HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


χ  =  92 formes différentes pour 171 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[12, 3]   βασιλεὺς Ἀντίοχος Ζεύξιδι τῷ πατρὶ  χαίρειν.   εἰ ἔρρωσαι, εὖ ἂν ἔχοι,
[12, 4]   τοιοῦτο: βασιλεὺς Λακεδαιμονίων Ἄρειος Ὀνίᾳ  χαίρειν.   ἐντυχόντες γραφῇ τινι εὕρομεν, ὡς
[12, 2]   φιλοτίμως. ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος βασιλεῖ Πτολεμαίῳ  χαίρειν.   ἐρρωμένων σοῦ τε καὶ τῆς
[12, 2]   βασιλεὺς Πτολεμαῖος Ἐλεαζάρῳ τῷ ἀρχιερεῖ  χαίρειν.   πολλῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ κατῳκισμένων
[12, 3]   βασιλέως Ἀντιόχου. Βασιλεὺς Ἀντίοχος Πτολεμαίῳ  χαίρειν.   τῶν Ἰουδαίων καὶ παραυτίκα μέν,
[12, 4]   ταῦτ' ἀκούσαντες ἀπήγγελλον τοῖς δεσπόταις.  χαιρόντων   δ' αὐτῶν ὡς καταγνωσθησομένου τοῦ
[12, 7]   λαβὼν εἰς τὴν οἰκείαν ὑπέστρεψε  χαίρων   καὶ ὑμνῶν τὸν θεὸν ἐπὶ
[12, 9]   καὶ τήν τε νόσον αὐτοῖς  χαλεπὴν   οὖσαν ἐμήνυε καὶ ὅτι ταῦτα
[12, 4]   κατεπλάγησαν καὶ παράδειγμα τῆς ἀπειθείας  χαλεπὸν   ἔχοντες τοὺς τῶν Ἀσκαλωνιτῶν ἄνδρας
[12, 1]   ἀλλὰ διὰ τὴν ἄκαιρον δεισιδαιμονίαν  χαλεπὸν   ὑπέμειναν ἔχειν δε σπότην. Ἀγαθαρχίδης
[12, 8]   καὶ τὴν ἰσχὺν τῶν Ἰουδαίων  χαλεπῶς   διακείμενα πολλοὺς ἐπισυνιστάμενα διέφθειρεν ἐνέδραις
[12, 9]   γυμνώσας τάς τε χρυσᾶς καὶ  χαλκᾶς   ἀσπίδας, ὥστε αὐγὴν ἀπ' αὐτῶν
[12, 10]   δ' εἰς τὸ Καπετώλιον εἰς  χαλκᾶς   ἐγγράψαντες δέλτους ἀνέθεσαν. ἦν δὲ
[12, 2]   τῶν Συρίων γραμμάτων ἐμφερὴς  χαρακτὴρ   αὐτῶν καὶ τὴν φωνὴν ὁμοίαν
[12, 2]   βιβλία λείπειν ἡμῖν σὺν ἑτέροις:  χαρακτῆρσιν   γὰρ Ἑβραικοῖς γεγραμμένα καὶ φωνῇ
[12, 2]   βασιλέως βιβλιοθήκης, τοῖς ἐκείνων  χαρακτῆρσιν   καὶ τῇ διαλέκτῳ γεγραμμένα πόνον
[12, 2]   εἶτα κρότος ἐξ ἁπάντων μετὰ  χαρᾶς   καὶ βοῆς ἤρθη καὶ παυσάμενοι
[12, 2]   δάκρυα προύπεσεν, φύσει τῆς μεγάλης  χαρᾶς   πασχούσης καὶ τὰ τῶν λυπηρῶν
[12, 2]   ἀναθήσειν. βουλόμενος δὲ καὶ τούτοις  χαρίζεσθαι   καὶ πᾶσι τοῖς κατὰ τὴν
[12, 2]   καὶ τοῦτο ποιήσας χρόνῳ πλείονι  χάριν   ἔχειν εἶπεν αὐτοῖς τε ἐλθοῦσιν
[12, 10]   καὶ πρὸς ἡδονὴν ἑκάστῳ καὶ  χάριν   ὁμιλῶν ταχὺ δὴ μάλα χεῖρα
