Fable
[81]	(καὶ γὰρ ἐκρύβη ἐπὶ πέτρας	ὀ	ὄφις) τῷ ἀνθρώπῳ ἔφησε τοιάδε
[79]	δὲ ἐξαναστὰς ἐδίωκε· τοῦτο δὲ	ὁ	ἀετὸς ἔρριψε. Καὶ ἀναλαβόμενος αὐτὸ
[81]	ὄφις ἐξελθὼν τοῦ θηρεῦσαι, εὐθὺς	ὁ	ἀνὴρ καταδραμὼν ὀπίσω στερρῶς κατ'
[79]	συμπατεῖσθαι τῇ τοῦ τοίχου καταβολῃ	ὁ	ἀνήρ· μικρὸν γὰρ ἐκείνου ὑποχωρήσαντος,
[60]	καὶ προσφάγματος θερμοῦ σφόδρα ὄντος,	ὁ	ἄνθρωπος ἀναιρούμενος κατὰ μικρὸν τῷ
[61]	χρυσὸς ἐξ αὐτῆς, ὃν συναγαγὼν	ὁ	ἄνθρωπος ἐβόα· Στρεβλὸς τυγχάνεις, ὡς
[61]	χρυσὸς πολλοστὸς παραχρῆμα, ὅνπερ συνάγων	ὁ	ἄνθρωπος ἐβόα· Στρεβλὸς ὑπάρχεις, ὡς
[55]	ὑγιῆ αὐτὸν ἀποκατέστησαν. Ἐξαναστὰς οὖν	ὁ	ἄνθρωπος, ἐπειδὴ βοῶν ἠπόρει, στεατίνους
[57]	Καὶ τότε ἐπιγνοὺς τὸ δῶρον	ὁ	ἄνθρωπος προσκυνήσας καὶ εὐχαριστήσας ᾤχετο.
[60]	χειμῶνος καταλαβόντος καὶ ψύχους γενομένου,	ὁ	ἄνθρωπος προσφέρων τὰς χεῖρας τῷ
[60]	μικρὸν δὲ ἐδέσματος θερμοῦ προσενεχθέντος,	ὁ	ἄνθρωπος προσφέρων τῷ στόματι ἐφύσα
[60]	Χειμῶνος δὲ καὶ ψύχους γενομένου,	ὁ	ἄνθρωπος τὰς χεῖρας αὐτοῦ προσφέρων
[59]	ἀνδρὶ λέοντα συμπνίγοντι ὁμοίαν. Καὶ	ὁ	ἄνθρωπος ὑποδείξας ταῦτ' ἔφη· Ἴδε
[61]	ἔπραττε καὶ πλείω τούτων, μᾶλλον	ὁ	αὐτὸς διῆγεν ἐν πενίᾳ. Καὶ
[70]	δὲ ἔτριζεν ἰσχυρῶς. Θυμωθεὶς οὖν	ὁ	βοηλάτης εἶπεν αὐτῇ· Ὦ κακὸν
[73]	ἱμάτιον ἀποδύσασθαι· οὗτως οὖν ἡττήθη	ὁ	Βορρᾶς. Ὅτι πραοτέρως ἐπιχειρῶν τινι
[92]	Ὢ πόσα κάμνεις καὶ ταλαιπωρεῖς.	Ὁ	βοῦς δὲ ἐσίγα καὶ τὴν
[92]	ἐκράτησαν τοῦ σφάξαι. Ἰδὼν δὲ	ὁ	βοῦς ἐμειδίασε καὶ πρὸς αὐτὴν
[78]	δι' ἣν αὐτὸν ἐκάλει, δειλιάσας	ὁ	γέρων ἔφη· Ἴνα μου τὸν
[78]	δι' ἣν αἰτίαν αὐτὸν παρακαλεῖται,	ὁ	γέρων ἔφη· Ἴνα τὸ φορτίον
[55]	διάξουσι μίαν ἔπαυλιν οἰκοῦντες. Καὶ	ὁ	γναφεὺς ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε
[56]	διάξουσι μίαν ἔπαυλιν οἰκοῦντες. Καὶ	ὁ	γναφεὺς ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε
[58]	προσδήσας ὑφῆψε πυρί. Ταύτην δὲ	ὁ	δαίμων εἰς τὰς ἀρούρας τοῦ
[53]	οἱ μὲν λοιποὶ πάντες διενήχοντο,	ὁ	δὲ Ἀθηναῖος παρ' ἕκαστα τὴν
[59]	ἀνδρὸς στήλη πετρίνη λέοντα πνίγοντος.	Ὁ	δὲ ἀνὴρ ὑποδείξας τῷ λέοντι
[64]	τὴν ἄρουραν τὸ ἄροτρον ἔσυρεν.	Ὁ	δὲ ἀρότης ἐπανελθὼν καὶ θεασάμενος
[66]	Διὸς τύραννον ἢ στρατηγὸν λαβεῖν.	Ὁ	δὲ βδελυχθεὶς αὐτοὺς ὕδρον ἔδωκε
[92]	σχοινίῳ εἵλκετο ἐπὶ τὸ τυθῆναι.	Ὁ	δὲ βοῦς εἶπεν αὐτῷ· Εἰς
[85]	καὶ τεττίγων κελαδούντων ἦν καταφυγή.	Ὁ	δὲ γεωργὸς ὡς ἄκαρπον ἐκτεμεῖν
[81]	παρεκάλει αὐτὸν ὅπως αὐτῷ διαλλαγῇ.	Ὁ	δὲ εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε ἐγὼ
[87]	νοσοῦσα ἰατρὸν ἐπὶ μισθῷ παρεκάλεσεν.	Ὁ	δὲ εἰσιών, ὁπότε αὐτὴν ἔχριε,
[98]	αὐτόν, σὺν φιλοφροσύνῃ διεπέρασεν αὐτόν.	Ὁ	δὲ εἱστήκει τὴν αὑτοῦ πενίαν
[67]	καὶ τῆς ὁδοῦ πόρρω λίμνην,	ὁ	δὲ ἐν ὁδῷ μικρὸν ὕδωρ
[79]	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ φακιόλιον.	Ὁ	δὲ ἐξαναστὰς ἐδίωκε· τοῦτο δὲ
[55]	εὑρήσεις ἐκεῖσε χρυσίου τάλαντα ἑκατόν.	Ὁ	δὲ, ἔξυπνος γενόμενος, μετὰ πολλῆς
[81]	Γεωργοῦ παῖδα ὄφις ἑρπύσας ἀπέκτεινεν.	Ὁ	δὲ ἐπὶ τούτῳ δεινοπαθήσας πέλεκυν
[68]	ὁ ἕτερος συνεβούλευεν ἀμελητὶ ἅλλεσθαι.	Ὁ	δὲ ἕτερος ἔλεγεν· Ἐὰν οὖν
[67]	λίμνῃ καὶ τῆς ὁδοῦ πόρρω,	ὁ	δὲ ἕτερος μικρὸν ἔχων ὕδωρ
[99]	μετὰ τῶν λοιπῶν φυτῶν ἐποίησας;	Ὁ	δὲ Ζεὺς εἶπεν· Ὑμεῖς αὐταὶ
[58]	ἦν δὲ καιρὸς τοῦ ἀμήτου.	Ὁ	δὲ ἠκολούθει θρηνῶν μηδὲν θερίσας.
