Livre, Chap.
[13, 63]	Φαρνάβαζον τὸν τῶν Περσῶν σατράπην	ἔλαβε	παρ' αὐτοῦ πολλὰ χρήματα, μεθ'
[13, 92]	διαλεχθεὶς οἰκεῖα τοῖς πράγμασι συμψήφους	ἔλαβε	τοὺς Συρακοσίους· οὐδὲ γὰρ τῶν
[13, 71]	μετ' αὐτοῦ στρατιωτῶν, καιρὸν εἶναι	διέλαβε	πρᾶξαί τι τῆς Σπάρτης ἄξιον.
[13, 42]	ἀρχὴν πεποίηνται, καὶ Ξενοφῶν μὲν	περιέλαβε	χρόνον ἐτῶν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτώ,
[13, 98]	καὶ τὰς καλουμένας Αργινούσας νήσους	συμπεριέλαβε	τῇ τάξει, σπεύδων ὅτι πλεῖστον
[13, 71]	παραγένηται, τὰς δὲ στρατιώτιδας ναῦς	ἀνέλαβε	καὶ κατὰ σπουδὴν ἔπλευσεν εἰς
[13, 66]	αὑτῷ τῶν Θρᾳκῶν ἔπεισε συστρατεῦσαι,	παρέλαβε	δὲ καὶ τοὺς Χερρόνησον οἰκοῦντας
[13, 104]	βασιλέως υἱόν, καὶ χρήματα πολλὰ	παρέλαβε	πρὸς τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς.
[13, 76]	Αθήνησι μὲν Αντιγένης τὴν ἀρχὴν	παρέλαβε,	Ρωμαῖοι δ' ὑπάτους κατέστησαν Γάιον
[13, 76]	ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγός, ἐπειδὴ	παρέλαβε	τὰς δυνάμεις ἐν Σάμῳ, τάς
[13, 76]	ἐλάμβανεν. (Οὗτος καταπλεύσας εἰς Εφεσον	παρέλαβε	τὰς ναῦς, μεταπεμψάμενος δὲ καὶ
[13, 54]	πράξεων τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν	παρέλαβε	τὴν ἀρχὴν Διοκλῆς, ἐν Ρώμῃ
[13, 80]	πράξεων τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν	παρέλαβε	τὴν ἀρχὴν Καλλίας, ἐν δὲ
[13, 98]	προσαγορευθέντος κατὰ τὴν δύναμιν Ολυμπίου·	συμπαρέλαβε	δὲ καὶ Θηραμένην εἰς τὸ
[13, 42]	εἶχεν ἰδίαις ναυσὶ τρισκαίδεκα ἐννέα	προσέλαβε,	καὶ μετὰ τούτων ἐκπλεύσας εἰς
[13, 110]	μόγις διελθὼν τὴν πόλιν, ὡς	κατέλαβε	τὸ στρατόπεδον ἠλαττωμένον, τότε μὲν
[13, 60]	κατεστρατοπεδευκότας, καὶ παραβοηθήσας τοῖς ἐλαττουμένοις	κατέλαβε	τοὺς Ιμεραίους ἐν οὐδεμιᾷ τάξει
[13, 38]	μέν τινα περὶ τὴν Μίλητον	διέτριβε,	προσδοκῶν τὴν παρὰ Φαρναβάζου βοήθειαν·
[13, 30]	ἔχων αὐτοὺς ἐλεήσειεν; (Ἐπεί τοί	γε	Αθηναῖοι πῶς ἐχρήσαντο Μιτυληναίοις; Κρατήσαντες
[13, 90]	διότι Τίμαιος ὁ τῶν πρό	γε	αὐτοῦ συγγραφέων πικρότατα κατηγορήσας καὶ
[13, 56]	ἐξέωσε τοὺς Σελινουντίους· οὐ μήν	γε	βιάσασθαι δυνατὸν ἦν τοὺς ὑπὲρ
[13, 36]	τῆς συμφορᾶς. Οὐ μὴν ἔληγόν	γε	διὰ τοῦτο τῆς (Λακεδαιμονίων) φιλοτιμίας
[13, 52]	φημι τὴν Σπάρτην, βλάπτεσθαι μέντοι	γε	ἔλαττον τῶν Αθηναίων. ἀποπλήκτων δὲ
[13, 85]	συμμαχεῖν αὐτοῖς, εἰ δὲ μή	γε,	ἡσυχίαν ἔχειν καὶ φίλους εἶναι
[13, 52]	τοῖς κατὰ θάλατταν πράγμασι, τήν	γε	κατὰ γῆν ἡγεμονίαν ὁμολογουμένως ἔχομεν·
[13, 90]	ἀληθείας οὔσης δυσευρέτου, τοὺς μέντοι	γε	κατὰ προαίρεσιν οὐ τυγχάνοντας τοῦ
[13, 36]	(Οὐ μὴν (καὶ) τὰ πράγματά	γε	κατὰ τὴν ἐκείνων ἠκολούθησε κρίσιν,
[13, 82]	λαβεῖν συνέβη τὴν ἐπιβολήν, ἥ	γε	προαίρεσις ὑπάρχει φανερά. (Τῶν δ'
[13, 37]	ὑποστήσεσθαι. Οὐ μὴν τὰ πράγματά	γε	τῇ τῶν πολλῶν ὑπολήψει τέλος
[13, 55]	κινδύνου. (Οὐ μὴν κατὰ πᾶν	γε	τὴν σωτηρίαν ἀπεγίνωσκον, ἀλλὰ προσδοκῶντες
[13, 92]	τῇ πόλει στάσεις φυγόντας, νῦν	γε	τυχόντας ταύτης τῆς εὐεργεσίας προθύμως
[13, 86]	ἱερείων καταποντίσας. Οὐ μὴν ἀπέστη	γε	τῶν ἔργων, ἀλλὰ χώσας τὸν
[13, 63]	ἄλλους ὑποδεχόμενος εἰς τὸν τόπον	συνήγαγε	δύναμιν ἐπιλέκτων ἀνδρῶν ἑξακισχιλίων. ἐντεῦθεν
[13, 54]	ἐκ τῆς Λιβύης καταγραφέντας στρατιώτας	συνήγαγε,	καὶ μακρὰς μὲν ἑξήκοντα ναῦς
[13, 69]	ἀσπασάμενος τὰ πλήθη φιλανθρώπως ἐκκλησίαν	συνήγαγε,	καὶ πολλὰ τῶν καθ' ἑαυτὸν
[13, 49]	Μίνδαρος, ἤδη τοῦ χειμῶνος λήγοντος,	συνήγαγε	τὰς πανταχόθεν τριήρεις· ἔκ τε
[13, 8]	ὀλίγας ἡμέρας μετὰ τῶν Συρακοσίων	ἐξήγαγε	τὴν δύναμιν ἐπὶ τοὺς Αθηναίους.
[13, 66]	ἐκάλουν, τούς τ' ἰδίους στρατιώτας	προσήγαγε	καὶ τοὺς Χαλκηδονίους ἅπαντας. Γενομένης
[13, 97]	τοῦ κύματος· διόπερ ὁ μάντις	προύλεγε,	διότι τελευτήσει ναυμαχῶν ὁ ναύαρχος·
[13, 8]	τῶν Ιμεραίων καὶ Σικανῶν τρισχιλίους	ἦγε	διὰ τῆς μεσογείου. Πυθόμενοι δὲ
[13, 45]	οὗτος γὰρ ἐν Αβύδῳ διατρίβων	συνῆγε	πανταχόθεν τὰς συμμαχούσας ναῦς τοῖς
[13, 96]	ἐν Γέλᾳ μισθοφόρους, καὶ πανταχόθεν	συνῆγε	τοὺς φυγάδας καὶ ἀσεβεῖς, ἐλπίζων
[13, 109]	τῶν ἐξ Ιταλίας Ελλήνων βοήθειαν	ἐξῆγε	καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων
[13, 106]	ἐπιγραφῆς γνωσθεὶς ὑπὸ τῶν ἐφόρων,	ἔφυγε	καὶ κατεδικάσθη θανάτῳ. (Παραπλησίως δὲ
[13, 32]	ἐβιάσατο μένειν καὶ πολεμεῖν. διόπερ	ἔγωγε	νομίζω μὴ δεῖν παρ' ὑμῖν
[13, 32]	κατασκευάσετε. Οὐ γὰρ ἄν ποτ'	ἔγωγε	πιστεύσαιμι, ὡς Αθηναῖοι τηλικαύτην ἔχθραν
[13, 27]	τοῦ κοινοῦ τυχεῖν ἐλέου. (Διόπερ	ἔγωγε	τὴν τοῦ βίου μεταβολὴν θεωρῶν
[13, 28]	θορύβῳ τὴν συμφορὰν ἐμφανίζοντας; Πόσοι	δὲ	ἀδελφοὺς ἢ συγγενεῖς ἢ φίλους
[13, 58]	κατωδύροντο· τοὺς δὲ πατέρας, ἔτι	δὲ	ἀδελφούς, οἳ διαγωνιζόμενοι περὶ τῆς
[13, 6]	στρατόπεδον ἐπὶ τὴν Κατάνην, οἱ	δὲ	Αθηναῖοι παραπλεύσαντες εἰς τὸν μέγαν
[13, 9]	τριήρεις, ἐπέπλεον τοῖς πολεμίοις. Τῶν	δὲ	Αθηναίων ἑξήκοντα ναυσὶν ἀνταναχθέντων, καὶ
[13, 17]	ναῦς ἐπὶ τὴν γῆν· τῶν	δὲ	Αθηναίων ὅσοι μὴ μετέωροι διεφθάρησαν,
[13, 51]	ἥκειν, ὅπως πεζῇ διαγωνίσωνται. ~Τῶν	δὲ	Αθηναίων περὶ ταῦτα γινομένων Μίνδαρος
[13, 66]	πολλῆς σπουδῆς ἀποτειχίζειν ἐπεχείρησαν. (Αλκιβιάδης	δὲ	ἀθροίσας χρήματα πολλοὺς αὑτῷ τῶν
[13, 55]	διαδοχῆς προσέβαλλε τοῖς τείχεσιν. (Ὁμοῦ	δὲ	αἵ τε σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν
[13, 114]	μὲν ὑπὸ Διονύσιον τετάχθαι, τὰ	δὲ	αἰχμάλωτα καὶ τὰς ναῦς ἀποδοῦναι
[13, 26]	δικαίως τὸν Αθηναίων δῆμον· ἐὰν	δὲ	ἀκούσωσι παρὰ τὰ κοινὰ νόμιμα
[13, 111]	περὶ Σελινοῦντα καὶ Ιμέραν, ἔτι	δὲ	Ακράγαντα, γενομένη συμφορὰ τοὺς ἀνθρώπους
[13, 88]	μεταβαλέσθαι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους. (Οἱ	δὲ	Ακραγαντῖνοι τὸ μὲν πρῶτον κακῶς
[13, 50]	κατὰ σπουδὴν ὡς νικῶντες. (Ὁ	δὲ	Αλκιβιάδης ἐπειδὴ τῆς πόλεως αὐτοὺς
[13, 24]	προπετείας τὴν εὐλάβειαν ἔσχηκεν; ~Πάντες	δὲ	ἀνατείνονται μὲν πρὸς τοὺς ἀντιταττομένους,
[13, 34]	ἐξεχώρησεν ἑκουσίως τῆς δημοκρατίας, ἑλόμενος	δὲ	ἄνδρας τετρακοσίους, τούτοις τὴν διοίκησιν
[13, 41]	μὲν ναῦς ἁπάσας ἀπολέσθαι, τῶν	δὲ	ἀνδρῶν δώδεκα μόνον διασωθῆναι. (Δηλοῖ
[13, 68]	νεῶν οὐκ ἐλάττους διακοσίων, αἰχμαλώτων	δὲ	ἀνδρῶν καὶ λαφύρων πλῆθος· εἶχον
[13, 108]	ἡμέραν ἀνῆγον ζῶντας, οὐκ ὀλίγους	δὲ	ἀνῄρουν. (Τῶν δὲ Καρχηδονίων ἀπὸ
[13, 59]	διακοσίων τεσσαράκοντα δύο ἑάλω. Ὁ	δὲ	Αννίβας περιελὼν τὰ τείχη τῆς
[13, 44]	καὶ πάντα προθύμως ὑπηρέτουν. (Ὁ	δὲ	Αννίβας τό τε θέρος ἐκεῖνο
[13, 75]	τὸν συντεταγμένον τόπον. (Οὐ δυνηθέντων	δὲ	ἁπάντων ἀκολουθῆσαι τῶν στρατιωτῶν, ὁ
[13, 3]	ἔπειθον τοὺς Ρηγίνους συμμαχεῖν· οἱ	δὲ	ἀπεκρίναντο βουλεύσεσθαι μετὰ τῶν ἄλλων
[13, 90]	ὑπὸ ἀνδρῶν εἴκοσι μυριάδων, ἀπόρθητον	δὲ	ἀπὸ τῆς κτίσεως γεγενημένην, πλουσιωτάτην
[13, 75]	αὐτῷ τοὺς πλείστους ἀπέκτειναν. Τοὺς	δὲ	ἀπὸ τῆς μάχης διασωθέντας μεθιστάντες
[13, 101]	Θηραμένην ὠργίζετο τὰ πλήθη, τούτων	δὲ	ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν ὀργὴν πάλιν
[13, 77]	τὴν βοήθειαν τῆς Μηθύμνης· (εὑρὼν	δὲ	αὐτὴν ἡλωκυῖαν τότε μὲν ηὐλίσθη
[13, 90]	παρανομίας ἀφέξεσθαι τοὺς Καρχηδονίους· θεωροῦντα	δὲ	αὐτῶν τὴν ἀσέβειαν, ἐμπρῆσαι τὸν
[13, 45]	σύσσημον τῆς μάχης, οἱ σαλπικταὶ	δὲ	ἀφ' ἑνὸς παραγγέλματος ἤρξαντο σημαίνειν
[13, 10]	ἑπτὰ μὲν τριήρεις κατέδυσαν, πολλὰς	δὲ	ἀχρήστους ἐποίησαν. ~Τῶν δὲ Συρακοσίων
[13, 82]	τὴν περίμετρον σταδίων ἑπτά, τὸ	δὲ	βάθος εἴκοσι πηχῶν· εἰς ἣν
[13, 57]	ἐνταῦθα μαχόμενοι πάντες ἀνῃρέθησαν· οἱ	δὲ	βάρβαροι σκεδασθέντες καθ' ὅλην τὴν
[13, 62]	παρεισπεσεῖν εἰς τὴν πόλιν. Τῶν	δὲ	βαρβάρων οἱ μὲν ἠμύνοντο τοὺς
[13, 72]	ὑπέμενον ὑπὲρ τῆς νίκης. (Τέλος	δὲ	βιασάμενοι τοὺς ἀντιτεταγμένους, συχνοὺς μὲν
[13, 20]	ἐκείνους μὲν μακαρίζω, τὸν ἐμαυτοῦ	δὲ	βίον ἐλεῶ, πάντων ἡγούμενος εἶναι
[13, 67]	πειρωμένων ταῖς σιδηραῖς χερσίν, ἔτι	δὲ	βοὴν ἐξαίσιον ποιούντων, οἱ μὲν
[13, 47]	χῶμα κατὰ τὴν Χαλκίδα, τῆς	δὲ	Βοιωτίας πλησίον Αὐλίδος· ἐνταῦθα γὰρ
[13, 52]	ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον γεωργοῦμεν, ὑμεῖς	δὲ	βραχὺ μέρος τῆς Αττικῆς· καὶ
[13, 103]	τῆς προτέρας τελευτῆς πεποίηται, γέγραφε	δὲ	βύβλους τέσσαρας. (Περὶ δὲ τὸν
[13, 111]	οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν χρημάτων ποιούμενοι· ἔνιοι	δὲ	γεγηρακότες ἢ νόσῳ βαρυνόμενοι δι'
[13, 110]	τὴν ἰδίαν προαίρεσιν ἐπισπεῦσαι. Οἱ	δὲ	Γελῷοι μέχρι τινὸς ἐπεξιόντες ἐπεβοήθουν
[13, 93]	ἦν ἀνακάμπτειν εἰς Συρακούσας. (Οἱ	δὲ	Γελῷοι πυνθανόμενοι τοὺς Καρχηδονίους μέλλειν
[13, 108]	πολλῆς βοηθήσοντα τοῖς κινδυνεύουσιν. (Οἱ	δὲ	Γελῷοι τὸ μὲν πρῶτον ἐψηφίσαντο
[13, 12]	τε Σικελῶν καὶ Σελινουντίων, ἔτι	δὲ	Γελῴων, πρὸς δὲ τούτοις Ιμεραίων
[13, 11]	νυκτὸς ἐπέθετο τοῖς Συρακοσίοις. Ἀπροσδοκήτου	δὲ	γενομένης τῆς ἐφόδου φρουρίων τέ
[13, 114]	ἔχοντας τοῖς ἀποβαλοῦσι. (Τῶν συνθηκῶν	δὲ	γενομένων Καρχηδόνιοι μὲν εἰς Λιβύην
[13, 43]	καὶ πρὸς Ιμέρᾳ τελευτήσαντος, υἱὸς	δὲ	Γέσκωνος, ὃς διὰ τὴν τοῦ
[13, 111]	ῥᾳδίως φέρεσθαι δυνάμενα συνεσκευάζοντο, τινὲς	δὲ	γονεῖς καὶ τέκνα τὰ νήπια
[13, 112]	τῆς ἄλλης πολυτελείας ἁπάσης, τὴν	δὲ	γυναῖκα συλλαβόντες οὕτω διέθεσαν κακῶς,
[13, 108]	μέγεθος τοῦ προσδοκωμένου κινδύνου· τῶν	δὲ	γυναικῶν ἐπὶ τοὺς κατὰ τὴν
[13, 87]	πρὸς τῇ πόλει παρεμβολήν. Ὁ	δὲ	Δαφναῖος μετὰ τῆς δυνάμεως παραγενηθεὶς
[13, 99]	τοὺς Πελοποννησίους δείσαντας ἐγκλῖναι. (Τοῦ	δὲ	δεξιοῦ μέρους τῶν Πελοποννησίων φυγόντος,
[13, 103]	ἐτῶν πλείω τῶν ὀκτακοσίων, τῆς	δὲ	δευτέρας συντάξεως τὴν μὲν ἀρχὴν
[13, 48]	τῆς διοικήσεως τῶν κοινῶν, Αθηναῖοι	δὲ	δημοκρατίας ἐν ταῖς πόλεσι καθίστανον.
[13, 94]	κατηγορήσας οὐ μετρίως εὐδοκίμησε, τὸν	δὲ	δῆμον κατὰ τῶν στρατηγῶν παρώξυνε.
[13, 92]	τὰς συνόδους ἐβλασφήμουν αὐτόν, ὁ	δὲ	δημοτικὸς ὄχλος, ἀγνοῶν τὴν ἐπιβουλήν,
[13, 48]	ὀλιγαρχίας ἐφρόνουν τὰ Λακεδαιμονίων, ὁ	δὲ	δημοτικὸς ὄχλος ἔσπευδε τοῖς Αθηναίοις
[13, 29]	μὲν δυστυχοῦσι τὸν ἔλεον, τοῖς	δὲ	διὰ πονηρίαν ἀδικοῦσιν ἔταξαν τιμωρίαν.
[13, 66]	μὲν ταύτῃ φρουρὰν κατέλιπεν, αὐτὸς	δὲ	διὰ τάχους ἧκε πρὸς τοὺς
[13, 89]	τῶν πολεμίων ἐξέπληττε φόβος, ἅμα	δὲ	διὰ τὴν σπουδὴν ἠναγκάζοντο καταλιπεῖν
[13, 48]	μὲν αἰτίας λέγεται γενέσθαι, μάλιστα	δὲ	διὰ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς πρὸς
[13, 80]	τὸν πόλεμον ἐξουσίαν ἐπέτρεψαν. (Παραιτουμένου	δὲ	διὰ τὸ γῆρας, προσκατέστησαν καὶ
[13, 42]	δυοῖν ἐν βύβλοις ὀκτώ· τινὲς	δὲ	διαιροῦσιν εἰς ἐννέα· Ξενοφῶν δὲ
[13, 21]	εἰληφότας ἐκ Δήλου τάλαντα, τριήρεις	δὲ	διακοσίας εἰς Σικελίαν ἀπεσταλκότας καὶ
[13, 113]	ἀληθῶς ἀποδεδρακέναι τοὺς Συρακοσίους. ~Διονύσιος	δὲ	διανύσας σταδίους περὶ τετρακοσίους παρῆν
[13, 69]	πόλεως πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, τῶν	δὲ	διασωθέντων οἱ μὲν κατὰ τὴν
[13, 23]	τοὺς δὲ πολεμίους ἐλάττους. (Τὴν	δὲ	διαφορὰν αἰώνιον διαφυλάττοντας παραδιδόναι παισὶ
[13, 94]	μὲν πολῖται πιστεύοντες ἑορτάζουσιν, αὐτοὶ	δὲ	διαφοροῦντες τὰ δημόσια τοὺς στρατιώτας
[13, 91]	τὴν ἄλλην κτῆσιν ἀποσκευάζεσθαι. (Οἱ	δὲ	διαφυγόντες τὴν αἰχμαλωσίαν Ακραγαντῖνοι παραγενηθέντες
[13, 31]	ῥήτορσιν ὑπὲρ ὧν ἐξηπάτησαν, ὑμεῖς	δὲ	δικαίως μετελεύσεσθε τὸ πλῆθος ὑπὲρ
[13, 93]	αὐτὸν μεγάλαις δωρεαῖς ἐτίμησαν. Ὁ	δὲ	Διονύσιος ἐπεβάλετο μὲν τὸν Δέξιππον
[13, 113]	τῶν μισθοφόρων ἅπαντες κατηκοντίσθησαν. (Ὁ	δὲ	Διονύσιος ἐπελθὼν τὴν πόλιν τούς
[13, 112]	κοινωνίας κατὰ τὴν ἐπίθεσιν. (Ὁ	δὲ	Διονύσιος κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν τὸ
[13, 95]	δεσπότην τῆς πατρίδος καθεστακότες· (ὁ	δὲ	Διονύσιος τὴν μετάνοιαν τῶν ὄχλων
[13, 78]	νεῶν ἀπέπλευσεν εἰς Μιτυλήνην. (Τοὺς	δὲ	διώξαντας Αθηναίους αἱ τῶν Πελοποννησίων
[13, 18]	ἀρρώστους εἰς μέσον λαβόντες, τοὺς	δὲ	δυναμένους μάχεσθαι προηγεῖσθαι καὶ οὐραγεῖν
[13, 86]	συμμάχων στρατηγὸν Λαφναῖον εἵλαντο. (Τὴν	δὲ	δύναμιν ἀθροίσαντες παρέλαβον κατὰ τὴν
[13, 40]	Χίων, πέντε δὲ Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν	δὲ	δύο, Συρακοσίων δὲ καὶ Πελληνέων
[13, 45]	οὔσαις ἑβδομήκοντα καὶ τέσσαρσιν. (Ὁ	δὲ	Δωριεὺς μέχρι μέν τινος ἀγνοήσας
[13, 57]	ταῖς οἰκίαις εὐδαιμονίαν συνήρπασαν, τῶν	δὲ	ἐγκαταληφθέντων σωμάτων ἃ μὲν (ἐν)
[13, 70]	προαιρῶνται Λακεδαιμόνιοι χορηγήσαι αὐτοῖς. (Ἀνακάμψας	δὲ	εἰς Εφεσον ἀπὸ τῶν πόλεων
[13, 70]	ἐπλήρωσεν ὅσας ἐδύνατο πλείστας. (Ἐκπλεύσας	δὲ	εἰς Ρόδον, καὶ προσλαβόμενος ἐκεῖθεν
[13, 91]	μὲν εἰς Συρακούσας μεθίστασθαι, τοὺς	δὲ	εἰς τὴν Ιταλίαν τέκνα καὶ
[13, 12]	εἰωθότων τοὺς στρατηγοὺς συκοφαντεῖν. (Τῶν	δὲ	εἰς τὸ συμβούλιον παρειλημμένων οἱ
[13, 73]	δῃώσαντες εἰς Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν. (Αλκιβιάδης	δὲ	ἐκ Σάμου μετὰ πασῶν τῶν
[13, 64]	μὲν ἀπὸ Σικελίας πέντε, ἓξ	δὲ	ἐκ τῶν πολιτῶν πεπληρωμέναι· πεζῇ
[13, 7]	μερῶν τὰς Συρακούσας ἐπολιόρκουν. (Τοιούτων	δὲ	ἐλαττωμάτων περὶ τοὺς Συρακοσίους γενομένων
[13, 1]	τῶν προοιμίων καρπὸν προσλαμβάνεσθαι· (Ἐπεὶ	δὲ	ἐν ὀλίγαις βίβλοις ἐπηγγειλάμεθα μὴ
[13, 100]	πνευμάτων εἰς Αργινούσας κατέπλευσαν. Ἀπώλοντο	δὲ	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν μὲν
[13, 48]	τῷ τῆς Ηρας τεμένει. (Οἱ	δὲ	ἑξακόσιοι μετὰ τῶν δημοτικῶν ὁρμήσαντες
[13, 77]	εἶναι πρὸς διπλασίας τριήρεις, διενοεῖτο	δὲ	ἔξω πλέων φυγεῖν καὶ προσεπισπασάμενός
[13, 94]	δόξειν μετεσχηκέναι τῆς προδοσίας. (Μαροξυνθέντων	δὲ	ἐπὶ τοῖς ῥηθεῖσι καὶ τοῦ
[13, 19]	ἀπέκτειναν μὲν μυρίους ὀκτακισχιλίους, ἐζώγρησαν	δὲ	ἑπτακισχιλίους, ἐν οἷς καὶ τοὺς
[13, 11]	συνδραμόντων ἐπὶ τὸν τόπον, ἔτι	δὲ	Ερμοκράτους μετὰ τῶν ἐπιλέκτων ἐπιβοηθήσαντος,
[13, 9]	οὗτος διέμεινεν ἔτη δώδεκα. ~Τοῦ	δὲ	ἔτους τούτου διελθόντος Κλεόκριτος μὲν
[13, 52]	γε ἔλαττον τῶν Αθηναίων. ἀποπλήκτων	δὲ	εὐδοκεῖν συνατυχοῦντας τοῖς πολεμίοις, παρὸν
[13, 85]	ἐπὶ τῶν τειχῶν ἔστησαν, τοὺς	δὲ	ἐφέδρους πρὸς τὰς τῶν καταπονουμένων
[13, 112]	ὁδὸν ἀνελεῖν τὸν τύραννον· ὡς	δὲ	ἑώρων οὐκ ἀπολείποντας αὐτὸν τοὺς
[13, 83]	μὲν εἶδος εὐτελῆ παντελῶς, τὸ	δὲ	ἦθος θαυμαστόν. ἀποσταλέντος οὖν αὐτοῦ
[13, 43]	κατὰ νόμους τότε βασιλεύοντα. Οὗτος	δὲ	ἦν υἱωνὸς μὲν τοῦ πρὸς
[13, 98]	ὑμῖν μὲν προσημαίνεσθαι νίκην, ἐμοὶ	δὲ	θάνατον, ὅμως ἕτοιμός εἰμι τελευτᾶν.
[13, 13]	τῶν Συρακοσίων στρατηγὸς Αγάθαρχος· ἐπὶ	δὲ	θατέρου μέρους Εὐθύδημος ἐτέτακτο, καθ'
[13, 110]	διεσώθησαν πρὸς τὴν πόλιν. (Ἐκ	δὲ	θατέρου μέρους οἱ Σικελιῶται πρὸς
[13, 59]	πεῖραν τῆς δουλείας λήψεσθαι, τοὺς	δὲ	θεοὺς ἐκτὸς Σελινοῦντος οἴχεσθαι προσκόψαντας
[13, 39]	περὶ τὴν ναυμαχίαν παρεσκευάζοντο. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	θεωροῦντες τοὺς πολεμίους τὰ πρὸς
[13, 86]	εἴδωλα φαίνεσθαι τῶν τετελευτηκότων. Ιμίλκας	δὲ	θεωρῶν τὰ πλήθη δεισιδαιμονοῦντα πρῶτον
[13, 50]	τὴν στάσιν εἶχεν ἀσφαλεστέραν. (Θρασύβουλος	δὲ	θεωρῶν τοὺς πεζοὺς τοῖς πολεμίοις
[13, 50]	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην· τῷ	δὲ	Θηραμένει παρεκελεύσατο τοῖς περὶ Χαιρέαν
[13, 50]	τοῦ μὲν ἦρχεν Αλκιβιάδης, τοῦ	δὲ	Θηραμένης, τοῦ δὲ τρίτου Θρασύβουλος.
