HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLIX

Liste des contextes (ordre alphabétique)


κ  =  196 formes différentes pour 1094 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[49, 23]   δὴ τῶν Πάρθων ἰσχυρῶς αὐτὰ  καθ´   ἑαυτὰ ἐκ τοιοῦδέ τινος ἐνεωτερίσθη.
[49, 17]   ποιήσονται, παρῄνεσέ σφισιν ἰδίᾳ καὶ  καθ´   ἑαυτὸν ἑκάστῳ τῆς σωτηρίας προσκοπῆσαι.
[49, 8]   διὰ τὸ πάθος, εἴθ´ ὅπως  καθ´   ἑαυτὸν ἐκεῖνος πονοῖτο, εἴτε καὶ
[49, 21]   καὶ ἐφθόνησεν, ὅτι ἔδοξέ τι  καθ´   ἑαυτὸν ἠνδραγαθῆσθαι· καὶ διὰ τοῦτο
[49, 27]   αὐτὴν ἐν τῷ χρόνῳ, ἤτοι  καθ´   ἑαυτὸν τρόπον τινὰ καὶ
[49, 34]   στρατόπεδον κατεχώρισεν, ἵν´ ἰδίᾳ καὶ  καθ´   ἑαυτοὺς ὄντες μήτε προσδιαφθείρωσί τινα,
[49, 31]   ἀπομάχων γιγνομένων, οὐκ ἤνεγκε τὴν  καθ´   ἕκαστον αὐτῶν πύστιν, ἀλλὰ ἀπηγόρευσε
[49, 31]   ἦλθεν, ὥστε τοῖς τε ὁπλίταις  καθ´   ἑκατὸν δραχμὰς καὶ τοῖς ἄλλοις
[49, 5]   οὐδεὶς ἐκώλυσεν, ἀλλὰ καὶ πάνυ  καθ´   ἡσυχίαν τά τε ἄλλα καὶ
[49, 33]   ἐκ τῆς Αἰγύπτου, μαθὼν δὲ  καθ´   ὁδὸν τὴν Ὀκταουίαν ἀπὸ τῆς
[49, 0]   Καῖσαρ Σέξτον ἐνίκησε καὶ Λέπιδον  καθεῖλεν.   β. Ὡς Οὐεντίδιος Πάκορον νικήσας
[49, 19]   ἐπειδὴ μήτε αἱ πόλεις πω  καθειστήκεσαν   καὶ τὰ στρατόπεδα ἐν τοῖς
[49, 27]   ἐχρημάτισεν ἐπί τε χρυσοῦ δίφρου  καθήμενος   καὶ τὴν νευρὰν τοῦ τόξου
[49, 0]   ζ. Ὡς Παύλου στοὰ  καθιερώθη.   η. Ὡς Μαυριτανία περὶ
[49, 42]   τέλεσιν ἐξῳκοδόμησε κἀν τῇ ὑπατείᾳ  καθιέρωσεν·   ὑπάτευσε γὰρ ἐν μέρει τοῦ
[49, 7]   στράτευμα πᾶν ἐς ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι  καθίστασαν.   κἂν πασσυδὶ διεφθάρησαν, εἰ μήπερ
[49, 30]   ἐξαίφνης, καὶ ἐς ἔκπληξίν σφας  καθιστᾶσιν.   ~ἡ μὲν οὖν χελώνη αὕτη
[49, 31]   ἐθώπευσεν αὐτόν, πολλὰ δὲ καὶ  καθυπέσχετο   αὐτῷ, ὅπως σφίσι χειμάσαι κατὰ
[49, 3]   εἶχον· καὶ διὰ τοῦτο χρόνῳ  καὶ   ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον ἠγωνίσαντο. οἵ
[49, 17]   πλοῖς αἱ στρατηγίδες νῆες, ὅπως  καὶ   αἱ λοιπαὶ κατὰ πόδας αὐτῶν
[49, 1]   τε γὰρ πολλαῖς ναυσὶν ἐπέπλει,  καὶ   αἱ τοῦ Ἀντωνίου ἐς τὸν
[49, 13]   σφισι, πολλὰ ἐπηπείλουν, καὶ ἐνόμιζον  καὶ   ἄκοντα αὐτὸν καταδουλώσεσθαι. ἐπεὶ δ´
[49, 7]   διεφθάρησαν, εἰ μήπερ οἱ πολέμιοι  καὶ   ἄκοντές σφων ἀπέσχοντο. τε
[49, 7]   ὄντες (ἅτε γὰρ καὶ λίθοις  καὶ   ἀκοντίοις πόρρωθεν βαλλόμενοι, καὶ μηδεμίαν
[49, 43]   ἀναδεικνύωνται. καὶ προσέτι καὶ ἔλαιον  καὶ   ἅλας πᾶσι διέδωκε, τά τε
[49, 43]   τῷ δὲ ἄλλο τι φέροντα,  καὶ   ἄλλα πάμπολλα ὤνια ἐς τὸ
[49, 15]   γὰρ ἐξῆν ζῶντά τινα ἀφελέσθαι)  καὶ   ἄλλα πολλὰ αὐτῷ προσεψηφίσαντο. ἤδη
[49, 15]   ἐκ θεοῦ δή τινος γενόμενος,  καὶ   ἄλλα τε πολλὰ καὶ εἰπὼν
[49, 9]   μὲν ἐκείνοις ἀντιπαρακελευόμενοι πολλὰ δὲ  καὶ   ἀλλήλοις ἀντιβοῶντες, τοῦ τε τοὺς
[49, 13]   τῶν στρατιωτῶν βίας ποιεῖν, ὡς  καὶ   ἄλλο τι αὖθίς σφων διὰ
[49, 10]   Καίσαρι. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο  καὶ   ἄλλοι, τε Γάλλος καὶ
[49, 11]   καὶ παραλαβὼν τήν τε θυγατέρα  καὶ   ἄλλους, τά τε χρήματα καὶ
[49, 17]   τούτου πεισθέντων οἱ τῶν πλειόνων,  καὶ,   ἄλλων ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς ἐς
[49, 31]   καὶ ταῦτ´ ἐν χειμῶνι, ἐδύναντο,  καὶ   ἅμα καὶ μάτην ταλαιπωρήσειν ἔμελλον
[49, 2]   Λιπάρᾳ προσμίξων. ἡμέρα τε ὑπέφηνε,  καὶ   ἀμφότεροι ἅμα ὡς καὶ ἐπ´
[49, 40]   οὔτε προσεκύνησαν, καίτοι πολλὰ μὲν  καὶ   ἀναγκαζόμενοι πολλὰ δὲ καὶ ἐλπίσιν
[49, 27]   οὐκ ἠνώχλουν, σκεδαννυμένοις δὲ δὴ  καὶ   ἀνακομιζομένοις προσέπιπτον ἀνέλπιστοι. προσκαθημένου δ´
[49, 26]   ἀπεληλυθέναι ποι αὐτοὺς ὑπὸ δέους  καὶ   ἀνεθάρσησε. κἀκ τούτου συμβαλών σφισιν
[49, 42]   ὠνομασμένον, ἐκλιπὸν φθορᾷ τῶν ὀχετῶν,  καὶ   ἀνεκτήσατο δαπάνῃ οἰκείᾳ καὶ ἐπὶ
[49, 22]   αὖθις τοῦ Κρόνου ἐνέστη,  καὶ   ἀνελθόντας ἐς αὐτὸ πάντα μετὰ
[49, 6]   καὶ ἐπῄεσαν ὁπότε καιρὸς εἴη,  καὶ   ἀνέστρεφον διὰ βραχέος· οἱ δέ,
[49, 14]   οὖν εὔλογά τε αὐτοὺς ἀξιοῦν  καὶ   ἀνθρωπίνων δεῖσθαι, διῆκε πρώτους μὲν
[49, 26]   κατάφρακτον ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο· οὐ μέντοι  καὶ   ἀξιόλογόν τι πλῆθος ἔφθειρεν· οἱ
[49, 8]   καθ´ ἑαυτὸν ἐκεῖνος πονοῖτο, εἴτε  καὶ   ἀπαγαγεῖν τὸν Σέξτον ἀπ´ αὐτοῦ
[49, 41]   παρόντα, τῶν ὅπλων προαποστῆναι,  καὶ   ἀπειθήσαντα μισήσωσι. ~τότε μὲν δὴ
[49, 12]   αὐτῷ, καί τινας τῶν ἄλλων  καὶ   ἀπέκτειναν· ἐκεῖνος γὰρ ἐν τάχει
[49, 25]   γὰρ δὴ μόνον καὶ ἐζώγρησαν  καὶ   ἀπέλυσαν χρήματα λαβόντες. ἠδυνήθησαν δὲ
[49, 22]   Ῥωμαίων ἐπεπόνθει, καὶ μετὰ τοῦτο  καὶ   ἀπέσφαξεν. ~ἐπὶ μὲν δὴ τοῦ
[49, 10]   τοῦ Σέξτου, ἐνταῦθα ἤδη ἀθρόοι  καὶ   ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἱ μὲν
[49, 29]   εἶναι, τὰ μὲν τόξα ἀπέρριψαν  καὶ   ἀπὸ τῶν ἵππων ἀπεπήδησαν, τοὺς
[49, 31]   συχνῶν μὲν ἀπολλυμένων συχνῶν δὲ  καὶ   ἀπομάχων γιγνομένων, οὐκ ἤνεγκε τὴν
[49, 36]   ἀλλὰ καὶ ἔργῳ μαθὼν ὥστε  καὶ   ἄρξας αὐτῶν, οἶδα· μετὰ γάρ
[49, 20]   εὐθὺς ἐπέθετο, μαλακίαν τέ τινα  καὶ   ἀρρωστίαν τῶν Ῥωμαίων κατέγνωσαν, κἀκ
[49, 28]   σφισι παντελῶς ἐνόμιζον) ἰόντες πολλὰ  καὶ   ἄτοπα ἔπαθον. ἔς τε γὰρ
[49, 4]   ποιοῦνται, τὰ δὲ δὴ χείρω  καὶ   ἀτοπώτερα ἄλλοις προστάττουσι. κἂν ἄρα
[49, 1]   ἀπὸ τείχους ἐξ ὑπερδεξίων ἀγωνίζωνται)  καὶ   αὐτὰ πρός τε τὰς ἐμβολὰς
[49, 2]   νυκτὸς μετεπέμψατο, καὶ ἡτοιμάζετο ὡς  καὶ   αὐτῇ τῇ Λιπάρᾳ προσμίξων. ἡμέρα
[49, 25]   τὸ κράτιστον λαβὼν ἠπείχθη ὡς  καὶ   αὐτοβοεὶ πάντα τὰ τῶν ἐναντίων
[49, 20]   ἐν μετεώρῳ ὂν προσήλασαν ὡς  καὶ   αὐτοβοεί σφας αἱρήσοντες. ἐπεκδρομῆς τε
[49, 36]   τούτους δὲ Παννονίους, ὥσπερ που  καὶ   αὐτοὶ ἑαυτοὺς καὶ Ῥωμαῖοί σφας
[49, 10]   ὠλοφύραντο. καὶ οὗτοι μέν, ὡς  καὶ   αὐτοὶ συννενικημένοι, πρὸς τὴν Μεσσήνην
[49, 9]   γὰρ τοῖς πρόσθεν ἐναυμάχησαν) ἰσορρόπῳ  καὶ   αὐτοὶ συστάσει τῆς γνώμης συνέσχοντο.
[49, 9]   γε τὴν τῶν δρωμένων ὄψιν  καὶ   αὐτοὶ τρόπον τινὰ ἠγωνίζοντο. ἀντιπάλου
[49, 7]   αὐτοὺς κακοπαθεῖν ἐτίθεντο, καὶ ἤθελον  καὶ   αὐτοὶ τῶν ἤδη τεθνηκότων ὑπὸ
[49, 41]   ἐπωνόμαζον, βασιλέα βασιλέων καλεῖσθαι ἐκέλευσε.  καὶ   αὐτοῖς καὶ τὴν Αἴγυπτον τήν
[49, 14]   ἐποίκων πόλις πολλῶν ἐδεῖτο)  καὶ   αὐτοῖς τό τε ὕδωρ τὸ
[49, 29]   λιμοῦ ἐφθείροντο. ~καὶ ἐκ τούτου  καὶ   αὐτομολία τις ἐγένετο. κἂν πάντες
[49, 23]   τὸ μητρόθεν ἀμείνους αὐτοῦ ἦσαν,  καὶ   αὐτὸν ἐκεῖνον δυσανασχετοῦντα ἐπὶ τούτῳ
[49, 7]   ἔπεμψε· καὶ Σέξτος οἰηθεὶς  καὶ   αὐτὸν ἐκεῖνον ἥξειν ἐφοβήθη καὶ
[49, 18]   καὶ ἐς τὴν μεσόγειαν ὥρμησε.  καὶ   αὐτὸν ἐπιδιώξαντες τε Τίτιος
[49, 6]   πρὸς τὸ τάφρευμα ἐξεπεπτώκει κατέκαυσε,  καὶ   αὐτὸς ἄρας ὡς πρὸς τὰς
[49, 15]   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος. ἐπεὶ δὲ  καὶ   αὐτὸς ἀφίκετο, καί σφας συναγαγὼν
[49, 26]   καὶ ἐπαγωγῇ ἀποβάλλων, συχνοὺς δὲ  καὶ   αὐτὸς κολάζων. τὸ μὲν γὰρ
[49, 5]   ἀγαπητῶς ἐς τὴν ἤπειρον ἀπεσώθη.  καὶ   αὐτὸς μὲν ἐν ἀσφαλεῖ ἦν,
[49, 5]   τε ναυτικοῦ τὸ πλεῖον ἀπέβαλε  καὶ   αὐτὸς ὀλίγου προσδιεφθάρη. οὔκουν οὐδ´
[49, 39]   αὖθις ἐς λόγους οἱ προσέπεμψε,  καὶ   αὐτὸς οὐδὲν ἧττον σπουδῇ πρὸς
[49, 7]   ἔχοντες πρὸς τὸν Ἀγρίππαν ἀπεσώθησαν.  καὶ   αὐτοὺς Καῖσαρ καὶ ἐπαίνοις
[49, 19]   Χανναῖόν τινα δυνάστην γνωρίμως μὲν  καὶ   αὐτῷ ἔχοντα, τὰ δὲ δὴ
[49, 18]   ἐνταῦθ´ ἔχειν ἔδωκεν, ὥσπερ ποτὲ  καὶ   αὐτῷ ἐψήφιστο· φίλος τε γὰρ
[49, 13]   ἐν ὀλιγωρίᾳ αὐτοὺς ἐποιεῖτο) ἐθορύβουν·  καὶ   αὐτῷ καὶ προφέροντες πάνθ´ ὅς´
[49, 6]   ὡς πρὸς τὰς Μύλας ἐπορεύετο.  καὶ   αὐτῷ προσβαλόντες καὶ ἱππῆς καὶ
[49, 1]   Καῖσαρ ἐς τὴν Σικελίαν ἠπείγετο.  καὶ   αὐτῷ τὸ ἀκρωτήριον τὸ Παλίνουρον
[49, 20]   τούτων πάντες οἱ λοιποὶ ἐνέδοσαν.  καὶ   αὐτῶν οἱ μὲν διὰ τῆς
[49, 4]   ἀναγκασθῶσί σφισιν ἐπιτρέψαι, βαρύνονταί τε  καὶ   ἄχθονται τῇ εὐδοξίᾳ αὐτῶν· ἡττᾶσθαι
[49, 30]   γάρ τοι δεινῶς ἰσχυρίζεται ὥστε  καὶ   βαδίζειν τινὰς ἐπάνωθεν αὐτῆς, καὶ
[49, 40]   τοὺς μὲν ἐθελοντὶ τοὺς δὲ  καὶ   βίᾳ λαβὼν πᾶσαν τὴν Ἀρμενίαν
[49, 1]   καὶ τοὺς ἐμβόλους αὐτῶν, ἅτε  καὶ   βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν ποιουμένων, ἀποστρέφειν.
[49, 17]   πατρὸς αὐτοῦ δόξαν οἱ δὲ  καὶ   βίου δεόμενοι, συνελέγησαν, τό τε
[49, 13]   καὶ κεκμηκότες ἀφεθῆναι ἠξίουν, θυμῷ  καὶ   βοῇ ἀπλέτῳ χρώμενοι, οὐχ ὅτι
[49, 6]   τε ἐπιτήδεια ἐπιλείπειν σφᾶς ἤρχετο  καὶ   βοήθεια οὐδεμία πω ἐφαίνετο, φοβηθεὶς
[49, 26]   ὑπὸ τοῦ Στατιανοῦ ἀγγελίαν ὡς  καὶ   βοηθήσων αὐτῷ, ὑστέρησε δέ· ἔξω
[49, 12]   πραξάντων οἱ μὲν ἱππεύοντες  καὶ   βουλεύοντες ἐκολάσθησαν πλὴν ὀλίγων, τοῦ
[49, 2]   τὰς ἀφικομένας ναῦς ὑποτοπήσας εἶναι,  καὶ   βραδύτατα αὐτὰς ὑπὸ τοῦ μεγέθους
[49, 17]   δυστυχήσαντα ἐν τῇ Μηδίᾳ ἐπύθετο  καὶ   Γάιος Φούρνιος τῆς Ἀσίας
[49, 4]   τὸ τρέψαι τοὺς ἀντιπάλους ἡγεῖτο.  καὶ   γὰρ εἰώθει λέγειν πρὸς τοὺς
[49, 41]   Εὐφράτου μέχρις Ἰνδῶν δώσειν ὑπέσχετο·  καὶ   γὰρ ἐκεῖνα ὡς ἔχων ἤδη
[49, 15]   οἷσπερ ἐπὶ τῷ δημάρχῳ ἐτέτακτο.  καὶ   γὰρ ἐπὶ τῶν αὐτῶν βάθρων
[49, 14]   ἐν τῇ Καπύῃ οἰκούντων συχνήν  (καὶ   γὰρ ἐποίκων πόλις πολλῶν
[49, 13]   ὅτι καὶ ἐβούλοντο αὐτῆς ἀπαλλαγῆναι  (καὶ   γὰρ ἤκμαζόν σφων οἱ πλείονες)
[49, 30]   ποτε περιστοιχισθέντες κυπτάζουσι πάντες ἅμα  (καὶ   γὰρ καὶ οἱ ἵπποι ὀκλάζειν
[49, 37]   καὶ ναυμαχίας ἐν αὐτῷ ἐποιήσατο.  καὶ   γὰρ οἱ βάρβαροι μονόξυλα πλοῖα
[49, 1]   ἐπιβάτας τε πλείστους ὅσους ἄγειν  (καὶ   γὰρ πύργους ἔφερον, ὅπως ὥσπερ
[49, 8]   ἀνταναχθῆναί ποτε ταῖς ναυσὶ προσέταξε·  καὶ   γάρ τινα ἐλπίδα ἐν ταύταις
[49, 24]   ἐπὶ τῷ Μοναίσῃ πολλὰ ἐπελπίσας  (καὶ   γὰρ ὑπέσχητο αὐτῷ τῆς τε
[49, 18]   νομίσας ὄντως δεύτερα εἶναι,  καὶ   γνοὺς μὲν τὴν ἀλήθειαν, οὐκ
[49, 39]   τε ἁπλῶς ὡς πρὸς φίλον  καὶ   γράφων καὶ πράττων, ἐπηγάγετο ἐς
[49, 6]   κἀκ τούτου ἔπασχον μὲν πολλὰ  καὶ   δεινά, ἀντέδρων δὲ οὐδέν· εἰ
[49, 28]   ἔπεμψαν, προσπεσόντες δὲ αἰφνίδιοι πολλὰ  καὶ   δεινὰ εἰργάσαντο. ὡς οὖν ἔμαθεν
[49, 23]   γενναιοτάτους ἔφθειρε, καὶ πολλὰ ἕτερα  καὶ   δεινὰ ἐποίει, ὥστε συχνοὺς τῶν
[49, 22]   πολιορκίᾳ κατεστρέψατο. πολλὰ μὲν δὴ  καὶ   δεινὰ καὶ οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς
[49, 38]   μὲν πλείους σφῶν αὐτοὶ πολλὰ  καὶ   δεινὰ παθόντες, ὥστε καὶ τὸν
[49, 38]   προκεχωρηκότος, τῶν τε νεοαλώτων τινὲς  καὶ   Δελμάται σὺν αὐτοῖς ἐπανέστησαν. καὶ
[49, 17]   τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μνήμην  καὶ   δεξαμένων καὶ κατεχόντων, ἐπειδὴ τόν
[49, 36]   εἴτ´ οὖν διὰ τοῦτο εἴτε  καὶ   δι´ ἄλλο τι οὕτως ὠνομάδαται·
[49, 37]   τοῦ Ἴστρου ἐς τὸν Σάουον  καὶ   δι´ ἐκείνου ἐς τὸν Κόλοπα
[49, 27]   ἐπεξιόντων σφίσι τῶν βαρβάρων, ἀποβάλλειν.  ~καὶ   διὰ ταῦτα Ἀντώνιος καὶ
[49, 37]   τῶν ταύτῃ συμμάχων ποιηθέντα λαβών,  καὶ   διά τε τοῦ Ἴστρου ἐς
[49, 13]   τὸν Ἀντώνιόν οἱ ἐσόμενον ὑπετόπουν  καὶ   διὰ τοῦθ´ ἑαυτοὺς ἀνετίμων· ὧν
[49, 18]   Σέξτου τινὸς Πομπηίου ὑπάτων ἀπέθανε,  καὶ   διὰ τοῦτο καὶ Καῖσαρ
[49, 9]   νικήσειαν, οὐκέθ´ ἡττηθήσεσθαι προσδοκῶντες ἔρρωντο.  καὶ   διὰ τοῦτο καὶ σιωπῇ, ὅπως
[49, 30]   σχῆμα τῆς τάξεως ταύτης ἐστί,  καὶ   διὰ τοῦτο καὶ τὴν τῆς
[49, 21]   ἔδοξέ τι καθ´ ἑαυτὸν ἠνδραγαθῆσθαι·  καὶ   διὰ τοῦτο καὶ τῆς ἀρχῆς
[49, 23]   ἀλλ´ οὐ τὰ ἑαυτοῦ ἐπαύξων,  καὶ   διὰ τοῦτο καὶ τὸν φθόνον
[49, 3]   τῶν ὑπαρχόντων σφίσιν ἀντιπάλου εἶχον·  καὶ   διὰ τοῦτο χρόνῳ καὶ ἀγχώμαλα
[49, 39]   διὰ τῶν ἑταίρων, τὰ δὲ  καὶ   διὰ τῶν στρατιωτῶν καταπλήσσων, πάντα
[49, 17]   παρά τε τὴν Ἰταλίαν παρέπλευσε,  καὶ   διαβαλὼν ἐπὶ Κέρκυραν ἐς Κεφαλληνίαν
[49, 12]   τῆς τε ἐξουσίας πάσης παρελύθη,  καὶ   δίαιταν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ οὐκ
[49, 7]   τῇ τοῦ Ἀγρίππου ναυκρατίᾳ, ὡς  καὶ   διαπεπολεμηκότος, χρησάμενος. τοσοῦτον γάρ που
[49, 32]   πρεσβυτέρους μὲν Ἀλέξανδρον καὶ Κλεοπάτραν  (καὶ   δίδυμοι γὰρ ἐτέχθησαν) νεώτερον δὲ
[49, 32]   αὐτῷ καὶ ἐπολυπραγμόνουν ἀκριβῶς αὐτὰ  καὶ   διεθρύλουν, οὐ μέντοι καὶ ἐν
[49, 21]   ἐνίκησεν (ὁ γὰρ Ἀντώνιος προαπώλετο)  καὶ   δόξαν ἀπό τε τούτου καὶ
[49, 35]   ὡς οὐδὲν μᾶλλον ἀπανίστατο ἀλλὰ  καὶ   δυνάμεις προσμετεπέμπετο, συμβῆναί τε βούλεσθαι
[49, 32]   Ἀντώνιος ταῦτά τε οὕτως ἔπραξε,  καὶ   δυναστείας Ἀμύντᾳ μὲν Γαλατίας, καίπερ
[49, 25]   οὐ παρεγένετο τῇ μάχῃ, ἀλλὰ  καὶ   δυνηθεὶς ἄν, ὥς φασί τινες,
[49, 10]   Ἀπολλοφάνης ἄθραυστον τὴν ναῦν ἔχων  καὶ   δυνηθεὶς ἂν φυγεῖν προσεχώρησε τῷ
[49, 7]   αὐτοὺς Καῖσαρ καὶ ἐπαίνοις  καὶ   δωρεαῖς ἀνεκτήσατο, καίπερ ὑπεροπτικώτατά σφισιν
[49, 44]   τοὺς ἐκείνου κατασχόντος ἀνθηττήθη τε  καὶ   ἑάλω, καὶ οὕτως Ἀρμενία
[49, 18]   τῶν Πάρθων συμφοραῖς παρεμυθεῖτο δῆθεν,  καὶ   ἑαυτοῦ τὸ ἐπίφθονον πρός τε
[49, 32]   ἐν τῷ κοινῷ διήλεγχον, ἀλλὰ  καὶ   ἐβουθύτουν καὶ ἑώρταζον· τοῦ γὰρ
[49, 13]   βοῇ ἀπλέτῳ χρώμενοι, οὐχ ὅτι  καὶ   ἐβούλοντο αὐτῆς ἀπαλλαγῆναι (καὶ γὰρ
[49, 36]   μέχρι τῆς θαλάσσης. ὑφ´ οὗπερ  καὶ   ἐγὼ ἐκείνους μὲν Παίονας τούτους
[49, 27]   αὐτοῖς ἀντὶ τοῦ σίτου ἔδωκε  καὶ   ἐδεκάτευσέ τινας, τό τε σύμπαν
[49, 25]   ἐφόνευσαν· τοῦτον γὰρ δὴ μόνον  καὶ   ἐζώγρησαν καὶ ἀπέλυσαν χρήματα λαβόντες.
