Paragraphes
[70]	ἀνεῖλε τὴν Λακεδαιμονίων μόραν, ὅτε	Χαβρίας	ἐν Νάξῳ κατεναυμάχησε τὰς Λακεδαιμονίων
[40]	Ἀθηνᾶς, οἴεσθ' αὐτὸν ἀργύριον μὲν	χαίρειν	λαμβάνοντα, χρυσίου δ' εἴκοσι τάλαντ'
[40]	Ἢ τὸ ποιῆσαι πολίτας ὑμετέρους	Χαιρέφιλον	καὶ Φείδωνα καὶ Πάμφιλον καὶ
[70]	τῆς πόλεως μετὰ τὴν ἐν	Χαιρωνείᾳ	μάχην ἔγραψεν ὁ δημοτικὸς οὗτος,
[90]	καιρῶν παραγενομένων μετὰ τὴν ἐν	Χαιρωνείᾳ	μάχην, ἢ πεζὴν ἢ ναυτικήν;
[80]	μετὰ τὴν μάχην τὴν ἐν	Χαιρωνεία	Φίλιππον εἰς τὴν χώραν ἡμῶν
[10]	Δημόσθενες. Ἐγὼ παρέταξα πάντας εἰς	Χαιρώνειαν.	Οὔκ, ἀλλ' ἔλιπες μόνος αὐτὸς
[100]	περιεῖδες αὐτὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ	χαλκοῦν	σταθέντα καὶ τῆς ἐν πρυτανείῳ
[40]	Κόνωνα τοὺς τραπεζίτας; Ἢ τὸ	χαλκοῦς	ἐν ἀγορᾷ στῆσαι Βηρισάδην καὶ
[30]	τῆς αὑτοῦ τύχης ἀνέπλησεν. Ἀπῆρε	Χαρίδημος	πρὸς τὸν Περσῶν βασιλέα, χρήσιμος
[110]	Οὐκ ἐγκαταλέλοιπα τὴν πόλιν, οὐ	χάριν	προὐργιαιτέραν τῆς τοῦ δήμου χειροτονίας
[60]	βουλῆς ἀποφάσει πεισθέντες· ἐξέβαλες σὺ	Χαρῖνον	ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ προδοσίᾳ
[10]	δικαίως ἂν καὶ συγγνώμης καὶ	χάριτος	ἐτύγχανε παρὰ τῶν ἐν ἐκείνοις
[80]	δ' εἰς τὰς ὑμετέρας ἥκει	χεῖρας	τῶν ὑπὲρ τοῦ δήμου συνειλεγμένων
[50]	ἐζήτησεν ἡ βουλή, καὶ κατήγοροι	χειροτονήσαντος	τοῦ δήμου, παρ' ὧν νῦν
[110]	χάριν προὐργιαιτέραν τῆς τοῦ δήμου	χειροτονίας	ἐποιησάμην. Ἀξιῶν δὲ καὶ ὑμᾶς
[80]	Δημοσθένους ψηφισμάτων, οὐδὲν ὄντας τούτου	χείρους	οὐδὲ τοσαῦτ' ἠδικηκότας ὅσαπερ οὗτος,
[100]	τῆς πόλεως σωτηρίαν ἐν ταῖς	χερσὶν	ἔχετε, καὶ ἡ τήμερον ἡμέρα
[40]	Πόντου τυράννους, παρ' ὧν αὐτῷ	χίλιοι	μέδιμνοι τοῦ ἐνιαυτοῦ πυρῶν ἀποστέλλονται
[100]	ὑμῖν νῦν, καὶ πεντακόσιοι καὶ	χίλιοι	ὄντες τὴν ἁπάσης τῆς πόλεως
[10]	χρήματ' αὐτὸν (Ἀριστοφῶν) ἔφη παρὰ	Χίων	εἰληφέναι καὶ Ῥοδίων· τὸν δὲ
[0]	ἐπὶ τοῖς κατὰ Δημοσθένους ἀποπεφασμένοις	χρήμασιν	ἄκυρος ἔσται τοῦ δικαίου; Ναί·
