Livre, Chap.
[12, 2]	αὐτὸν ἀπῄεσαν τόπον καὶ τῇ	θαλάσσῃ	τὰς χεῖρας ἀπονιπτόμενοι καὶ καθαίροντες
[12, 2]	διελθὼν τὸ ἑπταστάδιον χῶμα τῆς	θαλάσσης	πρὸς τὴν νῆσον καὶ διαβὰς
[12, 9]	δὲ ἐγένετο μετὰ τὸν Μενελάου	θάνατον	Ἄλκιμος ὁ καὶ Ἰάκιμος κληθείς.
[12, 9]	ἑκατοστῷ ἔτει. Λυσίας δὲ τὸν	θάνατον	αὐτοῦ δηλώσας τῷ πλήθει τὸν
[12, 6]	μετ' οὐ πολὺ τελευτᾷ, καὶ	θάπτεται	μὲν ἐν Μωδαὶ πένθος ἐπ'
[12, 7]	κατανοήσας ἔπειθε τοὺς οἰκείους στρατιώτας	θαρρεῖν	καὶ παρεκελεύετο τὰς ἐλπίδας τῆς
[12, 3]	τῆς Ἀντιόχου καὶ τῆς ἐπὶ	θάτερον	αὐτοῦ τροπῆς τῶν πραγμάτων κείμενοι.
[12, 6]	ὅ τις ὑμῶν πέφυκεν ἀμείνων	θατέρου	πρὸς τοῦτ' εἴκοντας ἀλλήλοις οἰκείαις
[12, 6]	Γάδδης καὶ Σίμων ὁ κληθεὶς	Θάτις	καὶ Ἰούδας ὁ καλούμενος Μακαβαῖος
[12, 3]	περὶ τῶν ἄλλων. ἵνα δὲ	θᾶττον	ἡ πόλις κατοικισθῇ, δίδωμι τοῖς
[12, 4]	νῦν πεποίηκα. ὁ δὲ βασιλεὺς	θαυμάζει	τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ σοφὴν οὕτως
[12, 4]	Πτολεμαῖος πέμψας πρὸς τὸν Ὑρκανὸν	θαυμάζειν	ἔλεγεν, πῶς ἀποσταλεὶς πρὸς αὐτὸν
[12, 3]	Ἀγρίππου κριθέντων οὐκ ἔστιν ἴσως	θαυμάζειν:	οὐ γὰρ ἐπολέμει τότε Ῥωμαίοις
[12, 9]	καὶ ταῦτα λέγων ἐξέπνευσεν. ὥστε	θαυμάζειν	Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην, ὃς ἀγαθὸς
[12, 2]	βιβλίον, ὃ συνέγραψεν διὰ ταῦτα.	(Θαυμάζοντος	δ' αὐτοὺς οὐ μόνον τοῦ
[12, 4]	δὲ τῇ Κλεοπάτρᾳ. πάντων δὲ	θαυμασάντων	τὴν παρ' ἐλπίδα τῶν δώρων
[12, 4]	δηλῶν αὐτῷ καὶ τὰ γεγενημένα.	θαυμάσας	δ' αὐτὸν ὁ Πτολεμαῖος τοῦ
[12, 2]	ἀποκαλύψαντες τῶν ἐνειλημάτων ἐπέδειξαν αὐτῷ,	θαυμάσας	ὁ βασιλεὺς τῆς ἰσχνότητος τοὺς
[12, 8]	Ἰώσηπον καὶ τὸν Ἀζαρίαν πταῖσμα	θαυμάσειεν	ἄν τις, ὃ συνῆκεν εἰ
[12, 2]	διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν ἐργαζομένων	θαυμασίων	ὄντων περὶ τὴν τέχνην, πολὺ
[12, 2]	παραλλήλῳ τῆς ἰδέας γειτνιάσει ψυχαγωγίαν	θαυμαστὴν	παρέχον τοῖς βλέπουσιν. τῶν δὲ
[12, 2]	ἤρξατο ποιεῖσθαι λόγους, πῶς οὕτως	θαυμαστῆς	οὔσης τῆς νομοθεσίας οὐδεὶς οὔτε
[12, 2]	ἀναγλυφὴν ἔχοντα σχοινοειδῆ τῇ τορείᾳ	θαυμαστῶς	ἐκ τῶν τριῶν μερῶν μεμιμημένην.
