HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Diogène ou Sur la vertu (discours VIII; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  149 formes différentes pour 390 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, Par.
[8, 10]   ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ σελίνου, ὥσπερ  αἱ   αἶγες, οὐδὲ κοτίνου καὶ πίτυος,
[8, 0]   οὐδεὶς αὐτῷ προσεῖχεν οὐδὲ ἐκέλευεν  ἰᾶσθαι   αὑτόν, οὐδ´ ἂν εἰ πολὺ
[8, 0]   ὅτι εἰ μὲν ἔφη ὀδόντας  ἰᾶσθαι,   πάντες ἂν αὐτῷ προσῇσαν οἱ
[8, 10]   ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως, διὰ τὸ μὴ  ἐπίστασθαι   χρῆσθαι. πυθομένου δέ τινος εἰ
[8, 20]   τῆς μάχης· {οὐδὲ γὰρ ἄντικρυς  βιάζεσθαι   τὴν ἡδονήν, ἀλλ´ {ἐξαπατᾶν καὶ
[8, 20]   τοῖς μὲν πόνοις ἀπαντᾶν καὶ  συμπλέκεσθαι,   τὴν δὲ ἡδονὴν φεύγειν ὡς
[8, 0]   αὐτῷ προσῇσαν οἱ δεόμενοι ὀδόντα  ἐξελέσθαι,   καὶ νὴ Δία εἰ ὑπέσχετο
[8, 30]   μήλων· μηδὲ γὰρ ταῖς Ἑσπερίσι  γενέσθαι.   πέρας δέ, ἐπεὶ βραδύτερος ἐγίγνετο
[8, 20]   σῦς αὐτῶν, τοὺς δὲ λύκους  γενέσθαι,   τοὺς δὲ ἄλλ´ ἄττα θηρία,
[8, 30]   οἱ πολλοὶ κατεφρόνουν αὐτοῦ καὶ  μαίνεσθαι   ἔφασαν, καὶ πάλιν ἐθορύβουν σοφισταί,
[8, 10]   οὐδείς· οὐδὲ γὰρ ᾤοντο οὐδὲν  ὠφεληθήσεσθαι,   ὅτι καθ´ ἡμέραν ἑώρων αὐτὸν
[8, 30]   σεμνὰ μόνον〉 καὶ μεγάλα ἔργα  διαπράττεσθαι,   τὴν κόπρον ἀπελθὼν τὴν κειμένην
[8, 10]   ἡμῖν τὸ τῶν δελφίνων στέαρ,  ἀλείφεσθαι   τοὺς δεομένους. (οἶμαι γὰρ αὐτοὺς
[8, 10]   μεγίστους, καὶ τούτοις ἀεὶ φιλεῖ  μάχεσθαι   καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν
[8, 0]   ἐνοχλούμενος χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς  ἀνέχεσθαι   οἰδοῦντος καὶ διεφθαρμένου ὀδόντος
[8, 0]   αὑτόν, οὐδ´ ἂν εἰ πολὺ  προσλήψεσθαι   ἀργύριον ἔμελλεν, ὡς ἧττον ὑπὸ
[8, 10]   ῥᾳδίως, διὰ τὸ μὴ ἐπίστασθαι  χρῆσθαι.   πυθομένου δέ τινος εἰ καὶ
[8, 10]   ἀδοξίαν καὶ τὰ τοιαῦτα μηδὲν  ἡγεῖσθαι   δεινὸν αὑτῷ, ἀλλὰ πάνυ κοῦφα,
[8, 10]   καταψήχοντας καὶ προσπαίζοντας, μηδένα δὲ  ὠνεῖσθαι   ῥᾳδίως, διὰ τὸ μὴ ἐπίστασθαι
[8, 10]   μᾶλλον δὲ καταθύσαντας καὶ κατατεμόντας  εὐωχεῖσθαι,   καθάπερ οἶμαι τὰ τῶν κητῶν
[8, 10]   εἰσι τοῖς παμμάχοις, παίοντές τε  καὶ   ἄγχοντες καὶ διασπῶντες καὶ ἀποκτιννύντες
[8, 20]   ἐνίοτε. ~ἑτέρα δὲ δεινοτέρα μάχη  καὶ   ἀγών ἐστιν οὐ μικρός, ἀλλὰ
[8, 20]   τὸν δὲ Ἡρακλέα πονοῦντα μὲν  καὶ   ἀγωνιζόμενον ἠλέουν, καὶ ἔφασαν αὐτὸν
[8, 10]   ἐνδιδόντα· πενίαν δὲ καὶ φυγὴν  καὶ   ἀδοξίαν καὶ τὰ τοιαῦτα μηδὲν
[8, 10]   προσίῃ θαρρῶν {οὐ χαλεπὸν} δειλοὺς  καὶ   ἀδυνάτους ἄνδρας ἰσχυροὺς κρατῆσαι, μάλιστα
[8, 10]   δὲ πολλοὶ ἄνθρωποι ἐκπεπληγμένοι αὐτοὺς  καὶ   ἀεί ποτε φεύγοντες κρίνουσιν, οὐδέποτε
[8, 0]   καὶ γὰρ Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον  καὶ   Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην καὶ τὸν
[8, 20]   τρόπον, διά τε τῆς ὄψεως  καὶ   ἀκοῆς (ἢ ὀσφρήσεως γεύσεως
[8, 0]   πεισομένους αὐτῷ ἀγνοίας καὶ πονηρίας  καὶ   ἀκολασίας, οὐδεὶς αὐτῷ προσεῖχεν οὐδὲ
[8, 10]   παλαίοντας διαπηδῶντας οὐδὲ πυκτεύοντας  καὶ   ἀκοντίζοντας καὶ δισκεύοντας {ἀλλὰ τοὺς
[8, 20]   ὑφ´ ἡδονῆς ποικίλοι καὶ ὀλέθριοι  καὶ   ἄλλ´ ἄττα ἑρπετά, καὶ θεραπεύουσιν
[8, 20]   Ζήτην καὶ Κάλαϊν καὶ Πηλέα  καὶ   ἄλλους τοιούτους δρομέας τινὰς καὶ
[8, 0]   διεφθαρμένου ὀδόντος ψυχῆς ἄφρονος  καὶ   ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας
[8, 10]   εἰώθει ὑποβλέψας, Τοὺς χαλεπωτάτους, εἶπε,  καὶ   ἀμαχωτάτους, οἷς οὐδεὶς δύναται ἀντιβλέψαι
[8, 10]   πρὸς αὐτόν· ἐὰν δὲ ἀφιστῆται  καὶ   ἀναχωρῇ, τῷ παντὶ μείζους καὶ
[8, 10]   δὲ ἐπιόντας καὶ μαχομένους φοβοῦνται  καὶ   ἀναχωροῦσι, τελευτῶντες δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν
[8, 0]   δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου  καὶ   ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς
[8, 10]   πόνους, ἔφη, μάλα ἰσχυρούς τε  καὶ   ἀνικήτους ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων καὶ
[8, 0]   Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην  καὶ   Ἀντισθένην καὶ τὸν Μεγαρέα Εὐκλείδην·
[8, 10]   γὰρ δοκοῦσι μέν, ἔφη, δεινοὶ  καὶ   ἀνυπόστατοι πᾶσι τοῖς κακοῖς οἱ
[8, 20]   νηυσὶν ἐτύχθη. ὀξέσι δὴ πελέκεσσι  καὶ   ἀξίναις ἐμάχοντο (καὶ ξίφεσιν μεγάλοισιν
[8, 0]   δὲ νωθροὺς καὶ βραδεῖς μισοῦσι  καὶ   ἀποδοκιμάζουσιν. (ἐνίοτε μὲν οὖν ἐπέτεινεν
[8, 10]   τε καὶ ἄγχοντες καὶ διασπῶντες  καὶ   ἀποκτιννύντες ἐνίοτε. ~ἑτέρα δὲ δεινοτέρα
[8, 10]   καὶ πίτυος, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίας  καὶ   ἀρετῆς παρὰ πάντα τὸν βίον,
[8, 0]   Σωκράτους ἑταίρων· καὶ γὰρ Πλάτωνα  καὶ   Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην
[8, 10]   δὲ ἀνδρῶν ἡττωμένους λεπτῶν τε  καὶ   ἀσάρκων καὶ τῶν σφηκῶν τὰς
[8, 30]   πέρας δέ, ἐπεὶ βραδύτερος ἐγίγνετο  καὶ   ἀσθενέστερος αὑτοῦ, φοβούμενος μὴ οὐ
[8, 30]   {καὶ} νῦν μὲν οἰδοῦντος αὐτῷ  καὶ   αὔξοντος τοῦ ἥπατος, ὁπότε ἐπαινοῖτο,
[8, 0]   τίσι μέγα φρονοῦσι. (παρέσχε δὲ  καὶ   αὑτὸν τῷ βουλομένῳ ἐντυγχάνειν, καὶ
[8, 0]   πάντες ἦσαν ἐν Ἰσθμῷ, κατέβη  καὶ   αὐτός. εἰώθει γὰρ ἐπισκοπεῖν ἐν
[8, 10]   χρῆσθαι. πυθομένου δέ τινος εἰ  καὶ   αὐτὸς ἥκοι τὸν ἀγῶνα θεασόμενος,
[8, 10]   τι τύχοιεν ἕκαστος. ~εὐθὺς οὖν  καὶ   αὐτῷ τινες προσῆλθον, τῶν μὲν
[8, 20]   ἔτι δὲ σιτίοις καὶ ποτοῖς  καὶ   ἀφροδισίοις διαφθεῖραι πειρωμένης, ὁμοίως μὲν
[8, 0]   τοῦ ἵππου· τοὺς δὲ νωθροὺς  καὶ   βραδεῖς μισοῦσι καὶ ἀποδοκιμάζουσιν. (ἐνίοτε
