>Livre, Chap. |
[3, 9] |
εὐωχοῦνται
τοῖς
καταλειπομένοις
τῶν
κρεῶν,
|
ἃ |
δ'
ἂν
περισσεύσῃ
κατακαίουσι.
(Θύουσι |
[3, 2] |
μὲν
γὰρ
εἶναι
πρὸς
ἀνθρώπους,
|
ἃ |
δ'
ἦν
αὐτοῖς
πρὸς
λιμὸν |
[3, 4] |
θορύβου
παραλαβὼν
καὶ
συμμονωθεὶς
ἀνεδίδασκεν
|
ἃ |
δεῖ
ποιεῖν.
καὶ
συνεβούλευε
τῆς |
[3, 5] |
γοῦν
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
ἔργων,
|
ἃ |
δι'
ἐκεῖνον
ἡμῖν
ἤδη
πέπρακται, |
[3, 14] |
καὶ
τῷ
πλήθει
τῶν
ἀγαθῶν,
|
ἃ |
τὴν
γῆν
ἔχειν
διηγοῦντο,
πολεμεῖν |
[3, 3] |
ὡς
ἕκαστοι
τῆς
εὐωχίας
μετελάμβανον,
|
Ἀαρὼν |
δὲ
σὺν
τοῖς
παροῦσι
Ῥαγουῆλον |
[3, 8] |
τοῦ
θεοῦ
χειροτονίᾳ:
ἦν
γὰρ
|
Ἀαρὼν |
διά
τε
τὸ
γένος
καὶ |
[3, 8] |
περὶ
αὐτοὺς
σκυθρωποῦ:
ἤδη
γὰρ
|
Ἀαρὼν |
καὶ
τὴν
στολὴν
τὴν
ἱερὰν |
[3, 14] |
τοῦ
πλήθους,
Μωυσῆς
δὲ
καὶ
|
Ἀαρὼν |
πεσόντες
ἐπὶ
τὴν
γῆν
τὸν |
[3, 14] |
τόν
τε
Μωυσῆν
καὶ
τὸν
|
Ἀαρῶνα |
ἐπὶ
τὴν
Αἴγυπτον
ὑποστρέφειν.
(Τῶν |
[3, 2] |
συνέβαινε,
κελεύει
τόν
τε
ἀδελφὸν
|
Ἀαρῶνα |
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς
Μαριάμης
τὸν |
[3, 8] |
νῦν
δ'
αὐτὸς
ὁ
θεὸς
|
Ἀαρῶνα |
τῆς
τιμῆς
ἄξιον
ἔκρινε
καὶ |
[3, 8] |
τοῦ
βωμοῦ.
(Συνέβη
δὲ
καὶ
|
Ἀαρῶνι |
συμφορά
τις
ἐκ
τούτου
λογιζομένῳ |
[3, 8] |
ὁ
θεὸς
Μωυσεῖ
τὴν
ἱερωσύνην
|
Ἀαρῶνι |
τἀδελφῷ
προσέταξε
δοῦναι
ὡς
ἁπάντων |
[3, 8] |
τεθυμένων
τήν
τε
στολὴν
τοῦ
|
Ἀαρῶνος |
καὶ
αὐτὸν
σὺν
τοῖς
παισὶν |
[3, 14] |
κατεβόων
αὐτοῦ
καὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
Ἀαρῶνος |
τοῦ
ἀρχιερέως
καὶ
πονηρὰν
μὲν |
[3, 7] |
ὦμον
φέρει.
Μωυσῆς
μὲν
οὖν
|
ἀβαίθ |
αὐτὴν
ἐκάλεσεν,
ἡμεῖς
δὲ
παρὰ |
[3, 6] |
ναὸς
ἅγιον
ἐκαλεῖτο,
τὸ
δ'
|
ἄβατον |
τὸ
ἐντὸς
τῶν
τεσσάρων
κιόνων |
[3, 6] |
κιόνων,
ὃ
τοῖς
ἱερεῦσιν
ἦν
|
ἄβατον, |
ὡς
οὐρανὸς
ἀνεῖτο
τῷ
θεῷ, |
[3, 8] |
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
τέσσαρες
Νάβαδος
|
Ἀβιοῦς |
Ἐλεάζαρος
Ἰθάμαρος.
(Ὅσα
δὲ
τῶν |
[3, 8] |
δύο
οἱ
πρεσβύτεροι
Νάβαδος
καὶ
|
Ἀβιοῦς |
κομίσαντες
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
οὐχ |
[3, 5] |
τῆς
ἐπομβρίας
διέφυγε,
δι'
ὃν
|
Ἅβραμος |
ὁ
ἡμέτερος
πρόγονος
ἐξ
ἀλήτου |
[3, 11] |
αἰτίαν
ἡγησάμενον
εἰς
τὴν
Χαναναίαν
|
ἀγαγεῖν |
αὐτούς.
εἰ
γὰρ
τοῦτ'
ἦν |
[3, 14] |
τοῦ
θεοῦ
κρίναντος
ἡμῖν
παρασχεῖν
|
ἀγαθά, |
ἐλευθερίαν
καὶ
γῆς
κτῆσιν
εὐδαίμονος, |
[3, 1] |
εἰς
Ἦλιν
ἀφικνοῦνται
πόρρωθεν
μὲν
|
ἀγαθὴν |
ὁραθῆναι,
καὶ
γὰρ
φοινικόφυτος
ἦν, |
[3, 13] |
αὐτῷ
πεπειραμένων,
καὶ
ὅτι
γῆς
|
ἀγαθῆς |
αὐτοὺς
πείσαντος
ἀπαναστῆναι
τὴν
μὲν |
[3, 4] |
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
παντὸς
εἶναι
|
ἀγαθοὶ |
καὶ
δίκαιοι,
οἳ
περί
τε |
[3, 2] |
ἀρχομένην
δύναμιν
ἐχθρῶν
πειρώμενοι
καταλύειν
|
ἀγαθοὶ |
συνεῖναι
μᾶλλον,
ἢ
οἱ
προκόψασαν |
[3, 2] |
ταῖς
πόλεσιν
ἡμῶν
καὶ
τοῖς
|
ἀγαθοῖς |
ἐπιβάλωσι
τὰς
χεῖρας.
οἱ
δὲ |
[3, 4] |
πρόνοιαν
αὐτόν:
δικάσαι
μὲν
γὰρ
|
ἀγαθοὺς |
κἂν
ἄλλους
Ἑβραίων
εὑρεθῆναι,
φροντίσαι |
[3, 1] |
χαλεποῖς.
ἐλέγχεσθαι
δὲ
αὐτοὺς
οὐκ
|
ἀγαθοὺς |
οὔτε
περὶ
τὴν
ὑπομονὴν
οὔτε |
[3, 14] |
εὐπρεπείᾳ
καὶ
τῷ
πλήθει
τῶν
|
ἀγαθῶν, |
ἃ
τὴν
γῆν
ἔχειν
διηγοῦντο, |
[3, 2] |
εἰς
τὸν
αὖθις
αἰῶνα
τῶν
|
ἀγαθῶν |
αἰτία
κατορθωθεῖσα
ἡ
προειρημένη
μάχη: |
[3, 2] |
λαμπρῶν
ἐκ
τοῦ
πονεῖν
ἐπέτυχον
|
ἀγαθῶν |
ἑλόντες
τὸ
στρατόπεδον
τῶν
πολεμίων, |
[3, 5] |
ὡς
μετὰ
τῆς
ἐπαγγελίας
τῶν
|
ἀγαθῶν, |
ἣν
προύτεινεν
αὐτοῖς,
ἐπανήξοντος
Μωυσέος |
[3, 14] |
καὶ
τὴν
κτῆσιν
αὐτοὺς
τῶν
|
ἀγαθῶν |
παρορμῶσιν:
οὔτε
γὰρ
τῶν
ὀρῶν |
[3, 15] |
τὴν
γῆν
ὑπέσχετο
κἀκείνους
τῶν
|
ἀγαθῶν, |
ὧν
ἑαυτοῖς
ὑπὸ
ἀκρασίας
ἐφθονήσατε |
[3, 1] |
ἐνεγκεῖν
γενναῖοι,
ἢ
δουλεύειν
μᾶλλον
|
ἀγαπᾶτε |
καθάπερ
τὰ
βοσκήματα
τοῖς
κρατοῦσι |
[3, 2] |
κακῶν,
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
ἐκέλευον
|
ἄγειν |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους
ἤδη |
[3, 6] |
καὶ
ὁ
μὲν
πᾶς
ναὸς
|
ἅγιον |
ἐκαλεῖτο,
τὸ
δ'
ἄβατον
τὸ |
[3, 6] |
τεσσάρων
κιόνων
τοῦ
ἁγίου
τὸ
|
ἅγιον. |
ὡραῖον
δὲ
τὸ
φάρσος
ἄνθεσι |
[3, 6] |
ἐντὸς
τῶν
τεσσάρων
κιόνων
τοῦ
|
ἁγίου |
τὸ
ἅγιον.
ὡραῖον
δὲ
τὸ |
[3, 9] |
ὀλίγων
τινῶν
ἐπιμνησθήσομαι
τῶν
ἐφ'
|
ἁγνείαις |
καὶ
ἱερουργίαις
κειμένων:
καὶ
γὰρ |
[3, 12] |
δ'
ἱερέων
καὶ
διπλασίονα
τὴν
|
ἁγνείαν |
ἐποίησε:
τούτων
τε
γὰρ
αὐτοὺς |
[3, 5] |
περιέμενον
ἁγνεύοντες
τήν
τε
ἄλλην
|
ἁγνείαν |
καὶ
ἀπὸ
συνουσίας
τῆς
γυναικῶν |
[3, 7] |
ἱερεὺς
ἡγνευκὼς
ἣν
ὁ
νόμος
|
ἁγνείαν |
προαγορεύει,
πρῶτον
μὲν
περιτίθεται
τὸν |
[3, 11] |
μὲν
τῶν
θυσιῶν
καὶ
τῆς
|
ἁγνείας |
τῆς
ἐπ'
αὐταῖς
ταῦτα
Μωυσῆς |
[3, 5] |
ἑορτάζοντες
δὲ
τὸν
στρατηγὸν
περιέμενον
|
ἁγνεύοντες |
τήν
τε
ἄλλην
ἁγνείαν
καὶ |
[3, 8] |
δυσμαῖς
θυμιᾶν
ἐχρῆν
ἔλαιόν
τε
|
ἁγνίσαντας |
φυλάσσειν
εἰς
τοὺς
λύχνους,
ὧν |
[3, 7] |
θεασάμενος
τὴν
βοτάνην
ἀμαθίᾳ
τούτου
|
ἀγνοεῖ |
τὴν
φύσιν
αὐτῆς
ἢ
τὴν |
[3, 9] |
ἐροῦμεν.
ὁ
μὲν
γὰρ
κατὰ
|
ἄγνοιαν |
εἰς
τοῦτο
προπεσὼν
ἄρνα
καὶ |
[3, 1] |
τε
καὶ
ἡσθείς,
τοῦ
πλήθους
|
ἀγνοοῦντος |
καὶ
νομίζοντος
νίφεσθαι
καὶ
τῆς |
[3, 6] |
ἂν
ὑπ'
αὐτῶν
ὁπότε
δεήσειεν
|
ἄγοιτο |
κινουμένη:
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
ζεύγους |
[3, 1] |
γενομένης
δεινῶς
ἐλύπει
πάλιν
αὐτοὺς
|
ἀγομένους |
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
ὄρος
ἡ |
[3, 10] |
ἕξουσιν,
ἐφ'
ἡμέρας
ὀκτὼ
ἑορτὴν
|
ἄγοντας |
ὁλοκαυτεῖν
τε
καὶ
θύειν
τῷ |
[3, 10] |
ἐν
τοῖς
προαστείοις
εἰς
καθαρώτατον
|
ἄγοντες |
χωρίον
αὐτόθι
σὺν
αὐτῇ
καίουσι |
[3, 12] |
μέσων
ἐτέτμηντο,
καὶ
κόσμος
ἦν
|
ἀγορᾶς, |
καὶ
τῶν
πωλουμένων
ἕκαστον
ἐν |
[3, 12] |
καρπῶν
πλεονάζειν
εὑρεθέντων
προσδέχεται
τὸν
|
ἀγρὸν |
ὁ
ἀποδόμενος,
τοῦ
δ'
ἀναλώματος |
[3, 12] |
ἐκδεχομένους.
ἀποδίδωσι
δὲ
καὶ
τοὺς
|
ἀγροὺς |
τοῖς
ἀρχῆθεν
αὐτῶν
δεσπόταις
τοῦτον |
[3, 8] |
στολῇ
καὶ
πᾶσι
τοῖς
ἄλλοις
|
ἄγων |
ἑαυτὸν
δημοτικώτερον
καὶ
μηδὲν
βουλόμενος |
[3, 14] |
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
μεγάλοις
αὐτὴν
|
ἀγῶσιν |
ἀφαιρεθέντες.
πέμψωμεν
δὲ
κατασκόπους,
οἳ |
[3, 5] |
πέτρας
ἀναβλύσας
σπανίζουσι,
δι'
ὃν
|
Ἄδαμος |
τῶν
ἀπὸ
γῆς
τε
καρπῶν |
[3, 12] |
συνεῖναι
γαμετῇ
καὶ
τηθίσι
καὶ
|
ἀδελφαῖς |
καὶ
παίδων
γυναιξὶν
ὡς
ἔκφυλον |
[3, 2] |
τε
ἀδελφὸν
Ἀαρῶνα
καὶ
τῆς
|
ἀδελφῆς |
Μαριάμης
τὸν
ἄνδρα
Οὖρον
ὄνομα |
[3, 6] |
φυλῆς,
υἱὸς
δὲ
Μαριάμης
τῆς
|
ἀδελφῆς |
τοῦ
στρατηγοῦ,
Ἐλίβαζος
δὲ
Ἰσαμάχου |
[3, 12] |
ἀρχιερεὺς
τῶν
λοιπῶν
οὐ
κεκωλυμένων
|
ἀδελφοῖς |
καὶ
γονεῦσι
καὶ
παισὶ
τοῖς |
[3, 2] |
αὐτοῦ
συνέβαινε,
κελεύει
τόν
τε
|
ἀδελφὸν |
Ἀαρῶνα
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς
Μαριάμης |
[3, 14] |
καὶ
κατεβόων
αὐτοῦ
καὶ
τοῦ
|
ἀδελφοῦ |
Ἀαρῶνος
τοῦ
ἀρχιερέως
καὶ
πονηρὰν |
[3, 8] |
διατεθέν.
μόνους
δὲ
Μωυσῆς
τοὺς
|
ἀδελφοὺς |
αὐτῶν
καὶ
τὸν
πατέρα
μὴ |
[3, 8] |
τὸν
πατέρα
αὐτῶν
καὶ
τοὺς
|
ἀδελφοὺς |
βαστάξαντας
τὰ
σώματα
καὶ
κομίσαντας |
[3, 15] |
ἀνεξελέγκτοις
ἀεὶ
τὸ
θεῖον
τοῖς
|
ἀδικήμασιν |
ἔχει.
ὥστ'
οὐ
δεῖ
θαυμάζειν |
[3, 12] |
γυναιξὶν
ὡς
ἔκφυλον
ἔχον
τὴν
|
ἀδικίαν |
μεμίσηκεν.
ἐκώλυσε
δὲ
καὶ
γυναικὶ |
[3, 1] |
σωτηρίας,
πείσεσθαι
γὰρ
οὐδὲν
κακὸν
|
ἀδίκως |
ἀποθανών,
ἀλλ'
ὑπὲρ
αὐτῶν,
μὴ |
[3, 11] |
δίδωσιν:
ἡ
δ'
εἰ
μὲν
|
ἀδίκως |
ἐνεκλήθη,
ἐγκύμων
τε
γίνεται
καὶ |
[3, 9] |
ἱερουργίας
τρόπῳ
γίνεται.
οἱ
δὲ
|
ἀδύνατοι |
πορίζειν
τὰ
τέλεια
θύματα
περιστερὰς |
[3, 1] |
τοῦ
βρώματος,
ἵνα
μὴ
τοῖς
|
ἀδυνάτοις |
ἄπορον
ᾖ
τὸ
λαμβάνειν
δι' |
[3, 14] |
ἀπόρῳ
ποταμούς
τε
διαβῆναι
λέγοντες
|
ἀδυνάτους |
ὑπὸ
μεγέθους
ἅμα
καὶ
βάθους |
[3, 6] |
οἳ
διαιροῦντες
τὸν
νεὼν
τὸ
|
ἄδυτον |
ἔνδον
αὑτῶν
ἀπελάμβανον:
καὶ
τοῦτο |
[3, 6] |
ὀλίγον.
τὸ
δ'
ἐνδοτέρω
αὐτῶν
|
ἄδυτον |
ἦν,
τὸ
δὲ
λοιπὸν
ἡ |
[3, 6] |
ἐγκατέθετο.
καὶ
ταύτην
ἐν
τῷ
|
ἀδύτῳ |
κατατίθησιν.
(Ἐν
δὲ
τῷ
ναῷ |
[3, 15] |
ὀργήν,
ἣν
καὶ
ἐπὶ
ἀνεξελέγκτοις
|
ἀεὶ |
τὸ
θεῖον
τοῖς
ἀδικήμασιν
ἔχει. |
[3, 2] |
πρός
τε
τῷ
πονεῖν
ἦσαν
|
ἀεὶ |
τούτῳ
πάντα
ληπτὰ
νομίζοντες
εἶναι. |
[3, 11] |
ἐσομένην
ἥγνιζε
πηγαίοις
ὕδασι
καὶ
|
ἀενάοις |
καὶ
θυσίαις,
ἃς
ἐπὶ
τοῖς |
[3, 7] |
ἰχθύων
τῷ
αἵματι,
τὸν
δὲ
|
ἀέρα |
βούλεται
δηλοῦν
ὁ
ὑάκινθος,
καὶ |
[3, 6] |
τῆς
γῆς
κεχυμέναι
Κατὰ
θύρας
|
ἀετώματι |
παραπλήσιον
καὶ
παστάδι
παρεῖχον,
τοῦ |
[3, 10] |
ἑπτὰ
ἡμέρας
οὖσα,
καθ'
ἣν
|
ἀζύμοις |
τρέφονται
καὶ
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν |
[3, 6] |
μυχοῦ,
διετίθεσαν
ἄρτους
τε
δώδεκα
|
ἀζύμους |
κατὰ
ἓξ
ἐπαλλήλους
καθαροῦ
πάνυ |
[3, 15] |
ἀλεύρου
κατὰ
τὴν
ἑορτὴν
τῶν
|
ἀζύμων |
εἰς
κόρους
ἑβδομήκοντα,
μέδιμνοι
δὲ |
[3, 10] |
διαδέχεται
τὴν
πάσχα
ἡ
τῶν
|
ἀζύμων |
ἑορτὴ
ἑπτὰ
ἡμέρας
οὖσα,
καθ' |
[3, 10] |
ἱερεῦσιν.
τῇ
δὲ
δευτέρᾳ
τῶν
|
ἀζύμων |
ἡμέρᾳ,
ἕκτη
δ'
ἐστὶν
αὕτη |
[3, 5] |
ἀκοαῖς
προσβάλλων
ψόφος
δεινῶς
ἐτάραττεν,
|
ἀήθεις |
τε
γὰρ
ἦσαν
αὐτῶν,
καὶ |
[3, 5] |
αἴθριός
τε
καὶ
καθαρὸς
ὁ
|
ἀὴρ |
τῶν
πρὸ
ὀλίγου
παθῶν
ἦν |
[3, 14] |
καὶ
χαλεπὴν
ἐνδιαιτᾶσθαι
εἰς
ἐκκλησίαν
|
ἀθροίζει |
τὸ
πλῆθος
καὶ
καταστάς,
δύο, |
[3, 8] |
κονιορτοῦ
βλάπτηται.
τό
τε
πλῆθος
|
ἀθροίσας |
πάλιν
εἰσφορὰν
αὐτῷ
προσέταξεν
εἰσφέρειν |
[3, 14] |
ἡμᾶς,
ἀλλ'
οὐδὲ
τὸ
πᾶν
|
ἀθροισθέντων |
ἔθνος.
παρασκευαζώμεθα
οὖν
πρὸς
τὸ |
[3, 1] |
ἀφόρητον.
(Ὁρῶν
δ'
ὁ
Μωυσῆς
|
ἀθύμως |
διακειμένους
καὶ
τοῦ
πράγματος
τὸ |
[3, 11] |
τῶν
ἱερέων
κατὰ
τὰς
πύλας,
|
αἱ |
δ'
εἰσὶ
τετραμμέναι
πρὸς
τὸν |
[3, 6] |
οὐρανὸν
συμβαίνουσιν
οὐδὲν
ἐδόκουν
διαφέρειν.
|
αἱ |
δ'
ἐκ
τῆς
τριχὸς
καὶ |
[3, 6] |
ὑακίνθῳ
βεβαμμένας
τὰς
δὲ
φοίνικι:
|
αἱ |
δὲ
πορφύρας
ἄνθος,
ἕτεραι
δὲ |
[3, 8] |
ἀργυρᾶ
δὲ
ἦν,
σίκλους
μὲν
|
αἱ |
δύο
διακοσίους
εἷλκον,
εἰς
δὲ |
[3, 6] |
κιόνων,
εἰς
ἣν
ἐνέβαινον
πλάγιαι
|
αἱ |
τελευταῖαι
τῶν
σκυταλίδων
ἐξ
ἑκατέρου |
[3, 6] |
διαφέρειν.
καὶ
οὕτως
μὲν
εἶχον
|
αἱ |
τρεῖς
πλευραὶ
τοῦ
περιβόλου:
τῆς |
[3, 10] |
τὴν
θυσίαν,
αὗται
δ'
εἰσὶν
|
αἱ |
τῶν
ἑβδομάδων
ἡμέραι
τεσσαράκοντα
καὶ |
[3, 7] |
δυσπρέπειαν:
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ὅθεν
|
αἱ |
χεῖρες
διείργονται
σχιστός
ἐστιν.
(Ἐπὶ |
[3, 7] |
ὑφάσματι
ποιοῦσι,
δεξομένους
ἁλύσεις
εἰργασμένας,
|
αἳ |
συνῆσαν
κατ'
ἄκρον
τῶν
ὤμων |
[3, 6] |
πυλῶνος
τρεῖς
κάμακες
ἦσαν
ἑστῶσαι,
|
αἳ |
τοῖς
πυλούχοις
ἐμβεβήκεσαν
ἐρηρεισμέναι,
καὶ |
[3, 11] |
διεκώλυσεν,
ἐπίπλου
τε
καὶ
στέατος
|
αἰγείου |
καὶ
προβατείου
καὶ
τοῦ
τῶν |
[3, 6] |
ὑπὸ
τῆς
σήψεως
παθεῖν
δυνάμενα,
|
αἰγείους |
τε
τρίχας
καὶ
δορὰς
προβάτων |
[3, 1] |
τε
πάντα,
πῶς
τε
φθαρεῖεν
|
Αἰγύπτιοι |
κατέχειν
αὐτοὺς
παρὰ
τὴν
τοῦ |
[3, 10] |
γὰρ
τῷ
μηνὶ
τῆς
ὑπ'
|
Αἰγυπτίους |
δουλείας
ἠλευθερώθημεν,
καὶ
τὴν
θυσίαν, |
[3, 2] |
παρεκάλουν,
στρατὸν
ἀλλότριον
καὶ
τῆς
|
Αἰγυπτίων |
ἀποδράντα
δουλείας
ἐφεδρεύειν
αὐτοῖς
λέγοντες, |
[3, 5] |
δι'
ὃν
Ἰώσηπος
ἐδεσπότευσε
τῆς
|
Αἰγυπτίων |
δυνάμεως,
οὗτος
ὑμῖν
τούτους
χαρίζεται |
[3, 5] |
ποικίλοις
δαμάσας
κακοῖς
τὸ
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
φρόνημα,
ὁ
διὰ
θαλάσσης
ὁδὸν |
[3, 8] |
μετὰ
τοῦτο
ἀφ'
οὗ
τὴν
|
Αἴγυπτον |
ἐξέλιπον
ἐνιαυτὸς
αὐτοῖς
πρῶτος
ἐτελειοῦτο. |
[3, 1] |
γνώμης,
καθ'
ἣν
ἐκλελοίπασι
τὴν
|
Αἴγυπτον, |
καταφρονοῦντας,
οὕτως
δὲ
πρὸς
αὐτὸν |
[3, 14] |
καὶ
τὸν
Ἀαρῶνα
ἐπὶ
τὴν
|
Αἴγυπτον |
ὑποστρέφειν.
(Τῶν
δὲ
κατασκόπων
Ἰησοῦς |
[3, 2] |
κατατολμήσαντας
αὐτῶν
μετὰ
τὴν
ἐξ
|
Αἰγύπτου |
γενομένην
ἔξοδον
οὕτως
ἐπολέμησαν,
ἐπεὶ |
[3, 14] |
μετὰ
τὴν
ἔξοδον
τὴν
ἀπ'
|
Αἰγύπτου |
ἐνέτυχον
μείζω
τὰ
κατὰ
τὴν |
[3, 10] |
θυσίαν,
ἣν
τότ'
ἐξιόντας
ἀπ'
|
Αἰγύπτου |
θῦσαι
προεῖπον
ἡμᾶς
πάσχα
λεγομένην, |
[3, 2] |
ἐν
τριμήνῳ
μετὰ
τὴν
ἐξ
|
Αἰγύπτου |
κίνησιν
παρῆν
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον |
[3, 12] |
μετὰ
τὴν
ἀναχώρησιν
τὴν
ἐξ
|
Αἰγύπτου |
τὴν
πάσχα
λεγομένην
ἐπὶ
τῆς |
[3, 11] |
λέπρᾳ
κεκακωμένον
αὐτόν
τε
ἀπ'
|
Αἰγύπτου |
φυγεῖν
καὶ
τῶν
ἐκπεσόντων
διὰ |
[3, 14] |
οἳ
διεξελθόντες
ἀπὸ
τῶν
πρὸς
|
Αἰγύπτῳ |
τὴν
Χαναναίαν
ἅπασαν
ἐπί
τε |
[3, 7] |
διάζωμα
δ'
ἐστὶ
περὶ
τὰ
|
αἰδοῖα |
ῥαπτὸν
ἐκ
βύσσου
κλωστῆς
εἰργασμένον |
[3, 5] |
καὶ
τοῦ
λοιποῦ
παντὸς
ἐν
|
αἰθρίᾳ |
τυγχάνοντος
ἄνεμοί
τε
σφοδροὶ
λάβρον |
[3, 6] |
ἵστη
τὴν
σκηνήν,
πρῶτον
μὲν
|
αἴθριον |
διαμετρησάμενος
τὸ
μὲν
εὖρος
πεντήκοντα |
[3, 10] |
τῷ
μείζονι
κομίσας
εἰς
τὸ
|
αἴθριον: |
πρὸς
τούτοις
τὰς
ἐξοχὰς
καὶ |
[3, 5] |
μελλόντων
κρείττονας
ὑπετίθετο
τὰς
ἐλπίδας,
|
αἴθριός |
τε
καὶ
καθαρὸς
ὁ
ἀὴρ |
[3, 6] |
παρῆν.
καὶ
ὁ
μὲν
τοῦ
|
αἰθρίου |
περίβολος
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ἦν |
[3, 8] |
ἔθυεν
ἐν
τῷ
τῆς
σκηνῆς
|
αἰθρίῳ |
κατὰ
προσταγὴν
θεοῦ
ταῦρον
καὶ |
[3, 1] |
ὁ
αὐτὸς
ποταμὸς
ἐκείνοις
μὲν
|
αἷμα |
ἦν
καὶ
ἄποτος
αὐτοῖς
δὲ |
[3, 9] |
αὐτοετῶν
προσφέρει,
καὶ
τῷ
μὲν
|
αἵματι |
δεύει
τὸν
βωμὸν
ὁ
ἱερεὺς |
[3, 9] |
δὲ
τούτων
τὸν
κύκλον
τῷ
|
αἵματι |
δεύουσι
τοῦ
βωμοῦ
οἱ
ἱερεῖς, |
[3, 9] |
θύσαντες
δὲ
ταῦτα
φοινίσσουσι
μὲν
|
αἵματι |
τὸν
βωμόν,
τοὺς
δὲ
νεφροὺς |
[3, 7] |
τῷ
πεφοινῖχθαι
τῶν
ἰχθύων
τῷ
|
αἵματι, |
τὸν
δὲ
ἀέρα
βούλεται
δηλοῦν |
[3, 8] |
προσχριομένῳ,
καθὼς
εἶπον,
καὶ
τῷ
|
αἵματι |
τῶν
ταύρων
καὶ
κριῶν
σφαγέντων |
[3, 10] |
εἰσκομίσας
εἰς
τὸν
ναὸν
τοῦ
|
αἵματος |
ἅμα
καὶ
τοῦ
ἐρίφου
ῥαίνει |
[3, 11] |
εἶναι,
τῶν
δὲ
προσέταξεν
ἀπέχεσθαι.
|
αἵματος |
μέντοι
παντὸς
εἰς
τροφὴν
ἀπηγόρευσε |
[3, 8] |
ἐφίησιν
ὁ
νόμος,
κἀκ
τοῦ
|
αἵματος |
τῶν
τεθυμένων
τήν
τε
στολὴν |
[3, 14] |
αὐτὸν
τιμαῖς
ἀμείβεται,
καὶ
κατασκόπους
|
αἱρεῖται |
δώδεκα
τῶν
γνωριμωτάτων
ἐξ
ἑκάστης |
[3, 6] |
πήχεις
ἀνεῴγεσαν
κατὰ
πύλας,
ἐν
|
αἷς |
ἀνὰ
δύο
κάμακες
εἱστήκεσαν
κατὰ |
[3, 11] |
ῥεομένους
καὶ
τὰς
γυναῖκας
δ'
|
αἷς |
ἡ
τῶν
κατὰ
φύσιν
ἔκκρισις |
[3, 6] |
καὶ
κρίκοι
καὶ
σκυταλίδες
προσῆσαν,
|
αἷς |
κατὰ
τὰς
ὁδοὺς
ὑπὸ
τῶν |
[3, 6] |
ταύτῃ
τὰς
δύο
πλάκας,
ἐν
|
αἷς |
τοὺς
δέκα
λόγους
συγγεγράφθαι
συμβεβήκει |
[3, 12] |
τὰς
τῶν
προτέρων
ἀνδρῶν
ἐφ'
|
αἱσδηποτοῦν |
αἰτίαις
ἀπηλλαγμένας.
τὸν
ἀρχιερέα
μέντοι |
[3, 4] |
τινὰ
δύνασθαι
μὴ
Μωυσῆν
γενόμενον.
|
αἰσθανόμενος |
οὖν
τῆς
ἀρετῆς,
φησί,
σαυτοῦ |
[3, 13] |
αὐτοὺς
οὕτως
ἀπεγνωκότας
ὑπέσχετο
καίπερ
|
αἰσχρῶς |
ὑπ'
αὐτῶν
περιυβρισμένος
πλῆθος
αὐτοῖς |
[3, 11] |
θεὸν
ἐπὶ
τοῖς
ὅρκοις
μετ'
|
αἰσχύνης |
καταστρέφει
τὸν
βίον
τοῦ
τε |
[3, 2] |
τὸν
αὖθις
αἰῶνα
τῶν
ἀγαθῶν
|
αἰτία |
κατορθωθεῖσα
ἡ
προειρημένη
μάχη:
οὐ |
[3, 1] |
καὶ
παρακλήσεως.
εἶχον
οὖν
ἐν
|
αἰτίᾳ |
τὸν
στρατηγὸν
καὶ
κατεβόων
αὐτοῦ |
[3, 12] |
τῶν
προτέρων
ἀνδρῶν
ἐφ'
αἱσδηποτοῦν
|
αἰτίαις |
ἀπηλλαγμένας.
τὸν
ἀρχιερέα
μέντοι
οὐδὲ |
[3, 6] |
ἡμέραν
Σάββατα
καλοῦμεν:
τὴν
δ'
|
αἰτίαν |
ἐξ
ἧς
ταῦτα
ἐπενοήθησαν
ἐν |
[3, 11] |
τῶν
ἐκπεσόντων
διὰ
ταύτην
τὴν
|
αἰτίαν |
ἡγησάμενον
εἰς
τὴν
Χαναναίαν
ἀγαγεῖν |
[3, 12] |
εἶναι.
καὶ
διὰ
ταύτην
τὴν
|
αἰτίαν |
οἱ
τὴν
ἱερατικὴν
στολὴν
φοροῦντες |
[3, 15] |
αὐτοῦ.
καὶ
διὰ
ταύτην
τὴν
|
αἰτίαν |
οὐκ
ἀπολεῖ
μὲν
ἅπαντας
οὐδ' |
[3, 9] |
νόσους
διαφυγεῖν
ἢ
κατ'
ἄλλας
|
αἰτίας, |
εἰς
ἃς
πέμματα
σὺν
ἱερείοις |
[3, 11] |
τῆς
γραφῆς
γένηται
διελευσόμεθα
τὰς
|
αἰτίας |
προστιθέντες,
ἀφ'
ὧν
κινηθεὶς
τὰ |
[3, 6] |
ὑπὸ
ἀνέμων
κραδαίνεσθαι
μήτ'
ἄλλης
|
αἰτίας |
τὴν
σκηνὴν
συνεῖχεν,
ἀλλ'
ἀκίνητον |
[3, 13] |
στασιάζειν
ἄρχεται,
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
|
αἰτιᾶσθαι |
τῶν
τε
κατὰ
τὴν
ἀποδημίαν |
[3, 3] |
σωτηρίας
αὐτοῖς
καὶ
τῆς
ἐλευθερίας
|
αἴτιον |
καὶ
ποριστὴν
γεγενημένον,
καὶ
τὸν |
[3, 1] |
καὶ
βάλλειν
αὐτὸν
ὡρμήκεσαν
ὡς
|
αἰτιώτατον |
τῆς
ἐν
ποσὶ
συμφορᾶς.
(Ὁ |
[3, 8] |
δὲ
τῶν
ἱερῶν
τῷ
βωμῷ
|
αἰφνίδιον |
ἐξ
αὐτοῦ
πῦρ
ἀνήφθη
αὐτόματον, |
[3, 12] |
ἡταιρηκυίας
ἐκώλυσε,
μήτε
δούλην
μήτ'
|
αἰχμάλωτον |
γαμεῖν
αὐτοὺς
κεκώλυκε
καὶ
τὰς |
[3, 8] |
ὄντας
εἰς
τὸν
ἅπαντα
βεβαίως
|
αἰῶνα |
συνέβη
φυλαχθῆναι
δωρεὰν
εἶναι
δόξαντας |
[3, 2] |
ἀλλὰ
καὶ
εἰς
τὸν
αὖθις
|
αἰῶνα |
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτία
κατορθωθεῖσα
ἡ |
[3, 7] |
εἶπον
τῇ
ῥοᾷ
παραπλησίως
βλαστάνειν,
|
ἀκανθώδεις |
καὶ
εἰς
ὀξὺ
παντελῶς
ἀποληγούσας |
[3, 6] |
αἰτίας
τὴν
σκηνὴν
συνεῖχεν,
ἀλλ'
|
ἀκίνητον |
αὐτὴν
ἐν
ἠρεμίᾳ
πολλῇ
διαφυλάξειν |
[3, 6] |
κάμακα
παρέντες
κατὰ
τοῦ
ἐδάφους
|
ἀκίνητον |
ὑπὸ
βίας
ἀνέμων
τὴν
σκηνὴν |
[3, 1] |
τὸ
κρεῖττον,
κελεύει
τοὺς
ἐν
|
ἀκμῇ |
περιστάντας
ἐξαντλεῖν
λέγων
τὸ
ὑπολειπόμενον |
[3, 5] |
τε
ὁρώμενα
καὶ
ὁ
ταῖς
|
ἀκοαῖς |
προσβάλλων
ψόφος
δεινῶς
ἐτάραττεν,
ἀήθεις |
[3, 1] |
λέγων.