[49, 31]   καὶ τιμωρήσασθαι ἐπιθυμῶν, καὶ ὑπῆλθε  καὶ   ἐθεράπευσεν, ἵνα τά τε ἐπιτήδεια
[49, 15]   φόρον τὸν ἐκ τῶν ἀπογραφῶν,  καὶ   εἰ δή τι ἄλλο ἔτι
[49, 28]   ἐδυσχέραινον καὶ τὰς νομὰς ἐξέτριβον·  καὶ   εἴγε που κατὰ τύχην δι´
[49, 18]   ἅρμα τε ἔμπροσθεν τοῦ βήματος  καὶ   εἰκόνας ἐν τῷ Ὁμονοείῳ ἔστησε,
[49, 15]   ἄστει ἐπαίνους τε αὐτῷ ὁμοθυμαδὸν  καὶ   εἰκόνας καὶ προεδρίαν ἁψῖδά τε
[49, 38]   δ´ Ὀκταουίᾳ τῇ τε Λιουίᾳ  καὶ   εἰκόνας καὶ τὸ τὰ σφέτερα
[49, 17]   τε σκευὴν τὴν στρατηγικὴν ἀπεδύσατο,  καὶ   εἰπὼν ἄλλα τε καὶ ὅτι
[49, 15]   γενόμενος, καὶ ἄλλα τε πολλὰ  καὶ   εἰπὼν καὶ πράξας, καὶ τέλος
[49, 3]   ἔκ τε τοῦ καλῶς νεῖν  καὶ   ἐκ τοῦ κούφως ἐσκευάσθαι ἐπιβαινόντων,
[49, 21]   πρός τε τὸ προῦχον αὐτοῦ  καὶ   ἐκ τοῦ νόμου, ὅτι
[49, 21]   καὶ δόξαν ἀπό τε τούτου  καὶ   ἐκ τοῦ παραλόγου ἅμα τῆς
[49, 8]   καὶ μήτε ἐκφῆναι τολμῶν, μὴ  καὶ   ἐκ τοῦ φανεροῦ αὐτὸν πολεμώσηται,
[49, 29]   δὲ καὶ ὑπὸ λιμοῦ ἐφθείροντο.  ~καὶ   ἐκ τούτου καὶ αὐτομολία τις
[49, 36]   τοὺς στρατιώτας ἀσκῇ τε ἅμα  καὶ   ἐκ τῶν ἀλλοτρίων τρέφῃ, πᾶν
[49, 36]   προσρήματος τούτου ὄντος, οὐ μέντοι  καὶ   ἐκεῖ, ἀλλ´ ἔν τε τῇ
[49, 26]   τε οὖν Πραάσποις αὖθις προσέμιξε  καὶ   ἐκεῖνα ἐπολιόρκει, τοὺς μὲν πολεμίους
[49, 5]   ἀκραιφνεῖς ἐς τὰς ναῦς ἀντενεβίβασε  καὶ   ἐκείναις τε αὐτῷ ἅμα καὶ
[49, 30]   ἔν τε τῷ μέσῳ συσπειρῶνται  καὶ   ἐκείνας καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ
[49, 9]   τῶν ὁρώντων σφᾶς ἐπίδειξιν ἡμιλλῶντο,  καὶ   ἐκεῖνοι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα
[49, 12]   μετ´ ὀλίγων τινῶν ὥρμησεν ὡς  καὶ   ἐκεῖνόν τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου,
[49, 17]   ὁρμῆσαι. γενόμενος δὲ ἐν Λέσβῳ,  καὶ   ἐκεῖνόν τε ἐπὶ Μήδους ἐστρατευκέναι
[49, 18]   γὰρ ἔτι οἱ εἶναι ἐπλάττετο,  καὶ   ἐκεῖνόν τε ἐπὶ ταῖς ἀπὸ
[49, 8]   διοικεῖν ὡς καὶ συνάρχων ἠξίου,  καὶ   ἐκεῖνος ἐς πάντα αὐτῷ ὡς
[49, 12]   αὐτὸν καὶ μεθίσταντο· καὶ οὕτω  καὶ   ἐκεῖνος ἠναγκάσθη ἐθελοντὴς δὴ ἐν
[49, 24]   τὴν Ἀλβανίδα τὴν ὅμορον ἐμβαλών,  καὶ   ἐκείνους τόν τε βασιλέα αὐτῶν
[49, 33]   που ὑπερήσθη τῷ πράγματι ὥστε  καὶ   ἐκείνῳ σπείσασθαι καὶ τῷ Πολέμωνι
[49, 41]   αὐτὸν ἐπὶ τῷ Ἀντωνίῳ κεκοινολογημένος,  καὶ   ἐκείνῳ τῶν νικητηρίων ἐφθόνει. τοιαῦτα
[49, 23]   ἔς τε τὴν Ἰταλίαν ἀφικνούμενος  καὶ   ἐκεῖσε αὖθις ἐπανιὼν πάντα τὸν
[49, 34]   μὲν ἐς τὴν Σικελίαν ὡς  καὶ   ἐκεῖσε πλευσούμενος, ἐγχρονίσας δὲ ἐνταῦθα
[49, 8]   πρός τε τὸν Σέξτον ἀπέκλινε  καὶ   ἐκοινολογεῖτο αὐτῷ δι´ ἀπορρήτων. ὑποτοπήσας
[49, 43]   τῶν περιδρόμων ἀναδεικνύωνται. καὶ προσέτι  καὶ   ἔλαιον καὶ ἅλας πᾶσι διέδωκε,
[49, 3]   τούτου πλεονεκτοῦντές τε ἅμα ἀλλήλων  καὶ   ἐλαττούμενοι οἷς εἶπον, ἴσην τὴν
[49, 42]   ὑπεστέλλοντο καὶ ἐμετρίαζον· ἄλλοι δὲ  καὶ   ἐλαχίστην τινὰ ἀρχὴν ἔχοντες καὶ
[49, 18]   καταληφθεὶς ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὐτῷ, ἅτε  καὶ   ἐλπίδα αὐτοῦ ἐκ τῆς εὐεργεσίας
[49, 11]   ἐς αὐτὴν ἐσεληλύθει καί τινα  καὶ   ἐλπίδα νεωτέρων σφίσι πραγμάτων ὑπεβεβλήκει)
[49, 40]   μὲν καὶ ἀναγκαζόμενοι πολλὰ δὲ  καὶ   ἐλπίσιν ἀναπειθόμενοι, ἀλλ´ ὀνομαστί
[49, 42]   ἰδίων χρημάτων φιλοτιμούμενοι, καὶ ὑπεστέλλοντο  καὶ   ἐμετρίαζον· ἄλλοι δὲ καὶ ἐλαχίστην
[49, 11]   ἐπῆλθέ τέ οἱ διὰ ταχέων  καὶ   ἐμποδὼν ἐγίγνετο, τῆς μὲν πόλεως
[49, 40]   σφας σὺν τοῖς ἄλλοις αἰχμαλώτοις  καὶ   ἐν ἐπινικίοις τισὶν ἐς {τε}
[49, 7]   οὐδένα ἔτι λόγον ἐποιοῦντο, ἀλλὰ  καὶ   ἐν κέρδει τὸ μηκέτ´ αὐτοὺς
[49, 3]   φυγὴν τῆς μάχης μᾶλλον φοβηθέντες,  καὶ   ἐν μὲν ταύτῃ καὶ κρατῆσαι
[49, 30]   πάσης ὁμοίως τῆς φάλαγγος ὁρᾶσθαι,  καὶ   ἐν σκέπῃ τῶν βελῶν πάντας
[49, 6]   τε οὖν τῇ ἄλλῃ πορείᾳ  καὶ   ἐν ταῖς διαβάσεσι τῶν ποταμῶν
[49, 37]   τὸν τοῦ Σέξτου ἐξελεύθερον ἀπέκτειναν,  καὶ   ἐν τῇ γῇ ἰσχυρῶς αὐτὸν
[49, 7]   τῶν στρατιωτῶν σωτηρίᾳ ἐφρόνει ὥστε  καὶ   ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐπὶ ἐλέφαντος,
[49, 5]   πρὸς Ταυρομένιον ἐπεραιώθη, οὐ μὴν  καὶ   ἐν τύχῃ αὐτῷ ἐχρήσατο. πλέοντα
[49, 32]   αὐτὰ καὶ διεθρύλουν, οὐ μέντοι  καὶ   ἐν τῷ κοινῷ διήλεγχον, ἀλλὰ
[49, 41]   κῦρος λάβῃ, ἐπέστειλεν. οὐ μέντοι  καὶ   ἐν τῷ κοινῷ τι αὐτῶν
[49, 27]   ἐς τὴν πολιορκίαν παρεσκευασμένων ὡς  καὶ   ἐν φιλίᾳ φθείρας. ~ποιήσαντος δὲ
[49, 37]   βάρβαροι μονόξυλα πλοῖα ἀντικατασκευάσαντες διεκινδύνευον,  καὶ   ἔν τε τῷ ποταμῷ ἄλλους
[49, 2]   τὸ ἀεὶ παρεῖκον, οὐ μέντοι  καὶ   ἐναποκινδυνεῦσαι παντὶ τῷ στόλῳ τολμῶντες,
[49, 6]   τά τε ῥοώδη ἐσπίπτοντας ὡς  καὶ   ἐνισχομένους καὶ παραφερομένους ἔβαλλον.
[49, 13]   που ὑπέσχητό σφισι, πολλὰ ἐπηπείλουν,  καὶ   ἐνόμιζον καὶ ἄκοντα αὐτὸν καταδουλώσεσθαι.
[49, 14]   ὡς καὶ οἱ ἄλλοι ἐνέκειντο,  καὶ   ἐξ ἐκείνων πάντας τοὺς δέκατον
[49, 1]   αὖθις ἐπί τε τῇ ἀδείᾳ  καὶ   ἐπ´ ἄλλαις τισὶν ἐλπίσι μετέστη,
[49, 34]   λοιπῶν συνεκάλεσέ τε αὐτοὺς ὡς  καὶ   ἐπ´ ἄλλο τι, καὶ περισχὼν
[49, 30]   τι προσμίσγοντες προσπορεύονται, καὶ πολλάκις  καὶ   ἐπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος ἀναβιβάζουσί
[49, 41]   ὅτι τῆς τε ἀρχῆς παύσασθαι  καὶ   ἐπ´ ἐκείνῃ τῷ τε δήμῳ
[49, 2]   ὑπέφηνε, καὶ ἀμφότεροι ἅμα ὡς  καὶ   ἐπ´ ἐλάττους σφῶν ἀλλήλους ὄντας
[49, 26]   τῇ τῶν ἐπιτηδείων καὶ ζητήσει  καὶ   ἐπαγωγῇ ἀποβάλλων, συχνοὺς δὲ καὶ
[49, 7]   ἀπεσώθησαν. καὶ αὐτοὺς Καῖσαρ  καὶ   ἐπαίνοις καὶ δωρεαῖς ἀνεκτήσατο, καίπερ
[49, 2]   τις αὐτῶν ἠθέλησε, κατεφρόνησεν αὐτῶν,  καὶ   ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο ὡς καὶ πάσαις
[49, 6]   δὲ οὐδέν· εἰ γάρ που  καὶ   ἐπᾴξειάν τισιν, ἔτρεπον μὲν αὐτούς,
[49, 4]   τοῦ Καίσαρος ἐκράτησαν, οὐ μέντοι  καὶ   ἐπεδίωξάν τινα, ὡς μὲν ἐμοὶ
[49, 12]   κατὰ γνώμην αὐτοῖς ἔλεγε, παρωξύνθησαν  καὶ   ἐπέθεντο αὐτῷ, καί τινας τῶν
[49, 2]   τοῦ τῶν ἐναντίων πλήθους ὥρμησε.  καὶ   ἐπειδὴ μήτε πάντας αὐτοὺς ἰδεῖν
[49, 18]   ἔκ τε τῶν συμφορῶν αὐτοῦ,  καὶ   ἐπειδὴ πρὸς τὴν Αἴγυπτον αὐτίκα
[49, 6]   αὐτῶν μετεπέμπετο, ἐκεῖνοι δὲ ἐπολιορκοῦντο.  καὶ   ἐπειδὴ τά τε ἐπιτήδεια ἐπιλείπειν
[49, 34]   τε ἄλλα ἐπ´ αὐτοὺς παρεσκευάσατο,  καὶ   ἐπειδή τινες τῶν ἀφεθέντων ὅτε
[49, 24]   οὐδὲν τι οὐκ ἐπαγγελλόμενος,  καὶ   ἔπεισεν αὐτὸν ἐπαναχωρῆσαι. γνοὺς οὖν
[49, 16]   Μαικήνας, ἀνὴρ ἱππεύς, καὶ τότε  καὶ   ἔπειτα ἐπὶ πολὺ διῴκησεν. ~ὁ
[49, 34]   καὶ τοὺς ἄλλους ἐκ τούτου  καὶ   ἐπελπίσειν καὶ καταστήσειν. ἐπεὶ δὲ
[49, 6]   δεινῶς ἐγίγνοντο. αὐτοὶ μὲν γὰρ  καὶ   ἐπῄεσαν ὁπότε καιρὸς εἴη, καὶ
[49, 20]   τοῖς μάλιστα τῶν πώποτε βασιλευσάντων  καὶ   ἐπὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἐπὶ πρᾳότητι
[49, 40]   πλήθει ἐπί τε βήματος ἐπαργύρου  καὶ   ἐπὶ δίφρου ἐπιχρύσου. οἵ γε
[49, 8]   ἐλαττούμενος οὐδετέρωσε ἀντεπεξῄει. καὶ τοῦτο  καὶ   ἐπὶ πλείους ἡμέρας ἐγένετο. τέλος
[49, 42]   ὀχετῶν, καὶ ἀνεκτήσατο δαπάνῃ οἰκείᾳ  καὶ   ἐπὶ πολλὰ τῆς πόλεως ἐπωχέτευσεν.
[49, 20]   πώποτε βασιλευσάντων καὶ ἐπὶ δικαιοσύνῃ  καὶ   ἐπὶ πρᾳότητι ὑπερηγάπων) ῥᾳδίως, τὴν
[49, 18]   τε τοῦ Κορνουφικίου τοῦ Λουκίου  καὶ   ἐπὶ Σέξτου τινὸς Πομπηίου ὑπάτων
[49, 2]   τε ἀρίστας τῶν νεῶν ἔλαβε,  καὶ   ἐπὶ τὰς Μύλας πρὸς κατασκοπὴν
[49, 39]   Ἀρμενίους καὶ ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ  καὶ   ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ δασμολογήσῃ.
[49, 42]   δὲ διὰ τοῦ Καίσαρος, ψηφίζεσθαι,  καὶ   ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ χρυσίου
[49, 39]   συνειληφέναι ἵνα τοὺς Ἀρμενίους  καὶ   ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ καὶ ἐπὶ
[49, 15]   ἐπί τε τῇ τοῦ Ἀντωνίου  καὶ   ἐπὶ τῇ τοῦ Λεπίδου διαβολῇ,
[49, 23]   τοῦτο μὲν ἐπὶ τοῦ Ἀγρίππου  καὶ   ἐπὶ τοῦ Γάλλου ὑπατευόντων ἐγένετο·
[49, 44]   μὲν μέχρι τοῦ Ἀράξου ὡς  καὶ   ἐπὶ τοὺς Πάρθους στρατεύσων, ἠρκέσθη
[49, 44]   δὲ ἐπὶ τὸν Καίσαρα, συνέθεντο,  καὶ   ἐπὶ τούτῳ στρατιώτας τέ τινας
[49, 24]   ἐπαρθεὶς Ἀντώνιος, καὶ προσέτι  καὶ   ἐπὶ τῷ Μοναίσῃ πολλὰ ἐπελπίσας
[49, 21]   ἱερομηνίας ἐπ´ ἀμφοτέροις τοῖς ἔργοις  καὶ   ἐπινίκια δι´ αὐτὸν λαβών. οἵ
[49, 42]   καὶ ἐλαχίστην τινὰ ἀρχὴν ἔχοντες  καὶ   ἐπινίκια διεπράττοντό σφισιν, οἱ μὲν
[49, 1]   καὶ τότε ἀσμενέστατα, οὐ μέντοι  καὶ   ἐπίστευσέ τι ἔτ´ αὐτῷ. ὡς
[49, 29]   ἀκινάκας σπασάμενοι ἐγγύς σφισιν ὡς  καὶ   ἐπισφάξοντες αὐτοὺς προσῆλθον. κἀν τούτῳ
[49, 7]   προανεχώρησεν, ὥστε καὶ σκεύη τινὰ  καὶ   ἐπιτήδεια ἐν τῷ ἐρύματι καταλιπεῖν,
[49, 18]   καὶ πεισθησόμενός οἱ, οὐ μέντοι  καὶ   ἐποίησε τοῦτο, ἀλλ´ ἔκ τε
[49, 32]   τε ἄλλοι οἱ συνόντες αὐτῷ  καὶ   ἐπολυπραγμόνουν ἀκριβῶς αὐτὰ καὶ διεθρύλουν,
[49, 36]   ἀκούσας οὐδ´ ἀναγνοὺς μόνον, ἀλλὰ  καὶ   ἔργῳ μαθὼν ὥστε καὶ ἄρξας
[49, 10]   ἡττωμένων ἐς τὴν γῆν ἐξεδέχετο,  καὶ   ἐς αὐτὴν τὴν θάλασσαν ἐπεσβαίνων
[49, 11]   τῷ Καίσαρι πέμπων τινὰς ἐπεκάλει,  καὶ   ἐς δίκην αὐτὸν προυκαλεῖτο (εἶχε
[49, 30]   ἐξεγείρονταί τε πελασάντων αὐτῶν ἐξαίφνης,  καὶ   ἐς ἔκπληξίν σφας καθιστᾶσιν. ~ἡ
[49, 21]   καὶ τῆς ἀρχῆς αὐτὸν ἔπαυσε,  καὶ   ἐς οὐδὲν ἔτι οὔτ´ αὐτίκα
[49, 37]   τοῦτο τάς τε πύλας ἀπέκλεισαν  καὶ   ἐς πολιορκίαν κατέστησαν. εἶχον μὲν
[49, 24]   τὸν βασιλέα αὐτῶν Φαρνάβαζον ἐνίκησε  καὶ   ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο, καὶ μετ´
[49, 35]   δὲ ἐπί τε τῶν ἄκρων  καὶ   ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα αὐτῶν
[49, 41]   Σόσσιος ὑπατεύοντες ἤδη τότε,  καὶ   ἐς τὰ μάλιστα αὐτῷ προσκείμενοι,
[49, 6]   τε τὰ καίρια παραγυμνουμένους ἔπαιον,  καὶ   ἐς τὰ πηλώδη τά τε
[49, 14]   ἑκάστους, καὶ τοὺς ἑκατοντάρχους ὡς  καὶ   ἐς τὰς βουλὰς αὐτοὺς τὰς
[49, 3]   ἐς χεῖρας μέν σφισιν ἰόντες  καὶ   ἐς τὰς ναῦς σφῶν μετεκβαίνοντες
[49, 40]   στρατόπεδα ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ κατέλιπε  καὶ   ἐς τὴν Αἴγυπτον ἀνεκομίσθη, τήν
[49, 19]   ἔς τε τὴν διατριβὴν αὐτοῦ  καὶ   ἐς τὴν βραδυτῆτα τῆς στρατιᾶς
[49, 38]   ἔχειν ἔδωκεν. ὡρμημένου δὲ αὐτοῦ  καὶ   ἐς τὴν Βρεττανίαν κατὰ τὸν
[49, 38]   πατρὸς ζῆλον στρατεῦσαι, καὶ ἤδη  καὶ   ἐς τὴν Γαλατίαν μετὰ τὸν
[49, 4]   ὅτι μήτε καταλαβεῖν αὐτοὺς ἐδύναντο,  καὶ   ἐς τὴν γῆν, βράχη ὧν
[49, 41]   δὲ υἱὸν ὄντως γεγονέναι ἔλεγε,  καὶ   ἐς τὴν ἐκείνου δὴ χάριν
[49, 44]   αὐτῷ) ἔς τε τὴν Ἰωνίαν  καὶ   ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ τῷ
[49, 18]   ναῦς ἐμβαλὼν ταύτας τε κατέκαυσε  καὶ   ἐς τὴν μεσόγειαν ὥρμησε. καὶ
[49, 41]   τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μόνον εἶπεν, ἀλλὰ  καὶ   ἐς τὴν Ῥώμην, ἵνα καὶ
[49, 19]   τὸν Πάκορον στράτευμά τε ἀθροίζειν  καὶ   ἐς τὴν Συρίαν ἐμβάλλειν μαθὼν
[49, 32]   καὶ ἔστιν γε αὐτῶν  καὶ   ἐς τὸ ἐναντιώτατον, ὡς καὶ
[49, 43]   τοιαύτῃ τινὶ αἰτίᾳ ὄντες ἀφείθησαν,  καὶ   ἐς τὸ ἔπειτα ἄδειά τισι
[49, 43]   τὸν τοῦ Ἀντωνίου τρόπον ἀπεῖπε,  καὶ   ἐς τὸ τῶν εὐπατριδῶν γένος
[49, 43]   ἐπεσκεύασε, τούς τε ὑπονόμους ἐξεκάθηρε,  καὶ   ἐς τὸν Τίβεριν δι´ αὐτῶν
[49, 34]   τε συντέλειαν τῶν φόρων ἐξέλιπον  καὶ   ἐσβάλλοντες ἔστιν ὅτε ἐς τὰ
[49, 11]   Λέπιδος τῇ τε Μεσσήνῃ προσέπεσε,  καὶ   ἐσδεχθεὶς ἐς αὐτὴν τὰ μὲν
[49, 12]   καὶ τοὺς στρατιώτας αὐτοῦ προσποιησόμενος.  καὶ   ἐσῆλθε μὲν ἐς τὸ στρατόπεδον
[49, 36]   τε κριθὰς καὶ τοὺς κέγχρους  καὶ   ἐσθίουσιν ὁμοίως καὶ πίνουσιν) ἀνδρειότατοι
[49, 32]   γὰρ δὴ τὰ δυσχερῆ συνέκρυπτε,  καὶ   ἔστιν γε αὐτῶν καὶ
[49, 28]   ἐξανειστήκει, ἐς τὴν Ἀρμενίαν ἔγνω.  καὶ   ἑτέραν τινὰ ὁδόν (ἣν γὰρ
[49, 17]   πρὸς αὐτὸν ἀφίκοντο καὶ ὅτι  καὶ   ἕτεροι, οἱ μὲν κατὰ τὴν
[49, 38]   κριθὴν ἀντὶ τοῦ σίτου δοθῆναι,  καὶ   ἑτέρους τὴν τάξιν ἐκλιπόντας δεκατευθῆναι,
[49, 3]   ἐς τὴν θάλασσαν ὁπότε βαπτίζοιντο,  καὶ   ἑτέρων σκαφῶν ῥᾳδίως ἔκ τε
[49, 32]   καὶ ἐς τὸ ἐναντιώτατον, ὡς  καὶ   εὐπραγῶν, ἔγραφεν) ἀλλ´ ὅτι
[49, 37]   τῶν συμμάχων τινὰς ἐνηδρεῦσθαί τε  καὶ   ἐφθάρθαι ἐπύθοντο· τότε γὰρ ἀθυμήσαντες
[49, 21]   οὐ μόνον οὐχ ἥσθη ἀλλὰ  καὶ   ἐφθόνησεν, ὅτι ἔδοξέ τι καθ´
[49, 25]   μείζονος βασιλεῖ, ὁμωνύμῳ τέ οἱ  καὶ   ἐχθρῷ ὄντι, πεισθεὶς στρατεῦσαι πρὸς
[49, 32]   κοινῷ διήλεγχον, ἀλλὰ καὶ ἐβουθύτουν  καὶ   ἑώρταζον· τοῦ γὰρ Καίσαρος πρὸς
[49, 26]   μὲν ἐν τῇ τῶν ἐπιτηδείων  καὶ   ζητήσει καὶ ἐπαγωγῇ ἀποβάλλων, συχνοὺς
[49, 31]   χειμών τε γὰρ ἤδη ἦν,  καὶ   Ἀρμενία ἐν τοῖς
[49, 9]   οὖν τό τε σημεῖον ἤρθη  καὶ   σάλπιγξ ὑπεσήμηνεν, ἐκεῖναί τε
[49, 3]   ἰσοπαλὴς τῇ τῶν ἐναντίων βεβαιότητι  καὶ   τούτων βαρύτης ἰσοστασία τῇ
[49, 9]   γὰρ οὖσαι ἐπὶ πλεῖστον ἐπέσχον)  καὶ   χώρα μὲν ἐγγὺς
[49, 38]   τὸν τοῦ πατρὸς ζῆλον στρατεῦσαι,  καὶ   ἤδη καὶ ἐς τὴν Γαλατίαν
[49, 7]   τὸ μηκέτ´ αὐτοὺς κακοπαθεῖν ἐτίθεντο,  καὶ   ἤθελον καὶ αὐτοὶ τῶν ἤδη
[49, 25]   τὰ τοῦ πολέμου πάντα ἡτοιμάζετο.  ~καὶ   ἦλθε μέχρι τοῦ Εὐφράτου, νομίζων
[49, 2]   τε Σέξτον τῆς νυκτὸς μετεπέμψατο,  καὶ   ἡτοιμάζετο ὡς καὶ αὐτῇ τῇ
[49, 34]   καὶ οἱ Ταυρίσκοι Λιβυρνοί τε  καὶ   Ἰάπυδες οὐδὲν μὲν οὐδὲ ἐκ
[49, 10]   τι καὶ τοῖς σώμασιν ὡς  καὶ   ἰδεῖν καὶ νοῆσαι δυναμένοις σφίσιν
[49, 21]   οὔθ´ ὕστερον αὐτῷ ἐχρήσατο, καίτοι  καὶ   ἱερομηνίας ἐπ´ ἀμφοτέροις τοῖς ἔργοις
[49, 14]   ἔτος ἐν τῇ στρατείᾳ ἔχοντας.  καὶ   ἵνα γε τοὺς λοιποὺς ἐπισχῇ,
[49, 6]   Μύλας ἐπορεύετο. καὶ αὐτῷ προσβαλόντες  καὶ   ἱππῆς καὶ ψιλοὶ πόρρωθεν (οὐ
[49, 20]   τοῦ πρανοῦς οὐ χαλεπῶς, ἅτε  καὶ   ἱππῆς ὄντες, ἀπεώσθησαν, κἀνταῦθα ἀνδρείως
[49, 30]   τινὰς ἐπάνωθεν αὐτῆς, καὶ προσέτι  καὶ   ἵππους καὶ ὀχήματα, ὁσάκις ἂν
