Paragraphes |
[20] |
εὐχερῶς
ἑαυτὸν
σῴζει,
συνειδὼς
ὅτι,
|
ἐὰν |
τοὺς
κυρίους
ἢ
δώροις
ἢ |
[20] |
μυθολογουμένας
τὰς
Λεὼ
κόρας,
ὡς
|
ἑαυτὰς |
ἔδοσαν
σφάγιον
τοῖς
πολίταις
ὑπὲρ |
[20] |
τοῦ
πολέμου,
πᾶς
τις
εὐχερῶς
|
ἑαυτὸν |
σῴζει,
συνειδὼς
ὅτι,
ἐὰν
τοὺς |
[20] |
ἐπειρᾶτο
κινδύνου
τοῦ
σῷσαι
τὴν
|
ἑαυτοῦ |
μητέρ´
ἕνεκα·
οἱ
δὲ
τοὺς |
[10] |
δίκαιον
εἴη
τεταγμένον,
ἐνταῦθα
προσνέμοντες
|
ἑαυτούς, |
ἕως
εἰς
τὴν
νῦν
ζῶσαν |
[30] |
τῶν
ἀριστείων
στερηθεὶς
Αἴας
ἀβίωτον
|
ἑαυτῷ |
ἡγήσατο
τὸν
βίον.
ἡνίκ´
οὖν |
[30] |
ἀγωνίαν
ἐκτεῖναι.
ᾔδεσαν
Κεκροπίδαι
τὸν
|
ἑαυτῶν |
ἀρχηγὸν
τὰ
μὲν
ὡς
ἔστιν |
[20] |
ὁ
πάντων
κύριος
δαίμων,
ὡς
|
ἐβούλετο, |
ἔνειμε
τὸ
τέλος,
ἅπαντας
ἀφεῖσθαι |
[20] |
οἱ
τότε
συμμείξαντες
ἐκεῖ,
οὐκ
|
ἐβούλοντ´ |
αὖθις
εἰς
ἀγῶνα
καθίστασθαι
τοῖς |
[20] |
τις
ἀνθρώπων
ὅτῳ
περὶ
τούτων
|
ἐγκαλέσαι |
προσήκει,
τοῖς
ἐπὶ
τούτῳ
ταχθεῖσιν
|
[20] |
πολλοῖς
οὔτ´
ἐκείνων
οὔθ´
ἡμῶν
|
ἐγκαλέσειεν |
ἄν
τις
εἰκότως·
οἳ
δύναμιν |
[30] |
τῶν
ἐθελησάντων
καλῶς
ἀποθνῄσκειν
αἵρεσιν.
|
Ἐγὼ |
μὲν
οὖν
οὐχ
ὅπως
πολλὰ |
[30] |
ᾔδεσαν·
ὧν,
τὸ
πρέπον
φυλάττων
|
ἐγὼ |
τῷδε
τῷ
καιρῷ,
τὸ
σαφὲς |
[10] |
ὃ
δ´
εἰς
τοῦθ´
ἕκαστον
|
ἔδει |
παρασχέσθαι,
πᾶς
ὁ
μένων
{ἐν |
[30] |
οὖν
ὁ
δαίμων
ἄλλῳ
τἀριστεῖ´
|
ἐδίδου, |
τότε
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀμυνόμενοι
τεθνάναι
|
[10] |
παρεσκευάσμην,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἂν
προσήκοντ´
|
ἔδοξα
|
πεποιηκέναι·
λόγῳ
δ´
ἐπαινέσαι
τούτους |
[0] |
ἀγαθοὺς
ἐν
τῷ
πολέμῳ
γεγονότας,
|
ἔδοξεν |
τῇ
πόλει
δημοσίᾳ
θάπτειν
καὶ |
[20] |
τὰς
Λεὼ
κόρας,
ὡς
ἑαυτὰς
|
ἔδοσαν |
σφάγιον
τοῖς
πολίταις
ὑπὲρ
τῆς |
[0] |
ἑσπέραν
πάντες
οὔθ´
ὑπέμειναν
οὔτ´
|
ἐδυνήθησαν |
κωλῦσαι.
καὶ
μὴν
καὶ
τῶν
|
[20] |
τοῖς
ἀνδράσιν
εἰς
τὸ
καλῶς
|
ἐθέλειν |
ἀποθνῄσκειν,
εἴρηται,
γένος,
παιδεία,
χρηστῶν |
[30] |
τιμίου
καὶ
καλοῦ
τὴν
τῶν
|
ἐθελησάντων |
καλῶς
ἀποθνῄσκειν
αἵρεσιν.
Ἐγὼ
μὲν |
[10] |
ἑκάστου,
ταῦτα
τὰ
πραχθέντ´
ἀπηριθμηκέναι.
|
εἰ |
γὰρ
ἁπάντων
ἀμηχανώτατος
ἦν
ὅ |
[20] |
ἡμῶν
αἰτιάσαιτ´
ἄν
τις
εἰκότως}
|
εἰ |
δ´
ἄρ´
ἔστι
τις
ἀνθρώπων |
[10] |
ὁ
μένων
{ἐν
τάξει}
πεποίηκεν.
|
εἰ |
δὲ
θνητὸς
ὢν
τὴν
εἱμαρμένην
|
[10] |
πρὸς
εὔνοιαν
παρακαλέσαι.
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μὲν
εἰς
χρημάτων
δαπάνην
ἤ |
[0] |
αὕτη
καὶ
τετελευτηκόσιν
αὐτοῖς
ἀποδοθείη.
|
εἰ |
μὲν
οὖν
τὴν
ἀνδρείαν
μόνον
|
[20] |
οὐ
βιωτὸν
οὖν
ἐνόμιζον
αὑτοῖς,
|
εἰ |
μὴ
συγγενῆ
φανήσονται
τὸν
θυμὸν |
[10] |
κεχαρισμένα
{κἀκείνοις}
καὶ
μάλιστ´
ἀμφοτέροις,
|
εἰ |
τῆς
ἀλλήλων
ἀρετῆς
μὴ
μόνον |
[0] |
εἰκότως
ἦσαν
σπουδαῖοι,
αἰσχυνοίμην
ἂν
|
εἴ |
τι
τούτων
φανείην
παραλιπών.
ἄρξομαι |
[20] |
κίνδυνον
ἄρασθαι.
οἶμαι
δ´
ἄν,
|
εἴ |
τις
αὐτοὺς
τοὺς
παραταξαμένους
ἐρωτήσειεν |
[20] |
ῥητέον
δ´
ὅμως·
ὥσπερ
γάρ,
|
εἴ |
τις
ἐκ
τοῦ
καθεστηκότος
κόσμου |
[10] |
οἵδε
πολὺ
διήνεγκαν.
καὶ
γὰρ
|
εἴ |
τις
ἐφύετο
κοινὸς
πᾶσιν
κίνδυνος |
[0] |
λόγῳ·
ἃ
δὲ
καὶ
τοῖς
|
εἰδόσιν |
χρήσιμ´
ἀναμνησθῆναι
καὶ
τοῖς
ἀπείροις |
[0] |
ἐροῦντ´
ἐπὶ
ταῖς
δημοσίαις
ταφαῖς·
|
εἰδυῖα |
γὰρ
παρὰ
τοῖς
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν |
[30] |
καὶ
γὰρ
ἐκείνοις
ταῦτ´
ἂν
|
εἴη |
μάλιστ´
ἐν
κόσμῳ
καὶ
τιμῇ, |
[10] |
κινδύνους
ὑπέμειναν,
ὅπου
τὸ
δίκαιον
|
εἴη |
τεταγμένον,
ἐνταῦθα
προσνέμοντες
ἑαυτούς,
ἕως |
[30] |
εὑρήσομεν
ὄντα,
ᾧ
φύντας
ἀνθρώπους
|
εἴκειν |
ἀνάγκη,
τοῦ
δὲ
τιμίου
καὶ |
[30] |
τούτους
εὐδαίμονας
νομίζεσθαι;
οὓς
παρέδρους
|
εἰκότως |
ἄν
τις
φήσαι
τοῖς
κάτω |
[20] |
οὔθ´
ἡμῶν
αἰτιάσαιτ´
ἄν
τις
|
εἰκότως} |
εἰ
δ´
ἄρ´
ἔστι
τις |
[0] |
φιλοτίμως
συμβέβηκεν
αὐτοῖς,
ἐξ
ὧν
|
εἰκότως
|
ἦσαν
σπουδαῖοι,
αἰσχυνοίμην
ἂν
εἴ |
[20] |
οὔθ´
ἡμῶν
ἐγκαλέσειεν
ἄν
τις
|
εἰκότως· |
οἳ
δύναμιν
λαβόντες
ἔχουσαν
θυμὸν
|
[20] |
Ἑλλήνων
γέγονεν.
Διὰ
πολλὰ
δ´
|
εἰκότως |
ὄντες
τοιοῦτοι,
διὰ
τὴν
πολιτείαν
|
[10] |
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένων
νομίζοιντ´
ἂν
|
εἰκότως, |
ὅσον
οἱ
μὲν
ἐξ
ἁπάσης |
[20] |
χαίρουσιν
ἀκούοντες.
