Livre, Chap.
[4, 4]	ἀγαθὸν ἡδύ, ἀδύνατον δέ, εἴπερ	τὸ	ἀγαθὸν γένος τοῦ ἡδέος, εἶναί
[4, 4]	ἡδονὴν καὶ τὸ ὠφέλιμον πρὸς	τὸ	ἀγαθόν· ἑκάτερον γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν.
[4, 1]	καλὸν ποιόν, ὥστ´ οὐ γένος	τὸ	ἀγαθὸν ἢ τὸ καλὸν τῆς
[4, 4]	τὸ ἡδὺ ἀγαθόν, ὥστε γένος	τὸ	ἀγαθὸν τοῦ ἡδέος. Ἐὰν δ´
[4, 1]	εἴ τις ἀτόμους τιθέμενος γραμμὰς	τὸ	ἀδιαίρετον γένος (αὐτῶν φήσειεν εἶναι·
[4, 2]	ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον εἰ	τὸ	ἀθάνατον γένος θεοῦ· διαφορὰ γάρ
[4, 2]	θεοῦ· διαφορὰ γάρ ἐστι ζῴου	τὸ	ἀθάνατον, ἐπειδὴ τῶν ζῴων τὰ
[4, 2]	εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν, οἷον	τὸ	ἀθάνατον ὅπερ θεόν. Συμβήσεται γὰρ
[4, 4]	ἔνια ἐπιστητά. Ὥστ´ οὐ γένος	τὸ	αἰσθητὸν τοῦ ἐπιστητοῦ. Εἰ δὲ
[4, 5]	εἴη γένος τὸ ὁρατὸν καὶ	τὸ	αἰσθητὸν τοῦ ζῴου. Λανθάνουσι δ´
[4, 2]	ψυχὴν τὸ κινεῖσθαι ἢ δόξαν	τὸ	ἀληθὲς καὶ ψεῦδος, οὐκ ἂν
[4, 3]	καὶ τὸ προκείμενον. Ἔτι εἰ	τὸ	ἀνὰ μέσον ἐν τῷ εἰρημένῳ
[4, 3]	τῷ αὐτῷ γένει, ἀλλὰ καὶ	τὸ	ἀνὰ μέσον· ἐν ᾧ γὰρ
[4, 3]	εἰρημένῳ γένει· ἐν ᾧ γὰρ	τὸ	ἀνὰ μέσον, καὶ τὰ ἄκρα.
[4, 3]	ᾧ γὰρ τὰ ἄκρα, καὶ	τὸ	ἀνὰ μέσον, οἷον ἐπὶ λευκοῦ
[4, 5]	τοῦτό γ´ ἐστὶ τῷ μὲν	τὸ〉	ἀνδρείῳ τῷ δὲ τὸ πράῳ
[4, 4]	δὲ καὶ εἰ τοῦ ἀντικειμένου	τὸ	ἀντικείμενον γένος· οἷον εἰ τοῦ
[4, 4]	κατασκευάζοντι δὲ μοναχῶς· εἰ γὰρ	τὸ	ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ
[4, 4]	ἀντίκειται στέρησις, μὴ ἔστι δὲ	τὸ	ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, οὐδ´
[4, 4]	εἰ ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει	τὸ	ἀντικείμενον· ἢ γὰρ ἁπλῶς ἐν
[4, 4]	ἡμίσεος τὸ πολλοστημόριον· δεῖ γὰρ	τὸ	ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου γένος εἶναι.
[4, 4]	ἐνηργηκέναι. Ἂν δὲ στέρησις ᾖ	τὸ	ἀντικείμενον τῷ εἴδει, διχῶς ἔστιν
[4, 2]	τί ἐστι κατηγορηθήσεται· ὥστε καὶ	τὸ	ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ τί
[4, 2]	κατηγορεῖ: ται, σκοπεῖν εἰ καὶ	τὸ	ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ τί
[4, 5]	ἀλλ´ ἐφ´ ὅσων ἀληθῶς κατηγορεῖται	τὸ	ἀποδοθὲν γένος. Ἐπ´ ἐνίων γὰρ
[4, 6]	εἰ ἐν ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει	τὸ	ἀποδοθὲν γένος λέγεται, καθάπερ τὸ
[4, 2]	ἀποδοθέντος (εἴδους, ὃ μήτε περιέχει	τὸ	ἀποδοθὲν γένος μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό
[4, 1]	ἢ ἐνδέχεται μετέχειν τοῦ εἴδους	τὸ	ἀποδοθὲν γένος, οἷον εἴ τις
[4, 2]	Εἰ δ´ ἁπλῶς ὑπάρχειν ἀμφισβητεῖται	(τὸ	ἀποδοθὲν γένος, οὐκ ἀπόχρη τὸ
[4, 2]	ταὐτὸν ἄμφω, οὐκ ἂν εἴη	τὸ	ἀποδοθὲν γένος. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 2]	διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ (γένος	τὸ	ἀποδοθέν· εἰ γὰρ ἦν γένος,
[4, 1]	αὐτῶν. (Ἔτι εἰ κατά τινος	τὸ	ἀποδοθὲν εἶδος ἀληθεύεται, τὸ δὲ
[4, 6]	τῷ γένει, δῆλον ὅτι οὐδὲ	τὸ	ἀποδοθὲν εἶδος εἴη ἂν ἐν
[4, 6]	γένος ἔσται. Εἰ δ´ ἓν	τὸ	ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι, σκοπεῖν εἰ
[4, 2]	γενῶν, εἰ ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε	τὸ	ἀποδοθὲν εἶδος καὶ ἐπὶ τὰ
[4, 4]	ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, οὐδ´ ἂν	τὸ	ἀποδοθὲν ἐν τῷ ἀποδοθέντι εἴη.
[4, 3]	εἰρημένα, δῆλον ὅτι οὐ γένος	τὸ	ἀποδοθέν. Κατασκευάζοντι δὲ τριχῶς· πρῶτον
[4, 6]	ἔστιν ὕδωρ. ~Ἔτι εἰ ὅλως	τὸ	ἀποδοθὲν μηδενός ἐστι γένος· δῆλον
[4, 2]	διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ γένος	τὸ	ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ μετέχει τὸ
[4, 2]	διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι οὐ γένος	τὸ	ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν
[4, 6]	λεγόμενον, οὐκ ἂν εἴη γένος	τὸ	ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ τὸ μᾶλλον
[4, 6]	ἔστι γένος, δῆλον ὅτι οὐδὲ	τὸ	ἀποδοθέν. Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος
[4, 2]	συνοχὴν ἅψιν· οὐ γὰρ πᾶν	τὸ	ἁπτόμενον συνέχεται, ἀλλὰ τὸ συνεχόμενον
[4, 2]	ψυχῆς οὔτε τὸ περιττὸν οὔτε	τὸ	ἄρτιον κατηγορεῖται, ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός.
[4, 2]	ἐπιστήμης συμβαίνει· ἄμφω γὰρ ὑπὸ	τὸ	αὐτὸ γένος ἐστίν· ἑκάτερον γὰρ
[4, 1]	(γένος κατὰ πάντων τῶν ὑπὸ	τὸ	αὐτὸ εἶδος κατηγορεῖται. Εἶτα εἰ
[4, 5]	πίστις ὑπολήψεως· οὐ γὰρ ἐνδέχεται	τὸ	αὐτὸ ἔτι διαμένειν, ἄνπερ ἐκ
[4, 5]	εἴδους ὅλως μεταβάλῃ, καθάπερ οὐδὲ	τὸ	αὐτὸ ζῷον ὁτὲ μὲν ἄνθρωπον
[4, 4]	διπλασίου. Ἔτι εἰ μὴ πρὸς	τὸ	αὐτὸ κατά τε τὸ γένος
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι, ὥστε	τὸ	αὐτὸ ὑπὸ δύο γένη γίνεται.
[4, 6]	ἐπιστήμη τις εἶναι, καὶ εἰ	τὸ	βαδίζον τῷ βαδίζειν κινεῖται, ἡ
[4, 6]	τὸ χεῖρον καὶ μὴ εἰς	τὸ	βέλτιον γένος ἔθηκεν, οἷον τὴν
[4, 6]	ἐν τοῖς ἐναντίοις γένεσιν, ὥστε	τὸ	βέλτιον ἐν τῷ χείρονι ἔσται
[4, 6]	εἴδει καὶ τῷ γένει ἐναντίου	τὸ	βέλτιον τῶν ἐναντίων εἰς τὸ
[4, 3]	τῷ γένει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν·	τὸ	γὰρ αὐτὸ τῶν ἐναντίων ἅμα
[4, 1]	οὐ γένος τἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς·	τὸ	γὰρ (γένος κατὰ πάντων τῶν
[4, 6]	ὂν ἕπεται παντὶ τῷ γινομένῳ	(τὸ	γὰρ γινόμενον οὐκ ἔστι) καὶ
[4, 6]	τὸ διαιρετόν, ἀνάπαλιν δ´ οὔ	(τὸ	γὰρ διαιρετὸν οὐ πᾶν ἀριθμός,
[4, 3]	οἷον ἐπὶ λευκοῦ καὶ μέλανος·	τὸ	γὰρ χρῶμα γένος τούτων τε
[4, 4]	τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ εἰ	τὸ	γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ τὸ γίγνεσθαι
[4, 5]	οὐδέτερον τῶν ἀποδοθέντων· δεῖ γὰρ	τὸ	γένος ἀληθεύεσθαι ἀεὶ κατὰ τῶν
[4, 5]	ἀποδεκτέον καθ´ ὧν μὴ ἀληθεύεται	τὸ	γένος, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσων ἀληθῶς
[4, 6]	κατηγορεῖται αὐτῶν· κατ´ οὐδενὸς γὰρ	τὸ	γένος ἀλλ´ ἢ κατὰ τῶν
[4, 6]	ἐστι τῶν εἰδῶν κατηγορεῖσθαι, χωριστέον	τὸ	γένος ἀπὸ τῆς διαφορᾶς χρώμενον
[4, 6]	δοκεῖ δὲ τοῦ βελτίονος καὶ	τὸ	γένος βέλτιον εἶναι. Καὶ εἰ
[4, 1]	γὰρ τὸ εἶδος κατηγορεῖται, καὶ	τὸ	γένος δεῖ κατηγορεῖσθαι. Πάλιν εἰ
[4, 6]	καὶ ἧττον, ἀνασκευάζοντι μέν, εἰ	τὸ	γένος δέχεται τὸ μᾶλλον, τὸ
[4, 2]	φύσει τὸ εἶδος καὶ (συναναιρεῖ	τὸ	γένος· δοκεῖ γὰρ τὸ ἐναντίον.
[4, 2]	τὴν διαφορὰν ὡς εἶδος εἰς	τὸ	γένος ἔθηκεν, οἷον τὸ περιττὸν
[4, 2]	τοῦ εἴδους λέγεται. Ἔτι εἰ	τὸ	γένος εἰς τὴν διαφοράν, οἷον
[4, 2]	μετέχει τοῦ γένους. (Ἔτι εἰ	τὸ	γένος εἰς τὸ εἶδος ἔθηκεν,
[4, 6]	εἰ καὶ κατ´ ἄλλων εἰδῶν	τὸ	γένος ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 6]	σκεπτέον εἰ καθ´ ὧν ἀπεδόθη	τὸ	γένος, ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 2]	οὖν χρήσιμον, εἰ μὴ κατηγορεῖται	τὸ	γένος ἐν τῷ τί ἐστιν
[4, 3]	δὲ εἶδος μηδενί. Εἰ γὰρ	τὸ	γένος ἐναντίον τινί, καὶ τὸ
[4, 6]	εἰ δὲ μὴ πᾶσιν ἕπεται	τὸ	γένος, ἐπὶ πλέον ἡ διαφορὰ
[4, 6]	εἰρημένοις στοιχείοις, πρῶτον μὲν ὅτι	τὸ	γένος ἐπὶ πλέον λέγεται τῆς
[4, 6]	τί ἐστιν ἀπόδοσιν μᾶλλον ἁρμόττει	τὸ	γένος ἢ τὴν διαφορὰν εἰπεῖν
[4, 1]	τὰ τοιαῦτα τὸ ἐπὶ πλέον	τὸ	γένος ἢ τὸ εἶδος καὶ
[4, 6]	ἡ στάσις, εἰς τοῦτο ἔδει	τὸ	γένος θεῖναι. Ἔτι ἐκ τοῦ
[4, 4]	εἶδος τῶν πρός τι, καὶ	τὸ	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου
[4, 4]	Ὡς γὰρ τὸ εἶδος, καὶ	τὸ	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου
[4, 1]	γὰρ τὸ εἶδος οὐσία, καὶ	τὸ	γένος, καὶ εἰ ποιόν τι
[4, 2]	γένος οὐδὲ διαφορά· δοκεῖ γὰρ	τὸ	γένος καὶ ἡ διαφορὰ παρακολουθεῖν,
[4, 1]	μὴ ἐν τῇ αὐτῇ διαιρέσει	τὸ	γένος καὶ τὸ εἶδος, ἀλλὰ
[4, 3]	πρὸς τὸ ὁμώνυμον· συνώνυμον γὰρ	τὸ	γένος καὶ τὸ εἶδος. (Ἐπεὶ
[4, 3]	Ἔτι εἰ ἐναντίον τινὶ καὶ	τὸ	γένος καὶ τὸ εἶδος, καὶ
[4, 4]	ψυχῆς. Πάλιν εἰ ὡσαύτως λέγεται	τὸ	γένος καὶ τὸ εἶδος κατὰ
[4, 2]	τί ἐστι, χρήσιμον. Συμβήσεται γὰρ	τὸ	γένος καὶ τὸ εἶδος τοῦ
[4, 1]	δὲ ταῦτα περὶ τῶν πρὸς	τὸ	γένος καὶ τὸ ἴδιον ἐπισκεπτέον.
[4, 6]	πάντων γὰρ τῶν εἰδῶν συνωνύμως	τὸ	γένος κατηγορεῖται. Ἔτι ὅταν ὄντος
[4, 6]	Συμβαίνει οὖν κατὰ πάντων ὧν	τὸ	γένος κατηγορεῖται καὶ τὸ εἶδος
[4, 2]	κατὰ τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους, οὐδὲ	τὸ	γένος κατηγορηθήσεται· οἷον ψυχῆς οὔτε
[4, 4]	πρὸς ἴσα τὸ εἶδος καὶ	τὸ	γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ καὶ
[4, 4]	πρὸς τὸ αὐτὸ κατά τε	τὸ	γένος λέγεται καὶ κατὰ πάντα
[4, 1]	ἐπ´ ἴσων τὸ (εἶδος καὶ	τὸ	γένος λέγεται, οἷον εἰ τῶν
[4, 4]	πρὸς ἴσα τὸ εἶδος καὶ	τὸ	γένος λέγεται. Ὁμοίως γὰρ καὶ
[4, 6]	ὑποκειμένου γὰρ τοῦ εἴδους μόνον	τὸ	γένος λέγεται. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 4]	μὴ ἀγαθὸν ἡδύ· ὧν γὰρ	τὸ	γένος μὴ κατηγορεῖται, οὐδὲ τῶν
[4, 3]	ἀδύνατον ὅλως ὑπάρχειν τοῖς ὑπὸ	(τὸ	γένος· οἷον εἰ ἡ ψυχὴ
[4, 4]	καθ´ αὑτό τε καὶ κατὰ	τὸ	γένος· οἷον εἰ τὸ διπλάσιον
[4, 5]	ἐπί τινων κατά τι μετέχεται	τὸ	γένος, οἷον εἰ τὸ ζῷον
[4, 5]	ᾧ γὰρ τὸ εἶδος, καὶ	τὸ	γένος, οἷον ἐν ᾧ τὸ
[4, 5]	ἐπὶ πλέον γὰρ δεῖ λέγεσθαι	τὸ	γένος. Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ
[4, 1]	τεθέντος ἐν τῷ γένει μετέχειν	τὸ	γένος. Ὅρος δὲ τοῦ μετέχειν
[4, 5]	δοκεῖ γὰρ κατά τι μετέχεσθαι	τὸ	γένος. Οὐ γάρ ἐστιν ὁ
[4, 1]	ποιόν τι τὸ εἶδος, καὶ	τὸ	γένος ποιόν τι· οἷον εἰ
[4, 4]	ἀνάγκη καθ´ αὑτὸ καὶ κατὰ	τὸ	γένος πρὸς ταὐτὸ λέγεσθαι· ἡ
[4, 4]	τὸ εἶδος, σκοπεῖν εἰ καὶ	τὸ	γένος πρός τι· εἰ γὰρ
[4, 2]	τόποι· ἐπὶ πλέον τε γὰρ	τὸ	γένος τῆς διαφορᾶς δεῖ λέγεσθαι
[4, 2]	τε γὰρ ῥηθήσεται (καὶ μεθέξει	τὸ	γένος τῆς διαφορᾶς. Πάλιν εἰ
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος. Σκοπεῖν δὲ καὶ	τὸ	γένος τοῦ ἀποδοθέντος γένους καὶ
[4, 2]	τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ μετέχει	τὸ	γένος τοῦ εἴδους, ἢ αὐτὸ
[4, 1]	τι ἀποδοίη· συμβήσεται γὰρ μετέχειν	τὸ	γένος τοῦ εἴδους· κατὰ πάντων
[4, 1]	ὄντος· ἐπὶ πλέον γὰρ ἀεὶ	τὸ	γένος τοῦ εἴδους λέγεται. Πάλιν
[4, 1]	ὑπὸ τὴν αὐτὴν διαίρεσιν δεῖ	τὸ	γένος τῷ εἴδει εἶναι· εἰ
[4, 6]	δὲ καὶ εἰ μὴ συνώνυμον	τὸ	γένος τῷ εἴδει· κατὰ πάντων
[4, 6]	ῥηθήσεται· εἰ μὲν γὰρ καὶ	τὸ	γένος τῶν πᾶσιν ἑπομένων, ἐπ´
[4, 4]	τῶν πρός τι. Εἰ δὲ	τὸ	γένος τῶν πρός τι, οὐκ
[4, 5]	τῷ αὐτῷ τὸ εἶδος καὶ	τὸ	γένος ὑπάρχειν· ἡ μὲν γὰρ
[4, 2]	ἀριθμὸν ὅπερ περιττόν. Καὶ εἰ	τὸ	γένος ὡς διαφορὰν εἶπεν· ἐγχωρεῖ
[4, 4]	εἰ τὸ γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ	τὸ	γίγνεσθαι ποιεῖσθαι καὶ ἡ γένεσις
[4, 1]	μὲν ἐπιστήμη τῶν πρός τι,	τὸ	δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν
[4, 4]	μὲν ἀρετὴ τῶν πρός τι,	τὸ	δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν
[4, 6]	ἀποδοθὲν γένος τὸ μᾶλλον δέχεται,	τὸ	δ´ εἶδος μὴ δέχεται, μήτ´
[4, 6]	τὸ γένος δέχεται τὸ μᾶλλον,	τὸ	δ´ εἶδος μὴ δέχεται, μήτ´
[4, 4]	διάφορον καὶ τὸ ἐναντίον τινί,	τὸ	δ´ ἕτερον, γένος ὂν τούτων,
[4, 4]	μὲν γὰρ διπλάσιον τινὸς διπλάσιον,	τὸ	δ´ ὑπερέχον καὶ τὸ μεῖζον
[4, 1]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται,	τὸ	δὲ γένος ἐν τῷ τί
[4, 1]	τινος τὸ ἀποδοθὲν εἶδος ἀληθεύεται,	τὸ	δὲ γένος μή, οἷον εἰ
[4, 1]	πᾶσιν ἑπομένων τὸ μὲν εἶδος	τὸ	δὲ γένος τεθείη, καθάπερ τὸ
[4, 6]	ποιότητα τοῦ γένους ἀεὶ σημαίνει,	τὸ	δὲ γένος τῆς διαφορᾶς οὔ·
[4, 1]	ἐπιδέχεται τὸν τοῦ γένους λόγον,	τὸ	δὲ γένος τὸν τοῦ εἴδους
[4, 3]	τὸ μὲν γένος ἐναντίον τινί,	τὸ	δὲ εἶδος μηδενί. Εἰ γὰρ
[4, 1]	χιὼν καὶ ὁ κύκνος οὐσία,	τὸ	δὲ λευκὸν οὐκ οὐσία ἀλλὰ
[4, 3]	ἐν τῷ κακῷ γὰρ ἄμφω—	τὸ	δὲ μέτριον ἀνὰ μέσον ὂν
[4, 1]	εἶδος, ἀλλὰ τὸ μὲν οὐσία	τὸ	δὲ ποιόν, ἢ τὸ μὲν
[4, 1]	ἢ τὸ μὲν πρός τι	τὸ	δὲ ποιόν· οἷον ἡ μὲν
[4, 2]	ἀποδέδωκε τὴν φοράν, οὐκ ἀπόχρη	τὸ	δεῖξαι ὅτι κίνησίς ἐστιν ἡ
[4, 2]	κίνησίς ἐστιν ἡ βάδισις πρὸς	τὸ	δεῖξαι ὅτι φορά ἐστιν, ἐπειδὴ
[4, 2]	ὡς γένος ὑπάρχει ἀμφισβητουμένου, ἀπόχρη	τὸ	δεῖξαί τι τῶν ἐπάνω γενῶν
[4, 2]	(τὸ ἀποδοθὲν γένος, οὐκ ἀπόχρη	τὸ	δεῖξαι τῶν ἐπάνω τι γενῶν
[4, 6]	ἡ ἠρεμία καὶ τῷ ἀριθμῷ	τὸ	διαιρετόν, ἀνάπαλιν δ´ οὔ (τὸ
[4, 4]	εἰ τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ	τὸ	διαλελύσθαι ἐφθάρθαι καὶ ἡ διάλυσις
[4, 4]	τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ εἰ	τὸ	διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ τὸ διαλελύσθαι
[4, 4]	ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη τις, καὶ	τὸ	δικαίως ἐπιστημόνως καὶ ὁ δίκαιος
[4, 4]	κατὰ τὸ γένος· οἷον εἰ	τὸ	διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον, καὶ
[4, 4]	τοῦ γένους γένη. Εἰ γὰρ	τὸ	διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν ἐστι, καὶ
[4, 4]	τῶν ἐπάνω· τινὸς γὰρ καὶ	τὸ	διπλάσιον καὶ τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως
[4, 2]	τι, καθάπερ τὸ πεζὸν καὶ	τὸ	δίπουν. Καὶ εἰ τὴν διαφορὰν
[4, 1]	δοξαστόν, ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη	τὸ	δοξαστὸν εἶδος τοῦ ὄντος· ἐπὶ
[4, 1]	Κατὰ γὰρ τοῦ μὴ ὄντος	τὸ	δοξαστὸν κατηγορηθήσεται (πολλὰ γὰρ τῶν
[4, 1]	ἐν τῷ γένει τεθέν, οἷον	τὸ	δοξαστὸν τοῦ ὄντος· καὶ γὰρ
[4, 4]	γὰρ ἡ δύναμις διάθεσις, καὶ	τὸ	δύνασθαι διακεῖσθαι, καὶ εἴ τινος
[4, 5]	ἢ φευκτῶν εἰς δύναμιν ἢ	τὸ	δυνατὸν ἔθηκεν, οἷον τὸν σοφιστὴν
[4, 5]	πᾶσα γὰρ δύναμις καὶ πᾶν	τὸ	δυνατὸν ἢ τὸ ποιητικὸν δι´
[4, 5]	ἢ αἱρετῶν εἰς δύναμιν ἢ	τὸ	δυνατὸν ἢ τὸ ποιητικὸν ἔθηκεν·
[4, 1]	εἰρημένον γένος, ἀδιαφόρων οὐσῶν κατὰ	τὸ	εἶδος· ἀδιάφοροι γὰρ ἀλλήλαις κατὰ
[4, 1]	εἶδος· ἀδιάφοροι γὰρ ἀλλήλαις κατὰ	τὸ	εἶδος αἱ εὐθεῖαι γραμμαὶ πᾶσαι.
[4, 1]	αὐτῇ διαιρέσει τὸ γένος καὶ	τὸ	εἶδος, ἀλλὰ τὸ μὲν οὐσία
[4, 2]	γένος κατασκευάσαι (μὴ ὂν ὑπὸ	τὸ	εἶδος, δῆλον ὅτι τὸ εἶδος
[4, 2]	(Ἔτι εἰ τὸ γένος εἰς	τὸ	εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὴν ἅψιν
[4, 2]	Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν εἰς	τὸ	εἶδος ἔθηκεν, οἷον τὸ ἀθάνατον
[4, 2]	τί ἐστι κατηγορεῖτο, ὧνπερ καὶ	τὸ	εἶδος ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 3]	συνώνυμον γὰρ τὸ γένος καὶ	τὸ	εἶδος. (Ἐπεὶ δὲ παντὸς γένους
[4, 4]	πρός τι, οὐκ ἀνάγκη καὶ	τὸ	εἶδος· ἡ μὲν γὰρ ἐπιστήμη
[4, 4]	εἰ μὴ πρὸς ταὐτὸ λέγεται	τὸ	εἶδος καθ´ αὑτό τε καὶ
[4, 3]	τὸ γένος ἐναντίον τινί, καὶ	τὸ	εἶδος, καθάπερ ἀρετὴ κακίᾳ καὶ
[4, 2]	ἀριθμός. Ἔτι εἰ πρότερον φύσει	τὸ	εἶδος καὶ (συναναιρεῖ τὸ γένος·
[4, 1]	ἐπὶ πλέον τὸ γένος ἢ	τὸ	εἶδος καὶ τὴν διαφορὰν λέγεσθαι·
[4, 4]	ἢ ὁσαχῶς ἄλλως. Ὡς γὰρ	τὸ	εἶδος, καὶ τὸ γένος, καθάπερ
[4, 4]	καθόλου ἀληθὲς τὸ πρὸς ἴσα	τὸ	εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεσθαι.
[4, 1]	λέγεται. Πάλιν εἰ ἐπ´ ἴσων	τὸ	(εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεται,
[4, 4]	Πάλιν εἰ μὴ πρὸς ἴσα	τὸ	εἶδος καὶ τὸ γένος λέγεται.
[4, 5]	ἄμφω γίνεσθαι· ἐν ᾧ γὰρ	τὸ	εἶδος, καὶ τὸ γένος, οἷον
[4, 1]	γένος, καὶ εἰ ποιόν τι	τὸ	εἶδος, καὶ τὸ γένος ποιόν
[4, 5]	οὐ συμβήσεται ἐν τῷ αὐτῷ	τὸ	εἶδος καὶ τὸ γένος ὑπάρχειν·
[4, 3]	τινὶ καὶ τὸ γένος καὶ	τὸ	εἶδος, καὶ τῶν μὲν ἔστι
[4, 4]	ὡσαύτως λέγεται τὸ γένος καὶ	τὸ	εἶδος κατὰ τὰς πτώσεις, οἷον
[4, 6]	ἁπλῶς κατηγορεῖται, δέον ἐπ´ ἔλαττον	τὸ	εἶδος κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ τὸ
[4, 6]	ὧν τὸ γένος κατηγορεῖται καὶ	τὸ	εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ ὂν
[4, 1]	τοῦ δοξαστοῦ· καθ´ ὧν γὰρ	τὸ	εἶδος κατηγορεῖται, καὶ τὸ γένος
[4, 2]	τῷ τί ἐστιν ὧνπερ καὶ	τὸ	εἶδος κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´, εἰ
[4, 2]	ἐπ´ ἴσης ἢ ἐπὶ πλεῖον	τὸ	εἶδος λέγεσθαι· ἀεὶ δ´ ἡ
[4, 3]	μετέχειν. Ἔτι εἴ τινος κοινωνεῖ	τὸ	εἶδος ὃ ἀδύνατον ὅλως ὑπάρχειν
[4, 2]	αὐτῶν τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ καὶ	τὸ	εἶδος, ὁμοίως δὲ καὶ εἰ
[4, 6]	τό τε ἀποδοθὲν (γένος καὶ	τὸ	εἶδος, οὐ χρήσιμος ὁ τόπος·
[4, 1]	τῷ εἴδει εἶναι· εἰ γὰρ	τὸ	εἶδος οὐσία, καὶ τὸ γένος,
[4, 2]	διαφορὰ παρακολουθεῖν, ἕως ἂν ᾖ	τὸ	εἶδος. ~(Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ
[4, 4]	Ἐὰν δ´ ᾖ πρός τι	τὸ	εἶδος, σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ
[4, 2]	τῆς βαδίσεως. Πάλιν ἐφ´ ὧν	τὸ	εἶδος τὸ τεθὲν ὡς γένος
[4, 2]	Συμβήσεται γὰρ τὸ γένος καὶ	τὸ	εἶδος τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ
[4, 2]	ὅτι καὶ ἐπὶ πλέον λέγεται	τὸ	εἶδος τοῦ γένους ἐν τοῖς
[4, 5]	συμβέβηκεν. Πάλιν εἰ κατά τι	τὸ	εἶδος τοῦ εἰρημένου γένους μετέχει·
[4, 3]	Σκεπτέον δὲ καὶ εἰ ὁμώνυμον	τὸ	εἶδος τῷ γένει, στοιχείοις χρώμενον
[4, 4]	γένος πρός τι· εἰ γὰρ	τὸ	εἶδος τῶν πρός τι, καὶ
[4, 2]	ὑπὸ τὸ εἶδος, δῆλον ὅτι	τὸ	εἶδος ὑπὸ τοῦτ´ ἂν εἴη,
[4, 1]	διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ ἔστι	τὸ	εἰρημένον γένος, ἀδιαφόρων οὐσῶν κατὰ
[4, 1]	τῶν ἀδιαφόρων εἴδει μὴ ἔστι	τὸ	εἰρημένον γένος ἢ μὴ δόξαι
[4, 2]	ἐναντίον. Ἔτι εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν	τὸ	εἰρημένον γένος ἢ τὴν διαφοράν,
[4, 3]	οὐκ ἂν εἴη ὅλως γένος	τὸ	εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ
[4, 3]	εἶδος. ~(Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ	τὸ	ἐν τῷ γένει κείμενον μετέχει
[4, 1]	ἐπὶ πλέον λέγεται τοῦ γένους	τὸ	ἐν τῷ γένει τεθέν, οἷον
[4, 1]	τεθείη, καθάπερ τὸ ὂν καὶ	τὸ	ἕν· παντὶ γὰρ τὸ ὂν
[4, 1]	παντὶ γὰρ τὸ ὂν καὶ	τὸ	ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος,
[4, 6]	τῶν εἰδῶν κατηγορεῖται. Ὥστε καὶ	τὸ	ἓν εἶδος ἂν εἴη τοῦ
[4, 6]	κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ ὂν καὶ	τὸ	ἓν κατὰ πάντων ἁπλῶς κατηγορεῖται,
[4, 1]	τῶν ὄντων τὸ ὂν καὶ	τὸ	ἓν κατηγορεῖται, ὥστε καὶ ὁ
[4, 6]	ἑπόμενα, οἷον τὸ ὂν καὶ	τὸ	ἓν τῶν πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν.
[4, 3]	ἐναντίου τῷ γένει· εἰ γὰρ	τὸ	ἐναντίον ἐν τούτῳ, δῆλον ὅτι
[4, 3]	γένει, σκοπεῖν μὴ μόνον εἰ	τὸ	ἐναντίον ἐν τῷ αὐτῷ γένει,
[4, 3]	τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ καὶ	τὸ	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἂν
[4, 3]	ἐναντίου τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ	τὸ	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη
[4, 3]	ἐν τῷ ἐναντίῳ· ἀνάγκη γὰρ	τὸ	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ εἶναι,
[4, 4]	ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα (οἷον	τὸ	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ οὐδὲ
[4, 2]	(συναναιρεῖ τὸ γένος· δοκεῖ γὰρ	τὸ	ἐναντίον. Ἔτι εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν
[4, 3]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει καὶ	τὸ	ἐναντίον, μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ
[4, 4]	τὸ μὲν γὰρ διάφορον καὶ	τὸ	ἐναντίον τινί, τὸ δ´ ἕτερον,
[4, 3]	τοῦτο μὴ ἐν γένει, οὐδὲ	τὸ	ἐναντίον τούτου ἐν γένει ἔσται
[4, 3]	δὲ τριχῶς· πρῶτον μὲν εἰ	τὸ	ἐναντίον τῷ εἴδει ἐν τῷ
[4, 2]	ἀποδοθέντος γένους καὶ οὕτως ἀεὶ	τὸ	ἐπάνω γένος, εἰ πάντα κατηγορεῖται
[4, 2]	γενῶν· οὐδενὸς γὰρ τῶν ὑποκάτω	τὸ	ἐπάνω μετέχει. Ἀνασκευάζοντι μὲν (οὖν
[4, 1]	δὲ πρὸς ἅπαντα τὰ τοιαῦτα	τὸ	ἐπὶ πλέον τὸ γένος ἢ
[4, 1]	γένος. Ὅρος δὲ τοῦ μετέχειν	τὸ	ἐπιδέχεσθαι τὸν τοῦ μετεχομένου λόγον.
[4, 4]	ἔστι δέ· οὐ γὰρ πᾶν	τὸ	ἐπιστητὸν αἰσθητόν· καὶ γὰρ τῶν
[4, 4]	ἐπιστήμην ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει καὶ	τὸ	ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι. Οὐκ
[4, 1]	ὅτι δὲ τὸ ὂν ἢ	τὸ	ἐπιστητὸν οὐ κατηγορεῖται κατὰ τοῦ
[4, 1]	οἷον εἰ τὸ ὂν ἢ	τὸ	ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ γένος τεθείη.
[4, 1]	οὐ γένος (τὸ ὂν οὐδὲ	τὸ	ἐπιστητὸν τοῦ δοξαστοῦ· καθ´ ὧν
[4, 4]	τῷ ἐπιστητῷ, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ	τὸ	ἐπιστητὸν ψυχὴ ἢ ἄνθρωπος ὄν)
[4, 2]	εἶδος ὑπὸ δύο γένη ᾖ,	τὸ	ἕτερον ὑπὸ τοῦ (ἑτέρου περιέχεσθαι.
[4, 5]	τι γὰρ αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν	τὸ	ζῷον· κατὰ τὸ σῶμα γὰρ
[4, 5]	μετέχεται τὸ γένος, οἷον εἰ	τὸ	ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν
[4, 5]	εἰς τὸ μέρος τιθέντες, οἷον	τὸ	ζῷον σῶμα ἔμψυχον. Οὐδαμῶς δὲ
[4, 4]	τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ,	τὸ	ἡδὺ ἀγαθόν, ὥστε γένος τὸ
[4, 4]	ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα· οἷον	τὸ	ἡδὺ ὁμοίως ἔχει πρὸς τὴν
[4, 4]	τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο· οἷον εἰ	τὸ	ἡδὺ ὅπερ ἀγαθόν, τὸ μὴ
[4, 4]	ἡ ἡδονὴ ὅπερ ἀγαθόν, καὶ	τὸ	ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον ἔσται· δῆλον
[4, 4]	ἀντιστροφὴν λέγεται· τινὸς γὰρ καὶ	τὸ	ἥμισυ καὶ τὸ πολλοστημόριον. Ὡσαύτως
[4, 4]	πάντα τὰ ἐπάνω γένη πρὸς	τὸ	ἥμισυ ῥηθήσεται. (Ἔνστασις ὅτι οὐκ
[4, 6]	καὶ τὸ λοιπόν· καὶ εἰ	τὸ	ἧττον δοκοῦν εἶδός ἐστι, καὶ
[4, 6]	θάτερον. Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ	τὸ	ἧττον, καὶ τὸ μᾶλλον· οἷον
[4, 1]	τῶν πρὸς τὸ γένος καὶ	τὸ	ἴδιον ἐπισκεπτέον. Ἔστι δὲ ταῦτα
[4, 4]	τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν καὶ	τὸ	καλὸν οὐ τῶν πρός τι
[4, 1]	τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν καὶ	τὸ	καλὸν ποιόν, ὥστ´ οὐ γένος
[4, 1]	οὐ γένος τὸ ἀγαθὸν ἢ	τὸ	καλὸν τῆς ἐπιστήμης· τὰ γὰρ
[4, 6]	μὴ δέχεται, μήτ´ αὐτὸ μήτε	τὸ	κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον. Οἷον εἰ
[4, 6]	μὴ δέχεται, μήτ´ αὐτὸ μήτε	τὸ	κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον, οὐκ ἂν
[4, 6]	καὶ τὸ μᾶλλον. Ἔτι πρὸς	τὸ	κατασκευάζειν σκεπτέον εἰ καθ´ ὧν
[4, 4]	ἐνέργεια, τὸ χρῆσθαι ἐνεργεῖν καὶ	τὸ	κεχρῆσθαι ἐνηργηκέναι. Ἂν δὲ στέρησις
[4, 2]	ἢ τὴν διαφοράν, οἷον ψυχὴν	τὸ	κινεῖσθαι ἢ δόξαν τὸ ἀληθὲς
[4, 1]	τε καὶ βαδίζοντι εἶναι. Ἔτι	τὸ	κινούμενον οὐ τί ἐστιν ἀλλά
[4, 1]	λευκὸν τῆς χιόνος, ἢ ψυχῆς	τὸ	κινούμενον ὑφ´ αὑτοῦ· οὔτε γὰρ
[4, 2]	Εἰ δ´ οὖν τις συγχωροίη	τὸ	λεγόμενον ἀληθὲς εἶναι, ἀλλὰ τό
[4, 5]	ἔοικεν εἶναι. Ὅτι δ´ ἀληθὲς	τὸ	λεγόμενον, δῆλον ἂν γένοιτο εἴ
[4, 6]	διάφορα· ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη	τὸ	λευκὸν γένος οὐδενός. Πάλιν εἰ
[4, 6]	τὸ ἀποδοθὲν γένος λέγεται, καθάπερ	τὸ	λευκὸν ἐπὶ τῆς χιόνος, ὥστε
[4, 6]	τό τε γὰρ καλὸν καὶ	τὸ	λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον, καὶ
[4, 5]	τὸ γένος, οἷον ἐν ᾧ	τὸ	λευκόν, καὶ τὸ χρῶμα, καὶ
[4, 1]	σημαίνειν ἔοικεν. Ὁμοίως δὲ καὶ	τὸ	λευκόν· οὐ γὰρ τί ἐστιν
[4, 1]	γένος ποιόν τι· οἷον εἰ	τὸ	λευκὸν ποιόν τι, καὶ τὸ
[4, 1]	κατηγορεῖται ἀλλ´ ὡς συμβεβηκός, καθάπερ	τὸ	λευκὸν τῆς χιόνος, ἢ ψυχῆς
[4, 1]	ἀλλὰ ποιόν, ὥστ´ οὐ γένος	τὸ	λευκὸν τῆς χιόνος οὐδὲ τοῦ
[4, 1]	ὅπερ λευκόν, διόπερ οὐ γένος	τὸ	λευκὸν τῆς χιόνος, οὔθ´ ἡ
[4, 6]	χεῖρον γένος θῇ· συμβήσεται γὰρ	τὸ	λοιπὸν ἐν τῷ λοιπῷ εἶναι,
[4, 6]	εἶδος, εἰ θάτερον εἶδος, καὶ	τὸ	λοιπόν· καὶ εἰ τὸ ἧττον
[4, 2]	γένος, καὶ οὐδέτερον τῶν γενῶν	τὸ	λοιπὸν περιέχει. Ὥστ´ οὐκ ἂν
[4, 6]	Οὖν τὸ μὲν ἀποδοθὲν γένος	τὸ	μᾶλλον δέχεται, τὸ δ´ εἶδος
[4, 6]	γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ	τὸ	μᾶλλον δοκοῦν ἢ ὁμοίως μὴ
[4, 6]	ἧττον δοκοῦν εἶδός ἐστι, καὶ	τὸ	μᾶλλον. Ἔτι πρὸς τὸ κατασκευάζειν
[4, 6]	ἄλλο τι συγκρίνοντι· εἰ γὰρ	τὸ	μᾶλλον ἢ τὸ ὁμοίως δοκοῦν
[4, 6]	Οἷον εἰ ἡ ἀρετὴ δέχεται	τὸ	μᾶλλον, καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ
[4, 6]	καλὸν καὶ τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται	τὸ	μᾶλλον, καὶ οὐδέτερον οὐδετέρου γένος.
[4, 6]	καὶ εἰ τὸ ἧττον, καὶ	τὸ	μᾶλλον· οἷον εἰ τῆς ἐγκρατείας
[4, 6]	μέν, εἰ τὸ γένος δέχεται	τὸ	μᾶλλον, τὸ δ´ εἶδος μὴ
[4, 6]	Κατασκευάζοντι δέ, εἰ μὲν ἐπιδέχεται	τὸ	μᾶλλον τό τε ἀποδοθὲν (γένος
[4, 4]	τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ εἰ	τὸ	μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ μεμαθηκέναι
[4, 4]	πᾶν γὰρ τὸ ὑπερέχον καὶ	τὸ	μεῖζον τινὶ ὑπερέχει καὶ τινὸς
[4, 4]	διπλάσιον, τὸ δ´ ὑπερέχον καὶ	τὸ	μεῖζον τινὸς καὶ τινί· πᾶν
[4, 4]	εἰ τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ	τὸ	μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ εἰ τὸ
[4, 6]	δικαιότερος ἕτερος ἑτέρου. εἰ Οὖν	τὸ	μὲν ἀποδοθὲν γένος τὸ μᾶλλον
[4, 4]	(Ἔνστασις ὅτι ἐνιαχοῦ οὐχ οὕτως·	τὸ	μὲν γὰρ διάφορον καὶ τὸ
[4, 4]	οὐ συμβαίνει πρὸς ἴσα λέγεσθαι·	τὸ	μὲν γὰρ διπλάσιον τινὸς διπλάσιον,
[4, 1]	δὲ γένη τῶν εἰδῶν οὔ·	τὸ	μὲν γὰρ εἶδος ἐπιδέχεται τὸν
[4, 3]	ἀγαθῷ. Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ	τὸ	μὲν γένος ἐναντίον τινί, τὸ
[4, 3]	τῶν ἐναντίων ἅμα μεθέξει, ἐπειδὴ	τὸ	μὲν γένος οὐδέποτ´ ἀπολείπει, μετέχει
[4, 5]	τὰ εἰρημένα. Ἔτι ἐνίοτε ἀνάπαλιν	τὸ	μὲν γένος ὡς διαφορὰν τὴν
[4, 1]	οἷον εἰ τῶν πᾶσιν ἑπομένων	τὸ	μὲν εἶδος τὸ δὲ γένος
[4, 1]	γένος καὶ τὸ εἶδος, ἀλλὰ	τὸ	μὲν οὐσία τὸ δὲ ποιόν,
[4, 1]	οὐσία τὸ δὲ ποιόν, ἢ	τὸ	μὲν πρός τι τὸ δὲ
[4, 5]	ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον εἰς	τὸ	μέρος τιθέντες, οἷον τὸ ζῷον
[4, 5]	ζῷον σῶμα ἔμψυχον. Οὐδαμῶς δὲ	τὸ	μέρος τοῦ ὅλου κατηγορεῖται· ὥστ´
[4, 3]	εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ	τὸ	μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς γένος ἀποδέδωκεν,
[4, 2]	διαφορὰ τοῦ γένους· πᾶν γὰρ	τὸ	μετέχον τοῦ γένους ἢ εἶδος
[4, 4]	εἰ τὸ ἡδὺ ὅπερ ἀγαθόν,	τὸ	μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ. Εἰ
[4, 4]	δὲ ὡσαύτως σκεπτέον· εἰ γὰρ	τὸ	μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ, τὸ
[4, 6]	οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ γὰρ πᾶν	τὸ	μὴ ὂν γίνεται) ἀλλ´ ὅμως
[4, 1]	καὶ γὰρ τὸ ὂν καὶ	τὸ	μὴ ὂν δοξαστόν, ὥστ´ οὐκ
[4, 6]	ὑπακούειν. Ἔνστασις δ´ αὐτοῦ ὅτι	τὸ	μὴ ὂν ἕπεται παντὶ τῷ
[4, 6]	ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἔστι γένος	τὸ	μὴ ὂν τοῦ γινομένου· ἁπλῶς
[4, 4]	γένος θῇ τὸ τοιοῦτον εἰς	τὸ	μὴ τοιοῦτον. Οἷον εἰ τὴν
[4, 6]	χωριστέον. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ, εἰ〉	τὸ	μουσικόν, ᾗ μουσικόν ἐστιν, ἐπιστῆμόν
[4, 4]	γενέσεων καὶ φθορῶν· οἷον εἰ	τὸ	οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι,
[4, 5]	ζῴου. Λανθάνουσι δ´ ἐνίοτε καὶ	τὸ	ὅλον εἰς τὸ μέρος τιθέντες,
[4, 5]	δὲ τὸ πράῳ εἶναι, ἀλλὰ	τὸ	ὅλως μὴ πάσχειν ὑπὸ τῶν
[4, 3]	δ´ ὡς ὑποκείμενον. Ἔνδοξον γὰρ	τὸ	ὁμοίως ἀμφοῖν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς
[4, 6]	εἰ γὰρ τὸ μᾶλλον ἢ	τὸ	ὁμοίως δοκοῦν εἶναι ἐν τῷ
[4, 3]	στοιχείοις χρώμενον τοῖς εἰρημένοις πρὸς	τὸ	ὁμώνυμον· συνώνυμον γὰρ τὸ γένος
[4, 6]	πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν. Εἰ οὖν	τὸ	ὂν γένος ἀποδέδωκε, δῆλον ὅτι
[4, 1]	μὴ ὄντων δοξαστά) ὅτι δὲ	τὸ	ὂν ἢ τὸ ἐπιστητὸν οὐ
[4, 1]	δὲ γένος μή, οἷον εἰ	τὸ	ὂν ἢ τὸ ἐπιστητὸν τοῦ
[4, 1]	τὸ δὲ γένος τεθείη, καθάπερ	τὸ	ὂν καὶ τὸ ἕν· παντὶ
[4, 1]	καὶ τὸ ἕν· παντὶ γὰρ	τὸ	ὂν καὶ τὸ ἕν· ὥστ´
[4, 6]	καὶ τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ	τὸ	ὂν καὶ τὸ ἓν κατὰ
[4, 1]	κατὰ πάντων γὰρ τῶν ὄντων	τὸ	ὂν καὶ τὸ ἓν κατηγορεῖται,
[4, 6]	γὰρ τὰ πᾶσιν ἑπόμενα, οἷον	τὸ	ὂν καὶ τὸ ἓν τῶν
[4, 1]	δοξαστὸν τοῦ ὄντος· καὶ γὰρ	τὸ	ὂν καὶ τὸ μὴ ὂν
[4, 1]	ὄντος, δῆλον. Ὥστ´ οὐ γένος	(τὸ	ὂν οὐδὲ τὸ ἐπιστητὸν τοῦ
[4, 5]	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη γένος	τὸ	ὁρατὸν καὶ τὸ αἰσθητὸν τοῦ
[4, 5]	κινούμενον. Ἐνίοτε δὲ διαμαρτάνουσι καὶ	τὸ	πάθος εἰς γένος τὸ πεπονθὸς
[4, 5]	τοιούτων μηδέν. Ἐνίοτε δὲ καὶ	τὸ	παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν ὡς γένος τιθέασιν,
[4, 6]	ἄλλων τῶν τοιούτων. Ἔτι ἐπεὶ	τὸ	παρεπόμενόν τινι ἀεὶ καὶ μὴ
[4, 6]	λευκὸν γένος οὐδενός. Πάλιν εἰ	τὸ	πᾶσιν ἀκολουθοῦν γένος ἢ διαφορὰν
[4, 6]	τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι. Εἰ δὲ	τὸ	πᾶσιν ἑπόμενον διαφορὰν εἶπε, δῆλον
[4, 2]	ἀλλὰ μᾶλλον ποιόν τι, καθάπερ	τὸ	πεζὸν καὶ τὸ δίπουν. Καὶ
[4, 5]	καὶ τὸ πάθος εἰς γένος	τὸ	πεπονθὸς τιθέντες, οἷον ὅσοι τὴν
[4, 2]	γένους ἡ διαφορά· ὥστ´ οὐδὲ	τὸ	περιττὸν εἶδος ἂν εἴη ἀλλὰ
[4, 2]	εἰς τὸ γένος ἔθηκεν, οἷον	τὸ	περιττὸν ὅπερ ἀριθμόν· διαφορὰ γὰρ
[4, 2]	ὅπερ ἀριθμόν· διαφορὰ γὰρ ἀριθμοῦ	τὸ	περιττόν, οὐκ (εἶδός ἐστιν. Οὐ
[4, 2]	γένος κατηγορηθήσεται· οἷον ψυχῆς οὔτε	τὸ	περιττὸν οὔτε τὸ ἄρτιον κατηγορεῖται,
[4, 5]	ἐκεῖνο γένος φασὶν εἶναι, οἷον	τὸ	πνεῦμα ἀέρα κινούμενον. Μᾶλλον γὰρ
[4, 5]	συγχωρῆσαι ὅτι ἀήρ ἐστι κινούμενος	τὸ	πνεῦμα, ἀλλ´ οὔτε γε ἐπὶ
[4, 5]	Ὥστ´ οὐκ ἔστιν ὅλως ἀὴρ	τὸ	πνεῦμα· ἦν γὰρ ἂν καὶ
[4, 5]	κινούμενον. Μᾶλλον γὰρ κίνησις ἀέρος	τὸ	πνεῦμα· ὁ γὰρ αὐτὸς ἀὴρ
[4, 5]	καὶ πᾶν τὸ δυνατὸν ἢ	τὸ	ποιητικὸν δι´ ἄλλο αἱρετόν. Ἢ
[4, 5]	δύναμιν ἢ τὸ δυνατὸν ἢ	τὸ	ποιητικὸν ἔθηκεν· πᾶσα γὰρ δύναμις
[4, 1]	ἐπὶ τοῦ διπλασίου· καὶ γὰρ	τὸ	πολλαπλάσιον, (γένος ὂν τοῦ διπλασίου,
[4, 4]	δὲ μή, οὐκ ἂν εἴη	τὸ	πολλαπλάσιον γένος τοῦ διπλασίου. Ἔτι
[4, 4]	διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον, καὶ	τὸ	πολλαπλάσιον ἡμίσεος δεῖ λέγεσθαι. Εἰ
[4, 4]	γένος· οἷον εἰ τοῦ διπλασίου	τὸ	πολλαπλάσιον, καὶ τοῦ ἡμίσεος τὸ
[4, 4]	γὰρ καὶ τὸ διπλάσιον καὶ	τὸ	πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 4]	τὸ πολλαπλάσιον, καὶ τοῦ ἡμίσεος	τὸ	πολλοστημόριον· δεῖ γὰρ τὸ ἀντικείμενον
[4, 4]	γὰρ καὶ τὸ ἥμισυ καὶ	τὸ	πολλοστημόριον. Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 5]	μὲν τὸ〉 ἀνδρείῳ τῷ δὲ	τὸ	πράῳ εἶναι, ἀλλὰ τὸ ὅλως
[4, 4]	ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ, καὶ	τὸ	προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ ἂν
[4, 3]	γὰρ ᾖ, δῆλον ὅτι καὶ	τὸ	προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν
[4, 3]	ἐν τούτῳ, δῆλον ὅτι καὶ	τὸ	προκείμενον. Ἔτι εἰ τὸ ἀνὰ
[4, 4]	λέγεται. (Ἢ οὐ καθόλου ἀληθὲς	τὸ	πρὸς ἴσα τὸ εἶδος καὶ
[4, 4]	δὲ γραμματικὴ οὔ. (Ἢ οὐδὲ	τὸ	πρότερον ῥηθὲν ἀληθὲς ἂν δόξειεν
[4, 1]	τε γὰρ ἀρχὴ πρῶτον καὶ	τὸ	(πρῶτον ἀρχή, ὥστ´ ἢ ἀμφότερα
[4, 1]	λέγεται. Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ	τὸ	πρῶτον καὶ ἡ ἀρχὴ εἰς
[4, 1]	ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν, εἰ ἐφαρμόττει ἐπὶ	τὸ	ῥηθὲν γένος, οἷον καὶ τὰ
[4, 5]	δ´ ὁ τόπος καὶ πρὸς	τὸ	συμβεβηκός· ἐν τῷ αὐτῷ γὰρ
[4, 5]	συμβεβηκός· ἐν τῷ αὐτῷ γὰρ	τὸ	συμβεβηκὸς καὶ ᾧ συμβέβηκεν, ὥστ´
[4, 4]	ὁ εἰρημένος τόπος καὶ πρὸς	τὸ	συμβεβηκὸς κοινός· οὐδὲν γὰρ διαφέρει
[4, 2]	πᾶν τὸ ἁπτόμενον συνέχεται, ἀλλὰ	τὸ	συνεχόμενον (ἅπτεται. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 5]	ἢ ὁρατὸν τὸ ζῷον· κατὰ	τὸ	σῶμα γὰρ αἰσθητὸν καὶ ὁρατόν,
[4, 5]	κατηγορεῖται· ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη	τὸ	σῶμα γένος τοῦ ζῴου, ἐπειδὴ
[4, 1]	μηδενὸς τῶν εἰδῶν ἐνδέχεται μετέχειν	τὸ	τεθὲν ἐν τῷ γένει· ἀδύνατον
[4, 2]	Πάλιν ἐφ´ ὧν τὸ εἶδος	τὸ	τεθὲν ὡς γένος κατηγορεῖ: ται,
[4, 2]	Ἔχει δ´ ἀπορίαν ἐπ´ ἐνίων	τὸ	τοιοῦτο· δοκεῖ γὰρ ἐνίοις ἡ
[4, 5]	ἀλλ´ οὔτε γε ἐπὶ πάντων	τὸ	τοιοῦτον ἀποδεκτέον καθ´ ὧν μὴ
[4, 4]	ἐάν τις εἰς γένος θῇ	τὸ	τοιοῦτον εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον.
[4, 3]	σκοποῦντι φανερὸν ἂν δόξειεν εἶναι	τὸ	τοιοῦτον. (Ἔνστασις ἐπὶ τῆς ὑγιείας
[4, 2]	μὴ τῆς φορᾶς· ἀνάγκη γὰρ	τὸ	τοῦ γένους μετέχον καὶ τῶν
[4, 1]	τοῦ γένους, ἐπειδὴ ἀναγκαῖόν ἐστι	τὸ	τοῦ γένους μετέχον (καὶ τῶν
[4, 3]	εἰ ὅλως ἐν μηδενὶ γένει	τὸ	τῷ εἴδει ἐναντίον ἀλλ´ αὐτὸ
[4, 4]	τινὸς καὶ τινί· πᾶν γὰρ	τὸ	ὑπερέχον καὶ τὸ μεῖζον τινὶ
[4, 4]	ὁμοίως τό τε ἐπιστητὸν καὶ	τὸ	ὑποληπτὸν τινί. Εἰ οὖν ἐπί
[4, 4]	καὶ φθορᾶς ἐλέγομεν. Εἰ γὰρ	τὸ	φθαρτικὸν διαλυτικόν, καὶ τὸ φθείρεσθαι
[4, 4]	γὰρ τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν, καὶ	τὸ	φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ εἰ τὸ
[4, 6]	τὸ βέλτιον τῶν ἐναντίων εἰς	τὸ	χεῖρον γένος θῇ· συμβήσεται γὰρ
[4, 6]	ἐν τῷ χείρονι ἔσται καὶ	τὸ	χεῖρον ἐν τῷ βελτίονι· δοκεῖ
[4, 6]	ὁμοίως πρὸς ἄμφω ἔχοντος εἰς	τὸ	χεῖρον καὶ μὴ εἰς τὸ
[4, 4]	εἴ τινος ἡ χρῆσις ἐνέργεια,	τὸ	χρῆσθαι ἐνεργεῖν καὶ τὸ κεχρῆσθαι
[4, 5]	ἐν ᾧ τὸ λευκόν, καὶ	τὸ	χρῶμα, καὶ ἐν ᾧ γραμματική,
[4, 1]	τὸ λευκὸν ποιόν τι, καὶ	τὸ	χρῶμα. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 2]	γένος εἰς τὴν διαφοράν, οἷον	τὸ	χρῶμα ὅπερ συγκριτικὸν ἢ τὸν
[4, 4]	οἷον εἰ τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν,	τὸ	ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ εἰ τὸ
[4, 4]	ἔχει πρὸς τὴν ἡδονὴν καὶ	τὸ	ὠφέλιμον πρὸς τὸ ἀγαθόν· ἑκάτερον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2009