Vers |
[1150] |
αὐτὸν
ἐναλίου
θεοῦ
~Περικλύμενος
παῖς,
|
λᾶαν |
ἐμβαλὼν
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
ἐπάλξεων |
[800] |
τάδε
~μήσατο
πήματα
γᾶς
βασιλεῦσιν
|
~{Λαβδακίδαις |
πολυμόχθοις}
~ὦ
ζαθέων
πετάλων
πολυθηρότατον
|
[0] |
ποτὲ
~Πολύδωρον
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ
|
Λάβδακον
|
~φῦναι
λέγουσιν,
ἐκ
δὲ
τοῦδε |
[550] |
~τοιόνδε
σοι
γένοιθ´
ὑφ´
Ἑλλήνων
|
λαβεῖν. |
~ἢν
δ´
αὖ
κρατηθῆις
καὶ |
[750] |
~{καί
μοι
γένοιτ´
ἀδελφὸν
ἀντήρη
|
λαβεῖν
|
~καὶ
ξυσταθέντα
διὰ
μάχης
ἑλεῖν |
[900] |
ἀντί
θ´
αἵματος
~αἷμ´
ἢν
|
λάβηι |
βρότειον,
ἕξετ´
εὐμενῆ
~Γῆν,
ἥ |
[750] |
σὸν
~Μενοικέα,
σοῦ
πατρὸς
αὐτεπώνυμον,
|
~λαβόντα |
πέμψω
δεῦρο
Τειρεσίαν,
Κρέον·
~σοὶ |
[0] |
ὠνόμαζεν
Οἰδίπουν}
~Πολύβου
δέ
νιν
|
λαβόντες |
ἱπποβουκόλοι
~φέρους´
ἐς
οἴκους
ἔς |
[250] |
δέδοικα
μή
με
δικτύων
ἔσω
|
~λαβόντες |
οὐκ
ἐκφρῶς´
ἀναίμακτον
χρόα.
~ὧν |
[800] |
σοῖς
~ἔσθ´
ὁρμίσαι
σὸν
πόδα·
|
λαβοῦ |
δ´
αὐτοῦ,
τέκνον·
~ὡς
παῖς |
[1550] |
ὤπασε
δ´
Ἄρης.
~χαλκόκροτον
δὲ
|
λαβοῦσα |
νεκρῶν
πάρα
φάσγανον
εἴσω
~σαρκὸς |
[300] |
τὸ
δεῦρο
~περιχορεύουσα
τέρψιν
παλαιᾶν
|
λάβω
|
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος,
~ἔρημον
πατρῶιον |
[850] |
χρυσοῦν
στέφανον,
ὡς
ὁρᾶις,
ἔχω
|
~λαβὼν |
ἀπαρχὰς
πολεμίων
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἰωνὸν |
[1300] |
παῖς
γῆς
ὄλωλ´
ὑπερθανών,
~τοὔνομα
|
λαβὼν |
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´
ἐμοί·
~ὃν |
[1400] |
δορὸς
ἐπὶ
σκέλος
πάλιν
~χωρεῖ,
|
λαβὼν |
δ´
ἀφῆκε
μάρμαρον
πέτρον,
~μέσον |
[1000] |
τήνδ´
ἀπαλλάξω
χθόνα.
~εἰ
γὰρ
|
λαβὼν |
ἕκαστος
ὅτι
δύναιτό
τις
~χρηστὸν |
[450] |
αὐτὸς
ἄρχειν
αὖθις
ἀνὰ
μέρος
|
λαβὼν
|
~καὶ
μὴ
δι´
ἔχθρας
τῶιδε |
[450] |
τὸν
ἐμὸν
οἶκον
ἀνὰ
μέρος
|
λαβὼν
|
~καὶ
τῶιδ´
ἀφεῖναι
τὸν
ἴσον |
[0] |
λέγειν;
~παῖς
πατέρα
καίνει
καὶ
|
λαβὼν |
ὀχήματα
~Πολύβωι
τροφεῖ
δίδωσιν.
ὡς |
[50] |
δ´
Ἄργος
ἐλθών,
κῆδος
Ἀδράστου
|
λαβών, |
~πολλὴν
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
Ἀργείων
ἄγει· |
[450] |
~καὶ
νῦν
ἕτοιμός
εἰμι
τἀμαυτοῦ
|
λαβὼν
|
~στρατὸν
μὲν
ἔξω
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι |
[150] |
ἔφυ,
~σμικράς
τ´
ἀφορμὰς
ἢν
|
λάβωσι |
τῶν
λόγων
~πλείους
ἐπεσφέρουσιν·
ἡδονὴ |
[1650] |
δύο
φίλω
κεῖσθαι
πέλας.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
λάζυσθε |
τήνδε
κἀς
δόμους
κομίζετε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[450] |
θυμοῦ
πνοάς·
~οὐ
γὰρ
τὸ
|
λαιμότμητον |
εἰσορᾶις
κάρα
~Γοργόνος,
ἀδελφὸν
δ´ |
[1050] |
ἐπ´
ἄκρων
στὰς
μελάνδετον
ξίφος
|
~λαιμῶν |
διῆκε,
τῆιδε
γῆι
σωτηρίαν,
~λόχους |
[750] |
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον
ἔνοπλον
~ἀντίπαλον
κατὰ
|
λάϊνα |
τείχεα
~χαλκῶι
κοσμήσας.