[13, 3]	δὲ καὶ Ηρακλειώτας παρέπλευσαν· εἰς	δὲ	Θουρίους κατενεχθέντες πάντων ἔτυχον τῶν
[13, 49]	καὶ καθωρμίσθησαν εἰς Καρδίαν· εἰς	δὲ	Θρᾴκην πρὸς Θρασύβουλον καὶ Θηραμένην
[13, 51]	παρὰ Φαρναβάζῳ στρατευομένους μισθοφόρους. (Ό	δὲ	Θρασύβουλος μετὰ τῶν ἐπιβατῶν καὶ
[13, 110]	διόπερ ὑστέρουν τῆς βοηθείας. (Οἱ	δὲ	Ιβηρες καὶ Καμπανοὶ μετὰ τῶν
[13, 110]	εἰς τὴν στρατοπεδείαν συνεδίωξαν· τῶν	δὲ	Ιβήρων καὶ Καμπανῶν, ἔτι δὲ
[13, 80]	κωλῦσαι χρήσασθαι τῷ προτερήματι, ταῖς	δὲ	ἰδίαις δυνάμεσιν ἀσφαλῆ παρασκευάσαι τὸν
[13, 64]	προσβολὰς ἐκ διαδοχῆς ἐποιοῦντο, τῶν	δὲ	ἰδίων οἱ μὲν ἐκ τῶν
[13, 2]	τῶν κατὰ τὸν πόλεμον. (ῶν	δὲ	ἰδιωτῶν οἱ ταῖς οὐσίαις εὐποροῦντες
[13, 33]	παρῆν εἰς τὴν ἀγοράν. Τῶν	δὲ	ἰδιωτῶν τινος κατανοήσαντος καὶ εἰπόντος,
[13, 90]	τὸ σῶμα ἐσομένην ὕβριν. (Ὁ	δὲ	Ιμίλκας τὰ ἱερὰ καὶ τὰς
[13, 110]	ἐντὸς τῆς τάφρου βιασαμένους. Οἱ	δὲ	Ιταλιῶται τῷ πλήθει τῶν βαρβάρων
[13, 16]	προωθοῦντες, ἐκυρίευον τῶν τριήρων. Ἁπλῶς	δὲ	καθ' ὅλον τὸν λιμένα τῶν
[13, 114]	ἀποίκων Ελύμους καὶ Σικανούς· Σελινουντίους	δὲ	καὶ Ακραγαντίνους, ἔτι δ' Ιμεραίους,
[13, 73]	πόλιν οὐδὲν ἀδικήσασαν ἐπόρθησεν· ἐγίνοντο	δὲ	καὶ ἄλλαι πολλαὶ διαβολαὶ κατ'
[13, 63]	τοὺς διασωζομένους τῶν Σελινουντίων. (Πολλοὺς	δὲ	καὶ ἄλλους ὑποδεχόμενος εἰς τὸν
[13, 86]	καὶ δειναῖς ταλαιπωρίαις περιέπιπτον. (Ἀπέθανε	δὲ	καὶ Αννίβας ὁ στρατηγός, καὶ
[13, 85]	τῆς πόλεως εὐφυῶς κείμενον. (Ιμίλκας	δὲ	καὶ Αννίβας οἱ τῶν Καρχηδονίων
[13, 16]	γονεῖς μὲν τέκνων ἀπώλειαν, ἀδελφὰς	δὲ	καὶ γυναῖκας ἀνδρῶν καὶ ἀδελφῶν
[13, 104]	ἡβῶντας ὀκτακοσίους ὄντας ἀπέσφαξε, παῖδας	δὲ	καὶ γυναῖκας λαφυροπωλήσας κατέσκαψε τὴν
[13, 88]	αὐτοὺς ὁ σῖτος ἐξαναλωθείς. (Λέγεται	δὲ	καὶ Δέξιππος ὁ Λακεδαιμόνιος πεντεκαίδεκα
[13, 3]	οὖν Ταραντίνων οὐ προσεδέχθησαν, Μεταποντίνους	δὲ	καὶ Ηρακλειώτας παρέπλευσαν· εἰς δὲ
[13, 42]	δὲ διαιροῦσιν εἰς ἐννέα· Ξενοφῶν	δὲ	καὶ Θεόπομπος ἀφ' ὧν ἀπέλιπε
[13, 98]	κατὰ τὴν δύναμιν Ολυμπίου· συμπαρέλαβε	δὲ	καὶ Θηραμένην εἰς τὸ δεξιὸν
[13, 50]	ἐπέστρεψαν ἀντίπρῳροι τοῖς πολεμίοις, Θηραμένης	δὲ	καὶ Θρασύβουλος ἔπλεον ἐπὶ τὴν
[13, 50]	τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς ναυμαχίαν· Θηραμένης	δὲ	καὶ Θρασύβουλος ἐφιλοτέχνουν εἰς τὸ
[13, 101]	ἡγεμονίας τετελευτηκότας χαλεπῶς διετέθησαν. (Θηραμένους	δὲ	καὶ Θρασυβούλου προαπεληλυθότων εἰς Αθήνας,
[13, 101]	ὀργὴν τοῦ πλήθους ἔφυγον, Θράσυλλος	δὲ	καὶ Καλλιάδης, ἔτι δὲ Λυσίας
[13, 113]	κατήντησεν εἰς τὰς Συρακούσας, Γελῷοι	δὲ	καὶ Καμαριναῖοι τῷ Διονυσίῳ διαφόρως
[13, 31]	ὁ δῆμος τῶν Συρακοσίων. (Εἰ	δὲ	καὶ κατ' ἀλήθειαν αἴτιοι γεγόνασιν
[13, 76]	πεπειραμένος, δικαιότατος δὲ Σπαρτιατῶν· ὁμολογουμένως	δὲ	καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν οὐδὲν
[13, 35]	ἀμφισβητούμενον ὡρισμένης ἀξιῶσαι τιμωρίας· ἔστι	δὲ	καὶ κατὰ τὴν λέξιν σύντομος
[13, 82]	οἰκείως τῆς περιστάσεως δεδημιουργημένον. (Ἦν	δὲ	καὶ λίμνη κατ' ἐκεῖνον τὸν
[13, 86]	μάντεών τινες προνοήσαντες διεκώλυσαν, εὐθὺ	δὲ	καὶ λοιμὸς ἐνέπεσεν εἰς τὸ
[13, 4]	Νάξιοι συμμαχήσειν ἔφησαν Αθηναίοις, Καμαριναῖοι	δὲ	καὶ Μεσσήνιοι τὴν μὲν εἰρήνην
[13, 114]	δὲ τελεῖν τοῖς Καρχηδονίοις· Λεοντίνους	δὲ	καὶ Μεσσηνίους καὶ Σικελοὺς ἅπαντας
[13, 34]	κλήρῳ τὰς ἀρχὰς διοικεῖσθαι, ἑλέσθαι	δὲ	καὶ νομοθέτας εἰς τὸ τὴν
[13, 55]	ὑποχειρίους τοῖς πολεμίοις γινομένους· γυναῖκες	δὲ	καὶ παῖδες τάς τε τροφὰς
[13, 80]	τῶν πολιτικῶν τοὺς κρατίστους. Μετεπέμποντο	δὲ	καὶ παρὰ τῶν συμμαχούντων αὐτοῖς
[13, 40]	Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν δὲ δύο, Συρακοσίων	δὲ	καὶ Πελληνέων καὶ Λευκαδίων μίαν
[13, 46]	διηγωνίζετο πρὸς τοὺς Αθηναίους· ἅμα	δὲ	καὶ περὶ τῶν εἰς Φοινίκην
[13, 27]	διὰ τὴν ἁμαρτίαν μῖσος, μεγάλα	δὲ	καὶ πολλὰ τὰ πρὸς εὔνοιαν
[13, 87]	δύναμιν ἀφεικέναι τοσαύτας μυριάδας· (θορύβου	δὲ	καὶ πολλῆς κραυγῆς ἐπεχούσης τὴν
[13, 35]	ἑκάστῳ τὸ ἐπιτίμιον ὑπάρξαι, πραγματικὸς	δὲ	καὶ πολύπειρος ἐκ τοῦ πᾶν
[13, 104]	ἐκ Χίου στόλον ἐξήρτυεν· ἀνέβη	δὲ	καὶ πρὸς Κῦρον τὸν Δαρείου
[13, 81]	Λακεδαιμονίους περὶ συμμαχίας διεπέμποντο· ἀπέστελλον	δὲ	καὶ πρὸς τὰς ἐν Σικελίᾳ
[13, 47]	διέκπλους ἀπελείφθη μιᾷ νηί. ᾠκοδόμησαν	δὲ	καὶ πύργους ὑψηλοὺς ἐπ' ἀμφοτέρων
[13, 4]	τῆς συμμαχίας ἀποκρίσεις ἀνεβάλοντο· Ιμεραῖοι	δὲ	καὶ Σελινούντιοι, πρὸς δὲ τούτοις
[13, 43]	συμμαχήσειν αὐτοῖς τοὺς Συρακοσίους. (Ἀποστειλάντων	δὲ	καὶ Σελινουντίων πρέσβεις, διακριθῆναι μὲν
[13, 69]	τὰς δυνάμεις ἐνεχείρισαν αὐτῷ. εἵλαντο	δὲ	καὶ στρατηγοὺς ἑτέρους οὓς ἐκεῖνος
[13, 75]	οὖν αὑτοῦ κατέγνω φυγήν. ~Προσετέθη	δὲ	καὶ συνωρὶς κατὰ τὴν αὐτὴν
[13, 2]	πολύς τις ἀριθμὸς ἦν· ὁπλῖται	δὲ	καὶ σφενδονῆται, πρὸς δὲ τούτοις
[13, 47]	Ασίαν πόλεις Αθηναίοις πολιορκήσειν. (Χαλκιδεῖς	δὲ	καὶ σχεδὸν οἱ λοιποὶ πάντες
[13, 59]	στρατιωτῶν ἐπηρμένων ταῖς εὐτυχίαις. (Ὑπώρυττε	δὲ	καὶ τὰ τείχη, καὶ ξύλοις
[13, 82]	παρ' αὐτῶν τῶν Ακραγαντίνων. (Καθόλου	δὲ	καὶ τὰς ἀγωγὰς εὐθὺς ἐκ
[13, 36]	ἐχορήγει χρήματα τοῖς Λακεδαιμονίοις· μετεπέμψατο	δὲ	καὶ τὰς ἐκ Φοινίκης τριήρεις
[13, 70]	εἰς Εφεσον καὶ Μίλητον. Καταρτίσας	δὲ	καὶ τὰς ἐν ταύταις ταῖς
[13, 76]	Εφεσον παρέλαβε τὰς ναῦς, μεταπεμψάμενος	δὲ	καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων
[13, 47]	καὶ πολλὰς ὠφελείας ἤθροισεν. Ἐπῄει	δὲ	καὶ τὰς συμμαχίδας πόλεις, καὶ
[13, 96]	λόγοις χρώμενος ἰδίους κατεσκεύαζεν. μετετίθει	δὲ	καὶ τὰς τάξεις, τοῖς πιστοτάτοις
[13, 16]	καὶ παρασυρομένων τῶν ταρσῶν, ἅμα	δὲ	καὶ τῇ κραυγῇ τῶν ναυμαχούντων
[13, 89]	τοῦ γήρως ἀσθενείας κατελείποντο· πολλοὶ	δὲ	καὶ τὴν ἀλλαγὴν τῆς πατρίδος
[13, 63]	συνέκλεισεν ἐντὸς τῶν τειχῶν. (Παραπλησίως	δὲ	καὶ τὴν ἄλλην χώραν ἅπασαν
[13, 44]	καὶ τῶν πολιτῶν κατέγραφεν· ἐπῄει	δὲ	καὶ τὴν Λιβύην ἐπιλεγόμενος ἐξ
[13, 36]	πρὸς τοὺς Πελοποννησίους ἐναυμάχησαν· κακῶς	δὲ	καὶ τὴν μάχην ἐνστησάμενοι καὶ
[13, 68]	δὲ τὴν τόλμαν πρακτικώτατος· ἦν	δὲ	καὶ τὴν ὄψιν καθ' ὑπερβολὴν
[13, 76]	νέος μὲν ἦν παντελῶς, ἄκακος	δὲ	καὶ τὴν ψυχὴν ἁπλοῦς, οὔπω
[13, 45]	τοῖς μετὰ τοῦ Δωριέως· συμπαρῆν	δὲ	καὶ τὸ πεζὸν στράτευμα τοῦ
[13, 22]	ἠδίκησεν, ἀλλὰ καὶ προσευηργέτησεν· παραπλησίως	δὲ	καὶ τοῖς ἄλλοις βασιλεῦσί τε
[13, 103]	ἐπαίνων καὶ στεφάνων ἀξίους. ~Ταχὺ	δὲ	καὶ τοῖς πείσασι καὶ τοῖς
[13, 111]	ἐντροπὴν ὁ καιρὸς ἀφῃρεῖτο. Παραπλησίως	δὲ	καὶ τοῖς πρεσβυτέροις συνήλγουν, βλέποντες
[13, 49]	στόλου τὴν ταχίστην ἥκειν· μετεπέμψαντο	δὲ	καὶ τὸν Αλκιβιάδην ἐκ Λέσβου
[13, 104]	ἀθροίσας κατέπλευσεν εἰς Εφεσον. μεταπεμψάμενος	δὲ	καὶ τὸν ἐκ Χίου στόλον
[13, 106]	ἔφυγε καὶ κατεδικάσθη θανάτῳ. (Παραπλησίως	δὲ	καὶ τὸν πατέρα τοῦ Γυλίππου
[13, 96]	τοῖς Συρακοσίοις τὴν ἐλευθερίαν. (Μετεπέμψατο	δὲ	καὶ τοὺς ἐν Γέλᾳ μισθοφόρους,
[13, 69]	τὰ κατ' ἐκείνου κυρωθέντα· ἐψηφίσαντο	δὲ	καὶ τοὺς Εὐμολπίδας ἆραι τὴν
[13, 57]	ἐφόνευον, οὐδεμίαν συμπάθειαν λαμβάνοντες. (Ἠκρωτηρίαζον	δὲ	καὶ τοὺς νεκροὺς κατὰ τὸ
[13, 66]	τῶν Θρᾳκῶν ἔπεισε συστρατεῦσαι, παρέλαβε	δὲ	καὶ τοὺς Χερρόνησον οἰκοῦντας πανδημεί,
[13, 53]	ἥκιστα πάντων ἐσμὲν αἴτιοι. ~Τοιαῦτα	δὲ	καὶ τούτοις παραπλήσια τοῦ Λάκωνος
[13, 6]	λαφύρων συνήγαγον ἑκατὸν τάλαντα· κομισάμενοι	δὲ	καὶ τριάκοντα τάλαντα παρὰ τῶν
[13, 83]	ξένους καλεῖν ἐπὶ ξενίᾳ. Πολλοὶ	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων Ακραγαντίνων ἐποίουν
[13, 91]	τὴν τῶν Ακραγαντίνων σωτηρίαν. Συγκατηγόρησε	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπισημοτάτων
[13, 2]	τροφὰς τῆς δυνάμεως ἐπηγγέλλοντο· πολλοὶ	δὲ	καὶ τῶν δημοτικῶν πολιτῶν καὶ
[13, 87]	στρατοπεδείαν, ἐν ταύτῃ παρενέβαλεν. (Εὐθὺ	δὲ	καὶ τῶν ἐκ τῆς πόλεως
[13, 63]	χιλίους δ' ἐμισθώσατο στρατιώτας. (Παραλαβὼν	δὲ	καὶ τῶν ἐκπεπτωκότων Ιμεραίων ὡς
[13, 51]	πολλοὺς μὲν ἀνεῖλεν, οὐκ ὀλίγους	δὲ	καὶ τῶν ἰδίων ἑώρα πίπτοντας·
[13, 2]	μὲν ἑκατὸν τεσσαράκοντα ἑτοιμασμένων, ὁλκάδων	δὲ	καὶ τῶν ἱππαγωγῶν, ἔτι δὲ
[13, 44]	ἐξ Ιβηρίας ἐξενολόγησεν, οὐκ ὀλίγους	δὲ	καὶ τῶν πολιτῶν κατέγραφεν· ἐπῄει
[13, 97]	νήσων ὀγδοήκοντα τριήρεις ἠθροικότας. (Δεηθέντες	δὲ	καὶ τῶν Σαμίων προσπληρῶσαι δέκα
[13, 63]	παρὰ τοῖς Σικελιώταις ἐτύγχανεν. Εὐθὺ	δὲ	καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι
[13, 109]	τῶν ἄλλων συμμάχων δύναμιν· ἐπέλεξε	δὲ	καὶ τῶν Συρακοσίων τοὺς πλείστους
[13, 93]	ταῖς εὐνοίαις ἰδίους κατεσκεύασεν. ἐπῃνεῖτο	δὲ	καὶ ὑπὸ τοῦ δήμου τῶν
[13, 91]	προδοσίαν ἀπολωλέναι τὴν πατρίδα. Συνέβαινε	δὲ	καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν
[13, 49]	καὶ τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν. παρεγενήθη	δὲ	καὶ Φαρνάβαζος μετὰ πολλῆς στρατιᾶς,
[13, 61]	ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς στρατείας. (Διεδόθη	δὲ	καὶ φήμη τις κατὰ τὴν
[13, 100]	ταχίστην λῦσαι τὴν πολιορκίαν. (Ἐπεγενήθη	δὲ	καὶ χειμὼν μέγας, ὥστε σαλεύεσθαι
[13, 11]	ἐν τοῖς πληρώμασι πεντακισχιλίους· ὅπλα	δὲ	καὶ χρήματα, πρὸς δὲ τούτοις
[13, 98]	πλεῖστον παρεκτεῖναι τὰς ναῦς. (Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἀνήχθη τὸ μὲν δεξιὸν
[13, 79]	ποιῶν τὴν πόλιν ὀχυράν. (Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τὴν δύναμιν περιεστρατοπέδευσε
[13, 78]	τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν. Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τοὺς στρατιώτας εἰς
[13, 88]	διὰ τὴν σπάνιν ἀπέθνησκον, οἱ	δὲ	Καμπανοὶ μετὰ τῶν ἄλλων μισθοφόρων
[13, 66]	καὶ τοὺς Χαλκηδονίους ἅπαντας. Γενομένης	δὲ	καρτερᾶς μάχης, καὶ τῶν περὶ
[13, 13]	ὃν αἱ ναῦς ἐξεπεπτώκεισαν. (Ἁπάντων	δὲ	καρτερῶς ὑπομενόντων τὸν κίνδυνον, ἐπὶ
[13, 111]	τοὺς περὶ τὸν Διονύσιον, οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι διαισθόμενοι τὸ γεγονὸς μετεστρατοπέδευσαν
[13, 96]	δι' ἑαυτοῦ καὶ πολυχρονιωτάτην. (Οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς
[13, 88]	εἰς πολλὴν ἀπορίαν ἦγον. (Οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι παρατάττεσθαι μὲν οὐ τολμῶντες,
[13, 44]	οὐκ εἶχον τοὺς μισθοδοτήσοντας· οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι πᾶσιν ἵππους ἀγοράσαντες καὶ
[13, 44]	πόλεμος ταύτην ἔλαβεν ἀρχήν· οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι προορώμενοι τὸ μέγεθος τοῦ
[13, 85]	μὴ τῶν ἀναγκαιοτέρων ἀποπίπτωμεν. ~Οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι τὰς δυνάμεις διαβιβάσαντες εἰς
[13, 56]	ἀγωνιζομένοις ἐνέλιπε τὰ βέλη, τοῖς	δὲ	Καρχηδονίοις οἱ διαδεχόμενοι τοὺς κακοπαθοῦντας
[13, 43]	μὲν Σελινουντίους τὴν συμμαχίαν, πρὸς	δὲ	Καρχηδονίους τὴν εἰρήνην. ~Μετὰ δὲ
[13, 108]	οὐκ ὀλίγους δὲ ἀνῄρουν. (Τῶν	δὲ	Καρχηδονίων ἀπὸ μέρους προσβαλλόντων τῇ
[13, 110]	δὲ Ιβήρων καὶ Καμπανῶν, ἔτι	δὲ	Καρχηδονίων, παραβοηθησάντων τοῖς Λίβυσι, περὶ
[13, 94]	καιρῶν ἀλλότριον εἶναι· καὶ πρότερον	δὲ	Καρχηδονίων τὰς τριάκοντα μυριάδας περὶ
[13, 96]	δύο λείποντα τῶν τεσσαράκοντα. Τὰς	δὲ	κατὰ μέρος αὐτοῦ πράξεις καὶ
[13, 50]	Φαρνάβαζος εἶχε τὴν δύναμιν. (Αλκιβιάδης	δὲ	κατὰ σπουδὴν διώκων ἃς μὲν
[13, 56]	ἡμέρᾳ πανταχόθεν μὲν προσέβαλε, τὸ	δὲ	κατὰ τὴν πόλιν πεπτωκὸς μέρος
[13, 43]	πόλιν Βώλας ὀνομαζομένην ἐξεπολιόρκησαν. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον πράξεων
[13, 76]	ταῦτα τῶν Συρακοσίων τυραννήσας. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον πράξεων
[13, 54]	ᾤοντο τὴν ἡγεμονίαν ἀνακτήσασθαι. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πράξεων
[13, 80]	ὕδασι πόλιν, ὀνομάσαντες Θέρμα. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πράξεων
[13, 16]	ὑπὸ τῆς θαλάττης κατεπίνετο. Ἔνιοι	δὲ	καταδυομένων τῶν νεῶν ἀποκολυμβῶντες τοῖς
[13, 62]	τοὺς παραβοηθοῦντας τῶν Ιμεραίων, οἱ	δὲ	καταλαμβανόμενοι τὰ τείχη παρεδέχοντο τοὺς
[13, 34]	εἴκοσι καὶ δυεῖν ἐκυρίευσαν. (Συρακόσιοι	δὲ	καταλελυκότες τὸν πρὸς Αθηναίους πόλεμον,
[13, 19]	εὐθυπορεῖν πρὸστὴν σύμμαχον Κατάνην, παλινοδίαν	δὲ	καταναγκάσαντες ποιήσασθαι διὰ τοῦ Ελωρίου
[13, 4]	παρέπλευσαν ἐκεῖθεν εἰς Κατάνην. (Τῶν	δὲ	Καταναίων εἰς μὲν τὴν πόλιν
[13, 51]	δράσαντες καὶ παθόντες ἐξεώσθησαν. (ούτων	δὲ	καταπεπονημένων οἱ περὶ τὸν Θηραμένην
[13, 3]	πάντων ἔτυχον τῶν φιλανθρώπων. ἐκεῖθεν	δὲ	καταπλεύσαντες εἰς Κρότωνα, καὶ λαβόντες
[13, 38]	παρὰ Φαρναβάζου ἐλπίδας ἀπέγνω, αὐτὸς	δὲ	καταρτίσας τάς τ' ἐκ Πελοποννήσου
[13, 50]	διώκων ἃς μὲν κατέδυεν, ἃς	δὲ	κατατιτρώσκων ὑποχειρίους ἐλάμβανε, τὰς δὲ
[13, 66]	λοιπῶν οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν, οἱ	δὲ	κατατρωθέντες συνέφυγον εἰς τὴν πόλιν.
[13, 109]	τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ χιλίους, ναῦς	δὲ	καταφράκτους πεντήκοντα. Μετὰ δὲ τοσαύτης
[13, 65]	ἀκρόπολιν τῶν Χίων κατελάβετο. (Οἱ	δὲ	κατελθόντες τῶν Χίων τῶν ἀντιπολιτευομένων
[13, 57]	οἰκιῶν αἱ μὲν κατεκαύθησαν, αἱ	δὲ	κατεσκάφησαν, πᾶς δ' ἦν τόπος
[13, 85]	Καμπανοί, περὶ ὀκτακοσίους ὄντες. Οὗτοι	δὲ	κατέσχον τὸν ὑπὲρ τῆς πόλεως
[13, 57]	ἀθρόας περιέφερον τοῖς σώμασι, τινὲς	δὲ	κεφαλὰς ἐπὶ τῶν γαίσων καὶ
[13, 80]	τῆς αὐτῆς ὄντα συγγενείας. Οὗτοι	δὲ	κοινῇ συνεδρεύσαντες ἔπεμψάν τινας τῶν
[13, 78]	τὴν εἰθισμένην λελοιπέναι τάξιν. ~Ὁ	δὲ	Κόνων δεξιῶς τῷ καιρῷ χρησάμενος
[13, 78]	τὸ διάφραγμα τῶν πολεμίων. (Ὁ	δὲ	Κόνων τοὺς μὲν εἰς τὰς
[13, 77]	τὰς ἐσχάτας τῶν πολεμίων. (Τοῦ	δὲ	Κόνωνος ὑποχωροῦντος οἱ τὰς ἀρίστας
[13, 40]	ἔλαβον ὀκτὼ μὲν Χίων, πέντε	δὲ	Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν δὲ δύο, Συρακοσίων
[13, 32]	δούλοις χρῆσθαι τοῖς ἡλωκόσιν, ὅταν	δὲ	κρατηθῶσιν, ὡς οὐδὲν ἠδικηκότας συγγνώμης
[13, 65]	χαλεπῶς διακείμενοι παμπληθεῖς ἀνεῖλον. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	Κρατησιππίδαν ἑλόμενοι ναύαρχον, καὶ παρὰ
[13, 54]	τοῖς μεγέθεσιν ἐπέστησε, τοὺς ἴσους	δὲ	κριοὺς κατασεσιδηρωμένους προσήρεισε τοῖς τείχεσι·
[13, 104]	Αθηναίων φρουρὰν ἀφῆκεν ὑπόσπονδον, τὰς	δὲ	κτήσεις ἁρπάσας τοῖς Λαμψακηνοῖς ἀπέδωκε
[13, 16]	τοῖς δόρασι τυπτόμενοι διεφθείροντο. (Οἱ	δὲ	κυβερνῆται θεωροῦντες τεταραγμένην τὴν μάχην,
[13, 45]	ἐρετῶν οὐθὲν ἐλλειπόντων προθυμίας, τῶν	δὲ	κυβερνητῶν ἐντέχνως τοῖς οἴαξι χρωμένων,
[13, 3]	τῇ λαμπρότητι τῶν ὅπλων· ὁ	δὲ	κύκλος ἅπας τοῦ λιμένος ἔγεμε
[13, 70]	νεῶν ὑπάρχοντα σχεδὸν ἑβδομήκοντα. (Ἀκούσας	δὲ	Κῦρον τὸν Δαρείου τοῦ βασιλέως
[13, 104]	τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς. (Ὁ	δὲ	Κῦρος, μεταπεμπομένου τοῦ πατρὸς αὐτὸν
[13, 102]	καὶ δημεύσει τῶν οὐσιῶν. ~Τούτων	δὲ	κυρωθέντων, καὶ μελλόντων αὐτῶν ὑπὸ
[13, 100]	διαφέρειν στρατηγίᾳ τῶν ἄλλων. (Οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι νόμον ἔχοντες δὶς τὸν
[13, 77]	αἱ τῶν Πελοποννησίων ἐγγίσωσιν. Οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι προσιόντες ἀεὶ μᾶλλον ἤλαυνον
[13, 52]	πορθῶσι κρατοῦντες τῆς θαλάττης. (Οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι ὡς ἤκουσαν τὴν περὶ
[13, 65]	Μεγαρέων ἔπεσον μὲν πολλοί, τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων εἴκοσι μόνον· οἱ γὰρ
[13, 38]	αὐτοὺς μετὰ νεῶν ἑξήκοντα. τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων κατενεχθέντων εἰς Χίον ἔδοξε
[13, 68]	ὅπλοις ἐπιχρύσοις καὶ στεφάνοις, ἔτι	δὲ	λαφύροις καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[13, 111]	ἐβουλεύετο περὶ τοῦ πολέμου. Πάντων	δὲ	λεγόντων ἀνεπιτήδειον εἶναι τὸν τόπον
[13, 103]	τὸν αὐτὸν ἐνιαυτὸν τελευτῆσαι· τινὲς	δὲ	λέγουσι παρ' Αρχελάῳ τῷ βασιλεῖ
[13, 44]	στρατιωτῶν ἀνεῖλον περὶ χιλίους, τῆς	δὲ	λείας πάσης ἐκυρίευσαν. μετὰ δὲ
[13, 17]	τὸ πεζὸν στρατόπεδον ἔφευγον. (Ὁ	δὲ	λιμὴν πλήρης ἦν ὅπλων τε
[13, 9]	ἐπιπλεύσαντες ἕνδεκα μὲν κατέδυσαν, τὰς	δὲ	λοιπὰς ἕως τῆς Νήσου κατεδίωξαν.
[13, 36]	δύο πρὸς ταῖς εἴκοσι, τὰς	δὲ	λοιπὰς μόγις διέσωσαν εἰς Ερέτριαν.
[13, 107]	μὲν πόλις ἔγεμε νεκρῶν, οἱ	δὲ	λοιποὶ διαπρεσβευσάμενοι πρὸς Λακεδαιμονίους συνέθεντο
[13, 19]	στρατηγοὺς Δημοσθένην καὶ Νικίαν· οἱ	δὲ	λοιποὶ διηρπάσθησαν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν.
[13, 71]	ἀνδρῶν ὀλίγοι μὲν ἐζωγρήθησαν, οἱ	δὲ	λοιποὶ πρὸς τὴν γῆν διενήξαντο.
[13, 33]	τῶν νεωτέρων ἐξαρπαγέντες διεσώθησαν, οἱ	δὲ	λοιποὶ σχεδὸν ἅπαντες ἐν τῷ
[13, 67]	ἐπὶ τοῦ λιμένος ἀπέλιπον, τοῖς	δὲ	λοιποῖς κατὰ σπουδὴν ἐξεβοήθουν ἐπὶ
[13, 113]	ἐκ τῆς πόλεως ἐξέβαλε. Τὸ	δὲ	λοιπὸν πλῆθος τῶν ἱππέων ἐκπεσὸν
[13, 30]	μὲν καὶ Σελινουντίους ἐξανδραποδίσασθαι, τοὺς	δὲ	λοιποὺς διδόναι φόρους ἀναγκάζειν. Ὅταν
[13, 14]	λειπούσας τῶν ἑκατὸν εἴκοσι, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἐπὶ τῆς γῆς ἔταξαν
[13, 72]	ἐννακοσίους μὲν Βοιωτοὶ παρείχοντο, τοὺς	δὲ	λοιποὺς Πελοποννήσιοι συνεξέπεμψαν. Ὡς δ'
[13, 100]	Αρακον μὲν εἵλοντο ναύαρχον, τὸν	δὲ	Λύσανδρον ἰδιώτην αὐτῷ συνεξέπεμψαν, προστάξαντες
[13, 104]	φόρους τούτῳ τελεῖν συνέταξεν. Ὁ	δὲ	Λύσανδρος πάντων τῶν εἰς πόλεμον
[13, 106]	ναῦς τριάκοντα τάχιον ἐξέπλευσεν. (Ὁ	δὲ	Λύσανδρος παρά τινων αὐτομόλων ταῦτ'
[13, 71]	πολεμίοις, προκαλεσόμενος εἰς ναυμαχίαν. (Ὁ	δὲ	Λύσανδρος πεπυσμένος παρά τινων αὐτομόλων
[13, 106]	ἀπροσδόκητον ἐπιφάνειαν τῶν πολεμίων. (ὁ	δὲ	Λύσανδρος συνιδὼν τὴν τῶν ἐναντίων
[13, 101]	Θράσυλλος δὲ καὶ Καλλιάδης, ἔτι	δὲ	Λυσίας καὶ Περικλῆς καὶ Αριστοκράτης
[13, 24]	οὐκέτι τὸν ἐχθρὸν κολάζει, πολὺ	δὲ	μᾶλλον ἀδικεῖ τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν.
[13, 52]	πόλεμον ἀμφοτέροις μὲν βλαβερόν, πολὺ	δὲ	μᾶλλον ὑμῖν. (Παραπέμψαντες δὲ τὸν
[13, 8]	δύναμιν ἐπὶ τοὺς Αθηναίους. γενομένης	δὲ	μάχης ἰσχυρᾶς Λάμαχος ὁ τῶν
[13, 60]	τάξει τὸν διωγμὸν ποιουμένους. (Γενομένης	δὲ	μάχης καρτερᾶς, τὸ μὲν πλῆθος
[13, 61]	πολλὰ δράσαντες, ἅπαντες ἀνῃρέθησαν. ~Τῆς	δὲ	μάχης ταύτης ἤδη τέλος ἐχούσης
[13, 52]	πλείστους ἐν ταῖς ναυσίν. Τὸ	δὲ	μέγιστον, ἡμεῖς μὲν κἂν κρατηθῶμεν
[13, 112]	πταίσματος γεγενημένου φυγεῖν ἀλόγως, τὸ	δὲ	μέγιστον, τὸ μηδένα τῶν πολεμίων
[13, 61]	πορεύονται τοῖς Ιμεραίοις βοηθεῖν, Αννίβας	δὲ	μέλλοι τὰς ἐν Μοτύῃ τριήρεις
[13, 27]	χάριν διδόντες τῆς εὐεργεσίας, οἱ	δὲ	μέλλοντες μεταλήψεσθαι μὴ παραιρούμενοι τῷ
[13, 13]	Σικανὸς τῶν Συρακοσίων ἡγούμενος· τῆς	δὲ	μέσης τάξεως εἶχε τὴν ἡγεμονίαν
[13, 93]	ἀπέδωκε τοὺς ὀφειλομένους μισθούς· τοῖς	δὲ	μετ' αὐτοῦ παραγεγονόσιν ἐκ Συρακουσῶν
[13, 75]	ὑπὸ τῶν νόμων συνιέναι, τῶν	δὲ	μετ' αὐτοῦ τινας ἀπέστειλεν, οἳ
[13, 7]	μὲν τριήρεις παρεσκευάζοντο πέμπειν, τότε	δὲ	μετὰ Γυλίππου Πύθην μετὰ δύο
[13, 40]	νίκην εἰς Αθήνας ἔπεμψαν, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ παντὸς τοῦ στόλου τὸν
[13, 99]	ἐπαλαλάζον ἐξαίσιον ἐποίει βοήν· πάντες	δὲ	μετὰ σπουδῆς ἐλαύνοντες τὸ ῥόθιον
[13, 69]	καὶ Θρασύβουλον ἡγεμόνα κατέστησεν, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐκπλεύσας τήν
[13, 66]	τὴν ἱκανὴν φυλακὴν κατέλιπον, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐξέπλευσαν πρὸς
[13, 51]	μετὰ Χαιρέου ἄγων πεζούς. (Οἱ	δὲ	μετὰ τοῦ Θρασυβούλου καταπεπονημένοι καὶ
[13, 50]	ἀπόπλουν τῶν Λακεδαιμονίων ὑπετέμοντο. (Οἱ	δὲ	μετὰ τοῦ Μινδάρου καθορῶντες ἤδη
[13, 67]	ἐκεῖ τῆς δυνάμεως οὔσης, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ τοῦ πεζοῦ στρατεύματος πρὸς
[13, 54]	τὴν ἄλλην παρασκευὴν ἅπασαν. Περαιωθεὶς	δὲ	μετὰ τοῦ στόλου τὸ Λιβυκὸν
[13, 51]	τῶν ἰδίων ἑώρα πίπτοντας· τῶν	δὲ	μετὰ τοῦ Φαρναβάζου μισθοφόρων κυκλούντων
[13, 49]	τὴν Κύζικον κατὰ κράτος. (Οἱ	δὲ	(μετὰ) τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ κρίναντες
[13, 68]	τῆς ἱκανῆς δυνάμεως κατέλιπον, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ τῶν νεῶν καὶ τῶν
[13, 48]	κατέλιπεν ἐν τῇ πόλει, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῶν νεῶν παρέπλευσε, καὶ
[13, 104]	φρούριόν τι τῆς Λυδίας. (Λύσανδρος	δὲ	μετὰ τῶν πλείστων νεῶν ἐπὶ
[13, 85]	μάλιστα μὲν συμμαχεῖν αὐτοῖς, εἰ	δὲ	μή γε, ἡσυχίαν ἔχειν καὶ
[13, 88]	σιτομετρίας τὰς προτεταγμένας ᾔτουν· εἰ	δὲ	μή, διηπειλοῦντο μεταβάλλεσθαι πρὸς τοὺς
[13, 72]	βάθος εἰς τέτταρας ἄνδρας, τὸ	δὲ	μῆκος ἐπὶ σταδίους ὀκτώ, τότε
[13, 59]	καὶ Σικανῶν δισμυρίων στρατιωτῶν. (Στήσας	δὲ	μηχανὰς τὸ τεῖχος κατὰ πλείονας
[13, 49]	θαλάττης ὡς εἴκοσι στάδια. Ὁ	δὲ	Μίνδαρος, ἤδη τοῦ χειμῶνος λήγοντος,
[13, 96]	ταῖς μεγίσταις ἐπαγγελίαις ἐμετεώρισε, τοὺς	δὲ	μισθοφόρους ἀνακαλούμενος καὶ φιλανθρώποις λόγοις
[13, 110]	ἐπικειμένων αὐτοῖς τῶν πολεμίων. Διονύσιος	δὲ	μόγις διελθὼν τὴν πόλιν, ὡς
[13, 28]	διατείνεσθαι τοὺς μηδὲν ἠδικημένους; (Δότε	δέ	μοι πρὸς θεῶν, ἄνδρες Συρακόσιοι,
[13, 39]	παρὰ τῶν συμμάχων τριήρεις, τριῶν	δὲ	μόνον προσγενομένων αὐτοῖς, ἐδίωκον τοὺς
[13, 92]	μὲν περιαιρήσεσθαι τὴν ἐξουσίαν, ἑαυτῷ	δὲ	μόνῳ περιστήσειν τὴν στρατηγίαν. (Ταῦτα
[13, 71]	παρεβοήθησαν ἐν οὐδεμιᾷ τάξει. (Γενομένης	δὲ	ναυμαχίας ἀθρόαις ταῖς ναυσὶν οὐ
[13, 80]	περὶ τὸν Ερυκα τόποις. Γενομένης	δὲ	ναυμαχίας ἐπὶ πολὺν χρόνον πεντεκαίδεκα
[13, 13]	τούτῳ τῷ τόπῳ διεφθάρησαν. (Τῆς	δὲ	ναυμαχίας ἤδη γινομένης ὅλοις τοῖς
[13, 10]	ἐπὶ τῆς γῆς κατωρθωμένων. ~Τῆς	δὲ	ναυμαχίας τοιοῦτο τέλος λαβούσης, οἱ
[13, 40]	Αθηναίων καὶ φιλοτιμότερον διωξάντων. (Τῆς	δὲ	ναυμαχίας τοιοῦτον τέλος λαβούσης, Αθηναῖοι
[13, 47]	τοῖς περὶ Φοινίκην πράγμασιν. ~Τῆς	δὲ	ναυμαχίας τοιοῦτον τὸ τέλος λαβούσης
[13, 13]	πληγῇ τὸν βίον μετήλλαξεν, ἑπτὰ	δὲ	ναῦς ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ
[13, 97]	εὐθέτους εἰς τὴν στρατείαν. Παρεσκευάσαντο	δὲ	ναῦς ἑξήκοντα, καὶ ταύτας πολυτελῶς
[13, 71]	μὲν Αλκιβιάδου λόγων ἠμέλησε, δέκα	δὲ	ναῦς τὰς ἀρίστας πληρώσας, καὶ
[13, 39]	τὸν μὲν στόλον ἐκπεπλευκότα, τρεῖς	δὲ	ναῦς ὑπολελειμμένας, ὧν εὐθέως ἐκυρίευσαν·
[13, 107]	ἀπαγαγεῖν ἐκ τῆς Αττικῆς, ταῖς	δὲ	ναυσὶ μακρὰν ἐφεδρεύειν, ὅπως αὐτοῖς
[13, 76]	πεζῇ κατὰ σπουδὴν ἐπείγεσθαι, ταῖς	δὲ	ναυσὶν αὐτὸς παρέπλευσεν. ~Κόνων δ'
[13, 76]	ἐπὶ τὴν διαδοχὴν ἀπέστειλαν. Οὗτος	δὲ	νέος μὲν ἦν παντελῶς, ἄκακος
[13, 78]	μὲν διώκειν ἀπέστη, μετὰ τεσσαράκοντα	δὲ	νεῶν ἀπέπλευσεν εἰς Μιτυλήνην. (Τοὺς
[13, 98]	τεττάρων μὲν στόλων ναυμαχούντων, τῶν	δὲ	νεῶν συνηθροισμένων εἰς ἕνα τόπον
[13, 12]	μηδὲν τῶν χρησίμων ἐπιτελεῖν· ὁ	δὲ	Νικίας οὐκ ἔφη δεῖν αἰσχρῶς
[13, 18]	Κατάνης, ὧν μὲν Δημοσθένους, ὧν	δὲ	Νικίου καθηγουμένων. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 12]	δ' Αθηναῖοι περιδεεῖς ἐγίνοντο. τῆς	δὲ	νόσου μεγάλην ἐπίτασιν λαμβανούσης πολλοὶ
[13, 85]	τῇ σάλπιγγι τοὺς μαχομένους· τῆς	δὲ	νυκτὸς ἐπιγενομένης οἱ κατὰ τὴν
[13, 48]	περὶ τῶν ὅλων διηγωνίζοντο. Τέλος	δὲ	νυκτὸς καταλαβούσης εἰς ὁμολογίας ἦλθον
[13, 57]	τῶν θεῶν ναοὺς συλήσειαν. (Ἤδη	δὲ	νυκτὸς οὔσης ἡ μὲν πόλις
[13, 47]	τροπαίῳ πάλιν ἕτερον ἔστησαν. (Μίνδαρος	δὲ	νυκτὸς περὶ πρώτην φυλακὴν εἰς
[13, 48]	τοὺς μὲν δούλους ἐλευθέρους, τοὺς	δὲ	ξένους πολίτας, εὐλαβούμενοι τό τε
[13, 105]	Θρᾳκῶν πρὸς αὐτοὺς διαγωνιεῖσθαι. (Ταῦτα	δὲ	ὁ Αλκιβιάδης ἔπραττεν ἐπιθυμῶν δι'
[13, 35]	κατὰ τὴν τειχοποιίαν καθαιρεθέντα. Ἐθαυμάσθη	δὲ	ὁ ἀνὴρ οὗτος καὶ παρὰ
[13, 70]	μισθόν, καὶ εἰς τὸ λοιπὸν	δὲ	ὁ Κῦρος ἐκέλευσεν αἰτεῖν μηδὲν
[13, 82]	τέλος ἐπιθεῖναι τοῖς οἰκοδομήμασιν. (Ἔστι	δὲ	ὁ νεὼς ἔχων τὸ μὲν
[13, 8]	λιμένι τὰς ἀναπείρας ἐποιοῦντο. (Νικίας	δὲ	ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς ἀπέστειλεν
[13, 61]	ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, οὐκ ἐχόντων	δὲ	ὃ πράξειαν ἕτερον, αἱ μὲν
[13, 8]	ἦγε διὰ τῆς μεσογείου. Πυθόμενοι	δὲ	οἱ Αθηναῖοι τὴν παρουσίαν αὐτῶν,
[13, 53]	κατὰ τοὺς ἰδίους χρόνους· τότε	δὲ	οἱ Αθηναῖοι τοῖς τε εὐημερήμασιν
[13, 51]	ἀεὶ τῆς τάξεως παρερρήγνυτο· τέλος	δὲ	οἱ Πελοποννήσιοι μετὰ Κλεάρχου καταλειφθέντες
[13, 40]	συμμάχων ἀπεσταλμέναι τοῖς Αθηναίοις. φοβηθέντες	δὲ	οἱ Πελοποννήσιοι πρὸς τὴν Αβυδον
[13, 52]	χορηγός ἐστι τοῦ πολέμου, ὑμῖν	δὲ	οἱ πενιχρότατοι τῶν κατὰ τὴν
[13, 91]	προσβάλλοντες ἀποσφάλλωνται τῆς ἀληθείας. ~Ιμίλκας	δὲ	ὀκτὼ μῆνας πολιορκήσας τὴν πόλιν,
[13, 87]	πλείους τῶν ἑξακισχιλίων ἀνεῖλον. (Τελέως	δὲ	ὅλον τὸ στρατόπεδον διέφθειραν ἂν
[13, 81]	τῆς κοινῆς ἐλευθερίας κίνδυνον. (Ακραγαντῖνοι	δέ,	ὁμοροῦντες τῇ τῶν Καρχηδονίων ἐπικρατείᾳ,
[13, 12]	τῆς εἰς οἶκον ἀναγωγῆς. Ὁμογνωμόνων	δὲ	ὄντων τῶν στρατηγῶν, οἱ στρατιῶται
[13, 106]	πεζῇ μάχεσθαι ταχέως ἀπεβίβασεν· ὁ	δὲ	ὀξέως τῇ τοῦ καιροῦ ῥοπῇ
[13, 59]	πεντεκαίδεκα μυριάδες στρατιωτῶν ἀνῃρέθησαν, ἄλλαι	δὲ	οὐκ ἐλάττους τούτων ᾐχμαλωτίσθησαν. (Ὑπὲρ
[13, 35]	διαλέκτῳ δοκεῖν εἶναι δυσκατανοήτους. (Μεγάλης	δὲ	οὔσης κατὰ τὴν νομοθεσίαν ἀναθεωρήσεως,
[13, 68]	πολλοὶ καὶ τῶν ξένων, ἔτι	δὲ	παίδων καὶ γυναικῶν. (Εἶχε γὰρ
[13, 63]	λεηλατήσας ἀναριθμήτου λείας ἐκυρίευσε, τῶν	δὲ	Πανορμιτῶν πανδημεὶ παραταξαμένων πρὸ τῆς
[13, 10]	ἐν ταῖς ναυσὶ συνίσταντο. (Θλιβόμενοι	δὲ	πανταχόθεν οἱ Αθηναῖοι πρὸς φυγὴν
[13, 102]	ἄλλαις ἀρεταῖς δοκῶν διαφέρειν. (Σιωπησάντων	δὲ	πάντων εἶπεν· ἄνδρες Αθηναῖοι, τὰ
[13, 31]	πονηροῖς τὴν ἀπολογίαν παρεξόμεθα. Ἁπλῶς	δὲ	πάντων ἐστὶν ἀδικώτατον τῶν μὲν
[13, 38]	ἐκ τῶν πολιτῶν συνεστήσαντο. (Τούτων	δὲ	πάντων ἦν εἰσηγητὴς Θηραμένης, ἀνὴρ
[13, 91]	περὶ τοῦ πολέμου συμβουλεύειν. Ἀπορουμένων	δὲ	πάντων παρελθὼν Διονύσιος ὁ Ερμοκράτους
[13, 8]	Αθηναίων στρατηγὸς μαχόμενος ἐτελεύτησε· πολλῶν	δὲ	παρ' ἀμφοτέρων ἀναιρεθέντων ἐνίκησαν Αθηναῖοι.
