>

Livre, Chap.
[3, 9]	εἰς τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ	ἐᾷ.	ὁ δὲ ἁμαρτὼν μὲν αὑτῷ
[3, 15]	παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις παρακούσαντες ἀσύμφορον	ἑαυτοῖς	τὴν ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ
[3, 15]	ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν	ἑαυτοῖς	ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν
[3, 8]	καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις ἄγων	ἑαυτὸν	δημοτικώτερον καὶ μηδὲν βουλόμενος τῶν
[3, 1]	εἰπὼν οὐχ οὕτως ὑπὲρ τῆς	ἑαυτοῦ	σωτηρίας, πείσεσθαι γὰρ οὐδὲν κακὸν
[3, 15]	ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν τὴν	ἑαυτῶν	προτιμῶντες, καὶ τὸν ἐλέγξοντα περὶ
[3, 14]	θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ τῆς	ἑαυτῶν	σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας
[3, 12]	τοῦτο καὶ μεθ' ἑβδόμην ἐτῶν	ἑβδομάδα.	ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη
[3, 5]	ὁ δὲ τέταρτος παρατηρεῖν τὰς	ἑβδομάδας	ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου: ὁ
[3, 10]	εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης	ἑβδομάδος	διαγεγενημένης μετὰ ταύτην τὴν θυσίαν,
[3, 10]	αὗται δ' εἰσὶν αἱ τῶν	ἑβδομάδων	ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα, τῇ
[3, 6]	κρίνα σὺν ῥοίσκοις καὶ κρατηριδίοις,	ἑβδομήκοντα	δ' ἦν τὰ πάντα, ἐξ
[3, 1]	οἱ φοίνικες ὄντες οὐ πλείους	ἑβδομήκοντα	δυσαυξεῖς τε ἦσαν καὶ χαμαίζηλοι
[3, 15]	ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰς κόρους	ἑβδομήκοντα,	μέδιμνοι δὲ οὗτοι Σικελοὶ μέν
[3, 8]	εἷλκον, εἰς δὲ τὴν φιάλην	ἑβδομήκοντα	μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις δὲ ἦσαν
[3, 7]	διῃρημένον. τὴν δὲ λυχνίαν ἐξ	ἑβδομήκοντα	μορίων ποιήσας συγκειμένην τὰς τῶν
[3, 12]	ποιεῖν δὲ τοῦτο καὶ μεθ'	ἑβδόμην	ἐτῶν ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν
[3, 10]	ἡμέρας καὶ ληγούσης, κατὰ δὲ	ἑβδόμην	ἡμέραν, ἥτις σάββατα καλεῖται, δύο
[3, 6]	ὑφ' ἡμῶν Σαββάτῳ: τὴν γὰρ	ἑβδόμην	ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν: τὴν δ'
[3, 11]	ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε πρὸς ἡμέραν	ἑβδόμην,	μεθ' ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς
[3, 10]	ἀρνίον εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ.	(Ἑβδόμης	ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ ταύτην τὴν
[3, 12]	φυτείας, ὥσπερ καὶ αὐτοῖς δι'	ἑβδόμης	ἡμέρας τὴν ἀπὸ τῶν ἔργων
[3, 5]	ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ δὲ	ἕβδομος	μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος
[3, 12]	Χαναναίαν λάβωσι τάδε ποιῶσι: δι'	ἑβδόμου	ἔτους ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ
[3, 10]	κατὰ λήθην γένοιτο. (Τῷ δ'	ἑβδόμῳ	μηνί, ὃν Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι,
[3, 10]	καὶ ἐννέα, τῇ πεντηκοστῇ> ἣν	Ἑβραῖοι	ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει δὲ τοῦτο
[3, 8]	αὐτὸς ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται ταύτας.	Ἑβραῖοι	δὲ ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις καὶ
[3, 5]	αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν καὶ ἀπρόσιτον.	Ἑβραῖοι	δὲ κατὰ τὰς Μωυσέος ἐντολὰς
[3, 5]	ὁ μὲν θεός, εἶπεν, ὦ	Ἑβραῖοι,	καθάπερ καὶ πρότερον εὐμενὴς προσεδέξατό
[3, 2]	κράτος ἐνίκων τοὺς Ἀμαληκίτας οἱ	Ἑβραῖοι,	καὶ πάντες ἂν ἀπωλώλεισαν, εἰ
[3, 2]	φρονήματός τε ὑπεπλήσθησαν ἐπ' ἀνδρείᾳ	Ἑβραῖοι	καὶ πολλὴ μεταποίησις ἦν ἀρετῆς
[3, 6]	πρόστυποι δύο, Χερουβεῖς μὲν αὐτοὺς	Ἑβραῖοι	καλοῦσι, ζῷα δέ ἐστι πετεινὰ
[3, 6]	διάκενος σταθμὸν ἔχουσα μνᾶς ἑκατόν:	Ἑβραῖοι	μὲν καλοῦσι κίγχαρες, εἰς δὲ
[3, 4]	οὕτως ἀμφότερα: καὶ τῶν δικαίων	Ἑβραῖοι	τεύξονται καὶ σὺ τῷ θεῷ
[3, 1]	κατέπεμψε τὴν διατροφήν. καλοῦσι δὲ	Ἑβραῖοι	τὸ βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ
[3, 2]	καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ	Ἑβραῖοι.	τὸν οὖν πόνον τῆς ἀνατάσεως
[3, 5]	Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς	Ἑβραίοις,	βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο τὴν
[3, 2]	πεποιημένον τιμώμενόν τε παρὰ τοῖς	Ἑβραίοις.	βραχὺ δέ τι περὶ τὸ
[3, 12]	παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ τοῖς	Ἑβραίοις	γεγραμμένην παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ καλῶς
[3, 8]	μὴ παρεῖναι, καὶ τοῦτ' οὐχ	Ἑβραίοις	δῆλον εἶναι μόνον ἠθέλησεν, ἀλλὰ
[3, 2]	πρὸς ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς	Ἑβραίοις	ἐγνώκεσαν εἰς μάχην. (Μωυσεῖ δ'
[3, 2]	ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις διὰ τὸ	Ἑβραίοις	ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα ἐν ἐρήμῳ
[3, 1]	~(Παραδόξου δὲ τῆς σωτηρίας τοῖς	Ἑβραίοις	οὕτως γενομένης δεινῶς ἐλύπει πάλιν
[3, 10]	παραιτήσεως ἔριφον. καὶ ταῦτα μὲν	Ἑβραίοις	τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν ἐστι
[3, 2]	ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας τοὺς	Ἑβραίους	μετὰ τὴν μάχην προῆγε συντεταγμένους:
[3, 5]	ἀπ' αὐτῶν, δέος εἶχε τοὺς	Ἑβραίους,	μή τι Μωυσῆς πάθοι, καὶ
[3, 8]	κατὰ Μακεδόνας Νισὰν δὲ κατὰ	Ἑβραίους	νουμηνίᾳ τὴν σκηνὴν ἀφιεροῦσι καὶ
[3, 1]	ἄλλων ὂν καταφέρεται εἰς τοὺς	Ἑβραίους:	οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς τροφὴν
[3, 8]	μήτ' ἐν πολέμῳ κατ' ἀνάγκην	Ἑβραίους	παραβῆναί τινα τῶν νόμων. ἀλλὰ
[3, 2]	τοὺς περιοίκους ἐπὶ τὸν πρὸς	Ἑβραίους	πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν ἀλλότριον καὶ
[3, 5]	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ	Ἑβραίους	τά τε ὁρώμενα καὶ ὁ
[3, 13]	οὐκ εἰς μακρὰν μετέρχεται τοὺς	Ἑβραίους	τῆς εἰς αὐτὸν θρασύτητος καὶ
[3, 1]	εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς	Ἑβραίους	τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ τῶν
[3, 12]	τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται κατὰ τὴν	Ἑβραίων	γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο, καὶ
[3, 9]	ὁ δὲ ἲν μέτρον ἀρχαῖον	Ἑβραίων	δύναται δύο χόας Ἀττικούς. τὸ
[3, 6]	ἐκ δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον	Ἑβραίων	ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ
[3, 4]	μὲν γὰρ ἀγαθοὺς κἂν ἄλλους	Ἑβραίων	εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ τοσούτων μυριάδων
[3, 8]	αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ τῶν	Ἑβραίων	καὶ μὴ μάτην αὐτοὺς πονήσαντας
[3, 2]	παντὸς τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ	Ἑβραίων	μὲν οὐδείς, τῶν δὲ πολεμίων
[3, 12]	τὰ πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ	Ἑβραίων	ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν
[3, 2]	πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ	Ἑβραίων	ὀνόματος ἤδη πολλοῦ κατὰ πάντας
[3, 15]	καὶ νῦν: ἔστι γοῦν οὐδεὶς	Ἑβραίων,	ὃς οὐχὶ καθάπερ παρόντος αὐτοῦ
[3, 5]	ἀνέσχε τοῦ παντὸς στρατοπέδου τῶν	Ἑβραίων	οὐ πρότερον τοῦτο ἰδόντων γενόμενον
[3, 2]	δέον ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ τῶν	Ἑβραίων	πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ μὲν ὂν
[3, 2]	ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις, τῶν τε	Ἑβραίων	τοὺς ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ
[3, 8]	ἕκαστον, ὁ δὲ σίκλος νόμισμα	Ἑβραίων	ὢν Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς τέσσαρας:
[3, 14]	καὶ περιβόλων ὀχυρότητι: ἐν δ'	Ἐβρῶνι	καὶ τῶν γιγάντων ἔφασκον τοὺς
[3, 5]	εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν	ἐγγεγραμμένους	ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους, ἐν
[3, 7]	τὸ ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι.	ἐγγέγραπται	δὲ τούτοις τῶν Ἰακώβου παίδων
[3, 6]	κίονας ἐκ πήχεως τετμημένους, οὓς	ἐγγωνίους	ἔθεσαν ἐπ' ἴσης τοῖς μείζοσιν
[3, 15]	λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος	ἐγένετο,	καὶ τὸν Μωυσῆν παρεκάλει καταλλάκτην
[3, 5]	ὄψιν ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς	ἐγενόμην:	οὕτως ἐκείνῳ τοῦ γένους ἡμῶν
[3, 2]	ἅπασι μετὰ τὴν ἐκείνων ἧτταν	ἐγένοντο	φοβεροί, αὐτοί τε πλούτου μεγάλου
[3, 6]	μὲν μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις	ἐγήγερτο	τριάκοντα τὸ δὲ εὖρος ἐπὶ
[3, 12]	τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης ταῦτα	ἐγίνετο:	ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον οἱ
[3, 8]	τῷ θεῷ βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις	ἐγκαλεῖν	ἔχοντες: ταῦτα μέντοι κατὰ τὴν
[3, 6]	δὲ καὶ ἥμισυ κατὰ μέτωπον,	ἐγκατέθετο.	καὶ ταύτην ἐν τῷ ἀδύτῳ
[3, 2]	ὁ ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς	ἐγκατελήφθη	ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη
[3, 4]	θεῷ σώζειν τὴν μὲν τῶν	ἐγκλημάτων	δίαιταν ἐπίτρεψον αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ
[3, 11]	δ' εἰ μὲν ἀδίκως ἐνεκλήθη,	ἐγκύμων	τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται κατὰ
[3, 3]	ἀπηντηκότων. καὶ Ῥαγουῆλος πολλὰ μὲν	ἐγκώμια	τοῦ πλήθους ἐπὶ τῇ πρὸς
[3, 1]	διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦτο νομίσας	ἔγνω	δεῖν ἐφ' ἱκετείαν τοῦ θεοῦ
[3, 12]	τῶν ἐν τῇ πόλει πεπραμένων	ἔγνωκεν	ἑτέρως. εἰ μὲν γὰρ πρὸ
[3, 2]	ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς Ἑβραίοις	ἐγνώκεσαν	εἰς μάχην. (Μωυσεῖ δ' οὐδὲν
[3, 8]	τὴν πολιτείαν καὶ νόμους αὐτῶν	ἔγραφε,	καθ' οὓς κεχαρισμένως τῷ θεῷ
[3, 4]	κἀν τοῖς βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον	ἔγραψεν	ὡς εὑρηκότα τὴν διάταξιν τὴν
[3, 6]	πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας τοῖς	ἐγχειρουμένοις	ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς
[3, 8]	ταῖς ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖς. καὶ	ἔγωγε	ταύτης ἐμοὶ τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης
[3, 8]	λαμπηδόνι ὁρώμενον τῇ φλογὶ πάντα	ἐδαπάνα	τὰ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ. (Συνέβη
[3, 6]	κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν τὸ	ἔδαφος	ἕλικος περιθεούσης τό τε ἄνω
[3, 10]	τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ τὸ	ἔδαφος	καὶ τοσαυτάκις εἰς τὸν ναὸν
[3, 6]	ἑκάστην κάμακα παρέντες κατὰ τοῦ	ἐδάφους	ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν
[3, 12]	ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος	ἔδει	τὰς ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περὶ
[3, 8]	ἐπὶ τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν	ἔδει	τῷ θεῷ κατὰ πᾶσαν ἡμέραν,
[3, 8]	σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν	ἐδεῖτο	παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ
[3, 5]	ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι' ὃν Ἰώσηπος	ἐδεσπότευσε	τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν
[3, 15]	τὸ πλῆθος καὶ τὸν θεὸν	ἐδήλου	κινηθέντα ὑπὸ τῆς ὕβρεως αὑτῷ
[3, 5]	τοῖς ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες	ἐδήλουν	τὴν παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷς
[3, 2]	φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί τε τιμὰς	ἐδίδου	καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε
[3, 12]	τὰ περὶ τὴν νομοθεσίαν ἔχειν	ἐδόκει,	πρὸς ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ τὸ
[3, 4]	καὶ γὰρ τοῖς ἡττωμένοις κοῦφον	ἐδόκει	τὸ λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην οὐ
[3, 12]	νεφέλην, μένειν αὐτοῖς ὡς ἐπιδημοῦντος	ἐδόκει	τοῦ θεοῦ, τρεπομένης δὲ ταύτης
[3, 6]	κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν	ἐδόκουν	διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ τῆς
[3, 8]	(Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας εἰληφότων	ἔδοξαν	ἄριστοι τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ
[3, 2]	τὰ σώματα μόνον τῶν ἐπιστρατευσάντων	ἐδούλωσαν	ἀλλὰ καὶ τὰ φρονήματα, καὶ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ παρακαλῶν ὡς τροφὴν	ἔδωκεν	ἀπορουμένοις οὕτως καὶ ποτὸν παρασχεῖν,
[3, 15]	ἂν εἴπῃ οὐ παρ' ὃν	ἔζη	χρόνον ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ καὶ
[3, 5]	ἠδύναντο. τὸ δὲ στρατόπεδον οὐκ	ἐθάρρουν	μετάγειν Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ παραμένειν
[3, 3]	πρὸς τὸν Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ διεξῄει,	ἐθαύμαζε	δὲ καὶ τὸν Μωυσῆν τῆς
[3, 1]	ἐφαίνετο: τόν τε οὖν Μωυσῆν	ἐθαύμαζον	οὕτως ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένον,
[3, 7]	τῶν ὅλων, εἴ τις ἀφθόνως	ἐθέλοι	καὶ μετὰ συνέσεως σκοπεῖν, εὑρήσει
[3, 8]	αὐτούς τε καὶ τὰς στολὰς	ἐθεράπευε	τήν τε σκηνὴν καὶ τὰ
[3, 10]	καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν οὓς	ἐθέρισαν,	οὐ γὰρ ἥψαντο πρότερον αὐτῶν,
[3, 6]	ἐκ πήχεως τετμημένους, οὓς ἐγγωνίους	ἔθεσαν	ἐπ' ἴσης τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους.
[3, 11]	προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς τοιούτους	ἔθετο.	~(Μοιχείαν μὲν εἰς τὸ παντελὲς
[3, 8]	Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες	ἔθη	διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι
[3, 11]	ταῦτα παρὰ πολλοῖς ὄντων λεπρῶν	ἔθνεσι	καὶ τιμῆς ἀπολαυόντων, οὐ μόνον
[3, 14]	ἀλλ' οὐδὲ τὸ πᾶν ἀθροισθέντων	ἔθνος.	παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς τὸ ἔργον:
[3, 2]	Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι δὲ τῶν ἐκεῖσε	ἐθνῶν	ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ βασιλεῖς
[3, 2]	μάχην ἤδη καὶ κινδυνεύειν δέον	ἐθορύβει	χαλεπῶς τὸ τῶν Ἑβραίων πλῆθος
[3, 6]	ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ	ἔθος	καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν,
[3, 8]	δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας	ἔθυεν	ἐν τῷ τῆς σκηνῆς αἰθρίῳ
[3, 7]	αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται διατετελέκασιν ἐσχηκότες:	εἰ	γάρ τις τῆς σκηνῆς κατανοήσειε
[3, 11]	εἰς τὴν Χαναναίαν ἀγαγεῖν αὐτούς.	εἰ	γὰρ τοῦτ' ἦν ἀληθές, οὐκ
[3, 13]	ταῖς ταλαιπωρίαις, ὕδατος μὲν σπανίζοντες,	εἰ	δὲ καὶ τὴν μάνναν ἐπιλιπεῖν
[3, 12]	ἀργύριον, ἀναγκάζει τὸν πριάμενον ἀποδοῦναι,	εἰ	δὲ πλῆρες γένοιτο τὸ ἔτος,
[3, 8]	γὰρ προφητῶν κακουργίαις κατέλιπεν ἀφορμήν,	εἰ	δέ τινες τοιοῦτοι γένοιντο παρεγχειρεῖν
[3, 7]	τομὰς ῥιζῶν ἐμπείρως ἔχοντες προσαγορεύουσιν.	εἰ	δέ τις ἢ θεασάμενος τὴν
[3, 9]	περὶ τὸν βωμὸν τὸν οἶνον.	εἰ	δέ τις θυσίαν οὐκ ἐπιτελῶν
[3, 4]	ἂν τοῦ δικαίου τυχεῖν ἡγουμένων,	εἰ	διαιτητὴς αὐτοῖς οὗτος γένοιτο: καὶ
[3, 4]	ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις,	εἰ	καὶ δόξαν ἔμελλε φέρειν ἐπιγραφομένῳ
[3, 11]	καταπάσας ἐκπιεῖν δίδωσιν: ἡ δ'	εἰ	μὲν ἀδίκως ἐνεκλήθη, ἐγκύμων τε
[3, 12]	τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρως.	εἰ	μὲν γὰρ πρὸ τοῦ τελειωθῆναι
[3, 2]	Ἑβραῖοι, καὶ πάντες ἂν ἀπωλώλεισαν,	εἰ	μὴ νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ
[3, 1]	τὴν ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι,	εἰ	μὴ παραυτίκα καὶ εἰ μὴ
[3, 1]	γίνεσθαι, εἰ μὴ παραυτίκα καὶ	εἰ	μὴ πρίν τινος πειραθῆναι δυσκόλου
[3, 1]	ἔχουσι καὶ μνήμης τῶν προυπηργμένων,	εἰ	μὴ πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ
[3, 15]	αὐτῶν. οὐ δεῖ δὲ ἀπιστεῖν,	εἰ	Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ ὢν τοσαύτας
[3, 11]	ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν,	εἰ	τοιούτῳ τινὶ συμπτώματι περὶ τὴν
[3, 1]	δὲ πρὸς τὴν ἀκοὴν καταπλαγέντων,	εἰ	ὑπό τε τοῦ δίψους καὶ
[3, 1]	τὴν ψάμμον οὐδὲν ἀπήντα, κἂν	εἴ	τι δὲ στάζον ἔλαβον εἰς
[3, 10]	ἔριφον δὲ ἐπὶ παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων,	εἴ	τι κατὰ λήθην γένοιτο. (Τῷ
[3, 2]	παρασκευαῖς ἦσαν τῶν τε ὅπλων	εἴ	τι πεπονηκὸς ἦν ἀναλαμβάνοντες καὶ
[3, 11]	τε ἐκ τοῦ ἱεροῦ γῆς	εἴ	τι προστύχοι καὶ καταπάσας ἐκπιεῖν
[3, 7]	ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τῶν ὅλων,	εἴ	τις ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ μετὰ
[3, 5]	διετέλουν καὶ οὔτε ὑπονοεῖν αὐτοὺς	εἴα	τὸ προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ
[3, 2]	οὖσιν, νικᾶσθαι βουλομένου τοῦ θεοῦ.	εἰδέναι	δ' οἷος οὗτος ἐπίκουρος ἐκ
[3, 8]	καλάμου, ἔστι δὲ καὶ τοῦτο	εἶδος	θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν πρότερον ὁλκὴν
[3, 10]	νόμιμον τό τε τῆς θυσίας	εἶδος	καὶ τὸ τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον
[3, 8]	ἱερέα, τὸν δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον	εἰδώς,	ὡς οὗτος ἐνδύσεται στολὴν τῷ
[3, 6]	τοῖς καύμασι καὶ ὁπότε ὑετὸς	εἴη	γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε
[3, 1]	τὸ νᾶμα καὶ οἷον ἂν	εἴη	θεοῦ τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο:
[3, 11]	ὁ ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν	εἴη	κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον
[3, 7]	καὶ ὁ φοῖνιξ δ' ἂν	εἴη	τεκμήριον τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ
[3, 12]	πρὸς τὸν νότον αὖθις καθεστῶτες.	εἶθ'	ἡ σκηνὴ λυομένη μέση τῶν
[3, 7]	γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις	εἰκάζων	αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα τοῖς
[3, 5]	ὁ δὲ δεύτερος κελεύει μηδενὸς	εἰκόνα	ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν: ὁ τρίτος
[3, 1]	τῆς τοῦ θεοῦ κηδεμονίας, ὃν	εἰκὸς	δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν αὐτῶν πῶς
[3, 8]	(Μωυσῆς δὲ τοὺς τέκτονας οἵαις	εἰκὸς	ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους
[3, 5]	μεταστῆναι διὰ τὴν προσοῦσαν ἀρετὴν	εἰκὸς	νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν οὗτος ὁ
[3, 6]	γὰρ ὁ τῶν κιόνων ἀριθμός:	εἴκοσι	γὰρ ἦσαν καὶ παρεῖχε πλάτος
[3, 8]	ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ	εἴκοσι	ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες. τὸ
[3, 12]	τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ	εἴκοσι	ἐτῶν ἕως πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι
[3, 4]	τριάκοντα μερισθέντας διακοσμήσουσι καὶ κατὰ	εἴκοσι	καὶ κατὰ δέκα συναριθμουμένους, ἔστω
[3, 10]	ὀπτὸς ζύμης ἄμοιρος, ἀσσαρῶνες δ'	εἴκοσι	καὶ τέσσαρες εἰς τοῦτο ἀναλοῦνται.
[3, 6]	ἑτέρα μέτωπον τοῦ παντὸς ἦν,	εἴκοσι	μὲν πήχεις ἀνεῴγεσαν κατὰ πύλας,
[3, 6]	πύλας μήκους μὲν ὄντος πήχεων	εἴκοσι	πέντε δὲ βάθους ὕφος ἦν
[3, 6]	ἀνεῖτο τῷ θεῷ, οἱ δ'	εἴκοσι	πήχεις, ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα
[3, 6]	ξύλου πεποιημένοι κατὰ πλευρὰν ἑκατέραν	εἴκοσι	τετράγωνοι μὲν τὸ σχῆμα εἰργασμένοι,
[3, 6]	τὸ ὕψος καθ' ἑκατέραν πλευρὰν	εἴκοσι	τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ τῶν
[3, 6]	τὸ δὲ μῆκος ὀκτὼ καὶ	εἴκοσι,	χρυσείους ἔχοντα γιγλύμους ἐπὶ συναφῇ
[3, 8]	ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας	εἰληφότων	ἔδοξαν ἄριστοι τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος
[3, 8]	σίκλους μὲν αἱ δύο διακοσίους	εἷλκον,	εἰς δὲ τὴν φιάλην ἑβδομήκοντα
[3, 8]	δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε ἐλαίνου	εἴν,	μέτρον δ' ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον
[3, 4]	δοκιμασθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους παντὸς	εἶναι	ἀγαθοὶ καὶ δίκαιοι, οἳ περί
[3, 7]	τὸ καὶ τὸν οὐρανὸν ἀνεπίβατον	εἶναι	ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ τραπέζῃ
[3, 12]	οἴκοις συμφέρειν τὸ τοὺς παῖδας	εἶναι	γνησίους. καὶ μίσγεσθαι δὲ μητράσι
[3, 10]	μήλου τοῦ τῆς περσέας προσόντος.	εἶναι	δὲ τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν
[3, 6]	καὶ ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς ἓν	εἶναι	δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ
[3, 8]	καὶ πυκνῷ περιλαβὼν αὐτήν, ὥστ'	εἶναι	δόξαι χειμέριον, οὔτε μὴν λεπτὸν
[3, 8]	βεβαίως αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν	εἶναι	δόξαντας τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ'
[3, 7]	πρὸς τὸ ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον	εἶναι.	ἐγγέγραπται δὲ τούτοις τῶν Ἰακώβου
[3, 7]	μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν ἐμφερὲς	εἶναι.	ἐκ τούτου μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται
[3, 12]	αὐτῶν δίαιταν, ὥστ' αὐτὴν ἄμεμπτον	εἶναι.	καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν
[3, 2]	συνέβαινεν οὐ μικρῷ τοὺς ἐπιχωρίους	εἶναι,	καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς ἀλλήλους παρεκάλουν
[3, 2]	ἀεὶ τούτῳ πάντα ληπτὰ νομίζοντες	εἶναι.	καὶ ταύτης μὲν τῆς μάχης
[3, 8]	ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν θεὸν ἔκρινεν	εἶναι	καὶ τρέπεται πρὸς θυσίας τε
[3, 7]	ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν ὤμων	εἶναι	καὶ τῶν παρὰ πλευράν, φάρσος
[3, 1]	ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ θολερὸν	εἶναι:	καρπόν τε φέρειν ἦν ἀσθενῆ
[3, 8]	καὶ τοῦτ' οὐχ Ἑβραίοις δῆλον	εἶναι	μόνον ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ τῶν
[3, 12]	αὑτῶν προσιέναι μεταστᾶσιν. ἀφελεῖς δὲ	εἶναι	πᾶσαν ἀφέλειαν: τὸν δὲ μὴ
[3, 7]	καὶ τῷ παντὶ σχήματι χιτὼν	εἶναι	πεποιημένος. τῷ δὲ διακένῳ τοῦ
[3, 5]	ἄλλως τε διὰ τὸ λόγον	εἶναι	περὶ τοῦ τὸν θεὸν ἐν
[3, 1]	τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν	εἶναι.	πικρὸν δὲ ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ
[3, 2]	τοῦ πολέμου: τοῦτον μὲν γὰρ	εἶναι	πρὸς ἀνθρώπους, ἃ δ' ἦν
[3, 10]	τὸν θεὸν ἡγούμενοι τιμᾶν δίκαιον	εἶναι	πρῶτον, παρ' οὗ τῆς εὐπορίας
[3, 12]	δὲ περὶ τὰς ἱερουργίας καθαροὺς	εἶναι,	σπουδάζειν δὲ καὶ περὶ τὴν
[3, 2]	ὑπολαμβάνειν δὲ τὸ μὲν αὐτῶν	εἶναι	στράτευμα πολὺ καὶ πάντων ἀπροσδεές,
[3, 7]	οὖν τῶν ἄλλων στολὴν τοιαύτην	εἶναι	συμβέβηκεν. ὅταν δὲ προσίῃ ταῖς
[3, 11]	τὸ τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ	εἶναι	τὰς ἡμέρας ἐπὶ θηλυτοκίαις συμβέβηκεν.
