>

Livre, Chap.
[3, 6]	εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ τά	τ'	ἐντὸς καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο
[3, 6]	εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ τό	τ'	ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν τοίχων
[3, 5]	ὑφ' ἧς εὖ βιώσονται. ταῖς	τ'	οὖν διαίταις ἐχρῶντο πολυτελεστέραις καὶ
[3, 7]	δηλοῦν, διάζωμα δ' ἐστὶ περὶ	τὰ	αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς
[3, 11]	τὰ σκεύη τὰ ἱερὰ καὶ	τὰ	ἄλλ' ὅσα πρὸς σκέπην τῆς
[3, 6]	τε στολὰς ἱερατικὰς καὶ περὶ	τὰ	ἄλλα ὅσων ἔχρῃζε τὸ ἔργον
[3, 12]	συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ τὴν πρὸς	τὰ	ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν διὰ τὴν
[3, 9]	(Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες	τὰ	αὐτὰ μὲν ζῷα θύουσιν, ὁλόκληρα
[3, 1]	ἢ δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ	τὰ	βοσκήματα τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς
[3, 12]	νέμεσθαι πρὸς τοὺς ἱερεῖς ἐκέλευσε	τὰ	γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ τὸν
[3, 6]	τῆς ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ γενομένης.	τὰ	δὲ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ γὰρ
[3, 12]	πόλει μετανισταμένῃ καὶ καθιδρυμένῃ ἐῴκει.	τὰ	δὲ περὶ τὴν σκηνὴν πρῶτοι
[3, 7]	ἂν ἁμάρτοι τις εἰκάζων αὐτήν,	τὰ	δὲ φύλλα τοῖς εὐζώμων: ἐκ
[3, 1]	καρπόν τε φέρειν ἦν ἀσθενῆ	τὰ	δένδρα διὰ σπάνιν τῆς ἐξ
[3, 6]	χρύσειον τά τε ἔνδοθεν καὶ	τὰ	ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ ὁ τῶν
[3, 1]	μὴ πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ	τὰ	ἐν ποσὶ κακά, γυμνάζειν αὐτοὺς
[3, 6]	δὲ τά τ' ἐντὸς καὶ	τὰ	ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι
[3, 8]	ὁρώμενον τῇ φλογὶ πάντα ἐδαπάνα	τὰ	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ. (Συνέβη δὲ
[3, 14]	ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς	τὰ	ἔργα καὶ ταῦτα τοῦ θεοῦ
[3, 8]	τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες οἱ	τὰ	ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ τὸ
[3, 11]	σκηνὴν αὐτοῖς καὶ τὰ σκεύη	τὰ	ἱερὰ καὶ τὰ ἄλλ' ὅσα
[3, 12]	ἔχουσι κεκωλυμένοι: ἔτι δὲ καὶ	τὰ	ἱερεῖα θύουσιν ὁλόκληρα καὶ κατὰ
[3, 11]	πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι περὶ αὐτῶν	τὰ	κάλλιστα καὶ μηδεμίαν τοιαύτην ὁρίσαι
[3, 15]	Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον ἢ ποιεῖν	τὰ	κατὰ βούλησιν τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες,
[3, 9]	δὲ πόδας τῶν ἱερείων καὶ	τὰ	κατὰ νηδὺν ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς τοῖς
[3, 14]	τὴν ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω	τὰ	κατὰ τὴν Χαναναίαν αὐτοί τε
[3, 15]	ὁπότε καὶ μέχρι τοῦ νῦν	τὰ	καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην
[3, 9]	τάς τε δορὰς ἀποφέρονται καὶ	τὰ	κρέα ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς
[3, 9]	τοῦ νόμου τοῦτο κελεύοντος, οὗ	τὰ	κρέα κατὰ τὸ ἱερὸν ὁμοίως
[3, 2]	περὶ τὸν θάμνον αὐτῷ καὶ	τὰ	λοιπὰ φαντάσματα συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ
[3, 11]	αἰτίας προστιθέντες, ἀφ' ὧν κινηθεὶς	τὰ	μὲν αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν
[3, 6]	ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες	τὰ	μὲν ἐξ ἡμίσους ἕως τῶν
[3, 7]	δὲ τούτοις τῶν Ἰακώβου παίδων	τὰ	ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ
[3, 7]	ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος ἐμπεριείληφε	τὰ	πάντα. δηλοῖ δὲ καὶ τὸν
[3, 6]	καὶ κρατηριδίοις, ἑβδομήκοντα δ' ἦν	τὰ	πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς
[3, 12]	ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη	τὰ	πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων
[3, 10]	πυρί, ἐφ' ᾧ καὶ ὁλοκαυτοῦσι	τὰ	πάντα, λιβανωτὸς ὑπὲρ ἐκείνου ἄλλος
[3, 9]	καὶ προήκοντας: ἄρρενα δὲ ὁλοκαυτεῖται	τὰ	πάντα. σφαγέντων δὲ τούτων τὸν
[3, 6]	σκηνὴ τοιαύτη τε ἦν καὶ	τὰ	περὶ αὐτὴν σκεύη. ~(Γίνονται δὲ
[3, 8]	ἐθεράπευε τήν τε σκηνὴν καὶ	τὰ	περὶ αὐτὴν σκεύη ἐλαίῳ τε
[3, 12]	παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ καλῶς αὐτῷ	τὰ	περὶ τὴν νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει,
[3, 9]	καὶ τὸν ἐπίπλουν καὶ πάντα	τὰ	πιμελῆ σὺν τῷ λοβῷ τοῦ
[3, 8]	ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν μέλλω	τὰ	πρασσόμενα περὶ τὰς ἱερουργίας ἐν
[3, 2]	μάχη: προθυμίᾳ δὲ καὶ διακελευσμῷ	τὰ	πρὸς ἀλλήλους χρωμένων μέχρι μὲν
[3, 8]	βαλόντος καὶ τὰ στέρνα καὶ	τὰ	πρόσωπα φλέγειν αὐτῶν ἀρξαμένου καὶ
[3, 6]	ξύλινον μέν, ἐξ οὗ καὶ	τὰ	πρότερα ἦν σκεύη μὴ σηπόμενα,
[3, 11]	τήν τε σκηνὴν αὐτοῖς καὶ	τὰ	σκεύη τὰ ἱερὰ καὶ τὰ
[3, 8]	αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν βαλόντος καὶ	τὰ	στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα φλέγειν
[3, 8]	ὅτι καὶ τὴν ψυχὴν πρὸς	τὰ	συμπίπτοντα στερρὸς ἦν καὶ κατὰ
[3, 8]	αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς βαστάξαντας	τὰ	σώματα καὶ κομίσαντας τῆς παρεμβολῆς
[3, 11]	τῆς πόλεως καὶ τοὺς λέπρᾳ	τὰ	σώματα κακωθέντας καὶ τοὺς περὶ
[3, 2]	ἡ προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ	τὰ	σώματα μόνον τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν
[3, 6]	σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ	τά	τ' ἐντὸς καὶ τὰ ἔξωθεν
[3, 1]	ὁ θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε,	τά	τε ἄλλα ὅσα πρὸς αὐτῷ
[3, 6]	τοῖχον αὐτῶν τὴν συνέλευσιν χρύσειον	τά	τε ἔνδοθεν καὶ τὰ ἐκτός:
[3, 8]	πᾶσαν τὴν σκηνὴν χρίων κεκάθαρκε,	τά	τε θυμιώμενα, πολλὰ δ' ἐστὶ
[3, 5]	βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ Ἑβραίους	τά	τε ὁρώμενα καὶ ὁ ταῖς
[3, 2]	τὸ Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ	τά	τε περὶ τὸν θάμνον αὐτῷ
[3, 7]	τοῦ ἱερέως ἴδοι τὴν στολὴν	τά	τε σκεύη, οἷς περὶ τὴν
[3, 7]	τοσοῦτοι γάρ εἰσι τὸν ἀριθμόν.	τά	τε φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα
[3, 9]	γίνεται. οἱ δὲ ἀδύνατοι πορίζειν	τὰ	τέλεια θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας
[3, 2]	πολέμιον ἀπορίαν καὶ ταραχὴν ἐνεποίει	τὰ	τῶν ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων ἐπὶ
[3, 1]	παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν, ἂν πρὸς	τὰ	ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα μὴ ὀκνηρῶς
[3, 4]	καὶ δόξαν ἔμελλε φέρειν ἐπιγραφομένῳ	τὰ	ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε τὴν
[3, 2]	τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ	τὰ	φρονήματα, καὶ τοῖς περιοίκοις ἅπασι
[3, 0]		~Τάδε	ἔνεστιν ἐν τῇ τρίτῃ τῶν
[3, 12]	ὅπως ἐπειδὰν τὴν Χαναναίαν λάβωσι	τάδε	ποιῶσι: δι' ἑβδόμου ἔτους ἄνεσιν
[3, 8]	τὴν προφητείαν καὶ τὴν ἀρετὴν	τἀδελφοῦ	πρὸς τιμὴν ἁπάντων ἀξιολογώτερος. ἦσαν
[3, 8]	θεὸς Μωυσεῖ τὴν ἱερωσύνην Ἀαρῶνι	τἀδελφῷ	προσέταξε δοῦναι ὡς ἁπάντων δι'
[3, 7]	στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου	ταινία	πεποιημένη παχεῖα: καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον
[3, 7]	μετώπου τήν τε ῥαφὴν τῆς	ταινίας	καὶ τὸ ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς
[3, 5]	τά τε ὁρώμενα καὶ ὁ	ταῖς	ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς ἐτάραττεν,
[3, 12]	γὰρ τὸ πρῶτον οἱ παρὰ	ταῖς	ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρὸς
[3, 10]	ἰδίᾳ θερίζειν. θύουσι δ' ἐπὶ	ταῖς	ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν ἀρνίον εἰς
[3, 10]	κατὰ παραίτησιν ἁμαρτιῶν ἐρίφου προστιθεμένου.	ταῖς	δ' ἑξῆς ἡμέραις ὁ μὲν
[3, 5]	τοῖς προειρημένοις τοῦ συλλόγου διελύθη,	ταῖς	δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ τὴν
[3, 12]	καὶ τέταρτον τὸ κατὰ βορρᾶν.	ταῖς	δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ
[3, 9]	(Νόμος δὲ ταῖς ἰδιωτικαῖς καὶ	ταῖς	δημοσίαις θυσίαις καὶ ἄλευρον ἐπιφέρεσθαι
[3, 5]	ὑπωρείας τοῦ ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι	ταῖς	διανοίαις ὡς μετὰ τῆς ἐπαγγελίας
[3, 5]	καὶ λόγων οὓς Μωυσῆς ἐν	ταῖς	δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν: οὓς
[3, 6]	ὥστε τὴν σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι	ταῖς	εἰσόδοις. δέκα δὲ ἄλλα φάρση
[3, 6]	τῇ χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ	ταῖς	εἰσόδοις πέντε κίονας περιέβαλλε κατὰ
[3, 6]	ἐκ τριχῶν ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν	ταῖς	ἐκ τῶν ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο
[3, 4]	τῆς νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ	ταῖς	ἐμαῖς περὶ τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος
[3, 1]	οἱ δ' ὡς ἑώρων καὶ	ταῖς	ἐπαγγελίαις ταῖς παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 6]	τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν	ταῖς	ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ δὲ τὰς
[3, 1]	τοῦ Μωυσέος τὰς χεῖρας ἐπὶ	ταῖς	εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης
[3, 5]	αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ	ταῖς	ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ ἡ
[3, 8]	ἡμῖν τοῦ ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντος	ταῖς	θυσίαις καὶ ταῖς ὑπὲρ ἡμῶν
[3, 9]	ταῦρον ἔριφον ἄρσενας. (Νόμος δὲ	ταῖς	ἰδιωτικαῖς καὶ ταῖς δημοσίαις θυσίαις
[3, 6]	ὀνόματα αὐτῶν, καὶ γὰρ ἐν	ταῖς	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν:
[3, 5]	ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ ἐν	ταῖς	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ
[3, 8]	γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε	ταῖς	ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη, τὸν
[3, 7]	εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν δὲ προσίῃ	ταῖς	ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν
[3, 12]	δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ	ταῖς	ἱερουργίαις προσάγοντες τὰς θυσίας καὶ
[3, 12]	ταῖς οἰκίαις νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε	ταῖς	κατὰ κώμας πεπραμέναις: περὶ γὰρ
[3, 6]	τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς προστιθέασι	ταῖς	κλίναις ἐμφερεῖς, τὸ δὲ πρὸς
[3, 12]	θυσίας καὶ τοῖς σαββάτοις καὶ	ταῖς	λοιπαῖς ἡμέραις. θύει δὲ τότε
[3, 8]	αὗται καὶ τὴν σκηνὴν ἐν	ταῖς	ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις ἕκαστος
[3, 12]	τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ	ταῖς	οἰκίαις νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς
[3, 1]	ὡς ἑώρων καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις	ταῖς	παρὰ τοῦ θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον
[3, 7]	ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες πρὸς τὸ	ταῖς	περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ
[3, 2]	πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ ὅταν	ταῖς	πόλεσιν ἡμῶν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς
[3, 1]	δίψους εἰς ἔσχατον ἔν τε	ταῖς	πρότερον ἡμέραις πίδαξιν ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες
[3, 12]	πρὸς ὑποδοχὴν πνεύματος εἰς κώδωνα	ταῖς	σάλπιγξι παραπλησίως τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται
[3, 5]	ἐξέπληττε. κατεῖχον δ' αὑτοὺς πρὸς	ταῖς	σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ τόν τε
[3, 5]	δωρεάν, ὑφ' ἧς εὖ βιώσονται.	ταῖς	τ' οὖν διαίταις ἐχρῶντο πολυτελεστέραις
[3, 13]	παρέξειν εὐδαιμονίας ἐν ταύταις ἀλῶνται	ταῖς	ταλαιπωρίαις, ὕδατος μὲν σπανίζοντες, εἰ
[3, 12]	γάμους ὑγιαίνειν τοὺς ἄνδρας, καὶ	ταῖς	τε πόλεσι καὶ τοῖς οἴκοις
[3, 8]	καὶ ὑπηρετήσοντος ταῖς θυσίαις καὶ	ταῖς	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε
[3, 6]	κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ βοήθεια	ταῖς	ὑφανταῖς ἔν τε τοῖς καύμασι
[3, 1]	εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης	ταῖς	χερσὶ Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ ταύτην
[3, 10]	θεῷ τότε χαριστήρια, φέροντας ἐν	ταῖς	χερσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ ἰτέας
[3, 1]	ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον	ταλαιπωρηθέντες	ὑπὸ δίψους εἰς ἔσχατον ἔν
[3, 13]	εὐδαιμονίας ἐν ταύταις ἀλῶνται ταῖς	ταλαιπωρίαις,	ὕδατος μὲν σπανίζοντες, εἰ δὲ
[3, 1]	στρατηγὸν καὶ κατεβόων αὐτοῦ τὴν	ταλαιπωρίαν	καὶ τὴν πεῖραν τῶν κακῶν
[3, 4]	τῆς μὲν ἐπὶ τοῖς ἥττοσι	ταλαιπωρίας	ἑτέροις ἐκστῆναι, περὶ δὲ τῶν
[3, 2]	ἐν ἐρήμῳ τε γῇ καὶ	ταλαιπωρουμένοις,	τόν τε στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε.
[3, 6]	τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον γλῶτταν σημαίνει	τάλαντον.	πεποίηται δὲ σφαιρία καὶ κρίνα
[3, 4]	τὴν προειρημένην, καλῶς ἔχειν ἡγούμενος	τἀληθῆ	μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις, εἰ καὶ
[3, 14]	πιστεύειν τοῖς ἐκ τοῦ μὴ	τἀληθῆ	περὶ τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις,
[3, 5]	τὸ προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ	τἀνδρὸς	οὔτε μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν
[3, 6]	ὧν ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου	τἄνερθεν	ὄντες, οὐκ ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ
[3, 12]	καὶ τῶν πωλουμένων ἕκαστον ἐν	τάξει	διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης
[3, 4]	πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε ἐπὶ τούτοις	τάξεις,	οἳ κατὰ τριάκοντα μερισθέντας διακοσμήσουσι
[3, 7]	τῶν λίθων ὀνόματι τετιμημένου κατὰ	τάξιν	ἣν ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε.
[3, 2]	οὐδὲν προσδοκῶντι πολέμιον ἀπορίαν καὶ	ταραχὴν	ἐνεποίει τὰ τῶν ἐπιχωρίων, καὶ
[3, 11]	ἀφορμὴ τῆς γραφῆς γένηται διελευσόμεθα	τὰς	αἰτίας προστιθέντες, ἀφ' ὧν κινηθεὶς
[3, 6]	ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ	τὰς	ἀκτῖνας. καὶ τὸ μὲν μῆκος
[3, 6]	αὐτοῦ κατὰ μέσον τετραμμένην πρὸς	τὰς	ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον ὁ ἥλιος
[3, 10]	οὗ τῆς εὐπορίας τούτων ἔτυχον,	τὰς	ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι
[3, 12]	καὶ μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος ἔδει	τὰς	ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περὶ τῶν
[3, 7]	ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ τῶν ἄλλων	τὰς	βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων
[3, 11]	περὶ τὴν γονὴν ῥεομένους καὶ	τὰς	γυναῖκας δ' αἷς ἡ τῶν
[3, 11]	ἕκαστος ὡς αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω.	(Τὰς	δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς
[3, 5]	ἡμῖν λέγειν φανερῶς πρὸς λέξιν,	τὰς	δὲ δυνάμεις αὐτῶν δηλώσομεν. (Διδάσκει
[3, 8]	τῷ θεῷ τὰς μὲν κοινῇ	τὰς	δὲ κατ' ἰδίαν ἀνετίθεσαν κατὰ
[3, 6]	προβάτων τὰς μὲν ὑακίνθῳ βεβαμμένας	τὰς	δὲ φοίνικι: αἱ δὲ πορφύρας
[3, 9]	τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν οὗτος.	(Τὰς	δὲ χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες τὰ
[3, 4]	ὄχλῳ πραγμάτων ὄντα: διέλυε γὰρ	τὰς	δίκας τοῖς δεομένοις πάντων ἐπ'
[3, 9]	ἀκριβῶς τοῖς ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι,	τὰς	δορὰς τῶν ἱερέων λαμβανόντων. καὶ
[3, 6]	τοῦ θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι. ταύτῃ	τὰς	δύο πλάκας, ἐν αἷς τοὺς
[3, 5]	ὀμνύναι: ὁ δὲ τέταρτος παρατηρεῖν	τὰς	ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου:
[3, 12]	καὶ λογισάμενοι τοὺς καρποὺς καὶ	τὰς	εἰς τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας
[3, 12]	αἰχμάλωτον γαμεῖν αὐτοὺς κεκώλυκε καὶ	τὰς	ἐκ καπηλείας καὶ τοῦ πανδοκεύειν
[3, 1]	τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς	τὰς	ἐκείνων ὑπηρεσίας ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι
[3, 12]	συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ πλήθους εἰς	τὰς	ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος
[3, 7]	ὕφει, χρυσὸς δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται	τὰς	ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς
[3, 5]	περὶ τῶν μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο	τὰς	ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ καθαρὸς
[3, 7]	εἴποι τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον	τὰς	ἐντομάς, ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ
[3, 10]	εἰς τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις	τὰς	ἐξοχὰς καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ
[3, 9]	τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν	τὰς	ἐξοχάς, καὶ τούς τε νεφροὺς
[3, 11]	καὶ φυγῆς ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ καὶ	τὰς	ἐπισημοτάτας στρατείας στρατευομένων καὶ τὰς
[3, 11]	τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι	τὰς	ἡμέρας ἐπὶ θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι
[3, 5]	λέγων αὐτῷ κατὰ ταύτας ὑποθέσθαι	τὰς	ἡμέρας, καὶ σκηνὴν ὅτι βούλεται
[3, 12]	ἄλλοις εἴργει καὶ προσέτι γαμεῖν	τὰς	ἡταιρηκυίας ἐκώλυσε, μήτε δούλην μήτ'
[3, 8]	ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι καὶ ὑπερβάλλειν φιλοτιμούμενοι	τὰς	θυσίας, ἃς ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς
[3, 7]	καλῶς, ὅταν δὲ σπουδάζειν περὶ	τὰς	θυσίας δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπως
[3, 12]	καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις προσάγοντες	τὰς	θυσίας καὶ τοῖς σαββάτοις καὶ
[3, 15]	μηδὲ θύσαντες, οἱ δὲ ἡμιέργους	τὰς	θυσίας καταλιπόντες, πολλοὶ δ' οὐδ'
[3, 6]	σκεύη χωρεῖν αὐτὴν ἀνεδίδασκε πρὸς	τὰς	θυσίας ὑπηρετήσοντα. ἐφιλοτιμοῦντο δὲ καὶ
[3, 8]	θυσιῶν μέλλω τὰ πρασσόμενα περὶ	τὰς	ἱερουργίας ἐν ἐκείνοις δηλώσων περί
[3, 12]	ἐκώλυσε: μὴ μόνον δὲ περὶ	τὰς	ἱερουργίας καθαροὺς εἶναι, σπουδάζειν δὲ
[3, 8]	ἐπὶ τῷ βωμῷ χρῶνται πρὸς	τὰς	ἱερουργίας: μόσχον τε καὶ κριὸν
[3, 6]	ἦσαν ὅσα τε ἄλλα πρὸς	τὰς	ἱερουργίας πεποίητο χρύσεα πάντα ὑπῆρχε.
[3, 10]	πτίσαντες καὶ καθαρὰς πρὸς ἄλεστον	τὰς	κριθὰς ποιήσαντες τῷ βωμῷ ἀσσαρῶνα
[3, 6]	ταῖς ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ δὲ	τὰς	λοιπὰς καὶ μάλισθ' ὅταν ᾖ
[3, 8]	ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε τῷ θεῷ	τὰς	μὲν κοινῇ τὰς δὲ κατ'
[3, 6]	τε τρίχας καὶ δορὰς προβάτων	τὰς	μὲν ὑακίνθῳ βεβαμμένας τὰς δὲ
[3, 5]	καὶ ἀπρόσιτον. Ἑβραῖοι δὲ κατὰ	τὰς	Μωυσέος ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ τὰς
[3, 9]	δὲ ἄλλαι θυσίαι ὑπὲρ τοῦ	τὰς	νόσους διαφυγεῖν ἢ κατ' ἄλλας
[3, 6]	τὸν πόδα: καὶ τούτοις κατὰ	τὰς	ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο
[3, 6]	καὶ σκυταλίδες προσῆσαν, αἷς κατὰ	τὰς	ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο.
[3, 2]	τε ὑφαντὰ καὶ κόσμοι περὶ	τὰς	ὁπλίσεις ἥ τε ἄλλη θεραπεία
[3, 2]	τε ἐσκύλευε τῶν πολεμίων καὶ	τὰς	παντευχίας τῶν φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί
[3, 8]	γεγονότες. τὸ δὲ συγκομισθὲν εἰς	τὰς	περὶ τὴν σκηνὴν χρείας ἀναλοῦτο.
[3, 11]	τὰς ἐπισημοτάτας στρατείας στρατευομένων καὶ	τὰς	πολιτικὰς ἀρχὰς πιστευομένων καὶ εἰς
[3, 11]	στήσας τις τῶν ἱερέων κατὰ	τὰς	πύλας, αἱ δ' εἰσὶ τετραμμέναι
[3, 6]	ἦν περιηγμένον. τὸ δὲ κατὰ	τὰς	πύλας μήκους μὲν ὄντος πήχεων
[3, 6]	πεποιημέναι κατῄεσαν ὁμοίως τῷ περὶ	τὰς	πύλας ὑφάσματι τό τε καῦμα
[3, 5]	γενόμενον καὶ τὸ χωρίον οὗ	τὰς	σκηνὰς ἦσαν πεποιημένοι περιέγραφε, καὶ
[3, 10]	ἔριφον. καὶ ταῦτα μὲν Ἑβραίοις	τὰς	σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν ἐστι πάτριον.
[3, 8]	τὸν τρόπον αὐτούς τε καὶ	τὰς	στολὰς ἐθεράπευε τήν τε σκηνὴν
[3, 9]	τῷ βωμῷ, οἱ δὲ ἱερεῖς	τάς	τε δορὰς ἀποφέρονται καὶ τὰ
[3, 10]	τρόπον ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ νουμηνίᾳ	τάς	τε καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ
[3, 1]	νῦν πονοῦσι τῆς διανοίας ἐκβάλλειν	τὰς	τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ δωρεάς,
[3, 7]	ἐξ ἑβδομήκοντα μορίων ποιήσας συγκειμένην	τὰς	τῶν πλανητῶν δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ
[3, 12]	πανδοκεύειν πεπορισμένας τὸν βίον μηδὲ	τὰς	τῶν προτέρων ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν
[3, 8]	ἕξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων καὶ	τὰς	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχὰς ποιήσεται πρὸς
[3, 5]	τὰς Μωυσέος ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ	τὰς	ὑπωρείας τοῦ ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι
[3, 6]	παρεχόμενον, ἐξ οὗ τοῖς ἱερεῦσι	τὰς	χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ τῶν ποδῶν
[3, 1]	θεός: ἀνέχοντος γὰρ τοῦ Μωυσέος	τὰς	χεῖρας ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς δρόσος
[3, 2]	ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν	τὰς	χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν
[3, 2]	μὲν οὖν Μωυσῆς αὖθις ἀνίσχει	τὰς	χεῖρας, καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας κατεπόνουν
[3, 2]	ἡμῶν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι	τὰς	χεῖρας. οἱ δὲ ἀρχομένην δύναμιν
[3, 7]	χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ σώματι καὶ	τὰς	χειρῖδας περὶ τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος,
[3, 2]	δ' ἦσαν ἐπὶ τὸν κίνδυνον	τὰς	ψυχὰς ἠρμένοι καὶ πρὸς τὸ
[3, 10]	τρέφονται καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν	ταῦροι	σφάζονται δύο καὶ κριὸς μὲν
[3, 9]	διαλλάσσουσι δὲ τῷ προσάγειν θύματα	ταῦρον	ἔριφον ἄρσενας. (Νόμος δὲ ταῖς
[3, 10]	Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες τοῖς εἰρημένοις	ταῦρον	καὶ κριὸν καὶ ἄρνας ἑπτὰ
[3, 8]	σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ προσταγὴν θεοῦ	ταῦρον	καὶ κριὸν καὶ ἔριφον ὑπὲρ
[3, 10]	δ' ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ	ταῦρόν	τε καὶ κριοὺς δύο καὶ
[3, 10]	μηδὲν ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ	ταῦρος	οὐχ ὑπὸ τοῦ δήμου προσαχθείς,
[3, 9]	ἀσσαρῶνος μέτρον κριῷ δὲ δυοῖν	ταύρῳ	δὲ τριῶν. τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ
[3, 8]	εἶπον, καὶ τῷ αἵματι τῶν	ταύρων	καὶ κριῶν σφαγέντων καθ' ἑκάστην
[3, 1]	ποθοῦσι. Μωυσῆς δὲ τοῦ θεοῦ	ταῦτ'	ἀκούσας καταβαίνει πρὸς τὸ πλῆθος:
[3, 2]	θάλασσαν ὁδὸν οὐκ ἔχουσι φυγῆς,	ταῦτ'	αὐτοῖς διὰ τὴν εὐμένειαν τὴν
[3, 14]	διὰ τιμῆς ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ	ταῦτ'	εἰπόντος τὸ πλῆθος αὐτὸν τιμαῖς
[3, 5]	τὴν γειτνίασιν τοῦ θεοῦ προτιμήσαντας.	ταῦτ'	εἰπὼν ἀνῄει πρὸς τὸ Σιναῖον
[3, 5]	ἀόκνως ἐχόντων πρὸς τὸ ἔργον.	ταῦτ'	εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν
[3, 5]	καὶ τῆς τούτου μέλει διαμονῆς.	(Ταῦτ'	εἰπὼν προάγει τὸν λαὸν γυναιξὶν
[3, 8]	σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ	ταῦτ'	ἐκέλευσεν εἰς φάρση σκεπαστήρια τῆς
[3, 13]	οὐκ εἰς μακρὰν ἔσται. ἅμα	ταῦτ'	ἔλεγε καὶ πίμπλαται τὸ στρατόπεδον
[3, 12]	παράνομον. κατὰ δὲ τῶν εἰς	ταῦτ'	ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν τιμωρίαν.
[3, 6]	ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται,	ταῦτ'	ἦν: Βασάηλος μὲν> Οὐρὶ παῖς
[3, 2]	τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ	ταῦτα	αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν
[3, 15]	ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν δεσπότας.	(Ταῦτα	δὲ Μωυσέος κατὰ τὴν τοῦ
[3, 12]	πλῆθος. τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης	ταῦτα	ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον
[3, 2]	διὰ τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ	ταῦτα	ἐν ἐρήμῳ τε γῇ καὶ
[3, 6]	τὴν δ' αἰτίαν ἐξ ἧς	ταῦτα	ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ
[3, 5]	τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη	ταῦτα	ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς ἱεραῖς
[3, 8]	τε θυμιώμενα, πολλὰ δ' ἐστὶ	ταῦτα	καὶ ποικίλα, κατὰ τὴν σκηνὴν
[3, 9]	μὲν ζῷα θύουσιν, ὁλόκληρα δὲ	ταῦτα	καὶ τῶν ἐπετείων πρεσβύτερα, ἄρρενα
[3, 1]	ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ Μωυσῆς	ταῦτα	λαβὼν παρὰ τοῦ θεοῦ παραγίνεται
[3, 14]	ἡμῖν ἑπόμενοι. καὶ οἱ μὲν	ταῦτα	λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν καταπραύνειν
[3, 10]	γεγονότων, θυμάτων δὲ ἄρνας δύο:	ταῦτα	μὲν γὰρ τῷ θεῷ προσάγειν
[3, 10]	δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεως ἔριφον. καὶ	ταῦτα	μὲν Ἑβραίοις τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν
[3, 9]	βοῦν καὶ ἀρνίον καὶ ἔριφον:	ταῦτα	μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ βοῦς
[3, 7]	μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον. καὶ	ταῦτα	μὲν ἐπὶ τοσοῦτόν μοι δεδηλώσθω
[3, 10]	εἷς ἑπτὰ δὲ ἄρνες. καὶ	ταῦτα	μὲν ὁλοκαυτεῖται προστιθεμένου τοῖς πᾶσι
[3, 12]	ὁλόκληρα καὶ κατὰ μηδὲν λελωβημένα.	(Ταῦτα	μὲν οὖν ἤδη καὶ κατὰ
[3, 8]	βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν ἔχοντες:	ταῦτα	μέντοι κατὰ τὴν ὑπαγόρευσιν τοῦ
[3, 1]	τὸν ὑπηρέτην αὐτοῦ διατεθέντας καὶ	ταῦτα	μηδὲν αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ ὧν
[3, 8]	ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν	ταῦτα	μήτ' ἐξ ὑετοῦ μηδὲν μήτ'
[3, 11]	τῆς ἁγνείας τῆς ἐπ' αὐταῖς	ταῦτα	Μωυσῆς τοῖς ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους
[3, 13]	ἀποσταίημεν κάμνοντες ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ	ταῦτα	οὐκ εἰς μακρὰν ἔσται. ἅμα
[3, 11]	καὶ ἑτέρων εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι, καὶ	ταῦτα	παρὰ πολλοῖς ὄντων λεπρῶν ἔθνεσι
[3, 7]	τὴν θάλασσαν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ	ταῦτα	πᾶσίν ἐστιν ἐπιβατά. τὴν δὲ
[3, 12]	καὶ μεθ' ἑβδόμην ἐτῶν ἑβδομάδα.	ταῦτα	πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη τὰ
[3, 11]	ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν, ὡς	ταῦτα	περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ βασκανίας
[3, 4]	ἂν ποιήσειας αὐτὸν τῷ στρατῷ.	(Ταῦτα	Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς ἀσμένως προσήκατο
[3, 14]	στήσεσθαι πρὸς τὰ ἔργα καὶ	ταῦτα	τοῦ θεοῦ συμπροθυμουμένου καὶ ὑπερμαχοῦντος
[3, 9]	μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα. θύσαντες δὲ	ταῦτα	φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν βωμόν,
[3, 9]	ἄρχοντες ἐφ' οἷς ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι	ταὐτὰ	μὲν κομίζουσι τοῖς ἰδιώταις, διαλλάσσουσι
[3, 13]	ἧς ὑπέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίας ἐν	ταύταις	ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις, ὕδατος μὲν
[3, 8]	ὃν αὐτὸς ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται	ταύτας.	Ἑβραῖοι δὲ ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις
[3, 5]	εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι λέγων αὐτῷ κατὰ	ταύτας	ὑποθέσθαι τὰς ἡμέρας, καὶ σκηνὴν
[3, 7]	τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι,	ταύτῃ	γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις
[3, 6]	ἕκαστον δὲ τῶν ποδῶν καὶ	ταύτῃ	ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ
[3, 7]	δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν καὶ	ταύτῃ	παραλιπὼν οὐδὲν τῶν προειρημένων, ἐπενδυσάμενος
[3, 1]	πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ	ταύτῃ	σωθείησαν μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ
[3, 6]	θρόνῳ τοῦ θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι.	ταύτῃ	τὰς δύο πλάκας, ἐν αἷς
[3, 1]	αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ	ταύτῃ	τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον
[3, 10]	ἕως ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν	ταύτῃ	τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ
[3, 7]	θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ	ταύτῃ	χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ
[3, 1]	ταῖς χερσὶ Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ	ταύτην	εἰς τροφὴν ἥκειν αὐτοῖς παρὰ
[3, 15]	τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν	ταύτην	ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι τοῖς ὑμετέροις
[3, 8]	λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις πρότερον ἢ	ταύτην	ἐμὲ συνθεῖναι τὴν γραφὴν τοῦ
[3, 6]	ἥμισυ κατὰ μέτωπον, ἐγκατέθετο. καὶ	ταύτην	ἐν τῷ ἀδύτῳ κατατίθησιν. (Ἐν
[3, 5]	παραγινόμενος, ὅπως καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ	ταύτην	ἐπαγώμεθα καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς
[3, 2]	τε στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ	ταύτην	μὲν τὴν μάχην πρώτην μαχεσάμενοι
[3, 1]	ὡς τροφὴν αὐτοῖς τοῦ θεοῦ	ταύτην	μηχανησαμένου τὴν ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ
[3, 12]	βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ πριαμένῳ.	ταύτην	Μωυσῆς τὴν διάταξιν τῶν νόμων,
[3, 1]	καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ τοῖς	ταύτην	νεμομένοις τὴν ἐκ τῶν ἄλλων
[3, 11]	φυγεῖν καὶ τῶν ἐκπεσόντων διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς τὴν
[3, 12]	αὐτὴν ἄμεμπτον εἶναι. καὶ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν οἱ τὴν ἱερατικὴν
[3, 15]	ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ. καὶ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ μὲν
[3, 10]	θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ	ταύτην	τὴν θυσίαν, αὗται δ' εἰσὶν
[3, 5]	πρὸς αὐτὸν ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι	ταύτην	τὴν ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ
[3, 12]	αὐτῷ δέδωκε> γαμεῖν παρθένον καὶ	ταύτην	φυλάττειν: ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν
[3, 9]	ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν,	ταύτης	ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ
[3, 8]	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε	ταύτης	ἐμοὶ τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν
[3, 6]	κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ	ταύτης,	ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ ναῷ
[3, 4]	τούτου καταμαθεῖν. ἀλλὰ περὶ μὲν	ταύτης	εὐκαίρως ἐν ἄλλοις τῆς γραφῆς
[3, 2]	πάντα ληπτὰ νομίζοντες εἶναι. καὶ	ταύτης	μὲν τῆς μάχης τοῦτο τὸ
[3, 12]	ἐδόκει τοῦ θεοῦ, τρεπομένης δὲ	ταύτης	μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ καὶ βυκάνης
[3, 1]	δ' ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ	ταύτης	τῆς ἀνάγκης τὸν θεὸν ἔλεγε
[3, 8]	τοῖς πορρωτάτω φαινομένης, οὐ πρότερον	ταύτης	ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν
[3, 9]	αὐθημερὸν μετὰ τοῦ γεγεννηκότος ἐπὶ	ταὐτό,	οὐδ' ἄλλως δὲ πρὶν ὀγδόην
[3, 1]	ἐπ' εὐχὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ	ταχεῖαν	καὶ παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου
[3, 8]	πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν ἐχρῆν ἔλαιόν	τε	ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς τοὺς λύχνους,
[3, 2]	οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει τόν	τε	ἀδελφὸν Ἀαρῶνα καὶ τῆς ἀδελφῆς
[3, 1]	θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε, τά	τε	ἄλλα ὅσα πρὸς αὐτῷ τῷ
[3, 6]	θυίσκαις καὶ κρατῆρσιν ἦσαν ὅσα	τε	ἄλλα πρὸς τὰς ἱερουργίας πεποίητο
[3, 2]	κόσμοι περὶ τὰς ὁπλίσεις ἥ	τε	ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ ἐκείνων
[3, 5]	τὸν στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες τήν	τε	ἄλλην ἁγνείαν καὶ ἀπὸ συνουσίας
[3, 6]	ὅσα γῆθεν ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον τοῖς	τε	ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα κόσμον
[3, 12]	ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί	τε	ἄλλῳ ἢ πόλει μετανισταμένῃ καὶ
[3, 1]	θάλατταν ὑπερελθὸν καὶ ὑπὸ κόπου	τε	ἅμα τῆς πτήσεως καὶ πρόσγαιον
[3, 14]	Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν ἅπασαν ἐπί	τε	Ἀμάθην πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται
[3, 8]	δὶς δὲ τῆς ἡμέρας πρίν	τε	ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον καὶ πρὸς
[3, 6]	τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης τό	τε	ἄνω καὶ τὸ κάτω μέρος
[3, 11]	λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ κεκακωμένον αὐτόν	τε	ἀπ' Αἰγύπτου φυγεῖν καὶ τῶν
[3, 12]	ἐλευθερίαν σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται ὅ	τε	ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ ὁ
[3, 8]	εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος τήν	τε	ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τὴν εὔνοιαν
[3, 12]	ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ ἀπό	τε	ἀρότρου καὶ φυτείας, ὥσπερ καὶ
[3, 12]	διπλασίονα τὴν ἁγνείαν ἐποίησε: τούτων	τε	γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως τοῖς ἄλλοις
[3, 7]	τῶν στοιχείων φύσιν δηλοῖ: ἥ	τε	γὰρ βύσσος τὴν γῆν ἀποσημαίνειν
[3, 5]	προσβάλλων ψόφος δεινῶς ἐτάραττεν, ἀήθεις	τε	γὰρ ἦσαν αὐτῶν, καὶ ὁ
[3, 7]	συνέσεως σκοπεῖν, εὑρήσει γεγονότα: τήν	τε	γὰρ σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν οὖσαν
[3, 8]	ἰδίαν ἀνετίθεσαν κατὰ φυλάς: οἵ	τε	γὰρ φύλαρχοι κατὰ δύο συνελθόντες
[3, 2]	ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα ἐν ἐρήμῳ	τε	γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν τε
[3, 11]	εἰ μὲν ἀδίκως ἐνεκλήθη, ἐγκύμων	τε	γίνεται καὶ τελεσφορεῖται κατὰ τὴν
[3, 6]	θεοῦ καὶ τοῦ μεγέθους ὅσα	τε	δεῖ σκεύη χωρεῖν αὐτὴν ἀνεδίδασκε
[3, 1]	δὲ πότιμος καὶ γλυκύς, πῶς	τε	διὰ τῆς θαλάσσης ἀναφυγούσης αὐτοῖς
[3, 2]	οὔσης περὶ αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν	τε	διὰ τῆς παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας
[3, 5]	πόνου τῆς ὄψεως δυνάμενον ἄλλως	τε	διὰ τὸ λόγον εἶναι περὶ
[3, 14]	τῷ τῆς κτήσεως ἀπόρῳ ποταμούς	τε	διαβῆναι λέγοντες ἀδυνάτους ὑπὸ μεγέθους
[3, 9]	βωμῷ, οἱ δὲ ἱερεῖς τάς	τε	δορὰς ἀποφέρονται καὶ τὰ κρέα
[3, 6]	πόρρω τοῦ μυχοῦ, διετίθεσαν ἄρτους	τε	δώδεκα ἀζύμους κατὰ ἓξ ἐπαλλήλους
[3, 7]	οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα. τήν	τε	δωδεκάδα τῶν λίθων εἴτε τοὺς
[3, 2]	ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις, τῶν	τε	Ἑβραίων τοὺς ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει
[3, 12]	τὴν ἱερατικὴν στολὴν φοροῦντες ἄμωμοί	τέ	εἰσι καὶ περὶ πάντα καθαροὶ
[3, 11]	τοὔνομα εἰς φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας	τε	ἐκ τοῦ ἱεροῦ γῆς εἴ
[3, 8]	ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου	τε	ἐλαίνου εἴν, μέτρον δ' ἐστὶ
[3, 6]	αὐτῶν τὴν συνέλευσιν χρύσειον τά	τε	ἔνδοθεν καὶ τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει
[3, 1]	ὄντος. ὁ θεὸς δὲ προνοήσειν	τε	ἐπαγγέλλεται καὶ παρέξειν ἀφορμὴν ἣν
[3, 4]	ἑκατόν, εἶτ' εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς	τε	ἐπὶ τούτοις τάξεις, οἳ κατὰ
[3, 8]	αὐτοὶ προεθυμήθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν	τε	ἐπίνοιαν ὧν πρότερον ἠγνόουν τὴν
[3, 2]	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς	τε	ἐσκύλευε τῶν πολεμίων καὶ τὰς
[3, 8]	καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν ὅ	τε	ἐσσὴν καὶ ὁ σαρδόνυξ τοῦ
[3, 9]	τοιαύτην ἔλαβεν, ἡ δὲ χαριστήριός	τέ	ἐστι καὶ κατ' εὐωχίαν δρᾶται
[3, 6]	πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον. ἐπῆν	τε	ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ
[3, 6]	θεοῦ. ~(Οἱ δὲ χαίροντες οἷς	τε	ἑώρων καὶ οἷς ἤκουον τοῦ
[3, 3]	τοῖς παροῦσι Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος ὕμνους	τε	ᾖδον εἰς τὸν θεὸν ὡς
[3, 5]	εἰς γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες	τε	ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης εἰς
[3, 10]	ἡμέραν σφάζεσθαι τῶν αὐτοετῶν ἀρχομένης	τε	ἡμέρας καὶ ληγούσης, κατὰ δὲ
[3, 6]	καὶ ἡ μὲν σκηνὴ τοιαύτη	τε	ἦν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν
[3, 1]	ὄντες οὐ πλείους ἑβδομήκοντα δυσαυξεῖς	τε	ἦσαν καὶ χαμαίζηλοι δι' ὕδατος
[3, 5]	λάβρον κινοῦντες ὑετὸν κατῄγιζον, ἀστραπαί	τε	ἦσαν φοβεραὶ τοῖς ὁρῶσι, καὶ
[3, 7]	στέρνου τὸ μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι	τε	ἠσκημένος καὶ τῷ παντὶ σχήματι
[3, 8]	τὴν σκηνὴν χρίων κεκάθαρκε, τά	τε	θυμιώμενα, πολλὰ δ' ἐστὶ ταῦτα
[3, 10]	τῷ θεῷ, καθάπερ εἰρήκαμεν, μόσχον	τε	θύομεν καὶ κριὸν καὶ ἄρνας
[3, 10]	τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους	τε	θύουσι τρεῖς καὶ κριοὺς δύο
[3, 2]	ὑποφαίνειν τῆς ἡμέρας αὖθις τόν	τε	Ἰησοῦν παρεκάλει μηδὲν χείρονα φανῆναι
[3, 10]	ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ νουμηνίᾳ τάς	τε	καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ δύο
[3, 8]	εἶναι καὶ τρέπεται πρὸς θυσίας	τε	καὶ ἀνέσεις ὡς ἅπασαν ἤδη
[3, 6]	ἔχοντα γιγλύμους ἐπὶ συναφῇ θηλείας	τε	καὶ ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς ἓν
[3, 1]	τὸ κατ' ἐκείνους γενναῖον παίδων	τε	καὶ γυναικῶν ὄχλος ἀσθενέστερος τῆς
[3, 2]	πόνους ὑποστῆναι γενναῖον καὶ νοῆσαί	τε	καὶ εἰπεῖν ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα
[3, 7]	ἐπὶ τοσοῦτόν μοι δεδηλώσθω πολλάκις	τε	καὶ ἐν πολλοῖς τὴν ἀρετὴν
[3, 6]	εἰς δὲ πλάτος διεστῶτες πήχεώς	τε	καὶ ἡμίσους, τὸ δὲ βάθος
[3, 1]	αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ γεύεταί	τε	καὶ ἡσθείς, τοῦ πλήθους ἀγνοοῦντος
[3, 10]	ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν	τε	καὶ θύειν τῷ θεῷ τότε
[3, 2]	ἀνεχώρει πρὸς τὸ ὄρος θεῷ	τε	καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς τὸ στράτευμα.
