Livre, Chap.
[12, 6]	ἄρχοντα ἀπέδειξαν. ὁ δὲ καὶ	σαββάτοις	αὐτοὺς ἐδίδαξε μάχεσθαι λέγων, ὡς
[12, 6]	μένει παρ' ἡμῖν τὸ καὶ	σαββάτοις,	εἴ ποτε δεήσειεν, μάχεσθαι. ποιήσας
[12, 1]	καὶ ἀπάτῃ χρησάμενος: ἐλθὼν γὰρ	σαββάτοις	εἰς τὴν πόλιν ὡς θύσων,
[12, 6]	ἐν κακοῖς παραβῆναι τὴν τοῦ	σαββάτου	τιμὴν θελήσαντες: ἀργεῖν γὰρ ἡμῖν
[12, 6]	φρονούντων, συμβάλλουσιν αὐτοῖς εἰς μάχην	σαββάτων	ἡμέρᾳ, καὶ ὡς εἶχον οὕτως
[12, 5]	τὴν παρὰ τοῖς Ἰουδαίοις λεγομένην	σαββάτων	ἡμέραν, ἱδρυσάμενοι δὲ ἀνώνυμον ἐν
[12, 7]	τοῦτον ἱκετεύειν τῷ πατρίῳ νόμῳ	σάκκους	περιθεμένους, καὶ τὸ σύνηθες αὐτῷ
[12, 7]	τῆς εὐψυχίας, ἐκέλευσε σημῆναι τοὺς	σαλπιγκτάς.	ἔπειτ' ἐμπεσὼν ἀπροσδοκήτοις τοῖς πολεμίοις
[12, 10]	ὁ Ἰούδας ἐφόνευσεν καὶ ταῖς	σάλπιγξι	ταῖς πέριξ κώμαις ἐσήμαινεν, ὅτι
[12, 11]	τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ, σημῆναι τὸν	σαλπικτὴν	ἐκέλευσεν καὶ τὴν στρατιὰν ἀλαλάξασαν
[12, 8]	δὲ μηχανήματα προσφέροντας, κελεύσας τὸν	σαλπικτὴν	σημῆναι καὶ παρορμήσας τοὺς στρατιώτας
[12, 4]	Φοινίκης καὶ Ἰουδαίας σὺν τῇ	Σαμαρείᾳ,	προσελθὼν Ἰώσηπος τοὺς μὲν ὠνουμένους
[12, 3]	ὁ Σκόπας κατεσχήκει, καὶ τὴν	Σαμάρειαν,	ἑκουσίως αὐτῷ προσέθεντο οἱ Ἰουδαῖοι
[12, 3]	Ἀντιόχου τὴν μὲν Βατανέαν καὶ	Σαμάρειαν	καὶ Ἄβιλα καὶ Γάδαρα παρέλαβεν
[12, 4]	διαπέμψας πρὸς τοὺς φίλους εἰς	Σαμάρειαν	καὶ δανεισάμενος ἀργύριον καὶ τὰ
[12, 4]	αὐτῷ τῆς κοίλης Συρίας καὶ	Σαμαρείας	καὶ Ἰουδαίας καὶ Φοινίκης φερνῆς
[12, 4]	Συρίας καὶ τῆς Φοινίκης καὶ	Σαμαρείας	κατασχών. ἀπέθανεν δὲ καὶ ὁ
[12, 7]	~(Ταῦτ' ἀκούσας Ἀπολλώνιος ὁ τῆς	Σαμαρείας	στρατηγὸς ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ὥρμησεν
[12, 4]	ἐτέλουν. ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ	Σαμαρεῖς	εὖ πράσσοντες πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους
[12, 5]	κακῶς ἀπώλλυντο. (Ταῦτα βλέποντες οἱ	Σαμαρεῖται	πάσχοντας τοὺς Ἰουδαίους οὐκέθ' ὡμολόγουν
[12, 1]	τοῖς ἐκγόνοις αὐτῶν πρὸς τοὺς	Σαμαρείτας	τὴν πάτριον ἀγωγὴν τῶν ἐθῶν
[12, 1]	περὶ Ἱεροσόλυμα τόπων καὶ τῆς	Σαμαρείτιδος	καὶ τῶν ἐν Γαριζείν, κατῴκισεν
[12, 5]	ποιήσομεν τὰς προσόδους. ταῦτα τῶν	Σαμαρέων	δεηθέντων ἀντέγραψεν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς
[12, 4]	ὀστᾶ, ἀφῄρουν γὰρ αὐτοὶ τὰς	σάρκας,	σωρευόντων ἔμπροσθεν τοῦ Ὑρκανοῦ, ὡς
[12, 4]	περιέδυσεν ὡς οὗτος ταῦτα τῶν	σαρκῶν	ἐγύμνωσεν. γελάσαντος δὲ πρὸς τὸν
[12, 2]	ἀμείβεσθαι γὰρ ἡμᾶς δεῖ τὰς	σὰς	εὐεργεσίας πολυμερῶς εἰς τοὺς ἡμετέρους
[12, 7]	Εὐφράτην ἀνέβαινεν πρὸς τοὺς ἄνω	σατράπας.	(Ὁ δὲ Λυσίας ἐπιλεξάμενος Πτολεμαῖον
[12, 3]	ἦν καιρὸν ἐν ταῖς ἄνω	σατραπείαις,	κελεύων Ζεῦξιν τὸν αὐτοῦ στρατηγὸν
[12, 2]	σῇ βασιλείᾳ δουλευόντων; οὓς τῇ	σαυτοῦ	μεγαλοψυχίᾳ καὶ χρηστότητι ποιῶν ἀκολούθως
[12, 2]	παρ' ὧν τὸ τῶν βιβλίων	σαφὲς	καὶ σύμφωνον ἐκμαθόντες καὶ τὸ
[12, 7]	τὸ θεῖον εὐσεβεῖν. καὶ τούτου	σαφέστατον	ἔχειν παράδειγμα τοὺς προγόνους, οἳ
[12, 4]	τὸ γῆρας: οὐ γὰρ λανθάνει	σε	πάντως, ὅτι καὶ τοὺς πρεσβύτας
[12, 2]	εὖ ποιοῦσιν ἐπὶ τοῦτο καὶ	σὲ	παρακαλῶ. (Ταῦτ' εἰπόντος τοῦ Ἀρισταίου
[12, 4]	εἰπόντος, αὐτόν, εἶπεν, ὦ βασιλεῦ,	σέ	τε καὶ τὴν γυναῖκα τὴν
[12, 5]	τῶν πολιτικῶν ἀναγραφῶν. ἀξιοῦμεν οὖν	σε	τὸν εὐεργέτην καὶ σωτῆρα προστάξαι
[12, 5]	ἀρχαίᾳ τινὶ δεισιδαιμονίᾳ ἔθος ἐποίησαν	σέβειν	τὴν παρὰ τοῖς Ἰουδαίοις λεγομένην
[12, 5]	θρησκείαν τοὺς ὑπ' αὐτοῦ νομιζομένους	σέβεσθαι,	οἰκοδομήσαντας δὲ ἐν ἑκάστῃ πόλει
[12, 3]	εἰ συγγενεῖς εἰσιν αὐτοῖς Ἰουδαῖοι,	σέβεσθαι	τοὺς αὐτῶν θεούς, καὶ δίκης
[12, 2]	θεὸν καὶ οὗτοι καὶ ἡμεῖς	σεβόμεθα	Ζῆνα καλοῦντες αὐτὸν ἐτύμως ἀπὸ
[12, 1]	Ἀντίγονος μὲν τῆς Ἀσίας ἐπικρατεῖ,	Σέλευκος	δὲ Βαβυλῶνος καὶ τῶν κεῖθι
[12, 3]	ἐπειδὴ συνεστράτευσαν αὐτοῖς: καὶ γὰρ	Σέλευκος	ὁ Νικάτωρ ἐν αἷς ἔκτισεν
[12, 4]	ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς Ἀσίας	Σέλευκος	ὁ Σωτὴρ ἐπικαλούμενος υἱὸς ὢν
[12, 4]	ἑπτά, πάντα τὸν χρόνον ὃν	Σέλευκος	τῆς Συρίας ἐβασίλευσεν. ἀποθανόντος δὲ
[12, 5]	καὶ τρίτῳ μετὰ τοὺς ἀπὸ	Σελεύκου	βασιλεῖς ἀμαχητὶ λαμβάνει τὴν πόλιν
[12, 9]	τοῦτο τῆς ἀρχῆς τοῖς ἀπὸ	Σελεύκου	ἑκατοστὸν καὶ πεντηκοστόν. κατασκευάσας οὖν
[12, 10]	φυγὼν Δημήτριος ἀπὸ Ῥώμης ὁ	Σελεύκου	υἱὸς καὶ καταλαβόμενος τῆς Συρίας
[12, 3]	ἣν αὐτοῖς ἔδωκεν Ἀντίοχος ὁ	Σελεύκου	υἱωνὸς ὁ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν
[12, 3]	λιβάνου ἀργυρίου μυριάδας δύο καὶ	σεμιδάλεως	ἀρτάβας ἱερᾶς κατὰ τὸν ἐπιχώριον
[12, 2]	τὸ θείαν αὐτὴν εἶναι καὶ	σεμνὴν	ἔφασκεν, καὶ ὅτι βλαβεῖεν ἤδη
[12, 4]	γὰρ ἐλευθέριον αὐτοῦ καὶ τὸ	σεμνὸν	τοῦ ἤθους λίαν ἠγάπησεν. (Καὶ
[12, 4]	μὲν ἔτι τὴν ἡλικίαν, ἐπὶ	σεμνότητι	δὲ καὶ προνοίᾳ δικαιοσύνης δόξαν
[12, 3]	μὲν οὖν ἐπιστολὴ ταῦτα περιεῖχεν.	σεμνύνων	δὲ καὶ τὸ ἱερὸν πρόγραμμα
[12, 2]	αὐτὰ καὶ ἀμελέστερον ἢ ἔδει	σεσημάνθαι	διὰ τὸ βασιλικῆς οὐ τετυχηκέναι
[12, 2]	ἂν πολλῶν Ἰουδαίων ἐν τῇ	σῇ	βασιλείᾳ δουλευόντων; οὓς τῇ σαυτοῦ
[12, 8]	κἀκ τῆς Γαλιλαίας ἄγγελοι παραγίγνονται	σημαίνοντες	ἐπισυνῆχθαι τοὺς ἐκ Πτολεμαίδος καὶ
[12, 10]	προσομιλῶν δίδωσι τοῖς οἰκείοις τι	σημεῖον,	ὅπως συλλάβωσι τὸν Ἰούδαν. ὁ
[12, 8]	μηχανήματα προσφέροντας, κελεύσας τὸν σαλπικτὴν	σημῆναι	καὶ παρορμήσας τοὺς στρατιώτας ὑπὲρ
[12, 11]	προσέμιξεν τῷ τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ,	σημῆναι	τὸν σαλπικτὴν ἐκέλευσεν καὶ τὴν
[12, 7]	ἀγασάμενον αὐτοὺς τῆς εὐψυχίας, ἐκέλευσε	σημῆναι	τοὺς σαλπιγκτάς. ἔπειτ' ἐμπεσὼν ἀπροσδοκήτοις
[12, 4]	τε καὶ τὴν γυναῖκα τὴν	σὴν	ὑπὲρ ἑκατέρου μέρους ἐγγυησομένους δίδωμί
[12, 7]	στρατοπέδου λαβὼν τῶν πολεμίων ἀνεχώρησεν.	Σήρων	δ' ὁ τῆς κοίλης Συρίας
[12, 7]	τῶν ἐναντίων ὁμόσε χωρῆσαι τῷ	Σήρωνι,	καὶ συμβαλὼν τρέπει τοὺς Σύρους:
[12, 2]	καὶ παιδείᾳ διαφέροντες καὶ τῆς	σῆς	ἀρετῆς ἄξιοι. ἴσθι δ' ἡμᾶς
[12, 2]	τὸν νόμον. ἔσται δὲ τῆς	σῆς	εὐσεβείας καὶ δικαιοσύνης τὸ μεταγραφέντα
[12, 2]	τῶν πραγμάτων ἀξίως ταῦτα τῆς	σῆς	προαιρέσεως συναγάγωμεν. (Τοιαύτης οὖν τῆς
[12, 7]	συμμίκτων ᾠκοδόμησεν οὐ λελαξευμένων ὑπὸ	σιδήρου.	πέμπτῃ δὲ καὶ εἰκάδι τοῦ
[12, 5]	Ἀντίοχος Νικάνορι. οἱ ἐν Σικίμοις	Σιδώνιοι	ἐπέδωκαν τὸ κατακεχωρισμένον ὑπόμνημα. ἐπεὶ
[12, 5]	περιάπτουσιν, ὄντων ἡμῶν τὸ ἀνέκαθεν	Σιδωνίων,	καὶ τοῦτο φανερόν ἐστιν ἐκ
[12, 5]	ὑπόμνημα παρὰ τῶν ἐν Σικίμοις	Σιδωνίων.	οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι διά τινας
[12, 8]	ἐκ Πτολεμαίδος καὶ Τύρου καὶ	Σιδῶνος	καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆς
[12, 1]	ἐκεῖ πέμπειν ἀξιούντων, τῶν δὲ	Σικιμιτῶν	εἰς τὸ Γαριζεὶν ὄρος κελευόντων.
[12, 5]	βασιλεὺς Ἀντίοχος Νικάνορι. οἱ ἐν	Σικίμοις	Σιδώνιοι ἐπέδωκαν τὸ κατακεχωρισμένον ὑπόμνημα.
