Vers |
[1250] |
~παῖδας
πρὸ
λόγχης,
οὑμὸς
ἐν
|
φάει |
βίος·
~{ἢν
δ´
ὑστερήσηις,
οἰχόμεσθα, |
[1300] |
εἰσὶ
σῆς
ἀδελφῆς
παῖδες
ἐν
|
φάει, |
Κρέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
αἰαῖ·
~μεγάλα
μοι |
[50] |
φησιν
αὐτὸν
ἄγγελος.
~ἀλλ´,
ὦ
|
φαεννὰς |
οὐρανοῦ
ναίων
πτυχὰς
~Ζεῦ,
σῶσον |
[250] |
φοβούμεθα;
~ἅπαντα
γὰρ
τολμῶσι
δεινὰ
|
φαίνεται, |
~ὅταν
δι´
ἐχθρᾶς
ποὺς
ἀμείβηται |
[300] |
σκιάζων
ἁμάν.
~ἰὼ
ἰώ,
μόλις
|
φανεὶς
|
~ἄελπτα
κἀδόκητα
ματρὸς
ὠλέναις.
~τί |
[1550] |
ὤλετο
μοίραι;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δάκρυα
γοερὰ
|
~φανερὰ |
πᾶσι
τιθεμένα,
~τέκεσι
μαστὸν
ἔφερεν |
[1500] |
τοσῶνδ´
~αἵματος
ἁμερίου
~τοιάδ´
ἄχεα
|
φανερά, |
~τάλαιν´
ὡς
ἐλελίζει;
~τίς
ἄρ´ |
[1550] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν
ἐμῶν
τεκέων
|
φανερὸν |
κακόν·
~ἁ
δὲ
τάλαιν´
ἄλοχος |
[1700] |
δ´
ἀμφιβωμίοις
λιταῖς
~πρὸς
ἥλικας
|
φάνηθι |
σάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἅλις
ὀδυρμάτων
ἐμῶν, |
[1000] |
ὅπου
δ´
ἂν
ζῶ
κακὸς
|
φανήσομαι; |
~μὰ
τὸν
μετ´
ἄστρων
Ζῆν´ |
[1600] |
ἀμφὶ
σὸν
χεῖρας
γόνυ
~κακὸς
|
φανοῦμαι· |
τὸ
γὰρ
ἐμόν
ποτ´
εὐγενὲς
|
[50] |
~μή
τις
πολιτῶν
ἐν
τρίβωι
|
φαντάζεται, |
~κἀμοὶ
μὲν
ἔλθηι
φαῦλος
ὡς |
[1050] |
μοι
καὶ
τόδ´,
εἰ
λεύσσει
|
φάος. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι
σοι
ξυνωρὶς
ἐς |
[1500] |
~πάτερ·
οὐκέτι
σοι
τέκνα
λεύσσει
|
~φάος |
οὐδ´
ἄλοχος,
παραβάκτροις
~ἃ
πόδα |
[1550] |
ψυχαὶ
ποίαι
μοίραι
~πῶς
ἔλιπον
|
φάος; |
ὦ
τέκνον,
αὔδα.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ |
[300] |
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα
πένθει
κόμαν,
~ἄπεπλος
|
φαρέων |
λευκῶν,
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ |
[850] |
τὴν
τύχην
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν
|
φάρμακον |
σωτηρίας,
~ἄπειμι.
χαίρεθ´·
εἷς
γὰρ |
[450] |
ἄδικος
λόγος
~νοσῶν
ἐν
αὑτῶι
|
φαρμάκων |
δεῖται
σοφῶν.
~ἐγὼ
δὲ
πατρὸς |
[500] |
ἴτω
μὲν
πῦρ,
ἴτω
δὲ
|
φάσγανα, |
~ζεύγνυσθε
δ´
ἵππους,
πεδία
πίμπλαθ´ |
[1550] |
~χαλκόκροτον
δὲ
λαβοῦσα
νεκρῶν
πάρα
|
φάσγανον |
εἴσω
~σαρκὸς
ἔβαψεν,
ἄχει
δὲ |
[250] |
ἦι.
~ὡπλισμένος
δὲ
χεῖρα
τῶιδε
|
φασγάνωι
|
~τὰ
πίστ´
ἐμαυτῶι
τοῦ
θράσους |
[1400] |
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν.
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε
|
φασγάνων
|
~ἐς
ταὐτὸν
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´ |
[400] |
ἦν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
Τυδεύς,
ὃν
Οἰνέως
|
φασὶν |
ἐκφῦναι
πατρός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
θηρσὶν |
[700] |
σοφωτέρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´
ἄνδρας
αὐτοῖς
|
φασιν, |
ὡς
ἤκους´
ἐγώ
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί |
[0] |
τἀμπλάκημα
τοῦ
θεοῦ
τε
τὴν
|
φάτιν, |
~λειμῶν´
ἐς
Ἥρας
καὶ
Κιθαιρῶνος |
[450] |
ἀλλὰ
καὶ
σοφοῖς
~καὶ
τοῖσι
|
φαύλοις |
ἔνδιχ´,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[50] |
τρίβωι
φαντάζεται,
~κἀμοὶ
μὲν
ἔλθηι
|
φαῦλος |
ὡς
δούλωι
ψόγος,
~σοὶ
δ´ |
[100] |
ἀστράπτει.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐ
γάρ
τι
|
φαύλως |
ἦλθε
Πολυνείκης
χθόνα,
~πολλοῖς
μὲν |
[150] |
λιπαροζώνου
θύγατερ
Ἀελίου
~Σελαναία
χρυσεόκυκλον
|
φέγγος, |
~ὡς
ἀτρεμαῖα
κέντρα
καὶ
σώφρονα
|
[250] |
~πέλας
πάρεισι)
κοὐκ
ἔρημα
δώματα,
|
~φέρ´ |
ἐς
σκοτεινὰς
περιβολὰς
μεθῶ
ξίφος
|
[550] |
ἦλθες
καὶ
σὺ
πορθήσων
πόλιν.
|
~φέρ´, |
ἢν
ἕληις
γῆν
τήνδ´,
ὃ |
[700] |
δεῦρο
σωθήσηι
πάλιν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἴσον
|
φέρει |
νύξ,
τοῖς
δὲ
τολμῶσιν
πλέον. |
[350] |
σέ.
