Vers |
[300] |
αὐτόχειρά
τε
σφαγὰν
~ὑπὲρ
τέραμνά
|
τ´ |
ἀγχόνας,
~στενάζων
ἀρὰς
τέκνοις·
~σὺν |
[1350] |
πέπρακται
διπτύχων
παίδων
φόνος
~ἀρᾶς
|
τ´ |
ἀγώνισμ´
Οἰδίπου;
σήμαινέ
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[0] |
παῖς
μὲν
κλήιζομαι
Μενοικέως,
~{Κρέων
|
τ´ |
ἀδελφὸς
μητρὸς
ἐκ
μιᾶς
ἔφυ, |
[1600] |
ἦλθον
τῆς
ταλαιπώρου
λέχος
~παῖδάς
|
τ´ |
ἀδελφοὺς
ἔτεκον,
οὓς
ἀπώλεσα,
~ἀρὰς |
[700] |
αὐτὸν
ἐς
Θήβας
φρονεῖν,
~κήδει
|
τ´ |
Ἀδράστου
καὶ
στρατῶι
πεποιθότα.
~ἀλλ´ |
[1250] |
~μάντεις
δὲ
μῆλ´
ἔσφαζον
ἐμπύρους
|
τ´ |
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων
ὑγρότητ´ |
[100] |
γὰρ
πάντες
Αἰτωλοί,
τέκνον,
~λόγχαις
|
τ´ |
ἀκοντιστῆρες
εὐστοχώτατοι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´, |
[1350] |
στρατηλάτα}
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
μονομάχου
|
τ´ |
ἀλκὴν
δορός.
~βλέψας
δ´
ἐς |
[450] |
γὰρ
ταὐτὸν
ὄμμασιν
βλέπων
~λέξεις
|
τ´ |
ἄμεινον
τοῦδέ
τ´
ἐνδέξηι
λόγους. |
[750] |
ἐμοῖς
λέγω·
~ἐκφέρετε
τεύχη
πάνοπλά
|
τ´ |
ἀμφιβλήματα
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
τὸν |
[200] |
πολύκαρπον
~οἰνάνθας
ἱεῖσα
βότρυν,
~ζάθεά
|
τ´ |
ἄντρα
δράκοντος
οὔρειαί
~τε
σκοπιαὶ |
[900] |
~ἀκέραιος
ἔκ
τε
μητρὸς
ἀρσένων
|
τ´ |
ἄπο
~{οἱ
σοί
τε
παῖδες. |
[950] |
Ἰοκάστην
λέγω,
~μητρὸς
στερηθεὶς
ὀρφανός
|
τ´ |
ἀποζυγείς,
~προσηγορήσας
εἶμι
καὶ
σώσω |
[1100] |
~ἐμαρνάμεσθα
σφενδόναις
θ´
ἑκηβόλοις
~πέτρων
|
τ´ |
ἀραγμοῖς·
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν
μάχηι, |
[50] |
φράσω
~ἅ
τ´
εἶδον
εἰσήκουσά
|
τ´ |
Ἀργείων
πάρα,
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον |
[50] |
κασιγνήτωι
φέρων
~ἐνθένδ´
ἐκεῖσε
δεῦρό
|
τ´ |
αὖ
κείνου
πάρα.
~ἀλλ´
οὔτις |
[450] |
δ´
εἰσορᾶις
ἥκοντα
σόν.
~σύ
|
τ´ |
αὖ
πρόσωπον
πρὸς
κασίγνητον
στρέφε, |
[500] |
~Ἰσότης
ἔταξε
κἀριθμὸν
διώρισεν,
~νυκτός
|
τ´ |
ἀφεγγὲς
βλέφαρον
ἡλίου
τε
φῶς
|
[350] |
~οὕτω
δὲ
τάρβους
ἐς
φόβον
|
τ´ |
ἀφικόμην
~μή
τις
δόλος
με |
[150] |
δὲ
χρῆμα
θηλειῶν
ἔφυ,
~σμικράς
|
τ´ |
ἀφορμὰς
ἢν
λάβωσι
τῶν
λόγων |
[550] |
δὲ
νικήσηι
ς´
ὅδε
~Ἀργεῖά
|
τ´ |
ἔγχη
δόρυ
τὸ
Καδμείων
ἕληι; |
[50] |
πάντα
δ´
ἐξειδὼς
φράσω
~ἅ
|
τ´ |
εἶδον
εἰσήκουσά
τ´
Ἀργείων
πάρα, |
[1600] |
ἢν
πονηρά
γ´
ἦι
κακῶς
|
τ´ |
εἰρημένα.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´;
οὐ |
[1000] |
πατέρα
καὶ
κασίγνητον
προδοὺς
~πόλιν
|
τ´ |
ἐμαυτοῦ,
δειλὸς
ὣς
ἔξω
χθονὸς
|
[100] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἆρα
πύλαι
κλήιθροις
χαλκόδετά
|
τ´ |
ἔμβολα
~λαϊνέοισιν
Ἀμφίονος
ὀργάνοις
~τείχεος |
[750] |
ἀξίως
νιν
σοῦ
τε
τήν
|
τ´ |
ἐμὴν
χάριν.
~πατὴρ
δ´
ἐς |
[1600] |
~ὥστ´
εἰς
ἔμ´
ὄμματ´
ἔς
|
τ´ |
ἐμῶν
παίδων
βίον
~ἄνευ
θεῶν |
[300] |
τέκνον,
χρόνωι
σὸν
ὄμμα
~μυρίαις
|
τ´ |
ἐν
ἁμέραις
~προσεῖδον·
ἀμφίβαλλε
μαστὸν
|
[550] |
σπεύδεις,
τέκνον,
~κείνων
στέρεσθαι
τῶνδέ
|
τ´, |
ἐν
μέσωι
πεσών.
~μέθετον
τὸ |
[450] |
βλέπων
~λέξεις
τ´
ἄμεινον
τοῦδέ
|
τ´ |
ἐνδέξηι
λόγους.
~παραινέσαι
δὲ
σφῶιν |
[1400] |
δι´
ὀμφαλοῦ
~καθῆκεν
ἔγχος
σφονδύλοις
|
τ´ |
ἐνήρμοσεν.
~ὁμοῦ
δὲ
κάμψας
πλευρὰ |
[1250] |
ἔσφαζον
ἐμπύρους
τ´
ἀκμὰς
~ῥήξεις
|
τ´ |
ἐνώμων
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
~ἄκραν
τε |
[150] |
δέ
πως
~μορφῆς
τύπωμα
στέρνα
|
τ´ |
ἐξεικασμένα.
~ἀνεμώκεος
εἴθε
δρόμον
νεφέλας
|
[1150] |
ἄπο,
~τροχοί
τ´
ἐπήδων
ἄξονές
|
τ´ |
ἐπ´
ἄξοσιν
~νεκροί
τε
νεκροῖς |
[250] |
κλεινὸς
γόνος
~μαντεῖα
σεμνὰ
Λοξίου
|
τ´ |
ἐπ´
ἐσχάρας,
~ἐν
τῶιδ´
ἐπεστράτευσαν |
[1150] |
~ἔθρωισκον
ἐξέπιπτον
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
|
τ´ |
ἐπήδων
ἄξονές
τ´
ἐπ´
ἄξοσιν
|
[650] |
πέριξ
δὲ
Καδμείων
πύλας
~φυλακάς
|
τ´ |
ἐπῆλθον
σὸν
δέμας
θηρώμενος.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[750] |
ψαλίων
τετραβάμοσι
μώνυχα
πώλων
~Ἱσμηνοῦ
|
τ´ |
ἐπὶ
χεύμασι
βαίνων
~ἱππείαισι
θοάζεις, |
[1100] |
ἐμπίπτειν
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς
ἁρμάτων
|
τ´ |
ἐπιστάται;
~ἠχῆς
δ´
ὅπως
ἤκουσαν, |
[1150] |
δ´
ἔπιπτον
κρᾶτας
αἱματούμενοι,
~ἡμῶν
|
τ´ |
ἐς
οὖδας
εἶδες
ἂν
πρὸ |
[1600] |
περ
πράσσων
κακῶς.
~(ΚΡΕΩΝ)
σοί
|
τ´ |
εὖ
λέλεκται
γόνατα
μὴ
χρώιζειν |
[1250] |
Ζηνὸς
ὀρθῶσαι
βρέτας
~τροπαῖον
Ἄργει
|
τ´ |
εὐκλεᾶ
δοῦναι
λόγον·
~Ἐτεοκλέα
δ´ |
[850] |
´τεκνώθη
Λάιος
βίαι
θεῶν
~πόσιν
|
τ´ |
ἔφυσε
μητρὶ
μέλεον
Οἰδίπουν·
~αἵ |
[1000] |
~ὦ
πτεροῦσσα,
Γᾶς
λόχευμα
~νερτέρου
|
τ´ |
Ἐχίδνας,
~Καδμείων
ἁρπαγά,
~πολύφθορος
πολύστονος
|
[1000] |
πτόλιν.
~βροντᾶι
δὲ
στεναγμὸς
~ἀχά
|
τ´ |
ἦν
ὅμοιος,
~ὁπότε
πόλεος
ἀφανίσειεν
|
[1200] |
ἔοικε
τῶν
ἐμῶν
νυμφευμάτων
~τῶν
|
τ´ |
Οἰδίπου
δύστηνος
ἀπολαῦσαι
κακῶν,
~παιδὸς |
[300] |
ἀμφίβαλλε
μαστὸν
~ὠλέναισι
ματέρος,
~παρηίδων
|
τ´ |
ὄρεγμα
δὸς
~τριχῶν
τε,
κυανόχρωτι |
[200] |
οὔρειαί
~τε
σκοπιαὶ
θεᾶν
~νιφόβολόν
|
τ´ |
ὄρος
ἱερόν,
εἱλίσσων
~ἀθανάτους
θεοῦ
|
[1200] |
ἄκροι.
~ἔσταν
δὲ
λαμπρὼ
χρῶμά
|
τ´ |
οὐκ
ἠλλαξάτην
~μαργῶντ´
ἐπ´
ἀλλήλοισιν |
[0] |
ἐπεζάρει
~Σφὶγξ
ἁρπαγαῖσι
πόλιν
ἐμός
|
τ´ |
οὐκ
ἦν
πόσις,
~Κρέων
ἀδελφὸς |
[1300] |
γραῖαν
Ἰοκάστην,
ὅπως
~λούσηι
προθῆταί
|
τ´ |
οὐκέτ´
ὄντα
παῖδ´
ἐμόν.
~τοῖς |
[850] |
γόους
δώσουσι
Θηβαίαι
χθονί.
~σύ
|
τ´ |
ὦ
τάλαινα
συγκατασκάπτηι
πόλι,
~εἰ |
[300] |
μέλλεις
ὑπώροφα
μέλαθρα
περᾶν
~θιγεῖν
|
τ´ |
ὠλέναισι
τέκνου;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
Φοίνισσαν
βοὰν |
[1000] |
~δάιον
τέρας,
~φοιτάσι
πτεροῖς
~χαλαῖσί
|
τ´ |
ὠμοσίτοις·
~Διρκαίων
ἅ
ποτ´
ἐκ
|
[550] |
πλέον;
ὄνομ´
ἔχει
μόνον·
~ἐπεὶ
|
τά |
γ´
ἀρκοῦνθ´
ἱκανὰ
τοῖς
γε |
[100] |
ὀργάνοις
~τείχεος
ἥρμοσται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θάρσει·
|
τά |
γ´
ἔνδον
ἀσφαλῶς
ἔχει
πόλις. |
[1050] |
πατρώιας,
~Κρέοντι
μὲν
λιπὼν
γόους,
|
~τὰ |
δ´
ἑπτάπυργα
κλῆιθρα
γᾶς
~καλλίνικα |
[1100] |
σὺν
ἄστρων
ἐπιτολαῖσιν
ὄμματα
~βλέποντα,
|
τὰ |
δὲ
κρύπτοντα
δυνόντων
μέτα,
~ὡς |
[150] |
μεταφέρων
ἰθύνει.
~ποῦ
δ´
ὃς
|
τὰ |
δεινὰ
τῆιδ´
ἐφυβρίζει
πόλει
~Καπανεύς; |
[1350] |
~{ὥστ´
οὐχ
ἅπαντά
ς´
εἰδέναι
|
τὰ |
δρώμενα}
~ἐπεὶ
δὲ
χαλκέοις
σῶμ´ |
[1750] |
πολῖται,
λεύσσετ´·
Οἰδίπου
ὅδε,
~ὃς
|
τὰ |
κλείν´
αἰνίγματ´
ἔγνων
καὶ
μέγιστος |
[1650] |
ὁ
δ´
Οἰδίπους
ποῦ
καὶ
|
τὰ |
κλείν´
αἰνίγματα;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὄλωλ´·
ἓν |
[1400] |
ἐς
τοὔπισθεν
ἀναφέρει
πόδα,
~πρόσω
|
τὰ |
κοῖλα
γαστρὸς
εὐλαβούμενος,
~προβὰς
δὲ |
[1200] |
παῖδ´
ἐμὼ
δρασείετον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἔα
|
τὰ |
λοιπά·
δεῦρ´
ἀεὶ
γὰρ
εὐτυχεῖς. |
[950] |
γὰρ
παῖδα
σῶσον
ἢ
πόλιν.
|
~τὰ |
μὲν
παρ´
ἡμῶν
πάντ´
ἔχεις· |
[1350] |
ἀγώνισμ´
Οἰδίπου;
σήμαινέ
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
τὰ |
μὲν
πρὸ
πύργων
εὐτυχήματα
χθονὸς
|
[250] |
ὁρμὰν
~παῖς
μετέρχεται
δόμους.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
~τὰ |
μὲν
πυλωρῶν
κλῆιθρά
μ´
εἰσεδέξατο
|
[1100] |
σάκει
~στικτοῖς
Πανόπτην
ὄμμασιν
δεδορκότα,
|
~τὰ |
μὲν
σὺν
ἄστρων
ἐπιτολαῖσιν
ὄμματα
|
[1700] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις
ὄνειδος;
~ἄπαγε
|
τὰ |
πάρος
εὐτυχήματ´
αὐδῶν.
~τάδε
ς´ |
[250] |
~ὡπλισμένος
δὲ
χεῖρα
τῶιδε
φασγάνωι
|
~τὰ |
πίστ´
ἐμαυτῶι
τοῦ
θράσους
παρέξομαι. |
[600] |
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ
μέρους
ἔχων
|
τὰ |
πλείω;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
φήμ´·
ἀπαλλάσσου
~δὲ |
[700] |
μάλιστα,
ταῦθ´
ἥκω
φράσων.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τὰ |
ποῖα
ταῦτα;
τὸν
λόγον
γὰρ |
[1400] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄκουε
δή
νυν
καὶ
|
τὰ |
πρὸς
τούτοις
κακά.
~ἐπεὶ
τέκνω |
[1300] |
τάλας
ἐγώ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
εἰ
καὶ
|
τὰ |
πρὸς
τούτοισί
γ´
εἰδείης
κακά. |
[1250] |
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ
ἐν
αἰσχύνηι
|
τὰ |
σά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δράσω
δὲ
δὴ |
[1200] |
καλῶς
τὰ
τῶν
θεῶν
καὶ
|
τὰ |
τῆς
τύχης
ἔχει·
~παῖδές
τε |
[550] |
~ἢν
δ´
αὖ
κρατηθῆις
καὶ
|
τὰ |
τοῦδ´
ὑπερδράμηι,
~πῶς
Ἄργος
ἥξεις |
[550] |
τὰ
χρήματ´
ἴδια
κέκτηνται
βροτοί,
|
~τὰ |
τῶν
θεῶν
δ´
ἔχοντες
ἐπιμελούμεθα· |
[1200] |
εὐτυχὴς
εἴην
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
|
τὰ |
τῶν
θεῶν
καὶ
τὰ
τῆς |
[350] |
~ἀτὰρ
τί
ταῦτα;
δεῖ
φέρειν
|
τὰ |
τῶν
θεῶν.
~ὅπως
δ´
ἔρωμαι, |
[950] |
οἴκτου
τοῖσι
χρωμένοις
λέγων
~ἀδικεῖ
|
τὰ |
τῶν
θεῶν.
Φοῖβον
ἀνθρώποις
μόνον
|
[400] |
οὐκ
ὠφέλουν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εὖ
πρᾶσσε·
|
τὰ |
φίλων
δ´
οὐδέν,
ἤν
τις |
[400] |
οὖν
ὑμνηθέν,
ἀλλ´
ὅμως
ἐρῶ·
|
~τὰ |
χρήματ´
ἀνθρώποισι
τιμιώτατα
~δύναμίν
τε |
[550] |
ἱκανὰ
τοῖς
γε
σώφροσιν.
~{οὔτοι
|
τὰ |
χρήματ´
ἴδια
κέκτηνται
βροτοί,
~τὰ |
[850] |
δὲ
κρεῖσσον
τὸ
κακόν
ἐστι
|
τἀγαθοῦ, |
~μί´
ἔστιν
ἄλλη
μηχανὴ
σωτηρίας. |
[550] |
φιλότιμος
δὲ
σύ}
~σοὶ
μὲν
|
τάδ´ |
αὐδῶ.
σοὶ
δέ,
Πολύνεικες,
λέγω· |
[1550] |
ἐγὼ
παθέων·
πάρα
γὰρ
στενάχειν
|
τάδ´ |
ἀυτεῖν.
~τρισσαὶ
ψυχαὶ
ποίαι
μοίραι
|
[1300] |
ἐς
τόδ´
ἦλθον
ὥστε
καὶ
|
τάδ´ |
εἰδέναι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀλλ´
οἴχεται
μὲν |
[750] |
φίλων
τις
ἦι.
~σοὶ
μὲν
|
τάδ´ |
εἶπον·
προσπόλοις
δ´
ἐμοῖς
λέγω· |
[350] |
ἐσίγαθεν
σᾶς
ἔσοδοι
νύμφας.
~ὄλοιτο
|
τάδ´ |
εἴτε
σίδαρος
~εἴτ´
Ἔρις
εἴτε |
[1550] |
ἁμετέροισιν
ἄχη
~μελάθροις
θεὸς
ὃς
|
τάδ´ |
ἐκτελευτᾶι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλῶν
κακῶν
κατῆρξεν |
[700] |
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται
|
τάδ´· |
ἐλθὼν
ἑπτάπυργον
ἐς
πόλιν
~τάξω |
[1250] |
~νῦν
καλλίνικος
γενόμενος
σκήπτρων
κρατεῖς.
|
~τάδ´ |
ἠγόρευον
παρακαλοῦντες
ἐς
μάχην.
~μάντεις |
[1000] |
~φόνια·
φόνιος
ἐκ
θεῶν
~ὃς
|
τάδ´ |
ἦν
ὁ
πράξας.
~ἰάλεμοι
δὲ |
[1550] |
πράξειν
πόλιν.
~ἀλλ´
ἐκκομίζου·
καὶ
|
τάδ´ |
οὐχ
ὕβρει
λέγω
~οὐδ´
ἐχθρὸς |
[150] |
πόλιν
ἔβα
πέρσων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
εἴη
|
τάδ´, |
ὦ
παῖ.
σὺν
δίκηι
δ´ |
[650] |
ἀδελφὸν
μητρὸς
Ἰοκάστης
ἐμῆς,
~λέγων
|
τάδ´, |
ὡς
οἰκεῖα
καὶ
κοινὰ
χθονὸς
|
[1600] |
~(ΚΡΕΩΝ)
Ἐτεοκλέους
βουλεύματ´,
οὐχ
ἡμῶν,
|
τάδε. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄφρονά
γε,
καὶ
σὺ |
[1650] |
μοχθεῖς·
οὐ
γὰρ
ἂν
τύχοις
|
τάδε. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´
ἀλλὰ
νεκρῶι |
[1400] |
~γραῖάν
τε
μητέρ´
εἶπε
Πολυνείκης
|
τάδε· |
~Ἀπωλόμεσθα,
μῆτερ·
οἰκτίρω
δέ
σε
|
[100] |
ὦ
γέρον,
πῶς
αἰσθάνηι
σαφῶς
|
τάδε; |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σημεῖ´
ἰδὼν
τότ´
ἀσπίδων |
[1200] |
λόγους.
~πάντες
δ´
ἐπερρόθησαν
Ἀργεῖοι
|
τάδε
|
~Κάδμου
τε
λαὸς
ὡς
δίκαι´ |
[1600] |
καὶ
σὺ
μῶρος
ὃς
ἐπίθου
|
τάδε. |
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς;
τἀντεταλμέν´
οὐ
δίκαιον |
[750] |
δεινά
τις
Ἔρις
θεός,
ἃ
|
τάδε
|
~μήσατο
πήματα
γᾶς
βασιλεῦσιν
~{Λαβδακίδαις |
[1600] |
χθονός.
~κηρύξεται
δὲ
πᾶσι
Καδμείοις
|
τάδε· |
~ὃς
ἂν
νεκρὸν
τόνδ´
ἢ |
[1300] |
πόλει.
~ὦ
δώματ´
εἰσηκούσατ´
Οἰδίπου
|
τάδε, |
~παίδων
ὁμοίαις
συμφοραῖς
ὀλωλότων;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[50] |
αὐτὰ
δ´
ἐλθὼν
ἑπτάπυλα
τείχη
|
τάδε
|
~πατρῶι´
ἀπαιτεῖ
σκῆπτρα
καὶ
μέρη |
[1200] |
φίλων
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων
|
τάδε· |
~Πολύνεικες,
ἐν
σοὶ
Ζηνὸς
ὀρθῶσαι |
[1450] |
λεύσσειν
~πτώματα
νεκρῶν
τρισσῶν
ἤδη
|
~τάδε |
πρὸς
μελάθροις
κοινῶι
θανάτωι
~σκοτίαν |
[950] |
~{λέξει
γὰρ
ἀρχαῖς
καὶ
στρατηλάταις
|
τάδε
|
~πύλας
ἐφ´
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας |
[1700] |
~ἄπαγε
τὰ
πάρος
εὐτυχήματ´
αὐδῶν.
|
~τάδε |
ς´
ἐπέμενε
μέλεα
πάθεα,
~φυγάδα |
[300] |
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ
τρύχη
|
τάδε
|
~σκότι´
ἀμείβομαι·
~ὁ
δ´
ἐν |
[1550] |
γ´
ἔθ´
ἅρματα
λεύσσων
~ἀελίου
|
τάδε |
σώματα
νεκρῶν
~ὄμματος
αὐγαῖς
σαῖς |
[1500] |
ὦ
δόμος,
~ἀγκαλέσωμαι,
~τρισσὰ
φέρουσα
|
τάδε |
σώματα
σύγγονα,
~ματέρα
καὶ
τέκνα, |
[500] |
γῆς
ἔνερθε,
δυνατὸς
ὢν
δρᾶσαι
|
τάδε, |
~τὴν
θεῶν
μεγίστην
ὥστ´
ἔχειν |
[1250] |
ὡς
ὁ
κίνδυνος
μέγας
~{καὶ
|
τἆθλα |
δεινά·
δάκρυά
σοι
γενήσεται
~δισσοῖν |
[200] |
μολὼν
Ἄρης
~αἷμα
δάιον
φλέγει
|
~τᾶιδ´, |
ὃ
μὴ
τύχοι,
πόλει·
~κοινὰ |
[1700] |
πόθι
φέρω,
τέκνον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τᾶιδε
|
τᾶιδε |
βᾶθί
μοι,
~τᾶιδε
τᾶιδε
πόδα |
[650] |
~κτήσαντο·
πέμπε
πυρφόρους
~θεάς,
ἄμυνε
|
τᾶιδε |
γᾶι·
~πάντα
δ´
εὐπετῆ
θεοῖς. |
[300] |
δὲ
κῆδος
ἀμφέπειν,
~ἄλαστα
ματρὶ
|
τᾶιδε |
Λαΐου
~τε
τοῦ
πάλαι
γένει, |
[1700] |
τᾶιδε
τᾶιδε
βᾶθί
μοι,
~τᾶιδε
|
τᾶιδε |
πόδα
τίθει,
~ὥστ´
ὄνειρον
ἰσχύν. |
[1700] |
~βάκτρα
πόθι
φέρω,
τέκνον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τᾶιδε |
τᾶιδε
βᾶθί
μοι,
~τᾶιδε
τᾶιδε |
[1700] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τᾶιδε
τᾶιδε
βᾶθί
μοι,
|
~τᾶιδε |
τᾶιδε
πόδα
τίθει,
~ὥστ´
ὄνειρον |
[1700] |
κακοῖς
ἐρεῖς
κακά;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἐν
|
ταῖς |
Ἀθήναις
κατθανεῖν
μ´
ἀλώμενον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[500] |
πορθοῦντα
γῆν
~τυχεῖν
ἃ
χρήιζει·
|
ταῖς |
γὰρ
ἂν
Θήβαις
τόδε
~γένοιτ´ |
[1100] |
~ὑπόνοιαν
ἡμῖν
οἷα
πείσεται
πόλις.
|
~ταῖς |
δ´
ἑβδόμαις
Ἄδραστος
ἐν
πύλαισιν |
[0] |
τένοντας
ἐξεφοίνισσον
ποδῶν.