ἃ
φοβούμενοι
πάντες
|
εἰκότως |
τῇ
τῶν
μετὰ
ταῦτ´
ὀνειδῶν |
[20] |
γεγενῆσθαι·
κατ´
ἄνδρα
γὰρ
πεῖραν
|
εἰληφότες |
οἱ
τότε
συμμείξαντες
ἐκεῖ,
οὐκ
|
[10] |
Ἀσίας
ἓν
χωρίον
πολιορκοῦντες
μόλις
|
εἷλον, |
οὗτοι
δὲ
τὸν
ἐκ
πάσης |
[20] |
εὐρώστως
ὑπέμειναν,
καὶ
θάνατον
καλὸν
|
εἵλοντο |
μᾶλλον
ἢ
βίον
αἰσχρόν.
Ἃ |
[10] |
εἰ
δὲ
θνητὸς
ὢν
τὴν
|
εἱμαρμένην
|
ἔσχεν,
τῇ
τύχῃ
πέπονθε
τὸ |
[10] |
δικαίως
ἐπαινεθήσονται,
ἐπειδὴ
πρὸς
αὐτοῖς
|
εἰμι |
τοῖς
ἔργοις,
ἀπορῶ
τί
πρῶτον |
[0] |
ἄλλοις
καλοῖς
κἀγαθοῖς
καὶ
δικαιοτάτοις
|
εἶναι, |
ἀμυνόμενοι
δὲ
πολλὰ
καὶ
καλὰ |
[0] |
γνησίους
γόνῳ
τῆς
πατρίδος
πολίτας
|
εἶναι. |
δοκεῖ
δέ
μοι
καὶ
τὸ |
[30] |
καὶ
πάσῃ
τύχῃ
χρωμένους
ὁμοίους
|
εἶναι. |
καὶ
γὰρ
ἐκείνοις
ταῦτ´
ἂν |
[10] |
κοινοὺς
ποιήσωμαι,
ὑπολαμβάνων
ταῦτ´
ἂν
|
εἶναι |
κεχαρισμένα
{κἀκείνοις}
καὶ
μάλιστ´
ἀμφοτέροις, |
[0] |
τοῖς
πρότερόν
ποτ´
εἰρηκόσιν
ἐνθάδ´
|
εἶναι
|
μοι
δοκεῖ.
ὡς
μὲν
οὖν |
[0] |
ὑπάρχουσαν
πατρίδα,
ἧς
αὐτόχθονες
ὁμολογοῦνται
|
εἶναι. |
μόνοι
γὰρ
πάντων
ἀνθρώπων,
ἐξ |
[20] |
οὔτ´
ἀναίσχυντον
οὔτε
τολμηρὸν
οὕτως
|
εἶναι, |
ὅντιν´
ἀντιποιήσεσθαι
τῶν
πεπραγμένων.
ἀλλὰ |
[20] |
κατὰ
φυλὰς
παρεκάλεσεν
ἑκάστους
εὐρώστους
|
εἶναι, |
ταῦτ´
ἤδη
λέξω.
ᾔδεσαν
πάντες |
[30] |
τις
φήσαι
τοῖς
κάτω
θεοῖς
|
εἶναι, |
τὴν
αὐτὴν
τάξιν
ἔχοντας
τοῖς |
[20] |
ἀπαντήσεσθαι,
τύχην
δ´
οὐκ
εὔπορον
|
εἶναι |
τὴν
ὁμοίαν
λαβεῖν.
δηλοῖ
δ´ |
[0] |
καὶ
τούτων
πολίτας
προσαγορευομένους
ὁμοίους
|
εἶναι |
τοῖς
εἰσποιητοῖς
τῶν
παίδων,
τούτους |
[0] |
τούτων
ἐλάττω,
τῷ
δ´
ὑπογυώτερ´
|
εἶναι |
τοῖς
χρόνοις
οὔπω
μεμυθολόγηται,
οὐδ´ |
[0] |
ὑπάρχειν
τοῦ
μητέρα
τὴν
χώραν
|
εἶναι |
τῶν
ἡμετέρων
προγόνων.
πάντα
γὰρ |
[30] |
μητρὶ
παίδων
στερηθῆναι
καὶ
ἐρήμοις
|
εἶναι |
τῶν
οἰκειοτάτων
γηροτρόφων·
σεμνὸν
δέ |
[20] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἦν
ψυχὴ
τἀληθὲς
|
εἰπεῖν· |
ἅμα
γὰρ
τά
τε
τούτων |
[10] |
ἀποροῦντα
τί
χρὴ
περὶ
τούτων
|
εἰπεῖν |
ἑκάστου,
ταῦτα
τὰ
πραχθέντ´
ἀπηριθμηκέναι. |
[0] |
προσέταξεν
ἐμοὶ
τὸν
νομιζόμενον
λόγον
|
εἰπεῖν
|
ἐπ´
αὐτοῖς,
ἐσκόπουν
μὲν
εὐθὺς |
[10] |
νικᾶν·
οὐκ
ἂν
ὀκνήσαιμι
δ´
|
εἰπεῖν |
ὅτι
μοι
δοκοῦσιν
οἱ
τελευτῶντες |
[20] |
γεγονυίας
εἰρήνης·
οὐ
γὰρ
ἔνεστ´
|
εἰπεῖν |
οὔτ´
ἀληθεστέραν
οὔτε
καλλίω
πρόφασιν |
[0] |
λόγου
ἄλυπον,
ταῦτ´
ἐπὶ
κεφαλαίων
|
εἰπεῖν |
πειράσομαι.
οἱ
γὰρ
τῆς
κατὰ |
[0] |
ἐξετάζων
δὲ
καὶ
σκοπῶν
ἀξίως
|
εἰπεῖν |
τῶν
τετελευτηκότων
ἕν
τι
τῶν |
[30] |
τῷδε
τῷ
καιρῷ,
τὸ
σαφὲς
|
εἰπεῖν |
ὑπερβαίνω.
ἄξια
δὴ
τούτων
ᾤοντο |
[10] |
τοῖς
ἀκούουσιν.
Πολλὰ
τοίνυν
ἔχων
|
εἰπεῖν |
ὧν
οἵδε
πράξαντες
δικαίως
ἐπαινεθήσονται, |
[20] |
καὶ
γὰρ
οἱ
μηδὲν
ἂν
|
εἰπόντες |
αὐτοὶ
βλάσφημον
ἄλλου
γε
λέγοντος |
[10] |
τοῖς
ἔργοις,
ἀπορῶ
τί
πρῶτον
|
εἴπω· |
προσιστάμενα
γάρ
μοι
πάντ´
εἰς |
[20] |
δοκεῖ
δέ
μοί
τις
ἂν
|
εἰπὼν |
ὡς
ἡ
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν |
[0] |
μέντοι
διαλεχθῆναι
τοῖς
πρότερόν
ποτ´
|
εἰρηκόσιν |
ἐνθάδ´
εἶναι
μοι
δοκεῖ.
ὡς |
[20] |
ἔχει
καὶ
τὰ
τῆς
γεγονυίας
|
εἰρήνης· |
οὐ
γὰρ
ἔνεστ´
εἰπεῖν
οὔτ´ |
[20] |
εἰς
τὸ
καλῶς
ἐθέλειν
ἀποθνῄσκειν,
|
εἴρηται, |
γένος,
παιδεία,
χρηστῶν
ἐπιτηδευμάτων
συνήθεια, |
[10] |
μὲν
οὐ
προορώσης
τὰ
δ´
|
εἰρωνευομένης, |
ὅμως,
ἡνίχ´
ὑπήκουσαν
καὶ
τὰ |
[20] |
συμμείξαντες
ἐκεῖ,
οὐκ
ἐβούλοντ´
αὖθις
|
εἰς |
ἀγῶνα
καθίστασθαι
τοῖς
ἐκείνων
οἰκείοις, |
[10] |
τούτοις
ἀρίστοις
οὖσιν.
ἐπειδὴ
δ´
|
εἰς |
ἄνδρας
ἀφίκοντο,
οὐ
μόνον
τοῖς |
[0] |
τῶν
ἀνδρῶν
προγόνοις.
τὰ
δ´
|
εἰς |
ἀνδρείαν
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν |
[0] |
τὴν
ἀνδρείαν
μόνον
αὐτοῖς
τῶν
|
εἰς |
ἀρετὴν
ἀνηκόντων
ὑπάρχουσαν
ἑώρων,
ταύτην |
[20] |
ὡς
ἐτιμωρήσαντο
Τηρέα
διὰ
τὴν
|
εἰς |
αὑτὰς
ὕβριν.
οὐ
βιωτὸν
οὖν |
[0] |
χώρα
πεποίηκεν.
Τὰ
μὲν
οὖν
|
εἰς |
γένος
ἀνήκοντα
τοιαῦτα
δι´
αἰῶνος |
[10] |
εἴπω·
προσιστάμενα
γάρ
μοι
πάντ´
|
εἰς |
ἕνα
καιρὸν
δύσκριτον
καθίστησιν
τὴν |
[0] |
ἐκώλυεν
Κρέων.
τῶν
μὲν
οὖν
|
εἰς |
μύθους
ἀνενηνεγμένων
ἔργων
πολλὰ
παραλιπὼν |
[0] |
ἑκάστῳ
τὴν
φύσιν
ἔστιν,
ἀλλ´
|
εἰς |
ὅλην
κοινῇ
τὴν
ὑπάρχουσαν
πατρίδα, |
[10] |
συμμάχους,
εἰς
πεῖραν
ἦλθον
ἀγῶνος,
|
εἰς |
ὃν
οὐδὲ
τῆς
ψυχῆς
ἐφείσαντο. |
[0] |
φανῆναι,
χωρὶς
τοῦ
μέγιστον
εὐεργέτημ´
|
εἰς |
πάντας
γενέσθαι,
ὁμολογούμενον
σημεῖον
ὑπάρχειν |
[0] |
ἀνθρώποις
ἀνωμολόγηται.
