HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLIX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 55 formes différentes pour 70 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[49, 12]   ἠναγκάσθη ἐθελοντὴς δὴ ἐν ἐσθῆτι φαιᾷ ἱκέτης αὐτοῦ γενέσθαι. καὶ ὁ

[49, 29]   πᾶσάν τε ἀπὸ παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα ἅμα ἀνέπτυξαν, καὶ τοῖς πλησίοις

[49, 30]   ἀσπίδων διὰ πάσης ὁμοίως τῆς φάλαγγος ὁρᾶσθαι, καὶ ἐν σκέπῃ τῶν

[49, 8]   τολμῶν, μὴ καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ αὐτὸν πολεμώσηται, μήτ´ αὖ ἀποκρύψασθαι

[49, 33]   ἕτερόν τινα τρόπον ἐξαπατῆσαι ἐπεβούλευσε. φανερῶς μὲν γὰρ οὐκ ὠργίζετο αὐτῷ,

[49, 34]   ὁμοροῦντά σφισιν ἐκακούργουν· τότε δὲ φανερῶς πρὸς τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ ἐπανέστησαν.

[49, 24]   μάχῃ τε τὸν βασιλέα αὐτῶν Φαρνάβαζον ἐνίκησε καὶ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο,

[49, 25]   ἀλλὰ καὶ δυνηθεὶς ἄν, ὥς φασί τινες, ἐπικουρῆσαι τοῖς Ῥωμαίοις οὔτε

[49, 26]   ποι πεμφθεῖεν, μὴ μόνον μηδὲν φέρειν ἀλλὰ καὶ προσαπόλλυσθαι, εἰ δὲ

[49, 7]   οἱ πολέμιοι παρεῖχον· εἴτε γὰρ φέροιντο, καὶ τοὺς ἀνέχοντάς σφας προσαπώλλυσαν,

[49, 43]   ἐσθῆτα τῷ δὲ ἄλλο τι φέροντα, καὶ ἄλλα πάμπολλα ὤνια ἐς

[49, 24]   ἐπὶ τῇ τοῦ Μοναίσου φυγῇ φερόντων, ἐπεκηρυκεύσατό τε αὐτῷ οὐδὲν ὅ

[49, 32]   ἔγραφεν) ἀλλ´ ὅτι ἥ τε φήμη τὴν ἀλήθειαν ἐσήγγελλε, καὶ ὁ

[49, 20]   τοῦ σώματος αὐτοῦ προθύμως ἠγωνίσαντο, φθαρέντων δὲ καὶ τούτων πάντες οἱ

[49, 18]   οὖν δευτέρου γραμματοφόρου τὸν πρότερον φθάσαντος, ὕστερον τὰ περὶ τοῦ θανάτου

[49, 27]   παρεσκευασμένων ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ φθείρας. ~ποιήσαντος δὲ αὐτοῦ τοῦτο καὶ

[49, 1]   τούς τε περίνεως (πολλοὶ γὰρ φθειρομένων ἐν τῇ ναυαγίᾳ τῶν σκαφῶν

[49, 23]   καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὸν φθόνον τήν τε ὀργὴν αὐτοῦ φοβούμενος,

[49, 42]   ὕδωρ τὸ Μάρκιον ὠνομασμένον, ἐκλιπὸν φθορᾷ τῶν ὀχετῶν, καὶ ἀνεκτήσατο δαπάνῃ

[49, 32]   νεώτερον δὲ Πτολεμαῖον τὸν καὶ Φιλάδελφον ἐπικληθέντα, ἀνείλετο, καὶ ὅτι πολλὰ

[49, 27]   πολιορκίαν παρεσκευασμένων ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ φθείρας. ~ποιήσαντος δὲ αὐτοῦ τοῦτο

[49, 18]   τοῦ Ἀντωνίου ἔς τε τὴν φιλίαν ἀποσωθέντος καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´