~ὅθεν
(τί
|
τἀκτὸς |
τῶν
κακῶν
με
δεῖ
λέγειν; |
[1550] |
τεκέων
φανερὸν
κακόν·
~ἁ
δὲ
|
τάλαιν´ |
ἄλοχος
τίνι
μοι,
τέκνον,
ὤλετο |
[1700] |
γε
συμφορὰς
~εὐκλεᾶ
με
θήσει.
|
~τάλαιν´ |
ἐγὼ
σῶν
συγγόνου
θ´
ὑβρισμάτων, |
[1250] |
ψυχὰν
~δι´
ἀσπίδων,
δι´
αἱμάτων;
|
~τάλαιν´ |
ἐγὼ
τάλαινα,
~πότερον
ἄρα
νέκυν |
[600] |
τοῦδ´
ἔρως
ἔχει.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
|
τάλαιν´ |
ἐγώ·
τί
δράσετ´,
ὦ
τέκν´; |
[1500] |
~αἵματος
ἁμερίου
~τοιάδ´
ἄχεα
φανερά,
|
~τάλαιν´ |
ὡς
ἐλελίζει;
~τίς
ἄρ´
ὄρνις |
[1250] |
ἀσπίδων,
δι´
αἱμάτων;
~τάλαιν´
ἐγὼ
|
τάλαινα, |
~πότερον
ἄρα
νέκυν
ὀλόμενον
ἀχήσω; |
[1400] |
βίον,
~ἐν
τῶιδε
μήτηρ
ἡ
|
τάλαινα |
προσπίτνει
~{σὺν
παρθένωι
τε
καὶ |
[850] |
Θηβαίαι
χθονί.
~σύ
τ´
ὦ
|
τάλαινα |
συγκατασκάπτηι
πόλι,
~εἰ
μὴ
λόγοις |
[1700] |
φυγῆς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴθ´
ἐς
φυγὰν
|
τάλαιναν· |
ὄρεγε
χέρα
φίλαν,
~πάτερ
γεραιέ, |
[1600] |
ἐγὼ
~ἐς
μητρὸς
ἦλθον
τῆς
|
ταλαιπώρου |
λέχος
~παῖδάς
τ´
ἀδελφοὺς
ἔτεκον, |
[1600] |
ἀποστέλλων
χθονός;
~τί
θεσμοποιεῖς
ἐπὶ
|
ταλαιπώρωι |
νεκρῶι;
~(ΚΡΕΩΝ)
Ἐτεοκλέους
βουλεύματ´,
οὐχ |
[1300] |
~πέσεα
πέσεα
δάϊ´
αὐτίχ´
~αἱμάξετον.
|
~τάλανες, |
ὅτι
ποτὲ
μονομάχον
~ἐπὶ
φρέν´ |
[400] |
οὕνεκ´
ἤλθομεν
πέρι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐνταῦθα
|
Ταλαοῦ |
παῖς
συνῆκε
θέσφατα;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κἄδωκέ |
[1300] |
φροιμίοις
ἄρχηι
λόγου.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ὦ
|
τάλας, |
δισσῶς
ἀυτῶ·
μεγάλα
γὰρ
φέρω |
[1300] |
βαρυποτμωτάτας,
~οἴμοι
κακῶν
δύστηνος,
ὦ
|
τάλας |
ἐγώ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
εἰ
καὶ
τὰ |
[1550] |
ἐθέσπισεν
~φονέα
γενέσθαι
πατρός·
ὦ
|
τάλας |
ἐγώ.
~ἐπεὶ
δ´
ἐγενόμην,
αὖθις |
[1300] |
τὸ
δρώμενον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β)
~ὦ
|
τάλας |
ἐγώ,
τίν´
εἴπω
μῦθον
ἢ |
[1000] |
ἄχη·
~ματρὶ
γὰρ
γάμους
~δυσγάμους
|
τάλας
|
~καλλίνικος
ὢν
~αἰνιγμάτων
συνάπτει,
~μιαίνει |
[50] |
δὲ
τὴν
τεκοῦσαν
οὐκ
εἰδὼς
|
τάλας
|
~οὐδ´
ἡ
τεκοῦσα
παιδὶ
συγκοιμωμένη. |
[1400] |
δὲ
κάμψας
πλευρὰ
καὶ
νηδὺν
|
τάλας
|
~σὺν
αἱματηραῖς
σταγόσι
Πολυνείκης
πίτνει. |
[500] |
χρή,
τυραννίδος
πέρι
~κάλλιστον
ἀδικεῖν,
|
τἄλλα |
δ´
εὐσεβεῖν
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ |
[1650] |
φεύγοις,
πάτερ;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
μέν´
εὐτυχοῦσα·
|
τἄμ´ |
ἐγὼ
στέρξω
κακά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
καὶ |
[0] |
δ´
ἄπαις
~ἦν
χρόνια
λέκτρα
|
τἄμ´ |
ἔχων
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι |
[0] |
οὐκ
ἦν
πόσις,
~Κρέων
ἀδελφὸς
|
τἀμὰ |
κηρύσσει
λέχη,
~ὅστις
σοφῆς
αἴνιγμα |
[50] |
πρόσθεν
Ἀντιγόνην
ἐγώ.
~μαθὼν
δὲ
|
τἀμὰ |
λέκτρα
μητρώιων
γάμων
~ὁ
πάντ´ |
[750] |
ταῦτ´
ἐπισκήπτω,
Κρέον·
~ἤνπερ
κρατήσηι
|
τἀμά, |
Πολυνείκους
νέκυν
~μήποτε
ταφῆναι
τῆιδε |
[950] |
δοίη
κτανεῖν.
~μή
μ´
εὐλογείτω
|
τἀμά |
τις
κτείνων
τέκνα·
~αὐτὸς
δ´, |
[500] |
Μυκηναίου
δορὸς
~φόβωι
παρείην
σκῆπτρα
|
τἀμὰ |
τῶιδ´
ἔχειν.
~χρῆν
δ´
αὐτὸν |
[450] |
μέρος.
~καὶ
νῦν
ἕτοιμός
εἰμι
|
τἀμαυτοῦ |
λαβὼν
~στρατὸν
μὲν
ἔξω
τῆσδ´ |
[0] |
παῖδα,
καὶ
σπείρας
βρέφος
~γνοὺς
|
τἀμπλάκημα |
τοῦ
θεοῦ
τε
τὴν
φάτιν, |
[800] |
ἐδάην
ἐδάην
ποτ´
ἐν
οἴκοις,
|
~τὰν |
ἀπὸ
θηροτρόφου
φοινικολόφοιο
δράκοντος
~γένναν |
[250] |
Ἐρινύων.
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
|
τὰν |
σὰν
ἀλκὰν
~καὶ
τὸ
θεόθεν· |
[250] |
οὐ
γὰρ
ἄδικον
~εἰς
ἀγῶνα
|
τάνδ´ |
ἔνοπλος
ὁρμὰν
~παῖς
μετέρχεται
δόμους. |
[150] |
~ὕδασι
δουλείαν
περιβαλών.
~μήποτε
μήποτε
|
τάνδ´, |
ὦ
πότνια,
~χρυσεοβόστρυχον
ὦ
Διὸς |
[1050] |
~ὁρμάσας´
ἐπ´
ἔργον,
~ὅθεν
ἐπέσυτο
|
τάνδε |
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι
δαιμόνων
τις
ἄτα. |
[650] |
~ἰώ,
βαρβάροις
λιταῖς·
~βᾶθι
βᾶθι
|
τάνδε |
γᾶν·
~σοί
νιν
ἔκγονοι
κτίσαν, |
[1000] |
ἀποστολαῖσιν
~Οἰδίπους
ὁ
τλάμων
~Θηβαίαν
|
τάνδε |
γᾶν
~τότ´
ἀσμένοις,
πάλιν
δ´ |
[600] |
νεικέων
ἐπώνυμον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κάδμος
ἔμολε
|
τάνδε |
γᾶν
~Τύριος,
ὧι
τετρασκελὲς
~μόσχος |
[450] |
ἀληθείας
ἔφυ,
~κοὐ
ποικίλων
δεῖ
|
τἄνδιχ´ |
ἑρμηνευμάτων·
~ἔχει
γὰρ
αὐτὰ
καιρόν· |
[1600] |
ὃς
ἐπίθου
τάδε.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς;
|
τἀντεταλμέν´ |
οὐ
δίκαιον
ἐκπονεῖν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκ, |
[1200] |
σὸς
δὲ
Πολυνείκης
γόνος
~ἐκ
|
τάξεων |
ὤρουσε
κἀπήινει
λόγους.
~πάντες
δ´ |
[1100] |
θανόντος
εἰσορᾶν
παρῆν.
~Ὁμολωίσιν
δὲ
|
τάξιν |
εἶχε
πρὸς
πύλαις
~Τυδεύς,
λέοντος |
[650] |
ἐς
μάχην
τε
καὶ
δορὸς
|
τάξιν |
μολεῖν.
~καίτοι
ποδῶν
σῶν
μόχθον |
[700] |
τάδ´·
ἐλθὼν
ἑπτάπυργον
ἐς
πόλιν
|
~τάξω |
λοχαγοὺς
πρὸς
πύλαισιν,
ὡς
λέγεις, |
[1200] |
ἀλλ´
ἄνελθέ
μοι
πάλιν,
~τί
|
τἀπὶ |
τούτοις
παῖδ´
ἐμὼ
δρασείετον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[1200] |
παῖδας
ἢ
σεσωμένους;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
|
τἀπίλοιπά |
γ´
εἰ
καλῶς
πράσσω
κλυεῖν. |
[700] |
αὐτίκ´
Ἀργείων
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον
|
τἄρ´ |
ὅπλα
Καδμείων
πόλει.
~(ΚΡΕΩΝ)
ποῖ; |
[1400] |
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν
|
ταραγμὸν |
ἀμφιβάντ´
εἶχον
μάχης.
~καί
πως |
[150] |
ἔχρηιζες
εἰσιδεῖν.
~ὄχλος
γάρ,
ὡς
|
ταραγμὸς |
εἰσῆλθεν
πόλιν,
~χωρεῖ
γυναικῶν
πρὸς |
[350] |
νοῦν
ἐκεῖς´
ἔχει.
~οὕτω
δὲ
|
τάρβους |
ἐς
φόβον
τ´
ἀφικόμην
~μή |
[700] |
θρασεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔχει
τιν´
ὄγκον
|
τἄργος |
Ἑλλήνων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
τάχ´ |
[1600] |
θηρσὶν
ἄθλιον
βοράν·
~οὗ
σωιζόμεσθα·
|
Ταρτάρου |
γὰρ
ὤφελεν
~ἐλθεῖν
Κιθαιρὼν
εἰς |
[1500] |
~ἃ
δόμον
Οἰδιπόδα
πρόπαρ
ὤλεσε,
|
~τᾶς |
ἀγρίας
ὅτε
~δυσξύνετον
ξυνετὸς
μέλος |
[800] |
οὐρανίδαι,
φόρμιγγί
τε
τείχεα
Θήβας
|
~τᾶς |
Ἀμφιονίας
τε
λύρας
ὕπο
πύργος |
[300] |
δόμοισι
πρέσβυς
ὀμματοστερὴς
~ἀπήνας
ὁμοπτέρου
|
τᾶς |
ἀποζυγείσας
~δόμων
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ |
[1750] |
ταῦτα
θρηνῶ
καὶ
μάτην
ὀδύρομαι;
|
~τὰς |
γὰρ
ἐκ
θεῶν
ἀνάγκας
θνητὸν |
[500] |
~χρῆν
δ´
αὐτὸν
οὐχ
ὅπλοισι
|
τὰς |
διαλλαγάς,
~μῆτερ,
ποιεῖσθαι·
πᾶν
γὰρ |
[350] |
οἰκείων
φίλων.
~{καὶ
δυσλύτους
ἔχουσα
|
τὰς |
διαλλαγάς.
~τί
γὰρ
πατήρ
μοι |
[200] |
φεῦ.
~κοινὸν
αἷμα,
κοινὰ
τέκεα
|
~τᾶς |
κερασφόρου
πέφυκεν
Ἰοῦς·
~ὧν
μέτεστί |
[100] |
στέρνοις
ἔχει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος
ὁ
|
τᾶς |
Πολυνείκεος,
ὦ
γέρον,
~αὐτοκασιγνήται
νύμφας
|
[1400] |
σῶν,
Οἰδίπου,
ς´
ὅσον
στένω·
|
~τὰς |
σὰς
δ´
ἀρὰς
ἔοικεν
ἐκπλῆσαι |
[350] |
λέγειν
ἅ
τις
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
τὰς |
τῶν
κρατούντων
ἀμαθίας
φέρειν
χρεών. |
[250] |
σκοτεινὰς
περιβολὰς
μεθῶ
ξίφος
~καὶ
|
τάσδ´ |
ἔρωμαι,
τίνες
ἐφεστᾶσιν
δόμοις.
~ξέναι |
[1150] |
μητρὶ
Μαινάλου
κόρηι.
~ἐπεὶ
δὲ
|
τάσδ´ |
ἐσεῖδεν
εὐτυχεῖς
πάλας,
~ἄλλας
ἐπήιει |
[600] |
ἀλλὰ
παρθένους
ἀδελφάς.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐδὲ
|
τάσδ´ |
ὄψηι
ποτέ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
κασίγνηται. |
[550] |
ἐπ´
Ἰνάχου
ῥοαῖς;
~Θήβας
πυρώσας
|
τάσδε |
Πολυνείκης
θεοῖς
~ἀσπίδας
ἔθηκε;
μήποτ´, |
[400] |
ἀμφὶ
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας
λόχων
|
~τάσσων |
ἐπέσχον
πόλιν,
ὅπως
κλύοιμί
σου
|
[1150] |
ἄκρων
περγάμων
ἑλεῖν
πόλιν.
~καὶ
|
ταῦθ´ |
ἅμ´
ἠγόρευε
καὶ
πετρούμενος
~ἀνεῖρφ´ |
[700] |
ἔχειν·
~ἃ
δ´
ἐμποδὼν
μάλιστα,
|
ταῦθ´ |
ἥκω
φράσων.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα |
[450] |
ἃ
γίγνεται}
~ὁ
δ´
αἰνέσας
|
ταῦθ´ |
ὁρκίους
τε
δοὺς
θεοὺς
~ἔδρασεν |
[550] |
λίαν,
μέθετον·
ἀμαθία
δυοῖν,
~ἐς
|
ταὔθ´ |
ὅταν
μόλητον,
ἔχθιστον
κακόν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[700] |
πεποιθότα.
~ἀλλ´
ἐς
θεοὺς
χρὴ
|
ταῦτ´ |
ἀναρτήσαντ´
ἔχειν·
~ἃ
δ´
ἐμποδὼν |
[450] |
δίκης
ἄτερ
~ἀποστεροῦμαι
πατρίδος
ἀνοσιώτατα.
|
~ταῦτ´ |
αὔθ´
ἕκαστα,
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
|
[750] |
Τειρεσίας
ἔχει
φράσαι,
~τοῦδ´
ἐκπυθέσθαι
|
ταῦτ´· |
ἐγὼ
δὲ
παῖδα
σὸν
~Μενοικέα, |
[1600] |
παίδων
βίον
~ἄνευ
θεῶν
του
|
ταῦτ´ |
ἐμηχανησάμην.
~εἶἑν·
τί
δράσω
δῆθ´ |
[900] |
μου
κατακτενεῖς;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄλλοις
μελήσει
|
ταῦτ´, |
ἐμοὶ
δ´
εἰρήσεται.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐκ |
[750] |
ἔχειν.
~{πόλει
δὲ
καὶ
σοὶ
|
ταῦτ´ |
ἐπισκήπτω,
Κρέον·
~ἤνπερ
κρατήσηι
τἀμά, |
[500] |
μοι
τῶιδε
δουλεύσω
ποτέ;
~πρὸς
|
ταῦτ´ |
ἴτω
μὲν
πῦρ,
ἴτω
δὲ |
[350] |
λίπηις·
~ἃ
γὰρ
σὺ
βούληι,
|
ταὔτ´ |
ἐμοί,
μῆτερ,
φίλα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
{καὶ |
[350] |
φῦναί
τε
σέ.
~ἀτὰρ
τί
|
ταῦτα; |
δεῖ
φέρειν
τὰ
τῶν
θεῶν. |
[900] |
γηγενεῖ
δράκοντι
τιμωρεῖ
φόνον·
~καὶ
|
ταῦτα |
δρῶντες
σύμμαχον
κτήσεσθ´
Ἄρη.
~χθὼν |
[1750] |
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~ἀλλὰ
γὰρ
τί
|
ταῦτα |
θρηνῶ
καὶ
μάτην
ὀδύρομαι;
~τὰς |
[400] |
ἦι
φυγὰς
πλανώμενος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἦν
|
ταῦτα· |
κἆιτά
γ´
ἦλθεν
ἄλλος
αὖ |
[900] |
ὦ
γέρον;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἅπερ
πέφηνε,
|
ταῦτα |
κἀνάγκη
σε
δρᾶν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ |
[700] |
ἥκω
φράσων.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα
|
ταῦτα; |
τὸν
λόγον
γὰρ
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[450] |
ὄμμασιν
διδῶι,
~ἐφ´
οἷσιν
ἥκει,
|
ταῦτα |
χρὴ
μόνον
σκοπεῖν,
~κακῶν
δὲ |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
κασίγνηται.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
|
ταύτας |
ἀνακαλεῖς
ἔχθιστος
ὤν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ, |
[0] |
εἴη,
καὶ
ξυνάπτετον
πόδα
~ἐς
|
ταὐτὸν |
ἄμφω
Φωκίδος
σχιστῆς
ὁδοῦ.
~καί |
[1400] |
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε
φασγάνων
~ἐς
|
ταὐτὸν |
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν |
[450] |
δοκεῖς
λέγειν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
πᾶσι
|
ταὐτὸν |
καλὸν
ἔφυ
σοφόν
θ´
ἅμα, |
[450] |
κασίγνητον
στρέφε,
~Πολύνεικες·
ἐς
γὰρ
|
ταὐτὸν |
ὄμμασιν
βλέπων
~λέξεις
τ´
ἄμεινον |
[600] |
χθονός,
~δοῦλος
ὣς
ἀλλ´
οὐχὶ
|
ταὐτοῦ |
πατρὸς
Οἰδίπου
γεγώς·
~κἄν
τί |
[750] |
κρατήσηι
τἀμά,
Πολυνείκους
νέκυν
~μήποτε
|
ταφῆναι |
τῆιδε
Θηβαίαι
χθονί,
~θνήισκειν
δὲ |
[1550] |
μὲν
ἤδη
λήγεθ´,
ὡς
ὥρα
|
τάφου
|
~μνήμην
τίθεσθαι·
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου, |
[150] |
γέρον;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
ἑπτὰ
παρθένων
|
τάφου |
πέλας
~Νιόβης
Ἀδράστωι
πλησίον
παραστατεῖ. |
[1150] |
Ἄδραστος
Ζῆνα
πολέμιον
στρατῶι,
~ἔξω
|
τάφρου |
καθεῖσεν
Ἀργείων
στρατόν.
~οἱ
δ´ |
[1100] |
Ἀργείων
στρατὸν
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα
καὶ
|
τάφρου |
πέλας
~{δρόμωι
ξυνῆψαν
ἄστυ
Καδμείας |
[700] |
χρή
ς´
ὁρᾶν;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐκτὸς
|
τάφρων |
τῶνδ´,
ὡς
μαχουμένους
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1650] |
τὸν
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
τῶι
|
τάφωι |
νυν
τὴν
δίκην
παρασχέτω.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[700] |
τἄργος
Ἑλλήνων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
|
τάχ´ |
αὐτῶν
πεδίον
ἐμπλήσω
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[250] |
~σῆμα
φοινίου
μάχας,
~ἃν
Ἄρης
|
τάχ´ |
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου
φέρων
~πημονὰν |
[600] |
(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἐρρέτω
πρόπας
δόμος·
~ὡς
|
τάχ´ |
οὐκέθ´
αἱματηρὸν
τοὐμὸν
ἀργήσει
ξίφος. |
[850] |
βούληι
σὺ
μέντοι
κοὐχὶ
βουλήσηι
|
τάχα. |
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
πῶς
πατρώιαν
γαῖαν |
[700] |
ἐκτὸς
τάφρων
τῶνδ´,
ὡς
μαχουμένους
|
τάχα. |
~(ΚΡΕΩΝ)
σμικρὸν
τὸ
πλῆθος
τῆσδε |
[950] |
ἐάσας
μάντεων
θεσπίσματα,
~φεῦγ´
ὡς
|
τάχιστα |
τῆσδ´
ἀπαλλαχθεὶς
χθονός.
~{λέξει
γὰρ |
[450] |
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐπίσχες·
οὔτοι
τὸ
|
ταχὺ |
τὴν
δίκην
ἔχει,
~βραδεῖς
δὲ |
[0] |
~ὁ
δ´
ἡδονῆι
´νδοὺς
ἔς
|
τε |
βακχείαν
πεσὼν
~ἔπειρεν
ἡμῖν
παῖδα, |
[1200] |
τὰ
τῆς
τύχης
ἔχει·
~παῖδές
|
τε |
γάρ
μοι
ζῶσι
κἀκπέφευγε
γῆ. |
[1300] |
ὥστε
δι´
Ἀχέροντος
ἱέναι;
~ἐμός
|
τε |
γὰρ
παῖς
γῆς
ὄλωλ´
ὑπερθανών, |
[1050] |
κλεινὴ
δάμαρ,
~λήξας´
ὀδυρμῶν
πενθίμων
|
τε |
δακρύων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
φίλτατ´,
οὔ |
[600] |
χαίρετε,
~ἥλικές
θ´
οὑμοὶ
θεῶν
|
τε |
δεξίμηλ´
ἀγάλματα.
~οὐ
γὰρ
οἶδ´ |
[0] |
ἱπποβουκόλοι
~φέρους´
ἐς
οἴκους
ἔς
|
τε |
δεσποίνης
χέρας
~ἔθηκαν.
ἡ
δὲ |
[1350] |
~πληγὴν
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών,
~κνήμην
|
τε |
διεπέρασεν
Ἀργεῖον
δόρυ·
~στρατὸς
δ´ |
[50] |
κλεινήν
τε
Πολυνείκους
βίαν,
~κόρας
|
τε |
δισσάς·
τὴν
μὲν
Ἱσμήνην
πατὴρ
|
[500] |
νικώμενον.
~εἶθ´
ἥλιος
μὲν
νύξ
|
τε |
δουλεύει
μέτροις,
~σὺ
δ´
οὐκ |
[450] |
~ὁ
δ´
αἰνέσας
ταῦθ´
ὁρκίους
|
τε |
δοὺς
θεοὺς
~ἔδρασεν
οὐδὲν
ὧν |
[150] |
~ὃς
δορὶ
Θηβαίας
Μυκήνηισι
~Λερναίαι
|
τε |
δώσειν
τριαίναι
~Ποσειδανίοις
Ἀμυμωνίοις
~ὕδασι |
[950] |
εἶμι
καὶ
σώσω
πόλιν
~ψυχήν
|
τε |
δώσω
τῆσδ´
ὑπερθανὼν
χθονός.
~αἰσχρὸν |
[1200] |
παντὸς
στρατοῦ.
~{λέξαντες
Ἀργείοισι
Καδμείοισί
|
τε
|
~ἐς
κοινὸν
οἷον
μήποτ´
ὤφελον |
[950] |
κῆρ´
ἐπ´
ὄμμασιν
βαλών,
~κλεινάς
|
τε |
Θήβας.
τοῖνδ´
ἑλοῦ
δυοῖν
πότμοιν
|
[900] |
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι
νόστον
Ἀργείοισί
|
τε
|
~θήσει,
μέλαιναν
κῆρ´
ἐπ´
ὄμμασιν |
[650] |
συμβαλεῖν
βουλεύματα,
~πρὶν
ἐς
μάχην
|
τε |
καὶ
δορὸς
τάξιν
μολεῖν.
~καίτοι |
[150] |
ἐκεῖνος
προσβάσεις
τεκμαίρεται
~πύργων,
ἄνω
|
τε |
καὶ
κάτω
τείχη
μετρῶν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1400] |
ἡ
τάλαινα
προσπίτνει
~{σὺν
παρθένωι
|
τε |
καὶ
προθυμίαι
ποδός}
~τετρωμένους
δ´ |
[850] |
ἔπνευς´
αὐτοῖς
ἀρὰς
~δεινάς,
νοσῶν
|
τε |
καὶ
πρὸς
ἠτιμασμένος.
