HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 23 formes différentes pour 135 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[3, 5]   ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός, εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον εὐμενὴς

[3, 10]   ἐπὶ τῷ ἱερῷ πυρί, ἐφ' ᾧ καὶ ὁλοκαυτοῦσι τὰ πάντα, λιβανωτὸς

[3, 6]   μὲν ἦν πήχεων δέκα πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας, οἳ διαιροῦντες

[3, 12]   ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν ᾧ οἵ τε χρεῶσται τῶν δανείων

[3, 2]   ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ τά τε περὶ τὸν θάμνον

[3, 7]   τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς ὤας καὶ τῶν κατὰ στέρνον καὶ

[3, 1]   οὖσαν τὴν χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο

[3, 7]   ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας τὸν ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος ἐμπεριείληφε

[3, 8]   γὰρ λίθων, οὓς ἐπὶ τοῖς ὤμοις φέρειν τὸν ἀρχιερέα προεῖπον, σαρδόνυχες

[3, 7]   οἱ πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ κατὰ ὦμον τὸν δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ

[3, 7]   ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν ὦμον φέρει. Μωυσῆς μὲν οὖν ἀβαίθ

[3, 7]   περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι καὶ τῶν παρὰ πλευράν,

[3, 7]   ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν ὤμων ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον

[3, 8]   τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν ὤμων πεπορπημένον αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ τοῖς

[3, 7]   αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον τῶν ὤμων σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι,

[3, 7]   ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν λίνεος ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον,

[3, 8]   ὁ δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων ὢν Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς τέσσαρας: οἱ

[3, 11]   προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς ὢν ἐν καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ

[3, 1]   λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος ὢν καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν

[3, 7]   ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος ὢν τοῖς πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου

[3, 15]   ἀπιστεῖν, εἰ Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ ὢν τοσαύτας μυριάδας ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ

[3, 15]   ἰσχύος τῆς τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν εἴπῃ οὐ παρ' ὃν

[3, 6]   δ' ἦν τὰ πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς

[3, 1]   παρ' αὐτῆς λαμβάνειν τὴν εὐπορίαν ὧν δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ τοῦ

[3, 13]   καὶ τόπους τινὰς ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν, εἴς τι χωρίον Ἐσερμὼθ

[3, 15]   γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν,

[3, 8]   τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων

[3, 1]   ταῦτα μηδὲν αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ ὧν εἴποι τε καὶ πράττειν κατ'

[3, 9]   ἃς πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν εἰς τὴν ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν

[3, 1]   ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν ὧν ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν δ'

[3, 11]   οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ ὧν ἐν οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ

[3, 8]   τῇ παραβάσει τῶν νόμων, περὶ ὧν ἐροῦμεν εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν

[3, 14]   τὸ ἔργον, ἔτι τε καρποὺς ὧν ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες τῇ

[3, 6]   εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν εἰς τὸ προανέχον

[3, 6]   οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος, δι' ὧν ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν

[3, 14]   ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ ὧν ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν τῆς γῆς

[3, 11]   διελευσόμεθα τὰς αἰτίας προστιθέντες, ἀφ' ὧν κινηθεὶς τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ

[3, 1]   τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ δωρεάς, ὧν μεγάλων καὶ ἐκ παραδόξου ἔτυχον

[3, 8]   τε ὧν ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν ὁ

[3, 5]   ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν οἰκεῖον. τοὺς

[3, 5]   ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ θεοῦ περὶ ὧν Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον ἐπὶ τοῖς

[3, 5]   τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς εἴποι πρὸς αὐτόν,

[3, 10]   δὲ δύο πρὸς τούτοις ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν ζῶν εἰς τὴν

[3, 8]   ἐν ἐκείνοις δηλώσων περί τε ὧν ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν

[3, 8]   μεγάλης πάνυ τιμῆς ὄντα συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ

[3, 2]   ὅπλων χρημάτων τροφῆς τῶν ἄλλων, ὧν παρόντων ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι,

[3, 2]   δὲ τῶν ἐκεῖσε ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους τε

[3, 8]   κομίσαντες ἐπὶ τὸν βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ' οἷς

[3, 8]   ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε ἐπίνοιαν ὧν πρότερον ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι:

[3, 11]   μιάσματι θύειν νόμιμον ἀμνάδας δύο, ὧν τὴν μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ,

[3, 7]   σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν τὸ ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ

[3, 9]   θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο, ὧν τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ,