[49, 12]   καὶ παρὰ τοῖς ὅπλοις, ἅτε  καὶ   ἰσχυρότερος αὐτοῦ ὤν, ἔχειν, εὐθὺς
[49, 17]   διάφευξιν ποιήσονται, παρῄνεσέ σφισιν ἰδίᾳ  καὶ   καθ´ ἑαυτὸν ἑκάστῳ τῆς σωτηρίας
[49, 34]   σφας στρατόπεδον κατεχώρισεν, ἵν´ ἰδίᾳ  καὶ   καθ´ ἑαυτοὺς ὄντες μήτε προσδιαφθείρωσί
[49, 31]   μὲν ἐθώπευσεν αὐτόν, πολλὰ δὲ  καὶ   καθυπέσχετο αὐτῷ, ὅπως σφίσι χειμάσαι
[49, 27]   πόλει, δείσας Φραάτης μὴ  καὶ   κακόν τι αὐτὴν ἐν τῷ
[49, 4]   αὐτῶν· ἡττᾶσθαι μὲν γάρ σφας  καὶ   κακῶς πράττειν οὐκ εὔχονται, οὐ
[49, 6]   περιστοιχιζόμενοι γὰρ αὐτοὺς οἱ ἐναντίοι  καὶ   κατ´ ὀλίγους, οἷα ἐν τῷ
[49, 26]   γὰρ τῶν νεκρῶν οὐδένα εὗρε.  καὶ   κατὰ μὲν τοῦτ´ ἐφοβήθη, ὅτι
[49, 39]   μὲν πρῶτα ἄδετόν τε εἶχε,  καὶ   κατὰ τὰ φρούρια ἐν οἷς
[49, 27]   τὴν νευρὰν τοῦ τόξου ψάλλων,  καὶ   καταδραμὼν αὐτοὺς πολλὰ τέλος τὴν
[49, 22]   Ἀντώνιος προσέβαλε μὲν τῷ Ἀντιόχῳ,  καὶ   κατακλείσας αὐτὸν ἐς Σαμόσατα ἐπολιόρκει·
[49, 12]   αὐτοῖς μετὰ παντὸς τοῦ στρατοῦ,  καὶ   κατακλείσας σφᾶς ἐς τὸ τάφρευμα
[49, 30]   γὰρ καὶ οἱ ἵπποι ὀκλάζειν  καὶ   κατακλίνεσθαι διδάσκονται) κἀν τούτῳ δόκησίν
[49, 7]   ἀπεληλυθότα, ἐπεραιώθη ἐς τὴν Σικελίαν  καὶ   καταλαβὼν τάς τε Μύλας καὶ
[49, 34]   ἄλλους ἐκ τούτου καὶ ἐπελπίσειν  καὶ   καταστήσειν. ἐπεὶ δὲ καὶ ὣς
[49, 36]   τινῶν ἐς πάννους ἐπιχωρίως πως  καὶ   κατατέμνοντες καὶ προσαγορεύοντες συρράπτουσι. καὶ
[49, 8]   ἐγένετο. τέλος δὲ δείσας μὴ  καὶ   καταφρονηθεὶς διὰ ταῦθ´ ὑπὸ τῶν
[49, 22]   ὄντας ἀποκτείναντα μάχῃ τε ἐνίκησε,  καὶ   καταφυγόντα ἐς τὰ Ἱεροσόλυμα πολιορκίᾳ
[49, 7]   τοὺς ἀνέχοντάς σφας προσαπώλλυσαν, εἴτε  καὶ   κατελείποντο, τὸ στράτευμα πᾶν ἐς
[49, 17]   πατρὸς αὐτοῦ μνήμην καὶ δεξαμένων  καὶ   κατεχόντων, ἐπειδὴ τόν τε Ἀντώνιον
[49, 13]   ἐπέραινον, τῆς γοῦν στρατείας ὡς  καὶ   κεκμηκότες ἀφεθῆναι ἠξίουν, θυμῷ καὶ
[49, 30]   κἀν τούτῳ δόκησίν σφισιν ὡς  καὶ   κεκμηκότες παρασχόντες ἐξεγείρονταί τε πελασάντων
[49, 25]   ἀπροσδοκήτῳ τε ἐν τῇ πορείᾳ  καὶ   κεκμηκότι προσπεσόντες πάντας, πλὴν τοῦ
[49, 32]   ἐξ αὐτῆς, πρεσβυτέρους μὲν Ἀλέξανδρον  καὶ   Κλεοπάτραν (καὶ δίδυμοι γὰρ ἐτέχθησαν)
[49, 1]   ἐν Λούκιός τε Γέλλιος  καὶ   Κοκκήιος Νέρουας ὑπάτευσαν, ταῦθ´ οὕτως
[49, 3]   φοβηθέντες, καὶ ἐν μὲν ταύτῃ  καὶ   κρατῆσαι ἂν ἐλπίσαντες, ἐν δὲ
[49, 9]   ἐν τῷ ἔργῳ μὴ ἀποτρίβωσι,  καὶ   κραυγῇ μικρᾷ ἐχρῶντο, τούς τε
[49, 6]   τῶν πολεμίων ἐς χεῖρας, ἅτε  καὶ   κρείττονι τοῖς ὁπλίταις ὄντι, ἥξειν,
[49, 27]   ~καὶ διὰ ταῦτα Ἀντώνιος  καὶ   κριθὴν πᾶσιν αὐτοῖς ἀντὶ τοῦ
[49, 32]   τε Παλαιστίνης, Κρήτης τέ τινα  καὶ   Κυρήνην τήν τε Κύπρον αὐτοῖς
[49, 41]   τοῦτόν τε γὰρ ἠλέει ἅτε  καὶ   λάθρᾳ πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τῷ
[49, 0]   α. Ὡς Καῖσαρ Σέξτον ἐνίκησε  καὶ   Λέπιδον καθεῖλεν. β. Ὡς Οὐεντίδιος
[49, 7]   τῶν τελευτώντων ὄντες (ἅτε γὰρ  καὶ   λίθοις καὶ ἀκοντίοις πόρρωθεν βαλλόμενοι,
[49, 22]   Ἀραδίους πολιορκηθέντας τε μέχρι τότε  καὶ   λιμῷ καὶ νόσῳ ταλαιπωρηθέντας ἐχειρώσατο,
[49, 24]   αὐτοῦ πρὸς τὸν Φραάτην ἔπεμψε.  καὶ   λόγῳ μὲν τὴν εἰρήνην ἔπραττεν
[49, 44]   μικροτέραν Ἀρμενίαν, ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος,  καὶ   Λούκιον Φλάουιον ποιήσας τε ἅμα
[49, 38]   τε Ἀντώνιος τὸ δεύτερον  καὶ   Λούκιος Λίβων ὑπάτευον προκεχωρηκότος, τῶν
[49, 32]   γραμματεῖ τοῦ Δηιοτάρου γενομένῳ, ἔδωκε,  καὶ   Λυκαονίας Παμφυλίας τέ τινα αὐτῷ
[49, 25]   Ἀρμενίαν εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ἐχώρησε,  καὶ   μαθὼν ἐνταῦθα τὸν Μῆδον πολὺ
[49, 5]   τε τὴν Μεσσήνην σπουδῇ ἀφίκετο,  καὶ   μαθὼν παρόντα αὐτὸν ἄλλους τε
[49, 26]   γὰρ σφενδονῆται πολλοί τε ὄντες  καὶ   μακροτέραν τῶν τόξων ἱέντες πάντα
[49, 21]   τοῖς Πάρθοις διὰ τοῦ Πακόρου,  καὶ   μάλισθ´ ὅτι ἐν τῇ αὐτῇ
[49, 31]   πολλὰ εἶχον, ἐνταῦθα δὴ  καὶ   μάλιστα αὐτοῖς συνεπέθετο. ὅθενπερ συχνῶν
[49, 40]   τοῦ Μήδου θυγατέρα, ὅπως ἔτι  καὶ   μᾶλλον αὐτὸν προσεταιρίσηται, μνηστεύσας, τά
[49, 33]   λαβών. καὶ μὲν ἔτι  καὶ   μᾶλλον τῷ τε ἔρωτι καὶ
[49, 31]   ἐν χειμῶνι, ἐδύναντο, καὶ ἅμα  καὶ   μάτην ταλαιπωρήσειν ἔμελλον (ὑποστρέψαι γὰρ
[49, 8]   Σέξτος περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἀντεστρατοπεδεύσατο·  καὶ   μάχην μὲν οὐδεμίαν εὐθὺς μεγάλην
[49, 12]   ὀλίγους ὡς ἕκαστοι ἐγκατέλιπον αὐτὸν  καὶ   μεθίσταντο· καὶ οὕτω καὶ ἐκεῖνος
[49, 24]   ἐνίκησε καὶ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο,  καὶ   μετ´ αὐτοῦ ἐς τὴν Ἀλβανίδα
[49, 40]   Ἀρμένιον μετά τε τῆς γυναικὸς  καὶ   μετὰ παίδων ἄγων. καί σφας
[49, 38]   τὸ ἄλλο Παννονικὸν ὁμολογίᾳ προσηγάγετο.  ~καὶ   μετὰ ταῦτα ἐκεῖ μὲν Φούφιον
[49, 10]   ἱππῆς οἱ σὺν αὐτῷ πάντες,  καὶ   μετὰ ταῦτα καὶ πεζοί τινες
[49, 23]   ἐκεῖνον δυσανασχετοῦντα ἐπὶ τούτῳ ἐπαπέκτεινε,  καὶ   μετὰ ταῦτα καὶ τῶν ἄλλων
[49, 12]   ἐν τάχει βοηθείας τυχὼν ἐσώθη.  καὶ   μετὰ τοῦτ´ ἐπῆλθέ τε αὖθις
[49, 22]   ἄλλος ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων ἐπεπόνθει,  καὶ   μετὰ τοῦτο καὶ ἀπέσφαξεν. ~ἐπὶ
[49, 33]   παραυτίκα οἴκαδε αὐτῇ ἐπανελθεῖν κελεύσας,  καὶ   μετὰ τοῦτο τὰ δῶρα τὰ
[49, 15]   Καπιτωλίου μετά τε τῆς γυναικὸς  καὶ   μετὰ τῶν παίδων ἑστιᾶσθαι ἔδωκαν.
[49, 7]   λίθοις καὶ ἀκοντίοις πόρρωθεν βαλλόμενοι,  καὶ   μηδεμίαν ἐκ χειρὸς πληγὴν ὑπομένοντες,
[49, 34]   τινες τῶν ἀφεθέντων ὅτε ἐστασίασαν  καὶ   μηδὲν λαβόντων στρατεύσασθαι αὖθις ἠθέλησαν,
[49, 29]   τοὺς λοιποὺς πάντας παραχρῆμα ἀποχωρῆσαι  καὶ   μηκέτι μηδέν´ αὐτοῖς ἐπακολουθῆσαι. ~ἡ
[49, 8]   ὑποτοπήσας οὖν τοῦτο Καῖσαρ,  καὶ   μήτε ἐκφῆναι τολμῶν, μὴ καὶ
[49, 26]   ἄνδρας ἐν τούτῳ πολλὰς δὲ  καὶ   μηχανάς, ἐπεξιόντων σφίσι τῶν βαρβάρων,
[49, 29]   καταπεπτωκέναι τε ὑπὸ τῶν τραυμάτων  καὶ   μιᾶς ἐπικοπῆς εἶναι, τὰ μὲν
[49, 21]   τε τὰ νικητήρια ἑορτάσαι ὥσπερ  καὶ   μόνος ἐνίκησεν (ὁ γὰρ Ἀντώνιος
[49, 6]   σφᾶς ἐν τῇ ἀναστροφῇ, ἅτε  καὶ   μονούμενοι ταῖς ἐκδρομαῖς, εἶχον. ἔν
[49, 31]   ἐν τοῖς ὄρεσι, δι´ ὧνπερ  καὶ   μόνων ἀγαπητῶς ἐπορεύθη, κρυσταλλώδης ἀεί
[49, 37]   καὶ ταῖς ναυσί, καί τινας  καὶ   ναυμαχίας ἐν αὐτῷ ἐποιήσατο. καὶ
[49, 10]   τοῖς σώμασιν ὡς καὶ ἰδεῖν  καὶ   νοῆσαι δυναμένοις σφίσιν ἐνεδείκνυντο· ἐπεὶ
[49, 6]   χρόνῳ κατὰ χώραν μένων ἐκπολιορκηθῇ,  καὶ   νομίσας διατρίβοντι μέν οἱ αὐτοῦ
[49, 18]   αὐτοῦ γράμματα Τίτιος λαβών,  καὶ   νομίσας ὄντως δεύτερα εἶναι,
[49, 22]   τε μέχρι τότε καὶ λιμῷ  καὶ   νόσῳ ταλαιπωρηθέντας ἐχειρώσατο, καὶ τὸν
[49, 14]   τε χώραν τὴν Κνωσίαν, ἣν  καὶ   νῦν ἔτι καρποῦνται, ἀντέδωκε. ταῦτα
[49, 37]   Σάουον ὀλίγον ἀπέχοντα αὐτοῦ ἐμβάλλει  καὶ   νῦν πᾶσαν τὴν πόλιν ἐγκεκύκλωται,
[49, 8]   ἐξάγων πρὸ τοῦ στρατοπέδου προπαρέτασσε,  καὶ   Ἀγρίππας ἅμα ἐπιπλέων ἀπεσάλευεν·
[49, 4]   ταῦθ´ οὕτω πέφυκε καὶ ὅτι  καὶ   Ἀγρίππας ἐπεμελεῖτο αὐτῶν οἶδα,
[49, 9]   λοιποῦ ἑκατέρων ὁμίλου κατείχετο. ὅθενπερ  καὶ   ἀγὼν ἔδοξε μὲν τῶν
[49, 34]   τε δεόμενος, καὶ φοβηθεὶς μὴ  καὶ   Ἀντώνιος αὐτοὺς σφετερίσηται, συγγιγνώσκειν
[49, 8]   ἀπ´ αὐτοῦ βουληθείς, Λιλυβαίῳ προσέβαλε·  καὶ   Γάλλος ἐνταῦθα αὐτῷ πεμφθεὶς
[49, 2]   ἐπιπλευσούμενος. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο  καὶ   Δημοχάρης ἔπαθε· μόνας τε
[49, 11]   ἐκεῖνός τε γὰρ λάθρᾳ ἐξέπλευσε,  καὶ   Καῖσαρ ἐν μεγάλῃ ταραχῇ
[49, 38]   μὲν Ἀγρίππας, ἔπειτα δὲ  καὶ   Καῖσαρ ἐπεστράτευσε. καὶ τοὺς
[49, 18]   ὑπάτων ἀπέθανε, καὶ διὰ τοῦτο  καὶ   Καῖσαρ ἱπποδρομίαν τε ἐποίησε
[49, 32]   τε φήμη τὴν ἀλήθειαν ἐσήγγελλε,  καὶ   Καῖσαρ οἵ τε ἄλλοι
[49, 7]   διαπεπολεμηκότος, χρησάμενος. τοσοῦτον γάρ που  καὶ   Κορνουφίκιος ἐπὶ τῇ τῶν
[49, 33]   ἐν τε Πομπήιος  καὶ   Κορνουφίκιος ὑπάτευσαν, στρατεῦσαι ἐπὶ
[49, 8]   ἐπέραινον, πρὸς τὸ Ἀρτεμίσιον ἀφίκοντο.  καὶ   μὲν Γάλλος ἐπέρρωσε τὸν
[49, 12]   ἐσθῆτι φαιᾷ ἱκέτης αὐτοῦ γενέσθαι.  καὶ   μὲν ἐκ τούτου τῆς
[49, 33]   ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο ᾐτήκει, λαβών.  καὶ   μὲν ἔτι καὶ μᾶλλον
[49, 19]   τὰ ψηφισθέντα ἐπ´ αὐτῇ ἐξηκεῖτο.  ~καὶ   μὲν ταῦτα ἔπραττε, τὰ
[49, 22]   πρότερον πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ἐχαρίσατο.  καὶ   μὲν ταῦτα πράξας ἐς
[49, 32]   καὶ παρὰ τῶν συμμάχων ἠργυρολόγησε.  ~καὶ   μὲν ταῦτα πράξας ἐς
[49, 11]   ὡς καὶ συγκαταστρεψάμενος αὐτὴν ἀντεποιεῖτο.  καὶ   μὲν ταῦτά τε τῷ
[49, 44]   στρατιώτας τέ τινας ἀντέδοσάν σφισι,  καὶ   μὲν τῆς Ἀρμενίας τῆς
[49, 6]   οἱ ὅτι δουλώσεται αὐτήν, ἀνερρώσθη.  ~καὶ   μὲν τὸν Ἀγρίππαν σπουδῇ
[49, 25]   δὲ ταῦτα τε Πάρθος  καὶ   Μῆδος ἐκεῖνον μὲν μάτην
[49, 1]   οὗτός τε πολλὰς ναῦς ἔφθειρε,  καὶ   Μηνᾶς ταραττομέναις ταῖς λοιπαῖς
[49, 23]   τὸν Ἀντώνιον ἀποχωρῆσαι, ἐν οἷς  καὶ   Μοναίσης ἦν. τοῦτο μὲν
[49, 20]   ἐγίγνοντο. κἀν τῷ πόνῳ τούτῳ  καὶ   Πάκορος πεσὼν πλεῖστον αὐτοὺς
[49, 36]   τῇ τε Δελματίᾳ, ἧς ποτε  καὶ   πατήρ μου χρόνον τινὰ
[49, 9]   ἅπασαι πρὸς τῇ γῇ συνέμιξαν  καὶ   πεζὸς ἀμφοτέρων ὁμοίως ἐπ´
[49, 5]   δὲ τε ναυμαχία ἐγένετο,  καὶ   Σέξτος ἔς τε τὴν
[49, 7]   τέ σφισι καὶ στρατιώτας ἔπεμψε·  καὶ   Σέξτος οἰηθεὶς καὶ αὐτὸν
[49, 41]   ἀνεγνώσθη· τε γὰρ Δομίτιος  καὶ   Σόσσιος ὑπατεύοντες ἤδη τότε,
[49, 18]   αὐτὸν ἐπιδιώξαντες τε Τίτιος  καὶ   Φούρνιος ἔν τε Μιδαείῳ
[49, 22]   τοῦ θεοῦ ἀμυνόμενοι, ἔπειτα δὲ  καὶ   οἱ ἄλλοι ἐν τῇ τοῦ
[49, 14]   στρατεύσαντας αὐτῷ, ἔπειτα δὲ ὡς  καὶ   οἱ ἄλλοι ἐνέκειντο, καὶ ἐξ
[49, 17]   ἐς Κεφαλληνίαν ἐκεῖθεν ἦλθε· κἀνταῦθα  καὶ   οἱ ἄλλοι κατὰ τύχην ὑπὸ
[49, 36]   δ´ οὖν οὗτοί τε ἀπωλώλεσαν  καὶ   οἱ ἄλλοι κατεστράφατο μηδὲν ἀξιόλογον
[49, 15]   χρείας οὔσης θείς, ἔπειτα δὲ  καὶ   οἱ ἄλλοι οἱ παραγενόμενοί τε
[49, 28]   ἄγνωστα ἐσπίπτοντες ἐσφάλλοντο, καὶ προσέτι  καὶ   οἱ βάρβαροι τὰ στενόπορα αὐτῶν
[49, 15]   τῆς νίκης αὐτοῦ πυθέσθαι κατέστη,  καὶ   οἱ ἐν τῷ ἄστει ἐπαίνους
[49, 27]   καιροὺς τῶν ἐπεκδρομῶν ἀκριβῶς ἐτήρουν,  καὶ   οἱ ἔξω τοῖς τε κατὰ
[49, 26]   ἔνδον ὄντες ἰσχυρῶς αὐτὸν ἀπεκρούοντο,  καὶ   οἱ ἔξωθεν οὐ ῥᾳδίως αὐτῷ
[49, 35]   οὐ γὰρ ὅτι ἐκεῖνοι, ἀλλὰ  καὶ   οἱ ζωγρηθέντες σφῶν ἑκούσιοι οὐ
[49, 22]   πολλὰ μὲν δὴ καὶ δεινὰ  καὶ   οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς Ῥωμαίους ἔδρασαν
[49, 10]   καὶ ἄλλοι, τε Γάλλος  καὶ   οἱ ἱππῆς οἱ σὺν αὐτῷ
[49, 30]   κυπτάζουσι πάντες ἅμα (καὶ γὰρ  καὶ   οἱ ἵπποι ὀκλάζειν καὶ κατακλίνεσθαι
[49, 31]   ἐπὶ τοὺς Πάρθους αὖθις ἐπιστρατεύσει.  καί   οἱ καὶ παρὰ τῆς Κλεοπάτρας
[49, 3]   οὐδὲν ἔλαττον ὧν ἔδρων ἔπασχον·  καὶ   οἱ Καισάρειοι ἐς χεῖρας μέν
[49, 35]   ἔφθειραν καὶ τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν,  καὶ   οἱ μὲν ἑαυτοὺς οἱ δὲ
[49, 36]   καὶ κατατέμνοντες καὶ προσαγορεύοντες συρράπτουσι.  καὶ   οἱ μὲν εἴτ´ οὖν διὰ
[49, 28]   κατέκαυσαν καὶ τὰ χώματα διεσκέδασαν,  καὶ   οἱ Πάρθοι λόγον μὲν οὐδένα
[49, 39]   οὔτε οἱ χρυσοφύλακες προσεῖχον αὐτῷ  καὶ   οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες Ἀρτάξην
[49, 34]   ἐπεραιώθη. οἵ τε γὰρ Σάλασσοι  καὶ   οἱ Ταυρίσκοι Λιβυρνοί τε καὶ
[49, 30]   τρόπον γίγνεται. τὰ μὲν σκευοφόρα  καὶ   οἱ ψιλοὶ οἵ τε ἱππῆς
[49, 37]   δυνατῶν ἀναπεισθέντες ὡμολόγησάν τε αὐτῷ  καὶ   ὁμήρους ἔδοσαν, μετὰ δὲ τοῦτο
[49, 6]   ψιλοὶ πόρρωθεν (οὐ γὰρ δὴ  καὶ   ὁμόσε χωρῆσαι ἐτόλμων) ἄποροι δεινῶς
[49, 14]   μήτ´ αὖθις ἄλλῳ τῳ ἐγένετο.  καὶ   ὅπως γε διὰ παντός, ὁσάκις
[49, 23]   τὴν ἀρχὴν ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε,  καὶ   ὃς παραλαβὼν αὐτὴν ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων
[49, 18]   συνόντα οἱ, ἐπ´ αὐτὸν ἔπεμψε.  καὶ   ὃς προαισθόμενός τε τοῦτο καὶ
[49, 17]   ἀπεδύσατο, καὶ εἰπὼν ἄλλα τε  καὶ   ὅτι ἀθρόοι μὲν ὄντες οὔτ´
[49, 17]   Σικελίας συχνοὶ πρὸς αὐτὸν ἀφίκοντο  καὶ   ὅτι καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν
[49, 4]   ὅτι μὲν ταῦθ´ οὕτω πέφυκε  καὶ   ὅτι καὶ Ἀγρίππας ἐπεμελεῖτο
[49, 5]   τε ὀλιγότητος τῶν ἐναντίων νεῶν  καὶ   ὅτι καὶ προήττηντο, τοῦ τε
[49, 32]   τὸν καὶ Φιλάδελφον ἐπικληθέντα, ἀνείλετο,  καὶ   ὅτι πολλὰ μὲν τῆς Ἀραβίας
[49, 7]   χειρὸς πληγὴν ὑπομένοντες, πολλαχῇ τε  καὶ   οὐ πάντῃ καιρίαν ἐτιτρώσκοντο) αὐτοί
[49, 5]   τῇ νήσῳ ἀπειλημμένον δεινῶς ἤχθετο.  καὶ   οὐ πρότερον ἀνεθάρσησε πρὶν ἰχθύν
[49, 8]   Δημοχάρει, ναῦς τε συχνὰς ἀπέβαλε  καὶ   οὐκ εὐθὺς πρὸς τὸν Καίσαρα
[49, 10]   μὲν ἐπαιώνισαν οἱ δὲ ὠλοφύραντο.  καὶ   οὗτοι μέν, ὡς καὶ αὐτοὶ
[49, 1]   ὀνομαζόμενον ὑπερβάλλοντι χειμὼν μέγας ἐπέπεσε·  καὶ   οὗτός τε πολλὰς ναῦς ἔφθειρε,
[49, 12]   ἕκαστοι ἐγκατέλιπον αὐτὸν καὶ μεθίσταντο·  καὶ   οὕτω καὶ ἐκεῖνος ἠναγκάσθη ἐθελοντὴς
[49, 34]   ἀφείλετο καὶ τῆς στρατείας ἔπαυσε.  καὶ   οὕτω τήν τε ἑαυτῶν ἀσθένειαν
[49, 37]   ἐπύθοντο· τότε γὰρ ἀθυμήσαντες ἐνέδοσαν.  καὶ   οὕτως ἁλόντων ἐκείνων καὶ τὸ
[49, 39]   σπουδῇ πρὸς τὰ Ἀρτάξατα ἤλασε.  καὶ   οὕτως αὐτὸν ὀψέ ποτε, τὰ
[49, 8]   πεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ Σέξτου προσεπολέμει.  καὶ   οὕτως ἐκεῖθεν ἀμφότεροι, ἐπειδὴ μηδὲν
[49, 20]   οἱ καιρὸν τὰς δυνάμεις ἀθροῖσαι.  ~καὶ   οὕτως ἐν τῇ Συρίᾳ αὐτῷ
[49, 44]   κατασχόντος ἀνθηττήθη τε καὶ ἑάλω,  καὶ   οὕτως Ἀρμενία μετὰ τῆς
[49, 18]   ἀλλ´ οὐ τῇ γνώμῃ προσέσχε.  καὶ   οὕτως τε Σέξτος ἐπί
[49, 43]   γερουσίαν τελούντων ἐπὶ λῃστείᾳ κρίνεσθαι,  καὶ   οὕτως οἵ τε τότε ἐν
[49, 30]   αὐτῆς, καὶ προσέτι καὶ ἵππους  καὶ   ὀχήματα, ὁσάκις ἂν ἐν κοίλῳ
[49, 37]   τήν τε χώραν σφῶν ἔκαιε  καὶ   πάνθ´ ὅσα ἐδύνατο λείαν ἐποιεῖτο.