[8, 10]   φεύγοντες κρίνουσιν, οὐδέποτε ἐναντίον βλέποντες.  καὶ   γὰρ δή, ὥσπερ οἱ πυκτεύειν
[8, 10]   καὶ ταῖς σφαίραις ταῖς ποικίλαις.  (καὶ   γὰρ δοκοῦσι μέν, ἔφη, δεινοὶ
[8, 0]   συχνοὺς ἔτι τῶν Σωκράτους ἑταίρων·  καὶ   γὰρ Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον καὶ
[8, 10]   προσεοικέναι τοῖς κυσὶ τοῖς Λάκωσι·  καὶ   γὰρ τούτους, ὅταν στῶσιν εἰς
[8, 0]   τοῖς σφηξὶν αὐτὸν ὅμοιον εἶναι.  καὶ   γὰρ τῶν σφηκῶν εἶναι τὸν
[8, 20]   βιάζεσθαι τὴν ἡδονήν, ἀλλ´ {ἐξαπατᾶν  καὶ   γοητεύειν δεινοῖς φαρμάκοις, ὥσπερ Ὅμηρός
[8, 20]   {οὐκ ἄντικρυς βιαζομένην, ἀλλ´ ἐξαπατῶσαν  καὶ   γοητεύουσαν δεινοῖς φαρμάκοις} οὐχ οἵαν
[8, 10]   οἳ τοὺς μὲν φεύγοντας ἐπιδιώκουσι  καὶ   δάκνουσι καὶ διέσπασαν ἔστιν οὓς
[8, 10]   τὸ πῦρ· ἐὰν δὲ ὑποπτεύων  καὶ   δεδοικώς, σφόδρα ἐκαύθης· ὥσπερ ἐνίοτε
[8, 20]   αἴσθησιν ὁπόσας ἄνθρωπος αἰσθήσεις ἔχει,  (καὶ   δεῖ τοῖς μὲν πόνοις ἀπαντᾶν
[8, 0]   ψυχῆς ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς  καὶ   δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου
[8, 30]   τῇ αὐλῇ ξύλων ὡς ξηροτάτων  καὶ   δείξας ὅτι οὐδὲν ἄξιον ἐφρόντιζε
[8, 0]   πανούργου καὶ πάντα τρόπον διεφθαρμένης.  (καὶ   δὴ καὶ τότε ἦν περὶ
[8, 30]   Βούσιριν εὑρὼν πάνυ ἐπιμελῶς ἀθλοῦντα  καὶ   δι´ ὅλης ἡμέρας ἐσθίοντα καὶ
[8, 20]   καὶ ἔφασαν αὐτὸν ἀνθρώπων ἀθλιώτατον·  καὶ   διὰ τοῦτο ἄθλους ἐκάλουν τοὺς
[8, 10]   παμμάχοις, παίοντές τε καὶ ἄγχοντες  καὶ   διασπῶντες καὶ ἀποκτιννύντες ἐνίοτε. ~ἑτέρα
[8, 10]   μὲν φεύγοντας ἐπιδιώκουσι καὶ δάκνουσι  καὶ   διέσπασαν ἔστιν οὓς καταλαβόντες, τοὺς
[8, 0]   χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος  καὶ   διεφθαρμένου ὀδόντος ψυχῆς ἄφρονος
[8, 30]   ἀγαθοῖς βοηθῶν, τοὺς κακοὺς κολάζων.  (καὶ   Διομήδην δὲ τὸν Θρᾷκα, ὅτι
[8, 10]   διαπηδῶντας οὐδὲ πυκτεύοντας καὶ ἀκοντίζοντας  καὶ   δισκεύοντας {ἀλλὰ τοὺς σωφρονίζοντας} (Τίνας
[8, 10]   καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει  καὶ   δίψος ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον
[8, 20]   μὲν αὐτῷ τῷ ὕπνῳ μαραίνουσα  καὶ   δουλουμένη, τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα
[8, 30]   χρῆμα πολλῶν ἐτῶν, ἐκείνην ἐξεφόρει  καὶ   ἐκάθαιρεν. ἡγεῖτο γὰρ οὐχ ἧττον
[8, 0]   καὶ αὑτὸν τῷ βουλομένῳ ἐντυγχάνειν,  καὶ   ἔλεγε θαυμάζειν ὅτι εἰ μὲν
[8, 20]   μηδὲν ὅλως τἀναγκαῖα ὁμιλεῖν.  καὶ   ἐνταῦθα κράτιστος ἀνήρ {κράτιστος
[8, 0]   ἐπιθυμίας καὶ ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι  καὶ   ἐπὶ τίσι μέγα φρονοῦσι. (παρέσχε
[8, 10]   δοκοῦσι. (τοῦτο δ´ ἂν ἴδοις  καὶ   ἐπὶ τοῦ πυρὸς γιγνόμενον· ἐὰν
[8, 20]   τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα πανοῦργα  καὶ   ἐπίβουλα, ἀναμιμνῄσκοντα αὐτῆς. μὲν
[8, 20]   ἀεὶ (περὶ τὰς θύρας ὄντες  καὶ   ἐπιθυμοῦντες μὲν τῆς ἡδονῆς καὶ
[8, 20]   μικρός, ἀλλὰ πολὺ τούτου μείζων  καὶ   ἐπικινδυνότερος πρὸς τὴν ἡδονήν,
[8, 20]   δὲ Εὐρυσθέα οἴονται κρατεῖν τούτου  καὶ   ἐπιτάττειν, ὃν οὐδενὸς ἄξιον νενομίκασιν,
[8, 20]   πονοῦντα μὲν καὶ ἀγωνιζόμενον ἠλέουν,  καὶ   ἔφασαν αὐτὸν ἀνθρώπων ἀθλιώτατον· καὶ
[8, 0]   ἐνίοτε ἤλεγχεν ὡς πολὺ μαλακώτερον,  καὶ   ἔφη αὐτὸν εἶναι σάλπιγγα λοιδορῶν·
[8, 10]   ἀγωνιούμενος. καὶ ὃς ἐγέλασέ τε  καὶ   ἤρετο αὐτὸν τίνας ἔχοι τοὺς
[8, 10]   τοὺς νοῦν ἔχοντας, ἕψοντας ἁλσὶ  καὶ   θαλάσσῃ, τὴν δὲ πιμελὴν τήξαντας,
[8, 20]   ἀποθανόντα δὲ πάντων μάλιστα τιμῶσι  καὶ   θεὸν νομίζουσι καί φασιν Ἥβῃ
[8, 20]   ὀλέθριοι καὶ ἄλλ´ ἄττα ἑρπετά,  καὶ   θεραπεύουσιν ἐκείνην ἀεὶ (περὶ τὰς
[8, 0]   ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς  καὶ   θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου
[8, 20]   ῥάβδῳ εἰς συφεόν τινα ἐλαύνει  καὶ   καθείργνυσι καὶ τὸ λοιπὸν ἀπ´
[8, 30]   Θρᾷκα, ὅτι ποικίλην εἶχεν ἐσθῆτα  καὶ   καθῆστο ἐπὶ θρόνου πίνων δι´
[8, 20]   ἴσως ἀθλητάς τινας ἐθαύμαζον, Ζήτην  καὶ   Κάλαϊν καὶ Πηλέα καὶ ἄλλους
[8, 10]   δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ τεμνόμενον  καὶ   καόμενον μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα· πενίαν
[8, 0]   τῶν πάνυ φαύλων Ἀθήναζε ἀφίκετο,  καὶ   καταλαμβάνει συχνοὺς ἔτι τῶν Σωκράτους
[8, 10]   περικαθάραντας ἐκβαλεῖν, μᾶλλον δὲ καταθύσαντας  καὶ   κατατεμόντας εὐωχεῖσθαι, καθάπερ οἶμαι τὰ
[8, 20]   ἐπὶ πλούτῳ ἐθαύμαζον, καθάπερ Ἰασίωνα  καὶ   Κινύραν· (περὶ δὲ τοῦ Πέλοπος
[8, 0]   ἄφρονες, ἐκεῖ μάλιστα ἐπιδημεῖν, ἐξελέγχοντα  καὶ   κολάζοντα τὴν ἄνοιαν αὐτῶν. (ἐπεὶ
[8, 20]   καὶ ἐπιθυμοῦντες μὲν τῆς ἡδονῆς  καὶ   λατρεύοντες ἐκείνῃ, μυρίους δὲ ἄλλως
[8, 30]   οὕτως ὕπνον καθεύδων; ἀλλ´ ἄγρυπνος  καὶ   λεπτός, ὥσπερ οἱ λέοντες, ὀξὺ
[8, 10]   λαχεῖν, (ἀλλὰ προκαλούμενον ἐφεξῆς ἅπαντας,  καὶ   λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει καὶ
[8, 0]   πολλῶν μὲν σοφιστῶν κακοδαιμόνων βοώντων  καὶ   λοιδορουμένων ἀλλήλοις, καὶ τῶν λεγομένων
[8, 0]   φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης  καὶ   λυπηρᾶς καὶ πανούργου καὶ πάντα
[8, 30]   οὖν οἱ πολλοὶ κατεφρόνουν αὐτοῦ  καὶ   μαίνεσθαι ἔφασαν, καὶ πάλιν ἐθορύβουν
[8, 0]   ἔλεγεν, ἡγούμενος μόνους εἶναι ἀληθεῖς  καὶ   μάλιστα δυναμένους ἄνθρωπον ὠφελῆσαι. (ἐπεὶ
[8, 10]   οὓς καταλαβόντες, τοὺς δὲ ἐπιόντας  καὶ   μαχομένους φοβοῦνται καὶ ἀναχωροῦσι, τελευτῶντες
[8, 30]   ἵνα μὴ δοκῇ σεμνὰ μόνον〉  καὶ   μεγάλα ἔργα διαπράττεσθαι, τὴν κόπρον
[8, 20]   δὲ ἡδονὴν φεύγειν ὡς πορρωτάτω  καὶ   μηδὲν ὅλως τἀναγκαῖα ὁμιλεῖν.