[12, 5]	ἐπιφανεῖ ὑπόμνημα παρὰ τῶν ἐν	Σικίμοις	Σιδωνίων. οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι διά
[12, 2]	τοῦ ἀρχιερέως ὁ παῖς αὐτοῦ	Σίμων	γίγνεται διάδοχος ὁ καὶ δίκαιος
[12, 4]	υἱὸς ὢν τοῦ δικαίου κληθέντος:	Σίμων	δ' ἦν ἀδελφὸς Ἐλεαζάρου, καθὼς
[12, 4]	πρεσβυτέροις συνεμάχουν καὶ ὁ ἀρχιερεὺς	Σίμων	διὰ τὴν συγγένειαν: ὁ δὲ
[12, 11]	σῶμα παρὰ τῶν πολεμίων ὑπόσπονδον	Σίμων	καὶ Ἰωνάθης ἀδελφοὶ τοῦ Ἰούδα,
[12, 8]	ὁ Ἰούδας καθ' ὃν καιρὸν	Σίμων	μὲν ὑπῆρχεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ
[12, 6]	Ἰωάννης ὁ καλούμενος Γάδδης καὶ	Σίμων	ὁ κληθεὶς Θάτις καὶ Ἰούδας
[12, 8]	αὐτὸς ἐπανέλθῃ. ὁ μὲν οὖν	Σίμων	παραγενόμενος εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ
[12, 8]	Ἰούδας ὅ τι χρὴ ποιεῖν,	Σίμωνα	μὲν τὸν ἀδελφὸν προσέταξεν ὡς
[12, 6]	οἰκείαις χρῆσθαι ταῖς ἀρεταῖς. καὶ	Σίμωνα	μὲν τὸν ἀδελφὸν συνέσει προύχοντα
[12, 5]	νεωτάτῳ αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ τοὔνομα.	Σίμωνι	γὰρ οὗτοι τρεῖς ἐγένοντο παῖδες,
[12, 4]	θεῖος αὐτοῦ Ὀνίας τὴν ἀρχιερωσύνην	Σίμωνι	τῷ παιδὶ καταλιπών. Τελευτήσαντος δὲ
[12, 10]	τοῦ ἔθνους Ἰούδα, στρατηγοῦ δὲ	Σίμωνος	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. καὶ τὴν
[12, 4]	βίον Ὀνίας τὴν τιμὴν ἐξεδέξατο	Σίμωνος	υἱὸς ὢν τοῦ δικαίου κληθέντος:
[12, 3]	παρὰ τῆς γῆς καρποὺς λαμβάνωσιν	σῖτον	εἰς τὰς τῶν θεραπόντων διατροφάς:
[12, 10]	μηδὲ τοῖς πολεμοῦσι χορηγεῖν ἢ	σῖτον	ἢ πλοῖα ἢ χρήματα. ἐὰν
[12, 6]	πάτριον θρησκείαν ἐγκαταλιπεῖν. ὡς δὲ	σιωπήσαντος	αὐτοῦ προσελθών τις τῶν Ἰουδαίων
[12, 7]	καθάρας ἐπιμελῶς αὐτὸν εἰσεκόμισε καινὰ	σκεύη,	λυχνίαν τράπεζαν βωμόν, ἐκ χρυσοῦ
[12, 5]	τὸν ναόν, ὡς καὶ τὰ	σκεύη	τοῦ θεοῦ βαστάσαι λυχνίας χρυσᾶς
[12, 8]	ἀμφοτέρας τὰς τῶν ἠγγελμένων χρείας	σκεψάμενος	Ἰούδας ὅ τι χρὴ ποιεῖν,
[12, 3]	ἀφθονίαν παρέσχον καὶ τοὺς ὑπὸ	Σκόπα	καταλειφθέντας ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν
[12, 3]	τῇ αὐτῇ βίβλῳ, ὡς τοῦ	Σκόπα	νικηθέντος ὑπ' Ἀντιόχου τὴν μὲν
[12, 3]	μετ' οὐ πολὺ δὲ τὸν	Σκόπαν	Ἀντίοχος νικᾷ συμβαλὼν αὐτῷ πρὸς
[12, 3]	μεγάλην ἐξέπεμψε δύναμιν καὶ στρατηγὸν	Σκόπαν	ἐπὶ τοὺς ἐν τῇ κοίλῃ
[12, 3]	κοίλῃ Συρίᾳ πόλεις, ἃς ὁ	Σκόπας	κατεσχήκει, καὶ τὴν Σαμάρειαν, ἑκουσίως
[12, 3]	ὁ δὲ τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸς	Σκόπας	ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω τόπους
[12, 2]	στρατιώταις γεγονέναι. τὸ δίκαιον οὖν	σκοπῶν	καὶ τοὺς καταδεδυναστευμένους παρὰ τὸ
[12, 8]	πόλις Βεθσάνη καλουμένη πρὸς Ἑλλήνων	Σκυθόπολις.	κἀκεῖθεν ὁρμηθέντες εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[12, 4]	φόρους ἐτέλουν. ἐπιχειρούντων δὲ καὶ	Σκυθοπολιτῶν	ὑβρίζειν αὐτὸν καὶ μὴ παρέχειν
[12, 4]	ἐν ἀδείᾳ τῶν ἀπὸ τῆς	σκυθρωποτέρας	ἐλπίδος τὴν διάνοιαν αὐτοὺς ἔχειν
[12, 8]	λαβόντες αὐτὴν διήρπασαν. πολλὰ δὲ	σκῦλα	καὶ λείαν κομίζοντες εἰς τὴν
[12, 8]	περὶ τρισχιλίους, καὶ τά τε	σκῦλα	λαβὼν τῶν ἀνῃρημένων καὶ τοὺς
[12, 7]	στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψας ἀνῃρεῖτο τὰ	σκῦλα,	πολὺν δὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον
[12, 7]	μάχαιραν, ᾗ χρῆσθαι συνέβαινεν ἐκεῖνον,	σκυλεύσας	αὐτὸς εἶχεν, πλείους δὲ τραυματίας
[12, 7]	κρατήσαντας δὲ καὶ τούτων τότε	σκυλεύσειν	ἐπ' ἀδείας ἔλεγεν τοῦτο μόνον
[12, 7]	τρισχιλίους. Ἰούδας δὲ τῶν μὲν	σκύλων	παρεκελεύετο μὴ ἐπιθυμεῖν τοὺς αὐτοῦ
[12, 4]	βασιλέως ἄθυρμα καὶ πρὸς τὰ	σκώμματα	καὶ τοὺς ἐν τοῖς πότοις
[12, 2]	τόν τε ἄνθρακα καὶ τὸν	σμάραγδον	ἥδιστον προσαυγάζοντας αὐτῶν ἑκάτερον τοῖς
[12, 2]	τὰ χείλη τοῦ κρατῆρος κρίνων	σμίλαξι	καὶ ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων σχοινίαις
[12, 2]	ἀλλὰ μὴ λίθῳ πολυτελεῖ διείληπτο,	σμίλαξι	κισσοῦ καὶ πετάλοις ἀμπέλων ἐσκίαστο
[12, 4]	ὑπὲρ ἑκατέρου μέρους ἐγγυησομένους δίδωμί	σοι.	γελάσας δ' ὁ Πτολεμαῖος συνεχώρησεν
[12, 2]	ἀναγκαῖον εἶναι καὶ ταῦτα παρὰ	σοὶ	διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν γὰρ καὶ ἀκέραιον
[12, 2]	βεβήλοις στόμασιν διασαφεῖσθαι. ἐὰν οὖν	σοι	δοκῇ, βασιλεῦ, γράψεις τῷ τῶν
[12, 2]	καὶ μεθερμηνεῦσαι διεγνωκότες εἰς τὸ	σοὶ	κεχαρισμένον, τίνι καὶ λόγῳ χρώμενοι
[12, 2]	δόξαν ἡμῖν περιγενήσεσθαι. ἀπέσταλκα δέ	σοι	περὶ τούτων διαλεξομένους Ἀνδρέαν τὸν
[12, 5]	ἔργοις μετὰ ἀδείας προσανέχοντες μείζονάς	σοι	ποιήσομεν τὰς προσόδους. ταῦτα τῶν
[12, 2]	ἄξιοι. ἴσθι δ' ἡμᾶς τὸ	σοὶ	συμφέρον, κἂν ᾖ τι παρὰ
[12, 2]	τὸ πλῆθος εὐχὰς ἐποιήσατο γενέσθαι	σοι	τὰ κατὰ νοῦν καὶ φυλαχθῆναί
[12, 2]	κεχρημένος περὶ ταῦτα σπουδῇ δηλῶ	σοι	τὰ τῆς Ἰουδαίων νομοθεσίας βιβλία
[12, 4]	συμβέβηκεν. παρὰ δ' ἡμῶν ἔσται	σοι	τῶν νέων ἅπαντα, ὥστε μηδὲν
[12, 2]	φιλανθρώπως ἐχρησάμην, μάλιστα δὲ τοῖς	σοῖς	πολίταις, ὧν ὑπὲρ δέκα μὲν
[12, 4]	καὶ ἐκ τῆς τοῦ ἀδελφοῦ	Σολυμίου	θυγατρὸς ἕνα Ὑρκανὸν ὄνομα. γαμεῖ
[12, 5]	ἐπ' αὐτοῦ τὰς καθηκούσας θυσίας.	σοῦ	δὲ τοῖς Ἰουδαίοις τῆς πονηρίας
[12, 2]	ἀπόλυσον τῆς ταλαιπωρίας, τὴν βασιλείαν	σου	διέποντος τοῦ θεμένου τοὺς νόμους
[12, 2]	μεγάλως ἥσθημεν ἐπὶ τῇ προαιρέσει	σου,	καὶ συναθροίσαντες τὸ πλῆθος ἀνέγνωμεν
[12, 2]	ὑπὲρ σοῦ καὶ τῆς ἀδελφῆς	σου	καὶ τέκνων καὶ φίλων προσηγάγομεν
[12, 2]	πολίτας κατατεθείσας. εὐθὺς οὖν ὑπὲρ	σοῦ	καὶ τῆς ἀδελφῆς σου καὶ
[12, 2]	Ἐλεάζαρος βασιλεῖ Πτολεμαίῳ χαίρειν. ἐρρωμένων	σοῦ	τε καὶ τῆς βασιλίσσης Ἀρσινόης
[12, 2]	τὰ κατὰ νοῦν καὶ φυλαχθῆναί	σου	τὴν βασιλείαν ἐν εἰρήνῃ, τήν
[12, 2]	Ἀνδρέας καὶ Ἀρισταῖος οἱ τιμιώτατοί	σου	τῶν φίλων, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ
[12, 2]	βασιλεῖ μεγάλῳ παρὰ Δημητρίου. προστάξαντός	σου,	ὦ βασιλεῦ, περί τε τῶν
[12, 4]	βασιλεὺς θαυμάζει τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ	σοφὴν	οὕτως γενομένην καὶ πάντας ἐκέλευσεν
[12, 2]	ὧν ἥ τε αὐτῶν ἐστιν	σοφία	δικαία τυχεῖν καὶ ἡ ἐκείνου
[12, 2]	καὶ τὴν διάνοιαν καὶ τὴν	σοφίαν	ἐξεπλάγη τοῦ νομοθέτου καὶ πρὸς
[12, 9]	Βεθσουρῖται τὴν ἰσχὺν καταπλαγέντες καὶ	σπανίζοντα	βλέποντες τὰ ἐπιτήδεια παραδιδόασιν ἑαυτοὺς
[12, 2]	προτέραν τράπεζαν, ἀλλ' οὐ διὰ	σπάνιν	χρυσοῦ, τῷ μεγέθει μὲν οὐκ
[12, 2]	διαζώματος τὴν τορείαν λίθων ταῖς	σπείραις	ποικίλων ἐνδεδεμένων. εἶτα ἐπ' αὐτῇ
[12, 4]	ζυγά, καὶ τοῦτον τὸν τρόπον	σπείρας	ἣν ὁ πατὴρ αὐτῷ προσέταξε
[12, 7]	τὰ αἴσχιστα παθεῖν καὶ μηδὲ	σπέρμα	τοῦ γένους ὑμῶν ὑπολειφθῆναι κακῶν
[12, 4]	ἡμερῶν δύο εἰς τὴν ἐρημίαν	σπεροῦντα	τὴν γῆν ἀποκρύψας τοὺς ζευκτῆρας
[12, 8]	τῆς Γαλάτιδος, καὶ παραινεσάντων αὐτῷ	σπεύδειν	ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ζητεῖν
[12, 2]	ἀπὸ λόγων ὑπέθετο ταῦτα ἐδήλωσαν.	σπεύδων	δ' ἐντυχεῖν τοῖς ἀπὸ τῶν
[12, 4]	πέτρας διατεμὼν αὐτῆς τὸ προέχον	σπήλαια	πολλῶν σταδίων τὸ μῆκος κατεσκεύασεν.