[49, 38]   καὶ Δελμάται σὺν αὐτοῖς ἐπανέστησαν.  καὶ   Παννονίους μὲν Γέμινος, καίτοι
[49, 43]   ἀγορανόμος Ἀγρίππας ἑκὼν ἐγένετο,  καὶ   πάντα μὲν τὰ οἰκοδομήματα τὰ
[49, 2]   γὰρ τὰς δυνάμεις ἀλλήλων ᾔδεσαν,  καὶ   πάντα πρός τε τὸ μεῖζον
[49, 4]   πράττειν οὐκ εὔχονται, οὐ μέντοι  καὶ   παντελῶς τι καταπράξαντας τὴν δόξαν
[49, 43]   ἐν ταῖς πανηγύρεσιν, ἃς πολλὰς  καὶ   παντοδαπὰς ἐποίησεν ὥστε καὶ τοὺς
[49, 5]   ἀποβαίνοντα αὐτὸν οὐδεὶς ἐκώλυσεν, ἀλλὰ  καὶ   πάνυ καθ´ ἡσυχίαν τά τε
[49, 14]   τοῦτο οὐδὲν ἔτ´ ἐφθέγξαντο, ἀλλὰ  καὶ   πάνυ προσέχειν αὐτῷ ἤρξαντο, ὅτι
[49, 41]   καὶ ἐς τὴν Ῥώμην, ἵνα  καὶ   παρ´ ἐκείνων τὸ κῦρος λάβῃ,
[49, 3]   ἔπλεον. ~ἐγγὺς δὲ δὴ γενόμενοι,  καὶ   παρὰ δόξαν πολλῷ πλείους τοὺς
[49, 14]   τότε οὖσα, προσεξεπρίατο ἄλλην τε  καὶ   παρὰ Καμπανῶν τῶν ἐν τῇ
[49, 1]   ἦρέ τε ἐκ τῶν Βαιῶν  καὶ   παρὰ τὴν Ἰταλίαν ἐκομίζετο, ἐλπίδα
[49, 31]   Πάρθους αὖθις ἐπιστρατεύσει. καί οἱ  καὶ   παρὰ τῆς Κλεοπάτρας χρήματα ἦλθεν,
[49, 12]   τὰ δίκαια παρά τε ἑαυτῷ  καὶ   παρὰ τοῖς ὅπλοις, ἅτε καὶ
[49, 31]   τοὺς φίλους ἠράνισε, πολλὰ δὲ  καὶ   παρὰ τῶν συμμάχων ἠργυρολόγησε. ~καὶ
[49, 11]   ἀπογνοὺς τὰ παρόντα φυγεῖν ἐβουλεύσατο,  καὶ   παραλαβὼν τήν τε θυγατέρα καὶ
[49, 33]   περαιτέρω προεχώρησεν ἀλλὰ ἀνεκομίσθη, καίτοι  καὶ   παραυτίκα οἴκαδε αὐτῇ ἐπανελθεῖν κελεύσας,
[49, 6]   ἐσπίπτοντας ὡς καὶ ἐνισχομένους  καὶ   παραφερομένους ἔβαλλον. ~καὶ τοῦτ´ ἐπὶ
[49, 17]   τε σχῆμα τὸ στρατηγικὸν ἀνέλαβε,  καὶ   παρεσκευάζετο ὡς καὶ τὴν περαίαν
[49, 41]   τὸν Καίσαρα ἤτοι ἀναγκάσωσιν, ἅτε  καὶ   παρόντα, τῶν ὅπλων προαποστῆναι,
[49, 2]   αὐτῶν, καὶ ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο ὡς  καὶ   πάσαις ταῖς ναυσὶ τῆς ὑστεραίας
[49, 44]   Φλάουιον ποιήσας τε ἅμα ὕπατον  καὶ   παύσας (συνῆν γὰρ αὐτῷ) ἔς
[49, 10]   αὐτῷ πάντες, καὶ μετὰ ταῦτα  καὶ   πεζοί τινες ἐποίησαν. ~ἀφ´ οὗπερ
[49, 18]   ὑποσχομένου δώσειν, ἀντέγραψε μὲν ὡς  καὶ   πεισθησόμενός οἱ, οὐ μέντοι καὶ
[49, 15]   οἱ παραγενόμενοί τε ἐν αὐτῇ  καὶ   πεμφθέντες ἐς τὴν Ῥώμην ὑπὸ
[49, 20]   δὲ πρός τε τὸ ἀνέλπιστον  καὶ   περὶ ἀλλήλοις, ὑπό τε τῶν
[49, 18]   τε Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας κατέλαβον  καὶ   περισχόντες ἐζώγρησαν. μαθὼν δὲ τοῦτο
[49, 34]   ὡς καὶ ἐπ´ ἄλλο τι,  καὶ   περισχὼν τῷ στρατῷ τά τε
[49, 36]   τοὺς κέγχρους καὶ ἐσθίουσιν ὁμοίως  καὶ   πίνουσιν) ἀνδρειότατοι δ´ οὖν διὰ
[49, 27]   τε ἅμα τὴν μεγαλαυχίαν αὐτοῦ,  καὶ   πιστεύσας ὅτι, ἄν που μεταστῇ,
[49, 19]   εἰδώς, τά τε ἄλλα ὡς  καὶ   πιστότατόν οἱ ὄντα ἐτίμα καὶ
[49, 22]   ἔχειν ὑπώπτευσε, διεκηρυκεύσατο αὐτῷ κρύφα,  καὶ   πλαστὰς πρὸς αὐτὸν συνθήκας, ὅπως
[49, 7]   δὲ δὴ τραυματίαι πολλοί τε  καὶ   πλείους τῶν τελευτώντων ὄντες (ἅτε
[49, 33]   γὰρ οὐκ ὠργίζετο αὐτῷ, μὴ  καὶ   πολεμωθείη· ὡς δ´ ἐπὶ τοὺς
[49, 34]   φρόνημα μαθόντες ἀληθῶς τε μετεβάλοντο,  καὶ   πολλὰ αὐτὸν ἱκετεύσαντες ἀνεστρατεύσαντο.
[49, 23]   τῶν ἄλλων τοὺς γενναιοτάτους ἔφθειρε,  καὶ   πολλὰ ἕτερα καὶ δεινὰ ἐποίει,
[49, 9]   ἐπαινοῦντες τοὺς δ´ ἡττωμένους λοιδοροῦντες,  καὶ   πολλὰ μὲν ἐκείνοις ἀντιπαρακελευόμενοι πολλὰ
[49, 39]   παιδικά ποτε ἑαυτοῦ γενόμενον πέμψας,  καὶ   πολλά τινα αὐτῷ δώσειν ὑπέσχετο.
[49, 30]   πρὸς φρούριόν τι προσμίσγοντες προσπορεύονται,  καὶ   πολλάκις καὶ ἐπ´ αὐτὸ τὸ
[49, 26]   τὸ τεῖχος τῶν πολιορκησόντων καταλείπειν,  καὶ   πολλοὺς μὲν ἄνδρας ἐν τούτῳ
[49, 26]   τά τε ἐγγὺς πάντα κατανάλωτο  καὶ   πόρρω ποι οἱ στρατιῶται προχωρεῖν
[49, 15]   ἄλλα τε πολλὰ καὶ εἰπὼν  καὶ   πράξας, καὶ τέλος ἔς τε
[49, 41]   ποιήσασθαι ἐθέλει, οὐχ ὅτι τι  καὶ   πράξειν αὐτῶν ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅπως
[49, 39]   ὡς πρὸς φίλον καὶ γράφων  καὶ   πράττων, ἐπηγάγετο ἐς τὸ στρατόπεδον
[49, 24]   τὰ τῶν Πάρθων οἱ προσποιήσοντα,  καὶ   πρέσβεις μετ´ αὐτοῦ πρὸς τὸν
[49, 13]   καὶ προφέροντες πάνθ´ ὅς´ ἐτεταλαιπώρηντο,  καὶ   προβάλλοντες εἴ τί που ὑπέσχητό
[49, 15]   τε αὐτῷ ὁμοθυμαδὸν καὶ εἰκόνας  καὶ   προεδρίαν ἁψῖδά τε τροπαιοφόρον, καὶ
[49, 5]   τῶν ἐναντίων νεῶν καὶ ὅτι  καὶ   προήττηντο, τοῦ τε ναυτικοῦ τὸ
[49, 28]   ἔμελλον, ἐκείνων μέν σφας ὡς  καὶ   προκατειλημμένων ψευδαγγελίαις ἀπέτρεπον, ἑτέρας δ´
[49, 36]   ἀλλ´ ἔν τε τῇ Ῥοδόπῃ  καὶ   πρὸς αὐτῇ τῇ Μακεδονίᾳ τῇ
[49, 9]   τὰ μάλιστα ἀπείχοντο ἀλλήλων, ἀλλὰ  καὶ   πρός γε τὴν τῶν δρωμένων
[49, 4]   ἐγίγνετο. ~ὀψὲ δ´ οὖν ποτε  καὶ   πρὸς νύκτα ἤδη οἱ τοῦ
[49, 1]   πολεμῆσαι ὑπὸ τοῦ Σέξτου ἐπετράπη  καὶ   πρὸς πάντα τἆλλα ὑπωπτεύετο. Καῖσαρ
[49, 18]   ἐπίφθονον πρός τε τὴν νίκην  καὶ   πρὸς τὰ ψηφισθέντα ἐπ´ αὐτῇ
[49, 30]   ἐπίκλησιν, πρός τε τὸ ἰσχυρὸν  καὶ   πρὸς τὸ εὐσκέπαστον αὐτῆς, εἴληφε.
[49, 6]   ἔκ τε τῆς ναυμαχίας ὑπελέλειπτο  καὶ   πρὸς τὸ τάφρευμα ἐξεπεπτώκει κατέκαυσε,
[49, 2]   πάντα πρός τε τὸ μεῖζον  καὶ   πρὸς τὸ φοβερώτερον παρ´ ἀμφοτέροις
[49, 20]   ἀλλὰ προκαταληφθέντες ἀπώλοντο, οἱ δὲ  καὶ   πρὸς τὸν Ἀντίοχον ἐς τὴν
[49, 23]   τοὺς μὲν ἄλλοσε τοὺς δὲ  καὶ   πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀποχωρῆσαι, ἐν
[49, 18]   καταφρονήσας τῶν τε παρόντων εἴχετο  καὶ   πρὸς τοὺς Πάρθους διεκηρυκεύετο. πυθόμενος
[49, 36]   πάννους ἐπιχωρίως πως καὶ κατατέμνοντες  καὶ   προσαγορεύοντες συρράπτουσι. καὶ οἱ μὲν
[49, 26]   μὴ μόνον μηδὲν φέρειν ἀλλὰ  καὶ   προσαπόλλυσθαι, εἰ δὲ δὴ πλείους,
[49, 25]   αὐτῶν προσπεσὼν χώματά τε ἔχου  καὶ   προσβολὰς ἐποιεῖτο. πυθόμενοι δὲ ταῦτα
[49, 27]   αὐτῶν, ὁπότε δίχα γένοιντο, δεινῶς,  καὶ   προσελαύνοντες ἐξαπίνης καὶ ὑποστρέφοντες δι´
[49, 43]   αἱ περίοδοι τῶν περιδρόμων ἀναδεικνύωνται.  καὶ   προσέτι καὶ ἔλαιον καὶ ἅλας
[49, 24]   τε οὖν ἐπαρθεὶς Ἀντώνιος,  καὶ   προσέτι καὶ ἐπὶ τῷ Μοναίσῃ
[49, 30]   καὶ βαδίζειν τινὰς ἐπάνωθεν αὐτῆς,  καὶ   προσέτι καὶ ἵππους καὶ ὀχήματα,
[49, 28]   γὰρ χωρία ἄγνωστα ἐσπίπτοντες ἐσφάλλοντο,  καὶ   προσέτι καὶ οἱ βάρβαροι τὰ
[49, 24]   μέχρις ἂν διαπολεμήσῃ, νέμεσθαι ἔδωκε,  καὶ   προσέτι καὶ τὴν τῶν Πάρθων
[49, 44]   τούς τε ἑαυτοῦ στρατιώτας μεταπέμψαντος  καὶ   προσέτι καὶ τοὺς ἐκείνου κατασχόντος
[49, 13]   αὐτοὺς ἐποιεῖτο) ἐθορύβουν· καὶ αὐτῷ  καὶ   προφέροντες πάνθ´ ὅς´ ἐτεταλαιπώρηντο, καὶ
[49, 4]   τὰ μὲν πλείω, ὅσα γε  καὶ   πρόχειρον τὴν νίκην ἔχει, αὐτοὶ
[49, 37]   ἐθελοντὰς αὐτοὺς ὑπάξεσθαι· ὡς δὲ  καὶ   προχωροῦντα αὐτὸν πρὸς Σισκίαν ἐλύπησαν,
[49, 18]   (οὐδέπω γὰρ ἱκανῶς παρεσκεύαστο) ἐξανήχθη,  καὶ   προχωρῶν μάλιστα διαφεύξεσθαι ἐδόκει,
[49, 3]   ἐταράχθησαν ὁμοίως ἀμφότεροι, καί τινες  καὶ   πρύμναν ἐκρούσαντο· ἔπειτα δὲ τὴν
[49, 11]   ἐν τῇ Μεσσήνῃ πάντας, ἐπειδὴ  καὶ   πρώτως ἐς αὐτὴν ἐσεληλύθει καί
[49, 29]   εὕροντο. ἐσπεσόντες ποτὲ ἐς ἐνέδραν  καὶ   πυκνοῖς τοξεύμασι βαλλόμενοι τήν τε
[49, 27]   ὑποπέμψας τινάς, ἐπικηρυκεύσασθαί οἱ ὡς  καὶ   ῥᾷστα τῶν σπονδῶν τευξόμενον. κἀκ
[49, 36]   ὥσπερ που καὶ αὐτοὶ ἑαυτοὺς  καὶ   Ῥωμαῖοί σφας καλοῦσι, προσαγορεύσω. ~ἐπὶ
[49, 9]   προσδοκῶντες ἔρρωντο. καὶ διὰ τοῦτο  καὶ   σιωπῇ, ὅπως αὐτοί τε πρὸς
[49, 7]   ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ προανεχώρησεν, ὥστε  καὶ   σκεύη τινὰ καὶ ἐπιτήδεια ἐν
[49, 7]   καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον ἥξειν ἐφοβήθη  καὶ   σπουδῇ προανεχώρησεν, ὥστε καὶ σκεύη
[49, 37]   παραρρέοντος διάκενόν τι κατελέλειπτο,  καὶ   σταυρώμασι καὶ ταφρεύμασιν ὠχύρωτο.