[13, 83]	ἕκαστον ἑκατὸν ἀμφορεῖς χωροῦντα· κολυμβήθραν	δὲ	παρ' αὐτοῖς ὑπάρχειν κεκονιαμένην, χωροῦσαν
[13, 25]	τὴν ἄκαρπον ἐπιθυμίαν ἐκπληροῦντες, φυλάξαντες	δὲ	παρὰ μὲν τῶν εὖ παθόντων
[13, 26]	τοὺς τῆς δόξης πεφροντικότας· εἰ	δὲ	παρὰ πρώτων ἡμῶν τυγχάνουσι κατηγορίας,
[13, 17]	ὑπὸ τῶν τραυμάτων καταβαρούμενοι. (Τῶν	δὲ	παρὰ τὴν πόλιν κινδυνευόντων Αθηναίων
[13, 84]	μὲν ἀγροῦ μείζονος, οὐ δυνάμενον	δὲ	παρὰ τοῦ γείτονος προσαγοράσαι τὸν
[13, 114]	δὲ τῶν συμμάχων διεφθάρησαν. (Ἡμεῖς	δὲ	παραγενηθέντες ἐπὶ τὴν κατάλυσιν τῶν
[13, 111]	κατὰ τὰς οἰκίας διήρπασαν. (Διονύσιος	δὲ	παραγενόμενος εἰς τὴν Καμάριναν, ἠνάγκασε
[13, 86]	ἔσπευδον ἐκπέμψαι τὴν βοήθειαν, τότε	δὲ	παραγενομένων τῶν ἐξ Ιταλίας καὶ
[13, 64]	ἐκ τῶν πολιτῶν πεπληρωμέναι· πεζῇ	δὲ	παρήγαγον ἱκανὴν δύναμιν, καὶ περιστρατοπεδεύσαντες
[13, 78]	ἐπὶ πολὺν χρόνον διώκοντες. Ἤδη	δὲ	πασῶν τῶν νεῶν τοῖς Πελοποννησίοις
[13, 58]	τὴν ἑαυτῶν τύχην κατωδύροντο· τοὺς	δὲ	πατέρας, ἔτι δὲ ἀδελφούς, οἳ
[13, 13]	ἄλλην οὐδεμίαν εὑρίσκοντες σωτηρίαν· τὰ	δὲ	πεζὰ στρατόπεδα παρεβοήθει παρὰ τὸν
[13, 100]	ναῦς εἰς Χίον ἔπεμψε, τὴν	δὲ	πεζὴν δύναμιν αὐτὸς ἔχων εἰς
[13, 17]	εἰς Αθήνας πλεῦσαι νομίζουσιν, οἱ	δὲ	πεζοὶ τῶν Συρακοσίων τοὺς προσπλέοντας
[13, 72]	ἤγαγεν ἐπὶ τὰς Αθήνας. (Εἶχε	δὲ	πεζοὺς δισμυρίους ὀκτακισχιλίους, ὧν ἦσαν
[13, 11]	ἐξισωθῆναι τοῖς πολεμίοις δυνήσεσθαι. (Δημοσθένης	δὲ	πείσας τοὺς συνάρχοντας ἐπιθέσθαι ταῖς
[13, 77]	σαλπικταὶ τὸ πολεμικὸν ἐσήμηναν· οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι καταπλαγέντες ἐπὶ τῷ γεγονότι
[13, 50]	αὐτοῖς παρηγγελμένον, προσεποιοῦντο φεύγειν, οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι περιχαρεῖς ὄντες ἠκολούθουν κατὰ
[13, 67]	ἐπὶ τὸν λιμένα συνδεδραμηκότος. (Οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι πυθόμενοι τὸ γεγονός, τὸ
[13, 79]	εἰς τὴν γῆν ἀποβαίνειν. ~Οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι τῆς τῶν Αθηναίων φιλοτιμίας
[13, 107]	παρεφύλαττον ἐπί τινα χρόνον. (Τοῖς	δὲ	Πελοποννησίοις ἔδοξεν, ἐπείπερ δυσχερὴς ἦν
[13, 100]	ἐν αὐταῖς οἱ πλεῖστοι, τῶν	δὲ	Πελοποννησίων ἑπτὰ πρὸς ταῖς ἑβδομήκοντα·
[13, 50]	θρασύτερον ἢ συμφορώτερον ἀγωνιζομένων, τῶν	δὲ	Πελοποννησίων πολὺ τοῖς πλήθεσιν ὑπεραγόντων·
[13, 87]	λίθοις τέσσαρας αὐτῶν καταλεῦσαι, τὸν	δὲ	πέμπτον, Αργεῖον καλούμενον, τὴν δ'
[13, 73]	χώραν ἀπέπλευσεν ἐπὶ Μιτυλήνην. (Κυμαίων	δὲ	πεμψάντων εἰς Αθήνας πρεσβείαν καὶ
[13, 66]	ναῦς μὲν ἔχων ἑβδομήκοντα, στρατιώτας	δὲ	πεντακισχιλίους. Ἀθροισθεισῶν δὲ τῶν δυνάμεων
[13, 9]	πέμπειν ὀγδοήκοντα μὲν τριήρεις, ὁπλίτας	δὲ	πεντακισχιλίους. (Οἱ δὲ Συρακόσιοι κρίναντες
[13, 40]	Λευκαδίων μίαν ἐξ ἑκάστων· αὐτοὶ	δὲ	πέντε ναῦς ἀπέβαλον, ἃς πάσας
[13, 51]	περὶ τὸν Αλκιβιάδην ἀνῃρέθη. ούτου	δὲ	πεπτωκότος οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ
[13, 24]	τοῦ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων. (Ὁ	δὲ	περαιτέρω τὸν ὑποπεσόντα καὶ πρὸς
[13, 64]	πολιορκήσων Χαλκηδόνα καὶ Βυζάντιον, Θρασύβουλος	δὲ	περὶ Θρᾴκην πεμφθεὶς τὰς ἐν
[13, 64]	ναῦς ἐξέπλευσεν εἰς Λέσβον. (Οἱ	δὲ	περὶ Κύζικον ὄντες τῶν Αθηναίων
[13, 9]	πόλεμον τοῦτον Δεκελεικὸν προσαγορευθῆναι. Αθηναῖοι	δὲ	περὶ μὲν τὴν Λακωνικὴν τριάκοντα
[13, 111]	φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἐξαπέστειλεν, αὐτὸς	δὲ	περὶ μέσας νύκτας ἀφώρμησε, καταλιπὼν
[13, 113]	ἐξεβοήθουν ὄντες ὀλίγοι παντελῶς ἦσαν	δὲ	περὶ τὴν ἀγοράν καὶ κυκλωθέντες
[13, 7]	ἱππεῖς τοὺς πάντας ὀκτακοσίους. κατασκευάσαντες	δὲ	περὶ τὸ Λάβδαλον ὀχύρωμα, τὴν
[13, 91]	ἐν ταῖς οἰκίαις παραχειμάσωσιν. Τῆς	δὲ	περὶ τὸν Ακράγαντα συμφορᾶς διαγγελθείσης,
[13, 86]	ἐπεξελθόντες ἐνεπύρισαν τὰς μηχανάς. ~Οἱ	δὲ	περὶ τὸν Αννίβαν σπεύδοντες κατὰ
[13, 66]	ἐξέπλευσε, βουλόμενος ἀθροῖσαι χρήματα, οἱ	δὲ	περὶ τὸν Θηραμένην ὁμολογίαν ἐποιήσαντο
[13, 14]	συναγωνιζόμενοι μετὰ τῶν πατέρων. (Τὰ	δὲ	περὶ τὸν λιμένα τείχη καὶ
[13, 84]	λίαν εὐτελεῖς ὁμοίους. ~Οὐ μόνον	δὲ	περὶ τὸν Τελλίαν συνέβαινεν εἶναι
[13, 36]	ἀλλοτρίως ἔχοντας πρὸς ἀλλήλους. Τῶν	δὲ	περὶ τοὺς Αθηναίους πραγμάτων τεταπεινωμένων
[13, 48]	ὀλιγαρχίας χρημάτων πλῆθος εἰσεπράξατο. ~Συνέβη	δὲ	περὶ τοῦτον τὸν χρόνον ἐν
[13, 94]	εἶναι εὐπορεῖν τοῖς πράγμασιν· τὰ	δὲ	περὶ τῶν προδοτῶν ἐν ἐκκλησίᾳ
[13, 8]	ἐπιθέμενοι τοὺς ἡμίσεις ἀνεῖλον· οἱ	δὲ	περιλειφθέντες διεσώθησαν εἰς Συρακούσας. (Ἐλθόντων
[13, 67]	αὐτῶν ἀνῃρέθησαν εὐγενῶς ἀγωνισάμενοι, οἱ	δὲ	περιλειφθέντες εἰς πεντακοσίους κατέφυγον πρὸς
[13, 8]	χιλίους, Σπαρτιᾶται δ' ἑξακοσίους· (Γύλιππος	δὲ	περιπορευόμενος τὰς κατὰ Σικελίαν πόλεις
[13, 21]	ἐλπίδι σωτηρίας τοῦτο πράττουσιν· εἰ	δὲ	πιστεύσαντες τιμωρίας τεύξονται τηλικαύτης, οἱ
[13, 13]	ὁλκάδα κληματίδων καὶ δᾴδων, ἔτι	δὲ	πίττης πληρώσας, ἐνέπρησε τὰς ἐν
[13, 82]	μῆκος πόδας τριακοσίους τεσσαράκοντα, τὸ	δὲ	πλάτος ἑξήκοντα, τὸ δὲ ὕψος
[13, 7]	Συρακοσίοις στρατηγὸν εἵλοντο Γύλιππον, Κορίνθιοι	δὲ	πλείονας μὲν τριήρεις παρεσκευάζοντο πέμπειν,
[13, 50]	δὲ κατατιτρώσκων ὑποχειρίους ἐλάμβανε, τὰς	δὲ	πλείστας πρὸς αὐτῇ τῇ γῇ
[13, 107]	πρὸς τοῖς τείχεσιν ἐστρατοπέδευον, Λύσανδρος	δὲ	πλέον ἢ διακοσίαις τριήρεσιν εἰς
[13, 91]	τὰ πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις, τὰ	δὲ	πλήθη παρώξυνε πρὸς τὴν αὐτῶν
[13, 51]	καὶ πολλοὺς μὲν αἰχμαλώτους, ἀναρίθμητον	δὲ	πλῆθος λαφύρων ἤθροισαν, ὡς ἂν
[13, 94]	μὲν ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων, παρακαλεῖν	δὲ	πλῆθος τῶν συναρχόντων περιποιησάμενον μηδὲν
[13, 89]	νυκτὸς παρήγγειλαν ἀναζευγνύειν ἅπαντας. ~Τοσούτου	δὲ	πλήθους ἀνδρῶν γυναικῶν παίδων ἐκλιπόντων
[13, 47]	τοὺς ἐπὶ τῶν ἔργων, πολλοῦ	δὲ	πλήθους στρατιωτῶν συμπαρόντος τοῖς κατασκευάζουσι
[13, 60]	τοὺς πρώτους ὑποστάντας ἀνεῖλον. (Τοῦ	δὲ	πλήθους τῶν βαρβάρων συντρέχοντος ἐν
[13, 97]	μετὰ τῆς πεζῆς δυνάμεως, αὐτὸς	δὲ	πληρώσας ναῦς ἑκατὸν τεσσαράκοντα κατὰ
[13, 50]	πόλεως τὸν ἐπίπλουν ἐποιήσατο. Ὡς	δὲ	πλησίον ἐγένετο τῶν περὶ τὸν
[13, 47]	μὲν τῆς ἐπιβολῆς ἀπέστη, τὸν	δὲ	πλοῦν ἐπὶ (τῶν) νήσων ἐποιήσατο.
[13, 81]	τὰς δυνάμεις εὐθέως διαβιβασθήσεσθαι. Αἱ	δὲ	πόλεις τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς
[13, 23]	μὲν συμμάχους γίνεσθαι πλείους, τοὺς	δὲ	πολεμίους ἐλάττους. (Τὴν δὲ διαφορὰν
[13, 56]	μὲν ὁδοὺς διοικοδομεῖν ἐνεχείρησαν, τοὺς	δὲ	πολεμίους ἐπὶ πολὺν χρόνον ἠμύνοντο.
[13, 56]	ἔνδον δυνάμεως ἀφαίρεσιν λαμβανούσης, τῶν	δὲ	πολεμίων ἀεὶ πλειόνων εἰς τὴν
[13, 33]	ἄλλῃ τινὶ περιστάσει συγγνώμην. (Προσαγγελθέντων	δὲ	πολεμίων ἐπὶ τῆς χώρας ἐξεπορεύετο
[13, 28]	μετὰ τὴν τελευτὴν ἀμνημονῶν, τοὺς	δὲ	πολεμιωτάτους σῶσαι προαιρούμενος. Ἐπεὶ πόσοι
[13, 53]	γνώμαις πρὸς τὴν εἰρήνην, οἱ	δὲ	πολεμοποιεῖν εἰωθότες καὶ τὰς δημοσίας
[13, 107]	μὴ πλεῖον ἔχειν δέκα, τῶν	δὲ	πόλεων πασῶν ἐκχωρῆσαι καὶ Λακεδαιμονίοις
[13, 42]	χώραν μετὰ πολλῆς δυνάμεως· περιστρατοπεδεύσαντες	δὲ	πόλιν Βώλας ὀνομαζομένην ἐξεπολιόρκησαν. ~Τῶν
[13, 56]	οὐκ ἦν τὸ βοηθῆσον. Τῆς	δὲ	πολιορκίας ἐφ' ἡμέρας ἐννέα γενομένης
[13, 52]	σκάφεσι πολιτικοῖς μόνον κινδυνεύομεν, ὑμεῖς	δὲ	πολίτας ἔχετε τοὺς πλείστους ἐν
[13, 92]	βοήθειαν παρὰ τῶν ἀλλοτρίων, τοὺς	δὲ	πολίτας μὴ βούλεσθαι πρὸς τοὺς
[13, 10]	λιπεῖν ἠνάγκαζον τὰς πρῴρας, ἁπλῶς	δὲ	πολλαῖς τῶν ἐμπιπτουσῶν νεῶν ἐμβολὰς
[13, 98]	ὢν μὲν συνεστράτευε τότε, πρότερον	δὲ	πολλάκις ἦν ἀφηγημένος δυνάμεων· τοὺς
[13, 9]	θαλάττης προσβοηθούντων πολλοὺς ἀπέκτειναν. (Κραυγῆς	δὲ	πολλῆς γενομένης περὶ τὰ φρούρια
[13, 97]	ξένων τοὺς βουλομένους συναγωνίσασθαι· ταχὺ	δὲ	πολλοῦ πλήθους πολιτογραφηθέντος, οἱ στρατηγοὶ
[13, 75]	μὲν Διοκλέους κωλύοντος θάπτειν, τῶν	δὲ	πολλῶν συγκατατιθεμένων. Τέλος δ' οἱ
[13, 47]	ποιεῖσθαι τροπὰς τὴν θάλατταν, τότε	δὲ	πολὺ μᾶλλον ἦν ἐπιτείνοντα τὰ
[13, 77]	συνέχειαν τῆς εἰρεσίας ἐξέλυσαν, αὐτοὶ	δὲ	πολὺ τῶν ἄλλων ἀπεσπάσθησαν. Ἂ
[13, 46]	κατὰ τύχην εἰς Ελλήσποντον. (Τούτων	δὲ	πόρρω μὲν οὐσῶν, ἑκάτεροι σφίσι
[13, 86]	μὲν Κρόνῳ παῖδα σφαγιάσας, τῷ	δὲ	Ποσειδῶνι πλῆθος ἱερείων καταποντίσας. Οὐ
[13, 21]	παθόντες ἀναδέξονται τὴν συμφοράν, οἱ	δὲ	πράξαντες ἀγνώμονες ἂν κληθεῖεν. (Δεῖ
[13, 95]	διὰ τῶν ἰδίων οἰκετῶν· τοῦτο	δὲ	πράξας συνέφυγεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν,
[13, 97]	τὴν τῶν Γελῴων πόλιν. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Αθηναῖοι μὲν κατὰ τὸ
[13, 66]	ἐπολέμουν τοῖς Χίον ἔχουσιν. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Αλκιβιάδης καὶ Θρασύβουλος Λάμψακον
[13, 6]	πέμπειν εἰς τὴν Σικελίαν. (Τούτων	δὲ	πραττομένων Διαγόρας ὁ κληθεὶς ἄθεος,
[13, 72]	πλοῦν εἰς Σάμον ἐποιήσατο. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Θρασύβουλος ὁ τῶν Αθηναίων
[13, 65]	ὅτου Δημοσθένης αὐτὴν ἐτείχισεν. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Μεγαρεῖς μὲν Νίσαιαν ὑπ'
[13, 5]	κατὰ τῶν Συρακοσίων πολέμου. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων οἱ κατὰ τὴν ἰδίαν
[13, 92]	στρατηγοῖς οὔθ' ὅλως συνῆν· ταῦτα	δὲ	πράττων διεδίδου λόγον ὡς διαπεμπομένων
[13, 76]	τοῖς Μηθυμναίοις τὴν πόλιν. (Τούτων	δὲ	πραχθέντων ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην ὥρμησε,
[13, 36]	μόγις διέσωσαν εἰς Ερέτριαν. (Τούτων	δὲ	πραχθέντων οἱ σύμμαχοι τῶν Αθηναίων
[13, 8]	τὴν ἄλλην παρεμβολὴν μετήγαγον. (Τούτων	δὲ	πραχθέντων οἱ Συρακόσιοι μὲν πρέσβεις
[13, 19]	ἑαυτοὺς παραδοῦναι τοῖς πολεμίοις. Τούτων	δὲ	πραχθέντων οἱ Συρακόσιοι στήσαντες δύο
[13, 55]	τοῖς ὅπλοις ὄντες διεκινδύνευον, οἱ	δὲ	πρεσβύτεροι περί τε τὰς παρασκευὰς
[13, 59]	πατὴρ αὐτοῦ φυγὰς ἦν, ὁ	δὲ	προπάτωρ Αμίλκας πρὸς ταύτῃ καταστρατηγηθεὶς
[13, 23]	μὲν ὠμοῦ τὸν ἔλεον, τῆς	δὲ	προπετείας τὴν εὐλάβειαν ἔσχηκεν; ~Πάντες
[13, 42]	Ασίαν ἐν τούτοις ἦν. Ρωμαῖοι	δὲ	πρὸς Αἴκους διαπολεμοῦντες ἐνέβαλον αὐτῶν
[13, 105]	ἐκεῖ διατρέφειν τὰς δυνάμεις. (Αλκιβιάδου	δὲ	πρὸς αὐτοὺς ἐλθόντος καὶ λέγοντος,
[13, 15]	εἰς μέσον τὸν λιμένα, τινῶν	δὲ	πρὸς τὰ τείχη, ταχέως ἀπ'
[13, 92]	τὴν περὶ αὑτοὺς ἀσθένειαν. ~Πάντα	δὲ	πρὸς τὴν τῶν ἀκουόντων προαίρεσιν
[13, 23]	φίλους εὔνοιαν ἀθάνατον φυλάττειν, τὴν	δὲ	πρὸς τοὺς ἐναντίους ἔχθραν θνητήν·
[13, 43]	διακριθῆναι μὲν μὴ βουλομένων, πολλὰ	δὲ	πρὸς τοὺς παρὰ Καρχηδονίων καὶ
[13, 1]	ἑπτακόσια ἑξήκοντα ὀκτώ· (Ἐν ταύτῃ	δὲ	προσαναπληροῦντες τὸν συνεχῆ χρόνον, ἀρξόμεθα
[13, 13]	ἐτράπησαν οἱ Συρακόσιοι, κατὰ θάλατταν	δὲ	προτερήσαντες ἀπέπλευσαν εἰς τὴν πόλιν.
[13, 101]	ἤθροιζον ὅσας ἠδύναντο πλείστας. ~Αθηναῖοι	δὲ	πυθόμενοι τὴν ἐν ταῖς Αργινούσαις
[13, 71]	τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων. ~Αλκιβιάδης	δὲ	πυθόμενος ἐν Εφέσῳ τὸν Λύσανδρον
[13, 87]	οὐκ ἐλάττους τῶν πεντακισχιλίων. ~Ιμίλκων	δὲ	πυθόμενος τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον,
[13, 38]	τὴν Αθηναίων ἡγεμονίαν· (Μετ' ὀλίγον	δὲ	πυθόμενός τινων, ὅτι πεισθεὶς Αλκιβιάδῃ
[13, 71]	πρὸς τὴν γῆν διενήξαντο. Αλκιβιάδης	δὲ	πυθόμενος τὸ γεγενημένον διὰ σπουδῆς
[13, 64]	τὸν δῆμον τῶν εἰσφορῶν. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	πυνθανόμενοι περὶ τὸν Ελλήσποντον ὑπάρχειν
[13, 77]	τὸ μὲν πλῆθος ἐπαιάνισεν, οἱ	δὲ	σαλπικταὶ τὸ πολεμικὸν ἐσήμηναν· οἱ
[13, 94]	εἰδέναι μὲν καὶ πρότερον, νῦν	δὲ	σαφέστερον ἀνεγνωκέναι· Ιμίλκωνα γὰρ πρὸς
[13, 55]	ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων μαχομένους. ~Οἱ	δὲ	Σελινούντιοι ἐκ πολλῶν ὄντες ἄπειροι
[13, 44]	εἰς τὴν Αἴγεσταν κατέστησαν. (Οἱ	δὲ	Σελινούντιοι κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους
[13, 56]	οἰκιῶν οὖσαι γυναῖκες ἀνεβόησαν, οἱ	δὲ	Σελινούντιοι νομίζοντες ἁλίσκεσθαι τὴν πόλιν
[13, 56]	Καρχηδόνιοι τὴν πολιορκίαν ἔλυσαν. ~Οἱ	δὲ	Σελινούντιοι τῶν ἱππέων τοὺς κρατίστους
[13, 56]	νεαλεῖς διεδέχοντο τὴν μάχην, τοῖς	δὲ	Σελινουντίοις οὐκ ἦν τὸ βοηθῆσον.
[13, 7]	τε τούτων καὶ Γελῴων, ἔτι	δὲ	Σελινουντίων καὶ Σικανῶν ἤθροιζε στρατιώτας.
[13, 43]	ὧν εἰς αὐτοὺς ἐξήμαρτον. (Τῶν	δὲ	Σελινουντίων περὶ τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας
[13, 16]	μέσοις τοῖς πολεμίοις ἀπελαμβάνοντο. Ἔνιοι	δὲ	σιδηρᾶς χεῖρας ἐπιβάλλοντες ἠνάγκαζον τοὺς
[13, 79]	Μιτυλήνην ἐν τούτοις ἦν. (Κατὰ	δὲ	Σικελίαν Συρακόσιοι πέμψαντες εἰς Καρχηδόνα
[13, 88]	παρατάττεσθαι μὲν οὐ τολμῶντες, τῇ	δὲ	σιτοδείᾳ δεινῶς πιεζούμενοι, μεγάλοις ἀτυχήμασι
[13, 76]	ταῖς τῶν πολεμίων ναυσίν. (Οἱ	δὲ	Σπαρτιᾶται, τῷ Λυσάνδρῳ διεληλυθότος ἤδη
[13, 76]	τῶν ξενικῶν ἠθῶν πεπειραμένος, δικαιότατος	δὲ	Σπαρτιατῶν· ὁμολογουμένως δὲ καὶ κατὰ
[13, 33]	χώρας ἐξεπορεύετο ξίφος ἔχων· αἰφνιδίου	δὲ	στάσεως καὶ ταραχῆς κατὰ τὴν
[13, 34]	ἀπέστειλαν τεσσαράκοντα καὶ στρατηγούς. (Οὗτοι	δὲ	στασιάζοντες πρὸς ἀλλήλους εἰς Ωρωπὸν
[13, 82]	καθ' ὑπερβολὴν καὶ χρυσοφοροῦντες, ἔτι	δὲ	στλεγγίσι καὶ ληκύθοις ἀργυραῖς τε
[13, 63]	φυγῆς μὲν ἐγενήθη κατάδικος, τὸν	δὲ	στόλον παρέδωκεν ἐν Πελοποννήσῳ τοῖς
[13, 40]	αὐτὰς μὴ δύνασθαι θιγεῖν, τοῖς	δὲ	στόμασι τῶν ἐμβόλων μόνοις ἀναγκάζεσθαι
[13, 99]	ἐπὶ πολὺν ἀνέρρηξε τόπον, τοῦ	δὲ	στόματος ἐναρμοσθέντος εἰς τὴν λακίδα,
[13, 82]	δ' ἐντὸς ποδῶν δώδεκα. (Τῶν	δὲ	στοῶν τὸ μέγεθος καὶ τὸ
[13, 36]	καιρὸς προσεδεῖτο πολλῆς ὁμονοίας, οἱ	δὲ	στρατηγοὶ πρὸς ἀλλήλους ἐστασίαζον. (Καὶ
[13, 72]	τὸν κοινὸν κίνδυνον συνδεδραμηκότων, (Οἱ	δὲ	στρατηγοὶ τῶν Αθηναίων ἅμ' ἡμέρᾳ
[13, 6]	τόπον καταλαβόμενοι παρεμβολὴν ἐποιήσαντο. (Οἱ	δὲ	στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων ὡς ᾔσθοντο
[13, 80]	μεγάλας δυνάμεις ἐψηφίσαντο παρασκευάζεσθαι· ἑλόμενοι	δὲ	στρατηγὸν Αννίβαν τὸν κατασκάψαντα τήν
[13, 4]	οὐ δεχομένων τοὺς στρατιώτας, τοὺς	δὲ	στρατηγοὺς ἐασάντων εἰσελθεῖν καὶ παρασχομένων
[13, 71]	ἕως ἂν αὐτὸς παραγένηται, τὰς	δὲ	στρατιώτιδας ναῦς ἀνέλαβε καὶ κατὰ
[13, 42]	κατὰ τῆς πατρίδος ἐνδείξασθαι. ~Τῶν	δὲ	στρατιωτῶν ἀσμένως τοὺς λόγους προσδεξαμένων,
[13, 106]	ἔχων πρὸς αὐτὸν φιλίαν· τῶν	δὲ	στρατιωτῶν οἱ πλεῖστοι μὲν κατὰ
[13, 34]	ἀναθήμασι καὶ σκύλοις ἐκόσμησαν, τῶν	δὲ	στρατιωτῶν τοὺς ἀριστεύσαντας ταῖς προσηκούσαις
[13, 106]	πολέμιοι ναυμαχεῖν οὐκ ἤθελον, τὸ	δὲ	στρατόπεδον σιτοδεία κατεῖχε, Φιλοκλῆς ἐκείνην
[13, 86]	πολλοὶ μὲν ἐτελεύτων, οὐκ ὀλίγοι	δὲ	στρέβλαις καὶ δειναῖς ταλαιπωρίαις περιέπιπτον.