[8, 0]   προσῇσαν οἱ δεόμενοι ὀδόντα ἐξελέσθαι,  καὶ   νὴ Δία εἰ ὑπέσχετο ὀφθαλμοὺς
[8, 30]   ἔλυσε τὴν ζώνην, θρυπτομένης αὐτῷ  καὶ   νομιζούσης ὅτι τῷ κάλλει κρατήσει,
[8, 30]   δοκεῖν, καταλαβὼν ὑπὸ δόξης ἀπολλύμενον,  {καὶ}   νῦν μὲν οἰδοῦντος αὐτῷ καὶ
[8, 20]   δὴ πελέκεσσι καὶ ἀξίναις ἐμάχοντο  (καὶ   ξίφεσιν μεγάλοισιν οὐχ οὗτος
[8, 0]   γὰρ οὐκ ἀκούειν φθεγγομένου μέγιστον.  καὶ   Ἀντισθένης ὑπέμενεν αὐτὸν ταῦτα
[8, 20]   καὶ ὄφεις ὑφ´ ἡδονῆς ποικίλοι  καὶ   ὀλέθριοι καὶ ἄλλ´ ἄττα ἑρπετά,
[8, 0]   θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου  καὶ   ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς καὶ πανούργου
[8, 10]   θεασόμενος, οὐκ, ἔφη, ἀλλ´ ἀγωνιούμενος.  καὶ   ὃς ἐγέλασέ τε καὶ ἤρετο
[8, 0]   τοὺς λιμένας καὶ τὰς ἑταίρας,  καὶ   ὅτι πόλις ὥσπερ ἐν
[8, 30]   τοῦ τύφου καὶ τῆς φιλονικίας·  καὶ   οὕτως ᾤχετο ὑγιᾶ ποιήσας. ταῦτα
[8, 20]   ὢν λύκος, γίγνονται δὲ  καὶ   ὄφεις ὑφ´ ἡδονῆς ποικίλοι καὶ
[8, 20]   καὶ ἄλλους τοιούτους δρομέας τινὰς  καὶ   παλαιστάς· καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ
[8, 30]   κατεφρόνουν αὐτοῦ καὶ μαίνεσθαι ἔφασαν,  καὶ   πάλιν ἐθορύβουν σοφισταί, καθάπερ ἐν
[8, 0]   ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς  καὶ   πανούργου καὶ πάντα τρόπον διεφθαρμένης.
[8, 0]   ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς καὶ πανούργου  καὶ   πάντα τρόπον διεφθαρμένης. (καὶ δὴ
[8, 0]   ἧκεν τῶν Ἰσθμίων χρόνος  καὶ   πάντες ἦσαν ἐν Ἰσθμῷ, κατέβη
[8, 30]   λέγοντος τοῦ Διογένους, περιίσταντο πολλοὶ  καὶ   πάνυ ἡδέως ἠκροῶντο τῶν λόγων.
[8, 20]   δὴ τὸν ἀγῶνα ἐμοὶ καρτεροῦντι  καὶ   παραβαλλομένῳ πρὸς ἡδονὴν καὶ πόνον
[8, 20]   γὰρ ἡδονὴ κρατήσασα αὐτῶν  καὶ   παραλαβοῦσα τοῖς πόνοις παραδίδωσι τοῖς
[8, 20]   γὰρ ἔστιν ἡδονῇ συνόντα  καὶ   πειρώμενον συνεχῶς μὴ οὐ πάντως
[8, 20]   πάντως ἁλῶναι. ὅταν οὖν κρατήσῃ  καὶ   περιγένηται τῆς ψυχῆς τοῖς φαρμάκοις,
[8, 10]   κοιλίας ἐχόντων, οὓς ἐχρῆν περιαγαγόντας  καὶ   περικαθάραντας ἐκβαλεῖν, μᾶλλον δὲ καταθύσαντας
[8, 20]   τινας ἐθαύμαζον, Ζήτην καὶ Κάλαϊν  καὶ   Πηλέα καὶ ἄλλους τοιούτους δρομέας
[8, 10]   ὥσπερ αἱ αἶγες, οὐδὲ κοτίνου  καὶ   πίτυος, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίας καὶ
[8, 10]   τις τοὺς πόνους δέχηται καταφρονῶν  καὶ   πλησιάζῃ προθύμως, οὐ πάνυ ἰσχύουσι
[8, 30]   οὐχ ἧττον αὑτῷ διαμαχητέον εἶναι  καὶ   πολεμητέον πρὸς τὴν δόξαν
[8, 10]   δεινὸν αὑτῷ, ἀλλὰ πάνυ κοῦφα,  καὶ   πολλάκις παίζειν ἐν αὐτοῖς τὸν
[8, 0]   παύσειν τοὺς πεισομένους αὐτῷ ἀγνοίας  καὶ   πονηρίας καὶ ἀκολασίας, οὐδεὶς αὐτῷ
[8, 20]   καρτεροῦντι καὶ παραβαλλομένῳ πρὸς ἡδονὴν  καὶ   πόνον οὐδεὶς προσέχει τῶν ἀθλίων
[8, 20]   γὰρ τὸν Ἡρακλέα ἑώρων ἀγωνιζόμενον  καὶ   πονοῦντα, οὐδὲ ἔμελεν αὐτοῖς, ἀλλὰ
[8, 20]   ἁφῆς, ἔτι δὲ σιτίοις  καὶ   ποτοῖς καὶ ἀφροδισίοις διαφθεῖραι πειρωμένης,
[8, 10]   ἐὰν δέ τις αὐτῶν καταφρονήσῃ  καὶ   προσίῃ θαρρῶν {οὐ χαλεπὸν} δειλοὺς
[8, 10]   πολλοὺς μὲν εἶναι τοὺς καταψήχοντας  καὶ   προσπαίζοντας, μηδένα δὲ ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως,
[8, 20]   δεῖ τοῖς μὲν πόνοις ἀπαντᾶν  καὶ   συμπλέκεσθαι, τὴν δὲ ἡδονὴν φεύγειν
[8, 10]   καὶ ἀναχωρῇ, τῷ παντὶ μείζους  καὶ   σφοδρότεροι δοκοῦσι. (τοῦτο δ´ ἂν
[8, 20]   ἄθλους ἐκάλουν τοὺς πόνους αὐτοῦ  καὶ   τὰ ἔργα, ὡς τὸν ἐπίπονον
[8, 10]   δὲ καὶ φυγὴν καὶ ἀδοξίαν  καὶ   τὰ τοιαῦτα μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινὸν
[8, 10]   ὥσπερ οἱ παῖδες τοῖς ἀστραγάλοις  καὶ   ταῖς σφαίραις ταῖς ποικίλαις. (καὶ
[8, 30]   τε ἀπέκτεινε καὶ τοὺς ἀδελφοὺς  καὶ   τὰς βοῦς ἀπήλασε. (τὸν δὲ
[8, 0]   πανηγύρεσι τὰς σπουδὰς τῶν ἀνθρώπων  καὶ   τὰς ἐπιθυμίας καὶ ὧν ἕνεκα
[8, 0]   ἐκεῖ συνίασι διὰ τοὺς λιμένας  καὶ   τὰς ἑταίρας, καὶ ὅτι
[8, 10]   ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων καὶ τετυφωμένων  καὶ   τὰς μὲν ἡμέρας ὅλας ἐσθιόντων,
[8, 20]   ἁφῆς ἐπιγίγνεται ὡς τὸ πολὺ  καὶ   ταύτῃ πρόσεισιν, δὲ ἡδονὴ
[8, 10]   ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν  καὶ   τεμνόμενον καὶ καόμενον μηδὲν μαλακὸν
[8, 10]   καὶ ἀνικήτους ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων  καὶ   τετυφωμένων καὶ τὰς μὲν ἡμέρας
[8, 20]   γε Ἡρακλῆς περιῄει τὴν Εὐρώπην  καὶ   τὴν Ἀσίαν ἅπασαν, ~οὐδὲν ὢν
[8, 10]   φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα  καὶ   τὴν ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ σελίνου,
