Paragraphes
[10]	περὶ οὗ πάντα τὸν χρόνον	αἱ	μέγισται τῶν πόλεων πρὸς αὑτὰς
[10]	τῶν ὑπὲρ ὑμῶν εἰρηκότων λήψεσθαι.	~αἱ	μὲν ἐλπίδες αἱ τούτων αὗται
[10]	εἰρηκότων λήψεσθαι. ~αἱ μὲν ἐλπίδες	αἱ	τούτων αὗται καὶ τὸ κατασκεύασμα
[10]	ἂν εἴποι τις· δούλῳ δὲ	πληγαὶ	χὠ τοῦ σώματος αἰκισμός, ὃ
[10]	ἄλλ´ οἶμαι μὰ τοὺς θεοὺς	εὔξασθαι	ποιεῖν τὴν πόλιν ἢ ταῦθ´
[10]	καὶ τοῖς παρ´ ἐκείνου μισθαρνοῦσι	διασπάσασθαι	παραβαλεῖτε· μηδ´ αὐτοὶ χειροτονήσαντες πόλεμον
[10]	ἐν αὐτῷ τῷ τὴν εἰρήνην	ποιήσασθαι,	πός´ ἐξηπάτησθε, πόσων ἀπεστέρησθε. οὐχὶ
[10]	κίνδυνος· οὐ γὰρ ὑφ´ αὑτῷ	ποιήσασθαι	τὴν πόλιν βούλεται Φίλιππος ὑμῶν,
[10]	ὡς τὸν ἀμφοτέρους ἀδικοῦντα κοινῇ	τιμωρήσασθαι	δεῖ, καὶ ὅτι πολὺ τῷ
[10]	ὅς´ ἀκοῦσαι δεῖ μηδ´ ὅσα	βουλεύσασθαι	προσήκει, μηδὲ ταῦτ´ ἐθέλειν {ἀκούειν}
[10]	καὶ γένοιτ´ ἄν, {ἐν} νόμῳ	διορθώσασθαι	δεῖ. Τῶν δὲ παρόντων πραγμάτων
[10]	πρόγονοι κατέλιπον, καὶ τὸ μὲν	προΐστασθαι	τῶν Ἑλλήνων καὶ δύναμιν συνεστηκυῖαν
[10]	τούτων ἢ φαύλως ἢ καλῶς	παρεσκευάσθαι	κρίνοι· πόλιν δ´ ἣν ὑπείληφεν,
[10]	ἀμελήσαντες τοῦ ποιεῖν ταὐτὸ καὶ	ἀντιπαρασκευάζεσθαι	ῥᾳθυμεῖτε, καὶ ἄν τι λέγῃ
[10]	βασιλεῖ διαλέξεται, καὶ τὴν ἀβελτερίαν	ἀποθέσθαι,	δι´ ἣν πολλάκις ἠλαττώθητε, ὁ
[10]	τοὺς δὲ μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ	προΐεσθαι	ταῦτα συμβουλεύοντας, τούτους πόλεμον ποιεῖν
[10]	καὶ πάντας ἀνθρώπους εἰς ἐλευθερίαν	ἐξελέσθαι	δεινοί. οὔκουν βούλεται τοῖς αὑτοῦ
[10]	ἕτερον λαβεῖν κωλῦσαι καὶ ἔχοντ´	ἀφελέσθαι	καὶ ὅλως ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν
[10]	ὅπως ὧν ἡ πόλις δίδως´	ἀφελέσθαι	τι, ἀλλ´ εἰ καὶ μηδὲν
[10]	εἰς τὸ μήτ´ ἄρχειν βίᾳ	βούλεσθαι	μηδενὸς μήτε δουλεύειν ἄλλῳ, ἀλλ´
[10]	λέγω καὶ διεξέρχομαι; οὐ γὰρ	ἀπεχθάνεσθαι	μὰ τὸν Δία καὶ πάντας
[10]	ὅς´ ἐκλείπει, δέον παρά του	γίγνεσθαι,	ἐπὶ τοῦθ´ εὑρήσετε τὴν αἰτίαν
[10]	ἀλλὰ κἀκεῖν´ ὑπὲρ τοῦ τούτων	γίγνεσθαι	κύριος καὶ τἄλλα πάντα πραγματεύεται.
[10]	πολλὰ λυπηρὰ ἐκ τοῦ πολέμου	γίγνεσθαι)	τοῖς ὑπὲρ ὑμῶν τὰ βέλτιστα
[10]	τῶν δούλων ἀπεύχεσθαι δήπου μὴ	γενέσθαι	δεῖ. διαφέρει δὲ τί; ὅτι
[10]	ὅσῳ ἂν πλειόνων ἐάσωμεν ἐκεῖνον	γενέσθαι	κύριον, τοσούτῳ χαλεπωτέρῳ καὶ ἰσχυροτέρῳ
[10]	τὴν τῶν χρημάτων φυλακὴν ἀκριβεστάτην	γενέσθαι,	οὕτω ποιήσαντας, τὸν μὲν τῶν
[10]	ὡς ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν	λυμαίνεσθαι	καὶ διαστρέφειν ταῦτα βουλομένων ἐξ
[10]	ἐν τῇ πόλει δεῖ τινὰ	φαίνεσθαι,	τὴν πόλιν δ´ ἐν τοῖς
[10]	ἔχων. ἢ καὶ τότε τοὺς	ἀμύνεσθαι	κελεύοντας πόλεμον ποιεῖν φήσομεν; οὐκοῦν
[10]	συνεδρεύσουσι, τινὲς δὲ καθ´ αὑτοὺς	ἀμύνεσθαι	μᾶλλον ἢ μεθ´ ἡμῶν ἐγνώκασιν.
[10]	ἄλλους ἅπαντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν	προέσθαι,	καὶ ἔγωγε αὐτὸς μὲν τεθνάναι
[10]	καὶ κινδυνευτέον, τῇ πόλει δὲ	προέσθαι	ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις. οὐ
[10]	καὶ ἐᾶν τοῦτον τὸν τρόπον	φέρεσθαι,	ὁ μὲν εὐδαίμων καὶ μέγας
[10]	κρατήσειν ὑμᾶς καὶ αὑτοῖς οὐκέτ´	ἔσεσθαι	μισθαρνεῖν, ἂν δ´ ἀπὸ τῶν
[10]	ὅτου ποτ´ ἂν οἴωνται τοῦτο	δυνήσεσθαι	ποιῆσαι, οἱ τῆς ἐκείνου προαιρέσεως,
[10]	αὐτὰ παρῇ τὰ πράγματα, οὐχὶ	βουλεύεσθαι	περὶ οὐδενὸς εἰώθατ´ ἐφ´ ἡσυχίας,
[10]	τῶν πραγμάτων εἰώθασι χρῆσθαι τῷ	βουλεύεσθαι,	ὑμεῖς δὲ μετὰ τὰ πράγματα.
[10]	ἐλευθερίᾳ καὶ νόμοις ἐξ ἴσου	πολιτεύεσθαι,	τῶν δ´ εἰς τὸ ἄρχειν
[10]	παρελήλυθε, τὴν δὲ τῶν δούλων	ἀπεύχεσθαι	δήπου μὴ γενέσθαι δεῖ. διαφέρει
[10]	παρὰ τῶν ὑπὲρ ὑμῶν εἰρηκότων	λήψεσθαι.	~αἱ μὲν ἐλπίδες αἱ τούτων
[10]	εὐδοκιμήσειν καὶ παρ´ ἐκείνου χρήματα	λήψεσθαι,	ὑμᾶς δ´ ὑπὲρ ὧν δεῖ
[10]	οὐκ ἠθέλετε, πράττειν δὲ καὶ	χρῆσθαι	τοῖς παρεσκευασμένοις νῦν, ἡνίκ´ ἀκούετε.
[10]	οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει	{χρῆσθαι}	τούτοις ἅπαντα τἄλλα βεβαίως κέκτηται·
[10]	ἄλλοι πρὸ τῶν πραγμάτων εἰώθασι	χρῆσθαι	τῷ βουλεύεσθαι, ὑμεῖς δὲ μετὰ
[10]	ἔρημον ἀνείλετο. τοιγάρτοι τὸ μὲν	φοβεῖσθαι	τοῖς ἄλλοις, τὸ δὲ συμμάχους
[10]	κοινοὺς δεῖ τοὺς γονέας σύμπαντας	ἡγεῖσθαι,	καὶ προσήκειν τούτους οὐχ ὅπως
[10]	εἰ μέντοι βουλόμεθ´ ἡμεῖς μὴ	προσποιεῖσθαι	πολεμεῖν ἡμῖν ἐκεῖνον, ἀνοητότατος πάντων
[10]	Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ τοιαῦτ´ ὀκνηρῶς	διακεῖσθαι,	ἃ δεῖ τοῖς σώμασι καὶ
[10]	καὶ τῷ πάντων ἀργότατ´ αὐτοὶ	διακεῖσθαι.	εἰ τοίνυν τὸ τῶν ὠνίων
[10]	γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων γε, ὥστε	λυπεῖσθαι	ταῦτα λαμβάνοντας ὁρῶν τοὺς ἀπόρους
[10]	~ἦν δ´ ἀκηκοέναι μὲν καὶ	βεβουλεῦσθαι	τότε καιρός, ὅθ´ ὑμεῖς οὐκ
[10]	τῶν πολλῶν Ὀλυνθίων τῷ Ποτείδαιαν	καρποῦσθαι·	οὐκ ἦν ἀσφαλὲς λέγειν ἐν
[10]	τὴν τάξιν ἐφ´ ἧς ὑμῖν	τετάχθαι	προσῆκεν ἕτερος, οὗτος εὐδαίμων καὶ
[10]	τι μὴ νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα	προστασίαι	πολλαὶ καὶ πανταχόθεν γίγνονται, καὶ
[10]	Δρογγίλον καὶ Καβύλην καὶ Μάστειραν	καὶ	ἃ νῦν φασιν αὐτὸν ἔχειν;
[10]	πλούσιοι γίγνονται, καὶ ἐξ ἀνωνύμων	καὶ	ἀδόξων ἔνδοξοι καὶ γνώριμοι, ὑμεῖς
[10]	ἰδιωτῶν βίον ἀσφαλῆ καὶ ἀπράγμονα	καὶ	ἀκίνδυνον ὄντα, τὸν δὲ τῶν
[10]	Φίλιππον. Ἔστι τοίνυν τι πρᾶγμα	καὶ	ἄλλο, ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν
[10]	διαρπάζειν τινὲς τὰ χρήματα βούλονται,	καὶ	ἄλλους λόγους ὡς οἷόν τ´
[10]	ποιεῖν ταὐτὸ καὶ ἀντιπαρασκευάζεσθαι ῥᾳθυμεῖτε,	καὶ	ἄν τι λέγῃ τις, ἐκβάλλετε,
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περὶ ὧν βουλεύεσθε,	καὶ	ἀναγκαῖα τῇ πόλει, πειράσομαι περὶ
[10]	τὸν Δία καὶ πάντας θεοὺς	καὶ	ἀνάξιον ὑμῶν καὶ τῶν ὑπαρχόντων
[10]	παρασκευάζηται, ἀμελήσαντες τοῦ ποιεῖν ταὐτὸ	καὶ	ἀντιπαρασκευάζεσθαι ῥᾳθυμεῖτε, καὶ ἄν τι
[10]	ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν αὐτοῖς παραδοὺς	καὶ	ἀπαλλάξας πολέμου πολλοῦ καὶ χαλεποῦ·
[10]	πράγματος) ὡς, ἐὰν ἄγηθ´ ἡσυχίαν	καὶ	ἅπαντα προῆσθε, οὐκ ἐπ´ αὐτοὺς
[10]	βέλτιστ´ εἰρημένα, οὐ κολακείᾳ βλάβης	καὶ	ἀπάτης λόγος μεστός, ἀργύριον τῷ
[10]	ἀφεστᾶσι δ´ ἔργῳ, καὶ φθονοῦσι	καὶ	ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς, οὐχ οἷς ἔδει,
[10]	μὲν τῶν ἰδιωτῶν βίον ἀσφαλῆ	καὶ	ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον ὄντα, τὸν
[10]	συμφέροντος ἀποστῆναι. καίτοι ἔγωγ´ ἀγανακτῶ	καὶ	αὐτὸ τοῦτο, εἰ τὰ μὲν
[10]	Φίλιππον ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν ὑμᾶς	καὶ	αὑτοῖς οὐκέτ´ ἔσεσθαι μισθαρνεῖν, ἂν
[10]	ἀσφαλῶς ἐδύνατο. ἀμφότερ´ οὖν οἶδε,	καὶ	αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ ὑμᾶς
[10]	μέγας καὶ φοβερὸς πᾶσιν Ἕλλησι	καὶ	βαρβάροις, ὑμεῖς δ´ ἔρημοι καὶ
[10]	παρασκευάζεσθε· ~ἦν δ´ ἀκηκοέναι μὲν	καὶ	βεβουλεῦσθαι τότε καιρός, ὅθ´ ὑμεῖς
[10]	τὰ παρ´ οὐδέσι τούτων ἀρχεῖα	καὶ	βουλευτήρι´ ἐρημότερ´ ἄν τις ἴδοι
[10]	φάσκοντα ποιήσειν οὐδὲν οὐδ´ αὐτόν·	καὶ	γὰρ ἂν τοῖς τῆς κακώσεως
[10]	καὶ δημηγορίας οὐδεὶς ἀγνοεῖ δήπου.	καὶ	γὰρ εἰ μηδ´ ἀφ´ ἑνὸς
[10]	καὶ περὶ πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι·	καὶ	γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ μοι
[10]	ἀσφαλές ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου.	καὶ	γάρ τοι τούτων μὲν ἐκ
[10]	ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς, οὐχ οἷς ἔδει,	καὶ	γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι, Ἀργεῖοι,
[10]	ταῦτ´ ἴσως ἐστίν· ὡς δὲ	καὶ	γένοιτ´ ἄν, {ἐν} νόμῳ διορθώσασθαι
[10]	πραγματεύεται. ταῦτα τοίνυν ἕκαστον εἰδότα	καὶ	γιγνώσκοντα παρ´ αὑτῷ δεῖ μὰ
[10]	ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι	καὶ	γνώριμοι, ὑμεῖς δὲ τοὐναντίον ἐκ
[10]	Εἰ δέ τῳ δοκεῖ ταῦτα	καὶ	δαπάνης πολλῆς καὶ πόνων πολλῶν
[10]	Ἑλλήνων ἄλλο τι λέγοντα, θαυμάζω,	καὶ	δέδοικα τοῦτον, ὅστις ἂν ᾖ
[10]	τῇ πόλει καλῶς; πολλοῦ γε	καὶ	δεῖ· ἐπειδὰν γὰρ ὁ μὲν
[10]	ταύτης ἐκεῖνον ἐπισχεῖν ἐκ λόγου	καὶ	δημηγορίας οὐδεὶς ἀγνοεῖ δήπου. καὶ
[10]	τροφὴν ταύτῃ πορίσαντας καὶ ταμίας	καὶ	δημοσίους, καὶ ὅπως ἔνι τὴν
[10]	ἂν ἀνηρπασμένος ἦν ὁ γράψας,	καὶ	διὰ τοῦτο πάντες ᾐτιῶντ´ ἂν
[10]	τρέφειν μεγάλην δύναμιν ὡς χαλεπόν,	καὶ	διαρπάζειν τινὲς τὰ χρήματα βούλονται,
[10]	ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι	καὶ	διαστρέφειν ταῦτα βουλομένων ἐξ ἴσου
[10]	Τοῦ χάριν δὴ ταῦτα λέγω	καὶ	διεξέρχομαι; οὐ γὰρ ἀπεχθάνεσθαι μὰ
[10]	λέγειν, ἀλλὰ τοῦ πράξαντος αὐτοῦ	καὶ	διοικοῦντος, ὥστ´ εἶναι πιστάς, καὶ
[10]	ἀληθὲς λέγειν, ὡς ὑπὲρ φιλοτιμίας	καὶ	δόξης ταῦτα πάντα ποιεῖς, θαυμάζω