[49, 30]   ὁσάκις ἂν ἐν κοίλῳ τινὶ  καὶ   στενῷ χωρίῳ γένωνται, ἐνελαύνεσθαι. τοιοῦτον
[49, 14]   δραχμάς, τοῖς δὲ δὴ ναυκρατήσασι  καὶ   στέφανον ἐλαίας ἔδωκε. κἀκ τούτου
[49, 43]   ἠθέλησε, τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀνταπέδειξε·  καὶ   στρατηγοῦ ἑτέρου τῇ τελευταίᾳ ἡμέρᾳ
[49, 7]   τὴν Τυνδαρίδα σῖτόν τέ σφισι  καὶ   στρατιώτας ἔπεμψε· καὶ Σέξτος
[49, 11]   ἐδέδοτο, καὶ τῆς Σικελίας ὡς  καὶ   συγκαταστρεψάμενος αὐτὴν ἀντεποιεῖτο. καὶ
[49, 13]   τε τὰ γέρα ἀπλήστως εἶχον,  καὶ   συλλεγόμενοι κατ´ ἀλλήλους ᾔτουν
[49, 39]   ἦρι ἦλθε, κἀνταῦθα αὐτὸν ὡς  καὶ   συμβουλεύσοντα καὶ συμπράξοντά τινα κατὰ
[49, 19]   καὶ πιστότατόν οἱ ὄντα ἐτίμα  καὶ   σύμβουλον ἔστιν ὧν ἐποιεῖτο, ἐξ
[49, 33]   Πολέμωνα αὐτῷ προσέπεμψε καὶ φιλίαν  καὶ   συμμαχίαν αἰτῶν. οὕτω γάρ που
[49, 27]   καθ´ ἑαυτὸν τρόπον τινὰ  καὶ   συμμαχίαν ποθὲν προσλαβών, ἐργάσηται, ἔπεισεν
[49, 3]   ἐκείνῃ πασσυδὶ ἀπολεῖσθαι προσδοκήσαντες, ἀντεξώρμησαν  καὶ   συμμίξαντες ἐναυμάχησαν. ἦσαν δὲ οἱ
[49, 39]   κἀνταῦθα αὐτὸν ὡς καὶ συμβουλεύσοντα  καὶ   συμπράξοντά τινα κατὰ τῶν Πάρθων
[49, 8]   ἴσου πάντα αὐτῷ διοικεῖν ὡς  καὶ   συνάρχων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνος ἐς
[49, 21]   ἔτους ἀμφότερα συνηνέχθη, νομίζοντες ἀνταποδεδωκέναι.  καὶ   συνέβη γε τῷ Οὐεντιδίῳ μόνῳ
[49, 25]   τε γὰρ τείχη ἰσχυρὰ ἦν  καὶ   συχνοὶ ἀπ´ αὐτῶν ἠμύνοντο) τῷ
[49, 40]   γυναικὸς καὶ μετὰ παίδων ἄγων.  καί   σφας σὺν τοῖς ἄλλοις αἰχμαλώτοις
[49, 15]   ἐπεὶ δὲ καὶ αὐτὸς ἀφίκετο,  καί   σφας συναγαγὼν ἔξω τοῦ πωμηρίου
[49, 14]   δώσειν καὶ χώραν νεμεῖν ἐπηγγείλατο,  καί   σφισι πᾶσι μὲν πεντακοσίας δραχμάς,
[49, 19]   ἐκείνῳ δὲ δὴ πίστιν τοῦ  καὶ   τὰ ἀπορρητότατα δῆθεν αὐτῷ συνειδέναι
[49, 29]   τε χελώνην ἐξαπιναίως συνασπίσαντες ἐποίησαν  καὶ   τὰ γόνατά σφων τὰ ἀριστερὰ
[49, 13]   τε πόλεμον ἀκριβῶς ᾔδει γενησόμενον  καὶ   τὰ ἐκείνων βουλήματα σαφῶς συνίει,
[49, 34]   ἐπειδὴ τε Σέξτος ἀπωλώλει  καὶ   τὰ ἐν τῇ Λιβύῃ καταστάσεως
[49, 41]   Πτολεμαίῳ μὲν τήν τε Συρίαν  καὶ   τὰ ἐντὸς τοῦ Εὐφράτου μέχρι
[49, 11]   καὶ ἄλλους, τά τε χρήματα  καὶ   τὰ λοιπὰ τὰ πλείστου ἄξια
[49, 9]   ἐπίδειξιν ἡμιλλῶντο, καὶ ἐκεῖνοι, εἰ  καὶ   τὰ μάλιστα ἀπείχοντο ἀλλήλων, ἀλλὰ
[49, 14]   τὸ Ἰούλιον ὠνομασμένον, ἐφ´  καὶ   τὰ μάλιστα διὰ πάντων ἀγάλλονται,
[49, 13]   προυχώρησεν· γὰρ Καῖσαρ, εἰ  καὶ   τὰ μάλιστα τόν τε πόλεμον
[49, 38]   δὲ ἐς τὴν Ῥώμην ἀνεκομίσθη,  καὶ   τὰ μὲν ἐπινίκια ψηφισθέντα οἱ
[49, 28]   σπονδὰς προσδεχομένου, οἵ τε Μῆδοι  καὶ   τὰ μηχανήματα κατέκαυσαν καὶ τὰ
[49, 30]   τοὺς ἄλλους, ἔξω τε βλέποντες  καὶ   τὰ ὅπλα προβεβλημένοι, περιέχουσιν· οἱ
[49, 24]   αὐτῷ τῆς τε στρατείας ἡγήσεσθαι  καὶ   τὰ πλείω τῆς Παρθίας ἀκονιτὶ
[49, 18]   ἔς τε τὴν φιλίαν ἀποσωθέντος  καὶ   τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ μαθόντος,
[49, 44]   ὡς καὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ συνοικήσουσαν,  καὶ   τὰ σημεῖα τὰ στρατιωτικὰ τὰ
[49, 18]   τε κατὰ θάλασσαν σωτηρίας ἀπέγνω,  καὶ   τὰ σκεύη τὰ βαρύτερα ἐς
[49, 19]   μήτε αἱ πόλεις πω καθειστήκεσαν  καὶ   τὰ στρατόπεδα ἐν τοῖς χειμαδίοις
[49, 11]   καταλέγων πάνθ´ ὅσα ἐλαττοῦσθαι ἐνόμιζε,  καὶ   τά τε ἄλλα ἀπῄτει ὅσα
[49, 40]   προπέμψας αὐτὸς ἐφ´ ἅρματος ἐσήλασε,  καὶ   τά τε ἄλλα πάντα τῇ
[49, 24]   ἐκεῖνόν τε οὖν ἀφῆκεν ὡς  καὶ   τὰ τῶν Πάρθων οἱ προσποιήσοντα,
[49, 22]   τε χρόνος ἄλλως ἀναλοῦτο  καὶ   τὰ τῶν στρατιωτῶν ἀλλοτρίως οἱ
[49, 28]   Μῆδοι καὶ τὰ μηχανήματα κατέκαυσαν  καὶ   τὰ χώματα διεσκέδασαν, καὶ οἱ
[49, 43]   ἀριθμὸν ὁρῶν τούς τε δελφῖνας  καὶ   τὰ ᾠοειδῆ δημιουργήματα κατεστήσατο, ὅπως
[49, 43]   δι´ ἔτους καὶ τοῖς ἀνδράσι  καὶ   ταῖς γυναιξὶ λοῦσθαι παρέσχε· καὶ
[49, 37]   προσέβαλέ σφισι τῷ πεζῷ ἅμα  καὶ   ταῖς ναυσί, καί τινας καὶ
[49, 41]   αὐτῶν Ἀλεξάνδρῳ τήν τε Ἀρμενίαν  καὶ   τἆλλα τὰ πέραν τοῦ Εὐφράτου
[49, 43]   στοὰς ἀπὸ τῶν λαφύρων αὐτῶν  καὶ   τὰς ἀποθήκας τῶν βιβλίων τὰς
[49, 35]   οἱ μὲν ἑαυτοὺς οἱ δὲ  καὶ   τὰς γυναῖκας τά τε παιδία
[49, 37]   ἐδῄου οὔτε τι ἥρπαζε, καίπερ  καὶ   τὰς κώμας αὐτῶν τὰς ἐν
[49, 1]   ἦλθε, κἀνταῦθα τόν τε Ἀγρίππαν  καὶ   τὰς ναῦς καταλιπὼν ἐς τὴν
[49, 28]   τήν τε ὑδρείαν πανταχοῦ ἐδυσχέραινον  καὶ   τὰς νομὰς ἐξέτριβον· καὶ εἴγε
[49, 35]   τε τῆς νυκτὸς ἅπαντας ἔφθειραν  καὶ   τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν, καὶ οἱ
[49, 3]   ναῦς, ῥύμῃ τέ σφισι προσπίπτοντες  καὶ   τὰς παρεξειρεσίας αὐτῶν ἀναρρηγνύντες, ἐτίτρωσκον,
[49, 28]   φθείρας. ~ποιήσαντος δὲ αὐτοῦ τοῦτο  καὶ   τὰς σπονδὰς προσδεχομένου, οἵ τε
[49, 31]   πρὸς πλείω πορείαν οἱ στρατιῶται,  καὶ   ταῦτ´ ἐν χειμῶνι, ἐδύναντο, καὶ
[49, 41]   ἐκεῖνα ὡς ἔχων ἤδη ἐχαρίζετο.  καὶ   ταῦτα οὐκ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ
[49, 37]   τι κατελέλειπτο, καὶ σταυρώμασι  καὶ   ταφρεύμασιν ὠχύρωτο. οὖν Καῖσαρ
[49, 37]   πολιορκίαν κατέστησαν. εἶχον μὲν γὰρ  καὶ   τείχη ἰσχυρά, τὸ δ´ ὅλον
[49, 39]   πολλά τινα αὐτῷ δώσειν ὑπέσχετο.  καὶ   τέλος ἔς τε τὴν Νικόπολιν
[49, 15]   πολλὰ καὶ εἰπὼν καὶ πράξας,  καὶ   τέλος ἔς τε τὸ Καπιτώλιον
[49, 43]   ἵνα μηδεὶς μηδὲν αὐτοῖς ἀναλώσῃ.  καὶ   τέλος σύμβολά τέ τινα ἐς
[49, 35]   ἐπιβῆναι τοῦ περιβόλου πειρώμενον κατέστρωσαν.  καὶ   τέλος, ὡς οὐδὲν μᾶλλον ἀπανίστατο
[49, 31]   καὶ χρήματα παρ´ αὐτοῦ λάβῃ·  καὶ   τέλος, ὡς οὔτ´ ἀρκέσαι πρὸς
[49, 7]   ἐπὶ τρεῖς ὅλας ἡμέρας ἐποίησαν,  καὶ   τῇ γε τελευταίᾳ παντελῶς αὐτοὺς
[49, 33]   καὶ μᾶλλον τῷ τε ἔρωτι  καὶ   τῇ γοητείᾳ τῇ τῆς Κλεοπάτρας
[49, 36]   πατήρ μου χρόνον τινὰ ἦρξε,  καὶ   τῇ Παννονίᾳ τῇ ἄνω καλουμένῃ
[49, 1]   τῷ τε ὕψει τῶν σκαφῶν  καὶ   τῇ παχύτητι τῶν ξύλων ἐθάρσει·
[49, 41]   βασιλέων καλεῖσθαι ἐκέλευσε. καὶ αὐτοῖς  καὶ   τὴν Αἴγυπτον τήν τε Κύπρον,
[49, 23]   Ἀντιόχου θυγατρὸς γεγεννημένους ἐδολοφόνησεν, ὅτι  καὶ   τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ γένος
[49, 17]   ἔκ τε τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθεὶς  καὶ   τὴν δίωξιν φοβηθείς, προδοσίαν τέ
[49, 18]   καὶ τήν τε ἄδειαν αὐτῷ  καὶ   τὴν εὔνοιαν, ἂν τὰ ὅπλα
[49, 41]   Ἀντώνιος τούς τε Ἀλεξανδρέας εἱστίασε,  καὶ   τὴν Κλεοπάτραν τούς τε παῖδας
[49, 26]   ἀμφότερα, ὥστε καὶ τὴν προσεδρείαν  καὶ   τὴν λῆψιν αὐτῆς ἀσφαλῆ ποιεῖσθαι·
[49, 14]   τε ἐν τῇ Σικελίᾳ διῴκησε,  καὶ   τὴν Λιβύην ἑκατέραν ἀμαχεὶ διὰ
[49, 18]   ἂν μὴ τάς τε ναῦς  καὶ   τὴν λοιπὴν δύναμιν αὐτοῦ προπαραλάβῃ,
[49, 27]   ἐπί τε χρυσοῦ δίφρου καθήμενος  καὶ   τὴν νευρὰν τοῦ τόξου ψάλλων,
[49, 42]   μὲν δὴ ταῦτά τε ἐγένετο,  καὶ   τὴν πανήγυριν τὴν τῇ Ἀφροδίτῃ
[49, 17]   στρατηγικὸν ἀνέλαβε, καὶ παρεσκευάζετο ὡς  καὶ   τὴν περαίαν καταληψόμενος. ~κἀν τούτῳ
[49, 26]   ἐλάμβανον, ἐξήρκουν ἐς ἀμφότερα, ὥστε  καὶ   τὴν προσεδρείαν καὶ τὴν λῆψιν
[49, 42]   οὐκ ἐκ βουλευτῶν γεγονότες, ἦρξαν.  καὶ   τὴν στοὰν τὴν Παύλου καλουμένην
[49, 21]   δὲ καὶ τῷ Οὐεντιδίῳ, ἅτε  καὶ   τὴν συμφορὰν τὴν ἐπὶ τοῦ
[49, 18]   τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ μαθόντος,  καὶ   τήν τε ἄδειαν αὐτῷ καὶ
[49, 37]   αὐτὸν πρὸς Σισκίαν ἐλύπησαν, ὠργίσθη  καὶ   τήν τε χώραν σφῶν ἔκαιε
[49, 30]   ταύτης ἐστί, καὶ διὰ τοῦτο  καὶ   τὴν τῆς χελώνης ἐπίκλησιν, πρός
[49, 15]   ἀφῆκε, τέλη τέ τινα κατέλυσε,  καὶ   τὴν τοῦ Λεπίδου ἱερωσύνην διδομένην
[49, 7]   καὶ καταλαβὼν τάς τε Μύλας  καὶ   τὴν Τυνδαρίδα σῖτόν τέ σφισι
[49, 24]   διαπολεμήσῃ, νέμεσθαι ἔδωκε, καὶ προσέτι  καὶ   τὴν τῶν Πάρθων βασιλείαν ὑπέσχετο.
[49, 21]   ἑαυτὸν ἠνδραγαθῆσθαι· καὶ διὰ τοῦτο  καὶ   τῆς ἀρχῆς αὐτὸν ἔπαυσε, καὶ
[49, 22]   τὴν ἀρχὴν τῆς τε Συρίας  καὶ   τῆς Κιλικίας παρ´ αὐτοῦ λαβὼν
[49, 11]   τὴν πρώτην σφῶν συνωμοσίαν ἐδέδοτο,  καὶ   τῆς Σικελίας ὡς καὶ συγκαταστρεψάμενος
[49, 34]   στρατῷ τά τε ὅπλα ἀφείλετο  καὶ   τῆς στρατείας ἔπαυσε. καὶ οὕτω
[49, 32]   τῆς Ἀραβίας τῆς τε Μάλχου  καὶ   τῆς τῶν Ἰτυραίων (τὸν γὰρ
[49, 32]   τοῦ Πακόρου πράξαντα) πολλὰ δὲ  καὶ   τῆς Φοινίκης τῆς τε Παλαιστίνης,
[49, 29]   κατετόξευσαν. τούτου τε οὖν ἐπέσχον,  καί   τι καὶ τοιόνδε παρὰ τῆς
[49, 10]   ταῦτα παρ´ ἀμφοτέρων ὁμοίως ἐγίγνετο,  καί   τι καὶ τοῖς σώμασιν ὡς
[49, 31]   τε ὅτι ἐγκατέλιπέ σφας ἔχων  καὶ   τιμωρήσασθαι ἐπιθυμῶν, καὶ ὑπῆλθε καὶ
[49, 24]   τι τοιοῦτο ποιήσῃ, σφετερίσασθαι προσεδόκησε,  καί   τινα ἀπάτην ἐπ´ αὐτοὺς παρεσκευάζετο.
[49, 11]   καὶ πρώτως ἐς αὐτὴν ἐσεληλύθει  καί   τινα καὶ ἐλπίδα νεωτέρων σφίσι
[49, 6]   ἀποχωρήσειν καὶ τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν  καί   τινα καὶ ὠφελίαν παρὰ τοῦ
[49, 37]   πεζῷ ἅμα καὶ ταῖς ναυσί,  καί   τινας καὶ ναυμαχίας ἐν αὐτῷ
[49, 3]   τοὺς ἐναντίους τῷ ῥοθίῳ ἐξέπλησσον,  καί   τινας ναῦς, ῥύμῃ τέ σφισι
[49, 12]   ἔλεγε, παρωξύνθησαν καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ,  καί   τινας τῶν ἄλλων καὶ ἀπέκτειναν·
[49, 3]   μὲν πρῶτα ἐταράχθησαν ὁμοίως ἀμφότεροι,  καί   τινες καὶ πρύμναν ἐκρούσαντο· ἔπειτα
[49, 37]   ἐνέδοσαν. καὶ οὕτως ἁλόντων ἐκείνων  καὶ   τὸ ἄλλο Παννονικὸν ὁμολογίᾳ προσηγάγετο.
[49, 38]   τινὸς διοικεῖν, τό τε ἀδεὲς  καὶ   τὸ ἀνύβριστον ἐκ τοῦ ὁμοίου
[49, 23]   ἐδολοφόνησεν, ὅτι καὶ τὴν ἀρετὴν  καὶ   τὸ γένος τὸ μητρόθεν ἀμείνους
[49, 1]   ὡς τό τε ναυτικὸν ἡτοίμαστο  καὶ   τὸ ἔαρ ἐνέστη, ἦρέ τε
[49, 4]   τινα, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ  καὶ   τὸ εἰκὸς συμβάλλεται, ὅτι μήτε
[49, 15]   καὶ προεδρίαν ἁψῖδά τε τροπαιοφόρον,  καὶ   τὸ ἐφ´ ἵππου ἐσελάσαι τό
[49, 14]   μὲν τότε τοὺς στρατιώτας κατέστησε·  καὶ   τὸ μὲν ἀργύριον αὐτοῖς αὐτίκα,
[49, 15]   τε οὖν οἰκίαν αὐτῷ ἐψηφίσαντο,  καὶ   τὸ μήτε ἔργῳ μήτε λόγῳ
[49, 15]   ἔς τε τὸ Καπιτώλιον ἀναδραμὼν  καὶ   τὸ ξίφος πρὸς τοὺς τοῦ
[49, 3]   τό τε ὕψος τῶν σκαφῶν  καὶ   τὸ πάχος τῶν ἐπωτίδων οἵ
[49, 5]   καθ´ ἡσυχίαν τά τε ἄλλα  καὶ   τὸ στρατόπεδον ἐποιήσατο· ἐπεὶ δὲ
[49, 38]   τῇ τε Λιουίᾳ καὶ εἰκόνας  καὶ   τὸ τὰ σφέτερα ἄνευ κυρίου
[49, 15]   τε στεφάνῳ δαφνίνῳ ἀεὶ χρῆσθαι,  καὶ   τὸ τῇ ἡμέρᾳ ἐν
[49, 34]   τήν τε ἑαυτῶν ἀσθένειαν ἅμα  καὶ   τὸ τοῦ Καίσαρος φρόνημα μαθόντες
[49, 29]   τε οὖν ἐπέσχον, καί τι  καὶ   τοιόνδε παρὰ τῆς τύχης εὕροντο.
[49, 19]   ἐν τοῖς χειμαδίοις ἔτι διέσπαρτο,  καὶ   τοιόνδε τι ἔς τε τὴν
[49, 31]   τε ὁπλίταις καθ´ ἑκατὸν δραχμὰς  καὶ   τοῖς ἄλλοις τὸ ἱκνούμενον δοθῆναι.
[49, 43]   τε βαλανεῖα προῖκα δι´ ἔτους  καὶ   τοῖς ἀνδράσι καὶ ταῖς γυναιξὶ
[49, 3]   ταῖς ἐμπειρίαις τῶν ναυτικῶν προφέροντες,  καὶ   τοῖς μὲν τό τε ὕψος
[49, 5]   καὶ ἐκείναις τε αὐτῷ ἅμα  καὶ   τοῖς ὁπλίταις κατὰ γῆν προσέμιξε,
[49, 7]   ἐτιτρώσκοντο) αὐτοί τε δεινῶς ἐταλαιπώρουν,  καὶ   τοῖς περιλοίποις πολὺ πλείω πόνον
[49, 29]   παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα ἅμα ἀνέπτυξαν,  καὶ   τοῖς πλησίοις ἀντιπρόσωποι ὡς ἕκαστοι
[49, 25]   πάντα τὰ τῶν ἐναντίων αἱρήσων,  καὶ   τοῖς Πραάσποις τῷ βασιλείῳ αὐτῶν
[49, 27]   καὶ ὑποστρέφοντες δι´ ὀλίγου, ἐνέκειντο,  καὶ   τοῖς σιταγωγοῦσιν ἐπὶ μὲν τὰς
[49, 10]   ἀμφοτέρων ὁμοίως ἐγίγνετο, καί τι  καὶ   τοῖς σώμασιν ὡς καὶ ἰδεῖν
[49, 18]   ἐξουσίαν σύν τε τῇ γυναικὶ  καὶ   τοῖς τέκνοις ἑστιᾶσθαι ἐνταῦθ´ ἔχειν
[49, 22]   λιμῷ καὶ νόσῳ ταλαιπωρηθέντας ἐχειρώσατο,  καὶ   τὸν Ἀντίγονον τοὺς φρουροὺς τοὺς
[49, 40]   τήν τε ἄλλην λείαν πολλὴν  καὶ   τὸν Ἀρμένιον μετά τε τῆς
[49, 40]   ἄλλα πάντα τῇ Κλεοπάτρᾳ ἐχαρίσατο  καὶ   τὸν Ἀρμένιον μετὰ τῶν οἰκείων
[49, 33]   μήτ´ ἄλλην τινὰ τιμὴν λαβεῖν,  καὶ   τὸν Ἀρμένιον τιμωρήσασθαι τῆς τῶν
[49, 44]   Ῥωμαίοις χρώμενος τούς τε Πάρθους  καὶ   τὸν Ἀρτάξην ἐπελθόντας οἱ ἐνίκησε,
[49, 7]   Σέξτον ἐς τὴν Μεσσήνην πεφευγότα  καὶ   τὸν Δημοχάρην ἄλλοσέ ποι ἀπεληλυθότα,
[49, 17]   ἐκεῖνόν τε ἐπὶ Μήδους ἐστρατευκέναι  καὶ   τὸν Καίσαρα καὶ τὸν Λέπιδον
[49, 38]   πολλὰ καὶ δεινὰ παθόντες, ὥστε  καὶ   τὸν Καίσαρα τρωθῆναι καὶ τῶν
[49, 26]   μακροτέραν τῶν τόξων ἱέντες πάντα  καὶ   τὸν κατάφρακτον ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο· οὐ
[49, 17]   Μήδους ἐστρατευκέναι καὶ τὸν Καίσαρα  καὶ   τὸν Λέπιδον πεπολεμῶσθαι μαθών, διενοεῖτο
[49, 37]   τῷ ποταμῷ ἄλλους τε συχνοὺς  καὶ   τὸν Μηνᾶν τὸν τοῦ Σέξτου
[49, 19]   τοῦτο αὐτόν τ´ ἀνέπεισε πιστεῦσαι,  καὶ   τὸν Πάκορον δι´ αὐτοῦ προσεξηπάτησε·
[49, 1]   ἐς τὴν ἤπειρον ἐκομίσθη, ἵνα  καὶ   τὸν πεζὸν ἐς τὴν Σικελίαν,
[49, 9]   γνώμης συνέσχοντο. μάλιστα μὲν γὰρ  καὶ   τὸν πόλεμον πάντα ἐν αὐτῇ
[49, 5]   Σέξτον ἐκ τῆς Μεσσήνης ἀπεληλυθότα  καὶ   τὸν πορθμὸν φυλακῆς ἔρημον ὄντα
[49, 41]   τινα ἐκείνην τε βασιλίδα βασιλέων  καὶ   τὸν Πτολεμαῖον, ὃν Καισαρίωνα ἐπωνόμαζον,
[49, 31]   μηδὲν τοιοῦτο μηδένα οἱ ἀγγέλλειν.  καὶ   τόν τε Ἀρμένιον, καίτοι ἐν
[49, 18]   ἀνέστρεψεν, ἀλλὰ τό τε ναυτικὸν  καὶ   τὸν Τίτιον τὸν Μᾶρκον, μεταστάντα
[49, 23]   ἑαυτοῦ ἐπαύξων, καὶ διὰ τοῦτο  καὶ   τὸν φθόνον τήν τε ὀργὴν
[49, 30]   χελώνη αὕτη τοιάδε τίς ἐστι  καὶ   τόνδε τὸν τρόπον γίγνεται. τὰ
[49, 22]   Κρόνου καὶ τότε ἡμέρᾳ ὠνομασμένῃ.  καὶ   τοσοῦτόν γε τῆς θρησκείας αὐτοῖς
[49, 1]   Καῖσαρ δὲ προσήκατο μὲν αὐτὸν  καὶ   τότε ἀσμενέστατα, οὐ μέντοι καὶ
[49, 22]   ἄλλοι ἐν τῇ τοῦ Κρόνου  καὶ   τότε ἡμέρᾳ ὠνομασμένῃ. καὶ τοσοῦτόν
[49, 16]   Γάιός τις Μαικήνας, ἀνὴρ ἱππεύς,  καὶ   τότε καὶ ἔπειτα ἐπὶ πολὺ
[49, 9]   δὲ μή, οἱ μέν, εἰ  καὶ   τότε κρατήσειαν, οὐδὲν ἔτι μέγα
[49, 1]   ἦρχε προέδωκε, διὰ κενῆς ἂν  καὶ   τότε ἐπίπλους τῷ Καίσαρι
[49, 32]   Καίσαρος πρὸς τὸν Σέξτον ἔτι  καὶ   τότε προσπταίοντος οὔτε εὐπρεπὴς οὔτε
[49, 33]   ὡς δ´ ἐπὶ τοὺς Πάρθους  καὶ   τότε στρατεύσων, ἵνα ἀπαράσκευον αὐτὸν
[49, 18]   ἑαυτὸν πρότερον ἀπὸ τοῦ Σέξτου  καὶ   τότε συνόντα οἱ, ἐπ´ αὐτὸν
[49, 25]   τοῦ ἐν τῷ Πόντῳ βασιλεύοντος  καὶ   τότε συστρατεύοντος αὐτῷ, ἐφόνευσαν· τοῦτον
[49, 6]   ὠφελίαν παρὰ τοῦ Καίσαρος  καὶ   τοῦ Ἀγρίππου σχήσειν, τά τε
[49, 24]   λοιπῷ χειμῶνι, τοῦ τε Γελλίου  καὶ   τοῦ Νέρουα ἀρχόντων, Πούπλιος Κανίδιος
[49, 25]   αὐτὸς δὲ τούς τε ἱππέας  καὶ   τοῦ πεζοῦ τὸ κράτιστον λαβὼν
[49, 7]   παντελῶς αὐτοὺς ἐκάκωσαν, ἄλλως τε  καὶ   τοῦ Σέξτου τῷ ὁπλιτικῷ προσγενομένου
[49, 25]   συμμαχίᾳ ἀπηρκότα, τὰ μὲν σκευοφόρα  καὶ   τοῦ στρατοῦ μέρος μετ´ Ὀππίου
[49, 9]   σφετέρους ῥᾷον τὰ λεγόμενα ἀκούειν  καὶ   τοῦ τοὺς ἐναντίους ἧττον τῶν
[49, 24]   ἐπὶ τῷ τά τε σημεῖα  καὶ   τοὺς αἰχμαλώτους τοὺς ἐν τῇ
[49, 34]   ἐς Γαλατίαν κληρουχήσοντας ἔπεμψε, νομίσας  καὶ   τοὺς ἄλλους ἐκ τούτου καὶ
[49, 30]   ὥσπερ ἐν πλινθίῳ τινὶ τάσσονται,  καὶ   τοὺς ἄλλους, ἔξω τε βλέποντες
[49, 38]   μάχαις ἀνεκτήσατο, τούς τε Σαλάσσους  καὶ   τοὺς ἄλλους τοὺς μετ´ αὐτῶν
[49, 7]   πολέμιοι παρεῖχον· εἴτε γὰρ φέροιντο,  καὶ   τοὺς ἀνέχοντάς σφας προσαπώλλυσαν, εἴτε
[49, 6]   σφᾶς ὑπὸ τοῦ βάρους ἐδύναντο,  καὶ   τοὺς ἀόπλους τοὺς ἐκ τοῦ
[49, 43]   μὲν δὴ ταῦτά τε ἐποίει,  καὶ   τοὺς ἀστρολόγους τούς τε γόητας
[49, 1]   τάς τε πεπονηκυίας ναῦς ἐπεσκευάσατο,  καὶ   τοὺς δούλους τοὺς τριηρίτας ἠλευθέρωσε,
[49, 11]   ἃς ἐκ τῆς Λιβύης ἐπῆκτο,  καὶ   τοὺς ἐγκαταλειφθέντας ἐν τῇ Μεσσήνῃ
[49, 14]   τε ἄλλους πολλὰ ὡς ἑκάστους,  καὶ   τοὺς ἑκατοντάρχους ὡς καὶ ἐς
[49, 44]   ἑαυτοῦ στρατιώτας μεταπέμψαντος καὶ προσέτι  καὶ   τοὺς ἐκείνου κατασχόντος ἀνθηττήθη τε
[49, 1]   τὰς ἐμβολὰς τῶν ἐναντίων ἀντέχειν,  καὶ   τοὺς ἐμβόλους αὐτῶν, ἅτε καὶ
[49, 9]   τε πρὸς τὰ γιγνόμενα ἀποβλέπωσι  καὶ   τοὺς ἐν τῷ ἔργῳ μὴ
[49, 9]   ἐχρῶντο, τούς τε ναυμαχοῦντας ἀνακαλοῦντες  καὶ   τοὺς θεοὺς ἐπιβοώμενοι, καὶ τοὺς
[49, 36]   διαιτώμενοι, ἀλλὰ τάς τε κριθὰς  καὶ   τοὺς κέγχρους καὶ ἐσθίουσιν ὁμοίως
[49, 13]   ὄψιν τοῦ πλήθους σφῶν ἐθρασύνοντο,  καὶ   τοὺς κινδύνους τάς τε ἐλπίδας
[49, 43]   καὶ ταῖς γυναιξὶ λοῦσθαι παρέσχε·  καὶ   τοὺς κουρέας ἐν ταῖς πανηγύρεσιν,
[49, 35]   δὲ ἐπὶ τοὺς Ἰάπυδας ἐστράτευσε.  καὶ   τοὺς μὲν ἐντὸς τῶν ὀρῶν,
[49, 9]   ἀνακαλοῦντες καὶ τοὺς θεοὺς ἐπιβοώμενοι,  καὶ   τοὺς μὲν κρατοῦντάς σφων ἐπαινοῦντες
[49, 38]   δὲ καὶ Καῖσαρ ἐπεστράτευσε.  καὶ   τοὺς μὲν πλείους σφῶν αὐτοὶ
[49, 16]   οἰωνιστὰς ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν ἐσέγραψε,  καὶ   τοὺς Οὐτικησίους πολίτας ἐποιήσατο, τήν
[49, 0]   Ὡς Οὐεντίδιος Πάκορον νικήσας ἀπέκτεινεν  καὶ   τοὺς Πάρθους ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην
[49, 12]   οἷα μηδὲν δραστήριον ἔχοντα, καταπλήξων,  καὶ   τοὺς στρατιώτας αὐτοῦ προσποιησόμενος. καὶ
[49, 28]   ἐπὶ μετρίοις τισὶ καταλύσεσθαι προσεδόκησε,  καὶ   τοὺς στρατιώτας ἐς ἀθυμίαν ἐκ
[49, 33]   παρ´ αὐτῆς, τά τε ἄλλα  καὶ   τοὺς στρατιώτας οὓς παρὰ τοῦ
[49, 43]   πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἐποίησεν ὥστε  καὶ   τοὺς τῶν βουλευτῶν παῖδας τὴν
[49, 31]   Κλεοπάτρας ποιούμενος· πολλὰ μὲν γὰρ  καὶ   τοὺς φίλους ἠράνισε, πολλὰ δὲ
[49, 7]   ἐνισχομένους καὶ παραφερομένους ἔβαλλον.  ~καὶ   τοῦτ´ ἐπὶ τρεῖς ὅλας ἡμέρας
[49, 19]   γηλόφους ἑαυτοῖς πρέποντας εἶναι ἔλεγε)  καὶ   τοῦτο αὐτόν τ´ ἀνέπεισε πιστεῦσαι,
[49, 8]   δυνάμεσιν αὐτῶν ἐλαττούμενος οὐδετέρωσε ἀντεπεξῄει.  καὶ   τοῦτο καὶ ἐπὶ πλείους ἡμέρας
[49, 36]   ἔλαιον, οὐκ οἶνον, πλὴν ἐλαχίστου  καὶ   τούτου κακίστου, γεωργοῦσιν, ἅτε ἐν
[49, 22]   μὲν οὔτε ὁμήρους, πλὴν δύο  καὶ   τούτων οὐκ ἐπιφανῶν, οὔτε τὰ
[49, 20]   αὐτοῦ προθύμως ἠγωνίσαντο, φθαρέντων δὲ  καὶ   τούτων πάντες οἱ λοιποὶ ἐνέδοσαν.
