Livre, Chap. |
[5, 45] |
κύκλους,
περὶ
δὲ
τὰς
χεῖρας
|
ψέλια, |
ἐκ
δὲ
τῶν
ὤτων
παραπλησίως
|
[5, 27] |
τοὺς
καρποὺς
καὶ
τοὺς
βραχίονας
|
ψέλια |
φοροῦσι,
περὶ
δὲ
τοὺς
αὐχένας |
[5, 83] |
τῆς
μητρυιᾶς
διαβολὰς
αὐλητοῦ
τινος
|
ψευδῶς |
καταμαρτυρήσαντος,
νόμιμον
ἔθεντο
μηδένα
αὐλητὴν |
[5, 27] |
{ἢ
συγκόπτουσι}
τὰς
ἐχούσας
τὸ
|
ψῆγμα |
βώλους,
διὰ
δὲ
τῶν
ὑδάτων |
[5, 36] |
πᾶσα
γὰρ
ἡ
βῶλός
ἐστι
|
ψήγματος |
συμπεπηγότος
καὶ
ἀπολάμποντος
μεστή.
διὸ |
[5, 27] |
μεγάλους
ἀπορρηγνῦσα
κολωνούς,
πληροῖ
χρυσοῦ
|
ψήγματος. |
τοῦτο
δ´
οἱ
περὶ
τὰς |
[5, 26] |
χειροπληθιαίους
τοῖς
μεγέθεσι
καὶ
τῶν
|
ψηφίδων |
ἁδρομερῆ
κονιορτόν·
καθόλου
δὲ
καταιγίζοντες |
[5, 30] |
δασεῖς,
κατὰ
δὲ
τὸ
θέρος
|
ψιλούς, |
πλινθίοις
πυκνοῖς
καὶ
πολυανθέσι
διειλημμένους. |
[5, 65] |
ὀρχήσεις,
δι´
ὧν
ποιοῦντας
μεγάλους
|
ψόφους |
ἀπατᾶν
τὸν
Κρόνον.
φασὶ
δ´ |
[5, 72] |
ἐν
ταῖς
τῶν
εὖ
πεπονθότων
|
ψυχαῖς, |
ὡς
ἁπάντων
τῶν
γινομένων
κατ´ |
[5, 28] |
ὁ
Πυθαγόρου
λόγος,
ὅτι
τὰς
|
ψυχὰς |
τῶν
ἀνθρώπων
ἀθανάτους
εἶναι
συμβέβηκε |
[5, 66] |
δικαιοσύνην
καὶ
τὴν
ἁπλότητα
τῆς
|
ψυχῆς· |
διὸ
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
Κρόνου |
[5, 28] |
βιοῦν,
εἰς
ἕτερον
σῶμα
τῆς
|
ψυχῆς |
εἰσδυομένης.
διὸ
καὶ
κατὰ
τὰς |
[5, 24] |
προέχοντα
τῶν
ὁμοεθνῶν
ἀρετῇ
τε
|
ψυχῆς |
καὶ
ῥώμῃ
σώματος.
ἀνδρωθεὶς
δὲ |
[5, 29] |
τὸ
σύνολον
τὸ
θάρσος
τῆς
|
ψυχῆς |
τοῖς
λόγοις
προαφαιροῦνται.
τῶν
δὲ |
[5, 26] |
διὰ
δὲ
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ
|
ψύχους |
διαφθειρομένης
τῆς
κατὰ
τὸν
ἀέρα |
[5, 25] |
τὰς
ἄρκτους
κειμέριός
ἐστι
καὶ
|
ψυχρὰ |
διαφερόντως.
κατὰ
γὰρ
τὴν
χειμερινὴν |
[5, 38] |
τῶν
σωμάτων
καὶ
ταῖς
τῶν
|
ψυχῶν |
καρτερίαις
ὑπομένοντες
πολυχρόνιον
ἔχουσι
τὴν |