Fable |
[83] |
ἤδη
τοῦ
βίου
ὑπέξειμι,
ὑμεῖς
|
δ' |
ἅπερ
ἐν
τῇ
ἀμπέλῳ
μοι |
[89] |
νύκτωρ
ἐξανιστάντος
τὴν
δέσποιναν.
Συνέβη
|
δ' |
αὐταῖς
τοῦτο
διαπραξαμέναις
χαλεπωτέροις
περιπεσεῖν |
[88] |
ἀπενεγκοῦσα
κατέθετο
καὶ
ἀπῆλθεν.
Ἡνίκα
|
δ' |
αὐτον
ἤδη
ἀνανήφειν
ἐστοχάσατο,
προσελθοῦσα |
[72] |
ἅμαξαν
ἦγεν
εἰς
κώμην.
Τῆς
|
δ' |
ἐμπεσούσης
εἰς
φάραγγα
κοιλώδη,
Δέον |
[72] |
θεῶν
ὡς
πολλὰ
τιμωμένῳ.
Αὐτὸς
|
δ' |
ἐπιστὰς
εἶπε·
Τῶν
τρόχων
ἅπτου |
[72] |
τοὺς
βόας
κέντριζε,
τοῖς
θεοῖς
|
δ' |
εὔχου,
Ὅταν
τι
ποιῇς
καὐτὸς· |
[87] |
αὐτῇ
θεραπευθείσῃ
μηδὲν
ὑπολειφθῆναι.
Τοῦ
|
δ' |
ἰατροῦ
τοὺς
συμφωνηθέντας
μισθοὺς
αὐτὴν |
[87] |
τὴν
ἐμαυτῆς
ἔβλεπον
οἰκίαν·
νῦν
|
δ' |
ὅτε
με
σὺ
βλέπειν
φῇς, |
[87] |
ἐπὶ
τῆς
οἰκίας
σκεύη,
νῦν
|
δ' |
οὐδὲν
ἰδεῖν
δύναμαι.
Οὕτως
οἱ |
[85] |
τὸ
τοιοῦτον
μηδ'
ὅλως.
Τοῦτο
|
δ' |
ὑπῆρχε
στρουθῶν
κατοικεσία
ἅμα
τεττίγων |
[85] |
καρπὸν
μὴ
φέρον
τὸ
τοιοῦτον
|
μηδ' |
ὅλως.
Τοῦτο
δ'
ὑπῆρχε
στρουθῶν |
[84] |
τοῦτό
σοι
τὸ
χρυσίον
ἔλθοι,
|
οἶδ' |
ὅτι
τηνικαῦτα
ἐμέ
τὴν
Τύχην |
[87] |
οὖν,
εἶπεν
ἐκείνη,
τὰ
νῦν
|
οὐδ' |
ὁτιοῦν
βλέπω·
ἡνίκα
μὲν
γὰρ |
[87] |
ὅτε
με
σὺ
βλέπειν
φῇς,
|
οὐδ' |
ὁτιοῦν
ἐκείνων
ὁρῶ.
Ὁ
μῦθος |