Livre, Chap.
[2, 18]	εἰς κόλασιν κωλύει. Παντὸς οὖν	μᾶλλον	ἀληθὲς τὸ λόγιον ἐκεῖνο· Ὥσπερ
[2, 4]	Ἀληθὲς δ´ οὖν ὂν παντὸς	μᾶλλον	ἀποδείκνυται τὸ ὑπὸ τοῦ προφήτου
[2, 15]	ἐκδότους σφᾶς αὐτοὺς ἐπιδόντες, ἁμαρτησόμεθα,	μᾶλλον	δὲ ἀδικήσομεν τὴν ἑαυτῶν ψυχήν.
[2, 1]	τὰ τῶν ἀρχαίων φιλοσοφήσαντες, χρησιμώτατον,	μᾶλλον	δὲ ἀναγκαιότατον τῇ γνώσει τῆς
[2, 23]	πεποιηκὼς ἐξ αὑτοῦ τὸν ὅμοιον,	μᾶλλον	δὲ ἐπειδὰν κἀκεῖνον τὸ αὐτὸ
[2, 20]	πεφυκότα. Καὶ Ἀντισθένης δὲ μανῆναι	μᾶλλον	ἢ ἡσθῆναι αἱρεῖται, ὅ τε
[2, 18]	Ἐπεὶ Δεκτὴ παρὰ θεῷ δικαιοσύνη	μᾶλλον	ἢ θυσία. Τοιαῦτα καὶ τὰ
[2, 20]	τῶν κατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ	μᾶλλον	ἢ παρὰ φύσιν, ἔνθα τὸ
[2, 6]	πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου	μᾶλλον	ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.
[2, 15]	εἴη ἂν ἤ, ὅπερ καὶ	μᾶλλον,	ἡ ἐξακολούθησις ταῖς πονηραῖς καὶ
[2, 23]	ἀνθρωπίνης συζυγίας συνᾴδουσαν τῇ φύσει	μᾶλλον	κατὰ τὸν ὁμολογούμενον ὅρον. Θορόντα
[2, 19]	μὲν κοινωνητέον, ἵν´ ἔτι καὶ	μᾶλλον	περιμένῃ φίλος, ἐχθρῷ δὲ ἐπικουρητέον,
[2, 5]	οὐδὲ ὀβολός. Πειστέον οὖν πολλῷ	μᾶλλον	τῇ γραφῇ λεγούσῃ θᾶττον Κάμηλον
[2, 15]	Ἀπαλείφει δὲ ὁ τὴν μετάνοιαν	μᾶλλον	τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἢ τὸν θάνατον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/03/2010