HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XLIX

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  476 formes différentes pour 844 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[49, 38]   σφῶν αὐτοὶ πολλὰ καὶ δεινὰ  παθόντες,   ὥστε καὶ τὸν Καίσαρα τρωθῆναι
[49, 8]   ἀλλ´ εἴτε δὴ διὰ τὸ  πάθος,   εἴθ´ ὅπως καθ´ ἑαυτὸν ἐκεῖνος
[49, 41]   καὶ τὴν Κλεοπάτραν τούς τε  παῖδας   αὐτῆς ἐν ἐκκλησίᾳ παρεκαθίσατο, δημηγορήσας
[49, 32]   Κλεοπάτρᾳ μεγάλως διεβλήθη, ὅτι τε  παῖδας   ἐξ αὐτῆς, πρεσβυτέρους μὲν Ἀλέξανδρον
[49, 43]   ὥστε καὶ τοὺς τῶν βουλευτῶν  παῖδας   τὴν Τροίαν ἱππεῦσαι, ἐμισθώσατο, ἵνα
[49, 42]   αἱρετοὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος πολίαρχοι,  παῖδες   ἄνηβοι, ἐξ ἱππέων ἀλλ´ οὐκ
[49, 35]   καὶ τὰς γυναῖκας τά τε  παιδία   προσαπέκτειναν, ὥστε μηδ´ ὁτιοῦν ἀπ´
[49, 39]   συνοικίσων ᾔτησε, Κύιντόν τινα Δέλλιον  παιδικά   ποτε ἑαυτοῦ γενόμενον πέμψας, καὶ
[49, 40]   τε τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ  παίδων   ἄγων. καί σφας σὺν τοῖς
[49, 39]   ἔχοντες Ἀρτάξην τὸν πρεσβύτατον τῶν  παίδων   αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν
[49, 15]   τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ τῶν  παίδων   ἑστιᾶσθαι ἔδωκαν. ταῦτα μὲν εὐθύς
[49, 23]   Φραάτῃ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν λοιπῶν  παίδων   τὴν ἀρχὴν ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε,
[49, 36]   δὴ Ἑλλήνων τινὲς τἀληθὲς ἀγνοήσαντες  Παίονάς   σφας προσεῖπον, ἀρχαίου μέν που
[49, 36]   οὗπερ καὶ ἐγὼ ἐκείνους μὲν  Παίονας   τούτους δὲ Παννονίους, ὥσπερ που
[49, 41]   ποιητὸς ἀλλ´ οὐ γνήσιος αὐτοῦ  παῖς   ἦν, διαβάλλοι. ἐκείνοις μὲν δὴ
[49, 41]   ἔνειμε, τοῖς δὲ δὴ αὑτοῦ  παισὶ   τοῖς ἐκ τῆς Κλεοπάτρας οἱ
[49, 19]   τ´ ἀνέπεισε πιστεῦσαι, καὶ τὸν  Πάκορον   δι´ αὐτοῦ προσεξηπάτησε· τὴν γὰρ
[49, 0]   Λέπιδον καθεῖλεν. β. Ὡς Οὐεντίδιος  Πάκορον   νικήσας ἀπέκτεινεν καὶ τοὺς Πάρθους
[49, 20]   πολέμου ἔκβασιν γιγνόμενα (τὸν γὰρ  Πάκορον   ὅμοια τοῖς μάλιστα τῶν πώποτε
[49, 19]   Οὐεντίδιος Πούπλιος τὸν  Πάκορον   στράτευμά τε ἀθροίζειν καὶ ἐς
[49, 20]   τῷ πόνῳ τούτῳ καὶ  Πάκορος   πεσὼν πλεῖστον αὐτοὺς ἔβλαψεν· ὡς
[49, 23]   καὶ τῷ πένθει τῷ τοῦ  Πακόρου   ἔκαμνε, Φραάτῃ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν
[49, 21]   ἱκανώτατα τοῖς Πάρθοις διὰ τοῦ  Πακόρου,   καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐν τῇ
[49, 32]   ἐπεποιήκει, ἀπέκτεινεν ὡς τὰ τοῦ  Πακόρου   πράξαντα) πολλὰ δὲ καὶ τῆς
[49, 32]   καὶ τῆς Φοινίκης τῆς τε  Παλαιστίνης,   Κρήτης τέ τινα καὶ Κυρήνην
[49, 15]   γὰρ τόπον ὃν ἐν τῷ  Παλατίῳ,   ὥστ´ οἰκοδομῆσαί τινα, ἐώνητο, ἐδημοσίωσε
[49, 1]   καὶ αὐτῷ τὸ ἀκρωτήριον τὸ  Παλίνουρον   ὀνομαζόμενον ὑπερβάλλοντι χειμὼν μέγας ἐπέπεσε·
[49, 29]   πλησίοις ἀντιπρόσωποι ὡς ἕκαστοι προσπεσόντες  παμπληθεῖς,   οἷα γυμνοὺς ὡπλισμένοι, ἀπροσδοκήτους παρεσκευασμένοι,
[49, 20]   ἀληθείᾳ διὰ τὰ χρήματα  πάμπολλα   εἶχεν, ἐπεστράτευσεν. ~ἐνταῦθα δὲ ἤδη
[49, 43]   ἄλλο τι φέροντα, καὶ ἄλλα  πάμπολλα   ὤνια ἐς τὸ μέσον καταθεὶς
[49, 32]   Δηιοτάρου γενομένῳ, ἔδωκε, καὶ Λυκαονίας  Παμφυλίας   τέ τινα αὐτῷ προσθείς, Ἀρχελάῳ
[49, 7]   εἴτε καὶ κατελείποντο, τὸ στράτευμα  πᾶν   ἐς ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν. κἂν
[49, 1]   μετέστη, καὶ τριήρεις ψευδαυτομόλους δεξάμενος  πᾶν   τὸ ναυτικὸν οὗ ἦρχε προέδωκε,
[49, 36]   καὶ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων τρέφῃ,  πᾶν   τὸ τῷ κρείττονι τοῖς ὅπλοις
[49, 43]   καὶ τοὺς κουρέας ἐν ταῖς  πανηγύρεσιν,   ἃς πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἐποίησεν
[49, 42]   ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ τὴν  πανήγυριν   τὴν τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ γενεθλίῳ
[49, 13]   ἐθορύβουν· καὶ αὐτῷ καὶ προφέροντες  πάνθ´   ὅς´ ἐτεταλαιπώρηντο, καὶ προβάλλοντες εἴ
[49, 37]   τε χώραν σφῶν ἔκαιε καὶ  πάνθ´   ὅσα ἐδύνατο λείαν ἐποιεῖτο. πλησιάσαντος
[49, 11]   καρτερὸν ἀναστρατοπεδευσάμενος ἐγκλήματα ἐποιεῖτο, καταλέγων  πάνθ´   ὅσα ἐλαττοῦσθαι ἐνόμιζε, καὶ τά
[49, 36]   χρόνον τινὰ ἦρξε, καὶ τῇ  Παννονίᾳ   τῇ ἄνω καλουμένῃ προσετάχθην, ὅθεν
[49, 37]   ἁλόντων ἐκείνων καὶ τὸ ἄλλο  Παννονικὸν   ὁμολογίᾳ προσηγάγετο. ~καὶ μετὰ ταῦτα
[49, 36]   ἀσθενεστέρους ποιούμενος. οἱ δὲ δὴ  Παννόνιοι   νέμονται μὲν πρὸς τῇ Δελματίᾳ,
[49, 36]   κατεστράφατο μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες, ἐπὶ  Παννονίους   ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα μὲν οὐδὲν αὐτοῖς
[49, 0]   Πάρθων ἡττήθη. δ. Ὡς Καῖσαρ  Παννονίους   κατεστρέψατο. ε. Ὡς Ἀντώνιος Ἀρταουάσδην
[49, 38]   Δελμάται σὺν αὐτοῖς ἐπανέστησαν. καὶ  Παννονίους   μὲν Γέμινος, καίτοι τῆς
[49, 36]   ἐκείνους μὲν Παίονας τούτους δὲ  Παννονίους,   ὥσπερ που καὶ αὐτοὶ ἑαυτοὺς
[49, 36]   χειριδωτοὺς ἐξ ἱματίων τινῶν ἐς  πάννους   ἐπιχωρίως πως καὶ κατατέμνοντες καὶ
[49, 8]   τι αὐτῷ, δεινὸν δ´ εἰ  πάντα   ἀνακοινοῖτο) διακινδυνεῦσαι ὅτι τάχιστα, πρὶν
[49, 34]   σφισιν ἔφη καὶ χρησιμωτάτους πρὸς  πάντα   αὐτοὺς ἔσχε. ~τοῦτο μὲν ὕστερον
[49, 8]   τε γὰρ ἐκ τοῦ ἴσου  πάντα   αὐτῷ διοικεῖν ὡς καὶ συνάρχων
[49, 8]   συνάρχων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνος ἐς  πάντα   αὐτῷ ὡς καὶ ὑποστρατήγῳ οἱ
[49, 32]   ὅτι τἀληθὲς ἐκεῖνος ἐπέστειλέ σφισι  (πάντα   γὰρ δὴ τὰ δυσχερῆ συνέκρυπτε,
[49, 9]   μὲν γὰρ καὶ τὸν πόλεμον  πάντα   ἐν αὐτῇ καταλυθήσεσθαι ἤλπιζον· εἰ
[49, 24]   ἔργῳ δὲ τὰ τοῦ πολέμου  πάντα   ἡτοιμάζετο. ~καὶ ἦλθε μέχρι τοῦ
[49, 26]   καὶ μακροτέραν τῶν τόξων ἱέντες  πάντα   καὶ τὸν κατάφρακτον ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο·
[49, 26]   ἐπεὶ δὲ τά τε ἐγγὺς  πάντα   κατανάλωτο καὶ πόρρω ποι οἱ
[49, 41]   τοῦ Εὐφράτου μέχρι τοῦ Ἑλλησπόντου  πάντα,   Κλεοπάτρᾳ δὲ τὴν Λιβύην τὴν
[49, 43]   Ἀγρίππας ἑκὼν ἐγένετο, καὶ  πάντα   μὲν τὰ οἰκοδομήματα τὰ κοινὰ
[49, 22]   ἐνέστη, καὶ ἀνελθόντας ἐς αὐτὸ  πάντα   μετὰ τῶν λοιπῶν τὰ νομιζόμενα
[49, 2]   τὰς δυνάμεις ἀλλήλων ᾔδεσαν, καὶ  πάντα   πρός τε τὸ μεῖζον καὶ
[49, 12]   οὐδὲν ἀντεῖπε, νομίσας δὲ δὴ  πάντα   τὰ δίκαια παρά τε ἑαυτῷ
[49, 36]   ἄνω καλουμένῃ προσετάχθην, ὅθεν ἀκριβῶς  πάντα   τὰ κατ´ αὐτοὺς εἰδὼς γράφω.
[49, 41]   ἐπ´ ἐκείνῃ τῷ τε δήμῳ  πάντα   τὰ πράγματα ποιήσασθαι ἐθέλει, οὐχ
[49, 10]   ἐς αὐτὴν τὴν θάλασσαν ἐπεσβαίνων  πάντα   τὰ σκάφη τά γε ἐς
[49, 25]   αὐτὸν φρουρᾶς εἶναι· ἐπεὶ μέντοι  πάντα   τὰ ταύτῃ διὰ φυλακῆς ἀκριβοῦς
[49, 25]   λαβὼν ἠπείχθη ὡς καὶ αὐτοβοεὶ  πάντα   τὰ τῶν ἐναντίων αἱρήσων, καὶ
[49, 1]   τοῦ Σέξτου ἐπετράπη καὶ πρὸς  πάντα   τἆλλα ὑπωπτεύετο. Καῖσαρ δὲ προσήκατο
[49, 39]   καὶ διὰ τῶν στρατιωτῶν καταπλήσσων,  πάντα   τε ἁπλῶς ὡς πρὸς φίλον
[49, 40]   ἐσήλασε, καὶ τά τε ἄλλα  πάντα   τῇ Κλεοπάτρᾳ ἐχαρίσατο καὶ τὸν
[49, 23]   ἀφικνούμενος καὶ ἐκεῖσε αὖθις ἐπανιὼν  πάντα   τὸν ἐνιαυτὸν κατέτριψε, Σόσσιος δέ,
[49, 41]   τοῦ Καίσαρος ἐγκειμένου σφίσιν, ἐς  πάντας   αὐτὰ ἐκφῆναι. νικησάντων δὲ ἐν
[49, 2]   πλήθους ὥρμησε. καὶ ἐπειδὴ μήτε  πάντας   αὐτοὺς ἰδεῖν ἠδυνήθη μήτ´ ἀναχθῆναί
[49, 30]   καὶ ἐν σκέπῃ τῶν βελῶν  πάντας   αὐτοὺς ὑπὸ τῆς πυκνότητος τῆς
[49, 11]   τοὺς ἐγκαταλειφθέντας ἐν τῇ Μεσσήνῃ  πάντας,   ἐπειδὴ καὶ πρώτως ἐς αὐτὴν
[49, 29]   Ῥωμαῖοι, κατέκοψαν, ὥστε τοὺς λοιποὺς  πάντας   παραχρῆμα ἀποχωρῆσαι καὶ μηκέτι μηδέν´
[49, 25]   τῇ πορείᾳ καὶ κεκμηκότι προσπεσόντες  πάντας,   πλὴν τοῦ Πολέμωνος τοῦ ἐν
[49, 14]   ἄλλοι ἐνέκειντο, καὶ ἐξ ἐκείνων  πάντας   τοὺς δέκατον ἔτος ἐν τῇ
[49, 28]   δὲ ἀπεσταύρουν, τήν τε ὑδρείαν  πανταχοῦ   ἐδυσχέραινον καὶ τὰς νομὰς ἐξέτριβον·
[49, 7]   ἐποίησαν, καὶ τῇ γε τελευταίᾳ  παντελῶς   αὐτοὺς ἐκάκωσαν, ἄλλως τε καὶ
[49, 43]   ἐσέγραψεν. ἐπειδή τε οἱ Δελμάται  παντελῶς   ἐκεχείρωντο, τάς τε στοὰς ἀπὸ
[49, 28]   (ἣν γὰρ ἦλθον, ἀποκεκλεῖσθαί σφισι  παντελῶς   ἐνόμιζον) ἰόντες πολλὰ καὶ ἄτοπα
[49, 4]   οὐκ εὔχονται, οὐ μέντοι καὶ  παντελῶς   τι καταπράξαντας τὴν δόξαν αὐτοὺς
[49, 30]   ὑπὸ τοξοτῶν ποτε περιστοιχισθέντες κυπτάζουσι  πάντες   ἅμα (καὶ γὰρ καὶ οἱ
[49, 10]   οἱ ἱππῆς οἱ σὺν αὐτῷ  πάντες,   καὶ μετὰ ταῦτα καὶ πεζοί
[49, 29]   καὶ αὐτομολία τις ἐγένετο. κἂν  πάντες   μετέστησαν, εἰ μήπερ οἱ βάρβαροι
[49, 20]   ἠγωνίσαντο, φθαρέντων δὲ καὶ τούτων  πάντες   οἱ λοιποὶ ἐνέδοσαν. καὶ αὐτῶν
[49, 7]   ὑπομένοντες, πολλαχῇ τε καὶ οὐ  πάντῃ   καιρίαν ἐτιτρώσκοντο) αὐτοί τε δεινῶς
[49, 2]   παρεῖκον, οὐ μέντοι καὶ ἐναποκινδυνεῦσαι  παντὶ   τῷ στόλῳ τολμῶντες, κατανάλωσαν· οὔτε
[49, 43]   ταῖς πανηγύρεσιν, ἃς πολλὰς καὶ  παντοδαπὰς   ἐποίησεν ὥστε καὶ τοὺς τῶν
[49, 14]   ἐγένετο. καὶ ὅπως γε διὰ  παντός,   ὁσάκις οἵ τινα ἐπινίκια πέμψαντες
[49, 12]   ἐπῆλθέ τε αὖθις αὐτοῖς μετὰ  παντὸς   τοῦ στρατοῦ, καὶ κατακλείσας σφᾶς
[49, 14]   καὶ τὰ μάλιστα διὰ  πάντων   ἀγάλλονται, τήν τε χώραν τὴν
[49, 36]   πίνουσιν) ἀνδρειότατοι δ´ οὖν διὰ  πάντων   ὧν ἴσμεν νομίζονται· θυμικώτατοι γὰρ
[49, 4]   γράφω· οὐδὲ γὰρ οὐδ´ εἰ  πάνυ   ἐβούλετο, οἷός τε ἦν ἐπισπέσθαι
[49, 4]   γὰρ εἰώθει λέγειν πρὸς τοὺς  πάνυ   ἑταίρους ὅτι οἱ πλείους τῶν
[49, 5]   αὐτὸν οὐδεὶς ἐκώλυσεν, ἀλλὰ καὶ  πάνυ   καθ´ ἡσυχίαν τά τε ἄλλα
[49, 35]   μὲν ἐντὸς τῶν ὀρῶν, οὐ  πάνυ   πόρρω τῆς θαλάσσης οἰκοῦντας, ἀπονώτερον
[49, 14]   οὐδὲν ἔτ´ ἐφθέγξαντο, ἀλλὰ καὶ  πάνυ   προσέχειν αὐτῷ ἤρξαντο, ὅτι τοῖς
[49, 2]   μεῖζον καὶ πρὸς τὸ φοβερώτερον  παρ´   ἀμφοτέροις περὶ τῶν ἑτέρων ἐλογοποιεῖτο.
[49, 10]   ἰσοπαλεῖς ἦσαν, οὕτω τε ταῦτα  παρ´   ἀμφοτέρων ὁμοίως ἐγίγνετο, καί τι
[49, 37]   δὲ τῇ μὲν τοῦ Κόλοπος  παρ´   αὐτὰ τὰ τείχη παρεξιόντος, τῇ
[49, 33]   τοῦτο τὰ δῶρα τὰ πεμφθέντα  παρ´   αὐτῆς, τά τε ἄλλα καὶ
[49, 36]   νέμονται μὲν πρὸς τῇ Δελματίᾳ,  παρ´   αὐτὸν τὸν Ἴστρον, ἀπὸ Νωρικοῦ
[49, 37]   ἐθάρσουν. γὰρ Κόλοψ ὀνομαζόμενος  παρ´   αὐτὸν τὸν περίβολον παραρρέων ἐς
[49, 41]   αὐτῶν ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅπως ταῖς  παρ´   αὐτοῦ ἐλπίσι τὸν Καίσαρα ἤτοι
[49, 31]   τά τε ἐπιτήδεια καὶ χρήματα  παρ´   αὐτοῦ λάβῃ· καὶ τέλος, ὡς
[49, 22]   τε Συρίας καὶ τῆς Κιλικίας  παρ´   αὐτοῦ λαβὼν τούς τε Ἀραδίους
[49, 33]   τῷ μήτε τῶν λαφύρων πολλὰ  παρ´   αὐτοῦ μήτ´ ἄλλην τινὰ τιμὴν
[49, 22]   Ἀντιόχῳ θάνατον Ἀλεξάνδρου τινὸς αὐτομολήσαντος  παρ´   αὐτοῦ πρότερον πρὸς τοὺς Ῥωμαίους
[49, 22]   τὸν Ἀντίγονον τοὺς φρουροὺς τοὺς  παρ´   ἑαυτῷ τῶν Ῥωμαίων ὄντας ἀποκτείναντα
[49, 41]   ἐς τὴν Ῥώμην, ἵνα καὶ  παρ´   ἐκείνων τὸ κῦρος λάβῃ, ἐπέστειλεν.
