HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLIX

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  98 formes différentes pour 193 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[49, 0]   Ὡς Παύλου στοὰ καθιερώθη.  η.   Ὡς Μαυριτανία περὶ Καισάρειαν
[49, 30]   εἴληφε. χρῶνται δὲ αὐτῇ διχῇ·     γὰρ πρὸς φρούριόν τι προσμίσγοντες
[49, 39]   δι´ οὐδὲν ἄλλο αὐτὸν συνειληφέναι     ἵνα τοὺς Ἀρμενίους καὶ ἐπὶ
[49, 41]   καὶ παρόντα, τῶν ὅπλων προαποστῆναι,     καὶ ἀπειθήσαντα μισήσωσι. ~τότε μὲν
[49, 12]   Σέξτου πραξάντων οἱ μὲν ἱππεύοντες     καὶ βουλεύοντες ἐκολάσθησαν πλὴν ὀλίγων,
[49, 18]   καὶ νομίσας ὄντως δεύτερα εἶναι,     καὶ γνοὺς μὲν τὴν ἀλήθειαν,
[49, 6]   ῥοώδη ἐσπίπτοντας ὡς καὶ ἐνισχομένους     καὶ παραφερομένους ἔβαλλον. ~καὶ τοῦτ´
[49, 27]   ἤτοι καθ´ ἑαυτὸν τρόπον τινὰ     καὶ συμμαχίαν ποθὲν προσλαβών, ἐργάσηται,
[49, 6]   καὶ ὠφελίαν παρὰ τοῦ Καίσαρος     καὶ τοῦ Ἀγρίππου σχήσειν, τά
[49, 6]   προσμίξαντάς σφισιν αὐτοὺς κρατήσειν,     μὴ βουληθέντων αὐτῶν τοῦτο ποιῆσαι
[49, 7]   τοῖς περιλοίποις πολὺ πλείω πόνον     οἱ πολέμιοι παρεῖχον· εἴτε γὰρ
[49, 6]   δέ πῃ προχωρῇ, δυοῖν θάτερον,     προσμίξαντάς σφισιν αὐτοὺς κρατήσειν,
[49, 30]   αὐτὸ τὸ τεῖχος ἀναβιβάζουσί τινας,     ὑπὸ τοξοτῶν ποτε περιστοιχισθέντες κυπτάζουσι
[49, 31]   τε γὰρ ἤδη ἦν, καὶ     Ἀρμενία ἐν τοῖς ὄρεσι,
[49, 44]   τε καὶ ἑάλω, καὶ οὕτως     Ἀρμενία μετὰ τῆς Μηδίας ἀπώλετο.
[49, 9]   ἐγγὺς αὐτῆς ὑπὸ τῶν ὡπλισμένων,     δ´ ἄλλη προσεχὴς ὑπὸ
[49, 30]   καὶ μηκέτι μηδέν´ αὐτοῖς ἐπακολουθῆσαι.  ~ἡ   δὲ δὴ χελώνη αὕτη τοιάδε
[49, 9]   γενέσθαι. τε γὰρ θάλασσα     ἐκεῖ πᾶσα τῶν νεῶν ἐπεπλήρωτο
[49, 31]   ἤδη ἦν, καὶ Ἀρμενία     ἐν τοῖς ὄρεσι, δι´ ὧνπερ
[49, 14]   ἔδωκεν. ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἐξήρκεσεν     ἐν τῷ δημοσίῳ ἔτι τότε
[49, 9]   πλεῖστον ἐπέσχον) καὶ χώρα     μὲν ἐγγὺς αὐτῆς ὑπὸ τῶν
[49, 31]   καὶ ἐς ἔκπληξίν σφας καθιστᾶσιν.  ~ἡ   μὲν οὖν χελώνη αὕτη τοιουτότροπός
[49, 5]   σφίσιν. ~ἐν δ´ οὖν     ναυμαχία ἐγίγνετο, Καῖσαρ ὡς
[49, 0]   βασιλέα ἀπατήσας εἷλεν. ζ. Ὡς     Παύλου στοὰ καθιερώθη. η. Ὡς
