>

Livre, Chap.
[3, 5]	ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ καθαρὸς	ὁ	ἀὴρ τῶν πρὸ ὀλίγου παθῶν
[3, 5]	φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ γὰρ Μωυσῆς	ὁ	Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ'
[3, 11]	τῆς διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας προπετῶς	ὁ	ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν εἴη
[3, 15]	περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ τῆς ἀρετῆς	ὁ	ἀνὴρ καὶ τῆς ἰσχύος τῆς
[3, 12]	πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν ἀγρὸν	ὁ	ἀποδόμενος, τοῦ δ' ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος
[3, 1]	τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον	ὁ	Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται τὴν μεταξὺ
[3, 2]	μεγάλου δύναμιν προσέλαβον: πολὺς γὰρ	ὁ	ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη
[3, 8]	δώδεκα λίθων, οὓς κατὰ στέρνον	ὁ	ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους τῷ ἐσσῆνι φορεῖ,
[3, 10]	βωμῷ. παρέχεται δὲ καὶ κριὸν	ὁ	ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Τῇ
[3, 12]	φυλάττειν: ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν	ὁ	ἀρχιερεὺς τῶν λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων
[3, 1]	γνώμην βιαζόμενοι, καὶ τίνα τρόπον	ὁ	αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις μὲν αἷμα
[3, 15]	καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ ἥμερον:	ὁ	γὰρ θεὸς αὐτῷ συμπαρὼν ἡττᾶσθαι
[3, 9]	τῆς ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ:	ὁ	γὰρ νόμος εἰς τὴν αὔριον
[3, 1]	τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος.	ὁ	δ' οὐκ εἰς μακρὰν τὴν
[3, 15]	ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν.	ὁ	δ' οὐκ ἔφασκε τὸν θεὸν
[3, 1]	αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ συμφορᾶς.	(Ὁ	δ' οὕτως ἀνηρεθισμένου τοῦ πλήθους
[3, 9]	τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ.	ὁ	δὲ ἁμαρτὼν μὲν αὑτῷ δὲ
[3, 7]	τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν.	(Ὁ	δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν καὶ
[3, 5]	ὁ δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν:	ὁ	δὲ δέκατος μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν
[3, 5]	καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι μόνον:	ὁ	δὲ δεύτερος κελεύει μηδενὸς εἰκόνα
[3, 5]	ὁ δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου:	ὁ	δὲ ἕβδομος μὴ μοιχεύειν: ὁ
[3, 5]	ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς τιμᾶν:	ὁ	δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ
[3, 5]	δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν δρᾶν:	ὁ	δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ
[3, 6]	ἕτερος τῶν τοίχων νότιος ἦν,	ὁ	δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο,
[3, 9]	καὶ τετάρτη μερὶς ἐπ' ἀρνί:	ὁ	δὲ ἲν μέτρον ἀρχαῖον Ἑβραίων
[3, 7]	πρὸς τὸν καρπὸν μεταβαλεῖν ἠργμένης:	ὁ	δὲ κάλυξ μεγέθους ἐστὶ σκυταλίδος
[3, 5]	ὁ δὲ ἕβδομος μὴ μοιχεύειν:	ὁ	δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν δρᾶν:
[3, 8]	Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν κράτιστον.	ὁ	δὲ πᾶς χρόνος εἰς τὸ
[3, 5]	ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου:	ὁ	δὲ πέμπτος γονεῖς τιμᾶν: ὁ
[3, 8]	σίκλου τὸ ἥμισυ καθ' ἕκαστον,	ὁ	δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων ὢν
[3, 5]	μηδενὶ φαύλῳ τὸν θεὸν ὀμνύναι:	ὁ	δὲ τέταρτος παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας
[3, 1]	δι' ὀργῆς τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο.	ὁ	δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους
[3, 2]	ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν αὐτῶν.	ὁ	δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας πᾶν
[3, 5]	αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ κομίζειν.	ὁ	δὲ τούτους τε τίθεται καὶ
[3, 7]	χιτὼν τὴν γῆν λίνεος ὤν,	ὁ	δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον, ἀστραπαῖς
[3, 11]	καὶ τὴν ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν,	ὁ	δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις
[3, 5]	κακοῖς τὸ τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα,	ὁ	διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν παρασχών,
[3, 6]	πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον	ὁ	ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ
[3, 5]	ἐπομβρίας διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος	ὁ	ἡμέτερος πρόγονος ἐξ ἀλήτου τὴν
[3, 8]	ὑμετέρας σύνοιδα: νῦν δ' αὐτὸς	ὁ	θεὸς Ἀαρῶνα τῆς τιμῆς ἄξιον
[3, 1]	τροφῆς καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν	ὁ	θεός: ἀνέχοντος γὰρ τοῦ Μωυσέος
[3, 8]	σκεύη μοι δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ	ὁ	θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ
[3, 1]	οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος.	ὁ	θεὸς δὲ προνοήσειν τε ἐπαγγέλλεται
[3, 13]	τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι τῶν προειρημένων,	ὁ	θεός, εἶπε, κἀγὼ καί τοι
[3, 5]	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν	ὁ	θεὸς εἴποι πρὸς αὐτόν, καὶ
[3, 1]	διαφθαρήσεσθαι δόξαντας γεγονέναι καὶ σώσειεν	ὁ	θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ ὡς
[3, 1]	τε σπανίζοντας ὅπλων εἰς εὐπορίαν	ὁ	θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε, τά
[3, 8]	τῶν ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς	ὁ	θεὸς Μωυσεῖ τὴν ἱερωσύνην Ἀαρῶνι
[3, 8]	συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις	ὁ	θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον τὸν
[3, 8]	φορεῖ, νίκην μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν	ὁ	θεός: τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ'
[3, 10]	τῶν ἄρτων προστίθεται. θύει δ'	ὁ	ἱερεὺς ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων,
[3, 7]	τῶν σφυρῶν ἕως οὗ μηδὲν	ὁ	ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν
[3, 7]	ὅταν δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις	ὁ	ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν ὁ νόμος
[3, 9]	μὲν αἵματι δεύει τὸν βωμὸν	ὁ	ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ πρῶτον
[3, 7]	ἐμπεριέχουσιν αὗται. (Πῖλον δὲ ἦν	ὁ	καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος
[3, 5]	διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν παρασχών,	ὁ	καὶ τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος
[3, 7]	οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ οὕτως	ὁ	κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ χρύσεος,
[3, 15]	ὅτι καὶ τὴν πολιτείαν ἡμῖν	ὁ	καταστησάμενός ἐστι θεὸς διὰ Μωυσέος
[3, 5]	εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν οὗτος	ὁ	λογισμὸς ἐποίει. προστάτου δὲ ἠρημῶσθαι
[3, 10]	προστιθεμένου. ταῖς δ' ἑξῆς ἡμέραις	ὁ	μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν
[3, 9]	ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν.	ὁ	μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν εἰς
[3, 6]	εὖρος ἐπὶ δέκα διειστήκει, καὶ	ὁ	μὲν ἕτερος τῶν τοίχων νότιος
[3, 10]	δύο πρὸς τούτοις ἐρίφους, ὧν	ὁ	μὲν ζῶν εἰς τὴν ὑπερόριον
[3, 5]	τινος, ὅθεν ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι,	ὁ	μὲν θεός, εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι,
[3, 8]	τὴν δὲ παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν:	ὁ	μὲν οὐρανὸς καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ
[3, 2]	τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ	ὁ	μὲν οὕτως παραστησάμενος τὸν στρατὸν
[3, 6]	ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ	ὁ	μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο,
[3, 9]	δορὰς τῶν ἱερέων λαμβανόντων. καὶ	ὁ	μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν
[3, 6]	τῶν ποδῶν καταχεῖν παρῆν. καὶ	ὁ	μὲν τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον
[3, 13]	ἅπαν καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς περιστάντες.	ὁ	μέντοι θεὸς οὐκ εἰς μακρὰν
[3, 1]	τοῖς ὑποζυγίοις ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ'	ὁ	Μωυσῆς ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ
[3, 2]	τὴν τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον,	ὁ	Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας
[3, 14]	ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν	ὁ	Μωυσῆς εἰς τὴν καλουμένην Φάραγγα
[3, 2]	πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν	ὁ	Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει
[3, 2]	πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν χειρῶν	ὁ	Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων, ὁσάκις γὰρ
[3, 5]	δὲ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων	ὁ	Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ Σιναῖον
[3, 1]	ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν,	ὁ	Μωυσῆς πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ
[3, 14]	(Τῶν δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς τε	ὁ	Ναυήχου παῖς φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ
[3, 7]	ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν	ὁ	νόμος ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον μὲν
[3, 12]	μίσγεσθαι δὲ μητράσι κακὸν μέγιστον	ὁ	νόμος ἀπεῖπεν, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 9]	ὁποσονοῦν ὁλοκαυτεῖν ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ	ὁ	νόμος θύειν ζῷον αὐθημερὸν μετὰ
[3, 8]	ὧν μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν	ὁ	νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος τῶν
[3, 3]	φαντάσματα συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ Ῥαγουῆλος	ὁ	πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως
[3, 12]	πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων	ὁ	πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν ᾧ
[3, 5]	τε γὰρ ἦσαν αὐτῶν, καὶ	ὁ	περὶ τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος
[3, 7]	γνώμης οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ	ὁ	πῖλος δέ μοι δοκεῖ τὸν
[3, 5]	ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις,	ὁ	ποτὸν ἐκ πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι,
[3, 12]	τε ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ	ὁ	πριάμενος, καὶ λογισάμενοι τοὺς καρποὺς
[3, 5]	δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν οὖν ἡμᾶς	ὁ	πρῶτος λόγος, ὅτι θεός ἐστιν
[3, 4]	ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος	ὁ	Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ
[3, 8]	οὖν ὅ τε ἐσσὴν καὶ	ὁ	σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις
[3, 5]	Ἑβραίους τά τε ὁρώμενα καὶ	ὁ	ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς
[3, 5]	Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ'	ὁ	τὸν Νεῖλον ἀναγκάσας ᾑματωμένον ὑπὲρ
[3, 1]	καὶ νῦν ὕεται> πᾶς ἐκεῖνος	ὁ	τόπος, καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ
[3, 7]	ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ τοιοῦτος μὲν	ὁ	τοῦ ἀρχιερέως κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε
[3, 7]	τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ καὶ	ὁ	τοῦ ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν
[3, 5]	μηδενὸς εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν:	ὁ	τρίτος δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ
[3, 6]	καὶ τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ	ὁ	τῶν κιόνων ἀριθμός: εἴκοσι γὰρ
[3, 7]	τὸν δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν	ὁ	ὑάκινθος, καὶ ὁ φοῖνιξ δ'
[3, 7]	βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθος, καὶ	ὁ	φοῖνιξ δ' ἂν εἴη τεκμήριον
[3, 7]	γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς. οὗτος	ὁ	χιτὼν κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν
[3, 7]	καὶ ῥοῶν κωδώνιον. ἔστι δ'	ὁ	χιτὼν οὗτος οὐκ ἐκ δυοῖν
[3, 13]	καὶ νῦν ἔτι κατ' ἐπωνυμίαν	ὁ	χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα
[3, 12]	ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται	ὅ	τε ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ
[3, 8]	λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν	ὅ	τε ἐσσὴν καὶ ὁ σαρδόνυξ
[3, 1]	καὶ νοτερὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν	ὅ	τι καὶ φῦσαι καρπὸν δύναιτο.