[49, 19]   συνήθη σφίσι διάβασιν τοῦ Εὐφράτου,  παρ´   τὸ Ζεῦγμα πόλις
[49, 13]   νομίζων μηδὲν δεῖν τὸν ἄρχοντα  παρὰ   γνώμην ὑπὸ τῆς τῶν στρατιωτῶν
[49, 3]   ~ἐγγὺς δὲ δὴ γενόμενοι, καὶ  παρὰ   δόξαν πολλῷ πλείους τοὺς ἐναντίους
[49, 14]   οὖσα, προσεξεπρίατο ἄλλην τε καὶ  παρὰ   Καμπανῶν τῶν ἐν τῇ Καπύῃ
[49, 12]   δὲ δὴ πάντα τὰ δίκαια  παρά   τε ἑαυτῷ καὶ παρὰ τοῖς
[49, 17]   κατὰ πόδας αὐτῶν ἐφέπωνται, προδεικνύουσι,  παρά   τε τὴν Ἰταλίαν παρέπλευσε, καὶ
[49, 1]   τε ἐκ τῶν Βαιῶν καὶ  παρὰ   τὴν Ἰταλίαν ἐκομίζετο, ἐλπίδα οὐκ
[49, 16]   ~τῷ μὲν οὖν Καίσαρι ταῦτα  παρὰ   τῆς βουλῆς ἐδόθη, αὐτὸς δὲ
[49, 31]   αὖθις ἐπιστρατεύσει. καί οἱ καὶ  παρὰ   τῆς Κλεοπάτρας χρήματα ἦλθεν, ὥστε
[49, 29]   ἐπέσχον, καί τι καὶ τοιόνδε  παρὰ   τῆς τύχης εὕροντο. ἐσπεσόντες ποτὲ
[49, 12]   δίκαια παρά τε ἑαυτῷ καὶ  παρὰ   τοῖς ὅπλοις, ἅτε καὶ ἰσχυρότερος
[49, 32]   γὰρ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐμεγαλοφρονεῖτο) κακῶς  παρὰ   τοῖς πολίταις ἤκουεν· ἐπὶ δὲ
[49, 33]   ἄλλα καὶ τοὺς στρατιώτας οὓς  παρὰ   τοῦ ἀδελφοῦ ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο
[49, 6]   εὐπορήσειν καί τινα καὶ ὠφελίαν  παρὰ   τοῦ Καίσαρος καὶ τοῦ
[49, 42]   τῇ προφάσει ταύτῃ χρυσίου πολὺ  παρὰ   τῶν δήμων ἐς τοὺς στεφάνους
[49, 31]   φίλους ἠράνισε, πολλὰ δὲ καὶ  παρὰ   τῶν συμμάχων ἠργυρολόγησε. ~καὶ
[49, 37]   ὠχύρωτο. οὖν Καῖσαρ πλοῖα  παρὰ   τῶν ταύτῃ συμμάχων ποιηθέντα λαβών,
[49, 29]   οἱ Ῥωμαῖοι πᾶσάν τε ἀπὸ  παραγγέλσεως   τὴν φάλαγγα ἅμα ἀνέπτυξαν, καὶ
[49, 15]   δὲ καὶ οἱ ἄλλοι οἱ  παραγενόμενοί   τε ἐν αὐτῇ καὶ πεμφθέντες
[49, 6]   χωροῦντας, ἔς τε τὰ καίρια  παραγυμνουμένους   ἔπαιον, καὶ ἐς τὰ πηλώδη
[49, 22]   τοὺς μετὰ τοῦ ἱεροῦ χειρωθέντας  παραιτήσασθαί   τε τὸν Σόσσιον, ἐπειδὴ ἡμέρα
[49, 23]   ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ ὃς  παραλαβὼν   αὐτὴν ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων ἐγένετο· τούς
[49, 11]   τὰ παρόντα φυγεῖν ἐβουλεύσατο, καὶ  παραλαβὼν   τήν τε θυγατέρα καὶ ἄλλους,
[49, 19]   τὸ Ζεῦγμα πόλις ἔστι,  παραλιπόντες   ἑτέρᾳ τινὶ ὁδῷ κάτω τοῦ
[49, 21]   τε τούτου καὶ ἐκ τοῦ  παραλόγου   ἅμα τῆς τύχης μείζω λαβεῖν·
[49, 37]   δὲ τοῦ Σάουου ὀλίγον ἄπωθεν  παραρρέοντος   διάκενόν τι κατελέλειπτο, καὶ
[49, 37]   ὀνομαζόμενος παρ´ αὐτὸν τὸν περίβολον  παραρρέων   ἐς τὸν Σάουον ὀλίγον ἀπέχοντα
[49, 30]   δόκησίν σφισιν ὡς καὶ κεκμηκότες  παρασχόντες   ἐξεγείρονταί τε πελασάντων αὐτῶν ἐξαίφνης,
[49, 37]   αὐτοῦ τῇ πόλει οἱ ἐπιχώριοι  παραυτίκα   μὲν ὑπὸ τῶν δυνατῶν ἀναπεισθέντες
[49, 33]   προεχώρησεν ἀλλὰ ἀνεκομίσθη, καίτοι καὶ  παραυτίκα   οἴκαδε αὐτῇ ἐπανελθεῖν κελεύσας, καὶ
[49, 6]   ὡς καὶ ἐνισχομένους καὶ  παραφερομένους   ἔβαλλον. ~καὶ τοῦτ´ ἐπὶ τρεῖς
[49, 27]   τέλος τὴν εἰρήνην, ἄν γε  παραχρῆμα   ἀποστρατοπεδεύσωνται, δώσειν ὑπέσχετο. ἀκούσας οὖν
[49, 29]   κατέκοψαν, ὥστε τοὺς λοιποὺς πάντας  παραχρῆμα   ἀποχωρῆσαι καὶ μηκέτι μηδέν´ αὐτοῖς
[49, 34]   ἄρα νεωτερίσαι τι βουληθῶσιν, ἔκδηλοι  παραχρῆμα   γένωνται. ὡς δ´ οὐδὲν μᾶλλον
[49, 11]   Καῖσαρ ἐν μεγάλῃ ταραχῇ  παραχρῆμα   ἐγένετο. γὰρ Λέπιδος τῇ
[49, 25]   ὅτι μὲν Ἀρμένιος οὐ  παρεγένετο   τῇ μάχῃ, ἀλλὰ καὶ δυνηθεὶς
[49, 2]   μὲν ἀλλήλων κατὰ τὸ ἀεὶ  παρεῖκον,   οὐ μέντοι καὶ ἐναποκινδυνεῦσαι παντὶ
[49, 7]   πλείω πόνον οἱ πολέμιοι  παρεῖχον·   εἴτε γὰρ φέροιντο, καὶ τοὺς
[49, 41]   τε παῖδας αὐτῆς ἐν ἐκκλησίᾳ  παρεκαθίσατο,   δημηγορήσας τέ τινα ἐκείνην τε
[49, 5]   μὲν καινὸν τοῦ πολέμου οὐ  παρέλιπεν,   ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιβὰς τῶν Ἀντωνιείων
[49, 12]   τούτου τῆς τε ἐξουσίας πάσης  παρελύθη,   καὶ δίαιταν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[49, 18]   ταῖς ἀπὸ τῶν Πάρθων συμφοραῖς  παρεμυθεῖτο   δῆθεν, καὶ ἑαυτοῦ τὸ ἐπίφθονον
[49, 19]   τὰ ἀπορρητότατα δῆθεν αὐτῷ συνειδέναι  παρέξειν   ἔμελλεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἦν,
[49, 3]   τέ σφισι προσπίπτοντες καὶ τὰς  παρεξειρεσίας   αὐτῶν ἀναρρηγνύντες, ἐτίτρωσκον, ἀπὸ δὲ
[49, 37]   Κόλοπος παρ´ αὐτὰ τὰ τείχη  παρεξιόντος,   τῇ δὲ τοῦ Σάουου ὀλίγον
[49, 17]   οὔτ´ ὠφελίαν τινὰ ἀλλήλοις διαρκῆ  παρέξουσιν   οὔτε λήσουσι, σκεδασθέντες δὲ ῥᾴω
[49, 17]   προδεικνύουσι, παρά τε τὴν Ἰταλίαν  παρέπλευσε,   καὶ διαβαλὼν ἐπὶ Κέρκυραν ἐς
[49, 24]   καί τινα ἀπάτην ἐπ´ αὐτοὺς  παρεσκευάζετο.   ἐκεῖνόν τε οὖν ἀφῆκεν ὡς
[49, 2]   ἠθέλησε, κατεφρόνησεν αὐτῶν, καὶ ἐπανελθὼν  παρεσκευάζετο   ὡς καὶ πάσαις ταῖς ναυσὶ
[49, 17]   σχῆμα τὸ στρατηγικὸν ἀνέλαβε, καὶ  παρεσκευάζετο   ὡς καὶ τὴν περαίαν καταληψόμενος.
[49, 34]   τά τε ἄλλα ἐπ´ αὐτοὺς  παρεσκευάσατο,   καὶ ἐπειδή τινες τῶν ἀφεθέντων
[49, 29]   παμπληθεῖς, οἷα γυμνοὺς ὡπλισμένοι, ἀπροσδοκήτους  παρεσκευασμένοι,   τοξότας ὁπλῖται, βαρβάρους Ῥωμαῖοι, κατέκοψαν,
[49, 27]   μηδὲν τῶν ἐς τὴν πολιορκίαν  παρεσκευασμένων   ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ φθείρας.
[49, 18]   καὶ φοβηθείς (οὐδέπω γὰρ ἱκανῶς  παρεσκεύαστο)   ἐξανήχθη, καὶ προχωρῶν μάλιστα
[49, 14]   ἑκατέραν ἀμαχεὶ διὰ Στατιλίου Ταύρου  παρεστήσατο,   τῷ τε Ἀντωνίῳ τὸν ἴσον
[49, 43]   ἀνδράσι καὶ ταῖς γυναιξὶ λοῦσθαι  παρέσχε·   καὶ τοὺς κουρέας ἐν ταῖς
[49, 19]   μακροτέραν τῆς ἑτέρας οὖσαν τραπεὶς  παρέσχεν   οἱ καιρὸν τὰς δυνάμεις ἀθροῖσαι.
[49, 9]   ὁμοίως ἐπ´ αὐτῆς τῆς ῥαχίας  παρετάξατο,   ὥστε τὴν θέαν ἀξιολογωτάτην γενέσθαι.
[49, 15]   ἀπελογίσατο καὶ τῶν ψηφισθέντων τινὰ  παρήκατο,   τόν τε φόρον τὸν ἐκ
[49, 4]   αὐτοὺς λαβεῖν αἱροῦνται. δεῖν οὖν  παρῄνει   τὸν ἄνδρα τὸν σωθησόμενον τῆς
[49, 17]   δὲ ῥᾴω τὴν διάφευξιν ποιήσονται,  παρῄνεσέ   σφισιν ἰδίᾳ καὶ καθ´ ἑαυτὸν
[49, 1]   Ἀντωνίου ἐς τὸν πορθμὸν ἤδη  παρῆσαν·   τε Λέπιδος ἄκων μέν,
[49, 24]   ἡγήσεσθαι καὶ τὰ πλείω τῆς  Παρθίας   ἀκονιτὶ προσποιήσειν) τόν τε πόλεμον
[49, 28]   τὰ χώματα διεσκέδασαν, καὶ οἱ  Πάρθοι   λόγον μὲν οὐδένα ὑπὲρ τῆς
[49, 21]   Κράσσου σφίσι γενομένην ἱκανώτατα τοῖς  Πάρθοις   διὰ τοῦ Πακόρου, καὶ μάλισθ´
[49, 40]   συμβαλών οἱ ἠλαττοῦτο, πρὸς τὸν  Πάρθον   ἀπεχώρησε. πράξας δὲ ταῦτα, καὶ
[49, 25]   πυθόμενοι δὲ ταῦτα τε  Πάρθος   καὶ Μῆδος ἐκεῖνον μὲν
[49, 25]   τῆς οἰκείας ἐπὶ τῇ τοῦ  Πάρθου   συμμαχίᾳ ἀπηρκότα, τὰ μὲν σκευοφόρα
[49, 31]   ὅτι τῷ ἦρι ἐπὶ τοὺς  Πάρθους   αὖθις ἐπιστρατεύσει. καί οἱ καὶ
[49, 18]   παρόντων εἴχετο καὶ πρὸς τοὺς  Πάρθους   διεκηρυκεύετο. πυθόμενος δὲ ταῦτα
[49, 44]   τοῖς Ῥωμαίοις χρώμενος τούς τε  Πάρθους   καὶ τὸν Ἀρτάξην ἐπελθόντας οἱ
[49, 33]   πολεμωθείη· ὡς δ´ ἐπὶ τοὺς  Πάρθους   καὶ τότε στρατεύσων, ἵνα ἀπαράσκευον
[49, 44]   ἀλλήλοις, μὲν ἐπὶ τοὺς  Πάρθους   δὲ ἐπὶ τὸν Καίσαρα,
[49, 44]   Ἀράξου ὡς καὶ ἐπὶ τοὺς  Πάρθους   στρατεύσων, ἠρκέσθη δὲ τῇ πρὸς
[49, 0]   Πάκορον νικήσας ἀπέκτεινεν καὶ τοὺς  Πάρθους   ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην ἐξήλασεν. γ.