τῶν
δὲ
πρὸς
τὴν
|
ἀκοὴν |
καταπλαγέντων,
εἰ
ὑπό
τε
τοῦ |
[3, 15] |
παρόντος
αὐτοῦ
καὶ
κολάσοντος
ἂν
|
ἀκοσμῇ |
πειθαρχεῖ
τοῖς
ὑπ'
αὐτοῦ
νομοθετηθεῖσι, |
[3, 7] |
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
τὰς
βλασφημίας
|
ἀκούοντας: |
ἕκαστα
γὰρ
τούτων
εἰς
ἀπομίμησιν |
[3, 13] |
εἶπε,
κἀγὼ
καί
τοι
κακῶς
|
ἀκούοντες |
πρὸς
ὑμῶν
οὐκ
ἂν
ἀποσταίημεν |
[3, 5] |
γυναιξὶν
ὁμοῦ
καὶ
τέκνοις,
ὡς
|
ἀκούσαιεν |
τοῦ
θεοῦ
διαλεγομένου
πρὸς
αὐτοὺς |
[3, 1] |
Μωυσῆς
δὲ
τοῦ
θεοῦ
ταῦτ'
|
ἀκούσας |
καταβαίνει
πρὸς
τὸ
πλῆθος:
οἱ |
[3, 5] |
ὑψηλοῦ
τινος,
ὅθεν
ἔμελλον
πάντες
|
ἀκούσεσθαι, |
ὁ
μὲν
θεός,
εἶπεν,
ὦ |
[3, 8] |
ποιήσεται
πρὸς
τὸν
θεὸν
ἡδέως
|
ἀκουσόμενον, |
ὅτι
τε
κήδεται
γένους
τοῦ |
[3, 5] |
συγκαλεῖ
τὸ
πλῆθος
εἰς
ἐκκλησίαν
|
ἀκουσόμενον |
ὧν
ὁ
θεὸς
εἴποι
πρὸς |
[3, 7] |
θυσάνους
χρύσεαι
σύριγγες
καθ'
ἑκατέραν
|
ἄκραν |
ἐκλαβοῦσαι
πάντας
ἐμπεριέχουσιν
αὗται.
(Πῖλον |
[3, 15] |
τῶν
ἀγαθῶν,
ὧν
ἑαυτοῖς
ὑπὸ
|
ἀκρασίας |
ἐφθονήσατε
μετασχεῖν,
ποιήσειν
δεσπότας.
(Ταῦτα |
[3, 10] |
μὲν
οὖν
περὶ
τούτων
λόγον
|
ἀκριβέστερον |
αὖθις
δηλώσομεν,
ἱκανὰ
δέ
μοι |
[3, 9] |
τοῖς
ἱερεῦσιν
εἰς
βρῶσιν
διδόασιν.
|
ἀκριβέστερον |
δὲ
περὶ
τῆς
θυσίας
τῶνδε |
[3, 7] |
ἐπίθεμα
δ'
αὐτῷ
ἡμισφαίριον
προσπέφυκεν
|
ἀκριβῶς |
ἂν
εἴποι
τις
τετορνευμένον,
ὑπερανεστώσας |
[3, 6] |
ἓξ
ἦσαν,
συνῄεσαν
δ'
ἀλλήλοις
|
ἀκριβῶς |
ἅπαντες,
ὥστε
μεμυκότων
τῶν
ἁρμῶν |
[3, 4] |
ἀνθρωπίνων
χρησάμενος
τὸν
στρατὸν
ἐξετάσεις
|
ἀκριβῶς |
καὶ
κατὰ
μυρίους
τούτων
κεκριμένους |
[3, 9] |
καὶ
τὰ
κατὰ
νηδὺν
ἐκκαθάραντες
|
ἀκριβῶς |
τοῖς
ἄλλοις
καθαγνισθησόμενα
προσεπιφέρουσι,
τὰς |
[3, 12] |
φυλάρχοις
πλὴν
τῆς
Λευίτιδος
φυλῆς
|
ἀκριβῶς |
τὸν
ἀριθμὸν
ἐκμαθεῖν
τῶν
στρατεύεσθαι |
[3, 7] |
Ἑλλήνων
γλῶτταν
λόγιον:
πληροῖ
δὲ
|
ἀκριβῶς |
τοῦ
ἐφώδου
ὅπερ
ὑφαίνοντες
κατὰ |
[3, 7] |
κρανίῳ
γιγνομένη
ἐπίπεδον:
ἥρμοσται
δὲ
|
ἀκριβῶς, |
ὡς
ἂν
μὴ
περιρρυείη
πονοῦντος |
[3, 5] |
λαμβάνειν.
(Καὶ
τὸ
μὲν
πλῆθος
|
ἀκροασάμενον |
αὐτοῦ
τοῦ
θεοῦ
περὶ
ὧν |
[3, 2] |
πείθεσθαι
τοῖς
πρεσβυτέροις,
τοὺς
δὲ
|
ἀκροᾶσθαι |
τοῦ
στρατηγοῦ:
οἱ
δ'
ἦσαν |
[3, 5] |
θεῷ
γὰρ
εἰς
ὄψιν
ἐλθὼν
|
ἀκροατὴς |
ἀφθάρτου
φωνῆς
ἐγενόμην:
οὕτως
ἐκείνῳ |
[3, 7] |
χρυσοῦ
πεπλεγμέναις
συνάπτουσαι,
ὧν
τὸ
|
ἄκρον |
ἀνεστραμμένον
ἐνέβαινε
κρίκῳ
προέχοντι
τῆς |
[3, 1] |
τὴν
χάριν
λαβὼν
τομάδος
τὸ
|
ἄκρον |
ἐν
ποσὶν
ἐρριμμένης
διαιρεῖ
μέσην |
[3, 7] |
ἁλύσεις
εἰργασμένας,
αἳ
συνῆσαν
κατ'
|
ἄκρον |
τῶν
ὤμων
σειραῖς
ἐκ
χρυσοῦ |
[3, 7] |
εἰς
ὀξὺ
παντελῶς
ἀποληγούσας
τὸ
|
ἄκρον. |
φυλάττει
δ'
ἐπὶ
τῷ
ἐπιθέματι |
[3, 6] |
ἐπ'
αὐτὴν
ἀνιὼν
ἀφίῃ
τὰς
|
ἀκτῖνας. |
καὶ
τὸ
μὲν
μῆκος
αὐτῆς |
[3, 7] |
δὲ
τῆς
κεφαλῆς
φορεῖ
πῖλον
|
ἄκωνον |
οὐ
διικνούμενον
εἰς
πᾶσαν
αὐτὴν |
[3, 10] |
καὶ
πτίσαντες
καὶ
καθαρὰς
πρὸς
|
ἄλεστον |
τὰς
κριθὰς
ποιήσαντες
τῷ
βωμῷ |
[3, 10] |
δὶς
ἑκάστης
ἡμέρας
τοῦτο
ποιεῖ,
|
ἄλευρον |
ἐλαίῳ
μεμαγμένον
καὶ
πεπηγὸς
ὀπτήσει |
[3, 9] |
καὶ
ταῖς
δημοσίαις
θυσίαις
καὶ
|
ἄλευρον |
ἐπιφέρεσθαι
καθαρώτατον,
ἀρνὶ
μὲν
ἀσσαρῶνος |
[3, 6] |
ἓξ
ἐπαλλήλους
καθαροῦ
πάνυ
τοῦ
|
ἀλεύρου |
ἐκ
δύο
ἀσσάρων,
ὃ
μέτρον |
[3, 15] |
δραχμῶν
πωλεῖσθαι
τὸν
ἀσσάρωνα,
κομισθέντος
|
ἀλεύρου |
κατὰ
τὴν
ἑορτὴν
τῶν
ἀζύμων |
[3, 10] |
εἷς
μέν
ἐστιν
ἀσσάρων
τοῦ
|
ἀλεύρου, |
τούτου
δὲ
τὸ
μὲν
ἥμισυ |
[3, 8] |
μόνοι
δεδαπάνηντο,
πλήρεις
δὲ
ἦσαν
|
ἀλεύρων |
ἐλαίῳ
πεφυραμένων,
οἷς
ἐπὶ
τῷ |
[3, 11] |
αὐτούς.
εἰ
γὰρ
τοῦτ'
ἦν
|
ἀληθές, |
οὐκ
ἂν
ἐπὶ
τῇ
αὑτοῦ |
[3, 15] |
ὑπαχθέντες
δειλίᾳ
τοὺς
ἐκείνων
λόγους
|
ἀληθεστέρους |
τῆς
ὑποσχέσεως
ἡγήσαντο
τῆς
αὐτοῦ. |
[3, 11] |
αὐτῷ
τὴν
γυναῖκα,
κομίζει
κριθῆς
|
ἀληλεσμένης |
ἀσσάρωνα,
καὶ
μίαν
αὐτῆς
δράκα |
[3, 15] |
πρὸς
τὸν
θεὸν
καὶ
τῆς
|
ἄλης |
τῆς
κατὰ
τὴν
ἐρημίαν
ἀπαλλάξαντα |
[3, 5] |
Ἅβραμος
ὁ
ἡμέτερος
πρόγονος
ἐξ
|
ἀλήτου |
τὴν
Χαναναίαν
κατέσχε
γῆν,
δι' |
[3, 1] |
ἄπορον
ᾖ
τὸ
λαμβάνειν
δι'
|
ἀλκὴν |
τῶν
δυνατωτέρων
πλεονεκτούντων
περὶ
τὴν |
[3, 6] |
ἄλλης
αἰτίας
τὴν
σκηνὴν
συνεῖχεν,
|
ἀλλ' |
ἀκίνητον
αὐτὴν
ἐν
ἠρεμίᾳ
πολλῇ |
[3, 1] |
μηδὲ
νῦν
αὐτοῦ
τὴν
πρόνοιαν,
|
ἀλλ' |
ἀοργήτως
περιμένειν,
λογιζομένους
μὲν
τὴν |
[3, 5] |
τῆς
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
ἀνόδου,
|
ἀλλ' |
αὐτὸς
ἐπιφοιτῶν
τῇ
σκηνῇ
παρατυγχάνῃ |
[3, 13] |
κρεῶν
οὐκ
εἰς
μίαν
ἡμέραν
|
ἀλλ' |
εἰς
πλείονας.
ἀπιστούντων
δ'
ἐπὶ |
[3, 8] |
οὐκέτ'
ἀναβαίνων
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
|
ἀλλ' |
εἰς
τὴν
σκηνὴν
εἰσιὼν
ἀνεμάνθανε |
[3, 6] |
δύναμιν
αὐτῶν
σπουδῆς
οὐκ
ἀπελείποντο,
|
ἀλλ' |
εἰσέφερον
ἄργυρόν
τε
καὶ
χρυσὸν |
[3, 10] |
οὐχ
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
προσαχθείς,
|
ἀλλ' |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
ἀναλωμάτων
τοῦ |
[3, 1] |
ἄνδρες
ὑπὲρ
ἐκείνων
μὴ
περιορᾶν,
|
ἀλλ' |
ἐκπορίζειν
αὐτοῖς
ἀφορμήν
τινα
σωτηρίας. |
[3, 10] |
τοῖς
ἔργοις
ἄνεσιν
οὐ
διδόασιν,
|
ἀλλ' |
ἐν
πάσαις
νόμιμον
τό
τε |
[3, 1] |
οὐδ'
ἐπ'
ἄλλον
τινὰ
συνέτρεχον
|
ἀλλ' |
ἐπ'
αὐτόν,
ἀντιβολοῦντες
γύναια
μὲν |
[3, 7] |
οὐ
διικνούμενον
εἰς
πᾶσαν
αὐτὴν
|
ἀλλ' |
ἐπ'
ὀλίγον
ὑπερβεβηκότα
μέσης:
καλεῖται |
[3, 8] |
αὐτοὺς
πονήσαντας
ὑπερηφανίᾳ
τῆς
χρήσεως,
|
ἀλλ' |
ἐπεξενώθη
καὶ
κατεσκήνωσε
τῷ
ναῷ |
[3, 1] |
κατὰ
ὀλιγωρίαν
μέλλειν
τὸν
θεόν,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
πείρᾳ
τῆς
ἀνδρείας
αὐτῶν |
[3, 1] |
ἀπ'
οὐρανοῦ
καταφέρεσθαι
τὴν
δρόσον,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
τῇ
αὐτῶν
καὶ |
[3, 5] |
ὁ
Ἀμαράμου
καὶ
Ἰωχαβάδης
υἱός,
|
ἀλλ' |
ὁ
τὸν
Νεῖλον
ἀναγκάσας
ᾑματωμένον |
[3, 8] |
οὐχ
ὧν
προεῖπε
Μωυσῆς
θυμάτων,
|
ἀλλ' |
οἷς
ἐχρῶντο
πρότερον,
κατεκαύθησαν
τοῦ |
[3, 14] |
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς
ἑαυτῶν
σωτηρίας,
|
ἀλλ' |
ὅπως
τῆς
ἀμαθίας
παύσῃ
τὸ |
[3, 1] |
καὶ
τὸ
εὑρισκόμενον
δὲ
πικρὸν
|
ἀλλ' |
οὐ
πότιμον
ἦν,
καὶ
τοῦτο |
[3, 5] |
ἀνθρώποις
οὐ
μόνον
οὐκ
ἀναβατὸν
|
ἀλλ' |
οὐδὲ
ὁραθῆναι
δίχα
πόνου
τῆς |
[3, 14] |
οὐ
βασιλεὺς
οὐ
πόλις
ἡμᾶς,
|
ἀλλ' |
οὐδὲ
τὸ
πᾶν
ἀθροισθέντων
ἔθνος. |
[3, 2] |
τῶν
ἐν
αὐτῇ
πραχθέντων
ἀπαιτοῦντας,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὅταν
ταῖς
πόλεσιν
ἡμῶν |
[3, 1] |
γὰρ
οὐδὲν
κακὸν
ἀδίκως
ἀποθανών,
|
ἀλλ' |
ὑπὲρ
αὐτῶν,
μὴ
δι'
ὧνπερ |
[3, 6] |
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
ζεύγους
ἐκομίζετο,
|
ἀλλ' |
ὑπὸ
τῶν
ἱερέων
ἐφέρετο.
τῷ |
[3, 11] |
σκεύη
τὰ
ἱερὰ
καὶ
τὰ
|
ἄλλ' |
ὅσα
πρὸς
σκέπην
τῆς
σκηνῆς |
[3, 15] |
τὴν
ὀργὴν
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἀλλὰ |
γνώμῃ
καταψηφισάμενον
αὐτῶν.
οὐ
δεῖ |
[3, 11] |
καὶ
μηδεμίαν
τοιαύτην
ὁρίσαι
ζημίαν.
|
ἀλλὰ |
δῆλον
μέν,
ὡς
ταῦτα
περὶ |
[3, 1] |
τῆς
ἀνάγκης
ἀντιτάξαι
τὸ
ἀνδρεῖον,
|
ἀλλὰ |
διέφθειρε
τὸ
κατ'
ἐκείνους
γενναῖον |
[3, 2] |
οὐκ
εἰς
τὸ
παρὸν
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
εἰς
τὸν
αὖθις
αἰῶνα |
[3, 1] |
μόνον
ἀνθρώποις
τι
παρασχεῖν
ἐνδεής,
|
ἀλλὰ |
καὶ
μηδ'
ἄλλο
τι
τῶν |
[3, 15] |
ὃν
ἔζη
χρόνον
ὑπῆρξε
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
νῦν:
ἔστι
γοῦν
οὐδεὶς |
[3, 2] |
σώματα
μόνον
τῶν
ἐπιστρατευσάντων
ἐδούλωσαν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰ
φρονήματα,
καὶ
τοῖς |
[3, 11] |
μόνον
ὕβρεως
καὶ
φυγῆς
ἀπηλλαγμένων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰς
ἐπισημοτάτας
στρατείας
στρατευομένων |
[3, 1] |
ἄποτον
ἦν
οὐκ
ἀνθρώποις
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
ὑποζυγίοις
ἀφόρητον.
(Ὁρῶν |
[3, 15] |
φύσεως
κρείττονα
νομίζεσθαι.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
μικρὸν |
[3, 8] |
Ἑβραίοις
δῆλον
εἶναι
μόνον
ἠθέλησεν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
ξένων
τοῖς
παρατυγχάνουσι. |
[3, 7] |
ὑφασμένον
σχιστὸν
ἔχει
βροχωτῆρα
πλάγιον,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
μῆκος
ἐρρωγότα
πρός
τε |
[3, 14] |
ἀμαχητὶ
παραχωρήσουσιν
ἡμῖν
τῆς
γῆς,
|
ἀλλὰ |
μεγάλοις
αὐτὴν
ἀγῶσιν
ἀφαιρεθέντες.
πέμψωμεν |
[3, 1] |
προσαρδεῦον
αὐτοῖς
δι'
ἐλπίδα
χρήσιμον,
|
ἀλλὰ |
μὴ
δυναμένων
ἐκβλύσαι
μηδ'
ἀνασχεῖν |
[3, 15] |
περὶ
τούτων
αὐτοὺς
οὐ
δεδιότες,
|
ἀλλὰ |
μόνον
τὸ
συνειδὸς
ὑφορώμενοι.
οὕτως |
[3, 4] |
Μωυσέος
ἀρετὴν
κἀκ
τούτου
καταμαθεῖν.
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
ταύτης
εὐκαίρως
ἐν |
[3, 11] |
τιμὴν
τοῦ
θεοῦ
τοῦτο
ποιῶν.
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τούτων
ἕκαστος
ὡς |
[3, 8] |
Ἑβραίους
παραβῆναί
τινα
τῶν
νόμων.
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τούτων
παύομαι
λέγων |
[3, 15] |
καὶ
τῆς
ἀρετῆς
τῆς
ἐκείνου.
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τούτων
ὡς
αὐτῷ |
[3, 4] |
οὐκ
ἀποκρυψάμενος
οὐδὲ
σφετερισάμενος
αὐτήν,
|
ἀλλὰ |
ποιήσας
φανερὸν
τὸν
ἐξευρηκότα
τῷ |
[3, 2] |
ὃν
οὐ
καλῶς
ἔχει
περιορᾶν,
|
ἀλλὰ |
πρὶν
ἢ
λαβεῖν
ἰσχὺν
καὶ |
[3, 6] |
κοινωθέντας:
οὐδὲ
γάρ
εἰσι
διηνεκεῖς,
|
ἀλλὰ |
πρὶν
συνελθεῖν
εἰς
τὸ
ἄπειρον |
[3, 1] |
ὑπ'
αὐτοῦ
κελευόμενα
μὴ
ὀκνηρῶς
|
ἀλλὰ |
προθύμως
ὑπουργῶσιν.
ἐρομένων
δ'
αὐτῶν, |
[3, 14] |
περὶ
τῶν
Χαναναίων
εἰρηκέναι
καταπληξαμένοις,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
ἐπὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
καὶ |
[3, 9] |
ἱερεὺς
οὐχ
ὡς
τὸ
πρῶτον
|
ἀλλὰ |
τῶν
γωνιῶν
τὰς
ἐξοχάς,
καὶ |
[3, 1] |
καὶ
τούτων
καταστήσειε,
τά
τε
|
ἄλλα |
ὅσα
πρὸς
αὐτῷ
τῷ
διαφθαρήσεσθαι |
[3, 6] |
στολὰς
ἱερατικὰς
καὶ
περὶ
τὰ
|
ἄλλα |
ὅσων
ἔχρῃζε
τὸ
ἔργον
κόσμου |
[3, 6] |
καὶ
κρατῆρσιν
ἦσαν
ὅσα
τε
|
ἄλλα |
πρὸς
τὰς
ἱερουργίας
πεποίητο
χρύσεα |
[3, 15] |
δύνηται.
καὶ
πολλὰ
μὲν
καὶ
|
ἄλλα |
τεκμήρια
τῆς
ὑπὲρ
ἄνθρωπόν
ἐστι |
[3, 6] |
περικεῖσθαι
ταῖς
εἰσόδοις.
δέκα
δὲ
|
ἄλλα |
φάρση
πηχῶν
τὸ
πλάτος
τεσσάρων |
[3, 6] |
ἑνδεκάτου
φάρσους
εἰς
τοῦτο
παρειλημμένου.
|
ἄλλαι |
δ'
ἐπάνω
τούτων
ἐκ
διφθερῶν |
[3, 9] |
ἡμέραν
γεννηθέντι
διελθεῖν.
γίνονται
δὲ
|
ἄλλαι |
θυσίαι
ὑπὲρ
τοῦ
τὰς
νόσους |
[3, 6] |
ἴσαι
δὲ
τῷ
πλάτει
καὶ
|
ἄλλαι |
σινδόνες
μιᾷ
πλείους
τὸν
ἀριθμὸν |
[3, 9] |
τὰς
νόσους
διαφυγεῖν
ἢ
κατ'
|
ἄλλας |
αἰτίας,
εἰς
ἃς
πέμματα
σὺν |
[3, 5] |
αὐτοὺς
παραγινόμενος,
ὅπως
καὶ
μεταβαίνοντες
|
ἀλλαχοῦ |
ταύτην
ἐπαγώμεθα
καὶ
μηκέτι
δεώμεθα |
[3, 2] |
περὶ
τὰς
ὁπλίσεις
ἥ
τε
|
ἄλλη |
θεραπεία
καὶ
κατασκευὴ
ἐκείνων
λεία |
[3, 6] |
μὲν
ἓξ
ἦσαν,
συνῄεσαν
δ'
|
ἀλλήλοις |
ἀκριβῶς
ἅπαντες,
ὥστε
μεμυκότων
τῶν |
[3, 8] |
προσέταξε
κατὰ
δύναμιν.
οἱ
δ'
|
ἀλλήλοις |
ἁμιλλώμενοι
καὶ
ὑπερβάλλειν
φιλοτιμούμενοι
τὰς |
[3, 8] |
κεχαρισμένως
τῷ
θεῷ
βιώσονται
μηδὲν
|
ἀλλήλοις |
ἐγκαλεῖν
ἔχοντες:
ταῦτα
μέντοι
κατὰ |
[3, 2] |
καθ'
ἑκάστους
τε
καὶ
σὺν
|
ἀλλήλοις |
τοὺς
μὲν
νεωτέρους
παρεκάλει
πείθεσθαι |
[3, 7] |
ὑακίνθου
παραληφθέντος
εἰς
τὴν
πρὸς
|
ἀλλήλους |
κατάδεσιν
τοῖς
κρίκοις.
πρὸς
δὲ |
[3, 2] |
ἐπιχωρίους
εἶναι,
καὶ
πρεσβευόμενοι
πρὸς
|
ἀλλήλους |
παρεκάλουν
ἀμύνειν
καὶ
πειρᾶσθαι
τοὺς |
[3, 2] |
τοῖς
τε
πλησιοχώροις
καὶ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
πρεσβευόμενοι
χωρεῖν
τοῖς
Ἑβραίοις
ἐγνώκεσαν |
[3, 2] |
ὑπῆρχον,
ὧν
πέμποντες
οἱ
βασιλεῖς
|
ἀλλήλους |
τε
καὶ
τοὺς
περιοίκους
ἐπὶ |
[3, 10] |
τραπέζης
τίθενται
κατὰ
ἓξ
εἰς
|
ἀλλήλους |
τετραμμένοι.
δύο
δὲ
χρυσέων
ὑπερκειμένων |
[3, 6] |
τισὶν
ἐμπεπλεγμένος
κατὰ
στίχον
πρὸς
|
ἀλλήλους |
τετραμμένοι
τὴν
περιφέρειαν,
καὶ
δι' |
[3, 2] |
δὲ
καὶ
διακελευσμῷ
τὰ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
χρωμένων
μέχρι
μὲν
οὖν
Μωυσῆς |
[3, 6] |
καὶ
βάσεσιν
ὁμοίαις
ἐπικειμένους
διαλείποντας
|
ἀλλήλων |
κατ'
ὀλίγον.
τὸ
δ'
ἐνδοτέρω |
[3, 5] |
στρατηγὸν
περιέμενον
ἁγνεύοντες
τήν
τε
|
ἄλλην |
ἁγνείαν
καὶ
ἀπὸ
συνουσίας
τῆς |
[3, 9] |
τούς
τε
νεφροὺς
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
πιμελὴν
σὺν
τῷ
λοβῷ
τοῦ |
[3, 6] |
μήθ'
ὑπὸ
ἀνέμων
κραδαίνεσθαι
μήτ'
|
ἄλλης |
αἰτίας
τὴν
σκηνὴν
συνεῖχεν,
ἀλλ' |
[3, 1] |
παρασχεῖν
ἐνδεής,
ἀλλὰ
καὶ
μηδ'
|
ἄλλο |
τι
τῶν
ζῴων
ἱκανὴ
βόσκειν: |
[3, 6] |
μετὰ
δὲ
ἡμέρας
ἑπτὰ
πάλιν
|
ἄλλοι |
ἐκομίζοντο
ἄρτοι>
ἐν
τῷ
καλουμένῳ |
[3, 10] |
καὶ
τότε
μὲν
ἀντ'
ἐκείνων
|
ἄλλοι |
κομίζονται,
οἱ
δὲ
τοῖς
ἱερεῦσι |
[3, 8] |
τῇ
στολῇ
καὶ
πᾶσι
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἄγων
ἑαυτὸν
δημοτικώτερον
καὶ
μηδὲν |
[3, 6] |
γῆθεν
ἀνέρχεται,
διαπεποικιλμένον
τοῖς
τε
|
ἄλλοις |
ἅπασιν
ἐνυφασμένον,
ὅσα
κόσμον
οἴσειν |
[3, 6] |
τέσσαρας
ἵστησι
κίονας
ὁμοίως
τοῖς
|
ἄλλοις |
εἰργασμένους
καὶ
βάσεσιν
ὁμοίαις
ἐπικειμένους |
[3, 12] |
τε
γὰρ
αὐτοὺς
ὁμοίως
τοῖς
|
ἄλλοις |
εἴργει
καὶ
προσέτι
γαμεῖν
τὰς |
[3, 12] |
ἀνδρὸς
ἠξίωσε
γυναῖκα
τοῦτο
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἱερεῦσι
συγχωρῶν,
μόνην
δ'
αὐτῷ |
[3, 9] |
κατὰ
νηδὺν
ἐκκαθάραντες
ἀκριβῶς
τοῖς
|
ἄλλοις |
καθαγνισθησόμενα
προσεπιφέρουσι,
τὰς
δορὰς
τῶν |
[3, 7] |
ἱερεῦσι
στολαὶ
πᾶσί
τε
τοῖς
|
ἄλλοις, |
οὓς
χαναναίας
καλοῦσι,
καὶ
δὴ |
[3, 4] |
περὶ
μὲν
ταύτης
εὐκαίρως
ἐν
|
ἄλλοις |
τῆς
γραφῆς
δηλώσομεν.
~(Μωυσῆς
δὲ |
[3, 4] |
δὲ
τοσούτων
μυριάδων
σωτηρίας
οὐκ
|
ἄλλον |
τινὰ
δύνασθαι
μὴ
Μωυσῆν
γενόμενον. |
[3, 1] |
ποιούμενος:
καὶ
γὰρ
οὐδ'
ἐπ'
|
ἄλλον |
τινὰ
συνέτρεχον
ἀλλ'
ἐπ'
αὐτόν, |
[3, 10] |
τὰ
πάντα,
λιβανωτὸς
ὑπὲρ
ἐκείνου
|
ἄλλος |
ὑπὲρ
τῶν
ἄρτων
προστίθεται.
θύει |
[3, 2] |
πρὸς
Ἑβραίους
πόλεμον
παρεκάλουν,
στρατὸν
|
ἀλλότριον |
καὶ
τῆς
Αἰγυπτίων
ἀποδράντα
δουλείας |
[3, 5] |
ψευδομαρτυρεῖν:
ὁ
δὲ
δέκατος
μηδενὸς
|
ἀλλοτρίου |
ἐπιθυμίαν
λαμβάνειν.
(Καὶ
τὸ
μὲν |
[3, 12] |
τῶν
τε
ὁμοφύλων
καὶ
τῶν
|
ἀλλοτριοχώρων, |
μηδὲν
ἐξ
αὐτῶν
φυλάττοντας:
ποιεῖν |
[3, 5] |
ὑπολαμβάνοντες,
οἵου
τυχεῖν
οὐκ
ἂν
|
ἄλλου |
δύναιντο,
σφόδρα
λυπούμενοι
διετέλουν
καὶ |
[3, 4] |
δικάσαι
μὲν
γὰρ
ἀγαθοὺς
κἂν
|
ἄλλους |
Ἑβραίων
εὑρεθῆναι,
φροντίσαι
δὲ
τοσούτων |
[3, 12] |
τοῖς
ἐργαστηρίοις
ἦσαν,
οὐδενί
τε
|
ἄλλῳ |
ἢ
πόλει
μετανισταμένῃ
καὶ
καθιδρυμένῃ |
[3, 1] |
σωτηρίαν
αὐτοῦ
καὶ
οὐκ
ἐν
|
ἄλλῳ: |
συγγινώσκειν
δὲ
τοῖς
νῦν
ὑπὸ |
[3, 1] |
ταύτην
νεμομένοις
τὴν
ἐκ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀπορίαν,
ἔτι
δὲ
καὶ
νῦν |
[3, 4] |
ἔμελλε
φέρειν
ἐπιγραφομένῳ
τὰ
ὑπὸ
|
ἄλλων |
εὑρημένα,
ὥστε
τὴν
Μωυσέος
ἀρετὴν |
[3, 1] |
πτήσεως
καὶ
πρόσγαιον
μᾶλλον
τῶν
|
ἄλλων |
ὂν
καταφέρεται
εἰς
τοὺς
Ἑβραίους: |
[3, 8] |
καὶ
τοῦ
θυμιατηρίου
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
σκευῶν
ἀναλῶσαι,
ὅπως
κατὰ
τὴν |
[3, 7] |
ἀρχιερέα.
Τὴν
μὲν
οὖν
τῶν
|
ἄλλων |
στολὴν
τοιαύτην
εἶναι
συμβέβηκεν.
ὅταν |
[3, 4] |
ἐπίτρεψον
αὐτοῖς
ποιεῖσθαι
καὶ
ἐπ'
|
ἄλλων, |
σὺ
δὲ
πρὸς
μόνῃ
τῇ |
[3, 7] |
καὶ
ματαίως
ἡμᾶς
ὑπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
τὰς
βλασφημίας
ἀκούοντας:
ἕκαστα
γὰρ |
[3, 2] |
ἀπροσδεές,
ὅπλων
χρημάτων
τροφῆς
τῶν
|
ἄλλων, |
ὧν
παρόντων
ἐκ
πεποιθήσεως
πολεμοῦσιν |
[3, 9] |
τοῦ
γεγεννηκότος
ἐπὶ
ταὐτό,
οὐδ'
|
ἄλλως |
δὲ
πρὶν
ὀγδόην
ἡμέραν
γεννηθέντι |
[3, 5] |
δίχα
πόνου
τῆς
ὄψεως
δυνάμενον
|
ἄλλως |
τε
διὰ
τὸ
λόγον
εἶναι |
[3, 7] |
ὑακίνθινος
πεποιημένος,
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἄλλως |
ὑπερανετίθετο
αὐτῷ
τὸ
ὄνομα
τοῦ |
[3, 1] |
δρᾶν
ἔτρεψε.
παθεῖν
δ'
οὐκ
|
ἀλόγως |
αὐτοὺς
διὰ
τὴν
ἀνάγκην
τοῦτο |
[3, 9] |
καθαρὰ
ποιήσαντες
διαμελίζουσι
καὶ
πάσαντες
|
ἁλσὶν |
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
ἀνατιθέασι
σχιζῶν |
[3, 7] |
ἐμβεβηκότας
τῷ
ὑφάσματι
ποιοῦσι,
δεξομένους
|
ἁλύσεις |
εἰργασμένας,
αἳ
συνῆσαν
κατ'
ἄκρον |
[3, 10] |
ἣν
προσάγουσι
τῷ
θεῷ
ἄρτον
|
ἀλφίτων |
μὲν
πυρίνων
ἀσσαρῶνας
δύο
μετὰ |
[3, 13] |
ὑπέσχετο
παρέξειν
εὐδαιμονίας
ἐν
ταύταις
|
ἀλῶνται |
ταῖς
ταλαιπωρίαις,
ὕδατος
μὲν
σπανίζοντες, |
[3, 14] |
διαβῆναι
λέγοντες
ἀδυνάτους
ὑπὸ
μεγέθους
|
ἅμα |
καὶ
βάθους
καὶ
ὄρη
ἀμήχανα |
[3, 10] |
εἰς
τὸν
ναὸν
τοῦ
αἵματος
|
ἅμα |
καὶ
τοῦ
ἐρίφου
ῥαίνει
τῷ |
[3, 13] |
ταῦτα
οὐκ
εἰς
μακρὰν
ἔσται.
|
ἅμα |
ταῦτ'
ἔλεγε
καὶ
πίμπλαται
τὸ |
[3, 1] |
ὑπερελθὸν
καὶ
ὑπὸ
κόπου
τε
|
ἅμα |
τῆς
πτήσεως
καὶ
πρόσγαιον
μᾶλλον |
[3, 14] |
τὴν
Χαναναίαν
ἅπασαν
ἐπί
τε
|
Ἀμάθην |
πόλιν
καὶ
Λίβανον
ἀφικνοῦνται
τὸ |
[3, 7] |
τις
ἢ
θεασάμενος
τὴν
βοτάνην
|
ἀμαθίᾳ |
τούτου
ἀγνοεῖ
τὴν
φύσιν
αὐτῆς |
[3, 14] |
ἑαυτῶν
σωτηρίας,
ἀλλ'
ὅπως
τῆς
|
ἀμαθίας |
παύσῃ
τὸ
πλῆθος
καὶ
καταστήσῃ |
[3, 2] |
Πέτραν
κατοικοῦντες,
οἳ
καλοῦνται
μὲν
|
Ἀμαληκῖται, |
μαχιμώτατοι
δὲ
τῶν
ἐκεῖσε
ἐθνῶν |
[3, 2] |
θεὸν
προεφήτευέ
τε
πανωλεθρὶ
τοὺς
|
Ἀμαληκίτας |
ἀπολουμένους
καὶ
μηδένα
αὐτῶν
ὑπολειφθησόμενον |
[3, 2] |
ἀνίσχει
τὰς
χεῖρας,
καὶ
τοὺς
|
Ἀμαληκίτας |
κατεπόνουν
οἱ
Ἑβραῖοι.
τὸν
οὖν |
[3, 2] |
γενομένου
κατὰ
κράτος
ἐνίκων
τοὺς
|
Ἀμαληκίτας |
οἱ
Ἑβραῖοι,
καὶ
πάντες
ἂν |
[3, 8] |
γὰρ
φύλαρχοι
κατὰ
δύο
συνελθόντες
|
ἅμαξαν |
καὶ
δύο
βόας
προσκομίζουσιν:
ἓξ |
[3, 5] |
εἰπεῖν:
οὐ
γὰρ
Μωυσῆς
ὁ
|
Ἀμαράμου |
καὶ
Ἰωχαβάδης
υἱός,
ἀλλ'
ὁ |
[3, 10] |
ἑπτὰ
θύουσι
καὶ
ἔριφον
ὑπὲρ
|
ἁμαρτάδων. |
(Δεκάτῃ
δὲ
τοῦ
αὐτοῦ
μηνὸς |
[3, 10] |
κριόν,
ἔριφον
δὲ
ἐπὶ
παραιτήσεσιν
|
ἁμαρτάδων, |
εἴ
τι
κατὰ
λήθην
γένοιτο. |
[3, 10] |
τοῖς
πᾶσι
καὶ
ἐρίφου
ὑπὲρ
|
ἁμαρτάδων |
εἰς
εὐωχίαν
κατὰ
ἡμέραν
ἑκάστην |
[3, 10] |
καὶ
ἄρνας
ἑπτὰ
καὶ
ὑπὲρ
|
ἁμαρτάδων |
ἔριφον.
προσάγουσι
δὲ
δύο
πρὸς |
[3, 8] |
καὶ
κριὸν
καὶ
ἔριφον
ὑπὲρ
|
ἁμαρτάδων, |
καὶ
δὴ,
λέγειν
γὰρ
ἐν |
[3, 9] |
κατακαίουσι.
(Θύουσι
δὲ
καὶ
ὑπὲρ
|
ἁμαρτάδων |
καὶ
ὁμοίως
τῷ
προειρημένῳ
τὸ |
[3, 9] |
τῷ
προειρημένῳ
τὸ
περὶ
τῶν
|
ἁμαρτάδων |
τῆς
ἱερουργίας
τρόπῳ
γίνεται.
οἱ |
[3, 10] |
παραίτησις
τοῦ
πλήθους
παντὸς
ὑπὲρ
|
ἁμαρτημάτων |
ἐσόμενος,
τὸν
δ'
ἐν
τοῖς |
[3, 10] |
τεσσαρεσκαίδεκα,
ἐρίφους
δὲ
δύο
ὑπὲρ
|
ἁμαρτημάτων. |
ἔστι
δ'
οὐδεμία
τῶν
ἑορτῶν, |
[3, 15] |
τιμωρίαν,
οὐκ
ἀξίαν
μὲν
τῶν
|
ἁμαρτημάτων, |
οἵαν
δὲ
οἱ
πατέρες
ἐπὶ |
[3, 10] |
καὶ
ἄρνας
ἑπτά,
ὑπὲρ
δὲ
|
ἁμαρτημάτων |
παραιτήσεως
ἔριφον.
καὶ
ταῦτα
μὲν |
[3, 8] |
σὺν
αὐτοῖς
χίμαρον
ἐπὶ
παραιτήσει
|
ἁμαρτημάτων. |
προσῆγε
δὲ
τῶν
ἀρχόντων
ἕκαστος |
[3, 10] |
καὶ
κριῶν
δύο
κατὰ
παραίτησιν
|
ἁμαρτιῶν |
ἐρίφου
προστιθεμένου.
