HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Oraison funèbre (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  202 formes différentes pour 359 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[20]   εὐχερῶς ἑαυτὸν σῴζει, συνειδὼς ὅτι,  ἐὰν   τοὺς κυρίους δώροις
[20]   μυθολογουμένας τὰς Λεὼ κόρας, ὡς  ἑαυτὰς   ἔδοσαν σφάγιον τοῖς πολίταις ὑπὲρ
[20]   τοῦ πολέμου, πᾶς τις εὐχερῶς  ἑαυτὸν   σῴζει, συνειδὼς ὅτι, ἐὰν τοὺς
[20]   ἐπειρᾶτο κινδύνου τοῦ σῷσαι τὴν  ἑαυτοῦ   μητέρ´ ἕνεκα· οἱ δὲ τοὺς
[10]   δίκαιον εἴη τεταγμένον, ἐνταῦθα προσνέμοντες  ἑαυτούς,   ἕως εἰς τὴν νῦν ζῶσαν
[30]   τῶν ἀριστείων στερηθεὶς Αἴας ἀβίωτον  ἑαυτῷ   ἡγήσατο τὸν βίον. ἡνίκ´ οὖν
[30]   ἀγωνίαν ἐκτεῖναι. ᾔδεσαν Κεκροπίδαι τὸν  ἑαυτῶν   ἀρχηγὸν τὰ μὲν ὡς ἔστιν
[20]   πάντων κύριος δαίμων, ὡς  ἐβούλετο,   ἔνειμε τὸ τέλος, ἅπαντας ἀφεῖσθαι
[20]   οἱ τότε συμμείξαντες ἐκεῖ, οὐκ  ἐβούλοντ´   αὖθις εἰς ἀγῶνα καθίστασθαι τοῖς
[20]   τις ἀνθρώπων ὅτῳ περὶ τούτων  ἐγκαλέσαι   προσήκει, τοῖς ἐπὶ τούτῳ ταχθεῖσιν
[20]   πολλοῖς οὔτ´ ἐκείνων οὔθ´ ἡμῶν  ἐγκαλέσειεν   ἄν τις εἰκότως· οἳ δύναμιν
[30]   τῶν ἐθελησάντων καλῶς ἀποθνῄσκειν αἵρεσιν.  Ἐγὼ   μὲν οὖν οὐχ ὅπως πολλὰ
[30]   ᾔδεσαν· ὧν, τὸ πρέπον φυλάττων  ἐγὼ   τῷδε τῷ καιρῷ, τὸ σαφὲς
[10]   δ´ εἰς τοῦθ´ ἕκαστον  ἔδει   παρασχέσθαι, πᾶς μένων {ἐν
[30]   οὖν δαίμων ἄλλῳ τἀριστεῖ´  ἐδίδου,   τότε τοὺς ἐχθροὺς ἀμυνόμενοι τεθνάναι
[10]   παρεσκευάσμην, τοσούτῳ μᾶλλον ἂν προσήκοντ´  ἔδοξα   πεποιηκέναι· λόγῳ δ´ ἐπαινέσαι τούτους
[0]   ἀγαθοὺς ἐν τῷ πολέμῳ γεγονότας,  ἔδοξεν   τῇ πόλει δημοσίᾳ θάπτειν καὶ
[20]   τὰς Λεὼ κόρας, ὡς ἑαυτὰς  ἔδοσαν   σφάγιον τοῖς πολίταις ὑπὲρ τῆς
[0]   ἑσπέραν πάντες οὔθ´ ὑπέμειναν οὔτ´  ἐδυνήθησαν   κωλῦσαι. καὶ μὴν καὶ τῶν
[20]   τοῖς ἀνδράσιν εἰς τὸ καλῶς  ἐθέλειν   ἀποθνῄσκειν, εἴρηται, γένος, παιδεία, χρηστῶν
[30]   τιμίου καὶ καλοῦ τὴν τῶν  ἐθελησάντων   καλῶς ἀποθνῄσκειν αἵρεσιν. Ἐγὼ μὲν
[10]   ἑκάστου, ταῦτα τὰ πραχθέντ´ ἀπηριθμηκέναι.  εἰ   γὰρ ἁπάντων ἀμηχανώτατος ἦν
[20]   ἡμῶν αἰτιάσαιτ´ ἄν τις εἰκότως}  εἰ   δ´ ἄρ´ ἔστι τις ἀνθρώπων
[10]   μένων {ἐν τάξει} πεποίηκεν.  εἰ   δὲ θνητὸς ὢν τὴν εἱμαρμένην
[10]   πρὸς εὔνοιαν παρακαλέσαι. καὶ γὰρ  εἰ   μὲν εἰς χρημάτων δαπάνην
[0]   αὕτη καὶ τετελευτηκόσιν αὐτοῖς ἀποδοθείη.  εἰ   μὲν οὖν τὴν ἀνδρείαν μόνον
[20]   οὐ βιωτὸν οὖν ἐνόμιζον αὑτοῖς,  εἰ   μὴ συγγενῆ φανήσονται τὸν θυμὸν
[10]   κεχαρισμένα {κἀκείνοις} καὶ μάλιστ´ ἀμφοτέροις,  εἰ   τῆς ἀλλήλων ἀρετῆς μὴ μόνον
[0]   εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι, αἰσχυνοίμην ἂν  εἴ   τι τούτων φανείην παραλιπών. ἄρξομαι
[20]   κίνδυνον ἄρασθαι. οἶμαι δ´ ἄν,  εἴ   τις αὐτοὺς τοὺς παραταξαμένους ἐρωτήσειεν
[20]   ῥητέον δ´ ὅμως· ὥσπερ γάρ,  εἴ   τις ἐκ τοῦ καθεστηκότος κόσμου
[10]   οἵδε πολὺ διήνεγκαν. καὶ γὰρ  εἴ   τις ἐφύετο κοινὸς πᾶσιν κίνδυνος
[0]   λόγῳ· δὲ καὶ τοῖς  εἰδόσιν   χρήσιμ´ ἀναμνησθῆναι καὶ τοῖς ἀπείροις
[0]   ἐροῦντ´ ἐπὶ ταῖς δημοσίαις ταφαῖς·  εἰδυῖα   γὰρ παρὰ τοῖς ἀγαθοῖς ἀνδράσιν
[30]   καὶ γὰρ ἐκείνοις ταῦτ´ ἂν  εἴη   μάλιστ´ ἐν κόσμῳ καὶ τιμῇ,
[10]   κινδύνους ὑπέμειναν, ὅπου τὸ δίκαιον  εἴη   τεταγμένον, ἐνταῦθα προσνέμοντες ἑαυτούς, ἕως
[30]   εὑρήσομεν ὄντα, φύντας ἀνθρώπους  εἴκειν   ἀνάγκη, τοῦ δὲ τιμίου καὶ
[30]   τούτους εὐδαίμονας νομίζεσθαι; οὓς παρέδρους  εἰκότως   ἄν τις φήσαι τοῖς κάτω
[20]   οὔθ´ ἡμῶν αἰτιάσαιτ´ ἄν τις  εἰκότως}   εἰ δ´ ἄρ´ ἔστι τις
[0]   φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς, ἐξ ὧν  εἰκότως   ἦσαν σπουδαῖοι, αἰσχυνοίμην ἂν εἴ
[20]   οὔθ´ ἡμῶν ἐγκαλέσειεν ἄν τις  εἰκότως·   οἳ δύναμιν λαβόντες ἔχουσαν θυμὸν
[20]   Ἑλλήνων γέγονεν. Διὰ πολλὰ δ´  εἰκότως   ὄντες τοιοῦτοι, διὰ τὴν πολιτείαν
[10]   ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένων νομίζοιντ´ ἂν  εἰκότως,   ὅσον οἱ μὲν ἐξ ἁπάσης
[20]   χαίρουσιν ἀκούοντες. φοβούμενοι πάντες  εἰκότως   τῇ τῶν μετὰ ταῦτ´ ὀνειδῶν
[20]   γεγενῆσθαι· κατ´ ἄνδρα γὰρ πεῖραν  εἰληφότες   οἱ τότε συμμείξαντες ἐκεῖ, οὐκ
[10]   Ἀσίας ἓν χωρίον πολιορκοῦντες μόλις  εἷλον,   οὗτοι δὲ τὸν ἐκ πάσης
[20]   εὐρώστως ὑπέμειναν, καὶ θάνατον καλὸν  εἵλοντο   μᾶλλον βίον αἰσχρόν.