~ἀτὰρ
τί
ταῦτα;
δεῖ
|
φέρειν |
τὰ
τῶν
θεῶν.
~ὅπως
δ´ |
[1750] |
θεῶν
ἀνάγκας
θνητὸν
ὄντα
δεῖ
|
φέρειν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
μέγα
σεμνὴ
Νίκη, |
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
τῶν
κρατούντων
ἀμαθίας
|
φέρειν |
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο
λυπρόν, |
[800] |
Καδμογενῆ
τετραβάμοσι
χαλαῖς
~τείχεσι
χριμπτομένα
|
φέρεν |
αἰθέρος
εἰς
ἄβατον
φῶς
~γένναν, |
[1550] |
μοι
~Ἐτεοκλέης
παῖς
σός,
γάμων
|
φερνὰς |
διδοὺς
~Αἵμονι
κόρης
τε
λέκτρον |
[1000] |
~χρηστὸν
διέλθοι
τοῦτο
κεἰς
κοινὸν
|
φέροι
|
~πατρίδι,
κακῶν
ἂν
αἱ
πόλεις |
[1450] |
βλεφάροις
~φοίνικ´,
ἐρύθημα
προσώπου,
~αἰδομένα
|
φέρομαι |
βάκχα
νεκύων,
~κράδεμνα
δικοῦσα
κόμας |
[0] |
~Πολύβου
δέ
νιν
λαβόντες
ἱπποβουκόλοι
|
~φέρους´ |
ἐς
οἴκους
ἔς
τε
δεσποίνης |
[1500] |
δόμος,
ὦ
δόμος,
~ἀγκαλέσωμαι,
~τρισσὰ
|
φέρουσα |
τάδε
σώματα
σύγγονα,
~ματέρα
καὶ |
[1450] |
τοὺς
θανόντας
Ἀντιγόνης
μέτα
~νεκροὺς
|
φέρουσιν |
ἐνθάδ´
οἰκτίσαι
φίλοις.
~πόλει
δ´ |
[1300] |
τάλας,
δισσῶς
ἀυτῶ·
μεγάλα
γὰρ
|
φέρω |
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
πρὸς
πεπραγμένοισιν
ἄλλοις |
[1700] |
γεραιὸν
ἴχνος
τίθημι;
~βάκτρα
πόθι
|
φέρω, |
τέκνον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τᾶιδε
τᾶιδε
βᾶθί |
[100] |
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι
|
φέρων· |
~ἃ
προσδεδορκὼς
οἶδα
τοὺς
ὡπλισμένους. |
[50] |
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι
|
φέρων |
~ἐνθένδ´
ἐκεῖσε
δεῦρό
τ´
αὖ |
[1050] |
φίλτατ´,
οὔ
που
ξυμφορὰν
ἥκεις
|
φέρων
|
~Ἐτεοκλέους
θανόντος,
οὗ
παρ´
ἀσπίδα
|
[1100] |
ἐπ´
ὤμοις
γηγενὴς
ὅλην
πόλιν
|
~φέρων |
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
βάθρων,
~ὑπόνοιαν
ἡμῖν |
[1500] |
λεῖπε
σοὺς
~δόμους,
ἀλαὸν
ὄμμα
|
φέρων, |
~πάτερ
γεραιέ,
δεῖξον,
~Οἰδιπόδα,
σὸν |
[250] |
Ἄρης
τάχ´
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου
|
φέρων
|
~πημονὰν
Ἐρινύων.
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν, |
[1250] |
νέκυν
ὀλόμενον
ἀχήσω;
~φεῦ
δᾶ
|
φεῦ |
δᾶ,
δίδυμοι
θῆρες,
~φόνιαι
ψυχαὶ |
[1250] |
~πότερον
ἄρα
νέκυν
ὀλόμενον
ἀχήσω;
|
~φεῦ |
δᾶ
φεῦ
δᾶ,
δίδυμοι
θῆρες, |
[1400] |
κοὐ
διώρισαν
κράτος.
~(ΧΟΡΟΣ)
φεῦ
|
φεῦ, |
κακῶν
σῶν,
Οἰδίπου,
ς´
ὅσον |
[200] |
ἅδε
γᾶ,
~Φοινίσσαι
χώραι.
φεῦ
|
φεῦ. |
~κοινὸν
αἷμα,
κοινὰ
τέκεα
~τᾶς |
[1700] |
ἀποπρὸ
γαίας
~ἀπαρθένευτ´
ἀλωμένα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
φεῦ |
τὸ
χρήσιμον
φρενῶν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐς |
[1400] |
ἄμφω
κοὐ
διώρισαν
κράτος.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
φεῦ |
φεῦ,
κακῶν
σῶν,
Οἰδίπου,
ς´ |
[200] |
~ἑπτάπυργος
ἅδε
γᾶ,
~Φοινίσσαι
χώραι.
|
φεῦ |
φεῦ.
