Paragraphe |
[2] |
ἣν
οὐδ´
ἀντᾶραι
δυνησόμεθα,
οὐχ
|
ὁ |
αὐτὸς
τρόπος
ὅσπερ
πρότερον
τοῦ |
[2] |
οὐκ
ἔνεστιν
αὐτῷ
νῦν
εἰπεῖν·
|
ὁ |
γὰρ
Μεσσήνην
Λακεδαιμονίους
ἀφιέναι
κελεύων, |
[2] |
περιιόντες
τινὲς
ὡς
Ἐλάτειαν
τειχιεῖ.
|
ὁ |
δὲ
ταῦτα
μὲν
μέλλει
καὶ |
[2] |
λόγον
τοῦτον,
ἡνίκ´
ἦλθεν
Ἀλέξανδρος
|
ὁ |
τούτων
πρόγονος
περὶ
τούτων
κῆρυξ, |
[2] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
λογίζομαι·
τίνων
|
ὁ |
Φίλιππος
κύριος
πρῶτον
μετὰ
τὴν |
[2] |
εἰδόθ´
ὅμως
ἐπαναμνῆσαι
βούλομαι,
τίς
|
ὁ |
Φωκέας
πείσας
καὶ
Πύλας
προέσθαι, |
[2] |
ἰδίᾳ
τὸ
λυσιτελοῦν
ἀγαπήσοντας,
οὐχ
|
ὅ |
τι
συνοίσει
κοινῇ
τοῖς
Ἕλλησι |
[2] |
Ἀργείους
ταὔθ´
ὑπειληφὼς
εὖ
ποιεῖ.
|
ὃ |
καὶ
μέγιστόν
ἐστι
καθ´
ὑμῶν |
[2] |
φρονούντων
ἐν
αὑτῇ
κέκτηται
φυλακτήριον,
|
ὃ |
πᾶσι
μέν
ἐστ´
ἀγαθὸν
καὶ |
[2] |
ἐγὼ
γεγονυίας
ἤδη
τῆς
εἰρήνης
|
ἀπὸ |
τῆς
ὑστέρας
ἥκων
πρεσβείας
τῆς |
[2] |
τοὺς
αἰτίους,
ἀλλ´
εἰς
τοὺς
|
ὑπὸ |
χεῖρα
μάλιστα
τὴν
ὀργὴν
ἀφιέντας. |
[2] |
παρόνθ´
ὁρῶν,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
|
πρὸ |
τούτων
λογιζόμενος.
εὑρίσκει
γάρ,
οἶμαι, |
[2] |
πράττει
μᾶλλον
ἢ
τὰ
νυνί·
|
τὸ |
γὰρ
πρᾶγμ´
ὁρῶ
προβαῖνον,
καὶ |
[2] |
ἐναντιωθέντας.
οἶδεν
οὖν
ἀμφοτέρους
ἰδίᾳ
|
τὸ |
λυσιτελοῦν
ἀγαπήσοντας,
οὐχ
ὅ
τι |
[2] |
ὅτι
πρὸς
πλεονεξίαν,
οἶμαι,
καὶ
|
τὸ |
πάνθ´
ὑφ´
αὑτῷ
ποιήσασθαι
τοὺς
|
[2] |
δεινοὶ
τοὺς
ἀδικοῦντας
μεμνῆσθαι.
καὶ
|
τὸ |
πάντων
αἴσχιστον,
καὶ
τοῖς
ἐκγόνοις |
[2] |
πᾶσι
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπιβουλεύοντα,
τοσούτῳ
|
τὸ |
τί
χρὴ
ποιεῖν
συμβουλεῦσαι
χαλεπώτερον. |
[2] |
πραγμάτων.
τί
οὖν;
πῶς
τούτοις
|
ἐχρήσατο; |
ἃ
Θηβαίοις
συμφέρει
καὶ
οὐχ
|
[2] |
οὐχ
ἃ
τῇ
πόλει,
πράττειν
|
προείλετο. |
τί
δήποτε;
ὅτι
πρὸς
πλεονεξίαν, |
[2] |
ἔχθραν
τὴν
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτὸς
|
ἀνῄρητο, |
τὴν
χώραν
δ´
ἐκείνοις
ἐδεδώκει |
[2] |
ἤθεσι
τοῖς
ἡμετέροις
οὐδὲν
ἂν
|
ἐνδείξαιτο
|
τοσοῦτον
οὐδὲ
ποιήσειεν,
ὑφ´
οὗ |
[2] |
δίκαια
νομίζειν
ταῦτ´
εἶναι
πεποιηκέναι
|
σκήψαιτο; |
Ἀλλ´
ἐβιάσθη
νὴ
Δία
(ταῦτα |
[2] |
πολεμοῦντες
τύχοιτε.
τοὺς
δὲ
Θηβαίους
|
ἡγεῖτο, |
ὅπερ
συνέβη,
ἀντὶ
τῶν
ἑαυτοῖς |
[2] |
δικαίοις
αἱρήσεσθαι,
εἰ
δ´
ἐκείνοις
|
προσθεῖτο, |
συνεργοὺς
ἕξειν
τῆς
αὑτοῦ
πλεονεξίας. |
[2] |
εἰ
γὰρ
Ἀμφίπολιν
καὶ
Ποτείδαιαν
|
προεῖτο, |
οὐδ´
ἂν
οἴκοι
μένειν
βεβαίως |
[2] |
ἡγεῖτ´
οὖν,
εἰ
μὲν
ὑμᾶς
|
ἕλοιτο, |
φίλους
ἐπὶ
τοῖς
δικαίοις
αἱρήσεσθαι, |
[2] |
πάντες
οἱ
πρότερον
Μακεδονίας
βασιλεῖς
|
ἀντεποιοῦντο, |
Ποτείδαιαν
δ´
ἐδίδου
τοὺς
Ἀθηναίων |
[2] |
τοὺς
τυράννους.
τί
οὖν
ἐστι
|
τοῦτο; |
ἀπιστία.
ταύτην
φυλάττετε,
ταύτης
ἀντέχεσθε· |
[2] |
καὶ
μηδέν´
οἴεται
κίνδυνον
φέρειν
|
τοῦτο |
τῇ
πόλει
μηδ´
ἐφ´
ὑμᾶς |