Discours, Par.
[8, 30]	(τὰ δὲ μῆλα τὰ χρυσᾶ	ἃ	ἐκόμισε λαβὼν ἔδωκεν ἐκείνῳ, τὰ
[8, 0]	μαλακώτερον, καὶ ἔφη αὐτὸν εἶναι	σάλπιγγα	λοιδορῶν· αὑτοῦ γὰρ οὐκ ἀκούειν
[8, 0]	ἕνεκα ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ τίσι	μέγα	φρονοῦσι. (παρέσχε δὲ καὶ αὑτὸν
[8, 30]	δοκῇ σεμνὰ μόνον〉 καὶ μεγάλα	ἔργα	διαπράττεσθαι, τὴν κόπρον ἀπελθὼν τὴν
[8, 20]	τοὺς πόνους αὐτοῦ καὶ τὰ	ἔργα,	ὡς τὸν ἐπίπονον βίον ἄθλιον
[8, 20]	δουλουμένη, τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα	πανοῦργα	καὶ ἐπίβουλα, ἀναμιμνῄσκοντα αὐτῆς. ὁ
[8, 30]	κόπρον ἀπελθὼν τὴν κειμένην παρ´	Αὐγέᾳ,	πολύ τι χρῆμα πολλῶν ἐτῶν,
[8, 30]	αὑτοῦ κτημάτων οὐδέποτε. (τὸν δὲ	Προμηθέα,	σοφιστήν τινα, ἐμοὶ δοκεῖν, καταλαβὼν
[8, 20]	τῷ πλεῖστα ἀθλήσαντι. τὸν δὲ	Εὐρυσθέα	οἴονται κρατεῖν τούτου καὶ ἐπιτάττειν,
[8, 20]	ἐθαύμαζον, Ζήτην καὶ Κάλαϊν καὶ	Πηλέα	καὶ ἄλλους τοιούτους δρομέας τινὰς
[8, 20]	καὶ χορεύουσιν. οὐδὲ γὰρ τὸν	Ἡρακλέα	ἑώρων ἀγωνιζόμενον καὶ πονοῦντα, οὐδὲ
[8, 20]	ὁποίαν τινὰ εἶχεν. τὸν δὲ	Ἡρακλέα	πονοῦντα μὲν καὶ ἀγωνιζόμενον ἠλέουν,
[8, 0]	Αἰσχίνην καὶ Ἀντισθένην καὶ τὸν	Μεγαρέα	Εὐκλείδην· Ξενοφῶν δὲ ἔφευγε διὰ
[8, 10]	καθάπερ οἶμαι τὰ τῶν κητῶν	κρέα,	τοὺς νοῦν ἔχοντας, ἕψοντας ἁλσὶ
[8, 20]	ὅλως ἢ τἀναγκαῖα ὁμιλεῖν. καὶ	ἐνταῦθα	ὁ κράτιστος ἀνήρ {κράτιστος δὲ}
[8, 20]	πορρωτάτω καὶ μηδὲν ὅλως ἢ	τἀναγκαῖα	ὁμιλεῖν. καὶ ἐνταῦθα ὁ κράτιστος
[8, 30]	τῆς φιλονικίας· καὶ οὕτως ᾤχετο	ὑγιᾶ	ποιήσας. ταῦτα μὲν οὖν ἔπραττεν
[8, 10]	ἀκούσας ἀπῄει, φοβούμενος τὸν ἔλεγχον.	(διὰ	δὴ τοῦτο ἔφη ὁ Διογένης
[8, 0]	δεόμενοι ὀδόντα ἐξελέσθαι, καὶ νὴ	Δία	εἰ ὑπέσχετο ὀφθαλμοὺς θεραπεύειν, πάντες
[8, 20]	ἁπλῶς ἐπιβουλευούσης, ἀλλὰ πάντα τρόπον,	διά	τε τῆς ὄψεως καὶ ἀκοῆς
[8, 0]	Μεγαρέα Εὐκλείδην· Ξενοφῶν δὲ ἔφευγε	διὰ	τὴν μετὰ Κύρου στρατείαν. τῶν
[8, 20]	αὐτῆς. ὁ μὲν οὖν πόνος	διὰ	τῆς ἁφῆς ἐπιγίγνεται ὡς τὸ