[3, 5]	κρείττονας ὑπετίθετο τὰς ἐλπίδας, αἴθριός	τε	καὶ καθαρὸς ὁ ἀὴρ τῶν
[3, 5]	γενήσεται δὲ ἡ σκηνὴ μέτροις	τε	καὶ κατασκευῇ οἷς αὐτὸς ὑπέδειξεν
[3, 8]	χρῶνται πρὸς τὰς ἱερουργίας: μόσχον	τε	καὶ κριὸν σὺν ἀρνίῳ ἐτείῳ
[3, 10]	ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν	τε	καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας
[3, 2]	καὶ τοὺς περιοίκους ἐφόβησαν, μεγάλων	τε	καὶ λαμπρῶν ἐκ τοῦ πονεῖν
[3, 6]	ὅσων ἔχρῃζε τὸ ἔργον κόσμου	τε	καὶ λειτουργίας ἕνεκα τοῦ θεοῦ.
[3, 5]	αὐτῶν διακειμένων ἐπιφαίνεται Μωυσῆς γαῦρός	τε	καὶ μέγα φρονῶν. ὀφθείς τε
[3, 1]	αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ ὧν εἴποι	τε	καὶ πράττειν κατ' ἐντολὴν τοῦ
[3, 11]	ζῴου τὴν βρῶσιν διεκώλυσεν, ἐπίπλου	τε	καὶ στέατος αἰγείου καὶ προβατείου
[3, 2]	τῶν ἐν τέλει καθ' ἑκάστους	τε	καὶ σὺν ἀλλήλοις τοὺς μὲν
[3, 8]	ἑπτὰ τοῦτον τὸν τρόπον αὐτούς	τε	καὶ τὰς στολὰς ἐθεράπευε τήν
[3, 7]	περίτμημα σπιθαμῆς τὸ μέγεθος χρυσῷ	τε	καὶ τοῖς αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ
[3, 2]	ὧν πέμποντες οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους	τε	καὶ τοὺς περιοίκους ἐπὶ τὸν
[3, 6]	δ' ἐτίθεντο τοῦ χρυσέου οἰνοχόαι	τε	καὶ φιάλαι σὺν θυίσκαις καὶ
[3, 6]	δ' ἐν ἑτοίμῳ γεγενημένων χρυσίου	τε	καὶ χαλκοῦ καὶ τῶν ὑφαντῶν,
[3, 6]	οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ' εἰσέφερον ἄργυρόν	τε	καὶ χρυσὸν καὶ χαλκὸν ξύλα
[3, 2]	προσέλαβον: πολὺς γὰρ ὁ ἄργυρός	τε	καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη ἐν τῷ
[3, 14]	πᾶν καταχρησάμενοι τὸ ἔργον, ἔτι	τε	καρποὺς ὧν ἔφερεν ἡ γῆ
[3, 5]	ὃν Ἄδαμος τῶν ἀπὸ γῆς	τε	καρπῶν καὶ θαλάσσης μεταλαμβάνει, δι'
[3, 12]	κτήσεως, ἴσων δὲ συναριθμουμένων τῶν	τε	καρπῶν καὶ τῶν ἀναλωμάτων ἀποδίδωσι
[3, 1]	δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν αὐτῶν πῶς	τε	καρτερίας ἔχουσι καὶ μνήμης τῶν
[3, 7]	δ' ὑπὸ κρίκων χρυσέων αὐτῷ	τε	κατὰ γωνίαν ἑκάστην κἀκείνῳ τῶν
[3, 13]	καὶ τὸν Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι τῶν	τε	κατὰ τὴν ἀποδημίαν αὐτῷ πεπειραμένων,
[3, 14]	τὰ κατὰ τὴν Χαναναίαν αὐτοί	τε	κατεπλάγησαν καὶ τὸ πλῆθος οὕτως
[3, 6]	περὶ τὰς πύλας ὑφάσματι τό	τε	καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ τῶν
[3, 1]	ἔτι τοὺς λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί	τε	κεχαρισμένος ὢν καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν
[3, 8]	τὸν θεὸν ἡδέως ἀκουσόμενον, ὅτι	τε	κήδεται γένους τοῦ ἡμετέρου καὶ
[3, 8]	παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις ἕκαστος φιάλην	τε	κομίζει καὶ τρύβλιον καὶ θυίσκην,
[3, 10]	κελεύει κατὰ οἰκίαν ἕκαστον, τό	τε	κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ τοῦ
[3, 7]	εὐπρεπείας, ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν	τε	κωδώνοιν ῥοίσκον, καὶ ῥοῶν κωδώνιον.
[3, 2]	οὕτως παραστησάμενος τὸν στρατὸν τοῖς	τε	λόγοις καὶ τῇ διὰ τῶν
[3, 2]	τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων, πλούτους	τε	μεγάλους δημοσίᾳ καὶ κατ' ἰδίαν
[3, 5]	ταῖς σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ τόν	τε	Μωυσῆν ἀπολωλέναι νομίζοντες ὑπ' ὀργῆς
[3, 3]	πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως ἀπήντα τόν	τε	Μωυσῆν καὶ τὴν Σαπφώραν δεχόμενος
[3, 14]	δι' ἐννοίας ἔχοντες καταλεύσαντες τόν	τε	Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρῶνα ἐπὶ
[3, 9]	γωνιῶν τὰς ἐξοχάς, καὶ τούς	τε	νεφροὺς καὶ τὴν ἄλλην πιμελὴν
[3, 7]	περὶ τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα, τόν	τε	νομοθέτην εὑρήσει θεῖον ἄνδρα καὶ
[3, 14]	ὑποστρέφειν. (Τῶν δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς	τε	ὁ Ναυήχου παῖς φυλῆς Ἐφραιμίτιδος
[3, 12]	τοῖς θέλουσι τὴν χρῆσιν τῶν	τε	ὁμοφύλων καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν
[3, 2]	πᾶσαν ἐν παρασκευαῖς ἦσαν τῶν	τε	ὅπλων εἴ τι πεπονηκὸς ἦν
[3, 5]	ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ Ἑβραίους τά	τε	ὁρώμενα καὶ ὁ ταῖς ἀκοαῖς
[3, 5]	τε καὶ μέγα φρονῶν. ὀφθείς	τε	οὖν αὐτὸς ἀπαλλάσσει τοῦ δέους
[3, 1]	τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο: τόν	τε	οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ
[3, 1]	ἐντολὴν τοῦ θεοῦ κελεύσειε. κατηρίθμει	τε	πάντα, πῶς τε φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι
[3, 2]	θεραπεία καὶ κατασκευὴ ἐκείνων λεία	τε	παντοία κτηνῶν καὶ ὅσα φιλεῖ
[3, 2]	φυλακῇ παίδων καὶ γυναικῶν τοῦ	τε	παντὸς στρατοπέδου. καὶ νύκτα μὲν
[3, 2]	νικαῖον ὀνομάσας τὸν θεὸν προεφήτευέ	τε	πανωλεθρὶ τοὺς Ἀμαληκίτας ἀπολουμένους καὶ
[3, 2]	πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν	τε	παρὰ τοῖς Ἑβραίοις. βραχὺ δέ
[3, 2]	Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ τά	τε	περὶ τὸν θάμνον αὐτῷ καὶ
[3, 7]	τὸν μεσαίτατον τόπον ἔχει: ζώνῃ	τε	περιοδεύσας τὸν ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ
[3, 8]	μήτ' ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται. τό	τε	πλῆθος ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν αὐτῷ
[3, 8]	τῶν περὶ τοὺς ἱερέας τό	τε	πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν θεὸν
[3, 6]	ἄνθρωποι κόσμῳ χρῶνται πολυτελεῖ, θυμιαμάτων	τε	πλῆθος συνέφερον: ἐκ γὰρ τοιαύτης
[3, 2]	αὐτῶν ἐῶσι γενέσθαι. τοιαῦτα τοῖς	τε	πλησιοχώροις καὶ πρὸς ἀλλήλους πρεσβευόμενοι
[3, 2]	ἐκείνων ἧτταν ἐγένοντο φοβεροί, αὐτοί	τε	πλούτου μεγάλου δύναμιν προσέλαβον: πολὺς
[3, 12]	ὑγιαίνειν τοὺς ἄνδρας, καὶ ταῖς	τε	πόλεσι καὶ τοῖς οἴκοις συμφέρειν
[3, 7]	αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ	τε	πορφύρα τὴν θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι
[3, 1]	τελέως οὖσα ἔρημος καὶ τῶν	τε	πρὸς τροφὴν αὐτοῖς ἄπορος, σπανίζουσα
[3, 8]	τὰ περὶ αὐτὴν σκεύη ἐλαίῳ	τε	προσχριομένῳ, καθὼς εἶπον, καὶ τῷ
[3, 7]	ἐκπεριέρχεται διήκουσα μέχρι μετώπου τήν	τε	ῥαφὴν τῆς ταινίας καὶ τὸ
[3, 11]	αἰσχύνης καταστρέφει τὸν βίον τοῦ	τε	σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ καὶ τὴν
[3, 7]	ἱερέως ἴδοι τὴν στολὴν τά	τε	σκεύη, οἷς περὶ τὴν ἱερουργίαν
[3, 11]	νομίμους παρέχονται τῷ θεῷ, τήν	τε	σκηνὴν αὐτοῖς καὶ τὰ σκεύη
[3, 8]	καὶ τὰς στολὰς ἐθεράπευε τήν	τε	σκηνὴν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν
[3, 8]	ἐκέλευσεν εἰς φάρση σκεπαστήρια τῆς	τε	σκηνῆς αὐτῆς καὶ τῆς λυχνίας
[3, 1]	οὐδ' ἥτις ἦν διεφθαρμένου ὑπό	τε	σκωλήκων καὶ πικρίας: οὕτω θεῖον
[3, 1]	δὲ ἐχθροὺς ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι	τε	σπανίζοντας ὅπλων εἰς εὐπορίαν ὁ
[3, 6]	ἐφιλοτιμοῦντο δὲ καὶ γυναῖκες περί	τε	στολὰς ἱερατικὰς καὶ περὶ τὰ
[3, 8]	τοῦ αἵματος τῶν τεθυμένων τήν	τε	στολὴν τοῦ Ἀαρῶνος καὶ αὐτὸν
[3, 2]	τε γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν	τε	στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην
[3, 1]	λέγεται. καὶ αὐτόθι τεταλαιπωρημένοι τῷ	τε	συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας καὶ τῇ
[3, 5]	παντὸς ἐν αἰθρίᾳ τυγχάνοντος ἄνεμοί	τε	σφοδροὶ λάβρον κινοῦντες ὑετὸν κατῄγιζον,
[3, 1]	ὑπὸ δίψους εἰς ἔσχατον ἔν	τε	ταῖς πρότερον ἡμέραις πίδαξιν ὀλίγαις
[3, 15]	ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν γένοιντο, ὅτι	τε	τῇ νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες
[3, 7]	οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί	τε	τῇ τραπέζῃ τοὺς δώδεκα τιθεὶς
[3, 6]	ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ εἴς	τε	τὴν ἀνατολὴν καὶ τὴν μεσημβρίαν
[3, 2]	οἱ πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες οἵ	τε	τὴν Γοβολῖτιν καὶ τὴν Πέτραν
[3, 14]	ἀφικνοῦνται τὸ ὄρος, καὶ τήν	τε	τῆς γῆς φύσιν καὶ τὴν
[3, 10]	ἀλλ' ἐν πάσαις νόμιμον τό	τε	τῆς θυσίας εἶδος καὶ τὸ
[3, 6]	καὶ χρυσὸν καὶ χαλκὸν ξύλα	τε	τῆς καλλίστης ὕλης καὶ μηδὲν
[3, 5]	θεοῦ κομίζειν. ὁ δὲ τούτους	τε	τίθεται καὶ περὶ τῶν ὅλων
[3, 2]	παντευχίας τῶν φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί	τε	τιμὰς ἐδίδου καὶ τὸν στρατηγὸν
[3, 8]	χειροτονίᾳ: ἦν γὰρ Ἀαρὼν διά	τε	τὸ γένος καὶ τὴν προφητείαν
[3, 6]	καὶ τῷ κάλῳ διακονούντων πρός	τε	τὸ ἐκπετάννυσθαι καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι
[3, 7]	ἀλλὰ κατὰ μῆκος ἐρρωγότα πρός	τε	τὸ στέρνον καὶ μέσον τὸ
[3, 8]	τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινα διά	τε	τὸ φύσει πάντας εἶναι φιλαύτους,
[3, 7]	καὶ τοῖς ἱερεῦσι στολαὶ πᾶσί	τε	τοῖς ἄλλοις, οὓς χαναναίας καλοῦσι,
[3, 6]	καὶ βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς ἔν	τε	τοῖς καύμασι καὶ ὁπότε ὑετὸς
[3, 6]	λευκὴν παρεῖχον τὴν χρόαν: ἔριά	τε	τοῖς προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ
[3, 12]	κατὰ νοῦν ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει	τε	τοῖς φυλάρχοις πλὴν τῆς Λευίτιδος
[3, 1]	τὴν ἀκοὴν καταπλαγέντων, εἰ ὑπό	τε	τοῦ δίψους καὶ τῆς ὁδοιπορίας
[3, 1]	εἶναι τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς ἔκ	τε	τοῦ θεοῦ καὶ τῆς Μωυσέος
[3, 8]	εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο λαβὼν αὐτούς	τε	τοὺς ἱερέας καὶ πᾶσαν τὴν
[3, 6]	μεμολυσμένα καὶ λίνου βύσσον λίθους	τε	τούτοις ἐνδεδεμένους, οὓς χρυσίῳ καθειργνύντες
[3, 14]	ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες τῇ	τε	τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ πλήθει
[3, 6]	τῆς σήψεως παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους	τε	τρίχας καὶ δορὰς προβάτων τὰς
[3, 5]	εἶχε περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου τόν	τε	τρόπον καθ' ὃν εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι
[3, 8]	ἤδη τέλος ἔχει οἷον αὐτῷ	τε	τῷ θεῷ ἥδιστον ἦν καὶ
[3, 14]	μηδὲν ἔχοντες δι' ὑποψίας ἡγεμόνι	τε	τῷ θεῷ πεπιστευκότες καὶ ὁδηγοῦσιν
[3, 8]	μελλόντων ὡς ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς	τε	τῷ θεῷ τὰς μὲν κοινῇ
[3, 2]	μεταποίησις ἦν ἀρετῆς αὐτοῖς πρός	τε	τῷ πονεῖν ἦσαν ἀεὶ τούτῳ
[3, 4]	ἀγαθοὶ καὶ δίκαιοι, οἳ περί	τε	τῶν διαφόρων αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν
[3, 6]	ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ διά	τε	τῶν ἔνδοθεν καὶ τῶν ἐκτὸς
[3, 8]	εἰσιὼν ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ περί	τε	τῶν πρακτέων καὶ τῶν νόμων
[3, 8]	τοῖς παισὶν ἔρραινεν ἀφαγνίσας πηγαίοις	τε	ὕδασι καὶ μύρῳ, ἵνα τοῦ
[3, 5]	εὐμενὴς προσεδέξατό με καὶ βίον	τε	ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ πολιτείας κόσμον
[3, 2]	φιλεῖ στρατοπέδοις ἐξωδευκόσιν ἕπεσθαι. φρονήματός	τε	ὑπεπλήσθησαν ἐπ' ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι καὶ
[3, 5]	πρὶν τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν νεφέλη	τε	ὑπεράνω ἀνέσχε τοῦ παντὸς στρατοπέδου
[3, 2]	δὲ ἐπίσημον πλῆθος ἑκατέρων ὅσα	τε	ὑφαντὰ καὶ κόσμοι περὶ τὰς
[3, 6]	ἐπὶ θάτερα, τῶν κρίκων τῷ	τε	ὕφει καὶ τῷ κάλῳ διακονούντων
[3, 7]	γάρ εἰσι τὸν ἀριθμόν. τά	τε	φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν
[3, 1]	ὑπὸ τοῦ θολερὸν εἶναι: καρπόν	τε	φέρειν ἦν ἀσθενῆ τὰ δένδρα
[3, 1]	κελεύσειε. κατηρίθμει τε πάντα, πῶς	τε	φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι κατέχειν αὐτοὺς παρὰ
[3, 2]	τὸ πλῆθος λόγοις συγκαλῶν τούς	τε	φυλάρχους καὶ τῶν ἐν τέλει
[3, 12]	ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν ᾧ οἵ	τε	χρεῶσται τῶν δανείων ἀπολύονται καὶ
[3, 6]	ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί	τε	χρυσοῖς τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε
[3, 7]	ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος πηχυαῖον ἔκ	τε	χρωμάτων παντοίων καὶ χρυσοῦ συμπεποικιλμένος
[3, 8]	ἱερουργίας ἐν ἐκείνοις δηλώσων περί	τε	ὧν ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν
[3, 14]	καταλαβεῖν. καὶ οἱ μὲν κατάσκοποι	τεθεαμένοι	πάντων οἷς μετὰ τὴν ἔξοδον
[3, 12]	ἀπηλλαγμένας. τὸν ἀρχιερέα μέντοι οὐδὲ	τεθνηκότος	ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο τοῖς
[3, 11]	πνεῦμα νομίζων, καὶ κρέως τοῦ	τεθνηκότος	αὐτομάτως ζῴου τὴν βρῶσιν διεκώλυσεν,
[3, 10]	ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς εὐωχίαις εἰσὶ	τεθυκότες.	(Ἐκ μέντοι τοῦ κοινοῦ σῖτος
[3, 9]	δὴ καὶ ἔλαιον ὑπὸ τῶν	τεθυκότων	ἐπὶ μὲν βοὶ ἰνὸς ἥμισυ,
[3, 9]	καὶ κατ' εὐωχίαν δρᾶται τῶν	τεθυκότων:	ἐρῶ δὲ περὶ τῆς προτέρας.
[3, 10]	αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς τῶν	τεθυμένων	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ
[3, 8]	νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος τῶν	τεθυμένων	τήν τε στολὴν τοῦ Ἀαρῶνος
[3, 14]	τοῖς ὁδεύουσι καὶ πόλεις καρτερὰς	τείχεσι	καὶ περιβόλων ὀχυρότητι: ἐν δ'
[3, 6]	τὸ χωρίον, ὡς μηδὲν δοκεῖν	τείχους	διαφέρειν. καὶ οὕτως μὲν εἶχον
[3, 15]	καὶ πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα	τεκμήρια	τῆς ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι δυνάμεως
[3, 7]	ὁ φοῖνιξ δ' ἂν εἴη	τεκμήριον	τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ καὶ
[3, 7]	δέ μοι δοκεῖ τὸν οὐρανὸν	τεκμηριοῦν	ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ γὰρ ἂν
[3, 5]	τῷ κόσμῳ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ	τέκνοις	ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν
[3, 15]	οἱ πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ τοῖς	τέκνοις	ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ εἰς τὴν
[3, 5]	τὸν λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ	τέκνοις,	ὡς ἀκούσαιεν τοῦ θεοῦ διαλεγομένου
[3, 5]	καρπίμου καὶ θαλάσσης ἀχειμάστου καὶ	τέκνων	γονῆς κατὰ φύσιν τικτομένων καὶ
[3, 8]	καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ τοὺς	τέκτονας	οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς
[3, 11]	σκοπείτω. (Τὰς δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν	τέκωσιν	εἰς τὸ ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε
[3, 7]	λεγέσθω γὰρ οὕτως ὁ κάλυξ,	τελαμὼν	δ' ἐστὶ χρύσεος, ὃς ἱεροῖς
[3, 2]	τε φυλάρχους καὶ τῶν ἐν	τέλει	καθ' ἑκάστους τε καὶ σὺν
[3, 9]	οἱ δὲ ἀδύνατοι πορίζειν τὰ	τέλεια	θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο,
[3, 11]	ἄρρεν αὐτῇ. τῶν δ' ὅρκων	τελειωθέντων	τῆς διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς
[3, 12]	εἰ μὲν γὰρ πρὸ τοῦ	τελειωθῆναι	τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ ἀργύριον,
[3, 1]	ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ τότ' αὐτοὺς	τελείως	ἐπιλελοίπει, κατάγονται: φρέαρ γὰρ ἦν,
[3, 13]	καὶ τὴν μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη	τέλεον	ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ εἰς τὸν
[3, 11]	ἐνεκλήθη, ἐγκύμων τε γίνεται καὶ	τελεσφορεῖται	κατὰ τὴν γαστέρα: ψευσαμένη δὲ
[3, 6]	εἰς ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ	τελευταῖαι	τῶν σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου
[3, 7]	δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος,	τελευταῖος	οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι
[3, 7]	ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ ἥμισυ καὶ	τελευτῆσαν	ἄχρι τῆς λαγόνος περὶ αὐτὴν
[3, 6]	ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν	τελευτῶντες,	ὧν ἡ μὲν εἰς τὸ
[3, 6]	ἐξ ἡμίσους ἕως τῶν κάτω	τελέως	ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς
[3, 1]	τὸ Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα	τελέως	οὖσα ἔρημος καὶ τῶν τε
[3, 7]	δύο κατὰ τῶν ὤμων ἑκάτερον	τέλος	ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες
[3, 8]	Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη	τέλος	ἔχει οἷον αὐτῷ τε τῷ
[3, 10]	ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ	τελοῦμεν	αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς τῶν
[3, 12]	εἰς κώδωνα ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως	τελοῦντα:	ἀσώσρα καλεῖται κατὰ τὴν Ἑβραίων
[3, 5]	τὴν ἄνοδον. καὶ χρόνου τριβομένου,	τεσσαράκοντα	γὰρ ἡμέρας διήγαγεν ἀπ' αὐτῶν,
[3, 15]	εἷς καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ	τεσσαράκοντα	εἷς, οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν ἱερέων
[3, 1]	διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ	τεσσαράκοντα	ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον
[3, 14]	τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν	τεσσαράκοντα	ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι τὸ
[3, 11]	κεκώλυκε καὶ θυσιῶν ἅπτεσθαι μέχρι	τεσσαράκοντα	ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν τὸ τεχθὲν
[3, 5]	ἐκεῖ παραμένειν προειρηκότος. (Ἤδη δὲ	τεσσαράκοντα	ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ τοσούτων νυκτῶν
[3, 10]	εἰσὶν αἱ τῶν ἑβδομάδων ἡμέραι	τεσσαράκοντα	καὶ ἐννέα, τῇ πεντηκοστῇ> ἣν
[3, 15]	ἐπὶ τῆς ἐρημίας ἐπ' ἔτη	τεσσαράκοντα	καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν ταύτην
[3, 7]	περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς εἰς	τέσσαρας	δακτύλους, διακένως δ' ὑφασμένην ὥστε
[3, 6]	πήχεας ἡρμοσμένους ἐκ τοῦ μυχοῦ	τέσσαρας	ἵστησι κίονας ὁμοίως τοῖς ἄλλοις
[3, 8]	Ἑβραίων ὢν Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς	τέσσαρας:	οἱ δ' ἑτοίμως ὑπήκουον οἷς
[3, 10]	ἄμοιρος, ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι καὶ	τέσσαρες	εἰς τοῦτο ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ
[3, 8]	παῖδες κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον	τέσσαρες	Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος. (Ὅσα
[3, 10]	καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας	τεσσαρεσκαίδεκα,	ἐρίφους δὲ δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων.
[3, 10]	καὶ τοῦ ἔτους ἐστὶν ἀρχή,	τεσσαρεσκαιδεκάτῃ	κατὰ σελήνην ἐν κριῷ τοῦ
[3, 7]	μέντοι κατὰ στίχον τρεῖς ἐπὶ	τεσσάρων	διακείμενοι γραμμῶν ἐνήσκηνται τῷ ὕφει,
[3, 7]	τοῦ παντὸς τὴν φύσιν ἐκ	τεσσάρων	δοχθεῖσαν γενέσθαι τῷ θεῷ χρυσῷ
[3, 15]	τὴν χώραν ἡμῶν καταλαβόντος, ὡς	τεσσάρων	δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα, κομισθέντος
[3, 15]	τῶν ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν ὁδὸν	τεσσάρων	ἐλθόντες κατὰ τιμὴν τοῦ παρ'
[3, 6]	αὐτῆς μέρος τὸ ἐντὸς τῶν	τεσσάρων	κιόνων, ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν
[3, 6]	δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς τῶν	τεσσάρων	κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ ἅγιον.
[3, 6]	ἡμίσους, τὸ δὲ βάθος δακτύλων	τεσσάρων.	λεπίδες δ' αὐτοῖς ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι
[3, 8]	γεγονέναι: τῶν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ	τεσσάρων	ὄντων, ὡς προεῖπον, δύο οἱ
[3, 6]	ἄλλα φάρση πηχῶν τὸ πλάτος	τεσσάρων	τὸ δὲ μῆκος ὀκτὼ καὶ
[3, 7]	ἀριθμόν. τά τε φάρση ἐκ	τεσσάρων	ὑφανθέντα τὴν τῶν στοιχείων φύσιν
[3, 1]	ἡ πικρία λέγεται. καὶ αὐτόθι	τεταλαιπωρημένοι	τῷ τε συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας
[3, 1]	τοῦ δίψους καὶ τῆς ὁδοιπορίας	τεταλαιπωρημένοις	ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν,
[3, 14]	ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος αὐτοῖς πάθους	τεταραγμένην,	παρῆν δ' ἡ νεφέλη καὶ
[3, 9]	τούτου τρίτον τοῦ μέτρου, καὶ	τετάρτη	μερὶς ἐπ' ἀρνί: ὁ δὲ
[3, 6]	πλευραὶ τοῦ περιβόλου: τῆς δὲ	τετάρτης	πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ οὖσα πήχεων
[3, 12]	τῶν ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ	τέταρτον	τὸ κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ
[3, 5]	τὸν θεὸν ὀμνύναι: ὁ δὲ	τέταρτος	παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ
[3, 7]	τρίτος ἔνατος ὢν τοῖς πᾶσι,	τετάρτου	δὲ στίχου χρυσόλιθος μὲν πρόκειται,
[3, 1]	ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ τοῦ θεοῦ	τετιμημένον,	καὶ θυσίαις ἠμείβοντο τὴν τοῦ
[3, 7]	νομίζομεν, ἑκάστου τῶν λίθων ὀνόματι	τετιμημένου	κατὰ τάξιν ἣν ἕκαστον αὐτῶν
[3, 7]	οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς δύο	τετμημένης	περὶ τῷ πυθμένι τὴν ἑτέραν
[3, 7]	κατὰ χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ ῥοιᾶς	τετμημένος.	ἐπίθεμα δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον προσπέφυκεν
[3, 6]	ἑτέρους ποιοῦνται κίονας ἐκ πήχεως	τετμημένους,	οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ' ἴσης
[3, 7]	προσπέφυκεν ἀκριβῶς ἂν εἴποι τις	τετορνευμένον,	ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς
[3, 6]	πεποιημένοι κατὰ πλευρὰν ἑκατέραν εἴκοσι	τετράγωνοι	μὲν τὸ σχῆμα εἰργασμένοι, εἰς
[3, 6]	τὸ δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον	τετράγωνοι	τῇ ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ καθ'
[3, 11]	τὰς πύλας, αἱ δ' εἰσὶ	τετραμμέναι	πρὸς τὸν νεών, καὶ τῆς
[3, 6]	ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ ναῷ	τετραμμένη	πρὸς ἄρκτον οὐ πόρρω τοῦ
[3, 6]	σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ μέσον	τετραμμένην	πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον
[3, 10]	τίθενται κατὰ ἓξ εἰς ἀλλήλους	τετραμμένοι.	δύο δὲ χρυσέων ὑπερκειμένων πινάκων
[3, 6]	ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον πρὸς ἀλλήλους	τετραμμένοι	τὴν περιφέρειαν, καὶ δι' αὐτῶν
[3, 12]	δὲ σημήναντος τὸ κατὰ λίβα	τετραμμένον	τῶν ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ
[3, 6]	τῆς τραπέζης τῷ πρὸς μεσημβρίαν	τετραμμένῳ	τοίχῳ πλησίον ἵσταται λυχνία ἐκ
[3, 4]	ἀμφότερα: καὶ τῶν δικαίων Ἑβραῖοι	τεύξονται	καὶ σὺ τῷ θεῷ προσεδρεύων
[3, 11]	τεσσαράκοντα ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν τὸ	τεχθὲν	ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι τὰς
[3, 8]	δεχόμενον, ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι	τέχνῃ	μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο
[3, 12]	ἐν τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ	τέχνης	ἁπάσης ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις ἦσαν,
[3, 6]	κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης τῇ ἑτέρᾳ	τεχνητῷ	στρόφιγγι κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ. κατὰ
[3, 11]	ἦν ἀληθές, οὐκ ἂν ἐπὶ	τῇ	αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν,
[3, 1]	τὴν δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίᾳ	τῇ	αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις
[3, 1]	τὴν πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει	τῇ	βακτηρίᾳ, καὶ χανούσης ἐξέβλυσεν ὕδωρ
[3, 12]	δι' ἑβδόμου ἔτους ἄνεσιν δίδωσι	τῇ	γῇ ἀπό τε ἀρότρου καὶ
[3, 5]	πέντε. καὶ χεὶρ ἦν ἐπὶ	τῇ	γραφῇ τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ
[3, 4]	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν φίλων ἀνδραγαθίας.	~(Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος
[3, 2]	τῆς μάχης τοῦτο τὸ πέρας.	(Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς τε
[3, 10]	κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν.	τῇ	δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ,
[3, 7]	ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται μὲν μασναεφθῆς,	τῇ	δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς
[3, 10]	σφάττουσι τὸν αὐτὸν τρόπον ἱερουργοῦντες.	τῇ	δὲ νουμηνίᾳ τάς τε καθημερινὰς
[3, 8]	ἑκάστην ἡμέραν ἑνὸς κατὰ γένος,	τῇ	δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν ἑορτὴν τῷ
[3, 10]	ὁ ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ.	(Τῇ	δὲ πέμπτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς
[3, 1]	ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν,	τῇ	δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη
[3, 2]	στρατὸν τοῖς τε λόγοις καὶ	τῇ	διὰ τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει
[3, 10]	χωρίον αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι	τῇ	δορᾷ μηδὲν ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται
[3, 6]	δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι	τῇ	ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ καθ' ἕκαστον
[3, 1]	ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν	τῇ	ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες
[3, 6]	ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης	τῇ	ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον
[3, 10]	ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν ταύτῃ	τῇ	ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ κριοὺς
[3, 7]	τὰ ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ	τῇ	ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ τῶν λίθων
[3, 8]	ὧν τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ	τῇ	ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν ἔδει τῷ
[3, 12]	γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο, καὶ	τῇ	μὲν ἑτέρᾳ πρὸς παρακέλευσιν καὶ
[3, 15]	πρὸς αὐτὸν γένοιντο, ὅτι τε	τῇ	νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ
[3, 2]	πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν	τῇ	παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα
[3, 8]	γραφὴν τοῦ θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ	τῇ	παραβάσει τῶν νόμων, περὶ ὧν
[3, 7]	λίθων ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας	τῇ	πέζῃ τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει
[3, 10]	ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα,	τῇ	πεντηκοστῇ> ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι,
[3, 12]	πεπραμέναις: περὶ γὰρ τῶν ἐν	τῇ	πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρως. εἰ
[3, 10]	δὲ ἀνὰ δύο διαιρεθέντες μὲν	τῇ	πρὸ τοῦ σαββάτου, τῷ δὲ
[3, 3]	μὲν ἐγκώμια τοῦ πλήθους ἐπὶ	τῇ	πρὸς τὸν Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ διεξῄει,
[3, 10]	τῆς περσέας προσόντος. εἶναι δὲ	τῇ	πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς
[3, 7]	ἣ περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ	τῇ	ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται: τοὺς δὲ
[3, 7]	ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς εἶπον	τῇ	ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ
[3, 7]	δ' ἐπ' αὐτῷ κάλυξ χρύσεος	τῇ	σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ
[3, 8]	ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον	τῇ	σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν
[3, 5]	Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν	τῇ	σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς.
[3, 7]	αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ	τῇ	στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ,
[3, 8]	παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ	τῇ	στολῇ καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις
[3, 14]	ὧν ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες	τῇ	τε τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ
[3, 1]	τε συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας καὶ	τῇ	τῆς τροφῆς ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ
[3, 8]	αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς μόνῃ	τῇ	τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει. καὶ
[3, 4]	ἄλλων, σὺ δὲ πρὸς μόνῃ	τῇ	τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων σεαυτὸν
[3, 8]	ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις καὶ συνῄνουν	τῇ	τοῦ θεοῦ χειροτονίᾳ: ἦν γὰρ
[3, 2]	Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει	τῇ	τοῦ θεοῦ ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ'
[3, 3]	αὐτῶν. ἥδεται δὲ Μωυσῆς ἐπὶ	τῇ	τοῦ πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας
[3, 7]	ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε	τῇ	τραπέζῃ τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους
[3, 5]	μὲν οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον,	τῇ	τρίτῃ δὲ πρὶν τὸν ἥλιον
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν	τῇ	τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς
[3, 1]	τὴν ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον δὲ	τῇ	τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ
[3, 6]	τούτῳ καὶ τῷ μεγέθει καὶ	τῇ	ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον
[3, 8]	καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον	τῇ	φλογὶ πάντα ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ
[3, 6]	μεγέθει καὶ τῇ ὑφῇ καὶ	τῇ	χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ ταῖς
[3, 12]	καὶ πατρὸς συνεῖναι γαμετῇ καὶ	τηθίσι	καὶ ἀδελφαῖς καὶ παίδων γυναιξὶν
[3, 15]	τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος γράμματα	τηλικαύτην	ἰσχὺν ἔχει, ὥστε καὶ τοὺς
[3, 12]	(Τῶν δ' ἱερέων καὶ διπλασίονα	τὴν	ἁγνείαν ἐποίησε: τούτων τε γὰρ
[3, 12]	παίδων γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον ἔχον	τὴν	ἀδικίαν μεμίσηκεν. ἐκώλυσε δὲ καὶ
[3, 8]	καὶ μετὰ τοῦτο ἀφ' οὗ	τὴν	Αἴγυπτον ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς αὐτοῖς πρῶτος
[3, 1]	ἐκείνου γνώμης, καθ' ἣν ἐκλελοίπασι	τὴν	Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ πρὸς
[3, 14]	Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρῶνα ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον ὑποστρέφειν. (Τῶν δὲ κατασκόπων
[3, 11]	καὶ τῶν ἐκπεσόντων διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς τὴν Χαναναίαν
[3, 12]	ἄμεμπτον εἶναι. καὶ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν οἱ τὴν ἱερατικὴν στολὴν
[3, 15]	τῆς αὐτοῦ. καὶ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας
[3, 1]	ῥυήσεσθαι λέγων. τῶν δὲ πρὸς	τὴν	ἀκοὴν καταπλαγέντων, εἰ ὑπό τε
[3, 9]	καὶ τούς τε νεφροὺς καὶ	τὴν	ἄλλην πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ
[3, 1]	δ' οὐκ ἀλόγως αὐτοὺς διὰ	τὴν	ἀνάγκην τοῦτο νομίσας ἔγνω δεῖν
[3, 1]	ἀλκὴν τῶν δυνατωτέρων πλεονεκτούντων περὶ	τὴν	ἀναίρεσιν. οἱ μέντοι πλέον τοῦ
[3, 6]	μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ εἴς τε	τὴν	ἀνατολὴν καὶ τὴν μεσημβρίαν λοξῶς
[3, 12]	θύει δὲ τότε πρῶτον μετὰ	τὴν	ἀναχώρησιν τὴν ἐξ Αἰγύπτου τὴν
[3, 5]	Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο	τὴν	ἄνοδον. καὶ χρόνου τριβομένου, τεσσαράκοντα
[3, 14]	πάντων οἷς μετὰ τὴν ἔξοδον	τὴν	ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω τὰ
[3, 15]	παρέξειν γῆν αὐτοῖς λαβεῖν οὐδὲ	τὴν	ἀπ' αὐτῆς εὐδαιμονίαν, ἀνεστίους δὲ
[3, 1]	ἐν χαλεπωτέροις ἦν τὴν συμφορὰν	τὴν	ἁπάντων ἰδίαν αὐτοῦ ποιούμενος: καὶ
[3, 15]	καὶ πολλάκις παρακούσαντες ἀσύμφορον ἑαυτοῖς	τὴν	ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ συμφορᾷ
[3, 12]	καὶ αὐτοῖς δι' ἑβδόμης ἡμέρας	τὴν	ἀπὸ τῶν ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν.
[3, 6]	ὑφάσματι τό τε καῦμα καὶ	τὴν	ἀπὸ τῶν ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι.
[3, 13]	Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι τῶν τε κατὰ	τὴν	ἀποδημίαν αὐτῷ πεπειραμένων, καὶ ὅτι
[3, 1]	θεοῦ κηδεμονίας, ὃν εἰκὸς δοκιμάζοντα	τὴν	ἀρετὴν αὐτῶν πῶς τε καρτερίας
[3, 8]	γένος καὶ τὴν προφητείαν καὶ	τὴν	ἀρετὴν τἀδελφοῦ πρὸς τιμὴν ἁπάντων
[3, 7]	πολλάκις τε καὶ ἐν πολλοῖς	τὴν	ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν
[3, 6]	ἐξήπτετο δὲ τῶν κρίκων καλώδια	τὴν	ἀρχὴν ἥλων χαλκέων πηχυαίων τὸ
[3, 6]	εἰς τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας	τὴν	ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν
[3, 7]	ἐστὶ μόνη βύσσος. καὶ λαβοῦσα	τὴν	ἀρχὴν τῆς ἑλίξεως κατὰ στέρνον
[3, 7]	ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ	τὴν	αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ
[3, 9]	ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος εἰς	τὴν	αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ. ὁ
[3, 12]	εἶναι, σπουδάζειν δὲ καὶ περὶ	τὴν	αὐτῶν δίαιταν, ὥστ' αὐτὴν ἄμεμπτον
[3, 7]	εἰ δέ τις ἢ θεασάμενος	τὴν	βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ τὴν
[3, 11]	κρέως τοῦ τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου	τὴν	βρῶσιν διεκώλυσεν, ἐπίπλου τε καὶ
[3, 6]	τῷ καλουμένῳ ὑφ' ἡμῶν Σαββάτῳ:	τὴν	γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν:
[3, 6]	ἔκπληξις ἐλάμβανε τοὺς πόρρωθεν θεωμένους:	τὴν	γὰρ χρόαν τοῖς κατὰ τὸν
[3, 11]	δεξιοῦ σκέλους ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ	τὴν	γαστέρα πρησθεῖσαν οὕτως ἀποθανεῖν: ἂν
[3, 11]	τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται κατὰ	τὴν	γαστέρα: ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα
[3, 5]	ἐκέλευσε πλησίον μετασκηνῶσαι τῷ ὄρει	τὴν	γειτνίασιν τοῦ θεοῦ προτιμήσαντας. ταῦτ'
[3, 7]	δηλοῖ: ἥ τε γὰρ βύσσος	τὴν	γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ τὸ
[3, 1]	καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες	τὴν	γῆν, ἐν κακοῖς ἦσαν καὶ
[3, 14]	τῷ πλήθει τῶν ἀγαθῶν, ἃ	τὴν	γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες
[3, 7]	βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν τόπον,	τὴν	γῆν καὶ τὴν θάλασσαν ἀποσημαίνει:
[3, 15]	κρίμνον ἓν φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας	τὴν	γῆν κατεχούσης, δεδιὼς τὸν νόμον
[3, 7]	καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέως χιτὼν	τὴν	γῆν λίνεος ὤν, ὁ δὲ
[3, 14]	δὲ καὶ Ἀαρὼν πεσόντες ἐπὶ	τὴν	γῆν τὸν θεὸν ἱκέτευον οὐχ
[3, 15]	παισὶ μέντοι τοῖς ὑμετέροις παραδώσειν	τὴν	γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν,
[3, 1]	τῷ βρώματι: μέλιτι γὰρ ἦν	τὴν	γλυκύτητα καὶ τὴν ἡδονὴν ἐμφερές,
[3, 2]	πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες οἵ τε	τὴν	Γοβολῖτιν καὶ τὴν Πέτραν κατοικοῦντες,
[3, 11]	δὲ θύουσι καὶ περὶ τοῦ	τὴν	γονὴν ῥεομένου. ὃς δ' ἂν
[3, 11]	σώματα κακωθέντας καὶ τοὺς περὶ	τὴν	γονὴν ῥεομένους καὶ τὰς γυναῖκας
[3, 8]	πρότερον ἢ ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι	τὴν	γραφὴν τοῦ θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ
[3, 11]	δ' ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί τις αὐτῷ	τὴν	γυναῖκα, κομίζει κριθῆς ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα,
[3, 6]	γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν:	τὴν	δ' αἰτίαν ἐξ ἧς ταῦτα
[3, 5]	γλῶττα ἀνθρωπίνη πρὸς ὑμᾶς λέγει:	τὴν	δ' ἀρετὴν αὐτῶν κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε
[3, 11]	τὴν μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ,	τὴν	δ' ἑτέραν οἱ ἱερεῖς λαμβάνουσιν.