[3, 8]	ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων ἠσκηκόσιν,	ὃ	δ' ἐστὶ τούτου θαυμασιώτερον ἐρῶ:
[3, 8]	τῆς πολιτείας καὶ τῶν νόμων.	(Ὃ	μέντοι περὶ τῆς τοῦ ἀρχιερέως
[3, 6]	τοῦ ἀλεύρου ἐκ δύο ἀσσάρων,	ὃ	μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς
[3, 5]	τῶν συντυχόντων δεινῶν οὐκ ἔστιν	ὃ	οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ
[3, 6]	τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς,	ὃ	πανταχόθεν ἴσον ἦν κατ' οὐδέτερον
[3, 15]	οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ γένος αὐτῶν,	ὃ	πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ
[3, 6]	τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων,	ὃ	τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς
[3, 8]	ἑνὸς κατὰ γένος, τῇ δὲ	ὀγδόῃ	κατήγγειλεν ἑορτὴν τῷ λαῷ καὶ
[3, 12]	καὶ δισχίλιοι πρὸς τοῖς ὀκτακοσίοις	ὀγδοήκοντα.	καὶ ἐφ' ὅσον μὲν ὑπὲρ
[3, 9]	ταὐτό, οὐδ' ἄλλως δὲ πρὶν	ὀγδόην	ἡμέραν γεννηθέντι διελθεῖν. γίνονται δὲ
[3, 10]	ἀπὸ παντὸς ἔργου κατὰ τὴν	ὀγδόην	ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ
[3, 5]	ἕβδομος μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ	ὄγδοος	μὴ κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ
[3, 1]	πάσχειν λέγοντες: τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην	ὁδεύοντες	ἡμέραν ὅσα μὲν ἐπεφέροντο πάντ'
[3, 1]	δὲ σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον	ὁδεύοντες	τὸν τρόπον περὶ δείλην ὀψίαν
[3, 14]	βάθους καὶ ὄρη ἀμήχανα τοῖς	ὁδεύουσι	καὶ πόλεις καρτερὰς τείχεσι καὶ
[3, 14]	τε τῷ θεῷ πεπιστευκότες καὶ	ὁδηγοῦσιν	ἡμῖν ἑπόμενοι. καὶ οἱ μὲν
[3, 12]	φυλῶν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην παρασκηνουμένων:	ὁδοὶ	δὲ διὰ μέσων ἐτέτμηντο, καὶ
[3, 8]	καὶ τὴν σκηνὴν ἐν ταῖς	ὁδοιπορίαις	παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις ἕκαστος φιάλην
[3, 8]	σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ τὴν	ὁδοιπορίαν	ταῦτα μήτ' ἐξ ὑετοῦ μηδὲν
[3, 1]	τεταλαιπωρημένοι τῷ τε συνεχεῖ τῆς	ὁδοιπορίας	καὶ τῇ τῆς τροφῆς ἀπορίᾳ,
[3, 1]	τε τοῦ δίψους καὶ τῆς	ὁδοιπορίας	τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν
[3, 1]	θαλάσσης ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν	ὁδὸν	ἀπελθόντες αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν μὲν
[3, 2]	καὶ πρὸς ὄρη καὶ θάλασσαν	ὁδὸν	οὐκ ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς
[3, 15]	καὶ τῶν ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν	ὁδὸν	τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ τιμὴν τοῦ
[3, 5]	Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ θαλάσσης	ὁδὸν	ὑμῖν παρασχών, ὁ καὶ τροφὴν
[3, 6]	πόδα: καὶ τούτοις κατὰ τὰς	ὁδοὺς	ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ
[3, 6]	σκυταλίδες προσῆσαν, αἷς κατὰ τὰς	ὁδοὺς	ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο
[3, 12]	Μωυσῆς τὴν διάταξιν τῶν νόμων,	ὅθ'	ὑπὸ τὸ Σιναῖον καθιδρύκει τὴν
[3, 7]	τὴν δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ καὶ	ὅθεν	αἱ χεῖρες διείργονται σχιστός ἐστιν.
[3, 6]	τὸ ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος:	ὅθεν	δὴ παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ
[3, 8]	τὸν θεὸν εἰς τὴν ἐπικουρίαν,	ὅθεν	Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες
[3, 5]	συναθροισθέντων στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος,	ὅθεν	ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν
[3, 11]	θεόν, περὶ ὧν ὕστερον ἐροῦμεν.	(Ὅθεν	καὶ καταγελάσειεν ἄν τις τῶν
[3, 1]	ὑπισχνεῖται πηγὴν καὶ πλῆθος ὕδατος	ὅθεν	οὐ προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει τῷ
[3, 12]	γαμεῖν παρθένον καὶ ταύτην φυλάττειν:	ὅθεν	οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς
[3, 8]	δὲ τὸ ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων	οἱ	ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα
[3, 2]	ἐκεῖσε ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες	οἱ	βασιλεῖς ἀλλήλους τε καὶ τοὺς
[3, 8]	καὶ θύειν προσέταξε κατὰ δύναμιν.	οἱ	δ' ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι καὶ ὑπερβάλλειν
[3, 1]	ἀντιβολοῦντες γύναια μὲν ὑπὲρ νηπίων	οἱ	δ' ἄνδρες ὑπὲρ ἐκείνων μὴ
[3, 6]	ὡς οὐρανὸς ἀνεῖτο τῷ θεῷ,	οἱ	δ' εἴκοσι πήχεις, ὥσπερ γῆ
[3, 8]	ὢν Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς τέσσαρας:	οἱ	δ' ἑτοίμως ὑπήκουον οἷς ἐκέλευσε
[3, 2]	τοὺς δὲ ἀκροᾶσθαι τοῦ στρατηγοῦ:	οἱ	δ' ἦσαν ἐπὶ τὸν κίνδυνον
[3, 2]	γὰρ τοῦ περισσοῦ δοκοῦσι νεμεσᾶν,	οἱ	δ' οὐδεμίαν αὐτοῖς ἀφορμὴν κατ'
[3, 1]	ἀκούσας καταβαίνει πρὸς τὸ πλῆθος:	οἱ	δ' ὡς ἑώρων καὶ ταῖς
[3, 9]	ἁμαρτάδων τῆς ἱερουργίας τρόπῳ γίνεται.	οἱ	δὲ ἀδύνατοι πορίζειν τὰ τέλεια
[3, 14]	τὸ πλῆθος οὕτως ἔχειν ἐπειρῶντο.	(Οἱ	δὲ ἄπορον ἐξ ὧν ἠκροάσαντο
[3, 2]	τοῖς ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι τὰς χεῖρας.	οἱ	δὲ ἀρχομένην δύναμιν ἐχθρῶν πειρώμενοι
[3, 9]	ὁμοίως οἱ ἱερεῖς αὐθημερὸν σιτοῦνται.	οἱ	δὲ ἄρχοντες ἐφ' οἷς ἡμάρτανον
[3, 15]	καὶ οἱ μὲν μηδὲ θύσαντες,	οἱ	δὲ ἡμιέργους τὰς θυσίας καταλιπόντες,
[3, 9]	τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ,	οἱ	δὲ ἱερεῖς τάς τε δορὰς
[3, 1]	γευομένοις τοῦτο αὐτοῖς παρεῖχε πιστεύειν.	οἱ	δὲ μιμούμενοι τὸν στρατηγὸν ἥδοντο
[3, 1]	ὂν καταφέρεται εἰς τοὺς Ἑβραίους:	οἱ	δὲ συλλαμβάνοντες ὡς τροφὴν αὐτοῖς
[3, 10]	μὲν ἀντ' ἐκείνων ἄλλοι κομίζονται,	οἱ	δὲ τοῖς ἱερεῦσι πρὸς τροφὴν
[3, 1]	ἐξέβλυσεν ὕδωρ πολὺ καὶ διαυγέστατον.	οἱ	δὲ τῷ παραδόξῳ τοῦ γεγονότος
[3, 6]	ἐπὶ τῇ γραφῇ τοῦ θεοῦ.	~(Οἱ	δὲ χαίροντες οἷς τε ἑώρων
[3, 6]	ἀρκεῖν τοὺς ὄντας: τοῦτο γὰρ	οἱ	δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν οὖν ἐπὶ
[3, 12]	χρεῶσται τῶν δανείων ἀπολύονται καὶ	οἱ	δουλεύοντες ἐλεύθεροι ἀφίενται, οὓς ὄντας
[3, 2]	κατὰ κράτος ἐνίκων τοὺς Ἀμαληκίτας	οἱ	Ἑβραῖοι, καὶ πάντες ἂν ἀπωλώλεισαν,
[3, 2]	χεῖρας, καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας κατεπόνουν	οἱ	Ἑβραῖοι. τὸν οὖν πόνον τῆς
[3, 6]	ὄπισθεν τοῖχον, ἐννέα γὰρ πήχεις	οἱ	ἓξ κίονες παρέχονται συνελθόντες, δύ'
[3, 9]	κρέα κατὰ τὸ ἱερὸν ὁμοίως	οἱ	ἱερεῖς αὐθημερὸν σιτοῦνται. οἱ δὲ
[3, 9]	τῷ αἵματι δεύουσι τοῦ βωμοῦ	οἱ	ἱερεῖς, εἶτα καθαρὰ ποιήσαντες διαμελίζουσι
[3, 12]	περὶ τὴν σκηνὴν πρῶτοι μὲν	οἱ	ἱερεῖς κατεῖχον, ἔπειτα δὲ οἱ
[3, 11]	καθαγνίζειν δεῖ, τὴν δ' ἑτέραν	οἱ	ἱερεῖς λαμβάνουσιν. ὁμοίως δὲ θύουσι
[3, 11]	προειρημένην προθεσμίαν θυσίας ἐπιτελοῦσιν, ἃς	οἱ	ἱερεῖς πρὸς τὸν θεὸν διανέμονται.
[3, 9]	βωμῷ δράκα, τὴν δὲ λοιπὴν	οἱ	ἱερεῖς πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν ἢ
[3, 12]	στρατεύεσθαι δυναμένων: ἱεροὶ γὰρ ἦσαν	οἱ	Λευῖται καὶ πάντων ἀτελεῖς. γενομένης
[3, 12]	οἱ ἱερεῖς κατεῖχον, ἔπειτα δὲ	οἱ	Λευῖται πάντες ὄντες τὸ πλῆθος,
[3, 2]	οἱ προκόψασαν μείζω κωλύοντες γενέσθαι:	οἱ	μὲν γὰρ τοῦ περισσοῦ δοκοῦσι
[3, 1]	αὐτοῖς προεκκενωθέντος τοῦ πλείονος. καὶ	οἱ	μὲν ἐπόνουν, τὸ δ' ὑπὸ
[3, 14]	ἔφασκον τοὺς ἀπογόνους καταλαβεῖν. καὶ	οἱ	μὲν κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων οἷς
[3, 15]	πατρίων ἡμῖν αὐτοῖς συντυχόντων. καὶ	οἱ	μὲν μηδὲ θύσαντες, οἱ δὲ
[3, 8]	καὶ σβέσαι μηδενὸς δυναμένου. καὶ	οἱ	μὲν οὕτως ἀπέθανον: Μωυσῆς δὲ
[3, 14]	καὶ ὁδηγοῦσιν ἡμῖν ἑπόμενοι. καὶ	οἱ	μὲν ταῦτα λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν
[3, 1]	τί τοῦτ' ἔστιν ἀνακρίνουσα. καὶ	οἱ	μὲν χαίροντες ἐπὶ τοῖς ἀπ'
[3, 1]	δυνατωτέρων πλεονεκτούντων περὶ τὴν ἀναίρεσιν.	οἱ	μέντοι πλέον τοῦ προστεταγμένου μέτρου
[3, 12]	ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον	οἱ	παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο,
[3, 15]	μὲν τῶν ἁμαρτημάτων, οἵαν δὲ	οἱ	πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ τοῖς τέκνοις
[3, 7]	ἀπομεμιμημένος, ὑὸς δὲ κύαμον Ἑλλήνων	οἱ	περὶ τομὰς ῥιζῶν ἐμπείρως ἔχοντες
[3, 2]	παραδιδοὺς τὸ στράτευμα. (Προσέμισγον δὲ	οἱ	πολέμιοι κἀν χερσὶν ἦν ἡ
[3, 7]	κατὰ ἓξ τῶν λίθων ἑκατέρῳ,	οἱ	πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ κατὰ ὦμον
[3, 8]	τεσσάρων ὄντων, ὡς προεῖπον, δύο	οἱ	πρεσβύτεροι Νάβαδος καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες
[3, 2]	καλλίστην καὶ καιριωτάτην νικῶσιν ἡμῶν	οἱ	πρόγονοι: καὶ γὰρ τῶν ἐπιστρατευσάντων
[3, 2]	καταλύειν ἀγαθοὶ συνεῖναι μᾶλλον, ἢ	οἱ	προκόψασαν μείζω κωλύοντες γενέσθαι: οἱ
[3, 12]	ἀνίσταντο, καὶ πρὸς τὴν δευτέραν	οἱ	πρὸς τὸν νότον αὖθις καθεστῶτες.
[3, 2]	τοὺς ἄνδρας διαφθείρειν. ἐτύγχανον δὲ	οἱ	πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες οἵ τε
[3, 8]	εἰς τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες	οἱ	τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ
[3, 12]	καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν	οἱ	τὴν ἱερατικὴν στολὴν φοροῦντες ἄμωμοί
[3, 1]	δ' ἀπηλέγχετο πονηρά: καὶ γὰρ	οἱ	φοίνικες ὄντες οὐ πλείους ἑβδομήκοντα
[3, 8]	κατ' ἰδίαν ἀνετίθεσαν κατὰ φυλάς:	οἵ	τε γὰρ φύλαρχοι κατὰ δύο
[3, 2]	δὲ οἱ πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες	οἵ	τε τὴν Γοβολῖτιν καὶ τὴν
[3, 12]	πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν ᾧ	οἵ	τε χρεῶσται τῶν δανείων ἀπολύονται
[3, 6]	πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας,	οἳ	διαιροῦντες τὸν νεὼν τὸ ἄδυτον
[3, 14]	γνωριμωτάτων ἐξ ἑκάστης φυλῆς ἕνα,	οἳ	διεξελθόντες ἀπὸ τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ
[3, 6]	χαλκέων πηχυαίων τὸ μέγεθος ἐκδεδεμένα,	οἳ	καθ' ἑκάστην κάμακα παρέντες κατὰ
[3, 2]	Γοβολῖτιν καὶ τὴν Πέτραν κατοικοῦντες,	οἳ	καλοῦνται μὲν Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι δὲ
[3, 4]	ἄρχοντάς τε ἐπὶ τούτοις τάξεις,	οἳ	κατὰ τριάκοντα μερισθέντας διακοσμήσουσι καὶ
[3, 4]	παντὸς εἶναι ἀγαθοὶ καὶ δίκαιοι,	οἳ	περί τε τῶν διαφόρων αὐτοῖς
[3, 14]	ἀγῶσιν ἀφαιρεθέντες. πέμψωμεν δὲ κατασκόπους,	οἳ	τῆσδε τῆς γῆς ἀρετὴν κατανοήσουσι
[3, 8]	πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ τοὺς τέκτονας	οἵαις	εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα
[3, 15]	οὐκ ἀξίαν μὲν τῶν ἁμαρτημάτων,	οἵαν	δὲ οἱ πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ
[3, 5]	χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν	οἰκεῖον.	τοὺς δὲ πλείονας τῶν νόμων
[3, 2]	αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις ἐλαττοῦσθαι τοὺς	οἰκείους	αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει τόν τε
[3, 12]	ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περὶ τῶν	οἰκείων,	ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ πλῆθος.