[8, 10]	προσπαίζοντας, μηδένα δὲ ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως,	διὰ	τὸ μὴ ἐπίστασθαι χρῆσθαι. πυθομένου
[8, 0]	ὅτι πλεῖστοι ἄνθρωποι ἐκεῖ συνίασι	διὰ	τοὺς λιμένας καὶ τὰς ἑταίρας,
[8, 20]	ἔφασαν αὐτὸν ἀνθρώπων ἀθλιώτατον· καὶ	διὰ	τοῦτο ἄθλους ἐκάλουν τοὺς πόνους
[8, 20]	οἵαν Ὅμηρός φησιν, αὖθις δὲ	δριμεῖα	μάχη παρὰ νηυσὶν ἐτύχθη. ὀξέσι
[8, 30]	πρὸς τὴν δόξαν ἢ τὰ	θηρία	καὶ τῶν ἀνθρώπων τοὺς κακούργους.
[8, 20]	γενέσθαι, τοὺς δὲ ἄλλ´ ἄττα	θηρία,	τοιοῦτόν ἐστι τὸ χρῆμα τῆς
[8, 0]	κέντρον δριμύτατον. ἔχαιρεν οὖν τῇ	παρρησίᾳ	τοῦ Διογένους, ὥσπερ οἱ ἱππικοί,
[8, 30]	κολάζων. (καὶ Διομήδην δὲ τὸν	Θρᾷκα,	ὅτι ποικίλην εἶχεν ἐσθῆτα καὶ
[8, 0]	καὶ τὰς ἐπιθυμίας καὶ ὧν	ἕνεκα	ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ τίσι μέγα
[8, 30]	μὴ δοκῇ σεμνὰ μόνον〉 καὶ	μεγάλα	ἔργα διαπράττεσθαι, τὴν κόπρον ἀπελθὼν
[8, 10]	μήν; ἤρετο. Τοὺς πόνους, ἔφη,	μάλα	ἰσχυρούς τε καὶ ἀνικήτους ὑπὸ
[8, 30]	οὐδὲν Εὐρυσθεῖ χαριζόμενος. (τὰ δὲ	μῆλα	τὰ χρυσᾶ ἃ ἐκόμισε λαβὼν
[8, 30]	στρωμάτων ἢ χλανίδων ἢ ταπήτων,	ἀλλὰ	δέρμα ἀμπεχόμενος ῥυπαρόν, λιμοῦ πνέων,
[8, 20]	καὶ πονοῦντα, οὐδὲ ἔμελεν αὐτοῖς,	ἀλλὰ	καὶ τότε ἴσως ἀθλητάς τινας
[8, 20]	πολεμίους ἔστι φυλακὰς καταστήσαντας καθεύδειν,	ἀλλὰ	μάλιστα δὴ πάντων τότε ἐπιτίθεται,
[8, 20]	τῆς ἡδονῆς, οὐχ ἁπλῶς ἐπιβουλευούσης,	ἀλλὰ	πάντα τρόπον, διά τε τῆς
[8, 10]	τοιαῦτα μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινὸν αὑτῷ,	ἀλλὰ	πάνυ κοῦφα, καὶ πολλάκις παίζειν
[8, 20]	καὶ ἀγών ἐστιν οὐ μικρός,	ἀλλὰ	πολὺ τούτου μείζων καὶ ἐπικινδυνότερος
[8, 10]	φοβούμενον μηδὲ εὐχόμενον ἄλλῳ λαχεῖν,	(ἀλλὰ	προκαλούμενον ἐφεξῆς ἅπαντας, καὶ λιμῷ
[8, 20]	οὐδεὶς προσέχει τῶν ἀθλίων ἀνθρώπων,	(ἀλλὰ	τοῖς ἀνδραπόδοις τοῖς πηδῶσι καὶ
[8, 10]	πυκτεύοντας καὶ ἀκοντίζοντας καὶ δισκεύοντας	{ἀλλὰ	τοὺς σωφρονίζοντας} (Τίνας μήν; ἤρετο.
