HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)

β = 101 formes différentes pour 148 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[3, 7]   αὐτὴν ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες ἐμίαν αὐτὴν καλοῦμεν: οὕτως

[3, 4]   τοῖς δεομένοις πάντων ἐπ' αὐτὸν βαδιζόντων καὶ μόνως ἂν τοῦ δικαίου

[3, 1]   παρὰ τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο τὸ

[3, 8]   τὴν σκηνὴν μόνην ἤχλυσεν οὔτε βαθεῖ πάνυ νέφει καὶ πυκνῷ περιλαβὼν

[3, 6]   τε καὶ ἡμίσους, τὸ δὲ βάθος δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες δ' αὐτοῖς

[3, 7]   τοῦτον τὸν τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος πηχυαῖον ἔκ τε χρωμάτων παντοίων

[3, 14]   μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι

[3, 6]   τὸ δ' εὖρος καὶ τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ

[3, 14]   ἀδυνάτους ὑπὸ μεγέθους ἅμα καὶ βάθους καὶ ὄρη ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι

[3, 6]   ὄντος πήχεων εἴκοσι πέντε δὲ βάθους ὕφος ἦν πορφύρας φοίνικος σὺν

[3, 1]   πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ χανούσης ἐξέβλυσεν ὕδωρ πολὺ

[3, 1]   οὐ προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει τῷ βάκτρῳ πλήξαντα τὴν πέτραν, ἣν ἑώρων

[3, 1]   ὀργῆς τὸν στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς

[3, 1]   αὐτοὺς καὶ τῆς μὲν τοῦ βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν

[3, 1]   αὐτῶν, μὴ δι' ὧνπερ αὐτὸν βάλλουσι λίθων τοῦ θεοῦ κατακρίνειν νομισθῶσιν,

[3, 8]   πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν βαλόντος καὶ τὰ στέρνα καὶ τὰ

[3, 7]   καὶ τοῖς αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον: ἐσσὴν μὲν καλεῖται, σημαίνει

[3, 7]   τὴν ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν οἷς ἡ πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ

[3, 7]   ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν οἷς προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής,

[3, 6]   στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ

[3, 7]   ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ βάρος τῶν λίθων ἑτέρους δύο κρίκους

[3, 6]   ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν: Βασάηλος μὲν> Οὐρὶ παῖς τῆς Ἰούδα

[3, 6]   ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα, βάσεις δὲ χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν ἐμφερεῖς, χαλκαῖ

[3, 6]   πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν ἐφεστῶτες τὸν ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν

[3, 6]   ὁμοίως τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ'

[3, 6]   προσῆσαν στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι κατὰ δύο βάσεων: αὗται δ' ἀργυραῖ μὲν ἦσαν,

[3, 6]   ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ τῶν βάσεων: χαλκαῖ γὰρ ἦσαν. ἑκατέρωθεν δὲ

[3, 6]   τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς βάσεως διὰ παντὸς οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ

[3, 6]   τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς βάσεως πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ

[3, 6]   πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν

[3, 2]   ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους τε καὶ τοὺς περιοίκους

[3, 14]   λοιπὸν ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ βασιλεὺς οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ

[3, 6]   πήχεις, ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις, οὕτως τοῖς ἱερεῦσι μόνοις

[3, 11]   ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς

[3, 8]   πατέρα αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς βαστάξαντας τὰ σώματα καὶ κομίσαντας τῆς

[3, 7]   προσερραμμένοι θύσανοι ῥοῶν τρόπον ἐκ βαφῆς μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ κώδωνες χρύσεοι

[3, 6]   καὶ πορφύρας ὑακίνθου καὶ φοίνικος βαφῆς συγκεκραμένης. καὶ πρῶτον μὲν ἦν

[3, 1]   ὅμοιον δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ μέγεθος τῷ κοριάννου

[3, 12]   δὲ πλῆρες γένοιτο τὸ ἔτος, βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ πριαμένῳ. ταύτην

[3, 8]   ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς τὸν ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι

[3, 6]   δορὰς προβάτων τὰς μὲν ὑακίνθῳ βεβαμμένας τὰς δὲ φοίνικι: αἱ δὲ

[3, 7]   πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν τόπον, τὴν

[3, 8]   τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν κράτιστον. ὁ

[3, 8]   εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ ἐξευρημένων

[3, 7]   μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο

[3, 1]   παρὰ τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ τίνα τρόπον ὁ αὐτὸς

[3, 1]   καθαρὸς ἦν στρατὸς ὥστε τῷ βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον,

[3, 6]   κατὰ τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν.

