Livre, Chap.
[4, 1]	εἰρημένον γένος ἢ μὴ δόξαι	ἄν,	κατασκευάζοντι δέ, εἰ ἔστι τινός.
[4, 4]	γὰρ μὴ οὕτως ἔχοι, εἴη	ἄν	τι καὶ οὐκ ἀγαθὸν ἡδύ,
[4, 6]	γὰρ ὅτι ἡ ἐπιστήμη πίστις	ἄν	τις εἴη. Τὸν αὐτὸν δὲ
[4, 6]	ἐπὶ πλέον ἡ διαφορὰ λέγοιτ´	ἂν	αὐτοῦ. (Ἔτι εἰ ἐν ὑποκειμένῳ
[4, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ·	ἂν	γὰρ ᾖ, δῆλον ὅτι καὶ
[4, 6]	τις εἶναι, σκοπεῖν, ἐν ᾧ	ἂν	γένει βούλῃ τι κατασκευάσαι, τὸν
[4, 5]	δ´ ἀληθὲς τὸ λεγόμενον, δῆλον	ἂν	γένοιτο εἴ τις συγχωρήσειεν ἐκ
[4, 2]	φορᾶς ἂν μετέχοι· (ὥστ´ εἴη	ἂν	γένος ἡ φορὰ τῆς βαδίσεως.
[4, 4]	ἐνεργεῖν καὶ τὸ κεχρῆσθαι ἐνηργηκέναι.	Ἂν	δὲ στέρησις ᾖ τὸ ἀντικείμενον
[4, 5]	ἄνθρωπον εἶναι ὁτὲ δὲ μή.	Ἂν	δέ τις φῇ ἐξ ἀνάγκης
[4, 1]	αἱ σκέψεις γίνονται τοῖς διαλεγομένοις.	(Ἂν	δὴ τεθῇ γένος τινὸς τῶν
[4, 4]	οὐδὲ τὸ πρότερον ῥηθὲν ἀληθὲς	ἂν	δόξειεν εἶναι· ἡ γὰρ ἀρετὴ
[4, 3]	ἐπὶ τῶν ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν	ἂν	δόξειεν εἶναι τὸ τοιοῦτον. (Ἔνστασις
[4, 2]	ὥστ´ οὐδὲ τὸ περιττὸν εἶδος	ἂν	εἴη ἀλλὰ διαφορά, ἐπειδὴ οὐ
[4, 5]	φιλία ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ, οὐκ	ἂν	εἴη βούλησίς τις· πᾶσα γὰρ
[4, 6]	γένος ἀποδέδωκε, δῆλον ὅτι πάντων	ἂν	εἴη γένος, ἐπειδὴ κατηγορεῖται αὐτῶν·
[4, 6]	χιόνος, ὥστε δῆλον ὅτι οὐκ	ἂν	εἴη γένος· καθ´ ὑποκειμένου γὰρ
[4, 5]	ὁ πηλὸς γῆ. Ὥστ´ οὐκ	ἂν	εἴη γένος οὐδέτερον τῶν ἀποδοθέντων·
[4, 6]	τὸ κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον, οὐκ	ἂν	εἴη γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν
[4, 5]	τὴν ψυχὴν οὔ. Ὥστ´ οὐκ	ἂν	εἴη γένος τὸ ὁρατὸν καὶ
[4, 3]	ἀριθμῶν μηδένα δυνατὸν ζῆν, οὐκ	ἂν	εἴη εἶδος ἀριθμοῦ ἡ ψυχή.
[4, 1]	εἰδῶν τινος μετέχειν. Ὥστ´ οὐκ	ἂν	εἴη εἶδος ἡ ἡδονὴ τῆς
[4, 2]	τὸ λοιπὸν περιέχει. Ὥστ´ οὐκ	ἂν	εἴη ἡ ἐπιστήμη γένος τῆς
[4, 4]	τὸ προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ	ἂν	εἴη· οἷον εἰ ἡ τυφλότης
[4, 3]	μὴ ἔστι, δῆλον ὅτι οὐκ	ἂν	εἴη ὅλως γένος τὸ εἰρημένον.
[4, 2]	τοῦτ´ ἂν εἴη, ὥστε δεδειγμένον	ἂν	εἴη ὅτι γένος τοῦτο. Σκοπεῖν
[4, 4]	ἔσται· δῆλον γὰρ ὅτι ἀγαθοῦ	ἂν	εἴη ποιητικόν, ἐπειδὴ ἡ ἡδονὴ
[4, 5]	ἡ πίστις σφοδρότης ἐστί, σφοδρότης	ἂν	εἴη σφοδρά. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 2]	μήθ´ ὑπὸ ταὐτὸν ἄμφω, οὐκ	ἂν	εἴη τὸ ἀποδοθὲν γένος. Σκοπεῖν
[4, 1]	μὴ ὂν δοξαστόν, ὥστ´ οὐκ	ἂν	εἴη τὸ δοξαστὸν εἶδος τοῦ
[4, 6]	ἔστιν εἴδη διάφορα· ὥστ´ οὐκ	ἂν	εἴη τὸ λευκὸν γένος οὐδενός.
[4, 4]	λέγεσθαι. Εἰ δὲ μή, οὐκ	ἂν	εἴη τὸ πολλαπλάσιον γένος τοῦ
[4, 5]	τοῦ ὅλου κατηγορεῖται· ὥστ´ οὐκ	ἂν	εἴη τὸ σῶμα γένος τοῦ
[4, 6]	Ὥστε καὶ τὸ ἓν εἶδος	ἂν	εἴη τοῦ ὄντος. Συμβαίνει οὖν
[4, 2]	τὸ ἀληθὲς καὶ ψεῦδος, οὐκ	ἂν	εἴη τῶν εἰρημένων οὐδέτερον γένος
[4, 5]	ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστιν, ὑπερβολὴ	ἂν	εἴη ὑπερβάλλουσα. Οὐ δοκεῖ δ´
[4, 5]	(τὰ φαῦλα πράσσειν. Ὥστ´ οὐδενὸς	ἂν	εἴη ψεκτοῦ γένος ἡ δύναμις.
[4, 2]	ὅτι τὸ εἶδος ὑπὸ τοῦτ´	ἂν	εἴη, ὥστε δεδειγμένον ἂν εἴη
[4, 2]	αὐτοῦ γένη τῶν ἀναγκαίων δόξειεν	ἂν	εἶναι, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῆς
[4, 6]	οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν εἶδος εἴη	ἂν	ἐν τῷ γένει. Ἀναιροῦντι μὲν
[4, 3]	μέσον, καὶ τὰ ἄκρα. Πάλιν	ἂν	ᾖ ἐναντίον τι τῷ γένει,
[4, 3]	γὰρ συμφωνία ἐν φθόγγοις. (Ἔτι	ἂν	ᾖ ἐναντίον τι τῷ εἴδει,
[4, 2]	καὶ ἡ διαφορὰ παρακολουθεῖν, ἕως	ἂν	ᾖ τὸ εἶδος. ~(Σκοπεῖν δὲ
[4, 5]	ἀὴρ τὸ πνεῦμα· ἦν γὰρ	ἂν	καὶ μὴ κινουμένου τοῦ ἀέρος
[4, 2]	εἰ γὰρ ἦν γένος, ἅπαντ´	ἂν	καὶ τὰ ἐπάνω τούτου καὶ
[4, 2]	μετέχει, δῆλον ὅτι τῆς φορᾶς	ἂν	μετέχοι· (ὥστ´ εἴη ἂν γένος
[4, 5]	συμβεβηκὸς καὶ ᾧ συμβέβηκεν, ὥστ´	ἂν	μὴ ἐν τῷ αὐτῷ φαίνηται,
[4, 1]	μετέχειν μηδενὸς τῶν εἰδῶν μετέχον,	ἂν	μή τι τῶν κατὰ τὴν
[4, 3]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει εἶναι,	ἂν	μηδὲν ἐναντίον τῷ γένει ᾖ.
[4, 2]	ὑπ´ ἄλληλα τὰ γένη εἶναι.	Ἂν	οὖν δειχθῇ ὃ βουλόμεθα ὡς
[4, 1]	πάντων τῶν ἀδιαφόρων εἴδει γένος·	ἂν	οὖν ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον ὅτι
[4, 1]	δὲ τοῦ γένους μόνον μετέχει.	Ἂν	οὖν ἡ κίνησις γένος τῆς
[4, 5]	ἡ πίστις ῥηθήσεται, ὥστ´ οὐδ´	ἂν	οὕτως εἴη γένος· ἐπὶ πλέον
[4, 4]	ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, οὐδ´	ἂν	τὸ ἀποδοθὲν ἐν τῷ ἀποδοθέντι
[4, 6]	χωρίσαι τοῦ μὴ γένος εἶναι,	ἂν	τόδε μὲν τῷδ´ ἕπηται (παντί,
[4, 6]	τὸ ἀποδοθὲν εἶδος εἴη ἂν	ἐν	τῷ γένει. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν
[4, 1]	μηδεμία. Δῆλον γὰρ ὅτι οὐδενὸς	ἂν	τῶν εἰδῶν μετέχοι· ὥστ´ οὐδὲ
[4, 4]	γένος τὸ ἀγαθὸν τοῦ ἡδέος.	Ἐὰν	δ´ ᾖ πρός τι τὸ
[4, 4]	τὴν ἐπιστήμην ἐν τῷ ἐπιστητῷ,	ἐὰν	μὴ τυγχάνῃ τὸ ἐπιστητὸν ψυχὴ
[4, 5]	ἐν ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη.	Ἐὰν	οὖν τις τὴν αἰσχύνην φόβον
[4, 4]	ἄνθρωπος ὄν) σκοπεῖν οὖν χρὴ	ἐάν	τις εἰς γένος θῇ τὸ
[4, 5]	εἰ τὴν ἕξιν εἰς τὴν	ἐνέργειαν	ἔθηκεν ἢ τὴν ἐνέργειαν εἰς
[4, 5]	τὴν ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ τὴν	ἐνέργειαν	εἰς τὴν ἕξιν, οἷον τὴν
[4, 5]	πραότητα ἐγκράτειαν ὀργῆς καὶ τὴν	ἀνδρείαν	καὶ τὴν δικαιοσύνην φόβων καὶ
[4, 5]	δύναμιν τάττοντες, οἷον τὴν πραότητα	ἐγκράτειαν	ὀργῆς καὶ τὴν ἀνδρείαν καὶ
[4, 3]	γένος ἀποδέδωκεν, οἷον τὴν σωφροσύνην	συμφωνίαν·	πᾶν γὰρ γένος (κυρίως κατὰ
[4, 2]	τοῦ (ἑτέρου περιέχεσθαι. Ἔχει δ´	ἀπορίαν	ἐπ´ ἐνίων τὸ τοιοῦτο· δοκεῖ
[4, 5]	πεπονθὸς τιθέντες, οἷον ὅσοι τὴν	ἀθανασίαν	ζωὴν ἀίδιόν φασιν εἶναι· πάθος
[4, 1]	ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον ὅτι πάντων,	κἂν	ἑνὸς μή, δῆλον ὅτι οὐδενός.
[4, 2]	οἷον ψυχὴν τὸ κινεῖσθαι ἢ	δόξαν	τὸ ἀληθὲς καὶ ψεῦδος, οὐκ
[4, 6]	οὔ (τὸ γὰρ διαιρετὸν οὐ	πᾶν	ἀριθμός, οὐδ´ ἡ ἠρεμία νηνεμία)
[4, 3]	ἀποδέδωκεν, οἷον τὴν σωφροσύνην συμφωνίαν·	πᾶν	γὰρ γένος (κυρίως κατὰ τῶν
[4, 2]	μετέχειν ἡ διαφορὰ τοῦ γένους·	πᾶν	γὰρ τὸ μετέχον τοῦ γένους
[4, 4]	τὸ μεῖζον τινὸς καὶ τινί·	πᾶν	γὰρ τὸ ὑπερέχον καὶ τὸ
[4, 2]	τὴν συνοχὴν ἅψιν· οὐ γὰρ	πᾶν	τὸ ἁπτόμενον συνέχεται, ἀλλὰ τὸ
[4, 5]	ἔθηκεν· πᾶσα γὰρ δύναμις καὶ	πᾶν	τὸ δυνατὸν ἢ τὸ ποιητικὸν
[4, 4]	Οὐκ ἔστι δέ· οὐ γὰρ	πᾶν	τὸ ἐπιστητὸν αἰσθητόν· καὶ γὰρ
[4, 6]	καὶ οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ γὰρ	πᾶν	τὸ μὴ ὂν γίνεται) ἀλλ´
[4, 5]	καὶ ὁ σπουδαῖος τὰ φαῦλα	δρᾶν,	ἀλλ´ οὐκ εἰσὶ τοιοῦτοι· πάντες
[4, 5]	συμβήσεται τῷ οὕτως ἀποδιδόντι σφοδρότητα	σφοδρὰν	λέγειν καὶ ὑπερβολὴν ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι
[4, 5]	ἀθάνατον γίνεσθαι· οὐδεὶς γὰρ φήσει	ἑτέραν	αὐτὸν ζωὴν λαμβάνειν, ἀλλὰ σύμπτωμά
[4, 5]	γὰρ δεῖ λέγεσθαι τὸ γένος.	Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἰ ἔν τινι
[4, 4]	εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεσθαι.	Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἰ τοῦ ἀντικειμένου
[4, 5]	τοῦ ζῴου, ἐπειδὴ μέρος ἐστίν.	Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἴ τι τῶν
[4, 1]	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους λέγεται.	(Ὁρᾶν	δὲ καὶ εἴ τινος τῶν
[4, 2]	τῆς βαδίσεως γένος ἀποδέδωκε τὴν	φοράν,	οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι ὅτι
[4, 2]	κρᾶσιν, ἢ ὡς Πλάτων ὁρίζεται	φορὰν	τὴν κατὰ τόπον κίνησιν. Οὐ
[4, 6]	τι πεζόν. Τὴν μὲν οὖν	διαφορὰν	ἀπὸ τοῦ γένους οὕτω χωριστέον.
[4, 6]	Εἰ δὲ τὸ πᾶσιν ἑπόμενον	διαφορὰν	εἶπε, δῆλον ὅτι ἐπ´ ἴσον
[4, 6]	ἁρμόττει τὸ γένος ἢ τὴν	διαφορὰν	εἰπεῖν (ὁ γὰρ ζῷον εἴπας
[4, 2]	Καὶ εἰ τὸ γένος ὡς	διαφορὰν	εἶπεν· ἐγχωρεῖ γάρ τινα καὶ
[4, 6]	τὸ πᾶσιν ἀκολουθοῦν γένος ἢ	διαφορὰν	εἶπεν· πλείω γὰρ τὰ πᾶσιν
[4, 2]	ἀνάπαλιν γίνεσθαι. Πάλιν εἰ τὴν	διαφορὰν	εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον
[4, 2]	θέσιν, οἷον κράσεως τὴν μεῖξιν	διαφορὰν	ἢ (φορᾶς τὴν κατὰ τόπον
[4, 1]	ἢ τὸ εἶδος καὶ τὴν	διαφορὰν	λέγεσθαι· ἐπ´ ἔλαττον γὰρ καὶ
[4, 2]	εἰ τὸ γένος εἰς τὴν	διαφοράν,	οἷον τὸ χρῶμα ὅπερ συγκριτικὸν
[4, 2]	τὸ εἰρημένον γένος ἢ τὴν	διαφοράν,	οἷον ψυχὴν τὸ κινεῖσθαι ἢ
[4, 5]	ἀνάπαλιν τὸ μὲν γένος ὡς	διαφορὰν	τὴν δὲ διαφορὰν ὡς γένος
[4, 2]	τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ τὴν	διαφορὰν	ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον εἰ
[4, 5]	γένος ὡς διαφορὰν τὴν δὲ	διαφορὰν	ὡς γένος ἀποδιδόασιν, οἷον τὴν
[4, 2]	τὸ δίπουν. Καὶ εἰ τὴν	διαφορὰν	ὡς εἶδος εἰς τὸ γένος
[4, 5]	οἱ τὴν ἕξιν εἰς τὴν	ἀκολουθοῦσαν	δύναμιν τάττοντες, οἷον τὴν πραότητα
[4, 5]	σφοδρότητα σφοδρὰν λέγειν καὶ ὑπερβολὴν	ὑπερβάλλουσαν.	Ἔστι γὰρ πίστις σφοδρά (καὶ
[4, 2]	γένος τῆς δικαιοσύνης· δοκεῖ γάρ,	ὅταν	ἓν εἶδος ὑπὸ δύο γένη
[4, 5]	διαμένει, ὅταν τε κινῆται καὶ	ὅταν	μένῃ. Ὥστ´ οὐκ ἔστιν ὅλως
[4, 6]	γένους ὄντος τοῦ ἀεὶ ἀκολουθοῦντος,	ὅταν	μὴ ἀντιστρέφῃ θάτερον, ἄλλου δὲ
[4, 3]	ἀπόφασιν τὰ ἀνὰ μέσον. Ἔτι	ὅταν	μὴ ᾖ ἐναντίον τῷ γένει,
[4, 6]	συνωνύμως τὸ γένος κατηγορεῖται. Ἔτι	ὅταν	ὄντος καὶ τῷ εἴδει καὶ
[4, 5]	ὁ γὰρ αὐτὸς ἀὴρ διαμένει,	ὅταν	τε κινῆται καὶ ὅταν μένῃ.
[4, 4]	ἡ ἕξις καὶ ἡ συμμετρία·	ἐν	ἄλλῳ γὰρ οὐδενὶ δυνατὸν ὑπάρχειν
[4, 4]	ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν γὰρ καὶ	ἐν	ἄλλῳ (ὑπάρχειν τὴν αὐτὴν ταύτην)
[4, 5]	μὲν γὰρ ὀργιζόμενος λυπεῖται προτέρας	ἐν	αὐτῷ τῆς λύπης γενομένης· οὐ
[4, 3]	κακοῦ συμβαίνει· οὐδέτερον γὰρ τούτων	ἐν	γένει, ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος.
[4, 3]	γένει, οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου	ἐν	γένει ἔσται ἀλλ´ αὐτὸ γένος,
[4, 3]	τἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο μὴ	ἐν	γένει, οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου
[4, 5]	αἱρετόν. Ἢ εἴ τι τῶν	ἐν	δύο γένεσιν ἢ πλείοσιν εἰς
[4, 4]	λεγομένων τὰ μὲν ἐξ ἀνάγκης	ἐν	ἐκείνοις ἢ περὶ ἐκεῖνά ἐστι
[4, 4]	δυνατὸν ὑπάρχειν τὰ εἰρημένα ἢ	ἐν	ἐκείνοις πρὸς ἃ λέγεται) τὰ
[4, 4]	τὰ δ´ ἁπλῶς οὐκ ἐνδέχεται	ἐν	ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε
[4, 4]	τὰ δ´ οὐκ ἀνάγκη μὲν	ἐν	ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε
[4, 4]	ἐσχάτῳ· οἷον εἰ ἡ ὄψις	ἐν	ἐσχάτῳ γένει τῇ αἰσθήσει, ἡ
[4, 3]	τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν εἰ ὅλως	ἐν	μηδενὶ γένει τὸ τῷ εἴδει
[4, 5]	σεσηπός, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησι σαπὲν	ἐν	ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς γὰρ οὐκ
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον· ἢ γὰρ ἁπλῶς	ἐν	οὐδενὶ γένει τῷ αὐτῷ ἡ
[4, 1]	καὶ μή. Ἔτι εἰ μὴ	ἐν	τῇ αὐτῇ διαιρέσει τὸ γένος
[4, 4]	τῇ ἐπιστήμῃ. Ἡ μνήμη ἄρα	ἐν	τῇ ἐπιστήμῃ, ἐπειδὴ μονὴ τῆς
[4, 4]	καὶ ἡ τῆς ἐπιστήμης μονὴ	ἐν	τῇ ἐπιστήμῃ. Ἡ μνήμη ἄρα
[4, 2]	λέγεται τὸ εἶδος τοῦ γένους	ἐν	τοῖς ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν γίνεσθαι.
[4, 6]	λοιπῷ εἶναι, ἐπειδὴ τὰ ἐναντία	ἐν	τοῖς ἐναντίοις γένεσιν, ὥστε τὸ
[4, 5]	μὲν λύπη ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ	(ἐν	τούτῳ γὰρ καὶ ἡ ἡδονή)
[4, 3]	γένει· εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον	ἐν	τούτῳ, δῆλον ὅτι καὶ τὸ
[4, 3]	οὐκ ἐν τῷ κακῷ ἀλλ´	ἐν	τῷ ἀγαθῷ. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 4]	μοναχῶς· εἰ γὰρ τὸ ἀντικείμενον	ἐν	τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ τὸ προκείμενον
[4, 4]	μὴ ἔστι δὲ τὸ ἀντικείμενον	ἐν	τῷ ἀντικειμένῳ, οὐδ´ ἂν τὸ
[4, 6]	ἢ τὸ ὁμοίως δοκοῦν εἶναι	ἐν	τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ ἔστιν
[4, 4]	ἔστιν ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν, εἰ	ἐν	τῷ ἀποδοθέντι γένει τὸ ἀντικείμενον·
[4, 4]	ἀντικειμένῳ, οὐδ´ ἂν τὸ ἀποδοθὲν	ἐν	τῷ ἀποδοθέντι εἴη. Ἀναιροῦντι μὲν
[4, 5]	τόπος καὶ πρὸς τὸ συμβεβηκός·	ἐν	τῷ αὐτῷ γὰρ τὸ συμβεβηκὸς
[4, 3]	μὴ μόνον εἰ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει, ἀλλὰ καὶ
[4, 3]	γένει· δεῖ γὰρ τὰ ἐναντία	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει εἶναι, ἂν
[4, 3]	μὲν ἔνδεια καὶ ἡ ὑπερβολὴ	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει— ἐν τῷ
[4, 3]	ἡ σκέψις· πρῶτον μὲν εἰ	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει καὶ τὸ
[4, 5]	τὴν ὀργὴν λύπην, οὐ συμβήσεται	ἐν	τῷ αὐτῷ τὸ εἶδος καὶ
[4, 5]	γένη τὰ ἀποδοθέντα, ἐπειδὴ οὐκ	ἐν	τῷ αὐτῷ τοῖς εἴδεσι πέφυκε
[4, 5]	ᾧ συμβέβηκεν, ὥστ´ ἂν μὴ	ἐν	τῷ αὐτῷ φαίνηται, δῆλον ὅτι
[4, 6]	χείρονι ἔσται καὶ τὸ χεῖρον	ἐν	τῷ βελτίονι· δοκεῖ δὲ τοῦ
[4, 1]	εἰδῶν ἐνδέχεται μετέχειν τὸ τεθὲν	ἐν	τῷ γένει· ἀδύνατον γὰρ τοῦ
[4, 6]	τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ ἔστιν	ἐν	τῷ γένει, δῆλον ὅτι οὐδὲ
[4, 3]	~(Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ τὸ	ἐν	τῷ γένει κείμενον μετέχει τινὸς
[4, 1]	ἀνάγκη ἢ ἐνδέχεται τοῦ τεθέντος	ἐν	τῷ γένει μετέχειν τὸ γένος.
[4, 1]	πλέον λέγεται τοῦ γένους τὸ	ἐν	τῷ γένει τεθέν, οἷον τὸ
[4, 3]	Ἔτι εἰ τὸ ἀνὰ μέσον	ἐν	τῷ εἰρημένῳ γένει· ἐν ᾧ
[4, 3]	εἰ τὸ ἐναντίον τῷ εἴδει	ἐν	τῷ εἰρημένῳ γένει, μὴ ὄντος
[4, 3]	σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ· ἂν γὰρ ᾖ,
[4, 3]	γένει, σκοπεῖν εἰ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ τὸ
[4, 3]	ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ εἶναι, ἄνπερ ᾖ
[4, 4]	τυγχάνει λεγόμενα (οἷον τὸ ἐναντίον	ἐν	τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν ἐπιστήμην
[4, 5]	θυμοειδεῖ· καὶ ἡ μὲν λύπη	ἐν	τῷ ἐπιθυμητικῷ (ἐν τούτῳ γὰρ
[4, 5]	δὲ καὶ εἰ ἡ φιλία	ἐν	τῷ ἐπιθυμητικῷ, οὐκ ἂν εἴη
[4, 4]	τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν ἐπιστήμην	ἐν	τῷ ἐπιστητῷ, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ
[4, 4]	αὐτῷ ἡ στέρησις ἢ οὐκ	ἐν	τῷ ἐσχάτῳ· οἷον εἰ ἡ
[4, 5]	τῷ λογιστικῷ, ὁ δὲ φόβος	ἐν	τῷ θυμοειδεῖ· καὶ ἡ μὲν
[4, 5]	ἡ ἡδονή) ἡ δὲ ὀργὴ	ἐν	τῷ θυμοειδεῖ. Ὥστ´ οὐ γένη
[4, 3]	ἀνὰ μέσον ὂν τούτων οὐκ	ἐν	τῷ κακῷ ἀλλ´ ἐν τῷ
[4, 3]	ὑπερβολὴ ἐν τῷ αὐτῷ γένει—	ἐν	τῷ κακῷ γὰρ ἄμφω— τὸ
[4, 5]	ὑπάρχειν· ἡ μὲν γὰρ αἰσχύνη	ἐν	τῷ λογιστικῷ, ὁ δὲ φόβος
[4, 5]	βούλησίς τις· πᾶσα γὰρ βούλησις	ἐν	τῷ λογιστικῷ. Χρήσιμος δ´ ὁ
[4, 6]	θῇ· συμβήσεται γὰρ τὸ λοιπὸν	ἐν	τῷ λοιπῷ εἶναι, ἐπειδὴ τὰ
[4, 4]	ἐπιστήμης εἶπεν· πᾶσα γὰρ μονὴ	ἐν	τῷ μένοντι καὶ περὶ ἐκεῖνο,
[4, 4]	τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ τὸ προκείμενον	ἐν	τῷ προκειμένῳ ἂν εἴη· οἷον
[4, 3]	δῆλον ὅτι καὶ τὸ προκείμενον	ἐν	τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν ἐπὶ τῶν
[4, 6]	λύπη καὶ ἡ ὑπόληψις ὀλιγωρίας	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι δοκεῖ·
[4, 2]	καὶ τὸ εἶδος τοῦ αὐτοῦ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι, ὥστε
[4, 1]	εἶδος κατηγορεῖται. Εἶτα εἰ μὴ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται ἀλλ´
[4, 2]	κατηγορεῖτο, ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι
[4, 1]	ἐστι κατηγορεῖται, τὸ δὲ γένος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται. (Μάλιστα
[4, 6]	καθ´ ὧν ἀπεδόθη τὸ γένος,	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται, μὴ
[4, 2]	ὥστε καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται. Ὅτι
[4, 6]	κατ´ ἄλλων εἰδῶν τὸ γένος	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται· πάλιν
[4, 2]	κατηγορεῖται τοῦ εἴδους, (καὶ εἰ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται· πάντα
[4, 1]	τι, δηλοῖ. Ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται, τὸ
[4, 2]	τὰ ἐπάνω τούτου καὶ αὐτὸ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖτο, ὧνπερ
[4, 2]	πάντα τὰ λοιπά, ἄνπερ κατηγορῆται,	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται, δι´
[4, 2]	ὑποκάτω, ἄνπερ κατηγορῆται τοῦ εἴδους,	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται· ὥστε
[4, 6]	ὧν πλείω φαίνεται τοῦ εἴδους	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορούμενα καὶ
[4, 2]	τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Ἑνὸς γὰρ	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου πάντα
[4, 2]	ἐστι κατηγορεῖται. Ὅτι δ´ ἑνὸς	ἐν	τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου πάντα
[4, 2]	δεῖξαι τῶν ἐπάνω τι γενῶν	ἐν	τῷ τί ἐστι τοῦ εἴδους
[4, 2]	δεῖξαί τι τῶν ἐπάνω γενῶν	ἐν	τῷ τί ἐστι τοῦ εἴδους
[4, 6]	δοκεῖ τισι καὶ ἡ διαφορὰ	ἐν	τῷ τί ἐστι τῶν εἰδῶν
[4, 2]	κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´, εἰ (κατηγορεῖται	ἐν	τῷ τί ἐστι, χρήσιμον. Συμβήσεται
[4, 2]	εἰ καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος	ἐν	τῷ τί ἐστιν αὐτῶν τούτων
[4, 2]	γένη κατηγορεῖσθαι δεῖ τοῦ εἴδους	ἐν	τῷ τί ἐστιν. Εἰ οὖν
[4, 2]	εἰ μὴ κατηγορεῖται τὸ γένος	ἐν	τῷ τί ἐστιν ὧνπερ καὶ
[4, 6]	ἐναντίοις γένεσιν, ὥστε τὸ βέλτιον	ἐν	τῷ χείρονι ἔσται καὶ τὸ
[4, 6]	λέγοιτ´ ἂν αὐτοῦ. (Ἔτι εἰ	ἐν	ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει τὸ ἀποδοθὲν
[4, 3]	ἀλλὰ μεταφορᾷ· πᾶσα γὰρ συμφωνία	ἐν	φθόγγοις. (Ἔτι ἂν ᾖ ἐναντίον
[4, 4]	οὐκ ἐνδέχεται· μνήμη γὰρ πᾶσα	ἐν	ψυχῇ. Ἔστι δ´ ὁ εἰρημένος
[4, 6]	βάδισις κίνησίς τις εἶναι, σκοπεῖν,	ἐν	ᾧ ἂν γένει βούλῃ τι
[4, 3]	ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνὰ μέσον·	ἐν	ᾧ γὰρ τὰ ἄκρα, καὶ
[4, 3]	μέσον ἐν τῷ εἰρημένῳ γένει·	ἐν	ᾧ γὰρ τὸ ἀνὰ μέσον,
[4, 5]	τῷ αὐτῷ πέφυκεν ἄμφω γίνεσθαι·	ἐν	ᾧ γὰρ τὸ εἶδος, καὶ
[4, 5]	λευκόν, καὶ τὸ χρῶμα, καὶ	ἐν	ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη. Ἐὰν
[4, 5]	εἶδος, καὶ τὸ γένος, οἷον	ἐν	ᾧ τὸ λευκόν, καὶ τὸ
[4, 5]	γένος. Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ	ἔν	τινι τῷ αὐτῷ πέφυκεν ἄμφω
[4, 1]	καθάπερ τὸ ὂν καὶ τὸ	ἕν·	παντὶ γὰρ τὸ ὂν καὶ
[4, 1]	γὰρ τὸ ὂν καὶ τὸ	ἕν·	ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος, ἐπειδὴ
[4, 5]	ἔχων. Ὥστ´ οὐ θετέον εἰς	ἓν	γένος ἀλλ´ εἰς ἀμφότερα τὰ
[4, 5]	Ἔνια γὰρ οὐκ ἔστιν εἰς	ἓν	γένος θεῖναι, οἷον τὸν φένακα
[4, 6]	εἰδῶν κατηγορεῖται. Ὥστε καὶ τὸ	ἓν	εἶδος ἂν εἴη τοῦ ὄντος.
[4, 2]	τῆς δικαιοσύνης· δοκεῖ γάρ, ὅταν	ἓν	εἶδος ὑπὸ δύο γένη ᾖ,
[4, 6]	ἐπειδὴ τὸ ὂν καὶ τὸ	ἓν	κατὰ πάντων ἁπλῶς κατηγορεῖται, δέον
[4, 1]	ὄντων τὸ ὂν καὶ τὸ	ἓν	κατηγορεῖται, ὥστε καὶ ὁ λόγος
[4, 6]	ὅτι γένος ἔσται. Εἰ δ´	ἓν	τὸ ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι, σκοπεῖν
[4, 6]	οἷον τὸ ὂν καὶ τὸ	ἓν	τῶν πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν. Εἰ
[4, 6]	λεχθέντος. Σκοπεῖν δ´ ἐκ τοῦ	μηδὲν	διαφέρειν εἴδει τὰ μετέχοντα τοῦ
[4, 3]	τῷ αὐτῷ γένει εἶναι, ἂν	μηδὲν	ἐναντίον τῷ γένει ᾖ. Ὄντος
[4, 5]	μὴ πάσχειν ὑπὸ τῶν τοιούτων	μηδέν.	Ἐνίοτε δὲ καὶ τὸ παρακολουθοῦν
[4, 4]	καὶ πρὸς τὸ συμβεβηκὸς κοινός·	οὐδὲν	γὰρ διαφέρει τῆς μνήμης γένος
[4, 6]	ἀποδοθέντος γένους, οἷον τὰ λευκά·	οὐδὲν	γὰρ διαφέρει τῷ εἴδει ταῦτ´
[4, 6]	εἶδος, οὐ χρήσιμος ὁ τόπος·	οὐδὲν	γὰρ κωλύει ἀμφοτέρων ἐπιδεχομένων μὴ
[4, 4]	(οἷον εἰ ἐπιστητὸν ἡ ψυχή·	οὐδὲν	γὰρ κωλύει τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην
[4, 4]	μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ τῶν εἰδῶν	οὐδέν.	Καὶ κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως σκεπτέον·
[4, 3]	τούτου ὅτι ὑγιείας καὶ νόσου	οὐδὲν	μεταξύ, κακοῦ δὲ καὶ ἀγαθοῦ.
[4, 4]	τι μή, οὐδὲ τῶν λοιπῶν	οὐδέν.	Πάλιν ἐπὶ τῶν ὁμοίως ἐχόντων
[4, 1]	τῆς κινήσεως, οὐδὲ τῶν ἀτόμων	οὐδὲν	τῶν ὑπό τι εἶδος τῆς
[4, 1]	τῶν εἰδῶν ἐνδέχεται μετέχειν τὸ	τεθὲν	ἐν τῷ γένει· ἀδύνατον γὰρ
[4, 1]	γένους τὸ ἐν τῷ γένει	τεθέν,	οἷον τὸ δοξαστὸν τοῦ ὄντος·
[4, 2]	ἐφ´ ὧν τὸ εἶδος τὸ	τεθὲν	ὡς γένος κατηγορεῖ: ται, σκοπεῖν
[4, 4]	οὔ. (Ἢ οὐδὲ τὸ πρότερον	ῥηθὲν	ἀληθὲς ἂν δόξειεν εἶναι· ἡ
[4, 1]	ἐπιβλέπειν, εἰ ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ	ῥηθὲν	γένος, οἷον καὶ τὰ νῦν
[4, 2]	ἐστι κατηγορηθήσεται· ὥστε καὶ τὸ	ἀποδοθὲν	γένος ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 2]	ται, σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ	ἀποδοθὲν	γένος ἐν τῷ τί ἐστιν
[4, 5]	ἐφ´ ὅσων ἀληθῶς κατηγορεῖται τὸ	ἀποδοθὲν	γένος. Ἐπ´ ἐνίων γὰρ οὐ
[4, 6]	ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον τό τε	ἀποδοθὲν	(γένος καὶ τὸ εἶδος, οὐ
[4, 6]	ἐν ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει τὸ	ἀποδοθὲν	γένος λέγεται, καθάπερ τὸ λευκὸν
[4, 2]	(εἴδους, ὃ μήτε περιέχει τὸ	ἀποδοθὲν	γένος μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό ἐστιν.
[4, 1]	ἐνδέχεται μετέχειν τοῦ εἴδους τὸ	ἀποδοθὲν	γένος, οἷον εἴ τις τοῦ
[4, 2]	δ´ ἁπλῶς ὑπάρχειν ἀμφισβητεῖται (τὸ	ἀποδοθὲν	γένος, οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι
[4, 2]	ἄμφω, οὐκ ἂν εἴη τὸ	ἀποδοθὲν	γένος. Σκοπεῖν δὲ καὶ τὸ
[4, 6]	ἑτέρου. εἰ Οὖν τὸ μὲν	ἀποδοθὲν	γένος τὸ μᾶλλον δέχεται, τὸ
[4, 2]	δῆλον ὅτι οὐ (γένος τὸ	ἀποδοθέν·	εἰ γὰρ ἦν γένος, ἅπαντ´
[4, 1]	(Ἔτι εἰ κατά τινος τὸ	ἀποδοθὲν	εἶδος ἀληθεύεται, τὸ δὲ γένος
[4, 6]	γένει, δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ	ἀποδοθὲν	εἶδος εἴη ἂν ἐν τῷ
[4, 6]	ἔσται. Εἰ δ´ ἓν τὸ	ἀποδοθὲν	εἶδός ἐστι, σκοπεῖν εἰ καὶ
[4, 2]	εἰ ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε τὸ	ἀποδοθὲν	εἶδος καὶ ἐπὶ τὰ μετέχοντα
[4, 4]	τῷ ἀντικειμένῳ, οὐδ´ ἂν τὸ	ἀποδοθὲν	ἐν τῷ ἀποδοθέντι εἴη. Ἀναιροῦντι
[4, 3]	δῆλον ὅτι οὐ γένος τὸ	ἀποδοθέν.	Κατασκευάζοντι δὲ τριχῶς· πρῶτον μὲν
[4, 6]	ὕδωρ. ~Ἔτι εἰ ὅλως τὸ	ἀποδοθὲν	μηδενός ἐστι γένος· δῆλον γὰρ
[4, 2]	δῆλον ὅτι οὐ γένος τὸ	ἀποδοθέν.	Πάλιν εἰ μετέχει τὸ γένος
[4, 2]	δῆλον ὅτι οὐ γένος τὸ	ἀποδοθέν.	Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν ὡς
[4, 6]	οὐκ ἂν εἴη γένος τὸ	ἀποδοθέν.	Πάλιν εἰ τὸ μᾶλλον δοκοῦν
[4, 6]	γένος, δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ	ἀποδοθέν.	Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος ἐπὶ
[4, 2]	τοῦ αὐτοῦ γένη τῶν ἀναγκαίων	δόξειεν	ἂν εἶναι, καθάπερ καὶ ἐπὶ
[4, 4]	τὸ πρότερον ῥηθὲν ἀληθὲς ἂν	δόξειεν	εἶναι· ἡ γὰρ ἀρετὴ ὅπερ
[4, 3]	τῶν ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν ἂν	δόξειεν	εἶναι τὸ τοιοῦτον. (Ἔνστασις ἐπὶ
[4, 5]	δῆλον ἂν γένοιτο εἴ τις	συγχωρήσειεν	ἐκ θνητοῦ τινα ἀθάνατον γίνεσθαι·
[4, 1]	γραμμὰς τὸ ἀδιαίρετον γένος (αὐτῶν	φήσειεν	εἶναι· τῶν γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν
[4, 5]	αὐτῷ φαίνηται, δῆλον ὅτι οὐ	συμβέβηκεν.	Πάλιν εἰ κατά τι τὸ
[4, 5]	γὰρ τὸ συμβεβηκὸς καὶ ᾧ	συμβέβηκεν,	ὥστ´ ἂν μὴ ἐν τῷ
[4, 5]	γένεσιν ἢ πλείοσιν εἰς θάτερον	ἔθηκεν.	Ἔνια γὰρ οὐκ ἔστιν εἰς
[4, 5]	τὴν ἕξιν εἰς τὴν ἐνέργειαν	ἔθηκεν	ἢ τὴν ἐνέργειαν εἰς τὴν
[4, 2]	τὸ γένος εἰς τὸ εἶδος	ἔθηκεν,	οἷον τὴν ἅψιν ὅπερ συνοχὴν
[4, 6]	μὴ εἰς τὸ βέλτιον γένος	ἔθηκεν,	οἷον τὴν ψυχὴν ὅπερ κίνησιν
[4, 2]	τὴν διαφορὰν εἰς τὸ εἶδος	ἔθηκεν,	οἷον τὸ ἀθάνατον ὅπερ θεόν.
[4, 2]	ὡς εἶδος εἰς τὸ γένος	ἔθηκεν,	οἷον τὸ περιττὸν ὅπερ ἀριθμόν·
[4, 5]	εἰς δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν	ἔθηκεν,	οἷον τὸν σοφιστὴν ἢ διάβολον
[4, 5]	τὸ δυνατὸν ἢ τὸ ποιητικὸν	ἔθηκεν·	πᾶσα γὰρ δύναμις καὶ πᾶν
[4, 5]	ζωῆς ἢ σύμπτωμα ἡ ἀθανασία	ἔοικεν	εἶναι. Ὅτι δ´ ἀληθὲς τὸ
[4, 1]	τι ποιοῦν ἢ πάσχον σημαίνειν	ἔοικεν.	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ λευκόν·
[4, 5]	εἰ ἔν τινι τῷ αὐτῷ	πέφυκεν	ἄμφω γίνεσθαι· ἐν ᾧ γὰρ
[4, 2]	εἰ τὴν διαφορὰν ὡς γένος	ἀποδέδωκεν,	οἷον εἰ τὸ ἀθάνατον γένος
[4, 3]	τὸ μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς γένος	ἀποδέδωκεν,	οἷον τὴν σωφροσύνην συμφωνίαν· πᾶν
[4, 5]	οὐδὲ τὸ αὐτὸ ζῷον ὁτὲ	μὲν	ἄνθρωπον εἶναι ὁτὲ δὲ μή.
[4, 6]	ἕτερος ἑτέρου. εἰ Οὖν τὸ	μὲν	ἀποδοθὲν γένος τὸ μᾶλλον δέχεται,
[4, 4]	καὶ ὅπερ ἀγαθόν, καὶ ἡ	μὲν	ἀρετὴ τῶν πρός τι, τὸ
[4, 5]	αἴσθησιν κίνησιν διὰ σώματος· ἡ	μὲν	γὰρ αἴσθησις ἕξις, ἡ δὲ
[4, 5]	καὶ τὸ γένος ὑπάρχειν· ἡ	μὲν	γὰρ αἰσχύνη ἐν τῷ λογιστικῷ,
[4, 4]	ὅτι ἐνιαχοῦ οὐχ οὕτως· τὸ	μὲν	γὰρ διάφορον καὶ τὸ ἐναντίον
[4, 4]	συμβαίνει πρὸς ἴσα λέγεσθαι· τὸ	μὲν	γὰρ διπλάσιον τινὸς διπλάσιον, τὸ
[4, 1]	γένη τῶν εἰδῶν οὔ· τὸ	μὲν	γὰρ εἶδος ἐπιδέχεται τὸν τοῦ
[4, 6]	γένος τῆς διαφορᾶς οὔ· ὁ	μὲν	γὰρ εἴπας πεζὸν ποιόν τι
[4, 4]	ἀνάγκη καὶ τὸ εἶδος· ἡ	μὲν	γὰρ ἐπιστήμη τῶν πρός τι,
[4, 5]	τι τούτων τοιοῦτος λέγεται. Δύναται	μὲν	γὰρ καὶ ὁ θεὸς καὶ
[4, 5]	δικαιοσύνην φόβων καὶ κερδῶν· ἀνδρεῖος	μὲν	γὰρ καὶ πρᾶος ὁ ἀπαθὴς
[4, 6]	διαφορὰ τοῦ γένους ῥηθήσεται· εἰ	μὲν	γὰρ καὶ τὸ γένος τῶν
[4, 5]	δ´ αὐτῶν γένος ἐστίν. Ὁ	μὲν	γὰρ ὀργιζόμενος λυπεῖται προτέρας ἐν
[4, 3]	τῆς ὑγιείας καὶ νόσου· ἁπλῶς	μὲν	γὰρ ὑγίεια νόσῳ ἐναντίον, ἡ
[4, 5]	πηλοῦ καὶ τῆς χιόνος. Τὴν	μὲν	γὰρ χιόνα φασὶν ὕδωρ εἶναι
[4, 3]	Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ τὸ	μὲν	γένος ἐναντίον τινί, τὸ δὲ
[4, 3]	ἐναντίων ἅμα μεθέξει, ἐπειδὴ τὸ	μὲν	γένος οὐδέποτ´ ἀπολείπει, μετέχει δὲ
[4, 5]	εἰρημένα. Ἔτι ἐνίοτε ἀνάπαλιν τὸ	μὲν	γένος ὡς διαφορὰν τὴν δὲ
[4, 6]	ὁ πεζόν) καὶ ὅτι ἡ	μὲν	διαφορὰ ποιότητα τοῦ γένους ἀεὶ
[4, 4]	εἴδει, διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν. Πρῶτον	μέν,	εἰ ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει
[4, 3]	δὲ πλεοναχῶς ἡ σκέψις· πρῶτον	μὲν	εἰ ἐν τῷ αὐτῷ γένει
[4, 6]	τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον, ἀνασκευάζοντι	μέν,	εἰ τὸ γένος δέχεται τὸ
[4, 3]	ἀποδοθέν. Κατασκευάζοντι δὲ τριχῶς· πρῶτον	μὲν	εἰ τὸ ἐναντίον τῷ εἴδει
[4, 1]	λόγον. Δῆλον οὖν ὅτι τὰ	μὲν	εἴδη μετέχει τῶν γενῶν, τὰ
[4, 1]	εἰ τῶν πᾶσιν ἑπομένων τὸ	μὲν	εἶδος τὸ δὲ γένος τεθείη,
[4, 4]	λέγεται) τὰ δ´ οὐκ ἀνάγκη	μὲν	ἐν ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ
[4, 3]	χρωμάτων ἁπάντων. (Ἔνστασις ὅτι ἡ	μὲν	ἔνδεια καὶ ἡ ὑπερβολὴ ἐν
[4, 4]	τῶν πρός τι λεγομένων τὰ	μὲν	ἐξ ἀνάγκης ἐν ἐκείνοις ἢ
[4, 1]	γένος τινὸς τῶν ὄντων, πρῶτον	μὲν	ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάντα τὰ συγγενῆ
[4, 6]	εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, εἰ	μὲν	ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον τό τε
[4, 1]	οὐδὲ τοῦ κύκνου. (Πάλιν ἡ	μὲν	ἐπιστήμη τῶν πρός τι, τὸ
[4, 3]	καὶ τὸ εἶδος, καὶ τῶν	μὲν	ἔστι τι μεταξύ, τῶν δὲ
[4, 2]	ἀθάνατον, ἐπειδὴ τῶν ζῴων τὰ	μὲν	θνητὰ τὰ δ´ ἀθάνατα. Δῆλον
[4, 3]	μὴ ὁμοίως δέ, ἀλλὰ τῶν	μὲν	κατὰ ἀπόφασιν τῶν δ´ ὡς
[4, 5]	ἐν τῷ θυμοειδεῖ· καὶ ἡ	μὲν	λύπη ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ (ἐν
[4, 6]	χρώμενον τοῖς εἰρημένοις στοιχείοις, πρῶτον	μὲν	ὅτι τὸ γένος ἐπὶ πλέον
[4, 5]	πάσχων καὶ μὴ ἀγόμενος. Ἴσως	μὲν	οὖν ἀκολουθεῖ δύναμις ἑκατέρῳ τοιαύτη
[4, 6]	λέγει ποιόν τι πεζόν. Τὴν	μὲν	οὖν διαφορὰν ἀπὸ τοῦ γένους
[4, 4]	ἐν τῷ ἀποδοθέντι εἴη. Ἀναιροῦντι	μὲν	οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον, κατασκευάζοντι
[4, 6]	ἂν ἐν τῷ γένει. Ἀναιροῦντι	μὲν	οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι
[4, 2]	ὑποκάτω τὸ ἐπάνω μετέχει. Ἀνασκευάζοντι	μὲν	(οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι
[4, 3]	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι	μὲν	οὖν τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον· εἰ γὰρ
[4, 6]	τοῦ μὴ ὄντος εἴδη. Περὶ	μὲν	οὖν τοῦ γένους καθάπερ εἴρηται
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι	μὲν	οὖν χρήσιμον, εἰ μὴ κατηγορεῖται
[4, 1]	καὶ τὸ εἶδος, ἀλλὰ τὸ	μὲν	οὐσία τὸ δὲ ποιόν, ἢ
[4, 1]	τὸ δὲ ποιόν, ἢ τὸ	μὲν	πρός τι τὸ δὲ ποιόν·
[4, 3]	καὶ ἀγαθοῦ. Ἢ εἰ ἔστι	μέν	τι ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον, καὶ
[4, 5]	μὴν τοῦτό γ´ ἐστὶ τῷ	μὲν	τὸ〉 ἀνδρείῳ τῷ δὲ τὸ
[4, 5]	ἄμφω γὰρ τὰ εἰρημένα παρακολουθεῖ	μὲν	τρόπον τινὰ τοῖς ἀποδοθεῖσιν εἴδεσιν,
[4, 6]	μὴ γένος εἶναι, ἂν τόδε	μὲν	τῷδ´ ἕπηται (παντί, τόδε δὲ
[4, 2]	εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, ὁμολογουμένου	μὲν	ὑπάρχειν τῷ εἴδει τοῦ ῥηθέντος
[4, 1]	τὸ δὲ ποιόν· οἷον ἡ	μὲν	χιὼν καὶ ὁ κύκνος οὐσία,
[4, 6]	οὐδ´ ἡ ἠρεμία νηνεμία) αὐτὸν	μὲν	χρῆσθαι ὡς γένους ὄντος τοῦ
[4, 5]	θεὸν καὶ τὸν σπουδαῖον ἔχειν	φαμὲν	αὐτάς· δυνατοὺς γάρ φαμεν εἶναι
[4, 5]	ἔχειν φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς γάρ	φαμεν	εἶναι (τὰ φαῦλα πράσσειν. Ὥστ´
[4, 4]	ἐπὶ τῆς γενέσεως καὶ φθορᾶς	ἐλέγομεν.	Εἰ γὰρ τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν,
[4, 1]	γένος ἀλλὰ συμβεβηκός, ἐπειδὴ συμβεβηκὸς	ἐλέγομεν	ὃ ἐνδέχεται ὑπάρχειν (τινὶ καὶ
[4, 6]	κατηγορούμενα καὶ μὴ διώρισται μηδ´	ἔχομεν	εἰπεῖν ποῖον αὐτῶν γένος. Οἷον
[4, 5]	ὕδωρ σεσηπός, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησι	σαπὲν	ἐν ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς γὰρ
[4, 2]	εἰ τὸ γένος ὡς διαφορὰν	εἶπεν·	ἐγχωρεῖ γάρ τινα καὶ τοιαύτην
[4, 5]	τὴν μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως	εἶπεν·	οὐδεμία γὰρ μνήμη ἕξις, ἀλλὰ
[4, 4]	εἰ τὴν μνήμην μονὴν ἐπιστήμης	εἶπεν·	πᾶσα γὰρ μονὴ ἐν τῷ
[4, 6]	πᾶσιν ἀκολουθοῦν γένος ἢ διαφορὰν	εἶπεν·	πλείω γὰρ τὰ πᾶσιν ἑπόμενα,
[4, 5]	ἔστιν ὅλως ἀὴρ τὸ πνεῦμα·	ἦν	γὰρ ἂν καὶ μὴ κινουμένου
[4, 2]	(γένος τὸ ἀποδοθέν· εἰ γὰρ	ἦν	γένος, ἅπαντ´ ἂν καὶ τὰ
[4, 5]	ὁ αὐτὸς ἀὴρ διαμένει ὅσπερ	ἦν	πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 5]	εἶναι πεπηγός, τὸν δὲ πηλὸν	γῆν	ὑγρῷ πεφυραμένην· ἔστι δ´ οὔθ´
[4, 5]	αἰσχύνην φόβον εἴπῃ ἢ τὴν	ὀργὴν	λύπην, οὐ συμβήσεται ἐν τῷ
[4, 3]	τῶν δ´ ἀριθμῶν μηδένα δυνατὸν	ζῆν,	οὐκ ἂν εἴη εἶδος ἀριθμοῦ
[4, 5]	καὶ εἰ τὴν μνήμην ἕξιν	καθεκτικὴν	ὑπολήψεως εἶπεν· οὐδεμία γὰρ μνήμη
[4, 2]	ἢ (φορᾶς τὴν κατὰ τόπον	μεταβολήν.	Σκεπτέον δὲ πάντα τὰ τοιαῦτα
[4, 5]	γένος ἀποδιδόασιν, οἷον τὴν ἔκπληξιν	ὑπερβολὴν	θαυμασιότητος καὶ τὴν πίστιν σφοδρότητα
[4, 5]	διαφορά. Ἔτι εἴ τις τὴν	ὑπερβολὴν	καὶ τὴν σφοδρότητα ὡς γένη
[4, 5]	ἀποδιδόντι σφοδρότητα σφοδρὰν λέγειν καὶ	ὑπερβολὴν	ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι γὰρ πίστις σφοδρά
[4, 5]	μὴ ἄγεσθαι ἀλλὰ κρατεῖν· οὐ	μὴν	τοῦτό γ´ ἐστὶ τῷ μὲν
[4, 2]	γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου περιέχεσθαι. Οὐ	μὴν	ὑπὸ πάντων γε συγχωρεῖται τὴν
[4, 5]	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὴν	μνήμην	ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως εἶπεν· οὐδεμία
[4, 4]	μὴ τοιοῦτον. Οἷον εἰ τὴν	μνήμην	μονὴν ἐπιστήμης εἶπεν· πᾶσα γὰρ
[4, 2]	πάντων γε συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν	ἐπιστήμην	εἶναι. Εἰ δ´ οὖν τις
[4, 4]	ἐν τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν	ἐπιστήμην	ἐν τῷ ἐπιστητῷ, ἐὰν μὴ
[4, 4]	οὐδὲν γὰρ κωλύει τὴν αὑτῆς	ἐπιστήμην	ἔχειν τὴν ψυχήν, οὐκ ἀναγκαῖον
[4, 2]	εἴ τις τῆς δικαιοσύνης τὴν	ἐπιστήμην	θείη γένος· ἔστι γὰρ καὶ
[4, 4]	Εἰ οὖν τις θείη τὴν	ἐπιστήμην	ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει καὶ τὸ
[4, 6]	εἰρημένον τρόπον, οἷον εἰ τὴν	ἐπιστήμην	ὅπερ πίστιν, εἰ ὁ ἐπιστάμενος
[4, 5]	τὸν δὲ πηλὸν γῆν ὑγρῷ	πεφυραμένην·	ἔστι δ´ οὔθ´ ἡ χιὼν
[4, 4]	ἡδὺ ὁμοίως ἔχει πρὸς τὴν	ἡδονὴν	καὶ τὸ ὠφέλιμον πρὸς τὸ
[4, 4]	διαφέρει τῆς μνήμης γένος τὴν	μονὴν	εἰπεῖν ἢ συμβεβηκέναι φάσκειν αὐτῇ
[4, 4]	τοιοῦτον. Οἷον εἰ τὴν μνήμην	μονὴν	ἐπιστήμης εἶπεν· πᾶσα γὰρ μονὴ
[4, 5]	καὶ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν	δικαιοσύνην	φόβων καὶ κερδῶν· ἀνδρεῖος μὲν
[4, 3]	ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον τὴν	σωφροσύνην	συμφωνίαν· πᾶν γὰρ γένος (κυρίως
[4, 5]	ἐπιστήμη. Ἐὰν οὖν τις τὴν	αἰσχύνην	φόβον εἴπῃ ἢ τὴν ὀργὴν
[4, 5]	φόβον εἴπῃ ἢ τὴν ὀργὴν	λύπην,	οὐ συμβήσεται ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 5]	ὡς γένος τιθέασιν, οἷον τὴν	λύπην	τῆς ὀργῆς καὶ τὴν ὑπόληψιν
[4, 5]	τὸ πεπονθὸς τιθέντες, οἷον ὅσοι	τὴν	ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν φασιν εἶναι·
[4, 5]	ἐνέργειαν εἰς τὴν ἕξιν, οἷον	τὴν	αἴσθησιν κίνησιν διὰ σώματος· ἡ
[4, 5]	καὶ ἐπιστήμη. Ἐὰν οὖν τις	τὴν	αἰσχύνην φόβον εἴπῃ ἢ τὴν
[4, 5]	καὶ οἱ τὴν ἕξιν εἰς	τὴν	ἀκολουθοῦσαν δύναμιν τάττοντες, οἷον τὴν
[4, 5]	τὴν πραότητα ἐγκράτειαν ὀργῆς καὶ	τὴν	ἀνδρείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην φόβων
[4, 4]	τινὸς καὶ αὐτὸ καὶ κατὰ	τὴν	ἀντιστροφὴν λέγεται· τινὸς γὰρ καὶ
[4, 1]	ἐστιν. Καθόλου δ´ εἰπεῖν ὑπὸ	τὴν	αὐτὴν διαίρεσιν δεῖ τὸ γένος
[4, 2]	μετέχει ἡ βάδισις τῶν κατὰ	τὴν	αὐτὴν διαίρεσιν εἰ μὴ τῆς
[4, 4]	γὰρ καὶ ἐν ἄλλῳ (ὑπάρχειν	τὴν	αὐτὴν ταύτην) τὰ δ´ ἁπλῶς
[4, 5]	ἡ πίστις ὑπόληψις· ἐνδέχεται γὰρ	τὴν	αὐτὴν ὑπόληψιν καὶ μὴ πιστεύοντα
[4, 4]	ἡ ψυχή· οὐδὲν γὰρ κωλύει	τὴν	αὑτῆς ἐπιστήμην ἔχειν τὴν ψυχήν,
[4, 2]	εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον	τὴν	ἅψιν ὅπερ συνοχὴν ἢ τὴν
[4, 2]	τόπον κίνησιν. Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον	τὴν	ἅψιν συνοχὴν εἶναι, ἀλλ´ ἀνάπαλιν
[4, 5]	τὸ μὲν γένος ὡς διαφορὰν	τὴν	δὲ διαφορὰν ὡς γένος ἀποδιδόασιν,
[4, 6]	μᾶλλον ἁρμόττει τὸ γένος ἢ	τὴν	διαφορὰν εἰπεῖν (ὁ γὰρ ζῷον
[4, 2]	δέον ἀνάπαλιν γίνεσθαι. Πάλιν εἰ	τὴν	διαφορὰν εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν,
[4, 1]	γένος ἢ τὸ εἶδος καὶ	τὴν	διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´ ἔλαττον γὰρ
[4, 2]	Ἔτι εἰ τὸ γένος εἰς	τὴν	διαφοράν, οἷον τὸ χρῶμα ὅπερ
[4, 2]	ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον γένος ἢ	τὴν	διαφοράν, οἷον ψυχὴν τὸ κινεῖσθαι
[4, 2]	γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ	τὴν	διαφορὰν ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον
[4, 2]	καὶ τὸ δίπουν. Καὶ εἰ	τὴν	διαφορὰν ὡς εἶδος εἰς τὸ
[4, 5]	ὀργῆς καὶ τὴν ἀνδρείαν καὶ	τὴν	δικαιοσύνην φόβων καὶ κερδῶν· ἀνδρεῖος
[4, 5]	διαφορὰν ὡς γένος ἀποδιδόασιν, οἷον	τὴν	ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος καὶ τὴν
[4, 5]	~Πάλιν εἰ τὴν ἕξιν εἰς	τὴν	ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ τὴν ἐνέργειαν
[4, 5]	εἰς τὴν ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ	τὴν	ἐνέργειαν εἰς τὴν ἕξιν, οἷον
[4, 5]	ἐνέργεια. Διαμαρτάνουσι δὲ καὶ οἱ	τὴν	ἕξιν εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν δύναμιν
[4, 5]	περὶ αὐτῆς λόγος. ~Πάλιν εἰ	τὴν	ἕξιν εἰς τὴν ἐνέργειαν ἔθηκεν
[4, 5]	ἔθηκεν ἢ τὴν ἐνέργειαν εἰς	τὴν	ἕξιν, οἷον τὴν αἴσθησιν κίνησιν
[4, 4]	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ	τὴν	ἐπιστήμην ἐν τῷ ἐπιστητῷ, ἐὰν
[4, 2]	Οἷον εἴ τις τῆς δικαιοσύνης	τὴν	ἐπιστήμην θείη γένος· ἔστι γὰρ
[4, 4]	εἶναι. Εἰ οὖν τις θείη	τὴν	ἐπιστήμην ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει καὶ
[4, 6]	τὸν εἰρημένον τρόπον, οἷον εἰ	τὴν	ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν, εἰ ὁ
[4, 4]	τὸ ἡδὺ ὁμοίως ἔχει πρὸς	τὴν	ἡδονὴν καὶ τὸ ὠφέλιμον πρὸς
[4, 2]	ἢ ὡς Πλάτων ὁρίζεται φορὰν	τὴν	κατὰ τόπον κίνησιν. Οὐ γὰρ
[4, 2]	τὴν μεῖξιν διαφορὰν ἢ (φορᾶς	τὴν	κατὰ τόπον μεταβολήν. Σκεπτέον δὲ
[4, 5]	ὁπωσοῦν ὡς γένος τιθέασιν, οἷον	τὴν	λύπην τῆς ὀργῆς καὶ τὴν
[4, 2]	τοιαύτην κομίσαι θέσιν, οἷον κράσεως	τὴν	μεῖξιν διαφορὰν ἢ (φορᾶς τὴν
[4, 2]	τὴν ἅψιν ὅπερ συνοχὴν ἢ	τὴν	μεῖξιν ὅπερ κρᾶσιν, ἢ ὡς
[4, 5]	τοῦ πηλοῦ καὶ τῆς χιόνος.	Τὴν	μὲν γὰρ χιόνα φασὶν ὕδωρ
[4, 6]	οὐ λέγει ποιόν τι πεζόν.	Τὴν	μὲν οὖν διαφορὰν ἀπὸ τοῦ
[4, 5]	ἐνέργεια. Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ	τὴν	μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως εἶπεν·
[4, 4]	τὸ μὴ τοιοῦτον. Οἷον εἰ	τὴν	μνήμην μονὴν ἐπιστήμης εἶπεν· πᾶσα
[4, 4]	γὰρ διαφέρει τῆς μνήμης γένος	τὴν	μονὴν εἰπεῖν ἢ συμβεβηκέναι φάσκειν
[4, 5]	τὴν αἰσχύνην φόβον εἴπῃ ἢ	τὴν	ὀργὴν λύπην, οὐ συμβήσεται ἐν
[4, 5]	τὴν ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος καὶ	τὴν	πίστιν σφοδρότητα ὑπολήψεως. Οὔτε γὰρ
[4, 5]	τὴν ἀκολουθοῦσαν δύναμιν τάττοντες, οἷον	τὴν	πραότητα ἐγκράτειαν ὀργῆς καὶ τὴν
[4, 2]	εἰδῶν τινος μετέχειν τῶν κατὰ	τὴν	πρώτην διαίρεσιν. Εἰ οὖν ἡ
[4, 1]	ἂν μή τι τῶν κατὰ	τὴν	πρώτην διαίρεσιν (εἰδῶν ᾖ· ταῦτα
[4, 2]	ἅψιν συνοχὴν εἶναι, ἀλλ´ ἀνάπαλιν	τὴν	συνοχὴν ἅψιν· οὐ γὰρ πᾶν
[4, 5]	εἴ τις τὴν ὑπερβολὴν καὶ	τὴν	σφοδρότητα ὡς γένη ἀποδώσει, τὰ
[4, 3]	λεγόμενον ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον	τὴν	σωφροσύνην συμφωνίαν· πᾶν γὰρ γένος
[4, 6]	τῆς διαφορᾶς, εἶθ´ ὅτι κατὰ	τὴν	τοῦ τί ἐστιν ἀπόδοσιν μᾶλλον
[4, 5]	σφοδρότης διαφορά. Ἔτι εἴ τις	τὴν	ὑπερβολὴν καὶ τὴν σφοδρότητα ὡς
[4, 5]	τὴν λύπην τῆς ὀργῆς καὶ	τὴν	ὑπόληψιν τῆς πίστεως· ἄμφω γὰρ
[4, 2]	τις τῆς βαδίσεως γένος ἀποδέδωκε	τὴν	φοράν, οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι
[4, 2]	μὴν ὑπὸ πάντων γε συγχωρεῖται	τὴν	φρόνησιν ἐπιστήμην εἶναι. Εἰ δ´
[4, 6]	τὸ βέλτιον γένος ἔθηκεν, οἷον	τὴν	ψυχὴν ὅπερ κίνησιν ἢ κινούμενον.
[4, 5]	αἰσθητὸν καὶ ὁρατόν, κατὰ δὲ	τὴν	ψυχὴν οὔ. Ὥστ´ οὐκ ἂν
[4, 4]	κωλύει τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην ἔχειν	τὴν	ψυχήν, οὐκ ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν
[4, 5]	τὸν σοφιστὴν ἢ διάβολον ἢ	κλέπτην	τὸν δυνάμενον λάθρᾳ τὰ ἀλλότρια
[4, 5]	τὸ δυνατὸν ἔθηκεν, οἷον τὸν	σοφιστὴν	ἢ διάβολον ἢ κλέπτην τὸν
[4, 1]	Καθόλου δ´ εἰπεῖν ὑπὸ τὴν	αὐτὴν	διαίρεσιν δεῖ τὸ γένος τῷ
[4, 2]	ἡ βάδισις τῶν κατὰ τὴν	αὐτὴν	διαίρεσιν εἰ μὴ τῆς φορᾶς·
[4, 4]	καὶ ἐν ἄλλῳ (ὑπάρχειν τὴν	αὐτὴν	ταύτην) τὰ δ´ ἁπλῶς οὐκ
[4, 5]	πίστις ὑπόληψις· ἐνδέχεται γὰρ τὴν	αὐτὴν	ὑπόληψιν καὶ μὴ πιστεύοντα ἔχειν,
[4, 2]	εἶπεν· ἐγχωρεῖ γάρ τινα καὶ	τοιαύτην	κομίσαι θέσιν, οἷον κράσεως τὴν
[4, 4]	ἐν ἄλλῳ (ὑπάρχειν τὴν αὐτὴν	ταύτην)	τὰ δ´ ἁπλῶς οὐκ ἐνδέχεται
[4, 2]	τινος μετέχειν τῶν κατὰ τὴν	πρώτην	διαίρεσιν. Εἰ οὖν ἡ βάδισις
[4, 1]	μή τι τῶν κατὰ τὴν	πρώτην	διαίρεσιν (εἰδῶν ᾖ· ταῦτα δὲ
[4, 4]	καὶ αὐτὸ καὶ κατὰ τὴν	ἀντιστροφὴν	λέγεται· τινὸς γὰρ καὶ τὸ
[4, 2]	συνοχὴν εἶναι, ἀλλ´ ἀνάπαλιν τὴν	συνοχὴν	ἅψιν· οὐ γὰρ πᾶν τὸ
[4, 2]	Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον τὴν ἅψιν	συνοχὴν	εἶναι, ἀλλ´ ἀνάπαλιν τὴν συνοχὴν
[4, 2]	ἔθηκεν, οἷον τὴν ἅψιν ὅπερ	συνοχὴν	ἢ τὴν μεῖξιν ὅπερ κρᾶσιν,
[4, 6]	βέλτιον γένος ἔθηκεν, οἷον τὴν	ψυχὴν	ὅπερ κίνησιν ἢ κινούμενον. Ὁμοίως
[4, 5]	καὶ ὁρατόν, κατὰ δὲ τὴν	ψυχὴν	οὔ. Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη
[4, 4]	τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην ἔχειν τὴν	ψυχήν,	οὐκ ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν γὰρ
[4, 2]	γένος ἢ τὴν διαφοράν, οἷον	ψυχὴν	τὸ κινεῖσθαι ἢ δόξαν τὸ
[4, 5]	τιθέντες, οἷον ὅσοι τὴν ἀθανασίαν	ζωὴν	ἀίδιόν φασιν εἶναι· πάθος γάρ
[4, 5]	οὐδεὶς γὰρ φήσει ἑτέραν αὐτὸν	ζωὴν	λαμβάνειν, ἀλλὰ σύμπτωμά τι (ἢ
[4, 5]	τῷ οὕτως ἀποδιδόντι σφοδρότητα σφοδρὰν	λέγειν	καὶ ὑπερβολὴν ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι γὰρ
[4, 4]	ἡ χρῆσις ἐνέργεια, τὸ χρῆσθαι	ἐνεργεῖν	καὶ τὸ κεχρῆσθαι ἐνηργηκέναι. Ἂν
[4, 4]	φθορῶν· οἷον εἰ τὸ οἰκοδομεῖν	ἐνεργεῖν,	τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ εἰ
[4, 6]	τὸ μᾶλλον. Ἔτι πρὸς τὸ	κατασκευάζειν	σκεπτέον εἰ καθ´ ὧν ἀπεδόθη
[4, 6]	καὶ εἰ τὸ βαδίζον τῷ	βαδίζειν	κινεῖται, ἡ βάδισις κίνησίς τις
[4, 1]	καθάπερ καὶ τῷ ζῴῳ πολλάκις	βαδίζειν	τε καὶ βαδίζοντι εἶναι. Ἔτι
[4, 2]	τὸ γένος καὶ ἡ διαφορὰ	παρακολουθεῖν,	ἕως ἂν ᾖ τὸ εἶδος.
[4, 4]	τὴν μονὴν εἰπεῖν ἢ συμβεβηκέναι	φάσκειν	αὐτῇ τοῦτο· εἰ γὰρ ὁπωσοῦν
[4, 4]	ἀντικείμενον τῷ εἴδει, διχῶς ἔστιν	ἀνελεῖν.	Πρῶτον μέν, εἰ ἐν τῷ
[4, 4]	καὶ φθορῶν· οἷον εἰ τὸ	οἰκοδομεῖν	ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ
[4, 5]	γὰρ φήσει ἑτέραν αὐτὸν ζωὴν	λαμβάνειν,	ἀλλὰ σύμπτωμά τι (ἢ πάθος
[4, 4]	ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ εἰ τὸ	μανθάνειν	ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι,
[4, 5]	γὰρ ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ ἔτι	διαμένειν,	ἄνπερ ἐκ τοῦ εἴδους ὅλως
[4, 2]	ἀποδοθέντος οὐδέτερον τῶν εἰρημένων δυνατὸν	συμβαίνειν·	ἐπ´ ἔλαττόν τε γὰρ ῥηθήσεται
[4, 1]	ἀλλά τι ποιοῦν ἢ πάσχον	σημαίνειν	ἔοικεν. Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ
[4, 1]	τὰ νῦν εἰρημένα· ἐνδέχεται γὰρ	κινεῖν	τι αὐτὸ ἑαυτὸ καὶ μή,
[4, 1]	ἐπὶ τὸν τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν	ἐπιβλέπειν,	εἰ ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ ῥηθὲν
[4, 1]	τινὸς τῶν ὄντων, πρῶτον μὲν	ἐπιβλέπειν	ἐπὶ πάντα τὰ συγγενῆ τῷ
[4, 4]	τῆς μνήμης γένος τὴν μονὴν	εἰπεῖν	ἢ συμβεβηκέναι φάσκειν αὐτῇ τοῦτο·
[4, 6]	τὸ γένος ἢ τὴν διαφορὰν	εἰπεῖν	(ὁ γὰρ ζῷον εἴπας τὸν
[4, 6]	καὶ μὴ διώρισται μηδ´ ἔχομεν	εἰπεῖν	ποῖον αὐτῶν γένος. Οἷον τῆς
[4, 1]	πρὸς τί ἐστιν. Καθόλου δ´	εἰπεῖν	ὑπὸ τὴν αὐτὴν διαίρεσιν δεῖ
[4, 2]	τὸ ἐναντίον. Ἔτι εἰ ἐνδέχεται	ἀπολιπεῖν	τὸ εἰρημένον γένος ἢ τὴν
[4, 4]	τις. Πάλιν ἐπὶ τῶν ἀποφάσεων	σκοπεῖν	ἀνάπαλιν, καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος
[4, 6]	γὰρ ὡς οὐδὲ τοῦ λεχθέντος.	Σκοπεῖν	δ´ ἐκ τοῦ μηδὲν διαφέρειν
[4, 6]	εἴδους μόνον τὸ γένος λέγεται.	Σκοπεῖν	δὲ καὶ εἰ μὴ συνώνυμον
[4, 3]	ἕως ἂν ᾖ τὸ εἶδος.	~(Σκοπεῖν	δὲ καὶ εἰ τὸ ἐν
[4, 3]	κακῷ ἀλλ´ ἐν τῷ ἀγαθῷ.	Σκοπεῖν	δὲ καὶ εἰ τὸ μὲν
[4, 3]	εἴη ὅλως γένος τὸ εἰρημένον.	Σκοπεῖν	δὲ καὶ εἰ τὸ μεταφορᾷ
[4, 2]	εἶδος αἱ εὐθεῖαι γραμμαὶ πᾶσαι.	~Σκοπεῖν	δὲ καὶ εἴ τι ἄλλο
[4, 2]	ἂν εἴη τὸ ἀποδοθὲν γένος.	Σκοπεῖν	δὲ καὶ τὸ γένος τοῦ
[4, 2]	ἂν εἴη ὅτι γένος τοῦτο.	Σκοπεῖν	δὲ καὶ τοὺς λόγους τῶν
[4, 6]	ἓν τὸ ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι,	σκοπεῖν	εἰ καὶ κατ´ ἄλλων εἰδῶν
[4, 2]	τεθὲν ὡς γένος κατηγορεῖ: ται,	σκοπεῖν	εἰ καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος
[4, 4]	ᾖ πρός τι τὸ εἶδος,	σκοπεῖν	εἰ καὶ τὸ γένος πρός
[4, 3]	ᾖ ἐναντίον τι τῷ γένει,	σκοπεῖν	εἰ καὶ τὸ ἐναντίον ἐν
[4, 3]	δὲ παντὸς γένους εἴδη πλείω,	σκοπεῖν	εἰ μὴ ἐνδέχεται ἕτερον εἶδος
[4, 3]	Ὄντος δ´ ἐναντίου τῷ γένει,	σκοπεῖν	εἰ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ
[4, 6]	ἡ βάδισις κίνησίς τις εἶναι,	σκοπεῖν,	ἐν ᾧ ἂν γένει βούλῃ
[4, 3]	ᾖ ἐναντίον τι τῷ εἴδει,	σκοπεῖν.	Ἔστι δὲ πλεοναχῶς ἡ σκέψις·
[4, 3]	μὴ ᾖ ἐναντίον τῷ γένει,	σκοπεῖν	μὴ μόνον εἰ τὸ ἐναντίον
[4, 5]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων.	Σκοπεῖν	οὖν εἰ ἐπί τινων κατά
[4, 4]	ἐπιστητὸν ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος ὄν)	σκοπεῖν	οὖν χρὴ ἐάν τις εἰς
[4, 6]	Σκοπεῖν δ´ ἐκ τοῦ μηδὲν	διαφέρειν	εἴδει τὰ μετέχοντα τοῦ ἀποδοθέντος
[4, 5]	γάρ φαμεν εἶναι (τὰ φαῦλα	πράσσειν.	Ὥστ´ οὐδενὸς ἂν εἴη ψεκτοῦ
[4, 5]	εἰ πάθοι, μὴ ἄγεσθαι ἀλλὰ	κρατεῖν·	οὐ μὴν τοῦτό γ´ ἐστὶ
[4, 5]	τὸν δυνάμενον λάθρᾳ τὰ ἀλλότρια	κλέπτειν·	οὐδεὶς γὰρ τῶν εἰρημένων τῷ
[4, 5]	ἐξ ἀνάγκης τὸν ὑπολαμβάνοντα καὶ	πιστεύειν,	(ἐπ´ ἴσον ἡ ὑπόληψις καὶ
[4, 6]	δὲ προτείνοντος μὴ ἐπὶ πάντων	ὑπακούειν.	Ἔνστασις δ´ αὐτοῦ ὅτι τὸ
[4, 5]	αὐτὴν ὑπόληψιν καὶ μὴ πιστεύοντα	ἔχειν,	οὐκ ἐνδέχεται δ´, εἴπερ εἶδος
[4, 4]	γὰρ κωλύει τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην	ἔχειν	τὴν ψυχήν, οὐκ ἀναγκαῖον δέ·
[4, 5]	τὸν θεὸν καὶ τὸν σπουδαῖον	ἔχειν	φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς γάρ φαμεν
[4, 3]	καὶ τοῦ ἐναντίου ἢ ἐνδέχεται	μετέχειν.	Ἔτι εἴ τινος κοινωνεῖ τὸ
[4, 2]	(εἶδός ἐστιν. Οὐ δοκεῖ δὲ	μετέχειν	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους· πᾶν
[4, 1]	γένει· ἀδύνατον γὰρ τοῦ γένους	μετέχειν	μηδενὸς τῶν εἰδῶν μετέχον, ἂν
[4, 2]	διαφορᾶς δεῖ λέγεσθαι καὶ μὴ	μετέχειν	τῆς διαφορᾶς, οὕτω δ´ ἀποδοθέντος
[4, 3]	ἐναντίου τῷ γένει ἢ ἐνδέχεται	μετέχειν·	τὸ γὰρ αὐτὸ τῶν ἐναντίων
[4, 1]	τοῦ τεθέντος ἐν τῷ γένει	μετέχειν	τὸ γένος. Ὅρος δὲ τοῦ
[4, 1]	γένος τι ἀποδοίη· συμβήσεται γὰρ	μετέχειν	τὸ γένος τοῦ εἴδους· κατὰ
[4, 1]	τὸ γένος. Ὅρος δὲ τοῦ	μετέχειν	τὸ ἐπιδέχεσθαι τὸν τοῦ μετεχομένου
[4, 1]	εἰ μηδενὸς τῶν εἰδῶν ἐνδέχεται	μετέχειν	τὸ τεθὲν ἐν τῷ γένει·
[4, 1]	(οὖν εἰ μετέχει ἢ ἐνδέχεται	μετέχειν	τοῦ εἴδους τὸ ἀποδοθὲν γένος,
[4, 2]	μετέχον καὶ τῶν εἰδῶν τινος	μετέχειν	τῶν κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν.
[4, 1]	μετέχον (καὶ τῶν εἰδῶν τινος	μετέχειν.	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη εἶδος
[4, 2]	ἐπαγωγῆς ληπτέον. Εἰ δ´ ἁπλῶς	ὑπάρχειν	ἀμφισβητεῖται (τὸ ἀποδοθὲν γένος, οὐκ
[4, 5]	τὸ εἶδος καὶ τὸ γένος	ὑπάρχειν·	ἡ μὲν γὰρ αἰσχύνη ἐν
[4, 4]	οὐκ ἀνάγκη μὲν ἐν ἐκείνοις	ὑπάρχειν	πρὸς ἅ ποτε λέγεται, ἐνδέχεται
[4, 4]	ἁπλῶς οὐκ ἐνδέχεται ἐν ἐκείνοις	ὑπάρχειν	πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα
[4, 4]	ἐν ἄλλῳ γὰρ οὐδενὶ δυνατὸν	ὑπάρχειν	τὰ εἰρημένα ἢ ἐν ἐκείνοις
[4, 4]	δυνατὸν γὰρ καὶ ἐν ἄλλῳ	(ὑπάρχειν	τὴν αὐτὴν ταύτην) τὰ δ´
[4, 1]	ἐπειδὴ συμβεβηκὸς ἐλέγομεν ὃ ἐνδέχεται	ὑπάρχειν	(τινὶ καὶ μή. Ἔτι εἰ
[4, 3]	τὸ εἶδος ὃ ἀδύνατον ὅλως	ὑπάρχειν	τοῖς ὑπὸ (τὸ γένος· οἷον
[4, 2]	χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, ὁμολογουμένου μὲν	ὑπάρχειν	τῷ εἴδει τοῦ ῥηθέντος γένους,
[4, 5]	εἶναι, ἀλλὰ τὸ ὅλως μὴ	πάσχειν	ὑπὸ τῶν τοιούτων μηδέν. Ἐνίοτε
[4, 3]	ἀνὰ μέσον, καὶ τὰ ἄκρα.	Πάλιν	ἂν ᾖ ἐναντίον τι τῷ
[4, 6]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται·	πάλιν	γὰρ συμβήσεται κατὰ πλειόνων καὶ
[4, 1]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων.	(Πάλιν	εἰ ἀνάγκη ἢ ἐνδέχεται τοῦ
[4, 1]	τὸ γένος τοῦ εἴδους λέγεται.	Πάλιν	εἰ ἐπ´ ἴσων τὸ (εἶδος
[4, 5]	φαίνηται, δῆλον ὅτι οὐ συμβέβηκεν.	Πάλιν	εἰ κατά τι τὸ εἶδος
[4, 2]	ὅτι οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν.	Πάλιν	εἰ μετέχει τὸ γένος τοῦ
[4, 4]	ὅτι οὐ γένος θάτερον θατέρου.	Πάλιν	εἰ μὴ πρὸς ἴσα τὸ
[4, 4]	τῶν πρός τι ἀλλὰ ποιά.	Πάλιν	εἰ μὴ πρὸς ταὐτὸ λέγεται
[4, 2]	μεθέξει τὸ γένος τῆς διαφορᾶς.	Πάλιν	εἰ μηδεμία διαφορὰ κατηγορεῖται τῶν
[4, 1]	καὶ τὸ γένος δεῖ κατηγορεῖσθαι.	Πάλιν	εἰ μηδενὸς τῶν εἰδῶν ἐνδέχεται
[4, 3]	τούτων ἕκαστον διὰ τῆς ἐπαγωγῆς.	Πάλιν	εἰ ὅλως ἐν μηδενὶ γένει
[4, 4]	τινός· ἕτερον γάρ τινος λέγεται.	Πάλιν	εἰ ὁμοίως τὰ πρός τι
[4, 2]	τοῖς ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν γίνεσθαι.	Πάλιν	εἰ τὴν διαφορὰν εἰς τὸ
[4, 2]	ὅτι οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν.	Πάλιν	εἰ τὴν διαφορὰν ὡς γένος
[4, 5]	αὐτὸς ἁρμόσει περὶ αὐτῆς λόγος.	~Πάλιν	εἰ τὴν ἕξιν εἰς τὴν
[4, 6]	ἂν εἴη γένος τὸ ἀποδοθέν.	Πάλιν	εἰ τὸ μᾶλλον δοκοῦν ἢ
[4, 6]	εἴη τὸ λευκὸν γένος οὐδενός.	Πάλιν	εἰ τὸ πᾶσιν ἀκολουθοῦν γένος
[4, 5]	γένος ἡ ζωὴ τῆς ἀθανασίας.	Πάλιν	εἰ τοῦ πάθους, οὗ ἐστι
[4, 4]	διάθεσις οὐκ ἐπιστητοῦ ἀλλὰ ψυχῆς.	Πάλιν	εἰ ὡσαύτως λέγεται τὸ γένος
[4, 4]	τις, ἡ ὄψις αἴσθησίς τις.	Πάλιν	ἐπὶ τῶν ἀποφάσεων σκοπεῖν ἀνάπαλιν,
[4, 4]	μή, οὐδὲ τῶν λοιπῶν οὐδέν.	Πάλιν	ἐπὶ τῶν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς
[4, 4]	τὸ προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ.	~Πάλιν	ἐπὶ τῶν πτώσεων καὶ ἐπὶ
[4, 2]	γένος ἡ φορὰ τῆς βαδίσεως.	Πάλιν	ἐφ´ ὧν τὸ εἶδος τὸ
[4, 1]	τῆς χιόνος οὐδὲ τοῦ κύκνου.	(Πάλιν	ἡ μὲν ἐπιστήμη τῶν πρός
[4, 2]	γένους ἐν τοῖς ἀποδοθεῖσι, δέον	ἀνάπαλιν	γίνεσθαι. Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν
[4, 6]	καὶ τῷ ἀριθμῷ τὸ διαιρετόν,	ἀνάπαλιν	δ´ οὔ (τὸ γὰρ διαιρετὸν
[4, 4]	Πάλιν ἐπὶ τῶν ἀποφάσεων σκοπεῖν	ἀνάπαλιν,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο·
[4, 2]	τὴν ἅψιν συνοχὴν εἶναι, ἀλλ´	ἀνάπαλιν	τὴν συνοχὴν ἅψιν· οὐ γὰρ
[4, 5]	ἀμφότερα τὰ εἰρημένα. Ἔτι ἐνίοτε	ἀνάπαλιν	τὸ μὲν γένος ὡς διαφορὰν
[4, 5]	τῶν ψεκτῶν ἢ φευκτῶν εἰς	δύναμιν	ἢ τὸ δυνατὸν ἔθηκεν, οἷον
[4, 5]	αὑτὰ τιμίων ἢ αἱρετῶν εἰς	δύναμιν	ἢ τὸ δυνατὸν ἢ τὸ
[4, 5]	τὴν ἕξιν εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν	δύναμιν	τάττοντες, οἷον τὴν πραότητα ἐγκράτειαν
[4, 5]	Διαμαρτάνουσι δὲ καὶ οἱ τὴν	ἕξιν	εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν δύναμιν τάττοντες,
[4, 5]	αὐτῆς λόγος. ~Πάλιν εἰ τὴν	ἕξιν	εἰς τὴν ἐνέργειαν ἔθηκεν ἢ
[4, 5]	δὲ καὶ εἰ τὴν μνήμην	ἕξιν	καθεκτικὴν ὑπολήψεως εἶπεν· οὐδεμία γὰρ
[4, 5]	ἢ τὴν ἐνέργειαν εἰς τὴν	ἕξιν,	οἷον τὴν αἴσθησιν κίνησιν διὰ
[4, 5]	ὡς γένος ἀποδιδόασιν, οἷον τὴν	ἔκπληξιν	ὑπερβολὴν θαυμασιότητος καὶ τὴν πίστιν
[4, 2]	κομίσαι θέσιν, οἷον κράσεως τὴν	μεῖξιν	διαφορὰν ἢ (φορᾶς τὴν κατὰ
[4, 2]	ἅψιν ὅπερ συνοχὴν ἢ τὴν	μεῖξιν	ὅπερ κρᾶσιν, ἢ ὡς Πλάτων
[4, 3]	Ἢ εἰ ἔστι μέν τι	ἀμφοῖν	ἀνὰ μέσον, καὶ τῶν εἰδῶν
[4, 3]	κακίας, καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·	ἀμφοῖν	γὰρ κατὰ ἀπόφασιν τὰ ἀνὰ
[4, 3]	ὑποκείμενον. Ἔνδοξον γὰρ τὸ ὁμοίως	ἀμφοῖν,	καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ κακίας,
[4, 5]	τὸ παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν ὡς γένος	τιθέασιν,	οἷον τὴν λύπην τῆς ὀργῆς
[4, 5]	τὴν δὲ διαφορὰν ὡς γένος	ἀποδιδόασιν,	οἷον τὴν ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος
[4, 6]	γένος οὐδενός. Πάλιν εἰ τὸ	πᾶσιν	ἀκολουθοῦν γένος ἢ διαφορὰν εἶπεν·
[4, 6]	ἐπ´ ἴσον· εἰ δὲ μὴ	πᾶσιν	ἕπεται τὸ γένος, ἐπὶ πλέον
[4, 6]	διαφορὰν εἶπεν· πλείω γὰρ τὰ	πᾶσιν	ἑπόμενα, οἷον τὸ ὂν καὶ
[4, 6]	εἶδος κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ τὸ	πᾶσιν	ἑπόμενον διαφορὰν εἶπε, δῆλον ὅτι
[4, 6]	γὰρ καὶ τὸ γένος τῶν	πᾶσιν	ἑπομένων, ἐπ´ ἴσον· εἰ δὲ
[4, 6]	ὂν καὶ τὸ ἓν τῶν	πᾶσιν	ἑπομένων ἐστίν. Εἰ οὖν τὸ
[4, 1]	γένος λέγεται, οἷον εἰ τῶν	πᾶσιν	ἑπομένων τὸ μὲν εἶδος τὸ
[4, 4]	κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ ἑνὶ καὶ	πᾶσιν	ὑπάρχει ἢ οὐχ ὑπάρχει. Οἷον
[4, 2]	συνοχὴν ἢ τὴν μεῖξιν ὅπερ	κρᾶσιν,	ἢ ὡς Πλάτων ὁρίζεται φορὰν
[4, 5]	οὗ ἐστι πάθος, ἐκεῖνο γένος	φασὶν	εἶναι, οἷον τὸ πνεῦμα ἀέρα
[4, 5]	ὅσοι τὴν ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν	φασιν	εἶναι· πάθος γάρ τι ζωῆς
[4, 5]	χιόνος. Τὴν μὲν γὰρ χιόνα	φασὶν	ὕδωρ εἶναι πεπηγός, τὸν δὲ
[4, 3]	καὶ ἀδικίας· ἀμφοῖν γὰρ κατὰ	ἀπόφασιν	τὰ ἀνὰ μέσον. Ἔτι ὅταν
[4, 3]	δέ, ἀλλὰ τῶν μὲν κατὰ	ἀπόφασιν	τῶν δ´ ὡς ὑποκείμενον. Ἔνδοξον
[4, 5]	μὲν τρόπον τινὰ τοῖς ἀποδοθεῖσιν	εἴδεσιν,	οὐδέτερον δ´ αὐτῶν γένος ἐστίν.