[12, 6]	ὡς εἶχον οὕτως ἐν τοῖς	σπηλαίοις	αὐτοὺς κατέφλεξαν οὐδὲ ἀμυνομένους ἀλλ'
[12, 6]	τὴν ἔρημον καὶ ἐν τοῖς	σπηλαίοις	διῆγον. ἀκούσαντες δὲ ταῦθ' οἱ
[12, 11]	καὶ τοὺς ἐν τοῖς ἐκεῖ	σπηλαίοις	ὄντας, πολλοὶ γὰρ εἰς αὐτὰ
[12, 6]	γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἐμπνιγέντες τοῖς	σπηλαίοις	ὡσεὶ χίλιοι, πολλοὶ δὲ καὶ
[12, 4]	εἰσήγαγεν. τὰ μέντοι στόμια τῶν	σπηλαίων	ὥστε ἕνα δι' αὐτῶν εἰσδῦναι
[12, 5]	ὑπέμεινε τὰς πρὸς ἐκείνους αὐτῷ	σπονδὰς	παραβῆναι. περιδύσας οὖν τὸν ναόν,
[12, 9]	ὡς δοκεῖ πολὺ κρεῖττον εἶναι	σπονδὰς	ποιησαμένους πρὸς τοὺς πολιορκουμένους καὶ
[12, 4]	~(Μετὰ δὲ ταῦτα φιλίαν καὶ	σπονδὰς	πρὸς Πτολεμαῖον Ἀντίοχος ἐποιήσατο καὶ
[12, 2]	μὴν φιάλας καὶ τρύβλια καὶ	σπονδεῖα	καὶ κρατῆρας χρυσοῦς πρὸς ἀνάθεσιν
[12, 2]	δὲ κρατήρων καὶ φιαλῶν καὶ	σπονδείων	ἔπεμψε χρυσίου μὲν ὁλκῆς τάλαντα
[12, 1]	δεισιδαιμονίαν χαλεπὸν ὑπέμειναν ἔχειν δε	σπότην.	Ἀγαθαρχίδης μὲν οὖν ταῦτα περὶ
[12, 2]	τοῖς μάλιστα τῷ βασιλεῖ καὶ	σπουδαζόμενος	ὑπ' αὐτοῦ διὰ μετριότητα, πολλάκις
[12, 2]	ἐπὶ τῶν βιβλιοθηκῶν τοῦ βασιλέως,	σπουδάζων	εἰ δυνατὸν εἴη πάντα τὰ
[12, 2]	τὴν τορείαν τῶν τεχνιτῶν συνετελέσθη,	σπουδάσαντος	εἰ καὶ μὴ τῷ μεγέθει
[12, 2]	τύχῃ, πάσῃ κεχρημένος περὶ ταῦτα	σπουδῇ	δηλῶ σοι τὰ τῆς Ἰουδαίων
[12, 2]	τὸν βασιλέα καὶ τὴν τούτου	σπουδὴν	ἀποβλέποντες φιλοπονώτερον τοῖς ἔργοις προσελιπάρουν.
[12, 11]	ἄρας ἐκεῖθεν ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα	σπουδὴν	ἐποιεῖτο. μαθὼν δὲ τὸν Ἰούδαν
[12, 3]	τὴν τῶν Ἰουδαίων πρὸς αὐτὸν	σπουδὴν	καὶ φιλοτιμίαν ἀμείψασθαι γράφει τοῖς
[12, 2]	τῶν παρ' αὐτοῖς νομίμων συγγράμματα	σπουδῆς	ἄξια καὶ τῆς βασιλέως βιβλιοθήκης,
[12, 2]	εἴ τι που μόνον ἀκούσειε	σπουδῆς	ἄξιον ὄν, τῇ τοῦ βασιλέως
[12, 2]	μᾶλλον ὑπὸ τῆς τοῦ βασιλέως	σπουδῆς	καὶ φιλοτιμίας διαφερόντως ἀπηρτίζετο: οὐ
[12, 9]	ἔν τινι τόπῳ Βεθζαχαρίᾳ λεγομένῳ	σταδίους	ἀπέχοντι τῶν πολεμίων ἑβδομήκοντα. ὁ
[12, 10]	δὲ ἐν Ἀδασοῖς ἑτέρᾳ κώμῃ	σταδίους	ἀπεχούσῃ τριάκοντα τῆς Βηθωροῦ στρατοπεδεύεται
[12, 4]	αὐτῆς τὸ προέχον σπήλαια πολλῶν	σταδίων	τὸ μῆκος κατεσκεύασεν. ἔπειτα οἴκους
[12, 2]	βασιλεὺς ποιήσασθαι κατευχάς. ὁ δὲ	στὰς	εἰς μέσον ηὔχετο τῷ βασιλεῖ
[12, 11]	ἀλλὰ περιεσχημένος ὑπὸ τῶν πολεμίων,	στὰς	ἐμάχετο μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ.
[12, 7]	ἐτελοῦντο διὰ τὰς τῶν ἐθνῶν	στάσεις	μεγαλόψυχός τε ὢν καὶ φιλόδωρος
[12, 1]	τῆς τοῦ Πτολεμαίου φιλοτιμίας προκαλουμένης.	στάσεις	μέντοι γε τοῖς ἐκγόνοις αὐτῶν
[12, 1]	ὁ Λάγου τὴν Αἴγυπτον εἰλήφει.	στασιαζόντων	δὲ τούτων καὶ πρὸς ἀλλήλους
[12, 4]	δὲ Ἰωσήπου τὸν λαὸν συνέβη	στασιάσαι	διὰ τοὺς παῖδας αὐτοῦ. τῶν
[12, 5]	ὁ δὲ Ὀνίας ἐκλήθη Μενέλαος.	στασιάσαντος	οὖν τοῦ προτέρου ἀρχιερέως Ἰησοῦ
[12, 2]	ὡς ἀποκρέμασθαί τε βότρυς καὶ	στάχυας	ἀναστῆναι καὶ ῥόας ἀποκεκλεῖσθαι. τοὺς
[12, 4]	κατασκευάσας πᾶσαν μέχρι καὶ τῆς	στέγης	ἐγγλύψας ζῷα παμμεγεθέστατα, περιήγαγεν δ'
[12, 9]	ἤγαγε τὴν δύναμιν ἐπὶ τὰ	στενὰ	καὶ τὸ τοῦ Ἰούδα στρατόπεδον,
[12, 9]	ἐποίησεν ἀλλήλοις ἕπεσθαι διὰ τὴν	στενοχωρίαν	οὐ δυναμένων αὐτῶν ἐπὶ πλάτος
[12, 9]	βασιλεῖ βάλλεται στρατόπεδον ἐπὶ τῶν	στενῶν	ἔν τινι τόπῳ Βεθζαχαρίᾳ λεγομένῳ
[12, 11]	σὺν αὐτῷ στρατηγοῦ δὲ τοιούτου	στερηθέντες	ἔφυγον. λαβόντες δὲ τὸ σῶμα
[12, 2]	ἐνέσφιγγον τῇ τραπέζῃ κατὰ τὴν	στεφάνην,	ἵνα τὴν θέαν τῆς καινουργίας
[12, 2]	καταβολὴν ποιούμενοι. τὴν μὲν οὖν	στεφάνην	παλαιστιαίαν εἰργάσαντο, τὰ δὲ κυμάτια
[12, 2]	τὰ δ' ἐκ πλαγίου τῆς	στεφάνης	καὶ πρὸς ὄψιν ἀνατείνοντα ὠῶν
[12, 2]	κυμάτων θέσιν καὶ τὴν τῆς	στεφάνης	μηδὲ τῆς τραπέζης ἐφ' ἕτερον
[12, 2]	ἰδέαν αὐτοῖς συμπεριφέρεσθαι. τῆς δὲ	στεφάνης	τὸ μὲν ὑπὸ τὴν τράπεζαν
[12, 3]	τῆς κεφαλῆς τελοῦσιν καὶ τοῦ	στεφανιτικοῦ	φόρου καὶ τοῦ περὶ τῶν
[12, 2]	στολὰς δέκα καὶ πορφύραν καὶ	στέφανον	διαπρεπῆ καὶ βυσσίνης ὀθόνης ἱστοὺς
[12, 2]	τὴν τράπεζαν. ὑπὸ δὲ τὸν	στέφανον	ὁμοίως ἡ τῶν ὠῶν διάθεσις
[12, 2]	δὲ τὴν τῶν ὠῶν διατύπωσιν	στέφανον	περιήγαγον οἱ τεχνῖται παντοίου καρποῦ
[12, 2]	πολυτελείας, ἐφ' ᾧ τις ἂν	στήσῃ	τὴν τράπεζαν μέρει, παρέχωσι τὴν
[12, 11]	καὶ δεῖ πάντως ἀπολέσθαι μαχόμενον,	στήσομαι	γενναίως πᾶν ὑπομένων τὸ μέλλον
[12, 3]	ἱερὸν ἀπαρτισθῆναι ἔργον τάς τε	στοὰς	κἂν εἴ τι ἕτερον οἰκοδομῆσαι
[12, 2]	οὖν ἐξέπεμψεν αὐτοὺς δοὺς ἑκάστῳ	στολὰς	ἀρίστας τρεῖς καὶ χρυσοῦ τάλαντα
[12, 2]	τριάκοντα, πρὸς τούτοις δὲ καὶ	στολὰς	δέκα καὶ πορφύραν καὶ στέφανον
[12, 9]	αὐτῷ τὸ διάδημα καὶ τὴν	στολὴν	καὶ τὸν δακτύλιον Ἀντιόχῳ τῷ
[12, 2]	καὶ μὴ δέον αὐτὴν βεβήλοις	στόμασιν	διασαφεῖσθαι. ἐὰν οὖν σοι δοκῇ,
[12, 4]	τῆς αὐλῆς, εἰσήγαγεν. τὰ μέντοι	στόμια	τῶν σπηλαίων ὥστε ἕνα δι'
[12, 4]	παρακείμενα Ὑρκανῷ ὀστᾶ; ἐκ τούτου	στόχασαι,	ὅτι καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ
[12, 10]	ἔπεσεν. οὗ πεσόντος οὐδὲ τὸ	στράτευμα	ἔμεινεν, ἀλλὰ τὸν στρατηγὸν ἀπολέσαντες
[12, 9]	Λυσίου φήσαντος ἠρέσθη τό τε	στράτευμα	καὶ οἱ ἡγεμόνες τῇ γνώμῃ.
[12, 8]	χρῶνται: ἐφεπόμενος δὲ μετὰ τοῦ	στρατεύματος	ὁ Ἰούδας ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν
[12, 11]	τῆς ἀπωλείας τοῦ σὺν αὐτῷ.	στρατεύματος	πάλιν τὸν Βακχίδην μετὰ δυνάμεως
[12, 8]	θυσίας καὶ ὑπὲρ τῆς τοῦ	στρατεύματος	σωτηρίας: οὐδεὶς γὰρ ἐν τούτοις
[12, 5]	τρόπον ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον διέγνω	στρατεύσασθαι,	πόθον αὐτῆς λαβὼν καὶ διὰ
[12, 7]	πολέμους ἀξιόλογον, ἐπ' αὐτὸν ἔγνω	στρατεύσασθαι	προσήκειν ὑπολαμβάνων τοὺς εἰς τὰ
[12, 9]	καὶ ἐκ τῆς βασιλείας τοὺς	στρατεύσιμον	ἡλικίαν ἔχοντας. καὶ συνήχθη στρατὸς
[12, 8]	πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ	στρατηγήμασιν	καὶ τὸ κατὰ τοὺς περὶ
[12, 4]	περιμένοντα τοὺς ἀποσταλησομένους ἐπενόησέν τι	στρατηγικὸν	καὶ τῆς ἡλικίας πρεσβύτερον. κατασφάξας
[12, 6]	δὲ ταῦθ' οἱ τοῦ βασιλέως	στρατηγοὶ	καὶ τὴν δύναμιν ὅσην εἶναι
[12, 3]	φιλοτιμίαν ἀμείψασθαι γράφει τοῖς τε	στρατηγοῖς	αὐτοῦ καὶ τοῖς φίλοις μαρτυρῶν
[12, 3]	δὲ τὰς ἐπιστολὰς τὰς τοῖς	στρατηγοῖς	περὶ αὐτῶν γραφείσας προδιελθών, ὡς
[12, 10]	τὸ στράτευμα ἔμεινεν, ἀλλὰ τὸν	στρατηγὸν	ἀπολέσαντες εἰς φυγὴν ἐτράπησαν ῥίψαντες
[12, 7]	ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς καὶ τὸν	στρατηγὸν	Ἀπολλώνιον, οὗ καὶ τὴν μάχαιραν,
[12, 6]	στρατιᾶς δι' ἀνδρείαν καὶ ἰσχὺν	στρατηγὸν	ἕξετε: τὸ γὰρ ἔθνος οὗτος
[12, 3]	σατραπείαις, κελεύων Ζεῦξιν τὸν αὐτοῦ	στρατηγὸν	καὶ ἐν τοῖς μάλιστα φίλον
[12, 3]	αὐτοῦ μεγάλην ἐξέπεμψε δύναμιν καὶ	στρατηγὸν	Σκόπαν ἐπὶ τοὺς ἐν τῇ
[12, 6]	τε ἐκεῖνον διέφθειρεν καὶ τὸν	στρατηγὸν	τοῦ βασιλέως Ἀπελλῆν, ὃς ἐπηνάγκαζεν,
[12, 7]	δ' ὁ τῆς κοίλης Συρίας	στρατηγός,	ἀκούσας ὅτι πολλοὶ προσκεχωρήκασιν τῷ
[12, 7]	ἀκούσας Ἀπολλώνιος ὁ τῆς Σαμαρείας	στρατηγὸς	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ὥρμησεν ἐπὶ
[12, 9]	τὰ πράγματα. Λυσίας δὲ ὁ	στρατηγὸς	καὶ ὁ βασιλεύς, ἐπεὶ Φίλιππος
[12, 3]	οὕτως: ὁ δὲ τοῦ Πτολεμαίου	στρατηγὸς	Σκόπας ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω
[12, 10]	ἀρχιερέως μὲν τοῦ ἔθνους Ἰούδα,	στρατηγοῦ	δὲ Σίμωνος τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
[12, 11]	ἀφορᾶν ἔχοντες οἱ σὺν αὐτῷ	στρατηγοῦ	δὲ τοιούτου στερηθέντες ἔφυγον. λαβόντες
[12, 7]	τοὺς Σύρους: πεσόντος γὰρ τοῦ	στρατηγοῦ	πάντες φεύγειν ὥρμησαν, ὡς ἐν
[12, 8]	Γοργίου δὲ τοῦ τῆς Ἰαμνείας	στρατηγοῦ	ὑπαντήσαντος συμβολῆς γενομένης δισχιλίους ἀποβάλλουσι
[12, 8]	Ζαχαρίου καὶ Ἀζαρίας, οὓς κατέλιπεν	στρατηγοὺς	ὁ Ἰούδας καθ' ὃν καιρὸν
[12, 9]	προσαγγέλλουσίν τινες καὶ τὴν τῶν	στρατηγῶν	ἧτταν, οὓς πολεμήσοντας τοῖς Ἰουδαίοις
[12, 7]	ἤδη τῶν Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως	στρατηγῶν	ὁ Ἰούδας ἐκκλησιάσας ἔλεγεν μετὰ
[12, 8]	βουληθέντες καὶ αὐτοὶ δόξαν περιποιήσασθαι	στρατηγῶν	τὰ πολεμικὰ γενναίων τὴν ὑπ'
[12, 3]	δεξάμενοι πᾶσαν αὐτοῦ τῇ τε	στρατιᾷ	καὶ τοῖς ἐλέφασιν ἀφθονίαν παρέσχον
[12, 11]	τὸν σαλπικτὴν ἐκέλευσεν καὶ τὴν	στρατιὰν	ἀλαλάξασαν προσιέναι. τὸ δ' αὐτὸ
[12, 7]	μὲν Ἰούδας ταῦτα παραθαρσύνων τὴν	στρατιὰν	ἔλεξεν. τῶν δὲ πολεμίων πεμψάντων
[12, 11]	δεξιοῦ. οὕτως δὲ συντάξας τὴν	στρατιὰν	ἐπεὶ προσέμιξεν τῷ τῶν πολεμίων
[12, 7]	οἱ τοῦ Γοργίου τὴν μὲν	στρατιὰν	ἣν ἐν τῇ παρεμβολῇ κατέλιπον
[12, 8]	αὐτῷ συστρατεύειν ἧκεν ἄγων τὴν	στρατιὰν	πέραν τοῦ χειμάρρου Ῥομφῶν ἄντικρυς:
[12, 9]	προτάξας. κελεύσας δὲ ἀλαλάξαι τὴν	στρατιὰν	προσβάλλει τοῖς πολεμίοις, γυμνώσας τάς
[12, 9]	δὲ πρὸς μάχην διέτασσε τὴν	στρατιάν.	τοὺς μὲν οὖν ἐλέφαντας ἐποίησεν
[12, 11]	οὐκ εἰσὶ πρὸς τοσοῦτο μέγεθος	στρατιᾶς	ἀξιόμαχοι, συμβουλευόντων δὲ νῦν μὲν
[12, 2]	ἀχθέντας αὐτοῦ καὶ τῆς ἐκείνου	στρατιᾶς	ἀπολύσειν ἔλεγεν, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[12, 6]	συμβουλεύσῃ πείθεσθε, Μακαβαῖον δὲ τῆς	στρατιᾶς	δι' ἀνδρείαν καὶ ἰσχὺν στρατηγὸν
[12, 3]	Ἰορδάνου καὶ πολλὴν αὐτοῦ τῆς	στρατιᾶς	διέφθειρεν. ὕστερον δ' Ἀντιόχου χειρωσαμένου
[12, 9]	δὲ τὸ μέν τι τῆς	στρατιᾶς	εἰς Βεθσοῦραν ἔπεμψεν πολεμήσων αὐτήν,
[12, 7]	ξενολογῶν καὶ παρασκευαζόμενος μετὰ μείζονος	στρατιᾶς	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἐμβαλεῖν. (Τοσαυτάκις
[12, 11]	Βακχίδην καὶ τὸ κρατερὸν τῆς	στρατιᾶς	ἐν τῷ δεξιῷ κέρατι τυγχάνον,
[12, 9]	Ἀντιοχείας μετὰ Λυσίου πάσης τῆς	στρατιᾶς	ἔχοντος τὴν ἡγεμονίαν. καὶ παραγενόμενος
[12, 8]	συμβολῆς γενομένης δισχιλίους ἀποβάλλουσι τῆς	στρατιᾶς	καὶ φεύγοντες ἄχρι τῶν τῆς
[12, 9]	φεύγοντα καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντα τῆς	στρατιᾶς.	λυπουμένῳ δ' ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ
[12, 10]	ἐπίστευσεν: ἑώρα γάρ, ὅτι μετὰ	στρατιᾶς	πάρεστιν τοσαύτης, μεθ' ὅσης ἐπὶ
[12, 10]	πᾶσιν ὑπακούειν Ἀλκίμῳ, καὶ μετὰ	στρατιᾶς	τινος, ἵν' ἔχῃ τηρεῖν τὴν
[12, 2]	δραχμὰς ἑκατὸν εἴκοσι, οἱ μὲν	στρατιῶται	μετὰ καὶ τῶν ὀψωνίων, οἱ
[12, 2]	ὑπ' αὐτῶν ἐκέλευσεν, ὅταν τοῖς	στρατιώταις	ἀποδιδῶσιν τὸ μισθοφορικόν, καὶ ὑπὲρ
[12, 2]	πολλὴν ὠφέλειαν ἐκ τούτου τοῖς	στρατιώταις	γεγονέναι. τὸ δίκαιον οὖν σκοπῶν
[12, 3]	ἄφθονον δὲ τὴν χορηγίαν τοῖς	στρατιώταις	καὶ τοῖς ἐλέφασι παρεσχημένων, συνεξελόντων
[12, 9]	μὴν τοῦτο ποιῆσαι φανερὸν τοῖς	στρατιώταις	καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ἔγνωσαν, ἀλλ'
[12, 10]	καὶ πεφυγαδευμένων, οἷς ὑπηρέταις καὶ	στρατιώταις	χρώμενος ἐπήρχετο τὴν χώραν καὶ
[12, 4]	ἀπολαβὼν καὶ πέμψειν τοὺς ἐνοικήσοντας	στρατιώτας.	ἀκούσαντες δὲ τὰ παρὰ τοῦ
[12, 4]	παρὰ τοῦ βασιλέως πεζῶν μὲν	στρατιώτας	δισχιλίους, ἠξίωσε γὰρ βοήθειάν τινα
[12, 8]	ἦν αὕτη: καὶ παρεκελεύετο τοὺς	στρατιώτας,	εἰ συμβάλοιεν εἰς μάχην τοῖς
[12, 7]	παρεκελεύετο μὴ ἐπιθυμεῖν τοὺς αὐτοῦ	στρατιώτας:	ἔτι γὰρ αὐτοῖς ἀγῶνά τινα
[12, 10]	τριάκοντα τῆς Βηθωροῦ στρατοπεδεύεται δισχιλίους	στρατιώτας	ἔχων. τούτους παρορμήσας μὴ καταπλαγῆναι
[12, 7]	καὶ συμβαλεῖν προαιρούμενος, ἐπεὶ τοὺς	στρατιώτας	ἑώρα πρὸς τὴν μάχην διά
[12, 7]	Ἰούδας κατανοήσας ἔπειθε τοὺς οἰκείους	στρατιώτας	θαρρεῖν καὶ παρεκελεύετο τὰς ἐλπίδας
[12, 7]	πρὸς τὸν ἀγῶνα τοὺς αὐτοῦ	στρατιώτας:	καιρὸς μὲν οὖν> ὑμῖν οὐκ
[12, 8]	σαλπικτὴν σημῆναι καὶ παρορμήσας τοὺς	στρατιώτας	ὑπὲρ ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν διακινδυνεῦσαι
[12, 7]	αὐτοῦ διαλεγομένου ταῦτα πρὸς τοὺς	στρατιώτας	ὑπερκύψαντες οἱ τοῦ Γοργίου τὴν
[12, 2]	τε χώραν αὐτῶν διὰ τὴν	στρατιωτικὴν	αὐθάδειαν κεκακῶσθαι, καὶ διὰ τὴν
[12, 7]	Ἰουδαίαν ἐμβαλεῖν. ἐπεὶ δὲ τὸ	στρατιωτικὸν	διανείμας ἑώρα τοὺς θησαυροὺς ἐπιλείποντας
[12, 2]	ἀκμάζοντας ταῖς ἡλικίαις εἰς τὸν	στρατιωτικὸν	κατάλογον κατέταξα, τινὰς δὲ τῶν
[12, 2]	καὶ τοὺς μὲν εἰς τὸ	στρατιωτικὸν	κατέταξεν ἐπὶ μείζοσιν μισθοφοραῖς, τισὶν
[12, 7]	ὡς ἀμαχητὶ τῶν μετὰ Γοργίου	στρατιωτῶν	ἡττημένων ὑποστρέψας ἀνῃρεῖτο τὰ σκῦλα,
[12, 6]	ὃς ἐπηνάγκαζεν, διεχρήσατο μετ' ὀλίγων	στρατιωτῶν,	καὶ τὸν βωμὸν καθελὼν ἀνέκραγεν,
[12, 11]	δὲ καταλειφθεὶς ὑπὸ τῶν οἰκείων	στρατιωτῶν	καὶ> τῶν πολεμίων ἐπικειμένων καὶ
[12, 7]	ἐπιλεξάμενος δέ τινας τῶν αὐτοῦ	στρατιωτῶν	προσέταξε τούτοις ἐκπολεμῆσαι τοὺς τὴν
[12, 8]	ὁ ἕτερος ἀδελφὸς μετ' ὀκτακισχιλίων	στρατιωτῶν	ὥρμησαν εἰς τὴν Γαλαδῖτιν: κατέλιπεν
[12, 8]	προθύμως, εἰς τρία διελὼν τὸν	στρατὸν	ἐπιπίπτει κατὰ νώτου τοῖς πολεμίοις.
[12, 10]	σταδίους ἀπεχούσῃ τριάκοντα τῆς Βηθωροῦ	στρατοπεδεύεται	δισχιλίους στρατιώτας ἔχων. τούτους παρορμήσας
[12, 11]	ἐν Ἀρβήλοις πόλει τῆς Γαλιλαίας	στρατοπεδεύεται,	καὶ τοὺς ἐν τοῖς ἐκεῖ
[12, 7]	Βαιθώρων κώμης τῆς Ἰουδαίας αὐτόθι	στρατοπεδεύεται.	ὁ δὲ Ἰούδας ἀπαντήσας αὐτῷ
[12, 10]	τινα κώμην Βηθωρου λεγομένην, αὐτόθι	στρατοπεδεύεται	προσγενομένης αὐτῷ καὶ ἄλλης ἀπὸ
[12, 9]	στενὰ καὶ τὸ τοῦ Ἰούδα	στρατόπεδον,	ἅμ' ἡμέρᾳ δὲ πρὸς μάχην
[12, 7]	κατέλιπον ὁρῶσιν τετραμμένην, τὸ δὲ	στρατόπεδον	ἐμπεπρησμένον: ὁ γὰρ καπνὸς αὐτοῖς
[12, 9]	ἀπαντήσας δὲ τῷ βασιλεῖ βάλλεται	στρατόπεδον	ἐπὶ τῶν στενῶν ἔν τινι
[12, 7]	τιμὴν αὐτῶν καταθησόμενοι. τὸ δὲ	στρατόπεδον	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων
[12, 7]	πολλὰ πυρὰ καταλιπὼν ἐπὶ τοῦ	στρατοπέδου	δι' ὅλης ὥδευε τῆς νυκτὸς
[12, 7]	καὶ πολλὴν λείαν ἐκ τοῦ	στρατοπέδου	λαβὼν τῶν πολεμίων ἀνεχώρησεν. Σήρων
[12, 11]	δὲ Βακχίδης ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ	στρατοπέδου	τὴν δύναμιν πρὸς μάχην παρετάσσετο,
[12, 11]	ἐπεὶ προσέμιξεν τῷ τῶν πολεμίων	στρατοπέδῳ,	σημῆναι τὸν σαλπικτὴν ἐκέλευσεν καὶ
[12, 7]	οὐχ εὑρὼν δ' ἐν τῷ	στρατοπέδῳ	τοὺς ἐχθροὺς ὁ Γοργίας, ἀλλ'
[12, 9]	στρατεύσιμον ἡλικίαν ἔχοντας. καὶ συνήχθη	στρατὸς	πεζῶν μὲν ὡσεὶ δέκα μυριάδες,
[12, 2]	παλαιστιαίαν εἰργάσαντο, τὰ δὲ κυμάτια	στρεπτὰ	τὴν ἀναγλυφὴν ἔχοντα σχοινοειδῆ τῇ
[12, 2]	τῆς ἐκτυπώσεως εἶχεν διάθεσιν, ὡς	στρεφομένων	αὐτῶν μίαν καὶ μὴ διάφορον
[12, 2]	ταλάντου καὶ τὴν τοῦ συμποσίου	στρωμνήν.	καὶ ταῦτα μὲν ἐκείνοις ἔχειν
[12, 2]	ἀπέσταλκα τάλαντα ἀργυρίου ἑκατόν. καὶ	σὺ	δ' ἡμῖν ἐπιστέλλων περὶ ὧν
[12, 4]	μὴ κολάζωμεν τοὺς τοιούτους, καὶ	σὺ	προσδόκα ὑπὸ τῶν ἀρχομένων καταφρονηθήσεσθαι.