~ἁγὼ
τί |
[350] |
ἓν
δέ
μ´
ὠφελεῖ,
~σπονδαί
|
τε |
καὶ
σὴ
πίστις,
ἥ
μ´ |
[450] |
δὲ
πατρὸς
δωμάτων
προυσκεψάμην
~τοὐμόν
|
τε |
καὶ
τοῦδ´,
ἐκφυγεῖν
χρήιζων
ἀρὰς
|
[400] |
Ἄδραστος
ὤμοσεν
γαμβροῖς
τόδε,
~{Τυδεῖ
|
τε |
κἀμοί,
σύγγαμος
γάρ
ἐστ´
ἐμός, |
[1200] |
ἄλλος
ἄλλοθεν
φίλων
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
|
τε |
κἀξηύδων
τάδε·
~Πολύνεικες,
ἐν
σοὶ |
[300] |
~παρηίδων
τ´
ὄρεγμα
δὸς
~τριχῶν
|
τε, |
κυανόχρωτι
χαίτας
~πλοκάμωι
δέραν
σκιάζων |
[1250] |
τ´
ἐνώμων
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
~ἄκραν
|
τε |
λαμπάδ´,
ἣ
δυοῖν
ὅρους
ἔχει, |
[1200] |
βίοτον
μὴ
λιπόντες
ἐνθάδε·
~Σπαρτῶν
|
τε |
λαὸς
ἅλις
ὃς
κεῖται
νεκρός. |
[1200] |
ἀριστῆς,
οἵπερ
ἤλθετ´
ἐνθάδε,
~Κάδμου
|
τε |
λαός,
μήτε
Πολυνείκους
χάριν
~ψυχὰς |
[1200] |
δ´
ἐπερρόθησαν
Ἀργεῖοι
τάδε
~Κάδμου
|
τε |
λαὸς
ὡς
δίκαι´
ἡγούμενοι.
~ἐπὶ |
[1550] |
γάμων
φερνὰς
διδοὺς
~Αἵμονι
κόρης
|
τε |
λέκτρον
Ἀντιγόνης
σέθεν.
~οὔκουν
ς´ |
[1350] |
ἀνάγετ´
ἀνάγετε
κωκυτὸν
~ἐπὶ
κάρα
|
τε |
λευκοπήχεις
κτύπους
χεροῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ |
[300] |
~ἦ
ποθεινὸς
Θήβαις.
~ὅθεν
ἐμάν
|
τε |
λευκόχροα
κείρομαι
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα
πένθει |
[800] |
τε
τείχεα
Θήβας
~τᾶς
Ἀμφιονίας
|
τε |
λύρας
ὕπο
πύργος
ἀνέστα
~διδύμων |
[1400] |
πρὸς
κασιγνήτην
δ´
ἰδὼν
~γραῖάν
|
τε |
μητέρ´
εἶπε
Πολυνείκης
τάδε·
~Ἀπωλόμεσθα, |
[1300] |
σὴ
δόμων
ἔξω,
Κρέον,
~κόρη
|
τε |
μητρὸς
Ἀντιγόνη
κοινῶι
ποδί.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[900] |
εἶ
Σπαρτῶν
γένους
~ἀκέραιος
ἔκ
|
τε |
μητρὸς
ἀρσένων
τ´
ἄπο
~{οἱ |
[1600] |
μ´
οὐ
διώλες´
ἀλλὰ
δουλεῦσαί
|
τέ |
μοι
~δαίμων
ἔδωκε
Πόλυβον
ἀμφὶ |
[1650] |
ἐξωνείδισεν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴστω
σίδηρος
ὅρκιόν
|
τέ |
μοι
ξίφος.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´ |
[800] |
μὴ
σφαλῶμεν·
ἀσθενὴς
πατήρ·
~κλήρους
|
τέ |
μοι
φύλασσε
παρθένωι
χερί,
~οὓς |
[100] |
καὶ
παρ´
Ἱσμηνοῦ
ῥοὰς
~Δίρκης
|
τε |
νᾶμα
πολεμίων
στράτευμ´
ὅσον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1150] |
ἄξονές
τ´
ἐπ´
ἄξοσιν
~νεκροί
|
τε |
νεκροῖς
ἐξεσωρεύονθ´
ὁμοῦ.
~πύργων
μὲν |
[600] |
δόμων
ἔχρησε,
~καλλιπόταμος
ὕδατος
ἵνα
|
τε
|
~νοτὶς
ἐπέρχεται
γυίας
~Δίρκας
χλοηφόρους |
[900] |
ἀρσένων
τ´
ἄπο
~{οἱ
σοί
|
τε |
παῖδες.
Αἵμονος
μὲν
οὖν
γάμοι
|
[400] |
~τὰ
χρήματ´
ἀνθρώποισι
τιμιώτατα
~δύναμίν
|
τε |
πλείστην
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
ἔχει. |
[500] |
ἣ
φίλους
ἀεὶ
φίλοις
~πόλεις
|
τε |
πόλεσι
συμμάχους
τε
συμμάχοις
~συνδεῖ· |
[50] |
δύο
μὲν
ἄρσενας,
~Ἐτεοκλέα
κλεινήν
|
τε |
Πολυνείκους
βίαν,
~κόρας
τε
δισσάς· |
[1650] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
Ἐτεοκλέους
δὲ
πτῶμα
Πολυνείκους
|
τε |
ποῦ;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τώδ´
ἐκτάδην
σοι |
[800] |
~ὡς
παῖς
ἔτ´
ἀπτὴν
πούς
|
τε |
πρεσβύτου
φιλεῖ
~χειρὸς
θυραίας
ἀναμένειν |
[350] |
δὲ
γῆμαι
πατέρα
σὸν
φῦναί
|
τε |
σέ.
~ἀτὰρ
τί
ταῦτα;
δεῖ |
[1750] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἴθ´
ἀλλὰ
Βρόμιος
ἵνα
|
τε |
σηκὸς
~ἄβατος
ὄρεσι
μαινάδων.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1250] |
ἣ
δυοῖν
ὅρους
ἔχει,
~νίκης
|
τε |
σῆμα
καὶ
τὸ
τῶν
ἡσσωμένων. |
[200] |
~ζάθεά
τ´
ἄντρα
δράκοντος
οὔρειαί
|
~τε |
σκοπιαὶ
θεᾶν
~νιφόβολόν
τ´
ὄρος |
[750] |
~γάμους
δ´
ἀδελφῆς
Ἀντιγόνης
παιδός
|
τε |
σοῦ
~Αἵμονος,
ἐάν
τι
τῆς |
[500] |
φίλοις
~πόλεις
τε
πόλεσι
συμμάχους
|
τε |
συμμάχοις
~συνδεῖ·
τὸ
γὰρ
ἴσον |
[300] |
~ἀνῆιξεν
μὲν
ξίφους
~ἐπ´
αὐτόχειρά
|
τε |
σφαγὰν
~ὑπὲρ
τέραμνά
τ´
ἀγχόνας, |
[800] |
εἰς
ὑμεναίους
~ἤλυθον
οὐρανίδαι,
φόρμιγγί
|
τε |
τείχεα
Θήβας
~τᾶς
Ἀμφιονίας
τε |
[1100] |
σάλπιγγες
ἐκελάδουν
ὁμοῦ
~ἐκεῖθεν
ἔκ
|
τε |
τειχέων
ἡμῶν
πάρα.
~{καὶ
πρῶτα |
[750] |
μακρηγορεῖν;
~τρέφ´
ἀξίως
νιν
σοῦ
|
τε |
τήν
τ´
ἐμὴν
χάριν.
~πατὴρ |
[0] |
βρέφος
~γνοὺς
τἀμπλάκημα
τοῦ
θεοῦ
|
τε |
τὴν
φάτιν,
~λειμῶν´
ἐς
Ἥρας |
[850] |
οὔτ´
ἐμοὶ
τόδ´
ἀσφαλὲς
~πικρόν
|
τε |
τοῖσι
τὴν
τύχην
κεκτημένοις
~πόλει |
[300] |
ἀμφέπειν,
~ἄλαστα
ματρὶ
τᾶιδε
Λαΐου
|
~τε |
τοῦ
πάλαι
γένει,
~γάμων
ἐπακτὸν |
[1350] |
οἷον
τέρμον´,
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων
|
τε |
τῶν
σῶν
Σφιγγὸς
αἰνιγμοῖς
ἔτλης. |
[1000] |
τὸν
μετ´
ἄστρων
Ζῆν´
Ἄρη
|
τε |
φοίνιον,
~ὃς
τοὺς
ὑπερτείλαντας
ἐκ |
[150] |
καὶ
Διὸς
βαρύβρομοι
βρονταὶ
~κεραύνιόν
|
τε |
φῶς
αἰθαλόεν,
σύ
τοι
~μεγαλαγορίαν |
[500] |
~νυκτός
τ´
ἀφεγγὲς
βλέφαρον
ἡλίου
|
τε |
φῶς
~ἴσον
βαδίζει
τὸν
ἐνιαύσιον |
[1300] |
γένοιτ´
ἂν
τῶνδε
δυσποτμώτερα;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
τέθνηκ´ |
ἀδελφὴ
σὴ
δυοῖν
παίδοιν
μέτα. |
[1050] |
ποθ´
ἥκεις
καινὸν
ἀγγελῶν
ἔπος;
|
~τέθνηκεν |
ἢ
ζῆι
παῖς
ἐμός;
σήμαινέ |
[1300] |
γὰρ
θανοῦσι
χρὴ
τὸν
οὐ
|
τεθνηκότα
|
~τιμὰς
διδόντα
χθόνιον
εὐσεβεῖν
θεόν. |
[1600] |
κακοῖς.
~ὡς
σὲ
στενάζω
τῶν
|
τεθνηκότων |
πλέον·
~οὐ
γὰρ
τὸ
μέν |
[450] |
καὶ
μὴ
καθ´
Ἑλλήνων
χθόνα
|
~τεθράμμεθ´, |
ἀλλ´
οὖν
ξυνετά
μοι
δοκεῖς |
[1550] |
δι´
ὀδύνας
ἔβας·
~εἰ
δὲ
|
τέθριππά |
γ´
ἔθ´
ἅρματα
λεύσσων
~ἀελίου |
[400] |
ἠράμην
δόρυ.
~ἀλλ´
ἐς
σὲ
|
τείνει |
τῶνδε
διάλυσις
κακῶν,
~{μῆτερ,
διαλλάξασαν |
[800] |
περῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
θάρσει·
πέλας
γάρ,
|
Τειρεσία, |
φίλοισι
σοῖς
~ἔσθ´
ὁρμίσαι
σὸν |
[750] |
πατρὸς
αὐτεπώνυμον,
~λαβόντα
πέμψω
δεῦρο
|
Τειρεσίαν, |
Κρέον·
~σοὶ
μὲν
γὰρ
ἡδὺς |
[900] |
δὲ
τούσδε
μὴ
λέξηις
λόγους.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἀδικεῖν
κελεύεις
μ´·
οὐ
σιωπήσαιμεν |
[900] |
γὰρ
ἂν
τέρποιτο
τῆς
σωτηρίας.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἄκουε
δή
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν |
[900] |
με
δράσεις;
παῖδά
μου
κατακτενεῖς;
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἄλλοις
μελήσει
ταῦτ´,
ἐμοὶ
δ´ |
[900] |
ἔκλυον,
οὐκ
ἤκουσα·
χαιρέτω
πόλις.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἁνὴρ
ὅδ´
οὐκέθ´
αὑτός·
ἐκνεύει |
[900] |
μακρὰν
ἄπεστι,
πλησίον
δὲ
σοῦ.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἀπελθέτω
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
ἑκάς. |
[900] |
εἶπας
τόνδε
μῦθον,
ὦ
γέρον;
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἅπερ
πέφηνε,
ταῦτα
κἀνάγκη
σε |
[900] |
γὰρ
σῶν
με
δεῖ
μαντευμάτων.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἀπόλωλεν
ἁλήθει´,
ἐπεὶ
σὺ
δυστυχεῖς; |
[900] |
πεφυκὼς
παῖς
ἃ
δεῖ
σιγήσεται.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
βούληι
παρόντος
δῆτά
σοι
τούτου |
[850] |
φράσον
πολίταις
καὶ
πόλει
σωτηρίαν.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
βούληι
σὺ
μέντοι
κοὐχὶ
βουλήσηι |
[800] |
φιλεῖ
~χειρὸς
θυραίας
ἀναμένειν
κουφίσματα.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
εἶἑν,
πάρεσμεν·
τί
με
καλεῖς |
[850] |
δρῶντες
ἂν
μάλιστα
σώσαιμεν
πόλιν.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
Ἐτεοκλέους
μὲν
οὕνεκ´
ἂν
κλήισας |
[750] |
ἀργόν,
εἴ
τι
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
|
Τειρεσίας |
ἔχει
φράσαι,
~τοῦδ´
ἐκπυθέσθαι
ταῦτ´· |
[850] |
´πιλαμβάνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
μεῖνον,
τί
φεύγεις;
|
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
ἡ
τύχη
ς´,
ἀλλ´
οὐκ |
[800] |
ἐπ´
ἄκροις
~ἕστακ´
Ἄρεος
στεφάνοισιν.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
~ἡγοῦ
πάροιθε,
θύγατερ·
ὡς
τυφλῶι |
[900] |
πατρώιαν
γαῖαν
οὐ
σῶσαι
θέλω;
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
θέλεις
ἀκοῦσαι
δῆτα
καὶ
σπουδὴν |
[900] |
τί
μᾶλλον
δεῖ
προθυμίαν
ἔχειν;
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
{κλύοις
ἂν
ἤδη
τῶν
ἐμῶν |
[850] |
πνεῦμ´
ἄθροισον,
αἶπος
ἐκβαλὼν
ὁδοῦ.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
κόπωι
παρεῖμαι
γοῦν
Ἐρεχθειδῶν
ἄπο
|
[850] |
πάθω;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐπίσχες
αὐτοῦ,
πρέσβυ.
|
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
μὴ
´πιλαμβάνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
μεῖνον,
τί |
[900] |
τόδ´
ἦλθε
καὶ
τέκνωι
κακόν;
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
{ὀρθῶς
μ´
ἐρωτᾶις
κεἰς
ἀγῶν´ |
[1550] |
οἰκεῖν
ἔτι·
~σαφῶς
γὰρ
εἶπε
|
Τειρεσίας |
οὐ
μή
ποτε
~σοῦ
τήνδε |
[900] |
λέξας
ἐν
βραχεῖ
λόγωι
κακά.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
σοί
γ´,
ἀλλὰ
πατρίδι
μεγάλα |
[900] |
σε
γονάτων
καὶ
γερασμίου
τριχός.
|
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
τί
προσπίτνεις
με;
δυσφύλακτ´
αἴνει |
[800] |
ὑμεναίους
~ἤλυθον
οὐρανίδαι,
φόρμιγγί
τε
|
τείχεα |
Θήβας
~τᾶς
Ἀμφιονίας
τε
λύρας |
[750] |
θίασον
ἔνοπλον
~ἀντίπαλον
κατὰ
λάϊνα
|
τείχεα
|
~χαλκῶι
κοσμήσας.
~ἦ
δεινά
τις |
[100] |
τ´
ἔμβολα
~λαϊνέοισιν
Ἀμφίονος
ὀργάνοις
|
~τείχεος |
ἥρμοσται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θάρσει·
τά
γ´ |
[800] |
~ἅ
ποτε
Καδμογενῆ
τετραβάμοσι
χαλαῖς
|
~τείχεσι |
χριμπτομένα
φέρεν
αἰθέρος
εἰς
ἄβατον |
[750] |
πολλὴ
λέγειν,
~ἐχθρῶν
ὑπ´
αὐτοῖς
|
τείχεσιν |
καθημένων.
~ἀλλ´
εἶμ´,
ὅπως
ἂν |
[1150] |
βάθρα.
~ἤδη
δ´
ὑπερβαίνοντα
γεῖσα
|
τειχέων
|
~βάλλει
κεραυνῶι
Ζεύς
νιν·
ἐκτύπησε |
[1050] |
ἀσπιδηφόροις
ἔπι,
~ὡς
τῶι
νοσοῦντι
|
τειχέων |
εἴη
δορὸς
~ἀλκὴ
δι´
ὀλίγου. |
[1450] |
συλῶντες
Ἀργείων
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω
|
τειχέων |
ἐπέμπομεν.
~ἄλλοι
δὲ
τοὺς
θανόντας |
[250] |
κλῆιθρά
μ´
εἰσεδέξατο
~δι´
εὐπετείας
|
τειχέων |
ἔσω
μολεῖν.
~ὃ
καὶ
δέδοικα |
[700] |
πόνου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ὡς
οὐ
καθέξω
|
τειχέων |
ἔσω
στρατόν.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
μὴν |
[550] |
~καὶ
σὺ
τῶνδ´
ἔξω
κομίζου
|
τειχέων |
ἢ
κατθανῆι.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πρὸς
τίνος; |
[1100] |
ἐκελάδουν
ὁμοῦ
~ἐκεῖθεν
ἔκ
τε
|
τειχέων |
ἡμῶν
πάρα.
~{καὶ
πρῶτα
μὲν |
[200] |
προλιποῦσα.
~νῦν
δέ
μοι
πρὸ
|
τειχέων
|
~θούριος
μολὼν
Ἄρης
~αἷμα
δάιον |
[1100] |
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ
|
τειχέων |
μέσων
~δράκοντες
ἔφερον
τέκνα
Καδμείων |
[450] |
αἷς
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~τόνδ´
εἰσεδέξω
|
τειχέων |
πείσασά
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐπίσχες·
οὔτοι |
[1350] |
χθονὸς
~οἶσθ´·
οὐ
μακρὰν
γὰρ
|
τειχέων |
περιπτυχαί
~{ὥστ´
οὐχ
ἅπαντά
ς´ |
[700] |
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´·
ἀμύνειν
|
τειχέων |
προσαμβάσεις.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
ξυστρατήγους
γ´· |
[1150] |
ἐς
οὖδας
εἶδες
ἂν
πρὸ
|
τειχέων
|
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας·
~ξηρὰν
δ´ |
[400] |
δέ
τις
λόγου.
~{ὡς
ἀμφὶ
|
τείχη |
καὶ
ξυνωρίδας
λόχων
~τάσσων
ἐπέσχον |
[150] |
~πύργων,
ἄνω
τε
καὶ
κάτω
|
τείχη |
μετρῶν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰὼ
~Νέμεσι
καὶ |
[350] |
σὴ
πίστις,
ἥ
μ´
ἐσήγαγεν
|
~τείχη |
πατρῶια·
πολύδακρυς
δ´
ἀφικόμην,
~χρόνιος |
[50] |
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´
ἐλθὼν
ἑπτάπυλα
|
τείχη |
τάδε
~πατρῶι´
ἀπαιτεῖ
σκῆπτρα
καὶ |
[1050] |
~μυσαρὸν
εἰς
ἀγῶνα,
~καταβαλὼν
ἀραῖσι
|
~τέκεα |
μέλεος.
ἀγάμεθ´
ἀγάμεθ´,
~ὃς
ἐπὶ |
[1250] |
ἔλεος
ἔμολε
ματέρος
~δειλαίας.
~δίδυμα
|
τέκεα |
πότερος
ἄρα
~πότερον
αἱμάξει—
~ἰώ |
[200] |
φεῦ
φεῦ.
~κοινὸν
αἷμα,
κοινὰ
|
τέκεα
|
~τᾶς
κερασφόρου
πέφυκεν
Ἰοῦς·
~ὧν |
[350] |
~οὕτω
γὰρ
ἤρξατ´,
ἄνομα
μὲν
|
τεκεῖν |
ἐμέ,
~κακῶς
δὲ
γῆμαι
πατέρα |
[0] |
~μαστοῖς
ὑφεῖτο
καὶ
πόσιν
πείθει
|
τεκεῖν. |
~ἤδη
δὲ
πυρσαῖς
γένυσιν
ἐξανδρούμενος
|
[1550] |
δάκρυα
γοερὰ
~φανερὰ
πᾶσι
τιθεμένα,
|
~τέκεσι |
μαστὸν
ἔφερεν
ἔφερεν
~ἱκέτις
ἱκέτιν |
[600] |
~καὶ
βαθυσπόρους
γυίας·
~Βρόμιον
ἔνθα
|
τέκετο |
μάτηρ
~Διὸς
γάμοισι,
~κισσὸς
ὃν |
[1550] |
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν
ἐμῶν
|
τεκέων |
φανερὸν
κακόν·
~ἁ
δὲ
τάλαιν´ |
[150] |
πόλει
~Καπανεύς;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
προσβάσεις
|
τεκμαίρεται
|
~πύργων,
ἄνω
τε
καὶ
κάτω |
[600] |
τάλαιν´
ἐγώ·
τί
δράσετ´,
ὦ
|
τέκν´; |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
αὐτὸ
σημανεῖ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πατρὸς |
[1400] |
ἰδοῦσα
καιρίους
σφαγὰς
~ὤιμωξεν·
Ὦ
|
τέκν´, |
ὑστέρα
βοηδρόμος
~πάρειμι.
προσπίτνουσα
δ´ |
[1550] |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
τόδε
καταστένεις;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
τέκνα. |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δι´
ὀδύνας
ἔβας·
~εἰ |
[950] |
μ´
εὐλογείτω
τἀμά
τις
κτείνων
|
τέκνα· |
~αὐτὸς
δ´,
ἐν
ὡραίωι
γὰρ |
[1100] |
καὶ
σὸς
ἐξαίφνης
γόνος·
~Ὦ
|
τέκνα |
Δαναῶν,
πρὶν
κατεξάνθαι
βολαῖς,
~τί |
[1250] |
~ἢ
φίλτρ´
ἐπωιδῶν,
στεῖχ´,
ἐρήτυσον
|
τέκνα
|
~δεινῆς
ἁμίλλης·
ὡς
ὁ
κίνδυνος |
[1400] |
~πάρειμι.
προσπίτνουσα
δ´
ἐν
μέρει
|
τέκνα |
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
τὸν
πολὺν
μαστῶν |
[400] |
λέγειν
~τοιούσδε
μύθους
οἷς
διαλλάξεις
|
τέκνα. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
~μῆτερ,
πάρειμι·
τὴν
χάριν |
[1100] |
δὲ
τειχέων
μέσων
~δράκοντες
ἔφερον
|
τέκνα |
Καδμείων
γνάθοις.
~παρῆν
δ´
ἑκάστου |
[1500] |
ἔπος
εἴσηι,
~πάτερ·
οὐκέτι
σοι
|
τέκνα |
λεύσσει
~φάος
οὐδ´
ἄλοχος,
παραβάκτροις
|
[1550] |
~{ηὗρε
δ´
ἐν
Ἠλέκτραισι
πύλαις
|
τέκνα
|
~λωτοτρόφον
κατὰ
λείμακα
λόγχαις
~κοινὸν |
[1300] |
συμφοράν;
σήμαινέ
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤκουσε
|
τέκνα |
μονομάχωι
μέλλειν
δορὶ
~ἐς
ἀσπίδ´ |
[1500] |
τάδε
σώματα
σύγγονα,
~ματέρα
καὶ
|
τέκνα, |
χάρματ´
Ἐρινύος;
~ἃ
δόμον
Οἰδιπόδα |
[1250] |
~δισσοῖν
στερείσηι
τῆιδ´
ἐν
ἡμέραι
|
τέκνοιν} |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον
ἔξελθ´
Ἀντιγόνη |
[550] |
κακῶν
~καὶ
ξύμβασίν
τιν´
Οἰδίπου
|
τέκνοις |
δότε.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μῆτερ,
οὐ
λόγων |
[300] |
τέραμνά
τ´
ἀγχόνας,
~στενάζων
ἀρὰς
|
τέκνοις· |
~σὺν
ἀλαλαῖσι
δ´
αἰὲν
αἰαγμάτων
|
[50] |
σῶσον
ἡμᾶς,
δὸς
δὲ
σύμβασιν
|
τέκνοις. |
~χρῆν
δ´,
εἰ
σοφὸς
πέφυκας, |
[1700] |
ἴχνος
τίθημι;
~βάκτρα
πόθι
φέρω,
|
τέκνον; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τᾶιδε
τᾶιδε
βᾶθί
μοι, |
[1550] |
μοίραι
~πῶς
ἔλιπον
φάος;
ὦ
|
τέκνον, |
αὔδα.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἐπ´
ὀνείδεσιν |
[300] |
~σκότια
κρύπτεται.
~σὲ
δ´,
ὦ
|
τέκνον, |
γάμοισιν
ἤδη
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν |
[300] |
πένθει
κόμαν,
~ἄπεπλος
φαρέων
λευκῶν,
|
τέκνον, |
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ
τρύχη
τάδε
|
[1250] |
ἐν
ἡμέραι
τέκνοιν}
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
|
τέκνον |
ἔξελθ´
Ἀντιγόνη
δόμων
πάρος.
~{οὐκ |
[150] |
~Ἄρτεμι,
δουλοσύναν
τλαίην.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
|
τέκνον, |
ἔσβα
δῶμα
καὶ
κατὰ
στέγας
|
[500] |
ἧι
σὺ
μαίνηι.
κεῖνο
κάλλιον,
|
τέκνον, |
~Ἰσότητα
τιμᾶν,
ἣ
φίλους
ἀεὶ |
[550] |
γάμον
~ἀπωλόμεσθα.