οὐ
γὰρ
μόνον
|
εἰς
|
πατέρ´
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
ἄνω |
[10] |
σώματα
καὶ
χρήματα
καὶ
συμμάχους,
|
εἰς |
πεῖραν
ἦλθον
ἀγῶνος,
εἰς
ὃν |
[20] |
αὑτοῦ
παῖδας,
ἃς
Ὑακινθίδας
καλοῦσιν,
|
εἰς
|
προῦπτον
θάνατον
δόντ´
ἀναλῶσαι.
αἰσχρὸν |
[10] |
οὗτοι
πρῶτοι
προείδοντο
καὶ
πολλάκις
|
εἰς |
σωτηρίαν
ἅπαντας
παρεκάλεσαν,
ὅπερ
γνώμης |
[0] |
ὑπολάβοι
τοὺς
μὲν
ἐπήλυδας
ἐλθόντας
|
εἰς |
τὰς
πόλεις
καὶ
τούτων
πολίτας |
[0] |
τοῖς
χρόνοις
οὔπω
μεμυθολόγηται,
οὐδ´
|
εἰς |
τὴν
ἡρωϊκὴν
ἐπανῆκται
τάξιν,
ταῦτ´ |
[10] |
τεταγμένον,
ἐνταῦθα
προσνέμοντες
ἑαυτούς,
ἕως
|
εἰς |
τὴν
νῦν
ζῶσαν
ἡλικίαν
ὁ |
[0] |
ἔσῳζεν,
σωτῆρες
ὠνομάσθησαν,
ἡνίκ´
ἦλθον
|
εἰς |
τήνδε
τὴν
γῆν
ἱκέται,
φεύγοντες
|
[20] |
πᾶσιν
ὑπῆρχεν
τοῖσδε
τοῖς
ἀνδράσιν
|
εἰς |
τὸ
καλῶς
ἐθέλειν
ἀποθνῄσκειν,
εἴρηται, |
[10] |
δαίμων
παραδῷ,
κρίνεται·
ὃ
δ´
|
εἰς |
τοῦθ´
ἕκαστον
ἔδει
παρασχέσθαι,
πᾶς |
[20] |
τῆς
μητρός
φησιν
Αἴθρας
Ἀκάμαντ´
|
εἰς |
Τροίαν
στεῖλαι.
ὁ
μὲν
οὖν
|
[10] |
παρακαλέσαι.
καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν
|
εἰς |
χρημάτων
δαπάνην
ἤ
τιν´
ἄλλην |
[0] |
πολίτας
προσαγορευομένους
ὁμοίους
εἶναι
τοῖς
|
εἰσποιητοῖς
|
τῶν
παίδων,
τούτους
δὲ
γνησίους |
[10] |
μόλις
εἷλον,
οὗτοι
δὲ
τὸν
|
ἐκ |
πάσης
τῆς
ἠπείρου
στόλον
ἐλθόντα
|
[0] |
γὰρ
εὐγένεια
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
|
ἐκ |
πλείστου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις |
[20] |
ἀντέχεσθαι
δεῖ,
καὶ
τὴν
παρρησίαν
|
ἐκ |
τῆς
ἀληθείας
ἠρτημένην
οὐκ
ἔστι |
[0] |
πολλῶν
ἄλλων
στόλον
οὐ
μόνον
|
ἐκ
|
τῆς
οἰκείας,
ἀλλὰ
καὶ
ἐκ |
[0] |
ἐκ
τῆς
οἰκείας,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
χώρας
|
[30] |
ἄνδρας
γεγεννηκότας
καὶ
πεφυκότας
αὐτοὺς
|
ἐκ |
τοιούτων
ἑτέρων
καλόν
ἐστιν
τὰ |
[20] |
ὅμως·
ὥσπερ
γάρ,
εἴ
τις
|
ἐκ |
τοῦ
καθεστηκότος
κόσμου
τὸ
φῶς |
[0] |
ἄλλων
ἔστιν
ἰδεῖν
καὶ
μάλιστ´
|
ἐκ |
τοῦδε
τοῦ
νόμου,
καθ´
ὃν |
[0] |
τοὺς
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τελευτῶντας,
|
ἔκ |
τε
τῶν
ἄλλων
ἔστιν
ἰδεῖν |
[30] |
Οἰνεὺς
γέγονεν,
ὃς
ἀρχηγὸς
αὐτῶν
|
ἐκαλεῖτο. |
κοινοῦ
δ´
ὄντος
ἀμφοτέραις
ταῖς |
[10] |
τὰ
πρέποντα
καθ´
ἡλικίαν
ἀσκοῦντες
|
ἑκάστην, |
καὶ
πᾶσιν
ἀρέσκοντες
οἷς
χρή, |
[10] |
κρίνεται·
ὃ
δ´
εἰς
τοῦθ´
|
ἕκαστον |
ἔδει
παρασχέσθαι,
πᾶς
ὁ
μένων |
[0] |
παραλιπὼν
τούτων
ἐπεμνήσθην,
ὧν
οὕτως
|
ἕκαστον
|
εὐσχήμονας
καὶ
πολλοὺς
ἔχει
λόγους |
[20] |
μὲν
ἄλλ´
ἔστιν
τούτων
ὡς
|
ἕκαστος |
ἔχει
γνώμης,
οὕτως
ὑπολαμβάνειν·
ὃ |
[10] |
τί
χρὴ
περὶ
τούτων
εἰπεῖν
|
ἑκάστου, |
ταῦτα
τὰ
πραχθέντ´
ἀπηριθμηκέναι.
εἰ |
[20] |
ἃ
δὲ
κατὰ
φυλὰς
παρεκάλεσεν
|
ἑκάστους |
εὐρώστους
εἶναι,
ταῦτ´
ἤδη
λέξω. |
[0] |
ἄνω
προγόνων
κατ´
ἄνδρ´
ἀνενεγκεῖν
|
ἑκάστῳ |
τὴν
φύσιν
ἔστιν,
ἀλλ´
εἰς |
[10] |
ὅτι
μοι
δοκοῦσιν
οἱ
τελευτῶντες
|
ἑκατέρων |
ἐν
τάξει
τῆς
μὲν
ἥττης |
[0] |
ἐκράτησαν
οὕτως
ὥστ´
ἔξω
Φάσιδος
|
ἐκβαλεῖν, |
καὶ
τὸν
Εὐμόλπου
καὶ
τῶν |
[20] |
πεῖραν
εἰληφότες
οἱ
τότε
συμμείξαντες
|
ἐκεῖ, |
οὐκ
ἐβούλοντ´
αὖθις
εἰς
ἀγῶνα |
[20] |
τῆς
χώρας.
ὅτε
δὴ
γυναῖκες
|
ἐκεῖναι
|
τοιαύτην
ἔσχον
ἀνδρείαν,
οὐ
θεμιτὸν |
[20] |
συγγενῆ
φανήσονται
τὸν
θυμὸν
ἔχοντες
|
ἐκείναις, |
ἐφ´
οἷς
τὴν
Ἑλλάδ´
ἑώρων |
[10] |
ἐπανῆκται
τάξιν,
ταῦτ´
ἤδη
λέξω.
|
~ἐκεῖνοι |
τὸν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας |
[30] |
χρωμένους
ὁμοίους
εἶναι.
καὶ
γὰρ
|
ἐκείνοις |
ταῦτ´
ἂν
εἴη
μάλιστ´
ἐν |
[20] |
πόλει.
δεινὸν
οὖν
ἡγοῦντο
τὴν
|
ἐκείνου
|
προδοῦναι
προαίρεσιν,
καὶ
τεθνάναι
μᾶλλον |
[10] |
καλῶς
ἔχοντος
ἐπαίνου
τοὺς
ἄνδρας
|
ἐκείνους |
στερηθῆναι·
τοσούτῳ
γὰρ
ἀμείνους
τῶν |
[20] |
ἐναντίων
κύριον
φίλον
γενέσθαι
τοῖς
|
ἐκείνων |
οἰκείοις
βούλεσθαι
μᾶλλον
ἢ
πάλιν |
[20] |
αὖθις
εἰς
ἀγῶνα
καθίστασθαι
τοῖς
|
ἐκείνων |
οἰκείοις,
ὑπολαμβάνοντες
ταῖς
μὲν
φύσεσιν |
[20] |
ταχθέντας,
οὐχὶ
τοὺς
πολλοὺς
οὔτ´
|
ἐκείνων |
οὔθ´
ἡμῶν
αἰτιάσαιτ´
ἄν
τις |
[20] |
Θηβαίων,
οὐχὶ
τοῖς
πολλοῖς
οὔτ´
|
ἐκείνων |
οὔθ´
ἡμῶν
ἐγκαλέσειεν
ἄν
τις |
[30] |
γὰρ
ἰδών
τις
οὐδὲ
περὶ
|
ἐκείνων |
ταῦτ´
ἀπήγγελκεν,
ἀλλ´
οὓς
οἱ |
[20] |
αὑτοῖς
ὑπελάμβανον
χείροσιν
ἀνδράσιν
οὖσιν
|
ἐκείνων |
φανῆναι.
