Paragraphes
[10]	ἐκ μέσου καὶ τὰς βλασφημίας	ἃς	ἐπὶ τῷ θεωρικῷ ποιοῦνταί τινες
[10]	Ἀμβρακίαν ὁδόν, τὰς ἐν Ἤλιδι	σφαγάς,	ἄλλα μυρία· οὐ γὰρ ἵν´
[10]	προσῆκεν ἕτερος, οὗτος εὐδαίμων καὶ	μέγας	καὶ πολλῶν κύριος γέγονεν, εἰκότως·
[10]	φέρεσθαι, ὁ μὲν εὐδαίμων καὶ	μέγας	καὶ φοβερὸς πᾶσιν Ἕλλησι καὶ
[10]	τὴν Βοιωτίαν ἀπέδωκε καὶ τοὺς	Φωκέας	ἀνεῖλεν. ἀλλ´ Ἀθήνησιν, οὐ μόνον
[10]	πός´ ἐξηπάτησθε, πόσων ἀπεστέρησθε. οὐχὶ	Φωκέας,	οὐ Πύλας, οὐχὶ τἀπὶ Θρᾴκης,
[10]	τῆς πόλεως κοινοὺς δεῖ τοὺς	γονέας	σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν τούτους
[10]	καὶ πεπραγμένων τοῖς προγόνοις, τῆς	ἰδίας	ῥᾳθυμίας ἕνεκα τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[10]	ταῦτ´ ἀμελούμεν´ ἰδὼν καὶ οὐδεμιᾶς	βοηθείας	τυγχάνοντα παρ´ ὑμῶν κατέσκαπτε Πορθμόν,
[10]	τὸν λέγοντα, ἀθάνατον δ´ ἕνεκ´	ἀσφαλείας,	ἑτέραν δὲ τὴν κρύβδην ψῆφον
[10]	πολλῆς καὶ πόνων πολλῶν καὶ	πραγματείας	εἶναι, καὶ μάλ´ ὀρθῶς δοκεῖ·
[10]	τοῦτο δεῖ, ἐχθρὸν ὑπειληφέναι τῆς	πολιτείας	καὶ τῆς δημοκρατίας ἀδιάλλακτον ἐκεῖνον,
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως ἀλλήλοις τῆς	πολιτείας	κοινωνεῖν, τοὺς μὲν εὐπόρους εἰς
[10]	κεκρατήκασιν οἱ δι´ ἐκείνου τὰς	πολιτείας	ποιούμενοι πᾶσιν ὅσοις πράγματα πράττεται,
[10]	εἰς τοσαῦτα μέρη καὶ τοσαύτας	δυναστείας	διῃρημένων {τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων} εἰ
[10]	Ἀθηναῖοι, καὶ κατασκευαζόμενοι στράτευμα, τριήρεις	ταχείας,	ἵππους, ἱππαγωγούς, τἄλλ´ ὅς´ εἰς
[10]	ἂν μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ	μιᾶς	γνώμης Φίλιππον ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν
[10]	καὶ τροφὴν ταύτῃ πορίσαντας καὶ	ταμίας	καὶ δημοσίους, καὶ ὅπως ἔνι
[10]	πάλιν ταῦτ´ ἀμελούμεν´ ἰδὼν καὶ	οὐδεμιᾶς	βοηθείας τυγχάνοντα παρ´ ὑμῶν κατέσκαπτε
[10]	ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν ὑπὸ	βλασφημίας	ἀδίκου καὶ λόγων οὐ προσηκόντων
[10]	ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου καὶ τὰς	βλασφημίας	ἃς ἐπὶ τῷ θεωρικῷ ποιοῦνταί
[10]	δοίημεν ἀληθὲς λέγειν, ὡς ὑπὲρ	φιλοτιμίας	καὶ δόξης ταῦτα πάντα ποιεῖς,
[10]	πεπραγμένων τοῖς προγόνοις, τῆς ἰδίας	ῥᾳθυμίας	ἕνεκα τοὺς ἄλλους ἅπαντας Ἕλληνας
[10]	πόλει δὲ προέσθαι ταῦτα μετὰ	ῥᾳθυμίας	συμβουλεύεις. οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ´
[10]	ὄντων οἱ μὲν ὑπὲρ τῆς	ἡγεμονίας	ἡμῖν ἀντιλέγουσιν, οἱ δ´ ὑπὲρ
[10]	ἂν ἐναντιωθῆναι καὶ τῆς πάντων	ἐλευθερίας	προστῆναι, οὐ μὰ Δί´ ἐκ
[10]	τοὺς κινδύνους κοινὰ ὑπὲρ τῆς	σωτηρίας	τὰ ὄντα τῇ πατρίδι παρέχοντας,
[10]	ἐκεῖνον ἐπισχεῖν ἐκ λόγου καὶ	δημηγορίας	οὐδεὶς ἀγνοεῖ δήπου. καὶ γὰρ
[10]	ἄγειν οὐδενὸς αὐτοὺς ἀδικοῦντος. καίτοι	λοιδορίας	εἴ τις χωρὶς ἔροιτο εἰπέ
[10]	(ταῦτ´ ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ πάσης	παρρησίας,	ἁπλῶς εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ´ εἰρημένα,
[10]	πραγμάτων} εἰ δεῖ τἀληθῆ μετὰ	παρρησίας	εἰπεῖν, τὰ παρ´ οὐδέσι τούτων
[10]	ὑμῶν, ἂν λέγω τἀληθῆ μετὰ	παρρησίας,	μηδὲν ἀχθεσθῆναί μοι. πέπραται τὰ
[10]	δυσχεραίνουσι τὸ πρᾶγμ´ οἱ τὰς	οὐσίας	ἔχοντες καὶ κατηγοροῦσι δικαίως, τοῦτ´
[10]	οὐδενὸς οὐδὲν ζημιουμένου τῶν τὰς	οὐσίας	ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος· οἱ
[10]	καὶ ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς	οὐσίας	πρὸς τοὺς ἐπιδεεῖς. εἰ ἀνέλοιμεν
[10]	ὑπειληφέναι τῆς πολιτείας καὶ τῆς	δημοκρατίας	ἀδιάλλακτον ἐκεῖνον, δεύτερον δ´ εἰδέναι
[10]	βουλεύεσθαι περὶ οὐδενὸς εἰώθατ´ ἐφ´	ἡσυχίας,	ἀλλ´ ὅταν μὲν ἐκεῖνος παρασκευάζηται,
[10]	τῇ πόλει δ´ ἐκ τῆς	ἡσυχίας.	ἀλλὰ νὴ Δία παππῴα σοι
[10]	πόσων ἀπεστέρησθε. οὐχὶ Φωκέας, οὐ	Πύλας,	οὐχὶ τἀπὶ Θρᾴκης, Δορίσκον, Σέρριον,
[10]	ἀδικοῦντι προσήκει; ἀλλ´ ἐπειδὰν ἐφ´	ἡμᾶς	αὐτοὺς ἴῃ, τί φήσομεν τότε;
[10]	τὰ τῶν Ἑλλήνων, Λακεδαιμονίους καὶ	ἡμᾶς,	τῶν δ´ ἄλλων {Ἑλλήνων} οἱ
[10]	πικρῶς ἔχετε, ἕτεροι δὲ τὰς	τιμὰς	ἔχουσιν. καὶ τὰ μὲν περὶ
[10]	τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν	ὑμᾶς.	ἀδικεῖ πολὺν χρόνον ἤδη, καὶ
[10]	ἄγειν φασὶ δεῖν, κἄν τις	ὑμᾶς	ἀδικῇ, αὐτοὶ δ´ οὐ δύνανται
[10]	καὶ αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ	ὑμᾶς	αἰσθανομένους· εὖ φρονεῖν δ´ ὑμᾶς
[10]	οὐ λυπεῖ, καὶ ταῦτ´ ἐφ´	ὑμᾶς	ἁρπάζων. τί ποτ´ οὖν, ὦ
[10]	τοῦ πάντα φαύλως ἔχειν ἢ	ὑμᾶς	αὐτούς.
[10]	καὶ παρ´ ἐκείνου χρήματα λήψεσθαι,	ὑμᾶς	δ´ ὑπὲρ ὧν δεῖ παρὰ
[10]	οὐκ ἐπιθυμεῖν, ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ὑμᾶς	ἐάσειν ἔχειν, ὑπὲρ δὲ τῶν
[10]	νῦν βεβιασμένα καὶ καταφεύξεται πρὸς	ὑμᾶς.	ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς οὐκ αὐτοὶ
[10]	ἐκ δὲ τοῦ τούτων ὀλιγώρως	ὑμᾶς	ἔχειν καὶ ἐᾶν τοῦτον τὸν
[10]	γνώμης Φίλιππον ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν	ὑμᾶς	καὶ αὑτοῖς οὐκέτ´ ἔσεσθαι μισθαρνεῖν,
[10]	ἐνίους τῶν λεγόντων ὁρῶ βουλευομένους·	ὑμᾶς	μὲν γὰρ ἡσυχίαν ἄγειν φασὶ
[10]	Ἀθηναῖοι, τῆς ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς	ὑμᾶς	οἱ πρόγονοι κατέλιπον, καὶ τὸ
[10]	πόθεν οἴεσθε νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν	ὑμᾶς	(οὐδὲν γὰρ ἄλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ
[10]	εἴ τις ἄλλος λέγει καὶ	ὑμᾶς	πείθει, ἔστω, μὴ ἀμύνεσθε, ἅπαντα
[10]	τὴν μὲν εἰρήνην ἄγειν οὐχ	ὑμᾶς	πείθειν, οἳ πεπεισμένοι κάθησθε, ἀλλὰ
[10]	δὴ τούτων ἁπάντων οἶμαι δεῖν	ὑμᾶς	πρεσβείαν ἐκπέμπειν, ἥτις τῷ βασιλεῖ
[10]	ἅπαντα προῆσθε, οὐκ ἐπ´ αὐτοὺς	ὑμᾶς	τελευτῶν ἐκεῖνος ἥξει, αἰσχρὸν μὲν
[10]	εἰ δέον ἢ μὴ δέον	ὑμᾶς	τοῦτο πεποιηκέναι· ἀλλ´ ὃν ἐκεῖνος
[10]	ὑμᾶς αἰσθανομένους· εὖ φρονεῖν δ´	ὑμᾶς	ὑπολαμβάνων μισεῖν αὑτὸν ἡγεῖται. πρὸς
[10]	καὶ τοιαῦτ´ ἤδη περιέστηκε τοὺς	Ἕλληνας	ἅπαντας, ὥστε μηδ´ ὅ τι
[10]	ῥᾳθυμίας ἕνεκα τοὺς ἄλλους ἅπαντας	Ἕλληνας	εἰς δουλείαν προέσθαι, καὶ ἔγωγε
[10]	γάρ ἐστιν ἴσον τούτων μέν	τινας	ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἥκοντας ἑαυτοὺς
[10]	ἐπὶ τὰ ἴδια μεταβιβάζοντας ὁρῶσί	τινας,	καὶ μέγαν μὲν ὄντα παρ´
[10]	ἀπὸ τῶν πρώτων θορύβων αἰτιασάμενοί	τινας	πρὸς τὸ κρίνειν τράπησθε, αὐτοὶ
[10]	εἰ τὰ μὲν χρήματα λυπεῖ	τινὰς	ὑμῶν εἰ διαρπασθήσεται, ἃ καὶ
[10]	ταῦτα λαβεῖν καὶ πόνους καὶ	χειμῶνας	καὶ τοὺς ἐσχάτους κινδύνους ὑπομένειν,
[10]	οὐκ ἐπιτρέψετε τοῦτο ποιεῖν αὐτῷ·	Ἀντρῶνας	ἐπρίατο καὶ μετ´ οὐ πολὺν
[10]	τὴν Βοιωτίαν αὐτοῖς παραδοὺς καὶ	ἀπαλλάξας	πολέμου πολλοῦ καὶ χαλεποῦ· ὥστε
[10]	εἰλήφει. ~πολλὰ δὲ καὶ παραλείπω,	Φεράς,	τὴν ἐπ´ Ἀμβρακίαν ὁδόν, τὰς
[10]	χρόνου, ὧν τὸ καθ´ ἕκαστον	ἐάσας,	εἰς ὃ πάντα τείνει λέξω,
[10]	παρασκευάζεται, οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ	πάσας	τὰς πράξεις βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν
[10]	καὶ ὑπὲρ τῶν εὐπόρων, οὐ	κατοκνήσας	εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶς
[10]	εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου καὶ	τὰς	βλασφημίας ἃς ἐπὶ τῷ θεωρικῷ
[10]	Φεράς, τὴν ἐπ´ Ἀμβρακίαν ὁδόν,	τὰς	ἐν Ἤλιδι σφαγάς, ἄλλα μυρία·
[10]	ὃ δυσχεραίνουσι τὸ πρᾶγμ´ οἱ	τὰς	οὐσίας ἔχοντες καὶ κατηγοροῦσι δικαίως,
[10]	προσέρχεται, οὐδενὸς οὐδὲν ζημιουμένου τῶν	τὰς	οὐσίας ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος·
[10]	εὐπόρους, καὶ ὑπὲρ τῶν κεκτημένων	τὰς	οὐσίας πρὸς τοὺς ἐπιδεεῖς. εἰ
[10]	καὶ κεκρατήκασιν οἱ δι´ ἐκείνου	τὰς	πολιτείας ποιούμενοι πᾶσιν ὅσοις πράγματα
[10]	οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας	τὰς	πράξεις βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων
[10]	οὐ πικρῶς ἔχετε, ἕτεροι δὲ	τὰς	τιμὰς ἔχουσιν. καὶ τὰ μὲν
[10]	γὰρ οἷς βασιλεὺς πιστεύει καὶ	εὐεργέτας	ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι μισοῦσι καὶ
[10]	ὑμῖν δείξω, ὅτι οὐ στήσεται	πάντας	ἀνθρώπους ἀδικῶν, τὰ δ´ ὑφ´
[10]	ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν βουλομένοις καὶ	πάντας	ἀνθρώπους εἰς ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι δεινοί.
[10]	μὲν νὴ τὸν Δία καὶ	πάντας	θεοὺς καὶ ἀνάξιον ὑμῶν καὶ
[10]	ἀπεχθάνεσθαι μὰ τὸν Δία καὶ	πάντας	θεοὺς προαιροῦμαι. ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος,
[10]	ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία, ᾗ πρὸς	ἅπαντας	ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται, τοσαύτη τὸ
[10]	ἰδίας ῥᾳθυμίας ἕνεκα τοὺς ἄλλους	ἅπαντας	Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι, καὶ
[10]	τοιαῦτ´ ἤδη περιέστηκε τοὺς Ἕλληνας	ἅπαντας,	ὥστε μηδ´ ὅ τι χρὴ
[10]	πόλεως κοινοὺς δεῖ τοὺς γονέας	σύμπαντας	ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν τούτους οὐχ
[10]	τῶν δεόντων ποτὲ πρᾶξαι, ἀλλὰ	κατασκευάσαντας	δεῖ δύναμιν, καὶ τροφὴν ταύτῃ
[10]	χρημάτων φυλακὴν ἀκριβεστάτην γενέσθαι, οὕτω	ποιήσαντας,	τὸν μὲν τῶν χρημάτων λόγον
[10]	ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις ὥσπερ προβόλοις	προσπταίσαντας	ὑστερίζειν ἐκείνων. πόθεν οἴεσθε νῦν
[10]	δεῖ δύναμιν, καὶ τροφὴν ταύτῃ	πορίσαντας	καὶ ταμίας καὶ δημοσίους, καὶ
[10]	ἀπόρους καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς	ὄντας.	ἀλλὰ ποῦ συντρίβεται τὸ πρᾶγμα
[10]	ἐργάζει καὶ περιεργάζει τοὺς ἐσχάτους	ὄντας	κινδύνους, τῇ πόλει δ´ ἐκ
[10]	κοινῶν ἔθος ἐπὶ τὰ ἴδια	μεταβιβάζοντας	ὁρῶσί τινας, καὶ μέγαν μὲν
[10]	λοιποὺς τὰ μὲν κοινὰ κοινὰ	νομίζοντας	καὶ μετέχοντας τὸ μέρος, τὰ
[10]	βίον τὰ ἑαυτῶν ἀσφαλῶς ἔχειν	νομίζοντας	καὶ ὑπὲρ τούτων μὴ δεδοικότας,
[10]	ἐθέλῃ ποιεῖν, εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ	ἑκόντας	ποιεῖν τὰ δέοντα. εἰ μὲν
[10]	μέν τινας ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου	ἥκοντας	ἑαυτοὺς ἀγνοεῖν, τὴν πόλιν δ´,
[10]	Ἀθηναίων γε, ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα	λαμβάνοντας	ὁρῶν τοὺς ἀπόρους καὶ τῶν
[10]	ἢ καὶ τότε τοὺς ἀμύνεσθαι	κελεύοντας	πόλεμον ποιεῖν φήσομεν; οὐκοῦν ὑπόλοιπον
[10]	μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ προΐεσθαι ταῦτα	συμβουλεύοντας,	τούτους πόλεμον ποιεῖν φασίν; ὅτι
[10]	τῶν Ἑλλήνων καὶ δύναμιν συνεστηκυῖαν	ἔχοντας	πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν περίεργον
[10]	σωτηρίας τὰ ὄντα τῇ πατρίδι	παρέχοντας,	τοὺς δὲ λοιποὺς τὰ μὲν
[10]	μὲν κοινὰ κοινὰ νομίζοντας καὶ	μετέχοντας	τὸ μέρος, τὰ δ´ ἑκάστου
[10]	καὶ φυλάττειν καὶ κολάζειν τοὺς	ἀδικοῦντας	ἐφ´ ὑμῖν ἐστι, τὴν δ´
[10]	οὕτω προσήκει γιγνώσκειν, καὶ τοὺς	πεπρακότας	αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς ἀποτυμπανίσαι· οὐ
[10]	νομίζοντας καὶ ὑπὲρ τούτων μὴ	δεδοικότας,	εἰς δὲ τοὺς κινδύνους κοινὰ
[10]	τῶν πρὸς Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺς	ἀναστάς	τις λέγει ὡς οὐ δεῖ
[10]	γάρ. ἄρχειν βούλεται, τούτου δ´	ἀνταγωνιστὰς	μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς. ἀδικεῖ πολὺν
[10]	αὐτοῦ καὶ διοικοῦντος, ὥστ´ εἶναι	πιστάς,	καὶ λοιπὸν λόγον εἶναι τοῖς
[10]	αἱ μέγισται τῶν πόλεων πρὸς	αὑτὰς	διεφέροντο, Λακεδαιμονίων μὲν ἠτυχηκότων, Θηβαίων
[10]	ὅμως εἰς τοσαῦτα μέρη καὶ	τοσαύτας	δυναστείας διῃρημένων {τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων}
[10]	οὐκ ἂν ἀνηρπασμένος ἦν ὁ	γράψας,	καὶ διὰ τοῦτο πάντες ᾐτιῶντ´
[10]	ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι, Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι,	Ἀρκάδες,	ἡμεῖς. ἀλλ´ ὅμως εἰς τοσαῦτα
[10]	μοι, τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς,	Ἀριστόμηδες,	(οὐδεὶς γὰρ τὰ τοιαῦτ´ ἀγνοεῖ)
[10]	ὑμῶν εἰρηκότων λήψεσθαι. ~αἱ μὲν	ἐλπίδες	αἱ τούτων αὗται καὶ τὸ
[10]	ἂν ἔχοις, τοῦτό σοι δοίημεν	ἀληθὲς	λέγειν, ὡς ὑπὲρ φιλοτιμίας καὶ
[10]	δέδοται, καὶ λαβόντα χρήματ´ αὐτὸν	ἀφαλές	ἐστι λέγειν παρ´ ὑμῖν, κἂν
[10]	καὶ νῦν ἐπὶ Βυζάντιον παριόντος,	ἀσφαλές	ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου. καὶ
[10]	τῷ Ποτείδαιαν καρποῦσθαι· οὐκ ἦν	ἀσφαλὲς	λέγειν ἐν Θετταλίᾳ μὴ σὺν
[10]	ὑμέτερ´ αὐτῶν ἦτε. οὐκ ἦν	ἀσφαλὲς	λέγειν ἐν Ὀλύνθῳ τὰ Φιλίππου
[10]	ἀποδοῦναι· οὐκ ἦν ἐν Θήβαις	ἀσφαλές,	πρὶν τὴν Βοιωτίαν ἀπέδωκε καὶ
[10]	ὁρῶ, ὡς τῇ μὲν πόλει	ἀσφαλὲς	τὸ τὰ αὑτῆς πράττειν, σοὶ
[10]	πᾶσιν, ὡς ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν,	οὐδένες	ἐν μείζονι κινδύνῳ τῶν πάντων
[10]	ἡμῶν οὓς πάντες ἴσασιν οἱ	Ἕλληνες	ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων σεσωσμένοι.
[10]	δ´ ὑπὲρ τοῦ ποῦ συνεδρεύσουσι,	τινὲς	δὲ καθ´ αὑτοὺς ἀμύνεσθαι μᾶλλον
[10]	τις αὐτὸν κωλύσει. Εἰσὶν δέ	τινες	οἳ πρὶν ἀκοῦσαι τοὺς ὑπὲρ
[10]	ἃς ἐπὶ τῷ θεωρικῷ ποιοῦνταί	τινες	οὐχὶ δικαίως, καὶ τὸν φόβον,
[10]	τῶν αἰτιῶν, ὡς ἄρα βούλονταί	τινες	πόλεμον ποιῆσαι. ἐγὼ δ´ οἶδ´
[10]	δύναμιν ὡς χαλεπόν, καὶ διαρπάζειν	τινὲς	τὰ χρήματα βούλονται, καὶ ἄλλους
[10]	ἀκούσαντες ὑμεῖς τὰ δέοντα, καὶ	ὁμογνώμονες	ὡς ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν
[10]	οὐ μόνον τούτοις ὑπολειπόμεθ´, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, ἀλλ´ οὐδ´ ἀνεγερθῆναι δυνάμεθα,
[10]	ὀργὴν ἔχει. δεῖ γάρ, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, δικαίως ἀλλήλοις τῆς πολιτείας
[10]	διδόντες, αὐτοὶ δ´ εἰσφέροντες, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, καὶ κατασκευαζόμενοι στράτευμα, τριήρεις
[10]	~(Καὶ σπουδαῖα νομίζων, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, περὶ ὧν βουλεύεσθε, καὶ
[10]	ἄξιον. Τὸ μὲν τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ τοιαῦτ´ ὀκνηρῶς
[10]	δὲ τούτων οὐχ ἕν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, (ῥᾴδιον γὰρ ἂν ἦν
[10]	τί μέλλομεν; ἢ πότ´, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τὰ δέοντα ποιεῖν ἐθελήσομεν;
[10]	ἐστίν, ἐθέλω λέγειν. ἐξέστητ´, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τῆς ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς
[10]	ἁρπάζων. τί ποτ´ οὖν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τὸν μὲν οὕτω φανερῶς
[10]	προαιροῦμαι. ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ,
[10]	χρὴ ποιεῖν. πρῶτον μέν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τοῦτο παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς
[10]	ταῦτ´ ἔχει, οὐδέν ἐστιν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τῶν πάντων δυσκολώτερον εἰς
[10]	εὔπορον εἶναι. Ὄντων δ´, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τῶν παρόντων πραγμάτων πᾶσιν,
[10]	παύσεται λέξω. οὐδὲν πώποτ´, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τῶν πραγμάτων ἐξ ἀρχῆς
[10]	καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν	πάντες,	ἀφεστᾶσι δ´ ἔργῳ, καὶ φθονοῦσι
[10]	καὶ προσλαμβάνοντος· οἱ γὰρ εὔποροι	πάντες	ἔρχονται μεθέξοντες τούτου, καὶ καλῶς
[10]	ὁ γράψας, καὶ διὰ τοῦτο	πάντες	ᾐτιῶντ´ ἂν αὐτὸν Καρδιανοῖς βεβοηθηκέναι;
[10]	τῇ πόλει δ´ ἡμῶν οὓς	πάντες	ἴσασιν οἱ Ἕλληνες ἐκ τῶν
[10]	οὐδένα, ὥστε, εἰ μὴ ποιήσουσιν	ἅπαντες	ὅς´ ἂν αὐτός, οὐ φάσκοντα
[10]	τοῦτο δοκεῖ, τοὐναντίον δὲ πρόϊσμεν	ἅπαντες	ὅτι, ὅσῳ ἂν πλειόνων ἐάσωμεν
[10]	λόγους τἄργα παρέρχεται, καὶ προσέχουσιν	ἅπαντες	οὐχ οἷς εἴπομέν ποθ´ ἡμεῖς
[10]	ἀλλ´ ὅταν μὲν ἐκεῖνος παρασκευάζηται,	ἀμελήσαντες	τοῦ ποιεῖν ταὐτὸ καὶ ἀντιπαρασκευάζεσθαι
[10]	μισθαρνοῦσι διασπάσασθαι παραβαλεῖτε· μηδ´ αὐτοὶ	χειροτονήσαντες	πόλεμον βούλεσθε παρ´ αὐτοῖς ὑμῖν
[10]	οὖν χρὴ ποιεῖν; οὐχ ἵν´	ἀκούσαντες	ποιήσωσι (χρησιμώτατοι γὰρ ἂν ἦσαν
[10]	φαύλως ἔχειν, ἀλλ´ ὅταν πάντ´	ἀκούσαντες	ὑμεῖς τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες
[10]	τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν ὅπως μηδενὸς	ὄντες	ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς μὲν τοίνυν
[10]	ἀγνοοῦντες αὐτούς (ἴστε γὰρ εὐθὺς	ἰδόντες	ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ λέγει καὶ
[10]	χρήματα καὶ τἄλλ´ ὅσων δέονται	διδόντες,	αὐτοὶ δ´ εἰσφέροντες, ὦ ἄνδρες
[10]	καὶ καλῶς ποιοῦσιν. τί οὖν	μαθόντες	τοῦτ´ ὀνειδίζομεν ἀλλήλοις καὶ προφάσει
[10]	πρᾶγμ´ εἰς γέλωτα καὶ λοιδορίαν	ἐμβαλόντες	μηδὲν αὐτοὶ τῶν δεόντων ποιῆτε.
[10]	οἱ γὰρ εὔποροι πάντες ἔρχονται	μεθέξοντες	τούτου, καὶ καλῶς ποιοῦσιν. τί
[10]	ὅσων δέονται διδόντες, αὐτοὶ δ´	εἰσφέροντες,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ κατασκευαζόμενοι
[10]	χρόνον σπουδάζεθ´ ὅσον ἂν κάθησθ´	ἀκούοντες	ἢ προσαγγελθῇ τι νεώτερον, εἶτ´
[10]	τὸ πρᾶγμ´ οἱ τὰς οὐσίας	ἔχοντες	καὶ κατηγοροῦσι δικαίως, τοῦτ´ ἀφελεῖν
[10]	προαιρέσεως, οἱ τυραννίδων καὶ δυναστειῶν	ἐπιθυμοῦντες,	κεκρατήκασι πανταχοῦ, καὶ πόλις δημοκρατουμένη
[10]	ἐξ ἴσου κάθησθ´ ἀκροώμενοι, οὐκ	ἀγνοοῦντες	αὐτούς (ἴστε γὰρ εὐθὺς ἰδόντες
[10]	κρίνειν τράπησθε, αὐτοὶ μὲν τούτων	κατηγοροῦντες	ἀμφότερ´ ἕξειν, καὶ παρ´ ὑμῖν
[10]	τοίνυν τὸ τῶν ὠνίων πλῆθος	ὁρῶντες	καὶ τὴν εὐετηρίαν τὴν κατὰ
[10]	ἑτοίμως κινδυνεύσων, ἡμεῖς δὲ καθώμεθ´	εἰρηκότες	τὰ δίκαια, οἱ δ´ ἀκηκοότες,
[10]	πλεονεκτῆσαι καὶ κατασχεῖν ἀρχὴν εὖ	πεφυκότες,	ἀλλ´ ἕτερον λαβεῖν κωλῦσαι καὶ
[10]	εἰρηκότες τὰ δίκαια, οἱ δ´	ἀκηκοότες,	εἰκότως, οἶμαι, τοὺς λόγους τἄργα
[10]	χρήματα’ τῷ φυλακὴν εὑρεῖν δι´	ἧς	σωθήσεται κωλύειν, οὐχὶ τῷ τοῦ
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῆς ὑποθέσεως ἐφ´	ἧς	ὑμᾶς οἱ πρόγονοι κατέλιπον, καὶ
[10]	παρελθὼν ἐπὶ τὴν τάξιν ἐφ´	ἧς	ὑμῖν τετάχθαι προσῆκεν ἕτερος, οὗτος
[10]	τὰ βέλτιστ´ εἰρημένα, οὐ κολακείᾳ	βλάβης	καὶ ἀπάτης λόγος μεστός, ἀργύριον
[10]	πόλιν παρασκευάζεται. οὐ γὰρ οὕτως	εὐήθης	ὑμῶν ἐστὶν οὐδεὶς ὥσθ´ ὑπολαμβάνειν
[10]	Φωκέας, οὐ Πύλας, οὐχὶ τἀπὶ	Θρᾴκης,	Δορίσκον, Σέρριον, τὸν Κερσοβλέπτην αὐτόν;
[10]	ταύτην καταλύσει. καὶ τοῦτ´ ἐξ	ἀνάγκης	τρόπον τινὰ νῦν γε δὴ
[10]	Πορθμόν, καὶ τυραννίδ´ ἀπαντικρὺ τῆς	Ἀττικῆς	ἐπετείχισεν ὑμῖν ἐν τῇ Εὐβοίᾳ.
[10]	τῳ δοκεῖ ταῦτα καὶ δαπάνης	πολλῆς	καὶ πόνων πολλῶν καὶ πραγματείας
[10]	μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ μιᾶς	γνώμης	Φίλιππον ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν ὑμᾶς
[10]	δέ τῳ δοκεῖ ταῦτα καὶ	δαπάνης	πολλῆς καὶ πόνων πολλῶν καὶ
[10]	ὑμῖν ἐν τῇ Εὐβοίᾳ. ταύτης	ὀλιγωρουμένης,	Μέγαρ´ ἑάλω παρὰ μικρόν. οὐδὲν
[10]	οὐδὲ γράφειν πόλεμον, παραθεὶς εὐθέως	ἑξῆς	τὸ τὴν εἰρήνην ἄγειν ὡς
[10]	ἢ τρίτα (πολλὰ γάρ ἐστιν	ἐφεξῆς)	ἔγραψέ τις αὐτῷ πολεμεῖν, ὁ
[10]	ἐστι, τὴν δ´ Ἑλλάδα πᾶσαν	ἐφεξῆς	οὑτωσὶ Φίλιππος ἁρπάζων οὐ λυπεῖ,
[10]	λέγειν, ὡς ὑπὲρ φιλοτιμίας καὶ	δόξης	ταῦτα πάντα ποιεῖς, θαυμάζω τί
[10]	καὶ τριήρων καὶ τόπου καὶ	δόξης,	ὧν μήτ´ ἐκείνῳ μήτ´ ἄλλῳ
[10]	ποιῆτε. (ταῦτ´ ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ	πάσης	παρρησίας, ἁπλῶς εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ´
[10]	ἑκάστου τίς ἐστι γονεύς, οὕτω	συμπάσης	τῆς πόλεως κοινοὺς δεῖ τοὺς
[10]	ἐν οὐδενὶ δεινῷ τῆς πόλεως	οὔσης,	οὔτε προσηκόντως οὔτ´ ὀρθῶς τὸ
[10]	κατέσκαπτε Πορθμόν, καὶ τυραννίδ´ ἀπαντικρὺ	τῆς	Ἀττικῆς ἐπετείχισεν ὑμῖν ἐν τῇ
[10]	ἐχθρὸν ὑπειληφέναι τῆς πολιτείας καὶ	τῆς	δημοκρατίας ἀδιάλλακτον ἐκεῖνον, δεύτερον δ´
[10]	οἴωνται τοῦτο δυνήσεσθαι ποιῆσαι, οἱ	τῆς	ἐκείνου προαιρέσεως, οἱ τυραννίδων καὶ
[10]	κινδυνεύειν ὄντων οἱ μὲν ὑπὲρ	τῆς	ἡγεμονίας ἡμῖν ἀντιλέγουσιν, οἱ δ´
[10]	κινδύνους, τῇ πόλει δ´ ἐκ	τῆς	ἡσυχίας. ἀλλὰ νὴ Δία παππῴα
[10]	πόλει καὶ πεπραγμένων τοῖς προγόνοις,	τῆς	ἰδίας ῥᾳθυμίας ἕνεκα τοὺς ἄλλους
[10]	αὐτόν· καὶ γὰρ ἂν τοῖς	τῆς	κακώσεως εἴη νόμοις οὕτω γ´
[10]	βούληται, μόνην ἂν ἐναντιωθῆναι καὶ	τῆς	πάντων ἐλευθερίας προστῆναι, οὐ μὰ
[10]	ἐκεῖνος φροντίσαι ποῖ ποθ´ ἡ	τῆς	πόλεως ἀπῆρκεν δύναμις καὶ ποῦ
[10]	τοῖς ὅπλοις ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ	τῆς	πόλεως δεῖ σκοπεῖν· ἃ σφαλερῶς
[10]	ὅλῃ τῇ πόλει καὶ τῷ	τῆς	πόλεως ἐδάφει, προσθήσω δὲ καὶ
[10]	τὰ δίκαι´ ἐπὶ τῷ συμφέροντι	τῆς	πόλεως εἰπεῖν πρὸς τοὺς εὐπόρους,
[10]	ἔστιν, οὐκ ἔστι τῶν ἔξω	τῆς	πόλεως ἐχθρῶν κρατῆσαι, πρὶν ἂν
[10]	πόλεμον, πολλὰ Φίλιππος ἔχει τῶν	τῆς	πόλεως καὶ νῦν εἰς Καρδίαν
[10]	τίς ἐστι γονεύς, οὕτω συμπάσης	τῆς	πόλεως κοινοὺς δεῖ τοὺς γονέας
[10]	κεκήλησθ´ ὡς ἐν οὐδενὶ δεινῷ	τῆς	πόλεως οὔσης, οὔτε προσηκόντως οὔτ´
[10]	ὃς καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ	τῆς	πόλεως πράγματα καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο
[10]	λέγοντι ποιήσων, τὰ δὲ πράγματα	τῆς	πόλεως τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν. ἢ
[10]	δὴ τοῦτο δεῖ, ἐχθρὸν ὑπειληφέναι	τῆς	πολιτείας καὶ τῆς δημοκρατίας ἀδιάλλακτον
[10]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως ἀλλήλοις	τῆς	πολιτείας κοινωνεῖν, τοὺς μὲν εὐπόρους
[10]	δὲ τοὺς κινδύνους κοινὰ ὑπὲρ	τῆς	σωτηρίας τὰ ὄντα τῇ πατρίδι
[10]	Τῶν δὲ παρόντων πραγμάτων καὶ	τῆς	ταραχῆς πολλὰ πόρρωθέν ἐστι τὰ
[10]	ποιεῖν, πλὴν εἰ τῇ παρὰ	τῆς	τύχης βοηθείᾳ γεγονυίᾳ τοῖς ἀπόροις
[10]	λέγειν. ἐξέστητ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τῆς	ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς ὑμᾶς οἱ
[10]	ἐξ ἀμφοτέρων ἔρανον, καὶ παρὰ	τῆς	φύσεως καὶ παρὰ τοῦ νόμου,
[10]	εἰρημένα, οὐ κολακείᾳ βλάβης καὶ	ἀπάτης	λόγος μεστός, ἀργύριον τῷ λέγοντι
[10]	ταῦθ´ ὑμῶν οὐχὶ φείσεται, εἴπερ	ἐγκρατὴς	γενήσεται. ὡς οὖν ὑπὲρ τῶν
[10]	εἰ μὲν γάρ ἐστί τις	ἐγγυητὴς	ὑμῖν θεῶν (οὐ γὰρ ἀνθρώπων
[10]	ἔχει· σοὶ μὲν γὰρ ἦν	κλέπτης	ὁ πατήρ, εἴπερ ἦν ὅμοιος
[10]	μὲν πόλει ἀσφαλὲς τὸ τὰ	αὑτῆς	πράττειν, σοὶ δὲ κίνδυνος, εἰ
[10]	ἀκούετε· ὅτι δ´ οὐκ ἔνι	ταύτης	ἐκεῖνον ἐπισχεῖν ἐκ λόγου καὶ
[10]	ἐπετείχισεν ὑμῖν ἐν τῇ Εὐβοίᾳ.	ταύτης	ὀλιγωρουμένης, Μέγαρ´ ἑάλω παρὰ μικρόν.
[10]	τῶν γιγνομένων αἰσχύνη, καὶ μείζω	ταύτης	οὐκ οἶδ´ ἥντιν´ ἂν εἴποι
[10]	δὲ παρόντων πραγμάτων καὶ τῆς	ταραχῆς	πολλὰ πόρρωθέν ἐστι τὰ αἴτια·
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν πραγμάτων ἐξ	ἀρχῆς	ἐνεστήσασθ´ οὐδὲ κατεσκευάσασθ´ ὀρθῶς, ἀλλὰ
[10]	τείχη προσβάλλων, οὐδ´ Ὀλυνθίοις ἐξ	ἀρχῆς,	ἕως ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ
[10]	σώσειε τῶν ὑπαρχόντων ἐχθρῶν ἐξ	ἀρχῆς.	νῦν δὲ πρῶτον μὲν ὁ
[10]	πλὴν εἰ τῇ παρὰ τῆς	τύχης	βοηθείᾳ γεγονυίᾳ τοῖς ἀπόροις φθονοῦμεν;
[10]	Πυλαίαν ἀποδοῦναι· οὐκ ἦν ἐν	Θήβαις	ἀσφαλές, πρὶν τὴν Βοιωτίαν ἀπέδωκε
[10]	ἀξιῶ. ~οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖς	ἰδίαις	οἰκίαις ὁρῶ τὸν ἐν ἡλικίᾳ
[10]	οὐχ οὕτως ἔχει· οὐκ ἔνεστι	βοηθείαις	χρωμένους οὐδὲν τῶν δεόντων ποτὲ
[10]	~οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖς ἰδίαις	οἰκίαις	ὁρῶ τὸν ἐν ἡλικίᾳ πρὸς
[10]	δεῖ τοῖς σώμασι καὶ ταῖς	οὐσίαις	λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ μὲν οὐκ
[10]	τὸ παρὸν ἢ ὅτι ταῖς	γνώμαις	ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν πραγμάτων, καὶ
[10]	ὑπὲρ δὲ τοῦ ἐπὶ ταῖς	θύραις	ἐγγὺς οὑτωσὶ ἐν μέσῃ τῇ
[10]	εἰς τὸ παρὸν ἢ ὅτι	ταῖς	γνώμαις ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν πραγμάτων,
[10]	αἴτια) ὑπὲρ δὲ τοῦ ἐπὶ	ταῖς	θύραις ἐγγὺς οὑτωσὶ ἐν μέσῃ
[10]	οὔτ´ ἀξιῶ. ~οὐδὲ γὰρ ἐν	ταῖς	ἰδίαις οἰκίαις ὁρῶ τὸν ἐν
[10]	ἃ δεῖ τοῖς σώμασι καὶ	ταῖς	οὐσίαις λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ μὲν
[10]	εἰς δύο ταῦτα τῶν ἐν	ταῖς	πόλεσι, τῶν μὲν εἰς τὸ
[10]	τοῖς ἰδίοις βίοις, οὕτω καὶ	ταῖς	πόλεσιν οὐκ ἐφ´ ἑκάστου τῶν
[10]	γὰρ οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ οὐδ´	Ὠρείταις,	τῶν στρατιωτῶν ὄντων ἐν τῇ
[10]	αἰτιασάμενοι τούτους καὶ τὸ πρᾶγμ´	εἰς	γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντες μηδὲν
[10]	καὶ ὑπὲρ τούτων μὴ δεδοικότας,	εἰς	δὲ τοὺς κινδύνους κοινὰ ὑπὲρ
[10]	ἕνεκα τοὺς ἄλλους ἅπαντας Ἕλληνας	εἰς	δουλείαν προέσθαι, καὶ ἔγωγε αὐτὸς
[10]	τὸν μὲν γὰρ ἄλλον ἅπαντ´	εἰς	δύο ταῦτα διῄρητο τὰ τῶν
[10]	περὶ αὐτῶν λέγειν. τοιγάρτοι διεστηκότων	εἰς	δύο ταῦτα τῶν ἐν ταῖς
[10]	ἄρχειν βουλομένοις καὶ πάντας ἀνθρώπους	εἰς	ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι δεινοί. οὔκουν βούλεται
[10]	τῶν τῆς πόλεως καὶ νῦν	εἰς	Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν. εἰ μέντοι
[10]	πολιτείας κοινωνεῖν, τοὺς μὲν εὐπόρους	εἰς	μὲν τὸν βίον τὰ ἑαυτῶν
[10]	ὧν τὸ καθ´ ἕκαστον ἐάσας,	εἰς	ὃ πάντα τείνει λέξω, δεηθεὶς
[10]	ταχείας, ἵππους, ἱππαγωγούς, τἄλλ´ ὅς´	εἰς	πόλεμον· ~ἐπεὶ νῦν γε γέλως
[10]	εἶναι χαλεπὰ οὐχ ὅς´ ἂν	εἰς	σωτηρίαν δαπανῶμεν, ἀλλ´ ἃ πεισόμεθα,
[10]	μεγάλου τινὸς κακοῦ, οὐδὲν ἂν	εἰς	τὰ πράγματα μεῖζον εἰσενεγκαίμεθα, οὐδ´
[10]	οἷον Θετταλοὺς πολλὰ δοὺς ὑπηγάγετ´	εἰς	τὴν νῦν παροῦσαν δουλείαν· οὐδ´
[10]	ἐξ ἴσου πολιτεύεσθαι, τῶν δ´	εἰς	τὸ ἄρχειν μὲν τῶν πολιτῶν
[10]	ἐν ταῖς πόλεσι, τῶν μὲν	εἰς	τὸ μήτ´ ἄρχειν βίᾳ βούλεσθαι
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν πάντων δυσκολώτερον	εἰς	τὸ παρὸν ἢ ὅτι ταῖς
[10]	Κορίνθιοι, Ἀρκάδες, ἡμεῖς. ἀλλ´ ὅμως	εἰς	τοσαῦτα μέρη καὶ τοσαύτας δυναστείας
[10]	τὸν νυνὶ παρόντ´ οὐδ´ ἂν	εἷς	εἴποι. τὸν μὲν γὰρ ἄλλον
[10]	ἐπισχεῖν ἐκ λόγου καὶ δημηγορίας	οὐδεὶς	ἀγνοεῖ δήπου. καὶ γὰρ εἰ
[10]	θεῶν (οὐ γὰρ ἀνθρώπων γ´	οὐδεὶς	ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου πράγματος)
[10]	τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες,	(οὐδεὶς	γὰρ τὰ τοιαῦτ´ ἀγνοεῖ) τὸν
[10]	ὑπὲρ τριάκοντα καὶ ἑκατόν· καὶ	οὐδεὶς	{ἐστι} τῶν τριηραρχεῖν δυναμένων οὐδὲ
[10]	φιλῶν οὔτε πιστεύων οὔτε φοβούμενος	οὐδεὶς	ἡμῖν διαλέγεται. αἴτιον δὲ τούτων
[10]	δουλείαν· οὐδ´ ἂν εἰπεῖν δύναιτ´	οὐδεὶς	ὅσα τοὺς ταλαιπώρους Ὀλυνθίους πρότερον
[10]	κατοκνήσας εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ	οὐδεὶς	οὕτως ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς εἶναι
[10]	φανερῶς ἀδικοῦντα καὶ πόλεις καταλαμβάνοντα	οὐδεὶς	πώποτε τούτων εἶπεν ὡς ἀδικεῖ
[10]	γὰρ οὕτως εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν	οὐδεὶς	ὥσθ´ ὑπολαμβάνειν τὸν Φίλιππον τῶν
[10]	κεκτημένων τὰς οὐσίας πρὸς τοὺς	ἐπιδεεῖς.	εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου καὶ
[10]	τοὺς ἀπόρους καὶ τῶν ἀναγκαίων	ἐνδεεῖς	ὄντας. ἀλλὰ ποῦ συντρίβεται τὸ
[10]	ἄλλοθεν σκοπεῖν ὅπως μηδενὸς ὄντες	ἐνδεεῖς	περιοφθήσονται. τοὺς μὲν τοίνυν εὐπόρους
[10]	ὑπὲρ τούτων ἅπαντα ποιητέον εἶναι	νομίζεις	καὶ πονητέον καὶ κινδυνευτέον, τῇ
[10]	δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν πόλεμον,	παραθεὶς	εὐθέως ἑξῆς τὸ τὴν εἰρήνην
[10]	εἰς ὃ πάντα τείνει λέξω,	δεηθεὶς	ὑμῶν, ἂν λέγω τἀληθῆ μετὰ
[10]	φιλοτιμίας καὶ δόξης ταῦτα πάντα	ποιεῖς,	θαυμάζω τί δήποτε σαυτῷ μὲν
[10]	μὲν οὕτω φανερῶς ἀδικοῦντα καὶ	πόλεις	καταλαμβάνοντα οὐδεὶς πώποτε τούτων εἶπεν
[10]	εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί τι πεισόμεθ´	ἡμεῖς,	ἀδεῶς ἐπ´ ἐκεῖνον ἤδη πορεύσεται.
[10]	Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι, Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Ἀρκάδες,	ἡμεῖς.	ἀλλ´ ὅμως εἰς τοσαῦτα μέρη
[10]	οἷς ἂν αἰτήσωσι χρόνοις παρεῖναι.	ἡμεῖς	δ´ οὐ μόνον τούτοις ὑπολειπόμεθ´,
[10]	πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἑτοίμως κινδυνεύσων,	ἡμεῖς	δὲ καθώμεθ´ εἰρηκότες τὰ δίκαια,
[10]	ἅπαντες οὐχ οἷς εἴπομέν ποθ´	ἡμεῖς	δικαίοις ἢ νῦν ἂν εἴποιμεν,
[10]	πέπομφε βοήθειαν. εἰ μέντοι βουλόμεθ´	ἡμεῖς	μὴ προσποιεῖσθαι πολεμεῖν ἡμῖν ἐκεῖνον,
[10]	μαθεῖν δύναταί τις, ὡδὶ λογισάσθω.	ἡμεῖς	οὐδαμοῦ πώποτε, ὅπου περὶ τῶν
[10]	ἐπηγγέλλετο (εἰ δὲ μὴ ἐδέχεσθ´	ὑμεῖς,	ἀλλ´ ἀπεψηφίζεσθε, οὐ τἀκείνου αἴτια)
[10]	παρὸν ἢ ὅτι ταῖς γνώμαις	ὑμεῖς	ἀφεστήκατε τῶν πραγμάτων, καὶ τοσοῦτον
[10]	φοβερὸς πᾶσιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροις,	ὑμεῖς	δ´ ἔρημοι καὶ ταπεινοί, τῇ
[10]	δ´ ὅταν ποτὲ συμβῇ πείσονται.	ὑμεῖς	δ´ ὧν μὲν ἀπεστέρησθε σιωπῶ·
[10]	πραγμάτων εἰώθασι χρῆσθαι τῷ βουλεύεσθαι,	ὑμεῖς	δὲ μετὰ τὰ πράγματα. Ὃ
[10]	καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι καὶ γνώριμοι,	ὑμεῖς	δὲ τοὐναντίον ἐκ μὲν ἐνδόξων
[10]	αὐτῷ βεβαίως ἔχειν, ἕως ἂν	ὑμεῖς	δημοκρατῆσθε, ἀλλ´ ἄν ποτε συμβῇ
[10]	συμμάχους, πίστιν, εὔνοιαν, ὧν πάντων	ὑμεῖς	ἔστ´ ἄποροι. ἐκ δὲ τοῦ
[10]	ἑκάστου τῶν καιρῶν, καὶ μετειλήφαθ´	ὑμεῖς	μὲν τὴν σχολὴν καὶ τὴν
[10]	βούλονται. ἡγοῦνται γάρ, ἂν μὲν	ὑμεῖς	ὁμοθυμαδὸν ἐκ μιᾶς γνώμης Φίλιππον
[10]	καταφεύξεται πρὸς ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ	ὑμεῖς	οὐκ αὐτοὶ πλεονεκτῆσαι καὶ κατασχεῖν
[10]	καὶ βεβουλεῦσθαι τότε καιρός, ὅθ´	ὑμεῖς	οὐκ ἠθέλετε, πράττειν δὲ καὶ
[10]	γὰρ ἀκριβῶς ὅτι δουλεύειν μὲν	ὑμεῖς	οὔτ´ ἐθελήσετε, οὔτ´, ἐὰν ἐθέλητε,
[10]	ἴσως ἄν, ἴσως, ὥσπερ νῦν	ὑμεῖς	πυνθάνεσθε τί ποιεῖ Φίλιππος καὶ
[10]	ἔχειν, ἀλλ´ ὅταν πάντ´ ἀκούσαντες	ὑμεῖς	τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες ὡς
[10]	τοῦτ´ ἤδη πᾶσαν ἐπιδέχεται κατηγορίαν.	ὑμεῖς	τοίνυν οὐκ ἀκούειν, πρὶν ἂν
[10]	ἐθῶν μόνοι τῶν πάντων ἀνθρώπων	ὑμεῖς	τοῖς ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ
[10]	ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας τὰς	πράξεις	βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων ἀκούσεται,
[10]	χρήματ´ οὐ περιῆν, ἀλλὰ καὶ	τριήρεις	ἔπλεον καὶ χρήματ´ ἐγίγνετο καὶ
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ κατασκευαζόμενοι στράτευμα,	τριήρεις	ταχείας, ἵππους, ἱππαγωγούς, τἄλλ´ ὅς´
[10]	δὲ προέσθαι ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας	συμβουλεύεις.	οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ´ ἂν
[10]	τὴν ἀβελτερίαν ἀποθέσθαι, δι´ ἣν	πολλάκις	ἠλαττώθητε, ὁ δὴ βάρβαρος, καὶ
[10]	κεκτημένου. οὕτω καὶ μικρὰ μεγάλη	πόλις	γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται. ὡς
[10]	δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι πανταχοῦ, καὶ	πόλις	δημοκρατουμένη βεβαίως οὐκ οἶδ´ εἴ
[10]	τούτους οὐχ ὅπως ὧν ἡ	πόλις	δίδως´ ἀφελέσθαι τι, ἀλλ´ εἰ
[10]	ποθ´ ἡ τῆς πόλεως ἀπῆρκεν	δύναμις	καὶ ποῦ φανήσεται. Εἰ δέ
[10]	καταστρεψομένην τοὺς ἐναντιουμένους αὐτοῖς ἐν	οἷς	ἂν αἰτήσωσι χρόνοις παρεῖναι. ἡμεῖς
[10]	συμβέβηκε δ´ εὐτυχήματ´ ἀπὸ ταὐτομάτου,	οἷς	ἂν χρησώμεθ´ ὀρθῶς, ἴσως ἂν
[10]	τὰ δέοντα. πρῶτον μὲν γὰρ	οἷς	βασιλεὺς πιστεύει καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν
[10]	τοῦτ´ αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ·	οἷς	γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει {χρῆσθαι}
[10]	φθονοῦσι καὶ ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς, οὐχ	οἷς	ἔδει, καὶ γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς
[10]	παρέρχεται, καὶ προσέχουσιν ἅπαντες οὐχ	οἷς	εἴπομέν ποθ´ ἡμεῖς δικαίοις ἢ
[10]	ἢ νῦν ἂν εἴποιμεν, ἀλλ´	οἷς	ποιοῦμεν. ἔστι δὲ ταῦτ´ οὐδένα
[10]	καὶ τοῖς ἐν τῇ πόλει	θεοῖς,	οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ μέντοι
[10]	οὐχ οἷς εἴπομέν ποθ´ ἡμεῖς	δικαίοις	ἢ νῦν ἂν εἴποιμεν, ἀλλ´
[10]	τὸν τὰ βέλτιστ´ ἐπὶ πᾶσι	δικαίοις	συμβουλεύοντα· τοῦτο μὲν γάρ ἐστι
[10]	ὄντων ἐν τῇ χώρᾳ, οὐδὲ	Φεραίοις	πρότερον, πρὸς τὰ τείχη προσβάλλων,
[10]	καὶ ῥᾳθυμία, ὥσπερ τοῖς ἰδίοις	βίοις,	οὕτω καὶ ταῖς πόλεσιν οὐκ
[10]	ῥᾳστώνη καὶ ῥᾳθυμία, ὥσπερ τοῖς	ἰδίοις	βίοις, οὕτω καὶ ταῖς πόλεσιν
[10]	πρὸς τὰ τείχη προσβάλλων, οὐδ´	Ὀλυνθίοις	ἐξ ἀρχῆς, ἕως ἐν αὐτῇ
[10]	τῶν ὀλυρῶν τῶν ἐν τοῖς	Θρᾳκίοις	σιροῖς ἐν τῷ βαράθρῳ χειμάζειν.
[10]	τί οὖν μαθόντες τοῦτ´ ὀνειδίζομεν	ἀλλήλοις	καὶ προφάσει χρώμεθα τοῦ μηδὲν
[10]	γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως	ἀλλήλοις	τῆς πολιτείας κοινωνεῖν, τοὺς μὲν
[10]	τῶν ἴσων ὑμῖν καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἔσθ´ ὁ κίνδυνος· οὐ γὰρ
[10]	τί ποτ´ οὖν ἐκείνως τοῖς	ἄλλοις,	καὶ ὑμῖν οὐ τοῦτον τὸν
[10]	τοιγάρτοι τὸ μὲν φοβεῖσθαι τοῖς	ἄλλοις,	τὸ δὲ συμμάχους πολλοὺς ἔχειν
[10]	τῶν πάντων ἀνθρώπων ὑμεῖς τοῖς	ἄλλοις	τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ μὲν γὰρ
[10]	ὠλιγωρήθη μετὰ τὴν εἰρήνην, ἃ	πολλοῖς	ὑμῶν οὐδὲ γνώριμ´ ἐστὶν ἴσως.
[10]	ἐχθρούς, ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις ὥσπερ	προβόλοις	προσπταίσαντας ὑστερίζειν ἐκείνων. πόθεν οἴεσθε
[10]	συμμάχων εὐνοίᾳ πιστεύει, εἰ τοῖς	ὅπλοις	ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς πόλεως
[10]	ἄλλῳ, ἀλλ´ ἐν ἐλευθερίᾳ καὶ	νόμοις	ἐξ ἴσου πολιτεύεσθαι, τῶν δ´
[10]	ἂν τοῖς τῆς κακώσεως εἴη	νόμοις	οὕτω γ´ ἔνοχος· δεῖ γάρ,
[10]	τοῦτο πάντες ᾐτιῶντ´ ἂν αὐτὸν	Καρδιανοῖς	βεβοηθηκέναι; μὴ τοίνυν ζητεῖθ´ ὅντιν´
[10]	οὐ γράφοντος οὐδενὸς ὑμῶν πόλεμον,	Καρδιανοῖς	ἐβοήθει, οὐκ ἂν ἀνηρπασμένος ἦν
[10]	τὸν μὲν ἐν Σούσοις καὶ	Ἐγβατάνοις	δεδοικότα καὶ κακόνουν εἶναι τῇ
[10]	καὶ ὅλως ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν	βουλομένοις	καὶ πάντας ἀνθρώπους εἰς ἐλευθερίαν
[10]	τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ δικαίων	βουλομένοις	ποιεῖν πρόφασιν παρέχει· καὶ πάντων,
[10]	ἐστι τὰ αἴτια· ἃ εἰ	βουλομένοις	ὑμῖν ἀκούειν ἐστίν, ἐθέλω λέγειν.
[10]	πάντων καὶ πλείστῳ τῷ τοῖς	βουλομένοις	χρήματα λαμβάνειν ἔχειν τὸν δώσονθ´
[10]	τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε, τοῖς μὲν	ἀμυνομένοις	ἤδη χρήματα καὶ τἄλλ´ ὅσων
[10]	πράττειν δὲ καὶ χρῆσθαι τοῖς	παρεσκευασμένοις	νῦν, ἡνίκ´ ἀκούετε. τοιγαροῦν ἐκ
[10]	ὑπὲρ ὑμῶν τὰ βέλτιστα λέγειν	εἰθισμένοις	ἀναθεῖναι βούλονται. ἡγοῦνται γάρ, ἂν
[10]	δύναμιν συνεστηκυῖαν ἔχοντας πᾶσι τοῖς	ἀδικουμένοις	βοηθεῖν περίεργον ἐπείσθητ´ εἶναι καὶ
[10]	οἱ μὲν ἡμῖν, οἱ δ´	ἐκείνοις	ὑπήκουον. βασιλεὺς δὲ καθ´ αὑτὸν
[10]	τῇ πόλει καὶ πεπραγμένων τοῖς	προγόνοις,	τῆς ἰδίας ῥᾳθυμίας ἕνεκα τοὺς
[10]	αὐτοῖς ἐν οἷς ἂν αἰτήσωσι	χρόνοις	παρεῖναι. ἡμεῖς δ´ οὐ μόνον
[10]	ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸν ἐν τοῖς	κινδύνοις	αἱρεῖ; τί ἂν εἴποις; εἰ
[10]	τοῖς κινδύνοις αἱρεῖ; τί ἂν	εἴποις;	εἰ γὰρ ὃ βέλτιστον εἰπεῖν
[10]	οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ´ ἂν	εἴποις,	ὡς σὲ μὲν ἐν τῇ
[10]	τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν	ἀνθρώποις·	εἶτ´, οἶμαι, (δεῖ γάρ, ὡς
[10]	καὶ φοβερὸς πᾶσιν Ἕλλησι καὶ	βαρβάροις,	ὑμεῖς δ´ ἔρημοι καὶ ταπεινοί,
[10]	πολέμῳ προσλαμβάνων, ἄχρι οὗ τοῖς	ἑτέροις	ἐξ ἴσου ποιήσαι, διεπιστεύετο, ἔπειτ´
[10]	σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς γὰρ οὖσιν	ὑμετέροις	ἔχει {χρῆσθαι} τούτοις ἅπαντα τἄλλα
[10]	φοβερώτερός ἐσθ´ ὁ Φίλιππος, ἂν	προτέροις	ἡμῖν ἐπιθῆται· εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί
[10]	δὲ πράγματα τῆς πόλεως τοῖς	ἐχθροῖς	ἐγχειριῶν. ἢ οὖν παυστέον τούτων
[10]	δεινοί. οὔκουν βούλεται τοῖς αὑτοῦ	καιροῖς	τὴν παρ´ ὑμῶν ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν,
[10]	ὀλυρῶν τῶν ἐν τοῖς Θρᾳκίοις	σιροῖς	ἐν τῷ βαράθρῳ χειμάζειν. οὐκ
[10]	τῆς τύχης βοηθείᾳ γεγονυίᾳ τοῖς	ἀπόροις	φθονοῦμεν; οὓς οὔτ´ ἂν αἰτιασαίμην
[10]	ἐκείνου τὰς πολιτείας ποιούμενοι πᾶσιν	ὅσοις	πράγματα πράττεται, πρώτῳ μὲν πάντων
[10]	τιν´ ἴδω τὸν μὲν ἐν	Σούσοις	καὶ Ἐγβατάνοις δεδοικότα καὶ κακόνουν
[10]	καὶ δύναμιν συνεστηκυῖαν ἔχοντας πᾶσι	τοῖς	ἀδικουμένοις βοηθεῖν περίεργον ἐπείσθητ´ εἶναι
[10]	τὴν ἡσυχίαν, ὑφ´ ὧν κεκηλημένοι	τοῖς	ἀδικοῦσιν οὐ πικρῶς ἔχετε, ἕτεροι
[10]	ὑπὲρ τῶν ἴσων ὑμῖν καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἔσθ´ ὁ κίνδυνος· οὐ
[10]	ὁμολογεῖ; τί ποτ´ οὖν ἐκείνως	τοῖς	ἄλλοις, καὶ ὑμῖν οὐ τοῦτον
[10]	ἀνείλετο. τοιγάρτοι τὸ μὲν φοβεῖσθαι	τοῖς	ἄλλοις, τὸ δὲ συμμάχους πολλοὺς
[10]	μόνοι τῶν πάντων ἀνθρώπων ὑμεῖς	τοῖς	ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ μὲν
[10]	παρὰ τῆς τύχης βοηθείᾳ γεγονυίᾳ	τοῖς	ἀπόροις φθονοῦμεν; οὓς οὔτ´ ἂν
[10]	ἔχοντ´ ἀφελέσθαι καὶ ὅλως ἐνοχλῆσαι	τοῖς	ἄρχειν βουλομένοις καὶ πάντας ἀνθρώπους
[10]	ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι δεινοί. οὔκουν βούλεται	τοῖς	αὑτοῦ καιροῖς τὴν παρ´ ὑμῶν
[10]	μὲν πάντων καὶ πλείστῳ τῷ	τοῖς	βουλομένοις χρήματα λαμβάνειν ἔχειν τὸν
[10]	γ´ ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι,	τοῖς	γονεῦσι τὸν ὡρισμένον ἐξ ἀμφοτέρων
[10]	ποιεῖν πολλοὺς ἀνθρώπους τοῖς πράγμασι·	τοῖς	δ´ ἐν ἐνδείᾳ, δι´ ὃ
[10]	φαίνεσθαι, τὴν πόλιν δ´ ἐν	τοῖς	Ἕλλησι μηδενὸς ἀξίαν εἶναι. καὶ
[10]	πρῶτον μὲν ὁ βασιλεὺς ἅπασι	τοῖς	Ἕλλησιν οἰκείως ἔχει, καὶ πάντων
[10]	πόλεως ἐδάφει, προσθήσω δὲ καὶ	τοῖς	ἐν τῇ πόλει θεοῖς, οἵπερ
[10]	τῷ πολέμῳ προσλαμβάνων, ἄχρι οὗ	τοῖς	ἑτέροις ἐξ ἴσου ποιήσαι, διεπιστεύετο,
[10]	τὰ δὲ πράγματα τῆς πόλεως	τοῖς	ἐχθροῖς ἐγχειριῶν. ἢ οὖν παυστέον
[10]	καὶ τῶν ὀλυρῶν τῶν ἐν	τοῖς	Θρᾳκίοις σιροῖς ἐν τῷ βαράθρῳ
[10]	ἡμέραν ῥᾳστώνη καὶ ῥᾳθυμία, ὥσπερ	τοῖς	ἰδίοις βίοις, οὕτω καὶ ταῖς
[10]	τὸν ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸν ἐν	τοῖς	κινδύνοις αἱρεῖ; τί ἂν εἴποις;
[10]	ἐκεῖνος πολεμεῖ τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε,	τοῖς	μὲν ἀμυνομένοις ἤδη χρήματα καὶ
[10]	λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον, εἶτα	τοῖς	μηδὲν τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ
[10]	εἰ συμμάχων εὐνοίᾳ πιστεύει, εἰ	τοῖς	ὅπλοις ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς
[10]	ταῦτα βαδίζῃ τὰ ὅπλα, πᾶσιν	τοῖς	οὖσιν ἑτοίμως κινδυνεύσων, ἡμεῖς δὲ
[10]	ὧν Φίλιππος ἐξαμαρτάνει μισήσετε καὶ	τοῖς	παρ´ ἐκείνου μισθαρνοῦσι διασπάσασθαι παραβαλεῖτε·
[10]	πιστάς, καὶ λοιπὸν λόγον εἶναι	τοῖς	παρ´ ὑμῶν πρέσβεσιν, ὃν βασιλεὺς
[10]	ἠθέλετε, πράττειν δὲ καὶ χρῆσθαι	τοῖς	παρεσκευασμένοις νῦν, ἡνίκ´ ἀκούετε. τοιγαροῦν
[10]	γε γέλως ἔσθ´ ὡς χρώμεθα	τοῖς	πράγμασι, καὶ Φίλιππον δ´ αὐτὸν
[10]	κακόνους ἐστὶ ποιεῖν πολλοὺς ἀνθρώπους	τοῖς	πράγμασι· τοῖς δ´ ἐν ἐνδείᾳ,
[10]	ὑπαρχόντων τῇ πόλει καὶ πεπραγμένων	τοῖς	προγόνοις, τῆς ἰδίας ῥᾳθυμίας ἕνεκα
[10]	τοιαῦτ´ ὀκνηρῶς διακεῖσθαι, ἃ δεῖ	τοῖς	σώμασι καὶ ταῖς οὐσίαις λῃτουργῆσαι
[10]	οὐδ´ αὐτόν· καὶ γὰρ ἂν	τοῖς	τῆς κακώσεως εἴη νόμοις οὕτω
[10]	λυπηρὰ ἐκ τοῦ πολέμου γίγνεσθαι)	τοῖς	ὑπὲρ ὑμῶν τὰ βέλτιστα λέγειν
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο παρ´ ὑμῖν	αὐτοῖς	βεβαίως γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει
[10]	δύναμιν τὴν καταστρεψομένην τοὺς ἐναντιουμένους	αὐτοῖς	ἐν οἷς ἂν αἰτήσωσι χρόνοις
[10]	τῷ τοὺς τυράννους ἐκβαλεῖν Φίλιππον	αὐτοῖς	καὶ τὴν Πυλαίαν ἀποδοῦναι· οὐκ
[10]	τὰ νῦν ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν	αὐτοῖς	παραδοὺς καὶ ἀπαλλάξας πολέμου πολλοῦ
[10]	αὐτοὶ χειροτονήσαντες πόλεμον βούλεσθε παρ´	αὐτοῖς	ὑμῖν ἐρίζειν, εἰ δέον ἢ
[10]	ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν ὑμᾶς καὶ	αὑτοῖς	οὐκέτ´ ἔσεσθαι μισθαρνεῖν, ἂν δ´
[10]	ἔργῳ, καὶ φθονοῦσι καὶ ἀπιστοῦσιν	αὑτοῖς,	οὐχ οἷς ἔδει, καὶ γεγόνασι
[10]	αὑτὸν ἡγεῖται. πρὸς δὲ τούτοις	τοσούτοις	οὖσιν οἶδεν ἀκριβῶς ὅτι, οὐδ´
[10]	γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει {χρῆσθαι}	τούτοις	ἅπαντα τἄλλα βεβαίως κέκτηται· εἰ
[10]	εὐετηρίαν τὴν κατὰ τὴν ἀγοράν,	τούτοις	κεκήλησθ´ ὡς ἐν οὐδενὶ δεινῷ
[10]	μισεῖν αὑτὸν ἡγεῖται. πρὸς δὲ	τούτοις	τοσούτοις οὖσιν οἶδεν ἀκριβῶς ὅτι,
[10]	παρεῖναι. ἡμεῖς δ´ οὐ μόνον	τούτοις	ὑπολειπόμεθ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ´
[10]	πόλει κολάσητ´ ἐχθρούς, ἀλλ´ ἀνάγκη	τούτοις	ὥσπερ προβόλοις προσπταίσαντας ὑστερίζειν ἐκείνων.
[10]	γὰρ ὃ βέλτιστον εἰπεῖν ἂν	ἔχοις,	τοῦτό σοι δοίημεν ἀληθὲς λέγειν,
[10]	ἀδικοῦντος. καίτοι λοιδορίας εἴ τις	χωρὶς	ἔροιτο εἰπέ μοι, τί δὴ
[10]	βουλοίμην· οὐ μὴν ἀλλ´ εἴ	τις	ἄλλος λέγει καὶ ὑμᾶς πείθει,
[10]	σῴζεται. ὡς μὲν οὖν εἴποι	τις	ἄν, ἃ παρ´ ἑκατέρων εἶναι
[10]	αὑτῷ ποιούμενος Φίλιππος, εἰ μή	τις	αὐτὸν κωλύσει. Εἰσὶν δέ τινες
[10]	(πολλὰ γάρ ἐστιν ἐφεξῆς) ἔγραψέ	τις	αὐτῷ πολεμεῖν, ὁ δ´ ὁμοίως
[10]	οὐκ οἶδ´ ἥντιν´ ἂν εἴποι	τις·	δούλῳ δὲ πληγαὶ χὠ τοῦ
[10]	δέοντα. εἰ μὲν γάρ ἐστί	τις	ἐγγυητὴς ὑμῖν θεῶν (οὐ γὰρ
[10]	κακῶν (τί γὰρ ἂν ἄλλο	τις	εἴποι Δρογγίλον καὶ Καβύλην καὶ
[10]	ῥᾳθυμεῖτε, καὶ ἄν τι λέγῃ	τις,	ἐκβάλλετε, ἐπειδὰν δ´ ἀπολωλὸς ἢ
[10]	ᾖ. ἀλλ´ ἣν μὲν ἄν	τις	ἐλευθέρων ἀνθρώπων ἀνάγκην εἴποι, οὐ
[10]	ὥσπερ τοίνυν ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου	τίς	ἐστι γονεύς, οὕτω συμπάσης τῆς
[10]	δημοκρατουμένη βεβαίως οὐκ οἶδ´ εἴ	τίς	ἐστι τῶν πασῶν λοιπὴ πλὴν
[10]	ἀρχεῖα καὶ βουλευτήρι´ ἐρημότερ´ ἄν	τις	ἴδοι τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων ἢ
[10]	κρίνετε· ~ἀγορὰν μὲν γὰρ ἄν	τις	καὶ πανήγυριν ἐκ τούτων ἢ
[10]	πρὸς Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺς ἀναστάς	τις	λέγει ὡς οὐ δεῖ ληρεῖν
[10]	(ἴστε γὰρ εὐθὺς ἰδόντες ἀκριβῶς,	τίς	μισθοῦ λέγει καὶ {τίς} ὑπὲρ
[10]	ἡσυχίαν ἄγειν φασὶ δεῖν, κἄν	τις	ὑμᾶς ἀδικῇ, αὐτοὶ δ´ οὐ
[10]	ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ λέγει καὶ	{τίς}	ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ τίς
[10]	αὐτοὺς ἀδικοῦντος. καίτοι λοιδορίας εἴ	τις	χωρὶς ἔροιτο εἰπέ μοι, τί
[10]	τῶν ἄλλων τοῦτο μαθεῖν δύναταί	τις,	ὡδὶ λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ πώποτε,
[10]	{τίς} ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ	τίς	ὡς ἀληθῶς ὑπὲρ τῶν βελτίστων)
[10]	οἶμαι δεῖν ὑμᾶς πρεσβείαν ἐκπέμπειν,	ἥτις	τῷ βασιλεῖ διαλέξεται, καὶ τὴν
[10]	λέγοντα, θαυμάζω, καὶ δέδοικα τοῦτον,	ὅστις	ἂν ᾖ ποτ´, ἔγωγε, ἐπειδὴ
[10]	τριηραρχεῖν δυναμένων οὐδὲ τῶν εἰσφέρειν	ὅστις	οὐκ ἠξίου τὰ καθήκοντ´ ἐφ´
[10]	κρίνοι· πόλιν δ´ ἣν ὑπείληφεν,	ὃς	ἂν τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν ἀεὶ
[10]	κακόνουν εἶναι τῇ πόλει φάσκοντα,	ὃς	καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς
[10]	οὐ κολακείᾳ βλάβης καὶ ἀπάτης	λόγος	μεστός, ἀργύριον τῷ λέγοντι ποιήσων,
[10]	ὅταν τὸ ἀπὸ τῶν κοινῶν	ἔθος	ἐπὶ τὰ ἴδια μεταβιβάζοντας ὁρῶσί
[10]	εἰ τοίνυν τὸ τῶν ὠνίων	πλῆθος	ὁρῶντες καὶ τὴν εὐετηρίαν τὴν
[10]	ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται, τοσαύτη τὸ	πλῆθος	ὅσην ἀκούετε· ὅτι δ´ οὐκ
[10]	τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶς οὕτως	ἄθλιος	οὐδ´ ὠμὸς εἶναι δοκεῖ τὴν
[10]	κλέπτης ὁ πατήρ, εἴπερ ἦν	ὅμοιος	σοί, τῇ πόλει δ´ ἡμῶν
[10]	εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ πολλῶν	κύριος	γέγονεν, εἰκότως· πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον
[10]	κἀκεῖν´ ὑπὲρ τοῦ τούτων γίγνεσθαι	κύριος	καὶ τἄλλα πάντα πραγματεύεται. ταῦτα
[10]	ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων γένηται	κύριος,	οὐδὲν ἔστ´ αὐτῷ βεβαίως ἔχειν,
[10]	οὐ μὴν ἀλλ´ εἴ τις	ἄλλος	λέγει καὶ ὑμᾶς πείθει, ἔστω,
[10]	λέγῃ τις, ἐκβάλλετε, ἐπειδὰν δ´	ἀπολωλὸς	ἢ πολιορκούμενόν τι πύθησθε, ἀκροᾶσθε
[10]	δὲ πληγαὶ χὠ τοῦ σώματος	αἰκισμός,	ὃ μήτε γένοιτο οὔτε λέγειν
[10]	γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος οὐδ´	ὠμὸς	εἶναι δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν
[10]	καὶ ἑκόνθ´ ὑποτελεῖν. ὥσπερ τοίνυν	ἑνὸς	ἡμῶν ἑκάστου τίς ἐστι γονεύς,
[10]	καὶ γὰρ εἰ μηδ´ ἀφ´	ἑνὸς	τῶν ἄλλων τοῦτο μαθεῖν δύναταί
[10]	πόλιν δ´ ἐν τοῖς Ἕλλησι	μηδενὸς	ἀξίαν εἶναι. καὶ μὴν οὐδ´
[10]	τὸ μήτ´ ἄρχειν βίᾳ βούλεσθαι	μηδενὸς	μήτε δουλεύειν ἄλλῳ, ἀλλ´ ἐν
[10]	ἦν τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν ὅπως	μηδενὸς	ὄντες ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς μὲν
[10]	δύνανται παρ´ ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν	οὐδενὸς	αὐτοὺς ἀδικοῦντος. καίτοι λοιδορίας εἴ
[10]	τὰ πράγματα, οὐχὶ βουλεύεσθαι περὶ	οὐδενὸς	εἰώθατ´ ἐφ´ ἡσυχίας, ἀλλ´ ὅταν
[10]	ἀντὶ τῶν ἑκατὸν ταλάντων προσέρχεται,	οὐδενὸς	οὐδὲν ζημιουμένου τῶν τὰς οὐσίας
[10]	ἀκριβῶς ὅτι, οὐ γράψαντος Ἀθηναίων	οὐδενὸς	πόλεμον, πολλὰ Φίλιππος ἔχει τῶν
[10]	δ´ οὐδὲ νῦν, τοῦτ´ ἐρῶ.	οὐδενὸς	τῶν πάντων οὕτως ὡς χρημάτων
[10]	ὁμοίως ὥσπερ νῦν, οὐ γράφοντος	οὐδενὸς	ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς ἐβοήθει, οὐκ
[10]	οὐ κακῶς οὐδ´ ἀργῶς ταῦτα	λογιζόμενος.	πρῶτον μὲν δὴ τοῦτο δεῖ,
[10]	πόλεμον, Καρδιανοῖς ἐβοήθει, οὐκ ἂν	ἀνηρπασμένος	ἦν ὁ γράψας, καὶ διὰ
[10]	γὰρ φιλῶν οὔτε πιστεύων οὔτε	φοβούμενος	οὐδεὶς ἡμῖν διαλέγεται. αἴτιον δὲ
[10]	ἀδικῶν, τὰ δ´ ὑφ´ αὑτῷ	ποιούμενος	Φίλιππος, εἰ μή τις αὐτὸν
[10]	οὐκ ἐπ´ αὐτοὺς ὑμᾶς τελευτῶν	ἐκεῖνος	ἥξει, αἰσχρὸν μὲν νὴ τὸν
[10]	αὐτοὺς ἴῃ, τί φήσομεν τότε;	ἐκεῖνος	μὲν γὰρ οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ
[10]	ἐφ´ ἡσυχίας, ἀλλ´ ὅταν μὲν	ἐκεῖνος	παρασκευάζηται, ἀμελήσαντες τοῦ ποιεῖν ταὐτὸ
[10]	τοῦ πολέμου πράττοντα· ἂν γὰρ	ἐκεῖνος	πεισθῇ, τά γ´ ἀφ´ ὑμῶν
[10]	ὑμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι· ἀλλ´ ὃν	ἐκεῖνος	πολεμεῖ τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε, τοῖς
[10]	καὶ ποῖ πορεύεται, οὕτως ἂν	ἐκεῖνος	φροντίσαι ποῖ ποθ´ ἡ τῆς
[10]	ὁ δὴ βάρβαρος, καὶ ὁ	κοινὸς	ἅπασιν ἐχθρός, καὶ πάντα τὰ
[10]	οὐ στήσεται τοῦτ´ ἄνευ μεγάλου	τινὸς	κακοῦ, οὐδὲν ἂν εἰς τὰ
[10]	τὰ αὑτῆς πράττειν, σοὶ δὲ	κίνδυνος,	εἰ μηδὲν τῶν ἄλλων πλέον
[10]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἔσθ´ ὁ	κίνδυνος·	οὐ γὰρ ὑφ´ αὑτῷ ποιήσασθαι
[10]	ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων ἐσομένου τοῦ	ἀγῶνος,	οὕτω προσήκει γιγνώσκειν, καὶ τοὺς
[10]	τῷ βασιλεῖ φοβερώτερός ἐσθ´ ὁ	Φίλιππος,	ἂν προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται· εἰ
[10]	δ´ Ἑλλάδα πᾶσαν ἐφεξῆς οὑτωσὶ	Φίλιππος	ἁρπάζων οὐ λυπεῖ, καὶ ταῦτ´
[10]	τὰ δ´ ὑφ´ αὑτῷ ποιούμενος	Φίλιππος,	εἰ μή τις αὐτὸν κωλύσει.
[10]	τοίνυν ζητεῖθ´ ὅντιν´ ἀνθ´ ὧν	Φίλιππος	ἐξαμαρτάνει μισήσετε καὶ τοῖς παρ´
[10]	γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον, πολλὰ	Φίλιππος	ἔχει τῶν τῆς πόλεως καὶ
[10]	εἰ δι´ ἃ πρῶτα παρεσπόνδησε	Φίλιππος	ἢ δεύτερ´ ἢ τρίτα (πολλὰ
[10]	νῦν ὑμεῖς πυνθάνεσθε τί ποιεῖ	Φίλιππος	καὶ ποῖ πορεύεται, οὕτως ἂν
[10]	πράττων καὶ συνειδὼς ἅπανθ´ ἃ	Φίλιππος	κατὰ βασιλέως παρασκευάζεται, οὗτος ἀνάσπαστος
[10]	βεβαίως γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει	Φίλιππος	πολεμεῖ καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν,
[10]	αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν πόλιν βούλεται	Φίλιππος	ὑμῶν, οὔ, ἀλλ´ ὅλως ἀνελεῖν.
[10]	πλεονεξία, ᾗ πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους	Φίλιππος	χρῆται, τοσαύτη τὸ πλῆθος ὅσην
[10]	ἣν πολλάκις ἠλαττώθητε, ὁ δὴ	βάρβαρος,	καὶ ὁ κοινὸς ἅπασιν ἐχθρός,
[10]	μὲν εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ	φοβερὸς	πᾶσιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροις, ὑμεῖς
[10]	κοινὰ νομίζοντας καὶ μετέχοντας τὸ	μέρος,	τὰ δ´ ἑκάστου ἴδια τοῦ
[10]	ἐφ´ ἧς ὑμῖν τετάχθαι προσῆκεν	ἕτερος,	οὗτος εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ
[10]	καὶ ὅτι πολὺ τῷ βασιλεῖ	φοβερώτερός	ἐσθ´ ὁ Φίλιππος, ἂν προτέροις
[10]	βάρβαρος, καὶ ὁ κοινὸς ἅπασιν	ἐχθρός,	καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ
[10]	καὶ κακόνους μέν ἐστι καὶ	ἐχθρὸς	ὅλῃ τῇ πόλει καὶ τῷ
[10]	ἀκηκοέναι μὲν καὶ βεβουλεῦσθαι τότε	καιρός,	ὅθ´ ὑμεῖς οὐκ ἠθέλετε, πράττειν
[10]	οὖν ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία, ᾗ	πρὸς	ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται, τοσαύτη
[10]	χρόνον αἱ μέγισται τῶν πόλεων	πρὸς	αὑτὰς διεφέροντο, Λακεδαιμονίων μὲν ἠτυχηκότων,
[10]	ὑμᾶς ὑπολαμβάνων μισεῖν αὑτὸν ἡγεῖται.	πρὸς	δὲ τούτοις τοσούτοις οὖσιν οἶδεν
[10]	ὡς χρημάτων δεῖ τῇ πόλει	πρὸς	τὰ νῦν ἐπιόντα πράγματα. συμβέβηκε
[10]	τῇ χώρᾳ, οὐδὲ Φεραίοις πρότερον,	πρὸς	τὰ τείχη προσβάλλων, οὐδ´ Ὀλυνθίοις
[10]	μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	πρὸς	τὰ τοιαῦτ´ ὀκνηρῶς διακεῖσθαι, ἃ
[10]	τῶν πρώτων θορύβων αἰτιασάμενοί τινας	πρὸς	τὸ κρίνειν τράπησθε, αὐτοὶ μὲν
[10]	ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς οὐσίας	πρὸς	τοὺς ἐπιδεεῖς. εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ
[10]	τῷ συμφέροντι τῆς πόλεως εἰπεῖν	πρὸς	τοὺς εὐπόρους, καὶ ὑπὲρ τῶν
[10]	οἰκίαις ὁρῶ τὸν ἐν ἡλικίᾳ	πρὸς	τοὺς πρεσβυτέρους οὕτω διακείμενον οὐδ´
[10]	τὰ νῦν βεβιασμένα καὶ καταφεύξεται	πρὸς	ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς οὐκ
[10]	νῦν· ἀλλ´ ἐπειδάν τι τῶν	πρὸς	Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺς ἀναστάς τις
[10]	οὐδεὶς ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου	πράγματος)	ὡς, ἐὰν ἄγηθ´ ἡσυχίαν καὶ
[10]	δούλῳ δὲ πληγαὶ χὠ τοῦ	σώματος	αἰκισμός, ὃ μήτε γένοιτο οὔτε
[10]	μὴ προσποιεῖσθαι πολεμεῖν ἡμῖν ἐκεῖνον,	ἀνοητότατος	πάντων ἂν εἴη, εἰ τοῦτ´
[10]	τοῦ ἰδίου λέγειν, ἀλλὰ τοῦ	πράξαντος	αὐτοῦ καὶ διοικοῦντος, ὥστ´ εἶναι
[10]	ἀλλὰ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ἐκ	παντὸς	ἡμαρτημένα τοῦ χρόνου, ὧν τὸ
[10]	δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς ὅτι, οὐ	γράψαντος	Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον, πολλὰ Φίλιππος
[10]	ἦσαν ἁπάντων) ἀλλ´ ἵνα τοῦ	λέγοντος	ἀπαλλαγῶσιν. δεῖ δ´ ὅμως εἰπεῖν
[10]	χώραν ἀπεστερηκότος Φιλίππου, ἀλλὰ καὶ	κατασκευάζοντος	ὑμῖν ἐπιτείχισμα τὴν Εὔβοιαν καὶ
[10]	Εὔβοιαν καὶ νῦν ἐπὶ Βυζάντιον	παριόντος,	ἀσφαλές ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου.
[10]	τὰς οὐσίας ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ	προσλαμβάνοντος·	οἱ γὰρ εὔποροι πάντες ἔρχονται
[10]	κατηγορούντων ἀκούσεται, οὓς ὑπὲρ τοῦ	συμφέροντος	ἂν ἡγήσαιτο τοῦ ἰδίου λέγειν,
[10]	σωθήσεται κωλύειν, οὐχὶ τῷ τοῦ	συμφέροντος	ἀποστῆναι. καίτοι ἔγωγ´ ἀγανακτῶ καὶ
[10]	δ´ ὁμοίως ὥσπερ νῦν, οὐ	γράφοντος	οὐδενὸς ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς ἐβοήθει,
[10]	ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδενὸς αὐτοὺς	ἀδικοῦντος.	καίτοι λοιδορίας εἴ τις χωρὶς
[10]	ἀλλὰ τοῦ πράξαντος αὐτοῦ καὶ	διοικοῦντος,	ὥστ´ εἶναι πιστάς, καὶ λοιπὸν
[10]	ἐν Θετταλίᾳ μὴ σὺν εὖ	πεπονθότος	τοῦ πλήθους τοῦ Θετταλῶν τῷ
[10]	Ἀμφίπολιν καὶ τὴν Καρδιανῶν χώραν	ἀπεστερηκότος	Φιλίππου, ἀλλὰ καὶ κατασκευάζοντος ὑμῖν
[10]	προσαγγελθῇ τι νεώτερον, εἶτ´ ἀπελθὼν	ἕκαστος	ὑμῶν οὐ μόνον οὐδὲν φροντίζει
[10]	πάντας θεοὺς προαιροῦμαι. ἵν´ ὑμῶν	ἕκαστος,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ
[10]	Φίλιππος κατὰ βασιλέως παρασκευάζεται, οὗτος	ἀνάσπαστος	γέγονε, καὶ πάσας τὰς πράξεις
[10]	κολακείᾳ βλάβης καὶ ἀπάτης λόγος	μεστός,	ἀργύριον τῷ λέγοντι ποιήσων, τὰ
[10]	καθ´ αὑτὸν μὲν ὁμοίως ἅπασιν	ἄπιστος	ἦν, τοὺς δὲ κρατουμένους τῷ
[10]	πολὺν χρόνον ἤδη, καὶ τοῦτ´	αὐτὸς	ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς γὰρ
[10]	εἰς δουλείαν προέσθαι, καὶ ἔγωγε	αὐτὸς	μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν ἢ
[10]	μὴ ποιήσουσιν ἅπαντες ὅς´ ἂν	αὐτός,	οὐ φάσκοντα ποιήσειν οὐδὲν οὐδ´
[10]	ἃ Φίλιππος κατὰ βασιλέως παρασκευάζεται,	οὗτος	ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας τὰς
[10]	ἧς ὑμῖν τετάχθαι προσῆκεν ἕτερος,	οὗτος	εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ πολλῶν
[10]	ᾖ ποτ´, ἔγωγε, ἐπειδὴ οὐχ	οὗτος	Φίλιππον. Ἔστι τοίνυν τι πρᾶγμα
[10]	κακώσεως εἴη νόμοις οὕτω γ´	ἔνοχος·	δεῖ γάρ, οἶμαι, τοῖς γονεῦσι
[10]	δὲ τοῦ ἐπὶ ταῖς θύραις	ἐγγὺς	οὑτωσὶ ἐν μέσῃ τῇ Ἑλλάδι
[10]	νῦν δὲ πρῶτον μὲν ὁ	βασιλεὺς	ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν οἰκείως ἔχει,
[10]	ἡμῖν, οἱ δ´ ἐκείνοις ὑπήκουον.	βασιλεὺς	δὲ καθ´ αὑτὸν μὲν ὁμοίως
[10]	τοῖς παρ´ ὑμῶν πρέσβεσιν, ὃν	βασιλεὺς	ἥδιστ´ ἂν ἀκούσαι, ὡς τὸν
[10]	γέγονε, καὶ πάσας τὰς πράξεις	βασιλεὺς	οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων ἀκούσεται, οὓς
[10]	δέοντα. πρῶτον μὲν γὰρ οἷς	βασιλεὺς	πιστεύει καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ,
[10]	ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου τίς ἐστι	γονεύς,	οὕτω συμπάσης τῆς πόλεως κοινοὺς
[10]	τι τῶν πρὸς Φίλιππον ἐμπέσῃ,	εὐθὺς	ἀναστάς τις λέγει ὡς οὐ
[10]	οὐκ ἀγνοοῦντες αὐτούς (ἴστε γὰρ	εὐθὺς	ἰδόντες ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ λέγει
[10]	βοηθείᾳ γεγονυίᾳ τοῖς ἀπόροις φθονοῦμεν;	οὓς	οὔτ´ ἂν αἰτιασαίμην ἔγωγε, οὔτ´
[10]	σοί, τῇ πόλει δ´ ἡμῶν	οὓς	πάντες ἴσασιν οἱ Ἕλληνες ἐκ
[10]	ἔπειτ´ οὐχ ἧττον αὐτὸν ἐμίσουν	οὓς	σώσειε τῶν ὑπαρχόντων ἐχθρῶν ἐξ
[10]	βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων ἀκούσεται,	οὓς	ὑπὲρ τοῦ συμφέροντος ἂν ἡγήσαιτο
[10]	ἀκοῦσαι τοὺς ὑπὲρ τῶν πραγμάτων	λόγους	εὐθέως εἰώθασιν ἐρωτᾶν τί οὖν
[10]	δ´ ἀκηκοότες, εἰκότως, οἶμαι, τοὺς	λόγους	τἄργα παρέρχεται, καὶ προσέχουσιν ἅπαντες
[10]	τὰ χρήματα βούλονται, καὶ ἄλλους	λόγους	ὡς οἷόν τ´ ἀληθεστάτους λέγουσιν.
[10]	κατασκευαζόμενοι στράτευμα, τριήρεις ταχείας, ἵππους,	ἱππαγωγούς,	τἄλλ´ ὅς´ εἰς πόλεμον· ~ἐπεὶ
[10]	ὅσα τοὺς ταλαιπώρους Ὀλυνθίους πρότερον	δοὺς	Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ πόλλ´ ἕτερα·
[10]	ἀπειλεῖν ἤδη; οἷον Θετταλοὺς πολλὰ	δοὺς	ὑπηγάγετ´ εἰς τὴν νῦν παροῦσαν
[10]	νῦν ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν αὐτοῖς	παραδοὺς	καὶ ἀπαλλάξας πολέμου πολλοῦ καὶ
[10]	ἂν ἄλλ´ οἶμαι μὰ τοὺς	θεοὺς	εὔξασθαι ποιεῖν τὴν πόλιν ἢ
[10]	νὴ τὸν Δία καὶ πάντας	θεοὺς	καὶ ἀνάξιον ὑμῶν καὶ τῶν
[10]	μὰ τὸν Δία καὶ πάντας	θεοὺς	προαιροῦμαι. ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος, ὦ
[10]	μὴ σὺν εὖ πεπονθότος τοῦ	πλήθους	τοῦ Θετταλῶν τῷ τοὺς τυράννους
[10]	Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ πόλλ´ ἕτερα·	Θηβαίους	τὰ νῦν ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν
[10]	δύναιτ´ οὐδεὶς ὅσα τοὺς ταλαιπώρους	Ὀλυνθίους	πρότερον δοὺς Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ
[10]	θ´ ὑμῶν καὶ περὶ αὑτῶν	ἐνίους	τῶν λεγόντων ὁρῶ βουλευομένους· ὑμᾶς
[10]	ταῦτα διῄρητο τὰ τῶν Ἑλλήνων,	Λακεδαιμονίους	καὶ ἡμᾶς, τῶν δ´ ἄλλων
[10]	ταύτῃ πορίσαντας καὶ ταμίας καὶ	δημοσίους,	καὶ ὅπως ἔνι τὴν τῶν
[10]	ὑμῖν δ´ ἀπειλεῖν ἤδη; οἷον	Θετταλοὺς	πολλὰ δοὺς ὑπηγάγετ´ εἰς τὴν
[10]	παραδώσετε τὰ πράγματα ζητεῖτε, δυσχεραίνετε·	ἀλλήλους	αἰτιᾶσθε. ἀφ´ οὗ δὲ ταῦτα
[10]	τῆς ἰδίας ῥᾳθυμίας ἕνεκα τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι,
[10]	ἢ τοῦτο) καὶ τοὺς μὲν	ἄλλους	εὖ ποιοῦντα, εἰ μηδὲν ἄλλο,
[10]	τινὲς τὰ χρήματα βούλονται, καὶ	ἄλλους	λόγους ὡς οἷόν τ´ ἀληθεστάτους
[10]	ἀποστερεῖν κοινῇ κακόνους ἐστὶ ποιεῖν	πολλοὺς	ἀνθρώπους τοῖς πράγμασι· τοῖς δ´
[10]	τοῖς ἄλλοις, τὸ δὲ συμμάχους	πολλοὺς	ἔχειν καὶ δύναμιν μεγάλην ἐκείνῳ
[10]	μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν, ἀλλὰ	προϊεμένους	καθ´ ἓν ἕκαστον πάνθ´ ἑτέρους
[10]	ἐξαριθμήσωμαι τοὺς βεβιασμένους καὶ τοὺς	ἠδικημένους	ὑπὸ Φιλίππου, ταῦτα διεξῆλθον, ἀλλ´
[10]	αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ ὑμᾶς	αἰσθανομένους·	εὖ φρονεῖν δ´ ὑμᾶς ὑπολαμβάνων
[10]	αὑτῶν ἐνίους τῶν λεγόντων ὁρῶ	βουλευομένους·	ὑμᾶς μὲν γὰρ ἡσυχίαν ἄγειν
[10]	οὐ γὰρ ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι τοὺς	βεβιασμένους	καὶ τοὺς ἠδικημένους ὑπὸ Φιλίππου,
[10]	τῷ δύναμιν τὴν καταστρεψομένην τοὺς	ἐναντιουμένους	αὐτοῖς ἐν οἷς ἂν αἰτήσωσι
[10]	ἅπασιν ἄπιστος ἦν, τοὺς δὲ	κρατουμένους	τῷ πολέμῳ προσλαμβάνων, ἄχρι οὗ
[10]	οὕτως ἔχει· οὐκ ἔνεστι βοηθείαις	χρωμένους	οὐδὲν τῶν δεόντων ποτὲ πρᾶξαι,
[10]	τοὺς μὲν τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ	χρωμένους	τῇ γνώμῃ οὐ μόνον ἡγοῦμαι
[10]	γονεύς, οὕτω συμπάσης τῆς πόλεως	κοινοὺς	δεῖ τοὺς γονέας σύμπαντας ἡγεῖσθαι,
[10]	πλήθους τοῦ Θετταλῶν τῷ τοὺς	τυράννους	ἐκβαλεῖν Φίλιππον αὐτοῖς καὶ τὴν
[10]	τῶν ἀναγκαίων τιν´ ἀποστερεῖν κοινῇ	κακόνους	ἐστὶ ποιεῖν πολλοὺς ἀνθρώπους τοῖς
[10]	καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν, καὶ	κακόνους	μέν ἐστι καὶ ἐχθρὸς ὅλῃ
[10]	ἄρχειν βούλεται, τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς	μόνους	ὑπείληφεν ὑμᾶς. ἀδικεῖ πολὺν χρόνον
[10]	ὑπὲρ τοῦ ταῦτα λαβεῖν καὶ	πόνους	καὶ χειμῶνας καὶ τοὺς ἐσχάτους
[10]	μὴ δεδοικότας, εἰς δὲ τοὺς	κινδύνους	κοινὰ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τὰ
[10]	καὶ περιεργάζει τοὺς ἐσχάτους ὄντας	κινδύνους,	τῇ πόλει δ´ ἐκ τῆς
[10]	καὶ χειμῶνας καὶ τοὺς ἐσχάτους	κινδύνους	ὑπομένειν, τῶν δ´ Ἀθηναίων λιμένων
[10]	τῇ πατρίδι παρέχοντας, τοὺς δὲ	λοιποὺς	τὰ μὲν κοινὰ κοινὰ νομίζοντας
[10]	καὶ κατασκευαζόμενοι στράτευμα, τριήρεις ταχείας,	ἵππους,	ἱππαγωγούς, τἄλλ´ ὅς´ εἰς πόλεμον·
[10]	δείξω, ὅτι οὐ στήσεται πάντας	ἀνθρώπους	ἀδικῶν, τὰ δ´ ὑφ´ αὑτῷ
[10]	τοῖς ἄρχειν βουλομένοις καὶ πάντας	ἀνθρώπους	εἰς ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι δεινοί. οὔκουν
[10]	κοινῇ κακόνους ἐστὶ ποιεῖν πολλοὺς	ἀνθρώπους	τοῖς πράγμασι· τοῖς δ´ ἐν
[10]	καὶ πλεονεξία, ᾗ πρὸς ἅπαντας	ἀνθρώπους	Φίλιππος χρῆται, τοσαύτη τὸ πλῆθος
[10]	προϊεμένους καθ´ ἓν ἕκαστον πάνθ´	ἑτέρους	ἐᾶσαι λαβεῖν, θαυμαστὴν εὐδαιμονίαν καὶ
[10]	ἥδιστ´ ἂν ἀκούσαι, ὡς τὸν	ἀμφοτέρους	ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι δεῖ, καὶ
[10]	τὸν ἐν ἡλικίᾳ πρὸς τοὺς	πρεσβυτέρους	οὕτω διακείμενον οὐδ´ οὕτως ἀγνώμον´
[10]	ἐν αὐτῇ τῇ πόλει κολάσητ´	ἐχθρούς,	ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις ὥσπερ προβόλοις
[10]	λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντας ὁρῶν τοὺς	ἀπόρους	καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς ὄντας.
[10]	τῆς πολιτείας κοινωνεῖν, τοὺς μὲν	εὐπόρους	εἰς μὲν τὸν βίον τὰ
[10]	τῆς πόλεως εἰπεῖν πρὸς τοὺς	εὐπόρους,	καὶ ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς
[10]	ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς μὲν τοίνυν	εὐπόρους	ταύτῃ χρωμένους τῇ γνώμῃ οὐ
[10]	εἰπεῖν δύναιτ´ οὐδεὶς ὅσα τοὺς	ταλαιπώρους	Ὀλυνθίους πρότερον δοὺς Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε
[10]	ἃ καὶ φυλάττειν καὶ κολάζειν	τοὺς	ἀδικοῦντας ἐφ´ ὑμῖν ἐστι, τὴν
[10]	προγόνοις, τῆς ἰδίας ῥᾳθυμίας ἕνεκα	τοὺς	ἄλλους ἅπαντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν
[10]	παρῆν ἔχων. ἢ καὶ τότε	τοὺς	ἀμύνεσθαι κελεύοντας πόλεμον ποιεῖν φήσομεν;
[10]	ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντας ὁρῶν	τοὺς	ἀπόρους καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς
[10]	μυρία· οὐ γὰρ ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι	τοὺς	βεβιασμένους καὶ τοὺς ἠδικημένους ὑπὸ
[10]	συμπάσης τῆς πόλεως κοινοὺς δεῖ	τοὺς	γονέας σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν
[10]	μὲν ὁμοίως ἅπασιν ἄπιστος ἦν,	τοὺς	δὲ κρατουμένους τῷ πολέμῳ προσλαμβάνων,
[10]	τὰ ὄντα τῇ πατρίδι παρέχοντας,	τοὺς	δὲ λοιποὺς τὰ μὲν κοινὰ
[10]	ὡς ἀδικεῖ καὶ πόλεμον ποιεῖ,	τοὺς	δὲ μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ προΐεσθαι
[10]	πράγματα καὶ τοιαῦτ´ ἤδη περιέστηκε	τοὺς	Ἕλληνας ἅπαντας, ὥστε μηδ´ ὅ
[10]	πόλεως ἐχθρῶν κρατῆσαι, πρὶν ἂν	τοὺς	ἐν αὐτῇ τῇ πόλει κολάσητ´
[10]	τούτου τῷ δύναμιν τὴν καταστρεψομένην	τοὺς	ἐναντιουμένους αὐτοῖς ἐν οἷς ἂν
[10]	τῶν κεκτημένων τὰς οὐσίας πρὸς	τοὺς	ἐπιδεεῖς. εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου
[10]	καὶ πόνους καὶ χειμῶνας καὶ	τοὺς	ἐσχάτους κινδύνους ὑπομένειν, τῶν δ´
[10]	ἐξ ὧν ἐργάζει καὶ περιεργάζει	τοὺς	ἐσχάτους ὄντας κινδύνους, τῇ πόλει
[10]	συμφέροντι τῆς πόλεως εἰπεῖν πρὸς	τοὺς	εὐπόρους, καὶ ὑπὲρ τῶν κεκτημένων
[10]	ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι τοὺς βεβιασμένους καὶ	τοὺς	ἠδικημένους ὑπὸ Φιλίππου, ταῦτα διεξῆλθον,
[10]	οὐδὲν ἂν ἄλλ´ οἶμαι μὰ	τοὺς	θεοὺς εὔξασθαι ποιεῖν τὴν πόλιν
[10]	τούτων μὴ δεδοικότας, εἰς δὲ	τοὺς	κινδύνους κοινὰ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας
[10]	οἱ δ´ ἀκηκοότες, εἰκότως, οἶμαι,	τοὺς	λόγους τἄργα παρέρχεται, καὶ προσέχουσιν
[10]	δοκεῖ ποιεῖν ἢ τοῦτο) καὶ	τοὺς	μὲν ἄλλους εὖ ποιοῦντα, εἰ
[10]	δικαίως ἀλλήλοις τῆς πολιτείας κοινωνεῖν,	τοὺς	μὲν εὐπόρους εἰς μὲν τὸν
[10]	ὅπως μηδενὸς ὄντες ἐνδεεῖς περιοφθήσονται.	τοὺς	μὲν τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους
[10]	ἀγῶνος, οὕτω προσήκει γιγνώσκειν, καὶ	τοὺς	πεπρακότας αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς ἀποτυμπανίσαι·
[10]	ὁρῶ τὸν ἐν ἡλικίᾳ πρὸς	τοὺς	πρεσβυτέρους οὕτω διακείμενον οὐδ´ οὕτως
[10]	ἂν εἰπεῖν δύναιτ´ οὐδεὶς ὅσα	τοὺς	ταλαιπώρους Ὀλυνθίους πρότερον δοὺς Ποτείδαιαν
[10]	τοῦ πλήθους τοῦ Θετταλῶν τῷ	τοὺς	τυράννους ἐκβαλεῖν Φίλιππον αὐτοῖς καὶ
[10]	δέ τινες οἳ πρὶν ἀκοῦσαι	τοὺς	ὑπὲρ τῶν πραγμάτων λόγους εὐθέως
[10]	πρὶν τὴν Βοιωτίαν ἀπέδωκε καὶ	τοὺς	Φωκέας ἀνεῖλεν. ἀλλ´ Ἀθήνησιν, οὐ
[10]	ἄλλους λόγους ὡς οἷόν τ´	ἀληθεστάτους	λέγουσιν. ἀλλὰ δεῖ δήπου τὴν
[10]	πόνους καὶ χειμῶνας καὶ τοὺς	ἐσχάτους	κινδύνους ὑπομένειν, τῶν δ´ Ἀθηναίων
[10]	ὧν ἐργάζει καὶ περιεργάζει τοὺς	ἐσχάτους	ὄντας κινδύνους, τῇ πόλει δ´
[10]	πάντα φαύλως ἔχειν ἢ ὑμᾶς	αὐτούς.
[10]	παρ´ ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδενὸς	αὐτοὺς	ἀδικοῦντος. καίτοι λοιδορίας εἴ τις
[10]	προσήκει; ἀλλ´ ἐπειδὰν ἐφ´ ἡμᾶς	αὐτοὺς	ἴῃ, τί φήσομεν τότε; ἐκεῖνος
[10]	ἴσου κάθησθ´ ἀκροώμενοι, οὐκ ἀγνοοῦντες	αὐτούς	(ἴστε γὰρ εὐθὺς ἰδόντες ἀκριβῶς,
[10]	καὶ ἅπαντα προῆσθε, οὐκ ἐπ´	αὐτοὺς	ὑμᾶς τελευτῶν ἐκεῖνος ἥξει, αἰσχρὸν
[10]	ποῦ συνεδρεύσουσι, τινὲς δὲ καθ´	αὑτοὺς	ἀμύνεσθαι μᾶλλον ἢ μεθ´ ἡμῶν
[10]	οἷς ἔδει, καὶ γεγόνασι καθ´	αὑτοὺς	ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι, Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι,
[10]	προσήκει γιγνώσκειν, καὶ τοὺς πεπρακότας	αὑτοὺς	ἐκείνῳ φανερῶς ἀποτυμπανίσαι· οὐ γὰρ
[10]	οὐδὲ πολιτικῶς ἔνιοι τὰ καθ´	αὑτοὺς	καὶ τὰ κατὰ τὴν πόλιν
[10]	τινας ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἥκοντας	ἑαυτοὺς	ἀγνοεῖν, τὴν πόλιν δ´, ἣ
[10]	τῶν βελτίστων) ἀλλ´ ἵν´ αἰτιασάμενοι	τούτους	καὶ τὸ πρᾶγμ´ εἰς γέλωτα
[10]	γονέας σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν	τούτους	οὐχ ὅπως ὧν ἡ πόλις
[10]	ἐπιτρέπειν μηδὲ προΐεσθαι ταῦτα συμβουλεύοντας,	τούτους	πόλεμον ποιεῖν φασίν; ὅτι τὴν
[10]	πόλεως γὰρ ἔγωγε πλοῦτον ἡγοῦμαι	συμμάχους,	πίστιν, εὔνοιαν, ὧν πάντων ὑμεῖς
[10]	φοβεῖσθαι τοῖς ἄλλοις, τὸ δὲ	συμμάχους	πολλοὺς ἔχειν καὶ δύναμιν μεγάλην
[10]	ἑξῆς τὸ τὴν εἰρήνην ἄγειν	ὡς	ἀγαθὸν καὶ τὸ τρέφειν μεγάλην
[10]	καταλαμβάνοντα οὐδεὶς πώποτε τούτων εἶπεν	ὡς	ἀδικεῖ καὶ πόλεμον ποιεῖ, τοὺς
[10]	οὕτω ποιήσητε καὶ τοῦτ´ ἐθελήσηθ´	ὡς	ἀληθῶς, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ
[10]	ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ τίς	ὡς	ἀληθῶς ὑπὲρ τῶν βελτίστων) ἀλλ´
[10]	τὸ κατασκεύασμα τὸ τῶν αἰτιῶν,	ὡς	ἄρα βούλονταί τινες πόλεμον ποιῆσαι.
[10]	εἶναι δεῖ, ταῦτ´ ἴσως ἐστίν·	ὡς	δὲ καὶ γένοιτ´ ἄν, {ἐν}
[10]	ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου πράγματος)	ὡς,	ἐὰν ἄγηθ´ ἡσυχίαν καὶ ἅπαντα
[10]	ἀνθρώποις· εἶτ´, οἶμαι, (δεῖ γάρ,	ὡς	ἐγὼ κρίνω, λέγειν τἀληθῆ) οὕτω
[10]	Ἀθηναῖοι, τῶν παρόντων πραγμάτων πᾶσιν,	ὡς	ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν, οὐδένες ἐν
[10]	κατὰ τὴν ἀγοράν, τούτοις κεκήλησθ´	ὡς	ἐν οὐδενὶ δεινῷ τῆς πόλεως
[10]	πόλις γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται.	ὡς	μὲν οὖν εἴποι τις ἄν,
[10]	χρήματα βούλονται, καὶ ἄλλους λόγους	ὡς	οἷόν τ´ ἀληθεστάτους λέγουσιν. ἀλλὰ
[10]	ὑμεῖς τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες	ὡς	ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι
[10]	ἐμπέσῃ, εὐθὺς ἀναστάς τις λέγει	ὡς	οὐ δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν
[10]	οὐχὶ δικαίως, καὶ τὸν φόβον,	ὡς	οὐ στήσεται τοῦτ´ ἄνευ μεγάλου
[10]	οὐχὶ φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς γενήσεται.	ὡς	οὖν ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων ἐσομένου
[10]	γὰρ ἐκεῖνό γ´ ἂν εἴποις,	ὡς	σὲ μὲν ἐν τῇ πόλει
[10]	μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ,	ὡς	τῇ μὲν πόλει ἀσφαλὲς τὸ
[10]	ὃν βασιλεὺς ἥδιστ´ ἂν ἀκούσαι,	ὡς	τὸν ἀμφοτέρους ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι
[10]	τοῦτό σοι δοίημεν ἀληθὲς λέγειν,	ὡς	ὑπὲρ φιλοτιμίας καὶ δόξης ταῦτα
[10]	καὶ τὸ τρέφειν μεγάλην δύναμιν	ὡς	χαλεπόν, καὶ διαρπάζειν τινὲς τὰ
[10]	ἐρῶ. οὐδενὸς τῶν πάντων οὕτως	ὡς	χρημάτων δεῖ τῇ πόλει πρὸς
[10]	~ἐπεὶ νῦν γε γέλως ἔσθ´	ὡς	χρώμεθα τοῖς πράγμασι, καὶ Φίλιππον
[10]	εἰπέ μοι, τί δὴ γιγνώσκων	ἀκριβῶς,	Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς γὰρ τὰ τοιαῦτ´
[10]	ἀλλ´ ὅλως ἀνελεῖν. οἶδε γὰρ	ἀκριβῶς	ὅτι δουλεύειν μὲν ὑμεῖς οὔτ´
[10]	πόλεμον ποιῆσαι. ἐγὼ δ´ οἶδ´	ἀκριβῶς	ὅτι, οὐ γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς
[10]	δὲ τούτοις τοσούτοις οὖσιν οἶδεν	ἀκριβῶς	ὅτι, οὐδ´ ἂν ἁπάντων τῶν
[10]	αὐτούς (ἴστε γὰρ εὐθὺς ἰδόντες	ἀκριβῶς,	τίς μισθοῦ λέγει καὶ {τίς}
[10]	ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν, οὐ κακῶς οὐδ´	ἀργῶς	ταῦτα λογιζόμενος. πρῶτον μὲν δὴ
[10]	Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ πράττων καὶ	συνειδὼς	ἅπανθ´ ἃ Φίλιππος κατὰ βασιλέως
[10]	οὐδὲν ἔστ´ αὐτῷ βεβαίως ἔχειν,	ἕως	ἂν ὑμεῖς δημοκρατῆσθε, ἀλλ´ ἄν
[10]	προσβάλλων, οὐδ´ Ὀλυνθίοις ἐξ ἀρχῆς,	ἕως	ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ τὸ
[10]	γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί τι πεισόμεθ´ ἡμεῖς,	ἀδεῶς	ἐπ´ ἐκεῖνον ἤδη πορεύσεται. ὑπὲρ
[10]	τῶν ἀμελουμένων ποιεῖ τὴν αἴσθησιν	εὐθέως,	ἀλλ´ ἐπὶ τῷ κεφαλαίῳ τῶν
[10]	τοὺς ὑπὲρ τῶν πραγμάτων λόγους	εὐθέως	εἰώθασιν ἐρωτᾶν τί οὖν χρὴ
[10]	ληρεῖν οὐδὲ γράφειν πόλεμον, παραθεὶς	εὐθέως	ἑξῆς τὸ τὴν εἰρήνην ἄγειν
[10]	μέγαν μὲν ὄντα παρ´ ὑμῖν	εὐθέως	τὸν λέγοντα, ἀθάνατον δ´ ἕνεκ´
[10]	συνειδὼς ἅπανθ´ ἃ Φίλιππος κατὰ	βασιλέως	παρασκευάζεται, οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ
[10]	φροντίσαι ποῖ ποθ´ ἡ τῆς	πόλεως	ἀπῆρκεν δύναμις καὶ ποῦ φανήσεται.
[10]	ἄδοξοι, ἐκ δ´ εὐπόρων ἄποροι·	πόλεως	γὰρ ἔγωγε πλοῦτον ἡγοῦμαι συμμάχους,
[10]	ὅπλοις ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς	πόλεως	δεῖ σκοπεῖν· ἃ σφαλερῶς ὑμῖν
[10]	τῇ πόλει καὶ τῷ τῆς	πόλεως	ἐδάφει, προσθήσω δὲ καὶ τοῖς
[10]	δίκαι´ ἐπὶ τῷ συμφέροντι τῆς	πόλεως	εἰπεῖν πρὸς τοὺς εὐπόρους, καὶ
[10]	οὐκ ἔστι τῶν ἔξω τῆς	πόλεως	ἐχθρῶν κρατῆσαι, πρὶν ἂν τοὺς
[10]	πολλὰ Φίλιππος ἔχει τῶν τῆς	πόλεως	καὶ νῦν εἰς Καρδίαν πέπομφε
[10]	ἐστι γονεύς, οὕτω συμπάσης τῆς	πόλεως	κοινοὺς δεῖ τοὺς γονέας σύμπαντας
[10]	ὡς ἐν οὐδενὶ δεινῷ τῆς	πόλεως	οὔσης, οὔτε προσηκόντως οὔτ´ ὀρθῶς
[10]	καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς	πόλεως	πράγματα καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο (εἰ
[10]	ποιήσων, τὰ δὲ πράγματα τῆς	πόλεως	τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν. ἢ οὖν
[10]	ἀνθρώπων γ´ οὐδεὶς ἂν γένοιτ´	ἀξιόχρεως	τηλικούτου πράγματος) ὡς, ἐὰν ἄγηθ´
[10]	ἐξέστητ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῆς	ὑποθέσεως	ἐφ´ ἧς ὑμᾶς οἱ πρόγονοι
[10]	δυνήσεσθαι ποιῆσαι, οἱ τῆς ἐκείνου	προαιρέσεως,	οἱ τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες,
[10]	ἀμφοτέρων ἔρανον, καὶ παρὰ τῆς	φύσεως	καὶ παρὰ τοῦ νόμου, δικαίως
[10]	καὶ γὰρ ἂν τοῖς τῆς	κακώσεως	εἴη νόμοις οὕτω γ´ ἔνοχος·
[10]	δ´, ἣ προειστήκει τῶν Ἑλλήνων	τέως	καὶ τὸ πρωτεῖον εἶχε, νῦν
[10]	ποιήσητε καὶ τοῦτ´ ἐθελήσηθ´ ὡς	ἀληθῶς,	ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ μένειν
[10]	Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ τίς ὡς	ἀληθῶς	ὑπὲρ τῶν βελτίστων) ἀλλ´ ἵν´
[10]	ἐξ ἀρχῆς ἐνεστήσασθ´ οὐδὲ κατεσκευάσασθ´	ὀρθῶς,	ἀλλὰ τὸ συμβαῖνον ἀεὶ διώκετε,
[10]	καὶ πραγματείας εἶναι, καὶ μάλ´	ὀρθῶς	δοκεῖ· ἀλλ´ ἐὰν λογίσηται τὰ
[10]	λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ μὲν οὐκ	ὀρθῶς	ἔχον, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ, οὐ
[10]	ἀπὸ ταὐτομάτου, οἷς ἂν χρησώμεθ´	ὀρθῶς,	ἴσως ἂν γένοιτο τὰ δέοντα.
[10]	τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες ὡς	ὀρθῶς	λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι καὶ
[10]	πόλεως οὔσης, οὔτε προσηκόντως οὔτ´	ὀρθῶς	τὸ πρᾶγμα κρίνετε· ~ἀγορὰν μὲν
[10]	Ἀθηναῖοι, τοῦτο παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς	βεβαίως	γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει Φίλιππος
[10]	γένηται κύριος, οὐδὲν ἔστ´ αὐτῷ	βεβαίως	ἔχειν, ἕως ἂν ὑμεῖς δημοκρατῆσθε,
[10]	ἔχει {χρῆσθαι} τούτοις ἅπαντα τἄλλα	βεβαίως	κέκτηται· εἰ γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ
[10]	κεκρατήκασι πανταχοῦ, καὶ πόλις δημοκρατουμένη	βεβαίως	οὐκ οἶδ´ εἴ τίς ἐστι
[10]	δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	δικαίως	ἀλλήλοις τῆς πολιτείας κοινωνεῖν, τοὺς
[10]	τῷ θεωρικῷ ποιοῦνταί τινες οὐχὶ	δικαίως,	καὶ τὸν φόβον, ὡς οὐ
[10]	τὰς οὐσίας ἔχοντες καὶ κατηγοροῦσι	δικαίως,	τοῦτ´ ἀφελεῖν ἂν συμβουλεύσαιμι. δίειμι
[10]	φύσεως καὶ παρὰ τοῦ νόμου,	δικαίως	φέρειν καὶ ἑκόνθ´ ὑποτελεῖν. ὥσπερ
[10]	ὁ βασιλεὺς ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν	οἰκείως	ἔχει, καὶ πάντων ἥκιστα δὴ†
[10]	βασιλεὺς δὲ καθ´ αὑτὸν μὲν	ὁμοίως	ἅπασιν ἄπιστος ἦν, τοὺς δὲ
[10]	τις αὐτῷ πολεμεῖν, ὁ δ´	ὁμοίως	ὥσπερ νῦν, οὐ γράφοντος οὐδενὸς
[10]	παρ´ ὑμῶν ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν, οὐ	κακῶς	οὐδ´ ἀργῶς ταῦτα λογιζόμενος. πρῶτον
[10]	ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἴσως οὐδὲ	πολιτικῶς	ἔνιοι τὰ καθ´ αὑτοὺς καὶ
[10]	Δί´ ἐκ τῶν ὠνίων, εἰ	καλῶς	ἔχει, δοκιμάζειν δεῖ, ἀλλ´ εἰ
[10]	ἐκ τούτων ἢ φαύλως ἢ	καλῶς	παρεσκευάσθαι κρίνοι· πόλιν δ´ ἣν
[10]	δέοντα. μετὰ ταῦθ´ ἡ τύχη,	καλῶς	ποιοῦσα, πολλὰ πεποίηκε τὰ κοινά,
[10]	πάντες ἔρχονται μεθέξοντες τούτου, καὶ	καλῶς	ποιοῦσιν. τί οὖν μαθόντες τοῦτ´
[10]	τὰ πράγματα, ἢ τῇ πόλει	καλῶς;	πολλοῦ γε καὶ δεῖ· ἐπειδὰν
[10]	οὐδ´ ἂν ἐν Μακεδονίᾳ μένειν	ἀσφαλῶς	ἐδύνατο. ἀμφότερ´ οὖν οἶδε, καὶ
[10]	μὲν τὸν βίον τὰ ἑαυτῶν	ἀσφαλῶς	ἔχειν νομίζοντας καὶ ὑπὲρ τούτων
[10]	εἰς πόλεμον· ~ἐπεὶ νῦν γε	γέλως	ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασι,
[10]	βούλεται Φίλιππος ὑμῶν, οὔ, ἀλλ´	ὅλως	ἀνελεῖν. οἶδε γὰρ ἀκριβῶς ὅτι
[10]	κωλῦσαι καὶ ἔχοντ´ ἀφελέσθαι καὶ	ὅλως	ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν βουλομένοις καὶ
[10]	ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ πάσης παρρησίας,	ἁπλῶς	εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ´ εἰρημένα, οὐ
[10]	ἆρ´ οὖν διὰ τοῦτ´ ἐκείνῳ	φαύλως	ἔχει τὰ πράγματα, ἢ τῇ
[10]	οὔτε νῦν οὔτ´ ἄλλοτε πώποτε	φαύλως	ἔχειν, ἀλλ´ ὅταν πάντ´ ἀκούσαντες
[10]	μηδέν´ ἄλλον αἰτιατέον τοῦ πάντα	φαύλως	ἔχειν ἢ ὑμᾶς αὐτούς.
[10]	καὶ πανήγυριν ἐκ τούτων ἢ	φαύλως	ἢ καλῶς παρεσκευάσθαι κρίνοι· πόλιν
[10]	μικροῦ χρόνου συνειλεγμένων, ἐξ ὧν	φαύλως	ταῦτ´ ἔχει, οὐδέν ἐστιν, ὦ
[10]	σκοπεῖν· ἃ σφαλερῶς ὑμῖν καὶ	οὐδαμῶς	ἅπαντ´ ἔχει. γνοίητε δ´ ἄν,
[10]	τὰ ὅπλα, πᾶσιν τοῖς οὖσιν	ἑτοίμως	κινδυνεύσων, ἡμεῖς δὲ καθώμεθ´ εἰρηκότες
[10]	τοῦ λέγοντος ἀπαλλαγῶσιν. δεῖ δ´	ὅμως	εἰπεῖν ὅ τι χρὴ ποιεῖν.
[10]	Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Ἀρκάδες, ἡμεῖς. ἀλλ´	ὅμως	εἰς τοσαῦτα μέρη καὶ τοσαύτας
[10]	μὴν ἀλλ´ ἔχει τινὰ πρόφασιν	ὅμως·	τὸ δὲ μηδ´ ὅς´ ἀκοῦσαι
[10]	γνοίητε δ´ ἄν, εἰ σκέψαισθ´	ἐκείνως.	πότε μάλιστ´ ἐν ταραχῇ τὰ
[10]	καὶ ὁμολογεῖ; τί ποτ´ οὖν	ἐκείνως	τοῖς ἄλλοις, καὶ ὑμῖν οὐ
[10]	τὰ κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύονται·	πῶς	γάρ ἐστιν ἴσον τούτων μέν
[10]	μᾶλλον οὐδὲν τῶν πάντων ἢ	πῶς	ταύτην καταλύσει. καὶ τοῦτ´ ἐξ
[10]	καὶ ταμίας καὶ δημοσίους, καὶ	ὅπως	ἔνι τὴν τῶν χρημάτων φυλακὴν
[10]	μηδὲν ἦν τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν	ὅπως	μηδενὸς ὄντες ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς
[10]	ταῦτα γίγνεται ἐγὼ διδάξω, καὶ	ὅπως	παύσεται λέξω. οὐδὲν πώποτ´, ὦ
[10]	ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν τούτους οὐχ	ὅπως	ὧν ἡ πόλις δίδως´ ἀφελέσθαι
[10]	τῆς πόλεως δεῖ σκοπεῖν· ἃ	σφαλερῶς	ὑμῖν καὶ οὐδαμῶς ἅπαντ´ ἔχει.
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν μὲν οὕτω	φανερῶς	ἀδικοῦντα καὶ πόλεις καταλαμβάνοντα οὐδεὶς
[10]	καὶ τοὺς πεπρακότας αὑτοὺς ἐκείνῳ	φανερῶς	ἀποτυμπανίσαι· οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ
[10]	δὲ τὴν κρύβδην ψῆφον τοῦ	φανερῶς	θορύβου. ταῦτ´ ἀπιστίαν, ταῦτ´ ὀργὴν
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ τοιαῦτ´	ὀκνηρῶς	διακεῖσθαι, ἃ δεῖ τοῖς σώμασι
[10]	ὧν κεκηλημένοι τοῖς ἀδικοῦσιν οὐ	πικρῶς	ἔχετε, ἕτεροι δὲ τὰς τιμὰς
[10]	ἄποροι. ἐκ δὲ τοῦ τούτων	ὀλιγώρως	ὑμᾶς ἔχειν καὶ ἐᾶν τοῦτον
[10]	ἢ πολεμήσετ´ ἐξ ἴσου· καὶ	ἴσως	ἄν, ἴσως, ὥσπερ νῦν ὑμεῖς
[10]	ταὐτομάτου, οἷς ἂν χρησώμεθ´ ὀρθῶς,	ἴσως	ἂν γένοιτο τὰ δέοντα. πρῶτον
[10]	παρ´ ἑκατέρων εἶναι δεῖ, ταῦτ´	ἴσως	ἐστίν· ὡς δὲ καὶ γένοιτ´
[10]	κινδύνων σεσωσμένοι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ	ἴσως	οὐδὲ πολιτικῶς ἔνιοι τὰ καθ´
[10]	πολλοῖς ὑμῶν οὐδὲ γνώριμ´ ἐστὶν	ἴσως.	ταῦτα μέντοι τότ´ ἐαθέντα καὶ
[10]	ἐξ ἴσου· καὶ ἴσως ἄν,	ἴσως,	ὥσπερ νῦν ὑμεῖς πυνθάνεσθε τί
[10]	δεινῷ τῆς πόλεως οὔσης, οὔτε	προσηκόντως	οὔτ´ ὀρθῶς τὸ πρᾶγμα κρίνετε·
[10]	τὰ δίκαια, οἱ δ´ ἀκηκοότες,	εἰκότως,	οἶμαι, τοὺς λόγους τἄργα παρέρχεται,
[10]	πραγμάτων ἢ τὰ παρ´ ἡμῖν,	εἰκότως·	οὔτε γὰρ φιλῶν οὔτε πιστεύων
[10]	μέγας καὶ πολλῶν κύριος γέγονεν,	εἰκότως·	πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον καὶ μέγα
[10]	τοὺς πρεσβυτέρους οὕτω διακείμενον οὐδ´	οὕτως	ἀγνώμον´ οὐδ´ ἄτοπον τῶν ὄντων
[10]	εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶς	οὕτως	ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς εἶναι δοκεῖ
[10]	ποιεῖ Φίλιππος καὶ ποῖ πορεύεται,	οὕτως	ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι ποῖ ποθ´
[10]	ἡμετέραν πόλιν παρασκευάζεται. οὐ γὰρ	οὕτως	εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν οὐδεὶς ὥσθ´
[10]	καὶ θορυβεῖσθε. τὸ δ´ οὐχ	οὕτως	ἔχει· οὐκ ἔνεστι βοηθείαις χρωμένους
[10]	τῶν προγόνων. ἀλλ´ οὐδὲ τοῦθ´	οὕτως	ἔχει· σοὶ μὲν γὰρ ἦν
[10]	τοῦτ´ ἐρῶ. οὐδενὸς τῶν πάντων	οὕτως	ὡς χρημάτων δεῖ τῇ πόλει
[10]	ἀδιάλλακτον ἐκεῖνον, δεύτερον δ´ εἰδέναι	σαφῶς	ὅτι πάνθ´ ὅσα πραγματεύεται καὶ