Discours, Par.
[8, 0]	~ΔΙΟΓΕΝΗΣ	Η	ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. (Διογένης ὁ Σινωπεὺς
[8, 10]	τούτων ἕκαστος βραχύ τι εἰπὼν	ἢ	ἀκούσας ἀπῄει, φοβούμενος τὸν ἔλεγχον.
[8, 20]	ἀκοῆς (ἢ ὀσφρήσεως ἢ γεύσεως	ἢ	ἁφῆς, ἔτι δὲ σιτίοις καὶ
[8, 30]	ἔχων ἢ τοσούτων κρεῶν δεόμενος	ἢ	βαθὺν οὕτως ὕπνον καθεύδων; ἀλλ´
[8, 20]	ὄψεως καὶ ἀκοῆς (ἢ ὀσφρήσεως	ἢ	γεύσεως ἢ ἁφῆς, ἔτι δὲ
[8, 10]	οὐ μέντοι διατρέχοντας ἢ παλαίοντας	ἢ	διαπηδῶντας οὐδὲ πυκτεύοντας καὶ ἀκοντίζοντας
[8, 0]	ἔμελλεν, ὡς ἧττον ὑπὸ τούτων	{ἢ	ἐκεῖνοι} ἐνοχλούμενος ἢ χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ
[8, 20]	τι ὄφελος ἀνθρώπου χρυσῆν χεῖρα	ἢ	ἐλεφαντίνην ἔχοντος ἢ ὀφθαλμοὺς ἀδάμαντος
[8, 20]	οὐδὲ γὰρ ἔστιν ἡδονῇ συνόντα	ἢ	καὶ πειρώμενον συνεχῶς μὴ οὐ
[8, 10]	βίον, οὐχ ὅταν Ἠλεῖοι προείπωσιν	ἢ	Κορίνθιοι ἢ τὸ κοινὸν Θετταλῶν,
[8, 0]	δέ, εἰ σπληνὸς ἢ ποδάγρας	ἢ	κορύζης εἰδέναι φάρμακον· (ἐπεὶ δὲ
[8, 20]	ὁ ἄνθρωπος διατελεῖ σῦς ὢν	ἢ	λύκος, γίγνονται δὲ καὶ ὄφεις
[8, 20]	τε τῆς ὄψεως καὶ ἀκοῆς	(ἢ	ὀσφρήσεως ἢ γεύσεως ἢ ἁφῆς,
[8, 20]	χρυσῆν χεῖρα ἢ ἐλεφαντίνην ἔχοντος	ἢ	ὀφθαλμοὺς ἀδάμαντος ἢ σμαράγδου· τὴν
[8, 10]	τῶν Ἑλλήνων, οὐ μέντοι διατρέχοντας	ἢ	παλαίοντας ἢ διαπηδῶντας οὐδὲ πυκτεύοντας
[8, 0]	ἐπεδείκνυον· ὁμοίως δέ, εἰ σπληνὸς	ἢ	ποδάγρας ἢ κορύζης εἰδέναι φάρμακον·
[8, 20]	ἐλεφαντίνην ἔχοντος ἢ ὀφθαλμοὺς ἀδάμαντος	ἢ	σμαράγδου· τὴν δὲ ψυχὴν οὐκ
[8, 10]	σφηκῶν τὰς γαστέρας μᾶλλον ἐντετμημένων.	(ἢ	σὺ οἴει τούτων τι ὄφελος
[8, 30]	καὶ πολεμητέον πρὸς τὴν δόξαν	ἢ	τὰ θηρία καὶ τῶν ἀνθρώπων
[8, 20]	ὡς πορρωτάτω καὶ μηδὲν ὅλως	ἢ	τἀναγκαῖα ὁμιλεῖν. καὶ ἐνταῦθα ὁ
[8, 30]	οὐδὲν δεόμενος στρωμάτων ἢ χλανίδων	ἢ	ταπήτων, ἀλλὰ δέρμα ἀμπεχόμενος ῥυπαρόν,
[8, 10]	ὅταν Ἠλεῖοι προείπωσιν ἢ Κορίνθιοι	ἢ	τὸ κοινὸν Θετταλῶν, μηδένα αὐτῶν
[8, 30]	ἠδυνήθη προελθεῖν σάρκας τοσαύτας ἔχων	ἢ	τοσούτων κρεῶν δεόμενος ἢ βαθὺν
[8, 0]	ὑπὸ τούτων {ἢ ἐκεῖνοι} ἐνοχλούμενος	ἢ	χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος
[8, 30]	καύματος φροντίζων, οὐδὲν δεόμενος στρωμάτων	ἢ	χλανίδων ἢ ταπήτων, ἀλλὰ δέρμα
[8, 0]	ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος καὶ διεφθαρμένου ὀδόντος	ἢ	ψυχῆς ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς καὶ
