Livre, Chap. |
[12, 3] |
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
Ζεύξιδι
τῷ
πατρὶ
|
χαίρειν. |
εἰ
ἔρρωσαι,
εὖ
ἂν
ἔχοι, |
[12, 4] |
τοιοῦτο:
βασιλεὺς
Λακεδαιμονίων
Ἄρειος
Ὀνίᾳ
|
χαίρειν. |
ἐντυχόντες
γραφῇ
τινι
εὕρομεν,
ὡς |
[12, 2] |
φιλοτίμως.
ἀρχιερεὺς
Ἐλεάζαρος
βασιλεῖ
Πτολεμαίῳ
|
χαίρειν. |
ἐρρωμένων
σοῦ
τε
καὶ
τῆς |
[12, 2] |
βασιλεὺς
Πτολεμαῖος
Ἐλεαζάρῳ
τῷ
ἀρχιερεῖ
|
χαίρειν. |
πολλῶν
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ
κατῳκισμένων |
[12, 3] |
βασιλέως
Ἀντιόχου.
Βασιλεὺς
Ἀντίοχος
Πτολεμαίῳ
|
χαίρειν. |
τῶν
Ἰουδαίων
καὶ
παραυτίκα
μέν, |
[12, 4] |
ταῦτ'
ἀκούσαντες
ἀπήγγελλον
τοῖς
δεσπόταις.
|
χαιρόντων |
δ'
αὐτῶν
ὡς
καταγνωσθησομένου
τοῦ |
[12, 7] |
λαβὼν
εἰς
τὴν
οἰκείαν
ὑπέστρεψε
|
χαίρων |
καὶ
ὑμνῶν
τὸν
θεὸν
ἐπὶ |
[12, 9] |
καὶ
τήν
τε
νόσον
αὐτοῖς
|
χαλεπὴν |
οὖσαν
ἐμήνυε
καὶ
ὅτι
ταῦτα |
[12, 4] |
κατεπλάγησαν
καὶ
παράδειγμα
τῆς
ἀπειθείας
|
χαλεπὸν |
ἔχοντες
τοὺς
τῶν
Ἀσκαλωνιτῶν
ἄνδρας |
[12, 1] |
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
ἄκαιρον
δεισιδαιμονίαν
|
χαλεπὸν |
ὑπέμειναν
ἔχειν
δε
σπότην.
Ἀγαθαρχίδης |
[12, 8] |
καὶ
τὴν
ἰσχὺν
τῶν
Ἰουδαίων
|
χαλεπῶς |
διακείμενα
πολλοὺς
ἐπισυνιστάμενα
διέφθειρεν
ἐνέδραις |
[12, 9] |
γυμνώσας
τάς
τε
χρυσᾶς
καὶ
|
χαλκᾶς |
ἀσπίδας,
ὥστε
αὐγὴν
ἀπ'
αὐτῶν |
[12, 10] |
δ'
εἰς
τὸ
Καπετώλιον
εἰς
|
χαλκᾶς |
ἐγγράψαντες
δέλτους
ἀνέθεσαν.
ἦν
δὲ |
[12, 2] |
τῶν
Συρίων
γραμμάτων
ἐμφερὴς
ὁ
|
χαρακτὴρ |
αὐτῶν
καὶ
τὴν
φωνὴν
ὁμοίαν |
[12, 2] |
βιβλία
λείπειν
ἡμῖν
σὺν
ἑτέροις:
|
χαρακτῆρσιν |
γὰρ
Ἑβραικοῖς
γεγραμμένα
καὶ
φωνῇ |
[12, 2] |
βασιλέως
βιβλιοθήκης,
ἃ
τοῖς
ἐκείνων
|
χαρακτῆρσιν |
καὶ
τῇ
διαλέκτῳ
γεγραμμένα
πόνον |
[12, 2] |
εἶτα
κρότος
ἐξ
ἁπάντων
μετὰ
|
χαρᾶς |
καὶ
βοῆς
ἤρθη
καὶ
παυσάμενοι |
[12, 2] |
δάκρυα
προύπεσεν,
φύσει
τῆς
μεγάλης
|
χαρᾶς |
πασχούσης
καὶ
τὰ
τῶν
λυπηρῶν |
[12, 2] |
ἀναθήσειν.