~κοινὸν
αἷμα,
κοινὰ
τέκεα
|
[950] |
πόλιν,
~ἀκόλαστ´
ἐάσας
μάντεων
θεσπίσματα,
|
~φεῦγ´ |
ὡς
τάχιστα
τῆσδ´
ἀπαλλαχθεὶς
χθονός. |
[50] |
~ξυμβάντ´
ἔταξαν
τὸν
νεώτερον
πάρος
|
~φεύγειν |
ἑκόντα
τήνδε
Πολυνείκη
χθόνα,
~Ἐτεοκλέα |
[850] |
μὴ
´πιλαμβάνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
μεῖνον,
τί
|
φεύγεις; |
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἡ
τύχη
ς´,
ἀλλ´ |
[1650] |
εἰ
γαμοίμην,
σὺ
δὲ
μόνος
|
φεύγοις, |
πάτερ;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
μέν´
εὐτυχοῦσα·
τἄμ´ |
[1450] |
~κοὐδεὶς
ὑπέστη,
πεδία
δ´
ἐξεπίμπλασαν
|
~φεύγοντες, |
ἔρρει
δ´
αἷμα
μυρίον
νεκρῶν
|
[950] |
οἰχόμεσθα,
κατθανῆι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
~ποῖ
δῆτα
|
φεύγω; |
τίνα
πόλιν;
τίνα
ξένων;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1200] |
κακά.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἢν
μή
γε
|
φεύγων |
ἐκφύγηις
πρὸς
αἰθέρα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
αἰαῖ· |
[600] |
αὐτὸ
σημανεῖ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πατρὸς
οὐ
|
φεύξεσθ´ |
Ἐρινῦς;
(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἐρρέτω
πρόπας
δόμος· |
[450] |
ἄγων,
~ἄδικα
πεπονθώς,
ὡς
σὺ
|
φήις· |
κριτὴς
δέ
τις
~θεῶν
γένοιτο |
[1300] |
βασιλικῶν
δόμων
ὕπερ.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς
|
φήις; |
νέκυν
τοι
παιδὸς
ἀγαπάζων
ἐμοῦ
|
[900] |
τύχην
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
|
φήις; |
τίν´
εἶπας
τόνδε
μῦθον,
ὦ |
[600] |
μέρους
ἔχων
τὰ
πλείω;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
φήμ´· |
ἀπαλλάσσου
~δὲ
γῆς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ |
[1200] |
μ´
οὐκ
εἴασας
ἐξ
εὐαγγέλου
|
~φήμης |
ἀπελθεῖν,
ἀλλὰ
μηνῦσαι
κακά;
~τὼ |
[50] |
δορός.
~ἥξειν
δ´
ὁ
πεμφθείς
|
φησιν |
αὐτὸν
ἄγγελος.
~ἀλλ´,
ὦ
φαεννὰς |
[1250] |
ἔπειγε,
θύγατερ·
ὡς,
ἢν
μὲν
|
φθάσω
|
~παῖδας
πρὸ
λόγχης,
οὑμὸς
ἐν |
[950] |
καὶ
λοχαγέτας
μολών.
~κἂν
μὲν
|
φθάσωμεν, |
ἔστι
σοι
σωτηρία·
~ἢν
δ´ |
[350] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακῶς
θεῶν
τις
Οἰδίπου
|
φθείρει |
γένος·
~οὕτω
γὰρ
ἤρξατ´,
ἄνομα |
[500] |
τὸν
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
|
φθόνον |
ἔχει
νικώμενον.
~εἶθ´
ἥλιος
μὲν |
[450] |
μὴ
δι´
ἔχθρας
τῶιδε
καὶ
|
φθόνου |
μολὼν
~κακόν
τι
δρᾶσαι
καὶ |
[1250] |
τί
λέξεις,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐ
|
φίλ´, |
ἀλλ´
ἕπου.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῖ,
παρθενῶνας |
[650] |
~καὶ
διώνυμοι
θεαί,
~Περσέφασσα
καὶ
|
φίλα
|
~Δαμάτηρ
θεά,
~πάντων
ἄνασσα,
πάντων |
[350] |
σὺ
βούληι,
ταὔτ´
ἐμοί,
μῆτερ,
|
φίλα. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
{καὶ
δή
ς´
ἐρωτῶ |
[1400] |
ἄπο
~προσεῖπε
δακρύοις,
ὥστε
σημῆναι
|
φίλα. |
~ὁ
δ´
ἦν
ἔτ´
ἔμπνους, |
[1050] |
~γενοίμεθ´
ὧδε
ματέρες
~γενοίμεθ´
εὔτεκνοι,
|
φίλα
|
~Παλλάς,
ἃ
δράκοντος
αἷμα
~λιθόβολον |
[1700] |
τέκνων
ἅπτου
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
|
φίλα |
πεσήματ´
ἄθλι´
ἀθλίου
πατρός.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[650] |
~ὅρων
χθονός·
σιδαρόφρων
~δέ
νιν
|
φίλαι |
ξυνῆψε
γᾶι
φόνος
πάλιν.
~αἵματος |
[150] |
~σφάγια
δ´
ἅμ´
αὐτῶι,
γῆι
|
φιλαιμάτωι |
ῥοαί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
λιπαροζώνου
θύγατερ |
[1700] |
θανεῖν
που.
~ποθεινὰ
δάκρυα
παρὰ
|
φίλαισι |
παρθένοις
~λιποῦς´
ἄπειμι
πατρίδος
ἀποπρὸ |
[1700] |
ἐς
φυγὰν
τάλαιναν·
ὄρεγε
χέρα
|
φίλαν, |
~πάτερ
γεραιέ,
πομπίμαν
~ἔχων
ἔμ´ |
[800] |
ἔτ´
ἀπτὴν
πούς
τε
πρεσβύτου
|
φιλεῖ
|
~χειρὸς
θυραίας
ἀναμένειν
κουφίσματα.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[1200] |
ὅπλοις
~δισσοὶ
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι·
|
~φίλοι |
δ´
ἐκόσμουν,
τῆσδε
μὲν
πρόμον |
[400] |
εἶτ´
οὐκ
εἶχον
ἄν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
φίλοι |
δὲ
πατρὸς
καὶ
ξένοι
ς´ |
[1250] |
ὦ
τεκοῦσα
μῆτερ,
ἔκπληξιν
νέαν
|
~φίλοις |
ἀυτεῖς
τῶνδε
δωμάτων
πάρος;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[300] |
ἀποσταλεὶς
ὁμαίμου
λώβαι,
~ἦ
ποθεινὸς
|
φίλοις, |
~ἦ
ποθεινὸς
Θήβαις.