[3, 4]   ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν τοῖς βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα

[3, 6]   καὶ γὰρ ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν: Βασάηλος μὲν>

[3, 5]   ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ Ἑβραίους τά

[3, 12]   καὶ τοῦ πανδοκεύειν πεπορισμένας τὸν βίον μηδὲ τὰς τῶν προτέρων ἀνδρῶν

[3, 5]   πρότερον εὐμενὴς προσεδέξατό με καὶ βίον τε ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ πολιτείας

[3, 11]   ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν βίον τοῦ τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ

[3, 5]   καὶ γυναικῶν: εὐδαίμονα γὰρ διάξετε βίον τούτοις ἑπόμενοι καὶ γῆς ἀπολαύοντες

[3, 8]   καθ' οὓς κεχαρισμένως τῷ θεῷ βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν ἔχοντες: ταῦτα

[3, 5]   δοῦναι δωρεάν, ὑφ' ἧς εὖ βιώσονται. ταῖς τ' οὖν διαίταις ἐχρῶντο

[3, 5]   περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ

[3, 8]   ὑετοῦ μηδὲν μήτ' ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται. τό τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν

[3, 7]   ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς

[3, 7]   ἡμᾶς ὑπὸ τῶν ἄλλων τὰς βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων εἰς

[3, 14]   μετὰ τῶν εἰς τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι τὴν νύκτα. πρωὶ δ'

[3, 8]   ἢ μόνῳ τῷ προνοούμενος αὐτῶν βλέπεσθαι. ἔτι δὲ τὴν πολιτείαν καὶ

[3, 5]   ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο τὴν ἄνοδον.

[3, 8]   λεγομένας καθ' ἑκάστην ἡμέραν δύο βόας καὶ πέντε κριοὺς σὺν ἀρνάσιν

[3, 8]   δύο συνελθόντες ἅμαξαν καὶ δύο βόας προσκομίζουσιν: ἓξ μὲν οὖν ἦσαν

[3, 10]   καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ δύο βόας σὺν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ

[3, 6]   διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς ἔν τε τοῖς

[3, 13]   μήτ' ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ θεοῦ βοηθείας. τὸ δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο

[3, 14]   ὅς ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς καὶ σύμμαχος, διὰ τιμῆς ἔχωμεν.

[3, 2]   χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν βοηθοῦντας. καὶ τούτου γενομένου κατὰ κράτος

[3, 14]   ὡς οὐδὲν ἔργῳ τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος λόγῳ δὲ μόνον ὑπισχνουμένου. καὶ

[3, 9]   ὑπὸ τῶν τεθυκότων ἐπὶ μὲν βοὶ ἰνὸς ἥμισυ, ἐπὶ δὲ κριῷ

[3, 6]   ἦν, ὁ δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ

[3, 12]   ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ

[3, 1]   ἄλλο τι τῶν ζῴων ἱκανὴ βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ ἐστι καὶ νοτερὸν

[3, 1]   δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ βοσκήματα τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς

[3, 7]   δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς

[3, 7]   αὐτῷ κάλυξ χρύσεος τῇ σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς

[3, 7]   δέ τις ἢ θεασάμενος τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ τὴν φύσιν

[3, 7]   διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος ὄντα βοτάνης σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος ὅμοιον, ἀφίησι

[3, 5]   τὰς ἡμέρας, καὶ σκηνὴν ὅτι βούλεται γενέσθαι αὐτῷ, εἰς ἣν κάτεισι

[3, 7]   μὲν περιτίθεται τὸν μαναχάσην λεγόμενον: βούλεται δὲ τοῦτο συνακτῆρα μὲν δηλοῦν,

[3, 7]   τῷ αἵματι, τὸν δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθος, καὶ ὁ

[3, 5]   καὶ περὶ μὲν τούτων ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ

[3, 15]   μᾶλλον ἢ ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ τὸν

[3, 8]   συμπίπτοντα στερρὸς ἦν καὶ κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος

[3, 8]   τοῦ ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον διελθεῖν βούλομαι: οὐδαμόθεν γὰρ προφητῶν κακουργίαις κατέλιπεν

[3, 8]   δηλοῦσα παρουσίαν τοῖς τοῦτο καὶ βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ τοὺς

[3, 4]   τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ

[3, 8]   ἄγων ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ μηδὲν βουλόμενος τῶν πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν, ἢ

[3, 2]   οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι βουλομένου τοῦ θεοῦ. εἰδέναι δ' οἷος

[3, 9]   ἀνὴρ ἰδιώτης ὁλοκαυτῶν θύει μὲν βοῦν καὶ ἀρνίον καὶ ἔριφον: ταῦτα

[3, 7]   ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι

[3, 9]   ταῦτα μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ βοῦς ἐφεῖται θύειν καὶ προήκοντας: ἄρρενα

[3, 11]   καὶ προβατείου καὶ τοῦ τῶν βοῶν ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ τῆς

[3, 10]   δὲ ἑκάστης ἡμέρας ἕνα τῶν βοῶν εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ

[3, 10]   θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ δέκα βοῶν καὶ ἀρνῶν ἑνὶ πλειόνων καὶ

[3, 1]   λογιζομένους μὲν τὴν ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ μὴ παραυτίκα καὶ

[3, 12]   στενὴ δ' ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ βραχεῖ παχυτέρα, παρέχουσα δὲ εὖρος ἀρκοῦν

[3, 10]   ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ εἷς μέν ἐστιν ἀσσάρων

[3, 1]   μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν

[3, 7]   καὶ τὰς χειρῖδας περὶ τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος

[3, 2]   τιμώμενόν τε παρὰ τοῖς Ἑβραίοις. βραχὺ δέ τι περὶ τὸ ὕδωρ

[3, 13]   λεγομένην ἐπὶ τῆς ἐρήμου. ~(Καὶ βραχὺ διαλιπὼν ἀπανίσταται τοῦ Σιναίου ὄρους

[3, 7]   μὲν κατὰ τοὺς ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ τὸν τῶν κωδώνων

[3, 7]   ἓν ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκος ἐρρωγότα

[3, 7]   οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς

[3, 1]   πικρίας: οὕτω θεῖον ἦν τὸ βρῶμα καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ τοῖς

[3, 1]   διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ μάν

[3, 1]   μιμούμενοι τὸν στρατηγὸν ἥδοντο τῷ βρώματι: μέλιτι γὰρ ἦν τὴν γλυκύτητα

[3, 1]   ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον

[3, 8]   κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ τοῦ

[3, 9]   τὸ δὲ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῆς

[3, 11]   τοῦ τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου τὴν βρῶσιν διεκώλυσεν, ἐπίπλου τε καὶ στέατος

[3, 11]   ὧν κινηθεὶς τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι, τῶν δὲ

[3, 12]   τὸ κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις

[3, 12]   ταύτης μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ καὶ βυκάνης τρόπον ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι

[3, 7]   λίνεον ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ σινδόνος βυσσίνης, χεθομένη μὲν καλεῖται, λίνεον δὲ

[3, 6]   ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ' αὐτῶν δὲ βύσσινον ὕφος σινδόνος ἦν περιηγμένον. τὸ

[3, 6]   προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ λίνου βύσσον λίθους τε τούτοις ἐνδεδεμένους, οὓς

[3, 7]   πεποικιλμένα, στήμων δ' ἐστὶ μόνη βύσσος. καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν τῆς

[3, 7]   φύσιν δηλοῖ: ἥ τε γὰρ βύσσος τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ

[3, 6]   κατεπετάννυσαν δὲ τὴν σκηνὴν ὕφεσι βύσσου καὶ πορφύρας ὑακίνθου καὶ φοίνικος

[3, 7]   περὶ τὰ αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ

[3, 7]   καὶ πορφύρᾳ μετὰ ὑακίνθου καὶ βύσσου πεποικιλμένα, στήμων δ' ἐστὶ μόνη

[3, 6]   ἔμελλον παρέξειν. σινδὼν δ' ἐκ βύσσου ποικιλωτάτη διὰ πασῶν ἐπῄει ἀπὸ

[3, 6]   πορφύρας φοίνικος σὺν ὑακίνθῳ καὶ βύσσῳ πεποιημένον πολλῶν αὐτῷ συνανθούντων καὶ

