Livre, Chap.
[4, 3]	νόσου οὐδὲν μεταξύ, κακοῦ δὲ	καὶ	ἀγαθοῦ. Ἢ εἰ ἔστι μέν
[4, 3]	ἀρετῆς καὶ κακίας, καὶ δικαιοσύνης	καὶ	ἀδικίας· ἀμφοῖν γὰρ κατὰ ἀπόφασιν
[4, 3]	ἀρετῆς καὶ κακίας καὶ δικαιοσύνης	καὶ	ἀδικίας· ἑκατέρων γὰρ ἔστι τι
[4, 2]	δεῖξαι ὅτι φορά ἐστιν, ἐπειδὴ	καὶ	ἄλλαι κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ προσδεικτέον
[4, 4]	τῶν συστοίχων, εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι,	καὶ	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ
[4, 4]	καὶ ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα	καὶ	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ
[4, 1]	εἴδους, οἷον ὁ τὶς ἄνθρωπος	καὶ	ἀνθρώπου μετέχει καὶ ζῴου. (Ἔτι
[4, 4]	ὑπολήψεως· αὐταί τε γὰρ τινὸς	καὶ	ἀντιστρέφει ὁμοίως τό τε ἐπιστητὸν
[4, 4]	ἐστι, καὶ ὑπερέχον ἡμίσεος ῥηθήσεται,	καὶ	ἁπλῶς κατὰ πάντα τὰ ἐπάνω
[4, 1]	γὰρ τῶν πρός τι γένη	καὶ	αὐτὰ τῶν πρός τι δεῖ
[4, 4]	ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ	(καὶ	αὐτὴ καὶ τὰ γένη, οἷον
[4, 2]	ἂν καὶ τὰ ἐπάνω τούτου	καὶ	αὐτὸ ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 4]	πολλαπλασίου. Ἑκάτερον γὰρ τούτων τινὸς	καὶ	αὐτὸ καὶ κατὰ τὴν ἀντιστροφὴν
[4, 1]	πολλαπλάσιον, (γένος ὂν τοῦ διπλασίου,	καὶ	αὐτὸ τῶν πρὸς τί ἐστιν.
[4, 1]	τῷ ζῴῳ πολλάκις βαδίζειν τε	καὶ	βαδίζοντι εἶναι. Ἔτι τὸ κινούμενον
[4, 5]	Ἔτι πᾶσα δύναμις τῶν αἱρετῶν·	καὶ	γὰρ αἱ τῶν φαύλων δυνάμεις
[4, 1]	τι εἶδος τῆς κινήσεως ὄντων·	καὶ	γὰρ τὰ ἄτομα μετέχει τοῦ
[4, 1]	οἷον τὸ δοξαστὸν τοῦ ὄντος·	καὶ	γὰρ τὸ ὂν καὶ τὸ
[4, 1]	εἶναι, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου·	καὶ	γὰρ τὸ πολλαπλάσιον, (γένος ὂν
[4, 4]	γὰρ πᾶν τὸ ἐπιστητὸν αἰσθητόν·	καὶ	γὰρ τῶν νοητῶν ἔνια ἐπιστητά.
[4, 2]	ἐστίν· ἑκάτερον γὰρ αὐτῶν ἕξις	καὶ	διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον οὖν εἰ
[4, 4]	ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ λέγεται, ἕξις δὲ	καὶ	διάθεσις οὐκ ἐπιστητοῦ ἀλλὰ ψυχῆς.
[4, 6]	πάλιν γὰρ συμβήσεται κατὰ πλειόνων	καὶ	διαφόρων αὐτὸ κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ δὲ
[4, 6]	τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους ἀλλὰ πλειόνων	καὶ	διαφόρων· δῆλον γὰρ ὅτι γένος
[4, 3]	τὸ εἶδος, καθάπερ ἀρετὴ κακίᾳ	καὶ	δικαιοσύνη ἀδικίᾳ. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 3]	καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ κακίας,	καὶ	δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἀμφοῖν γὰρ
[4, 3]	καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ κακίας	καὶ	δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἑκατέρων γὰρ
[4, 2]	εἰ πάντα κατηγορεῖται τοῦ εἴδους,	(καὶ	εἰ ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 5]	λέγεσθαι τὸ γένος. Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἰ ἔν τινι τῷ αὐτῷ
[4, 5]	εἴδεσι πέφυκε γίνεσθαι. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ ἡ φιλία ἐν τῷ
[4, 6]	τὸ γένος λέγεται. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ μὴ συνώνυμον τὸ γένος
[4, 3]	ἀριθμοῦ ἡ ψυχή. Σκεπτέον δὲ	καὶ	εἰ ὁμώνυμον τὸ εἶδος τῷ
[4, 1]	εἶδος οὐσία, καὶ τὸ γένος,	καὶ	εἰ ποιόν τι τὸ εἶδος,
[4, 2]	καὶ τὸ εἶδος, ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὰ ἐπάνω τοῦ γένους
[4, 5]	δὲ κίνησις ἐνέργεια. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὴν μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν
[4, 6]	ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις εἶναι,	καὶ	εἰ τὸ βαδίζον τῷ βαδίζειν
[4, 4]	διαλυτικόν, καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι·	καὶ	εἰ τὸ γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ
[4, 4]	ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι,	καὶ	εἰ τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ
[4, 3]	ᾖ τὸ εἶδος. ~(Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ τὸ ἐν τῷ γένει
[4, 6]	θάτερον εἶδος, καὶ τὸ λοιπόν·	καὶ	εἰ τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός
[4, 6]	γένος, καὶ θάτερον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὸ ἧττον, καὶ τὸ