ἐμέμνηντ´
Ἀκαμαντίδαι
τῶν
ἐπῶν |
[0] |
γὰρ
τὸν
Ἀμαζόνων
στρατὸν
ἐλθόντ´
|
ἐκράτησαν |
οὕτως
ὥστ´
ἔξω
Φάσιδος
ἐκβαλεῖν, |
[30] |
ἀμφοτέρων
ἅπασαν
ᾤοντο
δεῖν
ἀγωνίαν
|
ἐκτεῖναι. |
ᾔδεσαν
Κεκροπίδαι
τὸν
ἑαυτῶν
ἀρχηγὸν |
[0] |
αὐτοὺς
τιμᾶν,
ἵν´
ἣν
ζῶντες
|
ἐκτήσαντ´ |
εὐδοξίαν,
αὕτη
καὶ
τετελευτηκόσιν
αὐτοῖς |
[0] |
τοὺς
ἕπτ´
ἐπὶ
Θήβας
θάπτειν
|
ἐκώλυεν
|
Κρέων.
τῶν
μὲν
οὖν
εἰς |
[30] |
ᾤοντο
δεῖν
ποιοῦντες
ὀφθῆναι.
οὐκ
|
ἐλάνθανεν
|
Αἰαντίδας
ὅτι
τῶν
ἀριστείων
στερηθεὶς |
[30] |
σῷσαι
πάντα
κίνδυνον
ὑπομένειν;
~οὐκ
|
ἐλάνθανεν |
Οἰνείδας
ὅτι
Κάδμου
μὲν
Σεμέλη, |
[0] |
τῶν
ἔργων
οὐδέν
ἐστι
τούτων
|
ἐλάττω, |
τῷ
δ´
ὑπογυώτερ´
εἶναι
τοῖς |
[30] |
μὲν
οὖν
ζῶντες
οἰκεῖοι
τούτων
|
ἐλεινοί, |
τοιούτων
ἀνδρῶν
ἐστερημένοι
καὶ
συνηθείας |
[20] |
ἡ
πάδης
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρ´
|
ἐλευθερία |
ἐν
ταῖς
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν |
[20] |
ποιεῖν
ἕνεκα
τοῦ
τὴν
πατρίδ´
|
ἐλευθερῶσαι, |
αὐτοὶ
δὲ
φανῆναι
θνητὸν
σῶμα |
[20] |
ἡνίκ´
ἂν
οὖν
ὁ
ἀγὼν
|
ἔλθῃ |
τοῦ
πολέμου,
πᾶς
τις
εὐχερῶς |
[0] |
καὶ
γὰρ
τὸν
Ἀμαζόνων
στρατὸν
|
ἐλθόντ´ |
ἐκράτησαν
οὕτως
ὥστ´
ἔξω
Φάσιδος |
[10] |
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
στόλον
|
ἐλθόντα
|
μόνοι
δὶς
ἠμύναντο
καὶ
κατὰ |
[10] |
ἐκ
πάσης
τῆς
ἠπείρου
στόλον
|
ἐλθόντα
|
μόνοι,
τἄλλα
πάντα
κατεστραμμένον,
οὐ |
[0] |
τις
ὑπολάβοι
τοὺς
μὲν
ἐπήλυδας
|
ἐλθόντας |
εἰς
τὰς
πόλεις
καὶ
τούτων
|
[20] |
ἔχοντες
ἐκείναις,
ἐφ´
οἷς
τὴν
|
Ἑλλάδ´ |
ἑώρων
ὑβριζομένην.
ἠκηκόεσαν
Λεωντίδαι
μυθολογουμένας |
[0] |
μᾶλλον
ἠβουλήθησαν
ἢ
ζῶντες
τὴν
|
Ἑλλάδ´ |
ἰδεῖν
ἀτυχοῦσαν,
πῶς
οὐκ
ἀνυπέρβλητον
|
[30] |
καὶ
πολῖται,
ἀλλὰ
πᾶσαν
ὅσην
|
Ἑλλάδα |
χρὴ
προσειπεῖν,
συμπεπένθηκεν
δὲ
καὶ |
[20] |
οἰκείων
σωμάτων,
καὶ
τὸ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἀξίωμ´
ἀνῄρηται.
μεγάλην
μὲν
οὖν
|
[20] |
φανερόν,
ὅτι
ἡ
πάδης
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἄρ´
ἐλευθερία
ἐν
ταῖς
τῶνδε |
[20] |
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
ἀρετὴ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἦν
ψυχὴ
τἀληθὲς
εἰπεῖν·
ἅμα
|
[10] |
οἱ
μὲν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ὄντες
ἀριστεῖς
δέκ´
ἔτη
τῆς |
[0] |
ἠδίκησαν
μὲν
οὐδένα
πώποτ´
οὔθ´
|
Ἕλλην´
|
οὔτε
βάρβαρον,
ἀλλ´
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς |
[20] |
ὁ
πρὸ
τοῦ
ζῆλος
τῶν
|
Ἑλλήνων
|
γέγονεν.
Διὰ
πολλὰ
δ´
εἰκότως |
[0] |
καὶ
ἐκ
τῆς
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων |
χώρας
ἐξήλασαν,
οὓς
οἱ
πρὸ |
[10] |
φρονούσης·
καὶ
τῆς
παρὰ
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ἀγνοίας
μεμειγμένης
κακίᾳ,
ὅτ´
ἐνῆν |
[10] |
κινδύνων
κοινῆς
σωτηρίας
πᾶσι
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
αἴτιοι
κατέστησαν.
καὶ
προείρηται
μὲν |
[20] |
ἢ
καταλυομένης
ταύτης
παρὰ
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ζῆν
φιλοψυχήσαντες.
παρειλήφεσαν
Πανδιονίδαι
Πρόκνην |
[10] |
ἐφύετο
κοινὸς
πᾶσιν
κίνδυνος
τοῖς
|
Ἕλλησιν, |
οὗτοι
πρῶτοι
προείδοντο
καὶ
πολλάκις |
[10] |
τοίνυν
τὰς
ἐν
αὐτοῖς
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
πλεονεξίας
κωλύοντες
πάντας
ὅσους
συνέβη |
[30] |
τούτων
πράττειν
ὑπελάμβανον
αὑτοῖς
προσήκειν.
|
ἐμέμνηνθ´ |
Ἱπποθωντίδαι
τῶν
Ἀλόπης
γάμων,
ἐξ |
[20] |
χείροσιν
ἀνδράσιν
οὖσιν
ἐκείνων
φανῆναι.
|
ἐμέμνηντ´
|
Ἀκαμαντίδαι
τῶν
ἐπῶν
ἐν
οἷς |
[10] |
τὰ
δέοντα
ποιεῖν
ἠθέλησαν,
οὐκ
|
ἐμνησικάκησαν, |
ἀλλὰ
προστάντες
καὶ
παρασχόντες
ἅπαντα |
[0] |
πόλει
δημοσίᾳ
θάπτειν
καὶ
προσέταξεν
|
ἐμοὶ |
τὸν
νομιζόμενον
λόγον
εἰπεῖν
ἐπ´ |
[20] |
καὶ
τῇ
τοῦ
προεστηκότος
αὑτῶν
|
ἐμπειρίᾳ |
καὶ
τόλμῃ,
οὐδέν´
οὔτ´
ἀναίσχυντον |
[0] |
οἳ
γὰρ
τὴν
ὑπάρχουσαν
πᾶσιν
|
ἔμφυτον |
τοῦ
ζῆν
ὑπερεῖδον
ἐπιθυμίαν,
καὶ |
[10] |
ὀνήσεις
τοῖς
κεκτημένοις,
καὶ
κρατοῦσιν
|
ἐν |
αὐτοῖς,
οἷς
ἂν
παρῇ,
κἂν |
[10] |
ἠδίκουν
ἐπέθηκαν.
ἔτι
τοίνυν
τὰς
|
ἐν |
αὐτοῖς
τοῖς
Ἕλλησιν
πλεονεξίας
κωλύοντες |
[0] |
προσηγορίας
ἔχοντες,
αἷς
ὑπὸ
τῶν
|
ἐν
|
γένει
γνωρίζονται,
ἠδίκησαν
μὲν
οὐδένα |
[30] |
τὸν
ἅπαντ´
εὔκλειαν
ἀγήρω
καταλείπουσιν,
|
ἐν |
ᾗ
καὶ
παῖδες
οἱ
τούτων |
[30] |
ἐκείνοις
ταῦτ´
ἂν
εἴη
μάλιστ´
|
ἐν |
κόσμῳ
καὶ
τιμῇ,
καὶ
πάσῃ |
[30] |
ἔχοντας
τοῖς
προτέροις
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν
|
ἐν |
μακάρων
νήσοις.
οὐ
γὰρ
ἰδών
|
[30] |
τοῖς
συμβεβηκόσιν
οἱ
ζῶντες
ἔχουσιν,
|
ἐν |
μεγάλῃ
τιμῇ
καὶ
πολλῷ
ζήλῳ
|
[0] |
ἔχει
λόγους
ὥστε
καὶ
τοὺς
|
ἐν
|
μέτροις
καὶ
τοὺς
τῶν
ᾀδομένων |
[20] |
φανῆναι.
ἐμέμνηντ´
Ἀκαμαντίδαι
τῶν
ἐπῶν
|
ἐν |
οἷς
Ὅμηρος
ἕνεκα
τῆς
μητρός
|
[10] |
τῷ
πόθῳ,
πόλλ´
ὑπομνήματα
λαμβάνουσα,
|
ἐν |
οἷς
συνῄδει
τούτοις
ἀρίστοις
οὖσιν. |
[10] |
τούτοις.