[8, 10]	αἶγες, οὐδὲ κοτίνου καὶ πίτυος,	ἀλλὰ	ὑπὲρ εὐδαιμονίας καὶ ἀρετῆς παρὰ
[8, 20]	δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα πανοῦργα καὶ	ἐπίβουλα,	ἀναμιμνῄσκοντα αὐτῆς. ὁ μὲν οὖν
[8, 30]	κειμένην παρ´ Αὐγέᾳ, πολύ τι	χρῆμα	πολλῶν ἐτῶν, ἐκείνην ἐξεφόρει καὶ
[8, 20]	ἄττα θηρία, τοιοῦτόν ἐστι τὸ	χρῆμα	τῆς ἡδονῆς, οὐχ ἁπλῶς ἐπιβουλευούσης,
[8, 30]	ἢ χλανίδων ἢ ταπήτων, ἀλλὰ	δέρμα	ἀμπεχόμενος ῥυπαρόν, λιμοῦ πνέων, τοῖς
[8, 10]	Κορίνθιοι ἢ τὸ κοινὸν Θετταλῶν,	μηδένα	αὐτῶν φοβούμενον μηδὲ εὐχόμενον ἄλλῳ
[8, 10]	εἶναι τοὺς καταψήχοντας καὶ προσπαίζοντας,	μηδένα	δὲ ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως, διὰ τὸ
[8, 0]	ὁ Ἀντισθένης καὶ τῶν ἄλλων	οὐδένα	ἡγεῖτο συνουσίας ἄξιον, μετέβη εἰς
[8, 30]	ἐφρόντιζε τοῦ πυρετοῦ. (πρότερον δέ,	ἵνα	μὴ δοκῇ σεμνὰ μόνον〉 καὶ
[8, 20]	ψυχὴν οὐκ ἐγίγνωσκον αὐτοῦ ὁποίαν	τινὰ	εἶχεν. τὸν δὲ Ἡρακλέα πονοῦντα
[8, 20]	ῥᾳδίως τῇ ῥάβδῳ εἰς συφεόν	τινα	ἐλαύνει καὶ καθείργνυσι καὶ τὸ
[8, 30]	οὐδέποτε. (τὸν δὲ Προμηθέα, σοφιστήν	τινα,	ἐμοὶ δοκεῖν, καταλαβὼν ὑπὸ δόξης
[8, 30]	(πρότερον δέ, ἵνα μὴ δοκῇ	σεμνὰ	μόνον〉 καὶ μεγάλα ἔργα διαπράττεσθαι,
[8, 10]	(οἶμαι γὰρ αὐτοὺς τῶν ὑῶν	ἥττονα	ψυχὴν ἔχειν. ὁ δὲ ἀνὴρ
[8, 20]	καὶ χαλεπωτάτοις. τοῦτον δὴ τὸν	ἀγῶνα	ἐμοὶ καρτεροῦντι καὶ παραβαλλομένῳ πρὸς
[8, 10]	εἰ καὶ αὐτὸς ἥκοι τὸν	ἀγῶνα	θεασόμενος, οὐκ, ἔφη, ἀλλ´ ἀγωνιούμενος.