[12, 2]	ποικιλίας τῶν ἔργων καὶ γλαφυρότητος	θέαν	κατεσκευασμένης, ὡς καὶ τὴν τῶν
[12, 2]	γὰρ οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον εἰς	θέαν	τἀναθήματα, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς
[12, 2]	κατὰ τὴν στεφάνην, ἵνα τὴν	θέαν	τῆς καινουργίας καὶ πολυτελείας, ἐφ'
[12, 11]	μέχρι Ἐζᾶ ὄρους οὕτω λεγομένου.	θεασάμενοι	δὲ τὴν τροπὴν τῶν ἐν
[12, 4]	Ἱεροσόλυμα καὶ παρὰ Ἰωσήπῳ ξενισθείς,	θεασάμενος	αὐτὸν ὁ Ἀθηνίων εὐθὺς ἐποίει
[12, 9]	δὲ Ἀντίοχος εἰς αὐτὸ καὶ	θεασάμενος	ὀχυρὸν οὕτως τὸ χωρίον παρέβη
[12, 7]	φαύλως ὡπλισμένων διὰ πενίαν, καὶ	θεασάμενος	τοὺς ἐχθροὺς ἄριστα πεφραγμένους καὶ
[12, 2]	τοῦτ' αὐτῷ συμβαίη περιεργαζομένῳ τὰ	θεῖα	καὶ ταῦτ' ἐκφέρειν εἰς κοινοὺς
[12, 2]	τούτων ἀναγραφῆς ἅψασθαι διὰ τὸ	θείαν	αὐτὴν εἶναι καὶ σεμνὴν ἔφασκεν,
[12, 7]	γενόμενοι τῆς θρησκείας, ὡς νόμον	θεῖναι	τοῖς μετ' αὐτοὺς ἑορτάζειν τὴν
[12, 9]	τοῦ πατρός, ἰδὼν ὅτι τὸν	θεῖον	αὐτοῦ Μενέλαον ὁ βασιλεὺς ἀνελὼν
[12, 7]	ἀλλ' ἐν τῷ πρὸς τὸ	θεῖον	εὐσεβεῖν. καὶ τούτου σαφέστατον ἔχειν
[12, 7]	σώμασιν μάχεσθαι δεῖ καὶ τὸ	θεῖον	ἤδη που καὶ τοῖς οὕτως
[12, 7]	ὑπὲρ ἐξουσίας τοῦ θρησκεύειν τὸ	θεῖον	ποθεινοτέραν εἶναι συμβέβηκεν. ὡς οὖν
[12, 6]	δέῃ, λογιζομένους τοῦθ' ὅτι τὸ	θεῖον	τοιούτους ὑμᾶς ὁρῶν οὐχ ὑπερόψεται,
[12, 4]	γὰρ Ἐλεαζάρου τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ	θεῖος	αὐτοῦ Μανασσῆς παρέλαβεν, μεθ' ὃν
[12, 4]	κατασχών. ἀπέθανεν δὲ καὶ ὁ	θεῖος	αὐτοῦ Ὀνίας τὴν ἀρχιερωσύνην Σίμωνι
[12, 4]	παρῄνει διὰ τὴν Ὀνίου τοῦ	θείου	περὶ αὐτῶν ἀμέλειαν, ἀλλ' ἐν
[12, 4]	τοῦ δὲ Ὀνίου μήτε ἄρχειν	θέλειν	ἀποκριναμένου καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην δ'
[12, 2]	ἡμῖν ἐπιστέλλων περὶ ὧν ἂν	θέλῃς	ποιήσεις κεχαρισμένα. (Τῆς οὖν ἐπιστολῆς
[12, 1]	Πτολεμαίῳ γενομένην ὅπλα λαβεῖν οὐ	θελήσαντες,	ἀλλὰ διὰ τὴν ἄκαιρον δεισιδαιμονίαν
[12, 6]	παραβῆναι τὴν τοῦ σαββάτου τιμὴν	θελήσαντες:	ἀργεῖν γὰρ ἡμῖν ἐν αὐτῇ
[12, 2]	ταῦτ' ἐκφέρειν εἰς κοινοὺς ἀνθρώπους	θελήσαντι:	καὶ ἀποσχόμενος κατέστη τὴν διάνοιαν.
