HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 123 formes différentes pour 336 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[12, 3]   καὶ Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα καὶ Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχος, μετ' ὀλίγον δὲ

[12, 6]   υἱοὶ πέντε, Ἰωάννης ὁ καλούμενος Γάδδης καὶ Σίμων ὁ κληθεὶς Θάτις

[12, 7]   δὲ λοιποὺς διώκων ἦλθεν ἄχρι Γαζάρων καὶ τῶν πεδίων τῆς Ἰδουμαίας

[12, 8]   ἐθνῶν ἀνεστροφότα συναθροίζεται εἰς τὴν Γαλαδηνὴν ἐπὶ τοὺς ἐν τοῖς ὅροις

[12, 8]   ὀκτακισχιλίων στρατιωτῶν ὥρμησαν εἰς τὴν Γαλαδῖτιν: κατέλιπεν δ' ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων

[12, 10]   καὶ ὅτι καταπεπολεμήκασιν τήν τε Γαλατίαν καὶ τὴν Ἰβηρίαν καὶ Καρχηδόνα

[12, 8]   ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἰωνάθης ἐν τῇ Γαλάτιδι, βουληθέντες καὶ αὐτοὶ δόξαν περιποιήσασθαι

[12, 8]   καὶ συναγαγὼν τοὺς ἐν τῇ Γαλάτιδι Ἰουδαίους μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν

[12, 8]   τὰ περὶ τοὺς ἐν τῇ Γαλάτιδι, ὡς πολλοὶ κακοπαθοῦσιν αὐτῶν ἐν

[12, 8]   ἀπειλημμένοι καὶ ταῖς πόλεσιν τῆς Γαλάτιδος, καὶ παραινεσάντων αὐτῷ σπεύδειν ἐπὶ

[12, 8]   καὶ πολλὰς ἄλλας πόλεις τῆς Γαλάτιδος καταστρέφεται. (Χρόνῳ δ' ὕστερον οὐ

[12, 8]   τῶν ἐπιλέκτων λαβόντα τοῖς ἐν Γαλιλαίᾳ βοηθὸν ἐξελθεῖν Ἰουδαίοις. αὐτὸς δὲ

[12, 8]   Σίμων μὲν ὑπῆρχεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ πολεμῶν τοὺς ἐν τῇ Πτολεμαίδι,

[12, 8]   οὖν Σίμων παραγενόμενος εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ συμβαλὼν τοῖς ἐχθροῖς εἰς

[12, 8]   τῶν ἐπιστολῶν τούτων κἀκ τῆς Γαλιλαίας ἄγγελοι παραγίγνονται σημαίνοντες ἐπισυνῆχθαι τοὺς

[12, 8]   καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς Γαλιλαίας. (Πρὸς οὖν ἀμφοτέρας τὰς τῶν

[12, 11]   Ἰουδαίαν ἐν Ἀρβήλοις πόλει τῆς Γαλιλαίας στρατοπεδεύεται, καὶ τοὺς ἐν τοῖς

[12, 4]   Σολυμίου θυγατρὸς ἕνα Ὑρκανὸν ὄνομα. γαμεῖ δὲ ταύτην ἐξ αἰτίας τοιαύτης:

[12, 4]   αὐτῷ τὴν θυγατέρα Κλεοπάτραν πρὸς γάμον παραχωρήσας αὐτῷ τῆς κοίλης Συρίας

[12, 4]   Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι καὶ τὴν θυγατέρα γάμων ὥραν ἔχουσαν, ὅπως αὐτὴν συνοικίσῃ

[12, 3]   αὐτοῖς Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ: ὁ γὰρ Ἀγρίππας ἀπεφήνατο μηδὲν αὐτῷ καινίζειν

[12, 9]   πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο: τοὺς γὰρ ἀναβαίνοντας εἰς τὸ ἱερὸν καὶ

[12, 2]   ἐμοὶ πολυπραγμονήσαντι μαθεῖν ὑπῆρξεν. τὸν γὰρ ἅπαντα συστησάμενον θεὸν καὶ οὗτοι

[12, 9]   ἀντισχόντων ἀποκρούεται τῆς ἐλπίδος: ἀπωσάμενοι γὰρ ἀπὸ τῆς πόλεως καὶ ἐπεξελθόντες

[12, 9]   καὶ μηδὲν ἐνοχλεῖν αὐτῷ: τοῦτον γὰρ ἄρξαι τῶν κακῶν πείσαντ' αὐτοῦ

[12, 4]   τῶν μερῶν τὰ ὀστᾶ, ἀφῄρουν γὰρ αὐτοὶ τὰς σάρκας, σωρευόντων ἔμπροσθεν

[12, 7]   ἐπιθυμεῖν τοὺς αὐτοῦ στρατιώτας: ἔτι γὰρ αὐτοῖς ἀγῶνά τινα καὶ μάχην

[12, 7]   ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις: οὐ μικρὰ γὰρ αὐτοῖς ἡ νίκη πρὸς τὴν

[12, 2]   ἐκ τῆς Ἰουδαίας παραγίγνεσθαι: τοῦτο γὰρ αὐτοῖς καὶ πρὸς τιμὴν τὴν

[12, 2]   τῶν παρασκευαζομένων τῷ βασιλεῖ, προσέταξε γάρ, αὐτοῖς παρέχοντος. πρωὶ δὲ πρὸς

[12, 10]   φιλίας καὶ εἰρήνης διαλεγόμενος: δόλῳ γὰρ αὐτὸν ἐβούλετο λαβεῖν. ὁ δ'

[12, 4]   τὴν τοῦ πρεσβευτοῦ παρουσίαν, ἔτυχεν γὰρ αὐτὸς ἀποδημῶν εἰς Φικόλαν κώμην

[12, 4]   διάνοιαν αὐτοὺς ἔχειν ἠξίου: πρεσβεύσειν γὰρ αὐτὸς ἐπηγγέλλετο πρὸς τὸν βασιλέα

[12, 3]   τὴν κοίλην Συρίαν νεμομένους. πολεμοῦντος γὰρ αὐτοῦ πρὸς τὸν Φιλοπάτορα Πτολεμαῖον

[12, 4]   τῶν ἁμαρτημάτων τὸ πλῆθος: εἶναι γὰρ αὐτοῦ προστάτην: ἀμέλει τοσαύτῃ περὶ>

[12, 2]   τραπέζης κομιζόμενοι τὰ λύτρα. νομίζω γὰρ αὐτοὺς καὶ παρὰ τὴν τοῦ

[12, 4]   καὶ τοῦ πατρὸς εἰδότος: ὀργιζόμενος γὰρ αὐτῷ ἕνεκεν τῶν εἰς τὰς

[12, 6]   Ματταθίαν προκατάρχειν τῶν θυσιῶν, κατακολουθήσειν γὰρ αὐτῷ καὶ τοὺς πολίτας, καὶ

[12, 4]   ἀναβήσεσθαι πρὸς τὸν βασιλέα, μέλειν γὰρ αὐτῷ περὶ τούτων οὐδέν, εἰ

[12, 3]   καὶ τὸ ἡμέτερον ἔθνος: πολεμούμενον γὰρ αὐτῷ προσέθετο. μετ' οὐ πολὺ

[12, 9]   αὐτοῦ τῶν μηχανημάτων ἐμπρησάντων, ἐπεξῆλθον γὰρ αὐτῷ, χρόνος ἐτρίβετο πολὺς περὶ

[12, 4]   πεζῶν μὲν στρατιώτας δισχιλίους, ἠξίωσε γὰρ βοήθειάν τινα λαβεῖν, ἵνα τοὺς

[12, 4]   καὶ τῆς ἡλικίας πρεσβύτερον. κατασφάξας γὰρ δέκα ζεύγη τὰ μὲν κρέα

[12, 6]   ὅσους λαβεῖν ὑποχειρίους ἠδυνήθη: πολλοὶ γὰρ δι' εὐλάβειαν διεσπάρησαν εἰς τὰ

[12, 2]   λείπειν ἡμῖν σὺν ἑτέροις: χαρακτῆρσιν γὰρ Ἑβραικοῖς γεγραμμένα καὶ φωνῇ τῇ

[12, 4]   τὸν ἐξ αὐτῶν κίνδυνον: τούτοις γὰρ ἐγεγράφεισαν αὐτοῦ οἱ ἀδελφοὶ διαχρήσασθαι

[12, 6]   καὶ ἰσχὺν στρατηγὸν ἕξετε: τὸ γὰρ ἔθνος οὗτος ἐκδικήσει καὶ ἀμυνεῖται

[12, 2]   Ἰουδαικῶν βιβλίων ἀναγραφῆς δόγμα: οὐδὲν γὰρ εἰκῆ τοῖς βασιλεῦσιν ᾠκονομεῖτο, πάντα

[12, 2]   δώρων ὠφελείας λυσιτελήσειν: νῦν μὲν γὰρ εἶναι δίκαιον αὐτοὺς ἐκπέμπειν ἔλεγεν,

[12, 2]   Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενα γλῶτταν. δοκεῖ μὲν γὰρ εἶναι τῇ ἰδιότητι τῶν Συρίων

[12, 4]   ἔχει, σφόδρ' ἀστείως ἀπεκρίνατο: δώσω γὰρ εἶπεν ἀνθρώπους ἀγαθοὺς καὶ καλούς,

[12, 11]   τοῖς ἐκεῖ σπηλαίοις ὄντας, πολλοὶ γὰρ εἰς αὐτὰ συμπεφεύγεσαν, ἐκπολιορκήσας καὶ

[12, 5]   Μήδων ἀποίκους καὶ Περσῶν: καὶ γάρ εἰσιν τούτων ἄποικοι. πέμψαντες οὖν

[12, 9]   τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἀντίοχον, αὐτὸς γὰρ εἶχεν τὴν ἐπιμέλειαν, ἀποδείκνυσι βασιλέα

[12, 4]   ταῦτα ἐπὶ ἀρχιερέως Ὀνίου. τελευτήσαντος γὰρ Ἐλεαζάρου τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ θεῖος

[12, 4]   τυχεῖν αὐτὸν ποιήσειν ὑποσχομένου: τὸ γὰρ ἐλευθέριον αὐτοῦ καὶ τὸ σεμνὸν

[12, 8]   τῆς τοῦ στρατεύματος σωτηρίας: οὐδεὶς γὰρ ἐν τούτοις τοῖς πολέμοις τῶν

[12, 4]   φήσαντος εἰς τὴν ὁδόν, ζήσεσθαι γὰρ ἐπιεικῶς ὥστε ἀρκέσειν αὐτῷ δραχμὰς

[12, 3]   οὐκ ἔστιν ἴσως θαυμάζειν: οὐ γὰρ ἐπολέμει τότε Ῥωμαίοις τὸ ἡμέτερον

[12, 10]   καὶ πιστότατον τῶν φίλων, οὗτος γάρ ἐστιν ὁ καὶ ἀπὸ τῆς

[12, 7]   καὶ κινδύνων καταφρόνησιν καταλείπεται: νῦν γὰρ ἔστιν ἀνδρείως ἀγωνισαμένοις τὴν ἐλευθερίαν

[12, 4]   αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἀκολουθήσειν: καὶ γὰρ ἔτι μᾶλλον γεγόνει πρόθυμος πρὸς

[12, 3]   δισχιλίους σὺν ἐπισκευῇ μεταγαγεῖν. πέπεισμαι γὰρ εὔνους αὐτοὺς ἔσεσθαι τῶν ἡμετέρων

[12, 5]   πλοῦτον, ἀλλ' ὑπὸ πλεονεξίας, χρυσὸν γὰρ ἑώρα πολὺν ἐν τῷ ἱερῷ

[12, 2]   τῆς ζωῆς χρόνον ἐπηγγέλλετο: ἔτυχεν γὰρ ἡ αὐτὴ εἶναι τῆς παρουσίας

[12, 2]   τι παρὰ φύσιν, ὑπομενοῦντας: ἀμείβεσθαι γὰρ ἡμᾶς δεῖ τὰς σὰς εὐεργεσίας

[12, 6]   τοῦ σαββάτου τιμὴν θελήσαντες: ἀργεῖν γὰρ ἡμῖν ἐν αὐτῇ νόμιμόν ἐστιν.

[12, 2]   προστάξαντος τοῦ βασιλέως: τοὺς μὲν γὰρ ἡμίσεις ἐκέλευσεν ἀνὰ χεῖρα κατακλιθῆναι,

[12, 4]   ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ παιδί, σφόδρα γὰρ ἦν ὁ Ἀρίων ἐν τιμῇ

[12, 5]   χώραν ἕκαστα. Ἰησοῦς δέ, οὗτος γὰρ ἦν ὁ τοῦ Ὀνίου ἀδελφός,

[12, 2]   τῆς συμβολῆς τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτως γὰρ ἥρμοστο, καὶ τοῦτο ποιήσας χρόνῳ

[12, 8]   αὐτοὺς διαβαίνειν τὸν χείμαρρον: διαβάντων γὰρ ἧτταν αὐτοῖς προύλεγεν. Ἰούδας δ'

[12, 3]   ὅθεν ἐπὶ ταῦτ' ἐξέβην. (Τοὺς γὰρ Ἰουδαίους ἐπ' Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου

[12, 3]   περὶ τῶν Ἰουδαίων οἴδαμεν: τῶν γὰρ Ἰώνων κινηθέντων ἐπ' αὐτοὺς καὶ

[12, 4]   ὄντα ἐλάσσω τρισχιλίων ταλάντων: ὁ γὰρ Ἰώσηπος τὰ ἀπὸ τῆς Συρίας

[12, 2]   ταῦτα παρὰ σοὶ διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν γὰρ καὶ ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν εἶναι

[12, 3]   τὴν προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο: ἅμα γὰρ καὶ τῆς πρότερον ὀργῆς καὶ

[12, 2]   μυριάδας; ὑποτυχόντος δὲ Ἀνδρέου, παρειστήκει γάρ, καὶ φήσαντος ὀλίγῳ πλείονας ἔσεσθαι

[12, 7]   τὸ δὲ στρατόπεδον ἐμπεπρησμένον: ὁ γὰρ καπνὸς αὐτοῖς πόρρωθεν οὖσιν τοῦ

[12, 4]   εἶπεν, ὦ δέσποτα: τοὺς μὲν γὰρ κύνας τὰ ὀστᾶ σὺν τοῖς

[12, 4]   αὐτῷ διὰ τὸ γῆρας: οὐ γὰρ λανθάνει σε πάντως, ὅτι καὶ

[12, 5]   πικρὰς βασάνους ὑπομένοντες ἀπέθνησκον. καὶ γὰρ μαστιγούμενοι καὶ τὰ σώματα λυμαινόμενοι

[12, 10]   τοῦ μηδὲν πείσεσθαι δεινόν: ἥκειν γὰρ μετὰ φίλων ἐπὶ τῷ ποιῆσαι

[12, 7]   πολλὰς πολλάκις ἥττησαν μυριάδας: τὸ γὰρ μηδὲν ἀδικεῖν ἰσχυρὰ δύναμις. ταῦτ'

