Vers |
[1550] |
μὲν
ἐμῶν
τεκέων
φανερὸν
κακόν·
|
~ἁ |
δὲ
τάλαιν´
ἄλοχος
τίνι
μοι, |
[150] |
Ἀταλάντης
γόνος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλά
νιν
|
ἁ |
κατ´
ὄρη
μετὰ
ματέρος
~Ἄρτεμις |
[800] |
~πρόπαρ
Ἱσμηνοῦ
καταδεύει,
~Ἰώ
θ´
|
ἁ |
κερόεσσα
προμάτωρ
~Καδμείων
βασιλῆας
ἐγείνατο· |
[1000] |
ἦν
ὅμοιος,
~ὁπότε
πόλεος
ἀφανίσειεν
|
~ἁ |
πτεροῦσσα
παρθένος
τιν´
ἀνδρῶν.
~χρόνωι |
[650] |
πάλιν.
~αἵματος
δ´
ἔδευσε
γαῖαν,
|
~ἅ |
νιν
εὐαλίοισι
~δεῖξεν
αἰθέρος
πνοαῖς. |
[1000] |
πτεροῖς
~χαλαῖσί
τ´
ὠμοσίτοις·
~Διρκαίων
|
ἅ |
ποτ´
ἐκ
~τόπων
νέους
πεδαίρους´
|
[800] |
γαίας
~Σφίγγ´
ἀπομουσοτάταισι
σὺν
ὠιδαῖς,
|
~ἅ |
ποτε
Καδμογενῆ
τετραβάμοσι
χαλαῖς
~τείχεσι |
[50] |
ἀνάσσηι·
πάντα
δ´
ἐξειδὼς
φράσω
|
~ἅ |
τ´
εἶδον
εἰσήκουσά
τ´
Ἀργείων |
[350] |
δούλου
τόδ´
εἶπας,
μὴ
λέγειν
|
ἅ |
τις
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
τῶν |
[950] |
ἐξεῖλον
φόβον,
~κλέψας
λόγοισιν,
ὥσθ´
|
ἃ |
βούλομαι
τυχεῖν·
~ὅς
μ´
ἐκκομίζει, |
[350] |
ἀλλ´
ἐξερώτα,
μηδὲν
ἐνδεὲς
λίπηις·
|
~ἃ |
γὰρ
σὺ
βούληι,
ταὔτ´
ἐμοί, |
[450] |
~κακόν
τι
δρᾶσαι
καὶ
παθεῖν,
|
ἃ |
γίγνεται}
~ὁ
δ´
αἰνέσας
ταῦθ´ |
[700] |
θεοὺς
χρὴ
ταῦτ´
ἀναρτήσαντ´
ἔχειν·
|
~ἃ |
δ´
ἐμποδὼν
μάλιστα,
ταῦθ´
ἥκω |
[900] |
ἑκάς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐμὸς
πεφυκὼς
παῖς
|
ἃ |
δεῖ
σιγήσεται.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
βούληι
παρόντος |
[1500] |
~ματέρα
καὶ
τέκνα,
χάρματ´
Ἐρινύος;
|
~ἃ |
δόμον
Οἰδιπόδα
πρόπαρ
ὤλεσε,
~τᾶς |
[1050] |
ματέρες
~γενοίμεθ´
εὔτεκνοι,
φίλα
~Παλλάς,
|
ἃ |
δράκοντος
αἷμα
~λιθόβολον
κατηργάσω,
~Καδμείαν |
[900] |
δή
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
ὁδόν
|
~{ἃ |
δρῶντες
ἂν
σώσαιτε
Καδμείων
πόλιν} |
[200] |
ἄκρων
~βακχεῖον
Διονύσου,
~οἴνα
θ´
|
ἃ |
καθαμέριον
~στάζεις,
τὸν
πολύκαρπον
~οἰνάνθας |
[450] |
προσφέρειν
~πύργοισι
πηκτῶν
κλιμάκων
προσαμβάσεις·
|
~ἃ |
μὴ
κυρήσας
τῆς
δίκης
πειράσομαι
|
[600] |
~πρός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
πάτερ,
κλύεις
|
ἃ |
πάσχω;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
γὰρ
οἷα |
[1500] |
λεύσσει
~φάος
οὐδ´
ἄλοχος,
παραβάκτροις
|
~ἃ |
πόδα
σὸν
τυφλόπουν
θεραπεύμασιν
αἰὲν |
[100] |
ὅτ´
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι
φέρων·
|
~ἃ |
προσδεδορκὼς
οἶδα
τοὺς
ὡπλισμένους.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1650] |
ἔκριν´
ὁ
δαίμων,
παρθέν´,
οὐχ
|
ἃ |
σοὶ
δοκεῖ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
κἀκεῖνο
κέκριται, |
[850] |
διαφθοραὶ
~θεῶν
σόφισμα
κἀπίδειξις
Ἑλλάδι.
|
~ἃ |
συγκαλύψαι
παῖδες
Οἰδίπου
χρόνωι
~χρήιζοντες, |
[750] |
~ἦ
δεινά
τις
Ἔρις
θεός,
|
ἃ |
τάδε
~μήσατο
πήματα
γᾶς
βασιλεῦσιν
|
[1500] |
~ἐμοῖς
ἄχεσι
συνωιδός;
~αἴλινον
αἰάγμασιν
|
ἃ |
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´
αἰῶνα
διάξουσα |
[700] |
ποῖ;
μῶν
νεάζων
οὐχ
ὁρᾶις
|
ἃ |
χρή
ς´
ὁρᾶν;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐκτὸς |
[500] |
τόνδε
καὶ
πορθοῦντα
γῆν
~τυχεῖν
|
ἃ |
χρήιζει·
ταῖς
γὰρ
ἂν
Θήβαις |
[350] |
τι
σὴν
δάκω
φρένα,
~δέδοιχ´,
|
ἃ |
χρήιζω·
διὰ
πόθου
δ´
ἐλήλυθα. |
[800] |
~τείχεσι
χριμπτομένα
φέρεν
αἰθέρος
εἰς
|
ἄβατον |
φῶς
~γένναν,
ἃν
ὁ
κατὰ |
[1750] |
ἀλλὰ
Βρόμιος
ἵνα
τε
σηκὸς
|
~ἄβατος |
ὄρεσι
μαινάδων.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Καδμείαν
ὧι |
[1450] |
λαχόντων.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ
προκαλυπτομένα
βοτρυώδεος
|
ἁβρὰ |
παρῆιδος
~οὐδ´
ὑπὸ
παρθενίας
τὸν |
[1600] |
γὰρ
ὤφελεν
~ἐλθεῖν
Κιθαιρὼν
εἰς
|
ἄβυσσα |
χάσματα,
~ὅς
μ´
οὐ
διώλες´ |
[550] |
ὄλβος
οὐ
βέβαιος
ἀλλ´
ἐφήμερος.
|
~ἄγ´, |
ἤν
ς´
ἔρωμαι
δύο
λόγω |
[1200] |
οὐκ
ἄν
γε
λέξαιμ´
ἐπ´
|
ἀγαθοῖσί |
σοι
κακά.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἢν
μή |
[800] |
~Καδμείων
βασιλῆας
ἐγείνατο·
~μυριάδας
δ´
|
ἀγαθῶν |
ἑτέροις
ἑτέρας
~μεταμειβομένα
πόλις
ἅδ´ |
[1500] |
βάλω;
~ματρὸς
ἐμᾶς
ἢ
διδύμοις
|
~ἀγαλάκτοις |
παρὰ
μαστοῖς
~ἢ
πρὸς
ἀδελφῶν
|
[200] |
~πεμφθεῖς´
ἐνθάδε
πύργους.
~ἴσα
δ´
|
ἀγάλμασι |
χρυσοτεύκτοις
~Φοίβωι
λάτρις
ἐγενόμαν·
~ἔτι |
[600] |
θ´
οὑμοὶ
θεῶν
τε
δεξίμηλ´
|
ἀγάλματα. |
~οὐ
γὰρ
οἶδ´
εἴ
μοι |
[1050] |
ἀγῶνα,
~καταβαλὼν
ἀραῖσι
~τέκεα
μέλεος.
|
ἀγάμεθ´ |
ἀγάμεθ´,
~ὃς
ἐπὶ
θάνατον
οἴχεται
|
[1050] |
~καταβαλὼν
ἀραῖσι
~τέκεα
μέλεος.
ἀγάμεθ´
|
ἀγάμεθ´, |
~ὃς
ἐπὶ
θάνατον
οἴχεται
~γᾶς |
[750] |
ἀμαθίαν
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
τυφλώσας·
οὐκ
|
ἄγαν |
σφ´
ἐπήινεσα·
~ἡμᾶς
δ´
ἀραῖσιν, |
[1300] |
πῶς
φήις;
νέκυν
τοι
παιδὸς
|
ἀγαπάζων |
ἐμοῦ
~οὐκ
ἐς
τόδ´
ἦλθον |
[1300] |
πρόσωπον
ἀγγέλου
~στείχοντος,
ὃς
πᾶν
|
ἀγγελεῖ |
τὸ
δρώμενον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β)
~ὦ |
[1500] |
ἢ
~πτανὸν
ὄνειρον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δυστυχὲς
|
ἀγγελίας |
ἔπος
εἴσηι,
~πάτερ·
οὐκέτι
σοι |
[1200] |
γε
φεύγων
ἐκφύγηις
πρὸς
αἰθέρα.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
αἰαῖ·
τί
μ´
οὐκ
εἴασας |
[1050] |
δὲ
πρὸς
κίνδυνον
Ἀργείου
δορός;
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ἀκμήν
γ´
ἐπ´
αὐτήν·
ἀλλ´ |
[1400] |
δ´
ἀρὰς
ἔοικεν
ἐκπλῆσαι
θεός.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ἄκουε
δή
νυν
καὶ
τὰ |
[1300] |
ὃς
πᾶν
ἀγγελεῖ
τὸ
δρώμενον.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ |
Β)
~ὦ
τάλας
ἐγώ,
τίν´ |
[1200] |
τἀπὶ
τούτοις
παῖδ´
ἐμὼ
δρασείετον.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ἔα
τὰ
λοιπά·
δεῦρ´
ἀεὶ |
[1300] |
κακῶν
δύστηνος,
ὦ
τάλας
ἐγώ.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
εἰ
καὶ
τὰ
πρὸς
τούτοισί |
[1050] |
~ἐλθοῦσα
τέρψω,
τῆσδε
γῆς
σεσωμένης.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ἐπεὶ
Κρέοντος
παῖς
ὁ
γῆς |
[1050] |
δ´
ἑπτάπυργοι—
πῶς
ἔχουσι;
περιβολαί;
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ἑστᾶς´
ἄθραυστοι
κοὐκ
ἀνήρπασται
πόλις. |
[1050] |
ζῆι
παῖς
ἐμός;
σήμαινέ
μοι.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ζῆι,
μὴ
τρέσηις,
τοῦδ´
ὥς |
[1050] |
καὶ
τόδ´,
εἰ
λεύσσει
φάος.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ζῆι
σοι
ξυνωρὶς
ἐς
τόδ´ |
[1200] |
γ´
εἰ
καλῶς
πράσσω
κλυεῖν.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
μέθες
μ´·
ἔρημος
παῖς
ὑπασπιστοῦ |
[1200] |
εἰς
ὕποπτον
εἶπας·
οὐκ
ἐατέον.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
μεῖζόν
τι
χρήιζεις
παῖδας
ἢ |
[1200] |
κεύθεις
καὶ
στέγεις
ὑπὸ
σκότωι.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
οὐκ
ἄν
γε
λέξαιμ´
ἐπ´ |
[1300] |
ἄλλοις
πήμασιν.
λέγεις
δὲ
τί;
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
οὐκέτ´
εἰσὶ
σῆς
ἀδελφῆς
παῖδες |
[1350] |
τ´
ἀγώνισμ´
Οἰδίπου;
σήμαινέ
μοι.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
τὰ
μὲν
πρὸ
πύργων
εὐτυχήματα |
[1300] |
πῶς
γένοιτ´
ἂν
τῶνδε
δυσποτμώτερα;
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
τέθνηκ´
ἀδελφὴ
σὴ
δυοῖν
παίδοιν |
[1300] |
οὐκ
εὐπροσώποις
φροιμίοις
ἄρχηι
λόγου.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
ὦ
τάλας,
δισσῶς
ἀυτῶ·
μεγάλα |
[1050] |
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι
δαιμόνων
τις
ἄτα.
|
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
~ὠή,
τίς
ἐν
πύλαισι
δωμάτων |
[50] |
δ´
ὁ
πεμφθείς
φησιν
αὐτὸν
|
ἄγγελος. |
~ἀλλ´,
ὦ
φαεννὰς
οὐρανοῦ
ναίων |
[1300] |
τόδε,
~σκυθρωπὸν
ὄμμα
καὶ
πρόσωπον
|
ἀγγέλου
|
~στείχοντος,
ὃς
πᾶν
ἀγγελεῖ
τὸ |
[1050] |
~{τί
μοί
ποθ´
ἥκεις
καινὸν
|
ἀγγελῶν |
ἔπος;
~τέθνηκεν
ἢ
ζῆι
παῖς |
[50] |
λαβών,
~πολλὴν
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
Ἀργείων
|
ἄγει· |
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´
ἐλθὼν
ἑπτάπυλα |
[100] |
οὗτος
ὁ
λευκολόφας,
~πρόπαρ
ὃς
|
ἁγεῖται |
στρατοῦ
~πάγχαλκον
ἀσπίδ´
ἀμφὶ
βραχίονι |
[1450] |
ἐμᾶς,
~στολίδος
κροκόεσσαν
ἀνεῖσα
τρυφάν,
|
~ἁγεμόνευμα |
νεκροῖσι
πολύστονον.
αἰαῖ,
ἰώ
μοι. |
[200] |
Λοξίαι
~Καδμείαν
ἔμολον
γᾶν,
~κλεινῶν
|
Ἀγηνοριδᾶν
|
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ
Λαΐου
~πεμφθεῖς´
ἐνθάδε |
[250] |
γῆ
πατρὶς
ἡ
θρέψασά
με,
|
~Ἀγήνορος |
δὲ
παῖδες
ἐκ
παίδων
δορὸς
|
[250] |
λεώς.
~(ΧΟΡΟΣ)
{ὦ
συγγένεια
τῶν
|
Ἀγήνορος |
τέκνων,
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν
ἀπεστάλην |
[1500] |
δάκρυσιν,
ὦ
δόμος,
ὦ
δόμος,
|
~ἀγκαλέσωμαι, |
~τρισσὰ
φέρουσα
τάδε
σώματα
σύγγονα, |
[700] |
ποῖα
ταῦτα;
τὸν
λόγον
γὰρ
|
ἀγνοῶ. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει
τις
αἰχμάλωτος
Ἀργείων |
[1550] |
φῶς
μητρὸς
ἐκ
γονῆς
μολεῖν
|
~ἄγονον |
Ἀπόλλων
Λαΐωι
μ´
ἐθέσπισεν
~φονέα |
[1650] |
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
ἀμφὶ
τραύματ´
|
ἄγρια |
τελαμῶνας
βαλεῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
ἔσθ´ |
[1350] |
ἔπι.
~κάπροι
δ´
ὅπως
θήγοντες
|
ἀγρίαν |
γένυν
~ξυνῆψαν,
ἀφρῶι
διάβροχοι
γενειάδας. |
[1500] |
δόμον
Οἰδιπόδα
πρόπαρ
ὤλεσε,
~τᾶς
|
ἀγρίας |
ὅτε
~δυσξύνετον
ξυνετὸς
μέλος
ἔγνω
|
[600] |
χθονός.
~καὶ
σύ,
Φοῖβ´
ἄναξ
|
Ἀγυιεῦ, |
καὶ
μέλαθρα,
χαίρετε,
~ἥλικές
θ´ |
[300] |
τε
σφαγὰν
~ὑπὲρ
τέραμνά
τ´
|
ἀγχόνας, |
~στενάζων
ἀρὰς
τέκνοις·
~σὺν
ἀλαλαῖσι |
[400] |
πλείστην
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
ἔχει.
|
~ἁγὼ |
μεθήκω
δεῦρο
μυρίαν
ἄγων
~λόγχην· |
[850] |
νοσῶν
τε
καὶ
πρὸς
ἠτιμασμένος.
|
~ἁγὼ |
τί
οὐ
δρῶν,
ποῖα
δ´ |
[850] |
~δορὸς
Δαναϊδῶν,
καὶ
μέγας
Θήβαις
|
ἀγών. |
~βασιλεὺς
μὲν
οὖν
βέβηκε
κοσμηθεὶς |
[450] |
~σὺ
γὰρ
στράτευμα
Δαναϊδῶν
ἥκεις
|
ἄγων, |
~ἄδικα
πεπονθώς,
ὡς
σὺ
φήις· |
[400] |
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο
μυρίαν
|
ἄγων
|
~λόγχην·
πένης
γὰρ
οὐδὲν
εὐγενὴς |
[550] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μῆτερ,
οὐ
λόγων
ἔθ´
|
ἁγών, |
ἀλλ´
ἀναλοῦται
χρόνος
~οὑν
μέσωι |
[1200] |
τῶιδε
παραδώσω
μόνωι·
~ὑμεῖς
δ´
|
ἀγῶν´ |
ἀφέντες,
Ἀργεῖοι,
χθόνα
~νίσεσθε,
βίοτον |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{ὀρθῶς
μ´
ἐρωτᾶις
κεἰς
|
ἀγῶν´ |
ἔρχηι
λόγων.
~δεῖ
τόνδε
θαλάμαις, |
[1050] |
αἱμάτων
δ´
ἀμείβει
~μυσαρὸν
εἰς
|
ἀγῶνα, |
~καταβαλὼν
ἀραῖσι
~τέκεα
μέλεος.
ἀγάμεθ´ |
[1350] |
καὶ
διπλὼ
στρατηλάτα}
~ὡς
εἰς
|
ἀγῶνα |
μονομάχου
τ´
ἀλκὴν
δορός.
~βλέψας |
[250] |
θεόθεν·
οὐ
γὰρ
ἄδικον
~εἰς
|
ἀγῶνα |
τάνδ´
ἔνοπλος
ὁρμὰν
~παῖς
μετέρχεται |
[1300] |
σὴ
κασιγνήτη
πάλαι·
~δοκῶ
δ´
|
ἀγῶνα |
τὸν
περὶ
ψυχῆς,
Κρέον,
~ἤδη |
[750] |
πάνοπλά
τ´
ἀμφιβλήματα
~ὡς
εἰς
|
ἀγῶνα |
τὸν
προκείμενον
δορός
~{ὁρμώμεθ´
ἤδη |
[1450] |
ἐνθάδ´
οἰκτίσαι
φίλοις.
~πόλει
δ´
|
ἀγῶνες |
οἱ
μὲν
εὐτυχέστατοι
~τῆιδ´
ἐξέβησαν, |
[1350] |
διπτύχων
παίδων
φόνος
~ἀρᾶς
τ´
|
ἀγώνισμ´ |
Οἰδίπου;
σήμαινέ
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τὰ |
[800] |
ἀγαθῶν
ἑτέροις
ἑτέρας
~μεταμειβομένα
πόλις
|
ἅδ´ |
ἐπ´
ἄκροις
~ἕστακ´
Ἄρεος
στεφάνοισιν. |
[600] |
γᾶν
~Τύριος,
ὧι
τετρασκελὲς
~μόσχος
|
ἀδάματος |
πέσημα
~δίκε
τελεσφόρον
διδοῦσα
~χρησμόν, |
[200] |
δ´,
εἴ
τι
πείσεται
~ἑπτάπυργος
|
ἅδε |
γᾶ,
~Φοινίσσαι
χώραι.
φεῦ
φεῦ. |
[600] |
ἂν
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλὰ
παρθένους
|
ἀδελφάς. |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐδὲ
τάσδ´
ὄψηι
ποτέ. |
[1400] |
τὸν
πολὺν
μαστῶν
πόνον
~στένους´,
|
ἀδελφή |
θ´
ἡ
παρασπίζους´
ὁμοῦ·
~Ὦ |
[1300] |
χθόνιον
εὐσεβεῖν
θεόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
βέβηκ´
|
ἀδελφὴ |
σὴ
δόμων
ἔξω,
Κρέον,
~κόρη |
[1300] |
ἂν
τῶνδε
δυσποτμώτερα;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τέθνηκ´
|
ἀδελφὴ |
σὴ
δυοῖν
παίδοιν
μέτα.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1300] |
ἐγὼ
δ´
ἥκω
μετὰ
~γέρων
|
ἀδελφὴν |
γραῖαν
Ἰοκάστην,
ὅπως
~λούσηι
προθῆταί |
[1400] |
οἰκτίρω
δέ
σε
~καὶ
τήνδ´
|
ἀδελφὴν |
καὶ
κασίγνητον
νεκρόν·
~φίλος
γὰρ |
[750] |
πατρίδα
πορθήσων
ἐμήν.
~γάμους
δ´
|
ἀδελφῆς |
Ἀντιγόνης
παιδός
τε
σοῦ
~Αἵμονος, |
[1300] |
τί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκέτ´
εἰσὶ
σῆς
|
ἀδελφῆς |
παῖδες
ἐν
φάει,
Κρέον.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1350] |
ναίω
χθόνα,
~δός
μοι
κτανεῖν
|
ἀδελφόν, |
ἀντήρη
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν |
[750] |
καταργῶμεν
χέρα.
~{καί
μοι
γένοιτ´
|
ἀδελφὸν |
ἀντήρη
λαβεῖν
~καὶ
ξυσταθέντα
διὰ |
[450] |
τὸ
λαιμότμητον
εἰσορᾶις
κάρα
~Γοργόνος,
|
ἀδελφὸν |
δ´
εἰσορᾶις
ἥκοντα
σόν.
~σύ |
[650] |
καὶ
κόμιζε
τὸν
Μενοικέως
~Κρέοντ´,
|
ἀδελφὸν |
μητρὸς
Ἰοκάστης
ἐμῆς,
~λέγων
τάδ´, |
[750] |
ἐπ´
ἐξόδοις
ἐμαῖς.
~μητρὸς
δ´
|
ἀδελφὸς |
εἶ·
τί
δεῖ
μακρηγορεῖν;
~τρέφ´ |
[0] |
μὲν
κλήιζομαι
Μενοικέως,
~{Κρέων
τ´
|
ἀδελφὸς |
μητρὸς
ἐκ
μιᾶς
ἔφυ,
~καλοῦσι |
[0] |
τ´
οὐκ
ἦν
πόσις,
~Κρέων
|
ἀδελφὸς |
τἀμὰ
κηρύσσει
λέχη,
~ὅστις
σοφῆς |
[1350] |
καλλίνικον
ἐκ
χερὸς
~ἐς
στέρν´
|
ἀδελφοῦ |
τῆσδ´
ἀπ´
ὠλένης
βαλεῖν
~{κτανεῖν |
[1600] |
τῆς
ταλαιπώρου
λέχος
~παῖδάς
τ´
|
ἀδελφοὺς |
ἔτεκον,
οὓς
ἀπώλεσα,
~ἀρὰς
παραλαβὼν |
[1400] |
μητρός—
Ὦ
γάμους
ἐμοὺς
~προδόντ´
|
ἀδελφὼ |
φιλτάτω.
στέρνων
δ´
ἄπο
~φύσημ´ |
[1500] |
~ἀγαλάκτοις
παρὰ
μαστοῖς
~ἢ
πρὸς
|
ἀδελφῶν
|
~οὐλόμεν´
ἀικίσματα
νεκρῶν;
~ὀτοτοτοῖ,
λεῖπε |
[450] |
γὰρ
στράτευμα
Δαναϊδῶν
ἥκεις
ἄγων,
|
~ἄδικα |
πεπονθώς,
ὡς
σὺ
φήις·
κριτὴς |
[950] |
ὑπ´
οἴκτου
τοῖσι
χρωμένοις
λέγων
|
~ἀδικεῖ |
τὰ
τῶν
θεῶν.
Φοῖβον
ἀνθρώποις |
[900] |
τούσδε
μὴ
λέξηις
λόγους.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἀδικεῖν |
κελεύεις
μ´·
οὐ
σιωπήσαιμεν
ἄν. |
[500] |
ἀδικεῖν
χρή,
τυραννίδος
πέρι
~κάλλιστον
|
ἀδικεῖν, |
τἄλλα
δ´
εὐσεβεῖν
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[500] |
τῶιδ´
ἐμὴν
τυραννίδα.
~εἴπερ
γὰρ
|
ἀδικεῖν |
χρή,
τυραννίδος
πέρι
~κάλλιστον
ἀδικεῖν, |
[600] |
καὶ
γὰρ
ἦλθες
~ἐξελῶν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἀδικίαι |
γ´,
ὦ
θεοί.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
Μυκήναις, |
[500] |
ἡ
δίκη;
~τί
τὴν
τυραννίδ´,
|
ἀδικίαν |
εὐδαίμονα,
~τιμᾶις
ὑπέρφευ
καὶ
μέγ´ |
[250] |
~καὶ
τὸ
θεόθεν·
οὐ
γὰρ
|
ἄδικον
|
~εἰς
ἀγῶνα
τάνδ´
ἔνοπλος
ὁρμὰν
|
[500] |
~Φιλοτιμίας,
παῖ;
μὴ
σύ
γ´·
|
ἄδικος |
ἡ
θεός·
~πολλοὺς
δ´
ἐς |
[450] |
γὰρ
αὐτὰ
καιρόν·
ὁ
δ´
|
ἄδικος |
λόγος
~νοσῶν
ἐν
αὑτῶι
φαρμάκων |
[300] |
~καὶ
χερσὶ
καὶ
λόγοισι
~πολυέλικτον
|
ἁδονὰν
|
~ἐκεῖσε
καὶ
τὸ
δεῦρο
~περιχορεύουσα |
[300] |
γάμοισιν
ἤδη
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν
|
ἁδονὰν
|
~ξένοισιν
ἐν
δόμοις
ἔχειν,
~ξένον |
[550] |
δή
τις·
Ὦ
κακὰ
μνηστεύματα
|
~Ἄδραστε |
προσθείς,
διὰ
μιᾶς
νύμφης
γάμον |
[1100] |
πείσεται
πόλις.
~ταῖς
δ´
ἑβδόμαις
|
Ἄδραστος |
ἐν
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν
ἐχίδναις |
[1150] |
πίπτει
νεκρός.
~ὡς
δ´
εἶδ´
|
Ἄδραστος |
Ζῆνα
πολέμιον
στρατῶι,
~ἔξω
τάφρου |
[400] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
θηρσὶν
ὑμᾶς
δῆτ´
|
Ἄδραστος |
ἤικασεν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
στρωμνῆς
ἐς
ἀλκὴν |
[550] |
σοὶ
δέ,
Πολύνεικες,
λέγω·
~ἀμαθεῖς
|
Ἄδραστος |
χάριτας
ἐς
ς´
ἀνήψατο,
~ἀσύνετα |
[400] |
σοι
σπέσθαι
στρατόν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
δισσοῖς
|
Ἄδραστος |
ὤμοσεν
γαμβροῖς
τόδε,
~{Τυδεῖ
τε |
[400] |
ἔσχες
λέχος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
νὺξ
ἦν,
|
Ἀδράστου |
δ´
ἦλθον
ἐς
παραστάδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[700] |
ἐς
Θήβας
φρονεῖν,
~κήδει
τ´
|
Ἀδράστου |
καὶ
στρατῶι
πεποιθότα.