βουλόμενος
δὲ
καὶ
τούτοις
|
χαρίζεσθαι |
καὶ
πᾶσι
τοῖς
κατὰ
τὴν |
[12, 2] |
καὶ
τοῦτο
ποιήσας
χρόνῳ
πλείονι
|
χάριν |
ἔχειν
εἶπεν
αὐτοῖς
τε
ἐλθοῦσιν |
[12, 10] |
καὶ
πρὸς
ἡδονὴν
ἑκάστῳ
καὶ
|
χάριν |
ὁμιλῶν
ταχὺ
δὴ
μάλα
χεῖρα |
[12, 2] |
παρεσχηκότι
τὴν
βασιλείαν
θεῷ
ποιήσασθαι
|
χαριστήριον, |
διαχυθεὶς
ὑπ'
αὐτῶν
ἐκέλευσεν,
ὅταν |
[12, 8] |
ἐπινικίοις
παιδιὰς
ἄγοντες,
ἔθυσάν
τε
|
χαριστηρίους |
ὑπέρ
τε
τῶν
κατωρθωμένων
θυσίας |
[12, 4] |
αἰτιᾶσθαι.
ἡσθεὶς
δ'
ἐπὶ
τῇ
|
χάριτι |
καὶ
τῇ
εὐτραπελίᾳ
τοῦ
νεανίσκου |
[12, 3] |
μήθ'
ὑπὸ
τῆς
πρὸς
τούτους
|
χάριτος |
μήθ'
ὑπὸ
τῆς
πρὸς
τοὺς |
[12, 8] |
ἄρας
δ'
ἐκεῖθεν
τήν
τε
|
Χασφομάκη |
καὶ
Βοσὸρ
καὶ
πολλὰς
ἄλλας |
[12, 8] |
ἐνέκειντο
πανταχόθεν
αὐτοῖς,
τήν
τε
|
Χεβρῶνα |
πόλιν
καταλαβόμενοι
ὅσον
ὀχυρὸν
αὐτῆς |
[12, 2] |
τὸ
κάλλος.
περιεστέφετο
δὲ
τὰ
|
χείλη |
τοῦ
κρατῆρος
κρίνων
σμίλαξι
καὶ |
[12, 2] |
ῥομβωτὸν
δικτύοις
ἐμφερὲς
ἕως
τοῦ
|
χείλους |
ἀνείλκυστο:
τὰ
δὲ
μέσα
λίθων |
[12, 3] |
ταὐτὰ
πάσχειν,
ὥστ'
οὐδὲν
ἀπέλειπον
|
χειμαζομένης |
νεὼς
καὶ
πονουμένης
ὑπὸ
τοῦ |
[12, 8] |
καὶ
κωλύειν
αὐτοὺς
διαβαίνειν
τὸν
|
χείμαρρον: |
διαβάντων
γὰρ
ἧτταν
αὐτοῖς
προύλεγεν. |
[12, 8] |
τὸν
πολέμιον,
καὶ
περαιωσάμενος
τὸν
|
χείμαρρον |
ἐπιπίπτει
τοῖς
ἐχθροῖς
καὶ
τοὺς |
[12, 8] |
ἄγων
τὴν
στρατιὰν
πέραν
τοῦ
|
χειμάρρου |
Ῥομφῶν
ἄντικρυς:
πόλις
δ'
ἦν |
[12, 3] |
ἄνω
τόπους
κατεστρέψατο
ἐν
τῷ
|
χειμῶνι |
τὸ
Ἰουδαίων
ἔθνος.
λέγει
δὲ |
[12, 2] |
μὲν
γὰρ
ἡμίσεις
ἐκέλευσεν
ἀνὰ
|
χεῖρα |
κατακλιθῆναι,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
μετὰ |
[12, 10] |
χάριν
ὁμιλῶν
ταχὺ
δὴ
μάλα
|
χεῖρα |
πολλὴν
καὶ
δύναμιν
περιεβάλετο:
τούτων |
[12, 4] |
αὐτὸς
ἐκέκτητο:
πολλὰ
γὰρ
ὑπὸ
|
χεῖρα |
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
τῇ
Κλεοπάτρᾳ |
[12, 2] |
τόπον
καὶ
τῇ
θαλάσσῃ
τὰς
|
χεῖρας |
ἀπονιπτόμενοι
καὶ
καθαίροντες
αὑτοὺς
οὕτως |
[12, 8] |
πολυάνθρωπον
ἔχοντας,
ὧν
ἡγεῖτο
Τιμόθεος.
|
χειρωσάμενος |
δὲ
καὶ
τούτους
τὴν
Ἰαζωρῶν |
[12, 3] |
στρατιᾶς
διέφθειρεν.
ὕστερον
δ'
Ἀντιόχου
|
χειρωσαμένου |
τὰς
ἐν
τῇ
κοίλῃ
Συρίᾳ |
[12, 5] |
αὐτὴν
καὶ
τὸν
ἐκεῖ
βασιλεύοντα
|
χειρωσόμενος |
Πτολεμαῖον.