~ὅθεν
ἐμάν |
[1450] |
μέτα
~νεκροὺς
φέρουσιν
ἐνθάδ´
οἰκτίσαι
|
φίλοις. |
~πόλει
δ´
ἀγῶνες
οἱ
μὲν |
[500] |
~Ἰσότητα
τιμᾶν,
ἣ
φίλους
ἀεὶ
|
φίλοις
|
~πόλεις
τε
πόλεσι
συμμάχους
τε |
[800] |
~(ΚΡΕΩΝ)
θάρσει·
πέλας
γάρ,
Τειρεσία,
|
φίλοισι |
σοῖς
~ἔσθ´
ὁρμίσαι
σὸν
πόδα· |
[400] |
ὀνομάσαι
δύναι´
ἂν
ὡς
ἐστὶν
|
φίλον. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
ἦλθες
Ἄργος; |
[1400] |
τήνδ´
ἀδελφὴν
καὶ
κασίγνητον
νεκρόν·
|
~φίλος |
γὰρ
ἐχθρὸς
ἐγένετ´,
ἀλλ´
ὅμως |
[1400] |
γὰρ
ἐχθρὸς
ἐγένετ´,
ἀλλ´
ὅμως
|
φίλος. |
~θάψον
δέ
μ´,
ὦ
τεκοῦσα, |
[450] |
σφῶιν
τι
βούλομαι
σοφόν·
~ὅταν
|
φίλος |
τις
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
φίλωι
~ἐς |
[350] |
αἱ
δι´
ὠδίνων
γοναί,
~καὶ
|
φιλότεκνόν |
πως
πᾶν
γυναικεῖον
γένος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[950] |
προσθεῖναι
πόλει.
~πᾶσιν
γὰρ
ἀνθρώποισι
|
φιλότεκνος |
βίος,
~οὐδ´
ἂν
τὸν
αὑτοῦ |
[500] |
~τί
τῆς
κακίστης
δαιμόνων
ἐφίεσαι
|
~Φιλοτιμίας, |
παῖ;
μὴ
σύ
γ´·
ἄδικος |
[550] |
ὃν
ζητεῖς
ἔχειν
~{γενήσεται
Θήβαισι,
|
φιλότιμος |
δὲ
σύ}
~σοὶ
μὲν
τάδ´ |
[500] |
κάλλιον,
τέκνον,
~Ἰσότητα
τιμᾶν,
ἣ
|
φίλους |
ἀεὶ
φίλοις
~πόλεις
τε
πόλεσι |
[400] |
διάλυσις
κακῶν,
~{μῆτερ,
διαλλάξασαν
ὁμογενεῖς
|
φίλους} |
~παῦσαι
πόνων
σὲ
κἀμὲ
καὶ |
[150] |
~χωρεῖ
γυναικῶν
πρὸς
δόμους
τυραννικούς·
|
~φιλόψογον |
δὲ
χρῆμα
θηλειῶν
ἔφυ,
~σμικράς |
[550] |
δειλὸν
δ´
ὁ
πλοῦτος
καὶ
|
φιλόψυχον |
κακόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἆιτα
σὺν
πολλοῖσιν |
[1650] |
τόνδε
τιμήσεις
νέκυν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
|
φίλτατ´, |
ἀλλὰ
στόμα
γε
σὸν
προσπτύξομαι. |
[150] |
ἐκ
ματρὸς
~πολυπόνωι
μοίραι;
~ὦ
|
φίλτατ´, |
εἰπέ,
ποῦ
´στι
Πολυνείκης,
γέρον; |
[1050] |
πενθίμων
τε
δακρύων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
|
φίλτατ´, |
οὔ
που
ξυμφορὰν
ἥκεις
φέρων
|
[150] |
ὁμογενέτορα,
περὶ
δ´
ὠλένας
~δέραι
|
φιλτάται |
βάλοιμεν
χρόνωι,
~φυγάδα
μέλεον.
ὡς
|
[1650] |
ψαύσω
σέθεν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
γεραιᾶς
|
φιλτάτης |
ψαῦσον
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
μῆτερ, |
[400] |
δ´
ἐπώμος´
ὡς
ἀκουσίως
~τοῖς
|
φιλτάτοις |
ἑκοῦσιν
ἠράμην
δόρυ.
~ἀλλ´
ἐς |
[1450] |
~ὠθεῖ
σίδηρον,
ἐν
δὲ
τοῖσι
|
φιλτάτοις
|
~θανοῦσα
κεῖται
περιβαλοῦς´
ἀμφοῖν
χέρας. |
[400] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἡ
πατρίς,
ὡς
ἔοικε,
|
φίλτατον |
βροτοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐδ´
ὀνομάσαι
δύναι´ |
[1700] |
ἄθλι´
ἀθλίου
πατρός.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
|
φίλτατον |
δῆτ´
ὄνομα
Πολυνείκους
ἐμοί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1400] |
Ὦ
γάμους
ἐμοὺς
~προδόντ´
ἀδελφὼ
|
φιλτάτω. |
στέρνων
δ´
ἄπο
~φύσημ´
ἀνεὶς |
[1250] |
ἢ
σοφοὺς
ἔχεις
λόγους
~ἢ
|
φίλτρ´ |
ἐπωιδῶν,
στεῖχ´,
ἐρήτυσον
τέκνα
~δεινῆς |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
εὐκλεές
τοι
δύο
|
φίλω |
κεῖσθαι
πέλας.