[3, 8]   ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς τοὺς λύχνους, ὧν τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ

[3, 11]   ἀμείβεται θυσίαις τὸν θεόν, περὶ ὧν ὕστερον ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν

[3, 1]   ἀλλ' ὑπὲρ αὐτῶν, μὴ δι' ὧνπερ αὐτὸν βάλλουσι λίθων τοῦ θεοῦ

[3, 2]   καὶ σύμπαν ἤδη τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ μὲν οὕτως

[3, 6]   κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ ἅγιον. ὡραῖον δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι παντοίοις,

[3, 12]   τιμᾶν διὰ τὴν ἐπ' αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ

[3, 10]   τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν χειμερινὴν ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν

[3, 1]   καὶ νομίζοντος νίφεσθαι καὶ τῆς ὥρας εἶναι τοῦ ἔτους τὸ γινόμενον,

[3, 12]   τῶν εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν τιμωρίαν. (Τῶν δ' ἱερέων

[3, 1]   στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ

[3, 1]   εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ συμφορᾶς.

[3, 5]   λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις, ὡς ἀκούσαιεν τοῦ θεοῦ διαλεγομένου πρὸς

[3, 8]   ἀπεωσμένον, καὶ περὶ τῶν μελλόντων ὡς ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε τῷ

[3, 7]   γιγνομένη ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ

[3, 6]   σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον τοῖχον, ὡς ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν

[3, 8]   ἱερωσύνην Ἀαρῶνι τἀδελφῷ προσέταξε δοῦναι ὡς ἁπάντων δι' ἀρετὴν τῆς τιμῆς

[3, 8]   πρὸς θυσίας τε καὶ ἀνέσεις ὡς ἅπασαν ἤδη κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον,

[3, 6]   καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί τε

[3, 11]   ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἕκαστος ὡς αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς δὲ

[3, 15]   ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ὡς αὐτῷ τινι δοκεῖ διαλήψεται.

[3, 5]   παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν τούτων ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων,

[3, 1]   χρόνον ἦσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν

[3, 1]   αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς δ' ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ

[3, 8]   παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ τὸ προειρημένον πέρας εἶχε,

[3, 5]   φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης εἰς ἅπαντας, ὡς διαφυγεῖν μηδένα καὶ λόγων οὓς

[3, 1]   ὁ θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ ὡς δύναμις αὐτῷ: μὴ ἀπογινώσκειν δὲ

[3, 5]   περὶ τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς εἰς αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ

[3, 7]   τὴν ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς εἰς τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ'

[3, 3]   τὸ μὲν πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς ἕκαστοι τῆς εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν

[3, 7]   τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ θεῖον ὅπερ

[3, 12]   καὶ ἀδελφαῖς καὶ παίδων γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον ἔχον τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν.

[3, 6]   θηλείας τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς ἓν εἶναι δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα

[3, 6]   ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν ὡς ἕνα δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν

[3, 8]   συμφορά τις ἐκ τούτου λογιζομένῳ ὡς ἐπ' ἀνθρώπῳ καὶ πατρί, γενναίως

[3, 12]   ἑστάναι τὴν νεφέλην, μένειν αὐτοῖς ὡς ἐπιδημοῦντος ἐδόκει τοῦ θεοῦ, τρεπομένης

[3, 4]   τοῖς βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην,

[3, 1]   πρὸς τὸ πλῆθος: οἱ δ' ὡς ἑώρων καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις ταῖς

[3, 11]   πρὸς ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ' ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως

[3, 12]   ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν τοὺς παῖδας, ὡς καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ τὴν

[3, 3]   γεγενημένον, καὶ τὸν στρατηγὸν εὐφήμουν ὡς κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου πάντων αὐτοῖς

[3, 5]   ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις ὡς μετὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν,

[3, 6]   περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον, ὡς μηδὲν δοκεῖν τείχους διαφέρειν. καὶ

[3, 8]   δωρεὰν εἶναι δόξαντας τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς

[3, 2]   ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν μάχην ὁπότε

[3, 14]   γυναιξὶ καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι διῆγον, ὡς οὐδὲν ἔργῳ τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος

[3, 1]   τρέφει δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος,

[3, 1]   μέτρον, εἰς ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος,

[3, 6]   ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς οὐρανὸς ἀνεῖτο τῷ θεῷ, οἱ

[3, 8]   τὸν δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς, ὡς οὗτος ἐνδύσεται στολὴν τῷ θεῷ

