Vers |
[100] |
νάμαθ´,
Ἱππομέδων
ἄναξ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἒ
|
ἔ, |
~ὡς
γαῦρος,
ὡς
φοβερὸς
εἰσιδεῖν, |
[100] |
οἰκεῖ
νάμαθ´,
Ἱππομέδων
ἄναξ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἒ |
ἔ,
~ὡς
γαῦρος,
ὡς
φοβερὸς |
[550] |
μακρῶν
δ´
ἀπαλλαγεῖσα
νουθετημάτων
μ´
|
ἔα. |
~καὶ
σὺ
τῶνδ´
ἔξω
κομίζου |
[1650] |
ἀλλὰ
νεκρῶι
λουτρὰ
περιβαλεῖν
μ´
|
ἔα. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
τοῦτ´
ἂν
εἴη |
[1200] |
τούτοις
παῖδ´
ἐμὼ
δρασείετον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἔα |
τὰ
λοιπά·
δεῦρ´
ἀεὶ
γὰρ |
[50] |
δ´,
εἰ
σοφὸς
πέφυκας,
οὐκ
|
ἐᾶν |
βροτῶν
~τὸν
αὐτὸν
αἰεὶ
δυστυχῆ |
[1600] |
~ἢ
γῆι
καλύπτων
θάνατον
ἀνταλλάξεται·
|
~ἐᾶν |
δ´
ἄκλαυτον,
ἄταφον,
οἰωνοῖς
βοράν. |
[750] |
Ἀντιγόνης
παιδός
τε
σοῦ
~Αἵμονος,
|
ἐάν |
τι
τῆς
τύχης
ἐγὼ
σφαλῶ, |
[1600] |
~ἐγὼ
δὲ
ναίειν
ς´
οὐκ
|
ἐάσαιμ´ |
ἂν
χθόνα.
~νεκρῶν
δὲ
τῶνδε |
[950] |
πρὶν
μαθεῖν
πᾶσαν
πόλιν,
~ἀκόλαστ´
|
ἐάσας |
μάντεων
θεσπίσματα,
~φεῦγ´
ὡς
τάχιστα |
[1550] |
λέκτρον
Ἀντιγόνης
σέθεν.
~οὔκουν
ς´
|
ἐάσω |
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν
ἔτι·
~σαφῶς |
[1200] |
τοῦτ´
εἰς
ὕποπτον
εἶπας·
οὐκ
|
ἐατέον. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μεῖζόν
τι
χρήιζεις
παῖδας |
[150] |
ὀλέσειεν,
~ὃς
ἐπ´
ἐμὰν
πόλιν
|
ἔβα |
πέρσων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
εἴη
τάδ´,
ὦ |
[1000] |
παρθένος
τιν´
ἀνδρῶν.
~χρόνωι
δ´
|
ἔβα
|
~Πυθίαις
ἀποστολαῖσιν
~Οἰδίπους
ὁ
τλάμων
|
[1550] |
καὶ
σχετλίαισι
μάχαις
ἐπὶ
παῖδας
|
ἔβα |
σούς,
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[200] |
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα
λιποῦς´
|
ἔβαν
|
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
~Φοινίσσας
ἀπὸ
νάσου
|
[1700] |
μοῦσαν
ὃς
ἐπὶ
καλλίνικον
~οὐράνιον
|
ἔβαν
|
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
ἀσύνετον
εὑρών. |
[1000] |
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχοῖεν
ἄν.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ἔβας |
ἔβας
~ὦ
πτεροῦσσα,
Γᾶς
λόχευμα
|
[1550] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τέκνα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δι´
ὀδύνας
|
ἔβας· |
~εἰ
δὲ
τέθριππά
γ´
ἔθ´ |
[250] |
ἄναξ,
~τὸν
οἴκοθεν
σέβουσα
νόμον·
|
~ἔβας |
ὢ
χρόνωι
γᾶν
πατρώιαν.
~ἰὼ |
[1000] |
λοιπὸν
εὐτυχοῖεν
ἄν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας
|
ἔβας
|
~ὦ
πτεροῦσσα,
Γᾶς
λόχευμα
~νερτέρου |
[1550] |
νεκρῶν
πάρα
φάσγανον
εἴσω
~σαρκὸς
|
ἔβαψεν, |
ἄχει
δὲ
τέκνων
ἔπες´
ἀμφὶ |
[1100] |
οἷα
πείσεται
πόλις.
~ταῖς
δ´
|
ἑβδόμαις |
Ἄδραστος
ἐν
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν |
[100] |
ξύναψον,
παρθέν´·
ἐς
καιρὸν
δ´
|
ἔβης· |
~κινούμενον
γὰρ
τυγχάνει
Πελασγικὸν
~στράτευμα, |
[400] |
μὴ
´χειν·
τὸ
γένος
οὐκ
|
ἔβοσκέ |
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἡ
πατρίς,
ὡς |
[400] |
εὐδίαν
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν
δ´
|
ἐβόσκου, |
πρὶν
γάμοις
εὑρεῖν
βίον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[250] |
ἔπεισε
δεῦρ´
ὑπόσπονδον
μολεῖν.
~ἀλλ´
|
ἐγγὺς |
ἀλκή
(βώμιοι
γὰρ
ἐσχάραι
~πέλας |
[850] |
ἔχθος
ἦλθον
παισὶ
τοῖσιν
Οἰδίπου;
|
~ἐγγὺς |
δὲ
θάνατος
αὐτόχειρ
αὐτοῖς,
Κρέον. |
[550] |
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἐγγύς, |
οὐ
πρόσω
βέβηκεν·
ἐς
χέρας |
[1650] |
ἀπεννέπηι
πόλις.
~(ΚΡΕΩΝ)
σαυτὴν
ἄρ´
|
ἐγγὺς |
τῶιδε
συνθάψεις
νεκρῶι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´ |
[800] |
ἁ
κερόεσσα
προμάτωρ
~Καδμείων
βασιλῆας
|
ἐγείνατο· |
~μυριάδας
δ´
ἀγαθῶν
ἑτέροις
ἑτέρας
|
[950] |
~προδότην
γενέσθαι
πατρίδος
ἥ
μ´
|
ἐγείνατο. |
~ὡς
οὖν
ἂν
εἰδῆτ´,
εἶμι |
[1400] |
κασίγνητον
νεκρόν·
~φίλος
γὰρ
ἐχθρὸς
|
ἐγένετ´, |
ἀλλ´
ὅμως
φίλος.
~θάψον
δέ |
[150] |
ποῦ
δ´
ὃς
ἐμοὶ
μιᾶς
|
ἐγένετ´ |
ἐκ
ματρὸς
~πολυπόνωι
μοίραι;
~ὦ |
[900] |
θαλάμαις,
οὗ
δράκων
ὁ
γηγενὴς
|
~ἐγένετο |
Δίρκης
ναμάτων
ἐπίσκοπος,
~σφαγέντα
φόνιον |
[200] |
δ´
ἀγάλμασι
χρυσοτεύκτοις
~Φοίβωι
λάτρις
|
ἐγενόμαν· |
~ἔτι
δὲ
Κασταλίας
ὕδωρ
~περιμένει |
[1600] |
ὦ
τάλας
ἐγώ.
~ἐπεὶ
δ´
|
ἐγενόμην, |
αὖθις
ὁ
σπείρας
πατὴρ
~κτείνει |
[1500] |
ἀγρίας
ὅτε
~δυσξύνετον
ξυνετὸς
μέλος
|
ἔγνω
|
~Σφιγγὸς
ἀοιδοῦ
σῶμα
φονεύσας.
~ἰώ |
[1750] |
ὅδε,
~ὃς
τὰ
κλείν´
αἰνίγματ´
|
ἔγνων |
καὶ
μέγιστος
ἦν
ἀνήρ,
~ὃς |
[100] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σημεῖ´
ἰδὼν
τότ´
ἀσπίδων
|
ἐγνώρισα, |
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι |
[950] |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
σεμνὰ
Δωδώνης
βάθρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἔγνως. |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
τί
δὴ
τόδ´
ἔρυμά |
[550] |
νικήσηι
ς´
ὅδε
~Ἀργεῖά
τ´
|
ἔγχη |
δόρυ
τὸ
Καδμείων
ἕληι;
~{ὄψηι |
[1150] |
κἀς
μές´
Ἀργείων
ὅπλα
~ξυνῆψαν
|
ἔγχη· |
πάντα
δ´
ἦν
ὁμοῦ
κακά· |
[1350] |
ηὔξατ´·
Ὦ
Διὸς
κόρη,
~δὸς
|
ἔγχος |
ἡμῖν
καλλίνικον
ἐκ
χερὸς
~ἐς |
[1400] |
κῶλον
δεξιὸν
δι´
ὀμφαλοῦ
~καθῆκεν
|
ἔγχος |
σφονδύλοις
τ´
ἐνήρμοσεν.
~ὁμοῦ
δὲ |
[1300] |
~οἴμοι
κακῶν
δύστηνος,
ὦ
τάλας
|
ἐγώ. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
εἰ
καὶ
τὰ
πρὸς |
[1200] |
~ψυχὰς
ἀπεμπολᾶτε
μήθ´
ἡμῶν
ὕπερ.
|
~ἐγὼ |
γὰρ
αὐτὸς
τόνδε
κίνδυνον
μεθεὶς
|
[500] |
δ´
ἔργον
οὐκ
ἔστιν
τόδε.
|
~ἐγὼ |
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ,
ἀποκρύψας
ἐρῶ· |
[950] |
δῆλον
οἵ
γ´
ἐμοὶ
λόγοι·
|
~ἐγὼ |
γὰρ
οὔποτ´
ἐς
τόδ´
εἶμι |
[600] |
μέρη
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
ἀπαιτούμεσθ´·
|
ἐγὼ |
γὰρ
τὸν
ἐμὸν
οἰκήσω
δόμον. |
[50] |
ἀπαιτεῖ
σκῆπτρα
καὶ
μέρη
χθονός.
|
~ἐγὼ |
δ´
ἔριν
λύους´
ὑπόσπονδον
μολεῖν
|
[1300] |
χεροῖν.
~βοᾶι
δὲ
δῶμα
πᾶν.
|
ἐγὼ |
δ´
ἥκω
μετὰ
~γέρων
ἀδελφὴν |
[300] |
πάλαι
γένει,
~γάμων
ἐπακτὸν
ἄταν.
|
~ἐγὼ |
δ´
οὔτι
σοι
πυρὸς
ἀνῆψα |
[1600] |
λέλεκται
γόνατα
μὴ
χρώιζειν
ἐμά,
|
~ἐγὼ |
δὲ
ναίειν
ς´
οὐκ
ἐάσαιμ´ |
[750] |
ἔχει
φράσαι,
~τοῦδ´
ἐκπυθέσθαι
ταῦτ´·
|
ἐγὼ |
δὲ
παῖδα
σὸν
~Μενοικέα,
σοῦ |
[0] |
λέγουσιν,
ἐκ
δὲ
τοῦδε
Λάιον.
|
~ἐγὼ |
δὲ
παῖς
μὲν
κλήιζομαι
Μενοικέως, |
[1000] |
~πύργων
πάροιθε
μαχόμενοι
πάτρας
ὕπερ,
|
~ἐγὼ |
δέ,
πατέρα
καὶ
κασίγνητον
προδοὺς
|
[450] |
ἐν
αὑτῶι
φαρμάκων
δεῖται
σοφῶν.
|
~ἐγὼ |
δὲ
πατρὸς
δωμάτων
προυσκεψάμην
~τοὐμόν |
[750] |
γὰρ
ἡδὺς
ἐς
λόγους
ἀφίξεται,
|
~ἐγὼ |
δὲ
τέχνην
μαντικὴν
ἐμεμψάμην
~ἤδη |
[1550] |
~φονέα
γενέσθαι
πατρός·
ὦ
τάλας
|
ἐγώ. |
~ἐπεὶ
δ´
ἐγενόμην,
αὖθις
ὁ |
[1600] |
δ´
ἐμαυτοῦ
πατέρ´
ὁ
δυσδαίμων
|
ἐγὼ
|
~ἐς
μητρὸς
ἦλθον
τῆς
ταλαιπώρου |
[700] |
ἄνδρας
αὐτοῖς
φασιν,
ὡς
ἤκους´
|
ἐγώ |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
προστετάχθαι
δρᾶν;
τὸ |
[1200] |
θεοὶ
~γνώμην
ἔχουσιν,
εὐτυχὴς
εἴην
|
ἐγώ. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
τὰ
τῶν
θεῶν |
[850] |
δορός,
~οὗ
καλλινίκους
Κεκροπίδας
ἔθηκ´
|
ἐγώ· |
~καὶ
τόνδε
χρυσοῦν
στέφανον,
ὡς |
[350] |
μελαγχίμους
~ἔχουσαν·
οἴμοι
τῶν
ἐμῶν
|
ἐγὼ |
κακῶν,
~ὡς
δεινὸν
ἔχθρα,
μῆτερ, |
[850] |
ἡ
τύχη
ς´,
ἀλλ´
οὐκ
|
ἐγώ. |
~(ΚΡΕΩΝ)
φράσον
πολίταις
καὶ
πόλει |
[50] |
~ὠνόμασε,
τὴν
δὲ
πρόσθεν
Ἀντιγόνην
|
ἐγώ. |
~μαθὼν
δὲ
τἀμὰ
λέκτρα
μητρώιων |
[1150] |
ἐπήιει
παῖς
σός,
εἱπόμην
δ´
|
ἐγώ. |
~ὁρῶ
δὲ
Τυδέα
καὶ
παρασπιστὰς |
[1550] |
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὤμοι
|
ἐγὼ |
παθέων·
πάρα
γὰρ
στενάχειν
τάδ´ |
[600] |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐς
πόλλ´
ἀθλία
πέφυκ´
|
ἐγώ. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅδε
γὰρ
εἰς
ἡμᾶς |
[950] |
χρημάτων
δὲ
τίς
πόρος;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἐγὼ |
πορεύσω
χρυσόν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
εὖ
λέγεις, |
[700] |
δέμας
θηρώμενος.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
μὴν
|
ἐγὼ |
ς´
ἔχρηιζον
εἰσιδεῖν,
Κρέον·
~πολλῶν |
[1750] |
Καδμείαν
ὧι
νεβρίδα
~στολιδωσαμένα
ποτ´
|
ἐγὼ |
Σεμέλας
~θίασον
ἱερὸν
ὄρεσιν
ἀνεχόρευσα, |
[1650] |
πάτερ;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
μέν´
εὐτυχοῦσα·
τἄμ´
|
ἐγὼ |
στέρξω
κακά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
καὶ
τίς |
[750] |
~Αἵμονος,
ἐάν
τι
τῆς
τύχης
|
ἐγὼ |
σφαλῶ,
~σοὶ
χρὴ
μέλεσθαι·
τὴν |
[1650] |
ἁνήρ,
ὡς
μάθηις,
γενήσεται.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἐγώ |
σφε
θάψω,
κἂν
ἀπεννέπηι
πόλις. |
[1700] |
συμφορὰς
~εὐκλεᾶ
με
θήσει.
~τάλαιν´
|
ἐγὼ |
σῶν
συγγόνου
θ´
ὑβρισμάτων,
~ὃς |
[1250] |
~δι´
ἀσπίδων,
δι´
αἱμάτων;
~τάλαιν´
|
ἐγὼ |
τάλαινα,
~πότερον
ἄρα
νέκυν
ὀλόμενον |
[600] |
ἔρως
ἔχει.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τάλαιν´
|
ἐγώ· |
τί
δράσετ´,
ὦ
τέκν´;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1300] |
δρώμενον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β)
~ὦ
τάλας
|
ἐγώ, |
τίν´
εἴπω
μῦθον
ἢ
τίνας |
[1600] |
τί
δράσω
δῆθ´
ὁ
δυσδαίμων
|
ἐγώ; |
~τίς
ἡγεμών
μοι
ποδὸς
ὁμαρτήσει |
[1700] |
πάτρας.
~ἰὼ
ἰώ,
δεινὰ
δείν´
|
ἐγὼ |
τλάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
τλάς,
τί |
[1600] |
~οὐ
γὰρ
τοσοῦτον
ἀσύνετος
πέφυκ´
|
ἐγὼ
|
~ὥστ´
εἰς
ἔμ´
ὄμματ´
ἔς |
[700] |
γῆς,
οἱ
δ´
ἄφθονοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἐγὦιδα |
κείνους
τοῖς
λόγοις
ὄντας
θρασεῖς. |
[800] |
ἔτεκές
ποτε,
~βάρβαρον
ὡς
ἀκοὰν
|
ἐδάην |
ἐδάην
ποτ´
ἐν
οἴκοις,
~τὰν |
[800] |
ποτε,
~βάρβαρον
ὡς
ἀκοὰν
ἐδάην
|
ἐδάην |
ποτ´
ἐν
οἴκοις,
~τὰν
ἀπὸ |
[1150] |
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας·
~ξηρὰν
δ´
|
ἔδευον |
γαῖαν
αἵματος
ῥοαῖς.
~ὁ
δ´ |
[650] |
γᾶι
φόνος
πάλιν.
~αἵματος
δ´
|
ἔδευσε |
γαῖαν,
~ἅ
νιν
εὐαλίοισι
~δεῖξεν |
[250] |
τυράννων,
ὧν
ἀπεστάλην
ὕπο,
~γονυπετεῖς
|
ἕδρας |
προσπίτνω
ς´,
ἄναξ,
~τὸν
οἴκοθεν |
[450] |
ταῦθ´
ὁρκίους
τε
δοὺς
θεοὺς
|
~ἔδρασεν |
οὐδὲν
ὧν
ὑπέσχετ´,
ἀλλ´
ἔχει
|
[1550] |
λόγων
~ἄκουσον·
ἀρχὰς
τῆσδε
γῆς
|
ἔδωκέ |
μοι
~Ἐτεοκλέης
παῖς
σός,
γάμων |
[1600] |
ἀλλὰ
δουλεῦσαί
τέ
μοι
~δαίμων
|
ἔδωκε |
Πόλυβον
ἀμφὶ
δεσπότην.
~κτανὼν
δ´ |
[1650] |
οὐκ
ἐχθρὸς
ὤν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
|
ἔδωκε |
τῆι
τύχηι
τὸν
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1350] |
σὸς
γάρ
εἰμ´,
ἐπεὶ
γάμοις
|
~ἔζευξ´ |
Ἀδράστου
παῖδα
καὶ
ναίω
χθόνα, |
[550] |
δότε.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μῆτερ,
οὐ
λόγων
|
ἔθ´ |
ἁγών,
ἀλλ´
ἀναλοῦται
χρόνος
~οὑν |
[1550] |
ἔβας·
~εἰ
δὲ
τέθριππά
γ´
|
ἔθ´ |
ἅρματα
λεύσσων
~ἀελίου
τάδε
σώματα |
[1200] |
δ´
ἄλλος
ἄλλοθεν
φίλων
~λόγοις
|
ἐθάρσυνόν |
τε
κἀξηύδων
τάδε·
~Πολύνεικες,
ἐν |
[850] |
ἀπαρχὰς
πολεμίων
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἰωνὸν
|
ἐθέμην |
καλλίνικα
σὰ
στέφη·
~ἐν
γὰρ |
[1550] |
μολεῖν
~ἄγονον
Ἀπόλλων
Λαΐωι
μ´
|
ἐθέσπισεν
|
~φονέα
γενέσθαι
πατρός·
ὦ
τάλας |
[0] |
Ἰοκάστην
με·
τοῦτο
γὰρ
πατὴρ
|
~ἔθετο. |
γαμεῖ
δὲ
Λάιός
μ´·
ἐπεὶ |
[600] |
ἀληθῶς
δ´
ὄνομα
Πολυνείκη
πατὴρ
|
~ἔθετό |
σοι
θείαι
προνοίαι
νεικέων
ἐπώνυμον. |
[850] |
Εὐμόλπου
δορός,
~οὗ
καλλινίκους
Κεκροπίδας
|
ἔθηκ´ |
ἐγώ·
~καὶ
τόνδε
χρυσοῦν
στέφανον, |
[0] |
οἴκους
ἔς
τε
δεσποίνης
χέρας
|
~ἔθηκαν. |
ἡ
δὲ
τὸν
ἐμὸν
ὠδίνων |
[550] |
πυρώσας
τάσδε
Πολυνείκης
θεοῖς
~ἀσπίδας
|
ἔθηκε; |
μήποτ´,
ὦ
τέκνον,
κλέος
~τοιόνδε |
[1350] |
ἡδονὰς
~Κάδμου
πολίταις,
ἀπὸ
δ´
|
ἔθραυς´ |
ἄκρον
δόρυ.
~ἐς
δ´
ἄπορον |
[1400] |
μάρμαρον
πέτρον,
~μέσον
δ´
ἄκοντ´
|
ἔθραυσεν· |
ἐξ
ἴσου
δ´
Ἄρης
~ἦν, |
[1400] |
δ´
ἐν
μέρει
τέκνα
~ἔκλαι´,
|
ἐθρήνει |
τὸν
πολὺν
μαστῶν
πόνον
~στένους´, |
[1150] |
πάντα
δ´
ἦν
ὁμοῦ
κακά·
|
~ἔθρωισκον |
ἐξέπιπτον
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
τ´ |
[100] |
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα
τὸν
πρῶτον,
|
εἰ |
βούληι
μαθεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
οὗτος |
[1650] |
σε
τῆς
προθυμίας.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
|
εἰ |
γαμοίμην,
σὺ
δὲ
μόνος
φεύγοις, |
[1000] |
νόσου
δὲ
τήνδ´
ἀπαλλάξω
χθόνα.
|
~εἰ |
γὰρ
λαβὼν
ἕκαστος
ὅτι
δύναιτό |
[0] |
σπεῖρε
τέκνων
ἄλοκα
δαιμόνων
βίαι·
|
~εἰ |
γὰρ
τεκνώσεις
παῖδ´,
ἀποκτενεῖ
ς´ |
[1200] |
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν
τὸ
νικᾶν·
|
εἰ |
δ´
ἀμείνον´
οἱ
θεοὶ
~γνώμην |
[1150] |
κατασκαφὰς
~ἐς
τὴν
παροῦσαν
ἡμέραν·
|
εἰ |
δ´
εὐτυχὴς
~ἔσται
τὸ
λοιπὸν |
[1350] |
κύκλοις,
~ὅπως
σίδηρος
ἐξολισθάνοι
μάτην.
|
~εἰ |
δ´
ὄμμ´
ὑπερσχὸν
ἴτυος
ἅτερος |
[1550] |
τέκνα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δι´
ὀδύνας
ἔβας·
|
~εἰ |
δὲ
τέθριππά
γ´
ἔθ´
ἅρματα |
[700] |
φυλάσσεσθαι
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δ´
|
εἰ |
καθιππεύσαιμεν
Ἀργείων
στρατόν;
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ |
[450] |
ἐμοὶ
δοκεῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐμοὶ
μέν,
|
εἰ |
καὶ
μὴ
καθ´
Ἑλλήνων
χθόνα
|
[1300] |
δύστηνος,
ὦ
τάλας
ἐγώ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
εἰ |
καὶ
τὰ
πρὸς
τούτοισί
γ´ |
[1200] |
σεσωμένους;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τἀπίλοιπά
γ´
|
εἰ |
καλῶς
πράσσω
κλυεῖν.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μέθες |
[1050] |
ὡς
μέλει
μοι
καὶ
τόδ´,
|
εἰ |
λεύσσει
φάος.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι
σοι |
[500] |
σίδηρος
πολεμίων
δράσειεν
ἄν.
~ἀλλ´,
|
εἰ |
μὲν
ἄλλως
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
πλημμελήσας,
τὸ
μέρος
|
εἰ |
μετῆλθε
γῆς;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἄταφος
ὅδ´ |
[850] |
τ´
ὦ
τάλαινα
συγκατασκάπτηι
πόλι,
|
~εἰ |
μὴ
λόγοις
τις
τοῖς
ἐμοῖσι |
[0] |
~τὸν
ἐκτεθέντα
παῖδα
μαστεύων
μαθεῖν
|
~εἰ |
μηκέτ´
εἴη,
καὶ
ξυνάπτετον
πόδα
|
[500] |
ἂν
Θήβαις
τόδε
~γένοιτ´
ὄνειδος,
|
εἰ |
Μυκηναίου
δορὸς
~φόβωι
παρείην
σκῆπτρα |
[700] |
πρὶν
κίνδυνον
εἰσάπαξ
μολεῖν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
εἰ |
νυκτὸς
αὐτοῖς
προσβάλοιμεν
ἐκ
λόχου; |
[450] |
ξυνετά
μοι
δοκεῖς
λέγειν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
εἰ |
πᾶσι
ταὐτὸν
καλὸν
ἔφυ
σοφόν |
[50] |
δὲ
σύμβασιν
τέκνοις.
~χρῆν
δ´,
|
εἰ |
σοφὸς
πέφυκας,
οὐκ
ἐᾶν
βροτῶν
|
[1300] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὥστ´
ἂν
δακρῦσαί
γ´,
|
εἰ |
φρονοῦντ´
ἐτύγχανεν.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι
ξυμφορᾶς |
[850] |
ὢν
πολλῶν
μέτα
~τὸ
μέλλον,
|
εἰ |
χρή,
πείσομαι·
τί
γὰρ
πάθω; |
[1600] |
ὧδ´
ἀποκτείνεις,
Κρέον;
~ἀποκτενεῖς
γάρ,
|
εἴ |
με
γῆς
ἔξω
βαλεῖς.
~οὐ |
[1700] |
νέκυς
ἄθαπτος
οἴχεται
~μέλεος,
ὅν,
|
εἴ |
με
καὶ
θανεῖν,
πάτερ,
χρεών, |
[600] |
δεξίμηλ´
ἀγάλματα.
~οὐ
γὰρ
οἶδ´
|
εἴ |
μοι
προσειπεῖν
αὖθις
ἔσθ´
ὑμᾶς |
[750] |
~ἓν
δ´
ἐστὶν
ἡμῖν
ἀργόν,
|
εἴ |
τι
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας
ἔχει |
[200] |
γὰρ
φίλων
ἄχη,
~κοινὰ
δ´,
|
εἴ |
τι
πείσεται
~ἑπτάπυργος
ἅδε
γᾶ, |
[1050] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἓν
εἰπὲ
πρὸς
θεῶν,
|
εἴ |
τι
Πολυνείκους
πέρι
~οἶσθ´·
ὡς |
[1250] |
καὶ
τὸ
τῶν
ἡσσωμένων.
~ἀλλ´,
|
εἴ |
τιν´
ἀλκὴν
ἢ
σοφοὺς
ἔχεις |
[1550] |
μ´
ἔφυσας
ἄθλιον
~καὶ
τλήμον´,
|
εἴ |
τις
ἄλλος
ἀνθρώπων
ἔφυ·
~ὃν |
[700] |
μὴ
δῆτα·
βουλεύου
δ´,
ἐπείπερ
|
εἶ |
σοφός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τίς
οὖν
πρόνοια |
[900] |
~σὺ
δ´
ἐνθάδ´
ἡμῖν
λοιπὸς
|
εἶ |
Σπαρτῶν
γένους
~ἀκέραιος
ἔκ
τε |
[600] |
ἢ
θρασὺς
στρατηλάτης.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κομπὸς
|
εἶ |
σπονδαῖς
πεποιθώς,
αἵ
σε
σώιζουσιν |
[800] |
θύγατερ·
ὡς
τυφλῶι
ποδὶ
~ὀφθαλμὸς
|
εἶ |
σύ,
ναυβάταισιν
ἄστρον
ὥς.
~δεῦρ´ |
[750] |
ἐξόδοις
ἐμαῖς.
~μητρὸς
δ´
ἀδελφὸς
|
εἶ· |
τί
δεῖ
μακρηγορεῖν;
~τρέφ´
ἀξίως |
[950] |
~θνήισκειν
ἕτοιμος
πατρίδος
ἐκλυτήριον.
~ἀλλ´
|
εἷα, |
τέκνον,
πρὶν
μαθεῖν
πᾶσαν
πόλιν, |
[1700] |
Κολωνός,
δώμαθ´
ἱππίου
θεοῦ.
~ἀλλ´
|
εἷα |
τυφλῶι
τῶιδ´
ὑπηρέτει
πατρί,
~ἐπεὶ |
[950] |
εἶμι
καὶ
σώσω
βίον.
~ἀλλ´
|
εἷα |
χώρει·
μὴ
τὸ
σὸν
κωλυέτω. |
[1200] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
αἰαῖ·
τί
μ´
οὐκ
|
εἴασας |
ἐξ
εὐαγγέλου
~φήμης
ἀπελθεῖν,
ἀλλὰ |
[1150] |
ἔμπυρος
πίπτει
νεκρός.
~ὡς
δ´
|
εἶδ´ |
Ἄδραστος
Ζῆνα
πολέμιον
στρατῶι,
~ἔξω |
[1300] |
καὶ
τὰ
πρὸς
τούτοισί
γ´
|
εἰδείης |
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
πῶς
γένοιτ´ |
[1350] |
περιπτυχαί
~{ὥστ´
οὐχ
ἅπαντά
ς´
|
εἰδέναι |
τὰ
δρώμενα}
~ἐπεὶ
δὲ
χαλκέοις |
[1300] |
τόδ´
ἦλθον
ὥστε
καὶ
τάδ´
|
εἰδέναι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀλλ´
οἴχεται
μὲν
σὴ |
[1150] |
αἱματούμενοι,
~ἡμῶν
τ´
ἐς
οὖδας
|
εἶδες |
ἂν
πρὸ
τειχέων
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας |
[1650] |
Δαναΐδων
μ´
ἕξει
μίαν.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
εἶδες |
τὸ
τόλμημ´
οἷον
ἐξωνείδισεν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[950] |
μ´
ἐγείνατο.
~ὡς
οὖν
ἂν
|
εἰδῆτ´, |
εἶμι
καὶ
σώσω
πόλιν
~ψυχήν |
[50] |
δ´
ἐξειδὼς
φράσω
~ἅ
τ´
|
εἶδον |
εἰσήκουσά
τ´
Ἀργείων
πάρα,
~σπονδὰς |
[1500] |
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν,
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
|
εἴδωλον |
ἢ
~νέκυν
ἔνερθεν
ἢ
~πτανὸν |
[50] |
~γαμεῖ
δὲ
τὴν
τεκοῦσαν
οὐκ
|
εἰδὼς |
τάλας
~οὐδ´
ἡ
τεκοῦσα
παιδὶ |
[800] |
~χειρὸς
θυραίας
ἀναμένειν
κουφίσματα.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
εἶἑν, |
πάρεσμεν·
τί
με
καλεῖς
σπουδῆι, |
[1600] |
~ἄνευ
θεῶν
του
ταῦτ´
ἐμηχανησάμην.
|
~εἶἑν· |
τί
δράσω
δῆθ´
ὁ
δυσδαίμων |
[1550] |
κατῆρξεν
Οἰδίπου
δόμοις
~τόδ´
ἦμαρ·
|
εἴη |
δ´
εὐτυχέστερος
βίος.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴκτων |
[1050] |
ἔπι,
~ὡς
τῶι
νοσοῦντι
τειχέων
|
εἴη |
δορὸς
~ἀλκὴ
δι´
ὀλίγου.
περγάμων |
[0] |
παῖδα
μαστεύων
μαθεῖν
~εἰ
μηκέτ´
|
εἴη, |
καὶ
ξυνάπτετον
πόδα
~ἐς
ταὐτὸν |
[150] |
ἐμὰν
πόλιν
ἔβα
πέρσων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
εἴη |
τάδ´,
ὦ
παῖ.
σὺν
δίκηι |
[1650] |
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
τοῦτ´
ἂν
|
εἴη |
τῶν
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´ |
[1200] |
οἱ
θεοὶ
~γνώμην
ἔχουσιν,
εὐτυχὴς
|
εἴην |
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
τὰ
τῶν |
[500] |
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον
ἔχει
νικώμενον.
|
~εἶθ´ |
ἥλιος
μὲν
νύξ
τε
δουλεύει |
[150] |
τύπωμα
στέρνα
τ´
ἐξεικασμένα.