[12, 4]	δυνάμενον. τοῦ δὲ Ἰωσήπου γνῶναι	θελήσαντος,	τίς αὐτῷ τῶν υἱῶν πρὸς
[12, 2]	ὅπως εἰ τῶν ἀνδρῶν τούτων	θελήσειάν	τινες πρὸς αὐτὸν ἐλθεῖν ἐπιτρέψῃ,
[12, 10]	τι πρὸς ταύτην τὴν συμμαχίαν	θελήσῃ	τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος ἢ
[12, 2]	τοῖς τεχνίταις αὐτοῖς οὗπερ ἂν	θελήσωσιν	εἴδους ἐπιτρέπειν. διετάξατο δὲ καὶ
[12, 7]	φανῆναι τὴν ἐξουσίαν τὴν προσηγορίαν	θέμενοι	τῇ ἑορτῇ. τειχίσας δ' ἐν
[12, 2]	τὴν βασιλείαν σου διέποντος τοῦ	θεμένου	τοὺς νόμους αὐτοῖς θεοῦ, καθὼς
[12, 2]	τὸ ζῆν τὴν ἐπίκλησιν αὐτοῦ	θέντες.	ὅθεν εἰς τιμὴν τοῦ θεοῦ
[12, 2]	διάνοιαν. ἐδήλου δὲ καὶ περὶ	Θεοδέκτου	τοῦ τῶν τραγῳδιῶν ποιητοῦ ἀναφέρεσθαι,
[12, 2]	παρὰ τὰς ἀνέσεις ἐξιλάσκετο τὸν	θεόν,	ἐντεῦθεν αὐτῷ γενέσθαι τὴν παραφροσύνην
[12, 7]	ὑπέστρεψε χαίρων καὶ ὑμνῶν τὸν	θεὸν	ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις: οὐ μικρὰ
[12, 7]	σύμμαχον ἐπ' αὐτῷ γενέσθαι τὸν	θεὸν	εὐξάμενος, συμβαλὼν τοῖς προδρόμοις τῶν
[12, 6]	διαλεχθεὶς τοῖς παισὶν καὶ τὸν	θεὸν	εὐξάμενος σύμμαχον αὐτοῖς γενέσθαι καὶ
[12, 2]	αὐτῷ ἣν ἔχεις πρὸς τὸν	θεὸν	εὐσέβειαν. ἐπεδείξαμεν δ' αὐτῷ καὶ
[12, 3]	φύλακας διὰ τὴν πρὸς τὸν	θεὸν	εὐσέβειαν, καὶ μαρτυρουμένους δ' αὐτοὺς
[12, 2]	διά τε τὸ πρὸς τὸν	θεὸν	εὐσεβὲς καὶ τὸ πρὸς τοὺς
[12, 5]	ἀφεμένους τὴν περὶ τὸν αὐτῶν	θεὸν	θρησκείαν τοὺς ὑπ' αὐτοῦ νομιζομένους
[12, 10]	εἰρημένοις λύπην προέπεσον καὶ τὸν	θεὸν	ἱκέτευον ῥύσασθαι ἐκ τῶν πολεμίων
[12, 2]	ὑπῆρξεν. τὸν γὰρ ἅπαντα συστησάμενον	θεὸν	καὶ οὗτοι καὶ ἡμεῖς σεβόμεθα
[12, 2]	ἀπαλλαγείη τοῦ πάθους ἐξευμενισάμενος τὸν	θεόν.	(Παραλαβὼν δ' ὁ βασιλεὺς ταῦτα
[12, 7]	δὲ καὶ ψαλμοῖς τὸν μὲν	θεὸν	τιμῶν αὐτοὺς δὲ τέρπων. τοσαύτῃ
[12, 2]	ἡ τοῦ βασιλέως περὶ τὸν	θεὸν	φιλοτιμία φανερὰ γένηται: ἄφθονον γὰρ
[12, 2]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ, δηλῶν ὡς	Θεόπομπός	τε βουληθεὶς ἱστορῆσαί τι περὶ
[12, 7]	μετὰ πολλὰς νίκας, ἃς ὁ	θεὸς	αὐτοῖς ἔδωκεν, ἀναβῆναι δεῖν εἰς
[12, 3]	υἱωνὸς ὁ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν	Θεὸς	λεγόμενος, μόνοι μετέλθωσιν, ἀξιούντων δ'
[12, 6]	δὲ καὶ τοὺς δικαίους καὶ	θεοσεβεῖς	καὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν αὔξετε.