[12, 2]   παρεσχηκότι τὴν βασιλείαν θεῷ ποιήσασθαι  χαριστήριον,   διαχυθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἐκέλευσεν, ὅταν
[12, 8]   ἐπινικίοις παιδιὰς ἄγοντες, ἔθυσάν τε  χαριστηρίους   ὑπέρ τε τῶν κατωρθωμένων θυσίας
[12, 4]   αἰτιᾶσθαι. ἡσθεὶς δ' ἐπὶ τῇ  χάριτι   καὶ τῇ εὐτραπελίᾳ τοῦ νεανίσκου
[12, 3]   μήθ' ὑπὸ τῆς πρὸς τούτους  χάριτος   μήθ' ὑπὸ τῆς πρὸς τοὺς
[12, 8]   ἄρας δ' ἐκεῖθεν τήν τε  Χασφομάκη   καὶ Βοσὸρ καὶ πολλὰς ἄλλας
[12, 8]   ἐνέκειντο πανταχόθεν αὐτοῖς, τήν τε  Χεβρῶνα   πόλιν καταλαβόμενοι ὅσον ὀχυρὸν αὐτῆς
[12, 2]   τὸ κάλλος. περιεστέφετο δὲ τὰ  χείλη   τοῦ κρατῆρος κρίνων σμίλαξι καὶ
[12, 2]   ῥομβωτὸν δικτύοις ἐμφερὲς ἕως τοῦ  χείλους   ἀνείλκυστο: τὰ δὲ μέσα λίθων
[12, 3]   ταὐτὰ πάσχειν, ὥστ' οὐδὲν ἀπέλειπον  χειμαζομένης   νεὼς καὶ πονουμένης ὑπὸ τοῦ
[12, 8]   καὶ κωλύειν αὐτοὺς διαβαίνειν τὸν  χείμαρρον:   διαβάντων γὰρ ἧτταν αὐτοῖς προύλεγεν.
[12, 8]   τὸν πολέμιον, καὶ περαιωσάμενος τὸν  χείμαρρον   ἐπιπίπτει τοῖς ἐχθροῖς καὶ τοὺς
[12, 8]   ἄγων τὴν στρατιὰν πέραν τοῦ  χειμάρρου   Ῥομφῶν ἄντικρυς: πόλις δ' ἦν
[12, 3]   ἄνω τόπους κατεστρέψατο ἐν τῷ  χειμῶνι   τὸ Ἰουδαίων ἔθνος. λέγει δὲ
[12, 2]   μὲν γὰρ ἡμίσεις ἐκέλευσεν ἀνὰ  χεῖρα   κατακλιθῆναι, τοὺς δὲ λοιποὺς μετὰ
[12, 10]   χάριν ὁμιλῶν ταχὺ δὴ μάλα  χεῖρα   πολλὴν καὶ δύναμιν περιεβάλετο: τούτων
[12, 4]   αὐτὸς ἐκέκτητο: πολλὰ γὰρ ὑπὸ  χεῖρα   τῷ βασιλεῖ καὶ τῇ Κλεοπάτρᾳ
[12, 2]   τόπον καὶ τῇ θαλάσσῃ τὰς  χεῖρας   ἀπονιπτόμενοι καὶ καθαίροντες αὑτοὺς οὕτως
[12, 8]   πολυάνθρωπον ἔχοντας, ὧν ἡγεῖτο Τιμόθεος.  χειρωσάμενος   δὲ καὶ τούτους τὴν Ἰαζωρῶν
[12, 3]   στρατιᾶς διέφθειρεν. ὕστερον δ' Ἀντιόχου  χειρωσαμένου   τὰς ἐν τῇ κοίλῃ Συρίᾳ
[12, 5]   αὐτὴν καὶ τὸν ἐκεῖ βασιλεύοντα  χειρωσόμενος   Πτολεμαῖον. ἀπεκρούσθη δ' οὐ τῆς
[12, 4]   καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν εἰς  χίλια   τάλαντα ἀθροισθείσας ἔπεμψε τῷ βασιλεῖ,
[12, 4]   βοήθειά ἐστιν αὐτῷ, δοὺς τὰ  χίλια   τάλαντα τῷ παιδὶ τῶν δεσμῶν
[12, 7]   αὐτοὺς τρόπον καὶ πάτριον κατὰ  χιλιάρχους   καὶ ταξιάρχους καὶ τοὺς νεογάμους
[12, 9]   ἐλέφαντος ἑκάστου συμπροῇσαν πεζοὶ μὲν  χίλιοι,   ἱππεῖς δὲ πεντακόσιοι: ἔφερον δὲ