[73]	ὀπῇ, τὴν ψόαν ἔξω ἐάσας.	Ὁ	δὲ Ἥλιος τὸ μὲν πρῶτον
[81]	ἐκάλει τὸν ὄφιν πρὸς εἰρήνην.	Ὁ	δὲ κάτωθεν λεπτὸν αὐτὸς συρίσας
[56]	καὶ κναφέα παραγενόμενον αὐτῷ συνοικῆσαι.	Ὁ	δὲ κναφεὺς ὑπολαβὼν ἔφη· Ἀλλ'
[82]	τὸν ἑαυτοῦ κόλπον θερμαίνειν ἐπειρᾶτο.	Ὁ	δὲ μέχρι μὲν ὑπὸ τοῦ
[85]	καὶ σὲ τὸν γεωργὸν τέρπειν.	Ὁ	δὲ μηδὲν αὐτῶν φροντίσας, καὶ
[92]	βοῦς ἀποζευχθεὶς εἰς νομὴν ἀπελύθη·	ὁ	δὲ μόσχος σχοινίῳ εἵλκετο ἐπὶ
[79]	αὐτοῦ θαυμάσας, ἀπέλυσεν αὐτὸν ἐλεύθερον.	Ὁ	δὲ οὐκ ἄμοιρος αὐτῷ χάριτος
[67]	διάγῃ καὶ ἀσφαλεστέρας διαίτης μεταλαμβάνῃ.	Ὁ	δὲ οὐκ ἐπείθετο λέγων δυσαποσπάστως
[55]	ἐκεῖσε λῃσταῖς συνελήφθη ὑπ' αὐτῶν.	Ὁ	δὲ παρεκάλει αὐτοὺς λέγων· Ἄφετέ
[73]	τὸ ἱμάτιον φυσῶν ἤλπιζε συλήσειν.	Ὁ	δὲ ῥιγῶν καὶ κρατήσας ἀμφοτέραις
[66]	Δία, δεόμενοι βασιλέα αὐτοῖς παρασχεῖν.	Ὁ	δὲ συνιδὼν τὴν εὐήθειαν αὐτῶν
[79]	ἀετὸς ἐθηρεύθη καὶ γνωσθεὶς ἀπελύθη.	Ὁ	δὲ τοῦ καλοῦ μὴ ἐπιλαθόμενος
[68]	οὗτος, εἰς τόδε τὸ φρέαρ.	Ὁ	δὲ ὑπολαβὼν εἶπεν· Ἂν οὖν
[94]	ἡσυχίας φερομένων, αὐτὸς μόνος βοᾷ.	Ὁ	δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε
[86]	παῖδες στασιάζοντες. Γεωργοῦ παῖδες ἐστασίαζον.	Ὁ	δὲ, ὡς πολλὰ παραινῶν οὐκ
[93]	τὸν λέοντά σοι ἤδη δείξω.	Ὁ	δὲ ὠχριάσας ἐκ τοῦ φόβου
[94]	ἔρια τε καὶ ἄρνας παρεχομένου	ὁ	δεσπότης ἀφέξεται· ὁμοίως δὲ καὶ
[80]	πρὸς ἀλλήλους· Ἀπιτέον ἡμῖν ἐνθένδε·	ὁ	δεσπότης γάρ, εἰ οὐδὲ τῶν
[98]	προσδραμὼν καὶ αὐτὸν διεπέρασε. Καὶ	ὁ	Διογένης προσελθὼν αὐτῷ εἶπεν· Ἀλλ'
[68]	δὲ ἐγένοντο κατά τι φρέαρ,	ὁ	ἕτερος συνεβούλευεν ἀμελητὶ ἅλλεσθαι. Ὁ
[79]	Μετὰ γὰρ τὸ καταδιῶξαι τοῦτον,	ὁ	εὐεργέτης ἀπέρριψε τὸ ἀναληφθέν, πληρεστάτην
[66]	πρῶτον λίαν εἶναι νωχελῆ. Καὶ	ὁ	Ζεὺς ἀγανακτήσας καθ' αὐτῶν ὕδρον
[99]	βιαίως τὴν τομὴν ὑφιστάμεθα. Καὶ	ὁ	Ζεύς· Ὑμεῖς αὐταὶ αἴτιοι τῆς
[87]	μηδὲν δώσειν. Ἐνεχείρησε μὲν οὖν	ὁ	ἰατρὸς τῇ θεραπείᾳ· καθ' ἡμέραν
[84]	πλουτίσαι σε βουλομένη; Εἰ γὰρ	ὁ	καιρὸς μεταβάλοι καὶ πρὸς ἑτέρας
[84]	πλουτῆσαι βουλομένη σε; Ἂν γὰρ	ὁ	καιρὸς μεταλλάξῃ {τὴν φύσιν} καὶ
[83]	ἀπεδίδου. Τοῦτο μὲν ἔγνωσαν ὅτι	ὁ	κάματος θησαυρός ἐστι τοῖς ἀνθρώποις.
[83]	ἀνέδωκεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	ὁ	κάματος θησαυρός ἐστι τοῖς ἀνθρώποις.
[94]	ὅτι εἰκότως ἐκεῖνοι ἀνοιμώζουσιν οἷς	ὁ	κίνδυνος οὐ περὶ χρημάτων ἐστίν,
[97]	αἱροῦνται. ~Διογένης καὶ φαλακρός. Διογένης	ὁ	κυνικὸς φιλόσοφος λοιδορούμενος ὑπό τινος
[80]	ἔνθεν· ὡς ὁρῶμεν γάρ ὅτι	ὁ	κύριος ἡμῶν τῶν ἐργαζομένων βοῶν
[98]	κακοῦ ἀπηλλάγησαν. ~Διογένης ὁδοιπορῶν. Διογένης	ὁ	κύων ὁδοιπορῶν, ὡς ἐγένετο κατά
[59]	ὑπὲρ ἅπαν θηρίον. Ὑπολαβὼν δὲ	ὁ	λέων οὕτως ἔφη· Ἐφ' ὑμῶν
[62]	συμμαχίᾳ, κἀγὼ πόρρω ἔσομαι θεατής.	Ὁ	λόγος ἁρμόζει πρός τινα πλούσιον
[81]	εἰς τὸν τοῦ παιδὸς τάφον.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι αἱ μεγάλαι
[66]	ἔπεμψεν, ὑφ' οὗ συλλαμβανόμενοι κατησθίοντο.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ἄμεινόν ἐστι
[82]	Δίκαια πάσχω, τὸν πονηρὸν οἰκτείρας.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ἀμετάθετοί εἰσιν
[80]	βοῶν ἀπέσχετο, ἡμῶν πῶς φείσεται;	Ὁ	λογός δηλοῖ ὅτι δεῖ τούτους
[94]	ἐμὲ δὲ διὰ τὰ κρέα.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι εἰκότως ἐκεῖνοι
[75]	τότε δὲ πρὶν ἢ συλληφθῆναι.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ἐπὶ τοῖς
[55]	γὰρ ἐγὼ λευκανῶ, σὺ ασβολώσεις.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ
[56]	γὰρ ἐγὼ λευκανῶ, σὺ ασβολώσεις.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ
[82]	ὃν ἔδει καὶ ἐρρωμένον ἀναιρεῖν;	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι πονηρία εὐεργετουμένη
[90]	γενομένην μηκέτι μηδὲ ἅπαξ τεκεῖν.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι τινὲς τῶν
[86]	ἔσεσθε· ἐὰν δὲ στασιάζητε, εὐάλωτοι.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι τοσοῦτον ἰσχυροτέρα
[51]	γὰρ καὶ Ῥόδος καὶ πήδημα.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ὧν πρόχειρος
[77]	μεχρὶ παντελῶς ἀπέβαλε τὴν γλῶσσαν.	Ὁ	λόγος εἴρηται πρὸς τοὺς ἐν
[68]	ὕδωρ ξηρανθῇ, πῶς δυνησόμεθα ἀναβῆναι;	Ὁ	λόγος ἡμᾶς διδάσκει μὴ ἀπερισκέπτως
[74]	τοῦ κλέπτου χεῖρας ἐκφύγω. Οὗτος	ὁ	λόγος λεχθείη ἂν ἐπ' ἀνδρῶν
[73]	τοῦ κλέπτου χεῖρας ἐκφύγω. Οὗτος	ὁ	λόγος λεχθείη ἂν ἐπ' ἀνδρῶν
[84]	τὴν Τύχην μέμψῃ. Διδάσκει ἡμᾶς	ὁ	λόγος ὅτι χρὴ ἐπιγινώσκειν τὸν
[67]	βάτραχοι ἀλλήλοις ἐγειτνίων. Ἐνέμοντο δὲ	ὁ	μὲν βαθείαν καὶ τῆς ὁδοῦ
[92]	ἀγρόται τοῖς θεοῖς ἤθελον θύειν,	ὁ	μὲν γέρων βοῦς ἀποζευχθεὶς εἰς