[8, 20]	μυρίους δὲ ἄλλως πόνους ἔχοντες.	ἡ	γὰρ ἡδονὴ κρατήσασα αὐτῶν καὶ
[8, 20]	τὸ πολὺ καὶ ταύτῃ πρόσεισιν,	ἡ	δὲ ἡδονὴ κατὰ πᾶσαν αἴσθησιν
[8, 0]	καὶ τὰς ἑταίρας, καὶ ὅτι	ἡ	πόλις ὥσπερ ἐν τριόδῳ τῆς
[8, 0]	καὶ πάντες ἦσαν ἐν Ἰσθμῷ,	κατέβη	καὶ αὐτός. εἰώθει γὰρ ἐπισκοπεῖν
[8, 0]	ἄλλων οὐδένα ἡγεῖτο συνουσίας ἄξιον,	μετέβη	εἰς Κόρινθον, κἀκεῖ διῆγεν οὔτε
[8, 20]	καὶ θεὸν νομίζουσι καί φασιν	Ἥβῃ	συνοικεῖν, καὶ τούτῳ πάντες εὔχονται,
[8, 0]	τὰ νεῦρα {τείνουσι} προσέχοντες μὴ	ῥαγῇ.	ἐπεὶ δὲ ἀπέθανεν ὁ Ἀντισθένης
[8, 0]	καὶ πάντα τρόπον διεφθαρμένης. (καὶ	δὴ	καὶ τότε ἦν περὶ τὸν
[8, 20]	φυλακὰς καταστήσαντας καθεύδειν, ἀλλὰ μάλιστα	δὴ	πάντων τότε ἐπιτίθεται, (τὰ μὲν
[8, 20]	μάχη παρὰ νηυσὶν ἐτύχθη. ὀξέσι	δὴ	πελέκεσσι καὶ ἀξίναις ἐμάχοντο (καὶ
[8, 20]	τοῖς ἐχθίστοις καὶ χαλεπωτάτοις. τοῦτον	δὴ	τὸν ἀγῶνα ἐμοὶ καρτεροῦντι καὶ
[8, 10]	ἀπῄει, φοβούμενος τὸν ἔλεγχον. (διὰ	δὴ	τοῦτο ἔφη ὁ Διογένης προσεοικέναι
[8, 10]	οὐδέποτε ἐναντίον βλέποντες. καὶ γὰρ	δή,	ὥσπερ οἱ πυκτεύειν εἰδότες, ἐὰν
[8, 20]	καὶ τὸ λοιπὸν ἀπ´ ἐκείνου	ἤδη	ὁ ἄνθρωπος διατελεῖ σῦς ὢν
[8, 20]	τοῖς φαρμάκοις, γίγνεται τὸ λοιπὸν	ἤδη	τὸ τῆς Κίρκης, (πλήξασα ῥᾳδίως
[8, 0]	ὥσπερ οἱ ἱππικοί, ὅταν ἵππον	θυμοειδῆ	λάβωσιν, ἄλλως δὲ ἀνδρεῖον καὶ
[8, 10]	ψύχει καὶ δίψος ὑπομένοντα, κἂν	δέῃ	μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ τεμνόμενον καὶ
[8, 10]	τοὺς πόνους δέχηται καταφρονῶν καὶ	πλησιάζῃ	προθύμως, οὐ πάνυ ἰσχύουσι πρὸς
[8, 30]	τοῖς ἀθληταῖς— ποῦ γὰρ ἂν	ἠδυνήθη	προελθεῖν σάρκας τοσαύτας ἔχων ἢ
[8, 20]	δὲ δριμεῖα μάχη παρὰ νηυσὶν	ἐτύχθη.	ὀξέσι δὴ πελέκεσσι καὶ ἀξίναις
[8, 30]	δείξας ὅτι οὐκ ἄν ποτε	ἡττηθείη	κάλλους οὐδ´ ἂν μείνειε χάριν
[8, 10]	δέ τις αὐτῶν καταφρονήσῃ καὶ	προσίῃ	θαρρῶν {οὐ χαλεπὸν} δειλοὺς καὶ
[8, 30]	πυρετοῦ. (πρότερον δέ, ἵνα μὴ	δοκῇ	σεμνὰ μόνον〉 καὶ μεγάλα ἔργα
[8, 30]	ἐσθίοντα καὶ φρονοῦντα μέγιστον ἐπὶ	πάλῃ,	διέρρηξεν ἐπὶ τὴν γῆν καταβαλὼν
[8, 30]	αὑτόν, πυρὰν νήσας ἐν τῇ	αὐλῇ	ξύλων ὡς ξηροτάτων καὶ δείξας
[8, 30]	τοῦ πυρετοῦ. (πρότερον δέ, ἵνα	μὴ	δοκῇ σεμνὰ μόνον〉 καὶ μεγάλα
[8, 10]	δὲ ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως, διὰ τὸ	μὴ	ἐπίστασθαι χρῆσθαι. πυθομένου δέ τινος
[8, 20]	τούτῳ πάντες εὔχονται, (ὅπως αὐτοὶ	μὴ	ἔσονται ἄθλιοι, τῷ πλεῖστα ἀθλήσαντι.