ἀπεκρούσθη
δ'
οὐ
τῆς |
[12, 4] |
καὶ
τὰς
οὐσίας
αὐτῶν
εἰς
|
χίλια |
τάλαντα
ἀθροισθείσας
ἔπεμψε
τῷ
βασιλεῖ, |
[12, 4] |
βοήθειά
ἐστιν
αὐτῷ,
δοὺς
τὰ
|
χίλια |
τάλαντα
τῷ
παιδὶ
τῶν
δεσμῶν |
[12, 7] |
αὐτοὺς
τρόπον
καὶ
πάτριον
κατὰ
|
χιλιάρχους |
καὶ
ταξιάρχους
καὶ
τοὺς
νεογάμους |
[12, 9] |
ἐλέφαντος
ἑκάστου
συμπροῇσαν
πεζοὶ
μὲν
|
χίλιοι, |
ἱππεῖς
δὲ
πεντακόσιοι:
ἔφερον
δὲ |
[12, 11] |
Ἰούδᾳ
δ'
ἦσαν
οἱ
πάντες
|
χίλιοι. |
οὗτοι
τὸ
Βακχίδου
πλῆθος
θεωρήσαντες |
[12, 6] |
τέκνοις
ἐμπνιγέντες
τοῖς
σπηλαίοις
ὡσεὶ
|
χίλιοι, |
πολλοὶ
δὲ
καὶ
διασωθέντες
τῷ |
[12, 3] |
τὸν
ἐπιχώριον
νόμον
πυρῶν
μεδίμνους
|
χιλίους |
τετρακοσίους
ἑξήκοντα
καὶ
ἁλῶν
μεδίμνους |
[12, 7] |
Γοργίαν
μετὰ
πεντακισχιλίων
πεζῶν
καὶ
|
χιλίων |
ἱππέων,
ὅπως
διὰ
τῆς
νυκτὸς |
[12, 4] |
ἢ
βραχεῖ
τούτων
πλέον,
εἰπόντος
|
χιλίων |
χρῄζειν
ὀργισθεὶς
ἐπέπληττεν
αὐτῷ
ὡς |
[12, 10] |
Ἰουδαίων
ἔθνει
μηδὲ
τοῖς
πολεμοῦσι
|
χορηγεῖν |
ἢ
σῖτον
ἢ
πλοῖα
ἢ |
[12, 3] |
γερουσίας
ἀπαντησάντων,
ἄφθονον
δὲ
τὴν
|
χορηγίαν |
τοῖς
στρατιώταις
καὶ
τοῖς
ἐλέφασι |
[12, 2] |
δύνασθαι
γὰρ
τῆς
εἰς
αὐτὸ
|
χορηγίας |
εὐποροῦντα,
ἔχειν
ἐν
τῇ
βιβλιοθήκῃ |
[12, 2] |
διαφερόντως
ἀπηρτίζετο:
οὐ
γὰρ
τῆς
|
χορηγίας |
τὸ
ἄφθονον
καὶ
μεγαλόψυχον
τοῖς |
[12, 2] |
αὐτοῖς
τῶν
πρὸς
τὴν
δίαιταν
|
χορηγουμένων |
καὶ
προσέτι
τοῦ
Δωροθέου
πολλὰ |
[12, 2] |
γὰρ
τὴν
εἰς
ταῦτα
δαπάνην
|
χορηγῶν |
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
παρὼν
ἀεὶ |
[12, 2] |
εἰς
θυσίας
καὶ
τὰς
λοιπὰς
|
χρείας |
πρὸς
ἑκατὸν
τάλαντα
τῷ
ἱερεῖ |
[12, 8] |
οὖν
ἀμφοτέρας
τὰς
τῶν
ἠγγελμένων
|
χρείας |
σκεψάμενος
Ἰούδας
ὅ
τι
χρὴ |
[12, 3] |
δὲ
καὶ
τοῖς
εἰς
τὰς
|
χρείας |
ὑπηρετοῦσιν
τὸ
αὔταρκες,
ἵνα
τῆς |
[12, 2] |
νόμων,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
οὓς
|
χρειῶν |
ἕνεκα
παρεῖναι
συνέβαινεν
ἐκέλευσεν
ἀπολῦσαι, |
[12, 8] |
χρείας
σκεψάμενος
Ἰούδας
ὅ
τι
|
χρὴ |
ποιεῖν,
Σίμωνα
μὲν
τὸν
ἀδελφὸν |
[12, 4] |
βραχεῖ
τούτων
πλέον,
εἰπόντος
χιλίων
|
χρῄζειν |
ὀργισθεὶς
ἐπέπληττεν
αὐτῷ
ὡς
ἀσώτως |
[12, 4] |
ὃς
ἅπαντα
τὰ
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
|
χρήματα |
αὐτοῦ
διῴκει
οὐκ
ὄντα
ἐλάσσω |
[12, 10] |
ἢ
σῖτον
ἢ
πλοῖα
ἢ
|
χρήματα. |
ἐὰν
δὲ
ἐπίωσί
τινες
Ἰουδαίοις, |
[12, 4] |
Ἰώσηπος
τὰ
ἀπὸ
τῆς
Συρίας
|
χρήματα |
ἔπεμπεν
εἰς
Ἀλεξάνδρειαν
καὶ
τῆς |
[12, 4] |
τῷ
βασιλεῖ.