[3, 11]	τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς τροφήν.	τὴν	δὲ γυναῖκα στήσας τις τῶν
[3, 14]	τὴν μὲν ἤδη δόντος ἔχετε,	τὴν	δὲ ἤδη λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ
[3, 9]	μίαν ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ δράκα,	τὴν	δὲ λοιπὴν οἱ ἱερεῖς πρὸς
[3, 7]	ἐνιαυτὸν εἰς τοσούτους μῆνας διῃρημένον.	τὴν	δὲ λυχνίαν ἐξ ἑβδομήκοντα μορίων
[3, 8]	καὶ κατεσκήνωσε τῷ ναῷ τούτῳ.	τὴν	δὲ παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν: ὁ
[3, 7]	σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη τὸ ὕψος,	τὴν	δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι, ταύτῃ
[3, 6]	τοῦτον τὸν τρόπον ἦν διακεκοσμημένος.	(Τὴν	δὲ σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ
[3, 7]	γὰρ ταῦτα πᾶσίν ἐστιν ἐπιβατά.	τὴν	δὲ τρίτην μοῖραν μόνῳ περιέγραψε
[3, 9]	δὲ στῆθος καὶ τὴν κνήμην	τὴν	δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ
[3, 12]	ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρὸς	τὴν	δευτέραν οἱ πρὸς τὸν νότον
[3, 2]	σκεύη χαλκᾶ, οἷς ἐχρῶντο περὶ	τὴν	δίαιταν, πολὺ δὲ ἐπίσημον πλῆθος
[3, 5]	τοῦτο φοιτῶντος τοῦ θεοῦ σφόδρα	τὴν	διάνοιαν αὐτῶν ἐξέπληττε. κατεῖχον δ'
[3, 14]	παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ	τὴν	διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας
[3, 1]	πρὸς δὲ τῷ παρόντι κακῷ	τὴν	διάνοιαν ὄντες καὶ ἐν μνήμῃ
[3, 4]	δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα	τὴν	διάταξιν τὴν προειρημένην, καλῶς ἔχειν
[3, 12]	κτῆσιν τῷ πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς	τὴν	διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ
[3, 1]	Μωυσεῖ χαριζόμενον τὸ θεῖον κατέπεμψε	τὴν	διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ
[3, 1]	ἐκείνων ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι	τὴν	δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ
[3, 7]	τοῦ μὴ διελέγχεσθαι τῆς τομῆς	τὴν	δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ καὶ ὅθεν
[3, 1]	ὁ δ' οὐκ εἰς μακρὰν	τὴν	δωρεὰν ἀνεβάλλετο, τῷ δὲ Μωυσεῖ
[3, 15]	ἢ ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν	τὴν	ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ τὸν ἐλέγξοντα
[3, 12]	παραπλησίως τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται κατὰ	τὴν	Ἑβραίων γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο,
[3, 8]	ἐπ' αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε προκρίναντας	τὴν	εἰς τὸν θεὸν τιμὴν τοῦ
[3, 6]	κατὰ μέτωπον δέ, ἐξ οὗ	τὴν	εἴσοδον ἦσαν πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν
[3, 1]	ἀμύνει δὲ τοῖς ταύτην νεμομένοις	τὴν	ἐκ τῶν ἄλλων ἀπορίαν, ἔτι
[3, 6]	ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ θυσίας κατὰ	τὴν	ἑκάστου δύναμιν ἵστη τὴν σκηνήν,
[3, 4]	καὶ ποιεῖ κατὰ τὴν ὑποθήκην	τὴν	ἐκείνου τοῦ τρόπου τὴν ἐπίνοιαν
[3, 2]	καὶ τοῖς περιοίκοις ἅπασι μετὰ	τὴν	ἐκείνων ἧτταν ἐγένοντο φοβεροί, αὐτοί
[3, 1]	τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ	τὴν	ἐκείνων ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι
[3, 14]	τὴν νύκτα. πρωὶ δ' εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι' ἐννοίας ἔχοντες
[3, 1]	ἀνδρείας αὐτῶν καὶ τῆς περὶ	τὴν	ἐλευθερίαν ἡδονῆς, ἵνα μάθοι πότερόν
[3, 2]	ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ' ἧς εἰς	τὴν	ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς περὶ
[3, 6]	μὲν καλοῦσι κίγχαρες, εἰς δὲ	τὴν	Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον γλῶτταν σημαίνει τάλαντον.
[3, 7]	καλεῖται, σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ	τὴν	Ἑλλήνων γλῶτταν λόγιον: πληροῖ δὲ
[3, 1]	αὐτοῖς τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου	τὴν	ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς ἐπ'
[3, 2]	πρὸς τοὺς κατατολμήσαντας αὐτῶν μετὰ	τὴν	ἐξ Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον οὕτως
[3, 2]	κατ' ὀλίγον ἐν τριμήνῳ μετὰ	τὴν	ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν ἐπὶ
[3, 12]	τότε πρῶτον μετὰ τὴν ἀναχώρησιν	τὴν	ἐξ Αἰγύπτου τὴν πάσχα λεγομένην
[3, 14]	κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων οἷς μετὰ	τὴν	ἔξοδον τὴν ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον
[3, 15]	τὸν ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ	τὴν	ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰς κόρους
[3, 12]	τὰ ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν διὰ	τὴν	ἐπ' αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν θηρωμένους
[3, 1]	καὶ παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου	τὴν	ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν
[3, 1]	ἀλλ' ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους μὲν	τὴν	ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ
[3, 8]	τὸ παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς	τὴν	ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες οἱ τὰ
[3, 4]	ὑποθήκην τὴν ἐκείνου τοῦ τρόπου	τὴν	ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος
[3, 1]	εὕρισκον: τοῦ δ' ὑπολειφθέντος εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν ὄνησις οὐδ' ἥτις ἦν
[3, 10]	οὐδέν ἐστιν ἐξ αὐτῶν εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους τε
[3, 10]	φατρίας μηδενὸς τῶν τεθυμένων εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ καὶ
[3, 14]	στᾶσα ὑπὲρ τὴν σκηνὴν ἐσήμαινε	τὴν	ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ
[3, 7]	νήμασιν ὑακινθίνοις ἐπενόησαν. πορποῦσι δὲ	τὴν	ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν
[3, 15]	καὶ τῆς ἄλης τῆς κατὰ	τὴν	ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν.
[3, 11]	θεὸν ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ	τὴν	ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ
[3, 8]	ἡμέραν, τοὺς δὲ λοιποὺς περὶ	τὴν	ἑσπέραν ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη
[3, 6]	κεκοσμημένος, χαλκείαις λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ	τὴν	ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ
[3, 7]	δύο τετμημένης περὶ τῷ πυθμένι	τὴν	ἑτέραν τομὴν ἔχει φυόμενος ἀπὸ
[3, 6]	ἦν κατ' οὐδέτερον μέρος ἐξοχαῖς	τὴν	εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον. καὶ καθ' ἑκάτερον
[3, 14]	εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ	τὴν	εὐδαιμονίαν καὶ τὴν κτῆσιν αὐτοὺς
[3, 2]	ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς διὰ	τὴν	εὐμένειαν τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 8]	τήν τε ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ	τὴν	εὔνοιαν διεξῄει καὶ τοὺς κινδύνους
[3, 1]	αὐτόθι παρακειμένην, παρ' αὐτῆς λαμβάνειν	τὴν	εὐπορίαν ὧν δέονται: φροντίζει γὰρ
[3, 7]	τὸν τῶν κωδώνων ψόφον. καὶ	τὴν	ἐφαπτίδα τοῦ παντὸς τὴν φύσιν
[3, 7]	στῆθος ὀλίγον τῆς μασχάλης ὑπεράνω	τὴν	ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς
[3, 1]	γὰρ ἦν τὴν γλυκύτητα καὶ	τὴν	ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον δὲ τῇ
[3, 7]	καὶ οὗτος, μεεὶρ καλεῖται κατὰ	τὴν	ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν
[3, 6]	δ' ἐρὼν μὲν καλεῖται κατὰ	τὴν	ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ
[3, 1]	τὸ γὰρ μάν ἐπερώτησις κατὰ	τὴν	ἡμετέραν διάλεκτον, τί τοῦτ' ἔστιν
[3, 7]	κοινὸν τόπον, τὴν γῆν καὶ	τὴν	θάλασσαν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ ταῦτα
[3, 7]	τὸ λίνον, ἥ τε πορφύρα	τὴν	θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων
[3, 10]	(Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ ταύτην	τὴν	θυσίαν, αὗται δ' εἰσὶν αἱ
[3, 10]	ὑπ' Αἰγυπτίους δουλείας ἠλευθερώθημεν, καὶ	τὴν	θυσίαν, ἣν τότ' ἐξιόντας ἀπ'
[3, 8]	γὰρ Ἀαρὼν καὶ τὴν στολὴν	τὴν	ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ πᾶσαν
[3, 12]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οἱ	τὴν	ἱερατικὴν στολὴν φοροῦντες ἄμωμοί τέ
[3, 7]	ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ	τὴν	ἱερουργίαν. καὶ ὁποία μέν ἐστιν
[3, 7]	τά τε σκεύη, οἷς περὶ	τὴν	ἱερουργίαν χρώμεθα, τόν τε νομοθέτην
[3, 8]	καθιερωμένων ἐπιστὰς ὁ θεὸς Μωυσεῖ	τὴν	ἱερωσύνην Ἀαρῶνι τἀδελφῷ προσέταξε δοῦναι
[3, 8]	ἱερέας τρόπῳ τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν	τὴν	κάθαρσιν. σμύρνης ἐπιλέκτου σίκλους πεντακοσίους
[3, 14]	αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς εἰς	τὴν	καλουμένην Φάραγγα πλησίον οὖσαν τοῖς
[3, 8]	τε ἐπίνοιαν ὧν πρότερον ἠγνόουν	τὴν	κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι Βεσέβηλον
[3, 7]	ἀγνοεῖ τὴν φύσιν αὐτῆς ἢ	τὴν	κλῆσιν ἐπιστάμενος οὐκ ἰδὼν δ'
[3, 9]	βωμῷ. τὸ δὲ στῆθος καὶ	τὴν	κνήμην τὴν δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι
[3, 11]	τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ καὶ	τὴν	κοιλίαν ὑδέρου καταλαβόντος. καὶ περὶ
[3, 6]	ἦν χάλκεον ὁμοίαν αὐτῷ καὶ	τὴν	κρηπῖδα παρεχόμενον, ἐξ οὗ τοῖς
[3, 14]	τοῖς ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ	τὴν	κτῆσιν αὐτοὺς τῶν ἀγαθῶν παρορμῶσιν:
[3, 14]	δὲ ἄπορον ἐξ ὧν ἠκροάσαντο	τὴν	κτῆσιν τῆς γῆς ὑπελάμβανον καὶ
[3, 12]	πλῆρες γένοιτο τὸ ἔτος, βεβαιοῖ	τὴν	κτῆσιν τῷ πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς
[3, 13]	μὲν σπανίζοντες, εἰ δὲ καὶ	τὴν	μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι.
[3, 2]	τῶν ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων ἐπὶ	τὴν	μάχην ἤδη καὶ κινδυνεύειν δέον
[3, 2]	στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ	τὴν	μάχην ὁπότε κελεύσειεν αὐτοὺς Μωυσῆς.
[3, 2]	ὀλίγας ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους μετὰ	τὴν	μάχην προῆγε συντεταγμένους: πολὺ δ'
[3, 2]	εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην μὲν	τὴν	μάχην πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς τοὺς
[3, 13]	γῆς ἀγαθῆς αὐτοὺς πείσαντος ἀπαναστῆναι	τὴν	μὲν ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ ἧς
[3, 8]	κομίζει καὶ τρύβλιον καὶ θυίσκην,	τὴν	μὲν δαρεικοὺς δέκα δυναμένην καὶ
[3, 11]	θύειν νόμιμον ἀμνάδας δύο, ὧν	τὴν	μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ, τὴν
[3, 14]	ἐλευθερίαν καὶ γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος,	τὴν	μὲν ἤδη δόντος ἔχετε, τὴν
[3, 7]	ἀραβάχην προσαγορεύουσι: σημαίνει δὲ ἀρχιερέα.	Τὴν	μὲν οὖν τῶν ἄλλων στολὴν
[3, 4]	λαὸν ὑπουργῶν τῷ θεῷ σώζειν	τὴν	μὲν τῶν ἐγκλημάτων δίαιταν ἐπίτρεψον
[3, 6]	ἡ σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο.	τὴν	μέντοι διαμέτρησιν τὴν τοιαύτην τῆς
[3, 15]	μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ τιμῆς,	τὴν	μέντοι Χαναναίαν οὐ παρέξειν γῆν
[3, 6]	εἴς τε τὴν ἀνατολὴν καὶ	τὴν	μεσημβρίαν λοξῶς αὐτῆς κειμένης. (Μεταξὺ
[3, 1]	ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται	τὴν	μεταξὺ θάλατταν ὑπερελθὸν καὶ ὑπὸ
[3, 1]	περὶ τὴν ὑπομονὴν οὔτε περὶ	τὴν	μνήμην τῶν εὖ γεγονότων, οὕτως
[3, 4]	τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε	τὴν	Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ τούτου καταμαθεῖν.
[3, 12]	ὑπὲρ τὴν σκηνὴν συνέβαινεν ἑστάναι	τὴν	νεφέλην, μένειν αὐτοῖς ὡς ἐπιδημοῦντος
[3, 12]	δὲ καλῶς αὐτῷ τὰ περὶ	τὴν	νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν
[3, 14]	εἰς τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι	τὴν	νύκτα. πρωὶ δ' εἰς τὴν
[3, 6]	ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι	τὴν	ξύλωσιν, στρόφιγξί τε χρυσοῖς τὸ
[3, 10]	δὲ ἀπὸ παντὸς ἔργου κατὰ	τὴν	ὀγδόην ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ,
[3, 8]	ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ	τὴν	ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ' ἐξ ὑετοῦ
[3, 15]	κατεχούσης, δεδιὼς τὸν νόμον καὶ	τὴν	ὀργήν, ἣν καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις
[3, 14]	οἱ μὲν ταῦτα λέγοντες ἐπεχείρουν	τὴν	ὀργὴν καταπραύνειν τοῦ πλήθους, Μωυσῆς
[3, 15]	προαχθῆναι τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς	τὴν	ὀργὴν τὴν πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ
[3, 8]	κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς	τὴν	ὁρμὴν βαλόντος καὶ τὰ στέρνα
[3, 1]	τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ	τὴν	ὁρμὴν τοῦ πλήθους πρὸς μικρὸν
[3, 9]	τοῦ ἥπατος καὶ σὺν αὐτοῖς	τὴν	οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ
[3, 1]	τοῦ γεγονότος κατεπλάγησαν, καὶ πρὸς	τὴν	ὄψιν αὐτοῖς ἤδη τὸ δίψος
[3, 8]	οὔτε μὴν λεπτὸν οὕτως, ὥστε	τὴν	ὄψιν ἰσχύσαι τι δι' αὐτοῦ
[3, 2]	ταῦτ' αὐτοῖς διὰ τὴν εὐμένειαν	τὴν	παρὰ τοῦ θεοῦ νενικῆσθαι. νῦν
[3, 5]	ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες ἐδήλουν	τὴν	παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷς Μωυσῆς
[3, 10]	πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται	τὴν	πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ
[3, 12]	τὴν ἀναχώρησιν τὴν ἐξ Αἰγύπτου	τὴν	πάσχα λεγομένην ἐπὶ τῆς ἐρήμου.
[3, 1]	κατεβόων αὐτοῦ τὴν ταλαιπωρίαν καὶ	τὴν	πεῖραν τῶν κακῶν δι' αὐτὸν
[3, 4]	μεῖζον ἐπὶ τοὺς ἐν ἀξιώματι	τὴν	περὶ τούτου διάγνωσιν ἐπανοίσουσιν, ἂν
[3, 1]	φέρων αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ	τὴν	περὶ τῶν ἐνεστηκότων ἀπόρων ἀπαλλαγήν.
[3, 7]	μικροῦ δακτύλου, κρατῆρι δ' ἐμφερὴς	τὴν	περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ τοῦτο
[3, 6]	κατὰ στίχον πρὸς ἀλλήλους τετραμμένοι	τὴν	περιφέρειαν, καὶ δι' αὐτῶν ἐπίχρυσοι
[3, 1]	καὶ κελεύει τῷ βάκτρῳ πλήξαντα	τὴν	πέτραν, ἣν ἑώρων αὐτόθι παρακειμένην,
[3, 2]	οἵ τε τὴν Γοβολῖτιν καὶ	τὴν	Πέτραν κατοικοῦντες, οἳ καλοῦνται μὲν
[3, 1]	ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν	τὴν	πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ
[3, 7]	γάρ τις τῆς σκηνῆς κατανοήσειε	τὴν	πῆξιν καὶ τοῦ ἱερέως ἴδοι
[3, 10]	ἐξοχὰς καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ	τὴν	πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ τοῦ
[3, 5]	γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας	τὴν	πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς τὸ
[3, 10]	πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς ἐκείνην	τὴν	πόλιν, ἣν διὰ τὸν ναὸν
[3, 15]	μισοῦντας ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ	τὴν	πολιτείαν ἡμῖν ὁ καταστησάμενός ἐστι
[3, 8]	προνοούμενος αὐτῶν βλέπεσθαι. ἔτι δὲ	τὴν	πολιτείαν καὶ νόμους αὐτῶν ἔγραφε,
[3, 4]	ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα τὴν διάταξιν	τὴν	προειρημένην, καλῶς ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ
[3, 11]	θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι μέντοι μετὰ	τὴν	προειρημένην προθεσμίαν θυσίας ἐπιτελοῦσιν, ἃς
[3, 2]	μέλλειν, ὡς τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης	τὴν	προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ τῆς
[3, 1]	ἀπογινώσκειν δὲ μηδὲ νῦν αὐτοῦ	τὴν	πρόνοιαν, ἀλλ' ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους
[3, 4]	τῆς σωτηρίας τοῦ πλήθους ἔχειν	τὴν	πρόνοιαν αὐτόν: δικάσαι μὲν γὰρ
[3, 7]	προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος εἰς	τὴν	πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν τοῖς κρίκοις.
[3, 15]	θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς τὴν ὀργὴν	τὴν	πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ καταψηφισάμενον
[3, 7]	δ' ἄν τις τῶν ἀνθρώπων	τὴν	πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν ὡς
[3, 12]	κτήνεσιν εἰς συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ	τὴν	πρὸς τὰ ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν
[3, 4]	δέ τις ἐπὶ τούτοις εἷς	τὴν	προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τῶν ἀρχομένων
[3, 11]	ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ θεοῦ	τὴν	προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει δὲ ὀμνύειν
[3, 7]	ὃς ἱεροῖς γράμμασι τοῦ θεοῦ	τὴν	προσηγορίαν ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ τοιοῦτος
[3, 9]	θυόμενον καὶ διὰ τοῦτο καὶ	τὴν	προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν, ἡ δὲ
[3, 5]	θεοῦ πρὸς αὐτὸν μεταστῆναι διὰ	τὴν	προσοῦσαν ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως
[3, 8]	διά τε τὸ γένος καὶ	τὴν	προφητείαν καὶ τὴν ἀρετὴν τἀδελφοῦ
[3, 1]	τὴν ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς δὲ μετὰ	τὴν	πρώτην ἀφορμὴν τῆς τροφῆς καὶ
[3, 3]	ἀπήντα τόν τε Μωυσῆν καὶ	τὴν	Σαπφώραν δεχόμενος καὶ τοὺς παῖδας
[3, 7]	δὲ καὶ τὸν ἥλιον καὶ	τὴν	σελήνην τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς
[3, 6]	τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε	τὴν	σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς εἰσόδοις.
[3, 15]	τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ εἰς	τὴν	σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ τῆς
[3, 8]	Νισὰν δὲ κατὰ Ἑβραίους νουμηνίᾳ	τὴν	σκηνὴν ἀφιεροῦσι καὶ πάνθ' ὅσα
[3, 8]	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀλλ' εἰς	τὴν	σκηνὴν εἰσιὼν ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ
[3, 8]	Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ	τὴν	σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν
[3, 6]	ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων	τὴν	σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν. σινδὼν δ'
[3, 8]	μὲν οὖν ἦσαν αὗται καὶ	τὴν	σκηνὴν ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον.
[3, 8]	ἐστὶ ταῦτα καὶ ποικίλα, κατὰ	τὴν	σκηνὴν ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ θυμιατηρίου
[3, 14]	ἡ νεφέλη καὶ στᾶσα ὑπὲρ	τὴν	σκηνὴν ἐσήμαινε τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ
[3, 6]	ἐκ γὰρ τοιαύτης ὕλης κατεσκεύασε	τὴν	σκηνήν. ἡ δ' οὐδὲν μεταφερομένου
[3, 5]	ταῖς δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ	τὴν	σκηνὴν ἠξίουν αὐτὸν καὶ νόμους
[3, 8]	χρείας ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ καὶ	τὴν	σκηνὴν καὶ τοὺς ἱερέας τρόπῳ
[3, 12]	ὡς καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ	τὴν	σκηνὴν μέσην ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν
[3, 8]	οὐρανὸς καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ δὲ	τὴν	σκηνὴν μόνην ἤχλυσεν οὔτε βαθεῖ
[3, 12]	ἑπομένων ἕξ, Λευῖται δὲ περὶ	τὴν	σκηνὴν πάντες ἦσαν. τρίτον δὲ
[3, 12]	καθιδρυμένῃ ἐῴκει. τὰ δὲ περὶ	τὴν	σκηνὴν πρῶτοι μὲν οἱ ἱερεῖς
[3, 6]	κατὰ τὴν ἑκάστου δύναμιν ἵστη	τὴν	σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος
[3, 12]	καὶ ἐφ' ὅσον μὲν ὑπὲρ	τὴν	σκηνὴν συνέβαινεν ἑστάναι τὴν νεφέλην,
[3, 6]	ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ' ἄλλης αἰτίας	τὴν	σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν
[3, 6]	τὸν ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ	τὴν	σκηνὴν ὕφεσι βύσσου καὶ πορφύρας
[3, 8]	δὲ συγκομισθὲν εἰς τὰς περὶ	τὴν	σκηνὴν χρείας ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ
[3, 8]	τε τοὺς ἱερέας καὶ πᾶσαν	τὴν	σκηνὴν χρίων κεκάθαρκε, τά τε
[3, 8]	οὖν καὶ τοῦτο τοῖς μὴ	τὴν	σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων
[3, 12]	νηφάλιοι, πίνειν οἶνον ἕως οὗ	τὴν	στολὴν ἔχουσι κεκωλυμένοι: ἔτι δὲ
[3, 7]	πῆξιν καὶ τοῦ ἱερέως ἴδοι	τὴν	στολὴν τά τε σκεύη, οἷς
[3, 8]	σκυθρωποῦ: ἤδη γὰρ Ἀαρὼν καὶ	τὴν	στολὴν τὴν ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς
[3, 12]	ὅθ' ὑπὸ τὸ Σιναῖον καθιδρύκει	τὴν	στρατιάν, ἐξέμαθε παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 5]	νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς δ' ἐνέπλησε	τὴν	στρατιὰν ἐπιφανείς, καὶ τὴν τοῦ
[3, 6]	δ' ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν δεχομένη	τὴν	στρόφιγγα. τοῦ δὲ κατὰ δύσιν
[3, 4]	Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς ἀσμένως προσήκατο	τὴν	συμβουλίαν καὶ ποιεῖ κατὰ τὴν
[3, 1]	λόγων διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις ἦν	τὴν	συμφορὰν τὴν ἁπάντων ἰδίαν αὐτοῦ
[3, 6]	ἕνα δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν	τὴν	συνέλευσιν χρύσειον τά τε ἔνδοθεν
[3, 1]	ἀπαλλαγήν: ἐν αὐτῷ γὰρ εἶναι	τὴν	σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐν
[3, 1]	τὸν στρατηγὸν καὶ κατεβόων αὐτοῦ	τὴν	ταλαιπωρίαν καὶ τὴν πεῖραν τῶν
[3, 5]	δὲ τὸν στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες	τήν	τε ἄλλην ἁγνείαν καὶ ἀπὸ
[3, 8]	συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος	τήν	τε ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τὴν
[3, 7]	μετὰ συνέσεως σκοπεῖν, εὑρήσει γεγονότα:	τήν	τε γὰρ σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν
[3, 7]	ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα.	τήν	τε δωδεκάδα τῶν λίθων εἴτε
[3, 7]	αὐτὸν ἐκπεριέρχεται διήκουσα μέχρι μετώπου	τήν	τε ῥαφὴν τῆς ταινίας καὶ
[3, 11]	τοιούτοις νομίμους παρέχονται τῷ θεῷ,	τήν	τε σκηνὴν αὐτοῖς καὶ τὰ
[3, 8]	τε καὶ τὰς στολὰς ἐθεράπευε	τήν	τε σκηνὴν καὶ τὰ περὶ
[3, 8]	κἀκ τοῦ αἵματος τῶν τεθυμένων	τήν	τε στολὴν τοῦ Ἀαρῶνος καὶ
[3, 14]	Λίβανον ἀφικνοῦνται τὸ ὄρος, καὶ	τήν	τε τῆς γῆς φύσιν καὶ
[3, 10]	δὲ τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν	τὴν	τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ τριῶν
[3, 6]	δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν οὖν ἐπὶ	τὴν	τῆς σκηνῆς κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς
[3, 8]	Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ τῶν πρὸς	τὴν	τῆς σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν
[3, 12]	εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε	τὴν	τιμωρίαν. (Τῶν δ' ἱερέων καὶ
[3, 6]	ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν	τὴν	τοιαύτην τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν
[3, 1]	μέσην καὶ κατὰ τὸ μῆκος	τὴν	τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς εἰς
[3, 1]	φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι κατέχειν αὐτοὺς παρὰ	τὴν	τοῦ θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ
[3, 15]	δεσπότας. (Ταῦτα δὲ Μωυσέος κατὰ	τὴν	τοῦ θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος ἐν
[3, 1]	θεοῦ τετιμημένον, καὶ θυσίαις ἠμείβοντο	τὴν	τοῦ θεοῦ περὶ αὐτοὺς πρόνοιαν.
[3, 5]	ἐνέπλησε τὴν στρατιὰν ἐπιφανείς, καὶ	τὴν	τοῦ θεοῦ πρόνοιαν ἣν εἶχε
[3, 1]	εἰς Μὰρ τόπον οὕτως διὰ	τὴν	τοῦ ὕδατος κακίαν ὀνομάσαντες: μὰρ
[3, 14]	τε τῆς γῆς φύσιν καὶ	τὴν	τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν
[3, 2]	ἔξοδον οὕτως ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ	τὴν	τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ
[3, 7]	τε φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα	τὴν	τῶν στοιχείων φύσιν δηλοῖ: ἥ
[3, 1]	τούτου δαπανηθέντος ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο	τὴν	ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα τῆς
[3, 8]	ἐγκαλεῖν ἔχοντες: ταῦτα μέντοι κατὰ	τὴν	ὑπαγόρευσιν τοῦ θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι
[3, 5]	χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον καὶ διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους καὶ τῶν
[3, 10]	ὧν ὁ μὲν ζῶν εἰς	τὴν	ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ
[3, 4]	τὴν συμβουλίαν καὶ ποιεῖ κατὰ	τὴν	ὑποθήκην τὴν ἐκείνου τοῦ τρόπου
[3, 6]	ἕκαστα περὶ τῶν μέτρων κατὰ	τὴν	ὑποθήκην τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ
[3, 1]	αὐτοὺς οὐκ ἀγαθοὺς οὔτε περὶ	τὴν	ὑπομονὴν οὔτε περὶ τὴν μνήμην
[3, 11]	ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ ἀνὴρ διὰ	τὴν	ὑπόνοιαν εἴη κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ ταχεῖαν καὶ παρὰ	τὴν	ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς
[3, 9]	σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν εἰς	τὴν	ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον,
[3, 8]	δύο διακοσίους εἷλκον, εἰς δὲ	τὴν	φιάλην ἑβδομήκοντα μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις
[3, 3]	πλησίον, ὃς διαπεφεύγει τοῦ πυρὸς	τὴν	φλόγωσιν: καὶ τὸ μὲν πλῆθος
[3, 7]	ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά, τῶν πλανητῶν	τὴν	φοράν: τοσοῦτοι γάρ εἰσι τὸν
[3, 11]	προειρῆσθαι. ~(Μωυσῆς δὲ τοῦ Λευὶ	τὴν	φυλὴν τῆς πρὸς τὸν λαὸν
[3, 7]	τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ	τὴν	φύσιν αὐτῆς ἢ τὴν κλῆσιν
[3, 7]	καὶ τὴν ἐφαπτίδα τοῦ παντὸς	τὴν	φύσιν ἐκ τεσσάρων δοχθεῖσαν γενέσθαι
[3, 8]	τιμῆς ὄντα συνεφέρετο, ὧν παραλείπω	τὴν	φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ δι' ὄχλου
[3, 8]	δὲ ἦσαν καὶ σημαίνειν αὐτῶν	τὴν	φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν εἰς
[3, 6]	κιβωτὸς τῷ θεῷ ξύλων ἰσχυρῶν	τὴν	φύσιν καὶ σῆψιν παθεῖν οὐ
[3, 11]	ταύτην τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς	τὴν	Χαναναίαν ἀγαγεῖν αὐτούς. εἰ γὰρ
[3, 14]	διεξελθόντες ἀπὸ τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ	τὴν	Χαναναίαν ἅπασαν ἐπί τε Ἀμάθην
[3, 14]	Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω τὰ κατὰ	τὴν	Χαναναίαν αὐτοί τε κατεπλάγησαν καὶ
[3, 5]	ὁ ἡμέτερος πρόγονος ἐξ ἀλήτου	τὴν	Χαναναίαν κατέσχε γῆν, δι' ὃν
[3, 12]	ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν	τὴν	Χαναναίαν λάβωσι τάδε ποιῶσι: δι'
[3, 1]	παρασχεῖν. καὶ κατανεύσαντος τοῦ θεοῦ	τὴν	χάριν λαβὼν τομάδος τὸ ἄκρον
[3, 10]	τὸ λοιπὸν τοῦ καιροῦ πρὸς	τὴν	χειμερινὴν ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει
[3, 12]	γῆς κοινὴν εἶναι τοῖς θέλουσι	τὴν	χρῆσιν τῶν τε ὁμοφύλων καὶ
[3, 11]	μέντοι παντὸς εἰς τροφὴν ἀπηγόρευσε	τὴν	χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ καὶ πνεῦμα
[3, 6]	ἄνθος, ἕτεραι δὲ λευκὴν παρεῖχον	τὴν	χρόαν: ἔριά τε τοῖς προειρημένοις
[3, 11]	εἰ τοιούτῳ τινὶ συμπτώματι περὶ	τὴν	χρόαν ἢ τὸ σὺν αὐτῷ
[3, 1]	καρπὸν δύναιτο. τοιαύτην δὲ οὖσαν	τὴν	χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν
[3, 15]	ἡμῖν ἀρχιερέως ὄντος, καὶ λιμοῦ	τὴν	χώραν ἡμῶν καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων
[3, 1]	ἰκμάδες ἦσαν ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις	τὴν	ψάμμον οὐδὲν ἀπήντα, κἂν εἴ
[3, 5]	αὐτὸν ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι ταύτην	τὴν	ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ πρὸς
[3, 8]	ὑπ' αὐτοῦ καρτερηθεῖσα, ὅτι καὶ	τὴν	ψυχὴν πρὸς τὰ συμπίπτοντα στερρὸς
[3, 10]	τῶν τεθυμένων εἰς τὴν ἐπιοῦσαν	τηρουμένου.	πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται
[3, 11]	περὶ μὲν τῶν θυσιῶν καὶ	τῆς	ἁγνείας τῆς ἐπ' αὐταῖς ταῦτα
[3, 2]	τόν τε ἀδελφὸν Ἀαρῶνα καὶ	τῆς	ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν ἄνδρα Οὖρον
[3, 6]	Ἰούδα φυλῆς, υἱὸς δὲ Μαριάμης	τῆς	ἀδελφῆς τοῦ στρατηγοῦ, Ἐλίβαζος δὲ
[3, 2]	πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν ἀλλότριον καὶ	τῆς	Αἰγυπτίων ἀποδράντα δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς
[3, 5]	ἐκοσμήθη, δι' ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε	τῆς	Αἰγυπτίων δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν τούτους
[3, 15]	γενέσθαι πρὸς τὸν θεὸν καὶ	τῆς	ἄλης τῆς κατὰ τὴν ἐρημίαν
[3, 14]	τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως	τῆς	ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ
[3, 14]	καταστήσῃ τὴν διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ	τῆς	ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος αὐτοῖς πάθους
[3, 2]	ἤδη καὶ μὴ μέλλειν, ὡς	τῆς	ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν αὐτῶν.
[3, 2]	καὶ κατ' ἰδίαν ἔσχον οὐδὲ	τῆς	ἀναγκαίου τροφῆς πρότερον εὐποροῦντες. ὑπῆρξε
[3, 1]	ἦν στρατὸς ὥστε τῷ βιαζομένῳ	τῆς	ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον, ἀλλὰ
[3, 1]	ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ ταύτης	τῆς	ἀνάγκης τὸν θεὸν ἔλεγε καὶ
[3, 1]	συγγινώσκειν δὲ τοῖς νῦν ὑπὸ	τῆς	ἀνάγκης ὑπὸ τοῦ λαοῦ πραττομένοις
[3, 2]	οἱ Ἑβραῖοι. τὸν οὖν πόνον	τῆς	ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ὁ Μωυσῆς
[3, 1]	τὸν θεόν, ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ	τῆς	ἀνδρείας αὐτῶν καὶ τῆς περὶ
[3, 2]	δὲ γίνεσθαι παρεκάλει προθυμοτάτους, ὡς	τῆς	ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς ἐν τῷ
[3, 10]	τῆς θυσίας εἶδος καὶ τὸ	τῆς	ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς εὐωχίαις
[3, 15]	τοῦ συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ	τῆς	ἀρετῆς ὁ ἀνὴρ καὶ τῆς
[3, 15]	ἐστι θεὸς διὰ Μωυσέος καὶ	τῆς	ἀρετῆς τῆς ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ
[3, 4]	μὴ Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος οὖν	τῆς	ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ καὶ οἷος
[3, 12]	καὶ κατὰ τὸν ζωῆς χρόνον	τῆς	αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε Μωυσῆς, τῶν
[3, 15]	λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως ἡγήσαντο	τῆς	αὐτοῦ. καὶ διὰ ταύτην τὴν
[3, 15]	θεοῦ δοκοῦσα τὸν ἄνδρα πεποίηκε	τῆς	αὐτοῦ φύσεως κρείττονα νομίζεσθαι. οὐ
[3, 6]	ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον	τῆς	βάσεως διὰ παντὸς οὐχ ὑποκειμένης.
[3, 6]	ἀπὸ τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι	τῆς	βάσεως πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν
[3, 8]	ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν	τῆς	βρώσεως ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ
[3, 14]	οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν ἡμῖν	τῆς	γῆς, ἀλλὰ μεγάλοις αὐτὴν ἀγῶσιν
[3, 14]	πέμψωμεν δὲ κατασκόπους, οἳ τῆσδε	τῆς	γῆς ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ πόση
[3, 6]	ἐμφερεῖς, χαλκαῖ δὲ ἦσαν, ἐπὶ	τῆς	γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ τῶν
[3, 1]	τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα	τῆς	γῆς, καὶ τὸ εὑρισκόμενον δὲ
[3, 6]	τῶν ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι	τῆς	γῆς κεχυμέναι Κατὰ θύρας ἀετώματι
[3, 12]	καὶ τῶν αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ	τῆς	γῆς κοινὴν εἶναι τοῖς θέλουσι
[3, 6]	πλευρὰν καὶ κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ	τῆς	γῆς ὅσον πῆχυν ἀνέχοντα. ἴσαι
[3, 14]	ἐξ ὧν ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν	τῆς	γῆς ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ἐκ
[3, 14]	τὸ ὄρος, καὶ τήν τε	τῆς	γῆς φύσιν καὶ τὴν τῶν
[3, 11]	ἐν οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ	τῆς	γραφῆς γένηται διελευσόμεθα τὰς αἰτίας
[3, 4]	μὲν ταύτης εὐκαίρως ἐν ἄλλοις	τῆς	γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας
[3, 5]	ἄλλην ἁγνείαν καὶ ἀπὸ συνουσίας	τῆς	γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς, καθὼς ἐκεῖνος
[3, 12]	ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ πλῆθος.	τῆς	δὲ σκηνῆς μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο:
[3, 6]	αἱ τρεῖς πλευραὶ τοῦ περιβόλου:	τῆς	δὲ τετάρτης πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ
[3, 7]	παρέχεται καὶ ἴασπιν καὶ σάπφειρον,	τῆς	δὲ τρίτης λίγυρος μὲν ἄρχει
[3, 11]	ὑπὸ πολλοῦ τοῦ ἔρωτος καὶ	τῆς	διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ
[3, 1]	παρακαλῶν, μηδ' ὅτι νῦν πονοῦσι	τῆς	διανοίας ἐκβάλλειν τὰς τοῦ θεοῦ
[3, 11]	αὐτῇ. τῶν δ' ὅρκων τελειωθέντων	τῆς	διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς φιάλην
[3, 12]	τι τῶν νομίμων τῷ σχήματι	τῆς	δουλείας ἐκόλασε θάνατον οὐκ ἐκδεχομένους.
[3, 1]	δ' εἰπὼν οὐχ οὕτως ὑπὲρ	τῆς	ἑαυτοῦ σωτηρίας, πείσεσθαι γὰρ οὐδὲν
[3, 14]	τὸν θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ	τῆς	ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως τῆς
[3, 13]	εἰς μακρὰν μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους	τῆς	εἰς αὐτὸν θρασύτητος καὶ λοιδορίας:
[3, 1]	τε καὶ γυναικῶν ὄχλος ἀσθενέστερος	τῆς	ἐκ λόγων διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις
[3, 15]	διὰ Μωυσέος καὶ τῆς ἀρετῆς	τῆς	ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[3, 1]	οὕτως μὲν τοῦ θεοῦ καὶ	τῆς	ἐκείνου γνώμης, καθ' ἣν ἐκλελοίπασι
[3, 14]	γῆς ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ἐκ	τῆς	ἐκκλησίας σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶν
[3, 3]	ὡς τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ	τῆς	ἐλευθερίας αἴτιον καὶ ποριστὴν γεγενημένον,
[3, 7]	βύσσος. καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν	τῆς	ἑλίξεως κατὰ στέρνον καὶ περιελθοῦσα
[3, 1]	βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον	τῆς	ἐν ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ δ'
[3, 1]	πόρον τινὰ τῷ λαῷ καὶ	τῆς	ἐνδείας ἀπαλλαγήν: ἐν αὐτῷ γὰρ
[3, 1]	ἀσθενῆ τὰ δένδρα διὰ σπάνιν	τῆς	ἐξ ὕδατος εἰς τοῦτο ἀφορμῆς
[3, 12]	καὶ πάντων ἀτελεῖς. γενομένης δὲ	τῆς	ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα τῶν
[3, 6]	καὶ τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο	τῆς	ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ γενομένης. τὰ
[3, 11]	τῶν θυσιῶν καὶ τῆς ἁγνείας	τῆς	ἐπ' αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς τοῖς
[3, 8]	καὶ τὸν πατέρα μὴ φροντίζειν	τῆς	ἐπ' αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε προκρίναντας
[3, 5]	ἠρμένοι ταῖς διανοίαις ὡς μετὰ	τῆς	ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν
[3, 3]	ἐθαύμαζε δὲ καὶ τὸν Μωυσῆν	τῆς	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν φίλων ἀνδραγαθίας.
[3, 5]	ταύτην ἐπαγώμεθα καὶ μηκέτι δεώμεθα	τῆς	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ'
[3, 1]	καὶ ποτὸν παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ	τῆς	ἐπὶ τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ
[3, 5]	μεταλαμβάνει, δι' ὃν Νῶχος ἐκ	τῆς	ἐπομβρίας διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος
[3, 12]	τῶν δὲ αὖθις καίπερ ἐπὶ	τῆς	ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν
[3, 15]	δὲ ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας ἐπὶ	τῆς	ἐρημίας ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι
[3, 12]	Αἰγύπτου τὴν πάσχα λεγομένην ἐπὶ	τῆς	ἐρήμου. ~(Καὶ βραχὺ διαλιπὼν ἀπανίσταται
[3, 2]	σῶφρον δίκην αὐτοὺς καὶ περὶ	τῆς	ἐρήμου καὶ τῶν ἐν αὐτῇ
[3, 6]	γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ	τῆς	ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς βάσεως
[3, 10]	δίκαιον εἶναι πρῶτον, παρ' οὗ	τῆς	εὐπορίας τούτων ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς
[3, 7]	κώδωνες χρύσεοι κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν	τῆς	εὐπρεπείας, ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν
[3, 3]	πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς ἕκαστοι	τῆς	εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ σὺν
[3, 7]	καὶ τὸν ἐσσῆνα μέσον ὄντα	τῆς	ἐφαπτίδος ἐν τρόπῳ γῆς ἔταξε:
[3, 2]	αὐτῷ Ναυήκου μὲν υἱὸν φυλῆς	τῆς	Ἐφραιμίτιδος, ἀνδρειότατον δὲ καὶ πόνους
[3, 2]	τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν	τῆς	ἡμέρας αὖθις τόν τε Ἰησοῦν
[3, 9]	τὰ κρέα ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες	τῆς	ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ: ὁ
[3, 8]	γένηται τοῖς ἐντυγχάνουσι. δὶς δὲ	τῆς	ἡμέρας πρίν τε ἀνασχεῖν τὸν
[3, 1]	καὶ γλυκύς, πῶς τε διὰ	τῆς	θαλάσσης ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν
[3, 10]	ἐν πάσαις νόμιμον τό τε	τῆς	θυσίας εἶδος καὶ τὸ τῆς
[3, 9]	βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ	τῆς	θυσίας τῶνδε τῶν ζῴων ἐν
[3, 10]	δὲ σαββάτῳ πρωὶ κομισθέντες ἐπὶ	τῆς	ἱερᾶς τραπέζης τίθενται κατὰ ἓξ
[3, 9]	προειρημένῳ τὸ περὶ τῶν ἁμαρτάδων	τῆς	ἱερουργίας τρόπῳ γίνεται. οἱ δὲ
[3, 6]	ἦν: Βασάηλος μὲν> Οὐρὶ παῖς	τῆς	Ἰούδα φυλῆς, υἱὸς δὲ Μαριάμης
[3, 14]	παῖς φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ Χάλεβος	τῆς	Ἰούδα φυλῆς φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς
[3, 0]	τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν	τῆς	Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ τῆς
[3, 15]	τῆς ἀρετῆς ὁ ἀνὴρ καὶ	τῆς	ἰσχύος τῆς τοῦ πιστεύεσθαι περὶ
[3, 6]	χρυσὸν καὶ χαλκὸν ξύλα τε	τῆς	καλλίστης ὕλης καὶ μηδὲν ὑπὸ
[3, 7]	ὃν ζωδιακὸν κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι,	τῆς	κατ' ἐκεῖνο γνώμης οὐκ ἂν
[3, 6]	καὶ οἷς ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ	τῆς	κατὰ δύναμιν αὐτῶν σπουδῆς οὐκ
[3, 15]	τὸν θεὸν καὶ τῆς ἄλης	τῆς	κατὰ τὴν ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις
[3, 1]	τοῦ θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον ἐκ	τῆς	κατηφείας πρὸς τὸ ἱλαρώτερον, καὶ
[3, 6]	δὲ τῶν ἐν πλάτει κειμένων	τῆς	κατόπιν, κρίκοι δὲ τῶν καμάκων
[3, 11]	τετραμμέναι πρὸς τὸν νεών, καὶ	τῆς	κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει
[3, 7]	κατακλεῖδα: μασσαβάνης καλεῖται. (Ὑπὲρ δὲ	τῆς	κεφαλῆς φορεῖ πῖλον ἄκωνον οὐ
[3, 13]	καὶ τῶν πεπονημένων αὐτῷ περὶ	τῆς	κοινῆς σωτηρίας ἀμνημονεῖν μήτ' ἀπογινώσκειν
[3, 10]	τούτων ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ	τῆς	κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες
[3, 14]	φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ τῷ	τῆς	κτήσεως ἀπόρῳ ποταμούς τε διαβῆναι
[3, 12]	λείποντος καταβαλὼν τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται	τῆς	κτήσεως, ἴσων δὲ συναριθμουμένων τῶν
[3, 7]	ὑπὲρ ἥμισυ καὶ τελευτῆσαν ἄχρι	τῆς	λαγόνος περὶ αὐτὴν ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ
[3, 12]	προστάσσει τε τοῖς φυλάρχοις πλὴν	τῆς	Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν
[3, 8]	τῆς τε σκηνῆς αὐτῆς καὶ	τῆς	λυχνίας καὶ τοῦ θυμιατηρίου καὶ
[3, 7]	ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος ὀλίγον	τῆς	μασχάλης ὑπεράνω τὴν ζώνην περιάγοντες
[3, 2]	νομίζοντες εἶναι. καὶ ταύτης μὲν	τῆς	μάχης τοῦτο τὸ πέρας. (Τῇ
[3, 15]	τὴν σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ	τῆς	μελλούσης ὑπ' αὐτῶν ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ
[3, 4]	ἃ δεῖ ποιεῖν. καὶ συνεβούλευε	τῆς	μὲν ἐπὶ τοῖς ἥττοσι ταλαιπωρίας
[3, 9]	συντελούμεναι κατὰ δύο γίνονται τρόπους:	τῆς	μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ θυόμενον
[3, 1]	κατακρίνειν νομισθῶσιν, (ἐπράυνεν αὐτοὺς καὶ	τῆς	μὲν τοῦ βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε
[3, 7]	ὅμοιον, ἀφίησι δ' ἄνθος τῷ	τῆς	μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν ἐμφερὲς
[3, 1]	ἔκ τε τοῦ θεοῦ καὶ	τῆς	Μωυσέος ἀρετῆς καὶ συνέσεως κωλυόμενοι
[3, 11]	τις ἐξικετεύσας τὸν θεὸν ἀπολυθῇ	τῆς	νόσου καὶ τὴν ἐρρωμένην κομίσηται
[3, 4]	οἷς ἂν τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας	τῆς	νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ ταῖς
[3, 7]	ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι	τῆς	νωτιαίας πέζης τοῦ ἐφώδου. καὶ
[3, 1]	αὐτόθι τεταλαιπωρημένοι τῷ τε συνεχεῖ	τῆς	ὁδοιπορίας καὶ τῇ τῆς τροφῆς
[3, 1]	ὑπό τε τοῦ δίψους καὶ	τῆς	ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν
[3, 10]	τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν	τῆς	ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ
[3, 9]	ἱερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν	τῆς	ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν οὗτος. (Τὰς
[3, 1]	πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο	τῆς	ὀργῆς, μὴ τῶν παρόντων αὐτοὺς
[3, 2]	χείρονα φανῆναι κατὰ τὸ ἔργον	τῆς	οὔσης περὶ αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν
[3, 5]	ἀλλ' οὐδὲ ὁραθῆναι δίχα πόνου	τῆς	ὄψεως δυνάμενον ἄλλως τε διὰ
[3, 15]	ἐρημίας ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι	τῆς	παρανομίας ποινὴν ταύτην ἐκτίνοντας: παισὶ
[3, 8]	βαστάξαντας τὰ σώματα καὶ κομίσαντας	τῆς	παρεμβολῆς ἔξω θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ
[3, 1]	ἔτυχον γενομένων, προσδοκᾶν δὲ καὶ	τῆς	παρούσης ἀπαλλαγῆναι ἀμηχανίας ἐκ τῆς
[3, 1]	θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ	τῆς	παρούσης κακίας καὶ πότιμον αὐτοῖς
[3, 2]	αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν τε διὰ	τῆς	παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ τοῖς
[3, 1]	πείρᾳ τῆς ἀνδρείας αὐτῶν καὶ	τῆς	περὶ τὴν ἐλευθερίαν ἡδονῆς, ἵνα
[3, 1]	θεῷ θαρρῶν καὶ τῷ συνειδότι	τῆς	περὶ τοὺς ὁμοφύλους προνοίας πάρεισιν
[3, 10]	φοίνικος πεποιημένην τοῦ μήλου τοῦ	τῆς	περσέας προσόντος. εἶναι δὲ τῇ
[3, 1]	θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως ἐκ	τῆς	πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ
[3, 1]	χαρίσασθαι σωτηρίαν οὐδ' ἐλπισθεῖσαν ἐκ	τῆς	πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς ῥυήσεσθαι λέγων.