[49, 24]   καὶ τῷ Μοναίσῃ ἄλλα τε  καὶ   τρεῖς τῶν Ῥωμαίων πόλεις, μέχρις
[49, 1]   ἐπ´ ἄλλαις τισὶν ἐλπίσι μετέστη,  καὶ   τριήρεις ψευδαυτομόλους δεξάμενος πᾶν τὸ
[49, 14]   τε ὑποστρατήγοις ἄλλοις τε ἄλλα  καὶ   τῷ Ἀγρίππᾳ στέφανον χρυσοῦν ἐμβόλοις
[49, 44]   τὴν θυγατέρα αὐτοῦ Ἰωτάπην ὡς  καὶ   τῷ Ἀλεξάνδρῳ συνοικήσουσαν, καὶ τὰ
[49, 39]   τήν τε θυγατέρα αὐτοῦ ὡς  καὶ   τῷ Ἀλεξάνδρῳ τῷ υἱεῖ συνοικίσων
[49, 18]   Καῖσαρ ἱπποδρομίαν τε ἐποίησε  καὶ   τῷ Ἀντωνίῳ ἅρμα τε ἔμπροσθεν
[49, 15]   ὥστ´ οἰκοδομῆσαί τινα, ἐώνητο, ἐδημοσίωσε  καὶ   τῷ Ἀπόλλωνι ἱέρωσεν, ἐπειδὴ κεραυνὸς
[49, 8]   περιπεσὼν τῷ χειμῶνι οὗπερ ἐμνημόνευσα  καὶ   τῷ Δημοχάρει, ναῦς τε συχνὰς
[49, 24]   πρὸς αὐτοὺς ἐς χεῖρας ἤγετο  καὶ   τῷ Μοναίσῃ ἄλλα τε καὶ
[49, 21]   στρατηγία ἐκείνου ἦν, ἐψηφίσαντο δὲ  καὶ   τῷ Οὐεντιδίῳ, ἅτε καὶ τὴν
[49, 23]   αὐτῶν ἐπειδὴ τῇ τε ἡλικίᾳ  καὶ   τῷ πένθει τῷ τοῦ Πακόρου
[49, 33]   πράγματι ὥστε καὶ ἐκείνῳ σπείσασθαι  καὶ   τῷ Πολέμωνι μισθὸν τῆς κηρυκείας
[49, 40]   Πάρθον ἀπεχώρησε. πράξας δὲ ταῦτα,  καὶ   τῷ υἱεῖ τὴν τοῦ Μήδου
[49, 9]   μόνων εἶναι, τῇ δ´ ἀληθείᾳ  καὶ   τῶν ἄλλων ἐγένετο· οἵ τε
[49, 23]   τούτῳ ἐπαπέκτεινε, καὶ μετὰ ταῦτα  καὶ   τῶν ἄλλων τοὺς γενναιοτάτους ἔφθειρε,
[49, 6]   πρός τε τὸ ἀσφαλὲς ἀποχωρήσειν  καὶ   τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν καί τινα
[49, 3]   ἐπιβαινόντων, ἀντιρρόπως ἠλαττοῦντο. κἀν τούτῳ  καὶ   τῶν νεῶν τε τῆς
[49, 24]   δείσας Φραάτης, ἄλλως τε  καὶ   τῶν Πάρθων χαλεπῶς ἐπὶ τῇ
[49, 38]   ὥστε καὶ τὸν Καίσαρα τρωθῆναι  καὶ   τῶν στρατιωτῶν τισι κριθὴν ἀντὶ
[49, 16]   ἐνδύεσθαι ἐκέλευσεν· ἤδη γάρ τινες  καὶ   τῶν τυχόντων αὐτῇ ἐχρῶντο. κἀν
[49, 15]   τά τε πεπραγμένα οἱ ἀπελογίσατο  καὶ   τῶν ψηφισθέντων τινὰ παρήκατο, τόν
[49, 13]   βουλήματα σαφῶς συνίει, ἀλλ´ οὔτοι  καὶ   ὑπεῖξεν αὐτοῖς, νομίζων μηδὲν δεῖν
[49, 30]   τῷ μέσῳ συσπειρῶνται καὶ ἐκείνας  καὶ   ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν
[49, 4]   τινες λέγουσιν, Ἀγρίππας, ἅτε  καὶ   ὑπὲρ τοῦ Καίσαρος ἀλλ´ οὐχ
[49, 30]   καὶ ἐκείνας καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν  καὶ   ὑπὲρ τῶν ἄλλων ἁπάντων ὑπεραίρουσιν,
[49, 1]   ξύλων ἐθάρσει· ὑπερπαχῆ τε γὰρ  καὶ   ὑπερμεγέθη κατεσκευάσθη, ὥστε ἐπιβάτας τε
[49, 42]   καίπερ ἐξ ἰδίων χρημάτων φιλοτιμούμενοι,  καὶ   ὑπεστέλλοντο καὶ ἐμετρίαζον· ἄλλοι δὲ
[49, 31]   σφας ἔχων καὶ τιμωρήσασθαι ἐπιθυμῶν,  καὶ   ὑπῆλθε καὶ ἐθεράπευσεν, ἵνα τά
[49, 28]   ἐν τῷ τοιούτῳ πολλοὶ δὲ  καὶ   ὑπὸ λιμοῦ ἐφθείροντο. ~καὶ ἐκ
[49, 6]   (οὗτος γὰρ αὐτῶν ἦρχε) μὴ  καὶ   ὑπὸ λιμοῦ τῷ χρόνῳ κατὰ
[49, 20]   ἀλλήλοις, ὑπό τε τῶν ὁπλιτῶν  καὶ   ὑπὸ τῶν σφενδονητῶν μάλιστα ἡττήθησαν·
[49, 8]   ἐκεῖνος ἐς πάντα αὐτῷ ὡς  καὶ   ὑποστρατήγῳ οἱ ἐχρῆτο) κἀκ τούτου
[49, 27]   γένοιντο, δεινῶς, καὶ προσελαύνοντες ἐξαπίνης  καὶ   ὑποστρέφοντες δι´ ὀλίγου, ἐνέκειντο, καὶ
[49, 32]   ἐτέχθησαν) νεώτερον δὲ Πτολεμαῖον τὸν  καὶ   Φιλάδελφον ἐπικληθέντα, ἀνείλετο, καὶ ὅτι
[49, 33]   ἐθελήσας, τὸν Πολέμωνα αὐτῷ προσέπεμψε  καὶ   φιλίαν καὶ συμμαχίαν αἰτῶν. οὕτω
[49, 33]   μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς  καὶ   φίλον, καὶ ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν
[49, 34]   γὰρ Καῖσαρ στρατιωτῶν τε δεόμενος,  καὶ   φοβηθεὶς μὴ καὶ Ἀντώνιος
[49, 18]   καὶ ὃς προαισθόμενός τε τοῦτο  καὶ   φοβηθείς (οὐδέπω γὰρ ἱκανῶς παρεσκεύαστο)
[49, 27]   ἀκούσας οὖν τοῦτο Ἀντώνιος,  καὶ   φοβηθείς τε ἅμα τὴν μεγαλαυχίαν
[49, 36]   ὧν ἴσμεν νομίζονται· θυμικώτατοι γὰρ  καὶ   φονικώτατοι, οἷα μηδὲν ἄξιον τοῦ
[49, 35]   προσμετεπέμπετο, συμβῆναί τε βούλεσθαι ἐπλάσαντο,  καὶ   φρουροὺς ἐς τὴν ἄκραν ἐσδεξάμενοι
[49, 3]   πύργων ἐν τῇ προσμίξει βαλλόμενοι  καὶ   χειρῶν ἐπιβολαῖς σιδηρῶν προσαρτώμενοι οὐδὲν
[49, 31]   ἐθεράπευσεν, ἵνα τά τε ἐπιτήδεια  καὶ   χρήματα παρ´ αὐτοῦ λάβῃ· καὶ
[49, 34]   σφετερίσηται, συγγιγνώσκειν τέ σφισιν ἔφη  καὶ   χρησιμωτάτους πρὸς πάντα αὐτοὺς ἔσχε.
[49, 14]   τε ἄλλα ὅσα ὑπέσχητο δώσειν  καὶ   χώραν νεμεῖν ἐπηγγείλατο, καί σφισι
[49, 6]   καὶ αὐτῷ προσβαλόντες καὶ ἱππῆς  καὶ   ψιλοὶ πόρρωθεν (οὐ γὰρ δὴ
[49, 33]   τὴν Αἴγυπτον ὡς καὶ φίλον,  καὶ   ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν ἀπόνως περιλαβὼν
[49, 27]   προσέπιπτον ἀνέλπιστοι. προσκαθημένου δ´ οὖν  καὶ   ὣς αὐτοῦ τῇ πόλει, δείσας
[49, 34]   ἐπελπίσειν καὶ καταστήσειν. ἐπεὶ δὲ  καὶ   ὣς ἐθρασύνοντο, δίκῃ τινὰς αὐτῶν
[49, 15]   ἐπὶ τῇ τοῦ Λεπίδου διαβολῇ,  καὶ   ὥστε τὴν αἰτίαν τῶν πρότερον
[49, 6]   τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν καί τινα  καὶ   ὠφελίαν παρὰ τοῦ Καίσαρος
[49, 5]   ἔρημον ὄντα ᾔσθετο, τὸ μὲν  καινὸν   τοῦ πολέμου οὐ παρέλιπεν, ἀλλ´
[49, 32]   καὶ δυναστείας Ἀμύντᾳ μὲν Γαλατίας,  καίπερ   γραμματεῖ τοῦ Δηιοτάρου γενομένῳ, ἔδωκε,
[49, 20]   τούτου πρὸς τὸ ἔρυμα αὐτῶν  καίπερ   ἐν μετεώρῳ ὂν προσήλασαν ὡς
[49, 24]   οὐ μέντοι ἀπέκτεινε τὸν Μοναίσην,  καίπερ   ἐν τῇ αὐτοῦ ἐπικρατείᾳ ἔτ´
[49, 42]   πόλεως ἐπωχέτευσεν. οὗτοι μὲν οὖν,  καίπερ   ἐξ ἰδίων χρημάτων φιλοτιμούμενοι, καὶ
[49, 37]   τι ἐδῄου οὔτε τι ἥρπαζε,  καίπερ   καὶ τὰς κώμας αὐτῶν τὰς
[49, 41]   μάλιστα αὐτῷ προσκείμενοι, οὐκ ἠθέλησαν,  καίπερ   τοῦ Καίσαρος ἐγκειμένου σφίσιν, ἐς
[49, 7]   καὶ ἐπαίνοις καὶ δωρεαῖς ἀνεκτήσατο,  καίπερ   ὑπεροπτικώτατά σφισιν ἐπὶ τῇ τοῦ
[49, 6]   ἀτάκτως χωροῦντας, ἔς τε τὰ  καίρια   παραγυμνουμένους ἔπαιον, καὶ ἐς τὰ
[49, 7]   πολλαχῇ τε καὶ οὐ πάντῃ  καιρίαν   ἐτιτρώσκοντο) αὐτοί τε δεινῶς ἐταλαιπώρουν,
[49, 19]   ἑτέρας οὖσαν τραπεὶς παρέσχεν οἱ  καιρὸν   τὰς δυνάμεις ἀθροῖσαι. ~καὶ οὕτως
[49, 1]   πεζὸν ἐς τὴν Σικελίαν, ὅταν  καιρὸς   γένηται, περαιώσῃ. ~μαθὼν δὲ ταῦτα
[49, 6]   μὲν γὰρ καὶ ἐπῄεσαν ὁπότε  καιρὸς   εἴη, καὶ ἀνέστρεφον διὰ βραχέος·
[49, 27]   γὰρ ἐν τῷ τείχει τοὺς  καιροὺς   τῶν ἐπεκδρομῶν ἀκριβῶς ἐτήρουν, καὶ
[49, 13]   τε μάτην ἐθρύλουν (ὁ γὰρ  Καῖσαρ,   ἅτε μηδενὸς ἔτι πολεμίου οἱ
[49, 34]   γοητείᾳ τῇ τῆς Κλεοπάτρας ἐδούλευε·  ~Καῖσαρ   δὲ ἐν τούτῳ, ἐπειδὴ
[49, 12]   ἐλπίδα νεωτέρων σφίσι πραγμάτων ὑπεβεβλήκει)  ~Καῖσαρ   δὲ πρὸς μὲν ταῦτα οὐδὲν
[49, 1]   καὶ πρὸς πάντα τἆλλα ὑπωπτεύετο.  Καῖσαρ   δὲ προσήκατο μὲν αὐτὸν καὶ
[49, 1]   Νέρουας ὑπάτευσαν, ταῦθ´ οὕτως ἐγένετο·  Καῖσαρ   δέ, ὡς τό τε ναυτικὸν
[49, 13]   τοῦτό σφισι προυχώρησεν· γὰρ  Καῖσαρ,   εἰ καὶ τὰ μάλιστα τόν
[49, 11]   γὰρ λάθρᾳ ἐξέπλευσε, καὶ  Καῖσαρ   ἐν μεγάλῃ ταραχῇ παραχρῆμα ἐγένετο.
[49, 38]   Ἀγρίππας, ἔπειτα δὲ καὶ  Καῖσαρ   ἐπεστράτευσε. καὶ τοὺς μὲν πλείους
[49, 1]   ἀποστρέφειν. τοιούτοις μὲν λογισμοῖς  Καῖσαρ   ἐς τὴν Σικελίαν ἠπείγετο. καὶ
[49, 18]   καὶ διὰ τοῦτο καὶ  Καῖσαρ   ἱπποδρομίαν τε ἐποίησε καὶ τῷ
[49, 7]   Ἀγρίππαν ἀπεσώθησαν. καὶ αὐτοὺς  Καῖσαρ   καὶ ἐπαίνοις καὶ δωρεαῖς ἀνεκτήσατο,
[49, 8]   ἀπορρήτων. ὑποτοπήσας οὖν τοῦτο  Καῖσαρ,   καὶ μήτε ἐκφῆναι τολμῶν, μὴ
[49, 41]   ἐν τούτῳ ἐκείνων, ἀντεπεκράτησεν  Καῖσαρ   μηδὲν τῶν περὶ τοῦ Ἀρμενίου
[49, 32]   τὴν ἀλήθειαν ἐσήγγελλε, καὶ  Καῖσαρ   οἵ τε ἄλλοι οἱ συνόντες
[49, 0]   ὑπὸ Πάρθων ἡττήθη. δ. Ὡς  Καῖσαρ   Παννονίους κατεστρέψατο. ε. Ὡς Ἀντώνιος
[49, 37]   καὶ ταφρεύμασιν ὠχύρωτο. οὖν  Καῖσαρ   πλοῖα παρὰ τῶν ταύτῃ συμμάχων
[49, 0]   τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς  Καῖσαρ   Σέξτον ἐνίκησε καὶ Λέπιδον καθεῖλεν.
[49, 34]   αὐτὸν ἱκετεύσαντες ἀνεστρατεύσαντο. γὰρ  Καῖσαρ   στρατιωτῶν τε δεόμενος, καὶ φοβηθεὶς
[49, 43]   κακουργεῖν ἐδόθη. δ´ οὖν  Καῖσαρ   τήν τε ὑπατείαν (ἦρξε γὰρ
[49, 0]   Λ. Σκριβώνιος Λ. υἱὸς Λίβων  Καῖσαρ   τὸ βʹ ὕπ. Λ. Οὐολκάκιος
[49, 37]   προσαγορεύσω. ~ἐπὶ οὖν τούτους  Καῖσαρ   τότε στρατεύσας τὸ μὲν πρῶτον
[49, 10]   εὐθὺς ἀπεχώρησαν· δὲ δὴ  Καῖσαρ   τούς τε ἐκπίπτοντας τῶν ἡττωμένων
[49, 5]   οὖν ναυμαχία ἐγίγνετο,  Καῖσαρ   ὡς τάχιστα τόν τε Σέξτον
[49, 8]   καὶ οὐκ εὐθὺς πρὸς τὸν  Καίσαρα   ἦλθεν, ἀλλ´ εἴτε δὴ διὰ
[49, 41]   ταῖς παρ´ αὐτοῦ ἐλπίσι τὸν  Καίσαρα   ἤτοι ἀναγκάσωσιν, ἅτε καὶ παρόντα,
[49, 17]   ἐπὶ Μήδους ἐστρατευκέναι καὶ τὸν  Καίσαρα   καὶ τὸν Λέπιδον πεπολεμῶσθαι μαθών,
[49, 44]   Πάρθους δὲ ἐπὶ τὸν  Καίσαρα,   συνέθεντο, καὶ ἐπὶ τούτῳ στρατιώτας
[49, 41]   ταῦτα ποιεῖν ἐσκήπτετο, ὅπως τὸν  Καίσαρα   τὸν Ὀκταουιανὸν ἐκ τούτου, ὅτι
[49, 38]   δεινὰ παθόντες, ὥστε καὶ τὸν  Καίσαρα   τρωθῆναι καὶ τῶν στρατιωτῶν τισι
[49, 0]   η. Ὡς Μαυριτανία περὶ  Καισάρειαν   Ῥωμαίων ἐγένετο. Χρόνου πλῆθος ἔτη
[49, 3]   ὧν ἔδρων ἔπασχον· καὶ οἱ  Καισάρειοι   ἐς χεῖρας μέν σφισιν ἰόντες
[49, 8]   δὲ δὴ Λέπιδος τῷ τε  Καίσαρι   διηνέχθη (αὐτός τε γὰρ ἐκ
[49, 1]   καὶ τότε ἐπίπλους τῷ  Καίσαρι   ἐγένετο. τοῦτο δὲ ἔπραξεν, ὅτι
[49, 8]   ἐδείπνει, ἀνακομίζεσθαι. ~τῷ δ´ οὖν  Καίσαρι   ἐς τὴν Σικελίαν μετὰ τοῦτ´
[49, 8]   Γάλλος Τισιῆνος, τῷ δὲ  Καίσαρι   Λέπιδος σὺν ταῖς δυνάμεσι
[49, 11]   μὲν ταῦτά τε τῷ  Καίσαρι   πέμπων τινὰς ἐπεκάλει, καὶ ἐς
[49, 35]   μηδ´ ὁτιοῦν ἀπ´ αὐτῶν τῷ  Καίσαρι   περιγενέσθαι. οὐ γὰρ ὅτι ἐκεῖνοι,
[49, 16]   σφισιν ἔλαβε. ~τῷ μὲν οὖν  Καίσαρι   ταῦτα παρὰ τῆς βουλῆς ἐδόθη,
[49, 10]   δυνηθεὶς ἂν φυγεῖν προσεχώρησε τῷ  Καίσαρι.   τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ
[49, 41]   βασιλέων καὶ τὸν Πτολεμαῖον, ὃν  Καισαρίωνα   ἐπωνόμαζον, βασιλέα βασιλέων καλεῖσθαι ἐκέλευσε.