οἵδε
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς
|
ἐν
|
πᾶσιν
τοῖς
παιδεύμασιν
ἦσαν
ἐπιφανεῖς, |
[20] |
οὕτω
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
ἀναιρεθέντων
|
ἐν |
σκότει
καὶ
πολλῇ
δυσκλείᾳ
πᾶς |
[20] |
πάδης
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρ´
ἐλευθερία
|
ἐν |
ταῖς
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
ψυχαῖς |
[10] |
ἔδει
παρασχέσθαι,
πᾶς
ὁ
μένων
|
{ἐν |
τάξει}
πεποίηκεν.
εἰ
δὲ
θνητὸς |
[10] |
μοι
δοκοῦσιν
οἱ
τελευτῶντες
ἑκατέρων
|
ἐν
|
τάξει
τῆς
μὲν
ἥττης
οὐ |
[10] |
ἀμφότεροι.
τὸ
μὲν
γὰρ
κρατεῖν
|
ἐν |
τοῖς
ζῶσιν,
ὡς
ἂν
ὁ |
[10] |
πρακτέον
ἐστί,
τῇ
δὲ
σῴζεται.
|
ἐν |
τούτοις
ἀμφοτέροις
οἵδε
πολὺ
διήνεγκαν. |
[10] |
καὶ
τοῖς
ἐπαίνοις.
Ἀνάγκη
δ´
|
ἐν |
τῷ
μεταξὺ
διαλαβεῖν,
καὶ
πρὸ |
[0] |
τῷ
τάφῳ
κειμένους,
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
|
ἐν |
τῷ
πολέμῳ
γεγονότας,
ἔδοξεν
τῇ |
[0] |
ἡ
πόλις
σπουδάζει
περὶ
τοὺς
|
ἐν |
τῷ
πολέμῳ
τελευτῶντας,
ἔκ
τε |
[0] |
~(Ἐπειδὴ
τοὺς
|
ἐν |
τῷδε
τῷ
τάφῳ
κειμένους,
ἄνδρας |
[0] |
σκοπῶν
ἀξίως
εἰπεῖν
τῶν
τετελευτηκότων
|
ἕν |
τι
τῶν
ἀδυνάτων
ηὕρισκον
ὄν. |
[10] |
ἀριστεῖς
δέκ´
ἔτη
τῆς
Ἀσίας
|
ἓν |
χωρίον
πολιορκοῦντες
μόλις
εἷλον,
οὗτοι |
[10] |
προσιστάμενα
γάρ
μοι
πάντ´
εἰς
|
ἕνα
|
καιρὸν
δύσκριτον
καθίστησιν
τὴν
αἵρεσιν |
[20] |
τοὺς
πολεμίους
πρὸς
τῇ
τῶν
|
ἐναντίων
|
ἀγνωμοσύνῃ
τὴν
τούτων
ἀρετὴν
αἰτίαν |
[20] |
{περὶ
ὧν
δ´
ὁ
τῶν
|
ἐναντίων |
ἡγεμὼν
ὑπερῆρε
τοὺς
ἐπὶ
τούτῳ
|
[20] |
τόν
τε
προσίοντ´
ἀπὸ
τῶν
|
ἐναντίων |
κίνδυνον
εὐρώστως
ὑπέμειναν,
καὶ
θάνατον |
[20] |
τετελευτηκότων
ἀγασθέντ´
ἀρετῆς
τὸν
τῶν
|
ἐναντίων |
κύριον
φίλον
γενέσθαι
τοῖς
ἐκείνων |
[10] |
οὐχὶ
τὴν
ψυχὴν
ἥττηται
τῶν
|
ἐναντίων. |
~νομίζω
τοίνυν
καὶ
τοῦ
τῆς |
[30] |
καὶ
τοῖς
ζῶσιν
ταῦτ´
ἂν
|
ἐνέγκοι
|
πλείστην
εὐδοξίαν.
χαλεπὸν
πατρὶ
καὶ |
[20] |
πάντων
κύριος
δαίμων,
ὡς
ἐβούλετο,
|
ἔνειμε |
τὸ
τέλος,
ἅπαντας
ἀφεῖσθαι
κακίας |
[20] |
τοῦ
σῷσαι
τὴν
ἑαυτοῦ
μητέρ´
|
ἕνεκα· |
οἱ
δὲ
τοὺς
οἴκοι
σύμπαντας |
[20] |
τῶν
ἐπῶν
ἐν
οἷς
Ὅμηρος
|
ἕνεκα |
τῆς
μητρός
φησιν
Αἴθρας
Ἀκάμαντ´ |
[20] |
τὸν
ἐπώνυμον
τὸν
αὑτῶν
Ἐρεχθέα,
|
ἕνεκα |
τοῦ
σῷσαι
τὴν
χώραν
τὰς |
[20] |
ἀπ´
ἀθανάτων
πεφυκότα
πάντα
ποιεῖν
|
ἕνεκα
|
τοῦ
τὴν
πατρίδ´
ἐλευθερῶσαι,
αὐτοὶ |
[20] |
τῶν
ὀλίγων
δυναστεῖαι
δέος
μὲν
|
ἐνεργάζονται |
τοῖς
πολίταις,
αἰσχύνην
δ´
οὐ |
[20] |
τῆς
γεγονυίας
εἰρήνης·
οὐ
γὰρ
|
ἔνεστ´ |
εἰπεῖν
οὔτ´
ἀληθεστέραν
οὔτε
καλλίω |
[10] |
Ἕλλησιν
ἀγνοίας
μεμειγμένης
κακίᾳ,
ὅτ´
|
ἐνῆν |
ταῦτα
κωλύειν
ἀσφαλῶς,
τὰ
μὲν |
[0] |
διαλεχθῆναι
τοῖς
πρότερόν
ποτ´
εἰρηκόσιν
|
ἐνθάδ´ |
εἶναι
μοι
δοκεῖ.
ὡς
μὲν |
[20] |
αὑτὰς
ὕβριν.
οὐ
βιωτὸν
οὖν
|
ἐνόμιζον |
αὑτοῖς,
εἰ
μὴ
συγγενῆ
φανήσονται |
[10] |
ὅπου
τὸ
δίκαιον
εἴη
τεταγμένον,
|
ἐνταῦθα |
προσνέμοντες
ἑαυτούς,
ἕως
εἰς
τὴν |
[10] |
ὃν
οὐδὲ
τῆς
ψυχῆς
ἐφείσαντο.
|
ἐξ |
ἀνάγκης
δὲ
συμβαίνει,
ὅταν
μάχη
|
[10] |
ταῦτ´
ἤδη
λέξω.
~ἐκεῖνοι
τὸν
|
ἐξ |
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
στόλον
ἐλθόντα
|
[10] |
ἂν
εἰκότως,
ὅσον
οἱ
μὲν
|
ἐξ |
ἁπάσης
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντες
ἀριστεῖς |
[10] |
τοῦ
βίου
τούτοις.
οἵδε
γὰρ
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἐν
πᾶσιν
τοῖς
παιδεύμασιν |
[0] |
ἔφυσαν,
ταύτην
ᾤκησαν
καὶ
τοῖς
|
ἐξ |
αὑτῶν
παρέδωκαν,
ὥστε
δικαίως
ἄν |
[0] |
εἶναι.
μόνοι
γὰρ
πάντων
ἀνθρώπων,
|
ἐξ |
ἧσπερ
ἔφυσαν,
ταύτην
ᾤκησαν
καὶ |
[0] |
καὶ
βεβιωκέναι
φιλοτίμως
συμβέβηκεν
αὐτοῖς,
|
ἐξ |
ὧν
εἰκότως
ἦσαν
σπουδαῖοι,
αἰσχυνοίμην |
[30] |
ἐμέμνηνθ´
Ἱπποθωντίδαι
τῶν
Ἀλόπης
γάμων,
|
ἐξ |
ὧν
Ἱπποθῶν
ἔφυ,
καὶ
τὸν |
[0] |
ἐπαίνων
πᾶσαν
τὴν
ἐπιθυμίαν
οὖσαν,
|
ἐξ |
ὧν
ταῦτ´
ἂν
αὐτοῖς
μάλιστα |
[20] |
δηλοῦν
ἀποτρέψαι.
