HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοιούτους 2
τοιούτῳ 1
τοῖς 27
τὸν 34
τόπον 1
τόπος 2
τόπῳ 1

Fréquences [« »]
34 ἀλλ´
32 ὁ
34 οὐδὲ
34 τὸν
36 τοὺς
37 γὰρ
37 ἐν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple de Tarse (discours 33; traduction anglaise)

τὸν

Discours, par.

[33, 10]   ἀποκτεῖναι, πάλιν Μουσῶν θεράποντα ἔφη τὸν Ἀρχίλοχον. τῷ πατρὶ δὲ αὐτοῦ

[33, 60]   ὢν καὶ τὸν χαρακτῆρα ἔχων τὸν αὐτὸν καὶ τὴν φωνὴν τὴν

[33, 10]   ὥσπερ ἐπίκωμοί τινες ἥκουσιν εἰς τὸν βίον αὐλούμενοι καὶ ᾀδόμενοι καὶ

[33, 35]   ἂν δυναίμην ἐκεῖσε ἐλθὼν διάγειν. (τὸν δέ γε ἄγριον τοῦτον καὶ

[33, 35]   μὲν σαφῶς ἀκούειν μὴ δύναιτο, τὸν δὲ ξύμπαντα θροῦν, ποῖος ἦχος

[33, 25]   τοὺς πρῶτον ἐπιδημήσαντας αἰτίαν λέγετε· τὸν δὲ τρόπον τῆς πόλεως μεταβάλλοντα

[33, 10]   μηδεμίαν θωπείαν μηδὲ ἀπάτην, μηδὲ τὸν δεξιὸν ἐκεῖνον καὶ προσηνῆ λόγον,

[33, 10]   μὲν γὰρ ὑφορώμενοι καὶ δεδιότες τὸν δῆμον ὡς δεσπότην ἐθώπευον, ἠρέμα

[33, 40]   ἑστιωμένους, ἀλλ´ εὐθὺς εἰπεῖν πρὸς τὸν Εὔμαιον, ὡς αὐτὸν ἡ κιθάρα

[33, 20]   ὁ δὲ Ζεὺς τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον πόλεων ἐκείνην ἔφη μάλιστα

[33, 60]   ἐξᾷσαι; δοκεῖ γὰρ ἔμοιγε νὴ τὸν Ἡρακλέα γενναίου τινὸς καὶ τραγικοῦ

[33, 5]   συνελθόντες οἱ κάμνοντες εἶτ´ ἐπὶ τὸν ἰατρὸν ἐπεκώμαζον καὶ κωθωνίζεσθαι ἠξίουν,

[33, 20]   ὅμως οὐδεὶς ἂν εἴποι διὰ τὸν ἰχθῦν εὐδαίμονας Βυζαντίους, εἰ μὴ

[33, 0]   ἑλὼν ἄθρουν καὶ πολὺν ἀφήσει τὸν λόγον, ὥσπερ τι ῥεῦμα ἄφθονον

[33, 10]   ἔτυχε μαρτυρίας παρὰ τοῦ δαιμονίου. τὸν μέν γε ἀποκτείναντα αὐτὸν ὁ

[33, 20]   τοὺς λάρους, οὐδὲ Αἰγυπτίους διὰ τὸν Νεῖλον οὐδὲ Βαβυλωνίους διὰ τὸ

[33, 55]   καὶ δέμας. ἀλλ´ ἐκείνοις μὲν τὸν νοῦν μένειν φησὶν ἔμπεδον, τούτων

[33, 40]   ἀνθρώπων, ὥσπερ Ὅμηρός φησι προσιόντα τὸν Ὀδυσσέα τῇ αὑτοῦ οἰκίᾳ μὴ

[33, 30]   γελοῖον γάρ, εἴ τις πρὸς τὸν ὅλως οὐκ ἐπιστάμενον κιθαρίζειν, ἔπειτα

[33, 5]   ἀγωνίσωμαι, τοσούτῳ φανήσεσθε ὑμεῖς ἀτυχέστεροι. τὸν οὖν φιλόσοφον κρεῖττόν ἐστι τοῖς

[33, 55]   Ταρσεῖς, μιμήσασθε τοὺς (Λακεδαιμονίους, ἐκτέμετε τὸν περιττὸν φθόγγον. ὁ παλαιὸς μῦθός

[33, 0]   εἰπεῖν καὶ περὶ τίνος, κατὰ τὸν Πίνδαρον, Ἰσμηνὸν ἢ χρυσηλάκατον Μελίαν