[8, 20]	δὲ ἐπὶ πλούτῳ ἐθαύμαζον, καθάπερ	Ἰασίωνα	καὶ Κινύραν· (περὶ δὲ τοῦ
[8, 0]	τῶν Σωκράτους ἑταίρων· καὶ γὰρ	Πλάτωνα	καὶ Ἀρίστιππον καὶ Αἰσχίνην καὶ
[8, 20]	φησιν, αὖθις δὲ δριμεῖα μάχη	παρὰ	νηυσὶν ἐτύχθη. ὀξέσι δὴ πελέκεσσι
[8, 0]	διῆγεν οὔτε οἰκίαν μισθωσάμενος οὔτε	παρὰ	ξένῳ τινὶ καταγόμενος, ἀλλ´ ἐν
[8, 10]	ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίας καὶ ἀρετῆς	παρὰ	πάντα τὸν βίον, οὐχ ὅταν
[8, 10]	πολλάκις παίζειν ἐν αὐτοῖς τὸν	ἄνδρα	τὸν τέλειον, ὥσπερ οἱ παῖδες
[8, 0]	ἔκειτο. δεῖν οὖν τὸν φρόνιμον	ἄνδρα,	ὥσπερ τὸν ἀγαθὸν ἰατρόν, ὅπου
[8, 30]	καταβαλὼν ὥσπερ τοὺς θυλάκους τοὺς	σφόδρα	γέμοντας. καὶ τῆς Ἀμαζόνος ἔλυσε
[8, 10]	ἐὰν δὲ ὑποπτεύων καὶ δεδοικώς,	σφόδρα	ἐκαύθης· ὥσπερ ἐνίοτε παίζοντες οἱ
[8, 10]	τοῦ πυρὸς γιγνόμενον· ἐὰν μὲν	σφόδρα	ἐπιβῇς, ἔσβεσας τὸ πῦρ· ἐὰν
[8, 20]	καὶ διασπῶντες καὶ ἀποκτιννύντες ἐνίοτε.	~ἑτέρα	δὲ δεινοτέρα μάχη καὶ ἀγών
[8, 20]	καὶ ἀποκτιννύντες ἐνίοτε. ~ἑτέρα δὲ	δεινοτέρα	μάχη καὶ ἀγών ἐστιν οὐ
[8, 20]	ὥσπερ τι ὄφελος ἀνθρώπου χρυσῆν	χεῖρα	ἢ ἐλεφαντίνην ἔχοντος ἢ ὀφθαλμοὺς
[8, 0]	ἀνιέναι, ὥσπερ οἱ χορδοστρόφοι τὰ	νεῦρα	{τείνουσι} προσέχοντες μὴ ῥαγῇ. ἐπεὶ
[8, 0]	ἀλλ´ ἐν τῷ Κρανείῳ θυραυλῶν.	(ἑώρα	γὰρ ὅτι πλεῖστοι ἄνθρωποι ἐκεῖ
[8, 20]	λοιπὸν ἤδη τὸ τῆς Κίρκης,	(πλήξασα	ῥᾳδίως τῇ ῥάβδῳ εἰς συφεόν
[8, 20]	πόνους ἔχοντες. ἡ γὰρ ἡδονὴ	κρατήσασα	αὐτῶν καὶ παραλαβοῦσα τοῖς πόνοις
[8, 20]	γὰρ ἡδονὴ κρατήσασα αὐτῶν καὶ	παραλαβοῦσα	τοῖς πόνοις παραδίδωσι τοῖς ἐχθίστοις
[8, 20]	(τὰ μὲν αὐτῷ τῷ ὕπνῳ	μαραίνουσα	καὶ δουλουμένη, τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα
[8, 20]	μαραίνουσα καὶ δουλουμένη, τὰ δὲ	ἐπιπέμπουσα	ὀνείρατα πανοῦργα καὶ ἐπίβουλα, ἀναμιμνῄσκοντα
[8, 30]	χαριζόμενος. (τὰ δὲ μῆλα τὰ	χρυσᾶ	ἃ ἐκόμισε λαβὼν ἔδωκεν ἐκείνῳ,
[8, 20]	τῷ ὕπνῳ μαραίνουσα καὶ δουλουμένη,	τὰ	δὲ ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα πανοῦργα καὶ
[8, 30]	οὖν ἔπραττεν οὐδὲν Εὐρυσθεῖ χαριζόμενος.	(τὰ	δὲ μῆλα τὰ χρυσᾶ ἃ
[8, 20]	ἐκάλουν τοὺς πόνους αὐτοῦ καὶ	τὰ	ἔργα, ὡς τὸν ἐπίπονον βίον
[8, 30]	πολεμητέον πρὸς τὴν δόξαν ἢ	τὰ	θηρία καὶ τῶν ἀνθρώπων τοὺς
[8, 20]	μάλιστα δὴ πάντων τότε ἐπιτίθεται,	(τὰ	μὲν αὐτῷ τῷ ὕπνῳ μαραίνουσα
[8, 0]	ἐπειρᾶτο ἀνιέναι, ὥσπερ οἱ χορδοστρόφοι	τὰ	νεῦρα {τείνουσι} προσέχοντες μὴ ῥαγῇ.