~ἀνεμώκεος
|
εἴθε |
δρόμον
νεφέλας
~ποσὶν
ἐξανύσαιμι
δι´ |
[950] |
ἔσηι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ
φράζειν
|
εἰκός, |
ἐκπονεῖν
δ´
ἐμέ;
~(ΚΡΕΩΝ)
Δελφοὺς |
[1150] |
πετρούμενος
~ἀνεῖρφ´
ὑπ´
αὐτὴν
ἀσπίδ´
|
εἱλίξας |
δέμας,
~κλίμακος
ἀμείβων
ξέστ´
ἐνηλάτων |
[1150] |
καὶ
κῶλ´
ὡς
κύκλωμ´
Ἰξίονος}
|
~εἱλίσσετ´, |
ἐς
γῆν
δ´
ἔμπυρος
πίπτει |
[200] |
θεᾶν
~νιφόβολόν
τ´
ὄρος
ἱερόν,
|
εἱλίσσων
|
~ἀθανάτους
θεοῦ
~χορὸς
γενοίμαν
ἄφοβος
|
[0] |
ἐμβεβὼς
δίφροις}
~Ἥλιε,
θοαῖς
ἵπποισιν
|
εἱλίσσων |
φλόγα,
~ὡς
δυστυχῆ
Θήβαισι
τῆι |
[950] |
κασιγνήτην
μολών,
~ἧς
πρῶτα
μαστὸν
|
εἵλκυς´, |
Ἰοκάστην
λέγω,
~μητρὸς
στερηθεὶς
ὀρφανός |
[1350] |
~Ὦ
πότνι´
Ἥρα,
σὸς
γάρ
|
εἰμ´, |
ἐπεὶ
γάμοις
~ἔζευξ´
Ἀδράστου
παῖδα |
[750] |
ὑπ´
αὐτοῖς
τείχεσιν
καθημένων.
~ἀλλ´
|
εἶμ´, |
ὅπως
ἂν
μὴ
καταργῶμεν
χέρα. |
[1700] |
ἀμείβεται
βροτῶν
ἀσυνεσίας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὅδ´
|
εἰμὶ |
μοῦσαν
ὃς
ἐπὶ
καλλίνικον
~οὐράνιον |
[600] |
γοῦν
πάσχω,
~τέκνον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκέτ´
|
εἰμὶ |
παῖς
σός.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐς
πόλλ´ |
[450] |
ἐμὸν
μέρος.
~καὶ
νῦν
ἕτοιμός
|
εἰμι |
τἀμαυτοῦ
λαβὼν
~στρατὸν
μὲν
ἔξω |
[1000] |
ἄνακτας
τῆσδε
γῆς
ἱδρύσατο.
~ἀλλ´
|
εἶμι |
καὶ
στὰς
ἐξ
ἐπάλξεων
ἄκρων
|
[950] |
στερηθεὶς
ὀρφανός
τ´
ἀποζυγείς,
~προσηγορήσας
|
εἶμι |
καὶ
σώσω
βίον.
~ἀλλ´
εἷα |
[950] |
ἐγείνατο.
~ὡς
οὖν
ἂν
εἰδῆτ´,
|
εἶμι |
καὶ
σώσω
πόλιν
~ψυχήν
τε |
[600] |
Ἄργος
ἀνακάλει
Λέρνης
ὕδωρ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
εἶμι, |
μὴ
πόνει·
σὲ
δ´
αἰνῶ, |
[950] |
~ἐγὼ
γὰρ
οὔποτ´
ἐς
τόδ´
|
εἶμι |
συμφορᾶς
~ὥστε
σφαγέντα
παῖδα
προσθεῖναι |
[550] |
ἐμὲ
σκήπτρων
κρατοῦντα
τῆσδ´
ἄνακτ´
|
εἶναι |
χθονός·
~τῶν
μακρῶν
δ´
ἀπαλλαγεῖσα |
[850] |
Οἰδίπου
~μηδένα
πολίτην
μηδ´
ἄνακτ´
|
εἶναι |
χθονός,
~ὡς
δαιμονῶντας
κἀνατρέψοντας
πόλιν. |
[1250] |
σῶν
κασιγνήτων
βίος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
πῶς
|
εἶπας; |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἰχμὴν
ἐς
μίαν
καθέστατον. |
[350] |
ἔχει
παρρησίαν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
δούλου
τόδ´
|
εἶπας, |
μὴ
λέγειν
ἅ
τις
φρονεῖ. |
[1200] |
εὐτυχεῖς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τοῦτ´
εἰς
ὕποπτον
|
εἶπας· |
οὐκ
ἐατέον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μεῖζόν
τι |
[900] |
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
φήις;
τίν´
|
εἶπας |
τόνδε
μῦθον,
ὦ
γέρον;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[250] |
τίνες
ἐφεστᾶσιν
δόμοις.
~ξέναι
γυναῖκες,
|
εἴπατ´, |
ἐκ
ποίας
πάτρας
~Ἑλληνικοῖσι
δώμασιν |
[800] |
μαντεύομαι.
~τέκνον
Μενοικεῦ,
παῖ
Κρέοντος,
|
εἰπέ |
μοι
~πόση
τις
ἡ
´πίλοιπος |
[150] |
ματρὸς
~πολυπόνωι
μοίραι;
~ὦ
φίλτατ´,
|
εἰπέ, |
ποῦ
´στι
Πολυνείκης,
γέρον;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[1050] |
τοῦ
Μυκηναίου
δορός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἓν
|
εἰπὲ |
πρὸς
θεῶν,
εἴ
τι
Πολυνείκους |
[1400] |
δ´
ἰδὼν
~γραῖάν
τε
μητέρ´
|
εἶπε |
Πολυνείκης
τάδε·
~Ἀπωλόμεσθα,
μῆτερ·
οἰκτίρω |
[1550] |
γῆν
οἰκεῖν
ἔτι·
~σαφῶς
γὰρ
|
εἶπε |
Τειρεσίας
οὐ
μή
ποτε
~σοῦ |
[850] |
μηχανὴ
σωτηρίας.
~ἀλλ´
οὐ
γὰρ
|
εἰπεῖν |
οὔτ´
ἐμοὶ
τόδ´
ἀσφαλὲς
~πικρόν |
[0] |
οἴκους
ἀρσένων
κοινωνίαν.
~ὁ
δ´
|
εἶπεν· |
Ὦ
Θήβαισιν
εὐίπποις
ἄναξ,
~μὴ |
[500] |
οὐ
παρήσω
τῶιδ´
ἐμὴν
τυραννίδα.
|
~εἴπερ |
γὰρ
ἀδικεῖν
χρή,
τυραννίδος
πέρι
|
[1650] |
τὴν
δίκην
πράσσεσθέ
νιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
εἴπερ |
γε
πόλεως
ἐχθρὸς
ἦν
οὐκ |
[700] |
αὐτοῖς
προσβάλοιμεν
ἐκ
λόχου;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
εἴπερ |
σφαλείς
γε
δεῦρο
σωθήσηι
πάλιν. |
[950] |
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
ἄν
τις
|
εἴποι; |
δῆλον
οἵ
γ´
ἐμοὶ
λόγοι· |
[1150] |
παύσαντες
νοσοῦν.
~Καπανεὺς
δὲ
πῶς
|
εἴποιμ´ |
ἂν
ὡς
ἐμαίνετο;
~μακραύχενος
γὰρ |
[1150] |
πάλας,
~ἄλλας
ἐπήιει
παῖς
σός,
|
εἱπόμην |
δ´
ἐγώ.
~ὁρῶ
δὲ
Τυδέα |
[450] |
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
~λόγων
ἀθροίσας
|
εἶπον |
ἀλλὰ
καὶ
σοφοῖς
~καὶ
τοῖσι |
[750] |
τις
ἦι.
~σοὶ
μὲν
τάδ´
|
εἶπον· |
προσπόλοις
δ´
ἐμοῖς
λέγω·
~ἐκφέρετε |
[1300] |
Β)
~ὦ
τάλας
ἐγώ,
τίν´
|
εἴπω |
μῦθον
ἢ
τίνας
γόους;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1150] |
ἂν
τὸ
σεμνὸν
πῦρ
νιν
|
εἰργαθεῖν |
Διὸς
~τὸ
μὴ
οὐ
κατ´ |
[1050] |
παρ´
ἀσπίδα
~βέβηκας
αἰεὶ
πολεμίων
|
εἴργων |
βέλη;
~{τί
μοί
ποθ´
ἥκεις |
[1600] |
πονηρά
γ´
ἦι
κακῶς
τ´
|
εἰρημένα. |
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´;
οὐ
δικαίως |
[550] |
ξυμβαῖμεν
ἄλλως
ἢ
´πὶ
τοῖς
|
εἰρημένοις, |
~ὥστ´
ἐμὲ
σκήπτρων
κρατοῦντα
τῆσδ´ |
[900] |
ἄλλοις
μελήσει
ταῦτ´,
ἐμοὶ
δ´
|
εἰρήσεται. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐκ
τοῦ
δ´
ἐμοὶ |
[1000] |
ὁ
μάντις
ἐξηγήσατο,
~ἐλευθερώσω
γαῖαν.
|
εἴρηται |
λόγος.
~{στείχω
δέ,
θανάτου
δῶρον |
[0] |
τυράννοις
ἐκποδὼν
μεθίστασο.
~ὁ
δ´
|
εἷρπ´ |
ἄναυδος,
μέγα
φρονῶν·
πῶλοι
δέ |
[800] |
χαλαῖς
~τείχεσι
χριμπτομένα
φέρεν
αἰθέρος
|
εἰς |
ἄβατον
φῶς
~γένναν,
ἃν
ὁ |
[1600] |
Ταρτάρου
γὰρ
ὤφελεν
~ἐλθεῖν
Κιθαιρὼν
|
εἰς |
ἄβυσσα
χάσματα,
~ὅς
μ´
οὐ |
[1050] |
~δι´
αἱμάτων
δ´
ἀμείβει
~μυσαρὸν
|
εἰς |
ἀγῶνα,
~καταβαλὼν
ἀραῖσι
~τέκεα
μέλεος. |
[1350] |
στρατηγὼ
καὶ
διπλὼ
στρατηλάτα}
~ὡς
|
εἰς |
ἀγῶνα
μονομάχου
τ´
ἀλκὴν
δορός. |
[250] |
τὸ
θεόθεν·
οὐ
γὰρ
ἄδικον
|
~εἰς |
ἀγῶνα
τάνδ´
ἔνοπλος
ὁρμὰν
~παῖς |
[750] |
τεύχη
πάνοπλά
τ´
ἀμφιβλήματα
~ὡς
|
εἰς |
ἀγῶνα
τὸν
προκείμενον
δορός
~{ὁρμώμεθ´ |
[1450] |
οἱ
δὲ
δυστυχέστατοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
|
εἰς |
ἀκοὰς
ἔτι
δυστυχία
~δώματος
ἥκει· |
[1150] |
καὶ
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
~Αἰτωλίσιν
λόγχαισιν
|
εἰς |
ἄκρον
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´ |
[1000] |
οἱ
μὲν
θεσφάτων
ἐλεύθεροι
~κοὐκ
|
εἰς |
ἀνάγκην
δαιμόνων
ἀφιγμένοι
~στάντες
παρ´ |
[1600] |
τὸ
δ´
οὐ
βαρύ,
~ἀλλ´
|
εἰς |
ἅπαντα
δυστυχὴς
ἔφυς,
πάτερ.
~ἀτὰρ |
[1600] |
τοσοῦτον
ἀσύνετος
πέφυκ´
ἐγὼ
~ὥστ´
|
εἰς |
ἔμ´
ὄμματ´
ἔς
τ´
ἐμῶν |
[1450] |
χέρας.
~ἀνῆιξε
δ´
ὀρθὸς
λαὸς
|
εἰς |
ἔριν
λόγων,
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς |
[550] |
τίνος;
τίς
ὧδ´
ἄτρωτος
ὅστις
|
εἰς |
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον
ἐμβαλὼν
τὸν |
[450] |
χρήιζων
ἀρὰς
~ἃς
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´
|
εἰς |
ἡμᾶς
ποτε·
~ἐξῆλθον
ἔξω
τῆσδ´ |
[600] |
πέφυκ´
ἐγώ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅδε
γὰρ
|
εἰς |
ἡμᾶς
ὑβρίζει.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
γὰρ |
[1400] |
πεσήματι,
~μόλις
μέν,
ἐξέτεινε
δ´
|
εἰς |
ἧπαρ
ξίφος
~Ἐτεοκλέους
ὁ
πρόσθε |
[800] |
μίασμα
πατρός·
~ἡ
δὲ
συναίμονος
|
εἰς |
λέχος
ἦλθεν.
~ἔτεκες,
ὦ
Γαῖ´, |
[1150] |
χωρὶς
ἀλλήλων
μέλη,
~κόμαι
μὲν
|
εἰς |
Ὄλυμπον,
αἷμα
δ´
ἐς
χθόνα, |
[1450] |
Ἀντιγόνη
στρατοῦ
δίχα.
~οἱ
δ´
|
εἰς |
ὅπλ´
ἦισσον·
εὖ
δέ
πως |
[800] |
κάλλιστον
ὄνειδος·
~Ἁρμονίας
δέ
ποτ´
|
εἰς |
ὑμεναίους
~ἤλυθον
οὐρανίδαι,
φόρμιγγί
τε |
[1200] |
ἀεὶ
γὰρ
εὐτυχεῖς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τοῦτ´
|
εἰς |
ὕποπτον
εἶπας·
οὐκ
ἐατέον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[400] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐδ´
ηὑγένειά
ς´
ἦρεν
|
εἰς |
ὕψος
μέγαν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κακὸν
τὸ |
[850] |
παρασχεῖν
φάρμακον
σωτηρίας,
~ἄπειμι.
χαίρεθ´·
|
εἷς |
γὰρ
ὢν
πολλῶν
μέτα
~τὸ |
[700] |
προσαμβάσεις.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
ξυστρατήγους
γ´·
|
εἷς |
δ´
ἀνὴρ
οὐ
πάνθ´
ὁρᾶι. |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
πάσας
γε,
πρὶν
κίνδυνον
|
εἰσάπαξ |
μολεῖν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
νυκτὸς
αὐτοῖς |
[250] |
~τὰ
μὲν
πυλωρῶν
κλῆιθρά
μ´
|
εἰσεδέξατο
|
~δι´
εὐπετείας
τειχέων
ἔσω
μολεῖν. |
[450] |
βραβείας,
αἷς
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~τόνδ´
|
εἰσεδέξω |
τειχέων
πείσασά
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐπίσχες· |
[250] |
φοινίου
μάχας,
~ἃν
Ἄρης
τάχ´
|
εἴσεται
|
~παισὶν
Οἰδίπου
φέρων
~πημονὰν
Ἐρινύων. |
[1500] |
ὄνειρον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δυστυχὲς
ἀγγελίας
ἔπος
|
εἴσηι, |
~πάτερ·
οὐκέτι
σοι
τέκνα
λεύσσει
|
[50] |
ἐξειδὼς
φράσω
~ἅ
τ´
εἶδον
|
εἰσήκουσά |
τ´
Ἀργείων
πάρα,
~σπονδὰς
ὅτ´ |
[1300] |
πάθεα
καὶ
πόλει.
~ὦ
δώματ´
|
εἰσηκούσατ´ |
Οἰδίπου
τάδε,
~παίδων
ὁμοίαις
συμφοραῖς |
[150] |
εἰσιδεῖν.
~ὄχλος
γάρ,
ὡς
ταραγμὸς
|
εἰσῆλθεν |
πόλιν,
~χωρεῖ
γυναικῶν
πρὸς
δόμους |
[1300] |
λέγεις
δὲ
τί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκέτ´
|
εἰσὶ |
σῆς
ἀδελφῆς
παῖδες
ἐν
φάει, |
[100] |
ἔ,
~ὡς
γαῦρος,
ὡς
φοβερὸς
|
εἰσιδεῖν, |
~γίγαντι
γηγενέται
προσόμοιος,
~ἀστερωπὸς
ὥσπερ |
[600] |
ἔξιμεν·
πατέρα
δέ
μοι
δὸς
|
εἰσιδεῖν. |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
ἂν
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[700] |
καὶ
μὴν
ἐγὼ
ς´
ἔχρηιζον
|
εἰσιδεῖν, |
Κρέον·
~πολλῶν
γὰρ
ηὗρον
ἐνδεεῖς |
[100] |
Ζήθου
περᾶι
~καταβόστρυχος,
ὄμμασι
γοργὸς
|
~εἰσιδεῖν |
νεανίας,
~λοχαγός,
ὡς
ὄχλος
νιν |
[150] |
~ἐς
τέρψιν
ἦλθες
ὧν
ἔχρηιζες
|
εἰσιδεῖν. |
~ὄχλος
γάρ,
ὡς
ταραγμὸς
εἰσῆλθεν |
[650] |
ἐμούς.
~(ΚΡΕΩΝ)
~ἦ
πόλλ´
ἐπῆλθον
|
εἰσιδεῖν |
χρήιζων
ς´,
ἄναξ
~Ἐτεόκλεες,
πέριξ |
[1350] |
ἀπήντησεν
δορί,
~πληγὴν
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
|
εἰσιδών, |
~κνήμην
τε
διεπέρασεν
Ἀργεῖον
δόρυ· |
[1350] |
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι
γυμνὸν
ὦμον
|
εἰσιδὼν
|
~ὁ
πρόσθε
τρωθεὶς
στέρνα
Πολυνείκους |
[100] |
ἔνδον
ἀσφαλῶς
ἔχει
πόλις.
~{ἀλλ´
|
εἰσόρα |
τὸν
πρῶτον,
εἰ
βούληι
μαθεῖν. |
[450] |
εἰσορᾶις
κάρα
~Γοργόνος,
ἀδελφὸν
δ´
|
εἰσορᾶις |
ἥκοντα
σόν.
~σύ
τ´
αὖ |
[450] |
πνοάς·
~οὐ
γὰρ
τὸ
λαιμότμητον
|
εἰσορᾶις |
κάρα
~Γοργόνος,
ἀδελφὸν
δ´
εἰσορᾶις |
[1100] |
δυνόντων
μέτα,
~ὡς
ὕστερον
θανόντος
|
εἰσορᾶν |
παρῆν.
~Ὁμολωίσιν
δὲ
τάξιν
εἶχε |
[550] |
ἐς
χέρας
λεύσσεις
ἐμάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
εἰσορῶ· |
δειλὸν
δ´
ὁ
πλοῦτος
καὶ |
[1300] |
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τὸ
μὲν
σημεῖον
|
εἰσορῶ |
τόδε,
~σκυθρωπὸν
ὄμμα
καὶ
πρόσωπον |
[1050] |
περγάμων
δ´
ἀπ´
ὀρθίων
~λεύκασπιν
|
εἰσορῶμεν |
Ἀργείων
στρατὸν
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα
καὶ |
[1550] |
δὲ
λαβοῦσα
νεκρῶν
πάρα
φάσγανον
|
εἴσω
|
~σαρκὸς
ἔβαψεν,
ἄχει
δὲ
τέκνων |
[1450] |
ἀσπίδας
συλῶντες
Ἀργείων
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
|
εἴσω |
τειχέων
ἐπέμπομεν.
~ἄλλοι
δὲ
τοὺς |
[350] |
νύμφας.
~ὄλοιτο
τάδ´
εἴτε
σίδαρος
|
~εἴτ´ |
Ἔρις
εἴτε
πατὴρ
ὁ
σὸς |
[400] |
ποτὲ
μὲν
ἐπ´
ἦμαρ
εἶχον,
|
εἶτ´ |
οὐκ
εἶχον
ἄν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
φίλοι |
[350] |
τάδ´
εἴτε
σίδαρος
~εἴτ´
Ἔρις
|
εἴτε |
πατὴρ
ὁ
σὸς
αἴτιος,
~εἴτε |
[350] |
σᾶς
ἔσοδοι
νύμφας.
~ὄλοιτο
τάδ´
|
εἴτε |
σίδαρος
~εἴτ´
Ἔρις
εἴτε
πατὴρ |
[350] |
εἴτε
πατὴρ
ὁ
σὸς
αἴτιος,
|
~εἴτε |
τὸ
δαιμόνιον
κατεκώμασε
~δώμασιν
Οἰδιπόδα· |
[1100] |
εἰσορᾶν
παρῆν.
~Ὁμολωίσιν
δὲ
τάξιν
|
εἶχε |
πρὸς
πύλαις
~Τυδεύς,
λέοντος
δέρος |
[400] |
ἐπ´
ἦμαρ
εἶχον,
εἶτ´
οὐκ
|
εἶχον |
ἄν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
φίλοι
δὲ
πατρὸς |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ
μὲν
ἐπ´
ἦμαρ
|
εἶχον, |
εἶτ´
οὐκ
εἶχον
ἄν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1400] |
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν
ταραγμὸν
ἀμφιβάντ´
|
εἶχον |
μάχης.
~καί
πως
νοήσας
Ἐτεοκλῆς |
[1000] |
τε
φοίνιον,
~ὃς
τοὺς
ὑπερτείλαντας
|
ἐκ |
γαίας
ποτὲ
~Σπαρτοὺς
ἄνακτας
τῆσδε |
[350] |
ὄσσων
νᾶμ´
ἔχων
δακρύρροον.
~ἀλλ´,
|
ἐκ |
γὰρ
ἄλγους
ἄλγος
αὖ,
σὲ |
[900] |
ἡμῖν
χρυσοπήληκα
στάχυν
~Σπαρτῶν
ἀνῆκεν·
|
ἐκ |
γένους
δὲ
δεῖ
θανεῖν
~τοῦδ´ |
[1550] |
καὶ
πρὶν
ἐς
φῶς
μητρὸς
|
ἐκ |
γονῆς
μολεῖν
~ἄγονον
Ἀπόλλων
Λαΐωι |
[850] |
ἔξοδον
διδόντες
ἄνδρα
δυστυχῆ
~ἐξηγρίωσαν·
|
ἐκ |
δ´
ἔπνευς´
αὐτοῖς
ἀρὰς
~δεινάς, |
[1150] |
δὲ
~χθών,
ὥστε
δεῖσαι
πάντας·
|
ἐκ |
δὲ
κλιμάκων
~{ἐσφενδονᾶτο
χωρὶς
ἀλλήλων |
[1100] |
λαιοῖσιν
ἐν
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
|
ἐκ |
δὲ
τειχέων
μέσων
~δράκοντες
ἔφερον |
[950] |
~(ΚΡΕΩΝ)
Αἰτωλίδ´
ἐς
γῆν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
|
ἐκ |
δὲ
τῆσδε
ποῖ
περῶ;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[0] |
τοῦ
δὲ
Λάβδακον
~φῦναι
λέγουσιν,
|
ἐκ |
δὲ
τοῦδε
Λάιον.
~ἐγὼ
δὲ |
[1700] |
σῶν
συγγόνου
θ´
ὑβρισμάτων,
~ὃς
|
ἐκ |
δόμων
νέκυς
ἄθαπτος
οἴχεται
~μέλεος, |
[1300] |
δ´
ἐμοί·
~ὃν
ἄρτι
κρημνῶν
|
ἐκ |
δρακοντείων
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
ἐκόμις´ |
[1500] |
ἐξάγαγες
ἐς
φῶς
~λεχήρη
σκοτίων
|
ἐκ |
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν,
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς |
[1750] |
καὶ
μάτην
ὀδύρομαι;
~τὰς
γὰρ
|
ἐκ |
θεῶν
ἀνάγκας
θνητὸν
ὄντα
δεῖ |
[1000] |
ἔφερες
ἄχεα
πατρίδι
~φόνια·
φόνιος
|
ἐκ |
θεῶν
~ὃς
τάδ´
ἦν
ὁ |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
νυκτὸς
αὐτοῖς
προσβάλοιμεν
|
ἐκ |
λόχου;
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ
σφαλείς
γε |
[150] |
δ´
ὃς
ἐμοὶ
μιᾶς
ἐγένετ´
|
ἐκ |
ματρὸς
~πολυπόνωι
μοίραι;
~ὦ
φίλτατ´, |
[900] |
δοῦναι
χοάς,
~Κάδμωι
παλαιῶν
Ἄρεος
|
ἐκ |
μηνιμάτων,
~ὃς
γηγενεῖ
δράκοντι
τιμωρεῖ |
[0] |
Μενοικέως,
~{Κρέων
τ´
ἀδελφὸς
μητρὸς
|
ἐκ |
μιᾶς
ἔφυ,
~καλοῦσι
δ´
Ἰοκάστην |
[1450] |
ἐσεῖδε
τήνδε
συμφοράν,
~ὑπερπαθήσας´
ἥρπας´
|
ἐκ |
νεκρῶν
ξίφος
~κἄπραξε
δεινά·
διὰ |
[250] |
θρέψασά
με,
~Ἀγήνορος
δὲ
παῖδες
|
ἐκ |
παίδων
δορὸς
~Φοίβωι
μ´
ἔπεμψαν |
[1700] |
φυγὰς
~ἀλαίνειν
τὸν
γέροντά
μ´
|
ἐκ |
πάτρας.
~ἰὼ
ἰώ,
δεινὰ
δείν´ |
[250] |
ἐφεστᾶσιν
δόμοις.
~ξέναι
γυναῖκες,
εἴπατ´,
|
ἐκ |
ποίας
πάτρας
~Ἑλληνικοῖσι
δώμασιν
πελάζετε; |
[1200] |
ἔλεξε.
σὸς
δὲ
Πολυνείκης
γόνος
|
~ἐκ |
τάξεων
ὤρουσε
κἀπήινει
λόγους.
~πάντες |
[1000] |
τ´
ὠμοσίτοις·
~Διρκαίων
ἅ
ποτ´
|
ἐκ
|
~τόπων
νέους
πεδαίρους´
~ἄλυρον
ἀμφὶ |
[900] |
ταῦτ´,
ἐμοὶ
δ´
εἰρήσεται.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἐκ |
τοῦ
δ´
ἐμοὶ
τόδ´
ἦλθε |
[1350] |
κόρη,
~δὸς
ἔγχος
ἡμῖν
καλλίνικον
|
ἐκ |
χερὸς
~ἐς
στέρν´
ἀδελφοῦ
τῆσδ´ |
[600] |
τῆσδε
Θηβαίας
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔξιθ´
|
ἐκ |
χώρας·
ἀληθῶς
δ´
ὄνομα
Πολυνείκη |
[900] |
λοιπὸς
εἶ
Σπαρτῶν
γένους
~ἀκέραιος
|
ἔκ |
τε
μητρὸς
ἀρσένων
τ´
ἄπο
|
[1100] |
καὶ
σάλπιγγες
ἐκελάδουν
ὁμοῦ
~ἐκεῖθεν
|
ἔκ |
τε
τειχέων
ἡμῶν
πάρα.
~{καὶ |
[650] |
ἔκγονον
~Ἔπαφον,
ὦ
Διὸς
γένεθλον,
|
~ἐκάλες´ |
ἐκάλεσα
βαρβάρωι
βοᾶι,
~ἰώ,
βαρβάροις |
[650] |
~Ἔπαφον,
ὦ
Διὸς
γένεθλον,
~ἐκάλες´
|
ἐκάλεσα |
βαρβάρωι
βοᾶι,
~ἰώ,
βαρβάροις
λιταῖς· |
[400] |
οὐκ
οἶδ´·
ὁ
δαίμων
μ´
|
ἐκάλεσεν |
πρὸς
τὴν
τύχην.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
σοφὸς |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπελθέτω
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
|
ἑκάς. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐμὸς
πεφυκὼς
παῖς
ἃ |
[450] |
~ἀποστεροῦμαι
πατρίδος
ἀνοσιώτατα.
~ταῦτ´
αὔθ´
|
ἕκαστα, |
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
~λόγων
ἀθροίσας |
[1000] |
ἀπαλλάξω
χθόνα.
~εἰ
γὰρ
λαβὼν
|
ἕκαστος |
ὅτι
δύναιτό
τις
~χρηστὸν
διέλθοι |
[750] |
ἴσοισι
πολεμίοισιν
ἀντιθείς.
~ὄνομα
δ´
|
ἑκάστου |
διατριβὴ
πολλὴ
λέγειν,
~ἐχθρῶν
ὑπ´ |
[1100] |
τέκνα
Καδμείων
γνάθοις.
~παρῆν
δ´
|
ἑκάστου |
τῶνδέ
μοι
θεάματα
~ξύνθημα
παραφέροντι |
[100] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰὼ
πότνια
παῖ
~Λατοῦς
|
Ἑκάτα, |
κατάχαλκον
ἅπαν
~πεδίον
ἀστράπτει.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[1100] |
ἑβδόμαις
Ἄδραστος
ἐν
πύλαισιν
ἦν,
|
~ἑκατὸν |
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας |
[1600] |
σὺν
ἄλλοις
ἦλθε,
Πολυνείκους
νέκυν,
|
~ἐκβάλετ´ |
ἄθαπτον
τῆσδ´
ὅρων
ἔξω
χθονός. |
[850] |
σθένος
~καὶ
πνεῦμ´
ἄθροισον,
αἶπος
|
ἐκβαλὼν |
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι
παρεῖμαι
γοῦν |
[800] |
Ἰοκάστας,
~ὤφελες
Οἰδιπόδαν
θρέψαι,
βρέφος
|
ἔκβολον |
οἴκων,
~χρυσοδέτοις
περόναις
ἐπίσαμον·
~μηδὲ |
[650] |
βᾶθι
τάνδε
γᾶν·
~σοί
νιν
|
ἔκγονοι |
κτίσαν,
~καὶ
διώνυμοι
θεαί,
~Περσέφασσα |
[650] |
σέ,
τὸν
προμάτορος
~Ἰοῦς
ποτ´
|
ἔκγονον
|
~Ἔπαφον,
ὦ
Διὸς
γένεθλον,
~ἐκάλες´ |
[1100] |
πεφρικότα
~ὁ
τῆς
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος
|
ἔκγονος, |
~ἐπίσημ´
ἔχων
οἰκεῖον
ἐν
μέσωι |
[700] |
λέγει
δὲ
δὴ
τί
τῶν
|
ἐκεῖ |
νεώτερον;
~(ΚΡΕΩΝ)
μέλλειν
πέριξ
πύργοισι |
[1100] |
δὲ
καὶ
σάλπιγγες
ἐκελάδουν
ὁμοῦ
|
~ἐκεῖθεν |
ἔκ
τε
τειχέων
ἡμῶν
πάρα. |
[1650] |
ἐκφεύξηι
λέχος;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
νὺξ
ἆρ´
|
ἐκείνη |
Δαναΐδων
μ´
ἕξει
μίαν.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[900] |
τῶν
ἐμῶν
θεσπισμάτων.
~πρῶτον
δ´
|
ἐκεῖνο |
βούλομαι
σαφῶς
μαθεῖν,
~ποῦ
´στιν |
[850] |
λόγοις
τις
τοῖς
ἐμοῖσι
πείσεται.
|
~{ἐκεῖνο |
μὲν
γὰρ
πρῶτον
ἦν,
τῶν |
[1450] |
δεσπότην
ἐμόν,
~οἱ
δ´
ὡς
|
ἐκεῖνον· |
ἦν
δ´
ἔρις
στρατηλάταις.
~{οἱ |
[150] |
ποῦ
´στι
Πολυνείκης,
γέρον;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
ἐκεῖνος |
ἑπτὰ
παρθένων
τάφου
πέλας
~Νιόβης |
[150] |
τῆιδ´
ἐφυβρίζει
πόλει
~Καπανεύς;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
ἐκεῖνος |
προσβάσεις
τεκμαίρεται
~πύργων,
ἄνω
τε |
[500] |
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν
θέλει,
~ἔξεστ´·
|
ἐκείνου |
δ´
οὐχ
ἑκὼν
μεθήσομαι.
~{ἄρχειν |
[350] |
~λόγοισι
χαίρει,
τὸν
δὲ
νοῦν
|
ἐκεῖς´ |
ἔχει.
~οὕτω
δὲ
τάρβους
ἐς |
[1400] |
νοῦν
πρὸς
αὑτὸν
οὐκ
ἔχων,
|
ἐκεῖσε |
δέ.
