Paragraphes |
[0] |
αἰσχυνοίμην
ἂν
εἴ
τι
τούτων
|
φανείην
|
παραλιπών.
ἄρξομαι
δ´
ἀπὸ
τῆς |
[20] |
ὁμοίως
τοῖς
οὖσιν
ἀνθρώποις
γεγένηται
|
φανερόν, |
ὅτι
ἡ
πάδης
τῆς
Ἑλλάδος |
[20] |
ὑπελάμβανον
χείροσιν
ἀνδράσιν
οὖσιν
ἐκείνων
|
φανῆναι. |
ἐμέμνηντ´
Ἀκαμαντίδαι
τῶν
ἐπῶν
ἐν |
[20] |
τὴν
πατρίδ´
ἐλευθερῶσαι,
αὐτοὶ
δὲ
|
φανῆναι |
θνητὸν
σῶμα
ποιούμενοι
περὶ
πλείονος |
[0] |
ζῶσιν
ἅνθρωποι,
παρ´
ἡμῖν
πρώτοις
|
φανῆναι, |
χωρὶς
τοῦ
μέγιστον
εὐεργέτημ´
εἰς |
[20] |
ἐνόμιζον
αὑτοῖς,
εἰ
μὴ
συγγενῆ
|
φανήσονται |
τὸν
θυμὸν
ἔχοντες
ἐκείναις,
ἐφ´ |
[0] |
ἐλθόντ´
ἐκράτησαν
οὕτως
ὥστ´
ἔξω
|
Φάσιδος |
ἐκβαλεῖν,
καὶ
τὸν
Εὐμόλπου
καὶ |
[0] |
γιγνομένοις
ἀπ´
αὐτῆς
τῆς
φύσεως
|
φέρει· |
ὅπερ
ἥδ´
ἡ
χώρα
πεποίηκεν. |
[10] |
μνήμη
πᾶσαν
ὥραν
ἐπὶ
τούτους
|
φέρεται |
τῷ
πόθῳ,
πόλλ´
ὑπομνήματα
λαμβάνουσα, |
[30] |
τὰ
δείν´
εὐσχημονέστερον
τῶν
ἄλλων
|
φέροντας |
ὁρᾶσθαι
καὶ
πάσῃ
τύχῃ
χρωμένους |
[0] |
εἰς
τήνδε
τὴν
γῆν
ἱκέται,
|
φεύγοντες
|
Εὐρυσθέα.
καὶ
πρὸς
πᾶσι
τούτοις |
[30] |
οὓς
παρέδρους
εἰκότως
ἄν
τις
|
φήσαι
|
τοῖς
κάτω
θεοῖς
εἶναι,
τὴν |
[20] |
οἷς
Ὅμηρος
ἕνεκα
τῆς
μητρός
|
φησιν |
Αἴθρας
Ἀκάμαντ´
εἰς
Τροίαν
στεῖλαι. |
[20] |
οὐδεὶς
ἀντέστη
τῶν
λοιπῶν.
καὶ
|
φθόνος |
μὲν
ἀπείη
τοῦ
λόγου,
δοκεῖ |
[30] |
ἐστερημένοι
καὶ
συνηθείας
πολλῆς
καὶ
|
φιλανθρώπου
|
διεζευγμένοι,
καὶ
τὰ
τῆς
πατρίδος |
[10] |
πᾶσιν
ἀρέσκοντες
οἷς
χρή,
γονεῦσιν,
|
φίλοις, |
οἰκείοις.
τοιγαροῦν
ὥσπερ
ἴχνη
γνωρίζουσα |
[20] |
φιλοψυχήσαντες.
παρειλήφεσαν
Πανδιονίδαι
Πρόκνην
καὶ
|
Φιλομήλαν |
τὰς
Πανδίονος
θυγατέρας,
ὡς
ἐτιμωρήσαντο |
[20] |
ἀρετῆς
τὸν
τῶν
ἐναντίων
κύριον
|
φίλον |
γενέσθαι
τοῖς
ἐκείνων
οἰκείοις
βούλεσθαι |
[20] |
θυμὸν
ἀήττητον
καὶ
ἀπροφάσιστον
καὶ
|
φιλοτιμίαν |
ἐφάμιλλον
οὐδενὶ
τούτων
ὀρθῶς
ἐχρήσαντο. |
[0] |
καὶ
πεπαιδεῦσθαι
σωφρόνως
καὶ
βεβιωκέναι
|
φιλοτίμως |
συμβέβηκεν
αὐτοῖς,
ἐξ
ὧν
εἰκότως
|
[20] |
ταύτης
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
ζῆν
|
φιλοψυχήσαντες. |
παρειλήφεσαν
Πανδιονίδαι
Πρόκνην
καὶ
Φιλομήλαν |
[10] |
ἡ
τῶν
οἰκείων
αὐτοῖς
καὶ
|
φίλων |
μνήμη
πᾶσαν
ὥραν
ἐπὶ
τούτους |
[10] |
μὴ
τοὺς
ἀκούοντας
συμβουλομένους
λάβω,
|
φοβοῦμαι
|
μὴ
τῇ
προθυμίᾳ
τοὐναντίον
οὗ |
[20] |
γε
λέγοντος
χαίρουσιν
ἀκούοντες.
ἃ
|
φοβούμενοι
|
πάντες
εἰκότως
τῇ
τῶν
μετὰ |
[20] |
δίκαι´
ἔχουσιν,
ὧν
τὸν
εὖ
|
φρονοῦντ´ |
ἀντέχεσθαι
δεῖ,
καὶ
τὴν
παρρησίαν |
[10] |
ὅπερ
γνώμης
ἀπόδειξίς
ἐστιν
εὖ
|
φρονούσης· |
καὶ
τῆς
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν |
[20] |
πολιτείας
ὑπόθεσις·
ἃ
δὲ
κατὰ
|
φυλὰς |
παρεκάλεσεν
ἑκάστους
εὐρώστους
εἶναι,
ταῦτ´ |
[0] |
ἀρετὴν
πάντα
μὲν
κατοκνῶ
λέγειν,
|
φυλαττόμενος |
μὴ
μῆκος
ἄκαιρον
ἐπιγένηται
τῷ |
[30] |
ἀρχηγὸν
ᾔδεσαν·
ὧν,
τὸ
πρέπον
|
φυλάττων |
ἐγὼ
τῷδε
τῷ
καιρῷ,
τὸ |
[30] |
δαίμον´
αἴτιον
εὑρήσομεν
ὄντα,
ᾧ
|
φύντας |
ἀνθρώπους
εἴκειν
ἀνάγκη,
τοῦ
δὲ |
[10] |
ἀλλήλων
ἀρετῆς
μὴ
μόνον
τῇ
|
φύσει |
μετάσχοιεν,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἐπαίνοις. |
[10] |
τοῖσδε
πεπραγμένα,
ἵνα,
ὥσπερ
τὰς
|
φύσεις |
ἦσαν
συγγενεῖς,
οὕτω
τοὺς
ἐπαίνους |
[20] |
ἐκείνων
οἰκείοις,
ὑπολαμβάνοντες
ταῖς
μὲν
|
φύσεσιν |
ταῖς
ὁμοίαις
ἀπαντήσεσθαι,
τύχην
δ´ |
[0] |
τοῖς
γιγνομένοις
ἀπ´
αὐτῆς
τῆς
|
φύσεως |
φέρει·
ὅπερ
ἥδ´
ἡ
χώρα |
[10] |
τοῖς
πολίταις
γνώριμον
τὴν
αὑτῶν
|
φύσιν |
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
κατέστησαν. |
[0] |
κατ´
ἄνδρ´
ἀνενεγκεῖν
ἑκάστῳ
τὴν
|
φύσιν |
ἔστιν,
ἀλλ´
εἰς
ὅλην
κοινῇ |
[20] |
ἐκ
τοῦ
καθεστηκότος
κόσμου
τὸ
|
φῶς |
ἐξέλοι,
δυσχερὴς
καὶ
χαλεπὸς
ἅπας |