[12, 5]	τῷ θυσιαστηρίῳ βωμὸν ὁ βασιλεὺς	σύας	ἐπ' αὐτοῦ κατέσφαξε, θυσίαν οὐ
[12, 5]	τὰ βασιλικὰ διοικοῦντες οἰόμενοι κατὰ	συγγένειαν	ἡμᾶς ταὐτὰ ποιεῖν ἐκείνοις ταῖς
[12, 4]	ὁ ἀρχιερεὺς Σίμων διὰ τὴν	συγγένειαν:	ὁ δὲ Ὑρκανὸς ἐπανελθεῖν μὲν
[12, 5]	Ἰουδαίους οὐκέθ' ὡμολόγουν αὑτοὺς εἶναι	συγγενεῖς	αὐτῶν οὐδὲ τὸν ἐν Γαριζεὶν
[12, 3]	μόνοι μετέλθωσιν, ἀξιούντων δ' εἰ	συγγενεῖς	εἰσιν αὐτοῖς Ἰουδαῖοι, σέβεσθαι τοὺς
[12, 8]	τοὺς στρατιώτας ὑπὲρ ἀδελφῶν καὶ	συγγενῶν	διακινδυνεῦσαι προθύμως, εἰς τρία διελὼν
[12, 4]	Ὀνίᾳ πραττομένων ἐγκαλεῖν. ὁ δέ	συγγίνωσκε,	φησίν, αὐτῷ διὰ τὸ γῆρας:
[12, 2]	Ἰουδαίοις τῶν παρ' αὐτοῖς νομίμων	συγγράμματα	σπουδῆς ἄξια καὶ τῆς βασιλέως
[12, 2]	λειπόντων εἰς ἀναπλήρωσιν τῆς βιβλιοθήκης	συγγραμμάτων,	ὅπως συναχθῇ, καὶ περὶ τῶν
[12, 2]	τοὺς ποιητὰς αὐτῆς καὶ τοὺς	συγγραφεῖς	τῶν ἱστοριῶν οὐκ ἐπιμνησθῆναί φησιν
[12, 1]	ὁ τὰς τῶν διαδόχων πράξεις	συγγραψάμενος,	ὀνειδίζων ἡμῖν δεισιδαιμονίαν ὡς δι'
[12, 4]	ἰδόντες οἱ πρῶτοι τῆς Συρίας	συγκαθεζόμενον	αὐτῷ τὸν Ἰώσηπον ἀηδῶς ἔφερον.
[12, 9]	παθῶν συνείς, ὅτι μέλλοι τελευτᾶν,	συγκαλεῖ	τοὺς φίλους καὶ τήν τε
[12, 4]	τὸ ἱερὸν ὁ Ἰώσηπος καὶ	συγκαλέσας	τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν μηδὲν
[12, 4]	τὴν ἀξίαν διανεμόντων. τῶν δὲ	συγκατακειμένων	πάντων τῶν μερῶν τὰ ὀστᾶ,
[12, 4]	νυκτὸς ἤγαγε πρὸς αὐτὸν καὶ	συγκατεκοίμισεν.	ὁ δ' ὑπὸ μέθης ἀγνοήσας
[12, 8]	πολλοὺς αὐτῶν ἀπέκτεινεν καὶ ἐσκύλευσεν.	συγκλείσας	δὲ καὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ
[12, 10]	παρὰ τοῦ Ἰούδα πρεσβευτὰς ἡ	σύγκλητος	δέχεται καὶ διαλεχθεῖσα περὶ ὧν
[12, 10]	ἀνέθεσαν. ἦν δὲ τοιοῦτον: δόγμα	συγκλήτου	περὶ συμμαχίας καὶ εὐνοίας τῆς
[12, 10]	πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ Ἰούδᾳ, καὶ	συγκροτήσας	καὶ παρασκευασάμενος τὰ πρὸς τὴν
[12, 4]	παρὰ Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί,	συγκρύψαντα	τὸ ἁμάρτημα καὶ διάκονον ἀγαθὸν
[12, 7]	τὴν ἐλευθερίαν συνεβάλλετο. (Λυσίας δὲ	συγχυθεὶς	ἐπὶ τῇ τῶν ἐκπεμφθέντων ἥττῃ
[12, 7]	ἐπὶ τῇ ὄψει τοῦ ναοῦ	συγχυθείς.	ἐπιλεξάμενος δέ τινας τῶν αὐτοῦ
[12, 9]	περὶ τούτων φροντίδος τῇ προτέρᾳ	συγχυθεὶς	ὑπὸ ἀθυμίας εἰς νόσον κατέπεσεν,
[12, 4]	τούτων οὐδέν, εἰ πρεσβεύειν αὐτῷ	συγχωρεῖ	πρὸς τὸν Πτολεμαῖον ὑπὲρ τοῦ
[12, 9]	πολιορκουμένους εἰρήνην τε ἐπηγγείλατο καὶ	συγχωρεῖν	τοῖς πατρίοις νόμοις χρωμένους ζῆν.
[12, 5]	αὐτοῖς οἰκοδομῆσαι γυμνάσιον ἐν Ἱεροσολύμοις.	συγχωρήσαντος	δὲ καὶ τὴν τῶν αἰδοίων
[12, 9]	τῆς ἐν Πέρσαις Ἀρτέμιδος ἱερὸν	συλῆσαι:	τὸ γὰρ μηκέτι ποιῆσαι τὸ
[12, 9]	τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος παρεδήλου	συλήσας	τὸν ναὸν καὶ τοῦ θεοῦ
[12, 5]	τἀναντία φρονούντων καὶ χρήματα πολλὰ	συλήσας	ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν. (Συνέβη δὲ
[12, 5]	τῶν ἀναθημάτων κόσμον πολυτελέστατον, ἵνα	συλήσῃ	τοῦτον, ὑπέμεινε τὰς πρὸς ἐκείνους
[12, 6]	διαρπαγὴν καὶ τοῦ ναοῦ τὴν	σύλησιν	καὶ τοῦ πλήθους τὰς συμφοράς,
[12, 10]	ἡδέως προσδεχομένων καὶ παραδιδόντων αὑτούς.	συλλαβόντες	δὲ καὶ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα
[12, 4]	διδόναι, ἀλλὰ καὶ προσύβριζον αὐτόν,	συλλαβὼν	αὐτῶν τοὺς πρωτεύοντας ὡς εἴκοσιν
[12, 10]	τοῖς οἰκείοις τι σημεῖον, ὅπως	συλλάβωσι	τὸν Ἰούδαν. ὁ δὲ συνεὶς
[12, 10]	κώμην Βηρζηθὼ λεγομένην ἐγένετο, πέμψας	συλλαμβάνει	πολλοὺς τῶν αὐτομολούντων καί τινας
[12, 4]	τὸν Ἀντίοχον καὶ δείσας, μὴ	συλληφθεὶς	ὑπ' αὐτοῦ κολασθῇ διὰ τὰ
[12, 11]	καὶ μηδένα καιρὸν αὐτῷ πρὸς	συλλογὴν	τῆς δυνάμεως ἐπιτρεπόντων οἷός τ'
[12, 2]	μάλιστα γὰρ τὰ περὶ τὴν	συλλογὴν	τῶν βιβλίων εἶχεν φιλοκάλως, συνηγωνίζετο.
[12, 2]	ὄναρ εἶδεν ὅτι τοῦτ' αὐτῷ	συμβαίη	περιεργαζομένῳ τὰ θεῖα καὶ ταῦτ'
[12, 9]	ἱερῷ ἡ ἄκρα. τούτων οὖν	συμβαινόντων	αὐτοῖς Ἰούδας ἐξελεῖν διέγνω τὴν
[12, 8]	ὧν αὐτοῖς Ἰούδας ἐπέστειλεν, μὴ	συμβαλεῖν	εἰς μάχην μηδενὶ πρὸ τῆς
[12, 11]	συναγαγόντας τοὺς ἰδίους τοῖς ἐχθροῖς	συμβαλεῖν,	μὴ τοῦτ' εἶπεν, ἥλιος ἐπίδοι
[12, 7]	δὲ Ἰούδας ἀπαντήσας αὐτῷ καὶ	συμβαλεῖν	προαιρούμενος, ἐπεὶ τοὺς στρατιώτας ἑώρα
[12, 11]	τ' ἦν μετὰ τῶν ὀκτακοσίων	συμβαλεῖν	τοῖς τοῦ Βακχίδου, καὶ> προτρεπόμενός
[12, 10]	παρασκευασάμενος τὰ πρὸς τὴν μάχην	συμβάλλει	κατά τινα κώμην Καφαρσαλαμὰ καὶ
[12, 11]	δ' αὐτὸ ποιήσας ὁ Ἰούδας	συμβάλλει	τοῖς πολεμίοις, καὶ καρτερῶς ἀμφοτέρων
[12, 6]	τοὺς λόγους, ἀλλὰ τἀναντία φρονούντων,	συμβάλλουσιν	αὐτοῖς εἰς μάχην σαββάτων ἡμέρᾳ,
[12, 8]	καὶ παρεκελεύετο τοὺς στρατιώτας, εἰ	συμβάλοιεν	εἰς μάχην τοῖς Ἰουδαίοις, προθύμως
[12, 4]	Ἰώσηπος ἀπεκρύπτετο φοβούμενος τὸν βασιλέα.	συμβαλόντων	δ' αὐτῷ τῶν ἀδελφῶν εἰς
[12, 7]	ψυχὰς ὡς αὔριον ἅμ' ἡμέρᾳ	συμβαλοῦντες	τοῖς πολεμίοις. (Καὶ ὁ μὲν
[12, 3]	δὲ τὸν Σκόπαν Ἀντίοχος νικᾷ	συμβαλὼν	αὐτῷ πρὸς ταῖς πηγαῖς τοῦ
[12, 7]	ὁ δὲ ἀπήντησεν αὐτῷ καὶ	συμβαλὼν	κρατεῖ τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς
[12, 8]	παραγενόμενος εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ	συμβαλὼν	τοῖς ἐχθροῖς εἰς φυγὴν αὐτοὺς
[12, 7]	αὐτῷ γενέσθαι τὸν θεὸν εὐξάμενος,	συμβαλὼν	τοῖς προδρόμοις τῶν πολεμίων νικᾷ
[12, 7]	ὁμόσε χωρῆσαι τῷ Σήρωνι, καὶ	συμβαλὼν	τρέπει τοὺς Σύρους: πεσόντος γὰρ
[12, 10]	ἐπὶ τὴν μάχην ἐξάγει, καὶ	συμβαλὼν	τῷ Νικάνορι καὶ καρτερᾶς τῆς
[12, 2]	τῇ ἐθνικῇ ἐστιν ἡμῖν ἀσαφῆ.	συμβέβηκε	δ' αὐτὰ καὶ ἀμελέστερον ἢ
[12, 2]	θεῷ, οὗ τοὺς νόμους εἶναι	συμβέβηκεν.	ἐκβοησάντων δ' ὑφ' ἓν καὶ
[12, 2]	ἀπηχεῖν, ἰδιότροπον δὲ αὐτὴν εἶναι	συμβέβηκεν.	οὐδὲν οὖν ἔλεγεν κωλύειν καὶ
[12, 4]	νήπια τὴν αὐτὴν διάνοιαν ἔχειν	συμβέβηκεν.	παρὰ δ' ἡμῶν ἔσται σοι
[12, 2]	καὶ ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν εἶναι	συμβέβηκεν	ὡς ἂν οὖσαν θεοῦ. διὸ
[12, 7]	θρησκεύειν τὸ θεῖον ποθεινοτέραν εἶναι	συμβέβηκεν.	ὡς οὖν ἐν τῷ παρόντι
[12, 7]	καπνὸς αὐτοῖς πόρρωθεν οὖσιν τοῦ	συμβεβηκότος	δήλωσιν ἔφερεν. ὡς οὖν ταῦθ'
[12, 2]	πασχούσης καὶ τὰ τῶν λυπηρῶν	σύμβολα.	κελεύσας δὲ τὰ βιβλία δοῦναι
[12, 2]	εἶναι καὶ μηδ' ἐπινοεῖσθαι τὰς	συμβολάς.	ἥμισυ δὲ πήχεως οὐκ ἔλασσον
[12, 8]	τοῦ τῆς Ἰαμνείας στρατηγοῦ ὑπαντήσαντος	συμβολῆς	γενομένης δισχιλίους ἀποβάλλουσι τῆς στρατιᾶς
[12, 2]	ἰσχνότητος τοὺς ὑμένας καὶ τῆς	συμβολῆς	τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτως γὰρ ἥρμοστο,
[12, 5]	τὸ κατακεχωρισμένον ὑπόμνημα. ἐπεὶ οὖν	συμβουλευομένοις	ἡμῖν μετὰ τῶν φίλων παρέστησαν
[12, 11]	πρὸς τοσοῦτο μέγεθος στρατιᾶς ἀξιόμαχοι,	συμβουλευόντων	δὲ νῦν μὲν ἀναχωρεῖν καὶ
[12, 4]	μὲν τῶν βοηλατῶν γνώμης κατηλόγησεν	συμβουλευόντων	πέμπειν πρὸς τὸν πατέρα κομιοῦντάς
[12, 4]	τὸν δ' ἀδελφὸν Ὑρκανὸν πέμπειν	συμβουλευσάντων,	ἡδέως ἀκούσας καλεῖ τὸν Ὑρκανὸν
[12, 6]	ἡγεῖσθε καὶ οἷς ἂν οὗτος	συμβουλεύσῃ	πείθεσθε, Μακαβαῖον δὲ τῆς στρατιᾶς
[12, 6]	ὄνομα Ματταθίας, υἱὸς Ἰωάννου τοῦ	Συμεῶνος	τοῦ Ἀσαμωναίου, ἱερεὺς ἐξ ἐφημερίδος
[12, 10]	Ῥωμαίων ἐπίωσίν τινες, Ἰουδαίους αὐτοῖς	συμμαχεῖν.	ἂν δέ τι πρὸς ταύτην
[12, 10]	τὴν παρὰ Δημητρίου τοῦ βασιλέως	συμμαχίαν	ἔγνω τραπέσθαι. παραγενόμενος οὖν εἰς
[12, 10]	διαλεχθεῖσα περὶ ὧν ἐπέμφθησαν τὴν	συμμαχίαν	ἐπινεύει. ποιήσασα δὲ περὶ τούτου
[12, 10]	δέ τι πρὸς ταύτην τὴν	συμμαχίαν	θελήσῃ τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος
[12, 10]	Ῥωμαίοις πρὸς Ἰουδαίους φιλίαν καὶ	συμμαχίαν	οὕτως συνέβη γενέσθαι. ~(Δημήτριος δ'
[12, 10]	δὲ τοιοῦτον: δόγμα συγκλήτου περὶ	συμμαχίας	καὶ εὐνοίας τῆς πρὸς τὸ
[12, 7]	πεδινῇ καταστρατοπεδεύονται. προσγίγνονται δ' αὐτοῖς	σύμμαχοι	ἀπό τε τῆς Συρίας καὶ
[12, 6]	παισὶν καὶ τὸν θεὸν εὐξάμενος	σύμμαχον	αὐτοῖς γενέσθαι καὶ τῷ λαῷ
[12, 7]	τὸ πλῆθος ἰδὼν τῶν πολεμίων	σύμμαχον	ἐπ' αὐτῷ γενέσθαι τὸν θεὸν
[12, 8]	Τιμόθεος δύναμιν μεγάλην παρασκευασάμενος καὶ	συμμάχους	ἄλλους τε παραλαβὼν καὶ Ἀράβων
[12, 10]	τὸν Ἐλεαζάρου παρεκάλει δι' αὐτῶν	συμμάχους	εἶναι καὶ φίλους, καὶ Δημητρίῳ
[12, 2]	εὔχρηστα: καὶ διὰ τοῦτο λογισάμενος	σύμμετρον	κατεσκευάσθαι τὴν προτέραν τράπεζαν, ἀλλ'
[12, 7]	τὸ θυσιαστήριον καινὸν ἐκ λίθων	συμμίκτων	ᾠκοδόμησεν οὐ λελαξευμένων ὑπὸ σιδήρου.