συναγαγὼν
δὲ
πολλὰ
|
χρήματα |
καὶ
κέρδη
μεγάλα
ποιήσας
ἐκ |
[12, 4] |
ἂν
εὕρῃ
καλλίστων
καὶ
πολυτελῶν
|
χρήματα. |
ὁ
δὲ
νομίζων
δέκα
ταλάντων |
[12, 5] |
ἀπέκτεινεν
τῶν
τἀναντία
φρονούντων
καὶ
|
χρήματα |
πολλὰ
συλήσας
ὑπέστρεψεν
εἰς
Ἀντιόχειαν. |
[12, 2] |
παρεῖχεν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
|
χρηματίζειν |
τοῖς
δημοσίοις
πράγμασιν
ἀπειρηκὼς
αὐτὸς |
[12, 1] |
Πτολεμαίου
τοῦ
Λάγου
τότε
Σωτῆρος
|
χρηματίζοντος |
τἀναντία
παθεῖν
αὐτοῦ
τῇ
ἐπικλήσει. |
[12, 4] |
βουλομένῳ
περιστῆσαι
διὰ
τὴν
τῶν
|
χρημάτων |
ἀποστέρησιν,
δι'
ἃ
καὶ
τοῦ |
[12, 7] |
ἑώρα
τοὺς
θησαυροὺς
ἐπιλείποντας
καὶ
|
χρημάτων |
ἔνδειαν
οὖσαν,
οὔτε
γὰρ
οἱ |
[12, 4] |
ἢ
πάντων
αὐτῷ
παραχωρῆσαι
τῶν
|
χρημάτων |
ἢ
μέρους.
τοῦ
δὲ
Ὀνίου |
[12, 4] |
βραχὺς
ἦν
τὴν
διάνοιαν
καὶ
|
χρημάτων |
ἥττων
καὶ
διὰ
τοῦτο
τὸν |
[12, 4] |
ἐπαγγειλαμένου
δὲ
πορεύσεσθαι
καὶ
δεῖσθαι
|
χρημάτων |
οὐ
πολλῶν
φήσαντος
εἰς
τὴν |
[12, 4] |
ἕνεκεν
τῶν
εἰς
τὰς
δωρεὰς
|
χρημάτων |
οὐκ
ἐφρόντιζεν
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῦ. |
[12, 4] |
δ'
ἐρωτικῶς
οὕτως
ἔχοι
τῶν
|
χρημάτων, |
ὡς
δι'
αὐτὰ
καὶ
τὴν |
[12, 2] |
πρὸς
αὐτὸν
τοιούτους
ἐποιήσατο:
οὐ
|
χρῆν |
ἀπατωμένους
ἡμᾶς,
ὦ
βασιλεῦ,
περιορᾶν, |
[12, 1] |
τὰ
Ἱεροσόλυμα
δόλῳ
καὶ
ἀπάτῃ
|
χρησάμενος: |
ἐλθὼν
γὰρ
σαββάτοις
εἰς
τὴν |
[12, 8] |
καὶ
τὸ
τέμενος
ἐνέπρησεν
ποικίλῃ
|
χρησάμενος |
ἰδέᾳ
τῆς
ἀπωλείας
τῶν
πολεμίων. |
[12, 5] |
Ἰουδαίοις
τῆς
πονηρίας
αὐτῶν
ἀξίως
|
χρησαμένου, |
οἱ
τὰ
βασιλικὰ
διοικοῦντες
οἰόμενοι |
[12, 6] |
προσάγειν
αὐτοῖς
ἀνάγκην,
ὥστ'
αὐτοῖς
|
χρήσασθαι |
πολέμου
νόμῳ:
μὴ
προσδεχομένων
δὲ |
[12, 3] |
Ἰουδαίους
μὴ
βουλομένους
ἀλλοφύλῳ
ἐλαίῳ
|
χρῆσθαι |
λαμβάνειν
ὡρισμένον
τι
παρὰ
τῶν |
[12, 3] |
τῷ
θεῷ
δεῖ
καλλιερεῖν,
ἐπιτετράφθαι
|
χρῆσθαι. |
ὁ
δέ
τι
τούτων
παραβὰς |
[12, 7] |
οὗ
καὶ
τὴν
μάχαιραν,
ᾗ
|
χρῆσθαι |
συνέβαινεν
ἐκεῖνον,
σκυλεύσας
αὐτὸς
εἶχεν, |
[12, 3] |
οἱ
Ἰουδαῖοι
τοῖς
αὐτῶν
ἔθεσι
|
χρῆσθαι |
συνηγορήσαντος
αὐτοῖς
Νικολάου
τοῦ
Δαμασκηνοῦ: |
[12, 6] |
πρὸς
τοῦτ'
εἴκοντας
ἀλλήλοις
οἰκείαις
|
χρῆσθαι |
ταῖς
ἀρεταῖς.