[12, 9]   Πέρσαις Ἀρτέμιδος ἱερὸν συλῆσαι: τὸ γὰρ μηκέτι ποιῆσαι τὸ ἔργον βουλευσάμενον

[12, 7]   συνήθειαν μετὰ ἔτη τρία: τὸν γὰρ ναὸν ἐρημωθέντα ὑπὸ Ἀντιόχου διαμεῖναι

[12, 7]   καὶ χρημάτων ἔνδειαν οὖσαν, οὔτε γὰρ οἱ φόροι πάντες ἐτελοῦντο διὰ

[12, 7]   ὀλιγότητα καὶ δι' ἀσιτίαν, νενηστεύκεσαν γάρ, ὀκνοῦντας, παρεθάρσυνεν λέγων οὐκ ἐν

[12, 2]   τῶν τριῶν μερῶν μεμιμημένην. τριγώνων γὰρ ὄντων αὐτῶν ἑκάστη γωνία τὴν

[12, 7]   καὶ ὀκτὼ γενομένην ἐτῶν: ἐδήλωσεν γάρ, ὅτι Μακεδόνες καταλύσουσιν αὐτόν. (Ἑώρταζε

[12, 10]   ὁ δ' οὐκ ἐπίστευσεν: ἑώρα γάρ, ὅτι μετὰ στρατιᾶς πάρεστιν τοσαύτης,

[12, 4]   κολάσαι παρακούσαντα ὧν προσέταξεν: διαφέρειν γὰρ οὐδὲν ἢ μικρὸν εἶναί τινα

[12, 2]   ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους γένηται: βούλεσθαι γὰρ οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον εἰς θέαν

[12, 5]   αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ τοὔνομα. Σίμωνι γὰρ οὗτοι τρεῖς ἐγένοντο παῖδες, καὶ

[12, 5]   τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀντίοχος δίδωσιν: ὁ γὰρ παῖς, ὃν Ὀνίας καταλελοίπει, ἔτι

[12, 2]   ἔλεγεν ἤδη παρόντων αὐτῶν: ὠφελῆσθαι γὰρ παρ' αὐτῶν μεμαθηκότα, πῶς δεῖ

[12, 7]   τοιοῦτον ἔτεσι συνέβη τρισίν: ἔτει γὰρ πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ

[12, 4]   δύνασθαι τοιαύτην προσενεγκεῖν δωρεάν: πλέον γὰρ πέντε ταλάντων οὐκ ἔχειν. οἱ

[12, 2]   τοῦ βασιλέως τὸν τρόπον: κατὰ γὰρ πόλιν ἑκάστην, ὅσαι τοῖς αὐτοῖς

[12, 4]   διὰ τοὺς παῖδας αὐτοῦ. τῶν γὰρ πρεσβυτέρων πόλεμον ἐξενεγκαμένων πρὸς Ὑρκανόν,

[12, 2]   μηδὲν ἀποδεῖν τῆς ἀληθείας: καὶ γὰρ πρὸς τὸ πνεῦμα διὰ λεπτότητα

[12, 8]   τῆς πόλεως ἀπελθεῖν: τάς τε γὰρ πύλας λίθοις ἐμπεφράκεσαν καὶ τὴν

[12, 1]   δόλῳ καὶ ἀπάτῃ χρησάμενος: ἐλθὼν γὰρ σαββάτοις εἰς τὴν πόλιν ὡς

[12, 3]   τιμῆς, ἐπειδὴ συνεστράτευσαν αὐτοῖς: καὶ γὰρ Σέλευκος ὁ Νικάτωρ ἐν αἷς

[12, 9]   ὃς καὶ Μενέλαος ἐκαλεῖτο. Λυσίας γὰρ συνεβούλευσεν τῷ βασιλεῖ τὸν Μενέλαον

[12, 2]   τῇ τοῦ βασιλέως προαιρέσει, μάλιστα γὰρ τὰ περὶ τὴν συλλογὴν τῶν

[12, 6]   ἀπολαύοντες ἐθῶν, ἀποκαταστήσει: θνητὰ μὲν γὰρ τὰ σώματα ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα,

[12, 5]   ἐπὶ τούτοις πένθος ἐνέβαλεν. καὶ γὰρ τὰς καθημερινὰς θυσίας, ἃς προσέφερον

[12, 2]   ὑπὸ Ἐλεαζάρου πεμφθέντες, δηλοῦν: ἦν γὰρ ταῦτα ὑπογεγραμμένα ἐν τῇ ἐπιστολῇ.

[12, 3]   λόγοις Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης: ἐν γὰρ τῇ ἑξκαιδεκάτῃ τῶν ἱστοριῶν αὐτοῦ

[12, 5]   ἐχειρώσατο καὶ τὸν ναόν: ἐν γὰρ τῇ πρώτῃ μου πραγματείᾳ κεφαλαιωδῶς

[12, 2]   θεὸν φιλοτιμία φανερὰ γένηται: ἄφθονον γὰρ τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην χορηγῶν

[12, 2]   κωλύειν καὶ ταῦτα μεταβαλόντα, δύνασθαι γὰρ τῆς εἰς αὐτὸ χορηγίας εὐποροῦντα,

[12, 2]   καὶ φιλοτιμίας διαφερόντως ἀπηρτίζετο: οὐ γὰρ τῆς χορηγίας τὸ ἄφθονον καὶ

[12, 8]   πρὸ τῆς ἐκείνου παρουσίας: πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ στρατηγήμασιν καὶ

[12, 2]   εὐθὺς καὶ τὰ σώματα: τοῦτο γὰρ τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν ἡγοῦμαι συμφέρειν.

[12, 7]   συμβαλὼν τρέπει τοὺς Σύρους: πεσόντος γὰρ τοῦ στρατηγοῦ πάντες φεύγειν ὥρμησαν,

[12, 4]   τὰς οὐσίας ἀναπέμψειν αὐτῷ: καὶ γὰρ τοῦτο τοῖς τέλεσι συνεπιπράσκετο. τοῦ

[12, 5]   ἀνώνυμον ἱερὸν Διὸς Ἑλληνίου: γενομένου γὰρ τούτου παυσόμεθα μὲν ἐνοχλούμενοι, τοῖς

[12, 2]   ἑρμηνείαν αὐτῶν ἀκριβῆ ποιήσασθαι: νομίζω γὰρ τούτων ἐπιτελεσθέντων μεγίστην δόξαν ἡμῖν

[12, 9]   ἐκτρέχοντες οἱ φρουροὶ διέφθειραν: ἐπέκειτο γὰρ τῷ ἱερῷ ἡ ἄκρα. τούτων

[12, 2]   περιορᾶν, ἀλλὰ τἀληθὲς ἀπελέγχειν: τοὺς γὰρ τῶν Ἰουδαίων νόμους οὐ μεταγράψαι

[12, 1]   τῶν Ἰουδαίων αὐτὸν ἀμυνομένων, οὐδὲν γὰρ ὑπενόουν πολέμιον, καὶ διὰ τὸ

[12, 2]   τετρακόσια τῶν λύτρων ἐγένετο: καὶ γὰρ ὑπὲρ τῶν νηπίων εἰσέπραττον οἱ

[12, 2]   παρὰ τὸ ἔθος: οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ τοιούτων αἰτιῶν ἀχθέντες διὰ

[12, 4]   αὐτῶν ὧν αὐτὸς ἐκέκτητο: πολλὰ γὰρ ὑπὸ χεῖρα τῷ βασιλεῖ καὶ

[12, 5]   κάτω πόλει ᾠκοδόμησεν ἄκραν: ἦν γὰρ ὑψηλὴ καὶ ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν:

[12, 2]   ὄψιν τῆς ἐπιτεχνήσεως διατετάσθαι. ἔλασμα γὰρ χρυσοῦ τὸ πλάτος τεσσάρων δακτύλων

[12, 9]   τῶν ἔνδοθεν ἀμυνομένων: πρὸς ἕκαστον γὰρ ὧν ὁ βασιλεὺς ἐπ' αὐτοὺς

[12, 1]   τῆς Σαμαρείτιδος καὶ τῶν ἐν Γαριζείν, κατῴκισεν ἅπαντας εἰς Αἴγυπτον ἀγαγών.

[12, 5]   ἱδρυσάμενοι δὲ ἀνώνυμον ἐν τῷ Γαριζεὶν λεγομένῳ ὄρει ἱερὸν ἔθυον ἐπ'

[12, 5]   συγγενεῖς αὐτῶν οὐδὲ τὸν ἐν Γαριζεὶν ναὸν τοῦ μεγίστου θεοῦ, τῇ

[12, 1]   τῶν δὲ Σικιμιτῶν εἰς τὸ Γαριζεὶν ὄρος κελευόντων. ~(Βασιλεύσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου

[12, 9]   διεσκέδασεν, ὑποδὺς δὲ ὑπὸ τὴν γαστέρα καὶ πλήξας ἀπέκτεινε τὸν ἐλέφαντα.

[12, 2]   εὐθέως ποιήσειν γνώριμον. τῆς μέντοι γε εἰσδόσεως τὸ ἀντίγραφον ὑπῆρχε τοιοῦτον:

[12, 2]   ἔπειτα κἀκείνους προσειπεῖν. τὴν μέντοι γε ἡμέραν, καθ' ἣν ἦλθον πρὸς

[12, 7]   πολλοὶ τῶν πεφευγότων Ἰουδαίων, ἔτι γε μὴν καὶ τῶν ἐμπόρων τινὲς

[12, 9]   παντοδαπῶν ἀναθημάτων πλῆρες εἶναι ἔτι γε μὴν ὅπλα καὶ θώρακας, ἃ

[12, 2]   βυσσίνης ὀθόνης ἱστοὺς ἑκατόν, ἔτι γε μὴν φιάλας καὶ τρύβλια καὶ

[12, 2]   ἔμελλεν ἔσεσθαι διάφορος, τῇ μέντοι γε τέχνῃ καὶ τῇ καινουργίᾳ καὶ

[12, 1]   Πτολεμαίου φιλοτιμίας προκαλουμένης. στάσεις μέντοι γε τοῖς ἐκγόνοις αὐτῶν πρὸς τοὺς

[12, 2]   ἐν τῇ ἐπιστολῇ. τὴν μέντοι γε τῶν ἀναθημάτων πολυτέλειαν καὶ κατασκευήν,

[12, 10]   ἐπ' εἰρήνην ἔρχεται. τινὲς μέντοι γε τῶν ἐκ τοῦ δήμου προσέχοντες

[12, 2]   αὐτῇ βίον ἀπολελοιπόσιν. ἴσθι μέντοι γε, ὦ βασιλεῦ, ὡς οὔτε γένει

[12, 4]   βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ καὶ τὰ γεγενημένα. θαυμάσας δ' αὐτὸν ὁ Πτολεμαῖος

[12, 11]   ἔπεσεν, ἐπὶ καλοῖς μὲν πρότερον γεγενημένοις, ἐφ' ὁμοίοις δὲ ὅτε ἀπέθνησκεν

[12, 7]   βασιλεὺς Ἀντίοχος μεγάλως ὠργίσθη τοῖς γεγενημένοις, καὶ πᾶσαν τὴν οἰκείαν δύναμιν

[12, 2]   ὡς μεγάλων ἀγαθῶν αὐτοῖς εὑρετὴν γεγενημένον, παρεκάλεσάν τε δοῦναι καὶ τοῖς

[12, 4]   δῶρα κομίσαι τοῦ πατρὸς εὐεργέτῃ γεγενημένῳ. τὸν δὲ δοῦλον κολάσαι παρακούσαντα

[12, 2]   παύονται μὲν περὶ τούτων ἐπιζητοῦντες. γεγενῆσθαι δ' αὐτῷ τὰ μέγιστα τῶν

[12, 4]   καιρὸν υἱὸν τῷ βασιλεῖ Πτολεμαίῳ γεγενῆσθαι, καὶ πάντες οἱ πρῶτοι τῆς

[12, 4]   μιμητὴν αὐτὸν ἠξίου γενέσθαι τοῦ γεγεννηκότος: δώσειν δ' οὐδὲν πλέον ταλάντων

[12, 2]   αὐτὸν ὁ βασιλεὺς ἱλαρῷ καὶ γεγηθότι τῷ προσώπῳ πόσας, εἶπεν, ὑπολαμβάνεις

[12, 4]   ἀκολουθήσειν: καὶ γὰρ ἔτι μᾶλλον γεγόνει πρόθυμος πρὸς τὴν ἄφιξιν τὴν

[12, 2]   ἐσόπτρων τὴν λαμπρότητα πολὺ διαυγέστεροι γεγόνεισαν, ὡς τρανοτέρας διὰ τούτων τὰς

[12, 2]   ὠφέλειαν ἐκ τούτου τοῖς στρατιώταις γεγονέναι. τὸ δίκαιον οὖν σκοπῶν καὶ

[12, 4]   τῆς Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέως ἀδελφῆς γεγονώς, δηλωσάσης αὐτῷ τῆς μητρὸς τὴν

[12, 4]   γράμματα διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς. τὰ γεγραμμένα ἐστὶν τετράγωνα: ἡ σφραγίς ἐστιν

[12, 2]   σὺν ἑτέροις: χαρακτῆρσιν γὰρ Ἑβραικοῖς γεγραμμένα καὶ φωνῇ τῇ ἐθνικῇ ἐστιν

[12, 2]   ἐκείνων χαρακτῆρσιν καὶ τῇ διαλέκτῳ γεγραμμένα πόνον αὐτοῖς οὐκ ὀλίγον παρέξειν

[12, 2]   τῶν ἐν τῇ ἱερᾷ βύβλῳ γεγραμμένων μνησθῆναι τὰς ὄψεις γλαυκωθείη καὶ

[12, 2]   ἐντετύπωτο τῇ παραλλήλῳ τῆς ἰδέας γειτνιάσει ψυχαγωγίαν θαυμαστὴν παρέχον τοῖς βλέπουσιν.