[12, 5]	ὡς καὶ τὰ σκεύη τοῦ	θεοῦ	βαστάσαι λυχνίας χρυσᾶς καὶ βωμὸν
[12, 2]	καὶ πρὸ ταύτης τὴν τοῦ	θεοῦ	βούλησιν, καθ' ἣν οὐ μόνον
[12, 2]	τινὲς τούτοις ἐγχειρήσαντες ὑπὸ τοῦ	θεοῦ,	δηλῶν ὡς Θεόπομπός τε βουληθεὶς
[12, 2]	εἶναι συμβέβηκεν ὡς ἂν οὖσαν	θεοῦ.	διὸ καὶ τοὺς ποιητὰς αὐτῆς
[12, 6]	πατρίων ἐθῶν καὶ τῆς τοῦ	θεοῦ	θρησκείας, ἑπέσθω, φησίν, ἐμοί, καὶ
[12, 2]	τοῦ θεμένου τοὺς νόμους αὐτοῖς	θεοῦ,	καθὼς ἐμοὶ πολυπραγμονήσαντι μαθεῖν ὑπῆρξεν.
[12, 2]	δὲ ἀνθρώπων δημιούργημα ὄντων τοῦ	θεοῦ:	καὶ δὴ γιγνώσκων αὐτὸν ἡδόμενον
[12, 9]	συλήσας τὸν ναὸν καὶ τοῦ	θεοῦ	καταφρονήσας, καὶ ταῦτα λέγων ἐξέπνευσεν.
[12, 10]	πληγή τις αἰφνίδιος ἐκ τοῦ	θεοῦ	προσέπεσεν, ὑφ' ἧς ἄφωνός τε
[12, 5]	ἐν Γαριζεὶν ναὸν τοῦ μεγίστου	θεοῦ,	τῇ φύσει ποιοῦντες ἀκόλουθα, ἣν
[12, 2]	θέντες. ὅθεν εἰς τιμὴν τοῦ	θεοῦ	τοὺς ἐξαίρετον τὴν εἰς αὐτὸν
[12, 3]	αὐτοῖς Ἰουδαῖοι, σέβεσθαι τοὺς αὐτῶν	θεούς,	καὶ δίκης περὶ τούτων συστάσης
[12, 2]	ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος ἀπηλλάττοντο	θεραπείαν	ἀφθόνως αὐτοῖς τῶν πρὸς τὴν
[12, 4]	ἔτι καὶ τοῖς περὶ τὴν	θεραπείαν	τοῦ βασιλέως οὖσιν πολλῶν ἄξια
[12, 4]	ταλάντων οὐκ ἔχειν. οἱ δὲ	θεράποντες	ταῦτ' ἀκούσαντες ἀπήγγελλον τοῖς δεσπόταις.
[12, 3]	λαμβάνωσιν σῖτον εἰς τὰς τῶν	θεραπόντων	διατροφάς: διδόσθω δὲ καὶ τοῖς
[12, 2]	ὠῶν ἐκ λίθου καλλίστου πεποιημένων	θέσει	κατακεκόσμητο ῥάβδοις τὴν ἀναγλυφὴν ἐοικότων
[12, 2]	καὶ τὴν τῶν ἄλλων κυμάτων	θέσιν	καὶ τὴν τῆς στεφάνης μηδὲ
[12, 3]	θύμασιν, ἀφ' ὧν καὶ τῷ	θεῷ	δεῖ καλλιερεῖν, ἐπιτετράφθαι χρῆσθαι. ὁ
[12, 5]	ἐδήλουν τὰ ὑπογεγραμμένα: βασιλεῖ Ἀντιόχῳ	θεῷ	ἐπιφανεῖ ὑπόμνημα παρὰ τῶν ἐν
[12, 4]	ἱερὸν ἔλθῃ καὶ θύσῃ τῷ	θεῷ:	κατὰ δὴ τοῦτον τὸν λογισμὸν
[12, 5]	καθημερινὰς θυσίας, ἃς προσέφερον τῷ	θεῷ	κατὰ τὸν νόμον, ἐκώλυσεν αὐτοὺς
[12, 10]	τοῦ βασιλέως ἔλεγον ἐπιφέρειν τῷ	θεῷ.	ὁ δὲ βλασφημήσας αὐτοὺς ἠπείλησεν,
[12, 2]	πέμψαντι, πρὸ δὲ πάντων τῷ	θεῷ,	οὗ τοὺς νόμους εἶναι συμβέβηκεν.