[49, 0]   στοὰ καθιερώθη. η. Ὡς Μαυριτανία     περὶ Καισάρειαν Ῥωμαίων ἐγένετο. Χρόνου
[49, 19]   Εὐφράτου, παρ´ τὸ Ζεῦγμα     πόλις ἔστι, παραλιπόντες ἑτέρᾳ τινὶ
[49, 14]   οἰκούντων συχνήν (καὶ γὰρ ἐποίκων     πόλις πολλῶν ἐδεῖτο) καὶ αὐτοῖς
[49, 9]   τῶν ὡπλισμένων, δ´ ἄλλη     προσεχὴς ὑπὸ τοῦ λοιποῦ ἑκατέρων
[49, 9]   τό τε σημεῖον ἤρθη καὶ     σάλπιγξ ὑπεσήμηνεν, ἐκεῖναί τε ἅπασαι
[49, 21]   καὶ ἐκ τοῦ νόμου, ὅτι     στρατηγία ἐκείνου ἦν, ἐψηφίσαντο δὲ
[49, 3]   ῥώμην τῶν τοῦ Καίσαρος ἐπιβατῶν     τόλμα αὐτῶν ἀντήρκει· αὐτόμολοι γὰρ
[49, 22]   τὸν Σόσσιον, ἐπειδὴ ἡμέρα αὖθις     τοῦ Κρόνου ἐνέστη, καὶ ἀνελθόντας
[49, 3]   τῇ τῶν ἐναντίων βεβαιότητι καὶ     τούτων βαρύτης ἰσοστασία τῇ ἐκείνων
[49, 9]   οὖσαι ἐπὶ πλεῖστον ἐπέσχον) καὶ     χώρα μὲν ἐγγὺς αὐτῆς
[49, 9]   ὥστε τὴν θέαν ἀξιολογωτάτην γενέσθαι.     τε γὰρ θάλασσα ἐκεῖ
[49, 5]   τὸ στρατόπεδον ἐποιήσατο· ἐπεὶ δὲ     τε ναυμαχία ἐγένετο, καὶ
[49, 3]   κἀν τούτῳ καὶ τῶν νεῶν     τε τῆς ναυτιλίας τῶν ἑτέρων
[49, 32]   καὶ εὐπραγῶν, ἔγραφεν) ἀλλ´ ὅτι     τε φήμη τὴν ἀλήθειαν ἐσήγγελλε,
[49, 15]   καὶ τὸ τῇ ἡμέρᾳ ἐν     ἐνενικήκει, ἱερομηνίᾳ ἀιδίῳ οὔσῃ, ἐν
[49, 18]   ἱκανῶς παρεσκεύαστο) ἐξανήχθη, καὶ προχωρῶν     μάλιστα διαφεύξεσθαι ἐδόκει, ἔς τε
[49, 19]   σφίσι διάβασιν τοῦ Εὐφράτου, παρ´     τὸ Ζεῦγμα πόλις ἔστι,
[49, 21]   ἐπινίκια τῶν Πάρθων πρῶτος Ῥωμαίων  ἤγαγε.   ~ταῦτα μὲν χρόνῳ ὕστερον ἐγένετο,
[49, 15]   σφισι μετὰ τὴν νίκην ἔδοξεν,  ἤγγειλαν   δὲ αὐτὴν πρῶτον μὲν στρατιώτης
[49, 4]   οἱ τὸ τρέψαι τοὺς ἀντιπάλους  ἡγεῖτο.   καὶ γὰρ εἰώθει λέγειν πρὸς
[49, 36]   τοι τὴν ἐν τῇ Ἀφρικῇ  ἡγεμονίαν   τῇ τε Δελματίᾳ, ἧς ποτε
[49, 24]   τὸν πρὸς αὐτοὺς ἐς χεῖρας  ἤγετο   καὶ τῷ Μοναίσῃ ἄλλα τε
[49, 24]   ὑπέσχητο αὐτῷ τῆς τε στρατείας  ἡγήσεσθαι   καὶ τὰ πλείω τῆς Παρθίας
[49, 32]   οἱ δὲ δὴ οἴκοι Ῥωμαῖοι  ἠγνόουν   μὲν οὐδὲν τῶν γεγονότων, οὐχ
[49, 9]   ὄψιν καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ  ἠγωνίζοντο.   ἀντιπάλου γὰρ ἐπὶ πολὺ τῆς
[49, 3]   χρόνῳ καὶ ἀγχώμαλα ἐπὶ πλεῖστον  ἠγωνίσαντο.   οἵ τε γὰρ Σέξτειοι τοὺς
[49, 20]   περὶ τοῦ σώματος αὐτοῦ προθύμως  ἠγωνίσαντο,   φθαρέντων δὲ καὶ τούτων πάντες