[3, 1]	ἐνδείας ἀπαλλαγήν: ἐν αὐτῷ γὰρ	εἶναι	τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ οὐκ
[3, 7]	πρὸς δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν	εἶναι	τὸ ἐν μέσῳ τῶν κρίκων
[3, 6]	τῆς τῶν ὅλων φύσεως συνέβαινεν	εἶναι:	τὸ μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς
[3, 8]	ὡς τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον	εἶναι	τὸ παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς
[3, 12]	ἀναδοθέντων ἀπὸ τῆς γῆς κοινὴν	εἶναι	τοῖς θέλουσι τὴν χρῆσιν τῶν
[3, 6]	τῶν ἁρμῶν ὡς ἕνα δοκεῖν	εἶναι	τοῖχον αὐτῶν τὴν συνέλευσιν χρύσειον
[3, 8]	τοῦ θεοῦ ἀξιώματι, αὐτοκράτορα δ'	εἶναι	τὸν θεὸν παρατυγχάνειν τοῖς ἱεροῖς
[3, 1]	νομίζοντος νίφεσθαι καὶ τῆς ὥρας	εἶναι	τοῦ ἔτους τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν
[3, 11]	μὲν αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν	εἶναι,	τῶν δὲ προσέταξεν ἀπέχεσθαι. αἵματος
[3, 1]	διάνοιαν ὄντες καὶ ἐν μνήμῃ	εἶναι	τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς ἔκ τε
[3, 8]	διά τε τὸ φύσει πάντας	εἶναι	φιλαύτους, καὶ ὅτι πολλὰ ἐμαυτῷ
[3, 13]	μυριάσι τῶν προειρημένων, ὁ θεός,	εἶπε,	κἀγὼ καί τοι κακῶς ἀκούοντες
[3, 2]	γενναῖον καὶ νοῆσαί τε καὶ	εἰπεῖν	ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα τὸν θεὸν
[3, 5]	ὑμετέρῳ πρὸς ἐμὲ μὴ φθονήσαντος	εἰπεῖν:	οὐ γὰρ Μωυσῆς ὁ Ἀμαράμου
[3, 8]	περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες,	εἶπεν,	Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη
[3, 5]	πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός,	εἶπεν,	ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον
[3, 15]	τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν	εἴπῃ	οὐ παρ' ὃν ἔζη χρόνον
[3, 5]	ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς	εἴποι	πρὸς αὐτόν, καὶ συναθροισθέντων στὰς
[3, 1]	μηδὲν αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ ὧν	εἴποι	τε καὶ πράττειν κατ' ἐντολὴν
[3, 7]	αὐτῷ ἡμισφαίριον προσπέφυκεν ἀκριβῶς ἂν	εἴποι	τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς
[3, 8]	σκεύη ἐλαίῳ τε προσχριομένῳ, καθὼς	εἶπον,	καὶ τῷ αἵματι τῶν ταύρων
[3, 7]	ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς	εἶπον	τῇ ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις
[3, 14]	τιμῆς ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ'	εἰπόντος	τὸ πλῆθος αὐτὸν τιμαῖς ἀμείβεται,
[3, 5]	γειτνίασιν τοῦ θεοῦ προτιμήσαντας. ταῦτ'	εἰπὼν	ἀνῄει πρὸς τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον
[3, 5]	ἐχόντων πρὸς τὸ ἔργον. ταῦτ'	εἰπὼν	δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους
[3, 1]	ὑπηρεσίας ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι δ'	εἰπὼν	οὐχ οὕτως ὑπὲρ τῆς ἑαυτοῦ
[3, 5]	τῆς τούτου μέλει διαμονῆς. (Ταῦτ'	εἰπὼν	προάγει τὸν λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ
[3, 7]	τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους ἁλύσεις	εἰργασμένας,	αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον τῶν
[3, 6]	εἴκοσι τετράγωνοι μὲν τὸ σχῆμα	εἰργασμένοι,	εἰς δὲ πλάτος διεστῶτες πήχεώς
[3, 7]	αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς	εἰργασμένον	ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν
[3, 7]	ὁ καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως	εἰργασμένος	τοῖς πᾶσιν ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν
[3, 6]	ἵστησι κίονας ὁμοίως τοῖς ἄλλοις	εἰργασμένους	καὶ βάσεσιν ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας
[3, 12]	γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως τοῖς ἄλλοις	εἴργει	καὶ προσέτι γαμεῖν τὰς ἡταιρηκυίας
[3, 10]	χαριστήρια, φέροντας ἐν ταῖς χερσὶν	εἰρεσιώνην	μυρσίνης καὶ ἰτέας σὺν κράδῃ
[3, 10]	ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ	εἰρήκαμεν,	μόσχον τε θύομεν καὶ κριὸν
[3, 14]	μὴ τἀληθῆ περὶ τῶν Χαναναίων	εἰρηκέναι	καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ τὴν
[3, 10]	Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες τοῖς	εἰρημένοις	ταῦρον καὶ κριὸν καὶ ἄρνας
[3, 8]	τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν	εἰρήνῃ	ὑπὸ τρυφῆς μήτ' ἐν πολέμῳ
[3, 10]	ἱερᾶς τραπέζης τίθενται κατὰ ἓξ	εἰς	ἀλλήλους τετραμμένοι. δύο δὲ χρυσέων
[3, 7]	εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ	εἰς	ἀναξυρίδας, ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ ἥμισυ
[3, 5]	τε ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης	εἰς	ἅπαντας, ὡς διαφυγεῖν μηδένα καὶ
[3, 7]	βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων	εἰς	ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τῶν ὅλων,
[3, 9]	διαφυγεῖν ἢ κατ' ἄλλας αἰτίας,	εἰς	ἃς πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται,
[3, 2]	ἀπολουμένους καὶ μηδένα αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον	εἰς	αὖθις διὰ τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι
[3, 7]	λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη δ'	εἰς	αὐτὴν ἐνύφανται φοίνικι καὶ πορφύρᾳ
[3, 5]	τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς	εἰς	αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ θεοῦ
[3, 7]	ἐκ βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων	εἰς	αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ εἰς
[3, 1]	πρὸς τὸν λαὸν περιμένοντα καὶ	εἰς	αὐτὸν ἀφορῶντα: καὶ γὰρ ἤδη
[3, 13]	μακρὰν μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους τῆς	εἰς	αὐτὸν θρασύτητος καὶ λοιδορίας: ἀπέθανε
[3, 9]	θεῷ, τὸ δὲ τοῖς ἱερεῦσιν	εἰς	βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ
[3, 5]	ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς	εἰς	γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες τε
[3, 8]	τὴν φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν	εἰς	γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε
[3, 10]	τῷ θεῷ προσάγειν νόμιμον μόνον,	εἰς	δὲ δεῖπνον τοῖς ἱερεῦσι σκευάζεται
[3, 6]	τετράγωνοι μὲν τὸ σχῆμα εἰργασμένοι,	εἰς	δὲ πλάτος διεστῶτες πήχεώς τε
[3, 6]	ἑκατόν: Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι κίγχαρες,	εἰς	δὲ τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον γλῶτταν
[3, 8]	εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο,	εἰς	δὲ τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο
[3, 8]	μὲν αἱ δύο διακοσίους εἷλκον,	εἰς	δὲ τὴν φιάλην ἑβδομήκοντα μόνοι
[3, 7]	τοῦτο τοῖς οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος	εἰς	δύο τετμημένης περὶ τῷ πυθμένι
[3, 1]	ἀσσαρῶνα, τοῦτο δ' ἐστὶ μέτρον,	εἰς	ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ
[3, 6]	συγγεγράφθαι συμβεβήκει ἀνὰ πέντε μὲν	εἰς	ἑκατέραν ἀνὰ δύο δὲ καὶ
[3, 6]	καὶ τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν	εἰς	ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ τά τ'
[3, 4]	αὐτοὺς εἰς πεντακοσίους, καὶ πάλιν	εἰς	ἑκατόν, εἶτ' εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς
[3, 10]	ἔτους, ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους	εἰς	ἐκείνην τὴν πόλιν, ἣν διὰ
[3, 14]	Χαναναίων ὁρίοις καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι	εἰς	ἐκκλησίαν ἀθροίζει τὸ πλῆθος καὶ
[3, 5]	τούτοις οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος	εἰς	ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς
[3, 8]	τιμῆς δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν	εἰς	ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος τήν τε
[3, 5]	πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν λεγομένων	εἰς	ἐμὲ τὸν λέγοντα ἀφορῶντες μηδ'
[3, 10]	ἑκάστης ἡμέρας ἕνα τῶν βοῶν	εἰς	ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ ἀπὸ
[3, 6]	τὸν ἥλιον κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ	εἰς	ἑπτὰ κεφαλὰς καταλλήλας ἐν στίχῳ
[3, 1]	Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους	εἰς	ἔσχατον ἔν τε ταῖς πρότερον
[3, 5]	τοὺς δὲ πλείονας τῶν νόμων	εἰς	ἑτέραν ἀνατίθεμαι γραφὴν ἰδίαν περὶ
[3, 2]	ἢ λαβεῖν ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν	εἰς	εὐπορίαν καὶ αὐτὸν τῆς πρὸς
[3, 1]	ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας ὅπλων	εἰς	εὐπορίαν ὁ θεὸς καὶ τούτων
[3, 10]	πᾶσι καὶ ἐρίφου ὑπὲρ ἁμαρτάδων	εἰς	εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς
[3, 5]	σώφρονας καὶ μηδέτερον τῶν λεγομένων	εἰς	ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ τὸ
[3, 1]	πότιμον ἦν. (Ἄραντες δ' ἐκεῖθεν	εἰς	Ἦλιν ἀφικνοῦνται πόρρωθεν μὲν ἀγαθὴν
[3, 6]	διὰ πάντων ἰοῦσα τῶν κιόνων,	εἰς	ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ τελευταῖαι
[3, 5]	σκηνὴν ὅτι βούλεται γενέσθαι αὐτῷ,	εἰς	ἣν κάτεισι πρὸς αὐτοὺς παραγινόμενος,
[3, 11]	τὰς πολιτικὰς ἀρχὰς πιστευομένων καὶ	εἰς	ἱερὰ καὶ ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν
[3, 10]	τὸν δ' ἐν τοῖς προαστείοις	εἰς	καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον αὐτόθι σὺν
[3, 15]	κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων	εἰς	κόρους ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι δὲ οὗτοι
[3, 12]	τῷ στόματι πρὸς ὑποδοχὴν πνεύματος	εἰς	κώδωνα ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως τελοῦντα:
[3, 13]	ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ταῦτα οὐκ	εἰς	μακρὰν ἔσται. ἅμα ταῦτ' ἔλεγε
[3, 13]	περιστάντες. ὁ μέντοι θεὸς οὐκ	εἰς	μακρὰν μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους τῆς
[3, 1]	μὴ παρόντος. ὁ δ' οὐκ	εἰς	μακρὰν τὴν δωρεὰν ἀνεβάλλετο, τῷ
[3, 1]	τὸν τρόπον περὶ δείλην ὀψίαν	εἰς	Μὰρ τόπον οὕτως διὰ τὴν
[3, 2]	ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς περὶ αὐτῆς	εἰς	μάχην αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ
[3, 2]	πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς Ἑβραίοις ἐγνώκεσαν	εἰς	μάχην. (Μωυσεῖ δ' οὐδὲν προσδοκῶντι
[3, 1]	περὶ τοὺς ὁμοφύλους προνοίας πάρεισιν	εἰς	μέσους, καὶ καταβοώντων καὶ κατὰ
[3, 14]	τῆς Ἰούδα φυλῆς φοβηθέντες χωροῦσιν	εἰς	μέσους καὶ τὸ πλῆθος κατεῖχον
[3, 1]	τοῦ βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ	εἰς	μετάνοιαν ὧν ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε.
[3, 13]	πλῆθος αὐτοῖς παρέξειν κρεῶν οὐκ	εἰς	μίαν ἡμέραν ἀλλ' εἰς πλείονας.
[3, 6]	πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην	εἰς	μοίρας εἰς ὅσας τοὺς πλανήτας
[3, 10]	ταῖς ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν ἀρνίον	εἰς	ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος
[3, 7]	ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ	εἰς	ὀξὺ παντελῶς ἀποληγούσας τὸ ἄκρον.
[3, 6]	ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην εἰς μοίρας	εἰς	ὅσας τοὺς πλανήτας καὶ τὸν
[3, 5]	ἔσεσθε φοβεροί: τῷ θεῷ γὰρ	εἰς	ὄψιν ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς
[3, 14]	ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις	εἰς	πᾶν καταχρησάμενοι τὸ ἔργον, ἔτι
[3, 7]	φορεῖ πῖλον ἄκωνον οὐ διικνούμενον	εἰς	πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ' ἐπ' ὀλίγον
[3, 4]	χιλίους, διαιρήσεις δὲ μετ' αὐτοὺς	εἰς	πεντακοσίους, καὶ πάλιν εἰς ἑκατόν,
[3, 4]	καὶ πάλιν εἰς ἑκατόν, εἶτ'	εἰς	πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε ἐπὶ τούτοις
[3, 6]	πρὶν συνελθεῖν εἰς τὸ ἄπειρον	εἰς	περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν
[3, 13]	οὐκ εἰς μίαν ἡμέραν ἀλλ'	εἰς	πλείονας. ἀπιστούντων δ' ἐπὶ τούτῳ
[3, 1]	ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες	εἰς	Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους
[3, 12]	κατὰ φύσιν πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν	εἰς	συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ τὴν πρὸς
[3, 12]	καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ πλήθους	εἰς	τὰς ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ μὲν
[3, 8]	πεντήκοντα γεγονότες. τὸ δὲ συγκομισθὲν	εἰς	τὰς περὶ τὴν σκηνὴν χρείας
[3, 12]	θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ τῶν	εἰς	ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν
[3, 7]	ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς	εἰς	τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ' ὑφασμένην
[3, 9]	τῷ ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος	εἰς	τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ.
[3, 14]	διάγουσι τὴν νύκτα. πρωὶ δ'	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι' ἐννοίας
[3, 2]	θεοῦ ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ' ἧς	εἰς	τὴν ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς
[3, 8]	εἶναι τὸ παρεῖναι τὸν θεὸν	εἰς	τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες οἱ
[3, 1]	πλέον εὕρισκον: τοῦ δ' ὑπολειφθέντος	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν ὄνησις οὐδ' ἥτις
[3, 10]	καταλιπεῖν οὐδέν ἐστιν ἐξ αὐτῶν	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους
[3, 10]	κατὰ φατρίας μηδενὸς τῶν τεθυμένων	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ
[3, 14]	δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς	εἰς	τὴν καλουμένην Φάραγγα πλησίον οὖσαν
[3, 15]	κουφότητα προαχθῆναι τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην	εἰς	τὴν ὀργὴν τὴν πρὸς αὐτοὺς
[3, 7]	ἴσων προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος	εἰς	τὴν πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν τοῖς
[3, 15]	τοῖς τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ	εἰς	τὴν σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ
[3, 8]	ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀλλ'	εἰς	τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἀνεμάνθανε παρὰ
[3, 10]	ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν ζῶν	εἰς	τὴν ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸς
[3, 9]	πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν	εἰς	τὴν ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι
[3, 11]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον	εἰς	τὴν Χαναναίαν ἀγαγεῖν αὐτούς. εἰ
[3, 10]	λοιπὸν περὶ τῷ μείζονι κομίσας	εἰς	τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις τὰς
[3, 6]	εἰσι διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν	εἰς	τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν
[3, 8]	κράτιστον. ὁ δὲ πᾶς χρόνος	εἰς	τὸ ἔργον διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ
[3, 1]	ἄπορος, σπανίζουσα δὲ καὶ ὕδατος	εἰς	τὸ ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον
[3, 15]	πολλοὶ δ' οὐδ' ἀρχὴν εἰσελθεῖν	εἰς	τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν
[3, 11]	(Τὰς δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν	εἰς	τὸ ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε καὶ
[3, 5]	συγκαλέσας τὴν πληθὺν αὐτὸς μὲν	εἰς	τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον
[3, 12]	αὐτοῖς τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν	εἰς	τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον
[3, 11]	ἐξουσίαν ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς	εἰς	τὸ παντελὲς ἐξήλασε τῆς πόλεως
[3, 2]	εὐποροῦντες. ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ	εἰς	τὸ παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ
[3, 15]	θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας πάρεισιν	εἰς	τὸ πλῆθος καὶ τὸν θεὸν
[3, 6]	ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν	εἰς	τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης,
[3, 8]	θεραπείᾳ διετέλει. καὶ τῶν μὲν	εἰς	τὸ Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς
[3, 5]	αὐτοῖς ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν	εἰς	τὸ Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν
[3, 5]	κόσμον ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ αὐτὸς	εἰς	τὸ στρατόπεδον. πρὸς γοῦν αὐτοῦ
[3, 1]	τὴν τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς	εἰς	τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους
[3, 12]	λογισάμενοι τοὺς καρποὺς καὶ τὰς	εἰς	τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας τῶν
[3, 13]	συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ	εἰς	τὸν ἄνδρα καὶ δεινὰ λεγόντων,
[3, 8]	ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας	εἰς	τὸν ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα συνέβη
[3, 2]	τὸ παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ	εἰς	τὸν αὖθις αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν
[3, 8]	αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε προκρίναντας τὴν	εἰς	τὸν θεὸν τιμὴν τοῦ περὶ
[3, 3]	Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος ὕμνους τε ᾖδον	εἰς	τὸν θεὸν ὡς τῆς σωτηρίας
[3, 12]	ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ εἰσιέναι	εἰς	τὸν ναὸν ἐκώλυσε: μὴ μόνον
[3, 10]	καὶ τὸ ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις	εἰς	τὸν ναὸν καὶ περὶ τὸν
[3, 10]	παρασχόντος: οὗ δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας	εἰς	τὸν ναὸν τοῦ αἵματος ἅμα
[3, 6]	ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ δὲ	εἰς	τὸν πόδα: καὶ τούτοις κατὰ
[3, 7]	τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν	εἰς	τοσούτους μῆνας διῃρημένον. τὴν δὲ
[3, 14]	πονηρὰν μὲν καὶ μετὰ τῶν	εἰς	τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι τὴν
[3, 1]	μᾶλλον τῶν ἄλλων ὂν καταφέρεται	εἰς	τοὺς Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες
[3, 8]	ἐχρῆν ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν	εἰς	τοὺς λύχνους, ὧν τοὺς μὲν
[3, 12]	πεντήκοντα. ἀντὶ δὲ Λευὶ κατέλεξεν	εἰς	τοὺς φυλάρχους Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου
[3, 10]	ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι καὶ τέσσαρες	εἰς	τοῦτο ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ ἀνὰ
[3, 1]	διὰ σπάνιν τῆς ἐξ ὕδατος	εἰς	τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον
[3, 6]	παστάδι παρεῖχον, τοῦ ἑνδεκάτου φάρσους	εἰς	τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι δ' ἐπάνω
[3, 9]	ὁ μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν	εἰς	τοῦτο προπεσὼν ἄρνα καὶ ἔριφον
[3, 7]	σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν οὖσαν νείμας	εἰς	τρία καὶ δύο μέρη πᾶσιν
[3, 6]	δὲ διελὼν τὸ μῆκος αὐτῆς	εἰς	τρία μέρη μετὰ δέκα πήχεας
[3, 11]	προσέταξεν ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι παντὸς	εἰς	τροφὴν ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν ψυχὴν
[3, 1]	χερσὶ Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ ταύτην	εἰς	τροφὴν ἥκειν αὐτοῖς παρὰ τοῦ
[3, 11]	τὸ λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν	εἰς	τροφήν. τὴν δὲ γυναῖκα στήσας
[3, 11]	ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς αὑτὸν	εἰς	ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως τοῖς κατὰ
[3, 8]	παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν	εἰς	φάρση σκεπαστήρια τῆς τε σκηνῆς
[3, 11]	τελειωθέντων τῆς διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα	εἰς	φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας τε ἐκ
[3, 1]	εἴ τι δὲ στάζον ἔλαβον	εἰς	χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ
[3, 10]	δράκα ἐπιβαλόντες τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν	εἰς	χρῆσιν τοῖς ἱερεῦσι: καὶ τότε
[3, 6]	τὸν ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ	εἴς	τε τὴν ἀνατολὴν καὶ τὴν
[3, 13]	τινὰς ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν,	εἴς	τι χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν,
[3, 15]	δεῖ δὲ ἀπιστεῖν, εἰ Μωυσῆς	εἷς	ἀνὴρ ὢν τοσαύτας μυριάδας ὀργιζομένας
[3, 13]	τὸν ἄνδρα καὶ δεινὰ λεγόντων,	εἷς	δέ τις αὐτοῖς παρῄνει, μήτε
[3, 10]	σφάζονται δύο καὶ κριὸς μὲν	εἷς	ἑπτὰ δὲ ἄρνες. καὶ ταῦτα
[3, 5]	πρῶτος λόγος, ὅτι θεός ἐστιν	εἷς	καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι μόνον:
[3, 15]	δὲ οὗτοι Σικελοὶ μέν εἰσιν	εἷς	καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα
[3, 10]	καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ	εἷς	μέν ἐστιν ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου,
[3, 8]	ἡμέρας δώδεκα κατὰ πᾶσαν ἡμέραν	εἷς:	Μωυσῆς δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων ἐπὶ
[3, 15]	καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα	εἷς,	οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν ἱερέων κρίμνον
[3, 4]	ἔστω δέ τις ἐπὶ τούτοις	εἷς	τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τῶν
[3, 15]	καταλιπόντες, πολλοὶ δ' οὐδ' ἀρχὴν	εἰσελθεῖν	εἰς τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν
[3, 6]	αὐτῶν σπουδῆς οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ'	εἰσέφερον	ἄργυρόν τε καὶ χρυσὸν καὶ
[3, 11]	εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ ἑτέρων	εἰσηγουμένων	ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα παρὰ πολλοῖς
[3, 6]	τοὺς κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ γάρ	εἰσι	διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν εἰς
[3, 12]	ἱερατικὴν στολὴν φοροῦντες ἄμωμοί τέ	εἰσι	καὶ περὶ πάντα καθαροὶ καὶ
[3, 7]	λίθων ἑκατέρῳ, οἱ πρεσβύτεροι δ'	εἰσὶ	κατὰ ὦμον τὸν δεξιόν. ἐπίασι
[3, 10]	ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς εὐωχίαις	εἰσὶ	τεθυκότες. (Ἐκ μέντοι τοῦ κοινοῦ
[3, 11]	κατὰ τὰς πύλας, αἱ δ'	εἰσὶ	τετραμμέναι πρὸς τὸν νεών, καὶ
[3, 7]	πλανητῶν τὴν φοράν: τοσοῦτοι γάρ	εἰσι	τὸν ἀριθμόν. τά τε φάρση
[3, 12]	δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ	εἰσιέναι	εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυσε: μὴ
[3, 11]	ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς τὸ ἱερὸν	εἰσιέναι	κεκώλυκε καὶ θυσιῶν ἅπτεσθαι μέχρι
[3, 11]	ἱερὰ καὶ ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν	εἰσιέναι:	ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν,
[3, 10]	ταύτην τὴν θυσίαν, αὗται δ'	εἰσὶν	αἱ τῶν ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα
[3, 15]	μέδιμνοι δὲ οὗτοι Σικελοὶ μέν	εἰσιν	εἷς καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ
[3, 9]	ἐνεστάναι συμβέβηκε. δύο μὲν γάρ	εἰσιν	ἱερουργίαι, τούτων δ' ἡ μὲν
[3, 11]	τὰς ἡμέρας ἐπὶ θηλυτοκίαις συμβέβηκεν.	εἰσιοῦσαι	μέντοι μετὰ τὴν προειρημένην προθεσμίαν
[3, 8]	Σιναῖον ἀλλ' εἰς τὴν σκηνὴν	εἰσιὼν	ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ περί τε
[3, 8]	ἀπείχετο, εἰς δὲ τὴν σκηνὴν	εἰσιὼν	ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ
[3, 10]	ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ δὴ σφαγέντος	εἰσκομίσας	εἰς τὸν ναὸν τοῦ αἵματος
[3, 6]	τὴν σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς	εἰσόδοις.	δέκα δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν
[3, 6]	χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ ταῖς	εἰσόδοις	πέντε κίονας περιέβαλλε κατὰ γωνίαν
[3, 6]	μέτωπον δέ, ἐξ οὗ τὴν	εἴσοδον	ἦσαν πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν χρύσεοι
[3, 6]	τοῦ κίονος. τὸ δὲ λοιπὸν	εἴσοδος	ἀνεῖτο τοῖς ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ
[3, 6]	ἐν αἷς ἀνὰ δύο κάμακες	εἱστήκεσαν	κατὰ μίμησιν πυλώνων. ὅλαις δ'
[3, 8]	ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν	εἰσφέρειν	σίκλου τὸ ἥμισυ καθ' ἕκαστον,
[3, 8]	Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος τῶν	εἰσφερόντων	ἦν ἑξήκοντα μυριάδες καὶ πεντακισχίλιοι
[3, 8]	τό τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν	εἰσφορὰν	αὐτῷ προσέταξεν εἰσφέρειν σίκλου τὸ
[3, 4]	πεντακοσίους, καὶ πάλιν εἰς ἑκατόν,	εἶτ'	εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε ἐπὶ
[3, 7]	δὲ τρίτης λίγυρος μὲν ἄρχει	εἶτα	ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος
[3, 7]	πρόκειται, μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ,	εἶτα	βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ
[3, 9]	δεύουσι τοῦ βωμοῦ οἱ ἱερεῖς,	εἶτα	καθαρὰ ποιήσαντες διαμελίζουσι καὶ πάσαντες
[3, 4]	μυρίους τούτων κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις,	εἶτα	κατὰ χιλίους, διαιρήσεις δὲ μετ'
[3, 7]	ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης περιφερής:	εἶτα	συνιὼν κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς
[3, 6]	συνείλεκτο, ὡς ἓν εἶναι δοκεῖν,	εἶτα	ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ τό τ'
[3, 7]	τοὺς μῆνάς τις θέλοι νοεῖν,	εἴτε	τὸν οὕτως ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων,
[3, 7]	τήν τε δωδεκάδα τῶν λίθων	εἴτε	τοὺς μῆνάς τις θέλοι νοεῖν,
[3, 6]	τε χρυσοῖς τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον	εἶχε	θαυμαστῶς, ὃ πανταχόθεν ἴσον ἦν
[3, 5]	τὴν τοῦ θεοῦ πρόνοιαν ἣν	εἶχε	περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου τόν τε
[3, 5]	ἡμέρας διήγαγεν ἀπ' αὐτῶν, δέος	εἶχε	τοὺς Ἑβραίους, μή τι Μωυσῆς
[3, 8]	~(Ὡς δὲ τὸ προειρημένον πέρας	εἶχε,	τῶν ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς
[3, 6]	ἕκαστος δὲ τῶν κιόνων κρίκον	εἶχε	χρύσεον κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον
[3, 6]	ὄντες, οὐκ ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ	εἶχεν	ἐπ' αὐτοῖς τὸ κατὰ τοὺς
[3, 12]	τοῦ μὲν ἄρρενος ὅσον τριακοστὴν	εἶχεν	ἡμέραν γενόμενον, δισμύριοι καὶ δισχίλιοι
[3, 6]	τείχους διαφέρειν. καὶ οὕτως μὲν	εἶχον	αἱ τρεῖς πλευραὶ τοῦ περιβόλου:
[3, 1]	κωλυόμενοι δι' ὀργῆς τὸν στρατηγὸν	εἶχον	καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς
[3, 1]	εἰς τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως.	εἶχον	οὖν ἐν αἰτίᾳ τὸν στρατηγὸν
[3, 1]	προστεταγμένου μέτρου συναγαγόντες οὐδὲν περισσότερον	εἶχον	τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ οὐδὲν
[3, 7]	αὐτῷ προσερραμμένοι θύσανοι ῥοῶν τρόπον	ἐκ	βαφῆς μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ κώδωνες
[3, 7]	ἐστὶ περὶ τὰ αἰδοῖα ῥαπτὸν	ἐκ	βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς
[3, 6]	σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν. σινδὼν δ'	ἐκ	βύσσου ποικιλωτάτη διὰ πασῶν ἐπῄει
[3, 6]	πολυτελεῖ, θυμιαμάτων τε πλῆθος συνέφερον:	ἐκ	γὰρ τοιαύτης ὕλης κατεσκεύασε τὴν
[3, 10]	τῶν ἱερέων μέρος ἴδιον λαβόντων.	~(Ἐκ	δὲ τοῦ δημοσίου ἀναλώματος νόμος
[3, 6]	παρειλημμένου. ἄλλαι δ' ἐπάνω τούτων	ἐκ	διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ
[3, 6]	ἐπαλλήλους καθαροῦ πάνυ τοῦ ἀλεύρου	ἐκ	δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον Ἑβραίων
[3, 7]	δ' ὁ χιτὼν οὗτος οὐκ	ἐκ	δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ
[3, 12]	γαμεῖν αὐτοὺς κεκώλυκε καὶ τὰς	ἐκ	καπηλείας καὶ τοῦ πανδοκεύειν πεπορισμένας
[3, 8]	μήτ' ἐξ ὑετοῦ μηδὲν μήτ'	ἐκ	κονιορτοῦ βλάπτηται. τό τε πλῆθος
[3, 1]	καὶ γυναικῶν ὄχλος ἀσθενέστερος τῆς	ἐκ	λόγων διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις ἦν
[3, 10]	καὶ πρὸς εὐωχίαις εἰσὶ τεθυκότες.	(Ἐκ	μέντοι τοῦ κοινοῦ σῖτος ὀπτὸς
[3, 7]	τὰ δὲ φύλλα τοῖς εὐζώμων:	ἐκ	μέντοι τῶν κλάδων ἀνίησι κάλυκα
[3, 1]	καὶ δωρεάς, ὧν μεγάλων καὶ	ἐκ	παραδόξου ἔτυχον γενομένων, προσδοκᾶν δὲ
[3, 1]	γεγονέναι καὶ σώσειεν ὁ θεὸς	ἐκ	παραλόγου καὶ ὡς δύναμις αὐτῷ:
[3, 2]	τροφῆς τῶν ἄλλων, ὧν παρόντων	ἐκ	πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν
[3, 5]	μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν	ἐκ	πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι' ὃν
[3, 6]	συνελθόντες, δύ' ἑτέρους ποιοῦνται κίονας	ἐκ	πήχεως τετμημένους, οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν
[3, 2]	εἰδέναι δ' οἷος οὗτος ἐπίκουρος	ἐκ	πολλῶν πεπειραμένους καὶ δεινοτέρων τοῦ
[3, 7]	ἐφαπτίδα τοῦ παντὸς τὴν φύσιν	ἐκ	τεσσάρων δοχθεῖσαν γενέσθαι τῷ θεῷ
[3, 7]	τὸν ἀριθμόν. τά τε φάρση	ἐκ	τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν τῶν στοιχείων
[3, 14]	τῆς γῆς ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες	ἐκ	τῆς ἐκκλησίας σὺν γυναιξὶ καὶ
[3, 5]	θαλάσσης μεταλαμβάνει, δι' ὃν Νῶχος	ἐκ	τῆς ἐπομβρίας διέφυγε, δι' ὃν
[3, 1]	παρὰ τοῦ θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον	ἐκ	τῆς κατηφείας πρὸς τὸ ἱλαρώτερον,
[3, 1]	τὸν θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ	ἐκ	τῆς παρούσης κακίας καὶ πότιμον
[3, 1]	τὸν θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως	ἐκ	τῆς πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ
[3, 1]	καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν οὐδ' ἐλπισθεῖσαν	ἐκ	τῆς πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς ῥυήσεσθαι
[3, 1]	ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ'	ἐκ	τῆς προωδοιπορημένης ὕδωρ τοῦ στρατηγοῦ
[3, 1]	καὶ τῆς παρούσης ἀπαλλαγῆναι ἀμηχανίας	ἐκ	τῆς τοῦ θεοῦ κηδεμονίας, ὃν
[3, 6]	οὐδὲν ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ δ'	ἐκ	τῆς τριχὸς καὶ τῶν διφθερῶν
[3, 7]	τὸν βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν	ἐκ	τῆς ὤας καὶ τῶν κατὰ
[3, 11]	εἰς φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας τε	ἐκ	τοῦ ἱεροῦ γῆς εἴ τι
[3, 14]	τοῦ θεοῦ μήτε πιστεύειν τοῖς	ἐκ	τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ τῶν
[3, 6]	μέρη μετὰ δέκα πήχεας ἡρμοσμένους	ἐκ	τοῦ μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι κίονας
[3, 2]	ἐφόβησαν, μεγάλων τε καὶ λαμπρῶν	ἐκ	τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες
[3, 15]	ἀσύμφορον ἑαυτοῖς τὴν ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν	ἐκ	τοῦ συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ
[3, 8]	δὲ καὶ Ἀαρῶνι συμφορά τις	ἐκ	τούτου λογιζομένῳ ὡς ἐπ' ἀνθρώπῳ
[3, 7]	πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν ἐμφερὲς εἶναι.	ἐκ	τούτου μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται ὅσον
[3, 6]	τριακονταπήχεις γὰρ ἦσαν, ὑφασμέναι δ'	ἐκ	τριχῶν ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν ταῖς
[3, 10]	ἡμερῶν τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν	ἐκ	τριῶν καὶ δέκα βοῶν καὶ
[3, 1]	δὲ τοῖς ταύτην νεμομένοις τὴν	ἐκ	τῶν ἄλλων ἀπορίαν, ἔτι δὲ
[3, 6]	νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει τὸ	ἐκ	τῶν βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ
[3, 6]	τριχῶν ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν ταῖς	ἐκ	τῶν ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι
[3, 10]	προστίθεται. θύει δ' ὁ ἱερεὺς	ἐκ	τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ δὶς
[3, 10]	ὑπὸ τοῦ δήμου προσαχθείς, ἀλλ'	ἐκ	τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως
[3, 15]	τινι τῶν οὐ νομιζομένων οὐδ'	ἐκ	τῶν πατρίων ἡμῖν αὐτοῖς συντυχόντων.
[3, 1]	παντὸς ὄντος χωρίου: οὔτε γὰρ	ἐκ	τῶν πηγῶν δώδεκα οὐσῶν τὸν
[3, 1]	στρατηγοῦ κεκελευκότος, καὶ τούτου δαπανηθέντος	ἐκ	φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως
[3, 6]	τετραμμένῳ τοίχῳ πλησίον ἵσταται λυχνία	ἐκ	χρυσοῦ κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν ἔχουσα
[3, 7]	κατ' ἄκρον τῶν ὤμων σειραῖς	ἐκ	χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν τὸ
[3, 1]	μνήμῃ εἶναι τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς	ἔκ	τε τοῦ θεοῦ καὶ τῆς
[3, 7]	τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος πηχυαῖον	ἔκ	τε χρωμάτων παντοίων καὶ χρυσοῦ
[3, 6]	ὁ μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον	ἐκαλεῖτο,	τὸ δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς
[3, 7]	Μωυσῆς μὲν οὖν ἀβαίθ αὐτὴν	ἐκάλεσεν,	ἡμεῖς δὲ παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες
[3, 7]	τῶν ἄλλων τὰς βλασφημίας ἀκούοντας:	ἕκαστα	γὰρ τούτων εἰς ἀπομίμησιν καὶ
[3, 6]	σκηνῆς κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς	ἕκαστα	περὶ τῶν μέτρων κατὰ τὴν
[3, 6]	κατόπιν, κρίκοι δὲ τῶν καμάκων	ἑκάστῃ	προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα, βάσεις
[3, 6]	ἐπίχρυσοι σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων	ἑκάστη	τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν
[3, 8]	ἑτέρας θυσίας σωτηρίους λεγομένας καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν δύο βόας καὶ πέντε
[3, 8]	ταύρων καὶ κριῶν σφαγέντων καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν ἑνὸς κατὰ γένος, τῇ
[3, 1]	τοῦτο δ' ἐστὶ μέτρον, εἰς	ἑκάστην	ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος
[3, 10]	ἀναλώματος νόμος ἐστὶν ἄρνα καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν σφάζεσθαι τῶν αὐτοετῶν ἀρχομένης
[3, 10]	ἣν ἀζύμοις τρέφονται καὶ καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν ταῦροι σφάζονται δύο καὶ
[3, 7]	χρυσέων αὐτῷ τε κατὰ γωνίαν	ἑκάστην	κἀκείνῳ τῶν ἴσων προσκεκοινωμένων, ῥάμματος
[3, 6]	τὸ μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ καθ'	ἑκάστην	κάμακα παρέντες κατὰ τοῦ ἐδάφους
[3, 12]	ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν κατὰ πλευρὰν	ἑκάστην	παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ διὰ μέσων
[3, 6]	βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς	ἑκάστην	πλευρὰν πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος, τὸ
[3, 6]	χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ γωνίαν	ἑκάστην	στέφανον καὶ τοῦτον δ' ἐκπεριοδεύοντα
[3, 6]	λεπίς, πηχυαῖον μὲν κατὰ πλευρὰν	ἑκάστην	τὸ πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον.
[3, 10]	ἁμαρτάδων εἰς εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν	ἑκάστην	τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ
[3, 10]	τῷ ἐρίφῳ θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ	ἑκάστης	ἡμέρας ἕνα τῶν βοῶν εἰς
[3, 10]	τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ δὶς	ἑκάστης	ἡμέρας τοῦτο ποιεῖ, ἄλευρον ἐλαίῳ
[3, 6]	κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος	ἑκάστης	τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου
[3, 14]	αἱρεῖται δώδεκα τῶν γνωριμωτάτων ἐξ	ἑκάστης	φυλῆς ἕνα, οἳ διεξελθόντες ἀπὸ
[3, 3]	μὲν πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς	ἕκαστοι	τῆς εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ
[3, 7]	ὀνόματι τετιμημένου κατὰ τάξιν ἣν	ἕκαστον	αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν οὖν
[3, 6]	κάτω μέρος τοῦ σώματος, καθ'	ἕκαστον	δὲ τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ
[3, 12]	ἦν ἀγορᾶς, καὶ τῶν πωλουμένων	ἕκαστον	ἐν τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ
[3, 8]	εἰσφέρειν σίκλου τὸ ἥμισυ καθ'	ἕκαστον,	ὁ δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων
[3, 11]	περὶ τῶν ζῴων δὲ διέκρινεν	ἕκαστον,	ὅτι τρέφοιντο καὶ οὗ πάλιν
[3, 6]	τῇ ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ καθ'	ἕκαστον	πλευρὸν κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν
[3, 10]	σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν	ἕκαστον,	τό τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ
[3, 6]	καὶ παρεῖχε πλάτος Τρίτον σπιθαμῆς	ἕκαστος	αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς τριάκοντα
[3, 6]	ἐπ' ἴσης τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους.	ἕκαστος	δὲ τῶν κιόνων κρίκον εἶχε
[3, 8]	ὑπερβάλλειν φιλοτιμούμενοι τὰς θυσίας, ἃς	ἕκαστος	ἐπιφέροι, τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων
[3, 8]	ἁμαρτημάτων. προσῆγε δὲ τῶν ἀρχόντων	ἕκαστος	καὶ ἑτέρας θυσίας σωτηρίους λεγομένας
[3, 5]	μὲν τούτων ὡς βούλεται φρονείτω	ἕκαστος	τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη
[3, 8]	ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις	ἕκαστος	φιάλην τε κομίζει καὶ τρύβλιον
[3, 11]	ποιῶν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἕκαστος	ὡς αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς
[3, 6]	Μωυσῆς καὶ θυσίας κατὰ τὴν	ἑκάστου	δύναμιν ἵστη τὴν σκηνήν, πρῶτον
[3, 10]	ἡμᾶς πάσχα λεγομένην, δι' ἔτους	ἑκάστου	θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ τελοῦμεν
[3, 6]	τούτων οὖν κατὰ σπουδὴν συγκομισθέντων	ἑκάστου	καὶ παρὰ δύναμιν φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας
[3, 6]	πέντε κίονας περιέβαλλε κατὰ γωνίαν	ἑκάστου	κίονος κρίκου κατέχοντος αὐτὸ ἀπὸ
[3, 7]	υἱῶν, οὓς καὶ φυλάρχους νομίζομεν,	ἑκάστου	τῶν λίθων ὀνόματι τετιμημένου κατὰ
[3, 2]	καὶ τῶν ἐν τέλει καθ'	ἑκάστους	τε καὶ σὺν ἀλλήλοις τοὺς
[3, 6]	ἐκτὸς μερῶν. δύο δ' αὐτῶν	ἑκάστῳ	προσῆσαν στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι κατὰ δύο
[3, 5]	ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους, ἐν	ἑκατέρᾳ	πέντε. καὶ χεὶρ ἦν ἐπὶ
[3, 6]	ἀργυραῖ μὲν ἦσαν, πυλὶς δ'	ἑκατέρᾳ	τούτων προσῆν δεχομένη τὴν στρόφιγγα.
[3, 7]	δὲ θυσάνους χρύσεαι σύριγγες καθ'	ἑκατέραν	ἄκραν ἐκλαβοῦσαι πάντας ἐμπεριέχουσιν αὗται.
[3, 6]	συμβεβήκει ἀνὰ πέντε μὲν εἰς	ἑκατέραν	ἀνὰ δύο δὲ καὶ ἥμισυ
[3, 6]	ἦσαν ξύλου πεποιημένοι κατὰ πλευρὰν	ἑκατέραν	εἴκοσι τετράγωνοι μὲν τὸ σχῆμα
[3, 7]	καὶ μετάφρενον ἠρτημέναις ἀναδεῖται ὑπὲρ	ἑκατέραν	κατακλεῖδα: μασσαβάνης καλεῖται. (Ὑπὲρ δὲ
[3, 6]	χαλκέας πενταπήχεις τὸ ὕψος καθ'	ἑκατέραν	πλευρὰν εἴκοσι τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα
[3, 6]	τὴν εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον. καὶ καθ'	ἑκάτερον	δὲ τοῖχον τῶν ἐπιμηκεστέρων κρίκοι
[3, 7]	σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν ὤμων	ἑκάτερον	τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον
[3, 6]	αὐτῶν ἔνετοι σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ'	ἑκάτερον	τοῖχον, ὡς ἂν ὑπ' αὐτῶν
[3, 7]	ὅσον ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς	ἑκάτερον	τῶν κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον
[3, 6]	τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν εἰς	ἑκάτερον:	χρυσῷ δὲ τά τ' ἐντὸς
[3, 7]	καὶ τὴν σελήνην τῶν σαρδονύχων	ἑκάτερος,	οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα. τήν
[3, 6]	αἱ τελευταῖαι τῶν σκυταλίδων ἐξ	ἑκατέρου	τοίχου τῶν ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι
[3, 7]	ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ τῶν λίθων	ἑκατέρῳ,	οἱ πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ κατὰ
[3, 2]	τὸν ἄνδρα Οὖρον ὄνομα στάντας	ἑκατέρωθεν	αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς χεῖρας καὶ
[3, 6]	τῶν βάσεων: χαλκαῖ γὰρ ἦσαν.	ἑκατέρωθεν	δὲ τοῦ πυλῶνος τρεῖς κάμακες
[3, 2]	δίαιταν, πολὺ δὲ ἐπίσημον πλῆθος	ἑκατέρων	ὅσα τε ὑφαντὰ καὶ κόσμοι
[3, 6]	τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν	ἑκατὸν	δὲ τὸ μῆκος. κάμακας δὲ
[3, 6]	κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν ἔχουσα μνᾶς	ἑκατόν:	Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι κίγχαρες, εἰς
[3, 4]	εἰς πεντακοσίους, καὶ πάλιν εἰς	ἑκατόν,	εἶτ' εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε
[3, 1]	ὅτι νῦν πονοῦσι τῆς διανοίας	ἐκβάλλειν	τὰς τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ
[3, 1]	ἐλπίδα χρήσιμον, ἀλλὰ μὴ δυναμένων	ἐκβλύσαι	μηδ' ἀνασχεῖν ἰκμάδες ἦσαν ὀλίγαι,
[3, 6]	ἥλων χαλκέων πηχυαίων τὸ μέγεθος	ἐκδεδεμένα,	οἳ καθ' ἑκάστην κάμακα παρέντες
[3, 12]	τῆς δουλείας ἐκόλασε θάνατον οὐκ	ἐκδεχομένους.	ἀποδίδωσι δὲ καὶ τοὺς ἀγροὺς
[3, 8]	συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν φύσιν	ἐκδιηγεῖσθαι,	μὴ δι' ὄχλου γένηται τοῖς
[3, 5]	οὐκ ἐθάρρουν μετάγειν Μωυσέος αὐτοὺς	ἐκεῖ	παραμένειν προειρηκότος. (Ἤδη δὲ τεσσαράκοντα
[3, 1]	ἐν τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ'	ἐκεῖθεν	ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες
[3, 1]	ἤδη πότιμον ἦν. (Ἄραντες δ'	ἐκεῖθεν	εἰς Ἦλιν ἀφικνοῦνται πόρρωθεν μὲν
[3, 14]	λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς	ἐκεῖθεν	ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν καλουμένην
[3, 1]	τῶν προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς	ἐκεῖνα	γίγνοιντο διὰ τὰ ἐν ποσὶ
[3, 1]	αὐτὸν πάσχειν λέγοντες: τριακοστὴν γὰρ	ἐκείνην	ὁδεύοντες ἡμέραν ὅσα μὲν ἐπεφέροντο
[3, 10]	ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς	ἐκείνην	τὴν πόλιν, ἣν διὰ τὸν
[3, 9]	ἀποφέρονται καὶ τὰ κρέα ἐπ'	ἐκείνης	δαπανήσοντες τῆς ἡμέρας ἐν τῷ
[3, 7]	κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς κατ'	ἐκεῖνο	γνώμης οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ
[3, 1]	ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ	ἐκεῖνο	τὸ ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν
[3, 8]	πρασσόμενα περὶ τὰς ἱερουργίας ἐν	ἐκείνοις	δηλώσων περί τε ὧν ὁλοκαυτεῖν
[3, 1]	μέντοι παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν	ἐκείνοις	εὑρεθὲν τοῖς χωρίοις: καὶ γὰρ
[3, 1]	τίνα τρόπον ὁ αὐτὸς ποταμὸς	ἐκείνοις	μὲν αἷμα ἦν καὶ ἄποτος
[3, 5]	τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν	ἐκείνοις	τοῖς χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον καὶ
[3, 5]	καὶ τῶν ἔργων, ἃ δι'	ἐκεῖνον	ἡμῖν ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε
[3, 8]	δ' αὐτῷ καὶ παῖδες κατ'	ἐκεῖνον	τὸν χρόνον τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς
[3, 5]	τῆς γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς, καθὼς	ἐκεῖνος	αὐτοῖς προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες τὸν
[3, 1]	πρὸς τὸ ἱλαρώτερον, καὶ στὰς	ἐκεῖνος	ἐν μέσοις ἥκειν ἔλεγε φέρων
[3, 1]	δὲ καὶ νῦν ὕεται> πᾶς	ἐκεῖνος	ὁ τόπος, καθάπερ καὶ τότε
[3, 15]	Μωυσέος καὶ τῆς ἀρετῆς τῆς	ἐκείνου.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ὡς
[3, 10]	ὁλοκαυτοῦσι τὰ πάντα, λιβανωτὸς ὑπὲρ	ἐκείνου	ἄλλος ὑπὲρ τῶν ἄρτων προστίθεται.
[3, 1]	μὲν τοῦ θεοῦ καὶ τῆς	ἐκείνου	γνώμης, καθ' ἣν ἐκλελοίπασι τὴν
[3, 3]	στρατηγὸν εὐφήμουν ὡς κατὰ ἀρετὴν	ἐκείνου	πάντων αὐτοῖς κατὰ νοῦν ἀπηντηκότων.
[3, 4]	ποιεῖ κατὰ τὴν ὑποθήκην τὴν	ἐκείνου	τοῦ τρόπου τὴν ἐπίνοιαν οὐκ
[3, 1]	ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ'	ἐκείνους	γενναῖον παίδων τε καὶ γυναικῶν
[3, 5]	αὐτοῦ χρήσιμον ἐπανήξων πρὸς αὐτούς,	ἐκείνους	δ' ἐκέλευσε πλησίον μετασκηνῶσαι τῷ
[3, 5]	ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην: οὕτως	ἐκείνῳ	τοῦ γένους ἡμῶν καὶ τῆς
[3, 10]	σαββάτου: καὶ τότε μὲν ἀντ'	ἐκείνων	ἄλλοι κομίζονται, οἱ δὲ τοῖς
[3, 2]	τοῖς περιοίκοις ἅπασι μετὰ τὴν	ἐκείνων	ἧτταν ἐγένοντο φοβεροί, αὐτοί τε
[3, 2]	τε ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ	ἐκείνων	λεία τε παντοία κτηνῶν καὶ
[3, 15]	τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς	ἐκείνων	λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως ἡγήσαντο
[3, 1]	νηπίων οἱ δ' ἄνδρες ὑπὲρ	ἐκείνων	μὴ περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς
[3, 1]	κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς τὰς	ἐκείνων	ὑπηρεσίας ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι δ'
[3, 1]	γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ τὴν	ἐκείνων	ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι τὴν
[3, 2]	μὲν Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι δὲ τῶν	ἐκεῖσε	ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ
[3, 2]	τῶν κακῶν, καὶ τὸν Μωυσῆν	ἐκέλευον	ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[3, 8]	οἱ δ' ἑτοίμως ὑπήκουον οἷς	ἐκέλευσε	Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[3, 5]	ἐπανήξων πρὸς αὐτούς, ἐκείνους δ'	ἐκέλευσε	πλησίον μετασκηνῶσαι τῷ ὄρει τὴν
[3, 12]	ἱερέων νέμεσθαι πρὸς τοὺς ἱερεῖς	ἐκέλευσε	τὰ γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ
[3, 11]	τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν	ἐκέλευσεν	εἶναι, τῶν δὲ προσέταξεν ἀπέχεσθαι.
[3, 8]	κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ ταῦτ'	ἐκέλευσεν	εἰς φάρση σκεπαστήρια τῆς τε
[3, 8]	τῶν πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν	ἐκέλευσεν,	ἐλαίου τε ἐλαίνου εἴν, μέτρον
[3, 9]	δὲ ἄρχοντες ἐφ' οἷς ἡμάρτανον	ἐκθυόμενοι	ταὐτὰ μὲν κομίζουσι τοῖς ἰδιώταις,
[3, 12]	λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων μέρος	ἐκινεῖτο,	καὶ τέταρτον τὸ κατὰ βορρᾶν.
[3, 13]	δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο μᾶλλον	ἐκινήθη	καὶ θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον πρὸς
[3, 9]	ἱερείων καὶ τὰ κατὰ νηδὺν	ἐκκαθάραντες	ἀκριβῶς τοῖς ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι,
[3, 7]	εἶναι. ἐκ τούτου μὲν στέφανος	ἐκκεχάλκευται	ὅσον ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς
[3, 14]	ὁρίοις καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς	ἐκκλησίαν	ἀθροίζει τὸ πλῆθος καὶ καταστάς,
[3, 5]	οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς	ἐκκλησίαν	ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς εἴποι
[3, 14]	νύκτα. πρωὶ δ' εἰς τὴν	ἐκκλησίαν	συντρέχουσι, δι' ἐννοίας ἔχοντες καταλεύσαντες
[3, 8]	δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν εἰς	ἐκκλησίαν	τὸ πλῆθος τήν τε ἀρετὴν
[3, 12]	ἐχρῶντο τοῦ πλήθους εἰς τὰς	ἐκκλησίας:	καὶ μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος ἔδει
[3, 14]	ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ἐκ τῆς	ἐκκλησίας	σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι
[3, 1]	ὁρμὴν τοῦ πλήθους πρὸς μικρὸν	ἐκκλίνας	ἐπὶ λιτὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ
[3, 11]	αἷς ἡ τῶν κατὰ φύσιν	ἔκκρισις	ἔπεισι μετέστησε πρὸς ἡμέραν ἑβδόμην,
[3, 7]	χρύσεαι σύριγγες καθ' ἑκατέραν ἄκραν	ἐκλαβοῦσαι	πάντας ἐμπεριέχουσιν αὗται. (Πῖλον δὲ
[3, 1]	τῆς ἐκείνου γνώμης, καθ' ἣν	ἐκλελοίπασι	τὴν Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ
[3, 12]	Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν	ἐκμαθεῖν	τῶν στρατεύεσθαι δυναμένων: ἱεροὶ γὰρ
[3, 6]	αὐτὸς ἑκάστην πλευρὰν πέντε πήχεσιν	ἐκμεμετρημένος,	τὸ δὲ ὕψος τρίπηχυς, ὁμοίως
[3, 12]	νομίμων τῷ σχήματι τῆς δουλείας	ἐκόλασε	θάνατον οὐκ ἐκδεχομένους. ἀποδίδωσι δὲ
[3, 6]	κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ ζεύγους	ἐκομίζετο,	ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο.
[3, 6]	καὶ τούτοις κατὰ τὰς ὁδοὺς	ἐκομίζετο.	ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ ἐν
[3, 12]	μέση τῶν προιουσῶν ἓξ φυλῶν	ἐκομίζετο	καὶ τῶν ἑπομένων ἕξ, Λευῖται
[3, 6]	δὲ ἡμέρας ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι	ἐκομίζοντο	ἄρτοι> ἐν τῷ καλουμένῳ ὑφ'
[3, 5]	ὃν Ἰάκωβος δώδεκα παίδων ἀρεταῖς	ἐκοσμήθη,	δι' ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς
[3, 7]	πολλάκις. ἔπειτα σινδὼν ἄνωθεν αὐτὸν	ἐκπεριέρχεται	διήκουσα μέχρι μετώπου τήν τε
[3, 7]	τῷ ὕφει, χρυσὸς δ' αὐτοὺς	ἐκπεριέρχεται	τὰς ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ ὕφει
[3, 6]	ἑκάστην στέφανον καὶ τοῦτον δ'	ἐκπεριοδεύοντα	χρύσεον, ᾗ καὶ κρίκοι καὶ
[3, 11]	τὸν βίον τοῦ τε σκέλους	ἐκπεσόντος	αὐτῇ καὶ τὴν κοιλίαν ὑδέρου
[3, 11]	ἀπ' Αἰγύπτου φυγεῖν καὶ τῶν	ἐκπεσόντων	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον
[3, 6]	κάλῳ διακονούντων πρός τε τὸ	ἐκπετάννυσθαι	καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ γωνίαν
[3, 11]	διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς φιάλην	ἐκπιέζει,	προκομίσας τε ἐκ τοῦ ἱεροῦ
[3, 11]	εἴ τι προστύχοι καὶ καταπάσας	ἐκπιεῖν	δίδωσιν: ἡ δ' εἰ μὲν
[3, 6]	ὑετὸς εἴη γεγενημέναι. πολλὴ δ'	ἔκπληξις	ἐλάμβανε τοὺς πόρρωθεν θεωμένους: τὴν
[3, 1]	ὑπὲρ ἐκείνων μὴ περιορᾶν, ἀλλ'	ἐκπορίζειν	αὐτοῖς ἀφορμήν τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν
[3, 5]	κόσμῳ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις	ἐκπρεπῶς	ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν οὖν
[3, 2]	ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα τὸν θεὸν	ἐκπρεπῶς	καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον τῆς πρὸς
[3, 2]	πρόγονοι: καὶ γὰρ τῶν ἐπιστρατευσάντων	ἐκράτησαν	καὶ τοὺς περιοίκους ἐφόβησαν, μεγάλων
[3, 8]	ἐμαυτὸν ἂν τῆς τιμῆς ἄξιον	ἔκρινα	διά τε τὸ φύσει πάντας
[3, 8]	θεὸς Ἀαρῶνα τῆς τιμῆς ἄξιον	ἔκρινε	καὶ τοῦτον ᾕρηται ἱερέα, τὸν
[3, 8]	πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν θεὸν	ἔκρινεν	εἶναι καὶ τρέπεται πρὸς θυσίας
[3, 4]	ἐπὶ τοῖς ἥττοσι ταλαιπωρίας ἑτέροις	ἐκστῆναι,	περὶ δὲ τῶν μειζόνων καὶ
[3, 2]	ἀναδιδάσκων τὸν Ἰησοῦν ὃν τρόπον	ἐκτάξειε	τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν
[3, 10]	δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ,	ἕκτη	δ' ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη,
[3, 15]	καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν ταύτην	ἐκτίνοντας:	παισὶ μέντοι τοῖς ὑμετέροις παραδώσειν
[3, 6]	τά τε ἔνδοθεν καὶ τὰ	ἐκτός:	ἀνηλόγει γὰρ ὁ τῶν κιόνων
[3, 6]	τε τῶν ἔνδοθεν καὶ τῶν	ἐκτὸς	μερῶν. δύο δ' αὐτῶν ἑκάστῳ
[3, 5]	πέμπτος γονεῖς τιμᾶν: ὁ δὲ	ἕκτος	ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ δὲ ἕβδομος
[3, 7]	πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν ὡς	ἐκφαυλιζόντων	ἡμῶν τὸ θεῖον ὅπερ αὐτοὶ
[3, 8]	τοῖς μὴ τὴν σοφίαν ἐπ'	ἐκφαυλισμῷ	τῶν θείων ἠσκηκόσιν, ὃ δ'
[3, 12]	ἀδελφαῖς καὶ παίδων γυναιξὶν ὡς	ἔκφυλον	ἔχον τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν. ἐκώλυσε
[3, 11]	ἐχόντων ἐξουσίαν εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν	ἐκώλυε	καὶ Μωυσῆν, εἰ τοιούτῳ τινὶ
[3, 12]	ἔκφυλον ἔχον τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν.	ἐκώλυσε	δὲ καὶ γυναικὶ μεμιασμένῃ τοῖς
[3, 12]	καὶ εἰσιέναι εἰς τὸν ναὸν	ἐκώλυσε:	μὴ μόνον δὲ περὶ τὰς
[3, 12]	καὶ προσέτι γαμεῖν τὰς ἡταιρηκυίας	ἐκώλυσε,	μήτε δούλην μήτ' αἰχμάλωτον γαμεῖν
[3, 9]	τοῦτο καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην	ἔλαβεν,	ἡ δὲ χαριστήριός τέ ἐστι
[3, 1]	κἂν εἴ τι δὲ στάζον	ἔλαβον	εἰς χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ
[3, 8]	κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε	ἐλαίνου	εἴν, μέτρον δ' ἐστὶ τοῦτο
[3, 8]	καὶ πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν ἐχρῆν	ἔλαιόν	τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς τοὺς
[3, 9]	ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ δὴ καὶ	ἔλαιον	ὑπὸ τῶν τεθυκότων ἐπὶ μὲν
[3, 8]	πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν,	ἐλαίου	τε ἐλαίνου εἴν, μέτρον δ'
[3, 9]	πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν ἢ ἑψηθεῖσαν,	ἐλαίῳ	γὰρ συμπεφύραται, ἢ γενομένων ἄρτων.
[3, 9]	τὸ δ' αὐτὸ μέτρον τῷ	ἐλαίῳ	καὶ οἴνου παρῆγον, σπένδουσι δὲ
[3, 9]	καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ βωμῷ μεμαγμένον	ἐλαίῳ:	κομίζεται γὰρ δὴ καὶ ἔλαιον
[3, 10]	ἑκάστης ἡμέρας τοῦτο ποιεῖ, ἄλευρον	ἐλαίῳ	μεμαγμένον καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει βραχείᾳ,
[3, 8]	δεδαπάνηντο, πλήρεις δὲ ἦσαν ἀλεύρων	ἐλαίῳ	πεφυραμένων, οἷς ἐπὶ τῷ βωμῷ
[3, 8]	καὶ τὰ περὶ αὐτὴν σκεύη	ἐλαίῳ	τε προσχριομένῳ, καθὼς εἶπον, καὶ
[3, 6]	εἴη γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις	ἐλάμβανε	τοὺς πόρρωθεν θεωμένους: τὴν γὰρ
[3, 2]	γὰρ ἂν αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις	ἐλαττοῦσθαι	τοὺς οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει
[3, 6]	καὶ δι' αὐτῶν ἐπίχρυσοι σκυταλίδες	ἐλαυνόμεναι	πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ μέγεθος
[3, 6]	δ' αὐτῶν ἑκάστῳ προσῆσαν στρόφιγγες	ἐλαυνόμενοι	κατὰ δύο βάσεων: αὗται δ'
[3, 8]	τὸν χρόνον τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς	Ἐλεάζαρος	Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ τῶν πρὸς
[3, 13]	εἰς μακρὰν ἔσται. ἅμα ταῦτ'	ἔλεγε	καὶ πίμπλαται τὸ στρατόπεδον ὀρτύγων
[3, 1]	ταύτης τῆς ἀνάγκης τὸν θεὸν	ἔλεγε	καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν οὐδ' ἐλπισθεῖσαν
[3, 1]	στὰς ἐκεῖνος ἐν μέσοις ἥκειν	ἔλεγε	φέρων αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 5]	τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον	ἔλεγεν	ὡς συνεσόμενος τῷ θεῷ καί
[3, 15]	τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ τὸν	ἐλέγξοντα	περὶ τούτων αὐτοὺς οὐ δεδιότες,
[3, 1]	γυμνάζειν αὐτοὺς τοῖς ἄρτι χαλεποῖς.	ἐλέγχεσθαι	δὲ αὐτοὺς οὐκ ἀγαθοὺς οὔτε
[3, 1]	αὐτῶν καὶ τῆς περὶ τὴν	ἐλευθερίαν	ἡδονῆς, ἵνα μάθοι πότερόν ποτε
[3, 2]	πεπιστευκότας, ὑφ' ἧς εἰς τὴν	ἐλευθερίαν	ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς περὶ αὐτῆς
[3, 14]	θεοῦ κρίναντος ἡμῖν παρασχεῖν ἀγαθά,	ἐλευθερίαν	καὶ γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος, τὴν
[3, 12]	τὸν τρόπον: ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου,	ἐλευθερίαν	σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται ὅ τε
[3, 3]	τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς	ἐλευθερίας	αἴτιον καὶ ποριστὴν γεγενημένον, καὶ
[3, 12]	δανείων ἀπολύονται καὶ οἱ δουλεύοντες	ἐλεύθεροι	ἀφίενται, οὓς ὄντας ὁμοφύλους καὶ
[3, 8]	ἔφερον δὲ τὸ ἀργύριον τῶν	ἐλευθέρων	οἱ ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι
[3, 1]	ὄψιν αὐτοῖς ἤδη τὸ δίψος	ἔληγε,	καὶ πίνουσιν ἡδὺ καὶ γλυκὺ
[3, 6]	δὲ τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ	ἐλήλατο	κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος,
[3, 5]	καὶ τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος	ἐλθεῖν	ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν ἐκ πέτρας
[3, 1]	ἱκετείαν τοῦ θεοῦ καὶ παράκλησιν	ἐλθεῖν,	καὶ ἀναβὰς ἐπί τινα σκοπὴν
[3, 15]	ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων	ἐλθόντες	κατὰ τιμὴν τοῦ παρ' ἡμῖν
[3, 5]	τῷ θεῷ γὰρ εἰς ὄψιν	ἐλθὼν	ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην: οὕτως
[3, 8]	ἄριστοι τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ	Ἐλίαβος,	τῶν γὰρ ἐξευρημένων τοῖς προτέροις
[3, 6]	Μαριάμης τῆς ἀδελφῆς τοῦ στρατηγοῦ,	Ἐλίβαζος	δὲ Ἰσαμάχου Δανίδος φυλῆς. τὸ
[3, 7]	χρυσὸς δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται τὰς	ἕλικας	ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς τὸ
[3, 6]	πως κατὰ παλαιστὴν τὸ ἔδαφος	ἕλικος	περιθεούσης τό τε ἄνω καὶ
[3, 7]	καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν τῆς	ἑλίξεως	κατὰ στέρνον καὶ περιελθοῦσα πάλιν
[3, 7]	τῶν> ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν κύκλον	Ἕλληνες	καλοῦσι, τῆς κατ' ἐκεῖνο γνώμης
[3, 8]	θεὸν εἰς τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν	Ἕλληνες	οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη
[3, 7]	ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν ἐφώδην,	Ἑλληνικῇ	δ' ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται γὰρ
[3, 6]	καλοῦσι κίγχαρες, εἰς δὲ τὴν	Ἑλληνικὴν	μεταβαλλόμενον γλῶτταν σημαίνει τάλαντον. πεποίηται
[3, 7]	σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ τὴν	Ἑλλήνων	γλῶτταν λόγιον: πληροῖ δὲ ἀκριβῶς
[3, 7]	λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς δὲ κύαμον	Ἑλλήνων	οἱ περὶ τομὰς ῥιζῶν ἐμπείρως
[3, 2]	ἐκ τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν	ἑλόντες	τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων, πλούτους
[3, 1]	νοτερόν τι προσαρδεῦον αὐτοῖς δι'	ἐλπίδα	χρήσιμον, ἀλλὰ μὴ δυναμένων ἐκβλύσαι
[3, 5]	τῶν μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο τὰς	ἐλπίδας,	αἴθριός τε καὶ καθαρὸς ὁ
[3, 2]	ἔργον τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν	ἐλπίδος	δόξαν τε διὰ τῆς παρούσης
[3, 1]	ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν οὐδ'	ἐλπισθεῖσαν	ἐκ τῆς πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς
[3, 1]	τοῖς Ἑβραίοις οὕτως γενομένης δεινῶς	ἐλύπει	πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ τὸ
[3, 5]	δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ οὕτως	ἐλύπησεν	αὐτούς, ὡς τὸ νομίζειν Μωυσῆν
[3, 7]	τῷ κλωνί, περίεισι δ' αὐτὴν	ἔλυτρον,	ὅπερ ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ πρὸς
[3, 4]	νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ ταῖς	ἐμαῖς	περὶ τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν
[3, 8]	ταύτης ἐμοὶ τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης	ἐμαυτὸν	ἂν τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινα
[3, 8]	εἶναι φιλαύτους, καὶ ὅτι πολλὰ	ἐμαυτῷ	καμόντι περὶ σωτηρίας τῆς ὑμετέρας
[3, 6]	ἡ μὲν εἰς τὸ προανέχον	ἐμβαίνει	τῆς τραπέζης, ἡ δὲ εἰς
[3, 7]	ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον	ἐμβαινόντων	εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ
[3, 6]	μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν κιόνων,	ἐμβαινούσης	κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης τῇ
[3, 6]	ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ τοῖς πυλούχοις	ἐμβεβήκεσαν	ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ' αὐτῶν δὲ
[3, 7]	ᾗπερ ἀνήκει πρὸς τὸν τράχηλον	ἐμβεβηκότας	τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους ἁλύσεις
[3, 5]	ἐπὶ συμφέροντι τῷ ὑμετέρῳ πρὸς	ἐμὲ	μὴ φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ γὰρ
[3, 8]	ἔτεσι διακοσίοις πρότερον ἢ ταύτην	ἐμὲ	συνθεῖναι τὴν γραφὴν τοῦ θεοῦ
[3, 5]	μὴ καταφρονήσητε τῶν λεγομένων εἰς	ἐμὲ	τὸν λέγοντα ἀφορῶντες μηδ' ὅτι
[3, 1]	γὰρ ἦν, διὸ καὶ μᾶλλον	ἔμειναν,	οὐδ' αὐτὸ μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον
[3, 6]	ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα κόσμον οἴσειν	ἔμελλε,	πλὴν ζῴων μορφῆς. ἕτερον δὲ
[3, 4]	τοῖς ἀξίοις, εἰ καὶ δόξαν	ἔμελλε	φέρειν ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ ἄλλων
[3, 6]	αὐτὴν ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν	ἔμελλεν.	(Ἐντὸς δὲ διελὼν τὸ μῆκος
[3, 1]	ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν ὧν	ἔμελλον	δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν δ' οὐκ
[3, 5]	στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος, ὅθεν	ἔμελλον	πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός,
[3, 6]	ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν σκηνὴν	ἔμελλον	παρέξειν. σινδὼν δ' ἐκ βύσσου
[3, 7]	ἡμεῖς δὲ παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες	ἐμίαν	αὐτὴν καλοῦμεν: οὕτως γὰρ προσαγορεύεται
[3, 5]	βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων,	ἐμοὶ	δὲ ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ
[3, 8]	ἡμῶν εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε ταύτης	ἐμοὶ	τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν
[3, 5]	χαρίζεται τοὺς λόγους δι' ἑρμηνέως	ἐμοῦ.	σεβάσμιοι δ' ὑμῖν γενέσθωσαν καὶ
[3, 7]	Ἑλλήνων οἱ περὶ τομὰς ῥιζῶν	ἐμπείρως	ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις
[3, 6]	μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις τισὶν	ἐμπεπλεγμένος	κατὰ στίχον πρὸς ἀλλήλους τετραμμένοι
[3, 7]	ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος	ἐμπεριείληφε	τὰ πάντα. δηλοῖ δὲ καὶ
[3, 7]	καθ' ἑκατέραν ἄκραν ἐκλαβοῦσαι πάντας	ἐμπεριέχουσιν	αὗται. (Πῖλον δὲ ἦν ὁ
[3, 4]	μὲν ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος	ἐμποδίζειν	τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ στρατηγοῦ
[3, 7]	καὶ διακονεῖν, ὅπως μὴ κινουμένης	ἐμποδίζηται	πρὸς τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ
[3, 2]	μὴ μέλλειν, ὡς τῆς ἀναβολῆς	ἐμποδιζούσης	τὴν προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ
[3, 6]	καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ γωνίαν	ἐμποδὼν	οὐκ ἐσόμενον πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι
[3, 14]	τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν	ἐμποδὼν	στήσεσθαι πρὸς τὰ ἔργα καὶ
[3, 1]	ἤκουον παρὰ τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν	ἔμπροσθεν	βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο
[3, 1]	δυσκόλων μεμνημένους λήθην ἔχειν τῶν	ἔμπροσθεν	εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ' ὅτι νῦν
[3, 15]	καὶ τοῦδε τοῦ πολέμου μικρὸν	ἔμπροσθεν	Κλαυδίου Ῥωμαίων ἄρχοντος Ἰσμαήλου δὲ
[3, 6]	οἷς Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις	ἐμφερεῖς,	τὸ δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον
[3, 6]	ἀργύρεα, βάσεις δὲ χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν	ἐμφερεῖς,	χαλκαῖ δὲ ἦσαν, ἐπὶ τῆς
[3, 7]	τῆς μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν	ἐμφερὲς	εἶναι. ἐκ τούτου μὲν στέφανος
[3, 1]	τὴν γλυκύτητα καὶ τὴν ἡδονὴν	ἐμφερές,	ὅμοιον δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων
[3, 7]	τὸ ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν	ἐμφερὴς	βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν
[3, 6]	λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν ἐσχάραν	ἐμφερής:	ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ
[3, 7]	τοῦ μικροῦ δακτύλου, κρατῆρι δ'	ἐμφερὴς	τὴν περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ
[3, 5]	περιέγραφε, καὶ τοῦ λοιποῦ παντὸς	ἐν	αἰθρίᾳ τυγχάνοντος ἄνεμοί τε σφοδροὶ
[3, 6]	μὲν πήχεις ἀνεῴγεσαν κατὰ πύλας,	ἐν	αἷς ἀνὰ δύο κάμακες εἱστήκεσαν
[3, 6]	ἑωρακέναι. ταύτῃ τὰς δύο πλάκας,	ἐν	αἷς τοὺς δέκα λόγους συγγεγράφθαι
[3, 1]	ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον οὖν	ἐν	αἰτίᾳ τὸν στρατηγὸν καὶ κατεβόων
[3, 1]	ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει τοὺς	ἐν	ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων τὸ
[3, 4]	ἀλλὰ περὶ μὲν ταύτης εὐκαίρως	ἐν	ἄλλοις τῆς γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς
[3, 1]	τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ οὐκ	ἐν	ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ τοῖς νῦν
[3, 4]	ᾖ τι μεῖζον ἐπὶ τοὺς	ἐν	ἀξιώματι τὴν περὶ τούτου διάγνωσιν
[3, 2]	χαλεπῶς τὸ τῶν Ἑβραίων πλῆθος	ἐν	ἀπορίᾳ μὲν ὂν ἁπάντων, μέλλον
[3, 2]	περὶ τῆς ἐρήμου καὶ τῶν	ἐν	αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ
[3, 1]	λαῷ καὶ τῆς ἐνδείας ἀπαλλαγήν:	ἐν	αὐτῷ γὰρ εἶναι τὴν σωτηρίαν
[3, 5]	εἶναι περὶ τοῦ τὸν θεὸν	ἐν	αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν καὶ ἀπρόσιτον.
[3, 14]	καρτερὰς τείχεσι καὶ περιβόλων ὀχυρότητι:	ἐν	δ' Ἐβρῶνι καὶ τῶν γιγάντων
[3, 6]	ταύτην ἐν τῷ ἀδύτῳ κατατίθησιν.	(Ἐν	δὲ τῷ ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται
[3, 8]	δόξαντας τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ'	ἐν	εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς μήτ' ἐν
[3, 5]	ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους,	ἐν	ἑκατέρᾳ πέντε. καὶ χεὶρ ἦν
[3, 8]	τὰ πρασσόμενα περὶ τὰς ἱερουργίας	ἐν	ἐκείνοις δηλώσων περί τε ὧν
[3, 1]	βραχεῖαν μέντοι παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν	ἐν	ἐκείνοις εὑρεθὲν τοῖς χωρίοις: καὶ
[3, 5]	πρὸς τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν	ἐν	ἐκείνοις τοῖς χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον
[3, 2]	τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα	ἐν	ἐρήμῳ τε γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις,
[3, 6]	αἰτίαν ἐξ ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν	ἐν	ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ
[3, 6]	ἕνεκα τοῦ θεοῦ. (Πάντων δ'	ἐν	ἑτοίμῳ γεγενημένων χρυσίου τε καὶ
[3, 6]	σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν	ἐν	ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς
[3, 11]	Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς ὢν	ἐν	καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ τῶν
[3, 1]	παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες τὴν γῆν,	ἐν	κακοῖς ἦσαν καὶ πάλιν δι'
[3, 10]	ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην	ἐν	κριῷ τοῦ ἡλίου καθεστῶτος, τούτῳ
[3, 15]	τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος	ἐν	λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος
[3, 1]	τὸ ἱλαρώτερον, καὶ στὰς ἐκεῖνος	ἐν	μέσοις ἥκειν ἔλεγε φέρων αὐτοῖς
[3, 7]	τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ	ἐν	μέσῳ τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον ῥαφὴν
[3, 1]	κακῷ τὴν διάνοιαν ὄντες καὶ	ἐν	μνήμῃ εἶναι τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς
[3, 1]	καὶ φιλαιτίου τοῦ τῶν ἀνθρώπων	ἐν	οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος.
[3, 11]	πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ ὧν	ἐν	οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς
[3, 4]	θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν	ἐν	ὄχλῳ πραγμάτων ὄντα: διέλυε γὰρ
[3, 2]	στρατοπέδου. καὶ νύκτα μὲν πᾶσαν	ἐν	παρασκευαῖς ἦσαν τῶν τε ὅπλων
[3, 10]	ἔργοις ἄνεσιν οὐ διδόασιν, ἀλλ'	ἐν	πάσαις νόμιμον τό τε τῆς
[3, 6]	τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ τῶν	ἐν	πλάτει κειμένων τῆς κατόπιν, κρίκοι
[3, 8]	ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς μήτ'	ἐν	πολέμῳ κατ' ἀνάγκην Ἑβραίους παραβῆναί
[3, 7]	μοι δεδηλώσθω πολλάκις τε καὶ	ἐν	πολλοῖς τὴν ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου
[3, 1]	πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ τὰ	ἐν	ποσὶ κακά, γυμνάζειν αὐτοὺς τοῖς
[3, 1]	αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς	ἐν	ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ δ' οὕτως
[3, 1]	χάριν λαβὼν τομάδος τὸ ἄκρον	ἐν	ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην καὶ
[3, 6]	δὲ εἰς ἑπτὰ κεφαλὰς καταλλήλας	ἐν	στίχῳ διακειμένας. λύχνοι δ' ἐπιφέρονται
[3, 5]	μηδένα καὶ λόγων οὓς Μωυσῆς	ἐν	ταῖς δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν:
[3, 6]	πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα	ἐν	ταῖς ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ δὲ
[3, 6]	δὲ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ γὰρ	ἐν	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ'
[3, 5]	δὲ ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ	ἐν	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς
[3, 8]	ἦσαν αὗται καὶ τὴν σκηνὴν	ἐν	ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις
[3, 10]	τῷ θεῷ τότε χαριστήρια, φέροντας	ἐν	ταῖς χερσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ
[3, 12]	ἀγορᾶς, καὶ τῶν πωλουμένων ἕκαστον	ἐν	τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ τέχνης
[3, 13]	δὲ ἧς ὑπέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίας	ἐν	ταύταις ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις, ὕδατος
[3, 10]	διανηστεύοντες ἕως ἑσπέρας θύουσι δ'	ἐν	ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν τε
[3, 2]	τούς τε φυλάρχους καὶ τῶν	ἐν	τέλει καθ' ἑκάστους τε καὶ
[3, 1]	ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν	ἐν	τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν
[3, 2]	ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας	ἐν	τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ
[3, 12]	κώμας πεπραμέναις: περὶ γὰρ τῶν	ἐν	τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρως.
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν
[3, 5]	ὅλων ὃν ἂν πραχθείη τρόπον	ἐν	τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν
[3, 12]	διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης	ἐν	τοῖς ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί τε
[3, 9]	τῆς θυσίας τῶνδε τῶν ζῴων	ἐν	τοῖς περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν. ὁ
[3, 8]	ἁμαρτάδων, καὶ δὴ, λέγειν γὰρ	ἐν	τοῖς περὶ θυσιῶν μέλλω τὰ
[3, 10]	ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος, τὸν δ'	ἐν	τοῖς προαστείοις εἰς καθαρώτατον ἄγοντες
[3, 2]	αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ' ὀλίγον	ἐν	τριμήνῳ μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου
[3, 7]	ἐσσῆνα μέσον ὄντα τῆς ἐφαπτίδος	ἐν	τρόπῳ γῆς ἔταξε: καὶ γὰρ
[3, 6]	κατὰ μέτωπον, ἐγκατέθετο. καὶ ταύτην	ἐν	τῷ ἀδύτῳ κατατίθησιν. (Ἐν δὲ
[3, 1]	περὶ αὐτοὺς πρόνοιαν. δηλοῖ δὲ	ἐν	τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ τὸν
[3, 9]	ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς ἡμέρας	ἐν	τῷ ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος
[3, 6]	ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι>	ἐν	τῷ καλουμένῳ ὑφ' ἡμῶν Σαββάτῳ:
[3, 2]	ὡς τῆς ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς	ἐν	τῷ κρατῆσαι τῶν ἐχθρῶν κειμένης.
[3, 11]	ἀριθμὸν τούτων τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον	ἐν	τῷ μιάσματι θύειν νόμιμον ἀμνάδας
[3, 6]	ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ	ἐν	τῷ ναῷ τετραμμένη πρὸς ἄρκτον
[3, 2]	ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ,
[3, 8]	τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν	ἐν	τῷ τῆς σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ
[3, 2]	τοῦ περὶ αὐτῶν λόγου φοιτῶντος	ἐν	φόβῳ συνέβαινεν οὐ μικρῷ τοὺς
[3, 1]	ἀσθενέστερος τῆς ἐκ λόγων διδασκαλίας,	ἐν	χαλεπωτέροις ἦν τὴν συμφορὰν τὴν
[3, 12]	Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος,	ἐν	ᾧ οἵ τε χρεῶσται τῶν
[3, 2]	παρῆν ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος,	ἐν	ᾧ τά τε περὶ τὸν
[3, 1]	ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους εἰς ἔσχατον	ἔν	τε ταῖς πρότερον ἡμέραις πίδαξιν
[3, 6]	σκέπη καὶ βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς	ἔν	τε τοῖς καύμασι καὶ ὁπότε
[3, 6]	τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς	ἓν	εἶναι δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ
[3, 7]	τῶν παρὰ πλευράν, φάρσος δ'	ἓν	ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα
[3, 15]	οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν ἱερέων κρίμνον	ἓν	φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας τὴν γῆν
[3, 6]	ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν ὡς	ἕνα	δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν τὴν
[3, 14]	τῶν γνωριμωτάτων ἐξ ἑκάστης φυλῆς	ἕνα,	οἳ διεξελθόντες ἀπὸ τῶν πρὸς
[3, 10]	θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ ἑκάστης ἡμέρας	ἕνα	τῶν βοῶν εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν.
[3, 2]	ἐτύγχανον δὲ οἱ πρὸς τοῦτο	ἐνάγοντες	οἵ τε τὴν Γοβολῖτιν καὶ
[3, 2]	αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν	ἐναντίων	ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ
[3, 5]	μὴ κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ	ἔνατος	μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ δὲ δέκατος
[3, 7]	εἶτα ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος	ἔνατος	ὢν τοῖς πᾶσι, τετάρτου δὲ
[3, 6]	λίνου βύσσον λίθους τε τούτοις	ἐνδεδεμένους,	οὓς χρυσίῳ καθειργνύντες ἄνθρωποι κόσμῳ
[3, 1]	μὴ μόνον ἀνθρώποις τι παρασχεῖν	ἐνδεής,	ἀλλὰ καὶ μηδ' ἄλλο τι
[3, 1]	τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου τὴν	ἔνδειαν	ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς ἐπ' εὐχὰς
[3, 1]	τινὰ τῷ λαῷ καὶ τῆς	ἐνδείας	ἀπαλλαγήν: ἐν αὐτῷ γὰρ εἶναι
[3, 8]	καὶ τὸ περὶ αὐτὸν πρόθυμον	ἐνδεικνυμένων,	ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν
[3, 6]	παραπλήσιον καὶ παστάδι παρεῖχον, τοῦ	ἑνδεκάτου	φάρσους εἰς τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι
[3, 11]	μεθ' ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς	ἐνδημεῖν	ἐφίησιν. ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς
[3, 11]	μετὰ τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον τὸ	ἐνδημεῖν:	τὸν δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν
[3, 14]	τοῖς Χαναναίων ὁρίοις καὶ χαλεπὴν	ἐνδιαιτᾶσθαι	εἰς ἐκκλησίαν ἀθροίζει τὸ πλῆθος
[3, 6]	τὴν συνέλευσιν χρύσειον τά τε	ἔνδοθεν	καὶ τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ
[3, 6]	πανταχόθεν χρυσαῖ διά τε τῶν	ἔνδοθεν	καὶ τῶν ἐκτὸς μερῶν. δύο
[3, 6]	διαιροῦντες τὸν νεὼν τὸ ἄδυτον	ἔνδον	αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν
[3, 6]	δὲ αὐτῆς καὶ τῆς τραπέζης	ἔνδον,	ὡς προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον μέν,
[3, 6]	ἀλλήλων κατ' ὀλίγον. τὸ δ'	ἐνδοτέρω	αὐτῶν ἄδυτον ἦν, τὸ δὲ
[3, 7]	ἐστιν. (Ἐπὶ δὲ τούτοις τρίτον	ἐνδύεται	τὸν λεγόμενον μὲν ἐφώδην, Ἑλληνικῇ
[3, 7]	ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ δὲ τούτῳ λίνεον	ἔνδυμα	διπλῆς φορεῖ σινδόνος βυσσίνης, χεθομένη
[3, 7]	καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο τὸ	ἔνδυμα	ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ σώματι
[3, 7]	πεποιημένος. τῷ δὲ διακένῳ τοῦ	ἐνδύματος	σύνεισι περίτμημα σπιθαμῆς τὸ μέγεθος
[3, 8]	ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς, ὡς οὗτος	ἐνδύσεται	στολὴν τῷ θεῷ καθωσιωμένην καὶ
[3, 7]	συνάπτουσαι, ὧν τὸ ἄκρον ἀνεστραμμένον	ἐνέβαινε	κρίκῳ προέχοντι τῆς νωτιαίας πέζης
[3, 6]	ἰοῦσα τῶν κιόνων, εἰς ἣν	ἐνέβαινον	πλάγιαι αἱ τελευταῖαι τῶν σκυταλίδων
[3, 1]	σπάνιν ὕδατος ὑπὲρ αὐτῆς ἐστε	ἐνεγκεῖν	γενναῖοι, ἢ δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε
[3, 7]	κρίκων ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς	ἐνεγκεῖν	τὸ βάρος τῶν λίθων ἑτέρους
[3, 6]	ἔργον κόσμου τε καὶ λειτουργίας	ἕνεκα	τοῦ θεοῦ. (Πάντων δ' ἐν
[3, 11]	ἡ δ' εἰ μὲν ἀδίκως	ἐνεκλήθη,	ἐγκύμων τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται
[3, 2]	ἐδίδου καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰησοῦν	ἐνεκωμίαζε	μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς ἔπραξεν ὑπὸ
[3, 5]	ἀνθρώποις νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς δ'	ἐνέπλησε	τὴν στρατιὰν ἐπιφανείς, καὶ τὴν
[3, 2]	προσδοκῶντι πολέμιον ἀπορίαν καὶ ταραχὴν	ἐνεποίει	τὰ τῶν ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων
[3, 7]	σελήνην τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς	ἐνεπόρπωσε	τὸν ἀρχιερέα. τήν τε δωδεκάδα
[3, 7]	ἕως οὗ μηδὲν ὁ ἱερεὺς	ἐνεργεῖ,	πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν οὕτως ἔχει
[3, 8]	οὓς κατὰ στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς	ἐνερραμμένους	τῷ ἐσσῆνι φορεῖ, νίκην μέλλουσι
[3, 9]	λόγον μοι περὶ τῶν θυσιῶν	ἐνεστάναι	συμβέβηκε. δύο μὲν γάρ εἰσιν
[3, 1]	τοῦ θεοῦ τὴν περὶ τῶν	ἐνεστηκότων	ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ' ὀλίγον
[3, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου
[3, 6]	διήκοντες ξύλου, καὶ δι' αὐτῶν	ἔνετοι	σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον τοῖχον,
[3, 14]	τὴν ἔξοδον τὴν ἀπ' Αἰγύπτου	ἐνέτυχον	μείζω τὰ κατὰ τὴν Χαναναίαν
[3, 11]	τὸν ἀριθμὸν τούτων τῶν ἡμερῶν	ἐνεχόμενον	ἐν τῷ μιάσματι θύειν νόμιμον
[3, 7]	τρεῖς ἐπὶ τεσσάρων διακείμενοι γραμμῶν	ἐνήσκηνται	τῷ ὕφει, χρυσὸς δ' αὐτοὺς
[3, 10]	καὶ δέκα βοῶν καὶ ἀρνῶν	ἑνὶ	πλειόνων καὶ κριῶν δύο κατὰ
[3, 10]	καὶ δύο βόας σὺν ἀρνάσιν	ἐνιαυσιαίοις	ἑπτὰ καὶ κριόν, ἔριφον δὲ
[3, 7]	δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν	ἐνιαυτὸν	εἰς τοσούτους μῆνας διῃρημένον. τὴν
[3, 12]	γὰρ πρὸ τοῦ τελειωθῆναι τὸν	ἐνιαυτὸν	καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει τὸν
[3, 8]	ἀφ' οὗ τὴν Αἴγυπτον ἐξέλιπον	ἐνιαυτὸς	αὐτοῖς πρῶτος ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ
[3, 12]	δὲ ὑπὸ Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς	ἐνιαυτὸς	ἰώβηλος, ἐν ᾧ οἵ τε
[3, 2]	καὶ τούτου γενομένου κατὰ κράτος	ἐνίκων	τοὺς Ἀμαληκίτας οἱ Ἑβραῖοι, καὶ
[3, 6]	κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν τοῖχον,	ἐννέα	γὰρ πήχεις οἱ ἓξ κίονες
[3, 10]	τῶν ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ	ἐννέα,	τῇ πεντηκοστῇ> ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ
[3, 14]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι'	ἐννοίας	ἔχοντες καταλεύσαντες τόν τε Μωυσῆν
[3, 14]	γῆς φύσιν καὶ τὴν τῶν	ἐνοικούντων	ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις
[3, 10]	λεγομένην, δι' ἔτους ἑκάστου θύειν	ἐνόμισεν,	καὶ δὴ τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ
[3, 11]	τοῖς ὁμοφύλοις περὶ τῶν νενοσηκότων	ἐνομοθέτει	κατὰ τιμὴν τοῦ θεοῦ τοῦτο
[3, 11]	τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ'	ἐνομοθέτησεν,	οἷς εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ
[3, 8]	κριῶν σφαγέντων καθ' ἑκάστην ἡμέραν	ἑνὸς	κατὰ γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ
[3, 6]	δύο πηχῶν, τὸ δὲ πλάτος	ἑνὸς	πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν τὸ
[3, 7]	ὅπερ ὑφαίνοντες κατὰ στῆθος ἐξέλιπον,	ἑνοῦται	δ' ὑπὸ κρίκων χρυσέων αὐτῷ
[3, 12]	αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον τὸν τρόπον:	ἐνστάντος	τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει τοὔνομα,
[3, 5]	ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν	ἐντευξομένων,	ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν
[3, 7]	δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται τὰς ἕλικας	ἐντιθεὶς	τῷ ὕφει πρὸς τὸ μὴ
[3, 5]	Ἑβραῖοι δὲ κατὰ τὰς Μωυσέος	ἐντολὰς	μετεσκήνουν καὶ τὰς ὑπωρείας τοῦ
[3, 1]	εἴποι τε καὶ πράττειν κατ'	ἐντολὴν	τοῦ θεοῦ κελεύσειε. κατηρίθμει τε
[3, 6]	ἀρχιτέκτονας τοῖς ἔργοις ἐφίστησι κατ'	ἐντολὴν	τοῦ θεοῦ οὓς καὶ τὸ
[3, 7]	τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς	ἐντομάς,	ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως
[3, 6]	ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν.	(Ἐντὸς	δὲ διελὼν τὸ μῆκος αὐτῆς
[3, 6]	ὁπόσα μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς.	ἐντὸς	δὲ τῶν πυλῶν περιρραντήριον ἦν
[3, 6]	ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ τά τ'	ἐντὸς	καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα,
[3, 6]	γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος τὸ	ἐντὸς	τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ τοῖς
[3, 6]	ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον τὸ	ἐντὸς	τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου
[3, 1]	ταῖς πρότερον ἡμέραις πίδαξιν ὀλίγαις	ἐντυγχάνοντες	καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες
[3, 8]	μὴ δι' ὄχλου γένηται τοῖς	ἐντυγχάνουσι.	δὶς δὲ τῆς ἡμέρας πρίν
[3, 7]	ὄφεως: ἄνθη δ' εἰς αὐτὴν	ἐνύφανται	φοίνικι καὶ πορφύρᾳ μετὰ ὑακίνθου
[3, 6]	διαπεποικιλμένον τοῖς τε ἄλλοις ἅπασιν	ἐνυφασμένον,	ὅσα κόσμον οἴσειν ἔμελλε, πλὴν
[3, 2]	τοὺς κατατολμήσαντας αὐτῶν μετὰ τὴν	ἐξ	Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον οὕτως ἐπολέμησαν,
[3, 2]	ὀλίγον ἐν τριμήνῳ μετὰ τὴν	ἐξ	Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν ἐπὶ τὸ
[3, 12]	πρῶτον μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τὴν	ἐξ	Αἰγύπτου τὴν πάσχα λεγομένην ἐπὶ
[3, 5]	ὃν Ἅβραμος ὁ ἡμέτερος πρόγονος	ἐξ	ἀλήτου τὴν Χαναναίαν κατέσχε γῆν,
[3, 1]	τοιαύτην δὲ οὖσαν τὴν χώραν	ἐξ	ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ
[3, 12]	(Εὗρε δὲ καὶ βυκάνης τρόπον	ἐξ	ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι δὲ τοιαύτη:
[3, 7]	γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ τὸ	ἐξ	αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ
[3, 1]	ψαφαρὰ γάρ ἐστι καὶ νοτερὸν	ἐξ	αὐτῆς οὐδὲν ὅ τι καὶ
[3, 10]	προσφέρουσι τῷ θεῷ, καὶ μίαν	ἐξ	αὐτοῦ δράκα ἐπιβαλόντες τὸ λοιπὸν
[3, 15]	θεὸν ὑπομνῆσαι μέν, ὅσα παθόντες	ἐξ	αὐτοῦ καὶ πηλίκων εὐεργεσιῶν μεταλαβόντες
[3, 8]	τῶν ἱερῶν τῷ βωμῷ αἰφνίδιον	ἐξ	αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη αὐτόματον, καὶ
[3, 10]	σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν οὐδέν ἐστιν	ἐξ	αὐτῶν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον:
[3, 12]	ὁμοφύλων καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν	ἐξ	αὐτῶν φυλάττοντας: ποιεῖν δὲ τοῦτο
[3, 7]	μῆνας διῃρημένον. τὴν δὲ λυχνίαν	ἐξ	ἑβδομήκοντα μορίων ποιήσας συγκειμένην τὰς
[3, 14]	κατασκόπους αἱρεῖται δώδεκα τῶν γνωριμωτάτων	ἐξ	ἑκάστης φυλῆς ἕνα, οἳ διεξελθόντες
[3, 6]	πλάγιαι αἱ τελευταῖαι τῶν σκυταλίδων	ἐξ	ἑκατέρου τοίχου τῶν ἐπιμηκεστέρων καὶ
[3, 6]	δ' αὐτῇ πόδες τὰ μὲν	ἐξ	ἡμίσους ἕως τῶν κάτω τελέως
[3, 6]	Σάββατα καλοῦμεν: τὴν δ' αἰτίαν	ἐξ	ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις
[3, 1]	λίαν αὐτοῦ ἐσπουδάκεσαν. παρηγγέλλετο δ'	ἐξ	ἴσου πᾶσιν ἀσσαρῶνα, τοῦτο δ'
[3, 6]	ὡς προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον μέν,	ἐξ	οὗ καὶ τὰ πρότερα ἦν
[3, 6]	μόνοις ἐπετέτραπτο. κατὰ μέτωπον δέ,	ἐξ	οὗ τὴν εἴσοδον ἦσαν πεποιημένοι,
[3, 6]	αὐτῷ καὶ τὴν κρηπῖδα παρεχόμενον,	ἐξ	οὗ τοῖς ἱερεῦσι τὰς χεῖρας
[3, 5]	ὑμῖν παρασχών, ὁ καὶ τροφὴν	ἐξ	οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις, ὁ
[3, 7]	οὐδὲν τῶν προειρημένων, ἐπενδυσάμενος δ'	ἐξ	ὑακίνθου πεποιημένον χιτῶνα, ποδήρης δ'
[3, 7]	ὑπ' αὐτὸν δὲ συνερραμμένος ἕτερος	ἐξ	ὑακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται στέφανος χρύσεος
[3, 1]	τὰ δένδρα διὰ σπάνιν τῆς	ἐξ	ὕδατος εἰς τοῦτο ἀφορμῆς καὶ
[3, 8]	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ'	ἐξ	ὑετοῦ μηδὲν μήτ' ἐκ κονιορτοῦ
[3, 7]	τοιοῦτός ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν	ἐξ	ὑφάσματος λινέου ταινία πεποιημένη παχεῖα:
[3, 6]	ἑβδομήκοντα δ' ἦν τὰ πάντα,	ἐξ	ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη
[3, 14]	ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον	ἐξ	ὧν ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν τῆς
[3, 12]	φυλῶν ἐκομίζετο καὶ τῶν ἑπομένων	ἕξ,	Λευῖται δὲ περὶ τὴν σκηνὴν
[3, 10]	τῆς ἱερᾶς τραπέζης τίθενται κατὰ	ἓξ	εἰς ἀλλήλους τετραμμένοι. δύο δὲ
[3, 6]	ἄρτους τε δώδεκα ἀζύμους κατὰ	ἓξ	ἐπαλλήλους καθαροῦ πάνυ τοῦ ἀλεύρου
[3, 6]	κατὰ δύσιν τοίχου κίονες μὲν	ἓξ	ἦσαν, συνῄεσαν δ' ἀλλήλοις ἀκριβῶς
[3, 6]	τοῖχον, ἐννέα γὰρ πήχεις οἱ	ἓξ	κίονες παρέχονται συνελθόντες, δύ' ἑτέρους
[3, 8]	ἅμαξαν καὶ δύο βόας προσκομίζουσιν:	ἓξ	μὲν οὖν ἦσαν αὗται καὶ
[3, 7]	ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ	ἓξ	τῶν λίθων ἑκατέρῳ, οἱ πρεσβύτεροι
[3, 12]	σκηνὴ λυομένη μέση τῶν προιουσῶν	ἓξ	φυλῶν ἐκομίζετο καὶ τῶν ἑπομένων
[3, 6]	χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν ὄντες, οὐκ	ἐξαίρετοι:	κοῖλον γὰρ εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς
[3, 12]	ἕως πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι πρὸς	ἑξακοσίοις	καὶ πεντήκοντα. ἀντὶ δὲ Λευὶ
[3, 1]	κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ περιστάντας	ἐξαντλεῖν	λέγων τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον
[3, 11]	τὸ σῶφρον τοῦ δεξιοῦ σκέλους	ἔξαρθρον	γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν
[3, 1]	μᾶλλον ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ μὲν	ἐξαρκεῖν	δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι
[3, 15]	οὐκ ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας οὐδ'	ἐξαφανίσει	τὸ γένος αὐτῶν, ὃ πάντων
[3, 1]	πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ χανούσης	ἐξέβλυσεν	ὕδωρ πολὺ καὶ διαυγέστατον. οἱ
[3, 6]	ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν ἐσχάραν ἐμφερής:	ἐξεδέχετο	γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ
[3, 8]	θεῷ καθωσιωμένην καὶ βωμῶν ἐπιμέλειαν	ἕξει	καὶ πρόνοιαν ἱερείων καὶ τὰς
[3, 9]	συνειδὼς καὶ μηδένα ἔχων τὸν	ἐξελέγχοντα	κριὸν θύει τοῦ νόμου τοῦτο
[3, 8]	τοῦτο ἀφ' οὗ τὴν Αἴγυπτον	ἐξέλιπον	ἐνιαυτὸς αὐτοῖς πρῶτος ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου
[3, 7]	ἐφώδου ὅπερ ὑφαίνοντες κατὰ στῆθος	ἐξέλιπον,	ἑνοῦται δ' ὑπὸ κρίκων χρυσέων
[3, 12]	τὸ Σιναῖον καθιδρύκει τὴν στρατιάν,	ἐξέμαθε	παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ τοῖς
[3, 5]	θεοῦ σφόδρα τὴν διάνοιαν αὐτῶν	ἐξέπληττε.	κατεῖχον δ' αὑτοὺς πρὸς ταῖς
[3, 1]	καὶ γὰρ ἤκουον παρὰ τῶν	ἐξερευνώντων	μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν
[3, 10]	ἱερεῦσι: καὶ τότε λοιπὸν δημοσίᾳ	ἔξεστι	πᾶσι καὶ ἰδίᾳ θερίζειν. θύουσι
[3, 4]	τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν στρατὸν	ἐξετάσεις	ἀκριβῶς καὶ κατὰ μυρίους τούτων
[3, 12]	πάντων ἀτελεῖς. γενομένης δὲ τῆς	ἐξετάσεως	εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν
[3, 12]	τὴν νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει, πρὸς	ἐξέτασιν	τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη
[3, 6]	καὶ ποικίλων, ὁπόσα μὴ ζῴων	ἐξετυποῦτο	μορφάς. ἐντὸς δὲ τῶν πυλῶν
[3, 4]	αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν τὸν	ἐξευρηκότα	τῷ πλήθει. κἀν τοῖς βιβλίοις
[3, 8]	Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ	ἐξευρημένων	τοῖς προτέροις αὐτοὶ προεθυμήθησαν ἀμείνονα
[3, 12]	τοῦ λείποντος καταβαλὼν τὸ ἱκνούμενον	ἐξέχεται	τῆς κτήσεως, ἴσων δὲ συναριθμουμένων
[3, 8]	τὸ πλῆθος τῶν εἰσφερόντων ἦν	ἑξήκοντα	μυριάδες καὶ πεντακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι
[3, 12]	δὲ τῆς ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες	ἑξήκοντα	τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ
[3, 11]	δὲ λεπροὺς εἰς τὸ παντελὲς	ἐξήλασε	τῆς πόλεως μηδενὶ συνδιαιτωμένους καὶ
[3, 6]	ἦσαν, ἐπὶ τῆς γῆς ἐρηρεισμέναι.	ἐξήπτετο	δὲ τῶν κρίκων καλώδια τὴν
[3, 6]	ἡμίσους ἕως τῶν κάτω τελέως	ἐξηρτισμένοι	οἷς Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις
[3, 2]	πρὸς ἀνθρώπους τοῖς πᾶσι καλῶς	ἐξηρτυμένους.	παραμυθίας οὖν ὁ Μωυσῆς ἤρχετο
[3, 10]	ἁμαρτιῶν ἐρίφου προστιθεμένου. ταῖς δ'	ἑξῆς	ἡμέραις ὁ μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς
[3, 8]	τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ τὸν	ἑξῆς	λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ τῆς
[3, 6]	τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις λεπίσιν	ἐξησκημένος,	δικτύῳ τὴν ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο
[3, 12]	Λευῖται πάντες ὄντες τὸ πλῆθος,	ἐξητάσθησαν	γὰρ καὶ αὐτοὶ τοῦ μὲν
[3, 11]	μηδὲν διαφέροντας: ἂν δέ τις	ἐξικετεύσας	τὸν θεὸν ἀπολυθῇ τῆς νόσου
[3, 10]	καὶ τὴν θυσίαν, ἣν τότ'	ἐξιόντας	ἀπ' Αἰγύπτου θῦσαι προεῖπον ἡμᾶς
[3, 14]	καὶ τὴν τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων	ἐξιστορήσαντες	παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς πᾶν
[3, 2]	μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου γενομένην	ἔξοδον	οὕτως ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν
[3, 14]	τεθεαμένοι πάντων οἷς μετὰ τὴν	ἔξοδον	τὴν ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω
[3, 11]	εἰς ἱερὰ καὶ ναοὺς ἐχόντων	ἐξουσίαν	εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε καὶ
[3, 11]	τοῖς κατὰ νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν	ἐξουσίαν	ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς
[3, 6]	τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο τῆς	ἐξουσίας	ἐπ' αὐτῷ γενομένης. τὰ δὲ
[3, 10]	ἣν διὰ τὸν ναὸν μητρόπολιν	ἕξουσιν,	ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν ἄγοντας
[3, 6]	ἴσον ἦν κατ' οὐδέτερον μέρος	ἐξοχαῖς	τὴν εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον. καὶ καθ'
[3, 10]	τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις τὰς	ἐξοχὰς	καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ τὴν
[3, 9]	πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν τὰς	ἐξοχάς,	καὶ τούς τε νεφροὺς καὶ
[3, 12]	κατὰ δὲ τῶν εἰς ταῦτ'	ἐξυβρισάντων	θάνατον ὥρισε τὴν τιμωρίαν. (Τῶν
[3, 8]	σώματα καὶ κομίσαντας τῆς παρεμβολῆς	ἔξω	θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ δὲ αὐτοὺς
[3, 6]	κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ τὸ	ἔξω	μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις τισὶν
[3, 2]	κτηνῶν καὶ ὅσα φιλεῖ στρατοπέδοις	ἐξωδευκόσιν	ἕπεσθαι. φρονήματός τε ὑπεπλήσθησαν ἐπ'
[3, 6]	τά τ' ἐντὸς καὶ τὰ	ἔξωθεν	περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν
[3, 7]	γὰρ βύσσος τὴν γῆν ἀποσημαίνειν	ἔοικε	διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι
[3, 5]	ἐπανήξοντος Μωυσέος παρὰ τοῦ θεοῦ.	ἑορτάζοντες	δὲ τὸν στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες
[3, 10]	τὴν πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων	ἑορτὴ	ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα, καθ' ἣν
[3, 10]	μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ	ἑορτὴν	ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν τε καὶ θύειν
[3, 2]	ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν ἐπινικίων	ἑορτὴν	ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ'
[3, 6]	χαλκοῦ καὶ τῶν ὑφαντῶν, προειπὼν	ἑορτὴν	Μωυσῆς καὶ θυσίας κατὰ τὴν
[3, 8]	γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν	ἑορτὴν	τῷ λαῷ καὶ θύειν προσέταξε
[3, 15]	ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ τὴν	ἑορτὴν	τῶν ἀζύμων εἰς κόρους ἑβδομήκοντα,
[3, 10]	ἁμαρτημάτων. ἔστι δ' οὐδεμία τῶν	ἑορτῶν,	καθ' ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ
[3, 1]	αὐτοῦ ποιούμενος: καὶ γὰρ οὐδ'	ἐπ'	ἄλλον τινὰ συνέτρεχον ἀλλ' ἐπ'
[3, 4]	δίαιταν ἐπίτρεψον αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ	ἐπ'	ἄλλων, σὺ δὲ πρὸς μόνῃ
[3, 2]	ἐξωδευκόσιν ἕπεσθαι. φρονήματός τε ὑπεπλήσθησαν	ἐπ'	ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι καὶ πολλὴ μεταποίησις
[3, 8]	τις ἐκ τούτου λογιζομένῳ ὡς	ἐπ'	ἀνθρώπῳ καὶ πατρί, γενναίως δ'
[3, 9]	τοῦ μέτρου, καὶ τετάρτη μερὶς	ἐπ'	ἀρνί: ὁ δὲ ἲν μέτρον
[3, 11]	θυσιῶν καὶ τῆς ἁγνείας τῆς	ἐπ'	αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς τοῖς ὁμοφύλοις
[3, 6]	ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον ὁ ἥλιος	ἐπ'	αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας.
[3, 8]	τὸν πατέρα μὴ φροντίζειν τῆς	ἐπ'	αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε προκρίναντας τὴν
[3, 6]	οὐκ ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ εἶχεν	ἐπ'	αὐτοῖς τὸ κατὰ τοὺς κρίκους
[3, 12]	ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν διὰ τὴν	ἐπ'	αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον.
[3, 1]	ἐπ' ἄλλον τινὰ συνέτρεχον ἀλλ'	ἐπ'	αὐτόν, ἀντιβολοῦντες γύναια μὲν ὑπὲρ
[3, 4]	τὰς δίκας τοῖς δεομένοις πάντων	ἐπ'	αὐτὸν βαδιζόντων καὶ μόνως ἂν
[3, 1]	ἀνηρεθισμένου τοῦ πλήθους καὶ πικρῶς	ἐπ'	αὐτὸν κεκινημένου τῷ θεῷ θαρρῶν
[3, 7]	κατὰ τῶν ὤμων ἑκάτερον τέλος	ἐπ'	αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες πρὸς
[3, 8]	ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς	ἐπ'	αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν βαλόντος καὶ
[3, 6]	πλῆθος ἂν ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας	ἐπ'	αὐτῷ γενομένης. τὰ δὲ ὀνόματα
[3, 7]	ἐπὶ τριστιχίαν κεχαλκευμένος. θάλλει δ'	ἐπ'	αὐτῷ κάλυξ χρύσεος τῇ σακχάρῳ
[3, 9]	δορὰς ἀποφέρονται καὶ τὰ κρέα	ἐπ'	ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς ἡμέρας ἐν
[3, 8]	τοῦτο τοῖς μὴ τὴν σοφίαν	ἐπ'	ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων ἠσκηκόσιν, ὃ
[3, 15]	καὶ ἀπόλιδας ἐπὶ τῆς ἐρημίας	ἐπ'	ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς παρανομίας
[3, 1]	τὴν ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς	ἐπ'	εὐχὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ ταχεῖαν
[3, 6]	πήχεως τετμημένους, οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν	ἐπ'	ἴσης τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους. ἕκαστος
[3, 2]	ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας	ἐπ'	ὀλίγας ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους μετὰ
[3, 7]	διικνούμενον εἰς πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ'	ἐπ'	ὀλίγον ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται μὲν
[3, 1]	δ' ὡς ἑώρων καὶ ταῖς	ἐπαγγελίαις	ταῖς παρὰ τοῦ θεοῦ γεγηθότα
[3, 5]	ταῖς διανοίαις ὡς μετὰ τῆς	ἐπαγγελίας	τῶν ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν αὐτοῖς,
[3, 1]	ὁ θεὸς δὲ προνοήσειν τε	ἐπαγγέλλεται	καὶ παρέξειν ἀφορμὴν ἣν ποθοῦσι.
[3, 5]	ὅπως καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ ταύτην	ἐπαγώμεθα	καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς ἐπὶ
[3, 14]	τὴν γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν	ἐπαίροντες	τὸ πλῆθος, φοβοῦντες δὲ πάλιν
[3, 6]	τε δώδεκα ἀζύμους κατὰ ἓξ	ἐπαλλήλους	καθαροῦ πάνυ τοῦ ἀλεύρου ἐκ
[3, 5]	τῶν ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν αὐτοῖς,	ἐπανήξοντος	Μωυσέος παρὰ τοῦ θεοῦ. ἑορτάζοντες
[3, 5]	τι λαβὼν παρ' αὐτοῦ χρήσιμον	ἐπανήξων	πρὸς αὐτούς, ἐκείνους δ' ἐκέλευσε
[3, 4]	ἀξιώματι τὴν περὶ τούτου διάγνωσιν	ἐπανοίσουσιν,	ἂν δὲ κἀκείνους διαφύγῃ τὸ
[3, 6]	εἰς τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι δ'	ἐπάνω	τούτων ἐκ διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν
[3, 8]	τούτοις τὸν ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν.	ἐπαύσατο	μὲν οὖν ὅ τε ἐσσὴν
[3, 15]	παρακούσαντες ἀσύμφορον ἑαυτοῖς τὴν ἀπείθειαν	ἐπέγνωσαν	ἐκ τοῦ συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς
[3, 8]	περὶ αὐτὴν σκεύη μοι δεδήλωται.	(Ἐπέδειξε	δὲ ὁ θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα
[3, 8]	ἥδιστον ἦν καὶ δυνατὸν ἡμῖν,	ἐπεὶ	δὲ δεῖ τοῦτον τῇ σκηνῇ
[3, 2]	Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον οὕτως ἐπολέμησαν,	ἐπεὶ	δὲ τὴν τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν
[3, 11]	δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς δὲ γυναῖκας	ἐπειδὰν	τέκωσιν εἰς τὸ ἱερὸν εἰσιέναι
[3, 12]	τῆς ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως	ἐπειδὰν	τὴν Χαναναίαν λάβωσι τάδε ποιῶσι:
[3, 12]	καὶ τοῖς Ἑβραίοις γεγραμμένην παραδίδωσιν.	(Ἐπειδὴ	δὲ καλῶς αὐτῷ τὰ περὶ
[3, 1]	ἔπειτα μεθεὶς εἰς τὸ φρέαρ	ἔπειθε	τοὺς Ἑβραίους τὸν θεὸν ἐπήκοον
[3, 14]	καὶ τὸ πλῆθος οὕτως ἔχειν	ἐπειρῶντο.	(Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ ὧν
[3, 7]	μέτωπον ἡ μὲν ἐφιελὶς οὐκ	ἔπεισι,	λεγέσθω γὰρ οὕτως ὁ κάλυξ,
[3, 11]	ἡ τῶν κατὰ φύσιν ἔκκρισις	ἔπεισι	μετέστησε πρὸς ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ'
[3, 12]	πρῶτοι μὲν οἱ ἱερεῖς κατεῖχον,	ἔπειτα	δὲ οἱ Λευῖται πάντες ὄντες
[3, 1]	τὸ μῆκος τὴν τομὴν ποιησάμενος,	ἔπειτα	μεθεὶς εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε
[3, 7]	καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται πολλάκις.	ἔπειτα	σινδὼν ἄνωθεν αὐτὸν ἐκπεριέρχεται διήκουσα
[3, 8]	καὶ παρ' ἀνδρὸς ὃν αὐτὸς	ἐπελέξατο	γινομένας προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ
[3, 6]	οὓς καὶ τὸ πλῆθος ἂν	ἐπελέξατο	τῆς ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ γενομένης.
[3, 7]	ταύτῃ παραλιπὼν οὐδὲν τῶν προειρημένων,	ἐπενδυσάμενος	δ' ἐξ ὑακίνθου πεποιημένον χιτῶνα,
[3, 6]	δ' αἰτίαν ἐξ ἧς ταῦτα	ἐπενοήθησαν	ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον
[3, 7]	καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν ὑακινθίνοις	ἐπενόησαν.	πορποῦσι δὲ τὴν ἐπωμίδα σαρδόνυχες
[3, 8]	πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς χρήσεως, ἀλλ'	ἐπεξενώθη	καὶ κατεσκήνωσε τῷ ναῷ τούτῳ.
[3, 11]	ὅσα πρὸς σκέπην τῆς σκηνῆς	ἐπεποίητο	παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων
[3, 1]	τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ μάν	ἐπερώτησις	κατὰ τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, τί
[3, 2]	καὶ ὅσα φιλεῖ στρατοπέδοις ἐξωδευκόσιν	ἕπεσθαι.	φρονήματός τε ὑπεπλήσθησαν ἐπ' ἀνδρείᾳ
[3, 1]	τῆς μὲν τοῦ βάλλειν ὁρμῆς	ἐπέσχε	καὶ εἰς μετάνοιαν ὧν ἔμελλον
[3, 9]	ἀρνίον καὶ ἔριφον: ταῦτα μὲν	ἐπέτεια,	τοὺς δὲ βοῦς ἐφεῖται θύειν
[3, 13]	ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν Μωυσῆν	ἐπετείνετο.	Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς οὕτως
[3, 9]	ὁλόκληρα δὲ ταῦτα καὶ τῶν	ἐπετείων	πρεσβύτερα, ἄρρενα μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα.
[3, 7]	βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ	ἐπετέτμητο	πᾶσι τῶν Ἰακώβου υἱῶν, οὓς
[3, 6]	ἀνθρώποις, οὕτως τοῖς ἱερεῦσι μόνοις	ἐπετέτραπτο.	κατὰ μέτωπον δέ, ἐξ οὗ
[3, 2]	καὶ λαμπρῶν ἐκ τοῦ πονεῖν	ἐπέτυχον	ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ στρατόπεδον τῶν
[3, 1]	ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες.	ἐπεφέροντο	δ' ἐκ τῆς προωδοιπορημένης ὕδωρ
[3, 1]	ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν ὅσα μὲν	ἐπεφέροντο	πάντ' ἦσαν ἀναλωκότες, μηδενὶ δὲ
[3, 14]	καὶ οἱ μὲν ταῦτα λέγοντες	ἐπεχείρουν	τὴν ὀργὴν καταπραύνειν τοῦ πλήθους,
[3, 6]	ἐκ βύσσου ποικιλωτάτη διὰ πασῶν	ἐπῄει	ἀπὸ τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι
[3, 1]	ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους τὸν θεὸν	ἐπήκοον	αὐτοῦ τῶν εὐχῶν γεγονέναι καὶ
[3, 6]	οὕτως ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις	ἐπῆλθεν,	ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος
[3, 6]	τὸ πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον.	ἐπῆν	τε ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα
[3, 9]	δέ τις θυσίαν οὐκ ἐπιτελῶν	ἐπήνεγκε	κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν, ταύτης ἀπαρχὴν
[3, 15]	καὶ τὴν ὀργήν, ἣν καὶ	ἐπὶ	ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ τὸ θεῖον τοῖς
[3, 7]	γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον. ὑφανθεὶς	ἐπὶ	βάθος πηχυαῖον ἔκ τε χρωμάτων
[3, 9]	ἐπὶ μὲν βοὶ ἰνὸς ἥμισυ,	ἐπὶ	δὲ κριῷ μέρος τούτου τρίτον
[3, 7]	αἱ χεῖρες διείργονται σχιστός ἐστιν.	(Ἐπὶ	δὲ τούτοις τρίτον ἐνδύεται τὸν
[3, 7]	τῆς λαγόνος περὶ αὐτὴν ἀποσφίγγεται.	(Ἐπὶ	δὲ τούτῳ λίνεον ἔνδυμα διπλῆς
[3, 6]	ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ δὲ εὖρος	ἐπὶ	δέκα διειστήκει, καὶ ὁ μὲν
[3, 9]	τὴν δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι παρασχόντες	ἐπὶ	δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται τοῖς καταλειπομένοις
[3, 5]	ὁμοῦ καὶ τέκνοις ἐκπρεπῶς ἤσκηντο.	(Ἐπὶ	δύο μὲν οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι
[3, 6]	δεήσειεν ἄγοιτο κινουμένη: οὐ γὰρ	ἐπὶ	ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν
[3, 8]	ἐρίφοις. οὗτοι μὲν δὴ θύουσιν	ἐπὶ	ἡμέρας δώδεκα κατὰ πᾶσαν ἡμέραν
[3, 6]	ἰσομέγεθες φάρσος ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων	ἐπὶ	θάτερα, τῶν κρίκων τῷ τε
[3, 11]	διπλασίονας γὰρ εἶναι τὰς ἡμέρας	ἐπὶ	θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι μέντοι μετὰ
[3, 1]	τοῦ πλήθους πρὸς μικρὸν ἐκκλίνας	ἐπὶ	λιτὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ παρακαλῶν
[3, 9]	καὶ ἔλαιον ὑπὸ τῶν τεθυκότων	ἐπὶ	μὲν βοὶ ἰνὸς ἥμισυ, ἐπὶ
[3, 8]	μύρῳ, ἵνα τοῦ θεοῦ γίγνοιντο.	ἐπὶ	μὲν οὖν ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον
[3, 5]	ποιήσαντας προσκυνεῖν: ὁ τρίτος δὲ	ἐπὶ	μηδενὶ φαύλῳ τὸν θεὸν ὀμνύναι:
[3, 15]	ἁμαρτημάτων, οἵαν δὲ οἱ πατέρες	ἐπὶ	νουθεσίᾳ τοῖς τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι
[3, 8]	καυθησόμενα καὶ σὺν αὐτοῖς χίμαρον	ἐπὶ	παραιτήσει ἁμαρτημάτων. προσῆγε δὲ τῶν
[3, 10]	ἑπτὰ καὶ κριόν, ἔριφον δὲ	ἐπὶ	παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων, εἴ τι κατὰ
[3, 14]	καὶ τὸν θεόν, ὅς ἐστιν	ἐπὶ	πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς καὶ σύμμαχος,
[3, 1]	ὀλιγωρίαν μέλλειν τὸν θεόν, ἀλλ'	ἐπὶ	πείρᾳ τῆς ἀνδρείας αὐτῶν καὶ
[3, 6]	καὶ τὸ μὲν μῆκος αὐτῆς	ἐπὶ	πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ δὲ
[3, 4]	τὸ περὶ τοῦ πράγματος δύσκολον,	ἐπὶ	σὲ τοῦτο ἀναπέμψουσιν: ἔσται γὰρ
[3, 5]	τὸ μέγεθος τοῦ νενοηκότος καὶ	ἐπὶ	συμφέροντι τῷ ὑμετέρῳ πρὸς ἐμὲ
[3, 6]	καὶ εἴκοσι, χρυσείους ἔχοντα γιγλύμους	ἐπὶ	συναφῇ θηλείας τε καὶ ἄρρενος
[3, 1]	οὐρανοῦ καταφέρεσθαι τὴν δρόσον, ἀλλ'	ἐπὶ	σωτηρίᾳ τῇ αὐτῶν καὶ διατροφῇ,
[3, 3]	δὲ καὶ τὸν Μωυσῆν τῆς	ἐπὶ	σωτηρίᾳ τῶν φίλων ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ
[3, 10]	καὶ ἰδίᾳ θερίζειν. θύουσι δ'	ἐπὶ	ταῖς ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν ἀρνίον
[3, 6]	καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς	ἐπὶ	ταῖς εἰσόδοις πέντε κίονας περιέβαλλε
[3, 1]	γὰρ τοῦ Μωυσέος τὰς χεῖρας	ἐπὶ	ταῖς εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη, καὶ
[3, 12]	ταῖς δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ	ἐπὶ	ταῖς ἱερουργίαις προσάγοντες τὰς θυσίας
[3, 12]	νεμηθεῖσι. τὸ αὐτὸ δὲ καὶ	ἐπὶ	ταῖς οἰκίαις νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε
[3, 6]	τούτοις κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο.	ἐπὶ	ταύτης, ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ
[3, 9]	ζῷον αὐθημερὸν μετὰ τοῦ γεγεννηκότος	ἐπὶ	ταὐτό, οὐδ' ἄλλως δὲ πρὶν
[3, 14]	πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν ἅπασαν	ἐπί	τε Ἀμάθην πόλιν καὶ Λίβανον
[3, 7]	τὸν οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις.	ἐπί	τε τῇ τραπέζῃ τοὺς δώδεκα
[3, 7]	οὗτοι μέντοι κατὰ στίχον τρεῖς	ἐπὶ	τεσσάρων διακείμενοι γραμμῶν ἐνήσκηνται τῷ
[3, 11]	τοῦτ' ἦν ἀληθές, οὐκ ἂν	ἐπὶ	τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ'
[3, 5]	ἑκατέρᾳ πέντε. καὶ χεὶρ ἦν	ἐπὶ	τῇ γραφῇ τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ
[3, 8]	λύχνους, ὧν τοὺς μὲν τρεῖς	ἐπὶ	τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν ἔδει
[3, 8]	τὴν γραφὴν τοῦ θεοῦ δυσχεράναντος	ἐπὶ	τῇ παραβάσει τῶν νόμων, περὶ
[3, 3]	πολλὰ μὲν ἐγκώμια τοῦ πλήθους	ἐπὶ	τῇ πρὸς τὸν Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ
[3, 7]	προσφερής, ἣ περιοδεύσασα δεῖται πάλιν	ἐπὶ	τῇ ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται: τοὺς
[3, 3]	παῖδας αὐτῶν. ἥδεται δὲ Μωυσῆς	ἐπὶ	τῇ τοῦ πενθεροῦ ἀφίξει καὶ
[3, 14]	τε Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρῶνα	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέφειν. (Τῶν δὲ
[3, 14]	Μωυσῆς δὲ καὶ Ἀαρὼν πεσόντες	ἐπὶ	τὴν γῆν τὸν θεὸν ἱκέτευον
[3, 14]	Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς	ἐπὶ	τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὴν κτῆσιν
[3, 2]	τὰ τῶν ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων	ἐπὶ	τὴν μάχην ἤδη καὶ κινδυνεύειν
[3, 2]	τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες	ἐπὶ	τὴν μάχην ὁπότε κελεύσειεν αὐτοὺς
[3, 5]	διελύθη, ταῖς δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες	ἐπὶ	τὴν σκηνὴν ἠξίουν αὐτὸν καὶ
[3, 6]	οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν οὖν	ἐπὶ	τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευήν, καὶ
[3, 6]	σαυρωτῆρσιν ἐμφερεῖς, χαλκαῖ δὲ ἦσαν,	ἐπὶ	τῆς γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ
[3, 12]	Μωυσῆς, τῶν δὲ αὖθις καίπερ	ἐπὶ	τῆς ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως
[3, 15]	ἀνεστίους δὲ ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας	ἐπὶ	τῆς ἐρημίας ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα
[3, 12]	ἐξ Αἰγύπτου τὴν πάσχα λεγομένην	ἐπὶ	τῆς ἐρήμου. ~(Καὶ βραχὺ διαλιπὼν
[3, 10]	τῷ δὲ σαββάτῳ πρωὶ κομισθέντες	ἐπὶ	τῆς ἱερᾶς τραπέζης τίθενται κατὰ
[3, 1]	καὶ παράκλησιν ἐλθεῖν, καὶ ἀναβὰς	ἐπί	τινα σκοπὴν ᾔτει πόρον τινὰ
[3, 15]	τῶν ἱερῶν μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος	ἐπί	τινι τῶν οὐ νομιζομένων οὐδ'
[3, 1]	ποιούντων ἂν μεταβάλοι τὸ ὕδωρ	ἐπὶ	τὸ κρεῖττον, κελεύει τοὺς ἐν
[3, 8]	εἷς: Μωυσῆς δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων	ἐπὶ	τὸ Σιναῖον ἀλλ' εἰς τὴν
[3, 5]	ἐπαγώμεθα καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς	ἐπὶ	τὸ Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς
[3, 2]	τὴν ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν	ἐπὶ	τὸ Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ
[3, 1]	δεινῶς ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους	ἐπὶ	τὸ Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα
[3, 1]	ἀνακρίνουσα. καὶ οἱ μὲν χαίροντες	ἐπὶ	τοῖς ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς
[3, 11]	γαστέρα: ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα	ἐπὶ	τοῖς γάμοις καὶ τὸν θεὸν
[3, 2]	κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ τοῖς ἀρχομένοις	ἐπὶ	τοῖς γεγενημένοις, τῶν τε Ἑβραίων
[3, 10]	ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ τῶν πόνων τῶν	ἐπὶ	τοῖς ἔργοις ἄνεσιν οὐ διδόασιν,
[3, 4]	ποιεῖν. καὶ συνεβούλευε τῆς μὲν	ἐπὶ	τοῖς ἥττοσι ταλαιπωρίας ἑτέροις ἐκστῆναι,
[3, 11]	τοῖς γάμοις καὶ τὸν θεὸν	ἐπὶ	τοῖς ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει
[3, 14]	δὲ ἤδη λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ	ἐπὶ	τοῖς ὅροις καθήμεθα, καὶ κωλύσει
[3, 5]	περὶ ὧν Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον	ἐπὶ	τοῖς προειρημένοις τοῦ συλλόγου διελύθη,
[3, 11]	καὶ ἀενάοις καὶ θυσίαις, ἃς	ἐπὶ	τοῖς τοιούτοις νομίμους παρέχονται τῷ
[3, 8]	παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ λίθων, οὓς	ἐπὶ	τοῖς ὤμοις φέρειν τὸν ἀρχιερέα
[3, 9]	ποιήσαντες διαμελίζουσι καὶ πάσαντες ἁλσὶν	ἐπὶ	τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη
[3, 12]	ἐκέλευσε τὰ γέρα, ἀναβαίνειν δὲ	ἐπὶ	τὸν βωμὸν καὶ εἰσιέναι εἰς
[3, 8]	πρεσβύτεροι Νάβαδος καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες	ἐπὶ	τὸν βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε
[3, 8]	ἐροῦμεν εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν	ἐπὶ	τὸν ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ
[3, 2]	τοῦ στρατηγοῦ: οἱ δ' ἦσαν	ἐπὶ	τὸν κίνδυνον τὰς ψυχὰς ἠρμένοι
[3, 7]	ἐμποδίζηται πρὸς τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος	ἐπὶ	τὸν λαιὸν ὦμον φέρει. Μωυσῆς
[3, 2]	ἀλλήλους τε καὶ τοὺς περιοίκους	ἐπὶ	τὸν πρὸς Ἑβραίους πόλεμον παρεκάλουν,
[3, 7]	τὸ θεῖον. καὶ ταῦτα μὲν	ἐπὶ	τοσοῦτόν μοι δεδηλώσθω πολλάκις τε
[3, 8]	τῇ φλογὶ πάντα ἐδαπάνα τὰ	ἐπὶ	τοῦ βωμοῦ. (Συνέβη δὲ καὶ
[3, 8]	καὶ ποικίλα, κατὰ τὴν σκηνὴν	ἐπὶ	τοῦ χρυσοῦ θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ
[3, 4]	κρινοῦσι κἂν ᾖ τι μεῖζον	ἐπὶ	τοὺς ἐν ἀξιώματι τὴν περὶ
[3, 2]	τὸν Μωυσῆν ἐκέλευον ἄγειν αὐτοὺς	ἐπὶ	τοὺς πολεμίους ἤδη καὶ μὴ
[3, 14]	ὑπερμαχοῦντος αὐτῶν. ἴωμεν οὖν, ἔφασαν,	ἐπὶ	τοὺς πολεμίους μηδὲν ἔχοντες δι'
[3, 4]	δέκα συναριθμουμένους, ἔστω δέ τις	ἐπὶ	τούτοις εἷς τὴν προσηγορίαν ἀπὸ
[3, 5]	ὀλίγου παθῶν ἦν Μωυσέος παραγεγονότος.	ἐπὶ	τούτοις οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος
[3, 4]	εἶτ' εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε	ἐπὶ	τούτοις τάξεις, οἳ κατὰ τριάκοντα
[3, 13]	ἀλλ' εἰς πλείονας. ἀπιστούντων δ'	ἐπὶ	τούτῳ καί τινος ἐρομένου, πόθεν
[3, 7]	ὑακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται στέφανος χρύσεος	ἐπὶ	τριστιχίαν κεχαλκευμένος. θάλλει δ' ἐπ'
[3, 1]	ποτὸν παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ τῆς	ἐπὶ	τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος.
[3, 9]	ταύρῳ δὲ τριῶν. τοῦτο καθαγνίζουσιν	ἐπὶ	τῷ βωμῷ μεμαγμένον ἐλαίῳ: κομίζεται
[3, 8]	ἦσαν ἀλεύρων ἐλαίῳ πεφυραμένων, οἷς	ἐπὶ	τῷ βωμῷ χρῶνται πρὸς τὰς
[3, 8]	θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον τὸν	ἐπὶ	τῷ δεξιῷ τῶν ὤμων πεπορπημένον
[3, 7]	ἀποληγούσας τὸ ἄκρον. φυλάττει δ'	ἐπὶ	τῷ ἐπιθέματι τὸν καρπὸν διὰ
[3, 8]	δὲ αὐτοὺς τὸ πλῆθος χαλεπῶς	ἐπὶ	τῷ θανάτῳ παρὰ δόξαν οὕτω
[3, 10]	δίδονται, καὶ τοῦ λιβανωτοῦ θυμιωμένου	ἐπὶ	τῷ ἱερῷ πυρί, ἐφ' ᾧ
[3, 12]	παχυτέρα, παρέχουσα δὲ εὖρος ἀρκοῦν	ἐπὶ	τῷ στόματι πρὸς ὑποδοχὴν πνεύματος
[3, 4]	φησί, σαυτοῦ καὶ οἷος γέγονας	ἐπὶ	τῷ τὸν λαὸν ὑπουργῶν τῷ
[3, 7]	ἐκ δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς	ἐπὶ	τῶν ὤμων εἶναι καὶ τῶν
[3, 5]	πρὸς αὐτόν, καὶ συναθροισθέντων στὰς	ἐπὶ	ὑψηλοῦ τινος, ὅθεν ἔμελλον πάντες
[3, 2]	τὸ ὕδωρ ἔταξε τῶν ὁπλιτῶν	ἐπὶ	φυλακῇ παίδων καὶ γυναικῶν τοῦ
[3, 10]	ἕκαστον, τό τε κρύος ὑφορωμένους	ἐπὶ	φυλακῇ τοῦ ἔτους, ὅταν πατρίδων
[3, 7]	εἰσὶ κατὰ ὦμον τὸν δεξιόν.	ἐπίασι	δὲ καὶ τὸν ἐσσήνην λίθοι
[3, 9]	εὐχὴν σεμίδαλιν, ταύτης ἀπαρχὴν μίαν	ἐπιβάλλει	τῷ βωμῷ δράκα, τὴν δὲ
[3, 10]	καὶ μίαν ἐξ αὐτοῦ δράκα	ἐπιβαλόντες	τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν
[3, 11]	ἀσσάρωνα, καὶ μίαν αὐτῆς δράκα	ἐπιβαλόντες	τῷ θεῷ τὸ λοιπὸν τοῖς
[3, 2]	πόλεσιν ἡμῶν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς	ἐπιβάλωσι	τὰς χεῖρας. οἱ δὲ ἀρχομένην
[3, 7]	καὶ γὰρ ταῦτα πᾶσίν ἐστιν	ἐπιβατά.	τὴν δὲ τρίτην μοῖραν μόνῳ
[3, 2]	ἂν ἀπωλώλεισαν, εἰ μὴ νυκτὸς	ἐπιγενομένης	ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν. νίκην καλλίστην
[3, 5]	τὴν δ' ἀρετὴν αὐτῶν κατανοήσαντες	ἐπιγνώσεσθε	καὶ τὸ μέγεθος τοῦ νενοηκότος
[3, 11]	τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν	ἐπιγράφει	μὲν τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν
[3, 4]	εἰ καὶ δόξαν ἔμελλε φέρειν	ἐπιγραφομένῳ	τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε
[3, 5]	ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς	ἐπιδείκνυσιν	ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους,
[3, 12]	τὴν νεφέλην, μένειν αὐτοῖς ὡς	ἐπιδημοῦντος	ἐδόκει τοῦ θεοῦ, τρεπομένης δὲ
[3, 1]	μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ ἐχθροὺς	ἐπίδοιεν	ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας ὅπλων
[3, 7]	περὶ τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος, ὃν	ἐπιζώννυνται	κατὰ στῆθος ὀλίγον τῆς μασχάλης
[3, 7]	χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ ῥοιᾶς τετμημένος.	ἐπίθεμα	δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον προσπέφυκεν ἀκριβῶς
[3, 6]	ξύλωσιν, στρόφιγξί τε χρυσοῖς τὸ	ἐπίθεμα	προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ πανταχόθεν
[3, 6]	τῶν ἱερέων ἐφέρετο. τῷ δὲ	ἐπιθέματι	αὐτῆς ἦσαν πρόστυποι δύο, Χερουβεῖς
[3, 7]	ἄκρον. φυλάττει δ' ἐπὶ τῷ	ἐπιθέματι	τὸν καρπὸν διὰ παντὸς τοῦ
[3, 6]	ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ	ἐπιθέματος,	δι' ὧν ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι
[3, 7]	ὤμων ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς	ἐπιθέον	χρύσεον ἔχοντες πρὸς τὸ ταῖς
[3, 5]	ὁ δὲ δέκατος μηδενὸς ἀλλοτρίου	ἐπιθυμίαν	λαμβάνειν. (Καὶ τὸ μὲν πλῆθος
[3, 13]	ἐπωνυμίαν ὁ χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά,	ἐπιθυμίας	μνημεῖα λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ
[3, 8]	περὶ τῶν μελλόντων ὡς ἀμεινόνων	ἐπιθυμοῦντες	δωρεάς τε τῷ θεῷ τὰς
[3, 1]	τὸ ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν οἷον	ἐπιθυμοῦσιν,	ἂν πρὸς τὰ ὑπ' αὐτοῦ
[3, 6]	ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν ὁμοίαις	ἐπικειμένους	διαλείποντας ἀλλήλων κατ' ὀλίγον. τὸ
[3, 8]	ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον.	ἐπικειμένων	δὲ τῶν ἱερῶν τῷ βωμῷ
[3, 6]	τεσσάρων. λεπίδες δ' αὐτοῖς ἦσαν	ἐπικεχαλκευμέναι	πανταχόθεν χρυσαῖ διά τε τῶν
[3, 6]	ὅλαις δ' αὐταῖς ἄργυρος ἦν	ἐπικεχαλκωμένος	πάρεξ τῶν βάσεων: χαλκαῖ γὰρ
[3, 1]	παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν	ἐπικουρίαν.	(Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν πρώτην
[3, 1]	ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους μὲν τὴν	ἐπικουρίαν	μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ μὴ
[3, 8]	παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς τὴν	ἐπικουρίαν,	ὅθεν Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα
[3, 2]	θεοῦ. εἰδέναι δ' οἷος οὗτος	ἐπίκουρος	ἐκ πολλῶν πεπειραμένους καὶ δεινοτέρων
[3, 1]	ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ	ἐπιλείψοντος	αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ
[3, 8]	ποιούμενος αὐτῶν τὴν κάθαρσιν. σμύρνης	ἐπιλέκτου	σίκλους πεντακοσίους καὶ ἴρεως ἴσους,
[3, 1]	καὶ γὰρ τότ' αὐτοὺς τελείως	ἐπιλελοίπει,	κατάγονται: φρέαρ γὰρ ἦν, διὸ
[3, 13]	εἰ δὲ καὶ τὴν μάνναν	ἐπιλιπεῖν	συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ
[3, 8]	τῷ θεῷ καθωσιωμένην καὶ βωμῶν	ἐπιμέλειαν	ἕξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων καὶ
[3, 7]	παρὰ πλευράν, φάρσος δ' ἓν	ἐπίμηκες	ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον,
[3, 6]	καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι τῶν	ἐπιμηκεστέρων,	δέκα δὲ τῶν ἐν πλάτει
[3, 6]	σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου τῶν	ἐπιμηκεστέρων	καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν αὐταῖς γιγλύμοις
[3, 6]	καθ' ἑκάτερον δὲ τοῖχον τῶν	ἐπιμηκεστέρων	κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ δύο τοῦ
[3, 9]	νόμων. ~(Νυνὶ δ' ὀλίγων τινῶν	ἐπιμνησθήσομαι	τῶν ἐφ' ἁγνείαις καὶ ἱερουργίαις
[3, 2]	ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν	ἐπινικίων	ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας
[3, 7]	τῷ θεῷ χρυσῷ συνυφασμένην κατ'	ἐπίνοιαν	οἶμαι τῆς προσούσης ἅπασιν αὐγῆς.
[3, 4]	τὴν ἐκείνου τοῦ τρόπου τὴν	ἐπίνοιαν	οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος αὐτήν,
[3, 8]	προεθυμήθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε	ἐπίνοιαν	ὧν πρότερον ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν
[3, 14]	καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ λοιπὸν	ἐπιόντας	οὐ μόνον οὐ βασιλεὺς οὐ
[3, 1]	τοῦ δ' ὑπολειφθέντος εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	ὄνησις οὐδ' ἥτις ἦν διεφθαρμένου
[3, 10]	ἐστιν ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους τε θύουσι
[3, 10]	μηδενὸς τῶν τεθυμένων εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ
[3, 7]	ὅλη δὲ τῷ κρανίῳ γιγνομένη	ἐπίπεδον:	ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς ἂν
[3, 11]	αὐτομάτως ζῴου τὴν βρῶσιν διεκώλυσεν,	ἐπίπλου	τε καὶ στέατος αἰγείου καὶ
[3, 9]	τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ τὸν	ἐπίπλουν	καὶ πάντα τὰ πιμελῆ σὺν
[3, 1]	ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν	ἐπιπόνως	διὰ σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ
[3, 7]	ταινία πεποιημένη παχεῖα: καὶ γὰρ	ἐπιπτυσσόμενον	ῥάπτεται πολλάκις. ἔπειτα σινδὼν ἄνωθεν
[3, 6]	κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν ταῖς	ἐπισήμοις	ἡμέραις. κατὰ δὲ τὰς λοιπὰς
[3, 2]	περὶ τὴν δίαιταν, πολὺ δὲ	ἐπίσημον	πλῆθος ἑκατέρων ὅσα τε ὑφαντὰ
[3, 11]	φυγῆς ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ καὶ τὰς	ἐπισημοτάτας	στρατείας στρατευομένων καὶ τὰς πολιτικὰς
[3, 7]	φύσιν αὐτῆς ἢ τὴν κλῆσιν	ἐπιστάμενος	οὐκ ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς
[3, 8]	εἶχε, τῶν ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων	ἐπιστὰς	ὁ θεὸς Μωυσεῖ τὴν ἱερωσύνην
[3, 2]	γὰρ τὰ σώματα μόνον τῶν	ἐπιστρατευσάντων	ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ τὰ φρονήματα,
[3, 2]	οἱ πρόγονοι: καὶ γὰρ τῶν	ἐπιστρατευσάντων	ἐκράτησαν καὶ τοὺς περιοίκους ἐφόβησαν,
[3, 2]	εἰς αὖθις διὰ τὸ Ἑβραίοις	ἐπιστρατεύσασθαι	καὶ ταῦτα ἐν ἐρήμῳ τε
[3, 10]	μὲν Ἑβραίοις τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν	ἐπιτελεῖν	ἐστι πάτριον. (Τῷ δὲ μηνὶ
[3, 9]	οὗτος. (Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας	ἐπιτελοῦντες	τὰ αὐτὰ μὲν ζῷα θύουσιν,
[3, 10]	νουμηνίᾳ τάς τε καθημερινὰς θυσίας	ἐπιτελοῦσι	καὶ δύο βόας σὺν ἀρνάσιν
[3, 11]	μετὰ τὴν προειρημένην προθεσμίαν θυσίας	ἐπιτελοῦσιν,	ἃς οἱ ἱερεῖς πρὸς τὸν
[3, 9]	εἰ δέ τις θυσίαν οὐκ	ἐπιτελῶν	ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν, ταύτης
[3, 7]	γράμμασι τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν	ἐπιτετμημένος	ἐστί. καὶ τοιοῦτος μὲν ὁ
[3, 7]	ἔχοντες πρὸς τὸ ταῖς περονίσιν	ἐπιτήδειον	εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ τούτοις τῶν
[3, 7]	καὶ κώδωνες χρύσεοι κατὰ πολλὴν	ἐπιτήδευσιν	τῆς εὐπρεπείας, ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι
[3, 8]	ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ τῆς σκέψεως	ἐπιτραπείσης	ἐμαυτὸν ἂν τῆς τιμῆς ἄξιον
[3, 2]	διακρατεῖν τὰς χεῖρας καὶ μὴ	ἐπιτρέπειν	κάμνειν βοηθοῦντας. καὶ τούτου γενομένου
[3, 4]	τὴν μὲν τῶν ἐγκλημάτων δίαιταν	ἐπίτρεψον	αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ ἐπ' ἄλλων,
[3, 10]	φυλακῇ τοῦ ἔτους, ὅταν πατρίδων	ἐπιτύχοιεν,	παραγινομένους εἰς ἐκείνην τὴν πόλιν,
[3, 5]	προσδοκῶντες. (Οὕτως δ' αὐτῶν διακειμένων	ἐπιφαίνεται	Μωυσῆς γαῦρός τε καὶ μέγα
[3, 14]	ὑπὲρ τὴν σκηνὴν ἐσήμαινε τὴν	ἐπιφάνειαν	τοῦ θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας
[3, 5]	χαρᾶς δ' ἐνέπλησε τὴν στρατιὰν	ἐπιφανείς,	καὶ τὴν τοῦ θεοῦ πρόνοιαν
[3, 10]	πρωί, τὸ δ' ἕτερον δείλης	ἐπιφέρει	τῷ πυρί. τὸν μὲν οὖν
[3, 9]	ταῖς δημοσίαις θυσίαις καὶ ἄλευρον	ἐπιφέρεσθαι	καθαρώτατον, ἀρνὶ μὲν ἀσσαρῶνος μέτρον
[3, 8]	φιλοτιμούμενοι τὰς θυσίας, ἃς ἕκαστος	ἐπιφέροι,	τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ
[3, 6]	ἐν στίχῳ διακειμένας. λύχνοι δ'	ἐπιφέρονται	αὐταῖς ἑπτὰ κατὰ μίαν τῶν
[3, 15]	πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ τοῖς τέκνοις	ἐπιφέρουσι.	παρελθόντι γὰρ εἰς τὴν σκηνὴν
[3, 10]	τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς κριθῆς	ἐπιφέρουσι	τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν ἀσταχύων
[3, 9]	σὺν τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος	ἐπιφέρουσι	τῷ βωμῷ, οἱ δὲ ἱερεῖς
[3, 10]	σὺν τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος	ἐπιφέρουσι	τῷ βωμῷ. παρέχεται δὲ καὶ
[3, 9]	αὐτοῖς τὴν οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς	ἐπιφέρουσι	τῷ βωμῷ. τὸ δὲ στῆθος
[3, 5]	τὸ Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς	ἐπιφοιτῶν	τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις
[3, 6]	καὶ δι' αὐτῶν ἔνετοι σκυταλίδες	ἐπίχρυσοι	καθ' ἑκάτερον τοῖχον, ὡς ἂν
[3, 6]	τὴν περιφέρειαν, καὶ δι' αὐτῶν	ἐπίχρυσοι	σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη
[3, 7]	Ἰακώβου παίδων τὰ ὀνόματα γράμμασιν	ἐπιχωρίοις	γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ
[3, 8]	εἴν, μέτρον δ' ἐστὶ τοῦτο	ἐπιχώριον	δύο χόας Ἀττικοὺς δεχόμενον, ἀναμίξαντας
[3, 2]	φόβῳ συνέβαινεν οὐ μικρῷ τοὺς	ἐπιχωρίους	εἶναι, καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς ἀλλήλους
[3, 2]	καὶ ταραχὴν ἐνεποίει τὰ τῶν	ἐπιχωρίων,	καὶ παρόντων ἐπὶ τὴν μάχην
[3, 5]	πρᾴως ἔχειν οὗτος ὁ λογισμὸς	ἐποίει.	προστάτου δὲ ἠρημῶσθαι καὶ κηδεμόνος
[3, 6]	ὅταν ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν	ἐποίει	τὸ ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος:
[3, 5]	τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν	ἐποιεῖτο	τὴν ἄνοδον. καὶ χρόνου τριβομένου,
[3, 12]	ἱερέων καὶ διπλασίονα τὴν ἁγνείαν	ἐποίησε:	τούτων τε γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως
[3, 8]	τούτῳ. τὴν δὲ παρουσίαν οὕτως	ἐποίησεν:	ὁ μὲν οὐρανὸς καθαρὸς ἦν,
[3, 1]	πάλιν δι' ὀργῆς τὸν Μωυσῆν	ἐποιοῦντο.	ὁ δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ
[3, 1]	καὶ τούτου δαπανηθέντος ἐκ φρεάτων	ἐποιοῦντο	τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα
[3, 2]	ἐξ Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον οὕτως	ἐπολέμησαν,	ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν ἐπινικίων
[3, 5]	δι' ὃν Νῶχος ἐκ τῆς	ἐπομβρίας	διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος ὁ
[3, 5]	εὐδαίμονα γὰρ διάξετε βίον τούτοις	ἑπόμενοι	καὶ γῆς ἀπολαύοντες καρπίμου καὶ
[3, 14]	θεῷ πεπιστευκότες καὶ ὁδηγοῦσιν ἡμῖν	ἑπόμενοι.	καὶ οἱ μὲν ταῦτα λέγοντες
[3, 12]	ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ τῶν	ἑπομένων	ἕξ, Λευῖται δὲ περὶ τὴν
[3, 1]	τοῦ πλείονος. καὶ οἱ μὲν	ἐπόνουν,	τὸ δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν
[3, 2]	Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς	ἔπραξεν	ὑπὸ παντὸς τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν
[3, 15]	ἀνὴρ ὢν τοσαύτας μυριάδας ὀργιζομένας	ἐπράυνε	καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ ἥμερον:
[3, 1]	λίθων τοῦ θεοῦ κατακρίνειν νομισθῶσιν,	(ἐπράυνεν	αὐτοὺς καὶ τῆς μὲν τοῦ
[3, 10]	δύο καὶ κριὸς μὲν εἷς	ἑπτὰ	δὲ ἄρνες. καὶ ταῦτα μὲν
[3, 10]	πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ	ἑπτὰ	ἡμέρας οὖσα, καθ' ἣν ἀζύμοις
[3, 10]	ταῦρον καὶ κριὸν καὶ ἄρνας	ἑπτὰ	θύουσι καὶ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων.