[3, 8]   γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων, ὡς προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδος

[3, 6]   αὐτῆς καὶ τῆς τραπέζης ἔνδον, ὡς προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον μέν, ἐξ

[3, 7]   τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου

[3, 5]   ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν ὡς συνεσόμενος τῷ θεῷ καί τι

[3, 11]   ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν, ὡς ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ

[3, 15]   λιμοῦ τὴν χώραν ἡμῶν καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα,

[3, 2]   πολεμίους ἤδη καὶ μὴ μέλλειν, ὡς τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν

[3, 2]   νῦν δὲ γίνεσθαι παρεκάλει προθυμοτάτους, ὡς τῆς ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς ἐν

[3, 3]   τε ᾖδον εἰς τὸν θεὸν ὡς τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς

[3, 5]   ἔστιν ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν

[3, 9]   τὸν βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν

[3, 1]   τοὺς Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς τροφὴν αὐτοῖς τοῦ θεοῦ ταύτην

[3, 1]   λιτὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ παρακαλῶν ὡς τροφὴν ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως καὶ

[3, 8]   αὐγὴ μήπω τῆς στρατιᾶς κεκινημένης, ὡς τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον εἶναι

[3, 7]   μέρη πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν τόπον,

[3, 6]   θεῷ, οἱ δ' εἴκοσι πήχεις, ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις,

[3, 7]   ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ εἰς ἀναξυρίδας, ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ

[3, 12]   ἀπό τε ἀρότρου καὶ φυτείας, ὥσπερ καὶ αὐτοῖς δι' ἑβδόμης ἡμέρας

[3, 6]   κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις τισὶν ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον

[3, 12]   καὶ περὶ τὴν αὐτῶν δίαιταν, ὥστ' αὐτὴν ἄμεμπτον εἶναι. καὶ διὰ

[3, 8]   νέφει καὶ πυκνῷ περιλαβὼν αὐτήν, ὥστ' εἶναι δόξαι χειμέριον, οὔτε μὴν

[3, 15]   τὸ θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ' οὐ δεῖ θαυμάζειν περὶ τῶν

[3, 11]   καὶ ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν, εἰ

[3, 15]   Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει, ὥστε καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς ὁμολογεῖν,

[3, 7]   τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ' ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη δ'

[3, 6]   συνῄεσαν δ' ἀλλήλοις ἀκριβῶς ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν ὡς ἕνα

[3, 7]   κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν τῆς εὐπρεπείας, ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε κωδώνοιν

[3, 6]   ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν

[3, 7]   οὗτος οὐκ ἐκ δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι

[3, 6]   πλάτος Τρίτον σπιθαμῆς ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς τριάκοντα πήχεις ὑπ'

[3, 4]   ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε τὴν Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ τούτου

[3, 8]   χειμέριον, οὔτε μὴν λεπτὸν οὕτως, ὥστε τὴν ὄψιν ἰσχύσαι τι δι'

[3, 6]   καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε τὴν σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς

[3, 1]   οὐ γὰρ καθαρὸς ἦν στρατὸς ὥστε τῷ βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι

Livre, Chap.
[3, 5]	ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός, εἶπεν,	ὦ	Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον εὐμενὴς
[3, 10]	ἐπὶ τῷ ἱερῷ πυρί, ἐφ'	ᾧ	καὶ ὁλοκαυτοῦσι τὰ πάντα, λιβανωτὸς
[3, 6]	μὲν ἦν πήχεων δέκα πανταχόθεν,	ᾧ	κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας, οἳ διαιροῦντες
[3, 12]	ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν	ᾧ	οἵ τε χρεῶσται τῶν δανείων
[3, 2]	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος, ἐν	ᾧ	τά τε περὶ τὸν θάμνον
[3, 7]	τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς	ὤας	καὶ τῶν κατὰ στέρνον καὶ
[3, 1]	οὖσαν τὴν χώραν ἐξ ἀνάγκης	ὥδευον	ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο
[3, 7]	ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας τὸν	ὠκεανὸν	ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος ἐμπεριείληφε
[3, 8]	γὰρ λίθων, οὓς ἐπὶ τοῖς	ὤμοις	φέρειν τὸν ἀρχιερέα προεῖπον, σαρδόνυχες
[3, 7]	οἱ πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ κατὰ	ὦμον	τὸν δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ
[3, 7]	ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν	ὦμον	φέρει. Μωυσῆς μὲν οὖν ἀβαίθ
[3, 7]	περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν	ὤμων	εἶναι καὶ τῶν παρὰ πλευράν,
[3, 7]	ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν	ὤμων	ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον
[3, 8]	τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν	ὤμων	πεπορπημένον αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ τοῖς
[3, 7]	αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον τῶν	ὤμων	σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι,
[3, 7]	ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν λίνεος	ὤν,	ὁ δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον,
[3, 8]	ὁ δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων	ὢν	Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς τέσσαρας: οἱ
[3, 11]	προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς	ὢν	ἐν καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ
[3, 1]	λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος	ὢν	καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν
[3, 7]	ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος	ὢν	τοῖς πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου
[3, 15]	ἀπιστεῖν, εἰ Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ	ὢν	τοσαύτας μυριάδας ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ
[3, 15]	ἰσχύος τῆς τοῦ πιστεύεσθαι περὶ	ὧν	ἂν εἴπῃ οὐ παρ' ὃν
[3, 6]	δ' ἦν τὰ πάντα, ἐξ	ὧν	ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς
[3, 1]	παρ' αὐτῆς λαμβάνειν τὴν εὐπορίαν	ὧν	δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ τοῦ
[3, 13]	καὶ τόπους τινὰς ἀμείψας, περὶ	ὧν	δηλώσομεν, εἴς τι χωρίον Ἐσερμὼθ
[3, 15]	γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν,	ὧν	ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν,
[3, 8]	τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ	ὧν	ἐδεῖτο παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων
[3, 1]	ταῦτα μηδὲν αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ	ὧν	εἴποι τε καὶ πράττειν κατ'
[3, 9]	ἃς πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται,	ὧν	εἰς τὴν ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν
[3, 1]	ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν	ὧν	ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν δ'
[3, 11]	οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ	ὧν	ἐν οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ
[3, 8]	τῇ παραβάσει τῶν νόμων, περὶ	ὧν	ἐροῦμεν εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν
[3, 14]	τὸ ἔργον, ἔτι τε καρποὺς	ὧν	ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες τῇ
[3, 6]	εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες,	ὧν	ἡ μὲν εἰς τὸ προανέχον
[3, 6]	οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος, δι'	ὧν	ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν
[3, 14]	ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ	ὧν	ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν τῆς γῆς
[3, 11]	διελευσόμεθα τὰς αἰτίας προστιθέντες, ἀφ'	ὧν	κινηθεὶς τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ δωρεάς,	ὧν	μεγάλων καὶ ἐκ παραδόξου ἔτυχον
[3, 8]	τε ὧν ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ	ὧν	μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν ὁ
[3, 5]	ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις,	ὧν	μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν οἰκεῖον. τοὺς
[3, 5]	ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ θεοῦ περὶ	ὧν	Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον ἐπὶ τοῖς
[3, 5]	τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον	ὧν	ὁ θεὸς εἴποι πρὸς αὐτόν,
[3, 10]	δὲ δύο πρὸς τούτοις ἐρίφους,	ὧν	ὁ μὲν ζῶν εἰς τὴν
[3, 8]	ἐν ἐκείνοις δηλώσων περί τε	ὧν	ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν
[3, 8]	μεγάλης πάνυ τιμῆς ὄντα συνεφέρετο,	ὧν	παραλείπω τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ
[3, 2]	ὅπλων χρημάτων τροφῆς τῶν ἄλλων,	ὧν	παρόντων ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι,
