Discours, Par.
[8, 10]	εἰσι τοῖς παμμάχοις, παίοντές τε	καὶ	ἄγχοντες καὶ διασπῶντες καὶ ἀποκτιννύντες
[8, 20]	ἐνίοτε. ~ἑτέρα δὲ δεινοτέρα μάχη	καὶ	ἀγών ἐστιν οὐ μικρός, ἀλλὰ
[8, 20]	τὸν δὲ Ἡρακλέα πονοῦντα μὲν	καὶ	ἀγωνιζόμενον ἠλέουν, καὶ ἔφασαν αὐτὸν
[8, 10]	ἐνδιδόντα· πενίαν δὲ καὶ φυγὴν	καὶ	ἀδοξίαν καὶ τὰ τοιαῦτα μηδὲν
[8, 10]	προσίῃ θαρρῶν {οὐ χαλεπὸν} δειλοὺς	καὶ	ἀδυνάτους ἄνδρας ἰσχυροὺς κρατῆσαι, μάλιστα
[8, 10]	δὲ πολλοὶ ἄνθρωποι ἐκπεπληγμένοι αὐτοὺς	καὶ	ἀεί ποτε φεύγοντες κρίνουσιν, οὐδέποτε
[8, 0]	καὶ γὰρ Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον	καὶ	Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην καὶ τὸν
[8, 20]	τρόπον, διά τε τῆς ὄψεως	καὶ	ἀκοῆς (ἢ ὀσφρήσεως ἢ γεύσεως
[8, 0]	πεισομένους αὐτῷ ἀγνοίας καὶ πονηρίας	καὶ	ἀκολασίας, οὐδεὶς αὐτῷ προσεῖχεν οὐδὲ
[8, 10]	παλαίοντας ἢ διαπηδῶντας οὐδὲ πυκτεύοντας	καὶ	ἀκοντίζοντας καὶ δισκεύοντας {ἀλλὰ τοὺς
[8, 20]	ὑφ´ ἡδονῆς ποικίλοι καὶ ὀλέθριοι	καὶ	ἄλλ´ ἄττα ἑρπετά, καὶ θεραπεύουσιν
[8, 20]	Ζήτην καὶ Κάλαϊν καὶ Πηλέα	καὶ	ἄλλους τοιούτους δρομέας τινὰς καὶ
[8, 0]	διεφθαρμένου ὀδόντος ἢ ψυχῆς ἄφρονος	καὶ	ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας
[8, 10]	εἰώθει ὑποβλέψας, Τοὺς χαλεπωτάτους, εἶπε,	καὶ	ἀμαχωτάτους, οἷς οὐδεὶς δύναται ἀντιβλέψαι
[8, 10]	πρὸς αὐτόν· ἐὰν δὲ ἀφιστῆται	καὶ	ἀναχωρῇ, τῷ παντὶ μείζους καὶ
[8, 10]	δὲ ἐπιόντας καὶ μαχομένους φοβοῦνται	καὶ	ἀναχωροῦσι, τελευτῶντες δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν
[8, 0]	δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου	καὶ	ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς
[8, 10]	πόνους, ἔφη, μάλα ἰσχυρούς τε	καὶ	ἀνικήτους ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων καὶ
[8, 0]	Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην	καὶ	Ἀντισθένην καὶ τὸν Μεγαρέα Εὐκλείδην·
[8, 10]	γὰρ δοκοῦσι μέν, ἔφη, δεινοὶ	καὶ	ἀνυπόστατοι πᾶσι τοῖς κακοῖς οἱ
[8, 20]	νηυσὶν ἐτύχθη. ὀξέσι δὴ πελέκεσσι	καὶ	ἀξίναις ἐμάχοντο (καὶ ξίφεσιν μεγάλοισιν
[8, 0]	δὲ νωθροὺς καὶ βραδεῖς μισοῦσι	καὶ	ἀποδοκιμάζουσιν. (ἐνίοτε μὲν οὖν ἐπέτεινεν