[4, 4]	οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι,	καὶ	εἰ τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ
[4, 3]	ἐν τῷ ἀγαθῷ. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ τὸ μὲν γένος ἐναντίον
[4, 3]	γένος τὸ εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ τὸ μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς
[4, 1]	ἐπ´ ἴσων λέγεται. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὸ πρῶτον καὶ ἡ
[4, 4]	τὸ γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἰ τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον
[4, 3]	τι μεταξύ, καὶ τῶν εἰδῶν,	καὶ	εἰ τῶν εἰδῶν, καὶ τῶν
[4, 2]	εὐθεῖαι γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἴ τι ἄλλο γένος ἐστὶ
[4, 5]	ἐπειδὴ μέρος ἐστίν. Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἴ τι τῶν ψεκτῶν ἢ
[4, 4]	διάθεσις, καὶ τὸ δύνασθαι διακεῖσθαι,	καὶ	εἴ τινος ἡ χρῆσις ἐνέργεια,
[4, 1]	τοῦ γένους λέγεται. (Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἴ τινος τῶν ἀδιαφόρων εἴδει
[4, 5]	γένη ἀποδώσει, τὰ ἄψυχα πιστεύσει	καὶ	ἐκπλαγήσεται. Ἡ γὰρ ἑκάστου σφοδρότης
[4, 5]	ἂν εἴη σφοδρά. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἔκπληξις ἔστιν ὑπερβάλλουσα· εἰ οὖν
[4, 5]	ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι γὰρ πίστις σφοδρά	(καὶ	ἔκπληξις ὑπερβάλλουσα) εἰ οὖν ἡ
[4, 4]	οὐκ ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν γὰρ	καὶ	ἐν ἄλλῳ (ὑπάρχειν τὴν αὐτὴν
[4, 5]	τὸ λευκόν, καὶ τὸ χρῶμα,	καὶ	ἐν ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη.
[4, 2]	ἀψύχων (συμβαίνει. Δῆλον δ´ ὅτι	καὶ	ἐπὶ πλέον λέγεται τὸ εἶδος
[4, 2]	ἐπί τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος	καὶ	ἐπὶ τὰ μετέχοντα τοῦ εἴδους·
[4, 2]	ἀναγκαίων δόξειεν ἂν εἶναι, καθάπερ	καὶ	ἐπὶ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς
[4, 4]	καὶ τὸ πολλοστημόριον. Ὡσαύτως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς
[4, 4]	καὶ τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ
[4, 6]	ἡ δύναμις. Τὰ δ´ αὐτὰ	καὶ	ἐπὶ τοῦ εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι·
[4, 6]	ὀλιγωρεῖσθαι. Ἡ αὐτὴ δὲ σκέψις	καὶ	ἐπὶ τοῦ εἴδους πρὸς ἄλλο
[4, 5]	τῶν τοιούτων. Εἰ δ´ ἄρα	καὶ	ἐπὶ τούτου δεῖ συγχωρῆσαι ὅτι
[4, 1]	καὶ τὸ χρῶμα. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων. (Πάλιν εἰ
[4, 5]	κατά τι ἐπιστήμη· ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν
[4, 3]	καὶ δικαιοσύνη ἀδικίᾳ. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν
[4, 6]	εἴη. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[4, 5]	ὅσπερ ἦν πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[4, 4]	ἡ ἡδονὴ ἀγαθόν. Ὡσαύτως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν·
[4, 4]	ἡ γένεσις ποίησις. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων·
[4, 4]	γεννητικῶν δὲ καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως,	καὶ	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων,
[4, 2]	τὸ συνεχόμενον (ἅπτεται. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν λοιπῶν· οὔτε γὰρ
[4, 4]	προκειμένῳ. ~Πάλιν ἐπὶ τῶν πτώσεων	καὶ	ἐπὶ τῶν συστοίχων, εἰ ὁμοίως
[4, 5]	χρῶμα, καὶ ἐν ᾧ γραμματική,	καὶ	ἐπιστήμη. Ἐὰν οὖν τις τὴν
[4, 2]	ἐνίοις ἡ φρόνησις ἀρετή τε	καὶ	ἐπιστήμη εἶναι καὶ οὐδέτερον τῶν
[4, 1]	τὶς ἄνθρωπος καὶ ἀνθρώπου μετέχει	καὶ	ζῴου. (Ἔτι εἰ ἐπὶ πλέον
[4, 2]	ἐπιστήμην θείη γένος· ἔστι γὰρ	καὶ	ἡ ἀρετὴ γένος, καὶ οὐδέτερον
[4, 1]	δὲ καὶ εἰ τὸ πρῶτον	καὶ	ἡ ἀρχὴ εἰς ἄλληλα τεθείη·
[4, 4]	ποιητικόν, καὶ τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι	καὶ	ἡ γένεσις ποίησις. Ὁμοίως δὲ
[4, 4]	φθείρεσθαι, καὶ τὸ διαλελύσθαι ἐφθάρθαι	καὶ	ἡ διάλυσις φθορά τις. Καὶ
[4, 6]	κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ τισι	καὶ	ἡ διαφορὰ ἐν τῷ τί
[4, 2]	διαφορά· δοκεῖ γὰρ τὸ γένος	καὶ	ἡ διαφορὰ παρακολουθεῖν, ἕως ἂν
[4, 1]	διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´ ἔλαττον γὰρ	καὶ	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους λέγεται.