[12, 8]   ὑπέστρεψεν. μαθόντα δ' αὐτὸν τὰ γειτονεύοντα τῶν ἐθνῶν ἀνεστροφότα συναθροίζεται εἰς

[12, 4]   οὗτος ταῦτα τῶν σαρκῶν ἐγύμνωσεν. γελάσαντος δὲ πρὸς τὸν τοῦ Τρύφωνος

[12, 4]   ἑκατέρου μέρους ἐγγυησομένους δίδωμί σοι. γελάσας δ' ὁ Πτολεμαῖος συνεχώρησεν αὐτῷ

[12, 4]   ταῦτ' ἀκούσας ὁ Πτολεμαῖος εἰς γέλωτα ἐτράπη καὶ τὴν μεγαλοφροσύνην τοῦ

[12, 4]   καὶ τοὺς ἐν τοῖς πότοις γέλωτας ἀπεδέδεικτο, παρακαλεσάντων αὐτὸν τῶν κατακειμένων

[12, 9]   οὐκ ὄντι τῆς τῶν ἀρχιερέων γενεᾶς, ἀλλ' ὑπὸ Λυσίου πεισθεὶς μεταθεῖναι

[12, 5]   Ἰουδαίων αἰτίας, ἡμῶν καὶ τῷ γένει καὶ τοῖς ἔθεσιν ἀλλοτρίων ὑπαρχόντων,

[12, 2]   γε, ὦ βασιλεῦ, ὡς οὔτε γένει προσήκων αὐτοῖς οὔτε ὁμόφυλος ὢν

[12, 10]   φιλίαν καὶ συμμαχίαν οὕτως συνέβη γενέσθαι. ~(Δημήτριος δ' ἀπαγγελθείσης αὐτῷ τῆς

[12, 2]   παρὰ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου συνέβη γενέσθαι. ~(Ἔτυχον δὲ καὶ τῆς παρὰ

[12, 6]   τὸν θεὸν εὐξάμενος σύμμαχον αὐτοῖς γενέσθαι καὶ τῷ λαῷ τὴν ἰδίαν

[12, 6]   τοὐμὸν φρόνημα καὶ παρακαλῶ μὴ γενέσθαι κακοὺς αὐτοῦ φύλακας, ἀλλὰ μεμνημένους

[12, 7]   δ' ἐρήμωσιν τοῦ ναοῦ συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν Δανιήλου προφητείαν πρὸ

[12, 4]   δ' οὐδὲν πλέον ἠξίωσεν αὐτῷ γενέσθαι παρ' αὐτοῦ ἢ γράψαι τῷ

[12, 2]   καὶ τὸ πλῆθος εὐχὰς ἐποιήσατο γενέσθαι σοι τὰ κατὰ νοῦν καὶ

[12, 6]   βίας ἁπάσης καὶ ἀνάγκης ἐπάνω γενέσθαι, τὰς ψυχὰς οὕτω παρασκευασαμένους, ὥστ'

[12, 10]   ἐννακισχιλίων. τὴν δὲ νίκην συνέβη γενέσθαι ταύτην τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς

[12, 2]   ἐξιλάσκετο τὸν θεόν, ἐντεῦθεν αὐτῷ γενέσθαι τὴν παραφροσύνην ὑπονοῶν: οὐ μὴν

[12, 5]   ὡς τῶν ζωγρηθέντων περὶ μυρίους γενέσθαι τὸ πλῆθος. ἐνέπρησε δ' αὐτῆς

[12, 7]   τῶν πολεμίων σύμμαχον ἐπ' αὐτῷ γενέσθαι τὸν θεὸν εὐξάμενος, συμβαλὼν τοῖς

[12, 4]   ἐδήλου καὶ μιμητὴν αὐτὸν ἠξίου γενέσθαι τοῦ γεγεννηκότος: δώσειν δ' οὐδὲν

[12, 2]   ὅτι αὐτῆς οὐδὲν κωλύει μείζονα γενέσθαι, φήσας καὶ πενταπλασίονα τῆς ὑπαρχούσης

[12, 4]   τῆς ὑπηκόου χώρας ἑορτάζοντες τὴν γενέσιον ἡμέραν τοῦ παιδίου μετὰ μεγάλης

[12, 4]   ἐν τῇ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ γενεσίῳ. τῶν δὲ ἀνὰ δέκα τάλαντα

[12, 2]   ἢ τετρακοσίων ταλάντων τῆς ἀπολυτρώσεως γενήσεσθαι φαμένων ταῦτά τε συνεχώρει καὶ

[12, 2]   περὶ τὸν θεὸν φιλοτιμία φανερὰ γένηται: ἄφθονον γὰρ τὴν εἰς ταῦτα

[12, 2]   διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους γένηται: βούλεσθαι γὰρ οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον

[12, 11]   μὲν τοιοῦτον κατέσχεν Ἰούδαν, ἄνδρα γενναῖον καὶ μεγαλοπόλεμον γενόμενον καὶ τῶν

[12, 8]   δόξαν περιποιήσασθαι στρατηγῶν τὰ πολεμικὰ γενναίων τὴν ὑπ' αὐτοῖς δύναμιν ἀναλαβόντες

[12, 11]   δεῖ πάντως ἀπολέσθαι μαχόμενον, στήσομαι γενναίως πᾶν ὑπομένων τὸ μέλλον ἢ

[12, 9]   Ἰούδας οὐ κατεπλάγη, δεξάμενος δὲ γενναίως τοὺς πολεμίους τῶν προδρόμων περὶ

[12, 4]   ἐστὶ παρ' αὐτῷ κωλύων τὸν γεννηθέντα γεύσασθαι θυσιῶν, πρὶν εἰς τὸ

[12, 3]   τούτους καὶ τοὺς ὑπ' αὐτῶν γεννηθέντας ἐλευθέρους ἀφίεμεν καὶ τὰς οὐσίας

[12, 10]   αὐτοῦ πεπόνθοι κακά, πλείω δὲ γένοιτ' ἄν, εἰ μὴ προκαταληφθείη καὶ

[12, 9]   τὴν δὲ πολιορκίαν ὅτι χρονιωτάτη γένοιτ' ἂν δηλοῦντα, καὶ τὴν ὀχυρότητα

[12, 7]   προφητείαν πρὸ τετρακοσίων καὶ ὀκτὼ γενομένην ἐτῶν: ἐδήλωσεν γάρ, ὅτι Μακεδόνες

[12, 4]   τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ σοφὴν οὕτως γενομένην καὶ πάντας ἐκέλευσεν ἀνακροτῆσαι τῆς

[12, 1]   Ἱεροσόλυμα ταύτην ὑπερεῖδον ὑπὸ Πτολεμαίῳ γενομένην ὅπλα λαβεῖν οὐ θελήσαντες, ἀλλὰ

[12, 8]   τῆς Ἰαμνείας στρατηγοῦ ὑπαντήσαντος συμβολῆς γενομένης δισχιλίους ἀποβάλλουσι τῆς στρατιᾶς καὶ

[12, 10]   Νικάνορι καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης κρατεῖ τῶν ἐναντίων καὶ πολλούς

[12, 2]   συναγάγωμεν. (Τοιαύτης οὖν τῆς εἰσδόσεως γενομένης ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν τῷ ἀρχιερεῖ

[12, 3]   ἔχοντες καὶ μάλιστα περὶ τῆς γενομένης περὶ τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς

[12, 10]   καὶ τῆς ἐνέδρας ὁ Νικάνωρ γενομένης πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ Ἰούδᾳ, καὶ

[12, 10]   τοῖς φεύγουσιν ὑπαντῶντες ἔκτεινον αὐτοὺς γενόμενοι κατὰ πρόσωπον, ὥστ' ἐκ τῆς

[12, 11]   καὶ λαμβάνουσι μέσον αὐτὸν κατόπιν γενόμενοι. ὁ δὲ φυγεῖν οὐ δυνάμενος,

[12, 7]   χρόνον πολὺν ἀπροσδοκήτως ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενοι τῆς θρησκείας, ὡς νόμον θεῖναι

[12, 2]   ἐπὶ μείζοσιν μισθοφοραῖς, τισὶν δὲ γενομένοις ἐν Αἰγύπτῳ σὺν αὐτῷ τὰ

[12, 10]   περιιδεῖν Ἰούδαν ἐν ἰσχύι τοσαύτῃ γενόμενον, ἐκπέμπει Νικάνορα τὸν εὐνούστατον αὐτῷ

[12, 4]   ἢ περιιδεῖν ἐκεῖνον ἐν αἰσχύνῃ γενόμενον, ἐπαινέσας αὐτὸν Ἰώσηπος τῆς φιλαδελφίας

[12, 11]   μὴ τοῦτ' εἶπεν, ἥλιος ἐπίδοι γενόμενον, ἵν' ἐγὼ τὰ νῶτά μου

[12, 9]   μὲν ἔτη δέκα, πονηρὸν δὲ γενόμενον καὶ ἀσεβῆ καὶ ἵνα αὐτὸς

[12, 11]   Ἰούδαν, ἄνδρα γενναῖον καὶ μεγαλοπόλεμον γενόμενον καὶ τῶν τοῦ πατρὸς ἐντολῶν

[12, 4]   τὸ ἁμάρτημα καὶ διάκονον ἀγαθὸν γενόμενον παρασχεῖν αὐτῷ ὥστ' ἐκπλῆσαι τὴν

[12, 4]   τάλαντα πεντακόσια εἰς Συρίαν ἐξώρμησεν. γενόμενος δὲ ἐν Ἀσκάλωνι τοὺς φόρους

[12, 4]   εἴκοσι καὶ δύο, πατὴρ μὲν γενόμενος ἐκ μιᾶς γυναικὸς παίδων ἑπτά,

[12, 5]   τὴν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἐξεστράτευσεν, καὶ γενόμενος ἐν αὐτῇ ἔτει ἑκατοστῷ καὶ

[12, 5]   ἐκπεριελθὼν καταλαμβάνει τὴν Αἴγυπτον, καὶ γενόμενος ἐν τοῖς περὶ Μέμφιν τόποις

[12, 4]   τοὺς ζευκτῆρας ἱμάντας. ὁ δὲ γενόμενος ἐν τῷ τόπῳ καὶ τοὺς

[12, 11]   κτείνας τῶν ἀντιπάλων καὶ κατάκοπος γενόμενος καὶ αὐτὸς ἔπεσεν, ἐπὶ καλοῖς

[12, 4]   Ὑρκανοῦ πατὴρ Ἰώσηπος ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος καὶ μεγαλόφρων, καὶ τὸν τῶν

[12, 5]   μηδέπω πράγματα τηλικαῦτα διέπειν δυναμένων. γενόμενος οὖν μετὰ πολλῆς δυνάμεως κατὰ

[12, 5]   ἐγκρατὴς δ' οὕτως τῶν Ἱεροσολύμων γενόμενος πολλοὺς ἀπέκτεινεν τῶν τἀναντία φρονούντων

[12, 4]   τελευτᾷ τὸν βίον αὐτόχειρ αὐτοῦ γενόμενος. τὴν δ' οὐσίαν αὐτοῦ πᾶσαν

[12, 5]   τὸ ἀνώνυμον ἱερὸν Διὸς Ἑλληνίου: γενομένου γὰρ τούτου παυσόμεθα μὲν ἐνοχλούμενοι,

[12, 4]   τῆς ἑστιάσεως τῆς ἰδίας ἔχειν. γενομένου δ' ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τοῦ βασιλέως

[12, 2]   ἀπομερίσαι καὶ τοῖς βασιλικοῖς τραπεζίταις. γενομένου δὲ τούτου ταχέως ἐν ἑπτὰ

[12, 4]   τοῦ ἀδελφοῦ θυγατρί, καὶ τούτου γενομένου πολλάκις ἤρα σφοδρότερον. ἔφη δὲ

[12, 7]   ὑπολειφθῆναι κακῶν ἐν τῇ μάχῃ γενομένων, οὕτως ἀγωνίζεσθε, τὸ μὲν ἀποθανεῖν

[12, 8]   ἀνάγκας ἔχῃ χρῆσθαι. ~(Τούτων οὕτως γενομένων τὰ πέριξ ἔθνη πρὸς τὴν

[12, 7]   ἀφανίσαι τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ τὸ γένος αὐτῶν ἀπολέσαι. καὶ ταῦτα μὲν

[12, 2]   τοὺς δὲ λίθους εἰς πᾶν γένος τῶν προειρημένων καρπῶν, ὡς ἑκάστου

[12, 10]   βασιλέως διάνοιαν, ὡς περὶ τοῦ γένους αὐτῶν φρονεῖ. ταῦτα διαπρεσβευσαμένου τοῦ

[12, 4]   εὕρομεν, ὡς ἐξ ἑνὸς εἶεν γένους Ἰουδαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ ἐκ

[12, 7]   παθεῖν καὶ μηδὲ σπέρμα τοῦ γένους ὑμῶν ὑπολειφθῆναι κακῶν ἐν τῇ

[12, 2]   τοῖς ὁρῶσιν, τῶν τε ἄλλων γενῶν ὅσοι περισπούδαστοι καὶ ζηλωτοὶ πᾶσιν

[12, 2]   μετὰ καὶ τῶν δώρων οἱ γέροντες, ἃ τῷ βασιλεῖ κομίσαι ὁ

[12, 3]   πατρίους νόμους, ἀπολυέσθω δ' ἡ γερουσία καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς

[12, 3]   λαμπρῶς ἐκδεξαμένων καὶ μετὰ τῆς γερουσίας ἀπαντησάντων, ἄφθονον δὲ τὴν χορηγίαν

[12, 4]   παρ' αὐτῷ κωλύων τὸν γεννηθέντα γεύσασθαι θυσιῶν, πρὶν εἰς τὸ ἱερὸν

[12, 2]   νῆσον καὶ διαβὰς πρὸς τὴν γέφυραν, προελθὼν ἐπὶ τὰ βόρεια μέρη

[12, 9]   γῆς ἐκείνῳ τῷ ἔτει μὴ γεωργημένης, ἀλλὰ διὰ τὸ εἶναι τὸ

[12, 3]   τόπον ἑκάστῳ καὶ χώραν εἰς γεωργίαν καὶ φυτείαν ἀμπέλων, καὶ ἀτελεῖς

[12, 4]   εἰς τὴν ἐρημίαν σπεροῦντα τὴν γῆν ἀποκρύψας τοὺς ζευκτῆρας ἱμάντας. ὁ

[12, 10]   ἧς ἄφωνός τε ἐπὶ τὴν γῆν κατηνέχθη καὶ βασανισθεὶς ἐπὶ συχνὰς

[12, 4]   καὶ ἠπείλει κληρουχήσειν αὐτῶν τὴν γῆν οὐκ ἀπολαβὼν καὶ πέμψειν τοὺς

[12, 6]   ἐκαθάρισεν ἀπὸ παντὸς μιάσματος τὴν γῆν. ~(Ταῦτ' ἀκούσας Ἀπολλώνιος ὁ τῆς

[12, 4]   ἣν ὁ πατὴρ αὐτῷ προσέταξε γῆν ὑπέστρεψε πρὸς αὐτόν. ἐλθόντα δ'

[12, 4]   συγγίνωσκε, φησίν, αὐτῷ διὰ τὸ γῆρας: οὐ γὰρ λανθάνει σε πάντως,

[12, 4]   Ἀλεξάνδρειαν ἐξώρμων, αὐτὸς μὲν ὑπὸ γήρως κατείχετο, τῶν δὲ υἱῶν ἀπεπειρᾶτο

[12, 3]   αὐτούς τε πολλὰ ταλαιπωρῆσαι τῆς γῆς αὐτῶν κακουμένης καὶ τοὺς τὴν

[12, 10]   ἀπολωλέκασιν αὐτούς τε τῆς οἰκείας γῆς ἐκβαλόντες ἀλλοτρίας ἐπήλυδας πεποιήκασιν, ἠξίουν

[12, 9]   ὄντος ἀπανηλωμένου καρποῦ, τῆς δὲ γῆς ἐκείνῳ τῷ ἔτει μὴ γεωργημένης,

[12, 3]   ἄχρις ἂν τοὺς παρὰ τῆς γῆς καρποὺς λαμβάνωσιν σῖτον εἰς τὰς

[12, 3]   καὶ ἀτελεῖς τῶν ἐκ τῆς γῆς καρπῶν ἀνήσεις ἐπὶ ἔτη δέκα.