~(ΚΡΕΩΝ)
λάζυσθε
τήνδε |
[450] |
~ὅταν
φίλος
τις
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
|
φίλωι
|
~ἐς
ἓν
συνελθὼν
ὄμματ´
ὄμμασιν |
[200] |
μὴ
τύχοι,
πόλει·
~κοινὰ
γὰρ
|
φίλων |
ἄχη,
~κοινὰ
δ´,
εἴ
τι |
[400] |
ὠφέλουν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εὖ
πρᾶσσε·
τὰ
|
φίλων |
δ´
οὐδέν,
ἤν
τις
δυστυχῆι. |
[350] |
~ὡς
δεινὸν
ἔχθρα,
μῆτερ,
οἰκείων
|
φίλων. |
~{καὶ
δυσλύτους
ἔχουσα
τὰς
διαλλαγάς. |
[1200] |
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´
ἄλλος
ἄλλοθεν
|
φίλων
|
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων
τάδε· |
[1350] |
ἱδρὼς
~ἢ
τοῖσι
δρῶσι
διὰ
|
φίλων |
ὀρρωδίαν.
~Ἐτεοκλέης
δὲ
ποδὶ
μεταψαίρων |
[750] |
~θνήισκειν
δὲ
τὸν
θάψαντα,
κἂν
|
φίλων |
τις
ἦι.
~σοὶ
μὲν
τάδ´ |
[150] |
χρυσέοισιν
ἐκπρεπής,
γέρον,
~ἑώιοις
ὅμοια
|
φλεγέθων |
βολαῖς.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἥξει
δόμους
τούσδ´, |
[250] |
δὲ
πτόλιν
νέφος
~ἀσπίδων
πυκνὸν
|
φλέγει, |
~σῆμα
φοινίου
μάχας,
~ἃν
Ἄρης |
[200] |
~θούριος
μολὼν
Ἄρης
~αἷμα
δάιον
|
φλέγει
|
~τᾶιδ´,
ὃ
μὴ
τύχοι,
πόλει· |
[0] |
δίφροις}
~Ἥλιε,
θοαῖς
ἵπποισιν
εἱλίσσων
|
φλόγα, |
~ὡς
δυστυχῆ
Θήβαισι
τῆι
τόθ´ |
[100] |
ἒ
ἔ,
~ὡς
γαῦρος,
ὡς
|
φοβερὸς |
εἰσιδεῖν,
~γίγαντι
γηγενέται
προσόμοιος,
~ἀστερωπὸς |
[950] |
~γυναῖκες,
ὡς
εὖ
πατρὸς
ἐξεῖλον
|
φόβον, |
~κλέψας
λόγοισιν,
ὥσθ´
ἃ
βούλομαι |
[50] |
διαλαχεῖν
τόδε.
~τὼ
δ´
ἐς
|
φόβον |
πεσόντε,
μὴ
τελεσφόρους
~εὐχὰς
θεοὶ |
[350] |
ἔχει.
~οὕτω
δὲ
τάρβους
ἐς
|
φόβον |
τ´
ἀφικόμην
~μή
τις
δόλος |
[1050] |
τρέσηις,
τοῦδ´
ὥς
ς´
ἀπαλλάξω
|
φόβου. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
δ´
ἑπτάπυργοι—
πῶς |
[250] |
~ὠή,
τίς
οὗτος;
ἢ
κτύπον
|
φοβούμεθα; |
~ἅπαντα
γὰρ
τολμῶσι
δεινὰ
φαίνεται, |
[1100] |
ἀσπίδι
~ἐπίσημα
πῶλοι
δρομάδες
ἐσκίρτων
|
φόβωι, |
~εὖ
πως
στρόφιγξιν
ἔνδοθεν
κυκλούμεναι
|
[500] |
~γένοιτ´
ὄνειδος,
εἰ
Μυκηναίου
δορὸς
|
~φόβωι |
παρείην
σκῆπτρα
τἀμὰ
τῶιδ´
ἔχειν. |
[600] |
δ´
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~καὶ
σύ,
|
Φοῖβ´ |
ἄναξ
Ἀγυιεῦ,
καὶ
μέλαθρα,
χαίρετε, |
[200] |
κόμας
ἐμᾶς
~δεῦσαι
παρθένιον
χλιδὰν
|
~Φοιβείαισι |
λατρείαις.
~ὦ
λάμπουσα
πέτρα
πυρὸς
|
[950] |
λέγων
~ἀδικεῖ
τὰ
τῶν
θεῶν.
|
Φοῖβον |
ἀνθρώποις
μόνον
~χρῆν
θεσπιωιδεῖν,
ὃς |
[0] |
ἔχων
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
|
Φοῖβον |
ἐξαιτεῖ
θ´
ἅμα
~παίδων
ἐς |
[200] |
γενοίμαν
ἄφοβος
~παρὰ
μεσόμφαλα
γύαλα
|
Φοίβου
|
~Δίρκαν
προλιποῦσα.
~νῦν
δέ
μοι |
[0] |
φύσαντας
ἐκμαθεῖν
θέλων
~πρὸς
δῶμα
|
Φοίβου, |
Λάιός
θ´
οὑμὸς
πόσις
~τὸν |
[200] |
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
~Φοινίσσας
ἀπὸ
νάσου
|
~Φοίβωι |
δούλα
μελάθρων,
~ἵν´
ὑπὸ
δειράσι |
[200] |
πύργους.
~ἴσα
δ´
ἀγάλμασι
χρυσοτεύκτοις
|
~Φοίβωι |
λάτρις
ἐγενόμαν·
~ἔτι
δὲ
Κασταλίας |
[250] |
δὲ
παῖδες
ἐκ
παίδων
δορὸς
|
~Φοίβωι |
μ´
ἔπεμψαν
ἐνθάδ´
ἀκροθίνιον.
