Livre, Chap.
[49, 0]	τετταρακοστῷ ἐνάτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν.	α.	Ὡς Καῖσαρ Σέξτον ἐνίκησε καὶ
[49, 32]	τὰ δυσχερῆ συνέκρυπτε, καὶ ἔστιν	ἅ	γε αὐτῶν καὶ ἐς τὸ
[49, 22]	οὐκ ἐπιφανῶν, οὔτε τὰ χρήματα	ἃ	ᾔτησεν ἔλαβε, τῷ δ´ Ἀντιόχῳ
[49, 20]	δ´ ἀληθείᾳ διὰ τὰ χρήματα	ἃ	πάμπολλα εἶχεν, ἐπεστράτευσεν. ~ἐνταῦθα δὲ
[49, 31]	ποτέ ἐστι. τά τε τραύματα,	ἃ	πολλὰ εἶχον, ἐνταῦθα δὴ καὶ
[49, 37]	ἐκείνου ἐς τὸν Κόλοπα αὐτὰ	ἀγαγών,	προσέβαλέ σφισι τῷ πεζῷ ἅμα
[49, 14]	καὶ τὰ μάλιστα διὰ πάντων	ἀγάλλονται,	τήν τε χώραν τὴν Κνωσίαν,
[49, 33]	ὅτι πρός τε τὸν Φραάτην	ἀγανακτήσας	ἐπὶ τῷ μήτε τῶν λαφύρων
[49, 31]	ὄρεσι, δι´ ὧνπερ καὶ μόνων	ἀγαπητῶς	ἐπορεύθη, κρυσταλλώδης ἀεί ποτέ ἐστι.
[49, 5]	τῇ Σικελίᾳ ὄντας διαφυγεῖν, ἀλλ´	ἀγαπητῶς	ἐς τὴν ἤπειρον ἀπεσώθη. καὶ
[49, 26]	πεμφθεῖσάν οἱ ὑπὸ τοῦ Στατιανοῦ	ἀγγελίαν	ὡς καὶ βοηθήσων αὐτῷ, ὑστέρησε
[49, 31]	ἀπηγόρευσε μηδὲν τοιοῦτο μηδένα οἱ	ἀγγέλλειν.	καὶ τόν τε Ἀρμένιον, καίτοι
[49, 1]	ὥστε ἐπιβάτας τε πλείστους ὅσους	ἄγειν	(καὶ γὰρ πύργους ἔφερον, ὅπως
[49, 36]	δὲ δὴ Ἑλλήνων τινὲς τἀληθὲς	ἀγνοήσαντες	Παίονάς σφας προσεῖπον, ἀρχαίου μέν
[49, 28]	ἔπαθον. ἔς τε γὰρ χωρία	ἄγνωστα	ἐσπίπτοντες ἐσφάλλοντο, καὶ προσέτι καὶ
[49, 43]	ἐσέπραττον. ~τῷ δ´ ὑστέρῳ ἔτει	ἀγορανόμος	ὁ Ἀγρίππας ἑκὼν ἐγένετο, καὶ
[49, 16]	τῷ αὐτῷ τούτῳ ἔτει οὔτ´	ἀγορανόμος	τις ἀπορίᾳ τῶν αἱρεθησομένων ἐγένετο,
[49, 2]	διάπλουν αὐτοῦ τηρῶν, τῷ δ´	Ἀγρίππᾳ	Δημοχάρην ἀνθορμεῖν ἐν Μύλαις ἐκέλευσεν.
[49, 14]	ἄλλοις τε ἄλλα καὶ τῷ	Ἀγρίππᾳ	στέφανον χρυσοῦν ἐμβόλοις ἠσκημένον ἐδωρήσατο·
[49, 7]	τὸν Κορνουφίκιον ἔχοντες πρὸς τὸν	Ἀγρίππαν	ἀπεσώθησαν. καὶ αὐτοὺς ὁ Καῖσαρ
[49, 1]	Λιπάραν ἦλθε, κἀνταῦθα τόν τε	Ἀγρίππαν	καὶ τὰς ναῦς καταλιπὼν ἐς
[49, 6]	ἀνερρώσθη. ~καὶ ὁ μὲν τὸν	Ἀγρίππαν	σπουδῇ πρὸς τὴν ἐπικουρίαν αὐτῶν
[49, 8]	τοῦ στρατοπέδου προπαρέτασσε, καὶ ὁ	Ἀγρίππας	ἅμα ἐπιπλέων ἀπεσάλευεν· ὁ γὰρ
[49, 4]	ὡς δέ τινες λέγουσιν, ὁ	Ἀγρίππας,	ἅτε καὶ ὑπὲρ τοῦ Καίσαρος
[49, 43]	δ´ ὑστέρῳ ἔτει ἀγορανόμος ὁ	Ἀγρίππας	ἑκὼν ἐγένετο, καὶ πάντα μὲν
[49, 38]	τοὺς Δελμάτας πρότερος μὲν ὁ	Ἀγρίππας,	ἔπειτα δὲ καὶ ὁ Καῖσαρ
[49, 4]	πέφυκε καὶ ὅτι καὶ ὁ	Ἀγρίππας	ἐπεμελεῖτο αὐτῶν οἶδα, οὐ μὴν
[49, 43]	μέσον καταθεὶς διαρπάσαι σφίσιν ἐπέτρεψεν.	Ἀγρίππας	μὲν δὴ ταῦτά τε ἐποίει,
[49, 2]	ἑτέρων ἐλογοποιεῖτο. τέλος δὲ ὁ	Ἀγρίππας	συνιεὶς ὅτι οὐ συμφέρει οἱ
[49, 42]	ἔτους τούτου. ὅ τέ τις	Ἀγρίππας	τὸ ὕδωρ τὸ Μάρκιον ὠνομασμένον,
[49, 7]	σφων ἀπέσχοντο. ὅ τε γὰρ	Ἀγρίππας	τότε μὲν νικήσας τὴν ναυμαχίαν
[49, 10]	ἀσφάλειαν εἶναι (πρὸς γὰρ τοῦ	Ἀγρίππου	ἐκόπτοντο) μήτε τοῖς προσίσχουσί πῃ
[49, 23]	ἦν. τοῦτο μὲν ἐπὶ τοῦ	Ἀγρίππου	καὶ ἐπὶ τοῦ Γάλλου ὑπατευόντων
[49, 7]	ὑπεροπτικώτατά σφισιν ἐπὶ τῇ τοῦ	Ἀγρίππου	ναυκρατίᾳ, ὡς καὶ διαπεπολεμηκότος, χρησάμενος.
[49, 6]	τοῦ Καίσαρος ἢ καὶ τοῦ	Ἀγρίππου	σχήσειν, τά τε σκάφη ὅσα
[49, 3]	καὶ διὰ τοῦτο χρόνῳ καὶ	ἀγχώμαλα	ἐπὶ πλεῖστον ἠγωνίσαντο. οἵ τε
[49, 9]	ὁμίλου κατείχετο. ὅθενπερ καὶ ὁ	ἀγὼν	ἔδοξε μὲν τῶν ναυμαχούντων μόνων
[49, 40]	τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ παίδων	ἄγων.	καί σφας σὺν τοῖς ἄλλοις
[49, 23]	ἀπεχθήσοιτό οἱ, ἀλλ´ ὅπως ἡσυχίαν	ἄγων	χαρίσαιτο τὰ δὲ δὴ τῶν
[49, 1]	ὥσπερ ἀπὸ τείχους ἐξ ὑπερδεξίων	ἀγωνίζωνται)	καὶ αὐτὰ πρός τε τὰς
[49, 38]	κυρίου τινὸς διοικεῖν, τό τε	ἀδεὲς	καὶ τὸ ἀνύβριστον ἐκ τοῦ
[49, 1]	μὴ αὖθις ἐπί τε τῇ	ἀδείᾳ	καὶ ἐπ´ ἄλλαις τισὶν ἐλπίσι
[49, 43]	ἀφείθησαν, καὶ ἐς τὸ ἔπειτα	ἄδειά	τισι κακουργεῖν ἐδόθη. ὁ δ´
[49, 18]	αὐτοῦ μαθόντος, καὶ τήν τε	ἄδειαν	αὐτῷ καὶ τὴν εὔνοιαν, ἂν
[49, 43]	βιβλίων τὰς Ὀκταουιανὰς ἐπὶ τῆς	ἀδελφῆς	αὐτοῦ κληθείσας κατεσκεύασεν. ~Ἀντώνιος δὲ
[49, 33]	τοὺς στρατιώτας οὓς παρὰ τοῦ	ἀδελφοῦ	ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο ᾐτήκει, λαβών.
[49, 23]	ἀνθρώπων ἐγένετο· τούς τε γὰρ	ἀδελφοὺς	τοὺς ἐκ τῆς τοῦ Ἀντιόχου
[49, 41]	τὴν περὶ Κυρήνην, τῷ τε	ἀδελφῷ	αὐτῶν Ἀλεξάνδρῳ τήν τε Ἀρμενίαν
[49, 39]	κἀνταῦθα συλλαβὼν τὰ μὲν πρῶτα	ἄδετόν	τε εἶχε, καὶ κατὰ τὰ
[49, 15]	ὥστε τὴν αἰτίαν τῶν πρότερον	ἀδίκως	γενομένων ἐς ἐκείνους μόνους ἀπώσασθαι,
[49, 15]	τινὰ ἑαυτοῦ ἀζήμιον τὴν ἐκείνων	ἀδυναμίαν	ἐποιήσατο. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἄλλως
[49, 2]	ἀποπειρώμενοι μὲν ἀλλήλων κατὰ τὸ	ἀεὶ	παρεῖκον, οὐ μέντοι καὶ ἐναποκινδυνεῦσαι
[49, 31]	καὶ μόνων ἀγαπητῶς ἐπορεύθη, κρυσταλλώδης	ἀεί	ποτέ ἐστι. τά τε τραύματα,
[49, 15]	ἐσελάσαι τό τε στεφάνῳ δαφνίνῳ	ἀεὶ	χρῆσθαι, καὶ τὸ τῇ ἡμέρᾳ
[49, 36]	ὄντες (οὔτε γὰρ γῆς οὔτε	ἀέρων	εὖ ἥκουσιν· οὐκ ἔλαιον, οὐκ
[49, 15]	ὀφειλόμενα ἐδύνατο, χάριν τινὰ ἑαυτοῦ	ἀζήμιον	τὴν ἐκείνων ἀδυναμίαν ἐποιήσατο. ἀλλὰ
[49, 10]	ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν, ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης	ἄθραυστον	τὴν ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς
[49, 19]	Πούπλιος τὸν Πάκορον στράτευμά τε	ἀθροίζειν	καὶ ἐς τὴν Συρίαν ἐμβάλλειν
[49, 19]	παρέσχεν οἱ καιρὸν τὰς δυνάμεις	ἀθροῖσαι.	~καὶ οὕτως ἐν τῇ Συρίᾳ
[49, 10]	οἱ τοῦ Σέξτου, ἐνταῦθα ἤδη	ἀθρόοι	καὶ ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἱ
[49, 17]	εἰπὼν ἄλλα τε καὶ ὅτι	ἀθρόοι	μὲν ὄντες οὔτ´ ὠφελίαν τινὰ
[49, 37]	καὶ ἐφθάρθαι ἐπύθοντο· τότε γὰρ	ἀθυμήσαντες	ἐνέδοσαν. καὶ οὕτως ἁλόντων ἐκείνων
[49, 28]	προσεδόκησε, καὶ τοὺς στρατιώτας ἐς	ἀθυμίαν	ἐκ τῆς τῶν σπονδῶν διαμαρτίας
[49, 7]	κατελείποντο, τὸ στράτευμα πᾶν ἐς	ἀθυμίαν	ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν. κἂν πασσυδὶ διεφθάρησαν,
[49, 12]	ἑκούσιαί οἱ προσχωρήσασαι συγγνώμης ἔτυχον,	αἱ	δ´ ἀντάρασαι ἐδικαιώθησαν. ~πράσσοντι δ´
[49, 17]	αἱ στρατηγίδες νῆες, ὅπως καὶ	αἱ	λοιπαὶ κατὰ πόδας αὐτῶν ἐφέπωνται,
[49, 12]	εὑρίσκετο, ἀνεσκολοπίζετο. τῶν τε πόλεων	αἱ	μὲν ἑκούσιαί οἱ προσχωρήσασαι συγγνώμης
[49, 43]	δημιουργήματα κατεστήσατο, ὅπως δι´ αὐτῶν	αἱ	περίοδοι τῶν περιδρόμων ἀναδεικνύωνται. καὶ
[49, 19]	ἐμβάλλειν μαθὼν ἔδεισεν, ἐπειδὴ μήτε	αἱ	πόλεις πω καθειστήκεσαν καὶ τὰ
[49, 17]	ὃ ἐν τοῖς νυκτερινοῖς πλοῖς	αἱ	στρατηγίδες νῆες, ὅπως καὶ αἱ
[49, 1]	γὰρ πολλαῖς ναυσὶν ἐπέπλει, καὶ	αἱ	τοῦ Ἀντωνίου ἐς τὸν πορθμὸν
[49, 40]	Ἀρμενίᾳ κατέλιπε καὶ ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ἀνεκομίσθη, τήν τε ἄλλην λείαν
[49, 32]	μὲν ταῦτα πράξας ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ἀπῆρεν, οἱ δὲ δὴ οἴκοι
[49, 18]	αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ πρὸς τὴν	Αἴγυπτον	αὐτίκα ἀπῆρε, καταφρονήσας τῶν τε
[49, 41]	ἐκέλευσε. καὶ αὐτοῖς καὶ τὴν	Αἴγυπτον	τήν τε Κύπρον, ἄλλην διανομήν
[49, 33]	Ἀρμένιον πρότερον μὲν ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ὡς καὶ φίλον, καὶ ὡς
[49, 33]	εὕρῃ, ἦρε μὲν ἐκ τῆς	Αἰγύπτου,	μαθὼν δὲ καθ´ ὁδὸν τὴν
[49, 15]	ἡμέρᾳ ἐν ᾗ ἐνενικήκει, ἱερομηνίᾳ	ἀιδίῳ	οὔσῃ, ἐν τοῦ Διὸς τοῦ
[49, 12]	οὐδὲν διὰ τὴν τοῦ Λεπίδου	αἰδῶ	ἐνεόχμωσαν, ἰδίᾳ δὲ κατ´ ὀλίγους
[49, 42]	τὴν στοὰν τὴν Παύλου καλουμένην	Αἰμίλιος	Λέπιδος Παῦλος ἰδίοις τέλεσιν ἐξῳκοδόμησε
[49, 16]	οὔτ´ ἀγορανόμος τις ἀπορίᾳ τῶν	αἱρεθησομένων	ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ στρατηγοὶ οἵ
[49, 42]	ἐποίησαν· ἔν τε ταῖς ἀνοχαῖς	αἱρετοὶ	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος πολίαρχοι, παῖδες
[49, 20]	προσήλασαν ὡς καὶ αὐτοβοεί σφας	αἱρήσοντες.	ἐπεκδρομῆς τε αἰφνιδίου γενομένης κατά
[49, 25]	αὐτοβοεὶ πάντα τὰ τῶν ἐναντίων	αἱρήσων,	καὶ τοῖς Πραάσποις τῷ βασιλείῳ
[49, 4]	καταπράξαντας τὴν δόξαν αὐτοὺς λαβεῖν	αἱροῦνται.	δεῖν οὖν παρῄνει τὸν ἄνδρα
[49, 11]	δ´ ἥρπαζεν· ἐπειδή τε ἐκεῖνος	αἰσθόμενος	τοῦτ´ ἐπῆλθέ τέ οἱ διὰ
[49, 39]	ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν ἀργυραῖς ἁλύσεσιν·	αἰσχρὸν	γάρ, ὡς ἔοικεν, ἦν βασιλέα
[49, 43]	τε τότε ἐν τοιαύτῃ τινὶ	αἰτίᾳ	ὄντες ἀφείθησαν, καὶ ἐς τὸ
[49, 15]	Λεπίδου διαβολῇ, καὶ ὥστε τὴν	αἰτίαν	τῶν πρότερον ἀδίκως γενομένων ἐς
[49, 4]	γε τῷ τότε παρόντι τοῦτ´	αἴτιον	τῆς οὐ διώξεως αὐτοῦ γράφω·
[49, 33]	προσέπεμψε καὶ φιλίαν καὶ συμμαχίαν	αἰτῶν.	οὕτω γάρ που ὑπερήσθη τῷ
[49, 28]	εἰρήνης αὐτῷ ἔπεμψαν, προσπεσόντες δὲ	αἰφνίδιοι	πολλὰ καὶ δεινὰ εἰργάσαντο. ὡς
[49, 39]	τὴν Νικόπολιν τὴν τοῦ Πομπηίου	αἰφνίδιον	ἅμα τῷ ἦρι ἦλθε, κἀνταῦθα
[49, 20]	αὐτοβοεί σφας αἱρήσοντες. ἐπεκδρομῆς τε	αἰφνιδίου	γενομένης κατά τε τοῦ πρανοῦς
[49, 12]	καὶ ἐκεῖνόν τε ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου,	οἷα μηδὲν δραστήριον ἔχοντα, καταπλήξων,
[49, 40]	καί σφας σὺν τοῖς ἄλλοις	αἰχμαλώτοις	καὶ ἐν ἐπινικίοις τισὶν ἐς
[49, 24]	τά τε σημεῖα καὶ τοὺς	αἰχμαλώτους	τοὺς ἐν τῇ τοῦ Κράσσου
[49, 21]	πομπεύσας ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων	αἰχμαλώτων	αὐτὸς ἐπινίκια τῶν Πάρθων πρῶτος
[49, 29]	τῶν ἵππων ἀπεπήδησαν, τοὺς δ´	ἀκινάκας	σπασάμενοι ἐγγύς σφισιν ὡς καὶ
[49, 24]	καὶ τὰ πλείω τῆς Παρθίας	ἀκονιτὶ	προσποιήσειν) τόν τε πόλεμον τὸν
[49, 13]	πολλὰ ἐπηπείλουν, καὶ ἐνόμιζον καὶ	ἄκοντα	αὐτὸν καταδουλώσεσθαι. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν
[49, 7]	εἰ μήπερ οἱ πολέμιοι καὶ	ἄκοντές	σφων ἀπέσχοντο. ὅ τε γὰρ
[49, 7]	(ἅτε γὰρ καὶ λίθοις καὶ	ἀκοντίοις	πόρρωθεν βαλλόμενοι, καὶ μηδεμίαν ἐκ
[49, 9]	τοὺς σφετέρους ῥᾷον τὰ λεγόμενα	ἀκούειν	καὶ τοῦ τοὺς ἐναντίους ἧττον
[49, 14]	ἂν τὰ μάλιστα ἐθελήσῃ, χρήσεται.	ἀκούσαντες	δὲ τοῦτο οὐδὲν ἔτ´ ἐφθέγξαντο,
[49, 36]	ἔχοντες, εἰσί. ταῦτα δὲ οὐκ	ἀκούσας	οὐδ´ ἀναγνοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ
[49, 27]	γε παραχρῆμα ἀποστρατοπεδεύσωνται, δώσειν ὑπέσχετο.	ἀκούσας	οὖν τοῦτο ὁ Ἀντώνιος, καὶ
[49, 5]	αὐτὸν ἄλλους τε διὰ ταχέων	ἀκραιφνεῖς	ἐς τὰς ναῦς ἀντενεβίβασε καὶ
[49, 35]	ἐπλάσαντο, καὶ φρουροὺς ἐς τὴν	ἄκραν	ἐσδεξάμενοι ἐκείνους τε τῆς νυκτὸς
[49, 25]	πάντα τὰ ταύτῃ διὰ φυλακῆς	ἀκριβοῦς	ὄντα εὗρεν, ἐκεῖθεν μὲν ἀπετράπετο,
[49, 32]	οἱ συνόντες αὐτῷ καὶ ἐπολυπραγμόνουν	ἀκριβῶς	αὐτὰ καὶ διεθρύλουν, οὐ μέντοι
[49, 27]	τείχει τοὺς καιροὺς τῶν ἐπεκδρομῶν	ἀκριβῶς	ἐτήρουν, καὶ οἱ ἔξω τοῖς
[49, 13]	τὰ μάλιστα τόν τε πόλεμον	ἀκριβῶς	ᾔδει γενησόμενον καὶ τὰ ἐκείνων
[49, 36]	τῇ ἄνω καλουμένῃ προσετάχθην, ὅθεν	ἀκριβῶς	πάντα τὰ κατ´ αὐτοὺς εἰδὼς
[49, 35]	τοὺς δὲ ἐπί τε τῶν	ἄκρων	καὶ ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα
[49, 1]	Σικελίαν ἠπείγετο. καὶ αὐτῷ τὸ	ἀκρωτήριον	τὸ Παλίνουρον ὀνομαζόμενον ὑπερβάλλοντι χειμὼν
[49, 1]	ἤδη παρῆσαν· ὅ τε Λέπιδος	ἄκων	μέν, ὑπέσχητο δ´ οὖν αὐτῷ
[49, 43]	καὶ προσέτι καὶ ἔλαιον καὶ	ἅλας	πᾶσι διέδωκε, τά τε βαλανεῖα
[49, 24]	καὶ μετ´ αὐτοῦ ἐς τὴν	Ἀλβανίδα	τὴν ὅμορον ἐμβαλών, καὶ ἐκείνους
[49, 41]	τοῦτο ὁ Ἀντώνιος τούς τε	Ἀλεξανδρέας	εἱστίασε, καὶ τὴν Κλεοπάτραν τούς
[49, 41]	καὶ ταῦτα οὐκ ἐν τῇ	Ἀλεξανδρείᾳ	μόνον εἶπεν, ἀλλὰ καὶ ἐς
[49, 40]	ἐπινικίοις τισὶν ἐς {τε} τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	προπέμψας αὐτὸς ἐφ´ ἅρματος ἐσήλασε,
[49, 32]	παῖδας ἐξ αὐτῆς, πρεσβυτέρους μὲν	Ἀλέξανδρον	καὶ Κλεοπάτραν (καὶ δίδυμοι γὰρ
[49, 22]	ἔλαβε, τῷ δ´ Ἀντιόχῳ θάνατον	Ἀλεξάνδρου	τινὸς αὐτομολήσαντος παρ´ αὐτοῦ πρότερον
[49, 44]	αὐτοῦ Ἰωτάπην ὡς καὶ τῷ	Ἀλεξάνδρῳ	συνοικήσουσαν, καὶ τὰ σημεῖα τὰ
[49, 41]	Κυρήνην, τῷ τε ἀδελφῷ αὐτῶν	Ἀλεξάνδρῳ	τήν τε Ἀρμενίαν καὶ τἆλλα
[49, 39]	θυγατέρα αὐτοῦ ὡς καὶ τῷ	Ἀλεξάνδρῳ	τῷ υἱεῖ συνοικίσων ᾔτησε, Κύιντόν
[49, 20]	οἱ οὐκ ἐξέδωκε, τῇ δ´	ἀληθείᾳ	διὰ τὰ χρήματα ἃ πάμπολλα
[49, 9]	ναυμαχούντων μόνων εἶναι, τῇ δ´	ἀληθείᾳ	καὶ τῶν ἄλλων ἐγένετο· οἵ
[49, 32]	ὅτι ἥ τε φήμη τὴν	ἀλήθειαν	ἐσήγγελλε, καὶ ὁ Καῖσαρ οἵ
[49, 18]	ἢ καὶ γνοὺς μὲν τὴν	ἀλήθειαν,	οὐκ ἐθελήσας δὲ αὐτῇ πιστεῦσαι,
[49, 34]	τὸ τοῦ Καίσαρος φρόνημα μαθόντες	ἀληθῶς	τε μετεβάλοντο, καὶ πολλὰ αὐτὸν
[49, 10]	τῷ πόνῳ ὁ μὲν Δημοχάρης	ἁλισκόμενος	ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν, ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης
[49, 5]	ἐν τῇ Σικελίᾳ ὄντας διαφυγεῖν,	ἀλλ´	ἀγαπητῶς ἐς τὴν ἤπειρον ἀπεσώθη.