[49, 24]   καὶ προσέτι καὶ τὴν τῶν  Πάρθων   βασιλείαν ὑπέσχετο. πραττόντων δὲ αὐτῶν
[49, 0]   ἐξήλασεν. γ. Ὡς Ἀντώνιος ὑπὸ  Πάρθων   ἡττήθη. δ. Ὡς Καῖσαρ Παννονίους
[49, 23]   χαρίσαιτο τὰ δὲ δὴ τῶν  Πάρθων   ἰσχυρῶς αὐτὰ καθ´ ἑαυτὰ ἐκ
[49, 19]   ἔχοντα, τὰ δὲ δὴ τῶν  Πάρθων   μᾶλλον φρονοῦντα εἰδώς, τά τε
[49, 39]   καὶ συμπράξοντά τινα κατὰ τῶν  Πάρθων   μετεπέμψατο. ἐπειδή τε οὐκ ἀφίκετο
[49, 24]   ἀφῆκεν ὡς καὶ τὰ τῶν  Πάρθων   οἱ προσποιήσοντα, καὶ πρέσβεις μετ´
[49, 21]   ἄλλων αἰχμαλώτων αὐτὸς ἐπινίκια τῶν  Πάρθων   πρῶτος Ῥωμαίων ἤγαγε. ~ταῦτα μὲν
[49, 18]   τε ἐπὶ ταῖς ἀπὸ τῶν  Πάρθων   συμφοραῖς παρεμυθεῖτο δῆθεν, καὶ ἑαυτοῦ
[49, 24]   Φραάτης, ἄλλως τε καὶ τῶν  Πάρθων   χαλεπῶς ἐπὶ τῇ τοῦ Μοναίσου
[49, 5]   Μεσσήνην σπουδῇ ἀφίκετο, καὶ μαθὼν  παρόντα   αὐτὸν ἄλλους τε διὰ ταχέων
[49, 41]   Καίσαρα ἤτοι ἀναγκάσωσιν, ἅτε καὶ  παρόντα,   τῶν ὅπλων προαποστῆναι, καὶ
[49, 11]   ἥκιστα Σέξτος ἀπογνοὺς τὰ  παρόντα   φυγεῖν ἐβουλεύσατο, καὶ παραλαβὼν τήν
[49, 4]   μὴν ἔν γε τῷ τότε  παρόντι   τοῦτ´ αἴτιον τῆς οὐ διώξεως
[49, 13]   ἅτε μηδενὸς ἔτι πολεμίου οἱ  παρόντος,   ἐν ὀλιγωρίᾳ αὐτοὺς ἐποιεῖτο) ἐθορύβουν·
[49, 18]   αὐτίκα ἀπῆρε, καταφρονήσας τῶν τε  παρόντων   εἴχετο καὶ πρὸς τοὺς Πάρθους
[49, 34]   ἐθρασύνοντο, δίκῃ τινὰς αὐτῶν ἔδωκε.  παροξυνθέντων   τε ἐπὶ τούτῳ τῶν λοιπῶν
[49, 12]   οὐδὲν κατὰ γνώμην αὐτοῖς ἔλεγε,  παρωξύνθησαν   καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ, καί τινας
[49, 9]   τε γὰρ θάλασσα ἐκεῖ  πᾶσα   τῶν νεῶν ἐπεπλήρωτο (πολλαὶ γὰρ
[49, 2]   καὶ ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο ὡς καὶ  πάσαις   ταῖς ναυσὶ τῆς ὑστεραίας ἐπὶ
[49, 29]   κἀν τούτῳ ἐξαναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι  πᾶσάν   τε ἀπὸ παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα
[49, 40]   τοὺς δὲ καὶ βίᾳ λαβὼν  πᾶσαν   τὴν Ἀρμενίαν κατέσχεν· γὰρ
[49, 37]   ἀπέχοντα αὐτοῦ ἐμβάλλει καὶ νῦν  πᾶσαν   τὴν πόλιν ἐγκεκύκλωται, Τιβερίου τάφρῳ
[49, 43]   μὲν τὰ οἰκοδομήματα τὰ κοινὰ  πάσας   δὲ τὰς ὁδούς, μηδὲν ἐκ
[49, 30]   ἄλλο τι πλὴν ἀσπίδων διὰ  πάσης   ὁμοίως τῆς φάλαγγος ὁρᾶσθαι, καὶ
[49, 12]   ἐκ τούτου τῆς τε ἐξουσίας  πάσης   παρελύθη, καὶ δίαιταν ἐν τῇ
[49, 43]   προσέτι καὶ ἔλαιον καὶ ἅλας  πᾶσι   διέδωκε, τά τε βαλανεῖα προῖκα
[49, 14]   χώραν νεμεῖν ἐπηγγείλατο, καί σφισι  πᾶσι   μὲν πεντακοσίας δραχμάς, τοῖς δὲ
[49, 14]   ὅτι τοῖς τε ἀφειμένοις, οὐ  πᾶσι,   πλὴν τῶν προτέρων, ἀλλὰ τοῖς
[49, 27]   ταῦτα Ἀντώνιος καὶ κριθὴν  πᾶσιν   αὐτοῖς ἀντὶ τοῦ σίτου ἔδωκε
[49, 3]   ἂν ἐλπίσαντες, ἐν δὲ ἐκείνῃ  πασσυδὶ   ἀπολεῖσθαι προσδοκήσαντες, ἀντεξώρμησαν καὶ συμμίξαντες
[49, 7]   ἐς ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν. κἂν  πασσυδὶ   διεφθάρησαν, εἰ μήπερ οἱ πολέμιοι
[49, 36]   Δελματίᾳ, ἧς ποτε καὶ  πατήρ   μου χρόνον τινὰ ἦρξε, καὶ
[49, 15]   ἔξω τοῦ πωμηρίου κατὰ τὰ  πάτρια   τά τε πεπραγμένα οἱ ἀπελογίσατο
[49, 14]   βουλὰς αὐτοὺς τὰς ἐν ταῖς  πατρίσι   καταλέξων, ἐπήλπισε. τοῖς τε ὑποστρατήγοις
[49, 17]   οἱ μὲν κατὰ τὴν τοῦ  πατρὸς   αὐτοῦ δόξαν οἱ δὲ καὶ
[49, 17]   προθυμότατα αὐτὸν διὰ τὴν τοῦ  πατρὸς   αὐτοῦ μνήμην καὶ δεξαμένων καὶ
[49, 32]   δ´ Ἀρχέλαος οὗτος πρὸς μὲν  πατρὸς   ἐκ τῶν Ἀρχελάων ἐκείνων τῶν
[49, 38]   τὴν Βρεττανίαν κατὰ τὸν τοῦ  πατρὸς   ζῆλον στρατεῦσαι, καὶ ἤδη καὶ
[49, 42]   τὴν Παύλου καλουμένην Αἰμίλιος Λέπιδος  Παῦλος   ἰδίοις τέλεσιν ἐξῳκοδόμησε κἀν τῇ
[49, 42]   ἦρξαν. καὶ τὴν στοὰν τὴν  Παύλου   καλουμένην Αἰμίλιος Λέπιδος Παῦλος ἰδίοις
[49, 0]   ἀπατήσας εἷλεν. ζ. Ὡς  Παύλου   στοὰ καθιερώθη. η. Ὡς Μαυριτανία
[49, 44]   ποιήσας τε ἅμα ὕπατον καὶ  παύσας   (συνῆν γὰρ αὐτῷ) ἔς τε
[49, 41]   γράφειν ὅτι τῆς τε ἀρχῆς  παύσασθαι   καὶ ἐπ´ ἐκείνῃ τῷ τε
[49, 3]   ὕψος τῶν σκαφῶν καὶ τὸ  πάχος   τῶν ἐπωτίδων οἵ τε πύργοι
[49, 1]   ὕψει τῶν σκαφῶν καὶ τῇ  παχύτητι   τῶν ξύλων ἐθάρσει· ὑπερπαχῆ τε
[49, 19]   ποταμοῦ χρήσωνται (τῇ μὲν γὰρ  πεδία   τοῖς πολεμίοις ἐπιτήδεια, τῇ δὲ
[49, 19]   δι´ αὐτοῦ προσεξηπάτησε· τὴν γὰρ  πεδιάδα,   ἣν προσεποιεῖτο Οὐεντίδιος μὴ
[49, 37]   κώμας αὐτῶν τὰς ἐν τοῖς  πεδίοις   ἐκλιπόντων· ἤλπιζε γὰρ ἐθελοντὰς αὐτοὺς
[49, 10]   πάντες, καὶ μετὰ ταῦτα καὶ  πεζοί   τινες ἐποίησαν. ~ἀφ´ οὗπερ οὐχ
[49, 1]   ἤπειρον ἐκομίσθη, ἵνα καὶ τὸν  πεζὸν   ἐς τὴν Σικελίαν, ὅταν καιρὸς
[49, 9]   τῇ γῇ συνέμιξαν καὶ  πεζὸς   ἀμφοτέρων ὁμοίως ἐπ´ αὐτῆς τῆς
[49, 25]   τούς τε ἱππέας καὶ τοῦ  πεζοῦ   τὸ κράτιστον λαβὼν ἠπείχθη ὡς
[49, 37]   αὐτὰ ἀγαγών, προσέβαλέ σφισι τῷ  πεζῷ   ἅμα καὶ ταῖς ναυσί, καί
[49, 39]   αὐτὸν ὀψέ ποτε, τὰ μὲν  πείθων   διὰ τῶν ἑταίρων, τὰ δὲ
[49, 35]   τινὸς ξυλίνου ἐπιβῆναι τοῦ περιβόλου  πειρώμενον   κατέστρωσαν. καὶ τέλος, ὡς οὐδὲν
[49, 25]   τέ οἱ καὶ ἐχθρῷ ὄντι,  πεισθεὶς   στρατεῦσαι πρὸς τὴν Ἀρμενίαν εὐθὺς
[49, 17]   τῆς σωτηρίας προσκοπῆσαι. κἀκ τούτου  πεισθέντων   οἱ τῶν πλειόνων, καὶ, ἄλλων
[49, 18]   δώσειν, ἀντέγραψε μὲν ὡς καὶ  πεισθησόμενός   οἱ, οὐ μέντοι καὶ ἐποίησε
[49, 17]   προεῖπε μέν σφισιν ὡς διὰ  πελάγους   τὸν πλοῦν ποιησόμενος, ἀποσβέσας δὲ
[49, 30]   καὶ κεκμηκότες παρασχόντες ἐξεγείρονταί τε  πελασάντων   αὐτῶν ἐξαίφνης, καὶ ἐς ἔκπληξίν
[49, 11]   μὲν ταῦτά τε τῷ Καίσαρι  πέμπων   τινὰς ἐπεκάλει, καὶ ἐς δίκην
[49, 26]   αὐτοῖς, εἰ μὲν ὀλίγοι ποι  πεμφθεῖεν,   μὴ μόνον μηδὲν φέρειν ἀλλὰ
[49, 8]   καὶ Γάλλος ἐνταῦθα αὐτῷ  πεμφθεὶς   ὑπὸ τοῦ Σέξτου προσεπολέμει. καὶ
[49, 26]   ἠπείχθη μὲν πρὸς τὴν πρώτην  πεμφθεῖσάν   οἱ ὑπὸ τοῦ Στατιανοῦ ἀγγελίαν
[49, 27]   τευξόμενον. κἀκ τούτου τοῖς τε  πεμφθεῖσιν   ὑπ´ αὐτοῦ ἐχρημάτισεν ἐπί τε
[49, 33]   μετὰ τοῦτο τὰ δῶρα τὰ  πεμφθέντα   παρ´ αὐτῆς, τά τε ἄλλα
[49, 31]   τε οὐκ ἐξήρκεσέ σφισι τὰ  πεμφθέντα,   προσεπέδωκε τοῖς λοιποῖς οἴκοθεν, τὸ
[49, 15]   παραγενόμενοί τε ἐν αὐτῇ καὶ  πεμφθέντες   ἐς τὴν Ῥώμην ὑπὸ τοῦ
[49, 14]   παντός, ὁσάκις οἵ τινα ἐπινίκια  πέμψαντες   τὸν στέφανον τὸν δάφνινον ἐκεῖνος
[49, 39]   Δέλλιον παιδικά ποτε ἑαυτοῦ γενόμενον  πέμψας,   καὶ πολλά τινα αὐτῷ δώσειν
[49, 23]   τῇ τε ἡλικίᾳ καὶ τῷ  πένθει   τῷ τοῦ Πακόρου ἔκαμνε, Φραάτῃ
[49, 14]   ἐπηγγείλατο, καί σφισι πᾶσι μὲν  πεντακοσίας   δραχμάς, τοῖς δὲ δὴ ναυκρατήσασι
[49, 17]   τὸν Καίσαρα καὶ τὸν Λέπιδον  πεπολεμῶσθαι   μαθών, διενοεῖτο μὲν κατὰ χώραν
[49, 1]   ὡς δ´ οὖν τάς τε  πεπονηκυίας   ναῦς ἐπεσκευάσατο, καὶ τοὺς δούλους
[49, 15]   κατὰ τὰ πάτρια τά τε  πεπραγμένα   οἱ ἀπελογίσατο καὶ τῶν ψηφισθέντων
[49, 6]   ἐπᾴξειάν τισιν, ἔτρεπον μὲν αὐτούς,  πέρα   δ´ οὐ δυνάμενοι διώκειν χαλεπωτέρους
[49, 17]   καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ τὴν  περαίαν   καταληψόμενος. ~κἀν τούτῳ τοῦ Ἀντωνίου
[49, 33]   ἀπὸ τῆς Ῥώμης ἀφικνεῖσθαι, οὐκέτι  περαιτέρω   προεχώρησεν ἀλλὰ ἀνεκομίσθη, καίτοι καὶ
[49, 1]   τὴν Σικελίαν, ὅταν καιρὸς γένηται,  περαιώσῃ.   ~μαθὼν δὲ ταῦτα Σέξτος
[49, 41]   τε Ἀρμενίαν καὶ τἆλλα τὰ  πέραν   τοῦ Εὐφράτου μέχρις Ἰνδῶν δώσειν
[49, 20]   πρός τε τὸ ἀνέλπιστον καὶ  περὶ   ἀλλήλοις, ὑπό τε τῶν ὁπλιτῶν
[49, 0]   καθιερώθη. η. Ὡς Μαυριτανία  περὶ   Καισάρειαν Ῥωμαίων ἐγένετο. Χρόνου πλῆθος
[49, 41]   Κλεοπάτρᾳ δὲ τὴν Λιβύην τὴν  περὶ   Κυρήνην, τῷ τε ἀδελφῷ αὐτῶν
[49, 30]   ταῖς κοίλαις ταῖς σωληνοειδέσι χρώμενοι  περί   τε τὰ ἔσχατα ὥσπερ ἐν
[49, 8]   μετὰ τοῦτ´ ἐλθόντι Σέξτος  περὶ   τὸ Ἀρτεμίσιον ἀντεστρατοπεδεύσατο· καὶ μάχην
[49, 7]   ὧν τὴν τροφὴν ἄφθονον οἱ  περὶ   τὸν Κορνουφίκιον ἔχοντες πρὸς τὸν
[49, 43]   τῷ ἱπποδρόμῳ σφαλλομένους τοὺς ἀνθρώπους  περὶ   τὸν τῶν διαύλων ἀριθμὸν ὁρῶν
[49, 41]   ἀντεπεκράτησεν Καῖσαρ μηδὲν τῶν  περὶ   τοῦ Ἀρμενίου γραφέντων δημοσιευθῆναι· τοῦτόν
[49, 18]   τὸν πρότερον φθάσαντος, ὕστερον τὰ  περὶ   τοῦ θανάτου αὐτοῦ γράμματα
[49, 20]   σφων ἀπολωλότα ᾔσθοντο, ὀλίγοι μὲν  περὶ   τοῦ σώματος αὐτοῦ προθύμως ἠγωνίσαντο,
[49, 2]   πρὸς τὸ φοβερώτερον παρ´ ἀμφοτέροις  περὶ   τῶν ἑτέρων ἐλογοποιεῖτο. τέλος δὲ
[49, 37]   Κόλοψ ὀνομαζόμενος παρ´ αὐτὸν τὸν  περίβολον   παραρρέων ἐς τὸν Σάουον ὀλίγον
[49, 35]   πύργου τινὸς ξυλίνου ἐπιβῆναι τοῦ  περιβόλου   πειρώμενον κατέστρωσαν. καὶ τέλος, ὡς
[49, 35]   ὁτιοῦν ἀπ´ αὐτῶν τῷ Καίσαρι  περιγενέσθαι.   οὐ γὰρ ὅτι ἐκεῖνοι, ἀλλὰ
[49, 43]   δι´ αὐτῶν αἱ περίοδοι τῶν  περιδρόμων   ἀναδεικνύωνται. καὶ προσέτι καὶ ἔλαιον
[49, 6]   τοὺς ἐκ τοῦ ναυτικοῦ σωθέντας  περιέστελλον.   κἀκ τούτου ἔπασχον μὲν πολλὰ
[49, 30]   βλέποντες καὶ τὰ ὅπλα προβεβλημένοι,  περιέχουσιν·   οἱ δ´ ἕτεροι οἱ τὰς
[49, 39]   ἐν οἷς οἱ θησαυροὶ ἦσαν  περιῆγεν,   εἴ πως ἀμαχεί σφας λάβοι,
[49, 22]   τοσοῦτόν γε τῆς θρησκείας αὐτοῖς  περιῆν   ὥστε τοὺς προτέρους τοὺς μετὰ
[49, 33]   καὶ ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν ἀπόνως  περιλαβὼν   κατεργάσηται, μετεπέμψατο· ἐπεὶ δ´ ὑποτοπήσας
[49, 43]   ἡμέρᾳ ἀποθανόντος ἄλλον ἐς τὰς  περιλιπεῖς   ὥρας ἐφείλετο. τοῦ τε Βόκχου
[49, 7]   τε δεινῶς ἐταλαιπώρουν, καὶ τοῖς  περιλοίποις   πολὺ πλείω πόνον οἱ
[49, 1]   τοὺς τριηρίτας ἠλευθέρωσε, τούς τε  περίνεως   (πολλοὶ γὰρ φθειρομένων ἐν τῇ
[49, 1]   ἐλπίδα οὐκ ἐλαχίστην ἔχων ἁπανταχόθεν  πέριξ   τὴν Σικελίαν περισχήσειν. αὐτός τε
[49, 43]   κατεστήσατο, ὅπως δι´ αὐτῶν αἱ  περίοδοι   τῶν περιδρόμων ἀναδεικνύωνται. καὶ προσέτι
[49, 20]   κεφαλὴν αὐτοῦ κατὰ τὰς πόλεις  περιπέμψας,   κατεστήσατο· αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὸν
[49, 8]   δυνάμεσι προσεγένοντο. οὗτός τε γὰρ  περιπεσὼν   τῷ χειμῶνι οὗπερ ἐμνημόνευσα καὶ
[49, 6]   τῶν ποταμῶν μάλιστα ἰσχυρῶς ἐταλαιπώρουν·  περιστοιχιζόμενοι   γὰρ αὐτοὺς οἱ ἐναντίοι καὶ
[49, 30]   τινας, ὑπὸ τοξοτῶν ποτε  περιστοιχισθέντες   κυπτάζουσι πάντες ἅμα (καὶ γὰρ
[49, 1]   ἔχων ἁπανταχόθεν πέριξ τὴν Σικελίαν  περισχήσειν.   αὐτός τε γὰρ πολλαῖς ναυσὶν
[49, 18]   Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας κατέλαβον καὶ  περισχόντες   ἐζώγρησαν. μαθὼν δὲ τοῦτο
[49, 34]   καὶ ἐπ´ ἄλλο τι, καὶ  περισχὼν   τῷ στρατῷ τά τε ὅπλα
[49, 20]   πόνῳ τούτῳ καὶ Πάκορος  πεσὼν   πλεῖστον αὐτοὺς ἔβλαψεν· ὡς γὰρ
[49, 7]   τε Σέξτον ἐς τὴν Μεσσήνην  πεφευγότα   καὶ τὸν Δημοχάρην ἄλλοσέ ποι
[49, 4]   δὲ ὅτι μὲν ταῦθ´ οὕτω  πέφυκε   καὶ ὅτι καὶ Ἀγρίππας
[49, 10]   Ἀγρίππου ἐκόπτοντο) μήτε τοῖς προσίσχουσί  πῃ   (πρὸς γὰρ τοῦ Καίσαρος διώλλυντο)
[49, 6]   ὁπλίταις ὄντι, ἥξειν, ἂν δέ  πῃ   προχωρῇ, δυοῖν θάτερον, προσμίξαντάς
[49, 6]   παραγυμνουμένους ἔπαιον, καὶ ἐς τὰ  πηλώδη   τά τε ῥοώδη ἐσπίπτοντας ὡς
[49, 22]   γάρ τοι γένος αὐτῶν θυμωθὲν  πικρότατόν   ἐστι) πολλῷ δὲ δὴ πλείω
[49, 36]   κακίστου, γεωργοῦσιν, ἅτε ἐν χειμῶνι  πικροτάτῳ   τὸ πλεῖστον διαιτώμενοι, ἀλλὰ τάς
[49, 36]   κέγχρους καὶ ἐσθίουσιν ὁμοίως καὶ  πίνουσιν)   ἀνδρειότατοι δ´ οὖν διὰ πάντων
[49, 19]   καὶ τοῦτο αὐτόν τ´ ἀνέπεισε  πιστεῦσαι,   καὶ τὸν Πάκορον δι´ αὐτοῦ
[49, 18]   ἀλήθειαν, οὐκ ἐθελήσας δὲ αὐτῇ  πιστεῦσαι,   τῇ τάξει τῆς κομιδῆς αὐτῶν
[49, 27]   ἅμα τὴν μεγαλαυχίαν αὐτοῦ, καὶ  πιστεύσας   ὅτι, ἄν που μεταστῇ, σπείσεται,
[49, 5]   αὐτοῦ προσπεσεῖν· ἐκ γὰρ τούτου  πιστεύσας   τοῖς μάντεσιν, εἰποῦσίν οἱ ὅτι
[49, 19]   οὐδὲν βλαβήσεσθαι, ἐκείνῳ δὲ δὴ  πίστιν   τοῦ καὶ τὰ ἀπορρητότατα δῆθεν
[49, 19]   τά τε ἄλλα ὡς καὶ  πιστότατόν   οἱ ὄντα ἐτίμα καὶ σύμβουλον
[49, 22]   ὑπώπτευσε, διεκηρυκεύσατο αὐτῷ κρύφα, καὶ  πλαστὰς   πρὸς αὐτὸν συνθήκας, ὅπως εὐπρεπῶς
[49, 30]   οἱ δ´ ἕτεροι οἱ τὰς  πλατείας   ἀσπίδας ἔχοντες ἔν τε τῷ
[49, 5]   προήττηντο, τοῦ τε ναυτικοῦ τὸ  πλεῖον   ἀπέβαλε καὶ αὐτὸς ὀλίγου προσδιεφθάρη.