[8, 10]   καὶ τούτοις ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι  καὶ   τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν,
[8, 30]   τοὺς θυλάκους τοὺς σφόδρα γέμοντας.  καὶ   τῆς Ἀμαζόνος ἔλυσε τὴν ζώνην,
[8, 30]   καὶ φοβήσας ἔπαυσε τοῦ τύφου  καὶ   τῆς φιλονικίας· καὶ οὕτως ᾤχετο
[8, 20]   συφεόν τινα ἐλαύνει καὶ καθείργνυσι  καὶ   τὸ λοιπὸν ἀπ´ ἐκείνου ἤδη
[8, 30]   παίων διήραξεν ὥσπερ πίθον παλαιόν.  καὶ   τὸν Γηρυόνην, πλείστους βοῦς ἔχοντα
[8, 0]   Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην  καὶ   τὸν Μεγαρέα Εὐκλείδην· Ξενοφῶν δὲ
[8, 20]   δὲ τοῦ Πέλοπος ἔλεγον ὅτι  καὶ   τὸν ὦμον ἐλεφάντινον ἔχοι, ὥσπερ
[8, 0]   πάντα τρόπον διεφθαρμένης. (καὶ δὴ  καὶ   τότε ἦν περὶ τὸν νεὼν
[8, 20]   πονοῦντα, οὐδὲ ἔμελεν αὐτοῖς, ἀλλὰ  καὶ   τότε ἴσως ἀθλητάς τινας ἐθαύμαζον,
[8, 30]   καὶ ὑπερηφανώτατον, αὐτόν τε ἀπέκτεινε  καὶ   τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς βοῦς
[8, 20]   τοιούτους δρομέας τινὰς καὶ παλαιστάς·  καὶ   τοὺς μὲν ἐπὶ κάλλει, τοὺς
[8, 30]   πίνων δι´ ἡμέρας καὶ τρυφῶν,  καὶ   τοὺς ξένους ἠδίκει καὶ τοὺς
[8, 30]   τρυφῶν, καὶ τοὺς ξένους ἠδίκει  καὶ   τοὺς ὑφ´ αὑτῷ, πολλὴν ἵππον
[8, 10]   ἡγεῖται τοὺς πόνους ἀνταγωνιστὰς μεγίστους,  καὶ   τούτοις ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ
[8, 0]   πολλῶν δὲ ποιητῶν ποιήματα ᾀδόντων,  καὶ   τούτους ἐπαινούντων ἑτέρων, πολλῶν δὲ
[8, 20]   νομίζουσι καί φασιν Ἥβῃ συνοικεῖν,  καὶ   τούτῳ πάντες εὔχονται, (ὅπως αὐτοὶ
[8, 10]   δὲ ξένων ἦσαν οἱ προσιόντες,  καὶ   τούτων ἕκαστος βραχύ τι εἰπὼν
[8, 20]   (ἀλλὰ τοῖς ἀνδραπόδοις τοῖς πηδῶσι  καὶ   τρέχουσι καὶ χορεύουσιν. οὐδὲ γὰρ
[8, 30]   ἐπὶ θρόνου πίνων δι´ ἡμέρας  καὶ   τρυφῶν, καὶ τοὺς ξένους ἠδίκει
[8, 0]   ἐπεὶ δὲ ἀπέθανεν Ἀντισθένης  καὶ   τῶν ἄλλων οὐδένα ἡγεῖτο συνουσίας
[8, 30]   τὴν δόξαν τὰ θηρία  καὶ   τῶν ἀνθρώπων τοὺς κακούργους. (ταῦτα
[8, 0]   κακοδαιμόνων βοώντων καὶ λοιδορουμένων ἀλλήλοις,  καὶ   τῶν λεγομένων μαθητῶν ἄλλου ἄλλῳ
[8, 30]   τὸν Γηρυόνην, πλείστους βοῦς ἔχοντα  καὶ   τῶν πρὸς ἑσπέρας ἁπάντων πλουσιώτατον
[8, 10]   ἡττωμένους λεπτῶν τε καὶ ἀσάρκων  καὶ   τῶν σφηκῶν τὰς γαστέρας μᾶλλον
[8, 30]   πρὸς ἑσπέρας ἁπάντων πλουσιώτατον ὄντα  καὶ   ὑπερηφανώτατον, αὐτόν τε ἀπέκτεινε καὶ
[8, 20]   μάλιστα τιμῶσι καὶ θεὸν νομίζουσι  καί   φασιν Ἥβῃ συνοικεῖν, καὶ τούτῳ
[8, 0]   ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας  καὶ   φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης
[8, 0]   θυμοειδῆ λάβωσιν, ἄλλως δὲ ἀνδρεῖον  καὶ   φιλόπονον, οὐδὲν ἧττον ἀποδέχονται τὸ
[8, 30]   φθίνοντος, ὁπότε ψέγοιεν αὐτόν, ἐλεήσας  καὶ   φοβήσας ἔπαυσε τοῦ τύφου καὶ
[8, 30]   καὶ δι´ ὅλης ἡμέρας ἐσθίοντα  καὶ   φρονοῦντα μέγιστον ἐπὶ πάλῃ, διέρρηξεν
[8, 10]   μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα· πενίαν δὲ  καὶ   φυγὴν καὶ ἀδοξίαν καὶ τὰ
[8, 20]   τοῖς πόνοις παραδίδωσι τοῖς ἐχθίστοις  καὶ   χαλεπωτάτοις. τοῦτον δὴ τὸν ἀγῶνα
[8, 20]   ἀνδραπόδοις τοῖς πηδῶσι καὶ τρέχουσι  καὶ   χορεύουσιν. οὐδὲ γὰρ τὸν Ἡρακλέα
[8, 10]   ἐφεξῆς ἅπαντας, καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα  καὶ   ψύχει καὶ δίψος ὑπομένοντα, κἂν
[8, 0]   τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰς ἐπιθυμίας  καὶ   ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ
[8, 30]   Ἡρακλέους, τοὺς μὲν λόγους ἀφῆκε,  χαμαὶ   δὲ καθεζόμενος ἐποίει τι τῶν
[8, 10]   δελφίνων στέαρ, ἀλείφεσθαι τοὺς δεομένους.  (οἶμαι   γὰρ αὐτοὺς τῶν ὑῶν ἥττονα
[8, 30]   οὐ δύνηται ζῆν ὁμοίως, ἔπειτα  οἶμαι   νόσου τινὸς καταλαβούσης κάλλιστα ἀνθρώπων
[8, 10]   καταθύσαντας καὶ κατατεμόντας εὐωχεῖσθαι, καθάπερ  οἶμαι   τὰ τῶν κητῶν κρέα, τοὺς
[8, 30]   ἠκροῶντο τῶν λόγων. ἐννοήσας δὲ  οἶμαι   τὸ τοῦ Ἡρακλέους, τοὺς μὲν
[8, 0]   σπληνὸς ποδάγρας κορύζης  εἰδέναι   φάρμακον· (ἐπεὶ δὲ ἔφη παύσειν
[8, 0]   ἰατρόν, ὅπου πλεῖστοι κάμνουσιν, ἐκεῖσε  ἰέναι   βοηθήσοντα, οὕτως ὅπου πλεῖστοί εἰσιν
[8, 0]   ἐπέτεινεν αὐτόν, ἐνίοτε δὲ ἐπειρᾶτο  ἀνιέναι,   ὥσπερ οἱ χορδοστρόφοι τὰ νεῦρα
[8, 10]   δὴ τοῦτο ἔφη Διογένης  προσεοικέναι   τοῖς κυσὶ τοῖς Λάκωσι· καὶ
[8, 0]   λόγους οὓς ἔλεγεν, ἡγούμενος μόνους  εἶναι   ἀληθεῖς καὶ μάλιστα δυναμένους ἄνθρωπον
[8, 30]   κλάειν ἔχοντα. μηδὲν γὰρ ὄφελος  εἶναι   ἀνθρώπῳ χρυσῶν μήλων· μηδὲ γὰρ
[8, 0]   σάλπιγγος τοῖς σφηξὶν αὐτὸν ὅμοιον  εἶναι.   καὶ γὰρ τῶν σφηκῶν εἶναι
[8, 30]   γὰρ οὐχ ἧττον αὑτῷ διαμαχητέον  εἶναι   καὶ πολεμητέον πρὸς τὴν δόξαν