[3, 12]	αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς	οἰκίαις	νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς κατὰ
[3, 10]	ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ	οἰκίαν	ἕκαστον, τό τε κρύος ὑφορωμένους
[3, 6]	τὸ ἔθος καὶ τὸν ναὸν	οἰκοδομησαμένων	ἡμῶν, ὥστε τὴν σινδόνα τοιουτότροπον
[3, 12]	ταῖς τε πόλεσι καὶ τοῖς	οἴκοις	συμφέρειν τὸ τοὺς παῖδας εἶναι
[3, 7]	θεῷ χρυσῷ συνυφασμένην κατ' ἐπίνοιαν	οἶμαι	τῆς προσούσης ἅπασιν αὐγῆς. καὶ
[3, 9]	δὲ περὶ τὸν βωμὸν τὸν	οἶνον.	εἰ δέ τις θυσίαν οὐκ
[3, 12]	πάντα καθαροὶ καὶ νηφάλιοι, πίνειν	οἶνον	ἕως οὗ τὴν στολὴν ἔχουσι
[3, 9]	αὐτὸ μέτρον τῷ ἐλαίῳ καὶ	οἴνου	παρῆγον, σπένδουσι δὲ περὶ τὸν
[3, 6]	ἀντικρὺ δ' ἐτίθεντο τοῦ χρυσέου	οἰνοχόαι	τε καὶ φιάλαι σὺν θυίσκαις
[3, 2]	οἷον καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων,	οἵοις	αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι βουλομένου
[3, 1]	καὶ γλυκὺ τὸ νᾶμα καὶ	οἷον	ἂν εἴη θεοῦ τὸ δῶρον
[3, 8]	μὲν ἔργον ἤδη τέλος ἔχει	οἷον	αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἥδιστον
[3, 1]	ὑπεσχῆσθαι τὸ ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν	οἷον	ἐπιθυμοῦσιν, ἂν πρὸς τὰ ὑπ'
[3, 2]	τῶν ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές,	οἷον	καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων, οἵοις
[3, 4]	τῆς ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ καὶ	οἷος	γέγονας ἐπὶ τῷ τὸν λαὸν
[3, 2]	βουλομένου τοῦ θεοῦ. εἰδέναι δ'	οἷος	οὗτος ἐπίκουρος ἐκ πολλῶν πεπειραμένους
[3, 5]	δὲ ἠρημῶσθαι καὶ κηδεμόνος ὑπολαμβάνοντες,	οἵου	τυχεῖν οὐκ ἂν ἄλλου δύναιντο,
[3, 1]	φιλαιτίου τοῦ τῶν ἀνθρώπων ἐν	οἷς	ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος. ὁ
[3, 11]	ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ ὧν ἐν	οἷς	ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς γραφῆς
[3, 4]	θεραπείᾳ κατέχων σεαυτὸν διατέλει ζητῶν	οἷς	ἂν τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς
[3, 5]	σκηνὴ μέτροις τε καὶ κατασκευῇ	οἷς	αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων
[3, 6]	ἕως τῶν κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι	οἷς	Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς,
[3, 8]	τέσσαρας: οἱ δ' ἑτοίμως ὑπήκουον	οἷς	ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος
[3, 7]	τὴν σελήνην τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος,	οἷς	ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα. τήν τε
[3, 8]	δὲ ἦσαν ἀλεύρων ἐλαίῳ πεφυραμένων,	οἷς	ἐπὶ τῷ βωμῷ χρῶνται πρὸς
[3, 2]	στρατηγὸν Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ'	οἷς	ἔπραξεν ὑπὸ παντὸς τοῦ στρατοῦ.
[3, 11]	αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν,	οἷς	εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ ἑτέρων
[3, 2]	τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ,	οἷς	ἐχρῶντο περὶ τὴν δίαιταν, πολὺ
[3, 8]	ὧν προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ'	οἷς	ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς
[3, 7]	ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν	οἷς	ἡ πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ
[3, 6]	χαίροντες οἷς τε ἑώρων καὶ	οἷς	ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ τῆς κατὰ
[3, 9]	σιτοῦνται. οἱ δὲ ἄρχοντες ἐφ'	οἷς	ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι ταὐτὰ μὲν κομίζουσι
[3, 14]	οἱ μὲν κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων	οἷς	μετὰ τὴν ἔξοδον τὴν ἀπ'
[3, 5]	ἐδήλουν τὴν παρουσίαν τοῦ θεοῦ	οἷς	Μωυσῆς ἔχαιρεν εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ
[3, 7]	τὴν στολὴν τά τε σκεύη,	οἷς	περὶ τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα, τόν
[3, 7]	δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν	οἷς	προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής, ἣ
[3, 6]	τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ χαίροντες	οἷς	τε ἑώρων καὶ οἷς ἤκουον
[3, 6]	ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα κόσμον	οἴσειν	ἔμελλε, πλὴν ζῴων μορφῆς. ἕτερον
[3, 1]	τὰ ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα μὴ	ὀκνηρῶς	ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν. ἐρομένων δ'
[3, 12]	δισμύριοι καὶ δισχίλιοι πρὸς τοῖς	ὀκτακοσίοις	ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ' ὅσον μὲν
[3, 10]	ναὸν μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας	ὀκτὼ	ἑορτὴν ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν τε καὶ
[3, 6]	πλάτος τεσσάρων τὸ δὲ μῆκος	ὀκτὼ	καὶ εἴκοσι, χρυσείους ἔχοντα γιγλύμους
[3, 6]	κάμακες εἱστήκεσαν κατὰ μίμησιν πυλώνων.	ὅλαις	δ' αὐταῖς ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος
[3, 7]	ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ	ὅλη	δὲ τῷ κρανίῳ γιγνομένη ἐπίπεδον:
[3, 1]	ἐκβλύσαι μηδ' ἀνασχεῖν ἰκμάδες ἦσαν	ὀλίγαι,	καὶ διαμωμένοις τὴν ψάμμον οὐδὲν
[3, 1]	τε ταῖς πρότερον ἡμέραις πίδαξιν	ὀλίγαις	ἐντυγχάνοντες καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον
[3, 2]	ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ'	ὀλίγας	ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους μετὰ τὴν
[3, 2]	παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν ἐναντίων	ὀλίγον	ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ
[3, 2]	ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ'	ὀλίγον	ἐν τριμήνῳ μετὰ τὴν ἐξ
[3, 1]	ἐνεστηκότων ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ'	ὀλίγον	ὀρτύγων πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο
[3, 13]	καὶ λοιδορίας: ἀπέθανε γὰρ οὐκ	ὀλίγον	πλῆθος αὐτῶν, καὶ νῦν ἔτι
[3, 7]	κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος	ὀλίγον	τῆς μασχάλης ὑπεράνω τὴν ζώνην
[3, 6]	ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ'	ὀλίγον.	τὸ δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον
[3, 7]	εἰς πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ' ἐπ'	ὀλίγον	ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται μὲν μασναεφθῆς,
[3, 7]	ῥίζης περιφερής: εἶτα συνιὼν κατ'	ὀλίγον	ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται
[3, 5]	καθαρὸς ὁ ἀὴρ τῶν πρὸ	ὀλίγου	παθῶν ἦν Μωυσέος παραγεγονότος. ἐπὶ
[3, 12]	τοιαύτη: μῆκος μὲν ἔχει πηχυαῖον	ὀλίγῳ	λεῖπον, στενὴ δ' ἐστὶ σύριγξ
[3, 9]	περὶ τῶν νόμων. ~(Νυνὶ δ'	ὀλίγων	τινῶν ἐπιμνησθήσομαι τῶν ἐφ' ἁγνείαις
[3, 1]	πάρεστιν, ἡγουμένους δὲ οὐ κατὰ	ὀλιγωρίαν	μέλλειν τὸν θεόν, ἀλλ' ἐπὶ
[3, 8]	εἶδος θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν πρότερον	ὁλκὴν	κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε
[3, 9]	ἱερέως δὲ κομίσαντος καὶ ὁποσονοῦν	ὁλοκαυτεῖν	ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ ὁ νόμος
[3, 8]	ἐκείνοις δηλώσων περί τε ὧν	ὁλοκαυτεῖν	κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς
[3, 10]	ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν ἄγοντας	ὁλοκαυτεῖν	τε καὶ θύειν τῷ θεῷ
[3, 9]	δύο γίνονται τρόπους: τῆς μὲν	ὁλοκαυτεῖται	πᾶν τὸ θυόμενον καὶ διὰ
[3, 10]	δὲ ἄρνες. καὶ ταῦτα μὲν	ὁλοκαυτεῖται	προστιθεμένου τοῖς πᾶσι καὶ ἐρίφου
[3, 9]	θύειν καὶ προήκοντας: ἄρρενα δὲ	ὁλοκαυτεῖται	τὰ πάντα. σφαγέντων δὲ τούτων
[3, 9]	τρυγόνας δύο, ὧν τὸ μὲν	ὁλοκαυτεῖται	τῷ θεῷ, τὸ δὲ τοῖς
[3, 10]	ἱερῷ πυρί, ἐφ' ᾧ καὶ	ὁλοκαυτοῦσι	τὰ πάντα, λιβανωτὸς ὑπὲρ ἐκείνου
[3, 10]	τῶν ἑορτῶν, καθ' ἣν οὐχ	ὁλοκαυτοῦσιν	οὐδὲ τῶν πόνων τῶν ἐπὶ
[3, 10]	αὐτῶν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον:	ὁλοκαυτωθησομένους	μόσχους τε θύουσι τρεῖς καὶ
[3, 9]	περὶ τῆς προτέρας. ἀνὴρ ἰδιώτης	ὁλοκαυτῶν	θύει μὲν βοῦν καὶ ἀρνίον
[3, 10]	πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς	ὁλοκαυτώσεως	θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ δέκα
[3, 9]	λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν τῆς	ὁλοκαυτώσεως	τρόπος ἐστὶν οὗτος. (Τὰς δὲ
[3, 10]	ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν ἀρνίον εἰς	ὁλοκαύτωσιν	τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης
[3, 10]	δὲ καὶ κριὸν ὁ ἀρχιερεὺς	ὁλοκαύτωσιν	τῷ θεῷ. (Τῇ δὲ πέμπτῃ
[3, 9]	τὰ αὐτὰ μὲν ζῷα θύουσιν,	ὁλόκληρα	δὲ ταῦτα καὶ τῶν ἐπετείων
[3, 12]	δὲ καὶ τὰ ἱερεῖα θύουσιν	ὁλόκληρα	καὶ κατὰ μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα
[3, 12]	πᾶσαν ἀφέλειαν: τὸν δὲ μὴ	ὁλόκληρον	τῶν ἱερέων νέμεσθαι πρὸς τοὺς
[3, 8]	καὶ κριὸν σὺν ἀρνίῳ ἐτείῳ	ὁλομελῆ	καυθησόμενα καὶ σὺν αὐτοῖς χίμαρον
[3, 14]	ἐκκλησίας σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶν	ὀλοφυρόμενοι	διῆγον, ὡς οὐδὲν ἔργῳ τοῦ
[3, 7]	εἰς ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τῶν	ὅλων,	εἴ τις ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ
[3, 5]	τε τίθεται καὶ περὶ τῶν	ὅλων	ὃν ἂν πραχθείη τρόπον ἐν
[3, 1]	περιτυγχάνοντες δυσέλπιδες ἦσαν περὶ τῶν	ὅλων.	πρὸς δὲ τῷ παρόντι κακῷ
[3, 6]	σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς τῶν	ὅλων	φύσεως συνέβαινεν εἶναι: τὸ μὲν
[3, 10]	αὐτῇ καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν	ὅλως	καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ ταῦρος οὐχ
[3, 6]	καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ τῶν	ὄμβρων	ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν
[3, 1]	τε κεχαρισμένος ὢν καὶ πλήθεσιν	ὁμιλεῖν	πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς,
[3, 11]	τὴν προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει δὲ	ὀμνύειν	μηδὲν ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν
[3, 5]	ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ τὸν θεὸν	ὀμνύναι:	ὁ δὲ τέταρτος παρατηρεῖν τὰς
[3, 5]	τοῦ θεοῦ καὶ περὶ αὐτῶν	ὅμοια	προσδοκῶντες. (Οὕτως δ' αὐτῶν διακειμένων
[3, 6]	τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν	ὁμοίαις	ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ' ὀλίγον.