~ἀλλ´
ἐς |
[50] |
~ὁ
δ´
Ἄργος
ἐλθών,
κῆδος
|
Ἀδράστου |
λαβών,
~πολλὴν
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
Ἀργείων |
[1350] |
γάρ
εἰμ´,
ἐπεὶ
γάμοις
~ἔζευξ´
|
Ἀδράστου |
παῖδα
καὶ
ναίω
χθόνα,
~δός |
[400] |
τίν´
ἐπίνοιαν
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
|
Ἀδράστωι |
Λοξίας
χρησμόν
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ποῖον; |
[900] |
γαῖαν
ἐκσώσειεν
ἄν.
~πικρὸν
δ´
|
Ἀδράστωι |
νόστον
Ἀργείοισί
τε
~θήσει,
μέλαιναν |
[150] |
ἑπτὰ
παρθένων
τάφου
πέλας
~Νιόβης
|
Ἀδράστωι |
πλησίον
παραστατεῖ.
~ὁρᾶις;
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὁρῶ |
[1200] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἔα
τὰ
λοιπά·
δεῦρ´
|
ἀεὶ |
γὰρ
εὐτυχεῖς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τοῦτ´
εἰς |
[300] |
τᾶς
ἀποζυγείσας
~δόμων
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
|
ἀεὶ |
κατέχων
~ἀνῆιξεν
μὲν
ξίφους
~ἐπ´ |
[500] |
τέκνον,
~Ἰσότητα
τιμᾶν,
ἣ
φίλους
|
ἀεὶ |
φίλοις
~πόλεις
τε
πόλεσι
συμμάχους |
[150] |
ῥοαί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
λιπαροζώνου
θύγατερ
|
Ἀελίου
|
~Σελαναία
χρυσεόκυκλον
φέγγος,
~ὡς
ἀτρεμαῖα |
[1550] |
τέθριππά
γ´
ἔθ´
ἅρματα
λεύσσων
|
~ἀελίου |
τάδε
σώματα
νεκρῶν
~ὄμματος
αὐγαῖς |
[300] |
ἁμάν.
~ἰὼ
ἰώ,
μόλις
φανεὶς
|
~ἄελπτα |
κἀδόκητα
ματρὸς
ὠλέναις.
~τί
φῶ |
[1500] |
αἰῶνα
μέλεον,
ὃς
ἔτι
~δώμασιν
|
ἀέριον |
σκότον
ὄμμασι
~σοῖσι
βαλὼν
ἕλκεις |
[200] |
~νιφόβολόν
τ´
ὄρος
ἱερόν,
εἱλίσσων
|
~ἀθανάτους |
θεοῦ
~χορὸς
γενοίμαν
ἄφοβος
~παρὰ |
[1600] |
ἄλλοις
ἦλθε,
Πολυνείκους
νέκυν,
~ἐκβάλετ´
|
ἄθαπτον |
τῆσδ´
ὅρων
ἔξω
χθονός.
~κηρύξεται |
[1700] |
ὑβρισμάτων,
~ὃς
ἐκ
δόμων
νέκυς
|
ἄθαπτος |
οἴχεται
~μέλεος,
ὅν,
εἴ
με |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
σύ,
μῆτερ;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἀθέμιτόν |
σοι
μητρὸς
ὀνομάζειν
κάρα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1700] |
ἐρεῖς
κακά;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἐν
ταῖς
|
Ἀθήναις |
κατθανεῖν
μ´
ἀλώμενον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῦ; |
[1700] |
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
φίλα
πεσήματ´
|
ἄθλι´ |
ἀθλίου
πατρός.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
φίλτατον |
[1700] |
~πορεύομαι,
τέκνον·
σύ
μοι
~ποδαγὸς
|
ἀθλία |
γενοῦ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
γενόμεθα
γενόμεθ´,
ἄθλιοί
|
[600] |
παῖς
σός.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐς
πόλλ´
|
ἀθλία |
πέφυκ´
ἐγώ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅδε
γὰρ |
[1700] |
ἀθλία
γενοῦ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
γενόμεθα
γενόμεθ´,
|
ἄθλιοί
|
~γε
δῆτα
Θηβαιᾶν
μάλιστα
παρθένων. |
[1600] |
ὦ
πάτερ,
ἐν
οἵοις
κείμεθ´
|
ἄθλιοι |
κακοῖς.
~ὡς
σὲ
στενάζω
τῶν |
[1450] |
σκότος.
~ἄμφω
δ´
ἅμ´
ἐξέπνευσαν
|
ἄθλιον |
βίον.
~μήτηρ
δ´,
ὅπως
ἐσεῖδε |
[1600] |
δέ
με
~μαστὸν
ποθοῦντα
θηρσὶν
|
ἄθλιον |
βοράν·
~οὗ
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου
γὰρ |
[1550] |
ἀπ´
ἀρχῆς
ὥς
μ´
ἔφυσας
|
ἄθλιον
|
~καὶ
τλήμον´,
εἴ
τις
ἄλλος |
[400] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
οὗτος;
ὡς
ἄρ´
|
ἄθλιος |
κἀκεῖνος
ἦν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
Τυδεύς,
ὃν |
[1700] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
φίλα
πεσήματ´
ἄθλι´
|
ἀθλίου |
πατρός.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
φίλτατον
δῆτ´ |
[1650] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
μῆτερ,
ὦ
ξυνάορ´
|
ἀθλιωτάτη. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἰκτρὰ
πρόκειται,
πάντ´
ἔχους´ |
[1650] |
ἀπηλλάχθαι
γάμων;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
συμφεύξομαι
τῶιδ´
|
ἀθλιωτάτωι |
πατρί.
~(ΚΡΕΩΝ)
γενναιότης
σοι,
μωρία |
[1050] |
πῶς
ἔχουσι;
περιβολαί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἑστᾶς´
|
ἄθραυστοι |
κοὐκ
ἀνήρπασται
πόλις.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἦλθον |
[50] |
ἐλθών,
κῆδος
Ἀδράστου
λαβών,
~πολλὴν
|
ἀθροίσας |
ἀσπίδ´
Ἀργείων
ἄγει·
~ἐπ´
αὐτὰ |
[450] |
ἕκαστα,
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
~λόγων
|
ἀθροίσας |
εἶπον
ἀλλὰ
καὶ
σοφοῖς
~καὶ |
[850] |
ἀλλὰ
σύλλεξαι
σθένος
~καὶ
πνεῦμ´
|
ἄθροισον, |
αἶπος
ἐκβαλὼν
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι |
[350] |
κέρδος
παρὰ
φύσιν
δουλευτέον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
αἱ |
δ´
ἐλπίδες
βόσκουσι
φυγάδας,
ὡς |
[350] |
τῶνδ´
ἄχη.
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν
γυναιξὶν
|
αἱ |
δι´
ὠδίνων
γοναί,
~καὶ
φιλότεκνόν |
[1000] |
κοινὸν
φέροι
~πατρίδι,
κακῶν
ἂν
|
αἱ |
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ
λοιπὸν |
[850] |
τ´
ἔφυσε
μητρὶ
μέλεον
Οἰδίπουν·
|
~αἵ |
θ´
αἱματωποὶ
δεργμάτων
διαφθοραὶ
~θεῶν |
[600] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κομπὸς
εἶ
σπονδαῖς
πεποιθώς,
|
αἵ |
σε
σώιζουσιν
θανεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ |
[800] |
πόρον
ἀμφὶ
μέσον,
~Δίρκα
χλοεροτρόφον
|
ἇι |
πεδίον
~πρόπαρ
Ἱσμηνοῦ
καταδεύει,
~Ἰώ |
[750] |
κατὰ
πνεύματα
μέλπηι
~μοῦσαν
ἐν
|
ἇι |
Χάριτες
χοροποιοί,
~ἀλλὰ
σὺν
ὁπλοφόροις |
[1500] |
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς
ἄχεσι
συνωιδός;
~αἴλινον
|
αἰάγμασιν |
ἃ
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´
αἰῶνα |
[300] |
τέκνοις·
~σὺν
ἀλαλαῖσι
δ´
αἰὲν
|
αἰαγμάτων
|
~σκότια
κρύπτεται.
~σὲ
δ´,
ὦ |
[1250] |
δ´
αὐτοῖς
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
αἰαῖ |
αἰαῖ,
τρομερὰν
φρίκαι
~τρομερὰν
φρέν´ |
[1550] |
σούς,
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
αἰαῖ. |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
τόδε
καταστένεις;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1450] |
ἀνεῖσα
τρυφάν,
~ἁγεμόνευμα
νεκροῖσι
πολύστονον.
|
αἰαῖ, |
ἰώ
μοι.
~ὦ
Πολύνεικες,
ἔφυς |
[1300] |
παῖδες
ἐν
φάει,
Κρέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
αἰαῖ· |
~μεγάλα
μοι
θροεῖς
πάθεα
καὶ |
[1200] |
φεύγων
ἐκφύγηις
πρὸς
αἰθέρα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
αἰαῖ· |
τί
μ´
οὐκ
εἴασας
ἐξ |
[1250] |
αὐτοῖς
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
|
αἰαῖ, |
τρομερὰν
φρίκαι
~τρομερὰν
φρέν´
ἔχω· |
[800] |
~γένναν,
ἃν
ὁ
κατὰ
χθονὸς
|
Ἅιδας
|
~Καδμείοις
ἐπιπέμπει·
~δυσδαίμων
δ´
ἔρις |
[1550] |
ψυχρὰν
λοιβὰν
φονίαν,
~ἃν
ἔλαχ´
|
Ἅιδας, |
ὤπασε
δ´
Ἄρης.
~χαλκόκροτον
δὲ |
[1450] |
ὑπὸ
βλεφάροις
~φοίνικ´,
ἐρύθημα
προσώπου,
|
~αἰδομένα |
φέρομαι
βάκχα
νεκύων,
~κράδεμνα
δικοῦσα |
[1250] |
ἐκλιποῦς´;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἀνὰ
στρατόν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
αἰδούμεθ´ |
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ
ἐν
αἰσχύνηι |
[50] |
οὐκ
ἐᾶν
βροτῶν
~τὸν
αὐτὸν
|
αἰεὶ |
δυστυχῆ
καθεστάναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~ὦ
κλεινὸν |
[500] |
ἀνθρώποις
ἔφυ,
~τῶι
πλέονι
δ´
|
αἰεὶ |
πολέμιον
καθίσταται
~τοὔλασσον
ἐχθρᾶς
θ´ |
[1050] |
θανόντος,
οὗ
παρ´
ἀσπίδα
~βέβηκας
|
αἰεὶ |
πολεμίων
εἴργων
βέλη;
~{τί
μοί |
[1500] |
προκλαίω
~μονάδ´
αἰῶνα
διάξουσα
τὸν
|
αἰεὶ
|
~χρόνον
ἐν
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
~τίν´ |
[300] |
ἀρὰς
τέκνοις·
~σὺν
ἀλαλαῖσι
δ´
|
αἰὲν |
αἰαγμάτων
~σκότια
κρύπτεται.
~σὲ
δ´, |
[1500] |
~ἃ
πόδα
σὸν
τυφλόπουν
θεραπεύμασιν
|
αἰὲν |
ἐμόχθει,
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[150] |
βαρύβρομοι
βρονταὶ
~κεραύνιόν
τε
φῶς
|
αἰθαλόεν, |
σύ
τοι
~μεγαλαγορίαν
ὑπεράνορα
κοιμίζεις· |
[1200] |
μή
γε
φεύγων
ἐκφύγηις
πρὸς
|
αἰθέρα. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
αἰαῖ·
τί
μ´
οὐκ |
[800] |
τετραβάμοσι
χαλαῖς
~τείχεσι
χριμπτομένα
φέρεν
|
αἰθέρος |
εἰς
ἄβατον
φῶς
~γένναν,
ἃν |
[650] |
γαῖαν,
~ἅ
νιν
εὐαλίοισι
~δεῖξεν
|
αἰθέρος |
πνοαῖς.
~καὶ
σέ,
τὸν
προμάτορος
|
[150] |
δρόμον
νεφέλας
~ποσὶν
ἐξανύσαιμι
δι´
|
αἰθέρος
|
~πρὸς
ἐμὸν
ὁμογενέτορα,
περὶ
δ´ |
[1500] |
ἐκ
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν,
~πολιὸν
|
αἰθεροφαὲς |
εἴδωλον
ἢ
~νέκυν
ἔνερθεν
ἢ
|
[1500] |
μαστοῖς
~ἢ
πρὸς
ἀδελφῶν
~οὐλόμεν´
|
ἀικίσματα |
νεκρῶν;
~ὀτοτοτοῖ,
λεῖπε
σοὺς
~δόμους, |
[1500] |
~μονομάτορσιν
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς
ἄχεσι
συνωιδός;
|
~αἴλινον |
αἰάγμασιν
ἃ
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´ |
[900] |
καρποῦ
καρπὸν
ἀντί
θ´
αἵματος
|
~αἷμ´ |
ἢν
λάβηι
βρότειον,
ἕξετ´
εὐμενῆ
|
[900] |
Δίρκης
ναμάτων
ἐπίσκοπος,
~σφαγέντα
φόνιον
|
αἷμα |
γῆι
δοῦναι
χοάς,
~Κάδμωι
παλαιῶν |
[1150] |
μέλη,
~κόμαι
μὲν
εἰς
Ὄλυμπον,
|
αἷμα |
δ´
ἐς
χθόνα,
~χεῖρες
δὲ |
[200] |
πρὸ
τειχέων
~θούριος
μολὼν
Ἄρης
|
~αἷμα |
δάιον
φλέγει
~τᾶιδ´,
ὃ
μὴ |
[200] |
~Φοινίσσαι
χώραι.
φεῦ
φεῦ.
~κοινὸν
|
αἷμα, |
κοινὰ
τέκεα
~τᾶς
κερασφόρου
πέφυκεν |
[1050] |
εὔτεκνοι,
φίλα
~Παλλάς,
ἃ
δράκοντος
|
αἷμα
|
~λιθόβολον
κατηργάσω,
~Καδμείαν
μέριμναν
~ὁρμάσας´ |
[1450] |
δ´
ἐξεπίμπλασαν
~φεύγοντες,
ἔρρει
δ´
|
αἷμα |
μυρίον
νεκρῶν
~λόγχαις
πιτνόντων.
ὡς |
[50] |
δεινὸν
ἐμβάλλει
φόνον
~χρυσηλάτοις
πόρπαισιν
|
αἱμάξας |
κόρας.
~ἐπεὶ
δὲ
τέκνων
γένυς |
[1250] |
~δίδυμα
τέκεα
πότερος
ἄρα
~πότερον
|
αἱμάξει— |
~ἰώ
μοι
πόνων,
ἰὼ
Ζεῦ, |
[1250] |
παλλομένωι
~πέσεα
πέσεα
δάϊ´
αὐτίχ´
|
~αἱμάξετον. |
~τάλανες,
ὅτι
ποτὲ
μονομάχον
~ἐπὶ |
[1400] |
πλευρὰ
καὶ
νηδὺν
τάλας
~σὺν
|
αἱματηραῖς |
σταγόσι
Πολυνείκης
πίτνει.
~ὁ
δ´, |
[600] |
πρόπας
δόμος·
~ὡς
τάχ´
οὐκέθ´
|
αἱματηρὸν |
τοὐμὸν
ἀργήσει
ξίφος.
~τὴν
δὲ |
[1450] |
φόνος—
~Οἰδιπόδα
δόμον
~ὤλεσε
κρανθεῖς´
|
αἵματι |
δεινῶι,
~αἵματι
λυγρῶι.
~τίνα
προσωιδὸν
|
[750] |
σὺν
ὁπλοφόροις
στρατὸν
Ἀργείων
ἐπιπνεύσας
|
~αἵματι |
Θήβας
~κῶμον
ἀναυλότατον
προχορεύεις·
~οὐδ´ |
[750] |
ὦ
πολύμοχθος
Ἄρης,
τί
ποθ´
|
αἵματι
|
~καὶ
θανάτωι
κατέχηι
Βρομίου
παράμουσος |
[1450] |
δόμον
~ὤλεσε
κρανθεῖς´
αἵματι
δεινῶι,
|
~αἵματι |
λυγρῶι.
~τίνα
προσωιδὸν
~ἢ
τίνα |
[900] |
ἀντὶ
καρποῦ
καρπὸν
ἀντί
θ´
|
αἵματος
|
~αἷμ´
ἢν
λάβηι
βρότειον,
ἕξετ´ |
[1500] |
εὐγενετᾶν
~ἕτερος
ἔτλα
κακῶν
τοσῶνδ´
|
~αἵματος |
ἁμερίου
~τοιάδ´
ἄχεα
φανερά,
~τάλαιν´ |
[650] |
φίλαι
ξυνῆψε
γᾶι
φόνος
πάλιν.
|
~αἵματος |
δ´
ἔδευσε
γαῖαν,
~ἅ
νιν |
[1550] |
λέοντας
ἐναύλους,
~μαρναμένους
ἐπὶ
τραύμασιν,
|
αἵματος
|
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
φονίαν,
~ἃν |
[0] |
πᾶς
σὸς
οἶκος
βήσεται
δι´
|
αἵματος. |
~ὁ
δ´
ἡδονῆι
´νδοὺς
ἔς |
[1150] |
ἐκνενευκότας·
~ξηρὰν
δ´
ἔδευον
γαῖαν
|
αἵματος |
ῥοαῖς.
~ὁ
δ´
Ἀρκάς,
οὐκ |
[1100] |
ἦν·
~πολλοὶ
δ´
ἔπιπτον
κρᾶτας
|
αἱματούμενοι, |
~ἡμῶν
τ´
ἐς
οὖδας
εἶδες |
[1050] |
συνάπτει,
~μιαίνει
δὲ
πτόλιν,
~δι´
|
αἱμάτων |
δ´
ἀμείβει
~μυσαρὸν
εἰς
ἀγῶνα, |
[1250] |
ὁμογενῆ
ψυχὰν
~δι´
ἀσπίδων,
δι´
|
αἱμάτων; |
~τάλαιν´
ἐγὼ
τάλαινα,
~πότερον
ἄρα |
[850] |
μητρὶ
μέλεον
Οἰδίπουν·
~αἵ
θ´
|
αἱματωποὶ |
δεργμάτων
διαφθοραὶ
~θεῶν
σόφισμα
κἀπίδειξις |
[1550] |
παῖς
σός,
γάμων
φερνὰς
διδοὺς
|
~Αἵμονι |
κόρης
τε
λέκτρον
Ἀντιγόνης
σέθεν. |
[750] |
ἀδελφῆς
Ἀντιγόνης
παιδός
τε
σοῦ
|
~Αἵμονος, |
ἐάν
τι
τῆς
τύχης
ἐγὼ |
[900] |
ἄπο
~{οἱ
σοί
τε
παῖδες.
|
Αἵμονος |
μὲν
οὖν
γάμοι
~σφαγὰς
ἀπείργους´· |
[1600] |
~μένους´,
ἐν
ἧι
σε
λέκτρον
|
Αἵμονος |
μένει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
πάτερ,
ἐν |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
τί
προσπίτνεις
με;
δυσφύλακτ´
|
αἴνει |
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
σίγα·
πόλει
δὲ |
[450] |
παθεῖν,
ἃ
γίγνεται}
~ὁ
δ´
|
αἰνέσας |
ταῦθ´
ὁρκίους
τε
δοὺς
θεοὺς
|
[1700] |
καλλίνικον
~οὐράνιον
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
|
~αἴνιγμ´ |
ἀσύνετον
εὑρών.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις |
[0] |
τἀμὰ
κηρύσσει
λέχη,
~ὅστις
σοφῆς
|
αἴνιγμα |
παρθένου
μάθοι,
~τούτωι
ξυνάψειν
λέκτρα. |
[1750] |
Οἰδίπου
ὅδε,
~ὃς
τὰ
κλείν´
|
αἰνίγματ´ |
ἔγνων
καὶ
μέγιστος
ἦν
ἀνήρ, |
[1650] |
Οἰδίπους
ποῦ
καὶ
τὰ
κλείν´
|
αἰνίγματα; |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὄλωλ´·
ἓν
ἦμάρ
μ´ |
[1000] |
γάμους
~δυσγάμους
τάλας
~καλλίνικος
ὢν
|
~αἰνιγμάτων |
συνάπτει,
~μιαίνει
δὲ
πτόλιν,
~δι´ |
[1350] |
~γάμων
τε
τῶν
σῶν
Σφιγγὸς
|
αἰνιγμοῖς |
ἔτλης.
~{Χο.
πῶς
καὶ
πέπρακται |
[1650] |
λεῖπε
χθόνα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
θύγατερ,
|
αἰνῶ |
μέν
σε
τῆς
προθυμίας.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[600] |
εἶμι,
μὴ
πόνει·
σὲ
δ´
|
αἰνῶ, |
μῆτερ.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔξιθι
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[850] |
σύλλεξαι
σθένος
~καὶ
πνεῦμ´
ἄθροισον,
|
αἶπος |
ἐκβαλὼν
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι
παρεῖμαι |
[600] |
ποτε·
~ἐλπίδες
δ´
οὔπω
καθεύδους´,
|
αἷς |
πέποιθα
σὺν
θεοῖς
~τόνδ´
ἀποκτείνας |
[450] |
ὅπως
κλύοιμί
σου
~κοινὰς
βραβείας,
|
αἷς |
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~τόνδ´
εἰσεδέξω
τειχέων |
[100] |
σὺ
δ´,
ὦ
γέρον,
πῶς
|
αἰσθάνηι |
σαφῶς
τάδε;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σημεῖ´
ἰδὼν |
[1200] |
παῖδε
τὼ
σὼ
μέλλετον,
τολμήματα
|
~αἴσχιστα, |
χωρὶς
μονομαχεῖν
παντὸς
στρατοῦ.
~{λέξαντες |
[1350] |
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον.
|
~{αἴσχιστον |
αἰτῶν
στέφανον,
ὁμογενῆ
κτανεῖν.
~πολλοῖς |
[1650] |
δεῖ
τῶν
σῶν
κακῶν;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
αἰσχρὰ |
φυγὴ
θυγατρὶ
σὺν
τυφλῶι
πατρί. |
[950] |
τε
δώσω
τῆσδ´
ὑπερθανὼν
χθονός.
|
~αἰσχρὸν |
γάρ·
οἱ
μὲν
θεσφάτων
ἐλεύθεροι
|
[1000] |
~{στείχω
δέ,
θανάτου
δῶρον
οὐκ
|
αἰσχρὸν |
πόλει
~δώσων,
νόσου
δὲ
τήνδ´ |
[1250] |
αἰδούμεθ´
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ
ἐν
|
αἰσχύνηι |
τὰ
σά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δράσω
δὲ |
[500] |
~τοὔλασσον
ἔλαβε.
πρὸς
δὲ
τοῖσδ´
|
αἰσχύνομαι
|
~ἐλθόντα
σὺν
ὅπλοις
τόνδε
καὶ |
[350] |
Ἔρις
εἴτε
πατὴρ
ὁ
σὸς
|
αἴτιος, |
~εἴτε
τὸ
δαιμόνιον
κατεκώμασε
~δώμασιν |
[600] |
γένηται,
μὴ
´μέ,
τόνδε
δ´
|
αἰτιῶ. |
~{οὐχ
ἑκὼν
γὰρ
ἦλθον,
ἄκων |
[950] |
με
χρή,
πάτερ,
μολεῖν;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
Αἰτωλίδ´ |
ἐς
γῆν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ἐκ
δὲ |
[1150] |
δὲ
Τυδέα
καὶ
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
|
~Αἰτωλίσιν |
λόγχαισιν
εἰς
ἄκρον
στόμα
~πύργων |
[100] |
μειξοβάρβαρος.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σακεσφόροι
γὰρ
πάντες
|
Αἰτωλοί, |
τέκνον,
~λόγχαις
τ´
ἀκοντιστῆρες
εὐστοχώτατοι. |
[100] |
Οἰνέως
ἔφυ
~Τυδεύς,
Ἄρη
δ´
|
Αἰτωλὸν |
ἐν
στέρνοις
ἔχει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος |
[1100] |
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
Ἀταλάντην
κάπρον
~χειρουμένην
|
Αἰτωλόν. |
ἐς
δὲ
Προιτίδας
~πύλας
ἐχώρει |
[1350] |
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον.
~{αἴσχιστον
|
αἰτῶν |
στέφανον,
ὁμογενῆ
κτανεῖν.
~πολλοῖς
δ´ |
[550] |
Θηβαίων
τόδε,
~ὄψηι
δὲ
πολλὰς
|
αἰχμαλωτίδας |
κόρας
~βίαι
πρὸς
ἀνδρῶν
πολεμίων |
[150] |
~μεγαλαγορίαν
ὑπεράνορα
κοιμίζεις·
~ὅδ´
ἐστὶν
|
αἰχμαλωτίδας
|
~ὃς
δορὶ
Θηβαίας
Μυκήνηισι
~Λερναίαι |
[700] |
γὰρ
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει
τις
|
αἰχμάλωτος |
Ἀργείων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λέγει
δὲ |
[1250] |
βίος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
πῶς
εἶπας;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
αἰχμὴν |
ἐς
μίαν
καθέστατον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἲ |
[1500] |
αἰάγμασιν
ἃ
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´
|
αἰῶνα |
διάξουσα
τὸν
αἰεὶ
~χρόνον
ἐν |
[1450] |
πρὸς
μελάθροις
κοινῶι
θανάτωι
~σκοτίαν
|
αἰῶνα |
λαχόντων.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ
προκαλυπτομένα
βοτρυώδεος |
[1500] |
~πάτερ
γεραιέ,
δεῖξον,
~Οἰδιπόδα,
σὸν
|
αἰῶνα |
μέλεον,
ὃς
ἔτι
~δώμασιν
ἀέριον |
[200] |
πόντον
ἐλάται
~πλεύσασα
περιρρύτων
~ὑπὲρ
|
ἀκαρπίστων |
πεδίων
~Σικελίας
Ζεφύρου
πνοαῖς
~ἱππεύσαντος |
[900] |
ἡμῖν
λοιπὸς
εἶ
Σπαρτῶν
γένους
|
~ἀκέραιος |
ἔκ
τε
μητρὸς
ἀρσένων
τ´ |
[1600] |
καλύπτων
θάνατον
ἀνταλλάξεται·
~ἐᾶν
δ´
|
ἄκλαυτον, |
ἄταφον,
οἰωνοῖς
βοράν.