[8, 0]   πολὺ μαλακώτερον, καὶ ἔφη αὐτὸν  εἶναι   σάλπιγγα λοιδορῶν· αὑτοῦ γὰρ οὐκ
[8, 0]   εἶναι. καὶ γὰρ τῶν σφηκῶν  εἶναι   τὸν μὲν ψόφον τῶν πτερῶν
[8, 10]   εἰς τὰς πανηγύρεις, πολλοὺς μὲν  εἶναι   τοὺς καταψήχοντας καὶ προσπαίζοντας, μηδένα
[8, 10]   σὺ οἴει τούτων τι ὄφελος  εἶναι   τῶν τὰς μεγάλας κοιλίας ἐχόντων,
[8, 20]   πειρώμενον συνεχῶς μὴ οὐ πάντως  ἁλῶναι.   ὅταν οὖν κρατήσῃ καὶ περιγένηται
[8, 20]   τοὺς τοῦ Ὀδυσσέως ἑταίρους καταφαρ–  μάξαι,   κἄπειτα τοὺς μὲν σῦς αὐτῶν,
[8, 20]   σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ ἀφροδισίοις  διαφθεῖραι   πειρωμένης, ὁμοίως μὲν ἐγρηγορότας, ὁμοίως
[8, 0]   ἀληθεῖς καὶ μάλιστα δυναμένους ἄνθρωπον  ὠφελῆσαι.   (ἐπεὶ αὐτόν γε τὸν Ἀντισθένην
[8, 10]   δειλοὺς καὶ ἀδυνάτους ἄνδρας ἰσχυροὺς  κρατῆσαι,   μάλιστα τοῖς κυσὶν ὁμοίους, οἳ
[8, 10]   εἶπε, καὶ ἀμαχωτάτους, οἷς οὐδεὶς  δύναται   ἀντιβλέψαι τῶν Ἑλλήνων, οὐ μέντοι
[8, 20]   ἀλλὰ μάλιστα δὴ πάντων τότε  ἐπιτίθεται,   (τὰ μὲν αὐτῷ τῷ ὕπνῳ
[8, 20]   περιγένηται τῆς ψυχῆς τοῖς φαρμάκοις,  γίγνεται   τὸ λοιπὸν ἤδη τὸ τῆς
[8, 20]   οὖν πόνος διὰ τῆς ἁφῆς  ἐπιγίγνεται   ὡς τὸ πολὺ καὶ ταύτῃ
[8, 20]   ἁλῶναι. ὅταν οὖν κρατήσῃ καὶ  περιγένηται   τῆς ψυχῆς τοῖς φαρμάκοις, γίγνεται
[8, 30]   ἀσθενέστερος αὑτοῦ, φοβούμενος μὴ οὐ  δύνηται   ζῆν ὁμοίως, ἔπειτα οἶμαι νόσου
[8, 20]   {κράτιστος δὲ} σχεδόν, ὃς ἂν  δύνηται   πλεῖστον ἀποφεύγειν τὰς ἡδονάς· οὐδὲ
[8, 10]   ἰσχύουσι πρὸς αὐτόν· ἐὰν δὲ  ἀφιστῆται   καὶ ἀναχωρῇ, τῷ παντὶ μείζους
[8, 10]   ἐὰν μέν τις τοὺς πόνους  δέχηται   καταφρονῶν καὶ πλησιάζῃ προθύμως, οὐ
[8, 10]   δὲ ἀνὴρ γενναῖος  ἡγεῖται   τοὺς πόνους ἀνταγωνιστὰς μεγίστους, καὶ
[8, 10]   μὲν προλάβωσι τὸν ἀνταγωνιστήν, οὐ  παίονται   τὴν ἀρχήν, πολλάκις δὲ ἀπέβησαν
[8, 20]   πλεῖστα ἀθλήσαντι. τὸν δὲ Εὐρυσθέα  οἴονται   κρατεῖν τούτου καὶ ἐπιτάττειν, ὃν
[8, 20]   διατελεῖ σῦς ὢν λύκος,  γίγνονται   δὲ καὶ ὄφεις ὑφ´ ἡδονῆς
[8, 20]   πάντες εὔχονται, (ὅπως αὐτοὶ μὴ  ἔσονται   ἄθλιοι, τῷ πλεῖστα ἀθλήσαντι. τὸν
[8, 0]   ἀνδρεῖον καὶ φιλόπονον, οὐδὲν ἧττον  ἀποδέχονται   τὸ χαλεπὸν τοῦ ἵππου· τοὺς
[8, 20]   Ἥβῃ συνοικεῖν, καὶ τούτῳ πάντες  εὔχονται,   (ὅπως αὐτοὶ μὴ ἔσονται ἄθλιοι,
[8, 10]   τοὺς δὲ ἐπιόντας καὶ μαχομένους  φοβοῦνται   καὶ ἀναχωροῦσι, τελευτῶντες δὲ σαίνουσιν,
[8, 10]   τελευτῶντες δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν συνήθεις  γένωνται.   (οἱ δὲ πολλοὶ ἄνθρωποι ἐκπεπληγμένοι
[8, 10]   ἀνυπόστατοι πᾶσι τοῖς κακοῖς οἱ  ἀνταγωνισταὶ   οὗτοι· ἐὰν δέ τις αὐτῶν
[8, 10]   σβεννύουσιν. οὗτοι μὲν οὖν οἱ  ἀνταγωνισταὶ   σχεδὸν ὅμοιοί εἰσι τοῖς παμμάχοις,
[8, 30]   μαίνεσθαι ἔφασαν, καὶ πάλιν ἐθορύβουν  σοφισταί,   καθάπερ ἐν τέλματι βάτραχοι τὸν
[8, 10]   καὶ ἀμαχωτάτους, οἷς οὐδεὶς δύναται  ἀντιβλέψαι   τῶν Ἑλλήνων, οὐ μέντοι διατρέχοντας
[8, 10]   ἐπίστασθαι χρῆσθαι. πυθομένου δέ τινος  εἰ   καὶ αὐτὸς ἥκοι τὸν ἀγῶνα
[8, 0]   ἐντυγχάνειν, καὶ ἔλεγε θαυμάζειν ὅτι  εἰ   μὲν ἔφη ὀδόντας ἰᾶσθαι, πάντες
[8, 0]   ἐκέλευεν ἰᾶσθαι αὑτόν, οὐδ´ ἂν  εἰ   πολὺ προσλήψεσθαι ἀργύριον ἔμελλεν, ὡς
[8, 0]   ὀφθαλμιῶντες αὑτοὺς ἐπεδείκνυον· ὁμοίως δέ,  εἰ   σπληνὸς ποδάγρας κορύζης
[8, 0]   ὀδόντα ἐξελέσθαι, καὶ νὴ Δία  εἰ   ὑπέσχετο ὀφθαλμοὺς θεραπεύειν, πάντες ἂν
[8, 20]   ἄττα ἑρπετά, καὶ θεραπεύουσιν ἐκείνην  ἀεὶ   (περὶ τὰς θύρας ὄντες καὶ
[8, 10]   πολλοὶ ἄνθρωποι ἐκπεπληγμένοι αὐτοὺς καὶ  ἀεί   ποτε φεύγοντες κρίνουσιν, οὐδέποτε ἐναντίον
[8, 10]   πόνους ἀνταγωνιστὰς μεγίστους, καὶ τούτοις  ἀεὶ   φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα
[8, 20]   ὁπόσας ἄνθρωπος αἰσθήσεις ἔχει, (καὶ  δεῖ   τοῖς μὲν πόνοις ἀπαντᾶν καὶ
[8, 20]   Εὐρυσθεῖ. πλὴν γε Ἡρακλῆς  περιῄει   τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Ἀσίαν
[8, 30]   τῷ κάλλει κρατήσει, συγγενόμενος δ´  ἀπῄει〉   δείξας ὅτι οὐκ ἄν ποτε
[8, 10]   βραχύ τι εἰπὼν ἀκούσας  ἀπῄει,   φοβούμενος τὸν ἔλεγχον. (διὰ δὴ
[8, 20]   εὔξατο οὐδὲ ἔθυσεν οὐδέποτε οὐδεὶς  Εὐρυσθεῖ.   πλὴν γε Ἡρακλῆς περιῄει
[8, 30]   ταῦτα μὲν οὖν ἔπραττεν οὐδὲν  Εὐρυσθεῖ   χαριζόμενος. (τὰ δὲ μῆλα τὰ
[8, 0]   ἐν Ἰσθμῷ, κατέβη καὶ αὐτός.  εἰώθει   γὰρ ἐπισκοπεῖν ἐν ταῖς πανηγύρεσι
[8, 10]   τοὺς ἀνταγωνιστάς. (ὁ δὲ ὥσπερ  εἰώθει   ὑποβλέψας, Τοὺς χαλεπωτάτους, εἶπε, καὶ
[8, 10]   γαστέρας μᾶλλον ἐντετμημένων. (ἢ σὺ  οἴει   τούτων τι ὄφελος εἶναι τῶν
[8, 30]   λόγους ἀφῆκε, χαμαὶ δὲ καθεζόμενος  ἐποίει   τι τῶν ἀδόξων. εὐθὺς οὖν
[8, 0]   συνουσίας ἄξιον, μετέβη εἰς Κόρινθον,  κἀκεῖ   διῆγεν οὔτε οἰκίαν μισθωσάμενος οὔτε
[8, 0]   οὕτως ὅπου πλεῖστοί εἰσιν ἄφρονες,  ἐκεῖ   μάλιστα ἐπιδημεῖν, ἐξελέγχοντα καὶ κολάζοντα
[8, 0]   (ἑώρα γὰρ ὅτι πλεῖστοι ἄνθρωποι  ἐκεῖ   συνίασι διὰ τοὺς λιμένας καὶ
[8, 30]   καὶ τρυφῶν, καὶ τοὺς ξένους  ἠδίκει   καὶ τοὺς ὑφ´ αὑτῷ, πολλὴν
[8, 20]   ἀπ´ ἐκείνου ἤδη ἄνθρωπος  διατελεῖ   σῦς ὢν λύκος, γίγνονται
[8, 10]   ἀνταγωνιστὰς μεγίστους, καὶ τούτοις ἀεὶ  φιλεῖ   μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα καὶ
[8, 30]   αὐτῷ καὶ νομιζούσης ὅτι τῷ  κάλλει   κρατήσει, συγγενόμενος δ´ ἀπῄει〉 δείξας
[8, 20]   παλαιστάς· καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ  κάλλει,   τοὺς δὲ ἐπὶ πλούτῳ ἐθαύμαζον,
[8, 0]   πάνυ φαύλων Ἀθήναζε ἀφίκετο, καὶ  καταλαμβάνει   συχνοὺς ἔτι τῶν Σωκράτους ἑταίρων·
[8, 0]   μὲν οὖν ἄλλων ταχὺ κατεφρόνησεν,  Ἀντισθένει   δὲ ἐχρῆτο, οὐκ αὐτὸν οὕτως
[8, 20]   τῇ ῥάβδῳ εἰς συφεόν τινα  ἐλαύνει   καὶ καθείργνυσι καὶ τὸ λοιπὸν
[8, 0]   καὶ μάλιστα δυναμένους ἄνθρωπον ὠφελῆσαι.  (ἐπεὶ   αὐτόν γε τὸν Ἀντισθένην παραβάλλων
[8, 30]   ταῖς Ἑσπερίσι γενέσθαι. πέρας δέ,  ἐπεὶ   βραδύτερος ἐγίγνετο καὶ ἀσθενέστερος αὑτοῦ,
[8, 0]   νεῦρα {τείνουσι} προσέχοντες μὴ ῥαγῇ.  ἐπεὶ   δὲ ἀπέθανεν Ἀντισθένης καὶ
[8, 0]   ποδάγρας κορύζης εἰδέναι φάρμακον·  (ἐπεὶ   δὲ ἔφη παύσειν τοὺς πεισομένους
[8, 0]   καὶ κολάζοντα τὴν ἄνοιαν αὐτῶν.  (ἐπεὶ   δὲ ἧκεν τῶν Ἰσθμίων
[8, 30]   τι χρῆμα πολλῶν ἐτῶν, ἐκείνην  ἐξεφόρει   καὶ ἐκάθαιρεν. ἡγεῖτο γὰρ οὐχ
[8, 30]   καὶ νομιζούσης ὅτι τῷ κάλλει  κρατήσει,   συγγενόμενος δ´ ἀπῄει〉 δείξας ὅτι
[8, 20]   πᾶσαν αἴσθησιν ὁπόσας ἄνθρωπος αἰσθήσεις  ἔχει,   (καὶ δεῖ τοῖς μὲν πόνοις
[8, 20]   πρὸς ἡδονὴν καὶ πόνον οὐδεὶς  προσέχει   τῶν ἀθλίων ἀνθρώπων, (ἀλλὰ τοῖς
[8, 10]   ἅπαντας, καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ  ψύχει   καὶ δίψος ὑπομένοντα, κἂν δέῃ
[8, 0]   οἰκίαν μισθωσάμενος οὔτε παρὰ ξένῳ  τινὶ   καταγόμενος, ἀλλ´ ἐν τῷ Κρανείῳ
[8, 10]   ὅλας ἐσθιόντων, ἐν δὲ ταῖς  νυξὶ   ῥεγκόντων, ὑπὸ δὲ ἀνδρῶν ἡττωμένους
[8, 10]   καὶ ἀνυπόστατοι πᾶσι τοῖς κακοῖς  οἱ   ἀνταγωνισταὶ οὗτοι· ἐὰν δέ τις
[8, 10]   πῦρ σβεννύουσιν. οὗτοι μὲν οὖν  οἱ   ἀνταγωνισταὶ σχεδὸν ὅμοιοί εἰσι τοῖς
[8, 10]   δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν συνήθεις γένωνται.  (οἱ   δὲ πολλοὶ ἄνθρωποι ἐκπεπληγμένοι αὐτοὺς
[8, 0]   ἰᾶσθαι, πάντες ἂν αὐτῷ προσῇσαν  οἱ   δεόμενοι ὀδόντα ἐξελέσθαι, καὶ νὴ
[8, 0]   τῇ παρρησίᾳ τοῦ Διογένους, ὥσπερ  οἱ   ἱππικοί, ὅταν ἵππον θυμοειδῆ λάβωσιν,
[8, 30]   ἀλλ´ ἄγρυπνος καὶ λεπτός, ὥσπερ  οἱ   λέοντες, ὀξὺ βλέπων, ὀξὺ ἀκούων,
[8, 0]   ὑπέσχετο ὀφθαλμοὺς θεραπεύειν, πάντες ἂν  οἱ   ὀφθαλμιῶντες αὑτοὺς ἐπεδείκνυον· ὁμοίως δέ,
[8, 10]   σφόδρα ἐκαύθης· ὥσπερ ἐνίοτε παίζοντες  οἱ   παῖδες τῇ γλώττῃ τὸ πῦρ
[8, 10]   τὸν ἄνδρα τὸν τέλειον, ὥσπερ  οἱ   παῖδες τοῖς ἀστραγάλοις καὶ ταῖς
[8, 30]   τι τῶν ἀδόξων. εὐθὺς οὖν  οἱ   πολλοὶ κατεφρόνουν αὐτοῦ καὶ μαίνεσθαι
[8, 10]   Κορίνθῳ· τῶν δὲ ξένων ἦσαν  οἱ   προσιόντες, καὶ τούτων ἕκαστος βραχύ
[8, 10]   βλέποντες. καὶ γὰρ δή, ὥσπερ  οἱ   πυκτεύειν εἰδότες, ἐὰν μὲν προλάβωσι
[8, 0]   ἐνίοτε δὲ ἐπειρᾶτο ἀνιέναι, ὥσπερ  οἱ   χορδοστρόφοι τὰ νεῦρα {τείνουσι} προσέχοντες
[8, 10]   κρατῆσαι, μάλιστα τοῖς κυσὶν ὁμοίους,  οἳ   τοὺς μὲν φεύγοντας ἐπιδιώκουσι καὶ
[8, 10]   πάντα τὸν βίον, οὐχ ὅταν  Ἠλεῖοι   προείπωσιν Κορίνθιοι τὸ
[8, 10]   οὐχ ὅταν Ἠλεῖοι προείπωσιν  Κορίνθιοι   τὸ κοινὸν Θετταλῶν, μηδένα
[8, 20]   εὔχονται, (ὅπως αὐτοὶ μὴ ἔσονται  ἄθλιοι,   τῷ πλεῖστα ἀθλήσαντι. τὸν δὲ
[8, 10]   μὲν οὖν οἱ ἀνταγωνισταὶ σχεδὸν  ὅμοιοί   εἰσι τοῖς παμμάχοις, παίοντές τε
[8, 20]   ὄφεις ὑφ´ ἡδονῆς ποικίλοι καὶ  ὀλέθριοι   καὶ ἄλλ´ ἄττα ἑρπετά, καὶ
[8, 10]   δέ τινος εἰ καὶ αὐτὸς  ἥκοι   τὸν ἀγῶνα θεασόμενος, οὐκ, ἔφη,
[8, 0]   παρρησίᾳ τοῦ Διογένους, ὥσπερ οἱ  ἱππικοί,   ὅταν ἵππον θυμοειδῆ λάβωσιν, ἄλλως
[8, 20]   δὲ καὶ ὄφεις ὑφ´ ἡδονῆς  ποικίλοι   καὶ ὀλέθριοι καὶ ἄλλ´ ἄττα
[8, 10]   ἐπειδὰν συνήθεις γένωνται. (οἱ δὲ  πολλοὶ   ἄνθρωποι ἐκπεπληγμένοι αὐτοὺς καὶ ἀεί
[8, 30]   δὲ λέγοντος τοῦ Διογένους, περιίσταντο  πολλοὶ   καὶ πάνυ ἡδέως ἠκροῶντο τῶν
[8, 30]   τῶν ἀδόξων. εὐθὺς οὖν οἱ  πολλοὶ   κατεφρόνουν αὐτοῦ καὶ μαίνεσθαι ἔφασαν,
[8, 30]   (τὸν δὲ Προμηθέα, σοφιστήν τινα,  ἐμοὶ   δοκεῖν, καταλαβὼν ὑπὸ δόξης ἀπολλύμενον,
[8, 20]   χαλεπωτάτοις. τοῦτον δὴ τὸν ἀγῶνα  ἐμοὶ   καρτεροῦντι καὶ παραβαλλομένῳ πρὸς ἡδονὴν