[49, 8]	εὐθὺς πρὸς τὸν Καίσαρα ἦλθεν,	ἀλλ´	εἴτε δὴ διὰ τὸ πάθος,
[49, 16]	πολίαρχος ἐς τὰς ἀνοχὰς ἀπεδείχθη,	ἀλλ´	ἐκ τῶν στρατηγῶν τινες τὰ
[49, 18]	οὐ μέντοι καὶ ἐποίησε τοῦτο,	ἀλλ´	ἔκ τε τῶν συμφορῶν αὐτοῦ,
[49, 36]	ὄντος, οὐ μέντοι καὶ ἐκεῖ,	ἀλλ´	ἔν τε τῇ Ῥοδόπῃ καὶ
[49, 32]	ἑταίρας Γλαφύρας ἐγεγέννητο. οὐ μὴν	ἀλλ´	ἐπὶ μὲν τούτοις ἧττόν πως
[49, 43]	οὐδενὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ἔδωκεν,	ἀλλ´	ἐς τὰ τῶν Ῥωμαίων ἔθνη
[49, 25]	οὔτε πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀφίκετο,	ἀλλ´	ἐς τὴν οἰκείαν ἀνεχώρησεν, ~ὁ
[49, 5]	καινὸν τοῦ πολέμου οὐ παρέλιπεν,	ἀλλ´	εὐθὺς ἐπιβὰς τῶν Ἀντωνιείων νεῶν
[49, 22]	ἐπολιόρκει· ὡς δ´ οὐδὲν ἐπέραινεν,	ἀλλ´	ὅ τε χρόνος ἄλλως ἀναλοῦτο
[49, 16]	τις ἀπορίᾳ τῶν αἱρεθησομένων ἐγένετο,	ἀλλ´	οἱ στρατηγοὶ οἵ τε δήμαρχοι
[49, 40]	πολλὰ δὲ καὶ ἐλπίσιν ἀναπειθόμενοι,	ἀλλ´	ὀνομαστί ἑ προσαγορεύσαντες δόξαν μὲν
[49, 23]	ὅπως προσκατορθώσας τι ἀπεχθήσοιτό οἱ,	ἀλλ´	ὅπως ἡσυχίαν ἄγων χαρίσαιτο τὰ
[49, 41]	τι καὶ πράξειν αὐτῶν ἔμελλεν,	ἀλλ´	ὅπως ταῖς παρ´ αὐτοῦ ἐλπίσι
[49, 32]	ἐναντιώτατον, ὡς καὶ εὐπραγῶν, ἔγραφεν)	ἀλλ´	ὅτι ἥ τε φήμη τὴν
[49, 13]	γὰρ ἤκμαζόν σφων οἱ πλείονες)	ἀλλ´	ὅτι τὸν μὲν πόλεμον τὸν
[49, 41]	Ὀκταουιανὸν ἐκ τούτου, ὅτι ποιητὸς	ἀλλ´	οὐ γνήσιος αὐτοῦ παῖς ἦν,
[49, 23]	Σόσσιος δέ, ἅτε τὰ ἐκείνου	ἀλλ´	οὐ τὰ ἑαυτοῦ ἐπαύξων, καὶ
[49, 18]	τῇ τάξει τῆς κομιδῆς αὐτῶν	ἀλλ´	οὐ τῇ γνώμῃ προσέσχε. καὶ
[49, 42]	πολίαρχοι, παῖδες ἄνηβοι, ἐξ ἱππέων	ἀλλ´	οὐκ ἐκ βουλευτῶν γεγονότες, ἦρξαν.
[49, 39]	ἀντικαταστήσας· ὅθεν εἰσὶν οἳ τοῦτον	ἀλλ´	οὐκ ἐκεῖνον ἐν τῇ τῶν
[49, 13]	τὰ ἐκείνων βουλήματα σαφῶς συνίει,	ἀλλ´	οὔτοι καὶ ὑπεῖξεν αὐτοῖς, νομίζων
[49, 4]	ἅτε καὶ ὑπὲρ τοῦ Καίσαρος	ἀλλ´	οὐχ ὑπὲρ ἑαυτοῦ μαχόμενος, ἐξαρκεῖν
[49, 33]	Ῥώμης ἀφικνεῖσθαι, οὐκέτι περαιτέρω προεχώρησεν	ἀλλὰ	ἀνεκομίσθη, καίτοι καὶ παραυτίκα οἴκαδε
[49, 31]	τὴν καθ´ ἕκαστον αὐτῶν πύστιν,	ἀλλὰ	ἀπηγόρευσε μηδὲν τοιοῦτο μηδένα οἱ
[49, 17]	εὐνοϊκῶς οἱ ἐχρῆτο, οὐ κατέμεινεν,	ἀλλὰ	ἐλπίσας τὴν τοῦ Ἀντωνίου ἀρχὴν
[49, 35]	τέλος, ὡς οὐδὲν μᾶλλον ἀπανίστατο	ἀλλὰ	καὶ δυνάμεις προσμετεπέμπετο, συμβῆναί τε
[49, 25]	Ἀρμένιος οὐ παρεγένετο τῇ μάχῃ,	ἀλλὰ	καὶ δυνηθεὶς ἄν, ὥς φασί
[49, 32]	καὶ ἐν τῷ κοινῷ διήλεγχον,	ἀλλὰ	καὶ ἐβουθύτουν καὶ ἑώρταζον· τοῦ
[49, 7]	ἀπολλυμένων οὐδένα ἔτι λόγον ἐποιοῦντο,	ἀλλὰ	καὶ ἐν κέρδει τὸ μηκέτ´
[49, 36]	οὐκ ἀκούσας οὐδ´ ἀναγνοὺς μόνον,	ἀλλὰ	καὶ ἔργῳ μαθὼν ὥστε καὶ
[49, 41]	ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μόνον εἶπεν,	ἀλλὰ	καὶ ἐς τὴν Ῥώμην, ἵνα
[49, 21]	ἐπιστὰς οὐ μόνον οὐχ ἥσθη	ἀλλὰ	καὶ ἐφθόνησεν, ὅτι ἔδοξέ τι
[49, 35]	περιγενέσθαι. οὐ γὰρ ὅτι ἐκεῖνοι,	ἀλλὰ	καὶ οἱ ζωγρηθέντες σφῶν ἑκούσιοι
[49, 5]	οὐδ´ ἀποβαίνοντα αὐτὸν οὐδεὶς ἐκώλυσεν,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ καθ´ ἡσυχίαν τά
[49, 14]	δὲ τοῦτο οὐδὲν ἔτ´ ἐφθέγξαντο,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ προσέχειν αὐτῷ ἤρξαντο,
[49, 9]	καὶ τὰ μάλιστα ἀπείχοντο ἀλλήλων,	ἀλλὰ	καὶ πρός γε τὴν τῶν
[49, 26]	πεμφθεῖεν, μὴ μόνον μηδὲν φέρειν	ἀλλὰ	καὶ προσαπόλλυσθαι, εἰ δὲ δὴ
[49, 20]	οἴκαδε διαφυγεῖν ἐθελήσαντες οὐκ ἠδυνήθησαν,	ἀλλὰ	προκαταληφθέντες ἀπώλοντο, οἱ δὲ καὶ
[49, 4]	οὐδένα ἐθέλουσι κρείττω σφῶν εἶναι,	ἀλλὰ	τὰ μὲν πλείω, ὅσα γε
[49, 36]	χειμῶνι πικροτάτῳ τὸ πλεῖστον διαιτώμενοι,	ἀλλὰ	τάς τε κριθὰς καὶ τοὺς
[49, 15]	ἀζήμιον τὴν ἐκείνων ἀδυναμίαν ἐποιήσατο.	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ἄλλως ἐθρυλεῖτο, τότε
[49, 34]	μέτριον ἐς τοὺς Ῥωμαίους ἔπρασσον,	ἀλλὰ	τήν τε συντέλειαν τῶν φόρων
[49, 18]	ταῦτα ὁ Ἀντώνιος οὐκ ἀνέστρεψεν,	ἀλλὰ	τό τε ναυτικὸν καὶ τὸν
[49, 14]	οὐ πᾶσι, πλὴν τῶν προτέρων,	ἀλλὰ	τοῖς ἀξιωτάτοις, τά τε ἄλλα
[49, 11]	ἐλαττοῦσθαι ἐνόμιζε, καὶ τά τε	ἄλλα	ἀπῄτει ὅσα αὐτῷ κατὰ τὴν
[49, 34]	οὖν τοῦτ´ ἀναστρέψας τά τε	ἄλλα	ἐπ´ αὐτοὺς παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδή
[49, 5]	πάνυ καθ´ ἡσυχίαν τά τε	ἄλλα	καὶ τὸ στρατόπεδον ἐποιήσατο· ἐπεὶ
[49, 33]	πεμφθέντα παρ´ αὐτῆς, τά τε	ἄλλα	καὶ τοὺς στρατιώτας οὓς παρὰ
[49, 14]	τοῖς τε ὑποστρατήγοις ἄλλοις τε	ἄλλα	καὶ τῷ Ἀγρίππᾳ στέφανον χρυσοῦν
[49, 14]	ἀλλὰ τοῖς ἀξιωτάτοις, τά τε	ἄλλα	ὅσα ὑπέσχητο δώσειν καὶ χώραν
[49, 43]	δὲ ἄλλο τι φέροντα, καὶ	ἄλλα	πάμπολλα ὤνια ἐς τὸ μέσον
[49, 40]	ἅρματος ἐσήλασε, καὶ τά τε	ἄλλα	πάντα τῇ Κλεοπάτρᾳ ἐχαρίσατο καὶ
[49, 15]	ἐξῆν ζῶντά τινα ἀφελέσθαι) καὶ	ἄλλα	πολλὰ αὐτῷ προσεψηφίσαντο. ἤδη μὲν
[49, 16]	ἐπιβάλλοντα αὐτῷ διήγαγον. τά τε	ἄλλα	τὰ ἐν τῇ πόλει τῇ
[49, 20]	κατέφυγον. Οὐεντίδιος δὲ τὰ μὲν	ἄλλα	τὰ ἐν τῇ Συρίᾳ μετέωρα
[49, 17]	τὴν στρατηγικὴν ἀπεδύσατο, καὶ εἰπὼν	ἄλλα	τε καὶ ὅτι ἀθρόοι μὲν
[49, 24]	χεῖρας ἤγετο καὶ τῷ Μοναίσῃ	ἄλλα	τε καὶ τρεῖς τῶν Ῥωμαίων
[49, 15]	θεοῦ δή τινος γενόμενος, καὶ	ἄλλα	τε πολλὰ καὶ εἰπὼν καὶ
[49, 19]	μᾶλλον φρονοῦντα εἰδώς, τά τε	ἄλλα	ὡς καὶ πιστότατόν οἱ ὄντα
[49, 1]	τε τῇ ἀδείᾳ καὶ ἐπ´	ἄλλαις	τισὶν ἐλπίσι μετέστη, καὶ τριήρεις
[49, 9]	ὑπὸ τῶν ὡπλισμένων, ἡ δ´	ἄλλη	ἡ προσεχὴς ὑπὸ τοῦ λοιποῦ
[49, 6]	εἶχον. ἔν τε οὖν τῇ	ἄλλῃ	πορείᾳ καὶ ἐν ταῖς διαβάσεσι
[49, 9]	ἐκείνοις ἀντιπαρακελευόμενοι πολλὰ δὲ καὶ	ἀλλήλοις	ἀντιβοῶντες, τοῦ τε τοὺς σφετέρους
[49, 17]	μὲν ὄντες οὔτ´ ὠφελίαν τινὰ	ἀλλήλοις	διαρκῆ παρέξουσιν οὔτε λήσουσι, σκεδασθέντες
[49, 44]	Μῆδον ὁμολογίᾳ· συμμαχήσειν τε γὰρ	ἀλλήλοις,	ὁ μὲν ἐπὶ τοὺς Πάρθους
[49, 8]	βραχείας ἐποιοῦντο. ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν	ἀλλήλοις,	τῷ μὲν Σέξτῳ ὁ Γάλλος
[49, 20]	τε τὸ ἀνέλπιστον καὶ περὶ	ἀλλήλοις,	ὑπό τε τῶν ὁπλιτῶν καὶ
[49, 13]	ἀπλήστως εἶχον, καὶ συλλεγόμενοι κατ´	ἀλλήλους	ᾔτουν ὅ τι τις ἐπόθει.
[49, 2]	ὡς καὶ ἐπ´ ἐλάττους σφῶν	ἀλλήλους	ὄντας ἔπλεον. ~ἐγγὺς δὲ δὴ
[49, 9]	εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἀπείχοντο	ἀλλήλων,	ἀλλὰ καὶ πρός γε τὴν
[49, 2]	κατανάλωσαν· οὔτε γὰρ τὰς δυνάμεις	ἀλλήλων	ᾔδεσαν, καὶ πάντα πρός τε
[49, 3]	κἀκ τούτου πλεονεκτοῦντές τε ἅμα	ἀλλήλων	καὶ ἐλαττούμενοι οἷς εἶπον, ἴσην
[49, 2]	πλεῖστον τοῦ χρόνου ἀποπειρώμενοι μὲν	ἀλλήλων	κατὰ τὸ ἀεὶ παρεῖκον, οὐ
[49, 41]	τὴν Αἴγυπτον τήν τε Κύπρον,	ἄλλην	διανομήν τινα ποιησάμενος, ἔδωκε· τοῦ
[49, 40]	τὴν Αἴγυπτον ἀνεκομίσθη, τήν τε	ἄλλην	λείαν πολλὴν καὶ τὸν Ἀρμένιον
[49, 14]	δημοσίῳ ἔτι τότε οὖσα, προσεξεπρίατο	ἄλλην	τε καὶ παρὰ Καμπανῶν τῶν
[49, 33]	λαφύρων πολλὰ παρ´ αὐτοῦ μήτ´	ἄλλην	τινὰ τιμὴν λαβεῖν, καὶ τὸν
[49, 39]	σφας λάβοι, σκηπτόμενος δι´ οὐδὲν	ἄλλο	αὐτὸν συνειληφέναι ἢ ἵνα τοὺς
[49, 15]	ἀπογραφῶν, καὶ εἰ δή τι	ἄλλο	ἔτι τῷ δημοσίῳ ἐς τὸν
[49, 37]	οὕτως ἁλόντων ἐκείνων καὶ τὸ	ἄλλο	Παννονικὸν ὁμολογίᾳ προσηγάγετο. ~καὶ μετὰ
[49, 13]	στρατιωτῶν βίας ποιεῖν, ὡς καὶ	ἄλλο	τι αὖθίς σφων διὰ τοῦτο
[49, 34]	τε αὐτοὺς ὡς καὶ ἐπ´	ἄλλο	τι, καὶ περισχὼν τῷ στρατῷ
[49, 36]	διὰ τοῦτο εἴτε καὶ δι´	ἄλλο	τι οὕτως ὠνομάδαται· τῶν δὲ
[49, 30]	ἄλλων ἁπάντων ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´	ἄλλο	τι πλὴν ἀσπίδων διὰ πάσης
[49, 43]	τῷ δὲ ἐσθῆτα τῷ δὲ	ἄλλο	τι φέροντα, καὶ ἄλλα πάμπολλα
[49, 42]	φιλοτιμούμενοι, καὶ ὑπεστέλλοντο καὶ ἐμετρίαζον·	ἄλλοι	δὲ καὶ ἐλαχίστην τινὰ ἀρχὴν
[49, 15]	ἀπώσασθαι, ταῦθ´ οὕτω τότε ἐμεγαλοφρονήσατο·	ἄλλοι	δὲ ὅτι, ἐπειδὴ μηδένα τρόπον
[49, 22]	ἀμυνόμενοι, ἔπειτα δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι	ἐν τῇ τοῦ Κρόνου καὶ
[49, 14]	ἔπειτα δὲ ὡς καὶ οἱ	ἄλλοι	ἐνέκειντο, καὶ ἐξ ἐκείνων πάντας
[49, 17]	ἐκεῖθεν ἦλθε· κἀνταῦθα καὶ οἱ	ἄλλοι	κατὰ τύχην ὑπὸ χειμῶνος ἐκπεσόντες
[49, 36]	οὗτοί τε ἀπωλώλεσαν καὶ οἱ	ἄλλοι	κατεστράφατο μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες, ἐπὶ
[49, 10]	τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ	ἄλλοι,	ὅ τε Γάλλος καὶ οἱ
[49, 15]	θείς, ἔπειτα δὲ καὶ οἱ	ἄλλοι	οἱ παραγενόμενοί τε ἐν αὐτῇ
[49, 32]	καὶ ὁ Καῖσαρ οἵ τε	ἄλλοι	οἱ συνόντες αὐτῷ καὶ ἐπολυπραγμόνουν
[49, 40]	ἄγων. καί σφας σὺν τοῖς	ἄλλοις	αἰχμαλώτοις καὶ ἐν ἐπινικίοις τισὶν
[49, 4]	δὲ δὴ χείρω καὶ ἀτοπώτερα	ἄλλοις	προστάττουσι. κἂν ἄρα ποτὲ τῶν
[49, 14]	καταλέξων, ἐπήλπισε. τοῖς τε ὑποστρατήγοις	ἄλλοις	τε ἄλλα καὶ τῷ Ἀγρίππᾳ
[49, 31]	καθ´ ἑκατὸν δραχμὰς καὶ τοῖς	ἄλλοις	τὸ ἱκνούμενον δοθῆναι. ἐπειδή τε
[49, 16]	τε ἐσθῆτα τὴν ἁλουργῆ μηδένα	ἄλλον	ἔξω τῶν βουλευτῶν τῶν ἐν
[49, 43]	ἑτέρου τῇ τελευταίᾳ ἡμέρᾳ ἀποθανόντος	ἄλλον	ἐς τὰς περιλιπεῖς ὥρας ἐφείλετο.
[49, 24]	ἔτ´ ὄντα· οὔτε γὰρ ἂν	ἄλλον	τινὰ τῶν βαρβάρων, ἄν γέ
[49, 22]	σταυρῷ προσδήσας, ὃ μηδεὶς βασιλεὺς	ἄλλος	ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων ἐπεπόνθει, καὶ
[49, 17]	οἱ τῶν πλειόνων, καὶ, ἄλλων	ἄλλοσε	ἀποχωρησάντων, αὐτὸς ἐς τὴν Ἀσίαν
[49, 7]	Μεσσήνην πεφευγότα καὶ τὸν Δημοχάρην	ἄλλοσέ	ποι ἀπεληλυθότα, ἐπεραιώθη ἐς τὴν
[49, 23]	πρώτων ἐγκαταλιπόντας αὐτὸν τοὺς μὲν	ἄλλοσε	τοὺς δὲ καὶ πρὸς τὸν
[49, 32]	ὁ Ἀντώνιος (ἐν γὰρ τοῖς	ἀλλοτρίοις	ἐμεγαλοφρονεῖτο) κακῶς παρὰ τοῖς πολίταις
[49, 36]	τε ἅμα καὶ ἐκ τῶν	ἀλλοτρίων	τρέφῃ, πᾶν τὸ τῷ κρείττονι
[49, 22]	ἀναλοῦτο καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν	ἀλλοτρίως	οἱ διὰ τὴν τοῦ Οὐεντιδίου
[49, 34]	κληρουχήσοντας ἔπεμψε, νομίσας καὶ τοὺς	ἄλλους	ἐκ τούτου καὶ ἐπελπίσειν καὶ
[49, 30]	πλινθίῳ τινὶ τάσσονται, καὶ τοὺς	ἄλλους,	ἔξω τε βλέποντες καὶ τὰ
[49, 35]	ἐγένετο, τότε δὲ τοὺς μὲν	ἄλλους	ἑτέροις τισὶ καταστρέψασθαι προσέταξεν, αὐτὸς
[49, 14]	ἔδωκε. κἀκ τούτου τούς τε	ἄλλους	πολλὰ ὡς ἑκάστους, καὶ τοὺς
[49, 11]	παραλαβὼν τήν τε θυγατέρα καὶ	ἄλλους,	τά τε χρήματα καὶ τὰ
[49, 5]	ἀφίκετο, καὶ μαθὼν παρόντα αὐτὸν	ἄλλους	τε διὰ ταχέων ἀκραιφνεῖς ἐς
[49, 37]	καὶ ἔν τε τῷ ποταμῷ	ἄλλους	τε συχνοὺς καὶ τὸν Μηνᾶν
[49, 38]	τούς τε Σαλάσσους καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς μετ´ αὐτῶν νεωτερίσαντας ὁ
[49, 14]	ὃ μήτε πρότερον μήτ´ αὖθις	ἄλλῳ	τῳ ἐγένετο. καὶ ὅπως γε
[49, 21]	ἐπινικίοις πομπεύσας ποτὲ μετὰ τῶν	ἄλλων	αἰχμαλώτων αὐτὸς ἐπινίκια τῶν Πάρθων
[49, 17]	πεισθέντων οἱ τῶν πλειόνων, καὶ,	ἄλλων	ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς ἐς τὴν
[49, 30]	ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν	ἄλλων	ἁπάντων ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´ ἄλλο
[49, 9]	τῇ δ´ ἀληθείᾳ καὶ τῶν	ἄλλων	ἐγένετο· οἵ τε γὰρ ἐν
[49, 8]	νεοχμωθῆναί τι, ἔγνω, καίτοι τῶν	ἄλλων	ἕνεκα ἥκιστα ἐπειγόμενος· οὔτε γὰρ
[49, 12]	ἐπέθεντο αὐτῷ, καί τινας τῶν	ἄλλων	καὶ ἀπέκτειναν· ἐκεῖνος γὰρ ἐν
[49, 29]	αὐτὸ ποιῆσαι ἐν τοῖς τῶν	ἄλλων	ὀφθαλμοῖς κατετόξευσαν. τούτου τε οὖν
[49, 23]	καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τῶν	ἄλλων	τοὺς γενναιοτάτους ἔφθειρε, καὶ πολλὰ
[49, 22]	ἐπέραινεν, ἀλλ´ ὅ τε χρόνος	ἄλλως	ἀναλοῦτο καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν
[49, 15]	ἀδυναμίαν ἐποιήσατο. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ἄλλως	ἐθρυλεῖτο, τότε δὲ οἰκίαν τε
[49, 6]	δέ, ὥς γε ὁπλῖται, οὔτ´	ἄλλως	ἐπιδιώκειν σφᾶς ὑπὸ τοῦ βάρους
[49, 13]	αὐτῷ ταῦτα οἱ στρατιῶται ἐστασίασαν·	ἄλλως	τε γὰρ οὐκ ὀλίγοι ὄντες
[49, 7]	γε τελευταίᾳ παντελῶς αὐτοὺς ἐκάκωσαν,	ἄλλως	τε καὶ τοῦ Σέξτου τῷ
[49, 24]	αὐτῶν ταῦτα δείσας ὁ Φραάτης,	ἄλλως	τε καὶ τῶν Πάρθων χαλεπῶς
[49, 44]	ἐν τῇ τοῦ Στατιανοῦ μάχῃ	ἁλόντα.	κἀκ τούτου ὁ μὲν Ἀντώνιος
[49, 24]	ἐν τῇ τοῦ Κράσσου συμφορᾷ	ἁλόντας	κομίσασθαι, ἵνα ἀπαράσκευον τὸν βασιλέα
[49, 37]	γὰρ ἀθυμήσαντες ἐνέδοσαν. καὶ οὕτως	ἁλόντων	ἐκείνων καὶ τὸ ἄλλο Παννονικὸν
[49, 16]	ἐποιήσατο, τήν τε ἐσθῆτα τὴν	ἁλουργῆ	μηδένα ἄλλον ἔξω τῶν βουλευτῶν
[49, 39]	βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν ἀργυραῖς	ἁλύσεσιν·	αἰσχρὸν γάρ, ὡς ἔοικεν, ἦν
[49, 12]	τάφρευμα ἐπολιόρκει. φοβηθέντες οὖν τὴν	ἅλωσιν	κοινῇ μὲν οὐδὲν διὰ τὴν
[49, 3]	ἐχρῶντο. κἀκ τούτου πλεονεκτοῦντές τε	ἅμα	ἀλλήλων καὶ ἐλαττούμενοι οἷς εἶπον,
[49, 29]	τε ἀπὸ παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα	ἅμα	ἀνέπτυξαν, καὶ τοῖς πλησίοις ἀντιπρόσωποι
[49, 8]	στρατοπέδου προπαρέτασσε, καὶ ὁ Ἀγρίππας	ἅμα	ἐπιπλέων ἀπεσάλευεν· ὁ γὰρ Σέξτος
[49, 30]	τοξοτῶν ποτε περιστοιχισθέντες κυπτάζουσι πάντες	ἅμα	(καὶ γὰρ καὶ οἱ ἵπποι
[49, 36]	δὴ τοὺς στρατιώτας ἀσκῇ τε	ἅμα	καὶ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων τρέφῃ,
[49, 31]	ταῦτ´ ἐν χειμῶνι, ἐδύναντο, καὶ	ἅμα	καὶ μάτην ταλαιπωρήσειν ἔμελλον (ὑποστρέψαι
[49, 37]	ἀγαγών, προσέβαλέ σφισι τῷ πεζῷ	ἅμα	καὶ ταῖς ναυσί, καί τινας
[49, 34]	οὕτω τήν τε ἑαυτῶν ἀσθένειαν	ἅμα	καὶ τὸ τοῦ Καίσαρος φρόνημα
[49, 5]	ἀντενεβίβασε καὶ ἐκείναις τε αὐτῷ	ἅμα	καὶ τοῖς ὁπλίταις κατὰ γῆν
[49, 27]	ὁ Ἀντώνιος, καὶ φοβηθείς τε	ἅμα	τὴν μεγαλαυχίαν αὐτοῦ, καὶ πιστεύσας
[49, 21]	τούτου καὶ ἐκ τοῦ παραλόγου	ἅμα	τῆς τύχης μείζω λαβεῖν· ἐν
[49, 39]	Νικόπολιν τὴν τοῦ Πομπηίου αἰφνίδιον	ἅμα	τῷ ἦρι ἦλθε, κἀνταῦθα αὐτὸν
[49, 15]	τε τῶν Τυρσηνῶν στασιάσαντα ἔπειτα	ἅμα	τῷ τῆς νίκης αὐτοῦ πυθέσθαι
[49, 44]	καὶ Λούκιον Φλάουιον ποιήσας τε	ἅμα	ὕπατον καὶ παύσας (συνῆν γὰρ
[49, 2]	ἡμέρα τε ὑπέφηνε, καὶ ἀμφότεροι	ἅμα	ὡς καὶ ἐπ´ ἐλάττους σφῶν
[49, 14]	διῴκησε, καὶ τὴν Λιβύην ἑκατέραν	ἀμαχεὶ	διὰ Στατιλίου Ταύρου παρεστήσατο, τῷ
[49, 8]	ὑπῆν, ἐξ ὧν ἤλπιζεν αὐτὸν	ἀμαχεὶ	οὐ πολλῷ ὕστερον καταλύσειν. ἐπεὶ
[49, 39]	θησαυροὶ ἦσαν περιῆγεν, εἴ πως	ἀμαχεί	σφας λάβοι, σκηπτόμενος δι´ οὐδὲν
[49, 4]	προστάττουσι. κἂν ἄρα ποτὲ τῶν	ἀμεινόνων	τι ἀναγκασθῶσί σφισιν ἐπιτρέψαι, βαρύνονταί
[49, 23]	καὶ τὸ γένος τὸ μητρόθεν	ἀμείνους	αὐτοῦ ἦσαν, καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον
[49, 22]	συνθήκας, ὅπως εὐπρεπῶς ἀπαναστῇ, ἐποιήσατο.	ἀμέλει	αὐτὸς μὲν οὔτε ὁμήρους, πλὴν
[49, 22]	ὑπὲρ τοῦ τεμένους τοῦ θεοῦ	ἀμυνόμενοι,	ἔπειτα δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[49, 20]	ὄντες, ἀπεώσθησαν, κἀνταῦθα ἀνδρείως μὲν	ἀμυνόμενοι	(κατάφρακτοι γὰρ οἱ πλείους αὐτῶν
[49, 32]	τε οὕτως ἔπραξε, καὶ δυναστείας	Ἀμύντᾳ	μὲν Γαλατίας, καίπερ γραμματεῖ τοῦ
[49, 21]	αὐτῇ ἡμέρᾳ ἑκατέρου τοῦ ἔτους	ἀμφότερα	συνηνέχθη, νομίζοντες ἀνταποδεδωκέναι. καὶ συνέβη
[49, 26]	τὴν τροφὴν ἐλάμβανον, ἐξήρκουν ἐς	ἀμφότερα,	ὥστε καὶ τὴν προσεδρείαν καὶ
[49, 2]	προσμίξων. ἡμέρα τε ὑπέφηνε, καὶ	ἀμφότεροι	ἅμα ὡς καὶ ἐπ´ ἐλάττους
[49, 8]	Σέξτου προσεπολέμει. καὶ οὕτως ἐκεῖθεν	ἀμφότεροι,	ἐπειδὴ μηδὲν ἐπέραινον, πρὸς τὸ
[49, 3]	τὰ μὲν πρῶτα ἐταράχθησαν ὁμοίως	ἀμφότεροι,	καί τινες καὶ πρύμναν ἐκρούσαντο·
[49, 2]	καὶ πρὸς τὸ φοβερώτερον παρ´	ἀμφοτέροις	περὶ τῶν ἑτέρων ἐλογοποιεῖτο. τέλος
[49, 21]	ἐχρήσατο, καίτοι καὶ ἱερομηνίας ἐπ´	ἀμφοτέροις	τοῖς ἔργοις καὶ ἐπινίκια δι´
[49, 10]	ἦσαν, οὕτω τε ταῦτα παρ´	ἀμφοτέρων	ὁμοίως ἐγίγνετο, καί τι καὶ
[49, 9]	γῇ συνέμιξαν καὶ ὁ πεζὸς	ἀμφοτέρων	ὁμοίως ἐπ´ αὐτῆς τῆς ῥαχίας
[49, 27]	αὐτοὺς πολλὰ τέλος τὴν εἰρήνην,	ἄν	γε παραχρῆμα ἀποστρατοπεδεύσωνται, δώσειν ὑπέσχετο.