ταῖς
δ'
ἑξῆς |
[3, 7] |
κατ'
ἐκεῖνο
γνώμης
οὐκ
ἂν
|
ἁμάρτοι: |
καὶ
ὁ
πῖλος
δέ
μοι |
[3, 7] |
βουνιάδι,
ταύτῃ
γὰρ
οὐκ
ἂν
|
ἁμάρτοι |
τις
εἰκάζων
αὐτήν,
τὰ
δὲ |
[3, 9] |
ἀπολιπεῖν
οὐκ
ἐᾷ.
ὁ
δὲ
|
ἁμαρτὼν |
μὲν
αὑτῷ
δὲ
συνειδὼς
καὶ |
[3, 14] |
πρὸς
τὸ
ἔργον:
οὐ
γὰρ
|
ἀμαχητὶ |
παραχωρήσουσιν
ἡμῖν
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ |
[3, 7] |
τρίτης
λίγυρος
μὲν
ἄρχει
εἶτα
|
ἀμέθυσος |
ἀχάτης
δὲ
τρίτος
ἔνατος
ὢν |
[3, 11] |
χρόαν,
ὁ
δὴ
τοιοῦτος
ποικίλαις
|
ἀμείβεται |
θυσίαις
τὸν
θεόν,
περὶ
ὧν |
[3, 14] |
εἰπόντος
τὸ
πλῆθος
αὐτὸν
τιμαῖς
|
ἀμείβεται, |
καὶ
κατασκόπους
αἱρεῖται
δώδεκα
τῶν |
[3, 8] |
ἐξευρημένων
τοῖς
προτέροις
αὐτοὶ
προεθυμήθησαν
|
ἀμείνονα |
προσεξεργάσασθαι,
λαβεῖν
τε
ἐπίνοιαν
ὧν |
[3, 8] |
καὶ
περὶ
τῶν
μελλόντων
ὡς
|
ἀμεινόνων |
ἐπιθυμοῦντες
δωρεάς
τε
τῷ
θεῷ |
[3, 13] |
Σιναίου
ὄρους
καὶ
τόπους
τινὰς
|
ἀμείψας, |
περὶ
ὧν
δηλώσομεν,
εἴς
τι |
[3, 12] |
τὴν
αὐτῶν
δίαιταν,
ὥστ'
αὐτὴν
|
ἄμεμπτον |
εἶναι.
καὶ
διὰ
ταύτην
τὴν |
[3, 14] |
ἅμα
καὶ
βάθους
καὶ
ὄρη
|
ἀμήχανα |
τοῖς
ὁδεύουσι
καὶ
πόλεις
καρτερὰς |
[3, 1] |
δὲ
καὶ
τῆς
παρούσης
ἀπαλλαγῆναι
|
ἀμηχανίας |
ἐκ
τῆς
τοῦ
θεοῦ
κηδεμονίας, |
[3, 14] |
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν
ὑπὸ
τῆς
|
ἀμηχανίας |
τοῦ
παραστάντος
αὐτοῖς
πάθους
τεταραγμένην, |
[3, 8] |
κατὰ
δύναμιν.
οἱ
δ'
ἀλλήλοις
|
ἁμιλλώμενοι |
καὶ
ὑπερβάλλειν
φιλοτιμούμενοι
τὰς
θυσίας, |
[3, 11] |
ἐν
τῷ
μιάσματι
θύειν
νόμιμον
|
ἀμνάδας |
δύο,
ὧν
τὴν
μὲν
ἑτέραν |
[3, 13] |
αὐτῷ
περὶ
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας
|
ἀμνημονεῖν |
μήτ'
ἀπογινώσκειν
τῆς
τοῦ
θεοῦ |
[3, 10] |
τοῦ
κοινοῦ
σῖτος
ὀπτὸς
ζύμης
|
ἄμοιρος, |
ἀσσαρῶνες
δ'
εἴκοσι
καὶ
τέσσαρες |
[3, 1] |
ἦν
τὸ
βρῶμα
καὶ
παράδοξον.
|
ἀμύνει |
δὲ
τοῖς
ταύτην
νεμομένοις
τὴν |
[3, 2] |
καὶ
πρεσβευόμενοι
πρὸς
ἀλλήλους
παρεκάλουν
|
ἀμύνειν |
καὶ
πειρᾶσθαι
τοὺς
ἄνδρας
διαφθείρειν. |
[3, 4] |
τοῦτο
ἀναπέμψουσιν:
ἔσται
γὰρ
οὕτως
|
ἀμφότερα: |
καὶ
τῶν
δικαίων
Ἑβραῖοι
τεύξονται |
[3, 12] |
συνελθεῖν
σκεψομένας
περὶ
τῶν
οἰκείων,
|
ἀμφοτέραις |
δὲ
συνῆγε
τὸ
πλῆθος.
τῆς |
[3, 12] |
οἱ
τὴν
ἱερατικὴν
στολὴν
φοροῦντες
|
ἄμωμοί |
τέ
εἰσι
καὶ
περὶ
πάντα |
[3, 13] |
ὀνομάζεται
Καβρωθαβά,
ἐπιθυμίας
μνημεῖα
λέγοιτο
|
ἄν. |
~(Ἀναγαγὼν
δὲ
αὐτοὺς
ἐκεῖθεν
ὁ |
[3, 7] |
ἀρχιερέως
κόσμος
ἐστί.
(Θαυμάσειε
δ'
|
ἄν |
τις
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
πρὸς |
[3, 11] |
ὕστερον
ἐροῦμεν.
(Ὅθεν
καὶ
καταγελάσειεν
|
ἄν |
τις
τῶν
λεγόντων
Μωυσῆν
λέπρᾳ |
[3, 15] |
καθάπερ
παρόντος
αὐτοῦ
καὶ
κολάσοντος
|
ἂν |
ἀκοσμῇ
πειθαρχεῖ
τοῖς
ὑπ'
αὐτοῦ |
[3, 5] |
κηδεμόνος
ὑπολαμβάνοντες,
οἵου
τυχεῖν
οὐκ
|
ἂν |
ἄλλου
δύναιντο,
σφόδρα
λυπούμενοι
διετέλουν |
[3, 7] |
τεκμηριοῦν
ὑακίνθινος
πεποιημένος,
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἄλλως
ὑπερανετίθετο
αὐτῷ
τὸ
ὄνομα |
[3, 7] |
τῆς
κατ'
ἐκεῖνο
γνώμης
οὐκ
|
ἂν |
ἁμάρτοι:
καὶ
ὁ
πῖλος
δέ |
[3, 7] |
ἐμφερὴς
βουνιάδι,
ταύτῃ
γὰρ
οὐκ
|
ἂν |
ἁμάρτοι
τις
εἰκάζων
αὐτήν,
τὰ |
[3, 13] |
κακῶς
ἀκούοντες
πρὸς
ὑμῶν
οὐκ
|
ἂν |
ἀποσταίημεν
κάμνοντες
ὑπὲρ
ὑμῶν,
καὶ |
[3, 2] |
Ἀμαληκίτας
οἱ
Ἑβραῖοι,
καὶ
πάντες
|
ἂν |
ἀπωλώλεισαν,
εἰ
μὴ
νυκτὸς
ἐπιγενομένης |
[3, 11] |
θυσιῶν
ἅπτεσθαι
μέχρι
τεσσαράκοντα
ἡμερῶν,
|
ἂν |
ἄρρεν
τὸ
τεχθὲν
ᾖ:
διπλασίονας |
[3, 1] |
τοῦ
τῶν
ἀνθρώπων
ἐν
οἷς
|
ἂν |
ἀτυχῇ
γένους
ὄντος.
ὁ
θεὸς |
[3, 2] |
Μωυσῆς
οὐχ
ὑπομένων,
ὁσάκις
γὰρ
|
ἂν |
αὐτὰς
καθίει
τοσαυτάκις
ἐλαττοῦσθαι
τοὺς |
[3, 11] |
τὴν
γαστέρα
πρησθεῖσαν
οὕτως
ἀποθανεῖν:
|
ἂν |
δ'
ὑπὸ
πολλοῦ
τοῦ
ἔρωτος |
[3, 11] |
ἱερεῖς
πρὸς
τὸν
θεὸν
διανέμονται.
|
(Ἂν |
δ'
ὑπονοήσῃ
μεμοιχεῦσθαί
τις
αὐτῷ |
[3, 4] |
τὴν
περὶ
τούτου
διάγνωσιν
ἐπανοίσουσιν,
|
ἂν |
δὲ
κἀκείνους
διαφύγῃ
τὸ
περὶ |
[3, 11] |
συνδιαιτωμένους
καὶ
νεκροῦ
μηδὲν
διαφέροντας:
|
ἂν |
δέ
τις
ἐξικετεύσας
τὸν
θεὸν |
[3, 1] |
γλυκὺ
τὸ
νᾶμα
καὶ
οἷον
|
ἂν |
εἴη
θεοῦ
τὸ
δῶρον
δόντος |
[3, 7] |
ὑάκινθος,
καὶ
ὁ
φοῖνιξ
δ'
|
ἂν |
εἴη
τεκμήριον
τοῦ
πυρός.
ἀποσημαίνει |
[3, 15] |
τῆς
τοῦ
πιστεύεσθαι
περὶ
ὧν
|
ἂν |
εἴπῃ
οὐ
παρ'
ὃν
ἔζη |
[3, 7] |
δ'
αὐτῷ
ἡμισφαίριον
προσπέφυκεν
ἀκριβῶς
|
ἂν |
εἴποι
τις
τετορνευμένον,
ὑπερανεστώσας
ἔχον |
[3, 6] |
θεοῦ
οὓς
καὶ
τὸ
πλῆθος
|
ἂν |
ἐπελέξατο
τῆς
ἐξουσίας
ἐπ'
αὐτῷ |
[3, 11] |
γὰρ
τοῦτ'
ἦν
ἀληθές,
οὐκ
|
ἂν |
ἐπὶ
τῇ
αὑτοῦ
Μωυσῆς
ἀτιμίᾳ |
[3, 11] |
διατελοῖεν,
περὶ
ὧν
ἐν
οἷς
|
ἂν |
ἡμῖν
ἀφορμὴ
τῆς
γραφῆς
γένηται |
[3, 11] |
τὴν
γονὴν
ῥεομένου.
ὃς
δ'
|
ἂν |
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
ἀποκρίνῃ
γονήν, |
[3, 1] |
δ'
αὐτῶν,
τί
καὶ
ποιούντων
|
ἂν |
μεταβάλοι
τὸ
ὕδωρ
ἐπὶ
τὸ |
[3, 7] |
ἐπίπεδον:
ἥρμοσται
δὲ
ἀκριβῶς,
ὡς
|
ἂν |
μὴ
περιρρυείη
πονοῦντος
περὶ
τὴν |
[3, 9] |
καταλειπομένοις
τῶν
κρεῶν,
ἃ
δ'
|
ἂν |
περισσεύσῃ
κατακαίουσι.
(Θύουσι
δὲ
καὶ |
[3, 4] |
σὺ
τῷ
θεῷ
προσεδρεύων
εὐμενέστερον
|
ἂν |
ποιήσειας
αὐτὸν
τῷ
στρατῷ.
(Ταῦτα |
[3, 5] |
καὶ
περὶ
τῶν
ὅλων
ὃν
|
ἂν |
πραχθείη
τρόπον
ἐν
τοῖς
αὖθις |
[3, 1] |
ὕδωρ
αὐτοῖς
παρέξειν
οἷον
ἐπιθυμοῦσιν,
|
ἂν |
πρὸς
τὰ
ὑπ'
αὐτοῦ
κελευόμενα |
[3, 8] |
ἐμοὶ
τῆς
σκέψεως
ἐπιτραπείσης
ἐμαυτὸν
|
ἂν |
τῆς
τιμῆς
ἄξιον
ἔκρινα
διά |
[3, 4] |
κατέχων
σεαυτὸν
διατέλει
ζητῶν
οἷς
|
ἂν |
τὸ
πλῆθος
ἀπαλλάξειας
τῆς
νῦν |
[3, 13] |
τούτῳ
καί
τινος
ἐρομένου,
πόθεν
|
ἂν |
τοσαύταις
εὐπορήσειε
μυριάσι
τῶν
προειρημένων, |
[3, 4] |
ἐπ'
αὐτὸν
βαδιζόντων
καὶ
μόνως
|
ἂν |
τοῦ
δικαίου
τυχεῖν
ἡγουμένων,
εἰ |
[3, 6] |
ἐπίχρυσοι
καθ'
ἑκάτερον
τοῖχον,
ὡς
|
ἂν |
ὑπ'
αὐτῶν
ὁπότε
δεήσειεν
ἄγοιτο |
[3, 6] |
ἀνὰ
πέντε
μὲν
εἰς
ἑκατέραν
|
ἀνὰ |
δύο
δὲ
καὶ
ἥμισυ
κατὰ |
[3, 10] |
εἰς
τοῦτο
ἀναλοῦνται.
ὀπτῶνται
δὲ
|
ἀνὰ |
δύο
διαιρεθέντες
μὲν
τῇ
πρὸ |
[3, 6] |
ἀνεῴγεσαν
κατὰ
πύλας,
ἐν
αἷς
|
ἀνὰ |
δύο
κάμακες
εἱστήκεσαν
κατὰ
μίμησιν |
[3, 6] |
τοὺς
δέκα
λόγους
συγγεγράφθαι
συμβεβήκει
|
ἀνὰ |
πέντε
μὲν
εἰς
ἑκατέραν
ἀνὰ |
[3, 12] |
τοὺς
ἱερεῖς
ἐκέλευσε
τὰ
γέρα,
|
ἀναβαίνειν |
δὲ
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
καὶ |
[3, 8] |
ἡμέραν
εἷς:
Μωυσῆς
δὲ
οὐκέτ'
|
ἀναβαίνων |
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
ἀλλ'
εἰς |
[3, 7] |
κινουμένης
ἐμποδίζηται
πρὸς
τὸ
ἔργον,
|
ἀναβαλόμενος |
ἐπὶ
τὸν
λαιὸν
ὦμον
φέρει. |
[3, 1] |
θεοῦ
καὶ
παράκλησιν
ἐλθεῖν,
καὶ
|
ἀναβὰς |
ἐπί
τινα
σκοπὴν
ᾔτει
πόρον |
[3, 5] |
ἀπότομον
ἀνθρώποις
οὐ
μόνον
οὐκ
|
ἀναβατὸν |
ἀλλ'
οὐδὲ
ὁραθῆναι
δίχα
πόνου |
[3, 5] |
ἀπορουμένοις,
ὁ
ποτὸν
ἐκ
πέτρας
|
ἀναβλύσας |
σπανίζουσι,
δι'
ὃν
Ἄδαμος
τῶν |
[3, 2] |
καὶ
μὴ
μέλλειν,
ὡς
τῆς
|
ἀναβολῆς |
ἐμποδιζούσης
τὴν
προθυμίαν
αὐτῶν.
ὁ |
[3, 14] |
Καβρωθαβά,
ἐπιθυμίας
μνημεῖα
λέγοιτο
ἄν.
|
~(Ἀναγαγὼν |
δὲ
αὐτοὺς
ἐκεῖθεν
ὁ
Μωυσῆς |
[3, 6] |
γὰρ
ἐν
ταῖς
ἱεραῖς
βίβλοις
|
ἀναγέγραπται, |
ταῦτ'
ἦν:
Βασάηλος
μὲν>
Οὐρὶ |
[3, 5] |
καθάπερ
ἐν
ταῖς
ἱεραῖς
βίβλοις
|
ἀναγέγραπται. |
τοὺς
δὲ
Ἑβραίους
τά
τε |
[3, 12] |
τὸν
ἐνιαυτὸν
καταβάλοι
τὸ
ἀργύριον,
|
ἀναγκάζει |
τὸν
πριάμενον
ἀποδοῦναι,
εἰ
δὲ |
[3, 9] |
δὲ
κομίσαντος
καὶ
ὁποσονοῦν
ὁλοκαυτεῖν
|
ἀναγκαῖον. |
κωλύει
δὲ
ὁ
νόμος
θύειν |
[3, 2] |
κατ'
ἰδίαν
ἔσχον
οὐδὲ
τῆς
|
ἀναγκαίου |
τροφῆς
πρότερον
εὐποροῦντες.
ὑπῆρξε
δ' |
[3, 5] |
υἱός,
ἀλλ'
ὁ
τὸν
Νεῖλον
|
ἀναγκάσας |
ᾑματωμένον
ὑπὲρ
ὑμῶν
ῥυῆναι
καὶ |
[3, 1] |
δίψους
καὶ
τῆς
ὁδοιπορίας
τεταλαιπωρημένοις
|
ἀνάγκη |
γένοιτο
κόπτειν
τὴν
πέτραν,
ὁ |
[3, 5] |
ἕκαστος
τῶν
ἐντευξομένων,
ἐμοὶ
δὲ
|
ἀνάγκη |
ταῦτα
ἱστορεῖν
καθάπερ
ἐν
ταῖς |
[3, 8] |
τρυφῆς
μήτ'
ἐν
πολέμῳ
κατ'
|
ἀνάγκην |
Ἑβραίους
παραβῆναί
τινα
τῶν
νόμων. |
[3, 1] |
οὐκ
ἀλόγως
αὐτοὺς
διὰ
τὴν
|
ἀνάγκην |
τοῦτο
νομίσας
ἔγνω
δεῖν
ἐφ' |
[3, 1] |
στρατὸς
ὥστε
τῷ
βιαζομένῳ
τῆς
|
ἀνάγκης |
ἀντιτάξαι
τὸ
ἀνδρεῖον,
ἀλλὰ
διέφθειρε |
[3, 1] |
ἀπολύειν
αὐτοὺς
καὶ
ταύτης
τῆς
|
ἀνάγκης |
τὸν
θεὸν
ἔλεγε
καὶ
χαρίσασθαι |
[3, 1] |
δὲ
τοῖς
νῦν
ὑπὸ
τῆς
|
ἀνάγκης |
ὑπὸ
τοῦ
λαοῦ
πραττομένοις
φύσει |
[3, 1] |
δὲ
οὖσαν
τὴν
χώραν
ἐξ
|
ἀνάγκης |
ὥδευον
ἑτέραν
ἀπελθεῖν
οὐκ
ἔχοντες. |
[3, 7] |
κλῆσιν
ἐπιστάμενος
οὐκ
ἰδὼν
δ'
|
ἀναγνωρίσειε, |
τοῖς
οὕτω
δὴ
ἔχουσι
σημανῶ |
[3, 7] |
κατὰ
στέρνον
καὶ
μετάφρενον
ἠρτημέναις
|
ἀναδεῖται |
ὑπὲρ
ἑκατέραν
κατακλεῖδα:
μασσαβάνης
καλεῖται. |
[3, 2] |
Μωυσῆς.
διηγρύπνει
δὲ
καὶ
Μωυσῆς
|
ἀναδιδάσκων |
τὸν
Ἰησοῦν
ὃν
τρόπον
ἐκτάξειε |
[3, 12] |
προεῖπεν
ἀνάπαυσιν.
καὶ
τῶν
αὐτομάτως
|
ἀναδοθέντων |
ἀπὸ
τῆς
γῆς
κοινὴν
εἶναι |
[3, 1] |
Μωυσεῖ
οὕτως
ἐκ
τῆς
πέτρας
|
ἀναδοθήσεσθαι |
ὕδωρ.
~(Τοῦ
δὲ
Ἑβραίων
ὀνόματος |
[3, 8] |
τὸ
προειρημένον
πέρας
εἶχε,
τῶν
|
ἀναθημάτων |
μήπω
καθιερωμένων
ἐπιστὰς
ὁ
θεὸς |
[3, 1] |
τῶν
δυνατωτέρων
πλεονεκτούντων
περὶ
τὴν
|
ἀναίρεσιν. |
οἱ
μέντοι
πλέον
τοῦ
προστεταγμένου |
[3, 1] |
δηλοῖ
δὲ
ἐν
τῷ
ἱερῷ
|
ἀνακειμένη |
γραφὴ
τὸν
θεὸν
προειπεῖν
Μωυσεῖ |
[3, 5] |
τῶν
δὲ
πρὸς
τὸ
θεῖον
|
ἀνακεχωρηκέναι. |
τοὺς
δὲ
σώφρονας
καὶ
μηδέτερον |
[3, 1] |
ἡμετέραν
διάλεκτον,
τί
τοῦτ'
ἔστιν
|
ἀνακρίνουσα. |
καὶ
οἱ
μὲν
χαίροντες
ἐπὶ |
[3, 2] |
ὅπλων
εἴ
τι
πεπονηκὸς
ἦν
|
ἀναλαμβάνοντες |
καὶ
τοῖς
στρατηγοῖς
προσέχοντες,
ὡς |
[3, 9] |
εἰς
ἃς
πέμματα
σὺν
ἱερείοις
|
ἀναλίσκεται, |
ὧν
εἰς
τὴν
ὑστέραν
οὐδὲν |
[3, 10] |
εἴκοσι
καὶ
τέσσαρες
εἰς
τοῦτο
|
ἀναλοῦνται. |
ὀπτῶνται
δὲ
ἀνὰ
δύο
διαιρεθέντες |
[3, 8] |
τὰς
περὶ
τὴν
σκηνὴν
χρείας
|
ἀναλοῦτο. |
(Ἥγνιζε
δὲ
καὶ
τὴν
σκηνὴν |
[3, 1] |
ὅσα
μὲν
ἐπεφέροντο
πάντ'
ἦσαν
|
ἀναλωκότες, |
μηδενὶ
δὲ
περιτυγχάνοντες
δυσέλπιδες
ἦσαν |
[3, 10] |
λαβόντων.
~(Ἐκ
δὲ
τοῦ
δημοσίου
|
ἀναλώματος |
νόμος
ἐστὶν
ἄρνα
καθ'
ἑκάστην |
[3, 12] |
ἀγρὸν
ὁ
ἀποδόμενος,
τοῦ
δ'
|
ἀναλώματος |
ὑπερβάλλοντος
ὑπὲρ
τοῦ
λείποντος
καταβαλὼν |
[3, 12] |
τῶν
τε
καρπῶν
καὶ
τῶν
|
ἀναλωμάτων |
ἀποδίδωσι
τοῖς
καὶ
πρότερον
νεμηθεῖσι. |
[3, 10] |
ὁ
ἱερεὺς
ἐκ
τῶν
ἰδίων
|
ἀναλωμάτων, |
καὶ
δὶς
ἑκάστης
ἡμέρας
τοῦτο |
[3, 15] |
ἱεροῦ
μετὰ
πολλῶν
κινδύνων
καὶ
|
ἀναλωμάτων |
καὶ
θύσαντες
οὐκ
ἴσχυσαν
τῶν |
[3, 10] |
προσαχθείς,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
ἰδίων
|
ἀναλωμάτων |
τοῦ
ἀρχιερέως
παρασχόντος:
οὗ
δὴ |
[3, 8] |
θυμιατηρίου
καὶ
τῶν
ἄλλων
σκευῶν
|
ἀναλῶσαι, |
ὅπως
κατὰ
τὴν
ὁδοιπορίαν
ταῦτα |
[3, 8] |
ἐπιχώριον
δύο
χόας
Ἀττικοὺς
δεχόμενον,
|
ἀναμίξαντας |
καὶ
καθεψήσαντας
σκευάσαι
τέχνῃ
μυρεψῶν |
[3, 1] |
διακειμένους
καὶ
τοῦ
πράγματος
τὸ
|
ἀναντίλεκτον, |
οὐ
γὰρ
καθαρὸς
ἦν
στρατὸς |
[3, 7] |
αὐτὸ
τῶν
ποδῶν
ὥσπερ
εἰς
|
ἀναξυρίδας, |
ἀποτέμνεται
δὲ
ὑπὲρ
ἥμισυ
καὶ |
[3, 5] |
δὲ
τέταρτος
παρατηρεῖν
τὰς
ἑβδομάδας
|
ἀναπαυομένους |
ἀπὸ
παντὸς
ἔργου:
ὁ
δὲ |
[3, 2] |
ἐπινικίων
ἑορτὴν
ἤγαγον,
ὁ
Μωυσῆς
|
ἀναπαύσας |
ἐπ'
ὀλίγας
ἡμέρας
τοὺς
Ἑβραίους |
[3, 12] |
τὴν
ἀπὸ
τῶν
ἔργων
προεῖπεν
|
ἀνάπαυσιν. |
καὶ
τῶν
αὐτομάτως
ἀναδοθέντων
ἀπὸ |
[3, 4] |
πράγματος
δύσκολον,
ἐπὶ
σὲ
τοῦτο
|
ἀναπέμψουσιν: |
ἔσται
γὰρ
οὕτως
ἀμφότερα:
καὶ |
[3, 1] |
ἀλλὰ
μὴ
δυναμένων
ἐκβλύσαι
μηδ'
|
ἀνασχεῖν |
ἰκμάδες
ἦσαν
ὀλίγαι,
καὶ
διαμωμένοις |
[3, 5] |
τρίτῃ
δὲ
πρὶν
τὸν
ἥλιον
|
ἀνασχεῖν |
νεφέλη
τε
ὑπεράνω
ἀνέσχε
τοῦ |
[3, 8] |
δὲ
τῆς
ἡμέρας
πρίν
τε
|
ἀνασχεῖν |
τὸν
ἥλιον
καὶ
πρὸς
δυσμαῖς |
[3, 2] |
Ἑβραῖοι.
τὸν
οὖν
πόνον
τῆς
|
ἀνατάσεως |
τῶν
χειρῶν
ὁ
Μωυσῆς
οὐχ |
[3, 6] |
ἐμφερεῖς,
τὸ
δὲ
πρὸς
αὐτὴν
|
ἀνατεῖνον |
τετράγωνοι
τῇ
ἐργασίᾳ.
κοιλαίνεται
δὲ |
[3, 9] |
πάσαντες
ἁλσὶν
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
|
ἀνατιθέασι |
σχιζῶν
ἤδη
πεπληρωμένον
καὶ
πυρὸς |
[3, 5] |
πλείονας
τῶν
νόμων
εἰς
ἑτέραν
|
ἀνατίθεμαι |
γραφὴν
ἰδίαν
περὶ
αὐτῶν
ποιησόμενος |
[3, 12] |
τὸ
πρῶτον
οἱ
παρὰ
ταῖς
|
ἀνατολαῖς |
ἐσκηνωκότες
ἀνίσταντο,
καὶ
πρὸς
τὴν |
[3, 6] |
κατὰ
μέσον
τετραμμένην
πρὸς
τὰς
|
ἀνατολάς, |
ἵνα
πρῶτον
ὁ
ἥλιος
ἐπ' |
[3, 6] |
ὁρῶσι
δὲ
εἴς
τε
τὴν
|
ἀνατολὴν |
καὶ
τὴν
μεσημβρίαν
λοξῶς
αὐτῆς |
[3, 1] |
πῶς
τε
διὰ
τῆς
θαλάσσης
|
ἀναφυγούσης |
αὐτοῖς
πορρωτάτω
καινὴν
ὁδὸν
ἀπελθόντες |
[3, 12] |
δὲ
τότε
πρῶτον
μετὰ
τὴν
|
ἀναχώρησιν |
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
τὴν
πάσχα |
[3, 11] |
τὴν
γαστέρα:
ψευσαμένη
δὲ
τὸν
|
ἄνδρα |
ἐπὶ
τοῖς
γάμοις
καὶ
τὸν |
[3, 13] |
ἀπολούμενοι.
πολλὰ
δὲ
εἰς
τὸν
|
ἄνδρα |
καὶ
δεινὰ
λεγόντων,
εἷς
δέ |
[3, 7] |
τόν
τε
νομοθέτην
εὑρήσει
θεῖον
|
ἄνδρα |
καὶ
ματαίως
ἡμᾶς
ὑπὸ
τῶν |
[3, 2] |
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς
Μαριάμης
τὸν
|
ἄνδρα |
Οὖρον
ὄνομα
στάντας
ἑκατέρωθεν
αὐτοῦ |
[3, 11] |
δὲ
ὀμνύειν
μηδὲν
ἠδικηκέναι
τὸν
|
ἄνδρα, |
παραβᾶσαν
δὲ
τὸ
σῶφρον
τοῦ |
[3, 15] |
νομοθεσία
τοῦ
θεοῦ
δοκοῦσα
τὸν
|
ἄνδρα |
πεποίηκε
τῆς
αὐτοῦ
φύσεως
κρείττονα |
[3, 3] |
τῆς
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
τῶν
φίλων
|
ἀνδραγαθίας. |
~(Τῇ
δ'
ὑστεραίᾳ
θεασάμενος
ὁ |
[3, 14] |
καὶ
μετὰ
τῶν
εἰς
τοὺς
|
ἄνδρας |
βλασφημιῶν
διάγουσι
τὴν
νύκτα.
πρωὶ |
[3, 2] |
παρεκάλουν
ἀμύνειν
καὶ
πειρᾶσθαι
τοὺς
|
ἄνδρας |
διαφθείρειν.
ἐτύγχανον
δὲ
οἱ
πρὸς |
[3, 12] |
περὶ
τοὺς
γάμους
ὑγιαίνειν
τοὺς
|
ἄνδρας, |
καὶ
ταῖς
τε
πόλεσι
καὶ |
[3, 2] |
ἕπεσθαι.
φρονήματός
τε
ὑπεπλήσθησαν
ἐπ'
|
ἀνδρείᾳ |
Ἑβραῖοι
καὶ
πολλὴ
μεταποίησις
ἦν |
[3, 1] |
θεόν,
ἀλλ'
ἐπὶ
πείρᾳ
τῆς
|
ἀνδρείας |
αὐτῶν
καὶ
τῆς
περὶ
τὴν |
[3, 1] |
βιαζομένῳ
τῆς
ἀνάγκης
ἀντιτάξαι
τὸ
|
ἀνδρεῖον, |
ἀλλὰ
διέφθειρε
τὸ
κατ'
ἐκείνους |
[3, 2] |
μὲν
υἱὸν
φυλῆς
τῆς
Ἐφραιμίτιδος,
|
ἀνδρειότατον |
δὲ
καὶ
πόνους
ὑποστῆναι
γενναῖον |
[3, 8] |
τὸ
περὶ
αὐτὸν
πρόθυμον
ἐνδεικνυμένων,
|
ἄνδρες, |
εἶπεν,
Ἰσραηλῖται,
τὸ
μὲν
ἔργον |
[3, 1] |
μὲν
ὑπὲρ
νηπίων
οἱ
δ'
|
ἄνδρες |
ὑπὲρ
ἐκείνων
μὴ
περιορᾶν,
ἀλλ' |
[3, 12] |
τὸν
ἀρχιερέα
μέντοι
οὐδὲ
τεθνηκότος
|
ἀνδρὸς |
ἠξίωσε
γυναῖκα
τοῦτο
τοῖς
ἄλλοις |
[3, 8] |
γένους
τοῦ
ἡμετέρου
καὶ
παρ'
|
ἀνδρὸς |
ὃν
αὐτὸς
ἐπελέξατο
γινομένας
προσδέχεται |
[3, 12] |
βίον
μηδὲ
τὰς
τῶν
προτέρων
|
ἀνδρῶν |
ἐφ'
αἱσδηποτοῦν
αἰτίαις
ἀπηλλαγμένας.
τὸν |
[3, 1] |
οὐκ
εἰς
μακρὰν
τὴν
δωρεὰν
|
ἀνεβάλλετο, |
τῷ
δὲ
Μωυσεῖ
παρέξειν
ὑπισχνεῖται |
[3, 6] |
τε
δεῖ
σκεύη
χωρεῖν
αὐτὴν
|
ἀνεδίδασκε |
πρὸς
τὰς
θυσίας
ὑπηρετήσοντα.
ἐφιλοτιμοῦντο |
[3, 4] |
τοῦ
θορύβου
παραλαβὼν
καὶ
συμμονωθεὶς
|
ἀνεδίδασκεν |
ἃ
δεῖ
ποιεῖν.
καὶ
συνεβούλευε |
[3, 1] |
εἶναι
τοῦ
ἔτους
τὸ
γινόμενον,
|
ἀνεδίδασκεν |
οὐ
κατὰ
τὴν
ἐκείνων
ὑπόληψιν |
[3, 6] |
τοῖς
ἐγχειρουμένοις
ἐπῆλθεν,
ὥστε
Μωυσῆς
|
ἀνεῖρξεν |
αὐτοὺς
ὑποκηρυξάμενος
ἀρκεῖν
τοὺς
ὄντας: |
[3, 7] |
τρία
καὶ
δύο
μέρη
πᾶσιν
|
ἀνεὶς |
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὥσπερ
βέβηλόν
τινα |
[3, 7] |
ἔοικε
διὰ
τὸ
ἐξ
αὐτῆς
|
ἀνεῖσθαι |
τὸ
λίνον,
ἥ
τε
πορφύρα |
[3, 6] |
λοιπὸν
ἡ
σκηνὴ
τοῖς
ἱερεῦσιν
|
ἀνεῖτο. |
τὴν
μέντοι
διαμέτρησιν
τὴν
τοιαύτην |
[3, 6] |
κίονος.
τὸ
δὲ
λοιπὸν
εἴσοδος
|
ἀνεῖτο |
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὑποδυομένοις.
ὑπὲρ
δὲ |
[3, 6] |
ἱερεῦσιν
ἦν
ἄβατον,
ὡς
οὐρανὸς
|
ἀνεῖτο |
τῷ
θεῷ,
οἱ
δ'
εἴκοσι |
[3, 2] |
ταλαιπωρουμένοις,
τόν
τε
στρατὸν
εὐωχίαις
|
ἀνελάμβανε. |
καὶ
ταύτην
μὲν
τὴν
μάχην |
[3, 8] |
ἀλλ'
εἰς
τὴν
σκηνὴν
εἰσιὼν
|
ἀνεμάνθανε |
παρὰ
θεοῦ
περί
τε
τῶν |
[3, 5] |
λοιποῦ
παντὸς
ἐν
αἰθρίᾳ
τυγχάνοντος
|
ἄνεμοί |
τε
σφοδροὶ
λάβρον
κινοῦντες
ὑετὸν |
[3, 6] |
μέντοι
πρὸς
τὸ
μήθ'
ὑπὸ
|
ἀνέμων |
κραδαίνεσθαι
μήτ'
ἄλλης
αἰτίας
τὴν |
[3, 6] |
τοῦ
ἐδάφους
ἀκίνητον
ὑπὸ
βίας
|
ἀνέμων |
τὴν
σκηνὴν
ἔμελλον
παρέξειν.
σινδὼν |
[3, 15] |
τὴν
ὀργήν,
ἣν
καὶ
ἐπὶ
|
ἀνεξελέγκτοις |
ἀεὶ
τὸ
θεῖον
τοῖς
ἀδικήμασιν |
[3, 7] |
διὰ
τὸ
καὶ
τὸν
οὐρανὸν
|
ἀνεπίβατον |
εἶναι
ἀνθρώποις.
ἐπί
τε
τῇ |
[3, 6] |
φάρσος
ἄνθεσι
παντοίοις,
ὅσα
γῆθεν
|
ἀνέρχεται, |
διαπεποικιλμένον
τοῖς
τε
ἄλλοις
ἅπασιν |
[3, 8] |
τρέπεται
πρὸς
θυσίας
τε
καὶ
|
ἀνέσεις |
ὡς
ἅπασαν
ἤδη
κακοῦ
προσδοκίαν |
[3, 12] |
τάδε
ποιῶσι:
δι'
ἑβδόμου
ἔτους
|
ἄνεσιν |
δίδωσι
τῇ
γῇ
ἀπό
τε |
[3, 10] |
πόνων
τῶν
ἐπὶ
τοῖς
ἔργοις
|
ἄνεσιν |
οὐ
διδόασιν,
ἀλλ'
ἐν
πάσαις |
[3, 15] |
οὐδὲ
τὴν
ἀπ'
αὐτῆς
εὐδαιμονίαν,
|
ἀνεστίους |
δὲ
ποιήσειν
καὶ
ἀπόλιδας
ἐπὶ |
[3, 7] |
πεπλεγμέναις
συνάπτουσαι,
ὧν
τὸ
ἄκρον
|
ἀνεστραμμένον |
ἐνέβαινε
κρίκῳ
προέχοντι
τῆς
νωτιαίας |
[3, 5] |
ἥλιον
ἀνασχεῖν
νεφέλη
τε
ὑπεράνω
|
ἀνέσχε |
τοῦ
παντὸς
στρατοπέδου
τῶν
Ἑβραίων |
[3, 8] |
κοινῇ
τὰς
δὲ
κατ'
ἰδίαν
|
ἀνετίθεσαν |
κατὰ
φυλάς:
οἵ
τε
γὰρ |
[3, 7] |
ὀλίγον
ὑποκοιλαινούσης
εὐπρεπῶς
τῆς
ὑποχωρήσεως
|
ἀνευρύνεται |
πάλιν
ἠρέμα
κατὰ
χεῖλος,
ὁμοίως |
[3, 6] |
ἀπὸ
τῆς
γῆς
ὅσον
πῆχυν
|
ἀνέχοντα. |
ἴσαι
δὲ
τῷ
πλάτει
καὶ |
[3, 1] |
δευτέραν
αὐτοῖς
κατέπεμπεν
ὁ
θεός:
|
ἀνέχοντος |
γὰρ
τοῦ
Μωυσέος
τὰς
χεῖρας |
[3, 2] |
τῇ
διὰ
τῶν
ἔργων
παρασκευῇ
|
ἀνεχώρει |
πρὸς
τὸ
ὄρος
θεῷ
τε |
[3, 6] |
παντὸς
ἦν,
εἴκοσι
μὲν
πήχεις
|
ἀνεῴγεσαν |
κατὰ
πύλας,
ἐν
αἷς
ἀνὰ |
[3, 5] |
πάλιν
εἰς
τὸ
Σιναῖον
ὄρος
|
ἀνῄει |
προειπὼν
τοῖς
Ἑβραίοις,
βλεπόντων
δ' |
[3, 5] |
τοῦ
θεοῦ
προτιμήσαντας.