[8, 10]   γένωνται. (οἱ δὲ πολλοὶ ἄνθρωποι  ἐκπεπληγμένοι   αὐτοὺς καὶ ἀεί ποτε φεύγοντες
[8, 0]   πάντες ἂν αὐτῷ προσῇσαν οἱ  δεόμενοι   ὀδόντα ἐξελέσθαι, καὶ νὴ Δία
[8, 10]   αὐτοὶ καταβαλόντες· ἐὰν δὲ ὑποχωρῶσι  φοβούμενοι,   τότ´ ἰσχυροτάτας πληγὰς λαμβάνουσιν· οὕτως
[8, 10]   (καὶ γὰρ δοκοῦσι μέν, ἔφη,  δεινοὶ   καὶ ἀνυπόστατοι πᾶσι τοῖς κακοῖς
[8, 0]   ὡς ἧττον ὑπὸ τούτων {ἢ  ἐκεῖνοι}   ἐνοχλούμενος χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς
[8, 0]   θυραυλῶν. (ἑώρα γὰρ ὅτι πλεῖστοι  ἄνθρωποι   ἐκεῖ συνίασι διὰ τοὺς λιμένας
[8, 10]   συνήθεις γένωνται. (οἱ δὲ πολλοὶ  ἄνθρωποι   ἐκπεπληγμένοι αὐτοὺς καὶ ἀεί ποτε
[8, 10]   ἀναχωρῇ, τῷ παντὶ μείζους καὶ  σφοδρότεροι   δοκοῦσι. (τοῦτο δ´ ἂν ἴδοις
[8, 10]   δοκοῦσι μέν, ἔφη, δεινοὶ καὶ  ἀνυπόστατοι   πᾶσι τοῖς κακοῖς οἱ ἀνταγωνισταὶ
[8, 10]   δύναται ἀντιβλέψαι τῶν Ἑλλήνων, οὐ  μέντοι   διατρέχοντας παλαίοντας διαπηδῶντας
[8, 0]   Κρανείῳ θυραυλῶν. (ἑώρα γὰρ ὅτι  πλεῖστοι   ἄνθρωποι ἐκεῖ συνίασι διὰ τοὺς
[8, 0]   ἐκεῖσε ἰέναι βοηθήσοντα, οὕτως ὅπου  πλεῖστοί   εἰσιν ἄφρονες, ἐκεῖ μάλιστα ἐπιδημεῖν,
[8, 0]   ὥσπερ τὸν ἀγαθὸν ἰατρόν, ὅπου  πλεῖστοι   κάμνουσιν, ἐκεῖσε ἰέναι βοηθήσοντα, οὕτως
[8, 10]   τὴν ἀρχήν, πολλάκις δὲ ἀπέβησαν  αὐτοὶ   καταβαλόντες· ἐὰν δὲ ὑποχωρῶσι φοβούμενοι,
[8, 20]   καὶ τούτῳ πάντες εὔχονται, (ὅπως  αὐτοὶ   μὴ ἔσονται ἄθλιοι, τῷ πλεῖστα
[8, 10]   πᾶσι τοῖς κακοῖς οἱ ἀνταγωνισταὶ  οὗτοι·   ἐὰν δέ τις αὐτῶν καταφρονήσῃ
[8, 10]   τῇ γλώττῃ τὸ πῦρ σβεννύουσιν.  οὗτοι   μὲν οὖν οἱ ἀνταγωνισταὶ σχεδὸν
[8, 0]   δὲ ἐπειρᾶτο ἀνιέναι, ὥσπερ οἱ  χορδοστρόφοι   τὰ νεῦρα {τείνουσι} προσέχοντες μὴ
[8, 30]   ἐθορύβουν σοφισταί, καθάπερ ἐν τέλματι  βάτραχοι   τὸν ὕδρον οὐχ ὁρῶντες.
[8, 10]   τε καὶ ἤρετο αὐτὸν τίνας  ἔχοι   τοὺς ἀνταγωνιστάς. (ὁ δὲ ὥσπερ
[8, 20]   ὅτι καὶ τὸν ὦμον ἐλεφάντινον  ἔχοι,   ὥσπερ τι ὄφελος ἀνθρώπου χρυσῆν
[8, 30]   ποικίλην εἶχεν ἐσθῆτα καὶ καθῆστο  ἐπὶ   θρόνου πίνων δι´ ἡμέρας καὶ
[8, 20]   καὶ παλαιστάς· καὶ τοὺς μὲν  ἐπὶ   κάλλει, τοὺς δὲ ἐπὶ πλούτῳ
[8, 30]   ἡμέρας ἐσθίοντα καὶ φρονοῦντα μέγιστον  ἐπὶ   πάλῃ, διέρρηξεν ἐπὶ τὴν γῆν
[8, 20]   μὲν ἐπὶ κάλλει, τοὺς δὲ  ἐπὶ   πλούτῳ ἐθαύμαζον, καθάπερ Ἰασίωνα καὶ
[8, 30]   φρονοῦντα μέγιστον ἐπὶ πάλῃ, διέρρηξεν  ἐπὶ   τὴν γῆν καταβαλὼν ὥσπερ τοὺς
[8, 0]   καὶ ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι καὶ  ἐπὶ   τίσι μέγα φρονοῦσι. (παρέσχε δὲ
[8, 10]   (τοῦτο δ´ ἂν ἴδοις καὶ  ἐπὶ   τοῦ πυρὸς γιγνόμενον· ἐὰν μὲν
[8, 0]   ~ΔΙΟΓΕΝΗΣ Η  ΠΕΡΙ   ΑΡΕΤΗΣ. (Διογένης Σινωπεὺς ἐκπεσὼν
[8, 20]   ἐθαύμαζον, καθάπερ Ἰασίωνα καὶ Κινύραν·  (περὶ   δὲ τοῦ Πέλοπος ἔλεγον ὅτι
[8, 20]   ἑρπετά, καὶ θεραπεύουσιν ἐκείνην ἀεὶ  (περὶ   τὰς θύρας ὄντες καὶ ἐπιθυμοῦντες
[8, 0]   (καὶ δὴ καὶ τότε ἦν  περὶ   τὸν νεὼν τοῦ Ποσειδῶνος ἀκούειν
[8, 0]   γὰρ ὅτι πλεῖστοι ἄνθρωποι ἐκεῖ  συνίασι   διὰ τοὺς λιμένας καὶ τὰς
[8, 10]   μέν, ἔφη, δεινοὶ καὶ ἀνυπόστατοι  πᾶσι   τοῖς κακοῖς οἱ ἀνταγωνισταὶ οὗτοι·
[8, 20]   δριμεῖα μάχη παρὰ νηυσὶν ἐτύχθη.  ὀξέσι   δὴ πελέκεσσι καὶ ἀξίναις ἐμάχοντο
[8, 0]   εἰώθει γὰρ ἐπισκοπεῖν ἐν ταῖς  πανηγύρεσι   τὰς σπουδὰς τῶν ἀνθρώπων καὶ
[8, 20]   γοητεύειν δεινοῖς φαρμάκοις, ὥσπερ Ὅμηρός  φησι   τὴν Κίρκην τοὺς τοῦ Ὀδυσσέως
[8, 10]   οὖν οἱ ἀνταγωνισταὶ σχεδὸν ὅμοιοί  εἰσι   τοῖς παμμάχοις, παίοντές τε καὶ
[8, 30]   χρυσῶν μήλων· μηδὲ γὰρ ταῖς  Ἑσπερίσι   γενέσθαι. πέρας δέ, ἐπεὶ βραδύτερος
[8, 0]   ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ  τίσι   μέγα φρονοῦσι. (παρέσχε δὲ καὶ
[8, 10]   κρέα, τοὺς νοῦν ἔχοντας, ἕψοντας  ἁλσὶ   καὶ θαλάσσῃ, τὴν δὲ πιμελὴν
[8, 20]   παρὰ νηυσὶν ἐτύχθη. ὀξέσι δὴ  πελέκεσσι   καὶ ἀξίναις ἐμάχοντο (καὶ ξίφεσιν
[8, 10]   ἔφη Διογένης προσεοικέναι τοῖς  κυσὶ   τοῖς Λάκωσι· καὶ γὰρ τούτους,
[8, 20]   εἰς συφεόν τινα ἐλαύνει καὶ  καθείργνυσι   καὶ τὸ λοιπὸν ἀπ´ ἐκείνου
[8, 20]   πάντων μάλιστα τιμῶσι καὶ θεὸν  νομίζουσι   καί φασιν Ἥβῃ συνοικεῖν, καὶ
[8, 10]   σφαίραις ταῖς ποικίλαις. (καὶ γὰρ  δοκοῦσι   μέν, ἔφη, δεινοὶ καὶ ἀνυπόστατοι
[8, 10]   τῷ παντὶ μείζους καὶ σφοδρότεροι  δοκοῦσι.   (τοῦτο δ´ ἂν ἴδοις καὶ
[8, 10]   ὁμοίους, οἳ τοὺς μὲν φεύγοντας  ἐπιδιώκουσι   καὶ δάκνουσι καὶ διέσπασαν ἔστιν
[8, 0]   ὥσπερ οἱ χορδοστρόφοι τὰ νεῦρα  {τείνουσι}   προσέχοντες μὴ ῥαγῇ. ἐπεὶ δὲ
[8, 10]   τοὺς μὲν φεύγοντας ἐπιδιώκουσι καὶ  δάκνουσι   καὶ διέσπασαν ἔστιν οὓς καταλαβόντες,
[8, 0]   τὰς ἐπιθυμίας καὶ ὧν ἕνεκα  ἀδημονοῦσι   καὶ ἐπὶ τίσι μέγα φρονοῦσι.
[8, 0]   ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ τίσι μέγα  φρονοῦσι.   (παρέσχε δὲ καὶ αὑτὸν τῷ
[8, 10]   ἐπιόντας καὶ μαχομένους φοβοῦνται καὶ  ἀναχωροῦσι,   τελευτῶντες δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν συνήθεις
[8, 0]   τοὺς δὲ νωθροὺς καὶ βραδεῖς  μισοῦσι   καὶ ἀποδοκιμάζουσιν. (ἐνίοτε μὲν οὖν
[8, 10]   καὶ πλησιάζῃ προθύμως, οὐ πάνυ  ἰσχύουσι   πρὸς αὐτόν· ἐὰν δὲ ἀφιστῆται
[8, 20]   τοῖς ἀνδραπόδοις τοῖς πηδῶσι καὶ  τρέχουσι   καὶ χορεύουσιν. οὐδὲ γὰρ τὸν
[8, 10]   οἱ πυκτεύειν εἰδότες, ἐὰν μὲν  προλάβωσι   τὸν ἀνταγωνιστήν, οὐ παίονται τὴν
[8, 20]   ἀνθρώπων, (ἀλλὰ τοῖς ἀνδραπόδοις τοῖς  πηδῶσι   καὶ τρέχουσι καὶ χορεύουσιν. οὐδὲ
[8, 20]   αὐτῶν καὶ παραλαβοῦσα τοῖς πόνοις  παραδίδωσι   τοῖς ἐχθίστοις καὶ χαλεπωτάτοις. τοῦτον
[8, 10]   Διογένης προσεοικέναι τοῖς κυσὶ τοῖς  Λάκωσι·   καὶ γὰρ τούτους, ὅταν στῶσιν
[8, 20]   ὄντα· ἀποθανόντα δὲ πάντων μάλιστα  τιμῶσι   καὶ θεὸν νομίζουσι καί φασιν
[8, 10]   ἀπέβησαν αὐτοὶ καταβαλόντες· ἐὰν δὲ  ὑποχωρῶσι   φοβούμενοι, τότ´ ἰσχυροτάτας πληγὰς λαμβάνουσιν·
[8, 10]   προσιόντες, καὶ τούτων ἕκαστος βραχύ  τι   εἰπὼν ἀκούσας ἀπῄει, φοβούμενος
[8, 20]   τὸν ὦμον ἐλεφάντινον ἔχοι, ὥσπερ  τι   ὄφελος ἀνθρώπου χρυσῆν χεῖρα
[8, 10]   ἐντετμημένων. (ἢ σὺ οἴει τούτων  τι   ὄφελος εἶναι τῶν τὰς μεγάλας
[8, 0]   ὀλίγων δὲ καπήλων διακαπηλευόντων ὅ,  τι   τύχοιεν ἕκαστος. ~εὐθὺς οὖν καὶ
[8, 30]   ἀφῆκε, χαμαὶ δὲ καθεζόμενος ἐποίει  τι   τῶν ἀδόξων. εὐθὺς οὖν οἱ
[8, 30]   τὴν κειμένην παρ´ Αὐγέᾳ, πολύ  τι   χρῆμα πολλῶν ἐτῶν, ἐκείνην ἐξεφόρει
[8, 30]   πάλιν ἐθορύβουν σοφισταί, καθάπερ ἐν  τέλματι   βάτραχοι τὸν ὕδρον οὐχ ὁρῶντες.
[8, 20]   ὀσφρήσεως γεύσεως ἁφῆς,  ἔτι   δὲ σιτίοις καὶ ποτοῖς καὶ
[8, 0]   Ἀθήναζε ἀφίκετο, καὶ καταλαμβάνει συχνοὺς  ἔτι   τῶν Σωκράτους ἑταίρων· καὶ γὰρ
[8, 0]   τὴν φύσιν. (ἔλεγεν οὖν ἀμυνόμενος  ἀντὶ   τῆς σάλπιγγος τοῖς σφηξὶν αὐτὸν
[8, 10]   δὲ ἀφιστῆται καὶ ἀναχωρῇ, τῷ  παντὶ   μείζους καὶ σφοδρότεροι δοκοῦσι. (τοῦτο
[8, 20]   μὴ ἔσονται ἄθλιοι, τῷ πλεῖστα  ἀθλήσαντι.   τὸν δὲ Εὐρυσθέα οἴονται κρατεῖν
[8, 20]   τοῦτον δὴ τὸν ἀγῶνα ἐμοὶ  καρτεροῦντι   καὶ παραβαλλομένῳ πρὸς ἡδονὴν καὶ
[8, 0]   βουλομένῳ ἐντυγχάνειν, καὶ ἔλεγε θαυμάζειν  ὅτι   εἰ μὲν ἔφη ὀδόντας ἰᾶσθαι,
[8, 0]   λιμένας καὶ τὰς ἑταίρας, καὶ  ὅτι   πόλις ὥσπερ ἐν τριόδῳ
[8, 10]   οὐδὲ γὰρ ᾤοντο οὐδὲν ὠφεληθήσεσθαι,  ὅτι   καθ´ ἡμέραν ἑώρων αὐτὸν ἐν
[8, 20]   (περὶ δὲ τοῦ Πέλοπος ἔλεγον  ὅτι   καὶ τὸν ὦμον ἐλεφάντινον ἔχοι,
[8, 30]   ξύλων ὡς ξηροτάτων καὶ δείξας  ὅτι   οὐδὲν ἄξιον ἐφρόντιζε τοῦ πυρετοῦ.
[8, 30]   κρατήσει, συγγενόμενος δ´ ἀπῄει〉 δείξας  ὅτι   οὐκ ἄν ποτε ἡττηθείη κάλλους
[8, 0]   τῷ Κρανείῳ θυραυλῶν. (ἑώρα γὰρ  ὅτι   πλεῖστοι ἄνθρωποι ἐκεῖ συνίασι διὰ
[8, 30]   (καὶ Διομήδην δὲ τὸν Θρᾷκα,  ὅτι   ποικίλην εἶχεν ἐσθῆτα καὶ καθῆστο
[8, 30]   ζώνην, θρυπτομένης αὐτῷ καὶ νομιζούσης  ὅτι   τῷ κάλλει κρατήσει, συγγενόμενος δ´
[8, 20]   δὲ ἄλλ´ ἄττα θηρία, τοιοῦτόν  ἐστι   τὸ χρῆμα τῆς ἡδονῆς, οὐχ
[8, 20]   γὰρ ὥσπερ πρὸς τοὺς πολεμίους  ἔστι   φυλακὰς καταστήσαντας καθεύδειν, ἀλλὰ μάλιστα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site LACUS CURTIUS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/12/2008