[49, 24]	ἂν ἄλλον τινὰ τῶν βαρβάρων,	ἄν	γέ τι τοιοῦτο ποιήσῃ, σφετερίσασθαι
[49, 27]	μεγαλαυχίαν αὐτοῦ, καὶ πιστεύσας ὅτι,	ἄν	που μεταστῇ, σπείσεται, ἀπανέστη, μηδὲν
[49, 25]	τῇ μάχῃ, ἀλλὰ καὶ δυνηθεὶς	ἄν,	ὥς φασί τινες, ἐπικουρῆσαι τοῖς
[49, 24]	ἐπικρατείᾳ ἔτ´ ὄντα· οὔτε γὰρ	ἂν	ἄλλον τινὰ τῶν βαρβάρων, ἄν
[49, 6]	κρείττονι τοῖς ὁπλίταις ὄντι, ἥξειν,	ἂν	δέ πῃ προχωρῇ, δυοῖν θάτερον,
[49, 24]	τρεῖς τῶν Ῥωμαίων πόλεις, μέχρις	ἂν	διαπολεμήσῃ, νέμεσθαι ἔδωκε, καὶ προσέτι
[49, 3]	ἐν μὲν ταύτῃ καὶ κρατῆσαι	ἂν	ἐλπίσαντες, ἐν δὲ ἐκείνῃ πασσυδὶ
[49, 30]	καὶ ἵππους καὶ ὀχήματα, ὁσάκις	ἂν	ἐν κοίλῳ τινὶ καὶ στενῷ
[49, 1]	οὗ ἦρχε προέδωκε, διὰ κενῆς	ἂν	καὶ τότε ὁ ἐπίπλους τῷ
[49, 18]	ἐκεῖνος οὐκ ἔφη οἱ σπείσεσθαι	ἂν	μὴ τάς τε ναῦς καὶ
[49, 14]	ὅτι οὐδενὶ ἔτ´ αὐτῶν, οὐδ´	ἂν	τὰ μάλιστα ἐθελήσῃ, χρήσεται. ἀκούσαντες
[49, 18]	ἄδειαν αὐτῷ καὶ τὴν εὔνοιαν,	ἂν	τὰ ὅπλα κατάθηται, ὑποσχομένου δώσειν,
[49, 10]	τὴν ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς	ἂν	φυγεῖν προσεχώρησε τῷ Καίσαρι. τὸ
[49, 30]	καὶ ἐπ´ αὐτὸ τὸ τεῖχος	ἀναβιβάζουσί	τινας, ἢ ὑπὸ τοξοτῶν ποτε
[49, 40]	προσεκύνησαν, καίτοι πολλὰ μὲν καὶ	ἀναγκαζόμενοι	πολλὰ δὲ καὶ ἐλπίσιν ἀναπειθόμενοι,
[49, 4]	ἄρα ποτὲ τῶν ἀμεινόνων τι	ἀναγκασθῶσί	σφισιν ἐπιτρέψαι, βαρύνονταί τε καὶ
[49, 41]	αὐτοῦ ἐλπίσι τὸν Καίσαρα ἤτοι	ἀναγκάσωσιν,	ἅτε καὶ παρόντα, τῶν ὅπλων
[49, 36]	ταῦτα δὲ οὐκ ἀκούσας οὐδ´	ἀναγνοὺς	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἔργῳ μαθὼν
[49, 43]	αὐτῶν αἱ περίοδοι τῶν περιδρόμων	ἀναδεικνύωνται.	καὶ προσέτι καὶ ἔλαιον καὶ
[49, 15]	τέλος ἔς τε τὸ Καπιτώλιον	ἀναδραμὼν	καὶ τὸ ξίφος πρὸς τοὺς
[49, 5]	τινα ἐκ τῆς θαλάσσης αὐτόματον	ἀναθορόντα	πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ προσπεσεῖν·
[49, 9]	μικρᾷ ἐχρῶντο, τούς τε ναυμαχοῦντας	ἀνακαλοῦντες	καὶ τοὺς θεοὺς ἐπιβοώμενοι, καὶ
[49, 8]	αὐτῷ, δεινὸν δ´ εἰ πάντα	ἀνακοινοῖτο)	διακινδυνεῦσαι ὅτι τάχιστα, πρὶν νεοχμωθῆναί
[49, 7]	ὁσάκις ἔξω τῆς οἰκίας ἐδείπνει,	ἀνακομίζεσθαι.	~τῷ δ´ οὖν Καίσαρι ἐς
[49, 27]	ἠνώχλουν, σκεδαννυμένοις δὲ δὴ καὶ	ἀνακομιζομένοις	προσέπιπτον ἀνέλπιστοι. προσκαθημένου δ´ οὖν
[49, 22]	ἀλλ´ ὅ τε χρόνος ἄλλως	ἀναλοῦτο	καὶ τὰ τῶν στρατιωτῶν ἀλλοτρίως
[49, 31]	τοῖς λοιποῖς οἴκοθεν, τὸ μὲν	ἀνάλωμα	ἑαυτοῦ τὴν δὲ δὴ τῆς
[49, 43]	ἐμισθώσατο, ἵνα μηδεὶς μηδὲν αὐτοῖς	ἀναλώσῃ.	καὶ τέλος σύμβολά τέ τινα
[49, 40]	ἀναγκαζόμενοι πολλὰ δὲ καὶ ἐλπίσιν	ἀναπειθόμενοι,	ἀλλ´ ὀνομαστί ἑ προσαγορεύσαντες δόξαν
[49, 37]	παραυτίκα μὲν ὑπὸ τῶν δυνατῶν	ἀναπεισθέντες	ὡμολόγησάν τε αὐτῷ καὶ ὁμήρους
[49, 3]	προσπίπτοντες καὶ τὰς παρεξειρεσίας αὐτῶν	ἀναρρηγνύντες,	ἐτίτρωσκον, ἀπὸ δὲ δὴ τῶν
[49, 11]	ἐπὶ δὲ λόφον τινὰ καρτερὸν	ἀναστρατοπεδευσάμενος	ἐγκλήματα ἐποιεῖτο, καταλέγων πάνθ´ ὅσα
[49, 34]	αὐτοῦ ἐπανέστησαν. δι´ οὖν τοῦτ´	ἀναστρέψας	τά τε ἄλλα ἐπ´ αὐτοὺς
[49, 6]	διώκειν χαλεπωτέρους σφᾶς ἐν τῇ	ἀναστροφῇ,	ἅτε καὶ μονούμενοι ταῖς ἐκδρομαῖς,
[49, 2]	πάντας αὐτοὺς ἰδεῖν ἠδυνήθη μήτ´	ἀναχθῆναί	τις αὐτῶν ἠθέλησε, κατεφρόνησεν αὐτῶν,
[49, 4]	αἱροῦνται. δεῖν οὖν παρῄνει τὸν	ἄνδρα	τὸν σωθησόμενον τῆς μὲν δυσχερείας
[49, 26]	πολιορκησόντων καταλείπειν, καὶ πολλοὺς μὲν	ἄνδρας	ἐν τούτῳ πολλὰς δὲ καὶ
[49, 3]	τε γὰρ Σέξτειοι τοὺς μὲν	ἄνδρας	τοὺς ἐναντίους τῷ ῥοθίῳ ἐξέπλησσον,
[49, 43]	προῖκα δι´ ἔτους καὶ τοῖς	ἀνδράσι	καὶ ταῖς γυναιξὶ λοῦσθαι παρέσχε·
[49, 36]	καὶ ἐσθίουσιν ὁμοίως καὶ πίνουσιν)	ἀνδρειότατοι	δ´ οὖν διὰ πάντων ὧν
[49, 20]	καὶ ἱππῆς ὄντες, ἀπεώσθησαν, κἀνταῦθα	ἀνδρείως	μὲν ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι γὰρ οἱ
[49, 38]	τὰ μὲν ἐπινίκια ψηφισθέντα οἱ	ἀνεβάλετο,	τῇ δ´ Ὀκταουίᾳ τῇ τε
[49, 41]	ἐν τῷ κοινῷ τι αὐτῶν	ἀνεγνώσθη·	ὅ τε γὰρ Δομίτιος καὶ
[49, 1]	τὰς μὲν ἔκαυσε τὰς δ´	ἀνεδήσατο.	εἰ δὲ μὴ αὖθις ἐπί
[49, 26]	ποι αὐτοὺς ὑπὸ δέους καὶ	ἀνεθάρσησε.	κἀκ τούτου συμβαλών σφισιν οὐ
[49, 5]	δεινῶς ἤχθετο. καὶ οὐ πρότερον	ἀνεθάρσησε	πρὶν ἰχθύν τινα ἐκ τῆς
[49, 32]	Πτολεμαῖον τὸν καὶ Φιλάδελφον ἐπικληθέντα,	ἀνείλετο,	καὶ ὅτι πολλὰ μὲν τῆς
[49, 38]	αὐτὸς δὲ ἐς τὴν Ῥώμην	ἀνεκομίσθη,	καὶ τὰ μὲν ἐπινίκια ψηφισθέντα
[49, 33]	ἀφικνεῖσθαι, οὐκέτι περαιτέρω προεχώρησεν ἀλλὰ	ἀνεκομίσθη,	καίτοι καὶ παραυτίκα οἴκαδε αὐτῇ
[49, 40]	κατέλιπε καὶ ἐς τὴν Αἴγυπτον	ἀνεκομίσθη,	τήν τε ἄλλην λείαν πολλὴν
[49, 42]	ἐκλιπὸν φθορᾷ τῶν ὀχετῶν, καὶ	ἀνεκτήσατο	δαπάνῃ οἰκείᾳ καὶ ἐπὶ πολλὰ
[49, 7]	Καῖσαρ καὶ ἐπαίνοις καὶ δωρεαῖς	ἀνεκτήσατο,	καίπερ ὑπεροπτικώτατά σφισιν ἐπὶ τῇ
[49, 38]	τῆς Σισκίας ἐκπεσών, ὅμως μάχαις	ἀνεκτήσατο,	τούς τε Σαλάσσους καὶ τοὺς
[49, 17]	τό τε σχῆμα τὸ στρατηγικὸν	ἀνέλαβε,	καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ τὴν
[49, 22]	ἡ τοῦ Κρόνου ἐνέστη, καὶ	ἀνελθόντας	ἐς αὐτὸ πάντα μετὰ τῶν
[49, 7]	τῶν ἤδη τεθνηκότων ὑπὸ τῆς	ἀνελπιστίας	εἶναι. οἱ δὲ δὴ τραυματίαι
[49, 27]	δὲ δὴ καὶ ἀνακομιζομένοις προσέπιπτον	ἀνέλπιστοι.	προσκαθημένου δ´ οὖν καὶ ὣς
[49, 20]	ταραττόμενοι δὲ πρός τε τὸ	ἀνέλπιστον	καὶ περὶ ἀλλήλοις, ὑπό τε
[49, 19]	ἔλεγε) καὶ τοῦτο αὐτόν τ´	ἀνέπεισε	πιστεῦσαι, καὶ τὸν Πάκορον δι´
[49, 7]	τὴν ναυμαχίαν πρὸς τὴν Λιπάραν	ἀνέπλευσε,	μαθὼν δὲ τόν τε Σέξτον
[49, 29]	ἀπὸ παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα ἅμα	ἀνέπτυξαν,	καὶ τοῖς πλησίοις ἀντιπρόσωποι ὡς
[49, 5]	εἰποῦσίν οἱ ὅτι δουλώσεται αὐτήν,	ἀνερρώσθη.	~καὶ ὁ μὲν τὸν Ἀγρίππαν
[49, 12]	δέ του μηδεὶς κύριος εὑρίσκετο,	ἀνεσκολοπίζετο.	τῶν τε πόλεων αἱ μὲν
[49, 34]	μετεβάλοντο, καὶ πολλὰ αὐτὸν ἱκετεύσαντες	ἀνεστρατεύσαντο.	ὁ γὰρ Καῖσαρ στρατιωτῶν τε
[49, 6]	ἐπῄεσαν ὁπότε καιρὸς εἴη, καὶ	ἀνέστρεφον	διὰ βραχέος· οἱ δέ, ὥς
[49, 18]	δὲ ταῦτα ὁ Ἀντώνιος οὐκ	ἀνέστρεψεν,	ἀλλὰ τό τε ναυτικὸν καὶ
[49, 13]	ὑπετόπουν καὶ διὰ τοῦθ´ ἑαυτοὺς	ἀνετίμων·	ὧν γὰρ ἀπαιτοῦντες οὐκ ἐτύγχανον,
[49, 38]	εἰκόνας καὶ τὸ τὰ σφέτερα	ἄνευ	κυρίου τινὸς διοικεῖν, τό τε
[49, 12]	δίαιταν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ οὐκ	ἄνευ	φυλακῆς εἶχε· τῶν δὲ δὴ
[49, 3]	δ´ ἑτέρους οἵ τε διέκπλοι	ἀνέφερον,	πρός τε τὴν ῥώμην τῶν
[49, 7]	εἴτε γὰρ φέροιντο, καὶ τοὺς	ἀνέχοντάς	σφας προσαπώλλυσαν, εἴτε καὶ κατελείποντο,
[49, 25]	ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς τὴν οἰκείαν	ἀνεχώρησεν,	~ὁ δ´ Ἀντώνιος ἠπείχθη μὲν
[49, 42]	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος πολίαρχοι, παῖδες	ἄνηβοι,	ἐξ ἱππέων ἀλλ´ οὐκ ἐκ
[49, 16]	λοιπῇ Ἰταλίᾳ Γάιός τις Μαικήνας,	ἀνὴρ	ἱππεύς, καὶ τότε καὶ ἔπειτα
[49, 39]	πρεσβύτατον τῶν παίδων αὐτοῦ βασιλέα	ἀνθείλοντο,	ἔδησεν αὐτὸν ἀργυραῖς ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν
[49, 44]	προσέτι καὶ τοὺς ἐκείνου κατασχόντος	ἀνθηττήθη	τε καὶ ἑάλω, καὶ οὕτως
[49, 2]	τηρῶν, τῷ δ´ Ἀγρίππᾳ Δημοχάρην	ἀνθορμεῖν	ἐν Μύλαις ἐκέλευσεν. οὗτοι οὖν
[49, 14]	εὔλογά τε αὐτοὺς ἀξιοῦν καὶ	ἀνθρωπίνων	δεῖσθαι, διῆκε πρώτους μὲν τοὺς
[49, 43]	κἀν τῷ ἱπποδρόμῳ σφαλλομένους τοὺς	ἀνθρώπους	περὶ τὸν τῶν διαύλων ἀριθμὸν
[49, 23]	καὶ ὃς παραλαβὼν αὐτὴν ἀνοσιώτατος	ἀνθρώπων	ἐγένετο· τούς τε γὰρ ἀδελφοὺς
[49, 36]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ, κακοβιώτατοι δὲ	ἀνθρώπων	ὄντες (οὔτε γὰρ γῆς οὔτε
[49, 23]	ἐνεχείρισε, καὶ ὃς παραλαβὼν αὐτὴν	ἀνοσιώτατος	ἀνθρώπων ἐγένετο· τούς τε γὰρ
[49, 42]	ὕπατοι ἐποίησαν· ἔν τε ταῖς	ἀνοχαῖς	αἱρετοὶ ὑπὸ τοῦ Καίσαρος πολίαρχοι,
[49, 16]	ἔπραξαν, οὔτε πολίαρχος ἐς τὰς	ἀνοχὰς	ἀπεδείχθη, ἀλλ´ ἐκ τῶν στρατηγῶν
[49, 5]	προσέμιξε, τούτοις μὲν οὐδ´ ἐπεξῆλθεν,	ἀνταναχθεὶς	δὲ καταφρονήσει τῆς τε ὀλιγότητος
[49, 8]	ταῦθ´ ὑπὸ τῶν συμμάχων ἐγκαταλειφθῇ,	ἀνταναχθῆναί	ποτε ταῖς ναυσὶ προσέταξε· καὶ
[49, 43]	ἀφεῖναι ἠθέλησε, τὸν υἱὸν αὐτοῦ	ἀνταπέδειξε·	καὶ στρατηγοῦ ἑτέρου τῇ τελευταίᾳ
[49, 21]	τοῦ ἔτους ἀμφότερα συνηνέχθη, νομίζοντες	ἀνταποδεδωκέναι.	καὶ συνέβη γε τῷ Οὐεντιδίῳ
[49, 12]	προσχωρήσασαι συγγνώμης ἔτυχον, αἱ δ´	ἀντάρασαι	ἐδικαιώθησαν. ~πράσσοντι δ´ αὐτῷ ταῦτα
[49, 18]	τὰ ὅπλα κατάθηται, ὑποσχομένου δώσειν,	ἀντέγραψε	μὲν ὡς καὶ πεισθησόμενός οἱ,
[49, 44]	ἐπὶ τούτῳ στρατιώτας τέ τινας	ἀντέδοσάν	σφισι, καὶ ὁ μὲν τῆς
[49, 6]	ἔπασχον μὲν πολλὰ καὶ δεινά,	ἀντέδρων	δὲ οὐδέν· εἰ γάρ που
[49, 14]	ἣν καὶ νῦν ἔτι καρποῦνται,	ἀντέδωκε.	ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον ἐγένετο·
[49, 12]	δὲ πρὸς μὲν ταῦτα οὐδὲν	ἀντεῖπε,	νομίσας δὲ δὴ πάντα τὰ
[49, 5]	ταχέων ἀκραιφνεῖς ἐς τὰς ναῦς	ἀντενεβίβασε	καὶ ἐκείναις τε αὐτῷ ἅμα
[49, 3]	δὲ ἐκείνῃ πασσυδὶ ἀπολεῖσθαι προσδοκήσαντες,	ἀντεξώρμησαν	καὶ συμμίξαντες ἐναυμάχησαν. ἦσαν δὲ
[49, 41]	νικησάντων δὲ ἐν τούτῳ ἐκείνων,	ἀντεπεκράτησεν	ὁ Καῖσαρ μηδὲν τῶν περὶ
[49, 14]	ἀντὶ τῶν ἀπολομένων νεῶν ἀριθμὸν	ἀντέπεμψε.	~κἀν τούτῳ τά τε τῶν
[49, 8]	ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν ἐλαττούμενος οὐδετέρωσε	ἀντεπεξῄει.	καὶ τοῦτο καὶ ἐπὶ πλείους
[49, 11]	Σικελίας ὡς καὶ συγκαταστρεψάμενος αὐτὴν	ἀντεποιεῖτο.	καὶ ὁ μὲν ταῦτά τε
[49, 8]	ὁ Σέξτος περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον	ἀντεστρατοπεδεύσατο·	καὶ μάχην μὲν οὐδεμίαν εὐθὺς
[49, 1]	τε τὰς ἐμβολὰς τῶν ἐναντίων	ἀντέχειν,	καὶ τοὺς ἐμβόλους αὐτῶν, ἅτε
[49, 3]	Καίσαρος ἐπιβατῶν ἡ τόλμα αὐτῶν	ἀντήρκει·	αὐτόμολοι γὰρ οἱ πλείους ἐκ
[49, 38]	καὶ τῶν στρατιωτῶν τισι κριθὴν	ἀντὶ	τοῦ σίτου δοθῆναι, καὶ ἑτέρους
[49, 27]	Ἀντώνιος καὶ κριθὴν πᾶσιν αὐτοῖς	ἀντὶ	τοῦ σίτου ἔδωκε καὶ ἐδεκάτευσέ
[49, 14]	τῷ τε Ἀντωνίῳ τὸν ἴσον	ἀντὶ	τῶν ἀπολομένων νεῶν ἀριθμὸν ἀντέπεμψε.