~ἦ
δεινά |
[100] |
πύλαι
κλήιθροις
χαλκόδετά
τ´
ἔμβολα
|
~λαϊνέοισιν |
Ἀμφίονος
ὀργάνοις
~τείχεος
ἥρμοσται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[1100] |
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
|
λαιοῖσιν |
ἐν
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ |
[0] |
~φῦναι
λέγουσιν,
ἐκ
δὲ
τοῦδε
|
Λάιον. |
~ἐγὼ
δὲ
παῖς
μὲν
κλήιζομαι |
[1400] |
~ἐξαλλαγεὶς
γὰρ
τοῦ
παρεστῶτος
πόνου,
|
~λαιὸν |
μὲν
ἐς
τοὔπισθεν
ἀναφέρει
πόδα, |
[850] |
πάλαι,
Κρέον.
~{ἐξ
οὗ
´τεκνώθη
|
Λάιος |
βίαι
θεῶν
~πόσιν
τ´
ἔφυσε |
[0] |
ἐκμαθεῖν
θέλων
~πρὸς
δῶμα
Φοίβου,
|
Λάιός |
θ´
οὑμὸς
πόσις
~τὸν
ἐκτεθέντα |
[0] |
γὰρ
πατὴρ
~ἔθετο.
γαμεῖ
δὲ
|
Λάιός |
μ´·
ἐπεὶ
δ´
ἄπαις
~ἦν |
[250] |
πατὴρ
μὲν
ἡμῖν
Οἰδίπους
ὁ
|
Λαΐου, |
~ἔτικτε
δ´
Ἰοκάστη
με,
παῖς |
[1600] |
ἔτεκον,
οὓς
ἀπώλεσα,
~ἀρὰς
παραλαβὼν
|
Λαΐου |
καὶ
παισὶ
δούς.
~οὐ
γὰρ |
[200] |
γᾶν,
~κλεινῶν
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ
|
Λαΐου
|
~πεμφθεῖς´
ἐνθάδε
πύργους.
~ἴσα
δ´ |
[300] |
κῆδος
ἀμφέπειν,
~ἄλαστα
ματρὶ
τᾶιδε
|
Λαΐου
|
~τε
τοῦ
πάλαι
γένει,
~γάμων |
[0] |
σχιστῆς
ὁδοῦ.
~καί
νιν
κελεύει
|
Λαΐου |
τροχηλάτης·
~Ὦ
ξένε,
τυράννοις
ἐκποδὼν |
[1550] |
ἐκ
γονῆς
μολεῖν
~ἄγονον
Ἀπόλλων
|
Λαΐωι |
μ´
ἐθέσπισεν
~φονέα
γενέσθαι
πατρός· |
[50] |
καθίσταται
~καὶ
σκῆπτρ´
ἔπαθλα
τῆσδε
|
λαμβάνει |
χθονός,
~γαμεῖ
δὲ
τὴν
τεκοῦσαν |
[1250] |
ἐνώμων
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
~ἄκραν
τε
|
λαμπάδ´, |
ἣ
δυοῖν
ὅρους
ἔχει,
~νίκης |
[1100] |
ἀσπίδι
~χαίτηι
πεφρικός·
δεξιᾶι
δὲ
|
λαμπάδα
|
~Τιτὰν
Προμηθεὺς
ἔφερεν
ὡς
πρήσων |
[200] |
παρθένιον
χλιδὰν
~Φοιβείαισι
λατρείαις.
~ὦ
|
λάμπουσα |
πέτρα
πυρὸς
~δικορύφων
σέλας
ὑπὲρ |
[1200] |
δὲ
Δαναϊδῶν
ἄκροι.
~ἔσταν
δὲ
|
λαμπρὼ |
χρῶμά
τ´
οὐκ
ἠλλαξάτην
~μαργῶντ´ |
[1200] |
μὴ
λιπόντες
ἐνθάδε·
~Σπαρτῶν
τε
|
λαὸς |
ἅλις
ὃς
κεῖται
νεκρός.
~τοσαῦτ´ |
[700] |
Ἀργείων
στρατόν;
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ
πέφαρκται
|
λαὸς |
ἅρμασιν
πέριξ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δῆτα |
[1450] |
δέ
πως
προμηθίαι
~καθῆστο
Κάδμου
|
λαὸς |
ἀσπίδων
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν |
[1450] |
ἀμφοῖν
χέρας.
~ἀνῆιξε
δ´
ὀρθὸς
|
λαὸς |
εἰς
ἔριν
λόγων,
~ἡμεῖς
μὲν |
[1200] |
οἵπερ
ἤλθετ´
ἐνθάδε,
~Κάδμου
τε
|
λαός, |
μήτε
Πολυνείκους
χάριν
~ψυχὰς
ἀπεμπολᾶτε |
[1200] |
ἐπερρόθησαν
Ἀργεῖοι
τάδε
~Κάδμου
τε
|
λαὸς |
ὡς
δίκαι´
ἡγούμενοι.