[3, 6]	τῶν πυλῶν περιρραντήριον ἦν χάλκεον	ὁμοίαν	αὐτῷ καὶ τὴν κρηπῖδα παρεχόμενον,
[3, 8]	αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη αὐτόματον, καὶ	ὅμοιον	ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον τῇ φλογὶ
[3, 7]	ὄντα βοτάνης σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος	ὅμοιον,	ἀφίησι δ' ἄνθος τῷ τῆς
[3, 1]	γλυκύτητα καὶ τὴν ἡδονὴν ἐμφερές,	ὅμοιον	δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ,
[3, 11]	δ' ἑτέραν οἱ ἱερεῖς λαμβάνουσιν.	ὁμοίως	δὲ θύουσι καὶ περὶ τοῦ
[3, 7]	διελέγχεσθαι τῆς τομῆς τὴν δυσπρέπειαν:	ὁμοίως	δὲ καὶ ὅθεν αἱ χεῖρες
[3, 12]	κακὸν μέγιστον ὁ νόμος ἀπεῖπεν,	ὁμοίως	δὲ καὶ πατρὸς συνεῖναι γαμετῇ
[3, 11]	ὡς ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν.	ὁμοίως	δὲ καὶ τοῖς κηδεύσασι νεκρὸν
[3, 6]	ἦσαν, ὑφασμέναι δ' ἐκ τριχῶν	ὁμοίως	κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ τῶν
[3, 9]	τὰ κρέα κατὰ τὸ ἱερὸν	ὁμοίως	οἱ ἱερεῖς αὐθημερὸν σιτοῦνται. οἱ
[3, 7]	ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα κατὰ χεῖλος,	ὁμοίως	ὀμφαλῷ ῥοιᾶς τετμημένος. ἐπίθεμα δ'
[3, 6]	τοῦ μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι κίονας	ὁμοίως	τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν
[3, 12]	ἐποίησε: τούτων τε γὰρ αὐτοὺς	ὁμοίως	τοῖς ἄλλοις εἴργει καὶ προσέτι
[3, 11]	καθεὶς αὑτὸν εἰς ὕδωρ ψυχρὸν	ὁμοίως	τοῖς κατὰ νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν
[3, 6]	καὶ τῶν διφθερῶν πεποιημέναι κατῄεσαν	ὁμοίως	τῷ περὶ τὰς πύλας ὑφάσματι
[3, 9]	δὲ καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων καὶ	ὁμοίως	τῷ προειρημένῳ τὸ περὶ τῶν
[3, 6]	ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ ὕψος τρίπηχυς,	ὁμοίως	τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις λεπίσιν
[3, 15]	ὥστε καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς	ὁμολογεῖν,	ὅτι καὶ τὴν πολιτείαν ἡμῖν
[3, 14]	δύναμις αὐτοῖς. πρὸ δὲ πάντων	ὁμονοῶμεν	καὶ τὸν θεόν, ὅς ἐστιν
[3, 8]	τοὺς ἱερέας τό τε πλῆθος	ὁμόσκηνον	αὐτῷ τὸν θεὸν ἔκρινεν εἶναι
[3, 5]	πολυτελεστέραις καὶ τῷ κόσμῳ γυναιξὶν	ὁμοῦ	καὶ τέκνοις ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ
[3, 5]	εἰπὼν προάγει τὸν λαὸν γυναιξὶν	ὁμοῦ	καὶ τέκνοις, ὡς ἀκούσαιεν τοῦ
[3, 11]	καθαρὸς ὢν ἐν καθαροῖς τοῖς	ὁμοφύλοις	περὶ τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει κατὰ
[3, 11]	ἐπ' αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς τοῖς	ὁμοφύλοις	προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς τοιούτους
[3, 12]	δουλεύοντες ἐλεύθεροι ἀφίενται, οὓς ὄντας	ὁμοφύλους	καὶ παραβάντας τι τῶν νομίμων
[3, 1]	τῷ συνειδότι τῆς περὶ τοὺς	ὁμοφύλους	προνοίας πάρεισιν εἰς μέσους, καὶ
[3, 12]	θέλουσι τὴν χρῆσιν τῶν τε	ὁμοφύλων	καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν ἐξ
[3, 7]	πάλιν ἠρέμα κατὰ χεῖλος, ὁμοίως	ὀμφαλῷ	ῥοιᾶς τετμημένος. ἐπίθεμα δ' αὐτῷ
[3, 2]	Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ μὲν	ὂν	ἁπάντων, μέλλον δὲ πολεμεῖν πρὸς
[3, 1]	καὶ πρόσγαιον μᾶλλον τῶν ἄλλων	ὂν	καταφέρεται εἰς τοὺς Ἑβραίους: οἱ
[3, 5]	ἐκ τῆς ἐπομβρίας διέφυγε, δι'	ὃν	Ἅβραμος ὁ ἡμέτερος πρόγονος ἐξ
[3, 5]	ἐκ πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι'	ὃν	Ἄδαμος τῶν ἀπὸ γῆς τε
[3, 5]	τίθεται καὶ περὶ τῶν ὅλων	ὃν	ἂν πραχθείη τρόπον ἐν τοῖς
[3, 7]	καὶ δὴ καὶ τῷ ἀρχιερεῖ,	ὃν	ἀραβάχην προσαγορεύουσι: σημαίνει δὲ ἀρχιερέα.
[3, 8]	τοῦ ἡμετέρου καὶ παρ' ἀνδρὸς	ὃν	αὐτὸς ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται ταύτας.
[3, 15]	ὧν ἂν εἴπῃ οὐ παρ'	ὃν	ἔζη χρόνον ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ
[3, 1]	ἐκ τῆς τοῦ θεοῦ κηδεμονίας,	ὃν	εἰκὸς δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν αὐτῶν
[3, 7]	χειρῖδας περὶ τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος,	ὃν	ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος ὀλίγον τῆς
[3, 5]	ἀπεδήλου τόν τε τρόπον καθ'	ὃν	εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι λέγων αὐτῷ κατὰ
[3, 7]	τὸν οὕτως ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων,	ὃν	ζωδιακὸν κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς
[3, 5]	Ἴσακος γηραιοῖς ἐτέχθη γονεῦσι, δι'	ὃν	Ἰάκωβος δώδεκα παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη,
[3, 5]	τὴν Χαναναίαν κατέσχε γῆν, δι'	ὃν	Ἴσακος γηραιοῖς ἐτέχθη γονεῦσι, δι'
[3, 5]	δώδεκα παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι'	ὃν	Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως,
[3, 10]	γένοιτο. (Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνί,	ὃν	Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες τοῖς
[3, 5]	καρπῶν καὶ θαλάσσης μεταλαμβάνει, δι'	ὃν	Νῶχος ἐκ τῆς ἐπομβρίας διέφυγε,
[3, 2]	ἀποδράντα δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς λέγοντες,	ὃν	οὐ καλῶς ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ
[3, 2]	καὶ Μωυσῆς ἀναδιδάσκων τὸν Ἰησοῦν	ὃν	τρόπον ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης
[3, 1]	δ' ὑπολειφθέντος εἰς τὴν ἐπιοῦσαν	ὄνησις	οὐδ' ἥτις ἦν διεφθαρμένου ὑπό
[3, 2]	ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν ἄνδρα Οὖρον	ὄνομα	στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς
[3, 7]	ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ	ὄνομα	τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον
[3, 13]	ἔτι κατ' ἐπωνυμίαν ὁ χῶρος	ὀνομάζεται	Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα λέγοιτο ἄν.
[3, 1]	διὰ τὴν τοῦ ὕδατος κακίαν	ὀνομάσαντες:	μὰρ γὰρ ἡ πικρία λέγεται.
[3, 2]	δὲ χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον	ὀνομάσας	τὸν θεὸν προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ
[3, 6]	ἐπ' αὐτῷ γενομένης. τὰ δὲ	ὀνόματα	αὐτῶν, καὶ γὰρ ἐν ταῖς
[3, 7]	τούτοις τῶν Ἰακώβου παίδων τὰ	ὀνόματα	γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ
[3, 7]	φυλάρχους νομίζομεν, ἑκάστου τῶν λίθων	ὀνόματι	τετιμημένου κατὰ τάξιν ἣν ἕκαστον
[3, 2]	ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ Ἑβραίων	ὀνόματος	ἤδη πολλοῦ κατὰ πάντας διαβοωμένου
[3, 7]	καρπὸν διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος	ὄντα	βοτάνης σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος ὅμοιον,
[3, 4]	τὸν Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ πραγμάτων	ὄντα:	διέλυε γὰρ τὰς δίκας τοῖς
[3, 8]	χρυσοῦ θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ τιμῆς	ὄντα	συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν φύσιν
[3, 7]	αὐγῆς. καὶ τὸν ἐσσῆνα μέσον	ὄντα	τῆς ἐφαπτίδος ἐν τρόπῳ γῆς
[3, 8]	κρείττονας ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην	ὄντας	εἰς τὸν ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα
[3, 12]	οἱ δουλεύοντες ἐλεύθεροι ἀφίενται, οὓς	ὄντας	ὁμοφύλους καὶ παραβάντας τι τῶν
[3, 6]	ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν τοὺς	ὄντας:	τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν:
[3, 1]	τῷ παρόντι κακῷ τὴν διάνοιαν	ὄντες	καὶ ἐν μνήμῃ εἶναι τῶν
[3, 1]	πονηρά: καὶ γὰρ οἱ φοίνικες	ὄντες	οὐ πλείους ἑβδομήκοντα δυσαυξεῖς τε
[3, 6]	ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν	ὄντες,	οὐκ ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ εἶχεν
[3, 7]	ἀνθρώποις κόσμος διὰ τιμῆς ὑπερβολὴν	ὄντες:	οὗτοι μέντοι κατὰ στίχον τρεῖς
[3, 12]	ἔπειτα δὲ οἱ Λευῖται πάντες	ὄντες	τὸ πλῆθος, ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ
[3, 15]	Ἰσμαήλου δὲ παρ' ἡμῖν ἀρχιερέως	ὄντος,	καὶ λιμοῦ τὴν χώραν ἡμῶν
[3, 1]	ἐν οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους	ὄντος.	ὁ θεὸς δὲ προνοήσειν τε
[3, 6]	κατὰ τὰς πύλας μήκους μὲν	ὄντος	πήχεων εἴκοσι πέντε δὲ βάθους
[3, 1]	ὕδατος ἀπορίαν ψαφαροῦ τοῦ παντὸς	ὄντος	χωρίου: οὔτε γὰρ ἐκ τῶν
[3, 12]	μυριάδες ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων	ὄντων	ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἕως πεντήκοντα
[3, 7]	συμβέβηκε. τῶν οὖν κρίκων ἀσθενῶν	ὄντων	κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ βάρος
[3, 11]	ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα παρὰ πολλοῖς	ὄντων	λεπρῶν ἔθνεσι καὶ τιμῆς ἀπολαυόντων,
[3, 8]	τῶν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων	ὄντων,	ὡς προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι
[3, 7]	μὲν πρόκειται, μετὰ δὲ αὐτὸν	ὄνυξ,	εἶτα βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος. γράμματα
[3, 7]	παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ εἰς	ὀξὺ	παντελῶς ἀποληγούσας τὸ ἄκρον. φυλάττει
[3, 7]	κλωνί, περίεισι δ' αὐτὴν ἔλυτρον,	ὅπερ	ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ πρὸς τὸν
[3, 7]	ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ θεῖον	ὅπερ	αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται διατετελέκασιν ἐσχηκότες:
[3, 7]	πληροῖ δὲ ἀκριβῶς τοῦ ἐφώδου	ὅπερ	ὑφαίνοντες κατὰ στῆθος ἐξέλιπον, ἑνοῦται
[3, 6]	ὑπ' αὐτῶν: κατὰ δὲ τὸν	ὄπισθεν	τοῖχον, ἐννέα γὰρ πήχεις οἱ
[3, 6]	τρόπον δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ τὸν	ὄπισθεν	τοῖχον μία φάλαγξ ἦν διὰ
[3, 2]	ὑφαντὰ καὶ κόσμοι περὶ τὰς	ὁπλίσεις	ἥ τε ἄλλη θεραπεία καὶ
[3, 12]	ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα τῶν	ὁπλιτεύειν	δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν
[3, 2]	πολὺ δ' ἦν ἤδη τὸ	ὁπλιτικὸν	αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ' ὀλίγον
[3, 2]	περὶ τὸ ὕδωρ ἔταξε τῶν	ὁπλιτῶν	ἐπὶ φυλακῇ παίδων καὶ γυναικῶν
[3, 2]	ἐν παρασκευαῖς ἦσαν τῶν τε	ὅπλων	εἴ τι πεπονηκὸς ἦν ἀναλαμβάνοντες
[3, 1]	ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας	ὅπλων	εἰς εὐπορίαν ὁ θεὸς καὶ
[3, 2]	στράτευμα πολὺ καὶ πάντων ἀπροσδεές,	ὅπλων	χρημάτων τροφῆς τῶν ἄλλων, ὧν
[3, 7]	πονοῦντος περὶ τὴν ἱερουργίαν. καὶ	ὁποία	μέν ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν
[3, 6]	πολλῶν αὐτῷ συνανθούντων καὶ ποικίλων,	ὁπόσα	μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς
[3, 9]	ἄρτων. ἱερέως δὲ κομίσαντος καὶ	ὁποσονοῦν	ὁλοκαυτεῖν ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ ὁ
[3, 6]	τοῖχον, ὡς ἂν ὑπ' αὐτῶν	ὁπότε	δεήσειεν ἄγοιτο κινουμένη: οὐ γὰρ
[3, 8]	θεὸν παρατυγχάνειν τοῖς ἱεροῖς κατέλιπεν	ὁπότε	θελήσειε καὶ μὴ παρεῖναι, καὶ
[3, 15]	θαυμάζειν περὶ τῶν τότε πεπραγμένων,	ὁπότε	καὶ μέχρι τοῦ νῦν τὰ
[3, 2]	ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν μάχην	ὁπότε	κελεύσειεν αὐτοὺς Μωυσῆς. διηγρύπνει δὲ
[3, 8]	εἰς γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν,	ὁπότε	ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη,
[3, 6]	ἔν τε τοῖς καύμασι καὶ	ὁπότε	ὑετὸς εἴη γεγενημέναι. πολλὴ δ'
[3, 10]	ἄλευρον ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ πεπηγὸς	ὀπτήσει	βραχείᾳ, καὶ εἷς μέν ἐστιν
[3, 10]	(Ἐκ μέντοι τοῦ κοινοῦ σῖτος	ὀπτὸς	ζύμης ἄμοιρος, ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι
[3, 10]	καὶ τέσσαρες εἰς τοῦτο ἀναλοῦνται.	ὀπτῶνται	δὲ ἀνὰ δύο διαιρεθέντες μὲν
[3, 12]	ἐπὶ τῆς ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν,	ὅπως	ἐπειδὰν τὴν Χαναναίαν λάβωσι τάδε
[3, 5]	ἣν κάτεισι πρὸς αὐτοὺς παραγινόμενος,	ὅπως	καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ ταύτην ἐπαγώμεθα
[3, 8]	καὶ τῶν ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι,	ὅπως	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ'
[3, 7]	τὰς θυσίας δέῃ καὶ διακονεῖν,	ὅπως	μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ
[3, 14]	ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ'	ὅπως	τῆς ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος
[3, 11]	σκέπην τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν,	ὅπως	ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων ὑπηρετήσωσιν: ἤδη
[3, 5]	μόνον οὐκ ἀναβατὸν ἀλλ' οὐδὲ	ὁραθῆναι	δίχα πόνου τῆς ὄψεως δυνάμενον
[3, 1]	Ἦλιν ἀφικνοῦνται πόρρωθεν μὲν ἀγαθὴν	ὁραθῆναι,	καὶ γὰρ φοινικόφυτος ἦν, πλησιάζουσα
[3, 1]	χεῖρας ἔτι τοὺς λίθους ἐχόντων,	ὁραθῆναί	τε κεχαρισμένος ὢν καὶ πλήθεσιν
[3, 15]	δεδιὼς τὸν νόμον καὶ τὴν	ὀργήν,	ἣν καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ
[3, 14]	μὲν ταῦτα λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν	ὀργὴν	καταπραύνειν τοῦ πλήθους, Μωυσῆς δὲ
[3, 15]	τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς τὴν	ὀργὴν	τὴν πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ
[3, 1]	ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς	ὀργῆς,	μὴ τῶν παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων
[3, 1]	κακοῖς ἦσαν καὶ πάλιν δι'	ὀργῆς	τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ
[3, 1]	ἀρετῆς καὶ συνέσεως κωλυόμενοι δι'	ὀργῆς	τὸν στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν
[3, 5]	τε Μωυσῆν ἀπολωλέναι νομίζοντες ὑπ'	ὀργῆς	τοῦ θεοῦ καὶ περὶ αὐτῶν
[3, 15]	εἷς ἀνὴρ ὢν τοσαύτας μυριάδας	ὀργιζομένας	ἐπράυνε καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ
[3, 5]	δ' ἐκέλευσε πλησίον μετασκηνῶσαι τῷ	ὄρει	τὴν γειτνίασιν τοῦ θεοῦ προτιμήσαντας.