[13, 14]	τε γὰρ καὶ τριήρεις, ἔτι	δὲ	στρογγύλας ναῦς ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίσαντες,
[13, 42]	τοῖς Αντανδρον οἰκοῦσι συνεμάχησαν. (Τῶν	δὲ	συγγραφέων Θουκυδίδης μὲν τὴν ἱστορίαν
[13, 103]	πραχθέντα σχεδὸν ταῦτ' ἐστίν. Τῶν	δὲ	συγγραφέων Φίλιστος τὴν πρώτην σύνταξιν
[13, 2]	δημοτικῶν πολιτῶν καὶ ξένων, ἔτι	δὲ	συμμάχων, ἑκουσίως προσιόντες τοῖς στρατηγοῖς
[13, 84]	μὲν πόλις ἔγεμε φωτός, τὸ	δὲ	συνακολουθοῦν πλῆθος οὐκ ἐχώρουν αἱ
[13, 42]	λείας ἀνέπλευσεν εἰς Σάμον. πολλῶν	δὲ	συναχθέντων λαφύρων, τοῖς τ' ἐν
[13, 113]	τῆς κονίας σύνδεσιν. ἐν ὅσῳ	δὲ	συνέβαινε τὰς πύλας κατακαίεσθαι, προσανελάμβανε
[13, 18]	ῥᾳδίως κρατήσειν τῆς ἐπιβολῆς· (Νικίας	δὲ	συνεβούλευε καταλιπόντας τὰς ναῦς διὰ
[13, 14]	πρὸ τῆς πόλεως ἔστησαν, τριήρεις	δὲ	συνεπλήρωσαν ἑβδομήκοντα τέσσαρας· συμπαρείποντό τε
[13, 46]	βαλεῖν φιλοτιμούμενοι τοὺς κυβερνήτας· ὁπότε	δὲ	συνερείσειαν αἱ ναῦς, τοῖς τε
[13, 76]	παρ' Αθηναίων ἐχούσῃ φρουράν. Ποιησάμενος	δὲ	συνεχεῖς προσβολὰς ἐν ἀρχῇ μὲν
[13, 108]	προσήδρευε μετὰ πάσης προθυμίας· (τὸ	δὲ	σύνολον οὕτως ἐδέξαντο τὴν ἔφοδον
[13, 17]	ὀκτὼ μὲν τελέως διεφθαρμένων, ἑκκαίδεκα	δὲ	συντετριμμένων. Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῶν
[13, 96]	φανερῶς αὑτὸν ἀναδείξας τύραννον. Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι βαρέως φέροντες ἠναγκάζοντο τὴν
[13, 10]	Αθηναῖοι πρὸς φυγὴν ὥρμησαν· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι διώξαντες ἑπτὰ μὲν τριήρεις
[13, 15]	μάχῃ θάνατον εὐγενῶς ὑπέμενον· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι θεατὰς τῶν ἀγώνων ἔχοντες
[13, 86]	καθ' ἡμέραν προσβολὰς ἐποιεῖτο. (Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι θεωροῦντες τὴν Ακράγαντος πολιορκίαν,
[13, 9]	τριήρεις, ὁπλίτας δὲ πεντακισχιλίους. (Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι κρίναντες ναυμαχεῖν, καὶ πληρώσαντες
[13, 11]	κατ' ἄλλους τόπους ἐσκεδάσθησαν. (Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι μετὰ τῶν συμμάχων καταδιώξαντες,
[13, 14]	δισχιλίων, τριήρεις δ' ὀκτωκαίδεκα. ~Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι νομίζοντες μηκέτι τὸν κίνδυνον
[13, 13]	πρὸς τὸ θεῖον εὐλάβειαν. ~Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι παρά τινων αὐτομόλων πυθόμενοι
[13, 19]	ὧν δὲ Νικίου καθηγουμένων. ~Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι πεντήκοντα μὲν τὰς καταλειφθείσας
[13, 56]	ἄγειν ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι πυθόμενοι τὰ περὶ τὴν
[13, 10]	ἐν στενῷ τόπῳ γινομένης· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι συμπλεκόμενοι καὶ τοῖς πολεμίοις
[13, 15]	πολεμίους διέλυον τὸ ζεῦγμα. οἱ	δὲ	Συρακόσιοι ταχέως ἐπαναχθέντες συνετάττοντο ταῖς
[13, 75]	τόπους, ἀνελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας· (οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τὸ γεγενημένον ἀκούσαντες σὺν
[13, 14]	ἔταξαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν. Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τὸ μὲν πεζὸν στράτευμα
[13, 88]	τοῖς τὴν ἀγορὰν παρακομίζουσιν· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι, τὸν ἔμπροσθεν χρόνον τῶν
[13, 10]	ἡ δύναμις ἐκείνη παραγένηται, οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τοὐναντίον βουλόμενοι πρὶν ἐλθεῖν
[13, 9]	μὲν Αθηναῖοι τῆς ναυμαχίας, οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τῶν ἐπὶ τῆς γῆς
[13, 17]	διεφθαρμένων, ἑκκαίδεκα δὲ συντετριμμένων. Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τῶν τε τριήρων ὅσας
[13, 12]	ἐπικρίναντες ἐφ' ἡσυχίας ἔμενον. (Τοῖς	δὲ	Συρακοσίοις παραγενομένης συμμαχίας παρά τε
[13, 9]	λειπόμενον τῶν φρουρίων ἔφυγον. Τῶν	δὲ	Συρακοσίων ἀτάκτως διωκόντων οἱ Αθηναῖοι
[13, 11]	πολλὰς δὲ ἀχρήστους ἐποίησαν. ~Τῶν	δὲ	Συρακοσίων ἐπηρμένων ταῖς ἐλπίσι διὰ
[13, 9]	ἐξ ὑποστροφῆς πάλιν ναυμαχῆσαι. (Τῶν	δὲ	Συρακοσίων λελυκότων τὰς τάξεις καὶ
[13, 11]	τι τοῦ τείχους κατέβαλον. (Τῶν	δὲ	Συρακοσίων πανταχόθεν συνδραμόντων ἐπὶ τὸν
[13, 6]	Καταναῖον, ἑαυτοῖς μὲν πιστόν, τοῖς	δὲ	Συρακοσίων στρατηγοῖς πιθανόν, διακελευσάμενοι λέγειν
[13, 95]	συναγωνιστὰς ἕξειν, ἐπιθυμοῦντας μεταβολῆς, τῶν	δὲ	Συρακοσίων τοὺς πλείστους οὐδ' ἥξειν
[13, 67]	ἐπὶ τὰ κατειλημμένα τείχη. (Ἤδη	δὲ	σχεδὸν πάσης τῆς δυνάμεως τῶν
[13, 90]	ἀπὸ τῆς κτίσεως γεγενημένην, πλουσιωτάτην	δὲ	σχεδὸν τῶν τότε Ελληνίδων πόλεων
[13, 67]	τὰ μὲν ὅπλα παραλαβεῖν, τὰ	δὲ	σώματα εἰς Αθήνας κομίσαντες ἐπιτρέψαι
[13, 55]	εἰς τοιούτους φόβους συγκλεισθήσεσθαι. (Θεωροῦντες	δὲ	τὰ μεγέθη τῶν μηχανημάτων καὶ
[13, 41]	ἀνδρῶν δώδεκα μόνον διασωθῆναι. (Δηλοῖ	δὲ	τὰ περὶ τούτων ἀνάθημα κείμενον
[13, 79]	νήσῳ πόλεις καταδουλώσασθαι· πρὶν ἢ	δὲ	τὰ στρατόπεδα διαβιβάζειν, καταλέξαντες τῶν
[13, 89]	ἑαυτὸν σωτηρίας ἑκάστου φροντίζοντος, οἱ	δὲ	ταῖς ἡλικίαις ἤδη προβεβηκότες ὑπὸ
[13, 60]	τοὺς συμμάχους τοῖς πολιορκουμένοις. Πολὺ	δὲ	ταῖς τόλμαις ὑπερέχοντες καὶ ταῖς
[13, 10]	ταῖς κατὰ θάλατταν ἐμπειρίαις, ἔτι	δὲ	ταῖς τῶν κυβερνητῶν τέχναις προτεροῦντες,
[13, 106]	τὰ μὲν σακία παρέλυσεν, ἐξελόμενος	δὲ	τάλαντα τριακόσια, καὶ διὰ τῆς
[13, 7]	ἱππέων μὲν διακοσίων πεντήκοντα, ἀργυρίου	δὲ	ταλάντων τριακοσίων, ἀναλαβόντες τὴν δύναμιν
[13, 91]	συμφορὰς ἰδίας ἡγεῖσθαι προσόδους, τοὺς	δὲ	ταπεινοτέρους οὐδὲν πράξειν τῶν τοιούτων,
[13, 38]	συμμαχίαν τὰς προειρημένας ναῦς· αὐτὸς	δὲ	τὰς ἄλλας πάσας ἀναλαβών, οὔσας
[13, 15]	τοῦ ζεύγματος καὶ διαμάχεσθαι. (Ποιουμένων	δὲ	τὰς ἀνακρούσεις τῶν μὲν ἐπὶ
[13, 46]	τοῖς ξίφεσιν ἀλλήλους ἠμύνοντο. (Κατὰ	δὲ	τὰς γινομένας ἐλαττώσεις τῶν νικώντων
[13, 66]	αὐτῶν ὅσον καὶ πρότερον. ἐντεῦθεν	δὲ	τὰς δυνάμεις ἀπαγαγόντες πρὸς Βυζάντιον
[13, 34]	ὁ πρωτεύων τῶν πολιτῶν. (Αὐτοὶ	δὲ	τὰς ἐκ τοῦ πολέμου γενομένας
[13, 42]	ἐτῶν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτώ, Θεόπομπος	δὲ	τὰς Ελληνικὰς πράξεις διελθὼν ἐπ'
[13, 16]	ἐπὶ τῶν νεῶν πεζομαχεῖν. (Πολλάκις	δὲ	τὰς ἰδίας ἔχοντες ναῦς συντετριμμένας,
[13, 68]	ἀνδρῶν καὶ λαφύρων πλῆθος· εἶχον	δὲ	τὰς ἰδίας τριήρεις ὅπλοις ἐπιχρύσοις
[13, 81]	καὶ τοὺς ἄλλους καρπούς, ἔτι	δὲ	τὰς κτήσεις ἁπάσας, ἀπὸ τῆς
[13, 106]	φυγόντες εἰς Σηστὸν διεσώθησαν. (Λύσανδρος	δὲ	τὰς λοιπὰς ναῦς παραλαβὼν αἰχμαλώτους,
[13, 50]	ἐπανόδου τοὺς ἐκπλεύσαντας εἶρξαι. (Μίνδαρος	δὲ	τὰς μὲν Αλκιβιάδου ναῦς (καὶ)
[13, 99]	λάβωσιν ὑπὲρ τῆς ἀποστάσεως· ἐπειδὴ	δὲ	τὰς πλείστας ναῦς ἑώρων τετρωμένας
[13, 69]	οὐσίαν ἀπέδωκαν ἣν ἐδήμευσαν, ἔπειτα	δὲ	τὰς στήλας κατεπόντισαν, ἐν αἷς
[13, 83]	τοὺς κρατίστους τῷ κάλλει, πρὸς	δὲ	τὰς ταπεινὰς καὶ λίαν εὐτελεῖς
[13, 111]	μὲν εἶχον τὸν Διονύσιον, ἠλέουν	δὲ	τὰς τῶν ἀκληρούντων τύχας· (ἑώρων
[13, 43]	μὲν καὶ φύσει μισέλλην, ὁμοῦ	δὲ	τὰς τῶν προγόνων ἀτιμίας διορθώσασθαι
[13, 40]	ἃς πάσας βυθισθῆναι συνέβη. (Μετὰ	δὲ	ταῦθ' οἱ περὶ τὸν Θρασύβουλον
[13, 106]	ἀπαγαγὼν εἰς Λάμψακον ἀπέσφαξεν. Μετὰ	δὲ	ταῦτ' εἰς Λακεδαίμονα τοὺς τὴν
[13, 104]	λαφυροπωλήσας κατέσκαψε τὴν πόλιν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτ' ἐπὶ τὴν Αττικὴν καὶ
[13, 105]	ποταμοῖς καθώρμισαν τὰς ναῦς, μετὰ	δὲ	ταῦτ' ἐπιπλέοντες τοῖς πολεμίοις καθ'
[13, 46]	τῆς παρ' ἀμφοτέροις φιλοτιμίας· μετὰ	δὲ	ταῦτα Αλκιβιάδης ἐκ Σάμου παραδόξως
[13, 66]	συνέφυγον εἰς τὴν πόλιν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Αλκιβιάδης μὲν εἰς Ελλήσποντον
[13, 62]	καὶ πάντας αἰκισάμενος κατέσφαξεν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα διαλύσας τὸ στρατόπεδον, τοὺς
[13, 64]	ἐκ τοῦ Πόντου πλέοντας. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα διελομένων αὐτῶν τὰς δυνάμεις,
[13, 68]	πλὴν Αβύδου πάσας εἷλον. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Διόδωρον καὶ Μαντίθεον ἐπιμελητὰς
[13, 109]	οὐδὲν ἄξιον λόγου πράττοντες· μετὰ	δὲ	ταῦτα Διονύσιος τοὺς πεζοὺς εἰς
[13, 108]	τὸ στράτευμα παντοίας ὠφελείας. Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐπὶ Γέλαν πορευθεὶς παρὰ
[13, 49]	μὲν εἰς Ελεοῦντα παρεγένοντο· μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐφιλοτιμήθησαν νυκτὸς τὴν τῶν
[13, 86]	ἐπαύσατο καθαιρῶν τὰ μνημεῖα, μετὰ	δὲ	ταῦτα ἱκέτευε τοὺς θεοὺς κατὰ
[13, 44]	πολὺ προέχοντες ταῖς δυνάμεσι, μετὰ	δὲ	ταῦτα καταφρονήσαντες κατὰ πᾶσαν τὴν
[13, 63]	ἴσχυσε παρὰ τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ	δὲ	ταῦτα ναύαρχος πεμφθεὶς σὺν τριάκοντα
[13, 100]	τῶν πολεμίων χώραν ἐπόρθουν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα οἱ περὶ τὴν Αἰολίδα
[13, 72]	τῆς τῶν πεζῶν φάλαγγος. Μετὰ	δὲ	ταῦτα οὗτοι μὲν ἐπιπορευομένων τῶν
[13, 21]	πρῶτον μὲν παρὰ θεῶν, μετὰ	δὲ	ταῦτα παρ' ἡμῶν τῶν ἀδικηθέντων.
[13, 65]	οὐθὲν ἄξιον λόγου πράξας· μετὰ	δὲ	ταῦτα παρὰ τῶν ἐκ Χίου
[13, 7]	εἰς τὴν πόλιν συνεδιώχθησαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα παραγενομένων τοῖς Αθηναίοις ἐξ
[13, 72]	λαβόντας συμμάχους Αθηναίων εἶναι. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα πλεύσας εἰς Αβδηρα προσηγάγετο
[13, 76]	τειχῶν, διήρπασε τὴν πόλιν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα πλεύσας εἰς Λέσβον, τῇ
[13, 54]	τοὺς καιροὺς ὠνομάζετο Λιλύβαιον, μετὰ	δὲ	ταῦτα πολλοῖς ἔτεσι πρὸς αὐτῷ
[13, 55]	τοὺς ὑποστάντας, ὀλίγους ὄντας· μετὰ	δὲ	ταῦτα πολλῶν συνδραμόντων ἐπὶ τὴν
[13, 96]	τὴν τυραννίδα ποιῆσαι βεβαίαν. Μετὰ	δὲ	ταῦτα συναγαγὼν ἐκκλησίαν τῶν ἀντιπραξάντων
[13, 108]	ἀνδράσι τύχης κοινωνῆσαι, συνεχώρησαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τάξεις ποιησάμενοι πλείστας, κατὰ
[13, 42]	τῆς πόλεως εἰσεπράξατο χρήματα. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τὴν Μεροπίδα πορθήσας μετὰ
[13, 63]	συνεδίωξεν ἐντὸς τοῦ τείχους. μετὰ	δὲ	ταῦτα τὴν τῶν Πανορμιτῶν χώραν
[13, 3]	Διοσκουριάδα καλουμένην ἄκραν ὑπερέθεντο. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τὸ καλούμενόν τε Σκυλήτιον
[13, 73]	δύναμιν ἀπὸ τῆς πόλεως· μετὰ	δὲ	ταῦτα τὸ λοιπὸν τῆς Αττικῆς
[13, 73]	οἱ περὶ τὸν Αλκιβιάδην, μετὰ	δὲ	ταῦτα τοῖς Κυμαίοις προσγενομένων πολλῶν
[13, 72]	ὑπὸ τῶν πολεμίων περιειλημμένα. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τοὺς ἱππεῖς ἐξαπέστειλαν, ὄντας
[13, 19]	πάντας εἰς τὰς λατομίας, μετὰ	δὲ	ταῦτα τοὺς μὲν συμμαχήσαντας τοῖς
[13, 34]	ταῖς προσηκούσαις δωρεαῖς ἐτίμησαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν δημαγωγῶν ὁ πλεῖστον
[13, 100]	ἐπλήρωσαν νεκρῶν καὶ ναυαγίων. Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν στρατηγῶν οἱ μὲν
[13, 13]	ταῖς διεφθαρμέναις ναυσὶν ἐνέκλιναν, μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν Συρακοσίων ἐπικειμένων καὶ
[13, 111]	ἐντὸς τῶν τειχῶν ἀνεχώρησεν. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν φίλων συναγαγὼν συνέδριον
[13, 46]	μὲν νεῶν εὐθὺς ἐκυρίευσαν, μετὰ	δὲ	ταῦτα χειμῶνος ἐπιγενομένου καὶ πνευμάτων
[13, 108]	τὴν τῶν Γελῴων χώραν. (Ἐπελθὼν	δὲ	ταύτην πᾶσαν καὶ τὴν Καμαριναίαν,
[13, 82]	διαμένοντα. (Καὶ κατὰ τὴν προτέραν	δὲ	ταύτης Ολυμπιάδα, δευτέραν ἐπὶ ταῖς
[13, 114]	ἐν ἀτειχίστοις ταῖς πόλεσι, φόρον	δὲ	τελεῖν τοῖς Καρχηδονίοις· Λεοντίνους δὲ
[13, 82]	ἱερῶν τὰ μὲν κατεκαύθη, τὰ	δὲ	τελείως κατεσκάφη διὰ τὸ πολλάκις
[13, 51]	μὲν ἀνεῖλε τῶν ἀντιτεταγμένων, τὸ	δὲ	τελευταῖον ἀξίως τῆς πατρίδος ἀγωνισάμενος
[13, 69]	ἀσεβεῖν περὶ τὰ μυστήρια. (Τὸ	δὲ	τελευταῖον αὐτὸν στρατηγὸν καταστήσαντες αὐτοκράτορα
[13, 99]	ἀπετέλει πρὸς τὴν μάχην. (Τὸ	δὲ	τελευταῖον δοὺς ἐμβολὴν τῇ τοῦ
[13, 104]	μὲν οὐκ ἀναγράφειν ἐσπουδάσαμεν· τὸ	δὲ	τελευταῖον Λάμψακον ἑλὼν τὴν μὲν
[13, 8]	Αλκιβιάδου μὲν γὰρ πεφευγότος, Λαμάχου	δὲ	τετελευτηκότος αὐτὸν μόνον ἀπολελεῖφθαι, καὶ
[13, 54]	ἀνέγραψε, πεζῶν μυριάδας εἴκοσι, ἱππεῖς	δὲ	τετρακισχιλίους, ὡς δὲ Τίμαιός φησιν,
[13, 36]	ἐλπίδος ὑπὲρ τῶν πρωτείων. (Ἑλόμενοι	δὲ	τετρακοσίους ἄνδρας, τούτοις ἔδωκαν τὴν
[13, 93]	στρατιωτῶν πεζῶν μὲν δισχιλίων, ἱππέων	δὲ	τετρακοσίων, ἦλθε συντόμως εἰς τὴν
[13, 65]	μετὰ μὲν πεζῶν χιλίων, ἱππέων	δὲ	τετρακοσίων. ἷς οἱ Μεγαρεῖς ἀπαντήσαντες
[13, 106]	δ' Αθηναίους ὑποσπόνδους ἀφῆκεν. Εὐθὺς	δὲ	τῇ δυνάμει πλεύσας ἐπὶ Σάμον
[13, 7]	τριήρων προαπέστειλαν εἰς Σικελίαν. (Ἐν	δὲ	τῇ Κατάνῃ Νικίας καὶ Λάμαχος
[13, 104]	Αθήνησι μὲν ἦρχεν Αλεξίας, ἐν	δὲ	τῇ Ρώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[13, 80]	παρέλαβε τὴν ἀρχὴν Καλλίας, ἐν	δὲ	τῇ Ρώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Λεύκιος
[13, 43]	Αθήνησι μὲν ἦρχε Γλαύκιππος, ἐν	δὲ	τῇ Ρώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Μάρκος
[13, 76]	Λυσάνδρου παρέλαβεν ἑκατὸν τεσσαράκοντα. Ἐν	δὲ	τῇ Χίων χώρᾳ Δελφίνιον κατεχόντων
[13, 76]	μὲν φρούριον παραλαβὼν κατέσκαψεν, ἐπὶ	δὲ	Τηίους πλεύσας, καὶ νυκτὸς παρεισπεσὼν
[13, 68]	ψυχὴν λαμπρὸς καὶ μεγαλεπίβολος. (Καθόλου	δὲ	τηλικαύτην ὑπόληψιν εἶχον ὑπὲρ αὐτοῦ
[13, 57]	εὐημερήμασιν ἐπηρμένοι σφάττειν παρεκελεύοντο. (Εἰς	δὲ	τὴν ἀγορὰν συνδραμόντων τῶν Σελινουντίων,
[13, 58]	ἑωρακότας τῆς ἰδίας ἀρετῆς. (Οἱ	δὲ	τὴν αἰχμαλωσίαν διαφυγόντες Σελινούντιοι, τὸν
[13, 104]	Πούπλιος Κορνήλιος, Γάιος Σερουίλιος. Τούτων	δὲ	τὴν ἀρχὴν παραλαβόντων Αθηναῖοι μετὰ
[13, 75]	ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη πεντήκοντα, διαδεξάμενος	δὲ	τὴν ἀρχὴν Παυσανίας ἦρξεν ἔτη
[13, 24]	μὲν τὴν τόλμαν καταπονοῦντες, ὧν	δὲ	τὴν ἀτυχίαν οἰκτείροντες. Θραύεται γὰρ
[13, 64]	κατέπλευσεν εἰς τὴν Εφεσον· ἐκβιβάσας	δὲ	τὴν δύναμιν κατὰ δύο τόπους
[13, 96]	τῶν Ελληνίδων ἐγενήθη τύραννος· διετήρησε	δὲ	τὴν δυναστείαν ἄχρι τῆς τελευτῆς,
[13, 8]	περὶ τὰς χειμερινὰς τροπάς· περὶ	δὲ	τὴν ἐαρινὴν ὥραν παρεσκευάζοντο μέγαν
[13, 96]	πόλιν διαρπάσαντες αὐτοῦ παρεχείμασαν. Ἐπὶ	δὲ	τὴν ἐαρινὴν ὥραν παρεσκευάζοντο μηχανήματα
[13, 88]	τοῦτ' ἔπραξε προδοσίας ἕνεκα. ~Μετὰ	δὲ	τὴν ἐκκλησίαν οἱ περὶ τὸν
[13, 45]	Σικελίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ	δὲ	τὴν Ελλάδα Δωριεὺς ὁ Ρόδιος,
[13, 64]	Σικελίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ	δὲ	τὴν Ελλάδα Θρασύβουλος πεμφθεὶς παρ'
[13, 27]	εὔνοιαν μὴ τυχεῖν φιλανθρωπίας, διὰ	δὲ	τὴν ἐν τοῖς κοινοῖς ὑπηρεσίαν
[13, 44]	δὲ Καρχηδονίους τὴν εἰρήνην. ~Μετὰ	δὲ	τὴν ἐπάνοδον τῶν πρεσβευτῶν Καρχηδόνιοι
[13, 78]	διεκαρτέρουν, προσδεχόμεναι τὰς ἀφυστερούσας· (Οἱ	δὲ	τὴν εὐώνυμον ἔχοντες τάξιν Αθηναῖοι
[13, 97]	τὸ μὲν ναυμαχεῖν ἀπέγνωσαν, εἰς	δὲ	τὴν ἐχομένην ἡμέραν ἡτοιμάζοντο τὰ
[13, 6]	Διαγόραν ἀργυρίου τάλαντον ἐπεκήρυξαν. (Κατὰ	δὲ	τὴν Ιταλίαν Ρωμαῖοι πρὸς Αἴκους
[13, 33]	τὸν βίον οἰκτρῶς κατέστρεψαν. (Μετὰ	δὲ	τὴν κατάλυσιν τοῦ πολέμου Διοκλῆς
[13, 44]	δὲ λείας πάσης ἐκυρίευσαν. μετὰ	δὲ	τὴν μάχην εὐθέως ἀπέστειλαν πρέσβεις,
[13, 8]	ἀμφοτέρων ἀναιρεθέντων ἐνίκησαν Αθηναῖοι. (Μετὰ	δὲ	τὴν μάχην παραγενομένων τρισκαίδεκα τριήρων
[13, 11]	ποιήσαντες, πολλῶν ὅπλων ἐκυρίευσαν. (Μετὰ	δὲ	τὴν μάχην Συρακόσιοι μὲν Σικανὸν
[13, 100]	χώρα νεκρῶν καὶ ναυαγίων. (Ὁ	δὲ	τὴν Μιτυλήνην πολιορκῶν Ετεόνικος πυθόμενός
[13, 92]	μὲν περιεσομένην τὴν ἀπέχθειαν, ἐκείνῳ	δὲ	τὴν παρὰ τῶν εὐεργετηθέντων χάριν.
[13, 106]	οἱ μὲν τὰς ναῦς, οἱ	δὲ	τὴν παρεμβολὴν ἐκλιπόντες ἔφυγον, ὅπου
[13, 8]	κατέγραφον καὶ χρήματα συνήθροιζον. (Κατὰ	δὲ	τὴν Πελοπόννησον οἱ Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες
[13, 59]	σπουδὴν ἐπὶ τὴν βοήθειαν. Πυθόμενοι	δὲ	τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν, πρέσβεις ἀπέστειλαν,
[13, 105]	αὐτοὺς ναυσὶν ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. (Εὑρόντες	δὲ	τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν, τότε μὲν
[13, 54]	κείμενον εἷλεν ἐξ ἐφόδου, πρὸς	δὲ	τὴν πόλιν παραγενηθεὶς εἰς δύο
[13, 75]	Παυσανίας ἦρξεν ἔτη τετταρακαίδεκα. Οἱ	δὲ	τὴν Ρόδον νῆσον κατοικοῦντες καὶ
[13, 9]	ἀπέστειλαν καὶ Χαρικλέα στρατηγόν, εἰς	δὲ	τὴν Σικελίαν ἐψηφίσαντο πέμπειν ὀγδοήκοντα
[13, 108]	ὁ Αθηναῖός φησιν ἠνθηκέναι. (Κατὰ	δὲ	τὴν Σικελίαν Ιμίλκων ὁ τῶν
[13, 63]	πράξαντα τῶν πρότερον στρατηγῶν. ~Εἰς	δὲ	τὴν Σικελίαν κατέπλευσεν Ερμοκράτης ὁ
[13, 114]	τὴν Ελλάδα τοῦ Πελοποννησιακοῦ, κατὰ	δὲ	τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις πρὸς
[13, 98]	τὴν ἡγεμονίαν ἔσχεν. Οὐ δυνάμενος	δὲ	τὴν τάξιν ἐξισῶσαι τοῖς πολεμίοις
[13, 70]	τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς. ~Λακεδαιμόνιοι	δὲ	τήν τε ναυτικὴν δύναμιν ἄρδην
[13, 68]	μὲν τὴν στρατηγίαν ἄριστος, κατὰ	δὲ	τὴν τόλμαν πρακτικώτατος· ἦν δὲ
[13, 58]	συνήχθη πλείω τῶν πεντακισχιλίων· ~θεωροῦντες	δὲ	τὴν τοῦ βίου μεταβολὴν οἱ
[13, 88]	ἀπήγαγον ἐπὶ τὸν πορθμόν. (Μετὰ	δὲ	τὴν τούτων ἀπαλλαγὴν συνελθόντες οἱ
[13, 43]	μὲν πρεσβευταῖς ἀπεκρίθησαν βοηθήσειν, εἰς	δὲ	τὴν τούτων διοίκησιν, ἂν ᾖ
[13, 6]	τῷ λιμένι ναῦς ἐμπρῆσαι· πρὸς	δὲ	τὴν τούτων συντέλειαν ἀξιοῦν τοὺς
[13, 82]	τέρψιν παρασκευάζειν τοῖς θεωμένοις. (Δηλοῖ	δὲ	τὴν τρυφὴν αὐτῶν καὶ ἡ
[13, 29]	καθαρὰν μὲν τὴν ψυχήν, ἀγνώμονα	δὲ	τὴν τύχην ἐσχηκόσιν. (Οὗτοι δ'
[13, 107]	ἄλλον βίον αὐτῶν κατῄσχυναν. ~Αθηναῖοι	δὲ	τὴν τῶν δυνάμεων φθορὰν ἀκούσαντες
[13, 107]	ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης ἀπέστησαν, περὶ	δὲ	τὴν τῶν τειχῶν κατασκευὴν ἐγίνοντο
[13, 29]	ἰδίους ἀναλώσαντας βίους, περὶ πλείονος	δὲ	τὴν τῶν φονέων ποιεῖσθαι σωτηρίαν
[13, 54]	τὴν ἀρχὴν Διοκλῆς, ἐν Ρώμῃ	δὲ	τὴν ὕπατον εἶχον ἀρχὴν Κόιντος
[13, 92]	εὖ ποιήσασιν ἀποδιδόντας χάριτας. Πρὸς	δὲ	τὴν ὑπόθεσιν ταύτην πολλὰ διαλεχθεὶς
[13, 104]	περὶ τεσσαράκοντα ὄντας ἀπέσφαξαν, μετὰ	δέ,	τῆς ἀγορᾶς πληθούσης, τριακοσίους ἐπιλέξαντες
[13, 9]	χρημάτων καὶ ναυτικῶν σκευῶν, ἔτι	δὲ	τῆς ἄλλης παρασκευῆς ὑπάρχοντα πλήρη·
[13, 81]	ἀσφαλῆ παρασκευάσαι τὸν κατάπλουν. ~Διαβοηθείσης	δὲ	τῆς Αννίβα βοηθείας κατὰ τὴν
[13, 65]	τὸν ἀριθμὸν ὄντας ἐφυγάδευσαν. Οὗτοι	δὲ	τῆς ἀντιπέραν ἠπείρου χωρίον Αταρνέα
[13, 74]	Αλκιβιάδου τὸ ναυτικὸν παραληψόμενον. (Αλκιβιάδης	δὲ	τῆς ἀρχῆς ἐκχωρήσας τῷ Κόνωνι
[13, 93]	εἰς τὴν πατρίδα κατῆλθον· ~Ἐκ	δὲ	τῆς Γέλας ἐνεχθέντων γραμμάτων, ὅπως
[13, 53]	προσόδους ᾑροῦντο τὸν πόλεμον. (Συνεπελάβετο	δὲ	τῆς γνώμης ταύτης καὶ Κλεοφῶν,
[13, 108]	ἑπτὰ πρὸς τοῖς εἴκοσι. ~Μικρὸν	δὲ	τῆς εἰρήνης ὕστερον ἐτελεύτησε Δαρεῖος
[13, 95]	αὐτῶν τὸν πόρον ῥᾴδιον. (Διαλυθείσης	δὲ	τῆς ἐκκλησίας οὐκ ὀλίγοι τῶν
[13, 30]	ἀδικῆσαι μὲν οὐδὲν βουλομένων, ἐπιθυμούντων	δὲ	τῆς ἐλευθερίας, ἐψηφίσαντο τοὺς ἐν
[13, 97]	ἀπωλείας ἐκώλυον ἑτέροις ἀπαγγέλλειν, περὶ	δὲ	τῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς νίκης
[13, 63]	συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν φίλων, ἀποτυχὼν	δὲ	τῆς ἐπιβολῆς ὥρμησε διὰ τῆς
[13, 44]	Καρχηδονίων καὶ τῶν Καμπανῶν. Ἀπροσδοκήτου	δὲ	τῆς ἐφόδου γενομένης ῥᾳδίως ἐτρέψαντο
[13, 80]	ἔφυγον εἰς τὸ πέλαγος. (Ἀπαγγελθείσης	δὲ	τῆς ἥττης τοῖς Καρχηδονίοις, Αννίβας
[13, 52]	τὸ φυγεῖν πεζὸς Σπαρτιάτης· ὑμεῖς	δὲ	τῆς θαλάττης οὐχ ὑπὲρ ἡγεμονίας
[13, 80]	τὴν Κυρήνην κεκλιμένα μέρη. (Ἐκ	δὲ	τῆς Ιταλίας μισθωσάμενοι Καμπανοὺς διεβίβασαν
[13, 9]	ἕως τῆς Νήσου κατεδίωξαν. Διαλυθείσης	δὲ	τῆς μάχης ἑκάτεροι τρόπαιον ἔστησαν,
[13, 40]	δυναμένων τυχεῖν τῆς νίκης. (Ἰσορρόπου	δὲ	τῆς μάχης οὔσης, ἐπεφάνησαν ὑπέρ
[13, 56]	τοὺς κακοπαθοῦντας ἀκέραιοι διηγωνίζοντο. Τέλος	δὲ	τῆς μὲν ἔνδον δυνάμεως ἀφαίρεσιν
[13, 52]	δυνάμεις ἅμα τηλικαύτας νενικηκότες. ~Ἀπενεχθείσης	δὲ	τῆς νίκης εἰς Αθήνας, ὁ
[13, 56]	πόλιν, ἀλλ' οὐκ ἀναρπασθήσεσθαι. (Αννίβας	δὲ	τῆς νυκτὸς διελθούσης ἅμα ἡμέρᾳ
[13, 34]	διοίκησιν ἐπέτρεψε τῶν κοινῶν. οἱ	δὲ	τῆς ὀλιγαρχίας προεστῶτες ναυπηγησάμενοι πλείους
[13, 51]	νήσῳ τῇ Πολυδώρου καλουμένῃ, τὸ	δὲ	τῆς πεζομαχίας οὗ τὴν τροπὴν
[13, 27]	πρὸς εὔνοιαν αὐτοῖς εἰργασμένα. Χωρὶς	δὲ	τῆς περὶ τὴν πόλιν ἐντροπῆς
[13, 79]	λιμένα μὲν εἶχε καλόν, ἐκτὸς	δὲ	τῆς πόλεώς ἐστιν. Ἡ μὲν
[13, 85]	τὸν Αθήναιον μὲν ὀνομαζόμενον, κατὰ	δὲ	τῆς πόλεως εὐφυῶς κείμενον. (Ιμίλκας
[13, 84]	κωδίου καὶ δυεῖν προσκεφαλαίων. (Τοιαύτης	δὲ	τῆς σκληροτάτης στρωμνῆς ὑπαρχούσης, ἔξεστι
[13, 89]	γοῦν αὑτῶν διασῶσαι. (Οὐ μόνον	δὲ	τῆς τοιαύτης πόλεως εὐδαιμονίαν παρῆν
[13, 13]	Συρακοσίοις Πύθης ὁ Κορίνθιος. (Ὑπερτεινούσης	δὲ	τῆς τῶν Αθηναίων φάλαγγος διὰ
[13, 109]	ὡς μέν τινες, πεντακισμυρίους, ὡς	δὲ	Τίμαιος ἀνέγραψε, πεζοὺς μὲν τρισμυρίους,
[13, 54]	εἴκοσι, ἱππεῖς δὲ τετρακισχιλίους, ὡς	δὲ	Τίμαιός φησιν, οὐ πολλῷ πλείους
[13, 79]	στρατιώτας, βουλόμενος αὐτοὺς διαναπαῦσαι. (Μετὰ	δέ	τινα καιρὸν πάλιν πληρώσας τὰς
[13, 37]	τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν παρείλατο· μετὰ	δέ	τινα χρόνον τυχὼν τῆς καθόδου,
[13, 75]	πάλιν ἀνεχώρησεν εἰς Σελινοῦντα. Μετὰ	δέ	τινα χρόνον τῶν φίλων αὐτὸν
[13, 48]	τὴν καταντίον ἤπειρον ἔφυγον· μετὰ	δέ	τινας ἡμέρας τῶν ἐν τῇ
[13, 10]	τῶν Αθηναίων ἀγόντων ἡσυχίαν· ἐπειδὴ	δέ	τινες τῶν τριηράρχων οὐκέτι δυνάμενοι
[13, 76]	μὲν οὐδὲν ἤνυε, μετ' ὀλίγον	δέ	τινων ἐνδόντων αὐτῷ τὴν πόλιν
[13, 2]	δωρεὰς προθεὶς τῷ μηνύσαντι. (Προσελθὼν	δέ	τις τῇ βουλῇ τῶν ἰδιωτῶν
[13, 19]	πῶς χρήσονται τοῖς αἰχμαλώτοις. Διοκλῆς	δέ	τις, τῶν δημαγωγῶν ἐνδοξότατος ὤν,
[13, 39]	τὸ δεξιὸν ἐτάχθη Θράσυλλος, ἐπὶ	δὲ	τὸ εὐώνυμον Θρασύβουλος. Καὶ τὸ
[13, 84]	προσαγοράσαι τὸν ὑπάρχοντα πωλήσειν. (Διὰ	δὲ	τὸ μέγεθος τῆς κατὰ τὴν
[13, 45]	τὸ γινόμενον ἔπλει μετέωρος· κατανοήσας	δὲ	τὸ μέγεθος τοῦ στόλου κατεπλάγη,
[13, 97]	ἔγνωσαν, οὐ μακρὰν ὁρμοῦντες, διὰ	δὲ	τὸ μέγεθος τῶν πνευμάτων τὸ
[13, 76]	ἐξέλιπον τὸ χωρίον ὑπόσπονδοι. Καλλικρατίδας	δὲ	τὸ μὲν φρούριον παραλαβὼν κατέσκαψεν,
[13, 106]	ἐπὶ τῇ γῇ ναῦς. (Αθηναῖοι	δὲ	τὸ παράδοξον ἐκπεπληγμένοι, καὶ μήτ'
[13, 56]	κακοπαθεῖν καὶ δρᾶσαι δεινά. (Κατὰ	δὲ	τὸ πεπτωκὸς τεῖχος ἀναβάντων τῶν
[13, 99]	πλήθους πανταχόθεν τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι. ὡς	δὲ	τὸ περὶ τὸν ναύαρχον ἐλάττωμα
[13, 113]	κατακαίεσθαι, προσανελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ	δὲ	τὸ πῦρ κατέφθειρε τὰς πύλας,
[13, 22]	πρὸς τοὺς ἐχθροὺς εὐγνωμόνησαν, ἡμεῖς	δὲ	τοιούτους ἐνικήσαμεν οἳ καὶ τοῖς
[13, 31]	βέλτιστα λέγειν χρηστὰ βουλευόμενος. (Εἰ	δὲ	τοῖς ἀδικοῦσιν ἀνήκεστα συγγνώμην δώσομεν,
[13, 78]	μικρὰ πληρώσας λίθων κατεπόντισε, πρὸς	δὲ	τοῖς βάθεσιν ὁλκάδας καθώρμιζεν οὔσας
[13, 57]	ὀδυρμοὺς καὶ δάκρυα θεωρεῖν, παρὰ	δὲ	τοῖς βαρβάροις ἀλαλαγμὸς ἦν καὶ
[13, 57]	ὀφθαλμοῖς ἔχοντες περιδεεῖς ἦσαν, οἱ	δὲ	τοῖς εὐημερήμασιν ἐπηρμένοι σφάττειν παρεκελεύοντο.