[12, 2]   τῷ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ ταῦτα γίγνεσθαι. (Ἀρισταῖος δέ τις φίλος ὢν

[12, 2]   τραπέζης ἐφ' ἕτερον μέρος ἐναλλαττομένης γίγνεσθαι διάφορον, τὴν δ' αὐτὴν ἄχρι

[12, 2]   ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ὀξεῖαν συνέβαινε γίγνεσθαι, καὶ μηδεμίαν γωνίαν τριῶν οὐσῶν,

[12, 1]   τε συνεχεῖς καὶ μακροὺς συνέβη γίγνεσθαι καὶ τὰς πόλεις κακοπαθεῖν καὶ

[12, 2]   τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν συμπαρόντων γίγνεσθαι τὰ ἀγαθὰ τῷ βασιλεῖ δι'

[12, 3]   ἄλλοις, ἐν οἷς ἂν ἐπιφανεστέραν γίγνεσθαι τὴν τοῦ ἱεροῦ ἐπισκευὴν δέῃ.

[12, 2]   οὐδὲν ἀμελῶς οὐδὲ ῥᾳθύμως εἴα γίγνεσθαι τῶν κατασκευασμάτων. ὧν ἕκαστον οἷον

[12, 2]   ἀρχιερέως ὁ παῖς αὐτοῦ Σίμων γίγνεται διάδοχος ὁ καὶ δίκαιος ἐπικληθεὶς

[12, 1]   καὶ ῥαθυμίᾳ τυγχανόντων, ἀπόνως ἐγκρατὴς γίγνεται τῆς πόλεως καὶ πικρῶς ἦρχεν

[12, 8]   ἐνέδραις καὶ ἐπιβουλαῖς αὐτῶν ἐγκρατῆ γιγνόμενα. πρὸς τούτους πολέμους συνεχεῖς ἐκφέρων

[12, 2]   ὄντων τοῦ θεοῦ: καὶ δὴ γιγνώσκων αὐτὸν ἡδόμενον τοῖς εὖ ποιοῦσιν

[12, 7]   ταῦτα κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν γίνεσθαι, καθ' ἣν καὶ μετέπεσεν αὐτῶν

[12, 10]   προσθεῖναι ἢ ἀφελεῖν, τοῦτο κοινῇ γινέσθω γνώμῃ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων,

[12, 4]   αὐτοῦ διάδοχος τῆς τιμῆς Ὀνίας γίνεται, πρὸς ὃν ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς

[12, 10]   Ἄλκιμον ἤδη μέγαν ὁ Ἰούδας γινόμενον καὶ πολλοὺς διεφθαρκότα τῶν ἀγαθῶν

[12, 2]   βύβλῳ γεγραμμένων μνησθῆναι τὰς ὄψεις γλαυκωθείη καὶ συνιδὼν τὴν αἰτίαν ἀπαλλαγείη

[12, 2]   τῆς ποικιλίας τῶν ἔργων καὶ γλαφυρότητος θέαν κατεσκευασμένης, ὡς καὶ τὴν

[12, 2]   παρέξειν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενα γλῶτταν. δοκεῖ μὲν γὰρ εἶναι τῇ

[12, 4]   τολμηρὸν ἐπαινέσας ὡς μόνον ὄντα γνήσιον ἔτι μᾶλλον ἔστεργεν ἀχθομένων ἐπὶ

[12, 9]   στράτευμα καὶ οἱ ἡγεμόνες τῇ γνώμῃ. (Καὶ πέμψας ὁ βασιλεὺς πρὸς

[12, 10]   ἢ ἀφελεῖν, τοῦτο κοινῇ γινέσθω γνώμῃ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων, ὃ

[12, 2]   αὐτά. ἁπάντων δ' ἐπαινεσάντων τὴν γνώμην ἐκέλευσαν, εἴ τις ἢ περισσόν

[12, 2]   δὲ καὶ τὴν τῶν προειρημένων γνώμην ὁ Ἀρισταῖος, προσελθὼν τῷ βασιλεῖ

[12, 4]   ἔχων, τῆς μὲν τῶν βοηλατῶν γνώμης κατηλόγησεν συμβουλευόντων πέμπειν πρὸς τὸν

[12, 10]   πέμψαντα τῶν ἰδίων τινὰ φίλων γνῶναι δι' αὐτοῦ τὰ ὑπὸ τῶν

[12, 4]   φθονηθῆναι δυνάμενον. τοῦ δὲ Ἰωσήπου γνῶναι θελήσαντος, τίς αὐτῷ τῶν υἱῶν

[12, 2]   τῷ βουλομένῳ τὰ κατὰ μέρος γνῶναι τῶν ἐν τῷ συμποσίῳ ζητηθέντων

[12, 2]   τὸν ἑκάστου δημιουργὸν εὐθέως ποιήσειν γνώριμον. τῆς μέντοι γε εἰσδόσεως τὸ

[12, 4]   Ἀθηνίων εὐθὺς ἐποίει τῷ βασιλεῖ γνώριμον, τοῦτον εἶναι λέγων, περὶ οὗ

[12, 5]   τῶν τραχήλων αὐτοὺς τῶν ἀνεσταυρωμένων γονέων ἀπαρτῶντες. ἠφανίζετο δ' εἴ που

[12, 7]   οὕτως ἔχοντα ἔμαθον οἱ σὺν Γοργίᾳ καὶ τοὺς μετὰ Ἰούδου πρὸς

[12, 7]   τὸν Δορυμένους καὶ Νικάνορα καὶ Γοργίαν, ἄνδρας δυνατοὺς τῶν φίλων τῶν

[12, 7]   τινα καὶ μάχην εἶναι> πρὸς Γοργίαν καὶ τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν:

[12, 7]   ἔλεξεν. τῶν δὲ πολεμίων πεμψάντων Γοργίαν μετὰ πεντακισχιλίων πεζῶν καὶ χιλίων

[12, 7]   τῷ στρατοπέδῳ τοὺς ἐχθροὺς ὁ Γοργίας, ἀλλ' ὑπονοήσας ἀναχωρήσαντας αὐτοὺς ἐν

[12, 8]   δύναμιν ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς Ἰάμνειαν. Γοργίου δὲ τοῦ τῆς Ἰαμνείας στρατηγοῦ

[12, 7]   Ἰούδας ὡς ἀμαχητὶ τῶν μετὰ Γοργίου στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψας ἀνῃρεῖτο τὰ

[12, 7]   τοὺς στρατιώτας ὑπερκύψαντες οἱ τοῦ Γοργίου τὴν μὲν στρατιὰν ἣν ἐν

[12, 2]   νόμον ὑμῶν ἔγνων μεθερμηνεῦσαι, καὶ γράμμασιν Ἑλληνικοῖς ἐκ τῶν Ἑβραικῶν μεταγραφέντα

[12, 2]   ἐγγεγραμμένους εἶχον τοὺς νόμους χρυσοῖς γράμμασιν, ἐπηρώτησεν αὐτοὺς περὶ τῶν βιβλίων.

[12, 4]   ἕξομεν. Δημοτέλης ὁ φέρων τὰ γράμματα διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς. τὰ γεγραμμένα

[12, 4]   παρ' αὐτῶν παῖδας μὲν ἑκατὸν γράμματα ἐπισταμένους καὶ ἀκμαιοτάτους, ἑνὸς ἕκαστον

[12, 2]   καὶ περὶ ὧν ἠξίουν προθεῖναι γράμματα ὑπέσχετο μεγαλοπρεπῶς τε ἔχοντα καὶ

[12, 3]   γερουσία καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ ἱεροῦ καὶ ἱεροψάλται ὧν

[12, 2]   εἶναι τῇ ἰδιότητι τῶν Συρίων γραμμάτων ἐμφερὴς ὁ χαρακτὴρ αὐτῶν καὶ

[12, 3]   ἡμετέρων ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Φρυγίαν. γράφει δ' οὕτως: βασιλεὺς Ἀντίοχος Ζεύξιδι

[12, 2]   ποιούμεθα, τὴν ἀρχιερωσύνην παρέλαβεν, ᾧ γράφει Πτολεμαῖος τοῦτον τὸν τρόπον: βασιλεὺς

[12, 3]   αὐτὸν σπουδὴν καὶ φιλοτιμίαν ἀμείψασθαι γράφει τοῖς τε στρατηγοῖς αὐτοῦ καὶ

[12, 4]   υἱὸν ἐπαινέσας ὡς παραινοῦντα καλῶς, γράφει τῷ οἰκονόμῳ Ἀρίονι, ὃς ἅπαντα

[12, 2]   περὶ πλῆθος αὐτῷ βιβλίων ὑποτίθεσθαι γράφει τῷ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ ταῦτα

[12, 3]   τὰς τοῖς στρατηγοῖς περὶ αὐτῶν γραφείσας προδιελθών, ὡς μαρτυρεῖ τούτοις ἡμῶν

[12, 2]   τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς τῆς γραφείσης Ἐλεαζάρῳ τῷ ἀρχιερεῖ, ταύτην λαβόντι

[12, 4]   Λακεδαιμονίων Ἄρειος Ὀνίᾳ χαίρειν. ἐντυχόντες γραφῇ τινι εὕρομεν, ὡς ἐξ ἑνὸς

[12, 2]   τῷ ἀρχιερεῖ τῶν Ἰουδαίων Ἐλεαζάρῳ γραφῆναι περὶ τούτων ἅμα καὶ τὴν

[12, 4]   Ἀλεξάνδρειαν ὥρμησεν. ἐξελθόντος δ' αὐτοῦ γράφουσιν οἱ ἀδελφοὶ πᾶσι τοῖς τοῦ

[12, 10]   εἶναι καὶ φίλους, καὶ Δημητρίῳ γράψαι, ὅπως μὴ πολεμῇ τοὺς Ἰουδαίους.

[12, 4]   αὐτῷ γενέσθαι παρ' αὐτοῦ ἢ γράψαι τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς

[12, 4]   λαμπρὰς καὶ τῷ τε πατρὶ γράψας καὶ τοῖς ἀδελφοῖς καὶ πᾶσι

[12, 2]   ἐὰν οὖν σοι δοκῇ, βασιλεῦ, γράψεις τῷ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ, ὅπως

[12, 3]   λαμβάνειν ὡρισμένον τι παρὰ τῶν γυμνασιάρχων εἰς ἐλαίου τιμὴν ἀργύριον ἐκέλευσεν.

[12, 5]   οὖν αὐτὸν ἐπιτρέψαι αὐτοῖς οἰκοδομῆσαι γυμνάσιον ἐν Ἱεροσολύμοις. συγχωρήσαντος δὲ καὶ

[12, 7]   προτρεψάμενος τοὺς ἰδίους, ὡς καὶ γυμνοῖς τοῖς σώμασιν μάχεσθαι δεῖ καὶ

[12, 9]   αὐτοὺς οὐδὲν διέθηκεν, μόνον δὲ γυμνοὺς ἐξέβαλεν, φρουρὰν δὲ κατέστησεν ἰδίαν

[12, 9]   τὴν στρατιὰν προσβάλλει τοῖς πολεμίοις, γυμνώσας τάς τε χρυσᾶς καὶ χαλκᾶς

[12, 4]   καὶ τὸν βασιλέα καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Κλεοπάτραν προδιέθηκεν οἰκείως ἔχειν

[12, 4]   ἧς ἐρᾷ μετ' ἀδείας καὶ γυναῖκα ἔχειν αὐτὴν φήσαντος καὶ τἀληθὲς

[12, 4]   βασιλεῦ, σέ τε καὶ τὴν γυναῖκα τὴν σὴν ὑπὲρ ἑκατέρου μέρους

[12, 8]   ἐξαιρεῖ πόλιν, καὶ τάς τε γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα λαβὼν

[12, 5]   καὶ ἐμπνέοντες ἀνεσταυροῦντο, τὰς δὲ γυναῖκας καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν, οὓς

[12, 4]   κεκώλυται παρὰ Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί, συγκρύψαντα τὸ ἁμάρτημα καὶ διάκονον

[12, 4]   βασιλέως ἐπ' ὀχήματος μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ Ἀθηνίωνος φίλου, οὗτος

[12, 9]   ὑπό τε αὐτοῦ καὶ τῆς γυναικὸς Κλεοπάτρας λαμβάνει τόπον ἀξιώσας ἐν

[12, 4]   πατὴρ μὲν γενόμενος ἐκ μιᾶς γυναικὸς παίδων ἑπτά, ποιησάμενος δὲ καὶ

[12, 4]   ἐνέβαλεν. τῆς δὲ τοῦ Ἀρίονος γυναικὸς τοῦτο δηλωσάσης τῇ Κλεοπάτρᾳ καὶ

[12, 6]   ἄλλοι ποιήσαντες μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν ἔφυγον εἰς τὴν ἔρημον καὶ

[12, 8]   Γαλάτιδι Ἰουδαίους μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν καὶ τῆς ὑπαρχούσης αὐτοῖς ἀποσκευῆς

[12, 6]   ἐστιν. ἀπέθανον μὲν οὖν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἐμπνιγέντες τοῖς σπηλαίοις

[12, 5]   μὲν ἀπέκτεινεν τοὺς δ' αἰχμαλώτους γυναιξὶν ἅμα καὶ τέκνοις ἔλαβεν, ὡς

[12, 2]   τριγώνων γὰρ ὄντων αὐτῶν ἑκάστη γωνία τὴν αὐτὴν τῆς ἐκτυπώσεως εἶχεν

[12, 2]   ὀξεῖαν συνέβαινε γίγνεσθαι, καὶ μηδεμίαν γωνίαν τριῶν οὐσῶν, ὡς προειρήκαμεν, περὶ