[67]	βάτραχοι ἀλλήλοις ἐγειτνίων καὶ ἐνέμοντο	ὁ	μὲν εἰς βαθείᾳ λίμνῃ καὶ
[67]	ἔχων ὕδωρ καὶ πλησίον ὁδοῦ.	Ὁ	μὲν οὖν ἐν τῇ βαθείᾳ
[51]	ἐστιν, ἰδοῦ Ῥόδος, καὶ ἀποπήδησον.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὁτι, ἐὰν μὴ
[60]	θερμὸ καὶ τὸ ψυχρὸν ἐξάγεις.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ φεύγειν
[75]	ὄφελος, ἀλλὰ πρὶν ἢ συλληφθῆναι.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ἐπὶ τοῖς
[83]	σκαφεῖσα πολλαπλασίονα τὸν καρπὸν ἀνέδωκεν.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ κάματος
[69]	σαυτὸν χωλὸν ὄντα μὴ θεραπεύων;	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ παιδείας
[98]	κρίσει, ἀλλὰ νόσῳ αὐτὸ ποιεῖς.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ μετὰ
[87]	φῇς, οὐδ' ὁτιοῦν ἐκείνων ὁρῶ.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ πονηροὶ
[55]	ἐπιδώσω ὑμῖν χρυσίου χίλια τάλαντα.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ ψευδεῖς
[88]	ἕξιν σοι καταστάντος τοῦ πάθους.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ
[68]	ἐνθάδε ὕδωρ ξηρανθῇ, πῶς ἀναβησόμεθα;	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ
[81]	βλέπων καθ' ὥραν, οὐκέτι εἰρηνεύσεις.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐδεὶς μίσους
[61]	τυπτήσαντα δὲ πολλοῖς καλοῖς ἠμείψω.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐδὲν ὠφελήσεις
[61]	τυπτήσαντα δὲ πολλοῖς καλοῖς ἠμείψω.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐκ ὡφεληθήσῃ
[56]	ἐγὼ λευκαίνω, αὐτὸς ἀσβόλης πληροῖς.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ
[78]	Ἴνα μου τὸν φόρτον ἄρῃς.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πᾶς ἄνθρωπος
[78]	ἔφη· Ἴνα τὸ φορτίον ἄρῃς.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πᾶς ἄνθρωπος
[59]	πολλοὺς ἂν εἶδες ὑποκάτω λεόντων.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ καυχώμενοι
[91]	οὐδὲ ἀνθρώπων βουλὴν μεταπεῖσαι ἠδυνήθης;	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ μεγάλα
[90]	γενομένης, οὐδὲ τὸ ἅπαξ ἔτικτεν.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ τῶν
[89]	ἀλεκτρυόνων ὥραν, ἔννυχώτερον ταύτας ἀνίσπη.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοῖς ἀνθρώποις
[92]	ἤργεις διότι ἔμελλες ἀρτίως τυθῆναι.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι τὸν ἀργοῦντα
[80]	ἐφείσατο, ἡμῶν {δὲ} πῶς φείσεται;	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι τούτους μάλιστα
[84]	τηνικαῦτα ἐμέ τὴν Τύχην μέμψη.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι χρὴ τὸν
[93]	{Ὅτι} τοὺς θρασεῖς καὶ δειλοὺς	ὁ	μῦθος ἐλέγχει, τοὺς τολμηροὺς ἐν
[63]	νεκροὺς ἤσθιες καὶ μὴ ζῶντας.	Ὁ	μῦθος οὗτος ἐλέγχει τοὺς πλεονέκτας
[63]	ἀλλὰ μὴ τοὺ ζῶντας Οὗτος	ὁ	μῦθος πλεονέκτας τοὺς ἐν ὑποκρίσει
[77]	παντελῶς πᾶσαν τὴν γλῶσαν ἀνήλωσεν.	Ὁ	μῦθος πρὸς τοὺς ἐν φιλονεικίαις
[76]	εἰς κόρην εὐειδῆ, καὶ οὕτως	ὁ	νεανίσκος θεασάμενος αὐτὴν καὶ ἐρασθεὶς
[85]	κατοικεσία ἅμα τεττίγων φωνούντων, κελαδούντων.	Ὁ	οὖν γεωργὸς ὡς ἄχρηστον ὑπάρχον
[81]	τὸν παγκάκιστον ὄφιν. Καὶ δὴ	ὁ	ὄφις ἐξελθὼν τοῦ θηρεῦσαι, εὐθὺς
[69]	θεραπεύων; Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	ὁ	παιδείας ἀμύητος ὑπάρχων, πῶς ἄλλους
[69]	χλωρὸν ὄντα οὐκ ἰατρεύεις; {Ὅτι}	ὁ	παιδείας ἀμύητος ὑπάρχων πῶς ἑτέρους
[81]	δὲ μέγα ἐγένετο γονεῦσιν. Τότε	ὁ	πατὴρ πληγεὶς ὑπὸ τῆς λύπης
[62]	τὴν ἐργασίαν· ἅπτεσθαι μὲν ἐλαύνει	ὁ	πόθος, ἀπέχεσθαι δὲ ὁ τρόπος.
[96]	λάβωνται, δοκοῦσί τινες εἶναι. ~Δημάδης	ὁ	ῥήτωρ. Δημάδης ὁ ῥήτωρ δημηγορῶν
[96]	εἶναι. ~Δημάδης ὁ ῥήτωρ. Δημάδης	ὁ	ῥήτωρ δημηγορῶν ποτε ἐν Ἀθήναις,
[60]	Τὸ ἔδεσμα καταψύχω. Ὑπολαβὼν δὲ	ὁ	σάτυρος· Ἀλλ' ἔγωγε, ἔφη, ἀπὸ
[58]	ἀκμαιότητος. Ἠκολούθει τοίνυν αὐτῇ βοῶν	ὁ	ταλαίπωρος ἑαυτόν τε ὁδυρόμενος καὶ
[88]	πολυανδρίου. Ἐκείνου δὲ φήσαντος· Τίς	ὁ	τὴν θύραν κόπτων; ἡ γυνὴ
[88]	θύραν κόπτων; ἡ γυνὴ ἀπεκρίνατο·	Ὁ	τοῖς νεκροῖς τὰ σιτία κομίζων
[62]	ἐλαύνει ὁ πόθος, ἀπέχεσθαι δὲ	ὁ	τρόπος. Ὢ τύχης διδούσης καὶ
[69]	δυνήσεται; (Βάτραχος ἰατρός καὶ ἀλώπηξ.	Ὁ	τῷ πηλῷ συζῶν βάτραχος εἰς
[69]	εἰμι φαρμάκων ἐπιστήμων, οἷος οὐδὲ	ὁ	τῶν θεῶν ἰατρὸς Παιών. Καὶ
[80]	ἔπειτα τὰς αἶγας. Ὡς δὲ	ὁ	χειμὼν ἐπεκράτει, ἐπὶ τοὺς ἀροτῆρας
[80]	πρόβατα κατέφαγεν. Ἐπειδὴ δὲ ἔτι	ὁ	χειμὼν ἐπέμενε, καὶ τὰς αἶγας
[79]	πεπονθότας ἔκ τινος ἀντευεργετεῖν χρή·	ὃ	γὰρ ἀγαθὸν ποιήσεις, ἀντιδοθήσεταί σοι.
[76]	αὐτῆς καὶ τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον·	ὃ	δὴ καὶ ἔπραξεν ἡ θεά.