[49, 13]   μάλιστα τόν τε πόλεμον ἀκριβῶς  ᾔδει   γενησόμενον καὶ τὰ ἐκείνων βουλήματα
[49, 2]   οὔτε γὰρ τὰς δυνάμεις ἀλλήλων  ᾔδεσαν,   καὶ πάντα πρός τε τὸ
[49, 10]   ἐτράποντο οἱ τοῦ Σέξτου, ἐνταῦθα  ἤδη   ἀθρόοι καὶ ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς
[49, 21]   πάμπολλα εἶχεν, ἐπεστράτευσεν. ~ἐνταῦθα δὲ  ἤδη   αὐτῷ ὄντι Ἀντώνιος ἐξαίφνης
[49, 16]   ταῖς ἀρχαῖς ὄντων ἐνδύεσθαι ἐκέλευσεν·  ἤδη   γάρ τινες καὶ τῶν τυχόντων
[49, 41]   καὶ γὰρ ἐκεῖνα ὡς ἔχων  ἤδη   ἐχαρίζετο. καὶ ταῦτα οὐκ ἐν
[49, 31]   ἰσχυρῶς ἐταλαιπώρησεν· χειμών τε γὰρ  ἤδη   ἦν, καὶ Ἀρμενία
[49, 38]   τοῦ πατρὸς ζῆλον στρατεῦσαι, καὶ  ἤδη   καὶ ἐς τὴν Γαλατίαν μετὰ
[49, 15]   καὶ ἄλλα πολλὰ αὐτῷ προσεψηφίσαντο.  ἤδη   μὲν γάρ τινες διεθρόησαν ὅτι
[49, 4]   οὖν ποτε καὶ πρὸς νύκτα  ἤδη   οἱ τοῦ Καίσαρος ἐκράτησαν, οὐ
[49, 1]   τοῦ Ἀντωνίου ἐς τὸν πορθμὸν  ἤδη   παρῆσαν· τε Λέπιδος ἄκων
[49, 7]   καὶ ἤθελον καὶ αὐτοὶ τῶν  ἤδη   τεθνηκότων ὑπὸ τῆς ἀνελπιστίας εἶναι.
[49, 41]   Δομίτιος καὶ Σόσσιος ὑπατεύοντες  ἤδη   τότε, καὶ ἐς τὰ μάλιστα
[49, 36]   αὐτοῖς ἐπιφέρων (οὐδὲ γὰρ οὐδ´  ἠδίκητό   τι ὑπ´ αὐτῶν) ἵνα δὲ
[49, 2]   ἐπειδὴ μήτε πάντας αὐτοὺς ἰδεῖν  ἠδυνήθη   μήτ´ ἀναχθῆναί τις αὐτῶν ἠθέλησε,
[49, 5]   αὐτὸς ὀλίγου προσδιεφθάρη. οὔκουν οὐδ´  ἠδυνήθη   πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ τοὺς ἐν
[49, 20]   γεφύρας οἴκαδε διαφυγεῖν ἐθελήσαντες οὐκ  ἠδυνήθησαν,   ἀλλὰ προκαταληφθέντες ἀπώλοντο, οἱ δὲ
[49, 25]   ἐζώγρησαν καὶ ἀπέλυσαν χρήματα λαβόντες.  ἠδυνήθησαν   δὲ ταῦτα πρᾶξαι, ὅτι
[49, 34]   καὶ μηδὲν λαβόντων στρατεύσασθαι αὖθις  ἠθέλησαν,   ἐς ἕν σφας στρατόπεδον κατεχώρισεν,
[49, 41]   τὰ μάλιστα αὐτῷ προσκείμενοι, οὐκ  ἠθέλησαν,   καίπερ τοῦ Καίσαρος ἐγκειμένου σφίσιν,
[49, 2]   ἠδυνήθη μήτ´ ἀναχθῆναί τις αὐτῶν  ἠθέλησε,   κατεφρόνησεν αὐτῶν, καὶ ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο
[49, 43]   ἀρχὴν διὰ μακρὰν ἀρρωστίαν ἀφεῖναι  ἠθέλησε,   τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀνταπέδειξε· καὶ
[49, 28]   τῶν σπονδῶν διαμαρτίας ἐμβαλεῖν οὐκ  ἠθέλησεν)   ἐπειχθῆναι δέ, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐξανειστήκει,