[10]   εἰ δὲ θνητὸς ὢν τὴν  εἱμαρμένην   ἔσχεν, τῇ τύχῃ πέπονθε τὸ
[10]   δικαίως ἐπαινεθήσονται, ἐπειδὴ πρὸς αὐτοῖς  εἰμι   τοῖς ἔργοις, ἀπορῶ τί πρῶτον
[0]   ἄλλοις καλοῖς κἀγαθοῖς καὶ δικαιοτάτοις  εἶναι,   ἀμυνόμενοι δὲ πολλὰ καὶ καλὰ
[0]   γνησίους γόνῳ τῆς πατρίδος πολίτας  εἶναι.   δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ
[30]   καὶ πάσῃ τύχῃ χρωμένους ὁμοίους  εἶναι.   καὶ γὰρ ἐκείνοις ταῦτ´ ἂν
[10]   κοινοὺς ποιήσωμαι, ὑπολαμβάνων ταῦτ´ ἂν  εἶναι   κεχαρισμένα {κἀκείνοις} καὶ μάλιστ´ ἀμφοτέροις,
[0]   τοῖς πρότερόν ποτ´ εἰρηκόσιν ἐνθάδ´  εἶναι   μοι δοκεῖ. ὡς μὲν οὖν
[0]   ὑπάρχουσαν πατρίδα, ἧς αὐτόχθονες ὁμολογοῦνται  εἶναι.   μόνοι γὰρ πάντων ἀνθρώπων, ἐξ
[20]   οὔτ´ ἀναίσχυντον οὔτε τολμηρὸν οὕτως  εἶναι,   ὅντιν´ ἀντιποιήσεσθαι τῶν πεπραγμένων. ἀλλὰ
[20]   κατὰ φυλὰς παρεκάλεσεν ἑκάστους εὐρώστους  εἶναι,   ταῦτ´ ἤδη λέξω. ᾔδεσαν πάντες
[30]   τις φήσαι τοῖς κάτω θεοῖς  εἶναι,   τὴν αὐτὴν τάξιν ἔχοντας τοῖς
[20]   ἀπαντήσεσθαι, τύχην δ´ οὐκ εὔπορον  εἶναι   τὴν ὁμοίαν λαβεῖν. δηλοῖ δ´
[0]   καὶ τούτων πολίτας προσαγορευομένους ὁμοίους  εἶναι   τοῖς εἰσποιητοῖς τῶν παίδων, τούτους
[0]   τούτων ἐλάττω, τῷ δ´ ὑπογυώτερ´  εἶναι   τοῖς χρόνοις οὔπω μεμυθολόγηται, οὐδ´
[0]   ὑπάρχειν τοῦ μητέρα τὴν χώραν  εἶναι   τῶν ἡμετέρων προγόνων. πάντα γὰρ
[30]   μητρὶ παίδων στερηθῆναι καὶ ἐρήμοις  εἶναι   τῶν οἰκειοτάτων γηροτρόφων· σεμνὸν δέ
[20]   τῆς Ἑλλάδος ἦν ψυχὴ τἀληθὲς  εἰπεῖν·   ἅμα γὰρ τά τε τούτων
[10]   ἀποροῦντα τί χρὴ περὶ τούτων  εἰπεῖν   ἑκάστου, ταῦτα τὰ πραχθέντ´ ἀπηριθμηκέναι.
[0]   προσέταξεν ἐμοὶ τὸν νομιζόμενον λόγον  εἰπεῖν   ἐπ´ αὐτοῖς, ἐσκόπουν μὲν εὐθὺς
[10]   νικᾶν· οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι δ´  εἰπεῖν   ὅτι μοι δοκοῦσιν οἱ τελευτῶντες
[20]   γεγονυίας εἰρήνης· οὐ γὰρ ἔνεστ´  εἰπεῖν   οὔτ´ ἀληθεστέραν οὔτε καλλίω πρόφασιν
[0]   λόγου ἄλυπον, ταῦτ´ ἐπὶ κεφαλαίων  εἰπεῖν   πειράσομαι. οἱ γὰρ τῆς κατὰ
[0]   ἐξετάζων δὲ καὶ σκοπῶν ἀξίως  εἰπεῖν   τῶν τετελευτηκότων ἕν τι τῶν
[30]   τῷδε τῷ καιρῷ, τὸ σαφὲς  εἰπεῖν   ὑπερβαίνω. ἄξια δὴ τούτων ᾤοντο
[10]   τοῖς ἀκούουσιν. Πολλὰ τοίνυν ἔχων  εἰπεῖν   ὧν οἵδε πράξαντες δικαίως ἐπαινεθήσονται,
[20]   καὶ γὰρ οἱ μηδὲν ἂν  εἰπόντες   αὐτοὶ βλάσφημον ἄλλου γε λέγοντος
[10]   τοῖς ἔργοις, ἀπορῶ τί πρῶτον  εἴπω·   προσιστάμενα γάρ μοι πάντ´ εἰς
[20]   δοκεῖ δέ μοί τις ἂν  εἰπὼν   ὡς τῶνδε τῶν ἀνδρῶν
[0]   μέντοι διαλεχθῆναι τοῖς πρότερόν ποτ´  εἰρηκόσιν   ἐνθάδ´ εἶναι μοι δοκεῖ. ὡς
[20]   ἔχει καὶ τὰ τῆς γεγονυίας  εἰρήνης·   οὐ γὰρ ἔνεστ´ εἰπεῖν οὔτ´
[20]   εἰς τὸ καλῶς ἐθέλειν ἀποθνῄσκειν,  εἴρηται,   γένος, παιδεία, χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων συνήθεια,
[10]   μὲν οὐ προορώσης τὰ δ´  εἰρωνευομένης,   ὅμως, ἡνίχ´ ὑπήκουσαν καὶ τὰ
[20]   συμμείξαντες ἐκεῖ, οὐκ ἐβούλοντ´ αὖθις  εἰς   ἀγῶνα καθίστασθαι τοῖς ἐκείνων οἰκείοις,
[10]   τούτοις ἀρίστοις οὖσιν. ἐπειδὴ δ´  εἰς   ἄνδρας ἀφίκοντο, οὐ μόνον τοῖς
[0]   τῶν ἀνδρῶν προγόνοις. τὰ δ´  εἰς   ἀνδρείαν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν
[0]   τὴν ἀνδρείαν μόνον αὐτοῖς τῶν  εἰς   ἀρετὴν ἀνηκόντων ὑπάρχουσαν ἑώρων, ταύτην
[20]   ὡς ἐτιμωρήσαντο Τηρέα διὰ τὴν  εἰς   αὑτὰς ὕβριν. οὐ βιωτὸν οὖν
[0]   χώρα πεποίηκεν. Τὰ μὲν οὖν  εἰς   γένος ἀνήκοντα τοιαῦτα δι´ αἰῶνος
[10]   εἴπω· προσιστάμενα γάρ μοι πάντ´  εἰς   ἕνα καιρὸν δύσκριτον καθίστησιν τὴν
[0]   ἐκώλυεν Κρέων. τῶν μὲν οὖν  εἰς   μύθους ἀνενηνεγμένων ἔργων πολλὰ παραλιπὼν
[0]   ἑκάστῳ τὴν φύσιν ἔστιν, ἀλλ´  εἰς   ὅλην κοινῇ τὴν ὑπάρχουσαν πατρίδα,
[10]   συμμάχους, εἰς πεῖραν ἦλθον ἀγῶνος,  εἰς   ὃν οὐδὲ τῆς ψυχῆς ἐφείσαντο.