[8, 10]	καὶ φυγὴν καὶ ἀδοξίαν καὶ	τὰ	τοιαῦτα μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινὸν αὑτῷ,
[8, 30]	ἃ ἐκόμισε λαβὼν ἔδωκεν ἐκείνῳ,	τὰ	τῶν Ἑσπερίδων· οὐδὲν γὰρ αὐτῶν
[8, 10]	καὶ κατατεμόντας εὐωχεῖσθαι, καθάπερ οἶμαι	τὰ	τῶν κητῶν κρέα, τοὺς νοῦν
[8, 30]	Εὐρυσθεῖ χαριζόμενος. (τὰ δὲ μῆλα	τὰ	χρυσᾶ ἃ ἐκόμισε λαβὼν ἔδωκεν
[8, 20]	ταύτῃ πρόσεισιν, ἡ δὲ ἡδονὴ	κατὰ	πᾶσαν αἴσθησιν ὁπόσας ἄνθρωπος αἰσθήσεις
[8, 0]	ἀναίσθητα συγγράμματα, πολλῶν δὲ ποιητῶν	ποιήματα	ᾀδόντων, καὶ τούτους ἐπαινούντων ἑτέρων,
[8, 0]	πολλῶν δὲ συγγραφέων ἀναγιγνωσκόντων ἀναίσθητα	συγγράμματα,	πολλῶν δὲ ποιητῶν ποιήματα ᾀδόντων,
[8, 0]	ἐπαινούντων ἑτέρων, πολλῶν δὲ θαυματοποιῶν	θαύματα	ἐπιδεικνύντων, πολλῶν δὲ τερατοσκόπων τέρατα
[8, 0]	θαύματα ἐπιδεικνύντων, πολλῶν δὲ τερατοσκόπων	τέρατα	κρινόντων, μυρίων δὲ ῥητόρων δίκας
[8, 20]	καὶ δουλουμένη, τὰ δὲ ἐπιπέμπουσα	ὀνείρατα	πανοῦργα καὶ ἐπίβουλα, ἀναμιμνῄσκοντα αὐτῆς.
