Paragraphes |
[0] |
μῆκος
ἄκαιρον
ἐπιγένηται
τῷ
λόγῳ·
|
ἃ |
δὲ
καὶ
τοῖς
εἰδόσιν
χρήσιμ´ |
[20] |
συνήθεια,
τῆς
ὅλης
πολιτείας
ὑπόθεσις·
|
ἃ |
δὲ
κατὰ
φυλὰς
παρεκάλεσεν
ἑκάστους |
[0] |
ἔργα
τῆς
αὑτῶν
μουσικῆς
πεποιῆσθαι·
|
ἃ |
δὲ
τῇ
μὲν
ἀξίᾳ
τῶν |
[10] |
ἡ
´κείνων
ἀρετὴ
δείκνυσιν
αὐτὴ
|
ἃ |
καὶ
πρόχειρα
καὶ
ῥᾴδι´
ἐπελθεῖν |
[20] |
εἵλοντο
μᾶλλον
ἢ
βίον
αἰσχρόν.
|
Ἃ |
μὲν
οὖν
κοινῇ
πᾶσιν
ὑπῆρχεν |
[20] |
ἄλλου
γε
λέγοντος
χαίρουσιν
ἀκούοντες.
|
ἃ |
φοβούμενοι
πάντες
εἰκότως
τῇ
τῶν |
[30] |
ὅτι
τῶν
ἀριστείων
στερηθεὶς
Αἴας
|
ἀβίωτον
|
ἑαυτῷ
ἡγήσατο
τὸν
βίον.
ἡνίκ´ |
[30] |
αὐτὴν
τάξιν
ἔχοντας
τοῖς
προτέροις
|
ἀγαθοῖς |
ἀνδράσιν
ἐν
μακάρων
νήσοις.
οὐ |
[0] |
ταφαῖς·
εἰδυῖα
γὰρ
παρὰ
τοῖς
|
ἀγαθοῖς |
ἀνδράσιν
τὰς
μὲν
τῶν
χρημάτων |
[0] |
τῷδε
τῷ
τάφῳ
κειμένους,
ἄνδρας
|
ἀγαθοὺς |
ἐν
τῷ
πολέμῳ
γεγονότας,
ἔδοξεν |
[20] |
πρόφασιν
τοῦ
τῆς
τῶν
τετελευτηκότων
|
ἀγασθέντ´ |
ἀρετῆς
τὸν
τῶν
ἐναντίων
κύριον |
[30] |
πολὺν
καὶ
τὸν
ἅπαντ´
εὔκλειαν
|
ἀγήρω |
καταλείπουσιν,
ἐν
ᾗ
καὶ
παῖδες |
[30] |
οἰκειοτάτων
γηροτρόφων·
σεμνὸν
δέ
γ´
|
ἀγήρως |
τιμὰς
καὶ
μνήμην
ἀρετῆς
δημοσίᾳ
|
[10] |
καὶ
τῆς
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ἀγνοίας |
μεμειγμένης
κακίᾳ,
ὅτ´
ἐνῆν
ταῦτα |
[20] |
πολεμίους
πρὸς
τῇ
τῶν
ἐναντίων
|
ἀγνωμοσύνῃ |
τὴν
τούτων
ἀρετὴν
αἰτίαν
γεγενῆσθαι· |
[20] |
παριστᾶσιν·
ἡνίκ´
ἂν
οὖν
ὁ
|
ἀγὼν |
ἔλθῃ
τοῦ
πολέμου,
πᾶς
τις |
[20] |
ἐκεῖ,
οὐκ
ἐβούλοντ´
αὖθις
εἰς
|
ἀγῶνα |
καθίστασθαι
τοῖς
ἐκείνων
οἰκείοις,
ὑπολαμβάνοντες |
[30] |
ὑπὲρ
ἀμφοτέρων
ἅπασαν
ᾤοντο
δεῖν
|
ἀγωνίαν |
ἐκτεῖναι.
ᾔδεσαν
Κεκροπίδαι
τὸν
ἑαυτῶν |
[10] |
καὶ
συμμάχους,
εἰς
πεῖραν
ἦλθον
|
ἀγῶνος, |
εἰς
ὃν
οὐδὲ
τῆς
ψυχῆς |
[30] |
κτησαμένους
ἐπιδεῖν,
καὶ
θυσιῶν
καὶ
|
ἀγώνων |
ἠξιωμένους
ἀθανάτων.
(λυπηρὸν
παισὶν
ὀρφανοῖς |
[0] |
ἐν
μέτροις
καὶ
τοὺς
τῶν
|
ᾀδομένων |
ποιητὰς
καὶ
πολλοὺς
τῶν
συγγραφέων |
[0] |
τῶν
τετελευτηκότων
ἕν
τι
τῶν
|
ἀδυνάτων |
ηὕρισκον
ὄν.
οἳ
γὰρ
τὴν |
[20] |
οἳ
δύναμιν
λαβόντες
ἔχουσαν
θυμὸν
|
ἀήττητον |
καὶ
ἀπροφάσιστον
καὶ
φιλοτιμίαν
ἐφάμιλλον
|
[20] |
ποιούμενοι
περὶ
πλείονος
ἢ
δόξαν
|
ἀθάνατον. |
οὐκ
ἠγνόουν
Αἰγεῖδαι
Θησέα
τὸν |
[30] |
καὶ
θυσιῶν
καὶ
ἀγώνων
ἠξιωμένους
|
ἀθανάτων. |
(λυπηρὸν
παισὶν
ὀρφανοῖς
γεγενῆσθαι
πατρός· |
[20] |
οὖν
ἡγοῦντο
τὸν
μὲν
ἀπ´
|
ἀθανάτων |
πεφυκότα
πάντα
ποιεῖν
ἕνεκα
τοῦ |
[10] |
ἄλλην
θεωρίαν
ἱππικῶν
ἢ
γυμνικῶν
|
ἄθλων |
ἐτάχθην
κοσμῆσαι
τὸν
τάφον,
ὅσῳπερ |
[20] |
ὄνειδος
τὸ
λοιπὸν
αὐτῷ
καταστήσεται·
|
αἱ |
δὲ
δημοκρατίαι
πολλά
τ´
ἄλλα |
[20] |
πολιτείαν
οὐχ
ἥκιστ´
ἦσαν
σπουδαῖοι.
|
αἱ |
μὲν
γὰρ
διὰ
τῶν
ὀλίγων
|
[30] |
δεῖν
ποιοῦντες
ὀφθῆναι.
οὐκ
ἐλάνθανεν
|
Αἰαντίδας |
ὅτι
τῶν
ἀριστείων
στερηθεὶς
Αἴας |
[30] |
Αἰαντίδας
ὅτι
τῶν
ἀριστείων
στερηθεὶς
|
Αἴας |
ἀβίωτον
ἑαυτῷ
ἡγήσατο
τὸν
βίον. |
[20] |
ἢ
δόξαν
ἀθάνατον.
οὐκ
ἠγνόουν
|
Αἰγεῖδαι |
Θησέα
τὸν
Αἰγέως
πρῶτον
ἰσηγορίαν
|
[20] |
οὐκ
ἠγνόουν
Αἰγεῖδαι
Θησέα
τὸν
|
Αἰγέως |
πρῶτον
ἰσηγορίαν
καταστησάμενον
τῇ
πόλει. |
[20] |
Ὅμηρος
ἕνεκα
τῆς
μητρός
φησιν
|
Αἴθρας |
Ἀκάμαντ´
εἰς
Τροίαν
στεῖλαι.