~ὃ
καί
νιν
ἔσφηλ´· |
[50] |
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι
φέρων
~ἐνθένδ´
|
ἐκεῖσε |
δεῦρό
τ´
αὖ
κείνου
πάρα. |
[300] |
χερσὶ
καὶ
λόγοισι
~πολυέλικτον
ἁδονὰν
|
~ἐκεῖσε |
καὶ
τὸ
δεῦρο
~περιχορεύουσα
τέρψιν |
[1100] |
χθονός}
~παιὰν
δὲ
καὶ
σάλπιγγες
|
ἐκελάδουν |
ὁμοῦ
~ἐκεῖθεν
ἔκ
τε
τειχέων |
[1100] |
καὶ
μεσαγκύλοις
~ἐμαρνάμεσθα
σφενδόναις
θ´
|
ἑκηβόλοις
|
~πέτρων
τ´
ἀραγμοῖς·
ὡς
δ´ |
[1100] |
ἔχων
οἰκεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει,
|
~ἑκηβόλοις |
τόξοισιν
Ἀταλάντην
κάπρον
~χειρουμένην
Αἰτωλόν. |
[300] |
ματέρι
μακαρίαι·
~ἀνυμέναια
δ´
Ἱσμηνὸς
|
ἐκηδεύθη
|
~λουτροφόρου
χλιδᾶς,
ἀνὰ
δὲ
Θηβαίων
|
[0] |
καὶ
Κιθαιρῶνος
λέπας
~δίδωσι
βουκόλοισιν
|
ἐκθεῖναι |
βρέφος
~{σφυρῶν
σιδηρᾶ
κέντρα
διαπείρας |
[950] |
ἃ
βούλομαι
τυχεῖν·
~ὅς
μ´
|
ἐκκομίζει, |
πόλιν
ἀποστερῶν
τύχης,
~καὶ
δειλίαι |
[1550] |
οἰκοῦντος
εὖ
πράξειν
πόλιν.
~ἀλλ´
|
ἐκκομίζου· |
καὶ
τάδ´
οὐχ
ὕβρει
λέγω
|
[850] |
παρεῖμαι
γοῦν
Ἐρεχθειδῶν
ἄπο
~δεῦρ´
|
ἐκκομισθεὶς |
τῆς
πάροιθεν
ἡμέρας·
~κἀκεῖ
γὰρ |
[1100] |
ἀραγμοῖς·
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν
μάχηι,
|
~ἔκλαγξε |
Τυδεὺς
καὶ
σὸς
ἐξαίφνης
γόνος· |
[1400] |
προσπίτνουσα
δ´
ἐν
μέρει
τέκνα
|
~ἔκλαι´, |
ἐθρήνει
τὸν
πολὺν
μαστῶν
πόνον
|
[50] |
πατρί,
~ἐπεί
σε
μήτηρ
παρθενῶνας
|
ἐκλιπεῖν
|
~μεθῆκε
μελάθρων
ἐς
διῆρες
ἔσχατον
|
[1100] |
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
στρατὸν
~Τευμησσὸν
|
ἐκλιπόντα |
καὶ
τάφρου
πέλας
~{δρόμωι
ξυνῆψαν |
[1250] |
ἀλλ´
ἕπου.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῖ,
παρθενῶνας
|
ἐκλιποῦς´; |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἀνὰ
στρατόν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
αἰδούμεθ´ |
[1600] |
ἄταφον,
οἰωνοῖς
βοράν.
~σὺ
δ´
|
ἐκλιποῦσα |
τριπτύχους
θρήνους
νεκρῶν
~κόμιζε
σαυτήν, |
[0] |
Κάδμος
ἡνίκ´
ἦλθε
γῆν
~τήνδ´,
|
ἐκλιπὼν |
Φοίνισσαν
ἐναλίαν
χθόνα·
~ὃς
παῖδα |
[650] |
μολεῖν.
~καίτοι
ποδῶν
σῶν
μόχθον
|
ἐκλύει |
παρών·
~ὁρῶ
γὰρ
αὐτὸν
πρὸς |
[900] |
μεγάλα
καὶ
σωτήρια.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
|
ἔκλυον, |
οὐκ
ἤκουσα·
χαιρέτω
πόλις.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[950] |
ἕσταμεν
βίου,
~θνήισκειν
ἕτοιμος
πατρίδος
|
ἐκλυτήριον. |
~ἀλλ´
εἷα,
τέκνον,
πρὶν
μαθεῖν |
[0] |
μαθὼν
πάρα
~ἔστειχε
τοὺς
φύσαντας
|
ἐκμαθεῖν |
θέλων
~πρὸς
δῶμα
Φοίβου,
Λάιός |
[850] |
Ἐτεοκλῆς
Μυκηνίδα·
~ἐμοὶ
δ´
ἀπέσταλκ´
|
ἐκμαθεῖν |
σέθεν
πάρα
~τί
δρῶντες
ἂν |
[1150] |
ἂν
πρὸ
τειχέων
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
|
ἐκνενευκότας· |
~ξηρὰν
δ´
ἔδευον
γαῖαν
αἵματος |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἁνὴρ
ὅδ´
οὐκέθ´
αὑτός·
|
ἐκνεύει |
πάλιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
χαίρων
ἴθ´·
οὐ |
[1250] |
καὶ
κασιγνήτω
σέθεν
~ἐς
θάνατον
|
ἐκνεύοντε |
κωλῦσαί
σε
δεῖ
~ξὺν
μητρὶ |
[1300] |
ἐκ
δρακοντείων
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
|
ἐκόμις´ |
ἐν
χεροῖν.
~βοᾶι
δὲ
δῶμα |
[1150] |
προσαμβάσεις
~ἔχων
ἐχώρει,
καὶ
τοσόνδ´
|
ἐκόμπασεν, |
~μηδ´
ἂν
τὸ
σεμνὸν
πῦρ |
[50] |
ἔταξαν
τὸν
νεώτερον
πάρος
~φεύγειν
|
ἑκόντα |
τήνδε
Πολυνείκη
χθόνα,
~Ἐτεοκλέα
δὲ |
[1350] |
δρώμενα}
~ἐπεὶ
δὲ
χαλκέοις
σῶμ´
|
ἐκοσμήσανθ´ |
ὅπλοις
~οἱ
τοῦ
γέροντος
Οἰδίπου |
[1200] |
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι·
~φίλοι
δ´
|
ἐκόσμουν, |
τῆσδε
μὲν
πρόμον
χθονὸς
~Σπαρτῶν |
[400] |
ἐπώμος´
ὡς
ἀκουσίως
~τοῖς
φιλτάτοις
|
ἑκοῦσιν |
ἠράμην
δόρυ.
~ἀλλ´
ἐς
σὲ |
[100] |
χρίμπτεται
δόμοις,
~κέδρου
παλαιὰν
κλίμακ´
|
ἐκπέρα |
ποδί·
~σκόπει
δὲ
πεδία
καὶ |
[900] |
θανεῖν
~τοῦδ´
ὃς
δράκοντος
γένυος
|
ἐκπέφυκε |
παῖς.
~σὺ
δ´
ἐνθάδ´
ἡμῖν |
[1250] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίν´,
ὦ
τεκοῦσα
μῆτερ,
|
ἔκπληξιν |
νέαν
~φίλοις
ἀυτεῖς
τῶνδε
δωμάτων |
[700] |
δεῖπνον
οὖσι
προσβάλω
δόρυ;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἔκπληξις |
ἂν
γένοιτο·
νικῆσαι
δὲ
δεῖ. |
[950] |
σχάσας;
~κἀμοὶ
γὰρ
οὐδὲν
ἧσσον
|
ἔκπληξις |
πάρα.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
ἄν |
[1100] |
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
|
ἐκπληρῶν |
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν
ἐν |
[1400] |
~τὰς
σὰς
δ´
ἀρὰς
ἔοικεν
|
ἐκπλῆσαι |
θεός.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄκουε
δή
νυν |
[950] |
ξένων;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅπου
χθονὸς
τῆσδ´
|
ἐκποδὼν |
μάλιστ´
ἔσηι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ |
[0] |
Λαΐου
τροχηλάτης·
~Ὦ
ξένε,
τυράννοις
|
ἐκποδὼν |
μεθίστασο.
~ὁ
δ´
εἷρπ´
ἄναυδος, |
[1600] |
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς;
τἀντεταλμέν´
οὐ
δίκαιον
|
ἐκπονεῖν; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκ,
ἢν
πονηρά
γ´ |
[950] |
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ
φράζειν
εἰκός,
|
ἐκπονεῖν |
δ´
ἐμέ;
~(ΚΡΕΩΝ)
Δελφοὺς
περάσας |
[1050] |
ἐν
πύλαισι
δωμάτων
κυρεῖ;
~ἀνοίγετ´,
|
ἐκπορεύετ´ |
Ἰοκάστην
δόμων.
~ὠὴ
μάλ´
αὖθις. |
[150] |
~φυγάδα
μέλεον.
ὡς
~ὅπλοισι
χρυσέοισιν
|
ἐκπρεπής, |
γέρον,
~ἑώιοις
ὅμοια
φλεγέθων
βολαῖς. |
[1650] |
μοι
ξίφος.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
|
ἐκπροθυμῆι |
τῶνδ´
ἀπηλλάχθαι
γάμων;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
συμφεύξομαι |
[200] |
ἐν
οὐρανῶι
~κάλλιστον
κελάδημα.
~πόλεος
|
ἐκπροκριθεῖς´ |
ἐμᾶς
~καλλιστεύματα
Λοξίαι
~Καδμείαν
ἔμολον |
[750] |
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας
ἔχει
φράσαι,
~τοῦδ´
|
ἐκπυθέσθαι |
ταῦτ´·
ἐγὼ
δὲ
παῖδα
σὸν
|
[1650] |
τοῦδ´
οὐ
μεθήσομαι
νεκροῦ.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἔκριν´ |
ὁ
δαίμων,
παρθέν´,
οὐχ
ἃ |
[1200] |
συνῆψαν
ἐμμενεῖν
στρατηλάται.
~ἤδη
δ´
|
ἔκρυπτον |
σῶμα
παγχάλκοις
ὅπλοις
~δισσοὶ
γέροντος |
[50] |
τέκνων
γένυς
ἐμῶν
σκιάζεται,
~κλήιθροις
|
ἔκρυψαν |
πατέρ´,
ἵν´
ἀμνήμων
τύχη
~γένοιτο |
[900] |
ἀνειμένος
πόλει
~θανὼν
πατρώιαν
γαῖαν
|
ἐκσώσειεν |
ἄν.
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι
νόστον |
[1650] |
Πολυνείκους
τε
ποῦ;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τώδ´
|
ἐκτάδην |
σοι
κεῖσθον
ἀλλήλοιν
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[0] |
Λάιός
θ´
οὑμὸς
πόσις
~τὸν
|
ἐκτεθέντα |
παῖδα
μαστεύων
μαθεῖν
~εἰ
μηκέτ´ |
[1550] |
ἄχη
~μελάθροις
θεὸς
ὃς
τάδ´
|
ἐκτελευτᾶι. |
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλῶν
κακῶν
κατῆρξεν
Οἰδίπου |
[1350] |
μεταψαίρων
πέτρον
~ἴχνους
ὑπόδρομον,
κῶλον
|
ἐκτὸς |
ἀσπίδος
~τίθησι·
Πολυνείκης
δ´
ἀπήντησεν |
[700] |
ἃ
χρή
ς´
ὁρᾶν;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἐκτὸς |
τάφρων
τῶνδ´,
ὡς
μαχουμένους
τάχα. |
[1150] |
τειχέων
~βάλλει
κεραυνῶι
Ζεύς
νιν·
|
ἐκτύπησε |
δὲ
~χθών,
ὥστε
δεῖσαι
πάντας· |
[750] |
εἶπον·
προσπόλοις
δ´
ἐμοῖς
λέγω·
|
~ἐκφέρετε |
τεύχη
πάνοπλά
τ´
ἀμφιβλήματα
~ὡς |
[1650] |
πολλή
ς´
ἀνάγκη·
ποῖ
γὰρ
|
ἐκφεύξηι |
λέχος;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
νὺξ
ἆρ´
ἐκείνη |
[250] |
με
δικτύων
ἔσω
~λαβόντες
οὐκ
|
ἐκφρῶς´ |
ἀναίμακτον
χρόα.
~ὧν
οὕνεκ´
ὄμμα |
[450] |
προυσκεψάμην
~τοὐμόν
τε
καὶ
τοῦδ´,
|
ἐκφυγεῖν |
χρήιζων
ἀρὰς
~ἃς
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´ |
[1200] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἢν
μή
γε
φεύγων
|
ἐκφύγηις |
πρὸς
αἰθέρα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
αἰαῖ·
τί |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
Τυδεύς,
ὃν
Οἰνέως
φασὶν
|
ἐκφῦναι |
πατρός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
θηρσὶν
ὑμᾶς |
[450] |
ἡμᾶς
ποτε·
~ἐξῆλθον
ἔξω
τῆσδ´
|
ἑκὼν |
αὐτὸς
χθονός,
~δοὺς
τῶιδ´
ἀνάσσειν |
[600] |
´μέ,
τόνδε
δ´
αἰτιῶ.
~{οὐχ
|
ἑκὼν |
γὰρ
ἦλθον,
ἄκων
δ´
ἐξελαύνομαι |
[500] |
θέλει,
~ἔξεστ´·
ἐκείνου
δ´
οὐχ
|
ἑκὼν |
μεθήσομαι.
~{ἄρχειν
παρόν
μοι
τῶιδε |
[500] |
τὸ
πλέον
ὅστις
ἀπολέσας
~τοὔλασσον
|
ἔλαβε. |
πρὸς
δὲ
τοῖσδ´
αἰσχύνομαι
~ἐλθόντα |
[800] |
μοι
φύλασσε
παρθένωι
χερί,
~οὓς
|
ἔλαβον |
οἰωνίσματ´
ὀρνίθων
μαθὼν
~θάκοισιν
ἐν |
[1100] |
μαίνεσθαι
δοκεῖν.
~ὁ
δ´
οὐκ
|
ἔλασσον |
Ἄρεος
ἐς
μάχην
φρονῶν
~Καπανεὺς |
[1000] |
~πατρίδι,
κακῶν
ἂν
αἱ
πόλεις
|
ἐλασσόνων
|
~πειρώμεναι
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχοῖεν
ἄν. |
[200] |
~παρνασσοῦ
κατενάσθη,
~Ἰόνιον
κατὰ
πόντον
|
ἐλάται
|
~πλεύσασα
περιρρύτων
~ὑπὲρ
ἀκαρπίστων
πεδίων
|
[1500] |
~τίς
ἄρ´
ὄρνις
δρυὸς
ἢ
|
~ἐλάτας |
ἀκροκόμοις
ἂμ
πετάλοις
~μονομάτορσιν
ὀδυρμοῖς
|
[1550] |
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
φονίαν,
~ἃν
|
ἔλαχ´ |
Ἅιδας,
ὤπασε
δ´
Ἄρης.
~χαλκόκροτον |
[750] |
λαβεῖν
~καὶ
ξυσταθέντα
διὰ
μάχης
|
ἑλεῖν |
δορὶ
~κτανεῖν
θ´,
ὃς
ἦλθε |
[1150] |
μὴ
οὐ
κατ´
ἄκρων
περγάμων
|
ἑλεῖν |
πόλιν.
~καὶ
ταῦθ´
ἅμ´
ἠγόρευε |
[1400] |
τούτοις
κακά.
~ἐπεὶ
τέκνω
πεσόντ´
|
ἐλειπέτην |
βίον,
~ἐν
τῶιδε
μήτηρ
ἡ |
[1500] |
~τοιάδ´
ἄχεα
φανερά,
~τάλαιν´
ὡς
|
ἐλελίζει; |
~τίς
ἄρ´
ὄρνις
δρυὸς
ἢ
|
[400] |
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ποῖον;
τί
τοῦτ´
|
ἔλεξας; |
οὐκ
ἔχω
μαθεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κάπρωι |
[1200] |
~πύργου,
κελεύσας
σῖγα
κηρῦξαι
στρατῶι·
|
~ἔλεξε |
δ´·
Ὦ
γῆς
Ἑλλάδος
στρατηλάται, |
[1200] |
ἅλις
ὃς
κεῖται
νεκρός.
~τοσαῦτ´
|
ἔλεξε. |
σὸς
δὲ
Πολυνείκης
γόνος
~ἐκ |
[1250] |
ἔχω·
διὰ
σάρκα
δ´
ἐμὰν
|
~ἔλεος |
ἔλεος
ἔμολε
ματέρος
~δειλαίας.
~δίδυμα |
[1250] |
διὰ
σάρκα
δ´
ἐμὰν
~ἔλεος
|
ἔλεος |
ἔμολε
ματέρος
~δειλαίας.
~δίδυμα
τέκεα |
[950] |
~αἰσχρὸν
γάρ·
οἱ
μὲν
θεσφάτων
|
ἐλεύθεροι
|
~κοὐκ
εἰς
ἀνάγκην
δαιμόνων
ἀφιγμένοι
|
[1000] |
~δράκοντος,
ἔνθ´
ὁ
μάντις
ἐξηγήσατο,
|
~ἐλευθερώσω |
γαῖαν.
εἴρηται
λόγος.
~{στείχω
δέ, |
[550] |
τ´
ἔγχη
δόρυ
τὸ
Καδμείων
|
ἕληι; |
~{ὄψηι
δαμασθὲν
ἄστυ
Θηβαίων
τόδε, |
[550] |
σὺ
πορθήσων
πόλιν.
~φέρ´,
ἢν
|
ἕληις |
γῆν
τήνδ´,
ὃ
μὴ
τύχοι |
[350] |
ἃ
χρήιζω·
διὰ
πόθου
δ´
|
ἐλήλυθα. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
ἐξερώτα,
μηδὲν
ἐνδεὲς |
[250] |
δ´
ἀντάμειψαί
μ´,
ὅστις
ὢν
|
ἐλήλυθας
|
~ἑπτάστομον
πύργωμα
Θηβαίας
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1600] |
~οὗ
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου
γὰρ
ὤφελεν
|
~ἐλθεῖν |
Κιθαιρὼν
εἰς
ἄβυσσα
χάσματα,
~ὅς |
[800] |
τὸ
παρθένιον
πτερόν,
οὔρειον
τέρας,
|
ἐλθεῖν
|
~πένθεα
γαίας
~Σφίγγ´
ἀπομουσοτάταισι
σὺν |
[50] |
ἐν
τρίβωι
φαντάζεται,
~κἀμοὶ
μὲν
|
ἔλθηι |
φαῦλος
ὡς
δούλωι
ψόγος,
~σοὶ |
[500] |
μῆτερ,
ἀποκρύψας
ἐρῶ·
~ἄστρων
ἂν
|
ἔλθοιμ´ |
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
~καὶ
γῆς |
[1350] |
τοῦ
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι,
~ἔστησαν
|
ἐλθόντ´ |
ἐς
μέσον
μεταίχμιον
~{δισσὼ
στρατηγὼ |
[500] |
ἔλαβε.
πρὸς
δὲ
τοῖσδ´
αἰσχύνομαι
|
~ἐλθόντα |
σὺν
ὅπλοις
τόνδε
καὶ
πορθοῦντα |
[1050] |
γέροντα
τυφλὸν
ὡς
κατὰ
στέγας
|
~ἐλθοῦσα |
τέρψω,
τῆσδε
γῆς
σεσωμένης.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[50] |
Ἀργείων
ἄγει·
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´
|
ἐλθὼν |
ἑπτάπυλα
τείχη
τάδε
~πατρῶι´
ἀπαιτεῖ |
[700] |
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται
τάδ´·
|
ἐλθὼν |
ἑπτάπυργον
ἐς
πόλιν
~τάξω
λοχαγοὺς |
[0] |
λέκτρα
τἄμ´
ἔχων
ἐν
δώμασιν,
|
~ἐλθὼν |
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ
θ´
ἅμα
|
[50] |
Πολυνείκη
χθονός.
~ὁ
δ´
Ἄργος
|
ἐλθών, |
κῆδος
Ἀδράστου
λαβών,
~πολλὴν
ἀθροίσας |
[650] |
~Διὸς
γάμοισι,
~κισσὸς
ὃν
περιστεφὴς
|
~ἑλικτὸς |
εὐθὺς
ἔτι
βρέφος
~χλοηφόροισιν
ἔρνεσιν
|
[1600] |
γῆς
ἔξω
βαλεῖς.
~οὐ
μὴν
|
ἑλίξας |
γ´
ἀμφὶ
σὸν
χεῖρας
γόνυ
|
[700] |
πέριξ
πύργοισι
Καδμείων
πόλιν
~ὅπλοις
|
ἑλίξειν |
αὐτίκ´
Ἀργείων
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον |
[300] |
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος,
~ἔρημον
πατρῶιον
|
ἔλιπες |
δόμον
~φυγὰς
ἀποσταλεὶς
ὁμαίμου
λώβαι, |
[1550] |
~τρισσαὶ
ψυχαὶ
ποίαι
μοίραι
~πῶς
|
ἔλιπον |
φάος;
ὦ
τέκνον,
αὔδα.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1500] |
ἀέριον
σκότον
ὄμμασι
~σοῖσι
βαλὼν
|
ἕλκεις |
μακρόπνουν
ζόαν.
~κλύεις,
ὦ
κατ´ |
[300] |
~ὦ
νεάνιδες
γηραιῶι
ποδὶ
τρομερὰν
|
~ἕλκω |
ποδὸς
βάσιν.
~ἰὼ
τέκνον,
χρόνωι |
[850] |
δεργμάτων
διαφθοραὶ
~θεῶν
σόφισμα
κἀπίδειξις
|
Ἑλλάδι. |
~ἃ
συγκαλύψαι
παῖδες
Οἰδίπου
χρόνωι
|
[1200] |
στρατῶι·
~ἔλεξε
δ´·
Ὦ
γῆς
|
Ἑλλάδος |
στρατηλάται,
~Δαναῶν
ἀριστῆς,
οἵπερ
ἤλθετ´ |
[1500] |
φονεύσας.
~ἰώ
μοί
μοι·
~τίς
|
Ἑλλὰς |
ἢ
βάρβαρος
ἢ
~τῶν
προπάροιθ´ |
[0] |
κέντρα
διαπείρας
μέσων·
~ὅθεν
νιν
|
Ἑλλὰς |
ὠνόμαζεν
Οἰδίπουν}
~Πολύβου
δέ
νιν |
[250] |
γυναῖκες,
εἴπατ´,
ἐκ
ποίας
πάτρας
|
~Ἑλληνικοῖσι |
δώμασιν
πελάζετε;
~(ΧΟΡΟΣ)
Φοίνισσα
μὲν |
[550] |
κλέος
~τοιόνδε
σοι
γένοιθ´
ὑφ´
|
Ἑλλήνων |
λαβεῖν.
~ἢν
δ´
αὖ
κρατηθῆις |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔχει
τιν´
ὄγκον
τἄργος
|
Ἑλλήνων |
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
τάχ´
αὐτῶν |
[450] |
μέν,
εἰ
καὶ
μὴ
καθ´
|
Ἑλλήνων |
χθόνα
~τεθράμμεθ´,
ἀλλ´
οὖν
ξυνετά |
[1400] |
Πολυνείκης
πεσών.
~γαῖαν
δ´
ὀδὰξ
|
ἑλόντες |
ἀλλήλοιν
πέλας
~πίπτουσιν
ἄμφω
κοὐ |
[950] |
βαλών,
~κλεινάς
τε
Θήβας.
τοῖνδ´
|
ἑλοῦ |
δυοῖν
πότμοιν
~τὸν
ἕτερον·
ἢ |
[700] |
αὐτοῖς
καὶ
σὺ
πρὸς
πύλαις
|
ἑλοῦ. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λόχων
ἀνάσσειν
ἢ
μονοστόλου |
[350] |
φύσιν
δουλευτέον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἱ
δ´
|
ἐλπίδες |
βόσκουσι
φυγάδας,
ὡς
λόγος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[600] |
προσειπεῖν
αὖθις
ἔσθ´
ὑμᾶς
ποτε·
|
~ἐλπίδες |
δ´
οὔπω
καθεύδους´,
αἷς
πέποιθα |
[1300] |
~ὃν
ἄρτι
κρημνῶν
ἐκ
δρακοντείων
|
ἑλὼν
|
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
ἐκόμις´
ἐν
χεροῖν. |
[550] |
~πῶς
δ´
αὖ
κατάρξηι
θυμάτων,
|
ἑλὼν |
πάτραν,
~καὶ
σκῦλα
γράψεις
πῶς |
[1600] |
ἀσύνετος
πέφυκ´
ἐγὼ
~ὥστ´
εἰς
|
ἔμ´ |
ὄμματ´
ἔς
τ´
ἐμῶν
παίδων |
[1700] |
φίλαν,
~πάτερ
γεραιέ,
πομπίμαν
~ἔχων
|
ἔμ´ |
ὥστε
ναυσιπομπὸν
αὔραν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰδού· |
[1600] |
εὖ
λέλεκται
γόνατα
μὴ
χρώιζειν
|
ἐμά, |
~ἐγὼ
δὲ
ναίειν
ς´
οὐκ |
[1150] |
δὲ
πῶς
εἴποιμ´
ἂν
ὡς
|
ἐμαίνετο; |
~μακραύχενος
γὰρ
κλίμακος
προσαμβάσεις
~ἔχων |
[750] |
πρόσθε
ποιῶ
νῦν
ἐπ´
ἐξόδοις
|
ἐμαῖς. |
~μητρὸς
δ´
ἀδελφὸς
εἶ·
τί |
[1250] |
φρέν´
ἔχω·
διὰ
σάρκα
δ´
|
ἐμὰν
|
~ἔλεος
ἔλεος
ἔμολε
ματέρος
~δειλαίας. |
[150] |
τόξοις
δαμάσας´
ὀλέσειεν,
~ὃς
ἐπ´
|
ἐμὰν |
πόλιν
ἔβα
πέρσων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
εἴη |
[300] |
φίλοις,
~ἦ
ποθεινὸς
Θήβαις.
~ὅθεν
|
ἐμάν |
τε
λευκόχροα
κείρομαι
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα |
[1100] |
πρῶτα
μὲν
τόξοισι
καὶ
μεσαγκύλοις
|
~ἐμαρνάμεσθα |
σφενδόναις
θ´
ἑκηβόλοις
~πέτρων
τ´ |
[200] |
Κασταλίας
ὕδωρ
~περιμένει
με
κόμας
|
ἐμᾶς
|
~δεῦσαι
παρθένιον
χλιδὰν
~Φοιβείαισι
λατρείαις. |
[1500] |
χαίτας
σπαραγμοῖς
~ἀπαρχὰς
βάλω;
~ματρὸς
|
ἐμᾶς |
ἢ
διδύμοις
~ἀγαλάκτοις
παρὰ
μαστοῖς
|
[350] |
~ἦ
που
στένουσι
τλήμονες
φυγὰς
|
ἐμάς; |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακῶς
θεῶν
τις
Οἰδίπου |
[200] |
οὐρανῶι
~κάλλιστον
κελάδημα.
~πόλεος
ἐκπροκριθεῖς´
|
ἐμᾶς
|
~καλλιστεύματα
Λοξίαι
~Καδμείαν
ἔμολον
γᾶν, |
[550] |
πρόσω
βέβηκεν·
ἐς
χέρας
λεύσσεις
|
ἐμάς; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἰσορῶ·
δειλὸν
δ´
ὁ |
[1450] |
νεκύων,
~κράδεμνα
δικοῦσα
κόμας
ἀπ´
|
ἐμᾶς, |
~στολίδος
κροκόεσσαν
ἀνεῖσα
τρυφάν,
~ἁγεμόνευμα |
[1300] |
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τί
δράσω;
πότερ´
|
ἐμαυτὸν |
ἢ
πόλιν
~στένω
δακρύσας,
ἣν |
[1000] |
στὰς
ἐξ
ἐπάλξεων
ἄκρων
~σφάξας
|
ἐμαυτὸν |
σηκὸν
ἐς
μελαμβαθῆ
~δράκοντος,
ἔνθ´ |
[1000] |
καὶ
κασίγνητον
προδοὺς
~πόλιν
τ´
|
ἐμαυτοῦ, |
δειλὸς
ὣς
ἔξω
χθονὸς
~ἄπειμ´, |
[1600] |
Πόλυβον
ἀμφὶ
δεσπότην.
~κτανὼν
δ´
|
ἐμαυτοῦ |
πατέρ´
ὁ
δυσδαίμων
ἐγὼ
~ἐς |
[250] |
χεῖρα
τῶιδε
φασγάνωι
~τὰ
πίστ´
|
ἐμαυτῶι |
τοῦ
θράσους
παρέξομαι.
~ὠή,
τίς |
[50] |
παθήματα
~ἐς
ὄμμαθ´
αὑτοῦ
δεινὸν
|
ἐμβάλλει |
φόνον
~χρυσηλάτοις
πόρπαισιν
αἱμάξας
κόρας. |
[1150] |
ἐναλίου
θεοῦ
~Περικλύμενος
παῖς,
λᾶαν
|
ἐμβαλὼν |
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
ἐπάλξεων
ἄπο· |
[550] |
ὅστις
εἰς
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον
|
ἐμβαλὼν |
τὸν
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον; |
[0] |
οὐρανοῦ
τέμνων
ὁδὸν
~καὶ
χρυσοκολλήτοισιν
|
ἐμβεβὼς |
δίφροις}
~Ἥλιε,
θοαῖς
ἵπποισιν
εἱλίσσων |
[100] |
ἆρα
πύλαι
κλήιθροις
χαλκόδετά
τ´
|
ἔμβολα |
~λαϊνέοισιν
Ἀμφίονος
ὀργάνοις
~τείχεος
ἥρμοσται; |
[350] |
δαιμόνιον
κατεκώμασε
~δώμασιν
Οἰδιπόδα·
~πρὸς
|
ἐμὲ |
γὰρ
κακῶν
ἔμολε
τῶνδ´
ἄχη. |
[350] |
γὰρ
ἤρξατ´,
ἄνομα
μὲν
τεκεῖν
|
ἐμέ, |
~κακῶς
δὲ
γῆμαι
πατέρα
σὸν |
[950] |
σὲ
φράζειν
εἰκός,
ἐκπονεῖν
δ´
|
ἐμέ; |
~(ΚΡΕΩΝ)
Δελφοὺς
περάσας
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ποῖ |
[400] |
κατάξειν
ἐς
πάτραν,
πρόσθεν
δ´
|
ἐμέ. |
~πολλοὶ
δὲ
Δαναῶν
καὶ
Μυκηναίων |
[550] |
ἢ
´πὶ
τοῖς
εἰρημένοις,
~ὥστ´
|
ἐμὲ |
σκήπτρων
κρατοῦντα
τῆσδ´
ἄνακτ´
εἶναι |
[750] |
ἀφίξεται,
~ἐγὼ
δὲ
τέχνην
μαντικὴν
|
ἐμεμψάμην
|
~ἤδη
πρὸς
αὐτόν,
ὥστε
μοι |
[750] |
θ´,
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
πορθήσων
|
ἐμήν. |
~γάμους
δ´
ἀδελφῆς
Ἀντιγόνης
παιδός |
[1350] |
θ´
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
πορθήσων
|
ἐμήν} |
~ἐπεὶ
δ´
ἀνήφθη
πυρσὸς
ὣς |
[1350] |
μοι
κτανεῖν
ἀδελφόν,
ἀντήρη
δ´
|
ἐμὴν
|
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον.
~{αἴσχιστον
αἰτῶν |
[400] |
μοι
~διδόντες·
ἐπὶ
γὰρ
τὴν
|
ἐμὴν |
στρατεύομαι
~πόλιν.
θεοὺς
δ´
ἐπώμος´ |
[500] |
ἁρμάτων,
~ὡς
οὐ
παρήσω
τῶιδ´
|
ἐμὴν |
τυραννίδα.
~εἴπερ
γὰρ
ἀδικεῖν
χρή, |
[750] |
νιν
σοῦ
τε
τήν
τ´
|
ἐμὴν |
χάριν.
~πατὴρ
δ´
ἐς
αὑτὸν |
[650] |
Μενοικέως
~Κρέοντ´,
ἀδελφὸν
μητρὸς
Ἰοκάστης
|
ἐμῆς, |
~λέγων
τάδ´,
ὡς
οἰκεῖα
καὶ |
[1600] |
βίον
~ἄνευ
θεῶν
του
ταῦτ´
|
ἐμηχανησάμην. |
~εἶἑν·
τί
δράσω
δῆθ´
ὁ |
[1200] |
ἐσπείσαντο
κἀν
μεταιχμίοις
~ὅρκους
συνῆψαν
|
ἐμμενεῖν |
στρατηλάται.