[3, 2]	τὴν προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ	τῆς	πληθύος ἀποκρίνας πᾶν τὸ μάχιμον
[3, 11]	βοῶν ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ	τῆς	πόλεως καὶ τοὺς λέπρᾳ τὰ
[3, 11]	λεπροὺς εἰς τὸ παντελὲς ἐξήλασε	τῆς	πόλεως μηδενὶ συνδιαιτωμένους καὶ νεκροῦ
[3, 8]	συνετάττετο. διέξειμι μὲν οὖν περὶ	τῆς	πολιτείας καὶ τῶν νόμων. (Ὃ
[3, 2]	θεὸν ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον	τῆς	πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν
[3, 2]	παρελθεῖν εἰς εὐπορίαν καὶ αὐτὸν	τῆς	πρὸς ἡμᾶς κατάρξαι μάχης θαρρήσαντας
[3, 11]	δὲ τοῦ Λευὶ τὴν φυλὴν	τῆς	πρὸς τὸν λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος
[3, 7]	χρυσῷ συνυφασμένην κατ' ἐπίνοιαν οἶμαι	τῆς	προσούσης ἅπασιν αὐγῆς. καὶ τὸν
[3, 9]	τῶν τεθυκότων: ἐρῶ δὲ περὶ	τῆς	προτέρας. ἀνὴρ ἰδιώτης ὁλοκαυτῶν θύει
[3, 1]	οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ' ἐκ	τῆς	προωδοιπορημένης ὕδωρ τοῦ στρατηγοῦ κεκελευκότος,
[3, 1]	καὶ ὑπὸ κόπου τε ἅμα	τῆς	πτήσεως καὶ πρόσγαιον μᾶλλον τῶν
[3, 6]	καλλίστης ὕλης καὶ μηδὲν ὑπὸ	τῆς	σήψεως παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους τε
[3, 7]	τοῦ κάλυκος ὄντα βοτάνης σπέρματι	τῆς	σιδηρίτιδος ὅμοιον, ἀφίησι δ' ἄνθος
[3, 8]	εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ	τῆς	σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν τῆς
[3, 8]	ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν ἐν τῷ	τῆς	σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ προσταγὴν θεοῦ
[3, 6]	ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ	τῆς	σκηνῆς βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος καὶ
[3, 11]	τὰ ἄλλ' ὅσα πρὸς σκέπην	τῆς	σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων
[3, 8]	ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ	τῆς	σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων τῶν περὶ
[3, 6]	τὴν μέντοι διαμέτρησιν τὴν τοιαύτην	τῆς	σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς τῶν
[3, 7]	διατετελέκασιν ἐσχηκότες: εἰ γάρ τις	τῆς	σκηνῆς κατανοήσειε τὴν πῆξιν καὶ
[3, 6]	προειρήκεσαν: ἐχώρουν οὖν ἐπὶ τὴν	τῆς	σκηνῆς κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς
[3, 8]	(Ὅσα δὲ τῶν πρὸς τὴν	τῆς	σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ
[3, 1]	γὰρ ἤδη καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ	τῆς	σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς δ' ἧκεν,
[3, 8]	ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ μήπω	τῆς	στρατιᾶς κεκινημένης, ὡς τῷ πλήθει
[3, 8]	τῶν πρακτέων καὶ τῶν νόμων	τῆς	συντάξεως: οὓς κρείττονας ἢ κατὰ
[3, 3]	ᾖδον εἰς τὸν θεὸν ὡς	τῆς	σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς ἐλευθερίας
[3, 1]	τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ	τῆς	σωτηρίας τοῖς Ἑβραίοις οὕτως γενομένης
[3, 4]	περὶ δὲ τῶν μειζόνων καὶ	τῆς	σωτηρίας τοῦ πλήθους ἔχειν τὴν
[3, 7]	μέχρι μετώπου τήν τε ῥαφὴν	τῆς	ταινίας καὶ τὸ ἀπ' αὐτῆς
[3, 8]	ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς φάρση σκεπαστήρια	τῆς	τε σκηνῆς αὐτῆς καὶ τῆς
[3, 8]	τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν	τῆς	τιμῆς ἄξιον ἔκρινα διά τε
[3, 8]	δ' αὐτὸς ὁ θεὸς Ἀαρῶνα	τῆς	τιμῆς ἄξιον ἔκρινε καὶ τοῦτον
[3, 8]	δοῦναι ὡς ἁπάντων δι' ἀρετὴν	τῆς	τιμῆς δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν
[3, 7]	προσέρραπται ὑπὲρ τοῦ μὴ διελέγχεσθαι	τῆς	τομῆς τὴν δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ
[3, 8]	τῶν νόμων. (Ὃ μέντοι περὶ	τῆς	τοῦ ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον διελθεῖν
[3, 13]	κοινῆς σωτηρίας ἀμνημονεῖν μήτ' ἀπογινώσκειν	τῆς	τοῦ θεοῦ βοηθείας. τὸ δὲ
[3, 1]	τῆς παρούσης ἀπαλλαγῆναι ἀμηχανίας ἐκ	τῆς	τοῦ θεοῦ κηδεμονίας, ὃν εἰκὸς
[3, 15]	ὁ ἀνὴρ καὶ τῆς ἰσχύος	τῆς	τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν
[3, 5]	ἐκείνῳ τοῦ γένους ἡμῶν καὶ	τῆς	τούτου μέλει διαμονῆς. (Ταῦτ' εἰπὼν
[3, 6]	κειμένης. (Μεταξὺ δὲ αὐτῆς καὶ	τῆς	τραπέζης ἔνδον, ὡς προεῖπον, θυμιατήριον
[3, 6]	μὲν εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει	τῆς	τραπέζης, ἡ δὲ εἰς τὸν
[3, 6]	ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ	τῆς	τραπέζης τῷ πρὸς μεσημβρίαν τετραμμένῳ
[3, 6]	ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ	τῆς	τριχὸς καὶ τῶν διφθερῶν πεποιημέναι
[3, 1]	συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας καὶ τῇ	τῆς	τροφῆς ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ τότ'
[3, 1]	δὲ μετὰ τὴν πρώτην ἀφορμὴν	τῆς	τροφῆς καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν
[3, 6]	τοιαύτην τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν	τῆς	τῶν ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι:
[3, 15]	τὸν θεὸν ἐδήλου κινηθέντα ὑπὸ	τῆς	ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν, οὐκ
[3, 8]	πολλὰ ἐμαυτῷ καμόντι περὶ σωτηρίας	τῆς	ὑμετέρας σύνοιδα: νῦν δ' αὐτὸς
[3, 10]	καθεστῶτος, τούτῳ γὰρ τῷ μηνὶ	τῆς	ὑπ' Αἰγυπτίους δουλείας ἠλευθερώθημεν, καὶ
[3, 15]	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα τεκμήρια	τῆς	ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι δυνάμεως αὐτοῦ,
[3, 15]	δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους	τῆς	ὑποσχέσεως ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ. καὶ
[3, 7]	συνιὼν κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς	τῆς	ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα κατὰ
[3, 8]	μὴ μάτην αὐτοὺς πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ	τῆς	χρήσεως, ἀλλ' ἐπεξενώθη καὶ κατεσκήνωσε
[3, 7]	βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ	τῆς	ὤας καὶ τῶν κατὰ στέρνον
[3, 1]	ἀγνοοῦντος καὶ νομίζοντος νίφεσθαι καὶ	τῆς	ὥρας εἶναι τοῦ ἔτους τὸ
[3, 14]	ἀφαιρεθέντες. πέμψωμεν δὲ κατασκόπους, οἳ	τῆσδε	τῆς γῆς ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ
[3, 1]	ψάμμον οὐδὲν ἀπήντα, κἂν εἴ	τι	δὲ στάζον ἔλαβον εἰς χεῖρας,
[3, 8]	οὕτως, ὥστε τὴν ὄψιν ἰσχύσαι	τι	δι' αὐτοῦ κατανοῆσαι: ἡδεῖα δὲ
[3, 1]	προθύμως ὑπουργῶσιν. ἐρομένων δ' αὐτῶν,	τί	καὶ ποιούντων ἂν μεταβάλοι τὸ
[3, 1]	νοτερὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν ὅ	τι	καὶ φῦσαι καρπὸν δύναιτο. τοιαύτην
[3, 10]	δὲ ἐπὶ παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων, εἴ	τι	κατὰ λήθην γένοιτο. (Τῷ δ'
[3, 5]	ὡς συνεσόμενος τῷ θεῷ καί	τι	λαβὼν παρ' αὐτοῦ χρήσιμον ἐπανήξων
[3, 4]	διαφόρων αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν ᾖ	τι	μεῖζον ἐπὶ τοὺς ἐν ἀξιώματι
[3, 5]	δέος εἶχε τοὺς Ἑβραίους, μή	τι	Μωυσῆς πάθοι, καὶ τῶν συντυχόντων
[3, 1]	ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις	τι	παρασχεῖν ἐνδεής, ἀλλὰ καὶ μηδ'
[3, 2]	ἦσαν τῶν τε ὅπλων εἴ	τι	πεπονηκὸς ἦν ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς
[3, 2]	παρὰ τοῖς Ἑβραίοις. βραχὺ δέ	τι	περὶ τὸ ὕδωρ ἔταξε τῶν
[3, 1]	δώδεκα οὐσῶν τὸν ἀριθμὸν νοτερόν	τι	προσαρδεῦον αὐτοῖς δι' ἐλπίδα χρήσιμον,
[3, 11]	ἐκ τοῦ ἱεροῦ γῆς εἴ	τι	προστύχοι καὶ καταπάσας ἐκπιεῖν δίδωσιν:
[3, 1]	ἐπερώτησις κατὰ τὴν ἡμετέραν διάλεκτον,	τί	τοῦτ' ἔστιν ἀνακρίνουσα. καὶ οἱ
[3, 1]	ἐνδεής, ἀλλὰ καὶ μηδ' ἄλλο	τι	τῶν ζῴων ἱκανὴ βόσκειν: ψαφαρὰ
[3, 12]	οὓς ὄντας ὁμοφύλους καὶ παραβάντας	τι	τῶν νομίμων τῷ σχήματι τῆς
[3, 5]	ὑπονοεῖν αὐτοὺς εἴα τὸ προσδοκᾶν	τι	χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς οὔτε μὴ
[3, 13]	ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν, εἴς	τι	χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ
[3, 7]	τε τῇ τραπέζῃ τοὺς δώδεκα	τιθεὶς	ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν εἰς
[3, 10]	κομισθέντες ἐπὶ τῆς ἱερᾶς τραπέζης	τίθενται	κατὰ ἓξ εἰς ἀλλήλους τετραμμένοι.
[3, 5]	κομίζειν. ὁ δὲ τούτους τε	τίθεται	καὶ περὶ τῶν ὅλων ὃν
[3, 5]	καὶ τέκνων γονῆς κατὰ φύσιν	τικτομένων	καὶ πολεμίοις ἔσεσθε φοβεροί: τῷ
[3, 14]	ταῦτ' εἰπόντος τὸ πλῆθος αὐτὸν	τιμαῖς	ἀμείβεται, καὶ κατασκόπους αἱρεῖται δώδεκα
[3, 12]	τὴν πρὸς τὰ ἄρρενα μῖξιν	τιμᾶν	διὰ τὴν ἐπ' αὐτοῖς ὥραν
[3, 10]	μεταλαμβάνουσι καὶ τὸν θεὸν ἡγούμενοι	τιμᾶν	δίκαιον εἶναι πρῶτον, παρ' οὗ
[3, 5]	ἔργου: ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς	τιμᾶν:	ὁ δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου:
[3, 2]	τῶν φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί τε	τιμὰς	ἐδίδου καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰησοῦν
[3, 8]	καὶ τὴν ἀρετὴν τἀδελφοῦ πρὸς	τιμὴν	ἁπάντων ἀξιολογώτερος. ἦσαν δ' αὐτῷ
[3, 8]	ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ πᾶσαν	τιμὴν	παραιτησάμενος, ἣν ἑώρα τὸ πλῆθος
[3, 11]	περὶ τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει κατὰ	τιμὴν	τοῦ θεοῦ τοῦτο ποιῶν. ἀλλὰ
[3, 15]	μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ	τιμὴν	τοῦ παρ' ἡμῖν ἱεροῦ μετὰ
[3, 8]	προκρίναντας τὴν εἰς τὸν θεὸν	τιμὴν	τοῦ περὶ αὐτοὺς σκυθρωποῦ: ἤδη
[3, 8]	σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν τῆς	τιμῆς	ἄξιον ἔκρινα διά τε τὸ
[3, 8]	αὐτὸς ὁ θεὸς Ἀαρῶνα τῆς	τιμῆς	ἄξιον ἔκρινε καὶ τοῦτον ᾕρηται
[3, 11]	πολλοῖς ὄντων λεπρῶν ἔθνεσι καὶ	τιμῆς	ἀπολαυόντων, οὐ μόνον ὕβρεως καὶ
[3, 8]	ὡς ἁπάντων δι' ἀρετὴν τῆς	τιμῆς	δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν εἰς
[3, 14]	ἡμῖν βοηθὸς καὶ σύμμαχος, διὰ	τιμῆς	ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος
[3, 8]	τοῦ χρυσοῦ θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ	τιμῆς	ὄντα συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν
[3, 15]	πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ	τιμῆς,	τὴν μέντοι Χαναναίαν οὐ παρέξειν
[3, 7]	οὐ κτητὸς ἀνθρώποις κόσμος διὰ	τιμῆς	ὑπερβολὴν ὄντες: οὗτοι μέντοι κατὰ
[3, 8]	ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους	τιμήσας	ἔθυεν ἐν τῷ τῆς σκηνῆς
[3, 2]	τῆς πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον	τιμώμενόν	τε παρὰ τοῖς Ἑβραίοις. βραχὺ
[3, 8]	ὅθεν Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα	τιμῶντες	ἔθη διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν
[3, 15]	ὑπὸ τῆς ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι	τιμωρίαν,	οὐκ ἀξίαν μὲν τῶν ἁμαρτημάτων,
[3, 12]	ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν	τιμωρίαν.	(Τῶν δ' ἱερέων καὶ διπλασίονα
[3, 4]	τοσούτων μυριάδων σωτηρίας οὐκ ἄλλον	τινὰ	δύνασθαι μὴ Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος
[3, 7]	ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν	τινα	καὶ κοινὸν τόπον, τὴν γῆν
[3, 1]	παράκλησιν ἐλθεῖν, καὶ ἀναβὰς ἐπί	τινα	σκοπὴν ᾔτει πόρον τινὰ τῷ
[3, 1]	καὶ γὰρ οὐδ' ἐπ' ἄλλον	τινὰ	συνέτρεχον ἀλλ' ἐπ' αὐτόν, ἀντιβολοῦντες
[3, 1]	περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς ἀφορμήν	τινα	σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν τρέπεται τὸν
[3, 1]	τοῦ θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ	τίνα	τρόπον ὁ αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις
[3, 1]	ἐπί τινα σκοπὴν ᾔτει πόρον	τινὰ	τῷ λαῷ καὶ τῆς ἐνδείας
[3, 8]	πολέμῳ κατ' ἀνάγκην Ἑβραίους παραβῆναί	τινα	τῶν νόμων. ἀλλὰ περὶ μὲν
[3, 13]	τοῦ Σιναίου ὄρους καὶ τόπους	τινὰς	ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν, εἴς
[3, 15]	ἐστι δυνάμεως αὐτοῦ, ἤδη δέ	τινες	καὶ τῶν ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν
[3, 8]	κακουργίαις κατέλιπεν ἀφορμήν, εἰ δέ	τινες	τοιοῦτοι γένοιντο παρεγχειρεῖν τῷ τοῦ
[3, 15]	περὶ μὲν τούτων ὡς αὐτῷ	τινι	δοκεῖ διαλήψεται.
[3, 11]	ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν, εἰ τοιούτῳ	τινὶ	συμπτώματι περὶ τὴν χρόαν ἢ
[3, 15]	ἱερῶν μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί	τινι	τῶν οὐ νομιζομένων οὐδ' ἐκ
[3, 13]	ἀπιστούντων δ' ἐπὶ τούτῳ καί	τινος	ἐρομένου, πόθεν ἂν τοσαύταις εὐπορήσειε
[3, 5]	καὶ συναθροισθέντων στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ	τινος,	ὅθεν ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ
[3, 1]	παραυτίκα καὶ εἰ μὴ πρίν	τινος	πειραθῆναι δυσκόλου πάρεστιν, ἡγουμένους δὲ
[3, 9]	τῶν νόμων. ~(Νυνὶ δ' ὀλίγων	τινῶν	ἐπιμνησθήσομαι τῶν ἐφ' ἁγνείαις καὶ
[3, 13]	καὶ δεινὰ λεγόντων, εἷς δέ	τις	αὐτοῖς παρῄνει, μήτε Μωυσέος καὶ
[3, 11]	διανέμονται. (Ἂν δ' ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί	τις	αὐτῷ τὴν γυναῖκα, κομίζει κριθῆς
[3, 7]	καὶ διατύπωσιν τῶν ὅλων, εἴ	τις	ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ μετὰ συνέσεως
[3, 7]	ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι	τις	εἰκάζων αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα
[3, 8]	(Συνέβη δὲ καὶ Ἀαρῶνι συμφορά	τις	ἐκ τούτου λογιζομένῳ ὡς ἐπ'
[3, 11]	νεκροῦ μηδὲν διαφέροντας: ἂν δέ	τις	ἐξικετεύσας τὸν θεὸν ἀπολυθῇ τῆς
[3, 4]	κατὰ δέκα συναριθμουμένους, ἔστω δέ	τις	ἐπὶ τούτοις εἷς τὴν προσηγορίαν
[3, 7]	ἐμπείρως ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ δέ	τις	ἢ θεασάμενος τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ
[3, 6]	γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη	τις	ἦν: μῆκος μὲν ἦν αὐτῇ
[3, 7]	τῶν λίθων εἴτε τοὺς μῆνάς	τις	θέλοι νοεῖν, εἴτε τὸν οὕτως
[3, 9]	βωμὸν τὸν οἶνον. εἰ δέ	τις	θυσίαν οὐκ ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ'
[3, 7]	ἡμισφαίριον προσπέφυκεν ἀκριβῶς ἂν εἴποι	τις	τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς ἐντομάς,
[3, 7]	προῄρηνται διατετελέκασιν ἐσχηκότες: εἰ γάρ	τις	τῆς σκηνῆς κατανοήσειε τὴν πῆξιν
[3, 7]	κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε δ' ἄν	τις	τῶν ἀνθρώπων τὴν πρὸς ἡμᾶς
[3, 11]	τροφήν. τὴν δὲ γυναῖκα στήσας	τις	τῶν ἱερέων κατὰ τὰς πύλας,
[3, 11]	ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν ἄν	τις	τῶν λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ κεκακωμένον
[3, 6]	ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις	τισὶν	ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον πρὸς ἀλλήλους
[3, 6]	τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου	τὸ	ἅγιον. ὡραῖον δὲ τὸ φάρσος
[3, 6]	κίονας, οἳ διαιροῦντες τὸν νεὼν	τὸ	ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ
[3, 10]	περὶ τῷ μείζονι κομίσας εἰς	τὸ	αἴθριον: πρὸς τούτοις τὰς ἐξοχὰς
[3, 7]	ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν	τὸ	ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι
[3, 1]	θεοῦ τὴν χάριν λαβὼν τομάδος	τὸ	ἄκρον ἐν ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ
[3, 7]	καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς ἀποληγούσας	τὸ	ἄκρον. φυλάττει δ' ἐπὶ τῷ
[3, 1]	ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ πράγματος	τὸ	ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ καθαρὸς ἦν
[3, 1]	τῷ βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι	τὸ	ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ'
[3, 7]	τε ῥαφὴν τῆς ταινίας καὶ	τὸ	ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ
[3, 6]	διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν εἰς	τὸ	ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν
[3, 6]	ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ	τὸ	ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον
[3, 5]	τοῦ μεγέθους καὶ τῶν κρημνῶν	τὸ	ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ μόνον οὐκ
[3, 12]	τοῦ τελειωθῆναι τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι	τὸ	ἀργύριον, ἀναγκάζει τὸν πριάμενον ἀποδοῦναι,
[3, 8]	πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα. ἔφερον δὲ	τὸ	ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ
[3, 12]	ἀποδίδωσι τοῖς καὶ πρότερον νεμηθεῖσι.	τὸ	αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς
[3, 14]	τὸ μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν	τὸ	βάθος τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν
[3, 6]	σπιθαμῶν, τὸ δ' εὖρος καὶ	τὸ	βάθος τριῶν σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον:
[3, 7]	ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν	τὸ	βάρος τῶν λίθων ἑτέρους δύο
[3, 1]	καὶ πικρίας: οὕτω θεῖον ἦν	τὸ	βρῶμα καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ
[3, 1]	τὴν διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι	τὸ	βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ
[3, 1]	Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα τοῦτο μάννα:	τὸ	γὰρ μάν ἐπερώτησις κατὰ τὴν
[3, 15]	ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας οὐδ' ἐξαφανίσει	τὸ	γένος αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον
[3, 8]	ἦν γὰρ Ἀαρὼν διά τε	τὸ	γένος καὶ τὴν προφητείαν καὶ
[3, 1]	τῆς ὥρας εἶναι τοῦ ἔτους	τὸ	γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ τὴν
[3, 6]	μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο,	τὸ	δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς τῶν
[3, 9]	Ἑβραίων δύναται δύο χόας Ἀττικούς.	τὸ	δ' αὐτὸ μέτρον τῷ ἐλαίῳ
[3, 6]	ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ' ὀλίγον.	τὸ	δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον ἦν,
[3, 10]	τὸ μὲν ἥμισυ τὸ πρωί,	τὸ	δ' ἕτερον δείλης ἐπιφέρει τῷ
[3, 6]	μὲν ἦν αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν,	τὸ	δ' εὖρος καὶ τὸ βάθος
[3, 1]	πλείονος. καὶ οἱ μὲν ἐπόνουν,	τὸ	δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν πληγῶν
[3, 6]	διεστῶτες πήχεώς τε καὶ ἡμίσους,	τὸ	δὲ βάθος δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες
[3, 6]	αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα	τὸ	δὲ εὖρος ἐπὶ δέκα διειστήκει,
[3, 6]	βύσσινον ὕφος σινδόνος ἦν περιηγμένον.	τὸ	δὲ κατὰ τὰς πύλας μήκους
[3, 6]	κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους τοῦ κίονος.	τὸ	δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο τοῖς
[3, 6]	δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον ἦν,	τὸ	δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς
[3, 1]	δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ,	τὸ	δὲ μέγεθος τῷ κοριάννου σπέρματι:
[3, 7]	ἰνίου πρὸς ἑκάτερον τῶν κροτάφων.	τὸ	δὲ μέτωπον ἡ μὲν ἐφιελὶς
[3, 6]	φάρση πηχῶν τὸ πλάτος τεσσάρων	τὸ	δὲ μῆκος ὀκτὼ καὶ εἴκοσι,
[3, 6]	σινδόνες μιᾷ πλείους τὸν ἀριθμὸν	τὸ	δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι, τριακονταπήχεις γὰρ
[3, 6]	τὸ μῆκος μὲν δύο πηχῶν,	τὸ	δὲ πλάτος ἑνὸς πήχεως καὶ
[3, 6]	Ἐλίβαζος δὲ Ἰσαμάχου Δανίδος φυλῆς.	τὸ	δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας
[3, 13]	ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ θεοῦ βοηθείας.	τὸ	δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο μᾶλλον
[3, 6]	Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς,	τὸ	δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι
[3, 9]	τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ.	τὸ	δὲ στῆθος καὶ τὴν κνήμην
[3, 5]	μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο.	τὸ	δὲ στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν μετάγειν
[3, 8]	εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες.	τὸ	δὲ συγκομισθὲν εἰς τὰς περὶ
[3, 9]	τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ,	τὸ	δὲ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν
[3, 8]	δέκα δυναμένην καὶ πλήρη θυμιαμάτων:	τὸ	δὲ τρύβλιον καὶ ἡ φιάλη,
[3, 2]	θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα αὐτοῖς παρεῖναι,	τὸ	δὲ τῶν ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον
[3, 6]	ἑκάστην πλευρὰν πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος,	τὸ	δὲ ὕψος τρίπηχυς, ὁμοίως τῷ
[3, 2]	τὰς ψυχὰς ἠρμένοι καὶ πρὸς	τὸ	δεινὸν ἑτοίμως ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί
[3, 1]	πρὸς τὴν ὄψιν αὐτοῖς ἤδη	τὸ	δίψος ἔληγε, καὶ πίνουσιν ἡδὺ
[3, 10]	τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν ἀσταχύων	τὸ	δράγμα καὶ πτίσαντες καὶ καθαρὰς
[3, 1]	καὶ οἷον ἂν εἴη θεοῦ	τὸ	δῶρον δόντος ἐφαίνετο: τόν τε
[3, 2]	αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις διὰ	τὸ	Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα ἐν
[3, 6]	πλευρὸν κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν	τὸ	ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης τό τε
[3, 10]	ἑπτάκις, τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ	τὸ	ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις εἰς τὸν
[3, 6]	βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε	τὸ	ἔθος καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων
[3, 6]	ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει	τὸ	ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος: ὅθεν
[3, 6]	τῷ κάλῳ διακονούντων πρός τε	τὸ	ἐκπετάννυσθαι καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ
[3, 7]	δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι	τὸ	ἐν μέσῳ τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον
[3, 11]	νεκρὸν μετὰ τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον	τὸ	ἐνδημεῖν: τὸν δ' ὑπὲρ τὸν
[3, 7]	ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο	τὸ	ἔνδυμα ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ
[3, 6]	μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος	τὸ	ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ
[3, 6]	ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον	τὸ	ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ
[3, 7]	τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ	τὸ	ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον,
[3, 6]	κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ	τὸ	ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις
[3, 6]	τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί τε χρυσοῖς	τὸ	ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ
[3, 7]	ὅπως μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς	τὸ	ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν
[3, 8]	ὁ δὲ πᾶς χρόνος εἰς	τὸ	ἔργον διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ
[3, 14]	τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι	τὸ	ἔργον, ἔτι τε καρποὺς ὧν
[3, 6]	περὶ τὰ ἄλλα ὅσων ἔχρῃζε	τὸ	ἔργον κόσμου τε καὶ λειτουργίας
[3, 14]	ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς	τὸ	ἔργον: οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν
[3, 5]	ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων πρὸς	τὸ	ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας
[3, 2]	παρεκάλει μηδὲν χείρονα φανῆναι κατὰ	τὸ	ἔργον τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν
[3, 1]	σπανίζουσα δὲ καὶ ὕδατος εἰς	τὸ	ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις
[3, 12]	ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες γένοιτο	τὸ	ἔτος, βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ
[3, 1]	διὰ σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ	τὸ	εὑρισκόμενον δὲ πικρὸν ἀλλ' οὐ
[3, 6]	αὐτὴν ἐχρῆν ἐφ' ὅσον προβαίνοι	τὸ	εὖρος. κίονες δ' ἦσαν ξύλου
[3, 15]	ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ μετήγαγε πρὸς	τὸ	ἥμερον: ὁ γὰρ θεὸς αὐτῷ
[3, 8]	εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν εἰσφέρειν σίκλου	τὸ	ἥμισυ καθ' ἕκαστον, ὁ δὲ
[3, 5]	ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ πρὸς	τὸ	θεῖον ἀνακεχωρηκέναι. τοὺς δὲ σώφρονας
[3, 7]	τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει	τὸ	θεῖον. καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ
[3, 1]	καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ χαριζόμενον	τὸ	θεῖον κατέπεμψε τὴν διατροφήν. καλοῦσι
[3, 7]	ἀπέχθειαν, ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν	τὸ	θεῖον ὅπερ αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται
[3, 15]	ἣν καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ	τὸ	θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ'
[3, 5]	εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ	τὸ	θηρίοις περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους
[3, 9]	τρόπους: τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν	τὸ	θυόμενον καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[3, 15]	δ' οὐδ' ἀρχὴν εἰσελθεῖν εἰς	τὸ	ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν τοῖς
[3, 11]	δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς	τὸ	ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε καὶ θυσιῶν
[3, 9]	κελεύοντος, οὗ τὰ κρέα κατὰ	τὸ	ἱερὸν ὁμοίως οἱ ἱερεῖς αὐθημερὸν
[3, 12]	ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ τοῦ λείποντος καταβαλὼν	τὸ	ἱκνούμενον ἐξέχεται τῆς κτήσεως, ἴσων
[3, 1]	μετέβαλον ἐκ τῆς κατηφείας πρὸς	τὸ	ἱλαρώτερον, καὶ στὰς ἐκεῖνος ἐν
[3, 11]	τὸν νεών, καὶ τῆς κεφαλῆς	τὸ	ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ
[3, 7]	μόνῳ περιέγραψε τῷ θεῷ διὰ	τὸ	καὶ τὸν οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι
[3, 1]	ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε	τὸ	κατ' ἐκείνους γενναῖον παίδων τε
[3, 12]	ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον	τὸ	κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις
[3, 12]	πάντες ἦσαν. τρίτον δὲ σημήναντος	τὸ	κατὰ λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων
[3, 6]	κοῖλον γὰρ εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς	τὸ	κατὰ τοὺς κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ
[3, 6]	γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ ἐσόμενον πρὸς	τὸ	κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν ταῖς
[3, 6]	περιθεούσης τό τε ἄνω καὶ	τὸ	κάτω μέρος τοῦ σώματος, καθ'
[3, 1]	ἂν μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ	τὸ	κρεῖττον, κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ
[3, 1]	μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ	τὸ	λαμβάνειν δι' ἀλκὴν τῶν δυνατωτέρων
[3, 4]	γὰρ τοῖς ἡττωμένοις κοῦφον ἐδόκει	τὸ	λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην οὐ κατὰ
[3, 7]	διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι	τὸ	λίνον, ἥ τε πορφύρα τὴν
[3, 7]	δὲ τοῦτο σημαίνει: χέθον γὰρ	τὸ	λίνον ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ
[3, 5]	ὄψεως δυνάμενον ἄλλως τε διὰ	τὸ	λόγον εἶναι περὶ τοῦ τὸν
[3, 10]	μίαν ἐξ αὐτοῦ δράκα ἐπιβαλόντες	τὸ	λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν τοῖς
[3, 14]	τοῖς ὅροις καθήμεθα, καὶ κωλύσει	τὸ	λοιπὸν ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ
[3, 12]	ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ	τὸ	λοιπὸν ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη
[3, 10]	περὶ τὸν χρύσεον βωμὸν καὶ	τὸ	λοιπὸν περὶ τῷ μείζονι κομίσας
[3, 11]	αὐτῆς δράκα ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ	τὸ	λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς
[3, 10]	αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ τρεπομένου	τὸ	λοιπὸν τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν
[3, 2]	δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας πᾶν	τὸ	μάχιμον Ἰησοῦν ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου
[3, 6]	τὴν ἀρχὴν ἥλων χαλκέων πηχυαίων	τὸ	μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ καθ' ἑκάστην
[3, 14]	παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν ὀρῶν	τὸ	μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ
[3, 6]	σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη	τὸ	μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν κιόνων,
[3, 5]	ἀρετὴν αὐτῶν κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε καὶ	τὸ	μέγεθος τοῦ νενοηκότος καὶ ἐπὶ
[3, 7]	τοῦ ἐνδύματος σύνεισι περίτμημα σπιθαμῆς	τὸ	μέγεθος χρυσῷ τε καὶ τοῖς
[3, 2]	μάχην αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ	τὸ	μὲν αὐτῶν εἶναι στράτευμα πολὺ
[3, 6]	τῶν ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι:	τὸ	μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος
[3, 8]	πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται,	τὸ	μὲν ἔργον ἤδη τέλος ἔχει
[3, 6]	σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος	τὸ	μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν
[3, 10]	ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου, τούτου δὲ	τὸ	μὲν ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ
[3, 6]	ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας. καὶ	τὸ	μὲν μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις
[3, 9]	περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο, ὧν	τὸ	μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ, τὸ
[3, 5]	μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν λαμβάνειν. (Καὶ	τὸ	μὲν πλῆθος ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ
[3, 3]	τοῦ πυρὸς τὴν φλόγωσιν: καὶ	τὸ	μὲν πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς
[3, 7]	χρυσοῦ συμπεποικιλμένος ἀπερίπτυκτον τοῦ στέρνου	τὸ	μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι τε ἠσκημένος
[3, 7]	τε τὸ στέρνον καὶ μέσον	τὸ	μετάφρενον: πέζα δ' αὐτῷ προσέρραπται
[3, 7]	ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς	τὸ	μὴ διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ
[3, 7]	ἦν ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς	τὸ	μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ
[3, 7]	κατάδεσιν τοῖς κρίκοις. πρὸς δὲ	τὸ	μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν
[3, 8]	τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ	τὸ	μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις τὸν
[3, 6]	ἄρρενος συνελθόντος. τοῦτο μέντοι πρὸς	τὸ	μήθ' ὑπὸ ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ'
[3, 6]	διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ διελὼν	τὸ	μῆκος αὐτῆς εἰς τρία μέρη
[3, 6]	εὖρος πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν δὲ	τὸ	μῆκος. κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας
[3, 6]	ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν	τὸ	μῆκος μὲν δύο πηχῶν, τὸ
[3, 1]	ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην καὶ κατὰ	τὸ	μῆκος τὴν τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα
[3, 1]	καὶ πίνουσιν ἡδὺ καὶ γλυκὺ	τὸ	νᾶμα καὶ οἷον ἂν εἴη
[3, 5]	ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς	τὸ	νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ
[3, 7]	γὰρ ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ	τὸ	ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ
[3, 2]	συντεταγμένους: πολὺ δ' ἦν ἤδη	τὸ	ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ'
[3, 1]	ὀρτύγων πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο	τὸ	ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ
[3, 5]	τὴν πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς	τὸ	ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν
[3, 2]	τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς	τὸ	ὄρος θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ
[3, 14]	Ἀμάθην πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται	τὸ	ὄρος, καὶ τήν τε τῆς
[3, 8]	κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο	τὸ	πάθος γεγονέναι: τῶν γὰρ υἱῶν
[3, 14]	οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ	τὸ	πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν
[3, 12]	τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς	τὸ	παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον τὸ
[3, 11]	ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς	τὸ	παντελὲς ἐξήλασε τῆς πόλεως μηδενὶ
[3, 8]	τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον εἶναι	τὸ	παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς τὴν
[3, 2]	ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ εἰς	τὸ	παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰς
[3, 2]	ταύτης μὲν τῆς μάχης τοῦτο	τὸ	πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς
[3, 8]	δ' ἐφ' ἅπασιν αὐτῷ καὶ	τὸ	περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες,
[3, 4]	ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ κἀκείνους διαφύγῃ	τὸ	περὶ τοῦ πράγματος δύσκολον, ἐπὶ
[3, 12]	τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον	τὸ	περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν τοὺς
[3, 9]	ἁμαρτάδων καὶ ὁμοίως τῷ προειρημένῳ	τὸ	περὶ τῶν ἁμαρτάδων τῆς ἱερουργίας
[3, 6]	δέκα δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν	τὸ	πλάτος τεσσάρων τὸ δὲ μῆκος
[3, 6]	πηχυαῖον μὲν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην	τὸ	πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον. ἐπῆν
[3, 6]	ἐντολὴν τοῦ θεοῦ οὓς καὶ	τὸ	πλῆθος ἂν ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας
[3, 4]	σεαυτὸν διατέλει ζητῶν οἷς ἂν	τὸ	πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς νῦν ἀπορίας.