[49, 9]	ἀντιπαρακελευόμενοι πολλὰ δὲ καὶ ἀλλήλοις	ἀντιβοῶντες,	τοῦ τε τοὺς σφετέρους ῥᾷον
[49, 22]	Ἀντώνιος ἄρχειν ἐπέτρεψε, τὸν δ´	Ἀντίγονον	ἐμαστίγωσε σταυρῷ προσδήσας, ὃ μηδεὶς
[49, 22]	νόσῳ ταλαιπωρηθέντας ἐχειρώσατο, καὶ τὸν	Ἀντίγονον	τοὺς φρουροὺς τοὺς παρ´ ἑαυτῷ
[49, 8]	ἱππομαχίας δέ τινας βραχείας ἐποιοῦντο.	ἀντικαθημένων	δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις, τῷ μὲν
[49, 37]	γὰρ οἱ βάρβαροι μονόξυλα πλοῖα	ἀντικατασκευάσαντες	διεκινδύνευον, καὶ ἔν τε τῷ
[49, 39]	αὐθημερὸν ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον	ἀντικαταστήσας·	ὅθεν εἰσὶν οἳ τοῦτον ἀλλ´
[49, 20]	οἱ δὲ καὶ πρὸς τὸν	Ἀντίοχον	ἐς τὴν Κομμαγηνὴν κατέφυγον. Οὐεντίδιος
[49, 20]	κατεστήσατο· αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὸν	Ἀντίοχον,	πρόφασιν μὲν ὅτι τοὺς ἱκέτας
[49, 23]	ἀδελφοὺς τοὺς ἐκ τῆς τοῦ	Ἀντιόχου	θυγατρὸς γεγεννημένους ἐδολοφόνησεν, ὅτι καὶ
[49, 22]	ἃ ᾔτησεν ἔλαβε, τῷ δ´	Ἀντιόχῳ	θάνατον Ἀλεξάνδρου τινὸς αὐτομολήσαντος παρ´
[49, 22]	ὁ Ἀντώνιος προσέβαλε μὲν τῷ	Ἀντιόχῳ,	καὶ κατακλείσας αὐτὸν ἐς Σαμόσατα
[49, 9]	καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ ἠγωνίζοντο.	ἀντιπάλου	γὰρ ἐπὶ πολὺ τῆς μάχης
[49, 3]	ἐκ τοῦ τῶν ὑπαρχόντων σφίσιν	ἀντιπάλου	εἶχον· καὶ διὰ τοῦτο χρόνῳ
[49, 4]	ἐξαρκεῖν οἱ τὸ τρέψαι τοὺς	ἀντιπάλους	ἡγεῖτο. καὶ γὰρ εἰώθει λέγειν
[49, 9]	λοιδοροῦντες, καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνοις	ἀντιπαρακελευόμενοι	πολλὰ δὲ καὶ ἀλλήλοις ἀντιβοῶντες,
[49, 32]	Ἀρχελάων ἐκείνων τῶν τοῖς Ῥωμαίοις	ἀντιπολεμησάντων	ἦν, ἐκ δὲ μητρὸς ἑταίρας
[49, 29]	ἅμα ἀνέπτυξαν, καὶ τοῖς πλησίοις	ἀντιπρόσωποι	ὡς ἕκαστοι προσπεσόντες παμπληθεῖς, οἷα
[49, 3]	ἐκ τοῦ κούφως ἐσκευάσθαι ἐπιβαινόντων,	ἀντιρρόπως	ἠλαττοῦντο. κἀν τούτῳ καὶ τῶν
[49, 5]	παρέλιπεν, ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιβὰς τῶν	Ἀντωνιείων	νεῶν πρὸς Ταυρομένιον ἐπεραιώθη, οὐ
[49, 23]	τοὺς δὲ καὶ πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἀποχωρῆσαι, ἐν οἷς καὶ ὁ
[49, 25]	τοῦτ´ ἐποίησεν οὔτε πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς τὴν οἰκείαν
[49, 17]	καὶ κατεχόντων, ἐπειδὴ τόν τε	Ἀντώνιον	δυστυχήσαντα ἐν τῇ Μηδίᾳ ἐπύθετο
[49, 17]	ἐπεραιώθη, γνώμην ἔχων πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	εὐθὺς ὁρμῆσαι. γενόμενος δὲ ἐν
[49, 13]	μὲν πόλεμον τὸν πρὸς τὸν	Ἀντώνιόν	οἱ ἐσόμενον ὑπετόπουν καὶ διὰ
[49, 14]	πρώτους μὲν τοὺς ἐπὶ τὸν	Ἀντώνιον	πρὸς τὴν Μούτιναν στρατεύσαντας αὐτῷ,
[49, 0]	Καῖσαρ Παννονίους κατεστρέψατο. ε. Ὡς	Ἀντώνιος	Ἀρταουάσδην τὸν Ἀρμενίων βασιλέα ἀπατήσας
[49, 22]	μὲν οὖν Ἡρώδῃ τινὶ ὁ	Ἀντώνιος	ἄρχειν ἐπέτρεψε, τὸν δ´ Ἀντίγονον
[49, 34]	καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ ὁ	Ἀντώνιος	αὐτοὺς σφετερίσηται, συγγιγνώσκειν τέ σφισιν
[49, 44]	τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ κληθείσας κατεσκεύασεν.	~Ἀντώνιος	δὲ ἐν τούτῳ ἤλασε μὲν
[49, 39]	ὁ Ταῦρος ὁ Στατίλιος ἐπολέμησεν.	~Ἀντώνιος	δὲ ἐν τούτῳ τῆς μὲν
[49, 31]	οὖν χελώνη αὕτη τοιουτότροπός ἐστιν,	Ἀντώνιος	δὲ ὑπὸ μὲν τῶν πολεμίων
[49, 32]	μὲν τούτοις ἧττόν πως ὁ	Ἀντώνιος	(ἐν γὰρ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐμεγαλοφρονεῖτο)
[49, 21]	δὲ ἤδη αὐτῷ ὄντι ὁ	Ἀντώνιος	ἐξαίφνης ἐπιστὰς οὐ μόνον οὐχ
[49, 18]	ἐζώγρησαν. μαθὼν δὲ τοῦτο ὁ	Ἀντώνιος	εὐθὺς μὲν ὑπ´ ὀργῆς ἐπέστειλέ
[49, 26]	τὴν οἰκείαν ἀνεχώρησεν, ~ὁ δ´	Ἀντώνιος	ἠπείχθη μὲν πρὸς τὴν πρώτην
[49, 27]	ἀποβάλλειν. ~καὶ διὰ ταῦτα ὁ	Ἀντώνιος	καὶ κριθὴν πᾶσιν αὐτοῖς ἀντὶ
[49, 24]	τούτοις τε οὖν ἐπαρθεὶς ὁ	Ἀντώνιος,	καὶ προσέτι καὶ ἐπὶ τῷ
[49, 27]	ὑπέσχετο. ἀκούσας οὖν τοῦτο ὁ	Ἀντώνιος,	καὶ φοβηθείς τε ἅμα τὴν
[49, 0]	Σέξτος Πομπήιος Σέξτου υἱὸς Μ.	Ἀντώνιος	Μ. υἱὸς τὸ βʹ ὕπ.
[49, 23]	τῇ Συρίᾳ λόγου ἄξιον ἔπραξαν·	Ἀντώνιος	μὲν γὰρ ἔς τε τὴν
[49, 24]	ἐπαναχωρῆσαι. γνοὺς οὖν τοῦτο ὁ	Ἀντώνιος	ὀργὴν μέν, ὥσπερ εἰκός, ἐποιεῖτο,
[49, 18]	διεκηρυκεύετο. πυθόμενος δὲ ταῦτα ὁ	Ἀντώνιος	οὐκ ἀνέστρεψεν, ἀλλὰ τό τε
[49, 41]	ἐφθόνει. τοιαῦτα δ´ οὖν ὁ	Ἀντώνιος	πράττων ἐτόλμα τῇ βουλῇ γράφειν
[49, 21]	καὶ μόνος ἐνίκησεν (ὁ γὰρ	Ἀντώνιος	προαπώλετο) καὶ δόξαν ἀπό τε
[49, 22]	ὕστερον ἐγένετο, τότε δὲ ὁ	Ἀντώνιος	προσέβαλε μὲν τῷ Ἀντιόχῳ, καὶ
[49, 32]	γίγνεσθαι ἐδύνατο. ὁ δ´ οὖν	Ἀντώνιος	ταῦτά τε οὕτως ἔπραξε, καὶ
[49, 38]	χειμῶνα ἐν ᾧ ὅ τε	Ἀντώνιος	τὸ δεύτερον καὶ Λούκιος Λίβων
[49, 41]	συνέσχοντο. ~μετὰ δὲ τοῦτο ὁ	Ἀντώνιος	τούς τε Ἀλεξανδρέας εἱστίασε, καὶ
[49, 44]	ἁλόντα. κἀκ τούτου ὁ μὲν	Ἀντώνιος	τῷ τε Πολέμωνι τὴν μικροτέραν
[49, 0]	τὸν Εὐφράτην ἐξήλασεν. γ. Ὡς	Ἀντώνιος	ὑπὸ Πάρθων ἡττήθη. δ. Ὡς
[49, 17]	κατέμεινεν, ἀλλὰ ἐλπίσας τὴν τοῦ	Ἀντωνίου	ἀρχὴν διαδέξεσθαι, ὅτι τε ἐκ
[49, 1]	ναυσὶν ἐπέπλει, καὶ αἱ τοῦ	Ἀντωνίου	ἐς τὸν πορθμὸν ἤδη παρῆσαν·
[49, 18]	περαίαν καταληψόμενος. ~κἀν τούτῳ τοῦ	Ἀντωνίου	ἔς τε τὴν φιλίαν ἀποσωθέντος
[49, 15]	ὅτι ἐπί τε τῇ τοῦ	Ἀντωνίου	καὶ ἐπὶ τῇ τοῦ Λεπίδου
[49, 1]	σκαφῶν ἀπεκολύμβησαν) ἐς τὸ τοῦ	Ἀντωνίου	ναυτικὸν ὀλιγανδροῦν κατέταξεν, ἔς τε
[49, 42]	σφισιν, οἱ μὲν διὰ τοῦ	Ἀντωνίου	οἱ δὲ διὰ τοῦ Καίσαρος,
[49, 44]	ἐπελθόντας οἱ ἐνίκησε, τοῦ δ´	Ἀντωνίου	τούς τε ἑαυτοῦ στρατιώτας μεταπέμψαντος
[49, 43]	εὐθὺς ἡμέρᾳ κατὰ τὸν τοῦ	Ἀντωνίου	τρόπον ἀπεῖπε, καὶ ἐς τὸ
[49, 19]	ἔπραττε, τὰ δὲ δὴ τοῦ	Ἀντωνίου	τῶν τε βαρβάρων ὧδε ἔσχεν.
[49, 18]	ἱπποδρομίαν τε ἐποίησε καὶ τῷ	Ἀντωνίῳ	ἅρμα τε ἔμπροσθεν τοῦ βήματος
[49, 41]	λάθρᾳ πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τῷ	Ἀντωνίῳ	κεκοινολογημένος, καὶ ἐκείνῳ τῶν νικητηρίων
[49, 21]	ἄστει Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο μὲν τῷ	Ἀντωνίῳ	ταῦτα πρός τε τὸ προῦχον
[49, 14]	Στατιλίου Ταύρου παρεστήσατο, τῷ τε	Ἀντωνίῳ	τὸν ἴσον ἀντὶ τῶν ἀπολομένων
[49, 38]	τό τε ἀδεὲς καὶ τὸ	ἀνύβριστον	ἐκ τοῦ ὁμοίου τοῖς δημάρχοις
[49, 36]	ἦρξε, καὶ τῇ Παννονίᾳ τῇ	ἄνω	καλουμένῃ προσετάχθην, ὅθεν ἀκριβῶς πάντα
[49, 11]	καὶ τὰ λοιπὰ τὰ πλείστου	ἄξια	ἐς τὰς ναῦς τὰς ἄριστα
[49, 36]	καὶ οἱ ἄλλοι κατεστράφατο μηδὲν	ἀξιόλογον	πράξαντες, ἐπὶ Παννονίους ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα
[49, 26]	ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο· οὐ μέντοι καὶ	ἀξιόλογόν	τι πλῆθος ἔφθειρεν· οἱ γὰρ
[49, 9]	ῥαχίας παρετάξατο, ὥστε τὴν θέαν	ἀξιολογωτάτην	γενέσθαι. ἥ τε γὰρ θάλασσα
[49, 23]	οὐδὲν ἐν τῇ Συρίᾳ λόγου	ἄξιον	ἔπραξαν· Ἀντώνιος μὲν γὰρ ἔς
[49, 36]	γὰρ καὶ φονικώτατοι, οἷα μηδὲν	ἄξιον	τοῦ καλῶς ζῆν ἔχοντες, εἰσί.
[49, 14]	~προσποιησάμενος οὖν εὔλογά τε αὐτοὺς	ἀξιοῦν	καὶ ἀνθρωπίνων δεῖσθαι, διῆκε πρώτους
[49, 14]	πλὴν τῶν προτέρων, ἀλλὰ τοῖς	ἀξιωτάτοις,	τά τε ἄλλα ὅσα ὑπέσχητο
[49, 6]	τοῦ βάρους ἐδύναντο, καὶ τοὺς	ἀόπλους	τοὺς ἐκ τοῦ ναυτικοῦ σωθέντας
[49, 8]	εἴτε καὶ ἀπαγαγεῖν τὸν Σέξτον	ἀπ´	αὐτοῦ βουληθείς, Λιλυβαίῳ προσέβαλε· καὶ
[49, 25]	τείχη ἰσχυρὰ ἦν καὶ συχνοὶ	ἀπ´	αὐτῶν ἠμύνοντο) τῷ δὲ δὴ
[49, 35]	παιδία προσαπέκτειναν, ὥστε μηδ´ ὁτιοῦν	ἀπ´	αὐτῶν τῷ Καίσαρι περιγενέσθαι. οὐ
[49, 8]	ἑαυτὸν ἐκεῖνος πονοῖτο, εἴτε καὶ	ἀπαγαγεῖν	τὸν Σέξτον ἀπ´ αὐτοῦ βουληθείς,
[49, 13]	τοῦθ´ ἑαυτοὺς ἀνετίμων· ὧν γὰρ	ἀπαιτοῦντες	οὐκ ἐτύγχανον, ταῦτ´ ἐγκαταλείψειν αὐτὸν
[49, 13]	οὐχ ὅτι καὶ ἐβούλοντο αὐτῆς	ἀπαλλαγῆναι	(καὶ γὰρ ἤκμαζόν σφων οἱ
[49, 4]	μὲν δυσχερείας αὐτοὺς τῶν πραγμάτων	ἀπαλλάττειν,	τὴν δὲ δὴ κατόρθωσίν σφων
[49, 22]	πρὸς αὐτὸν συνθήκας, ὅπως εὐπρεπῶς	ἀπαναστῇ,	ἐποιήσατο. ἀμέλει αὐτὸς μὲν οὔτε
[49, 27]	ὅτι, ἄν που μεταστῇ, σπείσεται,	ἀπανέστη,	μηδὲν τῶν ἐς τὴν πολιορκίαν
[49, 35]	καὶ τέλος, ὡς οὐδὲν μᾶλλον	ἀπανίστατο	ἀλλὰ καὶ δυνάμεις προσμετεπέμπετο, συμβῆναί
[49, 35]	ἐσδεξάμενοι ἐκείνους τε τῆς νυκτὸς	ἅπαντας	ἔφθειραν καὶ τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν,
[49, 1]	ἐκομίζετο, ἐλπίδα οὐκ ἐλαχίστην ἔχων	ἁπανταχόθεν	πέριξ τὴν Σικελίαν περισχήσειν. αὐτός
[49, 30]	ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων	ἁπάντων	ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´ ἄλλο τι
[49, 28]	οὐκ ἠθέλησεν) ἐπειχθῆναι δέ, ἐπειδήπερ	ἅπαξ	ἐξανειστήκει, ἐς τὴν Ἀρμενίαν ἔγνω.
[49, 33]	Πάρθους καὶ τότε στρατεύσων, ἵνα	ἀπαράσκευον	αὐτὸν εὕρῃ, ἦρε μὲν ἐκ
[49, 24]	Κράσσου συμφορᾷ ἁλόντας κομίσασθαι, ἵνα	ἀπαράσκευον	τὸν βασιλέα διὰ τὴν τῆς
[49, 39]	ἐκεῖνον ἐν τῇ τῶν ὑπάτων	ἀπαριθμήσει	ὀνομάζουσι· πράττων δ´ ὅπως ὡς
[49, 9]	ἡ σάλπιγξ ὑπεσήμηνεν, ἐκεῖναί τε	ἅπασαι	πρὸς τῇ γῇ συνέμιξαν καὶ
[49, 24]	ποιήσῃ, σφετερίσασθαι προσεδόκησε, καί τινα	ἀπάτην	ἐπ´ αὐτοὺς παρεσκευάζετο. ἐκεῖνόν τε
[49, 0]	Ἀντώνιος Ἀρταουάσδην τὸν Ἀρμενίων βασιλέα	ἀπατήσας	εἷλεν. ζ. Ὡς ἡ Παύλου
[49, 5]	τοῦ τε ναυτικοῦ τὸ πλεῖον	ἀπέβαλε	καὶ αὐτὸς ὀλίγου προσδιεφθάρη. οὔκουν
[49, 8]	τῷ Δημοχάρει, ναῦς τε συχνὰς	ἀπέβαλε	καὶ οὐκ εὐθὺς πρὸς τὸν
[49, 18]	τῆς τε κατὰ θάλασσαν σωτηρίας	ἀπέγνω,	καὶ τὰ σκεύη τὰ βαρύτερα
[49, 16]	οὔτε πολίαρχος ἐς τὰς ἀνοχὰς	ἀπεδείχθη,	ἀλλ´ ἐκ τῶν στρατηγῶν τινες
[49, 12]	δεδουλευκὸς τοῖς δεσπόταις πρὸς τιμωρίαν	ἀπεδόθη·	εἰ δέ του μηδεὶς κύριος
[49, 17]	τήν τε σκευὴν τὴν στρατηγικὴν	ἀπεδύσατο,	καὶ εἰπὼν ἄλλα τε καὶ
[49, 18]	ἐπὶ Σέξτου τινὸς Πομπηίου ὑπάτων	ἀπέθανε,	καὶ διὰ τοῦτο καὶ ὁ
[49, 41]	τῶν ὅπλων προαποστῆναι, ἢ καὶ	ἀπειθήσαντα	μισήσωσι. ~τότε μὲν δὴ ταῦτά
[49, 5]	τὸ στράτευμα ἐν τῇ νήσῳ	ἀπειλημμένον	δεινῶς ἤχθετο. καὶ οὐ πρότερον
[49, 13]	οὐκ ἐτύγχανον, ταῦτ´ ἐγκαταλείψειν αὐτὸν	ἀπειλοῦντες	λήψεσθαι προσεδόκων. οὐ μὴν οὐδὲ
[49, 43]	κατὰ τὸν τοῦ Ἀντωνίου τρόπον	ἀπεῖπε,	καὶ ἐς τὸ τῶν εὐπατριδῶν
[49, 4]	ἐς τὴν γῆν, βράχη ὧν	ἄπειροι	ἦσαν ἔχουσαν, ἐφοβήθησαν ἐξοκεῖλαι· ὡς
[49, 9]	ἐκεῖνοι, εἰ καὶ τὰ μάλιστα	ἀπείχοντο	ἀλλήλων, ἀλλὰ καὶ πρός γε
[49, 37]	δὲ τοῦτο τάς τε πύλας	ἀπέκλεισαν	καὶ ἐς πολιορκίαν κατέστησαν. εἶχον
[49, 8]	τούτου πρός τε τὸν Σέξτον	ἀπέκλινε	καὶ ἐκοινολογεῖτο αὐτῷ δι´ ἀπορρήτων.
[49, 1]	ἐν τῇ ναυαγίᾳ τῶν σκαφῶν	ἀπεκολύμβησαν)	ἐς τὸ τοῦ Ἀντωνίου ναυτικὸν
[49, 26]	γὰρ ἔνδον ὄντες ἰσχυρῶς αὐτὸν	ἀπεκρούοντο,	καὶ οἱ ἔξωθεν οὐ ῥᾳδίως
[49, 35]	πολλὰς μὲν προσβολὰς τῶν Ῥωμαίων	ἀπεκρούσαντο,	πολλὰ δὲ μηχανήματα κατέφλεξαν, αὐτόν
[49, 12]	καί τινας τῶν ἄλλων καὶ	ἀπέκτειναν·	ἐκεῖνος γὰρ ἐν τάχει βοηθείας
[49, 37]	Μηνᾶν τὸν τοῦ Σέξτου ἐξελεύθερον	ἀπέκτειναν,	καὶ ἐν τῇ γῇ ἰσχυρῶς
[49, 24]	ὥσπερ εἰκός, ἐποιεῖτο, οὐ μέντοι	ἀπέκτεινε	τὸν Μοναίσην, καίπερ ἐν τῇ
[49, 0]	β. Ὡς Οὐεντίδιος Πάκορον νικήσας	ἀπέκτεινεν	καὶ τοὺς Πάρθους ὑπὲρ τὸν
[49, 32]	ὃν αὐτὸς βασιλέα σφῶν ἐπεποιήκει,	ἀπέκτεινεν	ὡς τὰ τοῦ Πακόρου πράξαντα)
[49, 26]	τῶν βαρβάρων ἐνέτυχεν, ὑπετόπησέ τε	ἀπεληλυθέναι	ποι αὐτοὺς ὑπὸ δέους καὶ
[49, 7]	καὶ τὸν Δημοχάρην ἄλλοσέ ποι	ἀπεληλυθότα,	ἐπεραιώθη ἐς τὴν Σικελίαν καὶ
[49, 5]	τε Σέξτον ἐκ τῆς Μεσσήνης	ἀπεληλυθότα	καὶ τὸν πορθμὸν φυλακῆς ἔρημον
[49, 15]	πάτρια τά τε πεπραγμένα οἱ	ἀπελογίσατο	καὶ τῶν ψηφισθέντων τινὰ παρήκατο,
[49, 25]	δὴ μόνον καὶ ἐζώγρησαν καὶ	ἀπέλυσαν	χρήματα λαβόντες. ἠδυνήθησαν δὲ ταῦτα
[49, 29]	ἀπέρριψαν καὶ ἀπὸ τῶν ἵππων	ἀπεπήδησαν,	τοὺς δ´ ἀκινάκας σπασάμενοι ἐγγύς
[49, 29]	ἐπικοπῆς εἶναι, τὰ μὲν τόξα	ἀπέρριψαν	καὶ ἀπὸ τῶν ἵππων ἀπεπήδησαν,
[49, 8]	καὶ ὁ Ἀγρίππας ἅμα ἐπιπλέων	ἀπεσάλευεν·	ὁ γὰρ Σέξτος πολὺ ταῖς
[49, 28]	στενόπορα αὐτῶν προκαταλαμβάνοντες τὰ μὲν	ἀπέσκαπτον	τὰ δὲ ἀπεσταύρουν, τήν τε
[49, 28]	τὰ μὲν ἀπέσκαπτον τὰ δὲ	ἀπεσταύρουν,	τήν τε ὑδρείαν πανταχοῦ ἐδυσχέραινον
[49, 22]	ἐπεπόνθει, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	ἀπέσφαξεν.	~ἐπὶ μὲν δὴ τοῦ τε
[49, 10]	ὁ μὲν Δημοχάρης ἁλισκόμενος ἑαυτὸν	ἀπέσφαξεν,	ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης ἄθραυστον τὴν
[49, 7]	οἱ πολέμιοι καὶ ἄκοντές σφων	ἀπέσχοντο.	ὅ τε γὰρ Ἀγρίππας τότε
[49, 5]	ἀλλ´ ἀγαπητῶς ἐς τὴν ἤπειρον	ἀπεσώθη.	καὶ αὐτὸς μὲν ἐν ἀσφαλεῖ
[49, 7]	Κορνουφίκιον ἔχοντες πρὸς τὸν Ἀγρίππαν	ἀπεσώθησαν.	καὶ αὐτοὺς ὁ Καῖσαρ καὶ
[49, 25]	ἀκριβοῦς ὄντα εὗρεν, ἐκεῖθεν μὲν	ἀπετράπετο,	ἐπὶ δὲ τὸν τῶν Μήδων
[49, 28]	σφας ὡς καὶ προκατειλημμένων ψευδαγγελίαις	ἀπέτρεπον,	ἑτέρας δ´ ὁδοὺς προλελοχισμένας ἰέναι
[49, 23]	διασκοπῶν οὐχ ὅπως προσκατορθώσας τι	ἀπεχθήσοιτό	οἱ, ἀλλ´ ὅπως ἡσυχίαν ἄγων
[49, 37]	παραρρέων ἐς τὸν Σάουον ὀλίγον	ἀπέχοντα	αὐτοῦ ἐμβάλλει καὶ νῦν πᾶσαν
[49, 10]	συννενικημένοι, πρὸς τὴν Μεσσήνην εὐθὺς	ἀπεχώρησαν·	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ τούς
[49, 40]	οἱ ἠλαττοῦτο, πρὸς τὸν Πάρθον	ἀπεχώρησε.	πράξας δὲ ταῦτα, καὶ τῷ
[49, 20]	χαλεπῶς, ἅτε καὶ ἱππῆς ὄντες,	ἀπεώσθησαν,	κἀνταῦθα ἀνδρείως μὲν ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι
[49, 31]	καθ´ ἕκαστον αὐτῶν πύστιν, ἀλλὰ	ἀπηγόρευσε	μηδὲν τοιοῦτο μηδένα οἱ ἀγγέλλειν.