[13, 84]	ἦσαν πλείους τῶν δισμυρίων, σὺν	δὲ	τοῖς κατοικοῦσι ξένοις οὐκ ἐλάττους
[13, 71]	τῶν νεῶν εἰς Εφεσον. ἐπιπλεύσας	δὲ	τοῖς λιμέσιν, ὡς οὐδεὶς ἀντανήγετο,
[13, 60]	ἐξήγαγον, ὄντας περὶ μυρίους. (Ἀπροσδοκήτως	δὲ	τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσαντες εἰς ἔκπληξιν
[13, 13]	μὲν τοῖς Αθηναίοις Μένανδρος, παρὰ	δὲ	τοῖς Συρακοσίοις Πύθης ὁ Κορίνθιος.
[13, 29]	τὴν καθ' ὑμῶν ὠμότητα, σφαλέντες	δέ,	τοῖς τῆς ἱκεσίας φιλανθρώποις παραιτείσθων
[13, 82]	τοῖς ἀθληταῖς ἵπποις κατεσκεύασαν, τινὰ	δὲ	τοῖς ὑπὸ τῶν παρθένων καὶ
[13, 24]	μὲν πρὸς τοὺς ἀντιταττομένους, εἴκουσι	δὲ	τοῖς ὑποπεπτωκόσιν, ὧν μὲν τὴν
[13, 35]	τοὺς νόμους Διοκλέους. (Οὐ μόνον	δὲ	τὸν ἄνδρα τοῦτον ζῶντα ἐθαύμασαν
[13, 103]	νίκας δ' ἔχων ὀκτωκαίδεκα. Φασὶ	δὲ	τὸν ἄνδρα τοῦτον τὴν ἐσχάτην
[13, 84]	ἐλάττους τῶν εἴκοσι μυριάδων. (Φασὶ	δὲ	τὸν Αντισθένην, ἐπειδὴ τὸν υἱὸν
[13, 41]	τε στυγεροῖς πνεύμασι χρησαμένας. (Περὶ	δὲ	τὸν αὐτὸν καιρὸν Αλκιβιάδης ἔχων
[13, 42]	παθόντας εὔνους ἑαυτῷ κατεσκεύασεν. (Περὶ	δὲ	τὸν αὐτὸν χρόνον Αντάνδριοι, φρουρὰν
[13, 103]	γέγραφε δὲ βύβλους τέσσαρας. (Περὶ	δὲ	τὸν αὐτὸν χρόνον ἐτελεύτησε Σοφοκλῆς
[13, 106]	ὀργὴν τοῦ δήμου, πρὸς Εὐαγόραν	δὲ	τὸν ἀφηγούμενον τῆς Κύπρου κατέφυγεν,
[13, 106]	αὐτὸς μὲν ταύτην ἐπολιόρκει, Γύλιππον	δὲ	τὸν εἰς Σικελίαν τοῖς Συρακοσίοις
[13, 52]	πολὺ δὲ μᾶλλον ὑμῖν. (Παραπέμψαντες	δὲ	τὸν ἐμὸν λόγον ἐκ τῶν
[13, 64]	τοῖς τόποις πόλεις προσηγάγετο. (Αλκιβιάδης	δὲ	τὸν Θρασύβουλον μετὰ τῶν τριάκοντα
[13, 35]	Τιμολέοντα νομοθετήσαντος αὐτοῖς Κεφάλου, κατὰ	δὲ	τὸν Ιέρωνα τὸν βασιλέα Πολυδώρου,
[13, 56]	τούτῳ κατέβαλε ταῖς μηχαναῖς. (Ἀνακαθάρας	δὲ	τὸν πεσόντα τόπον τοῦ τείχους,
[13, 38]	μὲν μικρὸν ὕστερον ἐγενήθη, εἰς	δὲ	τὸν πόλεμον Αθηναῖοι μὲν στρατηγοὺς
[13, 52]	θυσίας καὶ πανηγύρεις ἐποιήσατο, εἰς	δὲ	τὸν πόλεμον ἐπέλεξε χιλίους τῶν
[13, 6]	Αἰγεσταίων κατέπλευσαν εἰς Κατάνην. (Βουλόμενοι	δὲ	τὸν πρὸς τῷ μεγάλῳ λιμένι
[13, 51]	τῶν ἀφελκομένων νεῶν διηγωνίζετο, Κλέαρχον	δὲ	τὸν Σπαρτιάτην μετὰ μέρους τῶν
[13, 90]	δ' ἄλλην ὠφέλειαν ἐλαφυροπώλησεν. (Τοῦτον	δὲ	τὸν ταῦρον ὁ Τίμαιος ἐν
[13, 90]	ἀποσπῶντες οἱ Καρχηδόνιοι ἀνῄρουν. (Λέγεται	δὲ	τὸν Τελλίαν τὸν πρωτεύοντα τῶν
[13, 45]	τοῦ δ' ἑτέρου Θράσυλλος. (Τοῦτον	δὲ	τὸν τρόπον αὐτῶν ἐξηρτυμένων, οἱ
[13, 58]	ἀσύνετον μὲν τὴν φωνήν, θηριώδη	δὲ	τὸν τρόπον ἔχοντας, τὰ μὲν
[13, 51]	τινος ἐπεδίωξαν τοὺς πολεμίους, πυνθανόμενοι	δὲ	τὸν Φαρνάβαζον μετὰ πολλῆς ἵππου
[13, 109]	ναῦς δὲ καταφράκτους πεντήκοντα. Μετὰ	δὲ	τοσαύτης δυνάμεως ἐξορμήσας ἐπὶ τὴν
[13, 52]	πόλεμος πολλοὺς συνέθηκε συμμάχους, Αθηναίων	δὲ	τοσούτους ἀφείλατο ὅσους τοῖς πολεμίοις
[13, 11]	ἀναλαβὼν μυρίους μὲν ὁπλίτας, ἄλλους	δὲ	τοσούτους ψιλούς, νυκτὸς ἐπέθετο τοῖς
[13, 73]	ἀνεχώρησαν εἰς τὴν πόλιν, ~Αγις	δὲ	τότε μὲν οὐ κρίνας πολιορκεῖν
[13, 4]	Αθηναίων περὶ συμμαχίας διελέγοντο. (Δημηγοροῦντος	δὲ	τοῦ Αλκιβιάδου τῶν στρατιωτῶν τινες
[13, 107]	κατὰ θάλατταν αὐτοῖς κομίζεσθαι. Ἐπιτείνοντος	δὲ	τοῦ δεινοῦ καθ' ἡμέραν, ἡ
[13, 19]	τὴν νίκην ἐνεγκεῖν ἀνθρωπίνως. (Θορυβοῦντος	δὲ	τοῦ δήμου καὶ τὴν δημηγορίαν
[13, 101]	τὴν ἐκκλησίαν ἐν πενθίμοις, δεόμενοι	δὲ	τοῦ δήμου τιμωρήσασθαι τοὺς περιεωρακότας
[13, 13]	Αθηναῖοι πάντες φυγεῖν ἠναγκάσθησαν. (Γενομένου	δὲ	τοῦ διωγμοῦ πρὸς τὸ τεναγῶδες
[13, 45]	συμμαχούσας ναῦς τοῖς Πελοποννησίοις. (Ἤδη	δὲ	τοῦ Δωριέως ὄντος περὶ τὸ
[13, 6]	μήποτε τῆς ἐπιβολῆς ἀποτύχωσιν. (Ἐλθόντος	δὲ	τοῦ Καταναίου πρὸς τοὺς ἡγεμόνας
[13, 46]	γῆς καὶ παραβόλως διεκινδύνευον, ὑπὸ	δὲ	τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος ἀνακοπέντες ἀπέπλευσαν
[13, 74]	πολέμου καταδυναστεύσειν τῶν πολιτῶν. ~Ταχὺ	δὲ	τοῦ πλήθους πιστεύοντος ταῖς διαβολαῖς,
[13, 81]	ἀπίστους τοῖς μεγέθεσιν ἐκέκτηντο. Πολλὰ	δὲ	τοῦ πλούτου παρ' αὐτοῖς διαμένει
[13, 2]	κατακληρουχεῖν ἤλπιζον τὴν Σικελίαν. (Ἤδη	δὲ	τοῦ στόλου παρεσκευασμένου, τοὺς ἑρμᾶς
[13, 55]	πολὺ τοῖς ὕψεσιν ὑπερεχόντων. Πεσόντος	δὲ	τοῦ τείχους οἱ μὲν Καμπανοὶ
[13, 100]	τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν. (Τέλος	δὲ	τοῦ χειμῶνος ἐπιτείνοντος οὔτε ἐπὶ
[13, 106]	τάλαντα χίλια καὶ πεντακόσια. (Ὄντος	δὲ	τοῦ χρήματος ἐν σακίοις, καὶ
[13, 19]	λαμβάνειν ἀλφίτων δύο κοτύλας. (Ἀναγνωσθέντος	δὲ	τοῦ ψηφίσματος Ερμοκράτης παρελθὼν εἰς
[13, 78]	ἐθεώρει τῶν πολεμίων καταλελυμένον, πεζῇ	δὲ	τοὺς ἀγῶνας ἤλπιζεν ὑπολείπεσθαι. Διόπερ
[13, 7]	καὶ Σικανῶν ἤθροιζε στρατιώτας. Συναγαγὼν	δὲ	τοὺς ἅπαντας τρισχιλίους μὲν πεζούς,
[13, 109]	κατέλεξεν εἰς τὸ στρατόπεδον. (Εἶχε	δὲ	τοὺς ἅπαντας, ὡς μέν τινες,
[13, 106]	ναῦν ὅπλοις καὶ λαφύροις. (Ἐπὶ	δὲ	τοὺς εἰς Σηστὸν καταφυγόντας Αθηναίους
[13, 112]	ἀφίππευσαν εἰς τὰς Συρακούσας. (Καταλαβόντες	δὲ	τοὺς ἐν τοῖς νεωρίοις ἀγνοοῦντας
[13, 67]	πόλιν, συμμάχους αὐτοὺς ποιησάμενοι, πρὸς	δὲ	τοὺς ἐπὶ τοῖς βωμοῖς ὄντας
[13, 61]	ἀποπλεόντων ὡς ἐπὶ Μεσσήνην· (Διοκλῆς	δὲ	τοὺς ἰδίους στρατιώτας ἀναλαβὼν καὶ
[13, 81]	ἐντὸς τῶν τειχῶν. (Κατ' ἐκείνους	δὲ	τοὺς καιροὺς τήν τε πόλιν
[13, 72]	διατρίβων μετὰ τῆς δυνάμεως, πυνθανόμενος	δὲ	τοὺς κρατίστους τῶν Αθηναίων μετ'
[13, 65]	μὲν Λακεδαιμονίους οὐκ ἐδίωξαν, πρὸς	δὲ	τοὺς Μεγαρεῖς χαλεπῶς διακείμενοι παμπληθεῖς
[13, 48]	δὲ τῶν χιλίων ἐφυγάδευσαν· ἐποιήσαντο	δὲ	τοὺς μὲν δούλους ἐλευθέρους, τοὺς
[13, 60]	τειχῶν γονεῖς καὶ παῖδας, ἔτι	δὲ	τοὺς οἰκείους ἅπαντας, ἀφειδῶς ἐχρῶντο
[13, 86]	καὶ τῶν νεῶν τριάκοντα. Εἶχον	δὲ	τοὺς πάντας πεζοὺς μὲν πλείους
[13, 54]	δυνάμει παραπλεύσων ἐπὶ Συρακούσας· (παραλαβὼν	δὲ	τοὺς παρ' Αἰγεσταίων στρατιώτας καὶ
[13, 45]	ὁρῶν κατέφυγεν εἰς Δάρδανον. (Ἐκβιβάσας	δὲ	τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς φρουροῦντας
[13, 54]	τῇ πόλει τῆς ἐπωνυμίας. (Εἶχε	δὲ	τοὺς σύμπαντας Αννίβας, ὡς μὲν
[13, 99]	ἐμβόλοις τύπτων ἄπλους ἐποίει, τῶν	δὲ	τοὺς ταρσοὺς παρασύρων ἀχρήστους ἀπετέλει
[13, 78]	διεκώλυεν, ἃς μὲν τιτρώσκων, ὧν	δὲ	τοὺς ταρσοὺς παρασύρων. Τῶν μὲν
[13, 47]	ἐπὶ (τῶν) νήσων ἐποιήσατο. (Βουλόμενος	δὲ	τούς τε πολίτας καὶ συμμάχους
[13, 21]	πράξαντες ἀγνώμονες ἂν κληθεῖεν. (Δεῖ	δὲ	τοὺς τῆς ἡγεμονίας ἀντιποιουμένους, ὦ
[13, 95]	ἑξακοσίους, οὓς ἂν προαιρῆται. Λέγεται	δὲ	τοῦτο πρᾶξαι τὸν Διονύσιον ἀπομιμούμενον
[13, 38]	Ποστούμιον καὶ Γάιον Κορνήλιον, πρὸς	δὲ	τούτοις Γάιον Οὐαλέριον καὶ Καίσωνα
[13, 4]	Ιμεραῖοι δὲ καὶ Σελινούντιοι, πρὸς	δὲ	τούτοις Γελῷοι καὶ Καταναῖοι, συναγωνιεῖσθαι
[13, 114]	Ακραγαντίνους, ἔτι δ' Ιμεραίους, πρὸς	δὲ	τούτοις Γελῴους καὶ Καμαριναίους οἰκεῖν
[13, 12]	ἔτι δὲ χρημάτων εὐποροῦντας· πρὸς	δὲ	τούτοις, ἐὰν ἄνευ τῆς τοῦ
[13, 85]	πλείστους ἐλθεῖν εἰς Ακράγαντα· ἅμα	δὲ	τούτοις ἐμισθώθησαν καὶ οἱ πρότερον
[13, 74]	Κόνωνα, Λυσίαν, Διομέδοντα, Περικλέα, πρὸς	δὲ	τούτοις Ερασινίδην, Αριστοκράτην, Αρχέστρατον, Πρωτόμαχον,
[13, 12]	Σελινουντίων, ἔτι δὲ Γελῴων, πρὸς	δὲ	τούτοις Ιμεραίων καὶ Καμαριναίων, οἱ
[13, 2]	ὁπλῖται δὲ καὶ σφενδονῆται, πρὸς	δὲ	τούτοις ἱππεῖς καὶ τῶν συμμάχων
[13, 84]	συνηκολούθησε πλείω τῶν ὀκτακοσίων· πρὸς	δὲ	τούτοις οὐ μόνον οἱ κατ'
[13, 59]	πρὸς τὸ ζῆν ἅπαντα. ~Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις εἰς τὸν Ακράγαντα
[13, 11]	ὅπλα δὲ καὶ χρήματα, πρὸς	δὲ	τούτοις τὰ πρὸς πολιορκίαν ὄργανα
[13, 108]	καὶ συμμάχων ὄντες ἔρημοι, πρὸς	δὲ	τούτοις τὰ τείχη θεωροῦντες πίπτοντα
[13, 52]	κρατίστους, ἱππεῖς δ' ἑκατόν, πρὸς	δὲ	τούτοις τριάκοντα τριήρεις ἀπέστειλε τοῖς
[13, 68]	τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον. πρὸς	δὲ	τούτοις, ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι τούτου συναγωνιζομένου
[13, 93]	ὧν ἡ πόλις ἔταξε. (Διὰ	δὲ	τούτου τοῦ τρόπου τούς τ'
[13, 90]	γραφομένων ἦν ἐν Ακράγαντι. (Περὶ	δὲ	τούτου φιλοτιμότερον εἰπεῖν προήχθην, διότι
[13, 54]	Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς καιροὺς Αννίβας ὁ
[13, 38]	Οὐαλέριον καὶ Καίσωνα Φάβιον. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Αθηναῖοι τὴν
[13, 43]	Κορνήλιος καὶ Λεύκιος Φούριος. περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Αἰγεσταῖοι κατὰ
[13, 80]	Φούριος καὶ Γναῖος Πομπήιος. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Καρχηδόνιοι τοῖς
[13, 76]	Αἰμίλιον καὶ Γάιον Οὐαλέριον. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Κόνων ὁ
[13, 68]	ἐνίκα στάδιον Εὔβατος Κυρηναῖος. περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους οἱ τῶν
[13, 2]	Μάρκον Παπίριον, Μάρκον Σερουίλιον. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Αθηναῖοι ψηφισάμενοι τὸν πρὸς
[13, 34]	ἐνίκα στάδιον Εξαίνετος Ακραγαντῖνος. ἐπὶ	δὲ	τούτων Αθηναίων περὶ Σικελίαν ἐπταικότων
[13, 52]	τῶν ἰδίων ταλαιπωρία. (Οὐ μόνον	δὲ	τούτων ἕνεκα διαλυθῆναι σπεύδομεν, ἀλλὰ
[13, 9]	Κόιντος Φάβιος, Σπόριος Ναύτιος. (Ἐπὶ	δὲ	τούτων Λακεδαιμόνιοι μετὰ τῶν συμμάχων
[13, 74]	Αρχέστρατον, Πρωτόμαχον, Θρασύβουλον, Αριστογένην· ἐκ	δὲ	τούτων προκρίνας Κόνωνα ταχέως ἐξέπεμψε
[13, 7]	Αγρίππαν Μενήνιον, Σπούριον Οὐετούριον. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Συρακόσιοι πρέσβεις ἀποστείλαντες εἴς
[13, 54]	κατασεσιδηρωμένους προσήρεισε τοῖς τείχεσι· χωρὶς	δὲ	τούτων τοῖς τοξόταις καὶ σφενδονήταις
[13, 11]	τῶν πολεμίων ἀποκτείναντες, οὐκ ὀλίγους	δὲ	τραυματίας ποιήσαντες, πολλῶν ὅπλων ἐκυρίευσαν.
[13, 2]	πρὸς τὴν στρατείαν παρεσκευάζοντο. ᾑρημένοι	δὲ	τρεῖς στρατηγούς, Αλκιβιάδην, Νικίαν, Λάμαχον,
[13, 78]	σκάφη διεσώθησαν εἰς Μιτυλήνην. (Καλλικρατίδας	δὲ	τριάκοντα νεῶν κυριεύσας τὸ μὲν
[13, 11]	καὶ Μεσσαπίων προσειληφότες συμμαχίαν. (Ἦγον	δὲ	τριήρεις πλείους τῶν ὀγδοήκοντα, στρατιωτῶν
[13, 74]	εἰς Αθήνας ἐπάνοδον ἀπέγνω, μετὰ	δὲ	τριήρους μιᾶς εἰς Πακτύην τῆς
[13, 50]	Αλκιβιάδης, τοῦ δὲ Θηραμένης, τοῦ	δὲ	τρίτου Θρασύβουλος. Αλκιβιάδης μὲν οὖν
[13, 51]	τὴν μὲν πόλιν παρέλαβον, δύο	δὲ	τρόπαια κατέστησαν ἀφ' ἑκατέρας νίκης,
[13, 107]	σπάνιν ἐνέπεσον ἁπάντων μέν, μάλιστα	δὲ	τροφῆς διὰ τὸ ταύτην ἀεὶ
[13, 87]	παντελῶς ὄντα νεώτερον, ἀφεθῆναι· βλασφημίας	δὲ	τυγχάνειν καὶ τὸν Λακεδαιμόνιον Δέξιππον,
[13, 108]	τοῦ θεοῦ χρησμὸν ἀνέθηκαν, οἱ	δὲ	Τύριοι καθ' ὃν καιρὸν ὕστερον
[13, 12]	συγκατέθεντο περὶ τῆς ἀναγωγῆς, οἱ	δὲ	τῷ Νικίᾳ τὴν αὐτὴν γνώμην
[13, 11]	Αθηνῶν μετὰ δυνάμεως πολλῆς, ἐν	δὲ	τῷ παράπλῳ παρὰ Θουρίων καὶ
[13, 101]	νίκῃ τοὺς στρατηγοὺς ἐπῄνουν, ἐπὶ	δὲ	τῷ περιιδεῖν ἀτάφους τοὺς ὑπὲρ
[13, 82]	καὶ τῷ κάλλει διαφερούσαις, ἐν	δὲ	τῷ πρὸς δυσμὰς τὴν ἅλωσιν
[13, 27]	παιδευτήριον παρεχομένοις πᾶσιν ἀνθρώποις· ὅσοι	δὲ	τῶν ἁγνοτάτων μυστηρίων μετειλήφατε, σώσατε
[13, 74]	περὶ τὴν Κύμην ἡμαρτημένα, ὁ	δὲ	τῶν Αθηναίων δῆμος ὑφορώμενος τὴν
[13, 50]	ἑαυτοὺς κατεστρατηγημένους, περίφοβοι καθειστήκεισαν. Τέλος	δὲ	τῶν Αθηναίων πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ
[13, 18]	τὰ στενόπορα τῶν ὁδῶν· οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ διελόμενοι τοὺς
[13, 6]	φυγεῖν ἠνάγκασαν τοὺς Συρακοσίους. (Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ θεωροῦντες τοὺς
[13, 105]	εἰς τὴν ἀρχαίαν εὔνοιαν. Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοί, νομίσαντες τῶν
[13, 100]	τὴν δύναμιν ἀποβαλεῖν ἅπασαν. (Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ πλεύσαντες εἰς
[13, 105]	Λαμψακηνοῖς ἀπέδωκε τὴν πόλιν. ~Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ πυθόμενοι τοὺς
[13, 51]	τὸ τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον· οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ τῶν τε
[13, 8]	καὶ τὰς Επιπολὰς ἐπολιόρκει. ἐξελθόντων	δὲ	τῶν Αθηναίων συνῆψαν μάχην οἱ
[13, 44]	πᾶσαν τὴν χώραν ἐσκεδάσθησαν. (Οἱ	δὲ	τῶν Αἰγεσταίων στρατηγοὶ παρατηρήσαντες αὐτοὺς
[13, 21]	δήμου πολλαπλασίαν εἰλήφατε τιμωρίαν, παρὰ	δὲ	τῶν αἰχμαλώτων ἱκανὴν ἔχετε κόλασιν;
[13, 83]	τε καὶ χρυσαῖς χρώμενοι. ~Ἦν	δὲ	τῶν Ακραγαντίνων σχεδὸν πλουσιώτατος κατ'
[13, 25]	παθόντων τὴν χάριν ἕξομεν, παρὰ	δὲ	τῶν ἄλλων ἁπάντων τὴν εὐδοξίαν.
[13, 61]	γυναικῶν τε καὶ παίδων, ἔτι	δὲ	τῶν ἄλλων σωμάτων, (καὶ) ἐπὶ
[13, 69]	καταλαβόμενος Γαύριον φρούριον ἐτείχισεν. Ἐξελθόντων	δὲ	τῶν Ανδρίων πανδημεὶ μετὰ τῶν
[13, 17]	τῶν ἀγώνων αἰσχρῶς ἐγκαταλείπουσιν. (Τοιαῦτα	δὲ	τῶν ἀπὸ τῆς γῆς στρατιωτῶν
[13, 47]	δήμῳ τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησε, παρὰ	δὲ	τῶν ἁψαμένων τῆς ὀλιγαρχίας χρημάτων
[13, 47]	τὴν Εὔβοιαν τῇ Βοιωτίᾳ. (Συγκαταθεμένων	δὲ	τῶν Βοιωτῶν διὰ τὸ κἀκείνοις
[13, 108]	ποταμὸν τῇ πόλει κατεστρατοπέδευσεν. (Ἐχόντων	δὲ	τῶν Γελῴων ἐκτὸς τῆς πόλεως
[13, 57]	τῶν σαυνίων ἀναπείροντες ἔφερον. Ὅσας	δὲ	τῶν γυναικῶν μετὰ τέκνων εἰς
[13, 30]	τῶν αἰσχίστων οὐκ ἐβουλεύσαντο, τί	δὲ	τῶν δεινοτάτων οὐκ ἔπραξαν; Πλεονεξίας
[13, 80]	μετὰ τῶν Σικελιωτῶν ταχθησομένους. (Τέλος	δὲ	τῶν δυνάμεων ἀθροισθεισῶν εἰς Καρχηδόνα
[13, 51]	μετ' Αλκιβιάδου κινδυνεύσασι βοηθῆσαι. συνδραμουσῶν	δὲ	τῶν δυνάμεων εἰς ἕνα τόπον,
[13, 66]	ἑβδομήκοντα, στρατιώτας δὲ πεντακισχιλίους. Ἀθροισθεισῶν	δὲ	τῶν δυνάμεων εἰς ἕνα τόπον
[13, 66]	περὶ Θηραμένην εἰς Βυζάντιον. (Ἀθροισθεισῶν	δὲ	τῶν δυνάμεων, οὗτοι μὲν τὰ
[13, 86]	ὁδὸν Καμαριναίους καὶ Γελῴους· ἔτι	δὲ	τῶν ἐκ τῆς μεσογείου μεταπεμψάμενοί
[13, 73]	ἀπῆγεν ἐπὶ τὰς ναῦς· (Ἐκβοηθησάντων	δὲ	τῶν ἐκ τῆς πόλεως πανδημεὶ
[13, 85]	ἐν εἰρήνῃ μένοντας· οὐ προσδεξαμένων	δὲ	τῶν ἐν τῇ πόλει τοὺς
[13, 86]	κατασκευάζειν μέχρι τῶν τειχῶν. Ταχὺ	δὲ	τῶν ἔργων διὰ τὴν πολυχειρίαν
[13, 64]	καρτερὰν συνέβη μάχην συστῆναι· πανδημεὶ	δὲ	τῶν Εφεσίων ἀγωνισαμένων τετρακόσιοι μὲν
[13, 61]	οἴκου τὴν πορείαν ποιούμενος. Πολλοὶ	δὲ	τῶν Ιμεραίων μετὰ τέκνων καὶ
[13, 18]	τοὺς ἐπικαιροτάτους τόπους προκαταληψομένους. (Ποιησάντων	δὲ	τῶν ἱππέων τὸ προσταχθὲν ἤδη
[13, 94]	κατὰ τῶν στρατηγῶν παρώξυνε. (Τέλος	δὲ	τῶν καθημένων τινὲς ἀνεβόησαν στρατηγὸν
[13, 56]	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἠμύνοντο. (Βιαζομένων	δὲ	τῶν Καρχηδονίων, τὰ πλήθη τῶν
[13, 97]	λῦσαι τὴν Μιτυλήνης πολιορκίαν. (Ὁ	δὲ	τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος Καλλικρατίδας πυθόμενος
[13, 13]	ἀπέπλευσαν εἰς τὴν πόλιν. ἀπώλοντο	δὲ	τῶν μὲν Συρακοσίων ὀλίγοι, τῶν
[13, 51]	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην. (Περὶ	δὲ	τῶν νεῶν ἡρωικὴν συστησάμενος μάχην,
[13, 94]	παρῆν εἰς τὴν πόλιν. Συνδραμόντων	δὲ	τῶν ὄχλων ἐπ' αὐτὸν καὶ
[13, 16]	τὸ πλῆθος τῶν βελῶν. (Ἁπλῶς	δὲ	τῶν παραγγελλομένων οὐδεὶς οὐδὲν ἤκουε,
[13, 27]	τῆς εἰς Σικελίαν στρατείας, ἀεὶ	δὲ	τῶν παρεπιδημούντων Συρακοσίων φροντίζων καὶ
[13, 50]	ἀπὸ τῆς γῆς ἐπειρᾶτο. (Παραβοηθούντων	δὲ	τῶν πεζῶν ἀπὸ τῆς γῆς
[13, 105]	εἰς ναυμαχίαν προεκαλοῦντο. Οὐκ ἀνταναγομένων	δὲ	τῶν Πελοποννησίων, οἱ μὲν Αθηναῖοι
[13, 78]	πρὸς τὴν γῆν ἐβιάσαντο. Ἐπικειμένων	δὲ	τῶν Πελοποννησίων πάσαις ταῖς ναυσίν,
[13, 43]	τὴν πόλιν αὐτοῖς ἐγχειρίζοντες. (Καταπλευσάντων	δὲ	τῶν πεμφθέντων, καὶ τῇ γερουσίᾳ
[13, 59]	οἴχεσθαι προσκόψαντας τοῖς ἐνοικοῦσιν. (Ὅμως	δὲ	τῶν πεφευγότων Εμπεδίωνα πρεσβευτὴν ἀποστειλάντων,
[13, 95]	νενικῆσθαι στρατηγοῦντος Γέλωνος αὐτοκράτορος. ~Ταχὺ	δὲ	τῶν πολλῶν, ὥσπερ εἰώθασιν, ἐπὶ
[13, 12]	συμμάχοις καὶ βοηθεῖν ἀξιοῦντα. ~Αθηναῖοι	δέ,	τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐπὶ τὸ
[13, 7]	Αἰγέστης τριακοσίων μὲν ἱππέων, παρὰ	δὲ	τῶν Σικελῶν ἱππέων διακοσίων πεντήκοντα,
[13, 4]	συναγωνιεῖσθαι τοῖς Συρακοσίοις ἐπηγγείλαντο. Αἱ	δὲ	τῶν Σικελῶν πόλεις τῇ μὲν
[13, 18]	ὁδοὺς ἁπάσας προκαταλαβέσθαι. (Οὐ πειθομένων	δὲ	τῶν στρατηγῶν διὰ τὸ πολλοὺς
[13, 114]	αὐτῶν τε τῶν Καρχηδονίων, ἔτι	δὲ	τῶν συμμάχων διεφθάρησαν. (Ἡμεῖς δὲ
[13, 8]	περιλειφθέντες διεσώθησαν εἰς Συρακούσας. (Ἐλθόντων	δὲ	τῶν συμμάχων οἱ Συρακόσιοι βουλόμενοι
[13, 112]	μεσογείου τὴν πορείαν ἐποιήσαντο, οἱ	δὲ	τῶν Συρακοσίων ἱππεῖς τὸ μὲν
[13, 13]	τὸν Δάσκωνα μὲν καλούμενον, ὑπὸ	δὲ	τῶν Συρακοσίων κατεχόμενον. (Κατακλεισθεὶς δ'
[13, 17]	μὲν νεῶν ἀπολομένων ἑξήκοντα, παρὰ	δὲ	τῶν Συρακοσίων ὀκτὼ μὲν τελέως
[13, 9]	βοηθήσειν τοῖς φεύγουσιν ἤλπιζον. (Οἱ	δὲ	τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ προϊδόμενοι τὸ
[13, 87]	ἄλλων οὐκ ἐλάττους τετρακισμυρίων. Ἤδη	δὲ	τῶν Συρακοσίων τὸν Ιμέραν ποταμὸν
[13, 10]	μὴ μεγάλοις ἐλαττώμασι περιπίπτειν· αἱ	δὲ	τῶν Συρακοσίων τὸν περὶ τὴν
[13, 73]	Λακεδαιμόνιοι πρὸς μάχην ὥρμησαν, ἀπὸ	δὲ	τῶν τειχῶν πολλοῦ πλήθους βελῶν
[13, 60]	ἀγεννῶς, καθάπερ τοὺς Σελινουντίους, ἐπὶ	δὲ	τῶν τειχῶν φύλακας κατέταττον, τοὺς
[13, 2]	δὲ καὶ τῶν ἱππαγωγῶν, ἔτι	δὲ	τῶν τὸν σῖτον καὶ τὴν
[13, 15]	τὰς τριήρεις τῶν Αθηναίων. ἕκαστον	δὲ	τῶν τριηράρχων ἐξ ὀνόματος προσφωνῶν
[13, 106]	τὰς ἄλλας ναῦς κατεδίωξεν. (Οὔπω	δὲ	τῶν τριήρων τοῖς Αθηναίοις πεπληρωμένων
[13, 24]	κατέδειξαν οὐ διὰ λίθων, διὰ	δὲ	τῶν τυχόντων ξύλων ἱστάναι τὰ
[13, 48]	συνελάμβανον, οὓς δ' ἐφόνευον, πλείους	δὲ	τῶν χιλίων ἐφυγάδευσαν· ἐποιήσαντο δὲ
[13, 93]	δ' οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσεν, ἐκ	δὲ	τῶν χρημάτων τούτων τοῖς μὲν
[13, 52]	τῶν μισθῶν προθύμως στρατεύονται, οἱ	δὲ	ὑμέτεροι, τὰς εἰσφορὰς ἀπὸ τῶν
[13, 29]	ὑπὲρ ὑμῶν ἑλέσθαι θάνατον, ὑμᾶς	δὲ	ὑπὲρ ἐκείνων μηδὲ παρὰ τῶν
[13, 102]	κυρωθέντα συνενέγκαι τῇ πόλει· τὰς	δὲ	ὑπὲρ τῆς νίκης εὐχὰς ἐπειδήπερ
[13, 100]	οὔτε τοὺς τετελευτηκότας ἀνείλαντο, βιασθέντες	δὲ	ὑπὸ τῶν πνευμάτων εἰς Αργινούσας
[13, 82]	τὸ δὲ πλάτος ἑξήκοντα, τὸ	δὲ	ὕψος ἑκατὸν εἴκοσι χωρὶς τοῦ
[13, 84]	γάμον συμπροέπεμψαν τὴν νύμφην. (Περιττότατον	δέ	φασι γενέσθαι τὸ περὶ τὴν
[13, 83]	εἰς τοὺς πίθους γίνεσθαι. (Γεγονέναι	δέ	φασι τὸν Τελλίαν τὸ μὲν
[13, 22]	ἀμύνονται διὰ τὸ μῖσος, τοὺς	δὲ	φιλανθρώπως ἀφηγουμένους βεβαίως ἀγαπῶντες ἀεὶ
[13, 75]	ἀτάφους, προσκόψαι τοῖς πλήθεσιν, αὐτὸς	δὲ	φιλανθρώπως τούτοις προσενεχθεὶς ἐπαγάγοι τὸ
[13, 79]	μὴ λιπεῖν τὴν τάξιν. Κατεχούσης	δὲ	φιλοτιμίας ἀνυπερβλήτου τὰ στρατόπεδα πολὺς
[13, 104]	πρὸς Φαρνάβαζον τὸν σατράπην· οὗτος	δὲ	φιλοφρόνως αὐτοὺς δεξάμενος, καὶ στατῆρα
[13, 59]	ἐντὸς τοῦ τείχους παρεισπεσεῖν, τῶν	δὲ	φοβουμένων μὴ ταὐτὰ πάθωσι τοῖς
[13, 54]	μὲν ἑξήκοντα ναῦς ἐπλήρωσε, τὰ	δὲ	φορτηγὰ πλοῖα περὶ χίλια πεντακόσια
[13, 52]	ἔχειν ἃς ἑκάτεροι κρατοῦμεν, τὰ	δὲ	φρούρια τὰ παρ' ἀλλήλοις καταλῦσαι,
[13, 104]	ἐπιλέξαντες τοὺς εὐπορωτάτους ἀνεῖλον. (Οἱ	δὲ	χαριέστατοι τῶν τὰ τοῦ δήμου
[13, 62]	τῶν εὐημερημάτων γεγενημένοι, οὐκ ἀξίας	δὲ	χάριτας εἰληφότες τῶν πεπραγμένων· (Ὁ
[13, 109]	ἀνέγραψε, πεζοὺς μὲν τρισμυρίους, ἱππεῖς	δὲ	χιλίους, ναῦς δὲ καταφράκτους πεντήκοντα.