ταῦτ'
εἰπὼν
|
ἀνῄει |
πρὸς
τὸ
Σιναῖον
ὑψηλότατον
τῶν |
[3, 7] |
τῇ
πέζῃ
τοῦ
ἐσσήνου
ᾗπερ
|
ἀνήκει |
πρὸς
τὸν
τράχηλον
ἐμβεβηκότας
τῷ |
[3, 6] |
τε
ἔνδοθεν
καὶ
τὰ
ἐκτός:
|
ἀνηλόγει |
γὰρ
ὁ
τῶν
κιόνων
ἀριθμός: |
[3, 11] |
διὰ
τοῦτον
ζηλοτυπίας
προπετῶς
ὁ
|
ἀνὴρ |
διὰ
τὴν
ὑπόνοιαν
εἴη
κεκινημένος, |
[3, 9] |
ἐρῶ
δὲ
περὶ
τῆς
προτέρας.
|
ἀνὴρ |
ἰδιώτης
ὁλοκαυτῶν
θύει
μὲν
βοῦν |
[3, 15] |
(Θαυμαστὸς
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
ὁ
|
ἀνὴρ |
καὶ
τῆς
ἰσχύος
τῆς
τοῦ |
[3, 15] |
δὲ
ἀπιστεῖν,
εἰ
Μωυσῆς
εἷς
|
ἀνὴρ |
ὢν
τοσαύτας
μυριάδας
ὀργιζομένας
ἐπράυνε |
[3, 1] |
ποσὶ
συμφορᾶς.
(Ὁ
δ'
οὕτως
|
ἀνηρεθισμένου |
τοῦ
πλήθους
καὶ
πικρῶς
ἐπ' |
[3, 8] |
βωμῷ
αἰφνίδιον
ἐξ
αὐτοῦ
πῦρ
|
ἀνήφθη |
αὐτόματον,
καὶ
ὅμοιον
ἀστραπῆς
λαμπηδόνι |
[3, 6] |
χρόαν:
ἔριά
τε
τοῖς
προειρημένοις
|
ἄνθεσι |
μεμολυσμένα
καὶ
λίνου
βύσσον
λίθους |
[3, 6] |
ἅγιον.
ὡραῖον
δὲ
τὸ
φάρσος
|
ἄνθεσι |
παντοίοις,
ὅσα
γῆθεν
ἀνέρχεται,
διαπεποικιλμένον |
[3, 7] |
ὑφασμένην
ὥστε
λεβηρίδα
δοκεῖν
ὄφεως:
|
ἄνθη |
δ'
εἰς
αὐτὴν
ἐνύφανται
φοίνικι |
[3, 6] |
δὲ
φοίνικι:
αἱ
δὲ
πορφύρας
|
ἄνθος, |
ἕτεραι
δὲ
λευκὴν
παρεῖχον
τὴν |
[3, 7] |
τῆς
σιδηρίτιδος
ὅμοιον,
ἀφίησι
δ'
|
ἄνθος |
τῷ
τῆς
μήκωνος
πλαταγωνίῳ
δυνάμενον |
[3, 7] |
τόπαζος
σμάραγδος,
ἡ
δευτέρα
δὲ
|
ἄνθρακα |
παρέχεται
καὶ
ἴασπιν
καὶ
σάπφειρον, |
[3, 5] |
λέγοντα
ἀφορῶντες
μηδ'
ὅτι
γλῶττα
|
ἀνθρωπίνη |
πρὸς
ὑμᾶς
λέγει:
τὴν
δ' |
[3, 15] |
κατὰ
κουφότητα
προαχθῆναι
τὸν
θεὸν
|
ἀνθρωπίνην |
εἰς
τὴν
ὀργὴν
τὴν
πρὸς |
[3, 8] |
οὓς
κρείττονας
ἢ
κατὰ
σύνεσιν
|
ἀνθρωπίνην |
ὄντας
εἰς
τὸν
ἅπαντα
βεβαίως |
[3, 5] |
τῶν
λεγομένων
ἡ
ἀρετὴ
ὑπὸ
|
ἀνθρωπίνης |
γλώττης
ἀσθενῶς
εἰς
γνῶσιν
αὐτοῖς |
[3, 5] |
καὶ
τὸ
θηρίοις
περιπεσόντα
ἀποθανεῖν
|
ἀνθρώπινον |
ἡγουμένους
καὶ
τὸ
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 4] |
δὲ
ταῖς
ἐμαῖς
περὶ
τῶν
|
ἀνθρωπίνων |
χρησάμενος
τὸν
στρατὸν
ἐξετάσεις
ἀκριβῶς |
[3, 6] |
τούτοις
ἐνδεδεμένους,
οὓς
χρυσίῳ
καθειργνύντες
|
ἄνθρωποι |
κόσμῳ
χρῶνται
πολυτελεῖ,
θυμιαμάτων
τε |
[3, 2] |
ὧν
παρόντων
ἐκ
πεποιθήσεως
πολεμοῦσιν
|
ἄνθρωποι, |
κρίνοντας
ἐν
τῇ
παρὰ
τοῦ |
[3, 7] |
καὶ
τὸν
οὐρανὸν
ἀνεπίβατον
εἶναι
|
ἀνθρώποις. |
ἐπί
τε
τῇ
τραπέζῃ
τοὺς |
[3, 5] |
Μωυσῆν
ἀπολωλέναι.
ἦν
γὰρ
τοῖς
|
ἀνθρώποις |
ἔρις
τῶν
μὲν
ἀπολωλέναι
λεγόντων |
[3, 7] |
καὶ
κάλλει
διαφέροντες
οὐ
κτητὸς
|
ἀνθρώποις |
κόσμος
διὰ
τιμῆς
ὑπερβολὴν
ὄντες: |
[3, 1] |
ὕδωρ
καὶ
ἄποτον
ἦν
οὐκ
|
ἀνθρώποις |
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ὑποζυγίοις |
[3, 5] |
παρῆν
οὐδενὸς
σιτίου
τῶν
τοῖς
|
ἀνθρώποις |
νενομισμένων
γεγευμένος.
χαρᾶς
δ'
ἐνέπλησε |
[3, 5] |
καὶ
τῶν
κρημνῶν
τὸ
ἀπότομον
|
ἀνθρώποις |
οὐ
μόνον
οὐκ
ἀναβατὸν
ἀλλ' |
[3, 6] |
ὥσπερ
γῆ
καὶ
θάλασσα
βάσιμος
|
ἀνθρώποις, |
οὕτως
τοῖς
ἱερεῦσι
μόνοις
ἐπετέτραπτο. |
[3, 1] |
τὸ
ἔσχατον,
καὶ
μὴ
μόνον
|
ἀνθρώποις |
τι
παρασχεῖν
ἐνδεής,
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 15] |
καὶ
ἄλλα
τεκμήρια
τῆς
ὑπὲρ
|
ἄνθρωπόν |
ἐστι
δυνάμεως
αὐτοῦ,
ἤδη
δέ |
[3, 2] |
τοῦτον
μὲν
γὰρ
εἶναι
πρὸς
|
ἀνθρώπους, |
ἃ
δ'
ἦν
αὐτοῖς
πρὸς |
[3, 2] |
ἁπάντων,
μέλλον
δὲ
πολεμεῖν
πρὸς
|
ἀνθρώπους |
τοῖς
πᾶσι
καλῶς
ἐξηρτυμένους.
παραμυθίας |
[3, 8] |
ἐκ
τούτου
λογιζομένῳ
ὡς
ἐπ'
|
ἀνθρώπῳ |
καὶ
πατρί,
γενναίως
δ'
ὑπ' |
[3, 1] |
δυσαρέστου
καὶ
φιλαιτίου
τοῦ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ἐν
οἷς
ἂν
ἀτυχῇ
γένους |
[3, 14] |
φύσιν
καὶ
τὴν
τῶν
ἐνοικούντων
|
ἀνθρώπων |
ἐξιστορήσαντες
παρῆσαν
τεσσαράκοντα
ἡμέραις
εἰς |
[3, 15] |
γένος
αὐτῶν,
ὃ
πάντων
μᾶλλον
|
ἀνθρώπων |
ἔσχε
διὰ
τιμῆς,
τὴν
μέντοι |
[3, 6] |
μορφὴν
δ'
οὐδενὶ
τῶν
ὑπ'
|
ἀνθρώπων |
ἑωραμένων
παραπλήσια,
Μωυσῆς
δέ
φησι |
[3, 7] |
(Θαυμάσειε
δ'
ἄν
τις
τῶν
|
ἀνθρώπων |
τὴν
πρὸς
ἡμᾶς
ἀπέχθειαν,
ἣν |
[3, 10] |
τῶν
βοῶν
εἰς
ἑπτὰ
καταντῶσιν.
|
ἀνίενται |
δὲ
ἀπὸ
παντὸς
ἔργου
κατὰ |
[3, 7] |
εὐζώμων:
ἐκ
μέντοι
τῶν
κλάδων
|
ἀνίησι |
κάλυκα
προσεχῆ
τῷ
κλωνί,
περίεισι |
[3, 12] |
οἱ
παρὰ
ταῖς
ἀνατολαῖς
ἐσκηνωκότες
|
ἀνίσταντο, |
καὶ
πρὸς
τὴν
δευτέραν
οἱ |
[3, 6] |
δ'
αὐτῆς
ἡ
δύσις
κατελείπετο.
|
ἀνίστασθαι |
δ'
αὐτὴν
ἐχρῆν
ἐφ'
ὅσον |
[3, 2] |
μέχρι
μὲν
οὖν
Μωυσῆς
αὖθις
|
ἀνίσχει |
τὰς
χεῖρας,
καὶ
τοὺς
Ἀμαληκίτας |
[3, 6] |
πρῶτον
ὁ
ἥλιος
ἐπ'
αὐτὴν
|
ἀνιὼν |
ἀφίῃ
τὰς
ἀκτῖνας.
καὶ
τὸ |
[3, 5] |
βλεπόντων
δ'
αὐτῶν
ἐποιεῖτο
τὴν
|
ἄνοδον. |
καὶ
χρόνου
τριβομένου,
τεσσαράκοντα
γὰρ |
[3, 5] |
δεώμεθα
τῆς
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
|
ἀνόδου, |
ἀλλ'
αὐτὸς
ἐπιφοιτῶν
τῇ
σκηνῇ |
[3, 8] |
τῶν
μὲν
εἰς
τὸ
Σιναῖον
|
ἀνόδων |
ἀπείχετο,
εἰς
δὲ
τὴν
σκηνὴν |
[3, 2] |
τὸ
δὲ
τῶν
ἐναντίων
ὀλίγον
|
ἄνοπλον |
ἀσθενές,
οἷον
καὶ
μὴ
ὑπὸ |
[3, 10] |
ἑτέρου
σαββάτου:
καὶ
τότε
μὲν
|
ἀντ' |
ἐκείνων
ἄλλοι
κομίζονται,
οἱ
δὲ |
[3, 11] |
ἦν
αὐτὸν
καὶ
ἑτέρων
εἰσηγουμένων
|
ἀντειρηκέναι, |
καὶ
ταῦτα
παρὰ
πολλοῖς
ὄντων |
[3, 13] |
πείσαντος
ἀπαναστῆναι
τὴν
μὲν
ἀπολέσειαν,
|
ἀντὶ |
δὲ
ἧς
ὑπέσχετο
παρέξειν
εὐδαιμονίας |
[3, 12] |
τρισχίλιοι
πρὸς
ἑξακοσίοις
καὶ
πεντήκοντα.
|
ἀντὶ |
δὲ
Λευὶ
κατέλεξεν
εἰς
τοὺς |
[3, 12] |
τὸν
Ἰωσήπου
παῖδα
καὶ
Ἐφράην
|
ἀντὶ |
τοῦ
Ἰωσήπου:
δέησις
δὲ
ἦν |
[3, 1] |
τινὰ
συνέτρεχον
ἀλλ'
ἐπ'
αὐτόν,
|
ἀντιβολοῦντες |
γύναια
μὲν
ὑπὲρ
νηπίων
οἱ |
[3, 6] |
βάσεως
διὰ
παντὸς
οὐχ
ὑποκειμένης.
|
ἀντικρὺ |
δ'
ἐτίθεντο
τοῦ
χρυσέου
οἰνοχόαι |
[3, 8] |
τιμῶντες
ἔθη
διὰ
τὸ
μηδὲν
|
ἀντιλέγειν |
δύνασθαι
τούτοις
τὸν
ἐσσῆνα
λόγιον |
[3, 1] |
ὥστε
τῷ
βιαζομένῳ
τῆς
ἀνάγκης
|
ἀντιτάξαι |
τὸ
ἀνδρεῖον,
ἀλλὰ
διέφθειρε
τὸ |
[3, 1] |
ὀλίγαις
ἐντυγχάνοντες
καὶ
τότε
παντάπασιν
|
ἄνυδρον |
εὑρόντες
τὴν
γῆν,
ἐν
κακοῖς |
[3, 6] |
ἔδαφος
ἕλικος
περιθεούσης
τό
τε
|
ἄνω |
καὶ
τὸ
κάτω
μέρος
τοῦ |
[3, 7] |
ἐπιπτυσσόμενον
ῥάπτεται
πολλάκις.
ἔπειτα
σινδὼν
|
ἄνωθεν |
αὐτὸν
ἐκπεριέρχεται
διήκουσα
μέχρι
μετώπου |
[3, 15] |
ὕβρεως
αὑτῷ
λήψεσθαι
τιμωρίαν,
οὐκ
|
ἀξίαν |
μὲν
τῶν
ἁμαρτημάτων,
οἵαν
δὲ |
[3, 4] |
ἔχειν
ἡγούμενος
τἀληθῆ
μαρτυρεῖν
τοῖς
|
ἀξίοις, |
εἰ
καὶ
δόξαν
ἔμελλε
φέρειν |
[3, 2] |
γεγενημένοις,
τῶν
τε
Ἑβραίων
τοὺς
|
ἀξιολογωτάτους |
ἰδίᾳ
παρεκάλει
καὶ
σύμπαν
ἤδη |
[3, 8] |
ἀρετὴν
τἀδελφοῦ
πρὸς
τιμὴν
ἁπάντων
|
ἀξιολογώτερος. |
ἦσαν
δ'
αὐτῷ
καὶ
παῖδες |
[3, 8] |
ἐπιτραπείσης
ἐμαυτὸν
ἂν
τῆς
τιμῆς
|
ἄξιον |
ἔκρινα
διά
τε
τὸ
φύσει |
[3, 8] |
ὁ
θεὸς
Ἀαρῶνα
τῆς
τιμῆς
|
ἄξιον |
ἔκρινε
καὶ
τοῦτον
ᾕρηται
ἱερέα, |
[3, 8] |
γένοιντο
παρεγχειρεῖν
τῷ
τοῦ
θεοῦ
|
ἀξιώματι, |
αὐτοκράτορα
δ'
εἶναι
τὸν
θεὸν |
[3, 4] |
τι
μεῖζον
ἐπὶ
τοὺς
ἐν
|
ἀξιώματι |
τὴν
περὶ
τούτου
διάγνωσιν
ἐπανοίσουσιν, |
[3, 5] |
κατασκευῇ
οἷς
αὐτὸς
ὑπέδειξεν
ὑμῶν
|
ἀόκνως |
ἐχόντων
πρὸς
τὸ
ἔργον.
ταῦτ' |
[3, 1] |
νῦν
αὐτοῦ
τὴν
πρόνοιαν,
ἀλλ'
|
ἀοργήτως |
περιμένειν,
λογιζομένους
μὲν
τὴν
ἐπικουρίαν |
[3, 14] |
οἷς
μετὰ
τὴν
ἔξοδον
τὴν
|
ἀπ' |
Αἰγύπτου
ἐνέτυχον
μείζω
τὰ
κατὰ |
[3, 10] |
τὴν
θυσίαν,
ἣν
τότ'
ἐξιόντας
|
ἀπ' |
Αἰγύπτου
θῦσαι
προεῖπον
ἡμᾶς
πάσχα |
[3, 11] |
Μωυσῆν
λέπρᾳ
κεκακωμένον
αὐτόν
τε
|
ἀπ' |
Αἰγύπτου
φυγεῖν
καὶ
τῶν
ἐκπεσόντων |
[3, 7] |
ῥαφὴν
τῆς
ταινίας
καὶ
τὸ
|
ἀπ' |
αὐτῆς
ἀπρεπὲς
καλύπτουσα
καὶ
ὅλη |
[3, 15] |
γῆν
αὐτοῖς
λαβεῖν
οὐδὲ
τὴν
|
ἀπ' |
αὐτῆς
εὐδαιμονίαν,
ἀνεστίους
δὲ
ποιήσειν |
[3, 8] |
δι'
αὐτοῦ
κατανοῆσαι:
ἡδεῖα
δὲ
|
ἀπ' |
αὐτοῦ
δρόσος
ἔρρει
καὶ
θεοῦ |
[3, 8] |
ὁ
θεός:
τοσαύτη
γὰρ
ἀπήστραπτεν
|
ἀπ' |
αὐτῶν
αὐγὴ
μήπω
τῆς
στρατιᾶς |
[3, 5] |
τριβομένου,
τεσσαράκοντα
γὰρ
ἡμέρας
διήγαγεν
|
ἀπ' |
αὐτῶν,
δέος
εἶχε
τοὺς
Ἑβραίους, |
[3, 1] |
οἱ
μὲν
χαίροντες
ἐπὶ
τοῖς
|
ἀπ' |
οὐρανοῦ
καταπεμφθεῖσιν
αὐτοῖς
διετέλουν,
τῇ |
[3, 1] |
οὐ
κατὰ
τὴν
ἐκείνων
ὑπόληψιν
|
ἀπ' |
οὐρανοῦ
καταφέρεσθαι
τὴν
δρόσον,
ἀλλ' |
[3, 2] |
καὶ
τῶν
ἐν
αὐτῇ
πραχθέντων
|
ἀπαιτοῦντας, |
ἀλλ'
οὐχ
ὅταν
ταῖς
πόλεσιν |
[3, 11] |
δ'
ὅρκων
τελειωθέντων
τῆς
διφθέρας
|
ἀπαλείψας |
τοὔνομα
εἰς
φιάλην
ἐκπιέζει,
προκομίσας |
[3, 1] |
τῷ
λαῷ
καὶ
τῆς
ἐνδείας
|
ἀπαλλαγήν: |
ἐν
αὐτῷ
γὰρ
εἶναι
τὴν |
[3, 1] |
τὴν
περὶ
τῶν
ἐνεστηκότων
ἀπόρων
|
ἀπαλλαγήν. |
καὶ
μετ'
ὀλίγον
ὀρτύγων
πλῆθος, |
[3, 1] |
προσδοκᾶν
δὲ
καὶ
τῆς
παρούσης
|
ἀπαλλαγῆναι |
ἀμηχανίας
ἐκ
τῆς
τοῦ
θεοῦ |
[3, 2] |
τὸ
δεινὸν
ἑτοίμως
ἔχοντες
ἤλπιζον
|
ἀπαλλαγήσεσθαί |
ποτε
τῶν
κακῶν,
καὶ
τὸν |
[3, 15] |
ἄλης
τῆς
κατὰ
τὴν
ἐρημίαν
|
ἀπαλλάξαντα |
πόλεις
αὐτοῖς
παρασχεῖν.
ὁ
δ' |
[3, 4] |
ζητῶν
οἷς
ἂν
τὸ
πλῆθος
|
ἀπαλλάξειας |
τῆς
νῦν
ἀπορίας.
ὑποθήκαις
δὲ |
[3, 5] |
φρονῶν.
ὀφθείς
τε
οὖν
αὐτὸς
|
ἀπαλλάσσει |
τοῦ
δέους
αὐτοὺς
καὶ
περὶ |
[3, 13] |
καὶ
πίμπλαται
τὸ
στρατόπεδον
ὀρτύγων
|
ἅπαν |
καὶ
ἤθροιζον
αὐτοὺς
περιστάντες.
ὁ |
[3, 6] |
τῆς
βάσεως
πολλὴ
κεχυμένη,
περιφράττουσα
|
ἅπαν |
κύκλῳ
τὸ
χωρίον,
ὡς
μηδὲν |
[3, 13] |
ὅτι
γῆς
ἀγαθῆς
αὐτοὺς
πείσαντος
|
ἀπαναστῆναι |
τὴν
μὲν
ἀπολέσειαν,
ἀντὶ
δὲ |
[3, 13] |
τῆς
ἐρήμου.
~(Καὶ
βραχὺ
διαλιπὼν
|
ἀπανίσταται |
τοῦ
Σιναίου
ὄρους
καὶ
τόπους |
[3, 8] |
σύνεσιν
ἀνθρωπίνην
ὄντας
εἰς
τὸν
|
ἅπαντα |
βεβαίως
αἰῶνα
συνέβη
φυλαχθῆναι
δωρεὰν |
[3, 2] |
τῷ
μηδὲν
αὐτοῖς
παρ'
ἡμῶν
|
ἀπαντᾶν |
καταλύειν
ἀσφαλὲς
καὶ
σῶφρον
δίκην |
[3, 15] |
τὴν
αἰτίαν
οὐκ
ἀπολεῖ
μὲν
|
ἅπαντας |
οὐδ'
ἐξαφανίσει
τὸ
γένος
αὐτῶν, |
[3, 5] |
ἤκουον
φωνῆς
ὑψόθεν
παραγενομένης
εἰς
|
ἅπαντας, |
ὡς
διαφυγεῖν
μηδένα
καὶ
λόγων |
[3, 6] |
ἦσαν,
συνῄεσαν
δ'
ἀλλήλοις
ἀκριβῶς
|
ἅπαντες, |
ὥστε
μεμυκότων
τῶν
ἁρμῶν
ὡς |
[3, 8] |
τὴν
ἀρετὴν
τἀδελφοῦ
πρὸς
τιμὴν
|
ἁπάντων |
ἀξιολογώτερος.
ἦσαν
δ'
αὐτῷ
καὶ |
[3, 8] |
λοιποὺς
περὶ
τὴν
ἑσπέραν
ἅπτοντας.
|
(Ἁπάντων |
δ'
ἤδη
πέρας
εἰληφότων
ἔδοξαν |
[3, 8] |
Ἀαρῶνι
τἀδελφῷ
προσέταξε
δοῦναι
ὡς
|
ἁπάντων |
δι'
ἀρετὴν
τῆς
τιμῆς
δικαιοτέρῳ |
[3, 2] |
γίνεσθαι
παρεκάλει
προθυμοτάτους,
ὡς
τῆς
|
ἁπάντων |
εὐπορίας
αὐτοῖς
ἐν
τῷ
κρατῆσαι |
[3, 1] |
χαλεπωτέροις
ἦν
τὴν
συμφορὰν
τὴν
|
ἁπάντων |
ἰδίαν
αὐτοῦ
ποιούμενος:
καὶ
γὰρ |
[3, 2] |
πλῆθος
ἐν
ἀπορίᾳ
μὲν
ὂν
|
ἁπάντων, |
μέλλον
δὲ
πολεμεῖν
πρὸς
ἀνθρώπους |
[3, 6] |
πλανήτας
καὶ
τὸν
ἥλιον
κατανέμουσιν.
|
ἀπαρτίζεται |
δὲ
εἰς
ἑπτὰ
κεφαλὰς
καταλλήλας |
[3, 10] |
θερίζειν.
θύουσι
δ'
ἐπὶ
ταῖς
|
ἀπαρχαῖς |
τῶν
καρπῶν
ἀρνίον
εἰς
ὁλοκαύτωσιν |
[3, 10] |
τῆς
εὐπορίας
τούτων
ἔτυχον,
τὰς
|
ἀπαρχὰς |
αὐτῷ
τῆς
κριθῆς
ἐπιφέρουσι
τρόπον |
[3, 9] |
ἐπήνεγκε
κατ'
εὐχὴν
σεμίδαλιν,
ταύτης
|
ἀπαρχὴν |
μίαν
ἐπιβάλλει
τῷ
βωμῷ
δράκα, |
[3, 14] |
τῶν
πρὸς
Αἰγύπτῳ
τὴν
Χαναναίαν
|
ἅπασαν |
ἐπί
τε
Ἀμάθην
πόλιν
καὶ |
[3, 8] |
θυσίας
τε
καὶ
ἀνέσεις
ὡς
|
ἅπασαν |
ἤδη
κακοῦ
προσδοκίαν
ἀπεωσμένον,
καὶ |
[3, 12] |
τάξει
διέκειτο,
καὶ
δημιουργοὶ
τέχνης
|
ἁπάσης |
ἐν
τοῖς
ἐργαστηρίοις
ἦσαν,
οὐδενί |
[3, 2] |
τὰ
φρονήματα,
καὶ
τοῖς
περιοίκοις
|
ἅπασι |
μετὰ
τὴν
ἐκείνων
ἧτταν
ἐγένοντο |
[3, 7] |
κατ'
ἐπίνοιαν
οἶμαι
τῆς
προσούσης
|
ἅπασιν |
αὐγῆς.
καὶ
τὸν
ἐσσῆνα
μέσον |
[3, 8] |
ὑπὲρ
αὐτῶν.
μαρτυρούντων
δ'
ἐφ'
|
ἅπασιν |
αὐτῷ
καὶ
τὸ
περὶ
αὐτὸν |
[3, 6] |
ἀνέρχεται,
διαπεποικιλμένον
τοῖς
τε
ἄλλοις
|
ἅπασιν |
ἐνυφασμένον,
ὅσα
κόσμον
οἴσειν
ἔμελλε, |
[3, 13] |
Μωυσῆς
δὲ
παραθαρσύνων
αὐτοὺς
οὕτως
|
ἀπεγνωκότας |
ὑπέσχετο
καίπερ
αἰσχρῶς
ὑπ'
αὐτῶν |
[3, 5] |
πρόνοιαν
ἣν
εἶχε
περὶ
αὐτῶν
|
ἀπεδήλου |
τόν
τε
τρόπον
καθ'
ὃν |
[3, 13] |
εἰς
αὐτὸν
θρασύτητος
καὶ
λοιδορίας:
|
ἀπέθανε |
γὰρ
οὐκ
ὀλίγον
πλῆθος
αὐτῶν, |
[3, 2] |
ἔπραξεν
ὑπὸ
παντὸς
τοῦ
στρατοῦ.
|
ἀπέθανεν |
δὲ
Ἑβραίων
μὲν
οὐδείς,
τῶν |
[3, 8] |
δυναμένου.
καὶ
οἱ
μὲν
οὕτως
|
ἀπέθανον: |
Μωυσῆς
δὲ
κελεύει
τὸν
πατέρα |
[3, 15] |
πολλάκις
παρακούσαντες
ἀσύμφορον
ἑαυτοῖς
τὴν
|
ἀπείθειαν |
ἐπέγνωσαν
ἐκ
τοῦ
συμφορᾷ
περιπεσεῖν. |
[3, 7] |
ἀστραπαῖς
μὲν
κατὰ
τοὺς
ῥοίσκους
|
ἀπεικασμένος |
βρονταῖς
δὲ
κατὰ
τὸν
τῶν |
[3, 12] |
~(Μοιχείαν
μὲν
εἰς
τὸ
παντελὲς
|
ἀπεῖπε |
νομίσας
εὔδαιμον
τὸ
περὶ
τοὺς |
[3, 12] |
μητράσι
κακὸν
μέγιστον
ὁ
νόμος
|
ἀπεῖπεν, |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
πατρὸς
συνεῖναι |
[3, 6] |
ἀλλὰ
πρὶν
συνελθεῖν
εἰς
τὸ
|
ἄπειρον |
εἰς
περονίδας
τὴν
ἀρχὴν
τελευτῶντες, |
[3, 8] |
μὲν
εἰς
τὸ
Σιναῖον
ἀνόδων
|
ἀπείχετο, |
εἰς
δὲ
τὴν
σκηνὴν
εἰσιὼν |
[3, 6] |
νεὼν
τὸ
ἄδυτον
ἔνδον
αὑτῶν
|
ἀπελάμβανον: |
καὶ
τοῦτο
ἦν
τὸ
ποιοῦν |
[3, 12] |
(Πηγνύντες
δὲ
τὴν
σκηνὴν
μέσην
|
ἀπελάμβανον |
τριῶν
φυλῶν
κατὰ
πλευρὰν
ἑκάστην |
[3, 6] |
κατὰ
δύναμιν
αὐτῶν
σπουδῆς
οὐκ
|
ἀπελείποντο, |
ἀλλ'
εἰσέφερον
ἄργυρόν
τε
καὶ |
[3, 1] |
χώραν
ἐξ
ἀνάγκης
ὥδευον
ἑτέραν
|
ἀπελθεῖν |
οὐκ
ἔχοντες.
ἐπεφέροντο
δ'
ἐκ |
[3, 1] |
ἀναφυγούσης
αὐτοῖς
πορρωτάτω
καινὴν
ὁδὸν
|
ἀπελθόντες |
αὐτῇ
ταύτῃ
σωθείησαν
μὲν
αὐτοί, |
[3, 7] |
χρωμάτων
παντοίων
καὶ
χρυσοῦ
συμπεποικιλμένος
|
ἀπερίπτυκτον |
τοῦ
στέρνου
τὸ
μέσον
καταλιμπάνει |
[3, 5] |
αὐτὸς
μὲν
εἰς
τὸ
ὄρος
|
ἀπέρχεσθαι |
τὸ
Σιναῖον
ἔλεγεν
ὡς
συνεσόμενος |
[3, 5] |
πραχθείη
τρόπον
ἐν
τοῖς
αὖθις
|
ἀπεσήμαινε |
χρόνοις,
ὧν
μνησθήσομαι
κατὰ
καιρὸν |
[3, 2] |
ἀπωλώλεισαν,
εἰ
μὴ
νυκτὸς
ἐπιγενομένης
|
ἀπέσχοντο |
τοῦ
κτείνειν.
νίκην
καλλίστην
καὶ |
[3, 11] |
ἐκέλευσεν
εἶναι,
τῶν
δὲ
προσέταξεν
|
ἀπέχεσθαι. |
αἵματος
μέντοι
παντὸς
εἰς
τροφὴν |
[3, 11] |
προβατείου
καὶ
τοῦ
τῶν
βοῶν
|
ἀπέχεσθαι |
προεῖπεν.
(Ἀπήλασε
δὲ
τῆς
πόλεως |
[3, 5] |
γονεῖς
τιμᾶν:
ὁ
δὲ
ἕκτος
|
ἀπέχεσθαι |
φόνου:
ὁ
δὲ
ἕβδομος
μὴ |
[3, 7] |
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
πρὸς
ἡμᾶς
|
ἀπέχθειαν, |
ἣν
ὡς
ἐκφαυλιζόντων
ἡμῶν
τὸ |
[3, 5] |
καὶ
μάλιστα
ὅσοι
πρὸς
αὐτὸν
|
ἀπεχθῶς |
ἦσαν
διακείμενοι
ταύτην
τὴν
ψῆφον |
[3, 11] |
ὅτι
τρέφοιντο
καὶ
οὗ
πάλιν
|
ἀπεχόμενοι |
διατελοῖεν,
περὶ
ὧν
ἐν
οἷς |
[3, 8] |
ὡς
ἅπασαν
ἤδη
κακοῦ
προσδοκίαν
|
ἀπεωσμένον, |
καὶ
περὶ
τῶν
μελλόντων
ὡς |
[3, 15] |
ἴσχυσαν
τῶν
ἱερῶν
μεταλαβεῖν
Μωυσέος
|
ἀπηγορευκότος |
ἐπί
τινι
τῶν
οὐ
νομιζομένων |
[3, 11] |
αἵματος
μέντοι
παντὸς
εἰς
τροφὴν
|
ἀπηγόρευσε |
τὴν
χρῆσιν
ψυχὴν
αὐτὸ
καὶ |
[3, 11] |
τοῦ
τῶν
βοῶν
ἀπέχεσθαι
προεῖπεν.
|
(Ἀπήλασε |
δὲ
τῆς
πόλεως
καὶ
τοὺς |
[3, 1] |
γὰρ
φοινικόφυτος
ἦν,
πλησιάζουσα
δ'
|
ἀπηλέγχετο |
πονηρά:
καὶ
γὰρ
οἱ
φοίνικες |
[3, 12] |
προτέρων
ἀνδρῶν
ἐφ'
αἱσδηποτοῦν
αἰτίαις
|
ἀπηλλαγμένας. |
τὸν
ἀρχιερέα
μέντοι
οὐδὲ
τεθνηκότος |
[3, 11] |
οὐ
μόνον
ὕβρεως
καὶ
φυγῆς
|
ἀπηλλαγμένων, |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἐπισημοτάτας
στρατείας |
[3, 1] |
καὶ
διαμωμένοις
τὴν
ψάμμον
οὐδὲν
|
ἀπήντα, |
κἂν
εἴ
τι
δὲ
στάζον |
[3, 3] |
πενθερὸς
αὐτοῦ
πυνθανόμενος
εὐπραξίαν
ἀσμένως
|
ἀπήντα |
τόν
τε
Μωυσῆν
καὶ
τὴν |
[3, 3] |
ἐκείνου
πάντων
αὐτοῖς
κατὰ
νοῦν
|
ἀπηντηκότων. |
καὶ
Ῥαγουῆλος
πολλὰ
μὲν
ἐγκώμια |
[3, 7] |
ῥοῶν
τρόπον
ἐκ
βαφῆς
μεμιμημένοι
|
ἀπήρτηντο |
καὶ
κώδωνες
χρύσεοι
κατὰ
πολλὴν |
[3, 8] |
προεμήνυεν
ὁ
θεός:
τοσαύτη
γὰρ
|
ἀπήστραπτεν |
ἀπ'
αὐτῶν
αὐγὴ
μήπω
τῆς |
[3, 15] |
εἰσελθεῖν
εἰς
τὸ
ἱερὸν
δυνηθέντες
|
ἀπίασιν |
ὑπακούειν
τοῖς
Μωυσέος
προστάγμασι
μᾶλλον |
[3, 15] |
καταψηφισάμενον
αὐτῶν.
οὐ
δεῖ
δὲ
|
ἀπιστεῖν, |
εἰ
Μωυσῆς
εἷς
ἀνὴρ
ὢν |
[3, 13] |
μίαν
ἡμέραν
ἀλλ'
εἰς
πλείονας.
|
ἀπιστούντων |
δ'
ἐπὶ
τούτῳ
καί
τινος |
[3, 5] |
σπανίζουσι,
δι'
ὃν
Ἄδαμος
τῶν
|
ἀπὸ |
γῆς
τε
καρπῶν
καὶ
θαλάσσης |
[3, 8] |
τὸ
ἀργύριον
τῶν
ἐλευθέρων
οἱ
|
ἀπὸ |
εἴκοσι
ἐτῶν
ἄχρι
πεντήκοντα
γεγονότες. |
[3, 12] |
ἑξήκοντα
τῶν
ὁπλιτεύειν
δυναμένων
ὄντων
|
ἀπὸ |
εἴκοσι
ἐτῶν
ἕως
πεντήκοντα
καὶ |
[3, 6] |
λίνεον
ἦν
ἰσομέγεθες
φάρσος
ἐφελκόμενον
|
ἀπὸ |
κάλων
ἐπὶ
θάτερα,
τῶν
κρίκων |
[3, 6] |
ἑκάστου
κίονος
κρίκου
κατέχοντος
αὐτὸ
|
ἀπὸ |
κορυφῆς
ἄχρι
ἡμίσους
τοῦ
κίονος. |
[3, 6] |
ἦν
τὰ
πάντα,
ἐξ
ὧν
|
ἀπὸ |
μιᾶς
βάσεως
συνετέθη
πρὸς
ὕψος, |
[3, 10] |
εἰς
ἑπτὰ
καταντῶσιν.
ἀνίενται
δὲ
|
ἀπὸ |
παντὸς
ἔργου
κατὰ
τὴν
ὀγδόην |
[3, 5] |
τέταρτος
παρατηρεῖν
τὰς
ἑβδομάδας
ἀναπαυομένους
|
ἀπὸ |
παντὸς
ἔργου:
ὁ
δὲ
πέμπτος |
[3, 7] |
τὴν
ἑτέραν
τομὴν
ἔχει
φυόμενος
|
ἀπὸ |
ῥίζης
περιφερής:
εἶτα
συνιὼν
κατ' |
[3, 5] |
τήν
τε
ἄλλην
ἁγνείαν
καὶ
|
ἀπὸ |
συνουσίας
τῆς
γυναικῶν
ἡμέρας
τρεῖς, |
[3, 12] |
ἔτους
ἄνεσιν
δίδωσι
τῇ
γῇ
|
ἀπό |
τε
ἀρότρου
καὶ
φυτείας,
ὥσπερ |
[3, 12] |
ἀνάπαυσιν.