[3, 9]   καὶ πάσαντες ἁλσὶν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον καὶ

[3, 2]   δυνατὸν ἦν. θύσας δὲ χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον ὀνομάσας τὸν θεὸν

[3, 12]   γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ εἰσιέναι εἰς τὸν ναὸν

[3, 10]   ναὸν καὶ περὶ τὸν χρύσεον βωμὸν καὶ τὸ λοιπὸν περὶ τῷ

[3, 9]   τῷ μὲν αἵματι δεύει τὸν βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ

[3, 8]   καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες ἐπὶ τὸν βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων,

[3, 9]   παρῆγον, σπένδουσι δὲ περὶ τὸν βωμὸν τὸν οἶνον. εἰ δέ τις

[3, 9]   ταῦτα φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν βωμόν, τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ τὸν

[3, 6]   δὲ καὶ πρὸ τῆς σκηνῆς βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς ἑκάστην

[3, 9]   κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι τοῦ βωμοῦ οἱ ἱερεῖς, εἶτα καθαρὰ ποιήσαντες

[3, 8]   πάντα ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ. (Συνέβη δὲ καὶ Ἀαρῶνι συμφορά

[3, 8]   ἐπικειμένων δὲ τῶν ἱερῶν τῷ βωμῷ αἰφνίδιον ἐξ αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη

[3, 10]   ἄλεστον τὰς κριθὰς ποιήσαντες τῷ βωμῷ ἀσσαρῶνα προσφέρουσι τῷ θεῷ, καὶ

[3, 9]   ταύτης ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ δράκα, τὴν δὲ λοιπὴν οἱ

[3, 9]   τριῶν. τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ βωμῷ μεμαγμένον ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ δὴ

[3, 9]   λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ, οἱ δὲ ἱερεῖς τάς τε

[3, 10]   λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. παρέχεται δὲ καὶ κριὸν ὁ

[3, 9]   οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. τὸ δὲ στῆθος καὶ τὴν

[3, 8]   ἐλαίῳ πεφυραμένων, οἷς ἐπὶ τῷ βωμῷ χρῶνται πρὸς τὰς ἱερουργίας: μόσχον

[3, 8]   στολὴν τῷ θεῷ καθωσιωμένην καὶ βωμῶν ἐπιμέλειαν ἕξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων

Livre, Chap.
[3, 7]	αὐτὴν ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ παρὰ	Βαβυλωνίων	μεμαθηκότες ἐμίαν αὐτὴν καλοῦμεν: οὕτως
[3, 4]	τοῖς δεομένοις πάντων ἐπ' αὐτὸν	βαδιζόντων	καὶ μόνως ἂν τοῦ δικαίου
[3, 1]	παρὰ τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν	βαδίζουσιν	εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο τὸ
[3, 8]	τὴν σκηνὴν μόνην ἤχλυσεν οὔτε	βαθεῖ	πάνυ νέφει καὶ πυκνῷ περιλαβὼν
[3, 6]	τε καὶ ἡμίσους, τὸ δὲ	βάθος	δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες δ' αὐτοῖς
[3, 7]	τοῦτον τὸν τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ	βάθος	πηχυαῖον ἔκ τε χρωμάτων παντοίων
[3, 14]	μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ	βάθος	τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι
[3, 6]	τὸ δ' εὖρος καὶ τὸ	βάθος	τριῶν σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ
[3, 14]	ἀδυνάτους ὑπὸ μεγέθους ἅμα καὶ	βάθους	καὶ ὄρη ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι
[3, 6]	ὄντος πήχεων εἴκοσι πέντε δὲ	βάθους	ὕφος ἦν πορφύρας φοίνικος σὺν
[3, 1]	πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ	βακτηρίᾳ,	καὶ χανούσης ἐξέβλυσεν ὕδωρ πολὺ
[3, 1]	οὐ προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει τῷ	βάκτρῳ	πλήξαντα τὴν πέτραν, ἣν ἑώρων
[3, 1]	ὀργῆς τὸν στρατηγὸν εἶχον καὶ	βάλλειν	αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς
[3, 1]	αὐτοὺς καὶ τῆς μὲν τοῦ	βάλλειν	ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν
[3, 1]	αὐτῶν, μὴ δι' ὧνπερ αὐτὸν	βάλλουσι	λίθων τοῦ θεοῦ κατακρίνειν νομισθῶσιν,
[3, 8]	πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν	βαλόντος	καὶ τὰ στέρνα καὶ τὰ
[3, 7]	καὶ τοῖς αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ	βάμμασι	διηνθισμένον: ἐσσὴν μὲν καλεῖται, σημαίνει
[3, 7]	τὴν ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται	βάμμασιν	οἷς ἡ πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ
[3, 7]	ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο	βάμμασιν	οἷς προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής,
[3, 6]	στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ τῶν	βαμμάτων	ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ
[3, 7]	ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ	βάρος	τῶν λίθων ἑτέρους δύο κρίκους
[3, 6]	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν:	Βασάηλος	μὲν> Οὐρὶ παῖς τῆς Ἰούδα
[3, 6]	ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα,	βάσεις	δὲ χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν ἐμφερεῖς, χαλκαῖ
[3, 6]	πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις	βάσεσιν	ἐφεστῶτες τὸν ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν
[3, 6]	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ	βάσεσιν	ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ'
[3, 6]	προσῆσαν στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι κατὰ δύο	βάσεων:	αὗται δ' ἀργυραῖ μὲν ἦσαν,
[3, 6]	ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ τῶν	βάσεων:	χαλκαῖ γὰρ ἦσαν. ἑκατέρωθεν δὲ
[3, 6]	τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς	βάσεως	διὰ παντὸς οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ
[3, 6]	τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς	βάσεως	πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ
[3, 6]	πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς	βάσεως	συνετέθη πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν
[3, 2]	ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ	βασιλεῖς	ἀλλήλους τε καὶ τοὺς περιοίκους
[3, 14]	λοιπὸν ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ	βασιλεὺς	οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ
[3, 6]	πήχεις, ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα	βάσιμος	ἀνθρώποις, οὕτως τοῖς ἱερεῦσι μόνοις
[3, 11]	ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ	βασκανίας	προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς
[3, 8]	πατέρα αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	βαστάξαντας	τὰ σώματα καὶ κομίσαντας τῆς
