Paragraphe |
[2] |
ἆρα
προσδοκᾶν
αὐτοὺς
τοιαῦτα
πείσεσθαι,
|
ἢ |
λέγοντος
ἄν
τινος
πιστεῦσαι
οἴεσθε; |
[2] |
τὴν
εἰρήνην
ἄγων
ἡσυχίαν
εἶχεν,
|
ἢ |
παραχρῆμ´
ἂν
ἦν
ἐν
ὁμοίῳ |
[2] |
τὰς
Πύλας
καὶ
Φωκέας,
ἀλλ´
|
ἢ |
τὰ
δίκαι´
ἂν
ἐποίει
καὶ |
[2] |
λυπήσειν
ἃ
Φίλιππος
πράττει
μᾶλλον
|
ἢ |
τὰ
νυνί·
τὸ
γὰρ
πρᾶγμ´ |
[2] |
νῦν
δεκαδαρχίαν
ἔσεσθαι
παρ´
αὐτοῖς;
|
ἢ |
τὸν
τὴν
πυλαίαν
ἀποδόντα,
τοῦτον |
[2] |
ἀλλὰ
τῷ
δικαιότερα
τοὺς
Θηβαίους
|
ἢ |
ὑμᾶς
ἀξιοῦν.
ἀλλὰ
τοῦτον
καὶ |
[2] |
τριήρεις
γ´
ὁρᾷ
πλείους
αὐτοῖς
|
ἢ |
ὑμῖν
οὔσας·
οὐδ´
ἐν
τῇ |
[2] |
(ἔστι
γὰρ
μείζω
τἀκείνων
ἔργα
|
ἢ |
ὡς
τῷ
λόγῳ
τις
ἂν |
[2] |
φοβοῦμαι
δὲ
μὴ
λίαν
ἐγγὺς
|
ᾖ |
τοῦτ´
ἤδη.
ὅταν
οὖν
μηκέθ´ |
[2] |
ἐμοὶ
δοκεῖ,
πάνθ´
ὑπομείναντες·
οὕτως
|
ἡ |
παραυτίχ´
ἡδονὴ
καὶ
ῥᾳστώνη
μεῖζον |
[2] |
προσδεῖται·
ἓν
δέ
τι
κοινὸν
|
ἡ |
φύσις
τῶν
εὖ
φρονούντων
ἐν |
[2] |
τοὺς
δὲ
Θηβαίους
ἡγεῖτο,
ὅπερ
|
συνέβη, |
ἀντὶ
τῶν
ἑαυτοῖς
γιγνομένων
τὰ |
[2] |
καὶ
πρὸς
Ἀργείους
ἔμοιγ´
εἰπεῖν
|
συνέβη, |
βέλτιον
δ´
ἴσως
καὶ
πρὸς |
[2] |
τῇ
παρ´
ὑμῶν
ὀργῇ
περιπεσεῖν
|
συμβῇ· |
ὁρῶ
γὰρ
ὡς
τὰ
πόλλ´ |
[2] |
καίτοι
σωφρονοῦσί
γε
καὶ
μετρίως
|
ἐναργῆ |
παραδείγματ´
ἔστιν
ἰδεῖν,
ἃ
καὶ |
[2] |
τούτους
ἀπολωλότων
τῇ
παρ´
ὑμῶν
|
ὀργῇ |
περιπεσεῖν
συμβῇ·
ὁρῶ
γὰρ
ὡς |
[2] |
καὶ
παρακεκρουμένον
ἀπεύχεσθε,
εἰ
σωφρονεῖτε
|
δή, |
ἰδεῖν.
ἔστι
τοίνυν
νὴ
Δί´, |
[2] |
τραχεῖς
ὑμᾶς
ἔσεσθαι
νομίζω.
φοβοῦμαι
|
δὴ |
μή,
τῶν
πρέσβεων
σεσιωπηκότων
ἐφ´ |
[2] |
νῦν,
παντελῶς
ἀργῶς
ἔχετε.