δύο
κακὼ
σπεύδεις,
|
τέκνον, |
~κείνων
στέρεσθαι
τῶνδέ
τ´,
ἐν |
[550] |
θεοῖς
~ἀσπίδας
ἔθηκε;
μήποτ´,
ὦ
|
τέκνον, |
κλέος
~τοιόνδε
σοι
γένοιθ´
ὑφ´ |
[100] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σακεσφόροι
γὰρ
πάντες
Αἰτωλοί,
|
τέκνον, |
~λόγχαις
τ´
ἀκοντιστῆρες
εὐστοχώτατοι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[800] |
~θάκοισιν
ἐν
ἱεροῖσιν
οὗ
μαντεύομαι.
|
~τέκνον |
Μενοικεῦ,
παῖ
Κρέοντος,
εἰπέ
μοι
|
[500] |
τῆι
δίκηι
πικρόν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
|
τέκνον, |
οὐχ
ἅπαντα
τῶι
γήραι
κακά, |
[400] |
σοὶ
τί
θηρῶν
ὀνόματος
μετῆν,
|
τέκνον; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκ
οἶδ´·
ὁ
δαίμων |
[600] |
χαῖρε.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
χαρτὰ
γοῦν
πάσχω,
|
~τέκνον. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκέτ´
εἰμὶ
παῖς
σός. |
[950] |
ἕτοιμος
πατρίδος
ἐκλυτήριον.
~ἀλλ´
εἷα,
|
τέκνον, |
πρὶν
μαθεῖν
πᾶσαν
πόλιν,
~ἀκόλαστ´ |
[950] |
παρ´
ἡμῶν
πάντ´
ἔχεις·
ἡγοῦ,
|
τέκνον, |
~πρὸς
οἶκον.
ὅστις
δ´
ἐμπύρωι |
[450] |
μὲν
οὖν
σὸς
πρόσθε,
Πολύνεικες
|
τέκνον· |
~σὺ
γὰρ
στράτευμα
Δαναϊδῶν
ἥκεις |
[1700] |
ναυσιπομπὸν
αὔραν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰδού·
~πορεύομαι,
|
τέκνον· |
σύ
μοι
~ποδαγὸς
ἀθλία
γενοῦ. |
[300] |
τρομερὰν
~ἕλκω
ποδὸς
βάσιν.
~ἰὼ
|
τέκνον, |
χρόνωι
σὸν
ὄμμα
~μυρίαις
τ´ |
[1550] |
δὲ
τάλαιν´
ἄλοχος
τίνι
μοι,
|
τέκνον, |
ὤλετο
μοίραι;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δάκρυα
γοερὰ
|
[800] |
σὸν
πόδα·
λαβοῦ
δ´
αὐτοῦ,
|
τέκνον· |
~ὡς
παῖς
ἔτ´
ἀπτὴν
πούς |
[300] |
μέλαθρα
περᾶν
~θιγεῖν
τ´
ὠλέναισι
|
τέκνου; |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
Φοίνισσαν
βοὰν
κλύουσα
~ὦ |
[1400] |
τὰ
πρὸς
τούτοις
κακά.
~ἐπεὶ
|
τέκνω |
πεσόντ´
ἐλειπέτην
βίον,
~ἐν
τῶιδε |
[900] |
δ´
ἐμοὶ
τόδ´
ἦλθε
καὶ
|
τέκνωι |
κακόν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{ὀρθῶς
μ´
ἐρωτᾶις |
[0] |
Θήβαισιν
εὐίπποις
ἄναξ,
~μὴ
σπεῖρε
|
τέκνων |
ἄλοκα
δαιμόνων
βίαι·
~εἰ
γὰρ |
[1700] |
δυστυχῆ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
θανόντων
σῶν
|
τέκνων |
ἅπτου
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
φίλα |
[50] |
πόρπαισιν
αἱμάξας
κόρας.
~ἐπεὶ
δὲ
|
τέκνων |
γένυς
ἐμῶν
σκιάζεται,
~κλήιθροις
ἔκρυψαν |
[250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
{ὦ
συγγένεια
τῶν
Ἀγήνορος
|
τέκνων, |
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν
ἀπεστάλην
ὕπο, |
[1550] |
εἴσω
~σαρκὸς
ἔβαψεν,
ἄχει
δὲ
|
τέκνων |
ἔπες´
ἀμφὶ
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´ |
[1050] |
σοι
ξυνωρὶς
ἐς
τόδ´
ἡμέρας
|
τέκνων. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
εὐδαιμονοίης.
πῶς
γὰρ
Ἀργεῖον |
[0] |
ἄλοκα
δαιμόνων
βίαι·
~εἰ
γὰρ
|
τεκνώσεις |
παῖδ´,
ἀποκτενεῖ
ς´
ὁ
φύς, |
[300] |
τέρψιν
παλαιᾶν
λάβω
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
|
τέκος, |
~ἔρημον
πατρῶιον
ἔλιπες
δόμον
~φυγὰς |
[1400] |
φίλος.
~θάψον
δέ
μ´,
ὦ
|
τεκοῦσα, |
καὶ
σύ,
σύγγονε,
~ἐν
γῆι |
[1250] |
ἀλλήλοιν
θανεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίν´,
ὦ
|
τεκοῦσα |
μῆτερ,
ἔκπληξιν
νέαν
~φίλοις
ἀυτεῖς |
[50] |
οὐκ
εἰδὼς
τάλας
~οὐδ´
ἡ
|
τεκοῦσα |
παιδὶ
συγκοιμωμένη.
~τίκτω
δὲ
παῖδας |
[250] |
πρόδομος,
~ἀμπέτασον
πύλας.
~κλύεις,
ὦ
|
τεκοῦσα |
τόνδε
μᾶτερ;
~τί
μέλλεις
ὑπώροφα |
[50] |
λαμβάνει
χθονός,
~γαμεῖ
δὲ
τὴν
|
τεκοῦσαν |
οὐκ
εἰδὼς
τάλας
~οὐδ´
ἡ |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
ἀμφὶ
τραύματ´
ἄγρια
|
τελαμῶνας |
βαλεῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
ἔσθ´
ὅπως |
[600] |
τετρασκελὲς
~μόσχος
ἀδάματος
πέσημα
~δίκε
|
τελεσφόρον |
διδοῦσα
~χρησμόν,
οὗ
κατοικίσαι
~πεδία |
[50] |
δ´
ἐς
φόβον
πεσόντε,
μὴ
|
τελεσφόρους
|
~εὐχὰς
θεοὶ
κραίνωσιν
οἰκούντοιν
ὁμοῦ, |
[0] |
~{Ὦ
τὴν
ἐν
ἄστροις
οὐρανοῦ
|
τέμνων |
ὁδὸν
~καὶ
χρυσοκολλήτοισιν
ἐμβεβὼς
δίφροις} |
[0] |
φρονῶν·
πῶλοι
δέ
νιν
~χηλαῖς
|
τένοντας |
ἐξεφοίνισσον
ποδῶν.
~ὅθεν
(τί
τἀκτὸς |
[300] |
~ἐπ´
αὐτόχειρά
τε
σφαγὰν
~ὑπὲρ
|
τέραμνά |
τ´
ἀγχόνας,
~στενάζων
ἀρὰς
τέκνοις· |
[800] |
~μηδὲ
τὸ
παρθένιον
πτερόν,
οὔρειον
|
τέρας, |
ἐλθεῖν
~πένθεα
γαίας
~Σφίγγ´
ἀπομουσοτάταισι |
[1150] |
αὖ
παρ´
ἡμῶν
δεξιὸν
Διὸς
|
τέρας
|
~ἰδόντες
ἐξήλαυνον,
ἁρμάτων
ὄχοι
~ἱππῆς |
[1000] |
ἁρπαγά,
~πολύφθορος
πολύστονος
~μειξοπάρθενος,
~δάιον
|
τέρας, |
~φοιτάσι
πτεροῖς
~χαλαῖσί
τ´
ὠμοσίτοις· |
[1350] |
χεροῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
τλῆμον,
οἷον
|
τέρμον´, |
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων
τε
τῶν |
[900] |
φράσω;
~(ΚΡΕΩΝ)
κλύων
γὰρ
ἂν
|
τέρποιτο |
τῆς
σωτηρίας.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε
δή |
[150] |
μίμνε
σοῖς,
ἐπεὶ
πόθου
~ἐς
|
τέρψιν |
ἦλθες
ὧν
ἔχρηιζες
εἰσιδεῖν.
~ὄχλος |
[300] |
~ἐκεῖσε
καὶ
τὸ
δεῦρο
~περιχορεύουσα
|
τέρψιν |
παλαιᾶν
λάβω
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος, |
[1050] |
τυφλὸν
ὡς
κατὰ
στέγας
~ἐλθοῦσα
|
τέρψω, |
τῆσδε
γῆς
σεσωμένης.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐπεὶ |
[750] |
μέτα
δινεύεις
~ἅρμασι
καὶ
ψαλίων
|
τετραβάμοσι |
μώνυχα
πώλων
~Ἱσμηνοῦ
τ´
ἐπὶ |
[800] |
σὺν
ὠιδαῖς,
~ἅ
ποτε
Καδμογενῆ
|
τετραβάμοσι |
χαλαῖς
~τείχεσι
χριμπτομένα
φέρεν
αἰθέρος |
[600] |
ἔμολε
τάνδε
γᾶν
~Τύριος,
ὧι
|
τετρασκελὲς
|
~μόσχος
ἀδάματος
πέσημα
~δίκε
τελεσφόρον |
[1400] |
παρθένωι
τε
καὶ
προθυμίαι
ποδός}
|
~τετρωμένους |
δ´
ἰδοῦσα
καιρίους
σφαγὰς
~ὤιμωξεν· |
[1100] |
ὀρθίων
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
στρατὸν
|
~Τευμησσὸν |
ἐκλιπόντα
καὶ
τάφρου
πέλας
~{δρόμωι |
[1450] |
λαὸς
ἀσπίδων
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
|
τεύχεσιν |
πεφαργμένον
~Ἀργεῖον
ἐσπεσόντες
ἐξαίφνης
στρατόν. |
[100] |
~{λοχαγόν;
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε
|
τευχέων |
τρόπος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
δ´
οὗτός |
[750] |
προσπόλοις
δ´
ἐμοῖς
λέγω·
~ἐκφέρετε
|
τεύχη |
πάνοπλά
τ´
ἀμφιβλήματα
~ὡς
εἰς |
[950] |
οἶκον.
ὅστις
δ´
ἐμπύρωι
χρῆται
|
τέχνηι
|
~μάταιος·
ἢν
μὲν
πικρὰ
σημήνας |
[750] |
ἐς
λόγους
ἀφίξεται,
~ἐγὼ
δὲ
|
τέχνην |
μαντικὴν
ἐμεμψάμην
~ἤδη
πρὸς
αὐτόν, |
[750] |
~{ὁρμώμεθ´
ἤδη
ξὺν
δίκηι
νικηφόρωι}
|
~τῆι |
δ´
Εὐλαβείαι,
χρησιμωτάτηι
θεῶν,
~προσευχόμεσθα |
[500] |
~οὐ
γὰρ
καλὸν
τοῦτ´
ἀλλὰ
|
τῆι |
δίκηι
πικρόν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον, |
[1150] |
γένυν
~καθηιμάτωσεν·
οὐδ´
ἀποίσεται
βίον
|
~τῆι |
καλλιτόξωι
μητρὶ
Μαινάλου
κόρηι.
~ἐπεὶ |
[1200] |
δύστηνος
ἀπολαῦσαι
κακῶν,
~παιδὸς
στερηθείς,
|
τῆι |
πόλει
μὲν
εὐτυχῶς,
~ἰδίαι
δὲ |
[1250] |
κωλῦσαί
σε
δεῖ
~ξὺν
μητρὶ
|
τῆι |
σῆι
μὴ
πρὸς
ἀλλήλοιν
θανεῖν. |
[1450] |
ἀπώλεσα.
~ξυνάρμοσον
δὲ
βλέφαρά
μου
|
τῆι |
σῆι
χερί,
~μῆτερ—
τίθησι
δ´ |
[0] |
εἱλίσσων
φλόγα,
~ὡς
δυστυχῆ
Θήβαισι
|
τῆι |
τόθ´
ἡμέραι
~ἀκτῖν´
ἐφῆκας,
Κάδμος |
[1650] |
ἐχθρὸς
ὤν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
ἔδωκε
|
τῆι |
τύχηι
τὸν
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ |
[900] |
ἔχει
λέχος}
~οὗτος
δὲ
πῶλος
|
τῆιδ´ |
ἀνειμένος
πόλει
~θανὼν
πατρώιαν
γαῖαν |
[1250] |
δάκρυά
σοι
γενήσεται
~δισσοῖν
στερείσηι
|
τῆιδ´ |
ἐν
ἡμέραι
τέκνοιν}
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ |
[1450] |
δ´
ἀγῶνες
οἱ
μὲν
εὐτυχέστατοι
|
~τῆιδ´ |
ἐξέβησαν,
οἱ
δὲ
δυστυχέστατοι.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[150] |
~ποῦ
δ´
ὃς
τὰ
δεινὰ
|
τῆιδ´ |
ἐφυβρίζει
πόλει
~Καπανεύς;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος |
[1050] |
στὰς
μελάνδετον
ξίφος
~λαιμῶν
διῆκε,
|
τῆιδε |
γῆι
σωτηρίαν,
~λόχους
ἔνειμεν
ἑπτὰ |
[750] |
τἀμά,
Πολυνείκους
νέκυν
~μήποτε
ταφῆναι
|
τῆιδε |
Θηβαίαι
χθονί,
~θνήισκειν
δὲ
τὸν |
[600] |
οὐκέθ´
αἱματηρὸν
τοὐμὸν
ἀργήσει
ξίφος.
|
~τὴν |
δὲ
θρέψασάν
με
γαῖαν
καὶ |
[50] |
τὴν
μὲν
Ἱσμήνην
πατὴρ
~ὠνόμασε,
|
τὴν |
δὲ
πρόσθεν
Ἀντιγόνην
ἐγώ.
~μαθὼν |
[450] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐπίσχες·
οὔτοι
τὸ
ταχὺ
|
τὴν |
δίκην
ἔχει,
~βραδεῖς
δὲ
μῦθοι |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
τῶι
τάφωι
νυν
|
τὴν |
δίκην
παρασχέτω.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
πλημμελήσας, |
[1650] |
δοθήσεται;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἔννομον
γὰρ
|
τὴν |
δίκην
πράσσεσθέ
νιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ |
[750] |
ἐγὼ
σφαλῶ,
~σοὶ
χρὴ
μέλεσθαι·
|
τὴν |
δόσιν
δ´
ἐχέγγυον
~τὴν
πρόσθε |
[400] |
δέ
μοι
~διδόντες·
ἐπὶ
γὰρ
|
τὴν |
ἐμὴν
στρατεύομαι
~πόλιν.
θεοὺς
δ´ |
[0] |
~ΦΟΙΝΙΣΣΑΙ
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
~{Ὦ
|
τὴν |
ἐν
ἄστροις
οὐρανοῦ
τέμνων
ὁδὸν
|
[1600] |
Ἀντιγόνη,
δόμων
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου
|
τὴν |
ἐσιοῦσαν
ἡμέραν
~μένους´,
ἐν
ἧι |
[500] |
ἔνερθε,
δυνατὸς
ὢν
δρᾶσαι
τάδε,
|
~τὴν |
θεῶν
μεγίστην
ὥστ´
ἔχειν
Τυραννίδα. |
[50] |
Πολυνείκους
βίαν,
~κόρας
τε
δισσάς·
|
τὴν |
μὲν
Ἱσμήνην
πατὴρ
~ὠνόμασε,
τὴν |
[1150] |
οὖν
γῆς
ἔσχομεν
κατασκαφὰς
~ἐς
|
τὴν |
παροῦσαν
ἡμέραν·
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
|
[750] |
μέλεσθαι·
τὴν
δόσιν
δ´
ἐχέγγυον
|
~τὴν |
πρόσθε
ποιῶ
νῦν
ἐπ´
ἐξόδοις |
[750] |
~τρέφ´
ἀξίως
νιν
σοῦ
τε
|
τήν |
τ´
ἐμὴν
χάριν.
~πατὴρ
δ´ |
[50] |
τῆσδε
λαμβάνει
χθονός,
~γαμεῖ
δὲ
|
τὴν |
τεκοῦσαν
οὐκ
εἰδὼς
τάλας
~οὐδ´ |
[500] |
ποῦ
´στιν
ἡ
δίκη;
~τί
|
τὴν |
τυραννίδ´,
ἀδικίαν
εὐδαίμονα,
~τιμᾶις
ὑπέρφευ |
[900] |
ὑπὲρ
πάτρας,
~σὸν
παῖδ´,
ἐπειδὴ
|
τὴν |
τύχην
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί |
[400] |
ὁ
δαίμων
μ´
ἐκάλεσεν
πρὸς
|
τὴν |
τύχην.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
σοφὸς
γὰρ
ὁ |
[850] |
τόδ´
ἀσφαλὲς
~πικρόν
τε
τοῖσι
|
τὴν |
τύχην
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν
φάρμακον |
[0] |
~γνοὺς
τἀμπλάκημα
τοῦ
θεοῦ
τε
|
τὴν |
φάτιν,
~λειμῶν´
ἐς
Ἥρας
καὶ |
[400] |
διαλλάξεις
τέκνα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
~μῆτερ,
πάρειμι·
|
τὴν |
χάριν
δὲ
σοὶ
διδοὺς
~ἦλθον. |
[1400] |
μῆτερ·
οἰκτίρω
δέ
σε
~καὶ
|
τήνδ´ |
ἀδελφὴν
καὶ
κασίγνητον
νεκρόν·
~φίλος |
[1000] |
αἰσχρὸν
πόλει
~δώσων,
νόσου
δὲ
|
τήνδ´ |
ἀπαλλάξω
χθόνα.
~εἰ
γὰρ
λαβὼν |
[0] |
ἐφῆκας,
Κάδμος
ἡνίκ´
ἦλθε
γῆν
|
~τήνδ´, |
ἐκλιπὼν
Φοίνισσαν
ἐναλίαν
χθόνα·
~ὃς |
[550] |
πόλιν.
~φέρ´,
ἢν
ἕληις
γῆν
|
τήνδ´, |
ὃ
μὴ
τύχοι
ποτέ,
~πρὸς |
[1550] |
Ἀντιγόνης
σέθεν.
~οὔκουν
ς´
ἐάσω
|
τήνδε |
γῆν
οἰκεῖν
ἔτι·
~σαφῶς
γὰρ |
[500] |
ἄν.
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄλλως
|
τήνδε |
γῆν
οἰκεῖν
θέλει,
~ἔξεστ´·
ἐκείνου |
[1550] |
Τειρεσίας
οὐ
μή
ποτε
~σοῦ
|
τήνδε |
γῆν
οἰκοῦντος
εὖ
πράξειν
πόλιν. |
[750] |
δ´
Εὐλαβείαι,
χρησιμωτάτηι
θεῶν,
~προσευχόμεσθα
|
τήνδε |
διασῶσαι
πόλιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
πολύμοχθος |
[1650] |
φίλω
κεῖσθαι
πέλας.
~(ΚΡΕΩΝ)
λάζυσθε
|
τήνδε |
κἀς
δόμους
κομίζετε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ |
[50] |
τὸν
νεώτερον
πάρος
~φεύγειν
ἑκόντα
|
τήνδε |
Πολυνείκη
χθόνα,
~Ἐτεοκλέα
δὲ
σκῆπτρ´ |
[1450] |
βίον.
~μήτηρ
δ´,
ὅπως
ἐσεῖδε
|
τήνδε |
συμφοράν,
~ὑπερπαθήσας´
ἥρπας´
ἐκ
νεκρῶν |
[450] |
κακῶν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἁπλοῦς
ὁ
μῦθος
|
τῆς |
ἀληθείας
ἔφυ,
~κοὐ
ποικίλων
δεῖ |
[450] |
κλιμάκων
προσαμβάσεις·
~ἃ
μὴ
κυρήσας
|
τῆς |
δίκης
πειράσομαι
~δρᾶν.
μάρτυρας
δὲ |
[1350] |
κτανεῖν.
~πολλοῖς
δ´
ἐπήιει
δάκρυα
|
τῆς |
εὐχῆς
ὅση,
~κἄβλεψαν
ἀλλήλοισι
διαδόντες |
[500] |
λέξαι
τῶν
νέων
σοφώτερον.
~τί
|
τῆς |
κακίστης
δαιμόνων
ἐφίεσαι
~Φιλοτιμίας,
παῖ; |
[1100] |
~λόχον
πυκναῖσιν
ἀσπίσιν
πεφρικότα
~ὁ
|
τῆς |
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος
ἔκγονος,
~ἐπίσημ´
ἔχων |
[1750] |
ἀνήρ,
~ὃς
μόνος
Σφιγγὸς
κατέσχον
|
τῆς |
μιαιφόνου
κράτη,
~νῦν
ἄτιμος
αὐτὸς |
[850] |
γοῦν
Ἐρεχθειδῶν
ἄπο
~δεῦρ´
ἐκκομισθεὶς
|
τῆς |
πάροιθεν
ἡμέρας·
~κἀκεῖ
γὰρ
ἦν |
[1650] |
ὦ
θύγατερ,
αἰνῶ
μέν
σε
|
τῆς |
προθυμίας.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
εἰ
γαμοίμην, |
[900] |
~(ΚΡΕΩΝ)
κλύων
γὰρ
ἂν
τέρποιτο
|
τῆς |
σωτηρίας.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε
δή
νυν |
[1600] |
δυσδαίμων
ἐγὼ
~ἐς
μητρὸς
ἦλθον
|
τῆς |
ταλαιπώρου
λέχος
~παῖδάς
τ´
ἀδελφοὺς |
[750] |
τε
σοῦ
~Αἵμονος,
ἐάν
τι
|
τῆς |
τύχης
ἐγὼ
σφαλῶ,
~σοὶ
χρὴ |
[1200] |
τὰ
τῶν
θεῶν
καὶ
τὰ
|
τῆς |
τύχης
ἔχει·
~παῖδές
τε
γάρ |
[50] |
ἔστ´
ἐν
οἴκοις·
πρὸς
δὲ
|
τῆς |
τύχης
νοσῶν
~ἀρὰς
ἀρᾶται
παισὶν |
[550] |
εἰρημένοις,
~ὥστ´
ἐμὲ
σκήπτρων
κρατοῦντα
|
τῆσδ´ |
ἄνακτ´
εἶναι
χθονός·
~τῶν
μακρῶν |
[1350] |
ἐκ
χερὸς
~ἐς
στέρν´
ἀδελφοῦ
|
τῆσδ´ |
ἀπ´
ὠλένης
βαλεῖν
~{κτανεῖν
θ´ |
[950] |
μάντεων
θεσπίσματα,
~φεῦγ´
ὡς
τάχιστα
|
τῆσδ´ |
ἀπαλλαχθεὶς
χθονός.
~{λέξει
γὰρ
ἀρχαῖς |
[450] |
τἀμαυτοῦ
λαβὼν
~στρατὸν
μὲν
ἔξω
|
τῆσδ´ |
ἀποστεῖλαι
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ
τὸν |
[950] |
τίνα
ξένων;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅπου
χθονὸς
|
τῆσδ´ |
ἐκποδὼν
μάλιστ´
ἔσηι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν |
[450] |
εἰς
ἡμᾶς
ποτε·
~ἐξῆλθον
ἔξω
|
τῆσδ´ |
ἑκὼν
αὐτὸς
χθονός,
~δοὺς
τῶιδ´ |
[1600] |
ἦλθε,
Πολυνείκους
νέκυν,
~ἐκβάλετ´
ἄθαπτον
|
τῆσδ´ |
ὅρων
ἔξω
χθονός.
~κηρύξεται
δὲ |
[950] |
σώσω
πόλιν
~ψυχήν
τε
δώσω
|
τῆσδ´ |
ὑπερθανὼν
χθονός.
~αἰσχρὸν
γάρ·
οἱ |
[1550] |
δ´,
Οἰδίπου,
λόγων
~ἄκουσον·
ἀρχὰς
|
τῆσδε |
γῆς
ἔδωκέ
μοι
~Ἐτεοκλέης
παῖς |
[1000] |
ἐκ
γαίας
ποτὲ
~Σπαρτοὺς
ἄνακτας
|
τῆσδε |
γῆς
ἱδρύσατο.
~ἀλλ´
εἶμι
καὶ |
[50] |
Οἰδίπους
Σφιγγὸς
μαθών,
~{ὅθεν
τύραννος
|
τῆσδε |
γῆς
καθίσταται
~καὶ
σκῆπτρ´
ἔπαθλα |
[700] |
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ)
σμικρὸν
τὸ
πλῆθος
|
τῆσδε |
γῆς,
οἱ
δ´
ἄφθονοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1050] |
ὡς
κατὰ
στέγας
~ἐλθοῦσα
τέρψω,
|
τῆσδε |
γῆς
σεσωμένης.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἐπεὶ
Κρέοντος |
[600] |
σὺν
θεοῖς
~τόνδ´
ἀποκτείνας
κρατήσειν
|
τῆσδε |
Θηβαίας
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔξιθ´
ἐκ |
[1700] |
τῶιδ´
ὑπηρέτει
πατρί,
~ἐπεὶ
προθυμῆι
|
τῆσδε |
κοινοῦσθαι
φυγῆς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴθ´
ἐς |
[50] |
γῆς
καθίσταται
~καὶ
σκῆπτρ´
ἔπαθλα
|
τῆσδε |
λαμβάνει
χθονός,
~γαμεῖ
δὲ
τὴν |
[1200] |
Οἰδίπου
νεανίαι·
~φίλοι
δ´
ἐκόσμουν,
|
τῆσδε |
μὲν
πρόμον
χθονὸς
~Σπαρτῶν
ἀριστῆς, |
[1650] |
κόνιν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ναί,
πρός
σε
|
τῆσδε |
μητρὸς
Ἰοκάστης,
Κρέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
μάταια |
[950] |
ἐς
γῆν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ἐκ
δὲ
|
τῆσδε |
ποῖ
περῶ;
~(ΚΡΕΩΝ)
Θεσπρωτὸν
οὖδας. |
[50] |
μεθίσταται
θρόνων,
~φυγάδα
δ´
ἀπωθεῖ
|
τῆσδε |
Πολυνείκη
χθονός.