οὔτε
γὰρ
πάντας
|
ἐξαρέσασθαι |
τοῖς
αἰσχρόν
τι
ποιήσασιν
δυνατόν, |
[20] |
ἢ
δι´
ἄλλης
ἡστινοσοῦν
ὁμιλίας
|
ἐξαρέσηται, |
κἂν
τὰ
δεινότατ´
ἀσχημονήσῃ,
μικρὸν |
[20] |
τοῦ
καθεστηκότος
κόσμου
τὸ
φῶς
|
ἐξέλοι, |
δυσχερὴς
καὶ
χαλεπὸς
ἅπας
ὁ |
[0] |
ὅπως
τοῦ
προσήκοντος
ἐπαίνου
τεύξονται,
|
ἐξετάζων |
δὲ
καὶ
σκοπῶν
ἀξίως
εἰπεῖν |
[0] |
τῆς
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
χώρας
|
ἐξήλασαν, |
οὓς
οἱ
πρὸ
ἡμῶν
οἰκοῦντες |
[10] |
τοῖς
ἀνδράσιν
δηλοῦν
καὶ
τοὺς
|
ἔξω |
τοῦ
γένους
πρὸς
τὸν
τάφον |
[0] |
στρατὸν
ἐλθόντ´
ἐκράτησαν
οὕτως
ὥστ´
|
ἔξω |
Φάσιδος
ἐκβαλεῖν,
καὶ
τὸν
Εὐμόλπου |
[0] |
ἐμοὶ
τὸν
νομιζόμενον
λόγον
εἰπεῖν
|
ἐπ´ |
αὐτοῖς,
ἐσκόπουν
μὲν
εὐθὺς
ὅπως |
[10] |
ἦσαν
συγγενεῖς,
οὕτω
τοὺς
ἐπαίνους
|
ἐπ´ |
αὐτῶν
κοινοὺς
ποιήσωμαι,
ὑπολαμβάνων
ταῦτ´ |
[10] |
εἰπεῖν
ὧν
οἵδε
πράξαντες
δικαίως
|
ἐπαινεθήσονται, |
ἐπειδὴ
πρὸς
αὐτοῖς
εἰμι
τοῖς |
[10] |
προσήκοντ´
ἔδοξα
πεποιηκέναι·
λόγῳ
δ´
|
ἐπαινέσαι |
τούτους
τοὺς
ἄνδρας
αἱρεθείς,
ἂν |
[0] |
ἀνηκόντων
ὑπάρχουσαν
ἑώρων,
ταύτην
ἂν
|
ἐπαινέσας |
ἀπηλλαττόμην
τῶν
λοιπῶν·
ἐπειδὴ
δὲ |
[10] |
φύσει
μετάσχοιεν,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
|
ἐπαίνοις. |
Ἀνάγκη
δ´
ἐν
τῷ
μεταξὺ |
[0] |
μὲν
εὐθὺς
ὅπως
τοῦ
προσήκοντος
|
ἐπαίνου |
τεύξονται,
ἐξετάζων
δὲ
καὶ
σκοπῶν |
[10] |
τοῦ
δικαίου
καὶ
καλῶς
ἔχοντος
|
ἐπαίνου |
τοὺς
ἄνδρας
ἐκείνους
στερηθῆναι·
τοσούτῳ
|
[10] |
φύσεις
ἦσαν
συγγενεῖς,
οὕτω
τοὺς
|
ἐπαίνους |
ἐπ´
αὐτῶν
κοινοὺς
ποιήσωμαι,
ὑπολαμβάνων |
[30] |
πατρὶς
θάπτει
δημοσίᾳ,
κοινῶν
δ´
|
ἐπαίνων |
μόνοι
τυγχάνουσιν,
ποθοῦσι
δ´
οὐ |
[0] |
τῆς
δ´
ἀρετῆς
καὶ
τῶν
|
ἐπαίνων |
πᾶσαν
τὴν
ἐπιθυμίαν
οὖσαν,
ἐξ |
[0] |
μεμυθολόγηται,
οὐδ´
εἰς
τὴν
ἡρωϊκὴν
|
ἐπανῆκται |
τάξιν,
ταῦτ´
ἤδη
λέξω.
~ἐκεῖνοι |
[0] |
πρόγονοι,
καὶ
πατέρες
καὶ
τούτων
|
ἐπάνω |
τὰς
προσηγορίας
ἔχοντες,
αἷς
ὑπὸ |
[10] |
ὑπὲρ
ὧν
τοὺς
ἄλλους
ἠδίκουν
|
ἐπέθηκαν. |
ἔτι
τοίνυν
τὰς
ἐν
αὐτοῖς |
[20] |
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
ψυχαῖς
διεσῴζετο·
|
ἐπειδὴ |
γοῦν
ἡ
πεπρωμένη
τούτους
ἀνεῖλεν, |
[10] |
οἷς
συνῄδει
τούτοις
ἀρίστοις
οὖσιν.
|
ἐπειδὴ
|
δ´
εἰς
ἄνδρας
ἀφίκοντο,
οὐ |
[0] |
ἂν
ἐπαινέσας
ἀπηλλαττόμην
τῶν
λοιπῶν·
|
ἐπειδὴ |
δὲ
καὶ
γεγενῆσθαι
καλῶς
καὶ |
[10] |
ὧν
οἵδε
πράξαντες
δικαίως
ἐπαινεθήσονται,
|
ἐπειδὴ |
πρὸς
αὐτοῖς
εἰμι
τοῖς
ἔργοις, |
[0] |
|
~(Ἐπειδὴ |
τοὺς
ἐν
τῷδε
τῷ
τάφῳ |
[20] |
στεῖλαι.
ὁ
μὲν
οὖν
παντὸς
|
ἐπειρᾶτο |
κινδύνου
τοῦ
σῷσαι
τὴν
ἑαυτοῦ |
[30] |
πένθει
τὴν
τούτων
εὔκλειαν
ἔχοντες.
|
ἔπειτα |
νόσων
ἀπαθεῖς
τὰ
σώματα
καὶ |
[10] |
ἃ
καὶ
πρόχειρα
καὶ
ῥᾴδι´
|
ἐπελθεῖν |
ἐστιν.
ἀλλὰ
προαιροῦμαι
τῆς
εὐγενείας |
[0] |
ἀνενηνεγμένων
ἔργων
πολλὰ
παραλιπὼν
τούτων
|
ἐπεμνήσθην, |
ὧν
οὕτως
ἕκαστον
εὐσχήμονας
καὶ |
[0] |
ἄν
τις
ὑπολάβοι
τοὺς
μὲν
|
ἐπήλυδας |
ἐλθόντας
εἰς
τὰς
πόλεις
καὶ |
[0] |
περιεῖδον
ὑβριζόμενα,
ὅτε
τοὺς
ἕπτ´
|
ἐπὶ |
Θήβας
θάπτειν
ἐκώλυεν
Κρέων.
τῶν |
[0] |
καὶ
μῆκος
λόγου
ἄλυπον,
ταῦτ´
|
ἐπὶ |
κεφαλαίων
εἰπεῖν
πειράσομαι.
οἱ
γὰρ |
[0] |
καθ´
ὃν
αἱρεῖται
τὸν
ἐροῦντ´
|
ἐπὶ
|
ταῖς
δημοσίαις
ταφαῖς·
εἰδυῖα
γὰρ |
[30] |
λυπῶν
ἄπειροι
τὰς
ψυχάς,
ἃς
|
ἐπὶ |
τοῖς
συμβεβηκόσιν
οἱ
ζῶντες
ἔχουσιν, |
[30] |
ὃν
οὐ
πρέπον
ἐστὶν
ὀνομάζειν
|
ἐπὶ |
τοῦδε
τοῦ
τάφου,
τοῦ
δ´ |
[10] |
καὶ
φίλων
μνήμη
πᾶσαν
ὥραν
|
ἐπὶ |
τούτους
φέρεται
τῷ
πόθῳ,
πόλλ´ |
[20] |
περὶ
τούτων
ἐγκαλέσαι
προσήκει,
τοῖς
|
ἐπὶ |
τούτῳ
ταχθεῖσιν
Θηβαίων,
οὐχὶ
τοῖς |
[20] |
τῶν
ἐναντίων
ἡγεμὼν
ὑπερῆρε
τοὺς
|
ἐπὶ |
τούτῳ
ταχθέντας,
οὐχὶ
τοὺς
πολλοὺς |
[10] |
στερηθῆναι·
τοσούτῳ
γὰρ
ἀμείνους
τῶν
|
ἐπὶ |
Τροίαν
στρατευσαμένων
νομίζοιντ´
ἂν
εἰκότως, |
[20] |
τοῦ
τῆς
χώρας
ἡμῶν
μὴ
|
ἐπιβῆναι |
τοὺς
πολεμίους
πρὸς
τῇ
τῶν |
[0] |
λέγειν,
φυλαττόμενος
μὴ
μῆκος
ἄκαιρον
|
ἐπιγένηται |
τῷ
λόγῳ·
ἃ
δὲ
καὶ |
[30] |
καὶ
μνήμην
ἀρετῆς
δημοσίᾳ
κτησαμένους
|
ἐπιδεῖν, |
καὶ
θυσιῶν
καὶ
ἀγώνων
ἠξιωμένους |
[0] |
πᾶσιν
ἔμφυτον
τοῦ
ζῆν
ὑπερεῖδον
|
ἐπιθυμίαν, |
καὶ
τελευτῆσαι
καλῶς
μᾶλλον
ἠβουλήθησαν |
[0] |
καὶ
τῶν
ἐπαίνων
πᾶσαν
τὴν
|
ἐπιθυμίαν |
οὖσαν,
ἐξ
ὧν
ταῦτ´
ἂν
|
[20] |
ἀποθνῄσκειν,
εἴρηται,
γένος,
παιδεία,
χρηστῶν
|
ἐπιτηδευμάτων |
συνήθεια,
τῆς
ὅλης
πολιτείας
ὑπόθεσις· |
[10] |
ἐν
πᾶσιν
τοῖς
παιδεύμασιν
ἦσαν
|
ἐπιφανεῖς, |
τὰ
πρέποντα
καθ´
ἡλικίαν
ἀσκοῦντες |
[0] |
οὐ
περιεῖδον
ὑβριζόμενα,
ὅτε
τοὺς
|
ἕπτ´ |
ἐπὶ
Θήβας
θάπτειν
ἐκώλυεν
Κρέων. |
[20] |
ἐκείνων
φανῆναι.
ἐμέμνηντ´
Ἀκαμαντίδαι
τῶν
|
ἐπῶν |
ἐν
οἷς
Ὅμηρος
ἕνεκα
τῆς |
[20] |
λέξω.