[13, 2]	μὲν ἰδίας τριήρεις κατεσκεύασαν, τινὲς	δὲ	χρήματα δώσειν εἰς τὰς τροφὰς
[13, 12]	καὶ τριήρων καὶ στρατιωτῶν, ἔτι	δὲ	χρημάτων εὐποροῦντας· πρὸς δὲ τούτοις,
[13, 51]	τηλικαύτης βοηθείας παραγεγενημένης. (Ἑπὶ πολὺν	δὲ	χρόνον καρτερᾶς μάχης γενομένης, τὸ
[13, 65]	προσέταξαν παραβοηθεῖν τοῖς συμμάχοις. Οὗτος	δὲ	χρόνον μέν τινα περὶ τὴν
[13, 56]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους. Ὲπὶ πολὺν	δὲ	χρόνον οἱ Καρχηδόνιοι κακῶς ἀπήλλαττον,
[13, 17]	ἀδελφῶν οἰκτρὰν καταστροφήν. ~Ἐπὶ πολὺν	δὲ	χρόνον πολλῶν ἀπολλυμένων ἡ μάχη
[13, 9]	καὶ Αλκιβιάδου τοῦ Αθηναίου. Καταλαβόμενοι	δὲ	χωρίον ὀχυρὸν Δεκέλειαν φρούριον ἐποίησαν
[13, 11]	τριήρεις πλείους τῶν ὀγδοήκοντα, στρατιωτῶν	δὲ	χωρὶς τῶν ἐν τοῖς πληρώμασι
[13, 96]	τοὺς χρημάτων μὲν ἐνδεεῖς, τῇ	δὲ	ψυχῇ θρασεῖς ἐπιλέξας, ὑπὲρ τοὺς
[13, 32]	ἐπάγειν τῇ πατρίδι κίνδυνον. ὑμεῖς	δέ,	ὦ ἄνδρες Συρακόσιοι, τούτους ἀφέντες,
[13, 112]	προσποιηθῆναι τοὺς Φοίνικας ἀποδιδράσκειν, νυνὶ	δὲ	ὡς ἀληθῶς ἀποδεδρακέναι τοὺς Συρακοσίους.
[13, 67]	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην. ~Οὗτοι	δὲ	ὡς λύσοντες τὴν πολιορκίαν καὶ
[13, 26]	παρὰ πρώτων ἡμῶν τυγχάνουσι κατηγορίας,	μηδὲ	αὐτοὶ πράξωμεν τὰ αὐτὰ τοῖς
[13, 15]	τῆς πατρίδος τὴν περιβόητον δόξαν,	μηδὲ	αὑτοὺς ἀνδραπόδων τρόπον παραδοῦναι τοῖς
[13, 29]	θάνατον, ὑμᾶς δὲ ὑπὲρ ἐκείνων	μηδὲ	παρὰ τῶν πολεμιωτάτων λαβεῖν τιμωρίαν,
[13, 21]	οὔτ' ἀνὴρ οὐθεὶς ἐπανῆλθεν, ὥστε	μηδὲ	τὸν ἀγγελοῦντα αὐτοῖς τὴν συμφορὰν
[13, 27]	δ' ὁμολογουμένως φιλανθρωπότατον Αθηναίων γεγενημένον	μηδὲ	τοῦ κοινοῦ τυχεῖν ἐλέου. (Διόπερ
[13, 24]	μὴ μέγα φρόνει, γνῶθι σαυτόν,	ἰδὲ	τὴν τύχην ἁπάντων οὖσαν κυρίαν.
[13, 97]	τῆς ἡγεμονίας ἐκείνην τὴν ἡμέραν,	εἶδε	κατὰ τὴν νύκτα τοιαύτην ὄψιν·
[13, 52]	ἡγεμονίαν ὁμολογουμένως ἔχομεν· οὐδὲ γὰρ	οἶδε	τὸ φυγεῖν πεζὸς Σπαρτιάτης· ὑμεῖς
[13, 90]	ἀποκατέστησε τὸν ταῦρον, ὃς καὶ	τῶνδε	τῶν ἱστοριῶν γραφομένων ἦν ἐν
[13, 102]	πάθους μηδ' ἡντινοῦν ποιεῖσθαι μνείαν,	ὑπὲρδὲ	τῆς ἀδικούσης πόλεως ἀξιοῦν τὰς
[13, 114]	τοῦ Διονυσίου τὴν εἰρήνην ἐπὶ	τοῖσδε	ἔθεντο· Καρχηδονίων εἶναι μετὰ τῶν
[13, 109]	πόλεως, κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὴν θάλατταν.	(Ἔσπευδε	γὰρ μὴ διασπᾶν τὴν στρατιάν,
[13, 80]	στρατηγὸς ἐξέπλευσε μετὰ νεῶν πεντήκοντα·	ἔσπευδε	γὰρ τοὺς μὲν Συρακοσίους κωλῦσαι
[13, 43]	τῶν προγόνων ἀτιμίας διορθώσασθαι βουλόμενος,	ἔσπευδε	δι' ἑαυτοῦ τι κατασκευάσαι χρήσιμον
[13, 48]	Λακεδαιμονίων, ὁ δὲ δημοτικὸς ὄχλος	ἔσπευδε	τοῖς Αθηναίοις συμμαχεῖν. (Καὶ γὰρ
[13, 17]	ἡ μάχη τέλος οὐκ ἐλάμβανεν·	οὐδὲ	γὰρ οἱ θλιβόμενοι πρὸς τὴν
[13, 52]	κατὰ γῆν ἡγεμονίαν ὁμολογουμένως ἔχομεν·	οὐδὲ	γὰρ οἶδε τὸ φυγεῖν πεζὸς
[13, 92]	πράγμασι συμψήφους ἔλαβε τοὺς Συρακοσίους·	οὐδὲ	γὰρ τῶν συναρχόντων οὐδεὶς ἐτόλμα
[13, 48]	πόλει τοιοῦτοι πολιτῶν φόνοι συνετελέσθησαν	οὐδὲ	μείζων ἔρις καὶ φιλονεικία πρὸς
[13, 54]	ὡς οὐ πάρεστιν ἐκείνοις πολεμήσων	οὐδὲ	ναυτικῇ δυνάμει παραπλεύσων ἐπὶ Συρακούσας·
[13, 37]	διειλήφεισαν· οὐκέτι γὰρ τοὺς Αθηναίους	οὐδὲ	τὸν ἐλάχιστον χρόνον οὐδεὶς ἤλπιζε
[13, 30]	δήμους πρὸς Αττικὴν ὀργὴν ἐπταικότας	οὐδὲ	τοὺς κηδεύσοντας ἔχειν τὰ τῶν
[13, 30]	προλαμβάνοντας τὴν τύχην καταψηφίζεσθαι τιμωρίαν·	οὐδὲ	τοῦτο παραλελοίπασι. πρὸ τοῦ γὰρ
[13, 47]	ἀναχθεὶς τάς τε πεπονηκυίας ναῦς	ἐπεσκεύαζε	καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους διεπέμψατο περὶ
[13, 54]	(Ἐν τούτοις τήν τε δύναμιν	διεκόμιζε	καὶ τὰ πρὸς τὰς πολιορκίας
[13, 76]	ἐξηρτύετο καὶ τὰς παρὰτῶν συμμάχων	ἤθροιζε,	σπεύδων ἐφάμιλλον κατασκευάσαι τὸν στόλον
[13, 7]	ἔτι δὲ Σελινουντίων καὶ Σικανῶν	ἤθροιζε	στρατιώτας. Συναγαγὼν δὲ τοὺς ἅπαντας
[13, 75]	Συρακόσιοι, τὰ τῶν τετελευτηκότων ὀστᾶ	συνήθροιζε,	παρασκευάσας δ' ἁμάξας πολυτελῶς κεκοσμημένας,
[13, 95]	ὑπάρχον φυγάδων καὶ ξένων ἀνθρώπων.	Ἤλπιζε	γὰρ τούτους συναγωνιστὰς ἕξειν, ἐπιθυμοῦντας
[13, 112]	παραδοξότερον ἐκείνων ποιήσαιτο τὴν ἄφιξιν,	ἤλπιζε	ῥᾳδίως κρατήσειν τῆς ἐπιβολῆς· ὅπερ
[13, 106]	ἐκλιπόντες ἔφυγον, ὅπου ποθ' ἕκαστος	ἤλπιζε	σωθήσεσθαι. (Τῶν μὲν οὖν τριήρων
[13, 37]	οὐδὲ τὸν ἐλάχιστον χρόνον οὐδεὶς	ἤλπιζε	τοιαῦτα ὑποστήσεσθαι. Οὐ μὴν τὰ
[13, 103]	καταβληθεὶς εἰς τὴν δημοσίαν φυλακὴν	ἔλαθε	μετά τινων διορύξας τὸ δεσμωτήριον
[13, 72]	δ' ἐγγὺς ἐγενήθη τῆς πόλεως,	ἔλαθε	ταῖς προφυλακαῖς ἐγγίσας, καὶ ῥᾳδίως
[13, 93]	μὲν δισχιλίων, ἱππέων δὲ τετρακοσίων,	ἦλθε	συντόμως εἰς τὴν πόλιν τῶν
[13, 66]	δ' ὁ τῆς πόλεως ἐπιστάτης	ἀπῆλθε	πρὸς Φαρνάβαζον, ὅπως λάβῃ χρήματα,
[13, 108]	καὶ τὰ περιττοτέρως εἰργασμένα περιέκοψεν·	αὐτόθε	δ' ἀναλαβὼν ἅπασαν τὴν δύναμιν
[13, 29]	σωτηρίαν τῆς ἐκείνων τιμῆς; (Κοσμεῖν	ἐψηφίσασθε	δημοσίᾳ τοὺς τάφους τῶν μετηλλαχότων·
[13, 30]	τὰς πόλεις ἄρδην ἀνῄρηκεν. Ἤδη	λογίζεσθε,	τί ἂν ἔπραξαν, εἰ τὴν
[13, 25]	τῆς φιλίας ποιήσεσθε; Μὴ γὰρ	οἴεσθε	τὸν τῶν Αθηναίων δῆμον τελέως
[13, 29]	μὴ νὴ Δία πολιτογραφήσαντες αὐτοὺς	βούλεσθε	καταλιπεῖν ἔμψυχα τρόπαια τῶν μετηλλαχότων.
[13, 24]	μὲν αἰώνιον ἵστασθαι τὴν διαφορὰν	βούλεσθε,	μάθετε τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ὑπερφρονοῦντες·
[13, 25]	ἐπταικότας φιλανθρωπίαν ἀφορμὴν τῆς φιλίας	ποιήσεσθε;	Μὴ γὰρ οἴεσθε τὸν τῶν
[13, 32]	αἰχμαλώτους ἀφέντες φιλίαν συνάπτησθε, προδόται	φανήσεσθε	τῶν συμμαχησάντων, καὶ τοὺς κοινοὺς
[13, 25]	~Εἰ δ' ὅπερ εἰκός ἐστι,	παύσεσθε	πολεμοῦντες, τίνα καλλίω καιρὸν εὑρήσετε
[13, 31]	ὧν ἐξηπάτησαν, ὑμεῖς δὲ δικαίως	μετελεύσεσθε	τὸ πλῆθος ὑπὲρ ὧν ἠδίκησθε.
[13, 32]	κόλασιν, ἐὰν ὑμῖν δοκῇ, προσηκόντως	διαλύσεσθε	τὴν ἔχθραν. Οὐ γὰρ δίκαιον,
[13, 31]	μετελεύσεσθε τὸ πλῆθος ὑπὲρ ὧν	ἠδίκησθε.	καθόλου δ' εἰ μὲν ἐπιστάμενοι
[13, 32]	ἐὰν τοὺς αἰχμαλώτους ἀφέντες φιλίαν	συνάπτησθε,	προδόται φανήσεσθε τῶν συμμαχησάντων, καὶ
[13, 28]	κατασκαφῇ τῆς πατρίδος ὑμῶν παραγεγενημένους	ἀνεῖσθε	τοῖς θυμοῖς, τί χρὴ νῦν
[13, 26]	ζωῆς εἰς ἥμερον καὶ δικαίαν	ἐλήλυθε	συμβίωσιν· οὗτοι πρῶτοι τοὺς καταφυγόντας
[13, 91]	ὑπὲρ αὐτοῦ, τὸ λοιπὸν θαρρήσας	ἀνέσειε	τὰ πλήθη, καὶ τὴν ἐκκλησίαν
[13, 28]	Σπαρτιάτην. Καὶ πρῶτον ἄν τις	ἐπιζητήσειε,	πῶς Νικόλαος ἐλεῆσαί φησι τοὺς
[13, 35]	Διοκλῆς. Τοσοῦτο γὰρ τῶν ἄλλων	διήνεγκε	συνέσει καὶ δόξῃ, ὥστε τῆς
[13, 75]	καὶ πορευθεὶς διὰ τῆς Γελῴας	ἧκε	νυκτὸς ἐπὶ τὸν συντεταγμένον τόπον.
[13, 66]	κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ διὰ τάχους	ἧκε	πρὸς τοὺς περὶ Θηραμένην εἰς
[13, 30]	ὃν καθ' ἑτέρων νόμον τις	ἔθηκε,	τούτῳ χρώμενον μὴ ἀγανακτεῖν. (Καὶ
[13, 52]	Λάκωσι μὲν ὁ πόλεμος πολλοὺς	συνέθηκε	συμμάχους, Αθηναίων δὲ τοσούτους ἀφείλατο
[13, 37]	συμμαχίαν, ἔπεισεν ἀποστῆναι τῆς πράξεως·	ἐδίδασκε	γὰρ ὡς οὐ συμφέρει τῷ
[13, 92]	τὴν ἐπιβουλήν, ἐπῄνει καὶ μόγις	ἔφασκε	τὴν πόλιν προστάτην εὑρηκέναι βέβαιον.
[13, 87]	ἧτταν. Καὶ γὰρ τοὺς Ιμεραίους	ἐγίνωσκε	παρὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν τοῖς
[13, 2]	τῆς βουλῆς, πῶς νυκτὸς οὔσης	ἐπεγίνωσκε	τὰς ὄψεις, ἔφησε πρὸς τὸ
[13, 52]	τοσούτους ἀφείλατο ὅσους τοῖς πολεμίοις	ἔδωκε·	καὶ ἡμῖν μὲν ὁ πλουσιώτατος
[13, 96]	καταπολεμήσαντος Αθηναίους, καὶ τὴν ἀδελφὴν	ἔδωκε	Πολυξένῳ τῆς Ερμοκράτους γυναικὸς ἀδελφῷ·
[13, 84]	καὶ τοῖς ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων	ἔδωκε	σχίδακας καὶ κληματίδας, παραγγείλας, ὅταν
[13, 104]	δὲ κτήσεις ἁρπάσας τοῖς Λαμψακηνοῖς	ἀπέδωκε	τὴν πόλιν. ~Οἱ δὲ τῶν
[13, 76]	διήρπασε, τῶν δ' ἀνδρῶν φεισάμενος	ἀπέδωκε	τοῖς Μηθυμναίοις τὴν πόλιν. (Τούτων
[13, 93]	τὴν πόλιν, ὧν ἡγεῖτο Δέξιππος,	ἀπέδωκε	τοὺς ὀφειλομένους μισθούς· τοῖς δὲ
[13, 74]	ἀπηνέγκατο καὶ τοὺς ἵππους οὐκ	ἀπέδωκε	τῷ πιστεύσαντι. (Ταῦτα δὴ πάντα
[13, 98]	αὐτὸς ἔχων, τὸ δ' εὐώνυμον	παρέδωκε	Βοιωτοῖς, ὧν Θρασώνδας ὁ Θηβαῖος
[13, 104]	ὑφ' αὑτὸν πόλεων τὴν ἐπιστασίαν	παρέδωκε	καὶ τοὺς φόρους τούτῳ τελεῖν
[13, 113]	τοὺς δ' ἐκ τῆς πόλεως	ἐξέβαλε.	Τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος τῶν
[13, 99]	δυναμένων αὐτῶν ἀνακρούσασθαι, Περικλῆς μὲν	ἐπέβαλε	τῇ τοῦ Καλλικρατίδα νηὶ σιδηρᾶν
[13, 76]	πλεύσας εἰς Λέσβον, τῇ Μηθύμνῃ	προσέβαλε	μετὰ τῆς δυνάμεως παρ' Αθηναίων
[13, 8]	ὁ Γύλιππος μετὰ τῶν Συρακοσίων	προσέβαλε	τῇ παρεμβολῇ τῶν πολεμίων, καὶ
[13, 56]	διελθούσης ἅμα ἡμέρᾳ πανταχόθεν μὲν	προσέβαλε,	τὸ δὲ κατὰ τὴν πόλιν
[13, 56]	τείχους καὶ τὸ συνάπτον τούτῳ	κατέβαλε	ταῖς μηχαναῖς. (Ἀνακαθάρας δὲ τὸν
[13, 49]	στρατιᾶς, μεθ' οὗ πολιορκήσας Μίνδαρος	εἷλε	τὴν Κύζικον κατὰ κράτος. (Οἱ
[13, 106]	Αθηναίους στρατεύσας τὴν μὲν πόλιν	εἷλε,	τοὺς δ' Αθηναίους ὑποσπόνδους ἀφῆκεν.
[13, 109]	τοῖς δ' ἐν ταῖς ναυσὶ	παρήγγειλε	πρὸς τὴν τῶν Ιταλιωτῶν ἔφοδον
[13, 95]	κυριεύσειν τῆς τυραννίδος. Εὐθὺς οὖν	παρήγγειλε	τοὺς ἐν ἡλικίᾳ πάντας ἕως
[13, 22]	ἀεὶ συναύξουσι τὴν ἡγεμονίαν. Τί	καθεῖλε	τὴν Μήδων ἀρχήν; Ἡ πρὸς
[13, 54]	πόλιν παραγενηθεὶς εἰς δύο μέρη	διεῖλε	τὴν δύναμιν· περιστρατοπεδεύσας δ' αὐτὴν
[13, 113]	πόλιν τούς τε σποράδην ἐκβοηθοῦντας	ἀνεῖλε,	καὶ τῶν ἀλλοτρίως διακειμένων ἐπῄει
[13, 63]	πόλεως μάχῃ κρατήσας πολλοὺς μὲν	ἀνεῖλε,	τοὺς δ' ἄλλους συνεδίωξεν ἐντὸς
[13, 72]	διὰ τὸ παράδοξον, ὀλίγους μὲν	ἀνεῖλε,	τοὺς δ' ἄλλους συνεδίωξεν ἐντὸς
[13, 63]	πόλεως εἰς πεντακοσίους μὲν αὐτῶν	ἀνεῖλε,	τοὺς δ' ἄλλους συνέκλεισεν ἐντὸς
[13, 51]	πάντων αὐτὸς κινδυνεύων, πολλοὺς μὲν	ἀνεῖλε	τῶν ἀντιτεταγμένων, τὸ δὲ τελευταῖον
[13, 111]	τοῖς πολεμίοις, πρὸς τὴν ἑσπέραν	ἀπέστειλε	κήρυκα περὶ τῆς εἰς αὔριον
[13, 43]	παραχωρήσει τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας, πρέσβεις	ἀπέστειλε	μετὰ τῶν Αἰγεσταίων πρὸς Συρακοσίους,
[13, 51]	Σπαρτιάτην μετὰ μέρους τῶν Πελοποννησίων	ἀπέστειλε	πρὸς τοὺς περὶ Θρασύβουλον· συναπέστειλε
[13, 5]	δεινῶς ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν παροξυνθείς,	ἀπέστειλε	τὴν Σαλαμινίαν ναῦν εἰς Σικελίαν,
[13, 18]	μάχης κατακόπους ὑπάρχειν τοῖς σώμασιν,	ἀπέστειλέ	τινας τῶν ἱππέων ἐπὶ τὴν
[13, 52]	πρὸς δὲ τούτοις τριάκοντα τριήρεις	ἀπέστειλε	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην, ὅπως
[13, 38]	τινων, ὅτι πεισθεὶς Αλκιβιάδῃ πάλιν	ἀπέστειλε	τὸν στόλον εἰς Φοινίκην, τὰς
[13, 51]	ἀπέστειλε πρὸς τοὺς περὶ Θρασύβουλον·	συναπέστειλε	δ' αὐτῷ καὶ τοὺς παρὰ
[13, 64]	πυθόμενος ὁ τῶν Αθηναίων δῆμος	ἐξαπέστειλε	τοῖς πολιορκουμένοις εἰς βοήθειαν ναῦς
[13, 91]	πλήθη, καὶ τὴν ἐκκλησίαν συνταράττων	διέβαλλε	τοὺς στρατηγούς, ὅτι χρήμασι πεισθέντες
[13, 50]	αὐτῇ τῇ γῇ καθωρμισμένας καταλαβὼν	ἐπέβαλλε	σιδηρᾶς χεῖρας, καὶ ταύταις ἀποσπᾶν
[13, 55]	τοῖς κρατίστοις στρατιώταις ἐκ διαδοχῆς	προσέβαλλε	τοῖς τείχεσιν. (Ὁμοῦ δὲ αἵ
[13, 95]	σώματος· τούτου γὰρ συγχωρηθέντος ῥᾳδίως	ἤμελλε	κυριεύσειν τῆς τυραννίδος. Εὐθὺς οὖν
[13, 54]	τοξόταις καὶ σφενδονήταις πολλοῖς χρώμενος	ἀνέστελλε	τοὺς ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων μαχομένους.
[13, 89]	Γελῴαν ἀποκεκλιμένα τῆς χώρας μέρη	ἔγεμε	γυναικῶν καὶ παίδων ἀναμὶξ παρθένοις,
[13, 3]	δὲ κύκλος ἅπας τοῦ λιμένος	ἔγεμε	θυμιατηρίων καὶ κρατήρων ἀργυρῶν, ἐξ
[13, 107]	καθ' ἡμέραν, ἡ μὲν πόλις	ἔγεμε	νεκρῶν, οἱ δὲ λοιποὶ διαπρεσβευσάμενοι
[13, 14]	ὁ τῆς πόλεως ὑπερκείμενος τόπος	ἔγεμε	σωμάτων· γυναῖκές τε γὰρ καὶ
[13, 84]	δᾷδας φερόντων, ἡ μὲν πόλις	ἔγεμε	φωτός, τὸ δὲ συνακολουθοῦν πλῆθος
[13, 96]	(Ὁ δ' οὖν Διονύσιος εὐθέως	ἔγημε	τὴν Ερμοκράτους θυγατέρα τοῦ καταπολεμήσαντος
[13, 50]	κατέδυεν, ἃς δὲ κατατιτρώσκων ὑποχειρίους	ἐλάμβανε,	τὰς δὲ πλείστας πρὸς αὐτῇ
[13, 75]	τινὰς εὑρὼν προκατειλημμένους τοὺς τόπους,	ἀνελάμβανε	τοὺς ἀφυστεροῦντας· (οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 113]	δὲ συνέβαινε τὰς πύλας κατακαίεσθαι,	προσανελάμβανε	τοὺς ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ δὲ τὸ
[13, 77]	πρὸς τῇ Μιτυλήνῃ· οὕτως γὰρ	ὑπελάμβανε	νικῶν μὲν ἕξειν ἀναστροφὴν εἰς
[13, 86]	στρέβλαις καὶ δειναῖς ταλαιπωρίαις περιέπιπτον.	(Ἀπέθανε	δὲ καὶ Αννίβας ὁ στρατηγός,
[13, 45]	ἐντέχνως τοῖς οἴαξι χρωμένων, καταπληκτικὸν	συνέβαινε	γίνεσθαι τὸν ἀγῶνα. (Ὁπότε γὰρ
[13, 46]	ἠπείθει, τὰς δ' ἐμβολὰς ἀπράκτους	συνέβαινε	γίνεσθαι, τῶν τυπτομένων νεῶν ὑποχωρουσῶν.
[13, 91]	ἐκείνων προδοσίαν ἀπολωλέναι τὴν πατρίδα.	Συνέβαινε	δὲ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων
[13, 46]	περὶ τὸν διωγμὸν αὐτοὺς ἐμποδίζεσθαι	συνέβαινε·	διὰ γὰρ τὸ μέγεθος τῶν
[13, 16]	παρὰ τὰ τείχη διαφθείρεσθαί τινας	συνέβαινε,	καὶ τοὺς ἰδίους ἐν ὀφθαλμοῖς
[13, 59]	τοῦ τείχους ἔπεσεν. Ἔνθα δὴ	συνέβαινε	καρτερωτάτην μάχην γίνεσθαι, τῶν μὲν
[13, 47]	ὁ μεταξὺ τόπος ἦν στενώτατος.	Συνέβαινε	μὲν οὖν καὶ πρότερον ἀεὶ
[13, 113]	κονίας σύνδεσιν. ἐν ὅσῳ δὲ	συνέβαινε	τὰς πύλας κατακαίεσθαι, προσανελάμβανε τοὺς
[13, 62]	ὑστεραίᾳ τῶν τριήρων ἐπιφαινομένων ἤδη	συνέβαινε	τὸ μὲν τεῖχος πεσεῖν ὑπὸ
[13, 39]	καὶ Σηστοῦ τῆς ναυμαχίας γινομένης	συνέβαινε	τὸν ῥοῦν οὐ μετρίως ἐμποδίζειν
[13, 60]	τόπον ὀκτὼ μυριάδων συνδραμουσῶν ἀτάκτως	συνέβαινε	τοὺς βαρβάρους ἀλλήλοις ἐμπίπτειν καὶ
[13, 84]	κατὰ τὴν πόλιν εὐπορίας τοσαύτην	συνέβαινε	τρυφὴν εἶναι παρὰ τοῖς Ακραγαντίνοις,
[13, 75]	μὲν οὖν ἐπὶ τῶν ὅρων	κατέμεινε	διὰ τὸ κωλύεσθαι τοὺς φυγάδας
[13, 93]	ἐκκλησίᾳ καὶ κατακρίνας, αὐτοὺς μὲν	ἀπέκτεινε,	τὰς δ' οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσεν,
[13, 113]	τὰς οἰκίας, ὧν τοὺς μὲν	ἀπέκτεινε,	τοὺς δ' ἐκ τῆς πόλεως
[13, 113]	οὗτος μὲν μετὰ τῶν ἠκολουθηκότων	εἰσήλαυνε	διὰ τῆς Αχραδινῆς, τῶν δ'
[13, 91]	τοῖς Καρχηδονίοις, τὰ δὲ πλήθη	παρώξυνε	πρὸς τὴν αὐτῶν τιμωρίαν, παρακαλῶν
[13, 94]	δὲ δῆμον κατὰ τῶν στρατηγῶν	παρώξυνε.	(Τέλος δὲ τῶν καθημένων τινὲς
[13, 55]	καὶ πρὸς ἓν παράγγελμα πᾶν	ἐπηλάλαξε	τὸ τῶν Καρχηδονίων στράτευμα, καὶ
[13, 96]	Ερμοκράτους γυναικὸς ἀδελφῷ· τοῦτο δ'	ἔπραξε	βουλόμενος οἰκίαν ἐπίσημον εἰς οἰκειότητα
[13, 104]	μὲν οὐδὲν οὐδ' ἄξιον μνήμης	ἔπραξε·	διὸ καὶ ταῦτα μὲν οὐκ
[13, 87]	πολεμικῶν ἔργων οὐκ ἄπειρος τοῦτ'	ἔπραξε	προδοσίας ἕνεκα. ~Μετὰ δὲ τὴν
[13, 46]	νεῶν τριακοσίων ἐδίδαξεν, ὡς τοῦτο	ἔπραξε	πυνθανόμενος τόν τε τῶν Αράβων
[13, 93]	τοὺς μισθούς, ὧν ἡ πόλις	ἔταξε.	(Διὰ δὲ τούτου τοῦ τρόπου
[13, 45]	ἐπὶ μὲν τὸ λαιὸν κέρας	ἔταξε	Συρακοσίους, τοῦ δεξιοῦ δ' αὐτὸς
[13, 98]	στρατηγοὺς παρ' ὅλην τὴν φάλαγγα	διέταξε,	καὶ τὰς καλουμένας Αργινούσας νήσους
[13, 78]	δ' ἐπὶ τὰ μεγάλα πλοῖα	διέταξε,	τινὰς δ' ἐπὶ τὰς χηλὰς
[13, 73]	ὑστεραίᾳ τῶν Αθηναίων στησάντων τρόπαιον	ἐξέταξε	τὴν δύναμιν καὶ προεκαλεῖτο τοὺς
[13, 106]	ἀφηγούμενος τοῖς μὲν ἄλλοις τριηράρχοις	προσέταξε	πληρώσαντας τὰς τριήρεις ἀκολουθεῖν, αὐτὸς
[13, 101]	Κόνωνα μὲν ἀπολύσας τῆς αἰτίας	προσέταξε	τούτῳ τὰς δυνάμεις παραδίδοσθαι, τοὺς
[13, 104]	τοὺς μὲν ἡβῶντας ὀκτακοσίους ὄντας	ἀπέσφαξε,	παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας λαφυροπωλήσας
[13, 109]	παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων δύναμιν·	ἐπέλεξε	δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων τοὺς
[13, 112]	τὴν ὁδοιπορίαν τὸ γεγονὸς καταστοχαζόμενος,	ἐπέλεξε	τῶν ἱππέων καὶ τῶν πεζῶν
[13, 52]	ἐποιήσατο, εἰς δὲ τὸν πόλεμον	ἐπέλεξε	χιλίους τῶν ὁπλιτῶν τοὺς κρατίστους,
[13, 19]	ὃν ὡς εἶδεν ὁ δῆμος,	ἔληξε	τοῦ θορύβου, νομίζων κατηγορήσειν τῶν
[13, 99]	τῆς μὲν τριήρους ἐπὶ πολὺν	ἀνέρρηξε	τόπον, τοῦ δὲ στόματος ἐναρμοσθέντος
[13, 60]	Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τοῖς Ιμεραίοις	ἔδοξε	μὴ περιορᾶν αὑτοὺς συγκεκλεισμένους ἀγεννῶς,
[13, 43]	τῶν Αἰγεσταίων πρέσβεις ἀντειπόντων, τέλος	ἔδοξε	τοῖς Συρακοσίοις ψηφίσασθαι τηρεῖν πρὸς
[13, 38]	δὲ Λακεδαιμονίων κατενεχθέντων εἰς Χίον	ἔδοξε	τοῖς τῶν Αθηναίων στρατηγοῖς προσπλεῦσαι
[13, 42]	περὶ τούτων διαπεμψαμένων εἰς Αθήνας,	ἔδοξε	τῷ δήμῳ τὸν ἄνδρα τῶν
[13, 59]	περιελὼν τὰ τείχη τῆς Σελινοῦντος	ἀνέζευξε	μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως ἐπὶ
[13, 67]	μὴ συννοήσας τὸν καιρὸν Αλκιβιάδης	ἐκήρυξε	μηδὲν ἀδίκημα ποιεῖν τοῖς Βυζαντίοις·
[13, 71]	κατέδυσε, τὰς δ' ἄλλας τρεψάμενος	ἐδίωξε,	μέχρις οὗ τὰς ἄλλας πληρώσαντες
[13, 83]	αὐτοῦ δόξης· ὁ δ' ὑπολαβὼν	εἶπε	μὴ θαυμάζειν· ἐν ἔθει γὰρ
[13, 56]	μὲν ἀπὸ τῶν οἰκιῶν ἀγωνιζομένοις	ἐνέλιπε	τὰ βέλη, τοῖς δὲ Καρχηδονίοις
[13, 42]	δὲ καὶ Θεόπομπος ἀφ' ὧν	ἀπέλιπε	Θουκυδίδης τὴν ἀρχὴν πεποίηνται, καὶ
[13, 69]	πεφρουρημένῳ τείχει τὴν ἱκανὴν φυλακὴν	κατέλιπε	καὶ Θρασύβουλον ἡγεμόνα κατέστησεν, αὐτὸς
[13, 24]	τὰς τῶν πάλαι σοφῶν ἀποφάσεις,	ἄνθρωπε,	μὴ μέγα φρόνει, γνῶθι σαυτόν,
[13, 76]	ἐπιχειροῦσιν αὐτὸν διαφθείρειν χρήμασι χαλεπῶς	ἔφερε	καὶ δίκην παρ' αὐτῶν ἐλάμβανεν.
[13, 68]	ἐπανορθώσοντα πενίαν. (Θράσει γὰρ πολὺ	διέφερε	τῶν ἄλλων, καὶ δεινότατος ἦν
[13, 92]	ἰδίαν ἐπιβολὴν δημηγορήσας οὐ μετρίως	ἐξῆρε	τὸν τῶν ἐκκλησιαζόντων θυμόν· ὁ
[13, 113]	ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ δὲ τὸ πῦρ	κατέφθειρε	τὰς πύλας, οὗτος μὲν μετὰ
[13, 78]	τοὺς μὲν εἰς τὰς τριήρεις	ἐνεβίβασε	καὶ κατὰ τὸν διέκπλουν ἀντιπρῴρους
[13, 49]	εἰς Κύζικον πᾶσαν τὴν δύναμιν	ἐξεβίβασε	καὶ τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν. παρεγενήθη
[13, 60]	Αννίβας ὁρῶν τοὺς ἰδίους καταπονουμένους,	κατεβίβασε	τοὺς ἐπὶ τῶν λόφων κατεστρατοπεδευκότας,
[13, 84]	Ρόδος γάμους ἐπιτελῶν τῆς θυγατρὸς	εἱστίασε	τοὺς πολίτας ἐπὶ τῶν στενωπῶν
[13, 25]	κρατεῖν βασιλέα συνθήκας ἀσχήμονας ποιεῖν	ἠνάγκασε,	καὶ πάλιν ὑπὸ Ξέρξου τῆς
[13, 111]	δὲ παραγενόμενος εἰς τὴν Καμάριναν,	ἠνάγκασε	καὶ τοὺς ἐκεῖ μετὰ τέκνων
[13, 72]	ἐγκλείσας δ' αὐτοὺς εἰς πολιορκίαν	ἠνάγκασε	τοὺς φυγάδας τοὺς τὰ τῶν
[13, 76]	νυκτὸς παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν τειχῶν,	διήρπασε	τὴν πόλιν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 76]	τειχῶν, καὶ τὰς μὲν κτήσεις	διήρπασε,	τῶν δ' ἀνδρῶν φεισάμενος ἀπέδωκε
[13, 50]	Αλκιβιάδης ἐπειδὴ τῆς πόλεως αὐτοὺς	ἀπέσπασε	πορρωτέρω, τὸ σύσσημον ἦρεν· οὗ
[13, 41]	Αβυδον τάς τε πεπονηκυίας ναῦς	ἐπεσκεύασε	καὶ πρὸς τὰς ἐν Εὐβοίᾳ
[13, 78]	διὰ τὸν πόλεμον συνεληλυθὼς ταχέως	κατεσκεύασε	τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν. Ὁ
[13, 12]	τῷ στρατοπέδῳ νόσον εὐλαβῶς διακείμενος,	συνεκάλεσε	τοὺς μάντεις. τούτων δ' ἀποφηναμένων
[13, 66]	ἐρρωμένως ἀγωνισαμένων, ὅ τε Ιπποκράτης	ἔπεσε	καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὲν
[13, 33]	καταλείψετε. ~Τοιαῦτα διαλεχθέντος τοῦ Λάκωνος	μετέπεσε	τὸ πλῆθος καὶ τὴν Διοκλέους
[13, 63]	εἰς Μεσσήνην καταπλεύσας πέντε μὲν	ἐναυπήγησε	τριήρεις, χιλίους δ' ἐμισθώσατο στρατιώτας.