[58]	ποινητῆρος καὶ τοὺς ἄγρους καθωδήγησεν,	ὃ	δὴ καὶ κατέκαυσεν· ὥρα γὰρ
[75]	ἡμέρας γάρ ποτε ᾄδουσα συνελήφθη,	διὸ	ἀπ' ἐκείνου ἐσωφρονίσθη, ἡ νυκτερὶς
[94]	ἐμοὶ δὲ οὐκ ἔχων εἰς	ἄλλο	τι χρήσασθαι, πάντως θῦσαί με
[60]	ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος τὸ	θερμὸ	καὶ τὸ ψυχρὸν ἐξάγεις. Ὁ
[85]	ὑπάρχον ἤθελε τεμεῖν τὸ ἄκαρπον	ἐκεῖνο.	Καὶ δὴ, συλλαβόντος πέλεκυν τοῦ
[76]	δὲ ἐπιλαθομένη τῶν παρόντων ἐξαναστᾶσα	ἀπὸ	τῆς κοίτης τὸν μῦν ἐδίωκε
[75]	καθέστηκεν. (Βωταλὶς καὶ νυκτερίς. Βουταλὶς	ἀπό	τινος θυρίδος ἐκρέματο. Νυκτερὶς δὲ
[75]	συμβησόμενον. ~(Βωταλὶς καὶ νυκτερίς. Βωταλὶς	ἀπό	τινος θυρίδος κρεμαμένη νυκτὸς ᾖδε.
[81]	τῷ ἀνθρώπῳ ἔφησε τοιάδε λέγων·	Ἀπὸ	τοῦ νῦν, ἄνθρωπε, μηκέτι κάμῃς,
[60]	ὁ σάτυρος· Ἀλλ' ἔγωγε, ἔφη,	ἀπὸ	τοῦ νῦν ἀποτάσσομαί σου τῆς
[54]	πονηρῶν ἡ διάθεσις πολλάκις καὶ	ἀπὸ	τοῦ σώματος καταφαίνεται. ~(Ἀνθρακεὺς καὶ
[95]	καὶ φάλαιναι πρὸς ἀλλήλους ἐμάχοντο.	Ἐπὸ	πολὺ δὲ τῆς διαφορᾶς σφοδρυνομένης,
[100]	τοσοῦτόν ἐστι δεινόν, ὅτε τις	ὑπὸ	ἀλλοτρίων ἀνθρώπων πάθῃ τι τῶν
[52]	ἀπέσπα. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ	ὑπὸ	ἀμφοτέρων ἐν μέρει τιλλομένῳ φαλακρὸν
[82]	πεπηγότα, τοῦτον ἐλεήσας καὶ λαβὼν	ὑπὸ	κόλπον ἔθετο. Θερμανθεὶς δὲ ἐκεῖνος
[82]	ὁδεύων ὥρᾳ, ὡς ἐθεάσατο ἔχιν	ὑπὸ	κρύους διαφθειρόμενον, τοῦτον ἐλεήσας ἀνείλατο
[82]	τις χειμῶνος ὥρᾳ ὄφιν εὑρὼν	ὑπὸ	κρύους πεπηγότα, τοῦτον ἐλεήσας καὶ
[82]	οὗ ἐλυπήθη. ~(Γεωργὸς καὶ ὄφις	ὑπὸ	κρύους πεπηγώς. Γεωρός τις χειμῶνος
[74]	ἐντύχοι. Ἐξαίφνης οὖν εὗρε τοῦτον	ὑπὸ	λέοντος ἐσθιόμενον. Στενάξας οὖν ἔφη·
[79]	ἄμοιρος αὐτῷ χάριτος κατεφάνη, ἀλλ'	ὑπὸ	τεῖχος σαθρὸν καθήμενον ἰδών, προσπετάσας
[81]	γονεῦσιν. Τότε ὁ πατὴρ πληγεὶς	ὑπὸ	τῆς λύπης πέλεκυν λαβὼν καὶ
[88]	σοφίζεται. Κεκαρωμένον γ` ὰρ αὐτὸν	ὑπὸ	τῆς μέθης παρατηρήσασα καὶ νεκροῦ
[97]	Διογένης ὁ κυνικὸς φιλόσοφος λοιδορούμενος	ὑπό	τινος φαλακροῦ εἶπεν· Ἐγὼ μὲν
[87]	ἀναβλέπειν ἐχούσης τὴν ὥραν ἐκείνην	ὑπὸ	τοῦ χρίσματος, αὐτὸς ἕν τι
[82]	ἐπειρᾶτο. Ὁ δὲ μέχρι μὲν	ὑπὸ	τοῦ ψύχους συνείχετο, ἠρέμει· ἐπειδὴ
[53]	εὐνοίας τυγχάνειν ἢ ἑαυτῶν ἀμελοῦντας	ὑπὸ	τῶν δαιμόνων περισώζεσθαι. Τοὺς εἰς
[100]	πάθῃ τι τῶν ἀπαισίων ὅσον	ὑπὸ	τῶν οἰκείων. (Δρυοτόμοι καὶ δρῦς.
[51]	Ἀνὴρ πένταθλος ἐπὶ ἀνανδρίᾳ ἑκάστοτε	ὑπὸ	τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ
[100]	δεινότερόν ἐστι λύπη, ὅταν τις	ὑπὸ	τῶν συγγενῶν πάθῃ τι ἢ
[80]	χρή. ~(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς	ὑπὸ	χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῇ ἐπαύλει,
[80]	ἀπέχονται. (Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς	ὑπὸ	χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῷ προαστείῳ
[62]	ἔλθω μηχανήν; ἄπειμι τοὺς οἰκέτας	δεῦρο	κομίσων λαβεῖν ὀφείλοντας τῇ πολυπληθεῖ
[64]	κεφαλή, καταλιπὼν τὰς ἁρπαγὰς καὶ	τὸ	ἀδικεῖν ἐπὶ τὸ γεωπονεῖν τραπείης.
[85]	ὡς ἄχρηστον ὑπάρχον ἤθελε τεμεῖν	τὸ	ἄκαρπον ἐκεῖνο. Καὶ δὴ, συλλαβόντος
[81]	τοῦτον μόνον τῆς οὐρᾶς ἀπέκοψε	τὸ	ἄκρον. Ὃς φόβῳ ληφθείς, μὴ
[79]	καταδιῶξαι τοῦτον, ὁ εὐεργέτης ἀπέρριψε	τὸ	ἀναληφθέν, πληρεστάτην ἀντιδοὺς τὴν ἀντίχαριν·
[56]	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πᾶν	τὸ	ἀνόμοιον ἀκοινώνητον. ~Ἄνθρωποι καὶ Ζεὺς.
[55]	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν	τὸ	ἀνόμοιον ἀκοινώνητόν ἐστι. (Ἀνὴρ φέναξ.
[56]	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν	τὸ	ἀνόμοιον ἀκοινώνητόν ἐστι. (Ἀνθρακεὺς καὶ
[52]	τιλλομένῳ φαλακρὸν γενέσθαι. Οὕτω πανταχοῦ	τὸ	ἀνώμαλον ἐπιβλαβές ἐστι. (Ἀνὴρ μεσοπόλιος
[90]	λιπαρᾶς τῆς ὄρνιθος γενομένης, οὐδὲ	τὸ	ἅπαξ ἔτικτεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[64]	μὴ δυνάμενος, ἐπὶ τὴν ἄρουραν	τὸ	ἄροτρον ἔσυρεν. Ὁ δὲ ἀρότης
[94]	τὰ ἔρια ἀγρεύει ἢ διὰ	τὸ	γάλα, ἐμὲ δὲ διὰ τὰ
[64]	ἁρπαγὰς καὶ τὸ ἀδικεῖν ἐπὶ	τὸ	γεωπονεῖν τραπείης. Οὕτως οἱ πονηροὶ
[85]	τρίτην ἐπέφερε. Ὡς δὲ ἐκοίλανε	τὸ	δένδρον, σμῆνος μελισσῶν καὶ μέλι
[85]	ἐλεήσας τρισσῶς ἔπληξε μετ' ἀξίνης	τὸ	δένδρον. Ὡς δὲ ῥαγάδα εὐθέως
[85]	οὐ τοσοῦτον οἱ ἄνθρωποι φύσει	τὸ	δίκαιον ἀγαπῶσι καὶ τιμῶσιν ὅσον
[57]	ταχίστων ταχύτερος. Καὶ τότε ἐπιγνοὺς	τὸ	δῶρον ὁ ἄνθρωπος προσκυνήσας καὶ
[60]	τί τοῦτο ποιεῖ, ἔφασκε καταψύχειν	τὸ	ἔδεσμα, ἐπεὶ λίαν θερμόν ἐστι.