[8, 10]	τε καὶ ἄγχοντες καὶ διασπῶντες	καὶ	ἀποκτιννύντες ἐνίοτε. ~ἑτέρα δὲ δεινοτέρα
[8, 10]	καὶ πίτυος, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίας	καὶ	ἀρετῆς παρὰ πάντα τὸν βίον,
[8, 0]	Σωκράτους ἑταίρων· καὶ γὰρ Πλάτωνα	καὶ	Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην
[8, 10]	δὲ ἀνδρῶν ἡττωμένους λεπτῶν τε	καὶ	ἀσάρκων καὶ τῶν σφηκῶν τὰς
[8, 30]	πέρας δέ, ἐπεὶ βραδύτερος ἐγίγνετο	καὶ	ἀσθενέστερος αὑτοῦ, φοβούμενος μὴ οὐ
[8, 30]	{καὶ} νῦν μὲν οἰδοῦντος αὐτῷ	καὶ	αὔξοντος τοῦ ἥπατος, ὁπότε ἐπαινοῖτο,
[8, 0]	τίσι μέγα φρονοῦσι. (παρέσχε δὲ	καὶ	αὑτὸν τῷ βουλομένῳ ἐντυγχάνειν, καὶ
[8, 0]	πάντες ἦσαν ἐν Ἰσθμῷ, κατέβη	καὶ	αὐτός. εἰώθει γὰρ ἐπισκοπεῖν ἐν
[8, 10]	χρῆσθαι. πυθομένου δέ τινος εἰ	καὶ	αὐτὸς ἥκοι τὸν ἀγῶνα θεασόμενος,
[8, 10]	τι τύχοιεν ἕκαστος. ~εὐθὺς οὖν	καὶ	αὐτῷ τινες προσῆλθον, τῶν μὲν
[8, 20]	ἔτι δὲ σιτίοις καὶ ποτοῖς	καὶ	ἀφροδισίοις διαφθεῖραι πειρωμένης, ὁμοίως μὲν
[8, 0]	τοῦ ἵππου· τοὺς δὲ νωθροὺς	καὶ	βραδεῖς μισοῦσι καὶ ἀποδοκιμάζουσιν. (ἐνίοτε
[8, 10]	φεύγοντες κρίνουσιν, οὐδέποτε ἐναντίον βλέποντες.	καὶ	γὰρ δή, ὥσπερ οἱ πυκτεύειν
[8, 10]	καὶ ταῖς σφαίραις ταῖς ποικίλαις.	(καὶ	γὰρ δοκοῦσι μέν, ἔφη, δεινοὶ
[8, 0]	συχνοὺς ἔτι τῶν Σωκράτους ἑταίρων·	καὶ	γὰρ Πλάτωνα καὶ Ἀρίστιππον καὶ
[8, 10]	προσεοικέναι τοῖς κυσὶ τοῖς Λάκωσι·	καὶ	γὰρ τούτους, ὅταν στῶσιν εἰς
[8, 0]	τοῖς σφηξὶν αὐτὸν ὅμοιον εἶναι.	καὶ	γὰρ τῶν σφηκῶν εἶναι τὸν
[8, 20]	βιάζεσθαι τὴν ἡδονήν, ἀλλ´ {ἐξαπατᾶν	καὶ	γοητεύειν δεινοῖς φαρμάκοις, ὥσπερ Ὅμηρός
[8, 20]	{οὐκ ἄντικρυς βιαζομένην, ἀλλ´ ἐξαπατῶσαν	καὶ	γοητεύουσαν δεινοῖς φαρμάκοις} οὐχ οἵαν
[8, 10]	οἳ τοὺς μὲν φεύγοντας ἐπιδιώκουσι	καὶ	δάκνουσι καὶ διέσπασαν ἔστιν οὓς
[8, 10]	τὸ πῦρ· ἐὰν δὲ ὑποπτεύων	καὶ	δεδοικώς, σφόδρα ἐκαύθης· ὥσπερ ἐνίοτε
[8, 20]	αἴσθησιν ὁπόσας ἄνθρωπος αἰσθήσεις ἔχει,	(καὶ	δεῖ τοῖς μὲν πόνοις ἀπαντᾶν
[8, 0]	ἢ ψυχῆς ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς	καὶ	δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου
[8, 30]	τῇ αὐλῇ ξύλων ὡς ξηροτάτων	καὶ	δείξας ὅτι οὐδὲν ἄξιον ἐφρόντιζε
[8, 0]	πανούργου καὶ πάντα τρόπον διεφθαρμένης.	(καὶ	δὴ καὶ τότε ἦν περὶ
[8, 30]	Βούσιριν εὑρὼν πάνυ ἐπιμελῶς ἀθλοῦντα	καὶ	δι´ ὅλης ἡμέρας ἐσθίοντα καὶ
[8, 20]	καὶ ἔφασαν αὐτὸν ἀνθρώπων ἀθλιώτατον·	καὶ	διὰ τοῦτο ἄθλους ἐκάλουν τοὺς
[8, 10]	παμμάχοις, παίοντές τε καὶ ἄγχοντες	καὶ	διασπῶντες καὶ ἀποκτιννύντες ἐνίοτε. ~ἑτέρα
[8, 10]	μὲν φεύγοντας ἐπιδιώκουσι καὶ δάκνουσι	καὶ	διέσπασαν ἔστιν οὓς καταλαβόντες, τοὺς
[8, 0]	χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος	καὶ	διεφθαρμένου ὀδόντος ἢ ψυχῆς ἄφρονος
[8, 30]	ἀγαθοῖς βοηθῶν, τοὺς κακοὺς κολάζων.	(καὶ	Διομήδην δὲ τὸν Θρᾷκα, ὅτι
[8, 10]	διαπηδῶντας οὐδὲ πυκτεύοντας καὶ ἀκοντίζοντας	καὶ	δισκεύοντας {ἀλλὰ τοὺς σωφρονίζοντας} (Τίνας
[8, 10]	καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει	καὶ	δίψος ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον
[8, 20]	μὲν αὐτῷ τῷ ὕπνῳ μαραίνουσα	καὶ	δουλουμένη, τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα
[8, 30]	χρῆμα πολλῶν ἐτῶν, ἐκείνην ἐξεφόρει	καὶ	ἐκάθαιρεν. ἡγεῖτο γὰρ οὐχ ἧττον
[8, 0]	καὶ αὑτὸν τῷ βουλομένῳ ἐντυγχάνειν,	καὶ	ἔλεγε θαυμάζειν ὅτι εἰ μὲν
[8, 20]	μηδὲν ὅλως ἢ τἀναγκαῖα ὁμιλεῖν.	καὶ	ἐνταῦθα ὁ κράτιστος ἀνήρ {κράτιστος
[8, 0]	ἐπιθυμίας καὶ ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι	καὶ	ἐπὶ τίσι μέγα φρονοῦσι. (παρέσχε
[8, 10]	δοκοῦσι. (τοῦτο δ´ ἂν ἴδοις	καὶ	ἐπὶ τοῦ πυρὸς γιγνόμενον· ἐὰν
[8, 20]	τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα πανοῦργα	καὶ	ἐπίβουλα, ἀναμιμνῄσκοντα αὐτῆς. ὁ μὲν
[8, 20]	ἀεὶ (περὶ τὰς θύρας ὄντες	καὶ	ἐπιθυμοῦντες μὲν τῆς ἡδονῆς καὶ
[8, 20]	μικρός, ἀλλὰ πολὺ τούτου μείζων	καὶ	ἐπικινδυνότερος ὁ πρὸς τὴν ἡδονήν,
[8, 20]	δὲ Εὐρυσθέα οἴονται κρατεῖν τούτου	καὶ	ἐπιτάττειν, ὃν οὐδενὸς ἄξιον νενομίκασιν,
[8, 20]	πονοῦντα μὲν καὶ ἀγωνιζόμενον ἠλέουν,	καὶ	ἔφασαν αὐτὸν ἀνθρώπων ἀθλιώτατον· καὶ
[8, 0]	ἐνίοτε ἤλεγχεν ὡς πολὺ μαλακώτερον,	καὶ	ἔφη αὐτὸν εἶναι σάλπιγγα λοιδορῶν·
[8, 10]	ἀγωνιούμενος. καὶ ὃς ἐγέλασέ τε	καὶ	ἤρετο αὐτὸν τίνας ἔχοι τοὺς