~ἤδη
δ´
ἔκρυπτον
σῶμα |
[500] |
~ἄλλωι
παρεῖναι
μᾶλλον
ἢ
σώιζειν
|
ἐμοί· |
~ἀνανδρία
γάρ,
τὸ
πλέον
ὅστις |
[850] |
~ἤδη
πρὸς
ἀλκὴν
Ἐτεοκλῆς
Μυκηνίδα·
|
~ἐμοὶ |
δ´
ἀπέσταλκ´
ἐκμαθεῖν
σέθεν
πάρα
|
[900] |
κατακτενεῖς;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄλλοις
μελήσει
ταῦτ´,
|
ἐμοὶ |
δ´
εἰρήσεται.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐκ
τοῦ |
[450] |
~καὶ
τοῖσι
φαύλοις
ἔνδιχ´,
ὡς
|
ἐμοὶ |
δοκεῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐμοὶ
μέν,
εἰ |
[950] |
τις
εἴποι;
δῆλον
οἵ
γ´
|
ἐμοὶ |
λόγοι·
~ἐγὼ
γὰρ
οὔποτ´
ἐς |
[450] |
ἔνδιχ´,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ἐμοὶ |
μέν,
εἰ
καὶ
μὴ
καθ´ |
[350] |
~ἃ
γὰρ
σὺ
βούληι,
ταὔτ´
|
ἐμοί, |
μῆτερ,
φίλα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
{καὶ
δή |
[150] |
θεοί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῦ
δ´
ὃς
|
ἐμοὶ |
μιᾶς
ἐγένετ´
ἐκ
ματρὸς
~πολυπόνωι |
[1700] |
ὦ
φίλτατον
δῆτ´
ὄνομα
Πολυνείκους
|
ἐμοί. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
νῦν
χρησμός,
ὦ
παῖ, |
[1300] |
~τοὔνομα
λαβὼν
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´
|
ἐμοί· |
~ὃν
ἄρτι
κρημνῶν
ἐκ
δρακοντείων |
[850] |
~ἀλλ´
οὐ
γὰρ
εἰπεῖν
οὔτ´
|
ἐμοὶ |
τόδ´
ἀσφαλὲς
~πικρόν
τε
τοῖσι |
[900] |
εἰρήσεται.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐκ
τοῦ
δ´
|
ἐμοὶ |
τόδ´
ἦλθε
καὶ
τέκνωι
κακόν; |
[1500] |
ἀκροκόμοις
ἂμ
πετάλοις
~μονομάτορσιν
ὀδυρμοῖς
|
~ἐμοῖς |
ἄχεσι
συνωιδός;
~αἴλινον
αἰάγμασιν
ἃ |
[750] |
μὲν
τάδ´
εἶπον·
προσπόλοις
δ´
|
ἐμοῖς |
λέγω·
~ἐκφέρετε
τεύχη
πάνοπλά
τ´ |
[850] |
~εἰ
μὴ
λόγοις
τις
τοῖς
|
ἐμοῖσι |
πείσεται.
~{ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ
πρῶτον |
[1250] |
σάρκα
δ´
ἐμὰν
~ἔλεος
ἔλεος
|
ἔμολε |
ματέρος
~δειλαίας.
~δίδυμα
τέκεα
πότερος |
[600] |
προνοίαι
νεικέων
ἐπώνυμον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κάδμος
|
ἔμολε |
τάνδε
γᾶν
~Τύριος,
ὧι
τετρασκελὲς
|
[350] |
Οἰδιπόδα·
~πρὸς
ἐμὲ
γὰρ
κακῶν
|
ἔμολε |
τῶνδ´
ἄχη.
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν
γυναιξὶν |
[200] |
ἐκπροκριθεῖς´
ἐμᾶς
~καλλιστεύματα
Λοξίαι
~Καδμείαν
|
ἔμολον |
γᾶν,
~κλεινῶν
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ |
[1750] |
ὦ
μέγα
σεμνὴ
Νίκη,
τὸν
|
ἐμὸν
|
~βίοτον
κατέχοις
~καὶ
μὴ
λήγοις |
[800] |
~πρὸς
πατέρα
τὸν
σόν·
ὡς
|
ἐμὸν |
κάμνει
γόνυ,
~πυκνὴν
δὲ
βαίνων |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἴθ´,
οὐ
φονεύσεις
παῖδ´
|
ἐμόν, |
λεῖπε
χθόνα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
θύγατερ, |
[450] |
ἔχει
~τυραννίδ´
αὐτὸς
καὶ
δόμων
|
ἐμὸν |
μέρος.
~καὶ
νῦν
ἕτοιμός
εἰμι |
[1450] |
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς
νικῶντα
δεσπότην
|
ἐμόν, |
~οἱ
δ´
ὡς
ἐκεῖνον·
ἦν |
[600] |
οὐκ
ἀπαιτούμεσθ´·
ἐγὼ
γὰρ
τὸν
|
ἐμὸν |
οἰκήσω
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ
μέρους |
[450] |
ἀποστεῖλαι
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ
τὸν
|
ἐμὸν |
οἶκον
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ |
[150] |
~ποσὶν
ἐξανύσαιμι
δι´
αἰθέρος
~πρὸς
|
ἐμὸν |
ὁμογενέτορα,
περὶ
δ´
ὠλένας
~δέραι |
[1600] |
γόνυ
~κακὸς
φανοῦμαι·
τὸ
γὰρ
|
ἐμόν |
ποτ´
εὐγενὲς
~οὐκ
ἂν
προδοίην, |
[800] |
τὸ
λευρὸν
πέδον
ἴχνος
τιθεῖς´
|
ἐμὸν
|
~πρόβαινε,
μὴ
σφαλῶμεν·
ἀσθενὴς
πατήρ· |
[1300] |
προθῆταί
τ´
οὐκέτ´
ὄντα
παῖδ´
|
ἐμόν. |
~τοῖς
γὰρ
θανοῦσι
χρὴ
τὸν |
[0] |
χέρας
~ἔθηκαν.
ἡ
δὲ
τὸν
|
ἐμὸν |
ὠδίνων
πόνον
~μαστοῖς
ὑφεῖτο
καὶ |
[400] |
τε
κἀμοί,
σύγγαμος
γάρ
ἐστ´
|
ἐμός, |
~ἄμφω
κατάξειν
ἐς
πάτραν,
πρόσθεν |
[50] |
λέκτρα.
τυγχάνει
δέ
πως
~μούσας
|
ἐμὸς |
παῖς
Οἰδίπους
Σφιγγὸς
μαθών,
~{ὅθεν |
[900] |
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
ἑκάς.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἐμὸς |
πεφυκὼς
παῖς
ἃ
δεῖ
σιγήσεται. |
[1050] |
ἔπος;
~τέθνηκεν
ἢ
ζῆι
παῖς
|
ἐμός; |
σήμαινέ
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι,
μὴ |
[0] |
δ´
ἐπεζάρει
~Σφὶγξ
ἁρπαγαῖσι
πόλιν
|
ἐμός |
τ´
οὐκ
ἦν
πόσις,
~Κρέων |
[1300] |
~τοιοῦτον
ὥστε
δι´
Ἀχέροντος
ἱέναι;
|
~ἐμός |
τε
γὰρ
παῖς
γῆς
ὄλωλ´ |
[1250] |
τί
δρῶσα,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
προσπίτνους´
|
ἐμοῦ |
μέτα.
~ἡγοῦ
σὺ
πρὸς
μεταίχμι´· |
[1300] |
φήις;
νέκυν
τοι
παιδὸς
ἀγαπάζων
|
ἐμοῦ
|
~οὐκ
ἐς
τόδ´
ἦλθον
ὥστε |
[1600] |
~χρῆν
γὰρ
θανεῖν
νιν
ἐξ
|
ἐμοῦ· |
πέμπει
δέ
με
~μαστὸν
ποθοῦντα |
[650] |
γὰρ
αὐτὸν
πρὸς
δόμους
στείχοντ´
|
ἐμούς. |
~(ΚΡΕΩΝ)
~ἦ
πόλλ´
ἐπῆλθον
εἰσιδεῖν |
[1400] |
~Ὦ
γηροβοσκὼ
μητρός—
Ὦ
γάμους
|
ἐμοὺς
|
~προδόντ´
ἀδελφὼ
φιλτάτω.
στέρνων
δ´ |
[1500] |
πόδα
σὸν
τυφλόπουν
θεραπεύμασιν
αἰὲν
|
ἐμόχθει, |
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὤμοι |
[1150] |
γόνος
~τυφὼς
πύλαισιν
ὥς
τις
|
ἐμπεσὼν |
βοᾶι
~πῦρ
καὶ
δικέλλας,
ὡς |
[1100] |
βολαῖς,
~τί
μέλλετ´
ἄρδην
πάντες
|
ἐμπίπτειν |
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς
ἁρμάτων
τ´ |
[150] |
ἥξει
δόμους
τούσδ´,
ὥστε
ς´
|
ἐμπλῆσαι |
χαρᾶς,
~ἔνσπονδος.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος
δ´, |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
τάχ´
αὐτῶν
πεδίον
|
ἐμπλήσω |
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ |
[1400] |
καί
νιν
ἔσφηλ´·
ἔτι
γὰρ
|
ἐμπνέων |
βραχύ,
~σώιζων
σίδηρον
ἐν
λυγρῶι |
[1400] |
φίλα.
~ὁ
δ´
ἦν
ἔτ´
|
ἔμπνους, |
πρὸς
κασιγνήτην
δ´
ἰδὼν
~γραῖάν |
[700] |
ταῦτ´
ἀναρτήσαντ´
ἔχειν·
~ἃ
δ´
|
ἐμποδὼν |
μάλιστα,
ταῦθ´
ἥκω
φράσων.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1150] |
Ἰξίονος}
~εἱλίσσετ´,
ἐς
γῆν
δ´
|
ἔμπυρος |
πίπτει
νεκρός.
~ὡς
δ´
εἶδ´ |
[1250] |
μάχην.
~μάντεις
δὲ
μῆλ´
ἔσφαζον
|
ἐμπύρους |
τ´
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων |
[950] |
τέκνον,
~πρὸς
οἶκον.
ὅστις
δ´
|
ἐμπύρωι |
χρῆται
τέχνηι
~μάταιος·
ἢν
μὲν |
[1200] |
πάλιν,
~τί
τἀπὶ
τούτοις
παῖδ´
|
ἐμὼ |
δρασείετον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἔα
τὰ
λοιπά· |
[350] |
πέπλους
μελαγχίμους
~ἔχουσαν·
οἴμοι
τῶν
|
ἐμῶν |
ἐγὼ
κακῶν,
~ὡς
δεινὸν
ἔχθρα, |
[900] |
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπελθέτω
νυν
θεσφάτων
|
ἐμῶν |
ἑκάς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐμὸς
πεφυκὼς
παῖς |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
ἂν
ἤδη
τῶν
|
ἐμῶν |
θεσπισμάτων.
~πρῶτον
δ´
ἐκεῖνο
βούλομαι |
[1750] |
ἅλις
ὀδυρμάτων
ἐμῶν,
~κόρον
ἔχους´
|
ἐμῶν |
κακῶν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἴθ´
ἀλλὰ
Βρόμιος |
[1700] |
φάνηθι
σάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἅλις
ὀδυρμάτων
|
ἐμῶν, |
~κόρον
ἔχους´
ἐμῶν
κακῶν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1200] |
γῆ.
~Κρέων
δ´
ἔοικε
τῶν
|
ἐμῶν |
νυμφευμάτων
~τῶν
τ´
Οἰδίπου
δύστηνος |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε
δή
νυν
θεσφάτων
|
ἐμῶν |
ὁδόν
~{ἃ
δρῶντες
ἂν
σώσαιτε |
[1600] |
εἰς
ἔμ´
ὄμματ´
ἔς
τ´
|
ἐμῶν |
παίδων
βίον
~ἄνευ
θεῶν
του |
[50] |
κόρας.
~ἐπεὶ
δὲ
τέκνων
γένυς
|
ἐμῶν |
σκιάζεται,
~κλήιθροις
ἔκρυψαν
πατέρ´,
ἵν´ |
[1550] |
σαῖς
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν
|
ἐμῶν |
τεκέων
φανερὸν
κακόν·
~ἁ
δὲ |
[250] |
{ὦ
συγγένεια
τῶν
Ἀγήνορος
τέκνων,
|
~ἐμῶν |
τυράννων,
ὧν
ἀπεστάλην
ὕπο,
~γονυπετεῖς |
[750] |
λωτοῦ
κατὰ
πνεύματα
μέλπηι
~μοῦσαν
|
ἐν |
ἇι
Χάριτες
χοροποιοί,
~ἀλλὰ
σὺν |
[1250] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
αἰδούμεθ´
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ
|
ἐν |
αἰσχύνηι
τὰ
σά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δράσω |
[1550] |
ἔπες´
ἀμφὶ
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´
|
ἐν |
ἄματι
τῶιδε
συνάγαγεν,
~ὦ
πάτερ, |
[300] |
χρόνωι
σὸν
ὄμμα
~μυρίαις
τ´
|
ἐν |
ἁμέραις
~προσεῖδον·
ἀμφίβαλλε
μαστὸν
~ὠλέναισι |
[400] |
τιμιώτατα
~δύναμίν
τε
πλείστην
τῶν
|
ἐν |
ἀνθρώποις
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο |
[0] |
~ΦΟΙΝΙΣΣΑΙ
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
~{Ὦ
τὴν
|
ἐν |
ἄστροις
οὐρανοῦ
τέμνων
ὁδὸν
~καὶ |
[450] |
ὁ
δ´
ἄδικος
λόγος
~νοσῶν
|
ἐν |
αὑτῶι
φαρμάκων
δεῖται
σοφῶν.
~ἐγὼ |
[900] |
δρᾶν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
πολλὰ
λέξας
|
ἐν |
βραχεῖ
λόγωι
κακά.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
σοί |
[1100] |
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν
|
ἐν |
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ |
[300] |
σοι
πυρὸς
ἀνῆψα
φῶς
~νόμιμον
|
{ἐν |
γάμοις}
ὡς
πρέπει
ματέρι
μακαρίαι· |
[850] |
οἰωνὸν
ἐθέμην
καλλίνικα
σὰ
στέφη·
|
~ἐν |
γὰρ
κλύδωνι
κείμεθ´,
ὥσπερ
οἶσθα |
[1400] |
ὦ
τεκοῦσα,
καὶ
σύ,
σύγγονε,
|
~ἐν |
γῆι
πατρώιαι,
καὶ
πόλιν
θυμουμένην
|
[100] |
~γίγαντι
γηγενέται
προσόμοιος,
~ἀστερωπὸς
ὥσπερ
|
ἐν
|
~γραφαῖσιν,
οὐχὶ
πρόσφορος
ἁμερίωι
γένναι. |
[1450] |
μέσου
γὰρ
αὐχένος
~ὠθεῖ
σίδηρον,
|
ἐν |
δὲ
τοῖσι
φιλτάτοις
~θανοῦσα
κεῖται |
[300] |
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν
ἁδονὰν
~ξένοισιν
|
ἐν |
δόμοις
ἔχειν,
~ξένον
δὲ
κῆδος |
[350] |
~τί
γὰρ
πατήρ
μοι
πρέσβυς
|
ἐν |
δόμοισι
δρᾶι,
~σκότον
δεδορκώς;
τί |
[300] |
τάδε
~σκότι´
ἀμείβομαι·
~ὁ
δ´
|
ἐν |
δόμοισι
πρέσβυς
ὀμματοστερὴς
~ἀπήνας
ὁμοπτέρου |
[550] |
~ἢ
πολλὰ
μοχθεῖν
πόλλ´
ἔχων
|
ἐν |
δώμασιν
~βούληι;
τί
δ´
ἔστι |
[0] |
~ἦν
χρόνια
λέκτρα
τἄμ´
ἔχων
|
ἐν |
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ |
[1600] |
παρθενεύου
τὴν
ἐσιοῦσαν
ἡμέραν
~μένους´,
|
ἐν |
ἧι
σε
λέκτρον
Αἵμονος
μένει. |
[1550] |
~ἱκέτις
ἱκέτιν
ὀρομένα.
~{ηὗρε
δ´
|
ἐν |
Ἠλέκτραισι
πύλαις
τέκνα
~λωτοτρόφον
κατὰ |
[1250] |
σοι
γενήσεται
~δισσοῖν
στερείσηι
τῆιδ´
|
ἐν |
ἡμέραι
τέκνοιν}
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον |
[800] |
ἔλαβον
οἰωνίσματ´
ὀρνίθων
μαθὼν
~θάκοισιν
|
ἐν |
ἱεροῖσιν
οὗ
μαντεύομαι.
~τέκνον
Μενοικεῦ, |
[1500] |
αἰῶνα
διάξουσα
τὸν
αἰεὶ
~χρόνον
|
ἐν |
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
~τίν´
ἐπὶ
πρῶτον |
[1400] |
γὰρ
ἐμπνέων
βραχύ,
~σώιζων
σίδηρον
|
ἐν |
λυγρῶι
πεσήματι,
~μόλις
μέν,
ἐξέτεινε |
[1400] |
ὑστέρα
βοηδρόμος
~πάρειμι.
προσπίτνουσα
δ´
|
ἐν |
μέρει
τέκνα
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
τὸν |
[550] |
τέκνον,
~κείνων
στέρεσθαι
τῶνδέ
τ´,
|
ἐν |
μέσωι
πεσών.
~μέθετον
τὸ
λίαν, |
[1100] |
Παρθενοπαῖος
ἔκγονος,
~ἐπίσημ´
ἔχων
οἰκεῖον
|
ἐν |
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
Ἀταλάντην |
[1100] |
Ἱππομέδων
ἄναξ
~ἔστειχ´
ἔχων
σημεῖον
|
ἐν |
μέσωι
σάκει
~στικτοῖς
Πανόπτην
ὄμμασιν |
[50] |
δεομένη
σοφισμάτων.
~ζῶν
δ´
ἔστ´
|
ἐν |
οἴκοις·
πρὸς
δὲ
τῆς
τύχης |
[800] |
ὡς
ἀκοὰν
ἐδάην
ἐδάην
ποτ´
|
ἐν |
οἴκοις,
~τὰν
ἀπὸ
θηροτρόφου
φοινικολόφοιο |
[1600] |
Αἵμονος
μένει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
πάτερ,
|
ἐν |
οἵοις
κείμεθ´
ἄθλιοι
κακοῖς.
~ὡς |
[200] |
πεδίων
~Σικελίας
Ζεφύρου
πνοαῖς
~ἱππεύσαντος
|
ἐν |
οὐρανῶι
~κάλλιστον
κελάδημα.
~πόλεος
ἐκπροκριθεῖς´ |
[150] |
ἔσβα
δῶμα
καὶ
κατὰ
στέγας
|
~ἐν |
παρθενῶσι
μίμνε
σοῖς,
ἐπεὶ
πόθου
|
[1050] |
τις
ἄτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή,
τίς
|
ἐν |
πύλαισι
δωμάτων
κυρεῖ;
~ἀνοίγετ´,
ἐκπορεύετ´ |
[1100] |
πόλις.
~ταῖς
δ´
ἑβδόμαις
Ἄδραστος
|
ἐν |
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
ἀσπίδ´ |
[1250] |
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων
τάδε·
~Πολύνεικες,
|
ἐν |
σοὶ
Ζηνὸς
ὀρθῶσαι
βρέτας
~τροπαῖον |
[100] |
ἔφυ
~Τυδεύς,
Ἄρη
δ´
Αἰτωλὸν
|
ἐν |
στέρνοις
ἔχει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος
ὁ |
[1700] |
πρὸς
κακοῖς
ἐρεῖς
κακά;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
ἐν |
ταῖς
Ἀθήναις
κατθανεῖν
μ´
ἀλώμενον. |
[50] |
προυξερευνήσω
στίβον,
~μή
τις
πολιτῶν
|
ἐν |
τρίβωι
φαντάζεται,
~κἀμοὶ
μὲν
ἔλθηι |
[250] |
σεμνὰ
Λοξίου
τ´
ἐπ´
ἐσχάρας,
|
~ἐν |
τῶιδ´
ἐπεστράτευσαν
Ἀργεῖοι
πόλιν.
~σὺ |
[1400] |
~ἐπεὶ
τέκνω
πεσόντ´
ἐλειπέτην
βίον,
|
~ἐν |
τῶιδε
μήτηρ
ἡ
τάλαινα
προσπίτνει
|
[1250] |
φθάσω
~παῖδας
πρὸ
λόγχης,
οὑμὸς
|
ἐν |
φάει
βίος·
~{ἢν
δ´
ὑστερήσηις, |
[1300] |
οὐκέτ´
εἰσὶ
σῆς
ἀδελφῆς
παῖδες
|
ἐν |
φάει,
Κρέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
αἰαῖ·
~μεγάλα |
[1300] |
δρακοντείων
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
ἐκόμις´
|
ἐν |
χεροῖν.
~βοᾶι
δὲ
δῶμα
πᾶν. |
[1250] |
ἔξελθ´
Ἀντιγόνη
δόμων
πάρος.
~{οὐκ
|
ἐν |
χορείαις
οὐδὲ
παρθενεύμασιν
~νῦν
σοι |
[950] |
τις
κτείνων
τέκνα·
~αὐτὸς
δ´,
|
ἐν |
ὡραίωι
γὰρ
ἕσταμεν
βίου,
~θνήισκειν |
[700] |
ἢ
φρενῶν
εὐβουλίαι;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
|
ἓν |
ἀπολειφθὲν
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1650] |
ὄλωλ´·
ἓν
ἦμάρ
μ´
ὤλβις´,
|
ἓν |
δ´
ἀπώλεσεν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
μετασχεῖν |
[750] |
δ´
ἀραῖσιν,
ἢν
τύχηι,
κατακτενεῖ.
|
~ἓν |
δ´
ἐστὶν
ἡμῖν
ἀργόν,
εἴ |
[350] |
δι´
ἄστεως
~κυκλῶν
πρόσωπον
ἦλθον.
|
ἓν |
δέ
μ´
ὠφελεῖ,
~σπονδαί
τε |
[1050] |
κατέστη
τοῦ
Μυκηναίου
δορός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἓν |
εἰπὲ
πρὸς
θεῶν,
εἴ
τι |
[1650] |
τὰ
κλείν´
αἰνίγματα;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὄλωλ´·
|
ἓν |
ἦμάρ
μ´
ὤλβις´,
ἓν
δ´ |
[350] |
τί
φυγάσιν
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἓν |
μὲν
μέγιστον·
οὐκ
ἔχει
παρρησίαν. |
[450] |
τις
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
φίλωι
~ἐς
|
ἓν |
συνελθὼν
ὄμματ´
ὄμμασιν
διδῶι,
~ἐφ´ |
[1650] |
λουτρὰ
περιβαλεῖν
μ´
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἓν |
τοῦτ´
ἂν
εἴη
τῶν
ἀπορρήτων |
[0] |
ἦλθε
γῆν
~τήνδ´,
ἐκλιπὼν
Φοίνισσαν
|
ἐναλίαν |
χθόνα·
~ὃς
παῖδα
γήμας
Κύπριδος |
[1150] |
πόλιν·
~ἀλλ´
ἔσχε
μαργῶντ´
αὐτὸν
|
ἐναλίου |
θεοῦ
~Περικλύμενος
παῖς,
λᾶαν
ἐμβαλὼν |
[1250] |
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων
ὑγρότητ´
|
ἐναντίαν
|
~ἄκραν
τε
λαμπάδ´,
ἣ
δυοῖν |
[1550] |
~κοινὸν
ἐνυάλιον
~μάτηρ,
ὥστε
λέοντας
|
ἐναύλους, |
~μαρναμένους
ἐπὶ
τραύμασιν,
αἵματος
~ἤδη |
[700] |
εἰσιδεῖν,
Κρέον·
~πολλῶν
γὰρ
ηὗρον
|
ἐνδεεῖς |
διαλλαγάς,
~ὡς
ἐς
λόγους
συνῆψα |
[350] |
ἐλήλυθα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
ἐξερώτα,
μηδὲν
|
ἐνδεὲς |
λίπηις·
~ἃ
γὰρ
σὺ
βούληι, |
[450] |
~λέξεις
τ´
ἄμεινον
τοῦδέ
τ´
|
ἐνδέξηι |
λόγους.
~παραινέσαι
δὲ
σφῶιν
τι |
[450] |
καὶ
σοφοῖς
~καὶ
τοῖσι
φαύλοις
|
ἔνδιχ´, |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐμοὶ |
[1100] |
ἐσκίρτων
φόβωι,
~εὖ
πως
στρόφιγξιν
|
ἔνδοθεν |
κυκλούμεναι
~πόρπαχ´
ὑπ´
αὐτόν,
ὥστε |
[100] |
ἥρμοσται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θάρσει·
τά
γ´
|
ἔνδον |
ἀσφαλῶς
ἔχει
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα |
[700] |
τοῖς
δὲ
τολμῶσιν
πλέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἐνδυστυχῆσαι |
δεινὸν
εὐφρόνης
κνέφας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἀλλ´ |
[1050] |
διῆκε,
τῆιδε
γῆι
σωτηρίαν,
~λόχους
|
ἔνειμεν |
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
~πύλας
ἐφ´ |
[1300] |
μέλλον.
~πότμος
ἄποτμος
ὁ
φόνος
|
ἕνεκ´ |
Ἐρινύων.
~{ἀλλὰ
γὰρ
Κρέοντα
λεύσσω |
[500] |
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
~καὶ
γῆς
|
ἔνερθε, |
δυνατὸς
ὢν
δρᾶσαι
τάδε,
~τὴν |
[1500] |
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
εἴδωλον
ἢ
~νέκυν
|
ἔνερθεν |
ἢ
~πτανὸν
ὄνειρον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δυστυχὲς |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
γενναιότης
σοι,
μωρία
δ´
|
ἔνεστί |
τις.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
καὶ
ξυνθανοῦμαί
γ´, |
[350] |
βωμοὺς
θεῶν
~γυμνάσιά
θ´
οἷσιν
|
ἐνετράφην |
Δίρκης
θ´
ὕδωρ·
~ὧν
οὐ |
[1150] |
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος
ἀμείβων
ξέστ´
|
ἐνηλάτων |
βάθρα.
~ἤδη
δ´
ὑπερβαίνοντα
γεῖσα |
[1400] |
ὀμφαλοῦ
~καθῆκεν
ἔγχος
σφονδύλοις
τ´
|
ἐνήρμοσεν. |
~ὁμοῦ
δὲ
κάμψας
πλευρὰ
καὶ |
[1000] |
ἐμαυτὸν
σηκὸν
ἐς
μελαμβαθῆ
~δράκοντος,
|
ἔνθ´ |
ὁ
μάντις
ἐξηγήσατο,
~ἐλευθερώσω
γαῖαν. |
[600] |
χλοηφόρους
~καὶ
βαθυσπόρους
γυίας·
~Βρόμιον
|
ἔνθα |
τέκετο
μάτηρ
~Διὸς
γάμοισι,
~κισσὸς |
[650] |
παρθένοισι
~Θηβαΐαισι
~καὶ
γυναιξὶν
εὐίοις.
|
~ἔνθα |
φόνιος
ἦν
δράκων
~Ἄρεος,
ὠμόφρων |
[250] |
παίδων
δορὸς
~Φοίβωι
μ´
ἔπεμψαν
|
ἐνθάδ´ |
ἀκροθίνιον.
~μέλλων
δὲ
πέμπειν
μ´ |
[900] |
γένυος
ἐκπέφυκε
παῖς.
~σὺ
δ´
|
ἐνθάδ´ |
ἡμῖν
λοιπὸς
εἶ
Σπαρτῶν
γένους
|
[1450] |
θανόντας
Ἀντιγόνης
μέτα
~νεκροὺς
φέρουσιν
|
ἐνθάδ´ |
οἰκτίσαι
φίλοις.
~πόλει
δ´
ἀγῶνες |
[1200] |
στρατηλάται,
~Δαναῶν
ἀριστῆς,
οἵπερ
ἤλθετ´
|
ἐνθάδε, |
~Κάδμου
τε
λαός,
μήτε
Πολυνείκους |
[200] |
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ
Λαΐου
~πεμφθεῖς´
|
ἐνθάδε |
πύργους.
~ἴσα
δ´
ἀγάλμασι
χρυσοτεύκτοις
|
[1200] |
χθόνα
~νίσεσθε,
βίοτον
μὴ
λιπόντες
|
ἐνθάδε· |
~Σπαρτῶν
τε
λαὸς
ἅλις
ὃς |
[650] |
δικὼν
ὀδόντας
~ἐς
βαθυσπόρους
γύας·
|
~ἔνθεν |
ἐξανῆκε
γᾶ
~πάνοπλον
ὄψιν
ὑπὲρ |
[50] |
ὅτ´
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι
φέρων
|
~ἐνθένδ´ |
ἐκεῖσε
δεῦρό
τ´
αὖ
κείνου |
[1400] |
~ἦν,
κάμακος
ἀμφοῖν
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν.
|
~ἐνθένδε |
κώπας
ἁρπάσαντε
φασγάνων
~ἐς
ταὐτὸν |
[500] |
τε
φῶς
~ἴσον
βαδίζει
τὸν
|
ἐνιαύσιον |
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον
ἔχει |
[50] |
δὲ
σκῆπτρ´
ἔχειν
μένοντα
γῆς,
|
~ἐνιαυτὸν |
ἀλλάσσοντ´.
ἐπεὶ
δ´
ἐπὶ
ζυγοῖς
|
[450] |
χθονός,
~δοὺς
τῶιδ´
ἀνάσσειν
πατρίδος
|
ἐνιαυτοῦ |
κύκλον
~{ὥστ´
αὐτὸς
ἄρχειν
αὖθις |
[1100] |
~πέτρων
τ´
ἀραγμοῖς·
ὡς
δ´
|
ἐνικῶμεν |
μάχηι,
~ἔκλαγξε
Τυδεὺς
καὶ
σὸς |
[1450] |
νεκρῶν
~λόγχαις
πιτνόντων.
ὡς
δ´
|
ἐνικῶμεν |
μάχηι,
~οἱ
μὲν
Διὸς
τροπαῖον |
[1650] |
ὅδε
κυσὶν
δοθήσεται;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
|
ἔννομον |
γὰρ
τὴν
δίκην
πράσσεσθέ
νιν. |
[750] |
ἐπιπνεύσας
~Σπαρτῶν
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον
|
ἔνοπλον
|
~ἀντίπαλον
κατὰ
λάϊνα
τείχεα
~χαλκῶι |
[250] |
γὰρ
ἄδικον
~εἰς
ἀγῶνα
τάνδ´
|
ἔνοπλος |
ὁρμὰν
~παῖς
μετέρχεται
δόμους.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[150] |
τούσδ´,
ὥστε
ς´
ἐμπλῆσαι
χαρᾶς,
|
~ἔνσπονδος. |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος
δ´,
ὦ
γεραιέ, |
[400] |
ἀλκὴν
οὕνεκ´
ἤλθομεν
πέρι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἐνταῦθα |
Ταλαοῦ
παῖς
συνῆκε
θέσφατα;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1550] |
~λωτοτρόφον
κατὰ
λείμακα
λόγχαις
~κοινὸν
|
ἐνυάλιον |
~μάτηρ,
ὥστε
λέοντας
ἐναύλους,
~μαρναμένους |
[650] |
δράκων
~Ἄρεος,
ὠμόφρων
φύλαξ,
~νάματ´
|
ἔνυδρα |
καὶ
ῥέεθρα
~χλοερὰ
δεργμάτων
κόραισι
|
[1350] |
ὑπερσχὸν
ἴτυος
ἅτερος
μάθοι,
~λόγχην
|
ἐνώμα |
στόματι
προφθῆναι
θέλων·
~ἀλλ´
εὖ |
[1250] |
ἐμπύρους
τ´
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´
|
ἐνώμων |
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
~ἄκραν
τε
λαμπάδ´, |
[650] |
βρέφος
~χλοηφόροισιν
ἔρνεσιν
~κατασκίοισιν
ὀλβίσας
|
ἐνώτισεν, |
~βάκχιον
χόρευμα
παρθένοισι
~Θηβαΐαισι
~καὶ |
[1600] |
πεφυκέναι·
~χρῆν
γὰρ
θανεῖν
νιν
|
ἐξ |
ἐμοῦ·
πέμπει
δέ
με
~μαστὸν |
[1000] |
ἱδρύσατο.
~ἀλλ´
εἶμι
καὶ
στὰς
|
ἐξ |
ἐπάλξεων
ἄκρων
~σφάξας
ἐμαυτὸν
σηκὸν |
[1200] |
αἰαῖ·
τί
μ´
οὐκ
εἴασας
|
ἐξ |
εὐαγγέλου
~φήμης
ἀπελθεῖν,
ἀλλὰ
μηνῦσαι |
[1400] |
πέτρον,
~μέσον
δ´
ἄκοντ´
ἔθραυσεν·
|
ἐξ |
ἴσου
δ´
Ἄρης
~ἦν,
κάμακος |
[850] |
γὰρ
ἥδε
γῆ
πάλαι,
Κρέον.
|
~{ἐξ |
οὗ
´τεκνώθη
Λάιος
βίαι
θεῶν
|
[1500] |
ὦ
παρθένε,
βακτρεύμασι
τυφλοῦ
~ποδὸς
|
ἐξάγαγες |
ἐς
φῶς
~λεχήρη
σκοτίων
ἐκ |
[1150] |
πάλιν
~κυναγὸς
ὡσεὶ
παῖς
σὸς
|
ἐξαθροίζεται, |
~πύργοις
δ´
ἐπέστης´
αὖθις.
ἐς |
[500] |
διαλλαγάς,
~μῆτερ,
ποιεῖσθαι·
πᾶν
γὰρ
|
ἐξαιρεῖ |
λόγος
~ὃ
καὶ
σίδηρος
πολεμίων |
[0] |
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
|
ἐξαιτεῖ |
θ´
ἅμα
~παίδων
ἐς
οἴκους |
[1100] |
μάχηι,
~ἔκλαγξε
Τυδεὺς
καὶ
σὸς
|
ἐξαίφνης |
γόνος·
~Ὦ
τέκνα
Δαναῶν,
πρὶν |
[1450] |
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
~Ἀργεῖον
ἐσπεσόντες
|
ἐξαίφνης |
στρατόν.
~κοὐδεὶς
ὑπέστη,
πεδία
δ´ |
[1400] |
Θεσσαλὸν
~ἐσήγαγεν
σόφισμ´
ὁμιλίαι
χθονός·
|
~ἐξαλλαγεὶς |
γὰρ
τοῦ
παρεστῶτος
πόνου,
~λαιὸν |
[100] |
ἁμερίωι
γένναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
τὸν
δ´
|
ἐξαμείβοντ´ |
οὐχ
ὁρᾶις
Δίρκης
ὕδωρ;
~{λοχαγόν; |
[1100] |
γηγενὴς
ὅλην
πόλιν
~φέρων
μοχλοῖσιν
|
ἐξανασπάσας |
βάθρων,
~ὑπόνοιαν
ἡμῖν
οἷα
πείσεται |
[0] |
τεκεῖν.
~ἤδη
δὲ
πυρσαῖς
γένυσιν
|
ἐξανδρούμενος
|
~παῖς
οὑμὸς
ἢ
γνοὺς
ἤ |
[650] |
ὀδόντας
~ἐς
βαθυσπόρους
γύας·
~ἔνθεν
|
ἐξανῆκε |
γᾶ
~πάνοπλον
ὄψιν
ὑπὲρ
ἄκρων
|
[150] |
~ἀνεμώκεος
εἴθε
δρόμον
νεφέλας
~ποσὶν
|
ἐξανύσαιμι |
δι´
αἰθέρος
~πρὸς
ἐμὸν
ὁμογενέτορα, |
[1450] |
ἀγῶνες
οἱ
μὲν
εὐτυχέστατοι
~τῆιδ´
|
ἐξέβησαν, |
οἱ
δὲ
δυστυχέστατοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ |
[1650] |
νὺξ
ἆρ´
ἐκείνη
Δαναΐδων
μ´
|
ἕξει |
μίαν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες
τὸ
τόλμημ´ |
[50] |
δ´
ὡς
ἀνάσσηι·
πάντα
δ´
|
ἐξειδὼς |
φράσω
~ἅ
τ´
εἶδον
εἰσήκουσά |
[150] |
πως
~μορφῆς
τύπωμα
στέρνα
τ´
|
ἐξεικασμένα. |
~ἀνεμώκεος
εἴθε
δρόμον
νεφέλας
~ποσὶν |
[950] |
κωλυέτω.
~γυναῖκες,
ὡς
εὖ
πατρὸς
|
ἐξεῖλον |
φόβον,
~κλέψας
λόγοισιν,
ὥσθ´
ἃ |
[600] |
~πολέμιος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅς
μ´
ἄμοιρον
|
ἐξελαύνεις. |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
κατακτενῶ
γε
~πρός. |
[1750] |
κράτη,
~νῦν
ἄτιμος
αὐτὸς
οἰκτρὸς
|
ἐξελαύνομαι |
χθονός.
~ἀλλὰ
γὰρ
τί
ταῦτα |
[600] |
μαρτύρομαι
~ὡς
ἄτιμος
οἰκτρὰ
πάσχων
|
ἐξελαύνομαι |
χθονός,
~δοῦλος
ὣς
ἀλλ´
οὐχὶ |
[600] |
ἑκὼν
γὰρ
ἦλθον,
ἄκων
δ´
|
ἐξελαύνομαι |
χθονός.
~καὶ
σύ,
Φοῖβ´
ἄναξ |
[600] |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οἳ
~στυγοῦσί
σε.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἐξελαυνόμεσθα |
πατρίδος
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
γὰρ
ἦλθες
|
[1050] |
διὰ
μακροῦ
μέν,
ἀλλ´
ὅμως.
|
~{ἔξελθ´, |
ἄκουσον,
Οἰδίπου
κλεινὴ
δάμαρ,
~λήξας´ |
[1250] |
ἡμέραι
τέκνοιν}
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον
|
ἔξελθ´ |
Ἀντιγόνη
δόμων
πάρος.
~{οὐκ
ἐν |
[600] |
πατρίδος
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
γὰρ
ἦλθες
|
~ἐξελῶν. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀδικίαι
γ´,
ὦ
θεοί. |
[400] |
τόδ´
ἡμέρας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
|
ἐξέπεισας |
δεῦρό
σοι
σπέσθαι
στρατόν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1450] |
στρατόν.
~κοὐδεὶς
ὑπέστη,
πεδία
δ´
|
ἐξεπίμπλασαν
|
~φεύγοντες,
ἔρρει
δ´
αἷμα
μυρίον |
[1150] |
δ´
ἦν
ὁμοῦ
κακά·
~ἔθρωισκον
|
ἐξέπιπτον |
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
τ´
ἐπήδων |
[1450] |
περιβάλλει
σκότος.
~ἄμφω
δ´
ἅμ´
|
ἐξέπνευσαν |
ἄθλιον
βίον.
~μήτηρ
δ´,
ὅπως |
[350] |
πόθου
δ´
ἐλήλυθα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
|
ἐξερώτα, |
μηδὲν
ἐνδεὲς
λίπηις·
~ἃ
γὰρ |
[500] |
ἄλλως
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν
θέλει,
|
~ἔξεστ´· |
ἐκείνου
δ´
οὐχ
ἑκὼν
μεθήσομαι. |
[1150] |
ἐπ´
ἄξοσιν
~νεκροί
τε
νεκροῖς
|
ἐξεσωρεύονθ´ |
ὁμοῦ.
~πύργων
μὲν
οὖν
γῆς |
[900] |
αἵματος
~αἷμ´
ἢν
λάβηι
βρότειον,
|
ἕξετ´ |
εὐμενῆ
~Γῆν,
ἥ
ποθ´
ἡμῖν |
[1400] |
ἐν
λυγρῶι
πεσήματι,
~μόλις
μέν,
|
ἐξέτεινε |
δ´
εἰς
ἧπαρ
ξίφος
~Ἐτεοκλέους |
[0] |
πῶλοι
δέ
νιν
~χηλαῖς
τένοντας
|
ἐξεφοίνισσον |
ποδῶν.
~ὅθεν
(τί
τἀκτὸς
τῶν |
[0] |
γήμας
Κύπριδος
Ἁρμονίαν
ποτὲ
~Πολύδωρον
|
ἐξέφυσε, |
τοῦ
δὲ
Λάβδακον
~φῦναι
λέγουσιν, |
[1000] |
μελαμβαθῆ
~δράκοντος,
ἔνθ´
ὁ
μάντις
|
ἐξηγήσατο, |
~ἐλευθερώσω
γαῖαν.
εἴρηται
λόγος.
~{στείχω |
[850] |
~οὔτ´
ἔξοδον
διδόντες
ἄνδρα
δυστυχῆ
|
~ἐξηγρίωσαν· |
ἐκ
δ´
ἔπνευς´
αὐτοῖς
ἀρὰς
|
[1150] |
ἡμῶν
δεξιὸν
Διὸς
τέρας
~ἰδόντες
|
ἐξήλαυνον, |
ἁρμάτων
ὄχοι
~ἱππῆς
ὁπλῖται,
κἀς |
[450] |
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´
εἰς
ἡμᾶς
ποτε·
|
~ἐξῆλθον |
ἔξω
τῆσδ´
ἑκὼν
αὐτὸς
χθονός, |
[600] |
κρατήσειν
τῆσδε
Θηβαίας
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἔξιθ´ |
ἐκ
χώρας·
ἀληθῶς
δ´
ὄνομα |
[600] |
σὲ
δ´
αἰνῶ,
μῆτερ.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἔξιθι |
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔξιμεν·
πατέρα
δέ |
[600] |
μῆτερ.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔξιθι
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἔξιμεν· |
πατέρα
δέ
μοι
δὸς
εἰσιδεῖν. |
[750] |
~τὴν
πρόσθε
ποιῶ
νῦν
ἐπ´
|
ἐξόδοις |
ἐμαῖς.
~μητρὸς
δ´
ἀδελφὸς
εἶ· |
[850] |
οὔτε
γὰρ
γέρα
πατρὶ
~οὔτ´
|
ἔξοδον |
διδόντες
ἄνδρα
δυστυχῆ
~ἐξηγρίωσαν·
ἐκ |
[700] |
ἑλίξειν
αὐτίκ´
Ἀργείων
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἐξοιστέον |
τἄρ´
ὅπλα
Καδμείων
πόλει.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1350] |
ἀλλ´
ὑφίζανον
κύκλοις,
~ὅπως
σίδηρος
|
ἐξολισθάνοι |
μάτην.
~εἰ
δ´
ὄμμ´
ὑπερσχὸν |
[1600] |
~ἀποκτενεῖς
γάρ,
εἴ
με
γῆς
|
ἔξω |
βαλεῖς.
~οὐ
μὴν
ἑλίξας
γ´ |
[550] |
μ´
ἔα.
~καὶ
σὺ
τῶνδ´
|
ἔξω |
κομίζου
τειχέων
ἢ
κατθανῆι.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1300] |
~(ΧΟΡΟΣ)
βέβηκ´
ἀδελφὴ
σὴ
δόμων
|
ἔξω, |
Κρέον,
~κόρη
τε
μητρὸς
Ἀντιγόνη |
[1150] |
εἶδ´
Ἄδραστος
Ζῆνα
πολέμιον
στρατῶι,
|
~ἔξω |
τάφρου
καθεῖσεν
Ἀργείων
στρατόν.
~οἱ |
[450] |
εἰμι
τἀμαυτοῦ
λαβὼν
~στρατὸν
μὲν
|
ἔξω |
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ |
[450] |
ἐφθέγξατ´
εἰς
ἡμᾶς
ποτε·
~ἐξῆλθον
|
ἔξω |
τῆσδ´
ἑκὼν
αὐτὸς
χθονός,
~δοὺς |
[1000] |
~πόλιν
τ´
ἐμαυτοῦ,
δειλὸς
ὣς
|
ἔξω |
χθονὸς
~ἄπειμ´,
ὅπου
δ´
ἂν |
[1600] |
νέκυν,
~ἐκβάλετ´
ἄθαπτον
τῆσδ´
ὅρων
|
ἔξω |
χθονός.
~κηρύξεται
δὲ
πᾶσι
Καδμείοις |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες
τὸ
τόλμημ´
οἷον
|
ἐξωνείδισεν; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴστω
σίδηρος
ὅρκιόν
τέ |
[1200] |
ζῶσι
κἀκπέφευγε
γῆ.
~Κρέων
δ´
|
ἔοικε |
τῶν
ἐμῶν
νυμφευμάτων
~τῶν
τ´ |
[400] |
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἡ
πατρίς,
ὡς
|
ἔοικε, |
φίλτατον
βροτοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐδ´
ὀνομάσαι |
[1400] |
στένω·
~τὰς
σὰς
δ´
ἀρὰς
|
ἔοικεν |
ἐκπλῆσαι
θεός.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄκουε
δή |
[750] |
~καὶ
θανάτωι
κατέχηι
Βρομίου
παράμουσος
|
ἑορταῖς; |
~οὐκ
ἐπὶ
καλλιχόροις
στεφάνοισι
νεάνιδος |
[1200] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκ
ἄν
γε
λέξαιμ´
|
ἐπ´ |
ἀγαθοῖσί
σοι
κακά.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἢν |
[800] |
ἑτέροις
ἑτέρας
~μεταμειβομένα
πόλις
ἅδ´
|
ἐπ´ |
ἄκροις
~ἕστακ´
Ἄρεος
στεφάνοισιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[1050] |
παῖς
ὁ
γῆς
ὑπερθανὼν
~πύργων
|
ἐπ´ |
ἄκρων
στὰς
μελάνδετον
ξίφος
~λαιμῶν |
[1200] |
χρῶμά
τ´
οὐκ
ἠλλαξάτην
~μαργῶντ´
|
ἐπ´ |
ἀλλήλοισιν
ἱέναι
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´ |
[1150] |
~τροχοί
τ´
ἐπήδων
ἄξονές
τ´
|
ἐπ´ |
ἄξοσιν
~νεκροί
τε
νεκροῖς
ἐξεσωρεύονθ´ |
[1100] |
πύλαις
~Ἄρη
προσῆγε·
Ποτνιάδες
δ´
|
ἐπ´ |
ἀσπίδι
~ἐπίσημα
πῶλοι
δρομάδες
ἐσκίρτων |
[1100] |
πύλαις
~Τυδεύς,
λέοντος
δέρος
ἔχων
|
ἐπ´ |
ἀσπίδι
~χαίτηι
πεφρικός·
δεξιᾶι
δὲ |
[50] |
~πολλὴν
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
Ἀργείων
ἄγει·
|
~ἐπ´ |
αὐτὰ
δ´
ἐλθὼν
ἑπτάπυλα
τείχη |
[1050] |
Ἀργείου
δορός;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἀκμήν
γ´
|
ἐπ´ |
αὐτήν·
ἀλλ´
ὁ
Καδμείων
Ἄρης
|
[300] |
ἀεὶ
κατέχων
~ἀνῆιξεν
μὲν
ξίφους
|
~ἐπ´ |
αὐτόχειρά
τε
σφαγὰν
~ὑπὲρ
τέραμνά |
[150] |
ἱεμένα
τόξοις
δαμάσας´
ὀλέσειεν,
~ὃς
|
ἐπ´ |
ἐμὰν
πόλιν
ἔβα
πέρσων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[750] |
ἐχέγγυον
~τὴν
πρόσθε
ποιῶ
νῦν
|
ἐπ´ |
ἐξόδοις
ἐμαῖς.
~μητρὸς
δ´
ἀδελφὸς |
[1050] |
~λιθόβολον
κατηργάσω,
~Καδμείαν
μέριμναν
~ὁρμάσας´
|
ἐπ´ |
ἔργον,
~ὅθεν
ἐπέσυτο
τάνδε
γαῖαν
|
[250] |
γόνος
~μαντεῖα
σεμνὰ
Λοξίου
τ´
|
ἐπ´ |
ἐσχάρας,
~ἐν
τῶιδ´
ἐπεστράτευσαν
Ἀργεῖοι |
[1100] |
μάχην
φρονῶν
~Καπανεὺς
προσῆγε
λόχον
|
ἐπ´ |
Ἠλέκτραις
πύλαις·
~σιδηρονώτοις
δ´
ἀσπίδος |
[400] |
εὑρεῖν
βίον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ
μὲν
|
ἐπ´ |
ἦμαρ
εἶχον,
εἶτ´
οὐκ
εἶχον |
[550] |
πάτραν,
~καὶ
σκῦλα
γράψεις
πῶς
|
ἐπ´ |
Ἰνάχου
ῥοαῖς;
~Θήβας
πυρώσας
τάσδε |
[500] |
καὶ
πόλεις
εὐδαίμονας
~ἐσῆλθε
κἀξῆλθ´
|
ἐπ´ |
ὀλέθρωι
τῶν
χρωμένων·
~ἐφ´
ἧι |
[950] |
Ἀργείοισί
τε
~θήσει,
μέλαιναν
κῆρ´
|
ἐπ´ |
ὄμμασιν
βαλών,
~κλεινάς
τε
Θήβας. |
[1550] |
ὦ
τέκνον,
αὔδα.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
|
ἐπ´ |
ὀνείδεσιν
οὐδ´
ἐπιχάρμασιν
~ἀλλ´
ὀδύναισι |
[1100] |
δ´
ἀσπίδος
κύκλοις
ἐπῆν
~γίγας
|
ἐπ´ |
ὤμοις
γηγενὴς
ὅλην
πόλιν
~φέρων |
[50] |
τῆσδε
γῆς
καθίσταται
~καὶ
σκῆπτρ´
|
ἔπαθλα |
τῆσδε
λαμβάνει
χθονός,
~γαμεῖ
δὲ |
[300] |
~τε
τοῦ
πάλαι
γένει,
~γάμων
|
ἐπακτὸν |
ἄταν.
~ἐγὼ
δ´
οὔτι
σοι |
[1000] |
~ἀλλ´
εἶμι
καὶ
στὰς
ἐξ
|
ἐπάλξεων |
ἄκρων
~σφάξας
ἐμαυτὸν
σηκὸν
ἐς |
[1150] |
λᾶαν
ἐμβαλὼν
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
|
ἐπάλξεων |
ἄπο·
~ξανθὸν
δὲ
κρᾶτα
διεπάλυνε |
[1150] |
ἄκρον
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
|
ἐπάλξεων
|
~λιπεῖν
ἐρίπνας
φύλακας·
ἀλλά
νιν |
[100] |
~χεῖρ´
ἀπὸ
κλιμάκων
~ποδὸς
ἴχνος
|
ἐπαντέλλων. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἰδού,
ξύναψον,
παρθέν´·
ἐς |
[650] |
τὸν
προμάτορος
~Ἰοῦς
ποτ´
ἔκγονον
|
~Ἔπαφον, |
ὦ
Διὸς
γένεθλον,
~ἐκάλες´
ἐκάλεσα |
[0] |
~Πολύβωι
τροφεῖ
δίδωσιν.
ὡς
δ´
|
ἐπεζάρει
|
~Σφὶγξ
ἁρπαγαῖσι
πόλιν
ἐμός
τ´ |
[1350] |
πότνι´
Ἥρα,
σὸς
γάρ
εἰμ´,
|
ἐπεὶ |
γάμοις
~ἔζευξ´
Ἀδράστου
παῖδα
καὶ |
[1350] |
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
πορθήσων
ἐμήν}
|
~ἐπεὶ |
δ´
ἀνήφθη
πυρσὸς
ὣς
Τυρσηνικῆς
|
[0] |
~ἔθετο.
γαμεῖ
δὲ
Λάιός
μ´·
|
ἐπεὶ |
δ´
ἄπαις
~ἦν
χρόνια
λέκτρα |
[1600] |
γενέσθαι
πατρός·
ὦ
τάλας
ἐγώ.
|
~ἐπεὶ |
δ´
ἐγενόμην,
αὖθις
ὁ
σπείρας |
[50] |
ἔχειν
μένοντα
γῆς,
~ἐνιαυτὸν
ἀλλάσσοντ´.
|
ἐπεὶ |
δ´
ἐπὶ
ζυγοῖς
~καθέζετ´
ἀρχῆς, |
[850] |
χθονός,
~ὡς
δαιμονῶντας
κἀνατρέψοντας
πόλιν.
|
~ἐπεὶ |
δὲ
κρεῖσσον
τὸ
κακόν
ἐστι |
[1150] |
~τῆι
καλλιτόξωι
μητρὶ
Μαινάλου
κόρηι.
|
~ἐπεὶ |
δὲ
τάσδ´
ἐσεῖδεν
εὐτυχεῖς
πάλας, |
[50] |
φόνον
~χρυσηλάτοις
πόρπαισιν
αἱμάξας
κόρας.
|
~ἐπεὶ |
δὲ
τέκνων
γένυς
ἐμῶν
σκιάζεται, |
[1350] |
ἅπαντά
ς´
εἰδέναι
τὰ
δρώμενα}
|
~ἐπεὶ |
δὲ
χαλκέοις
σῶμ´
ἐκοσμήσανθ´
ὅπλοις
|
[1050] |
τέρψω,
τῆσδε
γῆς
σεσωμένης.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἐπεὶ |
Κρέοντος
παῖς
ὁ
γῆς
ὑπερθανὼν
|
[150] |
στέγας
~ἐν
παρθενῶσι
μίμνε
σοῖς,
|
ἐπεὶ |
πόθου
~ἐς
τέρψιν
ἦλθες
ὧν |
[1700] |
εἷα
τυφλῶι
τῶιδ´
ὑπηρέτει
πατρί,
|
~ἐπεὶ |
προθυμῆι
τῆσδε
κοινοῦσθαι
φυγῆς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[50] |
κλεινὸν
οἴκοις
Ἀντιγόνη
θάλος
πατρί,
|
~ἐπεί |
σε
μήτηρ
παρθενῶνας
ἐκλιπεῖν
~μεθῆκε |
[900] |
δεῖ
μαντευμάτων.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπόλωλεν
ἁλήθει´,
|
ἐπεὶ |
σὺ
δυστυχεῖς;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
πρός |
[550] |
τὸ
πλέον;
ὄνομ´
ἔχει
μόνον·
|
~ἐπεὶ |
τά
γ´
ἀρκοῦνθ´
ἱκανὰ
τοῖς |
[1400] |
καὶ
τὰ
πρὸς
τούτοις
κακά.
|
~ἐπεὶ |
τέκνω
πεσόντ´
ἐλειπέτην
βίον,
~ἐν |
[1650] |
δόμους
κομίζετε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ
δῆτ´,
|
ἐπεὶ |
τοῦδ´
οὐ
μεθήσομαι
νεκροῦ.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[850] |
στόμα
~χρησμοὺς
ἐπέσχον·
σοὶ
δ´,
|
ἐπεὶ |
χρήιζεις
μαθεῖν,
~λέξω.
νοσεῖ
γὰρ |
[1250] |
σὺ
πρὸς
μεταίχμι´·
οὐ
μελλητέον.
|
~ἔπειγ´ |
ἔπειγε,
θύγατερ·
ὡς,
ἢν
μὲν |
[1250] |
πρὸς
μεταίχμι´·
οὐ
μελλητέον.
~ἔπειγ´
|
ἔπειγε, |
θύγατερ·
ὡς,
ἢν
μὲν
φθάσω
|
[900] |
ς´
ὑπὲρ
πάτρας,
~σὸν
παῖδ´,
|
ἐπειδὴ |
τὴν
τύχην
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
μὴ
δῆτα·
βουλεύου
δ´,
|
ἐπείπερ |
εἶ
σοφός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τίς
οὖν |
[0] |
´νδοὺς
ἔς
τε
βακχείαν
πεσὼν
|
~ἔπειρεν |
ἡμῖν
παῖδα,
καὶ
σπείρας
βρέφος
|
[50] |
δ´
ἔριν
λύους´
ὑπόσπονδον
μολεῖν
|
~ἔπεισα |
παιδὶ
παῖδα
πρὶν
ψαῦσαι
δορός. |
[250] |
κοὐ
πέποιθ´
ἅμα,
~ἥτις
μ´
|
ἔπεισε |
δεῦρ´
ὑπόσπονδον
μολεῖν.
~ἀλλ´
ἐγγὺς |
[1700] |
πάρος
εὐτυχήματ´
αὐδῶν.
~τάδε
ς´
|
ἐπέμενε |
μέλεα
πάθεα,
~φυγάδα
πατρίδος
ἄπο |
[1450] |
Ἀργείων
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω
τειχέων
|
ἐπέμπομεν. |
~ἄλλοι
δὲ
τοὺς
θανόντας
Ἀντιγόνης |
[250] |
ἐκ
παίδων
δορὸς
~Φοίβωι
μ´
|
ἔπεμψαν |
ἐνθάδ´
ἀκροθίνιον.
~μέλλων
δὲ
πέμπειν |
[1550] |
σώματα
νεκρῶν
~ὄμματος
αὐγαῖς
σαῖς
|
ἐπενώμας; |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν
ἐμῶν
τεκέων |
[1200] |
ὤρουσε
κἀπήινει
λόγους.
~πάντες
δ´
|
ἐπερρόθησαν |
Ἀργεῖοι
τάδε
~Κάδμου
τε
λαὸς |
[600] |
~καλλιπόταμος
ὕδατος
ἵνα
τε
~νοτὶς
|
ἐπέρχεται |
γυίας
~Δίρκας
χλοηφόρους
~καὶ
βαθυσπόρους |
[1550] |
~σαρκὸς
ἔβαψεν,
ἄχει
δὲ
τέκνων
|
ἔπες´ |
ἀμφὶ
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´
ἐν |
[1150] |
παῖς
σὸς
ἐξαθροίζεται,
~πύργοις
δ´
|
ἐπέστης´ |
αὖθις.
ἐς
δ´
ἄλλας
πύλας
|
[600] |
δ´
ἂν
κλύοι
σου
πατρίδ´
|
~ἐπεστρατευμένου; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
θεῶν
τῶν
λευκοπώλων |
[250] |
τ´
ἐπ´
ἐσχάρας,
~ἐν
τῶιδ´
|
ἐπεστράτευσαν |
Ἀργεῖοι
πόλιν.
~σὺ
δ´
ἀντάμειψαί |
[1050] |
μέριμναν
~ὁρμάσας´
ἐπ´
ἔργον,
~ὅθεν
|
ἐπέσυτο |
τάνδε
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι
δαιμόνων
τις |
[200] |
ἢν
λάβωσι
τῶν
λόγων
~πλείους
|
ἐπεσφέρουσιν· |
ἡδονὴ
δέ
τις
~γυναιξὶ
μηδὲν |
[400] |
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας
λόχων
~τάσσων
|
ἐπέσχον |
πόλιν,
ὅπως
κλύοιμί
σου
~κοινὰς |
[850] |
οὕνεκ´
ἂν
κλήισας
στόμα
~χρησμοὺς
|
ἐπέσχον· |
σοὶ
δ´,
ἐπεὶ
χρήιζεις
μαθεῖν, |
[850] |
δρῶν,
ποῖα
δ´
οὐ
λέγων
|
ἔπη
|
~ἐς
ἔχθος
ἦλθον
παισὶ
τοῖσιν |
[900] |
´στιν
Μενοικεύς,
ὅς
με
δεῦρ´
|
ἐπήγαγεν; |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅδ´
οὐ
μακρὰν
ἄπεστι, |
[1150] |
ἐξέπιπτον
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
τ´
|
ἐπήδων |
ἄξονές
τ´
ἐπ´
ἄξοσιν
~νεκροί |
[1350] |
στέφανον,
ὁμογενῆ
κτανεῖν.
~πολλοῖς
δ´
|
ἐπήιει |
δάκρυα
τῆς
εὐχῆς
ὅση,
~κἄβλεψαν |
[1150] |
τάσδ´
ἐσεῖδεν
εὐτυχεῖς
πάλας,
~ἄλλας
|
ἐπήιει |
παῖς
σός,
εἱπόμην
δ´
ἐγώ. |
[750] |
~ὄψιν
τυφλώσας·
οὐκ
ἄγαν
σφ´
|
ἐπήινεσα· |
~ἡμᾶς
δ´
ἀραῖσιν,
ἢν
τύχηι, |
[650] |
στείχοντ´
ἐμούς.
~(ΚΡΕΩΝ)
~ἦ
πόλλ´
|
ἐπῆλθον |
εἰσιδεῖν
χρήιζων
ς´,
ἄναξ
~Ἐτεόκλεες, |
[650] |
δὲ
Καδμείων
πύλας
~φυλακάς
τ´
|
ἐπῆλθον |
σὸν
δέμας
θηρώμενος.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ |
[1100] |
πύλαις·
~σιδηρονώτοις
δ´
ἀσπίδος
κύκλοις
|
ἐπῆν
|
~γίγας
ἐπ´
ὤμοις
γηγενὴς
ὅλην |
[400] |
χάριν,
ἀναγκαίαν
δέ
μοι
~διδόντες·
|
ἐπὶ |
γὰρ
τὴν
ἐμὴν
στρατεύομαι
~πόλιν. |
[1450] |
προσωιδὸν
~ἢ
τίνα
μουσοπόλον
στοναχὰν
|
ἐπὶ
|
~δάκρυσι
δάκρυσιν,
ὦ
δόμος,
ὦ |
[50] |
γῆς,
~ἐνιαυτὸν
ἀλλάσσοντ´.
ἐπεὶ
δ´
|
ἐπὶ |
ζυγοῖς
~καθέζετ´
ἀρχῆς,
οὐ
μεθίσταται |
[1050] |
~τέκεα
μέλεος.
ἀγάμεθ´
ἀγάμεθ´,
~ὃς
|
ἐπὶ |
θάνατον
οἴχεται
~γᾶς
ὑπὲρ
πατρώιας, |
[1700] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὅδ´
εἰμὶ
μοῦσαν
ὃς
|
ἐπὶ |
καλλίνικον
~οὐράνιον
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
|
[750] |
κατέχηι
Βρομίου
παράμουσος
ἑορταῖς;
~οὐκ
|
ἐπὶ |
καλλιχόροις
στεφάνοισι
νεάνιδος
ὥρας
~βόστρυχον |
[1350] |
μέτα.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀνάγετ´
ἀνάγετε
κωκυτὸν
|
~ἐπὶ |
κάρα
τε
λευκοπήχεις
κτύπους
χεροῖν. |
[200] |
ἔμολον
γᾶν,
~κλεινῶν
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς
|
ἐπὶ |
Λαΐου
~πεμφθεῖς´
ἐνθάδε
πύργους.
~ἴσα |
[1550] |
~καὶ
πυρὶ
καὶ
σχετλίαισι
μάχαις
|
ἐπὶ |
παῖδας
ἔβα
σούς,
~ὦ
πάτερ, |
[1650] |
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πρόσθες
τυφλὴν
χεῖρ´
|
ἐπὶ |
πρόσωπα
δυστυχῆ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
θανόντων |
[1500] |
~χρόνον
ἐν
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
~τίν´
|
ἐπὶ |
πρῶτον
ἀπὸ
χαίτας
σπαραγμοῖς
~ἀπαρχὰς |
[1400] |
~ἐς
δ´
ἄπορον
ἥκων
δορὸς
|
ἐπὶ |
σκέλος
πάλιν
~χωρεῖ,
λαβὼν
δ´ |
[1600] |
πατέρ´
ἀποστέλλων
χθονός;
~τί
θεσμοποιεῖς
|
ἐπὶ |
ταλαιπώρωι
νεκρῶι;
~(ΚΡΕΩΝ)
Ἐτεοκλέους
βουλεύματ´, |
[1200] |
τε
λαὸς
ὡς
δίκαι´
ἡγούμενοι.
|
~ἐπὶ |
τοῖσδε
δ´
ἐσπείσαντο
κἀν
μεταιχμίοις
|
[1550] |
~μάτηρ,
ὥστε
λέοντας
ἐναύλους,
~μαρναμένους
|
ἐπὶ |
τραύμασιν,
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν |
[1300] |
~αἱμάξετον.
~τάλανες,
ὅτι
ποτὲ
μονομάχον
|
~ἐπὶ |
φρέν´
ἠλθέτην.
~βοᾶι
βαρβάρωι
στενακτὰν |
[650] |
δεργμάτων
κόραισι
~πολυπλάνοις
ἐπισκοπῶν·
~ὃν
|
ἐπὶ |
χέρνιβας
μολὼν
~Κάδμος
ὄλεσε
μαρμάρωι, |
[750] |
τετραβάμοσι
μώνυχα
πώλων
~Ἱσμηνοῦ
τ´
|
ἐπὶ |
χεύμασι
βαίνων
~ἱππείαισι
θοάζεις,
~Ἀργείοις |
[1450] |
~μῆτερ—
τίθησι
δ´
αὐτὸς
ὀμμάτων
|
ἔπι— |
~καὶ
χαίρετ´·
ἤδη
γάρ
με |
[1350] |
μάχης,
~ἦιξαν
δράμημα
δεινὸν
ἀλλήλοις
|
ἔπι. |
~κάπροι
δ´
ὅπως
θήγοντες
ἀγρίαν |
[1450] |
προμηθίαι
~καθῆστο
Κάδμου
λαὸς
ἀσπίδων
|
ἔπι, |
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
~Ἀργεῖον |
[1050] |
ἱππόταις
~ἔταξ´,
ὁπλίτας
δ´
ἀσπιδηφόροις
|
ἔπι, |
~ὡς
τῶι
νοσοῦντι
τειχέων
εἴη |
[1600] |
γε,
καὶ
σὺ
μῶρος
ὃς
|
ἐπίθου |
τάδε.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς;
τἀντεταλμέν´
οὐ |
[550] |
~τὰ
τῶν
θεῶν
δ´
ἔχοντες
|
ἐπιμελούμεθα· |
~ὅταν
δὲ
χρήιζως´
αὔτ´
ἀφαιροῦνται |
[400] |
πῶς
δ´
ἦλθες
Ἄργος;
τίν´
|
ἐπίνοιαν |
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
Ἀδράστωι
Λοξίας |
[800] |
ὁ
κατὰ
χθονὸς
Ἅιδας
~Καδμείοις
|
ἐπιπέμπει· |
~δυσδαίμων
δ´
ἔρις
ἄλλα
~θάλλει |
[750] |
~ἀλλὰ
σὺν
ὁπλοφόροις
στρατὸν
Ἀργείων
|
ἐπιπνεύσας
|
~αἵματι
Θήβας
~κῶμον
ἀναυλότατον
προχορεύεις· |
[750] |
χεύμασι
βαίνων
~ἱππείαισι
θοάζεις,
~Ἀργείοις
|
ἐπιπνεύσας
|
~Σπαρτῶν
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον
ἔνοπλον
|
[1100] |
οὔτις
ἀργὸς
ἦν·
~πολλοὶ
δ´
|
ἔπιπτον |
κρᾶτας
αἱματούμενοι,
~ἡμῶν
τ´
ἐς |
[800] |
βρέφος
ἔκβολον
οἴκων,
~χρυσοδέτοις
περόναις
|
ἐπίσαμον· |
~μηδὲ
τὸ
παρθένιον
πτερόν,
οὔρειον |
[1100] |
~ὁ
τῆς
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος
ἔκγονος,
|
~ἐπίσημ´ |
ἔχων
οἰκεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει, |
[1100] |
προσῆγε·
Ποτνιάδες
δ´
ἐπ´
ἀσπίδι
|
~ἐπίσημα |
πῶλοι
δρομάδες
ἐσκίρτων
φόβωι,
~εὖ |
[750] |
~{πόλει
δὲ
καὶ
σοὶ
ταῦτ´
|
ἐπισκήπτω, |
Κρέον·
~ἤνπερ
κρατήσηι
τἀμά,
Πολυνείκους |
[900] |
ὁ
γηγενὴς
~ἐγένετο
Δίρκης
ναμάτων
|
ἐπίσκοπος, |
~σφαγέντα
φόνιον
αἷμα
γῆι
δοῦναι |
[650] |
ῥέεθρα
~χλοερὰ
δεργμάτων
κόραισι
~πολυπλάνοις
|
ἐπισκοπῶν· |
~ὃν
ἐπὶ
χέρνιβας
μολὼν
~Κάδμος |
[1100] |
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς
ἁρμάτων
τ´
|
ἐπιστάται; |
~ἠχῆς
δ´
ὅπως
ἤκουσαν,
οὔτις |
[850] |
πείσομαι·
τί
γὰρ
πάθω;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἐπίσχες |
αὐτοῦ,
πρέσβυ.
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
μὴ
´πιλαμβάνου. |
[450] |
εἰσεδέξω
τειχέων
πείσασά
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἐπίσχες· |
οὔτοι
τὸ
ταχὺ
τὴν
δίκην |
[50] |
~στράτευμ´
ἰδεῖν
Ἀργεῖον
ἱκεσίαισι
σαῖς,
|
~ἐπίσχες, |
ὡς
ἂν
προυξερευνήσω
στίβον,
~μή |
[1100] |
δεδορκότα,
~τὰ
μὲν
σὺν
ἄστρων
|
ἐπιτολαῖσιν |
ὄμματα
~βλέποντα,
τὰ
δὲ
κρύπτοντα |
[1550] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἐπ´
ὀνείδεσιν
οὐδ´
|
ἐπιχάρμασιν |
~ἀλλ´
ὀδύναισι
λέγω·
σὸς
ἀλάστωρ
|
[850] |
ἄνδρα
δυστυχῆ
~ἐξηγρίωσαν·
ἐκ
δ´
|
ἔπνευς´ |
αὐτοῖς
ἀρὰς
~δεινάς,
νοσῶν
τε |
[1500] |
~πτανὸν
ὄνειρον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δυστυχὲς
ἀγγελίας
|
ἔπος |
εἴσηι,
~πάτερ·
οὐκέτι
σοι
τέκνα |
[1050] |
μοί
ποθ´
ἥκεις
καινὸν
ἀγγελῶν
|
ἔπος; |
~τέθνηκεν
ἢ
ζῆι
παῖς
ἐμός; |
[1000] |
βοάν,
~ἰηϊήιον
μέλος
~ἄλλος
ἄλλοτ´
|
ἐποτότυζε
|
~διαδοχαῖς
ἀνὰ
πτόλιν.
~βροντᾶι
δὲ |
[1250] |
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐ
φίλ´,
ἀλλ´
|
ἕπου. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῖ,
παρθενῶνας
ἐκλιποῦς´;
(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[700] |
ἀπορίαν
γὰρ
οὐ
μενῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἕπτ´ |
ἄνδρας
αὐτοῖς
καὶ
σὺ
πρὸς |
[700] |
οὖν
πρόνοια
γίγνεται
σοφωτέρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἕπτ´ |
ἄνδρας
αὐτοῖς
φασιν,
ὡς
ἤκους´ |
[950] |
καὶ
στρατηλάταις
τάδε
~πύλας
ἐφ´
|
ἑπτὰ |
καὶ
λοχαγέτας
μολών.
~κἂν
μὲν |
[1050] |
τῆιδε
γῆι
σωτηρίαν,
~λόχους
ἔνειμεν
|
ἑπτὰ |
καὶ
λοχαγέτας
~πύλας
ἐφ´
ἑπτά, |
[150] |
´στι
Πολυνείκης,
γέρον;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
|
ἑπτὰ |
παρθένων
τάφου
πέλας
~Νιόβης
Ἀδράστωι |
[700] |
σθένος
βραχύ.
~(ΚΡΕΩΝ)
λόχων
ἄνακτας
|
ἑπτὰ |
προσκεῖσθαι
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δῆτα |
[1050] |
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
~πύλας
ἐφ´
|
ἑπτά, |
φύλακας
Ἀργείου
δορός,
~σὸς
παῖς, |
[50] |
ἄγει·
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´
ἐλθὼν
|
ἑπτάπυλα |
τείχη
τάδε
~πατρῶι´
ἀπαιτεῖ
σκῆπτρα |
[1050] |
μὲν
λιπὼν
γόους,
~τὰ
δ´
|
ἑπτάπυργα |
κλῆιθρα
γᾶς
~καλλίνικα
θήσων.
~γενοίμεθ´ |
[1050] |
ἀπαλλάξω
φόβου.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
δ´
|
ἑπτάπυργοι— |
πῶς
ἔχουσι;
περιβολαί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἑστᾶς´ |
[700] |
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται
τάδ´·
ἐλθὼν
|
ἑπτάπυργον |
ἐς
πόλιν
~τάξω
λοχαγοὺς
πρὸς |
[200] |
~κοινὰ
δ´,
εἴ
τι
πείσεται
|
~ἑπτάπυργος |
ἅδε
γᾶ,
~Φοινίσσαι
χώραι.
φεῦ |
[250] |
ἀντάμειψαί
μ´,
ὅστις
ὢν
ἐλήλυθας
|
~ἑπτάστομον |
πύργωμα
Θηβαίας
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πατὴρ |
[1250] |
σοφοὺς
ἔχεις
λόγους
~ἢ
φίλτρ´
|
ἐπωιδῶν, |
στεῖχ´,
ἐρήτυσον
τέκνα
~δεινῆς
ἁμίλλης· |
[400] |
ἐμὴν
στρατεύομαι
~πόλιν.
θεοὺς
δ´
|
ἐπώμος´ |
ὡς
ἀκουσίως
~τοῖς
φιλτάτοις
ἑκοῦσιν |
[600] |
~ἔθετό
σοι
θείαι
προνοίαι
νεικέων
|
ἐπώνυμον. |
~(ΧΟΡΟΣ)
Κάδμος
ἔμολε
τάνδε
γᾶν
|
[1450] |
μοι.
~ὦ
Πολύνεικες,
ἔφυς
ἄρ´
|
ἐπώνυμος. |
ὤμοι
Θῆβαι.
~σὰ
δ´
ἔρις— |
[350] |
ἄνδρας·
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει
~πατρίδος
|
ἐρᾶν |
ἅπαντας·
ὃς
δ´
ἄλλως
λέγει
|
[500] |
λέγειν
χρὴ
μὴ
´πὶ
τοῖς
|
ἔργοις |
καλοῖς·
~οὐ
γὰρ
καλὸν
τοῦτ´ |
[400] |
ἐς
διαλλαγὰς
ὅδε
~χωρεῖ·
σὸν
|
ἔργον, |
μῆτερ
Ἰοκάστη,
λέγειν
~τοιούσδε
μύθους |
[1050] |
κατηργάσω,
~Καδμείαν
μέριμναν
~ὁρμάσας´
ἐπ´
|
ἔργον, |
~ὅθεν
ἐπέσυτο
τάνδε
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι |
[500] |
βροτοῖς
~πλὴν
ὀνόμασιν·
τὸ
δ´
|
ἔργον |
οὐκ
ἔστιν
τόδε.
~ἐγὼ
γὰρ |
[350] |
ἦ
κακὸν
μέγα;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μέγιστον·
|
ἔργωι |
δ´
ἐστὶ
μεῖζον
ἢ
λόγωι. |
[550] |
Ἄργος
ἥξεις
μυρίους
λιπὼν
νεκρούς;
|
~ἐρεῖ |
δὲ
δή
τις·
Ὦ
κακὰ |
[1700] |
ποῖος;
ἀλλ´
ἦ
πρὸς
κακοῖς
|
ἐρεῖς |
κακά;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις |
[550] |
τυραννεῖν
ἢ
πόλιν
σῶσαι
θέλεις,
|
~ἐρεῖς |
τυραννεῖν;
ἢν
δὲ
νικήσηι
ς´ |
[850] |
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι
παρεῖμαι
γοῦν
|
Ἐρεχθειδῶν |
ἄπο
~δεῦρ´
ἐκκομισθεὶς
τῆς
πάροιθεν |
[250] |
γὰρ
ἐσχάραι
~πέλας
πάρεισι)
κοὐκ
|
ἔρημα |
δώματα,
~φέρ´
ἐς
σκοτεινὰς
περιβολὰς |
[300] |
παλαιᾶν
λάβω
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος,
|
~ἔρημον |
πατρῶιον
ἔλιπες
δόμον
~φυγὰς
ἀποσταλεὶς |
[1200] |
πράσσω
κλυεῖν.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μέθες
μ´·
|
ἔρημος |
παῖς
ὑπασπιστοῦ
σέθεν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακόν |
[1250] |
λόγους
~ἢ
φίλτρ´
ἐπωιδῶν,
στεῖχ´,
|
ἐρήτυσον |
τέκνα
~δεινῆς
ἁμίλλης·
ὡς
ὁ |
[1250] |
δὴ
τί;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
συγγόνων
λύσεις
|
ἔριν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
δρῶσα,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1450] |
~ἀνῆιξε
δ´
ὀρθὸς
λαὸς
εἰς
|
ἔριν |
λόγων,
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς
νικῶντα |
[50] |
καὶ
μέρη
χθονός.
~ἐγὼ
δ´
|
ἔριν |
λύους´
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~ἔπεισα
παιδὶ |
[1000] |
~ἄλυρον
ἀμφὶ
μοῦσαν,
~ὀλομέναν
γ´
|
Ἐρινύν, |
~ἔφερες
ἔφερες
ἄχεα
πατρίδι
~φόνια· |
[1500] |
σύγγονα,
~ματέρα
καὶ
τέκνα,
χάρματ´
|
Ἐρινύος; |
~ἃ
δόμον
Οἰδιπόδα
πρόπαρ
ὤλεσε, |
[600] |
σημανεῖ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πατρὸς
οὐ
φεύξεσθ´
|
Ἐρινῦς; |
(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἐρρέτω
πρόπας
δόμος·
~ὡς |
[1300] |
~πότμος
ἄποτμος
ὁ
φόνος
ἕνεκ´
|
Ἐρινύων. |
~{ἀλλὰ
γὰρ
Κρέοντα
λεύσσω
τόνδε |
[250] |
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου
φέρων
~πημονὰν
|
Ἐρινύων. |
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
τὰν |
[1150] |
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
ἐπάλξεων
~λιπεῖν
|
ἐρίπνας |
φύλακας·
ἀλλά
νιν
πάλιν
~κυναγὸς |
[1450] |
Θῆβαι.
~σὰ
δ´
ἔρις—
οὐκ
|
ἔρις |
ἀλλὰ
φόνωι
φόνος—
~Οἰδιπόδα
δόμον
|
[800] |
Ἅιδας
~Καδμείοις
ἐπιπέμπει·
~δυσδαίμων
δ´
|
ἔρις |
ἄλλα
~θάλλει
παίδων
~Οἰδιπόδα
κατὰ |
[350] |
~ὄλοιτο
τάδ´
εἴτε
σίδαρος
~εἴτ´
|
Ἔρις |
εἴτε
πατὴρ
ὁ
σὸς
αἴτιος, |
[750] |
~χαλκῶι
κοσμήσας.
~ἦ
δεινά
τις
|
Ἔρις |
θεός,
ἃ
τάδε
~μήσατο
πήματα |
[500] |
~οὐκ
ἦν
ἂν
ἀμφίλεκτος
ἀνθρώποις
|
ἔρις· |
~νῦν
δ´
οὔθ´
ὅμοιον
οὐδὲν |
[1450] |
ἐπώνυμος.
ὤμοι
Θῆβαι.
~σὰ
δ´
|
ἔρις— |
οὐκ
ἔρις
ἀλλὰ
φόνωι
φόνος— |
[1450] |
δ´
ὡς
ἐκεῖνον·
ἦν
δ´
|
ἔρις |
στρατηλάταις.
~{οἱ
μὲν
πατάξαι
πρόσθε |
[450] |
ἔφυ,
~κοὐ
ποικίλων
δεῖ
τἄνδιχ´
|
ἑρμηνευμάτων· |
~ἔχει
γὰρ
αὐτὰ
καιρόν·
ὁ |
[650] |
~ἑλικτὸς
εὐθὺς
ἔτι
βρέφος
~χλοηφόροισιν
|
ἔρνεσιν
|
~κατασκίοισιν
ὀλβίσας
ἐνώτισεν,
~βάκχιον
χόρευμα |
[150] |
ὦ
πότνια,
~χρυσεοβόστρυχον
ὦ
Διὸς
|
ἔρνος
|
~Ἄρτεμι,
δουλοσύναν
τλαίην.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ |
[1450] |
ὑπέστη,
πεδία
δ´
ἐξεπίμπλασαν
~φεύγοντες,
|
ἔρρει |
δ´
αἷμα
μυρίον
νεκρῶν
~λόγχαις |
[1250] |
δωμάτων
πάρος;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
θύγατερ,
|
ἔρρει |
σῶν
κασιγνήτων
βίος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
πῶς |
[600] |
πατρὸς
οὐ
φεύξεσθ´
Ἐρινῦς;
(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἐρρέτω |
πρόπας
δόμος·
~ὡς
τάχ´
οὐκέθ´ |
[1150] |
δὲ
κρᾶτα
διεπάλυνε
καὶ
ῥαφὰς
|
~ἔρρηξεν |
ὀστέων,
ἄρτι
δ´
οἰνωπὸν
γένυν
|
[1450] |
παρθενίας
τὸν
ὑπὸ
βλεφάροις
~φοίνικ´,
|
ἐρύθημα |
προσώπου,
~αἰδομένα
φέρομαι
βάκχα
νεκύων, |
[950] |
ἔγνως.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
τί
δὴ
τόδ´
|
ἔρυμά |
μοι
γενήσεται;
~(ΚΡΕΩΝ)
πόμπιμος
ὁ |
[900] |
{ὀρθῶς
μ´
ἐρωτᾶις
κεἰς
ἀγῶν´
|
ἔρχηι |
λόγων.
~δεῖ
τόνδε
θαλάμαις,
οὗ |
[500] |
~ἐγὼ
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ,
ἀποκρύψας
|
ἐρῶ· |
~ἄστρων
ἂν
ἔλθοιμ´
ἡλίου
πρὸς |
[400] |
μὲν
οὖν
ὑμνηθέν,
ἀλλ´
ὅμως
|
ἐρῶ· |
~τὰ
χρήματ´
ἀνθρώποισι
τιμιώτατα
~δύναμίν |
[550] |
ἀλλ´
ἐφήμερος.
~ἄγ´,
ἤν
ς´
|
ἔρωμαι |
δύο
λόγω
προθεῖς´
ἅμα,
~πότερα |
[350] |
τὰ
τῶν
θεῶν.
~ὅπως
δ´
|
ἔρωμαι, |
μή
τι
σὴν
δάκω
φρένα, |
[250] |
περιβολὰς
μεθῶ
ξίφος
~καὶ
τάσδ´
|
ἔρωμαι, |
τίνες
ἐφεστᾶσιν
δόμοις.
~ξέναι
γυναῖκες, |
[600] |
κτενῶν
σε.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἀμὲ
τοῦδ´
|
ἔρως |
ἔχει.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τάλαιν´
ἐγώ· |
[0] |
τἄμ´
ἔχων
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν
|
ἐρωτᾶι |
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ
θ´
ἅμα
~παίδων |
[900] |
τέκνωι
κακόν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{ὀρθῶς
μ´
|
ἐρωτᾶις |
κεἰς
ἀγῶν´
ἔρχηι
λόγων.
~δεῖ |
[350] |
φίλα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
{καὶ
δή
ς´
|
ἐρωτῶ |
πρῶτον
ὧν
χρήιζω
τυχεῖν·
~τί |
[1600] |
δυστυχὴς
ἔφυς,
πάτερ.
~ἀτὰρ
ς´
|
ἐρωτῶ |
τὸν
νεωστὶ
κοίρανον·
~τί
τόνδ´ |
[400] |
δῆτ´
Ἄδραστος
ἤικασεν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
στρωμνῆς
|
ἐς |
ἀλκὴν
οὕνεκ´
ἤλθομεν
πέρι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[350] |
εὖ
κοὐ
φρονῶν
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς
|
ἐς |
ἄνδρας·
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει
~πατρίδος |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
πόλις.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μολὼν
|
ἐς |
Ἄργος
ἀνακάλει
Λέρνης
ὕδωρ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1350] |
τ´
ἀλκὴν
δορός.
~βλέψας
δ´
|
ἐς |
Ἄργος
ἧκε
Πολυνείκης
ἀράς·
~Ὦ |
[1300] |
ἤκουσε
τέκνα
μονομάχωι
μέλλειν
δορὶ
|
~ἐς |
ἀσπίδ´
ἥξειν
βασιλικῶν
δόμων
ὕπερ. |
[750] |
τ´
ἐμὴν
χάριν.
~πατὴρ
δ´
|
ἐς |
αὑτὸν
ἀμαθίαν
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
τυφλώσας· |
[650] |
~Παλλάδος
φραδαῖσι
~γαπετεῖς
δικὼν
ὀδόντας
|
~ἐς |
βαθυσπόρους
γύας·
~ἔνθεν
ἐξανῆκε
γᾶ
|
[1400] |
καὶ
νενικηκὼς
μάχηι,
~ξίφος
δικὼν
|
ἐς |
γαῖαν
ἐσκύλευέ
νιν,
~τὸν
νοῦν |
[1650] |
γε
σὸν
προσπτύξομαι.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
|
ἐς |
γάμους
σοὺς
συμφορὰν
κτήσηι
γόοις. |
[450] |
πρόσωπον
πρὸς
κασίγνητον
στρέφε,
~Πολύνεικες·
|
ἐς |
γὰρ
ταὐτὸν
ὄμμασιν
βλέπων
~λέξεις |
[900] |
δῆτα
καὶ
σπουδὴν
ἔχεις;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἐς |
γὰρ
τί
μᾶλλον
δεῖ
προθυμίαν |
[1150] |
κῶλ´
ὡς
κύκλωμ´
Ἰξίονος}
~εἱλίσσετ´,
|
ἐς |
γῆν
δ´
ἔμπυρος
πίπτει
νεκρός. |
[950] |
χρή,
πάτερ,
μολεῖν;
~(ΚΡΕΩΝ)
Αἰτωλίδ´
|
ἐς |
γῆν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ἐκ
δὲ
τῆσδε |
[1150] |
ἐξαθροίζεται,
~πύργοις
δ´
ἐπέστης´
αὖθις.
|
ἐς |
δ´
ἄλλας
πύλας
~ἠπειγόμεσθα,
τοῦτο |
[1400] |
ἀπὸ
δ´
ἔθραυς´
ἄκρον
δόρυ.
|
~ἐς |
δ´
ἄπορον
ἥκων
δορὸς
ἐπὶ |
[1100] |
τόξοισιν
Ἀταλάντην
κάπρον
~χειρουμένην
Αἰτωλόν.
|
ἐς |
δὲ
Προιτίδας
~πύλας
ἐχώρει
σφάγι´ |
[400] |
ἀνήρ.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
μὴν
Ἐτεοκλῆς
|
ἐς |
διαλλαγὰς
ὅδε
~χωρεῖ·
σὸν
ἔργον, |
[50] |
μήτηρ
παρθενῶνας
ἐκλιπεῖν
~μεθῆκε
μελάθρων
|
ἐς |
διῆρες
ἔσχατον
~στράτευμ´
ἰδεῖν
Ἀργεῖον |
[1600] |
~νεκρῶν
δὲ
τῶνδε
τὸν
μὲν
|
ἐς |
δόμους
χρεὼν
~ἤδη
κομίζειν,
τόνδε |
[450] |
φίλος
τις
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
φίλωι
|
~ἐς |
ἓν
συνελθὼν
ὄμματ´
ὄμμασιν
διδῶι, |
[850] |
ποῖα
δ´
οὐ
λέγων
ἔπη
|
~ἐς |
ἔχθος
ἦλθον
παισὶ
τοῖσιν
Οἰδίπου; |
[0] |
θεοῦ
τε
τὴν
φάτιν,
~λειμῶν´
|
ἐς |
Ἥρας
καὶ
Κιθαιρῶνος
λέπας
~δίδωσι |
[1250] |
ἄνδρ´
ἀρίστω
καὶ
κασιγνήτω
σέθεν
|
~ἐς |
θάνατον
ἐκνεύοντε
κωλῦσαί
σε
δεῖ
|
[1750] |
ἱερὸν
ὄρεσιν
ἀνεχόρευσα,
~χάριν
ἀχάριτον
|
ἐς |
θεοὺς
διδοῦσα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
πάτρας |
[700] |
Ἀδράστου
καὶ
στρατῶι
πεποιθότα.
~ἀλλ´
|
ἐς |
θεοὺς
χρὴ
ταῦτ´
ἀναρτήσαντ´
ἔχειν· |
[700] |
μολών.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἤκουσα
μεῖζον
αὐτὸν
|
ἐς |
Θήβας
φρονεῖν,
~κήδει
τ´
Ἀδράστου |
[100] |
ἐπαντέλλων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἰδού,
ξύναψον,
παρθέν´·
|
ἐς |
καιρὸν
δ´
ἔβης·
~κινούμενον
γὰρ |
[1200] |
στρατοῦ.
~{λέξαντες
Ἀργείοισι
Καδμείοισί
τε
|
~ἐς |
κοινὸν
οἷον
μήποτ´
ὤφελον
λόγον. |
[750] |
Κρέον·
~σοὶ
μὲν
γὰρ
ἡδὺς
|
ἐς |
λόγους
ἀφίξεται,
~ἐγὼ
δὲ
τέχνην |
[700] |
γὰρ
ηὗρον
ἐνδεεῖς
διαλλαγάς,
~ὡς
|
ἐς |
λόγους
συνῆψα
Πολυνείκει
μολών.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1250] |
σκήπτρων
κρατεῖς.
~τάδ´
ἠγόρευον
παρακαλοῦντες
|
ἐς |
μάχην.
~μάντεις
δὲ
μῆλ´
ἔσφαζον |
[550] |
πολλοῖσιν
ἦλθες
πρὸς
τὸν
οὐδὲν
|
ἐς |
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς
γάρ
ἐστ´ |
[650] |
πρὸς
αὐτὸν
συμβαλεῖν
βουλεύματα,
~πρὶν
|
ἐς |
μάχην
τε
καὶ
δορὸς
τάξιν |
[1100] |
~ὁ
δ´
οὐκ
ἔλασσον
Ἄρεος
|
ἐς |
μάχην
φρονῶν
~Καπανεὺς
προσῆγε
λόχον |
[1000] |
ἐπάλξεων
ἄκρων
~σφάξας
ἐμαυτὸν
σηκὸν
|
ἐς |
μελαμβαθῆ
~δράκοντος,
ἔνθ´
ὁ
μάντις |
[1350] |
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι,
~ἔστησαν
ἐλθόντ´
|
ἐς |
μέσον
μεταίχμιον
~{δισσὼ
στρατηγὼ
καὶ |
[1600] |
ἐμαυτοῦ
πατέρ´
ὁ
δυσδαίμων
ἐγὼ
|
~ἐς |
μητρὸς
ἦλθον
τῆς
ταλαιπώρου
λέχος
|
[1250] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
πῶς
εἶπας;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἰχμὴν
|
ἐς |
μίαν
καθέστατον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἲ
´γώ, |
[0] |
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ
θ´
ἅμα
~παίδων
|
ἐς |
οἴκους
ἀρσένων
κοινωνίαν.
~ὁ
δ´ |
[0] |
δέ
νιν
λαβόντες
ἱπποβουκόλοι
~φέρους´
|
ἐς |
οἴκους
ἔς
τε
δεσποίνης
χέρας
|
[500] |
ἄδικος
ἡ
θεός·
~πολλοὺς
δ´
|
ἐς |
οἴκους
καὶ
πόλεις
εὐδαίμονας
~ἐσῆλθε |
[50] |
~ὁ
πάντ´
ἀνατλὰς
Οἰδίπους
παθήματα
|
~ἐς |
ὄμμαθ´
αὑτοῦ
δεινὸν
ἐμβάλλει
φόνον
|
[1150] |
ἔπιπτον
κρᾶτας
αἱματούμενοι,
~ἡμῶν
τ´
|
ἐς |
οὖδας
εἶδες
ἂν
πρὸ
τειχέων
|
[400] |
νὺξ
ἦν,
Ἀδράστου
δ´
ἦλθον
|
ἐς |
παραστάδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κοίτας
ματεύων,
ἦι |
[400] |
γάρ
ἐστ´
ἐμός,
~ἄμφω
κατάξειν
|
ἐς |
πάτραν,
πρόσθεν
δ´
ἐμέ.
~πολλοὶ |
[1700] |
φεῦ
τὸ
χρήσιμον
φρενῶν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἐς |
πατρός
γε
συμφορὰς
~εὐκλεᾶ
με |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται
τάδ´·
ἐλθὼν
ἑπτάπυργον
|
ἐς |
πόλιν
~τάξω
λοχαγοὺς
πρὸς
πύλαισιν, |
[600] |
οὐκέτ´
εἰμὶ
παῖς
σός.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἐς |
πόλλ´
ἀθλία
πέφυκ´
ἐγώ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1100] |
σωφρόνως
ἄσημ´
ὅπλα.
~Ὠγύγια
δ´
|
ἐς |
πυλώμαθ´
Ἱππομέδων
ἄναξ
~ἔστειχ´
ἔχων |
[550] |
Πολύνεικες,
λέγω·
~ἀμαθεῖς
Ἄδραστος
χάριτας
|
ἐς |
ς´
ἀνήψατο,
~ἀσύνετα
δ´
ἦλθες |
[400] |
φιλτάτοις
ἑκοῦσιν
ἠράμην
δόρυ.
~ἀλλ´
|
ἐς |
σὲ
τείνει
τῶνδε
διάλυσις
κακῶν, |
[250] |
πάρεισι)
κοὐκ
ἔρημα
δώματα,
~φέρ´
|
ἐς |
σκοτεινὰς
περιβολὰς
μεθῶ
ξίφος
~καὶ |
[1350] |
ἔγχος
ἡμῖν
καλλίνικον
ἐκ
χερὸς
|
~ἐς |
στέρν´
ἀδελφοῦ
τῆσδ´
ἀπ´
ὠλένης |
[550] |
τὸ
λίαν,
μέθετον·
ἀμαθία
δυοῖν,
|
~ἐς |
ταὔθ´
ὅταν
μόλητον,
ἔχθιστον
κακόν. |
[0] |
μηκέτ´
εἴη,
καὶ
ξυνάπτετον
πόδα
|
~ἐς |
ταὐτὸν
ἄμφω
Φωκίδος
σχιστῆς
ὁδοῦ. |
[1400] |
ἀπεστερημένοιν.
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε
φασγάνων
|
~ἐς |
ταὐτὸν
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
|
[150] |
παρθενῶσι
μίμνε
σοῖς,
ἐπεὶ
πόθου
|
~ἐς |
τέρψιν
ἦλθες
ὧν
ἔχρηιζες
εἰσιδεῖν. |
[1150] |
μὲν
οὖν
γῆς
ἔσχομεν
κατασκαφὰς
|
~ἐς |
τὴν
παροῦσαν
ἡμέραν·
εἰ
δ´ |
[350] |
τοῖς
μὴ
σοφοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
|
ἐς |
τὸ
κέρδος
παρὰ
φύσιν
δουλευτέον. |
[800] |
σύ,
ναυβάταισιν
ἄστρον
ὥς.
~δεῦρ´
|
ἐς |
τὸ
λευρὸν
πέδον
ἴχνος
τιθεῖς´ |
[950] |
ἐμοὶ
λόγοι·
~ἐγὼ
γὰρ
οὔποτ´
|
ἐς |
τόδ´
εἶμι
συμφορᾶς
~ὥστε
σφαγέντα |
[1300] |
τοι
παιδὸς
ἀγαπάζων
ἐμοῦ
~οὐκ
|
ἐς |
τόδ´
ἦλθον
ὥστε
καὶ
τάδ´ |
[400] |
οὐ
μεμπτὸς
ἡμῖν
ὁ
γάμος
|
ἐς |
τόδ´
ἡμέρας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´ |
[1050] |
φάος.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι
σοι
ξυνωρὶς
|
ἐς |
τόδ´
ἡμέρας
τέκνων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
εὐδαιμονοίης. |
[1400] |
τοῦ
παρεστῶτος
πόνου,
~λαιὸν
μὲν
|
ἐς |
τοὔπισθεν
ἀναφέρει
πόδα,
~πρόσω
τὰ |
[50] |
δῶμα
διαλαχεῖν
τόδε.
~τὼ
δ´
|
ἐς |
φόβον
πεσόντε,
μὴ
τελεσφόρους
~εὐχὰς |
[350] |
ἐκεῖς´
ἔχει.