[49, 4]   Ἀγρίππας, ἅτε καὶ ὑπὲρ τοῦ  Καίσαρος   ἀλλ´ οὐχ ὑπὲρ ἑαυτοῦ μαχόμενος,
[49, 10]   προσίσχουσί πῃ (πρὸς γὰρ τοῦ  Καίσαρος   διώλλυντο) πλὴν ὀλίγων, ὅσοι ἐς
[49, 41]   προσκείμενοι, οὐκ ἠθέλησαν, καίπερ τοῦ  Καίσαρος   ἐγκειμένου σφίσιν, ἐς πάντας αὐτὰ
[49, 4]   πρὸς νύκτα ἤδη οἱ τοῦ  Καίσαρος   ἐκράτησαν, οὐ μέντοι καὶ ἐπεδίωξάν
[49, 15]   ἐς τὴν Ῥώμην ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος.   ἐπεὶ δὲ καὶ αὐτὸς ἀφίκετο,
[49, 3]   τε τὴν ῥώμην τῶν τοῦ  Καίσαρος   ἐπιβατῶν τόλμα αὐτῶν ἀντήρκει·
[49, 6]   τινα καὶ ὠφελίαν παρὰ τοῦ  Καίσαρος   καὶ τοῦ Ἀγρίππου σχήσειν,
[49, 44]   τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ τῷ τοῦ  Καίσαρος   πολέμῳ ὥρμησεν· τε Μῆδος
[49, 42]   ταῖς ἀνοχαῖς αἱρετοὶ ὑπὸ τοῦ  Καίσαρος   πολίαρχοι, παῖδες ἄνηβοι, ἐξ ἱππέων
[49, 32]   ἐβουθύτουν καὶ ἑώρταζον· τοῦ γὰρ  Καίσαρος   πρὸς τὸν Σέξτον ἔτι καὶ
[49, 12]   μὲν ἐλεύθερον ἐς τὰ τοῦ  Καίσαρος   στρατόπεδα κατελέχθη, τὸ δὲ δεδουλευκὸς
[49, 41]   ἔδωκε· τοῦ τε γὰρ προτέρου  Καίσαρος   τὴν μὲν γυναῖκα τὸν δὲ
[49, 34]   ἀσθένειαν ἅμα καὶ τὸ τοῦ  Καίσαρος   φρόνημα μαθόντες ἀληθῶς τε μετεβάλοντο,
[49, 42]   Ἀντωνίου οἱ δὲ διὰ τοῦ  Καίσαρος,   ψηφίζεσθαι, καὶ ἐπὶ τῇ προφάσει
[49, 31]   ἀγγέλλειν. καὶ τόν τε Ἀρμένιον,  καίτοι   ἐν ὀργῇ τε ὅτι ἐγκατέλιπέ
[49, 21]   αὐτίκα οὔθ´ ὕστερον αὐτῷ ἐχρήσατο,  καίτοι   καὶ ἱερομηνίας ἐπ´ ἀμφοτέροις τοῖς
[49, 33]   οὐκέτι περαιτέρω προεχώρησεν ἀλλὰ ἀνεκομίσθη,  καίτοι   καὶ παραυτίκα οἴκαδε αὐτῇ ἐπανελθεῖν
[49, 40]   οὔθ´ ἱκέτευσαν αὐτὴν οὔτε προσεκύνησαν,  καίτοι   πολλὰ μὲν καὶ ἀναγκαζόμενοι πολλὰ
[49, 38]   καὶ Παννονίους μὲν Γέμινος,  καίτοι   τῆς Σισκίας ἐκπεσών, ὅμως μάχαις
[49, 8]   τάχιστα, πρὶν νεοχμωθῆναί τι, ἔγνω,  καίτοι   τῶν ἄλλων ἕνεκα ἥκιστα ἐπειγόμενος·
[49, 6]   ἐκ τοῦ ναυτικοῦ σωθέντας περιέστελλον.  κἀκ   τούτου ἔπασχον μὲν πολλὰ καὶ
[49, 44]   τῇ τοῦ Στατιανοῦ μάχῃ ἁλόντα.  κἀκ   τούτου μὲν Ἀντώνιος τῷ
[49, 17]   ἑαυτὸν ἑκάστῳ τῆς σωτηρίας προσκοπῆσαι.  κἀκ   τούτου πεισθέντων οἱ τῶν πλειόνων,
[49, 3]   Ἰταλίας ὄντες ἀπονοίᾳ πολλῇ ἐχρῶντο.  κἀκ   τούτου πλεονεκτοῦντές τε ἅμα ἀλλήλων
[49, 8]   ὡς καὶ ὑποστρατήγῳ οἱ ἐχρῆτο)  κἀκ   τούτου πρός τε τὸν Σέξτον
[49, 20]   καὶ ἀρρωστίαν τῶν Ῥωμαίων κατέγνωσαν,  κἀκ   τούτου πρὸς τὸ ἔρυμα αὐτῶν
[49, 26]   αὐτοὺς ὑπὸ δέους καὶ ἀνεθάρσησε.  κἀκ   τούτου συμβαλών σφισιν οὐ πολλῷ
[49, 27]   καὶ ῥᾷστα τῶν σπονδῶν τευξόμενον.  κἀκ   τούτου τοῖς τε πεμφθεῖσιν ὑπ´
[49, 40]   βασιλέα αὐτὸν γεγονότα σιδηραῖς δεθῆναι.  ~κἀκ   τούτου τοὺς μὲν ἐθελοντὶ τοὺς
[49, 14]   ναυκρατήσασι καὶ στέφανον ἐλαίας ἔδωκε.  κἀκ   τούτου τούς τε ἄλλους πολλὰ
[49, 36]   οἶνον, πλὴν ἐλαχίστου καὶ τούτου  κακίστου,   γεωργοῦσιν, ἅτε ἐν χειμῶνι πικροτάτῳ
[49, 36]   Μυσίας τῆς ἐν τῇ Εὐρώπῃ,  κακοβιώτατοι   δὲ ἀνθρώπων ὄντες (οὔτε γὰρ
[49, 27]   δείσας Φραάτης μὴ καὶ  κακόν   τι αὐτὴν ἐν τῷ χρόνῳ,
[49, 7]   ἐν κέρδει τὸ μηκέτ´ αὐτοὺς  κακοπαθεῖν   ἐτίθεντο, καὶ ἤθελον καὶ αὐτοὶ
[49, 43]   ἐς τὸ ἔπειτα ἄδειά τισι  κακουργεῖν   ἐδόθη. δ´ οὖν Καῖσαρ
[49, 40]   προσαγορεύσαντες δόξαν μὲν φρονήματος ἔλαβον,  κακουχίᾳ   δὲ πολλῇ διὰ τοῦτο συνέσχοντο.
[49, 32]   (ἐν γὰρ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐμεγαλοφρονεῖτο)  κακῶς   παρὰ τοῖς πολίταις ἤκουεν· ἐπὶ
[49, 4]   ἡττᾶσθαι μὲν γάρ σφας καὶ  κακῶς   πράττειν οὐκ εὔχονται, οὐ μέντοι
[49, 41]   ὃν Καισαρίωνα ἐπωνόμαζον, βασιλέα βασιλέων  καλεῖσθαι   ἐκέλευσε. καὶ αὐτοῖς καὶ τὴν
[49, 36]   καὶ τῇ Παννονίᾳ τῇ ἄνω  καλουμένῃ   προσετάχθην, ὅθεν ἀκριβῶς πάντα τὰ
[49, 42]   καὶ τὴν στοὰν τὴν Παύλου  καλουμένην   Αἰμίλιος Λέπιδος Παῦλος ἰδίοις τέλεσιν
[49, 36]   αὐτοὶ ἑαυτοὺς καὶ Ῥωμαῖοί σφας  καλοῦσι,   προσαγορεύσω. ~ἐπὶ οὖν τούτους
[49, 36]   φονικώτατοι, οἷα μηδὲν ἄξιον τοῦ  καλῶς   ζῆν ἔχοντες, εἰσί. ταῦτα δὲ
[49, 3]   σκαφῶν ῥᾳδίως ἔκ τε τοῦ  καλῶς   νεῖν καὶ ἐκ τοῦ κούφως
[49, 14]   προσεξεπρίατο ἄλλην τε καὶ παρὰ  Καμπανῶν   τῶν ἐν τῇ Καπύῃ οἰκούντων
[49, 42]   Λέπιδος Παῦλος ἰδίοις τέλεσιν ἐξῳκοδόμησε  κἀν   τῇ ὑπατείᾳ καθιέρωσεν· ὑπάτευσε γὰρ
[49, 30]   ἵπποι ὀκλάζειν καὶ κατακλίνεσθαι διδάσκονται)  κἀν   τούτῳ δόκησίν σφισιν ὡς καὶ
[49, 29]   ὡς καὶ ἐπισφάξοντες αὐτοὺς προσῆλθον.  κἀν   τούτῳ ἐξαναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι πᾶσάν
[49, 3]   κούφως ἐσκευάσθαι ἐπιβαινόντων, ἀντιρρόπως ἠλαττοῦντο.  κἀν   τούτῳ καὶ τῶν νεῶν
[49, 15]   τῶν ἀπολομένων νεῶν ἀριθμὸν ἀντέπεμψε.  ~κἀν   τούτῳ τά τε τῶν Τυρσηνῶν
[49, 18]   ὡς καὶ τὴν περαίαν καταληψόμενος.  ~κἀν   τούτῳ τοῦ Ἀντωνίου ἔς τε
[49, 10]   ὅσοι ἐς τὴν Μεσσήνην προκατέφυγον.  κἀν   τούτῳ τῷ πόνῳ μὲν
[49, 16]   καὶ τῶν τυχόντων αὐτῇ ἐχρῶντο.  κἀν   τῷ αὐτῷ τούτῳ ἔτει οὔτ´
[49, 43]   τὸν Τίβεριν δι´ αὐτῶν ὑπέπλευσε.  κἀν   τῷ ἱπποδρόμῳ σφαλλομένους τοὺς ἀνθρώπους
[49, 20]   βολαῖς ἐξικνούμενοι χαλεπώτατοι αὐτοῖς ἐγίγνοντο.  κἀν   τῷ πόνῳ τούτῳ καὶ
[49, 34]   ἑαυτοὺς ὄντες μήτε προσδιαφθείρωσί τινα,  κἂν   ἄρα νεωτερίσαι τι βουληθῶσιν, ἔκδηλοι
[49, 4]   χείρω καὶ ἀτοπώτερα ἄλλοις προστάττουσι.  κἂν   ἄρα ποτὲ τῶν ἀμεινόνων τι
[49, 29]   τούτου καὶ αὐτομολία τις ἐγένετο.  κἂν   πάντες μετέστησαν, εἰ μήπερ οἱ
[49, 7]   πᾶν ἐς ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν.  κἂν   πασσυδὶ διεφθάρησαν, εἰ μήπερ οἱ
[49, 24]   καὶ τοῦ Νέρουα ἀρχόντων, Πούπλιος  Κανίδιος   Κράσσος ἐπὶ Ἴβηρας τοὺς ταύτῃ
[49, 20]   ἅτε καὶ ἱππῆς ὄντες, ἀπεώσθησαν,  κἀνταῦθα   ἀνδρείως μὲν ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι γὰρ
[49, 39]   αἰφνίδιον ἅμα τῷ ἦρι ἦλθε,  κἀνταῦθα   αὐτὸν ὡς καὶ συμβουλεύσοντα καὶ
[49, 17]   Κέρκυραν ἐς Κεφαλληνίαν ἐκεῖθεν ἦλθε·  κἀνταῦθα   καὶ οἱ ἄλλοι κατὰ τύχην
[49, 18]   ἐδόκει, ἔς τε Νικομήδειαν ἀφίκετο,  κἀνταῦθα   καταληφθεὶς ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὐτῷ, ἅτε
[49, 39]   ἐπηγάγετο ἐς τὸ στρατόπεδον ἐσελθεῖν.  κἀνταῦθα   συλλαβὼν τὰ μὲν πρῶτα ἄδετόν
[49, 1]   κατέταξεν, ἔς τε Λιπάραν ἦλθε,  κἀνταῦθα   τόν τε Ἀγρίππαν καὶ τὰς
[49, 15]   καὶ τέλος ἔς τε τὸ  Καπιτώλιον   ἀναδραμὼν καὶ τὸ ξίφος πρὸς
[49, 15]   οὔσῃ, ἐν τοῦ Διὸς τοῦ  Καπιτωλίου   μετά τε τῆς γυναικὸς καὶ
[49, 32]   τινα αὐτῷ προσθείς, Ἀρχελάῳ δὲ  Καππαδοκίας,   ἐκβαλὼν τὸν Ἀριαράθην. δ´
[49, 14]   παρὰ Καμπανῶν τῶν ἐν τῇ  Καπύῃ   οἰκούντων συχνήν (καὶ γὰρ ἐποίκων
[49, 14]   Κνωσίαν, ἣν καὶ νῦν ἔτι  καρποῦνται,   ἀντέδωκε. ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον
[49, 11]   φοβηθείς, ἐπὶ δὲ λόφον τινὰ  καρτερὸν   ἀναστρατοπεδευσάμενος ἐγκλήματα ἐποιεῖτο, καταλέγων πάνθ´
[49, 13]   γέρα ἀπλήστως εἶχον, καὶ συλλεγόμενοι  κατ´   ἀλλήλους ᾔτουν τι τις
[49, 36]   προσετάχθην, ὅθεν ἀκριβῶς πάντα τὰ  κατ´   αὐτοὺς εἰδὼς γράφω. ὀνομάζονται δὲ
[49, 6]   γὰρ αὐτοὺς οἱ ἐναντίοι καὶ  κατ´   ὀλίγους, οἷα ἐν τῷ τοιούτῳ,
[49, 12]   Λεπίδου αἰδῶ ἐνεόχμωσαν, ἰδίᾳ δὲ  κατ´   ὀλίγους ὡς ἕκαστοι ἐγκατέλιπον αὐτὸν
[49, 5]   αὐτῷ ἅμα καὶ τοῖς ὁπλίταις  κατὰ   γῆν προσέμιξε, τούτοις μὲν οὐδ´
[49, 8]   οὖν ἔκρινε τοῦτο, αὐτός τε  κατὰ   γῆν τὸν στρατὸν ἐξάγων πρὸ
[49, 12]   τι πράξειν· ὡς δ´ οὐδὲν  κατὰ   γνώμην αὐτοῖς ἔλεγε, παρωξύνθησαν καὶ
[49, 18]   δύναμιν αὐτοῦ προπαραλάβῃ, τῆς τε  κατὰ   θάλασσαν σωτηρίας ἀπέγνω, καὶ τὰ
[49, 43]   τέ τινα ἐς τὸ θέατρον  κατὰ   κορυφὴν ἔρριψε, τῷ μὲν ἀργύριον
[49, 26]   τῶν νεκρῶν οὐδένα εὗρε. καὶ  κατὰ   μὲν τοῦτ´ ἐφοβήθη, ὅτι δὲ
[49, 17]   νῆες, ὅπως καὶ αἱ λοιπαὶ  κατὰ   πόδας αὐτῶν ἐφέπωνται, προδεικνύουσι, παρά
[49, 15]   σφας συναγαγὼν ἔξω τοῦ πωμηρίου  κατὰ   τὰ πάτρια τά τε πεπραγμένα
[49, 39]   πρῶτα ἄδετόν τε εἶχε, καὶ  κατὰ   τὰ φρούρια ἐν οἷς οἱ
[49, 20]   ὑπερηγάπων) ῥᾳδίως, τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ  κατὰ   τὰς πόλεις περιπέμψας, κατεστήσατο· αὐτὸς
[49, 20]   αἱρήσοντες. ἐπεκδρομῆς τε αἰφνιδίου γενομένης  κατά   τε τοῦ πρανοῦς οὐ χαλεπῶς,
[49, 11]   τε ἄλλα ἀπῄτει ὅσα αὐτῷ  κατὰ   τὴν πρώτην σφῶν συνωμοσίαν ἐδέδοτο,
[49, 17]   ὅτι καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν  κατὰ   τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ δόξαν
[49, 2]   τοῦ χρόνου ἀποπειρώμενοι μὲν ἀλλήλων  κατὰ   τὸ ἀεὶ παρεῖκον, οὐ μέντοι
[49, 43]   δεύτερον) τῇ πρώτῃ εὐθὺς ἡμέρᾳ  κατὰ   τὸν τοῦ Ἀντωνίου τρόπον ἀπεῖπε,
[49, 38]   αὐτοῦ καὶ ἐς τὴν Βρεττανίαν  κατὰ   τὸν τοῦ πατρὸς ζῆλον στρατεῦσαι,
[49, 28]   νομὰς ἐξέτριβον· καὶ εἴγε που  κατὰ   τύχην δι´ ἐπιτηδειοτέρων τινῶν τόπων
[49, 17]   ἦλθε· κἀνταῦθα καὶ οἱ ἄλλοι  κατὰ   τύχην ὑπὸ χειμῶνος ἐκπεσόντες αὖθις
[49, 39]   καὶ συμβουλεύσοντα καὶ συμπράξοντά τινα  κατὰ   τῶν Πάρθων μετεπέμψατο. ἐπειδή τε
[49, 31]   καθυπέσχετο αὐτῷ, ὅπως σφίσι χειμάσαι  κατὰ   χώραν ἐπιτρέψῃ, λέγων ὅτι τῷ
[49, 27]   καὶ οἱ ἔξω τοῖς τε  κατὰ   χώραν μένουσιν αὐτῶν, ὁπότε δίχα
[49, 6]   καὶ ὑπὸ λιμοῦ τῷ χρόνῳ  κατὰ   χώραν μένων ἐκπολιορκηθῇ, καὶ νομίσας
[49, 17]   Λέπιδον πεπολεμῶσθαι μαθών, διενοεῖτο μὲν  κατὰ   χώραν χειμάσαι· τῶν δὲ Λεσβίων
[49, 13]   καὶ ἐνόμιζον καὶ ἄκοντα αὐτὸν  καταδουλώσεσθαι.   ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινον, τῆς
[49, 27]   νευρὰν τοῦ τόξου ψάλλων, καὶ  καταδραμὼν   αὐτοὺς πολλὰ τέλος τὴν εἰρήνην,
[49, 43]   πάμπολλα ὤνια ἐς τὸ μέσον  καταθεὶς   διαρπάσαι σφίσιν ἐπέτρεψεν. Ἀγρίππας μὲν
[49, 18]   τὴν εὔνοιαν, ἂν τὰ ὅπλα  κατάθηται,   ὑποσχομένου δώσειν, ἀντέγραψε μὲν ὡς
[49, 22]   προσέβαλε μὲν τῷ Ἀντιόχῳ, καὶ  κατακλείσας   αὐτὸν ἐς Σαμόσατα ἐπολιόρκει· ὡς
[49, 12]   μετὰ παντὸς τοῦ στρατοῦ, καὶ  κατακλείσας   σφᾶς ἐς τὸ τάφρευμα ἐπολιόρκει.
[49, 30]   καὶ οἱ ἵπποι ὀκλάζειν καὶ  κατακλίνεσθαι   διδάσκονται) κἀν τούτῳ δόκησίν σφισιν
[49, 4]   τὸ εἰκὸς συμβάλλεται, ὅτι μήτε  καταλαβεῖν   αὐτοὺς ἐδύναντο, καὶ ἐς τὴν
[49, 7]   ἐπεραιώθη ἐς τὴν Σικελίαν καὶ  καταλαβὼν   τάς τε Μύλας καὶ τὴν
[49, 11]   τινὰ καρτερὸν ἀναστρατοπεδευσάμενος ἐγκλήματα ἐποιεῖτο,  καταλέγων   πάνθ´ ὅσα ἐλαττοῦσθαι ἐνόμιζε, καὶ
[49, 26]   ἔρημον τὸ τεῖχος τῶν πολιορκησόντων  καταλείπειν,   καὶ πολλοὺς μὲν ἄνδρας ἐν
[49, 14]   αὐτοὺς τὰς ἐν ταῖς πατρίσι  καταλέξων,   ἐπήλπισε. τοῖς τε ὑποστρατήγοις ἄλλοις
[49, 18]   ἔς τε Νικομήδειαν ἀφίκετο, κἀνταῦθα  καταληφθεὶς   ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὐτῷ, ἅτε καὶ
[49, 17]   παρεσκευάζετο ὡς καὶ τὴν περαίαν  καταληψόμενος.   ~κἀν τούτῳ τοῦ Ἀντωνίου ἔς
[49, 7]   καὶ ἐπιτήδεια ἐν τῷ ἐρύματι  καταλιπεῖν,   ἐξ ὧν τὴν τροφὴν ἄφθονον
[49, 1]   τε Ἀγρίππαν καὶ τὰς ναῦς  καταλιπὼν   ἐς τὴν ἤπειρον ἐκομίσθη, ἵνα
[49, 9]   τὸν πόλεμον πάντα ἐν αὐτῇ  καταλυθήσεσθαι   ἤλπιζον· εἰ δὲ μή, οἱ
[49, 8]   αὐτὸν ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ ὕστερον  καταλύσειν.   ἐπεὶ δ´ οὖν ἔκρινε τοῦτο,
[49, 28]   (οὔτε γὰρ ἐπὶ μετρίοις τισὶ  καταλύσεσθαι   προσεδόκησε, καὶ τοὺς στρατιώτας ἐς
[49, 2]   ἐναποκινδυνεῦσαι παντὶ τῷ στόλῳ τολμῶντες,  κατανάλωσαν·   οὔτε γὰρ τὰς δυνάμεις ἀλλήλων
[49, 26]   δὲ τά τε ἐγγὺς πάντα  κατανάλωτο   καὶ πόρρω ποι οἱ στρατιῶται
[49, 29]   γάρ πω τοιοῦτόν τι ἑωράκεσαν)  καταπεπτωκέναι   τε ὑπὸ τῶν τραυμάτων καὶ
[49, 12]   αἰφνιδίου, οἷα μηδὲν δραστήριον ἔχοντα,  καταπλήξων,   καὶ τοὺς στρατιώτας αὐτοῦ προσποιησόμενος.
[49, 39]   δὲ καὶ διὰ τῶν στρατιωτῶν  καταπλήσσων,   πάντα τε ἁπλῶς ὡς πρὸς
[49, 4]   οὐ μέντοι καὶ παντελῶς τι  καταπράξαντας   τὴν δόξαν αὐτοὺς λαβεῖν αἱροῦνται.
[49, 2]   καὶ ἐπὶ τὰς Μύλας πρὸς  κατασκοπὴν   τοῦ τῶν ἐναντίων πλήθους ὥρμησε.
[49, 34]   καὶ τὰ ἐν τῇ Λιβύῃ  καταστάσεως   ἐδεῖτο, ἦλθε μὲν ἐς τὴν
[49, 37]   τινὶ μεγάλῃ ἐς τοῦτο αὐτὸν  καταστήσαντος,   δι´ ἧς ἐς τὸ ἀρχαῖον
[49, 34]   ἐκ τούτου καὶ ἐπελπίσειν καὶ  καταστήσειν.   ἐπεὶ δὲ καὶ ὣς ἐθρασύνοντο,
[49, 35]   τοὺς μὲν ἄλλους ἑτέροις τισὶ  καταστρέψασθαι   προσέταξεν, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοὺς
[49, 44]   καὶ προσέτι καὶ τοὺς ἐκείνου  κατασχόντος   ἀνθηττήθη τε καὶ ἑάλω, καὶ
[49, 36]   ἐς πάννους ἐπιχωρίως πως καὶ  κατατέμνοντες   καὶ προσαγορεύοντες συρράπτουσι. καὶ οἱ
[49, 20]   ἀπεώσθησαν, κἀνταῦθα ἀνδρείως μὲν ἀμυνόμενοι  (κατάφρακτοι   γὰρ οἱ πλείους αὐτῶν ἦσαν)
[49, 26]   τόξων ἱέντες πάντα καὶ τὸν  κατάφρακτον   ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο· οὐ μέντοι καὶ
[49, 8]   τέλος δὲ δείσας μὴ καὶ  καταφρονηθεὶς   διὰ ταῦθ´ ὑπὸ τῶν συμμάχων
[49, 18]   πρὸς τὴν Αἴγυπτον αὐτίκα ἀπῆρε,  καταφρονήσας   τῶν τε παρόντων εἴχετο καὶ
[49, 5]   μὲν οὐδ´ ἐπεξῆλθεν, ἀνταναχθεὶς δὲ  καταφρονήσει   τῆς τε ὀλιγότητος τῶν ἐναντίων
[49, 22]   ἀποκτείναντα μάχῃ τε ἐνίκησε, καὶ  καταφυγόντα   ἐς τὰ Ἱεροσόλυμα πολιορκίᾳ κατεστρέψατο.