~ὁ
δ´
Ἄργος |
[1300] |
πεπραγμένοισιν
ἄλλοις
πήμασιν.
λέγεις
δὲ
|
τί; |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκέτ´
εἰσὶ
σῆς
ἀδελφῆς |
[450] |
ἐνδέξηι
λόγους.
~παραινέσαι
δὲ
σφῶιν
|
τι |
βούλομαι
σοφόν·
~ὅταν
φίλος
τις |
[850] |
~τὸ
μέλλον,
εἰ
χρή,
πείσομαι·
|
τί |
γὰρ
πάθω;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐπίσχες
αὐτοῦ, |
[350] |
~{καὶ
δυσλύτους
ἔχουσα
τὰς
διαλλαγάς.
|
~τί |
γὰρ
πατήρ
μοι
πρέσβυς
ἐν |
[1550] |
ἀλάστορας
~τοὺς
σοὺς
δεδοικὼς
μή
|
τι |
γῆ
πάθηι
κακόν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ |
[950] |
οὐδὲν
ἧσσον
ἔκπληξις
πάρα.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
τί |
δ´
ἄν
τις
εἴποι;
δῆλον |
[700] |
κάκιον
τοῦ
φυλάσσεσθαι
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τί |
δ´
εἰ
καθιππεύσαιμεν
Ἀργείων
στρατόν; |
[1650] |
ὅρκιόν
τέ
μοι
ξίφος.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
τί |
δ´
ἐκπροθυμῆι
τῶνδ´
ἀπηλλάχθαι
γάμων; |
[1050] |
ὥς
ς´
ἀπαλλάξω
φόβου.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
τί |
δ´
ἑπτάπυργοι—
πῶς
ἔχουσι;
περιβολαί; |
[550] |
πόλλ´
ἔχων
ἐν
δώμασιν
~βούληι;
|
τί |
δ´
ἔστι
τὸ
πλέον;
ὄνομ´ |
[1650] |
ἦι
κακῶς
τ´
εἰρημένα.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
τί |
δ´;
οὐ
δικαίως
ὅδε
κυσὶν |
[350] |
ἐν
δόμοισι
δρᾶι,
~σκότον
δεδορκώς;
|
τί |
δὲ
κασίγνηται
δύο;
~ἦ
που |
[750] |
ἐμαῖς.
~μητρὸς
δ´
ἀδελφὸς
εἶ·
|
τί |
δεῖ
μακρηγορεῖν;
~τρέφ´
ἀξίως
νιν |
[900] |
μ´·
οὐ
σιωπήσαιμεν
ἄν.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
τί |
δή
με
δράσεις;
παῖδά
μου |
[950] |
Δωδώνης
βάθρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔγνως.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
|
τί |
δὴ
τόδ´
ἔρυμά
μοι
γενήσεται; |
[700] |
πέφαρκται
λαὸς
ἅρμασιν
πέριξ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τί |
δῆτα
δράσω;
πολεμίοισι
δῶ
πόλιν; |
[700] |
ἄνακτας
ἑπτὰ
προσκεῖσθαι
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τί |
δῆτα
δρῶμεν;
ἀπορίαν
γὰρ
οὐ |
[450] |
τῶιδε
καὶ
φθόνου
μολὼν
~κακόν
|
τι |
δρᾶσαι
καὶ
παθεῖν,
ἃ
γίγνεται} |
[600] |
ἔχει.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τάλαιν´
ἐγώ·
|
τί |
δράσετ´,
ὦ
τέκν´;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
αὐτὸ |
[1600] |
θεῶν
του
ταῦτ´
ἐμηχανησάμην.
~εἶἑν·
|
τί |
δράσω
δῆθ´
ὁ
δυσδαίμων
ἐγώ; |
[1300] |
τοὺς
παρεστῶτας
γόους.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
|
τί |
δράσω;
πότερ´
ἐμαυτὸν
ἢ
πόλιν
|
[850] |
δ´
ἀπέσταλκ´
ἐκμαθεῖν
σέθεν
πάρα
|
~τί |
δρῶντες
ἂν
μάλιστα
σώσαιμεν
πόλιν. |
[1250] |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
συγγόνων
λύσεις
ἔριν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τί |
δρῶσα,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
προσπίτνους´
ἐμοῦ |
[1600] |
τόνδ´
ὑβρίζεις
πατέρ´
ἀποστέλλων
χθονός;
|
~τί |
θεσμοποιεῖς
ἐπὶ
ταλαιπώρωι
νεκρῶι;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[750] |
δ´
ἐστὶν
ἡμῖν
ἀργόν,
εἴ
|
τι |
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας
ἔχει
φράσαι, |
[400] |
Οἰνέως
φασὶν
ἐκφῦναι
πατρός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
τί |
θηρσὶν
ὑμᾶς
δῆτ´
Ἄδραστος
ἤικασεν; |
[400] |
παίδων
γάμους.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
σοὶ
|
τί |
θηρῶν
ὀνόματος
μετῆν,
τέκνον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1250] |
σά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δράσω
δὲ
δὴ
|
τί; |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
συγγόνων
λύσεις
ἔριν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1200] |
παῖς
ὑπασπιστοῦ
σέθεν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακόν
|
τι |
κεύθεις
καὶ
στέγεις
ὑπὸ
σκότωι. |
[500] |
~Ἐτεόκλεες,
πρόσεστιν·
ἀλλ´
ἡμπειρία
~ἔχει
|
τι |
λέξαι
τῶν
νέων
σοφώτερον.
~τί |
[1250] |
μίαν
καθέστατον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἲ
´γώ,
|
τί |
λέξεις,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐ
φίλ´, |
[1600] |
αὐτὸς
εὕροιμ´
ἂν
βίον;
~πόθεν;
|
τί |
μ´
ἄρδην
ὧδ´
ἀποκτείνεις,
Κρέον; |
[600] |
στήσηι
πρὸ
πύργων;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ὡς
|
τί |
μ´
ἱστορεῖς
τόδε;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀντιτάξομαι |
[1200] |
ἐκφύγηις
πρὸς
αἰθέρα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
αἰαῖ·
|
τί |
μ´
οὐκ
εἴασας
ἐξ
εὐαγγέλου
|
[1500] |
ἢ
δεμνίοις
~δύστανος
ἰαύων;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
~τί |
μ´,
ὦ
παρθένε,
βακτρεύμασι
τυφλοῦ
|
[900] |
σπουδὴν
ἔχεις;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐς
γὰρ
|
τί |
μᾶλλον
δεῖ
προθυμίαν
ἔχειν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[800] |
ἀναμένειν
κουφίσματα.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
εἶἑν,
πάρεσμεν·
|
τί |
με
καλεῖς
σπουδῆι,
Κρέον;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[250] |
~κλύεις,
ὦ
τεκοῦσα
τόνδε
μᾶτερ;
|
~τί |
μέλλεις
ὑπώροφα
μέλαθρα
περᾶν
~θιγεῖν |
[1100] |
τέκνα
Δαναῶν,
πρὶν
κατεξάνθαι
βολαῖς,
|
~τί |
μέλλετ´
ἄρδην
πάντες
ἐμπίπτειν
πύλαις, |
[1050] |
~βέβηκας
αἰεὶ
πολεμίων
εἴργων
βέλη;
|
~{τί |
μοί
ποθ´
ἥκεις
καινὸν
ἀγγελῶν |
[850] |
τε
καὶ
πρὸς
ἠτιμασμένος.
~ἁγὼ
|
τί |
οὐ
δρῶν,
ποῖα
δ´
οὐ |
[200] |
φίλων
ἄχη,
~κοινὰ
δ´,
εἴ
|
τι |
πείσεται
~ἑπτάπυργος
ἅδε
γᾶ,
~Φοινίσσαι |
[1650] |
νυν
τὴν
δίκην
παρασχέτω.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τί |
πλημμελήσας,
τὸ
μέρος
εἰ
μετῆλθε |
[750] |
πόλιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
πολύμοχθος
Ἄρης,
|
τί |
ποθ´
αἵματι
~καὶ
θανάτωι
κατέχηι |
[1050] |
ἓν
εἰπὲ
πρὸς
θεῶν,
εἴ
|
τι |
Πολυνείκους
πέρι
~οἶσθ´·
ὡς
μέλει |
[900] |
γονάτων
καὶ
γερασμίου
τριχός.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
τί |
προσπίτνεις
με;
δυσφύλακτ´
αἴνει
κακά. |
[700] |
φασιν,
ὡς
ἤκους´
ἐγώ
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τί |
προστετάχθαι
δρᾶν;
τὸ
γὰρ
σθένος |
[350] |
θεῶν.
~ὅπως
δ´
ἔρωμαι,
μή
|
τι |
σὴν
δάκω
φρένα,
~δέδοιχ´,
ἃ |
[950] |
ὃς
δέδοικεν
οὐδένα.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κρέον,
|
τί |
σιγᾶις
γῆρυν
ἄφθογγον
σχάσας;
~κἀμοὶ |
[600] |
ταὐτοῦ
πατρὸς
Οἰδίπου
γεγώς·
~κἄν
|
τί |
σοι,
πόλις,
γένηται,
μὴ
´μέ, |
[0] |
~χηλαῖς
τένοντας
ἐξεφοίνισσον
ποδῶν.
~ὅθεν
|
(τί |
τἀκτὸς
τῶν
κακῶν
με
δεῖ |
[1200] |
λυπρῶς.
ἀλλ´
ἄνελθέ
μοι
πάλιν,
|
~τί |
τἀπὶ
τούτοις
παῖδ´
ἐμὼ
δρασείετον. |
[350] |
σὸν
φῦναί
τε
σέ.
~ἀτὰρ
|
τί |
ταῦτα;
δεῖ
φέρειν
τὰ
τῶν |
[1750] |
οἰκτρὸς
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~ἀλλὰ
γὰρ
|
τί |
ταῦτα
θρηνῶ
καὶ
μάτην
ὀδύρομαι; |
[600] |
ποτέ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
κασίγνηται.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τί |
ταύτας
ἀνακαλεῖς
ἔχθιστος
ὤν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[500] |
κἆιτα
ποῦ
´στιν
ἡ
δίκη;
|
~τί |
τὴν
τυραννίδ´,
ἀδικίαν
εὐδαίμονα,
~τιμᾶις |
[500] |
τι
λέξαι
τῶν
νέων
σοφώτερον.
|
~τί |
τῆς
κακίστης
δαιμόνων
ἐφίεσαι
~Φιλοτιμίας, |
[750] |
παιδός
τε
σοῦ
~Αἵμονος,
ἐάν
|
τι |
τῆς
τύχης
ἐγὼ
σφαλῶ,
~σοὶ |
[1700] |
ἐγὼ
τλάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
τλάς,
|
τί |
τλάς;
οὐχ
ὁρᾶι
Δίκα
κακοὺς
|
[1700] |
δεινὰ
δείν´
ἐγὼ
τλάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τί |
τλάς,
τί
τλάς;
οὐχ
ὁρᾶι |
[350] |
ἐρωτῶ
πρῶτον
ὧν
χρήιζω
τυχεῖν·
|
~τί |
τὸ
στέρεσθαι
πατρίδος;
ἦ
κακὸν |
[1550] |
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰαῖ.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τί |
τόδε
καταστένεις;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τέκνα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1600] |
ς´
ἐρωτῶ
τὸν
νεωστὶ
κοίρανον·
|
~τί |
τόνδ´
ὑβρίζεις
πατέρ´
ἀποστέλλων
χθονός; |
[400] |
Λοξίας
χρησμόν
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ποῖον;
|
τί |
τοῦτ´
ἔλεξας;
οὐκ
ἔχω
μαθεῖν. |
[700] |
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λέγει
δὲ
δὴ
|
τί |
τῶν
ἐκεῖ
νεώτερον;
~(ΚΡΕΩΝ)
μέλλειν |
[100] |
~πεδίον
ἀστράπτει.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐ
γάρ
|
τι |
φαύλως
ἦλθε
Πολυνείκης
χθόνα,
~πολλοῖς |
[850] |
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
μὴ
´πιλαμβάνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
μεῖνον,
|
τί |
φεύγεις;
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἡ
τύχη
ς´, |
[900] |
τὴν
τύχην
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
τί |
φήις;
τίν´
εἶπας
τόνδε
μῦθον, |
[350] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
ὁ
τρόπος
αὐτοῦ;
|
τί |
φυγάσιν
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἓν |
[300] |
φανεὶς
~ἄελπτα
κἀδόκητα
ματρὸς
ὠλέναις.
|
~τί |
φῶ
σε;
πῶς
ἁπάνται
~καὶ |
[400] |
χάριν
δὲ
σοὶ
διδοὺς
~ἦλθον.
|
τί |
χρὴ
δρᾶν;
ἀρχέτω
δέ
τις |
[1200] |
εἶπας·
οὐκ
ἐατέον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μεῖζόν
|
τι |
χρήιζεις
παῖδας
ἢ
σεσωμένους;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1700] |
βᾶθί
μοι,
~τᾶιδε
τᾶιδε
πόδα
|
τίθει, |
~ὥστ´
ὄνειρον
ἰσχύν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰὼ |
[800] |
ἐς
τὸ
λευρὸν
πέδον
ἴχνος
|
τιθεῖς´ |
ἐμὸν
~πρόβαινε,
μὴ
σφαλῶμεν·
ἀσθενὴς |
[1550] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δάκρυα
γοερὰ
~φανερὰ
πᾶσι
|
τιθεμένα, |
~τέκεσι
μαστὸν
ἔφερεν
ἔφερεν
~ἱκέτις |
[1550] |
λήγεθ´,
ὡς
ὥρα
τάφου
~μνήμην
|
τίθεσθαι· |
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου,
λόγων
~ἄκουσον· |
[1700] |
παρθένων.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πόθι
γεραιὸν
ἴχνος
|
τίθημι; |
~βάκτρα
πόθι
φέρω,
τέκνον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1450] |
μου
τῆι
σῆι
χερί,
~μῆτερ—
|
τίθησι |
δ´
αὐτὸς
ὀμμάτων
ἔπι—
~καὶ |
[1350] |
~ἴχνους
ὑπόδρομον,
κῶλον
ἐκτὸς
ἀσπίδος
|
~τίθησι· |
Πολυνείκης
δ´
ἀπήντησεν
δορί,
~πληγὴν |
[50] |
~οὐδ´
ἡ
τεκοῦσα
παιδὶ
συγκοιμωμένη.
|
~τίκτω |
δὲ
παῖδας
παιδὶ
δύο
μὲν |
[550] |
~τί
τὴν
τυραννίδ´,
ἀδικίαν
εὐδαίμονα,
|
~τιμᾶις |
ὑπέρφευ
καὶ
μέγ´
ἥγησαι
τόδε; |
[500] |
μαίνηι.
κεῖνο
κάλλιον,
τέκνον,
~Ἰσότητα
|
τιμᾶν, |
ἣ
φίλους
ἀεὶ
φίλοις
~πόλεις |
[1300] |
θανοῦσι
χρὴ
τὸν
οὐ
τεθνηκότα
|
~τιμὰς |
διδόντα
χθόνιον
εὐσεβεῖν
θεόν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1650] |
οὐκ
ἔσθ´
ὅπως
σὺ
τόνδε
|
τιμήσεις |
νέκυν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
φίλτατ´,
ἀλλὰ |
[550] |
καὶ
μέγ´
ἥγησαι
τόδε;
~περιβλέπεσθαι
|
τίμιον; |
κενὸν
μὲν
οὖν.
~ἢ
πολλὰ |
[400] |
ὅμως
ἐρῶ·
~τὰ
χρήματ´
ἀνθρώποισι
|
τιμιώτατα
|
~δύναμίν
τε
πλείστην
τῶν
ἐν |
[900] |
ἐκ
μηνιμάτων,
~ὃς
γηγενεῖ
δράκοντι
|
τιμωρεῖ |
φόνον·
~καὶ
ταῦτα
δρῶντες
σύμμαχον |
[1250] |
τὸ
τῶν
ἡσσωμένων.
~ἀλλ´,
εἴ
|
τιν´ |
ἀλκὴν
ἢ
σοφοὺς
ἔχεις
λόγους
|
[1000] |
πόλεος
ἀφανίσειεν
~ἁ
πτεροῦσσα
παρθένος
|
τιν´ |
ἀνδρῶν.
~χρόνωι
δ´
ἔβα
~Πυθίαις |
[900] |
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
φήις;
|
τίν´ |
εἶπας
τόνδε
μῦθον,
ὦ
γέρον; |
[1300] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β)
~ὦ
τάλας
ἐγώ,
|
τίν´ |
εἴπω
μῦθον
ἢ
τίνας
γόους; |
[1500] |
αἰεὶ
~χρόνον
ἐν
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
|
~τίν´ |
ἐπὶ
πρῶτον
ἀπὸ
χαίτας
σπαραγμοῖς
|
[400] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
ἦλθες
Ἄργος;
|
τίν´ |
ἐπίνοιαν
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
Ἀδράστωι |
[350] |
οὔσας
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχουσιν
Ἀφροδίτην
|
τιν´, |
εὐδίαν
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν
δ´ |
[700] |
λόγοις
ὄντας
θρασεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔχει
|
τιν´ |
ὄγκον
τἄργος
Ἑλλήνων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[550] |
τῶνδ´
ἀπότροποι
κακῶν
~καὶ
ξύμβασίν
|
τιν´ |
Οἰδίπου
τέκνοις
δότε.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μῆτερ, |
[1250] |
μὴ
πρὸς
ἀλλήλοιν
θανεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τίν´, |
ὦ
τεκοῦσα
μῆτερ,
ἔκπληξιν
νέαν
|
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
Ἀδράστωι
Λοξίας
χρησμόν
|
τινα. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ποῖον;
τί
τοῦτ´
ἔλεξας; |
[1450] |
~αἵματι
λυγρῶι.
~τίνα
προσωιδὸν
~ἢ
|
τίνα |
μουσοπόλον
στοναχὰν
ἐπὶ
~δάκρυσι
δάκρυσιν, |
[950] |
~ποῖ
δῆτα
φεύγω;
τίνα
πόλιν;
|
τίνα |
ξένων;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅπου
χθονὸς
τῆσδ´ |
[950] |
κατθανῆι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
~ποῖ
δῆτα
φεύγω;
|
τίνα |
πόλιν;
τίνα
ξένων;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅπου |
[1450] |
κρανθεῖς´
αἵματι
δεινῶι,
~αἵματι
λυγρῶι.
|
~τίνα |
προσωιδὸν
~ἢ
τίνα
μουσοπόλον
στοναχὰν |
[1300] |
ἐγώ,
τίν´
εἴπω
μῦθον
ἢ
|
τίνας |
γόους;
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰχόμεσθ´·
οὐκ
εὐπροσώποις |
[700] |
βούληι
τράπωμαι
δῆθ´
ὁδοὺς
ἄλλας
|
τινάς; |
~(ΚΡΕΩΝ)
πάσας
γε,
πρὶν
κίνδυνον |
[250] |
μεθῶ
ξίφος
~καὶ
τάσδ´
ἔρωμαι,
|
τίνες |
ἐφεστᾶσιν
δόμοις.
~ξέναι
γυναῖκες,
εἴπατ´, |
[1550] |
κακόν·
~ἁ
δὲ
τάλαιν´
ἄλοχος
|
τίνι |
μοι,
τέκνον,
ὤλετο
μοίραι;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[400] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
σοφὸς
γὰρ
ὁ
θεός·
|
τίνι |
τρόπωι
δ´
ἔσχες
λέχος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[0] |
~παῖς
οὑμὸς
ἢ
γνοὺς
ἤ
|
τινος |
μαθὼν
πάρα
~ἔστειχε
τοὺς
φύσαντας |
[550] |
τειχέων
ἢ
κατθανῆι.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πρὸς
|
τίνος; |
τίς
ὧδ´
ἄτρωτος
ὅστις
εἰς |
[700] |
λόγον
γὰρ
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει
|
τις |
αἰχμάλωτος
Ἀργείων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λέγει |
[1550] |
ἔφυσας
ἄθλιον
~καὶ
τλήμον´,
εἴ
|
τις |
ἄλλος
ἀνθρώπων
ἔφυ·
~ὃν
καὶ |
[450] |
τι
βούλομαι
σοφόν·
~ὅταν
φίλος
|
τις |
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
φίλωι
~ἐς
ἓν |
[1650] |
γενναιότης
σοι,
μωρία
δ´
ἔνεστί
|
τις. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
καὶ
ξυνθανοῦμαί
γ´,
ὡς |
[1500] |
ἄχεα
φανερά,
~τάλαιν´
ὡς
ἐλελίζει;
|
~τίς |
ἄρ´
ὄρνις
δρυὸς
ἢ
~ἐλάτας |
[1050] |
ἐπέσυτο
τάνδε
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι
δαιμόνων
|
τις |
ἄτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή,
τίς
ἐν |
[200] |
λόγων
~πλείους
ἐπεσφέρουσιν·
ἡδονὴ
δέ
|
τις
|
~γυναιξὶ
μηδὲν
ὑγιὲς
ἀλλήλας
λέγειν. |
[600] |
~πάρει.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κλύετέ
μου
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τίς |
δ´
ἂν
κλύοι
σου
πατρίδ´
|
[100] |
προσδεδορκὼς
οἶδα
τοὺς
ὡπλισμένους.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τίς |
δ´
οὗτος
ἀμφὶ
μνῆμα
τὸ |
[100] |
ἄλλος
ὅδε
τευχέων
τρόπος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τίς |
δ´
οὗτός
ἐστι;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
παῖς |
[950] |
~οὐδ´
ἂν
τὸν
αὑτοῦ
παῖδά
|
τις |
δοίη
κτανεῖν.
~μή
μ´
εὐλογείτω |
[350] |
ἐς
φόβον
τ´
ἀφικόμην
~μή
|
τις |
δόλος
με
πρὸς
κασιγνήτου
κτάνηι, |
[400] |
τὰ
φίλων
δ´
οὐδέν,
ἤν
|
τις |
δυστυχῆι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐδ´
ηὑγένειά
ς´ |
[950] |
πάρα.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
ἄν
|
τις |
εἴποι;
δῆλον
οἵ
γ´
ἐμοὶ |
[1500] |
σῶμα
φονεύσας.
~ἰώ
μοί
μοι·
|
~τίς |
Ἑλλὰς
ἢ
βάρβαρος
ἢ
~τῶν |
[1150] |
Ἀταλάντης
γόνος
~τυφὼς
πύλαισιν
ὥς
|
τις |
ἐμπεσὼν
βοᾶι
~πῦρ
καὶ
δικέλλας, |
[1050] |
δαιμόνων
τις
ἄτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή,
|
τίς |
ἐν
πύλαισι
δωμάτων
κυρεῖ;
~ἀνοίγετ´, |
[750] |
τείχεα
~χαλκῶι
κοσμήσας.
~ἦ
δεινά
|
τις |
Ἔρις
θεός,
ἃ
τάδε
~μήσατο |
[800] |
παῖ
Κρέοντος,
εἰπέ
μοι
~πόση
|
τις |
ἡ
´πίλοιπος
ἄστεως
ὁδὸς
~πρὸς |
[1600] |
δράσω
δῆθ´
ὁ
δυσδαίμων
ἐγώ;
|
~τίς |
ἡγεμών
μοι
ποδὸς
ὁμαρτήσει
τυφλοῦ; |
[750] |
δὲ
τὸν
θάψαντα,
κἂν
φίλων
|
τις |
ἦι.
~σοὶ
μὲν
τάδ´
εἶπον· |
[250] |
καὶ
τὸ
δεῦρο,
μὴ
δόλος
|
τις |
ἦι.
~ὡπλισμένος
δὲ
χεῖρα
τῶιδε |
[450] |
ὡς
σὺ
φήις·
κριτὴς
δέ
|
τις
|
~θεῶν
γένοιτο
καὶ
διαλλακτὴς
κακῶν. |
[950] |
κτανεῖν.
~μή
μ´
εὐλογείτω
τἀμά
|
τις |
κτείνων
τέκνα·
~αὐτὸς
δ´,
ἐν |
[150] |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος
δ´,
ὦ
γεραιέ,
|
τίς |
κυρεῖ,
~ὃς
ἅρμα
λευκὸν
ἡνιοστροφεῖ |
[400] |
τί
χρὴ
δρᾶν;
ἀρχέτω
δέ
|
τις |
λόγου.