καὶ
Σίμωνα
μὲν |
[12, 3] |
τοῦ
μεταγαγεῖν
ὑποσχομένους
νόμοις
αὐτοὺς
|
χρῆσθαι |
τοῖς
ἰδίοις.
ὅταν
δ'
αὐτοὺς |
[12, 9] |
αὐτῶν
τὸ
ἔθνος
ἐπιτρέψαντας
αὐτοῖς
|
χρῆσθαι |
τοῖς
πατρίοις
νόμοις,
ὧν
ἀφαιρεθέντες |
[12, 7] |
ἀπὸ
τῶν
πολεμίων
ἀνάγκας
ἔχῃ
|
χρῆσθαι. |
~(Τούτων
οὕτως
γενομένων
τὰ
πέριξ |
[12, 2] |
τὴν
αὐτοῦ
προαίρεσιν
εἴς
τι
|
χρήσιμον |
ὁρῶν
τετελειωμένην,
μάλιστα
ὡς>
δὲ |
[12, 10] |
εὔνουν
τὸ
πλῆθος
ἀσφαλέστερον
ἄρξει,
|
χρηστοῖς |
ἅπαντας
ὑπήγετο
λόγοις
καὶ
πρὸς |
[12, 10] |
Ἀντιόχου
τοῦ
Ἐπιφανοῦς
βασιλέως,
ἄνδρα
|
χρηστὸν |
καὶ
τὴν
Μεσοποταμίαν
ἅπασαν
πεπιστευμένον, |
[12, 2] |
οὓς
τῇ
σαυτοῦ
μεγαλοψυχίᾳ
καὶ
|
χρηστότητι |
ποιῶν
ἀκολούθως
ἀπόλυσον
τῆς
ταλαιπωρίας, |
[12, 4] |
καὶ
περὶ
τῆς
τοῦ
Ἰωσήπου
|
χρηστότητος |
ἐδήλου,
καὶ
ὅτι
μέλλοι
πρὸς |
[12, 2] |
ὡς
ἑκάστου
τὴν
οἰκείαν
ἐντετυπῶσθαι
|
χρόαν, |
ἐξεργασάμενοι
συνέδησαν
τῷ
χρυσῷ
περὶ |
[12, 9] |
ἐμφανίζοντα,
τὴν
δὲ
πολιορκίαν
ὅτι
|
χρονιωτάτη |
γένοιτ'
ἂν
δηλοῦντα,
καὶ
τὴν |
[12, 2] |
πρεσβυτέρους,
οἳ
καὶ
διὰ
τὸν
|
χρόνον |
ἐμπείρως
ἔχουσι
τῶν
νόμων
καὶ |
[12, 2] |
εἰς
ὅλον
τὸν
τῆς
ζωῆς
|
χρόνον |
ἐπηγγέλλετο:
ἔτυχεν
γὰρ
ἡ
αὐτὴ |
[12, 4] |
ἐπὶ
ἔτη
ἑπτά,
πάντα
τὸν
|
χρόνον |
ὃν
Σέλευκος
τῆς
Συρίας
ἐβασίλευσεν. |
[12, 7] |
ἀνανέωσιν
τῶν
ἐθῶν
ἡδονῇ
μετὰ
|
χρόνον |
πολὺν
ἀπροσδοκήτως
ἐν
ἐξουσίᾳ
γενόμενοι |
[12, 9] |
μηχανημάτων
ἐμπρησάντων,
ἐπεξῆλθον
γὰρ
αὐτῷ,
|
χρόνος |
ἐτρίβετο
πολὺς
περὶ
τὴν
πολιορκίαν. |
[12, 2] |
εἶναι
περὶ
εἴκοσι,
ὀλίγου
δὲ
|
χρόνου |
εἰς
πεντήκοντα
συναθροίσειν.
μεμηνῦσθαι
δ' |
[12, 10] |
ἡμέραν.
ἐξ
ἐκείνου
μέντοι
τοῦ
|
χρόνου |
πρὸς
ὀλίγον
τὸ
τῶν
Ἰουδαίων |
[12, 8] |
ἄλλας
πόλεις
τῆς
Γαλάτιδος
καταστρέφεται.
|
(Χρόνῳ |
δ'
ὕστερον
οὐ
πολλῷ
Τιμόθεος |
[12, 2] |
γὰρ
ἥρμοστο,
καὶ
τοῦτο
ποιήσας
|
χρόνῳ |
πλείονι
χάριν
ἔχειν
εἶπεν
αὐτοῖς |
[12, 4] |
βασιλεῦσιν
ἐτέλουν.