[49, 33]   τὸν Πολέμωνα αὐτῷ προσέπεμψε καὶ φιλίαν καὶ συμμαχίαν αἰτῶν. οὕτω γάρ

[49, 39]   πάντα τε ἁπλῶς ὡς πρὸς φίλον καὶ γράφων καὶ πράττων, ἐπηγάγετο

[49, 33]   ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς καὶ φίλον, καὶ ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν ἀπόνως

[49, 18]   ὥσπερ ποτὲ καὶ αὐτῷ ἐψήφιστο· φίλος τε γὰρ ἔτι οἱ εἶναι

[49, 42]   οὖν, καίπερ ἐξ ἰδίων χρημάτων φιλοτιμούμενοι, καὶ ὑπεστέλλοντο καὶ ἐμετρίαζον· ἄλλοι

[49, 31]   πολλὰ μὲν γὰρ καὶ τοὺς φίλους ἠράνισε, πολλὰ δὲ καὶ παρὰ

[49, 44]   ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος, καὶ Λούκιον Φλάουιον ποιήσας τε ἅμα ὕπατον καὶ

[49, 19]   ἔμελλεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἦν, φοβεῖσθαί τε ἐπλάσατο μή πως οἱ

[49, 2]   τὸ μεῖζον καὶ πρὸς τὸ φοβερώτερον παρ´ ἀμφοτέροις περὶ τῶν ἑτέρων

[49, 11]   ἐγίγνετο, τῆς μὲν πόλεως ὑπεξῆλθε φοβηθείς, ἐπὶ δὲ λόφον τινὰ καρτερὸν

[49, 34]   Καῖσαρ στρατιωτῶν τε δεόμενος, καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ ὁ Ἀντώνιος αὐτοὺς

[49, 6]   καὶ βοήθεια οὐδεμία πω ἐφαίνετο, φοβηθεὶς ὁ Κορνουφίκιος (οὗτος γὰρ αὐτῶν

[49, 18]   ὃς προαισθόμενός τε τοῦτο καὶ φοβηθείς (οὐδέπω γὰρ ἱκανῶς παρεσκεύαστο) ἐξανήχθη,

[49, 17]   Μεσσήνης ἐξαναχθεὶς καὶ τὴν δίωξιν φοβηθείς, προδοσίαν τέ τινα ἀπὸ τῶν

[49, 27]   οὖν τοῦτο ὁ Ἀντώνιος, καὶ φοβηθείς τε ἅμα τὴν μεγαλαυχίαν αὐτοῦ,

[49, 3]   τὴν φυγὴν τῆς μάχης μᾶλλον φοβηθέντες, καὶ ἐν μὲν ταύτῃ καὶ

[49, 12]   σφᾶς ἐς τὸ τάφρευμα ἐπολιόρκει. φοβηθέντες οὖν τὴν ἅλωσιν κοινῇ μὲν

[49, 23]   φθόνον τήν τε ὀργὴν αὐτοῦ φοβούμενος, διετέλεσε διασκοπῶν οὐχ ὅπως προσκατορθώσας

[49, 32]   πράξαντα) πολλὰ δὲ καὶ τῆς Φοινίκης τῆς τε Παλαιστίνης, Κρήτης τέ

[49, 36]   ἴσμεν νομίζονται· θυμικώτατοι γὰρ καὶ φονικώτατοι, οἷα μηδὲν ἄξιον τοῦ καλῶς

[49, 15]   ψηφισθέντων τινὰ παρήκατο, τόν τε φόρον τὸν ἐκ τῶν ἀπογραφῶν, καὶ

[49, 34]   ἀλλὰ τήν τε συντέλειαν τῶν φόρων ἐξέλιπον καὶ ἐσβάλλοντες ἔστιν ὅτε

[49, 18]   ὅ τε Τίτιος καὶ ὁ Φούρνιος ἔν τε Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας

[49, 17]   τῇ Μηδίᾳ ἐπύθετο καὶ Γάιος Φούρνιος ὁ τῆς Ἀσίας τότε ἄρχων

[49, 38]   ~καὶ μετὰ ταῦτα ἐκεῖ μὲν Φούφιον Γέμινον σὺν δυνάμει τινὶ κατέλιπεν,

[49, 23]   πένθει τῷ τοῦ Πακόρου ἔκαμνε, Φραάτῃ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν λοιπῶν παίδων

