Discours, Par. |
[8, 30] |
ὑπερηφανώτατον,
αὐτόν
τε
ἀπέκτεινε
καὶ
|
τοὺς |
ἀδελφοὺς
καὶ
τὰς
βοῦς
ἀπήλασε. |
[8, 10] |
καὶ
ἤρετο
αὐτὸν
τίνας
ἔχοι
|
τοὺς |
ἀνταγωνιστάς.
(ὁ
δὲ
ὥσπερ
εἰώθει |
[8, 20] |
αὐτῶν,
τοὺς
δὲ
λύκους
γενέσθαι,
|
τοὺς
|
δὲ
ἄλλ´
ἄττα
θηρία,
τοιοῦτόν |
[8, 20] |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἐπὶ
κάλλει,
|
τοὺς |
δὲ
ἐπὶ
πλούτῳ
ἐθαύμαζον,
καθάπερ |
[8, 10] |
καὶ
διέσπασαν
ἔστιν
οὓς
καταλαβόντες,
|
τοὺς |
δὲ
ἐπιόντας
καὶ
μαχομένους
φοβοῦνται |
[8, 20] |
κἄπειτα
τοὺς
μὲν
σῦς
αὐτῶν,
|
τοὺς |
δὲ
λύκους
γενέσθαι,
τοὺς
δὲ |
[8, 0] |
ἀποδέχονται
τὸ
χαλεπὸν
τοῦ
ἵππου·
|
τοὺς |
δὲ
νωθροὺς
καὶ
βραδεῖς
μισοῦσι |
[8, 10] |
τὸ
τῶν
δελφίνων
στέαρ,
ἀλείφεσθαι
|
τοὺς
|
δεομένους.
(οἶμαι
γὰρ
αὐτοὺς
τῶν |
[8, 30] |
ἐπὶ
τὴν
γῆν
καταβαλὼν
ὥσπερ
|
τοὺς
|
θυλάκους
τοὺς
σφόδρα
γέμοντας.
καὶ |
[8, 30] |
τὰ
θηρία
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
|
τοὺς |
κακούργους.
(ταῦτα
δὲ
λέγοντος
τοῦ |
[8, 30] |
λιμοῦ
πνέων,
τοῖς
ἀγαθοῖς
βοηθῶν,
|
τοὺς
|
κακοὺς
κολάζων.
(καὶ
Διομήδην
δὲ |
[8, 10] |
τὰς
πανηγύρεις,
πολλοὺς
μὲν
εἶναι
|
τοὺς |
καταψήχοντας
καὶ
προσπαίζοντας,
μηδένα
δὲ |
[8, 0] |
πλεῖστοι
ἄνθρωποι
ἐκεῖ
συνίασι
διὰ
|
τοὺς |
λιμένας
καὶ
τὰς
ἑταίρας,
καὶ |
[8, 0] |
γε
τὸν
Ἀντισθένην
παραβάλλων
πρὸς
|
τοὺς |
λόγους
ἐνίοτε
ἤλεγχεν
ὡς
πολὺ
|
[8, 0] |
οὐκ
αὐτὸν
οὕτως
ἐπαινῶν
ὡς
|
τοὺς |
λόγους
οὓς
ἔλεγεν,
ἡγούμενος
μόνους |
[8, 20] |
δρομέας
τινὰς
καὶ
παλαιστάς·
καὶ
|
τοὺς |
μὲν
ἐπὶ
κάλλει,
τοὺς
δὲ
|
[8, 30] |
δὲ
οἶμαι
τὸ
τοῦ
Ἡρακλέους,
|
τοὺς |
μὲν
λόγους
ἀφῆκε,
χαμαὶ
δὲ |
[8, 20] |
Ὀδυσσέως
ἑταίρους
καταφαρ–
μάξαι,
κἄπειτα
|
τοὺς |
μὲν
σῦς
αὐτῶν,
τοὺς
δὲ |
[8, 10] |
μάλιστα
τοῖς
κυσὶν
ὁμοίους,
οἳ
|
τοὺς
|
μὲν
φεύγοντας
ἐπιδιώκουσι
καὶ
δάκνουσι |
[8, 10] |
οἶμαι
τὰ
τῶν
κητῶν
κρέα,
|
τοὺς |
νοῦν
ἔχοντας,
ἕψοντας
ἁλσὶ
καὶ |
[8, 30] |
δι´
ἡμέρας
καὶ
τρυφῶν,
καὶ
|
τοὺς |
ξένους
ἠδίκει
καὶ
τοὺς
ὑφ´ |
[8, 0] |
φάρμακον·
(ἐπεὶ
δὲ
ἔφη
παύσειν
|
τοὺς |
πεισομένους
αὐτῷ
ἀγνοίας
καὶ
πονηρίας |
[8, 20] |
κοιμωμένους.
οὐδὲ
γὰρ
ὥσπερ
πρὸς
|
τοὺς |
πολεμίους
ἔστι
φυλακὰς
καταστήσαντας
καθεύδειν, |
[8, 10] |
δὲ
ἀνὴρ
ὁ
γενναῖος
ἡγεῖται
|
τοὺς |
πόνους
ἀνταγωνιστὰς
μεγίστους,
καὶ
τούτοις |
[8, 20] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἄθλους
ἐκάλουν
|
τοὺς |
πόνους
αὐτοῦ
καὶ
τὰ
ἔργα, |
[8, 10] |
λαμβάνουσιν·
οὕτως
ἐὰν
μέν
τις
|
τοὺς |
πόνους
δέχηται
καταφρονῶν
καὶ
πλησιάζῃ |
[8, 30] |
γῆν
καταβαλὼν
ὥσπερ
τοὺς
θυλάκους
|
τοὺς |
σφόδρα
γέμοντας.
καὶ
τῆς
Ἀμαζόνος |
[8, 10] |
καὶ
ἀκοντίζοντας
καὶ
δισκεύοντας
{ἀλλὰ
|
τοὺς |
σωφρονίζοντας}
(Τίνας
μήν;
ἤρετο.
Τοὺς |
[8, 20] |
ὥσπερ
Ὅμηρός
φησι
τὴν
Κίρκην
|
τοὺς |
τοῦ
Ὀδυσσέως
ἑταίρους
καταφαρ–
μάξαι, |
[8, 30] |
καὶ
τοὺς
ξένους
ἠδίκει
καὶ
|
τοὺς |
ὑφ´
αὑτῷ,
πολλὴν
ἵππον
τρέφων, |