[0]   φανῆναι, χωρὶς τοῦ μέγιστον εὐεργέτημ´  εἰς   πάντας γενέσθαι, ὁμολογούμενον σημεῖον ὑπάρχειν
[0]   ἀνθρώποις ἀνωμολόγηται. οὐ γὰρ μόνον  εἰς   πατέρ´ αὐτοῖς καὶ τῶν ἄνω
[10]   σώματα καὶ χρήματα καὶ συμμάχους,  εἰς   πεῖραν ἦλθον ἀγῶνος, εἰς ὃν
[20]   αὑτοῦ παῖδας, ἃς Ὑακινθίδας καλοῦσιν,  εἰς   προῦπτον θάνατον δόντ´ ἀναλῶσαι. αἰσχρὸν
[10]   οὗτοι πρῶτοι προείδοντο καὶ πολλάκις  εἰς   σωτηρίαν ἅπαντας παρεκάλεσαν, ὅπερ γνώμης
[0]   ὑπολάβοι τοὺς μὲν ἐπήλυδας ἐλθόντας  εἰς   τὰς πόλεις καὶ τούτων πολίτας
[0]   τοῖς χρόνοις οὔπω μεμυθολόγηται, οὐδ´  εἰς   τὴν ἡρωϊκὴν ἐπανῆκται τάξιν, ταῦτ´
[10]   τεταγμένον, ἐνταῦθα προσνέμοντες ἑαυτούς, ἕως  εἰς   τὴν νῦν ζῶσαν ἡλικίαν
[0]   ἔσῳζεν, σωτῆρες ὠνομάσθησαν, ἡνίκ´ ἦλθον  εἰς   τήνδε τὴν γῆν ἱκέται, φεύγοντες
[20]   πᾶσιν ὑπῆρχεν τοῖσδε τοῖς ἀνδράσιν  εἰς   τὸ καλῶς ἐθέλειν ἀποθνῄσκειν, εἴρηται,
[10]   δαίμων παραδῷ, κρίνεται· δ´  εἰς   τοῦθ´ ἕκαστον ἔδει παρασχέσθαι, πᾶς
[20]   τῆς μητρός φησιν Αἴθρας Ἀκάμαντ´  εἰς   Τροίαν στεῖλαι. μὲν οὖν
[10]   παρακαλέσαι. καὶ γὰρ εἰ μὲν  εἰς   χρημάτων δαπάνην τιν´ ἄλλην
[0]   πολίτας προσαγορευομένους ὁμοίους εἶναι τοῖς  εἰσποιητοῖς   τῶν παίδων, τούτους δὲ γνησίους
[10]   μόλις εἷλον, οὗτοι δὲ τὸν  ἐκ   πάσης τῆς ἠπείρου στόλον ἐλθόντα
[0]   γὰρ εὐγένεια τῶνδε τῶν ἀνδρῶν  ἐκ   πλείστου χρόνου παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις
[20]   ἀντέχεσθαι δεῖ, καὶ τὴν παρρησίαν  ἐκ   τῆς ἀληθείας ἠρτημένην οὐκ ἔστι
[0]   πολλῶν ἄλλων στόλον οὐ μόνον  ἐκ   τῆς οἰκείας, ἀλλὰ καὶ ἐκ
[0]   ἐκ τῆς οἰκείας, ἀλλὰ καὶ  ἐκ   τῆς τῶν ἄλλων Ἑλλήνων χώρας
[30]   ἄνδρας γεγεννηκότας καὶ πεφυκότας αὐτοὺς  ἐκ   τοιούτων ἑτέρων καλόν ἐστιν τὰ
[20]   ὅμως· ὥσπερ γάρ, εἴ τις  ἐκ   τοῦ καθεστηκότος κόσμου τὸ φῶς
[0]   ἄλλων ἔστιν ἰδεῖν καὶ μάλιστ´  ἐκ   τοῦδε τοῦ νόμου, καθ´ ὃν
[0]   τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τελευτῶντας,  ἔκ   τε τῶν ἄλλων ἔστιν ἰδεῖν
[30]   Οἰνεὺς γέγονεν, ὃς ἀρχηγὸς αὐτῶν  ἐκαλεῖτο.   κοινοῦ δ´ ὄντος ἀμφοτέραις ταῖς
[10]   τὰ πρέποντα καθ´ ἡλικίαν ἀσκοῦντες  ἑκάστην,   καὶ πᾶσιν ἀρέσκοντες οἷς χρή,
[10]   κρίνεται· δ´ εἰς τοῦθ´  ἕκαστον   ἔδει παρασχέσθαι, πᾶς μένων
[0]   παραλιπὼν τούτων ἐπεμνήσθην, ὧν οὕτως  ἕκαστον   εὐσχήμονας καὶ πολλοὺς ἔχει λόγους
[20]   μὲν ἄλλ´ ἔστιν τούτων ὡς  ἕκαστος   ἔχει γνώμης, οὕτως ὑπολαμβάνειν·
[10]   τί χρὴ περὶ τούτων εἰπεῖν  ἑκάστου,   ταῦτα τὰ πραχθέντ´ ἀπηριθμηκέναι. εἰ
[20]   δὲ κατὰ φυλὰς παρεκάλεσεν  ἑκάστους   εὐρώστους εἶναι, ταῦτ´ ἤδη λέξω.
[0]   ἄνω προγόνων κατ´ ἄνδρ´ ἀνενεγκεῖν  ἑκάστῳ   τὴν φύσιν ἔστιν, ἀλλ´ εἰς
[10]   ὅτι μοι δοκοῦσιν οἱ τελευτῶντες  ἑκατέρων   ἐν τάξει τῆς μὲν ἥττης
[0]   ἐκράτησαν οὕτως ὥστ´ ἔξω Φάσιδος  ἐκβαλεῖν,   καὶ τὸν Εὐμόλπου καὶ τῶν
[20]   πεῖραν εἰληφότες οἱ τότε συμμείξαντες  ἐκεῖ,   οὐκ ἐβούλοντ´ αὖθις εἰς ἀγῶνα
[20]   τῆς χώρας. ὅτε δὴ γυναῖκες  ἐκεῖναι   τοιαύτην ἔσχον ἀνδρείαν, οὐ θεμιτὸν
[20]   συγγενῆ φανήσονται τὸν θυμὸν ἔχοντες  ἐκείναις,   ἐφ´ οἷς τὴν Ἑλλάδ´ ἑώρων
[10]   ἐπανῆκται τάξιν, ταῦτ´ ἤδη λέξω.  ~ἐκεῖνοι   τὸν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἀσίας
[30]   χρωμένους ὁμοίους εἶναι. καὶ γὰρ  ἐκείνοις   ταῦτ´ ἂν εἴη μάλιστ´ ἐν
[20]   πόλει. δεινὸν οὖν ἡγοῦντο τὴν  ἐκείνου   προδοῦναι προαίρεσιν, καὶ τεθνάναι μᾶλλον
[10]   καλῶς ἔχοντος ἐπαίνου τοὺς ἄνδρας  ἐκείνους   στερηθῆναι· τοσούτῳ γὰρ ἀμείνους τῶν
[20]   ἐναντίων κύριον φίλον γενέσθαι τοῖς  ἐκείνων   οἰκείοις βούλεσθαι μᾶλλον πάλιν
[20]   αὖθις εἰς ἀγῶνα καθίστασθαι τοῖς  ἐκείνων   οἰκείοις, ὑπολαμβάνοντες ταῖς μὲν φύσεσιν
[20]   ταχθέντας, οὐχὶ τοὺς πολλοὺς οὔτ´  ἐκείνων   οὔθ´ ἡμῶν αἰτιάσαιτ´ ἄν τις
[20]   Θηβαίων, οὐχὶ τοῖς πολλοῖς οὔτ´  ἐκείνων   οὔθ´ ἡμῶν ἐγκαλέσειεν ἄν τις
[30]   γὰρ ἰδών τις οὐδὲ περὶ  ἐκείνων   ταῦτ´ ἀπήγγελκεν, ἀλλ´ οὓς οἱ
[20]   αὑτοῖς ὑπελάμβανον χείροσιν ἀνδράσιν οὖσιν  ἐκείνων   φανῆναι. ἐμέμνηντ´ Ἀκαμαντίδαι τῶν ἐπῶν