~σὺ
δ´ |
[1250] |
δὲ
μῆλ´
ἔσφαζον
ἐμπύρους
τ´
|
ἀκμὰς
|
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
|
[1050] |
πρὸς
κίνδυνον
Ἀργείου
δορός;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἀκμήν |
γ´
ἐπ´
αὐτήν·
ἀλλ´
ὁ |
[800] |
Γαῖ´,
ἔτεκές
ποτε,
~βάρβαρον
ὡς
|
ἀκοὰν |
ἐδάην
ἐδάην
ποτ´
ἐν
οἴκοις, |
[1450] |
δὲ
δυστυχέστατοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
εἰς
|
ἀκοὰς |
ἔτι
δυστυχία
~δώματος
ἥκει·
παρὰ |
[950] |
τέκνον,
πρὶν
μαθεῖν
πᾶσαν
πόλιν,
|
~ἀκόλαστ´ |
ἐάσας
μάντεων
θεσπίσματα,
~φεῦγ´
ὡς |
[1400] |
ἀφῆκε
μάρμαρον
πέτρον,
~μέσον
δ´
|
ἄκοντ´ |
ἔθραυσεν·
ἐξ
ἴσου
δ´
Ἄρης
|
[1150] |
λόγχαισιν
εἰς
ἄκρον
στόμα
~πύργων
|
ἀκοντίζοντας, |
ὥστ´
ἐπάλξεων
~λιπεῖν
ἐρίπνας
φύλακας· |
[100] |
πάντες
Αἰτωλοί,
τέκνον,
~λόγχαις
τ´
|
ἀκοντιστῆρες |
εὐστοχώτατοι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´,
ὦ |
[900] |
ἂν
τέρποιτο
τῆς
σωτηρίας.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἄκουε |
δή
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
ὁδόν
|
[1400] |
ἀρὰς
ἔοικεν
ἐκπλῆσαι
θεός.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἄκουε |
δή
νυν
καὶ
τὰ
πρὸς |
[900] |
οὐ
σῶσαι
θέλω;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
θέλεις
|
ἀκοῦσαι |
δῆτα
καὶ
σπουδὴν
ἔχεις;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[400] |
~πόλιν.
θεοὺς
δ´
ἐπώμος´
ὡς
|
ἀκουσίως |
~τοῖς
φιλτάτοις
ἑκοῦσιν
ἠράμην
δόρυ. |
[1550] |
τίθεσθαι·
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου,
λόγων
|
~ἄκουσον· |
ἀρχὰς
τῆσδε
γῆς
ἔδωκέ
μοι
|
[1050] |
μακροῦ
μέν,
ἀλλ´
ὅμως.
~{ἔξελθ´,
|
ἄκουσον, |
Οἰδίπου
κλεινὴ
δάμαρ,
~λήξας´
ὀδυρμῶν |
[1250] |
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
|
~ἄκραν |
τε
λαμπάδ´,
ἣ
δυοῖν
ὅρους |
[200] |
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα
λιποῦς´
ἔβαν
|
~ἀκροθίνια |
Λοξίαι
~Φοινίσσας
ἀπὸ
νάσου
~Φοίβωι |
[250] |
δορὸς
~Φοίβωι
μ´
ἔπεμψαν
ἐνθάδ´
|
ἀκροθίνιον. |
~μέλλων
δὲ
πέμπειν
μ´
Οἰδίπου |
[1200] |
~Σπαρτῶν
ἀριστῆς,
τὸν
δὲ
Δαναϊδῶν
|
ἄκροι. |
~ἔσταν
δὲ
λαμπρὼ
χρῶμά
τ´ |
[400] |
~πολλοὶ
δὲ
Δαναῶν
καὶ
Μυκηναίων
|
ἄκροι
|
~πάρεισι,
λυπρὰν
χάριν,
ἀναγκαίαν
δέ |
[800] |
ἑτέρας
~μεταμειβομένα
πόλις
ἅδ´
ἐπ´
|
ἄκροις
|
~ἕστακ´
Ἄρεος
στεφάνοισιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
~ἡγοῦ |
[1500] |
ἄρ´
ὄρνις
δρυὸς
ἢ
~ἐλάτας
|
ἀκροκόμοις |
ἂμ
πετάλοις
~μονομάτορσιν
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς |
[1350] |
~Κάδμου
πολίταις,
ἀπὸ
δ´
ἔθραυς´
|
ἄκρον |
δόρυ.
~ἐς
δ´
ἄπορον
ἥκων |
[1150] |
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
~Αἰτωλίσιν
λόγχαισιν
εἰς
|
ἄκρον |
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
ἐπάλξεων
|
[200] |
πέτρα
πυρὸς
~δικορύφων
σέλας
ὑπὲρ
|
ἄκρων
|
~βακχεῖον
Διονύσου,
~οἴνα
θ´
ἃ |
[650] |
ἐξανῆκε
γᾶ
~πάνοπλον
ὄψιν
ὑπὲρ
|
ἄκρων
|
~ὅρων
χθονός·
σιδαρόφρων
~δέ
νιν |
[1150] |
Διὸς
~τὸ
μὴ
οὐ
κατ´
|
ἄκρων |
περγάμων
ἑλεῖν
πόλιν.
~καὶ
ταῦθ´ |
[1050] |
ὁ
γῆς
ὑπερθανὼν
~πύργων
ἐπ´
|
ἄκρων |
στὰς
μελάνδετον
ξίφος
~λαιμῶν
διῆκε, |
[1000] |
εἶμι
καὶ
στὰς
ἐξ
ἐπάλξεων
|
ἄκρων
|
~σφάξας
ἐμαυτὸν
σηκὸν
ἐς
μελαμβαθῆ
|
[0] |
δυστυχῆ
Θήβαισι
τῆι
τόθ´
ἡμέραι
|
~ἀκτῖν´ |
ἐφῆκας,
Κάδμος
ἡνίκ´
ἦλθε
γῆν
|
[600] |
αἰτιῶ.
~{οὐχ
ἑκὼν
γὰρ
ἦλθον,
|
ἄκων |
δ´
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~καὶ
σύ, |
[1700] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰὼ
ἰώ,
δυστυχεστάτας
φυγὰς
|
~ἀλαίνειν |
τὸν
γέροντά
μ´
ἐκ
πάτρας. |
[1500] |
ζόαν.
~κλύεις,
ὦ
κατ´
αὐλὰν
|
ἀλαίνων |
γεραιὸν
~πόδ´
ἢ
δεμνίοις
~δύστανος |
[300] |
ἀγχόνας,
~στενάζων
ἀρὰς
τέκνοις·
~σὺν
|
ἀλαλαῖσι |
δ´
αἰὲν
αἰαγμάτων
~σκότια
κρύπτεται. |
[1500] |
νεκρῶν;
~ὀτοτοτοῖ,
λεῖπε
σοὺς
~δόμους,
|
ἀλαὸν |
ὄμμα
φέρων,
~πάτερ
γεραιέ,
δεῖξον, |
[300] |
ἔχειν,
~ξένον
δὲ
κῆδος
ἀμφέπειν,
|
~ἄλαστα |
ματρὶ
τᾶιδε
Λαΐου
~τε
τοῦ |
[1550] |
ὤν
σοι,
διὰ
δὲ
τοὺς
|
ἀλάστορας
|
~τοὺς
σοὺς
δεδοικὼς
μή
τι |
[1550] |
ἐπιχάρμασιν
~ἀλλ´
ὀδύναισι
λέγω·
σὸς
|
ἀλάστωρ
|
~ξίφεσιν
βρίθων
~καὶ
πυρὶ
καὶ |
[350] |
δακρύρροον.
~ἀλλ´,
ἐκ
γὰρ
ἄλγους
|
ἄλγος |
αὖ,
σὲ
δέρκομαι
~κάρα
ξυρῆκες |
[350] |
ἔχων
δακρύρροον.
~ἀλλ´,
ἐκ
γὰρ
|
ἄλγους |
ἄλγος
αὖ,
σὲ
δέρκομαι
~κάρα |
[900] |
με
δεῖ
μαντευμάτων.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπόλωλεν
|
ἁλήθει´, |
ἐπεὶ
σὺ
δυστυχεῖς;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ |
[450] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἁπλοῦς
ὁ
μῦθος
τῆς
|
ἀληθείας |
ἔφυ,
~κοὐ
ποικίλων
δεῖ
τἄνδιχ´ |
[600] |
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔξιθ´
ἐκ
χώρας·
|
ἀληθῶς |
δ´
ὄνομα
Πολυνείκη
πατὴρ
~ἔθετό |
[1700] |
~πρὸς
ἥλικας
φάνηθι
σάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἅλις |
ὀδυρμάτων
ἐμῶν,
~κόρον
ἔχους´
ἐμῶν |
[1200] |
λιπόντες
ἐνθάδε·
~Σπαρτῶν
τε
λαὸς
|
ἅλις |
ὃς
κεῖται
νεκρός.
~τοσαῦτ´
ἔλεξε. |
[250] |
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
τὰν
σὰν
|
ἀλκὰν |
~καὶ
τὸ
θεόθεν·
οὐ
γὰρ |
[250] |
δεῦρ´
ὑπόσπονδον
μολεῖν.
~ἀλλ´
ἐγγὺς
|
ἀλκή |
(βώμιοι
γὰρ
ἐσχάραι
~πέλας
πάρεισι) |
[1050] |
τῶι
νοσοῦντι
τειχέων
εἴη
δορὸς
|
~ἀλκὴ |
δι´
ὀλίγου.
περγάμων
δ´
ἀπ´ |
[1350] |
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
μονομάχου
τ´
|
ἀλκὴν |
δορός.
~βλέψας
δ´
ἐς
Ἄργος |
[850] |
βέβηκε
κοσμηθεὶς
ὅπλοις
~ἤδη
πρὸς
|
ἀλκὴν |
Ἐτεοκλῆς
Μυκηνίδα·
~ἐμοὶ
δ´
ἀπέσταλκ´ |
[1250] |
τῶν
ἡσσωμένων.
~ἀλλ´,
εἴ
τιν´
|
ἀλκὴν |
ἢ
σοφοὺς
ἔχεις
λόγους
~ἢ |
[400] |
Ἄδραστος
ἤικασεν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
στρωμνῆς
ἐς
|
ἀλκὴν |
οὕνεκ´
ἤλθομεν
πέρι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐνταῦθα |
[700] |
δορός;
~(ΚΡΕΩΝ)
λόχων,
προκρίνας
οἵπερ
|
ἀλκιμώτατοι. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´·
ἀμύνειν
τειχέων
προσαμβάσεις. |
[700] |
ἐνδυστυχῆσαι
δεινὸν
εὐφρόνης
κνέφας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἀλλ´ |
ἀμφὶ
δεῖπνον
οὖσι
προσβάλω
δόρυ; |
[1650] |
εἴη
τῶν
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἀλλ´ |
ἀμφὶ
τραύματ´
ἄγρια
τελαμῶνας
βαλεῖν. |
[350] |
φρονῶν
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς
ἐς
ἄνδρας·
|
ἀλλ´ |
ἀναγκαίως
ἔχει
~πατρίδος
ἐρᾶν
ἅπαντας· |
[550] |
μῆτερ,
οὐ
λόγων
ἔθ´
ἁγών,
|
ἀλλ´ |
ἀναλοῦται
χρόνος
~οὑν
μέσωι
μάτην, |
[1250] |
~νῦν
σοι
προχωρεῖ
δαιμόνων
κατάστασις,
|
~ἀλλ´ |
ἄνδρ´
ἀρίστω
καὶ
κασιγνήτω
σέθεν
|
[1200] |
μὲν
εὐτυχῶς,
~ἰδίαι
δὲ
λυπρῶς.
|
ἀλλ´ |
ἄνελθέ
μοι
πάλιν,
~τί
τἀπὶ |
[250] |
μ´
ἔπεισε
δεῦρ´
ὑπόσπονδον
μολεῖν.
|
~ἀλλ´ |
ἐγγὺς
ἀλκή
(βώμιοι
γὰρ
ἐσχάραι
|
[1650] |
μέν
σε
τῆς
προθυμίας.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἀλλ´ |
εἰ
γαμοίμην,
σὺ
δὲ
μόνος |
[500] |
καὶ
σίδηρος
πολεμίων
δράσειεν
ἄν.
|
~ἀλλ´, |
εἰ
μὲν
ἄλλως
τήνδε
γῆν |
[1250] |
σῆμα
καὶ
τὸ
τῶν
ἡσσωμένων.
|
~ἀλλ´, |
εἴ
τιν´
ἀλκὴν
ἢ
σοφοὺς |
[950] |
βίου,
~θνήισκειν
ἕτοιμος
πατρίδος
ἐκλυτήριον.
|
~ἀλλ´ |
εἷα,
τέκνον,
πρὶν
μαθεῖν
πᾶσαν |
[1700] |
ἱερὸς
Κολωνός,
δώμαθ´
ἱππίου
θεοῦ.
|
~ἀλλ´ |
εἷα
τυφλῶι
τῶιδ´
ὑπηρέτει
πατρί, |
[950] |
~προσηγορήσας
εἶμι
καὶ
σώσω
βίον.
|
~ἀλλ´ |
εἷα
χώρει·
μὴ
τὸ
σὸν |
[750] |
~ἐχθρῶν
ὑπ´
αὐτοῖς
τείχεσιν
καθημένων.
|
~ἀλλ´ |
εἶμ´,
ὅπως
ἂν
μὴ
καταργῶμεν |
[1000] |
~Σπαρτοὺς
ἄνακτας
τῆσδε
γῆς
ἱδρύσατο.
|
~ἀλλ´ |
εἶμι
καὶ
στὰς
ἐξ
ἐπάλξεων |
[1600] |
κακῶν,
τὸ
δ´
οὐ
βαρύ,
|
~ἀλλ´ |
εἰς
ἅπαντα
δυστυχὴς
ἔφυς,
πάτερ. |
[100] |
γ´
ἔνδον
ἀσφαλῶς
ἔχει
πόλις.
|
~{ἀλλ´ |
εἰσόρα
τὸν
πρῶτον,
εἰ
βούληι |
[350] |
δι´
ὄσσων
νᾶμ´
ἔχων
δακρύρροον.
|
~ἀλλ´, |
ἐκ
γὰρ
ἄλγους
ἄλγος
αὖ, |
[1550] |
γῆν
οἰκοῦντος
εὖ
πράξειν
πόλιν.
|
~ἀλλ´ |
ἐκκομίζου·
καὶ
τάδ´
οὐχ
ὕβρει |
[350] |
διὰ
πόθου
δ´
ἐλήλυθα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἀλλ´ |
ἐξερώτα,
μηδὲν
ἐνδεὲς
λίπηις·
~ἃ |
[1250] |
λέξεις,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐ
φίλ´,
|
ἀλλ´ |
ἕπου.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῖ,
παρθενῶνας
ἐκλιποῦς´; |
[700] |
τ´
Ἀδράστου
καὶ
στρατῶι
πεποιθότα.
|
~ἀλλ´ |
ἐς
θεοὺς
χρὴ
ταῦτ´
ἀναρτήσαντ´ |
[400] |
~τοῖς
φιλτάτοις
ἑκοῦσιν
ἠράμην
δόρυ.
|
~ἀλλ´ |
ἐς
σὲ
τείνει
τῶνδε
διάλυσις |
[350] |
συνασοφεῖν
τοῖς
μὴ
σοφοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἀλλ´ |
ἐς
τὸ
κέρδος
παρὰ
φύσιν |
[1150] |
καὶ
δικέλλας,
ὡς
κατασκάψων
πόλιν·
|
~ἀλλ´ |
ἔσχε
μαργῶντ´
αὐτὸν
ἐναλίου
θεοῦ
|
[1600] |
ξυνωρίς;
ἀλλ´
οὐκ
ἔστι
μοι.
|
~ἀλλ´ |
ἔτι
νεάζων
αὐτὸς
εὕροιμ´
ἂν |
[1350] |
~λόγχην
ἐνώμα
στόματι
προφθῆναι
θέλων·
|
~ἀλλ´ |
εὖ
προσῆγον
ἀσπίδων
κερχνώμασιν
~ὀφθαλμόν, |
[1650] |
ἐγγὺς
τῶιδε
συνθάψεις
νεκρῶι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἀλλ´ |
εὐκλεές
τοι
δύο
φίλω
κεῖσθαι |
[1600] |
γ´
ἂν
σάφ´
οἶδ´
ὅτι.
|
~ἀλλ´ |
εὔτεκνος
ξυνωρίς;
ἀλλ´
οὐκ
ἔστι |
[550] |
~ὁ
δ´
ὄλβος
οὐ
βέβαιος
|
ἀλλ´ |
ἐφήμερος.
~ἄγ´,
ἤν
ς´
ἔρωμαι |
[900] |
~κεἰ
μὴ
γὰρ
εὐνῆς
ἥψατ´,
|
ἀλλ´ |
ἔχει
λέχος}
~οὗτος
δὲ
πῶλος |
[450] |
θεοὺς
~ἔδρασεν
οὐδὲν
ὧν
ὑπέσχετ´,
|
ἀλλ´ |
ἔχει
~τυραννίδ´
αὐτὸς
καὶ
δόμων |
[1700] |
Λοξίου
περαίνεται.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὁ
ποῖος;
|
ἀλλ´ |
ἦ
πρὸς
κακοῖς
ἐρεῖς
κακά; |
[500] |
τῶι
γήραι
κακά,
~Ἐτεόκλεες,
πρόσεστιν·
|
ἀλλ´ |
ἡμπειρία
~ἔχει
τι
λέξαι
τῶν |
[1050] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἀκμήν
γ´
ἐπ´
αὐτήν·
|
ἀλλ´ |
ὁ
Καδμείων
Ἄρης
~κρείσσων
κατέστη |
[1550] |
οὐκ
ἐπ´
ὀνείδεσιν
οὐδ´
ἐπιχάρμασιν
|
~ἀλλ´ |
ὀδύναισι
λέγω·
σὸς
ἀλάστωρ
~ξίφεσιν |
[1300] |
ὥστε
καὶ
τάδ´
εἰδέναι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ἀλλ´ |
οἴχεται
μὲν
σὴ
κασιγνήτη
πάλαι· |
[1050] |
μάλ´
αὖθις.
διὰ
μακροῦ
μέν,
|
ἀλλ´ |
ὅμως.
~{ἔξελθ´,
ἄκουσον,
Οἰδίπου
κλεινὴ |
[400] |
πόλιν.
~{πάλαι
μὲν
οὖν
ὑμνηθέν,
|
ἀλλ´ |
ὅμως
ἐρῶ·
~τὰ
χρήματ´
ἀνθρώποισι |
[1400] |
νεκρόν·
~φίλος
γὰρ
ἐχθρὸς
ἐγένετ´,
|
ἀλλ´ |
ὅμως
φίλος.
~θάψον
δέ
μ´, |
[850] |
~μί´
ἔστιν
ἄλλη
μηχανὴ
σωτηρίας.
|
~ἀλλ´ |
οὐ
γὰρ
εἰπεῖν
οὔτ´
ἐμοὶ |
[600] |
~θεούς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀνόσιος
πέφυκας
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἀλλ´ |
οὐ
πατρίδος
ὡς
σὺ
~πολέμιος. |
[850] |
φεύγεις;
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἡ
τύχη
ς´,
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ἐγώ.
~(ΚΡΕΩΝ)
φράσον
πολίταις |
[1600] |
οἶδ´
ὅτι.
~ἀλλ´
εὔτεκνος
ξυνωρίς;
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ἔστι
μοι.
~ἀλλ´
ἔτι |
[450] |
μὴ
καθ´
Ἑλλήνων
χθόνα
~τεθράμμεθ´,
|
ἀλλ´ |
οὖν
ξυνετά
μοι
δοκεῖς
λέγειν. |
[50] |
δεῦρό
τ´
αὖ
κείνου
πάρα.
|
~ἀλλ´ |
οὔτις
ἀστῶν
τοῖσδε
χρίμπτεται
δόμοις, |
[600] |
πάσχων
ἐξελαύνομαι
χθονός,
~δοῦλος
ὣς
|
ἀλλ´ |
οὐχὶ
ταὐτοῦ
πατρὸς
Οἰδίπου
γεγώς· |
[1350] |
διάβροχοι
γενειάδας.
~ἦισσον
δὲ
λόγχαις·
|
ἀλλ´ |
ὑφίζανον
κύκλοις,
~ὅπως
σίδηρος
ἐξολισθάνοι |
[50] |
ὁ
πεμφθείς
φησιν
αὐτὸν
ἄγγελος.
|
~ἀλλ´, |
ὦ
φαεννὰς
οὐρανοῦ
ναίων
πτυχὰς
|
[1750] |
ἔχους´
ἐμῶν
κακῶν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἴθ´
|
ἀλλὰ |
Βρόμιος
ἵνα
τε
σηκὸς
~ἄβατος |
[1300] |
ἄποτμος
ὁ
φόνος
ἕνεκ´
Ἐρινύων.
|
~{ἀλλὰ |
γὰρ
Κρέοντα
λεύσσω
τόνδε
δεῦρο |
[1750] |
ἄτιμος
αὐτὸς
οἰκτρὸς
ἐξελαύνομαι
χθονός.
|
~ἀλλὰ |
γὰρ
τί
ταῦτα
θρηνῶ
καὶ |
[1650] |
πατρί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔ,
σωφρονούσηι
γ´,
|
ἀλλὰ |
γενναία,
πάτερ.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
προσάγαγέ
νύν |
[1600] |
χάσματα,
~ὅς
μ´
οὐ
διώλες´
|
ἀλλὰ |
δουλεῦσαί
τέ
μοι
~δαίμων
ἔδωκε |
[450] |
οὐχὶ
περιπλοκὰς
~λόγων
ἀθροίσας
εἶπον
|
ἀλλὰ |
καὶ
σοφοῖς
~καὶ
τοῖσι
φαύλοις |
[1200] |
εἴασας
ἐξ
εὐαγγέλου
~φήμης
ἀπελθεῖν,
|
ἀλλὰ |
μηνῦσαι
κακά;
~τὼ
παῖδε
τὼ |
[600] |
ἀνακαλεῖς
ἔχθιστος
ὤν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
|
ἀλλά |
μοι
σὺ
χαῖρε.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
χαρτὰ |
[1650] |
τύχοις
τάδε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´
|
ἀλλὰ |
νεκρῶι
λουτρὰ
περιβαλεῖν
μ´
ἔα. |
[150] |
ἐστὶ
Παρθενοπαῖος,
Ἀταλάντης
γόνος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἀλλά |
νιν
ἁ
κατ´
ὄρη
μετὰ |
[1150] |
ὥστ´
ἐπάλξεων
~λιπεῖν
ἐρίπνας
φύλακας·
|
ἀλλά |
νιν
πάλιν
~κυναγὸς
ὡσεὶ
παῖς |
[600] |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
ἂν
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἀλλὰ |
παρθένους
ἀδελφάς.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐδὲ
τάσδ´ |
[900] |
λόγωι
κακά.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
σοί
γ´,
|
ἀλλὰ |
πατρίδι
μεγάλα
καὶ
σωτήρια.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1650] |
τιμήσεις
νέκυν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
φίλτατ´,
|
ἀλλὰ |
στόμα
γε
σὸν
προσπτύξομαι.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[850] |
σπουδῆι,
Κρέον;
~(ΚΡΕΩΝ)
οὔπω
λελήσμεθ´·
|
ἀλλὰ |
σύλλεξαι
σθένος
~καὶ
πνεῦμ´
ἄθροισον, |
[750] |
~μοῦσαν
ἐν
ἇι
Χάριτες
χοροποιοί,
|
~ἀλλὰ |
σὺν
ὁπλοφόροις
στρατὸν
Ἀργείων
ἐπιπνεύσας
|
[1100] |
Ἀμφιάραος,
οὐ
σημεῖ´
ἔχων
~ὑβρισμέν´
|
ἀλλὰ |
σωφρόνως
ἄσημ´
ὅπλα.
~Ὠγύγια
δ´ |
[500] |
καλοῖς·
~οὐ
γὰρ
καλὸν
τοῦτ´
|
ἀλλὰ |
τῆι
δίκηι
πικρόν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ |
[700] |
ἐμπλήσω
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´
ἄν·
|
ἀλλὰ |
τοῦθ´
ὁρῶ
πολλοῦ
πόνου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1450] |
~σὰ
δ´
ἔρις—
οὐκ
ἔρις
|
ἀλλὰ |
φόνωι
φόνος—
~Οἰδιπόδα
δόμον
~ὤλεσε |
[800] |
~Καδμείοις
ἐπιπέμπει·
~δυσδαίμων
δ´
ἔρις
|
ἄλλα
|
~θάλλει
παίδων
~Οἰδιπόδα
κατὰ
δώματα |
[1150] |
δὲ
τάσδ´
ἐσεῖδεν
εὐτυχεῖς
πάλας,
|
~ἄλλας |
ἐπήιει
παῖς
σός,
εἱπόμην
δ´ |
[1150] |
δ´
ἐπέστης´
αὖθις.
ἐς
δ´
|
ἄλλας |
πύλας
~ἠπειγόμεσθα,
τοῦτο
παύσαντες
νοσοῦν. |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βούληι
τράπωμαι
δῆθ´
ὁδοὺς
|
ἄλλας |
τινάς;
~(ΚΡΕΩΝ)
πάσας
γε,
πρὶν |
[50] |
σκῆπτρ´
ἔχειν
μένοντα
γῆς,
~ἐνιαυτὸν
|
ἀλλάσσοντ´. |
ἐπεὶ
δ´
ἐπὶ
ζυγοῖς
~καθέζετ´ |
[850] |
κακόν
ἐστι
τἀγαθοῦ,
~μί´
ἔστιν
|
ἄλλη |
μηχανὴ
σωτηρίας.
~ἀλλ´
οὐ
γὰρ |
[200] |
δέ
τις
~γυναιξὶ
μηδὲν
ὑγιὲς
|
ἀλλήλας |
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα
λιποῦς´ |
[1250] |
μητρὶ
τῆι
σῆι
μὴ
πρὸς
|
ἀλλήλοιν |
θανεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίν´,
ὦ
τεκοῦσα |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τώδ´
ἐκτάδην
σοι
κεῖσθον
|
ἀλλήλοιν |
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πρόσθες
τυφλὴν
χεῖρ´ |
[1400] |
πεσών.
~γαῖαν
δ´
ὀδὰξ
ἑλόντες
|
ἀλλήλοιν |
πέλας
~πίπτουσιν
ἄμφω
κοὐ
διώρισαν |
[1350] |
φοινίου
μάχης,
~ἦιξαν
δράμημα
δεινὸν
|
ἀλλήλοις |
ἔπι.
~κάπροι
δ´
ὅπως
θήγοντες |
[1350] |
δάκρυα
τῆς
εὐχῆς
ὅση,
~κἄβλεψαν
|
ἀλλήλοισι |
διαδόντες
κόρας.
~Ἐτεοκλέης
δὲ
Παλλάδος |
[1200] |
τ´
οὐκ
ἠλλαξάτην
~μαργῶντ´
ἐπ´
|
ἀλλήλοισιν |
ἱέναι
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´
ἄλλος |
[100] |
τυγχάνει
Πελασγικὸν
~στράτευμα,
χωρίζουσι
δ´
|
ἀλλήλων |
λόχους.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰὼ
πότνια
παῖ
|
[1150] |
ἐκ
δὲ
κλιμάκων
~{ἐσφενδονᾶτο
χωρὶς
|
ἀλλήλων |
μέλη,
~κόμαι
μὲν
εἰς
Ὄλυμπον, |
[1200] |
ἱέναι
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´
ἄλλος
|
ἄλλοθεν |
φίλων
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων |
[1450] |
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω
τειχέων
ἐπέμπομεν.
|
~ἄλλοι |
δὲ
τοὺς
θανόντας
Ἀντιγόνης
μέτα
|
[1600] |
ὃς
πέρσων
πόλιν
~πατρίδα
σὺν
|
ἄλλοις |
ἦλθε,
Πολυνείκους
νέκυν,
~ἐκβάλετ´
ἄθαπτον |
[900] |
δράσεις;
παῖδά
μου
κατακτενεῖς;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἄλλοις |
μελήσει
ταῦτ´,
ἐμοὶ
δ´
εἰρήσεται. |
[1300] |
φέρω
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
πρὸς
πεπραγμένοισιν
|
ἄλλοις |
πήμασιν.