[3, 10]	δύο βόας σὺν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις	ἑπτὰ	καὶ κριόν, ἔριφον δὲ ἐπὶ
[3, 8]	εἰς τὸ ἔργον διῆλθε μηνῶν	ἑπτὰ	καὶ μετὰ τοῦτο ἀφ' οὗ
[3, 10]	καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας	ἑπτὰ	καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων ἔριφον. προσάγουσι
[3, 6]	διακειμένας. λύχνοι δ' ἐπιφέρονται αὐταῖς	ἑπτὰ	κατὰ μίαν τῶν πλανητῶν τὸν
[3, 10]	ἡμέρας ἕνα τῶν βοῶν εἰς	ἑπτὰ	καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸς
[3, 6]	ἥλιον κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ εἰς	ἑπτὰ	κεφαλὰς καταλλήλας ἐν στίχῳ διακειμένας.
[3, 6]	δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον Ἑβραίων	ἑπτὰ	κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ δὲ
[3, 6]	λιβάνου πλήρεις, μετὰ δὲ ἡμέρας	ἑπτὰ	πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι> ἐν
[3, 8]	γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν οὖν ἡμέρας	ἑπτὰ	τοῦτον τὸν τρόπον αὐτούς τε
[3, 7]	ᾐνίξατο: καὶ λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς	ἑπτά,	τῶν πλανητῶν τὴν φοράν: τοσοῦτοι
[3, 10]	θύομεν καὶ κριὸν καὶ ἄρνας	ἑπτά,	ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεως ἔριφον.
[3, 10]	ῥαίνει τῷ δακτύλῳ τὸν ὄροφον	ἑπτάκις,	τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ τὸ
[3, 7]	ὑακινθίνοις ἐπενόησαν. πορποῦσι δὲ τὴν	ἐπωμίδα	σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν ὤμων
[3, 7]	λεγόμενον μὲν ἐφώδην, Ἑλληνικῇ δ'	ἐπωμίδι	προσεοικότα: γίνεται γὰρ τοῦτον τὸν
[3, 13]	αὐτῶν, καὶ νῦν ἔτι κατ'	ἐπωνυμίαν	ὁ χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας
[3, 14]	ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς τὰ	ἔργα	καὶ ταῦτα τοῦ θεοῦ συμπροθυμουμένου
[3, 8]	εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα	ἐργασαμένους	τιμήσας ἔθυεν ἐν τῷ τῆς
[3, 6]	πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι τῇ	ἐργασίᾳ.	κοιλαίνεται δὲ καθ' ἕκαστον πλευρὸν
[3, 1]	τοῦ μὴ σὺν πόνῳ μηδ'	ἐργασίᾳ	τὸ ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ
[3, 12]	δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης ἐν τοῖς	ἐργαστηρίοις	ἦσαν, οὐδενί τε ἄλλῳ ἢ
[3, 10]	τῶν πόνων τῶν ἐπὶ τοῖς	ἔργοις	ἄνεσιν οὐ διδόασιν, ἀλλ' ἐν
[3, 6]	παρὰ δύναμιν φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας τοῖς	ἔργοις	ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν τοῦ θεοῦ
[3, 7]	μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ	ἔργον,	ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν ὦμον
[3, 8]	δὲ πᾶς χρόνος εἰς τὸ	ἔργον	διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ μετὰ
[3, 14]	ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι τὸ	ἔργον,	ἔτι τε καρποὺς ὧν ἔφερεν
[3, 8]	ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν	ἔργον	ἤδη τέλος ἔχει οἷον αὐτῷ
[3, 6]	τὰ ἄλλα ὅσων ἔχρῃζε τὸ	ἔργον	κόσμου τε καὶ λειτουργίας ἕνεκα
[3, 14]	ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς τὸ	ἔργον:	οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν ἡμῖν
[3, 5]	ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων πρὸς τὸ	ἔργον.	ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς
[3, 2]	μηδὲν χείρονα φανῆναι κατὰ τὸ	ἔργον	τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν ἐλπίδος
[3, 10]	καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸς	ἔργου	κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν καὶ
[3, 5]	τὰς ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς	ἔργου:	ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς τιμᾶν:
[3, 14]	παισὶν ὀλοφυρόμενοι διῆγον, ὡς οὐδὲν	ἔργῳ	τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος λόγῳ δὲ
[3, 8]	ὁ θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα τῷ	ἔργῳ	τῶν Ἑβραίων καὶ μὴ μάτην
[3, 5]	πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ τῶν	ἔργων,	ἃ δι' ἐκεῖνον ἡμῖν ἤδη
[3, 2]	λόγοις καὶ τῇ διὰ τῶν	ἔργων	παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ ὄρος
[3, 12]	ἑβδόμης ἡμέρας τὴν ἀπὸ τῶν	ἔργων	προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν αὐτομάτως
[3, 15]	τῆς ἄλης τῆς κατὰ τὴν	ἐρημίαν	ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν. ὁ
[3, 10]	μὲν ζῶν εἰς τὴν ὑπερόριον	ἐρημίαν	πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ παραίτησις τοῦ
[3, 12]	δὲ αὖθις καίπερ ἐπὶ τῆς	ἐρημίας	διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν τὴν
[3, 15]	ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας ἐπὶ τῆς	ἐρημίας	ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς
[3, 1]	ὄρος ἡ χώρα τελέως οὖσα	ἔρημος	καὶ τῶν τε πρὸς τροφὴν
[3, 12]	τὴν πάσχα λεγομένην ἐπὶ τῆς	ἐρήμου.	~(Καὶ βραχὺ διαλιπὼν ἀπανίσταται τοῦ
[3, 2]	δίκην αὐτοὺς καὶ περὶ τῆς	ἐρήμου	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων
[3, 2]	Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα ἐν	ἐρήμῳ	τε γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν
[3, 1]	ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν τῇ	ἐρήμῳ.	(Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς
[3, 6]	δὲ ἦσαν, ἐπὶ τῆς γῆς	ἐρηρεισμέναι.	ἐξήπτετο δὲ τῶν κρίκων καλώδια
[3, 6]	ἑστῶσαι, αἳ τοῖς πυλούχοις ἐμβεβήκεσαν	ἐρηρεισμέναι,	καὶ κατ' αὐτῶν δὲ βύσσινον
[3, 6]	δὲ λευκὴν παρεῖχον τὴν χρόαν:	ἔριά	τε τοῖς προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα
[3, 5]	ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ τοῖς ἀνθρώποις	ἔρις	τῶν μὲν ἀπολωλέναι λεγόντων θηρίοις
[3, 8]	κριοὺς σὺν ἀρνάσιν ἐτείοις καὶ	ἐρίφοις.	οὗτοι μὲν δὴ θύουσιν ἐπὶ
[3, 9]	δὲ τῷ προσάγειν θύματα ταῦρον	ἔριφον	ἄρσενας. (Νόμος δὲ ταῖς ἰδιωτικαῖς
[3, 10]	ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ κριόν,	ἔριφον	δὲ ἐπὶ παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων, εἴ
[3, 9]	εἰς τοῦτο προπεσὼν ἄρνα καὶ	ἔριφον	θήλειαν τῶν αὐτοετῶν προσφέρει, καὶ
[3, 10]	ἑπτά, ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεως	ἔριφον.	καὶ ταῦτα μὲν Ἑβραίοις τὰς
[3, 10]	ἄρνας ἑπτὰ καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων	ἔριφον.	προσάγουσι δὲ δύο πρὸς τούτοις
[3, 9]	μὲν βοῦν καὶ ἀρνίον καὶ	ἔριφον:	ταῦτα μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ
[3, 10]	καὶ ἄρνας ἑπτὰ θύουσι καὶ	ἔριφον	ὑπὲρ ἁμαρτάδων. (Δεκάτῃ δὲ τοῦ
[3, 8]	θεοῦ ταῦρον καὶ κριὸν καὶ	ἔριφον	ὑπὲρ ἁμαρτάδων, καὶ δὴ, λέγειν
[3, 10]	κριῶν δύο κατὰ παραίτησιν ἁμαρτιῶν	ἐρίφου	προστιθεμένου. ταῖς δ' ἑξῆς ἡμέραις
[3, 10]	τοῦ αἵματος ἅμα καὶ τοῦ	ἐρίφου	ῥαίνει τῷ δακτύλῳ τὸν ὄροφον
[3, 10]	ὁλοκαυτεῖται προστιθεμένου τοῖς πᾶσι καὶ	ἐρίφου	ὑπὲρ ἁμαρτάδων εἰς εὐωχίαν κατὰ
[3, 10]	κριοὺς δύο καὶ ἄρνας τεσσαρεσκαίδεκα,	ἐρίφους	δὲ δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων. ἔστι
[3, 10]	προσάγουσι δὲ δύο πρὸς τούτοις	ἐρίφους,	ὧν ὁ μὲν ζῶν εἰς
[3, 10]	καὶ τῶν κριῶν σὺν τῷ	ἐρίφῳ	θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ ἑκάστης ἡμέρας
[3, 6]	κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ τῶν	ἐρίων	πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι τῆς γῆς
[3, 5]	τούτους χαρίζεται τοὺς λόγους δι'	ἑρμηνέως	ἐμοῦ. σεβάσμιοι δ' ὑμῖν γενέσθωσαν
[3, 13]	δ' ἐπὶ τούτῳ καί τινος	ἐρομένου,	πόθεν ἂν τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι
[3, 1]	μὴ ὀκνηρῶς ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν.	ἐρομένων	δ' αὐτῶν, τί καὶ ποιούντων
[3, 8]	παραβάσει τῶν νόμων, περὶ ὧν	ἐροῦμεν	εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ
[3, 6]	ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις	ἐροῦμεν.	(Κατὰ πρόσωπον δὲ τῆς τραπέζης
[3, 9]	ζῴων ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν	ἐροῦμεν.	ὁ μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν
[3, 11]	τὸν θεόν, περὶ ὧν ὕστερον	ἐροῦμεν.	(Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν ἄν τις
[3, 8]	καὶ αὐτὸν σὺν τοῖς παισὶν	ἔρραινεν	ἀφαγνίσας πηγαίοις τε ὕδασι καὶ
[3, 8]	ἡδεῖα δὲ ἀπ' αὐτοῦ δρόσος	ἔρρει	καὶ θεοῦ δηλοῦσα παρουσίαν τοῖς
[3, 1]	τομάδος τὸ ἄκρον ἐν ποσὶν	ἐρριμμένης	διαιρεῖ μέσην καὶ κατὰ τὸ
[3, 7]	βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκος	ἐρρωγότα	πρός τε τὸ στέρνον καὶ
[3, 11]	ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ τὴν	ἐρρωμένην	κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ τοιοῦτος
[3, 9]	κατ' εὐωχίαν δρᾶται τῶν τεθυκότων:	ἐρῶ	δὲ περὶ τῆς προτέρας. ἀνὴρ
[3, 8]	ὃ δ' ἐστὶ τούτου θαυμασιώτερον	ἐρῶ:	διὰ γὰρ τῶν δώδεκα λίθων,
[3, 6]	παθεῖν οὐ δυναμένων: ἡ δ'	ἐρὼν	μὲν καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν
[3, 11]	ἂν δ' ὑπὸ πολλοῦ τοῦ	ἔρωτος	καὶ τῆς διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας
[3, 13]	ὧν δηλώσομεν, εἴς τι χωρίον	Ἐσερμὼθ	λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ τὸ πλῆθος
[3, 1]	περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων τὸ ὑπολειπόμενον	ἔσεσθαι	πότιμον αὐτοῖς προεκκενωθέντος τοῦ πλείονος.
[3, 5]	κατὰ φύσιν τικτομένων καὶ πολεμίοις	ἔσεσθε	φοβεροί: τῷ θεῷ γὰρ εἰς
[3, 14]	καὶ στᾶσα ὑπὲρ τὴν σκηνὴν	ἐσήμαινε	τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ. ~(Μωυσῆς
[3, 12]	πρῶτον οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς	ἐσκηνωκότες	ἀνίσταντο, καὶ πρὸς τὴν δευτέραν
[3, 12]	τὸ κατὰ λίβα τετραμμένον τῶν	ἐσκηνωκότων	μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ
[3, 6]	τοῦ ναοῦ τό τ' ἐφύπερθεν	ἐσκίαζε	καὶ τῶν τοίχων τοὺς κατὰ
[3, 2]	δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς τε	ἐσκύλευε	τῶν πολεμίων καὶ τὰς παντευχίας
[3, 11]	τὸν λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος ἱερὰν	ἐσομένην	ἥγνιζε πηγαίοις ὕδασι καὶ ἀενάοις
[3, 6]	ἵστασθαι κατὰ γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ	ἐσόμενον	πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα
[3, 10]	τοῦ πλήθους παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων	ἐσόμενος,	τὸν δ' ἐν τοῖς προαστείοις
[3, 8]	τοὺς δὲ λοιποὺς περὶ τὴν	ἑσπέραν	ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας
[3, 10]	μηνὸς κατὰ σελήνην διανηστεύοντες ἕως	ἑσπέρας	θύουσι δ' ἐν ταύτῃ τῇ
[3, 1]	καὶ περὶ συλλογὴν λίαν αὐτοῦ	ἐσπουδάκεσαν.	παρηγγέλλετο δ' ἐξ ἴσου πᾶσιν
[3, 8]	ἐπαύσατο μὲν οὖν ὅ τε	ἐσσὴν	καὶ ὁ σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν
[3, 7]	αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον:	ἐσσὴν	μὲν καλεῖται, σημαίνει δὲ τοῦτο
[3, 8]	μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις τὸν	ἐσσῆνα	λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν
[3, 7]	προσούσης ἅπασιν αὐγῆς. καὶ τὸν	ἐσσῆνα	μέσον ὄντα τῆς ἐφαπτίδος ἐν
[3, 7]	καὶ τοῦτο ἦν ἀσφάλεια τῷ	ἐσσήνῃ	πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη
[3, 7]	μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ	ἐσσήνῃ	προσέρραπτο βάμμασιν οἷς προεῖπον μετὰ
[3, 7]	δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ τὸν	ἐσσήνην	λίθοι δώδεκα μεγέθει καὶ κάλλει
[3, 8]	στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους τῷ	ἐσσῆνι	φορεῖ, νίκην μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν
[3, 7]	κρίκους μείζονας τῇ πέζῃ τοῦ	ἐσσήνου	ᾗπερ ἀνήκει πρὸς τὸν τράχηλον
[3, 13]	καὶ ταῦτα οὐκ εἰς μακρὰν	ἔσται.	ἅμα ταῦτ' ἔλεγε καὶ πίμπλαται
[3, 4]	δύσκολον, ἐπὶ σὲ τοῦτο ἀναπέμψουσιν:	ἔσται	γὰρ οὕτως ἀμφότερα: καὶ τῶν
[3, 12]	μὲν ὑπὲρ τὴν σκηνὴν συνέβαινεν	ἑστάναι	τὴν νεφέλην, μένειν αὐτοῖς ὡς
[3, 6]	τὴν εἴσοδον ἦσαν πεποιημένοι, κίονες	ἕστασαν	χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν ἐφεστῶτες τὸν
[3, 1]	καὶ σπάνιν ὕδατος ὑπὲρ αὐτῆς	ἐστε	ἐνεγκεῖν γενναῖοι, ἢ δουλεύειν μᾶλλον
[3, 6]	δὲ τὸ μῆκος. κάμακας δὲ	ἔστησε	χαλκέας πενταπήχεις τὸ ὕψος καθ'
[3, 15]	ἄλλα τεκμήρια τῆς ὑπὲρ ἄνθρωπόν	ἐστι	δυνάμεως αὐτοῦ, ἤδη δέ τινες
[3, 7]	μὲν ὁ τοῦ ἀρχιερέως κόσμος	ἐστί.	(Θαυμάσειε δ' ἄν τις τῶν
[3, 15]	τὴν πολιτείαν ἡμῖν ὁ καταστησάμενός	ἐστι	θεὸς διὰ Μωυσέος καὶ τῆς
[3, 9]	ἔλαβεν, ἡ δὲ χαριστήριός τέ	ἐστι	καὶ κατ' εὐωχίαν δρᾶται τῶν
[3, 1]	ζῴων ἱκανὴ βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ	ἐστι	καὶ νοτερὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν
[3, 7]	ὑακίνθου πεποιημένον χιτῶνα, ποδήρης δ'	ἐστὶ	καὶ οὗτος, μεεὶρ καλεῖται κατὰ
[3, 7]	τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν ἐπιτετμημένος	ἐστί.	καὶ τοιοῦτος μὲν ὁ τοῦ
[3, 1]	ἴσου πᾶσιν ἀσσαρῶνα, τοῦτο δ'	ἐστὶ	μέτρον, εἰς ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν
[3, 7]	καὶ βύσσου πεποικιλμένα, στήμων δ'	ἐστὶ	μόνη βύσσος. καὶ λαβοῦσα τὴν
[3, 9]	εἰς τὴν ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν	ἐστι	νόμιμον, τῶν ἱερέων μέρος ἴδιον
[3, 10]	Ἑβραίοις τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν	ἐστι	πάτριον. (Τῷ δὲ μηνὶ τῷ
[3, 7]	συνακτῆρα μὲν δηλοῦν, διάζωμα δ'	ἐστὶ	περὶ τὰ αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ
[3, 6]	αὐτοὺς Ἑβραῖοι καλοῦσι, ζῷα δέ	ἐστι	πετεινὰ μορφὴν δ' οὐδενὶ τῶν
[3, 7]	καὶ ἡ μὲν πρώτη τριάς	ἐστι	σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος, ἡ δευτέρα
[3, 7]	ἠργμένης: ὁ δὲ κάλυξ μεγέθους	ἐστὶ	σκυταλίδος τοῦ μικροῦ δακτύλου, κρατῆρι
[3, 12]	πηχυαῖον ὀλίγῳ λεῖπον, στενὴ δ'	ἐστὶ	σύριγξ αὐλοῦ βραχεῖ παχυτέρα, παρέχουσα
[3, 8]	τά τε θυμιώμενα, πολλὰ δ'	ἐστὶ	ταῦτα καὶ ποικίλα, κατὰ τὴν
[3, 8]	τε ἐλαίνου εἴν, μέτρον δ'	ἐστὶ	τοῦτο ἐπιχώριον δύο χόας Ἀττικοὺς
[3, 8]	τῶν θείων ἠσκηκόσιν, ὃ δ'	ἐστὶ	τούτου θαυμασιώτερον ἐρῶ: διὰ γὰρ
[3, 7]	οὕτως ὁ κάλυξ, τελαμὼν δ'	ἐστὶ	χρύσεος, ὃς ἱεροῖς γράμμασι τοῦ
[3, 15]	ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ καὶ νῦν:	ἔστι	γοῦν οὐδεὶς Ἑβραίων, ὃς οὐχὶ
[3, 7]	κωδώνοιν ῥοίσκον, καὶ ῥοῶν κωδώνιον.	ἔστι	δ' ὁ χιτὼν οὗτος οὐκ
[3, 10]	ἐρίφους δὲ δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων.	ἔστι	δ' οὐδεμία τῶν ἑορτῶν, καθ'
[3, 8]	ἴσους, κινναμώμου δὲ καὶ καλάμου,	ἔστι	δὲ καὶ τοῦτο εἶδος θυμιάματος,
[3, 12]	βυκάνης τρόπον ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος,	ἔστι	δὲ τοιαύτη: μῆκος μὲν ἔχει
[3, 7]	γὰρ τὸ λίνον ἡμεῖς καλοῦμεν.	ἔστι	δὲ τοῦτο τὸ ἔνδυμα ποδήρης
[3, 10]	δὲ τοῦ δημοσίου ἀναλώματος νόμος	ἐστὶν	ἄρνα καθ' ἑκάστην ἡμέραν σφάζεσθαι
[3, 10]	ἡμῖν καλεῖται καὶ τοῦ ἔτους	ἐστὶν	ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην ἐν
[3, 10]	ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ εἷς μέν	ἐστιν	ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου, τούτου δὲ
[3, 10]	τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ'	ἐστὶν	αὕτη καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν
[3, 5]	ὁ πρῶτος λόγος, ὅτι θεός	ἐστιν	εἷς καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι
[3, 10]	ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν οὐδέν	ἐστιν	ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν
[3, 7]	ὅθεν αἱ χεῖρες διείργονται σχιστός	ἐστιν.	(Ἐπὶ δὲ τούτοις τρίτον ἐνδύεται
[3, 14]	ὁμονοῶμεν καὶ τὸν θεόν, ὅς	ἐστιν	ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς καὶ
[3, 7]	ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ ταῦτα πᾶσίν	ἐστιν	ἐπιβατά. τὴν δὲ τρίτην μοῖραν
[3, 12]	ἐτῶν ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν	ἐστιν	ἔτη τὰ πάντα, καλεῖται δὲ
[3, 7]	τὴν ἱερουργίαν. καὶ ὁποία μέν	ἐστιν	ἡ τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ
[3, 5]	γεγραμμένους κατέλιπεν: οὓς οὐ θεμιτόν	ἐστιν	ἡμῖν λέγειν φανερῶς πρὸς λέξιν,
[3, 9]	ὁ μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος	ἐστὶν	οὗτος. (Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας
[3, 7]	σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη μέν	ἐστιν	ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη
[3, 7]	μασναεφθῆς, τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός	ἐστιν	ὡς στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος
[3, 1]	τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, τί τοῦτ'	ἔστιν	ἀνακρίνουσα. καὶ οἱ μὲν χαίροντες
[3, 5]	καὶ τῶν συντυχόντων δεινῶν οὐκ	ἔστιν	ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς
[3, 4]	εἴκοσι καὶ κατὰ δέκα συναριθμουμένους,	ἔστω	δέ τις ἐπὶ τούτοις εἷς
[3, 6]	τοῦ πυλῶνος τρεῖς κάμακες ἦσαν	ἑστῶσαι,	αἳ τοῖς πυλούχοις ἐμβεβήκεσαν ἐρηρεισμέναι,
[3, 6]	τοὺς κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν	ἑστῶτας	ἀπὸ τῆς γῆς ὅσον πῆχυν
[3, 6]	ὕψος δὲ διπλάσιον. ἐπῆν τε	ἐσχάρα	χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ γωνίαν
[3, 6]	χαλκείαις λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν	ἐσχάραν	ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ
[3, 6]	ἡ γῆ τὸ ἀπὸ τῆς	ἐσχάρας	πῦρ καταφερόμενον τῆς βάσεως διὰ
[3, 1]	ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους εἰς	ἔσχατον	ἔν τε ταῖς πρότερον ἡμέραις
[3, 1]	δὲ καὶ ὕδατος εἰς τὸ	ἔσχατον,	καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις τι
[3, 15]	αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων	ἔσχε	διὰ τιμῆς, τὴν μέντοι Χαναναίαν
[3, 7]	ὅπερ αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται διατετελέκασιν	ἐσχηκότες:	εἰ γάρ τις τῆς σκηνῆς
[3, 2]	μεγάλους δημοσίᾳ καὶ κατ' ἰδίαν	ἔσχον	οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου τροφῆς πρότερον
[3, 7]	τῆς ἐφαπτίδος ἐν τρόπῳ γῆς	ἔταξε:	καὶ γὰρ αὕτη τὸν μεσαίτατον
[3, 2]	δέ τι περὶ τὸ ὕδωρ	ἔταξε	τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ φυλακῇ παίδων
[3, 5]	ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς	ἐτάραττεν,	ἀήθεις τε γὰρ ἦσαν αὐτῶν,
[3, 8]	καὶ πέντε κριοὺς σὺν ἀρνάσιν	ἐτείοις	καὶ ἐρίφοις. οὗτοι μὲν δὴ
[3, 8]	τε καὶ κριὸν σὺν ἀρνίῳ	ἐτείῳ	ὁλομελῆ καυθησόμενα καὶ σὺν αὐτοῖς
[3, 8]	Αἴγυπτον ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς αὐτοῖς πρῶτος	ἐτελειοῦτο.	ἀρχομένου δὲ τοῦ δευτέρου ἔτους
[3, 9]	ἡ μὲν ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν	ἑτέρα	δ' ὑπὸ τοῦ δήμου συντελούμεναι
[3, 6]	πεντήκοντα γὰρ οὖσα πήχεων ἡ	ἑτέρα	μέτωπον τοῦ παντὸς ἦν, εἴκοσι
[3, 12]	δὲ δύο, καὶ τῇ μὲν	ἑτέρᾳ	πρὸς παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο
[3, 6]	κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης τῇ	ἑτέρᾳ	τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ.
[3, 6]	φοίνικι: αἱ δὲ πορφύρας ἄνθος,	ἕτεραι	δὲ λευκὴν παρεῖχον τὴν χρόαν:
[3, 5]	δὲ πλείονας τῶν νόμων εἰς	ἑτέραν	ἀνατίθεμαι γραφὴν ἰδίαν περὶ αὐτῶν
[3, 1]	τὴν χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον	ἑτέραν	ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ'
[3, 8]	μὲν τούτων παύομαι λέγων γραφὴν	ἑτέραν	ἠξιωκὼς συνθεῖναι περὶ τῶν νόμων.
[3, 11]	ἀμνάδας δύο, ὧν τὴν μὲν	ἑτέραν	καθαγνίζειν δεῖ, τὴν δ' ἑτέραν
[3, 11]	ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ, τὴν δ'	ἑτέραν	οἱ ἱερεῖς λαμβάνουσιν. ὁμοίως δὲ
[3, 7]	τετμημένης περὶ τῷ πυθμένι τὴν	ἑτέραν	τομὴν ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης
[3, 8]	δὲ τῶν ἀρχόντων ἕκαστος καὶ	ἑτέρας	θυσίας σωτηρίους λεγομένας καθ' ἑκάστην
[3, 4]	μὲν ἐπὶ τοῖς ἥττοσι ταλαιπωρίας	ἑτέροις	ἐκστῆναι, περὶ δὲ τῶν μειζόνων
[3, 6]	ἐξ ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν	ἑτέροις	ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ τῆς
[3, 6]	οἴσειν ἔμελλε, πλὴν ζῴων μορφῆς.	ἕτερον	δὲ τούτῳ καὶ τῷ μεγέθει
[3, 10]	ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ δ'	ἕτερον	δείλης ἐπιφέρει τῷ πυρί. τὸν
[3, 1]	τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν	ἕτερον	ὁ Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται τὴν
[3, 8]	ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη, τὸν	ἕτερον	τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν
[3, 7]	ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν δὲ συνερραμμένος	ἕτερος	ἐξ ὑακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται στέφανος
[3, 6]	τοίχων νότιος ἦν, ὁ δὲ	ἕτερος	κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ'
[3, 6]	δέκα διειστήκει, καὶ ὁ μὲν	ἕτερος	τῶν τοίχων νότιος ἦν, ὁ
[3, 10]	λιβανωτοῦ γεμόντων διαμένουσιν ἕως τοῦ	ἑτέρου	σαββάτου: καὶ τότε μὲν ἀντ'
[3, 7]	ἐνεγκεῖν τὸ βάρος τῶν λίθων	ἑτέρους	δύο κρίκους μείζονας τῇ πέζῃ
[3, 6]	ἓξ κίονες παρέχονται συνελθόντες, δύ'	ἑτέρους	ποιοῦνται κίονας ἐκ πήχεως τετμημένους,
[3, 11]	οἷς εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ	ἑτέρων	εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα παρὰ
[3, 12]	ἐν τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν	ἑτέρως.	εἰ μὲν γὰρ πρὸ τοῦ
[3, 8]	καὶ ὁ σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν	ἔτεσι	διακοσίοις πρότερον ἢ ταύτην ἐμὲ
[3, 6]	ταῖς ἐκ τῶν ἐρίων πεποιημέναι	ἐτέταντο	μέχρι τῆς γῆς κεχυμέναι Κατὰ
[3, 12]	παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ διὰ μέσων	ἐτέτμηντο,	καὶ κόσμος ἦν ἀγορᾶς, καὶ
[3, 6]	ὁ δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν	ἐτέτραπτο,	κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ δύσις
[3, 5]	γῆν, δι' ὃν Ἴσακος γηραιοῖς	ἐτέχθη	γονεῦσι, δι' ὃν Ἰάκωβος δώδεκα
[3, 1]	τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα	ἔτη	ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν
[3, 12]	ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν	ἔτη	τὰ πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ
[3, 15]	ἀπόλιδας ἐπὶ τῆς ἐρημίας ἐπ'	ἔτη	τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν
[3, 1]	τὴν ἐκ τῶν ἄλλων ἀπορίαν,	ἔτι	δὲ καὶ νῦν ὕεται> πᾶς
[3, 12]	οὗ τὴν στολὴν ἔχουσι κεκωλυμένοι:	ἔτι	δὲ καὶ τὰ ἱερεῖα θύουσιν
[3, 8]	μόνῳ τῷ προνοούμενος αὐτῶν βλέπεσθαι.	ἔτι	δὲ τὴν πολιτείαν καὶ νόμους
[3, 13]	ὀλίγον πλῆθος αὐτῶν, καὶ νῦν	ἔτι	κατ' ἐπωνυμίαν ὁ χῶρος ὀνομάζεται
[3, 13]	τοῦτο μᾶλλον ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν	ἔτι	μᾶλλον πρὸς τὸν Μωυσῆν ἐπετείνετο.