[13, 49]	πολλῇ δυνάμει τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν.	Παρεβοήθησε	δ' αὐτῷ καὶ Θηραμένης ἔχων
[13, 47]	τήν τε τῶν πολεμίων χώραν	ἐπόρθησε	καὶ πολλὰς ὠφελείας ἤθροισεν. Ἐπῄει
[13, 63]	πρῶτον μὲν τὴν τῶν Μοτυηνῶν	ἐπόρθησε	χώραν, καὶ τοὺς ἐπεξελθόντας ἐκ
[13, 36]	πράγματά γε κατὰ τὴν ἐκείνων	ἠκολούθησε	κρίσιν, ἀλλὰ πολὺ χεῖρον τὸν
[13, 84]	ἕκαστοι, καὶ ζεύγη τῇ νύμφῃ	συνηκολούθησε	πλείω τῶν ὀκτακοσίων· πρὸς δὲ
[13, 98]	Καλλικρατίδας ταῦτ' εἰπὼν οὐκ ὀλίγους	ἐποίησε	ζηλῶσαι τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ
[13, 95]	στρατοπεδεύων, καὶ προσποιηθεὶς ἐπιβουλεύεσθαι, κραυγὴν	ἐποίησε	καὶ θόρυβον διὰ τῶν ἰδίων
[13, 108]	πᾶσαν καὶ τὴν Καμαριναίαν, πλῆρες	ἐποίησε	τὸ στράτευμα παντοίας ὠφελείας. Μετὰ
[13, 25]	πόλεως κατασκαφείσης μετ' ὀλίγον κἀκεῖνον	ἐνίκησε	καὶ τῆς Ελλάδος τὴν ἡγεμονίαν
[13, 37]	δυνάμεως ἡγησάμενος, πολλαῖς μὲν μάχαις	ἐνίκησε	Λακεδαιμονίους, καὶ τελέως τὰ τῶν
[13, 72]	νεῶν πεντεκαίδεκα πλεύσας ἐπὶ Θάσον	ἐνίκησε	μάχῃ τοὺς ἐκ τῆς πόλεως
[13, 54]	τῷ περὶ Μοτύην κόλπῳ πάσας	ἐνεώλκησε,	βουλόμενος ἔννοιαν διδόναι τοῖς Συρακοσίοις,
[13, 7]	εἰς Ιμέραν τὰς μὲν ναῦς	ἐνεώλκησε,	τοὺς δ' Ιμεραίους πείσας συμμαχεῖν
[13, 71]	λαμπρόν, τῶν μὲν Αλκιβιάδου λόγων	ἠμέλησε,	δέκα δὲ ναῦς τὰς ἀρίστας
[13, 37]	(Αλκιβιάδης φυγὰς ὢν ἐξ Αθηνῶν	συνεπολέμησε	χρόνον τινὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις, καὶ
[13, 94]	ἀρχόντων πολλὰ κατηγορήσας οὐ μετρίως	εὐδοκίμησε,	τὸν δὲ δῆμον κατὰ τῶν
[13, 63]	φίλων, ἀποτυχὼν δὲ τῆς ἐπιβολῆς	ὥρμησε	διὰ τῆς μεσογείου, καὶ καταλαβόμενος
[13, 76]	δὲ πραχθέντων ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην	ὥρμησε,	καὶ τοὺς μὲν ὁπλίτας Θώρακι
[13, 75]	χρόνον τῶν φίλων αὐτὸν μεταπεμπομένων	ὥρμησε	μετὰ τρισχιλίων στρατιωτῶν, καὶ πορευθεὶς
[13, 60]	πλῆθος τῶν Ιμεραίων πρὸς φυγὴν	ὥρμησε,	τρισχίλιοι δ' αὐτῶν ὑποστάντες τὴν
[13, 111]	αὐτὸς δὲ περὶ μέσας νύκτας	ἀφώρμησε,	καταλιπὼν τῶν ψιλῶν περὶ δισχιλίους.
[13, 102]	(Οὕτως δ' ὁ δῆμος τότε	παρεφρόνησε,	καὶ παροξυνθεὶς ἀδίκως ὑπὸ τῶν
[13, 50]	προσφερομένας, τὰς δ' ἄλλας ἀγνοῶν,	κατεφρόνησε,	καὶ ναυσὶν ὀγδοήκοντα θρασέως ἐκ
[13, 33]	τοὺς ἰδίους αὐτὸς καταλύει νόμους,	ἀνεβόησε,	Μὰ Δία οὐ μὲν οὖν,
[13, 96]	πόλεως τῶν Ελληνίδων ἐγενήθη τύραννος·	διετήρησε	δὲ τὴν δυναστείαν ἄχρι τῆς
[13, 47]	νεῶν τριάκοντα τὸ μὲν πρῶτον	ἐπεχείρησε	κωλύειν τοὺς ἐπὶ τῶν ἔργων,
[13, 63]	τῶν ἐκπεπτωκότων Ιμεραίων ὡς χιλίους,	ἐπεχείρησε	μὲν εἰς Συρακούσας κατελθεῖν συναγωνιζομένων
[13, 87]	ὁ Καμαριναῖος ἐφ' ἡγεμονίας τεταγμένος	κατηγόρησε	τῶν Ακραγαντίνων στρατηγῶν καὶ πάντας
[13, 91]	ἐγκατέλιπον τὴν τῶν Ακραγαντίνων σωτηρίαν.	Συγκατηγόρησε	δὲ καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[13, 62]	καὶ τοὺς καταφυγόντας ἱκέτας ἀποσπάσας	ἐνέπρησε,	καὶ τὴν πόλιν εἰς ἔδαφος
[13, 13]	δᾴδων, ἔτι δὲ πίττης πληρώσας,	ἐνέπρησε	τὰς ἐν τοῖς βράχεσι ναῦς
[13, 35]	πολλὴν τοῖς ἀναγινώσκουσιν ἀπολείπων ἀναθεώρησιν.	(Ἐμαρτύρησε	δ' αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν καὶ
[13, 74]	μιᾶς εἰς Πακτύην τῆς Θρᾴκης	ἀπεχώρησε·	χωρὶς γὰρ τῆς τοῦ πλήθους
[13, 86]	πόλιν ποταμὸν μέχρι τῶν τειχῶν	ἐπέστησε	πάσας τὰς μηχανὰς καὶ καθ'
[13, 54]	γὰρ πύργους ὑπερβάλλοντας τοῖς μεγέθεσιν	ἐπέστησε,	τοὺς ἴσους δὲ κριοὺς κατασεσιδηρωμένους
[13, 45]	τῶν ἐξ Ιταλίας τριήρων, ἐπειδὴ	κατέστησε	τὴν ἐν Ρόδῳ ταραχήν, ἐξέπλευσεν
[13, 78]	καὶ κατὰ τὸν διέκπλουν ἀντιπρῴρους	κατέστησε,	τοὺς δ' ἐπὶ τὰ μεγάλα
[13, 47]	τῷ μὲν δήμῳ τὴν ἐλευθερίαν	ἀποκατέστησε,	παρὰ δὲ τῶν ἁψαμένων τῆς
[13, 90]	τῶν διαμεινάντων παρὰ τοῖς Καρχηδονίοις	ἀποκατέστησε	τὸν ταῦρον, ὃς καὶ τῶνδε
[13, 108]	~Μικρὸν δὲ τῆς εἰρήνης ὕστερον	ἐτελεύτησε	Δαρεῖος ὁ τῆς Ασίας βασιλεύς,
[13, 8]	ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς μαχόμενος	ἐτελεύτησε·	πολλῶν δὲ παρ' ἀμφοτέρων ἀναιρεθέντων
[13, 103]	(Περὶ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον	ἐτελεύτησε	Σοφοκλῆς ὁ Σοφίλου, ποιητὴς τραγῳδιῶν,
[13, 2]	νυκτὸς οὔσης ἐπεγίνωσκε τὰς ὄψεις,	ἔφησε	πρὸς τὸ τῆς σελήνης φῶς
[13, 95]	μισθοὺς διπλασίους εἶναι· πάντας γὰρ	ἔφησε	τούτου γενομένου προθυμοτέρους ἔσεσθαι πρὸς
[13, 109]	τὴν βοήθειαν τοῖς Γελῴοις, ὡς	ἤγγισε	τῆς πόλεως, κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὴν
[13, 66]	χρήματα πολλοὺς αὑτῷ τῶν Θρᾳκῶν	ἔπεισε	συστρατεῦσαι, παρέλαβε δὲ καὶ τοὺς
[13, 34]	πλεῖστον παρ' αὐτοῖς ἰσχύσας Διοκλῆς	ἔπεισε	τὸν δῆμον μεταστῆσαι τὴν πολιτείαν
[13, 95]	τὴν τῆς ἐπιβολῆς ὑπόθεσιν πιθανολογήσας	ἔπεισε	τοὺς ὄχλους δοῦναι φύλακας αὐτῷ
[13, 55]	τὴν πόλιν, τάς τε μηχανὰς	προσήρεισε	καὶ τοῖς κρατίστοις στρατιώταις ἐκ
[13, 54]	τοὺς ἴσους δὲ κριοὺς κατασεσιδηρωμένους	προσήρεισε	τοῖς τείχεσι· χωρὶς δὲ τούτων
[13, 96]	τοὺς χιλίους, ὅπλοις τε πολυτελέσι	καθώπλισε	καὶ ταῖς μεγίσταις ἐπαγγελίαις ἐμετεώρισε,
[13, 45]	προσλαβόμενος, βέλη τε παμπληθῆ ταχέως	παρεκόμισε	καὶ τῶν στρατιωτῶν οὓς μὲν
[13, 71]	ἀντανήγετο, τὰς μὲν πολλὰς ναῦς	καθώρμισε	περὶ τὸ Νότιον, τὴν ἡγεμονίαν
[13, 69]	Ρόδον ἐδῄωσε, καὶ συχνὰς ὠφελείας	ἤθροισε	πρὸς τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς.
[13, 53]	πρὸς τὴν ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς	ἐμετεώρισε	τὸν δῆμον, τὸ μέγεθος τῶν
[13, 96]	καθώπλισε καὶ ταῖς μεγίσταις ἐπαγγελίαις	ἐμετεώρισε,	τοὺς δὲ μισθοφόρους ἀνακαλούμενος καὶ
[13, 91]	ὕστερον συγγράψας, οὐσίαν ἔχων μεγάλην,	ἐξέτισε	τὰ πρόστιμα, καὶ τῷ Διονυσίῳ
[13, 78]	λιμένος πλοῖα μικρὰ πληρώσας λίθων	κατεπόντισε,	πρὸς δὲ τοῖς βάθεσιν ὁλκάδας
[13, 63]	Σελινοῦντα (καὶ) τῆς πόλεως μέρος	ἐτείχισε	καὶ πανταχόθεν κατεκάλει τοὺς διασωζομένους
[13, 28]	τοὺς Συρακοσίους τοιούτοις χρησάμενος λόγοις	κατέπαυσε	τὴν δημηγορίαν, συμπαθεῖς ποιήσας τοὺς
[13, 88]	Ιμίλκας ἐκπλεύσας τεσσαράκοντα τριήρεσιν ἄφνω	κατέδυσε	μὲν τῶν μακρῶν νεῶν ὀκτώ,
[13, 71]	καθ' ἣν Αντίοχος ἦν ἀντιτεταγμένος,	κατέδυσε,	τὰς δ' ἄλλας τρεψάμενος ἐδίωξε,
[13, 99]	πλεούσαις τριήρεσιν ἐξ ἐφόδου τρώσας,	κατέδυσε·	τῶν δ' ἄλλων τὰς μὲν
[13, 79]	δὲ Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τὴν δύναμιν	περιεστρατοπέδευσε	τὴν πόλιν, καὶ πανταχόθεν προσβολὰς
[13, 59]	τῇ δ' ἄλλῃ δυνάμει πάσῃ	περιεστρατοπέδευσε	τὴν πόλιν, προσγενομένων ἄλλων παρά
[13, 109]	Γελῴοις, ὡς ἤγγισε τῆς πόλεως,	κατεστρατοπέδευσε	παρὰ τὴν θάλατταν. (Ἔσπευδε γὰρ
[13, 59]	τῆς πόλεως ἐπί τινων λόφων	κατεστρατοπέδευσε,	τῇ δ' ἄλλῃ δυνάμει πάσῃ
[13, 73]	οὐ κρίνας πολιορκεῖν ἐν Ακαδημίᾳ	κατεστρατοπέδευσε,	τῇ δ' ὑστεραίᾳ τῶν Αθηναίων
[13, 63]	Πανορμιτῶν χώραν λεηλατήσας ἀναριθμήτου λείας	ἐκυρίευσε,	τῶν δὲ Πανορμιτῶν πανδημεὶ παραταξαμένων
[13, 76]	ὁπλίτας Θώρακι τῷ Λακεδαιμονίῳ παραδοὺς	ἐκέλευσε	πεζῇ κατὰ σπουδὴν ἐπείγεσθαι, ταῖς
[13, 40]	κατ' ὀλίγας καὶ κατὰ μίαν	ἐκέλευσε	συμπλέκεσθαι. Οὐ μὴν οὐδ' ἐνταῦθα
[13, 22]	ἐξ ἰδιώτου τῆς Ασίας ὅλης	ἐβασίλευσε;	Τῇ πρὸς τοὺς κρατηθέντας εὐγνωμοσύνῃ.
[13, 76]	Δελφίνιον κατεχόντων Αθηναίων, ἐπὶ τούτους	ἔπλευσε	μετὰ πασῶν τῶν νεῶν, καὶ
[13, 79]	τὸν ἐν τῇ πόλει λιμένα,	διέπλευσε	τὰ διαφράγματα, καὶ καθωρμίσθη πλησίον
[13, 66]	μὲν εἰς Ελλήσποντον καὶ Χερρόνησον	ἐξέπλευσε,	βουλόμενος ἀθροῖσαι χρήματα, οἱ δὲ
[13, 80]	τοῖς Καρχηδονίοις, Αννίβας ὁ στρατηγὸς	ἐξέπλευσε	μετὰ νεῶν πεντήκοντα· ἔσπευδε γὰρ
[13, 50]	τοῦ καθ' αὑτὸν μέρους πολὺ	προέπλευσε	τῶν ἄλλων, βουλόμενος προκαλέσασθαι τοὺς
[13, 71]	καὶ πάσας τὰς τριήρεις πληρώσας	ἐπέπλευσε	τοῖς λιμέσι τῶν πολεμίων· οὐ
[13, 71]	ἔχειν, ἂν ἦ χρεία ναυμαχεῖν,	ἐπέπλευσε	τοῖς πολεμίοις, προκαλεσόμενος εἰς ναυμαχίαν.
[13, 48]	αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν νεῶν	παρέπλευσε,	καὶ καθωρμίσθη πρὸς τῷ τῆς
[13, 62]	Σικελίας. Ἐπεὶ δ' εἰς Καρχηδόνα	κατέπλευσε	μετὰ πολλῶν λαφύρων, ἀπήντων αὐτῷ
[13, 104]	ἀφηγεῖσθαι τῶν δυνάμεων. (Ὃς ἐπεὶ	κατέπλευσε	πρὸς Κόνωνα εἰς Σάμον, τὰς
[13, 41]	καιρὸν Αλκιβιάδης ἔχων τρισκαίδεκα τριήρεις	κατέπλευσε	πρὸς τοὺς ἐν Σάμῳ διατρίβοντας,
[13, 54]	τοῦ στόλου τὸ Λιβυκὸν πέλαγος,	κατέπλευσε	τῆς Σικελίας ἐπὶ τὴν ἄκραν
[13, 38]	γὰρ τὸν Αλκιβιάδην οὗτος μόνος	συνεβούλευσε	κατάγειν, δι' ὃν πάλιν ἑαυτοὺς
[13, 42]	εἶναι δόξας συνετός, τῷ δήμῳ	συνεβούλευσε	κατάγειν τὸν Αλκιβιάδην. τούτων δ'
[13, 32]	ὑπὲρ Συρακοσίων ἐπολιτεύσατο καὶ μόνος	συνεβούλευσε	μὴ πολεμεῖν. τὸν μὲν ἐκεῖ
[13, 61]	ὁ τῶν ἐν Ιμέρᾳ στρατηγὸς	συνεβούλευσε	τοῖς ναυάρχοις τὴν ταχίστην ἐκπλεῖν
[13, 95]	συνέφυγεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ	διενυκτέρευσε	πυρὰ καίων καὶ τοὺς γνωριμωτάτους
[13, 92]	λόγων παροξυνθεὶς παραυτίκα τοὺς μὲν	ἔλυσε	τῆς ἀρχῆς, ἑτέρους δ' εἵλατο
[13, 63]	τῇ πατρίδι χρήσιμος γενόμενος πλεῖστον	ἴσχυσε	παρὰ τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ δὲ
[13, 79]	καὶ τῇ ῥώμῃ τῶν ἐπιβατῶν	ἐξέωσε	τοὺς Αθηναίους. Ὧν συμφυγόντων εἰς
[13, 56]	ἐκ διαδοχῆς ἀγωνιζόμενος, ἐπ' ὀλίγον	ἐξέωσε	τοὺς Σελινουντίους· οὐ μήν γε
[13, 69]	τήν τε Κῶν καὶ Ρόδον	ἐδῄωσε,	καὶ συχνὰς ὠφελείας ἤθροισε πρὸς
[13, 84]	στενωποῖς καθ' ὅλην τὴν πόλιν	ἐπλήρωσε	ξύλων, καὶ τοῖς ἐπὶ τῶν
[13, 54]	καὶ μακρὰς μὲν ἑξήκοντα ναῦς	ἐπλήρωσε,	τὰ δὲ φορτηγὰ πλοῖα περὶ
[13, 59]	ἀπέστειλαν, παρακαλοῦντες τὸν Αννίβαν τούς	τε	αἰχμαλώτους ἀπολυτρῶσαι καὶ τῶν θεῶν
[13, 5]	οὖν Αθηναῖοι παραδόντες δικαστηρίῳ τοῦ	τε	Αλκιβιάδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[13, 84]	τὴν τοῦ φωτὸς κατασκευήν· τούς	τε	γὰρ βωμοὺς τοὺς ἐν πᾶσι
[13, 108]	τὰ τείχη γενναίως ἠμύνοντο· τά	τε	γὰρ ἐφ' ἡμέρας πίπτοντα τῶν
[13, 99]	πρώτου κατάρξασθαι τῆς μάχης. (Ἔμπειροί	τε	γὰρ ἦσαν τῶν κινδύνων οἱ
[13, 14]	ὑπερκείμενος τόπος ἔγεμε σωμάτων· γυναῖκές	τε	γὰρ καὶ παρθένοι καὶ οἱ
[13, 14]	τοῦ λιμένος ζεῦγμα κατασκευάζοντες. (Ἀκάτους	τε	γὰρ καὶ τριήρεις, ἔτι δὲ
[13, 96]	γὰρ ἔτι περαίνειν ἠδύναντο· ἥ	τε	γὰρ πόλις ἔγεμεν ὅπλων ξενικῶν,
[13, 110]	ἐνέπιπτον, οὐκ ἔχοντες βοήθειαν· (οἵ	τε	γὰρ Σικελιῶται διὰ τοῦ πεδίου
[13, 49]	συνήγαγε τὰς πανταχόθεν τριήρεις· ἔκ	τε	γὰρ τῆς Πελοποννήσου πολλαὶ παρεγενήθησαν
[13, 82]	ἀνοίκειόν ἐστι βραχέα διελθεῖν. ~Ἥ	τε	γὰρ τῶν ἱερῶν κατασκευὴ καὶ
[13, 46]	δὲ συνερείσειαν αἱ ναῦς, τοῖς	τε	δόρασιν ἠγωνίζοντο καὶ κατὰ τὰς
[13, 54]	πεντακόσια παρεσκευάσατο. (Ἐν τούτοις τήν	τε	δύναμιν διεκόμιζε καὶ τὰ πρὸς
[13, 10]	πολεμίοις οὐδεμίαν διδόντες ἀναστροφήν, τούς	τε	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων ἠκόντιζον καὶ
[13, 75]	μετὰ πολλοῦ πλήθους ἐπιφανέντες τόν	τε	Ερμοκράτην καὶ τῶν συμπραττόντων αὐτῷ
[13, 14]	ἔχοντες ναῦς παῖδες ἐλεύθεροι, τοῖς	τε	ἔτεσιν ὄντες ὑπὸ τὴν τῶν
[13, 53]	τότε δὲ οἱ Αθηναῖοι τοῖς	τε	εὐημερήμασιν ἐπαρθέντες καὶ πολλὰς καὶ
[13, 44]	ὑπηρέτουν. (Ὁ δὲ Αννίβας τό	τε	θέρος ἐκεῖνο καὶ τὸν συνάπτοντα
[13, 87]	ἔφοδον, ἀπέστειλεν αὐτοῖς ἀπαντᾶν τούς	τε	Ιβηρας καὶ Καμπανοὺς καὶ τῶν
[13, 85]	τινων λόφων, ἐφ' ὧν τούς	τε	Ιβηρας καί τινας τῶν Λιβύων
[13, 51]	πανταχόθεν περιχεομένων, ἐπεφάνη Θηραμένης τούς	τε	ἰδίους καὶ τοὺς μετὰ Χαιρέου
[13, 66]	τὸν Αλκιβιάδην ἐρρωμένως ἀγωνισαμένων, ὅ	τε	Ιπποκράτης ἔπεσε καὶ τῶν λοιπῶν
[13, 30]	ἐν τῇ πόλει κατασφάξαι. (Ὠμόν	τε	καὶ βάρβαρον τὸ πεπραγμένον. Καὶ
[13, 22]	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις βασιλεῦσί	τε	καὶ δήμοις προσηνέχθη. (Τοιγαροῦν διαδοθείσης
[13, 35]	πᾶν ἔγκλημα καὶ πρᾶγμα δημόσιόν	τε	καὶ ἰδιωτικὸν ἀμφισβητούμενον ὡρισμένης ἀξιῶσαι
[13, 17]	δὲ λιμὴν πλήρης ἦν ὅπλων	τε	καὶ ναυαγίων, ὡς ἂν Αττικῶν
[13, 47]	Λακεδαιμονίους διεπέμψατο περὶ βοηθείας πεζῆς	τε	καὶ ναυτικῆς· διενοεῖτο γὰρ ἐν
[13, 3]	τὴν πόλιν ὄχλος ἀναμὶξ ἀστῶν	τε	καὶ ξένων, ἑκάστου τοὺς ἰδίους
[13, 99]	εὐρώστως ἀγωνιζόμενοι· εὐλαβοῦντο γὰρ αὐτοί	τε	καὶ οἱ συγκινδυνεύοντες Εὐβοεῖς καὶ
[13, 61]	ἐπληροῦντο κατὰ σπουδὴν ἀναμὶξ γυναικῶν	τε	καὶ παίδων, ἔτι δὲ τῶν
[13, 17]	γῆν, καὶ τοὺς τετελευτηκότας πολίτας	τε	καὶ συμμάχους ἀνελόμενοι δημοσίας ταφῆς
[13, 102]	τὸν πόλεμον ἔμπρακτος καὶ δικαιοσύνῃ	τε	καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς δοκῶν
[13, 97]	Αθήνησι τοῦ θεάτρου πλήθοντος αὐτός	τε	καὶ τῶν ἄλλων στρατηγῶν ἓξ
[13, 3]	ξένων, ἑκάστου τοὺς ἰδίους συγγενεῖς	τε	καὶ φίλους προπέμποντος. (Αἱ μὲν
[13, 82]	δὲ στλεγγίσι καὶ ληκύθοις ἀργυραῖς	τε	καὶ χρυσαῖς χρώμενοι. ~Ἦν δὲ
[13, 112]	τοῦ Διονυσίου διήρπασαν γέμουσαν ἀργύρου	τε	καὶ χρυσοῦ καὶ τῆς ἄλλης
[13, 96]	πόλις ἔγεμεν ὅπλων ξενικῶν, τούς	τε	Καρχηδονίους ἐδεδοίκεισαν τηλικαύτας ἔχοντας δυνάμεις.
[13, 25]	συμφοράν, ὃς κρατεῖ σχεδὸν τῶν	τε	κατὰ τὴν Ελλάδα νήσων ἁπασῶν,
[13, 25]	ἁπασῶν, καὶ τῆς παραλίου τῆς	τε	κατὰ τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν
[13, 70]	ἀρχὴν ἐκ τῆς Πελοποννήσου στρατιώτας	τε	κατέγραφε τοὺς ἱκανοὺς καὶ ναῦς
[13, 36]	περὶ τῆς ἡγεμονίας, ἀλλὰ ναῦς	τε	κατεσκεύαζον πλείους καὶ χρήματα ἐπορίζοντο,
[13, 20]	τοὺς ἠτυχηκότας ἐλέῳ κρίνεται τό	τε	κοινῇ συμφέρον καὶ ἡ πρὸς
[13, 7]	τούτων Συρακόσιοι πρέσβεις ἀποστείλαντες εἴς	τε	Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα παρεκάλουν βοηθῆσαι
[13, 69]	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐκπλεύσας τήν	τε	Κῶν καὶ Ρόδον ἐδῄωσε, καὶ
[13, 3]	ἀγορὰν παρὰ τῶν Κροτωνιατῶν, τῆς	τε	Λακινίας Ηρας τὸ ἱερὸν παρέπλευσαν
[13, 106]	συμπολεμήσαντα ἀπέστειλεν εἰς Σπάρτην τά	τε	λάφυρα κομίζοντα καὶ μετὰ τούτων
[13, 56]	ἐπὶ τὰς οἰκίας, καὶ τούς	τε	λίθους καὶ τὰς κεραμίδας ἔβαλλον
[13, 86]	διασεῖσθαι· διόπερ αὐτοῦ καθαιρουμένου τῶν	τε	μάντεών τινες προνοήσαντες διεκώλυσαν, εὐθὺ
[13, 110]	πορευόμενοι καθυστέρουν τῶν καιρῶν, οἵ	τε	μετὰ Διονυσίου μισθοφόροι μόγις διεπορεύοντο
[13, 55]	διαρπαγὴν δώσειν τὴν πόλιν, τάς	τε	μηχανὰς προσήρεισε καὶ τοῖς κρατίστοις
[13, 47]	οὔσης, ἅμα δ' ἡμέρᾳ τά	τε	ναυάγια συνήγαγον καὶ πρὸς τῷ
[13, 99]	πρὸς Ελληνας. ~Ἅμα δ' οἵ	τε	ναύαρχοι τοῖς σαλπιγκταῖς παρεκελεύοντο σημαίνειν
[13, 2]	τὸν πρὸς Συρακοσίους πόλεμον τάς	τε	ναῦς ἐπεσκεύασαν καὶ χρήματα συναγαγόντες
[13, 70]	στρατιωτῶν διατροφάς. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ τήν	τε	ναυτικὴν δύναμιν ἄρδην ἀπολωλεκότες καὶ
[13, 51]	δὲ τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ τῶν	τε	νεῶν ἁπασῶν ἐγκρατεῖς ἐγενήθησαν καὶ
[13, 11]	εἰς τὰς ἄλλας πόλεις, τήν	τε	νίκην ἀπαγγελοῦντα τοῖς συμμάχοις καὶ
[13, 85]	διαδοχάς. Συνεμάχει δ' αὐτοῖς Δέξιππός	τε	ὁ Λακεδαιμόνιος προσφάτως ἐκ Γέλας
[13, 6]	Συρακοσίων μετὰ πολλῆς ἡσυχίας τοῦ	τε	Ολυμπίου κύριοι κατέστησαν καὶ πάντα
[13, 69]	ἐκείνου ψηφισμάτων. (Διόπερ αὐτῷ τήν	τε	οὐσίαν ἀπέδωκαν ἣν ἐδήμευσαν, ἔπειτα
[13, 45]	φρουροῦντας τὴν πόλιν προσλαβόμενος, βέλη	τε	παμπληθῆ ταχέως παρεκόμισε καὶ τῶν
[13, 8]	μέγαν στόλον ἀποστέλλειν. Διόπερ στρατιώτας	τε	πανταχόθεν παρὰ τῶν συμμάχων κατέγραφον
[13, 105]	τῇ δυνάμει πολιορκεῖν Λάμψακον, συνήγαγόν	τε	πανταχόθεν τριήρεις καὶ κατὰ σπουδὴν
[13, 76]	τὰς δυνάμεις ἐν Σάμῳ, τάς	τε	παρούσας τῶν νεῶν ἐξηρτύετο καὶ
[13, 51]	ἀνῃρέθη. ούτου δὲ πεπτωκότος οἵ	τε	Πελοποννήσιοι καὶ πάντες οἱ σύμμαχοι
[13, 8]	κατὰ τάχος οὖν ἠξίου τριήρεις	τε	πέμπειν καὶ χρήματα καὶ στρατηγοὺς
[13, 44]	μὲν τοῖς Αἰγεσταίοις ἀπέστειλαν Λίβυάς	τε	πεντακισχιλίους καὶ τῶν Καμπανῶν ὀκτακοσίους.
[13, 47]	φυλακὴν εἰς Αβυδον ἀναχθεὶς τάς	τε	πεπονηκυίας ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ πρὸς
[13, 41]	ἥττης φυγὼν εἰς Αβυδον τάς	τε	πεπονηκυίας ναῦς ἐπεσκεύασε καὶ πρὸς
[13, 15]	ἀγωνιζομένων, οἱ μὲν Αθηναῖοι τῷ	τε	πλήθει τῶν νεῶν θαρροῦντες καὶ
[13, 79]	πολὺν διαγωνισάμενος χρόνον, μόγις τῷ	τε	πλήθει τῶν νεῶν καὶ τῇ
[13, 14]	πεζῶν τοὺς κρατίστους ἐμβιβάσαι, τῷ	τε	πλήθει τῶν νεῶν καὶ τῇ
[13, 48]	δὲ ξένους πολίτας, εὐλαβούμενοι τό	τε	πλῆθος καὶ τὴν δύναμιν τῶν
[13, 81]	ἐκείνους δὲ τοὺς καιροὺς τήν	τε	πόλιν καὶ τὴν χώραν τῶν
[13, 47]	νήσων ἐποιήσατο. (Βουλόμενος δὲ τούς	τε	πολίτας καὶ συμμάχους ἀναπαῦσαι τῶν
[13, 96]	ἐπιλέξας, ὑπὲρ τοὺς χιλίους, ὅπλοις	τε	πολυτελέσι καθώπλισε καὶ ταῖς μεγίσταις
[13, 23]	ἑτέρων τυχεῖν ποτε φιλανθρωπίας, ἄλλους	τε	πράξαντας δεινὰ παθεῖν εὐγνώμονα, καὶ
[13, 8]	κατὰ θάλατταν ἀγώνων ἀντιποιεῖσθαι, τάς	τε	προϋπαρχούσας ναῦς καθείλκυσαν καὶ ἄλλας
[13, 55]	τοῖς τείχεσιν. (Ὁμοῦ δὲ αἵ	τε	σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινον καὶ
[13, 12]	δὲ Συρακοσίοις παραγενομένης συμμαχίας παρά	τε	Σικελῶν καὶ Σελινουντίων, ἔτι δὲ
[13, 59]	τὴν πόλιν, προσγενομένων ἄλλων παρά	τε	Σικελῶν καὶ Σικανῶν δισμυρίων στρατιωτῶν.
[13, 81]	βάρος. Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς τόν	τε	σῖτον καὶ τοὺς ἄλλους καρπούς,
[13, 88]	τῶν Καρχηδονίων ἀφθόνως ἀπήλαυον τοῦ	τε	σίτου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων,
[13, 3]	(Μετὰ δὲ ταῦτα τὸ καλούμενόν	τε	Σκυλήτιον καὶ Λοκροὺς παρήλλαξαν, καὶ
[13, 113]	Διονύσιος ἐπελθὼν τὴν πόλιν τούς	τε	σποράδην ἐκβοηθοῦντας ἀνεῖλε, καὶ τῶν
[13, 83]	πιθεῶνος λέγων ὡς διαμείναντος αὐτοῦ	τε	στρατευομένου ἐν Ακράγαντι τεθεωρηκότος· εἶναι
[13, 13]	στόλοις, ὡς διεδόθη λόγος τόν	τε	στρατηγὸν ἀνῃρῆσθαι καί τινας ναῦς
[13, 64]	κοινῇ πολλὴν αὐτῆς πορθήσαντες τούς	τε	στρατιώτας ἐνέπλησαν ὠφελείας καὶ αὐτοὶ
[13, 41]	ὄλεσεν μέγα λαῖτμα θαλάσσης, νῆάς	τε	στυγεροῖς πνεύμασι χρησαμένας. (Περὶ δὲ
[13, 75]	Τέλος δ' οἱ Συρακόσιοι ἔθαψάν	τε	τὰ λείψανα τῶν τετελευτηκότων καὶ
[13, 55]	διεκινδύνευον, οἱ δὲ πρεσβύτεροι περί	τε	τὰς παρασκευὰς ἦσαν καὶ περιπορευόμενοι
[13, 36]	οἱ σύμμαχοι τῶν Αθηναίων διά	τε	τὰς περὶ Σικελίαν ἀτυχίας καὶ
[13, 14]	δὲ συνεπλήρωσαν ἑβδομήκοντα τέσσαρας· συμπαρείποντό	τε	τὰς ὑπηρετικὰς ἔχοντες ναῦς παῖδες
[13, 100]	τριήρεις, καὶ τοὺς στρατιώτας διά	τε	τὴν ἐκ τῆς μάχης κακοπάθειαν
[13, 92]	ἐτόλμα περὶ τούτων ἀντειπεῖν διά	τε	τὴν τοῦ πλήθους ὁρμὴν καὶ
[13, 100]	ἐκπεμφθέντες ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν ἔκ	τε	τῆς Πελοποννήσου καὶ παρὰ τῶν
[13, 11]	δὲ γενομένης τῆς ἐφόδου φρουρίων	τέ	τινων ἐκράτησαν καὶ παρεισπεσόντες ἐντὸς
[13, 60]	αὐτῶν ἀγωνιζομένων οἱ βάρβαροι τάς	τε	τόλμας καὶ τὸ παράδοξον καταπλαγέντες
[13, 16]	καταδυομένων τῶν νεῶν ἀποκολυμβῶντες τοῖς	τε	τόξοις κατετιτρώσκοντο καὶ τοῖς δόρασι
[13, 7]	τὴν καλουμένην Πολίχνην τειχίσαντες τό	τε	τοῦ Διὸς ἱερὸν περιεβάλοντο καὶ
[13, 79]	πέμψαντες εἰς Καρχηδόνα πρέσβεις περί	τε	τοῦ πολέμου κατεμέμφοντο καὶ τὸ
[13, 81]	(Οἱ μὲν οὖν Συρακόσιοι πρός	τε	τοὺς κατ' Ιταλίαν Ελληνας καὶ
[13, 7]	πείσας συμμαχεῖν τοῖς Συρακοσίοις, παρά	τε	τούτων καὶ Γελῴων, ἔτι δὲ
[13, 101]	προθύμως τετελευτηκότας. (Τέλος δ' οἵ	τε	τούτων φίλοι καὶ οἱ τοῖς
[13, 13]	τοῦ ὑπερτεθεῖσθαι τὸν ἀπόπλουν, τάς	τε	τριήρεις πάσας ἐπλήρωσαν, οὔσας ἑβδομήκοντα
[13, 80]	πρὸς τὴν διάβασιν ἑτοιμάζοντες τάς	τε	τριήρεις πάσας κατήρτιζον καὶ φορτηγὰ
[13, 17]	συντετριμμένων. Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῶν	τε	τριήρων ὅσας δυνατὸν ἦν εἷλκον
[13, 55]	γυναῖκες δὲ καὶ παῖδες τάς	τε	τροφὰς καὶ (τὰ βέλη τοῖς
[13, 100]	αἰτεῖσθαι ναύαρχον· οὗτος γὰρ ἔν	τε	τῷ τῆς ναυαρχίας χρόνῳ κατωρθωκὼς
[13, 46]	ὡς τοῦτο ἔπραξε πυνθανόμενος τόν	τε	τῶν Αράβων βασιλέα καὶ τὸν
[13, 8]	συμμαχεῖν, καὶ λαβὼν στρατιώτας παρά	τε	τῶν Ιμεραίων καὶ Σικανῶν τρισχιλίους
[13, 114]	διαμείναντος τοῦ λοιμοῦ, παμπληθεῖς αὐτῶν	τε	τῶν Καρχηδονίων, ἔτι δὲ τῶν
[13, 47]	συμμάχους ἀναπαῦσαι τῶν εἰσφορῶν, τήν	τε	τῶν πολεμίων χώραν ἐπόρθησε καὶ
[13, 80]	στρατηγὸν Αννίβαν τὸν κατασκάψαντα τήν	τε	τῶν Σελινουντίων καὶ τὴν τῶν
[13, 13]	οἱ μὲν Αθηναῖοι ταχέως τήν	τε	φλόγα κατέσβεσαν καὶ ἀπὸ τῶν
[13, 59]	ἐκ διαδοχῆς κατεπόνει τοὺς πολιορκουμένους,	ἅτε	καὶ τῶν στρατιωτῶν ἐπηρμένων ταῖς
[13, 28]	ταχέως, περὶ ὧν ἔργῳ κακῶς	πεπόνθατε,	περὶ τούτων τῷ λόγῳ μεταδιδασκομένους.