[8, 10]	τοὺς νοῦν ἔχοντας, ἕψοντας ἁλσὶ	καὶ	θαλάσσῃ, τὴν δὲ πιμελὴν τήξαντας,
[8, 20]	ἀποθανόντα δὲ πάντων μάλιστα τιμῶσι	καὶ	θεὸν νομίζουσι καί φασιν Ἥβῃ
[8, 20]	ὀλέθριοι καὶ ἄλλ´ ἄττα ἑρπετά,	καὶ	θεραπεύουσιν ἐκείνην ἀεὶ (περὶ τὰς
[8, 0]	ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς	καὶ	θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου
[8, 20]	ῥάβδῳ εἰς συφεόν τινα ἐλαύνει	καὶ	καθείργνυσι καὶ τὸ λοιπὸν ἀπ´
[8, 30]	Θρᾷκα, ὅτι ποικίλην εἶχεν ἐσθῆτα	καὶ	καθῆστο ἐπὶ θρόνου πίνων δι´
[8, 20]	ἴσως ἀθλητάς τινας ἐθαύμαζον, Ζήτην	καὶ	Κάλαϊν καὶ Πηλέα καὶ ἄλλους
[8, 10]	δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ τεμνόμενον	καὶ	καόμενον μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα· πενίαν
[8, 0]	τῶν πάνυ φαύλων Ἀθήναζε ἀφίκετο,	καὶ	καταλαμβάνει συχνοὺς ἔτι τῶν Σωκράτους
[8, 10]	περικαθάραντας ἐκβαλεῖν, μᾶλλον δὲ καταθύσαντας	καὶ	κατατεμόντας εὐωχεῖσθαι, καθάπερ οἶμαι τὰ
[8, 20]	ἐπὶ πλούτῳ ἐθαύμαζον, καθάπερ Ἰασίωνα	καὶ	Κινύραν· (περὶ δὲ τοῦ Πέλοπος
[8, 0]	ἄφρονες, ἐκεῖ μάλιστα ἐπιδημεῖν, ἐξελέγχοντα	καὶ	κολάζοντα τὴν ἄνοιαν αὐτῶν. (ἐπεὶ
[8, 20]	καὶ ἐπιθυμοῦντες μὲν τῆς ἡδονῆς	καὶ	λατρεύοντες ἐκείνῃ, μυρίους δὲ ἄλλως
[8, 30]	οὕτως ὕπνον καθεύδων; ἀλλ´ ἄγρυπνος	καὶ	λεπτός, ὥσπερ οἱ λέοντες, ὀξὺ
[8, 10]	λαχεῖν, (ἀλλὰ προκαλούμενον ἐφεξῆς ἅπαντας,	καὶ	λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει καὶ
[8, 0]	πολλῶν μὲν σοφιστῶν κακοδαιμόνων βοώντων	καὶ	λοιδορουμένων ἀλλήλοις, καὶ τῶν λεγομένων
[8, 0]	φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης	καὶ	λυπηρᾶς καὶ πανούργου καὶ πάντα
[8, 30]	οὖν οἱ πολλοὶ κατεφρόνουν αὐτοῦ	καὶ	μαίνεσθαι ἔφασαν, καὶ πάλιν ἐθορύβουν
[8, 0]	ἔλεγεν, ἡγούμενος μόνους εἶναι ἀληθεῖς	καὶ	μάλιστα δυναμένους ἄνθρωπον ὠφελῆσαι. (ἐπεὶ
[8, 10]	οὓς καταλαβόντες, τοὺς δὲ ἐπιόντας	καὶ	μαχομένους φοβοῦνται καὶ ἀναχωροῦσι, τελευτῶντες
[8, 30]	ἵνα μὴ δοκῇ σεμνὰ μόνον〉	καὶ	μεγάλα ἔργα διαπράττεσθαι, τὴν κόπρον
[8, 20]	δὲ ἡδονὴν φεύγειν ὡς πορρωτάτω	καὶ	μηδὲν ὅλως ἢ τἀναγκαῖα ὁμιλεῖν.