ᾔδεσαν
πάντες
Ἐρεχθεῖδαι
τὸν
|
ἐπώνυμον |
τὸν
αὑτῶν
Ἐρεχθέα,
ἕνεκα
τοῦ |
[0] |
πολλοὺς
τῶν
συγγραφέων
ὑποθέσεις
τἀκείνων
|
ἔργα |
τῆς
αὑτῶν
μουσικῆς
πεποιῆσθαι·
ἃ |
[10] |
ἐπειδὴ
πρὸς
αὐτοῖς
εἰμι
τοῖς
|
ἔργοις, |
ἀπορῶ
τί
πρῶτον
εἴπω·
προσιστάμενα |
[0] |
καὶ
πολλοῖς
ἄλλοις
καὶ
καλοῖς
|
ἔργοις |
τὰ
τῶν
κατοιχομένων
νόμιμ´
οὐ |
[0] |
δὲ
τῇ
μὲν
ἀξίᾳ
τῶν
|
ἔργων |
οὐδέν
ἐστι
τούτων
ἐλάττω,
τῷ |
[0] |
μὲν
οὖν
εἰς
μύθους
ἀνενηνεγμένων
|
ἔργων
|
πολλὰ
παραλιπὼν
τούτων
ἐπεμνήσθην,
ὧν |
[20] |
Ἐρεχθεῖδαι
τὸν
ἐπώνυμον
τὸν
αὑτῶν
|
Ἐρεχθέα, |
ἕνεκα
τοῦ
σῷσαι
τὴν
χώραν |
[20] |
ταῦτ´
ἤδη
λέξω.
ᾔδεσαν
πάντες
|
Ἐρεχθεῖδαι |
τὸν
ἐπώνυμον
τὸν
αὑτῶν
Ἐρεχθέα, |
[30] |
καὶ
τὰ
τῆς
πατρίδος
πράγματ´
|
ἔρημα |
καὶ
δακρύων
καὶ
πένθους
πλήρη· |
[30] |
καὶ
μητρὶ
παίδων
στερηθῆναι
καὶ
|
ἐρήμοις |
εἶναι
τῶν
οἰκειοτάτων
γηροτρόφων·
σεμνὸν |
[0] |
νόμου,
καθ´
ὃν
αἱρεῖται
τὸν
|
ἐροῦντ´ |
ἐπὶ
ταῖς
δημοσίαις
ταφαῖς·
εἰδυῖα |
[20] |
εἴ
τις
αὐτοὺς
τοὺς
παραταξαμένους
|
ἐρωτήσειεν |
πότερ´
ἡγοῦνται
ταῖς
αὑτῶν
ἀρεταῖς |
[30] |
οὐχ
ὅπως
πολλὰ
λέξω,
τοῦτ´
|
ἐσκεψάμην, |
ἀλλ´
ὅπως
τἀληθῆ.
ὑμεῖς
δ´ |
[0] |
νομιζόμενον
λόγον
εἰπεῖν
ἐπ´
αὐτοῖς,
|
ἐσκόπουν |
μὲν
εὐθὺς
ὅπως
τοῦ
προσήκοντος
|
[0] |
οἱ
πρὸ
ἡμῶν
οἰκοῦντες
πρὸς
|
ἑσπέραν |
πάντες
οὔθ´
ὑπέμειναν
οὔτ´
ἐδυνήθησαν |
[30] |
οἰκεῖοι
τούτων
ἐλεινοί,
τοιούτων
ἀνδρῶν
|
ἐστερημένοι |
καὶ
συνηθείας
πολλῆς
καὶ
φιλανθρώπου
|
[10] |
τῇ
μὲν
δοκιμάζεται
τί
πρακτέον
|
ἐστί, |
τῇ
δὲ
σῴζεται.
ἐν
τούτοις |
[0] |
μὲν
ἀξίᾳ
τῶν
ἔργων
οὐδέν
|
ἐστι |
τούτων
ἐλάττω,
τῷ
δ´
ὑπογυώτερ´ |
[30] |
αὐτῶν
τιμῶν
ἡγούμεθ´
αὐτοὺς
τυγχάνειν.
|
ἔστι |
μὲν
οὖν
ἴσως
χαλεπὸν
τὰς |
[20] |
ἐκ
τῆς
ἀληθείας
ἠρτημένην
οὐκ
|
ἔστι |
τἀληθὲς
δηλοῦν
ἀποτρέψαι.
οὔτε
γὰρ |
[20] |
τις
εἰκότως}
εἰ
δ´
ἄρ´
|
ἔστι |
τις
ἀνθρώπων
ὅτῳ
περὶ
τούτων |
[10] |
καὶ
πρόχειρα
καὶ
ῥᾴδι´
ἐπελθεῖν
|
ἐστιν. |
ἀλλὰ
προαιροῦμαι
τῆς
εὐγενείας
καὶ |
[10] |
ἅπαντας
παρεκάλεσαν,
ὅπερ
γνώμης
ἀπόδειξίς
|
ἐστιν |
εὖ
φρονούσης·
καὶ
τῆς
παρὰ |
[30] |
τῆς
δ´
ὃν
οὐ
πρέπον
|
ἐστὶν |
ὀνομάζειν
ἐπὶ
τοῦδε
τοῦ
τάφου, |
[30] |
αὐτοὺς
ἐκ
τοιούτων
ἑτέρων
καλόν
|
ἐστιν |
τὰ
δείν´
εὐσχημονέστερον
τῶν
ἄλλων
|
[0] |
ἄνδρ´
ἀνενεγκεῖν
ἑκάστῳ
τὴν
φύσιν
|
ἔστιν, |
ἀλλ´
εἰς
ὅλην
κοινῇ
τὴν |
[30] |
ἔστιν
δράκων,
τὰ
δ´
ὡς
|
ἔστιν |
ἄνθρωπος
λεγόμενον,
οὐκ
ἄλλοθέν
ποθεν |
[10] |
πᾶσιν
ἀνθρώποις
κατέστησαν.
ἔστιν
γάρ,
|
ἔστιν |
ἁπάσης
ἀρετῆς
ἀρχὴ
μὲν
σύνεσις, |
[10] |
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
κατέστησαν.
|
ἔστιν |
γάρ,
ἔστιν
ἁπάσης
ἀρετῆς
ἀρχὴ |
[30] |
ἑαυτῶν
ἀρχηγὸν
τὰ
μὲν
ὡς
|
ἔστιν |
δράκων,
τὰ
δ´
ὡς
ἔστιν |
[0] |
τελευτῶντας,
ἔκ
τε
τῶν
ἄλλων
|
ἔστιν |
ἰδεῖν
καὶ
μάλιστ´
ἐκ
τοῦδε |
[20] |
ἐχρήσαντο.
καὶ
τὰ
μὲν
ἄλλ´
|
ἔστιν
|
τούτων
ὡς
ἕκαστος
ἔχει
γνώμης, |
[10] |
δὲ
θνητὸς
ὢν
τὴν
εἱμαρμένην
|
ἔσχεν, |
τῇ
τύχῃ
πέπονθε
τὸ
συμβαῖνον, |
[20] |
ὅτε
δὴ
γυναῖκες
ἐκεῖναι
τοιαύτην
|
ἔσχον |
ἀνδρείαν,
οὐ
θεμιτὸν
αὑτοῖς
ὑπελάμβανον
|
[0] |
Ἡρακλέους
παίδων,
ὃς
τοὺς
ἄλλους
|
ἔσῳζεν, |
σωτῆρες
ὠνομάσθησαν,
ἡνίκ´
ἦλθον
εἰς |
[10] |
θεωρίαν
ἱππικῶν
ἢ
γυμνικῶν
ἄθλων
|
ἐτάχθην |
κοσμῆσαι
τὸν
τάφον,
ὅσῳπερ
ἂν |
[30] |
καὶ
πεφυκότας
αὐτοὺς
ἐκ
τοιούτων
|
ἑτέρων |
καλόν
ἐστιν
τὰ
δείν´
εὐσχημονέστερον |
[10] |
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντες
ἀριστεῖς
δέκ´
|
ἔτη |
τῆς
Ἀσίας
ἓν
χωρίον
πολιορκοῦντες |
[10] |
ὧν
τοὺς
ἄλλους
ἠδίκουν
ἐπέθηκαν.
|
ἔτι |
τοίνυν
τὰς
ἐν
αὐτοῖς
τοῖς |
[20] |
Φιλομήλαν
τὰς
Πανδίονος
θυγατέρας,
ὡς
|
ἐτιμωρήσαντο |
Τηρέα
διὰ
τὴν
εἰς
αὑτὰς |
[20] |
καὶ
δίκαι´
ἔχουσιν,
ὧν
τὸν
|
εὖ |
φρονοῦντ´
ἀντέχεσθαι
δεῖ,
καὶ
τὴν
|
[10] |
παρεκάλεσαν,
ὅπερ
γνώμης
ἀπόδειξίς
ἐστιν
|
εὖ |
φρονούσης·
καὶ
τῆς
παρὰ
τοῖς |
[0] |
γένους
αὐτῶν
ἀρχῆς.
Ἡ
γὰρ
|
εὐγένεια |
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
ἐκ
πλείστου |
[10] |
ἐπελθεῖν
ἐστιν.
ἀλλὰ
προαιροῦμαι
τῆς
|
εὐγενείας |
καὶ
τῶν
παρὰ
τοῖς
προγόνοις |
[30] |
μέρος,
πῶς
οὐ
χρὴ
τούτους
|
εὐδαίμονας |
νομίζεσθαι;
οὓς
παρέδρους
εἰκότως
ἄν |
[30] |
καὶ
πένθους
πλήρη·
οἱ
δ´
|
εὐδαίμονες |
τῷ
δικαίῳ
λογισμῷ.