[49, 18]	ἐπειδὴ πρὸς τὴν Αἴγυπτον αὐτίκα	ἀπῆρε,	καταφρονήσας τῶν τε παρόντων εἴχετο
[49, 32]	ταῦτα πράξας ἐς τὴν Αἴγυπτον	ἀπῆρεν,	οἱ δὲ δὴ οἴκοι Ῥωμαῖοι
[49, 11]	τῶν σωθεισῶν πλεούσας ἐσθέμενος, νυκτὸς	ἀπῆρεν.	οὐδὲ ἐπεδίωξέ τις αὐτόν· ἐκεῖνός
[49, 25]	ἐπὶ τῇ τοῦ Πάρθου συμμαχίᾳ	ἀπηρκότα,	τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ τοῦ
[49, 11]	ἐνόμιζε, καὶ τά τε ἄλλα	ἀπῄτει	ὅσα αὐτῷ κατὰ τὴν πρώτην
[49, 27]	σιταγωγοῦσιν ἐπὶ μὲν τὰς κώμας	ἀπιοῦσιν	οὐκ ἠνώχλουν, σκεδαννυμένοις δὲ δὴ
[49, 13]	ἀφεθῆναι ἠξίουν, θυμῷ καὶ βοῇ	ἀπλέτῳ	χρώμενοι, οὐχ ὅτι καὶ ἐβούλοντο
[49, 13]	ἐκλογιζόμενοι πρός τε τὰ γέρα	ἀπλήστως	εἶχον, καὶ συλλεγόμενοι κατ´ ἀλλήλους
[49, 39]	τῶν στρατιωτῶν καταπλήσσων, πάντα τε	ἁπλῶς	ὡς πρὸς φίλον καὶ γράφων
[49, 3]	τὰς παρεξειρεσίας αὐτῶν ἀναρρηγνύντες, ἐτίτρωσκον,	ἀπὸ	δὲ δὴ τῶν πύργων ἐν
[49, 10]	Σέξτου, ἐνταῦθα ἤδη ἀθρόοι καὶ	ἀπὸ	μιᾶς ὁρμῆς οἱ μὲν ἐπαιώνισαν
[49, 36]	Δελματίᾳ, παρ´ αὐτὸν τὸν Ἴστρον,	ἀπὸ	Νωρικοῦ μέχρι τῆς Μυσίας τῆς
[49, 29]	ἐξαναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι πᾶσάν τε	ἀπὸ	παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα ἅμα ἀνέπτυξαν,
[49, 35]	μηχανήματα κατέφλεξαν, αὐτόν τε ἐκεῖνον	ἀπὸ	πύργου τινὸς ξυλίνου ἐπιβῆναι τοῦ
[49, 21]	γὰρ Ἀντώνιος προαπώλετο) καὶ δόξαν	ἀπό	τε τούτου καὶ ἐκ τοῦ
[49, 1]	γὰρ πύργους ἔφερον, ὅπως ὥσπερ	ἀπὸ	τείχους ἐξ ὑπερδεξίων ἀγωνίζωνται) καὶ
[49, 25]	μαθὼν ἐνταῦθα τὸν Μῆδον πολὺ	ἀπὸ	τῆς οἰκείας ἐπὶ τῇ τοῦ
[49, 33]	δὲ καθ´ ὁδὸν τὴν Ὀκταουίαν	ἀπὸ	τῆς Ῥώμης ἀφικνεῖσθαι, οὐκέτι περαιτέρω
[49, 18]	μεταστάντα τε πρὸς ἑαυτὸν πρότερον	ἀπὸ	τοῦ Σέξτου καὶ τότε συνόντα
[49, 29]	τὰ μὲν τόξα ἀπέρριψαν καὶ	ἀπὸ	τῶν ἵππων ἀπεπήδησαν, τοὺς δ´
[49, 43]	παντελῶς ἐκεχείρωντο, τάς τε στοὰς	ἀπὸ	τῶν λαφύρων αὐτῶν καὶ τὰς
[49, 18]	καὶ ἐκεῖνόν τε ἐπὶ ταῖς	ἀπὸ	τῶν Πάρθων συμφοραῖς παρεμυθεῖτο δῆθεν,
[49, 17]	δίωξιν φοβηθείς, προδοσίαν τέ τινα	ἀπὸ	τῶν συνακολουθούντων οἱ ἔσεσθαι ὑποτοπήσας,
[49, 5]	ἐχρήσατο. πλέοντα μὲν γὰρ οὐδ´	ἀποβαίνοντα	αὐτὸν οὐδεὶς ἐκώλυσεν, ἀλλὰ καὶ
[49, 26]	μηχανάς, ἐπεξιόντων σφίσι τῶν βαρβάρων,	ἀποβάλλειν.	~καὶ διὰ ταῦτα ὁ Ἀντώνιος
[49, 26]	ἐπιτηδείων καὶ ζητήσει καὶ ἐπαγωγῇ	ἀποβάλλων,	συχνοὺς δὲ καὶ αὐτὸς κολάζων.
[49, 9]	αὐτοί τε πρὸς τὰ γιγνόμενα	ἀποβλέπωσι	καὶ τοὺς ἐν τῷ ἔργῳ
[49, 11]	οὗπερ οὐχ ἥκιστα ὁ Σέξτος	ἀπογνοὺς	τὰ παρόντα φυγεῖν ἐβουλεύσατο, καὶ
[49, 15]	τε φόρον τὸν ἐκ τῶν	ἀπογραφῶν,	καὶ εἰ δή τι ἄλλο
[49, 18]	ὑπ´ ὀργῆς ἐπέστειλέ σφισιν ἵνα	ἀποθάνῃ,	αὖθις δ´ οὐ πολλῷ ὕστερον
[49, 43]	στρατηγοῦ ἑτέρου τῇ τελευταίᾳ ἡμέρᾳ	ἀποθανόντος	ἄλλον ἐς τὰς περιλιπεῖς ὥρας
[49, 43]	τῶν λαφύρων αὐτῶν καὶ τὰς	ἀποθήκας	τῶν βιβλίων τὰς Ὀκταουιανὰς ἐπὶ
[49, 28]	τινὰ ὁδόν (ἣν γὰρ ἦλθον,	ἀποκεκλεῖσθαί	σφισι παντελῶς ἐνόμιζον) ἰόντες πολλὰ
[49, 8]	φανεροῦ αὐτὸν πολεμώσηται, μήτ´ αὖ	ἀποκρύψασθαι	ἀσφαλῶς δυνάμενος (ὕποπτον μὲν γὰρ
[49, 22]	παρ´ ἑαυτῷ τῶν Ῥωμαίων ὄντας	ἀποκτείναντα	μάχῃ τε ἐνίκησε, καὶ καταφυγόντα
[49, 15]	δὲ ὅτι, ἐπειδὴ μηδένα τρόπον	ἀπολαβεῖν	τὰ ὀφειλόμενα ἐδύνατο, χάριν τινὰ
[49, 3]	ἐλπίσαντες, ἐν δὲ ἐκείνῃ πασσυδὶ	ἀπολεῖσθαι	προσδοκήσαντες, ἀντεξώρμησαν καὶ συμμίξαντες ἐναυμάχησαν.
[49, 10]	ἁλισκόμενος ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν, ὁ δ´	Ἀπολλοφάνης	ἄθραυστον τὴν ναῦν ἔχων καὶ
[49, 7]	προσγενομένου σφίσιν, ὥστε τῶν μὲν	ἀπολλυμένων	οὐδένα ἔτι λόγον ἐποιοῦντο, ἀλλὰ
[49, 31]	αὐτοῖς συνεπέθετο. ὅθενπερ συχνῶν μὲν	ἀπολλυμένων	συχνῶν δὲ καὶ ἀπομάχων γιγνομένων,
[49, 15]	τινα, ἐώνητο, ἐδημοσίωσε καὶ τῷ	Ἀπόλλωνι	ἱέρωσεν, ἐπειδὴ κεραυνὸς ἐς αὐτὸν
[49, 14]	Ἀντωνίῳ τὸν ἴσον ἀντὶ τῶν	ἀπολομένων	νεῶν ἀριθμὸν ἀντέπεμψε. ~κἀν τούτῳ
[49, 20]	γὰρ τάχιστα τὸν ἄρχοντά σφων	ἀπολωλότα	ᾔσθοντο, ὀλίγοι μὲν περὶ τοῦ
[49, 31]	μὲν ἀπολλυμένων συχνῶν δὲ καὶ	ἀπομάχων	γιγνομένων, οὐκ ἤνεγκε τὴν καθ´
[49, 3]	πλείους ἐκ τῆς Ἰταλίας ὄντες	ἀπονοίᾳ	πολλῇ ἐχρῶντο. κἀκ τούτου πλεονεκτοῦντές
[49, 33]	φίλον, καὶ ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν	ἀπόνως	περιλαβὼν κατεργάσηται, μετεπέμψατο· ἐπεὶ δ´
[49, 39]	πράττων δ´ ὅπως ὡς ὅτι	ἀπονώτατα	τὸν Ἀρμένιον τιμωρήσηται, τήν τε
[49, 35]	πάνυ πόρρω τῆς θαλάσσης οἰκοῦντας,	ἀπονώτερον	προσηγάγετο, τοὺς δὲ ἐπί τε
[49, 2]	τὸ μὲν πλεῖστον τοῦ χρόνου	ἀποπειρώμενοι	μὲν ἀλλήλων κατὰ τὸ ἀεὶ
[49, 16]	τούτῳ ἔτει οὔτ´ ἀγορανόμος τις	ἀπορίᾳ	τῶν αἱρεθησομένων ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ
[49, 6]	δὴ καὶ ὁμόσε χωρῆσαι ἐτόλμων)	ἄποροι	δεινῶς ἐγίγνοντο. αὐτοὶ μὲν γὰρ
[49, 19]	δὴ πίστιν τοῦ καὶ τὰ	ἀπορρητότατα	δῆθεν αὐτῷ συνειδέναι παρέξειν ἔμελλεν.
[49, 8]	ἀπέκλινε καὶ ἐκοινολογεῖτο αὐτῷ δι´	ἀπορρήτων.	ὑποτοπήσας οὖν τοῦτο ὁ Καῖσαρ,
[49, 17]	διὰ πελάγους τὸν πλοῦν ποιησόμενος,	ἀποσβέσας	δὲ τὸ φῶς ὃ ἐν
[49, 27]	τὴν εἰρήνην, ἄν γε παραχρῆμα	ἀποστρατοπεδεύσωνται,	δώσειν ὑπέσχετο. ἀκούσας οὖν τοῦτο
[49, 1]	καὶ βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν ποιουμένων,	ἀποστρέφειν.	τοιούτοις μὲν λογισμοῖς ὁ Καῖσαρ
[49, 18]	Ἀντωνίου ἔς τε τὴν φιλίαν	ἀποσωθέντος	καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ
[49, 9]	τοὺς ἐν τῷ ἔργῳ μὴ	ἀποτρίβωσι,	καὶ κραυγῇ μικρᾷ ἐχρῶντο, τούς
[49, 34]	τότε δὲ φανερῶς πρὸς τὴν	ἀπουσίαν	αὐτοῦ ἐπανέστησαν. δι´ οὖν τοῦτ´
[49, 23]	δὲ καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον	ἀποχωρῆσαι,	ἐν οἷς καὶ ὁ Μοναίσης
[49, 29]	ὥστε τοὺς λοιποὺς πάντας παραχρῆμα	ἀποχωρῆσαι	καὶ μηκέτι μηδέν´ αὐτοῖς ἐπακολουθῆσαι.
[49, 17]	τῶν πλειόνων, καὶ, ἄλλων ἄλλοσε	ἀποχωρησάντων,	αὐτὸς ἐς τὴν Ἀσίαν μετὰ
[49, 6]	ποιῆσαι πρός τε τὸ ἀσφαλὲς	ἀποχωρήσειν	καὶ τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν καί
[49, 29]	προσπεσόντες παμπληθεῖς, οἷα γυμνοὺς ὡπλισμένοι,	ἀπροσδοκήτους	παρεσκευασμένοι, τοξότας ὁπλῖται, βαρβάρους Ῥωμαῖοι,
[49, 25]	ἠμύνοντο) τῷ δὲ δὴ Στατιανῷ	ἀπροσδοκήτῳ	τε ἐν τῇ πορείᾳ καὶ
[49, 37]	τῇ δὲ τοῦ Σάουου ὀλίγον	ἄπωθεν	παραρρέοντος διάκενόν τι κατελέλειπτο, ὃ
[49, 44]	ἡ Ἀρμενία μετὰ τῆς Μηδίας	ἀπώλετο.
[49, 20]	ἐθελήσαντες οὐκ ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ προκαταληφθέντες	ἀπώλοντο,	οἱ δὲ καὶ πρὸς τὸν
[49, 34]	τούτῳ, ἐπειδὴ ὅ τε Σέξτος	ἀπωλώλει	καὶ τὰ ἐν τῇ Λιβύῃ
[49, 36]	~ἐπεὶ δ´ οὖν οὗτοί τε	ἀπωλώλεσαν	καὶ οἱ ἄλλοι κατεστράφατο μηδὲν
[49, 15]	ἀδίκως γενομένων ἐς ἐκείνους μόνους	ἀπώσασθαι,	ταῦθ´ οὕτω τότε ἐμεγαλοφρονήσατο· ἄλλοι
[49, 34]	ὄντες μήτε προσδιαφθείρωσί τινα, κἂν	ἄρα	νεωτερίσαι τι βουληθῶσιν, ἔκδηλοι παραχρῆμα
[49, 4]	καὶ ἀτοπώτερα ἄλλοις προστάττουσι. κἂν	ἄρα	ποτὲ τῶν ἀμεινόνων τι ἀναγκασθῶσί
[49, 32]	καὶ ὅτι πολλὰ μὲν τῆς	Ἀραβίας	τῆς τε Μάλχου καὶ τῆς
[49, 22]	παρ´ αὐτοῦ λαβὼν τούς τε	Ἀραδίους	πολιορκηθέντας τε μέχρι τότε καὶ
[49, 44]	τούτῳ ἤλασε μὲν μέχρι τοῦ	Ἀράξου	ὡς καὶ ἐπὶ τοὺς Πάρθους
[49, 6]	τάφρευμα ἐξεπεπτώκει κατέκαυσε, καὶ αὐτὸς	ἄρας	ὡς πρὸς τὰς Μύλας ἐπορεύετο.
[49, 39]	αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν	ἀργυραῖς	ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν γάρ, ὡς ἔοικεν,
[49, 14]	στρατιώτας κατέστησε· καὶ τὸ μὲν	ἀργύριον	αὐτοῖς αὐτίκα, τὴν δὲ χώραν
[49, 43]	κατὰ κορυφὴν ἔρριψε, τῷ μὲν	ἀργύριον	τῷ δὲ ἐσθῆτα τῷ δὲ
[49, 36]	τὸ τῷ κρείττονι τοῖς ὅπλοις	ἀρέσκον	δίκαιον ἐς τοὺς ἀσθενεστέρους ποιούμενος.
[49, 23]	γεγεννημένους ἐδολοφόνησεν, ὅτι καὶ τὴν	ἀρετὴν	καὶ τὸ γένος τὸ μητρόθεν
[49, 32]	Ἀρχελάῳ δὲ Καππαδοκίας, ἐκβαλὼν τὸν	Ἀριαράθην.	ὁ δ´ Ἀρχέλαος οὗτος πρὸς
[49, 14]	ἴσον ἀντὶ τῶν ἀπολομένων νεῶν	ἀριθμὸν	ἀντέπεμψε. ~κἀν τούτῳ τά τε
[49, 16]	ἐς τοὺς οἰωνιστὰς ὑπὲρ τὸν	ἀριθμὸν	ἐσέγραψε, καὶ τοὺς Οὐτικησίους πολίτας
[49, 43]	ἀνθρώπους περὶ τὸν τῶν διαύλων	ἀριθμὸν	ὁρῶν τούς τε δελφῖνας καὶ
[49, 0]	τέτταρα ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ	ἀριθμούμενοι	οἵδε ἐγένοντο. Λ. Γέλλιος Λ.
[49, 11]	ἄξια ἐς τὰς ναῦς τὰς	ἄριστα	τῶν σωθεισῶν πλεούσας ἐσθέμενος, νυκτὸς
[49, 2]	οὐδὲν ἐδέοντο σπεύδειν) τάς τε	ἀρίστας	τῶν νεῶν ἔλαβε, καὶ ἐπὶ
[49, 29]	καὶ τὰ γόνατά σφων τὰ	ἀριστερὰ	πρὸς τὴν γῆν ἤρεισαν. νομίσαντες
[49, 31]	λάβῃ· καὶ τέλος, ὡς οὔτ´	ἀρκέσαι	πρὸς πλείω πορείαν οἱ στρατιῶται,
[49, 18]	τε ἐποίησε καὶ τῷ Ἀντωνίῳ	ἅρμα	τε ἔμπροσθεν τοῦ βήματος καὶ
[49, 40]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν προπέμψας αὐτὸς ἐφ´	ἅρματος	ἐσήλασε, καὶ τά τε ἄλλα
[49, 31]	γὰρ ἤδη ἦν, καὶ ἡ	Ἀρμενία	ἡ ἐν τοῖς ὄρεσι, δι´
[49, 40]	τά τε στρατόπεδα ἐν τῇ	Ἀρμενίᾳ	κατέλιπε καὶ ἐς τὴν Αἴγυπτον
[49, 44]	καὶ ἑάλω, καὶ οὕτως ἡ	Ἀρμενία	μετὰ τῆς Μηδίας ἀπώλετο.
[49, 28]	ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐξανειστήκει, ἐς τὴν	Ἀρμενίαν	ἔγνω. καὶ ἑτέραν τινὰ ὁδόν
[49, 25]	ὄντι, πεισθεὶς στρατεῦσαι πρὸς τὴν	Ἀρμενίαν	εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ἐχώρησε, καὶ
[49, 41]	ἀδελφῷ αὐτῶν Ἀλεξάνδρῳ τήν τε	Ἀρμενίαν	καὶ τἆλλα τὰ πέραν τοῦ
[49, 40]	καὶ βίᾳ λαβὼν πᾶσαν τὴν	Ἀρμενίαν	κατέσχεν· ὁ γὰρ Ἀρτάξης ἐπειδὴ
[49, 33]	μισθὸν τῆς κηρυκείας τὴν μικροτέραν	Ἀρμενίαν	μετὰ ταῦτα δοῦναι. τὸν δ´
[49, 31]	ἔμελλον (ὑποστρέψαι γὰρ ἐς τὴν	Ἀρμενίαν	οὐκ ἐς μακρὰν ἐνενόει) πολλὰ
[49, 44]	τῷ τε Πολέμωνι τὴν μικροτέραν	Ἀρμενίαν,	ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος, καὶ Λούκιον
[49, 25]	Μήδων βασιλέα Ἀρταουάσδην τῷ τῆς	Ἀρμενίας	τῆς μείζονος βασιλεῖ, ὁμωνύμῳ τέ
[49, 44]	σφισι, καὶ ὁ μὲν τῆς	Ἀρμενίας	τῆς νεοκτήτου τινὰ ἔλαβεν, ὁ
[49, 33]	Κορνουφίκιος ὑπάτευσαν, στρατεῦσαι ἐπὶ τὸν	Ἀρμένιον	ἐπεχείρησεν, ἐλπίδα τοῦ Μήδου οὐκ
[49, 31]	οἱ ἀγγέλλειν. καὶ τόν τε	Ἀρμένιον,	καίτοι ἐν ὀργῇ τε ὅτι
[49, 40]	ἄλλην λείαν πολλὴν καὶ τὸν	Ἀρμένιον	μετά τε τῆς γυναικὸς καὶ
[49, 40]	τῇ Κλεοπάτρᾳ ἐχαρίσατο καὶ τὸν	Ἀρμένιον	μετὰ τῶν οἰκείων ἐν χρυσοῖς
[49, 33]	ταῦτα δοῦναι. τὸν δ´ οὖν	Ἀρμένιον	πρότερον μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον
[49, 33]	τινὰ τιμὴν λαβεῖν, καὶ τὸν	Ἀρμένιον	τιμωρήσασθαι τῆς τῶν Ῥωμαίων ἐπαγωγῆς
[49, 39]	ὅπως ὡς ὅτι ἀπονώτατα τὸν	Ἀρμένιον	τιμωρήσηται, τήν τε θυγατέρα αὐτοῦ
[49, 25]	ταῦτα πρᾶξαι, ὅτι ὁ μὲν	Ἀρμένιος	οὐ παρεγένετο τῇ μάχῃ, ἀλλὰ
[49, 41]	Καῖσαρ μηδὲν τῶν περὶ τοῦ	Ἀρμενίου	γραφέντων δημοσιευθῆναι· τοῦτόν τε γὰρ
[49, 39]	αὐτὸν συνειληφέναι ἢ ἵνα τοὺς	Ἀρμενίους	καὶ ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ καὶ
[49, 0]	ε. Ὡς Ἀντώνιος Ἀρταουάσδην τὸν	Ἀρμενίων	βασιλέα ἀπατήσας εἷλεν. ζ. Ὡς
[49, 36]	καὶ ἔργῳ μαθὼν ὥστε καὶ	ἄρξας	αὐτῶν, οἶδα· μετὰ γάρ τοι
[49, 43]	στρατηγῶν τὴν ἀρχὴν διὰ μακρὰν	ἀρρωστίαν	ἀφεῖναι ἠθέλησε, τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[49, 20]	ἐπέθετο, μαλακίαν τέ τινα καὶ	ἀρρωστίαν	τῶν Ῥωμαίων κατέγνωσαν, κἀκ τούτου
[49, 39]	οὐδὲν ἧττον σπουδῇ πρὸς τὰ	Ἀρτάξατα	ἤλασε. καὶ οὕτως αὐτὸν ὀψέ
[49, 44]	τούς τε Πάρθους καὶ τὸν	Ἀρτάξην	ἐπελθόντας οἱ ἐνίκησε, τοῦ δ´
[49, 39]	καὶ οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες	Ἀρτάξην	τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων αὐτοῦ
[49, 40]	τὴν Ἀρμενίαν κατέσχεν· ὁ γὰρ	Ἀρτάξης	ἐπειδὴ συμβαλών οἱ ἠλαττοῦτο, πρὸς
[49, 0]	Παννονίους κατεστρέψατο. ε. Ὡς Ἀντώνιος	Ἀρταουάσδην	τὸν Ἀρμενίων βασιλέα ἀπατήσας εἷλεν.
[49, 25]	δὲ τὸν τῶν Μήδων βασιλέα	Ἀρταουάσδην	τῷ τῆς Ἀρμενίας τῆς μείζονος
[49, 8]	ἐλθόντι ὁ Σέξτος περὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον	ἀντεστρατοπεδεύσατο· καὶ μάχην μὲν οὐδεμίαν
[49, 8]	ἐπειδὴ μηδὲν ἐπέραινον, πρὸς τὸ	Ἀρτεμίσιον	ἀφίκοντο. καὶ ὁ μὲν Γάλλος
[49, 37]	καταστήσαντος, δι´ ἧς ἐς τὸ	ἀρχαῖον	αὖθις ῥεῖθρον ἐπανέρχεται. τότε δὲ
[49, 36]	τἀληθὲς ἀγνοήσαντες Παίονάς σφας προσεῖπον,	ἀρχαίου	μέν που τοῦ προσρήματος τούτου
[49, 16]	τῶν βουλευτῶν τῶν ἐν ταῖς	ἀρχαῖς	ὄντων ἐνδύεσθαι ἐκέλευσεν· ἤδη γάρ
[49, 22]	οὖν Ἡρώδῃ τινὶ ὁ Ἀντώνιος	ἄρχειν	ἐπέτρεψε, τὸν δ´ Ἀντίγονον ἐμαστίγωσε
[49, 32]	ἐκβαλὼν τὸν Ἀριαράθην. ὁ δ´	Ἀρχέλαος	οὗτος πρὸς μὲν πατρὸς ἐκ
[49, 32]	Παμφυλίας τέ τινα αὐτῷ προσθείς,	Ἀρχελάῳ	δὲ Καππαδοκίας, ἐκβαλὼν τὸν Ἀριαράθην.
[49, 32]	πρὸς μὲν πατρὸς ἐκ τῶν	Ἀρχελάων	ἐκείνων τῶν τοῖς Ῥωμαίοις ἀντιπολεμησάντων
[49, 43]	Λούκιός τις Ἀσέλλιος στρατηγῶν τὴν	ἀρχὴν	διὰ μακρὰν ἀρρωστίαν ἀφεῖναι ἠθέλησε,
[49, 17]	ἀλλὰ ἐλπίσας τὴν τοῦ Ἀντωνίου	ἀρχὴν	διαδέξεσθαι, ὅτι τε ἐκ τῆς
[49, 42]	ἄλλοι δὲ καὶ ἐλαχίστην τινὰ	ἀρχὴν	ἔχοντες καὶ ἐπινίκια διεπράττοντό σφισιν,
[49, 23]	πρεσβυτάτῳ τῶν λοιπῶν παίδων τὴν	ἀρχὴν	ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ ὃς
[49, 22]	Γάιος δὲ δὴ Σόσσιος τὴν	ἀρχὴν	τῆς τε Συρίας καὶ τῆς
[49, 39]	δὲ ἐν τούτῳ τῆς μὲν	ἀρχῆς	αὐθημερὸν ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον
[49, 21]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ τῆς	ἀρχῆς	αὐτὸν ἔπαυσε, καὶ ἐς οὐδὲν
[49, 41]	βουλῇ γράφειν ὅτι τῆς τε	ἀρχῆς	παύσασθαι καὶ ἐπ´ ἐκείνῃ τῷ
[49, 13]	αὐτοῖς, νομίζων μηδὲν δεῖν τὸν	ἄρχοντα	παρὰ γνώμην ὑπὸ τῆς τῶν
[49, 20]	ἔβλαψεν· ὡς γὰρ τάχιστα τὸν	ἄρχοντά	σφων ἀπολωλότα ᾔσθοντο, ὀλίγοι μὲν
[49, 0]	πλῆθος ἔτη τέτταρα ἐν οἷς	ἄρχοντες	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Λ.