[12, 2]	ἣν ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τῷ	θεῷ,	οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡγησάμην διελθεῖν, ὅπως
[12, 2]	μεγαλοψυχίας τῷ παρεσχηκότι τὴν βασιλείαν	θεῷ	ποιήσασθαι χαριστήριον, διαχυθεὶς ὑπ' αὐτῶν
[12, 2]	ταύτης ἠξίωκα, νομίζων ἡδὺ τῷ	θεῷ	τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ προνοίας ἀνάθημα
[12, 7]	τῆς νίκης ἔχοντας ἐν τῷ	θεῷ	τοῦτον ἱκετεύειν τῷ πατρίῳ νόμῳ
[12, 2]	τῷ μεγέθει τῆς προανακειμένης τῷ	θεῷ	τραπέζης ἔμελλεν ἔσεσθαι διάφορος, τῇ
[12, 11]	χίλιοι. οὗτοι τὸ Βακχίδου πλῆθος	θεωρήσαντες	ἔδεισαν καὶ τὴν παρεμβολὴν καταλιπόντες
[12, 2]	καὶ πρὸς τὴν τῶν ζητουμένων	θεωρίαν	ἀκριβῶς ἐκείνων περὶ παντὸς οὑτινοσοῦν
[12, 2]	ἐκπεπονημένον, ὡς ὑπ' ὄψιν καὶ	θεωρίαν	ἐρχόμενον. διὸ καὶ τὴν μὲν
[12, 7]	τὸ στρατιωτικὸν διανείμας ἑώρα τοὺς	θησαυροὺς	ἐπιλείποντας καὶ χρημάτων ἔνδειαν οὖσαν,
[12, 5]	πεποιημένα, κενώσας δὲ καὶ τοὺς	θησαυροὺς	τοὺς ἀποκρύφους καὶ μηδὲν ὅλως
[12, 6]	τῶν ἰδίων ἀπολαύοντες ἐθῶν, ἀποκαταστήσει:	θνητὰ	μὲν γὰρ τὰ σώματα ἡμῶν
[12, 6]	τῆς τοῦ φύσαντος ὑμᾶς καὶ	θρεψαμένου	προαιρέσεως ἔθη τε σώζειν τὰ
[12, 7]	αὐτόματα ἐν τῷ ἱερῷ ἀναβεβλαστηκότα,	θρηνεῖν	ἤρξατο μετὰ τῶν ἰδίων ἐπὶ
[12, 7]	καὶ μετέπεσεν αὐτῶν ἡ ἅγιος	θρησκεία	εἰς βέβηλον καὶ κοινὴν συνήθειαν
[12, 5]	νόμιμον οὐδὲ πάτριον τῇ Ἰουδαίων	θρησκείᾳ	ταύτην ἐπιτελῶν. ἠνάγκασε δ' αὐτοὺς
[12, 6]	μετὰ τῶν τέκνων τὴν πάτριον	θρησκείαν	ἐγκαταλιπεῖν. ὡς δὲ σιωπήσαντος αὐτοῦ
[12, 9]	τὴν μὲν πάτριον αὐτῶν καταλύσαντας	θρησκείαν,	ἣν δὲ προσέταξεν ταύτης ἀντιποιουμένους:
[12, 9]	τοὺς Ἰουδαίους ἀναγκάσαι τὴν πάτριον	θρησκείαν	καταλιπεῖν. πέμψας οὖν τὸν Μενέλαον
[12, 2]	τοὺς ἐξαίρετον τὴν εἰς αὐτὸν	θρησκείαν	πεποιημένους ἀπόδος τοῖς τὴν πατρίδα
[12, 5]	τὴν περὶ τὸν αὐτῶν θεὸν	θρησκείαν	τοὺς ὑπ' αὐτοῦ νομιζομένους σέβεσθαι,
[12, 6]	ἐθῶν καὶ τῆς τοῦ θεοῦ	θρησκείας,	ἑπέσθω, φησίν, ἐμοί, καὶ ταῦτ'
[12, 7]	ἀπροσδοκήτως ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενοι τῆς	θρησκείας,	ὡς νόμον θεῖναι τοῖς μετ'
[12, 7]	οὖσαν ὑμῖν ὑπὲρ ἐξουσίας τοῦ	θρησκεύειν	τὸ θεῖον ποθεινοτέραν εἶναι συμβέβηκεν.