[3, 7]	προσερραμμένοι θύσανοι ῥοῶν τρόπον ἐκ	βαφῆς	μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ κώδωνες χρύσεοι
[3, 6]	καὶ πορφύρας ὑακίνθου καὶ φοίνικος	βαφῆς	συγκεκραμένης. καὶ πρῶτον μὲν ἦν
[3, 1]	ὅμοιον δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων	βδέλλῃ,	τὸ δὲ μέγεθος τῷ κοριάννου
[3, 12]	δὲ πλῆρες γένοιτο τὸ ἔτος,	βεβαιοῖ	τὴν κτῆσιν τῷ πριαμένῳ. ταύτην
[3, 8]	ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς τὸν ἅπαντα	βεβαίως	αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι
[3, 6]	δορὰς προβάτων τὰς μὲν ὑακίνθῳ	βεβαμμένας	τὰς δὲ φοίνικι: αἱ δὲ
[3, 7]	πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ	βέβηλόν	τινα καὶ κοινὸν τόπον, τὴν
[3, 8]	τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι	Βεσέβηλον	συνέβη κριθῆναι τὸν κράτιστον. ὁ
[3, 8]	εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι τῶν δημιουργῶν	Βεσέβηλος	καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ ἐξευρημένων
[3, 7]	μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα	βήρυλλος,	τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο
[3, 1]	παρὰ τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην	βιαζόμενοι,	καὶ τίνα τρόπον ὁ αὐτὸς
[3, 1]	καθαρὸς ἦν στρατὸς ὥστε τῷ	βιαζομένῳ	τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον,
[3, 6]	κατὰ τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ	βίας	ἀνέμων τὴν σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν.
[3, 4]	ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν τοῖς	βιβλίοις	δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα
[3, 6]	καὶ γὰρ ἐν ταῖς ἱεραῖς	βίβλοις	ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν: Βασάηλος μὲν>
[3, 5]	ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς ἱεραῖς	βίβλοις	ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ Ἑβραίους τά
[3, 12]	καὶ τοῦ πανδοκεύειν πεπορισμένας τὸν	βίον	μηδὲ τὰς τῶν προτέρων ἀνδρῶν
[3, 5]	πρότερον εὐμενὴς προσεδέξατό με καὶ	βίον	τε ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ πολιτείας
[3, 11]	ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν	βίον	τοῦ τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ
[3, 5]	καὶ γυναικῶν: εὐδαίμονα γὰρ διάξετε	βίον	τούτοις ἑπόμενοι καὶ γῆς ἀπολαύοντες
[3, 8]	καθ' οὓς κεχαρισμένως τῷ θεῷ	βιώσονται	μηδὲν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν ἔχοντες: ταῦτα
[3, 5]	δοῦναι δωρεάν, ὑφ' ἧς εὖ	βιώσονται.	ταῖς τ' οὖν διαίταις ἐχρῶντο
[3, 5]	περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ	βλαβείη	τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ
[3, 8]	ὑετοῦ μηδὲν μήτ' ἐκ κονιορτοῦ	βλάπτηται.	τό τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν
[3, 7]	ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως	βλαστάνειν,	ἀκανθώδεις καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς
[3, 7]	ἡμᾶς ὑπὸ τῶν ἄλλων τὰς	βλασφημίας	ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων εἰς
[3, 14]	μετὰ τῶν εἰς τοὺς ἄνδρας	βλασφημιῶν	διάγουσι τὴν νύκτα. πρωὶ δ'
[3, 8]	ἢ μόνῳ τῷ προνοούμενος αὐτῶν	βλέπεσθαι.	ἔτι δὲ τὴν πολιτείαν καὶ
[3, 5]	ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς Ἑβραίοις,	βλεπόντων	δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο τὴν ἄνοδον.
[3, 8]	λεγομένας καθ' ἑκάστην ἡμέραν δύο	βόας	καὶ πέντε κριοὺς σὺν ἀρνάσιν
[3, 8]	δύο συνελθόντες ἅμαξαν καὶ δύο	βόας	προσκομίζουσιν: ἓξ μὲν οὖν ἦσαν
[3, 10]	καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ δύο	βόας	σὺν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ
[3, 6]	διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ	βοήθεια	ταῖς ὑφανταῖς ἔν τε τοῖς
[3, 13]	μήτ' ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ θεοῦ	βοηθείας.	τὸ δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο
[3, 14]	ὅς ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν	βοηθὸς	καὶ σύμμαχος, διὰ τιμῆς ἔχωμεν.
[3, 2]	χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν	βοηθοῦντας.	καὶ τούτου γενομένου κατὰ κράτος
[3, 14]	ὡς οὐδὲν ἔργῳ τοῦ θεοῦ	βοηθοῦντος	λόγῳ δὲ μόνον ὑπισχνουμένου. καὶ