[60]	ἣν αιτίαν τοῦτο πράττει, ἔφη·	Τὸ	ἔδεσμα καταψύχω. Ὑπολαβὼν δὲ ὁ
[88]	καὶ μὴ θέλοντι τῷ ἀνθρώπῳ	τὸ	ἔθος ἐπιτίθεται. ~(Γυνὴ καὶ θεράπαιναι.
[68]	ὑπολαβὼν εἶπεν· Ἂν οὖν καὶ	τὸ	ἐνθάδε ὕδωρ ξηρανθῇ, πῶς ἀναβησόμεθα;
[68]	ἕτερος ἔλεγεν· Ἐὰν οὖν καὶ	τὸ	ἐνθάδε ὕδωρ ξηρανθῇ, πῶς δυνησόμεθα
[79]	ἰδών, προσπετάσας τοῖς ποσὶν ἧρε	τὸ	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ φακιόλιον.
[79]	ὑπὲρ τοίχου ὁρῶν καθήμενον εὐολίσθου,	τὸ	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἐκείνου ἀφείλετο
[54]	πηρός. Ἀνὴρ πηρὸς εἰώθει πᾶν	τὸ	ἐπιτιθέμενον εἰς τὰς αὐτοῦ χεῖρας
[89]	τῶν ἀλεκτρυόνων ὥραν νυχιέστερον ἐπὶ	τὸ	ἔργον ἤγειρεν. Οὕτω πολλοῖς ἀνθρώποις
[64]	~Ἀρότης καὶ λύκος. Ἀρότης λύσας	τὸ	ζεῦγος ἐπὶ ποτὸν ἀπῆγε· λύκος
[54]	ἐπίσταμαι ὅτι οὐκ ἐπιτήδειον τοῦτο	τὸ	ζῷον προβάτων ποίμνῃ συνιέναι. Οὕτω
[55]	οἱ ψευδεῖς τῶν ἀνθρόπων ἐχθραίνουσι	τὸ	θεῖον. ~(Ἀνθρακεὺς καὶ γναφεύς. Ἀνθρακεὺς
[60]	ὅτι ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος	τὸ	θερμὸ καὶ τὸ ψυχρὸν ἐξάγεις.
[60]	ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος καὶ	τὸ	θερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν ἐξιεῖς.
[73]	τὴν φλόγα προσαγαγὼν ἔπεισεν ἱδρώσαντα	τὸ	ἱμάτιον ἀποδύσασθαι· οὗτως οὖν ἡττήθη
[73]	ποῖος ἐξ αὐτῶν ὁδοιποροῦντός τινος	τὸ	ἱμάτιον ἀποδύσει. Βορρᾶς δὲ πρῶτος
[73]	ῥιγῶν καὶ κρατήσας ἀμφοτέραις χερσὶ	τὸ	ἱμάτιον, ἔβαλε τὴν κεφαλὴν ἔν
[73]	ἀποδύσει. Βορρᾶς δὲ πρῶτος βίᾳ	τὸ	ἱμάτιον φυσῶν ἤλπιζε συλήσειν. Ὁ
[79]	ἀετός. Γεωργὸς ἀετὸν εὑρὼν ἠγρευμένον,	τὸ	κάλλος αὐτοῦ θαυμάσας, ἀπέλυσεν αὐτὸν
[79]	ὡς καὶ κατώρθωσε. Μετὰ γὰρ	τὸ	καταδιῶξαι τοῦτον, ὁ εὐεργέτης ἀπέρριψε
[58]	ῥᾳδιουργίαν, ἐπὶ πολὺ ταύτην, μετὰ	τὸ	κατασχεῖν, τιμωρῆσαι ἐμηχανήσατο καὶ στυππεῖον
[85]	δίκαιον ἀγαπῶσι καὶ τιμῶσιν ὅσον	τὸ	κερδαλέον ἐπιδιώκουσι. (Γεωργὸς καὶ φυτόν.
[85]	τοῦτο θελήσειας ποιῆσαι, τί σοι	τὸ	κέρδος ἐκγενήσεται τούτου; Ὃς μὴ
[60]	ὅτι θερμαίνει τὰς χεῖρας διὰ	τὸ	κρύος. Ὕστερον δὲ παρατεθείσης αὐτοῖς
[80]	προελθεῖν καὶ ἑαυτῷ τροφὴν πορίσαι	τὸ	μὲν πρῶτο τὰ πρόβατα κατέφαγεν.
[86]	Τῶν δὲ τὸ προσταχθὲν ποιησάντων,	τὸ	μὲν πρῶτον δοὺς αὐτοῖς ἀθρόας
[66]	λίμνην καθῆκε. Καὶ οἱ βάτραχοι,	τὸ	μὲν πρῶτον καταπλαγέντες τὸν ψόφον,
[64]	ζητῶν, ὡς περιέτυχε τῷ ἀρότρῳ,	τὸ	μὲν πρῶτον τὰς τῶν ταύρων
[73]	ἔξω ἐάσας. Ὁ δὲ Ἥλιος	τὸ	μὲν πρῶτον χλιάνας αὐτὸν τοῦ
[76]	τὸν τρόπον ἤλλαξε, μῦν εἰς	τὸ	μέσον καθῆκεν. Ἡ δὲ ἐπιλαθομένη
[81]	ἀμοιβῆς κακῶν ἐπιλανθάνεται, μέχρις ἂν	τὸ	μνημόσυνον βλέπῃ περὶ οὗ ἐλυπήθη.
[81]	καταδραμὼν ὀπίσω στερρῶς κατ' αὐτοῦ	τὸ	ξίφος καταφέρει. Ἀστοχήσας δὲ τοῦ
[66]	Ὕστερον δὲ, ὡς ἀκίνητον ἦν	τὸ	ξύλον, ἀναδύντες εἰς τοσοῦτον καταφρονήσεως
[70]	πρὸς αὐτόν· Ὦ οὗτος, ἡμῶν	τὸ	ὅλον βάρος φερόντων, σὺ κέκραγας;
[76]	Καὶ ἡ θεὸς ἐλεήσασα αὐτῆς	τὸ	πάθος μετετύπωσεν αὐτὴν εἰς κόρην
[81]	παιδίου προσκρούσας καὶ παραχρῆμα τέθνηκε	τὸ	παιδίον. Πένθος δὲ μέγα ἐγένετο
[88]	ἀναισθητοῦντα ἐπ' ὤμων ἄρασα ἐπὶ	τὸ	πολυάνδριον ἀπενεγκοῦσα κατέθετο καὶ ἀπῆλθεν.