[8, 0]	Ξενοφῶν δὲ ἔφευγε διὰ τὴν	μετὰ	Κύρου στρατείαν. τῶν μὲν οὖν
[8, 20]	καὶ ὀλέθριοι καὶ ἄλλ´ ἄττα	ἑρπετά,	καὶ θεραπεύουσιν ἐκείνην ἀεὶ (περὶ
[8, 30]	τὸν Θρᾷκα, ὅτι ποικίλην εἶχεν	ἐσθῆτα	καὶ καθῆστο ἐπὶ θρόνου πίνων
[8, 0]	μαχομένων, πολλῶν δὲ συγγραφέων ἀναγιγνωσκόντων	ἀναίσθητα	συγγράμματα, πολλῶν δὲ ποιητῶν ποιήματα
[8, 20]	τοῦ Ὀδυσσέως ἑταίρους καταφαρ– μάξαι,	κἄπειτα	τοὺς μὲν σῦς αὐτῶν, τοὺς
[8, 30]	μὴ οὐ δύνηται ζῆν ὁμοίως,	ἔπειτα	οἶμαι νόσου τινὸς καταλαβούσης κάλλιστα
[8, 10]	ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν	νύκτα	καὶ τὴν ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ
[8, 10]	ὑπὲρ εὐδαιμονίας καὶ ἀρετῆς παρὰ	πάντα	τὸν βίον, οὐχ ὅταν Ἠλεῖοι
[8, 20]	ἡδονῆς, οὐχ ἁπλῶς ἐπιβουλευούσης, ἀλλὰ	πάντα	τρόπον, διά τε τῆς ὄψεως
[8, 0]	καὶ λυπηρᾶς καὶ πανούργου καὶ	πάντα	τρόπον διεφθαρμένης. (καὶ δὴ καὶ
[8, 20]	ὡς τὸν ἐπίπονον βίον ἄθλιον	ὄντα·	ἀποθανόντα δὲ πάντων μάλιστα τιμῶσι
[8, 30]	τῶν πρὸς ἑσπέρας ἁπάντων πλουσιώτατον	ὄντα	καὶ ὑπερηφανώτατον, αὐτόν τε ἀπέκτεινε
[8, 10]	τεμνόμενον καὶ καόμενον μηδὲν μαλακὸν	ἐνδιδόντα·	πενίαν δὲ καὶ φυγὴν καὶ
[8, 0]	ἂν αὐτῷ προσῇσαν οἱ δεόμενοι	ὀδόντα	ἐξελέσθαι, καὶ νὴ Δία εἰ
[8, 0]	ἐκεῖ μάλιστα ἐπιδημεῖν, ἐξελέγχοντα καὶ	κολάζοντα	τὴν ἄνοιαν αὐτῶν. (ἐπεὶ δὲ
[8, 30]	ἀθλοῦντα καὶ δι´ ὅλης ἡμέρας	ἐσθίοντα	καὶ φρονοῦντα μέγιστον ἐπὶ πάλῃ,
[8, 20]	ἐπιπέμπουσα ὀνείρατα πανοῦργα καὶ ἐπίβουλα,	ἀναμιμνῄσκοντα	αὐτῆς. ὁ μὲν οὖν πόνος
[8, 20]	τὸν ἐπίπονον βίον ἄθλιον ὄντα·	ἀποθανόντα	δὲ πάντων μάλιστα τιμῶσι καὶ
[8, 10]	φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει καὶ δίψος	ὑπομένοντα,	κἂν δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ
[8, 20]	ἡδονάς· οὐδὲ γὰρ ἔστιν ἡδονῇ	συνόντα	ἢ καὶ πειρώμενον συνεχῶς μὴ
[8, 0]	ὅπου πλεῖστοι κάμνουσιν, ἐκεῖσε ἰέναι	βοηθήσοντα,	οὕτως ὅπου πλεῖστοί εἰσιν ἄφρονες,
[8, 0]	εἰσιν ἄφρονες, ἐκεῖ μάλιστα ἐπιδημεῖν,	ἐξελέγχοντα	καὶ κολάζοντα τὴν ἄνοιαν αὐτῶν.
