Livre, Chap. |
[2, 21] |
ἀπαραβάτως
ἐκλέγεσθαι
μὲν
τὰ
κατὰ
|
φύσιν, |
ἀπεκλέγεσθαι
δὲ
τὰ
παρὰ
φύσιν |
[2, 18] |
οἰκονομίας
τὸ
τεχθὲν
ἀτιμάζει
τὴν
|
φύσιν. |
Δυσωπείσθωσαν
οὖν
Ἕλληνες
καὶ
εἴ |
[2, 21] |
ὃ
ἐν
τῇ
τῶν
κατὰ
|
φύσιν |
ἐκλογῇ
κεῖσθαι
διελάμβανεν.
Ὅ
τε |
[2, 20] |
ἐπὶ
τὸ
μᾶλλον
ἢ
παρὰ
|
φύσιν, |
ἔνθα
τὸ
ἁμαρτητικὸν
φύεται,
ἀρκεῖσθαι |
[2, 20] |
ὀρέξεσι,
μηδὲν
ὑπεροριζούσαις
τῶν
κατὰ
|
φύσιν |
ἐπὶ
τὸ
μᾶλλον
ἢ
παρὰ |
[2, 21] |
αὐτὸς
Περιπατητικός,
τελειότητα
ἔλεγεν
κατὰ
|
φύσιν |
εὐροοῦντος
βίου,
τὴν
ἐκ
τῶν |
[2, 22] |
εἶναι
τελείαν
ἐν
τοῖς
κατὰ
|
φύσιν |
ἔχουσιν
ἢ
ἕξιν
ἀγαθῶν,
ἧς |
[2, 11] |
μὲν
ἀπηκριβωμένην
ἔχουσα
τὴν
ἑαυτῆς
|
φύσιν, |
ἣ
δὲ
ἐλλιπῆ.
Καὶ
μή |
[2, 22] |
τὰ
κακὰ
Ἀμφὶ
τὴν
θνητὴν
|
φύσιν |
καὶ
τόνδε
τὸν
τόπον
περιπολεῖν |
[2, 5] |
δὲ
ἡμῶν
ὑπερβάλλει
πᾶσαν
ἀνθρωπίνην
|
φύσιν· |
καλὸς
μὲν
ὡς
ἀγαπᾶσθαι
μόνος |
[2, 21] |
τέλος,
ζῆν
ἐκλεγόμενον
τὰ
κατὰ
|
φύσιν |
μέγιστα
καὶ
κυριώτατα,
οὐχ
οἷόν |
[2, 20] |
θανάτου,
εἰ
μόναις
ταῖς
κατὰ
|
φύσιν |
μεμετρημέναις
ὀρέξεσι,
μηδὲν
ὑπεροριζούσαις
τῶν |
[2, 19] |
εἶναι
ἐδογμάτισαν,
τὸν
θεὸν
εἰς
|
φύσιν |
μετονομάσαντες
ἀπρεπῶς,
ἐπειδὴ
ἡ
φύσις |
[2, 13] |
ἐκφερομένη
καὶ
ἀπειθὴς
λόγῳ·
παρὰ
|
φύσιν |
οὖν
κίνησις
ψυχῆς
κατὰ
τὴν |
[2, 22] |
πάντων
ἔχων,
εὐθεῖαν
περαίνει
κατὰ
|
φύσιν |
περιπορευόμενος·
τῷ
δὲ
αἰεὶ
ξυνέπεται |
[2, 23] |
φασίν,
ὁ
ἄτεκνος
τῆς
κατὰ
|
φύσιν |
τελειότητος
ἀπολείπεται
ἅτε
μὴ
ἀντικαταστήσας |
[2, 23] |
ὅταν
εἰς
τὴν
αὐτὴν
καταστήσῃ
|
φύσιν |
τὸ
τεκνωθὲν
τῷ
τεκνώσαντι.
Γαμητέον |
[2, 18] |
τὸ
δυνατὸν
ἡμῖν,
ἐπικήροις
τὴν
|
φύσιν |
ὑπάρχουσιν.
Τοῦτο
δέ
ἐστι
Δίκαιον |
[2, 21] |
φύσιν,
ἀπεκλέγεσθαι
δὲ
τὰ
παρὰ
|
φύσιν |
ὑπολαμβάνει.
Ἀρχέδημός
τε
αὖ
οὕτως |