[49, 33]   ἔχων, ὅτι πρός τε τὸν Φραάτην ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ μήτε τῶν

[49, 24]   πρέσβεις μετ´ αὐτοῦ πρὸς τὸν Φραάτην ἔπεμψε. καὶ λόγῳ μὲν τὴν

[49, 24]   δὲ αὐτῶν ταῦτα δείσας ὁ Φραάτης, ἄλλως τε καὶ τῶν Πάρθων

[49, 27]   αὐτοῦ τῇ πόλει, δείσας ὁ Φραάτης μὴ καὶ κακόν τι αὐτὴν

[49, 34]   ἅμα καὶ τὸ τοῦ Καίσαρος φρόνημα μαθόντες ἀληθῶς τε μετεβάλοντο, καὶ

[49, 40]   ὀνομαστί ἑ προσαγορεύσαντες δόξαν μὲν φρονήματος ἔλαβον, κακουχίᾳ δὲ πολλῇ διὰ

[49, 19]   δὲ δὴ τῶν Πάρθων μᾶλλον φρονοῦντα εἰδώς, τά τε ἄλλα ὡς

[49, 25]   τοῦ Εὐφράτου, νομίζων ἔρημον αὐτὸν φρουρᾶς εἶναι· ἐπεὶ μέντοι πάντα τὰ

[49, 39]   τε εἶχε, καὶ κατὰ τὰ φρούρια ἐν οἷς οἱ θησαυροὶ ἦσαν

[49, 30]   αὐτῇ διχῇ· ἢ γὰρ πρὸς φρούριόν τι προσμίσγοντες προσπορεύονται, καὶ πολλάκις

[49, 35]   συμβῆναί τε βούλεσθαι ἐπλάσαντο, καὶ φρουροὺς ἐς τὴν ἄκραν ἐσδεξάμενοι ἐκείνους

[49, 22]   ἐχειρώσατο, καὶ τὸν Ἀντίγονον τοὺς φρουροὺς τοὺς παρ´ ἑαυτῷ τῶν Ῥωμαίων

[49, 18]   Φούρνιος ἔν τε Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας κατέλαβον καὶ περισχόντες ἐζώγρησαν. μαθὼν

[49, 11]   ὁ Σέξτος ἀπογνοὺς τὰ παρόντα φυγεῖν ἐβουλεύσατο, καὶ παραλαβὼν τήν τε

[49, 10]   ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς ἂν φυγεῖν προσεχώρησε τῷ Καίσαρι. τὸ δ´

[49, 24]   χαλεπῶς ἐπὶ τῇ τοῦ Μοναίσου φυγῇ φερόντων, ἐπεκηρυκεύσατό τε αὐτῷ οὐδὲν

[49, 3]   πρύμναν ἐκρούσαντο· ἔπειτα δὲ τὴν φυγὴν τῆς μάχης μᾶλλον φοβηθέντες, καὶ

[49, 25]   μέντοι πάντα τὰ ταύτῃ διὰ φυλακῆς ἀκριβοῦς ὄντα εὗρεν, ἐκεῖθεν μὲν

[49, 12]   ἐν τῇ Ἰταλίᾳ οὐκ ἄνευ φυλακῆς εἶχε· τῶν δὲ δὴ τὰ

[49, 5]   Μεσσήνης ἀπεληλυθότα καὶ τὸν πορθμὸν φυλακῆς ἔρημον ὄντα ᾔσθετο, τὸ μὲν

[49, 4]   δὲ δὴ κατόρθωσίν σφων ἐκείνοις φυλάττειν. ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν ταῦθ´