[49, 13]   (καὶ γὰρ ἤκμαζόν σφων οἱ  πλείονες)   ἀλλ´ ὅτι τὸν μὲν πόλεμον
[49, 17]   κἀκ τούτου πεισθέντων οἱ τῶν  πλειόνων,   καὶ, ἄλλων ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς
[49, 20]   μὲν ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι γὰρ οἱ  πλείους   αὐτῶν ἦσαν) ταραττόμενοι δὲ πρός
[49, 3]   αὐτῶν ἀντήρκει· αὐτόμολοι γὰρ οἱ  πλείους   ἐκ τῆς Ἰταλίας ὄντες ἀπονοίᾳ
[49, 26]   καὶ προσαπόλλυσθαι, εἰ δὲ δὴ  πλείους,   ἔρημον τὸ τεῖχος τῶν πολιορκησόντων
[49, 8]   ἀντεπεξῄει. καὶ τοῦτο καὶ ἐπὶ  πλείους   ἡμέρας ἐγένετο. τέλος δὲ δείσας
[49, 38]   Καῖσαρ ἐπεστράτευσε. καὶ τοὺς μὲν  πλείους   σφῶν αὐτοὶ πολλὰ καὶ δεινὰ
[49, 3]   γενόμενοι, καὶ παρὰ δόξαν πολλῷ  πλείους   τοὺς ἐναντίους ἑκάτεροι ὧν ᾤοντο
[49, 4]   τοὺς πάνυ ἑταίρους ὅτι οἱ  πλείους   τῶν ἐν ταῖς δυναστείαις ὄντων
[49, 7]   δὴ τραυματίαι πολλοί τε καὶ  πλείους   τῶν τελευτώντων ὄντες (ἅτε γὰρ
[49, 20]   τούτῳ καὶ Πάκορος πεσὼν  πλεῖστον   αὐτοὺς ἔβλαψεν· ὡς γὰρ τάχιστα
[49, 36]   ἅτε ἐν χειμῶνι πικροτάτῳ τὸ  πλεῖστον   διαιτώμενοι, ἀλλὰ τάς τε κριθὰς
[49, 9]   ἐπεπλήρωτο (πολλαὶ γὰρ οὖσαι ἐπὶ  πλεῖστον   ἐπέσχον) καὶ χώρα
[49, 3]   τοῦτο χρόνῳ καὶ ἀγχώμαλα ἐπὶ  πλεῖστον   ἠγωνίσαντο. οἵ τε γὰρ Σέξτειοι
[49, 2]   ἐκέλευσεν. οὗτοι οὖν τὸ μὲν  πλεῖστον   τοῦ χρόνου ἀποπειρώμενοι μὲν ἀλλήλων
[49, 11]   χρήματα καὶ τὰ λοιπὰ τὰ  πλείστου   ἄξια ἐς τὰς ναῦς τὰς
[49, 1]   ὑπερμεγέθη κατεσκευάσθη, ὥστε ἐπιβάτας τε  πλείστους   ὅσους ἄγειν (καὶ γὰρ πύργους
[49, 22]   πικρότατόν ἐστι) πολλῷ δὲ δὴ  πλείω   αὐτοὶ ἔπαθον. ἑάλωσαν μὲν γὰρ
[49, 4]   σφῶν εἶναι, ἀλλὰ τὰ μὲν  πλείω,   ὅσα γε καὶ πρόχειρον τὴν
[49, 7]   ἐταλαιπώρουν, καὶ τοῖς περιλοίποις πολὺ  πλείω   πόνον οἱ πολέμιοι παρεῖχον·
[49, 31]   τέλος, ὡς οὔτ´ ἀρκέσαι πρὸς  πλείω   πορείαν οἱ στρατιῶται, καὶ ταῦτ´
[49, 24]   τε στρατείας ἡγήσεσθαι καὶ τὰ  πλείω   τῆς Παρθίας ἀκονιτὶ προσποιήσειν) τόν
[49, 13]   τι αὖθίς σφων διὰ τοῦτο  πλεονεκτῆσαι   ἐθελησόντων. ~προσποιησάμενος οὖν εὔλογά τε
[49, 3]   ἀπονοίᾳ πολλῇ ἐχρῶντο. κἀκ τούτου  πλεονεκτοῦντές   τε ἅμα ἀλλήλων καὶ ἐλαττούμενοι
[49, 5]   καὶ ἐν τύχῃ αὐτῷ ἐχρήσατο.  πλέοντα   μὲν γὰρ οὐδ´ ἀποβαίνοντα αὐτὸν
[49, 11]   ναῦς τὰς ἄριστα τῶν σωθεισῶν  πλεούσας   ἐσθέμενος, νυκτὸς ἀπῆρεν. οὐδὲ ἐπεδίωξέ
[49, 2]   βραδύτατα αὐτὰς ὑπὸ τοῦ μεγέθους  πλεούσας   ἰδών, τόν τε Σέξτον τῆς
[49, 10]   κατεπίμπρη, ὥστε μήτε τοῖς ἔτι  πλέουσιν   ἀσφάλειαν εἶναι (πρὸς γὰρ τοῦ
[49, 34]   τὴν Σικελίαν ὡς καὶ ἐκεῖσε  πλευσούμενος,   ἐγχρονίσας δὲ ἐνταῦθα ὑπὸ τοῦ
[49, 7]   βαλλόμενοι, καὶ μηδεμίαν ἐκ χειρὸς  πληγὴν   ὑπομένοντες, πολλαχῇ τε καὶ οὐ
[49, 40]   προεκάθητο δὲ ἐν μέσῳ τῷ  πλήθει   ἐπί τε βήματος ἐπαργύρου καὶ
[49, 3]   ἦσαν δὲ οἱ μὲν τῷ  πλήθει   τῶν νεῶν οἱ δὲ ταῖς
[49, 0]   περὶ Καισάρειαν Ῥωμαίων ἐγένετο. Χρόνου  πλῆθος   ἔτη τέτταρα ἐν οἷς ἄρχοντες
[49, 26]   οὐ μέντοι καὶ ἀξιόλογόν τι  πλῆθος   ἔφθειρεν· οἱ γὰρ βάρβαροι διὰ
[49, 13]   ὄντες πρὸς τὴν ὄψιν τοῦ  πλήθους   σφῶν ἐθρασύνοντο, καὶ τοὺς κινδύνους
[49, 43]   τῶν εὐπατριδῶν γένος ἐκ τοῦ  πλήθους   τινὰς ψηφισαμένης τῆς βουλῆς ἐσήγαγεν.
[49, 2]   πρὸς κατασκοπὴν τοῦ τῶν ἐναντίων  πλήθους   ὥρμησε. καὶ ἐπειδὴ μήτε πάντας
[49, 30]   ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´ ἄλλο τι  πλὴν   ἀσπίδων διὰ πάσης ὁμοίως τῆς
[49, 22]   ἀμέλει αὐτὸς μὲν οὔτε ὁμήρους,  πλὴν   δύο καὶ τούτων οὐκ ἐπιφανῶν,
[49, 36]   ἥκουσιν· οὐκ ἔλαιον, οὐκ οἶνον,  πλὴν   ἐλαχίστου καὶ τούτου κακίστου, γεωργοῦσιν,
[49, 10]   (πρὸς γὰρ τοῦ Καίσαρος διώλλυντο)  πλὴν   ὀλίγων, ὅσοι ἐς τὴν Μεσσήνην
[49, 12]   ἱππεύοντες καὶ βουλεύοντες ἐκολάσθησαν  πλὴν   ὀλίγων, τοῦ δὲ ἐν τῷ
[49, 25]   πορείᾳ καὶ κεκμηκότι προσπεσόντες πάντας,  πλὴν   τοῦ Πολέμωνος τοῦ ἐν τῷ
[49, 14]   τοῖς τε ἀφειμένοις, οὐ πᾶσι,  πλὴν   τῶν προτέρων, ἀλλὰ τοῖς ἀξιωτάτοις,
[49, 37]   πάνθ´ ὅσα ἐδύνατο λείαν ἐποιεῖτο.  πλησιάσαντος   δ´ αὐτοῦ τῇ πόλει οἱ
[49, 29]   φάλαγγα ἅμα ἀνέπτυξαν, καὶ τοῖς  πλησίοις   ἀντιπρόσωποι ὡς ἕκαστοι προσπεσόντες παμπληθεῖς,
[49, 30]   τε τὰ ἔσχατα ὥσπερ ἐν  πλινθίῳ   τινὶ τάσσονται, καὶ τοὺς ἄλλους,
[49, 37]   καὶ γὰρ οἱ βάρβαροι μονόξυλα  πλοῖα   ἀντικατασκευάσαντες διεκινδύνευον, καὶ ἔν τε
[49, 37]   ταφρεύμασιν ὠχύρωτο. οὖν Καῖσαρ  πλοῖα   παρὰ τῶν ταύτῃ συμμάχων ποιηθέντα
[49, 17]   φῶς ἐν τοῖς νυκτερινοῖς  πλοῖς   αἱ στρατηγίδες νῆες, ὅπως καὶ
[49, 17]   σφισιν ὡς διὰ πελάγους τὸν  πλοῦν   ποιησόμενος, ἀποσβέσας δὲ τὸ φῶς
[49, 5]   θαλάσσης αὐτόματον ἀναθορόντα πρὸς τοὺς  πόδας   αὐτοῦ προσπεσεῖν· ἐκ γὰρ τούτου
[49, 17]   ὅπως καὶ αἱ λοιπαὶ κατὰ  πόδας   αὐτῶν ἐφέπωνται, προδεικνύουσι, παρά τε
[49, 15]   ξίφος πρὸς τοὺς τοῦ Διὸς  πόδας   ὡς μηκέτ´ αὐτοῦ χρείας οὔσης
[49, 27]   τρόπον τινὰ καὶ συμμαχίαν  ποθὲν   προσλαβών, ἐργάσηται, ἔπεισεν αὐτόν, ὑποπέμψας
[49, 26]   γὰρ πρῶτον, ἕως ἔτι αὐτόθεν  ποθὲν   τὴν τροφὴν ἐλάμβανον, ἐξήρκουν ἐς
[49, 7]   πεφευγότα καὶ τὸν Δημοχάρην ἄλλοσέ  ποι   ἀπεληλυθότα, ἐπεραιώθη ἐς τὴν Σικελίαν
[49, 26]   βαρβάρων ἐνέτυχεν, ὑπετόπησέ τε ἀπεληλυθέναι  ποι   αὐτοὺς ὑπὸ δέους καὶ ἀνεθάρσησε.
[49, 26]   ἐγγὺς πάντα κατανάλωτο καὶ πόρρω  ποι   οἱ στρατιῶται προχωρεῖν ἠναγκάζοντο, συνέβαινεν
[49, 26]   συνέβαινεν αὐτοῖς, εἰ μὲν ὀλίγοι  ποι   πεμφθεῖεν, μὴ μόνον μηδὲν φέρειν
[49, 41]   τὴν ἐκείνου δὴ χάριν ταῦτα  ποιεῖν   ἐσκήπτετο, ὅπως τὸν Καίσαρα τὸν
[49, 13]   ὑπὸ τῆς τῶν στρατιωτῶν βίας  ποιεῖν,   ὡς καὶ ἄλλο τι αὖθίς
[49, 26]   καὶ τὴν λῆψιν αὐτῆς ἀσφαλῆ  ποιεῖσθαι·   ἐπεὶ δὲ τά τε ἐγγὺς
[49, 37]   πλοῖα παρὰ τῶν ταύτῃ συμμάχων  ποιηθέντα   λαβών, καὶ διά τε τοῦ
[49, 22]   μετὰ τῶν λοιπῶν τὰ νομιζόμενα  ποιῆσαι.   ἐκείνους μὲν οὖν Ἡρώδῃ τινὶ
[49, 29]   οἱ βάρβαροι τοὺς τολμήσαντας αὐτὸ  ποιῆσαι   ἐν τοῖς τῶν ἄλλων ὀφθαλμοῖς
[49, 6]   μὴ βουληθέντων αὐτῶν τοῦτο  ποιῆσαι   πρός τε τὸ ἀσφαλὲς ἀποχωρήσειν
[49, 41]   τε Κύπρον, ἄλλην διανομήν τινα  ποιησάμενος,   ἔδωκε· τοῦ τε γὰρ προτέρου
[49, 28]   ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ φθείρας.  ~ποιήσαντος   δὲ αὐτοῦ τοῦτο καὶ τὰς
[49, 44]   εἶπον, χαρισάμενος, καὶ Λούκιον Φλάουιον  ποιήσας   τε ἅμα ὕπατον καὶ παύσας
[49, 41]   τε δήμῳ πάντα τὰ πράγματα  ποιήσασθαι   ἐθέλει, οὐχ ὅτι τι καὶ
[49, 24]   βαρβάρων, ἄν γέ τι τοιοῦτο  ποιήσῃ,   σφετερίσασθαι προσεδόκησε, καί τινα ἀπάτην
[49, 17]   ὡς διὰ πελάγους τὸν πλοῦν  ποιησόμενος,   ἀποσβέσας δὲ τὸ φῶς
[49, 17]   σκεδασθέντες δὲ ῥᾴω τὴν διάφευξιν  ποιήσονται,   παρῄνεσέ σφισιν ἰδίᾳ καὶ καθ´
[49, 41]   τὸν Ὀκταουιανὸν ἐκ τούτου, ὅτι  ποιητὸς   ἀλλ´ οὐ γνήσιος αὐτοῦ παῖς
[49, 36]   ἀρέσκον δίκαιον ἐς τοὺς ἀσθενεστέρους  ποιούμενος.   οἱ δὲ δὴ Παννόνιοι νέμονται
[49, 31]   τῆς χάριτος δόξαν τῆς Κλεοπάτρας  ποιούμενος·   πολλὰ μὲν γὰρ καὶ τοὺς
[49, 1]   ἅτε καὶ βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν  ποιουμένων,   ἀποστρέφειν. τοιούτοις μὲν λογισμοῖς
[49, 4]   νίκην ἔχει, αὐτοὶ δι´ ἑαυτῶν  ποιοῦνται,   τὰ δὲ δὴ χείρω καὶ
[49, 27]   οὖν καὶ ὣς αὐτοῦ τῇ  πόλει,   δείσας Φραάτης μὴ καὶ
[49, 37]   ἐποιεῖτο. πλησιάσαντος δ´ αὐτοῦ τῇ  πόλει   οἱ ἐπιχώριοι παραυτίκα μὲν ὑπὸ
[49, 16]   τε ἄλλα τὰ ἐν τῇ  πόλει   τῇ τε λοιπῇ Ἰταλίᾳ Γάιός
[49, 15]   στρατιώτης τις τῶν ἐν τῇ  πόλει   τότε ὄντων, κάτοχος ἐν αὐτῇ
[49, 24]   τε καὶ τρεῖς τῶν Ῥωμαίων  πόλεις,   μέχρις ἂν διαπολεμήσῃ, νέμεσθαι ἔδωκε,
[49, 20]   τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κατὰ τὰς  πόλεις   περιπέμψας, κατεστήσατο· αὐτὸς δὲ ἐπὶ
[49, 19]   μαθὼν ἔδεισεν, ἐπειδὴ μήτε αἱ  πόλεις   πω καθειστήκεσαν καὶ τὰ στρατόπεδα
[49, 1]   ἔπραξεν, ὅτι οὔτε τῷ Λεπίδῳ  πολεμῆσαι   ὑπὸ τοῦ Σέξτου ἐπετράπη καὶ
[49, 7]   πασσυδὶ διεφθάρησαν, εἰ μήπερ οἱ  πολέμιοι   καὶ ἄκοντές σφων ἀπέσχοντο.