λέγεις
δὲ
τί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[1200] |
ἀλλήλοισιν
ἱέναι
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´
|
ἄλλος |
ἄλλοθεν
φίλων
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
τε |
[100] |
ὁρᾶις
Δίρκης
ὕδωρ;
~{λοχαγόν;
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἄλλος |
ἄλλος
ὅδε
τευχέων
τρόπος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1000] |
οἴκοις·
~ἰηϊήιον
βοάν,
~ἰηϊήιον
μέλος
|
~ἄλλος |
ἄλλοτ´
ἐποτότυζε
~διαδοχαῖς
ἀνὰ
πτόλιν. |
[1550] |
ἄθλιον
~καὶ
τλήμον´,
εἴ
τις
|
ἄλλος |
ἀνθρώπων
ἔφυ·
~ὃν
καὶ
πρὶν |
[400] |
ἦν
ταῦτα·
κἆιτά
γ´
ἦλθεν
|
ἄλλος |
αὖ
φυγάς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
οὗτος; |
[100] |
Δίρκης
ὕδωρ;
~{λοχαγόν;
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄλλος
|
ἄλλος |
ὅδε
τευχέων
τρόπος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς |
[1000] |
~ἰηϊήιον
βοάν,
~ἰηϊήιον
μέλος
~ἄλλος
|
ἄλλοτ´ |
ἐποτότυζε
~διαδοχαῖς
ἀνὰ
πτόλιν.
~βροντᾶι |
[100] |
~αὐτοκασιγνήται
νύμφας
~ὁμόγαμος
κυρεῖ;
~ὡς
|
ἀλλόχρως |
ὅπλοισι,
μειξοβάρβαρος.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σακεσφόροι
γὰρ |
[500] |
τὸ
χρηστόν,
μῆτερ,
οὐχὶ
βούλομαι
|
~ἄλλωι |
παρεῖναι
μᾶλλον
ἢ
σώιζειν
ἐμοί· |
[550] |
προθυμία·
~οὐ
γὰρ
ἂν
ξυμβαῖμεν
|
ἄλλως |
ἢ
´πὶ
τοῖς
εἰρημένοις,
~ὥστ´ |
[350] |
~πατρίδος
ἐρᾶν
ἅπαντας·
ὃς
δ´
|
ἄλλως |
λέγει
~λόγοισι
χαίρει,
τὸν
δὲ |
[500] |
δράσειεν
ἄν.
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
|
ἄλλως |
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν
θέλει,
~ἔξεστ´· |
[0] |
εὐίπποις
ἄναξ,
~μὴ
σπεῖρε
τέκνων
|
ἄλοκα |
δαιμόνων
βίαι·
~εἰ
γὰρ
τεκνώσεις |
[1500] |
σοι
τέκνα
λεύσσει
~φάος
οὐδ´
|
ἄλοχος, |
παραβάκτροις
~ἃ
πόδα
σὸν
τυφλόπουν |
[1550] |
φανερὸν
κακόν·
~ἁ
δὲ
τάλαιν´
|
ἄλοχος |
τίνι
μοι,
τέκνον,
ὤλετο
μοίραι; |
[1000] |
ποτ´
ἐκ
~τόπων
νέους
πεδαίρους´
|
~ἄλυρον |
ἀμφὶ
μοῦσαν,
~ὀλομέναν
γ´
Ἐρινύν, |
[1600] |
ἂν
νεκρὸν
τόνδ´
ἢ
καταστέφων
|
ἁλῶι
|
~ἢ
γῆι
καλύπτων
θάνατον
ἀνταλλάξεται· |
[1700] |
ἄπειμι
πατρίδος
ἀποπρὸ
γαίας
~ἀπαρθένευτ´
|
ἀλωμένα. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ
τὸ
χρήσιμον
φρενῶν. |
[1700] |
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις
κατθανεῖν
μ´
|
ἀλώμενον. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῦ;
τίς
σε
πύργος |
[1500] |
ὄρνις
δρυὸς
ἢ
~ἐλάτας
ἀκροκόμοις
|
ἂμ |
πετάλοις
~μονομάτορσιν
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς
ἄχεσι |
[150] |
ὦ
δέσποιν´,
ὅδε·
~σφάγια
δ´
|
ἅμ´ |
αὐτῶι,
γῆι
φιλαιμάτωι
ῥοαί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1450] |
με
περιβάλλει
σκότος.
~ἄμφω
δ´
|
ἅμ´ |
ἐξέπνευσαν
ἄθλιον
βίον.
~μήτηρ
δ´, |
[1150] |
περγάμων
ἑλεῖν
πόλιν.
~καὶ
ταῦθ´
|
ἅμ´ |
ἠγόρευε
καὶ
πετρούμενος
~ἀνεῖρφ´
ὑπ´ |
[250] |
~πέποιθα
μέντοι
μητρὶ
κοὐ
πέποιθ´
|
ἅμα, |
~ἥτις
μ´
ἔπεισε
δεῦρ´
ὑπόσπονδον |
[450] |
ταὐτὸν
καλὸν
ἔφυ
σοφόν
θ´
|
ἅμα, |
~οὐκ
ἦν
ἂν
ἀμφίλεκτος
ἀνθρώποις |
[0] |
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ
θ´
|
ἅμα
|
~παίδων
ἐς
οἴκους
ἀρσένων
κοινωνίαν. |
[550] |
ς´
ἔρωμαι
δύο
λόγω
προθεῖς´
|
ἅμα, |
~πότερα
τυραννεῖν
ἢ
πόλιν
σῶσαι |
[550] |
αὐδῶ.
σοὶ
δέ,
Πολύνεικες,
λέγω·
|
~ἀμαθεῖς |
Ἄδραστος
χάριτας
ἐς
ς´
ἀνήψατο, |
[550] |
πεσών.
~μέθετον
τὸ
λίαν,
μέθετον·
|
ἀμαθία |
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´
ὅταν
μόλητον, |
[750] |
χάριν.
~πατὴρ
δ´
ἐς
αὑτὸν
|
ἀμαθίαν |
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
τυφλώσας·
οὐκ
ἄγαν |
[350] |
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
τῶν
κρατούντων
|
ἀμαθίας |
φέρειν
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο |
[850] |
ὡς
δὴ
θεοὺς
ὑπεκδραμούμενοι,
~ἥμαρτον
|
ἀμαθῶς· |
οὔτε
γὰρ
γέρα
πατρὶ
~οὔτ´ |
[300] |
κυανόχρωτι
χαίτας
~πλοκάμωι
δέραν
σκιάζων
|
ἁμάν. |
~ἰὼ
ἰώ,
μόλις
φανεὶς
~ἄελπτα |
[1150] |
~Περικλύμενος
παῖς,
λᾶαν
ἐμβαλὼν
κάραι
|
~ἁμαξοπληθῆ, |
γεῖς´
ἐπάλξεων
ἄπο·
~ξανθὸν
δὲ |
[1550] |
ἀμφὶ
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´
ἐν
|
ἄματι |
τῶιδε
συνάγαγεν,
~ὦ
πάτερ,
ἁμετέροισιν |
[650] |
ὀλεσίθηρος
~ὠλένας
δικὼν
βολαῖς·
~δίας
|
ἀμάτορος
|
~Παλλάδος
φραδαῖσι
~γαπετεῖς
δικὼν
ὀδόντας
|
[1050] |
δὲ
πτόλιν,
~δι´
αἱμάτων
δ´
|
ἀμείβει
|
~μυσαρὸν
εἰς
ἀγῶνα,
~καταβαλὼν
ἀραῖσι
|
[1700] |
οὐχ
ὁρᾶι
Δίκα
κακοὺς
~οὐδ´
|
ἀμείβεται |
βροτῶν
ἀσυνεσίας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὅδ´
εἰμὶ |
[250] |
φαίνεται,
~ὅταν
δι´
ἐχθρᾶς
ποὺς
|
ἀμείβηται |
χθονός.
~πέποιθα
μέντοι
μητρὶ
κοὐ |
[300] |
δ´
ἀμφὶ
τρύχη
τάδε
~σκότι´
|
ἀμείβομαι· |
~ὁ
δ´
ἐν
δόμοισι
πρέσβυς |
[1150] |
αὐτὴν
ἀσπίδ´
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος
|
ἀμείβων |
ξέστ´
ἐνηλάτων
βάθρα.
~ἤδη
δ´ |
[450] |
ταὐτὸν
ὄμμασιν
βλέπων
~λέξεις
τ´
|
ἄμεινον |
τοῦδέ
τ´
ἐνδέξηι
λόγους.
~παραινέσαι |
[1200] |
καλὸν
τὸ
νικᾶν·
εἰ
δ´
|
ἀμείνον´ |
οἱ
θεοὶ
~γνώμην
ἔχουσιν,
εὐτυχὴς |
[550] |
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς
γάρ
ἐστ´
|
ἀμείνων |
ἢ
θρασὺς
στρατηλάτης.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κομπὸς |
[300] |
σὸν
ὄμμα
~μυρίαις
τ´
ἐν
|
ἁμέραις
|
~προσεῖδον·
ἀμφίβαλλε
μαστὸν
~ὠλέναισι
ματέρος, |
[1500] |
~ἕτερος
ἔτλα
κακῶν
τοσῶνδ´
~αἵματος
|
ἁμερίου
|
~τοιάδ´
ἄχεα
φανερά,
~τάλαιν´
ὡς |
[100] |
ὥσπερ
ἐν
~γραφαῖσιν,
οὐχὶ
πρόσφορος
|
ἁμερίωι |
γένναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
τὸν
δ´
ἐξαμείβοντ´ |
[1550] |
ἄματι
τῶιδε
συνάγαγεν,
~ὦ
πάτερ,
|
ἁμετέροισιν |
ἄχη
~μελάθροις
θεὸς
ὃς
τάδ´ |
[1250] |
ἐπωιδῶν,
στεῖχ´,
ἐρήτυσον
τέκνα
~δεινῆς
|
ἁμίλλης· |
ὡς
ὁ
κίνδυνος
μέγας
~{καὶ |
[50] |
σκιάζεται,
~κλήιθροις
ἔκρυψαν
πατέρ´,
ἵν´
|
ἀμνήμων |
τύχη
~γένοιτο
πολλῶν
δεομένη
σοφισμάτων. |
[600] |
σὺ
~πολέμιος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅς
μ´
|
ἄμοιρον |
ἐξελαύνεις.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
κατακτενῶ
γε
|
[750] |
καλλιχόροις
στεφάνοισι
νεάνιδος
ὥρας
~βόστρυχον
|
ἀμπετάσας |
λωτοῦ
κατὰ
πνεύματα
μέλπηι
~μοῦσαν |
[250] |
ἰώ·
πότνια
πότνια,
μόλε
πρόδομος,
|
~ἀμπέτασον |
πύλας.
~κλύεις,
ὦ
τεκοῦσα
τόνδε |
[150] |
~Λερναίαι
τε
δώσειν
τριαίναι
~Ποσειδανίοις
|
Ἀμυμωνίοις
|
~ὕδασι
δουλείαν
περιβαλών.
~μήποτε
μήποτε |
[650] |
τροφός,
~κτήσαντο·
πέμπε
πυρφόρους
~θεάς,
|
ἄμυνε |
τᾶιδε
γᾶι·
~πάντα
δ´
εὐπετῆ |
[700] |
προκρίνας
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´·
|
ἀμύνειν |
τειχέων
προσαμβάσεις.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
ξυστρατήγους |
[100] |
ὄχλος
νιν
ὑστέρωι
ποδὶ
~πάνοπλος
|
ἀμφέπει; |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὅδ´
ἐστὶ
Παρθενοπαῖος,
Ἀταλάντης |
[300] |
δόμοις
ἔχειν,
~ξένον
δὲ
κῆδος
|
ἀμφέπειν, |
~ἄλαστα
ματρὶ
τᾶιδε
Λαΐου
~τε |
[100] |
ὃς
ἁγεῖται
στρατοῦ
~πάγχαλκον
ἀσπίδ´
|
ἀμφὶ |
βραχίονι
κουφίζων;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λοχαγός,
ὦ |
[250] |
Ἰοῦς·
~ὧν
μέτεστί
μοι
πόνων.
|
~ἀμφὶ |
δὲ
πτόλιν
νέφος
~ἀσπίδων
πυκνὸν |
[700] |
δεινὸν
εὐφρόνης
κνέφας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἀλλ´
|
ἀμφὶ |
δεῖπνον
οὖσι
προσβάλω
δόρυ;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1600] |
τέ
μοι
~δαίμων
ἔδωκε
Πόλυβον
|
ἀμφὶ |
δεσπότην.
~κτανὼν
δ´
ἐμαυτοῦ
πατέρ´ |
[800] |
πύργος
ἀνέστα
~διδύμων
ποταμῶν
πόρον
|
ἀμφὶ |
μέσον,
~Δίρκα
χλοεροτρόφον
ἇι
πεδίον
|
[100] |
ὡπλισμένους.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
δ´
οὗτος
|
ἀμφὶ |
μνῆμα
τὸ
Ζήθου
περᾶι
~καταβόστρυχος, |
[1000] |
ἐκ
~τόπων
νέους
πεδαίρους´
~ἄλυρον
|
ἀμφὶ |
μοῦσαν,
~ὀλομέναν
γ´
Ἐρινύν,
~ἔφερες |
[1550] |
ἔβαψεν,
ἄχει
δὲ
τέκνων
ἔπες´
|
ἀμφὶ |
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´
ἐν
ἄματι |
[1600] |
βαλεῖς.
~οὐ
μὴν
ἑλίξας
γ´
|
ἀμφὶ |
σὸν
χεῖρας
γόνυ
~κακὸς
φανοῦμαι· |
[400] |
ἀρχέτω
δέ
τις
λόγου.
~{ὡς
|
ἀμφὶ |
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας
λόχων
~τάσσων |
[1650] |
τῶν
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
|
ἀμφὶ |
τραύματ´
ἄγρια
τελαμῶνας
βαλεῖν.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[300] |
φαρέων
λευκῶν,
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´
|
ἀμφὶ |
τρύχη
τάδε
~σκότι´
ἀμείβομαι·
~ὁ |
[1650] |
´φυβρίζεσθαι
νεκρούς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὡς
οὔτις
|
ἀμφὶ |
τῶιδ´
ὑγρὰν
θήσει
κόνιν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1100] |
ἔχων
ἐφ´
ἅρματι
~ὁ
μάντις
|
Ἀμφιάραος, |
οὐ
σημεῖ´
ἔχων
~ὑβρισμέν´
ἀλλὰ |
[150] |
ἡνιοστροφεῖ
βεβώς;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὁ
μάντις
|
Ἀμφιάραος, |
ὦ
δέσποιν´,
ὅδε·
~σφάγια
δ´ |
[300] |
~μυρίαις
τ´
ἐν
ἁμέραις
~προσεῖδον·
|
ἀμφίβαλλε |
μαστὸν
~ὠλέναισι
ματέρος,
~παρηίδων
τ´ |
[1400] |
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν
ταραγμὸν
|
ἀμφιβάντ´ |
εἶχον
μάχης.
~καί
πως
νοήσας |
[750] |
λέγω·
~ἐκφέρετε
τεύχη
πάνοπλά
τ´
|
ἀμφιβλήματα
|
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
τὸν
προκείμενον |
[1700] |
γᾶι
καλύψω.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
σὺ
δ´
|
ἀμφιβωμίοις |
λιταῖς
~πρὸς
ἥλικας
φάνηθι
σάς. |
[300] |
ὁμοπτέρου
τᾶς
ἀποζυγείσας
~δόμων
~πόθον
|
ἀμφιδάκρυτον |
ἀεὶ
κατέχων
~ἀνῆιξεν
μὲν
ξίφους
|
[500] |
θ´
ἅμα,
~οὐκ
ἦν
ἂν
|
ἀμφίλεκτος |
ἀνθρώποις
ἔρις·
~νῦν
δ´
οὔθ´ |
[800] |
φόρμιγγί
τε
τείχεα
Θήβας
~τᾶς
|
Ἀμφιονίας |
τε
λύρας
ὕπο
πύργος
ἀνέστα
|
[100] |
κλήιθροις
χαλκόδετά
τ´
ἔμβολα
~λαϊνέοισιν
|
Ἀμφίονος |
ὀργάνοις
~τείχεος
ἥρμοσται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θάρσει· |
[1400] |
ἴσου
δ´
Ἄρης
~ἦν,
κάμακος
|
ἀμφοῖν |
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν.
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε |
[1450] |
τοῖσι
φιλτάτοις
~θανοῦσα
κεῖται
περιβαλοῦς´
|
ἀμφοῖν |
χέρας.
~ἀνῆιξε
δ´
ὀρθὸς
λαὸς |
[700] |
προκρίνας
ἢ
φρενῶν
εὐβουλίαι;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἀμφότερ´· |
ἓν
ἀπολειφθὲν
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου. |
[1450] |
ἤδη
γάρ
με
περιβάλλει
σκότος.
|
~ἄμφω |
δ´
ἅμ´
ἐξέπνευσαν
ἄθλιον
βίον. |
[400] |
κἀμοί,
σύγγαμος
γάρ
ἐστ´
ἐμός,
|
~ἄμφω |
κατάξειν
ἐς
πάτραν,
πρόσθεν
δ´ |
[1400] |
ὀδὰξ
ἑλόντες
ἀλλήλοιν
πέλας
~πίπτουσιν
|
ἄμφω |
κοὐ
διώρισαν
κράτος.
~(ΧΟΡΟΣ)
φεῦ |
[0] |
καὶ
ξυνάπτετον
πόδα
~ἐς
ταὐτὸν
|
ἄμφω |
Φωκίδος
σχιστῆς
ὁδοῦ.
~καί
νιν |
[500] |
~ὃ
καὶ
σίδηρος
πολεμίων
δράσειεν
|
ἄν. |
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄλλως
τήνδε |
[700] |
πεδίον
ἐμπλήσω
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´
|
ἄν· |
ἀλλὰ
τοῦθ´
ὁρῶ
πολλοῦ
πόνου. |
[1200] |
στέγεις
ὑπὸ
σκότωι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκ
|
ἄν |
γε
λέξαιμ´
ἐπ´
ἀγαθοῖσί
σοι |
[400] |
ἦμαρ
εἶχον,
εἶτ´
οὐκ
εἶχον
|
ἄν. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
φίλοι
δὲ
πατρὸς
καὶ |
[900] |
ἀδικεῖν
κελεύεις
μ´·
οὐ
σιωπήσαιμεν
|
ἄν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δή
με
δράσεις; |
[900] |
πόλει
~θανὼν
πατρώιαν
γαῖαν
ἐκσώσειεν
|
ἄν. |
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι
νόστον
Ἀργείοισί |
[950] |
ἔκπληξις
πάρα.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
|
ἄν |
τις
εἴποι;
δῆλον
οἵ
γ´ |
[1000] |
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχοῖεν
|
ἄν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας
ἔβας
~ὦ
πτεροῦσσα, |
[1000] |
κεἰς
κοινὸν
φέροι
~πατρίδι,
κακῶν
|
ἂν |
αἱ
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ |
[500] |
σοφόν
θ´
ἅμα,
~οὐκ
ἦν
|
ἂν |
ἀμφίλεκτος
ἀνθρώποις
ἔρις·
~νῦν
δ´ |
[1600] |
~ἀλλ´
ἔτι
νεάζων
αὐτὸς
εὕροιμ´
|
ἂν |
βίον;
~πόθεν;
τί
μ´
ἄρδην |
[700] |
οὖσι
προσβάλω
δόρυ;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔκπληξις
|
ἂν |
γένοιτο·
νικῆσαι
δὲ
δεῖ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1300] |
ὁμοίαις
συμφοραῖς
ὀλωλότων;
~(ΧΟΡΟΣ)
ὥστ´
|
ἂν |
δακρῦσαί
γ´,
εἰ
φρονοῦντ´
ἐτύγχανεν. |
[950] |
ἥ
μ´
ἐγείνατο.
~ὡς
οὖν
|
ἂν |
εἰδῆτ´,
εἶμι
καὶ
σώσω
πόλιν
|
[1650] |
μ´
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
τοῦτ´
|
ἂν |
εἴη
τῶν
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[500] |
οὐδέν,
μῆτερ,
ἀποκρύψας
ἐρῶ·
~ἄστρων
|
ἂν |
ἔλθοιμ´
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
~καὶ |
[1000] |
ἔξω
χθονὸς
~ἄπειμ´,
ὅπου
δ´
|
ἂν |
ζῶ
κακὸς
φανήσομαι;
~μὰ
τὸν |
[900] |
δεῖ
προθυμίαν
ἔχειν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
|
ἂν |
ἤδη
τῶν
ἐμῶν
θεσπισμάτων.
~πρῶτον |
[500] |
~τυχεῖν
ἃ
χρήιζει·
ταῖς
γὰρ
|
ἂν |
Θήβαις
τόδε
~γένοιτ´
ὄνειδος,
εἰ |
[850] |
πόλιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
Ἐτεοκλέους
μὲν
οὕνεκ´
|
ἂν |
κλήισας
στόμα
~χρησμοὺς
ἐπέσχον·
σοὶ |
[600] |
κλύετέ
μου
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τίς
δ´
|
ἂν |
κλύοι
σου
πατρίδ´
~ἐπεστρατευμένου;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[850] |
ἐκμαθεῖν
σέθεν
πάρα
~τί
δρῶντες
|
ἂν |
μάλιστα
σώσαιμεν
πόλιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
Ἐτεοκλέους |
[750] |
τείχεσιν
καθημένων.
~ἀλλ´
εἶμ´,
ὅπως
|
ἂν |
μὴ
καταργῶμεν
χέρα.
~{καί
μοι |
[1600] |
δὲ
πᾶσι
Καδμείοις
τάδε·
~ὃς
|
ἂν |
νεκρὸν
τόνδ´
ἢ
καταστέφων
ἁλῶι
|
[550] |
οὐδὲν
ἡ
προθυμία·
~οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ξυμβαῖμεν
ἄλλως
ἢ
´πὶ
τοῖς |
[950] |
σημήνας
τύχηι,
~ἐχθρὸς
καθέστηχ´
οἷς
|
ἂν |
οἰωνοσκοπῆι·
~ψευδῆ
δ´
ὑπ´
οἴκτου |
[1150] |
~ἡμῶν
τ´
ἐς
οὖδας
εἶδες
|
ἂν |
πρὸ
τειχέων
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας· |
[1600] |
γὰρ
ἐμόν
ποτ´
εὐγενὲς
~οὐκ
|
ἂν |
προδοίην,
οὐδέ
περ
πράσσων
κακῶς. |
[50] |
Ἀργεῖον
ἱκεσίαισι
σαῖς,
~ἐπίσχες,
ὡς
|
ἂν |
προυξερευνήσω
στίβον,
~μή
τις
πολιτῶν |
[1600] |
~ἥδ´
ἡ
θανοῦσα;
ζῶσά
γ´
|
ἂν |
σάφ´
οἶδ´
ὅτι.
~ἀλλ´
εὔτεκνος |
[900] |
θεσφάτων
ἐμῶν
ὁδόν
~{ἃ
δρῶντες
|
ἂν |
σώσαιτε
Καδμείων
πόλιν}
~σφάξαι
Μενοικέα |
[900] |
τούτου
φράσω;
~(ΚΡΕΩΝ)
κλύων
γὰρ
|
ἂν |
τέρποιτο
τῆς
σωτηρίας.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε |
[1150] |
ἐχώρει,
καὶ
τοσόνδ´
ἐκόμπασεν,
~μηδ´
|
ἂν |
τὸ
σεμνὸν
πῦρ
νιν
εἰργαθεῖν |
[950] |
γὰρ
ἀνθρώποισι
φιλότεκνος
βίος,
~οὐδ´
|
ἂν |
τὸν
αὑτοῦ
παῖδά
τις
δοίη |
[600] |
μοι
δὸς
εἰσιδεῖν.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
|
ἂν
|
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλὰ
παρθένους
ἀδελφάς. |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
μάταια
μοχθεῖς·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
τύχοις
τάδε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´ |
[1300] |
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
πῶς
γένοιτ´
|
ἂν |
τῶνδε
δυσποτμώτερα;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τέθνηκ´
ἀδελφὴ |
[1600] |
δὲ
ναίειν
ς´
οὐκ
ἐάσαιμ´
|
ἂν |
χθόνα.
~νεκρῶν
δὲ
τῶνδε
τὸν |
[1150] |
νοσοῦν.
~Καπανεὺς
δὲ
πῶς
εἴποιμ´
|
ἂν |
ὡς
ἐμαίνετο;
~μακραύχενος
γὰρ
κλίμακος |
[400] |
βροτοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐδ´
ὀνομάσαι
δύναι´
|
ἂν |
ὡς
ἐστὶν
φίλον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς |
[250] |
πυκνὸν
φλέγει,
~σῆμα
φοινίου
μάχας,
|
~ἃν |
Ἄρης
τάχ´
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου |
[1550] |
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
φονίαν,
|
~ἃν |
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε
δ´
Ἄρης. |
[800] |
αἰθέρος
εἰς
ἄβατον
φῶς
~γένναν,
|
ἃν |
ὁ
κατὰ
χθονὸς
Ἅιδας
~Καδμείοις |
[300] |
δ´
Ἱσμηνὸς
ἐκηδεύθη
~λουτροφόρου
χλιδᾶς,
|
ἀνὰ |
δὲ
Θηβαίων
~πόλιν
ἐσίγαθεν
σᾶς |
[450] |
κύκλον
~{ὥστ´
αὐτὸς
ἄρχειν
αὖθις
|
ἀνὰ |
μέρος
λαβὼν
~καὶ
μὴ
δι´ |
[450] |
~οἰκεῖν
δὲ
τὸν
ἐμὸν
οἶκον
|
ἀνὰ |
μέρος
λαβὼν
~καὶ
τῶιδ´
ἀφεῖναι |
[1000] |
μέλος
~ἄλλος
ἄλλοτ´
ἐποτότυζε
~διαδοχαῖς
|
ἀνὰ |
πτόλιν.
~βροντᾶι
δὲ
στεναγμὸς
~ἀχά |
[1250] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῖ,
παρθενῶνας
ἐκλιποῦς´;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἀνὰ |
στρατόν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
αἰδούμεθ´
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1350] |
σὴ
δυοῖν
παίδοιν
μέτα.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ἀνάγετ´ |
ἀνάγετε
κωκυτὸν
~ἐπὶ
κάρα
τε |
[1350] |
δυοῖν
παίδοιν
μέτα.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀνάγετ´
|
ἀνάγετε |
κωκυτὸν
~ἐπὶ
κάρα
τε
λευκοπήχεις |
[400] |
Μυκηναίων
ἄκροι
~πάρεισι,
λυπρὰν
χάριν,
|
ἀναγκαίαν |
δέ
μοι
~διδόντες·
ἐπὶ
γὰρ |
[350] |
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς
ἐς
ἄνδρας·
ἀλλ´
|
ἀναγκαίως |
ἔχει
~πατρίδος
ἐρᾶν
ἅπαντας·
ὃς |
[1750] |
ὀδύρομαι;
~τὰς
γὰρ
ἐκ
θεῶν
|
ἀνάγκας |
θνητὸν
ὄντα
δεῖ
φέρειν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1650] |
σῶι
ποτε;
~(ΚΡΕΩΝ)
πολλή
ς´
|
ἀνάγκη· |
ποῖ
γὰρ
ἐκφεύξηι
λέχος;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1000] |
μὲν
θεσφάτων
ἐλεύθεροι
~κοὐκ
εἰς
|
ἀνάγκην |
δαιμόνων
ἀφιγμένοι
~στάντες
παρ´
ἀσπίδ´ |
[250] |
δικτύων
ἔσω
~λαβόντες
οὐκ
ἐκφρῶς´
|
ἀναίμακτον |
χρόα.