[4, 6]	ἡ ἀρετὴ δέχεται τὸ μᾶλλον,	καὶ	ἡ δικαιοσύνη καὶ ὁ δίκαιος·
[4, 4]	δωρεὰ τινὸς καὶ τινὶ λέγεται,	καὶ	ἡ δόσις τινὸς καὶ τινί.
[4, 6]	γένος, ἡ δ´ ἀρετὴ γένος,	καὶ	ἡ δύναμις. Τὰ δ´ αὐτὰ
[4, 4]	γένη, οἷον ἥ τε διάθεσις	καὶ	ἡ ἕξις. (Ἔνστασις ὅτι ἐνιαχοῦ
[4, 4]	τυγχάνει λεγόμενα (οἷον ἡ διάθεσις	καὶ	ἡ ἕξις καὶ ἡ συμμετρία·
[4, 5]	τῷ ἐπιθυμητικῷ (ἐν τούτῳ γὰρ	καὶ	ἡ ἡδονή) ἡ δὲ ὀργὴ
[4, 6]	αὐτῶν γένος. Οἷον τῆς ὀργῆς	καὶ	ἡ λύπη καὶ ἡ ὑπόληψις
[4, 4]	ὅπερ καλὸν καὶ ὅπερ ἀγαθόν,	καὶ	ἡ μὲν ἀρετὴ τῶν πρός
[4, 5]	δὲ φόβος ἐν τῷ θυμοειδεῖ·	καὶ	ἡ μὲν λύπη ἐν τῷ
[4, 6]	μουσικόν ἐστιν, ἐπιστῆμόν τί ἐστι,	καὶ	ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις εἶναι,
[4, 3]	οὐδενὶ ἐναντίον, οἷον ὁ πυρετὸς	καὶ	ἡ ὀφθαλμία καὶ τῶν ἄλλων
[4, 5]	ἡ θαυμασιότης ἐκπλαγήσεται. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἡ πίστις παρέσται τῇ ὑπολήψει,
[4, 5]	πιστεύειν, (ἐπ´ ἴσον ἡ ὑπόληψις	καὶ	ἡ πίστις ῥηθήσεται, ὥστ´ οὐδ´
[4, 5]	ἡ ἔκπληξις θαυμασιότης εἶναι ὑπερβάλλουσα	καὶ	ἡ πίστις ὑπόληψις σφοδρά, ὥστε
[4, 4]	ἡ διάθεσις καὶ ἡ ἕξις	καὶ	ἡ συμμετρία· ἐν ἄλλῳ γὰρ
[4, 5]	ἡ ὑπόληψις, ἡ δ´ ὑπερβολὴ	καὶ	ἡ σφοδρότης διαφορά. Ἔτι εἴ
[4, 4]	μένοντι καὶ περὶ ἐκεῖνο, ὥστε	καὶ	ἡ τῆς ἐπιστήμης μονὴ ἐν
[4, 3]	(Ἔνστασις ὅτι ἡ μὲν ἔνδεια	καὶ	ἡ ὑπερβολὴ ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 5]	σφοδρά, ὥστε γένος ἡ θαυμασιότης	καὶ	ἡ ὑπόληψις, ἡ δ´ ὑπερβολὴ
[4, 6]	τῆς ὀργῆς καὶ ἡ λύπη	καὶ	ἡ ὑπόληψις ὀλιγωρίας ἐν τῷ
[4, 6]	θεῖναι. Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον	καὶ	ἧττον, ἀνασκευάζοντι μέν, εἰ τὸ
[4, 6]	τόδε γένος, εἰ θάτερον γένος,	καὶ	θάτερον. Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ
[4, 4]	τὸ γένος λέγεται. Ὁμοίως γὰρ	καὶ	ἰσαχῶς ἑκάτερον δοκεῖ λέγεσθαι, καθάπερ
[4, 3]	ὁμοίως ἀμφοῖν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς	καὶ	κακίας, καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·
[4, 3]	τῶν γενῶν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς	καὶ	κακίας καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·
[4, 6]	ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι, σκοπεῖν εἰ	καὶ	κατ´ ἄλλων εἰδῶν τὸ γένος
[4, 4]	κατά τε τὸ γένος λέγεται	καὶ	κατὰ πάντα τὰ τοῦ γένους
[4, 4]	γὰρ τούτων τινὸς καὶ αὐτὸ	καὶ	κατὰ τὴν ἀντιστροφὴν λέγεται· τινὸς
[4, 4]	τὸ εἶδος καθ´ αὑτό τε	καὶ	κατὰ τὸ γένος· οἷον εἰ
[4, 4]	ὅτι οὐκ ἀνάγκη καθ´ αὑτὸ	καὶ	κατὰ τὸ γένος πρὸς ταὐτὸ
[4, 4]	εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ ἀναιροῦντι	καὶ	κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ ἑνὶ καὶ
[4, 4]	καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα καὶ ἀναιροῦντι	καὶ	κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ ἐπὶ τῆς
[4, 5]	ἀνδρείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην φόβων	καὶ	κερδῶν· ἀνδρεῖος μὲν γὰρ καὶ
[4, 6]	κινούμενον. Ὁμοίως γὰρ αὕτη στατικὴ	καὶ	κινητικὴ δοκεῖ εἶναι· ὥστ´ εἰ
[4, 1]	ἑαυτὸ καὶ μή, ὁμοίως δὲ	καὶ	λευκὸν εἶναι καὶ μή, ὥστ´
[4, 2]	ἐπ´ ἔλαττόν τε γὰρ ῥηθήσεται	(καὶ	μεθέξει τὸ γένος τῆς διαφορᾶς.