[3, 14]	μεγέθους ἅμα καὶ βάθους καὶ	ὄρη	ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι καὶ πόλεις
[3, 2]	καὶ δίψος ἄπορα καὶ πρὸς	ὄρη	καὶ θάλασσαν ὁδὸν οὐκ ἔχουσι
[3, 14]	Φάραγγα πλησίον οὖσαν τοῖς Χαναναίων	ὁρίοις	καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς ἐκκλησίαν
[3, 11]	τὰ κάλλιστα καὶ μηδεμίαν τοιαύτην	ὁρίσαι	ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν, ὡς
[3, 11]	καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖς	ὅρκοις	μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν βίον
[3, 11]	παιδίον ἄρρεν αὐτῇ. τῶν δ'	ὅρκων	τελειωθέντων τῆς διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα
[3, 8]	τοῦ πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς τὴν	ὁρμὴν	βαλόντος καὶ τὰ στέρνα καὶ
[3, 1]	Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν	ὁρμὴν	τοῦ πλήθους πρὸς μικρὸν ἐκκλίνας
[3, 1]	καὶ τῆς μὲν τοῦ βάλλειν	ὁρμῆς	ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν ὧν
[3, 2]	καὶ τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς	ὁρμήσοντες	ἐπὶ τὴν μάχην ὁπότε κελεύσειεν
[3, 1]	καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς	ὁρμώμενον.	ὡς δ' ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς
[3, 1]	πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο τὸ	ὄρνεον	ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος
[3, 14]	λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ ἐπὶ τοῖς	ὅροις	καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ λοιπὸν
[3, 5]	Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ Σιναῖον	ὄρος	ἀνῄει προειπὼν τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων
[3, 5]	πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς τὸ	ὄρος	ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν ὡς
[3, 2]	κίνησιν παρῆν ἐπὶ τὸ Σιναῖον	ὄρος,	ἐν ᾧ τά τε περὶ
[3, 1]	αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ τὸ Σιναῖον	ὄρος	ἡ χώρα τελέως οὖσα ἔρημος
[3, 2]	ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ	ὄρος	θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς
[3, 14]	πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται τὸ	ὄρος,	καὶ τήν τε τῆς γῆς
[3, 5]	αὐτῶν, καὶ ὁ περὶ τοῦ	ὄρους	διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς εἰς αὐτὸ
[3, 13]	βραχὺ διαλιπὼν ἀπανίσταται τοῦ Σιναίου	ὄρους	καὶ τόπους τινὰς ἀμείψας, περὶ
[3, 5]	μετεσκήνουν καὶ τὰς ὑπωρείας τοῦ	ὄρους	κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις ὡς
[3, 10]	ἐρίφου ῥαίνει τῷ δακτύλῳ τὸν	ὄροφον	ἑπτάκις, τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ
[3, 13]	ἔλεγε καὶ πίμπλαται τὸ στρατόπεδον	ὀρτύγων	ἅπαν καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς περιστάντες.
[3, 1]	ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ' ὀλίγον	ὀρτύγων	πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο τὸ
[3, 5]	τοὺς δὲ Ἑβραίους τά τε	ὁρώμενα	καὶ ὁ ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων
[3, 8]	αὐτόματον, καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι	ὁρώμενον	τῇ φλογὶ πάντα ἐδαπάνα τὰ
[3, 14]	ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν	ὀρῶν	τὸ μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν
[3, 5]	τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς χωρίοις	ὀρῶν	τυγχάνον καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[3, 1]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἀφόρητον.	(Ὁρῶν	δ' ὁ Μωυσῆς ἀθύμως διακειμένους
[3, 6]	τῶν πλανητῶν τὸν ἀριθμὸν μεμιμημένοι,	ὁρῶσι	δὲ εἴς τε τὴν ἀνατολὴν
[3, 5]	ἀστραπαί τε ἦσαν φοβεραὶ τοῖς	ὁρῶσι,	καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες ἐδήλουν τὴν
[3, 7]	γὰρ εὐπρέπειαν οὕτως ἔχει τοῖς	ὁρῶσι	καλῶς, ὅταν δὲ σπουδάζειν περὶ
[3, 14]	πάντων ὁμονοῶμεν καὶ τὸν θεόν,	ὅς	ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς
[3, 11]	περὶ τοῦ τὴν γονὴν ῥεομένου.	ὃς	δ' ἂν κατὰ τοὺς ὕπνους
[3, 3]	τὸ πλῆθος τοῦ θάμνου πλησίον,	ὃς	διαπεφεύγει τοῦ πυρὸς τὴν φλόγωσιν:
[3, 7]	κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ χρύσεος,	ὃς	ἱεροῖς γράμμασι τοῦ θεοῦ τὴν
[3, 10]	(Τῷ δὲ μηνὶ τῷ Ξανθικῷ,	ὃς	Νισὰν παρ' ἡμῖν καλεῖται καὶ
[3, 15]	νῦν: ἔστι γοῦν οὐδεὶς Ἑβραίων,	ὃς	οὐχὶ καθάπερ παρόντος αὐτοῦ καὶ
[3, 6]	δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι παντοίοις,	ὅσα	γῆθεν ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον τοῖς τε
[3, 8]	τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος.	(Ὅσα	δὲ τῶν πρὸς τὴν τῆς
[3, 6]	τοῖς τε ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον,	ὅσα	κόσμον οἴσειν ἔμελλε, πλὴν ζῴων
[3, 1]	τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν	ὅσα	μὲν ἐπεφέροντο πάντ' ἦσαν ἀναλωκότες,
[3, 15]	ἀποκλαιομένῳ τὸν θεὸν ὑπομνῆσαι μέν,	ὅσα	παθόντες ἐξ αὐτοῦ καὶ πηλίκων
[3, 8]	τὴν σκηνὴν ἀφιεροῦσι καὶ πάνθ'	ὅσα	περὶ αὐτὴν σκεύη μοι δεδήλωται.
[3, 1]	τούτων καταστήσειε, τά τε ἄλλα	ὅσα	πρὸς αὐτῷ τῷ διαφθαρήσεσθαι δόξαντας
[3, 11]	τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ἄλλ'	ὅσα	πρὸς σκέπην τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο
[3, 6]	σὺν θυίσκαις καὶ κρατῆρσιν ἦσαν	ὅσα	τε ἄλλα πρὸς τὰς ἱερουργίας
[3, 6]	τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ μεγέθους	ὅσα	τε δεῖ σκεύη χωρεῖν αὐτὴν
[3, 2]	πολὺ δὲ ἐπίσημον πλῆθος ἑκατέρων	ὅσα	τε ὑφαντὰ καὶ κόσμοι περὶ
[3, 2]	λεία τε παντοία κτηνῶν καὶ	ὅσα	φιλεῖ στρατοπέδοις ἐξωδευκόσιν ἕπεσθαι. φρονήματός
[3, 2]	χειρῶν ὁ Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων,	ὁσάκις	γὰρ ἂν αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις
[3, 6]	αὐτὴν συγκειμένην εἰς μοίρας εἰς	ὅσας	τοὺς πλανήτας καὶ τὸν ἥλιον
[3, 5]	λεγόντων θηρίοις περιπεσόντα, καὶ μάλιστα	ὅσοι	πρὸς αὐτὸν ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι
[3, 7]	ἐκ τούτου μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται	ὅσον	ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς ἑκάτερον
[3, 12]	τοῖς ὀκτακοσίοις ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ'	ὅσον	μὲν ὑπὲρ τὴν σκηνὴν συνέβαινεν
[3, 6]	κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ τῆς γῆς	ὅσον	πῆχυν ἀνέχοντα. ἴσαι δὲ τῷ
[3, 6]	ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν ἐχρῆν ἐφ'	ὅσον	προβαίνοι τὸ εὖρος. κίονες δ'
[3, 12]	καὶ αὐτοὶ τοῦ μὲν ἄρρενος	ὅσον	τριακοστὴν εἶχεν ἡμέραν γενόμενον, δισμύριοι
[3, 1]	ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ'	ὅσον	χρόνον ἦσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ.
[3, 2]	μὲν οὐδείς, τῶν δὲ πολεμίων	ὅσους	οὐδ' ἀριθμῷ γνῶναι δυνατὸν ἦν.