~ὧν
οὕνεκ´
ὄμμα
πανταχῆι |
[600] |
θεοί.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
Μυκήναις,
μὴ
´νθάδ´
|
ἀνακάλει
|
~θεούς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀνόσιος
πέφυκας
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[600] |
πόλις.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μολὼν
ἐς
Ἄργος
|
ἀνακάλει |
Λέρνης
ὕδωρ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἶμι,
μὴ |
[600] |
ὦ
κασίγνηται.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
ταύτας
|
ἀνακαλεῖς |
ἔχθιστος
ὤν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
ἀλλά |
[550] |
~ὥστ´
ἐμὲ
σκήπτρων
κρατοῦντα
τῆσδ´
|
ἄνακτ´ |
εἶναι
χθονός·
~τῶν
μακρῶν
δ´ |
[850] |
τῶν
Οἰδίπου
~μηδένα
πολίτην
μηδ´
|
ἄνακτ´ |
εἶναι
χθονός,
~ὡς
δαιμονῶντας
κἀνατρέψοντας |
[700] |
γὰρ
σθένος
βραχύ.
~(ΚΡΕΩΝ)
λόχων
|
ἄνακτας |
ἑπτὰ
προσκεῖσθαι
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί |
[1000] |
ὑπερτείλαντας
ἐκ
γαίας
ποτὲ
~Σπαρτοὺς
|
ἄνακτας |
τῆσδε
γῆς
ἱδρύσατο.
~ἀλλ´
εἶμι |
[550] |
οὐ
λόγων
ἔθ´
ἁγών,
ἀλλ´
|
ἀναλοῦται |
χρόνος
~οὑν
μέσωι
μάτην,
περαίνει |
[800] |
τε
πρεσβύτου
φιλεῖ
~χειρὸς
θυραίας
|
ἀναμένειν |
κουφίσματα.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
εἶἑν,
πάρεσμεν·
τί |
[500] |
παρεῖναι
μᾶλλον
ἢ
σώιζειν
ἐμοί·
|
~ἀνανδρία |
γάρ,
τὸ
πλέον
ὅστις
ἀπολέσας
|
[600] |
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~καὶ
σύ,
Φοῖβ´
|
ἄναξ |
Ἀγυιεῦ,
καὶ
μέλαθρα,
χαίρετε,
~ἥλικές |
[100] |
~Λερναῖα
δ´
οἰκεῖ
νάμαθ´,
Ἱππομέδων
|
ἄναξ. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἒ
ἔ,
~ὡς
γαῦρος, |
[1100] |
~Ὠγύγια
δ´
ἐς
πυλώμαθ´
Ἱππομέδων
|
ἄναξ
|
~ἔστειχ´
ἔχων
σημεῖον
ἐν
μέσωι |
[650] |
πόλλ´
ἐπῆλθον
εἰσιδεῖν
χρήιζων
ς´,
|
ἄναξ
|
~Ἐτεόκλεες,
πέριξ
δὲ
Καδμείων
πύλας
|
[1400] |
ἄπο
~φύσημ´
ἀνεὶς
δύστλητον
Ἐτεοκλῆς
|
ἄναξ
|
~ἤκουσε
μητρός,
κἀπιθεὶς
ὑγρὰν
χέρα
|
[0] |
δ´
εἶπεν·
Ὦ
Θήβαισιν
εὐίπποις
|
ἄναξ, |
~μὴ
σπεῖρε
τέκνων
ἄλοκα
δαιμόνων |
[250] |
ὕπο,
~γονυπετεῖς
ἕδρας
προσπίτνω
ς´,
|
ἄναξ, |
~τὸν
οἴκοθεν
σέβουσα
νόμον·
~ἔβας |
[700] |
~ἀλλ´
ἐς
θεοὺς
χρὴ
ταῦτ´
|
ἀναρτήσαντ´ |
ἔχειν·
~ἃ
δ´
ἐμποδὼν
μάλιστα, |
[650] |
καὶ
φίλα
~Δαμάτηρ
θεά,
~πάντων
|
ἄνασσα, |
πάντων
δὲ
Γᾶ
τροφός,
~κτήσαντο· |
[700] |
πρὸς
πύλαις
ἑλοῦ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λόχων
|
ἀνάσσειν |
ἢ
μονοστόλου
δορός;
~(ΚΡΕΩΝ)
λόχων, |
[450] |
ἑκὼν
αὐτὸς
χθονός,
~δοὺς
τῶιδ´
|
ἀνάσσειν |
πατρίδος
ἐνιαυτοῦ
κύκλον
~{ὥστ´
αὐτὸς |
[50] |
δούλωι
ψόγος,
~σοὶ
δ´
ὡς
|
ἀνάσσηι· |
πάντα
δ´
ἐξειδὼς
φράσω
~ἅ |
[50] |
λέκτρα
μητρώιων
γάμων
~ὁ
πάντ´
|
ἀνατλὰς |
Οἰδίπους
παθήματα
~ἐς
ὄμμαθ´
αὑτοῦ |
[0] |
ἐκποδὼν
μεθίστασο.
~ὁ
δ´
εἷρπ´
|
ἄναυδος, |
μέγα
φρονῶν·
πῶλοι
δέ
νιν
|
[750] |
Ἀργείων
ἐπιπνεύσας
~αἵματι
Θήβας
~κῶμον
|
ἀναυλότατον |
προχορεύεις·
~οὐδ´
ὑπὸ
θυρσομανεῖ
νεβρίδων |
[1400] |
πόνου,
~λαιὸν
μὲν
ἐς
τοὔπισθεν
|
ἀναφέρει |
πόδα,
~πρόσω
τὰ
κοῖλα
γαστρὸς |
[1700] |
~αἴνιγμ´
ἀσύνετον
εὑρών.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
|
ἀναφέρεις |
ὄνειδος;
~ἄπαγε
τὰ
πάρος
εὐτυχήματ´ |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βαθύς
γέ
τοι
Διρκαῖος
|
ἀναχωρεῖν |
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἅπαν
κάκιον
τοῦ |
[1250] |
σοι
προχωρεῖ
δαιμόνων
κατάστασις,
~ἀλλ´
|
ἄνδρ´ |
ἀρίστω
καὶ
κασιγνήτω
σέθεν
~ἐς |
[850] |
γέρα
πατρὶ
~οὔτ´
ἔξοδον
διδόντες
|
ἄνδρα |
δυστυχῆ
~ἐξηγρίωσαν·
ἐκ
δ´
ἔπνευς´ |
[350] |
κοὐ
φρονῶν
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς
ἐς
|
ἄνδρας· |
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει
~πατρίδος
ἐρᾶν |
[700] |
γὰρ
οὐ
μενῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´
|
ἄνδρας |
αὐτοῖς
καὶ
σὺ
πρὸς
πύλαις |
[700] |
πρόνοια
γίγνεται
σοφωτέρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´
|
ἄνδρας |
αὐτοῖς
φασιν,
ὡς
ἤκους´
ἐγώ |
[450] |
βούλομαι
σοφόν·
~ὅταν
φίλος
τις
|
ἀνδρὶ |
θυμωθεὶς
φίλωι
~ἐς
ἓν
συνελθὼν |
[550] |
πολλὰς
αἰχμαλωτίδας
κόρας
~βίαι
πρὸς
|
ἀνδρῶν |
πολεμίων
πορθουμένας.
~δαπανηρὸς
ἆρ´
ὁ |
[1000] |
ἀφανίσειεν
~ἁ
πτεροῦσσα
παρθένος
τιν´
|
ἀνδρῶν. |
~χρόνωι
δ´
ἔβα
~Πυθίαις
ἀποστολαῖσιν
|
[900] |
λέχος}
~οὗτος
δὲ
πῶλος
τῆιδ´
|
ἀνειμένος |
πόλει
~θανὼν
πατρώιαν
γαῖαν
ἐκσώσειεν |
[1150] |
ταῦθ´
ἅμ´
ἠγόρευε
καὶ
πετρούμενος
|
~ἀνεῖρφ´ |
ὑπ´
αὐτὴν
ἀσπίδ´
εἱλίξας
δέμας, |
[1400] |
φιλτάτω.
στέρνων
δ´
ἄπο
~φύσημ´
|
ἀνεὶς |
δύστλητον
Ἐτεοκλῆς
ἄναξ
~ἤκουσε
μητρός, |
[300] |
ἐμάν
τε
λευκόχροα
κείρομαι
~δακρυόεσς´
|
ἀνεῖσα |
πένθει
κόμαν,
~ἄπεπλος
φαρέων
λευκῶν, |
[1450] |
κόμας
ἀπ´
ἐμᾶς,
~στολίδος
κροκόεσσαν
|
ἀνεῖσα |
τρυφάν,
~ἁγεμόνευμα
νεκροῖσι
πολύστονον.
αἰαῖ, |
[1200] |
εὐτυχῶς,
~ἰδίαι
δὲ
λυπρῶς.
ἀλλ´
|
ἄνελθέ |
μοι
πάλιν,
~τί
τἀπὶ
τούτοις |
[150] |
~μορφῆς
τύπωμα
στέρνα
τ´
ἐξεικασμένα.
|
~ἀνεμώκεος |
εἴθε
δρόμον
νεφέλας
~ποσὶν
ἐξανύσαιμι |
[500] |
δουλεύει
μέτροις,
~σὺ
δ´
οὐκ
|
ἀνέξηι |
δωμάτων
ἔχων
ἴσον;
~{καὶ
τῶιδ´ |
[800] |
Ἀμφιονίας
τε
λύρας
ὕπο
πύργος
|
ἀνέστα
|
~διδύμων
ποταμῶν
πόρον
ἀμφὶ
μέσον, |
[1600] |
ἔς
τ´
ἐμῶν
παίδων
βίον
|
~ἄνευ |
θεῶν
του
ταῦτ´
ἐμηχανησάμην.
~εἶἑν· |
[1750] |
ἐγὼ
Σεμέλας
~θίασον
ἱερὸν
ὄρεσιν
|
ἀνεχόρευσα, |
~χάριν
ἀχάριτον
ἐς
θεοὺς
διδοῦσα. |
[1450] |
~θανοῦσα
κεῖται
περιβαλοῦς´
ἀμφοῖν
χέρας.
|
~ἀνῆιξε |
δ´
ὀρθὸς
λαὸς
εἰς
ἔριν |
[300] |
~δόμων
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ
κατέχων
|
~ἀνῆιξεν |
μὲν
ξίφους
~ἐπ´
αὐτόχειρά
τε |
[900] |
ποθ´
ἡμῖν
χρυσοπήληκα
στάχυν
~Σπαρτῶν
|
ἀνῆκεν· |
ἐκ
γένους
δὲ
δεῖ
θανεῖν
|
[1350] |
διεπέρασεν
Ἀργεῖον
δόρυ·
~στρατὸς
δ´
|
ἀνηλάλαξε |
Δαναϊδῶν
ἅπας.
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι |
[1750] |
αἰνίγματ´
ἔγνων
καὶ
μέγιστος
ἦν
|
ἀνήρ, |
~ὃς
μόνος
Σφιγγὸς
κατέσχον
τῆς |
[700] |
καὶ
ξυστρατήγους
γ´·
εἷς
δ´
|
ἀνὴρ |
οὐ
πάνθ´
ὁρᾶι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει |
[400] |
~λόγχην·
πένης
γὰρ
οὐδὲν
εὐγενὴς
|
ἀνήρ. |
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
μὴν
Ἐτεοκλῆς
ἐς |
[900] |
οὐκ
ἤκουσα·
χαιρέτω
πόλις.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἁνὴρ |
ὅδ´
οὐκέθ´
αὑτός·
ἐκνεύει
πάλιν. |
[1650] |
μετῆλθε
γῆς;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἄταφος
ὅδ´
|
ἁνήρ, |
ὡς
μάθηις,
γενήσεται.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐγώ |
[1050] |
περιβολαί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἑστᾶς´
ἄθραυστοι
κοὐκ
|
ἀνήρπασται |
πόλις.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἦλθον
δὲ
πρὸς |
[1350] |
πατρίδα
πορθήσων
ἐμήν}
~ἐπεὶ
δ´
|
ἀνήφθη |
πυρσὸς
ὣς
Τυρσηνικῆς
~σάλπιγγος
ἠχή, |
[300] |
~ἐγὼ
δ´
οὔτι
σοι
πυρὸς
|
ἀνῆψα |
φῶς
~νόμιμον
{ἐν
γάμοις}
ὡς |
[550] |
~ἀμαθεῖς
Ἄδραστος
χάριτας
ἐς
ς´
|
ἀνήψατο, |
~ἀσύνετα
δ´
ἦλθες
καὶ
σὺ |
[500] |
ἅμα,
~οὐκ
ἦν
ἂν
ἀμφίλεκτος
|
ἀνθρώποις |
ἔρις·
~νῦν
δ´
οὔθ´
ὅμοιον |
[500] |
~συνδεῖ·
τὸ
γὰρ
ἴσον
νόμιμον
|
ἀνθρώποις |
ἔφυ,
~τῶι
πλέονι
δ´
αἰεὶ |
[400] |
~δύναμίν
τε
πλείστην
τῶν
ἐν
|
ἀνθρώποις |
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο
μυρίαν |
[950] |
~ἀδικεῖ
τὰ
τῶν
θεῶν.
Φοῖβον
|
ἀνθρώποις |
μόνον
~χρῆν
θεσπιωιδεῖν,
ὃς
δέδοικεν |
[500] |
ἡμέρας
κατάρχεται.
~καὶ
γὰρ
μέτρ´
|
ἀνθρώποισι |
καὶ
μέρη
σταθμῶν
~Ἰσότης
ἔταξε |
[400] |
ἀλλ´
ὅμως
ἐρῶ·
~τὰ
χρήματ´
|
ἀνθρώποισι |
τιμιώτατα
~δύναμίν
τε
πλείστην
τῶν |
[950] |
παῖδα
προσθεῖναι
πόλει.
~πᾶσιν
γὰρ
|
ἀνθρώποισι |
φιλότεκνος
βίος,
~οὐδ´
ἂν
τὸν |
[1550] |
~καὶ
τλήμον´,
εἴ
τις
ἄλλος
|
ἀνθρώπων |
ἔφυ·
~ὃν
καὶ
πρὶν
ἐς |
[600] |
ἡμᾶς
ὑβρίζει.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
γὰρ
|
ἀνθυβρίζομαι. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποῦ
ποτε
στήσηι
πρὸ |
[1300] |
ὄλωλ´
ὑπερθανών,
~τοὔνομα
λαβὼν
γενναῖον,
|
ἀνιαρὸν |
δ´
ἐμοί·
~ὃν
ἄρτι
κρημνῶν |
[1050] |
τίς
ἐν
πύλαισι
δωμάτων
κυρεῖ;
|
~ἀνοίγετ´, |
ἐκπορεύετ´
Ἰοκάστην
δόμων.
~ὠὴ
μάλ´ |
[350] |
φθείρει
γένος·
~οὕτω
γὰρ
ἤρξατ´,
|
ἄνομα |
μὲν
τεκεῖν
ἐμέ,
~κακῶς
δὲ |
[600] |
μὴ
´νθάδ´
ἀνακάλει
~θεούς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἀνόσιος |
πέφυκας
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἀλλ´
οὐ
πατρίδος |
[450] |
δίκηι
δίκης
ἄτερ
~ἀποστεροῦμαι
πατρίδος
|
ἀνοσιώτατα. |
~ταῦτ´
αὔθ´
ἕκαστα,
μῆτερ,
οὐχὶ |
[50] |
τύχης
νοσῶν
~ἀρὰς
ἀρᾶται
παισὶν
|
ἀνοσιωτάτας, |
~θηκτῶι
σιδήρωι
δῶμα
διαλαχεῖν
τόδε. |
[1600] |
ἁλῶι
~ἢ
γῆι
καλύπτων
θάνατον
|
ἀνταλλάξεται· |
~ἐᾶν
δ´
ἄκλαυτον,
ἄταφον,
οἰωνοῖς |
[250] |
ἐπεστράτευσαν
Ἀργεῖοι
πόλιν.
~σὺ
δ´
|
ἀντάμειψαί |
μ´,
ὅστις
ὢν
ἐλήλυθας
~ἑπτάστομον |
[1350] |
χθόνα,
~δός
μοι
κτανεῖν
ἀδελφόν,
|
ἀντήρη |
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον. |
[750] |
χέρα.
~{καί
μοι
γένοιτ´
ἀδελφὸν
|
ἀντήρη |
λαβεῖν
~καὶ
ξυσταθέντα
διὰ
μάχης |
[900] |
~χθὼν
δ´
ἀντὶ
καρποῦ
καρπὸν
|
ἀντί |
θ´
αἵματος
~αἷμ´
ἢν
λάβηι |
[900] |
σύμμαχον
κτήσεσθ´
Ἄρη.
~χθὼν
δ´
|
ἀντὶ |
καρποῦ
καρπὸν
ἀντί
θ´
αἵματος
|
[1250] |
παρθενῶνας
ἐκλιποῦς´;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἀνὰ
στρατόν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
αἰδούμεθ´
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ
ἐν |
[1700] |
λιταῖς
~πρὸς
ἥλικας
φάνηθι
σάς.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἅλις
ὀδυρμάτων
ἐμῶν,
~κόρον
ἔχους´ |
[1650] |
ἂν
εἴη
τῶν
ἀπορρήτων
πόλει.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἀλλ´
ἀμφὶ
τραύματ´
ἄγρια
τελαμῶνας |
[1650] |
αἰνῶ
μέν
σε
τῆς
προθυμίας.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἀλλ´
εἰ
γαμοίμην,
σὺ
δὲ |
[1650] |
ἄρ´
ἐγγὺς
τῶιδε
συνθάψεις
νεκρῶι.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἀλλ´
εὐκλεές
τοι
δύο
φίλω |
[150] |
ὅδ´
ἐστὶ
Παρθενοπαῖος,
Ἀταλάντης
γόνος.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἀλλά
νιν
ἁ
κατ´
ὄρη |
[100] |
οὐχ
ὁρᾶις
Δίρκης
ὕδωρ;
~{λοχαγόν;
|
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε
τευχέων
τρόπος. |
[100] |
ἵπποις,
μυρίοις
δ´
ὅπλοις
βρέμων.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἆρα
πύλαι
κλήιθροις
χαλκόδετά
τ´ |
[1600] |
Ἐτεοκλέους
βουλεύματ´,
οὐχ
ἡμῶν,
τάδε.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἄφρονά
γε,
καὶ
σὺ
μῶρος |
[1700] |
σύ
μοι
~ποδαγὸς
ἀθλία
γενοῦ.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
γενόμεθα
γενόμεθ´,
ἄθλιοί
~γε
δῆτα |
[1550] |
τίνι
μοι,
τέκνον,
ὤλετο
μοίραι;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
δάκρυα
γοερὰ
~φανερὰ
πᾶσι
τιθεμένα, |
[1550] |
τί
τόδε
καταστένεις;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τέκνα.
|
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
δι´
ὀδύνας
ἔβας·
~εἰ
δὲ |
[1250] |
οὐκ
ἐν
αἰσχύνηι
τὰ
σά.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
δράσω
δὲ
δὴ
τί;
(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1500] |
~νέκυν
ἔνερθεν
ἢ
~πτανὸν
ὄνειρον;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
δυστυχὲς
ἀγγελίας
ἔπος
εἴσηι,
~πάτερ· |
[100] |
δ´
οἰκεῖ
νάμαθ´,
Ἱππομέδων
ἄναξ.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἒ
ἔ,
~ὡς
γαῦρος,
ὡς |
[1650] |
ὅδ´
ἁνήρ,
ὡς
μάθηις,
γενήσεται.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἐγώ
σφε
θάψω,
κἂν
ἀπεννέπηι |
[1700] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ
τὸ
χρήσιμον
φρενῶν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἐς
πατρός
γε
συμφορὰς
~εὐκλεᾶ |
[1650] |
γάμους
σοὺς
συμφορὰν
κτήσηι
γόοις.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἦ
γὰρ
γαμοῦμαι
ζῶσα
παιδὶ |
[1650] |
με,
μητρὸς
ὡς
ψαύσω
σέθεν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἰδού,
γεραιᾶς
φιλτάτης
ψαῦσον
χερί. |
[1700] |
τυφλὴν
χεῖρ´
ἐπὶ
πρόσωπα
δυστυχῆ.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἰδού,
θανόντων
σῶν
τέκνων
ἅπτου |
[1700] |
~ἐπεὶ
προθυμῆι
τῆσδε
κοινοῦσθαι
φυγῆς.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἴθ´
ἐς
φυγὰν
τάλαιναν·
ὄρεγε |
[1650] |
εἶδες
τὸ
τόλμημ´
οἷον
ἐξωνείδισεν;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἴστω
σίδηρος
ὅρκιόν
τέ
μοι |
[150] |
τε
καὶ
κάτω
τείχη
μετρῶν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἰὼ
~Νέμεσι
καὶ
Διὸς
βαρύβρομοι |
[100] |
~στράτευμα,
χωρίζουσι
δ´
ἀλλήλων
λόχους.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ἰὼ
πότνια
παῖ
~Λατοῦς
Ἑκάτα, |
[1750] |
τε
σηκὸς
~ἄβατος
ὄρεσι
μαινάδων.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
Καδμείαν
ὧι
νεβρίδα
~στολιδωσαμένα
ποτ´ |
[1650] |
σοι,
μωρία
δ´
ἔνεστί
τις.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
καὶ
ξυνθανοῦμαί
γ´,
ὡς
μάθηις |
[1650] |
εὐτυχοῦσα·
τἄμ´
ἐγὼ
στέρξω
κακά.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
καὶ
τίς
σε
τυφλὸν
ὄντα |
[1650] |
παρθέν´,
οὐχ
ἃ
σοὶ
δοκεῖ.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
κἀκεῖνο
κέκριται,
μὴ
´φυβρίζεσθαι
νεκρούς. |
[1650] |
ἀμφὶ
τῶιδ´
ὑγρὰν
θήσει
κόνιν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ναί,
πρός
σε
τῆσδε
μητρὸς |
[1650] |
ἀνάγκη·
ποῖ
γὰρ
ἐκφεύξηι
λέχος;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
νὺξ
ἆρ´
ἐκείνη
Δαναΐδων
μ´ |
[1650] |
ὅπου
μοι
μοῖρα
κείσομαι
πέδωι.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ὁ
δ´
Οἰδίπους
ποῦ
καὶ |
[1700] |
χρησμός,
ὦ
παῖ,
Λοξίου
περαίνεται.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ὁ
ποῖος;
ἀλλ´
ἦ
πρὸς |
[1250] |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἰχμὴν
ἐς
μίαν
καθέστατον.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οἲ
´γώ,
τί
λέξεις,
μῆτερ; |
[1650] |
ὦ
μῆτερ,
ὦ
ξυνάορ´
ἀθλιωτάτη.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οἰκτρὰ
πρόκειται,
πάντ´
ἔχους´
ὁμοῦ |
[100] |
τε
νᾶμα
πολεμίων
στράτευμ´
ὅσον.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
~ὄρεγέ
νυν
ὄρεγε
γεραιὰν
νέαι
|
[150] |
~Νιόβης
Ἀδράστωι
πλησίον
παραστατεῖ.
~ὁρᾶις;
|
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ὁρῶ
δῆτ´
οὐ
σαφῶς,
ὁρῶ |
[1650] |
λάζυσθε
τήνδε
κἀς
δόμους
κομίζετε.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὐ
δῆτ´,
ἐπεὶ
τοῦδ´
οὐ |
[1450] |
κοινῶι
θανάτωι
~σκοτίαν
αἰῶνα
λαχόντων.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὐ
προκαλυπτομένα
βοτρυώδεος
ἁβρὰ
παρῆιδος
|
[1650] |
φυγὴ
θυγατρὶ
σὺν
τυφλῶι
πατρί.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὔ,
σωφρονούσηι
γ´,
ἀλλὰ
γενναία, |
[1650] |
οὐ
δικαίως
ὅδε
κυσὶν
δοθήσεται;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὐκ
ἔννομον
γὰρ
τὴν
δίκην |
[1550] |
ἔλιπον
φάος;
ὦ
τέκνον,
αὔδα.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὐκ
ἐπ´
ὀνείδεσιν
οὐδ´
ἐπιχάρμασιν |
[1600] |
πῶς;
τἀντεταλμέν´
οὐ
δίκαιον
ἐκπονεῖν;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὔκ,
ἢν
πονηρά
γ´
ἦι |
[1650] |
ἐχθρὸς
ἦν
οὐκ
ἐχθρὸς
ὤν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὔκουν
ἔδωκε
τῆι
τύχηι
τὸν |
[1650] |
μ´
ὤλβις´,
ἓν
δ´
ἀπώλεσεν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὔκουν
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ
τῶν |
[150] |
ὥστε
ς´
ἐμπλῆσαι
χαρᾶς,
~ἔνσπονδος.
|
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὗτος
δ´,
ὦ
γεραιέ,
τίς |
[100] |
δ´
Αἰτωλὸν
ἐν
στέρνοις
ἔχει.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
οὗτος
ὁ
τᾶς
Πολυνείκεος,
ὦ |
[1250] |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐ
φίλ´,
ἀλλ´
ἕπου.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ποῖ,
παρθενῶνας
ἐκλιποῦς´;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἀνὰ |
[150] |
δέδοικα
μὴ
σκοπῶς´
ὀρθῶς
θεοί.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ποῦ
δ´
ὃς
ἐμοὶ
μιᾶς |
[1700] |
ταῖς
Ἀθήναις
κατθανεῖν
μ´
ἀλώμενον.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ποῦ;
τίς
σε
πύργος
Ἀτθίδος |
[1250] |
θύγατερ,
ἔρρει
σῶν
κασιγνήτων
βίος.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
πῶς
εἶπας;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἰχμὴν
ἐς |
[1650] |
οὐ
γὰρ
ἂν
τύχοις
τάδε.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
σὺ
δ´
ἀλλὰ
νεκρῶι
λουτρὰ |
[100] |
τέκνον,
~λόγχαις
τ´
ἀκοντιστῆρες
εὐστοχώτατοι.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
σὺ
δ´,
ὦ
γέρον,
πῶς |
[1650] |
δ´
ἐκπροθυμῆι
τῶνδ´
ἀπηλλάχθαι
γάμων;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
συμφεύξομαι
τῶιδ´
ἀθλιωτάτωι
πατρί.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1700] |
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
ἀσύνετον
εὑρών.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις
ὄνειδος;
~ἄπαγε
τὰ |
[1700] |
τίθημι;
~βάκτρα
πόθι
φέρω,
τέκνον;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τᾶιδε
τᾶιδε
βᾶθί
μοι,
~τᾶιδε |
[1250] |
τί;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
συγγόνων
λύσεις
ἔριν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τί
δρῶσα,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
προσπίτνους´ |
[1650] |
τάφωι
νυν
τὴν
δίκην
παρασχέτω.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τί
πλημμελήσας,
τὸ
μέρος
εἰ |
[1700] |
ἰώ,
δεινὰ
δείν´
ἐγὼ
τλάς.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τί
τλάς,
τί
τλάς;
οὐχ |
[1550] |
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰαῖ.
|
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τί
τόδε
καταστένεις;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τέκνα. |
[1250] |
σῆι
μὴ
πρὸς
ἀλλήλοιν
θανεῖν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τίν´,
ὦ
τεκοῦσα
μῆτερ,
ἔκπληξιν |
[100] |
~ἃ
προσδεδορκὼς
οἶδα
τοὺς
ὡπλισμένους.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τίς
δ´
οὗτος
ἀμφὶ
μνῆμα |
[100] |
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε
τευχέων
τρόπος.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τίς
δ´
οὗτός
ἐστι;
(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[100] |
τὸν
πρῶτον,
εἰ
βούληι
μαθεῖν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τίς
οὗτος
ὁ
λευκολόφας,
~πρόπαρ |
[100] |
κουφίζων;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λοχαγός,
ὦ
δέσποινα.
|
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τίς
πόθεν
γεγώς;
~αὔδασον,
ὦ |
[1650] |
δὲ
πτῶμα
Πολυνείκους
τε
ποῦ;
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
τώδ´
ἐκτάδην
σοι
κεῖσθον
ἀλλήλοιν |
[150] |
ἅμ´
αὐτῶι,
γῆι
φιλαιμάτωι
ῥοαί.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ὦ
λιπαροζώνου
θύγατερ
Ἀελίου
~Σελαναία |
[1600] |
ἧι
σε
λέκτρον
Αἵμονος
μένει.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ὦ
πάτερ,
ἐν
οἵοις
κείμεθ´ |
[1650] |
ὅπως
σὺ
τόνδε
τιμήσεις
νέκυν.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ὦ
φίλτατ´,
ἀλλὰ
στόμα
γε |
[1700] |
φίλα
πεσήματ´
ἄθλι´
ἀθλίου
πατρός.
|
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
ὦ
φίλτατον
δῆτ´
ὄνομα
Πολυνείκους |
[1600] |
τριπτύχους
θρήνους
νεκρῶν
~κόμιζε
σαυτήν,
|
Ἀντιγόνη, |
δόμων
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου
τὴν |
[1250] |
τέκνοιν}
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον
ἔξελθ´
|
Ἀντιγόνη |
δόμων
πάρος.
~{οὐκ
ἐν
χορείαις |
[50] |
καθεστάναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~ὦ
κλεινὸν
οἴκοις
|
Ἀντιγόνη |
θάλος
πατρί,
~ἐπεί
σε
μήτηρ |
[1300] |
ἔξω,
Κρέον,
~κόρη
τε
μητρὸς
|
Ἀντιγόνη |
κοινῶι
ποδί.
~(ΚΡΕΩΝ)
ποῖ
κἀπὶ |
[1450] |
νίκη
πέλοι.
~κἀν
τῶιδ´
ὑπεξῆλθ´
|
Ἀντιγόνη |
στρατοῦ
δίχα.
~οἱ
δ´
εἰς |
[50] |
πατὴρ
~ὠνόμασε,
τὴν
δὲ
πρόσθεν
|
Ἀντιγόνην |
ἐγώ.
~μαθὼν
δὲ
τἀμὰ
λέκτρα |
[1450] |
ἐπέμπομεν.
~ἄλλοι
δὲ
τοὺς
θανόντας
|
Ἀντιγόνης |
μέτα
~νεκροὺς
φέρουσιν
ἐνθάδ´
οἰκτίσαι |
[750] |
πορθήσων
ἐμήν.
~γάμους
δ´
ἀδελφῆς
|
Ἀντιγόνης |
παιδός
τε
σοῦ
~Αἵμονος,
ἐάν |
[1550] |
διδοὺς
~Αἵμονι
κόρης
τε
λέκτρον
|
Ἀντιγόνης |
σέθεν.
~οὔκουν
ς´
ἐάσω
τήνδε |
[750] |
ὡς
λέγεις,
~ἴσους
ἴσοισι
πολεμίοισιν
|
ἀντιθείς. |
~ὄνομα
δ´
ἑκάστου
διατριβὴ
πολλὴ |
[750] |
~Σπαρτῶν
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον
ἔνοπλον
|
~ἀντίπαλον |
κατὰ
λάϊνα
τείχεα
~χαλκῶι
κοσμήσας. |
[600] |
τί
μ´
ἱστορεῖς
τόδε;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἀντιτάξομαι |
κτενῶν
σε.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἀμὲ
τοῦδ´ |
[500] |
~ἄστρων
ἂν
ἔλθοιμ´
ἡλίου
πρὸς
|
ἀντολὰς
|
~καὶ
γῆς
ἔνερθε,
δυνατὸς
ὢν |
[200] |
~οἰνάνθας
ἱεῖσα
βότρυν,
~ζάθεά
τ´
|
ἄντρα |
δράκοντος
οὔρειαί
~τε
σκοπιαὶ
θεᾶν
|
[1150] |
ἦν
ὁμοῦ
κακά·
~ἔθρωισκον
ἐξέπιπτον
|
ἀντύγων |
ἄπο,
~τροχοί
τ´
ἐπήδων
ἄξονές |
[300] |
γάμοις}
ὡς
πρέπει
ματέρι
μακαρίαι·
|
~ἀνυμέναια |
δ´
Ἱσμηνὸς
ἐκηδεύθη
~λουτροφόρου
χλιδᾶς, |
[450] |
ἔχει,
~βραδεῖς
δὲ
μῦθοι
πλεῖστον
|
ἀνύτουσιν |
σοφοῖς.
~σχάσον
δὲ
δεινὸν
ὄμμα |
[150] |
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
προσβάσεις
τεκμαίρεται
~πύργων,
|
ἄνω |
τε
καὶ
κάτω
τείχη
μετρῶν. |
[750] |
εἶ·
τί
δεῖ
μακρηγορεῖν;
~τρέφ´
|
ἀξίως |
νιν
σοῦ
τε
τήν
τ´ |
[1150] |
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
τ´
ἐπήδων
|
ἄξονές |
τ´
ἐπ´
ἄξοσιν
~νεκροί
τε |
[1150] |
τ´
ἐπήδων
ἄξονές
τ´
ἐπ´
|
ἄξοσιν
|
~νεκροί
τε
νεκροῖς
ἐξεσωρεύονθ´
ὁμοῦ. |
[1500] |
~δυσξύνετον
ξυνετὸς
μέλος
ἔγνω
~Σφιγγὸς
|
ἀοιδοῦ |
σῶμα
φονεύσας.
~ἰώ
μοί
μοι· |
[1550] |
πάθηι
κακόν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
μοῖρ´,
|
ἀπ´ |
ἀρχῆς
ὥς
μ´
ἔφυσας
ἄθλιον
|
[1450] |
βάκχα
νεκύων,
~κράδεμνα
δικοῦσα
κόμας
|
ἀπ´ |
ἐμᾶς,
~στολίδος
κροκόεσσαν
ἀνεῖσα
τρυφάν, |
[1200] |
ὤφελον
λόγον.
~Ἐτεοκλέης
δ´
ὑπῆρξ´
|
ἀπ´ |
ὀρθίου
σταθεὶς
~πύργου,
κελεύσας
σῖγα |
[1050] |
~ἀλκὴ
δι´
ὀλίγου.
περγάμων
δ´
|
ἀπ´ |
ὀρθίων
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
στρατὸν
|
[1350] |
χερὸς
~ἐς
στέρν´
ἀδελφοῦ
τῆσδ´
|
ἀπ´ |
ὠλένης
βαλεῖν
~{κτανεῖν
θ´
ὃς |
[1700] |
εὑρών.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις
ὄνειδος;
|
~ἄπαγε |
τὰ
πάρος
εὐτυχήματ´
αὐδῶν.
~τάδε |
[0] |
δὲ
Λάιός
μ´·
ἐπεὶ
δ´
|
ἄπαις
|
~ἦν
χρόνια
λέκτρα
τἄμ´
ἔχων |
[50] |
ἐλθὼν
ἑπτάπυλα
τείχη
τάδε
~πατρῶι´
|
ἀπαιτεῖ |
σκῆπτρα
καὶ
μέρη
χθονός.
~ἐγὼ |
[600] |
καὶ
μέρη
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
|
ἀπαιτούμεσθ´· |
ἐγὼ
γὰρ
τὸν
ἐμὸν
οἰκήσω |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
σέ·
δεύτερον
δ´
|
ἀπαιτῶ |
σκῆπτρα
καὶ
μέρη
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[550] |
εἶναι
χθονός·
~τῶν
μακρῶν
δ´
|
ἀπαλλαγεῖσα |
νουθετημάτων
μ´
ἔα.
~καὶ
σὺ |
[1050] |
μὴ
τρέσηις,
τοῦδ´
ὥς
ς´
|
ἀπαλλάξω |
φόβου.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
δ´
ἑπτάπυργοι— |
[1000] |
πόλει
~δώσων,
νόσου
δὲ
τήνδ´
|
ἀπαλλάξω |
χθόνα.
~εἰ
γὰρ
λαβὼν
ἕκαστος |
[600] |
ἔχων
τὰ
πλείω;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
φήμ´·
|
ἀπαλλάσσου
|
~δὲ
γῆς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
θεῶν |
[950] |
θεσπίσματα,
~φεῦγ´
ὡς
τάχιστα
τῆσδ´
|
ἀπαλλαχθεὶς |
χθονός.
~{λέξει
γὰρ
ἀρχαῖς
καὶ |
[700] |
τοι
Διρκαῖος
ἀναχωρεῖν
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἅπαν |
κάκιον
τοῦ
φυλάσσεσθαι
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[100] |
πότνια
παῖ
~Λατοῦς
Ἑκάτα,
κατάχαλκον
|
ἅπαν
|
~πεδίον
ἀστράπτει.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐ
γάρ |
[250] |
τίς
οὗτος;
ἢ
κτύπον
φοβούμεθα;
|
~ἅπαντα |
γὰρ
τολμῶσι
δεινὰ
φαίνεται,
~ὅταν |
[1600] |
δ´
οὐ
βαρύ,
~ἀλλ´
εἰς
|
ἅπαντα |
δυστυχὴς
ἔφυς,
πάτερ.
~ἀτὰρ
ς´ |
[1350] |
γὰρ
τειχέων
περιπτυχαί
~{ὥστ´
οὐχ
|
ἅπαντά |
ς´
εἰδέναι
τὰ
δρώμενα}
~ἐπεὶ |
[500] |
πικρόν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον,
οὐχ
|
ἅπαντα |
τῶι
γήραι
κακά,
~Ἐτεόκλεες,
πρόσεστιν· |
[300] |
ὠλέναις.
~τί
φῶ
σε;
πῶς
|
ἁπάνται
|
~καὶ
χερσὶ
καὶ
λόγοισι
~πολυέλικτον |
[350] |
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει
~πατρίδος
ἐρᾶν
|
ἅπαντας· |
ὃς
δ´
ἄλλως
λέγει
~λόγοισι |
[1700] |
~λιποῦς´
ἄπειμι
πατρίδος
ἀποπρὸ
γαίας
|
~ἀπαρθένευτ´ |
ἀλωμένα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ
τὸ
χρήσιμον |
[1500] |
ἐπὶ
πρῶτον
ἀπὸ
χαίτας
σπαραγμοῖς
|
~ἀπαρχὰς |
βάλω;
~ματρὸς
ἐμᾶς
ἢ
διδύμοις
|
[850] |
στέφανον,
ὡς
ὁρᾶις,
ἔχω
~λαβὼν
|
ἀπαρχὰς |
πολεμίων
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἰωνὸν
ἐθέμην |
[1350] |
δόρυ·
~στρατὸς
δ´
ἀνηλάλαξε
Δαναϊδῶν
|
ἅπας. |
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι
γυμνὸν
ὦμον |
[1000] |
ἐμαυτοῦ,
δειλὸς
ὣς
ἔξω
χθονὸς
|
~ἄπειμ´, |
ὅπου
δ´
ἂν
ζῶ
κακὸς |
[1700] |
δάκρυα
παρὰ
φίλαισι
παρθένοις
~λιποῦς´
|
ἄπειμι |
πατρίδος
ἀποπρὸ
γαίας
~ἀπαρθένευτ´
ἀλωμένα. |
[850] |
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν
φάρμακον
σωτηρίας,
|
~ἄπειμι. |
χαίρεθ´·
εἷς
γὰρ
ὢν
πολλῶν |
[900] |
Αἵμονος
μὲν
οὖν
γάμοι
~σφαγὰς
|
ἀπείργους´· |
οὐ
γάρ
ἐστιν
ἤιθεος.
~κεἰ |
[350] |
θ´
ὕδωρ·
~ὧν
οὐ
δικαίως
|
ἀπελαθεὶς |
ξένην
πόλιν
~ναίω,
δι´
ὄσσων |
[1200] |
οὐκ
εἴασας
ἐξ
εὐαγγέλου
~φήμης
|
ἀπελθεῖν, |
ἀλλὰ
μηνῦσαι
κακά;
~τὼ
παῖδε |
[900] |
ἄπεστι,
πλησίον
δὲ
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἀπελθέτω |
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
ἑκάς.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1200] |
λαός,
μήτε
Πολυνείκους
χάριν
~ψυχὰς
|
ἀπεμπολᾶτε |
μήθ´
ἡμῶν
ὕπερ.
~ἐγὼ
γὰρ |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐγώ
σφε
θάψω,
κἂν
|
ἀπεννέπηι |
πόλις.
~(ΚΡΕΩΝ)
σαυτὴν
ἄρ´
ἐγγὺς |
[300] |
κείρομαι
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα
πένθει
κόμαν,
|
~ἄπεπλος |
φαρέων
λευκῶν,
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´ |
[900] |
τόνδε
μῦθον,
ὦ
γέρον;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἅπερ |
πέφηνε,
ταῦτα
κἀνάγκη
σε
δρᾶν. |
[250] |
Ἀγήνορος
τέκνων,
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν
|
ἀπεστάλην |
ὕπο,
~γονυπετεῖς
ἕδρας
προσπίτνω
ς´, |
[850] |
ἀλκὴν
Ἐτεοκλῆς
Μυκηνίδα·
~ἐμοὶ
δ´
|
ἀπέσταλκ´ |
ἐκμαθεῖν
σέθεν
πάρα
~τί
δρῶντες |
[1400] |
Ἄρης
~ἦν,
κάμακος
ἀμφοῖν
χεῖρ´
|
ἀπεστερημένοιν. |
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε
φασγάνων
~ἐς |
[1050] |
πῶς
γὰρ
Ἀργεῖον
δόρυ
~πυλῶν
|
ἀπεστήσασθε |
πυργηρούμενοι;
~λέξον,
γέροντα
τυφλὸν
ὡς |
[900] |
ἐπήγαγεν;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅδ´
οὐ
μακρὰν
|
ἄπεστι, |
πλησίον
δὲ
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπελθέτω |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
ἐκπροθυμῆι
τῶνδ´
|
ἀπηλλάχθαι |
γάμων;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
συμφεύξομαι
τῶιδ´
ἀθλιωτάτωι |
[300] |
δ´
ἐν
δόμοισι
πρέσβυς
ὀμματοστερὴς
|
~ἀπήνας |
ὁμοπτέρου
τᾶς
ἀποζυγείσας
~δόμων
~πόθον |
[1350] |
ἐκτὸς
ἀσπίδος
~τίθησι·
Πολυνείκης
δ´
|
ἀπήντησεν |
δορί,
~πληγὴν
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών, |
[450] |
γένοιτο
καὶ
διαλλακτὴς
κακῶν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἁπλοῦς |
ὁ
μῦθος
τῆς
ἀληθείας
ἔφυ, |
[1350] |
λόγχην,
κἀπέδωκεν
ἡδονὰς
~Κάδμου
πολίταις,
|
ἀπὸ |
δ´
ἔθραυς´
ἄκρον
δόρυ.
~ἐς |
[800] |
ἐδάην
ποτ´
ἐν
οἴκοις,
~τὰν
|
ἀπὸ |
θηροτρόφου
φοινικολόφοιο
δράκοντος
~γένναν
ὀδοντοφυᾶ, |
[100] |
νυν
ὄρεγε
γεραιὰν
νέαι
~χεῖρ´
|
ἀπὸ |
κλιμάκων
~ποδὸς
ἴχνος
ἐπαντέλλων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[200] |
λιποῦς´
ἔβαν
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
~Φοινίσσας
|
ἀπὸ |
νάσου
~Φοίβωι
δούλα
μελάθρων,
~ἵν´ |
[1500] |
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
~τίν´
ἐπὶ
πρῶτον
|
ἀπὸ |
χαίτας
σπαραγμοῖς
~ἀπαρχὰς
βάλω;
~ματρὸς |
[1700] |
ἐπέμενε
μέλεα
πάθεα,
~φυγάδα
πατρίδος
|
ἄπο |
γενόμενον,
~ὦ
πάτερ,
θανεῖν
που. |
[850] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι
παρεῖμαι
γοῦν
Ἐρεχθειδῶν
|
ἄπο
|
~δεῦρ´
ἐκκομισθεὶς
τῆς
πάροιθεν
ἡμέρας· |
[1150] |
ἐμβαλὼν
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
ἐπάλξεων
|
ἄπο· |
~ξανθὸν
δὲ
κρᾶτα
διεπάλυνε
καὶ |
[900] |
ἔκ
τε
μητρὸς
ἀρσένων
τ´
|
ἄπο
|
~{οἱ
σοί
τε
παῖδες.
Αἵμονος |
[1400] |
μὲν
οὐκ
ἀφῆκεν,
ὀμμάτων
δ´
|
ἄπο
|
~προσεῖπε
δακρύοις,
ὥστε
σημῆναι
φίλα. |
[1150] |
ὁμοῦ
κακά·
~ἔθρωισκον
ἐξέπιπτον
ἀντύγων
|
ἄπο, |
~τροχοί
τ´
ἐπήδων
ἄξονές
τ´ |
[1400] |
~προδόντ´
ἀδελφὼ
φιλτάτω.
στέρνων
δ´
|
ἄπο
|
~φύσημ´
ἀνεὶς
δύστλητον
Ἐτεοκλῆς
ἄναξ
|
[950] |
λέγω,
~μητρὸς
στερηθεὶς
ὀρφανός
τ´
|
ἀποζυγείς, |
~προσηγορήσας
εἶμι
καὶ
σώσω
βίον. |
[300] |
πρέσβυς
ὀμματοστερὴς
~ἀπήνας
ὁμοπτέρου
τᾶς
|
ἀποζυγείσας |
~δόμων
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ
κατέχων
|
[1150] |
δ´
οἰνωπὸν
γένυν
~καθηιμάτωσεν·
οὐδ´
|
ἀποίσεται |
βίον
~τῆι
καλλιτόξωι
μητρὶ
Μαινάλου |
[550] |
~φόνιον
ἐμβαλὼν
τὸν
αὐτὸν
οὐκ
|
ἀποίσεται |
μόρον;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγγύς,
οὐ
πρόσω |
[500] |
τόδε.
~ἐγὼ
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ,
|
ἀποκρύψας |
ἐρῶ·
~ἄστρων
ἂν
ἔλθοιμ´
ἡλίου |
[600] |
αἷς
πέποιθα
σὺν
θεοῖς
~τόνδ´
|
ἀποκτείνας |
κρατήσειν
τῆσδε
Θηβαίας
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1600] |
~πόθεν;
τί
μ´
ἄρδην
ὧδ´
|
ἀποκτείνεις, |
Κρέον;
~ἀποκτενεῖς
γάρ,
εἴ
με |
[0] |
βίαι·
~εἰ
γὰρ
τεκνώσεις
παῖδ´,
|
ἀποκτενεῖ |
ς´
ὁ
φύς,
~καὶ
πᾶς |
[1600] |
μ´
ἄρδην
ὧδ´
ἀποκτείνεις,
Κρέον;
|
~ἀποκτενεῖς |
γάρ,
εἴ
με
γῆς
ἔξω |
[1200] |
νυμφευμάτων
~τῶν
τ´
Οἰδίπου
δύστηνος
|
ἀπολαῦσαι |
κακῶν,
~παιδὸς
στερηθείς,
τῆι
πόλει |
[700] |
φρενῶν
εὐβουλίαι;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
ἓν
|
ἀπολειφθὲν |
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται |
[500] |
~ἀνανδρία
γάρ,
τὸ
πλέον
ὅστις
|
ἀπολέσας
|
~τοὔλασσον
ἔλαβε.
πρὸς
δὲ
τοῖσδ´ |
[1550] |
μητρὸς
ἐκ
γονῆς
μολεῖν
~ἄγονον
|
Ἀπόλλων |
Λαΐωι
μ´
ἐθέσπισεν
~φονέα
γενέσθαι |
[900] |
σῶν
με
δεῖ
μαντευμάτων.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἀπόλωλεν |
ἁλήθει´,
ἐπεὶ
σὺ
δυστυχεῖς;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[800] |
τέρας,
ἐλθεῖν
~πένθεα
γαίας
~Σφίγγ´
|
ἀπομουσοτάταισι |
σὺν
ὠιδαῖς,
~ἅ
ποτε
Καδμογενῆ |
[500] |
δωμάτων
ἔχων
ἴσον;
~{καὶ
τῶιδ´
|
ἀπονεῖμαι; |
κἆιτα
ποῦ
´στιν
ἡ
δίκη; |
[1700] |
φίλαισι
παρθένοις
~λιποῦς´
ἄπειμι
πατρίδος
|
ἀποπρὸ |
γαίας
~ἀπαρθένευτ´
ἀλωμένα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ |
[700] |
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δῆτα
δρῶμεν;
|
ἀπορίαν |
γὰρ
οὐ
μενῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´ |
[1400] |
ἔθραυς´
ἄκρον
δόρυ.
~ἐς
δ´
|
ἄπορον |
ἥκων
δορὸς
ἐπὶ
σκέλος
πάλιν |
[1650] |
ἓν
τοῦτ´
ἂν
εἴη
τῶν
|
ἀπορρήτων |
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
ἀμφὶ
τραύματ´ |
[300] |
~ἔρημον
πατρῶιον
ἔλιπες
δόμον
~φυγὰς
|
ἀποσταλεὶς |
ὁμαίμου
λώβαι,
~ἦ
ποθεινὸς
φίλοις, |
[450] |
λαβὼν
~στρατὸν
μὲν
ἔξω
τῆσδ´
|
ἀποστεῖλαι |
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ
τὸν
ἐμὸν |
[1600] |
κοίρανον·
~τί
τόνδ´
ὑβρίζεις
πατέρ´
|
ἀποστέλλων |
χθονός;
~τί
θεσμοποιεῖς
ἐπὶ
ταλαιπώρωι |
[450] |
πράσσων
σὺν
δίκηι
δίκης
ἄτερ
|
~ἀποστεροῦμαι |
πατρίδος
ἀνοσιώτατα.
~ταῦτ´
αὔθ´
ἕκαστα, |
[950] |
τυχεῖν·
~ὅς
μ´
ἐκκομίζει,
πόλιν
|
ἀποστερῶν |
τύχης,
~καὶ
δειλίαι
δίδωσι.
καὶ |
[1000] |
ἀνδρῶν.
~χρόνωι
δ´
ἔβα
~Πυθίαις
|
ἀποστολαῖσιν
|
~Οἰδίπους
ὁ
τλάμων
~Θηβαίαν
τάνδε |
[1300] |
~κρινεῖ
ξίφος
τὸ
μέλλον.
~πότμος
|
ἄποτμος |
ὁ
φόνος
ἕνεκ´
Ἐρινύων.
~{ἀλλὰ |
[550] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
γένοισθε
τῶνδ´
|
ἀπότροποι |
κακῶν
~καὶ
ξύμβασίν
τιν´
Οἰδίπου |
[800] |
αὐτοῦ,
τέκνον·
~ὡς
παῖς
ἔτ´
|
ἀπτὴν |
πούς
τε
πρεσβύτου
φιλεῖ
~χειρὸς |
[1700] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
θανόντων
σῶν
τέκνων
|
ἅπτου |
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
φίλα
πεσήματ´ |
[50] |
οὐ
μεθίσταται
θρόνων,
~φυγάδα
δ´
|
ἀπωθεῖ |
τῆσδε
Πολυνείκη
χθονός.
~ὁ
δ´ |
[1600] |
~παῖδάς
τ´
ἀδελφοὺς
ἔτεκον,
οὓς
|
ἀπώλεσα, |
~ἀρὰς
παραλαβὼν
Λαΐου
καὶ
παισὶ |
[1450] |
τύχω
~χθονὸς
πατρώιας,
κεἰ
δόμους
|
ἀπώλεσα. |
~ξυνάρμοσον
δὲ
βλέφαρά
μου
τῆι |
[1650] |
ἦμάρ
μ´
ὤλβις´,
ἓν
δ´
|
ἀπώλεσεν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ |
[550] |
προσθείς,
διὰ
μιᾶς
νύμφης
γάμον
|
~ἀπωλόμεσθα. |
δύο
κακὼ
σπεύδεις,
τέκνον,
~κείνων |
[1400] |
τε
μητέρ´
εἶπε
Πολυνείκης
τάδε·
|
~Ἀπωλόμεσθα, |
μῆτερ·
οἰκτίρω
δέ
σε
~καὶ |
[400] |
φυγάς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
οὗτος;
ὡς
|
ἄρ´ |
ἄθλιος
κἀκεῖνος
ἦν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
Τυδεύς, |
[1650] |
κἂν
ἀπεννέπηι
πόλις.
~(ΚΡΕΩΝ)
σαυτὴν
|
ἄρ´ |
ἐγγὺς
τῶιδε
συνθάψεις
νεκρῶι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1450] |
ἰώ
μοι.
~ὦ
Πολύνεικες,
ἔφυς
|
ἄρ´ |
ἐπώνυμος.
ὤμοι
Θῆβαι.
~σὰ
δ´ |
[1500] |
φανερά,
~τάλαιν´
ὡς
ἐλελίζει;
~τίς
|
ἄρ´ |
ὄρνις
δρυὸς
ἢ
~ἐλάτας
ἀκροκόμοις |
[1650] |
γὰρ
ἐκφεύξηι
λέχος;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
νὺξ
|
ἆρ´ |
ἐκείνη
Δαναΐδων
μ´
ἕξει
μίαν. |
[400] |
ἡμῖν
δύο
δυοῖν
νεάνιδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἆρ´ |
εὐτυχεῖς
οὖν
τοῖς
γάμοις
ἢ |
[550] |
πρὸς
ἀνδρῶν
πολεμίων
πορθουμένας.
~δαπανηρὸς
|
ἆρ´ |
ὁ
πλοῦτος
ὃν
ζητεῖς
ἔχειν
|
[1250] |
αἱμάτων;
~τάλαιν´
ἐγὼ
τάλαινα,
~πότερον
|
ἄρα |
νέκυν
ὀλόμενον
ἀχήσω;
~φεῦ
δᾶ |
[1250] |
ματέρος
~δειλαίας.