[10]	νεωρίων καὶ τριήρων καὶ τόπου	καὶ	δόξης, ὧν μήτ´ ἐκείνῳ μήτ´
[10]	τῶν πραγμάτων ἀπαντᾷ. ὁρᾶτε Σέρριον	καὶ	Δορίσκον· ταῦτα γὰρ πρῶτον ὠλιγωρήθη
[10]	τὸ δὲ συμμάχους πολλοὺς ἔχειν	καὶ	δύναμιν μεγάλην ἐκείνῳ περιγέγονε, καὶ
[10]	τὸ μὲν προΐστασθαι τῶν Ἑλλήνων	καὶ	δύναμιν συνεστηκυῖαν ἔχοντας πᾶσι τοῖς
[10]	τῆς ἐκείνου προαιρέσεως, οἱ τυραννίδων	καὶ	δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι πανταχοῦ, καὶ
[10]	τοῦ τούτων ὀλιγώρως ὑμᾶς ἔχειν	καὶ	ἐᾶν τοῦτον τὸν τρόπον φέρεσθαι,
[10]	ἴδω τὸν μὲν ἐν Σούσοις	καὶ	Ἐγβατάνοις δεδοικότα καὶ κακόνουν εἶναι
[10]	ἅπαντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι,	καὶ	ἔγωγε αὐτὸς μὲν τεθνάναι μᾶλλον
[10]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ	καὶ	εἰδῇ, ὅτι ἡ καθ´ ἡμέραν
[10]	τῇ πόλει τάλανθ´ ὑπὲρ τριάκοντα	καὶ	ἑκατόν· καὶ οὐδεὶς {ἐστι} τῶν
[10]	παρὰ τοῦ νόμου, δικαίως φέρειν	καὶ	ἑκόνθ´ ὑποτελεῖν. ὥσπερ τοίνυν ἑνὸς
[10]	πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι γίγνονται,	καὶ	ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι
[10]	μὲν γὰρ οἷς βασιλεὺς πιστεύει	καὶ	εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι μισοῦσι
[10]	λέλυκεν, καὶ κακόνους μέν ἐστι	καὶ	ἐχθρὸς ὅλῃ τῇ πόλει καὶ
[10]	πεφυκότες, ἀλλ´ ἕτερον λαβεῖν κωλῦσαι	καὶ	ἔχοντ´ ἀφελέσθαι καὶ ὅλως ἐνοχλῆσαι
[10]	διῄρητο τὰ τῶν Ἑλλήνων, Λακεδαιμονίους	καὶ	ἡμᾶς, τῶν δ´ ἄλλων {Ἑλλήνων}
[10]	πάλιν ἂν συμβῇ τι παρασκευάζεσθε	καὶ	θορυβεῖσθε. τὸ δ´ οὐχ οὕτως
[10]	ἐκεῖνον γενέσθαι κύριον, τοσούτῳ χαλεπωτέρῳ	καὶ	ἰσχυροτέρῳ χρησόμεθ´ ἐχθρῷ, ποῖ ἀναδυόμεθα,
[10]	ἀναγκάσετε, ἢ πολεμήσετ´ ἐξ ἴσου·	καὶ	ἴσως ἄν, ἴσως, ὥσπερ νῦν
[10]	ἂν ἄλλο τις εἴποι Δρογγίλον	καὶ	Καβύλην καὶ Μάστειραν καὶ ἃ
[10]	τῶν πολιτευομένων φιλαίτιον καὶ σφαλερὸν	καὶ	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἀγώνων καὶ
[10]	ἐν Σούσοις καὶ Ἐγβατάνοις δεδοικότα	καὶ	κακόνουν εἶναι τῇ πόλει φάσκοντα,
[10]	πολεμεῖ καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν,	καὶ	κακόνους μέν ἐστι καὶ ἐχθρὸς
[10]	καὶ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἀγώνων	καὶ	κακῶν μεστόν, οὐ τὸν ἡσύχιον,
[10]	εὔποροι πάντες ἔρχονται μεθέξοντες τούτου,	καὶ	καλῶς ποιοῦσιν. τί οὖν μαθόντες
[10]	κρίνω, λέγειν τἀληθῆ) οὕτω διαβεβλήμεθα	καὶ	καταπεφρονήμεθ´ ἐκ τούτων ὥστε τῶν
[10]	σαφῶς ὅτι πάνθ´ ὅσα πραγματεύεται	καὶ	κατασκευάζεται νῦν, ἐπὶ τὴν ἡμετέραν
[10]	δ´ εἰσφέροντες, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	κατασκευαζόμενοι στράτευμα, τριήρεις ταχείας, ἵππους,
[10]	Καρδιανῶν χώραν ἀπεστερηκότος Φιλίππου, ἀλλὰ	καὶ	κατασκευάζοντος ὑμῖν ἐπιτείχισμα τὴν Εὔβοιαν
[10]	γὰρ ὑμεῖς οὐκ αὐτοὶ πλεονεκτῆσαι	καὶ	κατασχεῖν ἀρχὴν εὖ πεφυκότες, ἀλλ´
[10]	ἥξει πάντα τὰ νῦν βεβιασμένα	καὶ	καταφεύξεται πρὸς ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ
[10]	πρᾶγμ´ οἱ τὰς οὐσίας ἔχοντες	καὶ	κατηγοροῦσι δικαίως, τοῦτ´ ἀφελεῖν ἂν
[10]	πασῶν λοιπὴ πλὴν ἡ ἡμετέρα.	καὶ	κεκρατήκασιν οἱ δι´ ἐκείνου τὰς
[10]	ἐαθέντα καὶ παροφθέντ´ ἀπώλεσε Θρᾴκην	καὶ	Κερσοβλέπτην, σύμμαχον ὄνθ´ ὑμῶν. πάλιν
[10]	ποιητέον εἶναι νομίζεις καὶ πονητέον	καὶ	κινδυνευτέον, τῇ πόλει δὲ προέσθαι
[10]	εἰ διαρπασθήσεται, ἃ καὶ φυλάττειν	καὶ	κολάζειν τοὺς ἀδικοῦντας ἐφ´ ὑμῖν
[10]	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν λέγειν δέδοται,	καὶ	λαβόντα χρήματ´ αὐτὸν ἀφαλές ἐστι
[10]	πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον καὶ μέγα	καὶ	λαμπρόν, καὶ περὶ οὗ πάντα
[10]	τὴν πόλιν ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου	καὶ	λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον, εἶτα
[10]	καὶ τὸ πρᾶγμ´ εἰς γέλωτα	καὶ	λοιδορίαν ἐμβαλόντες μηδὲν αὐτοὶ τῶν
[10]	καὶ διοικοῦντος, ὥστ´ εἶναι πιστάς,	καὶ	λοιπὸν λόγον εἶναι τοῖς παρ´
[10]	πόνων πολλῶν καὶ πραγματείας εἶναι,	καὶ	μάλ´ ὀρθῶς δοκεῖ· ἀλλ´ ἐὰν
[10]	τις εἴποι Δρογγίλον καὶ Καβύλην	καὶ	Μάστειραν καὶ ἃ νῦν φασιν
[10]	ἀδικουμένοις βοηθεῖν περίεργον ἐπείσθητ´ εἶναι	καὶ	μάταιον ἀνάλωμ´ ὑπὸ τῶν ταῦτα
[10]	γέγονεν, εἰκότως· πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον	καὶ	μέγα καὶ λαμπρόν, καὶ περὶ
[10]	καὶ μικρὰ μεγάλη πόλις γίγνεται	καὶ	μεγάλη σῴζεται. ὡς μὲν οὖν
[10]	τὰ ἴδια μεταβιβάζοντας ὁρῶσί τινας,	καὶ	μέγαν μὲν ὄντα παρ´ ὑμῖν
[10]	τετάχθαι προσῆκεν ἕτερος, οὗτος εὐδαίμων	καὶ	μέγας καὶ πολλῶν κύριος γέγονεν,
[10]	τρόπον φέρεσθαι, ὁ μὲν εὐδαίμων	καὶ	μέγας καὶ φοβερὸς πᾶσιν Ἕλλησι
[10]	ἡ ὑπὲρ τῶν γιγνομένων αἰσχύνη,	καὶ	μείζω ταύτης οὐκ οἶδ´ ἥντιν´
[10]	ὡς ἀληθῶς, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν	καὶ	μένειν ἐπὶ τοῦ τόπου Φίλιππον
[10]	τοῦτο ποιεῖν αὐτῷ· Ἀντρῶνας ἐπρίατο	καὶ	μετ´ οὐ πολὺν χρόνον τὰ
[10]	συμφέροντ´ ἐφ´ ἑκάστου τῶν καιρῶν,	καὶ	μετειλήφαθ´ ὑμεῖς μὲν τὴν σχολὴν
[10]	τὰ μὲν κοινὰ κοινὰ νομίζοντας	καὶ	μετέχοντας τὸ μέρος, τὰ δ´
[10]	τῶν ἔργων παρὰ τοῦ στρατηγοῦ,	καὶ	μηδεμίαν πρόφασιν τοῦ πλεῖν ἄλλοσε
[10]	δίδως´ ἀφελέσθαι τι, ἀλλ´ εἰ	καὶ	μηδὲν ἦν τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν
[10]	τὸ δ´ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν	καὶ	μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν, ἀλλὰ
[10]	τοῖς Ἕλλησι μηδενὸς ἀξίαν εἶναι.	καὶ	μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ,
[10]	γὰρ ἄλλο γ´ οὐδὲν ἔνι.	καὶ	μὴν οὐχ ὑπὲρ τῶν ἴσων
[10]	ἑκάστου ἴδια τοῦ κεκτημένου. οὕτω	καὶ	μικρὰ μεγάλη πόλις γίγνεται καὶ
[10]	ὑπομένειν, τῶν δ´ Ἀθηναίων λιμένων	καὶ	νεωρίων καὶ τριήρων καὶ τόπου
[10]	δουλεύειν ἄλλῳ, ἀλλ´ ἐν ἐλευθερίᾳ	καὶ	νόμοις ἐξ ἴσου πολιτεύεσθαι, τῶν
[10]	Φίλιππος ἔχει τῶν τῆς πόλεως	καὶ	νῦν εἰς Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν.
[10]	συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς πόλεως πράγματα	καὶ	νῦν ἐπηγγέλλετο (εἰ δὲ μὴ
[10]	κατασκευάζοντος ὑμῖν ἐπιτείχισμα τὴν Εὔβοιαν	καὶ	νῦν ἐπὶ Βυζάντιον παριόντος, ἀσφαλές
[10]	πολλάκις ἠλαττώθητε, ὁ δὴ βάρβαρος,	καὶ	ὁ κοινὸς ἅπασιν ἐχθρός, καὶ
[10]	λαβεῖν κωλῦσαι καὶ ἔχοντ´ ἀφελέσθαι	καὶ	ὅλως ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν βουλομένοις
[10]	πάντ´ ἀκούσαντες ὑμεῖς τὰ δέοντα,	καὶ	ὁμογνώμονες ὡς ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι,
[10]	αὐτόν; οὐ νῦν Καρδίαν ἔχει	καὶ	ὁμολογεῖ; τί ποτ´ οὖν ἐκείνως
[10]	πορίσαντας καὶ ταμίας καὶ δημοσίους,	καὶ	ὅπως ἔνι τὴν τῶν χρημάτων
[10]	δὲ ταῦτα γίγνεται ἐγὼ διδάξω,	καὶ	ὅπως παύσεται λέξω. οὐδὲν πώποτ´,
[10]	ἀμφοτέρους ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι δεῖ,	καὶ	ὅτι πολὺ τῷ βασιλεῖ φοβερώτερός
[10]	δεῖ σκοπεῖν· ἃ σφαλερῶς ὑμῖν	καὶ	οὐδαμῶς ἅπαντ´ ἔχει. γνοίητε δ´
[10]	τάλανθ´ ὑπὲρ τριάκοντα καὶ ἑκατόν·	καὶ	οὐδεὶς {ἐστι} τῶν τριηραρχεῖν δυναμένων
[10]	ὑμῶν. πάλιν ταῦτ´ ἀμελούμεν´ ἰδὼν	καὶ	οὐδεμιᾶς βοηθείας τυγχάνοντα παρ´ ὑμῶν
[10]	δώσονθ´ ὑπὲρ αὑτῶν, δευτέρῳ δὲ	καὶ	οὐδὲν ἐλάττονι τούτου τῷ δύναμιν
[10]	πράγματα. Ὃ δὴ λοιπόν ἐστι,	καὶ	πάλαι μὲν ἔδει, διαφεύγει δ´
[10]	οὐ μόνον ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ	καὶ	πάλαι παρελήλυθε, τὴν δὲ τῶν
[10]	~ἀγορὰν μὲν γὰρ ἄν τις	καὶ	πανήγυριν ἐκ τούτων ἢ φαύλως
[10]	τριήρεις ἔπλεον καὶ χρήματ´ ἐγίγνετο	καὶ	πάντ´ ἐποιοῦμεν τὰ δέοντα. μετὰ
[10]	καὶ ὁ κοινὸς ἅπασιν ἐχθρός,	καὶ	πάντα τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ γὰρ
[10]	ὅλως ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν βουλομένοις	καὶ	πάντας ἀνθρώπους εἰς ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι
[10]	αἰσχρὸν μὲν νὴ τὸν Δία	καὶ	πάντας θεοὺς καὶ ἀνάξιον ὑμῶν
[10]	γὰρ ἀπεχθάνεσθαι μὰ τὸν Δία	καὶ	πάντας θεοὺς προαιροῦμαι. ἵν´ ὑμῶν
[10]	νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ	καὶ	πανταχόθεν γίγνονται, καὶ τοῦ πρωτεύειν
[10]	ἦν ὑμῖν μεταθεῖναι) ἀλλὰ πολλὰ	καὶ	παντοδαπὰ ἐκ παντὸς ἡμαρτημένα τοῦ
[10]	ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν οἰκείως ἔχει,	καὶ	πάντων ἥκιστα δὴ† ἡμῖν, ἄν
[10]	δικαίων βουλομένοις ποιεῖν πρόφασιν παρέχει·	καὶ	πάντων, ὅς´ ἐκλείπει, δέον παρά
[10]	ἕξειν, καὶ παρ´ ὑμῖν εὐδοκιμήσειν	καὶ	παρ´ ἐκείνου χρήματα λήψεσθαι, ὑμᾶς
[10]	μὲν τούτων κατηγοροῦντες ἀμφότερ´ ἕξειν,	καὶ	παρ´ ὑμῖν εὐδοκιμήσειν καὶ παρ´
[10]	τὸν ὡρισμένον ἐξ ἀμφοτέρων ἔρανον,	καὶ	παρὰ τῆς φύσεως καὶ παρὰ