[0]   γὰρ τὸν Ἀμαζόνων στρατὸν ἐλθόντ´  ἐκράτησαν   οὕτως ὥστ´ ἔξω Φάσιδος ἐκβαλεῖν,
[30]   ἀμφοτέρων ἅπασαν ᾤοντο δεῖν ἀγωνίαν  ἐκτεῖναι.   ᾔδεσαν Κεκροπίδαι τὸν ἑαυτῶν ἀρχηγὸν
[0]   αὐτοὺς τιμᾶν, ἵν´ ἣν ζῶντες  ἐκτήσαντ´   εὐδοξίαν, αὕτη καὶ τετελευτηκόσιν αὐτοῖς
[0]   τοὺς ἕπτ´ ἐπὶ Θήβας θάπτειν  ἐκώλυεν   Κρέων. τῶν μὲν οὖν εἰς
[30]   ᾤοντο δεῖν ποιοῦντες ὀφθῆναι. οὐκ  ἐλάνθανεν   Αἰαντίδας ὅτι τῶν ἀριστείων στερηθεὶς
[30]   σῷσαι πάντα κίνδυνον ὑπομένειν; ~οὐκ  ἐλάνθανεν   Οἰνείδας ὅτι Κάδμου μὲν Σεμέλη,
[0]   τῶν ἔργων οὐδέν ἐστι τούτων  ἐλάττω,   τῷ δ´ ὑπογυώτερ´ εἶναι τοῖς
[30]   μὲν οὖν ζῶντες οἰκεῖοι τούτων  ἐλεινοί,   τοιούτων ἀνδρῶν ἐστερημένοι καὶ συνηθείας
[20]   πάδης τῆς Ἑλλάδος ἄρ´  ἐλευθερία   ἐν ταῖς τῶνδε τῶν ἀνδρῶν
[20]   ποιεῖν ἕνεκα τοῦ τὴν πατρίδ´  ἐλευθερῶσαι,   αὐτοὶ δὲ φανῆναι θνητὸν σῶμα
[20]   ἡνίκ´ ἂν οὖν ἀγὼν  ἔλθῃ   τοῦ πολέμου, πᾶς τις εὐχερῶς
[0]   καὶ γὰρ τὸν Ἀμαζόνων στρατὸν  ἐλθόντ´   ἐκράτησαν οὕτως ὥστ´ ἔξω Φάσιδος
[10]   ἐξ ἁπάσης τῆς Ἀσίας στόλον  ἐλθόντα   μόνοι δὶς ἠμύναντο καὶ κατὰ
[10]   ἐκ πάσης τῆς ἠπείρου στόλον  ἐλθόντα   μόνοι, τἄλλα πάντα κατεστραμμένον, οὐ
[0]   τις ὑπολάβοι τοὺς μὲν ἐπήλυδας  ἐλθόντας   εἰς τὰς πόλεις καὶ τούτων
[20]   ἔχοντες ἐκείναις, ἐφ´ οἷς τὴν  Ἑλλάδ´   ἑώρων ὑβριζομένην. ἠκηκόεσαν Λεωντίδαι μυθολογουμένας
[0]   μᾶλλον ἠβουλήθησαν ζῶντες τὴν  Ἑλλάδ´   ἰδεῖν ἀτυχοῦσαν, πῶς οὐκ ἀνυπέρβλητον
[30]   καὶ πολῖται, ἀλλὰ πᾶσαν ὅσην  Ἑλλάδα   χρὴ προσειπεῖν, συμπεπένθηκεν δὲ καὶ
[20]   οἰκείων σωμάτων, καὶ τὸ τῆς  Ἑλλάδος   ἀξίωμ´ ἀνῄρηται. μεγάλην μὲν οὖν
[20]   φανερόν, ὅτι πάδης τῆς  Ἑλλάδος   ἄρ´ ἐλευθερία ἐν ταῖς τῶνδε
[20]   τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ἀρετὴ τῆς  Ἑλλάδος   ἦν ψυχὴ τἀληθὲς εἰπεῖν· ἅμα
[10]   οἱ μὲν ἐξ ἁπάσης τῆς  Ἑλλάδος   ὄντες ἀριστεῖς δέκ´ ἔτη τῆς
[0]   ἠδίκησαν μὲν οὐδένα πώποτ´ οὔθ´  Ἕλλην´   οὔτε βάρβαρον, ἀλλ´ ὑπῆρχεν αὐτοῖς
[20]   πρὸ τοῦ ζῆλος τῶν  Ἑλλήνων   γέγονεν. Διὰ πολλὰ δ´ εἰκότως
[0]   καὶ ἐκ τῆς τῶν ἄλλων  Ἑλλήνων   χώρας ἐξήλασαν, οὓς οἱ πρὸ
[10]   φρονούσης· καὶ τῆς παρὰ τοῖς  Ἕλλησιν   ἀγνοίας μεμειγμένης κακίᾳ, ὅτ´ ἐνῆν
[10]   κινδύνων κοινῆς σωτηρίας πᾶσι τοῖς  Ἕλλησιν   αἴτιοι κατέστησαν. καὶ προείρηται μὲν
[20]   καταλυομένης ταύτης παρὰ τοῖς  Ἕλλησιν   ζῆν φιλοψυχήσαντες. παρειλήφεσαν Πανδιονίδαι Πρόκνην
[10]   ἐφύετο κοινὸς πᾶσιν κίνδυνος τοῖς  Ἕλλησιν,   οὗτοι πρῶτοι προείδοντο καὶ πολλάκις
[10]   τοίνυν τὰς ἐν αὐτοῖς τοῖς  Ἕλλησιν   πλεονεξίας κωλύοντες πάντας ὅσους συνέβη
[30]   τούτων πράττειν ὑπελάμβανον αὑτοῖς προσήκειν.  ἐμέμνηνθ´   Ἱπποθωντίδαι τῶν Ἀλόπης γάμων, ἐξ
[20]   χείροσιν ἀνδράσιν οὖσιν ἐκείνων φανῆναι.  ἐμέμνηντ´   Ἀκαμαντίδαι τῶν ἐπῶν ἐν οἷς
[10]   τὰ δέοντα ποιεῖν ἠθέλησαν, οὐκ  ἐμνησικάκησαν,   ἀλλὰ προστάντες καὶ παρασχόντες ἅπαντα
[0]   πόλει δημοσίᾳ θάπτειν καὶ προσέταξεν  ἐμοὶ   τὸν νομιζόμενον λόγον εἰπεῖν ἐπ´
[20]   καὶ τῇ τοῦ προεστηκότος αὑτῶν  ἐμπειρίᾳ   καὶ τόλμῃ, οὐδέν´ οὔτ´ ἀναίσχυντον
[0]   οἳ γὰρ τὴν ὑπάρχουσαν πᾶσιν  ἔμφυτον   τοῦ ζῆν ὑπερεῖδον ἐπιθυμίαν, καὶ
[10]   ὀνήσεις τοῖς κεκτημένοις, καὶ κρατοῦσιν  ἐν   αὐτοῖς, οἷς ἂν παρῇ, κἂν
[10]   ἠδίκουν ἐπέθηκαν. ἔτι τοίνυν τὰς  ἐν   αὐτοῖς τοῖς Ἕλλησιν πλεονεξίας κωλύοντες
[0]   προσηγορίας ἔχοντες, αἷς ὑπὸ τῶν  ἐν   γένει γνωρίζονται, ἠδίκησαν μὲν οὐδένα
[30]   τὸν ἅπαντ´ εὔκλειαν ἀγήρω καταλείπουσιν,  ἐν   καὶ παῖδες οἱ τούτων
[30]   ἐκείνοις ταῦτ´ ἂν εἴη μάλιστ´  ἐν   κόσμῳ καὶ τιμῇ, καὶ πάσῃ
[30]   ἔχοντας τοῖς προτέροις ἀγαθοῖς ἀνδράσιν  ἐν   μακάρων νήσοις. οὐ γὰρ ἰδών
[30]   τοῖς συμβεβηκόσιν οἱ ζῶντες ἔχουσιν,  ἐν   μεγάλῃ τιμῇ καὶ πολλῷ ζήλῳ
[0]   ἔχει λόγους ὥστε καὶ τοὺς  ἐν   μέτροις καὶ τοὺς τῶν ᾀδομένων
[20]   φανῆναι. ἐμέμνηντ´ Ἀκαμαντίδαι τῶν ἐπῶν  ἐν   οἷς Ὅμηρος ἕνεκα τῆς μητρός
[10]   τῷ πόθῳ, πόλλ´ ὑπομνήματα λαμβάνουσα,  ἐν   οἷς συνῄδει τούτοις ἀρίστοις οὖσιν.