[49, 7]   μηκέτ´ αὐτοὺς κακοπαθεῖν ἐτίθεντο, καὶ  ἤθελον   καὶ αὐτοὶ τῶν ἤδη τεθνηκότων
[49, 8]   ἔγνω, καίτοι τῶν ἄλλων ἕνεκα  ἥκιστα   ἐπειγόμενος· οὔτε γὰρ σῖτος οὔτε
[49, 11]   τινες ἐποίησαν. ~ἀφ´ οὗπερ οὐχ  ἥκιστα   Σέξτος ἀπογνοὺς τὰ παρόντα
[49, 13]   ἐβούλοντο αὐτῆς ἀπαλλαγῆναι (καὶ γὰρ  ἤκμαζόν   σφων οἱ πλείονες) ἀλλ´ ὅτι
[49, 32]   ἐμεγαλοφρονεῖτο) κακῶς παρὰ τοῖς πολίταις  ἤκουεν·   ἐπὶ δὲ δὴ τῇ Κλεοπάτρᾳ
[49, 36]   γὰρ γῆς οὔτε ἀέρων εὖ  ἥκουσιν·   οὐκ ἔλαιον, οὐκ οἶνον, πλὴν
[49, 39]   ἧττον σπουδῇ πρὸς τὰ Ἀρτάξατα  ἤλασε.   καὶ οὕτως αὐτὸν ὀψέ ποτε,
[49, 44]   κατεσκεύασεν. ~Ἀντώνιος δὲ ἐν τούτῳ  ἤλασε   μὲν μέχρι τοῦ Ἀράξου ὡς
[49, 3]   τοῦ κούφως ἐσκευάσθαι ἐπιβαινόντων, ἀντιρρόπως  ἠλαττοῦντο.   κἀν τούτῳ καὶ τῶν νεῶν
[49, 40]   γὰρ Ἀρτάξης ἐπειδὴ συμβαλών οἱ  ἠλαττοῦτο,   πρὸς τὸν Πάρθον ἀπεχώρησε. πράξας
[49, 41]   γραφέντων δημοσιευθῆναι· τοῦτόν τε γὰρ  ἠλέει   ἅτε καὶ λάθρᾳ πρὸς αὐτὸν
[49, 1]   καὶ τοὺς δούλους τοὺς τριηρίτας  ἠλευθέρωσε,   τούς τε περίνεως (πολλοὶ γὰρ
[49, 39]   Πομπηίου αἰφνίδιον ἅμα τῷ ἦρι  ἦλθε,   κἀνταῦθα αὐτὸν ὡς καὶ συμβουλεύσοντα
[49, 17]   ἐπὶ Κέρκυραν ἐς Κεφαλληνίαν ἐκεῖθεν  ἦλθε·   κἀνταῦθα καὶ οἱ ἄλλοι κατὰ
[49, 1]   ὀλιγανδροῦν κατέταξεν, ἔς τε Λιπάραν  ἦλθε,   κἀνταῦθα τόν τε Ἀγρίππαν καὶ
[49, 34]   ἐν τῇ Λιβύῃ καταστάσεως ἐδεῖτο,  ἦλθε   μὲν ἐς τὴν Σικελίαν ὡς
[49, 25]   τοῦ πολέμου πάντα ἡτοιμάζετο. ~καὶ  ἦλθε   μέχρι τοῦ Εὐφράτου, νομίζων ἔρημον
[49, 8]   οὐκ εὐθὺς πρὸς τὸν Καίσαρα  ἦλθεν,   ἀλλ´ εἴτε δὴ διὰ τὸ
[49, 31]   καὶ παρὰ τῆς Κλεοπάτρας χρήματα  ἦλθεν,   ὥστε τοῖς τε ὁπλίταις καθ´
[49, 28]   ἑτέραν τινὰ ὁδόν (ἣν γὰρ  ἦλθον,   ἀποκεκλεῖσθαί σφισι παντελῶς ἐνόμιζον) ἰόντες
[49, 23]   βασιλεὺς αὐτῶν ἐπειδὴ τῇ τε  ἡλικίᾳ   καὶ τῷ πένθει τῷ τοῦ
[49, 37]   τὰς ἐν τοῖς πεδίοις ἐκλιπόντων·  ἤλπιζε   γὰρ ἐθελοντὰς αὐτοὺς ὑπάξεσθαι· ὡς
[49, 8]   τῷ Σέξτῳ ὑπῆν, ἐξ ὧν  ἤλπιζεν   αὐτὸν ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ ὕστερον
[49, 9]   πόλεμον πάντα ἐν αὐτῇ καταλυθήσεσθαι  ἤλπιζον·   εἰ δὲ μή, οἱ μέν,
[49, 43]   καὶ στρατηγοῦ ἑτέρου τῇ τελευταίᾳ  ἡμέρᾳ   ἀποθανόντος ἄλλον ἐς τὰς περιλιπεῖς