[8, 0]	προσῇσαν οἱ δεόμενοι ὀδόντα ἐξελέσθαι,	καὶ	νὴ Δία εἰ ὑπέσχετο ὀφθαλμοὺς
[8, 30]	ἔλυσε τὴν ζώνην, θρυπτομένης αὐτῷ	καὶ	νομιζούσης ὅτι τῷ κάλλει κρατήσει,
[8, 30]	δοκεῖν, καταλαβὼν ὑπὸ δόξης ἀπολλύμενον,	{καὶ}	νῦν μὲν οἰδοῦντος αὐτῷ καὶ
[8, 20]	δὴ πελέκεσσι καὶ ἀξίναις ἐμάχοντο	(καὶ	ξίφεσιν μεγάλοισιν οὐχ οὗτος ὁ
[8, 0]	γὰρ οὐκ ἀκούειν φθεγγομένου μέγιστον.	καὶ	ὁ Ἀντισθένης ὑπέμενεν αὐτὸν ταῦτα
[8, 20]	καὶ ὄφεις ὑφ´ ἡδονῆς ποικίλοι	καὶ	ὀλέθριοι καὶ ἄλλ´ ἄττα ἑρπετά,
[8, 0]	θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου	καὶ	ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς καὶ πανούργου
[8, 10]	θεασόμενος, οὐκ, ἔφη, ἀλλ´ ἀγωνιούμενος.	καὶ	ὃς ἐγέλασέ τε καὶ ἤρετο
[8, 0]	τοὺς λιμένας καὶ τὰς ἑταίρας,	καὶ	ὅτι ἡ πόλις ὥσπερ ἐν
[8, 30]	τοῦ τύφου καὶ τῆς φιλονικίας·	καὶ	οὕτως ᾤχετο ὑγιᾶ ποιήσας. ταῦτα
[8, 20]	ὢν ἢ λύκος, γίγνονται δὲ	καὶ	ὄφεις ὑφ´ ἡδονῆς ποικίλοι καὶ
[8, 20]	καὶ ἄλλους τοιούτους δρομέας τινὰς	καὶ	παλαιστάς· καὶ τοὺς μὲν ἐπὶ
[8, 30]	κατεφρόνουν αὐτοῦ καὶ μαίνεσθαι ἔφασαν,	καὶ	πάλιν ἐθορύβουν σοφισταί, καθάπερ ἐν
[8, 0]	ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς	καὶ	πανούργου καὶ πάντα τρόπον διεφθαρμένης.
[8, 0]	ὀργίλης καὶ λυπηρᾶς καὶ πανούργου	καὶ	πάντα τρόπον διεφθαρμένης. (καὶ δὴ
[8, 0]	ἧκεν ὁ τῶν Ἰσθμίων χρόνος	καὶ	πάντες ἦσαν ἐν Ἰσθμῷ, κατέβη
[8, 30]	λέγοντος τοῦ Διογένους, περιίσταντο πολλοὶ	καὶ	πάνυ ἡδέως ἠκροῶντο τῶν λόγων.
[8, 20]	δὴ τὸν ἀγῶνα ἐμοὶ καρτεροῦντι	καὶ	παραβαλλομένῳ πρὸς ἡδονὴν καὶ πόνον
[8, 20]	ἡ γὰρ ἡδονὴ κρατήσασα αὐτῶν	καὶ	παραλαβοῦσα τοῖς πόνοις παραδίδωσι τοῖς
[8, 20]	γὰρ ἔστιν ἡδονῇ συνόντα ἢ	καὶ	πειρώμενον συνεχῶς μὴ οὐ πάντως
[8, 20]	πάντως ἁλῶναι. ὅταν οὖν κρατήσῃ	καὶ	περιγένηται τῆς ψυχῆς τοῖς φαρμάκοις,
[8, 10]	κοιλίας ἐχόντων, οὓς ἐχρῆν περιαγαγόντας	καὶ	περικαθάραντας ἐκβαλεῖν, μᾶλλον δὲ καταθύσαντας
[8, 20]	τινας ἐθαύμαζον, Ζήτην καὶ Κάλαϊν	καὶ	Πηλέα καὶ ἄλλους τοιούτους δρομέας
[8, 10]	ὥσπερ αἱ αἶγες, οὐδὲ κοτίνου	καὶ	πίτυος, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίας καὶ
[8, 10]	τις τοὺς πόνους δέχηται καταφρονῶν	καὶ	πλησιάζῃ προθύμως, οὐ πάνυ ἰσχύουσι
[8, 30]	οὐχ ἧττον αὑτῷ διαμαχητέον εἶναι	καὶ	πολεμητέον πρὸς τὴν δόξαν ἢ
[8, 10]	δεινὸν αὑτῷ, ἀλλὰ πάνυ κοῦφα,	καὶ	πολλάκις παίζειν ἐν αὐτοῖς τὸν
[8, 0]	παύσειν τοὺς πεισομένους αὐτῷ ἀγνοίας	καὶ	πονηρίας καὶ ἀκολασίας, οὐδεὶς αὐτῷ