[3, 6]	ἱερατικὰς καὶ περὶ τὰ ἄλλα	ὅσων	ἔχρῃζε τὸ ἔργον κόσμου τε
[3, 7]	ἄλλων στολὴν τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν.	ὅταν	δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις ὁ
[3, 7]	οὕτως ἔχει τοῖς ὁρῶσι καλῶς,	ὅταν	δὲ σπουδάζειν περὶ τὰς θυσίας
[3, 6]	δὲ τὰς λοιπὰς καὶ μάλισθ'	ὅταν	ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει
[3, 10]	ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ τοῦ ἔτους,	ὅταν	πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς ἐκείνην
[3, 2]	αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ	ὅταν	ταῖς πόλεσιν ἡμῶν καὶ τοῖς
[3, 5]	ὑποθέσθαι τὰς ἡμέρας, καὶ σκηνὴν	ὅτι	βούλεται γενέσθαι αὐτῷ, εἰς ἣν
[3, 13]	τὴν ἀποδημίαν αὐτῷ πεπειραμένων, καὶ	ὅτι	γῆς ἀγαθῆς αὐτοὺς πείσαντος ἀπαναστῆναι
[3, 5]	ἐμὲ τὸν λέγοντα ἀφορῶντες μηδ'	ὅτι	γλῶττα ἀνθρωπίνη πρὸς ὑμᾶς λέγει:
[3, 5]	οὖν ἡμᾶς ὁ πρῶτος λόγος,	ὅτι	θεός ἐστιν εἷς καὶ τοῦτον
[3, 15]	καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς ὁμολογεῖν,	ὅτι	καὶ τὴν πολιτείαν ἡμῖν ὁ
[3, 8]	γενναίως δ' ὑπ' αὐτοῦ καρτερηθεῖσα,	ὅτι	καὶ τὴν ψυχὴν πρὸς τὰ
[3, 1]	τῶν ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ'	ὅτι	νῦν πονοῦσι τῆς διανοίας ἐκβάλλειν
[3, 8]	φύσει πάντας εἶναι φιλαύτους, καὶ	ὅτι	πολλὰ ἐμαυτῷ καμόντι περὶ σωτηρίας
[3, 8]	πρὸς τὸν θεὸν ἡδέως ἀκουσόμενον,	ὅτι	τε κήδεται γένους τοῦ ἡμετέρου
[3, 1]	τοὺς δὲ ἐχθροὺς ἐπίδοιεν ἀπολωλότας,	ὅτι	τε σπανίζοντας ὅπλων εἰς εὐπορίαν
[3, 15]	μεταλαβόντες ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν γένοιντο,	ὅτι	τε τῇ νῦν τῶν κατασκόπων
[3, 11]	τῶν ζῴων δὲ διέκρινεν ἕκαστον,	ὅτι	τρέφοιντο καὶ οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι
[3, 14]	τὸ λοιπὸν ἐπιόντας οὐ μόνον	οὐ	βασιλεὺς οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ'
[3, 14]	παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς τὸ ἔργον:	οὐ	γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν ἡμῖν τῆς
[3, 7]	τὸν οὐρανὸν τεκμηριοῦν ὑακίνθινος πεποιημένος,	οὐ	γὰρ ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ
[3, 6]	αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν ἄγοιτο κινουμένη:	οὐ	γὰρ ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ'
[3, 10]	δεκάτη, τῶν καρπῶν οὓς ἐθέρισαν,	οὐ	γὰρ ἥψαντο πρότερον αὐτῶν, μεταλαμβάνουσι
[3, 1]	καὶ τοῦ πράγματος τὸ ἀναντίλεκτον,	οὐ	γὰρ καθαρὸς ἦν στρατὸς ὥστε
[3, 5]	πρὸς ἐμὲ μὴ φθονήσαντος εἰπεῖν:	οὐ	γὰρ Μωυσῆς ὁ Ἀμαράμου καὶ
[3, 2]	αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη μάχη:	οὐ	γὰρ τὰ σώματα μόνον τῶν
[3, 15]	τὸν ἐλέγξοντα περὶ τούτων αὐτοὺς	οὐ	δεδιότες, ἀλλὰ μόνον τὸ συνειδὸς
[3, 15]	αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ καταψηφισάμενον αὐτῶν.	οὐ	δεῖ δὲ ἀπιστεῖν, εἰ Μωυσῆς
[3, 15]	θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ'	οὐ	δεῖ θαυμάζειν περὶ τῶν τότε
[3, 10]	τῶν ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἄνεσιν	οὐ	διδόασιν, ἀλλ' ἐν πάσαις νόμιμον
[3, 7]	τῆς κεφαλῆς φορεῖ πῖλον ἄκωνον	οὐ	διικνούμενον εἰς πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ'
[3, 6]	τὴν φύσιν καὶ σῆψιν παθεῖν	οὐ	δυναμένων: ἡ δ' ἐρὼν μὲν
[3, 5]	δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν: οὓς	οὐ	θεμιτόν ἐστιν ἡμῖν λέγειν φανερῶς
[3, 2]	δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς λέγοντες, ὃν	οὐ	καλῶς ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ πρὶν
[3, 1]	πειραθῆναι δυσκόλου πάρεστιν, ἡγουμένους δὲ	οὐ	κατὰ ὀλιγωρίαν μέλλειν τὸν θεόν,
[3, 4]	ἐδόκει τὸ λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην	οὐ	κατὰ πλεονεξίαν αὐτὸ πάσχειν νομίζουσι:
[3, 1]	τοῦ ἔτους τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν	οὐ	κατὰ τὴν ἐκείνων ὑπόληψιν ἀπ'
[3, 12]	πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς τῶν λοιπῶν	οὐ	κεκωλυμένων ἀδελφοῖς καὶ γονεῦσι καὶ
[3, 7]	δώδεκα μεγέθει καὶ κάλλει διαφέροντες	οὐ	κτητὸς ἀνθρώποις κόσμος διὰ τιμῆς
[3, 7]	σημανῶ δὲ καὶ τοῦτο τοῖς	οὐ	μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς δύο τετμημένης
[3, 15]	τῆς αὐτοῦ φύσεως κρείττονα νομίζεσθαι.	οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦδε τοῦ
[3, 2]	λόγου φοιτῶντος ἐν φόβῳ συνέβαινεν	οὐ	μικρῷ τοὺς ἐπιχωρίους εἶναι, καὶ
[3, 14]	καὶ κωλύσει τὸ λοιπὸν ἐπιόντας	οὐ	μόνον οὐ βασιλεὺς οὐ πόλις
[3, 5]	τῶν κρημνῶν τὸ ἀπότομον ἀνθρώποις	οὐ	μόνον οὐκ ἀναβατὸν ἀλλ' οὐδὲ
[3, 11]	λεπρῶν ἔθνεσι καὶ τιμῆς ἀπολαυόντων,	οὐ	μόνον ὕβρεως καὶ φυγῆς ἀπηλλαγμένων,
[3, 15]	Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί τινι τῶν	οὐ	νομιζομένων οὐδ' ἐκ τῶν πατρίων
[3, 15]	πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν εἴπῃ	οὐ	παρ' ὃν ἔζη χρόνον ὑπῆρξε
[3, 15]	διὰ τιμῆς, τὴν μέντοι Χαναναίαν	οὐ	παρέξειν γῆν αὐτοῖς λαβεῖν οὐδὲ
[3, 1]	καὶ γὰρ οἱ φοίνικες ὄντες	οὐ	πλείους ἑβδομήκοντα δυσαυξεῖς τε ἦσαν
[3, 14]	ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ βασιλεὺς	οὐ	πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ τὸ
[3, 6]	τῷ ναῷ τετραμμένη πρὸς ἄρκτον	οὐ	πόρρω τοῦ μυχοῦ, διετίθεσαν ἄρτους
[3, 1]	τὸ εὑρισκόμενον δὲ πικρὸν ἀλλ'	οὐ	πότιμον ἦν, καὶ τοῦτο δὲ
[3, 1]	πηγὴν καὶ πλῆθος ὕδατος ὅθεν	οὐ	προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει τῷ βάκτρῳ
[3, 8]	ἀποπηδώσης καὶ τοῖς πορρωτάτω φαινομένης,	οὐ	πρότερον ταύτης ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ.
[3, 5]	τοῦ παντὸς στρατοπέδου τῶν Ἑβραίων	οὐ	πρότερον τοῦτο ἰδόντων γενόμενον καὶ
[3, 10]	ἰδίων ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος:	οὗ	δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς τὸν
[3, 6]	προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον μέν, ἐξ	οὗ	καὶ τὰ πρότερα ἦν σκεύη
[3, 7]	μέχρι καὶ τῶν σφυρῶν ἕως	οὗ	μηδὲν ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς
[3, 11]	διέκρινεν ἕκαστον, ὅτι τρέφοιντο καὶ	οὗ	πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ ὧν
[3, 9]	θύει τοῦ νόμου τοῦτο κελεύοντος,	οὗ	τὰ κρέα κατὰ τὸ ἱερὸν
[3, 5]	ἰδόντων γενόμενον καὶ τὸ χωρίον	οὗ	τὰς σκηνὰς ἦσαν πεποιημένοι περιέγραφε,
[3, 8]	ἑπτὰ καὶ μετὰ τοῦτο ἀφ'	οὗ	τὴν Αἴγυπτον ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς αὐτοῖς
[3, 6]	ἐπετέτραπτο. κατὰ μέτωπον δέ, ἐξ	οὗ	τὴν εἴσοδον ἦσαν πεποιημένοι, κίονες
[3, 12]	καὶ νηφάλιοι, πίνειν οἶνον ἕως	οὗ	τὴν στολὴν ἔχουσι κεκωλυμένοι: ἔτι
[3, 10]	τιμᾶν δίκαιον εἶναι πρῶτον, παρ'	οὗ	τῆς εὐπορίας τούτων ἔτυχον, τὰς
[3, 6]	καὶ τὴν κρηπῖδα παρεχόμενον, ἐξ	οὗ	τοῖς ἱερεῦσι τὰς χεῖρας ἀποπλύνειν
[3, 9]	μετὰ τοῦ γεγεννηκότος ἐπὶ ταὐτό,	οὐδ'	ἄλλως δὲ πρὶν ὀγδόην ἡμέραν
[3, 2]	οὐδείς, τῶν δὲ πολεμίων ὅσους	οὐδ'	ἀριθμῷ γνῶναι δυνατὸν ἦν. θύσας
[3, 15]	τὰς θυσίας καταλιπόντες, πολλοὶ δ'	οὐδ'	ἀρχὴν εἰσελθεῖν εἰς τὸ ἱερὸν
[3, 1]	ἦν, διὸ καὶ μᾶλλον ἔμειναν,	οὐδ'	αὐτὸ μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον τοσούτῳ
[3, 15]	ἐπί τινι τῶν οὐ νομιζομένων	οὐδ'	ἐκ τῶν πατρίων ἡμῖν αὐτοῖς
[3, 1]	θεὸν ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν	οὐδ'	ἐλπισθεῖσαν ἐκ τῆς πέτρας ποταμὸν
[3, 15]	αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας	οὐδ'	ἐξαφανίσει τὸ γένος αὐτῶν, ὃ
[3, 1]	ἰδίαν αὐτοῦ ποιούμενος: καὶ γὰρ	οὐδ'	ἐπ' ἄλλον τινὰ συνέτρεχον ἀλλ'
[3, 1]	ὑπολειφθέντος εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ὄνησις	οὐδ'	ἥτις ἦν διεφθαρμένου ὑπό τε
[3, 8]	ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον διελθεῖν βούλομαι:	οὐδαμόθεν	γὰρ προφητῶν κακουργίαις κατέλιπεν ἀφορμήν,
[3, 7]	οὗτος ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν	οὐδαμόθεν,	λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν βροχωτῆρα
[3, 6]	τὸ κατὰ τοὺς κρίκους κοινωθέντας:	οὐδὲ	γάρ εἰσι διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν
[3, 12]	παρθένον καὶ ταύτην φυλάττειν: ὅθεν	οὐδὲ	νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς τῶν
[3, 5]	οὐ μόνον οὐκ ἀναβατὸν ἀλλ'	οὐδὲ	ὁραθῆναι δίχα πόνου τῆς ὄψεως
[3, 4]	τρόπου τὴν ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυψάμενος	οὐδὲ	σφετερισάμενος αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν
[3, 12]	αἰτίαις ἀπηλλαγμένας. τὸν ἀρχιερέα μέντοι	οὐδὲ	τεθνηκότος ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο
[3, 15]	οὐ παρέξειν γῆν αὐτοῖς λαβεῖν	οὐδὲ	τὴν ἀπ' αὐτῆς εὐδαιμονίαν, ἀνεστίους
[3, 2]	δημοσίᾳ καὶ κατ' ἰδίαν ἔσχον	οὐδὲ	τῆς ἀναγκαίου τροφῆς πρότερον εὐποροῦντες.
[3, 14]	βασιλεὺς οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ'	οὐδὲ	τὸ πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα
[3, 10]	ἑορτῶν, καθ' ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν	οὐδὲ	τῶν πόνων τῶν ἐπὶ τοῖς
[3, 15]	ἀλλὰ καὶ νῦν: ἔστι γοῦν	οὐδεὶς	Ἑβραίων, ὃς οὐχὶ καθάπερ παρόντος
[3, 15]	τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα εἷς,	οὐδεὶς	ἐτόλμησε τῶν ἱερέων κρίμνον ἓν
[3, 2]	στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ Ἑβραίων μὲν	οὐδείς,	τῶν δὲ πολεμίων ὅσους οὐδ'
[3, 10]	δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων. ἔστι δ'	οὐδεμία	τῶν ἑορτῶν, καθ' ἣν οὐχ
[3, 2]	περισσοῦ δοκοῦσι νεμεσᾶν, οἱ δ'	οὐδεμίαν	αὐτοῖς ἀφορμὴν κατ' αὐτῶν ἐῶσι
[3, 1]	ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις τὴν ψάμμον	οὐδὲν	ἀπήντα, κἂν εἴ τι δὲ
[3, 6]	τοῖς κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν	οὐδὲν	ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ
[3, 11]	ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν εἰσιέναι: ὥστ'	οὐδὲν	ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν, εἰ τοιούτῳ
[3, 14]	καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι διῆγον, ὡς	οὐδὲν	ἔργῳ τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος λόγῳ
[3, 10]	τοῖς ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν	οὐδέν	ἐστιν ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν
[3, 1]	δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς	οὐδὲν	ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται
[3, 1]	τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας, πείσεσθαι γὰρ	οὐδὲν	κακὸν ἀδίκως ἀποθανών, ἀλλ' ὑπὲρ
[3, 6]	κατεσκεύασε τὴν σκηνήν. ἡ δ'	οὐδὲν	μεταφερομένου καὶ συμπερινοστοῦντος ναοῦ διέφερε.