[8, 30]	ἐγίγνετο καὶ ἀσθενέστερος αὑτοῦ, φοβούμενος	μὴ	οὐ δύνηται ζῆν ὁμοίως, ἔπειτα
[8, 20]	συνόντα ἢ καὶ πειρώμενον συνεχῶς	μὴ	οὐ πάντως ἁλῶναι. ὅταν οὖν
[8, 0]	χορδοστρόφοι τὰ νεῦρα {τείνουσι} προσέχοντες	μὴ	ῥαγῇ. ἐπεὶ δὲ ἀπέθανεν ὁ
[8, 0]	οἱ δεόμενοι ὀδόντα ἐξελέσθαι, καὶ	νὴ	Δία εἰ ὑπέσχετο ὀφθαλμοὺς θεραπεύειν,
[8, 20]	αὐτῷ τῷ ὕπνῳ μαραίνουσα καὶ	δουλουμένη,	τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα πανοῦργα
[8, 20]	μὲν τῆς ἡδονῆς καὶ λατρεύοντες	ἐκείνῃ,	μυρίους δὲ ἄλλως πόνους ἔχοντες.
[8, 20]	καὶ ταύτῃ πρόσεισιν, ἡ δὲ	ἡδονὴ	κατὰ πᾶσαν αἴσθησιν ὁπόσας ἄνθρωπος
[8, 20]	ἄλλως πόνους ἔχοντες. ἡ γὰρ	ἡδονὴ	κρατήσασα αὐτῶν καὶ παραλαβοῦσα τοῖς
[8, 20]	τὰς ἡδονάς· οὐδὲ γὰρ ἔστιν	ἡδονῇ	συνόντα ἢ καὶ πειρώμενον συνεχῶς
[8, 10]	αὐτόν· ἐὰν δὲ ἀφιστῆται καὶ	ἀναχωρῇ,	τῷ παντὶ μείζους καὶ σφοδρότεροι
[8, 10]	οὗτοι· ἐὰν δέ τις αὐτῶν	καταφρονήσῃ	καὶ προσίῃ θαρρῶν {οὐ χαλεπὸν}
[8, 20]	οὐ πάντως ἁλῶναι. ὅταν οὖν	κρατήσῃ	καὶ περιγένηται τῆς ψυχῆς τοῖς
[8, 10]	νοῦν ἔχοντας, ἕψοντας ἁλσὶ καὶ	θαλάσσῃ,	τὴν δὲ πιμελὴν τήξαντας, ὥσπερ
[8, 30]	ἐθεράπευσεν αὑτόν, πυρὰν νήσας ἐν	τῇ	αὐλῇ ξύλων ὡς ξηροτάτων καὶ
[8, 10]	ὥσπερ ἐνίοτε παίζοντες οἱ παῖδες	τῇ	γλώττῃ τὸ πῦρ σβεννύουσιν. οὗτοι
[8, 0]	δὲ κέντρον δριμύτατον. ἔχαιρεν οὖν	τῇ	παρρησίᾳ τοῦ Διογένους, ὥσπερ οἱ
[8, 20]	τὸ τῆς Κίρκης, (πλήξασα ῥᾳδίως	τῇ	ῥάβδῳ εἰς συφεόν τινα ἐλαύνει
[8, 10]	ἐνίοτε παίζοντες οἱ παῖδες τῇ	γλώττῃ	τὸ πῦρ σβεννύουσιν. οὗτοι μὲν
[8, 20]	ἐπιγίγνεται ὡς τὸ πολὺ καὶ	ταύτῃ	πρόσεισιν, ἡ δὲ ἡδονὴ κατὰ
[8, 10]	ἥκοι τὸν ἀγῶνα θεασόμενος, οὐκ,	ἔφη,	ἀλλ´ ἀγωνιούμενος. καὶ ὃς ἐγέλασέ
[8, 0]	ἤλεγχεν ὡς πολὺ μαλακώτερον, καὶ	ἔφη	αὐτὸν εἶναι σάλπιγγα λοιδορῶν· αὑτοῦ
[8, 10]	ποικίλαις. (καὶ γὰρ δοκοῦσι μέν,	ἔφη,	δεινοὶ καὶ ἀνυπόστατοι πᾶσι τοῖς
[8, 10]	(Τίνας μήν; ἤρετο. Τοὺς πόνους,	ἔφη,	μάλα ἰσχυρούς τε καὶ ἀνικήτους
[8, 10]	τὸν ἔλεγχον. (διὰ δὴ τοῦτο	ἔφη	ὁ Διογένης προσεοικέναι τοῖς κυσὶ
[8, 0]	ἔλεγε θαυμάζειν ὅτι εἰ μὲν	ἔφη	ὀδόντας ἰᾶσθαι, πάντες ἂν αὐτῷ
[8, 0]	κορύζης εἰδέναι φάρμακον· (ἐπεὶ δὲ	ἔφη	παύσειν τοὺς πεισομένους αὐτῷ ἀγνοίας
[8, 20]	ἀποκτιννύντες ἐνίοτε. ~ἑτέρα δὲ δεινοτέρα	μάχη	καὶ ἀγών ἐστιν οὐ μικρός,
[8, 20]	Ὅμηρός φησιν, αὖθις δὲ δριμεῖα	μάχη	παρὰ νηυσὶν ἐτύχθη. ὀξέσι δὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/12/2008