[49, 24]	τε Γελλίου καὶ τοῦ Νέρουα	ἀρχόντων,	Πούπλιος Κανίδιος Κράσσος ἐπὶ Ἴβηρας
[49, 17]	Φούρνιος ὁ τῆς Ἀσίας τότε	ἄρχων	οὐκ εὐνοϊκῶς οἱ ἐχρῆτο, οὐ
[49, 11]	(εἶχε δὲ τάς τε δυνάμεις	ἃς	ἐκ τῆς Λιβύης ἐπῆκτο, καὶ
[49, 43]	τοὺς κουρέας ἐν ταῖς πανηγύρεσιν,	ἃς	πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἐποίησεν ὥστε
[49, 43]	ἐσήγαγεν. ἐπειδή τε Λούκιός τις	Ἀσέλλιος	στρατηγῶν τὴν ἀρχὴν διὰ μακρὰν
[49, 34]	καὶ οὕτω τήν τε ἑαυτῶν	ἀσθένειαν	ἅμα καὶ τὸ τοῦ Καίσαρος
[49, 36]	ὅπλοις ἀρέσκον δίκαιον ἐς τοὺς	ἀσθενεστέρους	ποιούμενος. οἱ δὲ δὴ Παννόνιοι
[49, 17]	ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς ἐς τὴν	Ἀσίαν	μετὰ τῶν λοιπῶν ἐπεραιώθη, γνώμην
[49, 17]	καὶ Γάιος Φούρνιος ὁ τῆς	Ἀσίας	τότε ἄρχων οὐκ εὐνοϊκῶς οἱ
[49, 36]	ἵνα δὲ δὴ τοὺς στρατιώτας	ἀσκῇ	τε ἅμα καὶ ἐκ τῶν
[49, 1]	προσήκατο μὲν αὐτὸν καὶ τότε	ἀσμενέστατα,	οὐ μέντοι καὶ ἐπίστευσέ τι
[49, 30]	δ´ ἕτεροι οἱ τὰς πλατείας	ἀσπίδας	ἔχοντες ἔν τε τῷ μέσῳ
[49, 30]	ὥστε μήτ´ ἄλλο τι πλὴν	ἀσπίδων	διὰ πάσης ὁμοίως τῆς φάλαγγος
[49, 30]	ὁπλιτῶν οἱ μὲν ταῖς προμηκέσιν	ἀσπίσι	ταῖς κοίλαις ταῖς σωληνοειδέσι χρώμενοι
[49, 15]	κατέστη, καὶ οἱ ἐν τῷ	ἄστει	ἐπαίνους τε αὐτῷ ὁμοθυμαδὸν καὶ
[49, 21]	οἵ γε μὴν ἐν τῷ	ἄστει	Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο μὲν τῷ Ἀντωνίῳ
[49, 43]	ταῦτά τε ἐποίει, καὶ τοὺς	ἀστρολόγους	τούς τε γόητας ἐκ τῆς
[49, 5]	ἀπεσώθη. καὶ αὐτὸς μὲν ἐν	ἀσφαλεῖ	ἦν, ὁρῶν δὲ τὸ στράτευμα
[49, 10]	ὥστε μήτε τοῖς ἔτι πλέουσιν	ἀσφάλειαν	εἶναι (πρὸς γὰρ τοῦ Ἀγρίππου
[49, 6]	τοῦτο ποιῆσαι πρός τε τὸ	ἀσφαλὲς	ἀποχωρήσειν καὶ τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν
[49, 26]	προσεδρείαν καὶ τὴν λῆψιν αὐτῆς	ἀσφαλῆ	ποιεῖσθαι· ἐπεὶ δὲ τά τε
[49, 8]	αὐτὸν πολεμώσηται, μήτ´ αὖ ἀποκρύψασθαι	ἀσφαλῶς	δυνάμενος (ὕποπτον μὲν γὰρ ἐνόμιζεν
[49, 6]	οἷα ἐν τῷ τοιούτῳ, σπουδῇ	ἀτάκτως	χωροῦντας, ἔς τε τὰ καίρια
[49, 35]	τὰ ἐπὶ θάτερα αὐτῶν οὐκ	ἀταλαιπώρως	ἐχειρώσατο. τὸ γὰρ Μέτουλον, τὴν
[49, 7]	καὶ πλείους τῶν τελευτώντων ὄντες	(ἅτε	γὰρ καὶ λίθοις καὶ ἀκοντίοις
[49, 2]	διατρίβειν (οἱ γὰρ τοῦ Σέξτου,	ἅτε	ἐν τῇ οἰκείᾳ ναυλοχοῦντες, οὐδὲν
[49, 36]	ἐλαχίστου καὶ τούτου κακίστου, γεωργοῦσιν,	ἅτε	ἐν χειμῶνι πικροτάτῳ τὸ πλεῖστον
[49, 1]	ἀντέχειν, καὶ τοὺς ἐμβόλους αὐτῶν,	ἅτε	καὶ βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν ποιουμένων,
[49, 18]	κἀνταῦθα καταληφθεὶς ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὐτῷ,	ἅτε	καὶ ἐλπίδα αὐτοῦ ἐκ τῆς
[49, 20]	τε τοῦ πρανοῦς οὐ χαλεπῶς,	ἅτε	καὶ ἱππῆς ὄντες, ἀπεώσθησαν, κἀνταῦθα
[49, 12]	ἑαυτῷ καὶ παρὰ τοῖς ὅπλοις,	ἅτε	καὶ ἰσχυρότερος αὐτοῦ ὤν, ἔχειν,
[49, 6]	μηδένα τῶν πολεμίων ἐς χεῖρας,	ἅτε	καὶ κρείττονι τοῖς ὁπλίταις ὄντι,
[49, 41]	δημοσιευθῆναι· τοῦτόν τε γὰρ ἠλέει	ἅτε	καὶ λάθρᾳ πρὸς αὐτὸν ἐπὶ
[49, 6]	χαλεπωτέρους σφᾶς ἐν τῇ ἀναστροφῇ,	ἅτε	καὶ μονούμενοι ταῖς ἐκδρομαῖς, εἶχον.
[49, 41]	ἐλπίσι τὸν Καίσαρα ἤτοι ἀναγκάσωσιν,	ἅτε	καὶ παρόντα, τῶν ὅπλων προαποστῆναι,
[49, 21]	ἐψηφίσαντο δὲ καὶ τῷ Οὐεντιδίῳ,	ἅτε	καὶ τὴν συμφορὰν τὴν ἐπὶ
[49, 4]	δέ τινες λέγουσιν, ὁ Ἀγρίππας,	ἅτε	καὶ ὑπὲρ τοῦ Καίσαρος ἀλλ´
[49, 13]	μάτην ἐθρύλουν (ὁ γὰρ Καῖσαρ,	ἅτε	μηδενὸς ἔτι πολεμίου οἱ παρόντος,
[49, 23]	τὸν ἐνιαυτὸν κατέτριψε, Σόσσιος δέ,	ἅτε	τὰ ἐκείνου ἀλλ´ οὐ τὰ
[49, 22]	οἱ διὰ τὴν τοῦ Οὐεντιδίου	ἀτιμίαν	ἔχειν ὑπώπτευσε, διεκηρυκεύσατο αὐτῷ κρύφα,
[49, 28]	παντελῶς ἐνόμιζον) ἰόντες πολλὰ καὶ	ἄτοπα	ἔπαθον. ἔς τε γὰρ χωρία
[49, 4]	τὰ δὲ δὴ χείρω καὶ	ἀτοπώτερα	ἄλλοις προστάττουσι. κἂν ἄρα ποτὲ
[49, 39]	ἀρχῆς αὐθημερὸν ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον	Ἀτρατῖνον	ἀντικαταστήσας· ὅθεν εἰσὶν οἳ τοῦτον
[49, 8]	τοῦ φανεροῦ αὐτὸν πολεμώσηται, μήτ´	αὖ	ἀποκρύψασθαι ἀσφαλῶς δυνάμενος (ὕποπτον μὲν
[49, 20]	ποταμὸν διαβῆναί σφας ἐκώλυσεν οὔτ´	αὖ	διαβᾶσιν εὐθὺς ἐπέθετο, μαλακίαν τέ
[49, 39]	ἐν τούτῳ τῆς μὲν ἀρχῆς	αὐθημερὸν	ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον ἀντικαταστήσας·
[49, 14]	ἐδωρήσατο· ὃ μήτε πρότερον μήτ´	αὖθις	ἄλλῳ τῳ ἐγένετο. καὶ ὅπως
[49, 12]	καὶ μετὰ τοῦτ´ ἐπῆλθέ τε	αὖθις	αὐτοῖς μετὰ παντὸς τοῦ στρατοῦ,
[49, 17]	κατὰ τύχην ὑπὸ χειμῶνος ἐκπεσόντες	αὖθις	αὐτῷ συνεγένοντο. συγκαλέσας οὖν αὐτοὺς
[49, 18]	ὀργῆς ἐπέστειλέ σφισιν ἵνα ἀποθάνῃ,	αὖθις	δ´ οὐ πολλῷ ὕστερον μετανοήσας
[49, 23]	τὴν Ἰταλίαν ἀφικνούμενος καὶ ἐκεῖσε	αὖθις	ἐπανιὼν πάντα τὸν ἐνιαυτὸν κατέτριψε,
[49, 1]	δ´ ἀνεδήσατο. εἰ δὲ μὴ	αὖθις	ἐπί τε τῇ ἀδείᾳ καὶ
[49, 31]	τῷ ἦρι ἐπὶ τοὺς Πάρθους	αὖθις	ἐπιστρατεύσει. καί οἱ καὶ παρὰ
[49, 39]	ἐπιβουλὴν ὑποπτεύσας, τόν τε Δέλλιον	αὖθις	ἐς λόγους οἱ προσέπεμψε, καὶ
[49, 22]	τε τὸν Σόσσιον, ἐπειδὴ ἡμέρα	αὖθις	ἡ τοῦ Κρόνου ἐνέστη, καὶ
[49, 34]	ἐστασίασαν καὶ μηδὲν λαβόντων στρατεύσασθαι	αὖθις	ἠθέλησαν, ἐς ἕν σφας στρατόπεδον
[49, 26]	ἵππευον. τοῖς τε οὖν Πραάσποις	αὖθις	προσέμιξε καὶ ἐκεῖνα ἐπολιόρκει, τοὺς
[49, 37]	δι´ ἧς ἐς τὸ ἀρχαῖον	αὖθις	ῥεῖθρον ἐπανέρχεται. τότε δὲ τῇ
[49, 13]	ποιεῖν, ὡς καὶ ἄλλο τι	αὖθίς	σφων διὰ τοῦτο πλεονεκτῆσαι ἐθελησόντων.
[49, 37]	δι´ ἐκείνου ἐς τὸν Κόλοπα	αὐτὰ	ἀγαγών, προσέβαλέ σφισι τῷ πεζῷ
[49, 41]	Καίσαρος ἐγκειμένου σφίσιν, ἐς πάντας	αὐτὰ	ἐκφῆναι. νικησάντων δὲ ἐν τούτῳ
[49, 23]	δὲ δὴ τῶν Πάρθων ἰσχυρῶς	αὐτὰ	καθ´ ἑαυτὰ ἐκ τοιοῦδέ τινος
[49, 32]	συνόντες αὐτῷ καὶ ἐπολυπραγμόνουν ἀκριβῶς	αὐτὰ	καὶ διεθρύλουν, οὐ μέντοι καὶ
[49, 1]	τείχους ἐξ ὑπερδεξίων ἀγωνίζωνται) καὶ	αὐτὰ	πρός τε τὰς ἐμβολὰς τῶν
[49, 37]	τῇ μὲν τοῦ Κόλοπος παρ´	αὐτὰ	τὰ τείχη παρεξιόντος, τῇ δὲ
[49, 43]	πόλεως ἐξήλασεν· ὑπὸ δὲ τὰς	αὐτὰς	ἡμέρας δόγμα ἐγένετο μηδένα τῶν
[49, 2]	ναῦς ὑποτοπήσας εἶναι, καὶ βραδύτατα	αὐτὰς	ὑπὸ τοῦ μεγέθους πλεούσας ἰδών,
[49, 30]	εὐσκέπαστον αὐτῆς, εἴληφε. χρῶνται δὲ	αὐτῇ	διχῇ· ἢ γὰρ πρὸς φρούριόν
[49, 15]	πόλει τότε ὄντων, κάτοχος ἐν	αὐτῇ	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐκ θεοῦ
[49, 18]	καὶ πρὸς τὰ ψηφισθέντα ἐπ´	αὐτῇ	ἐξηκεῖτο. ~καὶ ὁ μὲν ταῦτα
[49, 33]	ἀνεκομίσθη, καίτοι καὶ παραυτίκα οἴκαδε	αὐτῇ	ἐπανελθεῖν κελεύσας, καὶ μετὰ τοῦτο
[49, 16]	γάρ τινες καὶ τῶν τυχόντων	αὐτῇ	ἐχρῶντο. κἀν τῷ αὐτῷ τούτῳ
[49, 21]	καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐν τῇ	αὐτῇ	ἡμέρᾳ ἑκατέρου τοῦ ἔτους ἀμφότερα
[49, 15]	ἄλλοι οἱ παραγενόμενοί τε ἐν	αὐτῇ	καὶ πεμφθέντες ἐς τὴν Ῥώμην
[49, 9]	καὶ τὸν πόλεμον πάντα ἐν	αὐτῇ	καταλυθήσεσθαι ἤλπιζον· εἰ δὲ μή,
[49, 18]	τὴν ἀλήθειαν, οὐκ ἐθελήσας δὲ	αὐτῇ	πιστεῦσαι, τῇ τάξει τῆς κομιδῆς
[49, 2]	μετεπέμψατο, καὶ ἡτοιμάζετο ὡς καὶ	αὐτῇ	τῇ Λιπάρᾳ προσμίξων. ἡμέρα τε
[49, 36]	τε τῇ Ῥοδόπῃ καὶ πρὸς	αὐτῇ	τῇ Μακεδονίᾳ τῇ νῦν μέχρι
[49, 30]	ἐπακολουθῆσαι. ~ἡ δὲ δὴ χελώνη	αὕτη	τοιάδε τίς ἐστι καὶ τόνδε
[49, 31]	καθιστᾶσιν. ~ἡ μὲν οὖν χελώνη	αὕτη	τοιουτότροπός ἐστιν, Ἀντώνιος δὲ ὑπὸ
[49, 5]	μάντεσιν, εἰποῦσίν οἱ ὅτι δουλώσεται	αὐτήν,	ἀνερρώσθη. ~καὶ ὁ μὲν τὸν
[49, 23]	ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ ὃς παραλαβὼν	αὐτὴν	ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων ἐγένετο· τούς τε
[49, 11]	τῆς Σικελίας ὡς καὶ συγκαταστρεψάμενος	αὐτὴν	ἀντεποιεῖτο. καὶ ὁ μὲν ταῦτά
[49, 27]	Φραάτης μὴ καὶ κακόν τι	αὐτὴν	ἐν τῷ χρόνῳ, ἤτοι καθ´
[49, 43]	ἐς τὰ τῶν Ῥωμαίων ἔθνη	αὐτὴν	ἐσέγραψεν. ἐπειδή τε οἱ Δελμάται
[49, 11]	πάντας, ἐπειδὴ καὶ πρώτως ἐς	αὐτὴν	ἐσεληλύθει καί τινα καὶ ἐλπίδα
[49, 40]	γε μὴν βάρβαροι οὔθ´ ἱκέτευσαν	αὐτὴν	οὔτε προσεκύνησαν, καίτοι πολλὰ μὲν
[49, 15]	τὴν νίκην ἔδοξεν, ἤγγειλαν δὲ	αὐτὴν	πρῶτον μὲν στρατιώτης τις τῶν
[49, 11]	Μεσσήνῃ προσέπεσε, καὶ ἐσδεχθεὶς ἐς	αὐτὴν	τὰ μὲν ἐνεπίμπρη τὰ δ´
[49, 10]	τὴν γῆν ἐξεδέχετο, καὶ ἐς	αὐτὴν	τὴν θάλασσαν ἐπεσβαίνων πάντα τὰ
[49, 13]	χρώμενοι, οὐχ ὅτι καὶ ἐβούλοντο	αὐτῆς	ἀπαλλαγῆναι (καὶ γὰρ ἤκμαζόν σφων
[49, 26]	τὴν προσεδρείαν καὶ τὴν λῆψιν	αὐτῆς	ἀσφαλῆ ποιεῖσθαι· ἐπεὶ δὲ τά
[49, 30]	ἰσχυρὸν καὶ πρὸς τὸ εὐσκέπαστον	αὐτῆς,	εἴληφε. χρῶνται δὲ αὐτῇ διχῇ·
[49, 41]	τὴν Κλεοπάτραν τούς τε παῖδας	αὐτῆς	ἐν ἐκκλησίᾳ παρεκαθίσατο, δημηγορήσας τέ
[49, 30]	ὥστε καὶ βαδίζειν τινὰς ἐπάνωθεν	αὐτῆς,	καὶ προσέτι καὶ ἵππους καὶ
[49, 32]	διεβλήθη, ὅτι τε παῖδας ἐξ	αὐτῆς,	πρεσβυτέρους μὲν Ἀλέξανδρον καὶ Κλεοπάτραν
[49, 33]	τὰ δῶρα τὰ πεμφθέντα παρ´	αὐτῆς,	τά τε ἄλλα καὶ τοὺς
[49, 9]	ὁ πεζὸς ἀμφοτέρων ὁμοίως ἐπ´	αὐτῆς	τῆς ῥαχίας παρετάξατο, ὥστε τὴν
[49, 9]	ἡ χώρα ἡ μὲν ἐγγὺς	αὐτῆς	ὑπὸ τῶν ὡπλισμένων, ἡ δ´
[49, 18]	καὶ ἐπειδὴ πρὸς τὴν Αἴγυπτον	αὐτίκα	ἀπῆρε, καταφρονήσας τῶν τε παρόντων
[49, 21]	καὶ ἐς οὐδὲν ἔτι οὔτ´	αὐτίκα	οὔθ´ ὕστερον αὐτῷ ἐχρήσατο, καίτοι
[49, 14]	καὶ τὸ μὲν ἀργύριον αὐτοῖς	αὐτίκα,	τὴν δὲ χώραν οὐ πολλῷ
[49, 22]	Κρόνου ἐνέστη, καὶ ἀνελθόντας ἐς	αὐτὸ	πάντα μετὰ τῶν λοιπῶν τὰ
[49, 29]	μήπερ οἱ βάρβαροι τοὺς τολμήσαντας	αὐτὸ	ποιῆσαι ἐν τοῖς τῶν ἄλλων
[49, 30]	προσπορεύονται, καὶ πολλάκις καὶ ἐπ´	αὐτὸ	τὸ τεῖχος ἀναβιβάζουσί τινας, ἢ
[49, 33]	οὓς παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ ἐπ´	αὐτὸ	τοῦτο ᾐτήκει, λαβών. καὶ ὁ
[49, 10]	προσεχώρησε τῷ Καίσαρι. τὸ δ´	αὐτὸ	τοῦτο καὶ ἄλλοι, ὅ τε
[49, 2]	τὰς Μύλας ἐπιπλευσούμενος. τὸ δ´	αὐτὸ	τοῦτο καὶ ὁ Δημοχάρης ἔπαθε·
[49, 25]	κράτιστον λαβὼν ἠπείχθη ὡς καὶ	αὐτοβοεὶ	πάντα τὰ τῶν ἐναντίων αἱρήσων,
[49, 20]	μετεώρῳ ὂν προσήλασαν ὡς καὶ	αὐτοβοεί	σφας αἱρήσοντες. ἐπεκδρομῆς τε αἰφνιδίου
[49, 26]	μὲν γὰρ πρῶτον, ἕως ἔτι	αὐτόθεν	ποθὲν τὴν τροφὴν ἐλάμβανον, ἐξήρκουν
[49, 4]	καὶ πρόχειρον τὴν νίκην ἔχει,	αὐτοὶ	δι´ ἑαυτῶν ποιοῦνται, τὰ δὲ
[49, 36]	δὲ Παννονίους, ὥσπερ που καὶ	αὐτοὶ	ἑαυτοὺς καὶ Ῥωμαῖοί σφας καλοῦσι,
[49, 22]	ἐστι) πολλῷ δὲ δὴ πλείω	αὐτοὶ	ἔπαθον. ἑάλωσαν μὲν γὰρ πρότεροι
[49, 6]	χωρῆσαι ἐτόλμων) ἄποροι δεινῶς ἐγίγνοντο.	αὐτοὶ	μὲν γὰρ καὶ ἐπῄεσαν ὁπότε
[49, 38]	καὶ τοὺς μὲν πλείους σφῶν	αὐτοὶ	πολλὰ καὶ δεινὰ παθόντες, ὥστε
[49, 10]	καὶ οὗτοι μέν, ὡς καὶ	αὐτοὶ	συννενικημένοι, πρὸς τὴν Μεσσήνην εὐθὺς
[49, 9]	τοῖς πρόσθεν ἐναυμάχησαν) ἰσορρόπῳ καὶ	αὐτοὶ	συστάσει τῆς γνώμης συνέσχοντο. μάλιστα
[49, 7]	καὶ οὐ πάντῃ καιρίαν ἐτιτρώσκοντο)	αὐτοί	τε δεινῶς ἐταλαιπώρουν, καὶ τοῖς
[49, 9]	διὰ τοῦτο καὶ σιωπῇ, ὅπως	αὐτοί	τε πρὸς τὰ γιγνόμενα ἀποβλέπωσι
[49, 9]	τὴν τῶν δρωμένων ὄψιν καὶ	αὐτοὶ	τρόπον τινὰ ἠγωνίζοντο. ἀντιπάλου γὰρ
[49, 7]	κακοπαθεῖν ἐτίθεντο, καὶ ἤθελον καὶ	αὐτοὶ	τῶν ἤδη τεθνηκότων ὑπὸ τῆς
[49, 43]	ἱππεῦσαι, ἐμισθώσατο, ἵνα μηδεὶς μηδὲν	αὐτοῖς	ἀναλώσῃ. καὶ τέλος σύμβολά τέ
[49, 27]	ὁ Ἀντώνιος καὶ κριθὴν πᾶσιν	αὐτοῖς	ἀντὶ τοῦ σίτου ἔδωκε καὶ
[49, 14]	κατέστησε· καὶ τὸ μὲν ἀργύριον	αὐτοῖς	αὐτίκα, τὴν δὲ χώραν οὐ
[49, 20]	σφοδραῖς ταῖς βολαῖς ἐξικνούμενοι χαλεπώτατοι	αὐτοῖς	ἐγίγνοντο. κἀν τῷ πόνῳ τούτῳ
[49, 26]	οἱ στρατιῶται προχωρεῖν ἠναγκάζοντο, συνέβαινεν	αὐτοῖς,	εἰ μὲν ὀλίγοι ποι πεμφθεῖεν,
[49, 13]	τάς τε ἐλπίδας τὰς ἐπ´	αὐτοῖς	ἐκλογιζόμενοι πρός τε τὰ γέρα
[49, 12]	ὡς δ´ οὐδὲν κατὰ γνώμην	αὐτοῖς	ἔλεγε, παρωξύνθησαν καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ,
[49, 29]	παραχρῆμα ἀποχωρῆσαι καὶ μηκέτι μηδέν´	αὐτοῖς	ἐπακολουθῆσαι. ~ἡ δὲ δὴ χελώνη
[49, 38]	νεοαλώτων τινὲς καὶ Δελμάται σὺν	αὐτοῖς	ἐπανέστησαν. καὶ Παννονίους μὲν ὁ
[49, 36]	Παννονίους ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα μὲν οὐδὲν	αὐτοῖς	ἐπιφέρων (οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ἠδίκητό
[49, 16]	οἵ τε δήμαρχοι τὰ προσήκοντα	αὐτοῖς	ἔπραξαν, οὔτε πολίαρχος ἐς τὰς
[49, 32]	καὶ Κυρήνην τήν τε Κύπρον	αὐτοῖς	ἐχαρίσατο. ~τότε μὲν ταῦτ´ ἔπραξε,
[49, 41]	βασιλέα βασιλέων καλεῖσθαι ἐκέλευσε. καὶ	αὐτοῖς	καὶ τὴν Αἴγυπτον τήν τε
[49, 12]	μετὰ τοῦτ´ ἐπῆλθέ τε αὖθις	αὐτοῖς	μετὰ παντὸς τοῦ στρατοῦ, καὶ
[49, 13]	συνίει, ἀλλ´ οὔτοι καὶ ὑπεῖξεν	αὐτοῖς,	νομίζων μηδὲν δεῖν τὸν ἄρχοντα
[49, 22]	καὶ τοσοῦτόν γε τῆς θρησκείας	αὐτοῖς	περιῆν ὥστε τοὺς προτέρους τοὺς
[49, 31]	εἶχον, ἐνταῦθα δὴ καὶ μάλιστα	αὐτοῖς	συνεπέθετο. ὅθενπερ συχνῶν μὲν ἀπολλυμένων
[49, 14]	ἡ πόλις πολλῶν ἐδεῖτο) καὶ	αὐτοῖς	τό τε ὕδωρ τὸ Ἰούλιον
[49, 15]	ὑβρίζεσθαι· εἰ δὲ μή, τοῖς	αὐτοῖς	τὸν τοιοῦτό τι δράσαντα ἐνέχεσθαι
[49, 5]	ἰχθύν τινα ἐκ τῆς θαλάσσης	αὐτόματον	ἀναθορόντα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ
[49, 22]	δ´ Ἀντιόχῳ θάνατον Ἀλεξάνδρου τινὸς	αὐτομολήσαντος	παρ´ αὐτοῦ πρότερον πρὸς τοὺς
[49, 29]	ἐφθείροντο. ~καὶ ἐκ τούτου καὶ	αὐτομολία	τις ἐγένετο. κἂν πάντες μετέστησαν,
[49, 3]	ἐπιβατῶν ἡ τόλμα αὐτῶν ἀντήρκει·	αὐτόμολοι	γὰρ οἱ πλείους ἐκ τῆς
[49, 5]	σπουδῇ ἀφίκετο, καὶ μαθὼν παρόντα	αὐτὸν	ἄλλους τε διὰ ταχέων ἀκραιφνεῖς
[49, 8]	Σέξτῳ ὑπῆν, ἐξ ὧν ἤλπιζεν	αὐτὸν	ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ ὕστερον καταλύσειν.