[4, 2]	γάρ τινα καὶ τοιαύτην κομίσαι	θέσιν,	οἷον κράσεως τὴν μεῖξιν διαφορὰν
[4, 5]	εἴ τι τῶν ἐν δύο	γένεσιν	ἢ πλείοσιν εἰς θάτερον ἔθηκεν.
[4, 6]	τὰ ἐναντία ἐν τοῖς ἐναντίοις	γένεσιν,	ὥστε τὸ βέλτιον ἐν τῷ
[4, 1]	δ´ εἰπεῖν ὑπὸ τὴν αὐτὴν	διαίρεσιν	δεῖ τὸ γένος τῷ εἴδει
[4, 2]	βάδισις τῶν κατὰ τὴν αὐτὴν	διαίρεσιν	εἰ μὴ τῆς φορᾶς· ἀνάγκη
[4, 2]	μετέχειν τῶν κατὰ τὴν πρώτην	διαίρεσιν.	Εἰ οὖν ἡ βάδισις μήτ´
[4, 1]	τι τῶν κατὰ τὴν πρώτην	διαίρεσιν	(εἰδῶν ᾖ· ταῦτα δὲ τοῦ
[4, 1]	(αὐτῶν φήσειεν εἶναι· τῶν γὰρ	διαίρεσιν	ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ ἔστι τὸ
[4, 5]	πάντες γὰρ οἱ φαῦλοι κατὰ	προαίρεσιν	λέγονται. Ἔτι πᾶσα δύναμις τῶν
[4, 4]	τις θείη τὴν ἐπιστήμην ὅπερ	αἴσθησιν,	δεήσει καὶ τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ
[4, 5]	εἰς τὴν ἕξιν, οἷον τὴν	αἴσθησιν	κίνησιν διὰ σώματος· ἡ μὲν
[4, 5]	τὴν ἕξιν, οἷον τὴν αἴσθησιν	κίνησιν	διὰ σώματος· ἡ μὲν γὰρ
[4, 6]	ἔθηκεν, οἷον τὴν ψυχὴν ὅπερ	κίνησιν	ἢ κινούμενον. Ὁμοίως γὰρ αὕτη
[4, 2]	ὁρίζεται φορὰν τὴν κατὰ τόπον	κίνησιν.	Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον τὴν ἅψιν
[4, 2]	ὑπὸ πάντων γε συγχωρεῖται τὴν	φρόνησιν	ἐπιστήμην εἶναι. Εἰ δ´ οὖν
[4, 2]	ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ ἄλλαι κινήσεις	εἰσίν,	ἀλλὰ προσδεικτέον (ὅτι οὐδενὸς μετέχει
[4, 5]	παρακολουθεῖ μὲν τρόπον τινὰ τοῖς	ἀποδοθεῖσιν	εἴδεσιν, οὐδέτερον δ´ αὐτῶν γένος
[4, 6]	κατὰ τὴν τοῦ τί ἐστιν	ἀπόδοσιν	μᾶλλον ἁρμόττει τὸ γένος ἢ
[4, 5]	τῶν ἐν δύο γένεσιν ἢ	πλείοσιν	εἰς θάτερον ἔθηκεν. Ἔνια γὰρ
[4, 2]	τοὺς λόγους τῶν γενῶν, εἰ	ἐφαρμόττουσιν	ἐπί τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος
[4, 2]	οὐδεμία γὰρ διαφορὰ σημαίνει τί	ἐστιν	ἀλλὰ μᾶλλον ποιόν τι, καθάπερ
[4, 1]	Ἔτι τὸ κινούμενον οὐ τί	ἐστιν	ἀλλά τι ποιοῦν ἢ πάσχον
[4, 4]	δωρεᾶς· ἡ γὰρ δωρεὰ δόσις	ἐστὶν	ἀναπόδοτος. Ἐπ´ ἐνίων δ´ οὐ
[4, 6]	ὅτι κατὰ τὴν τοῦ τί	ἐστιν	ἀπόδοσιν μᾶλλον ἁρμόττει τὸ γένος
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ τί	ἐστιν	αὐτῶν τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ καὶ
[4, 2]	διαφορὰ οὔτε εἶδος οὔτε ἄτομόν	ἐστιν.	Δῆλον οὖν ὅτι οὐ μετέχει
[4, 2]	τοῦ εἴδους ἐν τῷ τί	ἐστιν.	Εἰ οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον
[4, 6]	τὸ ἓν τῶν πᾶσιν ἑπομένων	ἐστίν.	Εἰ οὖν τὸ ὂν γένος
[4, 2]	γὰρ ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος	ἐστίν·	ἑκάτερον γὰρ αὐτῶν ἕξις καὶ
[4, 2]	πρὸς τὸ δεῖξαι ὅτι φορά	ἐστιν,	ἐπειδὴ καὶ ἄλλαι κινήσεις εἰσίν,
[4, 6]	εἰ〉 τὸ μουσικόν, ᾗ μουσικόν	ἐστιν,	ἐπιστῆμόν τί ἐστι, καὶ ἡ
[4, 1]	ἢ ἀμφότερα τὰ εἰρημένα ταὐτόν	ἐστιν	ἢ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος. Στοιχεῖον
[4, 2]	ἀπόχρη τὸ δεῖξαι ὅτι κίνησίς	ἐστιν	ἡ βάδισις πρὸς τὸ δεῖξαι
[4, 2]	γένους ἢ εἶδος ἢ ἄτομόν	ἐστιν,	ἡ δὲ διαφορὰ οὔτε εἶδος
[4, 4]	γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ οὖν	ἐστιν	ἡ ἡδονὴ ὅπερ ἀγαθόν, καὶ
[4, 4]	αὐτῇ τοῦτο· εἰ γὰρ ὁπωσοῦν	ἐστιν	ἡ μνήμη μονὴ ἐπιστήμης, ὁ
[4, 1]	τὸ λευκόν· οὐ γὰρ τί	ἐστιν	ἡ χιών, ἀλλὰ ποῖόν τι,
[4, 1]	καὶ αὐτὸ τῶν πρὸς τί	ἐστιν.	Καθόλου δ´ εἰπεῖν ὑπὸ τὴν
[4, 6]	τὸν ἄνθρωπον μᾶλλον δηλοῖ τί	ἐστιν	ὁ ἄνθρωπος ἢ ὁ πεζόν)
[4, 5]	μετέχεσθαι τὸ γένος. Οὐ γάρ	ἐστιν	ὁ ἄνθρωπος κατά τι ζῷον,
[4, 5]	εἴδεσιν, οὐδέτερον δ´ αὐτῶν γένος	ἐστίν.	Ὁ μὲν γὰρ ὀργιζόμενος λυπεῖται
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό	ἐστιν.	Οἷον εἴ τις τῆς δικαιοσύνης
[4, 5]	γένος τοῦ ζῴου, ἐπειδὴ μέρος	ἐστίν.	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἴ τι
[4, 2]	οὐδενὸς γὰρ ἡ διαφορὰ γένος	ἐστίν.	Ὅτι δὲ τοῦτ´ ἀληθές, δῆλον·
[4, 2]	ἀριθμοῦ τὸ περιττόν, οὐκ (εἶδός	ἐστιν.	Οὐ δοκεῖ δὲ μετέχειν ἡ
[4, 2]	γὰρ αὐτῶν ἕξις καὶ διάθεσίς	ἐστιν.	Σκεπτέον οὖν εἰ μηδέτερον ὑπάρχει
[4, 4]	ἐπιστήμῃ, ἐπειδὴ μονὴ τῆς ἐπιστήμης	ἐστίν.	Τοῦτο δ´ οὐκ ἐνδέχεται· μνήμη
[4, 5]	Ὁμοίως δ´ οὐδ´ ὁ οἶνός	ἐστιν	ὕδωρ σεσηπός, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησι
[4, 5]	εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή	ἐστιν,	ὑπερβολὴ ἂν εἴη ὑπερβάλλουσα. Οὐ
[4, 2]	τὸ γένος ἐν τῷ τί	ἐστιν	ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος κατηγορεῖται·
[4, 5]	τῇ ὑπολήψει, εἴπερ σφοδρότης ὑπολήψεώς	ἐστιν,	ὥστε ἡ ὑπόληψις πιστεύσει. Ἔτι
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον τῷ εἴδει, διχῶς	ἔστιν	ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν, εἰ ἐν
[4, 6]	ταῦτ´ ἀλλήλων, παντὸς δὲ γένους	ἔστιν	εἴδη διάφορα· ὥστ´ οὐκ ἂν
[4, 5]	θάτερον ἔθηκεν. Ἔνια γὰρ οὐκ	ἔστιν	εἰς ἓν γένος θεῖναι, οἷον
[4, 6]	ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ	ἔστιν	ἐν τῷ γένει, δῆλον ὅτι
[4, 5]	καὶ ὅταν μένῃ. Ὥστ´ οὐκ	ἔστιν	ὅλως ἀὴρ τὸ πνεῦμα· ἦν
[4, 5]	ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς γὰρ οὐκ	ἔστιν	ὕδωρ. ~Ἔτι εἰ ὅλως τὸ
[4, 5]	σφοδρά. Ὁμοίως δὲ καὶ ἔκπληξις	ἔστιν	ὑπερβάλλουσα· εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις
[4, 5]	γὰρ ἑκάστου σφοδρότης καὶ ὑπερβολὴ	πάρεστιν	ἐκείνῳ οὗ ἐστι σφοδρότης καὶ
[4, 6]	οἷον εἰ τὴν ἐπιστήμην ὅπερ	πίστιν,	εἰ ὁ ἐπιστάμενος ᾗ ἐπίσταται
[4, 5]	ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος καὶ τὴν	πίστιν	σφοδρότητα ὑπολήψεως. Οὔτε γὰρ ἡ
[4, 2]	τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὴν	ἅψιν	ὅπερ συνοχὴν ἢ τὴν μεῖξιν
[4, 2]	εἶναι, ἀλλ´ ἀνάπαλιν τὴν συνοχὴν	ἅψιν·	οὐ γὰρ πᾶν τὸ ἁπτόμενον
[4, 2]	κίνησιν. Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον τὴν	ἅψιν	συνοχὴν εἶναι, ἀλλ´ ἀνάπαλιν τὴν
[4, 5]	ὑπόληψις· ἐνδέχεται γὰρ τὴν αὐτὴν	ὑπόληψιν	καὶ μὴ πιστεύοντα ἔχειν, οὐκ
[4, 5]	λύπην τῆς ὀργῆς καὶ τὴν	ὑπόληψιν	τῆς πίστεως· ἄμφω γὰρ τὰ
[4, 4]	τὸ ἐπιστητὸν ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος	ὄν)	σκοπεῖν οὖν χρὴ ἐάν τις
[4, 6]	ἑπομένων ἐστίν. Εἰ οὖν τὸ	ὂν	γένος ἀποδέδωκε, δῆλον ὅτι πάντων
[4, 6]	(οὐ γὰρ πᾶν τὸ μὴ	ὂν	γίνεται) ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἔστι
[4, 1]	τὸ ὂν καὶ τὸ μὴ	ὂν	δοξαστόν, ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη
[4, 6]	δ´ αὐτοῦ ὅτι τὸ μὴ	ὂν	ἕπεται παντὶ τῷ γινομένῳ (τὸ
[4, 1]	ὄντων δοξαστά) ὅτι δὲ τὸ	ὂν	ἢ τὸ ἐπιστητὸν οὐ κατηγορεῖται
[4, 1]	γένος μή, οἷον εἰ τὸ	ὂν	ἢ τὸ ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ
[4, 1]	δὲ γένος τεθείη, καθάπερ τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἕν· παντὶ γὰρ
[4, 1]	τὸ ἕν· παντὶ γὰρ τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον
[4, 6]	τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἓν κατὰ πάντων
[4, 1]	πάντων γὰρ τῶν ὄντων τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἓν κατηγορεῖται, ὥστε
[4, 6]	τὰ πᾶσιν ἑπόμενα, οἷον τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἓν τῶν πᾶσιν
[4, 1]	τοῦ ὄντος· καὶ γὰρ τὸ	ὂν	καὶ τὸ μὴ ὂν δοξαστόν,
[4, 1]	δῆλον. Ὥστ´ οὐ γένος (τὸ	ὂν	οὐδὲ τὸ ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ·
[4, 6]	οὐκ ἔστι γένος τὸ μὴ	ὂν	τοῦ γινομένου· ἁπλῶς γὰρ οὐκ
[4, 1]	καὶ γὰρ τὸ πολλαπλάσιον, (γένος	ὂν	τοῦ διπλασίου, καὶ αὐτὸ τῶν
[4, 4]	τινί, τὸ δ´ ἕτερον, γένος	ὂν	τούτων, οὐ τινὶ ἀλλὰ τινός·
[4, 3]	τὸ δὲ μέτριον ἀνὰ μέσον	ὂν	τούτων οὐκ ἐν τῷ κακῷ
[4, 2]	βουλόμεθα ὡς γένος κατασκευάσαι (μὴ	ὂν	ὑπὸ τὸ εἶδος, δῆλον ὅτι
[4, 5]	Ἐὰν οὖν τις τὴν αἰσχύνην	φόβον	εἴπῃ ἢ τὴν ὀργὴν λύπην,
[4, 1]	τὸ ἐπιδέχεσθαι τὸν τοῦ μετεχομένου	λόγον.	Δῆλον οὖν ὅτι τὰ μὲν
[4, 1]	εἶδος ἐπιδέχεται τὸν τοῦ γένους	λόγον,	τὸ δὲ γένος τὸν τοῦ
[4, 2]	βάδισις οὐ δοκεῖ φορὰ εἶναι·	σχεδὸν	γὰρ ἡ φορὰ ἐπὶ τῶν
[4, 2]	τοῦ γένους ἐν τοῖς ἀποδοθεῖσι,	δέον	ἀνάπαλιν γίνεσθαι. Πάλιν εἰ τὴν
[4, 6]	ἓν κατὰ πάντων ἁπλῶς κατηγορεῖται,	δέον	ἐπ´ ἔλαττον τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι.
[4, 5]	δυνάμεις αἱρεταί, διὸ καὶ τὸν	θεὸν	καὶ τὸν σπουδαῖον ἔχειν φαμὲν
[4, 2]	ἔθηκεν, οἷον τὸ ἀθάνατον ὅπερ	θεόν.	Συμβήσεται γὰρ ἐπ´ ἴσης ἢ
[4, 1]	δοξαστὸν εἶδος τοῦ ὄντος· ἐπὶ	πλέον	γὰρ ἀεὶ τὸ γένος τοῦ
[4, 5]	ἂν οὕτως εἴη γένος· ἐπὶ	πλέον	γὰρ δεῖ λέγεσθαι τὸ γένος.
[4, 6]	πᾶσιν ἕπεται τὸ γένος, ἐπὶ	πλέον	ἡ διαφορὰ λέγοιτ´ ἂν αὐτοῦ.
[4, 6]	ὅτι ἐπ´ ἴσον ἢ ἐπὶ	πλέον	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους ῥηθήσεται·
[4, 6]	μὲν ὅτι τὸ γένος ἐπὶ	πλέον	λέγεται τῆς διαφορᾶς, εἶθ´ ὅτι
[4, 2]	Δῆλον δ´ ὅτι καὶ ἐπὶ	πλέον	λέγεται τὸ εἶδος τοῦ γένους
[4, 1]	καὶ ζῴου. (Ἔτι εἰ ἐπὶ	πλέον	λέγεται τοῦ γένους τὸ ἐν
[4, 2]	ἐπικοινωνοῦσι γὰρ οἱ τόποι· ἐπὶ	πλέον	τε γὰρ τὸ γένος τῆς
[4, 1]	ἅπαντα τὰ τοιαῦτα τὸ ἐπὶ	πλέον	τὸ γένος ἢ τὸ εἶδος
[4, 5]	ἄμφω ταῦτα ἔχων. Ὥστ´ οὐ	θετέον	εἰς ἓν γένος ἀλλ´ εἰς
[4, 6]	οὖν τοῦ γένους καθάπερ εἴρηται	μετιτέον.
[4, 5]	γε ἐπὶ πάντων τὸ τοιοῦτον	ἀποδεκτέον	καθ´ ὧν μὴ ἀληθεύεται τὸ
[4, 2]	καὶ ἄλλαι κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ	προσδεικτέον	(ὅτι οὐδενὸς μετέχει ἡ βάδισις
[4, 3]	εἴη εἶδος ἀριθμοῦ ἡ ψυχή.	Σκεπτέον	δὲ καὶ εἰ ὁμώνυμον τὸ
[4, 2]	(φορᾶς τὴν κατὰ τόπον μεταβολήν.	Σκεπτέον	δὲ πάντα τὰ τοιαῦτα διὰ
[4, 4]	οὐδέν. Καὶ κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως	σκεπτέον·	εἰ γὰρ τὸ μὴ ἀγαθὸν
[4, 6]	μᾶλλον. Ἔτι πρὸς τὸ κατασκευάζειν	σκεπτέον	εἰ καθ´ ὧν ἀπεδόθη τὸ
[4, 1]	κίνησις γένος τῆς ἡδονῆς τεθῇ,	σκεπτέον	εἰ μήτε φορὰ μήτ´ ἀλλοίωσις
[4, 4]	ὁμοιότητα καὶ ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι	σκεπτέον	καθάπερ ἐπὶ τῆς γενέσεως καὶ
[4, 1]	γένος τὸν τοῦ εἴδους οὔ.	Σκεπτέον	(οὖν εἰ μετέχει ἢ ἐνδέχεται
[4, 2]	αὐτῶν ἕξις καὶ διάθεσίς ἐστιν.	Σκεπτέον	οὖν εἰ μηδέτερον ὑπάρχει τῷ
[4, 3]	ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν οὖν τοσαυταχῶς	ἐπισκεπτέον·	εἰ γὰρ μὴ ὑπάρχει τὰ
[4, 1]	τὸ γένος καὶ τὸ ἴδιον	ἐπισκεπτέον.	Ἔστι δὲ ταῦτα στοιχεῖα τῶν
[4, 2]	τί ἐστι κατηγορηθήσεται, δι´ ἐπαγωγῆς	ληπτέον.	Εἰ δ´ ἁπλῶς ὑπάρχειν ἀμφισβητεῖται
[4, 6]	Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται	χρηστέον.	Κατασκευάζοντι δέ, εἰ μὲν ἐπιδέχεται
[4, 4]	Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται	χρηστέον,	κατασκευάζοντι δὲ μοναχῶς· εἰ γὰρ
[4, 2]	Ἀνασκευάζοντι μὲν (οὖν καθάπερ εἴρηται	χρηστέον.	Κατασκευάζοντι δέ, ὁμολογουμένου μὲν ὑπάρχειν
[4, 6]	διαφορὰν ἀπὸ τοῦ γένους οὕτω	χωριστέον.	Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ, εἰ〉 τὸ
[4, 6]	τί ἐστι τῶν εἰδῶν κατηγορεῖσθαι,	χωριστέον	τὸ γένος ἀπὸ τῆς διαφορᾶς
[4, 6]	ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἢ ὁ	πεζόν)	καὶ ὅτι ἡ μὲν διαφορὰ
[4, 2]	μᾶλλον ποιόν τι, καθάπερ τὸ	πεζὸν	καὶ τὸ δίπουν. Καὶ εἰ
[4, 6]	οὔ· ὁ μὲν γὰρ εἴπας	πεζὸν	ποιόν τι ζῷον λέγει, ὁ
[4, 6]	εἴπας οὐ λέγει ποιόν τι	πεζόν.	Τὴν μὲν οὖν διαφορὰν ἀπὸ
[4, 6]	τις εἶναι, καὶ εἰ τὸ	βαδίζον	τῷ βαδίζειν κινεῖται, ἡ βάδισις
[4, 4]	γὰρ τὸ ὑπερέχον καὶ τὸ	μεῖζον	τινὶ ὑπερέχει καὶ τινὸς ὑπερέχει.
[4, 4]	τὸ δ´ ὑπερέχον καὶ τὸ	μεῖζον	τινὸς καὶ τινί· πᾶν γὰρ
[4, 4]	ἡδύ, ἀδύνατον δέ, εἴπερ τὸ	ἀγαθὸν	γένος τοῦ ἡδέος, εἶναί τι
[4, 1]	κεῖται, εἴ τις ἡδονὴ μὴ	ἀγαθόν·	εἰ γὰρ τοῦτο, δῆλον ὅτι
[4, 4]	καὶ τὸ ὠφέλιμον πρὸς τὸ	ἀγαθόν·	ἑκάτερον γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ
[4, 1]	ποιόν, ὥστ´ οὐ γένος τὸ	ἀγαθὸν	ἢ τὸ καλὸν τῆς ἐπιστήμης·
[4, 4]	εἴη ἄν τι καὶ οὐκ	ἀγαθὸν	ἡδύ, ἀδύνατον δέ, εἴπερ τὸ
[4, 4]	τοῦ ἡδέος, εἶναί τι μὴ	ἀγαθὸν	ἡδύ· ὧν γὰρ τὸ γένος
[4, 4]	ἀρετὴ ὅπερ καλὸν καὶ ὅπερ	ἀγαθόν,	καὶ ἡ μὲν ἀρετὴ τῶν
[4, 4]	οὖν ἐστιν ἡ ἡδονὴ ὅπερ	ἀγαθόν,	καὶ τὸ ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον
[4, 4]	τῶν πρός τι, τὸ δ´	ἀγαθὸν	καὶ τὸ καλὸν οὐ τῶν
[4, 1]	τῶν πρός τι, τὸ δ´	ἀγαθὸν	καὶ τὸ καλὸν ποιόν, ὥστ´
[4, 4]	ἡδὺ ὅπερ ἀγαθόν, τὸ μὴ	ἀγαθὸν	οὐχ ἡδύ. Εἰ γὰρ μὴ
[4, 4]	σκεπτέον· εἰ γὰρ τὸ μὴ	ἀγαθὸν	οὐχ ἡδύ, τὸ ἡδὺ ἀγαθόν,
[4, 4]	οἷον εἰ τὸ ἡδὺ ὅπερ	ἀγαθόν,	τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ.
[4, 4]	ἡδὺ ἀγαθόν, ὥστε γένος τὸ	ἀγαθὸν	τοῦ ἡδέος. Ἐὰν δ´ ᾖ
[4, 4]	εἴη ποιητικόν, ἐπειδὴ ἡ ἡδονὴ	ἀγαθόν.	Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 4]	ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ, τὸ ἡδὺ	ἀγαθόν,	ὥστε γένος τὸ ἀγαθὸν τοῦ
[4, 1]	συμβεβηκότος, οἷον, εἰ τῆς ἡδονῆς	τἀγαθὸν	γένος κεῖται, εἴ τις ἡδονὴ
[4, 3]	ἐναντίον ἀλλ´ αὐτὸ γένος, οἷον	τἀγαθόν·	εἰ γὰρ τοῦτο μὴ ἐν
[4, 1]	τοῦτο, δῆλον ὅτι οὐ γένος	τἀγαθὸν	τῆς ἡδονῆς· τὸ γὰρ (γένος
[4, 5]	καὶ τὸν θεὸν καὶ τὸν	σπουδαῖον	ἔχειν φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς γάρ
[4, 4]	ἐπιστήμην ἔχειν τὴν ψυχήν, οὐκ	ἀναγκαῖον	δέ· δυνατὸν γὰρ καὶ ἐν
[4, 1]	ὥστ´ οὐδὲ τοῦ γένους, ἐπειδὴ	ἀναγκαῖόν	ἐστι τὸ τοῦ γένους μετέχον
[4, 2]	αὐτὸ ὑπὸ δύο γένη γίνεται.	Ἀναγκαῖον	οὖν ὑπ´ ἄλληλα τὰ γένη
[4, 2]	κατὰ τόπον κίνησιν. Οὐ γὰρ	ἀναγκαῖον	τὴν ἅψιν συνοχὴν εἶναι, ἀλλ´
[4, 1]	πρὸς τὸ γένος καὶ τὸ	ἴδιον	ἐπισκεπτέον. Ἔστι δὲ ταῦτα στοιχεῖα
[4, 5]	οἷον ὅσοι τὴν ἀθανασίαν ζωὴν	ἀίδιόν	φασιν εἶναι· πάθος γάρ τι
[4, 2]	γὰρ ἐπ´ ἴσης ἢ ἐπὶ	πλεῖον	τὸ εἶδος λέγεσθαι· ἀεὶ δ´
[4, 2]	διαφορὰ ἐπ´ ἴσης ἢ ἐπὶ	(πλεῖον	τοῦ εἴδους λέγεται. Ἔτι εἰ
[4, 1]	ἐστιν ἢ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος.	Στοιχεῖον	δὲ πρὸς ἅπαντα τὰ τοιαῦτα
[4, 4]	ἅ ποτε λέγεται, ἐνδέχεται δέ	(οἷον	εἰ ἐπιστητὸν ἡ ψυχή· οὐδὲν
[4, 6]	μήτε τὸ κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον.	Οἷον	εἰ ἡ ἀρετὴ δέχεται τὸ
[4, 4]	πᾶσιν ὑπάρχει ἢ οὐχ ὑπάρχει.	Οἷον	εἰ ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη τις,
[4, 4]	ἢ οὐκ ἐν τῷ ἐσχάτῳ·	οἷον	εἰ ἡ ὄψις ἐν ἐσχάτῳ
[4, 4]	ἐν τῷ προκειμένῳ ἂν εἴη·	οἷον	εἰ ἡ τυφλότης ἀναισθησία τις,
[4, 3]	ὑπάρχειν τοῖς ὑπὸ (τὸ γένος·	οἷον	εἰ ἡ ψυχὴ τῆς ζωῆς
[4, 6]	εἰδῶν πρὸς ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος·	οἷον	εἰ ὁμοίως τόδε καὶ τόδε
[4, 6]	τι κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον τρόπον,	οἷον	εἰ τὴν ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν,
[4, 4]	τοιοῦτον εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον.	Οἷον	εἰ τὴν μνήμην μονὴν ἐπιστήμης
[4, 6]	τὸ ἧττον, καὶ τὸ μᾶλλον·	οἷον	εἰ τῆς ἐγκρατείας μᾶλλον ἡ
[4, 1]	κατηγορεῖται, καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος,	οἷον,	εἰ τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν γένος
[4, 4]	τὸ εἶδος κατὰ τὰς πτώσεις,	οἷον	εἰ τινὶ ἢ τινὸς ἢ
[4, 2]	τὴν διαφορὰν ὡς γένος ἀποδέδωκεν,	οἷον	εἰ τὸ ἀθάνατον γένος θεοῦ·
[4, 4]	τε καὶ κατὰ τὸ γένος·	οἷον	εἰ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται
[4, 5]	κατά τι μετέχεται τὸ γένος,	οἷον	εἰ τὸ ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν
[4, 4]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο·	οἷον	εἰ τὸ ἡδὺ ὅπερ ἀγαθόν,
[4, 1]	καὶ τὸ γένος ποιόν τι·	οἷον	εἰ τὸ λευκὸν ποιόν τι,
[4, 4]	ἐπὶ τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν·	οἷον	εἰ τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ
[4, 1]	ἀληθεύεται, τὸ δὲ γένος μή,	οἷον	εἰ τὸ ὂν ἢ τὸ
[4, 4]	τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον γένος·	οἷον	εἰ τοῦ διπλασίου τὸ πολλαπλάσιον,
[4, 1]	(εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεται,	οἷον	εἰ τῶν πᾶσιν ἑπομένων τὸ
[4, 1]	ἑνὸς μή, δῆλον ὅτι οὐδενός.	Οἷον	εἴ τις ἀτόμους τιθέμενος γραμμὰς
[4, 2]	τί ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον.	Οἷον	εἴ τις τῆς βαδίσεως γένος
[4, 2]	γένος μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό ἐστιν.	Οἷον	εἴ τις τῆς δικαιοσύνης τὴν
[4, 1]	τοῦ εἴδους τὸ ἀποδοθὲν γένος,	οἷον	εἴ τις τοῦ ὄντος ἢ
[4, 5]	τὸ εἶδος, καὶ τὸ γένος,	οἷον	ἐν ᾧ τὸ λευκόν, καὶ
[4, 3]	ἄκρα, καὶ τὸ ἀνὰ μέσον,	οἷον	ἐπὶ λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ
[4, 5]	ἐνίων γὰρ οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι,	οἷον	ἐπὶ τοῦ πηλοῦ καὶ τῆς
[4, 4]	πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα	(οἷον	ἡ διάθεσις καὶ ἡ ἕξις
[4, 1]	πρός τι τὸ δὲ ποιόν·	οἷον	ἡ μὲν χιὼν καὶ ὁ
[4, 4]	(καὶ αὐτὴ καὶ τὰ γένη,	οἷον	ἥ τε διάθεσις καὶ ἡ
[4, 1]	ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος,	οἷον	καὶ τὰ νῦν εἰρημένα· ἐνδέχεται
[4, 2]	τινα καὶ τοιαύτην κομίσαι θέσιν,	οἷον	κράσεως τὴν μεῖξιν διαφορὰν ἢ
[4, 3]	εἶδος οὖσα νόσου οὐδενὶ ἐναντίον,	οἷον	ὁ πυρετὸς καὶ ἡ ὀφθαλμία
[4, 1]	τοῦ γένους καὶ τοῦ εἴδους,	οἷον	ὁ τὶς ἄνθρωπος καὶ ἀνθρώπου
[4, 5]	εἰς γένος τὸ πεπονθὸς τιθέντες,	οἷον	ὅσοι τὴν ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν
[4, 6]	τὰ μετέχοντα τοῦ ἀποδοθέντος γένους,	οἷον	τὰ λευκά· οὐδὲν γὰρ διαφέρει
[4, 3]	εἴδει ἐναντίον ἀλλ´ αὐτὸ γένος,	οἷον	τἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο μὴ
[4, 6]	τόδε δὲ τῷδε μὴ παντί,	οἷον	τῇ νηνεμίᾳ ἡ ἠρεμία καὶ
[4, 5]	τὴν ἐνέργειαν εἰς τὴν ἕξιν,	οἷον	τὴν αἴσθησιν κίνησιν διὰ σώματος·
[4, 2]	γένος εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν,	οἷον	τὴν ἅψιν ὅπερ συνοχὴν ἢ
[4, 5]	δὲ διαφορὰν ὡς γένος ἀποδιδόασιν,	οἷον	τὴν ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος καὶ
[4, 5]	παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν ὡς γένος τιθέασιν,	οἷον	τὴν λύπην τῆς ὀργῆς καὶ
[4, 5]	εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν δύναμιν τάττοντες,	οἷον	τὴν πραότητα ἐγκράτειαν ὀργῆς καὶ
[4, 3]	μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς γένος ἀποδέδωκεν,	οἷον	τὴν σωφροσύνην συμφωνίαν· πᾶν γὰρ
[4, 6]	εἰς τὸ βέλτιον γένος ἔθηκεν,	οἷον	τὴν ψυχὴν ὅπερ κίνησιν ἢ
[4, 6]	ἔχομεν εἰπεῖν ποῖον αὐτῶν γένος.	Οἷον	τῆς ὀργῆς καὶ ἡ λύπη
[4, 2]	διαφορὰν εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν,	οἷον	τὸ ἀθάνατον ὅπερ θεόν. Συμβήσεται
[4, 1]	τὸ ἐν τῷ γένει τεθέν,	οἷον	τὸ δοξαστὸν τοῦ ὄντος· καὶ
[4, 4]	πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα	(οἷον	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ
[4, 5]	ὅλον εἰς τὸ μέρος τιθέντες,	οἷον	τὸ ζῷον σῶμα ἔμψυχον. Οὐδαμῶς
[4, 4]	τῶν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα·	οἷον	τὸ ἡδὺ ὁμοίως ἔχει πρὸς
[4, 6]	πλείω γὰρ τὰ πᾶσιν ἑπόμενα,	οἷον	τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν
[4, 2]	εἶδος εἰς τὸ γένος ἔθηκεν,	οἷον	τὸ περιττὸν ὅπερ ἀριθμόν· διαφορὰ
[4, 5]	πάθος, ἐκεῖνο γένος φασὶν εἶναι,	οἷον	τὸ πνεῦμα ἀέρα κινούμενον. Μᾶλλον
[4, 2]	τὸ γένος εἰς τὴν διαφοράν,	οἷον	τὸ χρῶμα ὅπερ συγκριτικὸν ἢ
[4, 5]	δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν ἔθηκεν,	οἷον	τὸν σοφιστὴν ἢ διάβολον ἢ
[4, 5]	ἔστιν εἰς ἓν γένος θεῖναι,	οἷον	τὸν φένακα καὶ τὸν διάβολον·
[4, 2]	εἰρημένον γένος ἢ τὴν διαφοράν,	οἷον	ψυχὴν τὸ κινεῖσθαι ἢ δόξαν
[4, 2]	εἴδους, οὐδὲ τὸ γένος κατηγορηθήσεται·	οἷον	ψυχῆς οὔτε τὸ περιττὸν οὔτε
[4, 6]	μὴ διώρισται μηδ´ ἔχομεν εἰπεῖν	ποῖον	αὐτῶν γένος. Οἷον τῆς ὀργῆς
[4, 1]	τὸ μὲν οὐσία τὸ δὲ	ποιόν,	ἢ τὸ μὲν πρός τι
[4, 1]	μὲν πρός τι τὸ δὲ	ποιόν·	οἷον ἡ μὲν χιὼν καὶ
[4, 1]	τί ἐστιν ἡ χιών, ἀλλὰ	ποῖόν	τι, δηλοῖ. Ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν
[4, 6]	ὁ μὲν γὰρ εἴπας πεζὸν	ποιόν	τι ζῷον λέγει, ὁ δὲ
[4, 2]	σημαίνει τί ἐστιν ἀλλὰ μᾶλλον	ποιόν	τι, καθάπερ τὸ πεζὸν καὶ
[4, 1]	τι· οἷον εἰ τὸ λευκὸν	ποιόν	τι, καὶ τὸ χρῶμα. Ὁμοίως
[4, 1]	τὸ εἶδος, καὶ τὸ γένος	ποιόν	τι· οἷον εἰ τὸ λευκὸν
[4, 6]	δὲ ζῷον εἴπας οὐ λέγει	ποιόν	τι πεζόν. Τὴν μὲν οὖν
[4, 1]	καὶ τὸ γένος, καὶ εἰ	ποιόν	τι τὸ εἶδος, καὶ τὸ
[4, 1]	δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν	ποιόν,	ὥστ´ οὐ γένος τὸ ἀγαθὸν
[4, 1]	δὲ λευκὸν οὐκ οὐσία ἀλλὰ	ποιόν,	ὥστ´ οὐ γένος τὸ λευκὸν
[4, 4]	πολλαπλάσιον, καὶ τοῦ ἡμίσεος τὸ	πολλοστημόριον·	δεῖ γὰρ τὸ ἀντικείμενον τοῦ
[4, 4]	καὶ τὸ ἥμισυ καὶ τὸ	πολλοστημόριον.	Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς
[4, 3]	κακῷ γὰρ ἄμφω— τὸ δὲ	μέτριον	ἀνὰ μέσον ὂν τούτων οὐκ
[4, 1]	τοῦ διπλασίου· καὶ γὰρ τὸ	πολλαπλάσιον,	(γένος ὂν τοῦ διπλασίου, καὶ
[4, 4]	μή, οὐκ ἂν εἴη τὸ	πολλαπλάσιον	γένος τοῦ διπλασίου. Ἔτι εἰ
[4, 4]	Εἰ γὰρ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος	πολλαπλάσιόν	ἐστι, καὶ ὑπερέχον ἡμίσεος ῥηθήσεται,
[4, 4]	ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον, καὶ τὸ	πολλαπλάσιον	ἡμίσεος δεῖ λέγεσθαι. Εἰ δὲ
[4, 4]	οἷον εἰ τοῦ διπλασίου τὸ	πολλαπλάσιον,	καὶ τοῦ ἡμίσεος τὸ πολλοστημόριον·
[4, 4]	καὶ τὸ διπλάσιον καὶ τὸ	πολλαπλάσιον.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς
[4, 4]	τὸ γένος· οἷον εἰ τὸ	διπλάσιον	ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον, καὶ τὸ
[4, 4]	γένους γένη. Εἰ γὰρ τὸ	διπλάσιον	ἡμίσεος πολλαπλάσιόν ἐστι, καὶ ὑπερέχον
[4, 4]	εἰ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται	διπλάσιον,	καὶ τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος δεῖ
[4, 4]	ἐπάνω· τινὸς γὰρ καὶ τὸ	διπλάσιον	καὶ τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ
[4, 4]	ἴσα λέγεσθαι· τὸ μὲν γὰρ	διπλάσιον	τινὸς διπλάσιον, τὸ δ´ ὑπερέχον
[4, 4]	τὸ μὲν γὰρ διπλάσιον τινὸς	διπλάσιον,	τὸ δ´ ὑπερέχον καὶ τὸ
[4, 6]	χεῖρον καὶ μὴ εἰς τὸ	βέλτιον	γένος ἔθηκεν, οἷον τὴν ψυχὴν
[4, 6]	τοῦ βελτίονος καὶ τὸ γένος	βέλτιον	εἶναι. Καὶ εἰ τοῦ αὐτοῦ
[4, 6]	τοῖς ἐναντίοις γένεσιν, ὥστε τὸ	βέλτιον	ἐν τῷ χείρονι ἔσται καὶ
[4, 6]	κινητικὴ δοκεῖ εἶναι· ὥστ´ εἰ	βέλτιον	ἡ στάσις, εἰς τοῦτο ἔδει
[4, 6]	καὶ τῷ γένει ἐναντίου τὸ	βέλτιον	τῶν ἐναντίων εἰς τὸ χεῖρον
[4, 3]	μηδενὶ γένει τὸ τῷ εἴδει	ἐναντίον	ἀλλ´ αὐτὸ γένος, οἷον τἀγαθόν·
[4, 3]	τῷ γένει· εἰ γὰρ τὸ	ἐναντίον	ἐν τούτῳ, δῆλον ὅτι καὶ
[4, 3]	σκοπεῖν μὴ μόνον εἰ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ αὐτῷ γένει, ἀλλὰ
[4, 3]	γένει, σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἂν γὰρ
[4, 3]	τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ
[4, 3]	τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ εἶναι, ἄνπερ
[4, 4]	ποτε τυγχάνει λεγόμενα (οἷον τὸ	ἐναντίον	ἐν τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ τὴν
[4, 2]	τὸ γένος· δοκεῖ γὰρ τὸ	ἐναντίον.	Ἔτι εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ
[4, 3]	ἁπλῶς μὲν γὰρ ὑγίεια νόσῳ	ἐναντίον,	ἡ δὲ τὶς νόσος εἶδος
[4, 3]	τῷ αὐτῷ γένει καὶ τὸ	ἐναντίον,	μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ γένει·
[4, 3]	νόσος εἶδος οὖσα νόσου οὐδενὶ	ἐναντίον,	οἷον ὁ πυρετὸς καὶ ἡ
[4, 3]	τὰ ἄκρα. Πάλιν ἂν ᾖ	ἐναντίον	τι τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ
[4, 3]	τῷ ἐναντίῳ εἶναι, ἄνπερ ᾖ	ἐναντίον	τι τῷ γένει. Φανερὸν δὲ
[4, 3]	ἐν φθόγγοις. (Ἔτι ἂν ᾖ	ἐναντίον	τι τῷ εἴδει, σκοπεῖν. Ἔστι
[4, 3]	ἑκάτερον αὐτὸ γένος. Ἔτι εἰ	ἐναντίον	τινὶ καὶ τὸ γένος καὶ
[4, 3]	μηδενί. Εἰ γὰρ τὸ γένος	ἐναντίον	τινί, καὶ τὸ εἶδος, καθάπερ
[4, 4]	μὲν γὰρ διάφορον καὶ τὸ	ἐναντίον	τινί, τὸ δ´ ἕτερον, γένος
[4, 3]	καὶ εἰ τὸ μὲν γένος	ἐναντίον	τινί, τὸ δὲ εἶδος μηδενί.
[4, 3]	μὴ ἐν γένει, οὐδὲ τὸ	ἐναντίον	τούτου ἐν γένει ἔσται ἀλλ´
[4, 3]	αὐτῷ γένει εἶναι, ἂν μηδὲν	ἐναντίον	τῷ γένει ᾖ. Ὄντος δ´
[4, 3]	μέσον. Ἔτι ὅταν μὴ ᾖ	ἐναντίον	τῷ γένει, σκοπεῖν μὴ μόνον
[4, 3]	τριχῶς· πρῶτον μὲν εἰ τὸ	ἐναντίον	τῷ εἴδει ἐν τῷ εἰρημένῳ
[4, 2]	οὔτε τὸ περιττὸν οὔτε τὸ	ἄρτιον	κατηγορεῖται, ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός. Ἔτι
[4, 6]	δοκεῖ, εἰ〉 τὸ μουσικόν, ᾗ	μουσικόν	ἐστιν, ἐπιστῆμόν τί ἐστι, καὶ
[4, 6]	Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ, εἰ〉 τὸ	μουσικόν,	ᾗ μουσικόν ἐστιν, ἐπιστῆμόν τί
[4, 5]	πᾶν τὸ δυνατὸν ἢ τὸ	ποιητικὸν	δι´ ἄλλο αἱρετόν. Ἢ εἴ
[4, 5]	ἢ τὸ δυνατὸν ἢ τὸ	ποιητικὸν	ἔθηκεν· πᾶσα γὰρ δύναμις καὶ
[4, 4]	τὸ ἀγαθόν· ἑκάτερον γὰρ ἑκατέρου	ποιητικόν.	Εἰ οὖν ἐστιν ἡ ἡδονὴ
[4, 4]	γὰρ ὅτι ἀγαθοῦ ἂν εἴη	ποιητικόν,	ἐπειδὴ ἡ ἡδονὴ ἀγαθόν. Ὡσαύτως
[4, 4]	διαλύεσθαι· καὶ εἰ τὸ γεννητικὸν	ποιητικόν,	καὶ τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι καὶ
[4, 4]	φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ εἰ τὸ	γεννητικὸν	ποιητικόν, καὶ τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι
[4, 2]	διαφοράν, οἷον τὸ χρῶμα ὅπερ	συγκριτικὸν	ἢ τὸν ἀριθμὸν ὅπερ περιττόν.
[4, 4]	φθορᾶς ἐλέγομεν. Εἰ γὰρ τὸ	φθαρτικὸν	διαλυτικόν, καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι·
[4, 4]	ἐλέγομεν. Εἰ γὰρ τὸ φθαρτικὸν	διαλυτικόν,	καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ
[4, 6]	ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη τὸ	λευκὸν	γένος οὐδενός. Πάλιν εἰ τὸ
[4, 1]	οὔτε γὰρ ἡ χιὼν ὅπερ	λευκόν,	διόπερ οὐ γένος τὸ λευκὸν
[4, 1]	καὶ μή, ὁμοίως δὲ καὶ	λευκὸν	εἶναι καὶ μή, ὥστ´ οὐδέτερον
[4, 6]	ἀποδοθὲν γένος λέγεται, καθάπερ τὸ	λευκὸν	ἐπὶ τῆς χιόνος, ὥστε δῆλον
[4, 6]	τε γὰρ καλὸν καὶ τὸ	λευκὸν	ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον, καὶ οὐδέτερον
[4, 5]	γένος, οἷον ἐν ᾧ τὸ	λευκόν,	καὶ τὸ χρῶμα, καὶ ἐν
[4, 1]	ἔοικεν. Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ	λευκόν·	οὐ γὰρ τί ἐστιν ἡ
[4, 1]	ὁ κύκνος οὐσία, τὸ δὲ	λευκὸν	οὐκ οὐσία ἀλλὰ ποιόν, ὥστ´
[4, 1]	ποιόν τι· οἷον εἰ τὸ	λευκὸν	ποιόν τι, καὶ τὸ χρῶμα.
[4, 1]	ἀλλ´ ὡς συμβεβηκός, καθάπερ τὸ	λευκὸν	τῆς χιόνος, ἢ ψυχῆς τὸ
[4, 1]	ποιόν, ὥστ´ οὐ γένος τὸ	λευκὸν	τῆς χιόνος οὐδὲ τοῦ κύκνου.
[4, 1]	λευκόν, διόπερ οὐ γένος τὸ	λευκὸν	τῆς χιόνος, οὔθ´ ἡ ψυχὴ
[4, 4]	εἶναι· ἡ γὰρ ἀρετὴ ὅπερ	καλὸν	καὶ ὅπερ ἀγαθόν, καὶ ἡ
[4, 6]	θατέρου γένος· τό τε γὰρ	καλὸν	καὶ τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ
[4, 4]	τὸ δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ	καλὸν	οὐ τῶν πρός τι ἀλλὰ
[4, 1]	τὸ δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ	καλὸν	ποιόν, ὥστ´ οὐ γένος τὸ
[4, 1]	γένος τὸ ἀγαθὸν ἢ τὸ	καλὸν	τῆς ἐπιστήμης· τὰ γὰρ τῶν
[4, 5]	Ὅτι δ´ ἀληθὲς τὸ λεγόμενον,	δῆλον	ἂν γένοιτο εἴ τις συγχωρήσειεν
[4, 4]	τὸ ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον ἔσται·	δῆλον	γὰρ ὅτι ἀγαθοῦ ἂν εἴη
[4, 6]	εἴδους ἀλλὰ πλειόνων καὶ διαφόρων·	δῆλον	γὰρ ὅτι γένος ἔσται. Εἰ
[4, 6]	ὁ ἐπιστάμενος ᾗ ἐπίσταται πιστεύει·	δῆλον	γὰρ ὅτι ἡ ἐπιστήμη πίστις
[4, 1]	λοιπῶν τῶν ἀποδοθεισῶν κινήσεων μηδεμία.	Δῆλον	γὰρ ὅτι οὐδενὸς ἂν τῶν
[4, 6]	τὸ ἀποδοθὲν μηδενός ἐστι γένος·	δῆλον	γὰρ ὡς οὐδὲ τοῦ λεχθέντος.
[4, 2]	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀψύχων (συμβαίνει.	Δῆλον	δ´ ὅτι καὶ ἐπὶ πλέον
[4, 6]	τὸ πᾶσιν ἑπόμενον διαφορὰν εἶπε,	δῆλον	ὅτι ἐπ´ ἴσον ἢ ἐπὶ
[4, 3]	τῷ ἐναντίῳ· ἂν γὰρ ᾖ,	δῆλον	ὅτι καὶ τὸ προκείμενον ἐν
[4, 3]	γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν τούτῳ,	δῆλον	ὅτι καὶ τὸ προκείμενον. Ἔτι
[4, 4]	ἐπί τινων μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει,	δῆλον	ὅτι οὐ γένος θάτερον θατέρου.
[4, 1]	μὴ ἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο,	δῆλον	ὅτι οὐ γένος τἀγαθὸν τῆς
[4, 2]	πάντα. Εἰ γάρ που διαφωνεῖ,	δῆλον	ὅτι οὐ (γένος τὸ ἀποδοθέν·
[4, 2]	ἐστιν. Εἰ οὖν που διαφωνεῖ,	δῆλον	ὅτι οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν.
[4, 3]	γὰρ μὴ ὑπάρχει τὰ εἰρημένα,	δῆλον	ὅτι οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν.
[4, 2]	εἴδους. Εἰ οὖν που διαφωνεῖ,	δῆλον	ὅτι οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν.
[4, 5]	μὴ ἐν τῷ αὐτῷ φαίνηται,	δῆλον	ὅτι οὐ συμβέβηκεν. Πάλιν εἰ
[4, 6]	μὴ ἔστιν ἐν τῷ γένει,	δῆλον	ὅτι οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν εἶδος
[4, 6]	ἢ ὁμοίως μὴ ἔστι γένος,	δῆλον	ὅτι οὐδὲ τὸ ἀποδοθέν. Χρήσιμος
[4, 1]	ὅτι πάντων, κἂν ἑνὸς μή,	δῆλον	ὅτι οὐδενός. Οἷον εἴ τις
[4, 6]	λευκὸν ἐπὶ τῆς χιόνος, ὥστε	δῆλον	ὅτι οὐκ ἂν εἴη γένος·
[4, 3]	γένους· εἰ γὰρ μὴ ἔστι,	δῆλον	ὅτι οὐκ ἂν εἴη ὅλως
[4, 6]	οὖν τὸ ὂν γένος ἀποδέδωκε,	δῆλον	ὅτι πάντων ἂν εἴη γένος,
[4, 1]	γένος· ἂν οὖν ἑνὸς δειχθῇ,	δῆλον	ὅτι πάντων, κἂν ἑνὸς μή,
[4, 2]	μήτε τῶν ἄλλων κινήσεων μετέχει,	δῆλον	ὅτι τῆς φορᾶς ἂν μετέχοι·
[4, 2]	(μὴ ὂν ὑπὸ τὸ εἶδος,	δῆλον	ὅτι τὸ εἶδος ὑπὸ τοῦτ´
[4, 2]	ἐστίν. Ὅτι δὲ τοῦτ´ ἀληθές,	δῆλον·	οὐδεμία γὰρ διαφορὰ σημαίνει τί
[4, 2]	μὲν θνητὰ τὰ δ´ ἀθάνατα.	Δῆλον	οὖν (ὅτι διημάρτηται· οὐδενὸς γὰρ
[4, 2]	οὔτε εἶδος οὔτε ἄτομόν ἐστιν.	Δῆλον	οὖν ὅτι οὐ μετέχει τοῦ
[4, 1]	ἐπιδέχεσθαι τὸν τοῦ μετεχομένου λόγον.	Δῆλον	οὖν ὅτι τὰ μὲν εἴδη
[4, 1]	κατηγορεῖται κατὰ τοῦ μὴ ὄντος,	δῆλον.	Ὥστ´ οὐ γένος (τὸ ὂν
[4, 5]	ὕδωρ εἶναι πεπηγός, τὸν δὲ	πηλὸν	γῆν ὑγρῷ πεφυραμένην· ἔστι δ´
[4, 6]	τὴν τοῦ τί ἐστιν ἀπόδοσιν	μᾶλλον	ἁρμόττει τὸ γένος ἢ τὴν
[4, 5]	οἷον τὸ πνεῦμα ἀέρα κινούμενον.	Μᾶλλον	γὰρ κίνησις ἀέρος τὸ πνεῦμα·
[4, 6]	τὸ μὲν ἀποδοθὲν γένος τὸ	μᾶλλον	δέχεται, τὸ δ´ εἶδος μὴ
[4, 6]	γὰρ ζῷον εἴπας τὸν ἄνθρωπον	μᾶλλον	δηλοῖ τί ἐστιν ὁ ἄνθρωπος
[4, 6]	τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ τὸ	μᾶλλον	δοκοῦν ἢ ὁμοίως μὴ ἔστι
[4, 5]	οὐδεμία γὰρ μνήμη ἕξις, ἀλλὰ	μᾶλλον	ἐνέργεια. Διαμαρτάνουσι δὲ καὶ οἱ
[4, 6]	δοκοῦν εἶδός ἐστι, καὶ τὸ	μᾶλλον.	Ἔτι πρὸς τὸ κατασκευάζειν σκεπτέον
[4, 6]	τι συγκρίνοντι· εἰ γὰρ τὸ	μᾶλλον	ἢ τὸ ὁμοίως δοκοῦν εἶναι
[4, 6]	μᾶλλον· οἷον εἰ τῆς ἐγκρατείας	μᾶλλον	ἡ δύναμις ἢ ἡ ἀρετὴ
[4, 6]	εἰ ἡ ἀρετὴ δέχεται τὸ	μᾶλλον,	καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ ὁ
[4, 6]	γένος θεῖναι. Ἔτι ἐκ τοῦ	μᾶλλον	καὶ ἧττον, ἀνασκευάζοντι μέν, εἰ
[4, 6]	καὶ τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ	μᾶλλον,	καὶ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος. Ἡ
[4, 6]	εἰ τὸ ἧττον, καὶ τὸ	μᾶλλον·	οἷον εἰ τῆς ἐγκρατείας μᾶλλον
[4, 2]	διαφορὰ σημαίνει τί ἐστιν ἀλλὰ	μᾶλλον	ποιόν τι, καθάπερ τὸ πεζὸν
[4, 6]	εἰ τὸ γένος δέχεται τὸ	μᾶλλον,	τὸ δ´ εἶδος μὴ δέχεται,
[4, 6]	δέ, εἰ μὲν ἐπιδέχεται τὸ	μᾶλλον	τό τε ἀποδοθὲν (γένος καὶ
[4, 5]	Λανθάνουσι δ´ ἐνίοτε καὶ τὸ	ὅλον	εἰς τὸ μέρος τιθέντες, οἷον
[4, 5]	ἔθηκεν, οἷον τὸν σοφιστὴν ἢ	διάβολον	ἢ κλέπτην τὸν δυνάμενον λάθρᾳ
[4, 5]	οἷον τὸν φένακα καὶ τὸν	διάβολον·	οὔτε γὰρ ὁ προαιρούμενος ἀδυνατῶν
[4, 5]	τούτων, ὥσπερ οὐδὲ ἡ ἐπιστήμη	ἐπιστῆμον	οὐδ´ ἡ κίνησις κινούμενον. Ἐνίοτε
[4, 6]	τὸ μουσικόν, ᾗ μουσικόν ἐστιν,	ἐπιστῆμόν	τί ἐστι, καὶ ἡ μουσικὴ
[4, 2]	ἔθηκεν, οἷον τὸ περιττὸν ὅπερ	ἀριθμόν·	διαφορὰ γὰρ ἀριθμοῦ τὸ περιττόν,
[4, 2]	χρῶμα ὅπερ συγκριτικὸν ἢ τὸν	ἀριθμὸν	ὅπερ περιττόν. Καὶ εἰ τὸ
[4, 4]	ἀγαθόν, καὶ τὸ ἡδὺ ὅπερ	ὠφέλιμον	ἔσται· δῆλον γὰρ ὅτι ἀγαθοῦ
[4, 4]	πρὸς τὴν ἡδονὴν καὶ τὸ	ὠφέλιμον	πρὸς τὸ ἀγαθόν· ἑκάτερον γὰρ
[4, 2]	ἐστι κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν οὖν	χρήσιμον,	εἰ μὴ κατηγορεῖται τὸ γένος
[4, 2]	(κατηγορεῖται ἐν τῷ τί ἐστι,	χρήσιμον.	Συμβήσεται γὰρ τὸ γένος καὶ
[4, 2]	δὲ διαφορὰ οὔτε εἶδος οὔτε	ἄτομόν	ἐστιν. Δῆλον οὖν ὅτι οὐ
[4, 2]	τοῦ γένους ἢ εἶδος ἢ	ἄτομόν	ἐστιν, ἡ δὲ διαφορὰ οὔτε
[4, 1]	δ´ ἐπὶ τὸν τοῦ συμβεβηκότος	ὁρισμὸν	ἐπιβλέπειν, εἰ ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ
[4, 3]	χρώμενον τοῖς εἰρημένοις πρὸς τὸ	ὁμώνυμον·	συνώνυμον γὰρ τὸ γένος καὶ
[4, 3]	ψυχή. Σκεπτέον δὲ καὶ εἰ	ὁμώνυμον	τὸ εἶδος τῷ γένει, στοιχείοις
[4, 3]	τοῖς εἰρημένοις πρὸς τὸ ὁμώνυμον·	συνώνυμον	γὰρ τὸ γένος καὶ τὸ
[4, 6]	Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ μὴ	συνώνυμον	τὸ γένος τῷ εἴδει· κατὰ
[4, 5]	ἢ διάβολον ἢ κλέπτην τὸν	δυνάμενον	λάθρᾳ τὰ ἀλλότρια κλέπτειν· οὐδεὶς
[4, 2]	ὑπὸ τοῦτ´ ἂν εἴη, ὥστε	δεδειγμένον	ἂν εἴη ὅτι γένος τοῦτο.
[4, 1]	ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ ἔστι τὸ	εἰρημένον	γένος, ἀδιαφόρων οὐσῶν κατὰ τὸ
[4, 1]	ἀδιαφόρων εἴδει μὴ ἔστι τὸ	εἰρημένον	γένος ἢ μὴ δόξαι ἄν,
[4, 2]	Ἔτι εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ	εἰρημένον	γένος ἢ τὴν διαφοράν, οἷον
[4, 3]	ἂν εἴη ὅλως γένος τὸ	εἰρημένον.	Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ τὸ
[4, 6]	γένει βούλῃ τι κατασκευάσαι, τὸν	εἰρημένον	τρόπον, οἷον εἰ τὴν ἐπιστήμην
[4, 3]	εἰ τὸ ἐν τῷ γένει	κείμενον	μετέχει τινὸς ἐναντίου τῷ γένει
[4, 4]	καὶ εἰ τοῦ ἀντικειμένου τὸ	ἀντικείμενον	γένος· οἷον εἰ τοῦ διπλασίου
[4, 4]	δὲ μοναχῶς· εἰ γὰρ τὸ	ἀντικείμενον	ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ τὸ
[4, 4]	στέρησις, μὴ ἔστι δὲ τὸ	ἀντικείμενον	ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, οὐδ´ ἂν
[4, 4]	ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει τὸ	ἀντικείμενον·	ἢ γὰρ ἁπλῶς ἐν οὐδενὶ
[4, 4]	τὸ πολλοστημόριον· δεῖ γὰρ τὸ	ἀντικείμενον	τοῦ ἀντικειμένου γένος εἶναι. Εἰ
[4, 4]	Ἂν δὲ στέρησις ᾖ τὸ	ἀντικείμενον	τῷ εἴδει, διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν.
[4, 3]	κατὰ ἀπόφασιν τῶν δ´ ὡς	ὑποκείμενον.	Ἔνδοξον γὰρ τὸ ὁμοίως ἀμφοῖν,
[4, 4]	ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ τὸ	προκείμενον	ἐν τῷ προκειμένῳ ἂν εἴη·
[4, 3]	ᾖ, δῆλον ὅτι καὶ τὸ	προκείμενον	ἐν τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν ἐπὶ
[4, 3]	τούτῳ, δῆλον ὅτι καὶ τὸ	προκείμενον.	Ἔτι εἰ τὸ ἀνὰ μέσον
[4, 2]	δ´ οὖν τις συγχωροίη τὸ	λεγόμενον	ἀληθὲς εἶναι, ἀλλὰ τό (γε
[4, 5]	εἶναι. Ὅτι δ´ ἀληθὲς τὸ	λεγόμενον,	δῆλον ἂν γένοιτο εἴ τις
[4, 6]	αὐτὸ μήτε τὸ κατ´ ἐκεῖνο	λεγόμενον.	Οἷον εἰ ἡ ἀρετὴ δέχεται
[4, 6]	αὐτὸ μήτε τὸ κατ´ ἐκεῖνο	λεγόμενον,	οὐκ ἂν εἴη γένος τὸ
[4, 3]	δὲ καὶ εἰ τὸ μεταφορᾷ	λεγόμενον	ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον τὴν
[4, 6]	παντὶ τῷ γινομένῳ (τὸ γὰρ	γινόμενον	οὐκ ἔστι) καὶ οὐκ ἀντιστρέφει
[4, 6]	κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ τὸ πᾶσιν	ἑπόμενον	διαφορὰν εἶπε, δῆλον ὅτι ἐπ´
[4, 6]	τῶν τοιούτων. Ἔτι ἐπεὶ τὸ	παρεπόμενόν	τινι ἀεὶ καὶ μὴ ἀντιστρέφον
[4, 2]	ἅψιν· οὐ γὰρ πᾶν τὸ	ἁπτόμενον	συνέχεται, ἀλλὰ τὸ συνεχόμενον (ἅπτεται.
[4, 2]	τὸ ἁπτόμενον συνέχεται, ἀλλὰ τὸ	συνεχόμενον	(ἅπτεται. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 5]	ἐπιστήμη ἐπιστῆμον οὐδ´ ἡ κίνησις	κινούμενον.	Ἐνίοτε δὲ διαμαρτάνουσι καὶ τὸ
[4, 5]	εἶναι, οἷον τὸ πνεῦμα ἀέρα	κινούμενον.	Μᾶλλον γὰρ κίνησις ἀέρος τὸ
[4, 6]	τὴν ψυχὴν ὅπερ κίνησιν ἢ	κινούμενον.	Ὁμοίως γὰρ αὕτη στατικὴ καὶ
[4, 1]	καὶ βαδίζοντι εἶναι. Ἔτι τὸ	κινούμενον	οὐ τί ἐστιν ἀλλά τι
[4, 1]	χιόνος, οὔθ´ ἡ ψυχὴ ὅπερ	κινούμενον,	συμβέβηκε (δ´ αὐτῇ κινεῖσθαι, καθάπερ
[4, 1]	τῆς χιόνος, ἢ ψυχῆς τὸ	κινούμενον	ὑφ´ αὑτοῦ· οὔτε γὰρ ἡ
[4, 2]	τῷ τί ἐστι τοῦ εἴδους	κατηγορούμενον.	Ἑνὸς γὰρ ἐν τῷ τί
[4, 2]	τῷ τί ἐστι τοῦ εἴδους	κατηγορούμενον.	Οἷον εἴ τις τῆς βαδίσεως
[4, 3]	τὸ εἶδος τῷ γένει, στοιχείοις	χρώμενον	τοῖς εἰρημένοις πρὸς τὸ ὁμώνυμον·
[4, 6]	τὸ γένος ἀπὸ τῆς διαφορᾶς	χρώμενον	τοῖς εἰρημένοις στοιχείοις, πρῶτον μὲν
[4, 3]	ἐναντίον τῷ γένει, σκοπεῖν μὴ	μόνον	εἰ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ
[4, 1]	ᾖ· ταῦτα δὲ τοῦ γένους	μόνον	μετέχει. Ἂν οὖν ἡ κίνησις
[4, 6]	καθ´ ὑποκειμένου γὰρ τοῦ εἴδους	μόνον	τὸ γένος λέγεται. Σκοπεῖν δὲ
[4, 3]	ἀπόφασιν τῶν δ´ ὡς ὑποκείμενον.	Ἔνδοξον	γὰρ τὸ ὁμοίως ἀμφοῖν, καθάπερ
[4, 6]	τινι ἀεὶ καὶ μὴ ἀντιστρέφον	χαλεπὸν	χωρίσαι τοῦ μὴ γένος εἶναι,
[4, 6]	γένος θῇ· συμβήσεται γὰρ τὸ	λοιπὸν	ἐν τῷ λοιπῷ εἶναι, ἐπειδὴ
[4, 6]	εἰ θάτερον εἶδος, καὶ τὸ	λοιπόν·	καὶ εἰ τὸ ἧττον δοκοῦν
[4, 2]	καὶ οὐδέτερον τῶν γενῶν τὸ	λοιπὸν	περιέχει. Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη
[4, 6]	τις εἴη. Τὸν αὐτὸν δὲ	τρόπον	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 6]	βούλῃ τι κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον	τρόπον,	οἷον εἰ τὴν ἐπιστήμην ὅπερ
[4, 5]	γὰρ τὰ εἰρημένα παρακολουθεῖ μὲν	τρόπον	τινὰ τοῖς ἀποδοθεῖσιν εἴδεσιν, οὐδέτερον
[4, 2]	ἡ φορὰ ἐπὶ τῶν ἀκουσίως	τόπον	ἐκ τόπου μεταβαλλόντων λέγεται, καθάπερ
[4, 2]	Πλάτων ὁρίζεται φορὰν τὴν κατὰ	τόπον	κίνησιν. Οὐ γὰρ ἀναγκαῖον τὴν
[4, 2]	ἐστι κρᾶσις) οὔθ´ ἡ κατὰ	τόπον	μεταβολὴ πᾶσα φορά· ἡ γὰρ
[4, 2]	διαφορὰν ἢ (φορᾶς τὴν κατὰ	τόπον	μεταβολήν. Σκεπτέον δὲ πάντα τὰ
[4, 5]	τὸ αὐτὸ ζῷον ὁτὲ μὲν	ἄνθρωπον	εἶναι ὁτὲ δὲ μή. Ἂν
[4, 6]	(ὁ γὰρ ζῷον εἴπας τὸν	ἄνθρωπον	μᾶλλον δηλοῖ τί ἐστιν ὁ
[4, 3]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων σκοποῦντι	φανερὸν	ἂν δόξειεν εἶναι τὸ τοιοῦτον.
[4, 3]	ᾖ ἐναντίον τι τῷ γένει.	Φανερὸν	δὲ τούτων ἕκαστον διὰ τῆς
[4, 6]	ἀεὶ ἀκολουθοῦντος, ὅταν μὴ ἀντιστρέφῃ	θάτερον,	ἄλλου δὲ προτείνοντος μὴ ἐπὶ
[4, 6]	τόδε καὶ τόδε γένος, εἰ	θάτερον	γένος, καὶ θάτερον. Ὁμοίως δὲ
[4, 5]	δύο γένεσιν ἢ πλείοσιν εἰς	θάτερον	ἔθηκεν. Ἔνια γὰρ οὐκ ἔστιν
[4, 6]	τόδε τοῦ προκειμένου εἶδος, εἰ	θάτερον	εἶδος, καὶ τὸ λοιπόν· καὶ
[4, 6]	κωλύει ἀμφοτέρων ἐπιδεχομένων μὴ εἶναι	θάτερον	θατέρου γένος· τό τε γὰρ
[4, 4]	ἀντιστρέφει, δῆλον ὅτι οὐ γένος	θάτερον	θατέρου. Πάλιν εἰ μὴ πρὸς
[4, 6]	γένος, εἰ θάτερον γένος, καὶ	θάτερον.	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὸ
[4, 3]	γὰρ τούτων ἐν γένει, ἀλλ´	ἑκάτερον	αὐτὸ γένος. Ἔτι εἰ ἐναντίον
[4, 2]	ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος ἐστίν·	ἑκάτερον	γὰρ αὐτῶν ἕξις καὶ διάθεσίς
[4, 4]	τὸ ὠφέλιμον πρὸς τὸ ἀγαθόν·	ἑκάτερον	γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ οὖν
[4, 4]	τοῦ διπλασίου καὶ τοῦ πολλαπλασίου.	Ἑκάτερον	γὰρ τούτων τινὸς καὶ αὐτὸ
[4, 4]	ἐπὶ τοῦ διπλασίου καὶ πολλαπλασίου·	ἑκάτερον	γὰρ τῶν πρός τι. Εἰ
[4, 4]	λέγεται. Ὁμοίως γὰρ καὶ ἰσαχῶς	ἑκάτερον	δοκεῖ λέγεσθαι, καθάπερ ἐπὶ τῆς
[4, 4]	τούτων, οὐ τινὶ ἀλλὰ τινός·	ἕτερον	γάρ τινος λέγεται. Πάλιν εἰ
[4, 4]	τὸ ἐναντίον τινί, τὸ δ´	ἕτερον,	γένος ὂν τούτων, οὐ τινὶ
[4, 3]	πλείω, σκοπεῖν εἰ μὴ ἐνδέχεται	ἕτερον	εἶδος εἶναι τοῦ εἰρημένου γένους·
[4, 2]	ὑπὸ δύο γένη ᾖ, τὸ	ἕτερον	ὑπὸ τοῦ (ἑτέρου περιέχεσθαι. Ἔχει
[4, 2]	διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον οὖν εἰ	μηδέτερον	ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι γένει. Εἰ
[4, 1]	λευκὸν εἶναι καὶ μή, ὥστ´	οὐδέτερον	αὐτῶν γένος ἀλλὰ συμβεβηκός, ἐπειδὴ
[4, 1]	ἀλλὰ ποῖόν τι, δηλοῖ. Ὥστ´	οὐδέτερον	αὐτῶν ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 3]	ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ συμβαίνει·	οὐδέτερον	γὰρ τούτων ἐν γένει, ἀλλ´
[4, 2]	οὐκ ἂν εἴη τῶν εἰρημένων	οὐδέτερον	γένος οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ γὰρ
[4, 5]	τρόπον τινὰ τοῖς ἀποδοθεῖσιν εἴδεσιν,	οὐδέτερον	δ´ αὐτῶν γένος ἐστίν. Ὁ
[4, 1]	ὂν καὶ τὸ ἕν· ὥστ´	οὐδέτερον	οὐδετέρου γένος, ἐπειδὴ ἐπ´ ἴσων
[4, 6]	λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον, καὶ	οὐδέτερον	οὐδετέρου γένος. Ἡ δὲ τῶν
[4, 1]	τὰ εἰρημένα ταὐτόν ἐστιν ἢ	οὐδέτερον	οὐδετέρου γένος. Στοιχεῖον δὲ πρὸς
[4, 5]	εἴη ὑπερβάλλουσα. Οὐ δοκεῖ δ´	οὐδέτερον	τούτων, ὥσπερ οὐδὲ ἡ ἐπιστήμη
[4, 5]	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη γένος	οὐδέτερον	τῶν ἀποδοθέντων· δεῖ γὰρ τὸ
[4, 2]	καὶ ἡ ἀρετὴ γένος, καὶ	οὐδέτερον	τῶν γενῶν τὸ λοιπὸν περιέχει.
[4, 2]	τε καὶ ἐπιστήμη εἶναι καὶ	οὐδέτερον	τῶν γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου περιέχεσθαι.
[4, 2]	τῆς διαφορᾶς, οὕτω δ´ ἀποδοθέντος	οὐδέτερον	τῶν εἰρημένων δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´
[4, 4]	γραμματικὴ οὔ. (Ἢ οὐδὲ τὸ	πρότερον	ῥηθὲν ἀληθὲς ἂν δόξειεν εἶναι·
[4, 2]	ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός. Ἔτι εἰ	πρότερον	φύσει τὸ εἶδος καὶ (συναναιρεῖ
[4, 4]	ἡ τυφλότης οὐκ ἔσται αἴσθησις.	Δεύτερον	δ´, εἰ καὶ τῷ γένει
[4, 6]	βέλτιον τῶν ἐναντίων εἰς τὸ	χεῖρον	γένος θῇ· συμβήσεται γὰρ τὸ
[4, 6]	τῷ χείρονι ἔσται καὶ τὸ	χεῖρον	ἐν τῷ βελτίονι· δοκεῖ δὲ
[4, 6]	πρὸς ἄμφω ἔχοντος εἰς τὸ	χεῖρον	καὶ μὴ εἰς τὸ βέλτιον
[4, 4]	οὐχ οὕτως· τὸ μὲν γὰρ	διάφορον	καὶ τὸ ἐναντίον τινί, τὸ
[4, 3]	προκείμενον. Ἔτι εἰ τὸ ἀνὰ	μέσον	ἐν τῷ εἰρημένῳ γένει· ἐν
[4, 3]	γένει, ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνὰ	μέσον·	ἐν ᾧ γὰρ τὰ ἄκρα,
[4, 3]	γὰρ κατὰ ἀπόφασιν τὰ ἀνὰ	μέσον.	Ἔτι ὅταν μὴ ᾖ ἐναντίον
[4, 3]	ἐν ᾧ γὰρ τὸ ἀνὰ	μέσον,	καὶ τὰ ἄκρα. Πάλιν ἂν
[4, 3]	ἔστι μέν τι ἀμφοῖν ἀνὰ	μέσον,	καὶ τῶν εἰδῶν καὶ τῶν
[4, 3]	τὰ ἄκρα, καὶ τὸ ἀνὰ	μέσον,	οἷον ἐπὶ λευκοῦ καὶ μέλανος·
[4, 3]	ἄμφω— τὸ δὲ μέτριον ἀνὰ	μέσον	ὂν τούτων οὐκ ἐν τῷ
[4, 3]	τούτων τε καὶ τῶν ἀνὰ	μέσον	χρωμάτων ἁπάντων. (Ἔνστασις ὅτι ἡ
[4, 6]	γένος τῶν πᾶσιν ἑπομένων, ἐπ´	ἴσον·	εἰ δὲ μὴ πᾶσιν ἕπεται
[4, 6]	διαφορὰν εἶπε, δῆλον ὅτι ἐπ´	ἴσον	ἢ ἐπὶ πλέον ἡ διαφορὰ
[4, 5]	τὸν ὑπολαμβάνοντα καὶ πιστεύειν, (ἐπ´	ἴσον	ἡ ὑπόληψις καὶ ἡ πίστις
[4, 6]	εἰπεῖν (ὁ γὰρ ζῷον εἴπας	τὸν	ἄνθρωπον μᾶλλον δηλοῖ τί ἐστιν
[4, 2]	τὸ χρῶμα ὅπερ συγκριτικὸν ἢ	τὸν	ἀριθμὸν ὅπερ περιττόν. Καὶ εἰ
[4, 6]	ἐπιστήμη πίστις ἄν τις εἴη.	Τὸν	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ
[4, 5]	χιόνα φασὶν ὕδωρ εἶναι πεπηγός,	τὸν	δὲ πηλὸν γῆν ὑγρῷ πεφυραμένην·
[4, 5]	θεῖναι, οἷον τὸν φένακα καὶ	τὸν	διάβολον· οὔτε γὰρ ὁ προαιρούμενος
[4, 5]	σοφιστὴν ἢ διάβολον ἢ κλέπτην	τὸν	δυνάμενον λάθρᾳ τὰ ἀλλότρια κλέπτειν·
[4, 6]	ἂν γένει βούλῃ τι κατασκευάσαι,	τὸν	εἰρημένον τρόπον, οἷον εἰ τὴν
[4, 5]	φαύλων δυνάμεις αἱρεταί, διὸ καὶ	τὸν	θεὸν καὶ τὸν σπουδαῖον ἔχειν
[4, 5]	ἢ τὸ δυνατὸν ἔθηκεν, οἷον	τὸν	σοφιστὴν ἢ διάβολον ἢ κλέπτην
[4, 5]	διὸ καὶ τὸν θεὸν καὶ	τὸν	σπουδαῖον ἔχειν φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς
[4, 1]	τὸ μὲν γὰρ εἶδος ἐπιδέχεται	τὸν	τοῦ γένους λόγον, τὸ δὲ
[4, 1]	γένους λόγον, τὸ δὲ γένος	τὸν	τοῦ εἴδους οὔ. Σκεπτέον (οὖν
[4, 1]	δὲ τοῦ μετέχειν τὸ ἐπιδέχεσθαι	τὸν	τοῦ μετεχομένου λόγον. Δῆλον οὖν
[4, 1]	ἐστι κατηγορεῖται. (Μάλιστα δ´ ἐπὶ	τὸν	τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν, εἰ
[4, 5]	δέ τις φῇ ἐξ ἀνάγκης	τὸν	ὑπολαμβάνοντα καὶ πιστεύειν, (ἐπ´ ἴσον
[4, 5]	εἰς ἓν γένος θεῖναι, οἷον	τὸν	φένακα καὶ τὸν διάβολον· οὔτε
[4, 2]	γένος ἀποδέδωκεν, οἷον εἰ τὸ	ἀθάνατον	γένος θεοῦ· διαφορὰ γάρ ἐστι
[4, 5]	τις συγχωρήσειεν ἐκ θνητοῦ τινα	ἀθάνατον	γίνεσθαι· οὐδεὶς γὰρ φήσει ἑτέραν
[4, 2]	διαφορὰ γάρ ἐστι ζῴου τὸ	ἀθάνατον,	ἐπειδὴ τῶν ζῴων τὰ μὲν
[4, 2]	τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὸ	ἀθάνατον	ὅπερ θεόν. Συμβήσεται γὰρ ἐπ´
[4, 4]	τὴν ψυχήν, οὐκ ἀναγκαῖον δέ·	δυνατὸν	γὰρ καὶ ἐν ἄλλῳ (ὑπάρχειν
[4, 5]	φευκτῶν εἰς δύναμιν ἢ τὸ	δυνατὸν	ἔθηκεν, οἷον τὸν σοφιστὴν ἢ
[4, 3]	κοινωνεῖ, τῶν δ´ ἀριθμῶν μηδένα	δυνατὸν	ζῆν, οὐκ ἂν εἴη εἶδος
[4, 5]	γὰρ δύναμις καὶ πᾶν τὸ	δυνατὸν	ἢ τὸ ποιητικὸν δι´ ἄλλο
[4, 5]	αἱρετῶν εἰς δύναμιν ἢ τὸ	δυνατὸν	ἢ τὸ ποιητικὸν ἔθηκεν· πᾶσα
[4, 2]	δ´ ἀποδοθέντος οὐδέτερον τῶν εἰρημένων	δυνατὸν	συμβαίνειν· ἐπ´ ἔλαττόν τε γὰρ
[4, 4]	συμμετρία· ἐν ἄλλῳ γὰρ οὐδενὶ	δυνατὸν	ὑπάρχειν τὰ εἰρημένα ἢ ἐν
[4, 1]	τὸ τεθὲν ἐν τῷ γένει·	ἀδύνατον	γὰρ τοῦ γένους μετέχειν μηδενὸς
[4, 4]	τι καὶ οὐκ ἀγαθὸν ἡδύ,	ἀδύνατον	δέ, εἴπερ τὸ ἀγαθὸν γένος
[4, 3]	τινος κοινωνεῖ τὸ εἶδος ὃ	ἀδύνατον	ὅλως ὑπάρχειν τοῖς ὑπὸ (τὸ
[4, 5]	τὸ ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν ἢ	ὁρατὸν	εἴρηται. Κατά τι γὰρ αἰσθητὸν
[4, 5]	οὐκ ἂν εἴη γένος τὸ	ὁρατὸν	καὶ τὸ αἰσθητὸν τοῦ ζῴου.
[4, 5]	τὸ σῶμα γὰρ αἰσθητὸν καὶ	ὁρατόν,	κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν οὔ.
[4, 5]	Κατά τι γὰρ αἰσθητὸν ἢ	ὁρατὸν	τὸ ζῷον· κατὰ τὸ σῶμα
[4, 5]	μή, συμβήσεται τῶν ψεκτῶν τι	αἱρετὸν	εἶναι· ἔσται γάρ τις δύναμις
[4, 5]	ἢ τὸ ποιητικὸν δι´ ἄλλο	αἱρετόν.	Ἢ εἴ τι τῶν ἐν
[4, 6]	ἠρεμία καὶ τῷ ἀριθμῷ τὸ	διαιρετόν,	ἀνάπαλιν δ´ οὔ (τὸ γὰρ
[4, 6]	ἀνάπαλιν δ´ οὔ (τὸ γὰρ	διαιρετὸν	οὐ πᾶν ἀριθμός, οὐδ´ ἡ
[4, 1]	τις ἀτόμους τιθέμενος γραμμὰς τὸ	ἀδιαίρετον	γένος (αὐτῶν φήσειεν εἶναι· τῶν
[4, 4]	δεήσει καὶ τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ	αἰσθητὸν	εἶναι. Οὐκ ἔστι δέ· οὐ
[4, 5]	οἷον εἰ τὸ ζῷον ὅπερ	αἰσθητὸν	ἢ ὁρατὸν εἴρηται. Κατά τι
[4, 5]	ὁρατὸν εἴρηται. Κατά τι γὰρ	αἰσθητὸν	ἢ ὁρατὸν τὸ ζῷον· κατὰ
[4, 4]	οὐ γὰρ πᾶν τὸ ἐπιστητὸν	αἰσθητόν·	καὶ γὰρ τῶν νοητῶν ἔνια
[4, 5]	ζῷον· κατὰ τὸ σῶμα γὰρ	αἰσθητὸν	καὶ ὁρατόν, κατὰ δὲ τὴν
[4, 4]	ἐπιστητά. Ὥστ´ οὐ γένος τὸ	αἰσθητὸν	τοῦ ἐπιστητοῦ. Εἰ δὲ τοῦτο
[4, 5]	γένος τὸ ὁρατὸν καὶ τὸ	αἰσθητὸν	τοῦ ζῴου. Λανθάνουσι δ´ ἐνίοτε
[4, 4]	δέ· οὐ γὰρ πᾶν τὸ	ἐπιστητὸν	αἰσθητόν· καὶ γὰρ τῶν νοητῶν
[4, 4]	λέγεται, ἐνδέχεται δέ (οἷον εἰ	ἐπιστητὸν	ἡ ψυχή· οὐδὲν γὰρ κωλύει
[4, 4]	καὶ ἀντιστρέφει ὁμοίως τό τε	ἐπιστητὸν	καὶ τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ
[4, 4]	ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει καὶ τὸ	ἐπιστητὸν	ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι. Οὐκ ἔστι
[4, 1]	δὲ τὸ ὂν ἢ τὸ	ἐπιστητὸν	οὐ κατηγορεῖται κατὰ τοῦ μὴ
[4, 1]	εἰ τὸ ὂν ἢ τὸ	ἐπιστητὸν	τοῦ δοξαστοῦ γένος τεθείη. Κατὰ
[4, 1]	γένος (τὸ ὂν οὐδὲ τὸ	ἐπιστητὸν	τοῦ δοξαστοῦ· καθ´ ὧν γὰρ
[4, 4]	ἐπιστητῷ, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ τὸ	ἐπιστητὸν	ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος ὄν) σκοπεῖν
[4, 4]	τό τε ἐπιστητὸν καὶ τὸ	ὑποληπτὸν	τινί. Εἰ οὖν ἐπί τινων
[4, 3]	ἡ ὀφθαλμία καὶ τῶν ἄλλων	ἕκαστον.	(Ἀναιροῦντι μὲν οὖν τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον·
[4, 3]	τῷ γένει. Φανερὸν δὲ τούτων	ἕκαστον	διὰ τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν εἰ
[4, 1]	ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη τὸ	δοξαστὸν	εἶδος τοῦ ὄντος· ἐπὶ πλέον
[4, 1]	γὰρ τοῦ μὴ ὄντος τὸ	δοξαστὸν	κατηγορηθήσεται (πολλὰ γὰρ τῶν μὴ
[4, 1]	τῷ γένει τεθέν, οἷον τὸ	δοξαστὸν	τοῦ ὄντος· καὶ γὰρ τὸ
[4, 1]	ὂν καὶ τὸ μὴ ὂν	δοξαστόν,	ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη τὸ
[4, 1]	καὶ τὴν διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´	ἔλαττον	γὰρ καὶ ἡ διαφορὰ τοῦ
[4, 2]	τῶν εἰρημένων δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´	ἔλαττόν	τε γὰρ ῥηθήσεται (καὶ μεθέξει
[4, 6]	πάντων ἁπλῶς κατηγορεῖται, δέον ἐπ´	ἔλαττον	τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ
[4, 6]	Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ	ἧττον,	ἀνασκευάζοντι μέν, εἰ τὸ γένος
[4, 6]	τὸ λοιπόν· καὶ εἰ τὸ	ἧττον	δοκοῦν εἶδός ἐστι, καὶ τὸ
[4, 6]	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὸ	ἧττον,	καὶ τὸ μᾶλλον· οἷον εἰ
[4, 2]	ἡ διαφορά· ὥστ´ οὐδὲ τὸ	περιττὸν	εἶδος ἂν εἴη ἀλλὰ διαφορά,
[4, 2]	συγκριτικὸν ἢ τὸν ἀριθμὸν ὅπερ	περιττόν.	Καὶ εἰ τὸ γένος ὡς
[4, 2]	τὸ γένος ἔθηκεν, οἷον τὸ	περιττὸν	ὅπερ ἀριθμόν· διαφορὰ γὰρ ἀριθμοῦ
[4, 2]	ἀριθμόν· διαφορὰ γὰρ ἀριθμοῦ τὸ	περιττόν,	οὐκ (εἶδός ἐστιν. Οὐ δοκεῖ
[4, 2]	κατηγορηθήσεται· οἷον ψυχῆς οὔτε τὸ	περιττὸν	οὔτε τὸ ἄρτιον κατηγορεῖται, ὥστ´
[4, 6]	πίστις ἄν τις εἴη. Τὸν	αὐτὸν	δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 5]	γίνεσθαι· οὐδεὶς γὰρ φήσει ἑτέραν	αὐτὸν	ζωὴν λαμβάνειν, ἀλλὰ σύμπτωμά τι
[4, 6]	ἀριθμός, οὐδ´ ἡ ἠρεμία νηνεμία)	αὐτὸν	μὲν χρῆσθαι ὡς γένους ὄντος
[4, 2]	ἐστι τὰ γένη μήθ´ ὑπὸ	ταὐτὸν	ἄμφω, οὐκ ἂν εἴη τὸ
[4, 1]	κατασκευάζοντι δέ, εἰ ἔστι τινός.	Ταὐτὸν	γὰρ πάντων τῶν ἀδιαφόρων εἴδει
[4, 1]	ὥστ´ ἢ ἀμφότερα τὰ εἰρημένα	ταὐτόν	ἐστιν ἢ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος.
[4, 5]	οὔτε γε ἐπὶ πάντων τὸ	τοιοῦτον	ἀποδεκτέον καθ´ ὧν μὴ ἀληθεύεται
[4, 4]	τις εἰς γένος θῇ τὸ	τοιοῦτον	εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον. Οἷον
[4, 3]	φανερὸν ἂν δόξειεν εἶναι τὸ	τοιοῦτον.	(Ἔνστασις ἐπὶ τῆς ὑγιείας καὶ
[4, 4]	τὸ τοιοῦτον εἰς τὸ μὴ	τοιοῦτον.	Οἷον εἰ τὴν μνήμην μονὴν
[4, 1]	γὰρ ἀρχὴ πρῶτον καὶ τὸ	(πρῶτον	ἀρχή, ὥστ´ ἢ ἀμφότερα τὰ
[4, 1]	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὸ	πρῶτον	καὶ ἡ ἀρχὴ εἰς ἄλληλα
[4, 1]	τεθείη· ἥ τε γὰρ ἀρχὴ	πρῶτον	καὶ τὸ (πρῶτον ἀρχή, ὥστ´
[4, 4]	τῷ εἴδει, διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν.	Πρῶτον	μέν, εἰ ἐν τῷ ἀποδοθέντι
[4, 3]	Ἔστι δὲ πλεοναχῶς ἡ σκέψις·	πρῶτον	μὲν εἰ ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 3]	τὸ ἀποδοθέν. Κατασκευάζοντι δὲ τριχῶς·	πρῶτον	μὲν εἰ τὸ ἐναντίον τῷ
[4, 1]	τεθῇ γένος τινὸς τῶν ὄντων,	πρῶτον	μὲν ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάντα τὰ
[4, 6]	διαφορᾶς χρώμενον τοῖς εἰρημένοις στοιχείοις,	πρῶτον	μὲν ὅτι τὸ γένος ἐπὶ
[4, 6]	παρεπόμενόν τινι ἀεὶ καὶ μὴ	ἀντιστρέφον	χαλεπὸν χωρίσαι τοῦ μὴ γένος
[4, 4]	διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν ἐστι, καὶ	ὑπερέχον	ἡμίσεος ῥηθήσεται, καὶ ἁπλῶς κατὰ
[4, 4]	καὶ τινί· πᾶν γὰρ τὸ	ὑπερέχον	καὶ τὸ μεῖζον τινὶ ὑπερέχει
[4, 4]	διπλάσιον τινὸς διπλάσιον, τὸ δ´	ὑπερέχον	καὶ τὸ μεῖζον τινὸς καὶ
[4, 1]	γένους μετέχειν μηδενὸς τῶν εἰδῶν	μετέχον,	ἂν μή τι τῶν κατὰ
[4, 1]	ἀναγκαῖόν ἐστι τὸ τοῦ γένους	μετέχον	(καὶ τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν.
[4, 2]	ἀνάγκη γὰρ τὸ τοῦ γένους	μετέχον	καὶ τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν
[4, 2]	τοῦ γένους· πᾶν γὰρ τὸ	μετέχον	τοῦ γένους ἢ εἶδος ἢ
[4, 1]	ἐστιν ἀλλά τι ποιοῦν ἢ	πάσχον	σημαίνειν ἔοικεν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 5]	τιθέντες, οἷον τὸ ζῷον σῶμα	ἔμψυχον.	Οὐδαμῶς δὲ τὸ μέρος τοῦ
[4, 6]	τι ζῷον λέγει, ὁ δὲ	ζῷον	εἴπας οὐ λέγει ποιόν τι
[4, 6]	τὴν διαφορὰν εἰπεῖν (ὁ γὰρ	ζῷον	εἴπας τὸν ἄνθρωπον μᾶλλον δηλοῖ
[4, 5]	γὰρ αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν τὸ	ζῷον·	κατὰ τὸ σῶμα γὰρ αἰσθητὸν
[4, 6]	γὰρ εἴπας πεζὸν ποιόν τι	ζῷον	λέγει, ὁ δὲ ζῷον εἴπας
[4, 5]	τὸ γένος, οἷον εἰ τὸ	ζῷον	ὅπερ αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν εἴρηται.
[4, 5]	μεταβάλῃ, καθάπερ οὐδὲ τὸ αὐτὸ	ζῷον	ὁτὲ μὲν ἄνθρωπον εἶναι ὁτὲ
[4, 5]	ἐστιν ὁ ἄνθρωπος κατά τι	ζῷον,	οὐδ´ ἡ γραμματικὴ κατά τι
[4, 5]	τὸ μέρος τιθέντες, οἷον τὸ	ζῷον	σῶμα ἔμψυχον. Οὐδαμῶς δὲ τὸ
[4, 1]	ῥηθὲν γένος, οἷον καὶ τὰ	νῦν	εἰρημένα· ἐνδέχεται γὰρ κινεῖν τι
[4, 5]	καὶ μὴ ἀγόμενος. Ἴσως μὲν	οὖν	ἀκολουθεῖ δύναμις ἑκατέρῳ τοιαύτη ὥστ´,
[4, 2]	ἄλληλα τὰ γένη εἶναι. Ἂν	οὖν	δειχθῇ ὃ βουλόμεθα ὡς γένος
[4, 6]	ποιόν τι πεζόν. Τὴν μὲν	οὖν	διαφορὰν ἀπὸ τοῦ γένους οὕτω
[4, 5]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν	οὖν	εἰ ἐπί τινων κατά τι
[4, 1]	τὸν τοῦ εἴδους οὔ. Σκεπτέον	(οὖν	εἰ μετέχει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν
[4, 2]	ἕξις καὶ διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον	οὖν	εἰ μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι
[4, 1]	τῶν ἀδιαφόρων εἴδει γένος· ἂν	οὖν	ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον ὅτι πάντων,
[4, 4]	καὶ τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ	οὖν	ἐπί τινων μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει,
[4, 4]	ἑκάτερον γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν. Εἰ	οὖν	ἐστιν ἡ ἡδονὴ ὅπερ ἀγαθόν,
[4, 2]	κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν. Εἰ	οὖν	ἡ βάδισις μήτ´ αὐξήσεως μήτε
[4, 5]	ἐστι σφοδρότης καὶ ὑπερβολή. Εἰ	οὖν	ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστι θαυμασιότητος,
[4, 5]	καὶ ἔκπληξις ἔστιν ὑπερβάλλουσα· εἰ	οὖν	ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστιν, ὑπερβολὴ
[4, 1]	τοῦ γένους μόνον μετέχει. Ἂν	οὖν	ἡ κίνησις γένος τῆς ἡδονῆς
[4, 5]	σφοδρά (καὶ ἔκπληξις ὑπερβάλλουσα) εἰ	οὖν	ἡ πίστις σφοδρότης ἐστί, σφοδρότης
[4, 4]	τῷ ἀποδοθέντι εἴη. Ἀναιροῦντι μὲν	οὖν	καθάπερ εἴρηται χρηστέον, κατασκευάζοντι δὲ
[4, 6]	ἐν τῷ γένει. Ἀναιροῦντι μὲν	οὖν	καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ,
[4, 2]	τὸ ἐπάνω μετέχει. Ἀνασκευάζοντι μὲν	(οὖν	καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ,
[4, 6]	ἂν εἴη τοῦ ὄντος. Συμβαίνει	οὖν	κατὰ πάντων ὧν τὸ γένος
[4, 2]	θνητὰ τὰ δ´ ἀθάνατα. Δῆλον	οὖν	(ὅτι διημάρτηται· οὐδενὸς γὰρ ἡ
[4, 2]	εἶδος οὔτε ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον	οὖν	ὅτι οὐ μετέχει τοῦ γένους
[4, 1]	τὸν τοῦ μετεχομένου λόγον. Δῆλον	οὖν	ὅτι τὰ μὲν εἴδη μετέχει
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστιν. Εἰ	οὖν	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 2]	τῶν μετεχόντων τοῦ εἴδους. Εἰ	οὖν	που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 4]	τοῦ ἀντικειμένου γένος εἶναι. Εἰ	οὖν	τις θείη τὴν ἐπιστήμην ὅπερ
[4, 2]	φρόνησιν ἐπιστήμην εἶναι. Εἰ δ´	οὖν	τις συγχωροίη τὸ λεγόμενον ἀληθὲς
[4, 5]	ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη. Ἐὰν	οὖν	τις τὴν αἰσχύνην φόβον εἴπῃ
[4, 6]	γὰρ δικαιότερος ἕτερος ἑτέρου. εἰ	Οὖν	τὸ μὲν ἀποδοθὲν γένος τὸ
[4, 6]	τῶν πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν. Εἰ	οὖν	τὸ ὂν γένος ἀποδέδωκε, δῆλον
[4, 3]	τῶν ἄλλων ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν	οὖν	τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον· εἰ γὰρ μὴ
[4, 6]	μὴ ὄντος εἴδη. Περὶ μὲν	οὖν	τοῦ γένους καθάπερ εἴρηται μετιτέον.
[4, 2]	ὑπὸ δύο γένη γίνεται. Ἀναγκαῖον	οὖν	ὑπ´ ἄλληλα τὰ γένη εἶναι.
[4, 4]	ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος ὄν) σκοπεῖν	οὖν	χρὴ ἐάν τις εἰς γένος
[4, 2]	τί ἐστι κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν	οὖν	χρήσιμον, εἰ μὴ κατηγορεῖται τὸ
[4, 6]	οὐδενός. Πάλιν εἰ τὸ πᾶσιν	ἀκολουθοῦν	γένος ἢ διαφορὰν εἶπεν· πλείω
[4, 5]	μηδέν. Ἐνίοτε δὲ καὶ τὸ	παρακολουθοῦν	ὁπωσοῦν ὡς γένος τιθέασιν, οἷον
[4, 1]	οὐ τί ἐστιν ἀλλά τι	ποιοῦν	ἢ πάσχον σημαίνειν ἔοικεν. Ὁμοίως
[4, 6]	λοιπόν· καὶ εἰ τὸ ἧττον	δοκοῦν	εἶδός ἐστι, καὶ τὸ μᾶλλον.
[4, 6]	τὸ μᾶλλον ἢ τὸ ὁμοίως	δοκοῦν	εἶναι ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει
[4, 6]	ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ τὸ μᾶλλον	δοκοῦν	ἢ ὁμοίως μὴ ἔστι γένος,
[4, 4]	καὶ χρήσεων, καὶ ὅλως καθ´	ὁποιανοῦν	ὁμοιότητα καὶ ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι
[4, 2]	καθάπερ τὸ πεζὸν καὶ τὸ	δίπουν.	Καὶ εἰ τὴν διαφορὰν ὡς
[4, 4]	φάσκειν αὐτῇ τοῦτο· εἰ γὰρ	ὁπωσοῦν	ἐστιν ἡ μνήμη μονὴ ἐπιστήμης,
[4, 5]	Ἐνίοτε δὲ καὶ τὸ παρακολουθοῦν	ὁπωσοῦν	ὡς γένος τιθέασιν, οἷον τὴν
[4, 6]	τὸ κατασκευάζειν σκεπτέον εἰ καθ´	ὧν	ἀπεδόθη τὸ γένος, ἐν τῷ
[4, 4]	εἶναί τι μὴ ἀγαθὸν ἡδύ·	ὧν	γὰρ τὸ γένος μὴ κατηγορεῖται,
[4, 1]	τὸ ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ· καθ´	ὧν	γὰρ τὸ εἶδος κατηγορεῖται, καὶ
[4, 5]	πάντων τὸ τοιοῦτον ἀποδεκτέον καθ´	ὧν	μὴ ἀληθεύεται τὸ γένος, ἀλλ´
[4, 6]	ἐπὶ τῶν τοιούτων μάλιστα, ἐφ´	ὧν	πλείω φαίνεται τοῦ εἴδους ἐν
[4, 6]	ὄντος. Συμβαίνει οὖν κατὰ πάντων	ὧν	τὸ γένος κατηγορεῖται καὶ τὸ
[4, 2]	φορὰ τῆς βαδίσεως. Πάλιν ἐφ´	ὧν	τὸ εἶδος τὸ τεθὲν ὡς
[4, 5]	τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην	φόβων	καὶ κερδῶν· ἀνδρεῖος μὲν γὰρ
[4, 1]	κατηγορεῖσθαι. Πάλιν εἰ μηδενὸς τῶν	εἰδῶν	ἐνδέχεται μετέχειν τὸ τεθὲν ἐν
[4, 1]	τῶν κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν	(εἰδῶν	ᾖ· ταῦτα δὲ τοῦ γένους
[4, 3]	ἔστι τι μεταξύ, καὶ τῶν	εἰδῶν,	καὶ εἰ τῶν εἰδῶν, καὶ
[4, 3]	τῶν εἰδῶν, καὶ εἰ τῶν	εἰδῶν,	καὶ τῶν γενῶν, καθάπερ ἐπ´
[4, 3]	ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον, καὶ τῶν	εἰδῶν	καὶ τῶν γενῶν, μὴ ὁμοίως
[4, 6]	ἐν τῷ τί ἐστι τῶν	εἰδῶν	κατηγορεῖσθαι, χωριστέον τὸ γένος ἀπὸ
[4, 3]	γὰρ γένος (κυρίως κατὰ τῶν	εἰδῶν	κατηγορεῖται, ἡ δὲ συμφωνία κατὰ
[4, 6]	γένος ἀλλ´ ἢ κατὰ τῶν	εἰδῶν	κατηγορεῖται. Ὥστε καὶ τὸ ἓν
[4, 1]	γὰρ ὅτι οὐδενὸς ἂν τῶν	εἰδῶν	μετέχοι· ὥστ´ οὐδὲ τοῦ γένους,
[4, 1]	τοῦ γένους μετέχειν μηδενὸς τῶν	εἰδῶν	μετέχον, ἂν μή τι τῶν
[4, 5]	γένος ἀληθεύεσθαι ἀεὶ κατὰ τῶν	εἰδῶν.	Ὁμοίως δ´ οὐδ´ ὁ οἶνός
[4, 1]	γενῶν, τὰ δὲ γένη τῶν	εἰδῶν	οὔ· τὸ μὲν γὰρ εἶδος
[4, 4]	γένος μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ τῶν	εἰδῶν	οὐδέν. Καὶ κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως
[4, 6]	δὲ τῶν γενῶν καὶ τῶν	εἰδῶν	πρὸς ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος· οἷον
[4, 6]	εἴδει· κατὰ πάντων γὰρ τῶν	εἰδῶν	συνωνύμως τὸ γένος κατηγορεῖται. Ἔτι
[4, 2]	τοῦ γένους μετέχον καὶ τῶν	εἰδῶν	τινος μετέχειν τῶν κατὰ τὴν
[4, 1]	τοῦ γένους μετέχον (καὶ τῶν	εἰδῶν	τινος μετέχειν. Ὥστ´ οὐκ ἂν
[4, 6]	σκοπεῖν εἰ καὶ κατ´ ἄλλων	εἰδῶν	τὸ γένος ἐν τῷ τί
[4, 5]	καὶ τὴν δικαιοσύνην φόβων καὶ	κερδῶν·	ἀνδρεῖος μὲν γὰρ καὶ πρᾶος
[4, 4]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	δυνάμεων	καὶ χρήσεων· εἰ γὰρ ἡ
[4, 4]	φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ τῶν	δυνάμεων	καὶ χρήσεων, καὶ ὅλως καθ´
[4, 4]	αἴσθησίς τις. Πάλιν ἐπὶ τῶν	ἀποφάσεων	σκοπεῖν ἀνάπαλιν, καθάπερ ἐπὶ τοῦ
[4, 4]	Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	γενέσεων	καὶ φθορῶν· οἷον εἰ τὸ
[4, 2]	μήτε μειώσεως μήτε τῶν ἄλλων	κινήσεων	μετέχει, δῆλον ὅτι τῆς φορᾶς
[4, 1]	μήτε τῶν λοιπῶν τῶν ἀποδοθεισῶν	κινήσεων	μηδεμία. Δῆλον γὰρ ὅτι οὐδενὸς
[4, 4]	καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ	χρήσεων·	εἰ γὰρ ἡ δύναμις διάθεσις,
[4, 4]	καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ	χρήσεων,	καὶ ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα
[4, 4]	τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν ἐπὶ τῶν	πτώσεων	καὶ ἐπὶ τῶν συστοίχων, εἰ
[4, 2]	τὰ τοῦ αὐτοῦ γένη τῶν	ἀναγκαίων	δόξειεν ἂν εἶναι, καθάπερ καὶ
[4, 5]	εἴ τι τῶν δι´ αὑτὰ	τιμίων	ἢ αἱρετῶν εἰς δύναμιν ἢ
[4, 5]	κατηγορεῖται τὸ ἀποδοθὲν γένος. Ἐπ´	ἐνίων	γὰρ οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι, οἷον
[4, 4]	δωρεὰ δόσις ἐστὶν ἀναπόδοτος. Ἐπ´	ἐνίων	δ´ οὐ συμβαίνει πρὸς ἴσα
[4, 2]	περιέχεσθαι. Ἔχει δ´ ἀπορίαν ἐπ´	ἐνίων	τὸ τοιοῦτο· δοκεῖ γὰρ ἐνίοις
[4, 3]	μετέχειν· τὸ γὰρ αὐτὸ τῶν	ἐναντίων	ἅμα μεθέξει, ἐπειδὴ τὸ μὲν
[4, 6]	γένει ἐναντίου τὸ βέλτιον τῶν	ἐναντίων	εἰς τὸ χεῖρον γένος θῇ·
[4, 1]	οὐ γὰρ τί ἐστιν ἡ	χιών,	ἀλλὰ ποῖόν τι, δηλοῖ. Ὥστ´
[4, 1]	δὲ ποιόν· οἷον ἡ μὲν	χιὼν	καὶ ὁ κύκνος οὐσία, τὸ
[4, 1]	ὑφ´ αὑτοῦ· οὔτε γὰρ ἡ	χιὼν	ὅπερ λευκόν, διόπερ οὐ γένος
[4, 5]	πεφυραμένην· ἔστι δ´ οὔθ´ ἡ	χιὼν	ὕδωρ οὔθ´ ὁ πηλὸς γῆ.
[4, 4]	φθορά τις. Καὶ ἐπὶ τῶν	γεννητικῶν	δὲ καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ
[4, 4]	ἐπὶ τῶν γεννητικῶν δὲ καὶ	φθαρτικῶν	ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων
[4, 6]	γὰρ διαφέρει τῷ εἴδει ταῦτ´	ἀλλήλων,	παντὸς δὲ γένους ἔστιν εἴδη
[4, 6]	ἐστι, σκοπεῖν εἰ καὶ κατ´	ἄλλων	εἰδῶν τὸ γένος ἐν τῷ
[4, 3]	καὶ ἡ ὀφθαλμία καὶ τῶν	ἄλλων	ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν οὖν τοσαυταχῶς
[4, 2]	αὐξήσεως μήτε μειώσεως μήτε τῶν	ἄλλων	κινήσεων μετέχει, δῆλον ὅτι τῆς
[4, 1]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων.	(Πάλιν εἰ ἀνάγκη ἢ ἐνδέχεται
[4, 5]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων.	Σκοπεῖν οὖν εἰ ἐπί τινων
[4, 3]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	σκοποῦντι φανερὸν ἂν δόξειεν εἶναι
[4, 5]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων. Εἰ δ´ ἄρα
[4, 6]	δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	τῶν τοιούτων. Ἔτι ἐπεὶ τὸ
[4, 5]	αἱρετῶν· καὶ γὰρ αἱ τῶν	φαύλων	δυνάμεις αἱρεταί, διὸ καὶ τὸν
[4, 4]	δικαίως ἐπιστημόνως καὶ ὁ δίκαιος	ἐπιστήμων·	εἰ δὲ τούτων τι μή,
[4, 3]	τῆς ζωῆς κοινωνεῖ, τῶν δ´	ἀριθμῶν	μηδένα δυνατὸν ζῆν, οὐκ ἂν
[4, 1]	εἶναι· τῶν γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν	γραμμῶν	οὐκ ἔστι τὸ εἰρημένον γένος,
[4, 1]	ἡδονὴ τῆς κινήσεως, οὐδὲ τῶν	ἀτόμων	οὐδὲν τῶν ὑπό τι εἶδος
[4, 2]	δὲ καὶ τοὺς λόγους τῶν	γενῶν,	εἰ ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε τὸ
[4, 2]	τὸ δεῖξαί τι τῶν ἐπάνω	γενῶν	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ
[4, 2]	τὸ δεῖξαι τῶν ἐπάνω τι	γενῶν	ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ
[4, 3]	δὲ μή. Εἰ γὰρ τῶν	γενῶν	ἔστι τι μεταξύ, καὶ τῶν
[4, 3]	εἰ τῶν εἰδῶν, καὶ τῶν	γενῶν,	καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ κακίας
[4, 6]	οὐδετέρου γένος. Ἡ δὲ τῶν	γενῶν	καὶ τῶν εἰδῶν πρὸς ἄλληλα
[4, 2]	εἴδους· ἀνάγκη γὰρ τοὺς τῶν	γενῶν	λόγους κατηγορεῖσθαι τοῦ εἴδους (καὶ
[4, 3]	καὶ τῶν εἰδῶν καὶ τῶν	γενῶν,	μὴ ὁμοίως δέ, ἀλλὰ τῶν
[4, 2]	αὐτὸ ἢ τῶν ἐπάνω τι	γενῶν·	οὐδενὸς γὰρ τῶν ὑποκάτω τὸ
[4, 1]	τὰ μὲν εἴδη μετέχει τῶν	γενῶν,	τὰ δὲ γένη τῶν εἰδῶν
[4, 2]	ἀρετὴ γένος, καὶ οὐδέτερον τῶν	γενῶν	τὸ λοιπὸν περιέχει. Ὥστ´ οὐκ
[4, 2]	ἐπιστήμη εἶναι καὶ οὐδέτερον τῶν	γενῶν	ὑπ´ οὐδετέρου περιέχεσθαι. Οὐ μὴν
[4, 2]	οὕτω δ´ ἀποδοθέντος οὐδέτερον τῶν	εἰρημένων	δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´ ἔλαττόν τε
[4, 2]	ψεῦδος, οὐκ ἂν εἴη τῶν	εἰρημένων	οὐδέτερον γένος οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ
[4, 5]	ἀλλότρια κλέπτειν· οὐδεὶς γὰρ τῶν	εἰρημένων	τῷ δυνατὸς εἶναί τι τούτων
[4, 4]	Ἐπεὶ δὲ τῶν πρός τι	λεγομένων	τὰ μὲν ἐξ ἀνάγκης ἐν
[4, 6]	καὶ τὸ γένος τῶν πᾶσιν	ἑπομένων,	ἐπ´ ἴσον· εἰ δὲ μὴ
[4, 6]	καὶ τὸ ἓν τῶν πᾶσιν	ἑπομένων	ἐστίν. Εἰ οὖν τὸ ὂν
[4, 1]	λέγεται, οἷον εἰ τῶν πᾶσιν	ἑπομένων	τὸ μὲν εἶδος τὸ δὲ
[4, 6]	τόπος· οὐδὲν γὰρ κωλύει ἀμφοτέρων	ἐπιδεχομένων	μὴ εἶναι θάτερον θατέρου γένος·
[4, 5]	ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν εἰ ἐπί	τινων	κατά τι μετέχεται τὸ γένος,
[4, 4]	ὑποληπτὸν τινί. Εἰ οὖν ἐπί	τινων	μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, δῆλον ὅτι
[4, 6]	κατηγορεῖται· πάλιν γὰρ συμβήσεται κατὰ	πλειόνων	καὶ διαφόρων αὐτὸ κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ
[4, 6]	ἑνὸς τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους ἀλλὰ	πλειόνων	καὶ διαφόρων· δῆλον γὰρ ὅτι
[4, 4]	τούτων τι μή, οὐδὲ τῶν	λοιπῶν	οὐδέν. Πάλιν ἐπὶ τῶν ὁμοίως
[4, 2]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	λοιπῶν·	οὔτε γὰρ ἡ μεῖξις ἅπασα
[4, 1]	ἀλλοίωσις ἡ ἡδονὴ μήτε τῶν	λοιπῶν	τῶν ἀποδοθεισῶν κινήσεων μηδεμία. Δῆλον
[4, 3]	κακίας καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·	ἑκατέρων	γὰρ ἔστι τι μεταξύ. (Ἔνστασις
[4, 6]	ὁ τόπος· οὐδὲν γὰρ κωλύει	ἀμφοτέρων	ἐπιδεχομένων μὴ εἶναι θάτερον θατέρου
[4, 2]	ἅπασα κρᾶσις (ἡ γὰρ τῶν	ξηρῶν	μεῖξις οὔκ ἐστι κρᾶσις) οὔθ´
[4, 4]	καὶ ἐπὶ τῶν γενέσεων καὶ	φθορῶν·	οἷον εἰ τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν,
[4, 6]	γὰρ συμβήσεται κατὰ πλειόνων καὶ	διαφόρων	αὐτὸ κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ
[4, 6]	ἀποδοθέντος εἴδους ἀλλὰ πλειόνων καὶ	διαφόρων·	δῆλον γὰρ ὅτι γένος ἔσται.
[4, 1]	τινός. Ταὐτὸν γὰρ πάντων τῶν	ἀδιαφόρων	εἴδει γένος· ἂν οὖν ἑνὸς
[4, 1]	δὲ καὶ εἴ τινος τῶν	ἀδιαφόρων	εἴδει μὴ ἔστι τὸ εἰρημένον
[4, 1]	οὐκ ἔστι τὸ εἰρημένον γένος,	ἀδιαφόρων	οὐσῶν κατὰ τὸ εἶδος· ἀδιάφοροι
[4, 1]	οὐδέτερον οὐδετέρου γένος, ἐπειδὴ ἐπ´	ἴσων	λέγεται. Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ
[4, 1]	εἴδους λέγεται. Πάλιν εἰ ἐπ´	ἴσων	τὸ (εἶδος καὶ τὸ γένος
[4, 1]	ἡδονὴ μήτε τῶν λοιπῶν τῶν	ἀποδοθεισῶν	κινήσεων μηδεμία. Δῆλον γὰρ ὅτι
[4, 5]	ἀληθεύεται τὸ γένος, ἀλλ´ ἐφ´	ὅσων	ἀληθῶς κατηγορεῖται τὸ ἀποδοθὲν γένος.
[4, 1]	ἔστι τὸ εἰρημένον γένος, ἀδιαφόρων	οὐσῶν	κατὰ τὸ εἶδος· ἀδιάφοροι γὰρ
[4, 1]	φήσειεν εἶναι· τῶν γὰρ διαίρεσιν	ἐχουσῶν	γραμμῶν οὐκ ἔστι τὸ εἰρημένον
[4, 1]	ἔστι τινός. Ταὐτὸν γὰρ πάντων	τῶν	ἀδιαφόρων εἴδει γένος· ἂν οὖν
[4, 1]	(Ὁρᾶν δὲ καὶ εἴ τινος	τῶν	ἀδιαφόρων εἴδει μὴ ἔστι τὸ
[4, 5]	προαίρεσιν λέγονται. Ἔτι πᾶσα δύναμις	τῶν	αἱρετῶν· καὶ γὰρ αἱ τῶν
[4, 2]	σχεδὸν γὰρ ἡ φορὰ ἐπὶ	τῶν	ἀκουσίως τόπον ἐκ τόπου μεταβαλλόντων
[4, 3]	πυρετὸς καὶ ἡ ὀφθαλμία καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν οὖν
[4, 2]	μήτ´ αὐξήσεως μήτε μειώσεως μήτε	τῶν	ἄλλων κινήσεων μετέχει, δῆλον ὅτι
[4, 1]	χρῶμα. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων. (Πάλιν εἰ ἀνάγκη ἢ
[4, 5]	ἐπιστήμη· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν εἰ ἐπί
[4, 3]	ἀδικίᾳ. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν ἂν δόξειεν
[4, 5]	πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων τῶν τοιούτων. Εἰ δ´
[4, 6]	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων τῶν τοιούτων. Ἔτι ἐπεὶ
[4, 3]	χρῶμα γένος τούτων τε καὶ	τῶν	ἀνὰ μέσον χρωμάτων ἁπάντων. (Ἔνστασις
[4, 2]	γίγνεσθαι τὰ τοῦ αὐτοῦ γένη	τῶν	ἀναγκαίων δόξειεν ἂν εἶναι, καθάπερ
[4, 1]	ἡ ἡδονὴ μήτε τῶν λοιπῶν	τῶν	ἀποδοθεισῶν κινήσεων μηδεμία. Δῆλον γὰρ
[4, 5]	οὐκ ἂν εἴη γένος οὐδέτερον	τῶν	ἀποδοθέντων· δεῖ γὰρ τὸ γένος
[4, 4]	ὄψις αἴσθησίς τις. Πάλιν ἐπὶ	τῶν	ἀποφάσεων σκοπεῖν ἀνάπαλιν, καθάπερ ἐπὶ
[4, 1]	ἡ ἡδονὴ τῆς κινήσεως, οὐδὲ	τῶν	ἀτόμων οὐδὲν τῶν ὑπό τι
[4, 2]	δὲ πάντα τὰ τοιαῦτα διὰ	τῶν	αὐτῶν· ἐπικοινωνοῦσι γὰρ οἱ τόποι·
[4, 2]	τόπου μεταβαλλόντων λέγεται, καθάπερ ἐπὶ	τῶν	ἀψύχων (συμβαίνει. Δῆλον δ´ ὅτι
[4, 1]	ἀδιαίρετον γένος (αὐτῶν φήσειεν εἶναι·	τῶν	γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ
[4, 4]	ἀγαθόν. Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	γενέσεων καὶ φθορῶν· οἷον εἰ
[4, 4]	διάλυσις φθορά τις. Καὶ ἐπὶ	τῶν	γεννητικῶν δὲ καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως,
[4, 2]	Σκοπεῖν δὲ καὶ τοὺς λόγους	τῶν	γενῶν, εἰ ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε
[4, 3]	τῶν δὲ μή. Εἰ γὰρ	τῶν	γενῶν ἔστι τι μεταξύ, καὶ
[4, 3]	καὶ εἰ τῶν εἰδῶν, καὶ	τῶν	γενῶν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ
[4, 6]	οὐδέτερον οὐδετέρου γένος. Ἡ δὲ	τῶν	γενῶν καὶ τῶν εἰδῶν πρὸς
[4, 2]	τοῦ εἴδους· ἀνάγκη γὰρ τοὺς	τῶν	γενῶν λόγους κατηγορεῖσθαι τοῦ εἴδους
[4, 3]	μέσον, καὶ τῶν εἰδῶν καὶ	τῶν	γενῶν, μὴ ὁμοίως δέ, ἀλλὰ
[4, 1]	ὅτι τὰ μὲν εἴδη μετέχει	τῶν	γενῶν, τὰ δὲ γένη τῶν
[4, 2]	ἡ ἀρετὴ γένος, καὶ οὐδέτερον	τῶν	γενῶν τὸ λοιπὸν περιέχει. Ὥστ´
[4, 2]	καὶ ἐπιστήμη εἶναι καὶ οὐδέτερον	τῶν	γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου περιέχεσθαι. Οὐ
[4, 3]	ἡ ψυχὴ τῆς ζωῆς κοινωνεῖ,	τῶν	δ´ ἀριθμῶν μηδένα δυνατὸν ζῆν,
[4, 3]	ἀλλὰ τῶν μὲν κατὰ ἀπόφασιν	τῶν	δ´ ὡς ὑποκείμενον. Ἔνδοξον γὰρ
[4, 3]	τῶν μὲν ἔστι τι μεταξύ,	τῶν	δὲ μή. Εἰ γὰρ τῶν
[4, 5]	δύναμις ψεκτή. Καὶ εἴ τι	τῶν	δι´ αὑτὰ τιμίων ἢ αἱρετῶν
[4, 4]	ποίησις. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	δυνάμεων καὶ χρήσεων· εἰ γὰρ
[4, 4]	καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ	τῶν	δυνάμεων καὶ χρήσεων, καὶ ὅλως
[4, 1]	δεῖ κατηγορεῖσθαι. Πάλιν εἰ μηδενὸς	τῶν	εἰδῶν ἐνδέχεται μετέχειν τὸ τεθὲν
[4, 3]	γενῶν ἔστι τι μεταξύ, καὶ	τῶν	εἰδῶν, καὶ εἰ τῶν εἰδῶν,
[4, 3]	καὶ τῶν εἰδῶν, καὶ εἰ	τῶν	εἰδῶν, καὶ τῶν γενῶν, καθάπερ
[4, 3]	τι ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον, καὶ	τῶν	εἰδῶν καὶ τῶν γενῶν, μὴ
[4, 6]	διαφορὰ ἐν τῷ τί ἐστι	τῶν	εἰδῶν κατηγορεῖσθαι, χωριστέον τὸ γένος
[4, 3]	πᾶν γὰρ γένος (κυρίως κατὰ	τῶν	εἰδῶν κατηγορεῖται, ἡ δὲ συμφωνία
[4, 6]	τὸ γένος ἀλλ´ ἢ κατὰ	τῶν	εἰδῶν κατηγορεῖται. Ὥστε καὶ τὸ
[4, 1]	Δῆλον γὰρ ὅτι οὐδενὸς ἂν	τῶν	εἰδῶν μετέχοι· ὥστ´ οὐδὲ τοῦ
[4, 1]	γὰρ τοῦ γένους μετέχειν μηδενὸς	τῶν	εἰδῶν μετέχον, ἂν μή τι
[4, 5]	τὸ γένος ἀληθεύεσθαι ἀεὶ κατὰ	τῶν	εἰδῶν. Ὁμοίως δ´ οὐδ´ ὁ
[4, 1]	τῶν γενῶν, τὰ δὲ γένη	τῶν	εἰδῶν οὔ· τὸ μὲν γὰρ
[4, 4]	τὸ γένος μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ	τῶν	εἰδῶν οὐδέν. Καὶ κατασκευάζοντι δὲ
[4, 6]	Ἡ δὲ τῶν γενῶν καὶ	τῶν	εἰδῶν πρὸς ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος·
[4, 6]	τῷ εἴδει· κατὰ πάντων γὰρ	τῶν	εἰδῶν συνωνύμως τὸ γένος κατηγορεῖται.
[4, 2]	τὸ τοῦ γένους μετέχον καὶ	τῶν	εἰδῶν τινος μετέχειν τῶν κατὰ
[4, 1]	τὸ τοῦ γένους μετέχον (καὶ	τῶν	εἰδῶν τινος μετέχειν. Ὥστ´ οὐκ
[4, 2]	διαφορᾶς, οὕτω δ´ ἀποδοθέντος οὐδέτερον	τῶν	εἰρημένων δυνατὸν συμβαίνειν· ἐπ´ ἔλαττόν
[4, 2]	καὶ ψεῦδος, οὐκ ἂν εἴη	τῶν	εἰρημένων οὐδέτερον γένος οὐδὲ διαφορά·
[4, 5]	τὰ ἀλλότρια κλέπτειν· οὐδεὶς γὰρ	τῶν	εἰρημένων τῷ δυνατὸς εἶναί τι
[4, 5]	ἄλλο αἱρετόν. Ἢ εἴ τι	τῶν	ἐν δύο γένεσιν ἢ πλείοσιν
[4, 3]	ἐνδέχεται μετέχειν· τὸ γὰρ αὐτὸ	τῶν	ἐναντίων ἅμα μεθέξει, ἐπειδὴ τὸ
[4, 6]	τῷ γένει ἐναντίου τὸ βέλτιον	τῶν	ἐναντίων εἰς τὸ χεῖρον γένος
[4, 2]	ἀμφισβητουμένου, ἀπόχρη τὸ δεῖξαί τι	τῶν	ἐπάνω γενῶν ἐν τῷ τί
[4, 2]	γένος, οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι	τῶν	ἐπάνω τι γενῶν ἐν τῷ
[4, 2]	τοῦ εἴδους, ἢ αὐτὸ ἢ	τῶν	ἐπάνω τι γενῶν· οὐδενὸς γὰρ
[4, 4]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου καὶ	τῶν	ἐπάνω· τινὸς γὰρ καὶ τὸ
[4, 2]	ἐστι ζῴου τὸ ἀθάνατον, ἐπειδὴ	τῶν	ζῴων τὰ μὲν θνητὰ τὰ
[4, 2]	(ὅτι οὐδενὸς μετέχει ἡ βάδισις	τῶν	κατὰ τὴν αὐτὴν διαίρεσιν εἰ
[4, 2]	καὶ τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν	τῶν	κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν. Εἰ
[4, 1]	εἰδῶν μετέχον, ἂν μή τι	τῶν	κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν (εἰδῶν
[4, 4]	δὲ τούτων τι μή, οὐδὲ	τῶν	λοιπῶν οὐδέν. Πάλιν ἐπὶ τῶν
[4, 2]	(ἅπτεται. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	λοιπῶν· οὔτε γὰρ ἡ μεῖξις
[4, 1]	μήτ´ ἀλλοίωσις ἡ ἡδονὴ μήτε	τῶν	λοιπῶν τῶν ἀποδοθεισῶν κινήσεων μηδεμία.
[4, 3]	γένος καὶ τὸ εἶδος, καὶ	τῶν	μὲν ἔστι τι μεταξύ, τῶν
[4, 3]	γενῶν, μὴ ὁμοίως δέ, ἀλλὰ	τῶν	μὲν κατὰ ἀπόφασιν τῶν δ´
[4, 2]	λόγους κατηγορεῖσθαι τοῦ εἴδους (καὶ	τῶν	μετεχόντων τοῦ εἴδους. Εἰ οὖν
[4, 1]	τὸ δοξαστὸν κατηγορηθήσεται (πολλὰ γὰρ	τῶν	μὴ ὄντων δοξαστά) ὅτι δὲ
[4, 4]	τὸ ἐπιστητὸν αἰσθητόν· καὶ γὰρ	τῶν	νοητῶν ἔνια ἐπιστητά. Ὥστ´ οὐ
[4, 2]	μεῖξις ἅπασα κρᾶσις (ἡ γὰρ	τῶν	ξηρῶν μεῖξις οὔκ ἐστι κρᾶσις)
[4, 4]	τῶν λοιπῶν οὐδέν. Πάλιν ἐπὶ	τῶν	ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα· οἷον
[4, 1]	(Ἂν δὴ τεθῇ γένος τινὸς	τῶν	ὄντων, πρῶτον μὲν ἐπιβλέπειν ἐπὶ
[4, 1]	τοῦ εἴδους· κατὰ πάντων γὰρ	τῶν	ὄντων τὸ ὂν καὶ τὸ
[4, 6]	μὲν γὰρ καὶ τὸ γένος	τῶν	πᾶσιν ἑπομένων, ἐπ´ ἴσον· εἰ
[4, 6]	τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν	τῶν	πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν. Εἰ οὖν
[4, 1]	τὸ γένος λέγεται, οἷον εἰ	τῶν	πᾶσιν ἑπομένων τὸ μὲν εἶδος
[4, 4]	ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν οὐ	τῶν	πρός τι ἀλλὰ ποιά. Πάλιν
[4, 1]	καλὸν τῆς ἐπιστήμης· τὰ γὰρ	τῶν	πρός τι γένη καὶ αὐτὰ
[4, 1]	πρός τι γένη καὶ αὐτὰ	τῶν	πρός τι δεῖ εἶναι, καθάπερ
[4, 4]	διπλασίου καὶ πολλαπλασίου· ἑκάτερον γὰρ	τῶν	πρός τι. Εἰ δὲ τὸ
[4, 1]	ὂν τοῦ διπλασίου, καὶ αὐτὸ	τῶν	πρὸς τί ἐστιν. Καθόλου δ´
[4, 4]	εἶδος· ἡ μὲν γὰρ ἐπιστήμη	τῶν	πρός τι, ἡ δὲ γραμματικὴ
[4, 4]	τι· εἰ γὰρ τὸ εἶδος	τῶν	πρός τι, καὶ τὸ γένος,
[4, 4]	οὐδ´ αἴσθησις ἐπιστήμης. Ἐπεὶ δὲ	τῶν	πρός τι λεγομένων τὰ μὲν
[4, 4]	τι. Εἰ δὲ τὸ γένος	τῶν	πρός τι, οὐκ ἀνάγκη καὶ
[4, 4]	ἀγαθόν, καὶ ἡ μὲν ἀρετὴ	τῶν	πρός τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν
[4, 1]	κύκνου. (Πάλιν ἡ μὲν ἐπιστήμη	τῶν	πρός τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν
[4, 1]	~(Μετὰ δὲ ταῦτα περὶ	τῶν	πρὸς τὸ γένος καὶ τὸ
[4, 1]	ἐπισκεπτέον. Ἔστι δὲ ταῦτα στοιχεῖα	τῶν	πρὸς τοὺς ὅρους· περὶ αὐτῶν
[4, 4]	ἐν τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν ἐπὶ	τῶν	πτώσεων καὶ ἐπὶ τῶν συστοίχων,
[4, 4]	ἐπὶ τῶν πτώσεων καὶ ἐπὶ	τῶν	συστοίχων, εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ
[4, 5]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	τῶν	τοιούτων. Εἰ δ´ ἄρα καὶ
[4, 6]	τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	τῶν	τοιούτων. Ἔτι ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν
[4, 6]	Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος ἐπὶ	τῶν	τοιούτων μάλιστα, ἐφ´ ὧν πλείω
[4, 5]	τὸ ὅλως μὴ πάσχειν ὑπὸ	τῶν	τοιούτων μηδέν. Ἐνίοτε δὲ καὶ
[4, 2]	Πάλιν εἰ μηδεμία διαφορὰ κατηγορεῖται	τῶν	τοῦ γένους κατὰ τοῦ ἀποδοθέντος
[4, 1]	κινήσεως, οὐδὲ τῶν ἀτόμων οὐδὲν	τῶν	ὑπό τι εἶδος τῆς κινήσεως
[4, 1]	τὸ γὰρ (γένος κατὰ πάντων	τῶν	ὑπὸ τὸ αὐτὸ εἶδος κατηγορεῖται.
[4, 2]	ἐπάνω τι γενῶν· οὐδενὸς γὰρ	τῶν	ὑποκάτω τὸ ἐπάνω μετέχει. Ἀνασκευάζοντι
[4, 5]	τῶν αἱρετῶν· καὶ γὰρ αἱ	τῶν	φαύλων δυνάμεις αἱρεταί, διὸ καὶ
[4, 5]	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἴ τι	τῶν	ψεκτῶν ἢ φευκτῶν εἰς δύναμιν
[4, 5]	δύναμις. Εἰ δὲ μή, συμβήσεται	τῶν	ψεκτῶν τι αἱρετὸν εἶναι· ἔσται
[4, 2]	μεῖξιν ὅπερ κρᾶσιν, ἢ ὡς	Πλάτων	ὁρίζεται φορὰν τὴν κατὰ τόπον
[4, 3]	τε καὶ τῶν ἀνὰ μέσον	χρωμάτων	ἁπάντων. (Ἔνστασις ὅτι ἡ μὲν
[4, 5]	διάβολον· οὔτε γὰρ ὁ προαιρούμενος	ἀδυνατῶν	δέ, οὔθ´ ὁ δυνάμενος μὴ
[4, 5]	τῶν δι´ αὑτὰ τιμίων ἢ	αἱρετῶν	εἰς δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν
[4, 5]	λέγονται. Ἔτι πᾶσα δύναμις τῶν	αἱρετῶν·	καὶ γὰρ αἱ τῶν φαύλων
[4, 4]	ἐπιστητὸν αἰσθητόν· καὶ γὰρ τῶν	νοητῶν	ἔνια ἐπιστητά. Ὥστ´ οὐ γένος
[4, 5]	δὲ καὶ εἴ τι τῶν	ψεκτῶν	ἢ φευκτῶν εἰς δύναμιν ἢ
[4, 5]	Εἰ δὲ μή, συμβήσεται τῶν	ψεκτῶν	τι αἱρετὸν εἶναι· ἔσται γάρ
[4, 5]	εἴ τι τῶν ψεκτῶν ἢ	φευκτῶν	εἰς δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν
[4, 6]	ὂν γένος ἀποδέδωκε, δῆλον ὅτι	πάντων	ἂν εἴη γένος, ἐπειδὴ κατηγορεῖται
[4, 6]	ὂν καὶ τὸ ἓν κατὰ	πάντων	ἁπλῶς κατηγορεῖται, δέον ἐπ´ ἔλαττον
[4, 6]	τὸ γένος τῷ εἴδει· κατὰ	πάντων	γὰρ τῶν εἰδῶν συνωνύμως τὸ
[4, 1]	τὸ γένος τοῦ εἴδους· κατὰ	πάντων	γὰρ τῶν ὄντων τὸ ὂν
[4, 2]	οὐδετέρου περιέχεσθαι. Οὐ μὴν ὑπὸ	πάντων	γε συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν ἐπιστήμην
[4, 1]	οὖν ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον ὅτι	πάντων,	κἂν ἑνὸς μή, δῆλον ὅτι
[4, 5]	πνεῦμα, ἀλλ´ οὔτε γε ἐπὶ	πάντων	τὸ τοιοῦτον ἀποδεκτέον καθ´ ὧν
[4, 1]	εἰ ἔστι τινός. Ταὐτὸν γὰρ	πάντων	τῶν ἀδιαφόρων εἴδει γένος· ἂν
[4, 1]	ἡδονῆς· τὸ γὰρ (γένος κατὰ	πάντων	τῶν ὑπὸ τὸ αὐτὸ εἶδος
[4, 6]	ἄλλου δὲ προτείνοντος μὴ ἐπὶ	πάντων	ὑπακούειν. Ἔνστασις δ´ αὐτοῦ ὅτι
[4, 6]	τοῦ ὄντος. Συμβαίνει οὖν κατὰ	πάντων	ὧν τὸ γένος κατηγορεῖται καὶ
[4, 3]	καὶ τῶν ἀνὰ μέσον χρωμάτων	ἁπάντων.	(Ἔνστασις ὅτι ἡ μὲν ἔνδεια
[4, 5]	ἂν εἴη γένος οὐδέτερον τῶν	ἀποδοθέντων·	δεῖ γὰρ τὸ γένος ἀληθεύεσθαι
[4, 1]	κατηγορηθήσεται (πολλὰ γὰρ τῶν μὴ	ὄντων	δοξαστά) ὅτι δὲ τὸ ὂν
[4, 1]	ὑπό τι εἶδος τῆς κινήσεως	ὄντων·	καὶ γὰρ τὰ ἄτομα μετέχει
[4, 1]	δὴ τεθῇ γένος τινὸς τῶν	ὄντων,	πρῶτον μὲν ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάντα
[4, 1]	εἴδους· κατὰ πάντων γὰρ τῶν	ὄντων	τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν
[4, 2]	τῶν ἀκουσίως τόπον ἐκ τόπου	μεταβαλλόντων	λέγεται, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀψύχων
[4, 4]	οὐδέν. Πάλιν ἐπὶ τῶν ὁμοίως	ἐχόντων	πρὸς ἄλληλα· οἷον τὸ ἡδὺ
[4, 2]	κατηγορεῖσθαι τοῦ εἴδους (καὶ τῶν	μετεχόντων	τοῦ εἴδους. Εἰ οὖν που
[4, 1]	εἶναι καὶ μή, ὥστ´ οὐδέτερον	αὐτῶν	γένος ἀλλὰ συμβεβηκός, ἐπειδὴ συμβεβηκὸς
[4, 5]	τοῖς ἀποδοθεῖσιν εἴδεσιν, οὐδέτερον δ´	αὐτῶν	γένος ἐστίν. Ὁ μὲν γὰρ
[4, 6]	διώρισται μηδ´ ἔχομεν εἰπεῖν ποῖον	αὐτῶν	γένος. Οἷον τῆς ὀργῆς καὶ
[4, 1]	τῶν πρὸς τοὺς ὅρους· περὶ	αὐτῶν	δὲ τούτων ὀλιγάκις αἱ σκέψεις
[4, 1]	ποῖόν τι, δηλοῖ. Ὥστ´ οὐδέτερον	αὐτῶν	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται,
[4, 2]	αὐτὸ γένος ἐστίν· ἑκάτερον γὰρ	αὐτῶν	ἕξις καὶ διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον
[4, 2]	πάντα τὰ τοιαῦτα διὰ τῶν	αὐτῶν·	ἐπικοινωνοῦσι γὰρ οἱ τόποι· ἐπὶ
[4, 1]	κατηγορεῖται, ὥστε καὶ ὁ λόγος	αὐτῶν.	(Ἔτι εἰ κατά τινος τὸ
[4, 6]	ἂν εἴη γένος, ἐπειδὴ κατηγορεῖται	αὐτῶν·	κατ´ οὐδενὸς γὰρ τὸ γένος
[4, 2]	γένος ἐν τῷ τί ἐστιν	αὐτῶν	τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ καὶ τὸ
[4, 1]	τιθέμενος γραμμὰς τὸ ἀδιαίρετον γένος	(αὐτῶν	φήσειεν εἶναι· τῶν γὰρ διαίρεσιν
[4, 5]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν	τοιούτων.	Εἰ δ´ ἄρα καὶ ἐπὶ
[4, 6]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν	τοιούτων.	Ἔτι ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν τινι
[4, 6]	δ´ ὁ τόπος ἐπὶ τῶν	τοιούτων	μάλιστα, ἐφ´ ὧν πλείω φαίνεται
[4, 5]	ὅλως μὴ πάσχειν ὑπὸ τῶν	τοιούτων	μηδέν. Ἐνίοτε δὲ καὶ τὸ
[4, 3]	τι τῷ γένει. Φανερὸν δὲ	τούτων	ἕκαστον διὰ τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν
[4, 3]	τοῦ κακοῦ συμβαίνει· οὐδέτερον γὰρ	τούτων	ἐν γένει, ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστιν αὐτῶν	τούτων	κατηγορεῖται ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος,
[4, 1]	τοὺς ὅρους· περὶ αὐτῶν δὲ	τούτων	ὀλιγάκις αἱ σκέψεις γίνονται τοῖς
[4, 4]	τὸ δ´ ἕτερον, γένος ὂν	τούτων,	οὐ τινὶ ἀλλὰ τινός· ἕτερον
[4, 3]	δὲ μέτριον ἀνὰ μέσον ὂν	τούτων	οὐκ ἐν τῷ κακῷ ἀλλ´
[4, 3]	μέλανος· τὸ γὰρ χρῶμα γένος	τούτων	τε καὶ τῶν ἀνὰ μέσον
[4, 4]	ὁ δίκαιος ἐπιστήμων· εἰ δὲ	τούτων	τι μή, οὐδὲ τῶν λοιπῶν
[4, 4]	καὶ τοῦ πολλαπλασίου. Ἑκάτερον γὰρ	τούτων	τινὸς καὶ αὐτὸ καὶ κατὰ
[4, 5]	εἰρημένων τῷ δυνατὸς εἶναί τι	τούτων	τοιοῦτος λέγεται. Δύναται μὲν γὰρ
[4, 5]	ὑπερβάλλουσα. Οὐ δοκεῖ δ´ οὐδέτερον	τούτων,	ὥσπερ οὐδὲ ἡ ἐπιστήμη ἐπιστῆμον
[4, 5]	φέναξ, ἀλλ´ ὁ ἄμφω ταῦτα	ἔχων.	Ὥστ´ οὐ θετέον εἰς ἓν
[4, 4]	τῶν πτώσεων καὶ ἐπὶ τῶν	συστοίχων,	εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ ἀναιροῦντι
[4, 5]	ἀπαθὴς λέγεται, ἐγκρατὴς δ´ ὁ	πάσχων	καὶ μὴ ἀγόμενος. Ἴσως μὲν
[4, 2]	μεταβαλλόντων λέγεται, καθάπερ ἐπὶ τῶν	ἀψύχων	(συμβαίνει. Δῆλον δ´ ὅτι καὶ
[4, 2]	ζῴου τὸ ἀθάνατον, ἐπειδὴ τῶν	ζῴων	τὰ μὲν θνητὰ τὰ δ´