Livre, Chap.
[12, 3]	καὶ Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα καὶ	Γάδαρα	παρέλαβεν Ἀντίοχος, μετ' ὀλίγον δὲ
[12, 6]	υἱοὶ πέντε, Ἰωάννης ὁ καλούμενος	Γάδδης	καὶ Σίμων ὁ κληθεὶς Θάτις
[12, 7]	δὲ λοιποὺς διώκων ἦλθεν ἄχρι	Γαζάρων	καὶ τῶν πεδίων τῆς Ἰδουμαίας
[12, 8]	ἐθνῶν ἀνεστροφότα συναθροίζεται εἰς τὴν	Γαλαδηνὴν	ἐπὶ τοὺς ἐν τοῖς ὅροις
[12, 8]	ὀκτακισχιλίων στρατιωτῶν ὥρμησαν εἰς τὴν	Γαλαδῖτιν:	κατέλιπεν δ' ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων
[12, 10]	καὶ ὅτι καταπεπολεμήκασιν τήν τε	Γαλατίαν	καὶ τὴν Ἰβηρίαν καὶ Καρχηδόνα
[12, 8]	ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἰωνάθης ἐν τῇ	Γαλάτιδι,	βουληθέντες καὶ αὐτοὶ δόξαν περιποιήσασθαι
[12, 8]	καὶ συναγαγὼν τοὺς ἐν τῇ	Γαλάτιδι	Ἰουδαίους μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν
[12, 8]	τὰ περὶ τοὺς ἐν τῇ	Γαλάτιδι,	ὡς πολλοὶ κακοπαθοῦσιν αὐτῶν ἐν
[12, 8]	ἀπειλημμένοι καὶ ταῖς πόλεσιν τῆς	Γαλάτιδος,	καὶ παραινεσάντων αὐτῷ σπεύδειν ἐπὶ
[12, 8]	καὶ πολλὰς ἄλλας πόλεις τῆς	Γαλάτιδος	καταστρέφεται. (Χρόνῳ δ' ὕστερον οὐ
[12, 8]	τῶν ἐπιλέκτων λαβόντα τοῖς ἐν	Γαλιλαίᾳ	βοηθὸν ἐξελθεῖν Ἰουδαίοις. αὐτὸς δὲ
[12, 8]	Σίμων μὲν ὑπῆρχεν ἐν τῇ	Γαλιλαίᾳ	πολεμῶν τοὺς ἐν τῇ Πτολεμαίδι,
[12, 8]	οὖν Σίμων παραγενόμενος εἰς τὴν	Γαλιλαίαν	καὶ συμβαλὼν τοῖς ἐχθροῖς εἰς
[12, 8]	τῶν ἐπιστολῶν τούτων κἀκ τῆς	Γαλιλαίας	ἄγγελοι παραγίγνονται σημαίνοντες ἐπισυνῆχθαι τοὺς
[12, 8]	καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς	Γαλιλαίας.	(Πρὸς οὖν ἀμφοτέρας τὰς τῶν
[12, 11]	Ἰουδαίαν ἐν Ἀρβήλοις πόλει τῆς	Γαλιλαίας	στρατοπεδεύεται, καὶ τοὺς ἐν τοῖς
[12, 4]	Σολυμίου θυγατρὸς ἕνα Ὑρκανὸν ὄνομα.	γαμεῖ	δὲ ταύτην ἐξ αἰτίας τοιαύτης:
[12, 4]	αὐτῷ τὴν θυγατέρα Κλεοπάτραν πρὸς	γάμον	παραχωρήσας αὐτῷ τῆς κοίλης Συρίας
[12, 4]	Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι καὶ τὴν θυγατέρα	γάμων	ὥραν ἔχουσαν, ὅπως αὐτὴν συνοικίσῃ
[12, 3]	αὐτοῖς Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ: ὁ	γὰρ	Ἀγρίππας ἀπεφήνατο μηδὲν αὐτῷ καινίζειν
[12, 9]	πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο: τοὺς	γὰρ	ἀναβαίνοντας εἰς τὸ ἱερὸν καὶ
[12, 2]	ἐμοὶ πολυπραγμονήσαντι μαθεῖν ὑπῆρξεν. τὸν	γὰρ	ἅπαντα συστησάμενον θεὸν καὶ οὗτοι
[12, 9]	ἀντισχόντων ἀποκρούεται τῆς ἐλπίδος: ἀπωσάμενοι	γὰρ	ἀπὸ τῆς πόλεως καὶ ἐπεξελθόντες
[12, 9]	καὶ μηδὲν ἐνοχλεῖν αὐτῷ: τοῦτον	γὰρ	ἄρξαι τῶν κακῶν πείσαντ' αὐτοῦ
[12, 4]	τῶν μερῶν τὰ ὀστᾶ, ἀφῄρουν	γὰρ	αὐτοὶ τὰς σάρκας, σωρευόντων ἔμπροσθεν
[12, 7]	ἐπιθυμεῖν τοὺς αὐτοῦ στρατιώτας: ἔτι	γὰρ	αὐτοῖς ἀγῶνά τινα καὶ μάχην
[12, 7]	ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις: οὐ μικρὰ	γὰρ	αὐτοῖς ἡ νίκη πρὸς τὴν
[12, 2]	ἐκ τῆς Ἰουδαίας παραγίγνεσθαι: τοῦτο	γὰρ	αὐτοῖς καὶ πρὸς τιμὴν τὴν
[12, 2]	τῶν παρασκευαζομένων τῷ βασιλεῖ, προσέταξε	γάρ,	αὐτοῖς παρέχοντος. πρωὶ δὲ πρὸς
[12, 10]	φιλίας καὶ εἰρήνης διαλεγόμενος: δόλῳ	γὰρ	αὐτὸν ἐβούλετο λαβεῖν. ὁ δ'
[12, 4]	τὴν τοῦ πρεσβευτοῦ παρουσίαν, ἔτυχεν	γὰρ	αὐτὸς ἀποδημῶν εἰς Φικόλαν κώμην
[12, 4]	διάνοιαν αὐτοὺς ἔχειν ἠξίου: πρεσβεύσειν	γὰρ	αὐτὸς ἐπηγγέλλετο πρὸς τὸν βασιλέα
[12, 3]	τὴν κοίλην Συρίαν νεμομένους. πολεμοῦντος	γὰρ	αὐτοῦ πρὸς τὸν Φιλοπάτορα Πτολεμαῖον
[12, 4]	τῶν ἁμαρτημάτων τὸ πλῆθος: εἶναι	γὰρ	αὐτοῦ προστάτην: ἀμέλει τοσαύτῃ περὶ>
[12, 2]	τραπέζης κομιζόμενοι τὰ λύτρα. νομίζω	γὰρ	αὐτοὺς καὶ παρὰ τὴν τοῦ
[12, 4]	καὶ τοῦ πατρὸς εἰδότος: ὀργιζόμενος	γὰρ	αὐτῷ ἕνεκεν τῶν εἰς τὰς
[12, 6]	Ματταθίαν προκατάρχειν τῶν θυσιῶν, κατακολουθήσειν	γὰρ	αὐτῷ καὶ τοὺς πολίτας, καὶ
[12, 4]	ἀναβήσεσθαι πρὸς τὸν βασιλέα, μέλειν	γὰρ	αὐτῷ περὶ τούτων οὐδέν, εἰ
[12, 3]	καὶ τὸ ἡμέτερον ἔθνος: πολεμούμενον	γὰρ	αὐτῷ προσέθετο. μετ' οὐ πολὺ
[12, 9]	αὐτοῦ τῶν μηχανημάτων ἐμπρησάντων, ἐπεξῆλθον	γὰρ	αὐτῷ, χρόνος ἐτρίβετο πολὺς περὶ
[12, 4]	πεζῶν μὲν στρατιώτας δισχιλίους, ἠξίωσε	γὰρ	βοήθειάν τινα λαβεῖν, ἵνα τοὺς
[12, 4]	καὶ τῆς ἡλικίας πρεσβύτερον. κατασφάξας	γὰρ	δέκα ζεύγη τὰ μὲν κρέα
[12, 6]	ὅσους λαβεῖν ὑποχειρίους ἠδυνήθη: πολλοὶ	γὰρ	δι' εὐλάβειαν διεσπάρησαν εἰς τὰ
[12, 2]	λείπειν ἡμῖν σὺν ἑτέροις: χαρακτῆρσιν	γὰρ	Ἑβραικοῖς γεγραμμένα καὶ φωνῇ τῇ
[12, 4]	τὸν ἐξ αὐτῶν κίνδυνον: τούτοις	γὰρ	ἐγεγράφεισαν αὐτοῦ οἱ ἀδελφοὶ διαχρήσασθαι
[12, 6]	καὶ ἰσχὺν στρατηγὸν ἕξετε: τὸ	γὰρ	ἔθνος οὗτος ἐκδικήσει καὶ ἀμυνεῖται
[12, 2]	Ἰουδαικῶν βιβλίων ἀναγραφῆς δόγμα: οὐδὲν	γὰρ	εἰκῆ τοῖς βασιλεῦσιν ᾠκονομεῖτο, πάντα
[12, 2]	δώρων ὠφελείας λυσιτελήσειν: νῦν μὲν	γὰρ	εἶναι δίκαιον αὐτοὺς ἐκπέμπειν ἔλεγεν,
[12, 2]	Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενα γλῶτταν. δοκεῖ μὲν	γὰρ	εἶναι τῇ ἰδιότητι τῶν Συρίων
[12, 4]	ἔχει, σφόδρ' ἀστείως ἀπεκρίνατο: δώσω	γὰρ	εἶπεν ἀνθρώπους ἀγαθοὺς καὶ καλούς,
[12, 11]	τοῖς ἐκεῖ σπηλαίοις ὄντας, πολλοὶ	γὰρ	εἰς αὐτὰ συμπεφεύγεσαν, ἐκπολιορκήσας καὶ
[12, 5]	Μήδων ἀποίκους καὶ Περσῶν: καὶ	γάρ	εἰσιν τούτων ἄποικοι. πέμψαντες οὖν
[12, 9]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἀντίοχον, αὐτὸς	γὰρ	εἶχεν τὴν ἐπιμέλειαν, ἀποδείκνυσι βασιλέα
[12, 4]	ταῦτα ἐπὶ ἀρχιερέως Ὀνίου. τελευτήσαντος	γὰρ	Ἐλεαζάρου τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ θεῖος
[12, 4]	τυχεῖν αὐτὸν ποιήσειν ὑποσχομένου: τὸ	γὰρ	ἐλευθέριον αὐτοῦ καὶ τὸ σεμνὸν
[12, 8]	τῆς τοῦ στρατεύματος σωτηρίας: οὐδεὶς	γὰρ	ἐν τούτοις τοῖς πολέμοις τῶν
[12, 4]	φήσαντος εἰς τὴν ὁδόν, ζήσεσθαι	γὰρ	ἐπιεικῶς ὥστε ἀρκέσειν αὐτῷ δραχμὰς
[12, 3]	οὐκ ἔστιν ἴσως θαυμάζειν: οὐ	γὰρ	ἐπολέμει τότε Ῥωμαίοις τὸ ἡμέτερον
[12, 10]	καὶ πιστότατον τῶν φίλων, οὗτος	γάρ	ἐστιν ὁ καὶ ἀπὸ τῆς
[12, 7]	καὶ κινδύνων καταφρόνησιν καταλείπεται: νῦν	γὰρ	ἔστιν ἀνδρείως ἀγωνισαμένοις τὴν ἐλευθερίαν
[12, 4]	αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἀκολουθήσειν: καὶ	γὰρ	ἔτι μᾶλλον γεγόνει πρόθυμος πρὸς
[12, 3]	δισχιλίους σὺν ἐπισκευῇ μεταγαγεῖν. πέπεισμαι	γὰρ	εὔνους αὐτοὺς ἔσεσθαι τῶν ἡμετέρων
[12, 5]	πλοῦτον, ἀλλ' ὑπὸ πλεονεξίας, χρυσὸν	γὰρ	ἑώρα πολὺν ἐν τῷ ἱερῷ
[12, 2]	τῆς ζωῆς χρόνον ἐπηγγέλλετο: ἔτυχεν	γὰρ	ἡ αὐτὴ εἶναι τῆς παρουσίας
[12, 2]	τι παρὰ φύσιν, ὑπομενοῦντας: ἀμείβεσθαι	γὰρ	ἡμᾶς δεῖ τὰς σὰς εὐεργεσίας
[12, 6]	τοῦ σαββάτου τιμὴν θελήσαντες: ἀργεῖν	γὰρ	ἡμῖν ἐν αὐτῇ νόμιμόν ἐστιν.
[12, 2]	προστάξαντος τοῦ βασιλέως: τοὺς μὲν	γὰρ	ἡμίσεις ἐκέλευσεν ἀνὰ χεῖρα κατακλιθῆναι,
[12, 4]	ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ παιδί, σφόδρα	γὰρ	ἦν ὁ Ἀρίων ἐν τιμῇ
[12, 5]	χώραν ἕκαστα. Ἰησοῦς δέ, οὗτος	γὰρ	ἦν ὁ τοῦ Ὀνίου ἀδελφός,
[12, 2]	τῆς συμβολῆς τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτως	γὰρ	ἥρμοστο, καὶ τοῦτο ποιήσας χρόνῳ
[12, 8]	αὐτοὺς διαβαίνειν τὸν χείμαρρον: διαβάντων	γὰρ	ἧτταν αὐτοῖς προύλεγεν. Ἰούδας δ'
[12, 3]	ὅθεν ἐπὶ ταῦτ' ἐξέβην. (Τοὺς	γὰρ	Ἰουδαίους ἐπ' Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου
[12, 3]	περὶ τῶν Ἰουδαίων οἴδαμεν: τῶν	γὰρ	Ἰώνων κινηθέντων ἐπ' αὐτοὺς καὶ
[12, 4]	ὄντα ἐλάσσω τρισχιλίων ταλάντων: ὁ	γὰρ	Ἰώσηπος τὰ ἀπὸ τῆς Συρίας
[12, 2]	ταῦτα παρὰ σοὶ διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν	γὰρ	καὶ ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν εἶναι
[12, 3]	τὴν προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο: ἅμα	γὰρ	καὶ τῆς πρότερον ὀργῆς καὶ
[12, 2]	μυριάδας; ὑποτυχόντος δὲ Ἀνδρέου, παρειστήκει	γάρ,	καὶ φήσαντος ὀλίγῳ πλείονας ἔσεσθαι
[12, 7]	τὸ δὲ στρατόπεδον ἐμπεπρησμένον: ὁ	γὰρ	καπνὸς αὐτοῖς πόρρωθεν οὖσιν τοῦ
[12, 4]	εἶπεν, ὦ δέσποτα: τοὺς μὲν	γὰρ	κύνας τὰ ὀστᾶ σὺν τοῖς
[12, 4]	αὐτῷ διὰ τὸ γῆρας: οὐ	γὰρ	λανθάνει σε πάντως, ὅτι καὶ
[12, 5]	πικρὰς βασάνους ὑπομένοντες ἀπέθνησκον. καὶ	γὰρ	μαστιγούμενοι καὶ τὰ σώματα λυμαινόμενοι
[12, 10]	τοῦ μηδὲν πείσεσθαι δεινόν: ἥκειν	γὰρ	μετὰ φίλων ἐπὶ τῷ ποιῆσαι