[49, 13]	ἀπαιτοῦντες οὐκ ἐτύγχανον, ταῦτ´ ἐγκαταλείψειν	αὐτὸν	ἀπειλοῦντες λήψεσθαι προσεδόκων. οὐ μὴν
[49, 26]	τε γὰρ ἔνδον ὄντες ἰσχυρῶς	αὐτὸν	ἀπεκρούοντο, καὶ οἱ ἔξωθεν οὐ
[49, 33]	καὶ φίλον, καὶ ὡς ἐνταῦθα	αὐτὸν	ἀπόνως περιλαβὼν κατεργάσηται, μετεπέμψατο· ἐπεὶ
[49, 39]	παίδων αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν	αὐτὸν	ἀργυραῖς ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν γάρ, ὡς
[49, 17]	ἐκ τῆς Σικελίας συχνοὶ πρὸς	αὐτὸν	ἀφίκοντο καὶ ὅτι καὶ ἕτεροι,
[49, 39]	γάρ, ὡς ἔοικεν, ἦν βασιλέα	αὐτὸν	γεγονότα σιδηραῖς δεθῆναι. ~κἀκ τούτου
[49, 17]	χειμάσαι· τῶν δὲ Λεσβίων προθυμότατα	αὐτὸν	διὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[49, 15]	Ἀπόλλωνι ἱέρωσεν, ἐπειδὴ κεραυνὸς ἐς	αὐτὸν	ἐγκατέσκηψε. τήν τε οὖν οἰκίαν
[49, 23]	μητρόθεν ἀμείνους αὐτοῦ ἦσαν, καὶ	αὐτὸν	ἐκεῖνον δυσανασχετοῦντα ἐπὶ τούτῳ ἐπαπέκτεινε,
[49, 7]	καὶ ὁ Σέξτος οἰηθεὶς καὶ	αὐτὸν	ἐκεῖνον ἥξειν ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ
[49, 11]	νυκτὸς ἀπῆρεν. οὐδὲ ἐπεδίωξέ τις	αὐτόν·	ἐκεῖνός τε γὰρ λάθρᾳ ἐξέπλευσε,
[49, 19]	προσεποιεῖτο ὁ Οὐεντίδιος μὴ βούλεσθαι	αὐτὸν	ἐλθεῖν, μακροτέραν τῆς ἑτέρας οὖσαν
[49, 24]	τι οὐκ ἐπαγγελλόμενος, καὶ ἔπεισεν	αὐτὸν	ἐπαναχωρῆσαι. γνοὺς οὖν τοῦτο ὁ
[49, 21]	διὰ τοῦτο καὶ τῆς ἀρχῆς	αὐτὸν	ἔπαυσε, καὶ ἐς οὐδὲν ἔτι
[49, 18]	καὶ τότε συνόντα οἱ, ἐπ´	αὐτὸν	ἔπεμψε. καὶ ὃς προαισθόμενός τε
[49, 41]	ἠλέει ἅτε καὶ λάθρᾳ πρὸς	αὐτὸν	ἐπὶ τῷ Ἀντωνίῳ κεκοινολογημένος, καὶ
[49, 18]	ἐς τὴν μεσόγειαν ὥρμησε. καὶ	αὐτὸν	ἐπιδιώξαντες ὅ τε Τίτιος καὶ
[49, 22]	μὲν τῷ Ἀντιόχῳ, καὶ κατακλείσας	αὐτὸν	ἐς Σαμόσατα ἐπολιόρκει· ὡς δ´
[49, 33]	καὶ τότε στρατεύσων, ἵνα ἀπαράσκευον	αὐτὸν	εὕρῃ, ἦρε μὲν ἐκ τῆς
[49, 37]	καὶ ἐν τῇ γῇ ἰσχυρῶς	αὐτὸν	ἠμύνοντο, μέχρις οὗ τῶν συμμάχων
[49, 34]	ἀληθῶς τε μετεβάλοντο, καὶ πολλὰ	αὐτὸν	ἱκετεύσαντες ἀνεστρατεύσαντο. ὁ γὰρ Καῖσαρ
[49, 12]	κατ´ ὀλίγους ὡς ἕκαστοι ἐγκατέλιπον	αὐτὸν	καὶ μεθίσταντο· καὶ οὕτω καὶ
[49, 1]	ὑπωπτεύετο. Καῖσαρ δὲ προσήκατο μὲν	αὐτὸν	καὶ τότε ἀσμενέστατα, οὐ μέντοι
[49, 13]	ἐπηπείλουν, καὶ ἐνόμιζον καὶ ἄκοντα	αὐτὸν	καταδουλώσεσθαι. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινον,
[49, 37]	τάφρῳ τινὶ μεγάλῃ ἐς τοῦτο	αὐτὸν	καταστήσαντος, δι´ ἧς ἐς τὸ
[49, 21]	τοῖς ἔργοις καὶ ἐπινίκια δι´	αὐτὸν	λαβών. οἵ γε μὴν ἐν
[49, 12]	αὐτοῦ ὤν, ἔχειν, εὐθὺς ἐπ´	αὐτὸν	μετ´ ὀλίγων τινῶν ὥρμησεν ὡς
[49, 5]	πλέοντα μὲν γὰρ οὐδ´ ἀποβαίνοντα	αὐτὸν	οὐδεὶς ἐκώλυσεν, ἀλλὰ καὶ πάνυ
[49, 39]	τὰ Ἀρτάξατα ἤλασε. καὶ οὕτως	αὐτὸν	ὀψέ ποτε, τὰ μὲν πείθων
[49, 8]	μὴ καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ	αὐτὸν	πολεμώσηται, μήτ´ αὖ ἀποκρύψασθαι ἀσφαλῶς
[49, 31]	μακρὰν ἐνενόει) πολλὰ μὲν ἐθώπευσεν	αὐτόν,	πολλὰ δὲ καὶ καθυπέσχετο αὐτῷ,
[49, 37]	ὑπάξεσθαι· ὡς δὲ καὶ προχωροῦντα	αὐτὸν	πρὸς Σισκίαν ἐλύπησαν, ὠργίσθη καὶ
[49, 40]	θυγατέρα, ὅπως ἔτι καὶ μᾶλλον	αὐτὸν	προσεταιρίσηται, μνηστεύσας, τά τε στρατόπεδα
[49, 11]	τινὰς ἐπεκάλει, καὶ ἐς δίκην	αὐτὸν	προυκαλεῖτο (εἶχε δὲ τάς τε
[49, 39]	λάβοι, σκηπτόμενος δι´ οὐδὲν ἄλλο	αὐτὸν	συνειληφέναι ἢ ἵνα τοὺς Ἀρμενίους
[49, 22]	αὐτῷ κρύφα, καὶ πλαστὰς πρὸς	αὐτὸν	συνθήκας, ὅπως εὐπρεπῶς ἀπαναστῇ, ἐποιήσατο.
[49, 19]	πρέποντας εἶναι ἔλεγε) καὶ τοῦτο	αὐτόν	τ´ ἀνέπεισε πιστεῦσαι, καὶ τὸν
[49, 35]	ἀπεκρούσαντο, πολλὰ δὲ μηχανήματα κατέφλεξαν,	αὐτόν	τε ἐκεῖνον ἀπὸ πύργου τινὸς
[49, 36]	μὲν πρὸς τῇ Δελματίᾳ, παρ´	αὐτὸν	τὸν Ἴστρον, ἀπὸ Νωρικοῦ μέχρι
[49, 37]	ὁ γὰρ Κόλοψ ὀνομαζόμενος παρ´	αὐτὸν	τὸν περίβολον παραρρέων ἐς τὸν
[49, 23]	ὥστε συχνοὺς τῶν πρώτων ἐγκαταλιπόντας	αὐτὸν	τοὺς μὲν ἄλλοσε τοὺς δὲ
[49, 27]	συμμαχίαν ποθὲν προσλαβών, ἐργάσηται, ἔπεισεν	αὐτόν,	ὑποπέμψας τινάς, ἐπικηρυκεύσασθαί οἱ ὡς
[49, 25]	μέχρι τοῦ Εὐφράτου, νομίζων ἔρημον	αὐτὸν	φρουρᾶς εἶναι· ἐπεὶ μέντοι πάντα
[49, 39]	ἅμα τῷ ἦρι ἦλθε, κἀνταῦθα	αὐτὸν	ὡς καὶ συμβουλεύσοντα καὶ συμπράξοντά
[49, 6]	τὸ τάφρευμα ἐξεπεπτώκει κατέκαυσε, καὶ	αὐτὸς	ἄρας ὡς πρὸς τὰς Μύλας
[49, 15]	τοῦ Καίσαρος. ἐπεὶ δὲ καὶ	αὐτὸς	ἀφίκετο, καί σφας συναγαγὼν ἔξω
[49, 32]	Ἰτυραίων (τὸν γὰρ Λυσανίαν, ὃν	αὐτὸς	βασιλέα σφῶν ἐπεποιήκει, ἀπέκτεινεν ὡς
[49, 20]	κατὰ τὰς πόλεις περιπέμψας, κατεστήσατο·	αὐτὸς	δὲ ἐπὶ τὸν Ἀντίοχον, πρόφασιν
[49, 35]	ἄλλους ἑτέροις τισὶ καταστρέψασθαι προσέταξεν,	αὐτὸς	δὲ ἐπὶ τοὺς Ἰάπυδας ἐστράτευσε.
[49, 38]	Γέμινον σὺν δυνάμει τινὶ κατέλιπεν,	αὐτὸς	δὲ ἐς τὴν Ῥώμην ἀνεκομίσθη,
[49, 16]	ταῦτα παρὰ τῆς βουλῆς ἐδόθη,	αὐτὸς	δὲ τόν τε Μεσσάλαν τὸν
[49, 25]	Στατιανοῦ ὑπελίπετο, ἐπακολουθεῖν σφας κελεύσας,	αὐτὸς	δὲ τούς τε ἱππέας καὶ
[49, 21]	ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων	αὐτὸς	ἐπινίκια τῶν Πάρθων πρῶτος Ῥωμαίων
[49, 17]	πλειόνων, καὶ, ἄλλων ἄλλοσε ἀποχωρησάντων,	αὐτὸς	ἐς τὴν Ἀσίαν μετὰ τῶν
[49, 40]	ἐς {τε} τὴν Ἀλεξάνδρειαν προπέμψας	αὐτὸς	ἐφ´ ἅρματος ἐσήλασε, καὶ τά
[49, 26]	ἐπαγωγῇ ἀποβάλλων, συχνοὺς δὲ καὶ	αὐτὸς	κολάζων. τὸ μὲν γὰρ πρῶτον,
[49, 5]	ἐς τὴν ἤπειρον ἀπεσώθη. καὶ	αὐτὸς	μὲν ἐν ἀσφαλεῖ ἦν, ὁρῶν
[49, 2]	~μαθὼν δὲ ταῦτα ὁ Σέξτος	αὐτὸς	μὲν ἐν Μεσσήνῃ ὑφώρμει, τὸν
[49, 19]	ἔστιν ὧν ἐποιεῖτο, ἐξ ὧν	αὐτὸς	μὲν οὐδὲν βλαβήσεσθαι, ἐκείνῳ δὲ
[49, 22]	ὅπως εὐπρεπῶς ἀπαναστῇ, ἐποιήσατο. ἀμέλει	αὐτὸς	μὲν οὔτε ὁμήρους, πλὴν δύο
[49, 5]	ναυτικοῦ τὸ πλεῖον ἀπέβαλε καὶ	αὐτὸς	ὀλίγου προσδιεφθάρη. οὔκουν οὐδ´ ἠδυνήθη
[49, 39]	ἐς λόγους οἱ προσέπεμψε, καὶ	αὐτὸς	οὐδὲν ἧττον σπουδῇ πρὸς τὰ
[49, 8]	Λέπιδος τῷ τε Καίσαρι διηνέχθη	(αὐτός	τε γὰρ ἐκ τοῦ ἴσου
[49, 1]	ἁπανταχόθεν πέριξ τὴν Σικελίαν περισχήσειν.	αὐτός	τε γὰρ πολλαῖς ναυσὶν ἐπέπλει,
[49, 8]	ἐπεὶ δ´ οὖν ἔκρινε τοῦτο,	αὐτός	τε κατὰ γῆν τὸν στρατὸν
[49, 43]	ἀρρωστίαν ἀφεῖναι ἠθέλησε, τὸν υἱὸν	αὐτοῦ	ἀνταπέδειξε· καὶ στρατηγοῦ ἑτέρου τῇ
[49, 39]	Ἀρτάξην τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων	αὐτοῦ	βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν ἀργυραῖς
[49, 8]	καὶ ἀπαγαγεῖν τὸν Σέξτον ἀπ´	αὐτοῦ	βουληθείς, Λιλυβαίῳ προσέβαλε· καὶ ὁ
[49, 12]	δὴ ἐν ἐσθῆτι φαιᾷ ἱκέτης	αὐτοῦ	γενέσθαι. καὶ ὁ μὲν ἐκ
[49, 18]	ὕστερον τὰ περὶ τοῦ θανάτου	αὐτοῦ	γράμματα ὁ Τίτιος λαβών, καὶ
[49, 4]	τοῦτ´ αἴτιον τῆς οὐ διώξεως	αὐτοῦ	γράφω· οὐδὲ γὰρ οὐδ´ εἰ
[49, 39]	σωτηρίᾳ καὶ ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ	αὐτοῦ	δασμολογήσῃ. ὡς δ´ οὔτε οἱ
[49, 17]	μὲν κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ	δόξαν οἱ δὲ καὶ βίου
[49, 43]	Βόκχου τελευτήσαντος οὐδενὶ τὴν βασιλείαν	αὐτοῦ	ἔδωκεν, ἀλλ´ ἐς τὰ τῶν
[49, 18]	μὲν αὐτῷ, ἅτε καὶ ἐλπίδα	αὐτοῦ	ἐκ τῆς εὐεργεσίας ἣν εὐηργέτητο
[49, 41]	ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅπως ταῖς παρ´	αὐτοῦ	ἐλπίσι τὸν Καίσαρα ἤτοι ἀναγκάσωσιν,
[49, 37]	ἐς τὸν Σάουον ὀλίγον ἀπέχοντα	αὐτοῦ	ἐμβάλλει καὶ νῦν πᾶσαν τὴν
[49, 34]	δὲ φανερῶς πρὸς τὴν ἀπουσίαν	αὐτοῦ	ἐπανέστησαν. δι´ οὖν τοῦτ´ ἀναστρέψας
[49, 24]	τὸν Μοναίσην, καίπερ ἐν τῇ	αὐτοῦ	ἐπικρατείᾳ ἔτ´ ὄντα· οὔτε γὰρ
[49, 24]	ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο, καὶ μετ´	αὐτοῦ	ἐς τὴν Ἀλβανίδα τὴν ὅμορον
[49, 27]	τούτου τοῖς τε πεμφθεῖσιν ὑπ´	αὐτοῦ	ἐχρημάτισεν ἐπί τε χρυσοῦ δίφρου
[49, 23]	τὸ γένος τὸ μητρόθεν ἀμείνους	αὐτοῦ	ἦσαν, καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον δυσανασχετοῦντα
[49, 44]	ἔλαβεν, ὁ δὲ τὴν θυγατέρα	αὐτοῦ	Ἰωτάπην ὡς καὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ
[49, 21]	ταῦτα πρός τε τὸ προῦχον	αὐτοῦ	καὶ ἐκ τοῦ νόμου, ὅτι
[49, 18]	ἀλλ´ ἔκ τε τῶν συμφορῶν	αὐτοῦ,	καὶ ἐπειδὴ πρὸς τὴν Αἴγυπτον
[49, 19]	τι ἔς τε τὴν διατριβὴν	αὐτοῦ	καὶ ἐς τὴν βραδυτῆτα τῆς
[49, 38]	δημάρχοις ἔχειν ἔδωκεν. ὡρμημένου δὲ	αὐτοῦ	καὶ ἐς τὴν Βρεττανίαν κατὰ
[49, 27]	φοβηθείς τε ἅμα τὴν μεγαλαυχίαν	αὐτοῦ,	καὶ πιστεύσας ὅτι, ἄν που
[49, 20]	πρᾳότητι ὑπερηγάπων) ῥᾳδίως, τὴν κεφαλὴν	αὐτοῦ	κατὰ τὰς πόλεις περιπέμψας, κατεστήσατο·
[49, 43]	τὰς Ὀκταουιανὰς ἐπὶ τῆς ἀδελφῆς	αὐτοῦ	κληθείσας κατεσκεύασεν. ~Ἀντώνιος δὲ ἐν
[49, 31]	τε ἐπιτήδεια καὶ χρήματα παρ´	αὐτοῦ	λάβῃ· καὶ τέλος, ὡς οὔτ´
[49, 22]	Συρίας καὶ τῆς Κιλικίας παρ´	αὐτοῦ	λαβὼν τούς τε Ἀραδίους πολιορκηθέντας
[49, 18]	ἀποσωθέντος καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´	αὐτοῦ	μαθόντος, καὶ τήν τε ἄδειαν
[49, 33]	μήτε τῶν λαφύρων πολλὰ παρ´	αὐτοῦ	μήτ´ ἄλλην τινὰ τιμὴν λαβεῖν,
[49, 17]	αὐτὸν διὰ τὴν τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ	μνήμην καὶ δεξαμένων καὶ κατεχόντων,
[49, 41]	ὅτι ποιητὸς ἀλλ´ οὐ γνήσιος	αὐτοῦ	παῖς ἦν, διαβάλλοι. ἐκείνοις μὲν
[49, 20]	ὀλίγοι μὲν περὶ τοῦ σώματος	αὐτοῦ	προθύμως ἠγωνίσαντο, φθαρέντων δὲ καὶ
[49, 18]	ναῦς καὶ τὴν λοιπὴν δύναμιν	αὐτοῦ	προπαραλάβῃ, τῆς τε κατὰ θάλασσαν
[49, 24]	οἱ προσποιήσοντα, καὶ πρέσβεις μετ´	αὐτοῦ	πρὸς τὸν Φραάτην ἔπεμψε. καὶ
[49, 19]	πιστεῦσαι, καὶ τὸν Πάκορον δι´	αὐτοῦ	προσεξηπάτησε· τὴν γὰρ πεδιάδα, ἣν
[49, 5]	αὐτόματον ἀναθορόντα πρὸς τοὺς πόδας	αὐτοῦ	προσπεσεῖν· ἐκ γὰρ τούτου πιστεύσας
[49, 12]	ἔχοντα, καταπλήξων, καὶ τοὺς στρατιώτας	αὐτοῦ	προσποιησόμενος. καὶ ἐσῆλθε μὲν ἐς
[49, 22]	θάνατον Ἀλεξάνδρου τινὸς αὐτομολήσαντος παρ´	αὐτοῦ	πρότερον πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ἐχαρίσατο.