~{ὡς
ἀμφὶ
τείχη
καὶ |
[350] |
ἐστὶ
μεῖζον
ἢ
λόγωι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
τίς |
ὁ
τρόπος
αὐτοῦ;
τί
φυγάσιν |
[350] |
φυγὰς
ἐμάς;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακῶς
θεῶν
|
τις |
Οἰδίπου
φθείρει
γένος·
~οὕτω
γὰρ |
[100] |
πόθεν
γεγώς;
~αὔδασον,
ὦ
γεραιέ,
|
τίς |
ὀνομάζεται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὗτος
Μυκηναῖος
μὲν |
[700] |
δ´,
ἐπείπερ
εἶ
σοφός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
τίς |
οὖν
πρόνοια
γίγνεται
σοφωτέρα;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[250] |
ἐμαυτῶι
τοῦ
θράσους
παρέξομαι.
~ὠή,
|
τίς |
οὗτος;
ἢ
κτύπον
φοβούμεθα;
~ἅπαντα |
[100] |
πρῶτον,
εἰ
βούληι
μαθεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τίς |
οὗτος
ὁ
λευκολόφας,
~πρόπαρ
ὃς |
[400] |
ἦλθεν
ἄλλος
αὖ
φυγάς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
τίς |
οὗτος;
ὡς
ἄρ´
ἄθλιος
κἀκεῖνος |
[100] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λοχαγός,
ὦ
δέσποινα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τίς |
πόθεν
γεγώς;
~αὔδασον,
ὦ
γεραιέ, |
[850] |
πάροιθεν
ἡμέρας·
~κἀκεῖ
γὰρ
ἦν
|
τις |
πόλεμος
Εὐμόλπου
δορός,
~οὗ
καλλινίκους |
[50] |
ὡς
ἂν
προυξερευνήσω
στίβον,
~μή
|
τις |
πολιτῶν
ἐν
τρίβωι
φαντάζεται,
~κἀμοὶ |
[950] |
ὁ
δαίμων.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
χρημάτων
δὲ
|
τίς |
πόρος;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐγὼ
πορεύσω
χρυσόν. |
[1700] |
κατθανεῖν
μ´
ἀλώμενον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῦ;
|
τίς |
σε
πύργος
Ἀτθίδος
προσδέξεται;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1650] |
ἐγὼ
στέρξω
κακά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
καὶ
|
τίς |
σε
τυφλὸν
ὄντα
θεραπεύσει,
πάτερ; |
[850] |
συγκατασκάπτηι
πόλι,
~εἰ
μὴ
λόγοις
|
τις |
τοῖς
ἐμοῖσι
πείσεται.
~{ἐκεῖνο
μὲν |
[350] |
τόδ´
εἶπας,
μὴ
λέγειν
ἅ
|
τις |
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
τῶν
κρατούντων |
[1150] |
νῦν
γὰρ
αὐτὴν
δαιμόνων
ἔσωσέ
|
τις. |
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν
τὸ
νικᾶν·
εἰ |
[1000] |
γὰρ
λαβὼν
ἕκαστος
ὅτι
δύναιτό
|
τις
|
~χρηστὸν
διέλθοι
τοῦτο
κεἰς
κοινὸν |
[550] |
λιπὼν
νεκρούς;
~ἐρεῖ
δὲ
δή
|
τις· |
Ὦ
κακὰ
μνηστεύματα
~Ἄδραστε
προσθείς, |
[550] |
ἢ
κατθανῆι.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πρὸς
τίνος;
|
τίς |
ὧδ´
ἄτρωτος
ὅστις
εἰς
ἡμᾶς |
[1100] |
~χαίτηι
πεφρικός·
δεξιᾶι
δὲ
λαμπάδα
|
~Τιτὰν |
Προμηθεὺς
ἔφερεν
ὡς
πρήσων
πόλιν. |
[150] |
ὦ
Διὸς
ἔρνος
~Ἄρτεμι,
δουλοσύναν
|
τλαίην. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
τέκνον,
ἔσβα
δῶμα |
[1000] |
ἔβα
~Πυθίαις
ἀποστολαῖσιν
~Οἰδίπους
ὁ
|
τλάμων
|
~Θηβαίαν
τάνδε
γᾶν
~τότ´
ἀσμένοις, |
[1700] |
~ἰὼ
ἰώ,
δεινὰ
δείν´
ἐγὼ
|
τλάς. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
τλάς,
τί
τλάς; |
[1700] |
τλάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
τλάς,
τί
|
τλάς; |
οὐχ
ὁρᾶι
Δίκα
κακοὺς
~οὐδ´ |
[1700] |
δείν´
ἐγὼ
τλάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
|
τλάς, |
τί
τλάς;
οὐχ
ὁρᾶι
Δίκα |
[1350] |
λευκοπήχεις
κτύπους
χεροῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
|
τλῆμον, |
οἷον
τέρμον´,
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων |
[1550] |
ὥς
μ´
ἔφυσας
ἄθλιον
~καὶ
|
τλήμον´, |
εἴ
τις
ἄλλος
ἀνθρώπων
ἔφυ· |
[350] |
κασίγνηται
δύο;
~ἦ
που
στένουσι
|
τλήμονες |
φυγὰς
ἐμάς;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακῶς
θεῶν |
[1600] |
σὸν
χεῖρας
γόνυ
~κακὸς
φανοῦμαι·
|
τὸ |
γὰρ
ἐμόν
ποτ´
εὐγενὲς
~οὐκ |
[500] |
πόλεσι
συμμάχους
τε
συμμάχοις
~συνδεῖ·
|
τὸ |
γὰρ
ἴσον
νόμιμον
ἀνθρώποις
ἔφυ, |
[700] |
ἐγώ
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
προστετάχθαι
δρᾶν;
|
τὸ |
γὰρ
σθένος
βραχύ.
~(ΚΡΕΩΝ)
λόχων |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κακὸν
τὸ
μὴ
´χειν·
|
τὸ |
γένος
οὐκ
ἔβοσκέ
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[500] |
οὔτ´
ἴσον
βροτοῖς
~πλὴν
ὀνόμασιν·
|
τὸ |
δ´
ἔργον
οὐκ
ἔστιν
τόδε. |
[1600] |
τὸ
μέν
σοι
βαρὺ
κακῶν,
|
τὸ |
δ´
οὐ
βαρύ,
~ἀλλ´
εἰς |
[350] |
πατὴρ
ὁ
σὸς
αἴτιος,
~εἴτε
|
τὸ |
δαιμόνιον
κατεκώμασε
~δώμασιν
Οἰδιπόδα·
~πρὸς |
[250] |
ὄμμα
πανταχῆι
διοιστέον
~κἀκεῖσε
καὶ
|
τὸ |
δεῦρο,
μὴ
δόλος
τις
ἦι. |
[300] |
λόγοισι
~πολυέλικτον
ἁδονὰν
~ἐκεῖσε
καὶ
|
τὸ |
δεῦρο
~περιχορεύουσα
τέρψιν
παλαιᾶν
λάβω
|
[1300] |
ἀγγέλου
~στείχοντος,
ὃς
πᾶν
ἀγγελεῖ
|
τὸ |
δρώμενον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β)
~ὦ
τάλας |
[350] |
ὁ
τρόπος
αὐτοῦ;
τί
φυγάσιν
|
τὸ |
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἓν
μὲν
μέγιστον· |
[100] |
τίς
δ´
οὗτος
ἀμφὶ
μνῆμα
|
τὸ |
Ζήθου
περᾶι
~καταβόστρυχος,
ὄμμασι
γοργὸς
|
[250] |
~δειμαίνω
τὰν
σὰν
ἀλκὰν
~καὶ
|
τὸ |
θεόθεν·
οὐ
γὰρ
ἄδικον
~εἰς |
[1400] |
μάχης.
~καί
πως
νοήσας
Ἐτεοκλῆς
|
τὸ |
Θεσσαλὸν
~ἐσήγαγεν
σόφισμ´
ὁμιλίαι
χθονός· |
[600] |
~χρησμόν,
οὗ
κατοικίσαι
~πεδία
νιν
|
τὸ |
θέσφατον
~πυροφόρα
δόμων
ἔχρησε,
~καλλιπόταμος |
[550] |
ὅδε
~Ἀργεῖά
τ´
ἔγχη
δόρυ
|
τὸ |
Καδμείων
ἕληι;
~{ὄψηι
δαμασθὲν
ἄστυ |
[850] |
κἀνατρέψοντας
πόλιν.
~ἐπεὶ
δὲ
κρεῖσσον
|
τὸ |
κακόν
ἐστι
τἀγαθοῦ,
~μί´
ἔστιν |
[350] |
μὴ
σοφοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
ἐς
|
τὸ |
κέρδος
παρὰ
φύσιν
δουλευτέον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[450] |
καὶ
θυμοῦ
πνοάς·
~οὐ
γὰρ
|
τὸ |
λαιμότμητον
εἰσορᾶις
κάρα
~Γοργόνος,
ἀδελφὸν |
[800] |
ναυβάταισιν
ἄστρον
ὥς.
~δεῦρ´
ἐς
|
τὸ |
λευρὸν
πέδον
ἴχνος
τιθεῖς´
ἐμὸν
|
[550] |
τ´,
ἐν
μέσωι
πεσών.
~μέθετον
|
τὸ |
λίαν,
μέθετον·
ἀμαθία
δυοῖν,
~ἐς |
[1000] |
ἂν
αἱ
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
|
τὸ |
λοιπὸν
εὐτυχοῖεν
ἄν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας |
[1150] |
ἡμέραν·
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
~ἔσται
|
τὸ |
λοιπὸν
ἥδε
γῆ,
θεοῖς
μέλει. |
[850] |
εἷς
γὰρ
ὢν
πολλῶν
μέτα
|
~τὸ |
μέλλον,
εἰ
χρή,
πείσομαι·
τί |
[1300] |
τύχα,
πέλας
φόνος·
~κρινεῖ
ξίφος
|
τὸ |
μέλλον.
~πότμος
ἄποτμος
ὁ
φόνος |
[1300] |
παισὶ
τοῖσιν
Οἰδίπου.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
|
τὸ |
μὲν
σημεῖον
εἰσορῶ
τόδε,
~σκυθρωπὸν |
[1600] |
τῶν
τεθνηκότων
πλέον·
~οὐ
γὰρ
|
τὸ |
μέν
σοι
βαρὺ
κακῶν,
τὸ |
[1650] |
δίκην
παρασχέτω.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
πλημμελήσας,
|
τὸ |
μέρος
εἰ
μετῆλθε
γῆς;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[400] |
εἰς
ὕψος
μέγαν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κακὸν
|
τὸ |
μὴ
´χειν·
τὸ
γένος
οὐκ |
[1150] |
σεμνὸν
πῦρ
νιν
εἰργαθεῖν
Διὸς
|
~τὸ |
μὴ
οὐ
κατ´
ἄκρων
περγάμων |
[700] |
ἔσω
στρατόν.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
μὴν
|
τὸ |
νικᾶν
γ´
ἐστι
πᾶν
εὐβουλίας. |
[1200] |
δαιμόνων
ἔσωσέ
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν
|
τὸ |
νικᾶν·
εἰ
δ´
ἀμείνον´
οἱ |
[800] |
οἴκων,
~χρυσοδέτοις
περόναις
ἐπίσαμον·
~μηδὲ
|
τὸ |
παρθένιον
πτερόν,
οὔρειον
τέρας,
ἐλθεῖν
|
[550] |
δώμασιν
~βούληι;
τί
δ´
ἔστι
|
τὸ |
πλέον;
ὄνομ´
ἔχει
μόνον·
~ἐπεὶ |
[500] |
ἢ
σώιζειν
ἐμοί·
~ἀνανδρία
γάρ,
|
τὸ |
πλέον
ὅστις
ἀπολέσας
~τοὔλασσον
ἔλαβε. |
[700] |
ὡς
μαχουμένους
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ)
σμικρὸν
|
τὸ |
πλῆθος
τῆσδε
γῆς,
οἱ
δ´ |
[1150] |
καὶ
τοσόνδ´
ἐκόμπασεν,
~μηδ´
ἂν
|
τὸ |
σεμνὸν
πῦρ
νιν
εἰργαθεῖν
Διὸς |
[950] |
βίον.
~ἀλλ´
εἷα
χώρει·
μὴ
|
τὸ |
σὸν
κωλυέτω.
~γυναῖκες,
ὡς
εὖ |
[350] |
πρῶτον
ὧν
χρήιζω
τυχεῖν·
~τί
|
τὸ |
στέρεσθαι
πατρίδος;
ἦ
κακὸν
μέγα; |
[450] |
πείσασά
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐπίσχες·
οὔτοι
|
τὸ |
ταχὺ
τὴν
δίκην
ἔχει,
~βραδεῖς |
[1650] |
μ´
ἕξει
μίαν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες
|
τὸ |
τόλμημ´
οἷον
ἐξωνείδισεν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴστω |
[1250] |
ἔχει,
~νίκης
τε
σῆμα
καὶ
|
τὸ |
τῶν
ἡσσωμένων.
~ἀλλ´,
εἴ
τιν´ |
[1700] |
γαίας
~ἀπαρθένευτ´
ἀλωμένα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ
|
τὸ |
χρήσιμον
φρενῶν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐς
πατρός |
[500] |
ὥστ´
ἔχειν
Τυραννίδα.
~τοῦτ´
οὖν
|
τὸ |
χρηστόν,
μῆτερ,
οὐχὶ
βούλομαι
~ἄλλωι |
[850] |
οὐ
γὰρ
εἰπεῖν
οὔτ´
ἐμοὶ
|
τόδ´ |
ἀσφαλὲς
~πικρόν
τε
τοῖσι
τὴν |
[1050] |
~οἶσθ´·
ὡς
μέλει
μοι
καὶ
|
τόδ´, |
εἰ
λεύσσει
φάος.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι |
[950] |
λόγοι·
~ἐγὼ
γὰρ
οὔποτ´
ἐς
|
τόδ´ |
εἶμι
συμφορᾶς
~ὥστε
σφαγέντα
παῖδα |
[350] |
οὐκ
ἔχει
παρρησίαν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
δούλου
|
τόδ´ |
εἶπας,
μὴ
λέγειν
ἅ
τις |
[950] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔγνως.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
τί
δὴ
|
τόδ´ |
ἔρυμά
μοι
γενήσεται;
~(ΚΡΕΩΝ)
πόμπιμος |
[900] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐκ
τοῦ
δ´
ἐμοὶ
|
τόδ´ |
ἦλθε
καὶ
τέκνωι
κακόν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[1300] |
παιδὸς
ἀγαπάζων
ἐμοῦ
~οὐκ
ἐς
|
τόδ´ |
ἦλθον
ὥστε
καὶ
τάδ´
εἰδέναι. |
[1550] |
πολλῶν
κακῶν
κατῆρξεν
Οἰδίπου
δόμοις
|
~τόδ´ |
ἦμαρ·
εἴη
δ´
εὐτυχέστερος
βίος. |
[400] |
μεμπτὸς
ἡμῖν
ὁ
γάμος
ἐς
|
τόδ´ |
ἡμέρας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
ἐξέπεισας |
[1050] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι
σοι
ξυνωρὶς
ἐς
|
τόδ´ |
ἡμέρας
τέκνων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
εὐδαιμονοίης.
πῶς |
[500] |
χρήιζει·
ταῖς
γὰρ
ἂν
Θήβαις
|
τόδε
|
~γένοιτ´
ὄνειδος,
εἰ
Μυκηναίου
δορὸς
|
[500] |
τὸ
δ´
ἔργον
οὐκ
ἔστιν
|
τόδε. |
~ἐγὼ
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ,
ἀποκρύψας |
[1550] |
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰαῖ.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
|
τόδε |
καταστένεις;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τέκνα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δι´ |
[550] |
ἕληι;
~{ὄψηι
δαμασθὲν
ἄστυ
Θηβαίων
|
τόδε, |
~ὄψηι
δὲ
πολλὰς
αἰχμαλωτίδας
κόρας |
[550] |
~τιμᾶις
ὑπέρφευ
καὶ
μέγ´
ἥγησαι
|
τόδε; |
~περιβλέπεσθαι
τίμιον;
κενὸν
μὲν
οὖν. |
[600] |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ὡς
τί
μ´
ἱστορεῖς
|
τόδε; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀντιτάξομαι
κτενῶν
σε.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1300] |
οἴμοι,
τὸ
μὲν
σημεῖον
εἰσορῶ
|
τόδε, |
~σκυθρωπὸν
ὄμμα
καὶ
πρόσωπον
ἀγγέλου
|
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
δισσοῖς
Ἄδραστος
ὤμοσεν
γαμβροῖς
|
τόδε, |
~{Τυδεῖ
τε
κἀμοί,
σύγγαμος
γάρ |
[50] |
ἀνοσιωτάτας,
~θηκτῶι
σιδήρωι
δῶμα
διαλαχεῖν
|
τόδε. |
~τὼ
δ´
ἐς
φόβον
πεσόντε, |
[0] |
φλόγα,
~ὡς
δυστυχῆ
Θήβαισι
τῆι
|
τόθ´ |
ἡμέραι
~ἀκτῖν´
ἐφῆκας,
Κάδμος
ἡνίκ´ |
[700] |
δὲ
δεῖ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βαθύς
γέ
|
τοι |
Διρκαῖος
ἀναχωρεῖν
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἅπαν |
[1650] |
συνθάψεις
νεκρῶι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
εὐκλεές
|
τοι |
δύο
φίλω
κεῖσθαι
πέλας.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[150] |
~κεραύνιόν
τε
φῶς
αἰθαλόεν,
σύ
|
τοι
|
~μεγαλαγορίαν
ὑπεράνορα
κοιμίζεις·
~ὅδ´
ἐστὶν |
[1300] |
ὕπερ.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς
φήις;
νέκυν
|
τοι |
παιδὸς
ἀγαπάζων
ἐμοῦ
~οὐκ
ἐς |
[1500] |
ἔτλα
κακῶν
τοσῶνδ´
~αἵματος
ἁμερίου
|
~τοιάδ´ |
ἄχεα
φανερά,
~τάλαιν´
ὡς
ἐλελίζει; |
[950] |
ὄμμασιν
βαλών,
~κλεινάς
τε
Θήβας.
|
τοῖνδ´ |
ἑλοῦ
δυοῖν
πότμοιν
~τὸν
ἕτερον· |
[550] |
ἔθηκε;
μήποτ´,
ὦ
τέκνον,
κλέος
|
~τοιόνδε |
σοι
γένοιθ´
ὑφ´
Ἑλλήνων
λαβεῖν. |
[400] |
σὸν
ἔργον,
μῆτερ
Ἰοκάστη,
λέγειν
|
~τοιούσδε |
μύθους
οἷς
διαλλάξεις
τέκνα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1300] |
δακρύσας,
ἣν
πέριξ
ἔχει
νέφος
|
~τοιοῦτον |
ὥστε
δι´
Ἀχέροντος
ἱέναι;
~ἐμός |
[400] |
νεάνιδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἆρ´
εὐτυχεῖς
οὖν
|
τοῖς |
γάμοις
ἢ
δυστυχεῖς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐ |
[1300] |
τ´
οὐκέτ´
ὄντα
παῖδ´
ἐμόν.
|
~τοῖς |
γὰρ
θανοῦσι
χρὴ
τὸν
οὐ |
[550] |
~ἐπεὶ
τά
γ´
ἀρκοῦνθ´
ἱκανὰ
|
τοῖς |
γε
σώφροσιν.
~{οὔτοι
τὰ
χρήματ´ |
[700] |
πάλιν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἴσον
φέρει
νύξ,
|
τοῖς |
δὲ
τολμῶσιν
πλέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐνδυστυχῆσαι |
[550] |
ἂν
ξυμβαῖμεν
ἄλλως
ἢ
´πὶ
|
τοῖς |
εἰρημένοις,
~ὥστ´
ἐμὲ
σκήπτρων
κρατοῦντα |
[850] |
πόλι,
~εἰ
μὴ
λόγοις
τις
|
τοῖς |
ἐμοῖσι
πείσεται.
~{ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ |
[500] |
εὖ
λέγειν
χρὴ
μὴ
´πὶ
|
τοῖς |
ἔργοις
καλοῖς·
~οὐ
γὰρ
καλὸν |
[700] |
δ´
ἄφθονοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγὦιδα
κείνους
|
τοῖς |
λόγοις
ὄντας
θρασεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔχει |
[350] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο
λυπρόν,
συνασοφεῖν
|
τοῖς |
μὴ
σοφοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
ἐς |
[1350] |
ὥστε
γίγνεσθαι
δόρυ.
~{πλείων
δὲ
|
τοῖς |
ὁρῶσιν
ἐστάλασς´
ἱδρὼς
~ἢ
τοῖσι |
[400] |
θεοὺς
δ´
ἐπώμος´
ὡς
ἀκουσίως
|
~τοῖς |
φιλτάτοις
ἑκοῦσιν
ἠράμην
δόρυ.
~ἀλλ´ |
[500] |
ἀπολέσας
~τοὔλασσον
ἔλαβε.
πρὸς
δὲ
|
τοῖσδ´ |
αἰσχύνομαι
~ἐλθόντα
σὺν
ὅπλοις
τόνδε |
[1200] |
λαὸς
ὡς
δίκαι´
ἡγούμενοι.
~ἐπὶ
|
τοῖσδε |
δ´
ἐσπείσαντο
κἀν
μεταιχμίοις
~ὅρκους |
[50] |
κείνου
πάρα.
~ἀλλ´
οὔτις
ἀστῶν
|
τοῖσδε |
χρίμπτεται
δόμοις,
~κέδρου
παλαιὰν
κλίμακ´ |
[1350] |
τοῖς
ὁρῶσιν
ἐστάλασς´
ἱδρὼς
~ἢ
|
τοῖσι |
δρῶσι
διὰ
φίλων
ὀρρωδίαν.
~Ἐτεοκλέης |
[850] |
ἐμοὶ
τόδ´
ἀσφαλὲς
~πικρόν
τε
|
τοῖσι |
τὴν
τύχην
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν |
[450] |
εἶπον
ἀλλὰ
καὶ
σοφοῖς
~καὶ
|
τοῖσι |
φαύλοις
ἔνδιχ´,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ. |
[1450] |
αὐχένος
~ὠθεῖ
σίδηρον,
ἐν
δὲ
|
τοῖσι |
φιλτάτοις
~θανοῦσα
κεῖται
περιβαλοῦς´
ἀμφοῖν |
[950] |
οἰωνοσκοπῆι·
~ψευδῆ
δ´
ὑπ´
οἴκτου
|
τοῖσι |
χρωμένοις
λέγων
~ἀδικεῖ
τὰ
τῶν |
[850] |
ἔπη
~ἐς
ἔχθος
ἦλθον
παισὶ
|
τοῖσιν |
Οἰδίπου;
~ἐγγὺς
δὲ
θάνατος
αὐτόχειρ |
[1300] |
ψυχῆς,
Κρέον,
~ἤδη
πεπρᾶχθαι
παισὶ
|
τοῖσιν |
Οἰδίπου.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τὸ
μὲν |
[1650] |
ἕξει
μίαν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες
τὸ
|
τόλμημ´ |
οἷον
ἐξωνείδισεν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴστω
σίδηρος |
[1200] |
~τὼ
παῖδε
τὼ
σὼ
μέλλετον,
|
τολμήματα
|
~αἴσχιστα,
χωρὶς
μονομαχεῖν
παντὸς
στρατοῦ. |
[250] |
ἢ
κτύπον
φοβούμεθα;
~ἅπαντα
γὰρ
|
τολμῶσι |
δεινὰ
φαίνεται,
~ὅταν
δι´
ἐχθρᾶς |
[700] |
ἴσον
φέρει
νύξ,
τοῖς
δὲ
|
τολμῶσιν |
πλέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐνδυστυχῆσαι
δεινὸν
εὐφρόνης |
[1500] |
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´
αἰῶνα
διάξουσα
|
τὸν |
αἰεὶ
~χρόνον
ἐν
λειβομένοισιν
δάκρυσιν. |
[50] |
σοφὸς
πέφυκας,
οὐκ
ἐᾶν
βροτῶν
|
~τὸν |
αὐτὸν
αἰεὶ
δυστυχῆ
καθεστάναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[550] |
εἰς
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον
ἐμβαλὼν
|
τὸν |
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[950] |
ἀνθρώποισι
φιλότεκνος
βίος,
~οὐδ´
ἂν
|
τὸν |
αὑτοῦ
παῖδά
τις
δοίη
κτανεῖν. |
[1700] |
ἰὼ
ἰώ,
δυστυχεστάτας
φυγὰς
~ἀλαίνειν
|
τὸν |
γέροντά
μ´
ἐκ
πάτρας.
~ἰὼ |
[100] |
οὐχὶ
πρόσφορος
ἁμερίωι
γένναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
τὸν |
δ´
ἐξαμείβοντ´
οὐχ
ὁρᾶις
Δίρκης |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
ἔδωκε
τῆι
τύχηι
|
τὸν |
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
τῶι
τάφωι |
[1200] |
μὲν
πρόμον
χθονὸς
~Σπαρτῶν
ἀριστῆς,
|
τὸν |
δὲ
Δαναϊδῶν
ἄκροι.