[12, 11]   Ἰούδᾳ δ' ἦσαν οἱ πάντες  χίλιοι.   οὗτοι τὸ Βακχίδου πλῆθος θεωρήσαντες
[12, 6]   τέκνοις ἐμπνιγέντες τοῖς σπηλαίοις ὡσεὶ  χίλιοι,   πολλοὶ δὲ καὶ διασωθέντες τῷ
[12, 3]   τὸν ἐπιχώριον νόμον πυρῶν μεδίμνους  χιλίους   τετρακοσίους ἑξήκοντα καὶ ἁλῶν μεδίμνους
[12, 7]   Γοργίαν μετὰ πεντακισχιλίων πεζῶν καὶ  χιλίων   ἱππέων, ὅπως διὰ τῆς νυκτὸς
[12, 4]   βραχεῖ τούτων πλέον, εἰπόντος  χιλίων   χρῄζειν ὀργισθεὶς ἐπέπληττεν αὐτῷ ὡς
[12, 10]   Ἰουδαίων ἔθνει μηδὲ τοῖς πολεμοῦσι  χορηγεῖν   σῖτον πλοῖα
[12, 3]   γερουσίας ἀπαντησάντων, ἄφθονον δὲ τὴν  χορηγίαν   τοῖς στρατιώταις καὶ τοῖς ἐλέφασι
[12, 2]   δύνασθαι γὰρ τῆς εἰς αὐτὸ  χορηγίας   εὐποροῦντα, ἔχειν ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ
[12, 2]   διαφερόντως ἀπηρτίζετο: οὐ γὰρ τῆς  χορηγίας   τὸ ἄφθονον καὶ μεγαλόψυχον τοῖς
[12, 2]   αὐτοῖς τῶν πρὸς τὴν δίαιταν  χορηγουμένων   καὶ προσέτι τοῦ Δωροθέου πολλὰ
[12, 2]   γὰρ τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην  χορηγῶν   βασιλεὺς καὶ παρὼν ἀεὶ
[12, 2]   εἰς θυσίας καὶ τὰς λοιπὰς  χρείας   πρὸς ἑκατὸν τάλαντα τῷ ἱερεῖ
[12, 8]   οὖν ἀμφοτέρας τὰς τῶν ἠγγελμένων  χρείας   σκεψάμενος Ἰούδας τι χρὴ
[12, 3]   δὲ καὶ τοῖς εἰς τὰς  χρείας   ὑπηρετοῦσιν τὸ αὔταρκες, ἵνα τῆς
[12, 2]   νόμων, τοὺς μὲν ἄλλους οὓς  χρειῶν   ἕνεκα παρεῖναι συνέβαινεν ἐκέλευσεν ἀπολῦσαι,
[12, 8]   χρείας σκεψάμενος Ἰούδας τι  χρὴ   ποιεῖν, Σίμωνα μὲν τὸν ἀδελφὸν
[12, 4]   βραχεῖ τούτων πλέον, εἰπόντος χιλίων  χρῄζειν   ὀργισθεὶς ἐπέπληττεν αὐτῷ ὡς ἀσώτως
[12, 4]   ὃς ἅπαντα τὰ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ  χρήματα   αὐτοῦ διῴκει οὐκ ὄντα ἐλάσσω
[12, 10]   σῖτον πλοῖα  χρήματα.   ἐὰν δὲ ἐπίωσί τινες Ἰουδαίοις,
[12, 4]   Ἰώσηπος τὰ ἀπὸ τῆς Συρίας  χρήματα   ἔπεμπεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν καὶ τῆς
[12, 4]   τῷ βασιλεῖ. συναγαγὼν δὲ πολλὰ  χρήματα   καὶ κέρδη μεγάλα ποιήσας ἐκ
[12, 4]   ἂν εὕρῃ καλλίστων καὶ πολυτελῶν  χρήματα.   δὲ νομίζων δέκα ταλάντων
[12, 5]   ἀπέκτεινεν τῶν τἀναντία φρονούντων καὶ  χρήματα   πολλὰ συλήσας ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν.