καὶ
τῶν
αὐτομάτως
ἀναδοθέντων
|
ἀπὸ |
τῆς
γῆς
κοινὴν
εἶναι
τοῖς |
[3, 6] |
κατὰ
πλευρὰν
καὶ
κατόπιν
ἑστῶτας
|
ἀπὸ |
τῆς
γῆς
ὅσον
πῆχυν
ἀνέχοντα. |
[3, 6] |
ἐξεδέχετο
γὰρ
ἡ
γῆ
τὸ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἐσχάρας
πῦρ
καταφερόμενον
τῆς |
[3, 1] |
καὶ
γὰρ
ἤδη
καθεώρων
αὐτὸν
|
ἀπὸ |
τῆς
σκοπῆς
ὁρμώμενον.
ὡς
δ' |
[3, 7] |
τούτου
μὲν
στέφανος
ἐκκεχάλκευται
ὅσον
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἰνίου
πρὸς
ἑκάτερον
τῶν |
[3, 6] |
βύσσου
ποικιλωτάτη
διὰ
πασῶν
ἐπῄει
|
ἀπὸ |
τοῦ
κιονοκράνου
κατιοῦσα
μέχρι
τῆς |
[3, 4] |
ἐπὶ
τούτοις
εἷς
τὴν
προσηγορίαν
|
ἀπὸ |
τοῦ
τῶν
ἀρχομένων
ἀριθμοῦ
λαμβάνων, |
[3, 12] |
αὐτοῖς
δι'
ἑβδόμης
ἡμέρας
τὴν
|
ἀπὸ |
τῶν
ἔργων
προεῖπεν
ἀνάπαυσιν.
καὶ |
[3, 6] |
τό
τε
καῦμα
καὶ
τὴν
|
ἀπὸ |
τῶν
ὄμβρων
ὕβριν
ἀπομαχόμεναι.
καὶ |
[3, 14] |
ἑκάστης
φυλῆς
ἕνα,
οἳ
διεξελθόντες
|
ἀπὸ |
τῶν
πρὸς
Αἰγύπτῳ
τὴν
Χαναναίαν |
[3, 1] |
καὶ
ὡς
δύναμις
αὐτῷ:
μὴ
|
ἀπογινώσκειν |
δὲ
μηδὲ
νῦν
αὐτοῦ
τὴν |
[3, 13] |
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας
ἀμνημονεῖν
μήτ'
|
ἀπογινώσκειν |
τῆς
τοῦ
θεοῦ
βοηθείας.
τὸ |
[3, 14] |
καὶ
τῶν
γιγάντων
ἔφασκον
τοὺς
|
ἀπογόνους |
καταλαβεῖν.
καὶ
οἱ
μὲν
κατάσκοποι |
[3, 4] |
κατὰ
μυρίους
τούτων
κεκριμένους
ἄρχοντας
|
ἀποδείξεις, |
εἶτα
κατὰ
χιλίους,
διαιρήσεις
δὲ |
[3, 13] |
αἰτιᾶσθαι
τῶν
τε
κατὰ
τὴν
|
ἀποδημίαν |
αὐτῷ
πεπειραμένων,
καὶ
ὅτι
γῆς |
[3, 12] |
δουλείας
ἐκόλασε
θάνατον
οὐκ
ἐκδεχομένους.
|
ἀποδίδωσι |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἀγροὺς
τοῖς |
[3, 12] |
τε
καρπῶν
καὶ
τῶν
ἀναλωμάτων
|
ἀποδίδωσι |
τοῖς
καὶ
πρότερον
νεμηθεῖσι.
τὸ |
[3, 12] |
σημαίνει
τοὔνομα,
συνέρχονται
ὅ
τε
|
ἀποδόμενος |
τὸ
χωρίον
καὶ
ὁ
πριάμενος, |
[3, 12] |
εὑρεθέντων
προσδέχεται
τὸν
ἀγρὸν
ὁ
|
ἀποδόμενος, |
τοῦ
δ'
ἀναλώματος
ὑπερβάλλοντος
ὑπὲρ |
[3, 12] |
τὸ
ἀργύριον,
ἀναγκάζει
τὸν
πριάμενον
|
ἀποδοῦναι, |
εἰ
δὲ
πλῆρες
γένοιτο
τὸ |
[3, 2] |
στρατὸν
ἀλλότριον
καὶ
τῆς
Αἰγυπτίων
|
ἀποδράντα |
δουλείας
ἐφεδρεύειν
αὐτοῖς
λέγοντες,
ὃν |
[3, 11] |
καὶ
τὴν
γαστέρα
πρησθεῖσαν
οὕτως
|
ἀποθανεῖν: |
ἂν
δ'
ὑπὸ
πολλοῦ
τοῦ |
[3, 5] |
ἰδίαν,
καὶ
τὸ
θηρίοις
περιπεσόντα
|
ἀποθανεῖν |
ἀνθρώπινον
ἡγουμένους
καὶ
τὸ
ὑπὸ |
[3, 1] |
πείσεσθαι
γὰρ
οὐδὲν
κακὸν
ἀδίκως
|
ἀποθανών, |
ἀλλ'
ὑπὲρ
αὐτῶν,
μὴ
δι' |
[3, 6] |
τὰ
ἔξωθεν
περιελήλατο
πᾶσα,
ὡς
|
ἀποκεκρύφθαι |
τὴν
ξύλωσιν,
στρόφιγξί
τε
χρυσοῖς |
[3, 15] |
τῆς
μελλούσης
ὑπ'
αὐτῶν
ἀπωλείας
|
ἀποκλαιομένῳ |
τὸν
θεὸν
ὑπομνῆσαι
μέν,
ὅσα |
[3, 2] |
αὐτῶν.
ὁ
δὲ
τῆς
πληθύος
|
ἀποκρίνας |
πᾶν
τὸ
μάχιμον
Ἰησοῦν
ἐφίστησιν |
[3, 7] |
περίεισι
δ'
αὐτὴν
ἔλυτρον,
ὅπερ
|
ἀποκρίνεται |
κατ'
αὐτὸ
πρὸς
τὸν
καρπὸν |
[3, 11] |
δ'
ἂν
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
|
ἀποκρίνῃ |
γονήν,
καθεὶς
αὑτὸν
εἰς
ὕδωρ |
[3, 4] |
τοῦ
τρόπου
τὴν
ἐπίνοιαν
οὐκ
|
ἀποκρυψάμενος |
οὐδὲ
σφετερισάμενος
αὐτήν,
ἀλλὰ
ποιήσας |
[3, 7] |
ἐπιτήδευσιν
τῆς
εὐπρεπείας,
ὥστε
μέσον
|
ἀπολαμβάνεσθαι |
δυοῖν
τε
κωδώνοιν
ῥοίσκον,
καὶ |
[3, 5] |
βίον
τούτοις
ἑπόμενοι
καὶ
γῆς
|
ἀπολαύοντες |
καρπίμου
καὶ
θαλάσσης
ἀχειμάστου
καὶ |
[3, 11] |
ὄντων
λεπρῶν
ἔθνεσι
καὶ
τιμῆς
|
ἀπολαυόντων, |
οὐ
μόνον
ὕβρεως
καὶ
φυγῆς |
[3, 15] |
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
οὐκ
|
ἀπολεῖ |
μὲν
ἅπαντας
οὐδ'
ἐξαφανίσει
τὸ |
[3, 13] |
αὐτοὺς
πείσαντος
ἀπαναστῆναι
τὴν
μὲν
|
ἀπολέσειαν, |
ἀντὶ
δὲ
ἧς
ὑπέσχετο
παρέξειν |
[3, 7] |
ἀκανθώδεις
καὶ
εἰς
ὀξὺ
παντελῶς
|
ἀποληγούσας |
τὸ
ἄκρον.
φυλάττει
δ'
ἐπὶ |
[3, 15] |
εὐδαιμονίαν,
ἀνεστίους
δὲ
ποιήσειν
καὶ
|
ἀπόλιδας |
ἐπὶ
τῆς
ἐρημίας
ἐπ'
ἔτη |
[3, 9] |
γὰρ
νόμος
εἰς
τὴν
αὔριον
|
ἀπολιπεῖν |
οὐκ
ἐᾷ.
ὁ
δὲ
ἁμαρτὼν |
[3, 13] |
τὴν
μάνναν
ἐπιλιπεῖν
συμβαίη
τέλεον
|
ἀπολούμενοι. |
πολλὰ
δὲ
εἰς
τὸν
ἄνδρα |
[3, 2] |
προεφήτευέ
τε
πανωλεθρὶ
τοὺς
Ἀμαληκίτας
|
ἀπολουμένους |
καὶ
μηδένα
αὐτῶν
ὑπολειφθησόμενον
εἰς |
[3, 1] |
σκοπῆς
ὁρμώμενον.
ὡς
δ'
ἧκεν,
|
ἀπολύειν |
αὐτοὺς
καὶ
ταύτης
τῆς
ἀνάγκης |
[3, 11] |
δέ
τις
ἐξικετεύσας
τὸν
θεὸν
|
ἀπολυθῇ |
τῆς
νόσου
καὶ
τὴν
ἐρρωμένην |
[3, 12] |
οἵ
τε
χρεῶσται
τῶν
δανείων
|
ἀπολύονται |
καὶ
οἱ
δουλεύοντες
ἐλεύθεροι
ἀφίενται, |
[3, 5] |
αὐτούς,
ὡς
τὸ
νομίζειν
Μωυσῆν
|
ἀπολωλέναι. |
ἦν
γὰρ
τοῖς
ἀνθρώποις
ἔρις |
[3, 5] |
τοῖς
ἀνθρώποις
ἔρις
τῶν
μὲν
|
ἀπολωλέναι |
λεγόντων
θηρίοις
περιπεσόντα,
καὶ
μάλιστα |
[3, 5] |
ἀχθόμενοι
καὶ
τόν
τε
Μωυσῆν
|
ἀπολωλέναι |
νομίζοντες
ὑπ'
ὀργῆς
τοῦ
θεοῦ |
[3, 1] |
αὐτοί,
τοὺς
δὲ
ἐχθροὺς
ἐπίδοιεν
|
ἀπολωλότας, |
ὅτι
τε
σπανίζοντας
ὅπλων
εἰς |
[3, 6] |
τὴν
ἀπὸ
τῶν
ὄμβρων
ὕβριν
|
ἀπομαχόμεναι. |
καὶ
ἡ
μὲν
σκηνὴ
τοῦτον |
[3, 7] |
σακχάρῳ
βοτάνῃ
παρ'
ἡμῖν
λεγομένῃ
|
ἀπομεμιμημένος, |
ὑὸς
δὲ
κύαμον
Ἑλλήνων
οἱ |
[3, 7] |
ἀκούοντας:
ἕκαστα
γὰρ
τούτων
εἰς
|
ἀπομίμησιν |
καὶ
διατύπωσιν
τῶν
ὅλων,
εἴ |
[3, 8] |
δεξιῷ
τῶν
ὤμων
πεπορπημένον
αὐγῆς
|
ἀποπηδώσης |
καὶ
τοῖς
πορρωτάτω
φαινομένης,
οὐ |
[3, 6] |
οὗ
τοῖς
ἱερεῦσι
τὰς
χεῖρας
|
ἀποπλύνειν |
καὶ
τῶν
ποδῶν
καταχεῖν
παρῆν. |
[3, 2] |
αὐτοῖς
πρὸς
λιμὸν
καὶ
δίψος
|
ἄπορα |
καὶ
πρὸς
ὄρη
καὶ
θάλασσαν |
[3, 1] |
ὁδοιπορίας
καὶ
τῇ
τῆς
τροφῆς
|
ἀπορίᾳ, |
καὶ
γὰρ
τότ'
αὐτοὺς
τελείως |
[3, 2] |
τὸ
τῶν
Ἑβραίων
πλῆθος
ἐν
|
ἀπορίᾳ |
μὲν
ὂν
ἁπάντων,
μέλλον
δὲ |
[3, 1] |
νεμομένοις
τὴν
ἐκ
τῶν
ἄλλων
|
ἀπορίαν, |
ἔτι
δὲ
καὶ
νῦν
ὕεται> |
[3, 1] |
μάθοι
πότερόν
ποτε
καὶ
τροφῆς
|
ἀπορίαν |
καὶ
σπάνιν
ὕδατος
ὑπὲρ
αὐτῆς |
[3, 2] |
(Μωυσεῖ
δ'
οὐδὲν
προσδοκῶντι
πολέμιον
|
ἀπορίαν |
καὶ
ταραχὴν
ἐνεποίει
τὰ
τῶν |
[3, 1] |
ἦσαν
καὶ
χαμαίζηλοι
δι'
ὕδατος
|
ἀπορίαν |
ψαφαροῦ
τοῦ
παντὸς
ὄντος
χωρίου: |
[3, 15] |
ἱερέων
κρίμνον
ἓν
φαγεῖν
τοσαύτης
|
ἀπορίας |
τὴν
γῆν
κατεχούσης,
δεδιὼς
τὸν |
[3, 4] |
τὸ
πλῆθος
ἀπαλλάξειας
τῆς
νῦν
|
ἀπορίας. |
ὑποθήκαις
δὲ
ταῖς
ἐμαῖς
περὶ |
[3, 14] |
οὕτως
ἔχειν
ἐπειρῶντο.
(Οἱ
δὲ
|
ἄπορον |
ἐξ
ὧν
ἠκροάσαντο
τὴν
κτῆσιν |
[3, 1] |
βρώματος,
ἵνα
μὴ
τοῖς
ἀδυνάτοις
|
ἄπορον |
ᾖ
τὸ
λαμβάνειν
δι'
ἀλκὴν |
[3, 1] |
τῶν
τε
πρὸς
τροφὴν
αὐτοῖς
|
ἄπορος, |
σπανίζουσα
δὲ
καὶ
ὕδατος
εἰς |
[3, 5] |
τροφὴν
ἐξ
οὐρανοῦ
μηχανησάμενος
ἐλθεῖν
|
ἀπορουμένοις, |
ὁ
ποτὸν
ἐκ
πέτρας
ἀναβλύσας |
[3, 1] |
θεοῦ
παρακαλῶν
ὡς
τροφὴν
ἔδωκεν
|
ἀπορουμένοις |
οὕτως
καὶ
ποτὸν
παρασχεῖν,
διαφθειρομένης |
[3, 14] |
πάλιν
αὐτὸ
τῷ
τῆς
κτήσεως
|
ἀπόρῳ |
ποταμούς
τε
διαβῆναι
λέγοντες
ἀδυνάτους |
[3, 1] |
θεοῦ
τὴν
περὶ
τῶν
ἐνεστηκότων
|
ἀπόρων |
ἀπαλλαγήν.
καὶ
μετ'
ὀλίγον
ὀρτύγων |
[3, 7] |
ἂν
εἴη
τεκμήριον
τοῦ
πυρός.
|
ἀποσημαίνει |
δὲ
καὶ
ὁ
τοῦ
ἀρχιερέως |
[3, 7] |
ζώνῃ
τε
περιοδεύσας
τὸν
ὠκεανὸν
|
ἀποσημαίνει: |
καὶ
γὰρ
οὗτος
ἐμπεριείληφε
τὰ |
[3, 7] |
τὴν
γῆν
καὶ
τὴν
θάλασσαν
|
ἀποσημαίνει: |
καὶ
γὰρ
ταῦτα
πᾶσίν
ἐστιν |
[3, 7] |
τραπέζῃ
τοὺς
δώδεκα
τιθεὶς
ἄρτους
|
ἀποσημαίνει |
τὸν
ἐνιαυτὸν
εἰς
τοσούτους
μῆνας |
[3, 7] |
τε
γὰρ
βύσσος
τὴν
γῆν
|
ἀποσημαίνειν |
ἔοικε
διὰ
τὸ
ἐξ
αὐτῆς |
[3, 12] |
τὰς
ἐκκλησίας:
καὶ
μιᾷ
μὲν
|
ἀποσημάναντος |
ἔδει
τὰς
ἀρχὰς
συνελθεῖν
σκεψομένας |
[3, 12] |
δὲ
σκηνῆς
μετακινουμένης
ταῦτα
ἐγίνετο:
|
ἀποσημήναντος |
γὰρ
τὸ
πρῶτον
οἱ
παρὰ |
[3, 13] |
ἀκούοντες
πρὸς
ὑμῶν
οὐκ
ἂν
|
ἀποσταίημεν |
κάμνοντες
ὑπὲρ
ὑμῶν,
καὶ
ταῦτα |
[3, 7] |
ἄχρι
τῆς
λαγόνος
περὶ
αὐτὴν
|
ἀποσφίγγεται. |
(Ἐπὶ
δὲ
τούτῳ
λίνεον
ἔνδυμα |
[3, 7] |
τῶν
ποδῶν
ὥσπερ
εἰς
ἀναξυρίδας,
|
ἀποτέμνεται |
δὲ
ὑπὲρ
ἥμισυ
καὶ
τελευτῆσαν |
[3, 5] |
μεγέθους
καὶ
τῶν
κρημνῶν
τὸ
|
ἀπότομον |
ἀνθρώποις
οὐ
μόνον
οὐκ
ἀναβατὸν |
[3, 1] |
δὲ
ἐκεῖνο
τὸ
ὕδωρ
καὶ
|
ἄποτον |
ἦν
οὐκ
ἀνθρώποις
μόνον
ἀλλὰ |
[3, 1] |
ἐκείνοις
μὲν
αἷμα
ἦν
καὶ
|
ἄποτος |
αὐτοῖς
δὲ
πότιμος
καὶ
γλυκύς, |
[3, 10] |
εἰς
τὴν
ὑπερόριον
ἐρημίαν
πέμπεται
|
ἀποτροπιασμὸς |
καὶ
παραίτησις
τοῦ
πλήθους
παντὸς |
[3, 9] |
δὲ
ἱερεῖς
τάς
τε
δορὰς
|
ἀποφέρονται |
καὶ
τὰ
κρέα
ἐπ'
ἐκείνης |
[3, 7] |
ταινίας
καὶ
τὸ
ἀπ'
αὐτῆς
|
ἀπρεπὲς |
καλύπτουσα
καὶ
ὅλη
δὲ
τῷ |
[3, 2] |
εἶναι
στράτευμα
πολὺ
καὶ
πάντων
|
ἀπροσδεές, |
ὅπλων
χρημάτων
τροφῆς
τῶν
ἄλλων, |
[3, 5] |
ἐν
αὐτῷ
διατρίβειν
φοβερὸν
καὶ
|
ἀπρόσιτον. |
Ἑβραῖοι
δὲ
κατὰ
τὰς
Μωυσέος |
[3, 11] |
ἱερὸν
εἰσιέναι
κεκώλυκε
καὶ
θυσιῶν
|
ἅπτεσθαι |
μέχρι
τεσσαράκοντα
ἡμερῶν,
ἂν
ἄρρεν |
[3, 12] |
πολεμικῶν
ἤδη
κατὰ
νοῦν
ἔχων
|
ἅπτεσθαι, |
προστάσσει
τε
τοῖς
φυλάρχοις
πλὴν |
[3, 8] |
δὲ
λοιποὺς
περὶ
τὴν
ἑσπέραν
|
ἅπτοντας. |
(Ἁπάντων
δ'
ἤδη
πέρας
εἰληφότων |
[3, 6] |
καὶ
ταύτῃ
ἐλήλατο
κρίκος
οὐκ
|
ἄπωθεν |
τοῦ
ἐπιθέματος,
δι'
ὧν
ᾔεσαν |
[3, 15] |
περὶ
τῆς
μελλούσης
ὑπ'
αὐτῶν
|
ἀπωλείας |
ἀποκλαιομένῳ
τὸν
θεὸν
ὑπομνῆσαι
μέν, |
[3, 2] |
οἱ
Ἑβραῖοι,
καὶ
πάντες
ἂν
|
ἀπωλώλεισαν, |
εἰ
μὴ
νυκτὸς
ἐπιγενομένης
ἀπέσχοντο |
[3, 7] |
δὴ
καὶ
τῷ
ἀρχιερεῖ,
ὃν
|
ἀραβάχην |
προσαγορεύουσι:
σημαίνει
δὲ
ἀρχιερέα.
Τὴν |
[3, 1] |
ὄρνεον
ὡς
οὐδὲν
ἕτερον
ὁ
|
Ἀράβιος |
κόλπος,
ἐφίπταται
τὴν
μεταξὺ
θάλατταν |
[3, 1] |
καὶ
κεκαθαρμένον
ἤδη
πότιμον
ἦν.
|
(Ἄραντες |
δ'
ἐκεῖθεν
εἰς
Ἦλιν
ἀφικνοῦνται |
[3, 1] |
τῇ
ἐρήμῳ.
(Ὡς
δ'
ἐκεῖθεν
|
ἄραντες |
εἰς
Ῥαφιδεὶν
ἧκον
ταλαιπωρηθέντες
ὑπὸ |
[3, 10] |
θυσίας
εἶδος
καὶ
τὸ
τῆς
|
ἀργίας |
ἀταλαίπωρον
καὶ
πρὸς
εὐωχίαις
εἰσὶ |
[3, 8] |
δὲ
τρύβλιον
καὶ
ἡ
φιάλη,
|
ἀργυρᾶ |
δὲ
ἦν,
σίκλους
μὲν
αἱ |
[3, 6] |
κατὰ
δύο
βάσεων:
αὗται
δ'
|
ἀργυραῖ |
μὲν
ἦσαν,
πυλὶς
δ'
ἑκατέρᾳ |
[3, 6] |
καμάκων
ἑκάστῃ
προσῆσαν:
Κιονόκρανα
μὲν
|
ἀργύρεα, |
βάσεις
δὲ
χρυσαῖ
σαυρωτῆρσιν
ἐμφερεῖς, |
[3, 12] |
τελειωθῆναι
τὸν
ἐνιαυτὸν
καταβάλοι
τὸ
|
ἀργύριον, |
ἀναγκάζει
τὸν
πριάμενον
ἀποδοῦναι,
εἰ |
[3, 8] |
καὶ
πεντήκοντα.
ἔφερον
δὲ
τὸ
|
ἀργύριον |
τῶν
ἐλευθέρων
οἱ
ἀπὸ
εἴκοσι |
[3, 6] |
σπουδῆς
οὐκ
ἀπελείποντο,
ἀλλ'
εἰσέφερον
|
ἄργυρόν |
τε
καὶ
χρυσὸν
καὶ
χαλκὸν |
[3, 6] |
μίμησιν
πυλώνων.
ὅλαις
δ'
αὐταῖς
|
ἄργυρος |
ἦν
ἐπικεχαλκωμένος
πάρεξ
τῶν
βάσεων: |
[3, 2] |
δύναμιν
προσέλαβον:
πολὺς
γὰρ
ὁ
|
ἄργυρός |
τε
καὶ
χρυσὸς
ἐγκατελήφθη
ἐν |
[3, 12] |
δὲ
καὶ
βυκάνης
τρόπον
ἐξ
|
ἀργύρου |
ποιησάμενος,
ἔστι
δὲ
τοιαύτη:
μῆκος |
[3, 5] |
δι'
ὃν
Ἰάκωβος
δώδεκα
παίδων
|
ἀρεταῖς |
ἐκοσμήθη,
δι'
ὃν
Ἰώσηπος
ἐδεσπότευσε |
[3, 5] |
μὴ
βλαβείη
τῶν
λεγομένων
ἡ
|
ἀρετὴ |
ὑπὸ
ἀνθρωπίνης
γλώττης
ἀσθενῶς
εἰς |
[3, 4] |
ἦγε
μὴ
βουλόμενος
ἐμποδίζειν
τοῖς
|
ἀρετῇ |
χρῆσθαι
τοῦ
στρατηγοῦ
θέλουσι,
παυσάμενον |
[3, 8] |
ἐκκλησίαν
τὸ
πλῆθος
τήν
τε
|
ἀρετὴν |
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
εὔνοιαν
διεξῄει |
[3, 5] |
πρὸς
ὑμᾶς
λέγει:
τὴν
δ'
|
ἀρετὴν |
αὐτῶν
κατανοήσαντες
ἐπιγνώσεσθε
καὶ
τὸ |
[3, 1] |
κηδεμονίας,
ὃν
εἰκὸς
δοκιμάζοντα
τὴν
|
ἀρετὴν |
αὐτῶν
πῶς
τε
καρτερίας
ἔχουσι |
[3, 5] |
αὐτὸν
μεταστῆναι
διὰ
τὴν
προσοῦσαν
|
ἀρετὴν |
εἰκὸς
νομίζοντας,
πρᾴως
ἔχειν
οὗτος |
[3, 3] |
τὸν
στρατηγὸν
εὐφήμουν
ὡς
κατὰ
|
ἀρετὴν |
ἐκείνου
πάντων
αὐτοῖς
κατὰ
νοῦν |
[3, 14] |
τῶν
ποταμῶν
τὸ
βάθος
τοῖς
|
ἀρετὴν |
ἠσκηκόσιν
ἐμποδὼν
στήσεσθαι
πρὸς
τὰ |
[3, 4] |
ἄλλων
εὑρημένα,
ὥστε
τὴν
Μωυσέος
|
ἀρετὴν |
κἀκ
τούτου
καταμαθεῖν.
ἀλλὰ
περὶ |
[3, 14] |
κατασκόπους,
οἳ
τῆσδε
τῆς
γῆς
|
ἀρετὴν |
κατανοήσουσι
καὶ
πόση
δύναμις
αὐτοῖς. |
[3, 8] |
καὶ
τὴν
προφητείαν
καὶ
τὴν
|
ἀρετὴν |
τἀδελφοῦ
πρὸς
τιμὴν
ἁπάντων
ἀξιολογώτερος. |
[3, 8] |
προσέταξε
δοῦναι
ὡς
ἁπάντων
δι'
|
ἀρετὴν |
τῆς
τιμῆς
δικαιοτέρῳ
τυχεῖν.
καὶ |
[3, 7] |
τε
καὶ
ἐν
πολλοῖς
τὴν
|
ἀρετὴν |
τοῦ
νομοθέτου
παρεξόντων
ἡμῖν
διελθεῖν |
[3, 2] |
Ἑβραῖοι
καὶ
πολλὴ
μεταποίησις
ἦν
|
ἀρετῆς |
αὐτοῖς
πρός
τε
τῷ
πονεῖν |
[3, 1] |
τοῦ
θεοῦ
καὶ
τῆς
Μωυσέος
|
ἀρετῆς |
καὶ
συνέσεως
κωλυόμενοι
δι'
ὀργῆς |
[3, 15] |
συμφορᾷ
περιπεσεῖν.
(Θαυμαστὸς
δὲ
τῆς
|
ἀρετῆς |
ὁ
ἀνὴρ
καὶ
τῆς
ἰσχύος |
[3, 15] |
θεὸς
διὰ
Μωυσέος
καὶ
τῆς
|
ἀρετῆς |
τῆς
ἐκείνου.
ἀλλὰ
περὶ
μὲν |
[3, 4] |
Μωυσῆν
γενόμενον.
αἰσθανόμενος
οὖν
τῆς
|
ἀρετῆς, |
φησί,
σαυτοῦ
καὶ
οἷος
γέγονας |
[3, 12] |
τῆς
Λευίτιδος
φυλῆς
ἀκριβῶς
τὸν
|
ἀριθμὸν |
ἐκμαθεῖν
τῶν
στρατεύεσθαι
δυναμένων:
ἱεροὶ |
[3, 6] |
κατὰ
μίαν
τῶν
πλανητῶν
τὸν
|
ἀριθμὸν |
μεμιμημένοι,
ὁρῶσι
δὲ
εἴς
τε |
[3, 1] |
τῶν
πηγῶν
δώδεκα
οὐσῶν
τὸν
|
ἀριθμὸν |
νοτερόν
τι
προσαρδεῦον
αὐτοῖς
δι' |
[3, 6] |
χρύσεοι
χαλκείαις
βάσεσιν
ἐφεστῶτες
τὸν
|
ἀριθμὸν |
πέντε.
κατεπετάννυσαν
δὲ
τὴν
σκηνὴν |
[3, 7] |
φοράν:
τοσοῦτοι
γάρ
εἰσι
τὸν
|
ἀριθμόν. |
τά
τε
φάρση
ἐκ
τεσσάρων |
[3, 6] |
ἄλλαι
σινδόνες
μιᾷ
πλείους
τὸν
|
ἀριθμὸν |
τὸ
δὲ
μῆκος
ὑπερβάλλουσαι,
τριακονταπήχεις |
[3, 11] |
ἐνδημεῖν:
τὸν
δ'
ὑπὲρ
τὸν
|
ἀριθμὸν |
τούτων
τῶν
ἡμερῶν
ἐνεχόμενον
ἐν |
[3, 7] |
θέλοι
νοεῖν,
εἴτε
τὸν
οὕτως
|
ἀριθμὸν |
τῶν>
ἀστέρων,
ὃν
ζωδιακὸν
κύκλον |
[3, 6] |
ἀνηλόγει
γὰρ
ὁ
τῶν
κιόνων
|
ἀριθμός: |
εἴκοσι
γὰρ
ἦσαν
καὶ
παρεῖχε |
[3, 10] |
ἑξῆς
ἡμέραις
ὁ
μὲν
αὐτὸς
|
ἀριθμὸς |
τῶν
ἀρνῶν
καὶ
τῶν
κριῶν |
[3, 4] |
προσηγορίαν
ἀπὸ
τοῦ
τῶν
ἀρχομένων
|
ἀριθμοῦ |
λαμβάνων,
δοκιμασθέντες
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους |
[3, 2] |
τῶν
δὲ
πολεμίων
ὅσους
οὐδ'
|
ἀριθμῷ |
γνῶναι
δυνατὸν
ἦν.
θύσας
δὲ |
[3, 2] |
τὰς
παντευχίας
τῶν
φυγόντων
συνέλεγεν
|
ἀριστεῦσί |
τε
τιμὰς
ἐδίδου
καὶ
τὸν |
[3, 8] |
δ'
ἤδη
πέρας
εἰληφότων
ἔδοξαν
|
ἄριστοι |
τῶν
δημιουργῶν
Βεσέβηλος
καὶ
Ἐλίαβος, |
[3, 6] |
ὥστε
Μωυσῆς
ἀνεῖρξεν
αὐτοὺς
ὑποκηρυξάμενος
|
ἀρκεῖν |
τοὺς
ὄντας:
τοῦτο
γὰρ
οἱ |
[3, 12] |
βραχεῖ
παχυτέρα,
παρέχουσα
δὲ
εὖρος
|
ἀρκοῦν |
ἐπὶ
τῷ
στόματι
πρὸς
ὑποδοχὴν |
[3, 6] |
ἐν
τῷ
ναῷ
τετραμμένη
πρὸς
|
ἄρκτον |
οὐ
πόρρω
τοῦ
μυχοῦ,
διετίθεσαν |
[3, 6] |
ἀκριβῶς
ἅπαντες,
ὥστε
μεμυκότων
τῶν
|
ἁρμῶν |
ὡς
ἕνα
δοκεῖν
εἶναι
τοῖχον |
[3, 10] |
τοῦ
δημοσίου
ἀναλώματος
νόμος
ἐστὶν
|
ἄρνα |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
σφάζεσθαι
τῶν |
[3, 9] |
κατὰ
ἄγνοιαν
εἰς
τοῦτο
προπεσὼν
|
ἄρνα |
καὶ
ἔριφον
θήλειαν
τῶν
αὐτοετῶν |
[3, 10] |
μετὰ
ζύμης
γεγονότων,
θυμάτων
δὲ
|
ἄρνας |
δύο:
ταῦτα
μὲν
γὰρ
τῷ |
[3, 10] |
εἰρημένοις
ταῦρον
καὶ
κριὸν
καὶ
|
ἄρνας |
ἑπτὰ
θύουσι
καὶ
ἔριφον
ὑπὲρ |
[3, 10] |
τε
καὶ
κριοὺς
δύο
καὶ
|
ἄρνας |
ἑπτὰ
καὶ
ὑπὲρ
ἁμαρτάδων
ἔριφον. |
[3, 10] |
τε
θύομεν
καὶ
κριὸν
καὶ
|
ἄρνας |
ἑπτά,
ὑπὲρ
δὲ
ἁμαρτημάτων
παραιτήσεως |
[3, 10] |
τρεῖς
καὶ
κριοὺς
δύο
καὶ
|
ἄρνας |
τεσσαρεσκαίδεκα,
ἐρίφους
δὲ
δύο
ὑπὲρ |
[3, 10] |
ἐπιτελοῦσι
καὶ
δύο
βόας
σὺν
|
ἀρνάσιν |
ἐνιαυσιαίοις
ἑπτὰ
καὶ
κριόν,
ἔριφον |
[3, 8] |
βόας
καὶ
πέντε
κριοὺς
σὺν
|
ἀρνάσιν |
ἐτείοις
καὶ
ἐρίφοις.
οὗτοι
μὲν |
[3, 10] |
κριὸς
μὲν
εἷς
ἑπτὰ
δὲ
|
ἄρνες. |
καὶ
ταῦτα
μὲν
ὁλοκαυτεῖται
προστιθεμένου |
[3, 9] |
θυσίαις
καὶ
ἄλευρον
ἐπιφέρεσθαι
καθαρώτατον,
|
ἀρνὶ |
μὲν
ἀσσαρῶνος
μέτρον
κριῷ
δὲ |
[3, 9] |
μέτρου,
καὶ
τετάρτη
μερὶς
ἐπ'
|
ἀρνί: |
ὁ
δὲ
ἲν
μέτρον
ἀρχαῖον |
[3, 10] |
ἐπὶ
ταῖς
ἀπαρχαῖς
τῶν
καρπῶν
|
ἀρνίον |
εἰς
ὁλοκαύτωσιν
τῷ
θεῷ.
(Ἑβδόμης |
[3, 9] |
ὁλοκαυτῶν
θύει
μὲν
βοῦν
καὶ
|
ἀρνίον |
καὶ
ἔριφον:
ταῦτα
μὲν
ἐπέτεια, |
[3, 8] |
μόσχον
τε
καὶ
κριὸν
σὺν
|
ἀρνίῳ |
ἐτείῳ
ὁλομελῆ
καυθησόμενα
καὶ
σὺν |
[3, 9] |
σὺν
αὐτοῖς
τὴν
οὐρὰν
τοῦ
|
ἀρνὸς |
ἐπιφέρουσι
τῷ
βωμῷ.
τὸ
δὲ |
[3, 10] |
τριῶν
καὶ
δέκα
βοῶν
καὶ
|
ἀρνῶν |
ἑνὶ
πλειόνων
καὶ
κριῶν
δύο |
[3, 10] |
ὁ
μὲν
αὐτὸς
ἀριθμὸς
τῶν
|
ἀρνῶν |
καὶ
τῶν
κριῶν
σὺν
τῷ |
[3, 8] |
καὶ
τὰ
πρόσωπα
φλέγειν
αὐτῶν
|
ἀρξαμένου |
καὶ
σβέσαι
μηδενὸς
δυναμένου.
καὶ |
[3, 12] |
δίδωσι
τῇ
γῇ
ἀπό
τε
|
ἀρότρου |
καὶ
φυτείας,
ὥσπερ
καὶ
αὐτοῖς |
[3, 7] |
παρέχων
τὸν
βροχωτῆρα
τοῦ
αὐχένος
|
ἁρπεδόσιν |
ἐκ
τῆς
ὤας
καὶ
τῶν |
[3, 11] |
κεκινημένος,
μηνὶ
δεκάτῳ
γενέσθαι
παιδίον
|
ἄρρεν |
αὐτῇ.
τῶν
δ'
ὅρκων
τελειωθέντων |
[3, 11] |
ἅπτεσθαι
μέχρι
τεσσαράκοντα
ἡμερῶν,
ἂν
|
ἄρρεν |
τὸ
τεχθὲν
ᾖ:
διπλασίονας
γὰρ |
[3, 9] |
βοῦς
ἐφεῖται
θύειν
καὶ
προήκοντας:
|
ἄρρενα |
δὲ
ὁλοκαυτεῖται
τὰ
πάντα.
σφαγέντων |
[3, 9] |
ταῦτα
καὶ
τῶν
ἐπετείων
πρεσβύτερα,
|
ἄρρενα |
μέντοι
θήλεσι
συνδυαζόμενα.
θύσαντες
δὲ |
[3, 12] |
φοιτᾶν
μηδὲ
τὴν
πρὸς
τὰ
|
ἄρρενα |
μῖξιν
τιμᾶν
διὰ
τὴν
ἐπ' |
[3, 12] |
γὰρ
καὶ
αὐτοὶ
τοῦ
μὲν
|
ἄρρενος |
ὅσον
τριακοστὴν
εἶχεν
ἡμέραν
γενόμενον, |
[3, 6] |
ἐπὶ
συναφῇ
θηλείας
τε
καὶ
|
ἄρρενος |
συνείλεκτο,
ὡς
ἓν
εἶναι
δοκεῖν, |
[3, 6] |
αὐταῖς
γιγλύμοις
τῷ
θήλει
τοῦ
|
ἄρρενος |
συνελθόντος.