συμβαίνει
|
δὴ |
πρᾶγμ´
ἀναγκαῖον,
οἶμαι,
καὶ
ἴσως |
[2] |
τρόπον
τιν´
αὐτῷ
νῦν
γε
|
δὴ |
συμβαίνει.
λογίζεσθε
γάρ.
ἄρχειν
βούλεται, |
[2] |
ἐψηφίσασθε·
οὕτω
τελέως
ὑπήχθητε.
τί
|
δὴ |
ταῦτα
νῦν
λέγω
καὶ
καλεῖν |
[2] |
καὶ
νῦν
αἱρεῖται.
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τριήρεις
γ´
ὁρᾷ
πλείους
αὐτοῖς |
[2] |
ὕστερον
συνοίσειν
μέλλοντος.
Περὶ
μὲν
|
δὴ |
τῶν
ἡμῖν
πρακτέων
καθ´
ὑμᾶς |
[2] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
θαρρεῖ,
ὁρῶν
ἡλίκος
|
ἤδη |
καὶ
ὅσων
κύριός
ἐστι
Φίλιππος, |
[2] |
ὑπισχνούμενον
θεωρεῖτε
Φίλιππον,
ἐξηπατηκότα
δ´
|
ἤδη |
καὶ
παρακεκρουμένον
ἀπεύχεσθε,
εἰ
σωφρονεῖτε |
[2] |
δέοντ´
ἂν
εἴητ´
ἐψηφισμένοι,
ταῦτ´
|
ἤδη |
λέξω.
~{ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ.
Ἦν
μὲν
οὖν |
[2] |
μὴ
λίαν
ἐγγὺς
ᾖ
τοῦτ´
|
ἤδη. |
ὅταν
οὖν
μηκέθ´
ὑμῖν
ἀμελεῖν |
[2] |
ὡς
περιστοιχίζεσθε,
ἐκ
τοῦ
μηδὲν
|
ἤδη |
ποιῆσαι
λήσεθ´,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ, |
[2] |
ἀκούειν
ἄξιον·
ἀλλ´
εἰς
τοῦτ´
|
ἤδη |
προηγμένα
τυγχάνει
πάντα
τὰ
πράγματα
|
[2] |
τίνας;
τοὺς
ὅτ´
ἐγὼ
γεγονυίας
|
ἤδη |
τῆς
εἰρήνης
ἀπὸ
τῆς
ὑστέρας |
[2] |
μόνους
ὑπείληφεν
ὑμᾶς.
ἀδικεῖ
πολὺν
|
ἤδη |
χρόνον,
καὶ
τοῦτ´
αὐτὸς
ἄριστα |
[2] |
ἄν
ποτε
στόλῳ
Φίλιππος,
οὔτε
|
πεζῇ |
βαδίζων
ὑπὲρ
τὰς
Πύλας
καὶ |
[2] |
τούτους;
ἐγὼ
νὴ
τοὺς
θεοὺς
|
τἀληθῆ |
μετὰ
παρρησίας
ἐρῶ
πρὸς
ὑμᾶς |
[2] |
ἅπερ
εὔξαισθ´
ἂν
ὑμεῖς,
ἂν
|
παρέλθῃ, |
πράξει,
καὶ
Θεσπιὰς
μὲν
καὶ |
[2] |
ταῦτ´
εἶναι
πεποιηκέναι
σκήψαιτο;
Ἀλλ´
|
ἐβιάσθη |
νὴ
Δία
(ταῦτα
γάρ
ἐσθ´ |
[2] |
ἱκανῶς
εἴρηται,
ὡς
δ´
ἂν
|
ἐξετασθείη |
μάλιστ´
ἀκριβῶς,
μὴ
γένοιτ´,
ὦ |
[2] |
δ´
ἂν
ἐξετασθείη
μάλιστ´
ἀκριβῶς,
|
μὴ
|
γένοιτ´,
ὦ
πάντες
θεοί·
οὐδένα |
[2] |
ἀντέχεσθε·
ἂν
ταύτην
σῴζητε,
οὐδὲν
|
μὴ |
δεινὸν
πάθητε.
τί
ζητεῖτ´;
ἔφην. |
[2] |
ἂν
εἰκάζειν
ὀρθῶς,
φοβοῦμαι
δὲ
|
μὴ |
λίαν
ἐγγὺς
ᾖ
τοῦτ´
ἤδη. |
[2] |
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ.
εἰ
γὰρ
|
μὴ |
παρεκρούσθητε
τόθ´
ὑμεῖς,
οὐδὲν
ἂν |
[2] |
κύριος
γέγονεν,
καὶ
πεποίηχ´
ὑμῖν
|
μὴ
|
περὶ
τῶν
δικαίων
μηδ´
ὑπὲρ |
[2] |
ἐναντίος.
οὐ
φυλάξεσθ´
ὅπως,
ἔφην,
|
μὴ |
πολέμου
ζητοῦντες
ἀπαλλαγῆναι
δεσπότην
εὕρητε; |
[2] |
παρόντ´
ἐπανορθωθήσεται
δεῖ
σκοπεῖν
καὶ
|
μὴ |
προελθόντ´
ἔτι
πορρωτέρω
λήσει
πάνθ´ |
[2] |
ὑμᾶς
ἔσεσθαι
νομίζω.
φοβοῦμαι
δὴ
|
μή, |
τῶν
πρέσβεων
σεσιωπηκότων
ἐφ´
οἷς |
[2] |
προσδοκῶν,
ἂν
καιρὸν
λάβητε,
ἂν
|
μὴ |
φθάσῃ
ποιήσας
πρότερος.
διὰ
ταῦτ´ |
[2] |
αἷς
τῆς
εἰρήνης
ἔτυχεν.
~Ἀλλὰ
|
νὴ |
Δί´,
εἴποι
τις
ἂν
ὡς |
[2] |
σωφρονεῖτε
δή,
ἰδεῖν.
ἔστι
τοίνυν
|
νὴ |
Δί´,
ἔφην
ἐγώ,
παντοδαπὰ
εὑρημένα |
[2] |
εἶναι
πεποιηκέναι
σκήψαιτο;
Ἀλλ´
ἐβιάσθη
|
νὴ |
Δία
(ταῦτα
γάρ
ἐσθ´
ὑπόλοιπον) |
[2] |
καλεῖν
φημὶ
δεῖν
τούτους;
ἐγὼ
|
νὴ |
τοὺς
θεοὺς
τἀληθῆ
μετὰ
παρρησίας |
[2] |
ἐπειδὰν
παρῇ,
γέγονεν
δ´
ἐν
|
ἐκείνῃ |
τῇ
ἡμέρᾳ.
εἰ
γὰρ
μὴ |
[2] |
ἀγαπήσοντας,
οὐχ
ὅ
τι
συνοίσει
|
κοινῇ |
τοῖς
Ἕλλησι
σκεψομένους.
ἡγεῖτ´
οὖν, |
[2] |
πάνθ´
ὑπομείναντες·
οὕτως
ἡ
παραυτίχ´
|
ἡδονὴ |
καὶ
ῥᾳστώνη
μεῖζον
ἰσχύει
τοῦ |
[2] |
οὕτως
ἡ
παραυτίχ´
ἡδονὴ
καὶ
|
ῥᾳστώνη
|
μεῖζον
ἰσχύει
τοῦ
ποθ´
ὕστερον |
[2] |
ὃς
λυπήσει
μὲν
ἕκαστον,
ἐπειδὰν
|
παρῇ, |
γέγονεν
δ´
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ |
[2] |
ὁμοίως
ἐναντιώσεσθε,
ἄν
τι
τοιοῦτ´
|
ἐπιχειρῇ
|
πράττειν,
ὥσπερ
ἂν
εἰ
πολεμοῦντες |
[2] |
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύοντα,
τοσούτῳ
τὸ
τί
|
χρὴ
|
ποιεῖν
συμβουλεῦσαι
χαλεπώτερον.
αἴτιον
δὲ |
[2] |
πάντων
δ´,
ἄν
τις
ὀρθῶς
|
θεωρῇ, |
πάνθ´
ἃ
πραγματεύεται
κατὰ
τῆς |
[2] |
ἂν
καιρὸν
λάβητε,
ἂν
μὴ
|
φθάσῃ
|
ποιήσας
πρότερος.
διὰ
ταῦτ´
ἐγρήγορεν, |
[2] |
παρῇ,
γέγονεν
δ´
ἐν
ἐκείνῃ
|
τῇ |
ἡμέρᾳ.
εἰ
γὰρ
μὴ
παρεκρούσθητε
|
[2] |
ἀρχὴν
εὕρηκε,
τῆς
δ´
ἐπὶ
|
τῇ |
θαλάττῃ
καὶ
τῶν
ἐμπορίων
ἀφέστηκεν· |
[2] |
οὐδέν,
εἶδε
τοῦτ´
ὀρθῶς,
ὅτι
|
τῇ |
μὲν
ἡμετέρᾳ
πόλει
καὶ
τοῖς |
[2] |
ἢ
ὑμῖν
οὔσας·
οὐδ´
ἐν
|
τῇ |
μεσογείᾳ
τιν´
ἀρχὴν
εὕρηκε,
τῆς |
[2] |
πειρωμένοις
τῶν
διὰ
τούτους
ἀπολωλότων
|
τῇ |
παρ´
ὑμῶν
ὀργῇ
περιπεσεῖν
συμβῇ· |
[2] |
διὰ
ταῦτ´
ἐγρήγορεν,
ἐφέστηκεν,
ἐπὶ
|
τῇ
|
πόλει
θεραπεύει
τινάς,
Θηβαίους
καὶ |
[2] |
μηδέν´
οἴεται
κίνδυνον
φέρειν
τοῦτο
|
τῇ |
πόλει
μηδ´
ἐφ´
ὑμᾶς
πάντα |
[2] |
τόθ´
ὑμεῖς,
οὐδὲν
ἂν
ἦν
|
τῇ |
πόλει
πρᾶγμα·
οὔτε
γὰρ
ναυσὶ
|
[2] |
Θηβαίοις
συμφέρει
καὶ
οὐχ
ἃ
|
τῇ |
πόλει,
πράττειν
προείλετο.
τί
δήποτε; |
[2] |
προηγμένα
τυγχάνει
πάντα
τὰ
πράγματα
|
τῇ |
πόλει,
ὥσθ´
ὅσῳ
τις
ἂν |
[2] |
βουλήν,
ἀλλ´
ὑπὲρ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
χώρᾳ
καὶ
τοῦ
πρὸς
τὴν |
[2] |
κύριος
πρῶτον
μετὰ
τὴν
εἰρήνην
|
κατέστη; |
Πυλῶν
καὶ
τῶν
ἐν
Φωκεῦσι |
[2] |
εὕρηκε,
τῆς
δ´
ἐπὶ
τῇ
|
θαλάττῃ |
καὶ
τῶν
ἐμπορίων
ἀφέστηκεν·
οὐδ´ |
[2] |
φύσις
τῶν
εὖ
φρονούντων
ἐν
|
αὑτῇ |
κέκτηται
φυλακτήριον,
ὃ
πᾶσι
μέν |
[2] |
εἶτ´
οὐχ
ὁρᾶτε
Φίλιππον
ἀλλοτριωτάτας
|
ταύτῃ
|
καὶ
τὰς
προσηγορίας
ἔχοντα;
βασιλεὺς |
[2] |
ἀλλὰ
καὶ
συστρατεύσειν,
ἂν
αὐτοὺς
|
κελεύῃ. |
καὶ
νῦν
τοὺς
Μεσσηνίους
καὶ |
[2] |
τις
ἂν
μᾶλλον
καὶ
φανερώτερον
|
ἐξελέγχῃ |
Φίλιππον
καὶ
τὴν
πρὸς
ὑμᾶς |
[2] |
καὶ
σωτηρίαν,
οἷον
χαρακώματα
καὶ
|
τείχη |
καὶ
τάφροι
καὶ
τἄλλ´
ὅσα |