[12, 7]	πολλὰς πολλάκις ἥττησαν μυριάδας: τὸ	γὰρ	μηδὲν ἀδικεῖν ἰσχυρὰ δύναμις. ταῦτ'
[12, 9]	Πέρσαις Ἀρτέμιδος ἱερὸν συλῆσαι: τὸ	γὰρ	μηκέτι ποιῆσαι τὸ ἔργον βουλευσάμενον
[12, 7]	συνήθειαν μετὰ ἔτη τρία: τὸν	γὰρ	ναὸν ἐρημωθέντα ὑπὸ Ἀντιόχου διαμεῖναι
[12, 7]	καὶ χρημάτων ἔνδειαν οὖσαν, οὔτε	γὰρ	οἱ φόροι πάντες ἐτελοῦντο διὰ
[12, 7]	ὀλιγότητα καὶ δι' ἀσιτίαν, νενηστεύκεσαν	γάρ,	ὀκνοῦντας, παρεθάρσυνεν λέγων οὐκ ἐν
[12, 2]	τῶν τριῶν μερῶν μεμιμημένην. τριγώνων	γὰρ	ὄντων αὐτῶν ἑκάστη γωνία τὴν
[12, 7]	καὶ ὀκτὼ γενομένην ἐτῶν: ἐδήλωσεν	γάρ,	ὅτι Μακεδόνες καταλύσουσιν αὐτόν. (Ἑώρταζε
[12, 10]	ὁ δ' οὐκ ἐπίστευσεν: ἑώρα	γάρ,	ὅτι μετὰ στρατιᾶς πάρεστιν τοσαύτης,
[12, 4]	κολάσαι παρακούσαντα ὧν προσέταξεν: διαφέρειν	γὰρ	οὐδὲν ἢ μικρὸν εἶναί τινα
[12, 2]	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους γένηται: βούλεσθαι	γὰρ	οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον εἰς θέαν
[12, 5]	αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ τοὔνομα. Σίμωνι	γὰρ	οὗτοι τρεῖς ἐγένοντο παῖδες, καὶ
[12, 5]	τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀντίοχος δίδωσιν: ὁ	γὰρ	παῖς, ὃν Ὀνίας καταλελοίπει, ἔτι
[12, 2]	ἔλεγεν ἤδη παρόντων αὐτῶν: ὠφελῆσθαι	γὰρ	παρ' αὐτῶν μεμαθηκότα, πῶς δεῖ
[12, 7]	τοιοῦτον ἔτεσι συνέβη τρισίν: ἔτει	γὰρ	πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ
[12, 4]	δύνασθαι τοιαύτην προσενεγκεῖν δωρεάν: πλέον	γὰρ	πέντε ταλάντων οὐκ ἔχειν. οἱ
[12, 2]	τοῦ βασιλέως τὸν τρόπον: κατὰ	γὰρ	πόλιν ἑκάστην, ὅσαι τοῖς αὐτοῖς
[12, 4]	διὰ τοὺς παῖδας αὐτοῦ. τῶν	γὰρ	πρεσβυτέρων πόλεμον ἐξενεγκαμένων πρὸς Ὑρκανόν,
[12, 2]	μηδὲν ἀποδεῖν τῆς ἀληθείας: καὶ	γὰρ	πρὸς τὸ πνεῦμα διὰ λεπτότητα
[12, 8]	τῆς πόλεως ἀπελθεῖν: τάς τε	γὰρ	πύλας λίθοις ἐμπεφράκεσαν καὶ τὴν
[12, 1]	δόλῳ καὶ ἀπάτῃ χρησάμενος: ἐλθὼν	γὰρ	σαββάτοις εἰς τὴν πόλιν ὡς
[12, 3]	τιμῆς, ἐπειδὴ συνεστράτευσαν αὐτοῖς: καὶ	γὰρ	Σέλευκος ὁ Νικάτωρ ἐν αἷς
[12, 9]	ὃς καὶ Μενέλαος ἐκαλεῖτο. Λυσίας	γὰρ	συνεβούλευσεν τῷ βασιλεῖ τὸν Μενέλαον
[12, 2]	τῇ τοῦ βασιλέως προαιρέσει, μάλιστα	γὰρ	τὰ περὶ τὴν συλλογὴν τῶν
[12, 6]	ἀπολαύοντες ἐθῶν, ἀποκαταστήσει: θνητὰ μὲν	γὰρ	τὰ σώματα ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα,
[12, 5]	ἐπὶ τούτοις πένθος ἐνέβαλεν. καὶ	γὰρ	τὰς καθημερινὰς θυσίας, ἃς προσέφερον
[12, 2]	ὑπὸ Ἐλεαζάρου πεμφθέντες, δηλοῦν: ἦν	γὰρ	ταῦτα ὑπογεγραμμένα ἐν τῇ ἐπιστολῇ.
[12, 3]	λόγοις Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης: ἐν	γὰρ	τῇ ἑξκαιδεκάτῃ τῶν ἱστοριῶν αὐτοῦ
[12, 5]	ἐχειρώσατο καὶ τὸν ναόν: ἐν	γὰρ	τῇ πρώτῃ μου πραγματείᾳ κεφαλαιωδῶς
[12, 2]	θεὸν φιλοτιμία φανερὰ γένηται: ἄφθονον	γὰρ	τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην χορηγῶν
[12, 2]	κωλύειν καὶ ταῦτα μεταβαλόντα, δύνασθαι	γὰρ	τῆς εἰς αὐτὸ χορηγίας εὐποροῦντα,
[12, 2]	καὶ φιλοτιμίας διαφερόντως ἀπηρτίζετο: οὐ	γὰρ	τῆς χορηγίας τὸ ἄφθονον καὶ
[12, 8]	πρὸ τῆς ἐκείνου παρουσίας: πρὸς	γὰρ	τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ στρατηγήμασιν καὶ
[12, 2]	εὐθὺς καὶ τὰ σώματα: τοῦτο	γὰρ	τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν ἡγοῦμαι συμφέρειν.
[12, 7]	συμβαλὼν τρέπει τοὺς Σύρους: πεσόντος	γὰρ	τοῦ στρατηγοῦ πάντες φεύγειν ὥρμησαν,
[12, 4]	τὰς οὐσίας ἀναπέμψειν αὐτῷ: καὶ	γὰρ	τοῦτο τοῖς τέλεσι συνεπιπράσκετο. τοῦ
[12, 5]	ἀνώνυμον ἱερὸν Διὸς Ἑλληνίου: γενομένου	γὰρ	τούτου παυσόμεθα μὲν ἐνοχλούμενοι, τοῖς
[12, 2]	ἑρμηνείαν αὐτῶν ἀκριβῆ ποιήσασθαι: νομίζω	γὰρ	τούτων ἐπιτελεσθέντων μεγίστην δόξαν ἡμῖν
[12, 9]	ἐκτρέχοντες οἱ φρουροὶ διέφθειραν: ἐπέκειτο	γὰρ	τῷ ἱερῷ ἡ ἄκρα. τούτων
[12, 2]	περιορᾶν, ἀλλὰ τἀληθὲς ἀπελέγχειν: τοὺς	γὰρ	τῶν Ἰουδαίων νόμους οὐ μεταγράψαι
[12, 1]	τῶν Ἰουδαίων αὐτὸν ἀμυνομένων, οὐδὲν	γὰρ	ὑπενόουν πολέμιον, καὶ διὰ τὸ
[12, 2]	τετρακόσια τῶν λύτρων ἐγένετο: καὶ	γὰρ	ὑπὲρ τῶν νηπίων εἰσέπραττον οἱ
[12, 2]	παρὰ τὸ ἔθος: οἱ μὲν	γὰρ	ὑπὸ τοιούτων αἰτιῶν ἀχθέντες διὰ
[12, 4]	αὐτῶν ὧν αὐτὸς ἐκέκτητο: πολλὰ	γὰρ	ὑπὸ χεῖρα τῷ βασιλεῖ καὶ
[12, 5]	κάτω πόλει ᾠκοδόμησεν ἄκραν: ἦν	γὰρ	ὑψηλὴ καὶ ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν:
[12, 2]	ὄψιν τῆς ἐπιτεχνήσεως διατετάσθαι. ἔλασμα	γὰρ	χρυσοῦ τὸ πλάτος τεσσάρων δακτύλων
[12, 9]	τῶν ἔνδοθεν ἀμυνομένων: πρὸς ἕκαστον	γὰρ	ὧν ὁ βασιλεὺς ἐπ' αὐτοὺς
[12, 1]	τῆς Σαμαρείτιδος καὶ τῶν ἐν	Γαριζείν,	κατῴκισεν ἅπαντας εἰς Αἴγυπτον ἀγαγών.
[12, 5]	ἱδρυσάμενοι δὲ ἀνώνυμον ἐν τῷ	Γαριζεὶν	λεγομένῳ ὄρει ἱερὸν ἔθυον ἐπ'
[12, 5]	συγγενεῖς αὐτῶν οὐδὲ τὸν ἐν	Γαριζεὶν	ναὸν τοῦ μεγίστου θεοῦ, τῇ
[12, 1]	τῶν δὲ Σικιμιτῶν εἰς τὸ	Γαριζεὶν	ὄρος κελευόντων. ~(Βασιλεύσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου
[12, 9]	διεσκέδασεν, ὑποδὺς δὲ ὑπὸ τὴν	γαστέρα	καὶ πλήξας ἀπέκτεινε τὸν ἐλέφαντα.
[12, 2]	εὐθέως ποιήσειν γνώριμον. τῆς μέντοι	γε	εἰσδόσεως τὸ ἀντίγραφον ὑπῆρχε τοιοῦτον:
[12, 2]	ἔπειτα κἀκείνους προσειπεῖν. τὴν μέντοι	γε	ἡμέραν, καθ' ἣν ἦλθον πρὸς
[12, 7]	πολλοὶ τῶν πεφευγότων Ἰουδαίων, ἔτι	γε	μὴν καὶ τῶν ἐμπόρων τινὲς
[12, 9]	παντοδαπῶν ἀναθημάτων πλῆρες εἶναι ἔτι	γε	μὴν ὅπλα καὶ θώρακας, ἃ
[12, 2]	βυσσίνης ὀθόνης ἱστοὺς ἑκατόν, ἔτι	γε	μὴν φιάλας καὶ τρύβλια καὶ
[12, 2]	ἔμελλεν ἔσεσθαι διάφορος, τῇ μέντοι	γε	τέχνῃ καὶ τῇ καινουργίᾳ καὶ
[12, 1]	Πτολεμαίου φιλοτιμίας προκαλουμένης. στάσεις μέντοι	γε	τοῖς ἐκγόνοις αὐτῶν πρὸς τοὺς
[12, 2]	ἐν τῇ ἐπιστολῇ. τὴν μέντοι	γε	τῶν ἀναθημάτων πολυτέλειαν καὶ κατασκευήν,
[12, 10]	ἐπ' εἰρήνην ἔρχεται. τινὲς μέντοι	γε	τῶν ἐκ τοῦ δήμου προσέχοντες
[12, 2]	αὐτῇ βίον ἀπολελοιπόσιν. ἴσθι μέντοι	γε,	ὦ βασιλεῦ, ὡς οὔτε γένει
[12, 4]	βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ καὶ τὰ	γεγενημένα.	θαυμάσας δ' αὐτὸν ὁ Πτολεμαῖος
[12, 11]	ἔπεσεν, ἐπὶ καλοῖς μὲν πρότερον	γεγενημένοις,	ἐφ' ὁμοίοις δὲ ὅτε ἀπέθνησκεν
[12, 7]	βασιλεὺς Ἀντίοχος μεγάλως ὠργίσθη τοῖς	γεγενημένοις,	καὶ πᾶσαν τὴν οἰκείαν δύναμιν
[12, 2]	ὡς μεγάλων ἀγαθῶν αὐτοῖς εὑρετὴν	γεγενημένον,	παρεκάλεσάν τε δοῦναι καὶ τοῖς
[12, 4]	δῶρα κομίσαι τοῦ πατρὸς εὐεργέτῃ	γεγενημένῳ.	τὸν δὲ δοῦλον κολάσαι παρακούσαντα
[12, 2]	παύονται μὲν περὶ τούτων ἐπιζητοῦντες.	γεγενῆσθαι	δ' αὐτῷ τὰ μέγιστα τῶν
[12, 4]	καιρὸν υἱὸν τῷ βασιλεῖ Πτολεμαίῳ	γεγενῆσθαι,	καὶ πάντες οἱ πρῶτοι τῆς
[12, 4]	μιμητὴν αὐτὸν ἠξίου γενέσθαι τοῦ	γεγεννηκότος:	δώσειν δ' οὐδὲν πλέον ταλάντων
[12, 2]	αὐτὸν ὁ βασιλεὺς ἱλαρῷ καὶ	γεγηθότι	τῷ προσώπῳ πόσας, εἶπεν, ὑπολαμβάνεις
[12, 4]	ἀκολουθήσειν: καὶ γὰρ ἔτι μᾶλλον	γεγόνει	πρόθυμος πρὸς τὴν ἄφιξιν τὴν
[12, 2]	ἐσόπτρων τὴν λαμπρότητα πολὺ διαυγέστεροι	γεγόνεισαν,	ὡς τρανοτέρας διὰ τούτων τὰς
[12, 2]	ὠφέλειαν ἐκ τούτου τοῖς στρατιώταις	γεγονέναι.	τὸ δίκαιον οὖν σκοπῶν καὶ
[12, 4]	τῆς Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέως ἀδελφῆς	γεγονώς,	δηλωσάσης αὐτῷ τῆς μητρὸς τὴν
[12, 4]	γράμματα διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς. τὰ	γεγραμμένα	ἐστὶν τετράγωνα: ἡ σφραγίς ἐστιν
[12, 2]	σὺν ἑτέροις: χαρακτῆρσιν γὰρ Ἑβραικοῖς	γεγραμμένα	καὶ φωνῇ τῇ ἐθνικῇ ἐστιν
[12, 2]	ἐκείνων χαρακτῆρσιν καὶ τῇ διαλέκτῳ	γεγραμμένα	πόνον αὐτοῖς οὐκ ὀλίγον παρέξειν
[12, 2]	τῶν ἐν τῇ ἱερᾷ βύβλῳ	γεγραμμένων	μνησθῆναι τὰς ὄψεις γλαυκωθείη καὶ
[12, 2]	ἐντετύπωτο τῇ παραλλήλῳ τῆς ἰδέας	γειτνιάσει	ψυχαγωγίαν θαυμαστὴν παρέχον τοῖς βλέπουσιν.
[12, 8]	ὑπέστρεψεν. μαθόντα δ' αὐτὸν τὰ	γειτονεύοντα	τῶν ἐθνῶν ἀνεστροφότα συναθροίζεται εἰς
[12, 4]	οὗτος ταῦτα τῶν σαρκῶν ἐγύμνωσεν.	γελάσαντος	δὲ πρὸς τὸν τοῦ Τρύφωνος
[12, 4]	ἑκατέρου μέρους ἐγγυησομένους δίδωμί σοι.	γελάσας	δ' ὁ Πτολεμαῖος συνεχώρησεν αὐτῷ
[12, 4]	ταῦτ' ἀκούσας ὁ Πτολεμαῖος εἰς	γέλωτα	ἐτράπη καὶ τὴν μεγαλοφροσύνην τοῦ
[12, 4]	καὶ τοὺς ἐν τοῖς πότοις	γέλωτας	ἀπεδέδεικτο, παρακαλεσάντων αὐτὸν τῶν κατακειμένων