[10]   τούτοις. οἵδε γὰρ ἐξ ἀρχῆς  ἐν   πᾶσιν τοῖς παιδεύμασιν ἦσαν ἐπιφανεῖς,
[20]   οὕτω τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ἀναιρεθέντων  ἐν   σκότει καὶ πολλῇ δυσκλείᾳ πᾶς
[20]   πάδης τῆς Ἑλλάδος ἄρ´ ἐλευθερία  ἐν   ταῖς τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ψυχαῖς
[10]   ἔδει παρασχέσθαι, πᾶς μένων  {ἐν   τάξει} πεποίηκεν. εἰ δὲ θνητὸς
[10]   μοι δοκοῦσιν οἱ τελευτῶντες ἑκατέρων  ἐν   τάξει τῆς μὲν ἥττης οὐ
[10]   ἀμφότεροι. τὸ μὲν γὰρ κρατεῖν  ἐν   τοῖς ζῶσιν, ὡς ἂν
[10]   πρακτέον ἐστί, τῇ δὲ σῴζεται.  ἐν   τούτοις ἀμφοτέροις οἵδε πολὺ διήνεγκαν.
[10]   καὶ τοῖς ἐπαίνοις. Ἀνάγκη δ´  ἐν   τῷ μεταξὺ διαλαβεῖν, καὶ πρὸ
[0]   τῷ τάφῳ κειμένους, ἄνδρας ἀγαθοὺς  ἐν   τῷ πολέμῳ γεγονότας, ἔδοξεν τῇ
[0]   πόλις σπουδάζει περὶ τοὺς  ἐν   τῷ πολέμῳ τελευτῶντας, ἔκ τε
[0]   ~(Ἐπειδὴ τοὺς  ἐν   τῷδε τῷ τάφῳ κειμένους, ἄνδρας
[0]   σκοπῶν ἀξίως εἰπεῖν τῶν τετελευτηκότων  ἕν   τι τῶν ἀδυνάτων ηὕρισκον ὄν.
[10]   ἀριστεῖς δέκ´ ἔτη τῆς Ἀσίας  ἓν   χωρίον πολιορκοῦντες μόλις εἷλον, οὗτοι
[10]   προσιστάμενα γάρ μοι πάντ´ εἰς  ἕνα   καιρὸν δύσκριτον καθίστησιν τὴν αἵρεσιν
[20]   τοὺς πολεμίους πρὸς τῇ τῶν  ἐναντίων   ἀγνωμοσύνῃ τὴν τούτων ἀρετὴν αἰτίαν
[20]   {περὶ ὧν δ´ τῶν  ἐναντίων   ἡγεμὼν ὑπερῆρε τοὺς ἐπὶ τούτῳ
[20]   τόν τε προσίοντ´ ἀπὸ τῶν  ἐναντίων   κίνδυνον εὐρώστως ὑπέμειναν, καὶ θάνατον
[20]   τετελευτηκότων ἀγασθέντ´ ἀρετῆς τὸν τῶν  ἐναντίων   κύριον φίλον γενέσθαι τοῖς ἐκείνων
[10]   οὐχὶ τὴν ψυχὴν ἥττηται τῶν  ἐναντίων.   ~νομίζω τοίνυν καὶ τοῦ τῆς
[30]   καὶ τοῖς ζῶσιν ταῦτ´ ἂν  ἐνέγκοι   πλείστην εὐδοξίαν. χαλεπὸν πατρὶ καὶ
[20]   πάντων κύριος δαίμων, ὡς ἐβούλετο,  ἔνειμε   τὸ τέλος, ἅπαντας ἀφεῖσθαι κακίας
[20]   τοῦ σῷσαι τὴν ἑαυτοῦ μητέρ´  ἕνεκα·   οἱ δὲ τοὺς οἴκοι σύμπαντας
[20]   τῶν ἐπῶν ἐν οἷς Ὅμηρος  ἕνεκα   τῆς μητρός φησιν Αἴθρας Ἀκάμαντ´
[20]   τὸν ἐπώνυμον τὸν αὑτῶν Ἐρεχθέα,  ἕνεκα   τοῦ σῷσαι τὴν χώραν τὰς
[20]   ἀπ´ ἀθανάτων πεφυκότα πάντα ποιεῖν  ἕνεκα   τοῦ τὴν πατρίδ´ ἐλευθερῶσαι, αὐτοὶ
[20]   τῶν ὀλίγων δυναστεῖαι δέος μὲν  ἐνεργάζονται   τοῖς πολίταις, αἰσχύνην δ´ οὐ
[20]   τῆς γεγονυίας εἰρήνης· οὐ γὰρ  ἔνεστ´   εἰπεῖν οὔτ´ ἀληθεστέραν οὔτε καλλίω
[10]   Ἕλλησιν ἀγνοίας μεμειγμένης κακίᾳ, ὅτ´  ἐνῆν   ταῦτα κωλύειν ἀσφαλῶς, τὰ μὲν
[0]   διαλεχθῆναι τοῖς πρότερόν ποτ´ εἰρηκόσιν  ἐνθάδ´   εἶναι μοι δοκεῖ. ὡς μὲν
[20]   αὑτὰς ὕβριν. οὐ βιωτὸν οὖν  ἐνόμιζον   αὑτοῖς, εἰ μὴ συγγενῆ φανήσονται
[10]   ὅπου τὸ δίκαιον εἴη τεταγμένον,  ἐνταῦθα   προσνέμοντες ἑαυτούς, ἕως εἰς τὴν
[10]   ὃν οὐδὲ τῆς ψυχῆς ἐφείσαντο.  ἐξ   ἀνάγκης δὲ συμβαίνει, ὅταν μάχη
[10]   ταῦτ´ ἤδη λέξω. ~ἐκεῖνοι τὸν  ἐξ   ἁπάσης τῆς Ἀσίας στόλον ἐλθόντα
[10]   ἂν εἰκότως, ὅσον οἱ μὲν  ἐξ   ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος ὄντες ἀριστεῖς
[10]   τοῦ βίου τούτοις. οἵδε γὰρ  ἐξ   ἀρχῆς ἐν πᾶσιν τοῖς παιδεύμασιν
[0]   ἔφυσαν, ταύτην ᾤκησαν καὶ τοῖς  ἐξ   αὑτῶν παρέδωκαν, ὥστε δικαίως ἄν
[0]   εἶναι. μόνοι γὰρ πάντων ἀνθρώπων,  ἐξ   ἧσπερ ἔφυσαν, ταύτην ᾤκησαν καὶ
[0]   καὶ βεβιωκέναι φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς,  ἐξ   ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι, αἰσχυνοίμην
[30]   ἐμέμνηνθ´ Ἱπποθωντίδαι τῶν Ἀλόπης γάμων,  ἐξ   ὧν Ἱπποθῶν ἔφυ, καὶ τὸν
[0]   ἐπαίνων πᾶσαν τὴν ἐπιθυμίαν οὖσαν,  ἐξ   ὧν ταῦτ´ ἂν αὐτοῖς μάλιστα
[20]   δηλοῦν ἀποτρέψαι. οὔτε γὰρ πάντας  ἐξαρέσασθαι   τοῖς αἰσχρόν τι ποιήσασιν δυνατόν,
[20]   δι´ ἄλλης ἡστινοσοῦν ὁμιλίας  ἐξαρέσηται,   κἂν τὰ δεινότατ´ ἀσχημονήσῃ, μικρὸν
[20]   τοῦ καθεστηκότος κόσμου τὸ φῶς  ἐξέλοι,   δυσχερὴς καὶ χαλεπὸς ἅπας
[0]   ὅπως τοῦ προσήκοντος ἐπαίνου τεύξονται,  ἐξετάζων   δὲ καὶ σκοπῶν ἀξίως εἰπεῖν
