Fable |
[86] |
κατὰ
πᾶν
βιαζόμενοι
οὐκ
ἠδύναντο,
|
ἐκ |
δευτέρου
λύσας
τὴν
δέσμην,
ἀνὰ |
[66] |
δὲ
τοιοῦτον
ἔχειν
βασιλέα,
ἧκον
|
ἐκ |
δευτέρου
πρὸς
τὸν
Δία
καὶ |
[57] |
προσκυνήσας
καὶ
εὐχαριστήσας
ᾤχετο.
Ὅτι,
|
ἐκ |
θεοῦ
λόγῳ
τιμηθέντων
πάντων
ἀνεπαισθήτως |
[87] |
ὁράσεις,
νῦν
δὲ
χεῖρον
διατεθῆναι
|
ἐκ |
τῆς
ἰάσεως
αὐτοῦ
ἢ
πρότερον· |
[60] |
τῇ
φιλίᾳ,
ὦ
οὗτος,
ὅτι
|
ἐκ |
τοῦ
αὐτοῦ
στόματος
καὶ
τὸ |
[60] |
ἀποτάσσομαί
σου
τῆς
φιλίας,
ὅτι
|
ἐκ |
τοῦ
αὐτοῦ
στόματος
τὸ
θερμὸ |
[60] |
ἔφη·
Τὰς
χεῖράς
μου
θερμαίνω
|
ἐκ |
τοῦ
κρύους.
Μετὰ
μικρὸν
δὲ |
[61] |
μᾶλλον
ἐν
πενίᾳ
διῆγε,
θυμωθεὶς,
|
ἐκ |
τοῦ
σκέλους
ἄρας
αὐτὸν
τῷ |
[93] |
ἤδη
δείξω.
Ὁ
δὲ
ὠχριάσας
|
ἐκ |
τοῦ
φόβου
καὶ
τοὺς
ὀδόντας |
[91] |
ἐπαγγελλομένη
διετέλει
πολλὰ
τελοῦσα
καὶ
|
ἐκ |
τούτων
οὐ
μικρὰ
βιοποριστοῦσα.
Ἐπὶ |
[80] |
ἐπέμενε,
καὶ
τὰς
αἶγας
κατεθοινήσατο.
|
Ἐκ |
τρίτου
δέ,
ὡς
οὐδεμία
ἄνεσις |
[91] |
Θεασάμενος
δέ
τις
αὐτὴν
ἀπαγομένην
|
ἐκ |
τῶν
δικαστηρίων
ἔφη·
Ὦ
αὕτη, |
[79] |
Ὅτι
τοὺς
ἀγαθόν
τι
πεπονθότας
|
ἔκ |
τινος
ἀντευεργετεῖν
χρή·
ὃ
γὰρ |
[79] |
ἀπέλυσεν
αὐτὸν
ἐλεύθερον.
Ὁ
δὲ
|
οὐκ |
ἄμοιρος
αὐτῷ
χάριτος
κατεφάνη,
ἀλλ' |
[99] |
τεκτονικὴν
καὶ
γεωργικὴν
χρήσιμοι
ἦτε,
|
οὐκ |
ἂν
πέλεκυς
ὑμᾶς
ἐξέκοπτεν.
Αἴτιοί |
[99] |
γὰρ
ὑμεῖς
τὰ
στελίδια
ἐγεννᾶτε,
|
οὐκ |
ἂν
πέλεκυς
ὑμᾶς
ἐξέκοπτεν.
Ὅτι |
[56] |
δὲ
κναφεὺς
ὑπολαβὼν
ἔφη·
Ἀλλ'
|
οὐκ |
ἂν
τοῦτο
δυναίμην
ἔγωγε
πρᾶξαι· |
[93] |
τολμηροὺς
ἐν
τοῖς
λόγοις
καὶ
|
οὐκ |
ἐν
τοῖς
ἔργοις.