[10]	ἀλλ' ἑκατὸν ταλάντων ἐτιμήσατε, ὅτι	χρήματ'	αὐτὸν (Ἀριστοφῶν) ἔφη παρὰ Χίων
[100]	οὐδὲ θάνατον ὡρίσατο, ἐὰν ἀποφανθῇ	χρήματ'	εἰληφώς σὺ δ' οὕτω σφόδρα
[20]	δεομένων καὶ ἱκετευόντων δοῦναι τὰ	χρήματ'	εἰς τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν,
[10]	Ἀρείου πάγου βουλὴ ζητήσασ' ἀποπέφαγκε	χρήματ'	ἔχειν καθ' ὑμῶν, καὶ ὃς
[90]	τὰ ἰδίᾳ παρά τισιν ὄντα	χρήματα	κοινῇ τὸν δῆμον ἔχειν, τηνικαῦτα
[100]	ἠνάγκαζε τοῦτον τὰ μὴ προσήκοντα	χρήματα	λαμβάνειν καθ' ὑμῶν, πολλῷ πλείω
[80]	παύσετε τοὺς ῥᾳδίως καθ' ὑμῶν	χρήματα	λαμβάνοντας, σωθησόμεθα θεῶν βουλομένων· εἰ
[90]	οἱ ἡγεμόνες καὶ οἱ δημαγωγοὶ	χρήματα	λαμβάνοντες προϊῶνται τὰ τῆς πατρίδος
[50]	ἐλπίδας ἔχουσί τινες, ἐπ' αὐτοφώρω	χρήματα	λαμβάνων εἴληπται, νῦν τὰ νόμιμα
[30]	περὶ τούτων κινδύνων> Συνεβούλευσας; Ἐπόρισας	χρήματα;	Μικρόν τι χρήσιμος ἐγένου τοῖς
[80]	τὴν Ἀττικὴν ἀφικόμενα μεθ' Ἁρπάλου	χρήματα.	Οὕτως οὖν, ὦ ἄριστ' εἰπέ
[0]	διαβολῇ καὶ κινδύνῳ τῆς πόλεως	χρήματα	παρ' Ἁρπάλου λαβεῖν, καὶ πρὸς
[70]	ἔπράξαν; Ὅτ' ἐδωροδόκει μὲν λαμβάνων	χρήματα	παρὰ Φιλίππου Τιμόλαος ὁ τούτου
[10]	καὶ τῶν μερισαμένων ἐκεῖνα τὰ	χρήματα	φανερῶν γενομένων, καὶ τῆς περὶ
[60]	ἀποφήνῃ (σ' ἡ βουλὴ τῶν	χρημάτων	εἰληφότα τι τῶν εἰς τὴν
[10]	οὐδὲ τῶν ὑφ' Ἁρπάλου κομισθέντων	χρημάτων	εἰς τὴν πόλιν ἀποσχόμενος. Καίτοι
[100]	μισεῖτε τοὺς προδότας καὶ τοὺς	χρημάτων	ἕνεκα προϊεμένους τὰ τοῦ δήμου
[10]	περὶ τῶν νῦν ἀποπεφασμένων ζήτησιν	χρημάτων	μὴ προσδέχεσθαι, πεῖραν ὑμῶν ἐν
[70]	τῶν εἰς τὴν πόλιν ἀφικνουμένων	χρημάτων,	τὸν εἰς τὰς δεινοτάτας ἀτυχίας
[80]	καὶ τὸ περὶ ζητήσεως τῶν	χρημάτων	ψήφισμα, ἃ ἔγραψε Δημοσθένης τῇ
[20]	καὶ αἰσχροκερδὴς ἀπὸ τῶν πολλῶν	χρημάτων	ὧν εἶχε δέκα μόνον τάλαντα
[20]	οὐδὲν τοιοῦτον ἔπραξεν, οὐδὲ τῶν	χρημάτων	ὧν ἔλαβεν εἰς τὴν τούτων
[40]	τῆς ἑαυτῶν πλεονεξίας παραγγέλλειν· οὓς	χρῆν	τεθνάναι πάλαι κατὰ τὸ ἑαυτῶν
[10]	ἴσως καὶ πρὸς ὑμᾶς αὐτίκα	χρήσεται	λόγοις ἐξαπατῶν ὑμᾶς, ὡς Ἐγὼ