[3, 1]	ἐστι καὶ νοτερὸν ἐξ αὐτῆς	οὐδὲν	ὅ τι καὶ φῦσαι καρπὸν
[3, 1]	πλέον τοῦ προστεταγμένου μέτρου συναγαγόντες	οὐδὲν	περισσότερον εἶχον τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος
[3, 1]	εἶχον τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ	οὐδὲν	πλέον εὕρισκον: τοῦ δ' ὑπολειφθέντος
[3, 2]	ἐγνώκεσαν εἰς μάχην. (Μωυσεῖ δ'	οὐδὲν	προσδοκῶντι πολέμιον ἀπορίαν καὶ ταραχὴν
[3, 7]	κοσμεῖται μὲν καὶ ταύτῃ παραλιπὼν	οὐδὲν	τῶν προειρημένων, ἐπενδυσάμενος δ' ἐξ
[3, 9]	ἀναλίσκεται, ὧν εἰς τὴν ὑστέραν	οὐδὲν	ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον, τῶν ἱερέων
[3, 12]	ἁπάσης ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις ἦσαν,	οὐδενί	τε ἄλλῳ ἢ πόλει μετανισταμένῃ
[3, 6]	δέ ἐστι πετεινὰ μορφὴν δ'	οὐδενὶ	τῶν ὑπ' ἀνθρώπων ἑωραμένων παραπλήσια,
[3, 5]	διεληλυθυιῶν καὶ τοσούτων νυκτῶν παρῆν	οὐδενὸς	σιτίου τῶν τοῖς ἀνθρώποις νενομισμένων
[3, 6]	ὃ πανταχόθεν ἴσον ἦν κατ'	οὐδέτερον	μέρος ἐξοχαῖς τὴν εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον.
[3, 1]	ἄρτι χαλεποῖς. ἐλέγχεσθαι δὲ αὐτοὺς	οὐκ	ἀγαθοὺς οὔτε περὶ τὴν ὑπομονὴν
[3, 4]	φροντίσαι δὲ τοσούτων μυριάδων σωτηρίας	οὐκ	ἄλλον τινὰ δύνασθαι μὴ Μωυσῆν
[3, 1]	ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν δ'	οὐκ	ἀλόγως αὐτοὺς διὰ τὴν ἀνάγκην
[3, 5]	καὶ κηδεμόνος ὑπολαμβάνοντες, οἵου τυχεῖν	οὐκ	ἂν ἄλλου δύναιντο, σφόδρα λυπούμενοι
[3, 7]	καλοῦσι, τῆς κατ' ἐκεῖνο γνώμης	οὐκ	ἂν ἁμάρτοι: καὶ ὁ πῖλος
[3, 7]	ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ	οὐκ	ἂν ἁμάρτοι τις εἰκάζων αὐτήν,
[3, 13]	τοι κακῶς ἀκούοντες πρὸς ὑμῶν	οὐκ	ἂν ἀποσταίημεν κάμνοντες ὑπὲρ ὑμῶν,
[3, 11]	εἰ γὰρ τοῦτ' ἦν ἀληθές,	οὐκ	ἂν ἐπὶ τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς
[3, 5]	τὸ ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ μόνον	οὐκ	ἀναβατὸν ἀλλ' οὐδὲ ὁραθῆναι δίχα
[3, 1]	τὸ ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν	οὐκ	ἀνθρώποις μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς
[3, 15]	τῆς ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν,	οὐκ	ἀξίαν μὲν τῶν ἁμαρτημάτων, οἵαν
[3, 6]	τῆς κατὰ δύναμιν αὐτῶν σπουδῆς	οὐκ	ἀπελείποντο, ἀλλ' εἰσέφερον ἄργυρόν τε
[3, 4]	ἐκείνου τοῦ τρόπου τὴν ἐπίνοιαν	οὐκ	ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος αὐτήν, ἀλλὰ
[3, 15]	καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν	οὐκ	ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας οὐδ' ἐξαφανίσει
[3, 6]	ποδῶν καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος	οὐκ	ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος, δι' ὧν
[3, 9]	νόμος εἰς τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν	οὐκ	ἐᾷ. ὁ δὲ ἁμαρτὼν μὲν
[3, 5]	κατηφεῖν ἠδύναντο. τὸ δὲ στρατόπεδον	οὐκ	ἐθάρρουν μετάγειν Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ
[3, 13]	κάμνοντες ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ταῦτα	οὐκ	εἰς μακρὰν ἔσται. ἅμα ταῦτ'
[3, 13]	αὐτοὺς περιστάντες. ὁ μέντοι θεὸς	οὐκ	εἰς μακρὰν μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους
[3, 1]	ποτοῦ μὴ παρόντος. ὁ δ'	οὐκ	εἰς μακρὰν τὴν δωρεὰν ἀνεβάλλετο,
[3, 13]	περιυβρισμένος πλῆθος αὐτοῖς παρέξειν κρεῶν	οὐκ	εἰς μίαν ἡμέραν ἀλλ' εἰς
[3, 2]	πρότερον εὐποροῦντες. ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς	οὐκ	εἰς τὸ παρὸν μόνον, ἀλλὰ
[3, 7]	ἔστι δ' ὁ χιτὼν οὗτος	οὐκ	ἐκ δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς
[3, 12]	σχήματι τῆς δουλείας ἐκόλασε θάνατον	οὐκ	ἐκδεχομένους. ἀποδίδωσι δὲ καὶ τοὺς
[3, 1]	εἶναι τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ	οὐκ	ἐν ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ τοῖς
[3, 6]	στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν ὄντες,	οὐκ	ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ εἶχεν ἐπ'
[3, 7]	δὲ μέτωπον ἡ μὲν ἐφιελὶς	οὐκ	ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ οὕτως ὁ
[3, 1]	εἰς ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν ὡς	οὐκ	ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα
[3, 9]	οἶνον. εἰ δέ τις θυσίαν	οὐκ	ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν,
[3, 6]	συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ γωνίαν ἐμποδὼν	οὐκ	ἐσόμενον πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ
[3, 5]	πάθοι, καὶ τῶν συντυχόντων δεινῶν	οὐκ	ἔστιν ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς,
[3, 15]	πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν. ὁ δ'	οὐκ	ἔφασκε τὸν θεὸν τοιαύτην πεῖραν
[3, 1]	ἐξ ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν	οὐκ	ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ' ἐκ τῆς
[3, 2]	πρὸς ὄρη καὶ θάλασσαν ὁδὸν	οὐκ	ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς διὰ
[3, 7]	αὐτῆς ἢ τὴν κλῆσιν ἐπιστάμενος	οὐκ	ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς οὕτω
[3, 15]	κινδύνων καὶ ἀναλωμάτων καὶ θύσαντες	οὐκ	ἴσχυσαν τῶν ἱερῶν μεταλαβεῖν Μωυσέος
[3, 13]	θρασύτητος καὶ λοιδορίας: ἀπέθανε γὰρ	οὐκ	ὀλίγον πλῆθος αὐτῶν, καὶ νῦν
[3, 8]	πᾶσαν ἡμέραν εἷς: Μωυσῆς δὲ	οὐκέτ'	ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀλλ'
[3, 7]	λαιὸν ὦμον φέρει. Μωυσῆς μὲν	οὖν	ἀβαίθ αὐτὴν ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ
[3, 5]	καὶ μέγα φρονῶν. ὀφθείς τε	οὖν	αὐτὸς ἀπαλλάσσει τοῦ δέους αὐτοὺς
[3, 5]	ἧς εὖ βιώσονται. ταῖς τ'	οὖν	διαίταις ἐχρῶντο πολυτελεστέραις καὶ τῷ
[3, 1]	τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον	οὖν	ἐν αἰτίᾳ τὸν στρατηγὸν καὶ
[3, 6]	γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν	οὖν	ἐπὶ τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευήν,
[3, 14]	συμπροθυμουμένου καὶ ὑπερμαχοῦντος αὐτῶν. ἴωμεν	οὖν,	ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲν
[3, 12]	κατὰ μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα μὲν	οὖν	ἤδη καὶ κατὰ τὸν ζωῆς
[3, 5]	δυνάμεις αὐτῶν δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν	οὖν	ἡμᾶς ὁ πρῶτος λόγος, ὅτι
[3, 8]	τοῦ θεοῦ γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν	οὖν	ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον τὸν τρόπον
[3, 5]	ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν	οὖν	ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ τρίτῃ
[3, 8]	δύο βόας προσκομίζουσιν: ἓξ μὲν	οὖν	ἦσαν αὗται καὶ τὴν σκηνὴν
[3, 8]	ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν	οὖν	καὶ τοῦτο τοῖς μὴ τὴν
[3, 6]	καὶ συμπερινοστοῦντος ναοῦ διέφερε. τούτων	οὖν	κατὰ σπουδὴν συγκομισθέντων ἑκάστου καὶ
[3, 7]	ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν	οὖν	κρίκων ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς
[3, 1]	δῶρον δόντος ἐφαίνετο: τόν τε	οὖν	Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ τοῦ
[3, 2]	πρὸς ἀλλήλους χρωμένων μέχρι μὲν	οὖν	Μωυσῆς αὖθις ἀνίσχει τὰς χεῖρας,
[3, 2]	τοῖς πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας	οὖν	ὁ Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν
[3, 8]	ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν	οὖν	ὅ τε ἐσσὴν καὶ ὁ
[3, 8]	τοῦ θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι μὲν	οὖν	περὶ τῆς πολιτείας καὶ τῶν
[3, 10]	ἐπιφέρει τῷ πυρί. τὸν μὲν	οὖν	περὶ τούτων λόγον ἀκριβέστερον αὖθις
[3, 2]	Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι. τὸν	οὖν	πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν χειρῶν
[3, 14]	τὸ πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα	οὖν	πρὸς τὸ ἔργον: οὐ γὰρ
[3, 5]	ἦν Μωυσέος παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις	οὖν	συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν
[3, 4]	δύνασθαι μὴ Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος	οὖν	τῆς ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ καὶ
[3, 1]	αὐτοῖς ἀφορμήν τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν	οὖν	τρέπεται τὸν θεὸν μεταβαλεῖν τὸ
[3, 7]	σημαίνει δὲ ἀρχιερέα. Τὴν μὲν	οὖν	τῶν ἄλλων στολὴν τοιαύτην εἶναι
[3, 9]	ἥπατος καὶ σὺν αὐτοῖς τὴν	οὐρὰν	τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ.