ὁ |
[10] |
δ´
ἐπαινέσαι
τούτους
τοὺς
ἄνδρας
|
αἱρεθείς, |
ἂν
μὴ
τοὺς
ἀκούοντας
συμβουλομένους |
[0] |
τοῦδε
τοῦ
νόμου,
καθ´
ὃν
|
αἱρεῖται |
τὸν
ἐροῦντ´
ἐπὶ
ταῖς
δημοσίαις |
[10] |
ἕνα
καιρὸν
δύσκριτον
καθίστησιν
τὴν
|
αἵρεσιν |
αὐτῶν.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πειράσομαι |
[30] |
τὴν
τῶν
ἐθελησάντων
καλῶς
ἀποθνῄσκειν
|
αἵρεσιν. |
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
οὐχ
ὅπως |
[0] |
τούτων
ἐπάνω
τὰς
προσηγορίας
ἔχοντες,
|
αἷς |
ὑπὸ
τῶν
ἐν
γένει
γνωρίζονται, |
[20] |
καλὸν
εἵλοντο
μᾶλλον
ἢ
βίον
|
αἰσχρόν. |
Ἃ
μὲν
οὖν
κοινῇ
πᾶσιν |
[20] |
εἰς
προῦπτον
θάνατον
δόντ´
ἀναλῶσαι.
|
αἰσχρὸν |
οὖν
ἡγοῦντο
τὸν
μὲν
ἀπ´ |
[20] |
οὔτε
γὰρ
πάντας
ἐξαρέσασθαι
τοῖς
|
αἰσχρόν |
τι
ποιήσασιν
δυνατόν,
οὔτε
μόνος |
[20] |
τῇ
τῶν
μετὰ
ταῦτ´
ὀνειδῶν
|
αἰσχύνῃ |
τόν
τε
προσίοντ´
ἀπὸ
τῶν |
[20] |
δέος
μὲν
ἐνεργάζονται
τοῖς
πολίταις,
|
αἰσχύνην |
δ´
οὐ
παριστᾶσιν·
ἡνίκ´
ἂν |
[0] |
ἐξ
ὧν
εἰκότως
ἦσαν
σπουδαῖοι,
|
αἰσχυνοίμην |
ἂν
εἴ
τι
τούτων
φανείην
|
[20] |
ἐναντίων
ἀγνωμοσύνῃ
τὴν
τούτων
ἀρετὴν
|
αἰτίαν |
γεγενῆσθαι·
κατ´
ἄνδρα
γὰρ
πεῖραν |
[20] |
πολλοὺς
οὔτ´
ἐκείνων
οὔθ´
ἡμῶν
|
αἰτιάσαιτ´ |
ἄν
τις
εἰκότως}
εἰ
δ´ |
[10] |
κοινῆς
σωτηρίας
πᾶσι
τοῖς
Ἕλλησιν
|
αἴτιοι |
κατέστησαν.
καὶ
προείρηται
μὲν
ὃ |
[30] |
μὲν
λυπηροῦ
τούτου
τὸν
δαίμον´
|
αἴτιον |
εὑρήσομεν
ὄντα,
ᾧ
φύντας
ἀνθρώπους |
[0] |
εἰς
γένος
ἀνήκοντα
τοιαῦτα
δι´
|
αἰῶνος |
ὑπάρχει
τοῖς
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν |
[0] |
κατοκνῶ
λέγειν,
φυλαττόμενος
μὴ
μῆκος
|
ἄκαιρον |
ἐπιγένηται
τῷ
λόγῳ·
ἃ
δὲ |
[20] |
ἕνεκα
τῆς
μητρός
φησιν
Αἴθρας
|
Ἀκάμαντ´ |
εἰς
Τροίαν
στεῖλαι.
ὁ
μὲν |
[20] |
ἀνδράσιν
οὖσιν
ἐκείνων
φανῆναι.
ἐμέμνηντ´
|
Ἀκαμαντίδαι |
τῶν
ἐπῶν
ἐν
οἷς
Ὅμηρος |
[10] |
ἄνδρας
αἱρεθείς,
ἂν
μὴ
τοὺς
|
ἀκούοντας |
συμβουλομένους
λάβω,
φοβοῦμαι
μὴ
τῇ |
[20] |
βλάσφημον
ἄλλου
γε
λέγοντος
χαίρουσιν
|
ἀκούοντες. |
ἃ
φοβούμενοι
πάντες
εἰκότως
τῇ |
[10] |
τῶν
λόγων
πειθὼ
τῆς
τῶν
|
ἀκουόντων |
εὐνοίας
προσδεῖται,
καὶ
μετὰ
ταύτης |
[10] |
τῷ
λέγειν
καλῶς,
προσέστη
τοῖς
|
ἀκούουσιν. |
Πολλὰ
τοίνυν
ἔχων
εἰπεῖν
ὧν |
[0] |
ἀναμνησθῆναι
καὶ
τοῖς
ἀπείροις
κάλλιστ´
|
ἀκοῦσαι, |
καὶ
ζῆλον
ἔχει
πολὺν
καὶ |
[20] |
καὶ
τὴν
παρρησίαν
ἐκ
τῆς
|
ἀληθείας |
ἠρτημένην
οὐκ
ἔστι
τἀληθὲς
δηλοῦν |
[20] |
οὐ
γὰρ
ἔνεστ´
εἰπεῖν
οὔτ´
|
ἀληθεστέραν |
οὔτε
καλλίω
πρόφασιν
τοῦ
τῆς |
[30] |
σύνεσιν
αὐτοῦ
προσομοιοῦν
ἀνθρώπῳ,
τὴν
|
ἀλκὴν |
δὲ
δράκοντι.
ἄξια
δὴ
τούτων |
[0] |
ἀνενεγκεῖν
ἑκάστῳ
τὴν
φύσιν
ἔστιν,
|
ἀλλ´ |
εἰς
ὅλην
κοινῇ
τὴν
ὑπάρχουσαν |
[30] |
ὅπως
πολλὰ
λέξω,
τοῦτ´
ἐσκεψάμην,
|
ἀλλ´ |
ὅπως
τἀληθῆ.
ὑμεῖς
δ´
ἀποδυράμενοι |
[30] |
οὐδὲ
περὶ
ἐκείνων
ταῦτ´
ἀπήγγελκεν,
|
ἀλλ´ |
οὓς
οἱ
ζῶντες
ἀξίους
ὑπειλήφαμεν |
[0] |
πώποτ´
οὔθ´
Ἕλλην´
οὔτε
βάρβαρον,
|
ἀλλ´ |
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς
πρὸς
ἅπασι
τοῖς |
[20] |
ὀρθῶς
ἐχρήσαντο.
καὶ
τὰ
μὲν
|
ἄλλ´ |
ἔστιν
τούτων
ὡς
ἕκαστος
ἔχει |
[0] |
οὐ
μόνον
ἐκ
τῆς
οἰκείας,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐκ
τῆς
τῶν
ἄλλων |
[10] |
πολίταις
γνώριμον
τὴν
αὑτῶν
φύσιν
|
ἀλλὰ |
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
κατέστησαν.
ἔστιν |
[10] |
πάντα
κατεστραμμένον,
οὐ
μόνον
ἠμύναντο,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τιμωρίαν
ὑπὲρ
ὧν
τοὺς |
[10] |
μὴ
μόνον
τῇ
φύσει
μετάσχοιεν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
ἐπαίνοις.
Ἀνάγκη
δ´ |
[20] |
εἶναι,
ὅντιν´
ἀντιποιήσεσθαι
τῶν
πεπραγμένων.
|
ἀλλὰ |
μὴν
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
πάντων
|
[30] |
οὐ
μόνοι
συγγενεῖς
καὶ
πολῖται,
|
ἀλλὰ |
πᾶσαν
ὅσην
Ἑλλάδα
χρὴ
προσειπεῖν, |
[10] |
τὴν
αἵρεσιν
αὐτῶν.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
πειράσομαι
τὴν
αὐτὴν
ποιήσασθαι
τοῦ |
[10] |
πρόχειρα
καὶ
ῥᾴδι´
ἐπελθεῖν
ἐστιν.
|
ἀλλὰ |
προαιροῦμαι
τῆς
εὐγενείας
καὶ
τῶν
|
[10] |
δέοντα
ποιεῖν
ἠθέλησαν,
οὐκ
ἐμνησικάκησαν,
|
ἀλλὰ |
προστάντες
καὶ
παρασχόντες
ἅπαντα
προθύμως, |
[20] |
αἱ
δὲ
δημοκρατίαι
πολλά
τ´
|
ἄλλα |
καὶ
καλὰ
καὶ
δίκαι´
ἔχουσιν, |
[10] |
καὶ
ἡ
ἰσχὺς
καὶ
ὅς´
|
ἄλλα |
τούτοις
ὅμοια,
αὐτάρκεις
ἔχει
τὰς |
[10] |
καὶ
μάλιστ´
ἀμφοτέροις,
εἰ
τῆς
|
ἀλλήλων
|
ἀρετῆς
μὴ
μόνον
τῇ
φύσει |
[0] |
δ´
εἰς
ἀνδρείαν
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
ἀρετὴν
πάντα
μὲν
κατοκνῶ
λέγειν, |
[10] |
εἰς
χρημάτων
δαπάνην
ἤ
τιν´
|
ἄλλην |
θεωρίαν
ἱππικῶν
ἢ
γυμνικῶν
ἄθλων |
[20] |
κυρίους
ἢ
δώροις
ἢ
δι´
|
ἄλλης |
ἡστινοσοῦν
ὁμιλίας
ἐξαρέσηται,
κἂν
τὰ
|
[30] |
ὡς
ἔστιν
ἄνθρωπος
λεγόμενον,
οὐκ
|
ἄλλοθέν |
ποθεν
ἢ
τῷ
τὴν
σύνεσιν |
[0] |
πρὸς
πᾶσι
τούτοις
καὶ
πολλοῖς
|
ἄλλοις |
καὶ
καλοῖς
ἔργοις
τὰ
τῶν |
[0] |
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς
πρὸς
ἅπασι
τοῖς
|
ἄλλοις
|
καλοῖς
κἀγαθοῖς
καὶ
δικαιοτάτοις
εἶναι, |
[20] |
μηδὲν
ἂν
εἰπόντες
αὐτοὶ
βλάσφημον
|
ἄλλου |
γε
λέγοντος
χαίρουσιν
ἀκούοντες.