[3, 2]	δὲ τῶν ἐκεῖσε ἐθνῶν ὑπῆρχον,	ὧν	πέμποντες οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους τε
[3, 8]	κομίσαντες ἐπὶ τὸν βωμὸν οὐχ	ὧν	προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ' οἷς
[3, 8]	ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε ἐπίνοιαν	ὧν	πρότερον ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι:
[3, 11]	μιάσματι θύειν νόμιμον ἀμνάδας δύο,	ὧν	τὴν μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ,
[3, 7]	σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι,	ὧν	τὸ ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ
[3, 9]	θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο,	ὧν	τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ,
[3, 8]	ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς τοὺς λύχνους,	ὧν	τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ
[3, 11]	ἀμείβεται θυσίαις τὸν θεόν, περὶ	ὧν	ὕστερον ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν
[3, 1]	ἀλλ' ὑπὲρ αὐτῶν, μὴ δι'	ὧνπερ	αὐτὸν βάλλουσι λίθων τοῦ θεοῦ
[3, 2]	καὶ σύμπαν ἤδη τὸ πλῆθος	ὡπλισμένον	παρώρμα. καὶ ὁ μὲν οὕτως
[3, 6]	κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ ἅγιον.	ὡραῖον	δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι παντοίοις,
[3, 12]	τιμᾶν διὰ τὴν ἐπ' αὐτοῖς	ὥραν	ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ
[3, 10]	τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν χειμερινὴν	ὥραν	σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν
[3, 1]	καὶ νομίζοντος νίφεσθαι καὶ τῆς	ὥρας	εἶναι τοῦ ἔτους τὸ γινόμενον,
[3, 12]	τῶν εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον	ὥρισε	τὴν τιμωρίαν. (Τῶν δ' ἱερέων
[3, 1]	στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν	ὡρμήκεσαν	ὡς αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ
[3, 1]	εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν	ὡς	αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ συμφορᾶς.
[3, 5]	λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις,	ὡς	ἀκούσαιεν τοῦ θεοῦ διαλεγομένου πρὸς
[3, 8]	ἀπεωσμένον, καὶ περὶ τῶν μελλόντων	ὡς	ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε τῷ
[3, 7]	γιγνομένη ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς,	ὡς	ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ
[3, 6]	σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον τοῖχον,	ὡς	ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν
[3, 8]	ἱερωσύνην Ἀαρῶνι τἀδελφῷ προσέταξε δοῦναι	ὡς	ἁπάντων δι' ἀρετὴν τῆς τιμῆς
[3, 8]	πρὸς θυσίας τε καὶ ἀνέσεις	ὡς	ἅπασαν ἤδη κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον,
[3, 6]	καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα,	ὡς	ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί τε
[3, 11]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἕκαστος	ὡς	αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς δὲ
[3, 15]	ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ὡς	αὐτῷ τινι δοκεῖ διαλήψεται.
[3, 5]	παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν τούτων	ὡς	βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων,
[3, 1]	χρόνον ἦσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ.	(Ὡς	δ' ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν
[3, 1]	αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον.	ὡς	δ' ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ
[3, 8]	παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν τῶν πραγμάτων.	~(Ὡς	δὲ τὸ προειρημένον πέρας εἶχε,
[3, 5]	φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης εἰς ἅπαντας,	ὡς	διαφυγεῖν μηδένα καὶ λόγων οὓς
[3, 1]	ὁ θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ	ὡς	δύναμις αὐτῷ: μὴ ἀπογινώσκειν δὲ
[3, 5]	περὶ τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος	ὡς	εἰς αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ
[3, 7]	τὴν ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν μὲν	ὡς	εἰς τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ'
[3, 3]	τὸ μὲν πλῆθος κατὰ συγγένειαν	ὡς	ἕκαστοι τῆς εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν
[3, 7]	τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν	ὡς	ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ θεῖον ὅπερ
[3, 12]	καὶ ἀδελφαῖς καὶ παίδων γυναιξὶν	ὡς	ἔκφυλον ἔχον τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν.
[3, 6]	θηλείας τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο,	ὡς	ἓν εἶναι δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα
[3, 6]	ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν	ὡς	ἕνα δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν
[3, 8]	συμφορά τις ἐκ τούτου λογιζομένῳ	ὡς	ἐπ' ἀνθρώπῳ καὶ πατρί, γενναίως
[3, 12]	ἑστάναι τὴν νεφέλην, μένειν αὐτοῖς	ὡς	ἐπιδημοῦντος ἐδόκει τοῦ θεοῦ, τρεπομένης
[3, 4]	τοῖς βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν	ὡς	εὑρηκότα τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην,
[3, 1]	πρὸς τὸ πλῆθος: οἱ δ'	ὡς	ἑώρων καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις ταῖς
[3, 11]	πρὸς ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ' ἣν	ὡς	ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως
[3, 12]	ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν τοὺς παῖδας,	ὡς	καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ τὴν
[3, 3]	γεγενημένον, καὶ τὸν στρατηγὸν εὐφήμουν	ὡς	κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου πάντων αὐτοῖς
[3, 5]	ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις	ὡς	μετὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν,
[3, 6]	περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον,	ὡς	μηδὲν δοκεῖν τείχους διαφέρειν. καὶ
[3, 8]	δωρεὰν εἶναι δόξαντας τοῦ θεοῦ,	ὡς	μήτ' ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς
[3, 2]	ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες,	ὡς	ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν μάχην ὁπότε
[3, 14]	γυναιξὶ καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι διῆγον,	ὡς	οὐδὲν ἔργῳ τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος
[3, 1]	τρέφει δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον	ὡς	οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος,
[3, 1]	μέτρον, εἰς ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν	ὡς	οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος,
[3, 6]	ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον,	ὡς	οὐρανὸς ἀνεῖτο τῷ θεῷ, οἱ
[3, 8]	τὸν δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς,	ὡς	οὗτος ἐνδύσεται στολὴν τῷ θεῷ
[3, 8]	γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων,	ὡς	προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδος
[3, 6]	αὐτῆς καὶ τῆς τραπέζης ἔνδον,	ὡς	προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον μέν, ἐξ
[3, 7]	τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν	ὡς	στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου
[3, 5]	ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν	ὡς	συνεσόμενος τῷ θεῷ καί τι
[3, 11]	ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν,	ὡς	ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ
[3, 15]	λιμοῦ τὴν χώραν ἡμῶν καταλαβόντος,	ὡς	τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα,
[3, 2]	πολεμίους ἤδη καὶ μὴ μέλλειν,	ὡς	τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν
[3, 2]	νῦν δὲ γίνεσθαι παρεκάλει προθυμοτάτους,	ὡς	τῆς ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς ἐν
[3, 3]	τε ᾖδον εἰς τὸν θεὸν	ὡς	τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς
[3, 5]	ἔστιν ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς,	ὡς	τὸ νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν
[3, 9]	τὸν βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ	ὡς	τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν
[3, 1]	τοὺς Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες	ὡς	τροφὴν αὐτοῖς τοῦ θεοῦ ταύτην
[3, 1]	λιτὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ παρακαλῶν	ὡς	τροφὴν ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως καὶ
[3, 8]	αὐγὴ μήπω τῆς στρατιᾶς κεκινημένης,	ὡς	τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον εἶναι
[3, 7]	μέρη πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν	ὥσπερ	βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν τόπον,
[3, 6]	θεῷ, οἱ δ' εἴκοσι πήχεις,	ὥσπερ	γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις,
[3, 7]	ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν	ὥσπερ	εἰς ἀναξυρίδας, ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ
[3, 12]	ἀπό τε ἀρότρου καὶ φυτείας,	ὥσπερ	καὶ αὐτοῖς δι' ἑβδόμης ἡμέρας
[3, 6]	κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴς	ὥσπερ	ῥίζαις τισὶν ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον
[3, 12]	καὶ περὶ τὴν αὐτῶν δίαιταν,	ὥστ'	αὐτὴν ἄμεμπτον εἶναι. καὶ διὰ
[3, 8]	νέφει καὶ πυκνῷ περιλαβὼν αὐτήν,	ὥστ'	εἶναι δόξαι χειμέριον, οὔτε μὴν
[3, 15]	τὸ θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν ἔχει.	ὥστ'	οὐ δεῖ θαυμάζειν περὶ τῶν
[3, 11]	καὶ ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν εἰσιέναι:	ὥστ'	οὐδὲν ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν, εἰ
[3, 15]	Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει,	ὥστε	καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς ὁμολογεῖν,
[3, 7]	τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ' ὑφασμένην	ὥστε	λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη δ'
[3, 6]	συνῄεσαν δ' ἀλλήλοις ἀκριβῶς ἅπαντες,	ὥστε	μεμυκότων τῶν ἁρμῶν ὡς ἕνα
[3, 7]	κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν τῆς εὐπρεπείας,	ὥστε	μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε κωδώνοιν
[3, 6]	ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν,	ὥστε	Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν
[3, 7]	οὗτος οὐκ ἐκ δυοῖν περιτμημάτων,	ὥστε	ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι
[3, 6]	πλάτος Τρίτον σπιθαμῆς ἕκαστος αὐτῶν,	ὥστε	συμπληροῦσθαι τοὺς τριάκοντα πήχεις ὑπ'
[3, 4]	ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα,	ὥστε	τὴν Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ τούτου
[3, 8]	χειμέριον, οὔτε μὴν λεπτὸν οὕτως,	ὥστε	τὴν ὄψιν ἰσχύσαι τι δι'
[3, 6]	καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν,	ὥστε	τὴν σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς
[3, 1]	οὐ γὰρ καθαρὸς ἦν στρατὸς	ὥστε	τῷ βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/03/2010