[65]	Καὶ δή ποτε περιιὼν εἰς	τὸ	προάστειον καὶ τὸν νοῦν ὅλον
[86]	ῥάβδων δέσμην κομίσαι. Τῶν δὲ	τὸ	προσταχθὲν ποιησάντων, τὸ μὲν πρῶτον
[88]	μὴ πόσεως μνημονεύων. Ἡ δὲ	τὸ	στῆθος πατάξασα· Οἴμοι τῇ δυστήνῳ,
[74]	εὐχὴν ποιεῖσθαι χρή· ἄδηλον γὰρ	τὸ	συμβησόμενον. ~(Βωταλὶς καὶ νυκτερίς. Βωταλὶς
[76]	Ἀφροδίτη γνῶναι βουλομένη εἰ μεταβαλοῦσα	τὸ	σῶμα ἡ γαλῆ καὶ τὸν
[79]	ἀναλαβόμενος αὐτὸ καὶ ὑποστρέψας εὗρε	τὸ	τεῖχος συμπεπτωκὸς ἔνθα ἐκάθητο, θαυμάσας
[79]	γὰρ ἐκείνου ὑποχωρήσαντος, ἐπιχθόνιον ἐγεγόνει	τὸ	τῆς ἀνύψωμα καθέδρας. Ὅτι τοὺς
[85]	εἰς χώραν καρπὸν μὴ φέρον	τὸ	τοιοῦτον μηδ' ὅλως. Τοῦτο δ'
[92]	δὲ μόσχος σχοινίῳ εἵλκετο ἐπὶ	τὸ	τυθῆναι. Ὁ δὲ βοῦς εἶπεν
[66]	μέσον τῆς λίμνης ῥίψας διετάραξε	τὸ	ὕδωρ, πάντας δὲ βατράχους σιγὴ
[78]	παρακαλεῖται, ὁ γέρων ἔφη· Ἴνα	τὸ	φορτίον ἄρῃς. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[78]	τὸν κόπον τῆς ὁδοῦ ἀποθέμενος	τὸ	φορτίον τὸν Θάνατον ἐπεκαλεῖτο. Τοῦ
[68]	Συγκατέλθωμεν, ὦ οὗτος, εἰς τόδε	τὸ	φρέαρ. Ὁ δὲ ὑπολαβὼν εἶπεν·
[85]	δὲ τὸν πέλεκυν ἔρριψε καὶ	τὸ	φυτὸν ἐτίμα ὡς ἱερὸν καὶ
[84]	πρὸς ἑτέρας χεῖρας τοῦτό σοι	τὸ	χρυσίον ἔλθοι, οἶδ' ὅτι τηνικαῦτα
[84]	φύσιν} καὶ εἰς ἄλλας χεῖρας	τὸ	χρυσίον ἐξαλλάσσῃ, πάλιν τὴν Τύχην
[55]	ὑποδειχθέντα αὐτῷ τόπον δρομαῖος ψηλαφῶν	τὸ	χρυσίον. Περιπεσὼν δὲ ἐκεῖσε λῃσταῖς
[60]	αὐτοῦ στόματος τὸ θερμὸ καὶ	τὸ	ψυχρὸν ἐξάγεις. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[60]	στόματος καὶ τὸ θερμὸν καὶ	τὸ	ψυχρὸν ἐξιεῖς. Ἀτὰρ οὖν καὶ
[51]	ἀνδραγαθήσας, ἐν τῇ Ρόδῳ τοιοῦτον	ἥλατο	πήδημα ὡς μηδένα τῶν Ὀλυμπιονικῶν
[82]	ὑπὸ κρύους διαφθειρόμενον, τοῦτον ἐλεήσας	ἀνείλατο	καὶ βαλὼν εἰς τὸν ἑαυτοῦ
[75]	νυκτερίς. Βουταλὶς ἀπό τινος θυρίδος	ἐκρέματο.	Νυκτερὶς δὲ προσελθοῦσα ἐπυνθάνετο τὴν
[88]	τὴν θύραν κόπτων; ἡ γυνὴ	ἀπεκρίνατο·	Ὁ τοῖς νεκροῖς τὰ σιτία
[86]	δὲ, ὡς πολλὰ παραινῶν οὐκ	ἠδύνατο	πεῖσαι αὐτοὺς λόγοις μεταβάλλεσθαι, ἔγνω
[80]	ἐν τῇ ἐπαύλει, ἐπειδὴ οὐκ	ἠδύνατο	προελθεῖν καὶ ἑαυτῷ τροφὴν πορίσαι
[71]	διὰ τὴν αὐτῶν ὁμόνοιαν οὐκ	ἠδύνατο·	ὑπούλοις δὲ λόγοις διαβαλὼν ἐχώρισεν
[76]	Ἀφροδίτη. Γαλῆ ἐρασθεῖσα νεανίσκου εὐπρέπους	ηὔξατο	τῇ Ἀφροδίτῃ ὅπως αὐτὴν μεταμορφώσῃ
[55]	(Ἀνὴρ φέναξ. Ἀνὴρ πένης νοσῶν	ηὔξατο	τοῖς θεοῖς λέγων ὅτι ἐὰν
[73]	Περιελθὼν δὲ καὶ μὴ εὑρὼν	ηὔξατο	τῷ Διί, ἐάν τὸν κλέπτην
[74]	Περιελθὼν δὲ καὶ μὴ εὑρὼν	ηὔξατο	τῷ Διί, ἐάν τὸν κλέπτην
[95]	στάσεως αὐτῶν σφοδρυνομένης, καρὶς ἀναδῦσα	ἐπειρᾶτο	αὐτοὺς διαλύειν. Εἷς δέ τις
[95]	δὲ οὗτος μικρὸς ἐχθύς καὶ	ἐπειρᾶτο	αὐτοὺς διαλύειν. Εἷς δέ τις
[82]	εἰς τὸν ἑαυτοῦ κόλπον θερμαίνειν	ἐπειρᾶτο.	Ὁ δὲ μέχρι μὲν ὑπὸ
[81]	λύπης πέλεκυν λαβὼν καὶ αὐτὸς	ἐπειρᾶτο	τοῦ θανατῶσαι τὸν παγκάκιστον ὄφιν.