[12, 4]	εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι καὶ τὴν	θυγατέρα	γάμων ὥραν ἔχουσαν, ὅπως αὐτὴν
[12, 4]	ἕλοιτο μᾶλλον τὴν ἰδίαν ὑβρίσαι	θυγατέρα	ἢ περιιδεῖν ἐκεῖνον ἐν αἰσχύνῃ
[12, 4]	ἐποιήσατο καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὴν	θυγατέρα	Κλεοπάτραν πρὸς γάμον παραχωρήσας αὐτῷ
[12, 4]	τὴν διακονίαν, κοσμήσας τὴν αὐτοῦ	θυγατέρα	νυκτὸς ἤγαγε πρὸς αὐτὸν καὶ
[12, 4]	τῆς φιλαδελφίας συνῴκησεν αὐτοῦ τῇ	θυγατρὶ	καὶ παῖδα ἐξ αὐτῆς ἐγέννησεν
[12, 4]	τἀληθὲς συνέρχεται τῇ τοῦ ἀδελφοῦ	θυγατρί,	καὶ τούτου γενομένου πολλάκις ἤρα
[12, 4]	ἐκ τῆς τοῦ ἀδελφοῦ Σολυμίου	θυγατρὸς	ἕνα Ὑρκανὸν ὄνομα. γαμεῖ δὲ
[12, 5]	τεμένη αὐτῶν καὶ βωμοὺς καθιδρύσαντας	θύειν	ἐπ' αὐτοῖς σῦς καθ' ἡμέραν.
[12, 6]	τοὺς Ἰουδαίους ἃ διετέτακτο καὶ	θύειν	τοὺς ἐκεῖ κελευόντων, ὡς ὁ
[12, 3]	πόλει: μόνοις δὲ τοῖς προγονικοῖς	θύμασιν,	ἀφ' ὧν καὶ τῷ θεῷ
[12, 6]	μέσον καθ' ἃ προσέταξεν Ἀντίοχος,	θυμωθεὶς	ὁ Ματταθίας ὥρμησεν ἐπ' αὐτὸν
[12, 7]	ἐμπετάσματα τῶν θυρῶν καὶ τὰς	θύρας	αὐτὰς ἐπέθηκεν, καθελὼν δὲ καὶ
[12, 7]	δὲ καὶ τὰ ἐμπετάσματα τῶν	θυρῶν	καὶ τὰς θύρας αὐτὰς ἐπέθηκεν,
[12, 9]	ἀναβαίνοντας εἰς τὸ ἱερὸν καὶ	θῦσαι	βουλομένους ἐξαίφνης ἐκτρέχοντες οἱ φρουροὶ
[12, 4]	εἰς τὸ ἱερὸν ἔλθῃ καὶ	θύσῃ	τῷ θεῷ: κατὰ δὴ τοῦτον
[12, 7]	πολυτελέσι μὲν καὶ λαμπραῖς ταῖς	θυσίαις	κατευωχῶν αὐτούς, ὕμνοις δὲ καὶ
[12, 2]	εἰς ἀνάθεσιν, ἅ τε εἰς	θυσίαν	καὶ εἰς ἐπισκευὴν ὧν ἂν
[12, 5]	βασιλεὺς σύας ἐπ' αὐτοῦ κατέσφαξε,	θυσίαν	οὐ νόμιμον οὐδὲ πάτριον τῇ
[12, 5]	ἐνέβαλεν. καὶ γὰρ τὰς καθημερινὰς	θυσίας,	ἃς προσέφερον τῷ θεῷ κατὰ
[12, 1]	ἅγιον εἶναι λεγόντων καὶ τὰς	θυσίας	ἐκεῖ πέμπειν ἀξιούντων, τῶν δὲ
[12, 10]	καὶ πρεσβυτέρων ἠσπάζοντο καὶ τὰς	θυσίας	ἐπεδείκνυον, ἃς ὑπὲρ τοῦ βασιλέως