~οὕτω
δὲ
τάρβους
|
ἐς |
φόβον
τ´
ἀφικόμην
~μή
τις |
[1700] |
τῆσδε
κοινοῦσθαι
φυγῆς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴθ´
|
ἐς |
φυγὰν
τάλαιναν·
ὄρεγε
χέρα
φίλαν, |
[1500] |
παρθένε,
βακτρεύμασι
τυφλοῦ
~ποδὸς
ἐξάγαγες
|
ἐς |
φῶς
~λεχήρη
σκοτίων
ἐκ
θαλάμων |
[1550] |
ἀνθρώπων
ἔφυ·
~ὃν
καὶ
πρὶν
|
ἐς |
φῶς
μητρὸς
ἐκ
γονῆς
μολεῖν
|
[550] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγγύς,
οὐ
πρόσω
βέβηκεν·
|
ἐς |
χέρας
λεύσσεις
ἐμάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἰσορῶ· |
[1150] |
μὲν
εἰς
Ὄλυμπον,
αἷμα
δ´
|
ἐς |
χθόνα,
~χεῖρες
δὲ
καὶ
κῶλ´ |
[450] |
τῶιδ´
ἀφεῖναι
τὸν
ἴσον
αὖθις
|
ἐς |
χρόνον,
~καὶ
μήτε
πορθεῖν
πατρίδα |
[1600] |
ἐγὼ
~ὥστ´
εἰς
ἔμ´
ὄμματ´
|
ἔς |
τ´
ἐμῶν
παίδων
βίον
~ἄνευ |
[0] |
αἵματος.
~ὁ
δ´
ἡδονῆι
´νδοὺς
|
ἔς |
τε
βακχείαν
πεσὼν
~ἔπειρεν
ἡμῖν |
[0] |
λαβόντες
ἱπποβουκόλοι
~φέρους´
ἐς
οἴκους
|
ἔς |
τε
δεσποίνης
χέρας
~ἔθηκαν.
ἡ |
[150] |
δουλοσύναν
τλαίην.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
τέκνον,
|
ἔσβα |
δῶμα
καὶ
κατὰ
στέγας
~ἐν |
[1450] |
ἄθλιον
βίον.
~μήτηρ
δ´,
ὅπως
|
ἐσεῖδε |
τήνδε
συμφοράν,
~ὑπερπαθήσας´
ἥρπας´
ἐκ |
[1150] |
Μαινάλου
κόρηι.
~ἐπεὶ
δὲ
τάσδ´
|
ἐσεῖδεν |
εὐτυχεῖς
πάλας,
~ἄλλας
ἐπήιει
παῖς |
[1400] |
πως
νοήσας
Ἐτεοκλῆς
τὸ
Θεσσαλὸν
|
~ἐσήγαγεν |
σόφισμ´
ὁμιλίαι
χθονός·
~ἐξαλλαγεὶς
γὰρ |
[350] |
καὶ
σὴ
πίστις,
ἥ
μ´
|
ἐσήγαγεν
|
~τείχη
πατρῶια·
πολύδακρυς
δ´
ἀφικόμην, |
[950] |
ὅπου
χθονὸς
τῆσδ´
ἐκποδὼν
μάλιστ´
|
ἔσηι. |
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ
φράζειν
εἰκός, |
[500] |
ἐς
οἴκους
καὶ
πόλεις
εὐδαίμονας
|
~ἐσῆλθε |
κἀξῆλθ´
ἐπ´
ὀλέθρωι
τῶν
χρωμένων· |
[1650] |
ἄγρια
τελαμῶνας
βαλεῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
|
ἔσθ´ |
ὅπως
σὺ
τόνδε
τιμήσεις
νέκυν. |
[800] |
πέλας
γάρ,
Τειρεσία,
φίλοισι
σοῖς
|
~ἔσθ´ |
ὁρμίσαι
σὸν
πόδα·
λαβοῦ
δ´ |
[600] |
οἶδ´
εἴ
μοι
προσειπεῖν
αὖθις
|
ἔσθ´ |
ὑμᾶς
ποτε·
~ἐλπίδες
δ´
οὔπω |
[300] |
χλιδᾶς,
ἀνὰ
δὲ
Θηβαίων
~πόλιν
|
ἐσίγαθεν |
σᾶς
ἔσοδοι
νύμφας.
~ὄλοιτο
τάδ´ |
[1600] |
δόμων
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου
τὴν
|
ἐσιοῦσαν |
ἡμέραν
~μένους´,
ἐν
ἧι
σε |
[1100] |
ἐπ´
ἀσπίδι
~ἐπίσημα
πῶλοι
δρομάδες
|
ἐσκίρτων |
φόβωι,
~εὖ
πως
στρόφιγξιν
ἔνδοθεν |
[1400] |
μάχηι,
~ξίφος
δικὼν
ἐς
γαῖαν
|
ἐσκύλευέ |
νιν,
~τὸν
νοῦν
πρὸς
αὑτὸν |
[300] |
δὲ
Θηβαίων
~πόλιν
ἐσίγαθεν
σᾶς
|
ἔσοδοι |
νύμφας.
~ὄλοιτο
τάδ´
εἴτε
σίδαρος
|
[1200] |
δίκαι´
ἡγούμενοι.
~ἐπὶ
τοῖσδε
δ´
|
ἐσπείσαντο |
κἀν
μεταιχμίοις
~ὅρκους
συνῆψαν
ἐμμενεῖν |
[1450] |
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
~Ἀργεῖον
|
ἐσπεσόντες |
ἐξαίφνης
στρατόν.
~κοὐδεὶς
ὑπέστη,
πεδία |
[550] |
ἐς
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς
γάρ
|
ἐστ´ |
ἀμείνων
ἢ
θρασὺς
στρατηλάτης.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[400] |
~{Τυδεῖ
τε
κἀμοί,
σύγγαμος
γάρ
|
ἐστ´ |
ἐμός,
~ἄμφω
κατάξειν
ἐς
πάτραν, |
[50] |
πολλῶν
δεομένη
σοφισμάτων.
~ζῶν
δ´
|
ἔστ´ |
ἐν
οἴκοις·
πρὸς
δὲ
τῆς |
[700] |
ἀπολειφθὲν
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἔσται |
τάδ´·
ἐλθὼν
ἑπτάπυργον
ἐς
πόλιν
|
[1150] |
παροῦσαν
ἡμέραν·
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
|
~ἔσται |
τὸ
λοιπὸν
ἥδε
γῆ,
θεοῖς |
[800] |
~μεταμειβομένα
πόλις
ἅδ´
ἐπ´
ἄκροις
|
~ἕστακ´ |
Ἄρεος
στεφάνοισιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
~ἡγοῦ
πάροιθε, |
[1350] |
δόρυ.
~{πλείων
δὲ
τοῖς
ὁρῶσιν
|
ἐστάλασς´ |
ἱδρὼς
~ἢ
τοῖσι
δρῶσι
διὰ |
[950] |
~αὐτὸς
δ´,
ἐν
ὡραίωι
γὰρ
|
ἕσταμεν |
βίου,
~θνήισκειν
ἕτοιμος
πατρίδος
ἐκλυτήριον. |
[1200] |
ἀριστῆς,
τὸν
δὲ
Δαναϊδῶν
ἄκροι.
|
~ἔσταν |
δὲ
λαμπρὼ
χρῶμά
τ´
οὐκ |
[1050] |
ἑπτάπυργοι—
πῶς
ἔχουσι;
περιβολαί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἑστᾶς´ |
ἄθραυστοι
κοὐκ
ἀνήρπασται
πόλις.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1100] |
δ´
ἐς
πυλώμαθ´
Ἱππομέδων
ἄναξ
|
~ἔστειχ´ |
ἔχων
σημεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει
|
[0] |
γνοὺς
ἤ
τινος
μαθὼν
πάρα
|
~ἔστειχε |
τοὺς
φύσαντας
ἐκμαθεῖν
θέλων
~πρὸς |
[1000] |
δὲ
ματέρων,
~ἰάλεμοι
δὲ
παρθένων
|
~ἐστέναζον |
οἴκοις·
~ἰηϊήιον
βοάν,
~ἰηϊήιον
μέλος |
[1350] |
~οἱ
τοῦ
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι,
|
~ἔστησαν |
ἐλθόντ´
ἐς
μέσον
μεταίχμιον
~{δισσὼ |
[100] |
τρόπος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
δ´
οὗτός
|
ἐστι; |
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
παῖς
μὲν
Οἰνέως
ἔφυ
|
[350] |
μέγα;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μέγιστον·
ἔργωι
δ´
|
ἐστὶ |
μεῖζον
ἢ
λόγωι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς |
[700] |
καὶ
μὴν
τὸ
νικᾶν
γ´
|
ἐστι |
πᾶν
εὐβουλίας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βούληι
τράπωμαι |
[150] |
ποδὶ
~πάνοπλος
ἀμφέπει;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὅδ´
|
ἐστὶ |
Παρθενοπαῖος,
Ἀταλάντης
γόνος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλά |
[850] |
~ἐπεὶ
δὲ
κρεῖσσον
τὸ
κακόν
|
ἐστι |
τἀγαθοῦ,
~μί´
ἔστιν
ἄλλη
μηχανὴ |
[1600] |
~ἀλλ´
εὔτεκνος
ξυνωρίς;
ἀλλ´
οὐκ
|
ἔστι |
μοι.
~ἀλλ´
ἔτι
νεάζων
αὐτὸς |
[950] |
λοχαγέτας
μολών.
~κἂν
μὲν
φθάσωμεν,
|
ἔστι |
σοι
σωτηρία·
~ἢν
δ´
ὑστερήσηις, |
[550] |
ἐν
δώμασιν
~βούληι;
τί
δ´
|
ἔστι |
τὸ
πλέον;
ὄνομ´
ἔχει
μόνον· |
[150] |
τοι
~μεγαλαγορίαν
ὑπεράνορα
κοιμίζεις·
~ὅδ´
|
ἐστὶν |
αἰχμαλωτίδας
~ὃς
δορὶ
Θηβαίας
Μυκήνηισι
|
[900] |
γάμοι
~σφαγὰς
ἀπείργους´·
οὐ
γάρ
|
ἐστιν |
ἤιθεος.
~κεἰ
μὴ
γὰρ
εὐνῆς |
[750] |
ἢν
τύχηι,
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´
|
ἐστὶν |
ἡμῖν
ἀργόν,
εἴ
τι
θέσφατον
|
[400] |
οὐδ´
ὀνομάσαι
δύναι´
ἂν
ὡς
|
ἐστὶν |
φίλον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
ἦλθες |
[850] |
τὸ
κακόν
ἐστι
τἀγαθοῦ,
~μί´
|
ἔστιν |
ἄλλη
μηχανὴ
σωτηρίας.
~ἀλλ´
οὐ |
[500] |
ὀνόμασιν·
τὸ
δ´
ἔργον
οὐκ
|
ἔστιν |
τόδε.
~ἐγὼ
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ, |
[1250] |
ἐς
μάχην.
~μάντεις
δὲ
μῆλ´
|
ἔσφαζον |
ἐμπύρους
τ´
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´ |
[1150] |
δεῖσαι
πάντας·
ἐκ
δὲ
κλιμάκων
|
~{ἐσφενδονᾶτο |
χωρὶς
ἀλλήλων
μέλη,
~κόμαι
μὲν |
[1400] |
ἐκεῖσε
δέ.
~ὃ
καί
νιν
|
ἔσφηλ´· |
ἔτι
γὰρ
ἐμπνέων
βραχύ,
~σώιζων |
[250] |
~ἀλλ´
ἐγγὺς
ἀλκή
(βώμιοι
γὰρ
|
ἐσχάραι
|
~πέλας
πάρεισι)
κοὐκ
ἔρημα
δώματα, |
[250] |
~μαντεῖα
σεμνὰ
Λοξίου
τ´
ἐπ´
|
ἐσχάρας, |
~ἐν
τῶιδ´
ἐπεστράτευσαν
Ἀργεῖοι
πόλιν. |
[50] |
ἐκλιπεῖν
~μεθῆκε
μελάθρων
ἐς
διῆρες
|
ἔσχατον
|
~στράτευμ´
ἰδεῖν
Ἀργεῖον
ἱκεσίαισι
σαῖς, |
[1150] |
δικέλλας,
ὡς
κατασκάψων
πόλιν·
~ἀλλ´
|
ἔσχε |
μαργῶντ´
αὐτὸν
ἐναλίου
θεοῦ
~Περικλύμενος |
[400] |
δ´
ἦλθες
Ἄργος;
τίν´
ἐπίνοιαν
|
ἔσχεθες; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
Ἀδράστωι
Λοξίας
χρησμόν |
[400] |
ὁ
θεός·
τίνι
τρόπωι
δ´
|
ἔσχες |
λέχος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
νὺξ
ἦν,
Ἀδράστου |
[1150] |
ὁμοῦ.
~πύργων
μὲν
οὖν
γῆς
|
ἔσχομεν |
κατασκαφὰς
~ἐς
τὴν
παροῦσαν
ἡμέραν· |
[1600] |
νεκρῶν
~κόμιζε
σαυτήν,
Ἀντιγόνη,
δόμων
|
ἔσω
|
~καὶ
παρθενεύου
τὴν
ἐσιοῦσαν
ἡμέραν
|
[250] |
καὶ
δέδοικα
μή
με
δικτύων
|
ἔσω
|
~λαβόντες
οὐκ
ἐκφρῶς´
ἀναίμακτον
χρόα. |
[250] |
μ´
εἰσεδέξατο
~δι´
εὐπετείας
τειχέων
|
ἔσω |
μολεῖν.
~ὃ
καὶ
δέδοικα
μή |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ὡς
οὐ
καθέξω
τειχέων
|
ἔσω |
στρατόν.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
μὴν
τὸ |
[1150] |
~{καὶ
νῦν
γὰρ
αὐτὴν
δαιμόνων
|
ἔσωσέ |
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν
τὸ
νικᾶν· |
[800] |
δ´
αὐτοῦ,
τέκνον·
~ὡς
παῖς
|
ἔτ´ |
ἀπτὴν
πούς
τε
πρεσβύτου
φιλεῖ
|
[1400] |
σημῆναι
φίλα.
~ὁ
δ´
ἦν
|
ἔτ´ |
ἔμπνους,
πρὸς
κασιγνήτην
δ´
ἰδὼν
|
[1050] |
ἐφέδρους
δ´
ἱππότας
μὲν
ἱππόταις
|
~ἔταξ´, |
ὁπλίτας
δ´
ἀσπιδηφόροις
ἔπι,
~ὡς |
[50] |
θεοὶ
κραίνωσιν
οἰκούντοιν
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´
|
ἔταξαν |
τὸν
νεώτερον
πάρος
~φεύγειν
ἑκόντα |
[500] |
ἀνθρώποισι
καὶ
μέρη
σταθμῶν
~Ἰσότης
|
ἔταξε |
κἀριθμὸν
διώρισεν,
~νυκτός
τ´
ἀφεγγὲς |
[800] |
λέχος
ἦλθεν.
~ἔτεκες,
ὦ
Γαῖ´,
|
ἔτεκές |
ποτε,
~βάρβαρον
ὡς
ἀκοὰν
ἐδάην |
[800] |
δὲ
συναίμονος
εἰς
λέχος
ἦλθεν.
|
~ἔτεκες, |
ὦ
Γαῖ´,
ἔτεκές
ποτε,
~βάρβαρον |
[1600] |
ταλαιπώρου
λέχος
~παῖδάς
τ´
ἀδελφοὺς
|
ἔτεκον, |
οὓς
ἀπώλεσα,
~ἀρὰς
παραλαβὼν
Λαΐου |
[1250] |
Ἄργει
τ´
εὐκλεᾶ
δοῦναι
λόγον·
|
~Ἐτεοκλέα |
δ´
αὖ·
Νῦν
πόλεως
ὑπερμαχεῖς, |
[50] |
~φεύγειν
ἑκόντα
τήνδε
Πολυνείκη
χθόνα,
|
~Ἐτεοκλέα |
δὲ
σκῆπτρ´
ἔχειν
μένοντα
γῆς, |
[50] |
παῖδας
παιδὶ
δύο
μὲν
ἄρσενας,
|
~Ἐτεοκλέα |
κλεινήν
τε
Πολυνείκους
βίαν,
~κόρας |
[650] |
ἐπῆλθον
εἰσιδεῖν
χρήιζων
ς´,
ἄναξ
|
~Ἐτεόκλεες, |
πέριξ
δὲ
Καδμείων
πύλας
~φυλακάς |
[500] |
οὐχ
ἅπαντα
τῶι
γήραι
κακά,
|
~Ἐτεόκλεες, |
πρόσεστιν·
ἀλλ´
ἡμπειρία
~ἔχει
τι |
[1200] |
κοινὸν
οἷον
μήποτ´
ὤφελον
λόγον.
|
~Ἐτεοκλέης |
δ´
ὑπῆρξ´
ἀπ´
ὀρθίου
σταθεὶς
|
[1350] |
ὅση,
~κἄβλεψαν
ἀλλήλοισι
διαδόντες
κόρας.
|
~Ἐτεοκλέης |
δὲ
Παλλάδος
χρυσάσπιδος
~βλέψας
πρὸς |
[1350] |
τοῖσι
δρῶσι
διὰ
φίλων
ὀρρωδίαν.
|
~Ἐτεοκλέης |
δὲ
ποδὶ
μεταψαίρων
πέτρον
~ἴχνους |
[1550] |
ἀρχὰς
τῆσδε
γῆς
ἔδωκέ
μοι
|
~Ἐτεοκλέης |
παῖς
σός,
γάμων
φερνὰς
διδοὺς
|
[1600] |
θεσμοποιεῖς
ἐπὶ
ταλαιπώρωι
νεκρῶι;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
Ἐτεοκλέους |
βουλεύματ´,
οὐχ
ἡμῶν,
τάδε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1650] |
πάντ´
ἔχους´
ὁμοῦ
κακά.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
Ἐτεοκλέους |
δὲ
πτῶμα
Πολυνείκους
τε
ποῦ; |
[1050] |
οὔ
που
ξυμφορὰν
ἥκεις
φέρων
|
~Ἐτεοκλέους |
θανόντος,
οὗ
παρ´
ἀσπίδα
~βέβηκας |
[850] |
ἂν
μάλιστα
σώσαιμεν
πόλιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
Ἐτεοκλέους |
μὲν
οὕνεκ´
ἂν
κλήισας
στόμα
|
[1400] |
ἐξέτεινε
δ´
εἰς
ἧπαρ
ξίφος
|
~Ἐτεοκλέους |
ὁ
πρόσθε
Πολυνείκης
πεσών.
~γαῖαν |
[600] |
κλύει.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
σύ,
μῆτερ;
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἀθέμιτόν
σοι
μητρὸς
ὀνομάζειν
κάρα. |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐνδυστυχῆσαι
δεινὸν
εὐφρόνης
κνέφας.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἀλλ´
ἀμφὶ
δεῖπνον
οὖσι
προσβάλω |
[600] |
ἀνακάλει
~θεούς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀνόσιος
πέφυκας
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἀλλ´
οὐ
πατρίδος
ὡς
σὺ
|
[600] |
ἐγώ·
τί
δράσετ´,
ὦ
τέκν´;
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
αὐτὸ
σημανεῖ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πατρὸς
οὐ |
[700] |
ἂν
γένοιτο·
νικῆσαι
δὲ
δεῖ.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
βαθύς
γέ
τοι
Διρκαῖος
ἀναχωρεῖν |
[700] |
νικᾶν
γ´
ἐστι
πᾶν
εὐβουλίας.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
βούληι
τράπωμαι
δῆθ´
ὁδοὺς
ἄλλας |
[550] |
τὸν
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον;
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἐγγύς,
οὐ
πρόσω
βέβηκεν·
ἐς |
[700] |
τῆσδε
γῆς,
οἱ
δ´
ἄφθονοι.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἐγὦιδα
κείνους
τοῖς
λόγοις
ὄντας |
[700] |
γε,
πρὶν
κίνδυνον
εἰσάπαξ
μολεῖν.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
εἰ
νυκτὸς
αὐτοῖς
προσβάλοιμεν
ἐκ |
[450] |
οὖν
ξυνετά
μοι
δοκεῖς
λέγειν.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
εἰ
πᾶσι
ταὐτὸν
καλὸν
ἔφυ |
[700] |
ὁρᾶις
ἃ
χρή
ς´
ὁρᾶν;
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἐκτὸς
τάφρων
τῶνδ´,
ὡς
μαχουμένους |
[600] |
ἀποκτείνας
κρατήσειν
τῆσδε
Θηβαίας
χθονός.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἔξιθ´
ἐκ
χώρας·
ἀληθῶς
δ´ |
[600] |
πόνει·
σὲ
δ´
αἰνῶ,
μῆτερ.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἔξιθι
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔξιμεν·
πατέρα |
[700] |
~ὅπλοις
ἑλίξειν
αὐτίκ´
Ἀργείων
στρατόν.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἐξοιστέον
τἄρ´
ὅπλα
Καδμείων
πόλει. |
[700] |
ἓν
ἀπολειφθὲν
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἔσται
τάδ´·
ἐλθὼν
ἑπτάπυργον
ἐς |
[700] |
δ´
ἀνὴρ
οὐ
πάνθ´
ὁρᾶι.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
θάρσει
προκρίνας
ἢ
φρενῶν
εὐβουλίαι; |
[700] |
τιν´
ὄγκον
τἄργος
Ἑλλήνων
πάρα.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
θάρσει·
τάχ´
αὐτῶν
πεδίον
ἐμπλήσω |
[700] |
σφαλείς
γε
δεῦρο
σωθήσηι
πάλιν.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ἴσον
φέρει
νύξ,
τοῖς
δὲ |
[600] |
ὅδε
γὰρ
εἰς
ἡμᾶς
ὑβρίζει.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
καὶ
γὰρ
ἀνθυβρίζομαι.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποῦ |
[600] |
~στυγοῦσί
σε.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἐξελαυνόμεσθα
πατρίδος
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
καὶ
γὰρ
ἦλθες
~ἐξελῶν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[600] |
ὦ
πάτερ,
κλύεις
ἃ
πάσχω;
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
καὶ
γὰρ
οἷα
δρᾶις
κλύει. |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅς
μ´
ἄμοιρον
ἐξελαύνεις.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
καὶ
κατακτενῶ
γε
~πρός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[700] |
τ´
ἐπῆλθον
σὸν
δέμας
θηρώμενος.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
καὶ
μὴν
ἐγὼ
ς´
ἔχρηιζον |
[550] |
ὁ
πλοῦτος
καὶ
φιλόψυχον
κακόν.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
κἆιτα
σὺν
πολλοῖσιν
ἦλθες
πρὸς |
[600] |
τόδε;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀντιτάξομαι
κτενῶν
σε.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
κἀμὲ
τοῦδ´
ἔρως
ἔχει.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[600] |
ἐστ´
ἀμείνων
ἢ
θρασὺς
στρατηλάτης.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
κομπὸς
εἶ
σπονδαῖς
πεποιθώς,
αἵ |
[700] |
ἥκει
τις
αἰχμάλωτος
Ἀργείων
πάρα.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
λέγει
δὲ
δὴ
τί
τῶν |
[700] |
καὶ
σὺ
πρὸς
πύλαις
ἑλοῦ.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
λόχων
ἀνάσσειν
ἢ
μονοστόλου
δορός; |
[550] |
ξύμβασίν
τιν´
Οἰδίπου
τέκνοις
δότε.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
μῆτερ,
οὐ
λόγων
ἔθ´
ἁγών, |
[400] |
~τοιούσδε
μύθους
οἷς
διαλλάξεις
τέκνα.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
~μῆτερ,
πάρειμι·
τὴν
χάριν
δὲ |
[600] |
ὀνομάζειν
κάρα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
πόλις.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
μολὼν
ἐς
Ἄργος
ἀνακάλει
Λέρνης |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀδικίαι
γ´,
ὦ
θεοί.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
Μυκήναις,
μὴ
´νθάδ´
ἀνακάλει
~θεούς. |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
λόχων,
προκρίνας
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ξυνῆκ´·
ἀμύνειν
τειχέων
προσαμβάσεις.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[600] |
καὶ
θεῶν
τῶν
λευκοπώλων
δώμαθ´
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
οἳ
~στυγοῦσί
σε.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἐξελαυνόμεσθα |
[600] |
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλὰ
παρθένους
ἀδελφάς.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
οὐδὲ
τάσδ´
ὄψηι
ποτέ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[600] |
πατέρα
δέ
μοι
δὸς
εἰσιδεῖν.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
οὐκ
ἂν
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλὰ |
[600] |
ἀπαιτῶ
σκῆπτρα
καὶ
μέρη
χθονός.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
οὐκ
ἀπαιτούμεσθ´·
ἐγὼ
γὰρ
τὸν |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
θεῶν
βωμοὶ
πατρώιων
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
οὓς
σὺ
πορθήσων
~πάρει.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[700] |
ἐμποδὼν
μάλιστα,
ταῦθ´
ἥκω
φράσων.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
τὸν
λόγον |
[700] |
ἅπαν
κάκιον
τοῦ
φυλάσσεσθαι
καλῶς.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τί
δ´
εἰ
καθιππεύσαιμεν
Ἀργείων |
[700] |
κἀκεῖ
πέφαρκται
λαὸς
ἅρμασιν
πέριξ.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τί
δῆτα
δράσω;
πολεμίοισι
δῶ |
[700] |
λόχων
ἄνακτας
ἑπτὰ
προσκεῖσθαι
πύλαις.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τί
δῆτα
δρῶμεν;
ἀπορίαν
γὰρ |
[700] |
αὐτοῖς
φασιν,
ὡς
ἤκους´
ἐγώ
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τί
προστετάχθαι
δρᾶν;
τὸ
γὰρ |
[600] |
ὄψηι
ποτέ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
κασίγνηται.
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τί
ταύτας
ἀνακαλεῖς
ἔχθιστος
ὤν; |
[600] |
πορθήσων
~πάρει.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κλύετέ
μου
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τίς
δ´
ἂν
κλύοι
σου |
[700] |
βουλεύου
δ´,
ἐπείπερ
εἶ
σοφός.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
τίς
οὖν
πρόνοια
γίγνεται
σοφωτέρα; |
[600] |
τοῦ
μέρους
ἔχων
τὰ
πλείω;
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
φήμ´·
ἀπαλλάσσου
~δὲ
γῆς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[650] |
γᾶι·
~πάντα
δ´
εὐπετῆ
θεοῖς.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
χώρει
σὺ
καὶ
κόμιζε
τὸν |
[700] |
ἀλλὰ
τοῦθ´
ὁρῶ
πολλοῦ
πόνου.
|
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ὡς
οὐ
καθέξω
τειχέων
ἔσω |
[600] |
ποῦ
ποτε
στήσηι
πρὸ
πύργων;
|
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
ὡς
τί
μ´
ἱστορεῖς
τόδε; |
[1400] |
δ´
ἄπο
~φύσημ´
ἀνεὶς
δύστλητον
|
Ἐτεοκλῆς |
ἄναξ
~ἤκουσε
μητρός,
κἀπιθεὶς
ὑγρὰν |
[400] |
εὐγενὴς
ἀνήρ.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
μὴν
|
Ἐτεοκλῆς |
ἐς
διαλλαγὰς
ὅδε
~χωρεῖ·
σὸν |
[850] |
κοσμηθεὶς
ὅπλοις
~ἤδη
πρὸς
ἀλκὴν
|
Ἐτεοκλῆς |
Μυκηνίδα·
~ἐμοὶ
δ´
ἀπέσταλκ´
ἐκμαθεῖν |
[1400] |
εἶχον
μάχης.
~καί
πως
νοήσας
|
Ἐτεοκλῆς |
τὸ
Θεσσαλὸν
~ἐσήγαγεν
σόφισμ´
ὁμιλίαι |
[800] |
ἐγείνατο·
~μυριάδας
δ´
ἀγαθῶν
ἑτέροις
|
ἑτέρας
|
~μεταμειβομένα
πόλις
ἅδ´
ἐπ´
ἄκροις
|
[800] |
βασιλῆας
ἐγείνατο·
~μυριάδας
δ´
ἀγαθῶν
|
ἑτέροις |
ἑτέρας
~μεταμειβομένα
πόλις
ἅδ´
ἐπ´ |
[950] |
τοῖνδ´
ἑλοῦ
δυοῖν
πότμοιν
~τὸν
|
ἕτερον· |
ἢ
γὰρ
παῖδα
σῶσον
ἢ |
[1500] |
βάρβαρος
ἢ
~τῶν
προπάροιθ´
εὐγενετᾶν
|
~ἕτερος |
ἔτλα
κακῶν
τοσῶνδ´
~αἵματος
ἁμερίου
|
[650] |
~κισσὸς
ὃν
περιστεφὴς
~ἑλικτὸς
εὐθὺς
|
ἔτι |
βρέφος
~χλοηφόροισιν
ἔρνεσιν
~κατασκίοισιν
ὀλβίσας |
[1400] |
δέ.
~ὃ
καί
νιν
ἔσφηλ´·
|
ἔτι |
γὰρ
ἐμπνέων
βραχύ,
~σώιζων
σίδηρον |
[200] |
ἀγάλμασι
χρυσοτεύκτοις
~Φοίβωι
λάτρις
ἐγενόμαν·
|
~ἔτι |
δὲ
Κασταλίας
ὕδωρ
~περιμένει
με |
[1450] |
δυστυχέστατοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
εἰς
ἀκοὰς
|
ἔτι |
δυστυχία
~δώματος
ἥκει·
παρὰ
γὰρ |
[1500] |
~Οἰδιπόδα,
σὸν
αἰῶνα
μέλεον,
ὃς
|
ἔτι
|
~δώμασιν
ἀέριον
σκότον
ὄμμασι
~σοῖσι |
[1600] |
ἀλλ´
οὐκ
ἔστι
μοι.
~ἀλλ´
|
ἔτι |
νεάζων
αὐτὸς
εὕροιμ´
ἂν
βίον; |
[1550] |
ς´
ἐάσω
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν
|
ἔτι· |
~σαφῶς
γὰρ
εἶπε
Τειρεσίας
οὐ |
[250] |
μὲν
ἡμῖν
Οἰδίπους
ὁ
Λαΐου,
|
~ἔτικτε |
δ´
Ἰοκάστη
με,
παῖς
Μενοικέως· |
[1500] |
ἢ
~τῶν
προπάροιθ´
εὐγενετᾶν
~ἕτερος
|
ἔτλα |
κακῶν
τοσῶνδ´
~αἵματος
ἁμερίου
~τοιάδ´ |
[1350] |
τε
τῶν
σῶν
Σφιγγὸς
αἰνιγμοῖς
|
ἔτλης. |
~{Χο.
πῶς
καὶ
πέπρακται
διπτύχων |
[450] |
δόμων
ἐμὸν
μέρος.
~καὶ
νῦν
|
ἕτοιμός |
εἰμι
τἀμαυτοῦ
λαβὼν
~στρατὸν
μὲν |
[950] |
ὡραίωι
γὰρ
ἕσταμεν
βίου,
~θνήισκειν
|
ἕτοιμος |
πατρίδος
ἐκλυτήριον.
~ἀλλ´
εἷα,
τέκνον, |
[1300] |
ἂν
δακρῦσαί
γ´,
εἰ
φρονοῦντ´
|
ἐτύγχανεν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι
ξυμφορᾶς
βαρυποτμωτάτας,
~οἴμοι |
[1450] |
~οἱ
δ´
εἰς
ὅπλ´
ἦισσον·
|
εὖ |
δέ
πως
προμηθίαι
~καθῆστο
Κάδμου |
[350] |
γυναικεῖον
γένος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
φρονῶν
|
εὖ |
κοὐ
φρονῶν
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς
ἐς |
[500] |
δ´
εὐσεβεῖν
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
|
εὖ |
λέγειν
χρὴ
μὴ
´πὶ
τοῖς |
[950] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐγὼ
πορεύσω
χρυσόν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
|
εὖ |
λέγεις,
πάτερ.
~χώρει
νυν·
ὡς |
[1600] |
πράσσων
κακῶς.
~(ΚΡΕΩΝ)
σοί
τ´
|
εὖ |
λέλεκται
γόνατα
μὴ
χρώιζειν
ἐμά, |
[950] |
τὸ
σὸν
κωλυέτω.
~γυναῖκες,
ὡς
|
εὖ |
πατρὸς
ἐξεῖλον
φόβον,
~κλέψας
λόγοισιν, |
[1550] |
ποτε
~σοῦ
τήνδε
γῆν
οἰκοῦντος
|
εὖ |
πράξειν
πόλιν.