[62]	γὰρ τύχη ἢ ποῖος δαίμων	εἰργάσατο	χρυσοῦν λέοντα; Ἡ μὲν γὰρ
[56]	ἐπί τινος οἰκίας ἐργαζόμενος, ὡς	ἐθεάσατο	γναφέα αὐτῷ παροικισθέντα, προσελθὼν παρεκάλει
[55]	ἐπί τινος οἰκίας ἐργαζόμενος, ὡς	ἐθεάσατο	γναφέα αὐτῷ παροικισθέντα, προσελθὼν παρεκάλει
[82]	Ὁδοιπόρος χειμῶνος ὁδεύων ὥρᾳ, ὡς	ἐθεάσατο	ἔχιν ὑπὸ κρύους διαφθειρόμενον, τοῦτον
[88]	Ἡνίκα δ' αὐτον ἤδη ἀνανήφειν	ἐστοχάσατο,	προσελθοῦσα τὴν θύραν ἔκοπτε τοῦ
[73]	καὶ Ἥλιος. Βορρᾶς χειμέριος ἔριν	ἐποιήσατο	πρὸς τὸν Ἥλιον, ποῖος ἐξ
[58]	ταύτην, μετὰ τὸ κατασχεῖν, τιμωρῆσαι	ἐμηχανήσατο	καὶ στυππεῖον ἐλαίῳ βαπτίσας, τῇ
[80]	χειμὼν ἐπέμενε, καὶ τὰς αἶγας	κατεθοινήσατο.	Ἐκ τρίτου δέ, ὡς οὐδεμία
[71]	ἕνα ἕκαστον αὐτῶν μεμονωμένους εὑρὼν	κατεθοινήσατο.	{Ὅτι} εἰ θέλεις μάλιστα ζῆν
[80]	ἡμῶν τῶν ἐργαζομένων βοῶν οὐκ	ἐφείσατο,	ἡμῶν {δὲ} πῶς φείσεται; Ὁ
[51]	τὴν ἰδίαν χώραν. Φρυαττόμενος δὲ	ἐκαυχᾶτο	μεγάλως, ὡς ἀνδραγαθήσας εἰς διαφόρους
[63]	~(Ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. Ἄρκος μεγάλως	ἐκαυχᾶτο	ὡς φιλάνθρωπος ὤν, ἐπεὶ νεκρὸν
[63]	ἀλώπηξ. Ἄρκτος δὲ ποτε μεγάλως	ἐκαυχᾶτο	ὡς φιλανθρωπότατόν ἐστι τῶν ζώων·
[77]	αἷμα πολὺ ἐφέρετο. Ἡ δὲ	ἥδετο,	νομίζουσά τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖν,
[82]	ἐλεήσας καὶ λαβὼν ὑπὸ κόλπον	ἔθετο.	Θερμανθεὶς δὲ ἐκεῖνος καὶ ἀναλαβὼν
[88]	ἄρασα ἐπὶ τὸ πολυάνδριον ἀπενεγκοῦσα	κατέθετο	καὶ ἀπῆλθεν. Ἡνίκα δ' αὐτον
[67]	ἀσφαλεστέρας διαίτης μεταλάβῃ, ἐκεῖνος οὐκ	ἐπείθετο	λέγων δυσαποσπάστως ἔχειν τῆς τοῦ
[67]	διαίτης μεταλαμβάνῃ. Ὁ δὲ οὐκ	ἐπείθετο	λέγων δυσαποσπάστως ἔχειν τῆς τοῦ
[92]	ἀπελύθη· ὁ δὲ μόσχος σχοινίῳ	εἵλκετο	ἐπὶ τὸ τυθῆναι. Ὁ δὲ
[79]	τὸ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἐκείνου	ἀφείλετο	σημικίνθιον, τῆς καθέδρας τοῦτον ἐξεγεῖραι
[53]	ἕκαστα τὴν Ἀθηνᾶν ἐπικαλούμενος μυρία	ἐπηγγέλλετο,	εἰ περισωθείη. Εἷς δέ τις
[94]	τινι ποίμνῃ προβάτων δέλφαξ εἰσελθὼν	ἐνέμετο.	Καὶ δή ποτε τοῦ ποιμένος
[75]	αὐτῆς τὴν φωνὴν καὶ προσελθοῦσα	ἐπυνθάνετο	ἀπ' αὐτῆς τὴν αἰτίαν δι'
[94]	τὴν ὁδὸν κεκραγότος, ἀλώπηξ ἀκούσασα	ἐπυνθάνετο	αὐτοῦ τὴν αἰτίαν δι' ἥν,
[75]	θυρίδος ἐκρέματο. Νυκτερὶς δὲ προσελθοῦσα	ἐπυνθάνετο	τὴν αἰτίαν δι' ἣν ἡμέρας
[81]	τὸ παιδίον. Πένθος δὲ μέγα	ἐγένετο	γονεῦσιν. Τότε ὁ πατὴρ πληγεὶς
[98]	Διογένης ὁ κύων ὁδοιπορῶν, ὡς	ἐγένετο	κατά τινα ποταμὸν πλημμυροῦντα, εἱστήκει
[52]	διετέλει, εἴ ποτε πρὸς αὐτὴν	παρεγένετο,	τὰς μελαίνας αὐτοῦ τρίχας περιαιρουμένη.
[80]	τρίτου δέ, ὡς οὐδεμία ἄνεσις	ἐγίνετο,	καὶ ἐπὶ τοὺς ἀροτῆρας βοῦς
[77]	πολὺ αἷμα φέρεσθαι. Ἡ δὲ	ἐτέρπετο	ὑπονοοῦσά τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖσθαι,
[77]	δὲ τῆς γλώσσης, αἷμα πολὺ	ἐφέρετο.	Ἡ δὲ ἥδετο, νομίζουσά τι
[82]	μέχρι μὲν ὑπὸ τοῦ ψύχους	συνείχετο,	ἠρέμει· ἐπειδὴ δὲ ἐθερμάνθη καὶ
[80]	εἰ οὐδὲ τῶν συνεργαζομένων βοῶν	ἀπέσχετο,	ἡμῶν πῶς φείσεται; Ὁ λογός
[74]	ταῦρον ἀπώλεσεν. Ταῦρον οὖν ἐπιθύσειν	ηὔχετο	τῷ θεῷ, εἰ τῷ κλέπτῃ
[72]	ἀργὸς εἱστήκει, Τῷ δὲ Ἡρακλεῖ	προσηύχετο	μόνῳ Ἁπάντων θεῶν ὡς πολλὰ
[57]	ὁ ἄνθρωπος προσκυνήσας καὶ εὐχαριστήσας	ᾤχετο.	Ὅτι, ἐκ θεοῦ λόγῳ τιμηθέντων
[79]	εὗρε τὸ τεῖχος συμπεπτωκὸς ἔνθα	ἐκάθητο,	θαυμάσας τὴν ἀμοιβήν. Ὅτι τοὺς
[65]	οὐχ ὁρᾷς; Τούτῳ τῷ λόγῳ	χρήσαιτο	ἄν τις ἐπ' ἐκείνων τῶν
[91]	πεῖσαι ἠδυνήθης; Τούτῳ τῷ λόγῳ	χρήσαιτο	ἄν τις πρὸς γυναῖκα πλάνον,
[78]	τινὶ τὸν φόρτον, τὸν Θάνατον	ἐπεκαλεῖτο.	Τοῦ δὲ Θανάτου παριόντος καὶ
[78]	ἀποθέμενος τὸ φορτίον τὸν Θάνατον	ἐπεκαλεῖτο.	Τοῦ δὲ Θανάτου φανέντος καὶ
[85]	φυτὸν ἐτίμα ὡς ἱερὸν καὶ	ἐπεμελεῖτο.	Ὅτι οὐ τοσοῦτον οἱ ἄνθρωποι
[85]	προσρίπτει καὶ τοῦ δένδρου εὐθέως	ἐπεμελεῖτο	πλεῖον τῶν δένδρων ὧν εἰχε
[97]	Ἐγὼ μὲν οὐ λοιδορῶ· μὴ	γένοιτο·	ἐπαινῶ δὲ τὰς τρίχας ὅτι
[86]	δὲ κατὰ πᾶν βιαζόμενοι οὐκ	ἠδύναντο,	ἐκ δευτέρου λύσας τὴν δέσμην,
[66]	Πολέμῳ ἐμφυλίῳ βάτραχοι πολεμοῦντες ἀλλήλοις	ᾐτήσαντο	τὸν Δία βασιλέα δοθῆναι αὐτοῖς
[66]	ἐπάνωθεν πολεμεῖν ἀλλήλοις. Καὶ πάλιν	ἐδέοντο	τοῦ Διὸς τύραννον ἢ στρατηγὸν
[66]	αὐτοῖς ἔπεμψεν, ὑφ' οὗ συλλαμβανόμενοι	κατησθίοντο.	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἄμεινόν
[67]	γείτονες. Δύο βάτραχοι ἀλλήλοις ἐγειτνίων.	Ἐνέμοντο	δὲ ὁ μὲν βαθείαν καὶ
[68]	λίμνῃ. Βάτραχοι δύο ἐν λίμνῃ	ἐνέμοντο.	Θέρους δὲ ξηρανθείσης τῆς λίμνης,
[71]	αὐτοῖς. ~(Βόες τρεῖς καὶ λέων.	Ἐνέμοντο	μετ' ἀλλήλων τρεῖς ἀεὶ βόες.