[8, 20]	καρτεροῦντι καὶ παραβαλλομένῳ πρὸς ἡδονὴν	καὶ	πόνον οὐδεὶς προσέχει τῶν ἀθλίων
[8, 20]	γὰρ τὸν Ἡρακλέα ἑώρων ἀγωνιζόμενον	καὶ	πονοῦντα, οὐδὲ ἔμελεν αὐτοῖς, ἀλλὰ
[8, 20]	ἢ ἁφῆς, ἔτι δὲ σιτίοις	καὶ	ποτοῖς καὶ ἀφροδισίοις διαφθεῖραι πειρωμένης,
[8, 10]	ἐὰν δέ τις αὐτῶν καταφρονήσῃ	καὶ	προσίῃ θαρρῶν {οὐ χαλεπὸν} δειλοὺς
[8, 10]	πολλοὺς μὲν εἶναι τοὺς καταψήχοντας	καὶ	προσπαίζοντας, μηδένα δὲ ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως,
[8, 20]	δεῖ τοῖς μὲν πόνοις ἀπαντᾶν	καὶ	συμπλέκεσθαι, τὴν δὲ ἡδονὴν φεύγειν
[8, 10]	καὶ ἀναχωρῇ, τῷ παντὶ μείζους	καὶ	σφοδρότεροι δοκοῦσι. (τοῦτο δ´ ἂν
[8, 20]	ἄθλους ἐκάλουν τοὺς πόνους αὐτοῦ	καὶ	τὰ ἔργα, ὡς τὸν ἐπίπονον
[8, 10]	δὲ καὶ φυγὴν καὶ ἀδοξίαν	καὶ	τὰ τοιαῦτα μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινὸν
[8, 10]	ὥσπερ οἱ παῖδες τοῖς ἀστραγάλοις	καὶ	ταῖς σφαίραις ταῖς ποικίλαις. (καὶ
[8, 30]	τε ἀπέκτεινε καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	καὶ	τὰς βοῦς ἀπήλασε. (τὸν δὲ
[8, 0]	πανηγύρεσι τὰς σπουδὰς τῶν ἀνθρώπων	καὶ	τὰς ἐπιθυμίας καὶ ὧν ἕνεκα
[8, 0]	ἐκεῖ συνίασι διὰ τοὺς λιμένας	καὶ	τὰς ἑταίρας, καὶ ὅτι ἡ
[8, 10]	ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων καὶ τετυφωμένων	καὶ	τὰς μὲν ἡμέρας ὅλας ἐσθιόντων,
[8, 20]	ἁφῆς ἐπιγίγνεται ὡς τὸ πολὺ	καὶ	ταύτῃ πρόσεισιν, ἡ δὲ ἡδονὴ
[8, 10]	ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν	καὶ	τεμνόμενον καὶ καόμενον μηδὲν μαλακὸν
[8, 10]	καὶ ἀνικήτους ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων	καὶ	τετυφωμένων καὶ τὰς μὲν ἡμέρας
[8, 20]	γε Ἡρακλῆς περιῄει τὴν Εὐρώπην	καὶ	τὴν Ἀσίαν ἅπασαν, ~οὐδὲν ὢν
[8, 10]	φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα	καὶ	τὴν ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ σελίνου,
[8, 10]	καὶ τούτοις ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι	καὶ	τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν,
[8, 30]	τοὺς θυλάκους τοὺς σφόδρα γέμοντας.	καὶ	τῆς Ἀμαζόνος ἔλυσε τὴν ζώνην,
[8, 30]	καὶ φοβήσας ἔπαυσε τοῦ τύφου	καὶ	τῆς φιλονικίας· καὶ οὕτως ᾤχετο
[8, 20]	συφεόν τινα ἐλαύνει καὶ καθείργνυσι	καὶ	τὸ λοιπὸν ἀπ´ ἐκείνου ἤδη
[8, 30]	παίων διήραξεν ὥσπερ πίθον παλαιόν.	καὶ	τὸν Γηρυόνην, πλείστους βοῦς ἔχοντα
[8, 0]	Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην	καὶ	τὸν Μεγαρέα Εὐκλείδην· Ξενοφῶν δὲ
[8, 20]	δὲ τοῦ Πέλοπος ἔλεγον ὅτι	καὶ	τὸν ὦμον ἐλεφάντινον ἔχοι, ὥσπερ