[8, 30]	καὶ τὸν Γηρυόνην, πλείστους βοῦς	ἔχοντα	καὶ τῶν πρὸς ἑσπέρας ἁπάντων
[8, 30]	αὐτῶν ἐδεῖτο, ἀλλ´ ἐκέλευσε κλάειν	ἔχοντα.	μηδὲν γὰρ ὄφελος εἶναι ἀνθρώπῳ
[8, 10]	προκαλούμενον ἐφεξῆς ἅπαντας, καὶ λιμῷ	φιλονεικοῦντα	καὶ ψύχει καὶ δίψος ὑπομένοντα,
[8, 30]	δὲ Βούσιριν εὑρὼν πάνυ ἐπιμελῶς	ἀθλοῦντα	καὶ δι´ ὅλης ἡμέρας ἐσθίοντα
[8, 20]	τινὰ εἶχεν. τὸν δὲ Ἡρακλέα	πονοῦντα	μὲν καὶ ἀγωνιζόμενον ἠλέουν, καὶ
[8, 20]	τὸν Ἡρακλέα ἑώρων ἀγωνιζόμενον καὶ	πονοῦντα,	οὐδὲ ἔμελεν αὐτοῖς, ἀλλὰ καὶ
[8, 30]	δι´ ὅλης ἡμέρας ἐσθίοντα καὶ	φρονοῦντα	μέγιστον ἐπὶ πάλῃ, διέρρηξεν ἐπὶ
[8, 20]	αὐτοὶ μὴ ἔσονται ἄθλιοι, τῷ	πλεῖστα	ἀθλήσαντι. τὸν δὲ Εὐρυσθέα οἴονται
[8, 20]	ἔστι φυλακὰς καταστήσαντας καθεύδειν, ἀλλὰ	μάλιστα	δὴ πάντων τότε ἐπιτίθεται, (τὰ
[8, 0]	ἡγούμενος μόνους εἶναι ἀληθεῖς καὶ	μάλιστα	δυναμένους ἄνθρωπον ὠφελῆσαι. (ἐπεὶ αὐτόν
[8, 0]	ὅπου πλεῖστοί εἰσιν ἄφρονες, ἐκεῖ	μάλιστα	ἐπιδημεῖν, ἐξελέγχοντα καὶ κολάζοντα τὴν
[8, 20]	ἄθλιον ὄντα· ἀποθανόντα δὲ πάντων	μάλιστα	τιμῶσι καὶ θεὸν νομίζουσι καί
[8, 10]	καὶ ἀδυνάτους ἄνδρας ἰσχυροὺς κρατῆσαι,	μάλιστα	τοῖς κυσὶν ὁμοίους, οἳ τοὺς
[8, 30]	ἔπειτα οἶμαι νόσου τινὸς καταλαβούσης	κάλλιστα	ἀνθρώπων ἐθεράπευσεν αὑτόν, πυρὰν νήσας
[8, 20]	ποικίλοι καὶ ὀλέθριοι καὶ ἄλλ´	ἄττα	ἑρπετά, καὶ θεραπεύουσιν ἐκείνην ἀεὶ
[8, 20]	λύκους γενέσθαι, τοὺς δὲ ἄλλ´	ἄττα	θηρία, τοιοῦτόν ἐστι τὸ χρῆμα
[8, 10]	φυγὴν καὶ ἀδοξίαν καὶ τὰ	τοιαῦτα	μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινὸν αὑτῷ, ἀλλὰ
[8, 0]	καὶ ὁ Ἀντισθένης ὑπέμενεν αὐτὸν	ταῦτα	ἀκούων· πάνυ γὰρ ἐθαύμαζε τοῦ
[8, 30]	καὶ τῶν ἀνθρώπων τοὺς κακούργους.	(ταῦτα	δὲ λέγοντος τοῦ Διογένους, περιίσταντο
[8, 30]	καὶ οὕτως ᾤχετο ὑγιᾶ ποιήσας.	ταῦτα	μὲν οὖν ἔπραττεν οὐδὲν Εὐρυσθεῖ
[8, 10]	ἡγεῖσθαι δεινὸν αὑτῷ, ἀλλὰ πάνυ	κοῦφα,	καὶ πολλάκις παίζειν ἐν αὐτοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/12/2008