[12, 7]	ἀνάκτησιν τῆς περὶ τὸν ναὸν	θυσίας	ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ μηδὲν ἀπολιπὼν
[12, 2]	διετάξατο δὲ καὶ νομίσματος εἰς	θυσίας	καὶ τὰς λοιπὰς χρείας πρὸς
[12, 2]	καὶ τέκνων καὶ φίλων προσηγάγομεν	θυσίας,	καὶ τὸ πλῆθος εὐχὰς ἐποιήσατο
[12, 8]	χαριστηρίους ὑπέρ τε τῶν κατωρθωμένων	θυσίας	καὶ ὑπὲρ τῆς τοῦ στρατεύματος
[12, 7]	ναὸν καθαρίσαι καὶ τὰς νενομισμένας	θυσίας	προσφέρειν. ὡς δὲ παραγενόμενος μετὰ
[12, 5]	ἔθυον ἐπ' αὐτοῦ τὰς καθηκούσας	θυσίας.	σοῦ δὲ τοῖς Ἰουδαίοις τῆς
[12, 3]	τὴν εὐσέβειαν παρασχεῖν εἰς τὰς	θυσίας	σύνταξιν κτηνῶν τε θυσίμων καὶ
[12, 5]	χρύσεον καὶ τράπεζαν καὶ τὰ	θυσιαστήρια,	καὶ μηδὲ τῶν καταπετασμάτων ἀποσχόμενος,
[12, 7]	ἐπέθηκεν, καθελὼν δὲ καὶ τὸ	θυσιαστήριον	καινὸν ἐκ λίθων συμμίκτων ᾠκοδόμησεν
[12, 7]	καὶ ὡλοκαύτησαν ἐπὶ τοῦ καινοῦ	θυσιαστηρίου.	ἔτυχεν δὲ ταῦτα κατὰ τὴν
[12, 5]	παθεῖν. ἐποικοδομήσας δὲ καὶ τῷ	θυσιαστηρίῳ	βωμὸν ὁ βασιλεὺς σύας ἐπ'
[12, 3]	τὰς θυσίας σύνταξιν κτηνῶν τε	θυσίμων	καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου καὶ
[12, 2]	ἀναθημάτων εἰς τὸ ἱερὸν καὶ	θυσιῶν	καὶ τῶν ἄλλων ἀπέσταλκα τάλαντα
[12, 6]	ἀξιούντων τὸν Ματταθίαν προκατάρχειν τῶν	θυσιῶν,	κατακολουθήσειν γὰρ αὐτῷ καὶ τοὺς
[12, 4]	αὐτῷ κωλύων τὸν γεννηθέντα γεύσασθαι	θυσιῶν,	πρὶν εἰς τὸ ἱερὸν ἔλθῃ
[12, 1]	σαββάτοις εἰς τὴν πόλιν ὡς	θύσων,	μήτε τῶν Ἰουδαίων αὐτὸν ἀμυνομένων,
[12, 2]	διὸ> καὶ τοὺς ἱεροκήρυκας καὶ	θύτας	καὶ τοὺς ἄλλους, οἳ τὰς
[12, 9]	ἔτι γε μὴν ὅπλα καὶ	θώρακας,	ἃ καταλιπεῖν ἐπυνθάνετο τὸν υἱὸν
[12, 9]	τὸν ὑψηλότατον τῶν ἐλεφάντων ὡπλισμένον	θώραξι	βασιλικοῖς καὶ νομίζων ἐπ' αὐτοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009