[49, 22]   παραιτήσασθαί τε τὸν Σόσσιον, ἐπειδὴ  ἡμέρα   αὖθις τοῦ Κρόνου ἐνέστη,
[49, 15]   κάτοχος ἐν αὐτῇ ἐκείνῃ τῇ  ἡμέρᾳ   ἐκ θεοῦ δή τινος γενόμενος,
[49, 21]   μάλισθ´ ὅτι ἐν τῇ αὐτῇ  ἡμέρᾳ   ἑκατέρου τοῦ ἔτους ἀμφότερα συνηνέχθη,
[49, 15]   ἀεὶ χρῆσθαι, καὶ τὸ τῇ  ἡμέρᾳ   ἐν ἐνενικήκει, ἱερομηνίᾳ ἀιδίῳ
[49, 43]   Τούλλου δεύτερον) τῇ πρώτῃ εὐθὺς  ἡμέρᾳ   κατὰ τὸν τοῦ Ἀντωνίου τρόπον
[49, 2]   καὶ αὐτῇ τῇ Λιπάρᾳ προσμίξων.  ἡμέρα   τε ὑπέφηνε, καὶ ἀμφότεροι ἅμα
[49, 22]   τῇ τοῦ Κρόνου καὶ τότε  ἡμέρᾳ   ὠνομασμένῃ. καὶ τοσοῦτόν γε τῆς
[49, 43]   ἐξήλασεν· ὑπὸ δὲ τὰς αὐτὰς  ἡμέρας   δόγμα ἐγένετο μηδένα τῶν ἐς
[49, 8]   καὶ τοῦτο καὶ ἐπὶ πλείους  ἡμέρας   ἐγένετο. τέλος δὲ δείσας μὴ
[49, 7]   ~καὶ τοῦτ´ ἐπὶ τρεῖς ὅλας  ἡμέρας   ἐποίησαν, καὶ τῇ γε τελευταίᾳ
[49, 9]   τὴν τῶν ὁρώντων σφᾶς ἐπίδειξιν  ἡμιλλῶντο,   καὶ ἐκεῖνοι, εἰ καὶ τὰ
[49, 37]   ἐν τῇ γῇ ἰσχυρῶς αὐτὸν  ἠμύνοντο,   μέχρις οὗ τῶν συμμάχων τινὰς
[49, 25]   ἦν καὶ συχνοὶ ἀπ´ αὐτῶν  ἠμύνοντο)   τῷ δὲ δὴ Στατιανῷ ἀπροσδοκήτῳ
[49, 39]   ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν γάρ, ὡς ἔοικεν,  ἦν   βασιλέα αὐτὸν γεγονότα σιδηραῖς δεθῆναι.
[49, 41]   ἀλλ´ οὐ γνήσιος αὐτοῦ παῖς  ἦν,   διαβάλλοι. ἐκείνοις μὲν δὴ ταῦτ´
[49, 32]   ἐκείνων τῶν τοῖς Ῥωμαίοις ἀντιπολεμησάντων  ἦν,   ἐκ δὲ μητρὸς ἑταίρας Γλαφύρας
[49, 4]   εἰ πάνυ ἐβούλετο, οἷός τε  ἦν   ἐπισπέσθαι σφίσιν. ~ἐν δ´
[49, 21]   νόμου, ὅτι στρατηγία ἐκείνου  ἦν,   ἐψηφίσαντο δὲ καὶ τῷ Οὐεντιδίῳ,
[49, 31]   ἐταλαιπώρησεν· χειμών τε γὰρ ἤδη  ἦν,   καὶ Ἀρμενία ἐν
[49, 25]   (τά τε γὰρ τείχη ἰσχυρὰ  ἦν   καὶ συχνοὶ ἀπ´ αὐτῶν ἠμύνοντο)
[49, 5]   καὶ αὐτὸς μὲν ἐν ἀσφαλεῖ  ἦν,   ὁρῶν δὲ τὸ στράτευμα ἐν
[49, 23]   ἐν οἷς καὶ Μοναίσης  ἦν.   τοῦτο μὲν ἐπὶ τοῦ Ἀγρίππου
[49, 19]   παρέξειν ἔμελλεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα  ἦν,   φοβεῖσθαί τε ἐπλάσατο μή πως
[49, 28]   ἔγνω. καὶ ἑτέραν τινὰ ὁδόν  (ἣν   γὰρ ἦλθον, ἀποκεκλεῖσθαί σφισι παντελῶς
[49, 18]   ἐλπίδα αὐτοῦ ἐκ τῆς εὐεργεσίας  ἣν   εὐηργέτητο ἔχων· ὡς δὲ ἐκεῖνος
[49, 14]   τήν τε χώραν τὴν Κνωσίαν,  ἣν   καὶ νῦν ἔτι καρποῦνται, ἀντέδωκε.