~ἔσταν
δὲ |
[350] |
δ´
ἄλλως
λέγει
~λόγοισι
χαίρει,
|
τὸν |
δὲ
νοῦν
ἐκεῖς´
ἔχει.
~οὕτω |
[0] |
Φοίβου,
Λάιός
θ´
οὑμὸς
πόσις
|
~τὸν |
ἐκτεθέντα
παῖδα
μαστεύων
μαθεῖν
~εἰ |
[1750] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
μέγα
σεμνὴ
Νίκη,
|
τὸν |
ἐμὸν
~βίοτον
κατέχοις
~καὶ
μὴ |
[600] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
ἀπαιτούμεσθ´·
ἐγὼ
γὰρ
|
τὸν |
ἐμὸν
οἰκήσω
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ |
[450] |
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ
|
τὸν |
ἐμὸν
οἶκον
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
|
[0] |
δεσποίνης
χέρας
~ἔθηκαν.
ἡ
δὲ
|
τὸν |
ἐμὸν
ὠδίνων
πόνον
~μαστοῖς
ὑφεῖτο |
[500] |
ἡλίου
τε
φῶς
~ἴσον
βαδίζει
|
τὸν |
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον |
[950] |
Θήβας.
τοῖνδ´
ἑλοῦ
δυοῖν
πότμοιν
|
~τὸν |
ἕτερον·
ἢ
γὰρ
παῖδα
σῶσον |
[800] |
Ἀρτέμιδος
χιονοτρόφον
ὄμμα
Κιθαιρών,
~μήποτε
|
τὸν |
θανάτωι
προτεθέντα,
λόχευμ´
Ἰοκάστας,
~ὤφελες |
[750] |
τῆιδε
Θηβαίαι
χθονί,
~θνήισκειν
δὲ
|
τὸν |
θάψαντα,
κἂν
φίλων
τις
ἦι. |
[450] |
μέρος
λαβὼν
~καὶ
τῶιδ´
ἀφεῖναι
|
τὸν |
ἴσον
αὖθις
ἐς
χρόνον,
~καὶ |
[700] |
φράσων.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
|
τὸν |
λόγον
γὰρ
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει |
[1600] |
ἂν
χθόνα.
~νεκρῶν
δὲ
τῶνδε
|
τὸν |
μὲν
ἐς
δόμους
χρεὼν
~ἤδη |
[650] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
χώρει
σὺ
καὶ
κόμιζε
|
τὸν |
Μενοικέως
~Κρέοντ´,
ἀδελφὸν
μητρὸς
Ἰοκάστης |
[1000] |
ἂν
ζῶ
κακὸς
φανήσομαι;
~μὰ
|
τὸν |
μετ´
ἄστρων
Ζῆν´
Ἄρη
τε |
[1600] |
ἔφυς,
πάτερ.
~ἀτὰρ
ς´
ἐρωτῶ
|
τὸν |
νεωστὶ
κοίρανον·
~τί
τόνδ´
ὑβρίζεις |
[50] |
κραίνωσιν
οἰκούντοιν
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´
ἔταξαν
|
τὸν |
νεώτερον
πάρος
~φεύγειν
ἑκόντα
τήνδε |
[1400] |
δικὼν
ἐς
γαῖαν
ἐσκύλευέ
νιν,
|
~τὸν |
νοῦν
πρὸς
αὑτὸν
οὐκ
ἔχων, |
[250] |
~γονυπετεῖς
ἕδρας
προσπίτνω
ς´,
ἄναξ,
|
~τὸν |
οἴκοθεν
σέβουσα
νόμον·
~ἔβας
ὢ |
[1300] |
ἐμόν.
~τοῖς
γὰρ
θανοῦσι
χρὴ
|
τὸν |
οὐ
τεθνηκότα
~τιμὰς
διδόντα
χθόνιον |
[550] |
κἆιτα
σὺν
πολλοῖσιν
ἦλθες
πρὸς
|
τὸν |
οὐδὲν
ἐς
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς |
[1300] |
κασιγνήτη
πάλαι·
~δοκῶ
δ´
ἀγῶνα
|
τὸν |
περὶ
ψυχῆς,
Κρέον,
~ἤδη
πεπρᾶχθαι |
[200] |
~οἴνα
θ´
ἃ
καθαμέριον
~στάζεις,
|
τὸν |
πολύκαρπον
~οἰνάνθας
ἱεῖσα
βότρυν,
~ζάθεά |
[1400] |
ἐν
μέρει
τέκνα
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
|
τὸν |
πολὺν
μαστῶν
πόνον
~στένους´,
ἀδελφή |
[750] |
τ´
ἀμφιβλήματα
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
|
τὸν |
προκείμενον
δορός
~{ὁρμώμεθ´
ἤδη
ξὺν |
[650] |
~δεῖξεν
αἰθέρος
πνοαῖς.
~καὶ
σέ,
|
τὸν |
προμάτορος
~Ἰοῦς
ποτ´
ἔκγονον
~Ἔπαφον, |
[100] |
ἀσφαλῶς
ἔχει
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα
|
τὸν |
πρῶτον,
εἰ
βούληι
μαθεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[800] |
´πίλοιπος
ἄστεως
ὁδὸς
~πρὸς
πατέρα
|
τὸν |
σόν·
ὡς
ἐμὸν
κάμνει
γόνυ, |
[1450] |
ἁβρὰ
παρῆιδος
~οὐδ´
ὑπὸ
παρθενίας
|
τὸν |
ὑπὸ
βλεφάροις
~φοίνικ´,
ἐρύθημα
προσώπου, |
[600] |
καθεύδους´,
αἷς
πέποιθα
σὺν
θεοῖς
|
~τόνδ´ |
ἀποκτείνας
κρατήσειν
τῆσδε
Θηβαίας
χθονός. |
[450] |
~κοινὰς
βραβείας,
αἷς
ὑπόσπονδον
μολεῖν
|
~τόνδ´ |
εἰσεδέξω
τειχέων
πείσασά
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1600] |
Καδμείοις
τάδε·
~ὃς
ἂν
νεκρὸν
|
τόνδ´ |
ἢ
καταστέφων
ἁλῶι
~ἢ
γῆι |
[1200] |
τὠμῶι
μάχην·
~κἂν
μὲν
κτάνω
|
τόνδ´, |
οἶκον
οἰκήσω
μόνος,
~ἡσσώμενος
δὲ |
[1600] |
ἐρωτῶ
τὸν
νεωστὶ
κοίρανον·
~τί
|
τόνδ´ |
ὑβρίζεις
πατέρ´
ἀποστέλλων
χθονός;
~τί |
[600] |
σοι,
πόλις,
γένηται,
μὴ
´μέ,
|
τόνδε |
δ´
αἰτιῶ.
~{οὐχ
ἑκὼν
γὰρ |
[1600] |
ἐς
δόμους
χρεὼν
~ἤδη
κομίζειν,
|
τόνδε |
δ´,
ὃς
πέρσων
πόλιν
~πατρίδα |
[900] |
σώσαιτε
Καδμείων
πόλιν}
~σφάξαι
Μενοικέα
|
τόνδε |
δεῖ
ς´
ὑπὲρ
πάτρας,
~σὸν |
[1300] |
Ἐρινύων.
~{ἀλλὰ
γὰρ
Κρέοντα
λεύσσω
|
τόνδε |
δεῦρο
συννεφῆ
~πρὸς
δόμους
στείχοντα, |
[900] |
κεἰς
ἀγῶν´
ἔρχηι
λόγων.
~δεῖ
|
τόνδε |
θαλάμαις,
οὗ
δράκων
ὁ
γηγενὴς
|
[500] |
τοῖσδ´
αἰσχύνομαι
~ἐλθόντα
σὺν
ὅπλοις
|
τόνδε |
καὶ
πορθοῦντα
γῆν
~τυχεῖν
ἃ |
[1200] |
ἡμῶν
ὕπερ.
~ἐγὼ
γὰρ
αὐτὸς
|
τόνδε |
κίνδυνον
μεθεὶς
~μόνος
συνάψω
συγγόνωι |
[250] |
~ἀμπέτασον
πύλας.
~κλύεις,
ὦ
τεκοῦσα
|
τόνδε |
μᾶτερ;
~τί
μέλλεις
ὑπώροφα
μέλαθρα |
[900] |
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
φήις;
τίν´
εἶπας
|
τόνδε |
μῦθον,
ὦ
γέρον;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἅπερ |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
ἔσθ´
ὅπως
σὺ
|
τόνδε |
τιμήσεις
νέκυν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
φίλτατ´, |
[850] |
καλλινίκους
Κεκροπίδας
ἔθηκ´
ἐγώ·
~καὶ
|
τόνδε |
χρυσοῦν
στέφανον,
ὡς
ὁρᾶις,
ἔχω
|
[150] |
ὄρη
μετὰ
ματέρος
~Ἄρτεμις
ἱεμένα
|
τόξοις |
δαμάσας´
ὀλέσειεν,
~ὃς
ἐπ´
ἐμὰν |
[1100] |
ποιμέσιν
λόχων.
~καὶ
πρῶτα
μὲν
|
τόξοισι |
καὶ
μεσαγκύλοις
~ἐμαρνάμεσθα
σφενδόναις
θ´ |
[1100] |
οἰκεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
|
τόξοισιν |
Ἀταλάντην
κάπρον
~χειρουμένην
Αἰτωλόν.
ἐς |
[1000] |
ὠμοσίτοις·
~Διρκαίων
ἅ
ποτ´
ἐκ
|
~τόπων |
νέους
πεδαίρους´
~ἄλυρον
ἀμφὶ
μοῦσαν, |
[1200] |
λαὸς
ἅλις
ὃς
κεῖται
νεκρός.
|
~τοσαῦτ´ |
ἔλεξε.
σὸς
δὲ
Πολυνείκης
γόνος |
[1150] |
κλίμακος
προσαμβάσεις
~ἔχων
ἐχώρει,
καὶ
|
τοσόνδ´ |
ἐκόμπασεν,
~μηδ´
ἂν
τὸ
σεμνὸν |
[1400] |
καὶ
πόλιν
θυμουμένην
~παρηγορεῖτον,
ὡς
|
τοσόνδε |
γοῦν
τύχω
~χθονὸς
πατρώιας,
κεἰ |
[1600] |
καὶ
παισὶ
δούς.
~οὐ
γὰρ
|
τοσοῦτον |
ἀσύνετος
πέφυκ´
ἐγὼ
~ὥστ´
εἰς |
[1500] |
προπάροιθ´
εὐγενετᾶν
~ἕτερος
ἔτλα
κακῶν
|
τοσῶνδ´
|
~αἵματος
ἁμερίου
~τοιάδ´
ἄχεα
φανερά, |
[1000] |
ὁ
τλάμων
~Θηβαίαν
τάνδε
γᾶν
|
~τότ´ |
ἀσμένοις,
πάλιν
δ´
ἄχη·
~ματρὶ |
[100] |
σαφῶς
τάδε;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σημεῖ´
ἰδὼν
|
τότ´ |
ἀσπίδων
ἐγνώρισα,
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον |
[1350] |
χαλκέοις
σῶμ´
ἐκοσμήσανθ´
ὅπλοις
~οἱ
|
τοῦ |
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι,
~ἔστησαν
ἐλθόντ´ |
[900] |
ἐμοὶ
δ´
εἰρήσεται.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐκ
|
τοῦ |
δ´
ἐμοὶ
τόδ´
ἦλθε
καὶ |
[0] |
Κύπριδος
Ἁρμονίαν
ποτὲ
~Πολύδωρον
ἐξέφυσε,
|
τοῦ |
δὲ
Λάβδακον
~φῦναι
λέγουσιν,
ἐκ |
[0] |
καὶ
σπείρας
βρέφος
~γνοὺς
τἀμπλάκημα
|
τοῦ |
θεοῦ
τε
τὴν
φάτιν,
~λειμῶν´ |
[250] |
τῶιδε
φασγάνωι
~τὰ
πίστ´
ἐμαυτῶι
|
τοῦ |
θράσους
παρέξομαι.
~ὠή,
τίς
οὗτος; |
[600] |
τὸν
ἐμὸν
οἰκήσω
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
τοῦ |
μέρους
ἔχων
τὰ
πλείω;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1050] |
ὁ
Καδμείων
Ἄρης
~κρείσσων
κατέστη
|
τοῦ |
Μυκηναίου
δορός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἓν
εἰπὲ |
[300] |
~ἄλαστα
ματρὶ
τᾶιδε
Λαΐου
~τε
|
τοῦ |
πάλαι
γένει,
~γάμων
ἐπακτὸν
ἄταν. |
[1400] |
σόφισμ´
ὁμιλίαι
χθονός·
~ἐξαλλαγεὶς
γὰρ
|
τοῦ |
παρεστῶτος
πόνου,
~λαιὸν
μὲν
ἐς |
[1600] |
ἐμῶν
παίδων
βίον
~ἄνευ
θεῶν
|
του |
ταῦτ´
ἐμηχανησάμην.
~εἶἑν·
τί
δράσω |
[700] |
ἀναχωρεῖν
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἅπαν
κάκιον
|
τοῦ |
φυλάσσεσθαι
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δ´ |
[750] |
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας
ἔχει
φράσαι,
|
~τοῦδ´ |
ἐκπυθέσθαι
ταῦτ´·
ἐγὼ
δὲ
παῖδα |
[450] |
δωμάτων
προυσκεψάμην
~τοὐμόν
τε
καὶ
|
τοῦδ´, |
ἐκφυγεῖν
χρήιζων
ἀρὰς
~ἃς
Οἰδίπους |
[600] |
ἀντιτάξομαι
κτενῶν
σε.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἀμὲ
|
τοῦδ´ |
ἔρως
ἔχει.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τάλαιν´ |
[900] |
ἐκ
γένους
δὲ
δεῖ
θανεῖν
|
~τοῦδ´ |
ὃς
δράκοντος
γένυος
ἐκπέφυκε
παῖς. |
[1650] |
κομίζετε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ
δῆτ´,
ἐπεὶ
|
τοῦδ´ |
οὐ
μεθήσομαι
νεκροῦ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔκριν´ |
[550] |
δ´
αὖ
κρατηθῆις
καὶ
τὰ
|
τοῦδ´ |
ὑπερδράμηι,
~πῶς
Ἄργος
ἥξεις
μυρίους |
[1050] |
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι,
μὴ
τρέσηις,
|
τοῦδ´ |
ὥς
ς´
ἀπαλλάξω
φόβου.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[0] |
Λάβδακον
~φῦναι
λέγουσιν,
ἐκ
δὲ
|
τοῦδε |
Λάιον.
~ἐγὼ
δὲ
παῖς
μὲν |
[450] |
ὄμμασιν
βλέπων
~λέξεις
τ´
ἄμεινον
|
τοῦδέ |
τ´
ἐνδέξηι
λόγους.
~παραινέσαι
δὲ |
[700] |
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
|
τοῦθ´ |
ὁρῶ
πολλοῦ
πόνου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ὡς |
[500] |
γάρ,
τὸ
πλέον
ὅστις
ἀπολέσας
|
~τοὔλασσον |
ἔλαβε.
πρὸς
δὲ
τοῖσδ´
αἰσχύνομαι
|
[500] |
πλέονι
δ´
αἰεὶ
πολέμιον
καθίσταται
|
~τοὔλασσον |
ἐχθρᾶς
θ´
ἡμέρας
κατάρχεται.
~καὶ |
[600] |
δόμος·
~ὡς
τάχ´
οὐκέθ´
αἱματηρὸν
|
τοὐμὸν |
ἀργήσει
ξίφος.
~τὴν
δὲ
θρέψασάν |
[950] |
δίδωσι.
καὶ
συγγνωστὰ
μὲν
~γέροντι,
|
τοὐμὸν |
δ´
οὐχὶ
συγγνώμην
ἔχει,
~προδότην |
[450] |
~ἐγὼ
δὲ
πατρὸς
δωμάτων
προυσκεψάμην
|
~τοὐμόν |
τε
καὶ
τοῦδ´,
ἐκφυγεῖν
χρήιζων |
[1300] |
γὰρ
παῖς
γῆς
ὄλωλ´
ὑπερθανών,
|
~τοὔνομα |
λαβὼν
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´
ἐμοί· |
[1400] |
παρεστῶτος
πόνου,
~λαιὸν
μὲν
ἐς
|
τοὔπισθεν |
ἀναφέρει
πόδα,
~πρόσω
τὰ
κοῖλα |
[1550] |
ἐχθρὸς
ὤν
σοι,
διὰ
δὲ
|
τοὺς |
ἀλάστορας
~τοὺς
σοὺς
δεδοικὼς
μή |
[1450] |
εἴσω
τειχέων
ἐπέμπομεν.
~ἄλλοι
δὲ
|
τοὺς |
θανόντας
Ἀντιγόνης
μέτα
~νεκροὺς
φέρουσιν |
[1300] |
συννεφῆ
~πρὸς
δόμους
στείχοντα,
παύσω
|
τοὺς |
παρεστῶτας
γόους.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τί |
[1550] |
σοι,
διὰ
δὲ
τοὺς
ἀλάστορας
|
~τοὺς |
σοὺς
δεδοικὼς
μή
τι
γῆ |
[1000] |
Ζῆν´
Ἄρη
τε
φοίνιον,
~ὃς
|
τοὺς |
ὑπερτείλαντας
ἐκ
γαίας
ποτὲ
~Σπαρτοὺς |
[0] |
ἤ
τινος
μαθὼν
πάρα
~ἔστειχε
|
τοὺς |
φύσαντας
ἐκμαθεῖν
θέλων
~πρὸς
δῶμα |
[100] |
κασιγνήτωι
φέρων·
~ἃ
προσδεδορκὼς
οἶδα
|
τοὺς |
ὡπλισμένους.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
δ´
οὗτος |
[150] |
φλεγέθων
βολαῖς.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἥξει
δόμους
|
τούσδ´, |
ὥστε
ς´
ἐμπλῆσαι
χαρᾶς,
~ἔνσπονδος. |
[900] |
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
σίγα·
πόλει
δὲ
|
τούσδε |
μὴ
λέξηις
λόγους.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀδικεῖν |
[1500] |
ἄχεσι
συνωιδός;
~αἴλινον
αἰάγμασιν
ἃ
|
τούσδε |
προκλαίω
~μονάδ´
αἰῶνα
διάξουσα
τὸν |
[500] |
ἔργοις
καλοῖς·
~οὐ
γὰρ
καλὸν
|
τοῦτ´ |
ἀλλὰ
τῆι
δίκηι
πικρόν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1650] |
περιβαλεῖν
μ´
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
|
τοῦτ´ |
ἂν
εἴη
τῶν
ἀπορρήτων
πόλει. |
[1200] |
δεῦρ´
ἀεὶ
γὰρ
εὐτυχεῖς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
τοῦτ´ |
εἰς
ὕποπτον
εἶπας·
οὐκ
ἐατέον. |
[400] |
χρησμόν
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ποῖον;
τί
|
τοῦτ´ |
ἔλεξας;
οὐκ
ἔχω
μαθεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[500] |
θεῶν
μεγίστην
ὥστ´
ἔχειν
Τυραννίδα.
|
~τοῦτ´ |
οὖν
τὸ
χρηστόν,
μῆτερ,
οὐχὶ |
[0] |
ἔφυ,
~καλοῦσι
δ´
Ἰοκάστην
με·
|
τοῦτο |
γὰρ
πατὴρ
~ἔθετο.
γαμεῖ
δὲ |
[1000] |
ὅτι
δύναιτό
τις
~χρηστὸν
διέλθοι
|
τοῦτο |
κεἰς
κοινὸν
φέροι
~πατρίδι,
κακῶν |
[350] |
ἀμαθίας
φέρειν
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
|
τοῦτο |
λυπρόν,
συνασοφεῖν
τοῖς
μὴ
σοφοῖς. |
[1150] |
ἐς
δ´
ἄλλας
πύλας
~ἠπειγόμεσθα,
|
τοῦτο |
παύσαντες
νοσοῦν.
~Καπανεὺς
δὲ
πῶς |
[1400] |
δή
νυν
καὶ
τὰ
πρὸς
|
τούτοις |
κακά.
~ἐπεὶ
τέκνω
πεσόντ´
ἐλειπέτην |
[1200] |
ἄνελθέ
μοι
πάλιν,
~τί
τἀπὶ
|
τούτοις |
παῖδ´
ἐμὼ
δρασείετον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἔα |
[1300] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
εἰ
καὶ
τὰ
πρὸς
|
τούτοισί |
γ´
εἰδείης
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
βούληι
παρόντος
δῆτά
σοι
|
τούτου |
φράσω;
~(ΚΡΕΩΝ)
κλύων
γὰρ
ἂν |
[0] |
~ὅστις
σοφῆς
αἴνιγμα
παρθένου
μάθοι,
|
~τούτωι |
ξυνάψειν
λέκτρα.
τυγχάνει
δέ
πως
|
[700] |
ἐστι
πᾶν
εὐβουλίας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βούληι
|
τράπωμαι |
δῆθ´
ὁδοὺς
ἄλλας
τινάς;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1550] |
ὥστε
λέοντας
ἐναύλους,
~μαρναμένους
ἐπὶ
|
τραύμασιν, |
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
φονίαν, |
[1650] |
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
ἀμφὶ
|
τραύματ´ |
ἄγρια
τελαμῶνας
βαλεῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ |
[1050] |
σήμαινέ
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι,
μὴ
|
τρέσηις, |
τοῦδ´
ὥς
ς´
ἀπαλλάξω
φόβου. |
[750] |
ἀδελφὸς
εἶ·
τί
δεῖ
μακρηγορεῖν;
|
~τρέφ´ |
ἀξίως
νιν
σοῦ
τε
τήν |
[150] |
Θηβαίας
Μυκήνηισι
~Λερναίαι
τε
δώσειν
|
τριαίναι
|
~Ποσειδανίοις
Ἀμυμωνίοις
~ὕδασι
δουλείαν
περιβαλών. |
[50] |
στίβον,
~μή
τις
πολιτῶν
ἐν
|
τρίβωι |
φαντάζεται,
~κἀμοὶ
μὲν
ἔλθηι
φαῦλος |
[1600] |
οἰωνοῖς
βοράν.
~σὺ
δ´
ἐκλιποῦσα
|
τριπτύχους |
θρήνους
νεκρῶν
~κόμιζε
σαυτήν,
Ἀντιγόνη, |
[1500] |
ὦ
δόμος,
ὦ
δόμος,
~ἀγκαλέσωμαι,
|
~τρισσὰ |
φέρουσα
τάδε
σώματα
σύγγονα,
~ματέρα |
[1550] |
πάρα
γὰρ
στενάχειν
τάδ´
ἀυτεῖν.
|
~τρισσαὶ |
ψυχαὶ
ποίαι
μοίραι
~πῶς
ἔλιπον |
[1450] |
παρὰ
γὰρ
λεύσσειν
~πτώματα
νεκρῶν
|
τρισσῶν |
ἤδη
~τάδε
πρὸς
μελάθροις
κοινῶι |
[900] |
πρός
σε
γονάτων
καὶ
γερασμίου
|
τριχός. |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
τί
προσπίτνεις
με;
δυσφύλακτ´ |
[300] |
ματέρος,
~παρηίδων
τ´
ὄρεγμα
δὸς
|
~τριχῶν |
τε,
κυανόχρωτι
χαίτας
~πλοκάμωι
δέραν |
[300] |
κλύουσα
~ὦ
νεάνιδες
γηραιῶι
ποδὶ
|
τρομερὰν
|
~ἕλκω
ποδὸς
βάσιν.
~ἰὼ
τέκνον, |
[1250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
αἰαῖ,
τρομερὰν
φρίκαι
|
~τρομερὰν |
φρέν´
ἔχω·
διὰ
σάρκα
δ´ |
[1250] |
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
αἰαῖ,
|
τρομερὰν |
φρίκαι
~τρομερὰν
φρέν´
ἔχω·
διὰ |
[550] |
μὴ
τύχοι
ποτέ,
~πρὸς
θεῶν,
|
τροπαῖα |
πῶς
ἄρα
στήσεις
Διί,
~πῶς |
[1250] |
ἐν
σοὶ
Ζηνὸς
ὀρθῶσαι
βρέτας
|
~τροπαῖον |
Ἄργει
τ´
εὐκλεᾶ
δοῦναι
λόγον· |
[1450] |
ἐνικῶμεν
μάχηι,
~οἱ
μὲν
Διὸς
|
τροπαῖον |
ἵστασαν
βρέτας,
~οἱ
δ´
ἀσπίδας |
[100] |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε
τευχέων
|
τρόπος. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
δ´
οὗτός
ἐστι; |
[350] |
ἢ
λόγωι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
ὁ
|
τρόπος |
αὐτοῦ;
τί
φυγάσιν
τὸ
δυσχερές; |
[400] |
σοφὸς
γὰρ
ὁ
θεός·
τίνι
|
τρόπωι |
δ´
ἔσχες
λέχος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
νὺξ |
[0] |
καίνει
καὶ
λαβὼν
ὀχήματα
~Πολύβωι
|
τροφεῖ |
δίδωσιν.
