Vers |
[1550] |
~ἀλλ´
ἐκκομίζου·
καὶ
τάδ´
οὐχ
|
ὕβρει |
λέγω
~οὐδ´
ἐχθρὸς
ὤν
σοι, |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅδε
γὰρ
εἰς
ἡμᾶς
|
ὑβρίζει. |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
γὰρ
ἀνθυβρίζομαι.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1600] |
τὸν
νεωστὶ
κοίρανον·
~τί
τόνδ´
|
ὑβρίζεις |
πατέρ´
ἀποστέλλων
χθονός;
~τί
θεσμοποιεῖς |
[1700] |
~τάλαιν´
ἐγὼ
σῶν
συγγόνου
θ´
|
ὑβρισμάτων, |
~ὃς
ἐκ
δόμων
νέκυς
ἄθαπτος |
[1100] |
μάντις
Ἀμφιάραος,
οὐ
σημεῖ´
ἔχων
|
~ὑβρισμέν´ |
ἀλλὰ
σωφρόνως
ἄσημ´
ὅπλα.
~Ὠγύγια |
[200] |
ἡδονὴ
δέ
τις
~γυναιξὶ
μηδὲν
|
ὑγιὲς |
ἀλλήλας
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὡς
οὔτις
ἀμφὶ
τῶιδ´
|
ὑγρὰν |
θήσει
κόνιν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ναί,
πρός |
[1400] |
Ἐτεοκλῆς
ἄναξ
~ἤκουσε
μητρός,
κἀπιθεὶς
|
ὑγρὰν |
χέρα
~φωνὴν
μὲν
οὐκ
ἀφῆκεν, |
[1250] |
τ´
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων
|
ὑγρότητ´ |
ἐναντίαν
~ἄκραν
τε
λαμπάδ´,
ἣ |
[150] |
τε
δώσειν
τριαίναι
~Ποσειδανίοις
Ἀμυμωνίοις
|
~ὕδασι |
δουλείαν
περιβαλών.
~μήποτε
μήποτε
τάνδ´, |
[600] |
θέσφατον
~πυροφόρα
δόμων
ἔχρησε,
~καλλιπόταμος
|
ὕδατος |
ἵνα
τε
~νοτὶς
ἐπέρχεται
γυίας
|
[1100] |
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
|
~ὕδρας |
ἔχων
λαιοῖσιν
ἐν
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον |
[100] |
δ´
ἐξαμείβοντ´
οὐχ
ὁρᾶις
Δίρκης
|
ὕδωρ; |
~{λοχαγόν;
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε |
[200] |
λάτρις
ἐγενόμαν·
~ἔτι
δὲ
Κασταλίας
|
ὕδωρ
|
~περιμένει
με
κόμας
ἐμᾶς
~δεῦσαι |
[600] |
μολὼν
ἐς
Ἄργος
ἀνακάλει
Λέρνης
|
ὕδωρ. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἶμι,
μὴ
πόνει·
σὲ |
[350] |
θ´
οἷσιν
ἐνετράφην
Δίρκης
θ´
|
ὕδωρ· |
~ὧν
οὐ
δικαίως
ἀπελαθεὶς
ξένην |
[400] |
ἐκφῦναι
πατρός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
θηρσὶν
|
ὑμᾶς |
δῆτ´
Ἄδραστος
ἤικασεν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
στρωμνῆς |
[600] |
εἴ
μοι
προσειπεῖν
αὖθις
ἔσθ´
|
ὑμᾶς |
ποτε·
~ἐλπίδες
δ´
οὔπω
καθεύδους´, |
[1200] |
~ἡσσώμενος
δὲ
τῶιδε
παραδώσω
μόνωι·
|
~ὑμεῖς |
δ´
ἀγῶν´
ἀφέντες,
Ἀργεῖοι,
χθόνα
|
[800] |
ὄνειδος·
~Ἁρμονίας
δέ
ποτ´
εἰς
|
ὑμεναίους
|
~ἤλυθον
οὐρανίδαι,
φόρμιγγί
τε
τείχεα |
[400] |
πᾶσαν
πόλιν.
~{πάλαι
μὲν
οὖν
|
ὑμνηθέν, |
ἀλλ´
ὅμως
ἐρῶ·
~τὰ
χρήματ´ |
[1150] |
ἅμ´
ἠγόρευε
καὶ
πετρούμενος
~ἀνεῖρφ´
|
ὑπ´ |
αὐτὴν
ἀσπίδ´
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος |
[750] |
ἑκάστου
διατριβὴ
πολλὴ
λέγειν,
~ἐχθρῶν
|
ὑπ´ |
αὐτοῖς
τείχεσιν
καθημένων.
~ἀλλ´
εἶμ´, |
[1100] |
πως
στρόφιγξιν
ἔνδοθεν
κυκλούμεναι
~πόρπαχ´
|
ὑπ´ |
αὐτόν,
ὥστε
μαίνεσθαι
δοκεῖν.
~ὁ |
[950] |
οἷς
ἂν
οἰωνοσκοπῆι·
~ψευδῆ
δ´
|
ὑπ´ |
οἴκτου
τοῖσι
χρωμένοις
λέγων
~ἀδικεῖ |
[1200] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μέθες
μ´·
ἔρημος
παῖς
|
ὑπασπιστοῦ |
σέθεν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακόν
τι
κεύθεις |
[850] |
χρόνωι
~χρήιζοντες,
ὡς
δὴ
θεοὺς
|
ὑπεκδραμούμενοι, |
~ἥμαρτον
ἀμαθῶς·
οὔτε
γὰρ
γέρα |
[1450] |
οὐδαμοῦ
νίκη
πέλοι.
~κἀν
τῶιδ´
|
ὑπεξῆλθ´ |
Ἀντιγόνη
στρατοῦ
δίχα.
~οἱ
δ´ |
[200] |
κατὰ
πόντον
ἐλάται
~πλεύσασα
περιρρύτων
|
~ὑπὲρ |
ἀκαρπίστων
πεδίων
~Σικελίας
Ζεφύρου
πνοαῖς
|
[200] |
λάμπουσα
πέτρα
πυρὸς
~δικορύφων
σέλας
|
ὑπὲρ |
ἄκρων
~βακχεῖον
Διονύσου,
~οἴνα
θ´ |
[650] |
~ἔνθεν
ἐξανῆκε
γᾶ
~πάνοπλον
ὄψιν
|
ὑπὲρ |
ἄκρων
~ὅρων
χθονός·
σιδαρόφρων
~δέ |
[900] |
~σφάξαι
Μενοικέα
τόνδε
δεῖ
ς´
|
ὑπὲρ |
πάτρας,
~σὸν
παῖδ´,
ἐπειδὴ
τὴν |
[1050] |
~ὃς
ἐπὶ
θάνατον
οἴχεται
~γᾶς
|
ὑπὲρ |
πατρώιας,
~Κρέοντι
μὲν
λιπὼν
γόους, |
[300] |
ξίφους
~ἐπ´
αὐτόχειρά
τε
σφαγὰν
|
~ὑπὲρ |
τέραμνά
τ´
ἀγχόνας,
~στενάζων
ἀρὰς |
[1200] |
χάριν
~ψυχὰς
ἀπεμπολᾶτε
μήθ´
ἡμῶν
|
ὕπερ. |
~ἐγὼ
γὰρ
αὐτὸς
τόνδε
κίνδυνον |
[1000] |
θανεῖν,
~πύργων
πάροιθε
μαχόμενοι
πάτρας
|
ὕπερ, |
~ἐγὼ
δέ,
πατέρα
καὶ
κασίγνητον |
[1300] |
~ἐς
ἀσπίδ´
ἥξειν
βασιλικῶν
δόμων
|
ὕπερ. |
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς
φήις;
νέκυν
τοι |
[150] |
φῶς
αἰθαλόεν,
σύ
τοι
~μεγαλαγορίαν
|
ὑπεράνορα |
κοιμίζεις·
~ὅδ´
ἐστὶν
αἰχμαλωτίδας
~ὃς |
[1150] |
ξέστ´
ἐνηλάτων
βάθρα.
~ἤδη
δ´
|
ὑπερβαίνοντα |
γεῖσα
τειχέων
~βάλλει
κεραυνῶι
Ζεύς |
[550] |
αὖ
κρατηθῆις
καὶ
τὰ
τοῦδ´
|
ὑπερδράμηι, |
~πῶς
Ἄργος
ἥξεις
μυρίους
λιπὼν |
[1050] |
ἐπεὶ
Κρέοντος
παῖς
ὁ
γῆς
|
ὑπερθανὼν
|
~πύργων
ἐπ´
ἄκρων
στὰς
μελάνδετον |
[1300] |
τε
γὰρ
παῖς
γῆς
ὄλωλ´
|
ὑπερθανών, |
~τοὔνομα
λαβὼν
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´ |
[950] |
πόλιν
~ψυχήν
τε
δώσω
τῆσδ´
|
ὑπερθανὼν |
χθονός.
~αἰσχρὸν
γάρ·
οἱ
μὲν |
[1250] |
~Ἐτεοκλέα
δ´
αὖ·
Νῦν
πόλεως
|
ὑπερμαχεῖς, |
~νῦν
καλλίνικος
γενόμενος
σκήπτρων
κρατεῖς. |
[1450] |
δ´,
ὅπως
ἐσεῖδε
τήνδε
συμφοράν,
|
~ὑπερπαθήσας´ |
ἥρπας´
ἐκ
νεκρῶν
ξίφος
~κἄπραξε |
[1350] |
ἐξολισθάνοι
μάτην.
~εἰ
δ´
ὄμμ´
|
ὑπερσχὸν |
ἴτυος
ἅτερος
μάθοι,
~λόγχην
ἐνώμα |
[1000] |
Ἄρη
τε
φοίνιον,
~ὃς
τοὺς
|
ὑπερτείλαντας |
ἐκ
γαίας
ποτὲ
~Σπαρτοὺς
ἄνακτας |
[550] |
τὴν
τυραννίδ´,
ἀδικίαν
εὐδαίμονα,
~τιμᾶις
|
ὑπέρφευ |
καὶ
μέγ´
ἥγησαι
τόδε;
~περιβλέπεσθαι |
[1450] |
~Ἀργεῖον
ἐσπεσόντες
ἐξαίφνης
στρατόν.
~κοὐδεὶς
|
ὑπέστη, |
πεδία
δ´
ἐξεπίμπλασαν
~φεύγοντες,
ἔρρει |
[450] |
δοὺς
θεοὺς
~ἔδρασεν
οὐδὲν
ὧν
|
ὑπέσχετ´, |
ἀλλ´
ἔχει
~τυραννίδ´
αὐτὸς
καὶ |
[1700] |
θεοῦ.
~ἀλλ´
εἷα
τυφλῶι
τῶιδ´
|
ὑπηρέτει |
πατρί,
~ἐπεὶ
προθυμῆι
τῆσδε
κοινοῦσθαι |
[1200] |
μήποτ´
ὤφελον
λόγον.
~Ἐτεοκλέης
δ´
|
ὑπῆρξ´ |
ἀπ´
ὀρθίου
σταθεὶς
~πύργου,
κελεύσας |
[1450] |
παρῆιδος
~οὐδ´
ὑπὸ
παρθενίας
τὸν
|
ὑπὸ |
βλεφάροις
~φοίνικ´,
ἐρύθημα
προσώπου,
~αἰδομένα |
[200] |
νάσου
~Φοίβωι
δούλα
μελάθρων,
~ἵν´
|
ὑπὸ |
δειράσι
νιφοβόλοις
~παρνασσοῦ
κατενάσθη,
~Ἰόνιον |
[750] |
Θήβας
~κῶμον
ἀναυλότατον
προχορεύεις·
~οὐδ´
|
ὑπὸ |
θυρσομανεῖ
νεβρίδων
μέτα
δινεύεις
~ἅρμασι |
[1450] |
προκαλυπτομένα
βοτρυώδεος
ἁβρὰ
παρῆιδος
~οὐδ´
|
ὑπὸ |
παρθενίας
τὸν
ὑπὸ
βλεφάροις
~φοίνικ´, |
[1200] |
κακόν
τι
κεύθεις
καὶ
στέγεις
|
ὑπὸ |
σκότωι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκ
ἄν
γε |
[250] |
τέκνων,
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν
ἀπεστάλην
|
ὕπο, |
~γονυπετεῖς
ἕδρας
προσπίτνω
ς´,
ἄναξ, |
[800] |
Θήβας
~τᾶς
Ἀμφιονίας
τε
λύρας
|
ὕπο |
πύργος
ἀνέστα
~διδύμων
ποταμῶν
πόρον |
[1350] |
δὲ
ποδὶ
μεταψαίρων
πέτρον
~ἴχνους
|
ὑπόδρομον, |
κῶλον
ἐκτὸς
ἀσπίδος
~τίθησι·
Πολυνείκης |
[1100] |
πόλιν
~φέρων
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
βάθρων,
|
~ὑπόνοιαν |
ἡμῖν
οἷα
πείσεται
πόλις.
~ταῖς |
[1200] |
γὰρ
εὐτυχεῖς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τοῦτ´
εἰς
|
ὕποπτον |
εἶπας·
οὐκ
ἐατέον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μεῖζόν |
[250] |
ἅμα,
~ἥτις
μ´
ἔπεισε
δεῦρ´
|
ὑπόσπονδον |
μολεῖν.
~ἀλλ´
ἐγγὺς
ἀλκή
(βώμιοι |
[50] |
χθονός.
~ἐγὼ
δ´
ἔριν
λύους´
|
ὑπόσπονδον |
μολεῖν
~ἔπεισα
παιδὶ
παῖδα
πρὶν |
[450] |
κλύοιμί
σου
~κοινὰς
βραβείας,
αἷς
|
ὑπόσπονδον |
μολεῖν
~τόνδ´
εἰσεδέξω
τειχέων
πείσασά |
[250] |
τεκοῦσα
τόνδε
μᾶτερ;
~τί
μέλλεις
|
ὑπώροφα |
μέλαθρα
περᾶν
~θιγεῖν
τ´
ὠλέναισι |
[1400] |
καιρίους
σφαγὰς
~ὤιμωξεν·
Ὦ
τέκν´,
|
ὑστέρα |
βοηδρόμος
~πάρειμι.
προσπίτνουσα
δ´
ἐν |
[1250] |
ἐν
φάει
βίος·
~{ἢν
δ´
|
ὑστερήσηις, |
οἰχόμεσθα,
κατθανῆι·
~θανοῦσι
δ´
αὐτοῖς |
[950] |
ἔστι
σοι
σωτηρία·
~ἢν
δ´
|
ὑστερήσηις, |
οἰχόμεσθα,
κατθανῆι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
~ποῖ
δῆτα |
[1100] |
δὲ
κρύπτοντα
δυνόντων
μέτα,
~ὡς
|
ὕστερον |
θανόντος
εἰσορᾶν
παρῆν.
~Ὁμολωίσιν
δὲ |
[100] |
νεανίας,
~λοχαγός,
ὡς
ὄχλος
νιν
|
ὑστέρωι |
ποδὶ
~πάνοπλος
ἀμφέπει;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὅδ´ |
[550] |
τέκνον,
κλέος
~τοιόνδε
σοι
γένοιθ´
|
ὑφ´ |
Ἑλλήνων
λαβεῖν.
~ἢν
δ´
αὖ |
[0] |
τὸν
ἐμὸν
ὠδίνων
πόνον
~μαστοῖς
|
ὑφεῖτο |
καὶ
πόσιν
πείθει
τεκεῖν.
~ἤδη |
[1350] |
γενειάδας.
~ἦισσον
δὲ
λόγχαις·
ἀλλ´
|
ὑφίζανον |
κύκλοις,
~ὅπως
σίδηρος
ἐξολισθάνοι
μάτην. |
[400] |
οὐδ´
ηὑγένειά
ς´
ἦρεν
εἰς
|
ὕψος |
μέγαν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κακὸν
τὸ
μὴ |