[49, 19]   αὐτοῦ προσεξηπάτησε· τὴν γὰρ πεδιάδα,  ἣν   προσεποιεῖτο Οὐεντίδιος μὴ βούλεσθαι
[49, 26]   πόρρω ποι οἱ στρατιῶται προχωρεῖν  ἠναγκάζοντο,   συνέβαινεν αὐτοῖς, εἰ μὲν ὀλίγοι
[49, 12]   μεθίσταντο· καὶ οὕτω καὶ ἐκεῖνος  ἠναγκάσθη   ἐθελοντὴς δὴ ἐν ἐσθῆτι φαιᾷ
[49, 21]   ὅτι ἔδοξέ τι καθ´ ἑαυτὸν  ἠνδραγαθῆσθαι·   καὶ διὰ τοῦτο καὶ τῆς
[49, 31]   δὲ καὶ ἀπομάχων γιγνομένων, οὐκ  ἤνεγκε   τὴν καθ´ ἕκαστον αὐτῶν πύστιν,
[49, 27]   μὲν τὰς κώμας ἀπιοῦσιν οὐκ  ἠνώχλουν,   σκεδαννυμένοις δὲ δὴ καὶ ἀνακομιζομένοις
[49, 6]   καὶ κρείττονι τοῖς ὁπλίταις ὄντι,  ἥξειν,   ἂν δέ πῃ προχωρῇ, δυοῖν
[49, 7]   Σέξτος οἰηθεὶς καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον  ἥξειν   ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ προανεχώρησεν, ὥστε
[49, 8]   αὐτῷ διοικεῖν ὡς καὶ συνάρχων  ἠξίου,   καὶ ἐκεῖνος ἐς πάντα αὐτῷ
[49, 13]   στρατείας ὡς καὶ κεκμηκότες ἀφεθῆναι  ἠξίουν,   θυμῷ καὶ βοῇ ἀπλέτῳ χρώμενοι,
[49, 28]   εἰργάσαντο. ὡς οὖν ἔμαθεν ὅτι  ἠπάτηται,   πρεσβεύσασθαι μὲν οὐκέτ´ ἐτόλμησεν (οὔτε
[49, 1]   Καῖσαρ ἐς τὴν Σικελίαν  ἠπείγετο.   καὶ αὐτῷ τὸ ἀκρωτήριον τὸ
[49, 5]   διαφυγεῖν, ἀλλ´ ἀγαπητῶς ἐς τὴν  ἤπειρον   ἀπεσώθη. καὶ αὐτὸς μὲν ἐν
[49, 1]   τὰς ναῦς καταλιπὼν ἐς τὴν  ἤπειρον   ἐκομίσθη, ἵνα καὶ τὸν πεζὸν
[49, 26]   οἰκείαν ἀνεχώρησεν, ~ὁ δ´ Ἀντώνιος  ἠπείχθη   μὲν πρὸς τὴν πρώτην πεμφθεῖσάν
[49, 25]   τοῦ πεζοῦ τὸ κράτιστον λαβὼν  ἠπείχθη   ὡς καὶ αὐτοβοεὶ πάντα τὰ
[49, 31]   μὲν γὰρ καὶ τοὺς φίλους  ἠράνισε,   πολλὰ δὲ καὶ παρὰ τῶν
[49, 31]   δὲ καὶ παρὰ τῶν συμμάχων  ἠργυρολόγησε.   ~καὶ μὲν ταῦτα πράξας
[49, 33]   στρατεύσων, ἵνα ἀπαράσκευον αὐτὸν εὕρῃ,  ἦρε   μὲν ἐκ τῆς Αἰγύπτου, μαθὼν
[49, 1]   ἡτοίμαστο καὶ τὸ ἔαρ ἐνέστη,  ἦρέ   τε ἐκ τῶν Βαιῶν καὶ
[49, 29]   τὰ ἀριστερὰ πρὸς τὴν γῆν  ἤρεισαν.   νομίσαντες οὖν αὐτοὺς οἱ βάρβαροι
[49, 9]   ~ὡς οὖν τό τε σημεῖον  ἤρθη   καὶ σάλπιγξ ὑπεσήμηνεν, ἐκεῖναί
[49, 31]   χώραν ἐπιτρέψῃ, λέγων ὅτι τῷ  ἦρι   ἐπὶ τοὺς Πάρθους αὖθις ἐπιστρατεύσει.