[33, 20]   ἐκείνους ἀκούετε παρ´ αὐτὸν οἰκοῦντας τὸν Πόντον, μικρὸν ἔξω τοῦ στόματος,

[33, 40]   Φοινίκων ὑμῖν κρούματα ἀρέσκει, καὶ τὸν ῥυθμὸν (τοῦτον ἐξαιρέτως ἠγαπήκατε, ὥσπερ

[33, 40]   (τοῦτον ἐξαιρέτως ἠγαπήκατε, ὥσπερ ἕτεροι τὸν σπονδεῖον· ἢ καὶ γένος τι

[33, 20]   μὴ τούτοις θαρρεῖτε μηδὲ ἀποδέχεσθε τὸν συνηδόμενον ὑμῖν καὶ θαυμάζοντα λόγον

[33, 15]   ἀγαθὸν ἐργάσασθαι· τί δὴ κινεῖτε τὸν τοιοῦτον ἢ τί προκαλεῖσθε δύσκολόν

[33, 5]   δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ξυνιόντες ἐπὶ τὸν τοιοῦτον καὶ λέγειν κελεύοντες, ἄγευστοι

[33, 50]   τὰ ὄμματα ἀναστρέφειν, τὸ ἐγκλίνειν τὸν τράχηλον, τὸ ταῖς χερσὶν ὑπτίαις

[33, 50]   ἔργον πεποιημένον, ὥστε εὐθὺς εἰδέναι τὸν τρόπον ἑκάστου καὶ διηγεῖσθαι τὰ

[33, 55]   ἀνθρώπου μὲν ὁ πταρμὸς ἐξήλεγξε τὸν τρόπον καὶ πρὸς τἄλλα πάντα

[33, 45]   ἐσθῆτα τῶν γυναικῶν, τὸ τοῦτον τὸν τρόπον κατεστάλθαι καὶ βαδίζειν ὥστε