ἐν
τούτῳ
τῷ
|
χρόνῳ |
Σαμαρεῖς
εὖ
πράσσοντες
πολλὰ
τοὺς |
[12, 9] |
ἐν
τῇ
πόλει.
πολλῷ
δὲ
|
χρόνῳ |
τὸ
ἱερὸν
πολιορκῶν
τὸ
ἐν |
[12, 2] |
τορείας
λίθοι
πολυτελεῖς
παράλληλοι
περόναις
|
χρυσαῖς |
διὰ
τρημάτων
κατειλημμένοι.
τὰ
δ' |
[12, 2] |
καὶ
τὰς
φιάλας
ἃς
ἔπεμψας
|
χρυσᾶς |
εἴκοσι
καὶ
ἀργυρᾶς
τριάκοντα
καὶ |
[12, 5] |
σκεύη
τοῦ
θεοῦ
βαστάσαι
λυχνίας
|
χρυσᾶς |
καὶ
βωμὸν
χρύσεον
καὶ
τράπεζαν |
[12, 9] |
τοῖς
πολεμίοις,
γυμνώσας
τάς
τε
|
χρυσᾶς |
καὶ
χαλκᾶς
ἀσπίδας,
ὥστε
αὐγὴν |
[12, 2] |
περίβλεπτον
ἀπεργάσασθαι.
(Τῶν
δὲ
κρατήρων
|
χρύσεοι |
μὲν
ἦσαν
δύο,
φολιδωτὴν
δ' |
[12, 5] |
βαστάσαι
λυχνίας
χρυσᾶς
καὶ
βωμὸν
|
χρύσεον |
καὶ
τράπεζαν
καὶ
τὰ
θυσιαστήρια, |
[12, 2] |
κύκλον
περιηγμέναις.
τοὺς
μὲν
οὖν
|
χρυσέους |
κρατῆρας
δύο
χωροῦντας
ἑκάτερον
ἀμφορέας |
[12, 2] |
καὶ
φιαλῶν
καὶ
σπονδείων
ἔπεμψε
|
χρυσίου |
μὲν
ὁλκῆς
τάλαντα
πεντήκοντα,
λίθων |
[12, 2] |
αἷς
ἐγγεγραμμένους
εἶχον
τοὺς
νόμους
|
χρυσοῖς |
γράμμασιν,
ἐπηρώτησεν
αὐτοὺς
περὶ
τῶν |
[12, 5] |
ναῷ
πλοῦτον,
ἀλλ'
ὑπὸ
πλεονεξίας,
|
χρυσὸν |
γὰρ
ἑώρα
πολὺν
ἐν
τῷ |
[12, 7] |
ἀνῃρεῖτο
τὰ
σκῦλα,
πολὺν
δὲ
|
χρυσὸν |
καὶ
ἄργυρον
καὶ
πορφύραν
καὶ |
[12, 7] |
τοὺς
ληφθησομένους,
ἄργυρον
δὲ
καὶ
|
χρυσὸν |
τιμὴν
αὐτῶν
καταθησόμενοι.
τὸ
δὲ |
[12, 2] |
καὶ
φιάλας
τριάκοντα,
ὧν
ὅσα
|
χρυσὸς |
ἦν
ἀλλὰ
μὴ
λίθῳ
πολυτελεῖ |
[12, 7] |
σκεύη,
λυχνίαν
τράπεζαν
βωμόν,
ἐκ
|
χρυσοῦ |
πεποιημένα,
ἀπήρτησεν
δὲ
καὶ
τὰ |
[12, 2] |
ἑκάστῳ
στολὰς
ἀρίστας
τρεῖς
καὶ
|
χρυσοῦ |
τάλαντα
δύο
καὶ
κυλίκιον
ταλάντου |
[12, 2] |
ἑνὸς
καὶ
ἡμίσους,
κατεσκεύαζον
ἐκ
|
χρυσοῦ |
τὴν
ὅλην
τοῦ
ἔργου
καταβολὴν |
[12, 2] |
τῆς
ἐπιτεχνήσεως
διατετάσθαι.
ἔλασμα
γὰρ
|
χρυσοῦ |
τὸ
πλάτος
τεσσάρων
δακτύλων
ποιήσαντες |
[12, 2] |
τράπεζαν,
ἀλλ'
οὐ
διὰ
σπάνιν
|
χρυσοῦ, |
τῷ
μεγέθει
μὲν
οὐκ
ἔγνω |
[12, 2] |
τρύβλια
καὶ
σπονδεῖα
καὶ
κρατῆρας
|
χρυσοῦς |
πρὸς
ἀνάθεσιν
δύο.
παρεκάλεσεν
δ' |
[12, 2] |
ἐντετυπῶσθαι
χρόαν,
ἐξεργασάμενοι
συνέδησαν
τῷ
|
χρυσῷ |
περὶ
ὅλην
τὴν
τράπεζαν.