[49, 17]   πλοῦν ποιησόμενος, ἀποσβέσας δὲ τὸ φῶς ὃ ἐν τοῖς νυκτερινοῖς πλοῖς

Livre, Chap.
[49, 12]	ἠναγκάσθη ἐθελοντὴς δὴ ἐν ἐσθῆτι	φαιᾷ	ἱκέτης αὐτοῦ γενέσθαι. καὶ ὁ
[49, 29]	πᾶσάν τε ἀπὸ παραγγέλσεως τὴν	φάλαγγα	ἅμα ἀνέπτυξαν, καὶ τοῖς πλησίοις
[49, 30]	ἀσπίδων διὰ πάσης ὁμοίως τῆς	φάλαγγος	ὁρᾶσθαι, καὶ ἐν σκέπῃ τῶν
[49, 8]	τολμῶν, μὴ καὶ ἐκ τοῦ	φανεροῦ	αὐτὸν πολεμώσηται, μήτ´ αὖ ἀποκρύψασθαι
[49, 33]	ἕτερόν τινα τρόπον ἐξαπατῆσαι ἐπεβούλευσε.	φανερῶς	μὲν γὰρ οὐκ ὠργίζετο αὐτῷ,
[49, 34]	ὁμοροῦντά σφισιν ἐκακούργουν· τότε δὲ	φανερῶς	πρὸς τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ ἐπανέστησαν.
[49, 24]	μάχῃ τε τὸν βασιλέα αὐτῶν	Φαρνάβαζον	ἐνίκησε καὶ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο,
[49, 25]	ἀλλὰ καὶ δυνηθεὶς ἄν, ὥς	φασί	τινες, ἐπικουρῆσαι τοῖς Ῥωμαίοις οὔτε
[49, 26]	ποι πεμφθεῖεν, μὴ μόνον μηδὲν	φέρειν	ἀλλὰ καὶ προσαπόλλυσθαι, εἰ δὲ
[49, 7]	οἱ πολέμιοι παρεῖχον· εἴτε γὰρ	φέροιντο,	καὶ τοὺς ἀνέχοντάς σφας προσαπώλλυσαν,
[49, 43]	ἐσθῆτα τῷ δὲ ἄλλο τι	φέροντα,	καὶ ἄλλα πάμπολλα ὤνια ἐς
[49, 24]	ἐπὶ τῇ τοῦ Μοναίσου φυγῇ	φερόντων,	ἐπεκηρυκεύσατό τε αὐτῷ οὐδὲν ὅ
[49, 32]	ἔγραφεν) ἀλλ´ ὅτι ἥ τε	φήμη	τὴν ἀλήθειαν ἐσήγγελλε, καὶ ὁ
[49, 20]	τοῦ σώματος αὐτοῦ προθύμως ἠγωνίσαντο,	φθαρέντων	δὲ καὶ τούτων πάντες οἱ
[49, 18]	οὖν δευτέρου γραμματοφόρου τὸν πρότερον	φθάσαντος,	ὕστερον τὰ περὶ τοῦ θανάτου
[49, 27]	παρεσκευασμένων ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ	φθείρας.	~ποιήσαντος δὲ αὐτοῦ τοῦτο καὶ
[49, 1]	τούς τε περίνεως (πολλοὶ γὰρ	φθειρομένων	ἐν τῇ ναυαγίᾳ τῶν σκαφῶν
[49, 23]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὸν	φθόνον	τήν τε ὀργὴν αὐτοῦ φοβούμενος,
[49, 42]	ὕδωρ τὸ Μάρκιον ὠνομασμένον, ἐκλιπὸν	φθορᾷ	τῶν ὀχετῶν, καὶ ἀνεκτήσατο δαπάνῃ
[49, 32]	νεώτερον δὲ Πτολεμαῖον τὸν καὶ	Φιλάδελφον	ἐπικληθέντα, ἀνείλετο, καὶ ὅτι πολλὰ
[49, 27]	πολιορκίαν παρεσκευασμένων ὡς καὶ ἐν	φιλίᾳ	φθείρας. ~ποιήσαντος δὲ αὐτοῦ τοῦτο
[49, 18]	τοῦ Ἀντωνίου ἔς τε τὴν	φιλίαν	ἀποσωθέντος καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´