ἃ |
[0] |
τῶν
Ἡρακλέους
παίδων,
ὃς
τοὺς
|
ἄλλους |
ἔσῳζεν,
σωτῆρες
ὠνομάσθησαν,
ἡνίκ´
ἦλθον |
[10] |
καὶ
τιμωρίαν
ὑπὲρ
ὧν
τοὺς
|
ἄλλους |
ἠδίκουν
ἐπέθηκαν.
ἔτι
τοίνυν
τὰς |
[30] |
βίον.
ἡνίκ´
οὖν
ὁ
δαίμων
|
ἄλλῳ
|
τἀριστεῖ´
ἐδίδου,
τότε
τοὺς
ἐχθροὺς |
[10] |
ἂν
παρῇ,
κἂν
μηδεὶς
τῶν
|
ἄλλων
|
βούληται·
ἡ
δὲ
τῶν
λόγων |
[0] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐκ
τῆς
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
χώρας
ἐξήλασαν,
οὓς
οἱ |
[0] |
πολέμῳ
τελευτῶντας,
ἔκ
τε
τῶν
|
ἄλλων |
ἔστιν
ἰδεῖν
καὶ
μάλιστ´
ἐκ |
[10] |
μὲν
ὃ
μέλλω
λέγειν
ὑπ´
|
ἄλλων |
πρότερον,
δεῖ
δὲ
μηδὲ
νῦν |
[0] |
τὸν
Εὐμόλπου
καὶ
τῶν
πολλῶν
|
ἄλλων |
στόλον
οὐ
μόνον
ἐκ
τῆς |
[30] |
ἐστιν
τὰ
δείν´
εὐσχημονέστερον
τῶν
|
ἄλλων
|
φέροντας
ὁρᾶσθαι
καὶ
πάσῃ
τύχῃ |
[30] |
αὑτοῖς
προσήκειν.
ἐμέμνηνθ´
Ἱπποθωντίδαι
τῶν
|
Ἀλόπης |
γάμων,
ἐξ
ὧν
Ἱπποθῶν
ἔφυ, |
[0] |
ἔχει
πολὺν
καὶ
μῆκος
λόγου
|
ἄλυπον, |
ταῦτ´
ἐπὶ
κεφαλαίων
εἰπεῖν
πειράσομαι. |
[20] |
Ἑλλάδος
ἦν
ψυχὴ
τἀληθὲς
εἰπεῖν·
|
ἅμα
|
γὰρ
τά
τε
τούτων
πνεύματ´ |
[0] |
προγόνων.
πάντα
γὰρ
τὰ
τίκτονθ´
|
ἅμα |
καὶ
τροφὴν
τοῖς
γιγνομένοις
ἀπ´ |
[0] |
καλὰ
διεπράξαντο.
καὶ
γὰρ
τὸν
|
Ἀμαζόνων |
στρατὸν
ἐλθόντ´
ἐκράτησαν
οὕτως
ὥστ´ |
[10] |
ἄνδρας
ἐκείνους
στερηθῆναι·
τοσούτῳ
γὰρ
|
ἀμείνους |
τῶν
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένων
νομίζοιντ´
|
[10] |
πραχθέντ´
ἀπηριθμηκέναι.
εἰ
γὰρ
ἁπάντων
|
ἀμηχανώτατος |
ἦν
ὅ
τι
χρὴ
λέγειν |
[0] |
καλοῖς
κἀγαθοῖς
καὶ
δικαιοτάτοις
εἶναι,
|
ἀμυνόμενοι |
δὲ
πολλὰ
καὶ
καλὰ
διεπράξαντο. |
[30] |
τἀριστεῖ´
ἐδίδου,
τότε
τοὺς
ἐχθροὺς
|
ἀμυνόμενοι |
τεθνάναι
δεῖν
ᾤοντο,
ὥστε
μηδὲν |
[30] |
αὐτῶν
ἐκαλεῖτο.
κοινοῦ
δ´
ὄντος
|
ἀμφοτέραις
|
ταῖς
πόλεσιν
τοῦ
παρόντος
κινδύνου, |
[10] |
οὐ
μετέχειν,
νικᾶν
δ´
ὁμοίως
|
ἀμφότεροι. |
τὸ
μὲν
γὰρ
κρατεῖν
ἐν |
[10] |
εἶναι
κεχαρισμένα
{κἀκείνοις}
καὶ
μάλιστ´
|
ἀμφοτέροις, |
εἰ
τῆς
ἀλλήλων
ἀρετῆς
μὴ |
[10] |
τῇ
δὲ
σῴζεται.
ἐν
τούτοις
|
ἀμφοτέροις |
οἵδε
πολὺ
διήνεγκαν.
καὶ
γὰρ |
[30] |
πόλεσιν
τοῦ
παρόντος
κινδύνου,
ὑπὲρ
|
ἀμφοτέρων |
ἅπασαν
ᾤοντο
δεῖν
ἀγωνίαν
ἐκτεῖναι. |
[20] |
ὅλων
κίνδυνον
ἄρασθαι.
οἶμαι
δ´
|
ἄν, |
εἴ
τις
αὐτοὺς
τοὺς
παραταξαμένους |
[20] |
οὔτ´
ἐκείνων
οὔθ´
ἡμῶν
αἰτιάσαιτ´
|
ἄν |
τις
εἰκότως}
εἰ
δ´
ἄρ´ |
[20] |
οὔτ´
ἐκείνων
οὔθ´
ἡμῶν
ἐγκαλέσειεν
|
ἄν |
τις
εἰκότως·
οἳ
δύναμιν
λαβόντες |
[0] |
ἐξ
αὑτῶν
παρέδωκαν,
ὥστε
δικαίως
|
ἄν |
τις
ὑπολάβοι
τοὺς
μὲν
ἐπήλυδας |
[30] |
εὐδαίμονας
νομίζεσθαι;
οὓς
παρέδρους
εἰκότως
|
ἄν |
τις
φήσαι
τοῖς
κάτω
θεοῖς |
[0] |
ἐπιθυμίαν
οὖσαν,
ἐξ
ὧν
ταῦτ´
|
ἂν
|
αὐτοῖς
μάλιστα
γένοιτο
λόγων,
τούτοις |
[0] |
ὧν
εἰκότως
ἦσαν
σπουδαῖοι,
αἰσχυνοίμην
|
ἂν |
εἴ
τι
τούτων
φανείην
παραλιπών. |
[30] |
εἶναι.
καὶ
γὰρ
ἐκείνοις
ταῦτ´
|
ἂν |
εἴη
μάλιστ´
ἐν
κόσμῳ
καὶ |
[10] |
τῶν
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένων
νομίζοιντ´
|
ἂν |
εἰκότως,
ὅσον
οἱ
μὲν
ἐξ |
[10] |
αὐτῶν
κοινοὺς
ποιήσωμαι,
ὑπολαμβάνων
ταῦτ´
|
ἂν |
εἶναι
κεχαρισμένα
{κἀκείνοις}
καὶ
μάλιστ´ |
[20] |
λυπεῖ·
καὶ
γὰρ
οἱ
μηδὲν
|
ἂν |
εἰπόντες
αὐτοὶ
βλάσφημον
ἄλλου
γε |
[20] |
λόγου,
δοκεῖ
δέ
μοί
τις
|
ἂν |
εἰπὼν
ὡς
ἡ
τῶνδε
τῶν
|
[30] |
πόλει
καὶ
τοῖς
ζῶσιν
ταῦτ´
|
ἂν |
ἐνέγκοι
πλείστην
εὐδοξίαν.