ὑπὸ |
[12, 2] |
ἐκέλευσε
τὸν
Δωρόθεον,
οἷς
ἔθεσι
|
χρώμενοι |
διατελοῦσιν
πάντες
οἱ
ἀπὸ
τῆς |
[12, 5] |
ἀλλὰ
τοῖς
Ἑλληνικοῖς
ἔθεσιν
αἱροῦνται
|
χρώμενοι |
ζῆν,
ἀπολύομέν
τε
αὐτοὺς
τῶν |
[12, 2] |
σοὶ
κεχαρισμένον,
τίνι
καὶ
λόγῳ
|
χρώμενοι |
τοῦτο
πράξαιμεν
ἂν
πολλῶν
Ἰουδαίων |
[12, 10] |
πεφυγαδευμένων,
οἷς
ὑπηρέταις
καὶ
στρατιώταις
|
χρώμενος |
ἐπήρχετο
τὴν
χώραν
καὶ
ὅσους |
[12, 4] |
τῶν
περὶ
τοῦ
νεανίσκου
διετέλεσε
|
χρώμενος |
περιουσίᾳ,
ὥστε
καὶ
τὸν
βασιλέα |
[12, 9] |
καὶ
συγχωρεῖν
τοῖς
πατρίοις
νόμοις
|
χρωμένους |
ζῆν.
οἱ
δὲ
ἀσμένως
δεξάμενοι |
[12, 8] |
τοῖς
πολέμοις
εὐτυχίας
εἰληφότες
φυγῇ
|
χρῶνται: |
ἐφεπόμενος
δὲ
μετὰ
τοῦ
στρατεύματος |
[12, 2] |
πόλιν
ἑκάστην,
ὅσαι
τοῖς
αὐτοῖς
|
χρῶνται |
περὶ
τὴν
δίαιταν,
ἦν
τούτων |
[12, 2] |
Δημήτριος
καὶ
διελθὼν
τὸ
ἑπταστάδιον
|
χῶμα |
τῆς
θαλάσσης
πρὸς
τὴν
νῆσον |
[12, 9] |
πεντηκοστόν.
κατασκευάσας
οὖν
μηχανήματα
καὶ
|
χώματα |
ἐγείρας
φιλοπόνως
προσέκειτο
τῇ
τῆς |
[12, 10] |
ἀποκτείνας
προσέταξεν
τοῖς
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
πᾶσιν
ὑπακούειν
Ἀλκίμῳ,
καὶ
μετὰ |
[12, 9] |
νόμος
ἡμῖν
ἀργὴν
ἐᾶν
τὴν
|
χώραν, |
ἀσπόρου
μεμενηκυίας.
πολλοὶ
τοιγαροῦν
τῶν |
[12, 10] |
τινος,
ἵν'
ἔχῃ
τηρεῖν
τὴν
|
χώραν |
αὐτοῦ,
καταλιπὼν
αὐτὸν
εἰς
Ἀντιόχειαν |
[12, 2] |
τὸ
δέον
ᾐχμαλωτίσθαι,
τήν
τε
|
χώραν |
αὐτῶν
διὰ
τὴν
στρατιωτικὴν
αὐθάδειαν |
[12, 4] |
τοὺς
Ἰουδαίους
ἐκάκωσαν
τήν
τε
|
χώραν |
αὐτῶν
τεμόντες
καὶ
σώματα
διαρπάσαντες: |
[12, 10] |
ἔθνους,
καὶ
αὐτὸς
ἐπιπορευόμενος
τὴν
|
χώραν |
διέφθειρεν
τοὺς
ταὐτὰ
ἐκείνῳ
φρονοῦντας. |
[12, 3] |
αὐτοῖς
δώσεις
τόπον
ἑκάστῳ
καὶ
|
χώραν |
εἰς
γεωργίαν
καὶ
φυτείαν
ἀμπέλων, |
[12, 5] |
περὶ
τοῦ
παιδὸς
τούτου
κατὰ
|
χώραν |
ἕκαστα.