[0]   τῆς τῶν ἄλλων Ἑλλήνων χώρας  ἐξήλασαν,   οὓς οἱ πρὸ ἡμῶν οἰκοῦντες
[10]   τοῖς ἀνδράσιν δηλοῦν καὶ τοὺς  ἔξω   τοῦ γένους πρὸς τὸν τάφον
[0]   στρατὸν ἐλθόντ´ ἐκράτησαν οὕτως ὥστ´  ἔξω   Φάσιδος ἐκβαλεῖν, καὶ τὸν Εὐμόλπου
[0]   ἐμοὶ τὸν νομιζόμενον λόγον εἰπεῖν  ἐπ´   αὐτοῖς, ἐσκόπουν μὲν εὐθὺς ὅπως
[10]   ἦσαν συγγενεῖς, οὕτω τοὺς ἐπαίνους  ἐπ´   αὐτῶν κοινοὺς ποιήσωμαι, ὑπολαμβάνων ταῦτ´
[10]   εἰπεῖν ὧν οἵδε πράξαντες δικαίως  ἐπαινεθήσονται,   ἐπειδὴ πρὸς αὐτοῖς εἰμι τοῖς
[10]   προσήκοντ´ ἔδοξα πεποιηκέναι· λόγῳ δ´  ἐπαινέσαι   τούτους τοὺς ἄνδρας αἱρεθείς, ἂν
[0]   ἀνηκόντων ὑπάρχουσαν ἑώρων, ταύτην ἂν  ἐπαινέσας   ἀπηλλαττόμην τῶν λοιπῶν· ἐπειδὴ δὲ
[10]   φύσει μετάσχοιεν, ἀλλὰ καὶ τοῖς  ἐπαίνοις.   Ἀνάγκη δ´ ἐν τῷ μεταξὺ
[0]   μὲν εὐθὺς ὅπως τοῦ προσήκοντος  ἐπαίνου   τεύξονται, ἐξετάζων δὲ καὶ σκοπῶν
[10]   τοῦ δικαίου καὶ καλῶς ἔχοντος  ἐπαίνου   τοὺς ἄνδρας ἐκείνους στερηθῆναι· τοσούτῳ
[10]   φύσεις ἦσαν συγγενεῖς, οὕτω τοὺς  ἐπαίνους   ἐπ´ αὐτῶν κοινοὺς ποιήσωμαι, ὑπολαμβάνων
[30]   πατρὶς θάπτει δημοσίᾳ, κοινῶν δ´  ἐπαίνων   μόνοι τυγχάνουσιν, ποθοῦσι δ´ οὐ
[0]   τῆς δ´ ἀρετῆς καὶ τῶν  ἐπαίνων   πᾶσαν τὴν ἐπιθυμίαν οὖσαν, ἐξ
[0]   μεμυθολόγηται, οὐδ´ εἰς τὴν ἡρωϊκὴν  ἐπανῆκται   τάξιν, ταῦτ´ ἤδη λέξω. ~ἐκεῖνοι
[0]   πρόγονοι, καὶ πατέρες καὶ τούτων  ἐπάνω   τὰς προσηγορίας ἔχοντες, αἷς ὑπὸ
[10]   ὑπὲρ ὧν τοὺς ἄλλους ἠδίκουν  ἐπέθηκαν.   ἔτι τοίνυν τὰς ἐν αὐτοῖς
[20]   τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ψυχαῖς διεσῴζετο·  ἐπειδὴ   γοῦν πεπρωμένη τούτους ἀνεῖλεν,
[10]   οἷς συνῄδει τούτοις ἀρίστοις οὖσιν.  ἐπειδὴ   δ´ εἰς ἄνδρας ἀφίκοντο, οὐ
[0]   ἂν ἐπαινέσας ἀπηλλαττόμην τῶν λοιπῶν·  ἐπειδὴ   δὲ καὶ γεγενῆσθαι καλῶς καὶ
[10]   ὧν οἵδε πράξαντες δικαίως ἐπαινεθήσονται,  ἐπειδὴ   πρὸς αὐτοῖς εἰμι τοῖς ἔργοις,
[0]    ~(Ἐπειδὴ   τοὺς ἐν τῷδε τῷ τάφῳ
[20]   στεῖλαι. μὲν οὖν παντὸς  ἐπειρᾶτο   κινδύνου τοῦ σῷσαι τὴν ἑαυτοῦ
[30]   πένθει τὴν τούτων εὔκλειαν ἔχοντες.  ἔπειτα   νόσων ἀπαθεῖς τὰ σώματα καὶ
[10]   καὶ πρόχειρα καὶ ῥᾴδι´  ἐπελθεῖν   ἐστιν. ἀλλὰ προαιροῦμαι τῆς εὐγενείας
[0]   ἀνενηνεγμένων ἔργων πολλὰ παραλιπὼν τούτων  ἐπεμνήσθην,   ὧν οὕτως ἕκαστον εὐσχήμονας καὶ
[0]   ἄν τις ὑπολάβοι τοὺς μὲν  ἐπήλυδας   ἐλθόντας εἰς τὰς πόλεις καὶ
[0]   περιεῖδον ὑβριζόμενα, ὅτε τοὺς ἕπτ´  ἐπὶ   Θήβας θάπτειν ἐκώλυεν Κρέων. τῶν
[0]   καὶ μῆκος λόγου ἄλυπον, ταῦτ´  ἐπὶ   κεφαλαίων εἰπεῖν πειράσομαι. οἱ γὰρ
[0]   καθ´ ὃν αἱρεῖται τὸν ἐροῦντ´  ἐπὶ   ταῖς δημοσίαις ταφαῖς· εἰδυῖα γὰρ
[30]   λυπῶν ἄπειροι τὰς ψυχάς, ἃς  ἐπὶ   τοῖς συμβεβηκόσιν οἱ ζῶντες ἔχουσιν,
[30]   ὃν οὐ πρέπον ἐστὶν ὀνομάζειν  ἐπὶ   τοῦδε τοῦ τάφου, τοῦ δ´
[10]   καὶ φίλων μνήμη πᾶσαν ὥραν  ἐπὶ   τούτους φέρεται τῷ πόθῳ, πόλλ´
[20]   περὶ τούτων ἐγκαλέσαι προσήκει, τοῖς  ἐπὶ   τούτῳ ταχθεῖσιν Θηβαίων, οὐχὶ τοῖς
[20]   τῶν ἐναντίων ἡγεμὼν ὑπερῆρε τοὺς  ἐπὶ   τούτῳ ταχθέντας, οὐχὶ τοὺς πολλοὺς
[10]   στερηθῆναι· τοσούτῳ γὰρ ἀμείνους τῶν  ἐπὶ   Τροίαν στρατευσαμένων νομίζοιντ´ ἂν εἰκότως,
[20]   τοῦ τῆς χώρας ἡμῶν μὴ  ἐπιβῆναι   τοὺς πολεμίους πρὸς τῇ τῶν
[0]   λέγειν, φυλαττόμενος μὴ μῆκος ἄκαιρον  ἐπιγένηται   τῷ λόγῳ· δὲ καὶ
[30]   καὶ μνήμην ἀρετῆς δημοσίᾳ κτησαμένους  ἐπιδεῖν,   καὶ θυσιῶν καὶ ἀγώνων ἠξιωμένους
[0]   πᾶσιν ἔμφυτον τοῦ ζῆν ὑπερεῖδον  ἐπιθυμίαν,   καὶ τελευτῆσαι καλῶς μᾶλλον ἠβουλήθησαν
[0]   καὶ τῶν ἐπαίνων πᾶσαν τὴν  ἐπιθυμίαν   οὖσαν, ἐξ ὧν ταῦτ´ ἂν
[20]   ἀποθνῄσκειν, εἴρηται, γένος, παιδεία, χρηστῶν  ἐπιτηδευμάτων   συνήθεια, τῆς ὅλης πολιτείας ὑπόθεσις·
[10]   ἐν πᾶσιν τοῖς παιδεύμασιν ἦσαν  ἐπιφανεῖς,   τὰ πρέποντα καθ´ ἡλικίαν ἀσκοῦντες
[0]   οὐ περιεῖδον ὑβριζόμενα, ὅτε τοὺς  ἕπτ´   ἐπὶ Θήβας θάπτειν ἐκώλυεν Κρέων.
[20]   ἐκείνων φανῆναι. ἐμέμνηντ´ Ἀκαμαντίδαι τῶν  ἐπῶν   ἐν οἷς Ὅμηρος ἕνεκα τῆς
[20]   λέξω. ᾔδεσαν πάντες Ἐρεχθεῖδαι τὸν  ἐπώνυμον   τὸν αὑτῶν Ἐρεχθέα, ἕνεκα τοῦ
[0]   πολλοὺς τῶν συγγραφέων ὑποθέσεις τἀκείνων  ἔργα   τῆς αὑτῶν μουσικῆς πεποιῆσθαι·
[10]   ἐπειδὴ πρὸς αὐτοῖς εἰμι τοῖς  ἔργοις,   ἀπορῶ τί πρῶτον εἴπω· προσιστάμενα
[0]   καὶ πολλοῖς ἄλλοις καὶ καλοῖς  ἔργοις   τὰ τῶν κατοιχομένων νόμιμ´ οὐ
[0]   δὲ τῇ μὲν ἀξίᾳ τῶν  ἔργων   οὐδέν ἐστι τούτων ἐλάττω, τῷ
[0]   μὲν οὖν εἰς μύθους ἀνενηνεγμένων  ἔργων   πολλὰ παραλιπὼν τούτων ἐπεμνήσθην, ὧν
[20]   Ἐρεχθεῖδαι τὸν ἐπώνυμον τὸν αὑτῶν  Ἐρεχθέα,   ἕνεκα τοῦ σῷσαι τὴν χώραν
[20]   ταῦτ´ ἤδη λέξω. ᾔδεσαν πάντες  Ἐρεχθεῖδαι   τὸν ἐπώνυμον τὸν αὑτῶν Ἐρεχθέα,
[30]   καὶ τὰ τῆς πατρίδος πράγματ´  ἔρημα   καὶ δακρύων καὶ πένθους πλήρη·
[30]   καὶ μητρὶ παίδων στερηθῆναι καὶ  ἐρήμοις   εἶναι τῶν οἰκειοτάτων γηροτρόφων· σεμνὸν
[0]   νόμου, καθ´ ὃν αἱρεῖται τὸν  ἐροῦντ´   ἐπὶ ταῖς δημοσίαις ταφαῖς· εἰδυῖα
[20]   εἴ τις αὐτοὺς τοὺς παραταξαμένους  ἐρωτήσειεν   πότερ´ ἡγοῦνται ταῖς αὑτῶν ἀρεταῖς
[30]   οὐχ ὅπως πολλὰ λέξω, τοῦτ´  ἐσκεψάμην,   ἀλλ´ ὅπως τἀληθῆ. ὑμεῖς δ´
[0]   νομιζόμενον λόγον εἰπεῖν ἐπ´ αὐτοῖς,  ἐσκόπουν   μὲν εὐθὺς ὅπως τοῦ προσήκοντος
[0]   οἱ πρὸ ἡμῶν οἰκοῦντες πρὸς  ἑσπέραν   πάντες οὔθ´ ὑπέμειναν οὔτ´ ἐδυνήθησαν
[30]   οἰκεῖοι τούτων ἐλεινοί, τοιούτων ἀνδρῶν  ἐστερημένοι   καὶ συνηθείας πολλῆς καὶ φιλανθρώπου
[10]   τῇ μὲν δοκιμάζεται τί πρακτέον  ἐστί,   τῇ δὲ σῴζεται. ἐν τούτοις
[0]   μὲν ἀξίᾳ τῶν ἔργων οὐδέν  ἐστι   τούτων ἐλάττω, τῷ δ´ ὑπογυώτερ´
[30]   αὐτῶν τιμῶν ἡγούμεθ´ αὐτοὺς τυγχάνειν.  ἔστι   μὲν οὖν ἴσως χαλεπὸν τὰς
[20]   ἐκ τῆς ἀληθείας ἠρτημένην οὐκ  ἔστι   τἀληθὲς δηλοῦν ἀποτρέψαι. οὔτε γὰρ
[20]   τις εἰκότως} εἰ δ´ ἄρ´  ἔστι   τις ἀνθρώπων ὅτῳ περὶ τούτων
[10]   καὶ πρόχειρα καὶ ῥᾴδι´ ἐπελθεῖν  ἐστιν.   ἀλλὰ προαιροῦμαι τῆς εὐγενείας καὶ
[10]   ἅπαντας παρεκάλεσαν, ὅπερ γνώμης ἀπόδειξίς  ἐστιν   εὖ φρονούσης· καὶ τῆς παρὰ
[30]   τῆς δ´ ὃν οὐ πρέπον  ἐστὶν   ὀνομάζειν ἐπὶ τοῦδε τοῦ τάφου,
[30]   αὐτοὺς ἐκ τοιούτων ἑτέρων καλόν  ἐστιν   τὰ δείν´ εὐσχημονέστερον τῶν ἄλλων
[0]   ἄνδρ´ ἀνενεγκεῖν ἑκάστῳ τὴν φύσιν  ἔστιν,   ἀλλ´ εἰς ὅλην κοινῇ τὴν
[30]   ἔστιν δράκων, τὰ δ´ ὡς  ἔστιν   ἄνθρωπος λεγόμενον, οὐκ ἄλλοθέν ποθεν
[10]   πᾶσιν ἀνθρώποις κατέστησαν. ἔστιν γάρ,  ἔστιν   ἁπάσης ἀρετῆς ἀρχὴ μὲν σύνεσις,
[10]   ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις κατέστησαν.  ἔστιν   γάρ, ἔστιν ἁπάσης ἀρετῆς ἀρχὴ
[30]   ἑαυτῶν ἀρχηγὸν τὰ μὲν ὡς  ἔστιν   δράκων, τὰ δ´ ὡς ἔστιν
[0]   τελευτῶντας, ἔκ τε τῶν ἄλλων  ἔστιν   ἰδεῖν καὶ μάλιστ´ ἐκ τοῦδε
[20]   ἐχρήσαντο. καὶ τὰ μὲν ἄλλ´  ἔστιν   τούτων ὡς ἕκαστος ἔχει γνώμης,
[10]   δὲ θνητὸς ὢν τὴν εἱμαρμένην  ἔσχεν,   τῇ τύχῃ πέπονθε τὸ συμβαῖνον,
[20]   ὅτε δὴ γυναῖκες ἐκεῖναι τοιαύτην  ἔσχον   ἀνδρείαν, οὐ θεμιτὸν αὑτοῖς ὑπελάμβανον
[0]   Ἡρακλέους παίδων, ὃς τοὺς ἄλλους  ἔσῳζεν,   σωτῆρες ὠνομάσθησαν, ἡνίκ´ ἦλθον εἰς
[10]   θεωρίαν ἱππικῶν γυμνικῶν ἄθλων  ἐτάχθην   κοσμῆσαι τὸν τάφον, ὅσῳπερ ἂν
[30]   καὶ πεφυκότας αὐτοὺς ἐκ τοιούτων  ἑτέρων   καλόν ἐστιν τὰ δείν´ εὐσχημονέστερον
[10]   τῆς Ἑλλάδος ὄντες ἀριστεῖς δέκ´  ἔτη   τῆς Ἀσίας ἓν χωρίον πολιορκοῦντες
[10]   ὧν τοὺς ἄλλους ἠδίκουν ἐπέθηκαν.  ἔτι   τοίνυν τὰς ἐν αὐτοῖς τοῖς
[20]   Φιλομήλαν τὰς Πανδίονος θυγατέρας, ὡς  ἐτιμωρήσαντο   Τηρέα διὰ τὴν εἰς αὑτὰς
[20]   καὶ δίκαι´ ἔχουσιν, ὧν τὸν  εὖ   φρονοῦντ´ ἀντέχεσθαι δεῖ, καὶ τὴν
[10]   παρεκάλεσαν, ὅπερ γνώμης ἀπόδειξίς ἐστιν  εὖ   φρονούσης· καὶ τῆς παρὰ τοῖς
[0]   γένους αὐτῶν ἀρχῆς. γὰρ  εὐγένεια   τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ἐκ πλείστου
[10]   ἐπελθεῖν ἐστιν. ἀλλὰ προαιροῦμαι τῆς  εὐγενείας   καὶ τῶν παρὰ τοῖς προγόνοις
[30]   μέρος, πῶς οὐ χρὴ τούτους  εὐδαίμονας   νομίζεσθαι; οὓς παρέδρους εἰκότως ἄν
[30]   καὶ πένθους πλήρη· οἱ δ´  εὐδαίμονες   τῷ δικαίῳ λογισμῷ. πρῶτον μὲν
[0]   τιμᾶν, ἵν´ ἣν ζῶντες ἐκτήσαντ´  εὐδοξίαν,   αὕτη καὶ τετελευτηκόσιν αὐτοῖς ἀποδοθείη.