τοῦτο
μέντοι
πρὸς
τὸ |
[3, 9] |
τῷ
προσάγειν
θύματα
ταῦρον
ἔριφον
|
ἄρσενας. |
(Νόμος
δὲ
ταῖς
ἰδιωτικαῖς
καὶ |
[3, 1] |
ποσὶ
κακά,
γυμνάζειν
αὐτοὺς
τοῖς
|
ἄρτι |
χαλεποῖς.
ἐλέγχεσθαι
δὲ
αὐτοὺς
οὐκ |
[3, 6] |
ἡμέρας
ἑπτὰ
πάλιν
ἄλλοι
ἐκομίζοντο
|
ἄρτοι> |
ἐν
τῷ
καλουμένῳ
ὑφ'
ἡμῶν |
[3, 10] |
καθ'
ἣν
προσάγουσι
τῷ
θεῷ
|
ἄρτον |
ἀλφίτων
μὲν
πυρίνων
ἀσσαρῶνας
δύο |
[3, 7] |
τῇ
τραπέζῃ
τοὺς
δώδεκα
τιθεὶς
|
ἄρτους |
ἀποσημαίνει
τὸν
ἐνιαυτὸν
εἰς
τοσούτους |
[3, 6] |
οὐ
πόρρω
τοῦ
μυχοῦ,
διετίθεσαν
|
ἄρτους |
τε
δώδεκα
ἀζύμους
κατὰ
ἓξ |
[3, 6] |
Ἀττικὰς
ἔχει.
ὑπὲρ
δὲ
τῶν
|
ἄρτων |
ἐτίθεντο
φιάλαι
δύο
χρύσεαι
λιβάνου |
[3, 9] |
ἐλαίῳ
γὰρ
συμπεφύραται,
ἢ
γενομένων
|
ἄρτων. |
ἱερέως
δὲ
κομίσαντος
καὶ
ὁποσονοῦν |
[3, 10] |
ὑπὲρ
ἐκείνου
ἄλλος
ὑπὲρ
τῶν
|
ἄρτων |
προστίθεται.
θύει
δ'
ὁ
ἱερεὺς |
[3, 0] |
τῶν
Ἰωσήπου
ἱστοριῶν
τῆς
Ἰουδαικῆς
|
ἀρχαιολογίας
|
~(Παραδόξου
δὲ
τῆς
σωτηρίας
τοῖς |
[3, 9] |
ἀρνί:
ὁ
δὲ
ἲν
μέτρον
|
ἀρχαῖον |
Ἑβραίων
δύναται
δύο
χόας
Ἀττικούς. |
[3, 11] |
στρατείας
στρατευομένων
καὶ
τὰς
πολιτικὰς
|
ἀρχὰς |
πιστευομένων
καὶ
εἰς
ἱερὰ
καὶ |
[3, 12] |
μιᾷ
μὲν
ἀποσημάναντος
ἔδει
τὰς
|
ἀρχὰς |
συνελθεῖν
σκεψομένας
περὶ
τῶν
οἰκείων, |
[3, 7] |
τῆς
δὲ
τρίτης
λίγυρος
μὲν
|
ἄρχει |
εἶτα
ἀμέθυσος
ἀχάτης
δὲ
τρίτος |
[3, 13] |
κἀκεῖ
τὸ
πλῆθος
πάλιν
στασιάζειν
|
ἄρχεται, |
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
αἰτιᾶσθαι
τῶν |
[3, 10] |
καλεῖται
καὶ
τοῦ
ἔτους
ἐστὶν
|
ἀρχή, |
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
κατὰ
σελήνην
ἐν
κριῷ |
[3, 12] |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἀγροὺς
τοῖς
|
ἀρχῆθεν |
αὐτῶν
δεσπόταις
τοῦτον
τὸν
τρόπον: |
[3, 15] |
θυσίας
καταλιπόντες,
πολλοὶ
δ'
οὐδ'
|
ἀρχὴν |
εἰσελθεῖν
εἰς
τὸ
ἱερὸν
δυνηθέντες |
[3, 6] |
δὲ
τῶν
κρίκων
καλώδια
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἥλων
χαλκέων
πηχυαίων
τὸ
μέγεθος |
[3, 6] |
τὸ
ἄπειρον
εἰς
περονίδας
τὴν
|
ἀρχὴν |
τελευτῶντες,
ὧν
ἡ
μὲν
εἰς |
[3, 7] |
μόνη
βύσσος.
καὶ
λαβοῦσα
τὴν
|
ἀρχὴν |
τῆς
ἑλίξεως
κατὰ
στέρνον
καὶ |
[3, 12] |
ἐφ'
αἱσδηποτοῦν
αἰτίαις
ἀπηλλαγμένας.
τὸν
|
ἀρχιερέα |
μέντοι
οὐδὲ
τεθνηκότος
ἀνδρὸς
ἠξίωσε |
[3, 8] |
ἐπὶ
τοῖς
ὤμοις
φέρειν
τὸν
|
ἀρχιερέα |
προεῖπον,
σαρδόνυχες
δὲ
ἦσαν
καὶ |
[3, 7] |
ὃν
ἀραβάχην
προσαγορεύουσι:
σημαίνει
δὲ
|
ἀρχιερέα. |
Τὴν
μὲν
οὖν
τῶν
ἄλλων |
[3, 7] |
σαρδονύχων
ἑκάτερος,
οἷς
ἐνεπόρπωσε
τὸν
|
ἀρχιερέα. |
τήν
τε
δωδεκάδα
τῶν
λίθων |
[3, 7] |
καλοῦσι,
καὶ
δὴ
καὶ
τῷ
|
ἀρχιερεῖ, |
ὃν
ἀραβάχην
προσαγορεύουσι:
σημαίνει
δὲ |
[3, 8] |
λίθων,
οὓς
κατὰ
στέρνον
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
ἐνερραμμένους
τῷ
ἐσσῆνι
φορεῖ,
νίκην |
[3, 7] |
ἱερέων
στολὴ
δεδηλώκαμεν.
(Ὁ
δὲ
|
ἀρχιερεὺς |
κοσμεῖται
μὲν
καὶ
ταύτῃ
παραλιπὼν |
[3, 10] |
παρέχεται
δὲ
καὶ
κριὸν
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
ὁλοκαύτωσιν
τῷ
θεῷ.
(Τῇ
δὲ |
[3, 12] |
ὅθεν
οὐδὲ
νεκρῷ
πρόσεισιν
ὁ
|
ἀρχιερεὺς |
τῶν
λοιπῶν
οὐ
κεκωλυμένων
ἀδελφοῖς |
[3, 14] |
καὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
Ἀαρῶνος
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
καὶ
πονηρὰν
μὲν
καὶ
μετὰ |
[3, 7] |
καὶ
τοιοῦτος
μὲν
ὁ
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
κόσμος
ἐστί.
(Θαυμάσειε
δ'
ἄν |
[3, 15] |
ἄρχοντος
Ἰσμαήλου
δὲ
παρ'
ἡμῖν
|
ἀρχιερέως |
ὄντος,
καὶ
λιμοῦ
τὴν
χώραν |
[3, 10] |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
ἀναλωμάτων
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
παρασχόντος:
οὗ
δὴ
σφαγέντος
εἰσκομίσας |
[3, 8] |
(Ὃ
μέντοι
περὶ
τῆς
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
στολῆς
παρέλιπον
διελθεῖν
βούλομαι:
οὐδαμόθεν |
[3, 7] |
ἀποσημαίνει
δὲ
καὶ
ὁ
τοῦ
|
ἀρχιερέως |
χιτὼν
τὴν
γῆν
λίνεος
ὤν, |
[3, 6] |
ἑκάστου
καὶ
παρὰ
δύναμιν
φιλοτιμησαμένου,
|
ἀρχιτέκτονας |
τοῖς
ἔργοις
ἐφίστησι
κατ'
ἐντολὴν |
[3, 2] |
ἐπιβάλωσι
τὰς
χεῖρας.
οἱ
δὲ
|
ἀρχομένην |
δύναμιν
ἐχθρῶν
πειρώμενοι
καταλύειν
ἀγαθοὶ |
[3, 10] |
ἑκάστην
ἡμέραν
σφάζεσθαι
τῶν
αὐτοετῶν
|
ἀρχομένης |
τε
ἡμέρας
καὶ
ληγούσης,
κατὰ |
[3, 2] |
παρούσης
κτήσασθαι
στρατηγίας
παρὰ
τοῖς
|
ἀρχομένοις |
ἐπὶ
τοῖς
γεγενημένοις,
τῶν
τε |
[3, 8] |
ἐξέλιπον
ἐνιαυτὸς
αὐτοῖς
πρῶτος
ἐτελειοῦτο.
|
ἀρχομένου |
δὲ
τοῦ
δευτέρου
ἔτους
μηνὶ |
[3, 4] |
τὴν
προσηγορίαν
ἀπὸ
τοῦ
τῶν
|
ἀρχομένων |
ἀριθμοῦ
λαμβάνων,
δοκιμασθέντες
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 4] |
καὶ
κατὰ
μυρίους
τούτων
κεκριμένους
|
ἄρχοντας |
ἀποδείξεις,
εἶτα
κατὰ
χιλίους,
διαιρήσεις |
[3, 4] |
εἰς
ἑκατόν,
εἶτ'
εἰς
πεντήκοντα.
|
ἄρχοντάς |
τε
ἐπὶ
τούτοις
τάξεις,
οἳ |
[3, 9] |
ἱερεῖς
αὐθημερὸν
σιτοῦνται.
οἱ
δὲ
|
ἄρχοντες |
ἐφ'
οἷς
ἡμάρτανον
ἐκθυόμενοι
ταὐτὰ |
[3, 15] |
πολέμου
μικρὸν
ἔμπροσθεν
Κλαυδίου
Ῥωμαίων
|
ἄρχοντος |
Ἰσμαήλου
δὲ
παρ'
ἡμῖν
ἀρχιερέως |
[3, 8] |
παραιτήσει
ἁμαρτημάτων.
προσῆγε
δὲ
τῶν
|
ἀρχόντων |
ἕκαστος
καὶ
ἑτέρας
θυσίας
σωτηρίους |
[3, 1] |
ἐμφερές,
ὅμοιον
δὲ
τῇ
τῶν
|
ἀρωμάτων |
βδέλλῃ,
τὸ
δὲ
μέγεθος
τῷ |
[3, 7] |
τετορνευμένον,
ὑπερανεστώσας
ἔχον
τὰς
ἐντομάς,
|
ἃς |
εἶπον
τῇ
ῥοᾷ
παραπλησίως
βλαστάνειν, |
[3, 8] |
καὶ
ὑπερβάλλειν
φιλοτιμούμενοι
τὰς
θυσίας,
|
ἃς |
ἕκαστος
ἐπιφέροι,
τοῖς
λεγομένοις
ὑπήκουον. |
[3, 11] |
ὕδασι
καὶ
ἀενάοις
καὶ
θυσίαις,
|
ἃς |
ἐπὶ
τοῖς
τοιούτοις
νομίμους
παρέχονται |
[3, 11] |
τὴν
προειρημένην
προθεσμίαν
θυσίας
ἐπιτελοῦσιν,
|
ἃς |
οἱ
ἱερεῖς
πρὸς
τὸν
θεὸν |
[3, 9] |
ἢ
κατ'
ἄλλας
αἰτίας,
εἰς
|
ἃς |
πέμματα
σὺν
ἱερείοις
ἀναλίσκεται,
ὧν |
[3, 10] |
ἐννέα,
τῇ
πεντηκοστῇ>
ἣν
Ἑβραῖοι
|
ἀσαρθὰ |
καλοῦσι,
σημαίνει
δὲ
τοῦτο
πεντηκοστήν, |
[3, 2] |
δὲ
τῶν
ἐναντίων
ὀλίγον
ἄνοπλον
|
ἀσθενές, |
οἷον
καὶ
μὴ
ὑπὸ
τοιούτων, |
[3, 1] |
παίδων
τε
καὶ
γυναικῶν
ὄχλος
|
ἀσθενέστερος |
τῆς
ἐκ
λόγων
διδασκαλίας,
ἐν |
[3, 1] |
εἶναι:
καρπόν
τε
φέρειν
ἦν
|
ἀσθενῆ |
τὰ
δένδρα
διὰ
σπάνιν
τῆς |
[3, 7] |
γενέσθαι
συμβέβηκε.
τῶν
οὖν
κρίκων
|
ἀσθενῶν |
ὄντων
κατ'
αὐτοὺς
ἐνεγκεῖν
τὸ |
[3, 5] |
ἡ
ἀρετὴ
ὑπὸ
ἀνθρωπίνης
γλώττης
|
ἀσθενῶς |
εἰς
γνῶσιν
αὐτοῖς
παραδιδομένη.
πάντες |
[3, 3] |
ὁ
πενθερὸς
αὐτοῦ
πυνθανόμενος
εὐπραξίαν
|
ἀσμένως |
ἀπήντα
τόν
τε
Μωυσῆν
καὶ |
[3, 4] |
στρατῷ.
(Ταῦτα
Ῥαγουήλου
παραινέσαντος
Μωυσῆς
|
ἀσμένως |
προσήκατο
τὴν
συμβουλίαν
καὶ
ποιεῖ |
[3, 6] |
πάνυ
τοῦ
ἀλεύρου
ἐκ
δύο
|
ἀσσάρων, |
ὃ
μέτρον
Ἑβραίων
ἑπτὰ
κοτύλας |
[3, 10] |
βραχείᾳ,
καὶ
εἷς
μέν
ἐστιν
|
ἀσσάρων |
τοῦ
ἀλεύρου,
τούτου
δὲ
τὸ |
[3, 11] |
τὴν
γυναῖκα,
κομίζει
κριθῆς
ἀληλεσμένης
|
ἀσσάρωνα, |
καὶ
μίαν
αὐτῆς
δράκα
ἐπιβαλόντες |
[3, 15] |
ὡς
τεσσάρων
δραχμῶν
πωλεῖσθαι
τὸν
|
ἀσσάρωνα, |
κομισθέντος
ἀλεύρου
κατὰ
τὴν
ἑορτὴν |
[3, 10] |
τὰς
κριθὰς
ποιήσαντες
τῷ
βωμῷ
|
ἀσσαρῶνα |
προσφέρουσι
τῷ
θεῷ,
καὶ
μίαν |
[3, 1] |
παρηγγέλλετο
δ'
ἐξ
ἴσου
πᾶσιν
|
ἀσσαρῶνα, |
τοῦτο
δ'
ἐστὶ
μέτρον,
εἰς |
[3, 10] |
θεῷ
ἄρτον
ἀλφίτων
μὲν
πυρίνων
|
ἀσσαρῶνας |
δύο
μετὰ
ζύμης
γεγονότων,
θυμάτων |
[3, 10] |
κοινοῦ
σῖτος
ὀπτὸς
ζύμης
ἄμοιρος,
|
ἀσσαρῶνες |
δ'
εἴκοσι
καὶ
τέσσαρες
εἰς |
[3, 1] |
οὐδὲν
περισσότερον
εἶχον
τοῦ
κακοπαθῆσαι:
|
ἀσσαρῶνος |
γὰρ
οὐδὲν
πλέον
εὕρισκον:
τοῦ |
[3, 9] |
ἄλευρον
ἐπιφέρεσθαι
καθαρώτατον,
ἀρνὶ
μὲν
|
ἀσσαρῶνος |
μέτρον
κριῷ
δὲ
δυοῖν
ταύρῳ |
[3, 10] |
ἐπιφέρουσι
τρόπον
τοιοῦτον.
φρύξαντες
τῶν
|
ἀσταχύων |
τὸ
δράγμα
καὶ
πτίσαντες
καὶ |
[3, 7] |
εἴτε
τὸν
οὕτως
ἀριθμὸν
τῶν>
|
ἀστέρων, |
ὃν
ζωδιακὸν
κύκλον
Ἕλληνες
καλοῦσι, |
[3, 5] |
σφοδροὶ
λάβρον
κινοῦντες
ὑετὸν
κατῄγιζον,
|
ἀστραπαί |
τε
ἦσαν
φοβεραὶ
τοῖς
ὁρῶσι, |
[3, 7] |
ὁ
δὲ
ὑάκινθος
τὸν
πόλον,
|
ἀστραπαῖς |
μὲν
κατὰ
τοὺς
ῥοίσκους
ἀπεικασμένος |
[3, 8] |
πῦρ
ἀνήφθη
αὐτόματον,
καὶ
ὅμοιον
|
ἀστραπῆς |
λαμπηδόνι
ὁρώμενον
τῇ
φλογὶ
πάντα |
[3, 15] |
πλῆθος
παρεσκεύαζε,
καὶ
πολλάκις
παρακούσαντες
|
ἀσύμφορον |
ἑαυτοῖς
τὴν
ἀπείθειαν
ἐπέγνωσαν
ἐκ |
[3, 7] |
τοῦ
ἐφώδου.
καὶ
τοῦτο
ἦν
|
ἀσφάλεια |
τῷ
ἐσσήνῃ
πρὸς
τὸ
μὴ |
[3, 2] |
αὐτοῖς
παρ'
ἡμῶν
ἀπαντᾶν
καταλύειν
|
ἀσφαλὲς |
καὶ
σῶφρον
δίκην
αὐτοὺς
καὶ |
[3, 12] |
κώδωνα
ταῖς
σάλπιγξι
παραπλησίως
τελοῦντα:
|
ἀσώσρα |
καλεῖται
κατὰ
τὴν
Ἑβραίων
γλῶσσαν. |
[3, 10] |
εἶδος
καὶ
τὸ
τῆς
ἀργίας
|
ἀταλαίπωρον |
καὶ
πρὸς
εὐωχίαις
εἰσὶ
τεθυκότες. |
[3, 12] |
ἦσαν
οἱ
Λευῖται
καὶ
πάντων
|
ἀτελεῖς. |
γενομένης
δὲ
τῆς
ἐξετάσεως
εὑρέθησαν |
[3, 11] |
ἂν
ἐπὶ
τῇ
αὑτοῦ
Μωυσῆς
|
ἀτιμίᾳ |
τοιαῦτ'
ἐνομοθέτησεν,
οἷς
εὔλογον
ἦν |
[3, 8] |
δὲ
σίκλος
νόμισμα
Ἑβραίων
ὢν
|
Ἀττικὰς |
δέχεται
δραχμὰς
τέσσαρας:
οἱ
δ' |
[3, 6] |
ὃ
μέτρον
Ἑβραίων
ἑπτὰ
κοτύλας
|
Ἀττικὰς |
ἔχει.
ὑπὲρ
δὲ
τῶν
ἄρτων |
[3, 15] |
μέν
εἰσιν
εἷς
καὶ
τριακόσιοι
|
Ἀττικοὶ |
δὲ
τεσσαράκοντα
εἷς,
οὐδεὶς
ἐτόλμησε |
[3, 8] |
ἐστὶ
τοῦτο
ἐπιχώριον
δύο
χόας
|
Ἀττικοὺς |
δεχόμενον,
ἀναμίξαντας
καὶ
καθεψήσαντας
σκευάσαι |
[3, 9] |
ἀρχαῖον
Ἑβραίων
δύναται
δύο
χόας
|
Ἀττικούς. |
τὸ
δ'
αὐτὸ
μέτρον
τῷ |
[3, 1] |
τῶν
ἀνθρώπων
ἐν
οἷς
ἂν
|
ἀτυχῇ |
γένους
ὄντος.
ὁ
θεὸς
δὲ |
[3, 8] |
τοσαύτη
γὰρ
ἀπήστραπτεν
ἀπ'
αὐτῶν
|
αὐγὴ |
μήπω
τῆς
στρατιᾶς
κεκινημένης,
ὡς |
[3, 7] |
καὶ
ταύτῃ
χρυσέᾳ,
διὰ
τὴν
|
αὐγήν, |
ᾗ
μάλιστα
χαίρει
τὸ
θεῖον. |
[3, 8] |
τῷ
δεξιῷ
τῶν
ὤμων
πεπορπημένον
|
αὐγῆς |
ἀποπηδώσης
καὶ
τοῖς
πορρωτάτω
φαινομένης, |
[3, 7] |
ἐπίνοιαν
οἶμαι
τῆς
προσούσης
ἅπασιν
|
αὐγῆς. |
καὶ
τὸν
ἐσσῆνα
μέσον
ὄντα |
[3, 9] |
δὲ
ὁ
νόμος
θύειν
ζῷον
|
αὐθημερὸν |
μετὰ
τοῦ
γεγεννηκότος
ἐπὶ
ταὐτό, |
[3, 9] |
τὸ
ἱερὸν
ὁμοίως
οἱ
ἱερεῖς
|
αὐθημερὸν |
σιτοῦνται.
οἱ
δὲ
ἄρχοντες
ἐφ' |
[3, 2] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
εἰς
τὸν
|
αὖθις |
αἰῶνα
τῶν
ἀγαθῶν
αἰτία
κατορθωθεῖσα |
[3, 2] |
χρωμένων
μέχρι
μὲν
οὖν
Μωυσῆς
|
αὖθις |
ἀνίσχει
τὰς
χεῖρας,
καὶ
τοὺς |
[3, 5] |
ἂν
πραχθείη
τρόπον
ἐν
τοῖς
|
αὖθις |
ἀπεσήμαινε
χρόνοις,
ὧν
μνησθήσομαι
κατὰ |
[3, 10] |
οὖν
περὶ
τούτων
λόγον
ἀκριβέστερον
|
αὖθις |
δηλώσομεν,
ἱκανὰ
δέ
μοι
δοκεῖ |
[3, 2] |
καὶ
μηδένα
αὐτῶν
ὑπολειφθησόμενον
εἰς
|
αὖθις |
διὰ
τὸ
Ἑβραίοις
ἐπιστρατεύσασθαι
καὶ |
[3, 12] |
δευτέραν
οἱ
πρὸς
τὸν
νότον
|
αὖθις |
καθεστῶτες.
εἶθ'
ἡ
σκηνὴ
λυομένη |
[3, 12] |
γινόμενα
παρέδωκε
Μωυσῆς,
τῶν
δὲ
|
αὖθις |
καίπερ
ἐπὶ
τῆς
ἐρημίας
διαιτώμενος |
[3, 2] |
ἠργμένης
δὲ
ὑποφαίνειν
τῆς
ἡμέρας
|
αὖθις |
τόν
τε
Ἰησοῦν
παρεκάλει
μηδὲν |
[3, 12] |
λεῖπον,
στενὴ
δ'
ἐστὶ
σύριγξ
|
αὐλοῦ |
βραχεῖ
παχυτέρα,
παρέχουσα
δὲ
εὖρος |
[3, 7] |
ἐστιν
ὑπὲρ
τρεῖς
σπιθαμὰς
πολλάκις
|
αὐξανομένη |
τὸ
ὕψος,
τὴν
δὲ
ῥίζαν |
[3, 9] |
ὁ
γὰρ
νόμος
εἰς
τὴν
|
αὔριον |
ἀπολιπεῖν
οὐκ
ἐᾷ.
ὁ
δὲ |
[3, 9] |
δὲ
χαριστηρίους
θυσίας
ἐπιτελοῦντες
τὰ
|
αὐτὰ |
μὲν
ζῷα
θύουσιν,
ὁλόκληρα
δὲ |
[3, 6] |
στρόφιγγες
ἐλαυνόμενοι
κατὰ
δύο
βάσεων:
|
αὗται |
δ'
ἀργυραῖ
μὲν
ἦσαν,
πυλὶς |
[3, 10] |
διαγεγενημένης
μετὰ
ταύτην
τὴν
θυσίαν,
|
αὗται |
δ'
εἰσὶν
αἱ
τῶν
ἑβδομάδων |
[3, 8] |
προσκομίζουσιν:
ἓξ
μὲν
οὖν
ἦσαν
|
αὗται |
καὶ
τὴν
σκηνὴν
ἐν
ταῖς |
[3, 7] |
ἑκατέραν
ἄκραν
ἐκλαβοῦσαι
πάντας
ἐμπεριέχουσιν
|
αὗται. |
(Πῖλον
δὲ
ἦν
ὁ
καὶ |
[3, 6] |
κατὰ
μίμησιν
πυλώνων.
ὅλαις
δ'
|
αὐταῖς |
ἄργυρος
ἦν
ἐπικεχαλκωμένος
πάρεξ
τῶν |
[3, 6] |
τῶν
ἐπιμηκεστέρων
καὶ
κρατεῖσθαι
συνέβαινεν
|
αὐταῖς |
γιγλύμοις
τῷ
θήλει
τοῦ
ἄρρενος |
[3, 6] |
στίχῳ
διακειμένας.
λύχνοι
δ'
ἐπιφέρονται
|
αὐταῖς |
ἑπτὰ
κατὰ
μίαν
τῶν
πλανητῶν |
[3, 11] |
καὶ
τῆς
ἁγνείας
τῆς
ἐπ'
|
αὐταῖς |
ταῦτα
Μωυσῆς
τοῖς
ὁμοφύλοις
προενόησε, |
[3, 2] |
οὐχ
ὑπομένων,
ὁσάκις
γὰρ
ἂν
|
αὐτὰς |
καθίει
τοσαυτάκις
ἐλαττοῦσθαι
τοὺς
οἰκείους |
[3, 11] |
βίον
τοῦ
τε
σκέλους
ἐκπεσόντος
|
αὐτῇ |
καὶ
τὴν
κοιλίαν
ὑδέρου
καταλαβόντος. |
[3, 10] |
καθαρώτατον
ἄγοντες
χωρίον
αὐτόθι
σὺν
|
αὐτῇ |
καίουσι
τῇ
δορᾷ
μηδὲν
ὅλως |
[3, 6] |
τις
ἦν:
μῆκος
μὲν
ἦν
|
αὐτῇ |
πέντε
σπιθαμῶν,
τὸ
δ'
εὖρος |
[3, 6] |
τριῶν
τὸ
ὕψος.
ἦσαν
δ'
|
αὐτῇ |
πόδες
τὰ
μὲν
ἐξ
ἡμίσους |
[3, 2] |
τῆς
ἐρήμου
καὶ
τῶν
ἐν
|
αὐτῇ |
πραχθέντων
ἀπαιτοῦντας,
ἀλλ'
οὐχ
ὅταν |
[3, 1] |
αὐτοῖς
πορρωτάτω
καινὴν
ὁδὸν
ἀπελθόντες
|
αὐτῇ |
ταύτῃ
σωθείησαν
μὲν
αὐτοί,
τοὺς |
[3, 11] |
μηνὶ
δεκάτῳ
γενέσθαι
παιδίον
ἄρρεν
|
αὐτῇ. |
τῶν
δ'
ὅρκων
τελειωθέντων
τῆς |
[3, 12] |
τοῦ
Ἰωσήπου:
δέησις
δὲ
ἦν
|
αὕτη |
Ἰακώβου
πρὸς
Ἰώσηπον
ποιητοὺς
αὐτῷ |
[3, 10] |
ἀζύμων
ἡμέρᾳ,
ἕκτη
δ'
ἐστὶν
|
αὕτη |
καὶ
δεκάτη,
τῶν
καρπῶν
οὓς |
[3, 7] |
τρόπῳ
γῆς
ἔταξε:
καὶ
γὰρ
|
αὕτη |
τὸν
μεσαίτατον
τόπον
ἔχει:
ζώνῃ |
[3, 14] |
ἡμῖν
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
μεγάλοις
|
αὐτὴν |
ἀγῶσιν
ἀφαιρεθέντες.
πέμψωμεν
δὲ
κατασκόπους, |
[3, 7] |
ἄκωνον
οὐ
διικνούμενον
εἰς
πᾶσαν
|
αὐτὴν |
ἀλλ'
ἐπ'
ὀλίγον
ὑπερβεβηκότα
μέσης: |
[3, 4] |
ἐπίνοιαν
οὐκ
ἀποκρυψάμενος
οὐδὲ
σφετερισάμενος
|
αὐτήν, |
ἀλλὰ
ποιήσας
φανερὸν
τὸν
ἐξευρηκότα |
[3, 12] |
περὶ
τὴν
αὐτῶν
δίαιταν,
ὥστ'
|
αὐτὴν |
ἄμεμπτον
εἶναι.
καὶ
διὰ
ταύτην |
[3, 6] |
κλίναις
ἐμφερεῖς,
τὸ
δὲ
πρὸς
|
αὐτὴν |
ἀνατεῖνον
τετράγωνοι
τῇ
ἐργασίᾳ.
κοιλαίνεται |
[3, 6] |
ὅσα
τε
δεῖ
σκεύη
χωρεῖν
|
αὐτὴν |
ἀνεδίδασκε
πρὸς
τὰς
θυσίας
ὑπηρετήσοντα. |
[3, 6] |
ἵνα
πρῶτον
ὁ
ἥλιος
ἐπ'
|
αὐτὴν |
ἀνιὼν
ἀφίῃ
τὰς
ἀκτῖνας.
καὶ |
[3, 7] |
τελευτῆσαν
ἄχρι
τῆς
λαγόνος
περὶ
|
αὐτὴν |
ἀποσφίγγεται.
(Ἐπὶ
δὲ
τούτῳ
λίνεον |
[3, 7] |
φέρει.
Μωυσῆς
μὲν
οὖν
ἀβαίθ
|
αὐτὴν |
ἐκάλεσεν,
ἡμεῖς
δὲ
παρὰ
Βαβυλωνίων |
[3, 7] |
προσεχῆ
τῷ
κλωνί,
περίεισι
δ'
|
αὐτὴν |
ἔλυτρον,
ὅπερ
ἀποκρίνεται
κατ'
αὐτὸ |
[3, 6] |
τὴν
σκηνὴν
συνεῖχεν,
ἀλλ'
ἀκίνητον
|
αὐτὴν |
ἐν
ἠρεμίᾳ
πολλῇ
διαφυλάξειν
ἔμελλεν. |
[3, 7] |
δοκεῖν
ὄφεως:
ἄνθη
δ'
εἰς
|
αὐτὴν |
ἐνύφανται
φοίνικι
καὶ
πορφύρᾳ
μετὰ |
[3, 6] |
ἡ
δύσις
κατελείπετο.
ἀνίστασθαι
δ'
|
αὐτὴν |
ἐχρῆν
ἐφ'
ὅσον
προβαίνοι
τὸ |
[3, 7] |
δὲ
παρὰ
Βαβυλωνίων
μεμαθηκότες
ἐμίαν
|
αὐτὴν |
καλοῦμεν:
οὕτως
γὰρ
προσαγορεύεται
παρ' |
[3, 10] |
θύειν
ἐνόμισεν,
καὶ
δὴ
τελοῦμεν
|
αὐτὴν |
κατὰ
φατρίας
μηδενὸς
τῶν
τεθυμένων |
[3, 6] |
τε
ἦν
καὶ
τὰ
περὶ
|
αὐτὴν |
σκεύη.
~(Γίνονται
δὲ
καὶ
τοῖς |
[3, 8] |
τε
σκηνὴν
καὶ
τὰ
περὶ
|
αὐτὴν |
σκεύη
ἐλαίῳ
τε
προσχριομένῳ,
καθὼς |
[3, 8] |
ἀφιεροῦσι
καὶ
πάνθ'
ὅσα
περὶ
|
αὐτὴν |
σκεύη
μοι
δεδήλωται.
(Ἐπέδειξε
δὲ |
[3, 6] |
βάσεως
συνετέθη
πρὸς
ὕψος,
ποιήσαντος
|
αὐτὴν |
συγκειμένην
εἰς
μοίρας
εἰς
ὅσας |
[3, 7] |
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι
τις
εἰκάζων
|
αὐτήν, |
τὰ
δὲ
φύλλα
τοῖς
εὐζώμων: |
[3, 8] |
πάνυ
νέφει
καὶ
πυκνῷ
περιλαβὼν
|
αὐτήν, |
ὥστ'
εἶναι
δόξαι
χειμέριον,
οὔτε |
[3, 7] |
ἀποσημαίνειν
ἔοικε
διὰ
τὸ
ἐξ
|
αὐτῆς |
ἀνεῖσθαι
τὸ
λίνον,
ἥ
τε |
[3, 7] |
τῆς
ταινίας
καὶ
τὸ
ἀπ'
|
αὐτῆς |
ἀπρεπὲς
καλύπτουσα
καὶ
ὅλη
δὲ |
[3, 11] |
κριθῆς
ἀληλεσμένης
ἀσσάρωνα,
καὶ
μίαν
|
αὐτῆς |
δράκα
ἐπιβαλόντες
τῷ
θεῷ
τὸ |
[3, 2] |
ἐλευθερίαν
ἠρμένοι
κατανικήσειαν
τοὺς
περὶ
|
αὐτῆς |
εἰς
μάχην
αὐτοῖς
καθισταμένους,
ὑπολαμβάνειν |
[3, 6] |
(Ἐντὸς
δὲ
διελὼν
τὸ
μῆκος
|
αὐτῆς |
εἰς
τρία
μέρη
μετὰ
δέκα |
[3, 6] |
ἀκτῖνας.
καὶ
τὸ
μὲν
μῆκος
|
αὐτῆς |
ἐπὶ
πήχεις
ἐγήγερτο
τριάκοντα
τὸ |
[3, 7] |
δεκαμοιρίας
ᾐνίξατο:
καὶ
λύχνους
ὑπὲρ
|
αὐτῆς |
ἑπτά,
τῶν
πλανητῶν
τὴν
φοράν: |
[3, 1] |
ἀπορίαν
καὶ
σπάνιν
ὕδατος
ὑπὲρ
|
αὐτῆς |
ἐστε
ἐνεγκεῖν
γενναῖοι,
ἢ
δουλεύειν |
[3, 15] |
αὐτοῖς
λαβεῖν
οὐδὲ
τὴν
ἀπ'
|
αὐτῆς |
εὐδαιμονίαν,
ἀνεστίους
δὲ
ποιήσειν
καὶ |
[3, 7] |
ἀμαθίᾳ
τούτου
ἀγνοεῖ
τὴν
φύσιν
|
αὐτῆς |
ἢ
τὴν
κλῆσιν
ἐπιστάμενος
οὐκ |
[3, 6] |
κατὰ
βορέαν
ἐτέτραπτο,
κατόπιν
δ'
|
αὐτῆς |
ἡ
δύσις
κατελείπετο.
ἀνίστασθαι
δ' |
[3, 6] |
ἱερέων
ἐφέρετο.
τῷ
δὲ
ἐπιθέματι
|
αὐτῆς |
ἦσαν
πρόστυποι
δύο,
Χερουβεῖς
μὲν |
[3, 8] |
φάρση
σκεπαστήρια
τῆς
τε
σκηνῆς
|
αὐτῆς |
καὶ
τῆς
λυχνίας
καὶ
τοῦ |
[3, 6] |
λοξῶς
αὐτῆς
κειμένης.
(Μεταξὺ
δὲ
|
αὐτῆς |
καὶ
τῆς
τραπέζης
ἔνδον,
ὡς |
[3, 6] |
ἀνατολὴν
καὶ
τὴν
μεσημβρίαν
λοξῶς
|
αὐτῆς |
κειμένης.
(Μεταξὺ
δὲ
αὐτῆς
καὶ |
[3, 1] |
ἣν
ἑώρων
αὐτόθι
παρακειμένην,
παρ'
|
αὐτῆς |
λαμβάνειν
τὴν
εὐπορίαν
ὧν
δέονται: |
[3, 6] |
εἶναι:
τὸ
μὲν
γὰρ
τρίτον
|
αὐτῆς |
μέρος
τὸ
ἐντὸς
τῶν
τεσσάρων |
[3, 1] |
γάρ
ἐστι
καὶ
νοτερὸν
ἐξ
|
αὐτῆς |
οὐδὲν
ὅ
τι
καὶ
φῦσαι |
[3, 6] |
γωνίαν
ἑκάστου
κίονος
κρίκου
κατέχοντος
|
αὐτὸ |
ἀπὸ
κορυφῆς
ἄχρι
ἡμίσους
τοῦ |
[3, 12] |
τοῖς
καὶ
πρότερον
νεμηθεῖσι.
τὸ
|
αὐτὸ |
δὲ
καὶ
ἐπὶ
ταῖς
οἰκίαις |
[3, 11] |
τροφὴν
ἀπηγόρευσε
τὴν
χρῆσιν
ψυχὴν
|
αὐτὸ |
καὶ
πνεῦμα
νομίζων,
καὶ
κρέως |
[3, 1] |
διὸ
καὶ
μᾶλλον
ἔμειναν,
οὐδ'
|
αὐτὸ |
μὲν
ἐξαρκεῖν
δυνάμενον
τοσούτῳ
στρατῷ, |
[3, 9] |
δύο
χόας
Ἀττικούς.
τὸ
δ'
|
αὐτὸ |
μέτρον
τῷ
ἐλαίῳ
καὶ
οἴνου |
[3, 6] |
καὶ
τοῦτο
ἦν
τὸ
ποιοῦν
|
αὐτὸ |
μηδενὶ
κάτοπτον.