[33, 35]   εἴτε κιθάρας, οἷον δή φασι τὸν τῶν Σειρήνων εἶναι σκόπελον ἀεὶ

[33, 60]   ὅταν ἀνήρ τις ὢν καὶ τὸν χαρακτῆρα ἔχων τὸν αὐτὸν καὶ

Discours, par.
[33, 10]	ἀποκτεῖναι, πάλιν Μουσῶν θεράποντα ἔφη	τὸν	Ἀρχίλοχον. τῷ πατρὶ δὲ αὐτοῦ
[33, 60]	ὢν καὶ τὸν χαρακτῆρα ἔχων	τὸν	αὐτὸν καὶ τὴν φωνὴν τὴν
[33, 10]	ὥσπερ ἐπίκωμοί τινες ἥκουσιν εἰς	τὸν	βίον αὐλούμενοι καὶ ᾀδόμενοι καὶ
[33, 35]	ἂν δυναίμην ἐκεῖσε ἐλθὼν διάγειν.	(τὸν	δέ γε ἄγριον τοῦτον καὶ
[33, 35]	μὲν σαφῶς ἀκούειν μὴ δύναιτο,	τὸν	δὲ ξύμπαντα θροῦν, ποῖος ἦχος
[33, 25]	τοὺς πρῶτον ἐπιδημήσαντας αἰτίαν λέγετε·	τὸν	δὲ τρόπον τῆς πόλεως μεταβάλλοντα
[33, 10]	μηδεμίαν θωπείαν μηδὲ ἀπάτην, μηδὲ	τὸν	δεξιὸν ἐκεῖνον καὶ προσηνῆ λόγον,
[33, 10]	μὲν γὰρ ὑφορώμενοι καὶ δεδιότες	τὸν	δῆμον ὡς δεσπότην ἐθώπευον, ἠρέμα
[33, 40]	ἑστιωμένους, ἀλλ´ εὐθὺς εἰπεῖν πρὸς	τὸν	Εὔμαιον, ὡς αὐτὸν ἡ κιθάρα
[33, 20]	ὁ δὲ Ζεὺς τῶν ὑπὸ	τὸν	ἥλιον πόλεων ἐκείνην ἔφη μάλιστα
[33, 60]	ἐξᾷσαι; δοκεῖ γὰρ ἔμοιγε νὴ	τὸν	Ἡρακλέα γενναίου τινὸς καὶ τραγικοῦ
[33, 5]	συνελθόντες οἱ κάμνοντες εἶτ´ ἐπὶ	τὸν	ἰατρὸν ἐπεκώμαζον καὶ κωθωνίζεσθαι ἠξίουν,
[33, 20]	ὅμως οὐδεὶς ἂν εἴποι διὰ	τὸν	ἰχθῦν εὐδαίμονας Βυζαντίους, εἰ μὴ
[33, 0]	ἑλὼν ἄθρουν καὶ πολὺν ἀφήσει	τὸν	λόγον, ὥσπερ τι ῥεῦμα ἄφθονον
[33, 10]	ἔτυχε μαρτυρίας παρὰ τοῦ δαιμονίου.	τὸν	μέν γε ἀποκτείναντα αὐτὸν ὁ
[33, 20]	τοὺς λάρους, οὐδὲ Αἰγυπτίους διὰ	τὸν	Νεῖλον οὐδὲ Βαβυλωνίους διὰ τὸ
[33, 55]	καὶ δέμας. ἀλλ´ ἐκείνοις μὲν	τὸν	νοῦν μένειν φησὶν ἔμπεδον, τούτων
[33, 40]	ἀνθρώπων, ὥσπερ Ὅμηρός φησι προσιόντα	τὸν	Ὀδυσσέα τῇ αὑτοῦ οἰκίᾳ μὴ
[33, 30]	γελοῖον γάρ, εἴ τις πρὸς	τὸν	ὅλως οὐκ ἐπιστάμενον κιθαρίζειν, ἔπειτα
[33, 5]	ἀγωνίσωμαι, τοσούτῳ φανήσεσθε ὑμεῖς ἀτυχέστεροι.	τὸν	οὖν φιλόσοφον κρεῖττόν ἐστι τοῖς
[33, 55]	Ταρσεῖς, μιμήσασθε τοὺς (Λακεδαιμονίους, ἐκτέμετε	τὸν	περιττὸν φθόγγον. ὁ παλαιὸς μῦθός
[33, 0]	εἰπεῖν καὶ περὶ τίνος, κατὰ	τὸν	Πίνδαρον, Ἰσμηνὸν ἢ χρυσηλάκατον Μελίαν
[33, 20]	ἐκείνους ἀκούετε παρ´ αὐτὸν οἰκοῦντας	τὸν	Πόντον, μικρὸν ἔξω τοῦ στόματος,
[33, 40]	Φοινίκων ὑμῖν κρούματα ἀρέσκει, καὶ	τὸν	ῥυθμὸν (τοῦτον ἐξαιρέτως ἠγαπήκατε, ὥσπερ
[33, 40]	(τοῦτον ἐξαιρέτως ἠγαπήκατε, ὥσπερ ἕτεροι	τὸν	σπονδεῖον· ἢ καὶ γένος τι
[33, 20]	μὴ τούτοις θαρρεῖτε μηδὲ ἀποδέχεσθε	τὸν	συνηδόμενον ὑμῖν καὶ θαυμάζοντα λόγον
[33, 15]	ἀγαθὸν ἐργάσασθαι· τί δὴ κινεῖτε	τὸν	τοιοῦτον ἢ τί προκαλεῖσθε δύσκολόν
[33, 5]	δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ξυνιόντες ἐπὶ	τὸν	τοιοῦτον καὶ λέγειν κελεύοντες, ἄγευστοι
[33, 50]	τὰ ὄμματα ἀναστρέφειν, τὸ ἐγκλίνειν	τὸν	τράχηλον, τὸ ταῖς χερσὶν ὑπτίαις
[33, 50]	ἔργον πεποιημένον, ὥστε εὐθὺς εἰδέναι	τὸν	τρόπον ἑκάστου καὶ διηγεῖσθαι τὰ
[33, 55]	ἀνθρώπου μὲν ὁ πταρμὸς ἐξήλεγξε	τὸν	τρόπον καὶ πρὸς τἄλλα πάντα
[33, 45]	ἐσθῆτα τῶν γυναικῶν, τὸ τοῦτον	τὸν	τρόπον κατεστάλθαι καὶ βαδίζειν ὥστε
[33, 35]	εἴτε κιθάρας, οἷον δή φασι	τὸν	τῶν Σειρήνων εἶναι σκόπελον ἀεὶ
[33, 60]	ὅταν ἀνήρ τις ὢν καὶ	τὸν	χαρακτῆρα ἔχων τὸν αὐτὸν καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 6/12/2007