~δίδυμα
τέκεα
πότερος
|
ἄρα
|
~πότερον
αἱμάξει—
~ἰώ
μοι
πόνων, |
[550] |
ποτέ,
~πρὸς
θεῶν,
τροπαῖα
πῶς
|
ἄρα |
στήσεις
Διί,
~πῶς
δ´
αὖ |
[100] |
μυρίοις
δ´
ὅπλοις
βρέμων.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἆρα |
πύλαι
κλήιθροις
χαλκόδετά
τ´
ἔμβολα |
[1100] |
σφενδόναις
θ´
ἑκηβόλοις
~πέτρων
τ´
|
ἀραγμοῖς· |
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν
μάχηι,
~ἔκλαγξε |
[1050] |
ἀμείβει
~μυσαρὸν
εἰς
ἀγῶνα,
~καταβαλὼν
|
ἀραῖσι
|
~τέκεα
μέλεος.
ἀγάμεθ´
ἀγάμεθ´,
~ὃς |
[750] |
ἄγαν
σφ´
ἐπήινεσα·
~ἡμᾶς
δ´
|
ἀραῖσιν, |
ἢν
τύχηι,
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´ |
[50] |
πρὸς
δὲ
τῆς
τύχης
νοσῶν
|
~ἀρὰς |
ἀρᾶται
παισὶν
ἀνοσιωτάτας,
~θηκτῶι
σιδήρωι |
[450] |
τε
καὶ
τοῦδ´,
ἐκφυγεῖν
χρήιζων
|
ἀρὰς
|
~ἃς
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´
εἰς
ἡμᾶς |
[850] |
~ἐξηγρίωσαν·
ἐκ
δ´
ἔπνευς´
αὐτοῖς
|
ἀρὰς
|
~δεινάς,
νοσῶν
τε
καὶ
πρὸς |
[1400] |
ὅσον
στένω·
~τὰς
σὰς
δ´
|
ἀρὰς |
ἔοικεν
ἐκπλῆσαι
θεός.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄκουε |
[1600] |
τ´
ἀδελφοὺς
ἔτεκον,
οὓς
ἀπώλεσα,
|
~ἀρὰς |
παραλαβὼν
Λαΐου
καὶ
παισὶ
δούς. |
[1350] |
καὶ
πέπρακται
διπτύχων
παίδων
φόνος
|
~ἀρᾶς |
τ´
ἀγώνισμ´
Οἰδίπου;
σήμαινέ
μοι. |
[300] |
~ὑπὲρ
τέραμνά
τ´
ἀγχόνας,
~στενάζων
|
ἀρὰς |
τέκνοις·
~σὺν
ἀλαλαῖσι
δ´
αἰὲν |
[1350] |
δ´
ἐς
Ἄργος
ἧκε
Πολυνείκης
|
ἀράς· |
~Ὦ
πότνι´
Ἥρα,
σὸς
γάρ |
[50] |
δὲ
τῆς
τύχης
νοσῶν
~ἀρὰς
|
ἀρᾶται |
παισὶν
ἀνοσιωτάτας,
~θηκτῶι
σιδήρωι
δῶμα |
[1250] |
σοὶ
Ζηνὸς
ὀρθῶσαι
βρέτας
~τροπαῖον
|
Ἄργει |
τ´
εὐκλεᾶ
δοῦναι
λόγον·
~Ἐτεοκλέα |
[850] |
δὲ
νεκροὶ
περὶ
νεκροῖς
πεπτωκότες
|
~Ἀργεῖα |
καὶ
Καδμεῖα
μείξαντες
μέλη
~πικροὺς |
[550] |
ἢν
δὲ
νικήσηι
ς´
ὅδε
|
~Ἀργεῖά |
τ´
ἔγχη
δόρυ
τὸ
Καδμείων |
[250] |
ἐπ´
ἐσχάρας,
~ἐν
τῶιδ´
ἐπεστράτευσαν
|
Ἀργεῖοι |
πόλιν.
~σὺ
δ´
ἀντάμειψαί
μ´, |
[1200] |
κἀπήινει
λόγους.
~πάντες
δ´
ἐπερρόθησαν
|
Ἀργεῖοι |
τάδε
~Κάδμου
τε
λαὸς
ὡς |
[1200] |
μόνωι·
~ὑμεῖς
δ´
ἀγῶν´
ἀφέντες,
|
Ἀργεῖοι, |
χθόνα
~νίσεσθε,
βίοτον
μὴ
λιπόντες |
[750] |
ἐπὶ
χεύμασι
βαίνων
~ἱππείαισι
θοάζεις,
|
~Ἀργείοις |
ἐπιπνεύσας
~Σπαρτῶν
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον |
[1200] |
χωρὶς
μονομαχεῖν
παντὸς
στρατοῦ.
~{λέξαντες
|
Ἀργείοισι |
Καδμείοισί
τε
~ἐς
κοινὸν
οἷον |
[900] |
ἄν.
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι
νόστον
|
Ἀργείοισί |
τε
~θήσει,
μέλαιναν
κῆρ´
ἐπ´ |
[1100] |
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν
ἐν
βραχίοσιν
|
~Ἀργεῖον |
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ
τειχέων
μέσων
|
[1050] |
τέκνων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
εὐδαιμονοίης.
πῶς
γὰρ
|
Ἀργεῖον |
δόρυ
~πυλῶν
ἀπεστήσασθε
πυργηρούμενοι;
~λέξον, |
[1350] |
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών,
~κνήμην
τε
διεπέρασεν
|
Ἀργεῖον |
δόρυ·
~στρατὸς
δ´
ἀνηλάλαξε
Δαναϊδῶν |
[1450] |
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
|
~Ἀργεῖον |
ἐσπεσόντες
ἐξαίφνης
στρατόν.
~κοὐδεὶς
ὑπέστη, |
[50] |
ἐς
διῆρες
ἔσχατον
~στράτευμ´
ἰδεῖν
|
Ἀργεῖον |
ἱκεσίαισι
σαῖς,
~ἐπίσχες,
ὡς
ἂν |
[1150] |
ῥοαῖς.
~ὁ
δ´
Ἀρκάς,
οὐκ
|
Ἀργεῖος, |
Ἀταλάντης
γόνος
~τυφὼς
πύλαισιν
ὥς |
[1050] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἦλθον
δὲ
πρὸς
κίνδυνον
|
Ἀργείου |
δορός;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἀκμήν
γ´
ἐπ´ |
[1050] |
λοχαγέτας
~πύλας
ἐφ´
ἑπτά,
φύλακας
|
Ἀργείου |
δορός,
~σὸς
παῖς,
ἐφέδρους
δ´ |
[50] |
Ἀδράστου
λαβών,
~πολλὴν
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
|
Ἀργείων |
ἄγει·
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´
ἐλθὼν |
[750] |
χοροποιοί,
~ἀλλὰ
σὺν
ὁπλοφόροις
στρατὸν
|
Ἀργείων |
ἐπιπνεύσας
~αἵματι
Θήβας
~κῶμον
ἀναυλότατον |
[1450] |
βρέτας,
~οἱ
δ´
ἀσπίδας
συλῶντες
|
Ἀργείων |
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω
τειχέων
ἐπέμπομεν. |
[1150] |
ὄχοι
~ἱππῆς
ὁπλῖται,
κἀς
μές´
|
Ἀργείων |
ὅπλα
~ξυνῆψαν
ἔγχη·
πάντα
δ´ |
[700] |
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει
τις
αἰχμάλωτος
|
Ἀργείων |
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λέγει
δὲ
δὴ |
[50] |
~ἅ
τ´
εἶδον
εἰσήκουσά
τ´
|
Ἀργείων |
πάρα,
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι |
[700] |
Καδμείων
πόλιν
~ὅπλοις
ἑλίξειν
αὐτίκ´
|
Ἀργείων |
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον
τἄρ´
ὅπλα |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δ´
εἰ
καθιππεύσαιμεν
|
Ἀργείων |
στρατόν;
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ
πέφαρκται
λαὸς |
[1150] |
πολέμιον
στρατῶι,
~ἔξω
τάφρου
καθεῖσεν
|
Ἀργείων |
στρατόν.
~οἱ
δ´
αὖ
παρ´ |
[1050] |
δ´
ἀπ´
ὀρθίων
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
|
Ἀργείων |
στρατὸν
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα
καὶ
τάφρου |
[600] |
~ὡς
τάχ´
οὐκέθ´
αἱματηρὸν
τοὐμὸν
|
ἀργήσει |
ξίφος.
~τὴν
δὲ
θρέψασάν
με |
[750] |
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´
ἐστὶν
ἡμῖν
|
ἀργόν, |
εἴ
τι
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας |
[1350] |
εὖ
προσῆγον
ἀσπίδων
κερχνώμασιν
~ὀφθαλμόν,
|
ἀργὸν |
ὥστε
γίγνεσθαι
δόρυ.
~{πλείων
δὲ |
[1100] |
~ἠχῆς
δ´
ὅπως
ἤκουσαν,
οὔτις
|
ἀργὸς |
ἦν·
~πολλοὶ
δ´
ἔπιπτον
κρᾶτας |
[600] |
ὦ
πόλις.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μολὼν
ἐς
|
Ἄργος |
ἀνακάλει
Λέρνης
ὕδωρ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἶμι, |
[50] |
τῆσδε
Πολυνείκη
χθονός.
~ὁ
δ´
|
Ἄργος |
ἐλθών,
κῆδος
Ἀδράστου
λαβών,
~πολλὴν |
[1350] |
ἀλκὴν
δορός.
~βλέψας
δ´
ἐς
|
Ἄργος |
ἧκε
Πολυνείκης
ἀράς·
~Ὦ
πότνι´ |
[550] |
καὶ
τὰ
τοῦδ´
ὑπερδράμηι,
~πῶς
|
Ἄργος |
ἥξεις
μυρίους
λιπὼν
νεκρούς;
~ἐρεῖ |
[400] |
φίλον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
ἦλθες
|
Ἄργος; |
τίν´
ἐπίνοιαν
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´ |
[250] |
~παισὶν
Οἰδίπου
φέρων
~πημονὰν
Ἐρινύων.
|
~Ἄργος |
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
τὰν
σὰν |
[1100] |
πρὶν
κατεξάνθαι
βολαῖς,
~τί
μέλλετ´
|
ἄρδην |
πάντες
ἐμπίπτειν
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς |
[1600] |
ἂν
βίον;
~πόθεν;
τί
μ´
|
ἄρδην |
ὧδ´
ἀποκτείνεις,
Κρέον;
~ἀποκτενεῖς
γάρ, |
[900] |
γῆι
δοῦναι
χοάς,
~Κάδμωι
παλαιῶν
|
Ἄρεος |
ἐκ
μηνιμάτων,
~ὃς
γηγενεῖ
δράκοντι |
[1100] |
δοκεῖν.
~ὁ
δ´
οὐκ
ἔλασσον
|
Ἄρεος |
ἐς
μάχην
φρονῶν
~Καπανεὺς
προσῆγε |
[800] |
πόλις
ἅδ´
ἐπ´
ἄκροις
~ἕστακ´
|
Ἄρεος |
στεφάνοισιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
~ἡγοῦ
πάροιθε,
θύγατερ· |
[650] |
εὐίοις.
~ἔνθα
φόνιος
ἦν
δράκων
|
~Ἄρεος, |
ὠμόφρων
φύλαξ,
~νάματ´
ἔνυδρα
καὶ |
[100] |
παῖς
μὲν
Οἰνέως
ἔφυ
~Τυδεύς,
|
Ἄρη |
δ´
Αἰτωλὸν
ἐν
στέρνοις
ἔχει. |
[1100] |
σὸς
δὲ
Κρηναίαισι
Πολυνείκης
πύλαις
|
~Ἄρη |
προσῆγε·
Ποτνιάδες
δ´
ἐπ´
ἀσπίδι
|
[1000] |
~μὰ
τὸν
μετ´
ἄστρων
Ζῆν´
|
Ἄρη |
τε
φοίνιον,
~ὃς
τοὺς
ὑπερτείλαντας |
[900] |
~καὶ
ταῦτα
δρῶντες
σύμμαχον
κτήσεσθ´
|
Ἄρη. |
~χθὼν
δ´
ἀντὶ
καρποῦ
καρπὸν |
[200] |
μοι
πρὸ
τειχέων
~θούριος
μολὼν
|
Ἄρης
|
~αἷμα
δάιον
φλέγει
~τᾶιδ´,
ὃ |
[1400] |
ἄκοντ´
ἔθραυσεν·
ἐξ
ἴσου
δ´
|
Ἄρης
|
~ἦν,
κάμακος
ἀμφοῖν
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν. |
[1050] |
ἐπ´
αὐτήν·
ἀλλ´
ὁ
Καδμείων
|
Ἄρης
|
~κρείσσων
κατέστη
τοῦ
Μυκηναίου
δορός. |
[250] |
φλέγει,
~σῆμα
φοινίου
μάχας,
~ἃν
|
Ἄρης |
τάχ´
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου
φέρων
|
[750] |
διασῶσαι
πόλιν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
πολύμοχθος
|
Ἄρης, |
τί
ποθ´
αἵματι
~καὶ
θανάτωι |
[1550] |
~ἃν
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε
δ´
|
Ἄρης. |
~χαλκόκροτον
δὲ
λαβοῦσα
νεκρῶν
πάρα |
[1200] |
Ὦ
γῆς
Ἑλλάδος
στρατηλάται,
~Δαναῶν
|
ἀριστῆς, |
οἵπερ
ἤλθετ´
ἐνθάδε,
~Κάδμου
τε |
[1200] |
τῆσδε
μὲν
πρόμον
χθονὸς
~Σπαρτῶν
|
ἀριστῆς, |
τὸν
δὲ
Δαναϊδῶν
ἄκροι.
~ἔσταν |
[1250] |
προχωρεῖ
δαιμόνων
κατάστασις,
~ἀλλ´
ἄνδρ´
|
ἀρίστω |
καὶ
κασιγνήτω
σέθεν
~ἐς
θάνατον |
[1150] |
γαῖαν
αἵματος
ῥοαῖς.
~ὁ
δ´
|
Ἀρκάς, |
οὐκ
Ἀργεῖος,
Ἀταλάντης
γόνος
~τυφὼς |
[550] |
ἔχει
μόνον·
~ἐπεὶ
τά
γ´
|
ἀρκοῦνθ´ |
ἱκανὰ
τοῖς
γε
σώφροσιν.
~{οὔτοι |
[150] |
ὦ
γεραιέ,
τίς
κυρεῖ,
~ὃς
|
ἅρμα |
λευκὸν
ἡνιοστροφεῖ
βεβώς;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὁ |
[750] |
ὑπὸ
θυρσομανεῖ
νεβρίδων
μέτα
δινεύεις
|
~ἅρμασι |
καὶ
ψαλίων
τετραβάμοσι
μώνυχα
πώλων
|
[700] |
στρατόν;
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ
πέφαρκται
λαὸς
|
ἅρμασιν |
πέριξ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δῆτα
δράσω; |
[1550] |
~εἰ
δὲ
τέθριππά
γ´
ἔθ´
|
ἅρματα |
λεύσσων
~ἀελίου
τάδε
σώματα
νεκρῶν
|
[1100] |
~πύλας
ἐχώρει
σφάγι´
ἔχων
ἐφ´
|
ἅρματι
|
~ὁ
μάντις
Ἀμφιάραος,
οὐ
σημεῖ´ |
[1150] |
δεξιὸν
Διὸς
τέρας
~ἰδόντες
ἐξήλαυνον,
|
ἁρμάτων |
ὄχοι
~ἱππῆς
ὁπλῖται,
κἀς
μές´ |
[1100] |
πάντες
ἐμπίπτειν
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς
|
ἁρμάτων |
τ´
ἐπιστάται;
~ἠχῆς
δ´
ὅπως |
[500] |
~ζεύγνυσθε
δ´
ἵππους,
πεδία
πίμπλαθ´
|
ἁρμάτων, |
~ὡς
οὐ
παρήσω
τῶιδ´
ἐμὴν |
[0] |
χθόνα·
~ὃς
παῖδα
γήμας
Κύπριδος
|
Ἁρμονίαν |
ποτὲ
~Πολύδωρον
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ |
[800] |
~γένναν
ὀδοντοφυᾶ,
Θήβαις
κάλλιστον
ὄνειδος·
|
~Ἁρμονίας |
δέ
ποτ´
εἰς
ὑμεναίους
~ἤλυθον |
[400] |
μαθεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κάπρωι
λέοντί
θ´
|
ἁρμόσαι |
παίδων
γάμους.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
σοὶ |
[1000] |
λόχευμα
~νερτέρου
τ´
Ἐχίδνας,
~Καδμείων
|
ἁρπαγά, |
~πολύφθορος
πολύστονος
~μειξοπάρθενος,
~δάιον
τέρας, |
[1050] |
ἔργον,
~ὅθεν
ἐπέσυτο
τάνδε
γαῖαν
|
~ἁρπαγαῖσι |
δαιμόνων
τις
ἄτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή, |
[0] |
δίδωσιν.
ὡς
δ´
ἐπεζάρει
~Σφὶγξ
|
ἁρπαγαῖσι |
πόλιν
ἐμός
τ´
οὐκ
ἦν |
[1400] |
ἀμφοῖν
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν.
~ἐνθένδε
κώπας
|
ἁρπάσαντε |
φασγάνων
~ἐς
ταὐτὸν
ἧκον,
συμβαλόντε |
[50] |
δὲ
παῖδας
παιδὶ
δύο
μὲν
|
ἄρσενας, |
~Ἐτεοκλέα
κλεινήν
τε
Πολυνείκους
βίαν, |
[0] |
θ´
ἅμα
~παίδων
ἐς
οἴκους
|
ἀρσένων |
κοινωνίαν.
~ὁ
δ´
εἶπεν·
Ὦ |
[900] |
γένους
~ἀκέραιος
ἔκ
τε
μητρὸς
|
ἀρσένων |
τ´
ἄπο
~{οἱ
σοί
τε |
[150] |
πότνια,
~χρυσεοβόστρυχον
ὦ
Διὸς
ἔρνος
|
~Ἄρτεμι, |
δουλοσύναν
τλαίην.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
τέκνον, |
[800] |
~ὦ
ζαθέων
πετάλων
πολυθηρότατον
~νάπος,
|
Ἀρτέμιδος |
χιονοτρόφον
ὄμμα
Κιθαιρών,
~μήποτε
τὸν |
[150] |
ἁ
κατ´
ὄρη
μετὰ
ματέρος
|
~Ἄρτεμις |
ἱεμένα
τόξοις
δαμάσας´
ὀλέσειεν,
~ὃς |
[1150] |
διεπάλυνε
καὶ
ῥαφὰς
~ἔρρηξεν
ὀστέων,
|
ἄρτι |
δ´
οἰνωπὸν
γένυν
~καθηιμάτωσεν·
οὐδ´ |
[1300] |
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´
ἐμοί·
~ὃν
|
ἄρτι |
κρημνῶν
ἐκ
δρακοντείων
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ |
[950] |
τῆσδ´
ἀπαλλαχθεὶς
χθονός.
~{λέξει
γὰρ
|
ἀρχαῖς |
καὶ
στρατηλάταις
τάδε
~πύλας
ἐφ´ |
[1550] |
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου,
λόγων
~ἄκουσον·
|
ἀρχὰς |
τῆσδε
γῆς
ἔδωκέ
μοι
~Ἐτεοκλέης |
[450] |
πατρίδος
ἐνιαυτοῦ
κύκλον
~{ὥστ´
αὐτὸς
|
ἄρχειν |
αὖθις
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ |
[500] |
ἐκείνου
δ´
οὐχ
ἑκὼν
μεθήσομαι.
|
~{ἄρχειν |
παρόν
μοι
τῶιδε
δουλεύσω
ποτέ; |
[400] |
διδοὺς
~ἦλθον.
τί
χρὴ
δρᾶν;
|
ἀρχέτω |
δέ
τις
λόγου.
~{ὡς
ἀμφὶ |
[1300] |
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰχόμεσθ´·
οὐκ
εὐπροσώποις
φροιμίοις
|
ἄρχηι |
λόγου.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ὦ
τάλας,
δισσῶς |
[50] |
ἐπεὶ
δ´
ἐπὶ
ζυγοῖς
~καθέζετ´
|
ἀρχῆς, |
οὐ
μεθίσταται
θρόνων,
~φυγάδα
δ´ |
[1550] |
κακόν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
μοῖρ´,
ἀπ´
|
ἀρχῆς |
ὥς
μ´
ἔφυσας
ἄθλιον
~καὶ |
[450] |
καὶ
τοῦδ´,
ἐκφυγεῖν
χρήιζων
ἀρὰς
|
~ἃς |
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´
εἰς
ἡμᾶς
ποτε· |
[1100] |
σημεῖ´
ἔχων
~ὑβρισμέν´
ἀλλὰ
σωφρόνως
|
ἄσημ´ |
ὅπλα.
~Ὠγύγια
δ´
ἐς
πυλώμαθ´ |
[800] |
τιθεῖς´
ἐμὸν
~πρόβαινε,
μὴ
σφαλῶμεν·
|
ἀσθενὴς |
πατήρ·
~κλήρους
τέ
μοι
φύλασσε |
[1000] |
τλάμων
~Θηβαίαν
τάνδε
γᾶν
~τότ´
|
ἀσμένοις, |
πάλιν
δ´
ἄχη·
~ματρὶ
γὰρ |
[100] |
~πρόπαρ
ὃς
ἁγεῖται
στρατοῦ
~πάγχαλκον
|
ἀσπίδ´ |
ἀμφὶ
βραχίονι
κουφίζων;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λοχαγός, |
[50] |
κῆδος
Ἀδράστου
λαβών,
~πολλὴν
ἀθροίσας
|
ἀσπίδ´ |
Ἀργείων
ἄγει·
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´ |
[1150] |
καὶ
πετρούμενος
~ἀνεῖρφ´
ὑπ´
αὐτὴν
|
ἀσπίδ´ |
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος
ἀμείβων
ξέστ´ |
[1100] |
ἐν
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
|
ἀσπίδ´ |
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν |
[1300] |
τέκνα
μονομάχωι
μέλλειν
δορὶ
~ἐς
|
ἀσπίδ´ |
ἥξειν
βασιλικῶν
δόμων
ὕπερ.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1000] |
ἀνάγκην
δαιμόνων
ἀφιγμένοι
~στάντες
παρ´
|
ἀσπίδ´ |
οὐκ
ὀκνήσουσιν
θανεῖν,
~πύργων
πάροιθε |
[1050] |
φέρων
~Ἐτεοκλέους
θανόντος,
οὗ
παρ´
|
ἀσπίδα
|
~βέβηκας
αἰεὶ
πολεμίων
εἴργων
βέλη; |
[550] |
~Θήβας
πυρώσας
τάσδε
Πολυνείκης
θεοῖς
|
~ἀσπίδας |
ἔθηκε;
μήποτ´,
ὦ
τέκνον,
κλέος
|
[1400] |
~ἐς
ταὐτὸν
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´
|
ἀσπίδας
|
~πολὺν
ταραγμὸν
ἀμφιβάντ´
εἶχον
μάχης. |
[1450] |
τροπαῖον
ἵστασαν
βρέτας,
~οἱ
δ´
|
ἀσπίδας |
συλῶντες
Ἀργείων
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω |
[1050] |
μὲν
ἱππόταις
~ἔταξ´,
ὁπλίτας
δ´
|
ἀσπιδηφόροις |
ἔπι,
~ὡς
τῶι
νοσοῦντι
τειχέων |
[1100] |
~Ἄρη
προσῆγε·
Ποτνιάδες
δ´
ἐπ´
|
ἀσπίδι
|
~ἐπίσημα
πῶλοι
δρομάδες
ἐσκίρτων
φόβωι, |
[1100] |
~Τυδεύς,
λέοντος
δέρος
ἔχων
ἐπ´
|
ἀσπίδι
|
~χαίτηι
πεφρικός·
δεξιᾶι
δὲ
λαμπάδα
|
[1100] |
ἐπ´
Ἠλέκτραις
πύλαις·
~σιδηρονώτοις
δ´
|
ἀσπίδος |
κύκλοις
ἐπῆν
~γίγας
ἐπ´
ὤμοις |
[1350] |
πέτρον
~ἴχνους
ὑπόδρομον,
κῶλον
ἐκτὸς
|
ἀσπίδος
|
~τίθησι·
Πολυνείκης
δ´
ἀπήντησεν
δορί, |
[750] |
θοάζεις,
~Ἀργείοις
ἐπιπνεύσας
~Σπαρτῶν
γένναι
|
~ἀσπιδοφέρμονα |
θίασον
ἔνοπλον
~ἀντίπαλον
κατὰ
λάϊνα |
[1250] |
~ὁμογενῆ
δέραν,
ὁμογενῆ
ψυχὰν
~δι´
|
ἀσπίδων, |
δι´
αἱμάτων;
~τάλαιν´
ἐγὼ
τάλαινα, |
[100] |
τάδε;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σημεῖ´
ἰδὼν
τότ´
|
ἀσπίδων |
ἐγνώρισα,
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι |
[1450] |
πως
προμηθίαι
~καθῆστο
Κάδμου
λαὸς
|
ἀσπίδων |
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
|
[1350] |
προφθῆναι
θέλων·
~ἀλλ´
εὖ
προσῆγον
|
ἀσπίδων |
κερχνώμασιν
~ὀφθαλμόν,
ἀργὸν
ὥστε
γίγνεσθαι |
[250] |
πόνων.
~ἀμφὶ
δὲ
πτόλιν
νέφος
|
~ἀσπίδων |
πυκνὸν
φλέγει,
~σῆμα
φοινίου
μάχας, |
[1100] |
προσῆγε
Νηίσταις
πύλαις
~λόχον
πυκναῖσιν
|
ἀσπίσιν |
πεφρικότα
~ὁ
τῆς
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος |
[100] |
φοβερὸς
εἰσιδεῖν,
~γίγαντι
γηγενέται
προσόμοιος,
|
~ἀστερωπὸς |
ὥσπερ
ἐν
~γραφαῖσιν,
οὐχὶ
πρόσφορος |
[350] |
~ὥστε
ξιφήρη
χεῖρ´
ἔχων
δι´
|
ἄστεως
|
~κυκλῶν
πρόσωπον
ἦλθον.
ἓν
δέ |
[800] |
μοι
~πόση
τις
ἡ
´πίλοιπος
|
ἄστεως |
ὁδὸς
~πρὸς
πατέρα
τὸν
σόν· |
[100] |
~Λατοῦς
Ἑκάτα,
κατάχαλκον
ἅπαν
~πεδίον
|
ἀστράπτει. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐ
γάρ
τι
φαύλως |
[0] |
~ΦΟΙΝΙΣΣΑΙ
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
~{Ὦ
τὴν
ἐν
|
ἄστροις |
οὐρανοῦ
τέμνων
ὁδὸν
~καὶ
χρυσοκολλήτοισιν |
[800] |
ποδὶ
~ὀφθαλμὸς
εἶ
σύ,
ναυβάταισιν
|
ἄστρον |
ὥς.