[13, 52]	ἡγεμονίας πεζῆς, ἀλλ' ὑπὲρ ἀναστάσεως	ἀγωνιᾶτε.	(Καταλείπεταί μοι διδάξαι, πῶς τοσαῦτα
[13, 27]	καὶ παιδείας ἐν τῇ πόλει	μετεσχήκατε,	δότε τὸν ἔλεον τοῖς τὴν
[13, 23]	ἐκ μεταβολῆς αἰχμάλωτοι γεγόνασιν, ὡς	ὁρᾶτε.	καλὸν οὖν ἐν ταῖς τῶν
[13, 20]	τέκνων, ἀλλ' ὑπὸ οἰκετῶν, ὡς	ὁρᾶτε,	χειραγωγούμενος. (Εἰ μὲν οὖν ἑώρων,
[13, 28]	υἱοὺς ἀνῃρημένους κατὰ τὸν πόλεμον	ἐπενθήσατε;	Πολλοὶ (οὖν) τῶν καθημένων ἐθορύβησαν.
[13, 27]	δὲ τῶν ἁγνοτάτων μυστηρίων μετειλήφατε,	σώσατε	τοὺς μυήσαντας, οἱ μὲν ἤδη
[13, 21]	παρὰ μὲν τοῦ δήμου πολλαπλασίαν	εἰλήφατε	τιμωρίαν, παρὰ δὲ τῶν αἰχμαλώτων
[13, 27]	ὅσοι δὲ τῶν ἁγνοτάτων μυστηρίων	μετειλήφατε,	σώσατε τοὺς μυήσαντας, οἱ μὲν
[13, 52]	ἐμὸν λόγον ἐκ τῶν πραγμάτων	μάθετε.	Ἡμεῖς μὲν ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον
[13, 24]	αἰώνιον ἵστασθαι τὴν διαφορὰν βούλεσθε,	μάθετε	τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ὑπερφρονοῦντες· εἷς
[13, 32]	τοσούτους στρατιώτας ἀποδόντες πάλιν ἰσχυροὺς	κατασκευάσετε.	Οὐ γὰρ ἄν ποτ' ἔγωγε
[13, 32]	πολλοῖς ἄλλοις καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους	ἀδικήσετε,	ὑμῶν χάριν κἀκεῖ τὸν πόλεμον
[13, 29]	μετηλλαχότων· καὶ τίνα καλλίονα κόσμον	εὑρήσετε	τοῦ κολάσαι τοὺς ἐκείνων αὐτόχειρας;
[13, 25]	παύσεσθε πολεμοῦντες, τίνα καλλίω καιρὸν	εὑρήσετε	τοῦ νῦν ὑπάρχοντος, ἐν ᾧ
[13, 21]	παρὰ δὲ τῶν αἰχμαλώτων ἱκανὴν	ἔχετε	κόλασιν; Παρέδωκαν γὰρ ἑαυτοὺς μετὰ
[13, 52]	μόνον κινδυνεύομεν, ὑμεῖς δὲ πολίτας	ἔχετε	τοὺς πλείστους ἐν ταῖς ναυσίν.
[13, 32]	δυσχερές, οὐδ' ἀπολογίαν ἑαυτοῖς εὐσχήμονα	καταλείψετε.	~Τοιαῦτα διαλεχθέντος τοῦ Λάκωνος μετέπεσε
[13, 106]	ἀναχθῆναι ταῖς ναυσὶν ἀναστροφὴν ἔχοντες	μήτε	πεζῇ διαγωνίζεσθαι δυνάμενοι, βραχὺν ἀντισχόντες
[13, 21]	τὴν τύχην μηθὲν ὑπὲρ ἄνθρωπον	πράξητε.	Τί γὰρ σεμνὸν φονεῦσαι τὸν
[13, 22]	τῶν εὐτυχούντων ἀρετῆς. Διὸ μὴ	φθονήσητε	τῇ πατρίδι περιβόητον γενέσθαι παρὰ
[13, 5]	(Ἐπεὶ δ' εἰς Θουρίους κατέπλευσεν,	εἴτε	καὶ συνειδὼς αὑτῷ τὴν ἀσέβειαν
[13, 5]	αὑτῷ τὴν ἀσέβειαν ὁ Αλκιβιάδης	εἴτε	καὶ φοβηθεὶς τὸ μέγεθος τοῦ
[13, 87]	χρήμασιν ἐφθαρμένοι, καθάπερ ἦν λόγος,	εἴτε	φοβηθέντες μὴ τῆς πόλεως ἐρημωθείσης
[13, 87]	τῶν πολεμίων δύναμιν. (Οἱ δ'	εἴτε	χρήμασιν ἐφθαρμένοι, καθάπερ ἦν λόγος,
[13, 28]	ἢ συγγενεῖς ἢ φίλους ἀπολωλεκότες	ἐπιζητεῖτε;	(καὶ) πολλῷ πλείους ἐπεσημήναντο. (Καὶ
[13, 40]	ναῦς ἔλαβον ὀκτὼ μὲν Χίων,	πέντε	δὲ Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν δὲ δύο,
[13, 64]	ἦσαν αἱ μὲν ἀπὸ Σικελίας	πέντε,	ἓξ δὲ ἐκ τῶν πολιτῶν
[13, 100]	τῶν μὲν Αθηναίων ναῦς εἴκοσι	πέντε	καὶ τῶν ἐν αὐταῖς οἱ
[13, 14]	στρατεύματος ἐμβιβάσαντες τριήρεις μὲν ἐπλήρωσαν	πέντε	λειπούσας τῶν ἑκατὸν εἴκοσι, τοὺς
[13, 63]	μεθ' ὧν εἰς Μεσσήνην καταπλεύσας	πέντε	μὲν ἐναυπήγησε τριήρεις, χιλίους δ'
[13, 104]	παρὰ τῶν ἐγγὺς συμμάχων τριάκοντα	πέντε	ναῦς ἀθροίσας κατέπλευσεν εἰς Εφεσον.
[13, 40]	μίαν ἐξ ἑκάστων· αὐτοὶ δὲ	πέντε	ναῦς ἀπέβαλον, ἃς πάσας βυθισθῆναι
[13, 40]	ὑπέρ τινος ἄκρας ναῦς εἴκοσι	πέντε	παρὰ τῶν συμμάχων ἀπεσταλμέναι τοῖς
[13, 61]	ἐχούσης κατέπλευσαν πρὸς τὴν Ιμέραν	πέντε	πρὸς ταῖς εἴκοσι τριήρεις παρὰ
[13, 65]	συμμάχων ναῦς αὑτῶν πληρώσαντες εἴκοσι	πέντε,	προσέταξαν παραβοηθεῖν τοῖς συμμάχοις. Οὗτος
[13, 72]	ἡ μὲν γὰρ φάλαγξ περὶ	πέντε	σταδίους ἀπεῖχε τοῦ τείχους, οἱ
[13, 34]	πρὸς Αθηναίους πόλεμον τριάκοντα καὶ	πέντε	τριήρεις, ὧν ἦρχεν Ερμοκράτης ὁ
[13, 63]	ταῦτα ναύαρχος πεμφθεὶς σὺν τριάκοντα	πέντε	τριήρεσι Λακεδαιμονίοις συμμαχήσων ὑπὸ τῶν
[13, 60]	ὁ Συρακόσιος εἶχε τὴν ἡγεμονίαν.	~ότε	μὲν οὖν νυκτὸς ἀφελομένης τὴν
[13, 16]	βοὴ τῶν ἀγωνιζομένων ἐναλλὰξ ἀπολλυμένων.	(Ὅτε	γὰρ ἀποληφθείη ναῦς ὑπὸ πλειόνων
[13, 16]	ἴδοιεν τοὺς ἰδίους εὐημεροῦντας, ἐπαιάνιζον,	ὅτε	δ' ἐλαττουμένους, ἔστενον καὶ μετὰ
[13, 90]	σχεδὸν ἅπαντας τοὺς ἐγκαταλειφθέντας ἀνεῖλεν·	ὅτε	δὴ καὶ τοὺς ἐν τοῖς
[13, 16]	(Οἱ δ' ἐπὶ τῶν τειχῶν	ὅτε	μὲν ἴδοιεν τοὺς ἰδίους εὐημεροῦντας,
[13, 53]	μὲν οὖν κακῶς βουλευσάμενοι μετενόησαν	ὅτε	οὐδὲν ὄφελος, καὶ λόγοις πρὸς
[13, 28]	ἡμᾶς διατείνεσθαι τοὺς μηδὲν ἠδικημένους;	(Δότε	δέ μοι πρὸς θεῶν, ἄνδρες
[13, 27]	παιδείας ἐν τῇ πόλει μετεσχήκατε,	δότε	τὸν ἔλεον τοῖς τὴν πατρίδα
[13, 102]	Απόλλωνι καὶ ταῖς σεμναῖς θεαῖς	ἀπόδοτε·	τούτοις γὰρ εὐξάμενοι τοὺς πολεμίους
[13, 16]	μετὰ δακρύων τοῖς θεοῖς προσηύχοντο.	Ἐνίοτε	γάρ, εἰ τύχοι, τῶν Συρακοσίων
[13, 23]	παίδων οὔτ' εὔγνωμον οὔτε ἀσφαλές·	ἐνίοτε	γὰρ οἱ δοκοῦντες ὑπερέχειν ἐν
[13, 16]	δ' ὑπὸ τῶν Συρακοσίων, ὥστ'	ἐνίοτε	τοὺς παρὰ τὴν γῆν ναυμαχοῦντας
[13, 83]	λιμένες, κακότητος ἄπειροι. (Καὶ δή	ποτε	πεντακοσίων ἱππέων παραγενομένων ἐκ Γέλας
[13, 48]	ἀλλήλους ἔχθραν. (Ἐν οὐδεμιᾷ γάρ	ποτε	πόλει τοιοῦτοι πολιτῶν φόνοι συνετελέσθησαν
[13, 23]	χρησαμένους αὐτοὺς παρ' ἑτέρων τυχεῖν	ποτε	φιλανθρωπίας, ἄλλους τε πράξαντας δεινὰ
[13, 25]	ἀτυχήμασι μεγίστην ἐπίδοσιν λαβεῖν καὶ	μηδέποτε	ταπεινὸν μηδὲν βουλεύεσθαι. Καλὸν οὖν
[13, 82]	ἐξ οὗ τῆς πόλεως κατασκαφείσης	οὐδέποτε	ὕστερον ἴσχυσαν Ακραγαντῖνοι τέλος ἐπιθεῖναι
[13, 99]	πάντες οἱ τῶν Αθηναίων ἀφεστηκότες,	μήποτε	Αθηναῖοι τὴν ἀρχὴν ἀνακτησάμενοι τιμωρίαν
[13, 74]	(Ταῦτα δὴ πάντα διανοούμενος ἐφοβεῖτο,	μήποτε	καιρὸν λαβόντες Αθηναῖοι τιμωρίαν ἐπιθῶσι
[13, 87]	ἀτάκτως διωκόντων ὁ στρατηγὸς εὐλαβήθη,	μήποτε	μετὰ τοῦ λοιποῦ στρατεύματος Ιμίλκας
[13, 47]	καὶ διὰ τοῦτο περιδεεῖς ἐγίνοντο,	μήποτε	νῆσον οἰκοῦντες ἐκπολιορκηθῶσιν ὑπ' Αθηναίων
[13, 49]	τοῖς πολεμίοις στόλου, περιδεεῖς ἦσαν,	μήποτε	πάσαις ταῖς τριήρεσιν ἐπιπλεύσαντες οἱ
[13, 57]	τοὺς ἀκληροῦντας ἐλεοῦντες, ἀλλ' εὐλαβούμενοι,	μήποτε	τὴν σωτηρίαν αἱ γυναῖκες ἀπογνοῦσαι
[13, 6]	τοὺς στρατηγοὺς ἐπιφανῆναι μετὰ δυνάμεως,	μήποτε	τῆς ἐπιβολῆς ἀποτύχωσιν. (Ἐλθόντος δὲ
[13, 75]	ὑπώπτευον γὰρ τὴν τἀνδρὸς τόλμαν,	μήποτε	τυχὼν ἡγεμονίας ἀναδείξῃ ἑαυτὸν τύραννον.
[13, 100]	ἀπεχώρησεν, οὖσαν σύμμαχον· ἐδεδοίκει γάρ,	μήποτε	τῷ στόλῳ πλευσάντων τῶν Αθηναίων
[13, 45]	καταπληκτικὸν συνέβαινε γίνεσθαι τὸν ἀγῶνα.	(Ὁπότε	γὰρ αἱ τριήρεις εἰς ἐμβολὴν
[13, 40]	τὴν ὑπεροχὴν τῶν ἐναντίων ἐποίει.	Ὁπότε	γὰρ οἱ Πελοποννήσιοι κατὰ σπουδὴν
[13, 45]	περιδεεῖς ἐγίνοντο, περὶ σφῶν ἀγωνιῶντες·	ὁπότε	δ' οἱ κυβερνῆται ταῖς ἐμπειρίαις
[13, 46]	αὐτοὺς βαλεῖν φιλοτιμούμενοι τοὺς κυβερνήτας·	ὁπότε	δὲ συνερείσειαν αἱ ναῦς, τοῖς
[13, 53]	τοῖς ὅλοις, ὥστε μηκέτι δύνασθαι	πώποτε	αὑτοὺς γνησίως ἀναλαβεῖν. (Ἀλλὰ ταῦτα
[13, 82]	νεὼς ἐμφαίνει τὴν μεγαλοπρέπειαν τῶν	τότε	ἀνθρώπων· τῶν μὲν οὖν ἄλλων
[13, 43]	κατέστησαν τὸν Αννίβαν, κατὰ νόμους	τότε	βασιλεύοντα. Οὗτος δὲ ἦν υἱωνὸς
[13, 61]	ἀπεστάλκεισαν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ συμμαχίαν,	τότε	δ' ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς στρατείας.
[13, 7]	πλείονας μὲν τριήρεις παρεσκευάζοντο πέμπειν,	τότε	δὲ μετὰ Γυλίππου Πύθην μετὰ
[13, 53]	λόγου κατὰ τοὺς ἰδίους χρόνους·	τότε	δὲ οἱ Αθηναῖοι τοῖς τε
[13, 86]	μὲν ἔσπευδον ἐκπέμψαι τὴν βοήθειαν,	τότε	δὲ παραγενομένων τῶν ἐξ Ιταλίας
[13, 47]	πυκνὰς ποιεῖσθαι τροπὰς τὴν θάλατταν,	τότε	δὲ πολὺ μᾶλλον ἦν ἐπιτείνοντα
[13, 99]	τοὺς ἐν αὐτῇ πάντας ἀπέσφαξαν.	(Τότε	δή φασι τὸν Καλλικρατίδαν λαμπρῶς
[13, 53]	ταύτης καὶ Κλεοφῶν, μέγιστος ὢν	τότε	δημαγωγός. Ὃς παρελθὼν καὶ πολλὰ
[13, 92]	δοκεῖν κακῶς προΐστασθαι τοῦ πολέμου,	τότε	διὰ τῶν λόγων παροξυνθεὶς παραυτίκα
[13, 95]	χρησάμενον τὴν τυραννίδα περιπεποιῆσθαι. Καὶ	τότε	Διονύσιος τῇ παραπλησίᾳ μηχανῇ τὸ
[13, 90]	γεγενημένην, πλουσιωτάτην δὲ σχεδὸν τῶν	τότε	Ελληνίδων πόλεων γεγενημένην, καὶ ταῦτα
[13, 42]	γὰρ ὁ τῆς πολιτείας ἀφηγούμενος	τότε	Θηραμένης, ἀνὴρ εἰ καί τις
[13, 47]	τοιοῦτον τὸ τέλος λαβούσης Αθηναῖοι	τότε	μὲν εἰς Σηστὸν ἀπέπλευσαν ἤδη
[13, 94]	διὰ πάσης τῆς δυνάμεως ῥυέντος,	τότε	μὲν εἷς ἕκαστος ἀγωνιῶν εἰς
[13, 105]	(Εὑρόντες δὲ τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν,	τότε	μὲν ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς καθώρμισαν
[13, 110]	ὡς κατέλαβε τὸ στρατόπεδον ἠλαττωμένον,	τότε	μὲν ἐντὸς τῶν τειχῶν ἀνεχώρησεν.
[13, 77]	Μηθύμνης· (εὑρὼν δὲ αὐτὴν ἡλωκυῖαν	τότε	μὲν ηὐλίσθη πρός τινι νήσῳ
[13, 73]	εἰς τὴν πόλιν, ~Αγις δὲ	τότε	μὲν οὐ κρίνας πολιορκεῖν ἐν
[13, 2]	ἐκτὸς τῶν ἐν τοῖς πληρώμασι.	(Τότε	μὲν οὖν οἱ στρατηγοὶ μετὰ
[13, 37]	τὸν στόλον ἀπέστειλεν εἰς Φοινίκην.	Τότε	μὲν οὖν τηλικαύτην τῶν Λακεδαιμονίων
[13, 19]	προσηλώσαντες, ἀνέστρεψαν εἰς τὴν πόλιν.	(Τότε	μὲν οὖν τοῖς θεοῖς ἔθυσαν
[13, 102]	ἑστακότας. (Οὕτως δ' ὁ δῆμος	τότε	παρεφρόνησε, καὶ παροξυνθεὶς ἀδίκως ὑπὸ
[13, 93]	τὴν πόλιν τῶν Γελῴων, ἣν	τότε	παρεφύλαττε Δέξιππος ὁ Λακεδαιμόνιος, κατασταθεὶς
[13, 98]	ὃς ἰδιώτης ὢν μὲν συνεστράτευε	τότε,	πρότερον δὲ πολλάκις ἦν ἀφηγημένος
[13, 72]	δὲ μῆκος ἐπὶ σταδίους ὀκτώ,	τότε	πρῶτον κατεπλάγησαν, θεωροῦντες τὰ δύο
[13, 75]	τύραννον. (Ὁ μὲν οὖν Ερμοκράτης	τότε	τὸν καιρὸν οὐχ ὁρῶν εὔθετον
[13, 72]	πόλιν ἐν ταῖς δυνατωτάταις οὖσαν	τότε	τῶν ἐπὶ Θρᾴκης. Οἱ μὲν
[13, 95]	Λεοντίνους. Αὕτη δ' ἡ πόλις	τότε	φρούριον ἦν τῶν Συρακοσίων, πλῆρες
[13, 47]	ἀλλὰ καὶ τοῖς παροικοῦσι ξένοις,	ὥστε	διὰ τὸ πλῆθος τῶν τοῖς
[13, 30]	τῆς αὐτῆς Μηλίοις τύχης ἐκοινώνησαν;	Ὥστε	δύο δήμους πρὸς Αττικὴν ὀργὴν
[13, 108]	τὴν ἔφοδον τῶν Καρχηδονίων εὐρώστως,	ὥστε	καὶ πόλιν ἀνώχυρον ἔχοντες καὶ
[13, 112]	γυναῖκα συλλαβόντες οὕτω διέθεσαν κακῶς,	ὥστε	καὶ τὸν τύραννον βαρέως ἐνέχειν
[13, 82]	τῶν ἄλλων ὀρνέων πολὺ πλῆθος,	ὥστε	μεγάλην τέρψιν παρασκευάζειν τοῖς θεωμένοις.
[13, 21]	(Οὐθεὶς γάρ ἐστιν οὕτω φρόνιμος,	ὥστε	μεῖζον ἰσχῦσαι τῆς τύχης, ἣ
[13, 84]	τρυφὴν εἶναι παρὰ τοῖς Ακραγαντίνοις,	ὥστε	μετ' ὀλίγον τῆς πολιορκίας γινομένης
[13, 22]	μερίζουσι τὸν ἔλεον ἐτόλμησαν ἐπιβουλεῦσαι·	ὥστε	μὴ μόνον ὑπὸ τῶν ἄλλων
[13, 21]	ναῦς οὔτ' ἀνὴρ οὐθεὶς ἐπανῆλθεν,	ὥστε	μηδὲ τὸν ἀγγελοῦντα αὐτοῖς τὴν
[13, 53]	ἐξαπατηθέντες οὕτως ἔπταισαν τοῖς ὅλοις,	ὥστε	μηκέτι δύνασθαι πώποτε αὑτοὺς γνησίως
[13, 69]	τοσαύτην εὔνοιαν τοὺς ὄχλους ἤγαγεν,	ὥστε	ὁμολογεῖν πάντας τὴν πόλιν αἰτίαν
[13, 68]	θέαν συνέδραμον ἐπὶ τοὺς λιμένας,	ὥστε	παντελῶς ἐρημωθῆναι τὴν πόλιν, συμφιλοτιμουμένων
[13, 100]	(Ἐπεγενήθη δὲ καὶ χειμὼν μέγας,	ὥστε	σαλεύεσθαι τὰς τριήρεις, καὶ τοὺς
[13, 47]	Βοιωτοὺς κοινῇ χῶσαι τὸν Εὔριπον,	ὥστε	συνάψαι τὴν Εὔβοιαν τῇ Βοιωτίᾳ.
[13, 107]	πρὸς Λακεδαιμονίους συνέθεντο τὴν εἰρήνην,	ὥστε	τὰ μακρὰ σκέλη καὶ τὰ
[13, 41]	τῶν τριήρων ἐπεγενήθη χειμὼν τηλικοῦτος	ὥστε	τὰς μὲν ναῦς ἁπάσας ἀπολέσθαι,
[13, 45]	ῥοπὴν ἐπέστρεφον τὰς ναῦς πραγματικῶς,	ὥστε	τὰς πληγὰς γίνεσθαι κατ' ἐμβολήν.
[13, 35]	ἄλλων διήνεγκε συνέσει καὶ δόξῃ,	ὥστε	τῆς νομοθεσίας ὑπὸ πάντων κοινῇ
[13, 55]	οὐδὲν ἡγούμεναι. (Τοσαύτη κατάπληξις καθειστήκει,	ὥστε	τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως δεῖσθαι
[13, 112]	τὸ μηδένα τῶν πολεμίων ἐπηκολουθηκέναι·	ὥστε	τοῖς πρότερον ἐπιθυμοῦσι καιρὸν λαβεῖν
[13, 98]	κίνδυνον οὕτως εἰμὶ πρόθυμος αὐτός,	ὥστε	τοῦ μάντεως λέγοντος διὰ τῶν
[13, 40]	τὰς ἑαυτῶν οὕτως φιλοτέχνως καθίστανον,	ὥστε	τοῦ μὲν ἄλλου μέρους αὐτὰς
[13, 88]	τὰς ἑκατέρων ἐλπίδας μεταπεσεῖν ἐποίησεν,	ὥστε	τοὺς παρὰ τοῖς Ακραγαντίνοις Καμπανοὺς
[13, 10]	τοὺς ὑπερέχοντας τῆς θαλάττης τόπους,	ὥστε	τοὺς πολεμίους μὴ μεγάλοις ἐλαττώμασι
[13, 87]	στρατηγῶν καὶ πάντας οὕτω παρώξυνεν,	ὥστε	τῶν κατηγορουμένων ἐγχειρούντων ἀπολογεῖσθαι μηδένα
[13, 57]	διέφερον οἱ βάρβαροι τῶν ἄλλων,	ὥστε	τῶν λοιπῶν ἕνεκα τοῦ μηδὲν
[13, 91]	τοσοῦτος τὴν νῆσον κατέσχε φόβος,	ὥστε	τῶν Σικελιωτῶν τοὺς μὲν εἰς
[13, 93]	πόλιν τῶν Γελῴων, ἣν τότε	παρεφύλαττε	Δέξιππος ὁ Λακεδαιμόνιος, κατασταθεὶς ὑπὸ
[13, 62]	παῖδας διαδοὺς εἰς τὸ στρατόπεδον	παρεφύλαττε,	τῶν δ' ἀνδρῶν τοὺς ἁλόντας
[13, 111]	Ακράγαντα, γενομένη συμφορὰ τοὺς ἀνθρώπους	ἐξέπληττε,	πάντων καθάπερ ὑπὸ τὴν ὅρασιν
[13, 89]	Ἅμα γὰρ ὁ τῶν πολεμίων	ἐξέπληττε	φόβος, ἅμα δὲ διὰ τὴν
[13, 59]	τῶν στρατιωτῶν ἐπηρμένων ταῖς εὐτυχίαις.	(Ὑπώρυττε	δὲ καὶ τὰ τείχη, καὶ
[13, 33]	ἀγορὰν παραγένηται, θάνατον εἶναι πρόστιμον,	οὔτε	ἀγνοίᾳ δοὺς οὔτε ἄλλῃ τινὶ
[13, 33]	εἶναι πρόστιμον, οὔτε ἀγνοίᾳ δοὺς	οὔτε	ἄλλῃ τινὶ περιστάσει συγγνώμην. (Προσαγγελθέντων
[13, 23]	παραδιδόναι παισὶ παίδων οὔτ' εὔγνωμον	οὔτε	ἀσφαλές· ἐνίοτε γὰρ οἱ δοκοῦντες
[13, 100]	(Τέλος δὲ τοῦ χειμῶνος ἐπιτείνοντος	οὔτε	ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην ἔπλευσαν οὔτε
[13, 112]	ἱππεῖς οὔτ' ἂν ἔτ' ἀπελθεῖν	οὔτε	μεῖναι κατὰ τὸ στρατόπεδον τὸν
[13, 21]	Ἀπὸ γὰρ τῆς τηλικαύτης παρασκευῆς	οὔτε	ναῦς οὔτ' ἀνὴρ οὐθεὶς ἐπανῆλθεν,
[13, 58]	ἡλικίας. (Ἡ γὰρ βαρβάρων ὠμότης	οὔτε	παίδων ἐλευθέρων οὔτε παρθένων φειδομένη
[13, 84]	τρυφήν. Περὶ μὲν οὖν τούτων	οὔτε	παραδραμεῖν ἠθελήσαμεν οὔτ' ἐπὶ πλεῖον
[13, 58]	βαρβάρων ὠμότης οὔτε παίδων ἐλευθέρων	οὔτε	παρθένων φειδομένη δεινὰς τοῖς ἠτυχηκόσι
[13, 56]	χρόνον οἱ Καρχηδόνιοι κακῶς ἀπήλλαττον,	οὔτε	περιστῆναι δυνάμενοι τοὺς ἐν τοῖς
[13, 16]	τῶν αὐτῶν πρὸς ἅπαντα συμφερόντων,	οὔτε	πρὸς τοὺς κελεύοντας τοὺς ἐνεδέχετο
[13, 92]	γὰρ τὴν παράληψιν τῆς ἀρχῆς	οὔτε	συνήδρευσεν ἅμα τοῖς στρατηγοῖς οὔθ'
[13, 100]	οὔτε ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην ἔπλευσαν	οὔτε	τοὺς τετελευτηκότας ἀνείλαντο, βιασθέντες δὲ
[13, 57]	τὰς ὁδοὺς βιαζομένων οὐ διακρίνοντες	οὔτε	φύσιν οὔθ' ἡλικίαν, ἀλλ' ὁμοίως
[13, 59]	τὸ τεῖχος κατὰ πλείονας τόπους	ἐσάλευε,	καὶ πολλῷ πλήθει διαγωνιζόμενος ἐκ
[13, 92]	τὸν ἀπὸ τῶν πολεμίων φόβον,	συνεβούλευε	κατάγειν τοὺς φυγάδας· (ἄτοπον γὰρ
[13, 18]	κρατήσειν τῆς ἐπιβολῆς· (Νικίας δὲ	συνεβούλευε	καταλιπόντας τὰς ναῦς διὰ τῆς
[13, 18]	ὅτι τῆς νυκτὸς ἀναζεύξουσιν, Ερμοκράτης	συνεβούλευε	τοῖς Συρακοσίοις ἐξάγειν τῆς νυκτὸς
[13, 108]	ἔργοις καὶ ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς	προσήδρευε	μετὰ πάσης προθυμίας· (τὸ δὲ
[13, 98]	τάξας· ὃς ἰδιώτης ὢν μὲν	συνεστράτευε	τότε, πρότερον δὲ πολλάκις ἦν
[13, 86]	τὰ μνημεῖα, μετὰ δὲ ταῦτα	ἱκέτευε	τοὺς θεοὺς κατὰ τὸ πάτριον
[13, 76]	προσβολὰς ἐν ἀρχῇ μὲν οὐδὲν	ἤνυε,	μετ' ὀλίγον δέ τινων ἐνδόντων
[13, 16]	δὲ τῶν παραγγελλομένων οὐδεὶς οὐδὲν	ἤκουε,	τῶν σκαφῶν θραυομένων καὶ παρασυρομένων
[13, 103]	τῆς τῆς προτέρας τελευτῆς πεποίηται,	γέγραφε	δὲ βύβλους τέσσαρας. (Περὶ δὲ
[13, 70]	ἐκ τῆς Πελοποννήσου στρατιώτας τε	κατέγραφε	τοὺς ἱκανοὺς καὶ ναῦς ἐπλήρωσεν
[13, 42]	συγγραφέων Θουκυδίδης μὲν τὴν ἱστορίαν	κατέστροφε,	περιλαβὼν χρόνον ἐτῶν εἴκοσι καὶ
[13, 68]	ἔτι δὲ παίδων καὶ γυναικῶν.	(Εἶχε	γὰρ πολλὴν κατάπληξιν τῶν στρατηγῶν
[13, 72]	στρατόπεδον ἤγαγεν ἐπὶ τὰς Αθήνας.	(Εἶχε	δὲ πεζοὺς δισμυρίους ὀκτακισχιλίους, ὧν
[13, 109]	μισθοφόρους κατέλεξεν εἰς τὸ στρατόπεδον.	(Εἶχε	δὲ τοὺς ἅπαντας, ὡς μέν
[13, 54]	ἐγενήθη τῇ πόλει τῆς ἐπωνυμίας.	(Εἶχε	δὲ τοὺς σύμπαντας Αννίβας, ὡς
[13, 79]	ὑπὲρ οὗ διηγωνίζοντο λιμένα μὲν	εἶχε	καλόν, ἐκτὸς δὲ τῆς πόλεώς
[13, 77]	δ' ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς	εἶχε	μὲν ἑβδομήκοντα ναῦς, οὕτως ἐξηρτυμένας
[13, 49]	Αλκιβιάδην ἐκ Λέσβου μεθ' ὧν	εἶχε	νεῶν, καὶ συνήχθη πᾶς ὁ
[13, 66]	ὄντων, Κλέαρχος ὁ Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς	εἶχε	πολλοὺς ἐν τῇ πόλει τῶν
[13, 50]	καλουμένους Κλήρους, ὅπου καὶ Φαρνάβαζος	εἶχε	τὴν δύναμιν. (Αλκιβιάδης δὲ κατὰ
[13, 59]	τετρακισχιλίους, ὧν Διοκλῆς ὁ Συρακόσιος	εἶχε	τὴν ἡγεμονίαν. ~ότε μὲν οὖν
[13, 13]	ἡγούμενος· τῆς δὲ μέσης τάξεως	εἶχε	τὴν ἡγεμονίαν παρὰ μὲν τοῖς
[13, 45]	Συρακοσίους, τοῦ δεξιοῦ δ' αὐτὸς	εἶχε	τὴν ἡγεμονίαν· τῶν δ' Αθηναίων
[13, 72]	γὰρ φάλαγξ περὶ πέντε σταδίους	ἀπεῖχε	τοῦ τείχους, οἱ δ' ἱππεῖς
[13, 89]	ἄφνω πολὺς οἶκτος καὶ δάκρυα	κατεῖχε	τὰς οἰκίας. Ἅμα γὰρ ὁ
[13, 106]	ἤθελον, τὸ δὲ στρατόπεδον σιτοδεία	κατεῖχε,	Φιλοκλῆς ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἀφηγούμενος
[13, 43]	πράξεων τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν	ἦρχε	Γλαύκιππος, ἐν δὲ τῇ Ρώμῃ
[13, 34]	τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους συμμαχήσαντας, ὧν	ἦρχε	Γύλιππος, ἐτίμησαν τοῖς ἐκ τοῦ
[13, 38]	ἐνιαυσιαίου χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι μὲν	ἦρχε	Θεόπομπος, Ρωμαῖοι δ' ἀντὶ τῶν
[13, 48]	οὖν ἐν Κορκύρᾳ σφαγὴ τοιοῦτον	ἔσχε	τὸ τέλος. ~Αρχέλαος δ' ὁ
[13, 107]	μακρότατος γενόμενος ὧν ἴσμεν, τοιοῦτον	ἔσχε	τὸ τέλος, ἔτη διαμείνας ἑπτὰ
[13, 91]	συμφορᾶς διαγγελθείσης, τοσοῦτος τὴν νῆσον	κατέσχε	φόβος, ὥστε τῶν Σικελιωτῶν τοὺς
[13, 111]	ἐπιγάμους ἀναξίως τῆς ἡλικίας ὡς	ἔτυχε	κατὰ τὴν ὁδὸν ὡρμημένας, ἐπειδὴ
[13, 72]	δ' ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς	ἔτυχε	μὲν ἐν τῇ Δεκελείᾳ διατρίβων
[13, 77]	τῶν πρότερον στρατηγῶν ἦν κατεσκευακώς.	Ἔτυχε	μὲν οὖν ἁπάσαις ἀνηγμένος ἐπὶ
[13, 104]	παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας λαφυροπωλήσας	κατέσκαψε	τὴν πόλιν. (Μετὰ δὲ ταῦτ'
[13, 108]	τὴν μὲν τῶν Ακραγαντίνων πόλιν	κατέσκαψε,	τῶν δ' ἱερῶν, ὅσα μηδ'
[13, 95]	πράγματα κατὰ νοῦν ἠκολούθει, ψήφισμα	ἔγραψε	τοὺς μισθοὺς διπλασίους εἶναι· πάντας
[13, 109]	τινες, πεντακισμυρίους, ὡς δὲ Τίμαιος	ἀνέγραψε,	πεζοὺς μὲν τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ
[13, 54]	σύμπαντας Αννίβας, ὡς μὲν Εφορος	ἀνέγραψε,	πεζῶν μυριάδας εἴκοσι, ἱππεῖς δὲ
[13, 33]	τοῦ πολέμου Διοκλῆς τοὺς νόμους	ἀνέγραψε	τοῖς Συρακοσίοις, καὶ συνέβη παράδοξον
[13, 34]	ἄνδρας τετρακοσίους, τούτοις τὴν διοίκησιν	ἐπέτρεψε	τῶν κοινῶν. οἱ δὲ τῆς
[13, 69]	δ' οὖν κατέπλευσεν ὁ στόλος,	ἐπέστρεψε	τὸ πλῆθος ἐπὶ τὴν Αλκιβιάδου
[13, 73]	πλεύσας εἰς Κύμην ψευδεῖς αἰτίας	ἐπέρριψε	τοῖς Κυμαίοις, βουλόμενος αὐτῶν μετὰ
[13, 100]	τὰς μὲν ναῦς εἰς Χίον	ἔπεμψε,	τὴν δὲ πεζὴν δύναμιν αὐτὸς
[13, 74]	δὲ τούτων προκρίνας Κόνωνα ταχέως	ἐξέπεμψε	παρ' Αλκιβιάδου τὸ ναυτικὸν παραληψόμενον.