~μέλλων |
[1450] |
ὑπὸ
παρθενίας
τὸν
ὑπὸ
βλεφάροις
|
~φοίνικ´, |
ἐρύθημα
προσώπου,
~αἰδομένα
φέρομαι
βάκχα |
[800] |
ἐν
οἴκοις,
~τὰν
ἀπὸ
θηροτρόφου
|
φοινικολόφοιο |
δράκοντος
~γένναν
ὀδοντοφυᾶ,
Θήβαις
κάλλιστον |
[1000] |
μετ´
ἄστρων
Ζῆν´
Ἄρη
τε
|
φοίνιον, |
~ὃς
τοὺς
ὑπερτείλαντας
ἐκ
γαίας |
[250] |
νέφος
~ἀσπίδων
πυκνὸν
φλέγει,
~σῆμα
|
φοινίου |
μάχας,
~ἃν
Ἄρης
τάχ´
εἴσεται
|
[1350] |
ὣς
Τυρσηνικῆς
~σάλπιγγος
ἠχή,
σῆμα
|
φοινίου |
μάχης,
~ἦιξαν
δράμημα
δεινὸν
ἀλλήλοις |
[250] |
πάτρας
~Ἑλληνικοῖσι
δώμασιν
πελάζετε;
~(ΧΟΡΟΣ)
|
Φοίνισσα |
μὲν
γῆ
πατρὶς
ἡ
θρέψασά |
[0] |
|
~ΦΟΙΝΙΣΣΑΙ
|
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
~{Ὦ
τὴν
ἐν
ἄστροις |
[200] |
τι
πείσεται
~ἑπτάπυργος
ἅδε
γᾶ,
|
~Φοινίσσαι |
χώραι.
φεῦ
φεῦ.
~κοινὸν
αἷμα, |
[300] |
~θιγεῖν
τ´
ὠλέναισι
τέκνου;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
Φοίνισσαν |
βοὰν
κλύουσα
~ὦ
νεάνιδες
γηραιῶι |
[0] |
ἡνίκ´
ἦλθε
γῆν
~τήνδ´,
ἐκλιπὼν
|
Φοίνισσαν |
ἐναλίαν
χθόνα·
~ὃς
παῖδα
γήμας |
[200] |
οἶδμα
λιποῦς´
ἔβαν
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
|
~Φοινίσσας |
ἀπὸ
νάσου
~Φοίβωι
δούλα
μελάθρων, |
[1000] |
~πολύφθορος
πολύστονος
~μειξοπάρθενος,
~δάιον
τέρας,
|
~φοιτάσι |
πτεροῖς
~χαλαῖσί
τ´
ὠμοσίτοις·
~Διρκαίων |
[1550] |
~ἄγονον
Ἀπόλλων
Λαΐωι
μ´
ἐθέσπισεν
|
~φονέα |
γενέσθαι
πατρός·
ὦ
τάλας
ἐγώ. |
[1500] |
μέλος
ἔγνω
~Σφιγγὸς
ἀοιδοῦ
σῶμα
|
φονεύσας. |
~ἰώ
μοί
μοι·
~τίς
Ἑλλὰς |
[1650] |
μάθηις
περαιτέρω.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἴθ´,
οὐ
|
φονεύσεις |
παῖδ´
ἐμόν,
λεῖπε
χθόνα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1000] |
Ἐρινύν,
~ἔφερες
ἔφερες
ἄχεα
πατρίδι
|
~φόνια· |
φόνιος
ἐκ
θεῶν
~ὃς
τάδ´ |
[1250] |
δᾶ
φεῦ
δᾶ,
δίδυμοι
θῆρες,
|
~φόνιαι |
ψυχαὶ
δορὶ
παλλομένωι
~πέσεα
πέσεα |
[1550] |
τραύμασιν,
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
|
φονίαν, |
~ἃν
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε
δ´ |
[900] |
~ἐγένετο
Δίρκης
ναμάτων
ἐπίσκοπος,
~σφαγέντα
|
φόνιον |
αἷμα
γῆι
δοῦναι
χοάς,
~Κάδμωι |
[550] |
ἄτρωτος
ὅστις
εἰς
ἡμᾶς
ξίφος
|
~φόνιον |
ἐμβαλὼν
τὸν
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται |
[650] |
μολὼν
~Κάδμος
ὄλεσε
μαρμάρωι,
~κρᾶτα
|
φόνιον |
ὀλεσίθηρος
~ὠλένας
δικὼν
βολαῖς·
~δίας |
[1000] |
~ἔφερες
ἔφερες
ἄχεα
πατρίδι
~φόνια·
|
φόνιος |
ἐκ
θεῶν
~ὃς
τάδ´
ἦν |
[650] |
~Θηβαΐαισι
~καὶ
γυναιξὶν
εὐίοις.
~ἔνθα
|
φόνιος |
ἦν
δράκων
~Ἄρεος,
ὠμόφρων
φύλαξ, |
[900] |
μηνιμάτων,
~ὃς
γηγενεῖ
δράκοντι
τιμωρεῖ
|
φόνον· |
~καὶ
ταῦτα
δρῶντες
σύμμαχον
κτήσεσθ´ |
[50] |
~ἐς
ὄμμαθ´
αὑτοῦ
δεινὸν
ἐμβάλλει
|
φόνον
|
~χρυσηλάτοις
πόρπαισιν
αἱμάξας
κόρας.
~ἐπεὶ |
[1350] |
πῶς
καὶ
πέπρακται
διπτύχων
παίδων
|
φόνος
|
~ἀρᾶς
τ´
ἀγώνισμ´
Οἰδίπου;
σήμαινέ |
[1300] |
τὸ
μέλλον.
~πότμος
ἄποτμος
ὁ
|
φόνος |
ἕνεκ´
Ἐρινύων.
~{ἀλλὰ
γὰρ
Κρέοντα |
[1300] |
δάκρυσι
θρηνήσω.
~σχεδὸν
τύχα,
πέλας
|
φόνος· |
~κρινεῖ
ξίφος
τὸ
μέλλον.