[12, 2]   παρεῖχεν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸ  χρηματίζειν   τοῖς δημοσίοις πράγμασιν ἀπειρηκὼς αὐτὸς
[12, 1]   Πτολεμαίου τοῦ Λάγου τότε Σωτῆρος  χρηματίζοντος   τἀναντία παθεῖν αὐτοῦ τῇ ἐπικλήσει.
[12, 4]   βουλομένῳ περιστῆσαι διὰ τὴν τῶν  χρημάτων   ἀποστέρησιν, δι' καὶ τοῦ
[12, 7]   ἑώρα τοὺς θησαυροὺς ἐπιλείποντας καὶ  χρημάτων   ἔνδειαν οὖσαν, οὔτε γὰρ οἱ
[12, 4]   πάντων αὐτῷ παραχωρῆσαι τῶν  χρημάτων   μέρους. τοῦ δὲ Ὀνίου
[12, 4]   βραχὺς ἦν τὴν διάνοιαν καὶ  χρημάτων   ἥττων καὶ διὰ τοῦτο τὸν
[12, 4]   ἐπαγγειλαμένου δὲ πορεύσεσθαι καὶ δεῖσθαι  χρημάτων   οὐ πολλῶν φήσαντος εἰς τὴν
[12, 4]   ἕνεκεν τῶν εἰς τὰς δωρεὰς  χρημάτων   οὐκ ἐφρόντιζεν τῆς σωτηρίας αὐτοῦ.
[12, 4]   δ' ἐρωτικῶς οὕτως ἔχοι τῶν  χρημάτων,   ὡς δι' αὐτὰ καὶ τὴν
[12, 2]   πρὸς αὐτὸν τοιούτους ἐποιήσατο: οὐ  χρῆν   ἀπατωμένους ἡμᾶς, βασιλεῦ, περιορᾶν,
[12, 1]   τὰ Ἱεροσόλυμα δόλῳ καὶ ἀπάτῃ  χρησάμενος:   ἐλθὼν γὰρ σαββάτοις εἰς τὴν
[12, 8]   καὶ τὸ τέμενος ἐνέπρησεν ποικίλῃ  χρησάμενος   ἰδέᾳ τῆς ἀπωλείας τῶν πολεμίων.
[12, 5]   Ἰουδαίοις τῆς πονηρίας αὐτῶν ἀξίως  χρησαμένου,   οἱ τὰ βασιλικὰ διοικοῦντες οἰόμενοι
[12, 6]   προσάγειν αὐτοῖς ἀνάγκην, ὥστ' αὐτοῖς  χρήσασθαι   πολέμου νόμῳ: μὴ προσδεχομένων δὲ
[12, 3]   Ἰουδαίους μὴ βουλομένους ἀλλοφύλῳ ἐλαίῳ  χρῆσθαι   λαμβάνειν ὡρισμένον τι παρὰ τῶν
[12, 3]   τῷ θεῷ δεῖ καλλιερεῖν, ἐπιτετράφθαι  χρῆσθαι.   δέ τι τούτων παραβὰς
[12, 7]   οὗ καὶ τὴν μάχαιραν,  χρῆσθαι   συνέβαινεν ἐκεῖνον, σκυλεύσας αὐτὸς εἶχεν,
[12, 3]   οἱ Ἰουδαῖοι τοῖς αὐτῶν ἔθεσι  χρῆσθαι   συνηγορήσαντος αὐτοῖς Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ:
[12, 6]   πρὸς τοῦτ' εἴκοντας ἀλλήλοις οἰκείαις  χρῆσθαι   ταῖς ἀρεταῖς. καὶ Σίμωνα μὲν
[12, 3]   τοῦ μεταγαγεῖν ὑποσχομένους νόμοις αὐτοὺς  χρῆσθαι   τοῖς ἰδίοις. ὅταν δ' αὐτοὺς
[12, 9]   αὐτῶν τὸ ἔθνος ἐπιτρέψαντας αὐτοῖς  χρῆσθαι   τοῖς πατρίοις νόμοις, ὧν ἀφαιρεθέντες
[12, 7]   ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀνάγκας ἔχῃ  χρῆσθαι.   ~(Τούτων οὕτως γενομένων τὰ πέριξ
[12, 2]   τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν εἴς τι  χρήσιμον   ὁρῶν τετελειωμένην, μάλιστα ὡς> δὲ
[12, 10]   εὔνουν τὸ πλῆθος ἀσφαλέστερον ἄρξει,  χρηστοῖς   ἅπαντας ὑπήγετο λόγοις καὶ πρὸς
[12, 10]   Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς βασιλέως, ἄνδρα  χρηστὸν   καὶ τὴν Μεσοποταμίαν ἅπασαν πεπιστευμένον,
[12, 2]   οὓς τῇ σαυτοῦ μεγαλοψυχίᾳ καὶ  χρηστότητι   ποιῶν ἀκολούθως ἀπόλυσον τῆς ταλαιπωρίας,
[12, 4]   καὶ περὶ τῆς τοῦ Ἰωσήπου  χρηστότητος   ἐδήλου, καὶ ὅτι μέλλοι πρὸς
[12, 2]   ὡς ἑκάστου τὴν οἰκείαν ἐντετυπῶσθαι  χρόαν,   ἐξεργασάμενοι συνέδησαν τῷ χρυσῷ περὶ
[12, 9]   ἐμφανίζοντα, τὴν δὲ πολιορκίαν ὅτι  χρονιωτάτη   γένοιτ' ἂν δηλοῦντα, καὶ τὴν
[12, 2]   πρεσβυτέρους, οἳ καὶ διὰ τὸν  χρόνον   ἐμπείρως ἔχουσι τῶν νόμων καὶ
[12, 2]   εἰς ὅλον τὸν τῆς ζωῆς  χρόνον   ἐπηγγέλλετο: ἔτυχεν γὰρ αὐτὴ
[12, 4]   ἐπὶ ἔτη ἑπτά, πάντα τὸν  χρόνον   ὃν Σέλευκος τῆς Συρίας ἐβασίλευσεν.
[12, 7]   ἀνανέωσιν τῶν ἐθῶν ἡδονῇ μετὰ  χρόνον   πολὺν ἀπροσδοκήτως ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενοι
[12, 9]   μηχανημάτων ἐμπρησάντων, ἐπεξῆλθον γὰρ αὐτῷ,  χρόνος   ἐτρίβετο πολὺς περὶ τὴν πολιορκίαν.
[12, 2]   εἶναι περὶ εἴκοσι, ὀλίγου δὲ  χρόνου   εἰς πεντήκοντα συναθροίσειν. μεμηνῦσθαι δ'
[12, 10]   ἡμέραν. ἐξ ἐκείνου μέντοι τοῦ  χρόνου   πρὸς ὀλίγον τὸ τῶν Ἰουδαίων
[12, 8]   ἄλλας πόλεις τῆς Γαλάτιδος καταστρέφεται.  (Χρόνῳ   δ' ὕστερον οὐ πολλῷ Τιμόθεος
[12, 2]   γὰρ ἥρμοστο, καὶ τοῦτο ποιήσας  χρόνῳ   πλείονι χάριν ἔχειν εἶπεν αὐτοῖς
[12, 4]   βασιλεῦσιν ἐτέλουν. ἐν τούτῳ τῷ  χρόνῳ   Σαμαρεῖς εὖ πράσσοντες πολλὰ τοὺς
[12, 9]   ἐν τῇ πόλει. πολλῷ δὲ  χρόνῳ   τὸ ἱερὸν πολιορκῶν τὸ ἐν
[12, 2]   τορείας λίθοι πολυτελεῖς παράλληλοι περόναις  χρυσαῖς   διὰ τρημάτων κατειλημμένοι. τὰ δ'
[12, 2]   καὶ τὰς φιάλας ἃς ἔπεμψας  χρυσᾶς   εἴκοσι καὶ ἀργυρᾶς τριάκοντα καὶ
[12, 5]   σκεύη τοῦ θεοῦ βαστάσαι λυχνίας  χρυσᾶς   καὶ βωμὸν χρύσεον καὶ τράπεζαν
[12, 9]   τοῖς πολεμίοις, γυμνώσας τάς τε  χρυσᾶς   καὶ χαλκᾶς ἀσπίδας, ὥστε αὐγὴν
[12, 2]   περίβλεπτον ἀπεργάσασθαι. (Τῶν δὲ κρατήρων  χρύσεοι   μὲν ἦσαν δύο, φολιδωτὴν δ'
[12, 5]   βαστάσαι λυχνίας χρυσᾶς καὶ βωμὸν  χρύσεον   καὶ τράπεζαν καὶ τὰ θυσιαστήρια,
[12, 2]   κύκλον περιηγμέναις. τοὺς μὲν οὖν  χρυσέους   κρατῆρας δύο χωροῦντας ἑκάτερον ἀμφορέας
[12, 2]   καὶ φιαλῶν καὶ σπονδείων ἔπεμψε  χρυσίου   μὲν ὁλκῆς τάλαντα πεντήκοντα, λίθων
[12, 2]   αἷς ἐγγεγραμμένους εἶχον τοὺς νόμους  χρυσοῖς   γράμμασιν, ἐπηρώτησεν αὐτοὺς περὶ τῶν
[12, 5]   ναῷ πλοῦτον, ἀλλ' ὑπὸ πλεονεξίας,  χρυσὸν   γὰρ ἑώρα πολὺν ἐν τῷ
[12, 7]   ἀνῃρεῖτο τὰ σκῦλα, πολὺν δὲ  χρυσὸν   καὶ ἄργυρον καὶ πορφύραν καὶ
[12, 7]   τοὺς ληφθησομένους, ἄργυρον δὲ καὶ  χρυσὸν   τιμὴν αὐτῶν καταθησόμενοι. τὸ δὲ
[12, 2]   καὶ φιάλας τριάκοντα, ὧν ὅσα  χρυσὸς   ἦν ἀλλὰ μὴ λίθῳ πολυτελεῖ
[12, 7]   σκεύη, λυχνίαν τράπεζαν βωμόν, ἐκ  χρυσοῦ   πεποιημένα, ἀπήρτησεν δὲ καὶ τὰ
[12, 2]   ἑκάστῳ στολὰς ἀρίστας τρεῖς καὶ  χρυσοῦ   τάλαντα δύο καὶ κυλίκιον ταλάντου
[12, 2]   ἑνὸς καὶ ἡμίσους, κατεσκεύαζον ἐκ  χρυσοῦ   τὴν ὅλην τοῦ ἔργου καταβολὴν
