'
[12, 9]	ἐπὶ πλάτος τετάχθαι, εἰς δὲ	κύκλον	ἐλέφαντος ἑκάστου συμπροῇσαν πεζοὶ μὲν
[12, 2]	ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων σχοινίαις εἰς	κύκλον	περιηγμέναις. τοὺς μὲν οὖν χρυσέους
[12, 2]	ἐοικότων πυκναῖς, αἳ περὶ τὸν	κύκλον	τῆς τραπέζης εἴληντο. ὑπὸ δὲ
[12, 7]	τῇ ἑορτῇ. τειχίσας δ' ἐν	κύκλῳ	τὴν πόλιν καὶ πρὸς τὰς
[12, 8]	Ἐμφραίων παρορμήσας τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ	κυκλωσάμενος	ἐπολιόρκει, καὶ δι' ἡμέρας καὶ
[12, 2]	καὶ χρυσοῦ τάλαντα δύο καὶ	κυλίκιον	ταλάντου καὶ τὴν τοῦ συμποσίου
[12, 2]	τὴν ἀκόλουθον αὐτῶν ἐπισκευὴν καὶ	κυλίκιον	ταλάντων τριάκοντα, πρὸς τούτοις δὲ
[12, 2]	στεφάνην παλαιστιαίαν εἰργάσαντο, τὰ δὲ	κυμάτια	στρεπτὰ τὴν ἀναγλυφὴν ἔχοντα σχοινοειδῆ
[12, 2]	ὡς καὶ τὴν τῶν ἄλλων	κυμάτων	θέσιν καὶ τὴν τῆς στεφάνης
[12, 4]	ὦ δέσποτα: τοὺς μὲν γὰρ	κύνας	τὰ ὀστᾶ σὺν τοῖς κρέασιν
[12, 10]	δ' ἂν προστεθῇ τοῦτ' εἶναι	κύριον.	ἐγράφη τὸ δόγμα ὑπὸ Εὐπολέμου
[12, 2]	ἦν, καὶ ὅτι αὐτῆς οὐδὲν	κωλύει	μείζονα γενέσθαι, φήσας καὶ πενταπλασίονα
[12, 8]	τοῖς Ἰουδαίοις, προθύμως ἀγωνίζεσθαι καὶ	κωλύειν	αὐτοὺς διαβαίνειν τὸν χείμαρρον: διαβάντων
[12, 6]	ἐκέλευσε περιτέμνεσθαι τοὺς ἐπὶ τῷ	κωλύειν	καθεσταμένους ἐκβαλών. (Ἄρξας δ' ἐνιαυτὸν
[12, 2]	εἶναι συμβέβηκεν. οὐδὲν οὖν ἔλεγεν	κωλύειν	καὶ ταῦτα μεταβαλόντα, δύνασθαι γὰρ
[12, 6]	προσβαλλόντων, αὐτῶν δ' οὐκ ἀμυνομένων,	κωλύσειν	τε μηδὲν οὕτως ἀμαχητὶ πάντας
[12, 4]	ὅτι νόμος ἐστὶ παρ' αὐτῷ	κωλύων	τὸν γεννηθέντα γεύσασθαι θυσιῶν, πρὶν
[12, 10]	καὶ ταῖς σάλπιγξι ταῖς πέριξ	κώμαις	ἐσήμαινεν, ὅτι νικῴη τοὺς πολεμίους.
[12, 11]	δὲ τὸν Ἰούδαν ἔν τινι	κώμῃ	Ζηθῶ τοὔνομα κατεστρατοπεδευμένον ἐπ' αὐτὸν
[12, 10]	Ἰούδας δὲ ἐν Ἀδασοῖς ἑτέρᾳ	κώμῃ	σταδίους ἀπεχούσῃ τριάκοντα τῆς Βηθωροῦ
[12, 5]	δὲ ἐν ἑκάστῃ πόλει καὶ	κώμῃ	τεμένη αὐτῶν καὶ βωμοὺς καθιδρύσαντας
[12, 7]	εἰς τὴν ὀρεινὴν ἐν Βεθσούροις	κώμῃ	τῆς Ἰουδαίας ἐστρατοπεδεύσατο. ἀπήντησε δὲ
[12, 6]	ἦν τις οἰκῶν ἐν Μωδαὶ	κώμῃ	τῆς Ἰουδαίας, ὄνομα Ματταθίας, υἱὸς
[12, 6]	τὴν αὐτοῦ κτῆσιν ἐν τῇ	κώμῃ.	τὸ δ' αὐτὸ καὶ ἄλλοι
[12, 10]	Ἱεροσολύμων ἐξελθὼν ἐγένετο κατά τινα	κώμην	Βηθωρου λεγομένην, αὐτόθι στρατοπεδεύεται προσγενομένης
[12, 10]	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀπελθὼν κατὰ	κώμην	Βηρζηθὼ λεγομένην ἐγένετο, πέμψας συλλαμβάνει
[12, 4]	γὰρ αὐτὸς ἀποδημῶν εἰς Φικόλαν	κώμην	ἐξ ἧς ὑπῆρχεν, ἐλθὼν εἰς
[12, 10]	τὴν μάχην συμβάλλει κατά τινα	κώμην	Καφαρσαλαμὰ καὶ νικήσας ἀναγκάζει τὸν
[12, 11]	Ἰούδα, κομίσαντες εἰς τὴν Μωδεεῖν	κώμην,	ὅπου καὶ ὁ πατὴρ αὐτῶν
[12, 6]	(Ἐλθόντων δὲ εἰς τὴν Μωδαὶν	κώμην	τῶν ὑπὸ τοῦ βασιλέως καθεσταμένων
[12, 7]	παρεγίγνετο: προελθὼν δὲ ἄχρι Βαιθώρων	κώμης	τῆς Ἰουδαίας αὐτόθι στρατοπεδεύεται. ὁ