[3, 14]	ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος	τὸ	πλῆθος αὐτὸν τιμαῖς ἀμείβεται, καὶ
[3, 8]	πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν ἑώρα	τὸ	πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς
[3, 15]	διαλεχθέντος ἐν λύπῃ καὶ συμφορᾷ	τὸ	πλῆθος ἐγένετο, καὶ τὸν Μωυσῆν
[3, 5]	παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις οὖν συγκαλεῖ	τὸ	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν
[3, 12]	δὲ οἱ Λευῖται πάντες ὄντες	τὸ	πλῆθος, ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ αὐτοὶ
[3, 14]	χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς ἐκκλησίαν ἀθροίζει	τὸ	πλῆθος καὶ καταστάς, δύο, φησί,
[3, 14]	ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας παύσῃ	τὸ	πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν
[3, 15]	~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας πάρεισιν εἰς	τὸ	πλῆθος καὶ τὸν θεὸν ἐδήλου
[3, 14]	φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς μέσους καὶ	τὸ	πλῆθος κατεῖχον θαρσεῖν δεόμενοι καὶ
[3, 2]	(Καὶ Μωυσῆς μὲν τοιούτοις παρεθάρσυνε	τὸ	πλῆθος λόγοις συγκαλῶν τούς τε
[3, 1]	θεοῦ ταῦτ' ἀκούσας καταβαίνει πρὸς	τὸ	πλῆθος: οἱ δ' ὡς ἑώρων
[3, 14]	Χαναναίαν αὐτοί τε κατεπλάγησαν καὶ	τὸ	πλῆθος οὕτως ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ
[3, 13]	χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ	τὸ	πλῆθος πάλιν στασιάζειν ἄρχεται, καὶ
[3, 15]	συμπαρὼν ἡττᾶσθαι τοῖς λόγοις αὐτοῦ	τὸ	πλῆθος παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις παρακούσαντες
[3, 8]	τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν	τὸ	πλῆθος τήν τε ἀρετὴν αὐτοῦ
[3, 12]	τῶν οἰκείων, ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε	τὸ	πλῆθος. τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης
[3, 3]	πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας εὐωχεῖ	τὸ	πλῆθος τοῦ θάμνου πλησίον, ὃς
[3, 8]	ὑπήκουον οἷς ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν εἰσφερόντων ἦν ἑξήκοντα
[3, 14]	γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες	τὸ	πλῆθος, φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ
[3, 8]	θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ δὲ αὐτοὺς	τὸ	πλῆθος χαλεπῶς ἐπὶ τῷ θανάτῳ
[3, 2]	ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν ἤδη	τὸ	πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ
[3, 6]	αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν	τὸ	ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ
[3, 1]	μὴ σὺν πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ	τὸ	ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ Μωυσῆς
[3, 6]	τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν εἰς	τὸ	προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ
[3, 8]	διελθεῖν τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ	τὸ	προειρημένον πέρας εἶχε, τῶν ἀναθημάτων
[3, 5]	καὶ οὔτε ὑπονοεῖν αὐτοὺς εἴα	τὸ	προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς
[3, 10]	τούτου δὲ τὸ μὲν ἥμισυ	τὸ	πρωί, τὸ δ' ἕτερον δείλης
[3, 9]	βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς	τὸ	πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν τὰς
[3, 12]	μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ	τὸ	πρῶτον οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς
[3, 8]	Μωυσῆς δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ἀλλ' εἰς τὴν σκηνὴν
[3, 5]	καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν
[3, 8]	διετέλει. καὶ τῶν μὲν εἰς	τὸ	Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ
[3, 5]	μὲν εἰς τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι	τὸ	Σιναῖον ἔλεγεν ὡς συνεσόμενος τῷ
[3, 12]	διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ	τὸ	Σιναῖον καθιδρύκει τὴν στρατιάν, ἐξέμαθε
[3, 5]	ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς	τὸ	Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς
[3, 2]	ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ τά
[3, 1]	ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα τελέως
[3, 5]	προτιμήσαντας. ταῦτ' εἰπὼν ἀνῄει πρὸς	τὸ	Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοις
[3, 7]	κατὰ μῆκος ἐρρωγότα πρός τε	τὸ	στέρνον καὶ μέσον τὸ μετάφρενον:
[3, 2]	θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς	τὸ	στράτευμα. (Προσέμισγον δὲ οἱ πολέμιοι
[3, 2]	τὸν Ἰησοῦν ὃν τρόπον ἐκτάξειε	τὸ	στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν τῆς
[3, 13]	ἅμα ταῦτ' ἔλεγε καὶ πίμπλαται	τὸ	στρατόπεδον ὀρτύγων ἅπαν καὶ ἤθροιζον
[3, 5]	ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ αὐτὸς εἰς	τὸ	στρατόπεδον. πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ
[3, 2]	τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες	τὸ	στρατόπεδον τῶν πολεμίων, πλούτους τε
[3, 11]	συμπτώματι περὶ τὴν χρόαν ἢ	τὸ	σὺν αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι
[3, 15]	αὐτοὺς οὐ δεδιότες, ἀλλὰ μόνον	τὸ	συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ νομοθεσία
[3, 6]	πλευρὰν ἑκατέραν εἴκοσι τετράγωνοι μὲν	τὸ	σχῆμα εἰργασμένοι, εἰς δὲ πλάτος
[3, 11]	ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ	τὸ	σῶφρον τοῦ δεξιοῦ σκέλους ἔξαρθρον
[3, 6]	δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ	τό	τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν
[3, 7]	αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες πρὸς	τὸ	ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται
[3, 6]	παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης	τό	τε ἄνω καὶ τὸ κάτω
[3, 6]	τῷ περὶ τὰς πύλας ὑφάσματι	τό	τε καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ
[3, 10]	πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν ἕκαστον,	τό	τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ
[3, 8]	μηδὲν μήτ' ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται.	τό	τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν
[3, 8]	διακεκοσμημένων τῶν περὶ τοὺς ἱερέας	τό	τε πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν
[3, 10]	διδόασιν, ἀλλ' ἐν πάσαις νόμιμον	τό	τε τῆς θυσίας εἶδος καὶ
[3, 11]	μέχρι τεσσαράκοντα ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν	τὸ	τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι
[3, 10]	τε τῆς θυσίας εἶδος καὶ	τὸ	τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς
[3, 12]	πόλεσι καὶ τοῖς οἴκοις συμφέρειν	τὸ	τοὺς παῖδας εἶναι γνησίους. καὶ
[3, 5]	ῥυῆναι καὶ ποικίλοις δαμάσας κακοῖς	τὸ	τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ
[3, 2]	καὶ κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει χαλεπῶς	τὸ	τῶν Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ
[3, 1]	τῶν εὐχῶν γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι	τὸ	ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν,
[3, 1]	οὖν τρέπεται τὸν θεὸν μεταβαλεῖν	τὸ	ὕδωρ ἐκ τῆς παρούσης κακίας
[3, 1]	τί καὶ ποιούντων ἂν μεταβάλοι	τὸ	ὕδωρ ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει
[3, 2]	Ἑβραίοις. βραχὺ δέ τι περὶ	τὸ	ὕδωρ ἔταξε τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ
[3, 1]	βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο	τὸ	ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν οὐκ
[3, 5]	περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ	τὸ	ὑπὸ τοῦ θεοῦ πρὸς αὐτὸν
[3, 1]	ἐν ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων	τὸ	ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς προεκκενωθέντος
[3, 6]	ἑνὸς πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν	τὸ	ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες
[3, 6]	κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας πενταπήχεις	τὸ	ὕψος καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι
[3, 7]	ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη	τὸ	ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς
[3, 6]	ἁγίου τὸ ἅγιον. ὡραῖον δὲ	τὸ	φάρσος ἄνθεσι παντοίοις, ὅσα γῆθεν
[3, 1]	τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς εἰς	τὸ	φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους τὸν
[3, 8]	τιμῆς ἄξιον ἔκρινα διά τε	τὸ	φύσει πάντας εἶναι φιλαύτους, καὶ
[3, 12]	τοὺς καρποὺς καὶ τὰς εἰς	τὸ	χωρίον δαπάνας γεγενημένας τῶν μὲν
[3, 12]	τοὔνομα, συνέρχονται ὅ τε ἀποδόμενος	τὸ	χωρίον καὶ ὁ πριάμενος, καὶ
[3, 5]	πρότερον τοῦτο ἰδόντων γενόμενον καὶ	τὸ	χωρίον οὗ τὰς σκηνὰς ἦσαν
[3, 6]	πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ	τὸ	χωρίον, ὡς μηδὲν δοκεῖν τείχους
[3, 13]	ὁ θεός, εἶπε, κἀγὼ καί	τοι	κακῶς ἀκούοντες πρὸς ὑμῶν οὐκ
[3, 11]	ἐπὶ τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ	τοιαῦτ'	ἐνομοθέτησεν, οἷς εὔλογον ἦν αὐτὸν
[3, 8]	οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς	τοιαῦτα	ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν ἐν τῷ
[3, 2]	ἀφορμὴν κατ' αὐτῶν ἐῶσι γενέσθαι.	τοιαῦτα	τοῖς τε πλησιοχώροις καὶ πρὸς
[3, 12]	ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι δὲ	τοιαύτη:	μῆκος μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ
[3, 6]	ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ	τοιαύτη	τε ἦν καὶ τὰ περὶ
[3, 6]	ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ	τοιαύτη	τις ἦν: μῆκος μὲν ἦν
[3, 1]	τι καὶ φῦσαι καρπὸν δύναιτο.	τοιαύτην	δὲ οὖσαν τὴν χώραν ἐξ
[3, 7]	μὲν οὖν τῶν ἄλλων στολὴν	τοιαύτην	εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν δὲ προσίῃ
[3, 9]	διὰ τοῦτο καὶ τὴν προσηγορίαν	τοιαύτην	ἔλαβεν, ἡ δὲ χαριστήριός τέ
[3, 11]	αὐτῶν τὰ κάλλιστα καὶ μηδεμίαν	τοιαύτην	ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν,
[3, 15]	δ' οὐκ ἔφασκε τὸν θεὸν	τοιαύτην	πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ γὰρ κατὰ
[3, 6]	ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν τὴν	τοιαύτην	τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς
[3, 6]	τε πλῆθος συνέφερον: ἐκ γὰρ	τοιαύτης	ὕλης κατεσκεύασε τὴν σκηνήν. ἡ
[3, 8]	κατέλιπεν ἀφορμήν, εἰ δέ τινες	τοιοῦτοι	γένοιντο παρεγχειρεῖν τῷ τοῦ θεοῦ
[3, 11]	καὶ θυσίαις, ἃς ἐπὶ τοῖς	τοιούτοις	νομίμους παρέχονται τῷ θεῷ, τήν
[3, 2]	ἐχθρῶν κειμένης. (Καὶ Μωυσῆς μὲν	τοιούτοις	παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος λόγοις συγκαλῶν
[3, 10]	αὐτῷ τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον	τοιοῦτον.	φρύξαντες τῶν ἀσταχύων τὸ δράγμα
[3, 7]	μὲν μασναεφθῆς, τῇ δὲ κατασκευῇ	τοιοῦτός	ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν ἐξ
[3, 7]	τὴν προσηγορίαν ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ	τοιοῦτος	μὲν ὁ τοῦ ἀρχιερέως κόσμος
[3, 11]	ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ	τοιοῦτος	ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις τὸν θεόν,
[3, 6]	οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε τὴν σινδόνα	τοιουτότροπον	περικεῖσθαι ταῖς εἰσόδοις. δέκα δὲ
[3, 11]	ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς	τοιούτους	ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς τὸ
[3, 8]	σκηνὴν καὶ τοὺς ἱερέας τρόπῳ	τοιούτῳ	ποιούμενος αὐτῶν τὴν κάθαρσιν. σμύρνης
[3, 11]	οὐδὲν ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν, εἰ	τοιούτῳ	τινὶ συμπτώματι περὶ τὴν χρόαν
[3, 2]	ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ ὑπὸ	τοιούτων,	οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι
[3, 2]	ὅταν ταῖς πόλεσιν ἡμῶν καὶ	τοῖς	ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι τὰς χεῖρας. οἱ
[3, 15]	ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ τὸ θεῖον	τοῖς	ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ' οὐ δεῖ
[3, 1]	αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ	τοῖς	ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ τὸ λαμβάνειν
[3, 8]	καὶ τῇ στολῇ καὶ πᾶσι	τοῖς	ἄλλοις ἄγων ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ
[3, 6]	μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι κίονας ὁμοίως	τοῖς	ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν ὁμοίαις
[3, 12]	τούτων τε γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως	τοῖς	ἄλλοις εἴργει καὶ προσέτι γαμεῖν
[3, 12]	τεθνηκότος ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο	τοῖς	ἄλλοις ἱερεῦσι συγχωρῶν, μόνην δ'
[3, 9]	τὰ κατὰ νηδὺν ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς	τοῖς	ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς
[3, 7]	τοῖς ἱερεῦσι στολαὶ πᾶσί τε	τοῖς	ἄλλοις, οὓς χαναναίας καλοῦσι, καὶ
[3, 5]	νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ	τοῖς	ἀνθρώποις ἔρις τῶν μὲν ἀπολωλέναι
[3, 5]	νυκτῶν παρῆν οὐδενὸς σιτίου τῶν	τοῖς	ἀνθρώποις νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς δ'
[3, 4]	καλῶς ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν	τοῖς	ἀξίοις, εἰ καὶ δόξαν ἔμελλε
[3, 1]	καὶ οἱ μὲν χαίροντες ἐπὶ	τοῖς	ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν,
[3, 4]	ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν	τοῖς	ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ στρατηγοῦ θέλουσι,
[3, 14]	οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ βάθος	τοῖς	ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς
[3, 1]	ἐν ποσὶ κακά, γυμνάζειν αὐτοὺς	τοῖς	ἄρτι χαλεποῖς. ἐλέγχεσθαι δὲ αὐτοὺς
[3, 12]	ἀποδίδωσι δὲ καὶ τοὺς ἀγροὺς	τοῖς	ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον τὸν
[3, 2]	τῆς παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ	τοῖς	ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις, τῶν
[3, 5]	ὃν ἂν πραχθείη τρόπον ἐν	τοῖς	αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι
[3, 7]	τὸ μέγεθος χρυσῷ τε καὶ	τοῖς	αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον:
[3, 12]	ἀδελφοῖς καὶ γονεῦσι καὶ παισὶ	τοῖς	αὑτῶν προσιέναι μεταστᾶσιν. ἀφελεῖς δὲ
[3, 4]	τὸν ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν	τοῖς	βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς
[3, 7]	σώματι καὶ τὰς χειρῖδας περὶ	τοῖς	βραχίοσιν κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ
[3, 11]	ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα ἐπὶ	τοῖς	γάμοις καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ
[3, 2]	στρατηγίας παρὰ τοῖς ἀρχομένοις ἐπὶ	τοῖς	γεγενημένοις, τῶν τε Ἑβραίων τοὺς
[3, 4]	ὄντα: διέλυε γὰρ τὰς δίκας	τοῖς	δεομένοις πάντων ἐπ' αὐτὸν βαδιζόντων
[3, 5]	τὸ Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν	τοῖς	Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο
[3, 2]	εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν τε παρὰ	τοῖς	Ἑβραίοις. βραχὺ δέ τι περὶ
[3, 12]	ἐξέμαθε παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ	τοῖς	Ἑβραίοις γεγραμμένην παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ
[3, 2]	καὶ πρὸς ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν	τοῖς	Ἑβραίοις ἐγνώκεσαν εἰς μάχην. (Μωυσεῖ
[3, 1]	ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ τῆς σωτηρίας	τοῖς	Ἑβραίοις οὕτως γενομένης δεινῶς ἐλύπει
[3, 6]	δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας	τοῖς	ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν
[3, 10]	ὃν Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες	τοῖς	εἰρημένοις ταῦρον καὶ κριὸν καὶ
[3, 14]	κατακρίνειν τοῦ θεοῦ μήτε πιστεύειν	τοῖς	ἐκ τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ
[3, 8]	ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ δι' ὄχλου γένηται	τοῖς	ἐντυγχάνουσι. δὶς δὲ τῆς ἡμέρας
[3, 14]	τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ	τοῖς	ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὴν
[3, 12]	καὶ δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης ἐν	τοῖς	ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί τε ἄλλῳ
[3, 10]	οὐδὲ τῶν πόνων τῶν ἐπὶ	τοῖς	ἔργοις ἄνεσιν οὐ διδόασιν, ἀλλ'
[3, 6]	καὶ παρὰ δύναμιν φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας	τοῖς	ἔργοις ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν τοῦ
[3, 7]	εἰκάζων αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα	τοῖς	εὐζώμων: ἐκ μέντοι τῶν κλάδων
[3, 4]	καὶ συνεβούλευε τῆς μὲν ἐπὶ	τοῖς	ἥττοσι ταλαιπωρίας ἑτέροις ἐκστῆναι, περὶ
[3, 4]	αὐτοῖς οὗτος γένοιτο: καὶ γὰρ	τοῖς	ἡττωμένοις κοῦφον ἐδόκει τὸ λείπεσθαι
[3, 12]	ἀπὸ τῆς γῆς κοινὴν εἶναι	τοῖς	θέλουσι τὴν χρῆσιν τῶν τε
[3, 9]	ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι ταὐτὰ μὲν κομίζουσι	τοῖς	ἰδιώταις, διαλλάσσουσι δὲ τῷ προσάγειν
[3, 11]	ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ τὸ λοιπὸν	τοῖς	ἱερεῦσι διδόασιν εἰς τροφήν. τὴν
[3, 10]	τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν	τοῖς	ἱερεῦσι: καὶ τότε λοιπὸν δημοσίᾳ
[3, 6]	καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις, οὕτως	τοῖς	ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο. κατὰ μέτωπον
[3, 9]	καὶ τὴν κνήμην τὴν δεξιὰν	τοῖς	ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ δύο ἡμέρας
[3, 10]	ἐκείνων ἄλλοι κομίζονται, οἱ δὲ	τοῖς	ἱερεῦσι πρὸς τροφὴν δίδονται, καὶ
[3, 10]	νόμιμον μόνον, εἰς δὲ δεῖπνον	τοῖς	ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν οὐδέν
[3, 7]	αὐτὴν σκεύη. ~(Γίνονται δὲ καὶ	τοῖς	ἱερεῦσι στολαὶ πᾶσί τε τοῖς
[3, 6]	τὴν κρηπῖδα παρεχόμενον, ἐξ οὗ	τοῖς	ἱερεῦσι τὰς χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ
[3, 6]	τὸ δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ	τοῖς	ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν
[3, 9]	ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ, τὸ δὲ	τοῖς	ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον
[3, 6]	ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ	τοῖς	ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς οὐρανὸς
[3, 10]	εἰς εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν ἑκάστην	τοῖς	ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τῶν
[3, 6]	τὸ δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο	τοῖς	ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ τούτου
[3, 7]	καὶ δύο μέρη πᾶσιν ἀνεὶς	τοῖς	ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ
[3, 8]	δ' εἶναι τὸν θεὸν παρατυγχάνειν	τοῖς	ἱεροῖς κατέλιπεν ὁπότε θελήσειε καὶ
[3, 12]	καρπῶν καὶ τῶν ἀναλωμάτων ἀποδίδωσι	τοῖς	καὶ πρότερον νεμηθεῖσι. τὸ αὐτὸ
[3, 11]	αὑτὸν εἰς ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως	τοῖς	κατὰ νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν ἐξουσίαν
[3, 6]	πόρρωθεν θεωμένους: τὴν γὰρ χρόαν	τοῖς	κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν
[3, 12]	ἐκώλυσε δὲ καὶ γυναικὶ μεμιασμένῃ	τοῖς	κατὰ φύσιν πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν
[3, 9]	παρασχόντες ἐπὶ δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται	τοῖς	καταλειπομένοις τῶν κρεῶν, ἃ δ'
[3, 6]	βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς ἔν τε	τοῖς	καύμασι καὶ ὁπότε ὑετὸς εἴη
[3, 11]	ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως δὲ καὶ	τοῖς	κηδεύσασι νεκρὸν μετὰ τοσαύτας ἡμέρας
[3, 1]	μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ βοσκήματα	τοῖς	κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς τὰς
[3, 7]	εἰς τὴν πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν	τοῖς	κρίκοις. πρὸς δὲ τὸ μὴ
[3, 8]	προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ ἠρέσκοντο	τοῖς	λεγομένοις καὶ συνῄνουν τῇ τοῦ
[3, 8]	τὰς θυσίας, ἃς ἕκαστος ἐπιφέροι,	τοῖς	λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ τῶν
[3, 15]	γὰρ θεὸς αὐτῷ συμπαρὼν ἡττᾶσθαι	τοῖς	λόγοις αὐτοῦ τὸ πλῆθος παρεσκεύαζε,
[3, 6]	οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ' ἴσης	τοῖς	μείζοσιν ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ τῶν
[3, 8]	θαυμαστὸν μὲν οὖν καὶ τοῦτο	τοῖς	μὴ τὴν σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ
[3, 15]	τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν	τοῖς	Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον ἢ ποιεῖν
[3, 1]	οὐκ ἐν ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ	τοῖς	νῦν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ὑπὸ
[3, 14]	καὶ βάθους καὶ ὄρη ἀμήχανα	τοῖς	ὁδεύουσι καὶ πόλεις καρτερὰς τείχεσι
[3, 12]	καὶ ταῖς τε πόλεσι καὶ	τοῖς	οἴκοις συμφέρειν τὸ τοὺς παῖδας
[3, 12]	γενόμενον, δισμύριοι καὶ δισχίλιοι πρὸς	τοῖς	ὀκτακοσίοις ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ' ὅσον
[3, 11]	τούτων καθαρὸς ὢν ἐν καθαροῖς	τοῖς	ὁμοφύλοις περὶ τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει
[3, 11]	τῆς ἐπ' αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς	τοῖς	ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς
[3, 11]	γάμοις καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ	τοῖς	ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν
[3, 14]	ἤδη λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ ἐπὶ	τοῖς	ὅροις καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ
[3, 5]	κατῄγιζον, ἀστραπαί τε ἦσαν φοβεραὶ	τοῖς	ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες ἐδήλουν
[3, 7]	πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν οὕτως ἔχει	τοῖς	ὁρῶσι καλῶς, ὅταν δὲ σπουδάζειν
[3, 7]	περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ τοῦτο	τοῖς	οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς δύο
[3, 7]	ἐπιστάμενος οὐκ ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε,	τοῖς	οὕτω δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν
[3, 8]	τοῦ Ἀαρῶνος καὶ αὐτὸν σὺν	τοῖς	παισὶν ἔρραινεν ἀφαγνίσας πηγαίοις τε
[3, 8]	ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ τῶν ξένων	τοῖς	παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ λίθων, οὓς
[3, 3]	εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ σὺν	τοῖς	παροῦσι Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος ὕμνους τε
[3, 10]	καὶ ταῦτα μὲν ὁλοκαυτεῖται προστιθεμένου	τοῖς	πᾶσι καὶ ἐρίφου ὑπὲρ ἁμαρτάδων
[3, 2]	μέλλον δὲ πολεμεῖν πρὸς ἀνθρώπους	τοῖς	πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν
[3, 7]	ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος ὢν	τοῖς	πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου χρυσόλιθος
[3, 7]	καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος	τοῖς	πᾶσιν ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν δὲ
[3, 9]	θυσίας τῶνδε τῶν ζῴων ἐν	τοῖς	περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν. ὁ μὲν
[3, 8]	καὶ δὴ, λέγειν γὰρ ἐν	τοῖς	περὶ θυσιῶν μέλλω τὰ πρασσόμενα
[3, 2]	ἀλλὰ καὶ τὰ φρονήματα, καὶ	τοῖς	περιοίκοις ἅπασι μετὰ τὴν ἐκείνων
[3, 8]	ὤμων πεπορπημένον αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ	τοῖς	πορρωτάτω φαινομένης, οὐ πρότερον ταύτης
[3, 2]	τοὺς μὲν νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι	τοῖς	πρεσβυτέροις, τοὺς δὲ ἀκροᾶσθαι τοῦ
[3, 10]	ἁμαρτημάτων ἐσόμενος, τὸν δ' ἐν	τοῖς	προαστείοις εἰς καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον
[3, 6]	παρεῖχον τὴν χρόαν: ἔριά τε	τοῖς	προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ λίνου
[3, 5]	ὧν Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον ἐπὶ	τοῖς	προειρημένοις τοῦ συλλόγου διελύθη, ταῖς
[3, 1]	τὰ βοσκήματα τοῖς κρατοῦσι καὶ	τοῖς	πρὸς τὰς ἐκείνων ὑπηρεσίας ἀφθόνως
[3, 8]	καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ ἐξευρημένων	τοῖς	προτέροις αὐτοὶ προεθυμήθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι,
[3, 6]	τρεῖς κάμακες ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ	τοῖς	πυλούχοις ἐμβεβήκεσαν ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ'
[3, 12]	ἱερουργίαις προσάγοντες τὰς θυσίας καὶ	τοῖς	σαββάτοις καὶ ταῖς λοιπαῖς ἡμέραις.
[3, 2]	τι πεπονηκὸς ἦν ἀναλαμβάνοντες καὶ	τοῖς	στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ
[3, 1]	βρῶμα καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ	τοῖς	ταύτην νεμομένοις τὴν ἐκ τῶν
[3, 6]	παντοίοις, ὅσα γῆθεν ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον	τοῖς	τε ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα
[3, 2]	μὲν οὕτως παραστησάμενος τὸν στρατὸν	τοῖς	τε λόγοις καὶ τῇ διὰ
[3, 2]	κατ' αὐτῶν ἐῶσι γενέσθαι. τοιαῦτα	τοῖς	τε πλησιοχώροις καὶ πρὸς ἀλλήλους
[3, 15]	δὲ οἱ πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ	τοῖς	τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ εἰς
[3, 11]	ἀενάοις καὶ θυσίαις, ἃς ἐπὶ	τοῖς	τοιούτοις νομίμους παρέχονται τῷ θεῷ,
[3, 8]	ἔρρει καὶ θεοῦ δηλοῦσα παρουσίαν	τοῖς	τοῦτο καὶ βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι.
[3, 15]	ποινὴν ταύτην ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι	τοῖς	ὑμετέροις παραδώσειν τὴν γῆν ὑπέσχετο
[3, 15]	καὶ κολάσοντος ἂν ἀκοσμῇ πειθαρχεῖ	τοῖς	ὑπ' αὐτοῦ νομοθετηθεῖσι, κἂν λαθεῖν
[3, 1]	οὐκ ἀνθρώποις μόνον ἀλλὰ καὶ	τοῖς	ὑποζυγίοις ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ' ὁ
[3, 12]	νοῦν ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει τε	τοῖς	φυλάρχοις πλὴν τῆς Λευίτιδος φυλῆς
[3, 14]	τὴν καλουμένην Φάραγγα πλησίον οὖσαν	τοῖς	Χαναναίων ὁρίοις καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι
[3, 1]	αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν ἐκείνοις εὑρεθὲν	τοῖς	χωρίοις: καὶ γὰρ ἤκουον παρὰ
[3, 5]	Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοις	τοῖς	χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον καὶ διὰ
[3, 8]	τῶν γὰρ λίθων, οὓς ἐπὶ	τοῖς	ὤμοις φέρειν τὸν ἀρχιερέα προεῖπον,
[3, 6]	ἁρμῶν ὡς ἕνα δοκεῖν εἶναι	τοῖχον	αὐτῶν τὴν συνέλευσιν χρύσειον τά
[3, 6]	αὐτῶν: κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν	τοῖχον,	ἐννέα γὰρ πήχεις οἱ ἓξ
[3, 6]	δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν	τοῖχον	μία φάλαγξ ἦν διὰ πάντων
[3, 6]	λυμαινόμενον. καὶ καθ' ἑκάτερον δὲ	τοῖχον	τῶν ἐπιμηκεστέρων κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ
[3, 6]	ἔνετοι σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον	τοῖχον,	ὡς ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε
[3, 6]	στρόφιγγα. τοῦ δὲ κατὰ δύσιν	τοίχου	κίονες μὲν ἓξ ἦσαν, συνῄεσαν
[3, 6]	τελευταῖαι τῶν σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου	τοίχου	τῶν ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν
[3, 6]	τραπέζης τῷ πρὸς μεσημβρίαν τετραμμένῳ	τοίχῳ	πλησίον ἵσταται λυχνία ἐκ χρυσοῦ
[3, 6]	καὶ ὁ μὲν ἕτερος τῶν	τοίχων	νότιος ἦν, ὁ δὲ ἕτερος
[3, 6]	τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν	τοίχων	τοὺς κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν
[3, 1]	τοῦ θεοῦ τὴν χάριν λαβὼν	τομάδος	τὸ ἄκρον ἐν ποσὶν ἐρριμμένης
[3, 7]	δὲ κύαμον Ἑλλήνων οἱ περὶ	τομὰς	ῥιζῶν ἐμπείρως ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ
[3, 7]	περὶ τῷ πυθμένι τὴν ἑτέραν	τομὴν	ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης περιφερής:
[3, 1]	καὶ κατὰ τὸ μῆκος τὴν	τομὴν	ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς εἰς τὸ
[3, 7]	ὑπὲρ τοῦ μὴ διελέγχεσθαι τῆς	τομῆς	τὴν δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 14]	καταλεύσαντες τόν τε Μωυσῆν καὶ	τὸν	Ἀαρῶνα ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέφειν.
[3, 12]	μὲν καρπῶν πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται	τὸν	ἀγρὸν ὁ ἀποδόμενος, τοῦ δ'
[3, 11]	κατὰ τὴν γαστέρα: ψευσαμένη δὲ	τὸν	ἄνδρα ἐπὶ τοῖς γάμοις καὶ
[3, 13]	τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ εἰς	τὸν	ἄνδρα καὶ δεινὰ λεγόντων, εἷς
[3, 2]	Ἀαρῶνα καὶ τῆς ἀδελφῆς Μαριάμης	τὸν	ἄνδρα Οὖρον ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν
[3, 11]	κελεύει δὲ ὀμνύειν μηδὲν ἠδικηκέναι	τὸν	ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ τὸ σῶφρον
[3, 15]	ἡ νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα	τὸν	ἄνδρα πεποίηκε τῆς αὐτοῦ φύσεως
[3, 8]	κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς	τὸν	ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι
[3, 12]	πλὴν τῆς Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς	τὸν	ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν τῶν στρατεύεσθαι δυναμένων:
[3, 6]	ἑπτὰ κατὰ μίαν τῶν πλανητῶν	τὸν	ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ εἴς
[3, 1]	ἐκ τῶν πηγῶν δώδεκα οὐσῶν	τὸν	ἀριθμὸν νοτερόν τι προσαρδεῦον αὐτοῖς
[3, 6]	ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν ἐφεστῶτες	τὸν	ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ τὴν
[3, 7]	τὴν φοράν: τοσοῦτοι γάρ εἰσι	τὸν	ἀριθμόν. τά τε φάρση ἐκ
[3, 6]	καὶ ἄλλαι σινδόνες μιᾷ πλείους	τὸν	ἀριθμὸν τὸ δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι,
[3, 11]	τὸ ἐνδημεῖν: τὸν δ' ὑπὲρ	τὸν	ἀριθμὸν τούτων τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον
[3, 12]	ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις ἀπηλλαγμένας.	τὸν	ἀρχιερέα μέντοι οὐδὲ τεθνηκότος ἀνδρὸς
[3, 8]	οὓς ἐπὶ τοῖς ὤμοις φέρειν	τὸν	ἀρχιερέα προεῖπον, σαρδόνυχες δὲ ἦσαν
[3, 7]	τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε	τὸν	ἀρχιερέα. τήν τε δωδεκάδα τῶν
[3, 15]	καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι	τὸν	ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ τὴν
[3, 2]	παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰς	τὸν	αὖθις αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν αἰτία
[3, 10]	ἥτις σάββατα καλεῖται, δύο σφάττουσι	τὸν	αὐτὸν τρόπον ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ
[3, 12]	καπηλείας καὶ τοῦ πανδοκεύειν πεπορισμένας	τὸν	βίον μηδὲ τὰς τῶν προτέρων
[3, 11]	τοῖς ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει	τὸν	βίον τοῦ τε σκέλους ἐκπεσόντος
[3, 7]	μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ παρέχων	τὸν	βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ
[3, 9]	διαμελίζουσι καὶ πάσαντες ἁλσὶν ἐπὶ	τὸν	βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον
[3, 12]	τὰ γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ	τὸν	βωμὸν καὶ εἰσιέναι εἰς τὸν
[3, 9]	καὶ τῷ μὲν αἵματι δεύει	τὸν	βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς
[3, 8]	Νάβαδος καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες ἐπὶ	τὸν	βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆς
[3, 9]	οἴνου παρῆγον, σπένδουσι δὲ περὶ	τὸν	βωμὸν τὸν οἶνον. εἰ δέ
[3, 9]	δὲ ταῦτα φοινίσσουσι μὲν αἵματι	τὸν	βωμόν, τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ
[3, 10]	πλήθους παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος,	τὸν	δ' ἐν τοῖς προαστείοις εἰς
[3, 11]	τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον τὸ ἐνδημεῖν:	τὸν	δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν τούτων
[3, 7]	πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων τῷ αἵματι,	τὸν	δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν ὁ
[3, 12]	ἀφελεῖς δὲ εἶναι πᾶσαν ἀφέλειαν:	τὸν	δὲ μὴ ὁλόκληρον τῶν ἱερέων
[3, 7]	πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ κατὰ ὦμον	τὸν	δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ τὸν
[3, 8]	ἔκρινε καὶ τοῦτον ᾕρηται ἱερέα,	τὸν	δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς, ὡς
[3, 15]	βούλησιν τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ	τὸν	ἐλέγξοντα περὶ τούτων αὐτοὺς οὐ
[3, 7]	τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει	τὸν	ἐνιαυτὸν εἰς τοσούτους μῆνας διῃρημένον.
[3, 12]	μὲν γὰρ πρὸ τοῦ τελειωθῆναι	τὸν	ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει
[3, 9]	δὲ συνειδὼς καὶ μηδένα ἔχων	τὸν	ἐξελέγχοντα κριὸν θύει τοῦ νόμου
[3, 4]	σφετερισάμενος αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν	τὸν	ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν τοῖς
[3, 8]	εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ	τὸν	ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ
[3, 8]	ὁ θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον	τὸν	ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν ὤμων
[3, 9]	βωμόν, τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ	τὸν	ἐπίπλουν καὶ πάντα τὰ πιμελῆ
[3, 8]	τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις	τὸν	ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν
[3, 7]	τῆς προσούσης ἅπασιν αὐγῆς. καὶ	τὸν	ἐσσῆνα μέσον ὄντα τῆς ἐφαπτίδος
[3, 7]	τὸν δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ	τὸν	ἐσσήνην λίθοι δώδεκα μεγέθει καὶ
[3, 8]	ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη,	τὸν	ἕτερον τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ
[3, 12]	μὲν οὖν ἤδη καὶ κατὰ	τὸν	ζωῆς χρόνον τῆς αὐτοῦ γινόμενα
[3, 5]	διῆγον, τῇ τρίτῃ δὲ πρὶν	τὸν	ἥλιον ἀνασχεῖν νεφέλη τε ὑπεράνω
[3, 8]	τῆς ἡμέρας πρίν τε ἀνασχεῖν	τὸν	ἥλιον καὶ πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν
[3, 7]	τὰ πάντα. δηλοῖ δὲ καὶ	τὸν	ἥλιον καὶ τὴν σελήνην τῶν
[3, 6]	εἰς ὅσας τοὺς πλανήτας καὶ	τὸν	ἥλιον κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ εἰς
[3, 2]	ἐν ᾧ τά τε περὶ	τὸν	θάμνον αὐτῷ καὶ τὰ λοιπὰ
[3, 1]	δὲ οὐ κατὰ ὀλιγωρίαν μέλλειν	τὸν	θεόν, ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ τῆς
[3, 15]	μὴ γὰρ κατὰ κουφότητα προαχθῆναι	τὸν	θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς τὴν ὀργὴν
[3, 11]	διαφέροντας: ἂν δέ τις ἐξικετεύσας	τὸν	θεὸν ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ
[3, 11]	ἐπιτελοῦσιν, ἃς οἱ ἱερεῖς πρὸς	τὸν	θεὸν διανέμονται. (Ἂν δ' ὑπονοήσῃ
[3, 15]	πάρεισιν εἰς τὸ πλῆθος καὶ	τὸν	θεὸν ἐδήλου κινηθέντα ὑπὸ τῆς
[3, 8]	παντὶ γνώριμον εἶναι τὸ παρεῖναι	τὸν	θεὸν εἰς τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν
[3, 2]	καὶ εἰπεῖν ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα	τὸν	θεὸν ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον
[3, 8]	τό τε πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ	τὸν	θεὸν ἔκρινεν εἶναι καὶ τρέπεται
[3, 1]	αὐτοὺς καὶ ταύτης τῆς ἀνάγκης	τὸν	θεὸν ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν
[3, 5]	τὸ λόγον εἶναι περὶ τοῦ	τὸν	θεὸν ἐν αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν
[3, 1]	τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους	τὸν	θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ τῶν εὐχῶν
[3, 11]	ἄνδρα ἐπὶ τοῖς γάμοις καὶ	τὸν	θεὸν ἐπὶ τοῖς ὅρκοις μετ'
[3, 5]	ἐκεῖνος αὐτοῖς προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες	τὸν	θεὸν εὐμενῆ συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι
[3, 10]	ἥψαντο πρότερον αὐτῶν, μεταλαμβάνουσι καὶ	τὸν	θεὸν ἡγούμενοι τιμᾶν δίκαιον εἶναι
[3, 8]	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχὰς ποιήσεται πρὸς	τὸν	θεὸν ἡδέως ἀκουσόμενον, ὅτι τε
[3, 14]	Ἀαρὼν πεσόντες ἐπὶ τὴν γῆν	τὸν	θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ τῆς
[3, 15]	παρεκάλει καταλλάκτην αὐτῶν γενέσθαι πρὸς	τὸν	θεὸν καὶ τῆς ἄλης τῆς
[3, 1]	τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν τρέπεται	τὸν	θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ
[3, 5]	τρίτος δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ	τὸν	θεὸν ὀμνύναι: ὁ δὲ τέταρτος
[3, 14]	πρὸ δὲ πάντων ὁμονοῶμεν καὶ	τὸν	θεόν, ὅς ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν
[3, 8]	θεοῦ ἀξιώματι, αὐτοκράτορα δ' εἶναι	τὸν	θεὸν παρατυγχάνειν τοῖς ἱεροῖς κατέλιπεν
[3, 11]	δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις	τὸν	θεόν, περὶ ὧν ὕστερον ἐροῦμεν.
[3, 1]	ἐν τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ	τὸν	θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως ἐκ
[3, 2]	χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον ὀνομάσας	τὸν	θεὸν προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ τοὺς
[3, 8]	λύπης ἠξίωσε προκρίναντας τὴν εἰς	τὸν	θεὸν τιμὴν τοῦ περὶ αὐτοὺς
[3, 15]	παρασχεῖν. ὁ δ' οὐκ ἔφασκε	τὸν	θεὸν τοιαύτην πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ
[3, 15]	μελλούσης ὑπ' αὐτῶν ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ	τὸν	θεὸν ὑπομνῆσαι μέν, ὅσα παθόντες
[3, 3]	προσλαβόμενος ὕμνους τε ᾖδον εἰς	τὸν	θεὸν ὡς τῆς σωτηρίας αὐτοῖς
[3, 2]	διηγρύπνει δὲ καὶ Μωυσῆς ἀναδιδάσκων	τὸν	Ἰησοῦν ὃν τρόπον ἐκτάξειε τὸ
[3, 12]	κατέλεξεν εἰς τοὺς φυλάρχους Μανασσῆν	τὸν	Ἰωσήπου παῖδα καὶ Ἐφράην ἀντὶ
[3, 7]	φυλάττει δ' ἐπὶ τῷ ἐπιθέματι	τὸν	καρπὸν διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος
[3, 7]	ὅπερ ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ πρὸς	τὸν	καρπὸν μεταβαλεῖν ἠργμένης: ὁ δὲ
[3, 2]	στρατηγοῦ: οἱ δ' ἦσαν ἐπὶ	τὸν	κίνδυνον τὰς ψυχὰς ἠρμένοι καὶ
[3, 8]	τούτων μέντοι Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι	τὸν	κράτιστον. ὁ δὲ πᾶς χρόνος
[3, 9]	τὰ πάντα. σφαγέντων δὲ τούτων	τὸν	κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι τοῦ
[3, 7]	πρὸς τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ	τὸν	λαιὸν ὦμον φέρει. Μωυσῆς μὲν
[3, 5]	μέλει διαμονῆς. (Ταῦτ' εἰπὼν προάγει	τὸν	λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις,
[3, 11]	Λευὶ τὴν φυλὴν τῆς πρὸς	τὸν	λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος ἱερὰν ἐσομένην
[3, 1]	παρὰ τοῦ θεοῦ παραγίνεται πρὸς	τὸν	λαὸν περιμένοντα καὶ εἰς αὐτὸν
[3, 4]	καὶ οἷος γέγονας ἐπὶ τῷ	τὸν	λαὸν ὑπουργῶν τῷ θεῷ σώζειν
[3, 7]	(Ἐπὶ δὲ τούτοις τρίτον ἐνδύεται	τὸν	λεγόμενον μὲν ἐφώδην, Ἑλληνικῇ δ'
[3, 5]	καταφρονήσητε τῶν λεγομένων εἰς ἐμὲ	τὸν	λέγοντα ἀφορῶντες μηδ' ὅτι γλῶττα
[3, 9]	καὶ ἱερουργίαις κειμένων: καὶ γὰρ	τὸν	λόγον μοι περὶ τῶν θυσιῶν
[3, 7]	ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον μὲν περιτίθεται	τὸν	μαναχάσην λεγόμενον: βούλεται δὲ τοῦτο
[3, 10]	ἕτερον δείλης ἐπιφέρει τῷ πυρί.	τὸν	μὲν οὖν περὶ τούτων λόγον
[3, 7]	γῆς ἔταξε: καὶ γὰρ αὕτη	τὸν	μεσαίτατον τόπον ἔχει: ζώνῃ τε
[3, 13]	πλῆθος πάλιν στασιάζειν ἄρχεται, καὶ	τὸν	Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι τῶν τε κατὰ
[3, 2]	ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν κακῶν, καὶ	τὸν	Μωυσῆν ἐκέλευον ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ
[3, 4]	δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος	τὸν	Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ πραγμάτων ὄντα:
[3, 13]	καὶ θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον πρὸς	τὸν	Μωυσῆν ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων
[3, 1]	ἦσαν καὶ πάλιν δι' ὀργῆς	τὸν	Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν
[3, 3]	τοῦ πλήθους ἐπὶ τῇ πρὸς	τὸν	Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ
[3, 14]	λόγῳ δὲ μόνον ὑπισχνουμένου. καὶ	τὸν	Μωυσῆν πάλιν ᾐτιῶντο καὶ κατεβόων
[3, 15]	συμφορᾷ τὸ πλῆθος ἐγένετο, καὶ	τὸν	Μωυσῆν παρεκάλει καταλλάκτην αὐτῶν γενέσθαι
[3, 3]	εὐχαριστίᾳ διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ καὶ	τὸν	Μωυσῆν τῆς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν
[3, 12]	τὸν βωμὸν καὶ εἰσιέναι εἰς	τὸν	ναὸν ἐκώλυσε: μὴ μόνον δὲ
[3, 10]	τὸ ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις εἰς	τὸν	ναὸν καὶ περὶ τὸν χρύσεον
[3, 10]	ἐκείνην τὴν πόλιν, ἣν διὰ	τὸν	ναὸν μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας
[3, 6]	δὴ παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ	τὸν	ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε τὴν
[3, 10]	οὗ δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς	τὸν	ναὸν τοῦ αἵματος ἅμα καὶ
[3, 5]	καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ' ὁ	τὸν	Νεῖλον ἀναγκάσας ᾑματωμένον ὑπὲρ ὑμῶν
[3, 11]	αἱ δ' εἰσὶ τετραμμέναι πρὸς	τὸν	νεών, καὶ τῆς κεφαλῆς τὸ
[3, 6]	κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας, οἳ διαιροῦντες	τὸν	νεὼν τὸ ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν
[3, 15]	ἀπορίας τὴν γῆν κατεχούσης, δεδιὼς	τὸν	νόμον καὶ τὴν ὀργήν, ἣν
[3, 12]	πρὸς τὴν δευτέραν οἱ πρὸς	τὸν	νότον αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ
[3, 9]	σπένδουσι δὲ περὶ τὸν βωμὸν	τὸν	οἶνον. εἰ δέ τις θυσίαν
[3, 6]	πήχεις ὑπ' αὐτῶν: κατὰ δὲ	τὸν	ὄπισθεν τοῖχον, ἐννέα γὰρ πήχεις
[3, 6]	κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ	τὸν	ὄπισθεν τοῖχον μία φάλαγξ ἦν
[3, 10]	τοῦ ἐρίφου ῥαίνει τῷ δακτύλῳ	τὸν	ὄροφον ἑπτάκις, τοῦ δ' αὐτοῦ
[3, 2]	τοὺς Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι.	τὸν	οὖν πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν
[3, 7]	τῷ θεῷ διὰ τὸ καὶ	τὸν	οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί
[3, 6]	τὴν γὰρ χρόαν τοῖς κατὰ	τὸν	οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν ἐδόκουν διαφέρειν.