[8, 0]	πάντα τρόπον διεφθαρμένης. (καὶ δὴ	καὶ	τότε ἦν περὶ τὸν νεὼν
[8, 20]	πονοῦντα, οὐδὲ ἔμελεν αὐτοῖς, ἀλλὰ	καὶ	τότε ἴσως ἀθλητάς τινας ἐθαύμαζον,
[8, 30]	καὶ ὑπερηφανώτατον, αὐτόν τε ἀπέκτεινε	καὶ	τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς βοῦς
[8, 20]	τοιούτους δρομέας τινὰς καὶ παλαιστάς·	καὶ	τοὺς μὲν ἐπὶ κάλλει, τοὺς
[8, 30]	πίνων δι´ ἡμέρας καὶ τρυφῶν,	καὶ	τοὺς ξένους ἠδίκει καὶ τοὺς
[8, 30]	τρυφῶν, καὶ τοὺς ξένους ἠδίκει	καὶ	τοὺς ὑφ´ αὑτῷ, πολλὴν ἵππον
[8, 10]	ἡγεῖται τοὺς πόνους ἀνταγωνιστὰς μεγίστους,	καὶ	τούτοις ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ
[8, 0]	πολλῶν δὲ ποιητῶν ποιήματα ᾀδόντων,	καὶ	τούτους ἐπαινούντων ἑτέρων, πολλῶν δὲ
[8, 20]	νομίζουσι καί φασιν Ἥβῃ συνοικεῖν,	καὶ	τούτῳ πάντες εὔχονται, (ὅπως αὐτοὶ
[8, 10]	δὲ ξένων ἦσαν οἱ προσιόντες,	καὶ	τούτων ἕκαστος βραχύ τι εἰπὼν
[8, 20]	(ἀλλὰ τοῖς ἀνδραπόδοις τοῖς πηδῶσι	καὶ	τρέχουσι καὶ χορεύουσιν. οὐδὲ γὰρ
[8, 30]	ἐπὶ θρόνου πίνων δι´ ἡμέρας	καὶ	τρυφῶν, καὶ τοὺς ξένους ἠδίκει
[8, 0]	ἐπεὶ δὲ ἀπέθανεν ὁ Ἀντισθένης	καὶ	τῶν ἄλλων οὐδένα ἡγεῖτο συνουσίας
[8, 30]	τὴν δόξαν ἢ τὰ θηρία	καὶ	τῶν ἀνθρώπων τοὺς κακούργους. (ταῦτα
[8, 0]	κακοδαιμόνων βοώντων καὶ λοιδορουμένων ἀλλήλοις,	καὶ	τῶν λεγομένων μαθητῶν ἄλλου ἄλλῳ
[8, 30]	τὸν Γηρυόνην, πλείστους βοῦς ἔχοντα	καὶ	τῶν πρὸς ἑσπέρας ἁπάντων πλουσιώτατον
[8, 10]	ἡττωμένους λεπτῶν τε καὶ ἀσάρκων	καὶ	τῶν σφηκῶν τὰς γαστέρας μᾶλλον
[8, 30]	πρὸς ἑσπέρας ἁπάντων πλουσιώτατον ὄντα	καὶ	ὑπερηφανώτατον, αὐτόν τε ἀπέκτεινε καὶ
[8, 0]	ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας	καὶ	φιληδόνου καὶ ἀνελευθέρου καὶ ὀργίλης
[8, 0]	θυμοειδῆ λάβωσιν, ἄλλως δὲ ἀνδρεῖον	καὶ	φιλόπονον, οὐδὲν ἧττον ἀποδέχονται τὸ
[8, 30]	φθίνοντος, ὁπότε ψέγοιεν αὐτόν, ἐλεήσας	καὶ	φοβήσας ἔπαυσε τοῦ τύφου καὶ
[8, 30]	καὶ δι´ ὅλης ἡμέρας ἐσθίοντα	καὶ	φρονοῦντα μέγιστον ἐπὶ πάλῃ, διέρρηξεν
[8, 10]	μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα· πενίαν δὲ	καὶ	φυγὴν καὶ ἀδοξίαν καὶ τὰ
[8, 20]	τοῖς πόνοις παραδίδωσι τοῖς ἐχθίστοις	καὶ	χαλεπωτάτοις. τοῦτον δὴ τὸν ἀγῶνα
[8, 20]	ἀνδραπόδοις τοῖς πηδῶσι καὶ τρέχουσι	καὶ	χορεύουσιν. οὐδὲ γὰρ τὸν Ἡρακλέα
[8, 10]	ἐφεξῆς ἅπαντας, καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα	καὶ	ψύχει καὶ δίψος ὑπομένοντα, κἂν
[8, 0]	τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰς ἐπιθυμίας	καὶ	ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/12/2008