[49, 7]   πολὺ πλείω πόνον οἱ  πολέμιοι   παρεῖχον· εἴτε γὰρ φέροιντο, καὶ
[49, 19]   (τῇ μὲν γὰρ πεδία τοῖς  πολεμίοις   ἐπιτήδεια, τῇ δὲ γηλόφους ἑαυτοῖς
[49, 13]   γὰρ Καῖσαρ, ἅτε μηδενὸς ἔτι  πολεμίου   οἱ παρόντος, ἐν ὀλιγωρίᾳ αὐτοὺς
[49, 26]   καὶ ἐκεῖνα ἐπολιόρκει, τοὺς μὲν  πολεμίους   μηδὲν μέγα λυπῶν (οἵ τε
[49, 6]   οἱ αὐτοῦ ταύτῃ μηδένα τῶν  πολεμίων   ἐς χεῖρας, ἅτε καὶ κρείττονι
[49, 31]   Ἀντώνιος δὲ ὑπὸ μὲν τῶν  πολεμίων   οὐκετ´ οὐδὲν δεινὸν ἔπαθεν, ὑπὸ
[49, 13]   καὶ τὰ μάλιστα τόν τε  πόλεμον   ἀκριβῶς ᾔδει γενησόμενον καὶ τὰ
[49, 9]   μάλιστα μὲν γὰρ καὶ τὸν  πόλεμον   πάντα ἐν αὐτῇ καταλυθήσεσθαι ἤλπιζον·
[49, 24]   Παρθίας ἀκονιτὶ προσποιήσειν) τόν τε  πόλεμον   τὸν πρὸς αὐτοὺς ἐς χεῖρας
[49, 13]   πλείονες) ἀλλ´ ὅτι τὸν μὲν  πόλεμον   τὸν πρὸς τὸν Ἀντώνιόν οἱ
[49, 20]   Συρίᾳ μετέωρα πρὸς τὴν τοῦ  πολέμου   ἔκβασιν γιγνόμενα (τὸν γὰρ Πάκορον
[49, 5]   ᾔσθετο, τὸ μὲν καινὸν τοῦ  πολέμου   οὐ παρέλιπεν, ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιβὰς
[49, 24]   λάβῃ, ἔργῳ δὲ τὰ τοῦ  πολέμου   πάντα ἡτοιμάζετο. ~καὶ ἦλθε μέχρι
[49, 15]   ἐς τὸν πρὸ τοῦ ἐμφυλίου  πολέμου   χρόνον ἐπωφείλετο, ἀφῆκε, τέλη τέ
[49, 44]   Ἑλλάδα ἐπὶ τῷ τοῦ Καίσαρος  πολέμῳ   ὥρμησεν· τε Μῆδος τὰ
[49, 33]   οὐκ ὠργίζετο αὐτῷ, μὴ καὶ  πολεμωθείη·   ὡς δ´ ἐπὶ τοὺς Πάρθους
[49, 33]   τῶν Ῥωμαίων ἐπαγωγῆς ἐθελήσας, τὸν  Πολέμωνα   αὐτῷ προσέπεμψε καὶ φιλίαν καὶ
[49, 33]   καὶ ἐκείνῳ σπείσασθαι καὶ τῷ  Πολέμωνι   μισθὸν τῆς κηρυκείας τὴν μικροτέραν
[49, 44]   μὲν Ἀντώνιος τῷ τε  Πολέμωνι   τὴν μικροτέραν Ἀρμενίαν, ὥσπερ εἶπον,
[49, 25]   κεκμηκότι προσπεσόντες πάντας, πλὴν τοῦ  Πολέμωνος   τοῦ ἐν τῷ Πόντῳ βασιλεύοντος
[49, 8]   καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ αὐτὸν  πολεμώσηται,   μήτ´ αὖ ἀποκρύψασθαι ἀσφαλῶς δυνάμενος
[49, 12]   κύριος εὑρίσκετο, ἀνεσκολοπίζετο. τῶν τε  πόλεων   αἱ μὲν ἑκούσιαί οἱ προσχωρήσασαι
[49, 43]   τούς τε γόητας ἐκ τῆς  πόλεως   ἐξήλασεν· ὑπὸ δὲ τὰς αὐτὰς
[49, 42]   οἰκείᾳ καὶ ἐπὶ πολλὰ τῆς  πόλεως   ἐπωχέτευσεν. οὗτοι μὲν οὖν, καίπερ
[49, 11]   καὶ ἐμποδὼν ἐγίγνετο, τῆς μὲν  πόλεως   ὑπεξῆλθε φοβηθείς, ἐπὶ δὲ λόφον
[49, 42]   ἀνοχαῖς αἱρετοὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος  πολίαρχοι,   παῖδες ἄνηβοι, ἐξ ἱππέων ἀλλ´
[49, 16]   τὰ προσήκοντα αὐτοῖς ἔπραξαν, οὔτε  πολίαρχος   ἐς τὰς ἀνοχὰς ἀπεδείχθη, ἀλλ´
[49, 37]   ἐμβάλλει καὶ νῦν πᾶσαν τὴν  πόλιν   ἐγκεκύκλωται, Τιβερίου τάφρῳ τινὶ μεγάλῃ
[49, 35]   γὰρ Μέτουλον, τὴν μεγίστην σφῶν  πόλιν,   κρατυνάμενοι πολλὰς μὲν προσβολὰς τῶν
[49, 27]   ἐδεκάτευσέ τινας, τό τε σύμπαν  πολιορκεῖν   δοκῶν τὰ τῶν πολιορκουμένων ἔπασχεν·
[49, 22]   αὐτοῦ λαβὼν τούς τε Ἀραδίους  πολιορκηθέντας   τε μέχρι τότε καὶ λιμῷ
[49, 26]   πλείους, ἔρημον τὸ τεῖχος τῶν  πολιορκησόντων   καταλείπειν, καὶ πολλοὺς μὲν ἄνδρας
[49, 22]   καὶ καταφυγόντα ἐς τὰ Ἱεροσόλυμα  πολιορκίᾳ   κατεστρέψατο. πολλὰ μὲν δὴ καὶ
[49, 37]   τε πύλας ἀπέκλεισαν καὶ ἐς  πολιορκίαν   κατέστησαν. εἶχον μὲν γὰρ καὶ
[49, 27]   ἀπανέστη, μηδὲν τῶν ἐς τὴν  πολιορκίαν   παρεσκευασμένων ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ
[49, 27]   σύμπαν πολιορκεῖν δοκῶν τὰ τῶν  πολιορκουμένων   ἔπασχεν· οἵ τε γὰρ ἐν
[49, 19]   παρ´ τὸ Ζεῦγμα  πόλις   ἔστι, παραλιπόντες ἑτέρᾳ τινὶ ὁδῷ
[49, 14]   συχνήν (καὶ γὰρ ἐποίκων  πόλις   πολλῶν ἐδεῖτο) καὶ αὐτοῖς τό
[49, 32]   ἀλλοτρίοις ἐμεγαλοφρονεῖτο) κακῶς παρὰ τοῖς  πολίταις   ἤκουεν· ἐπὶ δὲ δὴ τῇ
[49, 16]   ἀριθμὸν ἐσέγραψε, καὶ τοὺς Οὐτικησίους  πολίτας   ἐποιήσατο, τήν τε ἐσθῆτα τὴν
[49, 34]   μαθόντες ἀληθῶς τε μετεβάλοντο, καὶ  πολλὰ   αὐτὸν ἱκετεύσαντες ἀνεστρατεύσαντο. γὰρ
[49, 15]   ζῶντά τινα ἀφελέσθαι) καὶ ἄλλα  πολλὰ   αὐτῷ προσεψηφίσαντο. ἤδη μὲν γάρ
[49, 9]   καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνοις ἀντιπαρακελευόμενοι  πολλὰ   δὲ καὶ ἀλλήλοις ἀντιβοῶντες, τοῦ
[49, 40]   καίτοι πολλὰ μὲν καὶ ἀναγκαζόμενοι  πολλὰ   δὲ καὶ ἐλπίσιν ἀναπειθόμενοι, ἀλλ´
[49, 31]   ἐνενόει) πολλὰ μὲν ἐθώπευσεν αὐτόν,  πολλὰ   δὲ καὶ καθυπέσχετο αὐτῷ, ὅπως
[49, 31]   γὰρ καὶ τοὺς φίλους ἠράνισε,  πολλὰ   δὲ καὶ παρὰ τῶν συμμάχων
[49, 32]   ὡς τὰ τοῦ Πακόρου πράξαντα)  πολλὰ   δὲ καὶ τῆς Φοινίκης τῆς
[49, 35]   μὲν προσβολὰς τῶν Ῥωμαίων ἀπεκρούσαντο,  πολλὰ   δὲ μηχανήματα κατέφλεξαν, αὐτόν τε
[49, 31]   ἐστι. τά τε τραύματα,  πολλὰ   εἶχον, ἐνταῦθα δὴ καὶ μάλιστα
[49, 24]   προσέτι καὶ ἐπὶ τῷ Μοναίσῃ  πολλὰ   ἐπελπίσας (καὶ γὰρ ὑπέσχητο αὐτῷ
[49, 13]   εἴ τί που ὑπέσχητό σφισι,  πολλὰ   ἐπηπείλουν, καὶ ἐνόμιζον καὶ ἄκοντα
[49, 23]   ἄλλων τοὺς γενναιοτάτους ἔφθειρε, καὶ  πολλὰ   ἕτερα καὶ δεινὰ ἐποίει, ὥστε
[49, 28]   ἀποκεκλεῖσθαί σφισι παντελῶς ἐνόμιζον) ἰόντες  πολλὰ   καὶ ἄτοπα ἔπαθον. ἔς τε
[49, 6]   περιέστελλον. κἀκ τούτου ἔπασχον μὲν  πολλὰ   καὶ δεινά, ἀντέδρων δὲ οὐδέν·
[49, 28]   αὐτῷ ἔπεμψαν, προσπεσόντες δὲ αἰφνίδιοι  πολλὰ   καὶ δεινὰ εἰργάσαντο. ὡς οὖν
[49, 38]   τοὺς μὲν πλείους σφῶν αὐτοὶ  πολλὰ   καὶ δεινὰ παθόντες, ὥστε καὶ
[49, 15]   τινος γενόμενος, καὶ ἄλλα τε  πολλὰ   καὶ εἰπὼν καὶ πράξας, καὶ
[49, 31]   χάριτος δόξαν τῆς Κλεοπάτρας ποιούμενος·  πολλὰ   μὲν γὰρ καὶ τοὺς φίλους
[49, 22]   ἐς τὰ Ἱεροσόλυμα πολιορκίᾳ κατεστρέψατο.  πολλὰ   μὲν δὴ καὶ δεινὰ καὶ
[49, 31]   Ἀρμενίαν οὐκ ἐς μακρὰν ἐνενόει)  πολλὰ   μὲν ἐθώπευσεν αὐτόν, πολλὰ δὲ
[49, 9]   τοὺς δ´ ἡττωμένους λοιδοροῦντες, καὶ  πολλὰ   μὲν ἐκείνοις ἀντιπαρακελευόμενοι πολλὰ δὲ
[49, 40]   ἱκέτευσαν αὐτὴν οὔτε προσεκύνησαν, καίτοι  πολλὰ   μὲν καὶ ἀναγκαζόμενοι πολλὰ δὲ
[49, 32]   Φιλάδελφον ἐπικληθέντα, ἀνείλετο, καὶ ὅτι  πολλὰ   μὲν τῆς Ἀραβίας τῆς τε
[49, 33]   ἐπὶ τῷ μήτε τῶν λαφύρων  πολλὰ   παρ´ αὐτοῦ μήτ´ ἄλλην τινὰ
[49, 27]   τόξου ψάλλων, καὶ καταδραμὼν αὐτοὺς  πολλὰ   τέλος τὴν εἰρήνην, ἄν γε
[49, 42]   ἀνεκτήσατο δαπάνῃ οἰκείᾳ καὶ ἐπὶ  πολλὰ   τῆς πόλεως ἐπωχέτευσεν. οὗτοι μὲν
[49, 39]   ποτε ἑαυτοῦ γενόμενον πέμψας, καὶ  πολλά   τινα αὐτῷ δώσειν ὑπέσχετο. καὶ
[49, 14]   κἀκ τούτου τούς τε ἄλλους  πολλὰ   ὡς ἑκάστους, καὶ τοὺς ἑκατοντάρχους
[49, 9]   ἐκεῖ πᾶσα τῶν νεῶν ἐπεπλήρωτο  (πολλαὶ   γὰρ οὖσαι ἐπὶ πλεῖστον ἐπέσχον)
[49, 1]   Σικελίαν περισχήσειν. αὐτός τε γὰρ  πολλαῖς   ναυσὶν ἐπέπλει, καὶ αἱ τοῦ
[49, 30]   φρούριόν τι προσμίσγοντες προσπορεύονται, καὶ  πολλάκις   καὶ ἐπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος
[49, 26]   πολλοὺς μὲν ἄνδρας ἐν τούτῳ  πολλὰς   δὲ καὶ μηχανάς, ἐπεξιόντων σφίσι
[49, 43]   κουρέας ἐν ταῖς πανηγύρεσιν, ἃς  πολλὰς   καὶ παντοδαπὰς ἐποίησεν ὥστε καὶ
[49, 35]   τὴν μεγίστην σφῶν πόλιν, κρατυνάμενοι  πολλὰς   μὲν προσβολὰς τῶν Ῥωμαίων ἀπεκρούσαντο,
[49, 1]   μέγας ἐπέπεσε· καὶ οὗτός τε  πολλὰς   ναῦς ἔφθειρε, καὶ Μηνᾶς
[49, 7]   μηδεμίαν ἐκ χειρὸς πληγὴν ὑπομένοντες,  πολλαχῇ   τε καὶ οὐ πάντῃ καιρίαν
[49, 40]   μὲν φρονήματος ἔλαβον, κακουχίᾳ δὲ  πολλῇ   διὰ τοῦτο συνέσχοντο. ~μετὰ δὲ
[49, 3]   ἐκ τῆς Ἰταλίας ὄντες ἀπονοίᾳ  πολλῇ   ἐχρῶντο. κἀκ τούτου πλεονεκτοῦντές τε
[49, 40]   ἀνεκομίσθη, τήν τε ἄλλην λείαν  πολλὴν   καὶ τὸν Ἀρμένιον μετά τε
[49, 1]   τριηρίτας ἠλευθέρωσε, τούς τε περίνεως  (πολλοὶ   γὰρ φθειρομένων ἐν τῇ ναυαγίᾳ
[49, 28]   πολλοὶ μὲν ἐν τῷ τοιούτῳ  πολλοὶ   δὲ καὶ ὑπὸ λιμοῦ ἐφθείροντο.
[49, 28]   ὁδοὺς προλελοχισμένας ἰέναι ἐποίουν, ὥστε  πολλοὶ   μὲν ἐν τῷ τοιούτῳ πολλοὶ
[49, 7]   εἶναι. οἱ δὲ δὴ τραυματίαι  πολλοί   τε καὶ πλείους τῶν τελευτώντων
[49, 26]   αὐτῶν ἐποιήσατο· οἱ γὰρ σφενδονῆται  πολλοί   τε ὄντες καὶ μακροτέραν τῶν
[49, 26]   τεῖχος τῶν πολιορκησόντων καταλείπειν, καὶ  πολλοὺς   μὲν ἄνδρας ἐν τούτῳ πολλὰς
[49, 26]   συνέμισγον) τῶν δὲ δὴ σφετέρων  πολλοὺς   μὲν ἐν τῇ τῶν ἐπιτηδείων
[49, 22]   γένος αὐτῶν θυμωθὲν πικρότατόν ἐστι)  πολλῷ   δὲ δὴ πλείω αὐτοὶ ἔπαθον.
[49, 3]   δὴ γενόμενοι, καὶ παρὰ δόξαν  πολλῷ   πλείους τοὺς ἐναντίους ἑκάτεροι ὧν
[49, 14]   αὐτίκα, τὴν δὲ χώραν οὐ  πολλῷ   ὕστερον ἔδωκεν. ἐπειδὴ γὰρ οὐκ
[49, 35]   οἱ ζωγρηθέντες σφῶν ἑκούσιοι οὐ  πολλῷ   ὕστερον ἐφθάρησαν. ~ἐπεὶ δ´ οὖν
[49, 8]   ὧν ἤλπιζεν αὐτὸν ἀμαχεὶ οὐ  πολλῷ   ὕστερον καταλύσειν. ἐπεὶ δ´ οὖν
[49, 18]   ἵνα ἀποθάνῃ, αὖθις δ´ οὐ  πολλῷ   ὕστερον μετανοήσας ἵνα σωθῇ τοῦ
[49, 26]   κἀκ τούτου συμβαλών σφισιν οὐ  πολλῷ   ὕστερον τροπὴν μὲν αὐτῶν ἐποιήσατο·
[49, 14]   (καὶ γὰρ ἐποίκων πόλις  πολλῶν   ἐδεῖτο) καὶ αὐτοῖς τό τε
[49, 25]   καὶ μαθὼν ἐνταῦθα τὸν Μῆδον  πολὺ   ἀπὸ τῆς οἰκείας ἐπὶ τῇ
[49, 16]   καὶ τότε καὶ ἔπειτα ἐπὶ  πολὺ   διῴκησεν. ~ὁ δὲ δὴ Σέξτος
[49, 42]   ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ χρυσίου  πολὺ   παρὰ τῶν δήμων ἐς τοὺς
[49, 7]   δεινῶς ἐταλαιπώρουν, καὶ τοῖς περιλοίποις  πολὺ   πλείω πόνον οἱ πολέμιοι
[49, 8]   ἐπιπλέων ἀπεσάλευεν· γὰρ Σέξτος  πολὺ   ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν ἐλαττούμενος οὐδετέρωσε
[49, 9]   τινὰ ἠγωνίζοντο. ἀντιπάλου γὰρ ἐπὶ  πολὺ   τῆς μάχης γενομένης (ὁμοιοτροπώτατα γὰρ
[49, 21]   τοῦ Πομπηίου τοῦ Στράβωνος ἐπινικίοις  πομπεύσας   ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων
[49, 33]   ἔτει, ἐν τε  Πομπήιος   καὶ Κορνουφίκιος ὑπάτευσαν, στρατεῦσαι
[49, 0]   Κορνουφίκιος Λ. υἱὸς ὕπ. Σέξτος  Πομπήιος   Σέξτου υἱὸς Μ. Ἀντώνιος Μ.