χαλεπὸν
πατρὶ |
[0] |
ἀρετὴν
ἀνηκόντων
ὑπάρχουσαν
ἑώρων,
ταύτην
|
ἂν |
ἐπαινέσας
ἀπηλλαττόμην
τῶν
λοιπῶν·
ἐπειδὴ |
[20] |
καὶ
χαλεπὸς
ἅπας
ὁ
λειπόμενος
|
ἂν |
ἡμῖν
βίος
γένοιτο,
οὕτω
τῶνδε |
[10] |
ἐπαινέσαι
τούτους
τοὺς
ἄνδρας
αἱρεθείς,
|
ἂν |
μὴ
τοὺς
ἀκούοντας
συμβουλομένους
λάβω, |
[10] |
κρατεῖν
ἐν
τοῖς
ζῶσιν,
ὡς
|
ἂν |
ὁ
δαίμων
παραδῷ,
κρίνεται·
ὃ |
[10] |
ἡττᾶσθαι,
τοῖς
δὲ
νικᾶν·
οὐκ
|
ἂν |
ὀκνήσαιμι
δ´
εἰπεῖν
ὅτι
μοι |
[20] |
αἰσχύνην
δ´
οὐ
παριστᾶσιν·
ἡνίκ´
|
ἂν |
οὖν
ὁ
ἀγὼν
ἔλθῃ
τοῦ |
[10] |
καὶ
κρατοῦσιν
ἐν
αὐτοῖς,
οἷς
|
ἂν |
παρῇ,
κἂν
μηδεὶς
τῶν
ἄλλων
|
[10] |
ἐτάχθην
κοσμῆσαι
τὸν
τάφον,
ὅσῳπερ
|
ἂν |
προθυμότερον
καὶ
ἀφειδέστερον
ταῦτα
παρεσκευάσμην, |
[10] |
ἀφειδέστερον
ταῦτα
παρεσκευάσμην,
τοσούτῳ
μᾶλλον
|
ἂν |
προσήκοντ´
ἔδοξα
πεποιηκέναι·
λόγῳ
δ´ |
[10] |
μετάσχοιεν,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἐπαίνοις.
|
Ἀνάγκη |
δ´
ἐν
τῷ
μεταξὺ
διαλαβεῖν, |
[30] |
ὄντα,
ᾧ
φύντας
ἀνθρώπους
εἴκειν
|
ἀνάγκη, |
τοῦ
δὲ
τιμίου
καὶ
καλοῦ
|
[20] |
τὸ
τέλος,
ἅπαντας
ἀφεῖσθαι
κακίας
|
ἀνάγκη |
τοὺς
λοιπούς,
ἀνθρώπους
γ´
ὄντας· |
[10] |
οὐδὲ
τῆς
ψυχῆς
ἐφείσαντο.
ἐξ
|
ἀνάγκης |
δὲ
συμβαίνει,
ὅταν
μάχη
γίγνηται, |
[20] |
γένοιτο,
οὕτω
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
|
ἀναιρεθέντων |
ἐν
σκότει
καὶ
πολλῇ
δυσκλείᾳ |
[20] |
ἐμπειρίᾳ
καὶ
τόλμῃ,
οὐδέν´
οὔτ´
|
ἀναίσχυντον |
οὔτε
τολμηρὸν
οὕτως
εἶναι,
ὅντιν´ |
[20] |
καλοῦσιν,
εἰς
προῦπτον
θάνατον
δόντ´
|
ἀναλῶσαι. |
αἰσχρὸν
οὖν
ἡγοῦντο
τὸν
μὲν |
[0] |
δὲ
καὶ
τοῖς
εἰδόσιν
χρήσιμ´
|
ἀναμνησθῆναι |
καὶ
τοῖς
ἀπείροις
κάλλιστ´
ἀκοῦσαι, |
[30] |
τεθνάναι
δεῖν
ᾤοντο,
ὥστε
μηδὲν
|
ἀνάξιον |
αὑτῶν
παθεῖν.
οὐκ
ἠμνημόνουν
Ἀντιοχίδαι |
[0] |
καὶ
τῶν
ἄνω
προγόνων
κατ´
|
ἄνδρ´ |
ἀνενεγκεῖν
ἑκάστῳ
τὴν
φύσιν
ἔστιν, |
[20] |
τούτων
ἀρετὴν
αἰτίαν
γεγενῆσθαι·
κατ´
|
ἄνδρα |
γὰρ
πεῖραν
εἰληφότες
οἱ
τότε |
[0] |
ἐν
τῷδε
τῷ
τάφῳ
κειμένους,
|
ἄνδρας |
ἀγαθοὺς
ἐν
τῷ
πολέμῳ
γεγονότας, |
[10] |
λόγῳ
δ´
ἐπαινέσαι
τούτους
τοὺς
|
ἄνδρας |
αἱρεθείς,
ἂν
μὴ
τοὺς
ἀκούοντας |
[10] |
ἀρίστοις
οὖσιν.
ἐπειδὴ
δ´
εἰς
|
ἄνδρας |
ἀφίκοντο,
οὐ
μόνον
τοῖς
πολίταις |
[30] |
τὴν
ψυχήν,
ὡς
τοὺς
τοιούτους
|
ἄνδρας |
γεγεννηκότας
καὶ
πεφυκότας
αὐτοὺς
ἐκ |
[10] |
καὶ
καλῶς
ἔχοντος
ἐπαίνου
τοὺς
|
ἄνδρας |
ἐκείνους
στερηθῆναι·
τοσούτῳ
γὰρ
ἀμείνους |
[10] |
τοῦ
τὰ
τοῖσδε
πεπραγμένα
τοῖς
|
ἀνδράσιν |
δηλοῦν
καὶ
τοὺς
ἔξω
τοῦ
|
[20] |
κοινῇ
πᾶσιν
ὑπῆρχεν
τοῖσδε
τοῖς
|
ἀνδράσιν
|
εἰς
τὸ
καλῶς
ἐθέλειν
ἀποθνῄσκειν, |
[30] |
τάξιν
ἔχοντας
τοῖς
προτέροις
ἀγαθοῖς
|
ἀνδράσιν |
ἐν
μακάρων
νήσοις.
οὐ
γὰρ |
[20] |
οὐ
θεμιτὸν
αὑτοῖς
ὑπελάμβανον
χείροσιν
|
ἀνδράσιν |
οὖσιν
ἐκείνων
φανῆναι.
ἐμέμνηντ´
Ἀκαμαντίδαι |
[0] |
εἰδυῖα
γὰρ
παρὰ
τοῖς
ἀγαθοῖς
|
ἀνδράσιν |
τὰς
μὲν
τῶν
χρημάτων
κτήσεις |
[10] |
ἀρχὴ
μὲν
σύνεσις,
πέρας
δ´
|
ἀνδρεία· |
καὶ
τῇ
μὲν
δοκιμάζεται
τί |
[0] |
ἀνδρῶν
προγόνοις.
τὰ
δ´
εἰς
|
ἀνδρείαν |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν
πάντα |
[0] |
ἀποδοθείη.
εἰ
μὲν
οὖν
τὴν
|
ἀνδρείαν |
μόνον
αὐτοῖς
τῶν
εἰς
ἀρετὴν |
[20] |
δὴ
γυναῖκες
ἐκεῖναι
τοιαύτην
ἔσχον
|
ἀνδρείαν, |
οὐ
θεμιτὸν
αὑτοῖς
ὑπελάμβανον
χείροσιν |
[20] |
βίος
γένοιτο,
οὕτω
τῶνδε
τῶν
|
ἀνδρῶν |
ἀναιρεθέντων
ἐν
σκότει
καὶ
πολλῇ |
[20] |
εἰπὼν
ὡς
ἡ
τῶνδε
τῶν
|
ἀνδρῶν |
ἀρετὴ
τῆς
Ἑλλάδος
ἦν
ψυχὴ |
[0] |
Ἡ
γὰρ
εὐγένεια
τῶνδε
τῶν
|
ἀνδρῶν |
ἐκ
πλείστου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν |
[30] |
ζῶντες
οἰκεῖοι
τούτων
ἐλεινοί,
τοιούτων
|
ἀνδρῶν |
ἐστερημένοι
καὶ
συνηθείας
πολλῆς
καὶ |
[0] |
αἰῶνος
ὑπάρχει
τοῖς
τῶνδε
τῶν
|
ἀνδρῶν |
προγόνοις.
τὰ
δ´
εἰς
ἀνδρείαν |
[20] |
ἐλευθερία
ἐν
ταῖς
τῶνδε
τῶν
|
ἀνδρῶν |
ψυχαῖς
διεσῴζετο·
ἐπειδὴ
γοῦν
ἡ |
[20] |
ἐπειδὴ
γοῦν
ἡ
πεπρωμένη
τούτους
|
ἀνεῖλεν, |
οὐδεὶς
ἀντέστη
τῶν
λοιπῶν.
καὶ |
[0] |
τῶν
ἄνω
προγόνων
κατ´
ἄνδρ´
|
ἀνενεγκεῖν
|
ἑκάστῳ
τὴν
φύσιν
ἔστιν,
ἀλλ´ |
[0] |
τῶν
μὲν
οὖν
εἰς
μύθους
|
ἀνενηνεγμένων |
ἔργων
πολλὰ
παραλιπὼν
τούτων
ἐπεμνήσθην, |
[10] |
δόξαν
ἤνεγκε
καὶ
χάριν
προσποιεῖ,
|
ἄνευ |
δὲ
ταύτης,
κἂν
ὑπερβάλῃ
τῷ |
[0] |
Τὰ
μὲν
οὖν
εἰς
γένος
|
ἀνήκοντα |
τοιαῦτα
δι´
αἰῶνος
ὑπάρχει
τοῖς |
[0] |
μόνον
αὐτοῖς
τῶν
εἰς
ἀρετὴν
|
ἀνηκόντων |
ὑπάρχουσαν
ἑώρων,
ταύτην
ἂν
ἐπαινέσας |
[20] |
καὶ
τὸ
τῆς
Ἑλλάδος
ἀξίωμ´
|
ἀνῄρηται. |
μεγάλην
μὲν
οὖν
ἴσως
ὑπερβολὴν |
[0] |
τὸ
τοὺς
καρπούς,
οἷς
ζῶσιν
|
ἅνθρωποι, |
παρ´
ἡμῖν
πρώτοις
φανῆναι,
χωρὶς |
[0] |
ἐκ
πλείστου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν
|
ἀνθρώποις |
ἀνωμολόγηται.
οὐ
γὰρ
μόνον
εἰς
|
[20] |
δ´
ἅπασιν
ὁμοίως
τοῖς
οὖσιν
|
ἀνθρώποις |
γεγένηται
φανερόν,
ὅτι
ἡ
πάδης |
[10] |
αὑτῶν
φύσιν
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
|
ἀνθρώποις |
κατέστησαν.
ἔστιν
γάρ,
ἔστιν
ἁπάσης |
[30] |
δράκων,
τὰ
δ´
ὡς
ἔστιν
|
ἄνθρωπος |
λεγόμενον,
οὐκ
ἄλλοθέν
ποθεν
ἢ |
[20] |
ἀφεῖσθαι
κακίας
ἀνάγκη
τοὺς
λοιπούς,
|
ἀνθρώπους |
γ´
ὄντας·
{περὶ
ὧν
δ´ |
[30] |
αἴτιον
εὑρήσομεν
ὄντα,
ᾧ
φύντας
|
ἀνθρώπους |
εἴκειν
ἀνάγκη,
τοῦ
δὲ
τιμίου |
[30] |
τῷ
τὴν
σύνεσιν
αὐτοῦ
προσομοιοῦν
|
ἀνθρώπῳ, |
τὴν
ἀλκὴν
δὲ
δράκοντι.
ἄξια |
[0] |
ὁμολογοῦνται
εἶναι.
μόνοι
γὰρ
πάντων
|
ἀνθρώπων, |
ἐξ
ἧσπερ
ἔφυσαν,
ταύτην
ᾤκησαν
|
[20] |
εἰ
δ´
ἄρ´
ἔστι
τις
|
ἀνθρώπων |
ὅτῳ
περὶ
τούτων
ἐγκαλέσαι
προσήκει, |
[20] |
ἡ
πεπρωμένη
τούτους
ἀνεῖλεν,
οὐδεὶς
|
ἀντέστη |
τῶν
λοιπῶν.
καὶ
φθόνος
μὲν
|
[20] |
ἔχουσιν,
ὧν
τὸν
εὖ
φρονοῦντ´
|
ἀντέχεσθαι |
δεῖ,
καὶ
τὴν
παρρησίαν
ἐκ |
[30] |
τῷ
δικαίῳ
λογισμῷ.
πρῶτον
μὲν
|
ἀντὶ |
μικροῦ
χρόνου
πολὺν
καὶ
τὸν
|
[30] |
ἀνάξιον
αὑτῶν
παθεῖν.
οὐκ
ἠμνημόνουν
|
Ἀντιοχίδαι |
Ἡρακλέους
ὄντ´
Ἀντίοχον.
δεῖν
οὖν
|
[30] |
οὐκ
ἠμνημόνουν
Ἀντιοχίδαι
Ἡρακλέους
ὄντ´
|
Ἀντίοχον. |
δεῖν
οὖν
ἡγήσαντ´
ἢ
ζῆν |
[20] |
οὔτε
τολμηρὸν
οὕτως
εἶναι,
ὅντιν´
|
ἀντιποιήσεσθαι |
τῶν
πεπραγμένων.
ἀλλὰ
μὴν
ὑπὲρ |
[0] |
Ἑλλάδ´
ἰδεῖν
ἀτυχοῦσαν,
πῶς
οὐκ
|
ἀνυπέρβλητον
|
παντὶ
λόγῳ
τὴν
αὑτῶν
ἀρετὴν |
[0] |
εἰς
πατέρ´
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
|
ἄνω |
προγόνων
κατ´
ἄνδρ´
ἀνενεγκεῖν
ἑκάστῳ |
[30] |
οἱ
ζῶντες
ἀξίους
ὑπειλήφαμεν
τῶν
|
ἄνω |
τιμῶν,
τούτους
τῇ
δόξῃ
καταμαντευόμενοι |
[0] |
πλείστου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
|
ἀνωμολόγηται. |
οὐ
γὰρ
μόνον
εἰς
πατέρ´ |
[0] |
πεποιῆσθαι·
ἃ
δὲ
τῇ
μὲν
|
ἀξίᾳ |
τῶν
ἔργων
οὐδέν
ἐστι
τούτων
|
[30] |
ἀνθρώπῳ,
τὴν
ἀλκὴν
δὲ
δράκοντι.
|
ἄξια |
δὴ
τούτων
πράττειν
ὑπελάμβανον
αὑτοῖς |
[30] |
καιρῷ,
τὸ
σαφὲς
εἰπεῖν
ὑπερβαίνω.
|
ἄξια
|
δὴ
τούτων
ᾤοντο
δεῖν
ποιοῦντες |
[30] |
ἀπήγγελκεν,
ἀλλ´
οὓς
οἱ
ζῶντες
|
ἀξίους |
ὑπειλήφαμεν
τῶν
ἄνω
τιμῶν,
τούτους |
[20] |
σωμάτων,
καὶ
τὸ
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἀξίωμ´ |
ἀνῄρηται.
μεγάλην
μὲν
οὖν
ἴσως |
[0] |
τεύξονται,
ἐξετάζων
δὲ
καὶ
σκοπῶν
|
ἀξίως |
εἰπεῖν
τῶν
τετελευτηκότων
ἕν
τι |
[30] |
δεῖν
οὖν
ἡγήσαντ´
ἢ
ζῆν
|
ἀξίως |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἢ
τεθνάναι
καλῶς. |
[20] |
αἰσχρὸν
οὖν
ἡγοῦντο
τὸν
μὲν
|
ἀπ´ |
ἀθανάτων
πεφυκότα
πάντα
ποιεῖν
ἕνεκα
|
[0] |
ἅμα
καὶ
τροφὴν
τοῖς
γιγνομένοις
|
ἀπ´ |
αὐτῆς
τῆς
φύσεως
φέρει·
ὅπερ |
[30] |
τούτων
εὔκλειαν
ἔχοντες.
ἔπειτα
νόσων
|
ἀπαθεῖς |
τὰ
σώματα
καὶ
λυπῶν
ἄπειροι |
[30] |
μικροῦ
χρόνου
πολὺν
καὶ
τὸν
|
ἅπαντ´ |
εὔκλειαν
ἀγήρω
καταλείπουσιν,
ἐν
ᾗ |
[10] |
ἐμνησικάκησαν,
ἀλλὰ
προστάντες
καὶ
παρασχόντες
|
ἅπαντα |
προθύμως,
καὶ
σώματα
καὶ
χρήματα
|
[20] |
ὡς
ἐβούλετο,
ἔνειμε
τὸ
τέλος,
|
ἅπαντας
|
ἀφεῖσθαι
κακίας
ἀνάγκη
τοὺς
λοιπούς, |
[10] |
προείδοντο
καὶ
πολλάκις
εἰς
σωτηρίαν
|
ἅπαντας
|
παρεκάλεσαν,
ὅπερ
γνώμης
ἀπόδειξίς
ἐστιν |
[20] |
ταῖς
μὲν
φύσεσιν
ταῖς
ὁμοίαις
|
ἀπαντήσεσθαι, |
τύχην
δ´
οὐκ
εὔπορον
εἶναι |
[10] |
τὰ
πραχθέντ´
ἀπηριθμηκέναι.
εἰ
γὰρ
|
ἁπάντων |
ἀμηχανώτατος
ἦν
ὅ
τι
χρὴ |
[20] |
φῶς
ἐξέλοι,
δυσχερὴς
καὶ
χαλεπὸς
|
ἅπας |
ὁ
λειπόμενος
ἂν
ἡμῖν
βίος
|
[30] |
τῶν
νομιζομένων
τυγχάνουσιν.
οὓς
γὰρ
|
ἅπασα |
μὲν
ἡ
πατρὶς
θάπτει
δημοσίᾳ, |
[30] |
τοῦ
παρόντος
κινδύνου,
ὑπὲρ
ἀμφοτέρων
|
ἅπασαν |
ᾤοντο
δεῖν
ἀγωνίαν
ἐκτεῖναι.
ᾔδεσαν |
[10] |
ἀνθρώποις
κατέστησαν.
ἔστιν
γάρ,
ἔστιν
|
ἁπάσης |
ἀρετῆς
ἀρχὴ
μὲν
σύνεσις,
πέρας
|
[10] |
ἤδη
λέξω.
~ἐκεῖνοι
τὸν
ἐξ
|
ἁπάσης |
τῆς
Ἀσίας
στόλον
ἐλθόντα
μόνοι |
[10] |
εἰκότως,
ὅσον
οἱ
μὲν
ἐξ
|
ἁπάσης |
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντες
ἀριστεῖς
δέκ´ |
[0] |
βάρβαρον,
ἀλλ´
ὑπῆρχεν
αὐτοῖς
πρὸς
|
ἅπασι |
τοῖς
ἄλλοις
καλοῖς
κἀγαθοῖς
καὶ |
[20] |
γνώμης,
οὕτως
ὑπολαμβάνειν·
ὃ
δ´
|
ἅπασιν |
ὁμοίως
τοῖς
οὖσιν
ἀνθρώποις
γεγένηται |
[20] |
τῶν
λοιπῶν.
καὶ
φθόνος
μὲν
|
ἀπείη |
τοῦ
λόγου,
δοκεῖ
δέ
μοί |
[30] |
ἀπαθεῖς
τὰ
σώματα
καὶ
λυπῶν
|
ἄπειροι |
τὰς
ψυχάς,
ἃς
ἐπὶ
τοῖς |
[0] |
εἰδόσιν
χρήσιμ´
ἀναμνησθῆναι
καὶ
τοῖς
|
ἀπείροις |
κάλλιστ´
ἀκοῦσαι,
καὶ
ζῆλον
ἔχει |
[30] |
τις
οὐδὲ
περὶ
ἐκείνων
ταῦτ´
|
ἀπήγγελκεν, |
ἀλλ´
οὓς
οἱ
ζῶντες
ἀξίους |
[20] |
γὰρ
τά
τε
τούτων
πνεύματ´
|
ἀπηλλάγη |
τῶν
οἰκείων
σωμάτων,
καὶ
τὸ |
[0] |
ὑπάρχουσαν
ἑώρων,
ταύτην
ἂν
ἐπαινέσας
|
ἀπηλλαττόμην |
τῶν
λοιπῶν·
ἐπειδὴ
δὲ
καὶ |
[10] |
εἰπεῖν
ἑκάστου,
ταῦτα
τὰ
πραχθέντ´
|
ἀπηριθμηκέναι. |
εἰ
γὰρ
ἁπάντων
ἀμηχανώτατος
ἦν |
[30] |
ὡς
χρὴ
καὶ
νόμιμα
ποιήσαντες
|
ἄπιτε. |
|
[0] |
τούτων
φανείην
παραλιπών.
ἄρξομαι
δ´
|
ἀπὸ |
τῆς
τοῦ
γένους
αὐτῶν
ἀρχῆς. |
[20] |
ὀνειδῶν
αἰσχύνῃ
τόν
τε
προσίοντ´
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐναντίων
κίνδυνον
εὐρώστως
ὑπέμειναν, |
[10] |
σωτηρίαν
ἅπαντας
παρεκάλεσαν,
ὅπερ
γνώμης
|
ἀπόδειξίς |
ἐστιν
εὖ
φρονούσης·
καὶ
τῆς |
[0] |
εὐδοξίαν,
αὕτη
καὶ
τετελευτηκόσιν
αὐτοῖς
|
ἀποδοθείη. |
εἰ
μὲν
οὖν
τὴν
ἀνδρείαν |
[30] |
ἀλλ´
ὅπως
τἀληθῆ.
ὑμεῖς
δ´
|
ἀποδυράμενοι |
καὶ
τὰ
προσήκονθ´
ὡς
χρὴ |
[30] |
καλοῦ
τὴν
τῶν
ἐθελησάντων
καλῶς
|
ἀποθνῄσκειν |
αἵρεσιν.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
οὐχ |
[20] |
ἀνδράσιν
εἰς
τὸ
καλῶς
ἐθέλειν
|
ἀποθνῄσκειν, |
εἴρηται,
γένος,
παιδεία,
χρηστῶν
ἐπιτηδευμάτων |
[0] |
τῶν
κατὰ
τὸν
βίον
ἡδονῶν
|
ἀπολαύσεις |
ὑπερεωραμένας,
τῆς
δ´
ἀρετῆς
καὶ
|
[10] |
ἡμᾶς.
Μηδεὶς
δ´
ἡγείσθω
μ´
|
ἀποροῦντα |
τί
χρὴ
περὶ
τούτων
εἰπεῖν |
[10] |
πρὸς
αὐτοῖς
εἰμι
τοῖς
ἔργοις,
|
ἀπορῶ
|
τί
πρῶτον
εἴπω·
προσιστάμενα
γάρ |
[20] |
ἠρτημένην
οὐκ
ἔστι
τἀληθὲς
δηλοῦν
|
ἀποτρέψαι. |
οὔτε
γὰρ
πάντας
ἐξαρέσασθαι
τοῖς
|
[20] |
λαβόντες
ἔχουσαν
θυμὸν
ἀήττητον
καὶ
|
ἀπροφάσιστον |
καὶ
φιλοτιμίαν
ἐφάμιλλον
οὐδενὶ
τούτων |
[20] |
ὅτι
ἡ
πάδης
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἄρ´ |
ἐλευθερία
ἐν
ταῖς
τῶνδε
τῶν
|
[20] |
ἄν
τις
εἰκότως}
εἰ
δ´
|
ἄρ´ |
ἔστι
τις
ἀνθρώπων
ὅτῳ
περὶ |
[20] |
τὸν
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων
κίνδυνον
|
ἄρασθαι. |
οἶμαι
δ´
ἄν,
εἴ
τις |
[10] |
ἡλικίαν
ἀσκοῦντες
ἑκάστην,
καὶ
πᾶσιν
|
ἀρέσκοντες |
οἷς
χρή,
γονεῦσιν,
φίλοις,
οἰκείοις. |
[20] |
ἐρωτήσειεν
πότερ´
ἡγοῦνται
ταῖς
αὑτῶν
|
ἀρεταῖς |
ἢ
τῇ
παραδόξῳ
καὶ
χαλεπῇ |
[10] |
χρὴ
λέγειν
πορίσασθαι,
ἡ
´κείνων
|
ἀρετὴ |
δείκνυσιν
αὐτὴ
ἃ
καὶ
πρόχειρα |
[20] |
ὡς
ἡ
τῶνδε
τῶν
ἀνδρῶν
|
ἀρετὴ |
τῆς
Ἑλλάδος
ἦν
ψυχὴ
τἀληθὲς |
[20] |
τῶν
ἐναντίων
ἀγνωμοσύνῃ
τὴν
τούτων
|
ἀρετὴν |
αἰτίαν
γεγενῆσθαι·
κατ´
ἄνδρα
γὰρ |
[0] |
ἀνδρείαν
μόνον
αὐτοῖς
τῶν
εἰς
|
ἀρετὴν |
ἀνηκόντων
ὑπάρχουσαν
ἑώρων,
ταύτην
ἂν |
[0] |
ἀνυπέρβλητον
παντὶ
λόγῳ
τὴν
αὑτῶν
|
ἀρετὴν |
καταλελοίπασιν;
ὁμοίως
μέντοι
διαλεχθῆναι
τοῖς |
[0] |
εἰς
ἀνδρείαν
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
ἀρετὴν |
πάντα
μὲν
κατοκνῶ
λέγειν,
φυλαττόμενος |
[10] |
κατέστησαν.
ἔστιν
γάρ,
ἔστιν
ἁπάσης
|
ἀρετῆς |
ἀρχὴ
μὲν
σύνεσις,
πέρας
δ´ |
[30] |
γ´
ἀγήρως
τιμὰς
καὶ
μνήμην
|
ἀρετῆς |
δημοσίᾳ
κτησαμένους
ἐπιδεῖν,
καὶ
θυσιῶν |
[0] |
ἡδονῶν
ἀπολαύσεις
ὑπερεωραμένας,
τῆς
δ´
|
ἀρετῆς |
καὶ
τῶν
ἐπαίνων
πᾶσαν
τὴν |
[10] |
μάλιστ´
ἀμφοτέροις,
εἰ
τῆς
ἀλλήλων
|
ἀρετῆς |
μὴ
μόνον
τῇ
φύσει
μετάσχοιεν, |
[20] |
τοῦ
τῆς
τῶν
τετελευτηκότων
ἀγασθέντ´
|
ἀρετῆς |
τὸν
τῶν
ἐναντίων
κύριον
φίλον |
[10] |
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντες
|
ἀριστεῖς |
δέκ´
ἔτη
τῆς
Ἀσίας
ἓν |
[30] |
οὐκ
ἐλάνθανεν
Αἰαντίδας
ὅτι
τῶν
|
ἀριστείων |
στερηθεὶς
Αἴας
ἀβίωτον
ἑαυτῷ
ἡγήσατο |
[10] |
λαμβάνουσα,
ἐν
οἷς
συνῄδει
τούτοις
|
ἀρίστοις |
οὖσιν.
ἐπειδὴ
δ´
εἰς
ἄνδρας |
[0] |
εἴ
τι
τούτων
φανείην
παραλιπών.
|
ἄρξομαι |
δ´
ἀπὸ
τῆς
τοῦ
γένους |
[10] |
ἔστιν
γάρ,
ἔστιν
ἁπάσης
ἀρετῆς
|
ἀρχὴ |
μὲν
σύνεσις,
πέρας
δ´
ἀνδρεία· |
[30] |
ὧν
Ἱπποθῶν
ἔφυ,
καὶ
τὸν
|
ἀρχηγὸν |
ᾔδεσαν·
ὧν,
τὸ
πρέπον
φυλάττων |
[30] |
ἐκτεῖναι.
ᾔδεσαν
Κεκροπίδαι
τὸν
ἑαυτῶν
|
ἀρχηγὸν |
τὰ
μὲν
ὡς
ἔστιν
δράκων, |
[30] |
τοῦ
δ´
Οἰνεὺς
γέγονεν,
ὃς
|
ἀρχηγὸς |
αὐτῶν
ἐκαλεῖτο.
κοινοῦ
δ´
ὄντος |
[10] |
βίου
τούτοις.
οἵδε
γὰρ
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ἐν
πᾶσιν
τοῖς
παιδεύμασιν
ἦσαν |
[0] |
ἀπὸ
τῆς
τοῦ
γένους
αὐτῶν
|
ἀρχῆς. |
Ἡ
γὰρ
εὐγένεια
τῶνδε
τῶν |
[30] |
καὶ
λυπῶν
ἄπειροι
τὰς
ψυχάς,
|
ἃς |
ἐπὶ
τοῖς
συμβεβηκόσιν
οἱ
ζῶντες |
[20] |
τὴν
χώραν
τὰς
αὑτοῦ
παῖδας,
|
ἃς |
Ὑακινθίδας
καλοῦσιν,
εἰς
προῦπτον
θάνατον |
[10] |
ὄντες
ἀριστεῖς
δέκ´
ἔτη
τῆς
|
Ἀσίας |
ἓν
χωρίον
πολιορκοῦντες
μόλις
εἷλον, |
[10] |
~ἐκεῖνοι
τὸν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
|
Ἀσίας |
στόλον
ἐλθόντα
μόνοι
δὶς
ἠμύναντο |
[10] |
ἐπιφανεῖς,
τὰ
πρέποντα
καθ´
ἡλικίαν
|
ἀσκοῦντες |
ἑκάστην,
καὶ
πᾶσιν
ἀρέσκοντες
οἷς |
[10] |
κακίᾳ,
ὅτ´
ἐνῆν
ταῦτα
κωλύειν
|
ἀσφαλῶς, |
τὰ
μὲν
οὐ
προορώσης
τὰ |
[20] |
ὁμιλίας
ἐξαρέσηται,
κἂν
τὰ
δεινότατ´
|
ἀσχημονήσῃ, |
μικρὸν
ὄνειδος
τὸ
λοιπὸν
αὐτῷ |
[0] |
ἢ
ζῶντες
τὴν
Ἑλλάδ´
ἰδεῖν
|
ἀτυχοῦσαν, |
πῶς
οὐκ
ἀνυπέρβλητον
παντὶ
λόγῳ |
[20] |
τότε
συμμείξαντες
ἐκεῖ,
οὐκ
ἐβούλοντ´
|
αὖθις |
εἰς
ἀγῶνα
καθίστασθαι
τοῖς
ἐκείνων |
[10] |
καὶ
ὅς´
ἄλλα
τούτοις
ὅμοια,
|
αὐτάρκεις |
ἔχει
τὰς
ὀνήσεις
τοῖς
κεκτημένοις, |
[20] |
ἐτιμωρήσαντο
Τηρέα
διὰ
τὴν
εἰς
|
αὑτὰς |
ὕβριν.
οὐ
βιωτὸν
οὖν
ἐνόμιζον |
[10] |
πορίσασθαι,
ἡ
´κείνων
ἀρετὴ
δείκνυσιν
|
αὐτὴ |
ἃ
καὶ
πρόχειρα
καὶ
ῥᾴδι´
|
[0] |
ἵν´
ἣν
ζῶντες
ἐκτήσαντ´
εὐδοξίαν,
|
αὕτη |
καὶ
τετελευτηκόσιν
αὐτοῖς
ἀποδοθείη.
εἰ |
[10] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πειράσομαι
τὴν
|
αὐτὴν |
ποιήσασθαι
τοῦ
λόγου
τάξιν
ἥπερ |
[30] |
τοῖς
κάτω
θεοῖς
εἶναι,
τὴν
|
αὐτὴν |
τάξιν
ἔχοντας
τοῖς
προτέροις
ἀγαθοῖς |
[0] |
καὶ
τροφὴν
τοῖς
γιγνομένοις
ἀπ´
|
αὐτῆς |
τῆς
φύσεως
φέρει·
ὅπερ
ἥδ´ |
[20] |
γὰρ
οἱ
μηδὲν
ἂν
εἰπόντες
|
αὐτοὶ |
βλάσφημον
ἄλλου
γε
λέγοντος
χαίρουσιν |
[20] |
ἕνεκα
τοῦ
τὴν
πατρίδ´
ἐλευθερῶσαι,
|
αὐτοὶ |
δὲ
φανῆναι
θνητὸν
σῶμα
ποιούμενοι |
[0] |
ἐκτήσαντ´
εὐδοξίαν,
αὕτη
καὶ
τετελευτηκόσιν
|
αὐτοῖς |
ἀποδοθείη.
εἰ
μὲν
οὖν
τὴν |
[10] |
πράξαντες
δικαίως
ἐπαινεθήσονται,
ἐπειδὴ
πρὸς
|
αὐτοῖς |
εἰμι
τοῖς
ἔργοις,
ἀπορῶ
τί |
[0] |
σωφρόνως
καὶ
βεβιωκέναι
φιλοτίμως
συμβέβηκεν
|
αὐτοῖς, |
ἐξ
ὧν
εἰκότως
ἦσαν
σπουδαῖοι, |
[0] |
τὸν
νομιζόμενον
λόγον
εἰπεῖν
ἐπ´
|
αὐτοῖς, |
ἐσκόπουν
μὲν
εὐθὺς
ὅπως
τοῦ |
[0] |
οὐ
γὰρ
μόνον
εἰς
πατέρ´
|
αὐτοῖς |
καὶ
τῶν
ἄνω
προγόνων
κατ´ |
[10] |
γνωρίζουσα
νῦν
ἡ
τῶν
οἰκείων
|
αὐτοῖς |
καὶ
φίλων
μνήμη
πᾶσαν
ὥραν |
[0] |
οὖσαν,
ἐξ
ὧν
ταῦτ´
ἂν
|
αὐτοῖς |
μάλιστα
γένοιτο
λόγων,
τούτοις
ᾠήθησαν |
[10] |
τοῖς
κεκτημένοις,
καὶ
κρατοῦσιν
ἐν
|
αὐτοῖς, |
οἷς
ἂν
παρῇ,
κἂν
μηδεὶς |
[0] |
Ἕλλην´
οὔτε
βάρβαρον,
ἀλλ´
ὑπῆρχεν
|
αὐτοῖς |
πρὸς
ἅπασι
τοῖς
ἄλλοις
καλοῖς |
[10] |
ἐπέθηκαν.
ἔτι
τοίνυν
τὰς
ἐν
|
αὐτοῖς |
τοῖς
Ἕλλησιν
πλεονεξίας
κωλύοντες
πάντας |
[0] |
μὲν
οὖν
τὴν
ἀνδρείαν
μόνον
|
αὐτοῖς |
τῶν
εἰς
ἀρετὴν
ἀνηκόντων
ὑπάρχουσαν |
[20] |
ὕβριν.
οὐ
βιωτὸν
οὖν
ἐνόμιζον
|
αὑτοῖς, |
εἰ
μὴ
συγγενῆ
φανήσονται
τὸν |
[30] |
ἄξια
δὴ
τούτων
πράττειν
ὑπελάμβανον
|
αὑτοῖς |
προσήκειν.
ἐμέμνηνθ´
Ἱπποθωντίδαι
τῶν
Ἀλόπης |
[20] |
τοιαύτην
ἔσχον
ἀνδρείαν,
οὐ
θεμιτὸν
|
αὑτοῖς |
ὑπελάμβανον
χείροσιν
ἀνδράσιν
οὖσιν
ἐκείνων |
[30] |
ποθεν
ἢ
τῷ
τὴν
σύνεσιν
|
αὐτοῦ |
προσομοιοῦν
ἀνθρώπῳ,
τὴν
ἀλκὴν
δὲ |
[20] |
τοῦ
σῷσαι
τὴν
χώραν
τὰς
|
αὑτοῦ |
παῖδας,
ἃς
Ὑακινθίδας
καλοῦσιν,
εἰς
|
[30] |
τοιούτους
ἄνδρας
γεγεννηκότας
καὶ
πεφυκότας
|
αὐτοὺς |
ἐκ
τοιούτων
ἑτέρων
καλόν
ἐστιν |
[0] |
γένοιτο
λόγων,
τούτοις
ᾠήθησαν
δεῖν
|
αὐτοὺς
|
τιμᾶν,
ἵν´
ἣν
ζῶντες
ἐκτήσαντ´ |
[20] |
οἶμαι
δ´
ἄν,
εἴ
τις
|
αὐτοὺς |
τοὺς
παραταξαμένους
ἐρωτήσειεν
πότερ´
ἡγοῦνται |
[30] |
κἀκεῖ
τῶν
αὐτῶν
τιμῶν
ἡγούμεθ´
|
αὐτοὺς
|
τυγχάνειν.
ἔστι
μὲν
οὖν
ἴσως |
[0] |
κοινῇ
τὴν
ὑπάρχουσαν
πατρίδα,
ἧς
|
αὐτόχθονες |
ὁμολογοῦνται
εἶναι.
μόνοι
γὰρ
πάντων |
[20] |
ἀσχημονήσῃ,
μικρὸν
ὄνειδος
τὸ
λοιπὸν
|
αὐτῷ |
καταστήσεται·
αἱ
δὲ
δημοκρατίαι
πολλά |
[0] |
δ´
ἀπὸ
τῆς
τοῦ
γένους
|
αὐτῶν |
ἀρχῆς.
Ἡ
γὰρ
εὐγένεια
τῶνδε |
[30] |
δ´
Οἰνεὺς
γέγονεν,
ὃς
ἀρχηγὸς
|
αὐτῶν |
ἐκαλεῖτο.
κοινοῦ
δ´
ὄντος
ἀμφοτέραις
|
[10] |
συγγενεῖς,
οὕτω
τοὺς
ἐπαίνους
ἐπ´
|
αὐτῶν
|
κοινοὺς
ποιήσωμαι,
ὑπολαμβάνων
ταῦτ´
ἂν |
[10] |
καιρὸν
δύσκριτον
καθίστησιν
τὴν
αἵρεσιν
|
αὐτῶν. |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πειράσομαι
τὴν |
[30] |
τῇ
δόξῃ
καταμαντευόμενοι
κἀκεῖ
τῶν
|
αὐτῶν |
τιμῶν
ἡγούμεθ´
αὐτοὺς
τυγχάνειν.
ἔστι |
[20] |
παραταξαμένους
ἐρωτήσειεν
πότερ´
ἡγοῦνται
ταῖς
|
αὑτῶν
|
ἀρεταῖς
ἢ
τῇ
παραδόξῳ
καὶ |
[0] |
οὐκ
ἀνυπέρβλητον
παντὶ
λόγῳ
τὴν
|
αὑτῶν |
ἀρετὴν
καταλελοίπασιν;
ὁμοίως
μέντοι
διαλεχθῆναι |
[20] |
κατωρθωκέναι
καὶ
τῇ
τοῦ
προεστηκότος
|
αὑτῶν |
ἐμπειρίᾳ
καὶ
τόλμῃ,
οὐδέν´
οὔτ´
|
[20] |
πάντες
Ἐρεχθεῖδαι
τὸν
ἐπώνυμον
τὸν
|
αὑτῶν |
Ἐρεχθέα,
ἕνεκα
τοῦ
σῷσαι
τὴν
|
[0] |
συγγραφέων
ὑποθέσεις
τἀκείνων
ἔργα
τῆς
|
αὑτῶν |
μουσικῆς
πεποιῆσθαι·
ἃ
δὲ
τῇ |
[30] |
δεῖν
ᾤοντο,
ὥστε
μηδὲν
ἀνάξιον
|
αὑτῶν |
παθεῖν.
οὐκ
ἠμνημόνουν
Ἀντιοχίδαι
Ἡρακλέους |
[0] |
ταύτην
ᾤκησαν
καὶ
τοῖς
ἐξ
|
αὑτῶν |
παρέδωκαν,
ὥστε
δικαίως
ἄν
τις |
[10] |
μόνον
τοῖς
πολίταις
γνώριμον
τὴν
|
αὑτῶν |
φύσιν
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις |
[10] |
τάφον,
ὅσῳπερ
ἂν
προθυμότερον
καὶ
|
ἀφειδέστερον
|
ταῦτα
παρεσκευάσμην,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἂν |
[20] |
ἐβούλετο,
ἔνειμε
τὸ
τέλος,
ἅπαντας
|
ἀφεῖσθαι |
κακίας
ἀνάγκη
τοὺς
λοιπούς,
ἀνθρώπους |
[10] |
οὖσιν.
ἐπειδὴ
δ´
εἰς
ἄνδρας
|
ἀφίκοντο, |
οὐ
μόνον
τοῖς
πολίταις
γνώριμον
|