[3, 7]	ὁ πῖλος δέ μοι δοκεῖ	τὸν	οὐρανὸν τεκμηριοῦν ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ
[3, 7]	μῆνάς τις θέλοι νοεῖν, εἴτε	τὸν	οὕτως ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων, ὃν
[3, 8]	οὕτως ἀπέθανον: Μωυσῆς δὲ κελεύει	τὸν	πατέρα αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς
[3, 8]	Μωυσῆς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ	τὸν	πατέρα μὴ φροντίζειν τῆς ἐπ'
[3, 6]	τῆς τραπέζης, ἡ δὲ εἰς	τὸν	πόδα: καὶ τούτοις κατὰ τὰς
[3, 7]	λίνεος ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθος	τὸν	πόλον, ἀστραπαῖς μὲν κατὰ τοὺς
[3, 12]	ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει	τὸν	πριάμενον ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες
[3, 2]	τε καὶ τοὺς περιοίκους ἐπὶ	τὸν	πρὸς Ἑβραίους πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν
[3, 1]	καὶ συνέσεως κωλυόμενοι δι' ὀργῆς	τὸν	στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν
[3, 3]	αἴτιον καὶ ποριστὴν γεγενημένον, καὶ	τὸν	στρατηγὸν εὐφήμουν ὡς κατὰ ἀρετὴν
[3, 1]	παρεῖχε πιστεύειν. οἱ δὲ μιμούμενοι	τὸν	στρατηγὸν ἥδοντο τῷ βρώματι: μέλιτι
[3, 2]	ἀριστεῦσί τε τιμὰς ἐδίδου καὶ	τὸν	στρατηγὸν Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ'
[3, 1]	παρακλήσεως. εἶχον οὖν ἐν αἰτίᾳ	τὸν	στρατηγὸν καὶ κατεβόων αὐτοῦ τὴν
[3, 5]	παρὰ τοῦ θεοῦ. ἑορτάζοντες δὲ	τὸν	στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες τήν τε
[3, 4]	ἐμαῖς περὶ τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος	τὸν	στρατὸν ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ κατὰ
[3, 2]	καὶ ὁ μὲν οὕτως παραστησάμενος	τὸν	στρατὸν τοῖς τε λόγοις καὶ
[3, 2]	τοὺς οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει	τόν	τε ἀδελφὸν Ἀαρῶνα καὶ τῆς
[3, 2]	δὲ ὑποφαίνειν τῆς ἡμέρας αὖθις	τόν	τε Ἰησοῦν παρεκάλει μηδὲν χείρονα
[3, 5]	πρὸς ταῖς σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ	τόν	τε Μωυσῆν ἀπολωλέναι νομίζοντες ὑπ'
[3, 3]	αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως ἀπήντα	τόν	τε Μωυσῆν καὶ τὴν Σαπφώραν
[3, 14]	συντρέχουσι, δι' ἐννοίας ἔχοντες καταλεύσαντες	τόν	τε Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρῶνα
[3, 7]	οἷς περὶ τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα,	τόν	τε νομοθέτην εὑρήσει θεῖον ἄνδρα
[3, 1]	θεοῦ τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο:	τόν	τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως
[3, 2]	ἐρήμῳ τε γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις,	τόν	τε στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ
[3, 5]	ἣν εἶχε περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου	τόν	τε τρόπον καθ' ὃν εὐδαιμονήσουσι
[3, 7]	τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει πρὸς	τὸν	τράχηλον ἐμβεβηκότας τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι,
[3, 8]	μὲν οὖν ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον	τὸν	τρόπον αὐτούς τε καὶ τὰς
[3, 7]	τοῖς οὕτω δὴ ἔχουσι σημανῶ	τὸν	τρόπον: βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ
[3, 6]	ἡ μὲν σκηνὴ τοῦτον πήγνυται	τὸν	τρόπον. (Γίνεται δὲ καὶ κιβωτὸς
[3, 12]	τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον	τὸν	τρόπον: ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν
[3, 6]	μὲν τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον	τὸν	τρόπον ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν δὲ
[3, 1]	σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον ὁδεύοντες	τὸν	τρόπον περὶ δείλην ὀψίαν εἰς
[3, 7]	ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται γὰρ τοῦτον	τὸν	τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος πηχυαῖον
[3, 7]	ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ	τὸν	τῶν κωδώνων ψόφον. καὶ τὴν
[3, 1]	καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ πρὸς αὐτὸν	τὸν	ὑπηρέτην αὐτοῦ διατεθέντας καὶ ταῦτα
[3, 8]	αὐτῷ καὶ παῖδες κατ' ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος
[3, 10]	εἰς τὸν ναὸν καὶ περὶ	τὸν	χρύσεον βωμὸν καὶ τὸ λοιπὸν
[3, 7]	τόπον ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας	τὸν	ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος
[3, 7]	μὲν πρώτη τριάς ἐστι σαρδόνυξ	τόπαζος	σμάραγδος, ἡ δευτέρα δὲ ἄνθρακα
[3, 7]	καὶ γὰρ αὕτη τὸν μεσαίτατον	τόπον	ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας τὸν
[3, 1]	περὶ δείλην ὀψίαν εἰς Μὰρ	τόπον	οὕτως διὰ τὴν τοῦ ὕδατος
[3, 7]	ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν	τόπον,	τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν
[3, 1]	νῦν ὕεται> πᾶς ἐκεῖνος ὁ	τόπος,	καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ χαριζόμενον
[3, 13]	ἀπανίσταται τοῦ Σιναίου ὄρους καὶ	τόπους	τινὰς ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν,
[3, 13]	καί τινος ἐρομένου, πόθεν ἂν	τοσαύταις	εὐπορήσειε μυριάσι τῶν προειρημένων, ὁ
[3, 10]	αὐτοῦ καὶ τὸ ἔδαφος καὶ	τοσαυτάκις	εἰς τὸν ναὸν καὶ περὶ
[3, 2]	ὁσάκις γὰρ ἂν αὐτὰς καθίει	τοσαυτάκις	ἐλαττοῦσθαι τοὺς οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε,
[3, 11]	καὶ τοῖς κηδεύσασι νεκρὸν μετὰ	τοσαύτας	ἡμέρας νόμιμον τὸ ἐνδημεῖν: τὸν
[3, 15]	εἰ Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ ὢν	τοσαύτας	μυριάδας ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ μετήγαγε
[3, 8]	μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν ὁ θεός:	τοσαύτη	γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ
[3, 15]	τῶν ἱερέων κρίμνον ἓν φαγεῖν	τοσαύτης	ἀπορίας τὴν γῆν κατεχούσης, δεδιὼς
[3, 7]	ἑπτά, τῶν πλανητῶν τὴν φοράν:	τοσοῦτοι	γάρ εἰσι τὸν ἀριθμόν. τά
[3, 7]	θεῖον. καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ	τοσοῦτόν	μοι δεδηλώσθω πολλάκις τε καὶ
[3, 7]	ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν εἰς	τοσούτους	μῆνας διῃρημένον. τὴν δὲ λυχνίαν
[3, 1]	οὐδ' αὐτὸ μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον	τοσούτῳ	στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι παρέχον αὐτοῖς
[3, 4]	ἄλλους Ἑβραίων εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ	τοσούτων	μυριάδων σωτηρίας οὐκ ἄλλον τινὰ
[3, 5]	δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ	τοσούτων	νυκτῶν παρῆν οὐδενὸς σιτίου τῶν
[3, 1]	τῆς τροφῆς ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ	τότ'	αὐτοὺς τελείως ἐπιλελοίπει, κατάγονται: φρέαρ
[3, 10]	ἠλευθερώθημεν, καὶ τὴν θυσίαν, ἣν	τότ'	ἐξιόντας ἀπ' Αἰγύπτου θῦσαι προεῖπον
[3, 10]	εἰς χρῆσιν τοῖς ἱερεῦσι: καὶ	τότε	λοιπὸν δημοσίᾳ ἔξεστι πᾶσι καὶ
[3, 10]	ἕως τοῦ ἑτέρου σαββάτου: καὶ	τότε	μὲν ἀντ' ἐκείνων ἄλλοι κομίζονται,
[3, 4]	κατὰ πλεονεξίαν αὐτὸ πάσχειν νομίζουσι:	τότε	μὲν ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος
[3, 1]	ἐκεῖνος ὁ τόπος, καθάπερ καὶ	τότε	Μωυσεῖ χαριζόμενον τὸ θεῖον κατέπεμψε
[3, 1]	ἡμέραις πίδαξιν ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες καὶ	τότε	παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες τὴν γῆν,
[3, 15]	οὐ δεῖ θαυμάζειν περὶ τῶν	τότε	πεπραγμένων, ὁπότε καὶ μέχρι τοῦ
[3, 12]	ταῖς λοιπαῖς ἡμέραις. θύει δὲ	τότε	πρῶτον μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τὴν
[3, 10]	τε καὶ θύειν τῷ θεῷ	τότε	χαριστήρια, φέροντας ἐν ταῖς χερσὶν
[3, 8]	τῶν τεθυμένων τήν τε στολὴν	τοῦ	Ἀαρῶνος καὶ αὐτὸν σὺν τοῖς
[3, 6]	τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων	τοῦ	ἁγίου τὸ ἅγιον. ὡραῖον δὲ
[3, 14]	ᾐτιῶντο καὶ κατεβόων αὐτοῦ καὶ	τοῦ	ἀδελφοῦ Ἀαρῶνος τοῦ ἀρχιερέως καὶ
[3, 6]	καταχεῖν παρῆν. καὶ ὁ μὲν	τοῦ	αἰθρίου περίβολος τοῦτον τὸν τρόπον
[3, 10]	σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς τὸν ναὸν	τοῦ	αἵματος ἅμα καὶ τοῦ ἐρίφου
[3, 8]	βρώσεως ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ	τοῦ	αἵματος τῶν τεθυμένων τήν τε
[3, 6]	κατὰ ἓξ ἐπαλλήλους καθαροῦ πάνυ	τοῦ	ἀλεύρου ἐκ δύο ἀσσάρων, ὃ
[3, 10]	καὶ εἷς μέν ἐστιν ἀσσάρων	τοῦ	ἀλεύρου, τούτου δὲ τὸ μὲν
[3, 9]	καὶ σὺν αὐτοῖς τὴν οὐρὰν	τοῦ	ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. τὸ
[3, 6]	συνέβαινεν αὐταῖς γιγλύμοις τῷ θήλει	τοῦ	ἄρρενος συνελθόντος. τοῦτο μέντοι πρὸς
[3, 14]	αὐτοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ Ἀαρῶνος	τοῦ	ἀρχιερέως καὶ πονηρὰν μὲν καὶ
[3, 7]	ἐστί. καὶ τοιοῦτος μὲν ὁ	τοῦ	ἀρχιερέως κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε δ'
[3, 10]	ἀλλ' ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων	τοῦ	ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ δὴ σφαγέντος
[3, 8]	νόμων. (Ὃ μέντοι περὶ τῆς	τοῦ	ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον διελθεῖν βούλομαι:
[3, 7]	πυρός. ἀποσημαίνει δὲ καὶ ὁ	τοῦ	ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν λίνεος
[3, 10]	τῷ θεῷ. (Τῇ δὲ πέμπτῃ	τοῦ	αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ τρεπομένου
[3, 10]	ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων. (Δεκάτῃ δὲ	τοῦ	αὐτοῦ μηνὸς κατὰ σελήνην διανηστεύοντες
[3, 7]	λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν βροχωτῆρα	τοῦ	αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς ὤας
[3, 1]	(ἐπράυνεν αὐτοὺς καὶ τῆς μὲν	τοῦ	βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς
[3, 1]	συλλέγειν ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς	τοῦ	βρώματος, ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις
[3, 9]	τὸν κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι	τοῦ	βωμοῦ οἱ ἱερεῖς, εἶτα καθαρὰ
[3, 8]	φλογὶ πάντα ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ	τοῦ	βωμοῦ. (Συνέβη δὲ καὶ Ἀαρῶνι
[3, 9]	νόμος θύειν ζῷον αὐθημερὸν μετὰ	τοῦ	γεγεννηκότος ἐπὶ ταὐτό, οὐδ' ἄλλως
[3, 1]	διαυγέστατον. οἱ δὲ τῷ παραδόξῳ	τοῦ	γεγονότος κατεπλάγησαν, καὶ πρὸς τὴν
[3, 5]	ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην: οὕτως ἐκείνῳ	τοῦ	γένους ἡμῶν καὶ τῆς τούτου
[3, 12]	προσδέχεται τὸν ἀγρὸν ὁ ἀποδόμενος,	τοῦ	δ' ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ τοῦ
[3, 10]	τῷ δακτύλῳ τὸν ὄροφον ἑπτάκις,	τοῦ	δ' αὐτοῦ καὶ τὸ ἔδαφος
[3, 1]	ἀσσαρῶνος γὰρ οὐδὲν πλέον εὕρισκον:	τοῦ	δ' ὑπολειφθέντος εἰς τὴν ἐπιοῦσαν
[3, 2]	ἐκ τῆς πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ.	~(Τοῦ	δὲ Ἑβραίων ὀνόματος ἤδη πολλοῦ
[3, 6]	τούτων προσῆν δεχομένη τὴν στρόφιγγα.	τοῦ	δὲ κατὰ δύσιν τοίχου κίονες
[3, 11]	ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ τὸ σῶφρον	τοῦ	δεξιοῦ σκέλους ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ
[3, 5]	ὀφθείς τε οὖν αὐτὸς ἀπαλλάσσει	τοῦ	δέους αὐτοὺς καὶ περὶ τῶν
[3, 8]	αὐτοῖς πρῶτος ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ	τοῦ	δευτέρου ἔτους μηνὶ Ξανθικῷ κατὰ
[3, 10]	μέρος ἴδιον λαβόντων. ~(Ἐκ δὲ	τοῦ	δημοσίου ἀναλώματος νόμος ἐστὶν ἄρνα
[3, 10]	συγκατακαίεται δὲ ταῦρος οὐχ ὑπὸ	τοῦ	δήμου προσαχθείς, ἀλλ' ἐκ τῶν
[3, 9]	τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα δ' ὑπὸ	τοῦ	δήμου συντελούμεναι κατὰ δύο γίνονται
[3, 4]	αὐτὸν βαδιζόντων καὶ μόνως ἂν	τοῦ	δικαίου τυχεῖν ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς
[3, 1]	ἀκοὴν καταπλαγέντων, εἰ ὑπό τε	τοῦ	δίψους καὶ τῆς ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις
[3, 6]	καθ' ἑκάστην κάμακα παρέντες κατὰ	τοῦ	ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων
[3, 6]	ἀετώματι παραπλήσιον καὶ παστάδι παρεῖχον,	τοῦ	ἑνδεκάτου φάρσους εἰς τοῦτο παρειλημμένου.
[3, 7]	εἶναι πεποιημένος. τῷ δὲ διακένῳ	τοῦ	ἐνδύματος σύνεισι περίτμημα σπιθαμῆς τὸ
[3, 6]	ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν	τοῦ	ἐπιθέματος, δι' ὧν ᾔεσαν στελεοὶ
[3, 10]	ναὸν τοῦ αἵματος ἅμα καὶ	τοῦ	ἐρίφου ῥαίνει τῷ δακτύλῳ τὸν
[3, 11]	ἀποθανεῖν: ἂν δ' ὑπὸ πολλοῦ	τοῦ	ἔρωτος καὶ τῆς διὰ τοῦτον
[3, 7]	δύο κρίκους μείζονας τῇ πέζῃ	τοῦ	ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει πρὸς τὸν
[3, 10]	πινάκων λιβανωτοῦ γεμόντων διαμένουσιν ἕως	τοῦ	ἑτέρου σαββάτου: καὶ τότε μὲν
[3, 10]	Νισὰν παρ' ἡμῖν καλεῖται καὶ	τοῦ	ἔτους ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ
[3, 10]	τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ	τοῦ	ἔτους, ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους
[3, 1]	νίφεσθαι καὶ τῆς ὥρας εἶναι	τοῦ	ἔτους τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ
[3, 7]	κρίκῳ προέχοντι τῆς νωτιαίας πέζης	τοῦ	ἐφώδου. καὶ τοῦτο ἦν ἀσφάλεια
[3, 7]	γλῶτταν λόγιον: πληροῖ δὲ ἀκριβῶς	τοῦ	ἐφώδου ὅπερ ὑφαίνοντες κατὰ στῆθος
[3, 10]	τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην ἐν κριῷ	τοῦ	ἡλίου καθεστῶτος, τούτῳ γὰρ τῷ
[3, 8]	ἀκουσόμενον, ὅτι τε κήδεται γένους	τοῦ	ἡμετέρου καὶ παρ' ἀνδρὸς ὃν
[3, 9]	ἄλλην πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ	τοῦ	ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ, οἱ
[3, 10]	τὴν πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ	τοῦ	ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. παρέχεται
[3, 9]	τὰ πιμελῆ σὺν τῷ λοβῷ	τοῦ	ἥπατος καὶ σὺν αὐτοῖς τὴν
[3, 3]	καὶ θύσας εὐωχεῖ τὸ πλῆθος	τοῦ	θάμνου πλησίον, ὃς διαπεφεύγει τοῦ
[3, 8]	τινες τοιοῦτοι γένοιντο παρεγχειρεῖν τῷ	τοῦ	θεοῦ ἀξιώματι, αὐτοκράτορα δ' εἶναι
[3, 13]	σωτηρίας ἀμνημονεῖν μήτ' ἀπογινώσκειν τῆς	τοῦ	θεοῦ βοηθείας. τὸ δὲ πλῆθος
[3, 14]	ὀλοφυρόμενοι διῆγον, ὡς οὐδὲν ἔργῳ	τοῦ	θεοῦ βοηθοῦντος λόγῳ δὲ μόνον
[3, 1]	καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις ταῖς παρὰ	τοῦ	θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον ἐκ τῆς
[3, 1]	εἰς τροφὴν ἥκειν αὐτοῖς παρὰ	τοῦ	θεοῦ γεύεταί τε καὶ ἡσθείς,
[3, 8]	τε ὕδασι καὶ μύρῳ, ἵνα	τοῦ	θεοῦ γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν οὖν
[3, 1]	Αἰγύπτιοι κατέχειν αὐτοὺς παρὰ τὴν	τοῦ	θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ τίνα
[3, 15]	(Ταῦτα δὲ Μωυσέος κατὰ τὴν	τοῦ	θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος ἐν λύπῃ
[3, 5]	ὁμοῦ καὶ τέκνοις, ὡς ἀκούσαιεν	τοῦ	θεοῦ διαλεγομένου πρὸς αὐτοὺς περὶ
[3, 15]	συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ νομοθεσία	τοῦ	θεοῦ δοκοῦσα τὸν ἄνδρα πεποίηκε
[3, 8]	ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι τὴν γραφὴν	τοῦ	θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ τῇ παραβάσει
[3, 2]	αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι βουλομένου	τοῦ	θεοῦ. εἰδέναι δ' οἷος οὗτος
[3, 5]	προύτεινεν αὐτοῖς, ἐπανήξοντος Μωυσέος παρὰ	τοῦ	θεοῦ. ἑορτάζοντες δὲ τὸν στρατηγὸν
[3, 8]	στερρὸς ἦν καὶ κατὰ βούλησιν	τοῦ	θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος γεγονέναι:
[3, 8]	παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς μόνῃ τῇ	τοῦ	θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει. καὶ τῶν
[3, 4]	σὺ δὲ πρὸς μόνῃ τῇ	τοῦ	θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων σεαυτὸν διατέλει
[3, 8]	ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ	τοῦ	θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ τῇ στολῇ
[3, 1]	νομίσας ἔγνω δεῖν ἐφ' ἱκετείαν	τοῦ	θεοῦ καὶ παράκλησιν ἐλθεῖν, καὶ
[3, 5]	Μωυσῆν ἀπολωλέναι νομίζοντες ὑπ' ὀργῆς	τοῦ	θεοῦ καὶ περὶ αὐτῶν ὅμοια
[3, 1]	τῶν εὖ γεγονότων, οὕτως μὲν	τοῦ	θεοῦ καὶ τῆς ἐκείνου γνώμης,
[3, 1]	τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς ἔκ τε	τοῦ	θεοῦ καὶ τῆς Μωυσέος ἀρετῆς
[3, 12]	καθιδρύκει τὴν στρατιάν, ἐξέμαθε παρὰ	τοῦ	θεοῦ καὶ τοῖς Ἑβραίοις γεγραμμένην
[3, 6]	τῶν μέτρων κατὰ τὴν ὑποθήκην	τοῦ	θεοῦ καὶ τοῦ μεγέθους ὅσα
[3, 1]	δι' ὧνπερ αὐτὸν βάλλουσι λίθων	τοῦ	θεοῦ κατακρίνειν νομισθῶσιν, (ἐπράυνεν αὐτοὺς
[3, 1]	τε καὶ πράττειν κατ' ἐντολὴν	τοῦ	θεοῦ κελεύσειε. κατηρίθμει τε πάντα,
[3, 1]	παρούσης ἀπαλλαγῆναι ἀμηχανίας ἐκ τῆς	τοῦ	θεοῦ κηδεμονίας, ὃν εἰκὸς δοκιμάζοντα
[3, 5]	αὐτὸν καὶ νόμους αὐτοῖς παρὰ	τοῦ	θεοῦ κομίζειν. ὁ δὲ τούτους
[3, 14]	πλῆθος καὶ καταστάς, δύο, φησί,	τοῦ	θεοῦ κρίναντος ἡμῖν παρασχεῖν ἀγαθά,
[3, 14]	δεόμενοι καὶ μήτε ψευδολογίαν κατακρίνειν	τοῦ	θεοῦ μήτε πιστεύειν τοῖς ἐκ
[3, 14]	τὴν σκηνὴν ἐσήμαινε τὴν ἐπιφάνειαν	τοῦ	θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας πάρεισιν
[3, 2]	διὰ τὴν εὐμένειαν τὴν παρὰ	τοῦ	θεοῦ νενικῆσθαι. νῦν δὲ γίνεσθαι
[3, 5]	χεὶρ ἦν ἐπὶ τῇ γραφῇ	τοῦ	θεοῦ. ~(Οἱ δὲ χαίροντες οἷς
[3, 5]	κεραυνοὶ κατενεχθέντες ἐδήλουν τὴν παρουσίαν	τοῦ	θεοῦ οἷς Μωυσῆς ἔχαιρεν εὐμενοῦς
[3, 6]	τοῖς ἔργοις ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν	τοῦ	θεοῦ οὓς καὶ τὸ πλῆθος
[3, 6]	κόσμου τε καὶ λειτουργίας ἕνεκα	τοῦ	θεοῦ. (Πάντων δ' ἐν ἑτοίμῳ
[3, 1]	καὶ Μωυσῆς ταῦτα λαβὼν παρὰ	τοῦ	θεοῦ παραγίνεται πρὸς τὸν λαὸν
[3, 1]	μικρὸν ἐκκλίνας ἐπὶ λιτὰς τρέπεται	τοῦ	θεοῦ παρακαλῶν ὡς τροφὴν ἔδωκεν
[3, 1]	τετιμημένον, καὶ θυσίαις ἠμείβοντο τὴν	τοῦ	θεοῦ περὶ αὐτοὺς πρόνοιαν. δηλοῖ
[3, 5]	τὸ μὲν πλῆθος ἀκροασάμενον αὐτοῦ	τοῦ	θεοῦ περὶ ὧν Μωυσῆς διελέχθη
[3, 5]	τὴν στρατιὰν ἐπιφανείς, καὶ τὴν	τοῦ	θεοῦ πρόνοιαν ἣν εἶχε περὶ
[3, 5]	ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ τὸ ὑπὸ	τοῦ	θεοῦ πρὸς αὐτὸν μεταστῆναι διὰ
[3, 6]	Μωυσῆς δέ φησι τῷ θρόνῳ	τοῦ	θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι. ταύτῃ τὰς
[3, 5]	μετασκηνῶσαι τῷ ὄρει τὴν γειτνίασιν	τοῦ	θεοῦ προτιμήσαντας. ταῦτ' εἰπὼν ἀνῄει
[3, 2]	ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν τῇ παρὰ	τοῦ	θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα αὐτοῖς παρεῖναι,
[3, 14]	πρὸς τὰ ἔργα καὶ ταῦτα	τοῦ	θεοῦ συμπροθυμουμένου καὶ ὑπερμαχοῦντος αὐτῶν.
[3, 8]	ταῦτα μέντοι κατὰ τὴν ὑπαγόρευσιν	τοῦ	θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι μὲν οὖν
[3, 5]	ὡς εἰς αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος	τοῦ	θεοῦ σφόδρα τὴν διάνοιαν αὐτῶν
[3, 1]	ἀφορμὴν ἣν ποθοῦσι. Μωυσῆς δὲ	τοῦ	θεοῦ ταῦτ' ἀκούσας καταβαίνει πρὸς
[3, 1]	δὲ συλλαμβάνοντες ὡς τροφὴν αὐτοῖς	τοῦ	θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου τὴν ἔνδειαν
[3, 1]	καὶ Μωυσῆς ἐπ' εὐχὰς τρέπεται	τοῦ	θεοῦ ταχεῖαν καὶ παρὰ τὴν
[3, 1]	οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ	τοῦ	θεοῦ τετιμημένον, καὶ θυσίαις ἠμείβοντο
[3, 7]	ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα	τοῦ	θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ
[3, 1]	ἥκειν ἔλεγε φέρων αὐτοῖς παρὰ	τοῦ	θεοῦ τὴν περὶ τῶν ἐνεστηκότων
[3, 11]	τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν	τοῦ	θεοῦ τὴν προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει
[3, 7]	ἐστὶ χρύσεος, ὃς ἱεροῖς γράμμασι	τοῦ	θεοῦ τὴν προσηγορίαν ἐπιτετμημένος ἐστί.
[3, 1]	πότιμον αὐτοῖς παρασχεῖν. καὶ κατανεύσαντος	τοῦ	θεοῦ τὴν χάριν λαβὼν τομάδος
[3, 11]	τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει κατὰ τιμὴν	τοῦ	θεοῦ τοῦτο ποιῶν. ἀλλὰ περὶ
[3, 12]	μένειν αὐτοῖς ὡς ἐπιδημοῦντος ἐδόκει	τοῦ	θεοῦ, τρεπομένης δὲ ταύτης μετανίστασθαι.
[3, 1]	πονοῦσι τῆς διανοίας ἐκβάλλειν τὰς	τοῦ	θεοῦ χάριτας καὶ δωρεάς, ὧν
[3, 8]	τοῖς λεγομένοις καὶ συνῄνουν τῇ	τοῦ	θεοῦ χειροτονίᾳ: ἦν γὰρ Ἀαρὼν
[3, 2]	ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει τῇ	τοῦ	θεοῦ ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ' ἧς
[3, 8]	συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι δόξαντας	τοῦ	θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν εἰρήνῃ
[3, 1]	εἰς χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ	τοῦ	θολερὸν εἶναι: καρπόν τε φέρειν
[3, 4]	τοῦ στρατηγοῦ θέλουσι, παυσάμενον δὲ	τοῦ	θορύβου παραλαβὼν καὶ συμμονωθεὶς ἀνεδίδασκεν
[3, 8]	αὐτῆς καὶ τῆς λυχνίας καὶ	τοῦ	θυμιατηρίου καὶ τῶν ἄλλων σκευῶν
[3, 8]	σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν	τοῦ	ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντος ταῖς θυσίαις
[3, 7]	σκηνῆς κατανοήσειε τὴν πῆξιν καὶ	τοῦ	ἱερέως ἴδοι τὴν στολὴν τά
[3, 11]	φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας τε ἐκ	τοῦ	ἱεροῦ γῆς εἴ τι προστύχοι
[3, 7]	μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται ὅσον ἀπὸ	τοῦ	ἰνίου πρὸς ἑκάτερον τῶν κροτάφων.
[3, 12]	δεσπόταις τοῦτον τὸν τρόπον: ἐνστάντος	τοῦ	ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται
[3, 12]	Ἰωσήπου παῖδα καὶ Ἐφράην ἀντὶ	τοῦ	Ἰωσήπου: δέησις δὲ ἦν αὕτη
[3, 10]	καὶ δεκάτῃ τρεπομένου τὸ λοιπὸν	τοῦ	καιροῦ πρὸς τὴν χειμερινὴν ὥραν
[3, 1]	μέτρου συναγαγόντες οὐδὲν περισσότερον εἶχον	τοῦ	κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ οὐδὲν πλέον
[3, 7]	ἐπιθέματι τὸν καρπὸν διὰ παντὸς	τοῦ	κάλυκος ὄντα βοτάνης σπέρματι τῆς
[3, 6]	ποικιλωτάτη διὰ πασῶν ἐπῄει ἀπὸ	τοῦ	κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς βάσεως
[3, 6]	αὐτὸ ἀπὸ κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους	τοῦ	κίονος. τὸ δὲ λοιπὸν εἴσοδος
[3, 10]	εὐωχίαις εἰσὶ τεθυκότες. (Ἐκ μέντοι	τοῦ	κοινοῦ σῖτος ὀπτὸς ζύμης ἄμοιρος,
[3, 2]	εἰ μὴ νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο	τοῦ	κτείνειν. νίκην καλλίστην καὶ καιριωτάτην
[3, 8]	τε ἐσσὴν καὶ ὁ σαρδόνυξ	τοῦ	λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις πρότερον ἢ
[3, 1]	νῦν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ὑπὸ	τοῦ	λαοῦ πραττομένοις φύσει δυσαρέστου καὶ
[3, 12]	τοῦ δ' ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ	τοῦ	λείποντος καταβαλὼν τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται
[3, 11]	περὶ αὐτῶν προειρῆσθαι. ~(Μωυσῆς δὲ	τοῦ	Λευὶ τὴν φυλὴν τῆς πρὸς
[3, 10]	ἱερεῦσι πρὸς τροφὴν δίδονται, καὶ	τοῦ	λιβανωτοῦ θυμιωμένου ἐπὶ τῷ ἱερῷ
[3, 5]	σκηνὰς ἦσαν πεποιημένοι περιέγραφε, καὶ	τοῦ	λοιποῦ παντὸς ἐν αἰθρίᾳ τυγχάνοντος
[3, 5]	τυγχάνον καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν	τοῦ	μεγέθους καὶ τῶν κρημνῶν τὸ
[3, 6]	τὴν ὑποθήκην τοῦ θεοῦ καὶ	τοῦ	μεγέθους ὅσα τε δεῖ σκεύη
[3, 12]	πλῆθος, ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ αὐτοὶ	τοῦ	μὲν ἄρρενος ὅσον τριακοστὴν εἶχεν
[3, 9]	δὲ κριῷ μέρος τούτου τρίτον	τοῦ	μέτρου, καὶ τετάρτη μερὶς ἐπ'
[3, 7]	πέζα δ' αὐτῷ προσέρραπται ὑπὲρ	τοῦ	μὴ διελέγχεσθαι τῆς τομῆς τὴν
[3, 1]	ὧν δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ	τοῦ	μὴ σὺν πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ
[3, 14]	θεοῦ μήτε πιστεύειν τοῖς ἐκ	τοῦ	μὴ τἀληθῆ περὶ τῶν Χαναναίων
[3, 10]	ἰτέας σὺν κράδῃ φοίνικος πεποιημένην	τοῦ	μήλου τοῦ τῆς περσέας προσόντος.
[3, 7]	δὲ κάλυξ μεγέθους ἐστὶ σκυταλίδος	τοῦ	μικροῦ δακτύλου, κρατῆρι δ' ἐμφερὴς
[3, 6]	τετραμμένη πρὸς ἄρκτον οὐ πόρρω	τοῦ	μυχοῦ, διετίθεσαν ἄρτους τε δώδεκα
[3, 6]	μετὰ δέκα πήχεας ἡρμοσμένους ἐκ	τοῦ	μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι κίονας ὁμοίως
[3, 1]	κατέπεμπεν ὁ θεός: ἀνέχοντος γὰρ	τοῦ	Μωυσέος τὰς χεῖρας ἐπὶ ταῖς
[3, 6]	ἓν εἶναι δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα	τοῦ	ναοῦ τό τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε
[3, 5]	κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸ μέγεθος	τοῦ	νενοηκότος καὶ ἐπὶ συμφέροντι τῷ
[3, 7]	καὶ ἐν πολλοῖς τὴν ἀρετὴν	τοῦ	νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν τῶν
[3, 9]	ἔχων τὸν ἐξελέγχοντα κριὸν θύει	τοῦ	νόμου τοῦτο κελεύοντος, οὗ τὰ
[3, 15]	τότε πεπραγμένων, ὁπότε καὶ μέχρι	τοῦ	νῦν τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος
[3, 5]	ἦσαν αὐτῶν, καὶ ὁ περὶ	τοῦ	ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς εἰς
[3, 5]	ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ τὰς ὑπωρείας	τοῦ	ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις
[3, 12]	καὶ τὰς ἐκ καπηλείας καὶ	τοῦ	πανδοκεύειν πεπορισμένας τὸν βίον μηδὲ
[3, 6]	ἐπιμηκεστέρων κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ δύο	τοῦ	παντὸς διήκοντες ξύλου, καὶ δι'
[3, 6]	οὖσα πήχεων ἡ ἑτέρα μέτωπον	τοῦ	παντὸς ἦν, εἴκοσι μὲν πήχεις
[3, 1]	χαμαίζηλοι δι' ὕδατος ἀπορίαν ψαφαροῦ	τοῦ	παντὸς ὄντος χωρίου: οὔτε γὰρ
[3, 5]	ἀνασχεῖν νεφέλη τε ὑπεράνω ἀνέσχε	τοῦ	παντὸς στρατοπέδου τῶν Ἑβραίων οὐ
[3, 7]	κωδώνων ψόφον. καὶ τὴν ἐφαπτίδα	τοῦ	παντὸς τὴν φύσιν ἐκ τεσσάρων
[3, 15]	ὁδὸν τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ τιμὴν	τοῦ	παρ' ἡμῖν ἱεροῦ μετὰ πολλῶν
[3, 14]	διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας	τοῦ	παραστάντος αὐτοῖς πάθους τεταραγμένην, παρῆν
[3, 3]	ἥδεται δὲ Μωυσῆς ἐπὶ τῇ	τοῦ	πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας εὐωχεῖ
[3, 8]	τὴν εἰς τὸν θεὸν τιμὴν	τοῦ	περὶ αὐτοὺς σκυθρωποῦ: ἤδη γὰρ
[3, 2]	πολλοῦ κατὰ πάντας διαβοωμένου καὶ	τοῦ	περὶ αὐτῶν λόγου φοιτῶντος ἐν
[3, 6]	μὲν εἶχον αἱ τρεῖς πλευραὶ	τοῦ	περιβόλου: τῆς δὲ τετάρτης πλευρᾶς,
[3, 2]	κωλύοντες γενέσθαι: οἱ μὲν γὰρ	τοῦ	περισσοῦ δοκοῦσι νεμεσᾶν, οἱ δ'
[3, 15]	ἀνὴρ καὶ τῆς ἰσχύος τῆς	τοῦ	πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν εἴπῃ
[3, 1]	ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς προεκκενωθέντος	τοῦ	πλείονος. καὶ οἱ μὲν ἐπόνουν,
[3, 1]	θεοῦ γεύεταί τε καὶ ἡσθείς,	τοῦ	πλήθους ἀγνοοῦντος καὶ νομίζοντος νίφεσθαι
[3, 12]	πρὸς παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο	τοῦ	πλήθους εἰς τὰς ἐκκλησίας: καὶ
[3, 3]	καὶ Ῥαγουῆλος πολλὰ μὲν ἐγκώμια	τοῦ	πλήθους ἐπὶ τῇ πρὸς τὸν
[3, 4]	τῶν μειζόνων καὶ τῆς σωτηρίας	τοῦ	πλήθους ἔχειν τὴν πρόνοιαν αὐτόν:
[3, 1]	συμφορᾶς. (Ὁ δ' οὕτως ἀνηρεθισμένου	τοῦ	πλήθους καὶ πικρῶς ἐπ' αὐτὸν
[3, 14]	λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν καταπραύνειν	τοῦ	πλήθους, Μωυσῆς δὲ καὶ Ἀαρὼν
[3, 4]	ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες ὑπὸ	τοῦ	πλήθους παντὸς εἶναι ἀγαθοὶ καὶ
[3, 10]	ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ παραίτησις	τοῦ	πλήθους παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος,
[3, 1]	ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν ὁρμὴν	τοῦ	πλήθους πρὸς μικρὸν ἐκκλίνας ἐπὶ
[3, 15]	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦδε	τοῦ	πολέμου μικρὸν ἔμπροσθεν Κλαυδίου Ῥωμαίων
[3, 2]	ἐκ πολλῶν πεπειραμένους καὶ δεινοτέρων	τοῦ	πολέμου: τοῦτον μὲν γὰρ εἶναι
[3, 2]	μεγάλων τε καὶ λαμπρῶν ἐκ	τοῦ	πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ
[3, 4]	δὲ κἀκείνους διαφύγῃ τὸ περὶ	τοῦ	πράγματος δύσκολον, ἐπὶ σὲ τοῦτο
[3, 1]	ὁ Μωυσῆς ἀθύμως διακειμένους καὶ	τοῦ	πράγματος τὸ ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ
[3, 1]	τὴν ἀναίρεσιν. οἱ μέντοι πλέον	τοῦ	προστεταγμένου μέτρου συναγαγόντες οὐδὲν περισσότερον
[3, 6]	χαλκαῖ γὰρ ἦσαν. ἑκατέρωθεν δὲ	τοῦ	πυλῶνος τρεῖς κάμακες ἦσαν ἑστῶσαι,
[3, 7]	φοῖνιξ δ' ἂν εἴη τεκμήριον	τοῦ	πυρός. ἀποσημαίνει δὲ καὶ ὁ
[3, 8]	ἀλλ' οἷς ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν	τοῦ	πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν
[3, 3]	τοῦ θάμνου πλησίον, ὃς διαπεφεύγει	τοῦ	πυρὸς τὴν φλόγωσιν: καὶ τὸ
[3, 10]	δύο διαιρεθέντες μὲν τῇ πρὸ	τοῦ	σαββάτου, τῷ δὲ σαββάτῳ πρωὶ
[3, 13]	ἐρήμου. ~(Καὶ βραχὺ διαλιπὼν ἀπανίσταται	τοῦ	Σιναίου ὄρους καὶ τόπους τινὰς
[3, 7]	παντοίων καὶ χρυσοῦ συμπεποικιλμένος ἀπερίπτυκτον	τοῦ	στέρνου τὸ μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι
[3, 6]	υἱὸς δὲ Μαριάμης τῆς ἀδελφῆς	τοῦ	στρατηγοῦ, Ἐλίβαζος δὲ Ἰσαμάχου Δανίδος
[3, 4]	βουλόμενος ἐμποδίζειν τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι	τοῦ	στρατηγοῦ θέλουσι, παυσάμενον δὲ τοῦ
[3, 1]	δ' ἐκ τῆς προωδοιπορημένης ὕδωρ	τοῦ	στρατηγοῦ κεκελευκότος, καὶ τούτου δαπανηθέντος
[3, 2]	τοῖς πρεσβυτέροις, τοὺς δὲ ἀκροᾶσθαι	τοῦ	στρατηγοῦ: οἱ δ' ἦσαν ἐπὶ
[3, 6]	τε ἑώρων καὶ οἷς ἤκουον	τοῦ	στρατηγοῦ τῆς κατὰ δύναμιν αὐτῶν
[3, 2]	ἐφ' οἷς ἔπραξεν ὑπὸ παντὸς	τοῦ	στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ Ἑβραίων μὲν
[3, 12]	νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν	τοῦ	στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη τῶν
[3, 5]	διελέχθη χαῖρον ἐπὶ τοῖς προειρημένοις	τοῦ	συλλόγου διελύθη, ταῖς δ' ἐφεξῆς
[3, 15]	ἑαυτοῖς τὴν ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ	τοῦ	συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ τῆς
[3, 6]	ἄνω καὶ τὸ κάτω μέρος	τοῦ	σώματος, καθ' ἕκαστον δὲ τῶν
[3, 9]	γίνονται δὲ ἄλλαι θυσίαι ὑπὲρ	τοῦ	τὰς νόσους διαφυγεῖν ἢ κατ'
[3, 2]	ἐπὶ φυλακῇ παίδων καὶ γυναικῶν	τοῦ	τε παντὸς στρατοπέδου. καὶ νύκτα
[3, 11]	μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν βίον	τοῦ	τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ καὶ
[3, 11]	καὶ πνεῦμα νομίζων, καὶ κρέως	τοῦ	τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου τὴν βρῶσιν
[3, 12]	ἑτέρως. εἰ μὲν γὰρ πρὸ	τοῦ	τελειωθῆναι τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ
[3, 11]	ὁμοίως δὲ θύουσι καὶ περὶ	τοῦ	τὴν γονὴν ῥεομένου. ὃς δ'
[3, 10]	κράδῃ φοίνικος πεποιημένην τοῦ μήλου	τοῦ	τῆς περσέας προσόντος. εἶναι δὲ
[3, 5]	διὰ τὸ λόγον εἶναι περὶ	τοῦ	τὸν θεὸν ἐν αὐτῷ διατρίβειν
[3, 4]	κατὰ τὴν ὑποθήκην τὴν ἐκείνου	τοῦ	τρόπου τὴν ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυψάμενος
[3, 1]	πραττομένοις φύσει δυσαρέστου καὶ φιλαιτίου	τοῦ	τῶν ἀνθρώπων ἐν οἷς ἂν
[3, 4]	τούτοις εἷς τὴν προσηγορίαν ἀπὸ	τοῦ	τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες
[3, 11]	στέατος αἰγείου καὶ προβατείου καὶ	τοῦ	τῶν βοῶν ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε
[3, 1]	Μὰρ τόπον οὕτως διὰ τὴν	τοῦ	ὕδατος κακίαν ὀνομάσαντες: μὰρ γὰρ
[3, 6]	οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ δ' ἐτίθεντο	τοῦ	χρυσέου οἰνοχόαι τε καὶ φιάλαι
[3, 8]	ποικίλα, κατὰ τὴν σκηνὴν ἐπὶ	τοῦ	χρυσοῦ θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ τιμῆς
[3, 15]	νομίζεσθαι. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	τοῦδε	τοῦ πολέμου μικρὸν ἔμπροσθεν Κλαυδίου
[3, 11]	ὅρκων τελειωθέντων τῆς διφθέρας ἀπαλείψας	τοὔνομα	εἰς φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας τε
[3, 12]	ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει	τοὔνομα,	συνέρχονται ὅ τε ἀποδόμενος τὸ
[3, 12]	οὐκ ἐκδεχομένους. ἀποδίδωσι δὲ καὶ	τοὺς	ἀγροὺς τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις
[3, 8]	γεγενημένῳ διατεθέν. μόνους δὲ Μωυσῆς	τοὺς	ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ τὸν πατέρα
[3, 8]	κελεύει τὸν πατέρα αὐτῶν καὶ	τοὺς	ἀδελφοὺς βαστάξαντας τὰ σώματα καὶ
[3, 2]	τὸν θεὸν προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ	τοὺς	Ἀμαληκίτας ἀπολουμένους καὶ μηδένα αὐτῶν
[3, 2]	αὖθις ἀνίσχει τὰς χεῖρας, καὶ	τοὺς	Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι. τὸν
[3, 2]	τούτου γενομένου κατὰ κράτος ἐνίκων	τοὺς	Ἀμαληκίτας οἱ Ἑβραῖοι, καὶ πάντες
[3, 14]	μὲν καὶ μετὰ τῶν εἰς	τοὺς	ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι τὴν νύκτα.
[3, 2]	ἀλλήλους παρεκάλουν ἀμύνειν καὶ πειρᾶσθαι	τοὺς	ἄνδρας διαφθείρειν. ἐτύγχανον δὲ οἱ
[3, 12]	τὸ περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν	τοὺς	ἄνδρας, καὶ ταῖς τε πόλεσι
[3, 2]	τοῖς γεγενημένοις, τῶν τε Ἑβραίων	τοὺς	ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν
[3, 14]	Ἐβρῶνι καὶ τῶν γιγάντων ἔφασκον	τοὺς	ἀπογόνους καταλαβεῖν. καὶ οἱ μὲν
[3, 12]	ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον τὸ περὶ	τοὺς	γάμους ὑγιαίνειν τοὺς ἄνδρας, καὶ
[3, 2]	νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι τοῖς πρεσβυτέροις,	τοὺς	δὲ ἀκροᾶσθαι τοῦ στρατηγοῦ: οἱ
[3, 9]	καὶ ἔριφον: ταῦτα μὲν ἐπέτεια,	τοὺς	δὲ βοῦς ἐφεῖται θύειν καὶ
[3, 5]	ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται.	τοὺς	δὲ Ἑβραίους τά τε ὁρώμενα
[3, 1]	αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν μὲν αὐτοί,	τοὺς	δὲ ἐχθροὺς ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι
[3, 7]	ἐπὶ τῇ ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται:	τοὺς	δὲ θυσάνους χρύσεαι σύριγγες καθ'
[3, 11]	νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν ἐξουσίαν ἔχει.	τοὺς	δὲ λεπροὺς εἰς τὸ παντελὲς
[3, 8]	τῷ θεῷ κατὰ πᾶσαν ἡμέραν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς περὶ τὴν ἑσπέραν
[3, 9]	φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν βωμόν,	τοὺς	δὲ νεφροὺς καὶ τὸν ἐπίπλουν
[3, 5]	ὧν μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν οἰκεῖον.	τοὺς	δὲ πλείονας τῶν νόμων εἰς
[3, 9]	ἤδη πεπληρωμένον καὶ πυρὸς φλεγομένου.	τοὺς	δὲ πόδας τῶν ἱερείων καὶ
[3, 5]	δὲ πρὸς τὸ θεῖον ἀνακεχωρηκέναι.	τοὺς	δὲ σώφρονας καὶ μηδέτερον τῶν
[3, 5]	πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους ἐχούσας	τοὺς	δέκα λόγους, ἐν ἑκατέρᾳ πέντε.