[12, 9]	οὐκ ὄντι τῆς τῶν ἀρχιερέων	γενεᾶς,	ἀλλ' ὑπὸ Λυσίου πεισθεὶς μεταθεῖναι
[12, 5]	Ἰουδαίων αἰτίας, ἡμῶν καὶ τῷ	γένει	καὶ τοῖς ἔθεσιν ἀλλοτρίων ὑπαρχόντων,
[12, 2]	γε, ὦ βασιλεῦ, ὡς οὔτε	γένει	προσήκων αὐτοῖς οὔτε ὁμόφυλος ὢν
[12, 10]	φιλίαν καὶ συμμαχίαν οὕτως συνέβη	γενέσθαι.	~(Δημήτριος δ' ἀπαγγελθείσης αὐτῷ τῆς
[12, 2]	παρὰ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου συνέβη	γενέσθαι.	~(Ἔτυχον δὲ καὶ τῆς παρὰ
[12, 6]	τὸν θεὸν εὐξάμενος σύμμαχον αὐτοῖς	γενέσθαι	καὶ τῷ λαῷ τὴν ἰδίαν
[12, 6]	τοὐμὸν φρόνημα καὶ παρακαλῶ μὴ	γενέσθαι	κακοὺς αὐτοῦ φύλακας, ἀλλὰ μεμνημένους
[12, 7]	δ' ἐρήμωσιν τοῦ ναοῦ συνέβη	γενέσθαι	κατὰ τὴν Δανιήλου προφητείαν πρὸ
[12, 4]	δ' οὐδὲν πλέον ἠξίωσεν αὐτῷ	γενέσθαι	παρ' αὐτοῦ ἢ γράψαι τῷ
[12, 2]	καὶ τὸ πλῆθος εὐχὰς ἐποιήσατο	γενέσθαι	σοι τὰ κατὰ νοῦν καὶ
[12, 6]	βίας ἁπάσης καὶ ἀνάγκης ἐπάνω	γενέσθαι,	τὰς ψυχὰς οὕτω παρασκευασαμένους, ὥστ'
[12, 10]	ἐννακισχιλίων. τὴν δὲ νίκην συνέβη	γενέσθαι	ταύτην τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς
[12, 2]	ἐξιλάσκετο τὸν θεόν, ἐντεῦθεν αὐτῷ	γενέσθαι	τὴν παραφροσύνην ὑπονοῶν: οὐ μὴν
[12, 5]	ὡς τῶν ζωγρηθέντων περὶ μυρίους	γενέσθαι	τὸ πλῆθος. ἐνέπρησε δ' αὐτῆς
[12, 7]	τῶν πολεμίων σύμμαχον ἐπ' αὐτῷ	γενέσθαι	τὸν θεὸν εὐξάμενος, συμβαλὼν τοῖς
[12, 4]	ἐδήλου καὶ μιμητὴν αὐτὸν ἠξίου	γενέσθαι	τοῦ γεγεννηκότος: δώσειν δ' οὐδὲν
[12, 2]	ὅτι αὐτῆς οὐδὲν κωλύει μείζονα	γενέσθαι,	φήσας καὶ πενταπλασίονα τῆς ὑπαρχούσης
[12, 4]	τῆς ὑπηκόου χώρας ἑορτάζοντες τὴν	γενέσιον	ἡμέραν τοῦ παιδίου μετὰ μεγάλης
[12, 4]	ἐν τῇ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ	γενεσίῳ.	τῶν δὲ ἀνὰ δέκα τάλαντα
[12, 2]	ἢ τετρακοσίων ταλάντων τῆς ἀπολυτρώσεως	γενήσεσθαι	φαμένων ταῦτά τε συνεχώρει καὶ
[12, 2]	περὶ τὸν θεὸν φιλοτιμία φανερὰ	γένηται:	ἄφθονον γὰρ τὴν εἰς ταῦτα
[12, 2]	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους	γένηται:	βούλεσθαι γὰρ οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον
[12, 11]	μὲν τοιοῦτον κατέσχεν Ἰούδαν, ἄνδρα	γενναῖον	καὶ μεγαλοπόλεμον γενόμενον καὶ τῶν
[12, 8]	δόξαν περιποιήσασθαι στρατηγῶν τὰ πολεμικὰ	γενναίων	τὴν ὑπ' αὐτοῖς δύναμιν ἀναλαβόντες
[12, 11]	δεῖ πάντως ἀπολέσθαι μαχόμενον, στήσομαι	γενναίως	πᾶν ὑπομένων τὸ μέλλον ἢ
[12, 9]	Ἰούδας οὐ κατεπλάγη, δεξάμενος δὲ	γενναίως	τοὺς πολεμίους τῶν προδρόμων περὶ
[12, 4]	ἐστὶ παρ' αὐτῷ κωλύων τὸν	γεννηθέντα	γεύσασθαι θυσιῶν, πρὶν εἰς τὸ
[12, 3]	τούτους καὶ τοὺς ὑπ' αὐτῶν	γεννηθέντας	ἐλευθέρους ἀφίεμεν καὶ τὰς οὐσίας
[12, 10]	αὐτοῦ πεπόνθοι κακά, πλείω δὲ	γένοιτ'	ἄν, εἰ μὴ προκαταληφθείη καὶ
[12, 9]	τὴν δὲ πολιορκίαν ὅτι χρονιωτάτη	γένοιτ'	ἂν δηλοῦντα, καὶ τὴν ὀχυρότητα
[12, 7]	προφητείαν πρὸ τετρακοσίων καὶ ὀκτὼ	γενομένην	ἐτῶν: ἐδήλωσεν γάρ, ὅτι Μακεδόνες
[12, 4]	τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ σοφὴν οὕτως	γενομένην	καὶ πάντας ἐκέλευσεν ἀνακροτῆσαι τῆς
[12, 1]	Ἱεροσόλυμα ταύτην ὑπερεῖδον ὑπὸ Πτολεμαίῳ	γενομένην	ὅπλα λαβεῖν οὐ θελήσαντες, ἀλλὰ
[12, 8]	τῆς Ἰαμνείας στρατηγοῦ ὑπαντήσαντος συμβολῆς	γενομένης	δισχιλίους ἀποβάλλουσι τῆς στρατιᾶς καὶ
[12, 10]	Νικάνορι καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης	γενομένης	κρατεῖ τῶν ἐναντίων καὶ πολλούς
[12, 2]	συναγάγωμεν. (Τοιαύτης οὖν τῆς εἰσδόσεως	γενομένης	ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν τῷ ἀρχιερεῖ
[12, 3]	ἔχοντες καὶ μάλιστα περὶ τῆς	γενομένης	περὶ τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς
[12, 10]	καὶ τῆς ἐνέδρας ὁ Νικάνωρ	γενομένης	πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ Ἰούδᾳ, καὶ
[12, 10]	τοῖς φεύγουσιν ὑπαντῶντες ἔκτεινον αὐτοὺς	γενόμενοι	κατὰ πρόσωπον, ὥστ' ἐκ τῆς
[12, 11]	καὶ λαμβάνουσι μέσον αὐτὸν κατόπιν	γενόμενοι.	ὁ δὲ φυγεῖν οὐ δυνάμενος,
[12, 7]	χρόνον πολὺν ἀπροσδοκήτως ἐν ἐξουσίᾳ	γενόμενοι	τῆς θρησκείας, ὡς νόμον θεῖναι
[12, 2]	ἐπὶ μείζοσιν μισθοφοραῖς, τισὶν δὲ	γενομένοις	ἐν Αἰγύπτῳ σὺν αὐτῷ τὰ
[12, 10]	περιιδεῖν Ἰούδαν ἐν ἰσχύι τοσαύτῃ	γενόμενον,	ἐκπέμπει Νικάνορα τὸν εὐνούστατον αὐτῷ
[12, 4]	ἢ περιιδεῖν ἐκεῖνον ἐν αἰσχύνῃ	γενόμενον,	ἐπαινέσας αὐτὸν Ἰώσηπος τῆς φιλαδελφίας
[12, 11]	μὴ τοῦτ' εἶπεν, ἥλιος ἐπίδοι	γενόμενον,	ἵν' ἐγὼ τὰ νῶτά μου
[12, 9]	μὲν ἔτη δέκα, πονηρὸν δὲ	γενόμενον	καὶ ἀσεβῆ καὶ ἵνα αὐτὸς
[12, 11]	Ἰούδαν, ἄνδρα γενναῖον καὶ μεγαλοπόλεμον	γενόμενον	καὶ τῶν τοῦ πατρὸς ἐντολῶν
[12, 4]	τὸ ἁμάρτημα καὶ διάκονον ἀγαθὸν	γενόμενον	παρασχεῖν αὐτῷ ὥστ' ἐκπλῆσαι τὴν
[12, 4]	τάλαντα πεντακόσια εἰς Συρίαν ἐξώρμησεν.	γενόμενος	δὲ ἐν Ἀσκάλωνι τοὺς φόρους
[12, 4]	εἴκοσι καὶ δύο, πατὴρ μὲν	γενόμενος	ἐκ μιᾶς γυναικὸς παίδων ἑπτά,
[12, 5]	τὴν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν ἐξεστράτευσεν, καὶ	γενόμενος	ἐν αὐτῇ ἔτει ἑκατοστῷ καὶ
[12, 5]	ἐκπεριελθὼν καταλαμβάνει τὴν Αἴγυπτον, καὶ	γενόμενος	ἐν τοῖς περὶ Μέμφιν τόποις
[12, 4]	τοὺς ζευκτῆρας ἱμάντας. ὁ δὲ	γενόμενος	ἐν τῷ τόπῳ καὶ τοὺς
[12, 11]	κτείνας τῶν ἀντιπάλων καὶ κατάκοπος	γενόμενος	καὶ αὐτὸς ἔπεσεν, ἐπὶ καλοῖς
[12, 4]	Ὑρκανοῦ πατὴρ Ἰώσηπος ἀνὴρ ἀγαθὸς	γενόμενος	καὶ μεγαλόφρων, καὶ τὸν τῶν
[12, 5]	μηδέπω πράγματα τηλικαῦτα διέπειν δυναμένων.	γενόμενος	οὖν μετὰ πολλῆς δυνάμεως κατὰ
[12, 5]	ἐγκρατὴς δ' οὕτως τῶν Ἱεροσολύμων	γενόμενος	πολλοὺς ἀπέκτεινεν τῶν τἀναντία φρονούντων
[12, 4]	τελευτᾷ τὸν βίον αὐτόχειρ αὐτοῦ	γενόμενος.	τὴν δ' οὐσίαν αὐτοῦ πᾶσαν
[12, 5]	τὸ ἀνώνυμον ἱερὸν Διὸς Ἑλληνίου:	γενομένου	γὰρ τούτου παυσόμεθα μὲν ἐνοχλούμενοι,
[12, 4]	τῆς ἑστιάσεως τῆς ἰδίας ἔχειν.	γενομένου	δ' ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τοῦ βασιλέως
[12, 2]	ἀπομερίσαι καὶ τοῖς βασιλικοῖς τραπεζίταις.	γενομένου	δὲ τούτου ταχέως ἐν ἑπτὰ
[12, 4]	τοῦ ἀδελφοῦ θυγατρί, καὶ τούτου	γενομένου	πολλάκις ἤρα σφοδρότερον. ἔφη δὲ
[12, 7]	ὑπολειφθῆναι κακῶν ἐν τῇ μάχῃ	γενομένων,	οὕτως ἀγωνίζεσθε, τὸ μὲν ἀποθανεῖν
[12, 8]	ἀνάγκας ἔχῃ χρῆσθαι. ~(Τούτων οὕτως	γενομένων	τὰ πέριξ ἔθνη πρὸς τὴν
[12, 7]	ἀφανίσαι τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ τὸ	γένος	αὐτῶν ἀπολέσαι. καὶ ταῦτα μὲν
[12, 2]	τοὺς δὲ λίθους εἰς πᾶν	γένος	τῶν προειρημένων καρπῶν, ὡς ἑκάστου
[12, 10]	βασιλέως διάνοιαν, ὡς περὶ τοῦ	γένους	αὐτῶν φρονεῖ. ταῦτα διαπρεσβευσαμένου τοῦ
[12, 4]	εὕρομεν, ὡς ἐξ ἑνὸς εἶεν	γένους	Ἰουδαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ ἐκ
[12, 7]	παθεῖν καὶ μηδὲ σπέρμα τοῦ	γένους	ὑμῶν ὑπολειφθῆναι κακῶν ἐν τῇ
[12, 2]	τοῖς ὁρῶσιν, τῶν τε ἄλλων	γενῶν	ὅσοι περισπούδαστοι καὶ ζηλωτοὶ πᾶσιν
[12, 2]	μετὰ καὶ τῶν δώρων οἱ	γέροντες,	ἃ τῷ βασιλεῖ κομίσαι ὁ
[12, 3]	πατρίους νόμους, ἀπολυέσθω δ' ἡ	γερουσία	καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς
[12, 3]	λαμπρῶς ἐκδεξαμένων καὶ μετὰ τῆς	γερουσίας	ἀπαντησάντων, ἄφθονον δὲ τὴν χορηγίαν
[12, 4]	παρ' αὐτῷ κωλύων τὸν γεννηθέντα	γεύσασθαι	θυσιῶν, πρὶν εἰς τὸ ἱερὸν
[12, 2]	νῆσον καὶ διαβὰς πρὸς τὴν	γέφυραν,	προελθὼν ἐπὶ τὰ βόρεια μέρη
[12, 9]	γῆς ἐκείνῳ τῷ ἔτει μὴ	γεωργημένης,	ἀλλὰ διὰ τὸ εἶναι τὸ
[12, 3]	τόπον ἑκάστῳ καὶ χώραν εἰς	γεωργίαν	καὶ φυτείαν ἀμπέλων, καὶ ἀτελεῖς
[12, 4]	εἰς τὴν ἐρημίαν σπεροῦντα τὴν	γῆν	ἀποκρύψας τοὺς ζευκτῆρας ἱμάντας. ὁ
[12, 10]	ἧς ἄφωνός τε ἐπὶ τὴν	γῆν	κατηνέχθη καὶ βασανισθεὶς ἐπὶ συχνὰς
[12, 4]	καὶ ἠπείλει κληρουχήσειν αὐτῶν τὴν	γῆν	οὐκ ἀπολαβὼν καὶ πέμψειν τοὺς
[12, 6]	ἐκαθάρισεν ἀπὸ παντὸς μιάσματος τὴν	γῆν.	~(Ταῦτ' ἀκούσας Ἀπολλώνιος ὁ τῆς
[12, 4]	ἣν ὁ πατὴρ αὐτῷ προσέταξε	γῆν	ὑπέστρεψε πρὸς αὐτόν. ἐλθόντα δ'
[12, 4]	συγγίνωσκε, φησίν, αὐτῷ διὰ τὸ	γῆρας:	οὐ γὰρ λανθάνει σε πάντως,
[12, 4]	Ἀλεξάνδρειαν ἐξώρμων, αὐτὸς μὲν ὑπὸ	γήρως	κατείχετο, τῶν δὲ υἱῶν ἀπεπειρᾶτο
[12, 3]	αὐτούς τε πολλὰ ταλαιπωρῆσαι τῆς	γῆς	αὐτῶν κακουμένης καὶ τοὺς τὴν
[12, 10]	ἀπολωλέκασιν αὐτούς τε τῆς οἰκείας	γῆς	ἐκβαλόντες ἀλλοτρίας ἐπήλυδας πεποιήκασιν, ἠξίουν