[49, 33]	τὸν Πολέμωνα αὐτῷ προσέπεμψε καὶ	φιλίαν	καὶ συμμαχίαν αἰτῶν. οὕτω γάρ
[49, 39]	πάντα τε ἁπλῶς ὡς πρὸς	φίλον	καὶ γράφων καὶ πράττων, ἐπηγάγετο
[49, 33]	ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς καὶ	φίλον,	καὶ ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν ἀπόνως
[49, 18]	ὥσπερ ποτὲ καὶ αὐτῷ ἐψήφιστο·	φίλος	τε γὰρ ἔτι οἱ εἶναι
[49, 42]	οὖν, καίπερ ἐξ ἰδίων χρημάτων	φιλοτιμούμενοι,	καὶ ὑπεστέλλοντο καὶ ἐμετρίαζον· ἄλλοι
[49, 31]	πολλὰ μὲν γὰρ καὶ τοὺς	φίλους	ἠράνισε, πολλὰ δὲ καὶ παρὰ
[49, 44]	ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος, καὶ Λούκιον	Φλάουιον	ποιήσας τε ἅμα ὕπατον καὶ
[49, 19]	ἔμελλεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἦν,	φοβεῖσθαί	τε ἐπλάσατο μή πως οἱ
[49, 2]	τὸ μεῖζον καὶ πρὸς τὸ	φοβερώτερον	παρ´ ἀμφοτέροις περὶ τῶν ἑτέρων
[49, 11]	ἐγίγνετο, τῆς μὲν πόλεως ὑπεξῆλθε	φοβηθείς,	ἐπὶ δὲ λόφον τινὰ καρτερὸν
[49, 34]	Καῖσαρ στρατιωτῶν τε δεόμενος, καὶ	φοβηθεὶς	μὴ καὶ ὁ Ἀντώνιος αὐτοὺς
[49, 6]	καὶ βοήθεια οὐδεμία πω ἐφαίνετο,	φοβηθεὶς	ὁ Κορνουφίκιος (οὗτος γὰρ αὐτῶν
[49, 18]	ὃς προαισθόμενός τε τοῦτο καὶ	φοβηθείς	(οὐδέπω γὰρ ἱκανῶς παρεσκεύαστο) ἐξανήχθη,
[49, 17]	Μεσσήνης ἐξαναχθεὶς καὶ τὴν δίωξιν	φοβηθείς,	προδοσίαν τέ τινα ἀπὸ τῶν
[49, 27]	οὖν τοῦτο ὁ Ἀντώνιος, καὶ	φοβηθείς	τε ἅμα τὴν μεγαλαυχίαν αὐτοῦ,
[49, 3]	τὴν φυγὴν τῆς μάχης μᾶλλον	φοβηθέντες,	καὶ ἐν μὲν ταύτῃ καὶ
[49, 12]	σφᾶς ἐς τὸ τάφρευμα ἐπολιόρκει.	φοβηθέντες	οὖν τὴν ἅλωσιν κοινῇ μὲν
[49, 23]	φθόνον τήν τε ὀργὴν αὐτοῦ	φοβούμενος,	διετέλεσε διασκοπῶν οὐχ ὅπως προσκατορθώσας
[49, 32]	πράξαντα) πολλὰ δὲ καὶ τῆς	Φοινίκης	τῆς τε Παλαιστίνης, Κρήτης τέ
[49, 36]	ἴσμεν νομίζονται· θυμικώτατοι γὰρ καὶ	φονικώτατοι,	οἷα μηδὲν ἄξιον τοῦ καλῶς
[49, 15]	ψηφισθέντων τινὰ παρήκατο, τόν τε	φόρον	τὸν ἐκ τῶν ἀπογραφῶν, καὶ
[49, 34]	ἀλλὰ τήν τε συντέλειαν τῶν	φόρων	ἐξέλιπον καὶ ἐσβάλλοντες ἔστιν ὅτε
[49, 18]	ὅ τε Τίτιος καὶ ὁ	Φούρνιος	ἔν τε Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας
[49, 17]	τῇ Μηδίᾳ ἐπύθετο καὶ Γάιος	Φούρνιος	ὁ τῆς Ἀσίας τότε ἄρχων