~ἐπὶ
τοῖσδε |
[100] |
λόχους.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰὼ
πότνια
παῖ
|
~Λατοῦς |
Ἑκάτα,
κατάχαλκον
ἅπαν
~πεδίον
ἀστράπτει. |
[200] |
ἐμᾶς
~δεῦσαι
παρθένιον
χλιδὰν
~Φοιβείαισι
|
λατρείαις. |
~ὦ
λάμπουσα
πέτρα
πυρὸς
~δικορύφων |
[200] |
~ἴσα
δ´
ἀγάλμασι
χρυσοτεύκτοις
~Φοίβωι
|
λάτρις |
ἐγενόμαν·
~ἔτι
δὲ
Κασταλίας
ὕδωρ
|
[1450] |
μελάθροις
κοινῶι
θανάτωι
~σκοτίαν
αἰῶνα
|
λαχόντων. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ
προκαλυπτομένα
βοτρυώδεος
ἁβρὰ |
[700] |
τις
αἰχμάλωτος
Ἀργείων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
λέγει |
δὲ
δὴ
τί
τῶν
ἐκεῖ |
[350] |
ἐρᾶν
ἅπαντας·
ὃς
δ´
ἄλλως
|
λέγει
|
~λόγοισι
χαίρει,
τὸν
δὲ
νοῦν |
[350] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
δούλου
τόδ´
εἶπας,
μὴ
|
λέγειν |
ἅ
τις
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς |
[450] |
ἀλλ´
οὖν
ξυνετά
μοι
δοκεῖς
|
λέγειν. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
πᾶσι
ταὐτὸν
καλὸν |
[750] |
~ὄνομα
δ´
ἑκάστου
διατριβὴ
πολλὴ
|
λέγειν, |
~ἐχθρῶν
ὑπ´
αὐτοῖς
τείχεσιν
καθημένων. |
[0] |
τἀκτὸς
τῶν
κακῶν
με
δεῖ
|
λέγειν; |
~παῖς
πατέρα
καίνει
καὶ
λαβὼν |
[400] |
~χωρεῖ·
σὸν
ἔργον,
μῆτερ
Ἰοκάστη,
|
λέγειν
|
~τοιούσδε
μύθους
οἷς
διαλλάξεις
τέκνα. |
[200] |
τις
~γυναιξὶ
μηδὲν
ὑγιὲς
ἀλλήλας
|
λέγειν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα
λιποῦς´
ἔβαν
|
[500] |
εὐσεβεῖν
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
εὖ
|
λέγειν |
χρὴ
μὴ
´πὶ
τοῖς
ἔργοις |
[1300] |
~(ΚΡΕΩΝ)
πρὸς
πεπραγμένοισιν
ἄλλοις
πήμασιν.
|
λέγεις |
δὲ
τί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκέτ´
εἰσὶ |
[700] |
~τάξω
λοχαγοὺς
πρὸς
πύλαισιν,
ὡς
|
λέγεις, |
~ἴσους
ἴσοισι
πολεμίοισιν
ἀντιθείς.
~ὄνομα |
[950] |
ἐγὼ
πορεύσω
χρυσόν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
εὖ
|
λέγεις, |
πάτερ.
~χώρει
νυν·
ὡς
σὴν |
[0] |
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ
Λάβδακον
~φῦναι
|
λέγουσιν, |
ἐκ
δὲ
τοῦδε
Λάιον.
~ἐγὼ |
[550] |
τάδ´
αὐδῶ.
σοὶ
δέ,
Πολύνεικες,
|
λέγω· |
~ἀμαθεῖς
Ἄδραστος
χάριτας
ἐς
ς´ |
[750] |
τάδ´
εἶπον·
προσπόλοις
δ´
ἐμοῖς
|
λέγω· |
~ἐκφέρετε
τεύχη
πάνοπλά
τ´
ἀμφιβλήματα
|
[950] |
~ἧς
πρῶτα
μαστὸν
εἵλκυς´,
Ἰοκάστην
|
λέγω, |
~μητρὸς
στερηθεὶς
ὀρφανός
τ´
ἀποζυγείς, |
[1550] |
ἐκκομίζου·
καὶ
τάδ´
οὐχ
ὕβρει
|
λέγω
|
~οὐδ´
ἐχθρὸς
ὤν
σοι,
διὰ |
[1550] |
ὀνείδεσιν
οὐδ´
ἐπιχάρμασιν
~ἀλλ´
ὀδύναισι
|
λέγω· |
σὸς
ἀλάστωρ
~ξίφεσιν
βρίθων
~καὶ |
[950] |
δ´
ὑπ´
οἴκτου
τοῖσι
χρωμένοις
|
λέγων
|
~ἀδικεῖ
τὰ
τῶν
θεῶν.
Φοῖβον |
[850] |
οὐ
δρῶν,
ποῖα
δ´
οὐ
|
λέγων |
ἔπη
~ἐς
ἔχθος
ἦλθον
παισὶ |
[650] |
~Κρέοντ´,
ἀδελφὸν
μητρὸς
Ἰοκάστης
ἐμῆς,
|
~λέγων |
τάδ´,
ὡς
οἰκεῖα
καὶ
κοινὰ |
[1500] |
διάξουσα
τὸν
αἰεὶ
~χρόνον
ἐν
|
λειβομένοισιν |
δάκρυσιν.
~τίν´
ἐπὶ
πρῶτον
ἀπὸ |
[1550] |
Ἠλέκτραισι
πύλαις
τέκνα
~λωτοτρόφον
κατὰ
|
λείμακα |
λόγχαις
~κοινὸν
ἐνυάλιον
~μάτηρ,
ὥστε |
[0] |
τοῦ
θεοῦ
τε
τὴν
φάτιν,
|
~λειμῶν´ |
ἐς
Ἥρας
καὶ
Κιθαιρῶνος
λέπας
|
[1500] |
ἀδελφῶν
~οὐλόμεν´
ἀικίσματα
νεκρῶν;
~ὀτοτοτοῖ,
|
λεῖπε |
σοὺς
~δόμους,
ἀλαὸν
ὄμμα
φέρων, |
[1650] |
ἴθ´,
οὐ
φονεύσεις
παῖδ´
ἐμόν,
|
λεῖπε |
χθόνα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
θύγατερ,
αἰνῶ |
[50] |
Ἀντιγόνην
ἐγώ.
~μαθὼν
δὲ
τἀμὰ
|
λέκτρα |
μητρώιων
γάμων
~ὁ
πάντ´
ἀνατλὰς |
[0] |
ἐπεὶ
δ´
ἄπαις
~ἦν
χρόνια
|
λέκτρα |
τἄμ´
ἔχων
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν |
[0] |
αἴνιγμα
παρθένου
μάθοι,
~τούτωι
ξυνάψειν
|
λέκτρα. |
τυγχάνει
δέ
πως
~μούσας
ἐμὸς |
[1600] |
ἡμέραν
~μένους´,
ἐν
ἧι
σε
|
λέκτρον |
Αἵμονος
μένει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
πάτερ, |
[1550] |
φερνὰς
διδοὺς
~Αἵμονι
κόρης
τε
|
λέκτρον |
Ἀντιγόνης
σέθεν.
~οὔκουν
ς´
ἐάσω |
[1600] |
κακῶς.
~(ΚΡΕΩΝ)
σοί
τ´
εὖ
|
λέλεκται |
γόνατα
μὴ
χρώιζειν
ἐμά,
~ἐγὼ |
[850] |
καλεῖς
σπουδῆι,
Κρέον;
~(ΚΡΕΩΝ)
οὔπω
|
λελήσμεθ´· |
ἀλλὰ
σύλλεξαι
σθένος
~καὶ
πνεῦμ´ |
[500] |
πρόσεστιν·
ἀλλ´
ἡμπειρία
~ἔχει
τι
|
λέξαι |
τῶν
νέων
σοφώτερον.
~τί
τῆς |
[1200] |
σκότωι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκ
ἄν
γε
|
λέξαιμ´ |
ἐπ´
ἀγαθοῖσί
σοι
κακά.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1200] |
~αἴσχιστα,
χωρὶς
μονομαχεῖν
παντὸς
στρατοῦ.
|
~{λέξαντες |
Ἀργείοισι
Καδμείοισί
τε
~ἐς
κοινὸν |
[900] |
σε
δρᾶν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
πολλὰ
|
λέξας |
ἐν
βραχεῖ
λόγωι
κακά.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[950] |
ὡς
τάχιστα
τῆσδ´
ἀπαλλαχθεὶς
χθονός.
|
~{λέξει |
γὰρ
ἀρχαῖς
καὶ
στρατηλάταις
τάδε
|
[1250] |
καθέστατον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἲ
´γώ,
τί
|
λέξεις, |
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐ
φίλ´,
ἀλλ´ |
[450] |
ἐς
γὰρ
ταὐτὸν
ὄμμασιν
βλέπων
|
~λέξεις |
τ´
ἄμεινον
τοῦδέ
τ´
ἐνδέξηι |
[900] |
σίγα·
πόλει
δὲ
τούσδε
μὴ
|
λέξηις |
λόγους.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀδικεῖν
κελεύεις
μ´· |
[1050] |
Ἀργεῖον
δόρυ
~πυλῶν
ἀπεστήσασθε
πυργηρούμενοι;
|
~λέξον, |
γέροντα
τυφλὸν
ὡς
κατὰ
στέγας
|
[850] |
σοὶ
δ´,
ἐπεὶ
χρήιζεις
μαθεῖν,
|
~λέξω. |
νοσεῖ
γὰρ
ἥδε
γῆ
πάλαι, |
[1550] |
λόγχαις
~κοινὸν
ἐνυάλιον
~μάτηρ,
ὥστε
|
λέοντας |
ἐναύλους,
~μαρναμένους
ἐπὶ
τραύμασιν,
αἵματος
|
[400] |
οὐκ
ἔχω
μαθεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κάπρωι
|
λέοντί |
θ´
ἁρμόσαι
παίδων
γάμους.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1100] |
τάξιν
εἶχε
πρὸς
πύλαις
~Τυδεύς,
|
λέοντος |
δέρος
ἔχων
ἐπ´
ἀσπίδι
~χαίτηι |
[0] |
~λειμῶν´
ἐς
Ἥρας
καὶ
Κιθαιρῶνος
|
λέπας
|
~δίδωσι
βουκόλοισιν
ἐκθεῖναι
βρέφος
~{σφυρῶν |
[100] |
οὗτος
Μυκηναῖος
μὲν
αὐδᾶται
γένος,
|
~Λερναῖα |
δ´
οἰκεῖ
νάμαθ´,
Ἱππομέδων
ἄναξ. |
[150] |
αἰχμαλωτίδας
~ὃς
δορὶ
Θηβαίας
Μυκήνηισι
|
~Λερναίαι |
τε
δώσειν
τριαίναι
~Ποσειδανίοις
Ἀμυμωνίοις
|
[600] |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μολὼν
ἐς
Ἄργος
ἀνακάλει
|
Λέρνης |
ὕδωρ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἶμι,
μὴ
πόνει· |
[1050] |
ὀλίγου.
περγάμων
δ´
ἀπ´
ὀρθίων
|
~λεύκασπιν |
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
στρατὸν
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα |
[100] |
μαθεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
οὗτος
ὁ
|
λευκολόφας, |
~πρόπαρ
ὃς
ἁγεῖται
στρατοῦ
~πάγχαλκον |
[150] |
γεραιέ,
τίς
κυρεῖ,
~ὃς
ἅρμα
|
λευκὸν |
ἡνιοστροφεῖ
βεβώς;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὁ
μάντις |
[1350] |
ἀνάγετε
κωκυτὸν
~ἐπὶ
κάρα
τε
|
λευκοπήχεις |
κτύπους
χεροῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
τλῆμον, |
[600] |
~ἐπεστρατευμένου;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
θεῶν
τῶν
|
λευκοπώλων |
δώμαθ´
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οἳ
~στυγοῦσί
σε. |
[300] |
ποθεινὸς
Θήβαις.
~ὅθεν
ἐμάν
τε
|
λευκόχροα |
κείρομαι
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα
πένθει
κόμαν, |
[300] |
ἀνεῖσα
πένθει
κόμαν,
~ἄπεπλος
φαρέων
|
λευκῶν, |
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ
τρύχη |
[800] |
ἄστρον
ὥς.
~δεῦρ´
ἐς
τὸ
|
λευρὸν |
πέδον
ἴχνος
τιθεῖς´
ἐμὸν
~πρόβαινε, |
[1050] |
μέλει
μοι
καὶ
τόδ´,
εἰ
|
λεύσσει |
φάος.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ζῆι
σοι
ξυνωρὶς |
[1500] |
εἴσηι,
~πάτερ·
οὐκέτι
σοι
τέκνα
|
λεύσσει
|
~φάος
οὐδ´
ἄλοχος,
παραβάκτροις
~ἃ |
[1450] |
δυστυχία
~δώματος
ἥκει·
παρὰ
γὰρ
|
λεύσσειν
|
~πτώματα
νεκρῶν
τρισσῶν
ἤδη
~τάδε |
[550] |
οὐ
πρόσω
βέβηκεν·
ἐς
χέρας
|
λεύσσεις |
ἐμάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἰσορῶ·
δειλὸν
δ´ |
[1750] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
πάτρας
κλεινῆς
πολῖται,
|
λεύσσετ´· |
Οἰδίπου
ὅδε,
~ὃς
τὰ
κλείν´ |
[1300] |
ἕνεκ´
Ἐρινύων.
~{ἀλλὰ
γὰρ
Κρέοντα
|
λεύσσω |
τόνδε
δεῦρο
συννεφῆ
~πρὸς
δόμους |
[1550] |
δὲ
τέθριππά
γ´
ἔθ´
ἅρματα
|
λεύσσων
|
~ἀελίου
τάδε
σώματα
νεκρῶν
~ὄμματος |
[0] |
πόσις,
~Κρέων
ἀδελφὸς
τἀμὰ
κηρύσσει
|
λέχη, |
~ὅστις
σοφῆς
αἴνιγμα
παρθένου
μάθοι, |
[1500] |
τυφλοῦ
~ποδὸς
ἐξάγαγες
ἐς
φῶς
|
~λεχήρη |
σκοτίων
ἐκ
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν, |
[1650] |
ς´
ἀνάγκη·
ποῖ
γὰρ
ἐκφεύξηι
|
λέχος; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
νὺξ
ἆρ´
ἐκείνη
Δαναΐδων |
[800] |
πατρός·
~ἡ
δὲ
συναίμονος
εἰς
|
λέχος |
ἦλθεν.
~ἔτεκες,
ὦ
Γαῖ´,
ἔτεκές |
[900] |
γὰρ
εὐνῆς
ἥψατ´,
ἀλλ´
ἔχει
|
λέχος} |
~οὗτος
δὲ
πῶλος
τῆιδ´
ἀνειμένος |
[1600] |
~ἐς
μητρὸς
ἦλθον
τῆς
ταλαιπώρου
|
λέχος
|
~παῖδάς
τ´
ἀδελφοὺς
ἔτεκον,
οὓς |
[400] |
θεός·
τίνι
τρόπωι
δ´
ἔσχες
|
λέχος; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
νὺξ
ἦν,
Ἀδράστου
δ´ |
[250] |
~καλεῖ
δὲ
Πολυνείκη
με
Θηβαῖος
|
λεώς. |
~(ΧΟΡΟΣ)
{ὦ
συγγένεια
τῶν
Ἀγήνορος |
[1550] |
βίος.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴκτων
μὲν
ἤδη
|
λήγεθ´, |
ὡς
ὥρα
τάφου
~μνήμην
τίθεσθαι· |
[1750] |
ἐμὸν
~βίοτον
κατέχοις
~καὶ
μὴ
|
λήγοις |
στεφανοῦσα.
|
[1050] |
~{ἔξελθ´,
ἄκουσον,
Οἰδίπου
κλεινὴ
δάμαρ,
|
~λήξας´ |
ὀδυρμῶν
πενθίμων
τε
δακρύων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[550] |
ἐν
μέσωι
πεσών.
~μέθετον
τὸ
|
λίαν, |
μέθετον·
ἀμαθία
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´ |
[1050] |
φίλα
~Παλλάς,
ἃ
δράκοντος
αἷμα
|
~λιθόβολον |
κατηργάσω,
~Καδμείαν
μέριμναν
~ὁρμάσας´
ἐπ´ |
[150] |
γῆι
φιλαιμάτωι
ῥοαί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
|
λιπαροζώνου |
θύγατερ
Ἀελίου
~Σελαναία
χρυσεόκυκλον
φέγγος, |
[1150] |
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
ἐπάλξεων
|
~λιπεῖν |
ἐρίπνας
φύλακας·
ἀλλά
νιν
πάλιν
|
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
ἐξερώτα,
μηδὲν
ἐνδεὲς
|
λίπηις· |
~ἃ
γὰρ
σὺ
βούληι,
ταὔτ´ |
[1200] |
Ἀργεῖοι,
χθόνα
~νίσεσθε,
βίοτον
μὴ
|
λιπόντες |
ἐνθάδε·
~Σπαρτῶν
τε
λαὸς
ἅλις |
[1700] |
~ποθεινὰ
δάκρυα
παρὰ
φίλαισι
παρθένοις
|
~λιποῦς´ |
ἄπειμι
πατρίδος
ἀποπρὸ
γαίας
~ἀπαρθένευτ´ |
[200] |
ἀλλήλας
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα
|
λιποῦς´ |
ἔβαν
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
~Φοινίσσας
ἀπὸ |
[1050] |
~γᾶς
ὑπὲρ
πατρώιας,
~Κρέοντι
μὲν
|
λιπὼν |
γόους,
~τὰ
δ´
ἑπτάπυργα
κλῆιθρα |
[550] |
ὑπερδράμηι,
~πῶς
Ἄργος
ἥξεις
μυρίους
|
λιπὼν |
νεκρούς;
~ἐρεῖ
δὲ
δή
τις· |
[650] |
ἐκάλεσα
βαρβάρωι
βοᾶι,
~ἰώ,
βαρβάροις
|
λιταῖς· |
~βᾶθι
βᾶθι
τάνδε
γᾶν·
~σοί |
[1700] |
καλύψω.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
σὺ
δ´
ἀμφιβωμίοις
|
λιταῖς
|
~πρὸς
ἥλικας
φάνηθι
σάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[950] |
εἴποι;
δῆλον
οἵ
γ´
ἐμοὶ
|
λόγοι· |
~ἐγὼ
γὰρ
οὔποτ´
ἐς
τόδ´ |
[1200] |
~παρεξιόντες
δ´
ἄλλος
ἄλλοθεν
φίλων
|
~λόγοις |
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων
τάδε·
~Πολύνεικες, |
[700] |
ἄφθονοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγὦιδα
κείνους
τοῖς
|
λόγοις |
ὄντας
θρασεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔχει
τιν´ |
[850] |
τάλαινα
συγκατασκάπτηι
πόλι,
~εἰ
μὴ
|
λόγοις |
τις
τοῖς
ἐμοῖσι
πείσεται.
~{ἐκεῖνο |
[300] |
πῶς
ἁπάνται
~καὶ
χερσὶ
καὶ
|
λόγοισι
|
~πολυέλικτον
ἁδονὰν
~ἐκεῖσε
καὶ
τὸ |
[350] |
ἅπαντας·
ὃς
δ´
ἄλλως
λέγει
|
~λόγοισι |
χαίρει,
τὸν
δὲ
νοῦν
ἐκεῖς´ |
[950] |
εὖ
πατρὸς
ἐξεῖλον
φόβον,
~κλέψας
|
λόγοισιν, |
ὥσθ´
ἃ
βούλομαι
τυχεῖν·
~ὅς |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
τὸν
|
λόγον |
γὰρ
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει
τις |
[1250] |
~τροπαῖον
Ἄργει
τ´
εὐκλεᾶ
δοῦναι
|
λόγον· |
~Ἐτεοκλέα
δ´
αὖ·
Νῦν
πόλεως |
[1200] |
~ἐς
κοινὸν
οἷον
μήποτ´
ὤφελον
|
λόγον. |
~Ἐτεοκλέης
δ´
ὑπῆρξ´
ἀπ´
ὀρθίου |
[450] |
τῶν
πρὶν
μηδενὸς
μνείαν
ἔχειν.
|
~λόγος |
μὲν
οὖν
σὸς
πρόσθε,
Πολύνεικες |
[450] |
αὐτὰ
καιρόν·
ὁ
δ´
ἄδικος
|
λόγος
|
~νοσῶν
ἐν
αὑτῶι
φαρμάκων
δεῖται |
[500] |
~μῆτερ,
ποιεῖσθαι·
πᾶν
γὰρ
ἐξαιρεῖ
|
λόγος
|
~ὃ
καὶ
σίδηρος
πολεμίων
δράσειεν |
[350] |
δ´
ἐλπίδες
βόσκουσι
φυγάδας,
ὡς
|
λόγος. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καλοῖς
βλέπουσαί
γ´
ὄμμασιν, |
[1000] |
μάντις
ἐξηγήσατο,
~ἐλευθερώσω
γαῖαν.
εἴρηται
|
λόγος. |
~{στείχω
δέ,
θανάτου
δῶρον
οὐκ |
[1300] |
οἰχόμεσθ´·
οὐκ
εὐπροσώποις
φροιμίοις
ἄρχηι
|
λόγου. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ὦ
τάλας,
δισσῶς
ἀυτῶ· |
[400] |
χρὴ
δρᾶν;
ἀρχέτω
δέ
τις
|
λόγου. |
~{ὡς
ἀμφὶ
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας |
[750] |
~σοὶ
μὲν
γὰρ
ἡδὺς
ἐς
|
λόγους |
ἀφίξεται,
~ἐγὼ
δὲ
τέχνην
μαντικὴν |
[1250] |
τιν´
ἀλκὴν
ἢ
σοφοὺς
ἔχεις
|
λόγους
|
~ἢ
φίλτρ´
ἐπωιδῶν,
στεῖχ´,
ἐρήτυσον |
[1200] |
γόνος
~ἐκ
τάξεων
ὤρουσε
κἀπήινει
|
λόγους. |
~πάντες
δ´
ἐπερρόθησαν
Ἀργεῖοι
τάδε
|
[450] |
τ´
ἄμεινον
τοῦδέ
τ´
ἐνδέξηι
|
λόγους. |
~παραινέσαι
δὲ
σφῶιν
τι
βούλομαι |
[700] |
ηὗρον
ἐνδεεῖς
διαλλαγάς,
~ὡς
ἐς
|
λόγους |
συνῆψα
Πολυνείκει
μολών.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἤκουσα |
[900] |
πόλει
δὲ
τούσδε
μὴ
λέξηις
|
λόγους. |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀδικεῖν
κελεύεις
μ´·
οὐ |
[1350] |
ἀφρῶι
διάβροχοι
γενειάδας.
~ἦισσον
δὲ
|
λόγχαις· |
ἀλλ´
ὑφίζανον
κύκλοις,
~ὅπως
σίδηρος |
[1550] |
πύλαις
τέκνα
~λωτοτρόφον
κατὰ
λείμακα
|
λόγχαις
|
~κοινὸν
ἐνυάλιον
~μάτηρ,
ὥστε
λέοντας |
[1450] |
ἔρρει
δ´
αἷμα
μυρίον
νεκρῶν
|
~λόγχαις |
πιτνόντων.
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν
μάχηι, |
[100] |
σακεσφόροι
γὰρ
πάντες
Αἰτωλοί,
τέκνον,
|
~λόγχαις |
τ´
ἀκοντιστῆρες
εὐστοχώτατοι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ |
[1150] |
Τυδέα
καὶ
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
~Αἰτωλίσιν
|
λόγχαισιν |
εἰς
ἄκρον
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας, |
[1350] |
ὄμμ´
ὑπερσχὸν
ἴτυος
ἅτερος
μάθοι,
|
~λόγχην |
ἐνώμα
στόματι
προφθῆναι
θέλων·
~ἀλλ´ |
[1350] |
τρωθεὶς
στέρνα
Πολυνείκους
βίαι
~διῆκε
|
λόγχην, |
κἀπέδωκεν
ἡδονὰς
~Κάδμου
πολίταις,
ἀπὸ |
[400] |
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο
μυρίαν
ἄγων
|
~λόγχην· |
πένης
γὰρ
οὐδὲν
εὐγενὴς
ἀνήρ. |
[1250] |
ἢν
μὲν
φθάσω
~παῖδας
πρὸ
|
λόγχης, |
οὑμὸς
ἐν
φάει
βίος·
~{ἢν |
[550] |
~ἄγ´,
ἤν
ς´
ἔρωμαι
δύο
|
λόγω |
προθεῖς´
ἅμα,
~πότερα
τυραννεῖν
ἢ |
[350] |
ἔργωι
δ´
ἐστὶ
μεῖζον
ἢ
|
λόγωι. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
ὁ
τρόπος
αὐτοῦ; |
[900] |
ὦ
πολλὰ
λέξας
ἐν
βραχεῖ
|
λόγωι |
κακά.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
σοί
γ´,
ἀλλὰ |
[450] |
αὔθ´
ἕκαστα,
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
|
~λόγων |
ἀθροίσας
εἶπον
ἀλλὰ
καὶ
σοφοῖς
|
[1550] |
~μνήμην
τίθεσθαι·
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου,
|
λόγων
|
~ἄκουσον·
ἀρχὰς
τῆσδε
γῆς
ἔδωκέ |
[900] |
μ´
ἐρωτᾶις
κεἰς
ἀγῶν´
ἔρχηι
|
λόγων. |
~δεῖ
τόνδε
θαλάμαις,
οὗ
δράκων |
[550] |
τέκνοις
δότε.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μῆτερ,
οὐ
|
λόγων |
ἔθ´
ἁγών,
ἀλλ´
ἀναλοῦται
χρόνος
|
[1450] |
δ´
ὀρθὸς
λαὸς
εἰς
ἔριν
|
λόγων, |
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς
νικῶντα
δεσπότην |
[150] |
τ´
ἀφορμὰς
ἢν
λάβωσι
τῶν
|
λόγων |
~πλείους
ἐπεσφέρουσιν·
ἡδονὴ
δέ
τις
|
[1550] |
ἐπὶ
τραύμασιν,
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
|
λοιβὰν |
φονίαν,
~ἃν
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε |
[1200] |
ἐμὼ
δρασείετον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἔα
τὰ
|
λοιπά· |
δεῦρ´
ἀεὶ
γὰρ
εὐτυχεῖς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1000] |
αἱ
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ
|
λοιπὸν |
εὐτυχοῖεν
ἄν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας
ἔβας
|
[1150] |
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
~ἔσται
τὸ
|
λοιπὸν |
ἥδε
γῆ,
θεοῖς
μέλει.
~{καὶ |
[900] |
παῖς.
~σὺ
δ´
ἐνθάδ´
ἡμῖν
|
λοιπὸς |
εἶ
Σπαρτῶν
γένους
~ἀκέραιος
ἔκ |
[200] |
κελάδημα.
~πόλεος
ἐκπροκριθεῖς´
ἐμᾶς
~καλλιστεύματα
|
Λοξίαι
|
~Καδμείαν
ἔμολον
γᾶν,
~κλεινῶν
Ἀγηνοριδᾶν
|
[200] |
~Τύριον
οἶδμα
λιποῦς´
ἔβαν
~ἀκροθίνια
|
Λοξίαι
|
~Φοινίσσας
ἀπὸ
νάσου
~Φοίβωι
δούλα |
[400] |
ἐπίνοιαν
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
Ἀδράστωι
|
Λοξίας |
χρησμόν
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ποῖον;
τί |
[1700] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
νῦν
χρησμός,
ὦ
παῖ,
|
Λοξίου |
περαίνεται.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὁ
ποῖος;
ἀλλ´ |
[250] |
Οἰδίπου
κλεινὸς
γόνος
~μαντεῖα
σεμνὰ
|
Λοξίου |
τ´
ἐπ´
ἐσχάρας,
~ἐν
τῶιδ´ |
[1300] |
~γέρων
ἀδελφὴν
γραῖαν
Ἰοκάστην,
ὅπως
|
~λούσηι |
προθῆταί
τ´
οὐκέτ´
ὄντα
παῖδ´ |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´
ἀλλὰ
νεκρῶι
|
λουτρὰ |
περιβαλεῖν
μ´
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν |
[300] |
μακαρίαι·
~ἀνυμέναια
δ´
Ἱσμηνὸς
ἐκηδεύθη
|
~λουτροφόρου |
χλιδᾶς,
ἀνὰ
δὲ
Θηβαίων
~πόλιν |
[950] |
τάδε
~πύλας
ἐφ´
ἑπτὰ
καὶ
|
λοχαγέτας |
μολών.
~κἂν
μὲν
φθάσωμεν,
ἔστι |
[1050] |
σωτηρίαν,
~λόχους
ἔνειμεν
ἑπτὰ
καὶ
|
λοχαγέτας
|
~πύλας
ἐφ´
ἑπτά,
φύλακας
Ἀργείου |
[100] |
ἐξαμείβοντ´
οὐχ
ὁρᾶις
Δίρκης
ὕδωρ;
|
~{λοχαγόν; |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε
τευχέων |
[100] |
ἀσπίδ´
ἀμφὶ
βραχίονι
κουφίζων;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
λοχαγός, |
ὦ
δέσποινα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
πόθεν |
[100] |
~καταβόστρυχος,
ὄμμασι
γοργὸς
~εἰσιδεῖν
νεανίας,
|
~λοχαγός, |
ὡς
ὄχλος
νιν
ὑστέρωι
ποδὶ
|
[700] |
ἐλθὼν
ἑπτάπυργον
ἐς
πόλιν
~τάξω
|
λοχαγοὺς |
πρὸς
πύλαισιν,
ὡς
λέγεις,
~ἴσους |
[800] |
Κιθαιρών,
~μήποτε
τὸν
θανάτωι
προτεθέντα,
|
λόχευμ´ |
Ἰοκάστας,
~ὤφελες
Οἰδιπόδαν
θρέψαι,
βρέφος |
[800] |
οἱ
μὴ
νόμιμοι
~παῖδες
ματρὶ
|
λόχευμα |
μίασμα
πατρός·
~ἡ
δὲ
συναίμονος |
[1000] |
ἔβας
ἔβας
~ὦ
πτεροῦσσα,
Γᾶς
|
λόχευμα
|
~νερτέρου
τ´
Ἐχίδνας,
~Καδμείων
ἁρπαγά, |
[1100] |
ἐς
μάχην
φρονῶν
~Καπανεὺς
προσῆγε
|
λόχον |
ἐπ´
Ἠλέκτραις
πύλαις·
~σιδηρονώτοις
δ´ |
[1100] |
πρῶτα
μὲν
προσῆγε
Νηίσταις
πύλαις
|
~λόχον |
πυκναῖσιν
ἀσπίσιν
πεφρικότα
~ὁ
τῆς |
[700] |
εἰ
νυκτὸς
αὐτοῖς
προσβάλοιμεν
ἐκ
|
λόχου; |
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ
σφαλείς
γε
δεῦρο |
[100] |
Πελασγικὸν
~στράτευμα,
χωρίζουσι
δ´
ἀλλήλων
|
λόχους. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰὼ
πότνια
παῖ
~Λατοῦς |
[1050] |
~λαιμῶν
διῆκε,
τῆιδε
γῆι
σωτηρίαν,
|
~λόχους |
ἔνειμεν
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
~πύλας |
[700] |
τὸ
γὰρ
σθένος
βραχύ.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
λόχων |
ἄνακτας
ἑπτὰ
προσκεῖσθαι
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[700] |
σὺ
πρὸς
πύλαις
ἑλοῦ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
λόχων |
ἀνάσσειν
ἢ
μονοστόλου
δορός;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1100] |
μοι
θεάματα
~ξύνθημα
παραφέροντι
ποιμέσιν
|
λόχων. |
~καὶ
πρῶτα
μὲν
τόξοισι
καὶ |
[700] |
ἀνάσσειν
ἢ
μονοστόλου
δορός;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
λόχων, |
προκρίνας
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´· |
[400] |
~{ὡς
ἀμφὶ
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας
|
λόχων
|
~τάσσων
ἐπέσχον
πόλιν,
ὅπως
κλύοιμί |
[1400] |
ἐμπνέων
βραχύ,
~σώιζων
σίδηρον
ἐν
|
λυγρῶι |
πεσήματι,
~μόλις
μέν,
ἐξέτεινε
δ´ |
[1450] |
~ὤλεσε
κρανθεῖς´
αἵματι
δεινῶι,
~αἵματι
|
λυγρῶι. |
~τίνα
προσωιδὸν
~ἢ
τίνα
μουσοπόλον |
[50] |
μέρη
χθονός.
~ἐγὼ
δ´
ἔριν
|
λύους´ |
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~ἔπεισα
παιδὶ
παῖδα |
[400] |
Δαναῶν
καὶ
Μυκηναίων
ἄκροι
~πάρεισι,
|
λυπρὰν |
χάριν,
ἀναγκαίαν
δέ
μοι
~διδόντες· |
[350] |
φέρειν
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο
|
λυπρόν, |
συνασοφεῖν
τοῖς
μὴ
σοφοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1200] |
πόλει
μὲν
εὐτυχῶς,
~ἰδίαι
δὲ
|
λυπρῶς. |
ἀλλ´
ἄνελθέ
μοι
πάλιν,
~τί |
[800] |
τείχεα
Θήβας
~τᾶς
Ἀμφιονίας
τε
|
λύρας |
ὕπο
πύργος
ἀνέστα
~διδύμων
ποταμῶν |
[1250] |
δὲ
δὴ
τί;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
συγγόνων
|
λύσεις |
ἔριν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
δρῶσα,
μῆτερ; |
[300] |
ἔλιπες
δόμον
~φυγὰς
ἀποσταλεὶς
ὁμαίμου
|
λώβαι, |
~ἦ
ποθεινὸς
φίλοις,
~ἦ
ποθεινὸς |
[1550] |
δ´
ἐν
Ἠλέκτραισι
πύλαις
τέκνα
|
~λωτοτρόφον |
κατὰ
λείμακα
λόγχαις
~κοινὸν
ἐνυάλιον |
[750] |
στεφάνοισι
νεάνιδος
ὥρας
~βόστρυχον
ἀμπετάσας
|
λωτοῦ |
κατὰ
πνεύματα
μέλπηι
~μοῦσαν
ἐν |