[12, 2]	καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν	συμπαρόντων	γίγνεσθαι τὰ ἀγαθὰ τῷ βασιλεῖ
[12, 2]	μὴ διάφορον τὴν ἰδέαν αὐτοῖς	συμπεριφέρεσθαι.	τῆς δὲ στεφάνης τὸ μὲν
[12, 3]	ὑπὸ τῶν περὶ τοὺς πολέμους	συμπεσόντων	καὶ συνοικίσαι τῶν διεσπαρμένων εἰς
[12, 11]	ὄντας, πολλοὶ γὰρ εἰς αὐτὰ	συμπεφεύγεσαν,	ἐκπολιορκήσας καὶ λαβὼν ἄρας ἐκεῖθεν
[12, 4]	ἐν αὐτῇ τοὺς μὲν εἰς	συμπόσια	τοὺς δ' εἰς ὕπνον καὶ
[12, 2]	τούτοις ἐφ' ἡμέρας δώδεκα τὸ	συμπόσιον	ἐποιήσατο, ὡς τῷ βουλομένῳ τὰ
[12, 4]	βασιλεῖ, ὀρχηστρίδος εἰσελθούσης εἰς τὸ	συμπόσιον	εὐπρεποῦς ἐρασθεὶς τῷ ἀδελφῷ τοῦτο
[12, 2]	κυλίκιον ταλάντου καὶ τὴν τοῦ	συμποσίου	στρωμνήν. καὶ ταῦτα μὲν ἐκείνοις
[12, 2]	μέρος γνῶναι τῶν ἐν τῷ	συμποσίῳ	ζητηθέντων εἶναι μαθεῖν ἀναγνόντι τὸ
[12, 9]	εἰς δὲ κύκλον ἐλέφαντος ἑκάστου	συμπροῇσαν	πεζοὶ μὲν χίλιοι, ἱππεῖς δὲ
[12, 2]	γὰρ τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν ἡγοῦμαι	συμφέρειν.	προσαγγελλέτω δὲ τοὺς ἀπειθήσαντας ὁ
[12, 6]	τὴν ἀρχαίαν πολιτείαν ἀνακτᾶσθαι μὴ	συμφερομένους	τοῖς ἢ διὰ βούλησιν ἢ
[12, 2]	ἴσθι δ' ἡμᾶς τὸ σοὶ	συμφέρον,	κἂν ᾖ τι παρὰ φύσιν,
[12, 6]	ἐπεχείρουν πείθειν μετανοήσαντας αἱρεῖσθαι τὰ	συμφέροντα	καὶ μὴ προσάγειν αὐτοῖς ἀνάγκην,
[12, 2]	τε τοῦ νόμου μεταγραφὴν ἐπὶ	συμφέροντι	τῷ σῷ λαβεῖν ὃ προαιρῇ
[12, 6]	σύλησιν καὶ τοῦ πλήθους τὰς	συμφοράς,	ἔλεγέν τε κρεῖττον αὐτοῖς εἶναι
[12, 8]	εἰς τὸ καλούμενον ἐγκρανὰς τέμενος	συμφυγόντες	ἤλπισαν τεύξεσθαι σωτηρίας. Ἰούδας δὲ
[12, 10]	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως αὐτῷ	συμφυγών,	καὶ δοὺς δύναμιν ὅσην ὑπέλαβεν
[12, 2]	τὸ τῶν βιβλίων σαφὲς καὶ	σύμφωνον	ἐκμαθόντες καὶ τὸ κατὰ τὴν
[12, 4]	εἰς μάχην ἄλλους τε τῶν	σὺν	αὐτοῖς πολλοὺς ἀπέκτεινεν καὶ δύο
[12, 7]	εἶναι> πρὸς Γοργίαν καὶ τὴν	σὺν	αὐτῷ δύναμιν: κρατήσαντας δὲ καὶ
[12, 10]	ἐντειλάμενος ἀποκτεῖναι Ἰούδαν καὶ τοὺς	σὺν	αὐτῷ. ἐξορμήσας δὲ ἀπὸ τῆς
[12, 7]	δύναμις. ταῦτ' εἰπὼν πείθει τοὺς	σὺν	αὐτῷ καταφρονήσαντας τοῦ πλήθους τῶν
[12, 9]	πρὸς τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς	σὺν	αὐτῷ πολιορκουμένους εἰρήνην τε ἐπηγγείλατο
[12, 11]	πολεμίων, στὰς ἐμάχετο μετὰ τῶν	σὺν	αὐτῷ. πολλοὺς δὲ κτείνας τῶν
[12, 11]	τελευτῆς καὶ τῆς ἀπωλείας τοῦ	σὺν	αὐτῷ. στρατεύματος πάλιν τὸν Βακχίδην
[12, 11]	τὸ λοιπὸν ἀφορᾶν ἔχοντες οἱ	σὺν	αὐτῷ στρατηγοῦ δὲ τοιούτου στερηθέντες
[12, 2]	τισὶν δὲ γενομένοις ἐν Αἰγύπτῳ	σὺν	αὐτῷ τὰ φρούρια καὶ τὴν
[12, 9]	οὖν ὑπὸ Ἰούδου καὶ τῶν	σὺν	αὐτῷ τὴν ἀκρόπολιν αἱρεθῆναι καὶ
[12, 7]	ταῦθ' οὕτως ἔχοντα ἔμαθον οἱ	σὺν	Γοργίᾳ καὶ τοὺς μετὰ Ἰούδου
[12, 6]	νόμιμόν ἐστιν. ἀπέθανον μὲν οὖν	σὺν	γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἐμπνιγέντες τοῖς
[12, 3]	καὶ Βαβυλωνίας Ἰουδαίων οἴκους δισχιλίους	σὺν	ἐπισκευῇ μεταγαγεῖν. πέπεισμαι γὰρ εὔνους
[12, 2]	Ἰουδαίων νομοθεσίας βιβλία λείπειν ἡμῖν	σὺν	ἑτέροις: χαρακτῆρσιν γὰρ Ἑβραικοῖς γεγραμμένα
[12, 2]	κισσὸν αὐτοῖς καὶ κλήματα ἀμπέλων	σὺν	καὶ βότρυσιν ἐκφύσαντες, ὡς εἰκάσαι
[12, 4]	καὶ τῆς Φοινίκης καὶ Ἰουδαίας	σὺν	τῇ Σαμαρείᾳ, προσελθὼν Ἰώσηπος τοὺς
[12, 4]	μὲν γὰρ κύνας τὰ ὀστᾶ	σὺν	τοῖς κρέασιν κατεσθίειν, ὥσπερ οὗτοι”
[12, 2]	πάντα τὰ κατὰ τὴν οἰκουμένην	συναγαγεῖν	βιβλία καὶ συνωνούμενος, εἴ τι
[12, 9]	καὶ φίλους μεταπεμψάμενος ἐκέλευσε μισθοφόρους	συναγαγεῖν	καὶ ἐκ τῆς βασιλείας τοὺς
[12, 7]	πορευθεὶς τοὺς φόρους τῆς χώρας	συναγαγεῖν.	καταλιπὼν οὖν ἐπὶ τῶν πραγμάτων
[12, 4]	καὶ πῶς ὁ πατὴρ αὐτοῦ	συναγάγοι	τὴν οὐσίαν ὡς> πονῶν καὶ
[12, 11]	καὶ σώζειν αὐτούς, αὖθις δὲ	συναγαγόντας	τοὺς ἰδίους τοῖς ἐχθροῖς συμβαλεῖν,
[12, 9]	τινας τῶν ὁμοίων καὶ ἀσεβῶν	συναγαγόντες	ἧκον πρὸς Ἀντίοχον τὸν βασιλέα,
[12, 2]	ἀξίως ταῦτα τῆς σῆς προαιρέσεως	συναγάγωμεν.	(Τοιαύτης οὖν τῆς εἰσδόσεως γενομένης
[12, 4]	οὐσίας αὐτῶν ἀπέστειλε τῷ βασιλεῖ.	συναγαγὼν	δὲ πολλὰ χρήματα καὶ κέρδη
[12, 10]	Τρίπολιν περιτίθησιν μὲν ἑαυτῷ διάδημα,	συναγαγὼν	δέ τινας περὶ αὐτὸν μισθοφόρους
[12, 2]	ἡμέραις ἑβδομήκοντα καὶ δυσὶν λαβόντος,	συναγαγὼν	ὁ Δημήτριος τοὺς Ἰουδαίους ἅπαντας
[12, 7]	βασιλέως προστάγματα παρανομοῦντας πειρᾶσθαι κολάζειν.	συναγαγὼν	οὖν δύναμιν ὅση παρῆν αὐτῷ,
[12, 9]	ἐξελεῖν διέγνω τὴν φρουράν, καὶ	συναγαγὼν	τὸν λαὸν ἅπαντα τοὺς ἐν
[12, 8]	τῶν πολεμίων. (Ταῦτα διαπραξάμενος καὶ	συναγαγὼν	τοὺς ἐν τῇ Γαλάτιδι Ἰουδαίους
[12, 2]	Σωσιβίῳ τῷ Ταραντίνῳ καὶ Ἀνδρέᾳ,	συναγωνίσασθαι	περὶ ὧν ἐντυγχάνειν μέλλει τῷ
[12, 8]	τὰ γειτονεύοντα τῶν ἐθνῶν ἀνεστροφότα	συναθροίζεται	εἰς τὴν Γαλαδηνὴν ἐπὶ τοὺς
[12, 4]	διαφέροντες. εἰς ὀκτακισχίλια δὲ τάλαντα	συναθροιζομένων	τῶν τῆς κοίλης Συρίας τελῶν
[12, 4]	ἐπισήμων ὠνοῦντο πατρίδας φορολογεῖν καὶ	συναθροίζοντες	τὸ προστεταγμένον κεφάλαιον τοῖς βασιλεῦσιν
[12, 2]	ἐπὶ τῇ προαιρέσει σου, καὶ	συναθροίσαντες	τὸ πλῆθος ἀνέγνωμεν αὐτὴν ἐμφανίζοντες
[12, 2]	ὀλίγου δὲ χρόνου εἰς πεντήκοντα	συναθροίσειν.	μεμηνῦσθαι δ' ἔλεγεν αὐτῷ πολλὰ
[12, 8]	φυλάττειν ἐπιμελῶς τὴν Ἰουδαίαν καὶ	συνάπτειν	πόλεμον πρὸς μηδένα, ἕως ἂν
[12, 6]	ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἕκτῳ.	συναραμένων	δ' αὐτῷ προθύμως τῶν ἀδελφῶν
[12, 2]	ἀναπλήρωσιν τῆς βιβλιοθήκης συγγραμμάτων, ὅπως	συναχθῇ,	καὶ περὶ τῶν διαπεπτωκότων, ὅπως
[12, 2]	πρὸς ἄλληλα τῶν μερῶν οὕτω	συνδεδεμένης,	ὡς ἀόρατον εἶναι καὶ μηδ'
[12, 2]	ὑπεροχὴν ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ὀξεῖαν	συνέβαινε	γίγνεσθαι, καὶ μηδεμίαν γωνίαν τριῶν
[12, 3]	Πτολεμαῖον ἐπικληθέντα δὲ Ἐπιφανῆ, κακοπαθεῖν	συνέβαινεν	αὐτοῖς καὶ νικῶντος καὶ πταίοντος
[12, 9]	πολιορκουμένοις ἐν τῷ ἱερῷ τοιαῦτα	συνέβαινεν	εἶναι τὰ πράγματα. Λυσίας δὲ
[12, 2]	ἔλασσον τῇ τραπέζῃ τὸ πάχος	συνέβαινεν	εἶναι. τὸ μὲν οὖν ἀνάθημα
[12, 7]	καὶ τὴν μάχαιραν, ᾗ χρῆσθαι	συνέβαινεν	ἐκεῖνον, σκυλεύσας αὐτὸς εἶχεν, πλείους
[12, 2]	ἄλλους οὓς χρειῶν ἕνεκα παρεῖναι	συνέβαινεν	ἐκέλευσεν ἀπολῦσαι, παράδοξον τοῦτο ποιῶν
[12, 6]	καὶ τὴν δύναμιν ὅσην εἶναι	συνέβαινεν	ἐν τῇ ἀκροπόλει τῶν Ἱεροσολύμων
[12, 8]	φρούριον, ἔνθα τοὺς Ἰουδαίους ἐγκεκλεῖσθαι	συνέβαινεν	περικαθεζομένου τὸ χωρίον Τιμοθέου μετὰ
[12, 4]	τὸν Πτολεμαῖον ἤκουσεν ὄντα, ὑπαντησάμενος	συνέβαλεν	αὐτῷ. καθεζομένου δὲ τοῦ βασιλέως
[12, 7]	ἡ νίκη πρὸς τὴν ἐλευθερίαν	συνεβάλλετο.	(Λυσίας δὲ συγχυθεὶς ἐπὶ τῇ
[12, 10]	Ἰουδαίους φιλίαν καὶ συμμαχίαν οὕτως	συνέβη	γενέσθαι. ~(Δημήτριος δ' ἀπαγγελθείσης αὐτῷ
[12, 2]	τοιαῦτα παρὰ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου	συνέβη	γενέσθαι. ~(Ἔτυχον δὲ καὶ τῆς
[12, 7]	τὴν δ' ἐρήμωσιν τοῦ ναοῦ	συνέβη	γενέσθαι κατὰ τὴν Δανιήλου προφητείαν
[12, 10]	αὐτῶν ἐννακισχιλίων. τὴν δὲ νίκην	συνέβη	γενέσθαι ταύτην τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ
[12, 1]	πολέμους τε συνεχεῖς καὶ μακροὺς	συνέβη	γίγνεσθαι καὶ τὰς πόλεις κακοπαθεῖν
[12, 8]	τῶν τῆς Ἰουδαίας ὅρων διώκονται>	συνέβη	δ' αὐτοῖς τὸ πταῖσμα τοῦτο
[12, 5]	πολλὰ συλήσας ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν.	(Συνέβη	δὲ μετὰ ἔτη δύο τῷ
[12, 5]	πολλὰ καὶ δεινὰ τοὺς πολίτας	συνέβη	παθεῖν. ἐποικοδομήσας δὲ καὶ τῷ
[12, 4]	ἀποθανόντος δὲ Ἰωσήπου τὸν λαὸν	συνέβη	στασιάσαι διὰ τοὺς παῖδας αὐτοῦ.
[12, 7]	ὑπὸ Ἀντιόχου διαμεῖναι τοιοῦτον ἔτεσι	συνέβη	τρισίν: ἔτει γὰρ πέμπτῳ καὶ
[12, 4]	διαλιπὼν δὲ ὀλίγον ὁ παῖς	συνεβούλευε	τῷ πατρὶ δῶρα μὲν αὐτόθεν
[12, 4]	ὁτιοῦν παθόντας αὐτοῦ τοὺς πολίτας,	συνεβούλευσεν	ἀπελθόντα πρὸς τὸν βασιλέα δεηθῆναι
[12, 9]	καὶ Μενέλαος ἐκαλεῖτο. Λυσίας γὰρ	συνεβούλευσεν	τῷ βασιλεῖ τὸν Μενέλαον ἀνελεῖν,
[12, 2]	ἀναγνόντι τὸ Ἀρισταίου βιβλίον, ὃ	συνέγραψεν	διὰ ταῦτα. (Θαυμάζοντος δ' αὐτοὺς
[12, 2]	τὴν οἰκείαν ἐντετυπῶσθαι χρόαν, ἐξεργασάμενοι	συνέδησαν	τῷ χρυσῷ περὶ ὅλην τὴν
[12, 2]	προελθὼν ἐπὶ τὰ βόρεια μέρη	συνέδριον	ἐποιήσατο ἐν τῷ παρὰ τὴν
[12, 2]	Πτολεμαίου, πόσας ἤδη μυριάδας ἔχοι	συνειλεγμένας	βιβλίων, τῶν μὲν ὑπαρχόντων εἶπεν
[12, 10]	ἀρχὴν αὐτοῦ βουλόμενος βεβαιώσασθαι καὶ	συνείς,	ὅτι κατασκευάσας εὔνουν τὸ πλῆθος
[12, 9]	μηκυνομένης καὶ αὐξανόντων τῶν παθῶν	συνείς,	ὅτι μέλλοι τελευτᾶν, συγκαλεῖ τοὺς
[12, 10]	συλλάβωσι τὸν Ἰούδαν. ὁ δὲ	συνεὶς	τὴν ἐπιβουλὴν ἐκπηδήσας πρὸς τοὺς
[12, 5]	πλέον τοῦ λαοῦ τῷ Ἰάσονι	συνελάμβανεν,	ὑφ' οὗ καὶ πονούμενοι ὅ
[12, 3]	τῶν διεσπαρμένων εἰς αὐτὴν πάλιν	συνελθόντων.	πρῶτον δ' αὐτοῖς ἐκρίναμεν διὰ
[12, 4]	ἐξ αἰτίας τοιαύτης: τἀδελφῷ ποτε	συνελθὼν	εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι καὶ τὴν
[12, 3]	τῶν Ἱεροσολύμων φρουροὺς πολιορκοῦντι προθύμως	συνεμάχησαν.	ὁ οὖν Ἀντίοχος δίκαιον ἡγησάμενος
[12, 4]	οἱ μὲν πλείους τοῖς πρεσβυτέροις	συνεμάχουν	καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Σίμων διὰ
[12, 3]	στρατιώταις καὶ τοῖς ἐλέφασι παρεσχημένων,	συνεξελόντων	δὲ καὶ τοὺς ἐν τῇ
[12, 8]	Τιμόθεος τὸ χωρίον, εἰς ὃ	συνεπεφεύγεσαν.	ἀναγινωσκομένων δὲ τῶν ἐπιστολῶν τούτων
[12, 9]	αὐγὴν ἀπ' αὐτῶν ἀφίεσθαι λαμπράν:	συνεπήχει	δὲ τὰ ὄρη κεκραγότων αὐτῶν.
[12, 4]	καὶ γὰρ τοῦτο τοῖς τέλεσι	συνεπιπράσκετο.	τοῦ δὲ βασιλέως ἡδέως ἀκούσαντος
[12, 4]	δ' ὑπὸ μέθης ἀγνοήσας τἀληθὲς	συνέρχεται	τῇ τοῦ ἀδελφοῦ θυγατρί, καὶ
[12, 6]	καὶ Σίμωνα μὲν τὸν ἀδελφὸν	συνέσει	προύχοντα πατέρα ἡγεῖσθε καὶ οἷς
[12, 2]	εὕρεσιν αὐτὸς παρέχων διὰ τὴν	σύνεσιν	καὶ ὑποδεικνὺς τοῖς τεχνίταις, ἐκέλευσεν
[12, 4]	ἐπεδείκνυτο τὴν φυσικὴν ἀνδρείαν καὶ	σύνεσιν,	ὡς ζηλοτυπηθῆναι δεινῶς αὐτὸν ὑπὸ
[12, 2]	νίκης, ἣν Ἀντίγονον ναυμαχῶν ἐνίκησεν:	συνεστιαθῆναί	τε ἐκέλευσεν αὐτῷ καὶ καταλύσεις
[12, 3]	βασιλέων τῆς Ἀσίας τιμῆς, ἐπειδὴ	συνεστράτευσαν	αὐτοῖς: καὶ γὰρ Σέλευκος ὁ
[12, 2]	βίον ἀκρίβειαν ἐπὶ τούτοις καθεστῶτος.	συνέστρωσε	δὲ πάντα δι' αὐτοῦ τὰ
[12, 2]	κατὰ τὴν τορείαν τῶν τεχνιτῶν	συνετελέσθη,	σπουδάσαντος εἰ καὶ μὴ τῷ
[12, 10]	ἐπιβουλὴν ἐκπηδήσας πρὸς τοὺς ἰδίους	συνέφυγεν.	φανερᾶς δὲ τῆς προαιρέσεως αὐτοῦ
[12, 8]	ἐγκρατῆ γιγνόμενα. πρὸς τούτους πολέμους	συνεχεῖς	ἐκφέρων ὁ Ἰούδας ἐπέχειν αὐτοὺς
[12, 1]	τῆς ἰδίας ἀρχῆς πολέμους τε	συνεχεῖς	καὶ μακροὺς συνέβη γίγνεσθαι καὶ
[12, 4]	παρὰ τοῦ βασιλέως οἱ Ἰουδαῖοι	συνεχύθησαν,	τὸν δὲ Ὀνίαν τούτων ἐδυσώπει
[12, 2]	ἀπολυτρώσεως γενήσεσθαι φαμένων ταῦτά τε	συνεχώρει	καὶ τὸ ἀντίγραφον τοῦ προστάγματος
[12, 4]	σοι. γελάσας δ' ὁ Πτολεμαῖος	συνεχώρησεν	αὐτῷ δίχα τῶν ὁμολογούντων ἔχειν
[12, 4]	δὲ τοῖς πέραν τοῦ Ἰορδάνου	συνεχῶς	ἐπολέμει τοὺς Ἄραβας, ὡς πολλοὺς
[12, 2]	καθαρῶς, τούς τε ἑρμηνεύσαντας παρεκάλεσεν	συνεχῶς	πρὸς αὐτὸν ἐκ τῆς Ἰουδαίας
[12, 3]	Ἰουδαῖοι τοῖς αὐτῶν ἔθεσι χρῆσθαι	συνηγορήσαντος	αὐτοῖς Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ: ὁ
[12, 2]	συλλογὴν τῶν βιβλίων εἶχεν φιλοκάλως,	συνηγωνίζετο.	ἐρομένου δ' αὐτόν ποτε τοῦ
[12, 2]	πάντ' αὐτοῖς παρεσκευάζετο, ἵνα τῷ	συνήθει	τρόπῳ τῆς διαίτης εὐωχούμενοι μᾶλλον
[12, 7]	τοὺς νόμους καὶ τὴν πάτριον	συνήθειαν,	ἢ τὰ αἴσχιστα παθεῖν καὶ
[12, 6]	ἰδίαν ἀνασῶσαι πάλιν τοῦ βίου	συνήθειαν,	μετ' οὐ πολὺ τελευτᾷ, καὶ
[12, 7]	θρησκεία εἰς βέβηλον καὶ κοινὴν	συνήθειαν	μετὰ ἔτη τρία: τὸν γὰρ
[12, 8]	τε καὶ ὑμνοῦντες καὶ τὰς	συνήθεις	ἐν τοῖς ἐπινικίοις παιδιὰς ἄγοντες,
[12, 7]	νόμῳ σάκκους περιθεμένους, καὶ τὸ	σύνηθες	αὐτῷ σχῆμα τῆς ἱκεσίας παρὰ
[12, 8]	πταῖσμα θαυμάσειεν ἄν τις, ὃ	συνῆκεν	εἰ παρακινήσουσίν τι τῶν ἐπεσταλμένων
[12, 9]	τοὺς στρατεύσιμον ἡλικίαν ἔχοντας. καὶ	συνήχθη	στρατὸς πεζῶν μὲν ὡσεὶ δέκα
[12, 4]	τοὺς μὲν ὠνουμένους διέβαλλεν ὡς	συνθεμένους	ὀλίγην αὐτῷ τιμὴν ὑφίστασθαι τῶν
[12, 2]	πηχυαῖος τὸ ὕψος ἐξείργαστο κατὰ	σύνθεσιν	λίθων παντοίων τὴν ἰδέαν, κατ'
[12, 2]	ἀξιολογωτέραν κατασκευάσαι. δεινὸς δὲ ὢν	συνιδεῖν	πραγμάτων παντοδαπῶν φύσιν καὶ λαβεῖν
[12, 2]	μνησθῆναι τὰς ὄψεις γλαυκωθείη καὶ	συνιδὼν	τὴν αἰτίαν ἀπαλλαγείη τοῦ πάθους
[12, 3]	περὶ τοὺς πολέμους συμπεσόντων καὶ	συνοικίσαι	τῶν διεσπαρμένων εἰς αὐτὴν πάλιν
[12, 4]	γάμων ὥραν ἔχουσαν, ὅπως αὐτὴν	συνοικίσῃ	τινὶ τῶν ἐπ' ἀξιώματος Ἰουδαίων,
[12, 2]	μετὰ τῶν ἐν παιδείᾳ τυγχανόντων	συνουσίαν	καὶ τὸν πλοῦτον εἰς τοὺς
[12, 4]	παραιτησαμένων καὶ πρὸς τὰς τοιαύτας	συνουσίας	ἀγροικότερον ἔχειν φησάντων, τὸν δ'
[12, 11]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ. οὕτως δὲ	συντάξας	τὴν στρατιὰν ἐπεὶ προσέμιξεν τῷ
[12, 3]	εὐσέβειαν παρασχεῖν εἰς τὰς θυσίας	σύνταξιν	κτηνῶν τε θυσίμων καὶ οἴνου
[12, 4]	ἐπαινέσας αὐτὸν Ἰώσηπος τῆς φιλαδελφίας	συνῴκησεν	αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ καὶ παῖδα
[12, 2]	τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν βιβλία καὶ	συνωνούμενος,	εἴ τι που μόνον ἀκούσειε
[12, 3]	τῇ Ἀσίᾳ καὶ τῇ κάτω	Συρίᾳ	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ μητροπόλει
[12, 3]	ἐπὶ τοὺς ἐν τῇ κοίλῃ	Συρίᾳ,	ὃς πολλάς τε αὐτῶν πόλεις
[12, 3]	χειρωσαμένου τὰς ἐν τῇ κοίλῃ	Συρίᾳ	πόλεις, ἃς ὁ Σκόπας κατεσχήκει,
[12, 4]	καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν	Συρίαν	ἅπασαν περιέδυσεν ὡς οὗτος ταῦτα
[12, 1]	τῶν οἰκητόρων, ὡς καὶ τὴν	Συρίαν	ἅπασαν ὑπὸ Πτολεμαίου τοῦ Λάγου
[12, 4]	βασιλέως φίλων τάλαντα πεντακόσια εἰς	Συρίαν	ἐξώρμησεν. γενόμενος δὲ ἐν Ἀσκάλωνι
[12, 2]	ἡμῶν τῷ πατρὶ τήν τε	Συρίαν	καὶ Φοινίκην ἐπέδραμον καὶ τὴν
[12, 3]	κακουμένης καὶ τοὺς τὴν κοίλην	Συρίαν	νεμομένους. πολεμοῦντος γὰρ αὐτοῦ πρὸς
[12, 9]	ὁ βασιλεὺς εἰς Βέροιαν τῆς	Συρίας	διέφθειρεν ἀρχιερατεύσαντα μὲν ἔτη δέκα,