[49, 20]   τινα καὶ ἀρρωστίαν τῶν Ῥωμαίων  κατέγνωσαν,   κἀκ τούτου πρὸς τὸ ἔρυμα
[49, 9]   ὑπὸ τοῦ λοιποῦ ἑκατέρων ὁμίλου  κατείχετο.   ὅθενπερ καὶ ἀγὼν ἔδοξε
[49, 28]   τε Μῆδοι καὶ τὰ μηχανήματα  κατέκαυσαν   καὶ τὰ χώματα διεσκέδασαν, καὶ
[49, 6]   καὶ πρὸς τὸ τάφρευμα ἐξεπεπτώκει  κατέκαυσε,   καὶ αὐτὸς ἄρας ὡς πρὸς
[49, 18]   τὰς ναῦς ἐμβαλὼν ταύτας τε  κατέκαυσε   καὶ ἐς τὴν μεσόγειαν ὥρμησε.
[49, 29]   παρεσκευασμένοι, τοξότας ὁπλῖται, βαρβάρους Ῥωμαῖοι,  κατέκοψαν,   ὥστε τοὺς λοιποὺς πάντας παραχρῆμα
[49, 18]   ἔν τε Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας  κατέλαβον   καὶ περισχόντες ἐζώγρησαν. μαθὼν δὲ
[49, 7]   ἀνέχοντάς σφας προσαπώλλυσαν, εἴτε καὶ  κατελείποντο,   τὸ στράτευμα πᾶν ἐς ἀθυμίαν
[49, 37]   ὀλίγον ἄπωθεν παραρρέοντος διάκενόν τι  κατελέλειπτο,   καὶ σταυρώμασι καὶ ταφρεύμασιν
[49, 12]   ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος στρατόπεδα  κατελέχθη,   τὸ δὲ δεδουλευκὸς τοῖς δεσπόταις
[49, 40]   τε στρατόπεδα ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ  κατέλιπε   καὶ ἐς τὴν Αἴγυπτον ἀνεκομίσθη,
[49, 38]   Φούφιον Γέμινον σὺν δυνάμει τινὶ  κατέλιπεν,   αὐτὸς δὲ ἐς τὴν Ῥώμην
[49, 15]   ἐπωφείλετο, ἀφῆκε, τέλη τέ τινα  κατέλυσε,   καὶ τὴν τοῦ Λεπίδου ἱερωσύνην
[49, 17]   οὐκ εὐνοϊκῶς οἱ ἐχρῆτο, οὐ  κατέμεινεν,   ἀλλὰ ἐλπίσας τὴν τοῦ Ἀντωνίου
[49, 10]   γε ἐς τὸ τεναγῶδες ὀκέλλοντα  κατεπίμπρη,   ὥστε μήτε τοῖς ἔτι πλέουσιν
[49, 33]   ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν ἀπόνως περιλαβὼν  κατεργάσηται,   μετεπέμψατο· ἐπεὶ δ´ ὑποτοπήσας τοῦτ´
[49, 43]   ἐπὶ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ κληθείσας  κατεσκεύασεν.   ~Ἀντώνιος δὲ ἐν τούτῳ ἤλασε
[49, 1]   ὑπερπαχῆ τε γὰρ καὶ ὑπερμεγέθη  κατεσκευάσθη,   ὥστε ἐπιβάτας τε πλείστους ὅσους
[49, 15]   τῷ τῆς νίκης αὐτοῦ πυθέσθαι  κατέστη,   καὶ οἱ ἐν τῷ ἄστει
[49, 37]   πύλας ἀπέκλεισαν καὶ ἐς πολιορκίαν  κατέστησαν.   εἶχον μὲν γὰρ καὶ τείχη
[49, 20]   αὐτοῦ κατὰ τὰς πόλεις περιπέμψας,  κατεστήσατο·   αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὸν Ἀντίοχον,
[49, 43]   δελφῖνας καὶ τὰ ᾠοειδῆ δημιουργήματα  κατεστήσατο,   ὅπως δι´ αὐτῶν αἱ περίοδοι
[49, 14]   οὕτω μὲν τότε τοὺς στρατιώτας  κατέστησε·   καὶ τὸ μὲν ἀργύριον αὐτοῖς
[49, 36]   τε ἀπωλώλεσαν καὶ οἱ ἄλλοι  κατεστράφατο   μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες, ἐπὶ Παννονίους
[49, 38]   ἑτέρους τὴν τάξιν ἐκλιπόντας δεκατευθῆναι,  κατεστρέψαντο,   τοῖς δὲ δὴ λοιποῖς
[49, 0]   ἡττήθη. δ. Ὡς Καῖσαρ Παννονίους  κατεστρέψατο.   ε. Ὡς Ἀντώνιος Ἀρταουάσδην τὸν
[49, 22]   καταφυγόντα ἐς τὰ Ἱεροσόλυμα πολιορκίᾳ  κατεστρέψατο.   πολλὰ μὲν δὴ καὶ δεινὰ
[49, 35]   ξυλίνου ἐπιβῆναι τοῦ περιβόλου πειρώμενον  κατέστρωσαν.   καὶ τέλος, ὡς οὐδὲν μᾶλλον
[49, 40]   βίᾳ λαβὼν πᾶσαν τὴν Ἀρμενίαν  κατέσχεν·   γὰρ Ἀρτάξης ἐπειδὴ συμβαλών
[49, 1]   τὸ τοῦ Ἀντωνίου ναυτικὸν ὀλιγανδροῦν  κατέταξεν,   ἔς τε Λιπάραν ἦλθε, κἀνταῦθα
[49, 29]   ἐν τοῖς τῶν ἄλλων ὀφθαλμοῖς  κατετόξευσαν.   τούτου τε οὖν ἐπέσχον, καί
[49, 23]   αὖθις ἐπανιὼν πάντα τὸν ἐνιαυτὸν  κατέτριψε,   Σόσσιος δέ, ἅτε τὰ ἐκείνου
[49, 35]   Ῥωμαίων ἀπεκρούσαντο, πολλὰ δὲ μηχανήματα  κατέφλεξαν,   αὐτόν τε ἐκεῖνον ἀπὸ πύργου
[49, 2]   μήτ´ ἀναχθῆναί τις αὐτῶν ἠθέλησε,  κατεφρόνησεν   αὐτῶν, καὶ ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο ὡς
[49, 20]   τὸν Ἀντίοχον ἐς τὴν Κομμαγηνὴν  κατέφυγον.   Οὐεντίδιος δὲ τὰ μὲν ἄλλα
[49, 17]   αὐτοῦ μνήμην καὶ δεξαμένων καὶ  κατεχόντων,   ἐπειδὴ τόν τε Ἀντώνιον δυστυχήσαντα
[49, 34]   ἠθέλησαν, ἐς ἕν σφας στρατόπεδον  κατεχώρισεν,   ἵν´ ἰδίᾳ καὶ καθ´ ἑαυτοὺς
[49, 4]   πραγμάτων ἀπαλλάττειν, τὴν δὲ δὴ  κατόρθωσίν   σφων ἐκείνοις φυλάττειν. ἐγὼ δὲ
[49, 15]   ἐν τῇ πόλει τότε ὄντων,  κάτοχος   ἐν αὐτῇ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ
[49, 19]   ἔστι, παραλιπόντες ἑτέρᾳ τινὶ ὁδῷ  κάτω   τοῦ ποταμοῦ χρήσωνται (τῇ μὲν
[49, 36]   τάς τε κριθὰς καὶ τοὺς  κέγχρους   καὶ ἐσθίουσιν ὁμοίως καὶ πίνουσιν)
[49, 13]   τῆς γοῦν στρατείας ὡς καὶ  κεκμηκότες   ἀφεθῆναι ἠξίουν, θυμῷ καὶ βοῇ
[49, 30]   τούτῳ δόκησίν σφισιν ὡς καὶ  κεκμηκότες   παρασχόντες ἐξεγείρονταί τε πελασάντων αὐτῶν
[49, 25]   τε ἐν τῇ πορείᾳ καὶ  κεκμηκότι   προσπεσόντες πάντας, πλὴν τοῦ Πολέμωνος
[49, 41]   πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τῷ Ἀντωνίῳ  κεκοινολογημένος,   καὶ ἐκείνῳ τῶν νικητηρίων ἐφθόνει.
[49, 25]   Ὀππίου Στατιανοῦ ὑπελίπετο, ἐπακολουθεῖν σφας  κελεύσας,   αὐτὸς δὲ τούς τε ἱππέας
[49, 33]   καὶ παραυτίκα οἴκαδε αὐτῇ ἐπανελθεῖν  κελεύσας,   καὶ μετὰ τοῦτο τὰ δῶρα
[49, 1]   ναυτικὸν οὗ ἦρχε προέδωκε, διὰ  κενῆς   ἂν καὶ τότε ἐπίπλους
[49, 15]   καὶ τῷ Ἀπόλλωνι ἱέρωσεν, ἐπειδὴ  κεραυνὸς   ἐς αὐτὸν ἐγκατέσκηψε. τήν τε
[49, 7]   λόγον ἐποιοῦντο, ἀλλὰ καὶ ἐν  κέρδει   τὸ μηκέτ´ αὐτοὺς κακοπαθεῖν ἐτίθεντο,
[49, 17]   Ἰταλίαν παρέπλευσε, καὶ διαβαλὼν ἐπὶ  Κέρκυραν   ἐς Κεφαλληνίαν ἐκεῖθεν ἦλθε· κἀνταῦθα
[49, 20]   ἐπὶ πρᾳότητι ὑπερηγάπων) ῥᾳδίως, τὴν  κεφαλὴν   αὐτοῦ κατὰ τὰς πόλεις περιπέμψας,
[49, 17]   καὶ διαβαλὼν ἐπὶ Κέρκυραν ἐς  Κεφαλληνίαν   ἐκεῖθεν ἦλθε· κἀνταῦθα καὶ οἱ
[49, 33]   καὶ τῷ Πολέμωνι μισθὸν τῆς  κηρυκείας   τὴν μικροτέραν Ἀρμενίαν μετὰ ταῦτα
[49, 22]   τῆς τε Συρίας καὶ τῆς  Κιλικίας   παρ´ αὐτοῦ λαβὼν τούς τε
[49, 13]   πλήθους σφῶν ἐθρασύνοντο, καὶ τοὺς  κινδύνους   τάς τε ἐλπίδας τὰς ἐπ´
[49, 23]   ~ἐπὶ μὲν δὴ τοῦ τε  Κλαυδίου   τοῦ τε Νωρβανοῦ τοῦθ´ οὕτως
[49, 41]   Εὐφράτου μέχρι τοῦ Ἑλλησπόντου πάντα,  Κλεοπάτρᾳ   δὲ τὴν Λιβύην τὴν περὶ
[49, 40]   τά τε ἄλλα πάντα τῇ  Κλεοπάτρᾳ   ἐχαρίσατο καὶ τὸν Ἀρμένιον μετὰ
[49, 32]   ἤκουεν· ἐπὶ δὲ δὴ τῇ  Κλεοπάτρᾳ   μεγάλως διεβλήθη, ὅτι τε παῖδας
[49, 32]   αὐτῆς, πρεσβυτέρους μὲν Ἀλέξανδρον καὶ  Κλεοπάτραν   (καὶ δίδυμοι γὰρ ἐτέχθησαν) νεώτερον
[49, 41]   τε Ἀλεξανδρέας εἱστίασε, καὶ τὴν  Κλεοπάτραν   τούς τε παῖδας αὐτῆς ἐν
[49, 33]   καὶ τῇ γοητείᾳ τῇ τῆς  Κλεοπάτρας   ἐδούλευε· ~Καῖσαρ δὲ ἐν τούτῳ,
[49, 41]   αὑτοῦ παισὶ τοῖς ἐκ τῆς  Κλεοπάτρας   οἱ γεγονόσι, Πτολεμαίῳ μὲν τήν
[49, 31]   δὴ τῆς χάριτος δόξαν τῆς  Κλεοπάτρας   ποιούμενος· πολλὰ μὲν γὰρ καὶ
[49, 31]   καί οἱ καὶ παρὰ τῆς  Κλεοπάτρας   χρήματα ἦλθεν, ὥστε τοῖς τε
[49, 43]   Ὀκταουιανὰς ἐπὶ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ  κληθείσας   κατεσκεύασεν. ~Ἀντώνιος δὲ ἐν τούτῳ
[49, 34]   αὐτῶν τοὺς πρεσβυτάτους ἐς Γαλατίαν  κληρουχήσοντας   ἔπεμψε, νομίσας καὶ τοὺς ἄλλους
[49, 14]   ἀγάλλονται, τήν τε χώραν τὴν  Κνωσίαν,   ἣν καὶ νῦν ἔτι καρποῦνται,
[49, 30]   μὲν ταῖς προμηκέσιν ἀσπίσι ταῖς  κοίλαις   ταῖς σωληνοειδέσι χρώμενοι περί τε
[49, 30]   καὶ ὀχήματα, ὁσάκις ἂν ἐν  κοίλῳ   τινὶ καὶ στενῷ χωρίῳ γένωνται,
[49, 43]   πάντα μὲν τὰ οἰκοδομήματα τὰ  κοινὰ   πάσας δὲ τὰς ὁδούς, μηδὲν
[49, 12]   ἐπολιόρκει. φοβηθέντες οὖν τὴν ἅλωσιν  κοινῇ   μὲν οὐδὲν διὰ τὴν τοῦ
[49, 32]   οὐ μέντοι καὶ ἐν τῷ  κοινῷ   διήλεγχον, ἀλλὰ καὶ ἐβουθύτουν καὶ
[49, 41]   οὐ μέντοι καὶ ἐν τῷ  κοινῷ   τι αὐτῶν ἀνεγνώσθη· τε
[49, 1]   Λούκιός τε Γέλλιος καὶ  Κοκκήιος   Νέρουας ὑπάτευσαν, ταῦθ´ οὕτως ἐγένετο·
[49, 0]   Λ. υἱὸς Ποπλικόλας ὕπ. Μ.  Κοκκήιος   υἱὸς Νέρουας Λ. Κορνουφίκιος Λ.
[49, 26]   ἀποβάλλων, συχνοὺς δὲ καὶ αὐτὸς  κολάζων.   τὸ μὲν γὰρ πρῶτον, ἕως
[49, 37]   καὶ δι´ ἐκείνου ἐς τὸν  Κόλοπα   αὐτὰ ἀγαγών, προσέβαλέ σφισι τῷ
[49, 37]   τότε δὲ τῇ μὲν τοῦ  Κόλοπος   παρ´ αὐτὰ τὰ τείχη παρεξιόντος,
[49, 37]   δύο ναυσιπόροις ἐθάρσουν. γὰρ  Κόλοψ   ὀνομαζόμενος παρ´ αὐτὸν τὸν περίβολον
[49, 18]   αὐτῇ πιστεῦσαι, τῇ τάξει τῆς  κομιδῆς   αὐτῶν ἀλλ´ οὐ τῇ γνώμῃ
[49, 24]   τῇ τοῦ Κράσσου συμφορᾷ ἁλόντας  κομίσασθαι,   ἵνα ἀπαράσκευον τὸν βασιλέα διὰ
[49, 20]   πρὸς τὸν Ἀντίοχον ἐς τὴν  Κομμαγηνὴν   κατέφυγον. Οὐεντίδιος δὲ τὰ μὲν
[49, 7]   τροφὴν ἄφθονον οἱ περὶ τὸν  Κορνουφίκιον   ἔχοντες πρὸς τὸν Ἀγρίππαν ἀπεσώθησαν.
[49, 7]   τοσοῦτον γάρ που καὶ  Κορνουφίκιος   ἐπὶ τῇ τῶν στρατιωτῶν σωτηρίᾳ
[49, 0]   Μ. Κοκκήιος υἱὸς Νέρουας Λ.  Κορνουφίκιος   Λ. υἱὸς ὕπ. Σέξτος Πομπήιος
[49, 6]   οὐδεμία πω ἐφαίνετο, φοβηθεὶς  Κορνουφίκιος   (οὗτος γὰρ αὐτῶν ἦρχε) μὴ
[49, 33]   τε Πομπήιος καὶ  Κορνουφίκιος   ὑπάτευσαν, στρατεῦσαι ἐπὶ τὸν Ἀρμένιον
[49, 18]   τε Σέξτος ἐπί τε τοῦ  Κορνουφικίου   τοῦ Λουκίου καὶ ἐπὶ Σέξτου
[49, 43]   τινα ἐς τὸ θέατρον κατὰ  κορυφὴν   ἔρριψε, τῷ μὲν ἀργύριον τῷ
[49, 43]   γυναιξὶ λοῦσθαι παρέσχε· καὶ τοὺς  κουρέας   ἐν ταῖς πανηγύρεσιν, ἃς πολλὰς
[49, 3]   καλῶς νεῖν καὶ ἐκ τοῦ  κούφως   ἐσκευάσθαι ἐπιβαινόντων, ἀντιρρόπως ἠλαττοῦντο. κἀν
[49, 24]   τοῦ Νέρουα ἀρχόντων, Πούπλιος Κανίδιος  Κράσσος   ἐπὶ Ἴβηρας τοὺς ταύτῃ στρατεύσας
[49, 24]   αἰχμαλώτους τοὺς ἐν τῇ τοῦ  Κράσσου   συμφορᾷ ἁλόντας κομίσασθαι, ἵνα ἀπαράσκευον
[49, 21]   τὴν συμφορὰν τὴν ἐπὶ τοῦ  Κράσσου   σφίσι γενομένην ἱκανώτατα τοῖς Πάρθοις
[49, 3]   καὶ ἐν μὲν ταύτῃ καὶ  κρατῆσαι   ἂν ἐλπίσαντες, ἐν δὲ ἐκείνῃ
[49, 24]   τόν τε βασιλέα αὐτῶν Ζόβηρα  κρατήσας,   ὁμοίως αὐτοὺς ᾠκειώσατο. τούτοις τε
[49, 9]   οἱ μέν, εἰ καὶ τότε  κρατήσειαν,   οὐδὲν ἔτι μέγα ἐπιπονήσειν, οἱ
[49, 6]   θάτερον, προσμίξαντάς σφισιν αὐτοὺς  κρατήσειν,   μὴ βουληθέντων αὐτῶν τοῦτο
[49, 25]   ἱππέας καὶ τοῦ πεζοῦ τὸ  κράτιστον   λαβὼν ἠπείχθη ὡς καὶ αὐτοβοεὶ
[49, 9]   θεοὺς ἐπιβοώμενοι, καὶ τοὺς μὲν  κρατοῦντάς   σφων ἐπαινοῦντες τοὺς δ´ ἡττωμένους
[49, 35]   Μέτουλον, τὴν μεγίστην σφῶν πόλιν,  κρατυνάμενοι   πολλὰς μὲν προσβολὰς τῶν Ῥωμαίων
[49, 9]   τῷ ἔργῳ μὴ ἀποτρίβωσι, καὶ  κραυγῇ   μικρᾷ ἐχρῶντο, τούς τε ναυμαχοῦντας
[49, 6]   πολεμίων ἐς χεῖρας, ἅτε καὶ  κρείττονι   τοῖς ὁπλίταις ὄντι, ἥξειν, ἂν
[49, 36]   ἀλλοτρίων τρέφῃ, πᾶν τὸ τῷ  κρείττονι   τοῖς ὅπλοις ἀρέσκον δίκαιον ἐς
[49, 3]   ἐς τὰς ναῦς σφῶν μετεκβαίνοντες  κρείττους   ἐγίγνοντο, ἐκπηδώντων δὲ αὐτῶν ἐς
[49, 4]   ταῖς δυναστείαις ὄντων οὐδένα ἐθέλουσι  κρείττω   σφῶν εἶναι, ἀλλὰ τὰ μὲν
[49, 32]   τῆς Φοινίκης τῆς τε Παλαιστίνης,  Κρήτης   τέ τινα καὶ Κυρήνην τήν
[49, 36]   πλεῖστον διαιτώμενοι, ἀλλὰ τάς τε  κριθὰς   καὶ τοὺς κέγχρους καὶ ἐσθίουσιν
[49, 38]   τρωθῆναι καὶ τῶν στρατιωτῶν τισι  κριθὴν   ἀντὶ τοῦ σίτου δοθῆναι, καὶ
[49, 27]   διὰ ταῦτα Ἀντώνιος καὶ  κριθὴν   πᾶσιν αὐτοῖς ἀντὶ τοῦ σίτου
[49, 43]   τὴν γερουσίαν τελούντων ἐπὶ λῃστείᾳ  κρίνεσθαι,   καὶ οὕτως οἵ τε τότε
[49, 22]   ἐπειδὴ ἡμέρα αὖθις τοῦ  Κρόνου   ἐνέστη, καὶ ἀνελθόντας ἐς αὐτὸ
[49, 22]   οἱ ἄλλοι ἐν τῇ τοῦ  Κρόνου   καὶ τότε ἡμέρᾳ ὠνομασμένῃ. καὶ
[49, 31]   ὧνπερ καὶ μόνων ἀγαπητῶς ἐπορεύθη,  κρυσταλλώδης   ἀεί ποτέ ἐστι. τά τε
[49, 22]   ἀτιμίαν ἔχειν ὑπώπτευσε, διεκηρυκεύσατο αὐτῷ  κρύφα,   καὶ πλαστὰς πρὸς αὐτὸν συνθήκας,
[49, 39]   Ἀλεξάνδρῳ τῷ υἱεῖ συνοικίσων ᾔτησε,  Κύιντόν   τινα Δέλλιον παιδικά ποτε ἑαυτοῦ
[49, 41]   καὶ τὴν Αἴγυπτον τήν τε  Κύπρον,   ἄλλην διανομήν τινα ποιησάμενος, ἔδωκε·
[49, 32]   τινα καὶ Κυρήνην τήν τε  Κύπρον   αὐτοῖς ἐχαρίσατο. ~τότε μὲν ταῦτ´
[49, 30]   ὑπὸ τοξοτῶν ποτε περιστοιχισθέντες  κυπτάζουσι   πάντες ἅμα (καὶ γὰρ καὶ
[49, 32]   Παλαιστίνης, Κρήτης τέ τινα καὶ  Κυρήνην   τήν τε Κύπρον αὐτοῖς ἐχαρίσατο.
[49, 41]   δὲ τὴν Λιβύην τὴν περὶ  Κυρήνην,   τῷ τε ἀδελφῷ αὐτῶν Ἀλεξάνδρῳ
[49, 20]   ἐν τῇ Συρίᾳ αὐτῷ τῇ  Κυρηστικῇ   γενομένῳ συμβαλὼν ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ
[49, 12]   ἀπεδόθη· εἰ δέ του μηδεὶς  κύριος   εὑρίσκετο, ἀνεσκολοπίζετο. τῶν τε πόλεων
[49, 38]   καὶ τὸ τὰ σφέτερα ἄνευ  κυρίου   τινὸς διοικεῖν, τό τε ἀδεὲς
[49, 41]   ἵνα καὶ παρ´ ἐκείνων τὸ  κῦρος   λάβῃ, ἐπέστειλεν. οὐ μέντοι καὶ
[49, 27]   τοῖς σιταγωγοῦσιν ἐπὶ μὲν τὰς  κώμας   ἀπιοῦσιν οὐκ ἠνώχλουν, σκεδαννυμένοις δὲ
[49, 37]   τι ἥρπαζε, καίπερ καὶ τὰς  κώμας   αὐτῶν τὰς ἐν τοῖς πεδίοις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/08/2006