[4, 3]	ἀνὰ μέσον, οἷον ἐπὶ λευκοῦ	καὶ	μέλανος· τὸ γὰρ χρῶμα γένος
[4, 5]	λέγεται, ἐγκρατὴς δ´ ὁ πάσχων	καὶ	μὴ ἀγόμενος. Ἴσως μὲν οὖν
[4, 6]	ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν τινι ἀεὶ	καὶ	μὴ ἀντιστρέφον χαλεπὸν χωρίσαι τοῦ
[4, 6]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορούμενα	καὶ	μὴ διώρισται μηδ´ ἔχομεν εἰπεῖν
[4, 6]	ἄμφω ἔχοντος εἰς τὸ χεῖρον	καὶ	μὴ εἰς τὸ βέλτιον γένος
[4, 1]	ἐλέγομεν ὃ ἐνδέχεται ὑπάρχειν (τινὶ	καὶ	μή. Ἔτι εἰ μὴ ἐν
[4, 5]	τὸ πνεῦμα· ἦν γὰρ ἂν	καὶ	μὴ κινουμένου τοῦ ἀέρος πνεῦμα,
[4, 2]	γένος τῆς διαφορᾶς δεῖ λέγεσθαι	καὶ	μὴ μετέχειν τῆς διαφορᾶς, οὕτω
[4, 1]	γὰρ κινεῖν τι αὐτὸ ἑαυτὸ	καὶ	μή, ὁμοίως δὲ καὶ λευκὸν
[4, 5]	ἐνδέχεται γὰρ τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν	καὶ	μὴ πιστεύοντα ἔχειν, οὐκ ἐνδέχεται
[4, 1]	ὁμοίως δὲ καὶ λευκὸν εἶναι	καὶ	μή, ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν γένος
[4, 3]	τοιοῦτον. (Ἔνστασις ἐπὶ τῆς ὑγιείας	καὶ	νόσου· ἁπλῶς μὲν γὰρ ὑγίεια
[4, 3]	μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου ὅτι ὑγιείας	καὶ	νόσου οὐδὲν μεταξύ, κακοῦ δὲ
[4, 4]	τις, καὶ τὸ δικαίως ἐπιστημόνως	καὶ	ὁ δίκαιος ἐπιστήμων· εἰ δὲ
[4, 6]	τὸ μᾶλλον, καὶ ἡ δικαιοσύνη	καὶ	ὁ δίκαιος· λέγεται γὰρ δικαιότερος
[4, 5]	τοιοῦτος λέγεται. Δύναται μὲν γὰρ	καὶ	ὁ θεὸς καὶ ὁ σπουδαῖος
[4, 1]	ποιόν· οἷον ἡ μὲν χιὼν	καὶ	ὁ κύκνος οὐσία, τὸ δὲ
[4, 1]	καὶ τὸ ἓν κατηγορεῖται, ὥστε	καὶ	ὁ λόγος αὐτῶν. (Ἔτι εἰ
[4, 5]	μὲν γὰρ καὶ ὁ θεὸς	καὶ	ὁ σπουδαῖος τὰ φαῦλα δρᾶν,
[4, 5]	ἀλλὰ μᾶλλον ἐνέργεια. Διαμαρτάνουσι δὲ	καὶ	οἱ τὴν ἕξιν εἰς τὴν
[4, 4]	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων,	καὶ	ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα καὶ
[4, 4]	ἡ γὰρ ἀρετὴ ὅπερ καλὸν	καὶ	ὅπερ ἀγαθόν, καὶ ἡ μὲν
[4, 5]	κατὰ τὸ σῶμα γὰρ αἰσθητὸν	καὶ	ὁρατόν, κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν
[4, 5]	ἀὴρ διαμένει, ὅταν τε κινῆται	καὶ	ὅταν μένῃ. Ὥστ´ οὐκ ἔστιν
[4, 6]	ὁ ἄνθρωπος ἢ ὁ πεζόν)	καὶ	ὅτι ἡ μὲν διαφορὰ ποιότητα
[4, 6]	τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον,	καὶ	οὐδέτερον οὐδετέρου γένος. Ἡ δὲ
[4, 2]	γὰρ καὶ ἡ ἀρετὴ γένος,	καὶ	οὐδέτερον τῶν γενῶν τὸ λοιπὸν
[4, 2]	ἀρετή τε καὶ ἐπιστήμη εἶναι	καὶ	οὐδέτερον τῶν γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου
[4, 4]	οὕτως ἔχοι, εἴη ἄν τι	καὶ	οὐκ ἀγαθὸν ἡδύ, ἀδύνατον δέ,
[4, 6]	(τὸ γὰρ γινόμενον οὐκ ἔστι)	καὶ	οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ γὰρ πᾶν
[4, 2]	τὸ γένος τοῦ ἀποδοθέντος γένους	καὶ	οὕτως ἀεὶ τὸ ἐπάνω γένος,
[4, 5]	ποιητικὸν ἔθηκεν· πᾶσα γὰρ δύναμις	καὶ	πᾶν τὸ δυνατὸν ἢ τὸ
[4, 4]	καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ ἑνὶ	καὶ	πᾶσιν ὑπάρχει ἢ οὐχ ὑπάρχει.
[4, 4]	γὰρ μονὴ ἐν τῷ μένοντι	καὶ	περὶ ἐκεῖνο, ὥστε καὶ ἡ
[4, 5]	φῇ ἐξ ἀνάγκης τὸν ὑπολαμβάνοντα	καὶ	πιστεύειν, (ἐπ´ ἴσον ἡ ὑπόληψις
[4, 4]	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου	καὶ	πολλαπλασίου· ἑκάτερον γὰρ τῶν πρός
[4, 5]	καὶ κερδῶν· ἀνδρεῖος μὲν γὰρ	καὶ	πρᾶος ὁ ἀπαθὴς λέγεται, ἐγκρατὴς
[4, 5]	λογιστικῷ. Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος	καὶ	πρὸς τὸ συμβεβηκός· ἐν τῷ
[4, 4]	Ἔστι δ´ ὁ εἰρημένος τόπος	καὶ	πρὸς τὸ συμβεβηκὸς κοινός· οὐδὲν
[4, 2]	εἰ πρότερον φύσει τὸ εἶδος	καὶ	(συναναιρεῖ τὸ γένος· δοκεῖ γὰρ
[4, 3]	ᾧ γὰρ τὸ ἀνὰ μέσον,	καὶ	τὰ ἄκρα. Πάλιν ἂν ᾖ
[4, 4]	ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ (καὶ αὐτὴ	καὶ	τὰ γένη, οἷον ἥ τε
[4, 2]	γὰρ ἦν γένος, ἅπαντ´ ἂν	καὶ	τὰ ἐπάνω τούτου καὶ αὐτὸ
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου πάντα	καὶ	τὰ ἐπάνω τούτου καὶ (τὰ
[4, 1]	ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος, οἷον	καὶ	τὰ νῦν εἰρημένα· ἐνδέχεται γὰρ
[4, 2]	πάντα καὶ τὰ ἐπάνω τούτου	καὶ	(τὰ ὑποκάτω, ἄνπερ κατηγορῆται τοῦ
[4, 5]	οἷον τὴν πραότητα ἐγκράτειαν ὀργῆς	καὶ	τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην
[4, 1]	τὸ γένος ἢ τὸ εἶδος	καὶ	τὴν διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´ ἔλαττον
[4, 5]	ἐγκράτειαν ὀργῆς καὶ τὴν ἀνδρείαν	καὶ	τὴν δικαιοσύνην φόβων καὶ κερδῶν·
[4, 5]	οἷον τὴν ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος	καὶ	τὴν πίστιν σφοδρότητα ὑπολήψεως. Οὔτε
[4, 5]	Ἔτι εἴ τις τὴν ὑπερβολὴν	καὶ	τὴν σφοδρότητα ὡς γένη ἀποδώσει,
[4, 5]	οἷον τὴν λύπην τῆς ὀργῆς	καὶ	τὴν ὑπόληψιν τῆς πίστεως· ἄμφω
[4, 4]	λέγεσθαι, καθάπερ ἐπὶ τῆς δωρεᾶς	καὶ	τῆς δόσεως· ἥ τε γὰρ
[4, 2]	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῆς ἀρετῆς	καὶ	τῆς ἐπιστήμης συμβαίνει· ἄμφω γὰρ
[4, 4]	δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης	καὶ	τῆς ὑπολήψεως· αὐταί τε γὰρ
[4, 5]	ἀληθεύεσθαι, οἷον ἐπὶ τοῦ πηλοῦ	καὶ	τῆς χιόνος. Τὴν μὲν γὰρ
[4, 4]	λέγεται, καὶ ἡ δόσις τινὸς	καὶ	τινί. Ἔστι δὲ ἡ δόσις
[4, 4]	ἥ τε γὰρ δωρεὰ τινὸς	καὶ	τινὶ λέγεται, καὶ ἡ δόσις
[4, 4]	ὑπερέχον καὶ τὸ μεῖζον τινὸς	καὶ	τινί· πᾶν γὰρ τὸ ὑπερέχον
[4, 4]	καὶ τὸ μεῖζον τινὶ ὑπερέχει	καὶ	τινὸς ὑπερέχει. Ὥστ´ οὐ γένη
[4, 5]	ἂν εἴη γένος τὸ ὁρατὸν	καὶ	τὸ αἰσθητὸν τοῦ ζῴου. Λανθάνουσι
[4, 3]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει, ἀλλὰ	καὶ	τὸ ἀνὰ μέσον· ἐν ᾧ
[4, 3]	ἐν ᾧ γὰρ τὰ ἄκρα,	καὶ	τὸ ἀνὰ μέσον, οἷον ἐπὶ
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται· ὥστε	καὶ	τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ
[4, 2]	γένος κατηγορεῖ: ται, σκοπεῖν εἰ	καὶ	τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ
[4, 6]	βελτίονι· δοκεῖ δὲ τοῦ βελτίονος	καὶ	τὸ γένος βέλτιον εἶναι. Καὶ
[4, 1]	ὧν γὰρ τὸ εἶδος κατηγορεῖται,	καὶ	τὸ γένος δεῖ κατηγορεῖσθαι. Πάλιν
[4, 4]	ἄλλως. Ὡς γὰρ τὸ εἶδος,	καὶ	τὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ
[4, 4]	τὸ εἶδος τῶν πρός τι,	καὶ	τὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ
[4, 1]	εἰ γὰρ τὸ εἶδος οὐσία,	καὶ	τὸ γένος, καὶ εἰ ποιόν
[4, 3]	γένος. Ἔτι εἰ ἐναντίον τινὶ	καὶ	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος,
[4, 4]	τὸ πρὸς ἴσα τὸ εἶδος	καὶ	τὸ γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ
[4, 1]	εἰ ἐπ´ ἴσων τὸ (εἶδος	καὶ	τὸ γένος λέγεται, οἷον εἰ
[4, 4]	μὴ πρὸς ἴσα τὸ εἶδος	καὶ	τὸ γένος λέγεται. Ὁμοίως γὰρ
[4, 5]	ἐν ᾧ γὰρ τὸ εἶδος,	καὶ	τὸ γένος, οἷον ἐν ᾧ
[4, 1]	εἰ ποιόν τι τὸ εἶδος,	καὶ	τὸ γένος ποιόν τι· οἷον
[4, 4]	τι τὸ εἶδος, σκοπεῖν εἰ	καὶ	τὸ γένος πρός τι· εἰ
[4, 2]	τὸ ἀποδοθὲν γένος. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	τὸ γένος τοῦ ἀποδοθέντος γένους
[4, 6]	γένους ῥηθήσεται· εἰ μὲν γὰρ	καὶ	τὸ γένος τῶν πᾶσιν ἑπομένων,
[4, 5]	ἐν τῷ αὐτῷ τὸ εἶδος	καὶ	τὸ γένος ὑπάρχειν· ἡ μὲν
[4, 4]	καὶ εἰ τὸ γεννητικὸν ποιητικόν,	καὶ	τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι καὶ ἡ
[4, 4]	καὶ εἰ τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι,	καὶ	τὸ διαλελύσθαι ἐφθάρθαι καὶ ἡ
[4, 4]	εἰ ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη τις,	καὶ	τὸ δικαίως ἐπιστημόνως καὶ ὁ
[4, 4]	καὶ τῶν ἐπάνω· τινὸς γὰρ	καὶ	τὸ διπλάσιον καὶ τὸ πολλαπλάσιον.
[4, 2]	ποιόν τι, καθάπερ τὸ πεζὸν	καὶ	τὸ δίπουν. Καὶ εἰ τὴν
[4, 4]	εἰ γὰρ ἡ δύναμις διάθεσις,	καὶ	τὸ δύνασθαι διακεῖσθαι, καὶ εἴ
[4, 1]	τῇ αὐτῇ διαιρέσει τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος, ἀλλὰ τὸ μὲν
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖτο, ὧνπερ	καὶ	τὸ εἶδος ἐν τῷ τί
[4, 3]	ὁμώνυμον· συνώνυμον γὰρ τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος. (Ἐπεὶ δὲ παντὸς
[4, 4]	τῶν πρός τι, οὐκ ἀνάγκη	καὶ	τὸ εἶδος· ἡ μὲν γὰρ
[4, 3]	γὰρ τὸ γένος ἐναντίον τινί,	καὶ	τὸ εἶδος, καθάπερ ἀρετὴ κακίᾳ
[4, 3]	ἐναντίον τινὶ καὶ τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος, καὶ τῶν μὲν
[4, 4]	εἰ ὡσαύτως λέγεται τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος κατὰ τὰς πτώσεις,
[4, 6]	πάντων ὧν τὸ γένος κατηγορεῖται	καὶ	τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστιν ὧνπερ	καὶ	τὸ εἶδος κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´,
[4, 2]	ἐστιν αὐτῶν τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ	καὶ	τὸ εἶδος, ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 6]	μᾶλλον τό τε ἀποδοθὲν (γένος	καὶ	τὸ εἶδος, οὐ χρήσιμος ὁ
[4, 2]	χρήσιμον. Συμβήσεται γὰρ τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος τοῦ αὐτοῦ ἐν
[4, 1]	γένος τεθείη, καθάπερ τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἕν· παντὶ γὰρ τὸ
[4, 1]	ἕν· παντὶ γὰρ τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου
[4, 6]	κατὰ τῶν εἰδῶν κατηγορεῖται. Ὥστε	καὶ	τὸ ἓν εἶδος ἂν εἴη
[4, 6]	εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἓν κατὰ πάντων ἁπλῶς
[4, 1]	γὰρ τῶν ὄντων τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἓν κατηγορεῖται, ὥστε καὶ
[4, 6]	πᾶσιν ἑπόμενα, οἷον τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἓν τῶν πᾶσιν ἑπομένων
[4, 3]	τι τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ	καὶ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ·
[4, 3]	εἰ ἐν τῷ αὐτῷ γένει	καὶ	τὸ ἐναντίον, μὴ ὄντος ἐναντίου
[4, 4]	οὕτως· τὸ μὲν γὰρ διάφορον	καὶ	τὸ ἐναντίον τινί, τὸ δ´
[4, 4]	τὴν ἐπιστήμην ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει	καὶ	τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι.
[4, 4]	ἐστιν ἡ ἡδονὴ ὅπερ ἀγαθόν,	καὶ	τὸ ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον ἔσται·
[4, 4]	τὴν ἀντιστροφὴν λέγεται· τινὸς γὰρ	καὶ	τὸ ἥμισυ καὶ τὸ πολλοστημόριον.
[4, 1]	περὶ τῶν πρὸς τὸ γένος	καὶ	τὸ ἴδιον ἐπισκεπτέον. Ἔστι δὲ
[4, 4]	πρός τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν	καὶ	τὸ καλὸν οὐ τῶν πρός
[4, 1]	πρός τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν	καὶ	τὸ καλὸν ποιόν, ὥστ´ οὐ
[4, 4]	χρῆσις ἐνέργεια, τὸ χρῆσθαι ἐνεργεῖν	καὶ	τὸ κεχρῆσθαι ἐνηργηκέναι. Ἂν δὲ
[4, 6]	γένος· τό τε γὰρ καλὸν	καὶ	τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον,
[4, 1]	πάσχον σημαίνειν ἔοικεν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸ λευκόν· οὐ γὰρ τί
[4, 6]	προκειμένου εἶδος, εἰ θάτερον εἶδος,	καὶ	τὸ λοιπόν· καὶ εἰ τὸ
[4, 6]	τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός ἐστι,	καὶ	τὸ μᾶλλον. Ἔτι πρὸς τὸ
[4, 6]	δὲ καὶ εἰ τὸ ἧττον,	καὶ	τὸ μᾶλλον· οἷον εἰ τῆς
[4, 4]	τινί· πᾶν γὰρ τὸ ὑπερέχον	καὶ	τὸ μεῖζον τινὶ ὑπερέχει καὶ
[4, 4]	τινὸς διπλάσιον, τὸ δ´ ὑπερέχον	καὶ	τὸ μεῖζον τινὸς καὶ τινί·
[4, 4]	καὶ εἰ τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι,	καὶ	τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ εἰ
[4, 1]	ὄντος· καὶ γὰρ τὸ ὂν	καὶ	τὸ μὴ ὂν δοξαστόν, ὥστ´
[4, 5]	τοῦ ζῴου. Λανθάνουσι δ´ ἐνίοτε	καὶ	τὸ ὅλον εἰς τὸ μέρος
[4, 5]	κίνησις κινούμενον. Ἐνίοτε δὲ διαμαρτάνουσι	καὶ	τὸ πάθος εἰς γένος τὸ
[4, 5]	τῶν τοιούτων μηδέν. Ἐνίοτε δὲ	καὶ	τὸ παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν ὡς γένος
[4, 4]	τὸ διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον,	καὶ	τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος δεῖ λέγεσθαι.
[4, 4]	τινὸς γὰρ καὶ τὸ διπλάσιον	καὶ	τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 4]	τινὸς γὰρ καὶ τὸ ἥμισυ	καὶ	τὸ πολλοστημόριον. Ὡσαύτως δὲ καὶ
[4, 3]	ἂν γὰρ ᾖ, δῆλον ὅτι	καὶ	τὸ προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ.
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ,	καὶ	τὸ προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ
[4, 3]	ἐναντίον ἐν τούτῳ, δῆλον ὅτι	καὶ	τὸ προκείμενον. Ἔτι εἰ τὸ
[4, 1]	ἥ τε γὰρ ἀρχὴ πρῶτον	καὶ	τὸ (πρῶτον ἀρχή, ὥστ´ ἢ
[4, 4]	ἀντιστρέφει ὁμοίως τό τε ἐπιστητὸν	καὶ	τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ οὖν
[4, 4]	Εἰ γὰρ τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν,	καὶ	τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ εἰ
[4, 6]	βέλτιον ἐν τῷ χείρονι ἔσται	καὶ	τὸ χεῖρον ἐν τῷ βελτίονι·
[4, 5]	οἷον ἐν ᾧ τὸ λευκόν,	καὶ	τὸ χρῶμα, καὶ ἐν ᾧ
[4, 1]	εἰ τὸ λευκὸν ποιόν τι,	καὶ	τὸ χρῶμα. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 4]	ὁμοίως ἔχει πρὸς τὴν ἡδονὴν	καὶ	τὸ ὠφέλιμον πρὸς τὸ ἀγαθόν·
[4, 6]	χρήσιμος· οἷον εἰ ὁμοίως τόδε	καὶ	τόδε γένος, εἰ θάτερον γένος,
[4, 6]	λέγεσθαι· εἰ γὰρ ὁμοίως τόδε	καὶ	τόδε τοῦ προκειμένου εἶδος, εἰ
[4, 2]	διαφορὰν εἶπεν· ἐγχωρεῖ γάρ τινα	καὶ	τοιαύτην κομίσαι θέσιν, οἷον κράσεως
[4, 5]	γένος θεῖναι, οἷον τὸν φένακα	καὶ	τὸν διάβολον· οὔτε γὰρ ὁ
[4, 5]	τῶν φαύλων δυνάμεις αἱρεταί, διὸ	καὶ	τὸν θεὸν καὶ τὸν σπουδαῖον
[4, 5]	αἱρεταί, διὸ καὶ τὸν θεὸν	καὶ	τὸν σπουδαῖον ἔχειν φαμὲν αὐτάς·
[4, 1]	τὰ ἄτομα μετέχει τοῦ γένους	καὶ	τοῦ εἴδους, οἷον ὁ τὶς
[4, 3]	γένος οὐδέποτ´ ἀπολείπει, μετέχει δὲ	καὶ	τοῦ ἐναντίου ἢ ἐνδέχεται μετέχειν.
[4, 4]	εἰ τοῦ διπλασίου τὸ πολλαπλάσιον,	καὶ	τοῦ ἡμίσεος τὸ πολλοστημόριον· δεῖ
[4, 3]	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ ἀγαθοῦ	καὶ	τοῦ κακοῦ συμβαίνει· οὐδέτερον γὰρ
[4, 4]	ἀντιστρέφει, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου	καὶ	τοῦ πολλαπλασίου. Ἑκάτερον γὰρ τούτων
[4, 2]	ὅτι γένος τοῦτο. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	τοὺς λόγους τῶν γενῶν, εἰ
[4, 6]	οἷον τῇ νηνεμίᾳ ἡ ἠρεμία	καὶ	τῷ ἀριθμῷ τὸ διαιρετόν, ἀνάπαλιν
[4, 6]	ὅταν ὄντος καὶ τῷ εἴδει	καὶ	τῷ γένει ἐναντίου τὸ βέλτιον
[4, 4]	ἔσται αἴσθησις. Δεύτερον δ´, εἰ	καὶ	τῷ γένει (καὶ τῷ εἴδει
[4, 4]	δ´, εἰ καὶ τῷ γένει	(καὶ	τῷ εἴδει ἀντίκειται στέρησις, μὴ
[4, 6]	γένος κατηγορεῖται. Ἔτι ὅταν ὄντος	καὶ	τῷ εἴδει καὶ τῷ γένει
[4, 1]	συμβέβηκε (δ´ αὐτῇ κινεῖσθαι, καθάπερ	καὶ	τῷ ζῴῳ πολλάκις βαδίζειν τε
[4, 3]	ὁ πυρετὸς καὶ ἡ ὀφθαλμία	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν
[4, 3]	γὰρ χρῶμα γένος τούτων τε	καὶ	τῶν ἀνὰ μέσον χρωμάτων ἁπάντων.
[4, 3]	εἰδῶν, καὶ εἰ τῶν εἰδῶν,	καὶ	τῶν γενῶν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς
[4, 3]	ἀνὰ μέσον, καὶ τῶν εἰδῶν	καὶ	τῶν γενῶν, μὴ ὁμοίως δέ,
[4, 3]	τῶν γενῶν ἔστι τι μεταξύ,	καὶ	τῶν εἰδῶν, καὶ εἰ τῶν
[4, 3]	μέν τι ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον,	καὶ	τῶν εἰδῶν καὶ τῶν γενῶν,
[4, 6]	γένος. Ἡ δὲ τῶν γενῶν	καὶ	τῶν εἰδῶν πρὸς ἄλληλα σύγκρισις
[4, 2]	γὰρ τὸ τοῦ γένους μετέχον	καὶ	τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν τῶν
[4, 1]	ἐστι τὸ τοῦ γένους μετέχον	(καὶ	τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν. Ὥστ´
[4, 4]	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου	καὶ	τῶν ἐπάνω· τινὸς γὰρ καὶ
[4, 3]	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος,	καὶ	τῶν μὲν ἔστι τι μεταξύ,
[4, 2]	γενῶν λόγους κατηγορεῖσθαι τοῦ εἴδους	(καὶ	τῶν μετεχόντων τοῦ εἴδους. Εἰ
[4, 5]	πάρεστιν ἐκείνῳ οὗ ἐστι σφοδρότης	καὶ	ὑπερβολή. Εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις
[4, 5]	ἐκπλαγήσεται. Ἡ γὰρ ἑκάστου σφοδρότης	καὶ	ὑπερβολὴ πάρεστιν ἐκείνῳ οὗ ἐστι
[4, 5]	οὕτως ἀποδιδόντι σφοδρότητα σφοδρὰν λέγειν	καὶ	ὑπερβολὴν ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι γὰρ πίστις
[4, 4]	τὸ διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν ἐστι,	καὶ	ὑπερέχον ἡμίσεος ῥηθήσεται, καὶ ἁπλῶς
[4, 6]	λυπεῖταί τε γὰρ ὁ ὀργιζόμενος	καὶ	ὑπολαμβάνει ὀλιγωρεῖσθαι. Ἡ αὐτὴ δὲ
[4, 4]	Καὶ ἐπὶ τῶν γεννητικῶν δὲ	καὶ	φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 4]	σκεπτέον καθάπερ ἐπὶ τῆς γενέσεως	καὶ	φθορᾶς ἐλέγομεν. Εἰ γὰρ τὸ
[4, 4]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν γενέσεων	καὶ	φθορῶν· οἷον εἰ τὸ οἰκοδομεῖν
[4, 4]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων	καὶ	χρήσεων· εἰ γὰρ ἡ δύναμις
[4, 4]	ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων	καὶ	χρήσεων, καὶ ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν
[4, 2]	κινεῖσθαι ἢ δόξαν τὸ ἀληθὲς	καὶ	ψεῦδος, οὐκ ἂν εἴη τῶν
[4, 5]	τῷ αὐτῷ γὰρ τὸ συμβεβηκὸς	καὶ	ᾧ συμβέβηκεν, ὥστ´ ἂν μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2009