~πότμος |
[1450] |
ἔρις—
οὐκ
ἔρις
ἀλλὰ
φόνωι
|
φόνος— |
~Οἰδιπόδα
δόμον
~ὤλεσε
κρανθεῖς´
αἵματι |
[650] |
~δέ
νιν
φίλαι
ξυνῆψε
γᾶι
|
φόνος |
πάλιν.
~αἵματος
δ´
ἔδευσε
γαῖαν, |
[700] |
θάρσει·
τάχ´
αὐτῶν
πεδίον
ἐμπλήσω
|
φόνου. |
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τοῦθ´ |
[1450] |
δ´
ἔρις—
οὐκ
ἔρις
ἀλλὰ
|
φόνωι |
φόνος—
~Οἰδιπόδα
δόμον
~ὤλεσε
κρανθεῖς´ |
[800] |
ποτ´
εἰς
ὑμεναίους
~ἤλυθον
οὐρανίδαι,
|
φόρμιγγί |
τε
τείχεα
Θήβας
~τᾶς
Ἀμφιονίας |
[650] |
δικὼν
βολαῖς·
~δίας
ἀμάτορος
~Παλλάδος
|
φραδαῖσι |
~γαπετεῖς
δικὼν
ὀδόντας
~ἐς
βαθυσπόρους |
[950] |
μάλιστ´
ἔσηι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ
|
φράζειν |
εἰκός,
ἐκπονεῖν
δ´
ἐμέ;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[750] |
τι
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας
ἔχει
|
φράσαι, |
~τοῦδ´
ἐκπυθέσθαι
ταῦτ´·
ἐγὼ
δὲ |
[850] |
ς´,
ἀλλ´
οὐκ
ἐγώ.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
φράσον |
πολίταις
καὶ
πόλει
σωτηρίαν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[50] |
ὡς
ἀνάσσηι·
πάντα
δ´
ἐξειδὼς
|
φράσω
|
~ἅ
τ´
εἶδον
εἰσήκουσά
τ´ |
[900] |
βούληι
παρόντος
δῆτά
σοι
τούτου
|
φράσω; |
~(ΚΡΕΩΝ)
κλύων
γὰρ
ἂν
τέρποιτο |
[700] |
δ´
ἐμποδὼν
μάλιστα,
ταῦθ´
ἥκω
|
φράσων. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
τὸν |
[1250] |
αἰαῖ
αἰαῖ,
τρομερὰν
φρίκαι
~τρομερὰν
|
φρέν´ |
ἔχω·
διὰ
σάρκα
δ´
ἐμὰν
|
[1300] |
~τάλανες,
ὅτι
ποτὲ
μονομάχον
~ἐπὶ
|
φρέν´ |
ἠλθέτην.
~βοᾶι
βαρβάρωι
στενακτὰν
ἰαχὰν
|
[350] |
ἔρωμαι,
μή
τι
σὴν
δάκω
|
φρένα, |
~δέδοιχ´,
ἃ
χρήιζω·
διὰ
πόθου |
[1700] |
ἀλωμένα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ
τὸ
χρήσιμον
|
φρενῶν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐς
πατρός
γε
συμφορὰς
|
[700] |
ὁρᾶι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει
προκρίνας
ἢ
|
φρενῶν |
εὐβουλίαι;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
ἓν
ἀπολειφθὲν |
[1250] |
κείσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
αἰαῖ,
τρομερὰν
|
φρίκαι
|
~τρομερὰν
φρέν´
ἔχω·
διὰ
σάρκα |
[1300] |
γόους;
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰχόμεσθ´·
οὐκ
εὐπροσώποις
|
φροιμίοις |
ἄρχηι
λόγου.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ὦ
τάλας, |
[350] |
εἶπας,
μὴ
λέγειν
ἅ
τις
|
φρονεῖ. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
τῶν
κρατούντων
ἀμαθίας |
[700] |
ἤκουσα
μεῖζον
αὐτὸν
ἐς
Θήβας
|
φρονεῖν, |
~κήδει
τ´
Ἀδράστου
καὶ
στρατῶι |
[1300] |
ὥστ´
ἂν
δακρῦσαί
γ´,
εἰ
|
φρονοῦντ´ |
ἐτύγχανεν.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι
ξυμφορᾶς
βαρυποτμωτάτας, |
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
φρονῶν
εὖ
κοὐ
|
φρονῶν |
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς
ἐς
ἄνδρας·
ἀλλ´ |
[350] |
πᾶν
γυναικεῖον
γένος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
|
φρονῶν |
εὖ
κοὐ
φρονῶν
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς |
[1100] |
οὐκ
ἔλασσον
Ἄρεος
ἐς
μάχην
|
φρονῶν
|
~Καπανεὺς
προσῆγε
λόχον
ἐπ´
Ἠλέκτραις |
[0] |
~ὁ
δ´
εἷρπ´
ἄναυδος,
μέγα
|
φρονῶν· |
πῶλοι
δέ
νιν
~χηλαῖς
τένοντας |
[50] |
~καθέζετ´
ἀρχῆς,
οὐ
μεθίσταται
θρόνων,
|
~φυγάδα |
δ´
ἀπωθεῖ
τῆσδε
Πολυνείκη
χθονός. |
[150] |
ὠλένας
~δέραι
φιλτάται
βάλοιμεν
χρόνωι,
|
~φυγάδα |
μέλεον.