[49, 39]   τοῦ Πομπηίου αἰφνίδιον ἅμα τῷ  ἦρι   ἦλθε, κἀνταῦθα αὐτὸν ὡς καὶ
[49, 44]   καὶ ἐπὶ τοὺς Πάρθους στρατεύσων,  ἠρκέσθη   δὲ τῇ πρὸς τὸν Μῆδον
[49, 42]   ἀλλ´ οὐκ ἐκ βουλευτῶν γεγονότες,  ἦρξαν.   καὶ τὴν στοὰν τὴν Παύλου
[49, 14]   ἀλλὰ καὶ πάνυ προσέχειν αὐτῷ  ἤρξαντο,   ὅτι τοῖς τε ἀφειμένοις, οὐ
[49, 43]   οὖν Καῖσαρ τήν τε ὑπατείαν  (ἦρξε   γὰρ μετὰ Λουκίου Τούλλου δεύτερον)
[49, 36]   πατήρ μου χρόνον τινὰ  ἦρξε,   καὶ τῇ Παννονίᾳ τῇ ἄνω
[49, 37]   οὔτε τι ἐδῄου οὔτε τι  ἥρπαζε,   καίπερ καὶ τὰς κώμας αὐτῶν
[49, 11]   τὰ μὲν ἐνεπίμπρη τὰ δ´  ἥρπαζεν·   ἐπειδή τε ἐκεῖνος αἰσθόμενος τοῦτ´
[49, 6]   Κορνουφίκιος (οὗτος γὰρ αὐτῶν  ἦρχε)   μὴ καὶ ὑπὸ λιμοῦ τῷ
[49, 1]   δεξάμενος πᾶν τὸ ναυτικὸν οὗ  ἦρχε   προέδωκε, διὰ κενῆς ἂν καὶ
[49, 6]   τά τε ἐπιτήδεια ἐπιλείπειν σφᾶς  ἤρχετο   καὶ βοήθεια οὐδεμία πω ἐφαίνετο,
[49, 22]   νομιζόμενα ποιῆσαι. ἐκείνους μὲν οὖν  Ἡρώδῃ   τινὶ Ἀντώνιος ἄρχειν ἐπέτρεψε,
[49, 37]   ἐς τοῦτο αὐτὸν καταστήσαντος, δι´  ἧς   ἐς τὸ ἀρχαῖον αὖθις ῥεῖθρον
[49, 36]   Ἀφρικῇ ἡγεμονίαν τῇ τε Δελματίᾳ,  ἧς   ποτε καὶ πατήρ μου
[49, 3]   προσδοκήσαντες, ἀντεξώρμησαν καὶ συμμίξαντες ἐναυμάχησαν.  ἦσαν   δὲ οἱ μὲν τῷ πλήθει
[49, 4]   τὴν γῆν, βράχη ὧν ἄπειροι  ἦσαν   ἔχουσαν, ἐφοβήθησαν ἐξοκεῖλαι· ὡς δέ
[49, 23]   γένος τὸ μητρόθεν ἀμείνους αὐτοῦ  ἦσαν,   καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον δυσανασχετοῦντα ἐπὶ
[49, 10]   ἐπαΐειν. ~τέως μὲν οὖν ἰσοπαλεῖς  ἦσαν,   οὕτω τε ταῦτα παρ´ ἀμφοτέρων
[49, 39]   φρούρια ἐν οἷς οἱ θησαυροὶ  ἦσαν   περιῆγεν, εἴ πως ἀμαχεί σφας
[49, 20]   (κατάφρακτοι γὰρ οἱ πλείους αὐτῶν  ἦσαν)   ταραττόμενοι δὲ πρός τε τὸ
[49, 5]   τὸν πορθμὸν φυλακῆς ἔρημον ὄντα  ᾔσθετο,   τὸ μὲν καινὸν τοῦ πολέμου
[49, 21]   ἐξαίφνης ἐπιστὰς οὐ μόνον οὐχ  ἥσθη   ἀλλὰ καὶ ἐφθόνησεν, ὅτι ἔδοξέ
[49, 20]   τάχιστα τὸν ἄρχοντά σφων ἀπολωλότα  ᾔσθοντο,   ὀλίγοι μὲν περὶ τοῦ σώματος