[49, 39]   τε τὴν Νικόπολιν τὴν τοῦ  Πομπηίου   αἰφνίδιον ἅμα τῷ ἦρι ἦλθε,
[49, 21]   λαβεῖν· ἐν γὰρ τοῖς τοῦ  Πομπηίου   τοῦ Στράβωνος ἐπινικίοις πομπεύσας ποτὲ
[49, 18]   Λουκίου καὶ ἐπὶ Σέξτου τινὸς  Πομπηίου   ὑπάτων ἀπέθανε, καὶ διὰ τοῦτο
[49, 25]   Μῆδος ἐκεῖνον μὲν μάτην εἴων  πονεῖσθαι   (τά τε γὰρ τείχη ἰσχυρὰ
[49, 8]   εἴθ´ ὅπως καθ´ ἑαυτὸν ἐκεῖνος  πονοῖτο,   εἴτε καὶ ἀπαγαγεῖν τὸν Σέξτον
[49, 7]   καὶ τοῖς περιλοίποις πολὺ πλείω  πόνον   οἱ πολέμιοι παρεῖχον· εἴτε
[49, 25]   τοῦ Πολέμωνος τοῦ ἐν τῷ  Πόντῳ   βασιλεύοντος καὶ τότε συστρατεύοντος αὐτῷ,
[49, 10]   Μεσσήνην προκατέφυγον. κἀν τούτῳ τῷ  πόνῳ   μὲν Δημοχάρης ἁλισκόμενος ἑαυτὸν
[49, 20]   χαλεπώτατοι αὐτοῖς ἐγίγνοντο. κἀν τῷ  πόνῳ   τούτῳ καὶ Πάκορος πεσὼν
[49, 0]   ἐγένοντο. Λ. Γέλλιος Λ. υἱὸς  Ποπλικόλας   ὕπ. Μ. Κοκκήιος υἱὸς Νέρουας
[49, 6]   ἔν τε οὖν τῇ ἄλλῃ  πορείᾳ   καὶ ἐν ταῖς διαβάσεσι τῶν
[49, 25]   Στατιανῷ ἀπροσδοκήτῳ τε ἐν τῇ  πορείᾳ   καὶ κεκμηκότι προσπεσόντες πάντας, πλὴν
[49, 31]   ὡς οὔτ´ ἀρκέσαι πρὸς πλείω  πορείαν   οἱ στρατιῶται, καὶ ταῦτ´ ἐν
[49, 1]   αἱ τοῦ Ἀντωνίου ἐς τὸν  πορθμὸν   ἤδη παρῆσαν· τε Λέπιδος
[49, 5]   τῆς Μεσσήνης ἀπεληλυθότα καὶ τὸν  πορθμὸν   φυλακῆς ἔρημον ὄντα ᾔσθετο, τὸ
[49, 26]   τε ἐγγὺς πάντα κατανάλωτο καὶ  πόρρω   ποι οἱ στρατιῶται προχωρεῖν ἠναγκάζοντο,
[49, 35]   ἐντὸς τῶν ὀρῶν, οὐ πάνυ  πόρρω   τῆς θαλάσσης οἰκοῦντας, ἀπονώτερον προσηγάγετο,
[49, 7]   γὰρ καὶ λίθοις καὶ ἀκοντίοις  πόρρωθεν   βαλλόμενοι, καὶ μηδεμίαν ἐκ χειρὸς
[49, 20]   ὑπὸ τῶν σφενδονητῶν μάλιστα ἡττήθησαν·  πόρρωθεν   γὰρ σφοδραῖς ταῖς βολαῖς ἐξικνούμενοι
[49, 6]   προσβαλόντες καὶ ἱππῆς καὶ ψιλοὶ  πόρρωθεν   (οὐ γὰρ δὴ καὶ ὁμόσε
[49, 37]   τείχη ἰσχυρά, τὸ δ´ ὅλον  ποταμοῖς   δύο ναυσιπόροις ἐθάρσουν. γὰρ
[49, 20]   ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ οὔτε τὸν  ποταμὸν   διαβῆναί σφας ἐκώλυσεν οὔτ´ αὖ
[49, 19]   ἑτέρᾳ τινὶ ὁδῷ κάτω τοῦ  ποταμοῦ   χρήσωνται (τῇ μὲν γὰρ πεδία
[49, 37]   διεκινδύνευον, καὶ ἔν τε τῷ  ποταμῷ   ἄλλους τε συχνοὺς καὶ τὸν
[49, 6]   καὶ ἐν ταῖς διαβάσεσι τῶν  ποταμῶν   μάλιστα ἰσχυρῶς ἐταλαιπώρουν· περιστοιχιζόμενοι γὰρ
[49, 39]   ᾔτησε, Κύιντόν τινα Δέλλιον παιδικά  ποτε   ἑαυτοῦ γενόμενον πέμψας, καὶ πολλά
[49, 29]   παρὰ τῆς τύχης εὕροντο. ἐσπεσόντες  ποτὲ   ἐς ἐνέδραν καὶ πυκνοῖς τοξεύμασι
[49, 31]   μόνων ἀγαπητῶς ἐπορεύθη, κρυσταλλώδης ἀεί  ποτέ   ἐστι. τά τε τραύματα,
[49, 18]   ἑστιᾶσθαι ἐνταῦθ´ ἔχειν ἔδωκεν, ὥσπερ  ποτὲ   καὶ αὐτῷ ἐψήφιστο· φίλος τε
[49, 36]   ἡγεμονίαν τῇ τε Δελματίᾳ, ἧς  ποτε   καὶ πατήρ μου χρόνον
[49, 4]   λεπτότητι ἐγίγνετο. ~ὀψὲ δ´ οὖν  ποτε   καὶ πρὸς νύκτα ἤδη οἱ
[49, 21]   Πομπηίου τοῦ Στράβωνος ἐπινικίοις πομπεύσας  ποτὲ   μετὰ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων αὐτὸς
[49, 30]   ἀναβιβάζουσί τινας, ὑπὸ τοξοτῶν  ποτε   περιστοιχισθέντες κυπτάζουσι πάντες ἅμα (καὶ
[49, 39]   ἤλασε. καὶ οὕτως αὐτὸν ὀψέ  ποτε,   τὰ μὲν πείθων διὰ τῶν
[49, 8]   ὑπὸ τῶν συμμάχων ἐγκαταλειφθῇ, ἀνταναχθῆναί  ποτε   ταῖς ναυσὶ προσέταξε· καὶ γάρ
[49, 4]   ἀτοπώτερα ἄλλοις προστάττουσι. κἂν ἄρα  ποτὲ   τῶν ἀμεινόνων τι ἀναγκασθῶσί σφισιν
[49, 36]   Παίονας τούτους δὲ Παννονίους, ὥσπερ  που   καὶ αὐτοὶ ἑαυτοὺς καὶ Ῥωμαῖοί
[49, 6]   ἀντέδρων δὲ οὐδέν· εἰ γάρ  που   καὶ ἐπᾴξειάν τισιν, ἔτρεπον μὲν
[49, 7]   καὶ διαπεπολεμηκότος, χρησάμενος. τοσοῦτον γάρ  που   καὶ Κορνουφίκιος ἐπὶ τῇ
[49, 28]   τὰς νομὰς ἐξέτριβον· καὶ εἴγε  που   κατὰ τύχην δι´ ἐπιτηδειοτέρων τινῶν
[49, 27]   αὐτοῦ, καὶ πιστεύσας ὅτι, ἄν  που   μεταστῇ, σπείσεται, ἀπανέστη, μηδὲν τῶν
[49, 36]   Παίονάς σφας προσεῖπον, ἀρχαίου μέν  που   τοῦ προσρήματος τούτου ὄντος, οὐ
[49, 33]   καὶ συμμαχίαν αἰτῶν. οὕτω γάρ  που   ὑπερήσθη τῷ πράγματι ὥστε καὶ
[49, 13]   ἐτεταλαιπώρηντο, καὶ προβάλλοντες εἴ τί  που   ὑπέσχητό σφισι, πολλὰ ἐπηπείλουν, καὶ
[49, 24]   Γελλίου καὶ τοῦ Νέρουα ἀρχόντων,  Πούπλιος   Κανίδιος Κράσσος ἐπὶ Ἴβηρας τοὺς
[49, 19]   ὧδε ἔσχεν. Οὐεντίδιος  Πούπλιος   τὸν Πάκορον στράτευμά τε ἀθροίζειν
[49, 26]   ταχέων ἵππευον. τοῖς τε οὖν  Πραάσποις   αὖθις προσέμιξε καὶ ἐκεῖνα ἐπολιόρκει,
[49, 25]   τῶν ἐναντίων αἱρήσων, καὶ τοῖς  Πραάσποις   τῷ βασιλείῳ αὐτῶν προσπεσὼν χώματά
[49, 41]   τῷ τε δήμῳ πάντα τὰ  πράγματα   ποιήσασθαι ἐθέλει, οὐχ ὅτι τι
[49, 33]   οὕτω γάρ που ὑπερήσθη τῷ  πράγματι   ὥστε καὶ ἐκείνῳ σπείσασθαι καὶ
[49, 4]   τῆς μὲν δυσχερείας αὐτοὺς τῶν  πραγμάτων   ἀπαλλάττειν, τὴν δὲ δὴ κατόρθωσίν
[49, 11]   τινα καὶ ἐλπίδα νεωτέρων σφίσι  πραγμάτων   ὑπεβεβλήκει) ~Καῖσαρ δὲ πρὸς μὲν
[49, 20]   αἰφνιδίου γενομένης κατά τε τοῦ  πρανοῦς   οὐ χαλεπῶς, ἅτε καὶ ἱππῆς
[49, 25]   χρήματα λαβόντες. ἠδυνήθησαν δὲ ταῦτα  πρᾶξαι,   ὅτι μὲν Ἀρμένιος οὐ
[49, 32]   ἀπέκτεινεν ὡς τὰ τοῦ Πακόρου  πράξαντα)   πολλὰ δὲ καὶ τῆς Φοινίκης
[49, 36]   οἱ ἄλλοι κατεστράφατο μηδὲν ἀξιόλογον  πράξαντες,   ἐπὶ Παννονίους ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα μὲν
[49, 12]   δὲ δὴ τὰ τοῦ Σέξτου  πραξάντων   οἱ μὲν ἱππεύοντες καὶ
[49, 40]   ἠλαττοῦτο, πρὸς τὸν Πάρθον ἀπεχώρησε.  πράξας   δὲ ταῦτα, καὶ τῷ υἱεῖ
[49, 32]   ἠργυρολόγησε. ~καὶ μὲν ταῦτα  πράξας   ἐς τὴν Αἴγυπτον ἀπῆρεν, οἱ
[49, 22]   ἐχαρίσατο. καὶ μὲν ταῦτα  πράξας   ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀφωρμήθη, Γάιος
[49, 15]   τε πολλὰ καὶ εἰπὼν καὶ  πράξας,   καὶ τέλος ἔς τε τὸ
[49, 41]   ἐθέλει, οὐχ ὅτι τι καὶ  πράξειν   αὐτῶν ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅπως ταῖς
[49, 12]   τῶν συνακολουθούντων οἱ εἰρηνικόν τι  πράξειν·   ὡς δ´ οὐδὲν κατὰ γνώμην
[49, 20]   καὶ ἐπὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἐπὶ  πρᾳότητι   ὑπερηγάπων) ῥᾳδίως, τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
[49, 13]   ἔτυχον, αἱ δ´ ἀντάρασαι ἐδικαιώθησαν.  ~πράσσοντι   δ´ αὐτῷ ταῦτα οἱ στρατιῶται
[49, 4]   μὲν γάρ σφας καὶ κακῶς  πράττειν   οὐκ εὔχονται, οὐ μέντοι καὶ
[49, 18]   τὴν φιλίαν ἀποσωθέντος καὶ τὰ  πραττόμενα   ὑπ´ αὐτοῦ μαθόντος, καὶ τήν
[49, 24]   τὴν τῶν Πάρθων βασιλείαν ὑπέσχετο.  πραττόντων   δὲ αὐτῶν ταῦτα δείσας
[49, 39]   τῇ τῶν ὑπάτων ἀπαριθμήσει ὀνομάζουσι·  πράττων   δ´ ὅπως ὡς ὅτι ἀπονώτατα
[49, 39]   πρὸς φίλον καὶ γράφων καὶ  πράττων,   ἐπηγάγετο ἐς τὸ στρατόπεδον ἐσελθεῖν.
[49, 41]   τοιαῦτα δ´ οὖν Ἀντώνιος  πράττων   ἐτόλμα τῇ βουλῇ γράφειν ὅτι
[49, 19]   ἐπιτήδεια, τῇ δὲ γηλόφους ἑαυτοῖς  πρέποντας   εἶναι ἔλεγε) καὶ τοῦτο αὐτόν
[49, 24]   τῶν Πάρθων οἱ προσποιήσοντα, καὶ  πρέσβεις   μετ´ αὐτοῦ πρὸς τὸν Φραάτην
[49, 28]   ὡς οὖν ἔμαθεν ὅτι ἠπάτηται,  πρεσβεύσασθαι   μὲν οὐκέτ´ ἐτόλμησεν (οὔτε γὰρ
[49, 39]   τὰ ὅπλα ἔχοντες Ἀρτάξην τὸν  πρεσβύτατον   τῶν παίδων αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο,
[49, 34]   ἐσωφρονίσθησαν, ὀλίγους ἐξ αὐτῶν τοὺς  πρεσβυτάτους   ἐς Γαλατίαν κληρουχήσοντας ἔπεμψε, νομίσας
[49, 23]   τοῦ Πακόρου ἔκαμνε, Φραάτῃ τῷ  πρεσβυτάτῳ   τῶν λοιπῶν παίδων τὴν ἀρχὴν
[49, 32]   ὅτι τε παῖδας ἐξ αὐτῆς,  πρεσβυτέρους   μὲν Ἀλέξανδρον καὶ Κλεοπάτραν (καὶ
[49, 5]   ἤχθετο. καὶ οὐ πρότερον ἀνεθάρσησε  πρὶν   ἰχθύν τινα ἐκ τῆς θαλάσσης
[49, 34]   οὐδὲν μὲν οὐδὲ ἐκ τοῦ  πρὶν   μέτριον ἐς τοὺς Ῥωμαίους ἔπρασσον,
[49, 8]   πάντα ἀνακοινοῖτο) διακινδυνεῦσαι ὅτι τάχιστα,  πρὶν   νεοχμωθῆναί τι, ἔγνω, καίτοι τῶν
[49, 15]   ἔτι τῷ δημοσίῳ ἐς τὸν  πρὸ   τοῦ ἐμφυλίου πολέμου χρόνον ἐπωφείλετο,
[49, 8]   κατὰ γῆν τὸν στρατὸν ἐξάγων  πρὸ   τοῦ στρατοπέδου προπαρέτασσε, καὶ
[49, 18]   ἐπ´ αὐτὸν ἔπεμψε. καὶ ὃς  προαισθόμενός   τε τοῦτο καὶ φοβηθείς (οὐδέπω
[49, 7]   ἐκεῖνον ἥξειν ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ  προανεχώρησεν,   ὥστε καὶ σκεύη τινὰ καὶ
[49, 41]   ἅτε καὶ παρόντα, τῶν ὅπλων  προαποστῆναι,   καὶ ἀπειθήσαντα μισήσωσι. ~τότε
[49, 21]   μόνος ἐνίκησεν (ὁ γὰρ Ἀντώνιος  προαπώλετο)   καὶ δόξαν ἀπό τε τούτου
[49, 13]   προφέροντες πάνθ´ ὅς´ ἐτεταλαιπώρηντο, καὶ  προβάλλοντες   εἴ τί που ὑπέσχητό σφισι,
[49, 30]   τε βλέποντες καὶ τὰ ὅπλα  προβεβλημένοι,   περιέχουσιν· οἱ δ´ ἕτεροι οἱ
[49, 16]   Οὐαλέριον, ὃν πρότερον ἐν ταῖς  προγραφαῖς   ἐτεθανατώκει, ἐς τοὺς οἰωνιστὰς ὑπὲρ
[49, 17]   λοιπαὶ κατὰ πόδας αὐτῶν ἐφέπωνται,  προδεικνύουσι,   παρά τε τὴν Ἰταλίαν παρέπλευσε,
[49, 17]   ἐξαναχθεὶς καὶ τὴν δίωξιν φοβηθείς,  προδοσίαν   τέ τινα ἀπὸ τῶν συνακολουθούντων
[49, 15]   αὐτῷ ὁμοθυμαδὸν καὶ εἰκόνας καὶ  προεδρίαν   ἁψῖδά τε τροπαιοφόρον, καὶ τὸ
[49, 1]   πᾶν τὸ ναυτικὸν οὗ ἦρχε  προέδωκε,   διὰ κενῆς ἂν καὶ τότε
[49, 17]   τῶν συνακολουθούντων οἱ ἔσεσθαι ὑποτοπήσας,  προεῖπε   μέν σφισιν ὡς διὰ πελάγους
[49, 40]   οἰκείων ἐν χρυσοῖς δεσμοῖς προσήγαγε.  προεκάθητο   δὲ ἐν μέσῳ τῷ πλήθει
[49, 33]   τῆς Ῥώμης ἀφικνεῖσθαι, οὐκέτι περαιτέρω  προεχώρησεν   ἀλλὰ ἀνεκομίσθη, καίτοι καὶ παραυτίκα
[49, 5]   ἐναντίων νεῶν καὶ ὅτι καὶ  προήττηντο,   τοῦ τε ναυτικοῦ τὸ πλεῖον
[49, 17]   χώραν χειμάσαι· τῶν δὲ Λεσβίων  προθυμότατα   αὐτὸν διὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[49, 9]   γὰρ ἐν ταῖς ναυσὶν ὄντες  προθυμότερον   ἐς τὴν τῶν ὁρώντων σφᾶς
[49, 20]   μὲν περὶ τοῦ σώματος αὐτοῦ  προθύμως   ἠγωνίσαντο, φθαρέντων δὲ καὶ τούτων
[49, 43]   πᾶσι διέδωκε, τά τε βαλανεῖα  προῖκα   δι´ ἔτους καὶ τοῖς ἀνδράσι
[49, 28]   οἱ βάρβαροι τὰ στενόπορα αὐτῶν  προκαταλαμβάνοντες   τὰ μὲν ἀπέσκαπτον τὰ δὲ
[49, 20]   διαφυγεῖν ἐθελήσαντες οὐκ ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ  προκαταληφθέντες   ἀπώλοντο, οἱ δὲ καὶ πρὸς
[49, 28]   ἐκείνων μέν σφας ὡς καὶ  προκατειλημμένων   ψευδαγγελίαις ἀπέτρεπον, ἑτέρας δ´ ὁδοὺς
[49, 10]   ὀλίγων, ὅσοι ἐς τὴν Μεσσήνην  προκατέφυγον.   κἀν τούτῳ τῷ πόνῳ
[49, 38]   δεύτερον καὶ Λούκιος Λίβων ὑπάτευον  προκεχωρηκότος,   τῶν τε νεοαλώτων τινὲς καὶ
[49, 28]   ψευδαγγελίαις ἀπέτρεπον, ἑτέρας δ´ ὁδοὺς  προλελοχισμένας   ἰέναι ἐποίουν, ὥστε πολλοὶ μὲν
[49, 30]   δ´ ὁπλιτῶν οἱ μὲν ταῖς  προμηκέσιν   ἀσπίσι ταῖς κοίλαις ταῖς σωληνοειδέσι
[49, 18]   καὶ τὴν λοιπὴν δύναμιν αὐτοῦ  προπαραλάβῃ,   τῆς τε κατὰ θάλασσαν σωτηρίας
[49, 8]   στρατὸν ἐξάγων πρὸ τοῦ στρατοπέδου  προπαρέτασσε,   καὶ Ἀγρίππας ἅμα ἐπιπλέων
[49, 40]   τισὶν ἐς {τε} τὴν Ἀλεξάνδρειαν  προπέμψας   αὐτὸς ἐφ´ ἅρματος ἐσήλασε, καὶ
[49, 36]   ἔν τε τῇ Ῥοδόπῃ καὶ  πρὸς   αὐτῇ τῇ Μακεδονίᾳ τῇ νῦν
[49, 17]   τε ἐκ τῆς Σικελίας συχνοὶ  πρὸς   αὐτὸν ἀφίκοντο καὶ ὅτι καὶ
[49, 41]   γὰρ ἠλέει ἅτε καὶ λάθρᾳ  πρὸς   αὐτὸν ἐπὶ τῷ Ἀντωνίῳ κεκοινολογημένος,
[49, 22]   διεκηρυκεύσατο αὐτῷ κρύφα, καὶ πλαστὰς  πρὸς   αὐτὸν συνθήκας, ὅπως εὐπρεπῶς ἀπαναστῇ,
[49, 24]   προσποιήσειν) τόν τε πόλεμον τὸν  πρὸς   αὐτοὺς ἐς χεῖρας ἤγετο καὶ
[49, 10]   τοῖς ἔτι πλέουσιν ἀσφάλειαν εἶναι  (πρὸς   γὰρ τοῦ Ἀγρίππου ἐκόπτοντο) μήτε
[49, 10]   ἐκόπτοντο) μήτε τοῖς προσίσχουσί πῃ  (πρὸς   γὰρ τοῦ Καίσαρος διώλλυντο) πλὴν
[49, 9]   μάλιστα ἀπείχοντο ἀλλήλων, ἀλλὰ καὶ  πρός   γε τὴν τῶν δρωμένων ὄψιν
[49, 18]   Τίτιον τὸν Μᾶρκον, μεταστάντα τε  πρὸς   ἑαυτὸν πρότερον ἀπὸ τοῦ Σέξτου
[49, 2]   ἔλαβε, καὶ ἐπὶ τὰς Μύλας  πρὸς   κατασκοπὴν τοῦ τῶν ἐναντίων πλήθους
[49, 32]   Ἀριαράθην. δ´ Ἀρχέλαος οὗτος  πρὸς   μὲν πατρὸς ἐκ τῶν Ἀρχελάων
[49, 12]   σφίσι πραγμάτων ὑπεβεβλήκει) ~Καῖσαρ δὲ  πρὸς   μὲν ταῦτα οὐδὲν ἀντεῖπε, νομίσας
[49, 4]   ~ὀψὲ δ´ οὖν ποτε καὶ  πρὸς   νύκτα ἤδη οἱ τοῦ Καίσαρος
[49, 34]   τέ σφισιν ἔφη καὶ χρησιμωτάτους  πρὸς   πάντα αὐτοὺς ἔσχε. ~τοῦτο μὲν
[49, 1]   ὑπὸ τοῦ Σέξτου ἐπετράπη καὶ  πρὸς   πάντα τἆλλα ὑπωπτεύετο. Καῖσαρ δὲ
[49, 31]   καὶ τέλος, ὡς οὔτ´ ἀρκέσαι  πρὸς   πλείω πορείαν οἱ στρατιῶται, καὶ
[49, 37]   ὡς δὲ καὶ προχωροῦντα αὐτὸν  πρὸς   Σισκίαν ἐλύπησαν, ὠργίσθη καὶ τήν
[49, 39]   καὶ αὐτὸς οὐδὲν ἧττον σπουδῇ  πρὸς   τὰ Ἀρτάξατα ἤλασε. καὶ οὕτως
[49, 9]   καὶ σιωπῇ, ὅπως αὐτοί τε  πρὸς   τὰ γιγνόμενα ἀποβλέπωσι καὶ τοὺς
[49, 18]   πρός τε τὴν νίκην καὶ  πρὸς   τὰ ψηφισθέντα ἐπ´ αὐτῇ ἐξηκεῖτο.