~ἀλλ´
ἐκκομίζου·
καὶ |
[400] |
ξένοι
ς´
οὐκ
ὠφέλουν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
εὖ |
πρᾶσσε·
τὰ
φίλων
δ´
οὐδέν, |
[1350] |
ἐνώμα
στόματι
προφθῆναι
θέλων·
~ἀλλ´
|
εὖ |
προσῆγον
ἀσπίδων
κερχνώμασιν
~ὀφθαλμόν,
ἀργὸν |
[1100] |
~ἐπίσημα
πῶλοι
δρομάδες
ἐσκίρτων
φόβωι,
|
~εὖ |
πως
στρόφιγξιν
ἔνδοθεν
κυκλούμεναι
~πόρπαχ´ |
[1200] |
τί
μ´
οὐκ
εἴασας
ἐξ
|
εὐαγγέλου
|
~φήμης
ἀπελθεῖν,
ἀλλὰ
μηνῦσαι
κακά; |
[650] |
δ´
ἔδευσε
γαῖαν,
~ἅ
νιν
|
εὐαλίοισι
|
~δεῖξεν
αἰθέρος
πνοαῖς.
~καὶ
σέ, |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει
προκρίνας
ἢ
φρενῶν
|
εὐβουλίαι; |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
ἓν
ἀπολειφθὲν
γὰρ |
[700] |
τὸ
νικᾶν
γ´
ἐστι
πᾶν
|
εὐβουλίας. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βούληι
τράπωμαι
δῆθ´
ὁδοὺς |
[1600] |
φανοῦμαι·
τὸ
γὰρ
ἐμόν
ποτ´
|
εὐγενὲς
|
~οὐκ
ἂν
προδοίην,
οὐδέ
περ |
[1500] |
ἢ
βάρβαρος
ἢ
~τῶν
προπάροιθ´
|
εὐγενετᾶν
|
~ἕτερος
ἔτλα
κακῶν
τοσῶνδ´
~αἵματος |
[400] |
ἄγων
~λόγχην·
πένης
γὰρ
οὐδὲν
|
εὐγενὴς |
ἀνήρ.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
μὴν
Ἐτεοκλῆς |
[500] |
δίκη;
~τί
τὴν
τυραννίδ´,
ἀδικίαν
|
εὐδαίμονα, |
~τιμᾶις
ὑπέρφευ
καὶ
μέγ´
ἥγησαι |
[500] |
δ´
ἐς
οἴκους
καὶ
πόλεις
|
εὐδαίμονας
|
~ἐσῆλθε
κἀξῆλθ´
ἐπ´
ὀλέθρωι
τῶν |
[1050] |
ἐς
τόδ´
ἡμέρας
τέκνων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
εὐδαιμονοίης. |
πῶς
γὰρ
Ἀργεῖον
δόρυ
~πυλῶν |
[350] |
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχουσιν
Ἀφροδίτην
τιν´,
|
εὐδίαν |
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν
δ´
ἐβόσκου, |
[650] |
γάμοισι,
~κισσὸς
ὃν
περιστεφὴς
~ἑλικτὸς
|
εὐθὺς |
ἔτι
βρέφος
~χλοηφόροισιν
ἔρνεσιν
~κατασκίοισιν |
[650] |
χόρευμα
παρθένοισι
~Θηβαΐαισι
~καὶ
γυναιξὶν
|
εὐίοις. |
~ἔνθα
φόνιος
ἦν
δράκων
~Ἄρεος, |
[0] |
~ὁ
δ´
εἶπεν·
Ὦ
Θήβαισιν
|
εὐίπποις |
ἄναξ,
~μὴ
σπεῖρε
τέκνων
ἄλοκα |
[1250] |
ὀρθῶσαι
βρέτας
~τροπαῖον
Ἄργει
τ´
|
εὐκλεᾶ |
δοῦναι
λόγον·
~Ἐτεοκλέα
δ´
αὖ· |
[1700] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐς
πατρός
γε
συμφορὰς
|
~εὐκλεᾶ |
με
θήσει.
~τάλαιν´
ἐγὼ
σῶν |
[1650] |
τῶιδε
συνθάψεις
νεκρῶι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
|
εὐκλεές |
τοι
δύο
φίλω
κεῖσθαι
πέλας. |
[750] |
ξὺν
δίκηι
νικηφόρωι}
~τῆι
δ´
|
Εὐλαβείαι, |
χρησιμωτάτηι
θεῶν,
~προσευχόμεσθα
τήνδε
διασῶσαι |
[1400] |
πόδα,
~πρόσω
τὰ
κοῖλα
γαστρὸς
|
εὐλαβούμενος, |
~προβὰς
δὲ
κῶλον
δεξιὸν
δι´ |
[950] |
τις
δοίη
κτανεῖν.
~μή
μ´
|
εὐλογείτω |
τἀμά
τις
κτείνων
τέκνα·
~αὐτὸς |
[900] |
~αἷμ´
ἢν
λάβηι
βρότειον,
ἕξετ´
|
εὐμενῆ
|
~Γῆν,
ἥ
ποθ´
ἡμῖν
χρυσοπήληκα |
[850] |
~κἀκεῖ
γὰρ
ἦν
τις
πόλεμος
|
Εὐμόλπου |
δορός,
~οὗ
καλλινίκους
Κεκροπίδας
ἔθηκ´ |
[900] |
ἐστιν
ἤιθεος.
~κεἰ
μὴ
γὰρ
|
εὐνῆς |
ἥψατ´,
ἀλλ´
ἔχει
λέχος}
~οὗτος |
[250] |
πυλωρῶν
κλῆιθρά
μ´
εἰσεδέξατο
~δι´
|
εὐπετείας |
τειχέων
ἔσω
μολεῖν.
~ὃ
καὶ |
[650] |
ἄμυνε
τᾶιδε
γᾶι·
~πάντα
δ´
|
εὐπετῆ |
θεοῖς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
χώρει
σὺ
καὶ |
[1300] |
τίνας
γόους;
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰχόμεσθ´·
οὐκ
|
εὐπροσώποις |
φροιμίοις
ἄρχηι
λόγου.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ὦ |
[400] |
πόθεν
δ´
ἐβόσκου,
πρὶν
γάμοις
|
εὑρεῖν |
βίον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ
μὲν
ἐπ´ |
[1600] |
μοι.
~ἀλλ´
ἔτι
νεάζων
αὐτὸς
|
εὕροιμ´ |
ἂν
βίον;
~πόθεν;
τί
μ´ |
[1700] |
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
ἀσύνετον
|
εὑρών. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις
ὄνειδος;
~ἄπαγε |
[1300] |
οὐ
τεθνηκότα
~τιμὰς
διδόντα
χθόνιον
|
εὐσεβεῖν |
θεόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
βέβηκ´
ἀδελφὴ
σὴ |
[500] |
πέρι
~κάλλιστον
ἀδικεῖν,
τἄλλα
δ´
|
εὐσεβεῖν |
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
εὖ
λέγειν |
[100] |
Αἰτωλοί,
τέκνον,
~λόγχαις
τ´
ἀκοντιστῆρες
|
εὐστοχώτατοι. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´,
ὦ
γέρον, |
[1050] |
θήσων.
~γενοίμεθ´
ὧδε
ματέρες
~γενοίμεθ´
|
εὔτεκνοι, |
φίλα
~Παλλάς,
ἃ
δράκοντος
αἷμα
|
[1600] |
ἂν
σάφ´
οἶδ´
ὅτι.
~ἀλλ´
|
εὔτεκνος |
ξυνωρίς;
ἀλλ´
οὐκ
ἔστι
μοι. |
[1200] |
τὰ
λοιπά·
δεῦρ´
ἀεὶ
γὰρ
|
εὐτυχεῖς. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τοῦτ´
εἰς
ὕποπτον
εἶπας· |
[400] |
δύο
δυοῖν
νεάνιδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἆρ´
|
εὐτυχεῖς |
οὖν
τοῖς
γάμοις
ἢ
δυστυχεῖς; |
[1150] |
κόρηι.
~ἐπεὶ
δὲ
τάσδ´
ἐσεῖδεν
|
εὐτυχεῖς |
πάλας,
~ἄλλας
ἐπήιει
παῖς
σός, |
[1450] |
~πόλει
δ´
ἀγῶνες
οἱ
μὲν
|
εὐτυχέστατοι
|
~τῆιδ´
ἐξέβησαν,
οἱ
δὲ
δυστυχέστατοι. |
[1550] |
δόμοις
~τόδ´
ἦμαρ·
εἴη
δ´
|
εὐτυχέστερος |
βίος.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴκτων
μὲν
ἤδη |
[1700] |
ἀναφέρεις
ὄνειδος;
~ἄπαγε
τὰ
πάρος
|
εὐτυχήματ´ |
αὐδῶν.
~τάδε
ς´
ἐπέμενε
μέλεα |
[1350] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τὰ
μὲν
πρὸ
πύργων
|
εὐτυχήματα |
χθονὸς
~οἶσθ´·
οὐ
μακρὰν
γὰρ |
[1200] |
ἀμείνον´
οἱ
θεοὶ
~γνώμην
ἔχουσιν,
|
εὐτυχὴς |
εἴην
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
τὰ |
[1150] |
τὴν
παροῦσαν
ἡμέραν·
εἰ
δ´
|
εὐτυχὴς
|
~ἔσται
τὸ
λοιπὸν
ἥδε
γῆ, |
[1000] |
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ
λοιπὸν
|
εὐτυχοῖεν |
ἄν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας
ἔβας
~ὦ |
[1650] |
μόνος
φεύγοις,
πάτερ;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
μέν´
|
εὐτυχοῦσα· |
τἄμ´
ἐγὼ
στέρξω
κακά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1200] |
~παιδὸς
στερηθείς,
τῆι
πόλει
μὲν
|
εὐτυχῶς, |
~ἰδίαι
δὲ
λυπρῶς.
ἀλλ´
ἄνελθέ |
[700] |
τολμῶσιν
πλέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐνδυστυχῆσαι
δεινὸν
|
εὐφρόνης |
κνέφας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἀλλ´
ἀμφὶ
δεῖπνον |
[50] |
ἐς
φόβον
πεσόντε,
μὴ
τελεσφόρους
|
~εὐχὰς |
θεοὶ
κραίνωσιν
οἰκούντοιν
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´ |
[1350] |
~πολλοῖς
δ´
ἐπήιει
δάκρυα
τῆς
|
εὐχῆς |
ὅση,
~κἄβλεψαν
ἀλλήλοισι
διαδόντες
κόρας. |
[1100] |
Προιτίδας
~πύλας
ἐχώρει
σφάγι´
ἔχων
|
ἐφ´ |
ἅρματι
~ὁ
μάντις
Ἀμφιάραος,
οὐ |
[950] |
ἀρχαῖς
καὶ
στρατηλάταις
τάδε
~πύλας
|
ἐφ´ |
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
μολών.
~κἂν |
[1050] |
ἔνειμεν
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
~πύλας
|
ἐφ´ |
ἑπτά,
φύλακας
Ἀργείου
δορός,
~σὸς |
[500] |
κἀξῆλθ´
ἐπ´
ὀλέθρωι
τῶν
χρωμένων·
|
~ἐφ´ |
ἧι
σὺ
μαίνηι.
κεῖνο
κάλλιον, |
[450] |
ἓν
συνελθὼν
ὄμματ´
ὄμμασιν
διδῶι,
|
~ἐφ´ |
οἷσιν
ἥκει,
ταῦτα
χρὴ
μόνον |
[1050] |
φύλακας
Ἀργείου
δορός,
~σὸς
παῖς,
|
ἐφέδρους |
δ´
ἱππότας
μὲν
ἱππόταις
~ἔταξ´, |
[1550] |
~φανερὰ
πᾶσι
τιθεμένα,
~τέκεσι
μαστὸν
|
ἔφερεν |
ἔφερεν
~ἱκέτις
ἱκέτιν
ὀρομένα.
~{ηὗρε |
[1550] |
πᾶσι
τιθεμένα,
~τέκεσι
μαστὸν
ἔφερεν
|
ἔφερεν
|
~ἱκέτις
ἱκέτιν
ὀρομένα.
~{ηὗρε
δ´ |
[1100] |
δεξιᾶι
δὲ
λαμπάδα
~Τιτὰν
Προμηθεὺς
|
ἔφερεν |
ὡς
πρήσων
πόλιν.
~ὁ
σὸς |
[1000] |
μοῦσαν,
~ὀλομέναν
γ´
Ἐρινύν,
~ἔφερες
|
ἔφερες |
ἄχεα
πατρίδι
~φόνια·
φόνιος
ἐκ |
[1000] |
ἀμφὶ
μοῦσαν,
~ὀλομέναν
γ´
Ἐρινύν,
|
~ἔφερες |
ἔφερες
ἄχεα
πατρίδι
~φόνια·
φόνιος |
[1100] |
ἐκ
δὲ
τειχέων
μέσων
~δράκοντες
|
ἔφερον |
τέκνα
Καδμείων
γνάθοις.
~παρῆν
δ´ |
[250] |
ξίφος
~καὶ
τάσδ´
ἔρωμαι,
τίνες
|
ἐφεστᾶσιν |
δόμοις.
~ξέναι
γυναῖκες,
εἴπατ´,
ἐκ |
[0] |
Θήβαισι
τῆι
τόθ´
ἡμέραι
~ἀκτῖν´
|
ἐφῆκας, |
Κάδμος
ἡνίκ´
ἦλθε
γῆν
~τήνδ´, |
[550] |
δ´
ὄλβος
οὐ
βέβαιος
ἀλλ´
|
ἐφήμερος. |
~ἄγ´,
ἤν
ς´
ἔρωμαι
δύο |
[450] |
ἐκφυγεῖν
χρήιζων
ἀρὰς
~ἃς
Οἰδίπους
|
ἐφθέγξατ´ |
εἰς
ἡμᾶς
ποτε·
~ἐξῆλθον
ἔξω |
[500] |
σοφώτερον.
~τί
τῆς
κακίστης
δαιμόνων
|
ἐφίεσαι
|
~Φιλοτιμίας,
παῖ;
μὴ
σύ
γ´· |
[800] |
γὰρ
ὃ
μὴ
καλὸν
οὔποτ´
|
ἔφυ |
καλόν,
~οὐδ´
οἱ
μὴ
νόμιμοι
|
[0] |
τ´
ἀδελφὸς
μητρὸς
ἐκ
μιᾶς
|
ἔφυ, |
~καλοῦσι
δ´
Ἰοκάστην
με·
τοῦτο |
[450] |
ἁπλοῦς
ὁ
μῦθος
τῆς
ἀληθείας
|
ἔφυ, |
~κοὐ
ποικίλων
δεῖ
τἄνδιχ´
ἑρμηνευμάτων· |
[1550] |
τλήμον´,
εἴ
τις
ἄλλος
ἀνθρώπων
|
ἔφυ· |
~ὃν
καὶ
πρὶν
ἐς
φῶς |
[150] |
τυραννικούς·
~φιλόψογον
δὲ
χρῆμα
θηλειῶν
|
ἔφυ, |
~σμικράς
τ´
ἀφορμὰς
ἢν
λάβωσι |
[450] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
πᾶσι
ταὐτὸν
καλὸν
|
ἔφυ |
σοφόν
θ´
ἅμα,
~οὐκ
ἦν |
[100] |
ἐστι;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
παῖς
μὲν
Οἰνέως
|
ἔφυ
|
~Τυδεύς,
Ἄρη
δ´
Αἰτωλὸν
ἐν |
[500] |
τὸ
γὰρ
ἴσον
νόμιμον
ἀνθρώποις
|
ἔφυ, |
~τῶι
πλέονι
δ´
αἰεὶ
πολέμιον |
[150] |
δ´
ὃς
τὰ
δεινὰ
τῆιδ´
|
ἐφυβρίζει |
πόλει
~Καπανεύς;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
προσβάσεις |
[1450] |
αἰαῖ,
ἰώ
μοι.
~ὦ
Πολύνεικες,
|
ἔφυς |
ἄρ´
ἐπώνυμος.
ὤμοι
Θῆβαι.
~σὰ |
[1600] |
βαρύ,
~ἀλλ´
εἰς
ἅπαντα
δυστυχὴς
|
ἔφυς, |
πάτερ.
~ἀτὰρ
ς´
ἐρωτῶ
τὸν |
[1550] |
μοῖρ´,
ἀπ´
ἀρχῆς
ὥς
μ´
|
ἔφυσας |
ἄθλιον
~καὶ
τλήμον´,
εἴ
τις |
[850] |
Λάιος
βίαι
θεῶν
~πόσιν
τ´
|
ἔφυσε |
μητρὶ
μέλεον
Οἰδίπουν·
~αἵ
θ´ |
[750] |
χρὴ
μέλεσθαι·
τὴν
δόσιν
δ´
|
ἐχέγγυον
|
~τὴν
πρόσθε
ποιῶ
νῦν
ἐπ´ |
[400] |
τε
πλείστην
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
|
ἔχει. |
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο
μυρίαν
ἄγων
|
[100] |
Ἄρη
δ´
Αἰτωλὸν
ἐν
στέρνοις
|
ἔχει. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος
ὁ
τᾶς
Πολυνείκεος, |
[450] |
οὔτοι
τὸ
ταχὺ
τὴν
δίκην
|
ἔχει, |
~βραδεῖς
δὲ
μῦθοι
πλεῖστον
ἀνύτουσιν |
[450] |
~κοὐ
ποικίλων
δεῖ
τἄνδιχ´
ἑρμηνευμάτων·
|
~ἔχει |
γὰρ
αὐτὰ
καιρόν·
ὁ
δ´ |
[600] |
σε.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἀμὲ
τοῦδ´
ἔρως
|
ἔχει. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τάλαιν´
ἐγώ·
τί |
[900] |
μὴ
γὰρ
εὐνῆς
ἥψατ´,
ἀλλ´
|
ἔχει |
λέχος}
~οὗτος
δὲ
πῶλος
τῆιδ´ |
[550] |
δ´
ἔστι
τὸ
πλέον;
ὄνομ´
|
ἔχει |
μόνον·
~ἐπεὶ
τά
γ´
ἀρκοῦνθ´ |
[1300] |
πόλιν
~στένω
δακρύσας,
ἣν
πέριξ
|
ἔχει |
νέφος
~τοιοῦτον
ὥστε
δι´
Ἀχέροντος |
[1250] |
τε
λαμπάδ´,
ἣ
δυοῖν
ὅρους
|
ἔχει, |
~νίκης
τε
σῆμα
καὶ
τὸ |
[500] |
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον
|
ἔχει |
νικώμενον.
~εἶθ´
ἥλιος
μὲν
νύξ |
[350] |
χαίρει,
τὸν
δὲ
νοῦν
ἐκεῖς´
|
ἔχει. |
~οὕτω
δὲ
τάρβους
ἐς
φόβον |
[1200] |
θεῶν
καὶ
τὰ
τῆς
τύχης
|
ἔχει· |
~παῖδές
τε
γάρ
μοι
ζῶσι |
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἓν
μὲν
μέγιστον·
οὐκ
|
ἔχει |
παρρησίαν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
δούλου
τόδ´
εἶπας, |
[350] |
~ἐχθροὺς
ἐς
ἄνδρας·
ἀλλ´
ἀναγκαίως
|
ἔχει
|
~πατρίδος
ἐρᾶν
ἅπαντας·
ὃς
δ´ |
[100] |
θάρσει·
τά
γ´
ἔνδον
ἀσφαλῶς
|
ἔχει |
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα
τὸν
πρῶτον, |
[950] |
~γέροντι,
τοὐμὸν
δ´
οὐχὶ
συγγνώμην
|
ἔχει, |
~προδότην
γενέσθαι
πατρίδος
ἥ
μ´ |
[500] |
κακά,
~Ἐτεόκλεες,
πρόσεστιν·
ἀλλ´
ἡμπειρία
|
~ἔχει |
τι
λέξαι
τῶν
νέων
σοφώτερον. |
[700] |
τοῖς
λόγοις
ὄντας
θρασεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἔχει |
τιν´
ὄγκον
τἄργος
Ἑλλήνων
πάρα. |
[450] |
~ἔδρασεν
οὐδὲν
ὧν
ὑπέσχετ´,
ἀλλ´
|
ἔχει
|
~τυραννίδ´
αὐτὸς
καὶ
δόμων
ἐμὸν |
[750] |
εἴ
τι
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας
|
ἔχει |
φράσαι,
~τοῦδ´
ἐκπυθέσθαι
ταῦτ´·
ἐγὼ |
[700] |
ἐς
θεοὺς
χρὴ
ταῦτ´
ἀναρτήσαντ´
|
ἔχειν· |
~ἃ
δ´
ἐμποδὼν
μάλιστα,
ταῦθ´ |
[550] |
ἆρ´
ὁ
πλοῦτος
ὃν
ζητεῖς
|
ἔχειν
|
~{γενήσεται
Θήβαισι,
φιλότιμος
δὲ
σύ} |
[450] |
δὲ
τῶν
πρὶν
μηδενὸς
μνείαν
|
ἔχειν. |
~λόγος
μὲν
οὖν
σὸς
πρόσθε, |
[50] |
Πολυνείκη
χθόνα,
~Ἐτεοκλέα
δὲ
σκῆπτρ´
|
ἔχειν |
μένοντα
γῆς,
~ἐνιαυτὸν
ἀλλάσσοντ´.
ἐπεὶ |
[300] |
~παιδοποιὸν
ἁδονὰν
~ξένοισιν
ἐν
δόμοις
|
ἔχειν, |
~ξένον
δὲ
κῆδος
ἀμφέπειν,
~ἄλαστα |
[750] |
πρὸς
αὐτόν,
ὥστε
μοι
μομφὰς
|
ἔχειν. |
~{πόλει
δὲ
καὶ
σοὶ
ταῦτ´ |
[900] |
γὰρ
τί
μᾶλλον
δεῖ
προθυμίαν
|
ἔχειν; |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
ἂν
ἤδη
τῶν |
[500] |
τάδε,
~τὴν
θεῶν
μεγίστην
ὥστ´
|
ἔχειν |
Τυραννίδα.
~τοῦτ´
οὖν
τὸ
χρηστόν, |
[500] |
~φόβωι
παρείην
σκῆπτρα
τἀμὰ
τῶιδ´
|
ἔχειν. |
~χρῆν
δ´
αὐτὸν
οὐχ
ὅπλοισι |
[950] |
~τὰ
μὲν
παρ´
ἡμῶν
πάντ´
|
ἔχεις· |
ἡγοῦ,
τέκνον,
~πρὸς
οἶκον.
ὅστις |
[900] |
θέλεις
ἀκοῦσαι
δῆτα
καὶ
σπουδὴν
|
ἔχεις; |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐς
γὰρ
τί
μᾶλλον |
[1250] |
εἴ
τιν´
ἀλκὴν
ἢ
σοφοὺς
|
ἔχεις |
λόγους
~ἢ
φίλτρ´
ἐπωιδῶν,
στεῖχ´, |
[550] |
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´
ὅταν
μόλητον,
|
ἔχθιστον |
κακόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
γένοισθε |
[600] |
κασίγνηται.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
ταύτας
ἀνακαλεῖς
|
ἔχθιστος |
ὤν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
ἀλλά
μοι |
[850] |
δ´
οὐ
λέγων
ἔπη
~ἐς
|
ἔχθος |
ἦλθον
παισὶ
τοῖσιν
Οἰδίπου;
~ἐγγὺς |
[350] |
ἐμῶν
ἐγὼ
κακῶν,
~ὡς
δεινὸν
|
ἔχθρα, |
μῆτερ,
οἰκείων
φίλων.
~{καὶ
δυσλύτους |
[500] |
δ´
αἰεὶ
πολέμιον
καθίσταται
~τοὔλασσον
|
ἐχθρᾶς |
θ´
ἡμέρας
κατάρχεται.
~καὶ
γὰρ |
[250] |
τολμῶσι
δεινὰ
φαίνεται,
~ὅταν
δι´
|
ἐχθρᾶς |
ποὺς
ἀμείβηται
χθονός.
~πέποιθα
μέντοι |
[450] |
μέρος
λαβὼν
~καὶ
μὴ
δι´
|
ἔχθρας |
τῶιδε
καὶ
φθόνου
μολὼν
~κακόν |
[1400] |
καὶ
κασίγνητον
νεκρόν·
~φίλος
γὰρ
|
ἐχθρὸς |
ἐγένετ´,
ἀλλ´
ὅμως
φίλος.
~θάψον |
[1650] |
νιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ
γε
πόλεως
|
ἐχθρὸς |
ἦν
οὐκ
ἐχθρὸς
ὤν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[950] |
ἢν
μὲν
πικρὰ
σημήνας
τύχηι,
|
~ἐχθρὸς |
καθέστηχ´
οἷς
ἂν
οἰωνοσκοπῆι·
~ψευδῆ |
[1650] |
γε
πόλεως
ἐχθρὸς
ἦν
οὐκ
|
ἐχθρὸς |
ὤν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
ἔδωκε
τῆι |
[1550] |
τάδ´
οὐχ
ὕβρει
λέγω
~οὐδ´
|
ἐχθρὸς |
ὤν
σοι,
διὰ
δὲ
τοὺς |
[350] |
φρονῶν
εὖ
κοὐ
φρονῶν
ἀφικόμην
|
~ἐχθροὺς |
ἐς
ἄνδρας·
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει
|
[750] |
δ´
ἑκάστου
διατριβὴ
πολλὴ
λέγειν,
|
~ἐχθρῶν |
ὑπ´
αὐτοῖς
τείχεσιν
καθημένων.
~ἀλλ´ |
[1100] |
Ἄδραστος
ἐν
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν
|
ἐχίδναις |
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων |
[1000] |
πτεροῦσσα,
Γᾶς
λόχευμα
~νερτέρου
τ´
|
Ἐχίδνας, |
~Καδμείων
ἁρπαγά,
~πολύφθορος
πολύστονος
~μειξοπάρθενος, |
[550] |
βροτοί,
~τὰ
τῶν
θεῶν
δ´
|
ἔχοντες |
ἐπιμελούμεθα·
~ὅταν
δὲ
χρήιζως´
αὔτ´ |
[1750] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἅλις
ὀδυρμάτων
ἐμῶν,
~κόρον
|
ἔχους´ |
ἐμῶν
κακῶν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἴθ´
ἀλλὰ |
[1650] |
ἀθλιωτάτη.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἰκτρὰ
πρόκειται,
πάντ´
|
ἔχους´ |
ὁμοῦ
κακά.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
Ἐτεοκλέους
δὲ |
[350] |
μῆτερ,
οἰκείων
φίλων.
~{καὶ
δυσλύτους
|
ἔχουσα |
τὰς
διαλλαγάς.
~τί
γὰρ
πατήρ |
[350] |
~κάρα
ξυρῆκες
καὶ
πέπλους
μελαγχίμους
|
~ἔχουσαν· |
οἴμοι
τῶν
ἐμῶν
ἐγὼ
κακῶν, |
[1050] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
δ´
ἑπτάπυργοι—
πῶς
|
ἔχουσι; |
περιβολαί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἑστᾶς´
ἄθραυστοι
κοὐκ |
[350] |
αὐτὰς
διεσάφης´
οὔσας
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἔχουσιν |
Ἀφροδίτην
τιν´,
εὐδίαν
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1200] |
δ´
ἀμείνον´
οἱ
θεοὶ
~γνώμην
|
ἔχουσιν, |
εὐτυχὴς
εἴην
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς |
[150] |
πόθου
~ἐς
τέρψιν
ἦλθες
ὧν
|
ἔχρηιζες |
εἰσιδεῖν.
~ὄχλος
γάρ,
ὡς
ταραγμὸς |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
μὴν
ἐγὼ
ς´
|
ἔχρηιζον |
εἰσιδεῖν,
Κρέον·
~πολλῶν
γὰρ
ηὗρον |
[400] |
Ἄργος;
τίν´
ἐπίνοιαν
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἔχρης´ |
Ἀδράστωι
Λοξίας
χρησμόν
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[600] |
νιν
τὸ
θέσφατον
~πυροφόρα
δόμων
|
ἔχρησε, |
~καλλιπόταμος
ὕδατος
ἵνα
τε
~νοτὶς |
[1250] |
αἰαῖ,
τρομερὰν
φρίκαι
~τρομερὰν
φρέν´
|
ἔχω· |
διὰ
σάρκα
δ´
ἐμὰν
~ἔλεος |
[850] |
τόνδε
χρυσοῦν
στέφανον,
ὡς
ὁρᾶις,
|
ἔχω
|
~λαβὼν
ἀπαρχὰς
πολεμίων
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[400] |
ποῖον;
τί
τοῦτ´
ἔλεξας;
οὐκ
|
ἔχω |
μαθεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κάπρωι
λέοντί
θ´ |
[350] |
πόλιν
~ναίω,
δι´
ὄσσων
νᾶμ´
|
ἔχων |
δακρύρροον.
~ἀλλ´,
ἐκ
γὰρ
ἄλγους |
[350] |
κασιγνήτου
κτάνηι,
~ὥστε
ξιφήρη
χεῖρ´
|
ἔχων |
δι´
ἄστεως
~κυκλῶν
πρόσωπον
ἦλθον. |
[1400] |
~τὸν
νοῦν
πρὸς
αὑτὸν
οὐκ
|
ἔχων, |
ἐκεῖσε
δέ.
~ὃ
καί
νιν |
[1700] |
χέρα
φίλαν,
~πάτερ
γεραιέ,
πομπίμαν
|
~ἔχων |
ἔμ´
ὥστε
ναυσιπομπὸν
αὔραν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[550] |
οὖν.
~ἢ
πολλὰ
μοχθεῖν
πόλλ´
|
ἔχων |
ἐν
δώμασιν
~βούληι;
τί
δ´ |
[0] |
ἄπαις
~ἦν
χρόνια
λέκτρα
τἄμ´
|
ἔχων |
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
Φοῖβον |
[1100] |
πρὸς
πύλαις
~Τυδεύς,
λέοντος
δέρος
|
ἔχων |
ἐπ´
ἀσπίδι
~χαίτηι
πεφρικός·
δεξιᾶι |
[1100] |
δὲ
Προιτίδας
~πύλας
ἐχώρει
σφάγι´
|
ἔχων |
ἐφ´
ἅρματι
~ὁ
μάντις
Ἀμφιάραος, |
[1150] |
ἐμαίνετο;
~μακραύχενος
γὰρ
κλίμακος
προσαμβάσεις
|
~ἔχων |
ἐχώρει,
καὶ
τοσόνδ´
ἐκόμπασεν,
~μηδ´ |
[500] |
~σὺ
δ´
οὐκ
ἀνέξηι
δωμάτων
|
ἔχων |
ἴσον;
~{καὶ
τῶιδ´
ἀπονεῖμαι;
κἆιτα |
[1100] |
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
|
ἔχων |
λαιοῖσιν
ἐν
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´· |
[1100] |
τῆς
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος
ἔκγονος,
~ἐπίσημ´
|
ἔχων |
οἰκεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις |
[1100] |
ἐς
πυλώμαθ´
Ἱππομέδων
ἄναξ
~ἔστειχ´
|
ἔχων |
σημεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει
~στικτοῖς |
[600] |
οἰκήσω
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ
μέρους
|
ἔχων |
τὰ
πλείω;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
φήμ´·
ἀπαλλάσσου
|
[1100] |
~ὁ
μάντις
Ἀμφιάραος,
οὐ
σημεῖ´
|
ἔχων
|
~ὑβρισμέν´
ἀλλὰ
σωφρόνως
ἄσημ´
ὅπλα. |
[1150] |
~μακραύχενος
γὰρ
κλίμακος
προσαμβάσεις
~ἔχων
|
ἐχώρει, |
καὶ
τοσόνδ´
ἐκόμπασεν,
~μηδ´
ἂν |
[1100] |
Αἰτωλόν.
ἐς
δὲ
Προιτίδας
~πύλας
|
ἐχώρει |
σφάγι´
ἔχων
ἐφ´
ἅρματι
~ὁ |
[150] |
ὡς
~ὅπλοισι
χρυσέοισιν
ἐκπρεπής,
γέρον,
|
~ἑώιοις |
ὅμοια
φλεγέθων
βολαῖς.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἥξει |