Paragraphes
[10]	δοκεῖ· ἀλλ´ ἐὰν λογίσηται τὰ	τῇ	πόλει μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν
[10]	ἀνεγερθῆναι δυνάμεθα, ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν	ἤ	τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν
[10]	δι´ ἃ πρῶτα παρεσπόνδησε Φίλιππος	ἢ	δεύτερ´ ἢ τρίτα (πολλὰ γάρ
[10]	χώρᾳ τὸ στράτευμα παρῆν ἔχων.	ἢ	καὶ τότε τοὺς ἀμύνεσθαι κελεύοντας
[10]	πανήγυριν ἐκ τούτων ἢ φαύλως	ἢ	καλῶς παρεσκευάσθαι κρίνοι· πόλιν δ´
[10]	δὲ καθ´ αὑτοὺς ἀμύνεσθαι μᾶλλον	ἢ	μεθ´ ἡμῶν ἐγνώκασιν. Τοῦ χάριν
[10]	αὐτοῖς ὑμῖν ἐρίζειν, εἰ δέον	ἢ	μὴ δέον ὑμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι·
[10]	οὖν παυστέον τούτων τῶν ἐθῶν,	ἢ	μηδέν´ ἄλλον αἰτιατέον τοῦ πάντα
[10]	οἷς εἴπομέν ποθ´ ἡμεῖς δικαίοις	ἢ	νῦν ἂν εἴποιμεν, ἀλλ´ οἷς
[10]	πάντων δυσκολώτερον εἰς τὸ παρὸν	ἢ	ὅτι ταῖς γνώμαις ὑμεῖς ἀφεστήκατε
[10]	τῆς πόλεως τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν.	ἢ	οὖν παυστέον τούτων τῶν ἐθῶν,
[10]	ἐπὶ τοῦ τόπου Φίλιππον ἀναγκάσετε,	ἢ	πολεμήσετ´ ἐξ ἴσου· καὶ ἴσως
[10]	τις, ἐκβάλλετε, ἐπειδὰν δ´ ἀπολωλὸς	ἢ	πολιορκούμενόν τι πύθησθε, ἀκροᾶσθε καὶ
[10]	ποῖ ἀναδυόμεθα, ἢ τί μέλλομεν;	ἢ	πότ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ
[10]	μηδεμίαν πρόφασιν τοῦ πλεῖν ἄλλοσε	ἢ	πράττειν ἄλλο τι τῷ στρατηγῷ
[10]	σπουδάζεθ´ ὅσον ἂν κάθησθ´ ἀκούοντες	ἢ	προσαγγελθῇ τι νεώτερον, εἶτ´ ἀπελθὼν
[10]	σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲν τῶν πάντων	ἢ	πῶς ταύτην καταλύσει. καὶ τοῦτ´
[10]	τις ἴδοι τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων	ἢ	τὰ παρ´ ἡμῖν, εἰκότως· οὔτε
[10]	θεοὺς εὔξασθαι ποιεῖν τὴν πόλιν	ἢ	ταῦθ´ ἃ νῦν ποιεῖτε· ὑστερίζετε,
[10]	αὐτὸς μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν	ἢ	ταῦτ´ εἰρηκέναι βουλοίμην· οὐ μὴν
[10]	ἐκείνῳ φαύλως ἔχει τὰ πράγματα,	ἢ	τῇ πόλει καλῶς; πολλοῦ γε
[10]	αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ μέντοι μᾶλλον	ἢ	τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ´ ἐπιβουλεύει,
[10]	ἰσχυροτέρῳ χρησόμεθ´ ἐχθρῷ, ποῖ ἀναδυόμεθα,	ἢ	τί μέλλομεν; ἢ πότ´, ὦ
[10]	πράγματα; οὐδένα γὰρ χρόνον ἄλλον	ἢ	τὸν νυνὶ παρόντ´ οὐδ´ ἂν
[10]	γὰρ ἄλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ ποιεῖν	ἢ	τοῦτο) καὶ τοὺς μὲν ἄλλους
[10]	πρῶτα παρεσπόνδησε Φίλιππος ἢ δεύτερ´	ἢ	τρίτα (πολλὰ γάρ ἐστιν ἐφεξῆς)
[10]	αἰτιατέον τοῦ πάντα φαύλως ἔχειν	ἢ	ὑμᾶς αὐτούς.
[10]	τις καὶ πανήγυριν ἐκ τούτων	ἢ	φαύλως ἢ καλῶς παρεσκευάσθαι κρίνοι·
[10]	ἐθελήσομεν; ὅταν νὴ Δί´ ἀναγκαῖον	ᾖ.	ἀλλ´ ἣν μὲν ἄν τις
[10]	καὶ δέδοικα τοῦτον, ὅστις ἂν	ᾖ	ποτ´, ἔγωγε, ἐπειδὴ οὐχ οὗτος
[10]	ἐστι τῶν πασῶν λοιπὴ πλὴν	ἡ	ἡμετέρα. καὶ κεκρατήκασιν οἱ δι´
[10]	τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ, ὅτι	ἡ	καθ´ ἡμέραν ῥᾳστώνη καὶ ῥᾳθυμία,
[10]	περὶ αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ μέμνηται.	Ἡ	μὲν οὖν ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία,
[10]	προσήκειν τούτους οὐχ ὅπως ὧν	ἡ	πόλις δίδως´ ἀφελέσθαι τι, ἀλλ´
[10]	ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι ποῖ ποθ´	ἡ	τῆς πόλεως ἀπῆρκεν δύναμις καὶ
[10]	ἐποιοῦμεν τὰ δέοντα. μετὰ ταῦθ´	ἡ	τύχη, καλῶς ποιοῦσα, πολλὰ πεποίηκε
[10]	ἐλευθέρῳ μὲν ἀνθρώπῳ μεγίστη ἀνάγκη	ἡ	ὑπὲρ τῶν γιγνομένων αἰσχύνη, καὶ
[10]	ἑαυτοὺς ἀγνοεῖν, τὴν πόλιν δ´,	ἣ	προειστήκει τῶν Ἑλλήνων τέως καὶ
[10]	μὲν οὖν ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία,	ᾗ	πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται,
[10]	πεπόνθασιν, οἱ δ´ ὅταν ποτὲ	συμβῇ	πείσονται. ὑμεῖς δ´ ὧν μὲν
[10]	ὑστερίσητε παύεσθε· ἕτερον πάλιν ἂν	συμβῇ	τι παρασκευάζεσθε καὶ θορυβεῖσθε. τὸ
[10]	ὑμεῖς δημοκρατῆσθε, ἀλλ´ ἄν ποτε	συμβῇ	τι πταῖσμα (πολλὰ δ´ ἂν
[10]	ἀντιπαρασκευάζεσθαι ῥᾳθυμεῖτε, καὶ ἄν τι	λέγῃ	τις, ἐκβάλλετε, ἐπειδὰν δ´ ἀπολωλὸς
[10]	δι´ ἣν πολλάκις ἠλαττώθητε, ὁ	δὴ	βάρβαρος, καὶ ὁ κοινὸς ἅπασιν
[10]	χωρὶς ἔροιτο εἰπέ μοι, τί	δὴ	γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς γὰρ
[10]	οἰκείως ἔχει, καὶ πάντων ἥκιστα	δὴ†	ἡμῖν, ἄν τι μὴ νῦν
[10]	δὲ μετὰ τὰ πράγματα. Ὃ	δὴ	λοιπόν ἐστι, καὶ πάλαι μὲν
[10]	οἱ μὲν ἤδη πεπόνθασιν ἃ	δὴ	πεπόνθασιν, οἱ δ´ ὅταν ποτὲ
[10]	ἀνάγκης τρόπον τινὰ νῦν γε	δὴ	ποιεῖ. λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν βούλεται,
[10]	μεθ´ ἡμῶν ἐγνώκασιν. Τοῦ χάριν	δὴ	ταῦτα λέγω καὶ διεξέρχομαι; οὐ
[10]	ἀργῶς ταῦτα λογιζόμενος. πρῶτον μὲν	δὴ	τοῦτο δεῖ, ἐχθρὸν ὑπειληφέναι τῆς
[10]	ἐπ´ ἐκεῖνον ἤδη πορεύσεται. ὑπὲρ	δὴ	τούτων ἁπάντων οἶμαι δεῖν ὑμᾶς
[10]	ὑπείληφεν ὑμᾶς. ἀδικεῖ πολὺν χρόνον	ἤδη,	καὶ τοῦτ´ αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν
[10]	ἄλλο, ἐξαπατᾶν, ὑμῖν δ´ ἀπειλεῖν	ἤδη;	οἷον Θετταλοὺς πολλὰ δοὺς ὑπηγάγετ´
[10]	ἀνθρώπων ἀνάγκην εἴποι, οὐ μόνον	ἤδη	πάρεστιν, ἀλλὰ καὶ πάλαι παρελήλυθε,
[10]	μηδὲ ταῦτ´ ἐθέλειν {ἀκούειν} τοῦτ´	ἤδη	πᾶσαν ἐπιδέχεται κατηγορίαν. ὑμεῖς τοίνυν
[10]	ἕκαστοι τούτων πλεονεξίαν, οἱ μὲν	ἤδη	πεπόνθασιν ἃ δὴ πεπόνθασιν, οἱ
[10]	καὶ τοσαῦτα πράγματα καὶ τοιαῦτ´	ἤδη	περιέστηκε τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας, ὥστε
[10]	πεισόμεθ´ ἡμεῖς, ἀδεῶς ἐπ´ ἐκεῖνον	ἤδη	πορεύσεται. ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων
[10]	τοῦτον μιμεῖσθε, τοῖς μὲν ἀμυνομένοις	ἤδη	χρήματα καὶ τἄλλ´ ὅσων δέονται
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ	εἰδῇ,	ὅτι ἡ καθ´ ἡμέραν ῥᾳστώνη
[10]	ὅστις ἂν ᾖ ποτ´, ἔγωγε,	ἐπειδὴ	οὐχ οὗτος Φίλιππον. Ἔστι τοίνυν
[10]	ὁ μὲν λαβὼν μετὰ ταῦτα	βαδίζῃ	τὰ ὅπλα, πᾶσιν τοῖς οὖσιν
[10]	τῶν εὐπόρων, οὐ κατοκνήσας εἰπεῖν	τἀληθῆ.	ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος
[10]	{τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων} εἰ δεῖ	τἀληθῆ	μετὰ παρρησίας εἰπεῖν, τὰ παρ´
[10]	λέξω, δεηθεὶς ὑμῶν, ἂν λέγω	τἀληθῆ	μετὰ παρρησίας, μηδὲν ἀχθεσθῆναί μοι.
[10]	τῶν δεόντων ποιῆτε. (ταῦτ´ ἐστὶ	τἀληθῆ,	μετὰ πάσης παρρησίας, ἁπλῶς εὐνοίᾳ
[10]	γάρ, ὡς ἐγὼ κρίνω, λέγειν	τἀληθῆ)	οὕτω διαβεβλήμεθα καὶ καταπεφρονήμεθ´ ἐκ
[10]	καὶ Δορίσκον· ταῦτα γὰρ πρῶτον	ὠλιγωρήθη	μετὰ τὴν εἰρήνην, ἃ πολλοῖς
[10]	ὅσον ἂν κάθησθ´ ἀκούοντες ἢ	προσαγγελθῇ	τι νεώτερον, εἶτ´ ἀπελθὼν ἕκαστος
[10]	πολέμου πράττοντα· ἂν γὰρ ἐκεῖνος	πεισθῇ,	τά γ´ ἀφ´ ὑμῶν ὑπάρχει·
[10]	ἀλλ´ ἐπειδὰν ἐφ´ ἡμᾶς αὐτοὺς	ἴῃ,	τί φήσομεν τότε; ἐκεῖνος μὲν
[10]	ἡμῖν ἐκεῖνον, ἀνοητότατος πάντων ἂν	εἴη,	εἰ τοῦτ´ ἐξελέγχοι· ὅταν γὰρ
[10]	γὰρ ἂν τοῖς τῆς κακώσεως	εἴη	νόμοις οὕτω γ´ ἔνοχος· δεῖ
[10]	τὸν Φίλιππον τῶν μὲν ἐν	Θρᾴκῃ	κακῶν (τί γὰρ ἂν ἄλλο
[10]	ἐκ τοῦ πολέμου συμβησομένων δυσχερῶν	(ἀνάγκη	γάρ, ἀνάγκη πολλὰ λυπηρὰ ἐκ
[10]	ἐστὶν ἐλευθέρῳ μὲν ἀνθρώπῳ μεγίστη	ἀνάγκη	ἡ ὑπὲρ τῶν γιγνομένων αἰσχύνη,
[10]	πολέμου συμβησομένων δυσχερῶν (ἀνάγκη γάρ,	ἀνάγκη	πολλὰ λυπηρὰ ἐκ τοῦ πολέμου
[10]	τῇ πόλει κολάσητ´ ἐχθρούς, ἀλλ´	ἀνάγκη	τούτοις ὥσπερ προβόλοις προσπταίσαντας ὑστερίζειν
[10]	φασὶ δεῖν, κἄν τις ὑμᾶς	ἀδικῇ,	αὐτοὶ δ´ οὐ δύνανται παρ´
[10]	τοῦ κεκτημένου. οὕτω καὶ μικρὰ	μεγάλη	πόλις γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται.
[10]	μικρὰ μεγάλη πόλις γίγνεται καὶ	μεγάλη	σῴζεται. ὡς μὲν οὖν εἴποι
[10]	τὸν μὲν τῶν ἰδιωτῶν βίον	ἀσφαλῆ	καὶ ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον ὄντα,
[10]	ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα μὴ	ἐθέλῃ	ποιεῖν, εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ ἑκόντας
[10]	ἂν ποιεῖν, ἀλλὰ καὶ τὰ	λυσιτελῆ·	τὸ γὰρ τῶν ἀναγκαίων τιν´
[10]	κακόνους μέν ἐστι καὶ ἐχθρὸς	ὅλῃ	τῇ πόλει καὶ τῷ τῆς
[10]	λέγει καὶ ὑμᾶς πείθει, ἔστω,	μὴ	ἀμύνεσθε, ἅπαντα πρόεσθε. εἰ δὲ
[10]	δὲ τῶν δούλων ἀπεύχεσθαι δήπου	μὴ	γενέσθαι δεῖ. διαφέρει δὲ τί;
[10]	ἔχειν νομίζοντας καὶ ὑπὲρ τούτων	μὴ	δεδοικότας, εἰς δὲ τοὺς κινδύνους
[10]	ὑμῖν ἐρίζειν, εἰ δέον ἢ	μὴ	δέον ὑμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι· ἀλλ´
[10]	καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο (εἰ δὲ	μὴ	ἐδέχεσθ´ ὑμεῖς, ἀλλ´ ἀπεψηφίζεσθε, οὐ
[10]	μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα	μὴ	ἐθέλῃ ποιεῖν, εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ
[10]	καὶ πόλεμον ποιεῖ, τοὺς δὲ	μὴ	ἐπιτρέπειν μηδὲ προΐεσθαι ταῦτα συμβουλεύοντας,
[10]	ἥκιστα δὴ† ἡμῖν, ἄν τι	μὴ	νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ
[10]	τῶν ὄντων οὐδένα, ὥστε, εἰ	μὴ	ποιήσουσιν ἅπαντες ὅς´ ἂν αὐτός,
[10]	βοήθειαν. εἰ μέντοι βουλόμεθ´ ἡμεῖς	μὴ	προσποιεῖσθαι πολεμεῖν ἡμῖν ἐκεῖνον, ἀνοητότατος
[10]	ἦν ἀσφαλὲς λέγειν ἐν Θετταλίᾳ	μὴ	σὺν εὖ πεπονθότος τοῦ πλήθους
[10]	λέγειν ἐν Ὀλύνθῳ τὰ Φιλίππου	μὴ	σὺν εὖ πεπονθότων τῶν πολλῶν
[10]	δαπανῶμεν, ἀλλ´ ἃ πεισόμεθα, ἂν	μὴ	ταῦτ´ ἐθέλωμεν ποιεῖν, καὶ τὸ
[10]	ὑφ´ αὑτῷ ποιούμενος Φίλιππος, εἰ	μή	τις αὐτὸν κωλύσει. Εἰσὶν δέ
[10]	ᾐτιῶντ´ ἂν αὐτὸν Καρδιανοῖς βεβοηθηκέναι;	μὴ	τοίνυν ζητεῖθ´ ὅντιν´ ἀνθ´ ὧν
[10]	τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους τῇ	γνώμῃ	οὐ μόνον ἡγοῦμαι τὰ δίκαι´
[10]	τὰ δέοντα ποιεῖν ἐθελήσομεν; ὅταν	νὴ	Δί´ ἀναγκαῖον ᾖ. ἀλλ´ ἣν
[10]	δ´ ἐκ τῆς ἡσυχίας. ἀλλὰ	νὴ	Δία παππῴα σοι καὶ πατρῴα
[10]	τελευτῶν ἐκεῖνος ἥξει, αἰσχρὸν μὲν	νὴ	τὸν Δία καὶ πάντας θεοὺς
[10]	ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι πανταχοῦ, καὶ πόλις	δημοκρατουμένη	βεβαίως οὐκ οἶδ´ εἴ τίς
[10]	γὰρ τῶν ἀναγκαίων τιν´ ἀποστερεῖν	κοινῇ	κακόνους ἐστὶ ποιεῖν πολλοὺς ἀνθρώπους
[10]	μεῖζον εἰσενεγκαίμεθα, οὐδ´ ὅ τι	κοινῇ	μᾶλλον ἂν ὅλην ἐπιρρώσειε τὴν
[10]	ἀκούσαι, ὡς τὸν ἀμφοτέρους ἀδικοῦντα	κοινῇ	τιμωρήσασθαι δεῖ, καὶ ὅτι πολὺ
[10]	τὸν τρόπον προσφέρεται; ὅτι ἐν	μόνῃ	τῶν πασῶν πόλεων τῇ ὑμετέρᾳ
[10]	ἀνάγκη ἡ ὑπὲρ τῶν γιγνομένων	αἰσχύνη,	καὶ μείζω ταύτης οὐκ οἶδ´
[10]	εἰδῇ, ὅτι ἡ καθ´ ἡμέραν	ῥᾳστώνη	καὶ ῥᾳθυμία, ὥσπερ τοῖς ἰδίοις
[10]	εἴ τίς ἐστι τῶν πασῶν	λοιπὴ	πλὴν ἡ ἡμετέρα. καὶ κεκρατήκασιν
[10]	πρὶν ἂν ὥσπερ νῦν αὐτὰ	παρῇ	τὰ πράγματα, οὐχὶ βουλεύεσθαι περὶ
[10]	ἡμεῖς. ἀλλ´ ὅμως εἰς τοσαῦτα	μέρη	καὶ τοσαύτας δυναστείας διῃρημένων {τῶν
[10]	εὐθέως εἰώθασιν ἐρωτᾶν τί οὖν	χρὴ	ποιεῖν; οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες ποιήσωσι
[10]	δ´ ὅμως εἰπεῖν ὅ τι	χρὴ	ποιεῖν. πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες
[10]	ἅπαντας, ὥστε μηδ´ ὅ τι	χρὴ	συμβουλεύειν εὔπορον εἶναι. Ὄντων δ´,
[10]	πρωτεῖον εἶχε, νῦν ἐν ἀδοξίᾳ	πάσῃ	καὶ ταπεινότητι καθεστάναι; Πολλὰ τοίνυν
[10]	ταῖς θύραις ἐγγὺς οὑτωσὶ ἐν	μέσῃ	τῇ Ἑλλάδι αὐξανομένου λῃστοῦ τῶν
[10]	ἐπειδάν τι τῶν πρὸς Φίλιππον	ἐμπέσῃ,	εὐθὺς ἀναστάς τις λέγει ὡς
[10]	μὲν τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους	τῇ	γνώμῃ οὐ μόνον ἡγοῦμαι τὰ
[10]	κατὰ τὴν ἀγορὰν εὐετηρίᾳ λαμπροί,	τῇ	δ´ ὧν προσῆκε παρασκευῇ καταγέλαστοι.
[10]	θύραις ἐγγὺς οὑτωσὶ ἐν μέσῃ	τῇ	Ἑλλάδι αὐξανομένου λῃστοῦ τῶν Ἑλλήνων
[10]	τῆς Ἀττικῆς ἐπετείχισεν ὑμῖν ἐν	τῇ	Εὐβοίᾳ. ταύτης ὀλιγωρουμένης, Μέγαρ´ ἑάλω
[10]	ὑμεῖς δ´ ἔρημοι καὶ ταπεινοί,	τῇ	μὲν κατὰ τὴν ἀγορὰν εὐετηρίᾳ
[10]	οὐδ´ ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ, ὡς	τῇ	μὲν πόλει ἀσφαλὲς τὸ τὰ
[10]	τοῦ μηδὲν ποιεῖν, πλὴν εἰ	τῇ	παρὰ τῆς τύχης βοηθείᾳ γεγονυίᾳ
[10]	ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τὰ ὄντα	τῇ	πατρίδι παρέχοντας, τοὺς δὲ λοιποὺς
[10]	περιεργάζει τοὺς ἐσχάτους ὄντας κινδύνους,	τῇ	πόλει δ´ ἐκ τῆς ἡσυχίας.
[10]	πατήρ, εἴπερ ἦν ὅμοιος σοί,	τῇ	πόλει δ´ ἡμῶν οὓς πάντες
[10]	αἰσχρόν ἐστιν ἐν σοὶ καταλῦσαι·	τῇ	πόλει δ´ ὑπῆρξεν ἀνώνυμα καὶ
[10]	νομίζεις καὶ πονητέον καὶ κινδυνευτέον,	τῇ	πόλει δὲ προέσθαι ταῦτα μετὰ
[10]	εἴποις, ὡς σὲ μὲν ἐν	τῇ	πόλει δεῖ τινὰ φαίνεσθαι, τὴν
[10]	προσθήσω δὲ καὶ τοῖς ἐν	τῇ	πόλει θεοῖς, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν,
[10]	ἀνάξιον ὑμῶν καὶ τῶν ὑπαρχόντων	τῇ	πόλει καὶ πεπραγμένων τοῖς προγόνοις,
[10]	μέν ἐστι καὶ ἐχθρὸς ὅλῃ	τῇ	πόλει καὶ τῷ τῆς πόλεως
[10]	φαύλως ἔχει τὰ πράγματα, ἢ	τῇ	πόλει καλῶς; πολλοῦ γε καὶ
[10]	πρὶν ἂν τοὺς ἐν αὐτῇ	τῇ	πόλει κολάσητ´ ἐχθρούς, ἀλλ´ ἀνάγκη
[10]	περὶ ὧν βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα	τῇ	πόλει, πειράσομαι περὶ αὐτῶν εἰπεῖν
[10]	πάντων οὕτως ὡς χρημάτων δεῖ	τῇ	πόλει πρὸς τὰ νῦν ἐπιόντα
[10]	ὅτῳ πολεμήσετε βουλομένων, οὐχ ἃ	τῇ	πόλει συμφέρει πράττειν. ὁρᾶτε γάρ.
[10]	παρ´ ὑμῖν, ὅτ´ οὐ προσῄει	τῇ	πόλει τάλανθ´ ὑπὲρ τριάκοντα καὶ
[10]	Ἐγβατάνοις δεδοικότα καὶ κακόνουν εἶναι	τῇ	πόλει φάσκοντα, ὃς καὶ πρότερον
[10]	ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως γνῶναι, ὅτι	τῇ	πόλει Φίλιππος πολεμεῖ καὶ τὴν
[10]	εἶτα τοῖς μηδὲν τῶν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ δικαίων βουλομένοις ποιεῖν πρόφασιν
[10]	ἐξολέσειαν, οὐδενὶ μέντοι μᾶλλον ἢ	τῇ	πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ´ ἐπιβουλεύει, καὶ
[10]	ἐν μόνῃ τῶν πασῶν πόλεων	τῇ	ὑμετέρᾳ ἄδει´ ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν
[10]	Ὠρείταις, τῶν στρατιωτῶν ὄντων ἐν	τῇ	χώρᾳ, οὐδὲ Φεραίοις πρότερον, πρὸς
[10]	ἐξ ἀρχῆς, ἕως ἐν αὐτῇ	τῇ	χώρᾳ τὸ στράτευμα παρῆν ἔχων.
[10]	ὅτι ἐστὶν ἐλευθέρῳ μὲν ἀνθρώπῳ	μεγίστη	ἀνάγκη ἡ ὑπὲρ τῶν γιγνομένων
[10]	κρατῆσαι, πρὶν ἂν τοὺς ἐν	αὐτῇ	τῇ πόλει κολάσητ´ ἐχθρούς, ἀλλ´
[10]	Ὀλυνθίοις ἐξ ἀρχῆς, ἕως ἐν	αὐτῇ	τῇ χώρᾳ τὸ στράτευμα παρῆν
[10]	πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται,	τοσαύτη	τὸ πλῆθος ὅσην ἀκούετε· ὅτι
[10]	κατασκευάσαντας δεῖ δύναμιν, καὶ τροφὴν	ταύτῃ	πορίσαντας καὶ ταμίας καὶ δημοσίους,
[10]	περιοφθήσονται. τοὺς μὲν τοίνυν εὐπόρους	ταύτῃ	χρωμένους τῇ γνώμῃ οὐ μόνον
[10]	λαμπροί, τῇ δ´ ὧν προσῆκε	παρασκευῇ	καταγέλαστοι. ~οὐ τὸν αὐτὸν δὲ
[10]	σκέψαισθ´ ἐκείνως. πότε μάλιστ´ ἐν	ταραχῇ	τὰ τῶν Ἑλλήνων γέγονε πράγματα;
[10]	οὐδὲ Φεραίοις πρότερον, πρὸς τὰ	τείχη	προσβάλλων, οὐδ´ Ὀλυνθίοις ἐξ ἀρχῆς,
[10]	τὰ δέοντα. μετὰ ταῦθ´ ἡ	τύχη,	καλῶς ποιοῦσα, πολλὰ πεποίηκε τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2008