[49, 6]   κατέκαυσε, καὶ αὐτὸς ἄρας ὡς  πρὸς   τὰς Μύλας ἐπορεύετο. καὶ αὐτῷ
[49, 5]   εὐθὺς ἐπιβὰς τῶν Ἀντωνιείων νεῶν  πρὸς   Ταυρομένιον ἐπεραιώθη, οὐ μὴν καὶ
[49, 13]   ἐλπίδας τὰς ἐπ´ αὐτοῖς ἐκλογιζόμενοι  πρός   τε τὰ γέρα ἀπλήστως εἶχον,
[49, 1]   ἐξ ὑπερδεξίων ἀγωνίζωνται) καὶ αὐτὰ  πρός   τε τὰς ἐμβολὰς τῶν ἐναντίων
[49, 18]   δῆθεν, καὶ ἑαυτοῦ τὸ ἐπίφθονον  πρός   τε τὴν νίκην καὶ πρὸς
[49, 3]   ἑτέρους οἵ τε διέκπλοι ἀνέφερον,  πρός   τε τὴν ῥώμην τῶν τοῦ
[49, 20]   πλείους αὐτῶν ἦσαν) ταραττόμενοι δὲ  πρός   τε τὸ ἀνέλπιστον καὶ περὶ
[49, 6]   μὴ βουληθέντων αὐτῶν τοῦτο ποιῆσαι  πρός   τε τὸ ἀσφαλὲς ἀποχωρήσειν καὶ
[49, 30]   καὶ τὴν τῆς χελώνης ἐπίκλησιν,  πρός   τε τὸ ἰσχυρὸν καὶ πρὸς
[49, 2]   δυνάμεις ἀλλήλων ᾔδεσαν, καὶ πάντα  πρός   τε τὸ μεῖζον καὶ πρὸς
[49, 21]   ἐψηφίσαντο μὲν τῷ Ἀντωνίῳ ταῦτα  πρός   τε τὸ προῦχον αὐτοῦ καὶ
[49, 8]   ὑποστρατήγῳ οἱ ἐχρῆτο) κἀκ τούτου  πρός   τε τὸν Σέξτον ἀπέκλινε καὶ
[49, 33]   Μήδου οὐκ ἐλαχίστην ἔχων, ὅτι  πρός   τε τὸν Φραάτην ἀγανακτήσας ἐπὶ
[49, 9]   σάλπιγξ ὑπεσήμηνεν, ἐκεῖναί τε ἅπασαι  πρὸς   τῇ γῇ συνέμιξαν καὶ
[49, 36]   δὲ δὴ Παννόνιοι νέμονται μὲν  πρὸς   τῇ Δελματίᾳ, παρ´ αὐτὸν τὸν
[49, 18]   τῶν συμφορῶν αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ  πρὸς   τὴν Αἴγυπτον αὐτίκα ἀπῆρε, καταφρονήσας
[49, 34]   σφισιν ἐκακούργουν· τότε δὲ φανερῶς  πρὸς   τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ ἐπανέστησαν. δι´
[49, 25]   καὶ ἐχθρῷ ὄντι, πεισθεὶς στρατεῦσαι  πρὸς   τὴν Ἀρμενίαν εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν
[49, 29]   τὰ γόνατά σφων τὰ ἀριστερὰ  πρὸς   τὴν γῆν ἤρεισαν. νομίσαντες οὖν
[49, 6]   μὲν τὸν Ἀγρίππαν σπουδῇ  πρὸς   τὴν ἐπικουρίαν αὐτῶν μετεπέμπετο, ἐκεῖνοι
[49, 7]   τότε μὲν νικήσας τὴν ναυμαχίαν  πρὸς   τὴν Λιπάραν ἀνέπλευσε, μαθὼν δὲ
[49, 10]   μέν, ὡς καὶ αὐτοὶ συννενικημένοι,  πρὸς   τὴν Μεσσήνην εὐθὺς ἀπεχώρησαν·
[49, 14]   μὲν τοὺς ἐπὶ τὸν Ἀντώνιον  πρὸς   τὴν Μούτιναν στρατεύσαντας αὐτῷ, ἔπειτα
[49, 13]   τε γὰρ οὐκ ὀλίγοι ὄντες  πρὸς   τὴν ὄψιν τοῦ πλήθους σφῶν
[49, 26]   ~ὁ δ´ Ἀντώνιος ἠπείχθη μὲν  πρὸς   τὴν πρώτην πεμφθεῖσάν οἱ ὑπὸ
[49, 20]   τὰ ἐν τῇ Συρίᾳ μετέωρα  πρὸς   τὴν τοῦ πολέμου ἔκβασιν γιγνόμενα
[49, 12]   τὸ δὲ δεδουλευκὸς τοῖς δεσπόταις  πρὸς   τιμωρίαν ἀπεδόθη· εἰ δέ του
[49, 8]   ἐκεῖθεν ἀμφότεροι, ἐπειδὴ μηδὲν ἐπέραινον,  πρὸς   τὸ Ἀρτεμίσιον ἀφίκοντο. καὶ
[49, 20]   τῶν Ῥωμαίων κατέγνωσαν, κἀκ τούτου  πρὸς   τὸ ἔρυμα αὐτῶν καίπερ ἐν
[49, 30]   πρός τε τὸ ἰσχυρὸν καὶ  πρὸς   τὸ εὐσκέπαστον αὐτῆς, εἴληφε. χρῶνται
[49, 6]   τε τῆς ναυμαχίας ὑπελέλειπτο καὶ  πρὸς   τὸ τάφρευμα ἐξεπεπτώκει κατέκαυσε, καὶ
[49, 2]   πρός τε τὸ μεῖζον καὶ  πρὸς   τὸ φοβερώτερον παρ´ ἀμφοτέροις περὶ
[49, 7]   οἱ περὶ τὸν Κορνουφίκιον ἔχοντες  πρὸς   τὸν Ἀγρίππαν ἀπεσώθησαν. καὶ αὐτοὺς
[49, 20]   προκαταληφθέντες ἀπώλοντο, οἱ δὲ καὶ  πρὸς   τὸν Ἀντίοχον ἐς τὴν Κομμαγηνὴν
[49, 23]   μὲν ἄλλοσε τοὺς δὲ καὶ  πρὸς   τὸν Ἀντώνιον ἀποχωρῆσαι, ἐν οἷς
[49, 25]   Ῥωμαίοις οὔτε τοῦτ´ ἐποίησεν οὔτε  πρὸς   τὸν Ἀντώνιον ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς
[49, 17]   τῶν λοιπῶν ἐπεραιώθη, γνώμην ἔχων  πρὸς   τὸν Ἀντώνιον εὐθὺς ὁρμῆσαι. γενόμενος
[49, 13]   ὅτι τὸν μὲν πόλεμον τὸν  πρὸς   τὸν Ἀντώνιόν οἱ ἐσόμενον ὑπετόπουν
[49, 8]   συχνὰς ἀπέβαλε καὶ οὐκ εὐθὺς  πρὸς   τὸν Καίσαρα ἦλθεν, ἀλλ´ εἴτε
[49, 44]   Πάρθους στρατεύσων, ἠρκέσθη δὲ τῇ  πρὸς   τὸν Μῆδον ὁμολογίᾳ· συμμαχήσειν τε
[49, 40]   Ἀρτάξης ἐπειδὴ συμβαλών οἱ ἠλαττοῦτο,  πρὸς   τὸν Πάρθον ἀπεχώρησε. πράξας δὲ
[49, 32]   καὶ ἑώρταζον· τοῦ γὰρ Καίσαρος  πρὸς   τὸν Σέξτον ἔτι καὶ τότε
[49, 24]   προσποιήσοντα, καὶ πρέσβεις μετ´ αὐτοῦ  πρὸς   τὸν Φραάτην ἔπεμψε. καὶ λόγῳ
[49, 5]   ὀλίγου προσδιεφθάρη. οὔκουν οὐδ´ ἠδυνήθη  πρὸς   τοὺς ἑαυτοῦ τοὺς ἐν τῇ
[49, 4]   ἡγεῖτο. καὶ γὰρ εἰώθει λέγειν  πρὸς   τοὺς πάνυ ἑταίρους ὅτι οἱ
[49, 18]   τῶν τε παρόντων εἴχετο καὶ  πρὸς   τοὺς Πάρθους διεκηρυκεύετο. πυθόμενος δὲ
[49, 5]   ἐκ τῆς θαλάσσης αὐτόματον ἀναθορόντα  πρὸς   τοὺς πόδας αὐτοῦ προσπεσεῖν· ἐκ
[49, 22]   τινὸς αὐτομολήσαντος παρ´ αὐτοῦ πρότερον  πρὸς   τοὺς Ῥωμαίους ἐχαρίσατο. καὶ
[49, 15]   Καπιτώλιον ἀναδραμὼν καὶ τὸ ξίφος  πρὸς   τοὺς τοῦ Διὸς πόδας ὡς
[49, 39]   καταπλήσσων, πάντα τε ἁπλῶς ὡς  πρὸς   φίλον καὶ γράφων καὶ πράττων,
[49, 30]   δὲ αὐτῇ διχῇ· γὰρ  πρὸς   φρούριόν τι προσμίσγοντες προσπορεύονται, καὶ
[49, 36]   ἐπιχωρίως πως καὶ κατατέμνοντες καὶ  προσαγορεύοντες   συρράπτουσι. καὶ οἱ μὲν εἴτ´
[49, 40]   ἐλπίσιν ἀναπειθόμενοι, ἀλλ´ ὀνομαστί  προσαγορεύσαντες   δόξαν μὲν φρονήματος ἔλαβον, κακουχίᾳ
[49, 36]   ἑαυτοὺς καὶ Ῥωμαῖοί σφας καλοῦσι,  προσαγορεύσω.   ~ἐπὶ οὖν τούτους Καῖσαρ
[49, 14]   ἵνα γε τοὺς λοιποὺς ἐπισχῇ,  προσανεῖπεν   ὅτι οὐδενὶ ἔτ´ αὐτῶν, οὐδ´
[49, 35]   τὰς γυναῖκας τά τε παιδία  προσαπέκτειναν,   ὥστε μηδ´ ὁτιοῦν ἀπ´ αὐτῶν
[49, 26]   μόνον μηδὲν φέρειν ἀλλὰ καὶ  προσαπόλλυσθαι,   εἰ δὲ δὴ πλείους, ἔρημον
[49, 7]   φέροιντο, καὶ τοὺς ἀνέχοντάς σφας  προσαπώλλυσαν,   εἴτε καὶ κατελείποντο, τὸ στράτευμα
[49, 3]   βαλλόμενοι καὶ χειρῶν ἐπιβολαῖς σιδηρῶν  προσαρτώμενοι   οὐδὲν ἔλαττον ὧν ἔδρων ἔπασχον·
[49, 6]   τὰς Μύλας ἐπορεύετο. καὶ αὐτῷ  προσβαλόντες   καὶ ἱππῆς καὶ ψιλοὶ πόρρωθεν
[49, 25]   προσπεσὼν χώματά τε ἔχου καὶ  προσβολὰς   ἐποιεῖτο. πυθόμενοι δὲ ταῦτα
[49, 35]   σφῶν πόλιν, κρατυνάμενοι πολλὰς μὲν  προσβολὰς   τῶν Ῥωμαίων ἀπεκρούσαντο, πολλὰ δὲ
[49, 7]   καὶ τοῦ Σέξτου τῷ ὁπλιτικῷ  προσγενομένου   σφίσιν, ὥστε τῶν μὲν ἀπολλυμένων
[49, 28]   αὐτοῦ τοῦτο καὶ τὰς σπονδὰς  προσδεχομένου,   οἵ τε Μῆδοι καὶ τὰ
[49, 22]   τὸν δ´ Ἀντίγονον ἐμαστίγωσε σταυρῷ  προσδήσας,   μηδεὶς βασιλεὺς ἄλλος ὑπὸ
[49, 34]   καὶ καθ´ ἑαυτοὺς ὄντες μήτε  προσδιαφθείρωσί   τινα, κἂν ἄρα νεωτερίσαι τι
[49, 5]   πλεῖον ἀπέβαλε καὶ αὐτὸς ὀλίγου  προσδιεφθάρη.   οὔκουν οὐδ´ ἠδυνήθη πρὸς τοὺς
[49, 3]   ἐν δὲ ἐκείνῃ πασσυδὶ ἀπολεῖσθαι  προσδοκήσαντες,   ἀντεξώρμησαν καὶ συμμίξαντες ἐναυμάχησαν. ἦσαν
[49, 9]   τότε γε νικήσειαν, οὐκέθ´ ἡττηθήσεσθαι  προσδοκῶντες   ἔρρωντο. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[49, 8]   Σέξτον ἀπ´ αὐτοῦ βουληθείς, Λιλυβαίῳ  προσέβαλε·   καὶ Γάλλος ἐνταῦθα αὐτῷ
[49, 22]   ἐγένετο, τότε δὲ Ἀντώνιος  προσέβαλε   μὲν τῷ Ἀντιόχῳ, καὶ κατακλείσας
[49, 37]   ἐς τὸν Κόλοπα αὐτὰ ἀγαγών,  προσέβαλέ   σφισι τῷ πεζῷ ἅμα καὶ
[49, 8]   Λέπιδος σὺν ταῖς δυνάμεσι  προσεγένοντο.   οὗτός τε γὰρ περιπεσὼν τῷ
[49, 24]   γέ τι τοιοῦτο ποιήσῃ, σφετερίσασθαι  προσεδόκησε,   καί τινα ἀπάτην ἐπ´ αὐτοὺς
[49, 28]   γὰρ ἐπὶ μετρίοις τισὶ καταλύσεσθαι  προσεδόκησε,   καὶ τοὺς στρατιώτας ἐς ἀθυμίαν
[49, 13]   ταῦτ´ ἐγκαταλείψειν αὐτὸν ἀπειλοῦντες λήψεσθαι  προσεδόκων.   οὐ μὴν οὐδὲ τοῦτό σφισι
[49, 26]   ἐς ἀμφότερα, ὥστε καὶ τὴν  προσεδρείαν   καὶ τὴν λῆψιν αὐτῆς ἀσφαλῆ
[49, 36]   τινὲς τἀληθὲς ἀγνοήσαντες Παίονάς σφας  προσεῖπον,   ἀρχαίου μέν που τοῦ προσρήματος
[49, 39]   ὡς δ´ οὔτε οἱ χρυσοφύλακες  προσεῖχον   αὐτῷ καὶ οἱ τὰ ὅπλα
[49, 40]   βάρβαροι οὔθ´ ἱκέτευσαν αὐτὴν οὔτε  προσεκύνησαν,   καίτοι πολλὰ μὲν καὶ ἀναγκαζόμενοι
[49, 27]   ὁπότε δίχα γένοιντο, δεινῶς, καὶ  προσελαύνοντες   ἐξαπίνης καὶ ὑποστρέφοντες δι´ ὀλίγου,
[49, 26]   τοῖς τε οὖν Πραάσποις αὖθις  προσέμιξε   καὶ ἐκεῖνα ἐπολιόρκει, τοὺς μὲν
[49, 5]   καὶ τοῖς ὁπλίταις κατὰ γῆν  προσέμιξε,   τούτοις μὲν οὐδ´ ἐπεξῆλθεν, ἀνταναχθεὶς
[49, 14]   τῷ δημοσίῳ ἔτι τότε οὖσα,  προσεξεπρίατο   ἄλλην τε καὶ παρὰ Καμπανῶν
[49, 19]   καὶ τὸν Πάκορον δι´ αὐτοῦ  προσεξηπάτησε·   τὴν γὰρ πεδιάδα, ἣν προσεποιεῖτο
[49, 31]   οὐκ ἐξήρκεσέ σφισι τὰ πεμφθέντα,  προσεπέδωκε   τοῖς λοιποῖς οἴκοθεν, τὸ μὲν
[49, 39]   Δέλλιον αὖθις ἐς λόγους οἱ  προσέπεμψε,   καὶ αὐτὸς οὐδὲν ἧττον σπουδῇ
[49, 33]   ἐπαγωγῆς ἐθελήσας, τὸν Πολέμωνα αὐτῷ  προσέπεμψε   καὶ φιλίαν καὶ συμμαχίαν αἰτῶν.