[3, 6]	τὰς δύο πλάκας, ἐν αἷς	τοὺς	δέκα λόγους συγγεγράφθαι συμβεβήκει ἀνὰ
[3, 7]	ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ τραπέζῃ	τοὺς	δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν
[3, 2]	Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας	τοὺς	Ἑβραίους μετὰ τὴν μάχην προῆγε
[3, 5]	διήγαγεν ἀπ' αὐτῶν, δέος εἶχε	τοὺς	Ἑβραίους, μή τι Μωυσῆς πάθοι,
[3, 1]	τῶν ἄλλων ὂν καταφέρεται εἰς	τοὺς	Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς
[3, 13]	θεὸς οὐκ εἰς μακρὰν μετέρχεται	τοὺς	Ἑβραίους τῆς εἰς αὐτὸν θρασύτητος
[3, 1]	μεθεὶς εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε	τοὺς	Ἑβραίους τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ
[3, 15]	νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ	τοὺς	ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως
[3, 1]	ὕδωρ ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει	τοὺς	ἐν ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων
[3, 4]	κἂν ᾖ τι μεῖζον ἐπὶ	τοὺς	ἐν ἀξιώματι τὴν περὶ τούτου
[3, 6]	ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον	τοὺς	ἐπὶ ταῖς εἰσόδοις πέντε κίονας
[3, 2]	ἐν φόβῳ συνέβαινεν οὐ μικρῷ	τοὺς	ἐπιχωρίους εἶναι, καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς
[3, 8]	κἄπειτα τοῦτο λαβὼν αὐτούς τε	τοὺς	ἱερέας καὶ πᾶσαν τὴν σκηνὴν
[3, 8]	σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων τῶν περὶ	τοὺς	ἱερέας τό τε πλῆθος ὁμόσκηνον
[3, 8]	δὲ καὶ τὴν σκηνὴν καὶ	τοὺς	ἱερέας τρόπῳ τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν
[3, 12]	ὁλόκληρον τῶν ἱερέων νέμεσθαι πρὸς	τοὺς	ἱερεῖς ἐκέλευσε τὰ γέρα, ἀναβαίνειν
[3, 12]	καὶ ὁ πριάμενος, καὶ λογισάμενοι	τοὺς	καρποὺς καὶ τὰς εἰς τὸ
[3, 6]	ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν τοίχων	τοὺς	κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν ἑστῶτας
[3, 2]	τὴν μάχην πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς	τοὺς	κατατολμήσαντας αὐτῶν μετὰ τὴν ἐξ
[3, 8]	καὶ τὴν εὔνοιαν διεξῄει καὶ	τοὺς	κινδύνους οὓς ὑπομείνειεν ὑπὲρ αὐτῶν.
[3, 6]	πήχεων δέκα πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν	τοὺς	κίονας, οἳ διαιροῦντες τὸν νεὼν
[3, 6]	εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς τὸ κατὰ	τοὺς	κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ γάρ εἰσι
[3, 11]	(Ἀπήλασε δὲ τῆς πόλεως καὶ	τοὺς	λέπρᾳ τὰ σώματα κακωθέντας καὶ
[3, 1]	καταβοώντων καὶ κατὰ χεῖρας ἔτι	τοὺς	λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος
[3, 5]	δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν τούτους χαρίζεται	τοὺς	λόγους δι' ἑρμηνέως ἐμοῦ. σεβάσμιοι
[3, 8]	ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς	τοὺς	λύχνους, ὧν τοὺς μὲν τρεῖς
[3, 2]	ἑκάστους τε καὶ σὺν ἀλλήλοις	τοὺς	μὲν νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι τοῖς
[3, 8]	φυλάσσειν εἰς τοὺς λύχνους, ὧν	τοὺς	μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ ἱερᾷ
[3, 7]	τε δωδεκάδα τῶν λίθων εἴτε	τοὺς	μῆνάς τις θέλοι νοεῖν, εἴτε
[3, 15]	τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει, ὥστε καὶ	τοὺς	μισοῦντας ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ
[3, 10]	πρὸς τούτοις τὰς ἐξοχὰς καὶ	τοὺς	νεφροὺς καὶ τὴν πιμελὴν σὺν
[3, 2]	ἂν αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις ἐλαττοῦσθαι	τοὺς	οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει τόν
[3, 1]	καὶ τῷ συνειδότι τῆς περὶ	τοὺς	ὁμοφύλους προνοίας πάρεισιν εἰς μέσους,
[3, 6]	Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν	τοὺς	ὄντας: τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ
[3, 3]	καὶ τὴν Σαπφώραν δεχόμενος καὶ	τοὺς	παῖδας αὐτῶν. ἥδεται δὲ Μωυσῆς
[3, 12]	καὶ τοῖς οἴκοις συμφέρειν τὸ	τοὺς	παῖδας εἶναι γνησίους. καὶ μίσγεσθαι
[3, 12]	πρὸς Ἰώσηπον ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν	τοὺς	παῖδας, ὡς καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες
[3, 2]	εἰς τὴν ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν	τοὺς	περὶ αὐτῆς εἰς μάχην αὐτοῖς
[3, 11]	λέπρᾳ τὰ σώματα κακωθέντας καὶ	τοὺς	περὶ τὴν γονὴν ῥεομένους καὶ
[3, 2]	οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους τε καὶ	τοὺς	περιοίκους ἐπὶ τὸν πρὸς Ἑβραίους
[3, 2]	γὰρ τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐκράτησαν καὶ	τοὺς	περιοίκους ἐφόβησαν, μεγάλων τε καὶ
[3, 6]	συγκειμένην εἰς μοίρας εἰς ὅσας	τοὺς	πλανήτας καὶ τὸν ἥλιον κατανέμουσιν.
[3, 2]	Μωυσῆν ἐκέλευον ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ἤδη καὶ μὴ μέλλειν,
[3, 14]	αὐτῶν. ἴωμεν οὖν, ἔφασαν, ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους μηδὲν ἔχοντες δι' ὑποψίας
[3, 6]	γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε	τοὺς	πόρρωθεν θεωμένους: τὴν γὰρ χρόαν
[3, 7]	τὸν πόλον, ἀστραπαῖς μὲν κατὰ	τοὺς	ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ
[3, 9]	τῶν γωνιῶν τὰς ἐξοχάς, καὶ	τούς	τε νεφροὺς καὶ τὴν ἄλλην
[3, 2]	παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος λόγοις συγκαλῶν	τούς	τε φυλάρχους καὶ τῶν ἐν
[3, 8]	βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ	τοὺς	τέκτονας οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς
[3, 8]	τέκτονας οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς	τοὺς	τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν ἐν
[3, 6]	σπιθαμῆς ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι	τοὺς	τριάκοντα πήχεις ὑπ' αὐτῶν: κατὰ
[3, 11]	ῥεομένου. ὃς δ' ἂν κατὰ	τοὺς	ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς αὑτὸν
[3, 12]	ἀντὶ δὲ Λευὶ κατέλεξεν εἰς	τοὺς	φυλάρχους Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου παῖδα
[3, 1]	κατὰ τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, τί	τοῦτ'	ἔστιν ἀνακρίνουσα. καὶ οἱ μὲν
[3, 11]	Χαναναίαν ἀγαγεῖν αὐτούς. εἰ γὰρ	τοῦτ'	ἦν ἀληθές, οὐκ ἂν ἐπὶ
[3, 8]	θελήσειε καὶ μὴ παρεῖναι, καὶ	τοῦτ'	οὐχ Ἑβραίοις δῆλον εἶναι μόνον
[3, 10]	δ' εἴκοσι καὶ τέσσαρες εἰς	τοῦτο	ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ ἀνὰ δύο
[3, 4]	τοῦ πράγματος δύσκολον, ἐπὶ σὲ	τοῦτο	ἀναπέμψουσιν: ἔσται γὰρ οὕτως ἀμφότερα:
[3, 1]	αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις	τοῦτο	αὐτοῖς παρεῖχε πιστεύειν. οἱ δὲ
[3, 8]	διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ μετὰ	τοῦτο	ἀφ' οὗ τὴν Αἴγυπτον ἐξέλιπον
[3, 1]	σπάνιν τῆς ἐξ ὕδατος εἰς	τοῦτο	ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον οὖν
[3, 6]	αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν τοὺς ὄντας:	τοῦτο	γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν
[3, 1]	δ' ἐξ ἴσου πᾶσιν ἀσσαρῶνα,	τοῦτο	δ' ἐστὶ μέτρον, εἰς ἑκάστην
[3, 1]	ἀλλ' οὐ πότιμον ἦν, καὶ	τοῦτο	δὲ σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον
[3, 8]	καὶ καλάμου, ἔστι δὲ καὶ	τοῦτο	εἶδος θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν πρότερον
[3, 2]	διαφθείρειν. ἐτύγχανον δὲ οἱ πρὸς	τοῦτο	ἐνάγοντες οἵ τε τὴν Γοβολῖτιν
[3, 8]	ἐλαίνου εἴν, μέτρον δ' ἐστὶ	τοῦτο	ἐπιχώριον δύο χόας Ἀττικοὺς δεχόμενον,
[3, 7]	νωτιαίας πέζης τοῦ ἐφώδου. καὶ	τοῦτο	ἦν ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς
[3, 6]	ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ	τοῦτο	ἦν τὸ ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ
[3, 5]	στρατοπέδου τῶν Ἑβραίων οὐ πρότερον	τοῦτο	ἰδόντων γενόμενον καὶ τὸ χωρίον
[3, 9]	δὲ δυοῖν ταύρῳ δὲ τριῶν.	τοῦτο	καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ βωμῷ μεμαγμένον
[3, 8]	καὶ θεοῦ δηλοῦσα παρουσίαν τοῖς	τοῦτο	καὶ βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς
[3, 12]	ἐξ αὐτῶν φυλάττοντας: ποιεῖν δὲ	τοῦτο	καὶ μεθ' ἑβδόμην ἐτῶν ἑβδομάδα.
[3, 9]	πᾶν τὸ θυόμενον καὶ διὰ	τοῦτο	καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν,
[3, 7]	ἐσσὴν μὲν καλεῖται, σημαίνει δὲ	τοῦτο	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶτταν λόγιον:
[3, 9]	ἐξελέγχοντα κριὸν θύει τοῦ νόμου	τοῦτο	κελεύοντος, οὗ τὰ κρέα κατὰ
[3, 8]	τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα	τοῦτο	λαβὼν αὐτούς τε τοὺς ἱερέας
[3, 13]	βοηθείας. τὸ δὲ πλῆθος πρὸς	τοῦτο	μᾶλλον ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν ἔτι
[3, 1]	καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα	τοῦτο	μάννα: τὸ γὰρ μάν ἐπερώτησις
[3, 6]	τῷ θήλει τοῦ ἄρρενος συνελθόντος.	τοῦτο	μέντοι πρὸς τὸ μήθ' ὑπὸ
[3, 1]	ἀλόγως αὐτοὺς διὰ τὴν ἀνάγκην	τοῦτο	νομίσας ἔγνω δεῖν ἐφ' ἱκετείαν
[3, 6]	παρεῖχον, τοῦ ἑνδεκάτου φάρσους εἰς	τοῦτο	παρειλημμένου. ἄλλαι δ' ἐπάνω τούτων
[3, 10]	Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει δὲ	τοῦτο	πεντηκοστήν, καθ' ἣν προσάγουσι τῷ
[3, 10]	ἀναλωμάτων, καὶ δὶς ἑκάστης ἡμέρας	τοῦτο	ποιεῖ, ἄλευρον ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ
[3, 11]	ἐνομοθέτει κατὰ τιμὴν τοῦ θεοῦ	τοῦτο	ποιῶν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[3, 9]	μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν εἰς	τοῦτο	προπεσὼν ἄρνα καὶ ἔριφον θήλειαν
[3, 7]	χεθομένη μὲν καλεῖται, λίνεον δὲ	τοῦτο	σημαίνει: χέθον γὰρ τὸ λίνον
[3, 7]	τὸν μαναχάσην λεγόμενον: βούλεται δὲ	τοῦτο	συνακτῆρα μὲν δηλοῦν, διάζωμα δ'
[3, 7]	λίνον ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ	τοῦτο	τὸ ἔνδυμα ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος
[3, 1]	ὀλίγον ὀρτύγων πλῆθος, τρέφει δὲ	τοῦτο	τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον
[3, 2]	καὶ ταύτης μὲν τῆς μάχης	τοῦτο	τὸ πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[3, 12]	οὐδὲ τεθνηκότος ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα	τοῦτο	τοῖς ἄλλοις ἱερεῦσι συγχωρῶν, μόνην
[3, 8]	λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν οὖν καὶ	τοῦτο	τοῖς μὴ τὴν σοφίαν ἐπ'
[3, 7]	τὴν περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ	τοῦτο	τοῖς οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς
[3, 5]	διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς εἰς αὐτὸ	τοῦτο	φοιτῶντος τοῦ θεοῦ σφόδρα τὴν
[3, 4]	συναριθμουμένους, ἔστω δέ τις ἐπὶ	τούτοις	εἷς τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ
[3, 8]	ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς	τούτοις	ἕκαστος φιάλην τε κομίζει καὶ
[3, 6]	καὶ λίνου βύσσον λίθους τε	τούτοις	ἐνδεδεμένους, οὓς χρυσίῳ καθειργνύντες ἄνθρωποι
[3, 5]	γυναικῶν: εὐδαίμονα γὰρ διάξετε βίον	τούτοις	ἑπόμενοι καὶ γῆς ἀπολαύοντες καρπίμου
[3, 10]	ἔριφον. προσάγουσι δὲ δύο πρὸς	τούτοις	ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν ζῶν
[3, 6]	δὲ εἰς τὸν πόδα: καὶ	τούτοις	κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ
[3, 5]	παθῶν ἦν Μωυσέος παραγεγονότος. ἐπὶ	τούτοις	οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς
[3, 4]	εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε ἐπὶ	τούτοις	τάξεις, οἳ κατὰ τριάκοντα μερισθέντας
[3, 10]	κομίσας εἰς τὸ αἴθριον: πρὸς	τούτοις	τὰς ἐξοχὰς καὶ τοὺς νεφροὺς
[3, 8]	διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι	τούτοις	τὸν ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο
[3, 7]	διείργονται σχιστός ἐστιν. (Ἐπὶ δὲ	τούτοις	τρίτον ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν
[3, 7]	περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ	τούτοις	τῶν Ἰακώβου παίδων τὰ ὀνόματα
[3, 6]	κατὰ γωνίαν ἑκάστην στέφανον καὶ	τοῦτον	δ' ἐκπεριοδεύοντα χρύσεον, ᾗ καὶ
[3, 5]	ὅτι θεός ἐστιν εἷς καὶ	τοῦτον	δεῖ σέβεσθαι μόνον: ὁ δὲ
[3, 11]	τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς διὰ	τοῦτον	ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ ἀνὴρ διὰ
[3, 8]	τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινε καὶ	τοῦτον	ᾕρηται ἱερέα, τὸν δικαιότερον ἡμῶν
[3, 2]	πεπειραμένους καὶ δεινοτέρων τοῦ πολέμου:	τοῦτον	μὲν γὰρ εἶναι πρὸς ἀνθρώπους,
[3, 1]	τοῦτο δὲ σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ	τοῦτον	ὁδεύοντες τὸν τρόπον περὶ δείλην
[3, 6]	ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ	τοῦτον	πήγνυται τὸν τρόπον. (Γίνεται δὲ
[3, 8]	δυνατὸν ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ	τοῦτον	τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον
[3, 8]	ἐπὶ μὲν οὖν ἡμέρας ἑπτὰ	τοῦτον	τὸν τρόπον αὐτούς τε καὶ
[3, 12]	ἀγροὺς τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις	τοῦτον	τὸν τρόπον: ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου,
[3, 6]	ὁ μὲν τοῦ αἰθρίου περίβολος	τοῦτον	τὸν τρόπον ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν
[3, 7]	δ' ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται γὰρ	τοῦτον	τὸν τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος
[3, 7]	ἢ θεασάμενος τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ	τούτου	ἀγνοεῖ τὴν φύσιν αὐτῆς ἢ
[3, 2]	μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν βοηθοῦντας. καὶ	τούτου	γενομένου κατὰ κράτος ἐνίκων τοὺς
[3, 1]	ὕδωρ τοῦ στρατηγοῦ κεκελευκότος, καὶ	τούτου	δαπανηθέντος ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν
[3, 10]	μέν ἐστιν ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου,	τούτου	δὲ τὸ μὲν ἥμισυ τὸ
[3, 4]	τοὺς ἐν ἀξιώματι τὴν περὶ	τούτου	διάγνωσιν ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ κἀκείνους
[3, 8]	θείων ἠσκηκόσιν, ὃ δ' ἐστὶ	τούτου	θαυμασιώτερον ἐρῶ: διὰ γὰρ τῶν
[3, 4]	ὥστε τὴν Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ	τούτου	καταμαθεῖν. ἀλλὰ περὶ μὲν ταύτης
[3, 6]	τοῖς ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ	τούτου	λίνεον ἦν ἰσομέγεθες φάρσος ἐφελκόμενον
[3, 8]	καὶ Ἀαρῶνι συμφορά τις ἐκ	τούτου	λογιζομένῳ ὡς ἐπ' ἀνθρώπῳ καὶ
[3, 5]	τοῦ γένους ἡμῶν καὶ τῆς	τούτου	μέλει διαμονῆς. (Ταῦτ' εἰπὼν προάγει
[3, 7]	δυνάμενον δοκεῖν ἐμφερὲς εἶναι. ἐκ	τούτου	μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται ὅσον ἀπὸ
[3, 9]	ἥμισυ, ἐπὶ δὲ κριῷ μέρος	τούτου	τρίτον τοῦ μέτρου, καὶ τετάρτη
[3, 5]	τοῦ θεοῦ κομίζειν. ὁ δὲ	τούτους	τε τίθεται καὶ περὶ τῶν
[3, 5]	τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν	τούτους	χαρίζεται τοὺς λόγους δι' ἑρμηνέως
[3, 10]	ἐν κριῷ τοῦ ἡλίου καθεστῶτος,	τούτῳ	γὰρ τῷ μηνὶ τῆς ὑπ'
[3, 13]	εἰς πλείονας. ἀπιστούντων δ' ἐπὶ	τούτῳ	καί τινος ἐρομένου, πόθεν ἂν
[3, 6]	πλὴν ζῴων μορφῆς. ἕτερον δὲ	τούτῳ	καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῇ
[3, 7]	περὶ αὐτὴν ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ δὲ	τούτῳ	λίνεον ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ σινδόνος
[3, 2]	τε τῷ πονεῖν ἦσαν ἀεὶ	τούτῳ	πάντα ληπτὰ νομίζοντες εἶναι. καὶ
[3, 8]	ἐπεξενώθη καὶ κατεσκήνωσε τῷ ναῷ	τούτῳ.	τὴν δὲ παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν:
[3, 15]	προτιμῶντες, καὶ τὸν ἐλέγξοντα περὶ	τούτων	αὐτοὺς οὐ δεδιότες, ἀλλὰ μόνον
[3, 9]	δύο μὲν γάρ εἰσιν ἱερουργίαι,	τούτων	δ' ἡ μὲν ὑπὸ τῶν
[3, 7]	τὰς βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ	τούτων	εἰς ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τῶν
[3, 6]	τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι δ' ἐπάνω	τούτων	ἐκ διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη
[3, 11]	τοῦτο ποιῶν. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἕκαστος ὡς αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω.
[3, 10]	πρῶτον, παρ' οὗ τῆς εὐπορίας	τούτων	ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς
[3, 14]	ἡ γῆ κομίζοντες τῇ τε	τούτων	εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ πλήθει τῶν
[3, 11]	ὑπὸ βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ	τούτων	καθαρὸς ὢν ἐν καθαροῖς τοῖς
[3, 1]	εἰς εὐπορίαν ὁ θεὸς καὶ	τούτων	καταστήσειε, τά τε ἄλλα ὅσα
[3, 4]	ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ κατὰ μυρίους	τούτων	κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις, εἶτα κατὰ
[3, 10]	πυρί. τὸν μὲν οὖν περὶ	τούτων	λόγον ἀκριβέστερον αὖθις δηλώσομεν, ἱκανὰ
[3, 8]	πρότερον ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι:	τούτων	μέντοι Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν
[3, 6]	μεταφερομένου καὶ συμπερινοστοῦντος ναοῦ διέφερε.	τούτων	οὖν κατὰ σπουδὴν συγκομισθέντων ἑκάστου
[3, 8]	τῶν νόμων. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	παύομαι λέγων γραφὴν ἑτέραν ἠξιωκὼς
[3, 6]	μὲν ἦσαν, πυλὶς δ' ἑκατέρᾳ	τούτων	προσῆν δεχομένη τὴν στρόφιγγα. τοῦ
[3, 12]	καὶ διπλασίονα τὴν ἁγνείαν ἐποίησε:	τούτων	τε γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως τοῖς
[3, 9]	ὁλοκαυτεῖται τὰ πάντα. σφαγέντων δὲ	τούτων	τὸν κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι
[3, 11]	τὸν δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν	τούτων	τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον ἐν τῷ
[3, 15]	τῆς ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ὡς αὐτῷ τινι δοκεῖ διαλήψεται.
[3, 5]	εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν	τούτων	ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν
[3, 6]	κατατίθησιν. (Ἐν δὲ τῷ ναῷ	τράπεζαν	ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν τὸ μῆκος
[3, 7]	εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ	τραπέζῃ	τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει
[3, 6]	(Μεταξὺ δὲ αὐτῆς καὶ τῆς	τραπέζης	ἔνδον, ὡς προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον
[3, 6]	εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς	τραπέζης,	ἡ δὲ εἰς τὸν πόδα:
[3, 10]	πρωὶ κομισθέντες ἐπὶ τῆς ἱερᾶς	τραπέζης	τίθενται κατὰ ἓξ εἰς ἀλλήλους
[3, 6]	ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ τῆς	τραπέζης	τῷ πρὸς μεσημβρίαν τετραμμένῳ τοίχῳ
[3, 7]	ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει πρὸς τὸν	τράχηλον	ἐμβεβηκότας τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους
[3, 7]	ὄντες: οὗτοι μέντοι κατὰ στίχον	τρεῖς	ἐπὶ τεσσάρων διακείμενοι γραμμῶν ἐνήσκηνται
[3, 8]	τοὺς λύχνους, ὧν τοὺς μὲν	τρεῖς	ἐπὶ τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν
[3, 5]	ἀπὸ συνουσίας τῆς γυναικῶν ἡμέρας	τρεῖς,	καθὼς ἐκεῖνος αὐτοῖς προεῖπε, καὶ
[3, 10]	συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους τε θύουσι	τρεῖς	καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας
[3, 6]	ἦσαν. ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ πυλῶνος	τρεῖς	κάμακες ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ τοῖς
[3, 6]	καὶ οὕτως μὲν εἶχον αἱ	τρεῖς	πλευραὶ τοῦ περιβόλου: τῆς δὲ
[3, 7]	τρόπον: βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ	τρεῖς	σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη τὸ ὕψος,
[3, 8]	τὸν θεὸν ἔκρινεν εἶναι καὶ	τρέπεται	πρὸς θυσίας τε καὶ ἀνέσεις
[3, 1]	ἀφορμήν τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν	τρέπεται	τὸν θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ
[3, 1]	πρὸς μικρὸν ἐκκλίνας ἐπὶ λιτὰς	τρέπεται	τοῦ θεοῦ παρακαλῶν ὡς τροφὴν
[3, 1]	ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς ἐπ' εὐχὰς	τρέπεται	τοῦ θεοῦ ταχεῖαν καὶ παρὰ
[3, 12]	ὡς ἐπιδημοῦντος ἐδόκει τοῦ θεοῦ,	τρεπομένης	δὲ ταύτης μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ
[3, 10]	τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ	τρεπομένου	τὸ λοιπὸν τοῦ καιροῦ πρὸς
[3, 1]	καὶ μετ' ὀλίγον ὀρτύγων πλῆθος,	τρέφει	δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς
[3, 11]	ζῴων δὲ διέκρινεν ἕκαστον, ὅτι	τρέφοιντο	καὶ οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν,
[3, 1]	πρὸς τὰς ἐκείνων ὑπηρεσίας ἀφθόνως	τρεφομένοις:	δεδιέναι δ' εἰπὼν οὐχ οὕτως
[3, 10]	ἡμέρας οὖσα, καθ' ἣν ἀζύμοις	τρέφονται	καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν ταῦροι
[3, 8]	νόμων, περὶ ὧν ἐροῦμεν εὐκαιρότερον.	τρέψομαι	δὲ νῦν ἐπὶ τὸν ἑξῆς
[3, 7]	τριάκοντα πηχῶν οὖσαν νείμας εἰς	τρία	καὶ δύο μέρη πᾶσιν ἀνεὶς
[3, 6]	διελὼν τὸ μῆκος αὐτῆς εἰς	τρία	μέρη μετὰ δέκα πήχεας ἡρμοσμένους
[3, 4]	ἐπὶ τούτοις τάξεις, οἳ κατὰ	τριάκοντα	μερισθέντας διακοσμήσουσι καὶ κατὰ εἴκοσι
[3, 6]	ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς	τριάκοντα	πήχεις ὑπ' αὐτῶν: κατὰ δὲ
[3, 7]	γεγονότα: τήν τε γὰρ σκηνὴν	τριάκοντα	πηχῶν οὖσαν νείμας εἰς τρία
[3, 6]	μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο	τριάκοντα	τὸ δὲ εὖρος ἐπὶ δέκα
[3, 6]	ἀριθμὸν τὸ δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι,	τριακονταπήχεις	γὰρ ἦσαν, ὑφασμέναι δ' ἐκ
[3, 15]	Σικελοὶ μέν εἰσιν εἷς καὶ	τριακόσιοι	Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα εἷς, οὐδεὶς
[3, 1]	κακῶν δι' αὐτὸν πάσχειν λέγοντες:	τριακοστὴν	γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν ὅσα
[3, 12]	αὐτοὶ τοῦ μὲν ἄρρενος ὅσον	τριακοστὴν	εἶχεν ἡμέραν γενόμενον, δισμύριοι καὶ
[3, 7]	πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν πρώτη	τριάς	ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος, ἡ
[3, 5]	ἐποιεῖτο τὴν ἄνοδον. καὶ χρόνου	τριβομένου,	τεσσαράκοντα γὰρ ἡμέρας διήγαγεν ἀπ'
[3, 2]	καὶ προιὼν κατ' ὀλίγον ἐν	τριμήνῳ	μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν
[3, 6]	πήχεσιν ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ ὕψος	τρίπηχυς,	ὁμοίως τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις
[3, 7]	πεποικιλμένος περιέρχεται στέφανος χρύσεος ἐπὶ	τριστιχίαν	κεχαλκευμένος. θάλλει δ' ἐπ' αὐτῷ
[3, 12]	εἴκοσι ἐτῶν ἕως πεντήκοντα καὶ	τρισχίλιοι	πρὸς ἑξακοσίοις καὶ πεντήκοντα. ἀντὶ
[3, 5]	οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ	τρίτῃ	δὲ πρὶν τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ	τρίτῃ	τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς
[3, 7]	πᾶσίν ἐστιν ἐπιβατά. τὴν δὲ	τρίτην	μοῖραν μόνῳ περιέγραψε τῷ θεῷ
[3, 7]	ἴασπιν καὶ σάπφειρον, τῆς δὲ	τρίτης	λίγυρος μὲν ἄρχει εἶτα ἀμέθυσος
[3, 6]	συνέβαινεν εἶναι: τὸ μὲν γὰρ	τρίτον	αὐτῆς μέρος τὸ ἐντὸς τῶν
[3, 12]	περὶ τὴν σκηνὴν πάντες ἦσαν.	τρίτον	δὲ σημήναντος τὸ κατὰ λίβα
[3, 7]	σχιστός ἐστιν. (Ἐπὶ δὲ τούτοις	τρίτον	ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν ἐφώδην,
[3, 6]	γὰρ ἦσαν καὶ παρεῖχε πλάτος	Τρίτον	σπιθαμῆς ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι
[3, 9]	ἐπὶ δὲ κριῷ μέρος τούτου	τρίτον	τοῦ μέτρου, καὶ τετάρτη μερὶς
[3, 5]	εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν: ὁ	τρίτος	δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ τὸν
[3, 7]	ἄρχει εἶτα ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ	τρίτος	ἔνατος ὢν τοῖς πᾶσι, τετάρτου
[3, 6]	σήψεως παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους τε	τρίχας	καὶ δορὰς προβάτων τὰς μὲν
[3, 6]	διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ τῆς	τριχὸς	καὶ τῶν διφθερῶν πεποιημέναι κατῄεσαν
[3, 6]	γὰρ ἦσαν, ὑφασμέναι δ' ἐκ	τριχῶν	ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ
[3, 10]	τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ	τριῶν	καὶ δέκα βοῶν καὶ ἀρνῶν
[3, 6]	δ' εὖρος καὶ τὸ βάθος	τριῶν	σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ
[3, 6]	πλάτος ἑνὸς πήχεως καὶ σπιθαμῶν	τριῶν	τὸ ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ
[3, 9]	κριῷ δὲ δυοῖν ταύρῳ δὲ	τριῶν.	τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ βωμῷ
[3, 12]	δὲ τὴν σκηνὴν μέσην ἀπελάμβανον	τριῶν	φυλῶν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην παρασκηνουμένων:
[3, 8]	οὖν ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον τὸν	τρόπον	αὐτούς τε καὶ τὰς στολὰς
[3, 7]	οὕτω δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν	τρόπον:	βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς
[3, 6]	μὲν σκηνὴ τοῦτον πήγνυται τὸν	τρόπον.	(Γίνεται δὲ καὶ κιβωτὸς τῷ
[3, 6]	τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου	τρόπον	δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν
[3, 7]	δ' αὐτῷ προσερραμμένοι θύσανοι ῥοῶν	τρόπον	ἐκ βαφῆς μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ
[3, 2]	Μωυσῆς ἀναδιδάσκων τὸν Ἰησοῦν ὃν	τρόπον	ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ
[3, 5]	τῶν ὅλων ὃν ἂν πραχθείη	τρόπον	ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις,
[3, 12]	ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον τὸν	τρόπον:	ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει
[3, 12]	μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ καὶ βυκάνης	τρόπον	ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι δὲ
[3, 6]	τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον τὸν	τρόπον	ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν δὲ σκηνὴν
[3, 10]	καλεῖται, δύο σφάττουσι τὸν αὐτὸν	τρόπον	ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ νουμηνίᾳ τάς
[3, 5]	περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου τόν τε	τρόπον	καθ' ὃν εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι λέγων
[3, 1]	θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ τίνα	τρόπον	ὁ αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις μὲν
[3, 1]	ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον ὁδεύοντες τὸν	τρόπον	περὶ δείλην ὀψίαν εἰς Μὰρ
[3, 10]	ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι	τρόπον	τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν ἀσταχύων τὸ
[3, 7]	προσεοικότα: γίνεται γὰρ τοῦτον τὸν	τρόπον.	ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος πηχυαῖον ἔκ
[3, 9]	καὶ ὁ μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως	τρόπος	ἐστὶν οὗτος. (Τὰς δὲ χαριστηρίους
[3, 4]	τὴν ὑποθήκην τὴν ἐκείνου τοῦ	τρόπου	τὴν ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ
[3, 9]	δήμου συντελούμεναι κατὰ δύο γίνονται	τρόπους:	τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ
[3, 7]	μέσον ὄντα τῆς ἐφαπτίδος ἐν	τρόπῳ	γῆς ἔταξε: καὶ γὰρ αὕτη
[3, 9]	περὶ τῶν ἁμαρτάδων τῆς ἱερουργίας	τρόπῳ	γίνεται. οἱ δὲ ἀδύνατοι πορίζειν
[3, 8]	τὴν σκηνὴν καὶ τοὺς ἱερέας	τρόπῳ	τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν τὴν κάθαρσιν.
[3, 1]	καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ	τροφῇ	ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ'
[3, 1]	παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ τῆς ἐπὶ	τροφῇ	χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος. ὁ
[3, 11]	ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι παντὸς εἰς	τροφὴν	ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ
[3, 1]	ἔρημος καὶ τῶν τε πρὸς	τροφὴν	αὐτοῖς ἄπορος, σπανίζουσα δὲ καὶ
[3, 1]	Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς	τροφὴν	αὐτοῖς τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου
[3, 10]	οἱ δὲ τοῖς ἱερεῦσι πρὸς	τροφὴν	δίδονται, καὶ τοῦ λιβανωτοῦ θυμιωμένου
[3, 1]	τρέπεται τοῦ θεοῦ παρακαλῶν ὡς	τροφὴν	ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως καὶ ποτὸν
[3, 5]	ὁδὸν ὑμῖν παρασχών, ὁ καὶ	τροφὴν	ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις,
[3, 1]	Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ ταύτην εἰς	τροφὴν	ἥκειν αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 9]	δὲ λοιπὴν οἱ ἱερεῖς πρὸς	τροφὴν	λαμβάνουσιν ἢ ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ
[3, 11]	λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς	τροφήν.	τὴν δὲ γυναῖκα στήσας τις
[3, 1]	τῆς ὁδοιπορίας καὶ τῇ τῆς	τροφῆς	ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ τότ' αὐτοὺς
[3, 1]	ἵνα μάθοι πότερόν ποτε καὶ	τροφῆς	ἀπορίαν καὶ σπάνιν ὕδατος ὑπὲρ
[3, 1]	μετὰ τὴν πρώτην ἀφορμὴν τῆς	τροφῆς	καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν ὁ
[3, 2]	ἰδίαν ἔσχον οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου	τροφῆς	πρότερον εὐποροῦντες. ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς
[3, 2]	καὶ πάντων ἀπροσδεές, ὅπλων χρημάτων	τροφῆς	τῶν ἄλλων, ὧν παρόντων ἐκ
[3, 8]	καὶ πλήρη θυμιαμάτων: τὸ δὲ	τρύβλιον	καὶ ἡ φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ
[3, 8]	ἕκαστος φιάλην τε κομίζει καὶ	τρύβλιον	καὶ θυίσκην, τὴν μὲν δαρεικοὺς
[3, 9]	τὰ τέλεια θύματα περιστερὰς ἢ	τρυγόνας	δύο, ὧν τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται
[3, 8]	ὡς μήτ' ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ	τρυφῆς	μήτ' ἐν πολέμῳ κατ' ἀνάγκην
[3, 5]	ἐν ἐκείνοις τοῖς χωρίοις ὀρῶν	τυγχάνον	καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ
[3, 5]	τοῦ λοιποῦ παντὸς ἐν αἰθρίᾳ	τυγχάνοντος	ἄνεμοί τε σφοδροὶ λάβρον κινοῦντες
[3, 4]	καὶ μόνως ἂν τοῦ δικαίου	τυχεῖν	ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς αὐτοῖς οὗτος
[3, 8]	δι' ἀρετὴν τῆς τιμῆς δικαιοτέρῳ	τυχεῖν.	καὶ συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸ
[3, 5]	ἠρημῶσθαι καὶ κηδεμόνος ὑπολαμβάνοντες, οἵου	τυχεῖν	οὐκ ἂν ἄλλου δύναιντο, σφόδρα
[3, 6]	μέτωπον, ἐγκατέθετο. καὶ ταύτην ἐν	τῷ	ἀδύτῳ κατατίθησιν. (Ἐν δὲ τῷ
[3, 9]	σφαγέντων δὲ τούτων τὸν κύκλον	τῷ	αἵματι δεύουσι τοῦ βωμοῦ οἱ
[3, 7]	θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων	τῷ	αἵματι, τὸν δὲ ἀέρα βούλεται
[3, 8]	τε προσχριομένῳ, καθὼς εἶπον, καὶ	τῷ	αἵματι τῶν ταύρων καὶ κριῶν
[3, 7]	χαναναίας καλοῦσι, καὶ δὴ καὶ	τῷ	ἀρχιερεῖ, ὃν ἀραβάχην προσαγορεύουσι: σημαίνει
[3, 1]	ὅθεν οὐ προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει	τῷ	βάκτρῳ πλήξαντα τὴν πέτραν, ἣν
[3, 1]	γὰρ καθαρὸς ἦν στρατὸς ὥστε	τῷ	βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ
[3, 1]	δὲ μιμούμενοι τὸν στρατηγὸν ἥδοντο	τῷ	βρώματι: μέλιτι γὰρ ἦν τὴν
[3, 8]	ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ τῶν ἱερῶν	τῷ	βωμῷ αἰφνίδιον ἐξ αὐτοῦ πῦρ
[3, 10]	πρὸς ἄλεστον τὰς κριθὰς ποιήσαντες	τῷ	βωμῷ ἀσσαρῶνα προσφέρουσι τῷ θεῷ,
[3, 9]	σεμίδαλιν, ταύτης ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει	τῷ	βωμῷ δράκα, τὴν δὲ λοιπὴν
[3, 9]	δὲ τριῶν. τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ	τῷ	βωμῷ μεμαγμένον ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ
[3, 9]	τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι	τῷ	βωμῷ, οἱ δὲ ἱερεῖς τάς
[3, 10]	τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι	τῷ	βωμῷ. παρέχεται δὲ καὶ κριὸν
[3, 9]	τὴν οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι	τῷ	βωμῷ. τὸ δὲ στῆθος καὶ
[3, 8]	ἀλεύρων ἐλαίῳ πεφυραμένων, οἷς ἐπὶ	τῷ	βωμῷ χρῶνται πρὸς τὰς ἱερουργίας:
[3, 10]	εἴ τι κατὰ λήθην γένοιτο.	(Τῷ	δ' ἑβδόμῳ μηνί, ὃν Μακεδόνες
[3, 10]	ἅμα καὶ τοῦ ἐρίφου ῥαίνει	τῷ	δακτύλῳ τὸν ὄροφον ἑπτάκις, τοῦ
[3, 7]	παντὶ σχήματι χιτὼν εἶναι πεποιημένος.	τῷ	δὲ διακένῳ τοῦ ἐνδύματος σύνεισι
[3, 6]	ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο.	τῷ	δὲ ἐπιθέματι αὐτῆς ἦσαν πρόστυποι
[3, 10]	σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν ἐστι πάτριον.	(Τῷ	δὲ μηνὶ τῷ Ξανθικῷ, ὃς
[3, 1]	εἰς μακρὰν τὴν δωρεὰν ἀνεβάλλετο,	τῷ	δὲ Μωυσεῖ παρέξειν ὑπισχνεῖται πηγὴν
[3, 10]	μὲν τῇ πρὸ τοῦ σαββάτου,	τῷ	δὲ σαββάτῳ πρωὶ κομισθέντες ἐπὶ
[3, 8]	παρείη, τὸν ἕτερον τὸν ἐπὶ	τῷ	δεξιῷ τῶν ὤμων πεπορπημένον αὐγῆς
[3, 1]	τε ἄλλα ὅσα πρὸς αὐτῷ	τῷ	διαφθαρήσεσθαι δόξαντας γεγονέναι καὶ σώσειεν
[3, 9]	Ἀττικούς. τὸ δ' αὐτὸ μέτρον	τῷ	ἐλαίῳ καὶ οἴνου παρῆγον, σπένδουσι
[3, 7]	τὸ ἄκρον. φυλάττει δ' ἐπὶ	τῷ	ἐπιθέματι τὸν καρπὸν διὰ παντὸς
[3, 8]	δὲ ὁ θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα	τῷ	ἔργῳ τῶν Ἑβραίων καὶ μὴ
[3, 10]	ἀρνῶν καὶ τῶν κριῶν σὺν	τῷ	ἐρίφῳ θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ ἑκάστης
[3, 7]	ἐφώδου. καὶ τοῦτο ἦν ἀσφάλεια	τῷ	ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν,
[3, 7]	τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ	τῷ	ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν οἷς προεῖπον
[3, 8]	κατὰ στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους	τῷ	ἐσσῆνι φορεῖ, νίκην μέλλουσι πολεμεῖν
[3, 7]	χρυσῷ τε καὶ τοῖς αὐτοῖς	τῷ	ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον: ἐσσὴν μὲν
[3, 8]	αὐτοὺς τὸ πλῆθος χαλεπῶς ἐπὶ	τῷ	θανάτῳ παρὰ δόξαν οὕτω γεγενημένῳ
[3, 10]	τοῦτο πεντηκοστήν, καθ' ἣν προσάγουσι	τῷ	θεῷ ἄρτον ἀλφίτων μὲν πυρίνων
[3, 8]	αὐτῶν ἔγραφε, καθ' οὓς κεχαρισμένως	τῷ	θεῷ βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν
[3, 5]	τικτομένων καὶ πολεμίοις ἔσεσθε φοβεροί:	τῷ	θεῷ γὰρ εἰς ὄψιν ἐλθὼν
[3, 7]	δὲ τρίτην μοῖραν μόνῳ περιέγραψε	τῷ	θεῷ διὰ τὸ καὶ τὸν
[3, 10]	τῶν καρπῶν ἀρνίον εἰς ὁλοκαύτωσιν	τῷ	θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ
[3, 8]	τέλος ἔχει οἷον αὐτῷ τε	τῷ	θεῷ ἥδιστον ἦν καὶ δυνατὸν
[3, 1]	καὶ πικρῶς ἐπ' αὐτὸν κεκινημένου	τῷ	θεῷ θαρρῶν καὶ τῷ συνειδότι
[3, 10]	κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν καὶ	τῷ	θεῷ, καθάπερ εἰρήκαμεν, μόσχον τε
[3, 11]	τῶν ἱερέων ὑπηρετήσωσιν: ἤδη γὰρ	τῷ	θεῷ καθιέρωτο. (Καὶ περὶ τῶν
[3, 8]	εἰδώς, ὡς οὗτος ἐνδύσεται στολὴν	τῷ	θεῷ καθωσιωμένην καὶ βωμῶν ἐπιμέλειαν
[3, 10]	ποιήσαντες τῷ βωμῷ ἀσσαρῶνα προσφέρουσι	τῷ	θεῷ, καὶ μίαν ἐξ αὐτοῦ
[3, 5]	τὸ Σιναῖον ἔλεγεν ὡς συνεσόμενος	τῷ	θεῷ καί τι λαβὼν παρ'
[3, 8]	τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν ἔδει	τῷ	θεῷ κατὰ πᾶσαν ἡμέραν, τοὺς
[3, 6]	τρόπον. (Γίνεται δὲ καὶ κιβωτὸς	τῷ	θεῷ ξύλων ἰσχυρῶν τὴν φύσιν
[3, 6]	ἦν ἄβατον, ὡς οὐρανὸς ἀνεῖτο	τῷ	θεῷ, οἱ δ' εἴκοσι πήχεις,
[3, 14]	ἔχοντες δι' ὑποψίας ἡγεμόνι τε	τῷ	θεῷ πεπιστευκότες καὶ ὁδηγοῦσιν ἡμῖν
[3, 10]	ἄρνας δύο: ταῦτα μὲν γὰρ	τῷ	θεῷ προσάγειν νόμιμον μόνον, εἰς
[3, 4]	δικαίων Ἑβραῖοι τεύξονται καὶ σὺ	τῷ	θεῷ προσεδρεύων εὐμενέστερον ἂν ποιήσειας
[3, 4]	ἐπὶ τῷ τὸν λαὸν ὑπουργῶν	τῷ	θεῷ σώζειν τὴν μὲν τῶν
[3, 8]	ὡς ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε	τῷ	θεῷ τὰς μὲν κοινῇ τὰς
[3, 10]	καὶ κριὸν ὁ ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν	τῷ	θεῷ. (Τῇ δὲ πέμπτῃ τοῦ
[3, 11]	ἐπὶ τοῖς τοιούτοις νομίμους παρέχονται	τῷ	θεῷ, τήν τε σκηνὴν αὐτοῖς
[3, 9]	δύο, ὧν τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται	τῷ	θεῷ, τὸ δὲ τοῖς ἱερεῦσιν
[3, 11]	καὶ μίαν αὐτῆς δράκα ἐπιβαλόντες	τῷ	θεῷ τὸ λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι
[3, 10]	ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν τε καὶ θύειν	τῷ	θεῷ τότε χαριστήρια, φέροντας ἐν
[3, 7]	φύσιν ἐκ τεσσάρων δοχθεῖσαν γενέσθαι	τῷ	θεῷ χρυσῷ συνυφασμένην κατ' ἐπίνοιαν
[3, 6]	καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν αὐταῖς γιγλύμοις	τῷ	θήλει τοῦ ἄρρενος συνελθόντος. τοῦτο
[3, 6]	ἑωραμένων παραπλήσια, Μωυσῆς δέ φησι	τῷ	θρόνῳ τοῦ θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι.