καὶ
ὁ
μὲν |
[3, 4] |
κατὰ
δικαιοσύνην
οὐ
κατὰ
πλεονεξίαν
|
αὐτὸ |
πάσχειν
νομίζουσι:
τότε
μὲν
ἡσυχίαν |
[3, 7] |
αὐτὴν
ἔλυτρον,
ὅπερ
ἀποκρίνεται
κατ'
|
αὐτὸ |
πρὸς
τὸν
καρπὸν
μεταβαλεῖν
ἠργμένης: |
[3, 5] |
ὄρους
διαπεφοιτηκὼς
λόγος
ὡς
εἰς
|
αὐτὸ |
τοῦτο
φοιτῶντος
τοῦ
θεοῦ
σφόδρα |
[3, 14] |
τὸ
πλῆθος,
φοβοῦντες
δὲ
πάλιν
|
αὐτὸ |
τῷ
τῆς
κτήσεως
ἀπόρῳ
ποταμούς |
[3, 7] |
βύσσου
κλωστῆς
εἰργασμένον
ἐμβαινόντων
εἰς
|
αὐτὸ |
τῶν
ποδῶν
ὥσπερ
εἰς
ἀναξυρίδας, |
[3, 10] |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
σφάζεσθαι
τῶν
|
αὐτοετῶν |
ἀρχομένης
τε
ἡμέρας
καὶ
ληγούσης, |
[3, 9] |
ἄρνα
καὶ
ἔριφον
θήλειαν
τῶν
|
αὐτοετῶν |
προσφέρει,
καὶ
τῷ
μὲν
αἵματι |
[3, 1] |
πλήξαντα
τὴν
πέτραν,
ἣν
ἑώρων
|
αὐτόθι |
παρακειμένην,
παρ'
αὐτῆς
λαμβάνειν
τὴν |
[3, 10] |
προαστείοις
εἰς
καθαρώτατον
ἄγοντες
χωρίον
|
αὐτόθι |
σὺν
αὐτῇ
καίουσι
τῇ
δορᾷ |
[3, 1] |
γὰρ
ἡ
πικρία
λέγεται.
καὶ
|
αὐτόθι |
τεταλαιπωρημένοι
τῷ
τε
συνεχεῖ
τῆς |
[3, 8] |
τῶν
γὰρ
ἐξευρημένων
τοῖς
προτέροις
|
αὐτοὶ |
προεθυμήθησαν
ἀμείνονα
προσεξεργάσασθαι,
λαβεῖν
τε |
[3, 7] |
ἐκφαυλιζόντων
ἡμῶν
τὸ
θεῖον
ὅπερ
|
αὐτοὶ |
σέβειν
προῄρηνται
διατετελέκασιν
ἐσχηκότες:
εἰ |
[3, 14] |
μείζω
τὰ
κατὰ
τὴν
Χαναναίαν
|
αὐτοί |
τε
κατεπλάγησαν
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[3, 2] |
τὴν
ἐκείνων
ἧτταν
ἐγένοντο
φοβεροί,
|
αὐτοί |
τε
πλούτου
μεγάλου
δύναμιν
προσέλαβον: |
[3, 12] |
τὸ
πλῆθος,
ἐξητάσθησαν
γὰρ
καὶ
|
αὐτοὶ |
τοῦ
μὲν
ἄρρενος
ὅσον
τριακοστὴν |
[3, 1] |
ἀπελθόντες
αὐτῇ
ταύτῃ
σωθείησαν
μὲν
|
αὐτοί, |
τοὺς
δὲ
ἐχθροὺς
ἐπίδοιεν
ἀπολωλότας, |
[3, 1] |
καὶ
τῶν
τε
πρὸς
τροφὴν
|
αὐτοῖς |
ἄπορος,
σπανίζουσα
δὲ
καὶ
ὕδατος |
[3, 2] |
δοκοῦσι
νεμεσᾶν,
οἱ
δ'
οὐδεμίαν
|
αὐτοῖς |
ἀφορμὴν
κατ'
αὐτῶν
ἐῶσι
γενέσθαι. |
[3, 1] |
ἐκείνων
μὴ
περιορᾶν,
ἀλλ'
ἐκπορίζειν
|
αὐτοῖς |
ἀφορμήν
τινα
σωτηρίας.
ἱκετεύειν
οὖν |
[3, 1] |
μὲν
αἷμα
ἦν
καὶ
ἄποτος
|
αὐτοῖς |
δὲ
πότιμος
καὶ
γλυκύς,
πῶς |
[3, 12] |
ἀρότρου
καὶ
φυτείας,
ὥσπερ
καὶ
|
αὐτοῖς |
δι'
ἑβδόμης
ἡμέρας
τὴν
ἀπὸ |
[3, 1] |
τὸν
ἀριθμὸν
νοτερόν
τι
προσαρδεῦον
|
αὐτοῖς |
δι'
ἐλπίδα
χρήσιμον,
ἀλλὰ
μὴ |
[3, 2] |
ὁδὸν
οὐκ
ἔχουσι
φυγῆς,
ταῦτ'
|
αὐτοῖς |
διὰ
τὴν
εὐμένειαν
τὴν
παρὰ |
[3, 1] |
ἐπὶ
τοῖς
ἀπ'
οὐρανοῦ
καταπεμφθεῖσιν
|
αὐτοῖς |
διετέλουν,
τῇ
δὲ
τροφῇ
ταύτῃ |
[3, 1] |
ἐν
μνήμῃ
εἶναι
τῶν
ὑπηργμένων
|
αὐτοῖς |
ἔκ
τε
τοῦ
θεοῦ
καὶ |
[3, 2] |
προθυμοτάτους,
ὡς
τῆς
ἁπάντων
εὐπορίας
|
αὐτοῖς |
ἐν
τῷ
κρατῆσαι
τῶν
ἐχθρῶν |
[3, 5] |
ἐπαγγελίας
τῶν
ἀγαθῶν,
ἣν
προύτεινεν
|
αὐτοῖς, |
ἐπανήξοντος
Μωυσέος
παρὰ
τοῦ
θεοῦ. |
[3, 5] |
ἔργον.
ταῦτ'
εἰπὼν
δύο
πλάκας
|
αὐτοῖς |
ἐπιδείκνυσιν
ἐγγεγραμμένους
ἐχούσας
τοὺς
δέκα |
[3, 1] |
τοσούτῳ
στρατῷ,
βραχεῖαν
μέντοι
παρέχον
|
αὐτοῖς |
εὐθυμίαν
ἐν
ἐκείνοις
εὑρεθὲν
τοῖς |
[3, 5] |
ἀφήγησιν.
(Οὕτω
δὲ
τῶν
πραγμάτων
|
αὐτοῖς |
ἐχόντων
ὁ
Μωυσῆς
πάλιν
εἰς |
[3, 1] |
κατεπλάγησαν,
καὶ
πρὸς
τὴν
ὄψιν
|
αὐτοῖς |
ἤδη
τὸ
δίψος
ἔληγε,
καὶ |
[3, 6] |
βάθος
δακτύλων
τεσσάρων.
λεπίδες
δ'
|
αὐτοῖς |
ἦσαν
ἐπικεχαλκευμέναι
πανταχόθεν
χρυσαῖ
διά |
[3, 2] |
τοὺς
περὶ
αὐτῆς
εἰς
μάχην
|
αὐτοῖς |
καθισταμένους,
ὑπολαμβάνειν
δὲ
τὸ
μὲν |
[3, 2] |
δ'
ἦν
ἤδη
τὸ
ὁπλιτικὸν
|
αὐτοῖς: |
καὶ
προιὼν
κατ'
ὀλίγον
ἐν |
[3, 11] |
τῷ
θεῷ,
τήν
τε
σκηνὴν
|
αὐτοῖς |
καὶ
τὰ
σκεύη
τὰ
ἱερὰ |
[3, 3] |
τὸν
θεὸν
ὡς
τῆς
σωτηρίας
|
αὐτοῖς |
καὶ
τῆς
ἐλευθερίας
αἴτιον
καὶ |
[3, 3] |
ὡς
κατὰ
ἀρετὴν
ἐκείνου
πάντων
|
αὐτοῖς |
κατὰ
νοῦν
ἀπηντηκότων.
καὶ
Ῥαγουῆλος |
[3, 1] |
ἀφορμὴν
τῆς
τροφῆς
καὶ
δευτέραν
|
αὐτοῖς |
κατέπεμπεν
ὁ
θεός:
ἀνέχοντος
γὰρ |
[3, 4] |
οἳ
περί
τε
τῶν
διαφόρων
|
αὐτοῖς |
κρινοῦσι
κἂν
ᾖ
τι
μεῖζον |
[3, 15] |
μέντοι
Χαναναίαν
οὐ
παρέξειν
γῆν
|
αὐτοῖς |
λαβεῖν
οὐδὲ
τὴν
ἀπ'
αὐτῆς |
[3, 2] |
τῆς
Αἰγυπτίων
ἀποδράντα
δουλείας
ἐφεδρεύειν
|
αὐτοῖς |
λέγοντες,
ὃν
οὐ
καλῶς
ἔχει |
[3, 8] |
πατέρα
μὴ
φροντίζειν
τῆς
ἐπ'
|
αὐτοῖς |
λύπης
ἠξίωσε
προκρίναντας
τὴν
εἰς |
[3, 2] |
τροφῆς
πρότερον
εὐποροῦντες.
ὑπῆρξε
δ'
|
αὐτοῖς |
οὐκ
εἰς
τὸ
παρὸν
μόνον, |
[3, 4] |
δικαίου
τυχεῖν
ἡγουμένων,
εἰ
διαιτητὴς
|
αὐτοῖς |
οὗτος
γένοιτο:
καὶ
γὰρ
τοῖς |
[3, 7] |
καλοῦμεν:
οὕτως
γὰρ
προσαγορεύεται
παρ'
|
αὐτοῖς. |
οὗτος
ὁ
χιτὼν
κολποῦται
μὲν |
[3, 14] |
ὑπὸ
τῆς
ἀμηχανίας
τοῦ
παραστάντος
|
αὐτοῖς |
πάθους
τεταραγμένην,
παρῆν
δ'
ἡ |
[3, 2] |
κατάρξαι
μάχης
θαρρήσαντας
τῷ
μηδὲν
|
αὐτοῖς |
παρ'
ἡμῶν
ἀπαντᾶν
καταλύειν
ἀσφαλὲς |
[3, 1] |
καὶ
ταύτην
εἰς
τροφὴν
ἥκειν
|
αὐτοῖς |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
γεύεταί
τε |
[3, 5] |
σκηνὴν
ἠξίουν
αὐτὸν
καὶ
νόμους
|
αὐτοῖς |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
κομίζειν.
ὁ |
[3, 1] |
ἐν
μέσοις
ἥκειν
ἔλεγε
φέρων
|
αὐτοῖς |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
τὴν
περὶ |
[3, 5] |
ἀνθρωπίνης
γλώττης
ἀσθενῶς
εἰς
γνῶσιν
|
αὐτοῖς |
παραδιδομένη.
πάντες
τε
ἤκουον
φωνῆς |
[3, 1] |
τῆς
παρούσης
κακίας
καὶ
πότιμον
|
αὐτοῖς |
παρασχεῖν.
καὶ
κατανεύσαντος
τοῦ
θεοῦ |
[3, 15] |
κατὰ
τὴν
ἐρημίαν
ἀπαλλάξαντα
πόλεις
|
αὐτοῖς |
παρασχεῖν.
ὁ
δ'
οὐκ
ἔφασκε |
[3, 2] |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
συμμαχίᾳ
ταῦτα
|
αὐτοῖς |
παρεῖναι,
τὸ
δὲ
τῶν
ἐναντίων |
[3, 1] |
καὶ
διατροφῇ,
καὶ
γευομένοις
τοῦτο
|
αὐτοῖς |
παρεῖχε
πιστεύειν.
οἱ
δὲ
μιμούμενοι |
[3, 13] |
αἰσχρῶς
ὑπ'
αὐτῶν
περιυβρισμένος
πλῆθος
|
αὐτοῖς |
παρέξειν
κρεῶν
οὐκ
εἰς
μίαν |
[3, 1] |
γεγονέναι
καὶ
ὑπεσχῆσθαι
τὸ
ὕδωρ
|
αὐτοῖς |
παρέξειν
οἷον
ἐπιθυμοῦσιν,
ἂν
πρὸς |
[3, 13] |
δεινὰ
λεγόντων,
εἷς
δέ
τις
|
αὐτοῖς |
παρῄνει,
μήτε
Μωυσέος
καὶ
τῶν |
[3, 4] |
μὲν
τῶν
ἐγκλημάτων
δίαιταν
ἐπίτρεψον
|
αὐτοῖς |
ποιεῖσθαι
καὶ
ἐπ'
ἄλλων,
σὺ |
[3, 1] |
τε
διὰ
τῆς
θαλάσσης
ἀναφυγούσης
|
αὐτοῖς |
πορρωτάτω
καινὴν
ὁδὸν
ἀπελθόντες
αὐτῇ |
[3, 14] |
ἀρετὴν
κατανοήσουσι
καὶ
πόση
δύναμις
|
αὐτοῖς. |
πρὸ
δὲ
πάντων
ὁμονοῶμεν
καὶ |
[3, 5] |
γυναικῶν
ἡμέρας
τρεῖς,
καθὼς
ἐκεῖνος
|
αὐτοῖς |
προεῖπε,
καὶ
παρακαλοῦντες
τὸν
θεὸν |
[3, 1] |
λέγων
τὸ
ὑπολειπόμενον
ἔσεσθαι
πότιμον
|
αὐτοῖς |
προεκκενωθέντος
τοῦ
πλείονος.
καὶ
οἱ |
[3, 2] |
πρὸς
ἀνθρώπους,
ἃ
δ'
ἦν
|
αὐτοῖς |
πρὸς
λιμὸν
καὶ
δίψος
ἄπορα |
[3, 2] |
καὶ
πολλὴ
μεταποίησις
ἦν
ἀρετῆς
|
αὐτοῖς |
πρός
τε
τῷ
πονεῖν
ἦσαν |
[3, 8] |
οὗ
τὴν
Αἴγυπτον
ἐξέλιπον
ἐνιαυτὸς
|
αὐτοῖς |
πρῶτος
ἐτελειοῦτο.
ἀρχομένου
δὲ
τοῦ |
[3, 1] |
ἐλπισθεῖσαν
ἐκ
τῆς
πέτρας
ποταμὸν
|
αὐτοῖς |
ῥυήσεσθαι
λέγων.
τῶν
δὲ
πρὸς |
[3, 2] |
καὶ
μὴ
ὑπὸ
τοιούτων,
οἵοις
|
αὐτοῖς |
σύνοιδεν
οὖσιν,
νικᾶσθαι
βουλομένου
τοῦ |
[3, 15] |
οὐδ'
ἐκ
τῶν
πατρίων
ἡμῖν
|
αὐτοῖς |
συντυχόντων.
καὶ
οἱ
μὲν
μηδὲ |
[3, 9] |
λοβῷ
τοῦ
ἥπατος
καὶ
σὺν
|
αὐτοῖς |
τὴν
οὐρὰν
τοῦ
ἀρνὸς
ἐπιφέρουσι |
[3, 6] |
ἐξαίρετοι:
κοῖλον
γὰρ
εἶχεν
ἐπ'
|
αὐτοῖς |
τὸ
κατὰ
τοὺς
κρίκους
κοινωθέντας: |
[3, 11] |
τοῖς
ὁμοφύλοις
προενόησε,
νόμους
δὲ
|
αὐτοῖς |
τοιούτους
ἔθετο.
~(Μοιχείαν
μὲν
εἰς |
[3, 1] |
ἡμέραν
συλλέγειν
ὡς
οὐκ
ἐπιλείψοντος
|
αὐτοῖς |
τοῦ
βρώματος,
ἵνα
μὴ
τοῖς |
[3, 1] |
οἱ
δὲ
συλλαμβάνοντες
ὡς
τροφὴν
|
αὐτοῖς |
τοῦ
θεοῦ
ταύτην
μηχανησαμένου
τὴν |
[3, 7] |
μέγεθος
χρυσῷ
τε
καὶ
τοῖς
|
αὐτοῖς |
τῷ
ἐφώδῃ
βάμμασι
διηνθισμένον:
ἐσσὴν |
[3, 1] |
πόνῳ
μηδ'
ἐργασίᾳ
τὸ
ποτὸν
|
αὐτοῖς |
φανῆναι.
καὶ
Μωυσῆς
ταῦτα
λαβὼν |
[3, 8] |
ἐτείῳ
ὁλομελῆ
καυθησόμενα
καὶ
σὺν
|
αὐτοῖς |
χίμαρον
ἐπὶ
παραιτήσει
ἁμαρτημάτων.
προσῆγε |
[3, 12] |
μῖξιν
τιμᾶν
διὰ
τὴν
ἐπ'
|
αὐτοῖς |
ὥραν
ἡδονὴν
θηρωμένους
παράνομον.
κατὰ |
[3, 12] |
συνέβαινεν
ἑστάναι
τὴν
νεφέλην,
μένειν
|
αὐτοῖς |
ὡς
ἐπιδημοῦντος
ἐδόκει
τοῦ
θεοῦ, |
[3, 8] |
παρεγχειρεῖν
τῷ
τοῦ
θεοῦ
ἀξιώματι,
|
αὐτοκράτορα |
δ'
εἶναι
τὸν
θεὸν
παρατυγχάνειν |
[3, 8] |
αἰφνίδιον
ἐξ
αὐτοῦ
πῦρ
ἀνήφθη
|
αὐτόματον, |
καὶ
ὅμοιον
ἀστραπῆς
λαμπηδόνι
ὁρώμενον |
[3, 12] |
ἔργων
προεῖπεν
ἀνάπαυσιν.
καὶ
τῶν
|
αὐτομάτως |
ἀναδοθέντων
ἀπὸ
τῆς
γῆς
κοινὴν |
[3, 11] |
νομίζων,
καὶ
κρέως
τοῦ
τεθνηκότος
|
αὐτομάτως |
ζῴου
τὴν
βρῶσιν
διεκώλυσεν,
ἐπίπλου |
[3, 1] |
ἄλλον
τινὰ
συνέτρεχον
ἀλλ'
ἐπ'
|
αὐτόν, |
ἀντιβολοῦντες
γύναια
μὲν
ὑπὲρ
νηπίων |
[3, 5] |
περιπεσόντα,
καὶ
μάλιστα
ὅσοι
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἀπεχθῶς
ἦσαν
διακείμενοι
ταύτην
τὴν |
[3, 1] |
ἀφορῶντα:
καὶ
γὰρ
ἤδη
καθεώρων
|
αὐτὸν |
ἀπὸ
τῆς
σκοπῆς
ὁρμώμενον.
ὡς |
[3, 1] |
τὸν
λαὸν
περιμένοντα
καὶ
εἰς
|
αὐτὸν |
ἀφορῶντα:
καὶ
γὰρ
ἤδη
καθεώρων |
[3, 4] |
δίκας
τοῖς
δεομένοις
πάντων
ἐπ'
|
αὐτὸν |
βαδιζόντων
καὶ
μόνως
ἂν
τοῦ |
[3, 1] |
ὑπὲρ
αὐτῶν,
μὴ
δι'
ὧνπερ
|
αὐτὸν |
βάλλουσι
λίθων
τοῦ
θεοῦ
κατακρίνειν |
[3, 15] |
πηλίκων
εὐεργεσιῶν
μεταλαβόντες
ἀχάριστοι
πρὸς
|
αὐτὸν |
γένοιντο,
ὅτι
τε
τῇ
νῦν |
[3, 7] |
εἰργασμένος
τοῖς
πᾶσιν
ἱερεῦσιν,
ὑπ'
|
αὐτὸν |
δὲ
συνερραμμένος
ἕτερος
ἐξ
ὑακίνθου |
[3, 4] |
τοῦ
πλήθους
ἔχειν
τὴν
πρόνοιαν
|
αὐτόν: |
δικάσαι
μὲν
γὰρ
ἀγαθοὺς
κἂν |
[3, 7] |
ῥάπτεται
πολλάκις.
ἔπειτα
σινδὼν
ἄνωθεν
|
αὐτὸν |
ἐκπεριέρχεται
διήκουσα
μέχρι
μετώπου
τήν |
[3, 2] |
τὸ
ἔργον
τῆς
οὔσης
περὶ
|
αὐτὸν |
ἐλπίδος
δόξαν
τε
διὰ
τῆς |
[3, 2] |
καὶ
Μωυσῆν
διδάσκαλον
τῆς
πρὸς
|
αὐτὸν |
εὐσεβείας
πεποιημένον
τιμώμενόν
τε
παρὰ |
[3, 13] |
μετέρχεται
τοὺς
Ἑβραίους
τῆς
εἰς
|
αὐτὸν |
θρασύτητος
καὶ
λοιδορίας:
ἀπέθανε
γὰρ |
[3, 11] |
τοιαῦτ'
ἐνομοθέτησεν,
οἷς
εὔλογον
ἦν
|
αὐτὸν |
καὶ
ἑτέρων
εἰσηγουμένων
ἀντειρηκέναι,
καὶ |
[3, 5] |
φοιτῶντες
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
ἠξίουν
|
αὐτὸν |
καὶ
νόμους
αὐτοῖς
παρὰ
τοῦ |
[3, 5] |
ὧν
ὁ
θεὸς
εἴποι
πρὸς
|
αὐτόν, |
καὶ
συναθροισθέντων
στὰς
ἐπὶ
ὑψηλοῦ |
[3, 1] |
τοῦ
πλήθους
καὶ
πικρῶς
ἐπ'
|
αὐτὸν |
κεκινημένου
τῷ
θεῷ
θαρρῶν
καὶ |
[3, 5] |
τὸ
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
πρὸς
|
αὐτὸν |
μεταστῆναι
διὰ
τὴν
προσοῦσαν
ἀρετὴν |
[3, 7] |
χρυσόλιθος
μὲν
πρόκειται,
μετὰ
δὲ
|
αὐτὸν |
ὄνυξ,
εἶτα
βήρυλλος,
τελευταῖος
οὗτος. |
[3, 1] |
τὴν
πεῖραν
τῶν
κακῶν
δι'
|
αὐτὸν |
πάσχειν
λέγοντες:
τριακοστὴν
γὰρ
ἐκείνην |
[3, 8] |
ἅπασιν
αὐτῷ
καὶ
τὸ
περὶ
|
αὐτὸν |
πρόθυμον
ἐνδεικνυμένων,
ἄνδρες,
εἶπεν,
Ἰσραηλῖται, |
[3, 8] |
τε
στολὴν
τοῦ
Ἀαρῶνος
καὶ
|
αὐτὸν |
σὺν
τοῖς
παισὶν
ἔρραινεν
ἀφαγνίσας |
[3, 11] |
τῶν
λεγόντων
Μωυσῆν
λέπρᾳ
κεκακωμένον
|
αὐτόν |
τε
ἀπ'
Αἰγύπτου
φυγεῖν
καὶ |
[3, 2] |
καὶ
παρελθεῖν
εἰς
εὐπορίαν
καὶ
|
αὐτὸν |
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
κατάρξαι
μάχης |
[3, 14] |
δὲ
ταῦτ'
εἰπόντος
τὸ
πλῆθος
|
αὐτὸν |
τιμαῖς
ἀμείβεται,
καὶ
κατασκόπους
αἱρεῖται |
[3, 1] |
Αἴγυπτον,
καταφρονοῦντας,
οὕτως
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
τὸν
ὑπηρέτην
αὐτοῦ
διατεθέντας
καὶ |
[3, 10] |
σάββατα
καλεῖται,
δύο
σφάττουσι
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
ἱερουργοῦντες.
τῇ
δὲ
νουμηνίᾳ |
[3, 4] |
θεῷ
προσεδρεύων
εὐμενέστερον
ἂν
ποιήσειας
|
αὐτὸν |
τῷ
στρατῷ.
(Ταῦτα
Ῥαγουήλου
παραινέσαντος |
[3, 1] |
τὸν
στρατηγὸν
εἶχον
καὶ
βάλλειν
|
αὐτὸν |
ὡρμήκεσαν
ὡς
αἰτιώτατον
τῆς
ἐν |
[3, 11] |
τοὺς
ὕπνους
ἀποκρίνῃ
γονήν,
καθεὶς
|
αὑτὸν |
εἰς
ὕδωρ
ψυχρὸν
ὁμοίως
τοῖς |
[3, 8] |
δεδήλωται.
(Ἐπέδειξε
δὲ
ὁ
θεὸς
|
αὑτὸν |
ἡσθέντα
τῷ
ἔργῳ
τῶν
Ἑβραίων |
[3, 5] |
μέγα
φρονῶν.
ὀφθείς
τε
οὖν
|
αὐτὸς |
ἀπαλλάσσει
τοῦ
δέους
αὐτοὺς
καὶ |
[3, 10] |
δ'
ἑξῆς
ἡμέραις
ὁ
μὲν
|
αὐτὸς |
ἀριθμὸς
τῶν
ἀρνῶν
καὶ
τῶν |
[3, 5] |
πολιτείας
κόσμον
ὑπαγορεύσας
πάρεστι
καὶ
|
αὐτὸς |
εἰς
τὸ
στρατόπεδον.
πρὸς
γοῦν |
[3, 6] |
σκηνῆς
βωμὸς
χάλκεος
ὑπόξυλος
καὶ
|
αὐτὸς |
ἑκάστην
πλευρὰν
πέντε
πήχεσιν
ἐκμεμετρημένος, |
[3, 8] |
ἡμετέρου
καὶ
παρ'
ἀνδρὸς
ὃν
|
αὐτὸς |
ἐπελέξατο
γινομένας
προσδέχεται
ταύτας.
Ἑβραῖοι |
[3, 5] |
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
ἀνόδου,
ἀλλ'
|
αὐτὸς |
ἐπιφοιτῶν
τῇ
σκηνῇ
παρατυγχάνῃ
ταῖς |
[3, 5] |
~(Μωυσῆς
δὲ
συγκαλέσας
τὴν
πληθὺν
|
αὐτὸς |
μὲν
εἰς
τὸ
ὄρος
ἀπέρχεσθαι |
[3, 8] |
τῆς
ὑμετέρας
σύνοιδα:
νῦν
δ'
|
αὐτὸς |
ὁ
θεὸς
Ἀαρῶνα
τῆς
τιμῆς |
[3, 1] |
βιαζόμενοι,
καὶ
τίνα
τρόπον
ὁ
|
αὐτὸς |
ποταμὸς
ἐκείνοις
μὲν
αἷμα
ἦν |
[3, 5] |
μέτροις
τε
καὶ
κατασκευῇ
οἷς
|
αὐτὸς |
ὑπέδειξεν
ὑμῶν
ἀόκνως
ἐχόντων
πρὸς |
[3, 12] |
κατὰ
τὸν
ζωῆς
χρόνον
τῆς
|
αὐτοῦ |
γινόμενα
παρέδωκε
Μωυσῆς,
τῶν
δὲ |
[3, 2] |
ἄνδρα
Οὖρον
ὄνομα
στάντας
ἑκατέρωθεν
|
αὐτοῦ |
διακρατεῖν
τὰς
χεῖρας
καὶ
μὴ |
[3, 1] |
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
τὸν
ὑπηρέτην
|
αὐτοῦ |
διατεθέντας
καὶ
ταῦτα
μηδὲν
αὐτοὺς |
[3, 10] |
τῷ
θεῷ,
καὶ
μίαν
ἐξ
|
αὐτοῦ |
δράκα
ἐπιβαλόντες
τὸ
λοιπὸν
ἀφιᾶσιν |
[3, 8] |
αὐτοῦ
κατανοῆσαι:
ἡδεῖα
δὲ
ἀπ'
|
αὐτοῦ |
δρόσος
ἔρρει
καὶ
θεοῦ
δηλοῦσα |
[3, 1] |
σπέρματι:
καὶ
περὶ
συλλογὴν
λίαν
|
αὐτοῦ |
ἐσπουδάκεσαν.
παρηγγέλλετο
δ'
ἐξ
ἴσου |
[3, 15] |
τῆς
ὑπὲρ
ἄνθρωπόν
ἐστι
δυνάμεως
|
αὐτοῦ, |
ἤδη
δέ
τινες
καὶ
τῶν |
[3, 15] |
ἀληθεστέρους
τῆς
ὑποσχέσεως
ἡγήσαντο
τῆς
|
αὐτοῦ. |
καὶ
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν |
[3, 15] |
Ἑβραίων,
ὃς
οὐχὶ
καθάπερ
παρόντος
|
αὐτοῦ |
καὶ
κολάσοντος
ἂν
ἀκοσμῇ
πειθαρχεῖ |
[3, 1] |
αὐτῷ
γὰρ
εἶναι
τὴν
σωτηρίαν
|
αὐτοῦ |
καὶ
οὐκ
ἐν
ἄλλῳ:
συγγινώσκειν |
[3, 15] |
ὑπομνῆσαι
μέν,
ὅσα
παθόντες
ἐξ
|
αὐτοῦ |
καὶ
πηλίκων
εὐεργεσιῶν
μεταλαβόντες
ἀχάριστοι |
[3, 8] |
τὸ
πλῆθος
τήν
τε
ἀρετὴν
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὴν
εὔνοιαν
διεξῄει
καὶ |
[3, 10] |
τὸν
ὄροφον
ἑπτάκις,
τοῦ
δ'
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὸ
ἔδαφος
καὶ
τοσαυτάκις |
[3, 14] |
Μωυσῆν
πάλιν
ᾐτιῶντο
καὶ
κατεβόων
|
αὐτοῦ |
καὶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
Ἀαρῶνος
τοῦ |
[3, 5] |
εἰς
τὸ
στρατόπεδον.
πρὸς
γοῦν
|
αὐτοῦ |
καὶ
τῶν
ἔργων,
ἃ
δι' |
[3, 8] |
καὶ
πατρί,
γενναίως
δ'
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
καρτερηθεῖσα,
ὅτι
καὶ
τὴν
ψυχὴν |
[3, 6] |
διακεκοσμημένος.
(Τὴν
δὲ
σκηνὴν
ἵστησιν
|
αὐτοῦ |
κατὰ
μέσον
τετραμμένην
πρὸς
τὰς |
[3, 8] |
τὴν
ὄψιν
ἰσχύσαι
τι
δι'
|
αὐτοῦ |
κατανοῆσαι:
ἡδεῖα
δὲ
ἀπ'
αὐτοῦ |
[3, 1] |
ἐπιθυμοῦσιν,
ἂν
πρὸς
τὰ
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
κελευόμενα
μὴ
ὀκνηρῶς
ἀλλὰ
προθύμως |
[3, 10] |
θεῷ.
(Τῇ
δὲ
πέμπτῃ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
μηνὸς
καὶ
δεκάτῃ
τρεπομένου
τὸ |
[3, 10] |
ὑπὲρ
ἁμαρτάδων.
(Δεκάτῃ
δὲ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
μηνὸς
κατὰ
σελήνην
διανηστεύοντες
ἕως |
[3, 7] |
μέσῳ
τῶν
κρίκων
καταλιμπανόμενον
ῥαφὴν
|
αὐτοῦ |
νήμασιν
ὑακινθίνοις
ἐπενόησαν.
πορποῦσι
δὲ |
[3, 15] |
ἂν
ἀκοσμῇ
πειθαρχεῖ
τοῖς
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
νομοθετηθεῖσι,
κἂν
λαθεῖν
δύνηται.
καὶ |
[3, 1] |
τὴν
συμφορὰν
τὴν
ἁπάντων
ἰδίαν
|
αὐτοῦ |
ποιούμενος:
καὶ
γὰρ
οὐδ'
ἐπ' |
[3, 3] |
προειρήκαμεν.
~(Καὶ
Ῥαγουῆλος
ὁ
πενθερὸς
|
αὐτοῦ |
πυνθανόμενος
εὐπραξίαν
ἀσμένως
ἀπήντα
τόν |
[3, 8] |
ἱερῶν
τῷ
βωμῷ
αἰφνίδιον
ἐξ
|
αὐτοῦ |
πῦρ
ἀνήφθη
αὐτόματον,
καὶ
ὅμοιον |
[3, 2] |
καθίει
τοσαυτάκις
ἐλαττοῦσθαι
τοὺς
οἰκείους
|
αὐτοῦ |
συνέβαινε,
κελεύει
τόν
τε
ἀδελφὸν |
[3, 8] |
πάθος
γεγονέναι:
τῶν
γὰρ
υἱῶν
|
αὐτοῦ |
τεσσάρων
ὄντων,
ὡς
προεῖπον,
δύο |
[3, 1] |
μὴ
ἀπογινώσκειν
δὲ
μηδὲ
νῦν
|
αὐτοῦ |
τὴν
πρόνοιαν,
ἀλλ'
ἀοργήτως
περιμένειν, |
[3, 1] |
αἰτίᾳ
τὸν
στρατηγὸν
καὶ
κατεβόων
|
αὐτοῦ |
τὴν
ταλαιπωρίαν
καὶ
τὴν
πεῖραν |
[3, 15] |
αὐτῷ
συμπαρὼν
ἡττᾶσθαι
τοῖς
λόγοις
|
αὐτοῦ |
τὸ
πλῆθος
παρεσκεύαζε,
καὶ
πολλάκις |
[3, 5] |
(Καὶ
τὸ
μὲν
πλῆθος
ἀκροασάμενον
|
αὐτοῦ |
τοῦ
θεοῦ
περὶ
ὧν
Μωυσῆς |
[3, 1] |
τοὺς
Ἑβραίους
τὸν
θεὸν
ἐπήκοον
|
αὐτοῦ |
τῶν
εὐχῶν
γεγονέναι
καὶ
ὑπεσχῆσθαι |
[3, 15] |
δοκοῦσα
τὸν
ἄνδρα
πεποίηκε
τῆς
|
αὐτοῦ |
φύσεως
κρείττονα
νομίζεσθαι.
οὐ
μὴν |
[3, 5] |
θεῷ
καί
τι
λαβὼν
παρ'
|
αὐτοῦ |
χρήσιμον
ἐπανήξων
πρὸς
αὐτούς,
ἐκείνους |
[3, 11] |
ἀληθές,
οὐκ
ἂν
ἐπὶ
τῇ
|
αὑτοῦ |
Μωυσῆς
ἀτιμίᾳ
τοιαῦτ'
ἐνομοθέτησεν,
οἷς |
[3, 1] |
οὕτως
γενομένης
δεινῶς
ἐλύπει
πάλιν
|
αὐτοὺς |
ἀγομένους
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
ὄρος |
[3, 15] |
εἰς
τὴν
ὀργὴν
τὴν
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἀλλὰ
γνώμῃ
καταψηφισάμενον
αὐτῶν.
οὐ |
[3, 1] |
ἔτρεψε.
παθεῖν
δ'
οὐκ
ἀλόγως
|
αὐτοὺς |
διὰ
τὴν
ἀνάγκην
τοῦτο
νομίσας |
[3, 1] |
αὐτοῦ
διατεθέντας
καὶ
ταῦτα
μηδὲν
|
αὐτοὺς |
διαψευσάμενον
περὶ
ὧν
εἴποι
τε |
[3, 1] |
τῆς
ὀργῆς,
μὴ
τῶν
παρόντων
|
αὐτοὺς |
δυσκόλων
μεμνημένους
λήθην
ἔχειν
τῶν |
[3, 6] |
ἦσαν
πρόστυποι
δύο,
Χερουβεῖς
μὲν
|
αὐτοὺς |
Ἑβραῖοι
καλοῦσι,
ζῷα
δέ
ἐστι |
[3, 11] |
ἡγησάμενον
εἰς
τὴν
Χαναναίαν
ἀγαγεῖν
|
αὐτούς. |
εἰ
γὰρ
τοῦτ'
ἦν
ἀληθές, |
[3, 5] |
λυπούμενοι
διετέλουν
καὶ
οὔτε
ὑπονοεῖν
|
αὐτοὺς |
εἴα
τὸ
προσδοκᾶν
τι
χρηστὸν |
[3, 4] |
κατὰ
χιλίους,
διαιρήσεις
δὲ
μετ'
|
αὐτοὺς |
εἰς
πεντακοσίους,
καὶ
πάλιν
εἰς |
[3, 6] |
τῆς
σκηνῆς
κατασκευήν,
καὶ
Μωυσῆς
|
αὐτοὺς |
ἕκαστα
περὶ
τῶν
μέτρων
κατὰ |
[3, 5] |
στρατόπεδον
οὐκ
ἐθάρρουν
μετάγειν
Μωυσέος
|
αὐτοὺς |
ἐκεῖ
παραμένειν
προειρηκότος.
(Ἤδη
δὲ |
[3, 14] |
μνημεῖα
λέγοιτο
ἄν.