[49, 11]   γὰρ Λέπιδος τῇ τε Μεσσήνῃ  προσέπεσε,   καὶ ἐσδεχθεὶς ἐς αὐτὴν τὰ
[49, 27]   σκεδαννυμένοις δὲ δὴ καὶ ἀνακομιζομένοις  προσέπιπτον   ἀνέλπιστοι. προσκαθημένου δ´ οὖν καὶ
[49, 19]   προσεξηπάτησε· τὴν γὰρ πεδιάδα, ἣν  προσεποιεῖτο   Οὐεντίδιος μὴ βούλεσθαι αὐτὸν
[49, 8]   αὐτῷ πεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ Σέξτου  προσεπολέμει.   καὶ οὕτως ἐκεῖθεν ἀμφότεροι, ἐπειδὴ
[49, 18]   αὐτῶν ἀλλ´ οὐ τῇ γνώμῃ  προσέσχε.   καὶ οὕτως τε Σέξτος
[49, 40]   ὅπως ἔτι καὶ μᾶλλον αὐτὸν  προσεταιρίσηται,   μνηστεύσας, τά τε στρατόπεδα ἐν
[49, 8]   ἐγκαταλειφθῇ, ἀνταναχθῆναί ποτε ταῖς ναυσὶ  προσέταξε·   καὶ γάρ τινα ἐλπίδα ἐν
[49, 35]   μὲν ἄλλους ἑτέροις τισὶ καταστρέψασθαι  προσέταξεν,   αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοὺς Ἰάπυδας
[49, 36]   τῇ Παννονίᾳ τῇ ἄνω καλουμένῃ  προσετάχθην,   ὅθεν ἀκριβῶς πάντα τὰ κατ´
[49, 43]   περίοδοι τῶν περιδρόμων ἀναδεικνύωνται. καὶ  προσέτι   καὶ ἔλαιον καὶ ἅλας πᾶσι
[49, 24]   οὖν ἐπαρθεὶς Ἀντώνιος, καὶ  προσέτι   καὶ ἐπὶ τῷ Μοναίσῃ πολλὰ
[49, 30]   βαδίζειν τινὰς ἐπάνωθεν αὐτῆς, καὶ  προσέτι   καὶ ἵππους καὶ ὀχήματα, ὁσάκις
[49, 28]   χωρία ἄγνωστα ἐσπίπτοντες ἐσφάλλοντο, καὶ  προσέτι   καὶ οἱ βάρβαροι τὰ στενόπορα
[49, 24]   ἂν διαπολεμήσῃ, νέμεσθαι ἔδωκε, καὶ  προσέτι   καὶ τὴν τῶν Πάρθων βασιλείαν
[49, 44]   τε ἑαυτοῦ στρατιώτας μεταπέμψαντος καὶ  προσέτι   καὶ τοὺς ἐκείνου κατασχόντος ἀνθηττήθη
[49, 14]   ἔτ´ ἐφθέγξαντο, ἀλλὰ καὶ πάνυ  προσέχειν   αὐτῷ ἤρξαντο, ὅτι τοῖς τε
[49, 9]   ὡπλισμένων, δ´ ἄλλη  προσεχὴς   ὑπὸ τοῦ λοιποῦ ἑκατέρων ὁμίλου
[49, 10]   ἔχων καὶ δυνηθεὶς ἂν φυγεῖν  προσεχώρησε   τῷ Καίσαρι. τὸ δ´ αὐτὸ
[49, 15]   ἀφελέσθαι) καὶ ἄλλα πολλὰ αὐτῷ  προσεψηφίσαντο.   ἤδη μὲν γάρ τινες διεθρόησαν
[49, 40]   τῶν οἰκείων ἐν χρυσοῖς δεσμοῖς  προσήγαγε.   προεκάθητο δὲ ἐν μέσῳ τῷ
[49, 24]   Φαρνάβαζον ἐνίκησε καὶ ἐς συμμαχίαν  προσηγάγετο,   καὶ μετ´ αὐτοῦ ἐς τὴν
[49, 37]   καὶ τὸ ἄλλο Παννονικὸν ὁμολογίᾳ  προσηγάγετο.   ~καὶ μετὰ ταῦτα ἐκεῖ μὲν
[49, 35]   πόρρω τῆς θαλάσσης οἰκοῦντας, ἀπονώτερον  προσηγάγετο,   τοὺς δὲ ἐπί τε τῶν
[49, 1]   πάντα τἆλλα ὑπωπτεύετο. Καῖσαρ δὲ  προσήκατο   μὲν αὐτὸν καὶ τότε ἀσμενέστατα,
[49, 16]   στρατηγοὶ οἵ τε δήμαρχοι τὰ  προσήκοντα   αὐτοῖς ἔπραξαν, οὔτε πολίαρχος ἐς
[49, 20]   αὐτῶν καίπερ ἐν μετεώρῳ ὂν  προσήλασαν   ὡς καὶ αὐτοβοεί σφας αἱρήσοντες.
[49, 29]   σφισιν ὡς καὶ ἐπισφάξοντες αὐτοὺς  προσῆλθον.   κἀν τούτῳ ἐξαναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι
[49, 32]   Λυκαονίας Παμφυλίας τέ τινα αὐτῷ  προσθείς,   Ἀρχελάῳ δὲ Καππαδοκίας, ἐκβαλὼν τὸν
[49, 9]   μάχης γενομένης (ὁμοιοτροπώτατα γὰρ τοῖς  πρόσθεν   ἐναυμάχησαν) ἰσορρόπῳ καὶ αὐτοὶ συστάσει
[49, 10]   τοῦ Ἀγρίππου ἐκόπτοντο) μήτε τοῖς  προσίσχουσί   πῃ (πρὸς γὰρ τοῦ Καίσαρος
[49, 27]   δὴ καὶ ἀνακομιζομένοις προσέπιπτον ἀνέλπιστοι.  προσκαθημένου   δ´ οὖν καὶ ὣς αὐτοῦ
[49, 23]   φοβούμενος, διετέλεσε διασκοπῶν οὐχ ὅπως  προσκατορθώσας   τι ἀπεχθήσοιτό οἱ, ἀλλ´ ὅπως
[49, 41]   καὶ ἐς τὰ μάλιστα αὐτῷ  προσκείμενοι,   οὐκ ἠθέλησαν, καίπερ τοῦ Καίσαρος
[49, 17]   καθ´ ἑαυτὸν ἑκάστῳ τῆς σωτηρίας  προσκοπῆσαι.   κἀκ τούτου πεισθέντων οἱ τῶν
[49, 27]   τινὰ καὶ συμμαχίαν ποθὲν  προσλαβών,   ἐργάσηται, ἔπεισεν αὐτόν, ὑποπέμψας τινάς,
[49, 35]   μᾶλλον ἀπανίστατο ἀλλὰ καὶ δυνάμεις  προσμετεπέμπετο,   συμβῆναί τε βούλεσθαι ἐπλάσαντο, καὶ
[49, 6]   πῃ προχωρῇ, δυοῖν θάτερον,  προσμίξαντάς   σφισιν αὐτοὺς κρατήσειν, μὴ
[49, 3]   δὴ τῶν πύργων ἐν τῇ  προσμίξει   βαλλόμενοι καὶ χειρῶν ἐπιβολαῖς σιδηρῶν
[49, 2]   ὡς καὶ αὐτῇ τῇ Λιπάρᾳ  προσμίξων.   ἡμέρα τε ὑπέφηνε, καὶ ἀμφότεροι
[49, 30]   γὰρ πρὸς φρούριόν τι  προσμίσγοντες   προσπορεύονται, καὶ πολλάκις καὶ ἐπ´
[49, 5]   ἀναθορόντα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ  προσπεσεῖν·   ἐκ γὰρ τούτου πιστεύσας τοῖς
[49, 28]   ὑπὲρ τῆς εἰρήνης αὐτῷ ἔπεμψαν,  προσπεσόντες   δὲ αἰφνίδιοι πολλὰ καὶ δεινὰ
[49, 29]   τοῖς πλησίοις ἀντιπρόσωποι ὡς ἕκαστοι  προσπεσόντες   παμπληθεῖς, οἷα γυμνοὺς ὡπλισμένοι, ἀπροσδοκήτους
[49, 25]   ἐν τῇ πορείᾳ καὶ κεκμηκότι  προσπεσόντες   πάντας, πλὴν τοῦ Πολέμωνος τοῦ
[49, 25]   τοῖς Πραάσποις τῷ βασιλείῳ αὐτῶν  προσπεσὼν   χώματά τε ἔχου καὶ προσβολὰς
[49, 3]   τινας ναῦς, ῥύμῃ τέ σφισι  προσπίπτοντες   καὶ τὰς παρεξειρεσίας αὐτῶν ἀναρρηγνύντες,
[49, 14]   σφων διὰ τοῦτο πλεονεκτῆσαι ἐθελησόντων.  ~προσποιησάμενος   οὖν εὔλογά τε αὐτοὺς ἀξιοῦν
[49, 24]   τὰ πλείω τῆς Παρθίας ἀκονιτὶ  προσποιήσειν)   τόν τε πόλεμον τὸν πρὸς
[49, 12]   καταπλήξων, καὶ τοὺς στρατιώτας αὐτοῦ  προσποιησόμενος.   καὶ ἐσῆλθε μὲν ἐς τὸ
[49, 24]   καὶ τὰ τῶν Πάρθων οἱ  προσποιήσοντα,   καὶ πρέσβεις μετ´ αὐτοῦ πρὸς
[49, 30]   γὰρ πρὸς φρούριόν τι προσμίσγοντες  προσπορεύονται,   καὶ πολλάκις καὶ ἐπ´ αὐτὸ
[49, 32]   τὸν Σέξτον ἔτι καὶ τότε  προσπταίοντος   οὔτε εὐπρεπὴς οὔτε ἐπίκαιρος
[49, 36]   προσεῖπον, ἀρχαίου μέν που τοῦ  προσρήματος   τούτου ὄντος, οὐ μέντοι καὶ
[49, 4]   δὴ χείρω καὶ ἀτοπώτερα ἄλλοις  προστάττουσι.   κἂν ἄρα ποτὲ τῶν ἀμεινόνων
[49, 12]   πόλεων αἱ μὲν ἑκούσιαί οἱ  προσχωρήσασαι   συγγνώμης ἔτυχον, αἱ δ´ ἀντάρασαι
[49, 22]   αὐτοὶ ἔπαθον. ἑάλωσαν μὲν γὰρ  πρότεροι   μὲν οἱ ὑπὲρ τοῦ τεμένους
[49, 15]   καὶ ὥστε τὴν αἰτίαν τῶν  πρότερον   ἀδίκως γενομένων ἐς ἐκείνους μόνους
[49, 5]   ἀπειλημμένον δεινῶς ἤχθετο. καὶ οὐ  πρότερον   ἀνεθάρσησε πρὶν ἰχθύν τινα ἐκ
[49, 18]   Μᾶρκον, μεταστάντα τε πρὸς ἑαυτὸν  πρότερον   ἀπὸ τοῦ Σέξτου καὶ τότε
[49, 16]   τε Μεσσάλαν τὸν Οὐαλέριον, ὃν  πρότερον   ἐν ταῖς προγραφαῖς ἐτεθανατώκει, ἐς
[49, 33]   δοῦναι. τὸν δ´ οὖν Ἀρμένιον  πρότερον   μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς
[49, 14]   ἐμβόλοις ἠσκημένον ἐδωρήσατο· μήτε  πρότερον   μήτ´ αὖθις ἄλλῳ τῳ ἐγένετο.
[49, 22]   Ἀλεξάνδρου τινὸς αὐτομολήσαντος παρ´ αὐτοῦ  πρότερον   πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ἐχαρίσατο. καὶ
[49, 18]   τοῦ οὖν δευτέρου γραμματοφόρου τὸν  πρότερον   φθάσαντος, ὕστερον τὰ περὶ τοῦ
[49, 38]   ἐπὶ δὲ δὴ τοὺς Δελμάτας  πρότερος   μὲν Ἀγρίππας, ἔπειτα δὲ
[49, 41]   ποιησάμενος, ἔδωκε· τοῦ τε γὰρ  προτέρου   Καίσαρος τὴν μὲν γυναῖκα τὸν
[49, 22]   θρησκείας αὐτοῖς περιῆν ὥστε τοὺς  προτέρους   τοὺς μετὰ τοῦ ἱεροῦ χειρωθέντας
[49, 14]   ἀφειμένοις, οὐ πᾶσι, πλὴν τῶν  προτέρων,   ἀλλὰ τοῖς ἀξιωτάτοις, τά τε
[49, 11]   ἐπεκάλει, καὶ ἐς δίκην αὐτὸν  προυκαλεῖτο   (εἶχε δὲ τάς τε δυνάμεις
[49, 21]   Ἀντωνίῳ ταῦτα πρός τε τὸ  προῦχον   αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ νόμου,
[49, 13]   οὐ μὴν οὐδὲ τοῦτό σφισι  προυχώρησεν·   γὰρ Καῖσαρ, εἰ καὶ
[49, 42]   Καίσαρος, ψηφίζεσθαι, καὶ ἐπὶ τῇ  προφάσει   ταύτῃ χρυσίου πολὺ παρὰ τῶν
[49, 20]   αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὸν Ἀντίοχον,  πρόφασιν   μὲν ὅτι τοὺς ἱκέτας οἱ
[49, 3]   δὲ ταῖς ἐμπειρίαις τῶν ναυτικῶν  προφέροντες,   καὶ τοῖς μὲν τό τε
[49, 13]   ἐποιεῖτο) ἐθορύβουν· καὶ αὐτῷ καὶ  προφέροντες   πάνθ´ ὅς´ ἐτεταλαιπώρηντο, καὶ προβάλλοντες
[49, 4]   μὲν πλείω, ὅσα γε καὶ  πρόχειρον   τὴν νίκην ἔχει, αὐτοὶ δι´
[49, 26]   καὶ πόρρω ποι οἱ στρατιῶται  προχωρεῖν   ἠναγκάζοντο, συνέβαινεν αὐτοῖς, εἰ μὲν
[49, 6]   ὄντι, ἥξειν, ἂν δέ πῃ  προχωρῇ,   δυοῖν θάτερον, προσμίξαντάς σφισιν
[49, 37]   αὐτοὺς ὑπάξεσθαι· ὡς δὲ καὶ  προχωροῦντα   αὐτὸν πρὸς Σισκίαν ἐλύπησαν, ὠργίσθη
[49, 18]   γὰρ ἱκανῶς παρεσκεύαστο) ἐξανήχθη, καὶ  προχωρῶν   μάλιστα διαφεύξεσθαι ἐδόκει, ἔς
[49, 3]   ὁμοίως ἀμφότεροι, καί τινες καὶ  πρύμναν   ἐκρούσαντο· ἔπειτα δὲ τὴν φυγὴν
[49, 39]   ἐσελθεῖν. κἀνταῦθα συλλαβὼν τὰ μὲν  πρῶτα   ἄδετόν τε εἶχε, καὶ κατὰ
[49, 3]   ᾤοντο εἶναι ἰδόντες, τὰ μὲν  πρῶτα   ἐταράχθησαν ὁμοίως ἀμφότεροι, καί τινες
[49, 44]   τε Μῆδος τὰ μὲν  πρῶτα   συμμάχοις τοῖς Ῥωμαίοις χρώμενος τούς
[49, 43]   μετὰ Λουκίου Τούλλου δεύτερον) τῇ  πρώτῃ   εὐθὺς ἡμέρᾳ κατὰ τὸν τοῦ
[49, 26]   Ἀντώνιος ἠπείχθη μὲν πρὸς τὴν  πρώτην   πεμφθεῖσάν οἱ ὑπὸ τοῦ Στατιανοῦ
[49, 11]   ἀπῄτει ὅσα αὐτῷ κατὰ τὴν  πρώτην   σφῶν συνωμοσίαν ἐδέδοτο, καὶ τῆς
[49, 26]   αὐτὸς κολάζων. τὸ μὲν γὰρ  πρῶτον,   ἕως ἔτι αὐτόθεν ποθὲν τὴν
[49, 15]   νίκην ἔδοξεν, ἤγγειλαν δὲ αὐτὴν  πρῶτον   μὲν στρατιώτης τις τῶν ἐν
[49, 37]   Καῖσαρ τότε στρατεύσας τὸ μὲν  πρῶτον   οὔτε τι ἐδῄου οὔτε τι
[49, 21]   αἰχμαλώτων αὐτὸς ἐπινίκια τῶν Πάρθων  πρῶτος   Ῥωμαίων ἤγαγε. ~ταῦτα μὲν χρόνῳ
[49, 14]   ἀξιοῦν καὶ ἀνθρωπίνων δεῖσθαι, διῆκε  πρώτους   μὲν τοὺς ἐπὶ τὸν Ἀντώνιον
[49, 23]   δεινὰ ἐποίει, ὥστε συχνοὺς τῶν  πρώτων   ἐγκαταλιπόντας αὐτὸν τοὺς μὲν ἄλλοσε
[49, 11]   τῇ Μεσσήνῃ πάντας, ἐπειδὴ καὶ  πρώτως   ἐς αὐτὴν ἐσεληλύθει καί τινα
[49, 41]   τε βασιλίδα βασιλέων καὶ τὸν  Πτολεμαῖον,   ὃν Καισαρίωνα ἐπωνόμαζον, βασιλέα βασιλέων
[49, 32]   δίδυμοι γὰρ ἐτέχθησαν) νεώτερον δὲ  Πτολεμαῖον   τὸν καὶ Φιλάδελφον ἐπικληθέντα, ἀνείλετο,
[49, 41]   ἐκ τῆς Κλεοπάτρας οἱ γεγονόσι,  Πτολεμαίῳ   μὲν τήν τε Συρίαν καὶ
[49, 15]   ἅμα τῷ τῆς νίκης αὐτοῦ  πυθέσθαι   κατέστη, καὶ οἱ ἐν τῷ
[49, 25]   τε ἔχου καὶ προσβολὰς ἐποιεῖτο.  πυθόμενοι   δὲ ταῦτα τε Πάρθος
[49, 18]   καὶ πρὸς τοὺς Πάρθους διεκηρυκεύετο.  πυθόμενος   δὲ ταῦτα Ἀντώνιος οὐκ
[49, 29]   ἐσπεσόντες ποτὲ ἐς ἐνέδραν καὶ  πυκνοῖς   τοξεύμασι βαλλόμενοι τήν τε χελώνην
[49, 30]   βελῶν πάντας αὐτοὺς ὑπὸ τῆς  πυκνότητος   τῆς συντάξεως γίγνεσθαι. οὕτω γάρ
[49, 37]   μετὰ δὲ τοῦτο τάς τε  πύλας   ἀπέκλεισαν καὶ ἐς πολιορκίαν κατέστησαν.
[49, 3]   πάχος τῶν ἐπωτίδων οἵ τε  πύργοι   συνῄροντο, τοὺς δ´ ἑτέρους οἵ
[49, 35]   κατέφλεξαν, αὐτόν τε ἐκεῖνον ἀπὸ  πύργου   τινὸς ξυλίνου ἐπιβῆναι τοῦ περιβόλου
[49, 1]   πλείστους ὅσους ἄγειν (καὶ γὰρ  πύργους   ἔφερον, ὅπως ὥσπερ ἀπὸ τείχους
[49, 3]   ἐτίτρωσκον, ἀπὸ δὲ δὴ τῶν  πύργων   ἐν τῇ προσμίξει βαλλόμενοι καὶ
[49, 31]   ἤνεγκε τὴν καθ´ ἕκαστον αὐτῶν  πύστιν,   ἀλλὰ ἀπηγόρευσε μηδὲν τοιοῦτο μηδένα
[49, 6]   σφᾶς ἤρχετο καὶ βοήθεια οὐδεμία  πω   ἐφαίνετο, φοβηθεὶς Κορνουφίκιος (οὗτος
[49, 19]   ἔδεισεν, ἐπειδὴ μήτε αἱ πόλεις  πω   καθειστήκεσαν καὶ τὰ στρατόπεδα ἐν
[49, 29]   αὐτοὺς οἱ βάρβαροι (οὐ γάρ  πω   τοιοῦτόν τι ἑωράκεσαν) καταπεπτωκέναι τε
[49, 15]   καί σφας συναγαγὼν ἔξω τοῦ  πωμηρίου   κατὰ τὰ πάτρια τά τε
[49, 20]   Πάκορον ὅμοια τοῖς μάλιστα τῶν  πώποτε   βασιλευσάντων καὶ ἐπὶ δικαιοσύνῃ καὶ
[49, 39]   οἱ θησαυροὶ ἦσαν περιῆγεν, εἴ  πως   ἀμαχεί σφας λάβοι, σκηπτόμενος δι´
[49, 36]   ἱματίων τινῶν ἐς πάννους ἐπιχωρίως  πως   καὶ κατατέμνοντες καὶ προσαγορεύοντες συρράπτουσι.
[49, 32]   ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τούτοις ἧττόν  πως   Ἀντώνιος (ἐν γὰρ τοῖς
[49, 19]   ἦν, φοβεῖσθαί τε ἐπλάσατο μή  πως   οἱ βάρβαροι τὴν συνήθη σφίσι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/08/2006