[49, 15]	ἔπειτα ἅμα τῷ τῆς νίκης	αὐτοῦ	πυθέσθαι κατέστη, καὶ οἱ ἐν
[49, 6]	καὶ νομίσας διατρίβοντι μέν οἱ	αὐτοῦ	ταύτῃ μηδένα τῶν πολεμίων ἐς
[49, 27]	προσκαθημένου δ´ οὖν καὶ ὣς	αὐτοῦ	τῇ πόλει, δείσας ὁ Φραάτης
[49, 37]	ἐδύνατο λείαν ἐποιεῖτο. πλησιάσαντος δ´	αὐτοῦ	τῇ πόλει οἱ ἐπιχώριοι παραυτίκα
[49, 2]	ἐν Μεσσήνῃ ὑφώρμει, τὸν διάπλουν	αὐτοῦ	τηρῶν, τῷ δ´ Ἀγρίππᾳ Δημοχάρην
[49, 28]	ἐν φιλίᾳ φθείρας. ~ποιήσαντος δὲ	αὐτοῦ	τοῦτο καὶ τὰς σπονδὰς προσδεχομένου,
[49, 23]	τὸν φθόνον τήν τε ὀργὴν	αὐτοῦ	φοβούμενος, διετέλεσε διασκοπῶν οὐχ ὅπως
[49, 15]	τοῦ Διὸς πόδας ὡς μηκέτ´	αὐτοῦ	χρείας οὔσης θείς, ἔπειτα δὲ
[49, 12]	τοῖς ὅπλοις, ἅτε καὶ ἰσχυρότερος	αὐτοῦ	ὤν, ἔχειν, εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸν
[49, 39]	Ἀρμένιον τιμωρήσηται, τήν τε θυγατέρα	αὐτοῦ	ὡς καὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ τῷ
[49, 41]	ταῦτ´ ἔνειμε, τοῖς δὲ δὴ	αὑτοῦ	παισὶ τοῖς ἐκ τῆς Κλεοπάτρας
[49, 14]	ἐθελησόντων. ~προσποιησάμενος οὖν εὔλογά τε	αὐτοὺς	ἀξιοῦν καὶ ἀνθρωπίνων δεῖσθαι, διῆκε
[49, 20]	καὶ ὁ Πάκορος πεσὼν πλεῖστον	αὐτοὺς	ἔβλαψεν· ὡς γὰρ τάχιστα τὸν
[49, 4]	εἰκὸς συμβάλλεται, ὅτι μήτε καταλαβεῖν	αὐτοὺς	ἐδύναντο, καὶ ἐς τὴν γῆν,
[49, 36]	ὅθεν ἀκριβῶς πάντα τὰ κατ´	αὐτοὺς	εἰδὼς γράφω. ὀνομάζονται δὲ οὕτως
[49, 7]	καὶ τῇ γε τελευταίᾳ παντελῶς	αὐτοὺς	ἐκάκωσαν, ἄλλως τε καὶ τοῦ
[49, 13]	πολεμίου οἱ παρόντος, ἐν ὀλιγωρίᾳ	αὐτοὺς	ἐποιεῖτο) ἐθορύβουν· καὶ αὐτῷ καὶ
[49, 24]	τόν τε πόλεμον τὸν πρὸς	αὐτοὺς	ἐς χεῖρας ἤγετο καὶ τῷ
[49, 34]	ἔφη καὶ χρησιμωτάτους πρὸς πάντα	αὐτοὺς	ἔσχε. ~τοῦτο μὲν ὕστερον ἐγένετο,
[49, 2]	ὥρμησε. καὶ ἐπειδὴ μήτε πάντας	αὐτοὺς	ἰδεῖν ἠδυνήθη μήτ´ ἀναχθῆναί τις
[49, 7]	καὶ ἐν κέρδει τὸ μηκέτ´	αὐτοὺς	κακοπαθεῖν ἐτίθεντο, καὶ ἤθελον καὶ
[49, 6]	δυοῖν θάτερον, ἢ προσμίξαντάς σφισιν	αὐτοὺς	κρατήσειν, ἢ μὴ βουληθέντων αὐτῶν
[49, 4]	παντελῶς τι καταπράξαντας τὴν δόξαν	αὐτοὺς	λαβεῖν αἱροῦνται. δεῖν οὖν παρῄνει
[49, 7]	πρὸς τὸν Ἀγρίππαν ἀπεσώθησαν. καὶ	αὐτοὺς	ὁ Καῖσαρ καὶ ἐπαίνοις καὶ
[49, 29]	τὴν γῆν ἤρεισαν. νομίσαντες οὖν	αὐτοὺς	οἱ βάρβαροι (οὐ γάρ πω
[49, 6]	μάλιστα ἰσχυρῶς ἐταλαιπώρουν· περιστοιχιζόμενοι γὰρ	αὐτοὺς	οἱ ἐναντίοι καὶ κατ´ ὀλίγους,
[49, 24]	προσεδόκησε, καί τινα ἀπάτην ἐπ´	αὐτοὺς	παρεσκευάζετο. ἐκεῖνόν τε οὖν ἀφῆκεν
[49, 34]	ἀναστρέψας τά τε ἄλλα ἐπ´	αὐτοὺς	παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδή τινες τῶν
[49, 6]	καὶ ἐπᾴξειάν τισιν, ἔτρεπον μὲν	αὐτούς,	πέρα δ´ οὐ δυνάμενοι διώκειν
[49, 27]	τοῦ τόξου ψάλλων, καὶ καταδραμὼν	αὐτοὺς	πολλὰ τέλος τὴν εἰρήνην, ἄν
[49, 29]	ἐγγύς σφισιν ὡς καὶ ἐπισφάξοντες	αὐτοὺς	προσῆλθον. κἀν τούτῳ ἐξαναστάντες οἱ
[49, 34]	φοβηθεὶς μὴ καὶ ὁ Ἀντώνιος	αὐτοὺς	σφετερίσηται, συγγιγνώσκειν τέ σφισιν ἔφη
[49, 14]	ὡς καὶ ἐς τὰς βουλὰς	αὐτοὺς	τὰς ἐν ταῖς πατρίσι καταλέξων,
[49, 17]	αὖθις αὐτῷ συνεγένοντο. συγκαλέσας οὖν	αὐτοὺς	τήν τε σκευὴν τὴν στρατηγικὴν
[49, 4]	τὸν σωθησόμενον τῆς μὲν δυσχερείας	αὐτοὺς	τῶν πραγμάτων ἀπαλλάττειν, τὴν δὲ
[49, 37]	πεδίοις ἐκλιπόντων· ἤλπιζε γὰρ ἐθελοντὰς	αὐτοὺς	ὑπάξεσθαι· ὡς δὲ καὶ προχωροῦντα
[49, 26]	ἐνέτυχεν, ὑπετόπησέ τε ἀπεληλυθέναι ποι	αὐτοὺς	ὑπὸ δέους καὶ ἀνεθάρσησε. κἀκ
[49, 30]	ἐν σκέπῃ τῶν βελῶν πάντας	αὐτοὺς	ὑπὸ τῆς πυκνότητος τῆς συντάξεως
[49, 24]	βασιλέα αὐτῶν Ζόβηρα κρατήσας, ὁμοίως	αὐτοὺς	ᾠκειώσατο. τούτοις τε οὖν ἐπαρθεὶς
[49, 34]	τούτῳ τῶν λοιπῶν συνεκάλεσέ τε	αὐτοὺς	ὡς καὶ ἐπ´ ἄλλο τι,
[49, 5]	ναῦς ἀντενεβίβασε καὶ ἐκείναις τε	αὐτῷ	ἅμα καὶ τοῖς ὁπλίταις κατὰ
[49, 18]	ἀφίκετο, κἀνταῦθα καταληφθεὶς ἐπεκηρυκεύσατο μὲν	αὐτῷ,	ἅτε καὶ ἐλπίδα αὐτοῦ ἐκ
[49, 1]	ἄκων μέν, ὑπέσχητο δ´ οὖν	αὐτῷ	βοηθήσειν. μέγιστον δὲ τῷ τε
[49, 8]	ἐνόμιζεν εἰ μὴ συμβουλεύοιτό τι	αὐτῷ,	δεινὸν δ´ εἰ πάντα ἀνακοινοῖτο)
[49, 8]	τὸν Σέξτον ἀπέκλινε καὶ ἐκοινολογεῖτο	αὐτῷ	δι´ ἀπορρήτων. ὑποτοπήσας οὖν τοῦτο
[49, 16]	τῶν στρατηγῶν τινες τὰ ἐπιβάλλοντα	αὐτῷ	διήγαγον. τά τε ἄλλα τὰ
[49, 8]	γὰρ ἐκ τοῦ ἴσου πάντα	αὐτῷ	διοικεῖν ὡς καὶ συνάρχων ἠξίου,
[49, 39]	γενόμενον πέμψας, καὶ πολλά τινα	αὐτῷ	δώσειν ὑπέσχετο. καὶ τέλος ἔς
[49, 15]	ἐθρυλεῖτο, τότε δὲ οἰκίαν τε	αὐτῷ	ἐκ τοῦ δημοσίου δοθῆναι ἔγνωσαν·
[49, 14]	Ἀντώνιον πρὸς τὴν Μούτιναν στρατεύσαντας	αὐτῷ,	ἔπειτα δὲ ὡς καὶ οἱ
[49, 28]	μὲν οὐδένα ὑπὲρ τῆς εἰρήνης	αὐτῷ	ἔπεμψαν, προσπεσόντες δὲ αἰφνίδιοι πολλὰ
[49, 37]	καί τινας καὶ ναυμαχίας ἐν	αὐτῷ	ἐποιήσατο. καὶ γὰρ οἱ βάρβαροι
[49, 44]	ὕπατον καὶ παύσας (συνῆν γὰρ	αὐτῷ)	ἔς τε τὴν Ἰωνίαν καὶ
[49, 25]	Πόντῳ βασιλεύοντος καὶ τότε συστρατεύοντος	αὐτῷ,	ἐφόνευσαν· τοῦτον γὰρ δὴ μόνον
[49, 19]	τινα δυνάστην γνωρίμως μὲν καὶ	αὐτῷ	ἔχοντα, τὰ δὲ δὴ τῶν
[49, 21]	ἔτι οὔτ´ αὐτίκα οὔθ´ ὕστερον	αὐτῷ	ἐχρήσατο, καίτοι καὶ ἱερομηνίας ἐπ´
[49, 5]	οὐ μὴν καὶ ἐν τύχῃ	αὐτῷ	ἐχρήσατο. πλέοντα μὲν γὰρ οὐδ´
[49, 15]	ἐγκατέσκηψε. τήν τε οὖν οἰκίαν	αὐτῷ	ἐψηφίσαντο, καὶ τὸ μήτε ἔργῳ
[49, 18]	ἔχειν ἔδωκεν, ὥσπερ ποτὲ καὶ	αὐτῷ	ἐψήφιστο· φίλος τε γὰρ ἔτι
[49, 14]	ἐφθέγξαντο, ἀλλὰ καὶ πάνυ προσέχειν	αὐτῷ	ἤρξαντο, ὅτι τοῖς τε ἀφειμένοις,
[49, 32]	οἵ τε ἄλλοι οἱ συνόντες	αὐτῷ	καὶ ἐπολυπραγμόνουν ἀκριβῶς αὐτὰ καὶ
[49, 39]	δ´ οὔτε οἱ χρυσοφύλακες προσεῖχον	αὐτῷ	καὶ οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες
[49, 37]	τῶν δυνατῶν ἀναπεισθέντες ὡμολόγησάν τε	αὐτῷ	καὶ ὁμήρους ἔδοσαν, μετὰ δὲ
[49, 13]	ὀλιγωρίᾳ αὐτοὺς ἐποιεῖτο) ἐθορύβουν· καὶ	αὐτῷ	καὶ προφέροντες πάνθ´ ὅς´ ἐτεταλαιπώρηντο,
[49, 18]	μαθόντος, καὶ τήν τε ἄδειαν	αὐτῷ	καὶ τὴν εὔνοιαν, ἂν τὰ
[49, 12]	αὐτοῖς ἔλεγε, παρωξύνθησαν καὶ ἐπέθεντο	αὐτῷ,	καί τινας τῶν ἄλλων καὶ
[49, 11]	τά τε ἄλλα ἀπῄτει ὅσα	αὐτῷ	κατὰ τὴν πρώτην σφῶν συνωμοσίαν
[49, 22]	Οὐεντιδίου ἀτιμίαν ἔχειν ὑπώπτευσε, διεκηρυκεύσατο	αὐτῷ	κρύφα, καὶ πλαστὰς πρὸς αὐτὸν
[49, 33]	φανερῶς μὲν γὰρ οὐκ ὠργίζετο	αὐτῷ,	μὴ καὶ πολεμωθείη· ὡς δ´
[49, 15]	ἐν τῷ ἄστει ἐπαίνους τε	αὐτῷ	ὁμοθυμαδὸν καὶ εἰκόνας καὶ προεδρίαν
[49, 21]	εἶχεν, ἐπεστράτευσεν. ~ἐνταῦθα δὲ ἤδη	αὐτῷ	ὄντι ὁ Ἀντώνιος ἐξαίφνης ἐπιστὰς
[49, 31]	αὐτόν, πολλὰ δὲ καὶ καθυπέσχετο	αὐτῷ,	ὅπως σφίσι χειμάσαι κατὰ χώραν
[49, 24]	Μοναίσου φυγῇ φερόντων, ἐπεκηρυκεύσατό τε	αὐτῷ	οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἐπαγγελλόμενος,
[49, 10]	καὶ οἱ ἱππῆς οἱ σὺν	αὐτῷ	πάντες, καὶ μετὰ ταῦτα καὶ
[49, 8]	προσέβαλε· καὶ ὁ Γάλλος ἐνταῦθα	αὐτῷ	πεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ Σέξτου προσεπολέμει.
[49, 6]	πρὸς τὰς Μύλας ἐπορεύετο. καὶ	αὐτῷ	προσβαλόντες καὶ ἱππῆς καὶ ψιλοὶ
[49, 33]	Ῥωμαίων ἐπαγωγῆς ἐθελήσας, τὸν Πολέμωνα	αὐτῷ	προσέπεμψε καὶ φιλίαν καὶ συμμαχίαν
[49, 15]	τινα ἀφελέσθαι) καὶ ἄλλα πολλὰ	αὐτῷ	προσεψηφίσαντο. ἤδη μὲν γάρ τινες
[49, 32]	καὶ Λυκαονίας Παμφυλίας τέ τινα	αὐτῷ	προσθείς, Ἀρχελάῳ δὲ Καππαδοκίας, ἐκβαλὼν
[49, 41]	τότε, καὶ ἐς τὰ μάλιστα	αὐτῷ	προσκείμενοι, οὐκ ἠθέλησαν, καίπερ τοῦ
[49, 17]	τύχην ὑπὸ χειμῶνος ἐκπεσόντες αὖθις	αὐτῷ	συνεγένοντο. συγκαλέσας οὖν αὐτοὺς τήν
[49, 19]	τοῦ καὶ τὰ ἀπορρητότατα δῆθεν	αὐτῷ	συνειδέναι παρέξειν ἔμελλεν. ἐπειδή τε
[49, 26]	καὶ οἱ ἔξωθεν οὐ ῥᾳδίως	αὐτῷ	συνέμισγον) τῶν δὲ δὴ σφετέρων
[49, 13]	δ´ ἀντάρασαι ἐδικαιώθησαν. ~πράσσοντι δ´	αὐτῷ	ταῦτα οἱ στρατιῶται ἐστασίασαν· ἄλλως
[49, 20]	~καὶ οὕτως ἐν τῇ Συρίᾳ	αὐτῷ	τῇ Κυρηστικῇ γενομένῳ συμβαλὼν ἐνίκησεν.
[49, 24]	πολλὰ ἐπελπίσας (καὶ γὰρ ὑπέσχητο	αὐτῷ	τῆς τε στρατείας ἡγήσεσθαι καὶ
[49, 1]	ἐς τὴν Σικελίαν ἠπείγετο. καὶ	αὐτῷ	τὸ ἀκρωτήριον τὸ Παλίνουρον ὀνομαζόμενον
[49, 16]	τυχόντων αὐτῇ ἐχρῶντο. κἀν τῷ	αὐτῷ	τούτῳ ἔτει οὔτ´ ἀγορανόμος τις
[49, 26]	Στατιανοῦ ἀγγελίαν ὡς καὶ βοηθήσων	αὐτῷ,	ὑστέρησε δέ· ἔξω γὰρ τῶν
[49, 1]	μέντοι καὶ ἐπίστευσέ τι ἔτ´	αὐτῷ.	ὡς δ´ οὖν τάς τε
[49, 8]	ἠξίου, καὶ ἐκεῖνος ἐς πάντα	αὐτῷ	ὡς καὶ ὑποστρατήγῳ οἱ ἐχρῆτο)
[49, 43]	ᾠοειδῆ δημιουργήματα κατεστήσατο, ὅπως δι´	αὐτῶν	αἱ περίοδοι τῶν περιδρόμων ἀναδεικνύωνται.
[49, 41]	περὶ Κυρήνην, τῷ τε ἀδελφῷ	αὐτῶν	Ἀλεξάνδρῳ τήν τε Ἀρμενίαν καὶ
[49, 18]	πιστεῦσαι, τῇ τάξει τῆς κομιδῆς	αὐτῶν	ἀλλ´ οὐ τῇ γνώμῃ προσέσχε.
[49, 8]	τινας βραχείας ἐποιοῦντο. ἀντικαθημένων δὲ	αὐτῶν	ἀλλήλοις, τῷ μὲν Σέξτῳ ὁ
[49, 3]	σφισι προσπίπτοντες καὶ τὰς παρεξειρεσίας	αὐτῶν	ἀναρρηγνύντες, ἐτίτρωσκον, ἀπὸ δὲ δὴ
[49, 41]	καὶ ἐν τῷ κοινῷ τι	αὐτῶν	ἀνεγνώσθη· ὅ τε γὰρ Δομίτιος
[49, 3]	τοῦ Καίσαρος ἐπιβατῶν ἡ τόλμα	αὐτῶν	ἀντήρκει· αὐτόμολοι γὰρ οἱ πλείους
[49, 1]	ἐναντίων ἀντέχειν, καὶ τοὺς ἐμβόλους	αὐτῶν,	ἅτε καὶ βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν
[49, 15]	ἐτέτακτο. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν	αὐτῶν	βάθρων συγκαθέζεσθαί σφισιν ἔλαβε. ~τῷ
[49, 32]	εὐπρεπὴς οὔτε ἐπίκαιρος ὁ ἔλεγχος	αὐτῶν	γίγνεσθαι ἐδύνατο. ὁ δ´ οὖν
[49, 34]	καὶ ὣς ἐθρασύνοντο, δίκῃ τινὰς	αὐτῶν	ἔδωκε. παροξυνθέντων τε ἐπὶ τούτῳ
[49, 8]	γὰρ Σέξτος πολὺ ταῖς δυνάμεσιν	αὐτῶν	ἐλαττούμενος οὐδετέρωσε ἀντεπεξῄει. καὶ τοῦτο
[49, 41]	οὐχ ὅτι τι καὶ πράξειν	αὐτῶν	ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅπως ταῖς παρ´
[49, 30]	κεκμηκότες παρασχόντες ἐξεγείρονταί τε πελασάντων	αὐτῶν	ἐξαίφνης, καὶ ἐς ἔκπληξίν σφας
[49, 23]	ἐνεωτερίσθη. ὁ Ὀρώδης ὁ βασιλεὺς	αὐτῶν	ἐπειδὴ τῇ τε ἡλικίᾳ καὶ
[49, 26]	οὐ πολλῷ ὕστερον τροπὴν μὲν	αὐτῶν	ἐποιήσατο· οἱ γὰρ σφενδονῆται πολλοί
[49, 3]	μετεκβαίνοντες κρείττους ἐγίγνοντο, ἐκπηδώντων δὲ	αὐτῶν	ἐς τὴν θάλασσαν ὁπότε βαπτίζοιντο,
[49, 17]	καὶ αἱ λοιπαὶ κατὰ πόδας	αὐτῶν	ἐφέπωνται, προδεικνύουσι, παρά τε τὴν
[49, 24]	καὶ ἐκείνους τόν τε βασιλέα	αὐτῶν	Ζόβηρα κρατήσας, ὁμοίως αὐτοὺς ᾠκειώσατο.
[49, 2]	ἰδεῖν ἠδυνήθη μήτ´ ἀναχθῆναί τις	αὐτῶν	ἠθέλησε, κατεφρόνησεν αὐτῶν, καὶ ἐπανελθὼν
[49, 25]	ἰσχυρὰ ἦν καὶ συχνοὶ ἀπ´	αὐτῶν	ἠμύνοντο) τῷ δὲ δὴ Στατιανῷ
[49, 6]	φοβηθεὶς ὁ Κορνουφίκιος (οὗτος γὰρ	αὐτῶν	ἦρχε) μὴ καὶ ὑπὸ λιμοῦ
[49, 20]	ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι γὰρ οἱ πλείους	αὐτῶν	ἦσαν) ταραττόμενοι δὲ πρός τε
[49, 4]	τε καὶ ἄχθονται τῇ εὐδοξίᾳ	αὐτῶν·	ἡττᾶσθαι μὲν γάρ σφας καὶ
[49, 22]	ἔδρασαν (τὸ γάρ τοι γένος	αὐτῶν	θυμωθὲν πικρότατόν ἐστι) πολλῷ δὲ
[49, 36]	γὰρ οὐδ´ ἠδίκητό τι ὑπ´	αὐτῶν)	ἵνα δὲ δὴ τοὺς στρατιώτας
[49, 2]	ἀναχθῆναί τις αὐτῶν ἠθέλησε, κατεφρόνησεν	αὐτῶν,	καὶ ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο ὡς καὶ
[49, 32]	συνέκρυπτε, καὶ ἔστιν ἅ γε	αὐτῶν	καὶ ἐς τὸ ἐναντιώτατον, ὡς
[49, 43]	τε στοὰς ἀπὸ τῶν λαφύρων	αὐτῶν	καὶ τὰς ἀποθήκας τῶν βιβλίων
[49, 20]	κἀκ τούτου πρὸς τὸ ἔρυμα	αὐτῶν	καίπερ ἐν μετεώρῳ ὂν προσήλασαν
[49, 6]	Ἀγρίππαν σπουδῇ πρὸς τὴν ἐπικουρίαν	αὐτῶν	μετεπέμπετο, ἐκεῖνοι δὲ ἐπολιορκοῦντο. καὶ
[49, 38]	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς μετ´	αὐτῶν	νεωτερίσαντας ὁ Μεσσάλας ὁ Οὐαλέριος
[49, 20]	πάντες οἱ λοιποὶ ἐνέδοσαν. καὶ	αὐτῶν	οἱ μὲν διὰ τῆς γεφύρας
[49, 36]	ἔργῳ μαθὼν ὥστε καὶ ἄρξας	αὐτῶν,	οἶδα· μετὰ γάρ τοι τὴν
[49, 4]	ὅτι καὶ ὁ Ἀγρίππας ἐπεμελεῖτο	αὐτῶν	οἶδα, οὐ μὴν ἔν γε
[49, 27]	τοῖς τε κατὰ χώραν μένουσιν	αὐτῶν,	ὁπότε δίχα γένοιντο, δεινῶς, καὶ
[49, 14]	ἐπισχῇ, προσανεῖπεν ὅτι οὐδενὶ ἔτ´	αὐτῶν,	οὐδ´ ἂν τὰ μάλιστα ἐθελήσῃ,
[49, 35]	καὶ ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα	αὐτῶν	οὐκ ἀταλαιπώρως ἐχειρώσατο. τὸ γὰρ
[49, 28]	καὶ οἱ βάρβαροι τὰ στενόπορα	αὐτῶν	προκαταλαμβάνοντες τὰ μὲν ἀπέσκαπτον τὰ
[49, 25]	καὶ τοῖς Πραάσποις τῷ βασιλείῳ	αὐτῶν	προσπεσὼν χώματά τε ἔχου καὶ
[49, 31]	οὐκ ἤνεγκε τὴν καθ´ ἕκαστον	αὐτῶν	πύστιν, ἀλλὰ ἀπηγόρευσε μηδὲν τοιοῦτο
[49, 37]	ἥρπαζε, καίπερ καὶ τὰς κώμας	αὐτῶν	τὰς ἐν τοῖς πεδίοις ἐκλιπόντων·
[49, 24]	Πάρθων βασιλείαν ὑπέσχετο. πραττόντων δὲ	αὐτῶν	ταῦτα δείσας ὁ Φραάτης, ἄλλως
[49, 34]	οὐδὲν μᾶλλον ἐσωφρονίσθησαν, ὀλίγους ἐξ	αὐτῶν	τοὺς πρεσβυτάτους ἐς Γαλατίαν κληρουχήσοντας
[49, 6]	αὐτοὺς κρατήσειν, ἢ μὴ βουληθέντων	αὐτῶν	τοῦτο ποιῆσαι πρός τε τὸ
[49, 35]	προσαπέκτειναν, ὥστε μηδ´ ὁτιοῦν ἀπ´	αὐτῶν	τῷ Καίσαρι περιγενέσθαι. οὐ γὰρ
[49, 43]	καὶ ἐς τὸν Τίβεριν δι´	αὐτῶν	ὑπέπλευσε. κἀν τῷ ἱπποδρόμῳ σφαλλομένους
[49, 24]	στρατεύσας μάχῃ τε τὸν βασιλέα	αὐτῶν	Φαρνάβαζον ἐνίκησε καὶ ἐς συμμαχίαν
[49, 11]	ταῦτα καὶ πεζοί τινες ἐποίησαν.	~ἀφ´	οὗπερ οὐχ ἥκιστα ὁ Σέξτος
[49, 34]	παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδή τινες τῶν	ἀφεθέντων	ὅτε ἐστασίασαν καὶ μηδὲν λαβόντων
[49, 13]	γοῦν στρατείας ὡς καὶ κεκμηκότες	ἀφεθῆναι	ἠξίουν, θυμῷ καὶ βοῇ ἀπλέτῳ
[49, 43]	ἐν τοιαύτῃ τινὶ αἰτίᾳ ὄντες	ἀφείθησαν,	καὶ ἐς τὸ ἔπειτα ἄδειά
[49, 34]	τῷ στρατῷ τά τε ὅπλα	ἀφείλετο	καὶ τῆς στρατείας ἔπαυσε. καὶ
[49, 14]	αὐτῷ ἤρξαντο, ὅτι τοῖς τε	ἀφειμένοις,	οὐ πᾶσι, πλὴν τῶν προτέρων,
[49, 43]	τὴν ἀρχὴν διὰ μακρὰν ἀρρωστίαν	ἀφεῖναι	ἠθέλησε, τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀνταπέδειξε·
[49, 15]	(οὐδὲ γὰρ ἐξῆν ζῶντά τινα	ἀφελέσθαι)	καὶ ἄλλα πολλὰ αὐτῷ προσεψηφίσαντο.
[49, 15]	τοῦ ἐμφυλίου πολέμου χρόνον ἐπωφείλετο,	ἀφῆκε,	τέλη τέ τινα κατέλυσε, καὶ
[49, 24]	αὐτοὺς παρεσκευάζετο. ἐκεῖνόν τε οὖν	ἀφῆκεν	ὡς καὶ τὰ τῶν Πάρθων
[49, 7]	καταλιπεῖν, ἐξ ὧν τὴν τροφὴν	ἄφθονον	οἱ περὶ τὸν Κορνουφίκιον ἔχοντες
[49, 25]	ἐποίησεν οὔτε πρὸς τὸν Ἀντώνιον	ἀφίκετο,	ἀλλ´ ἐς τὴν οἰκείαν ἀνεχώρησεν,
[49, 5]	ἔς τε τὴν Μεσσήνην σπουδῇ	ἀφίκετο,	καὶ μαθὼν παρόντα αὐτὸν ἄλλους
[49, 15]	Καίσαρος. ἐπεὶ δὲ καὶ αὐτὸς	ἀφίκετο,	καί σφας συναγαγὼν ἔξω τοῦ
[49, 18]	διαφεύξεσθαι ἐδόκει, ἔς τε Νικομήδειαν	ἀφίκετο,	κἀνταῦθα καταληφθεὶς ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὐτῷ,
[49, 39]	Πάρθων μετεπέμψατο. ἐπειδή τε οὐκ	ἀφίκετο	τὴν ἐπιβουλὴν ὑποπτεύσας, τόν τε
[49, 33]	τὴν Ὀκταουίαν ἀπὸ τῆς Ῥώμης	ἀφικνεῖσθαι,	οὐκέτι περαιτέρω προεχώρησεν ἀλλὰ ἀνεκομίσθη,
[49, 23]	γὰρ ἔς τε τὴν Ἰταλίαν	ἀφικνούμενος	καὶ ἐκεῖσε αὖθις ἐπανιὼν πάντα
[49, 2]	ἔπαθε· μόνας τε γὰρ τὰς	ἀφικομένας	ναῦς ὑποτοπήσας εἶναι, καὶ βραδύτατα
[49, 8]	μηδὲν ἐπέραινον, πρὸς τὸ Ἀρτεμίσιον	ἀφίκοντο.	καὶ ὁ μὲν Γάλλος ἐπέρρωσε
[49, 17]	τῆς Σικελίας συχνοὶ πρὸς αὐτὸν	ἀφίκοντο	καὶ ὅτι καὶ ἕτεροι, οἱ
[49, 36]	γάρ τοι τὴν ἐν τῇ	Ἀφρικῇ	ἡγεμονίαν τῇ τε Δελματίᾳ, ἧς
[49, 42]	καὶ τὴν πανήγυριν τὴν τῇ	Ἀφροδίτῃ	τῇ γενεθλίῳ τελουμένην οἱ ὕπατοι
[49, 22]	ταῦτα πράξας ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἀφωρμήθη,	Γάιος δὲ δὴ Σόσσιος τὴν
[49, 4]	σφισιν ἐπιτρέψαι, βαρύνονταί τε καὶ	ἄχθονται	τῇ εὐδοξίᾳ αὐτῶν· ἡττᾶσθαι μὲν
[49, 15]	ὁμοθυμαδὸν καὶ εἰκόνας καὶ προεδρίαν	ἁψῖδά	τε τροπαιοφόρον, καὶ τὸ ἐφ´