ὡς
δ´
ἐπεζάρει
~Σφὶγξ |
[650] |
~πάντων
ἄνασσα,
πάντων
δὲ
Γᾶ
|
τροφός, |
~κτήσαντο·
πέμπε
πυρφόρους
~θεάς,
ἄμυνε |
[0] |
ὁδοῦ.
~καί
νιν
κελεύει
Λαΐου
|
τροχηλάτης· |
~Ὦ
ξένε,
τυράννοις
ἐκποδὼν
μεθίστασο. |
[1150] |
κακά·
~ἔθρωισκον
ἐξέπιπτον
ἀντύγων
ἄπο,
|
~τροχοί |
τ´
ἐπήδων
ἄξονές
τ´
ἐπ´ |
[1450] |
ἀπ´
ἐμᾶς,
~στολίδος
κροκόεσσαν
ἀνεῖσα
|
τρυφάν, |
~ἁγεμόνευμα
νεκροῖσι
πολύστονον.
αἰαῖ,
ἰώ |
[300] |
λευκῶν,
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ
|
τρύχη |
τάδε
~σκότι´
ἀμείβομαι·
~ὁ
δ´ |
[1350] |
γυμνὸν
ὦμον
εἰσιδὼν
~ὁ
πρόσθε
|
τρωθεὶς |
στέρνα
Πολυνείκους
βίαι
~διῆκε
λόγχην, |
[0] |
παρθένου
μάθοι,
~τούτωι
ξυνάψειν
λέκτρα.
|
τυγχάνει |
δέ
πως
~μούσας
ἐμὸς
παῖς |
[100] |
καιρὸν
δ´
ἔβης·
~κινούμενον
γὰρ
|
τυγχάνει |
Πελασγικὸν
~στράτευμα,
χωρίζουσι
δ´
ἀλλήλων |
[1150] |
εἱπόμην
δ´
ἐγώ.
~ὁρῶ
δὲ
|
Τυδέα |
καὶ
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
~Αἰτωλίσιν
λόγχαισιν |
[400] |
δισσοῖς
Ἄδραστος
ὤμοσεν
γαμβροῖς
τόδε,
|
~{Τυδεῖ |
τε
κἀμοί,
σύγγαμος
γάρ
ἐστ´ |
[100] |
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
παῖς
μὲν
Οἰνέως
ἔφυ
|
~Τυδεύς, |
Ἄρη
δ´
Αἰτωλὸν
ἐν
στέρνοις |
[1100] |
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν
μάχηι,
~ἔκλαγξε
|
Τυδεὺς |
καὶ
σὸς
ἐξαίφνης
γόνος·
~Ὦ |
[1100] |
δὲ
τάξιν
εἶχε
πρὸς
πύλαις
|
~Τυδεύς, |
λέοντος
δέρος
ἔχων
ἐπ´
ἀσπίδι
|
[400] |
ἄρ´
ἄθλιος
κἀκεῖνος
ἦν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
Τυδεύς, |
ὃν
Οἰνέως
φασὶν
ἐκφῦναι
πατρός. |
[150] |
σαφῶς,
ὁρῶ
δέ
πως
~μορφῆς
|
τύπωμα |
στέρνα
τ´
ἐξεικασμένα.
~ἀνεμώκεος
εἴθε |
[550] |
δύο
λόγω
προθεῖς´
ἅμα,
~πότερα
|
τυραννεῖν |
ἢ
πόλιν
σῶσαι
θέλεις,
~ἐρεῖς |
[550] |
ἢ
πόλιν
σῶσαι
θέλεις,
~ἐρεῖς
|
τυραννεῖν; |
ἢν
δὲ
νικήσηι
ς´
ὅδε
|
[500] |
´στιν
ἡ
δίκη;
~τί
τὴν
|
τυραννίδ´, |
ἀδικίαν
εὐδαίμονα,
~τιμᾶις
ὑπέρφευ
καὶ |
[450] |
οὐδὲν
ὧν
ὑπέσχετ´,
ἀλλ´
ἔχει
|
~τυραννίδ´ |
αὐτὸς
καὶ
δόμων
ἐμὸν
μέρος. |
[500] |
~ὡς
οὐ
παρήσω
τῶιδ´
ἐμὴν
|
τυραννίδα. |
~εἴπερ
γὰρ
ἀδικεῖν
χρή,
τυραννίδος |
[500] |
~τὴν
θεῶν
μεγίστην
ὥστ´
ἔχειν
|
Τυραννίδα. |
~τοῦτ´
οὖν
τὸ
χρηστόν,
μῆτερ, |
[500] |
τυραννίδα.
~εἴπερ
γὰρ
ἀδικεῖν
χρή,
|
τυραννίδος |
πέρι
~κάλλιστον
ἀδικεῖν,
τἄλλα
δ´ |
[150] |
πόλιν,
~χωρεῖ
γυναικῶν
πρὸς
δόμους
|
τυραννικούς· |
~φιλόψογον
δὲ
χρῆμα
θηλειῶν
ἔφυ, |
[0] |
κελεύει
Λαΐου
τροχηλάτης·
~Ὦ
ξένε,
|
τυράννοις |
ἐκποδὼν
μεθίστασο.
~ὁ
δ´
εἷρπ´ |
[50] |
παῖς
Οἰδίπους
Σφιγγὸς
μαθών,
~{ὅθεν
|
τύραννος |
τῆσδε
γῆς
καθίσταται
~καὶ
σκῆπτρ´ |
[250] |
συγγένεια
τῶν
Ἀγήνορος
τέκνων,
~ἐμῶν
|
τυράννων, |
ὧν
ἀπεστάλην
ὕπο,
~γονυπετεῖς
ἕδρας |
[200] |
μηδὲν
ὑγιὲς
ἀλλήλας
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
~Τύριον |
οἶδμα
λιποῦς´
ἔβαν
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
|
[600] |
~(ΧΟΡΟΣ)
Κάδμος
ἔμολε
τάνδε
γᾶν
|
~Τύριος, |
ὧι
τετρασκελὲς
~μόσχος
ἀδάματος
πέσημα
|
[1350] |
~ἐπεὶ
δ´
ἀνήφθη
πυρσὸς
ὣς
|
Τυρσηνικῆς
|
~σάλπιγγος
ἠχή,
σῆμα
φοινίου
μάχης, |
[1650] |
κεῖσθον
ἀλλήλοιν
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πρόσθες
|
τυφλὴν |
χεῖρ´
ἐπὶ
πρόσωπα
δυστυχῆ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1650] |
κακά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
καὶ
τίς
σε
|
τυφλὸν |
ὄντα
θεραπεύσει,
πάτερ;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πεσὼν |
[1050] |
~πυλῶν
ἀπεστήσασθε
πυργηρούμενοι;
~λέξον,
γέροντα
|
τυφλὸν |
ὡς
κατὰ
στέγας
~ἐλθοῦσα
τέρψω, |
[1500] |
ἄλοχος,
παραβάκτροις
~ἃ
πόδα
σὸν
|
τυφλόπουν |
θεραπεύμασιν
αἰὲν
ἐμόχθει,
~ὦ
πάτερ, |
[1600] |
~τίς
ἡγεμών
μοι
ποδὸς
ὁμαρτήσει
|
τυφλοῦ; |
~ἥδ´
ἡ
θανοῦσα;
ζῶσά
γ´ |
[1500] |
~τί
μ´,
ὦ
παρθένε,
βακτρεύμασι
|
τυφλοῦ
|
~ποδὸς
ἐξάγαγες
ἐς
φῶς
~λεχήρη |
[1650] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰσχρὰ
φυγὴ
θυγατρὶ
σὺν
|
τυφλῶι |
πατρί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔ,
σωφρονούσηι
γ´, |
[800] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
~ἡγοῦ
πάροιθε,
θύγατερ·
ὡς
|
τυφλῶι |
ποδὶ
~ὀφθαλμὸς
εἶ
σύ,
ναυβάταισιν |
[1700] |
δώμαθ´
ἱππίου
θεοῦ.
~ἀλλ´
εἷα
|
τυφλῶι |
τῶιδ´
ὑπηρέτει
πατρί,
~ἐπεὶ
προθυμῆι |
[750] |
ἐς
αὑτὸν
ἀμαθίαν
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
|
τυφλώσας· |
οὐκ
ἄγαν
σφ´
ἐπήινεσα·
~ἡμᾶς |
[1150] |
Ἀρκάς,
οὐκ
Ἀργεῖος,
Ἀταλάντης
γόνος
|
~τυφὼς |
πύλαισιν
ὥς
τις
ἐμπεσὼν
βοᾶι
|
[1300] |
~μελομέναν
νεκροῖς
δάκρυσι
θρηνήσω.
~σχεδὸν
|
τύχα, |
πέλας
φόνος·
~κρινεῖ
ξίφος
τὸ |
[500] |
ὅπλοις
τόνδε
καὶ
πορθοῦντα
γῆν
|
~τυχεῖν |
ἃ
χρήιζει·
ταῖς
γὰρ
ἂν |
[950] |
~κλέψας
λόγοισιν,
ὥσθ´
ἃ
βούλομαι
|
τυχεῖν· |
~ὅς
μ´
ἐκκομίζει,
πόλιν
ἀποστερῶν |
[350] |
ς´
ἐρωτῶ
πρῶτον
ὧν
χρήιζω
|
τυχεῖν· |
~τί
τὸ
στέρεσθαι
πατρίδος;
ἦ |
[50] |
~κλήιθροις
ἔκρυψαν
πατέρ´,
ἵν´
ἀμνήμων
|
τύχη
|
~γένοιτο
πολλῶν
δεομένη
σοφισμάτων.
~ζῶν |
[850] |
μεῖνον,
τί
φεύγεις;
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἡ
|
τύχη |
ς´,
ἀλλ´
οὐκ
ἐγώ.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[950] |
~μάταιος·
ἢν
μὲν
πικρὰ
σημήνας
|
τύχηι, |
~ἐχθρὸς
καθέστηχ´
οἷς
ἂν
οἰωνοσκοπῆι· |
[750] |
ἐπήινεσα·
~ἡμᾶς
δ´
ἀραῖσιν,
ἢν
|
τύχηι, |
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´
ἐστὶν
ἡμῖν |
[1650] |
ὤν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
ἔδωκε
τῆι
|
τύχηι |
τὸν
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
τῶι |
[900] |
πάτρας,
~σὸν
παῖδ´,
ἐπειδὴ
τὴν
|
τύχην |
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
φήις; |
[400] |
δαίμων
μ´
ἐκάλεσεν
πρὸς
τὴν
|
τύχην. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
σοφὸς
γὰρ
ὁ
θεός· |
[850] |
ἀσφαλὲς
~πικρόν
τε
τοῖσι
τὴν
|
τύχην |
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν
φάρμακον
σωτηρίας, |
[750] |
σοῦ
~Αἵμονος,
ἐάν
τι
τῆς
|
τύχης |
ἐγὼ
σφαλῶ,
~σοὶ
χρὴ
μέλεσθαι· |
[1200] |
τῶν
θεῶν
καὶ
τὰ
τῆς
|
τύχης |
ἔχει·
~παῖδές
τε
γάρ
μοι |
[950] |
~ὅς
μ´
ἐκκομίζει,
πόλιν
ἀποστερῶν
|
τύχης, |
~καὶ
δειλίαι
δίδωσι.
καὶ
συγγνωστὰ |
[50] |
ἐν
οἴκοις·
πρὸς
δὲ
τῆς
|
τύχης |
νοσῶν
~ἀρὰς
ἀρᾶται
παισὶν
ἀνοσιωτάτας, |
[200] |
δάιον
φλέγει
~τᾶιδ´,
ὃ
μὴ
|
τύχοι, |
πόλει·
~κοινὰ
γὰρ
φίλων
ἄχη, |
[550] |
ἕληις
γῆν
τήνδ´,
ὃ
μὴ
|
τύχοι |
ποτέ,
~πρὸς
θεῶν,
τροπαῖα
πῶς |
[600] |
δὸς
εἰσιδεῖν.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
ἂν
|
~τύχοις. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλὰ
παρθένους
ἀδελφάς.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1650] |
μάταια
μοχθεῖς·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
τύχοις |
τάδε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´
ἀλλὰ |
[1400] |
θυμουμένην
~παρηγορεῖτον,
ὡς
τοσόνδε
γοῦν
|
τύχω
|
~χθονὸς
πατρώιας,
κεἰ
δόμους
ἀπώλεσα. |
[50] |
~θηκτῶι
σιδήρωι
δῶμα
διαλαχεῖν
τόδε.
|
~τὼ |
δ´
ἐς
φόβον
πεσόντε,
μὴ |
[1200] |
~φήμης
ἀπελθεῖν,
ἀλλὰ
μηνῦσαι
κακά;
|
~τὼ |
παῖδε
τὼ
σὼ
μέλλετον,
τολμήματα
|
[1200] |
ἀλλὰ
μηνῦσαι
κακά;
~τὼ
παῖδε
|
τὼ |
σὼ
μέλλετον,
τολμήματα
~αἴσχιστα,
χωρὶς |
[1650] |
πτῶμα
Πολυνείκους
τε
ποῦ;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
τώδ´ |
ἐκτάδην
σοι
κεῖσθον
ἀλλήλοιν
πέλας. |
[500] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον,
οὐχ
ἅπαντα
|
τῶι |
γήραι
κακά,
~Ἐτεόκλεες,
πρόσεστιν·
ἀλλ´ |
[1050] |
ὁπλίτας
δ´
ἀσπιδηφόροις
ἔπι,
~ὡς
|
τῶι |
νοσοῦντι
τειχέων
εἴη
δορὸς
~ἀλκὴ |
[500] |
γὰρ
ἴσον
νόμιμον
ἀνθρώποις
ἔφυ,
|
~τῶι |
πλέονι
δ´
αἰεὶ
πολέμιον
καθίσταται
|
[1650] |
τύχηι
τὸν
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
|
τῶι |
τάφωι
νυν
τὴν
δίκην
παρασχέτω. |
[1650] |
τῶνδ´
ἀπηλλάχθαι
γάμων;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
συμφεύξομαι
|
τῶιδ´ |
ἀθλιωτάτωι
πατρί.
~(ΚΡΕΩΝ)
γενναιότης
σοι, |
[450] |
τῆσδ´
ἑκὼν
αὐτὸς
χθονός,
~δοὺς
|
τῶιδ´ |
ἀνάσσειν
πατρίδος
ἐνιαυτοῦ
κύκλον
~{ὥστ´ |
[500] |
ἀνέξηι
δωμάτων
ἔχων
ἴσον;
~{καὶ
|
τῶιδ´ |
ἀπονεῖμαι;
κἆιτα
ποῦ
´στιν
ἡ |
[450] |
οἶκον
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ
|
τῶιδ´ |
ἀφεῖναι
τὸν
ἴσον
αὖθις
ἐς |
[500] |
πίμπλαθ´
ἁρμάτων,
~ὡς
οὐ
παρήσω
|
τῶιδ´ |
ἐμὴν
τυραννίδα.
~εἴπερ
γὰρ
ἀδικεῖν |
[250] |
Λοξίου
τ´
ἐπ´
ἐσχάρας,
~ἐν
|
τῶιδ´ |
ἐπεστράτευσαν
Ἀργεῖοι
πόλιν.
~σὺ
δ´ |
[500] |
δορὸς
~φόβωι
παρείην
σκῆπτρα
τἀμὰ
|
τῶιδ´ |
ἔχειν.
~χρῆν
δ´
αὐτὸν
οὐχ |
[1650] |
νεκρούς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὡς
οὔτις
ἀμφὶ
|
τῶιδ´ |
ὑγρὰν
θήσει
κόνιν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ναί, |
[1450] |
θανόντων
οὐδαμοῦ
νίκη
πέλοι.
~κἀν
|
τῶιδ´ |
ὑπεξῆλθ´
Ἀντιγόνη
στρατοῦ
δίχα.
~οἱ |
[1700] |
ἱππίου
θεοῦ.
~ἀλλ´
εἷα
τυφλῶι
|
τῶιδ´ |
ὑπηρέτει
πατρί,
~ἐπεὶ
προθυμῆι
τῆσδε |
[500] |
ἑκὼν
μεθήσομαι.
~{ἄρχειν
παρόν
μοι
|
τῶιδε |
δουλεύσω
ποτέ;
~πρὸς
ταῦτ´
ἴτω |
[450] |
λαβὼν
~καὶ
μὴ
δι´
ἔχθρας
|
τῶιδε |
καὶ
φθόνου
μολὼν
~κακόν
τι |
[1400] |
τέκνω
πεσόντ´
ἐλειπέτην
βίον,
~ἐν
|
τῶιδε |
μήτηρ
ἡ
τάλαινα
προσπίτνει
~{σὺν |
[1350] |
δ´
ἀνηλάλαξε
Δαναϊδῶν
ἅπας.
~κἀν
|
τῶιδε |
μόχθωι
γυμνὸν
ὦμον
εἰσιδὼν
~ὁ |
[1200] |
οἶκον
οἰκήσω
μόνος,
~ἡσσώμενος
δὲ
|
τῶιδε |
παραδώσω
μόνωι·
~ὑμεῖς
δ´
ἀγῶν´ |
[1550] |
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´
ἐν
ἄματι
|
τῶιδε |
συνάγαγεν,
~ὦ
πάτερ,
ἁμετέροισιν
ἄχη
|
[1650] |
πόλις.
~(ΚΡΕΩΝ)
σαυτὴν
ἄρ´
ἐγγὺς
|
τῶιδε |
συνθάψεις
νεκρῶι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
εὐκλεές |
[250] |
τις
ἦι.
~ὡπλισμένος
δὲ
χεῖρα
|
τῶιδε |
φασγάνωι
~τὰ
πίστ´
ἐμαυτῶι
τοῦ |
[1200] |
κίνδυνον
μεθεὶς
~μόνος
συνάψω
συγγόνωι
|
τὠμῶι |
μάχην·
~κἂν
μὲν
κτάνω
τόνδ´, |
[250] |
Θηβαῖος
λεώς.
~(ΧΟΡΟΣ)
{ὦ
συγγένεια
|
τῶν |
Ἀγήνορος
τέκνων,
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
τοῦτ´
ἂν
εἴη
|
τῶν |
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
ἀμφὶ |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λέγει
δὲ
δὴ
τί
|
τῶν |
ἐκεῖ
νεώτερον;
~(ΚΡΕΩΝ)
μέλλειν
πέριξ |
[350] |
καὶ
πέπλους
μελαγχίμους
~ἔχουσαν·
οἴμοι
|
τῶν |
ἐμῶν
ἐγὼ
κακῶν,
~ὡς
δεινὸν |
[900] |
ἔχειν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
ἂν
ἤδη
|
τῶν |
ἐμῶν
θεσπισμάτων.
~πρῶτον
δ´
ἐκεῖνο |
[1200] |
κἀκπέφευγε
γῆ.
~Κρέων
δ´
ἔοικε
|
τῶν |
ἐμῶν
νυμφευμάτων
~τῶν
τ´
Οἰδίπου |
[400] |
ἀνθρώποισι
τιμιώτατα
~δύναμίν
τε
πλείστην
|
τῶν |
ἐν
ἀνθρώποις
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω |
[1250] |
~νίκης
τε
σῆμα
καὶ
τὸ
|
τῶν |
ἡσσωμένων.
~ἀλλ´,
εἴ
τιν´
ἀλκὴν |
[550] |
χρήματ´
ἴδια
κέκτηνται
βροτοί,
~τὰ
|
τῶν |
θεῶν
δ´
ἔχοντες
ἐπιμελούμεθα·
~ὅταν |
[1200] |
εἴην
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
τὰ
|
τῶν |
θεῶν
καὶ
τὰ
τῆς
τύχης |
[350] |
τί
ταῦτα;
δεῖ
φέρειν
τὰ
|
τῶν |
θεῶν.
~ὅπως
δ´
ἔρωμαι,
μή |
[950] |
τοῖσι
χρωμένοις
λέγων
~ἀδικεῖ
τὰ
|
τῶν |
θεῶν.
Φοῖβον
ἀνθρώποις
μόνον
~χρῆν |
[0] |
ἐξεφοίνισσον
ποδῶν.
~ὅθεν
(τί
τἀκτὸς
|
τῶν |
κακῶν
με
δεῖ
λέγειν;
~παῖς |
[350] |
ἅ
τις
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
|
τῶν |
κρατούντων
ἀμαθίας
φέρειν
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[600] |
πατρίδ´
~ἐπεστρατευμένου;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
θεῶν
|
τῶν |
λευκοπώλων
δώμαθ´
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οἳ
~στυγοῦσί |
[150] |
~σμικράς
τ´
ἀφορμὰς
ἢν
λάβωσι
|
τῶν |
λόγων
~πλείους
ἐπεσφέρουσιν·
ἡδονὴ
δέ |
[550] |
κρατοῦντα
τῆσδ´
ἄνακτ´
εἶναι
χθονός·
|
~τῶν |
μακρῶν
δ´
ἀπαλλαγεῖσα
νουθετημάτων
μ´ |
[1550] |
~ὄμματος
αὐγαῖς
σαῖς
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
τῶν |
μὲν
ἐμῶν
τεκέων
φανερὸν
κακόν· |
[500] |
ἀλλ´
ἡμπειρία
~ἔχει
τι
λέξαι
|
τῶν |
νέων
σοφώτερον.
~τί
τῆς
κακίστης |
[850] |
~{ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ
πρῶτον
ἦν,
|
τῶν |
Οἰδίπου
~μηδένα
πολίτην
μηδ´
ἄνακτ´ |
[450] |
χρὴ
μόνον
σκοπεῖν,
~κακῶν
δὲ
|
τῶν |
πρὶν
μηδενὸς
μνείαν
ἔχειν.
~λόγος |
[1500] |
~τίς
Ἑλλὰς
ἢ
βάρβαρος
ἢ
|
~τῶν |
προπάροιθ´
εὐγενετᾶν
~ἕτερος
ἔτλα
κακῶν |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ
|
τῶν |
σῶν
κακῶν;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰσχρὰ
φυγὴ |
[1350] |
τέρμον´,
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων
τε
|
τῶν |
σῶν
Σφιγγὸς
αἰνιγμοῖς
ἔτλης.
~{Χο. |
[1200] |
δ´
ἔοικε
τῶν
ἐμῶν
νυμφευμάτων
|
~τῶν |
τ´
Οἰδίπου
δύστηνος
ἀπολαῦσαι
κακῶν, |
[1600] |
ἄθλιοι
κακοῖς.
~ὡς
σὲ
στενάζω
|
τῶν |
τεθνηκότων
πλέον·
~οὐ
γὰρ
τὸ |
[500] |
εὐδαίμονας
~ἐσῆλθε
κἀξῆλθ´
ἐπ´
ὀλέθρωι
|
τῶν |
χρωμένων·
~ἐφ´
ἧι
σὺ
μαίνηι. |
[1650] |
ξίφος.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
ἐκπροθυμῆι
|
τῶνδ´ |
ἀπηλλάχθαι
γάμων;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
συμφεύξομαι
τῶιδ´ |
[550] |
κακόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
γένοισθε
|
τῶνδ´ |
ἀπότροποι
κακῶν
~καὶ
ξύμβασίν
τιν´ |
[350] |
~πρὸς
ἐμὲ
γὰρ
κακῶν
ἔμολε
|
τῶνδ´ |
ἄχη.
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν
γυναιξὶν
αἱ |
[550] |
νουθετημάτων
μ´
ἔα.
~καὶ
σὺ
|
τῶνδ´ |
ἔξω
κομίζου
τειχέων
ἢ
κατθανῆι. |
[700] |
ς´
ὁρᾶν;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐκτὸς
τάφρων
|
τῶνδ´, |
ὡς
μαχουμένους
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ)
σμικρὸν |
[1550] |
ὡς
ὥρα
τάφου
~μνήμην
τίθεσθαι·
|
τῶνδε |
δ´,
Οἰδίπου,
λόγων
~ἄκουσον·
ἀρχὰς |
[450] |
δίκης
πειράσομαι
~δρᾶν.
μάρτυρας
δὲ
|
τῶνδε |
δαίμονας
καλῶ
~ὡς
πάντα
πράσσων |
[400] |
δόρυ.
~ἀλλ´
ἐς
σὲ
τείνει
|
τῶνδε |
διάλυσις
κακῶν,
~{μῆτερ,
διαλλάξασαν
ὁμογενεῖς |
[1300] |
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
πῶς
γένοιτ´
ἂν
|
τῶνδε |
δυσποτμώτερα;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τέθνηκ´
ἀδελφὴ
σὴ |
[1250] |
μῆτερ,
ἔκπληξιν
νέαν
~φίλοις
ἀυτεῖς
|
τῶνδε |
δωμάτων
πάρος;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
θύγατερ, |
[1100] |
Καδμείων
γνάθοις.
~παρῆν
δ´
ἑκάστου
|
τῶνδέ |
μοι
θεάματα
~ξύνθημα
παραφέροντι
ποιμέσιν |
[550] |
κακὼ
σπεύδεις,
τέκνον,
~κείνων
στέρεσθαι
|
τῶνδέ |
τ´,
ἐν
μέσωι
πεσών.
~μέθετον |
[1600] |
ἐάσαιμ´
ἂν
χθόνα.
~νεκρῶν
δὲ
|
τῶνδε |
τὸν
μὲν
ἐς
δόμους
χρεὼν
|