πρῶτον
μὲν |
[0] |
τιμᾶν,
ἵν´
ἣν
ζῶντες
ἐκτήσαντ´
|
εὐδοξίαν, |
αὕτη
καὶ
τετελευτηκόσιν
αὐτοῖς
ἀποδοθείη. |
[30] |
ζῶσιν
ταῦτ´
ἂν
ἐνέγκοι
πλείστην
|
εὐδοξίαν. |
χαλεπὸν
πατρὶ
καὶ
μητρὶ
παίδων
|
[30] |
καλὸν
δέ
γε
κληρονομεῖν
πατρῴας
|
εὐδοξίας. |
καὶ
τοῦ
μὲν
λυπηροῦ
τούτου |
[0] |
πρώτοις
φανῆναι,
χωρὶς
τοῦ
μέγιστον
|
εὐεργέτημ´ |
εἰς
πάντας
γενέσθαι,
ὁμολογούμενον
σημεῖον
|
[0] |
εἰπεῖν
ἐπ´
αὐτοῖς,
ἐσκόπουν
μὲν
|
εὐθὺς |
ὅπως
τοῦ
προσήκοντος
ἐπαίνου
τεύξονται, |
[30] |
χρόνου
πολὺν
καὶ
τὸν
ἅπαντ´
|
εὔκλειαν |
ἀγήρω
καταλείπουσιν,
ἐν
ᾗ
καὶ |
[30] |
παραψυχὴν
τῷ
πένθει
τὴν
τούτων
|
εὔκλειαν |
ἔχοντες.
ἔπειτα
νόσων
ἀπαθεῖς
τὰ
|
[0] |
ἔξω
Φάσιδος
ἐκβαλεῖν,
καὶ
τὸν
|
Εὐμόλπου |
καὶ
τῶν
πολλῶν
ἄλλων
στόλον |
[10] |
πρὸς
τὸν
τάφον
ἠκολουθηκότας
πρὸς
|
εὔνοιαν |
παρακαλέσαι.
καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν |
[10] |
λόγων
πειθὼ
τῆς
τῶν
ἀκουόντων
|
εὐνοίας
|
προσδεῖται,
καὶ
μετὰ
ταύτης
μέν, |
[20] |
ὁμοίαις
ἀπαντήσεσθαι,
τύχην
δ´
οὐκ
|
εὔπορον |
εἶναι
τὴν
ὁμοίαν
λαβεῖν.
δηλοῖ |
[30] |
λυπηροῦ
τούτου
τὸν
δαίμον´
αἴτιον
|
εὑρήσομεν |
ὄντα,
ᾧ
φύντας
ἀνθρώπους
εἴκειν |
[0] |
τήνδε
τὴν
γῆν
ἱκέται,
φεύγοντες
|
Εὐρυσθέα. |
καὶ
πρὸς
πᾶσι
τούτοις
καὶ |
[20] |
δὲ
κατὰ
φυλὰς
παρεκάλεσεν
ἑκάστους
|
εὐρώστους
|
εἶναι,
ταῦτ´
ἤδη
λέξω.
ᾔδεσαν |
[20] |
προσίοντ´
ἀπὸ
τῶν
ἐναντίων
κίνδυνον
|
εὐρώστως |
ὑπέμειναν,
καὶ
θάνατον
καλὸν
εἵλοντο |
[0] |
τούτων
ἐπεμνήσθην,
ὧν
οὕτως
ἕκαστον
|
εὐσχήμονας |
καὶ
πολλοὺς
ἔχει
λόγους
ὥστε |
[30] |
ἑτέρων
καλόν
ἐστιν
τὰ
δείν´
|
εὐσχημονέστερον |
τῶν
ἄλλων
φέροντας
ὁρᾶσθαι
καὶ |
[20] |
ἔλθῃ
τοῦ
πολέμου,
πᾶς
τις
|
εὐχερῶς |
ἑαυτὸν
σῴζει,
συνειδὼς
ὅτι,
ἐὰν |
[20] |
φανήσονται
τὸν
θυμὸν
ἔχοντες
ἐκείναις,
|
ἐφ´ |
οἷς
τὴν
Ἑλλάδ´
ἑώρων
ὑβριζομένην. |
[20] |
ἀήττητον
καὶ
ἀπροφάσιστον
καὶ
φιλοτιμίαν
|
ἐφάμιλλον
|
οὐδενὶ
τούτων
ὀρθῶς
ἐχρήσαντο.
καὶ |
[10] |
εἰς
ὃν
οὐδὲ
τῆς
ψυχῆς
|
ἐφείσαντο. |
ἐξ
ἀνάγκης
δὲ
συμβαίνει,
ὅταν |
[30] |
Ἀλόπης
γάμων,
ἐξ
ὧν
Ἱπποθῶν
|
ἔφυ, |
καὶ
τὸν
ἀρχηγὸν
ᾔδεσαν·
ὧν, |
[10] |
διήνεγκαν.
καὶ
γὰρ
εἴ
τις
|
ἐφύετο |
κοινὸς
πᾶσιν
κίνδυνος
τοῖς
Ἕλλησιν, |
[0] |
γὰρ
πάντων
ἀνθρώπων,
ἐξ
ἧσπερ
|
ἔφυσαν, |
ταύτην
ᾤκησαν
καὶ
τοῖς
ἐξ |
[20] |
ἄλλ´
ἔστιν
τούτων
ὡς
ἕκαστος
|
ἔχει |
γνώμης,
οὕτως
ὑπολαμβάνειν·
ὃ
δ´
|
[20] |
οὐχ
ἥκισθ´
ὅτι
ταῦθ´
οὕτως
|
ἔχει |
καὶ
τὰ
τῆς
γεγονυίας
εἰρήνης· |
[0] |
οὕτως
ἕκαστον
εὐσχήμονας
καὶ
πολλοὺς
|
ἔχει |
λόγους
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἐν
|
[0] |
ἀπείροις
κάλλιστ´
ἀκοῦσαι,
καὶ
ζῆλον
|
ἔχει |
πολὺν
καὶ
μῆκος
λόγου
ἄλυπον, |
[10] |
ὅς´
ἄλλα
τούτοις
ὅμοια,
αὐτάρκεις
|
ἔχει |
τὰς
ὀνήσεις
τοῖς
κεκτημένοις,
καὶ
|
[30] |
ἄλλῳ
τἀριστεῖ´
ἐδίδου,
τότε
τοὺς
|
ἐχθροὺς |
ἀμυνόμενοι
τεθνάναι
δεῖν
ᾤοντο,
ὥστε |
[30] |
θεοῖς
εἶναι,
τὴν
αὐτὴν
τάξιν
|
ἔχοντας |
τοῖς
προτέροις
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν
ἐν |
[0] |
καὶ
τούτων
ἐπάνω
τὰς
προσηγορίας
|
ἔχοντες, |
αἷς
ὑπὸ
τῶν
ἐν
γένει |
[20] |
μὴ
συγγενῆ
φανήσονται
τὸν
θυμὸν
|
ἔχοντες |
ἐκείναις,
ἐφ´
οἷς
τὴν
Ἑλλάδ´ |
[30] |
τῷ
πένθει
τὴν
τούτων
εὔκλειαν
|
ἔχοντες. |
ἔπειτα
νόσων
ἀπαθεῖς
τὰ
σώματα |
[10] |
νῦν
τοῦ
δικαίου
καὶ
καλῶς
|
ἔχοντος |
ἐπαίνου
τοὺς
ἄνδρας
ἐκείνους
στερηθῆναι· |
[20] |
τις
εἰκότως·
οἳ
δύναμιν
λαβόντες
|
ἔχουσαν |
θυμὸν
ἀήττητον
καὶ
ἀπροφάσιστον
καὶ |
[30] |
ἐπὶ
τοῖς
συμβεβηκόσιν
οἱ
ζῶντες
|
ἔχουσιν, |
ἐν
μεγάλῃ
τιμῇ
καὶ
πολλῷ |
[20] |
ἄλλα
καὶ
καλὰ
καὶ
δίκαι´
|
ἔχουσιν, |
ὧν
τὸν
εὖ
φρονοῦντ´
ἀντέχεσθαι |
[20] |
φιλοτιμίαν
ἐφάμιλλον
οὐδενὶ
τούτων
ὀρθῶς
|
ἐχρήσαντο. |
καὶ
τὰ
μὲν
ἄλλ´
ἔστιν
|
[10] |
προσέστη
τοῖς
ἀκούουσιν.
Πολλὰ
τοίνυν
|
ἔχων |
εἰπεῖν
ὧν
οἵδε
πράξαντες
δικαίως
|
[0] |
τῶν
εἰς
ἀρετὴν
ἀνηκόντων
ὑπάρχουσαν
|
ἑώρων, |
ταύτην
ἂν
ἐπαινέσας
ἀπηλλαττόμην
τῶν |
[20] |
ἐκείναις,
ἐφ´
οἷς
τὴν
Ἑλλάδ´
|
ἑώρων |
ὑβριζομένην.
ἠκηκόεσαν
Λεωντίδαι
μυθολογουμένας
τὰς |
[10] |
εἴη
τεταγμένον,
ἐνταῦθα
προσνέμοντες
ἑαυτούς,
|
ἕως |
εἰς
τὴν
νῦν
ζῶσαν
ἡλικίαν |