ὡς
~ὅπλοισι
χρυσέοισιν
ἐκπρεπής, |
[1700] |
~τάδε
ς´
ἐπέμενε
μέλεα
πάθεα,
|
~φυγάδα |
πατρίδος
ἄπο
γενόμενον,
~ὦ
πάτερ, |
[350] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἱ
δ´
ἐλπίδες
βόσκουσι
|
φυγάδας, |
ὡς
λόγος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καλοῖς
βλέπουσαί |
[1700] |
κοινοῦσθαι
φυγῆς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴθ´
ἐς
|
φυγὰν |
τάλαιναν·
ὄρεγε
χέρα
φίλαν,
~πάτερ |
[1700] |
ἰσχύν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰὼ
ἰώ,
δυστυχεστάτας
|
φυγὰς
|
~ἀλαίνειν
τὸν
γέροντά
μ´
ἐκ |
[300] |
τέκος,
~ἔρημον
πατρῶιον
ἔλιπες
δόμον
|
~φυγὰς |
ἀποσταλεὶς
ὁμαίμου
λώβαι,
~ἦ
ποθεινὸς |
[350] |
δύο;
~ἦ
που
στένουσι
τλήμονες
|
φυγὰς |
ἐμάς;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακῶς
θεῶν
τις |
[400] |
κἆιτά
γ´
ἦλθεν
ἄλλος
αὖ
|
φυγάς. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
οὗτος;
ὡς
ἄρ´ |
[400] |
παραστάδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κοίτας
ματεύων,
ἦι
|
φυγὰς |
πλανώμενος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἦν
ταῦτα·
κἆιτά |
[350] |
τίς
ὁ
τρόπος
αὐτοῦ;
τί
|
φυγάσιν |
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἓν
μὲν |
[1650] |
τῶν
σῶν
κακῶν;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰσχρὰ
|
φυγὴ |
θυγατρὶ
σὺν
τυφλῶι
πατρί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1700] |
πατρί,
~ἐπεὶ
προθυμῆι
τῆσδε
κοινοῦσθαι
|
φυγῆς. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴθ´
ἐς
φυγὰν
τάλαιναν· |
[1150] |
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
ἐπάλξεων
~λιπεῖν
ἐρίπνας
|
φύλακας· |
ἀλλά
νιν
πάλιν
~κυναγὸς
ὡσεὶ |
[1050] |
καὶ
λοχαγέτας
~πύλας
ἐφ´
ἑπτά,
|
φύλακας |
Ἀργείου
δορός,
~σὸς
παῖς,
ἐφέδρους |
[650] |
~Ἐτεόκλεες,
πέριξ
δὲ
Καδμείων
πύλας
|
~φυλακάς |
τ´
ἐπῆλθον
σὸν
δέμας
θηρώμενος. |
[650] |
φόνιος
ἦν
δράκων
~Ἄρεος,
ὠμόφρων
|
φύλαξ, |
~νάματ´
ἔνυδρα
καὶ
ῥέεθρα
~χλοερὰ |
[800] |
ἀσθενὴς
πατήρ·
~κλήρους
τέ
μοι
|
φύλασσε |
παρθένωι
χερί,
~οὓς
ἔλαβον
οἰωνίσματ´ |
[700] |
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἅπαν
κάκιον
τοῦ
|
φυλάσσεσθαι |
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δ´
εἰ |
[0] |
~Πολύδωρον
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ
Λάβδακον
|
~φῦναι |
λέγουσιν,
ἐκ
δὲ
τοῦδε
Λάιον. |
[350] |
~κακῶς
δὲ
γῆμαι
πατέρα
σὸν
|
φῦναί |
τε
σέ.
~ἀτὰρ
τί
ταῦτα; |
[0] |
τεκνώσεις
παῖδ´,
ἀποκτενεῖ
ς´
ὁ
|
φύς, |
~καὶ
πᾶς
σὸς
οἶκος
βήσεται |
[0] |
τινος
μαθὼν
πάρα
~ἔστειχε
τοὺς
|
φύσαντας |
ἐκμαθεῖν
θέλων
~πρὸς
δῶμα
Φοίβου, |
[1400] |
ἀδελφὼ
φιλτάτω.
στέρνων
δ´
ἄπο
|
~φύσημ´ |
ἀνεὶς
δύστλητον
Ἐτεοκλῆς
ἄναξ
~ἤκουσε |
[350] |
ἀλλ´
ἐς
τὸ
κέρδος
παρὰ
|
φύσιν |
δουλευτέον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἱ
δ´
ἐλπίδες |
[300] |
~ἄελπτα
κἀδόκητα
ματρὸς
ὠλέναις.
~τί
|
φῶ |
σε;
πῶς
ἁπάνται
~καὶ
χερσὶ |
[0] |
ξυνάπτετον
πόδα
~ἐς
ταὐτὸν
ἄμφω
|
Φωκίδος |
σχιστῆς
ὁδοῦ.
~καί
νιν
κελεύει |
[1400] |
~ἤκουσε
μητρός,
κἀπιθεὶς
ὑγρὰν
χέρα
|
~φωνὴν |
μὲν
οὐκ
ἀφῆκεν,
ὀμμάτων
δ´ |
[150] |
Διὸς
βαρύβρομοι
βρονταὶ
~κεραύνιόν
τε
|
φῶς |
αἰθαλόεν,
σύ
τοι
~μεγαλαγορίαν
ὑπεράνορα |
[800] |
χριμπτομένα
φέρεν
αἰθέρος
εἰς
ἄβατον
|
φῶς
|
~γένναν,
ἃν
ὁ
κατὰ
χθονὸς |
[500] |
τ´
ἀφεγγὲς
βλέφαρον
ἡλίου
τε
|
φῶς
|
~ἴσον
βαδίζει
τὸν
ἐνιαύσιον
κύκλον, |
[1500] |
βακτρεύμασι
τυφλοῦ
~ποδὸς
ἐξάγαγες
ἐς
|
φῶς
|
~λεχήρη
σκοτίων
ἐκ
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
|
[1550] |
ἔφυ·
~ὃν
καὶ
πρὶν
ἐς
|
φῶς |
μητρὸς
ἐκ
γονῆς
μολεῖν
~ἄγονον |
[300] |
δ´
οὔτι
σοι
πυρὸς
ἀνῆψα
|
φῶς
|
~νόμιμον
{ἐν
γάμοις}
ὡς
πρέπει |