[12, 10]	προσγενομένης αὐτῷ καὶ ἄλλης ἀπὸ	Συρίας	δυνάμεως: Ἰούδας δὲ ἐν Ἀδασοῖς
[12, 4]	τὸν χρόνον ὃν Σέλευκος τῆς	Συρίας	ἐβασίλευσεν. ἀποθανόντος δὲ τούτου μετ'
[12, 3]	Μουκιανὸς ἡγεμὼν ὢν τότε τῆς	Συρίας	ἐτήρησεν, καὶ μετὰ ταῦτα κρατήσαντος
[12, 4]	γάμον παραχωρήσας αὐτῷ τῆς κοίλης	Συρίας	καὶ Σαμαρείας καὶ Ἰουδαίας καὶ
[12, 7]	αὐτοῖς σύμμαχοι ἀπό τε τῆς	Συρίας	καὶ τῆς πέριξ χώρας καὶ
[12, 4]	καὶ πάντες οἱ πρῶτοι τῆς	Συρίας	καὶ τῆς ὑπηκόου χώρας ἑορτάζοντες
[12, 4]	καὶ δύο τὰ τέλη τῆς	Συρίας	καὶ τῆς Φοινίκης καὶ Σαμαρείας
[12, 4]	ἀπὸ τῶν πόλεων τῶν τῆς	Συρίας	καὶ Φοινίκης πρώτους καὶ τοὺς
[12, 7]	Σήρων δ' ὁ τῆς κοίλης	Συρίας	στρατηγός, ἀκούσας ὅτι πολλοὶ προσκεχωρήκασιν
[12, 4]	βασιλέως ἰδόντες οἱ πρῶτοι τῆς	Συρίας	συγκαθεζόμενον αὐτῷ τὸν Ἰώσηπον ἀηδῶς
[12, 4]	τάλαντα συναθροιζομένων τῶν τῆς κοίλης	Συρίας	τελῶν καὶ τῆς Φοινίκης καὶ
[12, 10]	Σελεύκου υἱὸς καὶ καταλαβόμενος τῆς	Συρίας	Τρίπολιν περιτίθησιν μὲν ἑαυτῷ διάδημα,
[12, 4]	γὰρ Ἰώσηπος τὰ ἀπὸ τῆς	Συρίας	χρήματα ἔπεμπεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν καὶ
[12, 2]	γὰρ εἶναι τῇ ἰδιότητι τῶν	Συρίων	γραμμάτων ἐμφερὴς ὁ χαρακτὴρ αὐτῶν
[12, 4]	τι βούλεται. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ	Σύροι	κατεπλάγησαν καὶ παράδειγμα τῆς ἀπειθείας
[12, 7]	Σήρωνι, καὶ συμβαλὼν τρέπει τοὺς	Σύρους:	πεσόντος γὰρ τοῦ στρατηγοῦ πάντες
[12, 5]	βωμοὺς καθιδρύσαντας θύειν ἐπ' αὐτοῖς	σῦς	καθ' ἡμέραν. ἐκέλευσε δὲ καὶ
[12, 3]	θεούς, καὶ δίκης περὶ τούτων	συστάσης	ἐνίκησαν οἱ Ἰουδαῖοι τοῖς αὐτῶν
[12, 2]	μαθεῖν ὑπῆρξεν. τὸν γὰρ ἅπαντα	συστησάμενον	θεὸν καὶ οὗτοι καὶ ἡμεῖς
[12, 2]	βασιλέως φιλόκαλον καὶ μεγαλόφρον οὕτω	συστήσειν	τοῖς ἐντευξομένοις ὑπολαμβάνων. (Πρῶτον δὲ
[12, 8]	Ἀράβων τινὰς μισθῷ πείσας αὐτῷ	συστρατεύειν	ἧκεν ἄγων τὴν στρατιὰν πέραν
[12, 2]	ἦν δὲ τοιοῦτον: ὅσοι τῶν	συστρατευσαμένων	ἡμῶν τῷ πατρὶ τήν τε
[12, 10]	που καὶ ἐν ἄλλῳ δεδήλωται.	συστραφέντες	δὲ πρὸς αὐτὸν πολλοὶ τῶν
[12, 11]	αὐτῶν τέθαπτο, κηδεύουσιν πενθήσαντος ἐπὶ	συχνὰς	αὐτὸν τοῦ πλήθους ἡμέρας καὶ
[12, 10]	γῆν κατηνέχθη καὶ βασανισθεὶς ἐπὶ	συχνὰς	ἡμέρας ἀπέθανεν ἀρχιερατεύσας ἔτη τέσσαρα.
[12, 4]	καὶ τοὺς ἐγγυησομένους αὐτὸν ἔχει,	σφόδρ'	ἀστείως ἀπεκρίνατο: δώσω γὰρ εἶπεν
[12, 4]	δεηθείσης, ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ παιδί,	σφόδρα	γὰρ ἦν ὁ Ἀρίων ἐν
[12, 9]	αὐτοῦ τὸν βασιλέα εἶναι παρεβάλετο	σφόδρα	εὐκαρδίως ἐπ' αὐτὸν ὁρμήσας, καὶ
[12, 9]	ἐκεῖθεν εἰς Βηθσοῦραν ἀναβαίνει πόλιν	σφόδρα	ἐχυρὰν καὶ δυσάλωτον καὶ περικαθίσας
[12, 4]	ὁμολογούντων ἔχειν τὰ τέλη. τοῦτο	σφόδρα	τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων εἰς
[12, 4]	καὶ τούτου γενομένου πολλάκις ἤρα	σφοδρότερον.	ἔφη δὲ καὶ πρὸς τὸν
[12, 4]	τὰ γεγραμμένα ἐστὶν τετράγωνα: ἡ	σφραγίς	ἐστιν ἀετὸς δράκοντος ἐπειλημμένος. (Ἡ
[12, 2]	ἐξ ἄνθρακος λίθου παλαιστιαία πεποιημένη	σχῆμα	κρηπῖδος ἀποτελοῦσα, τὸ δὲ πλάτος
[12, 7]	περιθεμένους, καὶ τὸ σύνηθες αὐτῷ	σχῆμα	τῆς ἱκεσίας παρὰ τοὺς μεγάλους
[12, 2]	δὲ ὥστε τρίπτυχον οἱονεὶ τὸ	σχῆμα	τῆς ὅλης κατασκευάσαι τραπέζης τῆς
[12, 2]	σμίλαξι καὶ ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων	σχοινίαις	εἰς κύκλον περιηγμέναις. τοὺς μὲν
[12, 2]	ἐλάσσονα βλέπεσθαι. ἐνδιέκειντο δὲ ταῖς	σχοινίσιν	τῆς τορείας λίθοι πολυτελεῖς παράλληλοι
[12, 2]	δὲ τὸν μαίανδρον πλέγμα τι	σχοινοειδὲς	περιῆκτο ῥόμβῳ τὴν κατὰ μέσον
[12, 2]	κυμάτια στρεπτὰ τὴν ἀναγλυφὴν ἔχοντα	σχοινοειδῆ	τῇ τορείᾳ θαυμαστῶς ἐκ τῶν
[12, 2]	νόμου μεταγραφὴν ἐπὶ συμφέροντι τῷ	σῷ	λαβεῖν ὃ προαιρῇ τέλος. ἐπελεξάμην
[12, 11]	δὲ νῦν μὲν ἀναχωρεῖν καὶ	σώζειν	αὐτούς, αὖθις δὲ συναγαγόντας τοὺς
[12, 6]	καὶ θρεψαμένου προαιρέσεως ἔθη τε	σώζειν	τὰ πάτρια καὶ κινδυνεύουσαν οἴχεσθαι
[12, 8]	ἀλλοφύλους καὶ ζητεῖν ἀπ' αὐτῶν	σώζειν	τοὺς ὁμοεθνεῖς, πεισθεὶς ὑπέστρεψεν εἰς
[12, 11]	στερηθέντες ἔφυγον. λαβόντες δὲ τὸ	σῶμα	παρὰ τῶν πολεμίων ὑπόσπονδον Σίμων
[12, 7]	ἰδίους, ὡς καὶ γυμνοῖς τοῖς	σώμασιν	μάχεσθαι δεῖ καὶ τὸ θεῖον
[12, 4]	τε χώραν αὐτῶν τεμόντες καὶ	σώματα	διαρπάσαντες: ἐγένετο δὲ ταῦτα ἐπὶ
[12, 6]	ἀποκαταστήσει: θνητὰ μὲν γὰρ τὰ	σώματα	ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα, τῇ δὲ
[12, 2]	ἐπέδραμον καὶ τὴν Ἰουδαίαν καταστρεψάμενοι	σώματα	λαβόντες αἰχμάλωτα διεκόμισαν εἴς τε
[12, 5]	καὶ γὰρ μαστιγούμενοι καὶ τὰ	σώματα	λυμαινόμενοι ζῶντες ἔτι καὶ ἐμπνέοντες
[12, 2]	ὑπάρχοντας, παραδεικνύντας εὐθὺς καὶ τὰ	σώματα:	τοῦτο γὰρ τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν
[12, 2]	ὄντες, ἔπειτ' ἐπὶ τὴν τοῦ	σώματος	ἀπηλλάττοντο θεραπείαν ἀφθόνως αὐτοῖς τῶν
[12, 2]	ἐν τῷ προγράψαι ὑπὲρ ἑκάστου	σώματος	λαμβάνειν τὸ προειρημένον. (Ἐπειδὴ δὲ
[12, 2]	παρ' αὐτοῖς ἔχοντες ὑπὲρ ἑκάστου	σώματος	λαμβάνοντες δραχμὰς ἑκατὸν εἴκοσι, οἱ
[12, 2]	τούτου διαλέγεται τοῖς ἄρχουσι τῶν	σωματοφυλάκων	Σωσιβίῳ τῷ Ταραντίνῳ καὶ Ἀνδρέᾳ,
[12, 4]	ἀφῄρουν γὰρ αὐτοὶ τὰς σάρκας,	σωρευόντων	ἔμπροσθεν τοῦ Ὑρκανοῦ, ὡς πληρῶσαι
[12, 2]	εἶπεν, ἡμᾶς, Ἀρισταῖε, δωρεὰν αἰτεῖς.	Σωσιβίου	δὲ καὶ τῶν παρόντων φησάντων,
[12, 2]	διαλέγεται τοῖς ἄρχουσι τῶν σωματοφυλάκων	Σωσιβίῳ	τῷ Ταραντίνῳ καὶ Ἀνδρέᾳ, συναγωνίσασθαι
[12, 4]	καιρὸν τῆς Ἀσίας Σέλευκος ὁ	Σωτὴρ	ἐπικαλούμενος υἱὸς ὢν Ἀντιόχου τοῦ
[12, 5]	οὖν σε τὸν εὐεργέτην καὶ	σωτῆρα	προστάξαι Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ καὶ
[12, 7]	ὥρμησαν, ὡς ἐν τούτῳ τῆς	σωτηρίας	αὐτοῖς ἀποκειμένης. ἐπιδιώκων δ' ἄχρι
[12, 4]	δωρεὰς χρημάτων οὐκ ἐφρόντιζεν τῆς	σωτηρίας	αὐτοῦ. τὴν ὀργὴν μέντοι τὴν
[12, 8]	ἐγκρανὰς τέμενος συμφυγόντες ἤλπισαν τεύξεσθαι	σωτηρίας.	Ἰούδας δὲ τὴν πόλιν καταλαβόμενος
[12, 8]	καὶ ὑπὲρ τῆς τοῦ στρατεύματος	σωτηρίας:	οὐδεὶς γὰρ ἐν τούτοις τοῖς
[12, 2]	καὶ μετ' αὐτὸν Πτολεμαίου τοῦ	Σωτῆρος	τεσσαράκοντα καὶ ἕν, ἔπειτα τὴν
[12, 1]	ὑπὸ Πτολεμαίου τοῦ Λάγου τότε	Σωτῆρος	χρηματίζοντος τἀναντία παθεῖν αὐτοῦ τῇ
[12, 2]	τοῦτο καὶ ποιοῦντα φανερὸν διορθοῦν,	σωφρόνως	τοῦτο πράττοντες, ἵνα τὸ κριθὲν
[12, 4]	μυρίας, ἥσθη τοῦ παιδὸς τῇ	σωφροσύνῃ.	διαλιπὼν δὲ ὀλίγον ὁ παῖς