~(Ἀναγαγὼν
δὲ
|
αὐτοὺς |
ἐκεῖθεν
ὁ
Μωυσῆς
εἰς
τὴν |
[3, 5] |
παρ'
αὐτοῦ
χρήσιμον
ἐπανήξων
πρὸς
|
αὐτούς, |
ἐκείνους
δ'
ἐκέλευσε
πλησίον
μετασκηνῶσαι |
[3, 7] |
ἐνήσκηνται
τῷ
ὕφει,
χρυσὸς
δ'
|
αὐτοὺς |
ἐκπεριέρχεται
τὰς
ἕλικας
ἐντιθεὶς
τῷ |
[3, 7] |
οὖν
κρίκων
ἀσθενῶν
ὄντων
κατ'
|
αὐτοὺς |
ἐνεγκεῖν
τὸ
βάρος
τῶν
λίθων |
[3, 2] |
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
ἐκέλευον
ἄγειν
|
αὐτοὺς |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους
ἤδη
καὶ |
[3, 7] |
τῶν
ὤμων
ἑκάτερον
τέλος
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
ἐπιθέον
χρύσεον
ἔχοντες
πρὸς
τὸ |
[3, 2] |
καταλύειν
ἀσφαλὲς
καὶ
σῶφρον
δίκην
|
αὐτοὺς |
καὶ
περὶ
τῆς
ἐρήμου
καὶ |
[3, 5] |
οὖν
αὐτὸς
ἀπαλλάσσει
τοῦ
δέους
|
αὐτοὺς |
καὶ
περὶ
τῶν
μελλόντων
κρείττονας |
[3, 1] |
ὁρμώμενον.
ὡς
δ'
ἧκεν,
ἀπολύειν
|
αὐτοὺς |
καὶ
ταύτης
τῆς
ἀνάγκης
τὸν |
[3, 1] |
τοῦ
θεοῦ
κατακρίνειν
νομισθῶσιν,
(ἐπράυνεν
|
αὐτοὺς |
καὶ
τῆς
μὲν
τοῦ
βάλλειν |
[3, 12] |
μήτε
δούλην
μήτ'
αἰχμάλωτον
γαμεῖν
|
αὐτοὺς |
κεκώλυκε
καὶ
τὰς
ἐκ
καπηλείας |
[3, 2] |
ἐπὶ
τὴν
μάχην
ὁπότε
κελεύσειεν
|
αὐτοὺς |
Μωυσῆς.
διηγρύπνει
δὲ
καὶ
Μωυσῆς |
[3, 12] |
ἁγνείαν
ἐποίησε:
τούτων
τε
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ὁμοίως
τοῖς
ἄλλοις
εἴργει
καὶ |
[3, 15] |
καὶ
τὸν
ἐλέγξοντα
περὶ
τούτων
|
αὐτοὺς |
οὐ
δεδιότες,
ἀλλὰ
μόνον
τὸ |
[3, 1] |
τοῖς
ἄρτι
χαλεποῖς.
ἐλέγχεσθαι
δὲ
|
αὐτοὺς |
οὐκ
ἀγαθοὺς
οὔτε
περὶ
τὴν |
[3, 13] |
Μωυσῆν
ἐπετείνετο.
Μωυσῆς
δὲ
παραθαρσύνων
|
αὐτοὺς |
οὕτως
ἀπεγνωκότας
ὑπέσχετο
καίπερ
αἰσχρῶς |
[3, 1] |
πῶς
τε
φθαρεῖεν
Αἰγύπτιοι
κατέχειν
|
αὐτοὺς |
παρὰ
τὴν
τοῦ
θεοῦ
γνώμην |
[3, 5] |
αὐτῷ,
εἰς
ἣν
κάτεισι
πρὸς
|
αὐτοὺς |
παραγινόμενος,
ὅπως
καὶ
μεταβαίνοντες
ἀλλαχοῦ |
[3, 13] |
πεπειραμένων,
καὶ
ὅτι
γῆς
ἀγαθῆς
|
αὐτοὺς |
πείσαντος
ἀπαναστῆναι
τὴν
μὲν
ἀπολέσειαν, |
[3, 5] |
ἀκούσαιεν
τοῦ
θεοῦ
διαλεγομένου
πρὸς
|
αὐτοὺς |
περὶ
τῶν
πρακτέων,
ἵνα
μὴ |
[3, 13] |
στρατόπεδον
ὀρτύγων
ἅπαν
καὶ
ἤθροιζον
|
αὐτοὺς |
περιστάντες.
ὁ
μέντοι
θεὸς
οὐκ |
[3, 8] |
τῶν
Ἑβραίων
καὶ
μὴ
μάτην
|
αὐτοὺς |
πονήσαντας
ὑπερηφανίᾳ
τῆς
χρήσεως,
ἀλλ' |
[3, 1] |
ἠμείβοντο
τὴν
τοῦ
θεοῦ
περὶ
|
αὐτοὺς |
πρόνοιαν.
δηλοῖ
δὲ
ἐν
τῷ |
[3, 8] |
τὸν
θεὸν
τιμὴν
τοῦ
περὶ
|
αὐτοὺς |
σκυθρωποῦ:
ἤδη
γὰρ
Ἀαρὼν
καὶ |
[3, 8] |
ἡμέρας
ἑπτὰ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
|
αὐτούς |
τε
καὶ
τὰς
στολὰς
ἐθεράπευε |
[3, 8] |
χρῖσμα
εὐωδέστατον.
κἄπειτα
τοῦτο
λαβὼν
|
αὐτούς |
τε
τοὺς
ἱερέας
καὶ
πᾶσαν |
[3, 1] |
τροφῆς
ἀπορίᾳ,
καὶ
γὰρ
τότ'
|
αὐτοὺς |
τελείως
ἐπιλελοίπει,
κατάγονται:
φρέαρ
γὰρ |
[3, 8] |
πρότερον,
κατεκαύθησαν
τοῦ
πυρὸς
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
τὴν
ὁρμὴν
βαλόντος
καὶ
τὰ |
[3, 8] |
ἔξω
θάψαι
μεγαλοπρεπῶς.
πενθεῖ
δὲ
|
αὐτοὺς |
τὸ
πλῆθος
χαλεπῶς
ἐπὶ
τῷ |
[3, 1] |
τὰ
ἐν
ποσὶ
κακά,
γυμνάζειν
|
αὐτοὺς |
τοῖς
ἄρτι
χαλεποῖς.
ἐλέγχεσθαι
δὲ |
[3, 14] |
τὴν
εὐδαιμονίαν
καὶ
τὴν
κτῆσιν
|
αὐτοὺς |
τῶν
ἀγαθῶν
παρορμῶσιν:
οὔτε
γὰρ |
[3, 6] |
ἐγχειρουμένοις
ἐπῆλθεν,
ὥστε
Μωυσῆς
ἀνεῖρξεν
|
αὐτοὺς |
ὑποκηρυξάμενος
ἀρκεῖν
τοὺς
ὄντας:
τοῦτο |
[3, 5] |
οὐκ
ἔστιν
ὃ
οὕτως
ἐλύπησεν
|
αὐτούς, |
ὡς
τὸ
νομίζειν
Μωυσῆν
ἀπολωλέναι. |
[3, 5] |
διάνοιαν
αὐτῶν
ἐξέπληττε.
κατεῖχον
δ'
|
αὑτοὺς |
πρὸς
ταῖς
σκηναῖς
ἀχθόμενοι
καὶ |
[3, 1] |
καὶ
τῆς
ἐνδείας
ἀπαλλαγήν:
ἐν
|
αὐτῷ |
γὰρ
εἶναι
τὴν
σωτηρίαν
αὐτοῦ |
[3, 6] |
ἂν
ἐπελέξατο
τῆς
ἐξουσίας
ἐπ'
|
αὐτῷ |
γενομένης.
τὰ
δὲ
ὀνόματα
αὐτῶν, |
[3, 12] |
ἄλλοις
ἱερεῦσι
συγχωρῶν,
μόνην
δ'
|
αὐτῷ |
δέδωκε>
γαμεῖν
παρθένον
καὶ
ταύτην |
[3, 5] |
περὶ
τοῦ
τὸν
θεὸν
ἐν
|
αὐτῷ |
διατρίβειν
φοβερὸν
καὶ
ἀπρόσιτον.
Ἑβραῖοι |
[3, 11] |
περὶ
μὲν
τούτων
ἕκαστος
ὡς
|
αὐτῷ |
δοκεῖ
σκοπείτω.
(Τὰς
δὲ
γυναῖκας |
[3, 5] |
καὶ
σκηνὴν
ὅτι
βούλεται
γενέσθαι
|
αὐτῷ, |
εἰς
ἣν
κάτεισι
πρὸς
αὐτοὺς |
[3, 7] |
ὀμφαλῷ
ῥοιᾶς
τετμημένος.
ἐπίθεμα
δ'
|
αὐτῷ |
ἡμισφαίριον
προσπέφυκεν
ἀκριβῶς
ἂν
εἴποι |
[3, 8] |
τιμὴν
ἁπάντων
ἀξιολογώτερος.
ἦσαν
δ'
|
αὐτῷ |
καὶ
παῖδες
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν |
[3, 15] |
παρελθόντι
γὰρ
εἰς
τὴν
σκηνὴν
|
αὐτῷ |
καὶ
περὶ
τῆς
μελλούσης
ὑπ' |
[3, 2] |
τά
τε
περὶ
τὸν
θάμνον
|
αὐτῷ |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
φαντάσματα
συντυχεῖν |
[3, 6] |
πυλῶν
περιρραντήριον
ἦν
χάλκεον
ὁμοίαν
|
αὐτῷ |
καὶ
τὴν
κρηπῖδα
παρεχόμενον,
ἐξ |
[3, 8] |
αὐτῶν.
μαρτυρούντων
δ'
ἐφ'
ἅπασιν
|
αὐτῷ |
καὶ
τὸ
περὶ
αὐτὸν
πρόθυμον |
[3, 7] |
τριστιχίαν
κεχαλκευμένος.
θάλλει
δ'
ἐπ'
|
αὐτῷ |
κάλυξ
χρύσεος
τῇ
σακχάρῳ
βοτάνῃ |
[3, 5] |
καθ'
ὃν
εὐδαιμονήσουσι
πολιτευόμενοι
λέγων
|
αὐτῷ |
κατὰ
ταύτας
ὑποθέσθαι
τὰς
ἡμέρας, |
[3, 6] |
μὴ
σηπόμενα,
στερεὰ
δὲ
περιελήλατ'
|
αὐτῷ |
λεπίς,
πηχυαῖον
μὲν
κατὰ
πλευρὰν |
[3, 1] |
ἐκ
παραλόγου
καὶ
ὡς
δύναμις
|
αὐτῷ: |
μὴ
ἀπογινώσκειν
δὲ
μηδὲ
νῦν |
[3, 2] |
πᾶν
τὸ
μάχιμον
Ἰησοῦν
ἐφίστησιν
|
αὐτῷ |
Ναυήκου
μὲν
υἱὸν
φυλῆς
τῆς |
[3, 7] |
δὲ
ἦν
ὁ
καὶ
πρότερον
|
αὐτῷ |
παραπλησίως
εἰργασμένος
τοῖς
πᾶσιν
ἱερεῦσιν, |
[3, 8] |
παραιτησάμενος,
ἣν
ἑώρα
τὸ
πλῆθος
|
αὐτῷ |
παρασχεῖν
ἕτοιμον,
πρὸς
μόνῃ
τῇ |
[3, 12] |
αὕτη
Ἰακώβου
πρὸς
Ἰώσηπον
ποιητοὺς
|
αὐτῷ |
παρασχεῖν
τοὺς
παῖδας,
ὡς
καὶ |
[3, 13] |
τῶν
τε
κατὰ
τὴν
ἀποδημίαν
|
αὐτῷ |
πεπειραμένων,
καὶ
ὅτι
γῆς
ἀγαθῆς |
[3, 13] |
μήτε
Μωυσέος
καὶ
τῶν
πεπονημένων
|
αὐτῷ |
περὶ
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας
ἀμνημονεῖν |
[3, 11] |
τὴν
χρόαν
ἢ
τὸ
σὺν
|
αὐτῷ |
πλῆθος
ἠλάττωτο,
νομοθετῆσαι
περὶ
αὐτῶν |
[3, 7] |
χρυσοῦ
συνυφασμένου:
κατὰ
πέζαν
δ'
|
αὐτῷ |
προσερραμμένοι
θύσανοι
ῥοῶν
τρόπον
ἐκ |
[3, 7] |
μέσον
τὸ
μετάφρενον:
πέζα
δ'
|
αὐτῷ |
προσέρραπται
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
διελέγχεσθαι |
[3, 8] |
τε
πλῆθος
ἀθροίσας
πάλιν
εἰσφορὰν
|
αὐτῷ |
προσέταξεν
εἰσφέρειν
σίκλου
τὸ
ἥμισυ |
[3, 15] |
τὸ
ἥμερον:
ὁ
γὰρ
θεὸς
|
αὐτῷ |
συμπαρὼν
ἡττᾶσθαι
τοῖς
λόγοις
αὐτοῦ |
[3, 6] |
ὑακίνθῳ
καὶ
βύσσῳ
πεποιημένον
πολλῶν
|
αὐτῷ |
συνανθούντων
καὶ
ποικίλων,
ὁπόσα
μὴ |
[3, 12] |
γεγραμμένην
παραδίδωσιν.
(Ἐπειδὴ
δὲ
καλῶς
|
αὐτῷ |
τὰ
περὶ
τὴν
νομοθεσίαν
ἔχειν |
[3, 7] |
ἑνοῦται
δ'
ὑπὸ
κρίκων
χρυσέων
|
αὐτῷ |
τε
κατὰ
γωνίαν
ἑκάστην
κἀκείνῳ |
[3, 8] |
ἔργον
ἤδη
τέλος
ἔχει
οἷον
|
αὐτῷ |
τε
τῷ
θεῷ
ἥδιστον
ἦν |
[3, 11] |
(Ἂν
δ'
ὑπονοήσῃ
μεμοιχεῦσθαί
τις
|
αὐτῷ |
τὴν
γυναῖκα,
κομίζει
κριθῆς
ἀληλεσμένης |
[3, 10] |
εὐπορίας
τούτων
ἔτυχον,
τὰς
ἀπαρχὰς
|
αὐτῷ |
τῆς
κριθῆς
ἐπιφέρουσι
τρόπον
τοιοῦτον. |
[3, 15] |
ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
ὡς
|
αὐτῷ |
τινι
δοκεῖ
διαλήψεται.
|
[3, 7] |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἄλλως
ὑπερανετίθετο
|
αὐτῷ |
τὸ
ὄνομα
τοῦ
θεοῦ
τῇ |
[3, 8] |
ἱερέας
τό
τε
πλῆθος
ὁμόσκηνον
|
αὐτῷ |
τὸν
θεὸν
ἔκρινεν
εἶναι
καὶ |
[3, 1] |
τά
τε
ἄλλα
ὅσα
πρὸς
|
αὐτῷ |
τῷ
διαφθαρήσεσθαι
δόξαντας
γεγονέναι
καὶ |
[3, 9] |
ἐᾷ.
ὁ
δὲ
ἁμαρτὼν
μὲν
|
αὑτῷ |
δὲ
συνειδὼς
καὶ
μηδένα
ἔχων |
[3, 15] |
ἐδήλου
κινηθέντα
ὑπὸ
τῆς
ὕβρεως
|
αὑτῷ |
λήψεσθαι
τιμωρίαν,
οὐκ
ἀξίαν
μὲν |
[3, 6] |
κατ'
ὀλίγον.
τὸ
δ'
ἐνδοτέρω
|
αὐτῶν |
ἄδυτον
ἦν,
τὸ
δὲ
λοιπὸν |
[3, 5] |
θεοῦ
πρόνοιαν
ἣν
εἶχε
περὶ
|
αὐτῶν |
ἀπεδήλου
τόν
τε
τρόπον
καθ' |
[3, 15] |
καὶ
περὶ
τῆς
μελλούσης
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ἀπωλείας
ἀποκλαιομένῳ
τὸν
θεὸν
ὑπομνῆσαι |
[3, 8] |
στέρνα
καὶ
τὰ
πρόσωπα
φλέγειν
|
αὐτῶν |
ἀρξαμένου
καὶ
σβέσαι
μηδενὸς
δυναμένου. |
[3, 8] |
θεός:
τοσαύτη
γὰρ
ἀπήστραπτεν
ἀπ'
|
αὐτῶν |
αὐγὴ
μήπω
τῆς
στρατιᾶς
κεκινημένης, |
[3, 8] |
δοκεῖν,
ἢ
μόνῳ
τῷ
προνοούμενος
|
αὐτῶν |
βλέπεσθαι.
ἔτι
δὲ
τὴν
πολιτείαν |
[3, 11] |
ἀφ'
ὧν
κινηθεὶς
τὰ
μὲν
|
αὐτῶν |
βρωτὰ
ἡμῖν
ἐκέλευσεν
εἶναι,
τῶν |
[3, 15] |
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
παρεκάλει
καταλλάκτην
|
αὐτῶν |
γενέσθαι
πρὸς
τὸν
θεὸν
καὶ |
[3, 7] |
τετιμημένου
κατὰ
τάξιν
ἣν
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
γενέσθαι
συμβέβηκε.
τῶν
οὖν
κρίκων |
[3, 6] |
πυλούχοις
ἐμβεβήκεσαν
ἐρηρεισμέναι,
καὶ
κατ'
|
αὐτῶν |
δὲ
βύσσινον
ὕφος
σινδόνος
ἦν |
[3, 5] |
τεσσαράκοντα
γὰρ
ἡμέρας
διήγαγεν
ἀπ'
|
αὐτῶν, |
δέος
εἶχε
τοὺς
Ἑβραίους,
μή |
[3, 12] |
καὶ
τοὺς
ἀγροὺς
τοῖς
ἀρχῆθεν
|
αὐτῶν |
δεσπόταις
τοῦτον
τὸν
τρόπον:
ἐνστάντος |
[3, 5] |
πρὸς
λέξιν,
τὰς
δὲ
δυνάμεις
|
αὐτῶν |
δηλώσομεν.
(Διδάσκει
μὲν
οὖν
ἡμᾶς |
[3, 12] |
σπουδάζειν
δὲ
καὶ
περὶ
τὴν
|
αὐτῶν |
δίαιταν,
ὥστ'
αὐτὴν
ἄμεμπτον
εἶναι. |
[3, 5] |
αὐτῶν
ὅμοια
προσδοκῶντες.
(Οὕτως
δ'
|
αὐτῶν |
διακειμένων
ἐπιφαίνεται
Μωυσῆς
γαῦρός
τε |
[3, 8] |
δὲ
τὴν
πολιτείαν
καὶ
νόμους
|
αὐτῶν |
ἔγραφε,
καθ'
οὓς
κεχαρισμένως
τῷ |
[3, 2] |
καθισταμένους,
ὑπολαμβάνειν
δὲ
τὸ
μὲν
|
αὐτῶν |
εἶναι
στράτευμα
πολὺ
καὶ
πάντων |
[3, 10] |
καὶ
καταλιπεῖν
οὐδέν
ἐστιν
ἐξ
|
αὐτῶν |
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
συγκεχωρημένον:
ὁλοκαυτωθησομένους |
[3, 6] |
τῶν
ἐκτὸς
μερῶν.
δύο
δ'
|
αὐτῶν |
ἑκάστῳ
προσῆσαν
στρόφιγγες
ἐλαυνόμενοι
κατὰ |
[3, 6] |
παντὸς
διήκοντες
ξύλου,
καὶ
δι'
|
αὐτῶν |
ἔνετοι
σκυταλίδες
ἐπίχρυσοι
καθ'
ἑκάτερον |
[3, 5] |
τοῦ
θεοῦ
σφόδρα
τὴν
διάνοιαν
|
αὐτῶν |
ἐξέπληττε.
κατεῖχον
δ'
αὑτοὺς
πρὸς |
[3, 6] |
τετραμμένοι
τὴν
περιφέρειαν,
καὶ
δι'
|
αὐτῶν |
ἐπίχρυσοι
σκυταλίδες
ἐλαυνόμεναι
πέντε
πήχεων |
[3, 5] |
προειπὼν
τοῖς
Ἑβραίοις,
βλεπόντων
δ'
|
αὐτῶν |
ἐποιεῖτο
τὴν
ἄνοδον.
καὶ
χρόνου |
[3, 2] |
δ'
οὐδεμίαν
αὐτοῖς
ἀφορμὴν
κατ'
|
αὐτῶν |
ἐῶσι
γενέσθαι.
τοιαῦτα
τοῖς
τε |
[3, 3] |
Σαπφώραν
δεχόμενος
καὶ
τοὺς
παῖδας
|
αὐτῶν. |
ἥδεται
δὲ
Μωυσῆς
ἐπὶ
τῇ |
[3, 14] |
τοῦ
θεοῦ
συμπροθυμουμένου
καὶ
ὑπερμαχοῦντος
|
αὐτῶν. |
ἴωμεν
οὖν,
ἔφασαν,
ἐπὶ
τοὺς |
[3, 6] |
αὐτῷ
γενομένης.
τὰ
δὲ
ὀνόματα
|
αὐτῶν, |
καὶ
γὰρ
ἐν
ταῖς
ἱεραῖς |
[3, 1] |
δρόσον,
ἀλλ'
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
τῇ
|
αὐτῶν |
καὶ
διατροφῇ,
καὶ
γευομένοις
τοῦτο |
[3, 13] |
ἀπέθανε
γὰρ
οὐκ
ὀλίγον
πλῆθος
|
αὐτῶν, |
καὶ
νῦν
ἔτι
κατ'
ἐπωνυμίαν |
[3, 5] |
ἐτάραττεν,
ἀήθεις
τε
γὰρ
ἦσαν
|
αὐτῶν, |
καὶ
ὁ
περὶ
τοῦ
ὄρους |
[3, 1] |
ἀλλ'
ἐπὶ
πείρᾳ
τῆς
ἀνδρείας
|
αὐτῶν |
καὶ
τῆς
περὶ
τὴν
ἐλευθερίαν |
[3, 8] |
μόνους
δὲ
Μωυσῆς
τοὺς
ἀδελφοὺς
|
αὐτῶν |
καὶ
τὸν
πατέρα
μὴ
φροντίζειν |
[3, 8] |
Μωυσῆς
δὲ
κελεύει
τὸν
πατέρα
|
αὐτῶν |
καὶ
τοὺς
ἀδελφοὺς
βαστάξαντας
τὰ |
[3, 6] |
συμπληροῦσθαι
τοὺς
τριάκοντα
πήχεις
ὑπ'
|
αὐτῶν: |
κατὰ
δὲ
τὸν
ὄπισθεν
τοῖχον, |
[3, 5] |
ὑμᾶς
λέγει:
τὴν
δ'
ἀρετὴν
|
αὐτῶν |
κατανοήσαντες
ἐπιγνώσεσθε
καὶ
τὸ
μέγεθος |
[3, 2] |
πάντας
διαβοωμένου
καὶ
τοῦ
περὶ
|
αὐτῶν |
λόγου
φοιτῶντος
ἐν
φόβῳ
συνέβαινεν |
[3, 8] |
τοὺς
κινδύνους
οὓς
ὑπομείνειεν
ὑπὲρ
|
αὐτῶν. |
μαρτυρούντων
δ'
ἐφ'
ἅπασιν
αὐτῷ |
[3, 2] |
πρώτην
μαχεσάμενοι
πρὸς
τοὺς
κατατολμήσαντας
|
αὐτῶν |
μετὰ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
γενομένην |
[3, 10] |
ἐθέρισαν,
οὐ
γὰρ
ἥψαντο
πρότερον
|
αὐτῶν, |
μεταλαμβάνουσι
καὶ
τὸν
θεὸν
ἡγούμενοι |
[3, 1] |
κακὸν
ἀδίκως
ἀποθανών,
ἀλλ'
ὑπὲρ
|
αὐτῶν, |
μὴ
δι'
ὧνπερ
αὐτὸν
βάλλουσι |
[3, 2] |
τῆς
ἀναβολῆς
ἐμποδιζούσης
τὴν
προθυμίαν
|
αὐτῶν. |
ὁ
δὲ
τῆς
πληθύος
ἀποκρίνας |
[3, 15] |
ἅπαντας
οὐδ'
ἐξαφανίσει
τὸ
γένος
|
αὐτῶν, |
ὃ
πάντων
μᾶλλον
ἀνθρώπων
ἔσχε |
[3, 5] |
ὀργῆς
τοῦ
θεοῦ
καὶ
περὶ
|
αὐτῶν |
ὅμοια
προσδοκῶντες.
(Οὕτως
δ'
αὐτῶν |
[3, 6] |
ἑκάτερον
τοῖχον,
ὡς
ἂν
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ὁπότε
δεήσειεν
ἄγοιτο
κινουμένη:
οὐ |
[3, 15] |
πρὸς
αὐτοὺς
ἀλλὰ
γνώμῃ
καταψηφισάμενον
|
αὐτῶν. |
οὐ
δεῖ
δὲ
ἀπιστεῖν,
εἰ |
[3, 13] |
ἀπεγνωκότας
ὑπέσχετο
καίπερ
αἰσχρῶς
ὑπ'
|
αὐτῶν |
περιυβρισμένος
πλῆθος
αὐτοῖς
παρέξειν
κρεῶν |
[3, 5] |
ἑτέραν
ἀνατίθεμαι
γραφὴν
ἰδίαν
περὶ
|
αὐτῶν |
ποιησόμενος
ἀφήγησιν.
(Οὕτω
δὲ
τῶν |
[3, 10] |
μοι
δοκεῖ
καὶ
νῦν
περὶ
|
αὐτῶν |
προειρῆσθαι.
~(Μωυσῆς
δὲ
τοῦ
Λευὶ |
[3, 1] |
ὃν
εἰκὸς
δοκιμάζοντα
τὴν
ἀρετὴν
|
αὐτῶν |
πῶς
τε
καρτερίας
ἔχουσι
καὶ |
[3, 6] |
τοῦ
στρατηγοῦ
τῆς
κατὰ
δύναμιν
|
αὐτῶν |
σπουδῆς
οὐκ
ἀπελείποντο,
ἀλλ'
εἰσέφερον |
[3, 11] |
αὐτῷ
πλῆθος
ἠλάττωτο,
νομοθετῆσαι
περὶ
|
αὐτῶν |
τὰ
κάλλιστα
καὶ
μηδεμίαν
τοιαύτην |
[3, 8] |
τοὺς
ἱερέας
τρόπῳ
τοιούτῳ
ποιούμενος
|
αὐτῶν |
τὴν
κάθαρσιν.
σμύρνης
ἐπιλέκτου
σίκλους |
[3, 6] |
ὡς
ἕνα
δοκεῖν
εἶναι
τοῖχον
|
αὐτῶν |
τὴν
συνέλευσιν
χρύσειον
τά
τε |
[3, 8] |
σαρδόνυχες
δὲ
ἦσαν
καὶ
σημαίνειν
|
αὐτῶν |
τὴν
φύσιν
ἡγοῦμαι
περισσὸν
πᾶσιν |
[3, 1] |
ἀλλὰ
προθύμως
ὑπουργῶσιν.
ἐρομένων
δ'
|
αὐτῶν, |
τί
καὶ
ποιούντων
ἂν
μεταβάλοι |
[3, 14] |
πλῆθος
καὶ
καταστήσῃ
τὴν
διάνοιαν
|
αὐτῶν |
ὑπὸ
τῆς
ἀμηχανίας
τοῦ
παραστάντος |
[3, 2] |
τοὺς
Ἀμαληκίτας
ἀπολουμένους
καὶ
μηδένα
|
αὐτῶν |
ὑπολειφθησόμενον
εἰς
αὖθις
διὰ
τὸ |
[3, 12] |
καὶ
τῶν
ἀλλοτριοχώρων,
μηδὲν
ἐξ
|
αὐτῶν |
φυλάττοντας:
ποιεῖν
δὲ
τοῦτο
καὶ |
[3, 6] |
παρεῖχε
πλάτος
Τρίτον
σπιθαμῆς
ἕκαστος
|
αὐτῶν, |
ὥστε
συμπληροῦσθαι
τοὺς
τριάκοντα
πήχεις |
[3, 6] |
τὸν
νεὼν
τὸ
ἄδυτον
ἔνδον
|
αὑτῶν |
ἀπελάμβανον:
καὶ
τοῦτο
ἦν
τὸ |
[3, 12] |
καὶ
γονεῦσι
καὶ
παισὶ
τοῖς
|
αὑτῶν |
προσιέναι
μεταστᾶσιν.
ἀφελεῖς
δὲ
εἶναι |
[3, 7] |
δὲ
παρέχων
τὸν
βροχωτῆρα
τοῦ
|
αὐχένος |
ἁρπεδόσιν
ἐκ
τῆς
ὤας
καὶ |
[3, 8] |
μηνῶν
ἑπτὰ
καὶ
μετὰ
τοῦτο
|
ἀφ' |
οὗ
τὴν
Αἴγυπτον
ἐξέλιπον
ἐνιαυτὸς |
[3, 11] |
γένηται
διελευσόμεθα
τὰς
αἰτίας
προστιθέντες,
|
ἀφ' |
ὧν
κινηθεὶς
τὰ
μὲν
αὐτῶν |
[3, 8] |
αὐτὸν
σὺν
τοῖς
παισὶν
ἔρραινεν
|
ἀφαγνίσας |
πηγαίοις
τε
ὕδασι
καὶ
μύρῳ, |
[3, 14] |
γῆς,
ἀλλὰ
μεγάλοις
αὐτὴν
ἀγῶσιν
|
ἀφαιρεθέντες. |
πέμψωμεν
δὲ
κατασκόπους,
οἳ
τῆσδε |
[3, 12] |
μεταστᾶσιν.
ἀφελεῖς
δὲ
εἶναι
πᾶσαν
|
ἀφέλειαν: |
τὸν
δὲ
μὴ
ὁλόκληρον
τῶν |
[3, 12] |
παισὶ
τοῖς
αὑτῶν
προσιέναι
μεταστᾶσιν.
|
ἀφελεῖς |
δὲ
εἶναι
πᾶσαν
ἀφέλειαν:
τὸν |
[3, 11] |
καὶ
τῆς
κεφαλῆς
τὸ
ἱμάτιον
|
ἀφελὼν |
ἐπιγράφει
μὲν
τοῦ
θεοῦ
τὴν |
[3, 5] |
γραφὴν
ἰδίαν
περὶ
αὐτῶν
ποιησόμενος
|
ἀφήγησιν. |
(Οὕτω
δὲ
τῶν
πραγμάτων
αὐτοῖς |
[3, 5] |
γὰρ
εἰς
ὄψιν
ἐλθὼν
ἀκροατὴς
|
ἀφθάρτου |
φωνῆς
ἐγενόμην:
οὕτως
ἐκείνῳ
τοῦ |
[3, 7] |
διατύπωσιν
τῶν
ὅλων,
εἴ
τις
|
ἀφθόνως |
ἐθέλοι
καὶ
μετὰ
συνέσεως
σκοπεῖν, |
[3, 1] |
τοῖς
πρὸς
τὰς
ἐκείνων
ὑπηρεσίας
|
ἀφθόνως |
τρεφομένοις:
δεδιέναι
δ'
εἰπὼν
οὐχ |
[3, 10] |
αὐτοῦ
δράκα
ἐπιβαλόντες
τὸ
λοιπὸν
|
ἀφιᾶσιν |
εἰς
χρῆσιν
τοῖς
ἱερεῦσι:
καὶ |
[3, 8] |
ἡγοῦμαι
περισσὸν
πᾶσιν
εἰς
γνῶσιν
|
ἀφιγμένων, |
συνέβαινε
λάμπειν,
ὁπότε
ταῖς
ἱερουργίαις |
[3, 12] |
ἀπολύονται
καὶ
οἱ
δουλεύοντες
ἐλεύθεροι
|
ἀφίενται, |
οὓς
ὄντας
ὁμοφύλους
καὶ
παραβάντας |
[3, 8] |
κατὰ
Ἑβραίους
νουμηνίᾳ
τὴν
σκηνὴν
|
ἀφιεροῦσι |
καὶ
πάνθ'
ὅσα
περὶ
αὐτὴν |
[3, 6] |
ὁ
ἥλιος
ἐπ'
αὐτὴν
ἀνιὼν
|
ἀφίῃ |
τὰς
ἀκτῖνας.
καὶ
τὸ
μὲν |
[3, 7] |
βοτάνης
σπέρματι
τῆς
σιδηρίτιδος
ὅμοιον,
|
ἀφίησι |
δ'
ἄνθος
τῷ
τῆς
μήκωνος |
[3, 1] |
ἦν,
καὶ
τοῦτο
δὲ
σπάνιον.
|
ἀφικνοῦνται |
δὲ
τοῦτον
ὁδεύοντες
τὸν
τρόπον |
[3, 1] |
(Ἄραντες
δ'
ἐκεῖθεν
εἰς
Ἦλιν
|
ἀφικνοῦνται |
πόρρωθεν
μὲν
ἀγαθὴν
ὁραθῆναι,
καὶ |
[3, 14] |
τε
Ἀμάθην
πόλιν
καὶ
Λίβανον
|
ἀφικνοῦνται |
τὸ
ὄρος,
καὶ
τήν
τε |
[3, 3] |
Μωυσῆς
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
πενθεροῦ
|
ἀφίξει |
καὶ
θύσας
εὐωχεῖ
τὸ
πλῆθος |
[3, 1] |
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ὑποζυγίοις
|
ἀφόρητον. |
(Ὁρῶν
δ'
ὁ
Μωυσῆς
ἀθύμως |
[3, 11] |
ὧν
ἐν
οἷς
ἂν
ἡμῖν
|
ἀφορμὴ |
τῆς
γραφῆς
γένηται
διελευσόμεθα
τὰς |
[3, 8] |
οὐδαμόθεν
γὰρ
προφητῶν
κακουργίαις
κατέλιπεν
|
ἀφορμήν, |
εἰ
δέ
τινες
τοιοῦτοι
γένοιντο |
[3, 1] |
προνοήσειν
τε
ἐπαγγέλλεται
καὶ
παρέξειν
|
ἀφορμὴν |
ἣν
ποθοῦσι.
Μωυσῆς
δὲ
τοῦ |
[3, 2] |
νεμεσᾶν,
οἱ
δ'
οὐδεμίαν
αὐτοῖς
|
ἀφορμὴν |
κατ'
αὐτῶν
ἐῶσι
γενέσθαι.
τοιαῦτα |
[3, 1] |
(Εὐθὺς
δὲ
μετὰ
τὴν
πρώτην
|
ἀφορμὴν |
τῆς
τροφῆς
καὶ
δευτέραν
αὐτοῖς |
[3, 1] |
μὴ
περιορᾶν,
ἀλλ'
ἐκπορίζειν
αὐτοῖς
|
ἀφορμήν |
τινα
σωτηρίας.
ἱκετεύειν
οὖν
τρέπεται |
[3, 1] |
τῆς
ἐξ
ὕδατος
εἰς
τοῦτο
|
ἀφορμῆς |
καὶ
παρακλήσεως.
εἶχον
οὖν
ἐν |
[3, 1] |
λαὸν
περιμένοντα
καὶ
εἰς
αὐτὸν
|
ἀφορῶντα: |
καὶ
γὰρ
ἤδη
καθεώρων
αὐτὸν |
[3, 5] |
λεγομένων
εἰς
ἐμὲ
τὸν
λέγοντα
|
ἀφορῶντες |
μηδ'
ὅτι
γλῶττα
ἀνθρωπίνη
πρὸς |
[3, 15] |
αὐτοῦ
καὶ
πηλίκων
εὐεργεσιῶν
μεταλαβόντες
|
ἀχάριστοι |
πρὸς
αὐτὸν
γένοιντο,
ὅτι
τε |
[3, 7] |
λίγυρος
μὲν
ἄρχει
εἶτα
ἀμέθυσος
|
ἀχάτης |
δὲ
τρίτος
ἔνατος
ὢν
τοῖς |
[3, 5] |
γῆς
ἀπολαύοντες
καρπίμου
καὶ
θαλάσσης
|
ἀχειμάστου |
καὶ
τέκνων
γονῆς
κατὰ
φύσιν |
[3, 5] |
δ'
αὑτοὺς
πρὸς
ταῖς
σκηναῖς
|
ἀχθόμενοι |
καὶ
τόν
τε
Μωυσῆν
ἀπολωλέναι |
[3, 1] |
δὲ
στάζον
ἔλαβον
εἰς
χεῖρας,
|
ἄχρηστον |
ηὕρισκον
ὑπὸ
τοῦ
θολερὸν
εἶναι: |
[3, 6] |
κρίκου
κατέχοντος
αὐτὸ
ἀπὸ
κορυφῆς
|
ἄχρι |
ἡμίσους
τοῦ
κίονος.
τὸ
δὲ |
[3, 8] |
ἐλευθέρων
οἱ
ἀπὸ
εἴκοσι
ἐτῶν
|
ἄχρι |
πεντήκοντα
γεγονότες.
τὸ
δὲ
συγκομισθὲν |
[3, 7] |
δὲ
ὑπὲρ
ἥμισυ
καὶ
τελευτῆσαν
|
ἄχρι |
τῆς
λαγόνος
περὶ
αὐτὴν
ἀποσφίγγεται. |