[67]	Δύο βάτραχοι ἀλλήλοις ἐγειτνίων καὶ	ἐνέμοντο	ὁ μὲν εἰς βαθείᾳ λίμνῃ
[71]	συντήρει. (Βόες τρεῖς καὶ λέων.	Ἐνέμοντο	τρεῖς μετ' ἀλλήλων βόες. Λέων
[68]	ζητοῦντες ποῦ καταμεῖναι. Ὡς δὲ	ἐγένοντο	κατά τι φρέαρ, ὁ ἕτερος
[99]	(Δρύες καὶ Ζεὺς. Αἱ δρύες	κατεμέμφοντο	τὸν Δία ὅτι ἐπεὶ κοπτόμεθα,
[99]	~(Δρύες καὶ Ζεὺς. Αἱ δρύες	κατεμέμφοντο	τοῦ Διὸς λέγουσαι ὅτι μάτην
[95]	Δελφῖνες καὶ φάλαιναι πρὸς ἀλλήλους	ἐμάχοντο.	Ἐπὶ πολὺ δὲ τῆς στάσεως
[95]	Δελφῖνες καὶ φάλαιναι πρὸς ἀλλήλους	ἐμάχοντο.	Ἐπὸ πολὺ δὲ τῆς διαφορᾶς
[53]	περιτραπείσης, οἱ μὲν λοιποὶ πάντες	διενήχοντο,	ὁ δὲ Ἀθηναῖος παρ' ἕκαστα
[89]	οἰκίας ἀλέκτορα ἀποπνίξαι· ἐκεῖνον γὰρ	ᾤοντο	τῶν κακῶν αἴτιον εἶναι νύκτωρ
[59]	Ποτὲ ὥδευσε λέων ἅμα ἀνθρώπῳ.	Ἐκαυχῶντο	δὲ πρὸς ἀλλήλους τοῖς λόγοις.
[59]	Ἕκαστος δὲ αὐτῶν τοῖς λόγοι	ἐκαυχῶντο.	Καὶ δὴ ἐν τῇ ὁδῷ
[79]	ὁ ἀετὸς ἔρριψε. Καὶ ἀναλαβόμενος	αὐτὸ	καὶ ὑποστρέψας εὗρε τὸ τεῖχος
[98]	ὅτι οὐ κρίσει, ἀλλὰ νόσῳ	αὐτὸ	ποιεῖς. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[60]	ἄνθρωπος προσφέρων τῷ στόματι ἐφύσα	αὐτό.	Πυνθανομένου δὲ πάλιν τοῦ σατύρου
[51]	αὐτόν· Ἀλλ' ὦ οὗτος, εἰ	τοῦτο	ἀληθές ἐστι, οὐδὲν δεῖ σοι
[51]	ἔφη αὐτῷ· Ὦ οὗτος, εἰ	τοῦτο	ἀληθές ἐστιν, ἰδοῦ Ῥόδος, καὶ
[75]	ποτε ᾄδουσα συνελήφθη, καὶ διὰ	τοῦτο	ἀπ' ἐκείνου ἐσωφρονίσθη, ἡ νυκτερὶς
[90]	τῆς ἡμέρας τέξεται. Καὶ δὴ	τοῦτο	αὐτῆς ποιησάσης, συνέβη τὴν ὄρνιν
[85]	φέρον τὸ τοιοῦτον μηδ' ὅλως.	Τοῦτο	δ' ὑπῆρχε στρουθῶν κατοικεσία ἅμα
[79]	φακιόλιον. Ὁ δὲ ἐξαναστὰς ἐδίωκε·	τοῦτο	δὲ ὁ ἀετὸς ἔρριψε. Καὶ
[89]	τὴν δέσποιναν. Συνέβη δ' αὐταῖς	τοῦτο	διαπραξαμέναις χαλεπωτέροις περιπεσεῖν τοῖς δεινοῖς.
[56]	ὑπολαβὼν ἔφη· Ἀλλ' οὐκ ἂν	τοῦτο	δυναίμην ἔγωγε πρᾶξαι· δέδια γὰρ
[92]	αὐτὴν εἶπεν· Ὦ δάμαλις, διὰ	τοῦτο	ἤργεις διότι ἔμελλες ἀρτίως τυθῆναι.
[85]	σεμνὴν κατοικεσίαν. Εἰ δέ γε	τοῦτο	θελήσειας ποιῆσαι, τί σοι τὸ
[83]	πολλαπλασίαν τὴν φορὰν αὐτοῖς ἀπεδίδου.	Τοῦτο	μὲν ἔγνωσαν ὅτι ὁ κάματος
[54]	ἢ τοιούτου τινὸς ζώου γέννημα·	τοῦτο	μέντοι σαφῶς ἐπίσταμαι ὅτι οὐκ
[92]	δὲ βοῦς εἶπεν αὐτῷ· Εἰς	τοῦτο	μὴ κάμνων ἐτηρήθης καί σου
[56]	γναφεὺς ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε	τοῦτο	παντελῶς ἀδύνατον· ἅ γὰρ ἐγὼ
[55]	γναφεὺς ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε	τοῦτο	παντελῶς ἀδύνατον· ἅ γὰρ ἐγὼ
[60]	δὲ πάλιν τοῦ σατύρου τί	τοῦτο	ποιεῖ, ἔφασκε καταψύχειν τὸ ἔδεσμα,
[75]	ᾄδει. Τῆς δὲ μὴ μάτην	τοῦτο	ποιεῖν λεγούσης· ἡμέρας γάρ ποτε
[90]	δὶς τῆς ἡμέρας. Ἡ δὲ	τοῦτο	ποιήσασα, καὶ λιπαρᾶς τῆς ὄρνιθος
[86]	μεταβάλλεσθαι, ἔγνω δεῖν διὰ πράγματος	τοῦτο	πρᾶξαι, καὶ παρῄνεσεν αὐτοῖς ῥάβδων
[60]	τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν	τοῦτο	πράττει, ἔλεγεν ὅτι θερμαίνει τὰς
[60]	σατύρου ἐπερωτήσαντος δι' ἣν αἰτίαν	τοῦτο	πράττει, ἔφη· Τὰς χεῖράς μου
[60]	τοῦ σατύρου δι' ἣν αιτίαν	τοῦτο	πράττει, ἔφη· Τὸ ἔδεσμα καταψύχω.
[75]	δὲ λεγούσης ὡς οὐ μάτην	τοῦτο	πράττει· ἡμέρας γάρ ποτε ᾄδουσα
[84]	μεταβάλοι καὶ πρὸς ἑτέρας χεῖρας	τοῦτό	σοι τὸ χρυσίον ἔλθοι, οἶδ'
[54]	σαφῶς ἐπίσταμαι ὅτι οὐκ ἐπιτήδειον	τοῦτο	τὸ ζῷον προβάτων ποίμνῃ συνιέναι.
[51]	καὶ μάρτυρας ἔφασκεν ἔχειν εἰς	τοῦτο.	Τῶν δὲ παρόντων τις ὑπολαβὼν
[89]	δέσποιναν. Συνέβη δὲ αὐταῖς πραξάσαις	τοῦτο	χαλεπωτέροις τοῖς δεινοῖς περιπεσεῖν· ἡ
[80]	ἑαυτῷ τροφὴν πορίσαι τὸ μὲν	πρῶτο	τὰ πρόβατα κατέφαγεν. Ἐπειδὴ δὲ
[67]	εἰς πονηροὺς ἐνέπεσον. ~(Βάτραχοι γείτονες.	Δύο	βάτραχοι ἀλλήλοις ἐγειτνίων. Ἐνέμοντο δὲ
[67]	τὰ καλλίονα τρέπεσθαι. (Βάτραχοι γείτονες.	Δύο	βάτραχοι ἀλλήλοις ἐγειτνίων καὶ ἐνέμοντο
[68]	ἀπολλύμενοι. ~(Βάτραχοι ἐν λίμνῃ. Βάτραχοι	δύο	ἐν λίμνῃ ἐνέμοντο. Θέρους δὲ
[52]	μεσοπόλιος καὶ ἑταῖραι. Ἀνὴρ μεσοπόλιος	δύο	ἐρωμένας εἶχεν, ὧν ἡ μὲν
[52]	Ἀνήρ τις μέσην ἔχων ἥβην	δύο	ἔσχεν ἑταίρας, μίαν μὲν γραῦν,
[68]	πράγμασιν. (Βάτραχοι ἐν λίμνῃ. Βάτραχοι	δύο,	ξηρανθείσης αὐτῶν τῆς λίμνης, περιῄεσαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/05/2005