[10]	ἔρανον, καὶ παρὰ τῆς φύσεως	καὶ	παρὰ τοῦ νόμου, δικαίως φέρειν
[10]	Ὠρεῷ πράγματ´ εἰλήφει. ~πολλὰ δὲ	καὶ	παραλείπω, Φεράς, τὴν ἐπ´ Ἀμβρακίαν
[10]	ἢ πολιορκούμενόν τι πύθησθε, ἀκροᾶσθε	καὶ	παρασκευάζεσθε· ~ἦν δ´ ἀκηκοέναι μὲν
[10]	ἴσως. ταῦτα μέντοι τότ´ ἐαθέντα	καὶ	παροφθέντ´ ἀπώλεσε Θρᾴκην καὶ Κερσοβλέπτην,
[10]	βασιλέως παρασκευάζεται, οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε,	καὶ	πάσας τὰς πράξεις βασιλεὺς οὐχ
[10]	ἀλλὰ νὴ Δία παππῴα σοι	καὶ	πατρῴα δόξ´ ὑπάρχει, ἣν αἰσχρόν
[10]	καὶ τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει	καὶ	πεπραγμένων τοῖς προγόνοις, τῆς ἰδίας
[10]	δὲ τρόπον περί θ´ ὑμῶν	καὶ	περὶ αὑτῶν ἐνίους τῶν λεγόντων
[10]	ἔντιμον καὶ μέγα καὶ λαμπρόν,	καὶ	περὶ οὗ πάντα τὸν χρόνον
[10]	καθεστάναι; Πολλὰ τοίνυν ἔχων ἔτι	καὶ	περὶ πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι· καὶ
[10]	σοὶ μὲν ἐξ ὧν ἐργάζει	καὶ	περιεργάζει τοὺς ἐσχάτους ὄντας κινδύνους,
[10]	ἐδόξαμεν, ἀλλὰ πάντων πανταχοῦ κρατοῦμεν	καὶ	περίεσμεν τῷ λόγῳ. ἆρ´ οὖν
[10]	πράγματα πράττεται, πρώτῳ μὲν πάντων	καὶ	πλείστῳ τῷ τοῖς βουλομένοις χρήματα
[10]	μέμνηται. Ἡ μὲν οὖν ἀσέλγεια	καὶ	πλεονεξία, ᾗ πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους
[10]	ὑμεῖς πυνθάνεσθε τί ποιεῖ Φίλιππος	καὶ	ποῖ πορεύεται, οὕτως ἂν ἐκεῖνος
[10]	τὸν μὲν οὕτω φανερῶς ἀδικοῦντα	καὶ	πόλεις καταλαμβάνοντα οὐδεὶς πώποτε τούτων
[10]	πώποτε τούτων εἶπεν ὡς ἀδικεῖ	καὶ	πόλεμον ποιεῖ, τοὺς δὲ μὴ
[10]	εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι μισοῦσι	καὶ	πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ πράττων
[10]	καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι πανταχοῦ,	καὶ	πόλις δημοκρατουμένη βεβαίως οὐκ οἶδ´
[10]	Ὀλυνθίους πρότερον δοὺς Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε	καὶ	πόλλ´ ἕτερα· Θηβαίους τὰ νῦν
[10]	ἑτέρους ἐᾶσαι λαβεῖν, θαυμαστὴν εὐδαιμονίαν	καὶ	πολλὴν ἀσφάλειαν ἔχειν ᾤεσθε. ἐκ
[10]	ἕτερος, οὗτος εὐδαίμων καὶ μέγας	καὶ	πολλῶν κύριος γέγονεν, εἰκότως· πρᾶγμα
[10]	τούτων ἅπαντα ποιητέον εἶναι νομίζεις	καὶ	πονητέον καὶ κινδυνευτέον, τῇ πόλει
[10]	καὶ ὑπὲρ τοῦ ταῦτα λαβεῖν	καὶ	πόνους καὶ χειμῶνας καὶ τοὺς
[10]	δοκεῖ ταῦτα καὶ δαπάνης πολλῆς	καὶ	πόνων πολλῶν καὶ πραγματείας εἶναι,
[10]	βεβαίως κέκτηται· εἰ γὰρ Ἀμφίπολιν	καὶ	Ποτείδαιαν προεῖτο, οὐδ´ ἂν ἐν
[10]	ἀλλὰ ποῦ συντρίβεται τὸ πρᾶγμα	καὶ	ποῦ δυσχεραίνεται; ὅταν τὸ ἀπὸ
[10]	ἡ τῆς πόλεως ἀπῆρκεν δύναμις	καὶ	ποῦ φανήσεται. Εἰ δέ τῳ
[10]	δαπάνης πολλῆς καὶ πόνων πολλῶν	καὶ	πραγματείας εἶναι, καὶ μάλ´ ὀρθῶς
[10]	οἶμαι, τοὺς λόγους τἄργα παρέρχεται,	καὶ	προσέχουσιν ἅπαντες οὐχ οἷς εἴπομέν
[10]	δεῖ τοὺς γονέας σύμπαντας ἡγεῖσθαι,	καὶ	προσήκειν τούτους οὐχ ὅπως ὧν
[10]	τῶν τὰς οὐσίας ἐχόντων, ἀλλὰ	καὶ	προσλαμβάνοντος· οἱ γὰρ εὔποροι πάντες
[10]	εἶναι τῇ πόλει φάσκοντα, ὃς	καὶ	πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς πόλεως
[10]	οὖν μαθόντες τοῦτ´ ὀνειδίζομεν ἀλλήλοις	καὶ	προφάσει χρώμεθα τοῦ μηδὲν ποιεῖν,
[10]	ὅτι ἡ καθ´ ἡμέραν ῥᾳστώνη	καὶ	ῥᾳθυμία, ὥσπερ τοῖς ἰδίοις βίοις,
[10]	τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ´ ἐπιβουλεύει,	καὶ	σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲν τῶν πάντων
[10]		~(Καὶ	σπουδαῖα νομίζων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ πράττων	καὶ	συνειδὼς ἅπανθ´ ἃ Φίλιππος κατὰ
[10]	τὸν δὲ τῶν πολιτευομένων φιλαίτιον	καὶ	σφαλερὸν καὶ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[10]	πολιτικῶς ἔνιοι τὰ καθ´ αὑτοὺς	καὶ	τὰ κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύονται·
[10]	τὰ δίκαι´ ἂν ποιεῖν, ἀλλὰ	καὶ	τὰ λυσιτελῆ· τὸ γὰρ τῶν
[10]	ἕτεροι δὲ τὰς τιμὰς ἔχουσιν.	καὶ	τὰ μὲν περὶ τἄλλ´ οὐκ
[10]	διακεῖσθαι, ἃ δεῖ τοῖς σώμασι	καὶ	ταῖς οὐσίαις λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ
[10]	ὥσπερ τοῖς ἰδίοις βίοις, οὕτω	καὶ	ταῖς πόλεσιν οὐκ ἐφ´ ἑκάστου
[10]	τοῖς μὲν ἀμυνομένοις ἤδη χρήματα	καὶ	τἄλλ´ ὅσων δέονται διδόντες, αὐτοὶ
[10]	ὑπὲρ τοῦ τούτων γίγνεσθαι κύριος	καὶ	τἄλλα πάντα πραγματεύεται. ταῦτα τοίνυν
[10]	δύναμιν, καὶ τροφὴν ταύτῃ πορίσαντας	καὶ	ταμίας καὶ δημοσίους, καὶ ὅπως
[10]	καὶ βαρβάροις, ὑμεῖς δ´ ἔρημοι	καὶ	ταπεινοί, τῇ μὲν κατὰ τὴν
[10]	εἶχε, νῦν ἐν ἀδοξίᾳ πάσῃ	καὶ	ταπεινότητι καθεστάναι; Πολλὰ τοίνυν ἔχων
[10]	ἐπιδεεῖς. εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου	καὶ	τὰς βλασφημίας ἃς ἐπὶ τῷ
[10]	οὑτωσὶ Φίλιππος ἁρπάζων οὐ λυπεῖ,	καὶ	ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς ἁρπάζων. τί
[10]	ποιοῦσα, πολλὰ πεποίηκε τὰ κοινά,	καὶ	τετρακόσι´ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν ταλάντων
[10]	ἐκπέμπειν, ἥτις τῷ βασιλεῖ διαλέξεται,	καὶ	τὴν ἀβελτερίαν ἀποθέσθαι, δι´ ἣν
[10]	ὅτι τῇ πόλει Φίλιππος πολεμεῖ	καὶ	τὴν εἰρήνην λέλυκεν, καὶ κακόνους
[10]	τὸ τῶν ὠνίων πλῆθος ὁρῶντες	καὶ	τὴν εὐετηρίαν τὴν κατὰ τὴν
[10]	μετειλήφαθ´ ὑμεῖς μὲν τὴν σχολὴν	καὶ	τὴν ἡσυχίαν, ὑφ´ ὧν κεκηλημένοι
[10]	ἀλλ´ Ἀθήνησιν, οὐ μόνον Ἀμφίπολιν	καὶ	τὴν Καρδιανῶν χώραν ἀπεστερηκότος Φιλίππου,
[10]	τοὺς τυράννους ἐκβαλεῖν Φίλιππον αὐτοῖς	καὶ	τὴν Πυλαίαν ἀποδοῦναι· οὐκ ἦν
[10]	δεῖ, ἐχθρὸν ὑπειληφέναι τῆς πολιτείας	καὶ	τῆς δημοκρατίας ἀδιάλλακτον ἐκεῖνον, δεύτερον
[10]	ἀεὶ βούληται, μόνην ἂν ἐναντιωθῆναι	καὶ	τῆς πάντων ἐλευθερίας προστῆναι, οὐ
[10]	δεῖ. Τῶν δὲ παρόντων πραγμάτων	καὶ	τῆς ταραχῆς πολλὰ πόρρωθέν ἐστι
[10]	ἰδόντες ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ λέγει	καὶ	{τίς} ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ
[10]	καὶ {τίς} ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται,	καὶ	τίς ὡς ἀληθῶς ὑπὲρ τῶν
[10]	ἂν μὴ ταῦτ´ ἐθέλωμεν ποιεῖν,	καὶ	τὸ διαρπασθήσεται τὰ χρήματα’ τῷ
[10]	μὲν ἐλπίδες αἱ τούτων αὗται	καὶ	τὸ κατασκεύασμα τὸ τῶν αἰτιῶν,
[10]	ἧς ὑμᾶς οἱ πρόγονοι κατέλιπον,	καὶ	τὸ μὲν προΐστασθαι τῶν Ἑλλήνων
[10]	βελτίστων) ἀλλ´ ἵν´ αἰτιασάμενοι τούτους	καὶ	τὸ πρᾶγμ´ εἰς γέλωτα καὶ
[10]	ἣ προειστήκει τῶν Ἑλλήνων τέως	καὶ	τὸ πρωτεῖον εἶχε, νῦν ἐν
[10]	τὴν εἰρήνην ἄγειν ὡς ἀγαθὸν	καὶ	τὸ τρέφειν μεγάλην δύναμιν ὡς
[10]	ἐκείνῳ περιγέγονε, καὶ τοσαῦτα πράγματα	καὶ	τοιαῦτ´ ἤδη περιέστηκε τοὺς Ἕλληνας
[10]	οὐχ ὑπὲρ τῶν ἴσων ὑμῖν	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἔσθ´ ὁ κίνδυνος·
[10]	τῆς πόλεως ἐδάφει, προσθήσω δὲ	καὶ	τοῖς ἐν τῇ πόλει θεοῖς,
[10]	ἀνθ´ ὧν Φίλιππος ἐξαμαρτάνει μισήσετε	καὶ	τοῖς παρ´ ἐκείνου μισθαρνοῦσι διασπάσασθαι
[10]	θεωρικῷ ποιοῦνταί τινες οὐχὶ δικαίως,	καὶ	τὸν φόβον, ὡς οὐ στήσεται
[10]	λιμένων καὶ νεωρίων καὶ τριήρων	καὶ	τόπου καὶ δόξης, ὧν μήτ´
[10]	καὶ δύναμιν μεγάλην ἐκείνῳ περιγέγονε,	καὶ	τοσαῦτα πράγματα καὶ τοιαῦτ´ ἤδη
[10]	ἀλλ´ ὅμως εἰς τοσαῦτα μέρη	καὶ	τοσαύτας δυναστείας διῃρημένων {τῶν Ἑλληνικῶν
[10]	γνώμαις ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν πραγμάτων,	καὶ	τοσοῦτον χρόνον σπουδάζεθ´ ὅσον ἂν
[10]	τὸ στράτευμα παρῆν ἔχων. ἢ	καὶ	τότε τοὺς ἀμύνεσθαι κελεύοντας πόλεμον
[10]	προστασίαι πολλαὶ καὶ πανταχόθεν γίγνονται,	καὶ	τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν πάντες,
[10]	λαβεῖν καὶ πόνους καὶ χειμῶνας	καὶ	τοὺς ἐσχάτους κινδύνους ὑπομένειν, τῶν
[10]	γὰρ ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι τοὺς βεβιασμένους	καὶ	τοὺς ἠδικημένους ὑπὸ Φιλίππου, ταῦτα
[10]	ἔμοιγε δοκεῖ ποιεῖν ἢ τοῦτο)	καὶ	τοὺς μὲν ἄλλους εὖ ποιοῦντα,
[10]	τοῦ ἀγῶνος, οὕτω προσήκει γιγνώσκειν,	καὶ	τοὺς πεπρακότας αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς
[10]	ἀσφαλές, πρὶν τὴν Βοιωτίαν ἀπέδωκε	καὶ	τοὺς Φωκέας ἀνεῖλεν. ἀλλ´ Ἀθήνησιν,
[10]	ὑμᾶς. ἀδικεῖ πολὺν χρόνον ἤδη,	καὶ	τοῦτ´ αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ·
[10]	στρατηγῷ καταλείπειν. ἂν οὕτω ποιήσητε	καὶ	τοῦτ´ ἐθελήσηθ´ ὡς ἀληθῶς, ἄγειν
[10]	πάντων ἢ πῶς ταύτην καταλύσει.	καὶ	τοῦτ´ ἐξ ἀνάγκης τρόπον τινὰ
[10]	ὅτι χρήματ´ οὐ περιῆν, ἀλλὰ	καὶ	τριήρεις ἔπλεον καὶ χρήματ´ ἐγίγνετο
[10]	δ´ Ἀθηναίων λιμένων καὶ νεωρίων	καὶ	τριήρων καὶ τόπου καὶ δόξης,
[10]	πρᾶξαι, ἀλλὰ κατασκευάσαντας δεῖ δύναμιν,	καὶ	τροφὴν ταύτῃ πορίσαντας καὶ ταμίας
[10]	τυγχάνοντα παρ´ ὑμῶν κατέσκαπτε Πορθμόν,	καὶ	τυραννίδ´ ἀπαντικρὺ τῆς Ἀττικῆς ἐπετείχισεν
[10]	μάλισθ´ ὑμῖν ἐπιβουλεύειν Φίλιππον, ἀλλὰ	καὶ	τῷ πάντων ἀργότατ´ αὐτοὶ διακεῖσθαι.
[10]	καὶ ἐχθρὸς ὅλῃ τῇ πόλει	καὶ	τῷ τῆς πόλεως ἐδάφει, προσθήσω
[10]	ταῦτα λαμβάνοντας ὁρῶν τοὺς ἀπόρους	καὶ	τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς ὄντας. ἀλλὰ
[10]	ἔχειν, ὑπὲρ δὲ τῶν μελινῶν	καὶ	τῶν ὀλυρῶν τῶν ἐν τοῖς
[10]	πάντας θεοὺς καὶ ἀνάξιον ὑμῶν	καὶ	τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει καὶ
[10]	οἶδε, καὶ αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα	καὶ	ὑμᾶς αἰσθανομένους· εὖ φρονεῖν δ´
[10]	ἀλλ´ εἴ τις ἄλλος λέγει	καὶ	ὑμᾶς πείθει, ἔστω, μὴ ἀμύνεσθε,
[10]	ποτ´ οὖν ἐκείνως τοῖς ἄλλοις,	καὶ	ὑμῖν οὐ τοῦτον τὸν τρόπον
[10]	αὐτὸν ἔχειν; τούτων μὲν ἐπιθυμεῖν	καὶ	ὑπὲρ τοῦ ταῦτα λαβεῖν καὶ
[10]	τὰ ἑαυτῶν ἀσφαλῶς ἔχειν νομίζοντας	καὶ	ὑπὲρ τούτων μὴ δεδοικότας, εἰς
[10]	ἀλλ´ ἐρῶ· οἶμαι γὰρ ἕξειν	καὶ	ὑπὲρ τῶν ἀπόρων τὰ δίκαι´
[10]	ὥσπερ ἄρτι, τὸν αὐτὸν τρόπον	καὶ	ὑπὲρ τῶν εὐπόρων, οὐ κατοκνήσας
[10]	πόλεως εἰπεῖν πρὸς τοὺς εὐπόρους,	καὶ	ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς οὐσίας
[10]	τῇ πόλει δ´ ὑπῆρξεν ἀνώνυμα	καὶ	φαῦλα τὰ τῶν προγόνων. ἀλλ´
[10]	μὲν πάντες, ἀφεστᾶσι δ´ ἔργῳ,	καὶ	φθονοῦσι καὶ ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς, οὐχ
[10]	ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασι,	καὶ	Φίλιππον δ´ αὐτὸν οὐδὲν ἂν
[10]	ὁ μὲν εὐδαίμων καὶ μέγας	καὶ	φοβερὸς πᾶσιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροις,
[10]	τινὰς ὑμῶν εἰ διαρπασθήσεται, ἃ	καὶ	φυλάττειν καὶ κολάζειν τοὺς ἀδικοῦντας
[10]	παραδοὺς καὶ ἀπαλλάξας πολέμου πολλοῦ	καὶ	χαλεποῦ· ὥστε καρπωσάμενοί τιν´ ἕκαστοι
[10]	τοῦ ταῦτα λαβεῖν καὶ πόνους	καὶ	χειμῶνας καὶ τοὺς ἐσχάτους κινδύνους
[10]	περιῆν, ἀλλὰ καὶ τριήρεις ἔπλεον	καὶ	χρήματ´ ἐγίγνετο καὶ πάντ´ ἐποιοῦμεν
[10]	ὑμεῖς οὐκ ἠθέλετε, πράττειν δὲ	καὶ	χρῆσθαι τοῖς παρεσκευασμένοις νῦν, ἡνίκ´
[10]	Ὃ δὴ λοιπόν ἐστι, καὶ	πάλαι	μὲν ἔδει, διαφεύγει δ´ οὐδὲ
[10]	εἶναι πρότερον. ἦν ποτ´ οὐ	πάλαι	παρ´ ὑμῖν, ὅτ´ οὐ προσῄει
[10]	μόνον ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ καὶ	πάλαι	παρελήλυθε, τὴν δὲ τῶν δούλων
[10]	μὴ νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα προστασίαι	πολλαὶ	καὶ πανταχόθεν γίγνονται, καὶ τοῦ
[10]	φοβοῦμαι, οὐ μὴν ἀλλ´ ἐρῶ·	οἶμαι	γὰρ ἕξειν καὶ ὑπὲρ τῶν
[10]	ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποις· εἶτ´,	οἶμαι,	(δεῖ γάρ, ὡς ἐγὼ κρίνω,
[10]	πορεύσεται. ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων	οἶμαι	δεῖν ὑμᾶς πρεσβείαν ἐκπέμπειν, ἥτις
[10]	δ´ αὐτὸν οὐδὲν ἂν ἄλλ´	οἶμαι	μὰ τοὺς θεοὺς εὔξασθαι ποιεῖν
[10]	οὕτω γ´ ἔνοχος· δεῖ γάρ,	οἶμαι,	τοῖς γονεῦσι τὸν ὡρισμένον ἐξ
[10]	δίκαια, οἱ δ´ ἀκηκοότες, εἰκότως,	οἶμαι,	τοὺς λόγους τἄργα παρέρχεται, καὶ
[10]	βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα τῇ πόλει,	πειράσομαι	περὶ αὐτῶν εἰπεῖν ἃ νομίζω
[10]	ἔτι καὶ περὶ πολλῶν εἰπεῖν	παύσομαι·	καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ
[10]	χάριν δὴ ταῦτα λέγω καὶ	διεξέρχομαι;	οὐ γὰρ ἀπεχθάνεσθαι μὰ τὸν
[10]	ἀναφερομένην. περὶ οὗ πάνυ μὲν	φοβοῦμαι,	οὐ μὴν ἀλλ´ ἐρῶ· οἶμαι
[10]	ἄποροι· πόλεως γὰρ ἔγωγε πλοῦτον	ἡγοῦμαι	συμμάχους, πίστιν, εὔνοιαν, ὧν πάντων
[10]	χρωμένους τῇ γνώμῃ οὐ μόνον	ἡγοῦμαι	τὰ δίκαι´ ἂν ποιεῖν, ἀλλὰ
[10]	τὸν Δία καὶ πάντας θεοὺς	προαιροῦμαι.	ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος, ὦ ἄνδρες
[10]	ἄλλα μυρία· οὐ γὰρ ἵν´	ἐξαριθμήσωμαι	τοὺς βεβιασμένους καὶ τοὺς ἠδικημένους
[10]	προέσθαι, καὶ ἔγωγε αὐτὸς μὲν	τεθνάναι	μᾶλλον ἂν ἢ ταῦτ´ εἰρηκέναι
[10]	ἐν ἀδοξίᾳ πάσῃ καὶ ταπεινότητι	καθεστάναι;	Πολλὰ τοίνυν ἔχων ἔτι καὶ
[10]	δημοκρατίας ἀδιάλλακτον ἐκεῖνον, δεύτερον δ´	εἰδέναι	σαφῶς ὅτι πάνθ´ ὅσα πραγματεύεται
[10]	πάντες ᾐτιῶντ´ ἂν αὐτὸν Καρδιανοῖς	βεβοηθηκέναι;	μὴ τοίνυν ζητεῖθ´ ὅντιν´ ἀνθ´
[10]	ἢ μὴ δέον ὑμᾶς τοῦτο	πεποιηκέναι·	ἀλλ´ ὃν ἐκεῖνος πολεμεῖ τρόπον,
[10]	τεθνάναι μᾶλλον ἂν ἢ ταῦτ´	εἰρηκέναι	βουλοίμην· οὐ μὴν ἀλλ´ εἴ
[10]	ἀκροᾶσθε καὶ παρασκευάζεσθε· ~ἦν δ´	ἀκηκοέναι	μὲν καὶ βεβουλεῦσθαι τότε καιρός,
[10]	μὲν δὴ τοῦτο δεῖ, ἐχθρὸν	ὑπειληφέναι	τῆς πολιτείας καὶ τῆς δημοκρατίας
[10]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ´ οὐδ´	ἀνεγερθῆναι	δυνάμεθα, ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ
[10]	λέγω τἀληθῆ μετὰ παρρησίας, μηδὲν	ἀχθεσθῆναί	μοι. πέπραται τὰ συμφέροντ´ ἐφ´
[10]	ἄρχειν ἀεὶ βούληται, μόνην ἂν	ἐναντιωθῆναι	καὶ τῆς πάντων ἐλευθερίας προστῆναι,
[10]	κωλύειν, οὐχὶ τῷ τοῦ συμφέροντος	ἀποστῆναι.	καίτοι ἔγωγ´ ἀγανακτῶ καὶ αὐτὸ
[10]	ἐναντιωθῆναι καὶ τῆς πάντων ἐλευθερίας	προστῆναι,	οὐ μὰ Δί´ ἐκ τῶν
[10]	τις ἄν, ἃ παρ´ ἑκατέρων	εἶναι	δεῖ, ταῦτ´ ἴσως ἐστίν· ὡς
[10]	οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς	εἶναι	δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων
[10]	καὶ πόνων πολλῶν καὶ πραγματείας	εἶναι,	καὶ μάλ´ ὀρθῶς δοκεῖ· ἀλλ´
[10]	τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν περίεργον ἐπείσθητ´	εἶναι	καὶ μάταιον ἀνάλωμ´ ὑπὸ τῶν
[10]	ἐν τοῖς Ἕλλησι μηδενὸς ἀξίαν	εἶναι.	καὶ μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γ´
[10]	μὲν ὑπὲρ τούτων ἅπαντα ποιητέον	εἶναι	νομίζεις καὶ πονητέον καὶ κινδυνευτέον,
[10]	ὅ τι χρὴ συμβουλεύειν εὔπορον	εἶναι.	Ὄντων δ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	πράξαντος αὐτοῦ καὶ διοικοῦντος, ὥστ´	εἶναι	πιστάς, καὶ λοιπὸν λόγον εἶναι
[10]	ὑπὲρ τῶν ἐν χρείᾳ δοκούντων	εἶναι	πρότερον. ἦν ποτ´ οὐ πάλαι
[10]	καὶ Ἐγβατάνοις δεδοικότα καὶ κακόνουν	εἶναι	τῇ πόλει φάσκοντα, ὃς καὶ
[10]	εἶναι πιστάς, καὶ λοιπὸν λόγον	εἶναι	τοῖς παρ´ ὑμῶν πρέσβεσιν, ὃν
[10]	ἀφ´ ὑμῶν ὑπάρχει· νομίζειν δ´	εἶναι	χαλεπὰ οὐχ ὅς´ ἂν εἰς
[10]	ὑμῶν τὰ βέλτιστα λέγειν εἰθισμένοις	ἀναθεῖναι	βούλονται. ἡγοῦνται γάρ, ἂν μὲν
[10]	(ῥᾴδιον γὰρ ἂν ἦν ὑμῖν	μεταθεῖναι)	ἀλλὰ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ἐκ
[10]	ἐν οἷς ἂν αἰτήσωσι χρόνοις	παρεῖναι.	ἡμεῖς δ´ οὐ μόνον τούτοις
[10]	Φίλιππον αὐτοῖς καὶ τὴν Πυλαίαν	ἀποδοῦναι·	οὐκ ἦν ἐν Θήβαις ἀσφαλές,
[10]	τοῦτο παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως	γνῶναι,	ὅτι τῇ πόλει Φίλιππος πολεμεῖ
[10]	χρωμένους οὐδὲν τῶν δεόντων ποτὲ	πρᾶξαι,	ἀλλὰ κατασκευάσαντας δεῖ δύναμιν, καὶ
[10]	καθ´ ἓν ἕκαστον πάνθ´ ἑτέρους	ἐᾶσαι	λαβεῖν, θαυμαστὴν εὐδαιμονίαν καὶ πολλὴν
[10]	μὲν περὶ τἄλλ´ οὐκ ἄξιον	ἐξετάσαι	νῦν· ἀλλ´ ἐπειδάν τι τῶν
[10]	τοῖς σώμασι καὶ ταῖς οὐσίαις	λῃτουργῆσαι	ἕκαστον, ἐστὶ μὲν οὐκ ὀρθῶς
[10]	οὗ τοῖς ἑτέροις ἐξ ἴσου	ποιήσαι,	διεπιστεύετο, ἔπειτ´ οὐχ ἧττον αὐτὸν
[10]	ὡς ἄρα βούλονταί τινες πόλεμον	ποιῆσαι.	ἐγὼ δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς ὅτι,
[10]	ποτ´ ἂν οἴωνται τοῦτο δυνήσεσθαι	ποιῆσαι,	οἱ τῆς ἐκείνου προαιρέσεως, οἱ
[10]	καὶ ἔχοντ´ ἀφελέσθαι καὶ ὅλως	ἐνοχλῆσαι	τοῖς ἄρχειν βουλομένοις καὶ πάντας
[10]	τῶν ἔξω τῆς πόλεως ἐχθρῶν	κρατῆσαι,	πρὶν ἂν τοὺς ἐν αὐτῇ
[10]	ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς οὐκ αὐτοὶ	πλεονεκτῆσαι	καὶ κατασχεῖν ἀρχὴν εὖ πεφυκότες,
[10]	τοὺς πεπρακότας αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς	ἀποτυμπανίσαι·	οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι
[10]	ποῖ πορεύεται, οὕτως ἂν ἐκεῖνος	φροντίσαι	ποῖ ποθ´ ἡ τῆς πόλεως
[10]	χειρωσαμένῳ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν	κυριεῦσαι,	οὐκ ἐπιθυμεῖν, ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[10]	ἣν αἰσχρόν ἐστιν ἐν σοὶ	καταλῦσαι·	τῇ πόλει δ´ ὑπῆρξεν ἀνώνυμα
[10]	εὖ πεφυκότες, ἀλλ´ ἕτερον λαβεῖν	κωλῦσαι	καὶ ἔχοντ´ ἀφελέσθαι καὶ ὅλως
[10]	ὅμως· τὸ δὲ μηδ´ ὅς´	ἀκοῦσαι	δεῖ μηδ´ ὅσα βουλεύσασθαι προσήκει,
[10]	Εἰσὶν δέ τινες οἳ πρὶν	ἀκοῦσαι	τοὺς ὑπὲρ τῶν πραγμάτων λόγους
[10]	πρέσβεσιν, ὃν βασιλεὺς ἥδιστ´ ἂν	ἀκούσαι,	ὡς τὸν ἀμφοτέρους ἀδικοῦντα κοινῇ
[10]	ἑνὸς τῶν ἄλλων τοῦτο μαθεῖν	δύναταί	τις, ὡδὶ λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ
[10]	μετὰ παρρησίας, μηδὲν ἀχθεσθῆναί μοι.	πέπραται	τὰ συμφέροντ´ ἐφ´ ἑκάστου τῶν
[10]	ἀναγκαίων ἐνδεεῖς ὄντας. ἀλλὰ ποῦ	συντρίβεται	τὸ πρᾶγμα καὶ ποῦ δυσχεραίνεται;
[10]	δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες ὡς ὀρθῶς	λέγεται	γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι καὶ διαστρέφειν
[10]	πιστεύων οὔτε φοβούμενος οὐδεὶς ἡμῖν	διαλέγεται.	αἴτιον δὲ τούτων οὐχ ἕν,
[10]	νῦν, ἐπὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν	παρασκευάζεται.	οὐ γὰρ οὕτως εὐήθης ὑμῶν
[10]	ἅπανθ´ ἃ Φίλιππος κατὰ βασιλέως	παρασκευάζεται,	οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας
[10]	ὅτι πάνθ´ ὅσα πραγματεύεται καὶ	κατασκευάζεται	νῦν, ἐπὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν
[10]	μεγάλη πόλις γίγνεται καὶ μεγάλη	σῴζεται.	ὡς μὲν οὖν εἴποι τις
[10]	εἰς ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι δεινοί. οὔκουν	βούλεται	τοῖς αὑτοῦ καιροῖς τὴν παρ´
[10]	δὴ ποιεῖ. λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν	βούλεται,	τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν
[10]	ὑφ´ αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν πόλιν	βούλεται	Φίλιππος ὑμῶν, οὔ, ἀλλ´ ὅλως
[10]	αἰτιᾶσθε. ἀφ´ οὗ δὲ ταῦτα	γίγνεται	ἐγὼ διδάξω, καὶ ὅπως παύσεται
[10]	οὕτω καὶ μικρὰ μεγάλη πόλις	γίγνεται	καὶ μεγάλη σῴζεται. ὡς μὲν
[10]	τι πρᾶγμα καὶ ἄλλο, ὃ	λυμαίνεται	τὴν πόλιν ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου
[10]	συντρίβεται τὸ πρᾶγμα καὶ ποῦ	δυσχεραίνεται;	ὅταν τὸ ἀπὸ τῶν κοινῶν
[10]	πρεσβείαν ἐκπέμπειν, ἥτις τῷ βασιλεῖ	διαλέξεται,	καὶ τὴν ἀβελτερίαν ἀποθέσθαι, δι´
[10]	πάντα τὰ νῦν βεβιασμένα καὶ	καταφεύξεται	πρὸς ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς
[10]	ὑμῖν οὐ τοῦτον τὸν τρόπον	προσφέρεται;	ὅτι ἐν μόνῃ τῶν πασῶν
[10]	χρήματα λυπεῖ τινὰς ὑμῶν εἰ	διαρπασθήσεται,	ἃ καὶ φυλάττειν καὶ κολάζειν
[10]	ταῦτ´ ἐθέλωμεν ποιεῖν, καὶ τὸ	διαρπασθήσεται	τὰ χρήματα’ τῷ φυλακὴν εὑρεῖν
[10]	τῷ φυλακὴν εὑρεῖν δι´ ἧς	σωθήσεται	κωλύειν, οὐχὶ τῷ τοῦ συμφέροντος
[10]	πόλεως ἀπῆρκεν δύναμις καὶ ποῦ	φανήσεται.	Εἰ δέ τῳ δοκεῖ ταῦτα
[10]	ὑμῶν οὐχὶ φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς	γενήσεται.	ὡς οὖν ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων
[10]	τοῦθ´ ὑμῖν δείξω, ὅτι οὐ	στήσεται	πάντας ἀνθρώπους ἀδικῶν, τὰ δ´
[10]	καὶ τὸν φόβον, ὡς οὐ	στήσεται	τοῦτ´ ἄνευ μεγάλου τινὸς κακοῦ,
[10]	δυνήσεσθε. διὰ ταῦθ´ ὑμῶν οὐχὶ	φείσεται,	εἴπερ ἐγκρατὴς γενήσεται. ὡς οὖν
[10]	γίγνεται ἐγὼ διδάξω, καὶ ὅπως	παύσεται	λέξω. οὐδὲν πώποτ´, ὦ ἄνδρες
[10]	ἡμεῖς, ἀδεῶς ἐπ´ ἐκεῖνον ἤδη	πορεύσεται.	ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων οἶμαι
[10]	πράξεις βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων	ἀκούσεται,	οὓς ὑπὲρ τοῦ συμφέροντος ἂν
[10]	πολιτείας ποιούμενοι πᾶσιν ὅσοις πράγματα	πράττεται,	πρώτῳ μὲν πάντων καὶ πλείστῳ
[10]	τί ποιεῖ Φίλιππος καὶ ποῖ	πορεύεται,	οὕτως ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι ποῖ
[10]	εἰδέναι σαφῶς ὅτι πάνθ´ ὅσα	πραγματεύεται	καὶ κατασκευάζεται νῦν, ἐπὶ τὴν
[10]	γίγνεσθαι κύριος καὶ τἄλλα πάντα	πραγματεύεται.	ταῦτα τοίνυν ἕκαστον εἰδότα καὶ
[10]	λέγει καὶ {τίς} ὑπὲρ Φιλίππου	πολιτεύεται,	καὶ τίς ὡς ἀληθῶς ὑπὲρ
[10]	ἐθέλειν {ἀκούειν} τοῦτ´ ἤδη πᾶσαν	ἐπιδέχεται	κατηγορίαν. ὑμεῖς τοίνυν οὐκ ἀκούειν,
[10]	εἰκότως, οἶμαι, τοὺς λόγους τἄργα	παρέρχεται,	καὶ προσέχουσιν ἅπαντες οὐχ οἷς
[10]	τετρακόσι´ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν ταλάντων	προσέρχεται,	οὐδενὸς οὐδὲν ζημιουμένου τῶν τὰς
[10]	ἡσυχίας, ἀλλ´ ὅταν μὲν ἐκεῖνος	παρασκευάζηται,	ἀμελήσαντες τοῦ ποιεῖν ταὐτὸ καὶ
[10]	ὁ Φίλιππος, ἂν προτέροις ἡμῖν	ἐπιθῆται·	εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί τι πεισόμεθ´
[10]	ἂν τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν ἀεὶ	βούληται,	μόνην ἂν ἐναντιωθῆναι καὶ τῆς
[10]	οὐδ´ ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων	γένηται	κύριος, οὐδὲν ἔστ´ αὐτῷ βεβαίως
[10]	φροντίζει περὶ αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ	μέμνηται.	Ἡ μὲν οὖν ἀσέλγεια καὶ
[10]	ᾗ πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος	χρῆται,	τοσαύτη τὸ πλῆθος ὅσην ἀκούετε·
[10]	μάλ´ ὀρθῶς δοκεῖ· ἀλλ´ ἐὰν	λογίσηται	τὰ τῇ πόλει μετὰ ταῦτα
[10]	{χρῆσθαι} τούτοις ἅπαντα τἄλλα βεβαίως	κέκτηται·	εἰ γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν
[10]	δ´ ὑμᾶς ὑπολαμβάνων μισεῖν αὑτὸν	ἡγεῖται.	πρὸς δὲ τούτοις τοσούτοις οὖσιν
[10]	ὑμᾶς ἀδικῇ, αὐτοὶ δ´ οὐ	δύνανται	παρ´ ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδενὸς
[10]	ἤδη χρήματα καὶ τἄλλ´ ὅσων	δέονται	διδόντες, αὐτοὶ δ´ εἰσφέροντες, ὦ
[10]	τὰ βέλτιστα λέγειν εἰθισμένοις ἀναθεῖναι	βούλονται.	ἡγοῦνται γάρ, ἂν μὲν ὑμεῖς
[10]	καὶ διαρπάζειν τινὲς τὰ χρήματα	βούλονται,	καὶ ἄλλους λόγους ὡς οἷόν
[10]	τὸ τῶν αἰτιῶν, ὡς ἄρα	βούλονταί	τινες πόλεμον ποιῆσαι. ἐγὼ δ´
[10]	ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι	γίγνονται,	καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων
[10]	ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ καὶ πανταχόθεν	γίγνονται,	καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν
[10]	σκοπεῖν ὅπως μηδενὸς ὄντες ἐνδεεῖς	περιοφθήσονται.	τοὺς μὲν τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ
[10]	οἱ δ´ ὅταν ποτὲ συμβῇ	πείσονται.	ὑμεῖς δ´ ὧν μὲν ἀπεστέρησθε
[10]	καὶ τὰ κατὰ τὴν πόλιν	πολιτεύονται·	πῶς γάρ ἐστιν ἴσον τούτων
[10]	προσλαμβάνοντος· οἱ γὰρ εὔποροι πάντες	ἔρχονται	μεθέξοντες τούτου, καὶ καλῶς ποιοῦσιν.
[10]	βέλτιστα λέγειν εἰθισμένοις ἀναθεῖναι βούλονται.	ἡγοῦνται	γάρ, ἂν μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν
[10]	βλασφημίας ἃς ἐπὶ τῷ θεωρικῷ	ποιοῦνταί	τινες οὐχὶ δικαίως, καὶ τὸν
[10]	πανταχόθεν γίγνονται, καὶ τοῦ πρωτεύειν	ἀντιποιοῦνται	μὲν πάντες, ἀφεστᾶσι δ´ ἔργῳ,
[10]	ὑπακούειν, δι´ ὅτου ποτ´ ἂν	οἴωνται	τοῦτο δυνήσεσθαι ποιῆσαι, οἱ τῆς
[10]	ἐξελέγχοι· ὅταν γὰρ οἱ ἀδικούμενοι	ἀρνῶνται,	τί τῷ ἀδικοῦντι προσήκει; ἀλλ´
[10]	ἄδει´ ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν λέγειν	δέδοται,	καὶ λαβόντα χρήματ´ αὐτὸν ἀφαλές
[10]	οὗ πάντα τὸν χρόνον αἱ	μέγισται	τῶν πόλεων πρὸς αὑτὰς διεφέροντο,
[10]	~αἱ μὲν ἐλπίδες αἱ τούτων	αὗται	καὶ τὸ κατασκεύασμα τὸ τῶν
[10]	αὑτῷ δεῖ μὰ Δί´ οὐ	γράψαι	κελεύειν πόλεμον τὸν τὰ βέλτιστ´
[10]	ἐγγὺς οὑτωσὶ ἐν μέσῃ τῇ	Ἑλλάδι	αὐξανομένου λῃστοῦ τῶν Ἑλλήνων ἄλλο
[10]	ἐπ´ Ἀμβρακίαν ὁδόν, τὰς ἐν	Ἤλιδι	σφαγάς, ἄλλα μυρία· οὐ γὰρ
[10]	τῆς σωτηρίας τὰ ὄντα τῇ	πατρίδι	παρέχοντας, τοὺς δὲ λοιποὺς τὰ
[10]	ἄλλων τοῦτο μαθεῖν δύναταί τις,	ὡδὶ	λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ πώποτε, ὅπου
[10]	τὰς οὐσίας πρὸς τοὺς ἐπιδεεῖς.	εἰ	ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου καὶ τὰς
[10]	πόρρωθέν ἐστι τὰ αἴτια· ἃ	εἰ	βουλομένοις ὑμῖν ἀκούειν ἐστίν, ἐθέλω
[10]	τούτοις ἅπαντα τἄλλα βεβαίως κέκτηται·	εἰ	γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν προεῖτο,
[10]	Φίλιππος, ἂν προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται·	εἰ	γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί τι πεισόμεθ´ ἡμεῖς,
[10]	κινδύνοις αἱρεῖ; τί ἂν εἴποις;	εἰ	γὰρ ὃ βέλτιστον εἰπεῖν ἂν
[10]	πόλεως πράγματα καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο	(εἰ	δὲ μὴ ἐδέχεσθ´ ὑμεῖς, ἀλλ´
[10]	ἔστω, μὴ ἀμύνεσθε, ἅπαντα πρόεσθε.	εἰ	δὲ μηδενὶ τοῦτο δοκεῖ, τοὐναντίον
[10]	ἀπῆρκεν δύναμις καὶ ποῦ φανήσεται.	Εἰ	δέ τῳ δοκεῖ ταῦτα καὶ
[10]	δυναστείας διῃρημένων {τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων}	εἰ	δεῖ τἀληθῆ μετὰ παρρησίας εἰπεῖν,
[10]	βούλεσθε παρ´ αὐτοῖς ὑμῖν ἐρίζειν,	εἰ	δέον ἢ μὴ δέον ὑμᾶς
[10]	πόλει συμφέρει πράττειν. ὁρᾶτε γάρ.	εἰ	δι´ ἃ πρῶτα παρεσπόνδησε Φίλιππος
[10]	μὲν χρήματα λυπεῖ τινὰς ὑμῶν	εἰ	διαρπασθήσεται, ἃ καὶ φυλάττειν καὶ
[10]	πόλις δίδως´ ἀφελέσθαι τι, ἀλλ´	εἰ	καὶ μηδὲν ἦν τούτων, ἄλλοθεν
[10]	μὰ Δί´ ἐκ τῶν ὠνίων,	εἰ	καλῶς ἔχει, δοκιμάζειν δεῖ, ἀλλ´
[10]	τὸ ἑκόντας ποιεῖν τὰ δέοντα.	εἰ	μὲν γάρ ἐστί τις ἐγγυητὴς
[10]	νῦν εἰς Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν.	εἰ	μέντοι βουλόμεθ´ ἡμεῖς μὴ προσποιεῖσθαι
[10]	ἄτοπον τῶν ὄντων οὐδένα, ὥστε,	εἰ	μὴ ποιήσουσιν ἅπαντες ὅς´ ἂν
[10]	δ´ ὑφ´ αὑτῷ ποιούμενος Φίλιππος,	εἰ	μή τις αὐτὸν κωλύσει. Εἰσὶν
[10]	οὐδεὶς ἀγνοεῖ δήπου. καὶ γὰρ	εἰ	μηδ´ ἀφ´ ἑνὸς τῶν ἄλλων
[10]	τοὺς μὲν ἄλλους εὖ ποιοῦντα,	εἰ	μηδὲν ἄλλο, ἐξαπατᾶν, ὑμῖν δ´
[10]	αὑτῆς πράττειν, σοὶ δὲ κίνδυνος,	εἰ	μηδὲν τῶν ἄλλων πλέον περιεργάσει,
[10]	ἅπαντ´ ἔχει. γνοίητε δ´ ἄν,	εἰ	σκέψαισθ´ ἐκείνως. πότε μάλιστ´ ἐν
[10]	καλῶς ἔχει, δοκιμάζειν δεῖ, ἀλλ´	εἰ	συμμάχων εὐνοίᾳ πιστεύει, εἰ τοῖς
[10]	ἔγωγ´ ἀγανακτῶ καὶ αὐτὸ τοῦτο,	εἰ	τὰ μὲν χρήματα λυπεῖ τινὰς
[10]	χρώμεθα τοῦ μηδὲν ποιεῖν, πλὴν	εἰ	τῇ παρὰ τῆς τύχης βοηθείᾳ
[10]	τῷ πάντων ἀργότατ´ αὐτοὶ διακεῖσθαι.	εἰ	τοίνυν τὸ τῶν ὠνίων πλῆθος
[10]	ἀλλ´ εἰ συμμάχων εὐνοίᾳ πιστεύει,	εἰ	τοῖς ὅπλοις ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ
[10]	ἐκεῖνον, ἀνοητότατος πάντων ἂν εἴη,	εἰ	τοῦτ´ ἐξελέγχοι· ὅταν γὰρ οἱ
[10]	εἰρηκέναι βουλοίμην· οὐ μὴν ἀλλ´	εἴ	τις ἄλλος λέγει καὶ ὑμᾶς
[10]	πόλις δημοκρατουμένη βεβαίως οὐκ οἶδ´	εἴ	τίς ἐστι τῶν πασῶν λοιπὴ
[10]	οὐδενὸς αὐτοὺς ἀδικοῦντος. καίτοι λοιδορίας	εἴ	τις χωρὶς ἔροιτο εἰπέ μοι,
[10]	ὃς ἂν τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν	ἀεὶ	βούληται, μόνην ἂν ἐναντιωθῆναι καὶ
[10]	κατεσκευάσασθ´ ὀρθῶς, ἀλλὰ τὸ συμβαῖνον	ἀεὶ	διώκετε, εἶτ´ ἐπειδὰν ὑστερίσητε παύεσθε·
[10]	πόλλ´ ἕτερα· Θηβαίους τὰ νῦν	ὑπάγει	τὴν Βοιωτίαν αὐτοῖς παραδοὺς καὶ
[10]	εὐθὺς ἰδόντες ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ	λέγει	καὶ {τίς} ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται,
[10]	μὴν ἀλλ´ εἴ τις ἄλλος	λέγει	καὶ ὑμᾶς πείθει, ἔστω, μὴ
[10]	Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺς ἀναστάς τις	λέγει	ὡς οὐ δεῖ ληρεῖν οὐδὲ
[10]	οὐ νῦν Καρδίαν ἔχει καὶ	ὁμολογεῖ;	τί ποτ´ οὖν ἐκείνως τοῖς
[10]	ἐστι, καὶ πάλαι μὲν ἔδει,	διαφεύγει	δ´ οὐδὲ νῦν, τοῦτ´ ἐρῶ.
[10]	ὠνίων, εἰ καλῶς ἔχει, δοκιμάζειν	δεῖ,	ἀλλ´ εἰ συμμάχων εὐνοίᾳ πιστεύει,
[10]	εἴη νόμοις οὕτω γ´ ἔνοχος·	δεῖ	γάρ, οἶμαι, τοῖς γονεῦσι τὸν
[10]	ταῦτ´ ἀπιστίαν, ταῦτ´ ὀργὴν ἔχει.	δεῖ	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως
[10]	τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποις· εἶτ´, οἶμαι,	(δεῖ	γάρ, ὡς ἐγὼ κρίνω, λέγειν
[10]	ἀλλ´ ἵνα τοῦ λέγοντος ἀπαλλαγῶσιν.	δεῖ	δ´ ὅμως εἰπεῖν ὅ τι
[10]	οἷόν τ´ ἀληθεστάτους λέγουσιν. ἀλλὰ	δεῖ	δήπου τὴν μὲν εἰρήνην ἄγειν
[10]	δούλων ἀπεύχεσθαι δήπου μὴ γενέσθαι	δεῖ.	διαφέρει δὲ τί; ὅτι ἐστὶν
[10]	δεόντων ποτὲ πρᾶξαι, ἀλλὰ κατασκευάσαντας	δεῖ	δύναμιν, καὶ τροφὴν ταύτῃ πορίσαντας
[10]	πόλει καλῶς; πολλοῦ γε καὶ	δεῖ·	ἐπειδὰν γὰρ ὁ μὲν λαβὼν
[10]	λογιζόμενος. πρῶτον μὲν δὴ τοῦτο	δεῖ,	ἐχθρὸν ὑπειληφέναι τῆς πολιτείας καὶ
[10]	τὸν ἀμφοτέρους ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι	δεῖ,	καὶ ὅτι πολὺ τῷ βασιλεῖ
[10]	ἀναστάς τις λέγει ὡς οὐ	δεῖ	ληρεῖν οὐδὲ γράφειν πόλεμον, παραθεὶς
[10]	εἰδότα καὶ γιγνώσκοντα παρ´ αὑτῷ	δεῖ	μὰ Δί´ οὐ γράψαι κελεύειν
[10]	τὸ δὲ μηδ´ ὅς´ ἀκοῦσαι	δεῖ	μηδ´ ὅσα βουλεύσασθαι προσήκει, μηδὲ
[10]	οὐκ ὀρθῶς ἔχον, οὐδὲ πολλοῦ	δεῖ,	οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχει τινὰ
[10]	λήψεσθαι, ὑμᾶς δ´ ὑπὲρ ὧν	δεῖ	παρὰ τούτων δίκην λαβεῖν, παρὰ
[10]	ἀδικουμένων σῴζειν δυνάμενα· οὐδὲν γὰρ	δεῖ	πλείω περὶ αὐτῶν λέγειν. τοιγάρτοι
[10]	ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς πόλεως	δεῖ	σκοπεῖν· ἃ σφαλερῶς ὑμῖν καὶ
[10]	διῃρημένων {τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων} εἰ	δεῖ	τἀληθῆ μετὰ παρρησίας εἰπεῖν, τὰ
[10]	ἄν, ἃ παρ´ ἑκατέρων εἶναι	δεῖ,	ταῦτ´ ἴσως ἐστίν· ὡς δὲ
[10]	τῶν πάντων οὕτως ὡς χρημάτων	δεῖ	τῇ πόλει πρὸς τὰ νῦν
[10]	σὲ μὲν ἐν τῇ πόλει	δεῖ	τινὰ φαίνεσθαι, τὴν πόλιν δ´
[10]	τὰ τοιαῦτ´ ὀκνηρῶς διακεῖσθαι, ἃ	δεῖ	τοῖς σώμασι καὶ ταῖς οὐσίαις
[10]	οὕτω συμπάσης τῆς πόλεως κοινοὺς	δεῖ	τοὺς γονέας σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ
[10]	γένοιτ´ ἄν, {ἐν} νόμῳ διορθώσασθαι	δεῖ.	Τῶν δὲ παρόντων πραγμάτων καὶ
[10]	λοιπόν ἐστι, καὶ πάλαι μὲν	ἔδει,	διαφεύγει δ´ οὐδὲ νῦν, τοῦτ´
[10]	καὶ ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς, οὐχ οἷς	ἔδει,	καὶ γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι,
[10]	τοὐναντίον σοὶ μὲν ἐξ ὧν	ἐργάζει	καὶ περιεργάζει τοὺς ἐσχάτους ὄντας
[10]	μὲν ἐξ ὧν ἐργάζει καὶ	περιεργάζει	τοὺς ἐσχάτους ὄντας κινδύνους, τῇ
[10]	ἕκαστος ὑμῶν οὐ μόνον οὐδὲν	φροντίζει	περὶ αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ μέμνηται.
[10]	πάλαι παρ´ ὑμῖν, ὅτ´ οὐ	προσῄει	τῇ πόλει τάλανθ´ ὑπὲρ τριάκοντα
[10]	γράφοντος οὐδενὸς ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς	ἐβοήθει,	οὐκ ἂν ἀνηρπασμένος ἦν ὁ
[10]	τις ἄλλος λέγει καὶ ὑμᾶς	πείθει,	ἔστω, μὴ ἀμύνεσθε, ἅπαντα πρόεσθε.
[10]	τρόπον τινὰ νῦν γε δὴ	ποιεῖ.	λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν βούλεται, τούτου
[10]	οὐκ ἐφ´ ἑκάστου τῶν ἀμελουμένων	ποιεῖ	τὴν αἴσθησιν εὐθέως, ἀλλ´ ἐπὶ
[10]	εἶπεν ὡς ἀδικεῖ καὶ πόλεμον	ποιεῖ,	τοὺς δὲ μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ
[10]	ὥσπερ νῦν ὑμεῖς πυνθάνεσθε τί	ποιεῖ	Φίλιππος καὶ ποῖ πορεύεται, οὕτως
[10]	ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί τῷ ἀδικοῦντι	προσήκει;	ἀλλ´ ἐπειδὰν ἐφ´ ἡμᾶς αὐτοὺς
[10]	ἐσχάτων ἐσομένου τοῦ ἀγῶνος, οὕτω	προσήκει	γιγνώσκειν, καὶ τοὺς πεπρακότας αὑτοὺς
[10]	ἀκοῦσαι δεῖ μηδ´ ὅσα βουλεύσασθαι	προσήκει,	μηδὲ ταῦτ´ ἐθέλειν {ἀκούειν} τοῦτ´
[10]	ἀγνοεῖν, τὴν πόλιν δ´, ἣ	προειστήκει	τῶν Ἑλλήνων τέως καὶ τὸ
[10]	οὐδεὶς πώποτε τούτων εἶπεν ὡς	ἀδικεῖ	καὶ πόλεμον ποιεῖ, τοὺς δὲ
[10]	δ´ ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς.	ἀδικεῖ	πολὺν χρόνον ἤδη, καὶ τοῦτ´
[10]	πραγματείας εἶναι, καὶ μάλ´ ὀρθῶς	δοκεῖ·	ἀλλ´ ἐὰν λογίσηται τὰ τῇ
[10]	ὑμᾶς (οὐδὲν γὰρ ἄλλ´ ἔμοιγε	δοκεῖ	ποιεῖν ἢ τοῦτο) καὶ τοὺς
[10]	γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ μοι	δοκεῖ	τὰ πράγματ´ οὔτε νῦν οὔτ´
[10]	ποῦ φανήσεται. Εἰ δέ τῳ	δοκεῖ	ταῦτα καὶ δαπάνης πολλῆς καὶ
[10]	οὕτως ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς εἶναι	δοκεῖ	τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων γε,
[10]	πρόεσθε. εἰ δὲ μηδενὶ τοῦτο	δοκεῖ,	τοὐναντίον δὲ πρόϊσμεν ἅπαντες ὅτι,
[10]	ὑμᾶς πρεσβείαν ἐκπέμπειν, ἥτις τῷ	βασιλεῖ	διαλέξεται, καὶ τὴν ἀβελτερίαν ἀποθέσθαι,
[10]	δεῖ, καὶ ὅτι πολὺ τῷ	βασιλεῖ	φοβερώτερός ἐσθ´ ὁ Φίλιππος, ἂν
[10]	γ´ ὁρῶ, ὡς τῇ μὲν	πόλει	ἀσφαλὲς τὸ τὰ αὑτῆς πράττειν,
[10]	τοὺς ἐσχάτους ὄντας κινδύνους, τῇ	πόλει	δ´ ἐκ τῆς ἡσυχίας. ἀλλὰ
[10]	εἴπερ ἦν ὅμοιος σοί, τῇ	πόλει	δ´ ἡμῶν οὓς πάντες ἴσασιν
[10]	ἐστιν ἐν σοὶ καταλῦσαι· τῇ	πόλει	δ´ ὑπῆρξεν ἀνώνυμα καὶ φαῦλα
[10]	καὶ πονητέον καὶ κινδυνευτέον, τῇ	πόλει	δὲ προέσθαι ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας
[10]	ὡς σὲ μὲν ἐν τῇ	πόλει	δεῖ τινὰ φαίνεσθαι, τὴν πόλιν
[10]	δὲ καὶ τοῖς ἐν τῇ	πόλει	θεοῖς, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ
[10]	ὑμῶν καὶ τῶν ὑπαρχόντων τῇ	πόλει	καὶ πεπραγμένων τοῖς προγόνοις, τῆς
[10]	ἐστι καὶ ἐχθρὸς ὅλῃ τῇ	πόλει	καὶ τῷ τῆς πόλεως ἐδάφει,
[10]	ἔχει τὰ πράγματα, ἢ τῇ	πόλει	καλῶς; πολλοῦ γε καὶ δεῖ·
[10]	ἂν τοὺς ἐν αὐτῇ τῇ	πόλει	κολάσητ´ ἐχθρούς, ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις
[10]	ἀλλ´ ἐὰν λογίσηται τὰ τῇ	πόλει	μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα
[10]	ὧν βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα τῇ	πόλει,	πειράσομαι περὶ αὐτῶν εἰπεῖν ἃ
[10]	οὕτως ὡς χρημάτων δεῖ τῇ	πόλει	πρὸς τὰ νῦν ἐπιόντα πράγματα.
[10]	πολεμήσετε βουλομένων, οὐχ ἃ τῇ	πόλει	συμφέρει πράττειν. ὁρᾶτε γάρ. εἰ
[10]	ὑμῖν, ὅτ´ οὐ προσῄει τῇ	πόλει	τάλανθ´ ὑπὲρ τριάκοντα καὶ ἑκατόν·
[10]	δεδοικότα καὶ κακόνουν εἶναι τῇ	πόλει	φάσκοντα, ὃς καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε
[10]	αὐτοῖς βεβαίως γνῶναι, ὅτι τῇ	πόλει	Φίλιππος πολεμεῖ καὶ τὴν εἰρήνην
[10]	γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει Φίλιππος	πολεμεῖ	καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν, καὶ
[10]	μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ	πολεμεῖ	οὐδ´ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ μᾶλλον
[10]	τοῦτο πεποιηκέναι· ἀλλ´ ὃν ἐκεῖνος	πολεμεῖ	τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε, τοῖς μὲν
[10]	ζητεῖθ´ ὅντιν´ ἀνθ´ ὧν Φίλιππος	ἐξαμαρτάνει	μισήσετε καὶ τοῖς παρ´ ἐκείνου
[10]	ἕκαστον ἐάσας, εἰς ὃ πάντα	τείνει	λέξω, δεηθεὶς ὑμῶν, ἂν λέγω
[10]	ἐπ´ αὐτοὺς ὑμᾶς τελευτῶν ἐκεῖνος	ἥξει,	αἰσχρὸν μὲν νὴ τὸν Δία
[10]	(πολλὰ δ´ ἂν γένοιτ´ ἀνθρώπῳ)	ἥξει	πάντα τὰ νῦν βεβιασμένα καὶ
[10]	ἐκ λόγου καὶ δημηγορίας οὐδεὶς	ἀγνοεῖ	δήπου. καὶ γὰρ εἰ μηδ´
[10]	Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς γὰρ τὰ τοιαῦτ´	ἀγνοεῖ)	τὸν μὲν τῶν ἰδιωτῶν βίον
[10]	ἱππαγωγούς, τἄλλ´ ὅς´ εἰς πόλεμον·	~ἐπεὶ	νῦν γε γέλως ἔσθ´ ὡς
[10]	πρόφασιν παρέχει· καὶ πάντων, ὅς´	ἐκλείπει,	δέον παρά του γίγνεσθαι, ἐπὶ
[10]	πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ´ ἐπιβουλεύει, καὶ	σκοπεῖ	μᾶλλον οὐδὲν τῶν πάντων ἢ
[10]	ἐφεξῆς οὑτωσὶ Φίλιππος ἁρπάζων οὐ	λυπεῖ,	καὶ ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς ἁρπάζων.
[10]	τοῦτο, εἰ τὰ μὲν χρήματα	λυπεῖ	τινὰς ὑμῶν εἰ διαρπασθήσεται, ἃ
[10]	ἀπεύχεσθαι δήπου μὴ γενέσθαι δεῖ.	διαφέρει	δὲ τί; ὅτι ἐστὶν ἐλευθέρῳ
[10]	βουλομένων, οὐχ ἃ τῇ πόλει	συμφέρει	πράττειν. ὁρᾶτε γάρ. εἰ δι´
[10]	ἀλλὰ τὸν ἐν τοῖς κινδύνοις	αἱρεῖ;	τί ἂν εἴποις; εἰ γὰρ
[10]	εἰ μηδὲν τῶν ἄλλων πλέον	περιεργάσει,	ἀλλὰ τοὐναντίον σοὶ μὲν ἐξ
[10]	μαθόντες τοῦτ´ ὀνειδίζομεν ἀλλήλοις καὶ	προφάσει	χρώμεθα τοῦ μηδὲν ποιεῖν, πλὴν
[10]	ἐὰν ταῦτα μὴ ἐθέλῃ ποιεῖν,	εὑρήσει	λυσιτελοῦν τὸ ἑκόντας ποιεῖν τὰ
[10]	τῶν πάντων ἢ πῶς ταύτην	καταλύσει.	καὶ τοῦτ´ ἐξ ἀνάγκης τρόπον
[10]	Φίλιππος, εἰ μή τις αὐτὸν	κωλύσει.	Εἰσὶν δέ τινες οἳ πρὶν
[10]	ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ´	ἐπιβουλεύει,	καὶ σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲν τῶν
[10]	δεῖ, ἀλλ´ εἰ συμμάχων εὐνοίᾳ	πιστεύει,	εἰ τοῖς ὅπλοις ἰσχύει, ταῦθ´
[10]	πρῶτον μὲν γὰρ οἷς βασιλεὺς	πιστεύει	καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι
[10]	εὐνοίᾳ πιστεύει, εἰ τοῖς ὅπλοις	ἰσχύει,	ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς πόλεως δεῖ
[10]	πόλει καὶ τῷ τῆς πόλεως	ἐδάφει,	προσθήσω δὲ καὶ τοῖς ἐν
[10]	χρόνον τὰ ἐν Ὠρεῷ πράγματ´	εἰλήφει.	~πολλὰ δὲ καὶ παραλείπω, Φεράς,
[10]	σφαλερῶς ὑμῖν καὶ οὐδαμῶς ἅπαντ´	ἔχει.	γνοίητε δ´ ἄν, εἰ σκέψαισθ´
[10]	θορύβου. ταῦτ´ ἀπιστίαν, ταῦτ´ ὀργὴν	ἔχει.	δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	ἐκ τῶν ὠνίων, εἰ καλῶς	ἔχει,	δοκιμάζειν δεῖ, ἀλλ´ εἰ συμμάχων
[10]	Κερσοβλέπτην αὐτόν; οὐ νῦν Καρδίαν	ἔχει	καὶ ὁμολογεῖ; τί ποτ´ οὖν
[10]	βασιλεὺς ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν οἰκείως	ἔχει,	καὶ πάντων ἥκιστα δὴ† ἡμῖν,
[10]	συνειλεγμένων, ἐξ ὧν φαύλως ταῦτ´	ἔχει,	οὐδέν ἐστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	θορυβεῖσθε. τὸ δ´ οὐχ οὕτως	ἔχει·	οὐκ ἔνεστι βοηθείαις χρωμένους οὐδὲν
[10]	προγόνων. ἀλλ´ οὐδὲ τοῦθ´ οὕτως	ἔχει·	σοὶ μὲν γὰρ ἦν κλέπτης
[10]	οὖν διὰ τοῦτ´ ἐκείνῳ φαύλως	ἔχει	τὰ πράγματα, ἢ τῇ πόλει
[10]	πολλοῦ δεῖ, οὐ μὴν ἀλλ´	ἔχει	τινὰ πρόφασιν ὅμως· τὸ δὲ
[10]	Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον, πολλὰ Φίλιππος	ἔχει	τῶν τῆς πόλεως καὶ νῦν
[10]	αὑτῷ· οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις	ἔχει	{χρῆσθαι} τούτοις ἅπαντα τἄλλα βεβαίως
[10]	πολιτείᾳ δικαίων βουλομένοις ποιεῖν πρόφασιν	παρέχει·	καὶ πάντων, ὅς´ ἐκλείπει, δέον
[10]	παππῴα σοι καὶ πατρῴα δόξ´	ὑπάρχει,	ἣν αἰσχρόν ἐστιν ἐν σοὶ
[10]	πεισθῇ, τά γ´ ἀφ´ ὑμῶν	ὑπάρχει·	νομίζειν δ´ εἶναι χαλεπὰ οὐχ
[10]	κατηγοροῦσι δικαίως, τοῦτ´ ἀφελεῖν ἂν	συμβουλεύσαιμι.	δίειμι δέ, ὥσπερ ἄρτι, τὸν
[10]	δικαίως, τοῦτ´ ἀφελεῖν ἂν συμβουλεύσαιμι.	δίειμι	δέ, ὥσπερ ἄρτι, τὸν αὐτὸν
[10]	οὐδὲ γὰρ ἄλλο γ´ οὐδὲν	ἔνι.	καὶ μὴν οὐχ ὑπὲρ τῶν
[10]	ὅσην ἀκούετε· ὅτι δ´ οὐκ	ἔνι	ταύτης ἐκεῖνον ἐπισχεῖν ἐκ λόγου
[10]	ταμίας καὶ δημοσίους, καὶ ὅπως	ἔνι	τὴν τῶν χρημάτων φυλακὴν ἀκριβεστάτην
[10]	ἀμύνεσθε, ἅπαντα πρόεσθε. εἰ δὲ	μηδενὶ	τοῦτο δοκεῖ, τοὐναντίον δὲ πρόϊσμεν
[10]	μήτ´ ἐκείνῳ μήτ´ ἄλλῳ γένοιτο	μηδενὶ	χειρωσαμένῳ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν
[10]	ἀγοράν, τούτοις κεκήλησθ´ ὡς ἐν	οὐδενὶ	δεινῷ τῆς πόλεως οὔσης, οὔτε
[10]	πόλει θεοῖς, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν,	οὐδενὶ	μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ
[10]	ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν, οὐδένες ἐν	μείζονι	κινδύνῳ τῶν πάντων εἰσὶν ὑμῶν,
[10]	αὑτῶν, δευτέρῳ δὲ καὶ οὐδὲν	ἐλάττονι	τούτου τῷ δύναμιν τὴν καταστρεψομένην
[10]	γὰρ χρόνον ἄλλον ἢ τὸν	νυνὶ	παρόντ´ οὐδ´ ἂν εἷς εἴποι.
[10]	εἰ τοῦτ´ ἐξελέγχοι· ὅταν γὰρ	οἱ	ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί τῷ ἀδικοῦντι
[10]	οὐσίας ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος·	οἱ	γὰρ εὔποροι πάντες ἔρχονται μεθέξοντες
[10]	δὲ καθώμεθ´ εἰρηκότες τὰ δίκαια,	οἱ	δ´ ἀκηκοότες, εἰκότως, οἶμαι, τοὺς
[10]	ἄλλων {Ἑλλήνων} οἱ μὲν ἡμῖν,	οἱ	δ´ ἐκείνοις ὑπήκουον. βασιλεὺς δὲ
[10]	ἤδη πεπόνθασιν ἃ δὴ πεπόνθασιν,	οἱ	δ´ ὅταν ποτὲ συμβῇ πείσονται.
[10]	ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἡμῖν ἀντιλέγουσιν,	οἱ	δ´ ὑπὲρ τοῦ ποῦ συνεδρεύσουσι,
[10]	πλὴν ἡ ἡμετέρα. καὶ κεκρατήκασιν	οἱ	δι´ ἐκείνου τὰς πολιτείας ποιούμενοι
[10]	δ´ ἡμῶν οὓς πάντες ἴσασιν	οἱ	Ἕλληνες ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων
[10]	ὑμεῖς τοῖς ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε·	οἱ	μὲν γὰρ ἄλλοι πρὸ τῶν
[10]	καρπωσάμενοί τιν´ ἕκαστοι τούτων πλεονεξίαν,	οἱ	μὲν ἤδη πεπόνθασιν ἃ δὴ
[10]	ἡμᾶς, τῶν δ´ ἄλλων {Ἑλλήνων}	οἱ	μὲν ἡμῖν, οἱ δ´ ἐκείνοις
[10]	ἐν αὐτῷ τῷ κινδυνεύειν ὄντων	οἱ	μὲν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἡμῖν
[10]	τῆς ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς ὑμᾶς	οἱ	πρόγονοι κατέλιπον, καὶ τὸ μὲν
[10]	δι´ ὃ δυσχεραίνουσι τὸ πρᾶγμ´	οἱ	τὰς οὐσίας ἔχοντες καὶ κατηγοροῦσι
[10]	ἂν οἴωνται τοῦτο δυνήσεσθαι ποιῆσαι,	οἱ	τῆς ἐκείνου προαιρέσεως, οἱ τυραννίδων
[10]	ποιῆσαι, οἱ τῆς ἐκείνου προαιρέσεως,	οἱ	τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι
[10]	εἰρήνην ἄγειν οὐχ ὑμᾶς πείθειν,	οἳ	πεπεισμένοι κάθησθε, ἀλλὰ τὸν τὰ
[10]	αὐτὸν κωλύσει. Εἰσὶν δέ τινες	οἳ	πρὶν ἀκοῦσαι τοὺς ὑπὲρ τῶν
[10]	καὶ βουλευτήρι´ ἐρημότερ´ ἄν τις	ἴδοι	τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων ἢ τὰ
[10]	γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι, Ἀργεῖοι,	Θηβαῖοι,	Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Ἀρκάδες, ἡμεῖς. ἀλλ´
[10]	μόνον τούτοις ὑπολειπόμεθ´, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	ἀλλ´ οὐδ´ ἀνεγερθῆναι δυνάμεθα, ἀλλὰ
[10]	ἔχει. δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	δικαίως ἀλλήλοις τῆς πολιτείας κοινωνεῖν,
[10]	αὐτοὶ δ´ εἰσφέροντες, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	καὶ κατασκευαζόμενοι στράτευμα, τριήρεις ταχείας,
[10]	~(Καὶ σπουδαῖα νομίζων, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	περὶ ὧν βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα
[10]	Τὸ μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	πρὸς τὰ τοιαῦτ´ ὀκνηρῶς διακεῖσθαι,
[10]	τούτων οὐχ ἕν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	(ῥᾴδιον γὰρ ἂν ἦν ὑμῖν
[10]	μέλλομεν; ἢ πότ´, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τὰ δέοντα ποιεῖν ἐθελήσομεν; ὅταν
[10]	ἐθέλω λέγειν. ἐξέστητ´, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τῆς ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς ὑμᾶς
[10]	τί ποτ´ οὖν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τὸν μὲν οὕτω φανερῶς ἀδικοῦντα
[10]	ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ, ὅτι
[10]	ποιεῖν. πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τοῦτο παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως
[10]	ἔχει, οὐδέν ἐστιν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τῶν πάντων δυσκολώτερον εἰς τὸ
[10]	εἶναι. Ὄντων δ´, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τῶν παρόντων πραγμάτων πᾶσιν, ὡς
[10]	λέξω. οὐδὲν πώποτ´, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τῶν πραγμάτων ἐξ ἀρχῆς ἐνεστήσασθ´
[10]	καὶ γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι,	Ἀργεῖοι,	Θηβαῖοι, Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Ἀρκάδες, ἡμεῖς.
[10]	αὑτοὺς ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι, Λακεδαιμόνιοι,	Κορίνθιοι,	Ἀρκάδες, ἡμεῖς. ἀλλ´ ὅμως εἰς
[10]	γὰρ οὐκ ἴσως οὐδὲ πολιτικῶς	ἔνιοι	τὰ καθ´ αὑτοὺς καὶ τὰ
[10]	τοι τούτων μὲν ἐκ πτωχῶν	ἔνιοι	ταχὺ πλούσιοι γίγνονται, καὶ ἐξ
[10]	καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι,	Λακεδαιμόνιοι,	Κορίνθιοι, Ἀρκάδες, ἡμεῖς. ἀλλ´ ὅμως
[10]	μὲν ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ	πλούσιοι	γίγνονται, καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ
[10]	τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ μὲν γὰρ	ἄλλοι	πρὸ τῶν πραγμάτων εἰώθασι χρῆσθαι
[10]	καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ	μοι	δοκεῖ τὰ πράγματ´ οὔτε νῦν
[10]	τἀληθῆ μετὰ παρρησίας, μηδὲν ἀχθεσθῆναί	μοι.	πέπραται τὰ συμφέροντ´ ἐφ´ ἑκάστου
[10]	εἴ τις χωρὶς ἔροιτο εἰπέ	μοι,	τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες,
[10]	εὐπόρων, οὐ κατοκνήσας εἰπεῖν τἀληθῆ.	ἐμοὶ	γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος οὐδ´
[10]	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις, ὑμεῖς δ´	ἔρημοι	καὶ ταπεινοί, τῇ μὲν κατὰ
[10]	ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι καὶ	γνώριμοι,	ὑμεῖς δὲ τοὐναντίον ἐκ μὲν
[10]	δ´ ἀπὸ τῶν πρώτων θορύβων	αἰτιασάμενοί	τινας πρὸς τὸ κρίνειν τράπησθε,
[10]	ὑπὲρ τῶν βελτίστων) ἀλλ´ ἵν´	αἰτιασάμενοι	τούτους καὶ τὸ πρᾶγμ´ εἰς
[10]	πολέμου πολλοῦ καὶ χαλεποῦ· ὥστε	καρπωσάμενοί	τιν´ ἕκαστοι τούτων πλεονεξίαν, οἱ
[10]	καὶ τὴν ἡσυχίαν, ὑφ´ ὧν	κεκηλημένοι	τοῖς ἀδικοῦσιν οὐ πικρῶς ἔχετε,
[10]	ἐστι λέγειν παρ´ ὑμῖν, κἂν	ἀφῃρημένοι	τὰ ὑμέτερ´ αὐτῶν ἦτε. οὐκ
[10]	εἰσφέροντες, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ	κατασκευαζόμενοι	στράτευμα, τριήρεις ταχείας, ἵππους, ἱππαγωγούς,
[10]	καὶ ὁμογνώμονες ὡς ὀρθῶς λέγεται	γενόμενοι,	τῶν λυμαίνεσθαι καὶ διαστρέφειν ταῦτα
[10]	προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται· εἰ γὰρ	ἐγκαταλειπόμενοί	τι πεισόμεθ´ ἡμεῖς, ἀδεῶς ἐπ´
[10]	ἄγειν οὐχ ὑμᾶς πείθειν, οἳ	πεπεισμένοι	κάθησθε, ἀλλὰ τὸν τὰ τοῦ
[10]	Ἕλληνες ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων	σεσωσμένοι.	ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἴσως οὐδὲ
[10]	οἱ δι´ ἐκείνου τὰς πολιτείας	ποιούμενοι	πᾶσιν ὅσοις πράγματα πράττεται, πρώτῳ
[10]	τοῦτ´ ἐξελέγχοι· ὅταν γὰρ οἱ	ἀδικούμενοι	ἀρνῶνται, τί τῷ ἀδικοῦντι προσήκει;
[10]	ταῦτα βουλομένων ἐξ ἴσου κάθησθ´	ἀκροώμενοι,	οὐκ ἀγνοοῦντες αὐτούς (ἴστε γὰρ
[10]	πάντας ἀνθρώπους εἰς ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι	δεινοί.	οὔκουν βούλεται τοῖς αὑτοῦ καιροῖς
[10]	βαρβάροις, ὑμεῖς δ´ ἔρημοι καὶ	ταπεινοί,	τῇ μὲν κατὰ τὴν ἀγορὰν
[10]	ἢ φαύλως ἢ καλῶς παρεσκευάσθαι	κρίνοι·	πόλιν δ´ ἣν ὑπείληφεν, ὃς
[10]	ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς ὑμᾶς οἱ	πρόγονοι	κατέλιπον, καὶ τὸ μὲν προΐστασθαι
[10]	τοιγαροῦν ἐκ τῶν τοιούτων ἐθῶν	μόνοι	τῶν πάντων ἀνθρώπων ὑμεῖς τοῖς
[10]	δὲ τοὐναντίον ἐκ μὲν ἐνδόξων	ἄδοξοι,	ἐκ δ´ εὐπόρων ἄποροι· πόλεως
[10]	καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων	ἔνδοξοι	καὶ γνώριμοι, ὑμεῖς δὲ τοὐναντίον
[10]	χαλεπωτέρῳ καὶ ἰσχυροτέρῳ χρησόμεθ´ ἐχθρῷ,	ποῖ	ἀναδυόμεθα, ἢ τί μέλλομεν; ἢ
[10]	πορεύεται, οὕτως ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι	ποῖ	ποθ´ ἡ τῆς πόλεως ἀπῆρκεν
[10]	πυνθάνεσθε τί ποιεῖ Φίλιππος καὶ	ποῖ	πορεύεται, οὕτως ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι
[10]	(τί γὰρ ἂν ἄλλο τις	εἴποι	Δρογγίλον καὶ Καβύλην καὶ Μάστειραν
[10]	ἄν τις ἐλευθέρων ἀνθρώπων ἀνάγκην	εἴποι,	οὐ μόνον ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ
[10]	μεγάλη σῴζεται. ὡς μὲν οὖν	εἴποι	τις ἄν, ἃ παρ´ ἑκατέρων
[10]	ταύτης οὐκ οἶδ´ ἥντιν´ ἂν	εἴποι	τις· δούλῳ δὲ πληγαὶ χὠ
[10]	νυνὶ παρόντ´ οὐδ´ ἂν εἷς	εἴποι.	τὸν μὲν γὰρ ἄλλον ἅπαντ´
[10]	τοῖς ἀδικοῦσιν οὐ πικρῶς ἔχετε,	ἕτεροι	δὲ τὰς τιμὰς ἔχουσιν. καὶ
[10]	εὔνοιαν, ὧν πάντων ὑμεῖς ἔστ´	ἄποροι.	ἐκ δὲ τοῦ τούτων ὀλιγώρως
[10]	ἐνδόξων ἄδοξοι, ἐκ δ´ εὐπόρων	ἄποροι·	πόλεως γὰρ ἔγωγε πλοῦτον ἡγοῦμαι
[10]	ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος· οἱ γὰρ	εὔποροι	πάντες ἔρχονται μεθέξοντες τούτου, καὶ
[10]	μὲν κατὰ τὴν ἀγορὰν εὐετηρίᾳ	λαμπροί,	τῇ δ´ ὧν προσῆκε παρασκευῇ
[10]	ἀσφαλὲς τὸ τὰ αὑτῆς πράττειν,	σοὶ	δὲ κίνδυνος, εἰ μηδὲν τῶν
[10]	βέλτιστον εἰπεῖν ἂν ἔχοις, τοῦτό	σοι	δοίημεν ἀληθὲς λέγειν, ὡς ὑπὲρ
[10]	ἡσυχίας. ἀλλὰ νὴ Δία παππῴα	σοι	καὶ πατρῴα δόξ´ ὑπάρχει, ἣν
[10]	ὑπάρχει, ἣν αἰσχρόν ἐστιν ἐν	σοὶ	καταλῦσαι· τῇ πόλει δ´ ὑπῆρξεν
[10]	ἀλλ´ οὐδὲ τοῦθ´ οὕτως ἔχει·	σοὶ	μὲν γὰρ ἦν κλέπτης ὁ
[10]	ἄλλων πλέον περιεργάσει, ἀλλὰ τοὐναντίον	σοὶ	μὲν ἐξ ὧν ἐργάζει καὶ
[10]	ὁ πατήρ, εἴπερ ἦν ὅμοιος	σοί,	τῇ πόλει δ´ ἡμῶν οὓς
[10]	λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου. καὶ γάρ	τοι	τούτων μὲν ἐκ πτωχῶν ἔνιοι
[10]	ποιεῖν; οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες ποιήσωσι	(χρησιμώτατοι	γὰρ ἂν ἦσαν ἁπάντων) ἀλλ´
[10]	οὐχὶ τῷ τοῦ συμφέροντος ἀποστῆναι.	καίτοι	ἔγωγ´ ἀγανακτῶ καὶ αὐτὸ τοῦτο,
[10]	ἡσυχίαν ἄγειν οὐδενὸς αὐτοὺς ἀδικοῦντος.	καίτοι	λοιδορίας εἴ τις χωρὶς ἔροιτο
[10]	εἰς Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν. εἰ	μέντοι	βουλόμεθ´ ἡμεῖς μὴ προσποιεῖσθαι πολεμεῖν
[10]	θεοῖς, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ	μέντοι	μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ
[10]	οὐδὲ γνώριμ´ ἐστὶν ἴσως. ταῦτα	μέντοι	τότ´ ἐαθέντα καὶ παροφθέντ´ ἀπώλεσε
[10]	δεῖ πλείω περὶ αὐτῶν λέγειν.	τοιγάρτοι	διεστηκότων εἰς δύο ταῦτα τῶν
[10]	ἡμῶν δ´ ἀμελούντων, ἔρημον ἀνείλετο.	τοιγάρτοι	τὸ μὲν φοβεῖσθαι τοῖς ἄλλοις,
[10]	ἔδει, καὶ γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς	ἕκαστοι,	Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι, Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Ἀρκάδες,
[10]	καὶ χαλεποῦ· ὥστε καρπωσάμενοί τιν´	ἕκαστοι	τούτων πλεονεξίαν, οἱ μὲν ἤδη
[10]	τῇ δ´ ὧν προσῆκε παρασκευῇ	καταγέλαστοι.	~οὐ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[10]	καὶ τἄλλ´ ὅσων δέονται διδόντες,	αὐτοὶ	δ´ εἰσφέροντες, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	δεῖν, κἄν τις ὑμᾶς ἀδικῇ,	αὐτοὶ	δ´ οὐ δύνανται παρ´ ὑμῖν
[10]	ἀλλὰ καὶ τῷ πάντων ἀργότατ´	αὐτοὶ	διακεῖσθαι. εἰ τοίνυν τὸ τῶν
[10]	τινας πρὸς τὸ κρίνειν τράπησθε,	αὐτοὶ	μὲν τούτων κατηγοροῦντες ἀμφότερ´ ἕξειν,
[10]	ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς οὐκ	αὐτοὶ	πλεονεκτῆσαι καὶ κατασχεῖν ἀρχὴν εὖ
[10]	γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντες μηδὲν	αὐτοὶ	τῶν δεόντων ποιῆτε. (ταῦτ´ ἐστὶ
[10]	ἐκείνου μισθαρνοῦσι διασπάσασθαι παραβαλεῖτε· μηδ´	αὐτοὶ	χειροτονήσαντες πόλεμον βούλεσθε παρ´ αὐτοῖς
[10]	πιστεύει καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ,	οὗτοι	μισοῦσι καὶ πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´
[10]	πάντων ἂν εἴη, εἰ τοῦτ´	ἐξελέγχοι·	ὅταν γὰρ οἱ ἀδικούμενοι ἀρνῶνται,
[10]	οὐχὶ Φωκέας, οὐ Πύλας, οὐχὶ	τἀπὶ	Θρᾴκης, Δορίσκον, Σέρριον, τὸν Κερσοβλέπτην
[10]	ἐπιτείχισμα τὴν Εὔβοιαν καὶ νῦν	ἐπὶ	Βυζάντιον παριόντος, ἀσφαλές ἐστι λέγειν
[10]	κελεύειν πόλεμον τὸν τὰ βέλτιστ´	ἐπὶ	πᾶσι δικαίοις συμβουλεύοντα· τοῦτο μὲν
[10]	τὸ ἀπὸ τῶν κοινῶν ἔθος	ἐπὶ	τὰ ἴδια μεταβιβάζοντας ὁρῶσί τινας,
[10]	τἀκείνου αἴτια) ὑπὲρ δὲ τοῦ	ἐπὶ	ταῖς θύραις ἐγγὺς οὑτωσὶ ἐν
[10]	ὅσα πραγματεύεται καὶ κατασκευάζεται νῦν,	ἐπὶ	τὴν ἡμετέραν πόλιν παρασκευάζεται. οὐ
[10]	ᾤεσθε. ἐκ δὲ τούτων παρελθὼν	ἐπὶ	τὴν τάξιν ἐφ´ ἧς ὑμῖν
[10]	ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ μένειν	ἐπὶ	τοῦ τόπου Φίλιππον ἀναγκάσετε, ἢ
[10]	ἐκλείπει, δέον παρά του γίγνεσθαι,	ἐπὶ	τοῦθ´ εὑρήσετε τὴν αἰτίαν ἀναφερομένην.
[10]	μέσου καὶ τὰς βλασφημίας ἃς	ἐπὶ	τῷ θεωρικῷ ποιοῦνταί τινες οὐχὶ
[10]	ποιεῖ τὴν αἴσθησιν εὐθέως, ἀλλ´	ἐπὶ	τῷ κεφαλαίῳ τῶν πραγμάτων ἀπαντᾷ.
[10]	ὑπὲρ τῶν ἀπόρων τὰ δίκαι´	ἐπὶ	τῷ συμφέροντι τῆς πόλεως εἰπεῖν
[10]	ὑμῶν οὐ μόνον οὐδὲν φροντίζει	περὶ	αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ μέμνηται. Ἡ
[10]	καὶ ἀναγκαῖα τῇ πόλει, πειράσομαι	περὶ	αὐτῶν εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν.
[10]	δυνάμενα· οὐδὲν γὰρ δεῖ πλείω	περὶ	αὐτῶν λέγειν. τοιγάρτοι διεστηκότων εἰς
[10]	τρόπον περί θ´ ὑμῶν καὶ	περὶ	αὑτῶν ἐνίους τῶν λεγόντων ὁρῶ
[10]	~οὐ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	περί	θ´ ὑμῶν καὶ περὶ αὑτῶν
[10]	καὶ μέγα καὶ λαμπρόν, καὶ	περὶ	οὗ πάντα τὸν χρόνον αἱ
[10]	τοῦθ´ εὑρήσετε τὴν αἰτίαν ἀναφερομένην.	περὶ	οὗ πάνυ μὲν φοβοῦμαι, οὐ
[10]	παρῇ τὰ πράγματα, οὐχὶ βουλεύεσθαι	περὶ	οὐδενὸς εἰώθατ´ ἐφ´ ἡσυχίας, ἀλλ´
[10]	Πολλὰ τοίνυν ἔχων ἔτι καὶ	περὶ	πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι· καὶ γὰρ
[10]	τιμὰς ἔχουσιν. καὶ τὰ μὲν	περὶ	τἄλλ´ οὐκ ἄξιον ἐξετάσαι νῦν·
[10]	λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ πώποτε, ὅπου	περὶ	τῶν δικαίων εἰπεῖν ἐδέησεν, ἡττήθημεν
[10]	σπουδαῖα νομίζων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	περὶ	ὧν βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα τῇ
[10]	δὲ κρατουμένους τῷ πολέμῳ προσλαμβάνων,	ἄχρι	οὗ τοῖς ἑτέροις ἐξ ἴσου
[10]	γὰρ ἄλλοι πρὸ τῶν πραγμάτων	εἰώθασι	χρῆσθαι τῷ βουλεύεσθαι, ὑμεῖς δὲ
[10]	οἱ τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες,	κεκρατήκασι	πανταχοῦ, καὶ πόλις δημοκρατουμένη βεβαίως
[10]	γέλως ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς	πράγμασι,	καὶ Φίλιππον δ´ αὐτὸν οὐδὲν
[10]	ἐστὶ ποιεῖν πολλοὺς ἀνθρώπους τοῖς	πράγμασι·	τοῖς δ´ ἐν ἐνδείᾳ, δι´
[10]	ὀκνηρῶς διακεῖσθαι, ἃ δεῖ τοῖς	σώμασι	καὶ ταῖς οὐσίαις λῃτουργῆσαι ἕκαστον,
[10]	αὑτοῖς, οὐχ οἷς ἔδει, καὶ	γεγόνασι	καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι,
[10]	πόλεμον τὸν τὰ βέλτιστ´ ἐπὶ	πᾶσι	δικαίοις συμβουλεύοντα· τοῦτο μὲν γάρ
[10]	Ἑλλήνων καὶ δύναμιν συνεστηκυῖαν ἔχοντας	πᾶσι	τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν περίεργον ἐπείσθητ´
[10]	δὲ πρῶτον μὲν ὁ βασιλεὺς	ἅπασι	τοῖς Ἕλλησιν οἰκείως ἔχει, καὶ
[10]	τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν πάντες,	ἀφεστᾶσι	δ´ ἔργῳ, καὶ φθονοῦσι καὶ
[10]	ὑμᾶς μὲν γὰρ ἡσυχίαν ἄγειν	φασὶ	δεῖν, κἄν τις ὑμᾶς ἀδικῇ,
[10]	μετὰ παρρησίας εἰπεῖν, τὰ παρ´	οὐδέσι	τούτων ἀρχεῖα καὶ βουλευτήρι´ ἐρημότερ´
[10]	δύο ταῦτα τῶν ἐν ταῖς	πόλεσι,	τῶν μὲν εἰς τὸ μήτ´
[10]	καὶ μέγας καὶ φοβερὸς πᾶσιν	Ἕλλησι	καὶ βαρβάροις, ὑμεῖς δ´ ἔρημοι
[10]	τὴν πόλιν δ´ ἐν τοῖς	Ἕλλησι	μηδενὸς ἀξίαν εἶναι. καὶ μὴν
[10]	ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι, τοῖς	γονεῦσι	τὸν ὡρισμένον ἐξ ἀμφοτέρων ἔρανον,
[10]	ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι μισοῦσι καὶ	πολεμοῦσι	Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ πράττων καὶ
[10]	δ´ ἐν ἐνδείᾳ, δι´ ὃ	δυσχεραίνουσι	τὸ πρᾶγμ´ οἱ τὰς οὐσίας
[10]	πάντες, ἀφεστᾶσι δ´ ἔργῳ, καὶ	φθονοῦσι	καὶ ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς, οὐχ οἷς
[10]	μισήσετε καὶ τοῖς παρ´ ἐκείνου	μισθαρνοῦσι	διασπάσασθαι παραβαλεῖτε· μηδ´ αὐτοὶ χειροτονήσαντες
[10]	οἱ τὰς οὐσίας ἔχοντες καὶ	κατηγοροῦσι	δικαίως, τοῦτ´ ἀφελεῖν ἂν συμβουλεύσαιμι.
[10]	καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι	μισοῦσι	καὶ πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ
[10]	οἱ δ´ ὑπὲρ τοῦ ποῦ	συνεδρεύσουσι,	τινὲς δὲ καθ´ αὑτοὺς ἀμύνεσθαι
[10]	ἔθος ἐπὶ τὰ ἴδια μεταβιβάζοντας	ὁρῶσί	τινας, καὶ μέγαν μὲν ὄντα
[10]	χρὴ ποιεῖν; οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες	ποιήσωσι	(χρησιμώτατοι γὰρ ἂν ἦσαν ἁπάντων)
[10]	ἐναντιουμένους αὐτοῖς ἐν οἷς ἂν	αἰτήσωσι	χρόνοις παρεῖναι. ἡμεῖς δ´ οὐ
[10]	ἂν ὅλην ἐπιρρώσειε τὴν πόλιν.	οὑτωσὶ	δὲ σκοπεῖτε· ἐρῶ δ´ ὑπὲρ
[10]	τοῦ ἐπὶ ταῖς θύραις ἐγγὺς	οὑτωσὶ	ἐν μέσῃ τῇ Ἑλλάδι αὐξανομένου
[10]	τὴν δ´ Ἑλλάδα πᾶσαν ἐφεξῆς	οὑτωσὶ	Φίλιππος ἁρπάζων οὐ λυπεῖ, καὶ
[10]	ὧν ἡ πόλις δίδως´ ἀφελέσθαι	τι,	ἀλλ´ εἰ καὶ μηδὲν ἦν
[10]	τὸν ἐν τοῖς κινδύνοις αἱρεῖ;	τί	ἂν εἴποις; εἰ γὰρ ὃ
[10]	τῶν μὲν ἐν Θρᾴκῃ κακῶν	(τί	γὰρ ἂν ἄλλο τις εἴποι
[10]	τις χωρὶς ἔροιτο εἰπέ μοι,	τί	δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς
[10]	δόξης ταῦτα πάντα ποιεῖς, θαυμάζω	τί	δήποτε σαυτῷ μὲν ὑπὲρ τούτων
[10]	πράγματα μεῖζον εἰσενεγκαίμεθα, οὐδ´ ὅ	τι	κοινῇ μᾶλλον ἂν ὅλην ἐπιρρώσειε
[10]	καὶ ἀντιπαρασκευάζεσθαι ῥᾳθυμεῖτε, καὶ ἄν	τι	λέγῃ τις, ἐκβάλλετε, ἐπειδὰν δ´
[10]	αὐξανομένου λῃστοῦ τῶν Ἑλλήνων ἄλλο	τι	λέγοντα, θαυμάζω, καὶ δέδοικα τοῦτον,
[10]	χρησόμεθ´ ἐχθρῷ, ποῖ ἀναδυόμεθα, ἢ	τί	μέλλομεν; ἢ πότ´, ὦ ἄνδρες
[10]	πάντων ἥκιστα δὴ† ἡμῖν, ἄν	τι	μὴ νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα προστασίαι
[10]	ἂν κάθησθ´ ἀκούοντες ἢ προσαγγελθῇ	τι	νεώτερον, εἶτ´ ἀπελθὼν ἕκαστος ὑμῶν
[10]	μὴ γενέσθαι δεῖ. διαφέρει δὲ	τί;	ὅτι ἐστὶν ἐλευθέρῳ μὲν ἀνθρώπῳ
[10]	μεθέξοντες τούτου, καὶ καλῶς ποιοῦσιν.	τί	οὖν μαθόντες τοῦτ´ ὀνειδίζομεν ἀλλήλοις
[10]	πραγμάτων λόγους εὐθέως εἰώθασιν ἐρωτᾶν	τί	οὖν χρὴ ποιεῖν; οὐχ ἵν´
[10]	παύεσθε· ἕτερον πάλιν ἂν συμβῇ	τι	παρασκευάζεσθε καὶ θορυβεῖσθε. τὸ δ´
[10]	ἡμῖν ἐπιθῆται· εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί	τι	πεισόμεθ´ ἡμεῖς, ἀδεῶς ἐπ´ ἐκεῖνον
[10]	ἴσως, ὥσπερ νῦν ὑμεῖς πυνθάνεσθε	τί	ποιεῖ Φίλιππος καὶ ποῖ πορεύεται,
[10]	νῦν Καρδίαν ἔχει καὶ ὁμολογεῖ;	τί	ποτ´ οὖν ἐκείνως τοῖς ἄλλοις,
[10]	καὶ ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς ἁρπάζων.	τί	ποτ´ οὖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	οὐχ οὗτος Φίλιππον. Ἔστι τοίνυν	τι	πρᾶγμα καὶ ἄλλο, ὃ λυμαίνεται
[10]	δημοκρατῆσθε, ἀλλ´ ἄν ποτε συμβῇ	τι	πταῖσμα (πολλὰ δ´ ἂν γένοιτ´
[10]	ἐπειδὰν δ´ ἀπολωλὸς ἢ πολιορκούμενόν	τι	πύθησθε, ἀκροᾶσθε καὶ παρασκευάζεσθε· ~ἦν
[10]	ὅταν γὰρ οἱ ἀδικούμενοι ἀρνῶνται,	τί	τῷ ἀδικοῦντι προσήκει; ἀλλ´ ἐπειδὰν
[10]	πλεῖν ἄλλοσε ἢ πράττειν ἄλλο	τι	τῷ στρατηγῷ καταλείπειν. ἂν οὕτω
[10]	ἄξιον ἐξετάσαι νῦν· ἀλλ´ ἐπειδάν	τι	τῶν πρὸς Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺς
[10]	δυνάμεθα, ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ	τι	φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποις·
[10]	ἐπειδὰν ἐφ´ ἡμᾶς αὐτοὺς ἴῃ,	τί	φήσομεν τότε; ἐκεῖνος μὲν γὰρ
[10]	δεῖ δ´ ὅμως εἰπεῖν ὅ	τι	χρὴ ποιεῖν. πρῶτον μέν, ὦ
[10]	Ἕλληνας ἅπαντας, ὥστε μηδ´ ὅ	τι	χρὴ συμβουλεύειν εὔπορον εἶναι. Ὄντων
[10]	ταπεινότητι καθεστάναι; Πολλὰ τοίνυν ἔχων	ἔτι	καὶ περὶ πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι·
[10]	νῦν ἐν ἀδοξίᾳ πάσῃ καὶ	ταπεινότητι	καθεστάναι; Πολλὰ τοίνυν ἔχων ἔτι
[10]	πεποίηκε τὰ κοινά, καὶ τετρακόσι´	ἀντὶ	τῶν ἑκατὸν ταλάντων προσέρχεται, οὐδενὸς
[10]	ἀπάτης λόγος μεστός, ἀργύριον τῷ	λέγοντι	ποιήσων, τὰ δὲ πράγματα τῆς
[10]	ἀπόρων τὰ δίκαι´ ἐπὶ τῷ	συμφέροντι	τῆς πόλεως εἰπεῖν πρὸς τοὺς
[10]	οἱ ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί τῷ	ἀδικοῦντι	προσήκει; ἀλλ´ ἐπειδὰν ἐφ´ ἡμᾶς
[10]	τοσαύτη τὸ πλῆθος ὅσην ἀκούετε·	ὅτι	δ´ οὐκ ἔνι ταύτης ἐκεῖνον
[10]	ὅλως ἀνελεῖν. οἶδε γὰρ ἀκριβῶς	ὅτι	δουλεύειν μὲν ὑμεῖς οὔτ´ ἐθελήσετε,
[10]	οὐ τοῦτον τὸν τρόπον προσφέρεται;	ὅτι	ἐν μόνῃ τῶν πασῶν πόλεων
[10]	γενέσθαι δεῖ. διαφέρει δὲ τί;	ὅτι	ἐστὶν ἐλευθέρῳ μὲν ἀνθρώπῳ μεγίστη
[10]	Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ,	ὅτι	ἡ καθ´ ἡμέραν ῥᾳστώνη καὶ
[10]	δοκεῖ, τοὐναντίον δὲ πρόϊσμεν ἅπαντες	ὅτι,	ὅσῳ ἂν πλειόνων ἐάσωμεν ἐκεῖνον
[10]	ποιῆσαι. ἐγὼ δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς	ὅτι,	οὐ γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον,
[10]	ἀλλ´ ἵνα τοῦθ´ ὑμῖν δείξω,	ὅτι	οὐ στήσεται πάντας ἀνθρώπους ἀδικῶν,
[10]	τούτοις τοσούτοις οὖσιν οἶδεν ἀκριβῶς	ὅτι,	οὐδ´ ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων
[10]	οὐδὲν τούτων, οὐδ´ ἐνεδείξασθε τοῦθ´	ὅτι	οὐκ ἐπιτρέψετε τοῦτο ποιεῖν αὐτῷ·
[10]	ἐκεῖνον, δεύτερον δ´ εἰδέναι σαφῶς	ὅτι	πάνθ´ ὅσα πραγματεύεται καὶ κατασκευάζεται
[10]	ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι δεῖ, καὶ	ὅτι	πολὺ τῷ βασιλεῖ φοβερώτερός ἐσθ´
[10]	δυσκολώτερον εἰς τὸ παρὸν ἢ	ὅτι	ταῖς γνώμαις ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν
[10]	παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως γνῶναι,	ὅτι	τῇ πόλει Φίλιππος πολεμεῖ καὶ
[10]	συμβουλεύοντας, τούτους πόλεμον ποιεῖν φασίν;	ὅτι	τὴν αἰτίαν τῶν ἐκ τοῦ
[10]	τὰ καθήκοντ´ ἐφ´ ἑαυτὸν ποιεῖν,	ὅτι	χρήματ´ οὐ περιῆν, ἀλλὰ καὶ
[10]	ἂν συμβουλεύσαιμι. δίειμι δέ, ὥσπερ	ἄρτι,	τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ὑπὲρ
[10]	τοίνυν ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου τίς	ἐστι	γονεύς, οὕτω συμπάσης τῆς πόλεως
[10]	εἰρήνην λέλυκεν, καὶ κακόνους μέν	ἐστι	καὶ ἐχθρὸς ὅλῃ τῇ πόλει
[10]	τὰ πράγματα. Ὃ δὴ λοιπόν	ἐστι,	καὶ πάλαι μὲν ἔδει, διαφεύγει
[10]	δικαίοις συμβουλεύοντα· τοῦτο μὲν γάρ	ἐστι	λαβεῖν ὅτῳ πολεμήσετε βουλομένων, οὐχ
[10]	καὶ λαβόντα χρήματ´ αὐτὸν ἀφαλές	ἐστι	λέγειν παρ´ ὑμῖν, κἂν ἀφῃρημένοι
[10]	νῦν ἐπὶ Βυζάντιον παριόντος, ἀσφαλές	ἐστι	λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου. καὶ γάρ
[10]	καὶ ταῖς οὐσίαις λῃτουργῆσαι ἕκαστον,	ἐστὶ	μὲν οὐκ ὀρθῶς ἔχον, οὐδὲ
[10]	ἀναγκαίων τιν´ ἀποστερεῖν κοινῇ κακόνους	ἐστὶ	ποιεῖν πολλοὺς ἀνθρώπους τοῖς πράγμασι·
[10]	καὶ τῆς ταραχῆς πολλὰ πόρρωθέν	ἐστι	τὰ αἴτια· ἃ εἰ βουλομένοις
[10]	αὐτοὶ τῶν δεόντων ποιῆτε. (ταῦτ´	ἐστὶ	τἀληθῆ, μετὰ πάσης παρρησίας, ἁπλῶς
[10]	κολάζειν τοὺς ἀδικοῦντας ἐφ´ ὑμῖν	ἐστι,	τὴν δ´ Ἑλλάδα πᾶσαν ἐφεξῆς
[10]	τὰ δέοντα. εἰ μὲν γάρ	ἐστί	τις ἐγγυητὴς ὑμῖν θεῶν (οὐ
[10]	βεβαίως οὐκ οἶδ´ εἴ τίς	ἐστι	τῶν πασῶν λοιπὴ πλὴν ἡ
[10]	τριάκοντα καὶ ἑκατόν· καὶ οὐδεὶς	{ἐστι}	τῶν τριηραρχεῖν δυναμένων οὐδὲ τῶν
[10]	ἂν εἴποιμεν, ἀλλ´ οἷς ποιοῦμεν.	ἔστι	δὲ ταῦτ´ οὐδένα τῶν ἀδικουμένων
[10]	ἐν τῷ βαράθρῳ χειμάζειν. οὐκ	ἔστι	ταῦτα, ἀλλὰ κἀκεῖν´ ὑπὲρ τοῦ
[10]	ἔγωγε, ἐπειδὴ οὐχ οὗτος Φίλιππον.	Ἔστι	τοίνυν τι πρᾶγμα καὶ ἄλλο,
[10]	ἀποτυμπανίσαι· οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ	ἔστι	τῶν ἔξω τῆς πόλεως ἐχθρῶν
[10]	δ´ οὐχ οὕτως ἔχει· οὐκ	ἔνεστι	βοηθείαις χρωμένους οὐδὲν τῶν δεόντων
[10]	νῦν αὐτὰ παρῇ τὰ πράγματα,	οὐχὶ	βουλεύεσθαι περὶ οὐδενὸς εἰώθατ´ ἐφ´
[10]	ἐπὶ τῷ θεωρικῷ ποιοῦνταί τινες	οὐχὶ	δικαίως, καὶ τὸν φόβον, ὡς
[10]	ἀπεστέρησθε. οὐχὶ Φωκέας, οὐ Πύλας,	οὐχὶ	τἀπὶ Θρᾴκης, Δορίσκον, Σέρριον, τὸν
[10]	εὑρεῖν δι´ ἧς σωθήσεται κωλύειν,	οὐχὶ	τῷ τοῦ συμφέροντος ἀποστῆναι. καίτοι
[10]	ἁπάντων δυνήσεσθε. διὰ ταῦθ´ ὑμῶν	οὐχὶ	φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς γενήσεται. ὡς
[10]	ποιήσασθαι, πός´ ἐξηπάτησθε, πόσων ἀπεστέρησθε.	οὐχὶ	Φωκέας, οὐ Πύλας, οὐχὶ τἀπὶ