[3, 9]	ὑπὸ τῶν τεθυκότων ἐπὶ μὲν	βοὶ	ἰνὸς ἥμισυ, ἐπὶ δὲ κριῷ
[3, 6]	ἦν, ὁ δὲ ἕτερος κατὰ	βορέαν	ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ
[3, 12]	ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ κατὰ	βορρᾶν.	ταῖς δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ
[3, 1]	ἄλλο τι τῶν ζῴων ἱκανὴ	βόσκειν:	ψαφαρὰ γάρ ἐστι καὶ νοτερὸν
[3, 1]	δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ	βοσκήματα	τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς
[3, 7]	δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον:	βοτάνη	μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς
[3, 7]	αὐτῷ κάλυξ χρύσεος τῇ σακχάρῳ	βοτάνῃ	παρ' ἡμῖν λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς
[3, 7]	δέ τις ἢ θεασάμενος τὴν	βοτάνην	ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ τὴν φύσιν
[3, 7]	διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος ὄντα	βοτάνης	σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος ὅμοιον, ἀφίησι
[3, 5]	τὰς ἡμέρας, καὶ σκηνὴν ὅτι	βούλεται	γενέσθαι αὐτῷ, εἰς ἣν κάτεισι
[3, 7]	μὲν περιτίθεται τὸν μαναχάσην λεγόμενον:	βούλεται	δὲ τοῦτο συνακτῆρα μὲν δηλοῦν,
[3, 7]	τῷ αἵματι, τὸν δὲ ἀέρα	βούλεται	δηλοῦν ὁ ὑάκινθος, καὶ ὁ
[3, 5]	καὶ περὶ μὲν τούτων ὡς	βούλεται	φρονείτω ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ
[3, 15]	μᾶλλον ἢ ποιεῖν τὰ κατὰ	βούλησιν	τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ τὸν
[3, 8]	συμπίπτοντα στερρὸς ἦν καὶ κατὰ	βούλησιν	τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος
[3, 8]	τοῦ ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον διελθεῖν	βούλομαι:	οὐδαμόθεν γὰρ προφητῶν κακουργίαις κατέλιπεν
[3, 8]	δηλοῦσα παρουσίαν τοῖς τοῦτο καὶ	βουλομένοις	καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ τοὺς
[3, 4]	τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγε μὴ	βουλόμενος	ἐμποδίζειν τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ
[3, 8]	ἄγων ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ μηδὲν	βουλόμενος	τῶν πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν, ἢ
[3, 2]	οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι	βουλομένου	τοῦ θεοῦ. εἰδέναι δ' οἷος
[3, 9]	ἀνὴρ ἰδιώτης ὁλοκαυτῶν θύει μὲν	βοῦν	καὶ ἀρνίον καὶ ἔριφον: ταῦτα
[3, 7]	ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς	βουνιάδι,	ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι
[3, 9]	ταῦτα μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ	βοῦς	ἐφεῖται θύειν καὶ προήκοντας: ἄρρενα
[3, 11]	καὶ προβατείου καὶ τοῦ τῶν	βοῶν	ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ τῆς
[3, 10]	δὲ ἑκάστης ἡμέρας ἕνα τῶν	βοῶν	εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ
[3, 10]	θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ δέκα	βοῶν	καὶ ἀρνῶν ἑνὶ πλειόνων καὶ
[3, 1]	λογιζομένους μὲν τὴν ἐπικουρίαν μηδὲ	βραδεῖαν	γίνεσθαι, εἰ μὴ παραυτίκα καὶ
[3, 12]	στενὴ δ' ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ	βραχεῖ	παχυτέρα, παρέχουσα δὲ εὖρος ἀρκοῦν
[3, 10]	ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει	βραχείᾳ,	καὶ εἷς μέν ἐστιν ἀσσάρων
[3, 1]	μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ,	βραχεῖαν	μέντοι παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν
[3, 7]	καὶ τὰς χειρῖδας περὶ τοῖς	βραχίοσιν	κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος
[3, 2]	τιμώμενόν τε παρὰ τοῖς Ἑβραίοις.	βραχὺ	δέ τι περὶ τὸ ὕδωρ
[3, 13]	λεγομένην ἐπὶ τῆς ἐρήμου. ~(Καὶ	βραχὺ	διαλιπὼν ἀπανίσταται τοῦ Σιναίου ὄρους
[3, 7]	μὲν κατὰ τοὺς ῥοίσκους ἀπεικασμένος	βρονταῖς	δὲ κατὰ τὸν τῶν κωδώνων
[3, 7]	ἓν ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει	βροχωτῆρα	πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκος ἐρρωγότα
[3, 7]	οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν	βροχωτῆρα	τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς
[3, 1]	πικρίας: οὕτω θεῖον ἦν τὸ	βρῶμα	καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ τοῖς
[3, 1]	διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ	βρῶμα	τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ μάν