[30]   ζῶσιν ταῦτ´ ἂν ἐνέγκοι πλείστην  εὐδοξίαν.   χαλεπὸν πατρὶ καὶ μητρὶ παίδων
[30]   καλὸν δέ γε κληρονομεῖν πατρῴας  εὐδοξίας.   καὶ τοῦ μὲν λυπηροῦ τούτου
[0]   πρώτοις φανῆναι, χωρὶς τοῦ μέγιστον  εὐεργέτημ´   εἰς πάντας γενέσθαι, ὁμολογούμενον σημεῖον
[0]   εἰπεῖν ἐπ´ αὐτοῖς, ἐσκόπουν μὲν  εὐθὺς   ὅπως τοῦ προσήκοντος ἐπαίνου τεύξονται,
[30]   χρόνου πολὺν καὶ τὸν ἅπαντ´  εὔκλειαν   ἀγήρω καταλείπουσιν, ἐν καὶ
[30]   παραψυχὴν τῷ πένθει τὴν τούτων  εὔκλειαν   ἔχοντες. ἔπειτα νόσων ἀπαθεῖς τὰ
[0]   ἔξω Φάσιδος ἐκβαλεῖν, καὶ τὸν  Εὐμόλπου   καὶ τῶν πολλῶν ἄλλων στόλον
[10]   πρὸς τὸν τάφον ἠκολουθηκότας πρὸς  εὔνοιαν   παρακαλέσαι. καὶ γὰρ εἰ μὲν
[10]   λόγων πειθὼ τῆς τῶν ἀκουόντων  εὐνοίας   προσδεῖται, καὶ μετὰ ταύτης μέν,
[20]   ὁμοίαις ἀπαντήσεσθαι, τύχην δ´ οὐκ  εὔπορον   εἶναι τὴν ὁμοίαν λαβεῖν. δηλοῖ
[30]   λυπηροῦ τούτου τὸν δαίμον´ αἴτιον  εὑρήσομεν   ὄντα, φύντας ἀνθρώπους εἴκειν
[0]   τήνδε τὴν γῆν ἱκέται, φεύγοντες  Εὐρυσθέα.   καὶ πρὸς πᾶσι τούτοις καὶ
[20]   δὲ κατὰ φυλὰς παρεκάλεσεν ἑκάστους  εὐρώστους   εἶναι, ταῦτ´ ἤδη λέξω. ᾔδεσαν
[20]   προσίοντ´ ἀπὸ τῶν ἐναντίων κίνδυνον  εὐρώστως   ὑπέμειναν, καὶ θάνατον καλὸν εἵλοντο
[0]   τούτων ἐπεμνήσθην, ὧν οὕτως ἕκαστον  εὐσχήμονας   καὶ πολλοὺς ἔχει λόγους ὥστε
[30]   ἑτέρων καλόν ἐστιν τὰ δείν´  εὐσχημονέστερον   τῶν ἄλλων φέροντας ὁρᾶσθαι καὶ
[20]   ἔλθῃ τοῦ πολέμου, πᾶς τις  εὐχερῶς   ἑαυτὸν σῴζει, συνειδὼς ὅτι, ἐὰν
[20]   φανήσονται τὸν θυμὸν ἔχοντες ἐκείναις,  ἐφ´   οἷς τὴν Ἑλλάδ´ ἑώρων ὑβριζομένην.
[20]   ἀήττητον καὶ ἀπροφάσιστον καὶ φιλοτιμίαν  ἐφάμιλλον   οὐδενὶ τούτων ὀρθῶς ἐχρήσαντο. καὶ
[10]   εἰς ὃν οὐδὲ τῆς ψυχῆς  ἐφείσαντο.   ἐξ ἀνάγκης δὲ συμβαίνει, ὅταν
[30]   Ἀλόπης γάμων, ἐξ ὧν Ἱπποθῶν  ἔφυ,   καὶ τὸν ἀρχηγὸν ᾔδεσαν· ὧν,
[10]   διήνεγκαν. καὶ γὰρ εἴ τις  ἐφύετο   κοινὸς πᾶσιν κίνδυνος τοῖς Ἕλλησιν,
[0]   γὰρ πάντων ἀνθρώπων, ἐξ ἧσπερ  ἔφυσαν,   ταύτην ᾤκησαν καὶ τοῖς ἐξ
[20]   ἄλλ´ ἔστιν τούτων ὡς ἕκαστος  ἔχει   γνώμης, οὕτως ὑπολαμβάνειν· δ´
[20]   οὐχ ἥκισθ´ ὅτι ταῦθ´ οὕτως  ἔχει   καὶ τὰ τῆς γεγονυίας εἰρήνης·
[0]   οὕτως ἕκαστον εὐσχήμονας καὶ πολλοὺς  ἔχει   λόγους ὥστε καὶ τοὺς ἐν
[0]   ἀπείροις κάλλιστ´ ἀκοῦσαι, καὶ ζῆλον  ἔχει   πολὺν καὶ μῆκος λόγου ἄλυπον,
[10]   ὅς´ ἄλλα τούτοις ὅμοια, αὐτάρκεις  ἔχει   τὰς ὀνήσεις τοῖς κεκτημένοις, καὶ
[30]   ἄλλῳ τἀριστεῖ´ ἐδίδου, τότε τοὺς  ἐχθροὺς   ἀμυνόμενοι τεθνάναι δεῖν ᾤοντο, ὥστε
[30]   θεοῖς εἶναι, τὴν αὐτὴν τάξιν  ἔχοντας   τοῖς προτέροις ἀγαθοῖς ἀνδράσιν ἐν
[0]   καὶ τούτων ἐπάνω τὰς προσηγορίας  ἔχοντες,   αἷς ὑπὸ τῶν ἐν γένει
[20]   μὴ συγγενῆ φανήσονται τὸν θυμὸν  ἔχοντες   ἐκείναις, ἐφ´ οἷς τὴν Ἑλλάδ´
[30]   τῷ πένθει τὴν τούτων εὔκλειαν  ἔχοντες.   ἔπειτα νόσων ἀπαθεῖς τὰ σώματα
[10]   νῦν τοῦ δικαίου καὶ καλῶς  ἔχοντος   ἐπαίνου τοὺς ἄνδρας ἐκείνους στερηθῆναι·
[20]   τις εἰκότως· οἳ δύναμιν λαβόντες  ἔχουσαν   θυμὸν ἀήττητον καὶ ἀπροφάσιστον καὶ
[30]   ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν οἱ ζῶντες  ἔχουσιν,   ἐν μεγάλῃ τιμῇ καὶ πολλῷ
[20]   ἄλλα καὶ καλὰ καὶ δίκαι´  ἔχουσιν,   ὧν τὸν εὖ φρονοῦντ´ ἀντέχεσθαι
[20]   φιλοτιμίαν ἐφάμιλλον οὐδενὶ τούτων ὀρθῶς  ἐχρήσαντο.   καὶ τὰ μὲν ἄλλ´ ἔστιν
[10]   προσέστη τοῖς ἀκούουσιν. Πολλὰ τοίνυν  ἔχων   εἰπεῖν ὧν οἵδε πράξαντες δικαίως
[0]   τῶν εἰς ἀρετὴν ἀνηκόντων ὑπάρχουσαν  ἑώρων,   ταύτην ἂν ἐπαινέσας ἀπηλλαττόμην τῶν
[20]   ἐκείναις, ἐφ´ οἷς τὴν Ἑλλάδ´  ἑώρων   ὑβριζομένην. ἠκηκόεσαν Λεωντίδαι μυθολογουμένας τὰς
[10]   εἴη τεταγμένον, ἐνταῦθα προσνέμοντες ἑαυτούς,  ἕως   εἰς τὴν νῦν ζῶσαν ἡλικίαν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/09/2008