[20]	θεωρήσουσιν ὑμᾶς τοὺς κρίνοντας, ὅπως	χρῆσθε	τῷ τὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένῳ. Ὑμεῖς
[30]	γὰρ καιρὸν ἀποθήσεσθε τοῦτον ὑπολαβόντες	χρήσιμον	ὑμῖν αὐτοῖς ἔσεσθαι; Ἔχοι τις
[30]	τῶν γεγενημένων, ὅτι οὐδὲν οὗτος	χρήσιμος	ἀλλ' ἢ τοῖς ἐχθροῖς κατὰ
[30]	τοσοῦτον ἐδέησεν ὁ δημαγωγὸς καὶ	χρήσιμος	αὐτίκα φήσων ὑμῖν γεγενῆσθαι πρᾶξίν
[30]	Συνεβούλευσας; Ἐπόρισας χρήματα; Μικρόν τι	χρήσιμος	ἐγένου τοῖς ὑπὲρ τῆς κοινῆς
[30]	τοὺς μέλλοντας ὑμῖν καιροὺς ἔσται	χρήσιμος,	παραβεβηκὼς ἅπαντας τοὺς παρεληλυθότας; Τοιούτων
[30]	Χαρίδημος πρὸς τὸν Περσῶν βασιλέα,	χρήσιμος	ὑμῖν οὐ λόγοις ἀλλ' ἔργοις
[40]	καὶ μηδὲν ὑγιὲς λέγειν ἑτοίμως	χρῆται,	καὶ οὔτ' αἰσχύνης οὔτ' ἐλέγχου
[10]	παρὰ τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς	χρόνοις	συμπεπολιτευμένων, οὐ λόγοις ἀλλ' ἔργοις
[30]	ἠλευθέρωσαν πόλιν ἀστυγείτονα καὶ πολὺν	χρόνον	δουλεύουσαν, οἱ δὲ πείσαντος ἐξελθεῖν
[90]	Ὁρᾷ γὰρ ὑμᾶς τὸν ἅπαντα	χρόνον	ἐλπίσι κεναῖς καὶ ψευδέσι λόγοις
[80]	συνοίκους ἑαυτὰς εἰς τὸν λοιπὸν	χρόνον	κατέστησαν. Ὑμεῖς δὲ τί ποιήσετε
[0]	ἐναντία πράττειν ἔφη τὸν ἄλλον	χρόνον.	Πολλῶν δ' ὑπὸ Στρατοκλέους εἰρημένων,
[70]	μὴ μὰ Δία τὸν πλείω	χρόνον	τῆς Δημοσθένους δωροδοκίας καὶ ἀτυχίας
[30]	αὐτοῦ τὰ ἴδια· ὁ γὰρ	χρόνος	οὐκ ἐπιδέχεται μακρολογεῖν ἀγαθὸν μὲν
[70]	χώραν εἰσέβαλον, κατ' ἐκείνους τοὺς	χρόνους	πολλὰ καὶ καλὰ διεπράξαντ' ἔργα,
[100]	μόνον οὐκ εἰληφότα σε τὸ	χρυσίον	ἀποπέφαγκεν. Καὶ τίς ἂν ταῦτα
[50]	καὶ τοὺς μετὰ σοῦ τὸ	χρυσίον	ἔχοντας ἀποπέφαγκε; Δεινὸν μέντ' ἂν
[0]	εἴ τινες εἰλήφασι παρ' Ἁρπάλου	χρυσίον,	ζητεῖ ἡ βουλή, οὐκ ἐκ
[60]	ἄλλων καὶ τὸ παρὰ σοῦ	χρυσίον,	ἢ τοὺς μὲν ἄλλους ἀπὸ
[20]	ὃν ᾖδεσαν ἔχοντα τὸ βασιλικὸν	χρυσίον,	καὶ δεομένων καὶ ἱκετευόντων δοῦναι
[60]	ἴδιον οἶκον εἰσενεγκάμενον τὸ δεδωροδοκημένον	χρυσίον,	κατεγνωκότες δὲ μηδὲν ἀληθὲς μήτε
[70]	ψήφισμα κελεύσεις Ἀλεξάνδρῳ τὸ κεκομισμένον	χρυσίον;	Οὐκοῦν ὑπὲρ σοῦ τὸν δῆμον
[60]	ἀπαιτῇ πέμψας ἡμᾶς Ἀλέξανδρος τὸ	χρυσίον	τὸ κομισθὲν εἰς τὴν χώραν
[10]	ἐκ τῶν βασιλικῶν μόνον εἰληφὼς	χρυσίον	φανερός ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ἐξ
[40]	αὐτὸν ἀργύριον μὲν χαίρειν λαμβάνοντα,	χρυσίου	δ' εἴκοσι τάλαντ' οὐκ ἂν
[50]	ὁμολογεῖται, Δημοσθένην εἰληφέναι εἴκοσι τάλαντα	χρυσίου	καθ' ὑμῶν καὶ ταῦτα πεποιηκότ'
[0]	οὗτος ἀποπέφανται εἴκοσι τάλαντ' ἔχων	χρυσίου·	καὶ ἡ τῶν ἐκ προνοίας
[80]	δὲ πεντεκαίδεκα, Δημάδης δ' ἑξακισχιλίους	χρυσοῦ	στατῆρας, ἕτεροι δ' ὅσα δή
[60]	τὸν παρὰ τοὺς νόμους πλημμελοῦντα,	χρωμένην	τοῖς πατρίοις νόμοις· καὶ παρέδωκας
[30]	πλείστοις καιροῖς ἐν ταῖς δημηγορίαις	χρώμενος,	ἅπαντας ἀφῆκε τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν
[60]	καὶ πάντα τὰ ἐν τῇ	χώρᾳ	ἀναθήματα τῶν θεῶν, ὥσπερ ἔφησθα
[70]	τὴν ἀπόρθητον νομιζομένην εἶναι Λακεδαιμονίων	χώραν	εἰσέβαλον, κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους
[80]	ἐν Χαιρωνεία Φίλιππον εἰς τὴν	χώραν	ἡμῶν μέλλειν εἰσβάλλειν, αὐτὸς ἑαυτὸν
[100]	γὰρ ἂν δικαιότερον ἐλεήσαιτε τὴν	χώραν,	ἣν οὗτος καθίστησιν εἰς τοὺς
[60]	τοὺς ἄλλους θεοὺς οἳ τὴν	χώραν	καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν εἰλήχασιν,
[60]	χρυσίον τὸ κομισθὲν εἰς τὴν	χώραν	ὑφ' Ἁρπάλου, καὶ πρὸς τῷ
[60]	εἰληφότα τι τῶν εἰς τὴν	χώραν	ὑφ' Ἁρπάλου κομισθέντων. Ἀλλὰ μὴν
[40]	ἐῶσιν οἱ νόμοι τῆς Ἀθηναίων	χώρας	ἐπιβαίνειν, εἰ δὲ μή, τοῖς
[90]	ἄστει ἢ ἄλλοθί που τῆς	χώρας;	Οὐδεὶς ἂν οὐδαμοῦ δείξειεν. Ἔπειτα
[20]	ἐὰν τις> ὅπλα διὰ τῆς	χώρας	τῆς Ἀθηναίων ἔχων πορεύηται· οὗτος
[100]	ἐξελθεῖν" Οὐκ ἔστιν ἄλλη καταφυγὴ	χωρὶς	τῆς ἡμετέρας εὐνοίας; Φανεροὺς ἐχρῆν
[100]	οὐκ ἔστιν ὑμῖν οὐδεμία σωτηρία	χωρὶς	τῆς παρὰ τοῦ δήμου βοηθείας.
[50]	ἢ τοῦ δήμου προστάξαντος αὐτῇ.	Χωρὶς	τούτων οὐκ ἔστιν ὅντιν' ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/07/2010