[3, 1]	αὐτοὺς πρόνοιαν. δηλοῖ δὲ ἐν	τῷ	ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ τὸν θεὸν
[3, 9]	ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς ἡμέρας ἐν	τῷ	ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος εἰς
[3, 10]	καὶ τοῦ λιβανωτοῦ θυμιωμένου ἐπὶ	τῷ	ἱερῷ πυρί, ἐφ' ᾧ καὶ
[3, 6]	πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι> ἐν	τῷ	καλουμένῳ ὑφ' ἡμῶν Σαββάτῳ: τὴν
[3, 6]	κρίκων τῷ τε ὕφει καὶ	τῷ	κάλῳ διακονούντων πρός τε τὸ
[3, 7]	τῶν κλάδων ἀνίησι κάλυκα προσεχῆ	τῷ	κλωνί, περίεισι δ' αὐτὴν ἔλυτρον,
[3, 1]	ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ μέγεθος	τῷ	κοριάννου σπέρματι: καὶ περὶ συλλογὴν
[3, 5]	οὖν διαίταις ἐχρῶντο πολυτελεστέραις καὶ	τῷ	κόσμῳ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις
[3, 7]	ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ ὅλη δὲ	τῷ	κρανίῳ γιγνομένη ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ
[3, 2]	τῆς ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς ἐν	τῷ	κρατῆσαι τῶν ἐχθρῶν κειμένης. (Καὶ
[3, 8]	τῇ δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν ἑορτὴν	τῷ	λαῷ καὶ θύειν προσέταξε κατὰ
[3, 1]	τινα σκοπὴν ᾔτει πόρον τινὰ	τῷ	λαῷ καὶ τῆς ἐνδείας ἀπαλλαγήν:
[3, 8]	φαινομένης, οὐ πρότερον ταύτης ὑπαρχούσης	τῷ	λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν οὖν καὶ
[3, 9]	καὶ τὴν ἄλλην πιμελὴν σὺν	τῷ	λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ
[3, 10]	νεφροὺς καὶ τὴν πιμελὴν σὺν	τῷ	λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ
[3, 9]	καὶ πάντα τὰ πιμελῆ σὺν	τῷ	λοβῷ τοῦ ἥπατος καὶ σὺν
[3, 6]	μορφῆς. ἕτερον δὲ τούτῳ καὶ	τῷ	μεγέθει καὶ τῇ ὑφῇ καὶ
[3, 10]	βωμὸν καὶ τὸ λοιπὸν περὶ	τῷ	μείζονι κομίσας εἰς τὸ αἴθριον:
[3, 9]	θήλειαν τῶν αὐτοετῶν προσφέρει, καὶ	τῷ	μὲν αἵματι δεύει τὸν βωμὸν
[3, 2]	πρὸς ἡμᾶς κατάρξαι μάχης θαρρήσαντας	τῷ	μηδὲν αὐτοῖς παρ' ἡμῶν ἀπαντᾶν
[3, 10]	τοῦ ἡλίου καθεστῶτος, τούτῳ γὰρ	τῷ	μηνὶ τῆς ὑπ' Αἰγυπτίους δουλείας
[3, 11]	τούτων τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον ἐν	τῷ	μιάσματι θύειν νόμιμον ἀμνάδας δύο,
[3, 6]	ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ ἐν	τῷ	ναῷ τετραμμένη πρὸς ἄρκτον οὐ
[3, 8]	χρήσεως, ἀλλ' ἐπεξενώθη καὶ κατεσκήνωσε	τῷ	ναῷ τούτῳ. τὴν δὲ παρουσίαν
[3, 6]	τῷ ἀδύτῳ κατατίθησιν. (Ἐν δὲ	τῷ	ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν
[3, 10]	ἐστι πάτριον. (Τῷ δὲ μηνὶ	τῷ	Ξανθικῷ, ὃς Νισὰν παρ' ἡμῖν
[3, 5]	ἐκείνους δ' ἐκέλευσε πλησίον μετασκηνῶσαι	τῷ	ὄρει τὴν γειτνίασιν τοῦ θεοῦ
[3, 7]	καταλιμπάνει χειρῖσι τε ἠσκημένος καὶ	τῷ	παντὶ σχήματι χιτὼν εἶναι πεποιημένος.
[3, 1]	πολὺ καὶ διαυγέστατον. οἱ δὲ	τῷ	παραδόξῳ τοῦ γεγονότος κατεπλάγησαν, καὶ
[3, 1]	περὶ τῶν ὅλων. πρὸς δὲ	τῷ	παρόντι κακῷ τὴν διάνοιαν ὄντες
[3, 6]	τῶν διφθερῶν πεποιημέναι κατῄεσαν ὁμοίως	τῷ	περὶ τὰς πύλας ὑφάσματι τό
[3, 7]	ἥ τε πορφύρα τὴν θάλασσαν	τῷ	πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων τῷ αἵματι,
[3, 6]	ὅσον πῆχυν ἀνέχοντα. ἴσαι δὲ	τῷ	πλάτει καὶ ἄλλαι σινδόνες μιᾷ
[3, 4]	ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν τὸν ἐξευρηκότα	τῷ	πλήθει. κἀν τοῖς βιβλίοις δὲ
[3, 8]	μήπω τῆς στρατιᾶς κεκινημένης, ὡς	τῷ	πλήθει παντὶ γνώριμον εἶναι τὸ
[3, 14]	τῇ τε τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ	τῷ	πλήθει τῶν ἀγαθῶν, ἃ τὴν
[3, 2]	ἦν ἀρετῆς αὐτοῖς πρός τε	τῷ	πονεῖν ἦσαν ἀεὶ τούτῳ πάντα
[3, 12]	τὸ ἔτος, βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν	τῷ	πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς τὴν διάταξιν
[3, 9]	καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων καὶ ὁμοίως	τῷ	προειρημένῳ τὸ περὶ τῶν ἁμαρτάδων
[3, 8]	πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν, ἢ μόνῳ	τῷ	προνοούμενος αὐτῶν βλέπεσθαι. ἔτι δὲ
[3, 6]	(Κατὰ πρόσωπον δὲ τῆς τραπέζης	τῷ	πρὸς μεσημβρίαν τετραμμένῳ τοίχῳ πλησίον
[3, 9]	κομίζουσι τοῖς ἰδιώταις, διαλλάσσουσι δὲ	τῷ	προσάγειν θύματα ταῦρον ἔριφον ἄρσενας.
[3, 7]	σφαιρίδος εἰς δύο τετμημένης περὶ	τῷ	πυθμένι τὴν ἑτέραν τομὴν ἔχει
[3, 10]	τὸ δ' ἕτερον δείλης ἐπιφέρει	τῷ	πυρί. τὸν μὲν οὖν περὶ
[3, 12]	παρέχουσα δὲ εὖρος ἀρκοῦν ἐπὶ	τῷ	στόματι πρὸς ὑποδοχὴν πνεύματος εἰς
[3, 2]	τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ, οἷς
[3, 4]	προσεδρεύων εὐμενέστερον ἂν ποιήσειας αὐτὸν	τῷ	στρατῷ. (Ταῦτα Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς
[3, 1]	κεκινημένου τῷ θεῷ θαρρῶν καὶ	τῷ	συνειδότι τῆς περὶ τοὺς ὁμοφύλους
[3, 12]	καὶ παραβάντας τι τῶν νομίμων	τῷ	σχήματι τῆς δουλείας ἐκόλασε θάνατον
[3, 7]	τὸ ἔνδυμα ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος	τῷ	σώματι καὶ τὰς χειρῖδας περὶ
[3, 1]	πικρία λέγεται. καὶ αὐτόθι τεταλαιπωρημένοι	τῷ	τε συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας καὶ
[3, 6]	κάλων ἐπὶ θάτερα, τῶν κρίκων	τῷ	τε ὕφει καὶ τῷ κάλῳ
[3, 14]	πλῆθος, φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ	τῷ	τῆς κτήσεως ἀπόρῳ ποταμούς τε
[3, 7]	σιδηρίτιδος ὅμοιον, ἀφίησι δ' ἄνθος	τῷ	τῆς μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν
[3, 8]	τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν ἐν	τῷ	τῆς σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ προσταγὴν
[3, 4]	σαυτοῦ καὶ οἷος γέγονας ἐπὶ	τῷ	τὸν λαὸν ὑπουργῶν τῷ θεῷ
[3, 8]	δέ τινες τοιοῦτοι γένοιντο παρεγχειρεῖν	τῷ	τοῦ θεοῦ ἀξιώματι, αὐτοκράτορα δ'
[3, 5]	τοῦ νενοηκότος καὶ ἐπὶ συμφέροντι	τῷ	ὑμετέρῳ πρὸς ἐμὲ μὴ φθονήσαντος
[3, 7]	ἀνήκει πρὸς τὸν τράχηλον ἐμβεβηκότας	τῷ	ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους ἁλύσεις εἰργασμένας,
[3, 7]	αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται τὰς ἕλικας ἐντιθεὶς	τῷ	ὕφει πρὸς τὸ μὴ διαρρεῖν
[3, 7]	ἐπὶ τεσσάρων διακείμενοι γραμμῶν ἐνήσκηνται	τῷ	ὕφει, χρυσὸς δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται
[3, 6]	τὸ δὲ ὕψος τρίπηχυς, ὁμοίως	τῷ	χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις λεπίσιν ἐξησκημένος,
[3, 14]	τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ πλήθει	τῶν	ἀγαθῶν, ἃ τὴν γῆν ἔχειν
[3, 2]	καὶ εἰς τὸν αὖθις αἰῶνα	τῶν	ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη
[3, 5]	διανοίαις ὡς μετὰ τῆς ἐπαγγελίας	τῶν	ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν αὐτοῖς, ἐπανήξοντος
[3, 14]	εὐδαιμονίαν καὶ τὴν κτῆσιν αὐτοὺς	τῶν	ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν
[3, 15]	παραδώσειν τὴν γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους	τῶν	ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας
[3, 15]	κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ τὴν ἑορτὴν	τῶν	ἀζύμων εἰς κόρους ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι
[3, 10]	δεκάτῃ διαδέχεται τὴν πάσχα ἡ	τῶν	ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα,
[3, 10]	τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ	τῶν	ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ' ἐστὶν
[3, 5]	καὶ ποικίλοις δαμάσας κακοῖς τὸ	τῶν	Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ θαλάσσης
[3, 12]	χρῆσιν τῶν τε ὁμοφύλων καὶ	τῶν	ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν ἐξ αὐτῶν φυλάττοντας:
[3, 1]	τοῖς ταύτην νεμομένοις τὴν ἐκ	τῶν	ἄλλων ἀπορίαν, ἔτι δὲ καὶ
[3, 1]	τῆς πτήσεως καὶ πρόσγαιον μᾶλλον	τῶν	ἄλλων ὂν καταφέρεται εἰς τοὺς
[3, 8]	λυχνίας καὶ τοῦ θυμιατηρίου καὶ	τῶν	ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ
[3, 7]	δὲ ἀρχιερέα. Τὴν μὲν οὖν	τῶν	ἄλλων στολὴν τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν.
[3, 7]	ἄνδρα καὶ ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ	τῶν	ἄλλων τὰς βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα
[3, 2]	πάντων ἀπροσδεές, ὅπλων χρημάτων τροφῆς	τῶν	ἄλλων, ὧν παρόντων ἐκ πεποιθήσεως
[3, 9]	ὁμοίως τῷ προειρημένῳ τὸ περὶ	τῶν	ἁμαρτάδων τῆς ἱερουργίας τρόπῳ γίνεται.
[3, 15]	λήψεσθαι τιμωρίαν, οὐκ ἀξίαν μὲν	τῶν	ἁμαρτημάτων, οἵαν δὲ οἱ πατέρες
[3, 8]	δὲ τὸ προειρημένον πέρας εἶχε,	τῶν	ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς ὁ
[3, 12]	συναριθμουμένων τῶν τε καρπῶν καὶ	τῶν	ἀναλωμάτων ἀποδίδωσι τοῖς καὶ πρότερον
[3, 4]	ὑποθήκαις δὲ ταῖς ἐμαῖς περὶ	τῶν	ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν στρατὸν ἐξετάσεις
[3, 1]	φύσει δυσαρέστου καὶ φιλαιτίου τοῦ	τῶν	ἀνθρώπων ἐν οἷς ἂν ἀτυχῇ
[3, 7]	ἐστί. (Θαυμάσειε δ' ἄν τις	τῶν	ἀνθρώπων τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν,
[3, 5]	ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι' ὃν Ἄδαμος	τῶν	ἀπὸ γῆς τε καρπῶν καὶ
[3, 6]	ἀλλήλοις ἀκριβῶς ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων	τῶν	ἁρμῶν ὡς ἕνα δοκεῖν εἶναι
[3, 10]	ἡμέραις ὁ μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς	τῶν	ἀρνῶν καὶ τῶν κριῶν σὺν
[3, 6]	κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ δὲ	τῶν	ἄρτων ἐτίθεντο φιάλαι δύο χρύσεαι
[3, 10]	λιβανωτὸς ὑπὲρ ἐκείνου ἄλλος ὑπὲρ	τῶν	ἄρτων προστίθεται. θύει δ' ὁ
[3, 4]	εἷς τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ	τῶν	ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες ὑπὸ
[3, 8]	ἐπὶ παραιτήσει ἁμαρτημάτων. προσῆγε δὲ	τῶν	ἀρχόντων ἕκαστος καὶ ἑτέρας θυσίας
[3, 1]	ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον δὲ τῇ	τῶν	ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ μέγεθος
[3, 10]	κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες	τῶν	ἀσταχύων τὸ δράγμα καὶ πτίσαντες
[3, 7]	νοεῖν, εἴτε τὸν οὕτως ἀριθμὸν	τῶν>	ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν κύκλον Ἕλληνες
[3, 10]	ἄρνα καθ' ἑκάστην ἡμέραν σφάζεσθαι	τῶν	αὐτοετῶν ἀρχομένης τε ἡμέρας καὶ
[3, 9]	προπεσὼν ἄρνα καὶ ἔριφον θήλειαν	τῶν	αὐτοετῶν προσφέρει, καὶ τῷ μὲν
[3, 12]	τῶν ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ	τῶν	αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ τῆς γῆς
[3, 6]	προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ	τῶν	βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε
[3, 6]	αὐταῖς ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ	τῶν	βάσεων: χαλκαῖ γὰρ ἦσαν. ἑκατέρωθεν
[3, 11]	αἰγείου καὶ προβατείου καὶ τοῦ	τῶν	βοῶν ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ
[3, 10]	ὑφαιροῦντες δὲ ἑκάστης ἡμέρας ἕνα	τῶν	βοῶν εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται
[3, 8]	τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος,	τῶν	γὰρ ἐξευρημένων τοῖς προτέροις αὐτοὶ
[3, 8]	καὶ τῶν ξένων τοῖς παρατυγχάνουσι.	τῶν	γὰρ λίθων, οὓς ἐπὶ τοῖς
[3, 8]	θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος γεγονέναι:	τῶν	γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων,
[3, 14]	ὀχυρότητι: ἐν δ' Ἐβρῶνι καὶ	τῶν	γιγάντων ἔφασκον τοὺς ἀπογόνους καταλαβεῖν.
[3, 14]	ἀμείβεται, καὶ κατασκόπους αἱρεῖται δώδεκα	τῶν	γνωριμωτάτων ἐξ ἑκάστης φυλῆς ἕνα,
[3, 9]	οὐχ ὡς τὸ πρῶτον ἀλλὰ	τῶν	γωνιῶν τὰς ἐξοχάς, καὶ τούς
[3, 12]	ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν τιμωρίαν.	(Τῶν	δ' ἱερέων καὶ διπλασίονα τὴν
[3, 11]	δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον ἄρρεν αὐτῇ.	τῶν	δ' ὅρκων τελειωθέντων τῆς διφθέρας
[3, 12]	ἐν ᾧ οἵ τε χρεῶσται	τῶν	δανείων ἀπολύονται καὶ οἱ δουλεύοντες
[3, 12]	τῆς αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε Μωυσῆς,	τῶν	δὲ αὖθις καίπερ ἐπὶ τῆς
[3, 14]	Ἀαρῶνα ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέφειν.	(Τῶν	δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς τε ὁ
[3, 2]	ἀπέθανεν δὲ Ἑβραίων μὲν οὐδείς,	τῶν	δὲ πολεμίων ὅσους οὐδ' ἀριθμῷ
[3, 1]	πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς ῥυήσεσθαι λέγων.	τῶν	δὲ πρὸς τὴν ἀκοὴν καταπλαγέντων,
[3, 5]	διακείμενοι ταύτην τὴν ψῆφον ἔφερον,	τῶν	δὲ πρὸς τὸ θεῖον ἀνακεχωρηκέναι.
[3, 11]	αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι,	τῶν	δὲ προσέταξεν ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι
[3, 8]	ἤδη πέρας εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι	τῶν	δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος, τῶν
[3, 4]	καὶ δίκαιοι, οἳ περί τε	τῶν	διαφόρων αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν ᾖ
[3, 4]	ἔσται γὰρ οὕτως ἀμφότερα: καὶ	τῶν	δικαίων Ἑβραῖοι τεύξονται καὶ σὺ
[3, 6]	δ' ἐκ τῆς τριχὸς καὶ	τῶν	διφθερῶν πεποιημέναι κατῄεσαν ὁμοίως τῷ
[3, 1]	ᾖ τὸ λαμβάνειν δι' ἀλκὴν	τῶν	δυνατωτέρων πλεονεκτούντων περὶ τὴν ἀναίρεσιν.
[3, 8]	τούτου θαυμασιώτερον ἐρῶ: διὰ γὰρ	τῶν	δώδεκα λίθων, οὓς κατὰ στέρνον
[3, 10]	θυσίαν, αὗται δ' εἰσὶν αἱ	τῶν	ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα,
[3, 8]	θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ	τῶν	Ἑβραίων καὶ μὴ μάτην αὐτοὺς
[3, 5]	ὑπεράνω ἀνέσχε τοῦ παντὸς στρατοπέδου	τῶν	Ἑβραίων οὐ πρότερον τοῦτο ἰδόντων
[3, 2]	κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ	τῶν	Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ μὲν
[3, 4]	τῷ θεῷ σώζειν τὴν μὲν	τῶν	ἐγκλημάτων δίαιταν ἐπίτρεψον αὐτοῖς ποιεῖσθαι
[3, 12]	ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ	τῶν	εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε
[3, 14]	καὶ πονηρὰν μὲν καὶ μετὰ	τῶν	εἰς τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι
[3, 8]	ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	εἰσφερόντων ἦν ἑξήκοντα μυριάδες καὶ
[3, 2]	καλοῦνται μὲν Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι δὲ	τῶν	ἐκεῖσε ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες
[3, 11]	τε ἀπ' Αἰγύπτου φυγεῖν καὶ	τῶν	ἐκπεσόντων διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν
[3, 6]	διά τε τῶν ἔνδοθεν καὶ	τῶν	ἐκτὸς μερῶν. δύο δ' αὐτῶν
[3, 8]	πεντήκοντα. ἔφερον δὲ τὸ ἀργύριον	τῶν	ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν
[3, 1]	αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους λήθην ἔχειν	τῶν	ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ' ὅτι
[3, 2]	καὶ περὶ τῆς ἐρήμου καὶ	τῶν	ἐν αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ'
[3, 5]	ἀνῄει πρὸς τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον	τῶν	ἐν ἐκείνοις τοῖς χωρίοις ὀρῶν
[3, 6]	εἴκοσι τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ	τῶν	ἐν πλάτει κειμένων τῆς κατόπιν,
[3, 2]	συγκαλῶν τούς τε φυλάρχους καὶ	τῶν	ἐν τέλει καθ' ἑκάστους τε
[3, 12]	κατὰ κώμας πεπραμέναις: περὶ γὰρ	τῶν	ἐν τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν
[3, 2]	ταῦτα αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ	τῶν	ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον
[3, 6]	ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ διά τε	τῶν	ἔνδοθεν καὶ τῶν ἐκτὸς μερῶν.
[3, 1]	παρὰ τοῦ θεοῦ τὴν περὶ	τῶν	ἐνεστηκότων ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ'
[3, 14]	τῆς γῆς φύσιν καὶ τὴν	τῶν	ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα
[3, 5]	τούτων ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος	τῶν	ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη ταῦτα
[3, 1]	χωρίοις: καὶ γὰρ ἤκουον παρὰ	τῶν	ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι.
[3, 10]	ὑπὲρ ἁμαρτημάτων. ἔστι δ' οὐδεμία	τῶν	ἑορτῶν, καθ' ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν
[3, 9]	θύουσιν, ὁλόκληρα δὲ ταῦτα καὶ	τῶν	ἐπετείων πρεσβύτερα, ἄρρενα μέντοι θήλεσι
[3, 10]	οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ τῶν πόνων	τῶν	ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἄνεσιν οὐ
[3, 6]	ὕψος καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι	τῶν	ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ τῶν ἐν
[3, 6]	τῶν σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου	τῶν	ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν αὐταῖς
[3, 6]	καὶ καθ' ἑκάτερον δὲ τοῖχον	τῶν	ἐπιμηκεστέρων κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ δύο
[3, 2]	οὕτως ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν	τῶν	ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς
[3, 2]	οὐ γὰρ τὰ σώματα μόνον	τῶν	ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ τὰ
[3, 2]	ἡμῶν οἱ πρόγονοι: καὶ γὰρ	τῶν	ἐπιστρατευσάντων ἐκράτησαν καὶ τοὺς περιοίκους
[3, 2]	ἀπορίαν καὶ ταραχὴν ἐνεποίει τὰ	τῶν	ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων ἐπὶ τὴν
[3, 12]	προιουσῶν ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ	τῶν	ἑπομένων ἕξ, Λευῖται δὲ περὶ
[3, 5]	στρατόπεδον. πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ	τῶν	ἔργων, ἃ δι' ἐκεῖνον ἡμῖν
[3, 2]	τε λόγοις καὶ τῇ διὰ	τῶν	ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ
[3, 12]	δι' ἑβδόμης ἡμέρας τὴν ἀπὸ	τῶν	ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν
[3, 6]	ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ	τῶν	ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι τῆς
[3, 12]	σημήναντος τὸ κατὰ λίβα τετραμμένον	τῶν	ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον
[3, 1]	ὑπομονὴν οὔτε περὶ τὴν μνήμην	τῶν	εὖ γεγονότων, οὕτως μὲν τοῦ
[3, 1]	Ἑβραίους τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ	τῶν	εὐχῶν γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι τὸ
[3, 9]	~(Νυνὶ δ' ὀλίγων τινῶν ἐπιμνησθήσομαι	τῶν	ἐφ' ἁγνείαις καὶ ἱερουργίαις κειμένων:
[3, 2]	εὐπορίας αὐτοῖς ἐν τῷ κρατῆσαι	τῶν	ἐχθρῶν κειμένης. (Καὶ Μωυσῆς μὲν
[3, 11]	τῷ θεῷ καθιέρωτο. (Καὶ περὶ	τῶν	ζῴων δὲ διέκρινεν ἕκαστον, ὅτι
[3, 9]	δὲ περὶ τῆς θυσίας τῶνδε	τῶν	ζῴων ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν
[3, 1]	ἀλλὰ καὶ μηδ' ἄλλο τι	τῶν	ζῴων ἱκανὴ βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ
[3, 11]	δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν τούτων	τῶν	ἡμερῶν ἐνεχόμενον ἐν τῷ μιάσματι
[3, 10]	προσόντος. εἶναι δὲ τῇ πρώτῃ	τῶν	ἡμερῶν τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν
[3, 8]	μὴ τὴν σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ	τῶν	θείων ἠσκηκόσιν, ὃ δ' ἐστὶ
[3, 9]	γὰρ τὸν λόγον μοι περὶ	τῶν	θυσιῶν ἐνεστάναι συμβέβηκε. δύο μὲν
[3, 11]	ὑδέρου καταλαβόντος. καὶ περὶ μὲν	τῶν	θυσιῶν καὶ τῆς ἁγνείας τῆς
[3, 7]	ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ τούτοις	τῶν	Ἰακώβου παίδων τὰ ὀνόματα γράμμασιν
[3, 7]	οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι	τῶν	Ἰακώβου υἱῶν, οὓς καὶ φυλάρχους
[3, 10]	θύει δ' ὁ ἱερεὺς ἐκ	τῶν	ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ δὶς ἑκάστης
[3, 10]	τοῦ δήμου προσαχθείς, ἀλλ' ἐκ	τῶν	ἰδίων ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος:
[3, 9]	τούτων δ' ἡ μὲν ὑπὸ	τῶν	ἰδιωτῶν ἑτέρα δ' ὑπὸ τοῦ
[3, 9]	πυρὸς φλεγομένου. τοὺς δὲ πόδας	τῶν	ἱερείων καὶ τὰ κατὰ νηδὺν
[3, 6]	αἷς κατὰ τὰς ὁδοὺς ὑπὸ	τῶν	ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ
[3, 6]	ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ	τῶν	ἱερέων ἐφέρετο. τῷ δὲ ἐπιθέματι
[3, 11]	τὴν δὲ γυναῖκα στήσας τις	τῶν	ἱερέων κατὰ τὰς πύλας, αἱ
[3, 15]	δὲ τεσσαράκοντα εἷς, οὐδεὶς ἐτόλμησε	τῶν	ἱερέων κρίμνον ἓν φαγεῖν τοσαύτης
[3, 9]	ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς	τῶν	ἱερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν
[3, 9]	ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον,	τῶν	ἱερέων μέρος ἴδιον λαβόντων. ~(Ἐκ
[3, 12]	ἀφέλειαν: τὸν δὲ μὴ ὁλόκληρον	τῶν	ἱερέων νέμεσθαι πρὸς τοὺς ἱερεῖς
[3, 11]	σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων	τῶν	ἱερέων ὑπηρετήσωσιν: ἤδη γὰρ τῷ
[3, 15]	ἀναλωμάτων καὶ θύσαντες οὐκ ἴσχυσαν	τῶν	ἱερῶν μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί
[3, 8]	τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ	τῶν	ἱερῶν τῷ βωμῷ αἰφνίδιον ἐξ
[3, 7]	τε κατὰ γωνίαν ἑκάστην κἀκείνῳ	τῶν	ἴσων προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος
[3, 7]	πορφύρα τὴν θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι	τῶν	ἰχθύων τῷ αἵματι, τὸν δὲ
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ τρίτῃ	τῶν	Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας
[3, 1]	τὴν ταλαιπωρίαν καὶ τὴν πεῖραν	τῶν	κακῶν δι' αὐτὸν πάσχειν λέγοντες:
[3, 2]	ἑτοίμως ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε	τῶν	κακῶν, καὶ τὸν Μωυσῆν ἐκέλευον
[3, 6]	κειμένων τῆς κατόπιν, κρίκοι δὲ	τῶν	καμάκων ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν
[3, 10]	θύουσι δ' ἐπὶ ταῖς ἀπαρχαῖς	τῶν	καρπῶν ἀρνίον εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ
[3, 10]	δ' ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη,	τῶν	καρπῶν οὓς ἐθέρισαν, οὐ γὰρ
[3, 7]	ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς ὤας καὶ	τῶν	κατὰ στέρνον καὶ μετάφρενον ἠρτημέναις
[3, 11]	τὰς γυναῖκας δ' αἷς ἡ	τῶν	κατὰ φύσιν ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε
[3, 15]	γένοιντο, ὅτι τε τῇ νῦν	τῶν	κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων
[3, 6]	τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους ἕως	τῶν	κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς
[3, 6]	τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ ὁ	τῶν	κιόνων ἀριθμός: εἴκοσι γὰρ ἦσαν
[3, 6]	φάλαγξ ἦν διὰ πάντων ἰοῦσα	τῶν	κιόνων, εἰς ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι
[3, 6]	ἑκάστη τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν	τῶν	κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος
[3, 6]	τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ	τῶν	κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ
[3, 7]	φύλλα τοῖς εὐζώμων: ἐκ μέντοι	τῶν	κλάδων ἀνίησι κάλυκα προσεχῆ τῷ
[3, 9]	δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται τοῖς καταλειπομένοις	τῶν	κρεῶν, ἃ δ' ἂν περισσεύσῃ
[3, 5]	τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους καὶ	τῶν	κρημνῶν τὸ ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ
[3, 6]	τῆς γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ	τῶν	κρίκων καλώδια τὴν ἀρχὴν ἥλων
[3, 7]	χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν μέσῳ	τῶν	κρίκων καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν
[3, 6]	ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων ἐπὶ θάτερα,	τῶν	κρίκων τῷ τε ὕφει καὶ
[3, 10]	αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν καὶ	τῶν	κριῶν σὺν τῷ ἐρίφῳ θύεται,
[3, 7]	ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς ἑκάτερον	τῶν	κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον ἡ
[3, 7]	ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ τὸν	τῶν	κωδώνων ψόφον. καὶ τὴν ἐφαπτίδα
[3, 5]	ἡμῖν ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε	τῶν	λεγομένων εἰς ἐμὲ τὸν λέγοντα
[3, 5]	τοὺς δὲ σώφρονας καὶ μηδέτερον	τῶν	λεγομένων εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν,
[3, 5]	τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη	τῶν	λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης
[3, 11]	(Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν ἄν τις	τῶν	λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ κεκακωμένον αὐτόν
[3, 7]	τὸν ἀρχιερέα. τήν τε δωδεκάδα	τῶν	λίθων εἴτε τοὺς μῆνάς τις
[3, 7]	γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ	τῶν	λίθων ἑκατέρῳ, οἱ πρεσβύτεροι δ'
[3, 7]	κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ βάρος	τῶν	λίθων ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας
[3, 7]	οὓς καὶ φυλάρχους νομίζομεν, ἑκάστου	τῶν	λίθων ὀνόματι τετιμημένου κατὰ τάξιν
[3, 12]	οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς	τῶν	λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων ἀδελφοῖς καὶ
[3, 4]	ταλαιπωρίας ἑτέροις ἐκστῆναι, περὶ δὲ	τῶν	μειζόνων καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ
[3, 5]	τοῦ δέους αὐτοὺς καὶ περὶ	τῶν	μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο τὰς ἐλπίδας,
[3, 8]	κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον, καὶ περὶ	τῶν	μελλόντων ὡς ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς
[3, 5]	ἦν γὰρ τοῖς ἀνθρώποις ἔρις	τῶν	μὲν ἀπολωλέναι λεγόντων θηρίοις περιπεσόντα,
[3, 8]	τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει. καὶ	τῶν	μὲν εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων
[3, 12]	εἰς τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας	τῶν	μὲν καρπῶν πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται
[3, 6]	καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς ἕκαστα περὶ	τῶν	μέτρων κατὰ τὴν ὑποθήκην τοῦ
[3, 11]	ἐν καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ	τῶν	νενοσηκότων ἐνομοθέτει κατὰ τιμὴν τοῦ
[3, 12]	ὄντας ὁμοφύλους καὶ παραβάντας τι	τῶν	νομίμων τῷ σχήματι τῆς δουλείας
[3, 8]	κατ' ἀνάγκην Ἑβραίους παραβῆναί τινα	τῶν	νόμων. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[3, 5]	καιρὸν οἰκεῖον. τοὺς δὲ πλείονας	τῶν	νόμων εἰς ἑτέραν ἀνατίθεμαι γραφὴν
[3, 8]	γραφὴν ἑτέραν ἠξιωκὼς συνθεῖναι περὶ	τῶν	νόμων. ~(Νυνὶ δ' ὀλίγων τινῶν
[3, 8]	οὖν περὶ τῆς πολιτείας καὶ	τῶν	νόμων. (Ὃ μέντοι περὶ τῆς
[3, 12]	πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς τὴν διάταξιν	τῶν	νόμων, ὅθ' ὑπὸ τὸ Σιναῖον
[3, 8]	θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ τῇ παραβάσει	τῶν	νόμων, περὶ ὧν ἐροῦμεν εὐκαιρότερον.
[3, 8]	περί τε τῶν πρακτέων καὶ	τῶν	νόμων τῆς συντάξεως: οὓς κρείττονας
[3, 8]	εἶναι μόνον ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ξένων τοῖς παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ
[3, 12]	τὰς ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περὶ	τῶν	οἰκείων, ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ
[3, 7]	τούτων εἰς ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν	τῶν	ὅλων, εἴ τις ἀφθόνως ἐθέλοι
[3, 5]	τούτους τε τίθεται καὶ περὶ	τῶν	ὅλων ὃν ἂν πραχθείη τρόπον
[3, 1]	δὲ περιτυγχάνοντες δυσέλπιδες ἦσαν περὶ	τῶν	ὅλων. πρὸς δὲ τῷ παρόντι
[3, 6]	τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς	τῶν	ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι: τὸ
[3, 6]	τε καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ	τῶν	ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ
[3, 12]	τῆς ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα	τῶν	ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι
[3, 2]	τι περὶ τὸ ὕδωρ ἔταξε	τῶν	ὁπλιτῶν ἐπὶ φυλακῇ παίδων καὶ
[3, 14]	τῶν ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ	τῶν	ὀρῶν τὸ μέγεθος οὔτε τῶν
[3, 15]	μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί τινι	τῶν	οὐ νομιζομένων οὐδ' ἐκ τῶν
[3, 7]	ἣν ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε.	τῶν	οὖν κρίκων ἀσθενῶν ὄντων κατ'
[3, 7]	ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι καὶ	τῶν	παρὰ πλευράν, φάρσος δ' ἓν
[3, 1]	καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς, μὴ	τῶν	παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους λήθην
[3, 15]	τῶν οὐ νομιζομένων οὐδ' ἐκ	τῶν	πατρίων ἡμῖν αὐτοῖς συντυχόντων. καὶ
[3, 13]	αὐτοῖς παρῄνει, μήτε Μωυσέος καὶ	τῶν	πεπονημένων αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς
[3, 8]	δὴ τῆς σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων	τῶν	περὶ τοὺς ἱερέας τό τε
[3, 1]	ὄντος χωρίου: οὔτε γὰρ ἐκ	τῶν	πηγῶν δώδεκα οὐσῶν τὸν ἀριθμὸν
[3, 7]	ἑβδομήκοντα μορίων ποιήσας συγκειμένην τὰς	τῶν	πλανητῶν δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ λύχνους
[3, 7]	καὶ λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά,	τῶν	πλανητῶν τὴν φοράν: τοσοῦτοι γάρ
[3, 6]	ἐπιφέρονται αὐταῖς ἑπτὰ κατὰ μίαν	τῶν	πλανητῶν τὸν ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι
[3, 6]	τοῦ σώματος, καθ' ἕκαστον δὲ	τῶν	ποδῶν καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος
[3, 6]	ἱερεῦσι τὰς χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ	τῶν	ποδῶν καταχεῖν παρῆν. καὶ ὁ
[3, 7]	κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ	τῶν	ποδῶν ὥσπερ εἰς ἀναξυρίδας, ἀποτέμνεται
[3, 12]	τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη	τῶν	πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν ἔχων
[3, 2]	ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς τε ἐσκύλευε	τῶν	πολεμίων καὶ τὰς παντευχίας τῶν
[3, 2]	ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ στρατόπεδον	τῶν	πολεμίων, πλούτους τε μεγάλους δημοσίᾳ
[3, 8]	ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ μηδὲν βουλόμενος	τῶν	πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν, ἢ μόνῳ
[3, 7]	καὶ ὁποία μέν ἐστιν ἡ	τῶν	πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν. (Ὁ
[3, 10]	καθ' ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ	τῶν	πόνων τῶν ἐπὶ τοῖς ἔργοις
[3, 14]	τῶν ὀρῶν τὸ μέγεθος οὔτε	τῶν	ποταμῶν τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν
[3, 5]	αὐτῶν ποιησόμενος ἀφήγησιν. (Οὕτω δὲ	τῶν	πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων ὁ Μωυσῆς
[3, 7]	τοῦ νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν	τῶν	πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ τὸ προειρημένον
[3, 5]	θεοῦ διαλεγομένου πρὸς αὐτοὺς περὶ	τῶν	πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη τῶν
[3, 8]	ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ περί τε	τῶν	πρακτέων καὶ τῶν νόμων τῆς
[3, 5]	τε καὶ καθαρὸς ὁ ἀὴρ	τῶν	πρὸ ὀλίγου παθῶν ἦν Μωυσέος
[3, 7]	μὲν καὶ ταύτῃ παραλιπὼν οὐδὲν	τῶν	προειρημένων, ἐπενδυσάμενος δ' ἐξ ὑακίνθου
[3, 13]	πόθεν ἂν τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι	τῶν	προειρημένων, ὁ θεός, εἶπε, κἀγὼ
[3, 12]	εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη μέση	τῶν	προιουσῶν ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ
[3, 14]	φυλῆς ἕνα, οἳ διεξελθόντες ἀπὸ	τῶν	πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν ἅπασαν
[3, 8]	Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ	τῶν	πρὸς τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευὴν
[3, 8]	καὶ τοῦτο εἶδος θυμιάματος, ἡμίσειαν	τῶν	πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν,
[3, 12]	πεπορισμένας τὸν βίον μηδὲ τὰς	τῶν	προτέρων ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις
[3, 1]	τε καρτερίας ἔχουσι καὶ μνήμης	τῶν	προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς ἐκεῖνα
[3, 6]	ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς δὲ	τῶν	πυλῶν περιρραντήριον ἦν χάλκεον ὁμοίαν
[3, 12]	καὶ κόσμος ἦν ἀγορᾶς, καὶ	τῶν	πωλουμένων ἕκαστον ἐν τάξει διέκειτο,
[3, 7]	τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην	τῶν	σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν
[3, 6]	ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ τελευταῖαι	τῶν	σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου τῶν
[3, 7]	φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν	τῶν	στοιχείων φύσιν δηλοῖ: ἥ τε
[3, 12]	φυλῆς ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν	τῶν	στρατεύεσθαι δυναμένων: ἱεροὶ γὰρ ἦσαν
[3, 1]	μὲν ἐπόνουν, τὸ δ' ὑπὸ	τῶν	συνεχῶν πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον
[3, 5]	μή τι Μωυσῆς πάθοι, καὶ	τῶν	συντυχόντων δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ
[3, 7]	κέχυται μὲν πολλὴ μέχρι καὶ	τῶν	σφυρῶν ἕως οὗ μηδὲν ὁ
[3, 8]	καθὼς εἶπον, καὶ τῷ αἵματι	τῶν	ταύρων καὶ κριῶν σφαγέντων καθ'
[3, 2]	τοῖς ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις,	τῶν	τε Ἑβραίων τοὺς ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ
[3, 12]	τῆς κτήσεως, ἴσων δὲ συναριθμουμένων	τῶν	τε καρπῶν καὶ τῶν ἀναλωμάτων
[3, 13]	ἄρχεται, καὶ τὸν Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι	τῶν	τε κατὰ τὴν ἀποδημίαν αὐτῷ
[3, 12]	εἶναι τοῖς θέλουσι τὴν χρῆσιν	τῶν	τε ὁμοφύλων καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων,
[3, 2]	μὲν πᾶσαν ἐν παρασκευαῖς ἦσαν	τῶν	τε ὅπλων εἴ τι πεπονηκὸς
[3, 1]	χώρα τελέως οὖσα ἔρημος καὶ	τῶν	τε πρὸς τροφὴν αὐτοῖς ἄπορος,
[3, 9]	γὰρ δὴ καὶ ἔλαιον ὑπὸ	τῶν	τεθυκότων ἐπὶ μὲν βοὶ ἰνὸς
[3, 9]	ἐστι καὶ κατ' εὐωχίαν δρᾶται	τῶν	τεθυκότων: ἐρῶ δὲ περὶ τῆς
[3, 10]	τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς	τῶν	τεθυμένων εἰς τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου.
[3, 8]	ὁ νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος	τῶν	τεθυμένων τήν τε στολὴν τοῦ
[3, 6]	τρίτον αὐτῆς μέρος τὸ ἐντὸς	τῶν	τεσσάρων κιόνων, ὃ τοῖς ἱερεῦσιν
[3, 6]	τὸ δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς	τῶν	τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ
[3, 5]	τοσούτων νυκτῶν παρῆν οὐδενὸς σιτίου	τῶν	τοῖς ἀνθρώποις νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς
[3, 6]	διειστήκει, καὶ ὁ μὲν ἕτερος	τῶν	τοίχων νότιος ἦν, ὁ δὲ
[3, 6]	τό τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ	τῶν	τοίχων τοὺς κατὰ πλευρὰν καὶ
[3, 15]	ὥστ' οὐ δεῖ θαυμάζειν περὶ	τῶν	τότε πεπραγμένων, ὁπότε καὶ μέχρι
[3, 6]	ἐστι πετεινὰ μορφὴν δ' οὐδενὶ	τῶν	ὑπ' ἀνθρώπων ἑωραμένων παραπλήσια, Μωυσῆς
[3, 15]	αὐτοῦ, ἤδη δέ τινες καὶ	τῶν	ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων
[3, 1]	ὄντες καὶ ἐν μνήμῃ εἶναι	τῶν	ὑπηργμένων αὐτοῖς ἔκ τε τοῦ
[3, 6]	χρυσίου τε καὶ χαλκοῦ καὶ	τῶν	ὑφαντῶν, προειπὼν ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ
[3, 3]	τὸν Μωυσῆν τῆς ἐπὶ σωτηρίᾳ	τῶν	φίλων ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[3, 2]	τῶν πολεμίων καὶ τὰς παντευχίας	τῶν	φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί τε τιμὰς
[3, 14]	ἐκ τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ	τῶν	Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς
[3, 2]	τὸν οὖν πόνον τῆς ἀνατάσεως	τῶν	χειρῶν ὁ Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων,
[3, 7]	δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ	τῶν	ὤμων εἶναι καὶ τῶν παρὰ
[3, 7]	τὴν ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ	τῶν	ὤμων ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς
[3, 8]	ἕτερον τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ	τῶν	ὤμων πεπορπημένον αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ
[3, 7]	εἰργασμένας, αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον	τῶν	ὤμων σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις
[3, 9]	ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῆς θυσίας	τῶνδε	τῶν ζῴων ἐν τοῖς περὶ