[49, 38]	~καὶ μετὰ ταῦτα ἐκεῖ μὲν	Φούφιον	Γέμινον σὺν δυνάμει τινὶ κατέλιπεν,
[49, 23]	πένθει τῷ τοῦ Πακόρου ἔκαμνε,	Φραάτῃ	τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν λοιπῶν παίδων
[49, 33]	ἔχων, ὅτι πρός τε τὸν	Φραάτην	ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ μήτε τῶν
[49, 24]	πρέσβεις μετ´ αὐτοῦ πρὸς τὸν	Φραάτην	ἔπεμψε. καὶ λόγῳ μὲν τὴν
[49, 24]	δὲ αὐτῶν ταῦτα δείσας ὁ	Φραάτης,	ἄλλως τε καὶ τῶν Πάρθων
[49, 27]	αὐτοῦ τῇ πόλει, δείσας ὁ	Φραάτης	μὴ καὶ κακόν τι αὐτὴν
[49, 34]	ἅμα καὶ τὸ τοῦ Καίσαρος	φρόνημα	μαθόντες ἀληθῶς τε μετεβάλοντο, καὶ
[49, 40]	ὀνομαστί ἑ προσαγορεύσαντες δόξαν μὲν	φρονήματος	ἔλαβον, κακουχίᾳ δὲ πολλῇ διὰ
[49, 19]	δὲ δὴ τῶν Πάρθων μᾶλλον	φρονοῦντα	εἰδώς, τά τε ἄλλα ὡς
[49, 25]	τοῦ Εὐφράτου, νομίζων ἔρημον αὐτὸν	φρουρᾶς	εἶναι· ἐπεὶ μέντοι πάντα τὰ
[49, 39]	τε εἶχε, καὶ κατὰ τὰ	φρούρια	ἐν οἷς οἱ θησαυροὶ ἦσαν
[49, 30]	αὐτῇ διχῇ· ἢ γὰρ πρὸς	φρούριόν	τι προσμίσγοντες προσπορεύονται, καὶ πολλάκις
[49, 35]	συμβῆναί τε βούλεσθαι ἐπλάσαντο, καὶ	φρουροὺς	ἐς τὴν ἄκραν ἐσδεξάμενοι ἐκείνους
[49, 22]	ἐχειρώσατο, καὶ τὸν Ἀντίγονον τοὺς	φρουροὺς	τοὺς παρ´ ἑαυτῷ τῶν Ῥωμαίων
[49, 18]	Φούρνιος ἔν τε Μιδαείῳ τῆς	Φρυγίας	κατέλαβον καὶ περισχόντες ἐζώγρησαν. μαθὼν
[49, 11]	ὁ Σέξτος ἀπογνοὺς τὰ παρόντα	φυγεῖν	ἐβουλεύσατο, καὶ παραλαβὼν τήν τε
[49, 10]	ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς ἂν	φυγεῖν	προσεχώρησε τῷ Καίσαρι. τὸ δ´
[49, 24]	χαλεπῶς ἐπὶ τῇ τοῦ Μοναίσου	φυγῇ	φερόντων, ἐπεκηρυκεύσατό τε αὐτῷ οὐδὲν
[49, 3]	πρύμναν ἐκρούσαντο· ἔπειτα δὲ τὴν	φυγὴν	τῆς μάχης μᾶλλον φοβηθέντες, καὶ
[49, 25]	μέντοι πάντα τὰ ταύτῃ διὰ	φυλακῆς	ἀκριβοῦς ὄντα εὗρεν, ἐκεῖθεν μὲν
[49, 12]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ οὐκ ἄνευ	φυλακῆς	εἶχε· τῶν δὲ δὴ τὰ
[49, 5]	Μεσσήνης ἀπεληλυθότα καὶ τὸν πορθμὸν	φυλακῆς	ἔρημον ὄντα ᾔσθετο, τὸ μὲν
[49, 4]	δὲ δὴ κατόρθωσίν σφων ἐκείνοις	φυλάττειν.	ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν ταῦθ´
[49, 17]	πλοῦν ποιησόμενος, ἀποσβέσας δὲ τὸ	φῶς	ὃ ἐν τοῖς νυκτερινοῖς πλοῖς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 31/08/2006