[12, 2]   τῆς ἐπιτεχνήσεως διατετάσθαι. ἔλασμα γὰρ  χρυσοῦ   τὸ πλάτος τεσσάρων δακτύλων ποιήσαντες
[12, 2]   τράπεζαν, ἀλλ' οὐ διὰ σπάνιν  χρυσοῦ,   τῷ μεγέθει μὲν οὐκ ἔγνω
[12, 2]   τρύβλια καὶ σπονδεῖα καὶ κρατῆρας  χρυσοῦς   πρὸς ἀνάθεσιν δύο. παρεκάλεσεν δ'
[12, 2]   ἐντετυπῶσθαι χρόαν, ἐξεργασάμενοι συνέδησαν τῷ  χρυσῷ   περὶ ὅλην τὴν τράπεζαν. ὑπὸ
[12, 2]   ἐκέλευσε τὸν Δωρόθεον, οἷς ἔθεσι  χρώμενοι   διατελοῦσιν πάντες οἱ ἀπὸ τῆς
[12, 5]   ἀλλὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθεσιν αἱροῦνται  χρώμενοι   ζῆν, ἀπολύομέν τε αὐτοὺς τῶν
[12, 2]   σοὶ κεχαρισμένον, τίνι καὶ λόγῳ  χρώμενοι   τοῦτο πράξαιμεν ἂν πολλῶν Ἰουδαίων
[12, 10]   πεφυγαδευμένων, οἷς ὑπηρέταις καὶ στρατιώταις  χρώμενος   ἐπήρχετο τὴν χώραν καὶ ὅσους
[12, 4]   τῶν περὶ τοῦ νεανίσκου διετέλεσε  χρώμενος   περιουσίᾳ, ὥστε καὶ τὸν βασιλέα
[12, 9]   καὶ συγχωρεῖν τοῖς πατρίοις νόμοις  χρωμένους   ζῆν. οἱ δὲ ἀσμένως δεξάμενοι
[12, 8]   τοῖς πολέμοις εὐτυχίας εἰληφότες φυγῇ  χρῶνται:   ἐφεπόμενος δὲ μετὰ τοῦ στρατεύματος
[12, 2]   πόλιν ἑκάστην, ὅσαι τοῖς αὐτοῖς  χρῶνται   περὶ τὴν δίαιταν, ἦν τούτων
[12, 2]   Δημήτριος καὶ διελθὼν τὸ ἑπταστάδιον  χῶμα   τῆς θαλάσσης πρὸς τὴν νῆσον
[12, 9]   πεντηκοστόν. κατασκευάσας οὖν μηχανήματα καὶ  χώματα   ἐγείρας φιλοπόνως προσέκειτο τῇ τῆς
[12, 10]   ἀποκτείνας προσέταξεν τοῖς ἐν τῇ  χώρᾳ   πᾶσιν ὑπακούειν Ἀλκίμῳ, καὶ μετὰ
[12, 9]   νόμος ἡμῖν ἀργὴν ἐᾶν τὴν  χώραν,   ἀσπόρου μεμενηκυίας. πολλοὶ τοιγαροῦν τῶν
[12, 10]   τινος, ἵν' ἔχῃ τηρεῖν τὴν  χώραν   αὐτοῦ, καταλιπὼν αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν
[12, 2]   τὸ δέον ᾐχμαλωτίσθαι, τήν τε  χώραν   αὐτῶν διὰ τὴν στρατιωτικὴν αὐθάδειαν
[12, 4]   τοὺς Ἰουδαίους ἐκάκωσαν τήν τε  χώραν   αὐτῶν τεμόντες καὶ σώματα διαρπάσαντες:
[12, 10]   ἔθνους, καὶ αὐτὸς ἐπιπορευόμενος τὴν  χώραν   διέφθειρεν τοὺς ταὐτὰ ἐκείνῳ φρονοῦντας.