Ἰησοῦς
δέ,
οὗτος
γὰρ |
[12, 9] |
ὁ
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
τὴν
ἄνω
|
χώραν |
ἐπερχόμενος
ἀκούει
πόλιν
ἐν
τῇ |
[12, 8] |
πύργους
ἐμπρήσαντες
ἐδῄουν
τὴν
ἀλλόφυλον
|
χώραν |
καὶ
Μάρισαν
πόλιν,
εἴς
τε |
[12, 10] |
καὶ
στρατιώταις
χρώμενος
ἐπήρχετο
τὴν
|
χώραν |
καὶ
ὅσους
ἐν
αὐτῇ
τὰ |
[12, 2] |
τὰς
πόλεις
ἡμῶν
καὶ
τὴν
|
χώραν |
καὶ
ταῦτα
ἀπημπόλησαν,
τούς
τε |
[12, 9] |
φυγάδων
νύκτωρ
ἐξελθόντες
εἰς
τὴν
|
χώραν |
καί
τινας
τῶν
ὁμοίων
καὶ |
[12, 4] |
τῆς
Συρίας
καὶ
τῆς
ὑπηκόου
|
χώρας |
ἑορτάζοντες
τὴν
γενέσιον
ἡμέραν
τοῦ |
[12, 3] |
καὶ
παραυτίκα
μέν,
ἡνίκα
τῆς
|
χώρας |
ἐπέβημεν
αὐτῶν,
ἐπιδειξαμένων
τὸ
πρὸς |
[12, 5] |
Ῥωμαίων
αὐτῷ
παραγγειλάντων
ἀπέχεσθαι
τῆς
|
χώρας, |
καθὼς
ἤδη
που
καὶ
πρότερον |
[12, 7] |
τῆς
Συρίας
καὶ
τῆς
πέριξ
|
χώρας |
καὶ
πολλοὶ
τῶν
πεφευγότων
Ἰουδαίων, |
[12, 6] |
τε
πολεμίους
ἐξέβαλεν
ἐκ
τῆς
|
χώρας |
καὶ
τοὺς
παρανομήσαντας
τῶν
ὁμοφύλων |
[12, 5] |
πρόγονοι
διά
τινας
αὐχμοὺς
τῆς
|
χώρας |
παρακολουθήσαντες
ἀρχαίᾳ
τινὶ
δεισιδαιμονίᾳ
ἔθος |
[12, 7] |
Περσίδα
πορευθεὶς
τοὺς
φόρους
τῆς
|
χώρας |
συναγαγεῖν.
καταλιπὼν
οὖν
ἐπὶ
τῶν |
[12, 4] |
βασιλέα
μετὰ
τῶν
πρώτων
τῆς
|
χώρας |
ὑποκατακλίνεται
πάντων,
καταφρονηθεὶς
ὡς
παῖς |
[12, 9] |
νόμοις,
ὧν
ἀφαιρεθέντες
νῦν
ἐξεπολεμώθησαν,
|
χωρεῖν |
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα.
ταῦτα
τοῦ |
[12, 11] |
εὐψύχως
ὑφίστασθαι
τὸν
κίνδυνον
παρεκάλει
|
χωρεῖν |
ἐπὶ
τὴν
μάχην.
τῶν
δὲ |
[12, 11] |
παρακαλῶν
τοῦ
κινδύνου
καταφρονήσαντας
ὁμόσε
|
χωρῆσαι |
τοῖς
πολεμίοις
ἔλεγεν.
(Ὁ
δὲ |
[12, 10] |
ἐπάθλων
κινδυνεύουσιν
ἐνθυμουμένους
εὐψύχως
ὁμόσε
|
χωρῆσαι |
τοῖς
πολεμίοις,
ἐπὶ
τὴν
μάχην |
[12, 7] |
τοῦ
πλήθους
τῶν
ἐναντίων
ὁμόσε
|
χωρῆσαι |
τῷ
Σήρωνι,
καὶ
συμβαλὼν
τρέπει |
[12, 3] |
τοὺς
ἀνταραμένους
αὐτοῖς
ὅπλα
καὶ
|
χωρήσαντας |
διὰ
μάχης
δεδωκέναι
τιμωρίαν
φήσαντες |
[12, 8] |
ὅτι
λαβεῖν
ἐσπούδακεν
Τιμόθεος
τὸ
|
χωρίον, |
εἰς
ὃ
συνεπεφεύγεσαν.
ἀναγινωσκομένων
δὲ |
[12, 9] |
καὶ
θεασάμενος
ὀχυρὸν
οὕτως
τὸ
|
χωρίον |
παρέβη
τοὺς
ὅρκους
καὶ
κελεύει |
[12, 8] |
Ἰουδαίους
ἐγκεκλεῖσθαι
συνέβαινεν
περικαθεζομένου
τὸ
|
χωρίον |
Τιμοθέου
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
ἕωθεν |
[12, 9] |
δηλοῦντα,
καὶ
τὴν
ὀχυρότητα
τοῦ
|
χωρίου, |
καὶ
ὅτι
τὰ
τῆς
τροφῆς |
[12, 2] |
μὲν
οὖν
χρυσέους
κρατῆρας
δύο
|
χωροῦντας |
ἑκάτερον
ἀμφορέας
τοῦτον
κατεσκεύασαν
τὸν |
[12, 5] |
(Ἀντίοχος
δὲ
τῆς
βασιλείας
αὐτῷ
|
χωρούσης |
κατὰ
τρόπον
ἐπὶ
τὴν
Αἴγυπτον |