[3, 1]	μιμούμενοι τὸν στρατηγὸν ἥδοντο τῷ	βρώματι:	μέλιτι γὰρ ἦν τὴν γλυκύτητα
[3, 1]	ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ	βρώματος,	ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον
[3, 8]	κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς	βρώσεως	ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ τοῦ
[3, 9]	τὸ δὲ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς	βρῶσιν	διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῆς
[3, 11]	τοῦ τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου τὴν	βρῶσιν	διεκώλυσεν, ἐπίπλου τε καὶ στέατος
[3, 11]	ὧν κινηθεὶς τὰ μὲν αὐτῶν	βρωτὰ	ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι, τῶν δὲ
[3, 12]	τὸ κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ	βυκάναις	ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις
[3, 12]	ταύτης μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ καὶ	βυκάνης	τρόπον ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι
[3, 7]	λίνεον ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ σινδόνος	βυσσίνης,	χεθομένη μὲν καλεῖται, λίνεον δὲ
[3, 6]	ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ' αὐτῶν δὲ	βύσσινον	ὕφος σινδόνος ἦν περιηγμένον. τὸ
[3, 6]	προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ λίνου	βύσσον	λίθους τε τούτοις ἐνδεδεμένους, οὓς
[3, 7]	πεποικιλμένα, στήμων δ' ἐστὶ μόνη	βύσσος.	καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν τῆς
[3, 7]	φύσιν δηλοῖ: ἥ τε γὰρ	βύσσος	τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ
[3, 6]	κατεπετάννυσαν δὲ τὴν σκηνὴν ὕφεσι	βύσσου	καὶ πορφύρας ὑακίνθου καὶ φοίνικος
[3, 7]	περὶ τὰ αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ	βύσσου	κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ
[3, 7]	καὶ πορφύρᾳ μετὰ ὑακίνθου καὶ	βύσσου	πεποικιλμένα, στήμων δ' ἐστὶ μόνη
[3, 6]	ἔμελλον παρέξειν. σινδὼν δ' ἐκ	βύσσου	ποικιλωτάτη διὰ πασῶν ἐπῄει ἀπὸ
[3, 6]	πορφύρας φοίνικος σὺν ὑακίνθῳ καὶ	βύσσῳ	πεποιημένον πολλῶν αὐτῷ συνανθούντων καὶ
[3, 9]	καὶ πάσαντες ἁλσὶν ἐπὶ τὸν	βωμὸν	ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον καὶ
[3, 2]	δυνατὸν ἦν. θύσας δὲ χαριστήρια	βωμὸν	ἱδρύεται νικαῖον ὀνομάσας τὸν θεὸν
[3, 12]	γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ τὸν	βωμὸν	καὶ εἰσιέναι εἰς τὸν ναὸν
[3, 10]	ναὸν καὶ περὶ τὸν χρύσεον	βωμὸν	καὶ τὸ λοιπὸν περὶ τῷ
[3, 9]	τῷ μὲν αἵματι δεύει τὸν	βωμὸν	ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ
[3, 8]	καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες ἐπὶ τὸν	βωμὸν	οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων,
[3, 9]	παρῆγον, σπένδουσι δὲ περὶ τὸν	βωμὸν	τὸν οἶνον. εἰ δέ τις
[3, 9]	ταῦτα φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν	βωμόν,	τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ τὸν
[3, 6]	δὲ καὶ πρὸ τῆς σκηνῆς	βωμὸς	χάλκεος ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς ἑκάστην
[3, 9]	κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι τοῦ	βωμοῦ	οἱ ἱερεῖς, εἶτα καθαρὰ ποιήσαντες
[3, 8]	πάντα ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ τοῦ	βωμοῦ.	(Συνέβη δὲ καὶ Ἀαρῶνι συμφορά
[3, 8]	ἐπικειμένων δὲ τῶν ἱερῶν τῷ	βωμῷ	αἰφνίδιον ἐξ αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη
[3, 10]	ἄλεστον τὰς κριθὰς ποιήσαντες τῷ	βωμῷ	ἀσσαρῶνα προσφέρουσι τῷ θεῷ, καὶ
[3, 9]	ταύτης ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει τῷ	βωμῷ	δράκα, τὴν δὲ λοιπὴν οἱ
[3, 9]	τριῶν. τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ	βωμῷ	μεμαγμένον ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ δὴ
[3, 9]	λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ	βωμῷ,	οἱ δὲ ἱερεῖς τάς τε
[3, 10]	λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι τῷ	βωμῷ.	παρέχεται δὲ καὶ κριὸν ὁ
[3, 9]	οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ	βωμῷ.	τὸ δὲ στῆθος καὶ τὴν
[3, 8]	ἐλαίῳ πεφυραμένων, οἷς ἐπὶ τῷ	βωμῷ	χρῶνται πρὸς τὰς ἱερουργίας: μόσχον
[3, 8]	στολὴν τῷ θεῷ καθωσιωμένην καὶ	βωμῶν	ἐπιμέλειαν ἕξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/03/2010