[12, 3]   αὐτοῖς δώσεις τόπον ἑκάστῳ καὶ  χώραν   εἰς γεωργίαν καὶ φυτείαν ἀμπέλων,
[12, 5]   περὶ τοῦ παιδὸς τούτου κατὰ  χώραν   ἕκαστα. Ἰησοῦς δέ, οὗτος γὰρ
[12, 9]   βασιλεὺς Ἀντίοχος τὴν ἄνω  χώραν   ἐπερχόμενος ἀκούει πόλιν ἐν τῇ
[12, 8]   πύργους ἐμπρήσαντες ἐδῄουν τὴν ἀλλόφυλον  χώραν   καὶ Μάρισαν πόλιν, εἴς τε
[12, 10]   καὶ στρατιώταις χρώμενος ἐπήρχετο τὴν  χώραν   καὶ ὅσους ἐν αὐτῇ τὰ
[12, 2]   τὰς πόλεις ἡμῶν καὶ τὴν  χώραν   καὶ ταῦτα ἀπημπόλησαν, τούς τε
[12, 9]   φυγάδων νύκτωρ ἐξελθόντες εἰς τὴν  χώραν   καί τινας τῶν ὁμοίων καὶ
[12, 4]   τῆς Συρίας καὶ τῆς ὑπηκόου  χώρας   ἑορτάζοντες τὴν γενέσιον ἡμέραν τοῦ
[12, 3]   καὶ παραυτίκα μέν, ἡνίκα τῆς  χώρας   ἐπέβημεν αὐτῶν, ἐπιδειξαμένων τὸ πρὸς
[12, 5]   Ῥωμαίων αὐτῷ παραγγειλάντων ἀπέχεσθαι τῆς  χώρας,   καθὼς ἤδη που καὶ πρότερον
[12, 7]   τῆς Συρίας καὶ τῆς πέριξ  χώρας   καὶ πολλοὶ τῶν πεφευγότων Ἰουδαίων,
[12, 6]   τε πολεμίους ἐξέβαλεν ἐκ τῆς  χώρας   καὶ τοὺς παρανομήσαντας τῶν ὁμοφύλων
[12, 5]   πρόγονοι διά τινας αὐχμοὺς τῆς  χώρας   παρακολουθήσαντες ἀρχαίᾳ τινὶ δεισιδαιμονίᾳ ἔθος
[12, 7]   Περσίδα πορευθεὶς τοὺς φόρους τῆς  χώρας   συναγαγεῖν. καταλιπὼν οὖν ἐπὶ τῶν
[12, 4]   βασιλέα μετὰ τῶν πρώτων τῆς  χώρας   ὑποκατακλίνεται πάντων, καταφρονηθεὶς ὡς παῖς
[12, 9]   νόμοις, ὧν ἀφαιρεθέντες νῦν ἐξεπολεμώθησαν,  χωρεῖν   ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. ταῦτα τοῦ
[12, 11]   εὐψύχως ὑφίστασθαι τὸν κίνδυνον παρεκάλει  χωρεῖν   ἐπὶ τὴν μάχην. τῶν δὲ
[12, 11]   παρακαλῶν τοῦ κινδύνου καταφρονήσαντας ὁμόσε  χωρῆσαι   τοῖς πολεμίοις ἔλεγεν. (Ὁ δὲ
[12, 10]   ἐπάθλων κινδυνεύουσιν ἐνθυμουμένους εὐψύχως ὁμόσε  χωρῆσαι   τοῖς πολεμίοις, ἐπὶ τὴν μάχην
[12, 7]   τοῦ πλήθους τῶν ἐναντίων ὁμόσε  χωρῆσαι   τῷ Σήρωνι, καὶ συμβαλὼν τρέπει
[12, 3]   τοὺς ἀνταραμένους αὐτοῖς ὅπλα καὶ  χωρήσαντας   διὰ μάχης δεδωκέναι τιμωρίαν φήσαντες
[12, 8]   ὅτι λαβεῖν ἐσπούδακεν Τιμόθεος τὸ  χωρίον,   εἰς συνεπεφεύγεσαν. ἀναγινωσκομένων δὲ
[12, 9]   καὶ θεασάμενος ὀχυρὸν οὕτως τὸ  χωρίον   παρέβη τοὺς ὅρκους καὶ κελεύει
[12, 8]   Ἰουδαίους ἐγκεκλεῖσθαι συνέβαινεν περικαθεζομένου τὸ  χωρίον   Τιμοθέου μετὰ τῆς δυνάμεως, ἕωθεν
[12, 9]   δηλοῦντα, καὶ τὴν ὀχυρότητα τοῦ  χωρίου,   καὶ ὅτι τὰ τῆς τροφῆς
[12, 2]   μὲν οὖν χρυσέους κρατῆρας δύο  χωροῦντας   ἑκάτερον ἀμφορέας τοῦτον κατεσκεύασαν τὸν
[12, 5]   (Ἀντίοχος δὲ τῆς βασιλείας αὐτῷ  χωρούσης   κατὰ τρόπον ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/01/2009