[49, 14]   τῷ Ἀγρίππᾳ στέφανον χρυσοῦν ἐμβόλοις  ἠσκημένον   ἐδωρήσατο· μήτε πρότερον μήτ´
[49, 23]   τι ἀπεχθήσοιτό οἱ, ἀλλ´ ὅπως  ἡσυχίαν   ἄγων χαρίσαιτο τὰ δὲ δὴ
[49, 5]   ἐκώλυσεν, ἀλλὰ καὶ πάνυ καθ´  ἡσυχίαν   τά τε ἄλλα καὶ τὸ
[49, 33]   τοῦ ἀδελφοῦ ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο  ᾐτήκει,   λαβών. καὶ μὲν ἔτι
[49, 39]   τῷ Ἀλεξάνδρῳ τῷ υἱεῖ συνοικίσων  ᾔτησε,   Κύιντόν τινα Δέλλιον παιδικά ποτε
[49, 22]   ἐπιφανῶν, οὔτε τὰ χρήματα  ᾔτησεν   ἔλαβε, τῷ δ´ Ἀντιόχῳ θάνατον
[49, 41]   παρ´ αὐτοῦ ἐλπίσι τὸν Καίσαρα  ἤτοι   ἀναγκάσωσιν, ἅτε καὶ παρόντα, τῶν
[49, 27]   τι αὐτὴν ἐν τῷ χρόνῳ,  ἤτοι   καθ´ ἑαυτὸν τρόπον τινὰ
[49, 24]   δὲ τὰ τοῦ πολέμου πάντα  ἡτοιμάζετο.   ~καὶ ἦλθε μέχρι τοῦ Εὐφράτου,
[49, 2]   Σέξτον τῆς νυκτὸς μετεπέμψατο, καὶ  ἡτοιμάζετο   ὡς καὶ αὐτῇ τῇ Λιπάρᾳ
[49, 1]   δέ, ὡς τό τε ναυτικὸν  ἡτοίμαστο   καὶ τὸ ἔαρ ἐνέστη, ἦρέ
[49, 13]   εἶχον, καὶ συλλεγόμενοι κατ´ ἀλλήλους  ᾔτουν   τι τις ἐπόθει. ἐπειδή
[49, 4]   καὶ ἄχθονται τῇ εὐδοξίᾳ αὐτῶν·  ἡττᾶσθαι   μὲν γάρ σφας καὶ κακῶς
[49, 0]   γ. Ὡς Ἀντώνιος ὑπὸ Πάρθων  ἡττήθη.   δ. Ὡς Καῖσαρ Παννονίους κατεστρέψατο.
[49, 20]   καὶ ὑπὸ τῶν σφενδονητῶν μάλιστα  ἡττήθησαν·   πόρρωθεν γὰρ σφοδραῖς ταῖς βολαῖς
[49, 9]   εἰ τότε γε νικήσειαν, οὐκέθ´  ἡττηθήσεσθαι   προσδοκῶντες ἔρρωντο. καὶ διὰ τοῦτο
[49, 32]   μὴν ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τούτοις  ἧττόν   πως Ἀντώνιος (ἐν γὰρ
[49, 39]   οἱ προσέπεμψε, καὶ αὐτὸς οὐδὲν  ἧττον   σπουδῇ πρὸς τὰ Ἀρτάξατα ἤλασε.
[49, 9]   ἀκούειν καὶ τοῦ τοὺς ἐναντίους  ἧττον   τῶν οἰκείων ἐπαΐειν. ~τέως μὲν
[49, 9]   κρατοῦντάς σφων ἐπαινοῦντες τοὺς δ´  ἡττωμένους   λοιδοροῦντες, καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνοις
[49, 10]   Καῖσαρ τούς τε ἐκπίπτοντας τῶν  ἡττωμένων   ἐς τὴν γῆν ἐξεδέχετο, καὶ
[49, 5]   ἐν τῇ νήσῳ ἀπειλημμένον δεινῶς  ἤχθετο.   καὶ οὐ πρότερον ἀνεθάρσησε πρὶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/08/2006