[3, 14]	εἰς πᾶν καταχρησάμενοι τὸ ἔργον,	ἔτι	τε καρποὺς ὧν ἔφερεν ἡ
[3, 1]	καὶ καταβοώντων καὶ κατὰ χεῖρας	ἔτι	τοὺς λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί τε
[3, 6]	παντὸς οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ δ'	ἐτίθεντο	τοῦ χρυσέου οἰνοχόαι τε καὶ
[3, 6]	ἔχει. ὑπὲρ δὲ τῶν ἄρτων	ἐτίθεντο	φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου πλήρεις,
[3, 6]	τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης,	ἐτίθετο	γὰρ ἐν τῷ ναῷ τετραμμένη
[3, 8]	ἑώρα τὸ πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν	ἕτοιμον,	πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ
[3, 6]	τοῦ θεοῦ. (Πάντων δ' ἐν	ἑτοίμῳ	γεγενημένων χρυσίου τε καὶ χαλκοῦ
[3, 2]	ἠρμένοι καὶ πρὸς τὸ δεινὸν	ἑτοίμως	ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν
[3, 8]	δέχεται δραχμὰς τέσσαρας: οἱ δ'	ἑτοίμως	ὑπήκουον οἷς ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ
[3, 15]	Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα εἷς, οὐδεὶς	ἐτόλμησε	τῶν ἱερέων κρίμνον ἓν φαγεῖν
[3, 12]	εἰ δὲ πλῆρες γένοιτο τὸ	ἔτος,	βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ πριαμένῳ.
[3, 12]	λάβωσι τάδε ποιῶσι: δι' ἑβδόμου	ἔτους	ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ ἀπό
[3, 10]	προεῖπον ἡμᾶς πάσχα λεγομένην, δι'	ἔτους	ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ
[3, 10]	παρ' ἡμῖν καλεῖται καὶ τοῦ	ἔτους	ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην
[3, 8]	ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ τοῦ δευτέρου	ἔτους	μηνὶ Ξανθικῷ κατὰ Μακεδόνας Νισὰν
[3, 10]	κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ τοῦ	ἔτους,	ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς
[3, 1]	καὶ τῆς ὥρας εἶναι τοῦ	ἔτους	τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ
[3, 12]	ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν	ἐτράπη	τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν
[3, 1]	εἰς μετάνοιαν ὧν ἔμελλον δρᾶν	ἔτρεψε.	παθεῖν δ' οὐκ ἀλόγως αὐτοὺς
[3, 2]	καὶ πειρᾶσθαι τοὺς ἄνδρας διαφθείρειν.	ἐτύγχανον	δὲ οἱ πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες
[3, 1]	ὧν μεγάλων καὶ ἐκ παραδόξου	ἔτυχον	γενομένων, προσδοκᾶν δὲ καὶ τῆς
[3, 10]	παρ' οὗ τῆς εὐπορίας τούτων	ἔτυχον,	τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς κριθῆς
[3, 8]	τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ εἴκοσι	ἐτῶν	ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες. τὸ δὲ
[3, 12]	δὲ τοῦτο καὶ μεθ' ἑβδόμην	ἐτῶν	ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν
[3, 12]	ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι	ἐτῶν	ἕως πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι πρὸς
[3, 5]	Μωυσεῖ δοῦναι δωρεάν, ὑφ' ἧς	εὖ	βιώσονται. ταῖς τ' οὖν διαίταις
[3, 1]	οὔτε περὶ τὴν μνήμην τῶν	εὖ	γεγονότων, οὕτως μὲν τοῦ θεοῦ
[3, 6]	κατ' οὐδέτερον μέρος ἐξοχαῖς τὴν	εὐαρμοστίαν	λυμαινόμενον. καὶ καθ' ἑκάτερον δὲ
[3, 12]	εἰς τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας	εὔδαιμον	τὸ περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν
[3, 5]	καὶ παίδων περιμαχητότεροι καὶ γυναικῶν:	εὐδαίμονα	γὰρ διάξετε βίον τούτοις ἑπόμενοι
[3, 5]	με καὶ βίον τε ὑμῖν	εὐδαίμονα	καὶ πολιτείας κόσμον ὑπαγορεύσας πάρεστι
[3, 5]	τόν τε τρόπον καθ' ὃν	εὐδαιμονήσουσι	πολιτευόμενοι λέγων αὐτῷ κατὰ ταύτας
[3, 15]	λαβεῖν οὐδὲ τὴν ἀπ' αὐτῆς	εὐδαιμονίαν,	ἀνεστίους δὲ ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας
[3, 14]	καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ τὴν	εὐδαιμονίαν	καὶ τὴν κτῆσιν αὐτοὺς τῶν
[3, 13]	ἀντὶ δὲ ἧς ὑπέσχετο παρέξειν	εὐδαιμονίας	ἐν ταύταις ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις,
[3, 14]	ἀγαθά, ἐλευθερίαν καὶ γῆς κτῆσιν	εὐδαίμονος,	τὴν μὲν ἤδη δόντος ἔχετε,
[3, 15]	παθόντες ἐξ αὐτοῦ καὶ πηλίκων	εὐεργεσιῶν	μεταλαβόντες ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν γένοιντο,
[3, 1]	μεμνημένους λήθην ἔχειν τῶν ἔμπροσθεν	εὐεργεσιῶν	παρακαλῶν, μηδ' ὅτι νῦν πονοῦσι
[3, 7]	αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα τοῖς	εὐζώμων:	ἐκ μέντοι τῶν κλάδων ἀνίησι
[3, 1]	στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι παρέχον αὐτοῖς	εὐθυμίαν	ἐν ἐκείνοις εὑρεθὲν τοῖς χωρίοις:
[3, 1]	τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν.	(Εὐθὺς	δὲ μετὰ τὴν πρώτην ἀφορμὴν
[3, 8]	τῶν νόμων, περὶ ὧν ἐροῦμεν	εὐκαιρότερον.	τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ τὸν
[3, 4]	καταμαθεῖν. ἀλλὰ περὶ μὲν ταύτης	εὐκαίρως	ἐν ἄλλοις τῆς γραφῆς δηλώσομεν.
[3, 11]	Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν, οἷς	εὔλογον	ἦν αὐτὸν καὶ ἑτέρων εἰσηγουμένων
[3, 2]	φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς διὰ τὴν	εὐμένειαν	τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ νενικῆσθαι.
[3, 4]	καὶ σὺ τῷ θεῷ προσεδρεύων	εὐμενέστερον	ἂν ποιήσειας αὐτὸν τῷ στρατῷ.
[3, 5]	προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες τὸν θεὸν	εὐμενῆ	συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι δωρεάν, ὑφ'
[3, 5]	ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον	εὐμενὴς	προσεδέξατό με καὶ βίον τε
[3, 5]	τοῦ θεοῦ οἷς Μωυσῆς ἔχαιρεν	εὐμενοῦς	παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν τούτων
[3, 8]	τε ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τὴν	εὔνοιαν	διεξῄει καὶ τοὺς κινδύνους οὓς
[3, 13]	τινος ἐρομένου, πόθεν ἂν τοσαύταις	εὐπορήσειε	μυριάσι τῶν προειρημένων, ὁ θεός,
[3, 2]	λαβεῖν ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν εἰς	εὐπορίαν	καὶ αὐτὸν τῆς πρὸς ἡμᾶς
[3, 1]	ὅτι τε σπανίζοντας ὅπλων εἰς	εὐπορίαν	ὁ θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε,
[3, 1]	παρακειμένην, παρ' αὐτῆς λαμβάνειν τὴν	εὐπορίαν	ὧν δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ
[3, 2]	παρεκάλει προθυμοτάτους, ὡς τῆς ἁπάντων	εὐπορίας	αὐτοῖς ἐν τῷ κρατῆσαι τῶν
[3, 10]	εἶναι πρῶτον, παρ' οὗ τῆς	εὐπορίας	τούτων ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ
[3, 2]	οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου τροφῆς πρότερον	εὐποροῦντες.	ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ εἰς
[3, 3]	Ῥαγουῆλος ὁ πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος	εὐπραξίαν	ἀσμένως ἀπήντα τόν τε Μωυσῆν
[3, 14]	γῆ κομίζοντες τῇ τε τούτων	εὐπρεπείᾳ	καὶ τῷ πλήθει τῶν ἀγαθῶν,
[3, 7]	ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ	εὐπρέπειαν	οὕτως ἔχει τοῖς ὁρῶσι καλῶς,
[3, 7]	χρύσεοι κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν τῆς	εὐπρεπείας,	ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε
[3, 7]	εἶτα συνιὼν κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης	εὐπρεπῶς	τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα
[3, 12]	θεοῦ, τρεπομένης δὲ ταύτης μετανίστασθαι.	(Εὗρε	δὲ καὶ βυκάνης τρόπον ἐξ
[3, 1]	παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν ἐκείνοις	εὑρεθὲν	τοῖς χωρίοις: καὶ γὰρ ἤκουον
[3, 12]	γεγενημένας τῶν μὲν καρπῶν πλεονάζειν	εὑρεθέντων	προσδέχεται τὸν ἀγρὸν ὁ ἀποδόμενος,
[3, 4]	γὰρ ἀγαθοὺς κἂν ἄλλους Ἑβραίων	εὑρεθῆναι,	φροντίσαι δὲ τοσούτων μυριάδων σωτηρίας
[3, 12]	ἀτελεῖς. γενομένης δὲ τῆς ἐξετάσεως	εὑρέθησαν	μυριάδες ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων
[3, 4]	βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς	εὑρηκότα	τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην, καλῶς
[3, 4]	φέρειν ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ ἄλλων	εὑρημένα,	ὥστε τὴν Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ
[3, 7]	ἐθέλοι καὶ μετὰ συνέσεως σκοπεῖν,	εὑρήσει	γεγονότα: τήν τε γὰρ σκηνὴν
[3, 7]	ἱερουργίαν χρώμεθα, τόν τε νομοθέτην	εὑρήσει	θεῖον ἄνδρα καὶ ματαίως ἡμᾶς
[3, 1]	σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ τὸ	εὑρισκόμενον	δὲ πικρὸν ἀλλ' οὐ πότιμον
[3, 1]	κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ οὐδὲν πλέον	εὕρισκον:	τοῦ δ' ὑπολειφθέντος εἰς τὴν
[3, 1]	ἐντυγχάνοντες καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον	εὑρόντες	τὴν γῆν, ἐν κακοῖς ἦσαν
[3, 12]	αὐλοῦ βραχεῖ παχυτέρα, παρέχουσα δὲ	εὖρος	ἀρκοῦν ἐπὶ τῷ στόματι πρὸς
[3, 6]	πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ δὲ	εὖρος	ἐπὶ δέκα διειστήκει, καὶ ὁ
[3, 6]	αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν, τὸ δ'	εὖρος	καὶ τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν
[3, 6]	ἐχρῆν ἐφ' ὅσον προβαίνοι τὸ	εὖρος.	κίονες δ' ἦσαν ξύλου πεποιημένοι
[3, 6]	μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν	εὖρος	πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν δὲ τὸ
[3, 2]	Μωυσῆν διδάσκαλον τῆς πρὸς αὐτὸν	εὐσεβείας	πεποιημένον τιμώμενόν τε παρὰ τοῖς
[3, 3]	ποριστὴν γεγενημένον, καὶ τὸν στρατηγὸν	εὐφήμουν	ὡς κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου πάντων
[3, 15]	δέ τινες καὶ τῶν ὑπὲρ	Εὐφράτην	μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ
[3, 5]	τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις	εὐχαῖς.	γενήσεται δὲ ἡ σκηνὴ μέτροις
[3, 1]	Μωυσέος τὰς χεῖρας ἐπὶ ταῖς	εὐχαῖς	δρόσος κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης ταῖς
[3, 8]	θυσίαις καὶ ταῖς ὑπὲρ ἡμῶν	εὐχαῖς.	καὶ ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ τῆς
[3, 3]	ἐπὶ τῇ πρὸς τὸν Μωυσῆν	εὐχαριστίᾳ	διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ καὶ τὸν
[3, 8]	ἱερείων καὶ τὰς ὑπὲρ ἡμῶν	εὐχὰς	ποιήσεται πρὸς τὸν θεὸν ἡδέως
[3, 1]	ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς ἐπ'	εὐχὰς	τρέπεται τοῦ θεοῦ ταχεῖαν καὶ
[3, 9]	θυσίαν οὐκ ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ'	εὐχὴν	σεμίδαλιν, ταύτης ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει
[3, 1]	τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ τῶν	εὐχῶν	γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι τὸ ὕδωρ
[3, 8]	καθεψήσαντας σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα	εὐωδέστατον.	κἄπειτα τοῦτο λαβὼν αὐτούς τε
[3, 3]	τοῦ πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας	εὐωχεῖ	τὸ πλῆθος τοῦ θάμνου πλησίον,
[3, 2]	καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν τε στρατὸν	εὐωχίαις	ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην μὲν τὴν
[3, 10]	τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς	εὐωχίαις	εἰσὶ τεθυκότες. (Ἐκ μέντοι τοῦ
[3, 9]	χαριστήριός τέ ἐστι καὶ κατ'	εὐωχίαν	δρᾶται τῶν τεθυκότων: ἐρῶ δὲ
[3, 10]	καὶ ἐρίφου ὑπὲρ ἁμαρτάδων εἰς	εὐωχίαν	κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν.
[3, 3]	κατὰ συγγένειαν ὡς ἕκαστοι τῆς	εὐωχίας	μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ σὺν τοῖς
[3, 5]	(Ἐπὶ δύο μὲν οὖν ἡμέρας	εὐωχούμενοι	διῆγον, τῇ τρίτῃ δὲ πρὶν
[3, 9]	ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ δύο ἡμέρας	εὐωχοῦνται	τοῖς καταλειπομένοις τῶν κρεῶν, ἃ
[3, 9]	δ' ὀλίγων τινῶν ἐπιμνησθήσομαι τῶν	ἐφ'	ἁγνείαις καὶ ἱερουργίαις κειμένων: καὶ
[3, 12]	μηδὲ τὰς τῶν προτέρων ἀνδρῶν	ἐφ'	αἱσδηποτοῦν αἰτίαις ἀπηλλαγμένας. τὸν ἀρχιερέα
[3, 8]	ὑπομείνειεν ὑπὲρ αὐτῶν. μαρτυρούντων δ'	ἐφ'	ἅπασιν αὐτῷ καὶ τὸ περὶ
[3, 10]	διὰ τὸν ναὸν μητρόπολιν ἕξουσιν,	ἐφ'	ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν
[3, 1]	ἀνάγκην τοῦτο νομίσας ἔγνω δεῖν	ἐφ'	ἱκετείαν τοῦ θεοῦ καὶ παράκλησιν
[3, 2]	τὸν στρατηγὸν Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον	ἐφ'	οἷς ἔπραξεν ὑπὸ παντὸς τοῦ
[3, 9]	αὐθημερὸν σιτοῦνται. οἱ δὲ ἄρχοντες	ἐφ'	οἷς ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι ταὐτὰ μὲν
[3, 12]	πρὸς τοῖς ὀκτακοσίοις ὀγδοήκοντα. καὶ	ἐφ'	ὅσον μὲν ὑπὲρ τὴν σκηνὴν
[3, 6]	κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν ἐχρῆν	ἐφ'	ὅσον προβαίνοι τὸ εὖρος. κίονες
[3, 1]	τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο	ἐφ'	ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν τῇ
[3, 10]	θυμιωμένου ἐπὶ τῷ ἱερῷ πυρί,	ἐφ'	ᾧ καὶ ὁλοκαυτοῦσι τὰ πάντα,
[3, 1]	εἴη θεοῦ τὸ δῶρον δόντος	ἐφαίνετο:	τόν τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον
[3, 7]	τῶν κωδώνων ψόφον. καὶ τὴν	ἐφαπτίδα	τοῦ παντὸς τὴν φύσιν ἐκ
[3, 7]	τὸν ἐσσῆνα μέσον ὄντα τῆς	ἐφαπτίδος	ἐν τρόπῳ γῆς ἔταξε: καὶ
[3, 14]	καὶ ὑπερμαχοῦντος αὐτῶν. ἴωμεν οὖν,	ἔφασαν,	ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲν ἔχοντες
[3, 15]	αὐτοῖς παρασχεῖν. ὁ δ' οὐκ	ἔφασκε	τὸν θεὸν τοιαύτην πεῖραν προσήσεσθαι,
[3, 14]	δ' Ἐβρῶνι καὶ τῶν γιγάντων	ἔφασκον	τοὺς ἀπογόνους καταλαβεῖν. καὶ οἱ
[3, 2]	καὶ τῆς Αἰγυπτίων ἀποδράντα δουλείας	ἐφεδρεύειν	αὐτοῖς λέγοντες, ὃν οὐ καλῶς
[3, 9]	μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ βοῦς	ἐφεῖται	θύειν καὶ προήκοντας: ἄρρενα δὲ
[3, 6]	τούτου λίνεον ἦν ἰσομέγεθες φάρσος	ἐφελκόμενον	ἀπὸ κάλων ἐπὶ θάτερα, τῶν
[3, 5]	τοῦ συλλόγου διελύθη, ταῖς δ'	ἐφεξῆς	φοιτῶντες ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἠξίουν
[3, 14]	ἔργον, ἔτι τε καρποὺς ὧν	ἔφερεν	ἡ γῆ κομίζοντες τῇ τε
[3, 6]	τὰς ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων	ἐφέρετο.	ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ τῆς
[3, 6]	ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων	ἐφέρετο.	τῷ δὲ ἐπιθέματι αὐτῆς ἦσαν
[3, 8]	πεντακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα.	ἔφερον	δὲ τὸ ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων
[3, 5]	ἦσαν διακείμενοι ταύτην τὴν ψῆφον	ἔφερον,	τῶν δὲ πρὸς τὸ θεῖον
[3, 6]	κίονες ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν	ἐφεστῶτες	τὸν ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ
[3, 15]	ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας	ἐφθονήσατε	μετασχεῖν, ποιήσειν δεσπότας. (Ταῦτα δὲ
[3, 7]	τὸ δὲ μέτωπον ἡ μὲν	ἐφιελὶς	οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ οὕτως
[3, 8]	καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως	ἐφίησιν	ὁ νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος
[3, 11]	ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν	ἐφίησιν.	ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς κηδεύσασι
[3, 6]	ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς θυσίας ὑπηρετήσοντα.	ἐφιλοτιμοῦντο	δὲ καὶ γυναῖκες περί τε
[3, 1]	οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος,	ἐφίπταται	τὴν μεταξὺ θάλατταν ὑπερελθὸν καὶ
[3, 6]	δύναμιν φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας τοῖς ἔργοις	ἐφίστησι	κατ' ἐντολὴν τοῦ θεοῦ οὓς
[3, 2]	ἀποκρίνας πᾶν τὸ μάχιμον Ἰησοῦν	ἐφίστησιν	αὐτῷ Ναυήκου μὲν υἱὸν φυλῆς
[3, 2]	ἐπιστρατευσάντων ἐκράτησαν καὶ τοὺς περιοίκους	ἐφόβησαν,	μεγάλων τε καὶ λαμπρῶν ἐκ
[3, 12]	Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου παῖδα καὶ	Ἐφράην	ἀντὶ τοῦ Ἰωσήπου: δέησις δὲ
[3, 2]	Ναυήκου μὲν υἱὸν φυλῆς τῆς	Ἐφραιμίτιδος,	ἀνδρειότατον δὲ καὶ πόνους ὑποστῆναι
[3, 14]	τε ὁ Ναυήχου παῖς φυλῆς	Ἐφραιμίτιδος	καὶ Χάλεβος τῆς Ἰούδα φυλῆς
[3, 6]	ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ τό τ'	ἐφύπερθεν	ἐσκίαζε καὶ τῶν τοίχων τοὺς
[3, 7]	τε καὶ τοῖς αὐτοῖς τῷ	ἐφώδῃ	βάμμασι διηνθισμένον: ἐσσὴν μὲν καλεῖται,
[3, 7]	τρίτον ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν	ἐφώδην,	Ἑλληνικῇ δ' ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται
[3, 7]	προέχοντι τῆς νωτιαίας πέζης τοῦ	ἐφώδου.	καὶ τοῦτο ἦν ἀσφάλεια τῷ
[3, 7]	λόγιον: πληροῖ δὲ ἀκριβῶς τοῦ	ἐφώδου	ὅπερ ὑφαίνοντες κατὰ στῆθος ἐξέλιπον,
[3, 5]	παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷς Μωυσῆς	ἔχαιρεν	εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν
[3, 7]	δ' ἓν ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν	ἔχει	βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκος
[3, 7]	γὰρ αὕτη τὸν μεσαίτατον τόπον	ἔχει:	ζώνῃ τε περιοδεύσας τὸν ὠκεανὸν
[3, 8]	τὸ μὲν ἔργον ἤδη τέλος	ἔχει	οἷον αὐτῷ τε τῷ θεῷ
[3, 2]	αὐτοῖς λέγοντες, ὃν οὐ καλῶς	ἔχει	περιορᾶν, ἀλλὰ πρὶν ἢ λαβεῖν
[3, 12]	ἔστι δὲ τοιαύτη: μῆκος μὲν	ἔχει	πηχυαῖον ὀλίγῳ λεῖπον, στενὴ δ'
[3, 7]	ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν οὕτως	ἔχει	τοῖς ὁρῶσι καλῶς, ὅταν δὲ
[3, 11]	κατὰ νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν ἐξουσίαν	ἔχει.	τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς τὸ
[3, 6]	μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς	ἔχει.	ὑπὲρ δὲ τῶν ἄρτων ἐτίθεντο
[3, 7]	τῷ πυθμένι τὴν ἑτέραν τομὴν	ἔχει	φυόμενος ἀπὸ ῥίζης περιφερής: εἶτα
[3, 15]	ἀεὶ τὸ θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν	ἔχει.	ὥστ' οὐ δεῖ θαυμάζειν περὶ
[3, 15]	ὑπὸ Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην ἰσχὺν	ἔχει,	ὥστε καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς
[3, 14]	τῶν ἀγαθῶν, ἃ τὴν γῆν	ἔχειν	διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες τὸ πλῆθος,
[3, 12]	αὐτῷ τὰ περὶ τὴν νομοθεσίαν	ἔχειν	ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ
[3, 14]	κατεπλάγησαν καὶ τὸ πλῆθος οὕτως	ἔχειν	ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ
[3, 4]	τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην, καλῶς	ἔχειν	ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις,
[3, 5]	προσοῦσαν ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως	ἔχειν	οὗτος ὁ λογισμὸς ἐποίει. προστάτου
[3, 4]	καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ πλήθους	ἔχειν	τὴν πρόνοιαν αὐτόν: δικάσαι μὲν
[3, 1]	παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους λήθην	ἔχειν	τῶν ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ'
[3, 14]	εὐδαίμονος, τὴν μὲν ἤδη δόντος	ἔχετε,	τὴν δὲ ἤδη λήψεσθε. Χαναναίων
[3, 1]	σωθείησαν μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ	ἐχθροὺς	ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας
[3, 2]	αὐτοῖς ἐν τῷ κρατῆσαι τῶν	ἐχθρῶν	κειμένης. (Καὶ Μωυσῆς μὲν τοιούτοις
[3, 2]	χεῖρας. οἱ δὲ ἀρχομένην δύναμιν	ἐχθρῶν	πειρώμενοι καταλύειν ἀγαθοὶ συνεῖναι μᾶλλον,
[3, 7]	ἂν εἴποι τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας	ἔχον	τὰς ἐντομάς, ἃς εἶπον τῇ
[3, 12]	καὶ παίδων γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον	ἔχον	τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν. ἐκώλυσε δὲ
[3, 6]	μῆκος ὀκτὼ καὶ εἴκοσι, χρυσείους	ἔχοντα	γιγλύμους ἐπὶ συναφῇ θηλείας τε
[3, 14]	ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲν	ἔχοντες	δι' ὑποψίας ἡγεμόνι τε τῷ
[3, 1]	ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ	ἔχοντες.	ἐπεφέροντο δ' ἐκ τῆς προωδοιπορημένης
[3, 2]	καὶ πρὸς τὸ δεινὸν ἑτοίμως	ἔχοντες	ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν κακῶν,
[3, 14]	τὴν ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι' ἐννοίας	ἔχοντες	καταλεύσαντες τόν τε Μωυσῆν καὶ
[3, 7]	τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον	ἔχοντες	πρὸς τὸ ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον
[3, 7]	οἱ περὶ τομὰς ῥιζῶν ἐμπείρως	ἔχοντες	προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις ἢ
[3, 8]	θεῷ βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν	ἔχοντες:	ταῦτα μέντοι κατὰ τὴν ὑπαγόρευσιν
[3, 11]	καὶ εἰς ἱερὰ καὶ ναοὺς	ἐχόντων	ἐξουσίαν εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε
[3, 5]	(Οὕτω δὲ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς	ἐχόντων	ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ
[3, 1]	κατὰ χεῖρας ἔτι τοὺς λίθους	ἐχόντων,	ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος ὢν καὶ
[3, 5]	οἷς αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως	ἐχόντων	πρὸς τὸ ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν
[3, 6]	ἐπῆν τε ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα	ἔχουσα	κατὰ γωνίαν ἑκάστην στέφανον καὶ
[3, 6]	ἐκ χρυσοῦ κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν	ἔχουσα	μνᾶς ἑκατόν: Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι
[3, 5]	δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους	ἐχούσας	τοὺς δέκα λόγους, ἐν ἑκατέρᾳ
[3, 1]	ἀρετὴν αὐτῶν πῶς τε καρτερίας	ἔχουσι	καὶ μνήμης τῶν προυπηργμένων, εἰ
[3, 12]	οἶνον ἕως οὗ τὴν στολὴν	ἔχουσι	κεκωλυμένοι: ἔτι δὲ καὶ τὰ
[3, 7]	δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς οὕτω δὴ	ἔχουσι	σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη μέν
[3, 2]	ὄρη καὶ θάλασσαν ὁδὸν οὐκ	ἔχουσι	φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς διὰ τὴν
[3, 6]	καὶ περὶ τὰ ἄλλα ὅσων	ἔχρῃζε	τὸ ἔργον κόσμου τε καὶ
[3, 8]	εἰς δὲ τὴν σκηνὴν εἰσιὼν	ἐχρηματίζετο	περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ τοῦ
[3, 8]	ἥλιον καὶ πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν	ἐχρῆν	ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς
[3, 6]	δύσις κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν	ἐχρῆν	ἐφ' ὅσον προβαίνοι τὸ εὖρος.
[3, 1]	δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη	ἐχρήσαντο	ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν
[3, 12]	κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις	ἐχρῶντο	καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις προσάγοντες
[3, 2]	στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ, οἷς	ἐχρῶντο	περὶ τὴν δίαιταν, πολὺ δὲ
[3, 5]	βιώσονται. ταῖς τ' οὖν διαίταις	ἐχρῶντο	πολυτελεστέραις καὶ τῷ κόσμῳ γυναιξὶν
[3, 8]	προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ' οἷς	ἐχρῶντο	πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς ἐπ'
[3, 12]	ἑτέρᾳ πρὸς παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν	ἐχρῶντο	τοῦ πλήθους εἰς τὰς ἐκκλησίας:
[3, 14]	βοηθὸς καὶ σύμμαχος, διὰ τιμῆς	ἔχωμεν.	(Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος τὸ
[3, 12]	τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν	ἔχων	ἅπτεσθαι, προστάσσει τε τοῖς φυλάρχοις
[3, 9]	αὑτῷ δὲ συνειδὼς καὶ μηδένα	ἔχων	τὸν ἐξελέγχοντα κριὸν θύει τοῦ
[3, 6]	τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν:	ἐχώρουν	οὖν ἐπὶ τὴν τῆς σκηνῆς
[3, 9]	ἱερεῖς πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν ἢ	ἑψηθεῖσαν,	ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται, ἢ γενομένων
[3, 12]	ἢ πόλει μετανισταμένῃ καὶ καθιδρυμένῃ	ἐῴκει.	τὰ δὲ περὶ τὴν σκηνὴν
[3, 8]	δὲ πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν	ἑώρα	τὸ πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον,
[3, 6]	τῷ θρόνῳ τοῦ θεοῦ προστυπεῖς	ἑωρακέναι.	ταύτῃ τὰς δύο πλάκας, ἐν
[3, 6]	δ' οὐδενὶ τῶν ὑπ' ἀνθρώπων	ἑωραμένων	παραπλήσια, Μωυσῆς δέ φησι τῷ
[3, 1]	βάκτρῳ πλήξαντα τὴν πέτραν, ἣν	ἑώρων	αὐτόθι παρακειμένην, παρ' αὐτῆς λαμβάνειν
[3, 6]	~(Οἱ δὲ χαίροντες οἷς τε	ἑώρων	καὶ οἷς ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ
[3, 1]	τὸ πλῆθος: οἱ δ' ὡς	ἑώρων	καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις ταῖς παρὰ
[3, 10]	αὐτοῦ μηνὸς κατὰ σελήνην διανηστεύοντες	ἕως	ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν ταύτῃ
[3, 7]	πολλὴ μέχρι καὶ τῶν σφυρῶν	ἕως	οὗ μηδὲν ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ,
[3, 12]	καθαροὶ καὶ νηφάλιοι, πίνειν οἶνον	ἕως	οὗ τὴν στολὴν ἔχουσι κεκωλυμένοι:
[3, 12]	δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν	ἕως	πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι πρὸς ἑξακοσίοις
[3, 10]	ὑπερκειμένων πινάκων λιβανωτοῦ γεμόντων διαμένουσιν	ἕως	τοῦ ἑτέρου σαββάτου: καὶ τότε
[3, 6]	πόδες τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους	ἕως	τῶν κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς
[3, 2]	οὐδεμίαν αὐτοῖς ἀφορμὴν κατ' αὐτῶν	ἐῶσι	γενέσθαι. τοιαῦτα τοῖς τε πλησιοχώροις