[12, 9]	ὄντος ἀπανηλωμένου καρποῦ, τῆς δὲ	γῆς	ἐκείνῳ τῷ ἔτει μὴ γεωργημένης,
[12, 3]	ἄχρις ἂν τοὺς παρὰ τῆς	γῆς	καρποὺς λαμβάνωσιν σῖτον εἰς τὰς
[12, 3]	καὶ ἀτελεῖς τῶν ἐκ τῆς	γῆς	καρπῶν ἀνήσεις ἐπὶ ἔτη δέκα.
[12, 2]	τῷ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ ταῦτα	γίγνεσθαι.	(Ἀρισταῖος δέ τις φίλος ὢν
[12, 2]	τραπέζης ἐφ' ἕτερον μέρος ἐναλλαττομένης	γίγνεσθαι	διάφορον, τὴν δ' αὐτὴν ἄχρι
[12, 2]	ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ὀξεῖαν συνέβαινε	γίγνεσθαι,	καὶ μηδεμίαν γωνίαν τριῶν οὐσῶν,
[12, 1]	τε συνεχεῖς καὶ μακροὺς συνέβη	γίγνεσθαι	καὶ τὰς πόλεις κακοπαθεῖν καὶ
[12, 2]	τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν συμπαρόντων	γίγνεσθαι	τὰ ἀγαθὰ τῷ βασιλεῖ δι'
[12, 3]	ἄλλοις, ἐν οἷς ἂν ἐπιφανεστέραν	γίγνεσθαι	τὴν τοῦ ἱεροῦ ἐπισκευὴν δέῃ.
[12, 2]	οὐδὲν ἀμελῶς οὐδὲ ῥᾳθύμως εἴα	γίγνεσθαι	τῶν κατασκευασμάτων. ὧν ἕκαστον οἷον
[12, 2]	ἀρχιερέως ὁ παῖς αὐτοῦ Σίμων	γίγνεται	διάδοχος ὁ καὶ δίκαιος ἐπικληθεὶς
[12, 1]	καὶ ῥαθυμίᾳ τυγχανόντων, ἀπόνως ἐγκρατὴς	γίγνεται	τῆς πόλεως καὶ πικρῶς ἦρχεν
[12, 8]	ἐνέδραις καὶ ἐπιβουλαῖς αὐτῶν ἐγκρατῆ	γιγνόμενα.	πρὸς τούτους πολέμους συνεχεῖς ἐκφέρων
[12, 2]	ὄντων τοῦ θεοῦ: καὶ δὴ	γιγνώσκων	αὐτὸν ἡδόμενον τοῖς εὖ ποιοῦσιν
[12, 7]	ταῦτα κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν	γίνεσθαι,	καθ' ἣν καὶ μετέπεσεν αὐτῶν
[12, 10]	προσθεῖναι ἢ ἀφελεῖν, τοῦτο κοινῇ	γινέσθω	γνώμῃ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων,
[12, 4]	αὐτοῦ διάδοχος τῆς τιμῆς Ὀνίας	γίνεται,	πρὸς ὃν ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς
[12, 10]	Ἄλκιμον ἤδη μέγαν ὁ Ἰούδας	γινόμενον	καὶ πολλοὺς διεφθαρκότα τῶν ἀγαθῶν
[12, 2]	βύβλῳ γεγραμμένων μνησθῆναι τὰς ὄψεις	γλαυκωθείη	καὶ συνιδὼν τὴν αἰτίαν ἀπαλλαγείη
[12, 2]	τῆς ποικιλίας τῶν ἔργων καὶ	γλαφυρότητος	θέαν κατεσκευασμένης, ὡς καὶ τὴν
[12, 2]	παρέξειν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενα	γλῶτταν.	δοκεῖ μὲν γὰρ εἶναι τῇ
[12, 4]	τολμηρὸν ἐπαινέσας ὡς μόνον ὄντα	γνήσιον	ἔτι μᾶλλον ἔστεργεν ἀχθομένων ἐπὶ
[12, 9]	στράτευμα καὶ οἱ ἡγεμόνες τῇ	γνώμῃ.	(Καὶ πέμψας ὁ βασιλεὺς πρὸς
[12, 10]	ἢ ἀφελεῖν, τοῦτο κοινῇ γινέσθω	γνώμῃ	τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων, ὃ
[12, 2]	αὐτά. ἁπάντων δ' ἐπαινεσάντων τὴν	γνώμην	ἐκέλευσαν, εἴ τις ἢ περισσόν
[12, 2]	δὲ καὶ τὴν τῶν προειρημένων	γνώμην	ὁ Ἀρισταῖος, προσελθὼν τῷ βασιλεῖ
[12, 4]	ἔχων, τῆς μὲν τῶν βοηλατῶν	γνώμης	κατηλόγησεν συμβουλευόντων πέμπειν πρὸς τὸν
[12, 10]	πέμψαντα τῶν ἰδίων τινὰ φίλων	γνῶναι	δι' αὐτοῦ τὰ ὑπὸ τῶν
[12, 4]	φθονηθῆναι δυνάμενον. τοῦ δὲ Ἰωσήπου	γνῶναι	θελήσαντος, τίς αὐτῷ τῶν υἱῶν
[12, 2]	τῷ βουλομένῳ τὰ κατὰ μέρος	γνῶναι	τῶν ἐν τῷ συμποσίῳ ζητηθέντων
[12, 2]	τὸν ἑκάστου δημιουργὸν εὐθέως ποιήσειν	γνώριμον.	τῆς μέντοι γε εἰσδόσεως τὸ
[12, 4]	Ἀθηνίων εὐθὺς ἐποίει τῷ βασιλεῖ	γνώριμον,	τοῦτον εἶναι λέγων, περὶ οὗ
[12, 5]	τῶν τραχήλων αὐτοὺς τῶν ἀνεσταυρωμένων	γονέων	ἀπαρτῶντες. ἠφανίζετο δ' εἴ που
[12, 7]	οὕτως ἔχοντα ἔμαθον οἱ σὺν	Γοργίᾳ	καὶ τοὺς μετὰ Ἰούδου πρὸς
[12, 7]	τὸν Δορυμένους καὶ Νικάνορα καὶ	Γοργίαν,	ἄνδρας δυνατοὺς τῶν φίλων τῶν
[12, 7]	τινα καὶ μάχην εἶναι> πρὸς	Γοργίαν	καὶ τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν:
[12, 7]	ἔλεξεν. τῶν δὲ πολεμίων πεμψάντων	Γοργίαν	μετὰ πεντακισχιλίων πεζῶν καὶ χιλίων
[12, 7]	τῷ στρατοπέδῳ τοὺς ἐχθροὺς ὁ	Γοργίας,	ἀλλ' ὑπονοήσας ἀναχωρήσαντας αὐτοὺς ἐν
[12, 8]	δύναμιν ἀναλαβόντες ἦλθον εἰς Ἰάμνειαν.	Γοργίου	δὲ τοῦ τῆς Ἰαμνείας στρατηγοῦ
[12, 7]	Ἰούδας ὡς ἀμαχητὶ τῶν μετὰ	Γοργίου	στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψας ἀνῃρεῖτο τὰ
[12, 7]	τοὺς στρατιώτας ὑπερκύψαντες οἱ τοῦ	Γοργίου	τὴν μὲν στρατιὰν ἣν ἐν
[12, 2]	νόμον ὑμῶν ἔγνων μεθερμηνεῦσαι, καὶ	γράμμασιν	Ἑλληνικοῖς ἐκ τῶν Ἑβραικῶν μεταγραφέντα
[12, 2]	ἐγγεγραμμένους εἶχον τοὺς νόμους χρυσοῖς	γράμμασιν,	ἐπηρώτησεν αὐτοὺς περὶ τῶν βιβλίων.
[12, 4]	ἕξομεν. Δημοτέλης ὁ φέρων τὰ	γράμματα	διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς. τὰ γεγραμμένα
[12, 4]	παρ' αὐτῶν παῖδας μὲν ἑκατὸν	γράμματα	ἐπισταμένους καὶ ἀκμαιοτάτους, ἑνὸς ἕκαστον
[12, 2]	καὶ περὶ ὧν ἠξίουν προθεῖναι	γράμματα	ὑπέσχετο μεγαλοπρεπῶς τε ἔχοντα καὶ
[12, 3]	γερουσία καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ	γραμματεῖς	τοῦ ἱεροῦ καὶ ἱεροψάλται ὧν
[12, 2]	εἶναι τῇ ἰδιότητι τῶν Συρίων	γραμμάτων	ἐμφερὴς ὁ χαρακτὴρ αὐτῶν καὶ
[12, 3]	ἡμετέρων ἐκ Βαβυλῶνος εἰς Φρυγίαν.	γράφει	δ' οὕτως: βασιλεὺς Ἀντίοχος Ζεύξιδι
[12, 2]	ποιούμεθα, τὴν ἀρχιερωσύνην παρέλαβεν, ᾧ	γράφει	Πτολεμαῖος τοῦτον τὸν τρόπον: βασιλεὺς
[12, 3]	αὐτὸν σπουδὴν καὶ φιλοτιμίαν ἀμείψασθαι	γράφει	τοῖς τε στρατηγοῖς αὐτοῦ καὶ
[12, 4]	υἱὸν ἐπαινέσας ὡς παραινοῦντα καλῶς,	γράφει	τῷ οἰκονόμῳ Ἀρίονι, ὃς ἅπαντα
[12, 2]	περὶ πλῆθος αὐτῷ βιβλίων ὑποτίθεσθαι	γράφει	τῷ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ ταῦτα
[12, 3]	τὰς τοῖς στρατηγοῖς περὶ αὐτῶν	γραφείσας	προδιελθών, ὡς μαρτυρεῖ τούτοις ἡμῶν
[12, 2]	τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς τῆς	γραφείσης	Ἐλεαζάρῳ τῷ ἀρχιερεῖ, ταύτην λαβόντι
[12, 4]	Λακεδαιμονίων Ἄρειος Ὀνίᾳ χαίρειν. ἐντυχόντες	γραφῇ	τινι εὕρομεν, ὡς ἐξ ἑνὸς
[12, 2]	τῷ ἀρχιερεῖ τῶν Ἰουδαίων Ἐλεαζάρῳ	γραφῆναι	περὶ τούτων ἅμα καὶ τὴν
[12, 4]	Ἀλεξάνδρειαν ὥρμησεν. ἐξελθόντος δ' αὐτοῦ	γράφουσιν	οἱ ἀδελφοὶ πᾶσι τοῖς τοῦ
[12, 10]	εἶναι καὶ φίλους, καὶ Δημητρίῳ	γράψαι,	ὅπως μὴ πολεμῇ τοὺς Ἰουδαίους.
[12, 4]	αὐτῷ γενέσθαι παρ' αὐτοῦ ἢ	γράψαι	τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς
[12, 4]	λαμπρὰς καὶ τῷ τε πατρὶ	γράψας	καὶ τοῖς ἀδελφοῖς καὶ πᾶσι
[12, 2]	ἐὰν οὖν σοι δοκῇ, βασιλεῦ,	γράψεις	τῷ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ, ὅπως
[12, 3]	λαμβάνειν ὡρισμένον τι παρὰ τῶν	γυμνασιάρχων	εἰς ἐλαίου τιμὴν ἀργύριον ἐκέλευσεν.
[12, 5]	οὖν αὐτὸν ἐπιτρέψαι αὐτοῖς οἰκοδομῆσαι	γυμνάσιον	ἐν Ἱεροσολύμοις. συγχωρήσαντος δὲ καὶ
[12, 7]	προτρεψάμενος τοὺς ἰδίους, ὡς καὶ	γυμνοῖς	τοῖς σώμασιν μάχεσθαι δεῖ καὶ
[12, 9]	αὐτοὺς οὐδὲν διέθηκεν, μόνον δὲ	γυμνοὺς	ἐξέβαλεν, φρουρὰν δὲ κατέστησεν ἰδίαν
[12, 9]	τὴν στρατιὰν προσβάλλει τοῖς πολεμίοις,	γυμνώσας	τάς τε χρυσᾶς καὶ χαλκᾶς
[12, 4]	καὶ τὸν βασιλέα καὶ τὴν	γυναῖκα	αὐτοῦ Κλεοπάτραν προδιέθηκεν οἰκείως ἔχειν
[12, 4]	ἧς ἐρᾷ μετ' ἀδείας καὶ	γυναῖκα	ἔχειν αὐτὴν φήσαντος καὶ τἀληθὲς
[12, 4]	βασιλεῦ, σέ τε καὶ τὴν	γυναῖκα	τὴν σὴν ὑπὲρ ἑκατέρου μέρους
[12, 8]	ἐξαιρεῖ πόλιν, καὶ τάς τε	γυναῖκας	αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα λαβὼν
[12, 5]	καὶ ἐμπνέοντες ἀνεσταυροῦντο, τὰς δὲ	γυναῖκας	καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν, οὓς
[12, 4]	κεκώλυται παρὰ Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν	γυναικί,	συγκρύψαντα τὸ ἁμάρτημα καὶ διάκονον
[12, 4]	βασιλέως ἐπ' ὀχήματος μετὰ τῆς	γυναικὸς	καὶ μετὰ Ἀθηνίωνος φίλου, οὗτος
[12, 9]	ὑπό τε αὐτοῦ καὶ τῆς	γυναικὸς	Κλεοπάτρας λαμβάνει τόπον ἀξιώσας ἐν
[12, 4]	πατὴρ μὲν γενόμενος ἐκ μιᾶς	γυναικὸς	παίδων ἑπτά, ποιησάμενος δὲ καὶ
[12, 4]	ἐνέβαλεν. τῆς δὲ τοῦ Ἀρίονος	γυναικὸς	τοῦτο δηλωσάσης τῇ Κλεοπάτρᾳ καὶ
[12, 6]	ἄλλοι ποιήσαντες μετὰ τέκνων καὶ	γυναικῶν	ἔφυγον εἰς τὴν ἔρημον καὶ
[12, 8]	Γαλάτιδι Ἰουδαίους μετὰ τέκνων καὶ	γυναικῶν	καὶ τῆς ὑπαρχούσης αὐτοῖς ἀποσκευῆς
[12, 6]	ἐστιν. ἀπέθανον μὲν οὖν σὺν	γυναιξὶ	καὶ τέκνοις ἐμπνιγέντες τοῖς σπηλαίοις
[12, 5]	μὲν ἀπέκτεινεν τοὺς δ' αἰχμαλώτους	γυναιξὶν	ἅμα καὶ τέκνοις ἔλαβεν, ὡς
[12, 2]	τριγώνων γὰρ ὄντων αὐτῶν ἑκάστη	γωνία	τὴν αὐτὴν τῆς ἐκτυπώσεως εἶχεν
[12, 2]	ὀξεῖαν συνέβαινε γίγνεσθαι, καὶ μηδεμίαν	γωνίαν	τριῶν οὐσῶν, ὡς προειρήκαμεν, περὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/01/2009