[3, 7]	θεῷ διὰ τὸ καὶ τὸν	οὐρανὸν	ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε
[3, 6]	γὰρ χρόαν τοῖς κατὰ τὸν	οὐρανὸν	συμβαίνουσιν οὐδὲν ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ
[3, 7]	πῖλος δέ μοι δοκεῖ τὸν	οὐρανὸν	τεκμηριοῦν ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ γὰρ
[3, 6]	τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς	οὐρανὸς	ἀνεῖτο τῷ θεῷ, οἱ δ'
[3, 8]	παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν: ὁ μὲν	οὐρανὸς	καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ δὲ τὴν
[3, 1]	μὲν χαίροντες ἐπὶ τοῖς ἀπ'	οὐρανοῦ	καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ
[3, 1]	κατὰ τὴν ἐκείνων ὑπόληψιν ἀπ'	οὐρανοῦ	καταφέρεσθαι τὴν δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ
[3, 5]	παρασχών, ὁ καὶ τροφὴν ἐξ	οὐρανοῦ	μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν
[3, 6]	ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν: Βασάηλος μὲν>	Οὐρὶ	παῖς τῆς Ἰούδα φυλῆς, υἱὸς
[3, 2]	τῆς ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν ἄνδρα	Οὖρον	ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν
[3, 6]	ποιοῦνται κίονας ἐκ πήχεως τετμημένους,	οὓς	ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ' ἴσης τοῖς
[3, 10]	αὕτη καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν	οὓς	ἐθέρισαν, οὐ γὰρ ἥψαντο πρότερον
[3, 8]	τοῖς παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ λίθων,	οὓς	ἐπὶ τοῖς ὤμοις φέρειν τὸν
[3, 6]	ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν τοῦ θεοῦ	οὓς	καὶ τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο
[3, 7]	ἐπετέτμητο πᾶσι τῶν Ἰακώβου υἱῶν,	οὓς	καὶ φυλάρχους νομίζομεν, ἑκάστου τῶν
[3, 8]	διὰ γὰρ τῶν δώδεκα λίθων,	οὓς	κατὰ στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους
[3, 8]	καὶ νόμους αὐτῶν ἔγραφε, καθ'	οὓς	κεχαρισμένως τῷ θεῷ βιώσονται μηδὲν
[3, 8]	καὶ τῶν νόμων τῆς συντάξεως:	οὓς	κρείττονας ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην
[3, 5]	ὡς διαφυγεῖν μηδένα καὶ λόγων	οὓς	Μωυσῆς ἐν ταῖς δύο πλαξὶ
[3, 12]	καὶ οἱ δουλεύοντες ἐλεύθεροι ἀφίενται,	οὓς	ὄντας ὁμοφύλους καὶ παραβάντας τι
[3, 5]	ταῖς δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν:	οὓς	οὐ θεμιτόν ἐστιν ἡμῖν λέγειν
[3, 8]	εὔνοιαν διεξῄει καὶ τοὺς κινδύνους	οὓς	ὑπομείνειεν ὑπὲρ αὐτῶν. μαρτυρούντων δ'
[3, 7]	στολαὶ πᾶσί τε τοῖς ἄλλοις,	οὓς	χαναναίας καλοῦσι, καὶ δὴ καὶ
[3, 6]	βύσσον λίθους τε τούτοις ἐνδεδεμένους,	οὓς	χρυσίῳ καθειργνύντες ἄνθρωποι κόσμῳ χρῶνται
[3, 1]	Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα τελέως	οὖσα	ἔρημος καὶ τῶν τε πρὸς
[3, 10]	τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας	οὖσα,	καθ' ἣν ἀζύμοις τρέφονται καὶ
[3, 6]	δὲ τετάρτης πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ	οὖσα	πήχεων ἡ ἑτέρα μέτωπον τοῦ
[3, 7]	τε γὰρ σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν	οὖσαν	νείμας εἰς τρία καὶ δύο
[3, 1]	φῦσαι καρπὸν δύναιτο. τοιαύτην δὲ	οὖσαν	τὴν χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον
[3, 14]	εἰς τὴν καλουμένην Φάραγγα πλησίον	οὖσαν	τοῖς Χαναναίων ὁρίοις καὶ χαλεπὴν
[3, 2]	φανῆναι κατὰ τὸ ἔργον τῆς	οὔσης	περὶ αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν τε
[3, 2]	ὑπὸ τοιούτων, οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν	οὖσιν,	νικᾶσθαι βουλομένου τοῦ θεοῦ. εἰδέναι
[3, 1]	γὰρ ἐκ τῶν πηγῶν δώδεκα	οὐσῶν	τὸν ἀριθμὸν νοτερόν τι προσαρδεῦον
[3, 8]	δὲ τὴν σκηνὴν μόνην ἤχλυσεν	οὔτε	βαθεῖ πάνυ νέφει καὶ πυκνῷ
[3, 1]	ψαφαροῦ τοῦ παντὸς ὄντος χωρίου:	οὔτε	γὰρ ἐκ τῶν πηγῶν δώδεκα
[3, 14]	κτῆσιν αὐτοὺς τῶν ἀγαθῶν παρορμῶσιν:	οὔτε	γὰρ τῶν ὀρῶν τὸ μέγεθος
[3, 5]	προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς	οὔτε	μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο.
[3, 8]	αὐτήν, ὥστ' εἶναι δόξαι χειμέριον,	οὔτε	μὴν λεπτὸν οὕτως, ὥστε τὴν
[3, 1]	ἀγαθοὺς οὔτε περὶ τὴν ὑπομονὴν	οὔτε	περὶ τὴν μνήμην τῶν εὖ
[3, 1]	ἐλέγχεσθαι δὲ αὐτοὺς οὐκ ἀγαθοὺς	οὔτε	περὶ τὴν ὑπομονὴν οὔτε περὶ
[3, 14]	γὰρ τῶν ὀρῶν τὸ μέγεθος	οὔτε	τῶν ποταμῶν τὸ βάθος τοῖς
[3, 5]	δύναιντο, σφόδρα λυπούμενοι διετέλουν καὶ	οὔτε	ὑπονοεῖν αὐτοὺς εἴα τὸ προσδοκᾶν
[3, 8]	σὺν ἀρνάσιν ἐτείοις καὶ ἐρίφοις.	οὗτοι	μὲν δὴ θύουσιν ἐπὶ ἡμέρας
[3, 7]	κόσμος διὰ τιμῆς ὑπερβολὴν ὄντες:	οὗτοι	μέντοι κατὰ στίχον τρεῖς ἐπὶ
[3, 15]	εἰς κόρους ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι δὲ	οὗτοι	Σικελοὶ μέν εἰσιν εἷς καὶ
[3, 4]	τυχεῖν ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς αὐτοῖς	οὗτος	γένοιτο: καὶ γὰρ τοῖς ἡττωμένοις
[3, 7]	αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος, τελευταῖος	οὗτος.	γράμματα δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι τῶν
[3, 7]	τὸν ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ	οὗτος	ἐμπεριείληφε τὰ πάντα. δηλοῖ δὲ
[3, 8]	δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς, ὡς	οὗτος	ἐνδύσεται στολὴν τῷ θεῷ καθωσιωμένην
[3, 2]	τοῦ θεοῦ. εἰδέναι δ' οἷος	οὗτος	ἐπίκουρος ἐκ πολλῶν πεπειραμένους καὶ
[3, 7]	χιτῶνα, ποδήρης δ' ἐστὶ καὶ	οὗτος,	μεεὶρ καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν
[3, 5]	ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν	οὗτος	ὁ λογισμὸς ἐποίει. προστάτου δὲ
[3, 7]	οὕτως γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς.	οὗτος	ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν,
[3, 7]	κωδώνιον. ἔστι δ' ὁ χιτὼν	οὗτος	οὐκ ἐκ δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε
[3, 9]	μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν	οὗτος.	(Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες
[3, 5]	Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως,	οὗτος	ὑμῖν τούτους χαρίζεται τοὺς λόγους
[3, 8]	ἐπὶ τῷ θανάτῳ παρὰ δόξαν	οὕτω	γεγενημένῳ διατεθέν. μόνους δὲ Μωυσῆς
[3, 5]	ἰδίαν περὶ αὐτῶν ποιησόμενος ἀφήγησιν.	(Οὕτω	δὲ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων
[3, 7]	οὐκ ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς	οὕτω	δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον:
[3, 1]	ὑπό τε σκωλήκων καὶ πικρίας:	οὕτω	θεῖον ἦν τὸ βρῶμα καὶ
[3, 4]	σὲ τοῦτο ἀναπέμψουσιν: ἔσται γὰρ	οὕτως	ἀμφότερα: καὶ τῶν δικαίων Ἑβραῖοι
[3, 1]	ἐν ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ δ'	οὕτως	ἀνηρεθισμένου τοῦ πλήθους καὶ πικρῶς
[3, 13]	ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς	οὕτως	ἀπεγνωκότας ὑπέσχετο καίπερ αἰσχρῶς ὑπ'
[3, 8]	μηδενὸς δυναμένου. καὶ οἱ μὲν	οὕτως	ἀπέθανον: Μωυσῆς δὲ κελεύει τὸν
[3, 11]	γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν	οὕτως	ἀποθανεῖν: ἂν δ' ὑπὸ πολλοῦ
[3, 7]	τις θέλοι νοεῖν, εἴτε τὸν	οὕτως	ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν
[3, 7]	Βαβυλωνίων μεμαθηκότες ἐμίαν αὐτὴν καλοῦμεν:	οὕτως	γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς. οὗτος
[3, 1]	δὲ τῆς σωτηρίας τοῖς Ἑβραίοις	οὕτως	γενομένης δεινῶς ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς
[3, 5]	καὶ περὶ αὐτῶν ὅμοια προσδοκῶντες.	(Οὕτως	δ' αὐτῶν διακειμένων ἐπιφαίνεται Μωυσῆς
[3, 1]	ἣν ἐκλελοίπασι τὴν Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας,	οὕτως	δὲ πρὸς αὐτὸν τὸν ὑπηρέτην
[3, 1]	δείλην ὀψίαν εἰς Μὰρ τόπον	οὕτως	διὰ τὴν τοῦ ὕδατος κακίαν
[3, 1]	γραφὴ τὸν θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ	οὕτως	ἐκ τῆς πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ.
[3, 5]	ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην:	οὕτως	ἐκείνῳ τοῦ γένους ἡμῶν καὶ
[3, 5]	συντυχόντων δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ	οὕτως	ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ νομίζειν
[3, 8]	ναῷ τούτῳ. τὴν δὲ παρουσίαν	οὕτως	ἐποίησεν: ὁ μὲν οὐρανὸς καθαρὸς
[3, 2]	τὴν ἐξ Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον	οὕτως	ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν
[3, 7]	ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν	οὕτως	ἔχει τοῖς ὁρῶσι καλῶς, ὅταν
[3, 14]	τε κατεπλάγησαν καὶ τὸ πλῆθος	οὕτως	ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον
[3, 15]	ἀλλὰ μόνον τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι.	οὕτως	ἡ νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα
[3, 1]	παρακαλῶν ὡς τροφὴν ἔδωκεν ἀπορουμένοις	οὕτως	καὶ ποτὸν παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ
[3, 6]	μηδὲν δοκεῖν τείχους διαφέρειν. καὶ	οὕτως	μὲν εἶχον αἱ τρεῖς πλευραὶ
[3, 1]	τὴν μνήμην τῶν εὖ γεγονότων,	οὕτως	μὲν τοῦ θεοῦ καὶ τῆς
[3, 7]	ἐφιελὶς οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ	οὕτως	ὁ κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ
[3, 2]	ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ μὲν	οὕτως	παραστησάμενος τὸν στρατὸν τοῖς τε
[3, 7]	ὕφει πρὸς τὸ μὴ διαρρεῖν	οὕτως	πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν πρώτη
[3, 6]	γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις,	οὕτως	τοῖς ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο. κατὰ
[3, 1]	τρεφομένοις: δεδιέναι δ' εἰπὼν οὐχ	οὕτως	ὑπὲρ τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας, πείσεσθαι
[3, 6]	Δανίδος φυλῆς. τὸ δὲ πλῆθος	οὕτως	ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν,
[3, 1]	τόν τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον	οὕτως	ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένον, καὶ
[3, 8]	δόξαι χειμέριον, οὔτε μὴν λεπτὸν	οὕτως,	ὥστε τὴν ὄψιν ἰσχύσαι τι
[3, 8]	καὶ μὴ παρεῖναι, καὶ τοῦτ'	οὐχ	Ἑβραίοις δῆλον εἶναι μόνον ἠθέλησεν,
[3, 10]	οὐδεμία τῶν ἑορτῶν, καθ' ἣν	οὐχ	ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ τῶν πόνων τῶν
[3, 2]	ἐν αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ'	οὐχ	ὅταν ταῖς πόλεσιν ἡμῶν καὶ
[3, 1]	ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι δ' εἰπὼν	οὐχ	οὕτως ὑπὲρ τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας,
[3, 14]	τὴν γῆν τὸν θεὸν ἱκέτευον	οὐχ	ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ'
[3, 10]	ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ ταῦρος	οὐχ	ὑπὸ τοῦ δήμου προσαχθείς, ἀλλ'
[3, 6]	καταφερόμενον τῆς βάσεως διὰ παντὸς	οὐχ	ὑποκειμένης. ἀντικρὺ δ' ἐτίθεντο τοῦ
[3, 2]	ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ὁ Μωυσῆς	οὐχ	ὑπομένων, ὁσάκις γὰρ ἂν αὐτὰς
[3, 8]	Ἀβιοῦς κομίσαντες ἐπὶ τὸν βωμὸν	οὐχ	ὧν προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ'
[3, 9]	δεύει τὸν βωμὸν ὁ ἱερεὺς	οὐχ	ὡς τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν
[3, 15]	ἔστι γοῦν οὐδεὶς Ἑβραίων, ὃς	οὐχὶ	καθάπερ παρόντος αὐτοῦ καὶ κολάσοντος
[3, 7]	δ' ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν	ὄφεως:	ἄνθη δ' εἰς αὐτὴν ἐνύφανται
[3, 5]	γαῦρός τε καὶ μέγα φρονῶν.	ὀφθείς	τε οὖν αὐτὸς ἀπαλλάσσει τοῦ
[3, 1]	γενναῖον παίδων τε καὶ γυναικῶν	ὄχλος	ἀσθενέστερος τῆς ἐκ λόγων διδασκαλίας,
[3, 8]	τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ δι'	ὄχλου	γένηται τοῖς ἐντυγχάνουσι. δὶς δὲ
[3, 4]	ὁ Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν ἐν	ὄχλῳ	πραγμάτων ὄντα: διέλυε γὰρ τὰς
[3, 14]	πόλεις καρτερὰς τείχεσι καὶ περιβόλων	ὀχυρότητι:	ἐν δ' Ἐβρῶνι καὶ τῶν
[3, 5]	οὐδὲ ὁραθῆναι δίχα πόνου τῆς	ὄψεως	δυνάμενον ἄλλως τε διὰ τὸ
[3, 1]	ὁδεύοντες τὸν τρόπον περὶ δείλην	ὀψίαν	εἰς Μὰρ τόπον οὕτως διὰ
[3, 1]	γεγονότος κατεπλάγησαν, καὶ πρὸς τὴν	ὄψιν	αὐτοῖς ἤδη τὸ δίψος ἔληγε,
[3, 5]	φοβεροί: τῷ θεῷ γὰρ εἰς	ὄψιν	ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην:
[3, 8]	μὴν λεπτὸν οὕτως, ὥστε τὴν	ὄψιν	ἰσχύσαι τι δι' αὐτοῦ κατανοῆσαι: