Livre, Chap.
[5, 32]	τῶν ἀνθρώπων ἀποκτείνουσιν ἢ κατακάουσιν	ἤ	τισιν ἄλλαις τιμωρίαις ἀφανίζουσι. γυναῖκας
[5, 21]	παρειλήφαμεν οὔτε τῶν ἄλλων ἡρώων	{ἢ	δυναστῶν} ἐστρατευμένον ἐπ´ αὐτήν· καθ´
[5, 29]	τῶν προγόνων τις ἢ πατὴρ	ἢ	καὶ αὐτὸς πολλὰ χρήματα διδόμενα
[5, 39]	μὲν ἔν τισιν εὐτελέσιν ἐπαύλεσιν	ἢ	καλιαῖς, τὰ δὲ πολλὰ ἐν
[5, 40]	εἰσιν, οἱ δ´ ἐσθῆσι πολυτελεστέραις	ἢ	κατὰ δουλικὴν ἀξίαν κεκόσμηνται. οἰκήσεις
[5, 32]	ζῷα μετὰ τῶν ἀνθρώπων ἀποκτείνουσιν	ἢ	κατακάουσιν ἤ τισιν ἄλλαις τιμωρίαις
[5, 30]	τινὲς δὲ τοὺς χιτῶνας ἐπιχρύσοις	ἢ	καταργύροις ζωστῆρσι συνέζωνται. προβάλλονται δὲ
[5, 28]	τῆς γῆς, ὑποστρώμασι χρώμενοι λύκων	ἢ	κυνῶν δέρμασι. διακονοῦνται δ´ ὑπὸ
[5, 26]	ποτῷ καὶ μεθυσθέντες εἰς ὕπνον	ἢ	μανιώδεις διαθέσεις τρέπονται. διὸ καὶ
[5, 21]	εὐτελεῖς ἔχουσιν, ἐκ τῶν καλάμων	ἢ	ξύλων κατὰ τὸ πλεῖστον συγκειμένας·
[5, 29]	τῆς κεφαλῆς τῶν προγόνων τις	ἢ	πατὴρ ἢ καὶ αὐτὸς πολλὰ
[5, 38]	ὑπερβολὴν τῆς κακοπαθείας· ἄνεσις γὰρ	ἢ	παῦλα τῶν ἔργων οὐκ ἔστιν
[5, 41]	κεῖνται, αἱ δ´ ἐπὶ γεωλόφων	ἢ	πεδίων καθίδρυνται· ἔχουσι δ´ αὐτῶν
[5, 79]	περὶ αὐτὸν ἡγεμόνων ἑκάστῳ νῆσον	ἢ	πόλιν δωρήσασθαι λέγουσι τὸν Ῥαδάμανθυν,
[5, 77]	Κρήτην· διόπερ ἀπὸ τῶν τόπων	ἢ	πράξεων τῶν παρ´ ἑκάστοις συντελεσθεισῶν
[5, 27]	τὰς ἐργασίας ἀσχολούμενοι συνάγοντες ἀλήθουσιν	{ἢ	συγκόπτουσι} τὰς ἐχούσας τὸ ψῆγμα
[5, 30]	συμφυῆ κέρατα, τοῖς δὲ ὀρνέων	ἢ	τετραπόδων ζῴων ἐκτετυπωμέναι προτομαί. σάλπιγγας
[5, 17]	ἁλῶσιν, ἀντὶ μιᾶς γυναικὸς τρεῖς	ἢ	τέτταρας ἄνδρας διδόντες λυτροῦνται. οἰκοῦσι
[5, 62]	μελικράτῳ ποιοῦσι, τὸν δ´ ἁψάμενον	ἢ	φαγόντα ὑὸς οὐ νόμιμον προσελθεῖν
[5, 30]	ξίφους σπάθας ἔχουσι μακρὰς σιδηραῖς	ἢ	χαλκαῖς ἁλύσεσιν ἐξηρτημένας, παρὰ τὴν
[5, 52]	ὑπάρξας εὐθὺς ἐκ γενετῆς ἀθάνατος	ᾖ.	διὰ δὲ τὴν εἰς τὸν
[5, 51]	θεός, μετὰ δὲ ταῦτα καὶ	ἡ	Ἀριάδνη ἄφαντος ἐγενήθη. ~Μυθολογοῦσι δὲ
[5, 36]	Εὐβοϊκὸν ἐξαίρουσι τάλαντον· πᾶσα γὰρ	ἡ	βῶλός ἐστι ψήγματος συμπεπηγότος καὶ
[5, 2]	τῇ παλαιότητι τῶν μυθολογουμένων πεπρώτευκεν.	Ἡ	γὰρ νῆσος τὸ παλαιὸν ἀπὸ
[5, 27]	ἄνευ μεταλλείας καὶ κακοπαθείας ὑπουργεῖ.	ἡ	γὰρ τῶν ποταμῶν ῥύσις σκολιοὺς
[5, 14]	τῶν τέκνων γενέσεις· ὅταν γὰρ	ἡ	γυνὴ τέκῃ, ταύτης μὲν οὐδεμία
[5, 2]	Λιλύβαιον ὑπάρχει σταδίων χιλίων ἑπτακοσίων,	ἡ	δ´ ἀπὸ Λιλυβαίου μέχρι Παχύνου
[5, 2]	χώρας σταδίων χιλίων καὶ πεντακοσίων,	ἡ	δ´ ἀπολειπομένη σταδίων χιλίων ἑκατὸν
[5, 17]	δὲ τῆς Ἰβηρίας πλοῦν ἡμερήσιον·	ἡ	δ´ ἐλάττων κέκλιται μὲν πρὸς
[5, 13]	φυσικῆς ταύτης τῆς ἰδιότητος παρακολουθούσης.	ἡ	δ´ ὅλη νῆσος εὐμεγέθης οὖσα
[5, 41]	σώματα τῶν ἀποθανόντων ταφῆς ἀξιοῦντες.	ἡ	δ´ οὖν Ἱερὰ τῶν μὲν
[5, 46]	ἐλέφαντος, ἔτι δὲ θύας δεδημιουργημένας.	ἡ	δὲ κλίνη τοῦ θεοῦ τὸ
[5, 7]	τὸ μέγεθός εἰσιν ἀλλήλαις παραπλήσιαι·	ἡ	δὲ μεγίστη αὐτῶν ἐστι τὴν
[5, 13]	καὶ τούτων ἡ μὲν Κάλαρις,	ἡ	δὲ Νίκαια προσαγορεύεται. τούτων δὲ
[5, 53]	καὶ κατῴκησαν τὸ καλούμενον Οὐράνιον.	ἡ	δὲ Σύμη διέμεινεν ἔρημος, ἕως
[5, 41]	παντοδαπὰς φύσεις, παρεχομένας πολλὴν εὐωδίαν.	ἡ	δὲ φύσις ἐστὶ τοῦ λιβανωτοῦ
[5, 21]	ὡς ἑκατόν, καθ´ ὃν τόπον	ἡ	θάλαττα ποιεῖται τὸν ἔκρουν, τὸ
[5, 77]	δὲ καὶ παρὰ τοῖς Πέρσαις	ἡ	θεὸς αὕτη διαφερόντως, καὶ μυστήρια
[5, 41]	φύσις ἐστὶ τοῦ λιβανωτοῦ καὶ	ἡ	κατασκευὴ τοιάδε· δένδρον ἐστὶ τῷ
[5, 57]	τούτων γενομένης μεγάλης πλημυρίδος, ἐπικλυσθεῖσα	ἡ	Κύρβη ἔρημος ἐγένετο, αὐτοὶ δὲ
[5, 17]	τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων. τούτων δ´	ἡ	μείζων μεγίστη πασῶν ἐστι μετὰ
[5, 2]	ἑξήκοντα· τῶν γὰρ τριῶν πλευρῶν	ἡ	μὲν ἀπὸ τῆς Πελωριάδος ἐπὶ
[5, 41]	καὶ προσοριζούσης τῇ καλουμένῃ Κεδρωσίᾳ.	ἡ	μὲν γὰρ χώρα πολλαῖς κώμαις
[5, 11]	τῆς διαφορᾶς ἀεὶ μᾶλλον ἐκκαομένης,	ἡ	μὲν γερουσία τοῖς στρατηγοῖς ἐν
[5, 13]	πόλεις ἀξιόλογοι δύο, καὶ τούτων	ἡ	μὲν Κάλαρις, ἡ δὲ Νίκαια
[5, 51]	καὶ τὴν πόλιν ἐξεπολιόρκησαν. εἶτα	ἡ	μὲν Παγκράτις ἐτελεύτησεν, οἱ δὲ
[5, 45]	ταῖς ἀλκαῖς θαυμαστά. ἔχει δὲ	ἡ	νῆσος αὕτη καὶ πόλεις τρεῖς
[5, 19]	καὶ πηγὰς πολλάς. καθόλου δ´	ἡ	νῆσος αὕτη κατάρρυτός ἐστι ναματιαίοις
[5, 10]	παραδόξως ὑγιεῖς καθίστανται. ἔχει δ´	ἡ	νῆσος αὕτη τὰ διαβεβοημένα μέταλλα
[5, 19]	πλήθειν παντοδαπῶν ἰχθύων. καθόλου δ´	ἡ	νῆσος αὕτη τὸν περικείμενον ἀέρα
[5, 12]	καὶ κονιάμασι περιττότερον. ἔστι δ´	ἡ	νῆσος αὕτη Φοινίκων ἄποικος, οἳ
[5, 53]	Ποσειδῶνος καὶ Σύμης, ἀφ´ ἧς	ἡ	νῆσος ἔτυχε ταύτης τῆς προσηγορίας.
[5, 11]	τῶν ὀστῶν· ἀφ´ ἧς αἰτίας	ἡ	νῆσος ἔτυχε τῆς προσηγορίας. οἱ
[5, 13]	τῶν ἐγχωρίων Κόρσικα. αὕτη δ´	ἡ	νῆσος εὐπροσόρμιστος οὖσα κάλλιστον ἔχει
[5, 50]	τῆς Νάξου διέξιμεν. αὕτη γὰρ	ἡ	νῆσος τὸ μὲν πρῶτον προσηγορεύετο
[5, 10]	πολλαῖς πόλεσιν. ἔστι δὲ καὶ	ἡ	νῆσος τῶν Λιπαραίων μικρὰ μὲν
[5, 42]	μέγεθος τοῦ διαστήματος. ἔχει δ´	ἡ	Παγχαία κατ´ αὐτὴν πολλὰ τῆς
[5, 2]	ὠνόμοσται Σικελία. ἔστι δ´ αὐτῆς	ἡ	περίμετρος σταδίων ὡς τετρακισχιλίων τριακοσίων
[5, 66]	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις, ὅτ´ ἦν	ἡ	πόλις αὕτη, ἔτι δὲ {καὶ}
[5, 9]	μὲν Λιπάραν, καθ´ ἣν καὶ	ἡ	πόλις ἦν, διενείμαντο, τὰς δ´
[5, 21]	ὠκεανὸν ὑπάρχουσιν, ὧν ἐστι μεγίστη	ἡ	Πρεττανικὴ καλουμένη. αὕτη δὲ τὸ
[5, 23]	ἐστι πελαγία κατὰ τὸν ὠκεανὸν	ἡ	προσαγορευομένη Βασίλεια. εἰς ταύτην ὁ
[5, 41]	τῆς ἱστορικῆς ἀναγραφῆς, μία μὲν	ἡ	προσαγορευομένη Ἱερά, καθ´ ἣν οὐκ
[5, 12]	ἀσφάλειαν. καὶ πρώτη μέν ἐστιν	ἡ	προσαγορευομένη Μελίτη, τῶν Συρακουσῶν ἀπέχουσα
[5, 15]	~Ἐχομένη δὲ ταύτης ἐστὶ νῆσος	ἡ	προσαγορευομένη Σαρδώ, τῷ μὲν μεγέθει
[5, 19]	καὶ γὰρ ἰχθύων ἔχει πλῆθος	ἡ	προσκλύζουσα τῇ νήσῳ θάλαττα διὰ
[5, 41]	καρπῶν. διὸ καὶ τῆς Ἀραβίας	ἡ	πρωτεύουσα τῇ ἀρετῇ προσηγορίαν ἔλαβεν
[5, 24]	ἀφ´ ἑαυτοῦ Γαλάτας· ἀφ´ ὧν	ἡ	σύμπασα Γαλατία προσηγορεύθη. ~Ἐπεὶ δὲ
[5, 37]	τε καὶ χρυσοῦ· πᾶσα γὰρ	ἡ	σύνεγγυς γῆ διαπέπλεκται πολυμερῶς τοῖς
[5, 40]	τὴν τρυφὴν οὐκ ἐλάχιστον καὶ	ἡ	τῆς χώρας ἀρετή· πάμφορον γὰρ
[5, 25]	χώρας αὐτῶν δέον ἐστὶν εἰπεῖν.	ἡ	τοίνυν Γαλατία κατοικεῖται μὲν ὑπὸ
[5, 49]	παραδίδοται τοῖς μυηθεῖσι· διαβεβόηται δ´	ἡ	τούτων τῶν θεῶν ἐπιφάνεια καὶ
[5, 46]	φιλοτέχνως κατεσκευασμένη. παραπλήσιος δὲ καὶ	ἡ	τράπεζα τοῦ θεοῦ καὶ τῷ
[5, 40]	καρποῦ πλῆθος ἀποθησαυρίζουσιν. καθόλου γὰρ	ἡ	Τυρρηνία παντελῶς εὔγειος οὖσα πεδίοις
[5, 27]	δὲ πολύς, ὃν τοῖς ἐγχωρίοις	ἡ	φύσις ἄνευ μεταλλείας καὶ κακοπαθείας
[5, 60]	ἀνοίκειον ἡγοῦμαι περὶ αὐτῶν διελθεῖν.	ἡ	Χερρόνησος τοίνυν τὸ παλαιόν, ὡς
[5, 41]	κτήσεις ἱκανάς. πᾶσα δ´ αὐτῶν	ἡ	χώρα γέμει θρεμμάτων παντοδαπῶν, καρποφοροῦσα
[5, 42]	φαρμάκῳ. ~διῄρηται δὲ τοῖς ἐγχωρίοις	ἡ	χώρα, καὶ ταύτης ὁ βασιλεὺς
[5, 46]	ἱδρύσατο τὸ ἱερόν. ἔχει δ´	ἡ	χώρα μέταλλα δαψιλῆ χρυσοῦ τε
[5, 35]	μετάλλων ἀργυρείων διελθεῖν· αὕτη γὰρ	ἡ	χώρα σχεδόν τι πλεῖστον καὶ
[5, 19]	πρὸς τὴν ἀπόλαυσιν καὶ τρυφήν.	ἥ	τε ὀρεινὴ δρυμοὺς ἔχει πυκνοὺς
[5, 69]	οἰκειοτάτην τούτοις τοῖς καρποῖς, ἐν	ᾗ	καὶ τὸν ποιητὴν λέγειν ἀλλὰ
[5, 4]	ἀνεῖναι τὴν ὀνομαζομένην Κυάνην, πρὸς	ᾗ	κατ´ ἐνιαυτὸν οἱ Συρακόσιοι πανήγυριν
[5, 61]	λαῶν εἰς τὴν Κνιδίαν, ἐν	ᾗ	κτίσαι τὸ καλούμενον ἀπ´ αὐτοῦ
[5, 70]	κατὰ δὲ τὴν Ἴδην, ἐν	ᾗ	συνέβη τραφῆναι τὸν θεόν, τό
[5, 20]	οὖσαν χερρόνησον προσηγόρευσαν Γάδειρα, ἐν	ᾗ	τά τε ἄλλα κατεσκεύασαν οἰκείως
[5, 53]	οἱ μετὰ Τρίοπος ἀφικόμενοι, ὧν	ἡγεῖτο	Χθόνιος ὁ Ποσειδῶνος καὶ Σύμης,
[5, 9]	ἐκπέμπειν. διόπερ προστησάμενοι σφῶν αὐτῶν	ἡγεμόνα	Πένταθλον τὸν Κνίδιον, ὃς ἦν
[5, 15]	ἐκ τῶν ἐγχωρίων τοὺς ἀρίστους	ἡγεμόνας	διεφύλαξε τὴν ἐλευθερίαν μέχρι τῶν
[5, 9]	πάλιν ἐπ´ οἴκου· ἑλόμενοι δ´	ἡγεμόνας	τοὺς οἰκείους τοῦ Πεντάθλου Γόργον
[5, 45]	οὖν ἱερεῖς τῶν ἁπάντων ἦσαν	ἡγεμόνες,	τάς τε τῶν ἀμφισβητήσεων κρίσεις
[5, 6]	οὐ γὰρ ἦσαν ὑπὸ μίαν	ἡγεμονίαν	βασιλέως τεταγμένοι, κατὰ πόλιν δὲ
[5, 81]	τῶν ἑαυτοῦ παίδων παραδοὺς τὴν	ἡγεμονίαν·	μετὰ δὲ ταῦτα εἰς τὴν
[5, 8]	δὲ τῆς Λιπάρας ἔσχε τὴν	ἡγεμονίαν.	πάντες δ´ οὗτοι μιμησάμενοι τὴν
[5, 59]	Ἴλιον τῆς μὲν Ῥόδου τὴν	ἡγεμονίαν	παρέδωκε Βούτᾳ τῷ ἐξ Ἄργους
[5, 69]	στόλους συστήσασθαι, παραδόντος αὐτῷ τὴν	ἡγεμονίαν	ταύτην τοῦ Κρόνου· διὸ καὶ
[5, 66]	πάντας δὲ τοὺς ὑπὸ τὴν	ἡγεμονίαν	τούτου τεταγμένους μακάριον βίον ἐζηκέναι,
[5, 9]	τοῖς ἀρίστοις τῶν ἀνδρῶν τὰς	ἡγεμονίας	ἐνεχείριζον, οἱ δὲ Σικανοὶ περὶ
[5, 60]	Ἰοῦς, ἐξαποστεῖλαι Κύρνον, ἕνα τῶν	ἡγεμονικῶν	ἀνδρῶν, δόντα αὐτῷ στόλον ἀξιόλογον,
[5, 79]	δ´ ἄλλων τῶν περὶ αὐτὸν	ἡγεμόνων	ἑκάστῳ νῆσον ἢ πόλιν δωρήσασθαι
[5, 47]	γενομένων παρ´ αὐτοῖς ἀνθρώπων καὶ	ἡγεμόνων	οὐδεὶς παραδέδοται λόγος. ἔνιοι δέ
[5, 50]	τούτου αἱρέσεως οἱ ἐπιφανέστατοι τῶν	ἡγεμόνων	Σικελὸς καὶ Ἑκήτορος ὑπὲρ τῆς
[5, 11]	καὶ τὰς χεῖρας προσέφερον τοῖς	ἡγεμόσι.	τῆς δὲ γερουσίας ἐγκαλούσης καὶ
[5, 53]	ὕστερον καταπλεύσασιν, ὧν ἦν Ξοῦθος	ἡγεμών,	μεταδοὺς τῆς πολιτείας καὶ χώρας
[5, 57]	ἔγημε μίαν τῶν ἐγχωρίων Νυμφῶν	Ἡγητορίαν,	ἐξ ἧς ἐγέννησε θυγατέρα Κυδίππην
[5, 46]	ἐκ Κρήτης ὑπάρχειν, ὑπὸ Διὸς	ἠγμένοις	εἰς τὴν Παγχαίαν, ὅτε κατ´
[5, 38]	Λιβύην οἰκοῦντας εἰς {τοὺς} μεγίστους	ἦγον	κινδύνους καταπλουτομαχοῦντες ἅπαντας διὰ τὴν
[5, 60]	ἔνια συμπεπλέχθαι συμβέβηκεν, οὐκ ἀνοίκειον	ἡγοῦμαι	περὶ αὐτῶν διελθεῖν. ἡ Χερρόνησος
[5, 26]	περὶ οὗ παραλιπεῖν οὐκ ἄξιον	ἡγούμεθα.	ἀπὸ γὰρ θερινῆς δύσεως καὶ
[5, 6]	τῆς τούτων ἀρχαιότητος, οὐκ ἀναγκαῖον	ἡγούμεθα	περὶ τούτων διεξιέναι. οἱ δ´
[5, 40]	οἱ τῆς οἰκουμένης σχεδὸν ὅλης	ἡγούμενοι	θαυμάζουσί τε τοὺς ἄνδρας καὶ
[5, 34]	τοῖς ὄρεσι δυσχωρίας καὶ τραχύτητας	ἡγούμενοι	πατρίδας εἶναι, εἰς ταύτας καταφεύγουσι,
[5, 39]	τὸν ὁπλισμόν, ἐξομοιοῦντες ἑαυτοὺς τοῖς	ἡγουμένοις.	θρασεῖς δ´ εἰσὶ καὶ γενναῖοι
[5, 40]	στρατηγοὺς ἀξίωμα κατεσκεύασαν, περιθέντες τοῖς	ἡγουμένοις	ῥαβδούχους καὶ δίφρον ἐλεφάντινον καὶ
[5, 80]	Δωριέων παραβαλεῖν εἰς τὴν νῆσον	ἡγουμένου	Τεκτάμου τοῦ Δώρου· τούτου δὲ
[5, 40]	Τυρρηνήν, τό τε περὶ τοὺς	ἡγουμένους	στρατηγοὺς ἀξίωμα κατεσκεύασαν, περιθέντες τοῖς
[5, 63]	τιμᾶν, τὸ δὲ μέγιστον, Πέρσας	ἡγουμένους	τῆς Ἀσίας καὶ πάντα τὰ
[5, 32]	προΐενται, καὶ τοῦτο αἰσχρὸν οὐχ	ἡγοῦνται,	ἀλλὰ μᾶλλον ὅταν τις αὐτῶν
[5, 32]	προσδέξηται τὴν διδομένην χάριν, ἄτιμον	ἡγοῦνται.	~Ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως περὶ Κελτῶν
[5, 33]	καὶ τοὺς ὀδόντας παρατρίβοντες ταύτην	ἡγοῦνται	θεραπείαν εἶναι τοῦ σώματος. ~τοῖς
[5, 26]	διὰ τὴν συνήθη φιλαργυρίαν ἕρμαιον	ἡγοῦνται	τὴν τῶν Γαλατῶν φιλοινίαν. οὗτοι
[5, 34]	συνακολουθήσωσι, τούτους ἐπαινοῦσι καὶ θεοφιλεῖς	ἡγοῦνται.	τροφαῖς δὲ χρῶνται κρέασι παντοδαποῖς
[5, 2]	πάντα φύονται πυροὶ καὶ κριθαί,	ἠδ´	ἄμπελοι, αἵτε φέρουσιν οἶνον ἐριστάφυλον,
[5, 43]	καὶ διαπεπλεγμέναι ποικίλως τὴν πρόσοψιν	ἡδεῖαν	ἐποίουν καὶ τὴν ἀπόλαυσιν τῆς
[5, 10]	παρέχεσθαι τὴν ἐκ τῆς ἀπολαύσεως	ἡδονήν.	καὶ περὶ μὲν Λιπάρας καὶ
[5, 66]	τεταγμένους μακάριον βίον ἐζηκέναι, πάσης	ἡδονῆς	ἀνεμποδίστως ἀπολαύοντας. περὶ δὲ τούτων
[5, 34]	λῃστήρια καταλῦσαι πολλάκις φιλοτιμηθέντες οὐκ	ἠδυνήθησαν.	~Ἐπεὶ δὲ τὰ περὶ τῶν
[5, 15]	καὶ τῆς νήσου κρατήσαντες οὐκ	ἠδυνήθησαν	τοὺς προκατασχόντας τὴν νῆσον καταδουλώσασθαι,
[5, 34]	εἶναι τοῦ σώματος. ~τοῖς δ´	ἤθεσι	πρὸς μὲν τοὺς κακούργους καὶ
[5, 21]	ἔχειν τὴν τροφήν. τοῖς δ´	ἤθεσιν	ἁπλοῦς εἶναι καὶ πολὺ κεχωρισμένους
[5, 28]	πινόντων δὲ καθαπερεὶ διά τινος	ἡθμοῦ	φέρεται τὸ πόμα. δειπνοῦσι δὲ
[5, 20]	κατὰ νοῦν προχωρουσῶν, πλούτους μεγάλους	ἤθροισαν,	καὶ τὴν ἐκτὸς Ἡρακλείων στηλῶν
[5, 81]	Ἀχαΐας καλουμένης. εἶχε δὲ λαοὺς	ἠθροισμένους,	τοὺς μὲν Ἴωνας, τοὺς δ´
[5, 38]	τὰς προειρημένας μεταλλείας παραδόξων, οὐχ	ἥκιστ´	ἄν τις θαυμάσειε διότι τῶν
[5, 39]	ἄλλοις τοῖς κατὰ ναῦν χρησίμοις	ἥκιστα	κατεσκευασμένοις ὑπομένουσι τὰς ἐκ τῶν
[5, 32]	ἀφανίζουσι. γυναῖκας δ´ ἔχοντες εὐειδεῖς	ἥκιστα	ταύταις προσέχουσιν, ἀλλὰ πρὸς τὰς
[5, 59]	τοὺς ἐγχωρίους ὁ Ἀλθαιμένης ἐκβοηθῶν	ἠκόντισε	λόγχῃ καὶ δι´ ἄγνοιαν παίσας
[5, 59]	δ´ ἑαυτὸν εἰς τὰς ἐρημίας	ἠλᾶτο	μόνος καὶ διὰ τὴν λύπην
[5, 49]	ὅρμον καὶ πέπλον καὶ αὐλούς,	Ἠλέκτραν	δὲ τὰ τῆς μεγάλης καλουμένης
[5, 48]	Διὸς καὶ μιᾶς τῶν Ἀτλαντίδων	Ἠλέκτρας	γενέσθαι Δάρδανόν τε καὶ Ἰασίωνα
[5, 23]	τοῦτο πηγνύμενον ἀποτελεῖν τὸ καλούμενον	ἤλεκτρον,	λαμπρότητι μὲν τῶν ὁμοφυῶν διαφέρον,
[5, 23]	κλύδων ἐκβάλλει δαψιλὲς τὸ καλούμενον	ἤλεκτρον,	οὐδαμοῦ δὲ τῆς οἰκουμένης φαινόμενον.
[5, 23]	ταῖς ἀληθιναῖς ἱστορίαις· τὸ γὰρ	ἤλεκτρον	συνάγεται μὲν ἐν τῇ προειρημένῃ
[5, 23]	ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ τοῦ καλουμένου	ἠλέκτρου	νῦν διέξιμεν. τῆς Σκυθίας τῆς
[5, 56]	Τριόπαν, Κάνδαλον, θυγατέρα δὲ μίαν,	Ἠλεκτρυώνην,	ἣν ἔτι παρθένον οὖσαν μεταλλάξαι
[5, 52]	ὁ τέλειος τῆς γενέσεως χρόνος	ἦλθε,	βουλόμενον λαθεῖν τὴν Ἥραν, ἐξελεῖν
[5, 57]	περὶ ταύτης συνταξάμενος. ~οἱ δ´	Ἡλιάδαι	διάφοροι γενηθέντες τῶν ἄλλων ἐν
[5, 56]	Ῥοδίοις ἡρωικῶν. ἀνδρωθεῖσι δὲ τοῖς	Ἡλιάδαις	εἰπεῖν τὸν Ἥλιον, ὅτι οἵτινες
[5, 56]	διὸ καί φασι τοὺς μὲν	Ἡλιάδας	διὰ τὴν σπουδὴν ἐπιλαθομένους ἐνεγκεῖν
[5, 56]	γενέσθαι τοὺς κληθέντας ἀπ´ αὐτοῦ	Ἡλιάδας,	ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν, καὶ {τοὺς}
[5, 32]	τὸ πλεῖστον· προβαίνοντα δὲ ταῖς	ἡλικίαις	εἰς τὸ τῶν πατέρων χρῶμα
[5, 34]	ἐπιτηδεύεται· τῶν γὰρ ἀκμαζόντων ταῖς	ἡλικίαις	οἱ μάλιστα ἀπορώτατοι ταῖς οὐσίαις,
[5, 82]	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ἡμετέραν	ἡλικίαν·	ἀρετῇ γὰρ χώρας καὶ τόπων
[5, 28]	ὑπὸ τῶν νεωτάτων παίδων ἐχόντων	ἡλικίαν,	ἀρρένων τε καὶ θηλειῶν. πλησίον
[5, 3]	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ἡμετέραν	ἡλικίαν	διαμένειν συμβαίνει τούτους, ἱεροὺς ὄντας
[5, 37]	μέρος ὅταν ἐπὶ τὴν Ἀρχιμήδους	ἡλικίαν	ἔλθωμεν ἀκριβῶς διέξιμεν. ~οἱ δ´
[5, 73]	Ἀφροδίτῃ τήν τε τῶν παρθένων	ἡλικίαν,	ἐν οἷς χρόνοις δεῖ γαμεῖν
[5, 24]	ῥώμῃ σώματος. ἀνδρωθεὶς δὲ τὴν	ἡλικίαν	καὶ διαδεξάμενος τὴν πατρῴαν βασιλείαν,
[5, 18]	τε καὶ φίλων κατὰ τὴν	ἡλικίαν	ὁ πρῶτος ἀεὶ καὶ ὁ
[5, 23]	μὲν υἱόν, παῖδα δὲ τὴν	ἡλικίαν	ὄντα, πεῖσαι τὸν πατέρα μίαν
[5, 66]	γενέσθαι κατὰ τὴν τῶν Κουρήτων	ἡλικίαν	τοὺς καλουμένους Τιτᾶνας. τούτους δὲ
[5, 55]	Κύτον. κατὰ δὲ τὴν τούτων	ἡλικίαν	φασὶν Ἀφροδίτην ἐκ Κυθήρων κομιζομένην
[5, 20]	περιττότερον μέχρι τῆς καθ´ ἡμᾶς	ἡλικίας.	πολλοὶ δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων
[5, 56]	οὔσης ἔτι καὶ μαλακῆς, τὸν	ἥλιον	ἀναξηράναντα τὴν πολλὴν ὑγρότητα ζωογονῆσαι
[5, 56]	ὑπάρχειν καὶ τοὺς Διὸς παῖδας.	Ἥλιον	δὲ κατὰ μὲν τὸν μῦθον
[5, 23]	τὸν Φαέθοντα, ἀποκαταστῆσαι δὲ τὸν	ἥλιον	ἐπὶ τὴν συνήθη πορείαν. τοῦ
[5, 56]	δὲ τοῖς Ἡλιάδαις εἰπεῖν τὸν	Ἥλιον,	ὅτι οἵτινες ἂν Ἀθηνᾷ θύσωσι
[5, 56]	τῶν ἄλλων θεῶν τιμῶντας τὸν	Ἥλιον	ὡς ἀρχηγὸν τοῦ γένους αὐτῶν.
[5, 61]	δὲ ταῦτα Τριόπαν, ἕνα τῶν	Ἡλίου	καὶ Ῥόδου παίδων, φεύγοντα διὰ
[5, 56]	τούτοις νομισθῆναι τὴν νῆσον ἱερὰν	Ἡλίου	καὶ τοὺς μετὰ ταῦτα γενομένους
[5, 23]	τῶν συγγραφέων φασὶ Φαέθοντα τὸν	Ἡλίου	μὲν υἱόν, παῖδα δὲ τὴν
[5, 57]	κληθέν. οἱ δὲ λοιποὶ τοῦ	Ἡλίου	παῖδες διὰ τὸ μὴ μετασχεῖν
[5, 67]	~Ὑπερίονα δέ φασι τοῦ τε	ἡλίου	τὴν κίνησιν καὶ σελήνης καὶ
[5, 44]	ὀνομάζεται δ´ ὁ ποταμὸς οὗτος	ἡλίου	ὕδωρ. περιέχει δὲ τὴν πηγὴν
[5, 57]	εἰς Αἴγυπτον ἀπάρας ἔκτισε τὴν	Ἡλιούπολιν	ὀνομαζομένην, ἀπὸ τοῦ πατρὸς θέμενος
[5, 71]	λέγεται τὸν Δία θῦσαι βοῦν	Ἡλίῳ	καὶ Οὐρανῷ καὶ Γῇ· ἐπὶ
[5, 6]	διάλεκτον ἅμα καὶ τὴν προσηγορίαν	ἠλλάξαντο,	Σικελιῶται προσαγορευθέντες. ~Ἡμεῖς δὲ περὶ
[5, 37]	μεγάλας προϊέμενοι δαπάνας ἃ μὲν	ἤλπισαν	ἐνίοτε λαβεῖν οὐκ ἔλαβον, ἃ
[5, 29]	δὲ σκῦλα τοῖς θεράπουσι παραδόντες	ᾑμαγμένα	λαφυραγωγοῦσιν, ἐπιπαιανίζοντες καὶ ᾄδοντες ὕμνον
[5, 21]	δυναστῶν} ἐστρατευμένον ἐπ´ αὐτήν· καθ´	ἡμᾶς	δὲ Γάιος Καῖσαρ ὁ διὰ
[5, 65]	οὗ τὰ κατὰ μέρος μέλλοντας	ἡμᾶς	δηλοῦν ἀναγκαῖον ἀναλαβεῖν μικρὸν ἀνωτέρω
[5, 20]	τιμᾶσθαι περιττότερον μέχρι τῆς καθ´	ἡμᾶς	ἡλικίας. πολλοὶ δὲ καὶ τῶν
[5, 25]	οἱ δ´ εἰς τὴν καθ´	ἡμᾶς	θάλατταν. μέγιστος δ´ ἐστὶ τῶν
[5, 25]	ἐστὶ τῶν εἰς τὸ καθ´	ἡμᾶς	πέλαγος ῥεόντων ὁ Ῥοδανός, τὰς
[5, 23]	ἧς φέρεται πρὸς τοὺς καθ´	ἡμᾶς	τόπους, καθότι προείρηται. ~Διεληλυθότες δὲ
[5, 25]	Ῥῆνος, ὃν ἐν τοῖς καθ´	ἡμᾶς	χρόνοις Καῖσαρ ὁ κληθεὶς θεὸς
[5, 25]	φιλίαν τὴν μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	χρόνων διαμένουσαν. κειμένη δὲ κατὰ
[5, 15]	τὴν ἐλευθερίαν μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	χρόνων. ~Ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως εἰρηκότες
[5, 16]	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς χρόνων.	~Ἡμεῖς	δ´ ἀρκούντως εἰρηκότες περὶ τῆς
[5, 33]	τὴν διδομένην χάριν, ἄτιμον ἡγοῦνται.	~Ἡμεῖς	δ´ ἀρκούντως περὶ Κελτῶν εἰρηκότες
[5, 39]	τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς τόποις.	~Ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ τὰ κατὰ τοὺς
[5, 12]	συμφορᾶς ἔτυχον, ἐνδείᾳ τροφῆς διαφθαρέντες.	~Ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ τὰ περὶ τὰς
[5, 7]	τὴν προσηγορίαν ἠλλάξαντο, Σικελιῶται προσαγορευθέντες.	~Ἡμεῖς	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες
[5, 64]	τυχόντας ἀθανάτων τιμῶν· περὶ ὧν	ἡμεῖς	ἐν κεφαλαίοις τὰ παραδεδομένα διέξιμεν
[5, 75]	Διονύσους συμβαίνει γεγονέναι, περὶ ὧν	ἡμεῖς	σαφέστερον τὰ κατὰ μέρος ἐν
[5, 1]	γένος τὰς πράξεις. διόπερ καὶ	ἡμεῖς	τοῦτο τὸ γένος τοῦ χειρισμοῦ
[5, 4]	ἐστὶν αὐτοῖς ἐν ταύταις ταῖς	ἡμέραις	αἰσχρολογεῖν κατὰ τὰς πρὸς ἀλλήλους
[5, 25]	χειμερινὴν ὥραν ἐν ταῖς συννεφέσιν	ἡμέραις	ἀντὶ μὲν τῶν ὄμβρων χιόνι
[5, 36]	ἀργυρευόντων τινὲς ἰδιωτῶν ἐν τρισὶν	ἡμέραις	Εὐβοϊκὸν ἐξαίρουσι τάλαντον· πᾶσα γὰρ
[5, 38]	ἐν τοῖς ὀρύγμασι καὶ καθ´	ἡμέραν	καὶ νύκτα καταξαινόμενοι τὰ σώματα,
[5, 23]	ὄντα, πεῖσαι τὸν πατέρα μίαν	ἡμέραν	παραχωρῆσαι τοῦ τεθρίππου· συγχωρηθέντος δ´
[5, 21]	τούτων τοὺς παλαιοὺς στάχυς καθ´	ἡμέραν	τίλλειν, καὶ κατεργαζομένους ἔχειν τὴν
[5, 4]	τοῦ σίτου λαμβάνει, ἐπὶ δ´	ἡμέρας	δέκα πανήγυριν ἄγουσιν ἐπώνυμον τῆς
[5, 16]	ἴσων νυκτῶν, ἀπὸ δὲ Λιβύης	ἡμέρας	καὶ νυκτός, ἀπὸ δ´ Ἰβηρίας
[5, 16]	νυκτός, ἀπὸ δ´ Ἰβηρίας μιᾶς	ἡμέρας·	κατὰ δὲ τὸ μέγεθος παραπλήσιός
[5, 20]	ὠκεανοῦ. χειμασθέντες δ´ ἐπὶ πολλὰς	ἡμέρας	προσηνέχθησαν τῇ προειρημένῃ νήσῳ, καὶ
[5, 39]	αὐτῶν ὑλοτομοῦσι δι´ ὅλης τῆς	ἡμέρας	σιδηροφοροῦντες ἐνεργοὺς πελέκεις καὶ βαρεῖς,
[5, 35]	ὀρεινὴν χώραν· διὸ καὶ συχνὰς	ἡμέρας	συνεχῶς πυρὸς ἐπιφλέγοντος καῆναι τὴν
[5, 40]	ἀνήκουσαν. παρατίθενται γὰρ δὶς τῆς	ἡμέρας	τραπέζας πολυτελεῖς καὶ τἄλλα τὰ
[5, 14]	ἀναπεσὼν ὡς νοσῶν λοχεύεται τακτὰς	ἡμέρας,	ὡς τοῦ σώματος αὐτῷ κακοπαθοῦντος·
[5, 22]	πεζῇ διὰ τῆς Γαλατίας πορευθέντες	ἡμέρας	ὡς τριάκοντα κατάγουσιν ἐπὶ τῶν
[5, 17]	ἀπέχει δὲ τῆς Ἰβηρίας πλοῦν	ἡμερήσιον·	ἡ δ´ ἐλάττων κέκλιται μὲν
[5, 66]	ἐξ ἀγρίου διαίτης εἰς βίον	ἥμερον	μεταστῆσαι, καὶ διὰ τοῦτο ἀποδοχῆς
[5, 19]	ἀπέχει πλοῦν ἀπὸ τῆς Λιβύης	ἡμερῶν	πλειόνων, κεκλιμένη πρὸς τὴν δύσιν.
[5, 39]	ὕδωρ, σαρκοφαγοῦσι δὲ τὰς τῶν	ἡμέρων	τε καὶ ἀγρίων ζῴων σάρκας
[5, 21]	ἀπέχειν λέγεται τῆς ἠπείρου πλοῦν	ἡμερῶν	τεττάρων, τὸ δ´ ὑπολειπόμενον ἀνήκειν
[5, 16]	ἀπὸ μὲν Ἡρακλέους στηλῶν πλοῦν	ἡμερῶν	τριῶν καὶ τῶν ἴσων νυκτῶν,
[5, 73]	προσάπτουσι τήν τε τῶν ἐλαιῶν	ἡμέρωσιν	καὶ φυτείαν παραδοῦναι τοῖς ἀνθρώποις
[5, 82]	χρόνους, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν	ἡμετέραν	ἡλικίαν· ἀρετῇ γὰρ χώρας καὶ
[5, 3]	ἰχθῦς, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν	ἡμετέραν	ἡλικίαν διαμένειν συμβαίνει τούτους, ἱεροὺς
[5, 62]	ἀπὸ τοῦ θεοῦ γενομένην ἐπιφάνειαν	Ἡμιθέαν	ὠνομάσθαι καὶ τιμᾶσθαι παρὰ πᾶσι
[5, 62]	Καστάβῳ τῆς Χερρονήσου ἱερὸν ἅγιον	Ἡμιθέας,	ἧς τὴν περιπέτειαν οὐκ ἄξιον
[5, 63]	ἱερὰ συλῶντας μόνου τοῦ τῆς	Ἡμιθέας	τεμένους ἀποσχέσθαι, τούς τε λῃστὰς
[5, 63]	ἔλαβε τὸ ἱερὸν αὔξησιν τῆς	Ἡμιθέας,	ὥστε μὴ μόνον παρὰ τοῖς
[5, 49]	τῶν ἀρχαίων ἡρώων τε καὶ	ἡμιθέων	τοὺς ἐπιφανεστάτους πεφιλοτιμῆσθαι μεταλαβεῖν τῆς
[5, 77]	τῶν ἄλλων θεῶν, περὶ ὧν	ἡμῖν	ἀναγράφειν μακρὸν ἂν εἴη, τοῖς
[5, 80]	κινδύνους ἐπικαλούμενοι βοηθούς. ~Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων λείπεται περὶ τῶν ἐπιμιχθέντων
[5, 40]	φοβερωτάτας περιστάσεις καταπληκτικῶς. ~Λείπεται δ´	ἡμῖν	εἰπεῖν περὶ τῶν Τυρρηνῶν. οὗτοι
[5, 35]	παρέχεται προσόδους. εἴρηται μὲν οὖν	ἡμῖν	καὶ ἐν ταῖς πρὸ ταύτης
[5, 10]	ἀνέθεσαν εἰς Δελφούς. ~Λείπεται δ´	ἡμῖν	περὶ τῆς τῶν Λιπαραίων πόλεως
[5, 83]	νεωτέρων καιρῶν. οὐ παραλειπτέον δ´	ἡμῖν	περὶ τῶν παρὰ τοῖς Τενεδίοις
[5, 17]	πολλὰ καὶ παντοδαπά, μάλιστα δ´	ἡμιόνους,	μεγάλους μὲν τοῖς ἀναστήμασιν, ὑπεράγοντας
[5, 9]	ἡγεμόνα Πένταθλον τὸν Κνίδιον, ὃς	ἦν	ἀναφέρων τὸ γένος εἰς Ἱππότην
[5, 59]	τὸν Λικυμνίου θάνατον, ὃν ἀκουσίως	ἦν	ἀνῃρηκώς, ἔφυγεν ἑκουσίως ἐξ Ἄργους·
[5, 76]	μητρὸς μὲν μὴ παρειληφέναι τίνος	ἦν,	αὐτὸ δὲ μόνον ὅτι ῥώμῃ
[5, 81]	τῆς χώρας κατανοήσας, κατῴκησεν αὐτήν.	ἦν	δ´ ὁ Μακαρεὺς υἱὸς μὲν
[5, 43]	ἄξιον τῶν ἐγχωρίων θεῶν φαίνεσθαι.	ἦν	δὲ καὶ τῶν φοινίκων στελέχη
[5, 20]	οὖν τοὺς παλαιοὺς χρόνους ἀνεύρετος	ἦν	διὰ τὸν ἀπὸ τῆς ὅλης
[5, 9]	καθ´ ἣν καὶ ἡ πόλις	ἦν,	διενείμαντο, τὰς δ´ ἄλλας ἐγεώργουν
[5, 66]	παρὰ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις, ὅτ´	ἦν	ἡ πόλις αὕτη, ἔτι δὲ
[5, 9]	κατὰ τὴν μάχην, ἐν οἷς	ἦν	καὶ αὐτὸς ὁ Πένταθλος. διόπερ
[5, 77]	Κίκοσιν, ὅθεν ὁ καταδείξας Ὀρφεὺς	ἦν,	μυστικῶς παραδίδοσθαι, κατὰ δὲ τὴν
[5, 53]	τισιν ἑτέροις ὕστερον καταπλεύσασιν, ὧν	ἦν	Ξοῦθος ἡγεμών, μεταδοὺς τῆς πολιτείας
[5, 6]	κατὰ πόλιν δὲ ἑκάστην εἷς	ἦν	ὁ δυναστεύων. καὶ τὸ μὲν
[5, 83]	κατοικισθῆναι τοιῷδέ τινι τρόπῳ. Τέννης	ἦν	υἱὸς μὲν Κύκνου τοῦ βασιλεύσαντος
[5, 58]	κατοικεῖν τὴν Ῥόδον· οὗτος δ´	ἦν	υἱὸς μὲν Λαπίθου, διέτριβε δὲ
[5, 58]	Ἀθηνᾶν ἐτίμησεν ἀναθήμασιν, ἐν οἷς	ἦν	χαλκοῦς λέβης ἀξιόλογος κατεσκευασμένος εἰς
[5, 78]	γεγεννῆσθαι καὶ τῆς Ἀγήνορος Εὐρώπης,	ἥν	φασιν ἐπὶ ταύρου διακομισθῆναι προνοίᾳ
[5, 57]	γραμμάτων ὑπομνήματα συνέβη φθαρῆναι· δι´	ἣν	αἰτίαν οἱ Αἰγύπτιοι καιρὸν εὔθετον
[5, 12]	οὖσαν καὶ κειμένην πελαγίαν· δι´	ἣν	αἰτίαν οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν εὐχρηστούμενοι
[5, 61]	καταχρῆσθαι πρὸς βασιλείων κατασκευήν· δι´	ἣν	αἰτίαν ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μισηθέντα
[5, 5]	καθ´ οὓς δικαιοπραγεῖν εἰθίσθησαν, δι´	ἣν	αἰτίαν φασὶν αὐτὴν θεσμοφόρον ἐπονομασθῆναι.
[5, 49]	λύραν τὴν Ἑρμοῦ εἰς Λυρνησσόν,	ἣν	Ἀχιλλέα ὕστερον ἐκπορθήσαντα λαβεῖν. ἐξ
[5, 57]	τὴν μετὰ ταῦτα Κυρβίαν μετονομασθεῖσαν·	ἣν	γήμας Κέρκαφος ἀδελφὸς διεδέξατο τὴν
[5, 9]	κατὰ τὴν ὀλυμπιάδα τὴν πεντηκοστήν,	ἣν	ἐνίκα στάδιον Ἐπιτελίδας Λάκων, οἱ
[5, 56]	Κάνδαλον, θυγατέρα δὲ μίαν, Ἠλεκτρυώνην,	ἣν	ἔτι παρθένον οὖσαν μεταλλάξαι τὸν
[5, 9]	δὲ τὴν μὲν Λιπάραν, καθ´	ἣν	καὶ ἡ πόλις ἦν, διενείμαντο,
[5, 14]	πύξος πλείστη καὶ διάφορος, δι´	ἣν	καὶ τὸ μέλι τὸ γινόμενον
[5, 41]	ταύτης, ἀπέχουσα σταδίους ἑπτά, εἰς	ἣν	κομίζουσι τὰ σώματα τῶν ἀποθανόντων
[5, 75]	Ἀπόλλωνος πρὸς Μαρσύαν σύγκρισιν, καθ´	ἣν	λέγεται τὸν Ἀπόλλωνα νικήσαντα καὶ
[5, 7]	Ἱερὰ Ἡφαίστου καὶ Λιπάρα, καθ´	ἣν	ὁμώνυμος πόλις καθίδρυται. κεῖνται δ´
[5, 13]	ὀνομαζομένην πόλιν Ποπλώνιον νῆσός ἐστιν,	ἣν	ὀνομάζουσιν Αἰθάλειαν. αὕτη δὲ τῆς
[5, 41]	μὲν ἡ προσαγορευομένη Ἱερά, καθ´	ἣν	οὐκ ἔξεστι τοὺς τετελευτηκότας θάπτειν,
[5, 20]	πόλιν ἔκτισαν ἐπὶ τῆς Εὐρώπης,	ἣν	οὖσαν χερρόνησον προσηγόρευσαν Γάδειρα, ἐν
[5, 13]	πέτραν γὰρ ἔχει πολλὴν σιδηρῖτιν,	ἣν	τέμνουσιν ἐπὶ τὴν χωνείαν καὶ
[5, 20]	ἐκτὸς Ἡρακλείων στηλῶν ἐπεβάλοντο πλεῖν,	ἣν	ὠκεανὸν ὀνομάζουσι. καὶ πρῶτον μὲν
[5, 21]	νῆσον, καὶ τοὺς Πρεττανοὺς καταπολεμήσας	ἠνάγκασε	τελεῖν ὡρισμένους φόρους. ἀλλὰ περὶ
[5, 29]	ἐκ τῶν πενήτων καταλέγοντες, οἷς	ἡνιόχοις	καὶ παρασπισταῖς χρῶνται κατὰ τὰς
[5, 29]	χρῶνται συνωρίσιν, ἔχοντος τοῦ ἅρματος	ἡνίοχον	καὶ παραβάτην. ἀπαντῶντες δὲ τοῖς
[5, 23]	τέθριππον μὴ δύνασθαι κρατεῖν τῶν	ἡνιῶν,	τοὺς δ´ ἵππους καταφρονήσαντας τοῦ
[5, 83]	ἐτύγχανε, τελευτήσας δ´ ἀθανάτων τιμῶν	ἠξιώθη·	καὶ γὰρ τέμενος αὐτοῦ κατεσκεύασαν
[5, 67]	εὐεργετήσαντες οὐ μόνον ἀθανάτων τιμῶν	ἠξιώθησαν,	ἀλλὰ καὶ πρῶτοι τὸν Ὄλυμπον
[5, 3]	Κόρης τὰς τῆς ὁμοίας παρθενίας	ἠξιωμένας	Ἀθηνᾶν τε καὶ Ἄρτεμιν συντρεφομένας
[5, 11]	καὶ πολλάκις ἀναβαλλομένων τὰς ἀποδόσεις,	ἠπείλουν	τοῖς ὅπλοις ἀμυνεῖσθαι τοὺς Καρχηδονίους,