~(Δέλφαξ
καὶ |
[88] |
ὤνησα·
σὺ
γάρ,
ἄνερ,
οὐμόνον
|
οὐκ |
ἐπαιδεύθης,
ἀλλὰ
καὶ
χείρων
σαυτοῦ |
[67] |
καὶ
ἀσφαλεστέρας
διαίτης
μεταλάβῃ,
ἐκεῖνος
|
οὐκ |
ἐπείθετο
λέγων
δυσαποσπάστως
ἔχειν
τῆς |
[67] |
ἀσφαλεστέρας
διαίτης
μεταλαμβάνῃ.
Ὁ
δὲ
|
οὐκ |
ἐπείθετο
λέγων
δυσαποσπάστως
ἔχειν
τῆς |
[54] |
τοῦτο
μέντοι
σαφῶς
ἐπίσταμαι
ὅτι
|
οὐκ |
ἐπιτήδειον
τοῦτο
τὸ
ζῷον
προβάτων |
[63] |
φιλάνθρωπος
ὤν,
ἐπεὶ
νεκρὸν
σῶμα
|
οὐκ |
ἐσθίει·
πρὸς
ὃν
ἡ
ἀλώπηξ |
[98] |
σπουδαίων
καὶ
τοὺς
ἀνεπιτηδείους
εὐεργετοῦντες
|
οὐκ |
εὐεγεσίας
δόξαν,
ἀλογιστίας
δὲ
μᾶλλον |
[80] |
κύριος
ἡμῶν
τῶν
ἐργαζομένων
βοῶν
|
οὐκ |
ἐφείσατο,
ἡμῶν
{δὲ}
πῶς
φείσεται; |
[62] |
τῶν
φρενῶν
καὶ
τί
πράττειν
|
οὐκ |
ἔχω·
μερίζει
με
φιλοχρηματία
καὶ |
[94] |
καὶ
τοὺς
ἐρίφους·
ἐμοὶ
δὲ
|
οὐκ |
ἔχων
εἰς
ἄλλο
τι
χρήσασθαι, |
[62] |
λαμβάνεσθαι
συγχωρούσης·
ὢ
θησαυρὸς
ἡδονὴν
|
οὐκ |
ἔχων·
ὢ
χάρις
δαίμονος
ἄχαρις |
[86] |
Ἐπειδὴ
δὲ
κατὰ
πᾶν
βιαζόμενοι
|
οὐκ |
ἠδύναντο,
ἐκ
δευτέρου
λύσας
τὴν |
[86] |
Ὁ
δὲ,
ὡς
πολλὰ
παραινῶν
|
οὐκ |
ἠδύνατο
πεῖσαι
αὐτοὺς
λόγοις
μεταβάλλεσθαι, |
[80] |
ἐναποληφθεὶς
ἐν
τῇ
ἐπαύλει,
ἐπειδὴ
|
οὐκ |
ἠδύνατο
προελθεῖν
καὶ
ἑαυτῷ
τροφὴν |
[71] |
θέλων
διὰ
τὴν
αὐτῶν
ὁμόνοιαν
|
οὐκ |
ἠδύνατο·
ὑπούλοις
δὲ
λόγοις
διαβαλὼν |
[69] |
ἰάσῃ,
ὃς
ἑαυτὸν
χλωρὸν
ὄντα
|
οὐκ |
ἰατρεύεις;
{Ὅτι}
ὁ
παιδείας
ἀμύητος |
[54] |
ἐπιδοθέντος,
ψηλαφήσας
καὶ
ἀμφιγνοῶν
εἶπεν·
|
Οὐκ |
οἶδα
πότερον
λύκου
ἐστὶν
ἢ |
[62] |
φιλάργυρος
λέοντα
χρυσοῦν
εὑρὼν
ἔλεγεν·
|
Οὐκ |
οἶσα
τίς
γενήσομαι
ἐν
τοῖς |
[61] |
ἠμείψω.
Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
|
οὐκ |
ὡφεληθήσῃ
τιμῶν
πονηρὸν
ἄνδρα,
αὐτὸν |