~δεῦρ´
ἐς
τὸ
λευρὸν |
[500] |
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ,
ἀποκρύψας
ἐρῶ·
|
~ἄστρων |
ἂν
ἔλθοιμ´
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
|
[1100] |
ὄμμασιν
δεδορκότα,
~τὰ
μὲν
σὺν
|
ἄστρων |
ἐπιτολαῖσιν
ὄμματα
~βλέποντα,
τὰ
δὲ |
[1000] |
κακὸς
φανήσομαι;
~μὰ
τὸν
μετ´
|
ἄστρων |
Ζῆν´
Ἄρη
τε
φοίνιον,
~ὃς |
[550] |
τὸ
Καδμείων
ἕληι;
~{ὄψηι
δαμασθὲν
|
ἄστυ |
Θηβαίων
τόδε,
~ὄψηι
δὲ
πολλὰς |
[1100] |
καὶ
τάφρου
πέλας
~{δρόμωι
ξυνῆψαν
|
ἄστυ |
Καδμείας
χθονός}
~παιὰν
δὲ
καὶ |
[50] |
αὖ
κείνου
πάρα.
~ἀλλ´
οὔτις
|
ἀστῶν |
τοῖσδε
χρίμπτεται
δόμοις,
~κέδρου
παλαιὰν |
[1700] |
Δίκα
κακοὺς
~οὐδ´
ἀμείβεται
βροτῶν
|
ἀσυνεσίας. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὅδ´
εἰμὶ
μοῦσαν
ὃς |
[550] |
Ἄδραστος
χάριτας
ἐς
ς´
ἀνήψατο,
|
~ἀσύνετα |
δ´
ἦλθες
καὶ
σὺ
πορθήσων |
[1700] |
~οὐράνιον
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
|
ἀσύνετον |
εὑρών.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις
ὄνειδος; |
[1600] |
παισὶ
δούς.
~οὐ
γὰρ
τοσοῦτον
|
ἀσύνετος |
πέφυκ´
ἐγὼ
~ὥστ´
εἰς
ἔμ´ |
[850] |
γὰρ
εἰπεῖν
οὔτ´
ἐμοὶ
τόδ´
|
ἀσφαλὲς
|
~πικρόν
τε
τοῖσι
τὴν
τύχην |
[550] |
τὸν
οὐδὲν
ἐς
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἀσφαλὴς |
γάρ
ἐστ´
ἀμείνων
ἢ
θρασὺς |
[100] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θάρσει·
τά
γ´
ἔνδον
|
ἀσφαλῶς |
ἔχει
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα
τὸν |
[1050] |
τάνδε
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι
δαιμόνων
τις
|
ἄτα. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή,
τίς
ἐν
πύλαισι |
[1100] |
ἐν
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
|
Ἀταλάντην |
κάπρον
~χειρουμένην
Αἰτωλόν.
ἐς
δὲ |
[150] |
ἀμφέπει;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὅδ´
ἐστὶ
Παρθενοπαῖος,
|
Ἀταλάντης |
γόνος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλά
νιν
ἁ |
[1150] |
~ὁ
δ´
Ἀρκάς,
οὐκ
Ἀργεῖος,
|
Ἀταλάντης |
γόνος
~τυφὼς
πύλαισιν
ὥς
τις |
[300] |
τοῦ
πάλαι
γένει,
~γάμων
ἐπακτὸν
|
ἄταν. |
~ἐγὼ
δ´
οὔτι
σοι
πυρὸς |
[1600] |
εἰς
ἅπαντα
δυστυχὴς
ἔφυς,
πάτερ.
|
~ἀτὰρ |
ς´
ἐρωτῶ
τὸν
νεωστὶ
κοίρανον· |
[350] |
πατέρα
σὸν
φῦναί
τε
σέ.
|
~ἀτὰρ |
τί
ταῦτα;
δεῖ
φέρειν
τὰ |
[1600] |
θάνατον
ἀνταλλάξεται·
~ἐᾶν
δ´
ἄκλαυτον,
|
ἄταφον, |
οἰωνοῖς
βοράν.
~σὺ
δ´
ἐκλιποῦσα |
[1650] |
μέρος
εἰ
μετῆλθε
γῆς;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἄταφος |
ὅδ´
ἁνήρ,
ὡς
μάθηις,
γενήσεται. |
[450] |
πάντα
πράσσων
σὺν
δίκηι
δίκης
|
ἄτερ
|
~ἀποστεροῦμαι
πατρίδος
ἀνοσιώτατα.
~ταῦτ´
αὔθ´ |
[1350] |
~εἰ
δ´
ὄμμ´
ὑπερσχὸν
ἴτυος
|
ἅτερος |
μάθοι,
~λόγχην
ἐνώμα
στόματι
προφθῆναι |
[1700] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῦ;
τίς
σε
πύργος
|
Ἀτθίδος |
προσδέξεται;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἱερὸς
Κολωνός,
δώμαθ´ |
[1750] |
κατέσχον
τῆς
μιαιφόνου
κράτη,
~νῦν
|
ἄτιμος |
αὐτὸς
οἰκτρὸς
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~ἀλλὰ |
[600] |
γαῖαν
καὶ
θεοὺς
μαρτύρομαι
~ὡς
|
ἄτιμος |
οἰκτρὰ
πάσχων
ἐξελαύνομαι
χθονός,
~δοῦλος |
[150] |
Ἀελίου
~Σελαναία
χρυσεόκυκλον
φέγγος,
~ὡς
|
ἀτρεμαῖα |
κέντρα
καὶ
σώφρονα
~πώλοις
μεταφέρων |
[550] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πρὸς
τίνος;
τίς
ὧδ´
|
ἄτρωτος |
ὅστις
εἰς
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον |
[550] |
ἄρα
στήσεις
Διί,
~πῶς
δ´
|
αὖ |
κατάρξηι
θυμάτων,
ἑλὼν
πάτραν,
~καὶ |
[50] |
φέρων
~ἐνθένδ´
ἐκεῖσε
δεῦρό
τ´
|
αὖ |
κείνου
πάρα.
~ἀλλ´
οὔτις
ἀστῶν |
[550] |
ὑφ´
Ἑλλήνων
λαβεῖν.
~ἢν
δ´
|
αὖ |
κρατηθῆις
καὶ
τὰ
τοῦδ´
ὑπερδράμηι, |
[1250] |
εὐκλεᾶ
δοῦναι
λόγον·
~Ἐτεοκλέα
δ´
|
αὖ· |
Νῦν
πόλεως
ὑπερμαχεῖς,
~νῦν
καλλίνικος |
[1150] |
καθεῖσεν
Ἀργείων
στρατόν.
~οἱ
δ´
|
αὖ |
παρ´
ἡμῶν
δεξιὸν
Διὸς
τέρας
|
[450] |
εἰσορᾶις
ἥκοντα
σόν.
~σύ
τ´
|
αὖ |
πρόσωπον
πρὸς
κασίγνητον
στρέφε,
~Πολύνεικες· |
[350] |
~ἀλλ´,
ἐκ
γὰρ
ἄλγους
ἄλγος
|
αὖ, |
σὲ
δέρκομαι
~κάρα
ξυρῆκες
καὶ |
[400] |
ταῦτα·
κἆιτά
γ´
ἦλθεν
ἄλλος
|
αὖ |
φυγάς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
οὗτος;
ὡς |
[1550] |
~ἀελίου
τάδε
σώματα
νεκρῶν
~ὄμματος
|
αὐγαῖς |
σαῖς
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν |
[1550] |
~πῶς
ἔλιπον
φάος;
ὦ
τέκνον,
|
αὔδα. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἐπ´
ὀνείδεσιν
οὐδ´ |
[100] |
δέσποινα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
πόθεν
γεγώς;
|
~αὔδασον, |
ὦ
γεραιέ,
τίς
ὀνομάζεται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[100] |
ὀνομάζεται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὗτος
Μυκηναῖος
μὲν
|
αὐδᾶται |
γένος,
~Λερναῖα
δ´
οἰκεῖ
νάμαθ´, |
[550] |
δὲ
σύ}
~σοὶ
μὲν
τάδ´
|
αὐδῶ. |
σοὶ
δέ,
Πολύνεικες,
λέγω·
~ἀμαθεῖς |
[1700] |
ὄνειδος;
~ἄπαγε
τὰ
πάρος
εὐτυχήματ´
|
αὐδῶν. |
~τάδε
ς´
ἐπέμενε
μέλεα
πάθεα, |
[450] |
ἄτερ
~ἀποστεροῦμαι
πατρίδος
ἀνοσιώτατα.
~ταῦτ´
|
αὔθ´ |
ἕκαστα,
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
~λόγων |
[450] |
ἐνιαυτοῦ
κύκλον
~{ὥστ´
αὐτὸς
ἄρχειν
|
αὖθις |
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ
μὴ |
[1050] |
ἐκπορεύετ´
Ἰοκάστην
δόμων.
~ὠὴ
μάλ´
|
αὖθις. |
διὰ
μακροῦ
μέν,
ἀλλ´
ὅμως. |
[1150] |
σὸς
ἐξαθροίζεται,
~πύργοις
δ´
ἐπέστης´
|
αὖθις. |
ἐς
δ´
ἄλλας
πύλας
~ἠπειγόμεσθα, |
[450] |
~καὶ
τῶιδ´
ἀφεῖναι
τὸν
ἴσον
|
αὖθις |
ἐς
χρόνον,
~καὶ
μήτε
πορθεῖν |
[600] |
γὰρ
οἶδ´
εἴ
μοι
προσειπεῖν
|
αὖθις |
ἔσθ´
ὑμᾶς
ποτε·
~ἐλπίδες
δ´ |
[1600] |
τάλας
ἐγώ.
~ἐπεὶ
δ´
ἐγενόμην,
|
αὖθις |
ὁ
σπείρας
πατὴρ
~κτείνει
με |
[1500] |
μακρόπνουν
ζόαν.
~κλύεις,
ὦ
κατ´
|
αὐλὰν |
ἀλαίνων
γεραιὸν
~πόδ´
ἢ
δεμνίοις
|
[1700] |
πομπίμαν
~ἔχων
ἔμ´
ὥστε
ναυσιπομπὸν
|
αὔραν. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰδού·
~πορεύομαι,
τέκνον·
σύ |
[550] |
ἔχοντες
ἐπιμελούμεθα·
~ὅταν
δὲ
χρήιζως´
|
αὔτ´ |
ἀφαιροῦνται
πάλιν·
~ὁ
δ´
ὄλβος |
[50] |
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
Ἀργείων
ἄγει·
~ἐπ´
|
αὐτὰ |
δ´
ἐλθὼν
ἑπτάπυλα
τείχη
τάδε
|
[450] |
δεῖ
τἄνδιχ´
ἑρμηνευμάτων·
~ἔχει
γὰρ
|
αὐτὰ |
καιρόν·
ὁ
δ´
ἄδικος
λόγος
|
[350] |
δέ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐδ´
ὁ
χρόνος
|
αὐτὰς |
διεσάφης´
οὔσας
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχουσιν |
[1550] |
παθέων·
πάρα
γὰρ
στενάχειν
τάδ´
|
ἀυτεῖν. |
~τρισσαὶ
ψυχαὶ
ποίαι
μοίραι
~πῶς |
[1250] |
τεκοῦσα
μῆτερ,
ἔκπληξιν
νέαν
~φίλοις
|
ἀυτεῖς |
τῶνδε
δωμάτων
πάρος;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ |
[750] |
παῖδα
σὸν
~Μενοικέα,
σοῦ
πατρὸς
|
αὐτεπώνυμον, |
~λαβόντα
πέμψω
δεῦρο
Τειρεσίαν,
Κρέον· |
[1050] |
δορός;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἀκμήν
γ´
ἐπ´
|
αὐτήν· |
ἀλλ´
ὁ
Καδμείων
Ἄρης
~κρείσσων |
[1150] |
ἠγόρευε
καὶ
πετρούμενος
~ἀνεῖρφ´
ὑπ´
|
αὐτὴν |
ἀσπίδ´
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος
ἀμείβων |
[1150] |
θεοῖς
μέλει.
~{καὶ
νῦν
γὰρ
|
αὐτὴν |
δαιμόνων
ἔσωσέ
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν |
[700] |
πύργοισι
Καδμείων
πόλιν
~ὅπλοις
ἑλίξειν
|
αὐτίκ´ |
Ἀργείων
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον
τἄρ´ |
[1250] |
δορὶ
παλλομένωι
~πέσεα
πέσεα
δάϊ´
|
αὐτίχ´
|
~αἱμάξετον.
~τάλανες,
ὅτι
ποτὲ
μονομάχον
|
[600] |
τί
δράσετ´,
ὦ
τέκν´;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
αὐτὸ |
σημανεῖ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πατρὸς
οὐ
φεύξεσθ´ |
[850] |
δυστυχῆ
~ἐξηγρίωσαν·
ἐκ
δ´
ἔπνευς´
|
αὐτοῖς |
ἀρὰς
~δεινάς,
νοσῶν
τε
καὶ |
[700] |
οὐ
μενῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´
ἄνδρας
|
αὐτοῖς |
καὶ
σὺ
πρὸς
πύλαις
ἑλοῦ. |
[850] |
Οἰδίπου;
~ἐγγὺς
δὲ
θάνατος
αὐτόχειρ
|
αὐτοῖς, |
Κρέον.
~πολλοὶ
δὲ
νεκροὶ
περὶ |
[700] |
εἰσάπαξ
μολεῖν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
νυκτὸς
|
αὐτοῖς |
προσβάλοιμεν
ἐκ
λόχου;
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ |
[1250] |
ὑστερήσηις,
οἰχόμεσθα,
κατθανῆι·
~θανοῦσι
δ´
|
αὐτοῖς |
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
αἰαῖ, |
[750] |
διατριβὴ
πολλὴ
λέγειν,
~ἐχθρῶν
ὑπ´
|
αὐτοῖς |
τείχεσιν
καθημένων.
~ἀλλ´
εἶμ´,
ὅπως |
[700] |
γίγνεται
σοφωτέρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´
ἄνδρας
|
αὐτοῖς |
φασιν,
ὡς
ἤκους´
ἐγώ
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[100] |
ὁ
τᾶς
Πολυνείκεος,
ὦ
γέρον,
|
~αὐτοκασιγνήται |
νύμφας
~ὁμόγαμος
κυρεῖ;
~ὡς
ἀλλόχρως |
[50] |
~ἥξειν
δ´
ὁ
πεμφθείς
φησιν
|
αὐτὸν |
ἄγγελος.
~ἀλλ´,
ὦ
φαεννὰς
οὐρανοῦ |
[50] |
πέφυκας,
οὐκ
ἐᾶν
βροτῶν
~τὸν
|
αὐτὸν |
αἰεὶ
δυστυχῆ
καθεστάναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~ὦ |
[1150] |
κατασκάψων
πόλιν·
~ἀλλ´
ἔσχε
μαργῶντ´
|
αὐτὸν |
ἐναλίου
θεοῦ
~Περικλύμενος
παῖς,
λᾶαν |
[700] |
Πολυνείκει
μολών.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἤκουσα
μεῖζον
|
αὐτὸν |
ἐς
Θήβας
φρονεῖν,
~κήδει
τ´ |
[550] |
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον
ἐμβαλὼν
τὸν
|
αὐτὸν |
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγγύς, |
[500] |
τἀμὰ
τῶιδ´
ἔχειν.
~χρῆν
δ´
|
αὐτὸν |
οὐχ
ὅπλοισι
τὰς
διαλλαγάς,
~μῆτερ, |
[650] |
μόχθον
ἐκλύει
παρών·
~ὁρῶ
γὰρ
|
αὐτὸν |
πρὸς
δόμους
στείχοντ´
ἐμούς.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[650] |
καὶ
κοινὰ
χθονὸς
~θέλω
πρὸς
|
αὐτὸν |
συμβαλεῖν
βουλεύματα,
~πρὶν
ἐς
μάχην |
[1100] |
στρόφιγξιν
ἔνδοθεν
κυκλούμεναι
~πόρπαχ´
ὑπ´
|
αὐτόν, |
ὥστε
μαίνεσθαι
δοκεῖν.
~ὁ
δ´ |
[750] |
τέχνην
μαντικὴν
ἐμεμψάμην
~ἤδη
πρὸς
|
αὐτόν, |
ὥστε
μοι
μομφὰς
ἔχειν.
~{πόλει |
[750] |
ἐμὴν
χάριν.
~πατὴρ
δ´
ἐς
|
αὑτὸν |
ἀμαθίαν
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
τυφλώσας·
οὐκ |
[1400] |
ἐσκύλευέ
νιν,
~τὸν
νοῦν
πρὸς
|
αὑτὸν |
οὐκ
ἔχων,
ἐκεῖσε
δέ.
~ὃ |
[450] |
ἀνάσσειν
πατρίδος
ἐνιαυτοῦ
κύκλον
~{ὥστ´
|
αὐτὸς |
ἄρχειν
αὖθις
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
|
[950] |
εὐλογείτω
τἀμά
τις
κτείνων
τέκνα·
|
~αὐτὸς |
δ´,
ἐν
ὡραίωι
γὰρ
ἕσταμεν |
[1600] |
ἔστι
μοι.
~ἀλλ´
ἔτι
νεάζων
|
αὐτὸς |
εὕροιμ´
ἂν
βίον;
~πόθεν;
τί |
[450] |
ὧν
ὑπέσχετ´,
ἀλλ´
ἔχει
~τυραννίδ´
|
αὐτὸς |
καὶ
δόμων
ἐμὸν
μέρος.
~καὶ |
[900] |
~σὸν
παῖδ´,
ἐπειδὴ
τὴν
τύχην
|
αὐτὸς |
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
φήις;
τίν´ |
[1750] |
τῆς
μιαιφόνου
κράτη,
~νῦν
ἄτιμος
|
αὐτὸς |
οἰκτρὸς
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~ἀλλὰ
γὰρ |
[1450] |
σῆι
χερί,
~μῆτερ—
τίθησι
δ´
|
αὐτὸς |
ὀμμάτων
ἔπι—
~καὶ
χαίρετ´·
ἤδη |
[1200] |
μήθ´
ἡμῶν
ὕπερ.
~ἐγὼ
γὰρ
|
αὐτὸς |
τόνδε
κίνδυνον
μεθεὶς
~μόνος
συνάψω |
[450] |
ποτε·
~ἐξῆλθον
ἔξω
τῆσδ´
ἑκὼν
|
αὐτὸς |
χθονός,
~δοὺς
τῶιδ´
ἀνάσσειν
πατρίδος |
[900] |
πόλις.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἁνὴρ
ὅδ´
οὐκέθ´
|
αὑτός· |
ἐκνεύει
πάλιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
χαίρων
ἴθ´· |
[1300] |
ἄρτι
κρημνῶν
ἐκ
δρακοντείων
ἑλὼν
|
~αὐτοσφαγῆ |
δύστηνος
ἐκόμις´
ἐν
χεροῖν.
~βοᾶι |
[850] |
τί
γὰρ
πάθω;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐπίσχες
|
αὐτοῦ, |
πρέσβυ.
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
μὴ
´πιλαμβάνου.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[800] |
ὁρμίσαι
σὸν
πόδα·
λαβοῦ
δ´
|
αὐτοῦ, |
τέκνον·
~ὡς
παῖς
ἔτ´
ἀπτὴν |
[350] |
λόγωι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
ὁ
τρόπος
|
αὐτοῦ; |
τί
φυγάσιν
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[50] |
ἀνατλὰς
Οἰδίπους
παθήματα
~ἐς
ὄμμαθ´
|
αὑτοῦ |
δεινὸν
ἐμβάλλει
φόνον
~χρυσηλάτοις
πόρπαισιν |
[950] |
φιλότεκνος
βίος,
~οὐδ´
ἂν
τὸν
|
αὑτοῦ |
παῖδά
τις
δοίη
κτανεῖν.
~μή |
[850] |
τοῖσιν
Οἰδίπου;
~ἐγγὺς
δὲ
θάνατος
|
αὐτόχειρ |
αὐτοῖς,
Κρέον.
~πολλοὶ
δὲ
νεκροὶ |
[300] |
κατέχων
~ἀνῆιξεν
μὲν
ξίφους
~ἐπ´
|
αὐτόχειρά |
τε
σφαγὰν
~ὑπὲρ
τέραμνά
τ´ |
[1300] |
λόγου.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ὦ
τάλας,
δισσῶς
|
ἀυτῶ· |
μεγάλα
γὰρ
φέρω
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[150] |
δέσποιν´,
ὅδε·
~σφάγια
δ´
ἅμ´
|
αὐτῶι, |
γῆι
φιλαιμάτωι
ῥοαί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ |
[450] |
δ´
ἄδικος
λόγος
~νοσῶν
ἐν
|
αὑτῶι |
φαρμάκων
δεῖται
σοφῶν.
~ἐγὼ
δὲ |
[700] |
Ἑλλήνων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
τάχ´
|
αὐτῶν |
πεδίον
ἐμπλήσω
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´ |
[500] |
βαδίζει
τὸν
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον
|
αὐτῶν |
φθόνον
ἔχει
νικώμενον.
~εἶθ´
ἥλιος |
[1450] |
~κἄπραξε
δεινά·
διὰ
μέσου
γὰρ
|
αὐχένος
|
~ὠθεῖ
σίδηρον,
ἐν
δὲ
τοῖσι |
[1100] |
ἔχων
λαιοῖσιν
ἐν
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
|
αὔχημ´· |
ἐκ
δὲ
τειχέων
μέσων
~δράκοντες |
[550] |
ἐπιμελούμεθα·
~ὅταν
δὲ
χρήιζως´
αὔτ´
|
ἀφαιροῦνται |
πάλιν·
~ὁ
δ´
ὄλβος
οὐ |
[1000] |
τ´
ἦν
ὅμοιος,
~ὁπότε
πόλεος
|
ἀφανίσειεν
|
~ἁ
πτεροῦσσα
παρθένος
τιν´
ἀνδρῶν. |
[500] |
ἔταξε
κἀριθμὸν
διώρισεν,
~νυκτός
τ´
|
ἀφεγγὲς |
βλέφαρον
ἡλίου
τε
φῶς
~ἴσον |
[450] |
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ
τῶιδ´
|
ἀφεῖναι |
τὸν
ἴσον
αὖθις
ἐς
χρόνον, |
[1200] |
παραδώσω
μόνωι·
~ὑμεῖς
δ´
ἀγῶν´
|
ἀφέντες, |
Ἀργεῖοι,
χθόνα
~νίσεσθε,
βίοτον
μὴ |
[1400] |
σκέλος
πάλιν
~χωρεῖ,
λαβὼν
δ´
|
ἀφῆκε |
μάρμαρον
πέτρον,
~μέσον
δ´
ἄκοντ´ |
[1400] |
ὑγρὰν
χέρα
~φωνὴν
μὲν
οὐκ
|
ἀφῆκεν, |
ὀμμάτων
δ´
ἄπο
~προσεῖπε
δακρύοις, |
[950] |
~(ΧΟΡΟΣ)
Κρέον,
τί
σιγᾶις
γῆρυν
|
ἄφθογγον |
σχάσας;
~κἀμοὶ
γὰρ
οὐδὲν
ἧσσον |
[700] |
πλῆθος
τῆσδε
γῆς,
οἱ
δ´
|
ἄφθονοι. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγὦιδα
κείνους
τοῖς
λόγοις |
[1000] |
ἐλεύθεροι
~κοὐκ
εἰς
ἀνάγκην
δαιμόνων
|
ἀφιγμένοι
|
~στάντες
παρ´
ἀσπίδ´
οὐκ
ὀκνήσουσιν |
[350] |
μῆτερ,
φρονῶν
εὖ
κοὐ
φρονῶν
|
ἀφικόμην
|
~ἐχθροὺς
ἐς
ἄνδρας·
ἀλλ´
ἀναγκαίως |
[350] |
δὲ
τάρβους
ἐς
φόβον
τ´
|
ἀφικόμην
|
~μή
τις
δόλος
με
πρὸς |
[350] |
ἐσήγαγεν
~τείχη
πατρῶια·
πολύδακρυς
δ´
|
ἀφικόμην, |
~χρόνιος
ἰδὼν
μέλαθρα
καὶ
βωμοὺς |
[750] |
μὲν
γὰρ
ἡδὺς
ἐς
λόγους
|
ἀφίξεται, |
~ἐγὼ
δὲ
τέχνην
μαντικὴν
ἐμεμψάμην
|
[200] |
εἱλίσσων
~ἀθανάτους
θεοῦ
~χορὸς
γενοίμαν
|
ἄφοβος
|
~παρὰ
μεσόμφαλα
γύαλα
Φοίβου
~Δίρκαν |
[150] |
χρῆμα
θηλειῶν
ἔφυ,
~σμικράς
τ´
|
ἀφορμὰς |
ἢν
λάβωσι
τῶν
λόγων
~πλείους |
[350] |
διεσάφης´
οὔσας
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχουσιν
|
Ἀφροδίτην |
τιν´,
εὐδίαν
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν |
[1600] |
βουλεύματ´,
οὐχ
ἡμῶν,
τάδε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
ἄφρονά |
γε,
καὶ
σὺ
μῶρος
ὃς |
[1350] |
ὅπως
θήγοντες
ἀγρίαν
γένυν
~ξυνῆψαν,
|
ἀφρῶι |
διάβροχοι
γενειάδας.
~ἦισσον
δὲ
λόγχαις· |
[1000] |
ἀνὰ
πτόλιν.
~βροντᾶι
δὲ
στεναγμὸς
|
~ἀχά |
τ´
ἦν
ὅμοιος,
~ὁπότε
πόλεος |
[1750] |
~θίασον
ἱερὸν
ὄρεσιν
ἀνεχόρευσα,
~χάριν
|
ἀχάριτον |
ἐς
θεοὺς
διδοῦσα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ |
[1000] |
~ὀλομέναν
γ´
Ἐρινύν,
~ἔφερες
ἔφερες
|
ἄχεα |
πατρίδι
~φόνια·
φόνιος
ἐκ
θεῶν
|
[1500] |
κακῶν
τοσῶνδ´
~αἵματος
ἁμερίου
~τοιάδ´
|
ἄχεα |
φανερά,
~τάλαιν´
ὡς
ἐλελίζει;
~τίς |
[1550] |
πάρα
φάσγανον
εἴσω
~σαρκὸς
ἔβαψεν,
|
ἄχει |
δὲ
τέκνων
ἔπες´
ἀμφὶ
νεκροῖσιν. |
[1300] |
ἔχει
νέφος
~τοιοῦτον
ὥστε
δι´
|
Ἀχέροντος |
ἱέναι;
~ἐμός
τε
γὰρ
παῖς |
[1500] |
ἂμ
πετάλοις
~μονομάτορσιν
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς
|
ἄχεσι |
συνωιδός;
~αἴλινον
αἰάγμασιν
ἃ
τούσδε |
[200] |
τύχοι,
πόλει·
~κοινὰ
γὰρ
φίλων
|
ἄχη, |
~κοινὰ
δ´,
εἴ
τι
πείσεται
|
[1000] |
γᾶν
~τότ´
ἀσμένοις,
πάλιν
δ´
|
ἄχη· |
~ματρὶ
γὰρ
γάμους
~δυσγάμους
τάλας
|
[1550] |
τῶιδε
συνάγαγεν,
~ὦ
πάτερ,
ἁμετέροισιν
|
ἄχη
|
~μελάθροις
θεὸς
ὃς
τάδ´
ἐκτελευτᾶι. |
[350] |
ἐμὲ
γὰρ
κακῶν
ἔμολε
τῶνδ´
|
ἄχη. |
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν
γυναιξὶν
αἱ
δι´ |
[1250] |
τάλαινα,
~πότερον
ἄρα
νέκυν
ὀλόμενον
|
ἀχήσω; |
~φεῦ
δᾶ
φεῦ
δᾶ,
δίδυμοι |