[5, 23]	τῶν ἐγχωρίων πρὸς τὴν ἀντιπέρας	ἤπειρον,	δι´ ἧς φέρεται πρὸς τοὺς
[5, 21]	τὸ μὲν ἐλάχιστον ἀπὸ τῆς	ἠπείρου	διεστηκὸς ἀκρωτήριον, ὃ καλοῦσι Κάντιον,
[5, 21]	καλούμενον Βελέριον ἀπέχειν λέγεται τῆς	ἠπείρου	πλοῦν ἡμερῶν τεττάρων, τὸ δ´
[5, 83]	τὴν ὁρμὴν ἐκ τῆς ἀντιπέρας	ἠπείρου	ποιησάμενος, κατελάβετο νῆσον ἔρημον οὖσαν
[5, 73]	τῷ Διὶ τῷ τελείῳ καὶ	Ἥρᾳ	τελείᾳ διὰ τὸ τούτους ἀρχηγοὺς
[5, 76]	τῆς οἰκουμένης αὐτὸν ἑτέρωθι πεποιηκέναι.	~Ἡρακλέα	δὲ μυθολογοῦσιν ἐκ Διὸς γενέσθαι
[5, 64]	δ´ αὐτῶν ἕνα μὲν προσαγορευθῆναι	Ἡρακλέα,	δόξῃ δὲ διενεγκόντα θεῖναι τὸν
[5, 24]	ἐν ταύτῃ κτίσαντος, θεασαμένη τὸν	Ἡρακλέα	καὶ θαυμάσασα τήν τε ἀρετὴν
[5, 49]	Ἰάσονα καὶ Διοσκόρους, ἔτι δ´	Ἡρακλέα	καὶ Ὀρφέα, μυηθέντας ἐπιτυχεῖν ἐν
[5, 76]	ἀνθρώποις. τὸν δ´ ἐξ Ἀλκμήνης	Ἡρακλέα	παντελῶς νεώτερον ὄντα, καὶ ζηλωτὴν
[5, 21]	δυνάμεσιν· οὔτε γὰρ Διόνυσον οὔθ´	Ἡρακλέα	παρειλήφαμεν οὔτε τῶν ἄλλων ἡρώων
[5, 72]	τούτοις Ἑρμῆν καὶ Διόνυσον καὶ	Ἡρακλέα.	~Τούτων δ´ ἑκάστῳ μυθολογοῦσι τὸν
[5, 24]	τῶν γονέων. μιγεῖσα δὲ τῷ	Ἡρακλεῖ	ἐγέννησεν υἱὸν ὀνόματι Γαλάτην, πολὺ
[5, 80]	τελευταῖον μετὰ τὴν κάθοδον τῶν	Ἡρακλειδῶν	Ἀργεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι πέμποντες ἀποικίας
[5, 20]	μεγάλους ἤθροισαν, καὶ τὴν ἐκτὸς	Ἡρακλείων	στηλῶν ἐπεβάλοντο πλεῖν, ἣν ὠκεανὸν
[5, 19]	~Ἐπεὶ δὲ περὶ τῶν ἐντὸς	Ἡρακλείων	στηλῶν κειμένων νήσων διεληλύθαμεν, περὶ
[5, 54]	μετὰ δὲ ταῦτα Θετταλὸς ὁ	Ἡρακλέους	ἀμφοτέρας τὰς νήσους κατεκτήσατο. διόπερ
[5, 9]	γένος εἰς Ἱππότην τὸν ἀφ´	Ἡρακλέους	γεγονότα, κατὰ τὴν ὀλυμπιάδα τὴν
[5, 24]	ἑαυτῆς εἶναι. κατὰ δὲ τὴν	Ἡρακλέους	ἐπὶ Γηρυόνην στρατείαν, καταντήσαντος εἰς
[5, 4]	λίμνῃ, ταύτην τὴν θυσίαν καταδείξαντος	Ἡρακλέους	καθ´ ὃν καιρὸν τὰς Γηρυόνου
[5, 15]	δὲ προεστηκὼς Ἰόλαος ὁ ἀδελφιδοῦς	Ἡρακλέους	καταλαβόμενος ᾤκισεν ἐν αὐτῇ πόλεις
[5, 3]	ὑδάτων ἀνεῖναι πηγὰς κατὰ τὴν	Ἡρακλέους	παρουσίαν, τοὺς δ´ ἐγχωρίους πόλιν
[5, 20]	οἰκείως τοῖς τόποις καὶ ναὸν	Ἡρακλέους	πολυτελῆ, καὶ θυσίας κατέδειξαν μεγαλοπρεπεῖς
[5, 35]	ταύτης βίβλοις ἐν ταῖς περὶ	Ἡρακλέους	πράξεσι τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[5, 16]	δ´ οὖσα διέστηκεν ἀπὸ μὲν	Ἡρακλέους	στηλῶν πλοῦν ἡμερῶν τριῶν καὶ
[5, 64]	ἃ δὴ πλεῖστον κεχωρίσθαι τῆς	Ἡρακλέους	συνηθείας τοῦ γεγονότος ἐξ Ἀλκμήνης.
[5, 59]	πρὸ τῶν Τρωικῶν Τληπόλεμος ὁ	Ἡρακλέους	φεύγων διὰ τὸν Λικυμνίου θάνατον,
[5, 17]	ταύτην ἐπιφέρουσιν, ὅτι τὸ παλαιὸν	Ἡρακλῆς	ἐστράτευσεν ἐπὶ Γηρυόνην, ὄντα Χρυσάορος
[5, 15]	ἐκ τῶν Θεσπίου θυγατέρων, τούτους	Ἡρακλῆς	κατά τινα χρησμὸν ἐξαπέστειλεν εἰς
[5, 15]	γὰρ τοὺς χρόνους ἐν οἷς	Ἡρακλῆς	τοὺς διαβεβοημένους ἄθλους ἐτέλει, παίδων
[5, 52]	χρόνος ἦλθε, βουλόμενον λαθεῖν τὴν	Ἥραν,	ἐξελεῖν τὸ βρέφος ἐν τῇ
[5, 68]	τε Ἑστίαν καὶ Δήμητραν καὶ	Ἥραν,	ἔτι δὲ Δία καὶ Ποσειδῶνα
[5, 55]	Τελχίνιον προσαγορευθῆναι, παρὰ δὲ Ἰαλυσίοις	Ἥραν	καὶ Νύμφας Τελχινίας, παρὰ δὲ
[5, 55]	Νύμφας Τελχινίας, παρὰ δὲ Καμειρεῦσιν	Ἥραν	Τελχινίαν. λέγονται δ´ οὗτοι καὶ
[5, 72]	τοῦ τε Διὸς καὶ τῆς	Ἥρας	ἐν τῇ Κνωσίων χώρᾳ γενέσθαι
[5, 23]	Πάδου ποταμοῦ, τὸ δὲ παλαιὸν	Ἠριδανοῦ	προσαγορευομένου, θρηνῆσαι μὲν τὰς ἀδελφὰς
[5, 15]	βοσκημάτων, ὧν παρεχομένων δαψιλεῖς τροφὰς	ἠρκοῦντο	προσφερόμενοι γάλα καὶ τυρὸν καὶ
[5, 50]	ἄλλοι Θρᾷκες ἑτέρας τινὰς γυναῖκας	ἥρπασαν,	ἐπιφανεστάτας δὲ τήν τε Ἀλωέως
[5, 18]	γὰρ σκοποῦ κατά τι ξύλον	ἠρτημένου	ἄρτου, οὐ πρότερον δίδοται τῷ
[5, 54]	Κῴων βασιλεῖς στρατεύοντες εἰς Ἴλιον	ἦρχον	τῶν πλεόντων ἐκ τῶν προειρημένων
[5, 79]	Μόλου. τούτους μὲν οὖν ὡς	ἥρωας	ἐπιφανεῖς τιμῶσιν οἱ Κρῆτες διαφερόντως,
[5, 78]	φασι γενέσθαι κατὰ τὴν Κρήτην	ἥρωας	οὐκ ὀλίγους, ὧν ὑπάρχειν ἐπιφανεστάτους
[5, 21]	καθάπερ οἱ παλαιοὶ τῶν Ἑλλήνων	ἥρωες	ἐν τῷ Τρωικῷ πολέμῳ κεχρῆσθαι
[5, 51]	εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον ὡς	ἥρωες	ἐτιμήθησαν. οἱ μὲν οὖν Θρᾷκες
[5, 59]	χρησμὸν τιμὰς ἔσχε παρὰ Ῥοδίοις	ἡρωικάς.	βραχὺ δὲ πρὸ τῶν Τρωικῶν
[5, 58]	τἄλλα ἀνὴρ ἀγαθὸς ἔσχε τιμὰς	ἡρωικὰς	μετὰ τὴν τελευτήν. ~ὕστερον δὲ
[5, 56]	καὶ τιμῶν τυχεῖν παρὰ Ῥοδίοις	ἡρωικῶν.	ἀνδρωθεῖσι δὲ τοῖς Ἡλιάδαις εἰπεῖν
[5, 7]	ταφεὶς δὲ μεγαλοπρεπῶς τιμῶν ἔτυχεν	ἡρωικῶν	παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις. ὁ δ´
[5, 71]	τοῖς ἀρίστοις τῶν θεῶν καὶ	ἡρώων,	ἔτι δ´ ἀνδρῶν τὰς ἀξίας
[5, 21]	Ἡρακλέα παρειλήφαμεν οὔτε τῶν ἄλλων	ἡρώων	{ἢ δυναστῶν} ἐστρατευμένον ἐπ´ αὐτήν·
[5, 49]	κοινωνήσαντας. διὸ καὶ τῶν ἀρχαίων	ἡρώων	τε καὶ ἡμιθέων τοὺς ἐπιφανεστάτους
[5, 76]	ποιήσασθαι μετὰ τῆς Ἀρτέμιδος, ἀφ´	ἧς	αἰτίας ἐνίους δοκεῖν τὴν αὐτὴν
[5, 11]	ὄντα πληρωθῆναι τῶν ὀστῶν· ἀφ´	ἧς	αἰτίας ἡ νῆσος ἔτυχε τῆς
[5, 73]	τῇ φύσει τῶν βρεφῶν· ἀφ´	ἧς	αἰτίας καὶ κουροτρόφον αὐτὴν ὀνομάζεσθαι.
[5, 74]	τὰ περὶ τὴν τοξείαν, ἀφ´	ἧς	αἰτίας μάλιστα παρὰ τοῖς Κρησὶν
[5, 66]	Κουρήτων καὶ μητρὸς Τιταίας, ἀφ´	ἧς	αὐτοὺς ταύτης τετευχέναι τῆς προσηγορίας.
[5, 57]	τῶν ἐγχωρίων Νυμφῶν Ἡγητορίαν, ἐξ	ἧς	ἐγέννησε θυγατέρα Κυδίππην τὴν μετὰ
[5, 70]	τὴν γένεσιν αὐτοῦ γενέσθαι μυθολογοῦσιν·	ἧς	ἐκλειφθείσης ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις
[5, 59]	ἐπί τινος ὑψηλῆς ἄκρας, ἀφ´	ἧς	ἐστιν ἀφορᾶν τὴν Κρήτην. ὁ
[5, 53]	ὁ Ποσειδῶνος καὶ Σύμης, ἀφ´	ἧς	ἡ νῆσος ἔτυχε ταύτης τῆς
[5, 69]	τὴν περὶ τὴν ἱππικήν, ἀφ´	ἧς	ἵππιον αὐτὸν ὠνομάσθαι. τὸν δ´
[5, 64]	Βερέκυνθον, καὶ τὴν ἐργασίαν δι´	ἧς	κατασκευάζεται· δόξαντας δὲ μεγάλων ἀγαθῶν
[5, 10]	διαβεβοημένα μέταλλα τῆς στυπτηρίας, ἐξ	ἧς	λαμβάνουσιν οἱ Λιπαραῖοι καὶ Ῥωμαῖοι
[5, 35]	καὶ χωνευθείσης τῆς φύσεως, ἐξ	ἧς	ὁ ἄργυρος κατασκευάζεται, ῥύακας γενέσθαι
[5, 47]	παλαιὰν ἰδίαν διάλεκτον οἱ αὐτόχθονες,	ἧς	πολλὰ ἐν ταῖς θυσίαις μέχρι
[5, 78]	τὴν ἐπὶ Κώκαλον στρατείαν, περὶ	ἧς	τὰ κατὰ μέρος ἀνεγράψαμεν ὅτε
[5, 55]	μίαν δὲ θυγατέρα Ῥόδον, ἀφ´	ἧς	τὴν νῆσον ὀνομασθῆναι. γενέσθαι δὲ
[5, 62]	τῆς Χερρονήσου ἱερὸν ἅγιον Ἡμιθέας,	ἧς	τὴν περιπέτειαν οὐκ ἄξιον παραλιπεῖν.
[5, 74]	τῆς μαντικῆς τέχνης γινομένην, δι´	ἧς	τὸ παλαιὸν συνέβαινε θεραπείας τυγχάνειν
[5, 23]	πρὸς τὴν ἀντιπέρας ἤπειρον, δι´	ἧς	φέρεται πρὸς τοὺς καθ´ ἡμᾶς
[5, 46]	Αἰγυπτίοις ἱερὰ καλούμενα, δι´ ὧν	ἦσαν	αἱ πράξεις Οὐρανοῦ τε καὶ
[5, 45]	μὲν οὖν ἱερεῖς τῶν ἁπάντων	ἦσαν	ἡγεμόνες, τάς τε τῶν ἀμφισβητήσεων
[5, 66]	ἔπεσιν· οἱ μὲν ἐπὶ Κρόνου	ἦσαν,	ὅτ´ οὐρανῷ ἐμβασίλευεν, ὥστε θεοὶ
[5, 55]	οἱ προσαγορευόμενοι Τελχῖνες· οὗτοι δ´	ἦσαν	υἱοὶ μὲν Θαλάττης, ὡς ὁ
[5, 6]	διὰ τοὺς λῃστάς· οὐ γὰρ	ἦσαν	ὑπὸ μίαν ἡγεμονίαν βασιλέως τεταγμένοι,
[5, 66]	δὲ τούτων καὶ τὸν ποιητὴν	Ἡσίοδον	ἐπιμαρτυρεῖν ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν·
[5, 81]	Κρινάκου τοῦ Διός, ὥς φησιν	Ἡσίοδος	καὶ ἄλλοι τινὲς τῶν ποιητῶν,
[5, 33]	κεφαλὰς κράνη χαλκᾶ περιτίθενται φοινικοῖς	ἠσκημένα	λόφοις. ξίφη δ´ ἀμφίστομα καὶ
[5, 8]	τῆς περὶ τοὺς Λεοντίνους χώρας,	ἥτις	ἀπ´ ἐκείνου μέχρι τοῦ νῦν
[5, 40]	διακονούντων οἰκετῶν οὐκ ὀλίγον ἀριθμὸν	ἡτοιμακότες·	καὶ τούτων οἱ μὲν εὐπρεπείᾳ
[5, 12]	βίοις ἀνέδραμον καὶ ταῖς δόξαις	ηὐξήθησαν.	μετὰ δὲ ταύτην τὴν νῆσόν
[5, 74]	τοῦτο τυχεῖν τῆς προειρημένης προσηγορίας.	Ἥφαιστον	δὲ λέγουσιν εὑρετὴν γενέσθαι τῆς
[5, 74]	τε καὶ πάντες ἄνθρωποι προσαγορεύουσιν	Ἥφαιστον,	εἰς μνήμην καὶ τιμὴν ἀθάνατον
[5, 72]	Ἀθηνᾶν καὶ Μούσα, θεοὺς δὲ	Ἥφαιστον	καὶ Ἄρην καὶ Ἀπόλλωνα, πρὸς
[5, 7]	Ἐρικώδης, πρὸς δὲ τούτοις Ἱερὰ	Ἡφαίστου	καὶ Λιπάρα, καθ´ ἣν ὁμώνυμος
[5, 51]	Δρίος· καὶ ἐν ἀρχῇ μὲν	ἠφανίσθη	ὁ θεός, μετὰ δὲ ταῦτα
[5, 5]	μελαμφαεῖς μυχούς, πόθῳ δὲ μητέρ´	ἠφανισμένης	κόρης μαστῆρ´ ἐπελθεῖν πᾶσαν ἐν
[5, 30]	ἐμφυσῶσι γὰρ ταύταις καὶ προβάλλουσιν	ἦχον	τραχὺν καὶ πολεμικῆς ταραχῆς οἰκεῖον.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2005